Category: Knowladge

အိမ္မွာ အလႈတစ္ခုရွိေတာ့ ဧည့္သည္ေတြက အရမ္းမ်ားေနၿပီး ညအိပ္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ အားလံုးဟာ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာပဲ အိပ္ၾကရတယ္၊ ေယာကၡမကေတာ့ သူအတြက္အိပ္စရာကို မီဖိုနားက စတိုခန္းေလးမွာ ျပင္ဆင္လိုက္တယ္ေလ၊ ေယာကၡထီးနဲ႔ ေယာကၤ်ားကေတာ့ တစ္ျခား အမ်ိဳးသားဧည့္သည္ေတြနဲ႔အတူ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာဘဲ အိပ္ၾကတာေပါ့၊ အိပ္ရာလဲ ဝင္ေရာ အမ်ိဳးသမီး ဧည့္သည္တစ္ေယာက္က ေယာကၡမကို သူမနားမွာ အတူလာအိပ္ေပးဖို႔ေျပာေတာ့ ေယာကၡမလဲ အတူသြားအိပ္ေပးၿပီး

ဇင္ဝါက အမ္ဒီနဲ႔ စကားေျပာေနရင္း က်ေနာ့္လက္ကို ဆြဲယူၿပီး ေပါင္ၾကားကို ပို့လိုက္တယ္။ က်ေနာ့္စိတ္ကိုထိန္းေပမဲ့ ႏွာေခါင္းကေတာ့ မီးေတာက္ေနၿပီထင္တယ္။ ေကာ္တြန္ပင္တီေလးကို စိမ့္ထြက္လာတဲ့ ဇင္ဝါ့ရဲ့အခ်စ္ရည္ေလးေတြရဲ့ စြတ္စိုမွုကို ခံစားမိတယ္။ ပိုးသားလို ႏူးညံ့ေနတဲ့ ဇင္ဝါ့ေပါင္သားေတြရဲ့ အထိအေတြ႕က က်ေနာ့္တန္ဆာကို အတြင္းခံေဘာင္းဘီေအာက္ကေန ႐ုန္းကန္ေဖာင္းထြက္ေအာင္ ျပဳစားလိုက္သလိုပဲ။ အစည္းအေဝးက စကားသံေတြ လိုက္နားေထာင္ရင္း စားပြဲေအာက္က က်ေနာ္တို့အေျခအေနကို

က်မငယ္ငယ္ေလးထဲက မိဘေတြ ဆုံးသြားလို့ အေဒၚနဲ႔ ရင္းနီးတဲ့ ရန္ကုန္က ခ်မ္းသာတဲ့ မိသားစုတစ္ခုက ေမြးစားထားလို့ ရန္ကုန္ေရာက္ေနတာ… ေမြးစားတယ္ ဆိုေပမယ့္ တစ္ကယ့္မိသားစုလိုဘဲ ငယ္ငယ္ေလးထဲက ျပဳစု ေစါင့္ေရွာက္လာၾကတာပါ. ဘ၀မွာ ဘာမွ လိုေလေသးမရွိဘူး… ေမြးစားအကိုဆိုလဲ က်မကို ညီမေလး အရင္းလိုကို ခ်စ္တာ… အမွားတစ္ခုကို မလုပ္မိခင္အထိေပါ့… အဲဒီေနာက္ေတာ့ ၅၂၈

ဟန္နီဆိုသည့္ ေက်ာင္းသူေလးကို ေႂကြးရွင္ဘိုးဘိုးႀကီးက အေႂကြးျဖင့္ သိမ္းပိုက္ခဲ့သည္။ ဟန္နီျဖစ္သူကို ေငြေၾကးကိစၥျဖင့္ အေဒၚျဖစ္သူက တရားစြဲရာ ေထာင္က်သည္။ အခ်ဳပ္ခန္းတြင္ ရဲမႉးႀကီးထူးစိန္က သူမကိုဖုတ္ၿပီးသကာလ ေရွ႕ေနမေလး မူမူခ်ယ္လက္သို႔ အပ္လိုက္ရာ ဟန္နီကို ေမွာ္ဆရာကိုကိုေလး ဦးစီးသည့္ ေထာင္ကို ပို႔လိုက္သည္။ ေမွာဆရာကိုကိုေလးေထာင္မွာ အျခား ျမင္ဖူးေနက် ေထာင္မ်ားနဲ႔မတူဘဲ ဟိုတယ္နဲ႔တူေနသည္။ ေထာင္ထဲတြင္ ဆရာမေလးသဇင္နဲ႔

ကျွီ … ကလစ်… ဟော … မောင် … ကားသိမ်းခဲ့ပြီလား သိမ်းခဲ့ပြီ … ဖူး ရေ … အိမ်ဝင်ခဲ့ သေးတယ် မဇူးက … ကလေး အဝတ်တွေ ပို့ခဲ့ပြီပြောလို့ … ဖူး အတွက် ညစာ ခေါက်ဆွဲကြော် ဝယ်ခဲ့လိုက်တယ် … သားလေး

