ပြောလိုပေမဲ့လည်း ပြောရဦးမယ်ဗျ ။ကျွန်တော့်ခယ်မလေးနဲ့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့အကြောင်းပေါ့။ဆောက်ရှက်မရှိတဲ့ မုဒိမ်းကောင်ဆိုပြီးတော့ပြောလည်း ပြောကြပါစေတော့ဗျို့ ။ဖြစ်တဲ့နေရာက မလေးရှားက။ ပါဆာပူတေးနားမှာဖြစ်တာလေ။ဆောက်ပြသနာပါပဲဗျာ ။မန်ကျည်းသီးကုလားတွေတောင်တွေ့သွားသေးတယ်။တော်သေးတာပေါ့။ဘာမှဝိုင်းမလုပ်ကြလို့။ကျွန်တော်က မိန်းမနဲ့ဗျ။ခယ်မလေးက မလေးရှားကိုတက်လာတာ။ သူကတော့စက်ရုံမှာ အလုပ်လုပ်ရမှာလေ။ဘာစက်ရုံဖြစ်ရမှာလဲ ။အထည်ချုပ်ပေါ့။ မြန်မာတွေ ကိုဘယ်သူကများကွန်ပြူတာပေးကိုင်ခိုင်းမှာတုန်း။ မရှိဘူးတော့ မဟုတ်ဘူး ရှိတယ်။ရှားတယ်ပေါ့ဗျာ ။မိန်းမက မြစ်ကြီးနားက ဆိုတော့ခယ်မကလည်း မြစ်ကြီးနားကလို့မထင်ပါနဲ့။သူကတော့မြေနီကုန်းသူပါ။ကုလားမလည်းမဟုတ်ပါဘူး ။ဖြူဖြူချောချောပေါ့။ သိကြတဲ့အတိုင်းပါပဲ ။ရန်ကုန်သူဆိုတော့စွာပေမပေါ့။မိန်းမက လည်း ကျွန်တော်တို့စက်ရုံထဲကပါပဲ ။သူကတော့အိုတီတွေရှိတယ်လေ။ပင်ဂျန်းမ်(ချေးငွေ)တွေလည်း ထုတ်ရတယ်ဆိုတော့မဆိုးဘူးပေါ့..။ဒါပေမဲ့ခင်ဗျားတို့လည်းသိပါတယ်၊အဲ့ပင်ဂျမ်းကြီးက တော်တော်ကိုစွဲစေတယ်လေ။ တစ်ခြားကိုလည်း ထွက်မသွားချင်တော့ဘူး ။ နောက်ပြီးတော့ခင်ဗျား က ပိုက်ဆံအမြဲလိုနေတာလေ အိမ်ကိုလည်း မပို့ဖြစ်တော့ဘူးပေါ့။အဲ့ဒါ ပြသနာပဲပေါ့။ဘာလို့လဲဆိုတော့ဒီနေ့ချေးငှားတယ်။နောက်နေ့ပြန်ဆပ်ဒီလိုနဲ့ငွေခေါင်းကွဲပြီး အိမ်ကိုပြန်မပို့နိုင်တော့ မလာယုအောရမ်း တို့အကြိုက်ပေါ့။ ကဲ ပြောနေတာနဲ့တိုင်တွေပတ်ကုန်ပြီဗျာ။ဟုတ်ပြီဗျ။ မိန်းမကတော့ခယ်မလေးလာတာကိုကြိုက်လည်းကြိုက်တယ်။ကြိုက်လည်းမကြိုက်ဘူးလေ။ ခယ်မလေးက အရမ်းမိတယ်ဗျ။တုန်တောင်တုန်သွားမယ်။မြေနီကုန်းသူတွေထဲမှာဒီလိုလှတာအတော်ရှားတာကိုးဗျာ။ ခယ်မလေးကိုကျွန်တော်ငမ်းနေတာကိုမိန်းမကလည်းသိတယ်။ ဒါပေမဲ့ဘာမှတော့မပြောသေးဘူးလေ .။မိန်းမနဲ့ပေါင်းလာတဲ့တစ်နှစ်ကျော်အတွင်းမှာ ကျွန်တော်ဘယ်လောက်သန်သလဲဆိုတာကိုမိန်းမလည်းသိတယ်။ကျွန်တော့်ကိုယ်ကျွန်တော်ဆိုပိုတောင်သိသေးဗျာ။…အဟေးဟေးးး ၆လက်မ နဲ့ […]
