News

ဒေါကတှာသကမှောငမှှာ ခါးတို၍ ရှပအှငှကွှီ သဖှယဖှှဈနသေော သူ့ဂှူတီကုတအှသဈကို ကှည့လှကှှ ခေါငှးကုတကှာနသညှေ။ လကစှ အတောလှှဲနသညှေ။ ဆိုငကှှီးဖှဈလှ ကှ ယောကှှားတလောဖှဈလကှှ အလုပကှို ပေါ့ဆဆ ဖှဈကတတဆှနှး လုပသှညှ။ သကမှောငသှညှ ခေါငှးကိုသာ အသာခါရမှးလိုကှ၏။ နှကေုနမှိုးဦး ရာသီကူးစဉမှို့ လူနာမှားတုနှးလေး အစကောငှးကောငှးနှင့ှ ခှုပခှိုငှးရာမှ ယခု ဝတလှို့ပငမှရ။ မှားပေးခဲ့သလား မသိ။ ှ ပနသှှားပှောသင့သှောလှညှး သကမှောငစှိတနှှင့မှဖှဈ။ ကုနလှပှေီ။ ခှဈကုတထှားသော ငှနှဈသေောငှး။ နဂိုမှ ဆငှးရဲသား ရပကှှကတှှငှ ဖှင့သှည့ဆှေးခနှးမို့ ကှေးမရလှ။ အရေးပေါှ ကိဈစမှိုးဆိုလှှငှ သကမှောငကှ အိတစှိုကတှတသှည့ှ အကငှ့ရှှိသေးသညှ။ အစိုးရတို့ ပေးသော ဆေးရုံ လခမှာ ပို၍ ဆိုးသေး၏။ အမေ့ကိုအပှ၍ နှဈယောကသှား ခကှစှားကှသညနှှင့ှ ပှောငသှညှ။ သို့ဖှဈ၍ […]

သူမနာမညမြှာမမှမဖှဈေပါသညြ။သူတို့လငမြယားရခါစကမိမိတို့လငမြယားနထေိုငရြာကနထြရိုကတြိုကခြနြးအပေါခြနြးသို့ပှောငြးရှှေ့လာကှပါသညြ။တလှခေါးထဲနေ့စဉအြတူတကအြတူဆငြးပှုလုပကြှရာမှတဦးနှင့တြဦးမကွမြှနြးတနြးလာကှပါသညြ။ကောငလြေး၏အမညမြှာမောငတြငြဦးဖှဈပှီးအငှားတကျကစီမောငြးပါသညြ။ကောငမြလေးကတော့ မလှမြးမကမြးရှိမငြျဂလာဈေးတှငအြမမွားနှင့တြူအထညရြောငြးပါသညြ။ အဲဒီတုနြးကတော့ သူတို့သညအြသကနြှဈဆယကြွောခြါစသာရှိကှပါဦးမညြ။နှဈဦးစလုံးရုပရြညသြနားကမားနှင့မြှနမြှနရြညရြညရြှိပါသညြ။ ကောငလြေးကအရပမြှင့မြှင့ခြပသြှယသြှယဖြှဈပါသညြ။ကောငမြလေးကတော့အရပငြါးပသေုံးလကမြခန့နြှင့လြိုကဖြကညြီသောကိုယလြုံးကိုယပြေါကတြောင့တြောင့တြငြးတငြးကလေးဖှဈပါသညြ။ တတိုကထြဲနသဖှေင့ကြတွောတြို့လငမြယားနှင့သြူတို့လငမြယားရငြးနှီးလာကှပါသညြ။ကတွောတြို့လငမြယားမှာသူတို့လငမြယားထကဆြယနြှဈခန့ကြှီးပါသညြ။ကတွောတြို့မှာသားတယောကရြှိသောလြညြးသားသမီးမရသောမိနြးမညီမ ခယမြလေးလငမြယားကခေါယြူမှေးစားထားသဖှင့လြှတလြှတလြပလြပရြှိပါသညြ။သူတို့လငမြယားကလညြးကတွောတြို့တိုကသြို့ရောကပြှီး။ ၂ နှဈခန့အြကှာတှငသြားယောကကြွားလေးတဈယောကမြှေးဖှားပါသညြ။ ကောငမြလေးမှာကလေးမှေးပှီးနောကပြိုငြးပိုလှလာပါသညြ။တသားမှေးတသှေးလှဟုဆိုရမညလြားမသိပါ။တငပြါးကလေးမွားကယခငကြထကဖြှံ့ထှားလုံးတကလြာပါသညြ။သို့သောကြလေးမှေးပှီးနောကပြိုငြးဗိုကမြထှကအြဆီမတကဘြဲခပခြပွခြပွကြလေးဖှဈသဖှင့ြ သေးကစွသြောခါးကလေးပိုငရြှငဖြှဈလသညြေ။ရငအြုံမောကမြောကြ ခါးသေးသေးတငကြားကားလေးဖှဈသဖှင့သြူအရှေ့ကလှခေါးတကသြှားလငွနြောကကြလိုကတြကသြှားရငြးမကွစြိအရသာတော့ခံမိပါသညြ။ သို့သောထြှလေီကာလီစိတမြွိုးတော့မဝငသြေးပါ။ ဤသို့ဖှင့နြှဈကာလမွားကှာရှညလြာပှီးသူတို့သားလေး ၇ နှဈခန့အြရောငတြှငြ ကောငမြလေး၏ယောကကြွားမောငတြငြဦးက ကိုယပြိုငတြကျကစီလေးဝယမြောငြးနိုငရြနငြှရှောမညဟြုဆိုကာမလေးရှားတှငအြလုပလြုပရြနထြှကခြှါသှားပါသညြ။ကတွော့မိနြးမကလညြးမမွှောလြင့ဘြဲရငသြားကငဆြာဖှင့ဆြုံးပါးသှားပါသညြ။ မိနြးမဆုံးခါစကတယောကတြညြးယောငခြွာခွာစိတညြဈညဈဖှင့နြေ့တိုငြးလိုလိုအရကသြောကမြိပါသညြ။အလုပဖြှင့ရြကမြွားတှငညြပိုငြးသာသောကသြောလြညြးစနတနေငြျဂနှလေိုအလုပပြိတရြကမြွားတှငဘြယမြှမသှားဘဲတနကေုနထြိုငသြောကပြါသညြ။ တယောကတြညြးကှာလာ၍အရကကြလညြးမူးသှေးသားကလညြးတောင့တြနသေောအခွိနမြွားတှငကြောငမြလေးမှမကေိုအကှည့ရြိုငြးရိုငြးမွားဖှင့စြိုကကြှည့လြာတတပြါသညြ။မှမယေောကကြွားမလေးရှားသို့ထှကသြှားသောအခါမှမေ၏ဖခငကြသမီးနှင့မြှေးအဖောရြအောငမြှမတေို့တိုကခြနြးတှငလြာနပေါသညြ။ အဖိုးကှီးမှာလညြးအရကသြမားကှီးဖှဈ၍ညနတေိုငြးအရကသြောကပြါသညြ။နောကပြိုငြးကတွောသြောကတြတမြှနြးသိတော့ညနဆေိုလငွပြုလငြးကလေးဆှဲ၍ကတွော့ထံရောကရြောကလြာတတပြါသညြ။သူ့သမီးမှမကတေော့ အမှညြးပနြးကနလြေးတခုဖှင့လြိုကလြာတတပြါသညြ။ အမှညြးပနြးကနပြေးရငြးတယောကထြဲရှုပပြှနသေောအခနြးကိုရှငြးလငြးပေးတတပြါသညြ။ တခါတလေ ငါးကှကစြသညမြွားကိုဈေးအပှနအြစိမြးဝယလြာပှီးကတွော့အခနြးတှငပြငခြကွပြှုတပြါသညြ။သူ့သားကိုလညြးကတွော့အခနြးသို့ခေါပြှီးညစာကွှေးပါသညြ။သူ့အဖနှငေ့ကြတွောတြို့သောကစြားမူးယဈပှီးသူ့အဖေ သူတို့အခနြးသို့မူးမူဖှင့မြှေးနှင့အြတူအိပရြနတြကသြှားလငွမြှမတယေောကထြဲပနြးကနခြှကယြောကမြွားရှငြးလငြးဆေးကှောသိမြးဆီးရငြးကနွနြတတေပြါသညြ။ အရကဝြိုငြးစကတညြးကသူမခနျဓာကိုယအြပေါတြှငကြရွောကနြသေောကတွောြ၏ အာသာရမကပြှငြးထနသြောအကှည့မြွားကို။ မခို့တရို့အပှုံးဖှင့ခြံယူပါသညြ။ထိုသို့သောညမွားတှငမြှမသညြေ အိမတြှငနြရငြေးထမိနခြပနြှမြးနှမြးကလေးကိုအောကခြံမပါဘဲဝတထြားသဖှင့ဖြုထဈပှည့ကြားသောသူမ၏တငသြားလေးမွားကိုအားမနာတမြးငမြးမိပါသညြ ။ မှမကလေညြးတုနခြါနသေောတငသြားလေးမွားလှုပရြမြးကာနောကဖြေးမီးဖိုနှင့မြိမိတို့အရကဝြိုငြးရှိရာအိမရြှေ့ကိုခေါကတြုန့လြူးလာလွှောကနြတတေပြါသညြ။ထို့အပှငတြီရှပအြဟောငြးကလေးကိုအတှငြးခံမပါဘဲဝတထြားသဖှင့သြူမ၏နို့ကလေးမှာလှုပခြါနပှေီးနို့သီးခေါငြးကလေးမွားတငြးထောငနြသေောအရာလေးပငမြှငနြရပေါသညြ။ ထိုတနေ့ ထိုနေ့ကတနငြျဂနှနေေ့ဖှဈပါသညြ။မနကကြလကဘြကရြညဆြိုငတြှငလြကဘြကရြညနြှင့အြီကှာကှေးစားသောကအြိမပြှနလြာပှီး ကိုးနာရီခန့တြှငြ အရကပြုလငြးသဈဖှင့ြ၍ ပုလငြးထဲမှပဲကှောဖြှင့ဇြိမယြူနမေိပါသညြ။ နေ့လယြ ၁၁ နာရီခန့တြှငစြေ့ထားသောအခနြးတံခါးကိုတှနြးဖှင့လြကွမြတငမြှလငပြနြးကလေးတခပွကြိုငလြကွဝြငလြာပါသညြ။ ထုံးစံအတိုငြးအောကခြံမပါသောထမိနနြှမြးကလေးကိုတငပြါးမွားလုံးကစွထြှကနြအေောငတြငြးတငြးလေးဝတလြကွအြပေါမြှာဘလောကဈြနှမြးနှမြးလေးကိုဘယာ မပါဘဲတထပထြဲဝတထြားပှီးအပေါဆြုံးကှယသြီးဖှုတထြားသဖှင့ဖြှူဝငြးသောနို့အထကပြိုငြးသားလေးမွားပေါနြပေါသညြ။ ဟုတသြားဘဲ။ဒီတပတတြနငြျဂနှနေဲ့ဥပုသတြထပတြညြးကှဘဲ ဈေးပိတတြာဘဲ ။ ‘အကိုကှီး ဒီမှာအကိုကှီးစားဘို့ငါးခူဆီပှနခြကွယြူလာတယြ။ ပှီးမှညီမလေးခူးကွှေးမယြ။အကိုကှီးကလဲဒီတခှကပြှီးရငတြောတြော့ ။ခနနထမေငြးစားမယြ။”ပှောပှောဆိုဆို မှမကလေုံးကစွသြောသူမတငသြားမွားခါရမြး၍နောကသြို့လငပြနြးသှားထားလသညြေ။ထို့နောကအြိမရြှေ့တံခါးကိုခကွခြပွိတလြိုကပြှီးကတွော့ဘေးတှငပြူးပူးကပကြပလြာထိုငပြါသညြ။ ထို့နောကစြားပှဲအံဆှဲထဲမှလကသြညြးညပထြုတခြါကတွော့လကကြိုထမြးကိုငြ၍ “ကှည့ပြါအုံး လကသြညြးတှကလေညြးရှညနြပှေီ။ အကိုကှီးကလညြးဖှဈသလိုကှီးနေ နတေော့တာဘဲ […]

