မိသူဇာတစ္ေယာက္တပင္လဲလို႔တပင္ထူမွာ မွာပါ။လင္သားမရွိတဲ့ဘဝကအဆင္မေျပဘူး အခုသမီးေလးကရွစ္တန္းတက္ေတာ့မယ္။ေက်ာင္းစားရိတ္ေတြႏွင့္အိမ္ငွားခေတြႏွင့္အဆင္မေျပေတာ့ၾကာရင္သမီးေလးကိုပညာဆက္မသင္ႏိုင္မွာစိုးတယ္။မိသူဇာအသက္က၃၂ႏွစ္ရွိၿပီ။တစ္သားေမြးတစ္ေသြးလွဆိုသလိုသူဇာအလွကပိုလွလာတယ္။မိန္းကေလးဆိုတာသုံးဆယ္ေက်ာ္မွအလွကျပည့္စုံတာမို႔အခုေတာ့သူဋာအလွကပိုၿပီးျပည့္စုံေနတာေပါ့။မုဆိုးမဆိုေတာ့လိုခ်င္သူေတြလက္ေတြ႕စမ္းခ်င္သူေတြကလည္းမ်ားတယ္။လင္မရွိတဲ့မိန္းမတံခြန္မရွိတဲ့ဘုရားဆိုတာမတင့္တယ္ဘူးေလ။ေယာက္်ားဆုံးတာကေလးႏွစ္ရွိေလာက္ရွိၿပီဆိုေတာ့မုဆိုးမအေနႏွင့္ေနခဲ့တာ။တခ်ိဳ႕ကၾကားေအာင္တစ္မ်ိဳးမၾကားေအာင္တမ်ိဳးရိသဲ့သဲ့ေတြႏွင့္အေနခက္လွတယ္။အခုေတာ့ကိုစိုးမင္းဆိုတဲ့သူႏွင့္ေတြ႕ခဲ့ရေတာ့ငယ္စိတ္ေတြျပန္ေပၚလာခဲ့ၿပီ။ကိုစိုးမင္းဆိုတာကလဲ ခပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့သူျဖစ္တဲ့အျပင္သမီး ေလးအေပၚမွာလည္းေကာင္းတယ္။ ဒီေတာ့လဲကိုစိုးမင္းအေပၚမွာသာယာမိခဲ့တယ္။သာယာမိေတာ့လည္းလာမည့္အေရးေျပးမၾကည့္မိေတာ့ဘူး။စဥ္းစားစရာလည္းမလိုဘူး။လိုအပ္ေနတဲ့ကြက္လပ္ကေလးကအခုျပည့္စုံၿပီေလ။အခုေတာ့ကိုစိုးမင္းႏွင့္တစ္အိုးတစ္အိမ္ထူေထာင္လိုက္ၿပီ “သူဇာ အကိုတို႔အိပ္ရေအာင္” “အင္းပါသမီးေလးအိပ္ေအာင္ေစာင့္ဦးေလ” “အင္းအကိုစိတ္ေတြအရမ္းျဖစ္ေနၿပီ” “အင္းပါအကိုရယ္ခနေလးပဲေစာင့္ေပး” လင္မယားျဖသ္ေနၿပီမို႔ဒီကိစၥကိုလုပ္မွာကိုသူဋာနားလည္မိတယ္။ ကိုစိုးမင္းကေတာ့သူဇာကိုဖက္ၿပီးနမ္းတယ္။ႏို႔ေတြကိုစို႔ေပးေနတယ္။ၿပီးေတာ့သူဇာအဖုတ္ကိုလည္းပြတ္ေပးေနတယ္။သူဇာဒီလိုမ်ိဳးလုပ္တာကိုမႀကဳံဖူးဘူး။အရင္ေယာက္်ားကလိုးဖို႔တစ္ခုတည္းပဲသိတာ။သူေတာင္လာရင္လိုးလိုက္တာပဲ။သူဇာလည္းေတာင္းရက္ေပးလိုက္တာပဲေလ။အခုေတာ့ကိုစိုးမင္းရဲ႕တဏွာႂကြမြဳ႕ေတြကသူဇာ့ကိုပါကူးစက္ေစတယ္။သူဇာလည္းကိုစိုးမင္းေၾကာင့္ရာဂစိတ္ေတြထေနတယ္။အဖုတ္လည္းယားေနၿပီေလ။တဖက္ခန္းမွာအိပ္ေနတဲ့ျဖဴႏွင္းေလးကေတာ့ေမေမေယာက္က်ားကိုစိုးမင္းေရာက္လာ ေတာ့ေမေမႏွင့္အခန္းခြဲအိပ္ရတဲ့အတြက္ ေၾကာက္လဲေၾကာက္လို႔ခ်က္ခ်င္းအိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ေမေမတို႔အခန္းကတိုးတိုးေလးစကား းေျပာသံၾကားတဲ့အတြက္မၾကားရေအာင္ ေစာင္ေခါင္းၿမီးၿခဳံၿပီးအိပ္လိုက္ေတာ့တယ္။ “သူဇာသမီးေလးအိပ္ၿပီထင္တယ္” “အင္းအသံေတာ့မၾကားဘူး” “စၾကရေအာင္ ” “အင္းစေလအကို” သူဇာကိုယ္တိုင္လိုခ်င္ေနတာေၾကာင့္ကိုစိုး မင္းေျပာလာေတာ့အလိုက္သင့္ေလးေျပာ လိုက္တယ္။သူဇာေျပာၿပီးေတာ့အဝတ္ေတြ ခြၽတ္လိုက္တယ္။ “အရမ္းလွတာပဲသူဇာရယ္” “အိုးဘာကလွတာအကို” “သူဇာ့ေစာက္ဖုတ္ေလးေလ” “ဟင့္…အကိုကလဲ” အ႐ြတ္မထြက္ပဲေဖာင္းႂကြေနတဲ့ေစာက္ဖုတ္ကိုကိုစိုးမင္းကၾကည့္ၿပီးသူဇာ့ကိုေျပာလိုက္ ၿပီးသူဇာေစာက္ဖုတ္ကိုယက္လိုက္တယ္။ “ပလပ္ ပလပ္” “အားးရွီးးအကို “အိုးးမလုပ္နဲ႔ေလအကိုဘုန္းနိမ့္မယ္” ။အရင္ေယာက္်ားကလည္းအကို႔လိုလုပ္မေပးခဲ့ဘူးေလ။အကိုစိုးမင္းၾကေတာ့အရမ္းကိုတဏွာျပင္းေနတယ္။အခုလည္းေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုကုန္းယက္လိုက္တာ ႏွင့္ေစာက္ဖုတ္ကယားေနၿပီ။ဗိုက္သားျပင္ ႂကြက္သားေတာင္ေဖာင္းထြက္လာတယ္။ ကိုစိုးမင္းလည္းမက်မ္းေက်သူမို႔ဒီလိုအလုပ္ကသူ႔အတြက္က ကေလးကစားစရာေလာက္ပါပဲ။ “သူဇာကလည္း လိုးရင္ဒီကိစၥေလးေတြပါမွပိုေကာင္းတာ” “သူဇာလည္းလုပ္ေပးရမယ္” သူဇာၾကားဖူးေပမယ့္မလုပ္ခဲ့ဖူးဘူးေလ သူဇာစိတ္ ေတြကိုႂကြသထက္ႂကြလာေအာင္ႏႈိးဆြေပး လိုက္တယ္။ေစာက္ေစ့ကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲလက္ထိုးေမြြလိုက္တယ္။ :ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “အာ့ရွီးးရွီးးးအကို […]
Entertainment
From festivals in Florida to touring Dracula’s digs in Romania, we round up the best destinations to visit this October. As summer abandons Europe again this October, eke out the last of the rays and raves in Ibiza, where nightclubs will be going out with a bang for the winter break. When the party finally stops head to the island’s north.
