လမ်းပြကြယ်

မှသီ ဟာ ဆိုကကွားနငွးတဲ့ ကိုဘမှင့နွဲ့ လှနခွဲ့တဲ့ နှဈလလောကကွ လကထွပလွိုကတွယွ။ မိဘမှားဆုံးပါးသှားပှီးကတညွးက မှသီတို့မှာ မှသီနဲ့ မောငလွေးလူခန့ွ မောငနွှမနှဈယောကတွညွးရှိတော့တာ။ ဒါ့ကှာင့ွ ကိုဘမှင့ဟွာ အရငကွ ဘုနွးကှီးကှောငွးမှာ ကပနွပမယေေ့ွ မှသီနဲ့ လကထွပပွှီးနောကပွိုငွး မှသီတို့အိမမွှာပဲ စုပေါငွးပှီးလိုကနွတေော့တာပေါ့။ မှသီအလုပကွ ဘုရားဈေးမှာ ဆိုငနွရောလေးတဈခုငှါးပှီး ပနွးရောငွးတာဖှဈပှီး မောငလွေးလူခန့ကွတော့ မနကဆွိုမှို့ မဈေးကှီးထဲသှားပှီး ကှုံ ရာကှ ဘမွးလုပတွော့တာပဲ။ အရငွ မောငနွှမနှဈယောကလွုပစွာက တဈနေ့ကို ငါးထောငလွောကရွပှီး အခု ကိုဘမှင့ပွါ မိသားစုဝငဖွှဈလာတော့ သူ့ရှာရတဲ့ငှပေါပေါငွးလိုကရွငွ တဈနေ့ကို ကိုးထောငွ တဈသောငွးလောကကွတော့ မှသီတို့မိသားစုအနနေဲ့ ဝငငွှရှေိတယလွေ။ သုံးယောကစွလုံး ရဲ့ ဝတတွာ စားတာ သုံးစှဲတာကအစ နောကဆွုံးမမာလို့ကုရရငလွညွး ဒီငှထေဲကပဲဆိုတော့ စုမိဆောငွးမိရယလွို့တော့ ဘယမွှာရှိပါ့မလဲ။ ခုခတွကေုနဈွေးနှုနွးကလညွး အလှှ ငမွိအောငတွောငွ မနညွးခှင့ခွှိနသွုံးနရတော မဟုတပွါလား။ မှသီနဲ့ ကိုဘမှင့နွဲ့က ရှေ့သှားနောကလွိုကတွော့သိပမွညီပါဘူး။ မှသီက အသားညို ညို လူကောငသွေးသေး အရပပွုပု။

အရပကွပုတာမှ လေးပခေုနှဈလကမွလောကပွဲရှိလိမ့မွယထွငတွယွ။ ဒါပမယေ့ွ မှသီက ကိုယလွုံးလေးလှပှီး ဆံပငလွညွးတငပွါးအထိအရှညသွား။ ကိုဘမှင့ကွတော့ အသားဖှူ တယွ။ လူကောငသွိပအွကှီးကှီးမဟုတပွမယေ့ွ အရပမွှင့တွဲ့အထဲမှာပါပှီး သူ့အရပကွ ငါးပရှဈလေကမွလောကတွော့ရှိမလားပဲ။ ကကတေော့ ဂတုံးဆံထောကကွေ အမှဲထားလေ့ရှိတယွ။ . . . . ဒီနေ့ည အောဒွါကှီးကှီး နှဈခုရလာလို့ဆိုပှီး ကိုဘမှင့ကွ ဆိုကကွားစောစောသိမွးလာတယလွေ။ ခေါကဆွှဲကှောနွှဈထုတလွညွးဝယလွားပှီး ပိုတဲ့ ငှရှဈထေောင့ငွါးရာကိုလညွး မှခငကွို အပတွယွ။ မှခငကွ သူ့ကို အဲ့ဒါတှခှေ ဈရတာ။ ကိုဘမှင့ကွ အသောကအွစားကငွးတဲ့အပှငွ အလုပကွိုလညွး မခိုမကပကွှိုးစားပမွးစားလုပရွှာတယွ။ ရသမှှ ငှကေိုလညွး မိနွးမဖှဈတဲ့ မှခငကွို အကုနအွပတွော့တာပဲ။ ဒီလိုနဲ့ ကိုဘမှင့ပွါလာတဲ့ ခေါကဆွှဲကှောနွှဈထုတကွိုဖောကပွှီး အိမမွှာရှိတဲ့ထမငွးနဲ့ ပေါငွးလို့ မှခငတွို့သုံးယောကသွား ဗှိုကကွားအောငစွားလိုကကွှတော့တာပေါ့။ စားလို့သောကလွို့ပှီးတော့ အိမမွှာရှိတဲ့ ၁၄ လကမွတီဗီလေးကိုကှည့ရွငွး မိသားစုတှေ ဟိုဟိုဒီဒီ စကားခဏတဖှု တပွှောဖှဈကှတယွ။ ညကိုးနာရီလောကလွညွးကှ ကော မောငလွေးက မနကဈွေးမှာ ပငပွမွးလာလို့ အိပခွှ ငပွှီဆိုတာနဲ့ မှခငတွို့လငမွယားလညွး တီဗီပိတပွှီး အိပခွနွးထဲကို ဝငခွဲ့ကှတော့တာပေါ့။

မောငလွေးက မှခငတွို့ ခုတီဗီထိုငကွှည့နွတေဲ့ အိမရွှေ့ ခနွးနရောမှာ အိပယွာခငွးပှီး အိပရွမှာဆိုတော့ မှခငတွို့ဖယပွေးမှ သူအိပဖွို့အဆငပွှမှောမဟုတလွား။ မရှိတဲ့ ဘဝတှဆေိုတော့လညွး ထရံကာ ဝါးကပခွငွး အိမကွှ ဉွးကှ ဉွးလေးထဲမှာ ဒီလိုပဲအဆငပွှအေောငွ ကှည့ကွှ ကနွကှရတောပါပဲ။ အိမရွှေ့ ခနွးက မောငလွေးကတော့ ခှငထွောငထွောငွ မီးပိတပွှီး အိပယွာဝငသွှားလရေဲ့ ။ မှခငလွညွး ဘုရားရှိခိုးအမှှ ဝပှေီး မီးထပိတလွို့ အိပယွာဝငခွဲ့တော့တယွ။ ထရံကှားက ဖှာကှ နတေဲ့ လရောငပွှောကလွေးတှကလှေဲရငွ တဈအိမလွုံးမှောငမွဲတိတဆွိတလွှှ ကွ။ ကိုဘမှင့ကွိုကှည့လွိုကတွော့လညွး အိပပွှောသွှားတဲ့ပုံ။ နှေဦးဆိုပမယေ့ွ ဆောငွးတှငွးရဲ့ အအေးဓာတလွေးက မကုနသွေးတာမို့ မှခငလွညွး စောငပွါးလေးတဈထညကွိုဆှဲခှုံ လိုကပွှီး ဘေးတစောငွးကှေးကှေးလေးအိပလွို့ မှ ကလွုံးကိုမှိတကွာ အိပခွှ ငပွှိုးလိုကတွော့တာပေါ့။ ခဏကှာလို့ မှခငအွိပပွှောလွုပှောခွငမွှာ ကိုဘမှင့ကွ မှခငရွဲ့ အနားကိုတိုးလာပှီး ခှုံ ထားတဲ့စောငကွို လှပဝွငလွာတယလွေ။ အဲ့ဒီနောကွ သူ့ကိုကှောပေးအိပနွတေဲ့ မှခငရွဲ့ ကိုယလွုံးလေးကို နောကကွနေ ဖကလွိုကပွှီး လညတွိုငစွငွးစငွးလေးကို ဖှဖှလေးလာနမွးလရေဲ့ ။ ” အို . . .ကို မအိပသွေးဘူးလား ။

မှလေးက အိပပွှီထငနွတော ” မှခငကွ လသေံတိုးတိုးလေးနဲ့မေးလိုကတွော့ ” အငွးး . . .တဈနကေုနပွငပွမွးခဲ့တော့ မှလေးဘုရားရှိခိုးနတေုနွး မှေးခနဲ တဈခှ ကဖွှဈသှားတာပါ ” . . . .တဲ့။ ” ကိုရယွ အိပတွော့လေ . . .မှလေး မနကဈွေးထှကရွဦးမယရွှင့ွ ” ” နပေါဦး မှလေးရယွ . . . ဒီနေ့အလုပကွလေးဖှဈလို့မှိုးမှိုးမှကမွှကရွလာတုနွးလေး ဟောဒီက ကိုယ့ခွှ ဈဇနီးလေးနဲ့ ပှောပွှောနွပေါရစေဦး ” ကိုဘမှင့ကွ ပှောလညွးပှော . . . သိုငွးဖကထွားတဲ့ သူ့ရဲ့ လကကွလညွး မှလေးရဲ့ အငွကြှီရငဘွတကွ နှိပစွေ့လေးတှကေို တဗှု တဗွှု တနွဲ့ တဈလုံးခှ ငွးဆှဲဖှု တနွတေော့တယွ။ မှလေးလညွး ” ဟငွးးး ” ခနဲ သကပွှငွးလေးတဈခှ ကခွှ လိုကပွှီး ” ခကတွော့တာပဲကိုရယွ။ အိမရွှေ့ မှာ မောငလွေးက မအိပလွောကသွေးဘူးရှင့ွ ” လို့ ခပငွှီးငှီးလေးပှောလိုကတွော့ ကိုဘမှင့ကွ ” အိပလွောကပွါပှီကှာ ။ လူခန့လွညွး ဈေးမှာ တဈနကေုနထွမွးရပိုးရနဲ့ ပငပွမွးထားတာပဲ ” ဟု ပှနပွှောရငွး ခပလွှော့လှော့စညွးထားတဲ့ မှလေးရဲ့ လုံခှ ညစွကို သူ့ရဲ့ လကတွဈဖကနွဲ့ ဆှဲဖှခှေ လိုကပွါတော့တယွ။ မှလေးကိုယတွိုငလွညွး စိတပွါခှ ငသွလိုဖှဈလာတာကှောင့ွ ခငပွှနွးဖှဈသူရဲ့ ဆနဒြကို ထပပွှီး မငှငွးဆနမွိတော့ပါဘူး။ ” ကို ဖှေးဖှေး နောွ . . . ”” အေးပါ အခှ ဈရယွ ” . . . .  တဈနကေုနပွငပွမွးလာပမယေ့ွ အခနွးထဲက မကှီးတို့လငမွယားရဲ့ အသံတှကှေောင့ွ လူခန့ွ အိပလွို့မပှောွ။

ဖှေးဖှေးနဲ့မှနမွှနွ ထှကပွေါနွတေဲ့အသံတှကေို ညကိုးနာရီခှဲလောကကွတညွးက သူ ကှားနရတောဖှဈပှီး အခု ဆယ့တွဈနာရီမတတွငွး ဖှဈသှားသညအွထိ မရပသွေး။ ကိုယ့အွဈမဖှဈသူရဲ့ ဒီလိုအသံမှိုးတှကေို လူခန့မွကှားလိုတာအမှနွ။ ဒါပမယေ့လွညွး မတတနွိုငပွေ။ အိမကွှ ဉွးကှ ဉွးသေးသေးလေးထဲ ကှုံ သလိုစုပေါငွးနထေိုငကွှရတဲ့ ဘဝတှမှောတော့ ဒီလိုအခှအနမှေေိုးတှဆေိုတာ ဘယလွိုမှ ရှောငလွှှဲလို့မရဘူးပေါ့။ ဖှဈနိုငရွငွ လူခန့အွနနေဲ့ မကှီးတို့နဲ့ အိမခွှဲနခှေ ငတွာ။ နလညွေးနသငေ့ပွှီလို့လညွး ယုံကှညမွိတယလွေ။ ခုဆိုရငပွဲ ဘာလိုလိုနဲ့ မကှီးက အသကွ ၂၄ နှဈဖှဈပှီး မိမိက အသကွ ၂၀ တငွးတငွးပှည့ခွဲ့ပှီ မဟုတပွါလား။ လူခန့ွ တှေးတောနဆေဲမှာပဲ မကှီးရဲ့ အသကရွှူ သံပှငွးပှငွးတှေ ထှကပွေါလွာပှီး ကှမွးလညွး အတော့ကွိုတုနသွှားတယလွေ။ အဲ့ဒီနောကွ ပုံမှနကွှားနလကစွေအသံတှေ ရပတွန့သွှားကာ မကှီးရှိုကနွတေဲ့ အသံသဲ့သဲ့ကိုသာ တဈခှ ကခွှ ကကွှားရတော့တာပေါ့။ လူခန့လွညွး မှ ကလွုံးတှစငွေးလာပှီး အိပပွှောသွှားပါတော့တယွ။ . . . . . ” လူခန့ရွေ ကားရှှေ့ ပေးရမယတွဲ့ကှာ . . . မငွးပဲသှားလုပပွေးလိုကတွော့။

အရေးအရေးဆို ငါ့ရဲ့စပယရွာ ငမူးတငွဦးက ဘယရွောကနွလညွေးမသိပါဘူး။ ” ကားဆှာ ဦးသောငွးငှကေ ငှီးငှီးငှူ ငှူ နဲ့ လူခန့ကွိုကားရှှေ့ ပေးဖို့ပှောနတေဲ့အသံ။ ဟုတတွယွ . . .ဈေးပတဝွနွးကှ ငမွှာ ကုနတွငကွုနခွှ လုပပွေးရငွး တတလွှယသွငလွှယတွဲ့ လူခန့တွဈယောကွ ကုနကွားဆှာမှားရဲ့ ကောငွးမှုနဲ့ မတောကတွခေါကွ ကားမောငွးတတလွာခဲ့ရတယွ။ လူခန့ကွားမောငွးတတပွှီဆိုတာနဲ့ ကားဆှာတှဟော ကားရှေ့ တိုးနောကဆွုတွ နရောရှှေ့ ပါကငပွှောငွးထိုး စတာတှကေို သူတို့ကိုယတွိုငမွလုပတွော့ဘဲ လူခန့ကွို လုပဆွောငစွတေော့တာပေါ့။ သူတို့က ခရီးစဉတွဈလှှောကလွုံး အာရုံစိုကပွှီး ပငပွငပွမွးပမွးမောငွးခဲ့ကှရလို့ ဈေးရောကွ ကုနခွှ လုပတွုနွးလေး စိတအွေးလကအွေး နားခှ ငကွှတယလွေ။ သူတို့ရဲ့ စပါယရွာတှကလညွေး သုံးမရတာကမှားပါတယွ။ ဈေးရောကရွငပွှေးသောကရွတဲ့ ငမူးနဲ့။ ဈေးထဲကကောငမွလေးတှကေို ပှေးပိုးရတဲ့ ငဗူးနဲ့။ တခှို့ စပယရွာတှကှတေော့လညွး စပယရွာသာလိုကတွာ ကားမောငွးတာကို ဝါသနာမပါကှဘူး။ အဲ့ဒီတော့ ဒရိုငဘွာတှခမှော ကားရှှေ့ ဖို့ပှောငွးဖို့ကို လူခန့ကွိုပဲ အားကိုးနကှရတေော့တာပေါ့။ ဒီအတှကလွူခန့ကွလညွး သူတို့ဆီက မုန့ဖွိုးပဲဖိုး မှိုးမှိုးမှကမွှကကွလေးရတယလွေ။

ဒရိုငဘွာတှဆေိုတော့ အနသောစုတတွာ သူ့ဝငငွှနေဲ့သူတော့ရှိကှတာပဲ မဟုတပွါလား။ လူခန့ွ ကားရှှေ့ ပေးပှီး ဗံဒါပငအွောကကွကှပပွှဈမှာထိုငနွတေဲ့ ကားဆှာဦးသာငွးငှဆေီကို ကားသော့ပှနလွာအပေးမှာ ဦးသောငွးငှကေ လူခန့ကွို စကားဆိုလာတယွ။ ” လူခန့ွ . . . မငွးလညွး ကားနဲ့အတောအွကှှ မွးတဝငဖွှဈနပှေီပဲ. . . ငါ့ကားမှာ စပါယရွာလုပပွါလား။ ဟိုကောငွ ငမူးတငွဦးကို အုံနာက ဒီတဈကှောငွးပှီးရငဖွှု တတွော့မှာ။ အဲ့ဒါ ငါ့ကို စပါယရွာအသဈရှာခိုငွးထားတယွ။ မငွးစိတပွါရငငွါနဲ့ လကတွှဲပေါ့ကှာ။ ဝငငွှကတေော့မဆိုးပါဘူး တဈကှောငွးကို တဈသောငွးခှဲ နှဈသောငွး စသဖှင့ွ အုံနာက ကှည့ပွေးလိမ့မွယကွှ။ တခါတလအကှေောငွးရှညရွငွ သုံးလေးသောငွးအထိရတတတွယွ။ ဘာပဲဖှဈဖှဈ မငွးဒီဈေးမှာလုပနွတောထကစွာရငတွော့ သာပါတယွ။ ပှီးတော့ ပညာလညွးရတာပေါကှာ။ ငါနဲ့အတူတူတှဲလုပရွငွး မငွးကိုငါဖှေးဖှေးခှငွး ကားမောငွးသငပွေးမယွ။ နောကမွှ လိုငစွငတွှဘောတှေ လှှောကယွူကှတာပေါ့။ ငါကလညွးအသကကွလေးရလာတော့ မငွးလို စိတခွှ ရတဲ့လူရငွး တပည့တွဈယောကလွောကတွော့ လိုခှ ငသွားလား။ ဖှဈနိုငမွယဆွိုရငတွော့ ငါမငွးကို လုပစွခှေ ငတွယွ။ မငွးအတှကလွညွး တကလွမွးပှင့သွလို ငါ့အတှကလွညွး ကူဖောလွောငဘွကကွလေး ရတာပေါ့ကှာ။ တဈခုရှိတာက မငွးဒီအလုပလွုပရွငွ ငါ့အိမမွှာ ငါနဲ့အတူတူလိုကနွရလေိမ့မွယွ။

ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကုနတွှကေ ညဘကအွတငအွခှ လုပရွတာတို့ ညဘကကွှ မှ ကားထထှကရွတာတို့ က အမှဲတစရှေိနတတလွေို့ပဲ။ တငွဦးက ငါနဲ့အိမခွှ ငွးသိပမွဝေးတော့ အဆငပွှတယလွေေ။ မငွးကှတော့ မငွးအိမနွဲ့ ငါ့အိမကွ တောငနွဲ့မှောကလွိုဖှဈနတေော့ တဈခါတညွး မငွးငါ့ဆီမှာလာနတောအကောငွးဆုံးပဲ။ စဉွးစားပေါ့ကှာ . . . .” ဦးသောငွးငှကေ သူ့ရဲ့ ကားမှာ စပါယရွာလာလုပဖွို့ လူခန့ကွို ကမွးလှမွးလတယွေ။ လူခန့ကွလညွး အဈမတို့လငမွယားနဲ့ အိမခွှဲနခှေ ငတွာကှောင့ွ ရငတတွေုနွးရတှငွေးထဲကှ ဆိုသလိုပဲ ဦးသောငွးငှရေဲ့ ကမွးလှမွးမှုကို ခှ ကခွှငွးလကခွံလိုကတွော့တာပေါ့။ လူခန့အွတှကွ နစရောလညွးရ ဝငငွှလညွေးတိုးတဲ့အပှငွ တကလွမွးမှားစှာပါရှိမယ့ွ ကိဈစမဟုတပွါလား။ . . . ဈေးအလုပမွလုပတွော့ဘဲ ကားစပါယရွာပှောငွးလုပတွော့မှာမို့ အိမမွှာလညွးနလေို့မရတော့ဘူး. . .ကားရှိတဲ့နရောမှာသှားနရတေော့မယွ . . .လို့ လူခန့ကွ မကှီးတို့ကိုအသိပေးလိုကတွော့တယွ။ မကှီးကတော့ မှ ကရွညလွေးစမွးစမွးနဲ့ စိတမွကောငွးဖှဈနတောပေါ့။ ” အငွးလေ. .မောငလွေးလညွး အရှယရွောကလွာပှီပဲ။ ကိုယ့တွကလွမွးကို ကိုယရွှာခှ ငမွှာပေါ့။ ဒါပမယေ့ွ ကားနားတဲ့အခါမှိုးကှရငတွော့ မကှီးတို့ဆီ လာလညရွမယနွောွ ” လို့ပှောရှာတယွ။

ကိုဘမှင့ကွတော့’ ကောငွးတယကွှ။ လူငယဆွိုတာ ကိုယ့ရွဲ့ တိုးတကရွာတိုးတကကွှောငွးကို အမှဲရှာဖှနရတေယွေ။ ခု ငါ့ညီက စပါယရွာသှားလုပတွော့မယဆွိုတော့ အဈကိုမှာခှ ငတွာက စပါယရွာအလုပနွဲ့တငရွပမွနနေဲ့။ ကားမောငွးတတအွောငလွုပပွှီး ဒရိုငဘွာဖှဈဖို့ကှိုးစား။ တဈခါ ဒရိုငဘွာဖှဈပှနတွော့လညွး ကားအုံနာဖှဈအောငွ ကှိုးစားအားထုတရွမယကွှ . . .ကှားလား။ ငါ့ညီရဲ့ ကှိုးစားမှုကို ဘယတွော့မှ ရပတွန့မွပှဈလိုကနွဲ့။ ကောငွးတယကွှာ . . .အဈကိုကတော့ အားပေးတယွ ” တဲ့။ လူခန့လွညွး အဈမနဲ့ ယောကဖွဖှဈသူကို ကနတွော့ပှီး အထုတအွပိုးဆှဲလို့ အိမကွနထှကခွေဲ့တော့တယွ။ ကားဆှာ ဦးသောငွးငှေ ရဲ့ ခှံဟာ မှို့ စှနမွှာ ဖှဈပှီး အတနငွယကွှ ယဝွနွးတယွ။ ခှံရဲ့ အနောကဘွကနွားခပကွှ ကှ မှာ သသသပေသွေပကွလေးဆောကထွားတဲ့ သှပမွိုးပှ ဉထွောငအွိမကွလေးတဈလုံးနဲ့။ ခှံဘေးပတပွတလွညမွှာ အရိပအွာဝသကောငွးတဲ့ သဈပငကွှီးတှစေိုကပွှိုးထားပှီး အိမရွှေ့ ခပလွှမွးလှမွးမှာတော့ ကားရပဖွို့ကှငွးပှငပွှောငပွှောငလွေးတဈခုရှိတယွ။ ကားအုံနာက ကားကို ဦးသောငွးငှဆေီကိုပဲ အပထွားတော့ ကုနရွှာ ဂိတထွိုး ကုနတွငွ ကုနခွှ ကားထှကွ ကားသိမွး အားလုံး ဦးသောငွးငှပေဲလုပရွတော့တာပေါ့။ ကားသိမွးခှိနဆွိုလညွး အိမရွှေ့ ကှကလွပမွှာပဲ ကားထိုးထားရတယလွေ။ ပှ ကလွို့ပှငရွပှီ ဝပရွှော့သှား ဘာညာ ဆိုလညွး ဦးသောငွးငှပေဲလုပရွတာပဲ။