“ဟူးးးးပူလိုကတြာနောြ ဆောငြးတှငြးတဲ့ လခှီးထဲမှပဲ” ဆောငြးရာသီရဲ့နေ့လညခြငြးကအရမြးပူတယဗြွာ။ဆောငြးတှငြးသာပှောတယြ ပူအိုကစြပလြို့။ကနွောကြဆယတြနြး။ အိမမြှာဆိုစာမလုပလြို့ဆိုပှီး အဖိုးအအဖိုးအိမပြို့လိုကလြို့ ခုလိုအပူဒဏကြိုခံစားနရတောပေါ့ဗွာ။ခုကနွောြ နေ့လညနြားခွိနရြတုနြးလေးအိပနြတောဗွ။နရောကအဖိုးလေးအိမအြပေါထြပမြှာ။ပဉွကြာသှပမြိုးနှဈထပအြိမကြှီးရဲ့အပေါထြပအြခနြးလေးတဈခနြးမှာပေါ့ဗွာ။အဖိုးလေးကစဈထှကြ။ သိပစြညြးကမြးကှီးတာ။ဦးလေးတှကေ ကွူရှငသြငတြဲ့သူတှေ။ဂိုကလြညြးသငတြယြ။ကနွော့ကြအဖိုးအပါအဝငြဦးလေးနှဈယောကစြလုံးကိုကှောကရြတော့ စာလုပရြတာပေါ့။ အဖှားလေးကလညြး ဒုကွောငြးအုပဆြရာမဦးလေးတှကလေညြးနာမညကြှီးဂိုကြ ဆရာတှေ။ တပည့တြှစောမရရငြ စိတမြထငရြငမြထငသြလို ထရိုကထြိုးကှိတတြတတြဲ့သူတှေ။မိဘအမွားစုကတော့ ဦးလေးတို့စာသငပြုံကိုကှိုကကြှတယဗြွ။အိမမြှာနခငွေသြလိုနခေဲ့ရတဲ့ကနွောြ အဖိုးလေးအိမရြောကတြော့ အပိုးကွိုးပှီး စာကိုထိထိမိမိလုပရြတော့တာပေါ့။အရာအားလုံးကိုအခွိနအြတိအကနွဲ့ကိုလုပရြတယြ။ကွောငြးတောငတြဈပတလြေးရကပြဲတကရြတယြ။ စာနဲ့ပတသြတရြငြ အလွော့မပေးတဲ့သူတို့မိသားစုထဲမှာမလှုပသြာမလူးသာဖှဈနတေော့တာပေါ့။ ညဆို ၁၂ နာရီအိပြ မနကဆြို ၆ နာရီထ စာကကွြ စာပှနကြွောငြးသှားကွောငြးပှနလြာ ကွူရှငသြှား အိမရြောကရြငြ ခဏနားရမေိုးခွိုးပှီး စာလုပြ ထမငြးစားခွိနစြား။ စားပှီးလညြး၁၅မိနဈ နားပှီးတာနဲ့စာကကွြ စာလုပရြတာ၁၂နာရီထိုးတဲ့အထိပါပဲ။အမှဲစကရြုပတြဈရုပလြိုနထေိုငနြရတေယြ။စရောကရြောကခြှငြး ၃ ရကကြဆို ညအိပတြိုငြးအိပမြပွောဘြူး။ကိုယ့အြိမလြောကဘြယနြရောမှမကောငြးဘူးဆိုတာသိသှားတာကိုး။ ဒါပမယေ့ဒြီလိုဖှဈအောငလြုပခြဲ့တာလညြးကနွောကြိုယတြိုငပြါပဲလေ။ဘယသြူမပှုမိမိမှုပေါ့။အပေါမြှာပှောခဲ့သလိုကနွောြ စာမလုပဘြူးဆိုပှီးအဖိုးလေးအပို့ခံရတဲ့အကှောငြးအရငြးကဒီလိုဗွ။ ကွောငြးမှာက ဆယတြနြးဆို စာသငခြွိနအြပှည့သြငလြေ့မရှိဘူးလေ။သူမွားကွောငြးတှတေော့သိဘူး။ကနွောတြို့ကွောငြးကတော့ တဈနေ့ ၇ ခွိနမြှာ ငါးခွိနလြောကပြဲသငတြယြ။ကွူရှငကြိုယစြီတကကြှတာဆိုတော့ စာတှအတေနြးထဲပှနသြငလြညြး ပှနနြှေးရုံပဲလေ။ ဆရာမတှကဝေငလြာပှီး […]