မချိုရဲ့စိတ်ကွယ်ရာ
“ထြက္ၿပီေဟ့” “ကုန္ပါၿပီကြာ” “ဘယ္ဂဏန္းလဲ ကိုေအာင္ေလး” “၃၇၆တဲ့” “ဟဲ့နင္တို႔ဂဏန္းကဟုတ္မွဟုတ္ရဲ႕လားဟယ္” “အာ..မမခ်ိဳကလည္းမဟုတ္ဘဲေျပာမလား” “ထြက္တဲ့ဂဏန္းလဲၾကည့္အုံးေလ” “ဟုတ္ပါတယ္ဗ်။ဒီဂဏန္းမထြက္ေလာက္ဘူး ထင္ေနတာေလ၊အခုထြက္သြားၿပီ၊ဒါႏွင့္မမခ်ိဳ ေရာပါသြားၿပီလား” “ဒီဂဏန္းသာဆိုပါၿပီေပါ့ဟယ္” ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳေအာင္ စိတ္ညစ္သြားတယ္။ဒီခ်ဲႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ေလးကုန္ေနၿပီ။ေယာက္က်ားမသိေအာင္တမ်ိဳးသိေအာင္တမ်ိဳးထိုးေနတာ၊ညဘက္မနက္ဘက္ဘုရားရွိခိုးဆုေတာင္းရတာ အေမာႏွင့္သူမ်ားေတြလိုအိမ္မက္ဂဏန္းေလး မ်ားရမလားဆိုၿပီးဘုရားေန႔တိုင္းရွိခိုးေနတာ။ ကံဇာတာအလွည့္မေပးလို႔လားမသိ၊ေပါက္လဲအရံကြက္ပဲေပါက္ဖူးတယ္။အလုပ္လည္း မယ္မယ္ရရမရွိေတာ့ဒီခ်ဲကိုပဲစိတ္ကေရာက္ ေနတာ။ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳေအာင္ကအသက္ေလးဆယ္ေလာက္ရွိၿပီ။လုံးႀကီးေပါက္လွေလ။ရင္ထြားထြား။အေခ်ာအလွႀကီးမဟုတ္ေပအယ့္အလွအပကထင္ေပၚတယ္။အိမ္ကေယာက္က်ားႏွင့္ညားလာတာလည္း၂၂ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ။မိဘေတြကသေဘာတူလို႔ေပးစားၾကတာ။ ယူတဲ့ေယာက္်ားက႐ိုးသားတယ္ဆိုၿပီးမိဘေတြသေဘာတူလို႔ညားခဲ့ၾကတာ။ေယာက္က်ားကအသက္ခုႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ႀကီးတယ္။သမီးေလးကလည္းအိမ္ေထာင္က်သြားလို႔ေယာင္ေနာက္ဆံထုံးပါဆိုၿပီးသူ႔ေယာက္်ားဘက္မွာလိုက္ေနတယ္ေလ။ေယာက္က်ားကလည္းအသက္ႀကီးလာလို႔လားမသိဘူး။အခ်စ္ေတြေပါ့တာၾကာေပါ့။အလုပ္မလုပ္ရင္မျဖစ္ဘူးဆိုၿပီးကုမၸဏီတစ္ခုမွာညေစာင့္သြားလုပ္ေနတာ။တစ္လတစ္ေခါက္ေလာက္ပဲျပန္လာတယ္။ဒီေတာ့အိမ္မွာပ်င္းေနတာႏွင့္ခ်ဲထိုးတာကေနခ်ဲကိုဘိန္းစြဲသလိုျဖစ္ေနတာပဲေလ။အခုလည္းေယာက္က်ားမသိေအာင္ထိုးတာႏွင့္ကုန္ထားတဲ့ေငြကဆယ္သိန္းနီးပါးကပ္ေနၿပီ။ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲႀကံ စည္ေနရတယ္။တေန႔ေတာ့မနက္လက္ဘက္ရည္ထြက္ေသာက္ေနတုန္းလက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာခ်ဲအေၾကာင္းေျပာသံၾကားတယ္။ဒါေၾကာင့္အသာေလးနားစြင့္ေနလိုက္တယ္ “ဘယ္ေလာက္ရလိုက္လဲကိုျမသာ” “ငါးေထာင္ကြက္ရတာဗ်” “ခမ်ားလည္းခဏခဏေပါက္တယ္ေနွာ္” “ကံစပ္လို႔ပါဗ်ာ” “ခင္မ်ားတြက္နည္းေလးျပစမ္းပါဗ်ာ” “ဟားးးခင္မ်ားကလည္းဗ်ာ၊က်ေနာ္ကဆရာအဆင့္မဟုတ္ဘူးေလ” “မဟုတ္လို႔သာေတာ္ေတာ့တယ္။ဟုတ္လို႔က