Category: Local News

မိုးအောင်သူ မှာ မကြာသေးမှီက မှ သချာၤ အဓိက နူင့် ကျောင်းပြီး ခဲ့တာ ဖြစ်ပြီး ထုံးစံအတိုင်း ဘာလုပ်စားရမည်မှန်း မသိ၊ နဂိုလ် ထဲက သူ့ အကို ကိုမောင်ဟန် တို့ လို စာလည်း မတော်၊ ရသည့်အမှတ်နဲ့ ရရာ မေဂျာ ယူ လိုက်ရတော့ ဘာမှန်း

စံပယ်ရှင်းသန့်ဆိုတဲ့သူမ… လှသည် ယဉ်သည်… အသက်၂၀ လှသွေးကြွယ်လေးတင်မက ဖွံ့ထွားသောရင် စွံ့ကားသောတင်တို့ကြောင့် ပုရိသတို့မျက်လုံးက သူမသွားရာကပ်ပါနေတာကို ခံရသလောက် မာနကြီးသူလေးလို့ နာမည်ကြီးသူလေးရယ်ပါ… အဲ့မာနရှင်လေးရဲ့ မာနတွေကိုရိုက်ချိုးပြီး သူမရဲ့အငုံစိတ်ထဲကကာမစိတ်တွေကို ဖော်ယူပြီး သူမကိုအရှက်ကုန်စေရုံမက လိင်ကျွန်သဖွယ် ဖာသည်သဖွယ် ဆက်ဆံနိုင်ခဲ့သူက အမုန်းမဲ့ဂေါ်လီ ခေါ် နေမြတ်လင်းရယ်ပါ… ဒီနေ့လည်း နေမြတ်လင်းလာမည်ဆို၍ သူမမှာ တကိုယ်ရေသန့်ရှင်းရေးကို သေချာစွာပြုလုပ်ထားရသည်….

သူမနာမည်က ‘စန်းစန်းခင်’အသက် ၁၉ ကျော်လို့ ၂၀ ပြည့်တော့မယ် တောသူဆိုတော့ လုံးကြီးပေါက်လှပေါခါးသေးရင်ချီဖင်လုံးကြီးကြီး…နို့အုံထွားထွားပေါ့…ရွာကာလသားတွေအကြိုက်ပေါ့ အမေတစ်ခုသမီးတစ်ခု..သူကတော့ ဘယ်ကာလသားမှစိတ်မဝင်စားဘူးသူသိတာက ‘စနေ’သူနာမည်ကတော့ ‘စနေ’ လို့ခေါ်ပါတယ် မိသားစုတော့မရှိတော့ဘူး အသက် ၂၅ ငယ်ငယ်ထဲကမိဘတွေဆုံးပါးသွားပြီ စနေဆိုရင်တစ်ရွာလုံးကကြောက်တယ်သူကမဟုတ်မခံလေ..သူဟာသူတစ်ယောက်ထဲနေတယ် ဘယ်သူနဲ့မှမရောဘူး သူကိုစောက်ပြဿနာလာရှာရင်တော့ အဲ့ကောင်ဘဝကိုတော့မတွေးဝန့်စရာ သူကရွာအကြီးအကဲသူကြီးကိုတောင် သိပ်ဂရုမစိုက်ဘူး သူကြီးကလဲသူကိုသိပ်မဟုတ်ပဲနဲ့မစွတ်ဆွဲဘူးပေါ့ သူကြီးပါရှိန်ရတဲ့သူ သူအလုပ်ကတောတက်အမဲလိုက်တဲ့မုတ်ဆိုးလေးပေါ့… “ကိုမဲကြီးထန်ရည်တစ်မြူချဗျာ””ဟ..စနေပါလားကွ..မင်းဒီနေ့တောမလယ်ဘူးလား””အခုမှ တောကပြန်ထွက်လာတာကိုမဲကြီးရေ””စကားမများနဲ့ဗျာထန်းတစ်မြူသာအရင်ချပေး””အေးအေး..အေးပါစနေရာ..အမြီးရောဘာစားမလဲ..”