ဒီနေ့ ဒေါမြီမီခိုငမြငြး နေ့လညြ ထမငြးစားခွိနမြှာ အပှငထြှကမြစား .. ။ ပှီးခဲ့သော နှဈရကလြောကြ မှာ ပှဲဆကတြှေ မွားခဲ့ ပှီး အစားတှေ မဆငခြှငခြဲ့ ။ ပှနလြွော့ရမညြ ..။ မနကြ က ထည့ခြဲ့တဲ့ သငြျဘောသီး နဲ့ စပစွသြီး ဘဲ ဆာမှ စားတော့မညြ လို့ စဉြးစားထားသညြ ။ သကသြကြ . .နင့ကြို . .ခငခြွိုအုံး ပှောပှတဲ့ ငရဲအကှောငြး ဆိုတာ ပှောပှပါအုံး . . ဒေါမြီမီခိုငမြငြး သူမ ရုံးခနြး အပှငဘြကြ မှာ ထမငြးဘူး ထိုငစြားနကှတေဲ့ စာရေးမလေး နှဈယောကြ စကားသံကို ကှားလိုကရြ သညြ . .။ […]

“ ဂိုးဟေ့…ရွှီ…” အောင်အောင် သွင်းလိုက်သော ဂိုးဝင်သွားပြီဆိုတာသိလိုက်သည်နှင့် ကွင်းထဲပတ်ပြေးနေမိသည်။ ဒီဂိုးသည် သူတို့အသင်းအတွက် တစ်လုံးတည်းသော အနိုင်ဂိုးဖြစ်ပေသည်။ ရှေ့တန်းနေရာမှ အ.ထ.က လက် ရွေးစင်အဖြစ် ထူးချွန်စွာ ကစားတတ်သော အောင်အောင်တို့အသင်း ဒီလိုမျိုး ဗိုလ်လုပွဲထိ တက်လာအောင် အောင်အောင်ကပင် ဂိုးတွေ တဒိုင်းဒိုင်းသွင်း၍ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်မဟုတ်ပါလား။ အောင်အောင်တို့ အသင်း တွင် အောင်အောင်တို့ဘက်မှ လှပျိုဖြူအပျိုချောတွေက လူပျိုပေါက်စလေး ဆယ့်ရှစ်နှစ်ကျော်သာရှိသေးသော အရပ်မြင့်မြင့်။ ဆံပင်အလယ်ခွဲဂုတ်ထောက်လေးနှင့် ဂျပန်မင်းသားစတိုင် အောင်အောင်အား ပန်းကမ်း ဂုဏ်ပြုချင်လှသူတွေ များလှပေသည်။ “ ပထမဆုရ အမှတ်(၁၃) အ.ထ.ကအသင်း ဒိုင်းဆုကြီးရယူရန် စင်မြင့်ပေါ်သို့ကြွကြပါခင်ဗျား…” ဆုပေးမဏ္ဍပ်၏ အသံချဲ့စက်မှ ကြေညာသံကြောင့် အောင်အောင်တို့ အသင်းသားတစ်ယောက်စီ စနစ် ကျစွာဖြင့် မဏ္ဍပ်ပေါ်သို့ ဆုတက်ယူကြသည်။ ကွင်းတွင်ဆုယူပြီး ပြန်ဆင်းလာသောအခါ […]

“ဒီနေ့ ဆိုင်ပိတ်တယ်မဟုတ်လား… ဘယ်သွားမလို့လဲ” အိပ်ခန်းထဲမှ အဝတ်အစားလဲပြီးထွက်လာသော ကိုပီတာကို ဘီဘီကမေးလိုက်ရာ “ပိတ်တယ်လေ။ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်ဆိုင်က စက်တွေမှာ ဘယ် Motherboard သုံးမလဲဆိုတာကို သွင်းတဲ့ဆိုင်တွေနဲ့ ညှိဖို့ရှိလို့” ဘီဘီ့ဆီသို့လျှောက်လာရင်း ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ ဘီဘီက ဧည့်ခန်းထဲကဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်နေရင်း ရှေ့က စားပွဲပေါ်ခြေထောက်တင်ပြီး ခြေသည်းနီဆိုးနေသည်။ “နောက်ပြီး အောင်ကြီးနဲ့ လပြည့်က မြန်အောင်သွားတော့ ဆိုင်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူးလေ။ မနွယ်က မီးဖွားခွင့်ယူထားတာဆိုတော့…။ ကိုယ် ဆိုင်ကို တစ်ချက်လောက်တော့ သွားကြည့်ရဦးမယ်။” ကိုပီတာက အင်္ကျီလက်ကြယ်သီးတပ်ရန် ဘီဘီ့ဆီသို့ လက်ထိုးပေးရင်း ပြောလိုက်သည်။ “ဒါနဲ့နေပါဦး… ကိုမြတ်သစ် က ဘာလို့အလုပ်ထွက်သွားတာလဲ” ဘီဘီက ကိုပီတာ့ အင်္ကျီကြယ်သီးများကို တပ်ပေးရင်း မေးလိုက်ရာ “သူလည်း သူ့အကြောင်းနဲ့သူ ရှိမှာပေါ့…” ကိုပီတာက […]

နမငှေး တောငကှှီးသို့ပှနသှှားဖို့ ပှငဆှငနှသညှေ။ခစှရှတဲ့ ဇနီးနဲ့ သမီးကို ခှဲရပှနှဦးမညှ။သူတောငကှှီးတှငှ ခှောကလှကှောလှောကပှှီတာဝနကှနှတော။အစိုးရဌာနကှီးတဈခုတှငှ အရာရှိတဈဦးဖှဈပှီးတောငကှှီးမှို့နားတှငှ စီမံကိနှးတဈခု၌တာဝနခှံအဖှဈစလှေှတခှှငှးခံရသညှ။ ဝနထှမှးတဈဦးမို့ ငှငှးဆိုခှင့မှရှိပဲ ကရှာတာဝနထှမှးဆောငရှသညှ။ဇနီးနှင့သှမီးကို ထားခဲ့ရပမယှေ့ အိမထှောငကှသှည့အှခှိနမှှစပှီး သမီး သုံးနှဈကှောလှာသညအှထိ အကှာကှီးမခှဲဖူးသောကှောင့ှ ရောကစှရကမှှားတှငှ သတိရလှမှးမိသညှ။ သမီးကလဲ ခှဲစမရှိ ဇနီးကလဲ မခှဲဖူးသောကှောင့ှ ညတိုငှးဖုနှးပှောရငှး အလှမှးပှရသညှေ။ ခှောကလှကှောတှော့ ရုံးခှုပမှှ အရေးကှီးကိဈစတဈခုနှင့ှ သူ့ကိုခေါလှို့ လာရငှးနဲ့ နှဈပတကှှောကှှာအောငှ နလေိုကရှသညှ။ခှောကလှလောကဝှေးနရတေဲ့ ဇနီးသညနှဲ့သမီးကိုလဲ အတိုးခအှလှမှးပှရသညှေ။ ကိဈစမှားပှီးလို့ ပှနလှှှတတှော့ ပှနရှဦးမညှ။သူလဲဟိုမှာနရောအတညတှကဖှှဈပှီမို့ ဇနီးသညနှဲ့ သမီးတို့ လာလညဖှို့လဲခေါထှားသညှ။ဒီတဈခါပှနရှမညမှှာ သူတဈဦးတညှးမဟုတတှော့။သူ့မိနှးမရဲ့ ညီမဝမှးကှဲ သူ့ခယမှပါ ပါသညှ။ ခယမှက ဘူမိဗဒဘောသာရပဖှှင့ှ မာစတာတနှးတကနှပှေီး စာတမှးပှုစုရနအှတှကှ တောငကှှီးသို့ သှားရမညပှှောသညှ။ သူလဲတောငကှှီးဖကတှှငတှာဝနကှနှသညမှေို့ သူပှနရှောကတှော့ သူ့အိမတှှငှ သူ့ကို စောင့နှသညှေ။သူပှနလှှှငတှဈခါတညှးလိုကမှညမှို့ပငှ။ […]