ေတာ့ဒိုင္ေျပးေပါက္ပဲ” “လုပ္ၿပီခင္မ်ားေတာ့” ကိုျမသာကေဆာက္လုပ္ေရးတစ္ခုမွာတာဝန္ခံေပါ့။သူကအလုပ္လုပ္ရင္းဝါသနာအရခ်ဲတြက္တယ္။ခ်ဲႏွင့္ပတ္သက္ရင္ခ်ိဳင္းစာ႐ြက္ေတြ ထြက္ၿပီးသားအကြက္ေတြစုထားတဲ့စာ႐ြက္ေတြႏွင့္တြက္ထားတဲ့စာ႐ြက္ေတြႏွင့္႐ြဳပ္ပြေနတတ္တယ္။ ခဏခဏေပါက္ေပမယ့္လူကေငြကုန္တာလည္းမ်ားတယ္။မ်ားတာကဘာလဲလို႔ ဆိုရင္တဏွာေပါ့။အဲဒီကိစၥဝါသနာအေတာ္ ႀကီးတာ။ကုန္တာလဲမ်ားတယ္။ခ်ဲတြက္တာ ကအမွန္ေတာ့ျဖစ္တန္ႏိုင္စြမ္းဆိုတဲ့အရာကိုမွန္းဆတာပါ။ကလန္တာက်ေတြ၊ဝမ္းခ်ိန္းေတြ ကီးေတြႏွင့္အျပင္အရင္အပတ္စဥ္ကဘာေပါက္တယ္။ဒီအပတ္လဲဘာေပါက္ႏိုင္တယ္ေပါ့ ေပတံက်ိဳးတဲ့အခါလည္းရွိတယ္။ကိုးတန္းဆယ္တန္းမွာသင္ခဲ့ရတဲ့သင္႐ိုးေတြနဲ႔ေတာ့မတူဘူးေပါ့ဗ်ာ။ခန႔္မွန္းရတဲ့အရာေတြပါ။မွန္တဲ့အခါလည္းမွန္သလိုလြဲတဲ့အခါလည္းလြဲမွာေပါ့ ေျပာေနၾကတဲ့စကားသံေၾကာင့္မခ်ိဳစိတ္ ဝင္စားလာတယ္။ဒါေပမယ့္လူသိေတြမပါေတာ့မခ်ိဳဝင္မေျပာရဲဘူး၊အသာနားစြင့္ၿပီးသာေနခဲ့ရတယ္။မခ်ိဳလည္းဟိုေတြးဒီေတြးနဲ႔လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကျပန္လာခဲ့တယ္။လမ္းျဖတ္ကူးမလို႔လုပ္ေနတုန္းကားတစ္စီးကအနားကေနအတင္းေမာင္းကာသြားေတာ့ “ဟဲ့အမေလးေတာ့” ေနာက္ဆုတ္အေရွာင္မွာေနာက္ကတေယာက္ကလွမ္းဆြဲထားတာခံလိုက္ရတယ္။သူဆြဲလို႔သာကားကမတိုက္မိတာပါ။မခ်ိဳကိုလွမ္းဖက္ထားတာကိုသတိမရေသးပဲရင္ဘတ္ပဲဖိေနမိတယ္။သတိထားမိတာကမခ်ိဳဖင္ၾကားကိုတခုခုႏွင့္ထိသလိုေၾကာင့္ “အိုး ရၿပီေလ” မခ်ိဳရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္သြားၿပီးေျပာလိုက္ ေတာ့ကိုျမသာဆိုတဲ့လူႀကီး။ “အမအဆင္ေျပလား” တစိမ္းတစ္ေယာက္ရင္ခြင္ထဲေရာက္သြားတဲ့မခ်ိဳရင္ေတြတဒိတ္ဒိတ္ခုန္သြားတယ္။ရွက္လည္းရွက္မိတယ္။အရမ္းလဲလန႔္သြားတယ္ “ဟုတ္ကဲ့အကို အဆင္ေျပပါတယ္” ေျပာမယ့္သာေျပာလိုက္တာအရမ္းလန႔္လို႔ဒူးေတာင္ေခြသြားတယ္။ပလက္ေဖာင္းနားထိုင္ခ်လိုက္ရတယ္။ […]
အေးမေရဲ့ပထွေး
ဘဝဆိုတဲ့အရာႀကီးသည္ခ်ိဳၿမိန္မြဳထက္ခါးသီးမြဳကိုသာပို၍ ေပးစြမ္းတတ္ပါသည္။ ဘဝႀကီးဟာ အၾကမ္း ေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ကိုယ္ကႏုေနလို႔ ဘယ္ရေတာ့မလဲ။ ကိုယ္တိုင္လည္း လိုက္ၾကမ္းရေတာ့မေပါ့။ ဒါကို ပတ္ဝန္းက်င္က ႐ိုင္းတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ႐ိုင္းတယ္ဆိုေတာ့လည္း ႐ိုင္းတယ္ေပါ့ တခ်ိန္က ကိုယ္ခံေနရခ်ိန္ တုန္းကေရာ သူတို႔ဘာမ်ားကူညီခဲ့လို႔လဲ။ လူေလာကထဲ မေရာက္ခင္မွာပင္အေဖေသၿပီး ေယာက်ၤားမရွိရင္မေနတတ္တဲ့အေမက ေနာက္ေယာက်ၤား ယူခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေအးမအသက္မွာ ၂ ႏွစ္အ႐ြယ္သာ ရွိေသးသည္။ ေအးမအေမသည္သိပ္ကိုေပြ႐ြဳပ္ေသာ မိန္းမ ျဖစ္သည္။ ေယာက်ၤားတကာႏွင့္ ညစဥ္ေပ်ာ္ပါးေနတတ္သည္။ အသက္ကလည္းငယ္ငယ္မို႔ ကလပ္တတ္သည္၊ ဖဲဝိုင္းထိုင္သည္။ သူမ၏ ေနာက္ေယာက်ၤားျဖစ္ေသာ ဦးဖိုးေမာင္ကိုပင္ရွိသည္မထင္သူမလုပ္ခ်င္ရာလုပ္သည္။ ေအးမေလးဘဝမွာလည္း ကံမေကာင္းရွာေပ၊ အေမ့၏ဂ႐ုစိုက္မြဳကိုမရပဲ ပေထြး၏လက္ေပၚတြင္သာ အ႐ြယ္ ေရာက္လာခဲ့ရသည္။ ပေထြးသည္လည္း သူမအေမကိုမႏိုင္သျဖင့္ သူမကိုသာမဲေနပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေအးမသည္ပေထြးဦးဖိုးေမာင္ကို အေမထက္ပင္ခ်စ္ေၾကာက္႐ိုေသျဖစ္ေနပါသည္။ ခ်စ္ေၾကာက္႐ိုေသ ဆိုရာတြင္ […]
အငယ္အေႏွာင္း
ထိုေန႔ကမိုးအႀကီးအက်ယ္႐ြာသည္၊၊ မေမဝက မဂၤလာေဆာင္ တခုသို႔ ကားေမာင္းပို႔ေပးရန္ ဖုန္းဆက္၍ ေခၚထားသျဖင့္ မိုးသည္းသည္း ထဲမွာပင္ အေရာက္သြားခဲ့ရသည္။ ေဇာ္ထက္ အိမ္ေရာက္သြားေသာအခါ ဝတ္ေကာင္းစားလွမ်ား ဝတ္ဆင္ထားေသာ မေမဝကို ေတြ႕ရသည္၊၊ တံခါးဖြင့္ေပးၿပီး တကိုယ္လုံး တုပ္တုပ္နစ္ေအာင္႐ြဲေနေသာ ေဇာ္ထက္ကို အဝတ္လဲေစသည္၊၊ အိပ္ခန္း တခုသာပါေသာ တိုက္ခန္းမို႔ ေရခ်ိဳးခန္း၊ အိမ္သာတြဲရက္က အိပ္ခန္းထဲမွာဘဲရွိ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မေမဝတို႔ အိပ္ခန္းထဲကို သူေရာက္ခဲ့ရသည္။ ေဇာ္ထက္ ေရစိုအဝတ္မ်ားကို ခြၽတ္ေနစဥ္ လူရိပ္ျမင္၍ လွည့္ ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးဝတြင္ မေမဝကိုေတြ႕ရသည္၊၊ ““အို-ေဆာရီး၊ မမ-မင္းအတြက္ အဝတ္ေတြ လာေပးတာ”” ပါးစပ္က ေဆာရီးဆိုေသာလဲ၊ မ်က္လုံးမ်ားက အေရာင္လက္ေနသည္၊၊ ေဇာ္ထက္၏ က်စ္က်စ္လစ္လစ္ႏွင့္ ငယ္႐ြယ္ႏုပ်ိဳေသာ ကိုယ္ခႏၲာတခုလုံးကို မ်က္လုံးကစားၿပီး […]
မချောတို့ရဲ့လိုအင်
ေဇာ္ရဲသည္ ရန္ကုန္မွာေမြးေသာ ရန္ကုန္သားတေယာက္၊ ရန္ကုန္ကေန ေအ၀းသင္ႏွင့္ ဘြဲ႕ရထားသူ။ ႐ုပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္၊ ဗလေတာင့္ေတာင့္။ အသားကခပ္လတ္လတ္၊ ရည္းစားရယ္လို႔ အတည္တက်မထားဘဲ မိန္းကေလးေတြနဲ႔ ထည္လဲတြဲတတ္သည္။ ဒါေပမယ့္ မိန္းကေလးႏုႏု႐ြ႐ြေလးေတြကိုေတာ့ အနမ္းေလးေတြေပး႐ုံshopping ထြက္ရင္တြဲေကာင္း႐ုံမွ်သာေနတတ္ၿပီး၊ ခပ္ကဲကဲေတြႏွင့္ဆိုလွ်င္ေတာ့ သူကလည္း ကဲေပးလိုက္သည္။ သူ႔မိဘေတြက အေဖက ဌာနတခုက ၫြြန္မႉးတေယာက္ အေမက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းတြင္ ရတနာကုန္သည္တေယာက္။ တဦးတည္းေသာသား