Category: Local News

စိုးခိုင္ေက်ာ္၏ စိတ္ေတြ မ႐ိုးမ႐ြ ျဖစ္ေနသည္..။ သည္ေန႔ ပန္းအိျဖဴ ဝတ္စားထားသည့္ အဝတ္အစားေတြကလည္း အေတာ္ေလးကို ေဟာ့ေနသည္ကိုး..။ အသက္ ( — ) ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္သာ ရွိေသးေသာ္လည္း ပန္းအိျဖဴသည္ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ ဆူဆူၿဖိဳးၿဖိဳးေလး ျဖစ္သည္..။ အရပ္အျမင့္ (၅) ေပ (၃) လက္မ ေလာက္ပင္ ရွိေနသည္..။ အရပ္ျမင့္မြဳေၾကာင့္

ကြၽန္မမွာ အပ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္။ လူတစ္ကာက ကြၽန္မကို အပ်ိဳႀကီးလို႔အသိအမွတ္ျပဳထားၾကပါသည္။ အမွန္ေတာ့ လင္ရယ္လို႔ တစ္ေကာင္တစ္ၿမီးမွမယူရေသးေသာ အပ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္မ ယခုအသက္(၃၈)ႏွစ္ရွိပါၿပီ။ ကြၽန္မကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ ကြၽန္မပစၥည္းအေနႏွင့္ဆိုလွ်င္ ကြၽန္မသည္ လင္တစ္ေယာက္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ေခါင္းေခါက္ ယူႏိုင္ပါသည္။ ကြၽန္မႂကြားေျပာသည္မဟုတ္ပါရွင္…….ဘုရားစူးရေစရဲ႕………ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား လူပ်ိဳေခ်ာကေလးက အစ တည္ၾကည္ခန႔္ျငား အရာရွိမင္းဘုရားအဆုံး ကြၽန္မ လင္တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ေခါင္းေခါက္ယူႏိုင္ပါေသး တယ္ရွင့္…..။

ေဒၚမ်ိဳးမမ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ေတြ႕ရန္ သူမတို႔ အခ်ိန္းအခ်က္လုပ္ထားရာ တည္းခိုခန္းသို႔ ေရာက္ လာခဲ့သည္။ သူမႏွင့္ ေတြ႕ရမည့္သူ၏ အခန္းတံခါးကို ေခါက္လိုက္ရာ ထိုသူ တခါးလာဖြင့္ေပးေတာ့သူမ ဝင္ လာခဲ့သည္ တံခါးလာဖြင့္ေပးသူမွာ သူမတို႔ ရက္ကြက္ထဲ တြင္ေနေသာ ျမင့္ေမာင္ပင္ျဖစ္သည္ ျမင့္ေမာင္မွာ မ်ိဳးမမ ႏွင့္ ၿငိစြန္းေနတာ ၆ လေလာက္ရွိ ပီျဖစ္သည္ သူမ

“ျဖန္းးး!!!”လႊတ္စမ္း..ရသ နင္ငါ့ကုိ ခု လႊတ္…… ထူပူသြားတဲ့ ဘယ္ဘက္ပါးေၾကာင့္ မမနဲ႔ လူခ်င္းခြာၿပီး က်ေနာ္အျမတ္တႏုိးၾကည့္ခဲ့ဖူးတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကုိ ေငးရင္း…..။ နင္ ငါ့ကုိ ဒီေနရာကုိ ခ်ိန္းတာ ငါ့ကုိဖက္ၿပီး ငါ့ႏႈတ္ခမ္းကုိနမ္းဖုိ႔လား?နင့္ရဲ႕ အေရးတႀကီး ကိစၥ႐ွိတယ္ဆုိတာ ဒါလားးးး? “မဟုတ္ဘူး မမ” မမနဲ႔သန္႔စင္ဆုိတဲ့ ဘီးၾကဲ လက္ထပ္ဖုိ႔တစ္ပတ္အလုိမွာ က်ေနာ့္ဘဝနဲ႔ရင္းၿပီးခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ မမကုိ ခနတျဖဳတ္အျဖစ္ေတြ႔ခြင့္မ႐ွိေတာ့