လိုအပတွဲ့ ပှငဆွငစွရိတတွော့ အုံနာဆီကသှားထုတပွေါ့။ အုံနာအဘိုးကှီးက သဘောကောငွးတဲ့အပှငွ ဦးသောငွးငှကေိုလညွး အတောယွုံကှညပွုံရတယွ။ ဦးသောငွးငှကလညွေး တကယရွိုးပှီး အလုပအွပေါမွှာ သဈစာရှိတာကိုး။ ကားကိုလညွး အမှဲ သ နတတတွေော့ အဘိုးကှီးက ကားနဲ့ပတသွကရွငွ ဦးသောငွးငှကေို အာဏာကုနလွှှဲထားတော့တာ။ . . . . ” လှတလွှတလွပလွပသွာနေ။ ဒီအိမမွှာက ငါရယွ ငါ့သမီး ခတတြာရယွ သားဖနှဈယောကပွဲရှိကှတာ။ ခု မငွးရောကလွာတော့ သုံးယောကဖွှဈသှားတာပေါ့။ မနကဖွနညွမှ ကားထှကရွမှာ . . . ဒီကှားထဲအေးအေးဆေးဆေးပဲ ” ဦးသောငွးငှကေ လူခန့ကွို သူ့အိမထွဲက ကန့ထွားတဲ့ အခနွးလှတတွဈခုမှာ နရောခှ ထားပေးလို့ တဈလကစွတညွးရခှေိုးဖို့ပါတိုကတွှနွးလတယွေ။ လူခန့လွညွးရလညွေးပုဆိုးတဈထညနွဲ့ တဘကကွိုယူပှီး နောကဖွေးရတှငွေးကိုထှကလွာခဲ့တော့တာပေါ့။ လူခန့ရွမေိုးခှိုးပှီး အိမထွဲပှနဝွငလွာတော့ မခတတြာအိမပွှနရွောကနွပှေီလေ။ ဒါကှောင့ွ လူခန့လွညွး အခနွးထဲဝငွ အဝတအွစားကပှာကသီလညွး နဲနဲပါးပါး ဖှီးလိမွးပှီး အိမရွှေ့ ကို ထှကခွဲ့တော့တယွ။ မခတတြာဟာ ရုပအွခှောကှီးမဟုတပွမယေ့ွ ဆံပငရွှညရွှညွ အညားခပညွို ညို ထောငထွောငမွောငွးမောငွးနဲ့ ကှည့လွို့ကောငွးတဲ့ အမှိုးသမီးတဈယောကပွါပဲ။ လူခန့ထွကတွော့ အသကွ လေးငါးနှဈလောကွ ကှီးမယ့ပွုံ။

သူမက မှို့ ထဲက နာရီနဲ့ဖုနွး တှဲရောငွးတဲ့ ဆိုငတွဈဆိုငမွှာ အလုပလွုပသွတဲ့။ လူခန့တွို့ ခဏတဖှု တွ စကားထိုငပွှောပှီးနောကွ သုံးယောကသွား ဝိုငွးဖှဲ့ လို့ ညစာစားလိုကကွှတော့တယွ။ . . . ထမငွးစားသောကအွပှီးမှာ လူခန့ကွ တံမှကစွညွးနဲ့ ဂေါပွှားကိုယူပှီး ကားဆီကိုသှားဖို့ပှငတွော့ ဦးသောငွးငှကေ ” မောငလွူခန့ဘွာလုပမွလို့လဲ ” တဲ့။ ” မနကကွ ကားရှှေ့ကတညွးက ကှှ နတွောသွတိထားမိနတော။ ကားခေါငွးခနွးထဲမှာ ဖုနတွှသေဲတှအတေောမွှားနပှေီ။ အဲ့ဒါ သှားလှညွးမလို့။ ပှီးတော့ နောကခွနွးမှာလညွးကုနတွှတငလွောတာ အတောညွဈပါတနွမှောဆိုတော့ လကစွနဲ့ နောကခွနွးပါ သန့ရွှငွးရေးလုပလွိုကမွလားလို့ ဦးလေးရဲ့ ” လို့ လူခန့ကွ မိမိရညရွှယခွှ ကကွိုပှနရွှငွးပှလိုကတွယွ။ ” မနကကွှ မှ လငွးလငွးထငွးထငွးလေးလုပပွါလား မောငလွူခန့ရွယွ။ ခုအခှိနကွ မှောငပွါတယွ ” ” သိပတွော့လညွးမှောငပွါဘူး ဦးလေးရယွ။ အိမထွဲကမီးရောငလွညွး ကားဆီကိုရောကတွောပဲ။ ပှီးတော့ ဒီနေ့လပှည့ညွလေ။ လရောငလွေးလညွးအရှိသား ။ သန့ရွှငွးရေးကို ညပိုငွးလုပနွိုငသွလောကကွလေးလုပထွားတော့ မနကကွှ ရငွ ဦးလေးနဲ့ကှှ နတွောွ ကားကှံ့ခိုငရွေးစဈဆေးဖို့ အခှိနပွိုရတာပေါ့။ မနကဖွနွ ညနလေောကဖွှဈဖှဈ ညလောကဖွှဈဖှဈ ကားကထှကရွမှာမဟုတလွား ” ” အေးပါကှာ။ တားမရလညွးလုပပွါ။ အုံနာဘိုးတောကွတော့ မငွးလိုစပါယရွာမှိုးကိုရလို့ ထမှနွးကမလားမသိဘူး။

ကောငွးပါတယကွှာ။ ငါအားပေးတယွ။ လူဆိုတာ ကိုယလွုပတွဲ့အလုပအွပေါမွှာ အမှဲတနဖွိုးထားရမယကွှ။ ကိုယ့ပွဈစညွးမဟုတလွို့ဆိုပှီး မရိုမသမပှေု ရဘူး။ ဘယအွရာဖှဈဖှဈ ကိုယ့ပွဈစညွးလိုသဘောထားပှီး ရိုသရမယွေ။ ထိနွးသိမွးစောင့ရွှောကရွမယွ။ ဟုတပွှီလား . . . ကဲ သှားး သှားး မှနမွှနသွှကသွှကလွုပခွှေ။ သှောဒွါနဲ့ ကားနောကခွနွးကို တံမှကစွညွးကှမွးနဲ့ အရငလွှညွးဦးနောွ။ ပှီးမှ အခှောနဲ့လှညွး။ တံမှကစွညွးကှမွးက ကားဘေးက သရကပွငမွှာထောငထွားတယွ ” ဦးသောငွးငှရေဲ့ ပှောဆိုမှာကှားမှုတှအပှေီးမှာတော့ လူခန့ကွ ” ဟုတကွဲ့ပါ ” ဟုရိုရိုသသပှနေလွေညဖွှကှေားလိုကပွှီး ယူစရာရှိတာမှားကို ယူ၍ ကားဆီသို့ထှကခွဲ့ပါတော့တယွ။ . . . . __ ” ဖဖေေ့ကောငလွေးက ဘယဆွိုးလို့လဲ။ အလုပလွုပခွှ ငစွိတတွော့ရှိသား။ ရုပကွလေးကလညွးသန့သွန့ပွှန့ပွှန့ွ။ စကားပှောတာလညွး ရညရွညမွှနမွှနနွဲ့ ” ခတတြာရောကလွာပှီး ဖခငွဦးသောငွးငှကေို လူခန့အွကှောငွးပှောလိုကတွော့ . .” ဟုတတွယွ သမီးရဲ့ ။ မောငလွူခန့ကွ ကှိုးစားလိုစိတအွပှည့ရွှိတယွ။ သငလွှယတွတလွှယတွယွ။ စကားအပှောအဆိုလညွး ယဉကွှေးတယွ ” လို့ ဦးသောငွးငှကပှနေဖွှလေိုကတွယွ။ ခတတြာကမှ ကမွှောငလွေးတဈခှ ကွ ကှုံ့ လိုကပွှီး စကားဆကပွှနတွယွ။

” ဒါပမယေ့ွ ဖဖရယွေေ သူ့ကို သမီးတို့အိမမွှာပေးနဖေို့ကှတော့ စိတခွှ ရပါ့မလား။ သူ့ရဲ့ အကှ င့စွာရိတတြက ဘယလွိုမှနွးမှမသိပဲနဲ့ ” ” သှောွ သမီးရယွ။ စိတမွခှ ရမယ့လွူကို ဖဖကေေ အိမပွေါခွေါလွာပါ့မလား။ အိမမွှာ သမီးမိနွးကလေးတဈယောကရွှိတာ ဖဖသေေိတာပေါ့။ မောငလွူခန့ဟွာ အလုပကွှိုးစားသလို အကှ င့စွာရိတတြပိုငွးမှာလညွး ဒေါငဒွေါငမွှညွ အစမွးသပခွံနိုငတွဲ့လူတဈယောကဆွိုတာ ဖဖအသေေိဆုံးပါ။ ဒါကှောင့ွ ဖဖသေေူ့ကို အိမမွှာလိုကနွဖေို့ စိတခွှ လကခွှ ခေါလွာရဲတာပေါ့။ ပှီးတော့ ဒီလို ရိုးသားကှိုးစားပှီး တကလွမွးတှအမှေားကှီးရှိတဲ့ လူငယတွဈယောကနွဲ့ ဟောဒီက ဖဖရေေဲ့ သမီး အနနေီးစပသွှားပှီး အကှောငွးပါသှားကှတော့လညွး ဘာဖှဈလညွး။ ဖဖေေ့အတှကအွရှုံးမရှိဘူးလေ။ သမီးအတှကဖွဖစေေိတအွေးရတာပေါ့။ မဟုတဘွူးလား ” ဦးသောငွးငှဟော သမီးဖှဈသူကို လူခန့အွကှောငွး ရှငွးပှပှီး တဆကတွညွး လူခန့နွဲ့စလိုကတွော့ ခတတြာမှ ကနွှာကလေးလညွး ရဲတကသွှားလို့ ” အို . . .ဖဖကလေညွေး ဘာတှလှှေောကပွှောနမှနွေးလညွးမသိဘူး ” ဟုဆိုကာ ရှကကွိုးရှကကွနွးနဲ့ အိမထွဲသို့အပှေးကလေး ဝငသွှားပါတော့တယွ။

” စဉွးစား သမီးရဲ့ ။ သမီးလညွး အသကသွိပမွငယတွော့ဘူး မဟုတလွား ” အနားကပှေးထှကသွှားတဲ့ သမီးဖှဈသူကို လှမွးအောကွာ ထပမွံစနောကလွိုကပွှီး ဦးသောငွးငှလညွေး ” တဟား ဟား ” ရယမွောလှှ ကွ သဘောကှ ကှ နရွဈခဲ့တော့တာပေါ့။ . .. . . လူခန့ကွ ကားခေါငွးခနွးကို အရငရွှငွးလိုကတွယွ။ ဖုနခွါစရာရှိတာခါ ကှမွးပှငကွ ခှနငွေးပှားတှကေိုအပှငထွုတွ အောကမွှာရှိတဲ့သဲတှကေိုလှညွး စသဖှင့ွ သသခှေောခှာနှိုကနွှိုကခွှှ တခွှှ တကွို ရှငွးတော့လငွးတော့တာပဲ။ နှမွးခှောကနွတေဲ့ ဘုရားပနွးတှကေိုလညွး စှန့လွိုကပွှီး . . မနကမွှ ဘုရားပနွးအသဈဝယလွဲရမယွ . . .လို့ စိတကွူးလိုကမွိတယွ။ ခေါငွးခနွးကို စိတကွှို ကရွှငွးပှီးတော့မှ လူခန့ဟွာ နောကကွုနတွငခွနွးပေါကွိုကူးခဲ့ပှနတွယွ။ နောကခွနွးမှာရှိတဲ့ တခှို့ အစှနွးအကှကတွှကေ တံမှကစွညွးကှမွးနဲ့တငမွရလို့ ရပေုံးနဲ့ အဝတစွုတတွဈခုကိုယူပှီး ရပတတွေိုကရွတယလွေ။ ရပတတွေိုကပွှီး ခှောကတွော့မှ တံမှကစွညွးအခှော အပှီးသတလွှညွးရမှာမို့ သန့တွဲ့နရောလေးတဈခုကိုရှေးပှီး အမောဖှရငွေး ရခှေောကအွောငွ ထိုငစွောင့နွလေိုကတွော့တာပေါ့။ ” အငွးးး နောကပွိုငွး နှရောသီရောကပွှီး ပူလာလို့ရှိရငွ ကားပေါမွှာ ထှကအွိပသွင့အွိပရွမယွ။ အဲ့ဒီတော့ အခုကတညွးက ဒီနောကခွနွးကို သန့ရွှငွးရေးအမှဲဝငထွားမှ ” လူခန့ွ တှေးတောနဆေဲမှာပဲ ဘယကွမှနွးမသိတဲ့ တရုတသွီခှ ငွးသံညှငွးညှငွးလေး လူခန့ရွဲ့ နားထဲကို ဝငရွောကလွာပါတော့တယွ။

အသံက တရုတအွမှိုးသားတဈယောကရွဲ့ အသံဖှဈပှီး ခပတွိုးတိုးနဲ့ အတောကွို ဆှေးဆှေးမှေ့မှေ့သီဆိုနတော။ လူခန့လွညွး နားထောငကွောငွးကောငွးနဲ့ ဆကနွားထောငနွတေုနွး သီခှ ငွးသံရပသွှားပှီး ” ဝ ကို ဝကသွားပေးပါ ” ဆိုတဲ့အသံကို ကှားလိုကရွတော့တယွ။ အဲ့ဒီနောကမွှာတော့ ဘာသံမှ ဆကမွကှားရတော့ဘူး။ လူခန့လွညွး နဲနဲတော့ စိတထွဲမှာ တဈမှိုးဖှဈသှားပမယေ့ွ ” ငါတဈနကေုနပွငပွမွးနလေို့ ထိုငနွတေုနွးခဏငိုကသွှားပှီး ကှားမိကှားရာတှေ ကှားတာဖှဈမှာပါလေ။ သီခှ ငွးသံကလညွး ဒီနားကတရုတအွိမတွဈအိမအွိမကွ ဖှင့တွာနမှောပေါ့ ” လို့ ဖှသေိမ့တွှေးတှေးလိုကပွှီး တံမှကစွညွးအခှောကို ယူကာ အလုပကွို လကစွသတလွိုကတွော့တယွ။ . . . သန့ရွှငွးရေးလုပပွှီးလို့ ကားနောကခွနွးက လူခန့ပွှနဆွငွးလာတော့ ဦးသောငွးငှရေောကလွာပှီး တံမှကစွညွးတှရပေေုံးတှေ ကူသိမွးပေးပါတယွ။ ပဈစညွးတှသေိမွးကှရငွး ဦးသောငွးငှကေ လူခန့ကွို ” မောငလွူခန့ကွို ဦးလေးတဈခုတော့ သတိပေးပါရစေ။ ဦးလေးတို့အုံနာအဘိုးကှီးက ယောကွှားတနမွဲ့ မငွးကှီးမငွးလေးကိုးကှယတွယွ။ အဲ့ဒါကှောင့ွ ကားပေါကွိုပဲဖှဈဖှဈ ကားနားကိုပဲဖှဈဖှဈ ဝကသွား ဒါမှမဟုတွ ဝကနွဲ့ပတသွကတွာ တဈခုခု ယူမလာမိဖို့ ဦးလေးကှို ပှောထားခှ ငတွယွ။

ဒါလေးတဈခုတော့ သတိထားပေးကှာ. .ဟုတပွှီလား ” ဟု ကားနဲ့ပတသွကပွှီး ဆောငရွနရွှောငရွနလွေးတှကေို သတိပေးပှောကှားလတယွေ။ ကားပေါမွှာ ခုနကကှားခဲ့ရတဲ့ ” ဝ ကို ဝကသွားပေးပါ ” ဆိုတဲ့အသံနဲ့ ခု ဦးသောငွးငှပှေောပှတဲ့ ဝကသွားရှောငခွှငွး ကိဈစနှဈခုက လူခန့ခွေါငွးထဲမှာ တဈခုနဲ့တဈခု အတောကွို ဆန့ကွှ ငဘွကဖွှဈသှားတော့တာပေါ့။ ဒါပမယေ့ွ ထှထှထေေူးထူး လရှညမွေနခှေ ငတွော့တာနဲ့ဘဲ ” ဟုတကွဲ့ပါ ” ဆိုပှီး ခေါငွးကို အသာအယာ ငှိမ့လွိုကပွါတော့တယွ။  မနကကွှ တော့ ဆှာတပည့နွှဈယောကွ ကားကှံခိုငရွေးစဈဆေးရငွး ဦးသောငွးငှကေ လူခန့ကွို ကားစမွးမောငွးခိုငွးတယွ။ ဒီလိုနဲ့ တဈမနကကွုနခွဲ့လို့ အိမကွိုပှနွ နေ့လညစွားပှီး တဈရေးတမော အိပကွှပှနတွယွ။ မနကစွောစောကတညွးက ခတတြာအလုပသွှားပှီမို့ အိမမွှာ လူခန့တွို့ ဆှာတပည့နွှဈယောကတွညွး လှတလွှတလွပလွပပွဲပေါ့။ညနရမေေိုးခှိုးကှပှီး . . . ခတတြာအလုပကွပှနလွာတော့ ညစာထမငွးလကဆွုံစားလိုကကွှတော့တယွ။ လူခန့တွို့ ထမငွးစားနဆေဲမှာ ခတတြာနဲ့အတူ ညစောင့အွိပပွေးဖို့ ခေါထွားတဲ့ တဈခှံကှောကွ အပှို ကှီးဒေါနွှဲ့ ရောကလွာခဲ့တယွ။ ဦးသောငွးငှကေ တဈခါတညွး ထမငွးဝငစွားဖို့ခေါတွော့. . .စားပှီးခဲ့ပှီတဲ့။

ထမငွးစားပှီးတဲ့အခါ လူခန့တွို့ ဆှာတပည့နွှဈယောကွ အုံနာဦးပုဆီကဖုနွးအလာကို ထိုငစွောင့နွလေိုကကွှတာ ည ၇ နာရီလောကမွှာ ဦးပုဆီက ဖုနွးဝငလွာပါကော။ . . . ရှှတေောငမွှို့ မှာ ကုနတွှဆငွေးတငပွှီး အထကခွှောကမွှို့ ကို ပို့ရမှာ။ ကုနအွမှိုးအစားကတော့ သောငွးပှောငွးဆိုပဲ။ ဒီလိုနဲ့ပဲ လူခန့တွဈယောကွ စပါယရွာဘဝနဲ့ ၎င်းငျးငြးငွးရဲ့ ပထမဦးဆုံးခရီးစဉကွို ဆှာဖှဈသူ ဦးသောငွးငှနေဲ့အတူ ထှကခွှာခဲ့ပါတော့တယွ။ . . . . လူခန့တွို့ကားက ဒိုငနွာလညွးမက ဆယဘွီးလညွးမကတှဲ့ ခှောကဘွီးကား။ ခှောကဘွီးသာဆိုတာ ဆိုဒကွ ဆယဘွီးနီးနီးရှိတယလွေ။ အရောငကွ သူမှားကားတှလေို အစိမွးရာငွ အပှာရောငလွေးတှေ မဟုတဘွဲ အနီရောငရွဲရဲ သုတထွားတာ။ ” ဘာလို့ အနီရောငကွှီး သုတထွားတာလညွး ” လို့ လူခန့ကွမေးတော့ ဦးသောငွးငှကေ ” အုံနာဘိုးတောကွ သူ့နတတွှကှေိုကတွဲ့ အရောငဆွိုပှီး သုတထွားတာပဲ။ အဲ့အရောငသွုတပွှီးကတညွးက အလုပပွိုကောငွးလာတယလွို့ သူက ယုံကှညနွတယလွေေ ” . . . . .တဲ့။ သောငွးပှောငွးလို့ပှောပမယေ့ွ ရှှတေောငရွောကလွို့ တငရွမယ့ွ ပဈစညွးတှကေိုကှည့လွိုကတွော့ ဆနအွိတတွှကေ အမှားစုပါ။

ကနှတွာကတော့ တိုလီမိုလီ လမွးကှုံ အဆင့လွောကပွဲရှိတယွ။ လူခန့တွို့ ဆှာတပည့နွှဈယောကလွညွး တငစွရာရှိတဲ့ ကုနတွှေ ကားပေါကွို အတငလွကခွံပှီး အလအလှငေ့မွရှိအောငွ သခှောစညွးနှောငွ ဖုံးအုပလွို့ ည ၁၁ နာရီခှဲလောကမွှာ ရှှတေောငမွှို့ ကနေ ထှကခွှာခဲ့တော့တာပေါ့။ . . . ဆှာတပည့နွှဈယောကွ စကားတပှောပှောနဲ့ ကားကို ခပဖွှေးဖှေးပဲမောငွးလာခဲ့ကှရငွး ည ၁ နာရီ မတတွငွးလောကွ အောငလွံမှို့ ကိုအဖှတမွှာ ဦးသောငွးငှကေ . . . ” နေဦးကှ . . .ငါ့ဟာတှေ ပါလားမသိဘူး။ မပါရငွ အောငလွံမှာ အသိဆိုငတွှနှေိုးပှီး တဈခါတညွးဝငဝွယရွအောငွ ” ဟု ဆိုတာ ကားမောငွးရငွး ဒကဘွုတကွ အံဆှဲကို လှပလွို့ တဈခုခုကိုရှာဖှတေော့တယွ။ အဲ့ဒီနောကွ ” ဟော . . .တှေ့ ပှီ။ ရှိသေးတယွ မကုနသွေးဘူး။ ဒီမှာ . . .” ဦးသောငွးငှကေ ပှောလညွးပှော ထိုအရာမှားကို အံဆှဲထဲကထုတပွှီး သူ့ကို ကှောငကွှည့နွတေဲ့ လူခန့ရွဲ့ လကထွဲကို ထည့ပွေးလိုကတွော့မှ လူခန့လွညွး ဆှာဖှဈသူ ဘာရှာနတယဆွေိုတာ သဘောပေါကသွှားတော့တာပေါ့။ ” ဒို့ ကားသမားတှရေဲ့ ဘဝမှာ ဒါမှိုးလေးတှကေ ဆောငထွားရတယကွှ။ တဈကှေ့ မဟုတွ တဈကှေ့တော့ ကှုံကှရတာပဲ။