News
နောက်ရက်ကစပြီး ရာဂနတ်ဖမ်းစားတယ် ဆိုရမလားပဲ အိပ်ချိန်က လွဲပြီး အလုပ်ထဲရော စားချိန် သောက်ချိန်မှာပါ သူ့အချောင်းကြီးပဲ မြင်ယောင်နေမိတာ
” မမလေး … ကားအဆင်သင့် ဖြစ်ပါပြီ ” ” အေးအေး … မောင်တိုး … ငါလာပြီ … ငါ့ကား ဘယ်ချိန်ရမှာလဲ ” ” ညနေပိုင်းမှ … ရမှာ … မမလေး ” ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေတုန်း ဒါရိုင်ဘာ မောင်တိုးက အဆင်သင့် ဖြစ်ကြောင်း လာပြောလို့ ပြည့်လည်း လွယ်နေကြ အိတ်ကလေး ကောက်လွယ်ပြီး ကုမ္ပဏီ သွားဖို့ ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ပြည့်ကား ပျက်လို့ ကိုမိုးက သူ့တပြည့် မောင်တိုးကို လာခေါ်ခိုင်းတာပါ။ ခြံတံခါးနား ရောက်တော့ ခြံစောင့် ဦးသိန်းက မောင်တိုး ဟွန်းတီးတာနဲ့ တံခါး လာဖွင့်ပေးနေတာ။ ကားလေးက ခြံထဲက ထွက်ပြီး ရပ်ကွက် […]
ဆရာဝန်ကြီးက ဂါဝန်လေးပါ ချွတ်ခိုင်းထားသဖြင့် ကုတင်ဘေး၌အင်္ကျီနှင့် ဂါဝန်လေးကို လက်တစ်ဖက်နှင့် ဖိကိုင်ထားကာ ဝတ်လစ်စလစ်လေး ပက်လက် အနေအထားလဲလျောင်းနေရသည်
“ဟင်း……လာပြန်ပြီဟယ်…စိတ်ညစ်တယ်…..” “ စိတ်ညစ်တယ် ” ဟု ညီးတွားလိုက်သော မိန်းမလှလေး၏ ပါးအို့လေး အစုံက ပန်းသီးမှည့်လေးအလားရဲတက်သွားသည်..။ အသစ်ဖောက်လုပ်ထားသော လမ်းမကြီးပေါ်၌ စပရင်တာ အဖြူလေးတစ်စီးက ငြိမ့်ခနဲထိုးရပ်သွားသည်..။ ကားထဲမှ သပ်ရပ်ထွားကြိုင်းသော လူငယ်တစ်ယောက်က စက္ကူအိတ် ခပ်ကြီးကြီးနှစ်လုံးနှင့် ငါးသုံးလုံး လက်ဆွဲ ပလပ်စတစ်အိတ်တစ်လုံး ဆွဲကိုင်ကာ “ သိမ့် – တေလာ ” အပ်ချုပ်ဆိုင်ထဲသို့ လှမ်းဝင်လာသည်..။ အပ်ချုပ်ဆိုင်အတွင်း အစီအရီ တန်းစီထားသော ခြေနင်းစက်ချုပ်ခုံလေးလုံးအနက်။ လက်ဝဲဖက်ဒေါင့်မှစိတ်ညစ်တယ် ဆိုသော ကောင်မလေးမှ အပ အားလုံးက ရွှေမင်းသားလေးကို အပြုံးမျက်နှာဖြင့်ကြည့်နေကြသည်..။ “ ဟယ်…..မောင်မောင်…..ကြည့်စမ်း…အင်္ကျီ ချုပ်အုံးမလို့လား…..” စက်ခုံများအနောက်မှ စားပွဲတစ်ခုမှ..ခပ်တောင့်တောင့် အမျိုးသမီးတစ်ဦးက ပေကြိုးကို လည်ပင်းမှာပတ်ရစ်ရင်း ဆိုင်ရှေ့ ထွက်လာသည်..။ “ ကျနော့် အစ်မက […]