ဥစၥာေပါ ႐ုပ္ေခ်ာဆိုေတာ့ အေကာင္ႀကီးႀကီးသမီးေတြကအစ လက္ထပ္ဖို႔ ကမ္းလွမ္းသည္ကိုေတာင္ ခံရသူ။ သို႔ေသာ္ အိမ္ေထာင္က်သြားလွ်င္ ဆုံး႐ြဳံးသြားမည့္ လူပ်ိဳအခြင့္အေရးေတြကို သူေကာင္းေကာင္းသိသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေမကိုပူဆာ၊ အေဖ့ပါ၀ါကိုသုံးၿပီး ပန္းဆိုးတန္းလမ္းေပၚမွာ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းဆိုင္အႀကီးႀကီးတခုကို သူဖြင့္လိုက္သည္။ သူဆိုင္ဖြင့္ၿပီး ၃ လေလာက္အတြင္း ဆိုင္နာမည္က တရွိန္ထိုးတက္လာသည္။ သူ႔ရဲ႕ေျပာဆိုတတ္မြဳ၊ သူ႔႐ုပ္ရည္ေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားေဖာက္သည္ေတြထက္ အမ်ိဳးသမီးေဖာက္သည္ေတြက ပိုမ်ားလာသည္။ […]
ထႀကြေနေသာစိတ္
ကိုေအာင္ … ကိုေအာင္ … ထဦး ” အိပ္ေကာင္းေနစဥ္ ဇနီးျဖစ္သူ ဇင္မာ အသံေၾကာင့္ လန႔္ႏိုးလာသည္။ ” ဒီေန႔ … ဥပုဒ္ေနေလ … ဇင္မာ ကလည္း ” ” ဟုတ္ပါတယ္ … ဦးစံေမာင္က… သူ႔ဆိုင္ကယ္ ႏိုးမရလို႔ … ၾကည့္ေပးပါဦးတဲ့ … ရပ္ကြက္ကထိန္ အတြက္ … ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း … သြားရမွာမို႔ … ထပါ … ကိုေအာင္ရာ ” ” မထခ်င္ေသးဘူး … ခဏေနမွ လာလို႔ … ေျပာလိုက္ … ဇင္မာ ” ” ကိုေအာင္ ကလည္း … ခဏ ၾကည့္ေပးလိုက္ပါ […]
ငတ္ျပီေပါ့
က်ေနာ္ခြင့္တင္တာမရဘူးလို.မန္ေနဂ်ာေကာင္ကဇြတ္ျငင္းဆန္ေနေတာ့ စိတ္ကေတာ္ေတာ္ေလးတိုစျပဳလာတယ္။ ေအပရယ္လဆိုႏွစ္တိုင္း က်ေနာ္ခြင့္တစ္လယူပီးျပန္ေနၾကဗ်။ အရင္မန္ေနဂ်ာကုလားျဖဴမ လက္ထက္ကေအးေဆးပဲ။ ၂ခါေျပာစရာမလိုဘူး။ ခုတ႐ုတ္ေကာင္ကေတာ္ေတာ္လက္ေပါက္ကတ္၊ေျပာ ရဆိုရခက္ေနတယ္။ ေသာက္ပုံမလာတဲ့ မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္ ကုလားျဖဴစကားထစ္အထစ္အနဲ႔ ႐ုံးခန္းထဲမွာ လုံး၀ခြင့္မေပးႏိုင္ဘူးဆိုပီးေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္လုပ္ေနတယ္ေလ။ တျခား႐ုံးသူ႐ုံးသားေတြ ၀ိုင္းၾကည့္ေနေတာ့ ပိုပီးခံရခက္လာပီ။ ပိုဆိုးတာက ၀ိုင္းၾကည့္ေနတဲ့အထဲမွာ က်ေနာ့္ခခေလး၂ေယာက္ပါေနေတာ့ ေနာက္ဆုတ္လို.မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုတာေသခ်ာေနပီေလ။ ဒီႏိုင္ငံကခ်ယ္နယ္ေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ားကိုထုတ္လြြင့္ေပးေနတဲ့ ႐ုပ္သံဌာနတစ္ခုမွာ က်ေနာ္အလုပ္လုပ္ေနတာ၄-၅ႏွစ္ေလာက္ရွိပီဗ်။ ေျမေအာက္ကို၅ထပ္ေလာက္တူးပီးေဆာက္ထားတဲ့ စတူဒီယိုေတြမွာ ဆက္တင္ေတြဆင္ပီး ႐ိုက္ကူးေရးလုပ္တဲ့ေနရာမွာေပါ့။ အလုပ္ လုပ္ေနတယ္လို.