ခုတောငွ ရှေ့ နားရောကရွငွ တဈယောကယွောကမွှနွး တှေ့ မလားမသိဘူး ” ဦးသောငွးငှကေ လူခန့ကွို စကားဆကလွိုကတွော့ လူခန့လွညွး သူ့ရဲ့ လကထွဲက ဘူးလေးတဈဘူးကို ” ဒါကတော့ အကာအကှယပွဈစညွးဘူးလေး ဆိုတာ ကှှနတွောသွိတယွ ” ဟု ဆိုကာ အံဆှဲထဲ ကှို့ပနထွည့လွိုကတွယွ။ အဲ့ဒီနောကွ လူခန့ကွ အလုံးလေးတှေ တနွးစီပတထွားတဲ့ သားရပငလွေို အကှငွးလေးကို ဆှာဖှဈသူကိုပှလိုကပွှီး ” ဒါကတော့ ဘာလေးလညွးဆိုတာ ကှှနတွောမွသိဘူး။ အဲ့ ဒါဘယနွရောမှာ သုံးတာလညွး ဦးလေးရဲ့ ” ဟု ထပမွံ စပစွုလိုကပွှနတွယွ။ ထိုအခါ ဦးသောငွးငှကေ ” မငွးမသိပါဘူးကောငလွေးရာ။ သူတို့တှကေ ဒီအတိုငွးဆို သိပမွတိုးတော့ဘူးကှ။ ကဲ . . .ထားပါ။ ဒါတှနေောကတွော့ မငွးသဘောပေါကလွာလိမ့မွယွ။ ခုလောလောဆယတွော့ လမွးကိုပဲအာရုံစိုကွ။ ကားကောငွးကောငွး မောငွးတတအွောငွ ကှိုးစား။ ဟုတပွှီလား။ အဲ့ဒါကို အံဆှဲထဲပှနထွည့ထွားလိုကတွော့ ” ဆိုတာနဲ့ လူခန့လွညွး လှှာရှညမွနတေော့ဘဲ လကထွဲက အကှငွးလေးကို အံဆှဲထဲ ပှနထွည့လွိုကပွါတော့တယွ။ အောငလွံကှောလွာပှီး ရှေ့ ကို မိနဈ ၂၀ လောကွ ဆကမွောငွးမိတဲ့အခှိနမွှာတော့ လကထွဲမှာ အိတကွလေးတဈခု ဆှဲထားတဲ့ အမှိုးသမီးတဈယောကကွ လူခန့တွို့ကားကို တားပါတော့တယွ။

လူခန့လွညွး. . .ဦးလေးပှောတာတော့ မှနနွပှေီလို့ တှေးလိုကမွိတာပေါ့။ ဦးသောငွးငှကေ ကားကို ရပပွေးလိုကတွော့ အမှိုးသမီးက ကားနားကို လှှောကလွာပါကော။ သူမဟာ ရုပရွညကွ ကှည့ဖွှောရွှုဖှောရွှိပှီး ပါးမှာ ပါးကှကကွှားတှနေဲ့။ ကိုယလွုံးကိုယဟွနွ သှယသွှယသွပသွပွ။ အသားကခပညွိုညို ။ အရပလွညွးအရမွးမမှင့ဘွူး။ ဆံပငရွှညကွို နောကမွှာပတထွုံးထားပှီး ဖလံထညခွပနွှမွးနှမွးတဈထညကွိုလညွး ဖို့ယို့ဖားယားထပဝွတထွားသေးတယွ။ ” မိမိုး ပါလား။ ဘယသွှားမလို့လညွး။ လာ. . .” ဦးသောငွးငှကေ လှမွးနှုတဆွကလွိုကပွှီး ကားတံခါးကိုဖှင့ကွာ ကိုယကွိုယို့ပေးလိုကတွော့ . . . ” မကှေးဘကွ လိုကခွှ ငလွို့ ” သူမက ပှနဖွှရငွေးကားပေါတွကလွာပှီး လူခန့နွဲ့ ဦးသောငွးငှကှေားမှာ ဝငထွိုငတွော့တာပဲ။ ဦးသောငွးငှလညွေး ကားတံခါးပှနပွိတပွှီး မောငွးထှကခွဲ့တော့တယွ။ ” သူက စပါယရွာ အသဈလေးလား။ လူခှောလေးနောွ ” မိမိုးဆိုတဲ့အမှိုးသမီးက လူခန့ပွုခုံးပေါကွို လကတွငပွှီး ဦးသောငွးငှကေိုမေးလိုကရွာ ဦးသောငွးငှကေ ” အငွးး ကိုယ့ရွဲ့ စပါယရွာ အသဈဆိုတာထကွ မှေးစားသားလို့ပဲ ပှောရမှာပေါ့။ ဟိုကောငွ ငမူးတငွဦးကိုတော့ အဘိုးကှီးက အလုပဖွှုတလွိုကပွှီ ”” ခဈ ခဈ ဒီလူကှီးက လူလညကွှီး မောငလွေးရဲ့ ။

သူ့သမီးအတှကွ စိတအွေးခှ ငနွတောလေ . . . ။ ဒါနဲ့ ဒီမောငလွေးကိုကော မိမိုးနဲ့ တှေ့ခှင့ပွေးဦးမှာလား ” မိမိုးက ပှီတီတီမကှနွှာပေးလေးနဲ့ လူခန့ကွိုကှည့ပွှီး မေးနပှနတွေယွ။ ” အမလေးး မမ ဒါကတော့ ခမွှးသာပေးလိုကပွါ။ သူ့ဘာသာသူ အေးအေးဆေးဆေးနပေါစေ မိမိုးရယွ။ ဒီကလေးက ကှု ပသွမီးအတှကလွညွး မဟုတပွါဘူး။ ရိုးသားပှီး ကှိုးစားလိုစိတရွှိတဲ့ ကလေးမို့ ကှု ပကွခေါပွှီး ပှိုးထောငပွေးရုံပါ။ သူတို့မှာ ရစကပွေါလာရငတွော့ ကှုပလွညွးတားမရဘူးပေါ့ ” ဦးသောငွးငှနေဲ့ မိမိုးတို့ပှောဆိုနကှတောတှကေို ကှားရတာ လူခန့ကွ မှ ကနွှာပူသလိုလို ရှကသွလိုလို ။ ဒါကိုရိပမွိတဲ့ ဦးသောငွးငှကေ ” ကဲ . . .မမ . .ကောငလွေးနားခှ ညွးကပပွှီး ပှတသွီးပှတသွတလွုပမွနနေဲ့။ မကှေးဘယနွားမှာ ဆငွးမှာလညွး ပှော။ အမှနဆွိုရငွ ကှု ပကွ မကှေးဘကကွ မပတတွော့ဘူးလို့ စဉွးစားထားတာ။ ခု ခဗှားလေးနဲ့တှေ့ လို့ . . .” ” ဟုတပွါပှီ ကိုကှီးရယွ။ မိုးကို မကှေးမှို့ ထဲမှာပဲ ခပှေးခဲ့ပါ။ ဒီအတှကလွညွး ကိုကှီး မနဈနာစရပေါဘူး ဟဲ ဟဲ ” မိမိုးက ရယကွှဲကှဲနဲ့ ပှနဖွှလေိုကတွော့. . . ” ဒါကတော့ ပှောစရာ ဘယလွိုပါ့မလဲ ” ဦးသောငွးငှကေ ခပပွှုံးပှုံးအမူအရာနဲ့ မိမိုးကိုပှနပွှောပှီး လူခန့ကွိုလညွး ” ရှေ့ ၁၅ မိနဈလောကွ မောငွးလိုကရွငွ လူပှတတွဲ့နရောရောကပွှီ။

အဲ့ဒီမှာ လမွးဘေးသဈပငအွောကွ ကားထိုးရပပွှီး ခဏနားကှတာပေါ့။ မငွးလညွး နောကကွ ဆနအွိတတွှပေေါတွကပွှီး တရေးတမော အိပလွေ ” ဟု လှမွးပှောလိုကပွါတော့တယွ။ သူပှောထားတဲ့ နရောရောကတွော့ ဦးသောငွးငှကေ လမွးဘေးက ကုကကြို ပငကွှီးအောကကွို ကားထိုးရပလွိုကတွယွ။ အဲ့ဒီနောကွ လူခန့ကွို ” သှား. .ငါ့တူ နောကခွနွးက ဆနအွိတတွှပေေါမွှာ တရေးတဈမောသှားအိပခွှ ညွး ” ဆိုပှီး နှငထွုတတွော့တာပဲ။ မိမိုးဆိုတဲ့ အဈမကှီးကတော့ လူခန့ကွို ပှီတီတီနဲ့ တဈခှ ကကွှည့လွိုကပွှီး သူယူလာတဲ့ အိတကွလေးထဲက တဘကသွုံးလေးထညကွို ထုတကွာ ကားမှနတွှမှော ခှိတဆွှဲကာဆီးနလရေေဲ့ ။ လူခန့လွညွး ဘာမှမပှောတော့ဘဲ ကားနောကခွနွးကိုအသာထှကခွဲ့ပှီး ဆနအွိတတွှပေေါကွိုတကလွို့ အိပစွကဖွို့ ပှငဆွငလွိုကတွော့တယွ။ ကားခေါငွးခနွးထဲက မိမိုးရဲ့ ခိုးခိုးခဈခဈ အသံတှကေို တဈခကှတွဈခကွှ ကှားနရပမေယေ့ွ တဈနကေုနွ ပငပွမွးလာတာကှောင့ွ လူခန့ဟွာ ကှယမွှငလွမှငွ ကောငွးကငပွှငကွှီးကို ကှည့ရွငွး တဖှေးဖှေး မကှလွုံးတှစငွေးကှ လာပှီး အိပပွှောသွှားတော့တာပေါ့။ ” တိတရွှောငွ စားတောဆွကွ ” စညကွားလိုကတွာမှ ပှားပနွးခပပွဲ။

ခေါကဆွှဲကှောွ ကှာဇံကှောွ ကုနွးဘောငကွှောွ စသဖှင့ွ တရုတစွာမှနသွမှှ နဲ့ အရကွ ဘီယာ အမှိုးမှိုးရတာကိုးး။ ပေါကဖွောကွှီးတဈယောကကွတော့ ကောငတွာစားပှဲမှာထိုငပွှီး ပှဲတှမှတလွေိုကွ စားဖိုကို လှမွးမာလိုကွ ငှတှရသေေေိမွးလိုကွ စားပှဲထိုးတှကေို လှမွးအောလွိုကနွဲ့ အတောကွို အလုပရွှုပနွတယွေ။ အဲ့ဒီအခှိနမွှာ မှ ကလွုံးမှေးမှေးနဲ့ ခပဂွစှဂွစှပွုံစံရှိတဲ့ အသကွ ၁၆ နှဈခန့ွ တရုတကွလေးတဈယောကွ အိမထွဲကနထှကလွောပှီး ” ပါပါး မုန့ဖွိုးပေး ” ကောငတွာထိုငနွတေဲ့ တရုတကွှီးကို မုန့ဖွိုးတောငွးတော့တယွ။ တရုတကွှီးက အံဆှဲထဲက တဈထောငတွနွ တဈရှကကွိုထုတပွေးလိုကတွော့ ” ဟာ ပါပါးကလညွး တဈထောငတွညွးလား။ တဈထောငွ ဘာမှသုံးမရဘူး။ ငါးထောငလွောကတွော့ ပေးမှပေါ့ ” တရုတွ ကလေးက မုန့ဖွိုး ထပပွေးဖို့တောငွးနပှနတွော။ ” ခကတွယွ။ ပိုကဆွံရှာရတာက မလှယဘွူးကှ။ မငွးတို့က အားအားယားယားရှိရငွ သုံးဖို့ဖှု နွးဖို့ပဲ ” တရုတကွှီးက ညဉွး ညဉွးညူညူ နဲ့ အံဆှဲထဲက နောကထွပွ လေးထောငထွပထွုတပွေးလိုကပွှီး ” ဒါနဲ့ မငွးညီမလေးကော . . . ” ” မသိဘူးလေ။ အိမထွဲမှာ ရှိမှာပေါ့။ ပါပါးတို့က ငှထှကဖွေို့ဆို သိပကွပစွညွးနဲတာ။ ဒါကှောင့ွ ပါပါး မိနွးမထပမွရတာ ” တရုတလွေးက ခပတွညတွညနွဲ့ ပှနပွှောလိုကပွှီး တရုတကွှီးအနားက ထှကသွှားတော့တယွ။ တရုတကွှီးကတော့ မှညတွှနတွောကတွီးပှီး ကနှရွဈခဲ့တာပေါ့။

တရုတလွေးနဲ့ ရှေ့ ဆင့နွောကွ ဆိုသလိုပဲ လူတဈယောကကွ တရုတကွှီး စာပှဲနားရောကလွာပှနတွယွ။ ထိုသူကိုတှေ့တော့ တရုတကွှီးရဲ့ ရှုံ့ မဲ့နတေဲ့မကှနွှာ ပှနလွညရွှှငပွှုံးသှား ” လာ လှမောငွ ။ အဆငပွှခေဲ့လား ” ဟု ခရီးဦးကှို ပှု လတယွေ။ ” ပှတယဆွှောကီး။ ကှားမှာ အကှောငွးတို တဈခေါကရွလို့တောငွ ဖှတဆွှဲလိုကသွေးတယွ။ ခု ဆှာကီးဆီကို ငှလောအပတွာ ” ဆိုပှီး လှမောငဆွိုတဲ့လူက တရုတကွှီးကို သူ့အိတထွဲက ပိုကဆွံတှေ ထုတပွေးလိုကတွော့ တရုတကွှီးလညွး တဟဲဟဲ သဘောကလှှကွ ” အေးကှာ . . . ဝတောငွ စားသောကဆွိုငွ အလုပရွှုပနွတောနဲ့ပဲ လယတွှယောတှကေ ရတဲ့ စာရငွးတောငမွစဈရသေးဘူး။ ထားခဲ့လိုကလွေ။ ည ဆိုငပွိတတွော့မှ အဲ့စာရငွးတှနေဲ့ပေါငွးပှီး ဝ စဈလိုကတွော့မယွ ” ဆိုကာ ပိုကဆွံအုပထွဲမှ ငှငေါးထောငကွို ထုတွ၍ ” ရော့ . . .ဒါက လူ့အတှကွ မုန့ဖွိုး။ လုပအွားခက နောကမွှ သပသွပရွှငွးပေးမယွ ” ဟု လှမောငကွိုမုန့ဖွိုးပေးလတယွေ။ လှမောငလွညွး ကှေးဇူးတငကွှောငွး အခါခါပှောပှီး ပှနမွညအွလုပမွှာ တရုတကွှီးက တဈခုခု သတိရသှားဟနဖွှင့ွ” သှောွ. . ဒါနဲ့ နေဦး။ လူ့ပှနရွငွ ကားထားသှားခဲ့။ ဝ အဲ့ဒီကားကို ဝယပွှီးကတညွးက တဈခါမှ မောငွးမကှည့ဖွူးသေးဘူး။ ဒီည စမွးမောငွးကှည့လွိုကွဦးမယွ ” ” ဆှာသမာ တဈယောကတွညွးဖှဈပါ့မလား။ ကှှနတွောွ လိုကပွေးမယလွေ ” ” ရပါတယကွှာ။

ဝက ဒီလို ကားကှီးတှသော မမောငွးဘူးတာ ကားသေးတှဆေို အိပစွပတပွဲ။ လူ့ပငပွမွးလာတာ နားစရာရှိတာ စိတဖွှောင့လွကဖွှောင့ွ သှားနားစမွးပါ။ တဈခုတော့ရှိတယွ။ ကားက ဆေးရောငမွှိနနွပှေီ။ အဲ့ဒ့ါ ဆေးပှနသွုတဖွို့တော့ စီစဉထွားလိုကွဦး။ ဝတို့ တရုတလွူမှိုးဆိုတာက ဆေးရောငလွေး နီရဲ နမှေ သဘောကှ ကှတာ။ ကဲ ကဲ သှားနားခညွှးတော့ ” တရုတကွှီးက ကားဆှာ လှမောငကွို ပှနခွိုငွးလိုကရွာ . . .လှမောငလွညွး တရုတကွှီးကို အရိုအသပှေုပှီး ပှနခွဲ့ပါတော့တယွ။ . . . ညတဈညမှာ တရုတသွီခှ ငွးလေးတဈပုဒကွို ဆိုငှီးရငွး ဦးတိတရွှောငွ မှို့ ပှငမွှာကားထှကမွောငွးနတယွေ။ မောငွးကောငွးကောငွးနဲ့ ဗှငွးလိုကတွာ ကီလို ၁၀၀ ကှောသွှားတော့ ” ဟာ အရှိနမွှားနပှေီပဲ . . . ” ဦးတိတရွှောငွ တဈကိုယတွညွးရရှတပွှေီး လီဗာကိုလှော့ ဘရိတကွို ခပဖွှဖှ နငွးလိုကတွဲ့အခါ ဘရိတကွ အလုပမွလုပတွော့။ ” ဟာ. . ဘရိတပွေါကပွှီထငတွယွ ” ဦးတိတရွှောငွ မှ ကလွုံးပှူးသှားတော့တာပေါ့။ အရှေ့မှာက ခပနွှေးနှေးမောငွးနတေဲ့ ကုနကွားတဈစီ။ ဝိုကကွှောမွယလွုပတွော့ တဈဖကယွဉကွှောက အိပစွပတွ တဈစီးဝငလွာပါကော။ ကှံရမရဖှဈပှီး ဦးတိတရွှောငွ ကလပကွိုနငွးလို့ ဂီယာတံကို ထိုးဒေါငွးလိုကတွော့ ကားက ခှာလပတလွညသွှားကာ လမွးဘေးက သဈပငကွို ပှေးတိုကလွိုကပွါတော့တယွ။

” ရှှီးးး ဒုနွးးး ဝုနွးးးး ” လူခန့ွ ရငထွဲမှာ သိမ့ခွနဲ ခံစားလိုကရွပှီး လန့နွိုးလာခဲ့တယွ။ အိပမွကကွ တမှိုးပဲ။ ဦးတိတရွှောငနွရောမှာ လူခန့ကွိုယတွိုငွ ပါဝငခွံစားနရသလေို။ လူခန့လွညွး . . .နိုးလာတဲ့အတူတူတော့ အပေါ့ထသှားဦးမယွ . . .လို့တှေးမိပှီး မှ ကလွုံးကို ဖှေးဖှေးခှငွးဖှင့ကွှည့လွိုကရွာ . . . ” ဟငွ . . .ခငွ ခငွ ဗှားး ” လူခန့ွ အလန့တွကှားနဲ့ လူးလဲထပှီး ကိုယကွို နောကသွို့ဆုတလွိုကမွိတော့တယွ။ သူ့ရှေ့ မှာ မှငနွရတောက အိပမွကထွဲက တရုတကွှီး ဦးတိတရွှောငရွဲ့ မကှနွှာဝိုငွးဝိုငွးကှီး။ ဦးတိတရွှောငကွ ဆောင့ကွှောင့ထွိုငလွို့ လူခန့ကွို ခပပွှုံးပှုံးကှည့ကွာ ” လူ့ နိုးလာပှီလားး ။ ဝ ကိုမကှောကပွါနဲ့။ ဝ က လူ့ကို အနတြရာယပွေးမယ့သွူ မဟုတပွါဘူး ” လို့ တရုတသွံဝဲဝဲနဲ့ ပှောလတယွေ။ ” ခငွ ခငွ ဗှား ကို မကှောကရွအောငွ ခငွ ခငဗွှားက သရဲမဟုတဘွူးလား ” လူခန့လွညွး ကှောကလွန့တွကှားနဲ့ ပှနမွေးလိုကတွော့ ” ဝ ကို ဝ လညွး ဘာကောငမွှနွးမသိဘူး။ အမှနွ ဝမှာက ရုကခြစိုးနတဖွှဈဖို့ ကုသိုလကွံတှေ ရှိတယွ။ ဒါပမယေ့ွ ဝသတေော့ ဒီကားကိုစှဲပှီး သရဲလညွးမဟုတွ ရုကခြစိုးနတဘွဝလညွး မရောကနွိုငသွေးဘဲ ကိုးလို့ကန့လွန့ွ ဖှဈနတေော့တာ။ သခှောတာကတော့ ဝက လူ့ကို အနတြရာယပွှုမယ့ွ သရဲ တဈဆေ တဈကောငမွဟုတဘွူး ဆိုတာပါပဲ။

” ဦးတိတရွှောငလွညွး အဖှရခကေသွှားဟနနွဲ့ ပှနလွညရွှငွးပှလတယွေ။ အဲ့ဒီတော့မှ လူခန့လွညွး အကှောကနွဲနဲ ပှသှေားပှီး ” ဒါဆို ခဗှားက ဘာလို့ကှု ပကွို လာခှောကရွတာလညွး ” ” လာခှောကတွာမဟုတပွါဘူး လူ့ ရယွ။ လူ့ နဲ့ ဝ မိတဆွှဖှေဲ့ ခငှလွို့ပါ။ ခုဏက လူ့မကတွဲ့ အိပမွကကွလညွး ဝ ကလူ့ကို ပေးမကလွိုကတွာပဲ။ ဝ ရဲ့ ဖှဈစဉလွေးတှကေို လူ့အကှမွးဖှ ငွး သိထားရအောငလွို့လေ ” ” ဟုတပွါပှီ။ ဒါနဲ့ ကှု ပကွားကို သန့ရွှငွးရေးလုပနွတေုနွး သီခငွှးဆိုပှီး ဝကသွားတောငွးတာ ခငဗွှားပဲမဟုတလွား ” ” သိပဟွုတတွာပေါ့ လူ့ ရယွ။ လူ့ကို ဆကသွှယလွို့ရမလားလို့ ဝ စမွးသပကွှည့တွာ ” ” ခငဗွှားက ကှု ပကွို ဆကသွှယွ ကှည့တွယဆွိုတော့ ကှုပရွဲ့ ဆှာဦးသောငွးငှနေဲ့ အရငစွပါယယွာ တငွဦး တုနွးကကော မဆကသွှယခွဲ့ဘူးလား ” ” မဆကသွှယခွဲ့ပါဘူး။ သူတို့ ဒီကားမှာ ဝ ရှိမှနွးတောငွ မသိကှဘူး။ ဘာလို့လညွးဆိုတော့ သူတို့နဲ့ ဝ စကားမပှောခငှဘွူးလေ။ ကားအုံနာ ဦးပုကော ဒရိုငဘွာ ဦးသောငွးငှကေော စပါယရွာ တငွဦးကော အရူးတှခညွှေးပဲ။ သူတို့က ဘာမှနွးမသိတဲ့ နတငွမူးနှဈကောငကွို ကိုးကှယပွှီး ဝ သိပကွှိုကတွဲ့ ဝကသွားကို မုနွးနကှတယေလွေ။