သူပေးတဲ့အရသာ
မှင့ဇွောွ ဟာ ၁၅ နှဈထဲဝငပွှီဖှဈတဲ့ လူပှို ပေါကအွရှယကွလေးဖှဈတယွ။ မှင့ဇွောွ တို့မိသားစုဟာ လူဦးရမှေားပမယေ့ွ ဆငွးရဲတာကှောင့ွ ၁၅ ပေ ၃၅ ပေ ခန့ရွှိတဲ့ အိမခွနွးကဉွှးလေးထဲမှာပဲ စုပေါငွးနထေိုငကွှရတယွ။ အိမကွလေးက လှိုငသွာယာမှာဖှဈပှီး မှစေိုကွ ထရံကာ သှပမွိုးအိမကွလေးဖှဈတယွ။ မှင့ဇွောတွို့ အိမမွှာက မှင့ဇွောအွပှငွ အသကွ ၅၅ နှဈခန့ွ ရှိပှီး လဖနွှေးထားတဲ့ ဖခငဖွှဈသူ ဦးမှခှို၊ အမအကှီးဆုံးသူဇာခှို နဲ့ ယောကဖွကှီး ကိုဦးတို့ စုံတှဲ၊ အမလတဖွှဈသူ မှနှငွးခှိုနဲ့ ယောကဖွလတွ ကိုဇောလွှငွ တို့စုံတှဲ။ အငယဆွုံးအကို ကိုငယနွဲ့ မရီးဖှဈသူ ဧပရယွ တို့စုံတှဲ စသညဖွှင့ွ လူ ၈ ယောကစွာ ကှပကွှပသွိပသွိပလွေးနထေိုငကွှရတယွ။ အကှီးဆုံး သူဇာခှို မှာ […]
ဝေဒနာတစ်ရပ်
ပခုံးလေးကို အသာအယာဆှဲယူ၍ နဖူးအပေါနှားဆံစပမှှ ဆံနှယစှလေးမှားကို ဖှဖှလေးနမှးလိုကှ၏။နဖူးကဉှှးကလေးကိုလညှး တဈခကှနှမှးလိုကကှာ ပုခုံးပေါမှှ လကနှှဈဖကကှို ကှောပှငသှို့ရှှေ့ပှောငှးသိုငှးဖကလှိုကသှညှ။ ပီးတော့ မို့ဖောငှးနုအိနသညှေ့ ပါးပှငလှေးမှားကို ရှိုကငှငကှာ မကမှကရှရနမှးလိုကှ၏။အကှောစိမှးလေးမှား ယှကသှနှးနသညှေ့ လညတှိုငဖှှူနုနုသို့ အနမှးလေးတဈခကှကှရှောကလှာပှီးပူနှေးသော နှုတခှမှးနှဈလှှာဖှင့ှ ထိကပလှာကာ လညတှိုငဖှှူနုနုလေးကို စုပကှာနမှးလိုကသှညှ။လညတှိုငလှေးပေါရှှိ အကှောစိမှးလေးမှားကှယပှှောကလှှှကှ ပနှးနုရောငှ ယှကသှှား၏။ “ကိုရယှ.. ဘာတှလေုပနှတောလဲ.. တောတှော့ကှယှ..” ခပညှညှးညညှးလေးပှောရငှးက “နနဒွာ”၏မေးဖှားကလေးမှာ “နောငနှောငှ”၏ဘယဘှကပှုခုံးပေါမှှေးတငလှကှှ မကှလှှှာလေးအသာခကှာ ပင့သှကလှေးတဈခကှှ မှုတထှုတလှိုကှ၏။နနဒွာ၏ကှောပေါှ ယှကသှိုငှးကာ ဖကထှားသောလကမှှားက ကှောပှငလှေးကို ပှတသှပပှေးရငှးကကှောပှငပှေါသှို့ဝဲကနှသေော ဆံစလေးမှားကို ငှငသှာစှာတို့ထိလှှကှ ဆော့ကစားနေ၏။ “ဒါ.. ဒါ.. နောင့ကှိုခစှလှားဟငှ” “ခစှတှော့ခစှပှါတယှ ကိုရယှ… ဒါဒါအိမပှှနခှငှပှှီကှယှ” ပုခုံးပေါမှေးတငထှားသော မေးဖှားလေးကို အသာခှာ၍မကှနှှာခငှှးဆိုငကှာ ပှောလိုကှ၏။ ပနှးဆီရောငှ နှုတခှမှးလုံးလုံးလေးနှဈလှှာက တိုးညငှးစှာစကားလေးတှေ ဆိုလိုကတှော့နှုတခှမှးလေးမှား၏ ကှှကသှားလေးမှား […]
အပျော်လိုလို အတည်လိုလို ငြိသွားလိုက်ကြတာ.. သုံးလေးလကြာတော့ အပျော်လည်း မဟုတ် အတည်ကြီးလည်း မဟုတ်တဲ့..တိတ်တိတ်ပုန်း မယားငယ်ဘဝ ရောက်သွားရော
မ ညိုမြိုင် က အသက်သုံးဆယ်ကျော်မှ ယောင်္ကျားယူတာ။ ငယ်တုန်းက အသက်ဆယ့်ငါးနှစ် လောက်တုန်းကတော့ အိမ်နီးနားချင်း အိမ်ထောင်ရှိတဲ့ အစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်နဲ့ သုံးလေးငါးရက်လောက် လိုက်ပြေးခဲ့ဖူးပါတယ်။ အိမ်က အချိန်မီ တိုးတိုးတိတ်တိတ် လိုက်ခွဲပြီး ရှမ်းပြည်ဖက်က အမျိုးတွေဆီပို့ ကျောင်းပြောင်းပြီး တက်ခိုင်းလိုက်တော့ အားလုံးက အပျိုလို့ပဲ သိကြတာပေါ့။ အပျိုမှ တော်တော့်ကို ထွားတဲ့အပျိုလို့ ပြောရမှာပဲ.. ။ သွေးသားထိုးတက်ခါစ လေးငါးညလောက် အလိုးခံထားလိုက်ရတော့ နို့တွေဖင်တွေက ချက်ချင်းလိုလိုပါပဲ သိသိသာသာကြီးကို ဖူးမောက်ဖွံ့ထွားလာတာ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ယုံတောင် မယုံမိဘူး။ အဲဒီမှာလဲ ကိုယ့်ထက် အတန်းကြီးတဲ့ အစ်ကို တစ်ယောက်နဲ့ လပိုင်းအတွင်းမှာပဲ ရည်းစားဖြစ်ပြီး တစ်နှစ်လောက် ရက်ခြားခြားပြီး အလိုးခံခဲ့ဖူးပေမယ့် မယူဖြစ်ခဲ့ကြဘူး။ ဒီလိုနဲ့ ရည်းစားသုံးလေးယောက် ပြောင်းခဲ့တာ ကျောင်းဆရာ တစ်ယောက်ကိုတောင် အဆစ်အလိုးခံ […]
ညီအမနှစ်ယောက်မှာ တစ်ယောက်အကြိုက် တစ်ယောက်သိကာ ယက်ပေးနေကြမို့ နူတ်ခမ်းလေးမှ ညည်းသံများ ထွက်ပေါ်လာရင်း ခဏအကြာတွင် ခါးလေးကော့တက်လာကာ