မထင္ရပဲ.. ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ြြင္႐ြြင္ေလးေနလာတာၾကာလာပီ။ ခုအသစ္ေရာက္လာတဲ့မန္ေနဂ်ာေကာင္နဲ.အဆင္မေျပ လာေတာ့ စိတ္ကကုန္စျပဳလာပီဗ်ာ။ အဆက္မျပတ္ ပူညံပူညံလုပ္ေနတဲ့ တ႐ုတ္ေကာင္ကိုလက္၀ါးကာျပလိုက္ရင္း ေဘာင္းဘီေနာက္အိတ္ထဲက ပိုက္ဆံအိတ္ကိုဆြဲထုတ္၊ အလုပ္သမားမွတ္ပုံ တင္ကဒ္ျပားကို သူ.ေရွ.ကစားပြဲေပၚပစ္တင္ေပးလိုက္တယ္။ လည္ပင္းမွာဆြဲထားတဲ့ ၀န္ထမ္းကဒ္ျပားကိုပါ ပစ္ေပးလိုက္ရင္း ငါထြက္တယ္ကြာလို႔အျပတ္ေျပာလိုက္တယ္။ တစ္ခုခုဆက္ေျပာဖို႔ ျပင္ေနတဲ့ သူ႔မ်က္နာေရွ.မွာ လက္ညႇိဳးေလးရမ္းျပပီး ေအာင္ႏိုင္သူအၿပဳံးနဲ႔႐ုံးခန္းထဲကထြက္လာခဲ့ပီး တစ္ဖက္ခန္းမွာရွိတဲ့ စားေသာက္ခန္းထဲမွာ […]
အန္တီနန္း
ပထမဦးဆုံးအေတြ႕အႀကဳံလို႔ ေျပာရေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေစာ္မလုပ္ဘူးတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ ဖာခ်ဘူးေနၿပီ။ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ နဲ႔ ဘယ္လို ဖာခ်ဘူးတာလဲ လို႔ ေမးရင္ အေပါင္းအသင္းနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ ေကာင္းမြဳေၾကာင့္လို႔ပဲ ေျပာရေတာ့မယ္။ အကိုဝမ္းကြဲတေယာက္က ငေတဗ်၊ သူက ကြၽန္ေတာ့္ထက္ အသက္ႀကီးေပမဲ့ စာေမးပြဲခဏခဏက်လို႔ အတန္းလာတူေနၿပီး သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနတာ၊ သူ႔ေၾကာင့္ပဲ ကိုးတန္းေလာက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္အရက္ေသာက္တတ္ၿပီ၊ ေသာက္တယ္ ဆိုတာကလည္း သီတင္းကြၽတ္၊ တန္ေဆာင္တိုင္ ပြဲေတြ ေလာက္မွ ပါ။ ဖာလည္း သူတို႔ေပးေကြၽးလို႔ စားခဲ့ဖူးၿပီ။ ဖာခ်တယ္ ဆိုတာလည္း ေမွာင္ထဲ မွာ မ်က္ႏွာေတာင္ ေသျခာမျမင္ရတာမ်ားပါတယ္။ အကိုဝမ္းကြဲနဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက ဖာေခၚၿပီး ခ် ရင္းက ကိုယ့္ကို ရွင္ျပဳေပးရေအာင္ ဆိုၿပီး အခန္းထဲ ထည့္ေပးလိုက္ရင္းက သူတို႔ေခၚတိုင္း ဝင္ခ်မိတာပါ။ […]
မမရဲ႕လိုအင္
ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ရဲ႕ ေဆာင္းတြင္း .။ ၿခံထဲမွာ မင္းလတ္ ကင္းတာ၀န္က်ေနသည္ ။ ညဥ့္နက္လာေလ ေအးလာေလမို႔ မင္းလတ္ဂ်ာကင္ကို လည္ပင္းအထိ ဇစ္ဆြဲတင္လိုက္သည္ ။ ေသနတ္ကို ဘယ္လက္နဲ႔ ပိုက္ထားရင္း ညာလက္နဲ႔ အျပာရင့္ေရာင္ ေတာေဆာင္းဦးထုပ္ကို ေရွ႕ကိုငိုက္ငိုက္ ဆြဲခ်သည္ ။ အိမ္ႀကီးဆင္၀င္ေအာက္မွာ သူရပ္ေနရင္း မေန႔က ညေစ်းတန္းမွာ ေတြ႕လိုက္တဲ့ ေကာင္မေလးအေၾကာင္း ေတြးေနသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ေခ်ာတဲ့ ေကာင္မေလး ။ အသားျဖဴလြန္းတဲ့ အဲဒီေကာင္မေလးရဲ႕ ပါးျပင္ေလးေတြက ေအးလြန္းေနတဲ့ ရွမ္းျပည္ေဆာင္းေၾကာင့္ နီရဲတြတ္ေနၾကသည္ ။ ပအို႔မေလးလား . .