ဆရာမ ႏွင္းႏွင္း က အိမ္ေထာင္သယ္ ဒါေပမဲ့ သူ႕ေယာက္က်ား အေဝးမွာ သူကသူ႕သားနဲ႕ေနတယ္ သူ႕ေယာက္က်ားက တလတခါေတာင္ျပန္လာခ်င္မွ လာတာ။ ဆရာမ ႏွင္းႏွင္း က အသက္ကသာ ႀကီးတာ ကာမစိတ္ကေတာ့ရွိတုန္း ပထမတုန္းကေတာ့မသိပါဘူး ေနာက္ပိုင္းက်မွ တေျဖးေျဖး ရိပ္မိလာတာ။ ဆရာမႏွင္းႏွင္းကို ဘယ္လို ဂြင္ဖန္ၿပီး လိုးရရင္ ေကာင္းမလည္းဆိုၿပီးေတာ့ စိတ္ကူးနဲ႕ ႀကံစည္ၾကည့္ေနမိတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ က ငယ္ငယ္ထဲက ဆိုးေပခဲ့ပါတယ္။ ပညာလည္းေကာင္းေကာင္းမသင္ခ်င္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲက ပဲ ေဟးလား ဝါးလား ေနခ်င္ခဲ့သူမို႕ အသက္ ႏွစ္ဆယ္ေလာက္မွာပဲ အဲဒီေခတ္က ေခတ္စားခဲ့တဲ့ သေဘၤာသား အလုပ္ကို ကၽြန္ေတာ့္ မိဘေတြက ရေအာင္ လုပ္ေပးၿပီး သေဘၤာေပၚတင္ေပးခဲ့တာပါ။ သေဘၤာသား ဘဝနဲ႕ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုကဲခဲ့ၿပီး ဆယ္ႏွစ္ေလာက္အၾကာမွာပ်င္းလာတာနဲ႕ အေမရိကန္ဆိပ္ကမ္းတခုမွာ သေဘၤာေပၚက ခုန္ခ်ခဲ့ပါတယ္။

” သြားၿပီလား … ကိုမင္း ” ” ဟုတ္ … မမိုး ” ” မသက္ထားေရာ ” ” ရွိတယ္ … မမိုး … တံခါး စိထားတာ … ဝင္သြားလိုက္ ” က်ဳပ္ ဆိုင္သြားကာနီး အိမ္က အထြက္ မ်က္ေစာင္းထိုးအိမ္က

” ခုန … ဖုန်းဆက်တာ … ဒီအိမ်လား မသိဘူး ” ” ဟုတ် … ရေဗူး မှာထားတာပါ ” ” ကျနော် ဒီရပ်ကွက် လမ်းထိပ်ကပါ … ရေသန့် ရောင်းတာ … အမြဲတမ်းယူရင် အိမ် လိုက်ပို့ပေးပါတယ် ” ခင်ချိုနွယ် တယောက်

ကေန ေစာက္ဖုတ္ကို လက္နဲ႕ျဖဲျပထားတဲ့ပံု ႏွစ္ပံု သံုးပံုေလာက္ ဖုန္းနဲ႕ဓာတ္ပံု ႐ိုက္ျပီးပို႕လိုက္ေလသည္။ ဒါ့အျပင္ မိန္းမလည္း ငါ့ေယာက်္ားလိုးတာ မခံရတာၾကာလို႕ ေစာက္ဖုတ္တအားယားေနတယ္ ဆိုျပီး စာပါ႐ိုက္ပို႕ေပးလိုက္ေသးသည္။ ဒီေတာ့မွ ကိုေက်ာ္ထြန္းလည္း အားရဝမ္းသာနဲ႕ ဗုိက္ဘာ ထဲက မခင္ေမရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ပံုေတြကိုၾကည့္ျပီး ဂြင္းတိုက္ရင္း စိတ္ေျဖေတာ့သည္။ ျပီးေတာ့ သူ ဂြင္းတိုက္ ေနတာကို ဗီဒရုိ

မင်းအောင်နှင့် မဝင်းကြည်တို့က ရပ်ဆွေရပ်မျိုးဟု ပြောရမည့် တစ်ရွာတည်းသားတွေဖြစ်သည်။ ရွာမှာနေစဉ်ထဲက ခြံခြင်းကပ် အိပ်ချင်းကပ်လျက်နေထိုင်ခဲ့ကြသည်ဖြစ်သည်။ မဝင်းကြည်က လွန်ခဲ့သော ၄နှစ်ခန့်ကထဲက ကိုရွှေတင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျကာ မြို့သို့ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ခဲ့သည်။ ရွာမှာကအလယ်တန်းကျောင်းသာ ရှိသည်။ အထက်တန်းကျောင်းမရှိသဖြင့် ၈တန်းအောင်ပြီး ကျောင်းဆက်တတ်မည့်ကျောင်းသားကျောင်းသူတိုင်း မြို့သို့ ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ကာ ကျောင်းတက်ကြရသည်။ မြို့တွင်လည်း နီးစပ်ရာဆွေမျိုးမိတ်ဆွေများ၏ နေအိမ်တွင်အတူနေထိုင်ကာ ကျောင်းတက်ကြရသည်ဖြစ်သည်။ ိုထို့ကြောင့်ပင် မင်းအောင်တစ်ယောက်