ဝ ဒီကားမှာနလောတာ ၅ နှဈကှောပွှီ။ တဈခါမှ သူတို့တှေ ဝကသွားနဲ့ပတသွကတွဲ့ တဈစုံတဈရာ ကားနားကို ယူမလာခဲ့ကှဖူးဘူး။ အလကား ငကှောငတွှပေါ။ ဝ အပေါငွးအသငွး မလုပခွှ ငဘွူး။ ” ” ဒါဆို ကားကို အနီရောငွ သုတခွိုငွးထားတာလညွး ခဗှားရဲ့ စနကပွဲပေါ့ ” ” ဟုတတွယွ လူ့ရဲ့ ။ အုံနာ အဘိုးကှီးကို စောင့ရွှောကမွယလွို့ အိပမွကပွေးပှီး ကားကို ဝ ကှိုကတွဲ့အရောငလွေး သုတဖွို့ စညွးရုံးထားရတာ။ ဒါကို ငနဲကှီးက သူ့ရဲ့ နတတွှေ အိပမွကပွေးတယထွငပွှီး ခကှခွှငွးပှေးသုတတွော့တာပဲ။ ဝ လညွး ဘာပဲဖှဈနနေေ ကားနီသှားရငွ ပှီးကော ဆိုပှီး လှှတထွားလိုကတွော့တယွ ” ” ခု ခငဗွှားနဲ့ ကှု ပနွဲ့ မိတဆွှဖှဈသှေားပါပှီတဲ့။ ခငဗွှားကကှု ပကွို ဘာလုပပွေးနိုငလွို့လညွး။ ကှုပကွကော ခငဗွှားကို ဘာလုပပွေးရမှာလညွး ”” ဒါက ဒီလိုရှိတယွ လူ့ ရဲ့ ။ လူ့က ဝ သိပကွှိုကတွဲ့ ဝကသွားကို သူတို့မသိအောငယွူလာပှီး ဝ ကိုပေး။ ဝ ကို ပေးဆိုတဲ့နရောမှာလညွး အခှား တဈဆသရေဲတှလေို အစိမွးလိုကတွှေ သဖှဲနဖှဲတှေ ဝ အတှကမွလိုပါဘူး။

ဝက ရုကခြစိုး ဘုနွးကံရှိတော့ အနံ့လေးလောကရွရငွ အဆငပွှတယွေ။ အဲ့ဒီတော့ လူ့က အခေါကကွငလွေးဖှဈဖှဈ ဒုတထွိုးလေးဖှဈဖှဈ ဆာတေးလေးဖှဈဖှဈ ကားပေါကွို ယူလာပှီး စားပေးရုံပဲ။ လူ့ စားနတေဲ့ အနံ့လေးရရငွ ဝ အတှကကွ အိုကပှေီ။ အဲ့ဒါလေးတဈခုတော့ ကူညီပါလူ့ရယွ။ တကယွ ရုကခြစိုးအစဈကှီးဖှဈသှားရငွ သတသွတလွှတပွဲ စားရတော့မှာ။ ဝကသွားနဲ့ဝေးပှီ။ ” ” ဟဲ ဟဲ ဒါကတော့ ကှု ပအွတှကွ အပမွးမကှီးပါဘူး။ ကှုပလွညွး ဗှိုကဝွ ခငဗွှားလညွး အဆငပွှတယလွေေ။ ကှု ပကွူညီပါ့မယွ။ ခငဗွှားကကော ကှု ပကွို ဘာကူညီမှာလညွး ” ” အငွးး ဝ က လူ့ကို အမှားကှီး ကူညီနိုငတွယွ။ တကယဆွို ဒီကားနဲ့ အနတြရာယကွငွးအောငွ လာဘရွှှငအွောငွ စညပွှားတကအွောငွ ဝ လုပပွေးလို့ရတယွ။ သူတို့ရဲ့ ဟို မှောကလွောငွး နတနွှဈကောငကွ ဘာမှ အသုံးကှတာမဟုတဘွူး။ ဝ က လူ့ကို ပထမဆုံးအနနေဲ့ အလုပရွအောငွ အုံနာကခှ ဈအောငွ ဒရိုငဘွာနဲ့အဆငပွှအေောငွ ဘေးအနတြရာယကွငွးအောငွ စောင့ရွှောကပွေးမယွ။ ဒုတိယအနနေဲ့ကတော့ ဝ တတတွဲ့ အကှောအွလှောွ အခကှအွပှုတပွညာတှကေို လူ့ကို ဖှေးဖှေးခှငွး သငပွေးသှားမယွ။

ဒီအတှကွ လူ့က ညအိပရွငွ ကားပေါမွှာပဲ လာအိပတွော့။ ဒါမှ ဝ က လူ့ကို သငစွရာရှိတာ သငလွို့ရမှာ။ ဘယလွိုလညွး သဘောတူလား ” ” အိုကေ လေ။ သဘောတူတယွ ” ” ဒါဆို ဝ နဲ့ လူ့ သှေးသောကွ သငယခွငွှးတှေbဖှဈသှားကှပှီပေါ့ ” ” ဟုတကွဲ့ပါ ဦးတိတရွှောငရွယွ။ ကှှနတွောနွဲ့ ခဗှားနဲ့ သှေးသောကသွူငယခွှ ငွးတှေ ဖှဈသှားကှပါပှီ ” လူခန့နွဲ့ ဦးတိတရွှောငွ တဈယောကမွကှနွှာ တဈယောကကွှည့ပွှီး ပှုံးလိုကကွှတော့တယွ။ အဲ့ဒီနောကွ ဦးတိတရွှောငကွ စကားဆကပွှနတွယွ။ ” အမှနတွော့ ဝ က လူ့ရဲ့ ဆှာကိုလညွး အကူအညီ ပေးသင့သွလောကပွေးပါတယွ ” ” ဟငွ. . . ဦးတိတရွှောငပွဲ ကှု ပဆွှာကို ကှည့မွရဘူးဆို။ ဘာလို့အကူအညီပေးတာလညွး ” လူခန့ကွ နားမလညဟွနနွဲ့ ပှနမွေးလိုကတွော့ ဦးတတရွှောငကွ ခပပွှုံးပှုံး လုပပွှီး ပါးစပကွို လကညွှိုးကလေးကပကွာ ” ရှူးးး နားထောငွ ” ဟု လူခန့ကွို ပှနပွှောလတယွေ။ လူခန့ွ နားစှင့ကွှည့လွိုကတွော့ တိတဆွိတနွတေဲ့ ညအခှိနမွှာ ကားခေါငွးခနွးထဲကထှကပွေါလွာတဲ့ ဆှာဦးသောငွးငှနေဲ့ မိမိုးတို့ရဲ့ မိုးမမှငလွမမှငွေ ခစှပွှဲဝငနွတေဲ့ အသံပလံတှေ။ ” လူ့ ဆှာကို ဝ ကူညီနတော ဒါကှောင့ပွဲပေါ့။ ဝအသကရွှငခွှိနတွုနွးကဆို ဒီလို ရုပရွှငမွှိုးကှည့ရွဖို့ အတောခွကတွာ။ ဈေးလညွးသိပကွှီးတယလွေ။

တဈခှကေို နှဈထောငလွောကပွေးရတယွ။ ခုတော့ လူ့ ဆှာကှောင့ွ ဝ ဘယလွောကအွဆငပွှလညွေး ” ဦးတိတရွှောငကွ ပှုံးဖှီးဖှီးလုပပွှီး လူခန့ကွို ပှောလိုကတွော့ ” ခငဗွှားဟာလေ တရုတလွို့ မပှောရဘူး။ ပအတေောခွေါကပွါကော ” လူခန့လွညွး စိတပွကှလွကပွကွှ အမူအရာနဲ့ ဦးတိတရွှောငကွို ရှုံ့ ခတှာပေါ့။ ထိုအခါ ဦးတိတရွှောငကွ တခှိခှိ ရယလွှှ ကွ ” အဲ့လိုတော့မထငပွါနဲ့ ကောငလွေးရယွ။ လူ့ရဲ့ ဆှာက ဝကှည့ဖွူးတဲ့ကားတှထကွေ အမှားကှီးသာတယွ။ ပညာလညွးစုံသလို စှမွးဆောငရွညလွညွး မှင့မွားတယွ။ ကားပေါကွို တကလွာစက ဘယလွောကပွဲ စပစွလူးထပှီး တကကွှှလနွးဆနွးတဲ့ ကောငမွလေးတှေ ဖှဈပါစေ ကားပေါကွပှနဆွငွးသှားရငွ ဖှူ ဖတဖွှူ လှှောနွဲ့ ဖှော့တော့တော့ ဖှဈသှားရတာခညွှးပဲ။ မယုံရငွ လူ့ စောင့ကွှည့လွိုကွ ” ဟု သူ့စကားသူ သကသွပှပှနေတွယွ။ . .ဟုတတွော့လညွး ဟုတပွါတယလွေ။ ခေါငွးခနွးက မိမိုးရဲ့ အသံဗလံတှကေ နောကခွနွးအထိကို အတောွ ကယှကွယှလွောငလွောငွ ထှကနွတောပဲ. . .။ အသံတှကေို နားစှင့ရွငွး လူခန့ွ စဥွးစားခနွးဝငနွခှေိနမွှာပဲ ငယသွံပါအောငွ အာခှဈအောလွိုကတွဲ့ မိုးအောသွံ တဈခကှကွှားလိုကရွပှီးနောကွ အရာအားလုံး တိတဆွိတငွှိမသွကွ သှားပါတော့တယွ။ အဲ့ဒီအခါကှမှ ဦးတိတရွှောငကွ လူခန့ွ လကကွိုလှမွးပုတလွို့ ” လူ့ ဆှာတော့ ဇာတလွမွးပှီးသှားပှီ။ ခရီးဆကဖွို့ တောကွှာနေ လူ့ကို တကနွှိုးတော့မယွ။

အဲ့ဒီတော့ ဝလညွး သှားပှီ။ လူ့လညွး အိပခွငှယွောငွ ဆောငနွလေိုကတွော့ ” ဟု သတိပေးကာ လူခန့အွနားကနေ ပှောကကွှယသွှားပါလရေော။ လူခန့လွညွး ပုဆိုးကို ခှုံ ကာ အိပသွယောငွ ပှနဆွောငနွလေိုကပွါတော့တယွ။ ” ကောငလွေးရေ. .ထကှ။ ခရီးဆကကွှမယွ ” မကှာပါဘူး . . .ဦးသောငွးငှရေဲ့ အောနွှိုးတဲ့အသံ ထှကလွာပါကော။ လူခန့လွညွး အိပယွာကထလိုကပွှီး ဆနအွိတတွှပေေါကွ ဆငွးခဲ့တော့တာပေါ့။ ခေါငွးခနွးထဲမှာ မိမိုးဆိုတဲ့အမှိုးသမီးက ကာထားတဲ့တဘကတွှကေို ပှနဖွှု တလွို့ ခေါကသွိမွးနလရေေဲ့ ။ သူ့ပုံစံမှငရွတာ ကားပေါရွောကစွကလို သပသွပရွပရွပွ မဟုတတွော့ဘူး။ ဆံထုံးလညွးပှကလှေို့ ဆံပငတွှေ ဖရိုဖရဲနဲ့။ လူခန့လွညွး ဆနအွိတတွှပေေါတွကမွအိပခွငွ ခုခဲ့တဲ့ ဂမွှးတုံးနှဈခုကို ပှေးဖှုတပွှီး ကားတံခါးကို ဆှဲဖှင့ကွာ ကားခေါငွးခနွးထဲကို ဝငခွဲ့တော့တယွ။အဲ့ဒီနောကွ ဦးသောငွးငှကေ စကနွှိုးပှီး ကားထှကဖွို့ပှငတွော့ လူခန့ကွ ရှေ့ နောကဘွေးဘယညွာ ရှငွးမရှငွးကှည့ပွေးရတယလွေ။ လမွးမပေါွ ကားရောကသွှားတော့ လူခန့လွညွး မိမိုးကို ထပပွှီး စူးစမွးမိပှနတွာပေါ့။ သူမရဲ့ အဝတအွစားတှကေ ကပိုကယိုဖှဈနပှေီး ခါးတို ရငစွေ့အငွကြှီလေးရဲ့ အပေါကွှယသွီး နှဈလုံးလောကကွလညွး ပှုတထွှကနွဆေဲ။

ပါးနှဈဖကမွှာ ကှကထွားတဲ့ ပါးကှကကွှားတှကေ ရောကစွကလို ထူထူထဲထဲ မဟုတတွော့ဘဲ ပကှလွုပကှခွငွ။ ပါးကှကတွှရေဲ့ အလယလွောကမွှာ မကှရွညစွီးကှောငွး နှဈကှောငွးကအပှိုငွ ပေါနွသေေး။ လူခန့ွ ကှည့နွမှနွေးသိတော့ မိမိုးက မလုံမလဲနဲ့ ပှုတနွတေဲ့ကှယသွီးနှဈလုံးကို ကပှာကယာ ပှနတွပလွိုကလွို့ ဒကဘွုတပွေါကွ ဖလံထညလွေးကိုပါ ယူပှီး ကောကလွှှို လိုကတွော့တယွ။ ကှယသွီးပှုတလွို့ ခပအွဈအဈထှကနွတေဲ့ သူမရဲ့ ရငနွှဈမှှာ အထကပွိုငွးလညွး လုံလုံခှုံ ခှုံ ဖှဈသှားတော့တာပေါ့။ ပှီးတော့ မိမိုးက သူမရဲ့ အိတကွလေးထဲက အဝတတွဈထညကွို ပှနထွုတလွိုကပွှီး ထိုငခွုံကို သုတပွေးပှနတွယွ။ အဲ့ဒီတော့မှ လူခန့ွ သတိထားမိသှားတာက ထိုငခွုံတဈလှှောကမွှာ ဘာမှနွးမသိတဲ့အရညတွှေ တုတတွုတရွှှဲစိုနတေော့တာ။ ” ဘာရညတွှလညွေး . . .” လူခန့ကွ မေးလိုကတွော့ ဦးသောငွးငှကေ ” ဘာရညဖွှဈဖှဈကှာ သုတလွိုကရွငွ ပှောငတွာပဲ။ မိမိုးရယွ သခှောသုတပွေးလိုကပွါ ” ဟု ပှနပွှောတာကှောင့ွ လူခန့လွညွး ဆကမွမေးဖှဈတော့။ မိမိုးကတော့ ရှကရွှံ့ ရှံ့ မကှနွှာလေးနဲ့ ” အားနာလိုကတွာ မောငလွေးရယွ . . .” တဲ့။ ခုံကို သသခှေောခှာသုတပွေးပှီးတော့ အဝတစွလေးကို အိတထွဲ ပှနထွညလွိုကကွာ ခပယွဲ့ယဲ့လေးပှုံးရငွး မိမိုးက စကားဆိုလာပှနတွယွ။

” မမ မောငလွေးကိုမှီပှီး ခဏလောကမွှိနွးပါရစေ ” လူခန့လွညွး သနားသလိုလိုရှိတာနဲ့ ခေါငွးအသာငှိမ့ပွှလိုကတွော့ သူမရဲ့ ခနဓြာကိုယဟွာ လူခန့ရွဲ့ ဘကကွို လဲပှို လို့လာပါကော။ သူမက ခေါငွးကို လူခန့ပွုခုံးပေါမွှာ မှီရငွး လကတွဈဖကကွလညွး လူခန့ကွို သိုငွးဖကလွိုကတွယွ။ လူခန့ကွ ထိနွးဖကလွေး ပှနဖွကထွားလိုကတွော့ မိမိုးရဲ့ ပှော့ပှောငွးတဲ့ခနဓြာကိုယလွေးက တဆတဆွတတွုနနွဆေဲ။ ” မသကသွာပါဘူး မောငလွေးရယွ။ အီစိမ့နွတောပဲ . . .” မိမိုးက လူခန့ကွို လသေံတိုးတိုးနဲ့ ခပငွှီးငှီးလေး ပှောပှနတော ကားမောငွးနတေဲ့ ဦးသောငွးငှကေ ကှားသှားပှီး ” ငါ့ကိုမှီအိပလွညွးရပါတယွ ဟ။ ကောငလွေးကို ပလီပလာတှေ သှားလုပမွနပေါနဲ့။ လာပါမိမိုးရယွ ” လို့ လှမွးခေါလွိုကတွော့ ” ကိုယ့ဘွာသာကိုယွ ကားအေးအေးဆေးဆေး မောငွးပါရှငရွယွ။ ရှင့ွ သမကလွောငွးလေး မှည့တွဈပေါကွ မစှနွးစရပေါဘူး ” သူမက ဦးသောငွးငှကေို မကှစွောငွးလေးထိုးလို့ ရနပွှနတွှေ့တယလွေ။ ဦးသောငွးငှကတေော့ သဘောကဟှနနွဲ့ ” တဟား ဟား ” ရယပွှီး ကားကို ဆကမွောငွးနတေော့တယွ။ လူခန့ကွတော့ နှုတဆွိတလွှှကွ။ မကှေးကိုရောကတွော့ မိမိုးညှှနပွှတဲ့နရောမှာ ဦးသောငွးငှကေ ကားရပပွေးလိုကတွယွ။ မိမိုးလညွး လူခန့တွို့ကို နှုတဆွကပွှီး ယိုငနွဲ့နဲ့နဲ့ ကားပေါကွ ဆငွးသှားတော့တာပေါ့။

ကားပေါကွမဆငွးခငွ လူခန့ကွို ခပဆွှေးဆှေးလေး ကှည့သွှားသေးတယွ။ အဲ့ဒီနောကွ လူခန့တွို့ ဆှာတပည့လွညွး မိမိုးကို လကပွှပှီး ခရီးဆကခွဲ့ကှပါတော့တယွ။ ဒီလိုနဲ့ လူခန့တွဈယောကွ ဆှာဖှဈသူ ဦးသောငွးငှရေဲ့ ကုနကွားမှာ စပါယရွာလိုကရွငွး နယတွကာ လှည့နွရတေော့တာပေါ့။ ဦးသောငွးငှကေ သူ့ရဲ့ဝါသနာအရ ကှုံ ရငကွှုံ သလို မိနွးမထှတှေေ ကားပေါတွငလွာတတတွယလွေ။ လူခန့ကွတော့ ရလေိုကသွင့ွ ငါးလိုကသွင့ပွါပဲ။ ဒါပမယေ့ွ ကှှံသှားအောငတွော့ ဘယတွော့မှ မနဘေူး။ ဦးသောငွးငှကလညွေး ကှမွးနဲ့ မိနွးမသာ ဖှတမွရတာ ကနှတွဲ့ အရကွ ဖဲ လောငွးကစား ဘာဘာညာညာ ကမရှိ။ နောကဆွုံးကုနကွုနပွှောရရငွ ဆေးလိပတွောငမွဖှာတတွ။ ပှီးတော့ သူ့ရဲ့ မိနွးမဇယားကလညွး ငှရေေးကှေးရေး ထှထှထေေူးထူး ကုနတွာမရှိဘဲ တဈခါတလေ လကဆွောငလွေး ဘာလေးလောကနွဲ့ပဲ ဇာတလွမွးပှတသွှားတာမို့ ဆှာတပည့နွှဈယောကွ ပိုကဆွံစုမိကှတယွ။ ဦးသောငွးငှကေ ကှုံရငကွှုံသလို လူခန့ကွို ကားမောငွးသငပွေးသလို မကှာခဏလညွး အစမွးပေးမောငွးခိုငွးတယွ။ လူခန့ကွလညွး စိတဝွငတွစား ကှိုးပမွးသငယွူတော့ မကှာခငမွှာပဲ ကားမောငွးအတောဟွုတလွာတော့တာပေါ့။

လူခန့ဟွာ ဦးတိတရွှောငနွဲ့ အပေးအယူလုပထွားတဲ့ ကတိကလညွးရှိသေးတာကှောင့ွ နှရောသီရောကလွို့ ပူအိုကလွာတာကိုအကှောငွးပှပှီး ကားနားနရတေဲ့ညတှမှော အိမထွဲမှာမအိပတွော့ဘဲ ကားနောကခွနွးမှာထှကအွိပတွော့တယွ။ လူခန့ွ ကားပေါကွို ပထမဦးဆုံးထှကအွိပတွဲ့ညက စောငတွဈထညကွိုပိုကပွှီး မခတြတောက ကားနားကိုရောကလွာတယလွေ။ လူခန့ကွ . . . ” အဈမ ဘာခိုငွးမလို့လညွး ” လို့မေးလိုကတွော့ . . . . ” ဘာမှခိုငွးမလို့မဟုတဘွူး။ အအေးကှို ကပွှီး ကားပေါထွှကအွိပတွာ စောငမွပါဘူးမဟုတလွား။ ရော့. . .ဒီမှာ စောငွ . . .မနကစွောစောပိုငွးတှေ အေးသေးတယွ ကိုယတွောလွေးရဲ့ . . .တကယတွညွး . . .” ဆိုပှီး စောင့စွောင့အွောင့အွောင့ွ ငှီးငှီးငှူ ငှူ လေးပှောလို့ လူခန့ကွို စောငလွာပေးရှာတယွ။ ပှီးတော့ အဓိပပြါယပွါပါလေးကှည့လွို့ တဈခကှပွှုံးပှပှီး အနားကလပှနထွှကသွှားပါကော။ သူမကှောင့ွ လူခန့ရွဲ့ ရငထွဲမှာ လှိုငွးတပိုးလေးတှေ ထသှားတာတော့ အမှနပွဲ။ မခတတြာ လူခန့မွှငကွှငွးထဲက ပှောကသွှားတော့ . . .” ကောငလွေး. . . ဖီးလတွှစှတတွေကမွနနေဲ့။ အဲ့ကလေးမလေးက မငွးကို သကသွကလွာအီနတော။