ေအး…လူတစ္ေယာက္ဟာ ကာမေရာဂါ စြဲကပ္လာရင္ ဒီေရာဂါကို ေပ်ာက္ကင္းေစတဲ့ ေဆးမရွိဘူးလို႔….ဆိုလိုတာေပါ့ကြာ…အဲ…ဒါေပမဲ့…. မိမိရဲ့ ဆင္ျခင္တံုတရားနဲ႔ ေမ့ေလ်ာ့ေပါ့ဆမႈ မရွိျခင္းကေတာ့ ကာမေရာဂါကို ေပ်ာက္ကင္း ေစတဲ့ အလြန္အစြမ္းထက္တဲ့ ေဆးပါဘဲတဲ့…..” “…..ေႀသာ္.. ဟုတ္ကဲ့…အဘ သာလွ… ဒါနဲ႔…လကၤာမွာ ေဆးမရွိဘူးလို႔လဲ ဆိုတယ္. …မဟာႀသသဓေဆးမည္စြလို႔လဲဆိုတယ္….ဒီအဓိပၸါယ္ကို က်ဳပ္ေကာင္းေကာင္း မသိဘူး အဘ…အဲဒါလည္း ရွင္းျပပါအံုး….” “….ေအး..ေအး…နားလည္သေလာက္ ရွင္းျပရတာေပါ့

ထူးပိုင်ရေ… မနက်ဖန်ကျရင် မင်းအဖေ ရှိရာ လားရှိုးဘက်ကို လိုက်ရမယ်… ကားနဲ့ပဲ သွားမှာ ဆိုတော့ လမ်းမှာ တစ်ည အိပ်ရမယ်ကွ… မေလေးကတော့ မန္တလေးမှာ တစ်ည ဝင်အိပ်မယ် စဉ်းစားထားတယ်… မန္တလေးည လျှောက်လည်ကြတာပေါ့… မင်း… အထုပ်အပိုးတွေ မေလေး ပြင်ပေးထားတယ်… မင်းလည်း စာမေးပွဲ ပြီးနေပြီဆိုတော့… အေးဆေးပဲမလား…” “ဟုတ်…

မိုးရွာပြီးစ ညနေခင်းလေးတစ်ခုပါ။စိမ်းစိုနေတဲ့ လယ်ကွင်းပြင်တွေကို လေနုအေးက ညင်ညင်သာသာ ဖြတ်သန်း တိုက်ခတ်နေတယ်။ ကောင်းကင်ပြာပေါ်မှာ ရောင်စုံသက်တန့်နဲ့အားအင်ကုန်ခမ်းနေတဲ့ နေရောင်ခြည်ရဲ့အလှက ပတ်ဝန်းကျင်ကို ပိုမို သစ်လွင်စေပါတယ်။လေညှင်း ရဲ့အေးမြတဲ့ ထိတွေ့မှုကလည်း စိတ်ကို ကြည်နူးစေတာအမှန်ပါ။သာယာအေးမြတဲ့ ညနေလေးကို ပိုပြီး ပြည့်စုံသွားစေတာကတော့ ချစ်သူရဲ့ အပြုံးလို့ပြောရမှာပဲ။ကျွန်တော်နဲ့သူ စ တွေ့ဖြစ်တာ မွေးနေ့ပွဲ တစ်ခုမှာပေါ့။ ညမီး အလင်းရောင်အောက်မှာ

ဒေါ်တင်မမ၏မျက်လုံးအကြည့်များကသူ့ရှေ့မှာထိုင်နေသည့် မျိုးမင်းသူ၏တစ်ကိုယ်လုံးဆီသို့ တရစ်ဝဲဝဲ ရောက်ရှိနေကြသည်။ မျိုးမင်းသူက အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်အရွယ် သူမထက် ဆယ်နှစ်နီးပါးလောက် ငယ်ပြီး တောင့်တင်းကြံ့ခိုင်သော ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်နှင့် အားကစားလိုက်စားသူတစ်ယောက်၏ ကိုယ်ခန္ဓာ အဆက်အပေါက်မျိုးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူဖြစ်သည်။ အသားဖြူဖြူ အရပ်အမောင်းမြင့်မားပြီး ကုတ်ထောက်နေသောဆံပင်ကို ပိုနီတေးပုံစံ စည်းနှောင်ထားကာ စနစ်တကျ ရိတ်သင်ထားသည့် နှုတ်ခမ်းမွေးရေးရေး ပါးမြိုင်းမွေး မုတ်ဆိတ်မွေး စိမ်းစိမ်းများဖြင့်