” ကျွီ … ကလစ် ” ” ဟော … မောင် … ကားသိမ်းခဲ့ပြီလား ” ” သိမ်းခဲ့ပြီ … ဖူး ရေ … အိမ်ဝင်ခဲ့ သေးတယ် မဇူးက … ကလေး အဝတ်တွေ ပို့ခဲ့ပြီပြောလို့ … ဖူး အတွက် ညစာ ခေါက်ဆွဲကြော် ဝယ်ခဲ့လိုက်တယ် … သားလေး သက်သာတယ်မလား ” ” သက်သာပါတယ် မောင်ရယ် … ခုဟာ ဆေးသွင်းပြီး အိပ်သွားတာပါ … အဖျားက ၁၀၂ မို့ … အဖျားကျမှ ဆင်းရမယ် ထင်တယ် ” ၁၀ ပေ ၁၅ ပေ […]
မရပ်နဲနော်ဆောင့်
မိုးတှအေုနွးအုနွး နှင့ရွှာနသညွေ။ကှူရှငကွ ဆရာမ နမကေောငွး၍ မသငတွော့ ဘူဆိုလို့ စောစောပှနလွာရသညွ။အိမရွောကတွော့ ဘယသွူမှမရှိ။ဖဖနှငေေ့မွမကေေ ရုံးမှပှနမွရောကသွေး။ ထုံးစံအတိုငွးဆို ၅ နာရီကှောမွှပှနရွောကတွတသွညွ။ လှတလွှတလွပရွှိပှီဆိုတဲအတှေးနဲ ဧည့ခွနွး က ကှနပွှူတာရှေ့ထိုငွ ပှီး ဟိုကှည့ဒွီကှည့လွုပနွမေိသညွ။တဈယောကထွဲ လှတလွှတလွပလွပွ ဘယသွူမှမရှိတုံး အော စာအုပတွှေ အော ကားတှေ ရှာကှည့ွ နရငွေး လကတွဈဖကကွ ကနှော့ လီးကှီးကိုကိုငကွာ အပေါအွောကွ ဆှဲရငွ တဈယောကထွဲဇိမယွူနမေိသညွ။ တယောကထွဲ ကို့လီးကို အပေါအွောကပွှတဆွှဲနတေုံး ရုတတွရကတွခါးဘကလွှည့ကွှညလွိုကတွော့ဘေးအိမကွ ကောငမွလေး.ပါးစပအွဟောငွးသားနှင့ွ ကနှောကွိုကှည့နွသညွေ။ ကနှောအွန့အွားသင့သွှားသညလွကကွလဲ လီး ကို ကိုငလွှှကွ။..ဘာလုပလွို့ဘာကိုငရွမှနမွသိဖှဈသှားသညွ။ ဟာ….သှားပှီ။ ဘယအွခှိနထွဲကရောကနွလေဲ မသိဘူး.။မှငသွှားပှီ ။ကနှောထွူပူသှားသညွ။ရှကသွလိုကှောကသွလို ပှီးတော့ ဘယလွိုခံစားခကှတွှေ မှနွးမသိ။ကမနွးကတနွးနှင့လွီးကို ဘောငွးဘီထဲပှနထွိုးထည့ွ ကာ ရှကကွိုးရှကကွနွး မော့ကှညလွိုကမွိသညွ။ “ကောငမွလေး. နငွ […]
အိမ်မှာ လင်ကြီးငုတ်တုတ်ရှိလို့သာ ပေါ်တင်မလုပ်ရဲတာ အခုလည်း နောက်က လာထောက်ရင် အောက်ကယွစိယွစိနဲ့တစ်ခါတလေလည်း စိတ်ထဲကလုပ်ပစ်ချင်စိတ်က ဖြစ်နေတယ်
ကျုပ်ကတပ်မတော်သားကြီး။ အောင်မောင်း။ တပ်ထဲမှာ ပျော်ပျော်နေခဲ့တယ်။ မိန်းမ မယူခဲ့ဘူး။ တပ်မှာပျော်ပေမယ့် အသက်ပြည့်တဲ့အထိ မနေခဲ့ရဘူး။ ဆေးပင်စင်ယူလိုက်ရတယ်။ ဒါနှင့်တပ်ထဲကထွက်တော့ ကျနော်မှာ ပိုက်ဆံနည်းနည်းစုမိတယ်။ ရွာဘက်က မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် လက်ထပ်တယ်။ အသက်က တော်တော်ကွာပါတယ်။ ကျနော်က ငါးဆယ့်ငါး၊ သူကသုံးဆယ့်ငါးပေါ့။ ကျနော်ပင်စင်ယူလိုက်ရတဲ့အခါ ကျတော့စားဝတ်နေရေး အဆင်ပြေအောင် ဈေးထဲမှာဆိုင်ခန်းလေးဖွင့်ပြီး ဈေးရောင်းတယ်။ ပြသနာက ကျနော်ပဲဗျ။တပ်ထဲက ထွက်လာကတည်းက လူက ရှူနာရှိုက်ကုန်းဖြစ်နေပီ။ ပြောရရင် မိန်းမကို ကောင်းကောင်းမလိုးနိုင်ဘူးလေ။ အားရအောင် မလိုးနိုင်ဘူး။ တပ်ထွက်စစ်စစ်ပါ။ ဒါနှင့် ဘာလို့မိန်းမယူလဲမေးရင် ဆေးပေးမီးယူ လိုအပ်တယ်မလား။ ကျနော်ကျန်းမာရေးက ညံ့လာပြီလေ။ ကျနော့်မိန်းမသုံးဆယ့်ငါးဆိုတော့ တင်းတင်းရင်းရင်းရှိသေးတယ်။ လုံးကြီးပေါက်လှပေါ့။ တဏှာစိတ်ကပြင်းတယ်။ ကျနော်ကြိုးစားပြီး လိုးသေး တယ်။ သူအာသာမပြေဘူး။ ဒါပေမယ့် မိန်းမသားဆိုတော့ တောင်းဆိုတာမျိုးမရှိဘူး။ ကျနော်လည်း […]
နတ်သုဒ္ဓါ
“ဖိုးတာရေ…..ဟေ့….ဖိုးတာ……” “ဗှိုး……” “အခုလာစမွး…….” သောငွးမှင့တွို့နှင့ွ စကားပှောနစဉွေ သူ့အမကေ လှမွးခေါသွဖှင့ွ ဖိုးတာပှနထွူးလိုကွ၏…။ သူ့အမအကှေောငွး သူသိ၏ ..။ ခေါတွုနွးလာရငလွာ…။ မလာလို့ကတော့ ထနွးလကနွဲ့ ကှောတဈပှငလွုံးအရလနအွေောငွ ဆောတွတသွညွ..။ အဲဒါ ငယငွယတွုနွးကတညွးက….။ထို့ကှောင့ွ ..ဖိုးတာတဈယောကွ အိမသွို့ အပှေးပငွ ပှနခွဲ့သညွ..။ သောငွးမှင့တွို့နှင့အွိမခွငွှးဆကလွကှမွို့ ခဏခငွှး သူ့အမေ ရှမှေောကွ ရောကသွှား၏..။ “အင့ွ….အဲဒီငှေ နှဈဆယွ…တငကွှညမွဆီ သှားပေး….လိုကစွမွး….၊ ဖလေိုးမကစောကကွှီးစောကကွယှနွဲ့…….”။ သူ့အမေ တကယဒွေါကနနွေ၍ ဖိုးတာ ဘာစောဒကမှ တကမွနတေော့ပဲ ပိုကဆွံ နှဈဆယွ လှမွးယူ၍မတငကွှညမွတို့အိမဖွကွ ပှေးထှကခွဲ့သညွ..။ ( မှတခွကွှ ၊ ၊ ထိုခတွကေ ဆနတွဈပှညွ ငှေ ၅ ကပွှ ခတွဖှဈေ၏ )မတငကွှညမွတို့အိမကွ ရှာအနောကဖွှားမှာမို့ အတနငွယွ အလှမွးဝေးသညွ..။ ဖိုးတာတို့ကရှာအလယပွိုငွးမှာ […]