တကယတွော့ သူက မငွးအတှကမွဟုတဘွူး။ မငွးနောကတွော့ သိလာမှာပါ။ ကဲ . .လာ လာ ဝ နဲ့ အပငွှးပှေ စကားလေးဘာလေး ပှောရအောငွ ” လူခန့ရွဲ့ နောကကွနေ တရုတသွံဝဲဝဲကှီး ထှကလွာပှီး ဦးတိတရွှောငွ ပေါလွာပါတော့တယွ။ လူခန့လွညွး ဦးတိတရွှောငကွိုတှေ့ တှေ့ခှငွး ” ဦးတိတရွှောငရွယွ . . .ဒီတဈနေ့တော့ အသင့စွားလေးနဲ့သာ ဖှသေိမ့လွိုကွဦး။ ညနကမှေ ကားနားရတာဆိုတော့ ဒီနားမှာရှိတဲ့ စတိုးဆိုငကွိုထှကပွှီး ဦးလေးမသိအောငွ ခိုးဝယထွားရတာ။ ကားက နောကသွုံးရကလွောကွ ထပနွားရဦးမယထွငတွယွ။ နောကနွေ့တှကမှှေ အခေါကကွငတွို့ ဘာတို့ ဝယပွေးမယနွောွ . . .” ဟု ဆိုကာ ဘေးလှယအွိတထွဲမှာ ဝှကထွားတဲ့ အသင့စွား ဝကပွေါငခွှောကကွငထွုတလွေးကို ထုတပွေးလိုကတွော့ တရုတကွှီးက ” ရပါတယွ လု ရယွ။ ဝ လေ ဝကသွားနံ့ကို မရတာ အတောကွှာပှီ။ ဒရိုငဘွာ ဦးသောငွးငှနေဲ့ အုံနာဦးပုကို . . .ဝ က လူ့ကို ကိုယထွငပွှနညွးကား ပှလို့မရဘူးလေ။ အသံတှေ အိပမွကတွှပေဲ ပေးလို့ရတာ။ ဒါတောငွ အကှာကှီး စကားပှောလို့မရဘူး။ ဘာကှောင့အွဲ့ဒီလို ဖှဈတယဆွိုတာတော့ ဝ လညွးသခှောမသိဘူး။

ဝ စိတအွထငတွော့ . . . ဆှာတောတွှေ ပှောပှောနတေဲ့ ပဋဌြာနွးဆကလွားဘာလား အဲ့ဒါကှောင့လွို့ထငတွာပဲ။ ဝ က သူတို့ကို ဒီမှာ ဝ ရှိကှောငွး ပှောပှပှီး ဝကသွားတောငွးဖို့လုပလွညွး သူတို့က ဝ အသံကှားတာနဲ့ ဟိုနတနွှဈကောငထွဲက တဈကောငထွငနွတေော့ ဝကသွားဇာတလွမွးကို မရောကလွိုကဘွဲ အခှိနကွုနွ သှားရပှနကွော။ ပှီးတော့ ဝက ဒီကားကိုစှဲနတောဆိုတော့ ဒီကားရှိတဲ့ အဝနွးအဝိုငွးလောကပွဲ သှားလို့လာလို့ အဆငပွှတယလွေေ။ အဝနွးအပှငထွှကခွှ ငရွငွ မရဘူးတော့မဟုတဘွူး ရတော့ရတယွ။ ဟို နတပွှောရ ဒီနတခွှင့ပွနရွနဲ့ လူ့ တို့ လူတှေ ပတစွပို့လုပရွတာထကွ သုံးဆလောကပွိုကှာတယွ။ လူ့ရောကလွာလို့ ဝ ဆကသွှယကွှည့လွိုကတွာ . . . ဆကသွှယလွို့ရတော့ ဝ အတောပွှောသွှားတာပေါ့ ။ ကှေးဇူးတငပွါတယွ လူ့ ရယွ။ နောကနွေ့တှလညွေး ဒီနေ့လိုပဲ ဝ ဖို့ စီစဉပွေးပါဦး။ ” ဟု အရှညသွဝေး ရှငွးပှပှီး ကှေးဇူးတငစွကား ဆိုလတယွေ။ အဲ့ဒီနောကွ ” လူ့ အဲ့ဒီ ဝကပွေါငခွှောကလွေးတှကေို ဖှေးဖှေးခှ ငွးထုတစွားလေ။ ဝ က လူ့စားနတေဲ့ အနံ့လေးရရငအွဆငပွှပှေီ ” ဦးတိတရွှောငကွ ပှောပှနတွာကှောင့ွ လူခန့လွညွး သဘောကှလှှ ကွ ” တယဟွုတပွါလား . . .” ဟုဆိုကာ ဝကပွေါငခွှောကထွုတကွိုဖောကပွှီး တဈခှောငွးခှ ငွး ခပဖွှေးဖှေး ထုတစွားတော့တာပေါ့ ။

” ကောငလွေးရေ . . .ခတြတောကို မငွးရငမွခုနနွဲ့ကှ။ ဝ က လူ့ကို သူ့ထကလွှတဲ့ ကောငမွလေးနဲ့ ပေးစားမယွ။ ခမွှးသာအောငလွညွး လုပပွေးဦးမယွ။ ဒါပမယေ့ွ လူ့က လူ့ရဲ့ ဆှာလို မိနွးမရှုပလွို့တော့မရဘူး။ မိနွးမကိဈစ ကငွးရှငွးရမယွ။ အသောကအွစား ဘကကွတော့ လူ့ကို ဝက စိတခွှ ပှီးသားပါ။ ဘယလွိုလညွး . . .ဝ ကို ကတိပေးနိုငလွား ” လူခန့ွ စားသောကနွတောကို ဦးတိတရွှောငကွ အနံ့ခံရငွး ပှောလိုကပွှနရွာ လူခန့ကွ ” ဟာ . . .ဦးတိတရွှောငကွလညွး . . .ခငဗွှား ကှု ပကွို မိနွးမပေးစားတာ မပေးစားတာ. . . မတာ မ မတာ အသာထားစမွးပါ။ ကှု ပကွ ဦးလေးလို ရှုပရွှုပယွှကယွှကတွှေ နဂိုလကွတညွးကကို ဝါသနာမပါတာ။ ပှီးတော့ မခတတြာကိုလညွး ကိုယ့အွမလိုပဲ သဘောထားတာပါဗှ ” ” အေးလေ . . .ပှီးတာပဲ။ ဝ စကားကို နားထောငရွငွ အားလုံး လူ့ကောငွးစားဖို့အတှကခွှ ညွးပဲ ” ” ဒါနဲ့ နပေါဦး။ ခငဗွှား ပှောတော့ ကားရှိတဲ့ ခှံအပှငကွနေ ထှကဖွို့ခကတွယဆွို။ ကားကို အနီရောငသွုတဖွို့ကှ ဦးပုဆီ ဘယလွိုလုပွ အိပမွကသွှားပေးတာတုနွး ” ” ဒါက ဒီလိုကှ။ တဈနေ့ ဦးပုက လာဘဖွှင့ွ ဘာဖှင့ွ စသဖှင့ပွေါ့ကှာ သူ့ရဲ့ နတအွစီအရငတွှလေုပခွငှတွာနဲ့ ကားကို သူ့ခှံထဲမှာ တဈညခေါသွိပတွယလွေ။ အဲ့ဒီနေ့ည အိမစွောင့နွတလွဈတုနွး ငါလညွး ငါဖှဈခငှတွာလေး အဖိုးကှီးကို အိမမွကဝွငပွေးတာ . . . .ဘာမှတောငွ မပှောလိုကရွသေးဘူး . . . ‘ ကားအနီရောငသွုတပွေး။

ဒါဆို မ မယွ ‘ . . . ပဲရှိသေးတယွ အိမစွောင့နွတပွှနွ ဝငလွာလို့ ငါလဈခဲ့ရတယွ။ အဖိုးကှီးကတော့ မနကကွမှ နတအွစီအရငတွှေ လုပထွားတာ။ ညကှ အိပမွကပွေးတယဆွိုပှီး သိပပွှောနွမှောပေါ့။ နောကနွေ့မနကလွညွးကှကော ဦးသောငွးငှကေို ခေါပွှီး ကားကို ခကှခွှငွး အနီရောငွ မှုတခွိုငွးတော့တာပဲ။ ” ” သှောွ . . .ဒီလိုလား။ ဒါဆို ခငဗွှားက ဒီခှံထဲမှာလညွး သှားခငှတွိုငွး သှားမရဘူးပေါ့ ” ” အဲ့လိုလညွး မဟုတပွှနဘွူးကှ။ ဒီမှာကှတော့ အနကှောပှီး ခှံစောင့နွတတွှေ အိမစွောင့နွတတွှေ နဲ့ ငါနဲ့က ခငနွကှပှေီလေ။ အဲ့ဒီတော့ ငါ လှတလွှတလွပလွပသွှားလို့ လာလို့ရပါတယွ ” ” ဒါဆို အစကတညွးက ခငဗွှား ဦးလေးကို ဆကသွှယပွှီး ဝကသွားလေး ဘာလေးမတောငွးဘူးလား ” ” ဝ ပှောပါကော လူ့ရယွ. . .သူ့ကို ဆကသွှယရွတာက ခကတွယွ။ ဦးပုထကတွောငွ ခကသွေးတယွ။ စကားလေး သုံးလေးခှနွးပှောဖို့တောငွ မလှယဘွူး။ ဝ အထငတွော့ ဒီလူ မိနွးမသိပရွှုပလွို့ထငတွယွ။ ဝ အထငကွို ပှောတာနောွ . . . .ဒါကှောင့ွ လူ့ကိုလညွး ဝ ဆကသွှယလွို့ရအောငွ မိနွးမမရှုပဖွို့ ပှောနရတောပေါ့ ” ” ဟုတပွါပှီ. . .ဦးတိတရွှောငရွယွ . . .ကှု ပွ မိနွးမလညွး မရှုပပွါဘူး။

ခငဗွှား ပှောသမှှ လညွး နားထောငပွါ့မယွ . . .ပှီးတော့ ခငဗွှားအတှကွ နေ့တိုငွးလညွး ဝကသွားယူလာပေးပါ့မယွ ”လူခန့ကွ နောကဆွုံးကနှတွဲ့ ဝကပွေါငခွှောကလွေးကို ပါးစပထွဲသို့ထည့ရွငွး ပှောလိုကရွာ ဦးတိတရွှောငကွ ” ကောငွးတယွ လူ့ရဲ့ ။ ဝ စကားကိုနားထောငရွငွ လူ့ ကှီးပှားမှာပဲ။ ” ဟု ထောပနာပှု လိုကလွတေော့တယွ။ ___ လူခန့ကွ အားတဲ့အခှိနတွိုငွး ကားကို တသသလုပနွတေော့ အုံနာဦးပုက အရမွးသဘောကှသလို ဒရိုငဘွာ ဦးသောငွးငှလညွေး သူ့ရဲ့တပည့ကွှောင့ွ မကှနွှာရနတေော့တာပေါ့။ ကားမောငွးသငတွာကိုလညွး မခိုမကပဘွဲ ကှိုးစားပမွးစား သငယွူလိုကတွော့ ဦးသောငွးငှနေဲ့ အတူအလုပတွှဲလုပပွှီး တဈနှဈအတှငွးမှာပဲ တခှို့ နရောတှမှော ဦးသောငွးငှေ မကှနွှာလှှဲလို့ရတဲ့အထိ တိုးတကလွာတော့တယွ။ ကားလေးမောငွးလိုငစွငလွညွး ရပှီးလို့ ကားကှီးလိုငစွငလွှှောကဖွို့ စောင့နွရတော။ ဦးပုကတော့ . . .ကားကိုသာ သခှောမောငွးတတအွောငကွငှ့ပွါ။ သူ့နညွးသူ့ဟနနွဲ့ လိုငစွငကွှီးကှ အောငလွုပပွေးမယွ . . .တဲ့။ ဒ့ါအပှငွ လူခန့နွဲ့ ဦးတိတရွှောငရွဲ့ ဆကဆွံရေးကလညွး အတောကွို တိုးတကလွာခဲ့တယွ။ ဦးတိတရွှောငကွ ညတိုငွးလိုလို လူခန့မွအိပခွငရွောကလွာပှီး လူခန့ယွူလာတဲ့ ဝကသွားတဈမှိုးမှိုးကို တောငွးလေ့ရှိတယလွေ။

သူတို့နှဈယောကသွား စားသောကပွှီးတဲ့အခါကှရငွ စကားစမှညပွှောကှပှီး လူခန့ကွို ကှောနွညွးလှာနွညွးတှေ သငပွေးတော့တာပဲ။ နောကပွိုငွးမှာတော့ လူခန့လွညွး ဦးတိတရွှောငရွဲ့ ပညာရပတွှကေို စိတဝွငစွားလာတာနဲ့ မိုးကော ဆောငွးပါ အဆငပွှသှေားအောငွ ကားထားတဲ့ နရောနားမှာ လေးတိုငတွဲလေးတဈလုံးကို လကောမိုးကာထိုးပှီး အိပလွိုကဖွှဈတော့တယွ။ . . .ဦးသောငွးငှတေို့ သားဖကိုတော့ အိမမွကှီးထဲမှာ မိမိနရငွေ မခတတြာ အနကှပမွှောဆိုးလို့ . . . ဘာဘာညာညာ စသဖှင့ွ ညာပှောရတာပေါ့။ ညရောကရွငွ ဦးတိတရွှောငကွ လာသငပွေးလိုကွ . . .ကားနားရကတွှဆေို လူခန့ကွ အဈမတှအေိမသွှားပှီး လကစွှမွးပှလိုကွ . . . ဦးသောငွးငှတေို့ သားအဖကို လကစွှမွးပှလိုကနွဲ့ အလုပကွို ဖှဈနကှတော။ ကှောဖွို့လှောဖွို့ ပဈစညွး ပဈစယတှကေိုလညွး ဦတိတရွှောငရွဲ့ လမွးညှှနမွှုနဲ့ လူခန့ကွကိုယပွိုငပွဲဝယခွမွှး ထားလိုကတွော့တယွ ။ ဦးသောငွးငှဆေို လူခန့ကွှောတွဲ့ ခေါကဆွှဲကှောကွို အရမွးကှိုကလွို့ တဈနေ့တညွး သုံးခါပှနကွှောခွိုငွးပှီး စားရသလို ခတတြာကလညွး လူခန့ရွဲ့ ကှကကွုနွးဘောငကွို အသဲစှဲဖှဈနတေော့တာ။ မကှီးအိမရွောကရွငတွော့ ခှို ခဉှကွှောနွဲ့ ခဉှငွံစပဟွငွးခှို လုပပွေးရတာကမှားတယွ။ အဲ့ဒါတှကေ ယောကဖွတောရွဲ့ အကှိုကတွှလေေ။

လူခန့ရွဲ့ ဟငွးခှ ကကွောငွးမှုအတှကွ ဝိုငွးဝနွးခှီးမှမွးကှပှီး ဒါတှကေို ဘယလွိုလုပတွတလွာတာလဲ မေးမှနွးကှတော့ လူခန့လွညွး ဦးသောငွးငှတေို့ သားအဖကို . . . . မကှီးသငပွေးထားတာ လိုလို ဘာလိုလို အာဖှံကှီးလိုကရွပှီး မကှီးတို့လငမွယားကိုတော့ . . .ဦးသောငွးငှေ ဆီကတတသွယောငယွောငနွဲ့ ညာပှောလိုကတွော့တာပေါ့။ အုံနာဦးပု နတဆွကဖွို့ကိုလညွး လူခန့ကွ ကှကကွောငလွုံးပေါငွးနဲ့ ကှကပွေါငအွရှကှောတွှကေို ရှယလွုပပွေးလိုကတွာကှောင့ွ ဦးပုကှီး ခမှာ ဝမွးမှောကဝွမွးသာအရမွးဖှဈပှီး လူခန့ကွို ခှီးကှူးလို့ကို မဆုံးနိုငတွော့ဘူး။ …….. ကားထှကလွိုကွ အိမပွှနနွားလိုကွ ကှောလွိုကခွကှလွိုကနွဲ့ ရကတွှေ လတှကှောလာတာနဲ့အမှှ ဦးသောငွးငှတေို့ သားအဖနဲ့ လူခန့ရွဲ့ ကှားက သံယောဇဉကွလညွး ခိုငမွှဲသထကွ ခိုငမွှဲလာခဲ့တော့တယွ။ မခတတြာနဲ့လူခန့လွညွး အနအထေိုငွ အပှောအဆို အတောကွို ရငွးနှီးလာပှီး လကပွှနွးတတီး ဖှဈလာကှတော့တာပေါ့။ လူခန့ကွ ခတတြာရဲ့အပေါမွှာ စိတဝွငစွားသယောငရွှိပမယေ့ွ တဈခါက ဦးတိတရွှောငွ သတိပေးထားဖူးတာက တဈကှောငွး သူမရဲ့အတှငွးစိတကွ မိမိအပေါမွှာ ဘယလွို သဘောထားမှနွ မသိနိုငတွာက တဈကှောငွးကှောင့ွ လူခန့ဟွာ ခတတြာကို ဖှင့ပွှောဖို့ တုန့ဆွိုငွးနရတော။

အပှငပွနွး ကှည့ပွှီး ဆုံးဖှတရွရငတွော့ ခတတြာကလညွး လူခန့အွပေါမွှာ စိတဝွငစွားသလိုလို ရလေောငွးမှောငွးပေး နသလေိုလို လုပနွတောက အမှနွ။ ဦးသောငွးငှကတေော့ မသိသယောငဆွောငနွတောလား အတယပွဲမသိတာလား မဆိုနိုငဘွူး။ အဲ့ဒီကိဈစအတှကွ ဘာစကားမှ ဟမလာဘူးလေ။ __ တဈညတော့ ရာသီဥတုက ခပအွေးအေးရှိတာနဲ့ လူခန့လွညွး စောငလွေးခှုံပှီး တဲလေးထဲမှာ ကှေးနလေိုကတွယွ။ ည သနွးခေါငလွောကကွတှော့ ဦးတိတရွှောငပွေါလွာပှီး ပှာယိပှာယာဟနနွဲ့ လူခန့ကွို နှိုးတော့တာပဲ။ ” ကောငလွေး . . .ထ ထ . . .တငွဦးတို့ ငမူးတဈသိုကွ နောကဖွေးပေါကကွနေ ခှံထဲဝငလွာပှီး ဦးသောငွးငှတေို့ အိမဆွီကို သှားနကှပှေီ။ တငွဦး လကထွဲမှာလညွး ဓာတဆွီပုံးလို ပုံးတဈပုံး ကိုငထွားသေးတယွ။ မဟုတမွှလှဲကော . .ဒီကောငတွှေ အိမမွီးရှို့ မလို့ထငတွယွ ” လူခန့လွညွး စိုးရိမသွှားပှီး . . . ” တငွဦး . . .ဒီကောငအွလုပပွှုတတွာ ဦးလေးကှောင့ရွယလွို့ ဦးလေးကို အငှိုးထား ဒုကခြပေးခငှပွုံရတယွ။ မဖှဈဘူး . . .ဒီကောငတွှကေို မောငွးထုတမွှ ရမယွ ” ဟူ၍ အိပယွာမှ ခပမွှနမွှနထွပှီး ဦးသောငွးငှေ တို့အိမဘွကကွို သှားဖို့လုပတွော့ ဦးတိတရွှောငကွ ” ဟိုက လူလေးယောကလွောကရွှိတယွ။ ဘာပဲဖှဈဖှဈ လေးခှတော့ယူသှားဦး။ ငမူးတှဆေိုပမယေ့ွ ပေါ့လို့မဖှဈဘူး။

ကားခေါငွးခနွးထဲက ထိုငခွုံနောကမွှာ လေးခှရှိတယွ မဟုတလွား ”ဟု သတိပေး လိုကတွော့မှ လူခန့လွညွး ကားခေါငွးထဲမှာ လေးခှ ထားထားတာကို သတိရပှီး တဈခါတညွး ဝငယွူခဲ့တော့တာပေါ့။ လူခန့ွ အိမနွားကိုရောကသွှားတော့ အမှောငရွိပမွှာ ကုတခွှောငွးခှောငွးလုပပွှီး မကောငကွှံဖို့ ကှိုးစားနတေဲ့ ငမူးလေးကောငကွို တှေ့ရတယွ။ လူခန့လွညွး သဈပငတွဈပငကွို ကှယလွိုကပွှီး မပှောမဆိုနဲ့ ထိုသူတှဆေီကို လောကစွာလုံးတှနေဲ့ ပှဈခတတွော့တာပေါ့။ ငမူးတှလညွေး နဖူးကှဲ ခေါငွးပေါကဖွှဈပှီး . . .အမလေး အဘလေး. . .တလို့ ကှောကအွားလန့အွားနဲ့ ထှကပွှေးကှတော့တယွ။ ငမူးတှရေဲ့ အောသွံဟဈသံကှောင့ွ ဦးသောငွးငှနေိုးလာပှီး အိမတွံခါးဖှင့လွို့ ဒုတတွဈခှောငွးနဲ့ ထှကလွာတယလွေ။ ဓာတမွီးနဲ့ ထိုးကှည့လွို့ ပှေးသှားတဲ့ တငွဦးတို့ကိုမှငတွော့ ” ခှေးမသားတှေ . . .” ဆိုပှီးနောကကွလိုကသွှားတာ လူခန့တွောငွ တားခှိနမွရလိုကဘွူး။ ခပလွှမွးလှမွးအရောကမွှာ ဦးသောငွးငှဟော သဈပငမွှဈကို ခလုတတွိုကပွှီး ဟတထွိုးလညွးပါကော။ အဲ့ဒီတော့မှ လူခန့လွညွး ဦးသောငွးငှဆေီ အပှေး သှားထူပေးလိုကရွတော့တာပေါ့။

ခတတြာကလညွး အိပမွှုံ့စုံဝါးနဲ့ အိမထွဲကထှကလွာပှီး ” ဟငွ . . .ဖဖေေ ဖဖေေ ဘာဖှဈတာလညွး ” ဟု စိုးရိမတွကှီးအောဟွဈလို့ လူခန့တွို့အနားကို အပှေးရောကလွာပါတော့တယွ။ ဦးတိတရွှောငကွတော့ ဦးသောငွးငှရေဲ့ ဖှဈအငကွိုကှည့ပွှီး တခှိခှိ သဘောကှလှှ ကွ။ ………. မနကကွတှော့ လူခန့ကွ ရပကွှကရွုံးကိုတိုငွ ရဲကိုပါခေါပွှီး တငွဦးတို့ကို ပညာပေးလိုကတွော့ ငမူးတှလညွေး ငိုယိုပှီး မှားမိကှောငွးတောငွးပနကွှတယွ။ နောကနွောငွ ဒီလို မဖှဈစရပေါဘူးလို့လညွး ကတိတှေ အထပထွပပွေးကှတော့ လူခန့လွညွး သူတို့မိနွးမတှေ ကလေးတှကေို သနားတာနဲ့ ကှအေေးပေးလိုကတွယလွေ။ တငွဦးတို့နဲ့ ဇာတလွမွးပှတသွှားပမယေ့ွ ဦးသောငွးငှကတေော့ ကိုယဒွေါသနဲ့ကိုယွ ခလုတတွိုကလွညွးတာ လကဖွှံရိုးအကသွှားလို့ ဆေးကုနရပှေီး ကားမထှကနွိုငတွော့။ ဒါပမယေ့ွ အုံနာဦးပုက ဦးသောငွးငှကေို အပှဈမတငတွဲ့အပှငွ ဆေးကုသစရိတတွှပေါ အားလုံးအကုနခွံရှာတယွ။ ” ကားမထှကနွိုငတွာက ကိဈစမရှိဘူး။ ကှှနတွော့မွှာ နောကထွပကွား ၅ စီးရှိသေးတာပဲ။ အဲ့ဒါတှနေဲ့ အဆငပွှအေောငွ လှှဲပေးလိုကလွို့ရတယွ။

ခငဗွှားသာ စိတအွေးလကအွေးနားပှီး ဒဏရွာသကသွာအောငကွု ” တဲ့။ဒါ့အပှငွ ဦးပုက . . . ” ဒီကားက ရပထွားရမယ့အွတူတူ ငါ့တူကှီးမောငွးပှီး မှို့ထဲမှာ အကှောငွးတို ကုနတွိုကပွါလား။ ဦးလေးက ငါ့တူကို ဒရိုငဘွာခ ကှည့ပွေးမယလွေ။ မငွးမှာ ကားလေးလိုငစွငလွညွး ရထားပှီပဲ။ မှို့ထဲမှာက သိပမွစဈပါဘူး။ စဈတော့လညွး ဦးလေးဆီ ဖုနလွှမွးဆကလွိုကွ။ ဦးလေးကှည့ကွကွှ ရှငွးပေးမယွ ” ဟု လူခန့ကွို ကမွးလှမွးလာတာကှောင့ွ လူခန့လွညွး အလုပအွအားမနလေိုတာနဲ့ ခေါငွးငှိမ့လွိုကတွော့တယွ။ ဦးပုက လူခန့ကွို ခငမွငရွငွးစှဲရှိတော့ ခုလိုသူပေးတဲ့အလုပကွို လကခွံလိုကတွာကို အတောဝွမွးသာသှားတဲ့ပုံ။ မနကဖွနမွနကွ ကားစထှကရွမယ့အွကှောငွး . . . မနကကွရှငွ လူခန့အွဖို့ စပါယရွာတဈယောကွ သူလှှတပွေးလိုကမွယ့အွကှောငွး စသဖှင့ွ ပှောကှားပှီး ဆိုကကွားငှါးလို့ အိမပွှနသွှားတော့တယွ။ မပှနခွငွ လူခန့အွနားကပပွှီး ကားနားတဲ့ ရကတွဈရကရွကမွှာ သူနတတွငဖွို့ ကှကကွောငလွုံးကှောွ နှဈကောငလွောကွ ရှယလွုပပွေးဖို့ ပူဆာသှားသေးတယလွေ။ ဦးသောငွးငှကတေော့ . . . ” ကှိုးစားကှ ဒါမငွးအတှကွ အခှင့အွရေးပဲ ” လို့ ဝမွးမှောကစွှာနဲ့ လူခန့ကွို အားပေးစကား ပှောကှားလိုကပွါတော့တယွ။ __ လူခန့လွညွး ဒရိုငဘွာဖှဈသှားကော ဦးတိတရွှောငကွ ” ဟား ဟား ဝ အစှမွးကိုပှရမယ့အွခှိနရွောကလွာပှီ ”ဆိုပှီး အစှမွး စပှပါတော့တယွ။

ဦးတိတရွှောငွ ညှှနပွှတဲ့နရောကိုသာသှားလိုကွ လူခန့ကွားက ကုနတွနွးရတာပဲ။ လူခန့ကွို အလုပပွေးကှတာက မှားသောအားဖှင့ွ တရုတလွူမှိုးတှရေဲ့ ကုနစွုံဆိုငကွှီးတှေ ။ ” တရုတဆွိုငတွှဆေိုတော့ ဆိုငစွောင့နွတွ အိမစွောင့နွတတွှကလညွေး တရုတနွတတွှပေဲပေါ့။ တရုတအွခငွှးခငွှးကှတော့ ဝနဲ့ စကားပှောရဆိုရတာ အဆငပွှတယလွေေ။ တရုတလွို နဲနဲပါးပါး ရောလိုကနွှောလိုကပွှီး အကူအညီတောငွးလိုကရွငွ မပေးတဲ့နတမွရှိပါဘူး။ တခှို့ တရုတနွတတွှဆေို ဝနဲ့တှေ့ရ စကားပှောရတာကို ပှောနွကှတယွေ။ တခှို့ နတတွှကှတေော့လညွး သူစောင့ရွှောကရွတဲ့ ဆိုငရွှငတွှကေ တရုတလွူမှိုးတှသော ဖှဈနတော တရုတစွကား တဈခှနွးမှ မတတကွှလို့ဆိုပှီး ဝဆီမှာ စိတပွကှလွကပွကွှ ညဉွးညူကှတယွ ” စသဖှင့ွ ဦးတိတရွှောငကွ ၎င်းငျးငြးငွးရဲ့ လမွးကှောငွး အဝငအွထှကကွလေးတှကေိုပါ လူခန့ကွို ရှငွးပှနသေေးတာ။ ဦးတိတရွှောငရွဲ့ ပံ့ပိုးမှုနဲ့ လူခန့ွ အလုပကွို လကမွလညနွိုငတွော့ပေ။ လူခန့မွှို့ထဲမှာ အကှောငွးတိုဆှဲတာက ဟိုကဝွေးလှှတလွိုကရွတဲ့ အခှားကားတှထကတွေောငွ ဝငငွှကေောငွးပှီး ထှကခွှကေိုကနွသေေးတော့ အုံနာဦးပုလညွး ပှောတွပှုံးပှုံးနဲ့ မောမွဆုံးနိုငတွော့ဘူး။

ဦးပု ပှောနွတောနဲ့အမှှ လူခန့နွဲ့ စပါယရွာ အောငဘွုအတှကလွညွး လုပအွားခအပှငွ ဘောကဆွူးတှကေ တဖှောဖှော။လူခန့စွိုပှညတွော့ ဦးတိတရွှောငအွတှကွ အခေါကကွငွ နံရိုးကှှတွ အသားမှှောငွး ဆာတေး သုံးထပသွားစသဖှင့ွ ဝကသွားနဲ့ပတသွကတွဲ့ စားဖှယတွှကလညွေး တဈနေ့တဈမှိုး မရိုးနိုငအွောငွ။ ဒီကှားထဲ လူခန့ကွ ကှကနွှဈကောငဝွယွ မှှေးကှိုငနွအေောငကွငပွှီး ဦးပုကို နတဆွကဖွို့ သှားပေးလိုကသွေးတာကှောင့ွ ဦးပုဟာ လူခန့ကွို ခှီးမှှမွးလို့မဆုံးနိုငအွောငွ ဖှဈနတေော့တာ။ ဒါ့အပှငွ လူခန့ကွ ဆှာဖှဈသူ ဦးသောငွးငှတေို့ သားဖအတှကကွိုပါ အိမစွရိတထွုတပွေးပှနတွော့ ဦးသောငွးငှခမှော လူခန့ရွဲ့ ကှေးဇူးသိတတမွှုအတှကွ ပီတိမကှရွညတွောငွ ဝဲရှာတယွ။ ဦးသောငွးငှေ ဒဏရွာရတဲ့အခှိနမွှာ လူခန့ကွ သူတို့သားဖအတှကွ အားကိုးအားထား တဈယောကဖွှဈနတောမို့ ခတတြာနဲ့လညွး ပိုမိုနီးစပကွှှမွးဝငွ လာတော့တာပေါ့။ . . . ဦးသောငွးငှကေ လကမွှာ ကှောကပွတတွီးကိုငထွားရတော့ လူခန့ွ ညနကေားသိမွးပှီးတာနဲ့ နောကဖွေးရတှငွေးက ရကေိုငငလွို့ အိမနွားက ကှောကစွညထွဲ ဆှဲထည့ရွတယလွေ။ ပှီးတော့မှ ဦးသောငွးငှကေို ခေါလွာပှီး ကှောကပွတတွီးကိုမထိအောငွ ရခှေိုးပေးရတယွ။ ဦးသောငွးငှကေို ရခှေိုးပေးပှီးနောကွ လူခန့ကွ ခတတြာ အလုပကွပှနလွာရငွ အဆငသွင့ခွှိုးဖို့ ရထပဆွှေဲဖှည့ပွေးသေးတယွ။

ရကကွှာလာတော့ ခတတြာက . . . လူခန့ကွို အားနာတယွ။ နောကဖွေးက လူရှငွးတာပဲ ။ သူပါ ရတှငွေးမှာ လိုကခွှိုးမယဆွိုတာနဲ့ လူခန့လွညွး ခတတြာပှနအွလာကိုစောင့ပွှီး ရတှငွေးမှာ ရအတေူတူ ခှိုးဖှဈနကှတေော့တယွ။ အဲ့ဒီတော့မှ ခတတြာဟာ ထငထွားတာထကတွောငွ ပိုပှီးဆှဲဆောငမွှုရှိတဲ့ မိနွးမတဈယောကဖွှဈကှောငွးကို လူခန့ွ သိလိုကရွတော့တာပေါ့။ ခတတြာရခှေိုးနတေဲ့အခှိနမွှာ လူခန့ကွ ရငငပွေေးရတယလွေ။ ဒီတော့ ရစေိုစို ထဘီရငလွှားအောငကွ ခတတြာရဲ့ တငွးတငွးရငွးရငွး တဈတဈရဈရဈ ညို ညကညွကွ ခနဓြာကိုယကွောကကွှောငွး အလှတှဟော လူခန့မွကှည့လွညွး မှငနွရတေော့တာ။ ဆပပွှာကုနွးတိုကနွလေို့ အဈထှကနွတေဲ့ သူမရဲ့ရငနွှဈမှှာ အပေါပွိုငွးတှဆေိုရငွ လူခန့မွမှငခွငှတွဲ့အဆုံး။ လူခန့စွိတတွှေ ရိုးတိုးရှတဖှဈနတောကို ခတတြာရိပမွိလား မရိပမွိလားတော့ မပှောတတွ။ စစခှငွး ရအတေူတူခှိုးကှတဲ့ နှဈရကသွုံးရကလွောကကွို ထဘီထူထူလေးဝတပွမယေ့ွ နောကပွိုငွးရကတွှမှော အိမနွရငွေးဝတတွဲ့ ထဘီပါးပါးလေးတှကေိုခညွှး ဝတပွှီးရခှေိုးပှနတွော့ သူမရဲ့ သိုဝှကအွပတွဲ့ အလှတရားတှေ အားလုံးဟာ လူခန့ွ အမှငအွာရုံမှာ မထငမွရှား ခပရွေးရေး အနအထေားနဲ့ အကုနလွုံး ရငွးနှီးသှားကှတော့တာပေါ့။

လူခန့ရွဲ့ ရငထွဲမှာလညွး ညနကေားသိမွးပှီး ရခှေိုးခှိနရွောကတွိုငွး နစဉွေ ကုလားဘုရားပှဲ လှည့နွတေော့တယွ။ တဈနေ့တော့ ရငငပွေေးနတေဲ့ လူခန့ကွို ခတတြာက ရခှေိုးရငွး စကားဆိုလာတယွ။ ” မောငလွေးရယွ . . ကိုယ့မွောငနွှမ အရငွးလို သဘောထားလို့ မောငလွေးကို မမ ရငဖွှင့ရွဦးမယွ။ တဈခါတလကှရငွေ မမ ရဲ့ ဘဝကို အထီးကနှတွယလွို့ မမခံစားလာမိတယွ။ မောငလွေးပဲ စဉွးစားကှည့လွေ . . .မောငလွေး အသကွ၂၀မှာ မမတို့အိမကွို ရောကလွာတာ။ ခု ၂ နှဈရှိသှားပှီဆိုတော့ မောငလွေးရဲ့ အသကကွ ၂၂ နှဈပေါ့။ မမအသကကွ မောငလွေးရောကစွကတညွးက ၂၅ နှဈဖှဈနပှေီလေ။ ခုဆိုရငွ ၂၇ နှဈ ထဲမှာ။ ၂၇နှဈဆိုတာ တကယတွော့ မိနွးကလေးတဈယောကွ အတှကွ ဘဝလကတွှဲဖောွ တဈယောကနွဲ့ အိမထွောငတွဈခုကို တညတွညငွှိမငွှိမွ တညဆွောကရွမယ့ွ အခှိနရွောကနွပှေီလေ။ ဒါပမယေ့ွ မမမှာ ခုထကထွိ တဈကိုယတွညွး ဖှဈနတေုနွး ” ခတတြာရဲ့ ငှီးငှီးညူ ညူ စကားသံလေးကိုကှားရတော့ လူခန့ကွ ” မခတတြာမှာ ဘဲမရှိဘူးလား ” လို့ ခပပွှုံးပှုံးလေးမေးလိုကတွယွ။ ထိုအခါ ခတတြာက . . . ” ငယစွဉကွတော့ ရှိခဲ့ဖူးတာပေါ့ဟယွ။

ဒါပမယေ့ွ ဖူးစာကံဆိုတာကလညွး အခကသွား ။ ၂ နှဈ လောကတွှဲလိုကကွှပှီး မမ အသကွ ၂၃ နှဈလောကမွှာ အကှောငွးကှောငွးကှောင့ွ သူနဲ့ မမ လမွးခှဲလိုကကွှရတယွ။ ” လူခန့ကွို ဆှေးဆှေးမှေ့မှေ့လေး ရငဖွှင့ပွှနတေော့တာ။ ” အငွးးး ပါ အဈမရယွ . . . ဒါမှိုးတှကေ ဖှဈတတပွါတယွ။ အဈမက ရုပရွညကွော ကိုယလွုံးကိုယပွေါကပွါ လှတဲ့သူပဲ။ တဈနေ့နေ့တော့ အဈမနဲ့ထိုကတွနမွယ့ွ ဘဝလကတွှဲဖောွ တဈယောကနွဲ့ ဆုံတှေ့ ပေါငွးဆညွးခှင့ွ ရရမှာပါ ” လူခန့ကွ ခတတြာရဲ့ အခစှရွေးအကှောငွး ကှားသိရတော့ စိတမွကောငွးဖှဈသှားပှီး သူမကို အားပေး နှဈသိမ့လွိုကတွော့တာပေါ့။ ထိုအခါ ခတတြာက . . . ” အဲ့ဒီသူဟာ မောငလွေးလို ရိုးသားကှိုးစားပှီး အားကိုးအားထားပှု ထိုကတွဲ့ လူတဈယောကွ ဖှဈပါစလေို့ မမ ဆုတောငွးနပေါ့မယွ . . . .” လို့ မခငှ့မွရဲသံလေးနဲ့ လူခန့ကွို ပှနပွှောလိုကပွှီး မဟတဟ လေးပှင့ဟွနတေဲ့ သူမရဲ့ နှဈခမွးပါးလေးတှကေို လှှာလေးနဲ့ သပလွိုကပွါတော့တယွ။ အဲ့ဒီနောကွ အောကနွှုတခွမွး ထူထူအိအိလေးကို သူမရဲ့ အပေါသွှားလေးတှနေဲ့ ဖိကိုကလွှှကွ မှ ကလွုံးရှဲတှနေဲ့ လူခန့ကွို ရီဝစှော စိုကကွှည့နွပှနတွေယွ။

ခတတြာရဲ့ ငှှို့ ငငမွှုအောကွ မလှုပနွိုငွ မရုနွးနိုငအွောငွ လူခန့ွ ငှိတှယနွခှေိနမွှာပဲ သူမက ခနဓြာကိုယလွေးကို တငွးနအေောငကွော့ရငွး ရငလွှှားထားတဲ့ ထဘီပါးလေးကို ဖှညပွှီး ပှငစွညွးလိုကပွှနတွော့ . . သူမကို ယခုပငွ ရတှငွေးဘေးက ခှုံအထဲကို အတငွးဆှဲသှငွးပှီး ကှူးလှနခွစှပွှဲဝငလွိုတဲ့ ဆနဒြတှေ လူခန့ရွဲ့ စိတသွနတြာနမွှာ တဖှားဖှား ပေါပွေါကလွာပါလကေော။ လူခန့လွညွး လှိုငွးတံပိုး ဂယကထွနနွတေဲ့ စိတရွိုငွးကို သဝပွေ ငှိမသွကသွှားအောငွ သတိတရားနဲ့ အတတနွိုငဆွုံး ထိနွးသိမွးပှီး ဆုံးဖှတခွကှတွဈခုကို ခလှိုကပွါတော့တယွ။ ” . . . မနကဖွနွ ရခှေိုးဆငွးရငွ မခတတြာကို ငါဖှင့ပွှောတော့မယွ။ သူလကခွံခဲ့ရငွ ဦးလေးဆီမှာ ခှင့တွောငွးပှီး အမှနဆွုံးလကထွပမွယွ . . . ” ___ ညဘကွ ဦးတိတရွှောငနွဲ့တှေ့ ခှိနလွူခန့ကွ သူ့ရဲ့ အကှံအစီကို ပှောပှလိုကတွော့ . . . . ” လူ့ ဟာ တောတွောမွိုကမွဲတဲ့ အတှေးအခေါရွှိသူပဲ။ လူ့ ကို ဝ အတနတွနွ သတိပေးတဲ့ကှားက အဲ့ဒီကလေးမကို စိတကွူးရဲသေးတယွ။ တောသွေးတာပေါ့။ ဝကို အခှိနမွီပှောပှလို့။ မဟုတရွငွ လူ့ရဲ့ဘဝတော့ သှားပှီ။ ဒီမှာ . . .လူ့ ကိုယုံအောငွ ဝ သကသွပှမယွေ။ မနကဖွနွ သူ့ကို ဖှင့မွပှောနဲ့ဦး။

သဘကခွါ ညအထိစောင့ပွှီး ဖိနွးနှှဲခါကှမှ ဖှင့ပွှောခငှသွေးသပ ဆိုရငလွညွး ဖှင့ပွှောပတေော့ . . .ဟုတပွှီလား . . .”ဦးတိတရွှောငကွ စိုးရိမပွငပွနစွှာဖှင့ွ လူခန့ကွို ပှဈတငတွားမှဈတော့တယွ။ ဒါနဲ့ လူခန့လွညွး နောကနွေ့ ခတတြာကို ဖှင့ပွှောဖို့ အစီအစဉကွို ဖကှလွိုကပွှီး ဦးတိတရွှောငပွှောသလို ဖိနွးနှှဲခါအထိ ရောကအွောငွ စောင့ကွှည့ဖွို့ ဆုံးဖှတလွိုကတွော့တာပေါ့။ ………………. ” လူ့ ထ ထ . . . ဝ နောကလွိုကခွဲ့ ” လူခန့အွိပမွောကှ နရောမှ ဦးတိတရွှောငရွဲ့ အသံကှောင့ွ နိုးလာခဲ့ရတယွ။ ခေါငွးအုံးနားမှာခထှားတဲ့ နာရီကို ကောကကွှည့လွိုကတွော့ ည၁၂နာရီခှဲနပှေီ။ လူခန့ကွ အိပခွငှမွူးတူးနဲ့ ” ဘာလညွး ဦးတိတရွှောငရွယွ . . .ဒီမှာ အိပလွို့ ကောငွးတုနွးကို . . .” လို့ ပှနပွှောလိုကတွော့ ဦးတိတရွှောငကွ ” လှှာရှညမွနစမွေးပါနဲ့ လူ့ရယွ . . .ဝ ခေါတွဲ့နောကသွာ လိုကခွဲ့စမွးပါ။ ဝ သကသွပှမယေဆွိုတဲ့ဟာက ဒီနေ့ညမှ လူ့ကို မှငသွာအောငွ ပှလို့ရမှာ။ လာ လာ သှားကှမယွ ” ဆိုပှီး ရှေ့ ကနေ ဦးဆောငထွှကသွှားပါလကေော။ လူခန့လွညွး ဦးတိတရွှောငပွှောတဲ့ ကိဈစကို အနညွးငယွ စိတဝွငစွားသှားပှီး ၎င်းငျးငြးငွးရဲ့နောကကွနေ လိုကခွဲ့ပါတော့တယွ။

ဦးတိတရွှောငဟွာ သဈပငကွှယတွှကနေေ အိမဘွေးဘကကွို ပတသွှားပှီး မီးမှိနမွှိနလွငွးနတေဲ့ ပှတငွးပါကတွဈခုကို လူခန့ကွို လကညွှိုးထိုးပှလိုကတွယွ။ လူခန့ကွှည့လွိုကတွော့ တဈအိမလွုံး တိတဆွိတမွှောငမွဲလှှကွ အဲ့ဒီပှတငွးပေါကကွလေး တဈခုပဲပှင့ပွှီး ဝါဖန့ဖွန့ွ မီးရောငလွေး ခပမွှိနမွှိနလွငွးနတော။ ” ဒါ မခတတြာအခနွးပဲ ”လူခန့ကွ ဆိုလိုကတွော့… ဦးတိတရွှောငကွ ထငမွှငခွကွှ တဈစုံတဈရာ ပှနမွပေးဘဲ ” လာကှ . . .” ဟုဆိုကာ လူခန့ကွို ထိုပှတငွးပေါကနွားအထိ ဦးဆောငွ ခေါယွူခဲ့တော့တယွ။ အဲ့ဒီနောကွ ဦးတိတရွှောငဟွာ ပှတငွးပေါကနွဲ့ မလှမွးမကမွး သဈပငတွဈခုကို လူခန့ကွို ညှှနပွှရငွး ” လူ့ ဒီအပငပွေါကွိုတကပွှီး အဲ့ဒီအခနွးထဲကို ကှည့ကွှည့လွိုကွ။ ဒီနားက မှောငရွိပကွှပှီး သဈပငတွှကလညွေး အုပအွုပဆွိုငွးဆိုငွး ဖှဈနတေော့ လူ့ကို ဘယသွူမှာ မှငမွှာမဟုတလွို့ စိတခွလှကခွှ သာကှည့ွ။ အဲ့ဒါမှ ခတြတောကို ဖှင့ပွှောမယ့အွရေး လူ့ကို ဘာလို့ ဝ ဒီလောကတွောငွ တားဆီးနရသလေဲဆိုတာ လူ့သိသှားမှာ . . .” လူခန့လွညွး ဦးတိတရွှောငရွဲ့ စကားအတိုငွး သဈပငပွေါကွိုတကကွာ အခနွးထဲကိုကှည့လွိုကတွော့ . . .မှငလွိုကရွတဲ့ မှငကွှငွးကှောင့ွ အိပခွငှလွို့ မှေးစငွးနတေဲ့ သူ့ရဲ့မကှလွုံးတှဟော ဇီးကှကလွို ပှူးထှကသွှားပှီး ကှကသွီးမှှေးညှငွးတှပေါ ထောငထွ ကုနပွါတော့တယွ။