ဒီနေ့မှ ကားကလဲ ကျပ်လိုက်တာထုံးစံအတိုင်း ညနေရုံးဆင်း ချိန်ဆိုတော့ပိုဆိုးနောက်လူတွေအဆင်ပြေအောင် အနောက်ထဲတိုးမှပဲဆိုပြီး အနောက်ထိရောက်အောင်တိုးတယ် ဒါမဲ့အလယ်ကောင်မှာပဲညပ်နေတယ်အဲ့အချိန်မှာပဲ အနောက်ကနေ ဦးလေးကြီးတယောက်လာရပ်တယ် မသိသလိုပဲနေလိုက်မလို့ပဲဒါပေမဲ့ သူက လူကြပ်တာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီးအနောက်ကနေ သူ့လီးကြီးနဲ့ လာထောက်ထားတယ် ချိုလဲ ဘယ်လိုမှရှောင်မရတာနဲ့ ငြိမ်နေလိုက်ရတယ်အဲ့တော့မှပိုဆိုးတယ် အနောက်ကနေထောက်ရင်းလက်ကထမီစကပ်အကွဲထဲဝင်လာ ပြီး အဖုတ်ကိုနှိုက်တယ်နောက်လက်တဖက်ကလဲ တင်ပါးတွေကို နယ်နေတယ်နောက်ပြီး နားနား ကိုကပ်ပြီး လေသံနဲ့ပြောတယ်”ကလေးမ နင့်ဖင်က

တစ်ခါတစ်လေကျတော့ လောကကြီးကမတရားပေ။ ဒီလိုအဖြစ်အပျက်မျိုးတွေကနေရာတကာတိုင်းမှာရှိတတ်တယ်။ ဒီလိုနေ့ရက်မျိုးမှာမှ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ကျွန်တော်အလုပ်နောက်ကျသည်။ကားတွေကလဲကျပ်လိုက်တာမပြောပါနဲ့တော့။ ထွက်လာတုန်းကအစောကြီးပင်။ ကုမ္ပဏီရုံးခန်းထဲဝင်လိုက်တာနဲ့ ဟဲ့ မောင်မောင်ကျော်နင့်ကို မန်နေဂျာ မငယ်မေးနေတယ်။ နင်ကလဲနောက်ကျလိုက်တာ။ ဒီနေ့မှ နောက်ကျနေရတယ်လို့။ ကားတွေကျပ်နေလို့ပါအမရဲ့။ အေး ငါတို့ကတော့နားလည်ပါတယ်။ မငယ်ကတော့သိတဲ့အတိုင်းနင်တော့ပြောခံရအုံးမယ်။ စာရင်းကိုင် မမြတ်ရွှေစင်ရဲ့အမေးကိုဖြေရင်း မန်နေဂျာရုံးခန်းဘက်သို့ သူသွားလိုက်သည်။ မန်နေဂျာ မငယ်ဆိုတာက ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်ရဲ့တူမ။ အပျိုကြီး။ အသက်က(40)

“မသစ္စာ” “ရှင်…ကိုအေး” “ကျနော်..မသစ္စာ..ကို.ချစ်တယ်” “သိပါတယ်..ကိုအေး…ဒါပေမယ့် သစ္စာအကြောင်း ကိုအေးဘယ်လောက်သိလို့လဲဟင်” “ကျနော်သိသင့်သလောက်သိပါတယ်၊ မသစ္စာက အပျိုမဟုတ်ဘူး.. တစ်ခုလပ်ဆိုတာလေ” “ဟုတ်တယ်..ကိုအေး အဲဒါတွေကအမှန်ပဲ” “နောက်ပြီး မသစ္စာယောက်ျားကို ကျနော်မြင်ဖူးပါတယ်” “အော်..ဟုတ်လား” “ဟုတ်တယ်မသစ္စာ၊ ဒီလူက.လူယုတ်မာပဲ” “ဘာဖြစ်လို့လဲ” “မသစ္စာတို့အကြောင်းတွေလူတကာကိုလည်း ပြောနေတာ၊ အဲဒါမသစ္စာသိလား” “သိပါတယ်” “ဗျာ” “ဘာလဲ ကိုအေး.. သစ္စာကိုစိတ်ပျက်သွားပြီ မဟုတ်လား”