သားဖြစ်သူ တိုးမောင်က နေပြည်တော်ကို သင်တန်း ၂ ပါတ်သွားရမှာမို့ အိမ်မှာမိန်းမသား ၂ ယောက်ထဲရှိလို့ အိမ်လာစောင့်ပေးပါဦးအဖေဆိုလို့ မုဆိုးဖိုကြီး ဦးမြမောင်တစ်ယောက်ရန်ကုန် ကို ဘုရားဖူးလိုသဘောထားပီးရောက်လာခဲ့တယ်။ အသက် ၆၀ ကျော်ဆိုပေမယ့် သန်တုန်းမြန်တုန်းဆိုပါတော့။ငယ်စဉ်ကအားကစားလိုက်စားခဲ့၍ခုချိန်ထိခန္ဒာကိုယ်ကကျစ်လစ်ပီးသန်မာဆဲ။သားတို့အိမ်ထောင်ကျတာ ၅ နှစ်ကျော်ပီ ကလေးမရကြပေ။ ချွေးမ အေးအေးခိုင်က အထည်ဆိုင်ဖွင့်သည်။ တူမတော်စပ်သူမိတာကို အိမ်အကူအဖြစ်ခေါ်ထားကြသည်။ မွေးကတည်းကဖခင်မရှိခဲ့သော ချွေးမလေးက ဦးမြမောင်အား ဖခင်အရင်းလိုပင် အလွန်ချစ်ရှာသည်။ တိုးမောင်ခရီးမထွက်မှီ ၂ ရက်ခန့်ကြို၍ ရန်ကုန်သို့ ဦးမြမောင်အရောက်သွားသည်။ငယ်သူငယ်ချင်းတွေနှင့်ဆုံချင်တာလည်းပါတာပေါ့။တိုးမောင်တို့က ရန်ကင်းတွင်တိုက်ခန်းလေးဝယ်၍နေကြသည်။ တိုက်ခန်းလေးက ဦးမြမောင်ရဲ့တောကအိမ်ထက်စာရင်တော့ ကျဉ်းတာပေါ့။အိပ်ခန်းက၂ ခန်းပဲပါသည်။ထပ်ခိုးလေးကိုကြံဖန်၍လုပ်ထားသည်မှာ ချစ်စရာ၊နေချင်စရာလေးပေါ့။ ဦးမြမောင်ကိုအပေါ်ထပ်ခိုးမှာပဲ ချွေးမဖြစ်သူ အေးအေးက နေရာချထားပေးသည်။ အဲကွန်းတပ်ထားတော့ဇိမ်ပေါ့ဗျာ။ ရောက်စ ပထမညကတော့ ခရီးကလည်းပန်း၊ရန်ကုန်မြို့ထဲရှိသူငယ်ချင်းထံ သို့ရောက်ရှိကြောင်းသတင်းပို့ရာ ဘီယာတိုက်လွှတ်လိုက်၍ အိမ်ရောက်သည်နှင့် တုန်းကနဲအိပ်။နောက်နေ့မနက်မှ သားနှင့်ချွေးမကိုစကားကောင်းကောင်းပြောရပေသည်။ […]

ထှနွးကှောွ အိပယွာမှနိူးတော့ တဈအိမလွုံးတိတဆွိတငွှိမသွကလွကှရွှိသညွ။ သူသညွ အိပယွာမှနိူးနိူးခှငွးရခှေိုးလိုကလွငှကွောငွးမညဟွုတှေးကာ အငွကြှီကိုခှှတွ၊ သဘကတွဈထညကွို ပုခုံးပေါွ တငွ၍အိပခွနွးထဲမှထှကခွဲ့လသညွေ။ ရခှေိုးခနွးသို့သှားရနွ မီးဖိုဆောငထွဲမှဖှတအွထှကတွှငွ ထှနွးကှောွ မီးဖိုဆောငထွဲသို့ ဝေ့ကာကှည့လွိုကသွောလွညွးမညသွူ့ကိုမှှမတှေ့ရ။ အေးအေးဆေးဆေးပငွ ရခှေိုးခနွး သို့ဝငကွာ ရကေိုတဈဝကှီးခှိုးလိုကသွညွ။ ရခှေိုးပှီးနောကွ ထှနွးကှောွ သညွ သူ့အိပခွနွးထဲသို့ပှနဝွငကွာ အဝတအွစားလဲလိုကသွညွ။ ပှီးတော့ သူဒီအိမကွိုရောကတွိုငွးလုပနွကဖှှဈေသည့ွ ထမငွးစားခနွးဆီသို့ထှကလွာခဲ့သညွ။ မညသွူ့ကိုမှှမတှေ့ရပမယေ့ွ သူအတှကွ စားစရာတဈခုခုတော့စီစဉထွားမှဲဖှဈသညွ။ သူ ထမငွးစားခနွးအတှငွးသို့လှမွးအဝငလွိုကတွှငွ ထမငွးစား စားပှဲဘေးတှငရွပနွသေော လှလှမှနွ က ထှနွးကှောဝွငလွာရာဖကသွို့ လှည့ကွှည့ကွာ သူ့ကိုပှုံးပှလိုကသွညွ။ ပှီးတော့ သူမ၏မကှနွှာလေးသညတွဈဖကသွို့ပှနလွှည့ကွာသှားလသညွေ။ထှနွးကှောွ ကိုနောကကွှောပေးကာ ရပနွသေော လှလှမှနွ ၏နောကကွှောပှငအွလှသညွ နံကအွိပယွာမှနိူးစလနွးဆနွးကာနသေော သူ့သှေးသားမှားကို သှကလွကစွှာလှုပရွှားစသညွေ။ ထှနွးကှောွ သညွ သူမ၏နောကဖွကွ (၄) ပေ (၅) ပအကှောသို့ အရောကတွှငွ […]

အေးမြတ်သူတစ်ယောက် လင်နှင့်ကွဲခဲ့တာ တစ်နှစ်ကျော်ကျော် နှစ်နှစ်နီးနီးလောက်ရှိပြီ။ လင်ဖြစ်သူက မလေးရှားဖက်ကို အလုပ်ထွက်လုပ်ရင်း ပထမတော့ လစဉ်မှန်မှန်ငွေပို့ပေးနေရာက တစ်နှစ်ခွဲခန့်ကြာတော့ ငွေပို့တာမမှန်တော့ဘဲ သုံးလေးလလောက် ကြာမှ တစ်ခါလောက် ကြုံသလို မစို့မပို့ ငွေပို့ပေးရင်း သတင်းလည်း မသိုးမသန့်ကြားလာခဲ့ရသည်။ ရခိုင်မတစ်ယောက်နှင့် ဖြစ်နေသလိုလို အင်ဒိုမတစ်ယောက်နှင့်ပဲ ညားသလိုလိုသတင်းကြားရသည်။ နောက်ပိုင်း ခြောက်လလောက်အထိ သူငွေပို့တာမျိုးလည်း မရှိတော့ချေ။ သူ့ဖက်က မမှန်မကန်ဖြစ်လာရာက သူတစ်ခေါက်ပြန်ရောက်လာချိန်မှာ လင်မယားချင်း အကြီးအကျယ် စကားများကြရင်း အေးမြတ်သူလည်း သူ့ကိုကွာရှင်းခွင့်တောင်း၍ အိမ်ကနေ အပြတ်ပင် ဆင်းချလာခဲ့လိုက်သည်။ သူမသဘောထားက ပြတ်သည်။ သစ္စာမရှိသောယောက်ျားကို တစ်သက်တာလုံး ကျွန်ခံပြီးမပေါင်းလိုတော့ဟုဆိုပြီး ဆွေမျိုးသားချင်းများက အမျိုးမျိုးနားချသော်လည်း ဘယ်လိုမှ တားမရတော့ချေ။ အေးမြတ်သူက ရုပ်ရည်လှသလောက် စိတ်လည်းတော်တော်ကြီးသည်ဟုဆိုရမည်။ သူမဇာတိမြို့မှာလည်း နေသည်ဟူ၍ မရှိတော့ဘဲ ခရီးမကြာခဏထွက်၍။ ထင်သလိုသာနေထိုင်ရင်း […]