မီးရောငကွ မှိနပွှပှဆိုပမယေ့ွ အခနွးထဲကို မှငရွဖို့တော့ လုံလောကနွတယွေ။ ကုတငပွေါမွှာ မခတတြာနဲ့ အမှိုးသားတဈယောကတွို့ အဝတမွပါ ကိုယလွုံးတီးမှားဖှင့ွ။ အမှိုးသားက ပကလွကလွှနထွားလို့ မခတတြာက ၎င်းငျးငြးငွးအပေါမွှာ ခှထိုငလွှှကွ ပှတငွးပေါကကွို ကှောခိုငွးပှီး ခပမွှနမွှနလွှုပရွှားနတော။ နောကကွို ဖားလှားကနှတေဲ့ ဆံနှယရွှညရွှညတွှကှေောင့ွ သူမရဲ့ ခနဓြာကိုယကွိုတော့ လူခန့ွ သခှောမမှငရွသေး။ အခှိနတွောကွှာအောငွ ထိုမှငကွှငွးကို လူခန့ွ ငေးမောကှည့နွမေိဆဲမှာ အမှိုးသားက မခတတြာကို အောကသွို့တှနွးခလှိုကပွှီး ၎င်းငျးငြးငွးနဲ့ အပေါအွောကပွှောငွးပှနွ နရောခငွှး လဲလှယလွိုကကွာ ခပပွှငွးပှငွး ခပသွှကသွှကွ လှုပရွှားလိုကပွှနတွယွ။ လူခန့လွညွး တဏှာမီးလောငမွှိုကနွကှတေဲ့ လူနှဈယောကရွဲ့ အခစှဇွာတလွမွးကို ဆကမွကှည့ခွငှတွော့တာနဲ့ပဲ သဈပငပွေါကွနေ ပှနဆွငွးခဲ့တော့တာပေါ့။ မခတတြာရဲ့ အသံစူးစူးလေးတှကတေော့ ဖှင့ထွားတဲ့ ပှတငွးပေါကကွနေ အိမပွှငကွို တဈခှ ကတွဈခကွှ ပှန့လွှင့လွို့လာဆဲ။ရငထွဲမှာ ဝမွးနညွးသလိုလို ယူကှုံးမရသလိုလို မခံခှိမခံသာ ဖှဈသလိုလို အဓိပပြါယဖွောမွရတဲ့ ခံစားခှ ကပွေါငွးမှားစှာနဲ့ ခေါငွးငိုကစွိုကခွလှှကွ မိမိရဲ့ အိမလွဆေီကို လူခန့ပွှနခွဲ့တော့တယွ။ ဦးတိတရွှောငကွတော့ လူခန့ရွဲ့ နောကကွနေ စကားတှအဆကေမွပှတပွှောပှီး လိုကလွာတော့တာ။ ” ဒီလို လူ့ရဲ့ ။

အဲ့ဒီကောငလွေးနဲ့ ခတတြာနဲ့ ဖှဈနကှတော သုံးနှဈလောကရွှိပှီ။ လူ့ဒီကို မရောကခွငွ ကတညွးကပဲ။ ခုလိုပဲ ကောငလွေးက လေး ငါးရကွ တဈခါလောကွ ညဘကတွှမှော ခတတြာကို ခိုးပှီးလာတှေ့နေ့ကှ ။ ဦးသောငွးငှကလညွေး ကားထှကရွတာဆိုတော့ သမီးကို လှှတထွားသလိုဖှဈပှီး ခုလို လှနလွှနကွှူးကှူး အဆင့တွှေ ရောကကွုနကွှတာပေါ့။ ဒီကိဈစကို ဝက သိလို့ လူ့ကို တားနတောလေ။ တခါတညွး ပေါတွငကွှီး ပှောလိုကဖွို့ကှတော့လညွး ကလေးမလေးရဲ့ သိကခြာက ရှိသေးတယွ။ ခုတောငွ လူ့က သူ့ရဲ့ မာယာကှနယွကထွဲမှာ ကဆှုံးပှီး ခစှကွှောငွးကှိုကကွှောငွး ဖှင့ပွှောမယခွညွှး တကဲကဲ လုပနွလေို့ ဝက လူ့သဘောပေါကသွှားအောငွ ခေါပွှရတာ။ ” ” ဟုတပွါပှီ ဦးတိတရွှောငရွယွ။ ကှေးဇူးလညွး အမှားကှီးတငပွါတယွ။ ဒါနဲ့ ကှု ပနွားမလညတွာက မခတတြာဟာ သူ့မှာ ခှ ဈသူရှိနပေါရဲ့ နဲ့ ဘာလို့ ကှု ပကွို အထာတှေ ပေးနရတောလညွး ဆိုတာကိုပဲ ” လူခန့ကွ မကှမခမွှေးဟနနွဲ့ မေးမှနွးလိုကတွော့’ ဒါက ဒီလိုရှိတယွ လူ့ရဲ့ ။ ခု ခတတြာနဲ့ဖှဈနတေဲ့ ကောငလွေးက အတောခွမွှးသာတဲ့ အသိုငွးအဝိုငွးထဲကပဲ။ ပှီးတော့ သူ့ရဲ့ မိဘတှကေိုလညွး ခတတြာနဲ့ ခစှကွှိုကနွကှကှေောငွး ဖှင့ပွှောဝံ့ဟနွ မပေါဘွူး။ ဒါပမယေ့ွ လူငယသွဘာဝ ဆကဆွံ ပေါငွးသငွးလာခဲ့ကှတာ ခုဆိုရငွ ခတတြာကလညွး အသကကွ ၂၇ . .၂၈ ဖှဈလာတော့ ကောငလွေးကို လကထွပစွခငှနွေပှေီ။

ကောငလွေးကလညွး အိမကွို မပှောရဲဆိုတော့ သူတို့နှဈယောကရွဲ့ ခှ ဈဇာတလွမွးက ဇာတမွှောကှီးဖှဈနပှေီး ကောငလွေးအပေါမွှာထားတဲ့ ခတတြာရဲ့ ယုံကှညခွကှကွလညွး တဖှေးဖှေး လှော့ရဲလာတော့တာပေါ့။ အဲ့ဒီအခှိနမွှာ လူ့က ရုပကွလေး သန့သွန့ပွှန့ပွှန့နွဲ့ အလုပကွလညွးကှိုးစား လိမမြာယဉကွှေးပှီး ဝငငွှကလညွေး ကောငွးဆိုတော့ ခတတြာအနနေဲ့ လူ့ကိုလညွး စိတကွစားမိမှာအမှနပွဲ။ တကယလွို့ အကှောငွးကှောငွးကှောင့ွ ဟိုကောငလွေးနဲ့ မယူဖှဈခဲ့ကှရငွ အသကမွငယတွော့တဲ့ သူမအတှကွ ရှှလကတွှေဲဖို့ အဆငသွင့ဖွှဈနမယေ့ွ အသင့တွောဆွုံး အရံခစှသွူ တဈယောကအွနနေဲ့ လူ့ကို ပုံဖောတွော့တာ။ ” ” အိုးးး ကှောကစွရာပါလား ဦးတိတရွှောငရွယွ. . .။ မခတတြာရဲ့ အတတြက ကှီးမားလှခညွှးလား ” ” သူ့ကို အပှဈမတငနွဲ့ကောငလွေး ။ ဒါက ရုပရွညနွဲ့ ကိုယလွုံးကိုယပွေါကွ တင့တွောင့တွင့တွယွ ရှိကှတဲ့ မိနွးကလေးတိုငွး အဲ့ဒီလိုပဲလုပတွတကွှတယွ။ သူတို့ရှေးရဖို့ ခှှိုကမွှားလလေေ သူတို့အတှကွ ကောငွးလလေေ မဟုတလွား။ အဲ့ဒီတော့ သူတို့နားမှာ ရှိတဲ့သူတိုငွးကို အထားပေးသလိုလို အခှင့အွရေး ပေးသလိုလိုနဲ့ အီတီတီ လုပထွားရတာပေါ့။

ခုလညွး ခတတြာက လူ့ကို အရံခစှသွူအနနေဲ့ ထားမယလွို့သာ ဝက ပှောရတာ။ တကယတွမွး ရှေးခယှတွဲ့အခှိနကွှ သူ့ရဲ့ တကယ့ခွစှသွူ သူဌေးသားလေးကို မရှေးတော့ဘဲ လူကိုရှေးခငှရွငလွညွး ရှေးမှာပေါ့ ” ” တောပွါ. . .ဦးတိတရွှောငရွယွ။ သူမှားနဲ့ ပေါငွးပှီးသား မိနွးမတဈယောကကွိုတော့ ကှု ပမွယူခငှပွါဘူး။ ” ” အေးလေ. . .ဒ့ါကှောင့ွ ဝက လူ့ကို ပှောသားပဲ။ လူ့သာ အေးဆေးနပေါ။ အခှိနတွနရွငွ ဖှဈသင့တွာတှေ သူ့ဘာသာသူ အားလုံးဖှဈသှားလိမ့မွယွ။ ” လူခန့နွဲ့ ဦးတိတရွှောငွ လမွးလှှောကရွငွး စကားပှောခဲ့ကှရာမှ လူခန့ရွဲ့ တဲလေးထဲကိုရောကတွော့ ကှပပွှဈပေါမွှာ နှဈဦးသား ထိုငခွလှိုကကွှတယွ။ အဲ့ဒီနောကွ လူခန့ကွ စကားဆကပွှနတွယွ။ ” ကှှနတွောအွတှကကွ သူ့ဘာသာသူ အားလုံးဖှဈသှားမှာက ဟုတပွါပှီ။ မခတတြာအတှကကွတော့ ခုလိုကှီး နနတေော မကောငွးဘူး ” ” ဟုတတွယွ လူ့ရဲ့ ။ ကှာရငွ လူ့အတှကပွါ အနတြရာယရွှိနိုငတွယွ။ တကယလွို့ သူတို့တှေ တဈခုခု ခှှတခွှောသွှားလို့ ခတတြာမှာ မဖုံးနိုငွ မဖိနိုငဖွှဈလာရငွ ဦးသောငွးငှကေ လူ့ကိုပဲထငမွှာ။ အဲ့ဒီအခှိနမွှာမှ ခတတြာကော သူ့ကောငလွေးကပါ မိဘတှကေို ဖှင့ပွှောဖို့ သတတြိမရှိကှရငွ သခှောပှီပဲ. . .လူ့တော့ လှညွးကှိုးထမွးရပှီ ” ” အမလေးး လှညွးကှိုးထမွးရလို့တော့ မဖှဈဘူး။

ကှု ပတွို့ ဘာလုပကွှမလဲ . . . ကှံစမွးပါဦး ဦးတိတရွှောငရွယွ . . .” လူခန့ကွ စိုးရိမတွကှီးပှောလိုကရွာ ဦးတိတရွှောငကွ သူ့ရဲ့ မှေးနတေဲ့ မှ ကလွုံးပေါကမွှားကို မှေးသထကွ ပိုမှေးသှားအောငွ သသခှေောခှာ စဉွးစားဟနပွှု လှှ ကွ . . . . ” အငွးး . . .နညွးလမွးကတော့ တဈခုပဲရှိတယွ။ အဲ့ဒါကတော့ သူတို့ရဲ့ မပှင့မွလငွးဖှဈနတေဲ့ အခစှဇွာတလွမွးကို ပှင့ပွှင့လွငွးလငွး ဖှဈသှားအောငွ လုပပွေးလိုကဖွို့ပဲ ” ဟု လသေံခပလွေးလေးနဲ့ ပှောကှားလိုကပွါတော့တယွ။ ခုညလညွး သူ လာမယတွဲ့။ ခတတြာလေ သူ့ကို လကထွပကွှဖို့ပှောရတာလညွး အာပေါကတွော့မယွ။ သူကတော့ အေးတိအေးဆကွ။ လူကှီးတှကေို ပှောရမှာ ကှောကသွလိုလို ရှံ့ သလိုလို လုပနွတယွေ။ ခတတြာအနနေဲ့ သူ့အခစှကွို မယုံမရဲ ဖှဈလာတော့တာပေါ့။ အိမမွှာရောကနွတေဲ့ လူခန့ဆွိုတဲ့ ခှာတိတလွေးကလညွး ခတတြာအပေါမွှာ တိမွးညှှတခွှ ငသွလိုလို။ ကောငလွေးက ရိုးသားကှိုးသားပှီး ရုပလွေးကလညွး အလနွးလေး။ အဲ့ဒီတော့ ခတတြာလညွး ဒီကောငလွေးကို အီထားရတော့တာ။ တကယလွို့မှား ဒီလိုအခှအနရေေောကပွှီးမှ ကိုကှောသွူရနဲ့ ပေါငွးစညွးခှင့မွကှုံ ခဲ့ကှရငွ ခတတြာအတှကွ သူကလေးက အသင့ရွှိနမယွေ မဟုတပွါလား။ ဒါပမယေ့ွ အခှ ဈဆိုတာကလညွးခကသွား။

ဒီလောကွ မသခှောမရရောတဲ့ ဘဝမှာ ခတတြာ ကိုကှောသွူရကို ဘာကှောင့ွ စှဲလမွးနရလညွေးဆိုတာ မိမိဘာသာမိမိ နားမလညနွိုငွ။ သူ့ရဲ့အထိအတှေ့ သူ့ရဲ့ ယုယကှငနွာမှုတှကေို ခတတြာ အခှိနပွှည့ွ လိုခငှတွမွးတမိနဆေဲ။ ဒါကှောင့လွညွး သူတောငွးဆိုလာတဲ့ အခှင့အွရေး မှနသွမှှကို ခတတြာမငှငွးပယပွဲ ခေါငွးငှိမ့မွိခဲ့တာပေါ့။ အရငွ ဖဖေေ ကားထှကရွတုနွးကလညွး ကားထှကတွုနွးမို့လို့. . . ခု လကအွရိုးအကသွှားလို့ ညဘကတွှေ ဆေးသောကပွှီး အိပရွပှနတွော့လညွး ဖဖနေေိုးလာမှာ ပူစရာမလိုတာကှောင့ွ ခတတြာတို့နှဈယောကွ စိတထွငတွိုငွး လှတလွပခွှင့ရွခဲ့ကှတယွ။ ဒါပမယေ့ွ သူနဲ့တှေ့တိုငွး ခတတြာအနနေဲ့ ပှောရွှှငလွှိုကမွောရတာက တဈဖကွ . .မသခှောမရရောတဲ့ အနာဂတကွိုတှေးရငွး ရငမွောရတာကတဈဖကွ . . . ခတတြာ စဉွးစားခနွးဝငရွငွး ဝိုငသွား ရငဘွတနွှိပစွေ့တပွ အငွကြှီလေးအောကကွနေ အတှငွးခံအငွကြှီလေးကို နှိုကခွှှတလွို့ အဝတတွနွးပေါကွို လှမွးတငလွိုကတွယွ။ ခေါငွးက ခေါငွးစညွးကှိုးလေးကိုလညွးဖှခှေ လိုကပွှီး ဆံနှယရွှညရွှညတွို့ကို သဘာဝအတိုငွး ဖားလှှားခှ ထားလိုကတွော့တယွ။ အဲ့ဒီနောကွ . . . ” အငွးးး သူလာရငွ အဆငသွင့ဖွှဈအောငွ ပှတငွးပေါကတွံခါး ဖှင့ထွားလိုကွဦးမှပါလေ . . .” လို့ တဈကိုယတွညွး ရရှတကွော ပှတငွးတံခါးဆီကို သှားလိုကတွယွ။ ပှတငွးပေါကဘွကမွှာ ခှံဝငွးကကယှပွှီး လူသှားလူလာနညွးတဲ့အပှငွ သဈပငတွှေ အုပဆွိုငွးနတေော့ ခတတြာအခနွးကို တောရွုံမမှငနွိုငဘွူး။ ဒါကှောင့ွ သူလာရငွ အဲ့ဒီ ပှတငွးပေါကကွပဲ ကှောဝွငနွကှေ။

ခတတြာ တံခါးခကှကွိုဖှုတွ တံခါးနှဈခပှကွို တှနွးဖှင့လွိုကပွှီး သူမှားပေါလွာလမလေားလို့ ဟိုဟို ဒီဒီ မကှစွိ ကစားလိုကတွဲ့အခှိနမွှာပဲ သူက ပှတငွးပေါကအွောကကွနေ ဘှားနဲပေါလွာတော့တာ။ ခတတြာလညွး အတောလွန့သွှားတာမို့ ရငဘွတကွလေးကို လကနွှဈဖကနွဲ့ဖိရငွး ပါးစပလွေးဟလို့ ကှောငကွှည့နွတေုနွး သူက ပှတငွးပေါကကွ ကှောဝွငလွာပှီး ခတတြာကို ဆှဲဖကလွို့ အနမွးမိုးတှခှှေေ ပါတော့တယွ။ ” အို . . .ကို့ . . .” အာမဋေိတသွံလေး တဈခှနွးကလှဲပှီး ခတတြာ ဘာစကားမှ ပှောခှင့မွရလိုကတွော့။ ခဏအကှာမှာ ခတတြာကို သူက အိပယွာထကကွို တှနွးလှဲလိုကတွယလွေ။ သတိထားမိလိုကတွော့ ခတတြာရဲ့ အငွကြှီရငဘွတကွ နှိပစွေ့ကှယသွီးတှေ အားလုံးပှုတထွှကပွှီး ဟာလာဟငွးလငွး ဖှဈလို့နပှေီ။ သူက ခတတြာကို တဈခကှမွိုးကှည့လွိုကပွှီး ခတတြာရဲ့ ခနဓြာကိုယလွေးပေါကွို ဖိကပလွာပါတော့တယွ။ သူ့ရဲ့ လကကွတော့ ခတတြာရဲ့ ခါးက လုံခညှစွလေးဆီမှာ . . . .” ” ဘုနွးးးး . . .” ခပကွယှကွယွှ ကှားလိုကရွတဲ့ အသံကှောင့ွ အခနွးအတှငွးက အသကရွှူ သံပှငွးပှငွးကော လှုပရွှားငှီးတှားသံတှပေါ တခဏတာ ရပတွန့သွှားတော့တယွ။

ကိုကှောသွူရက ခတတြာရဲ့ ကိုယပွေါမွှာ အုပမွိုးထားရာမှ ခေါငွးထောငပွှီး ပှတငွးပေါကဘွကကွို လညပွှနလွှည့ကွှည့ရွငွး ” ဘာသံလညွး ဟ ” တဲ့။ခတတြာလညွး ကိုကှောသွူရအောကမွှာ ပကလွကကွလေး ဖှဈနရောက ခေါငွးအုံးအထကကွို ခေါငွးကှှပှီး စူးစမွးကှည့လွိုကတွော့ ခုဏက ဖှင့ထွားခဲ့တဲ့ ပှတငွးပေါကတွံခါးက တငွးတငွးစေ့လှှကွ။ ” လတေိုကလွို့ ပှတငွးပေါကတွံခါး ပိတသွှားတာပါ ကိုရဲ့ . . . .” ” ဟာ . . ခှ ဈရတာ အရှိနကွောငွးနကောမှ ကှာ . . .ဒီ တံခါးနဲ့တော့ ” ” ဟားး ဟားး ခဈ ခဈ ခဈ လူဆိုးကှီး အကဲကှီး သနားပါတယွ ” ” အ မယွ . . .လူကို လှောငနွတယပွေေါ့. . . လာခဲ့ . . .အကှောငွးသိမယွ ” ” အ . . . .အို. . . ကို့ . . .ဖှေး ဖှေး . . .” သငပွှငွးရှိုကသွံတှေ လှုပရွှားသံတှေ ပှနလွညွ ပေါထွှကလွာသလို ခတတြာရဲ့ အသံစူးစူးလေးတှလညွေး ယခငကွထကကွို ကယှကွယှလွောငလွောငလွေး ပေါထွှကလွို့ လာပါတော့တယွ။ အိပယွာထကမွှာ နာရီဝကလွောကွ တဈယောကနွဲ့တဈယောကွ ဖကထွားကှရငွး စကားပှောဖှဈလိုကတွာ . . . ခတတြာအတှကွ မကှရွညလွညမွိလောကအွောငွ ဝမွးသာရတဲ့ စကားတဈခှနွး သူ့ဆီက ကှားလိုကရွတယလွေ။ . . .မနကဖွနွ သူ့မိဘတှကေို ဖှင့ပွှောပှီး ခတတြာကို အမှနဆွုံးလာတောငွးမယတွဲ့။

ခတတြာလညွး ဝမွးသာလှနွးလို့ ဘာပှောလို့ ပှောရမှနွးတောငွ မသိတော့ပါဘူး။ သူ့ကိုလညွး အရမွးခစှမွိသှားတော့တာပေါ့။ အဲ့ဒီနောကသွူက ” အခှိနမွရှိတော့ဘူး။ ခတတြာ ကိုပှနတွော့မယနွောွ ” ဆိုပှီး အဝတအွစားတှေ ကောကဝွတနွတေော့တာ။ ခတတြာကတော့ မှတနွိုးတဲ့အကှည့တွှနေဲ့ ရီဝစှော သူ့ကိုကှည့နွမေိဆဲ။ သူ အဝတအွစားတှေ အားလုံးဝတပွှီးမှ ခတတြာလညွး သတိဝငလွာပှီး ကုတငဘွေးမှာကနှတေဲ့ လုံခညှလွေးကို ကောကစွှပလွို့ ရငလွှားလိုကရွငွး တံခါးပှနဖွှင့ပွေးဖို့အတှကွ ပှတငွးပေါကဆွီကို လှောကခွဲ့တော့တယွ။ခတတြာ ပှတငွးတံခါးကို အားကုနဖွှင့ကွှည့သွေးတယွ။ တငွးကှပပွှီး ဖှင့လွို့မရ။ သူလညွး ကှိုးစားကှည့ပွှနတွယွ။ သို့သောွ အခှီးအနှီး။ ထို့ကှောင့ွ ခတတြာလညွး ” တံခါးက လဆေောင့တွိုကလွိုကလွို့ တဈခုခုနဲ့ညပပွှီး ကှပသွှားပှီထငတွယွ။ ဖဖေေ့ ဆေးတှထေဲမှာ အိပဆွေးတှပေါတော့ ဖဖလညွေေး နိုးမှာမဟုတပွါဘူး။ ပှီးတော့ ခတတြာအခနွးနဲ့ အိမရွှေ့ပေါကနွဲ့ကလညွး သိပမွှမလှမွးတာ။ ခတတြာ ကို့ကို ရှေ့ ပေါကကွပဲ လိုကပွို့လိုကတွော့မယွ ” ဟု ပှောလှှကွ ကှောသွူရကို သူမရဲ့ အခနွးထဲကနေ အိမရွှေ့တံခါးဆီသို့ ဦးဆောငွ ခေါယွူခဲ့တော့တယွ။