မြင့်မြင့်ကြည်မှာ အတွေးနယ်လွန်နေမိပါတော့သည်။ ညကမြဦးတစ်ယောက် မခင်တိုးတို့ခြံထဲမှ ပြန်၍ထွက်လာခဲ့ပြီး သူ၏အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်ကာ အိမ်ပေါ်သို့ပင ် ပြန်၍မတက်တော့ဘဲ မြင့်မြင့်ကြည်တို့အိမ်ဖက်သို့လာကာ အိမ်ရှေ့လမ်းမမှဖြတ်၍လျှောက်ရင်း မြင့်မြင့်ကြည်ကို သူမ၏အိမ်ဖက်သို့လှည့်၍ ကြည့်ကာရှာဖွေကြည့်မိသည်။ မြဦးသည ် မြင့်မြင့်ကြည်၏ရုပ်သွင်က ို လတ်တလော အတော်ပင ်တွေ့ချင်နေလေသည်။သူ့ကိုယ်သူလဲ ဘာဖြစ်မှန်းမသိပေ။ဒါပေမဲ့လည်း မြင့်မြင့်ကြည်တို့တအိမ်လုံးသည် မှောင်မဲကာ တအိမ်လုံး အိပ်၍နေကြချေပြီ။ ဒါတောင်မ

ဆရာမလေးသဇင်က ဖုန်းထဲမှ ဗိုလ်ကတော်မလေးဝေဝေခေါ်သည်ကို ဖြေလိုက်သည်။ ကိလေသာ နန်းတော်တွင် သဇင်ဆိုသည့် မိန်းကလေးပေါင်း ခြောက်ယောက်လောက်ရှိပြီး ဝေဝေဆိုသည့် မိန်းကလေးပေါင်းလည်း လေးယောက်လောက်ရှိရာ မမှားအောင် ရှေ့က ဂုဏ်ပုဒ်ထည့်၍ ခေါ်ရလေ့ရှိသည်။ သဇင်မှာ တစ်ခါက တကယ့်ကျောင်းဆရာမဖြစ်ခဲ့ဖူးသည်။ ဗိုလ်ကတော်မလေးဝေဝေမှာလည်း တစ်ခါက သင်္ဘောဗိုလ်တစ်ယောက်နဲ့ လက်ထပ်ခဲ့ဖူးသည်။ (မရဲ့မောင်လေး၊ မရဲ့မောင်လေးများနှင့် ကျူရှင်အချိန်ပို ဆိုသည့်အပိုဒ်တွင် ဗိုလ်ကတော်မလေးဝေဝေအကြောင်းကို

လောကကြီးမှာ ထင်တာတွေက မဖြစ်လာပဲ မထင်တာတွေ ဖြစ်လာတတ်တယ်ဆိုတာ တကယ် ပါပဲ ကိုမောင် နဲ့ချစ်ခဲ့တာ ရပ်သိရွာသိ ၇ နှစ်ကျော်တယ် သူလုပ်ချင်တာတွေ မှန်သမျှ တွေအကုန် ဖြည့်ဆည်းခဲ့တယ် ကိုမောင် ကရည်းစားဦးလေ ဆယ်ကျော်သက် တက္ကသိုလ် စတတ်တော့မှ တွေ့တာ အရင်တုန်းထဲ က ဆယ်တန်းထိ ရည်းစာတောင် ထားခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး

တင္ထြန္းအိပ္ရာမွ နိုးလာသည္။ ေႏြရာသီျဖစ္သျဖင့္ ေခၽြးေတြရႊဲေနသည္။ မိမိေဘးတြင္ အိပ္ေနေသာ မိန္းမျဖစ္သူ လွမူကို ၾကည့္လိုက္သည္။ လွမူသည္ တင္ထြန္းကို ဖင္ေပးၿပီး အိပ္ေနသည္။ ဖင္လုံးႀကီးေတြသည္ ထြားလွသည္။ ထမီမွာ ေပါင္ရင္းနားအထိလန္တက္ေနသည္။ လွမူ၏အသားသည္ ျဖဴဝင္းၿပီး ေခ်ာမြတ္လွသည္။ အသက္ ၃၀ အရြယ္ဟု မထင္ရေအာင္ အသားအေရစိုျပည္သည္။ ဖင္လုံးႀကီးေသာ္လည္း လူမွာမဝ။ လွမူမွာ

ပိုးသားနက် ဝန်ထမ်း ဝတ်စုံလေး ဖြင့် သီရိ ခပ်သွက်သွက်လေး ရုံးခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့သည် ။ သီရိ ဆိုတာက မြူနှင်းကုမ္မဏီကြီး ရဲ့ အတွင်းရေးမှုး တစ်ယောက် ဖြစ်သလို ထို ကုမ္မဏီပိုင်ရှင် များ၏ မွေးစား သမီး တစ်ယောက် ဖြစ်သည် ။အသက် နှစ်ဆယ့်ငါး ခန့်သာ ရှိသေးသော်လည်း လူကြီးဆန်ဆန်