ရွမ္းမေလးလား ။မေန႔ညက မင္းလတ္ ျမင္ျမင္ခ်င္း ဒီေကာင္မေလးကို ႀကိဳက္သြားသည္ ။ တာ၀န္နဲ႔သာ မဟုတ္ရင္ ေကာင္မေလးေနာက္ကို လိုက္မိမွာ ေသခ်ာသည္ […]
အားတိုင္းယားတိုင္း
ခ်ယ္ရီလူမွန္းသိခါစထဲကေျခေမြြးမီးမေလာင္လက္ေမြြးမီးမေလာင္ေနလာခဲ့ရတာ ကံတရားေကာင္းတယ္ပဲေျပာရမလား ႏွစ္ဖက္ေသာအဖိုးအဖြားေတြရဲ႕တစ္ဦးထဲေသာေျမး ေဖေဖေမေမရဲ႕အသည္းေက်ာ္တစ္ဦးထဲေသာသမီးေလးေပါ့ ဒီလိုနဲ႔အခ်ိန္တန္အ႐ြယ္ေရာက္လူလားေျမာက္လာတဲ့အခါမွာ မိန္းခေလးတို႔ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့အဖုအေဖာင္း အမို႔အေမာက္႐ြိဳက္ဖိုႀကီးငယ္အသြယ္သြယ္နဲ႔ျမင္သူတကာသြားေရက်ေအာင္ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကအခ်ိဳးအစားေျပျပစ္ၿပီးလွပေနပါတယ္ ခ်ယ္ရီ လဲေက်ာင္းၿပီးေရာ မိဘေတြကသမီးေလးေနာင္ေရးအတြက္ သူ႔မိတ္ေဆြသားနဲ႔အိမ္ေထာင္ခ်ေပးပါတယ္။ ခ်ယ္ရီလဲလင္ေယာက္်ားရဲ႕ၿမိဳ႕(ရန္ကုန္ၿမိဳ႕)ႀကီးကို အေဖအေမေတြရွိ႕တဲ့ဟိုးျမန္မာႏိုင္ငံအစြန္အဖ်ားၿမိဳ႕ေလးကလိုက္လာရတာေပါ့ ေဆြမ်ိဳးအသိကလဲမရွိ ေယာက္က်ားကလဲ ခုမွေတြ႕ဘူးတာ မိဘေပးစားလို႔သာယူရတာ ခ်စ္တာမွမဟုတ္တာ မဂၤလာဦးညဆို လို႔သူမ်ားေတြလိုၾကင္ၾကင္နာနာမရွိခဲ့ပါဘူး။ အိပ္ယာေပၚစေရာက္ ထဘီလွန္ၿပီးဖုန္းဖုန္းဆိုႏွစ္ခ်က္ေလာက္ေဆာင့္ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ ကိုယ့္မွာေတာ့ဟာတာတာႀကီးဆက္လုပ္ေပးလို႔လဲမေျပာခ်င္ သူ႔ၾကည့္ေတာ့လဲအိပ္ေနၿပီ အဲ့တာနဲ႔ခ်ယ္ရီလဲနားလည္ေပးပါတယ္သူမူးေနလို႔မနက္မိုးလင္းေတာ့ေျပာပါတယ္။ ကိုယ္ညကမူးေနလို႔မ်ားသြားတယ္ sorryတဲ့ ရပါတယ္ ရွင္ေသာက္တာကေသာက္ေပါ့ေလ်ာ့ေသာက္ေပါ့ သူက ‘ရွင္တဲ့လာ ခ်ယ္ရီရယ္’ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လက္ထပ္ၿပီးၿပီေလ ရွင္လို႔ပဲေခၚအုံးမွာလား တဲ့’ ‘ဘယ္လိုေခၚေစခ်င္လို႔လဲ’ ရွင္မဟုတ္ရင္ၿပီးေရာ’ ‘ကို’ဟင္ ဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္။ ‘ကို’ လို႔ ဟားး ေပ်ာ္လိုက္တာကြာ’ ‘အဲ့တာမို႔လို႔ခ်စ္ရတာ’ ‘ဘယ္တုန္းကခ်စ္တာလဲ’ ‘ဟိုးး ခ်ယ္ရီခေလးဘဝထဲက’ ‘ဟြန္း လူညာဂ်ီးးးဟုတ္လဲဟုတ္ဘဲနဲ႔’ တကယ္ေျပာတာ အဲ့တာမို႔ခ်ယ္ရီေက်ာင္းၿပီးတာနဲ႔လက္ထပ္ဖို႔မိဘေတြကိုအပူကပ္ရတာ ‘ေအာ္ ဒီလိုလား’ ဟုတ္တယ္ […]