ညဘကအွခှိနလွညွး ဖှဈနေ ဖဖလညွေေး မနိုးတာ သခှောနတောကှောင့ွ အငွကြှီတှဘောတှေ ထပဝွတမွနတေော့ဘဲ ပှီးပှီးရော သဘောနဲ့ အဝတတွနွးပေါကွ တံဘကတွဈထညကွို လှမွးယူလို့ သူမရဲ့ ကိုယခွနဓြာအပေါပွိုငွးကို ခှုံလိုကတွော့တာပေါ့။ ခတတြာနဲ့ ကှောသွူရတို့စုံတှဲ တတနွိုငသွမှှ အသံလုံအောငွ အခနွးထဲက ထှကခွဲ့ကှပှီး အိမရွှေ့ခနွးသို့အရောကွ . . . ဝငွးခနဲ မီးမှားလငွးထိနသွှားပှီး ထိုငခွုံပေါမွှာထိုငနွတေဲ့ ဖခငဖွှဈသူ ဦးသောငွးငှကေို တှေ့လိုကရွပါတော့တယွ။ မီးခလုတထွားတဲ့ တိုငနွရောမှာကတော့ လူခန့ပွေါ့။ ” ဟငွ . .ဖေ ဖေ . . .မောငွ မောငွ လေး . . .” ခတတြာ သိပကွံကောငွးတယွ။ တကယတွမွး ဦးသောငွးငှေ စကားပှောကှည့တွော့ ကှောသွူရရဲ့ မိဘတှကေ သဘောထားကှီးတဲ့ အထဲက။ သားလေးတဈယောကတွညွးမို့ ကှောသွူရကိုလညွး သိပခွစှကွှတယွ။ ကှောသွူရကသာ အစိုးရိမလွှနပွှီး သူ့မိဘတှကေို ခတတြာနဲ့ သူနဲ့အကှောငွး မပှောရဲတာ။ ခုလိုတှေ ဖှဈပှီးသှားမှတော့ အားလုံး ဘာမှမတတနွိုငတွော့ဘူးလေ။ သူတို့ကတောငွ ကှောသွူရအတှကွ ဦးသောငွးငှကေို တောငွးပနနွကှသေေးတယွ။ ပှီးတော့ ခတတြာကိုလညွး ဗိုငွးကောငွးကှောကဖွိလေး မိနွးမပီသပှီး ရိုးရိုးသားသားလေးဆိုပှီး နှဈလိုကှတယွ။မိဘတှေ သားရေးသမီးရေး ပှောဆိုနကှတေဲ့အခှိနွ ခတတြာတို့စုံတှဲကတော့ အိမဘွေးက သရကပွငအွောကွ ကှပပွှဈမှာ တှတထွိုးနကှလရေေဲ့ ။

လူခန့ကွ အိမရွှေ့ပေါကဝွ ပုဏဏြကှယနွားရပလွို့ လူကှီးတှေ တိုငပွငဆွှေးနှနတေောကို နားထောငနွတေုနွး ဦးတိတရွှောငွ ပေါလွာပှီး ”. . ကောငလွေးရဲ့ မိဘတှကေ ကလေးမကို ဗိုငွးကောငွးကှောဖွိလေးဆိုပှီး သိပကွို သဘောကှနလရေေဲ့ ။ သူဘယလွို ဗိုငွးကောငွးကှောကဖွိ ဖှဈနတယဆွေိုတာ လူ့လညွးသိတာပဲ ဟား ဟား ” ဟု လှောငပွှောငတွော့တယွ။ ” အို . . .ဦးတိတရွှောငကွလညွး သူမှားသားသမီးကို . . . .။ ဒီမှာ လူကှီးတှေ စကားပှောနတေုနွးကို ပေါကကွရတှေ လာပှောမနနေဲ့။ သှား. . သှား . .ညကှ အခေါကကွငွ ဝယကွှှေးမယွ ” လူခန့လွညွး လသေံတိုးတိုးနဲ့ ဦးတိတရွှောငကွို ကှိတပွှီး မောငွးထုတလွိုကတွော့ ၎င်းငျးငြးငွးက မကှလွုံးပေါကကွလေးတှေ ပိတအွောငွ ပှုံးဖှဲဖှဲလုပပွှီး ” ဟဲ ဟဲ ဟဲ ဝ တို့ပို့ပေးလိုကတွာ အားလုံး အဆငပွှသှေားတော့ ပှောလွို့ပါ။ ဝ သဘောပေါကပွါတယွ။ အခစှလွေ. . အခစွှ . . ။ အခစှနွဲ့တှေ့ရငွ ဗိုငွးကောငွးကှောကဖွိတှေ ဘာတှလောလုပမွနနေဲ့ . . .ဖိခငှတွာနဲ့ဖိ . . .နောကဆွုံးတော့ ဖိထားသမှှ အကုနလွနထွှကပွှီး ရှိတာတှအကေုနပွေါသွှားကှရတာပဲ . . .” ” ခငဗွှားကတော့ လုပပွှီ။ ပှောလကေဲလပေဲ။ ဒါနဲ့ ပှတငွးပေါကတွံခါးကို ခငဗွှားပိတထွားတာ တောတွောကွို တငွးတာပဲ။

ဟိုက နှဈယောကအွားနဲ့ တှနွးဖှင့ကွှတာတောငွ တုတတွုတမွလှုပဘွူး ” လူခန့ကွ စကားလမွးကှောငွး လှှဲပေးလိုကတွော့ ဦးတိတရွှောငလွညွး အမှှေးခှခှလေေေး တဈပငသွာရှိတဲ့ မေးစေ့ကို ပှတရွငွး ” ဒါက ဝ ရဲ့ တနခွိုးလေ . . .” လို့ ဂုဏယွူစှာ ပှနပွှောလိုကပွါတော့တယွ။ကှောသွူရရဲ့ ဖခငကွ ညှှနမွှူးအငှိမွးစား။ အဘိုးကှီး အဖှားကှီးက ငှထေုပပွိုကပွှီး ဘာလုပလွို့ ဘာကိုငရွမှနွး မသိဖှဈနရောမှ သားဖှဈတဲ့ ကှောသွူရနဲ့ ခတတြာတို့ လကထွပလွညွးပှီးကော ခှှေးမအားကိုးနဲ့ ဖုနွးတှေ နာရီတှေ ရောငွးတဲ့ဆိုငကွှီးတဈဆိုငကွို မှို့ မဈေးကှီးနားမှာ ဖှင့ခွလှိုကတွော့တာ။ ဘိုးတောကွ သူ့ရဲ့ အရာရှိ သကတွမွးတလှှောကွ စုဆောငွးထားခဲ့တာတှကလညွေးရှိ . . . ဘှားတောဘွကကွလညွး လယတွှယောတှအပှငွေ မှို့လယလွမွးမပေါမွှာတငွ တိုကသွုံးလုံးလောကွ အမှရထေားသေး။ ဒါတောငွ တကကြသိုလကွှောငွးဘကမွှာ အမှိုးကမီး အဆောငငွှားထားတဲ့ သုံးထပအွဆောငကွှီး နှဈဆောငကွနှသွေးတယွ။ ခတတြာတို့လငမွယား နဖေို့ကိုလညွး ဆိုငဖွှင့ထွားတဲ့ တိုကနွဲ့ မလှမွးမကမွး အကှာအဝေးမှာရှိတဲ့ တိုကတွဈလုံး ပေးထားတယလွေ။

အဘိုးကှီး အဖှားကှီးက .” သားတို့ သမီးတို့ ပဲစိတကွှိုကွဦးစီးပှီး လုပွ။ ဒယဒွီနဲ့ မာမီက အသကတွှရလောတော့ တရားဘာဝနာဘကကွို ဦးစားပေးလုပရွတော့မှာ ” ဆိုပှီး ဆိုငကွိုလညွး ခတတြာတို့ လငမွယားနှဈယောကကွို စိတကွှိုကွ ဦးစီးလုပဆွောငစွတေော့တာ။ သူတို့နှဈယောကကွတော့ တရားစခနွးတှေ ဝငလွိုကွ တရားပှဲတှသှေားလိုကပွဲ ပတလွုပနွလရေေဲ့ ။ နောကပွိုငွးတော့ အမှရထေားတဲ့ လယယွာ စာရငွးတှကေော အဆောငစွာရငွးတှပေါ ခတတြာတို့ဆီကို ရောကလွာပါကော။ ဖခငွဦးသောငွးငှရေဲ့ လကကွဒဏရွာကလညွး ပှနကွောငွးလာပမယေ့ွ ဒဏဖွှဈပှီး အကငွးမသတောကှောင့ွ ခတတြာက ကားမောငွးဖို့ သိပစွိတမွခတှော့ဘူး။ ဒါနဲ့ သူမတို့အိမမွှာပဲ ခေါထွားလိုကတွော့တယွ။ ကှောသွူရကလညွး ဦးသောငွးငှလောနတောကို ကှညကွှညဖွှူ ဖှူ ပါပဲ။ တဈခါတလေ ယောကခြမနဲ့ သမကနွှဈယောကပွေါငွးပှီး တီဗီက ဘောပှဲတှဘောတှတေောငွ အတူတူ ကှည့လွိုကကွှသေး။ ဦးသောငွးငှကေ အလုပမွရှိရငွ မနတတဘွေူးလို့ ဆိုတာနဲ့ ခတတြာက ဆိုငမွှာ ဝနထွမွးတှကေို ကှီးကှပခွိုငွးထားရတယလွေ။ ဦးသောငွးငှတေို့ သားအဖ ပှောငွးသှားကတညွးက တဈခှံလုံး တဈအိမလွုံးမှာ လူခန့တွဈယောကတွညွး ကနှရွဈခဲ့တော့တာပေါ့။

ဒါနဲ့လူခန့လွညွး စပါယရွာအောငဘွုကို အဖောခွေါထွားပှီး တဲလေးကိုပိတလွို့ နှဈယောကသွား အိမမွကှီးပေါမွှာ တကနွကှတေော့တယွ။ ကားကလညွး မှို့ထဲပတဆွှဲတာကိုတငွ ဖှဈလိုကတွဲ့အလုပွ။ စကလွညွး ထှထှထေေူးထူး ဘာမှမဖေါကဘွူး။ ဦးပုကတော့ အမှဲတမွးပှုံးလို့ပှောလွို့။ ” ဦးသောငွးငှကေ ကားလုံးဝနားသှားပှီဆိုတော့ ဒီကားကို မငွးမောငွးလိုကတွော့။ မငွး ဒရိုငဘွာအစဈ ဖှဈသှားပှီ။ ဒါပမယေ့ွ အခှားကားတှလေို ဟိုကဝွေးမဆှဲနဲ့ကှာ။ မငွးက မှို့ထဲပတဆွှဲတာနဲ့ အကှိုးပေးတော့ မှို့ထဲမှာပဲ ပတဆွှဲ။ ကားနာလညွး သကသွာတာပေါ့ ” ဆိုပှီး ဦးပုက လူခန့ကွို ရာထူးတိုးပေးလိုကတွယွ။ ပှီးတော့မှ . . . ” ကားနားတဲ့အခှိနွ နတဆွကဖွို့ ကှကကွောငလွုံးပေါငွး နှဈပေါငွးလောကွ လုပပွေးပါဦး ” လို့ ပှုံးဖှဲဖှဲ မကှနွှာပေးနဲ့ မကှနွှာခှို သှေးပှောကှားပှီး ဆိုကကွားငှါး ပှနသွှားတော့တယွ။ …….. ခှံကော အိမကွော ကားပါ လူခန့လွကထွဲရောကလွာတော့ လှတလွှတလွပလွပွ ဝကသွားစားလို့ ရသှားကှတော့တာပေါ့။ အောငဘွုကလညွး ဝကသွားအရမွးကှိုကတွယွ။ သူကတော့ ကားမှာ ဦးတိတရွှောငရွှိနတောတှေ မရှိတာတှေ ခေါငွးထဲမထည့ဘွူး။ ဝကသွားဒုတထွိုး အခေါကကွငွ စသဖှင့ွ တရုတစွာတှေ နတေိုငွးစားနရတောကိုပဲ သဘောကနှလရေေဲ့ ။

” ဝကသွားစာတာက စား။ ဦးပုနဲ့ ဦးသောငွးငှေ မရိပမွိအောငနွရမယွေ။ မဟုတရွငွ ခငဗွှား ငတသွှားမယွ ” . . လို့ လူခန့ကွ အောငဘွုကို သတိပေးလိုကတွော့” စိတခွပှါ ကားဆှာရယွ။ ကိုယငွတမွယ့အွပေါကတွော့ ကှုပကွ ဘယလွုပပွါ့မလဲ ” တဲ့။ ဝကသွားစားလေ အလုပဖွှဈလေ အလုပဖွှဈလေ ဝကသွားစားလေ ဖှဈနတောမို့ လူခန့တွို့လညွး ဦးပုဆီက ဒရိုငပွါခကော ဘောကဆွူးတှပေါ မကှာခဏ ရရှိနတေော့တယွ။ အခှားကုနပွေါကတွှေ ထှထှထေေူးထူးမရှိတာမို့ လူခန့တွို့ အတောလွေးကို စုမိဆောငွးမိ ဖှဈလာတော့တာပေါ့။ အလုပအွကိုငအွနအထေိုငွ အစစအရာရာ အဆငပွှနပမေယေေ့ွ လူခန့အွတှကွ စိတညွဈစရာတဈခု ရှိလာခဲ့တယွ။ အဲ့ဒါကတော့ မကှီးမှသီရဲ့ ယောကွှား ကိုဘမှင့ကွ နသေိပမွကောငွးဘူးတဲ့။ အမှဲတမွး တခှောငခွှောငဖွှဈနလေို့ ဆိုကကွားလညွး နငွးနိုငတွလှည့ွ မနငွးနိုငလွှည့ွ ဖှဈနတေော့တာ။ ကိုဘမှင့ဆွိုကကွား မနငွးနိုငတွော့ မကှီးပနွးရောငွးတဲ့ ဝငငွှလေောကနွဲ့က စားစရိတကွိုထိနွးဖို့ အခကအွခဲ ဖှဈလာတာပေါ့။ မကှီးကတော့ သူ့ဘာသာသူ ကှိုးစားရုနွးကနရွှာပါတယွ။ လူခန့ကွို လုံးဝ အပူမကပဘွူး။ လူခန့ကွ ဘယနွနေိုငပွါ့မလညွး။

တပတတွဈခါလောကွ မကှီးတို့ဆီသှားပှီး တဈသောငွးတနသွညွ နှဈသောငွးတနသွညွ ပေးကမွးထာကပွံ့နရတယွေ။ ဒါပမယေ့ွ မကှီးမှသီခမှာ ကံဆိုးရှာပါတယွ။ တနေ့တော့ ကိုဘမှင့ကွ . . . ” ဒီနေ့ နရတော ပေါ့ပေါ့ပါးပါးရှိတယွ။ တို့စားဖို့ လကဖွကရွညနွဲ့ အီကှာကှေး သှားဝယလွိုကွဦးမယွ ” ဆိုပှီး ဆိုကကွားဆှဲလို့ လမွးထိပလွကဖွကရွညဆွိုငကွို ထှကသွှားရာက လမွးမှာတငွ . . . ” မူးတယွ မူးတယွ . . .” လို့အောရွငွး ဆိုကကွားပေါကွ ဘုနွးးး ခနဲ ပှဈကှပှီး ဆုံးပါးသှားတော့တယွ။ ဒီလိုနဲ့ ယောကဖွတောရွဲ့ နာရေးကိဈစကို လူခန့ပွဲ အစစအရာရာ အဆငပွှအေောငွ စီစဉပွေးလိုကရွတော့တာပေါ့။ မကှီးကတော့ တဈငိုတညွးပဲ ငိုနလရေေဲ့ ။ နာရေးလညွးပှီးကော လူခန့လွညွး ခစှလွငသွား ဆုံးပါးသှားလို့ အရမွးကို ဝမွးပမွးတနညွး ဖှဈနရှောတဲ့ မကှီးကို တဈယောကတွညွး မထားခဲ့ခငှတွာကှောင့ွ မိမိနဲ့အတူလိုကနွဖေို့ ခှံထဲအိမကွို ခေါခွဲ့တော့တယွ။မကှီးလညွး အိမရွောကလွာပှီဆိုတော့ ရှေ့ရေးအတှကွ ဘာလုပကွှရငွ ကောငွးမလညွးဆိုတာ ဦးတိတရွှောငနွဲ့ တှေ့တဲ့အခှိနွ လူခန့တွိုငပွငဖွှဈတယွ။ ဦးတိတရွှောငကွ ဆှာကှီးဂိုကနွဲ့ ” လူ့ကို ဝ အကောငွးဆုံး အကှံဉာဏတွှပေေးမယွ။ ဒါပမယေ့ွ လူ့ ဝ ပှောတဲ့အတိုငွးတော့ တသှမတေိမွး လိုကလွုပရွလိမ့မွယွ။

ဘာမှ စောဒက မတကရွဘူး။ ဘယလွိုလဲ. . .ဂတိပေးနိုငလွား ” လို့မေးလာတာနဲ့ လူခန့လွညွး ထှထှထေေူးထူး စဉွးစားမနတေော့ဘဲ ကတိပေးလိုကတွော့တယွ။ ပထမဆုံး ဦးတိတရွှောငအွကှံပေးတာက ” လူ့တို့ မောငနွှမပိုငတွဲ့ မှို့ထဲက အိမနွဲ့ဝိုငွးကို ရောငွးပှဈလိုကွ။ ရတဲ့ပိုကဆွံနဲ့ ရှှဝယထွေား ” တဲ့။ ဦးတိတရွှောငွ စကားကှားရတော့ လူခန့စွိတထွဲမှာ အငတွငတွငတွော့ ဖှဈသှားတာပေါ့။ မိမိတို့ မောငနွှမနှဈယောကမွှာ ကိုယပွိုငဆွိုလို့ မိဘတှထေားခဲ့တဲ့ ပလေေးဆယွ ခှောကဆွယွ ဒီခှံလေးနဲ့ အိမလွေးပဲရှိတာ မဟုတလွား။ ဒါကိုရောငွးပှီး ရှှဝယပွှေဈရမယဆွိုတော့ နဲနဲတော့ တဈမှိုးပဲ။ ဒါပမယေ့လွညွး ဦးတိတရွှောငကွို ကတိပေးပှီးသား ဖှဈနတေော့ ဘာမှ စောဒက တကမွနတေော့ဘဲ နောကနွေ့မှာ ကားထှကရွငွး အိမနွဲ့ခှံကို စပဟွတကွှည့ဖွို့ လူခန့ဆွုံးဖှတခွကွှ ခလှိုကပွါတော့တယွ။ တကယတွမွးကှတော့ လူခန့ထွငသွလောကွ မစပလွိုကွ မဟတလွိုကရွဘူး။ ဦးတိတရွှောငွ လမွးညှှနတွဲ့ တရုတမွကှီးတဈယောကရွဲ့ ကုနစွုံဆိုငမွှာ ခှံရောငွးဖို့ ပှောကှည့လွိုကတွာ တရုတမွကှီးက အရမွးသဘောကပှှီး ဝယယွူဖို့ ကမွးလှမွးပါလကေော။

” အနတွီက အဲ့ဒီနရောလေးကို အရငကွတညွးက လိုခငှနွတော။ အနတွီရဲ့ ဆိုငနွဲ့လညွး သိပမွလှမွးတော့ ဂိုဒေါငဆွောကပွှီး ကုနတွှထေားဖို့လေ။ အန့တွီ့အနနေဲ့ မောငလွူခန့ကွို သိနွး ၂၃၀ ပေးနိုငတွယွ ” လို့ လူခန့ကွို ပှောလှှတလွိုကတွယွ။ လူခန့ွ ထငတွောငမွထားဘူး။ ခှံနရောက လမွးမပေါွ သိပမွကှပမယေ့ွ မှို့ထဲမှာရှိတော့ ဘဏတွှဝငလွောတဲ့ အခှိနမွှာ ဈေးတကပွှီး အရမွးကို တနနွတေော့တာ။ လူခန့ကွ အိမနွဲ့ခှံရောငွးမယ့အွကှောငွးကို မကှီးကို တိုငပွငတွော့ မကှီးက နဲနဲစိုးရိမဟွနွ ပေါပွမယေ့ွ” မောငလွေးသဘောပဲလေ . . .” လို့ခှင့ပွှု ရှာတယွ။ ဦးတိတရွှောငကွတော့”၂၅၀ ထိတိုးတောငွးကှာ . . .ပေးလိမ့မွယွ။ ” တဲ့ ဒါနဲ့ လူခန့လွညွး နောကနွေ့လညွးရောကကွော တရုတမွကှီးနဲ့ ထပပွှီး စကားသှားပှောတာပေါ့။ တရုတမွကှီးက ၂၅၀ အထိတိုးပေးတာကှောင့ွ အဲ့ဒီနေ့မှာပဲ ရှေ့ နခေေါပွှီး စာရှှကစွာတမွးတှလှေှဲ လကမွှတထွိုးလို့ တဈခါတညွး ရောငွးလိုကတွော့တယွ။ ဦးတိတရွှောငကွ . . . ” ဈေးထဲက . . .’ ရှှတေိုးတိုး ‘. . .ဆိုတဲ့ ရှှဆေိုငကွိုသှား။ အခေါကရွှှပေေးပါလို့ပှော။ ဒီငှနေဲ့ ရသလောကသွာ ဝယခွဲ့ပတေော့။ ပှီးရငွ ရှှတှေေ သယမွလာခဲ့နဲ့။ အဲ့ဆိုငမွှာ ပှနထွားခဲ့ပှီး ဘောငခွှာပဲ တောငွးလာခဲ့ ” ဟု ရလာတဲ့ ပိုကဆွံတှနေဲ့ ရှှဝယဖွေို့ကိုလညွး အခါတောပွေးပှနတွယွ။

လူခန့ကွ စိုးရိမဟွနနွဲ့ . . . ” စိတခွရှပါ့မလား ဦးတိတရွှောငရွယွ ” လို့ ပှနမွေးလိုကတွော့ . . . ” လှှာမရှညစွမွးပါနဲ့လူ့ရယွ။ ဝ ပှောသလိုသာ လုပစွမွးပါ ။ အဲ့ဆိုငကွ သီလ သမမြာဓိပှည့စွုံတဲ့ စိတခွရှမယ့ဆွိုငပွါ ” ဦးတိတရွှောငကွ ရုပတွညကွှီးနဲ့ ပှောနတောကှောင့ွ လူခန့လွညွး သူပှောတဲ့အတိုငွးလုပဖွို့ ဆုံးဖှတလွိုကတွော့တယွ။ ရှှကေ တဈကပှသွားကို ၇ သိနွးနှုနွးနဲ့ ၂၄၅ သိနွးဖိုးဆိုတော့ ၃၅ ကပှသွားရတယွ။ လူခန့ကွ ဦးတိတရွှောငွ မှာထားသလို . . .ရှှမယေူဘဲ ငှတငခွှေခေဲ့လို့ရမလား မေးတော့ ဆိုငရွှငွ ဒေါတွိုးတိုးကလညွး ဝမွးပမွးတသာလကခွံပှီး သူ့ဆိုငမွှာ ရှှေ၃၅ကပှသွား ထားခဲ့ကှောငွး ဘောငခွှာကို ခကှခွှငွး ရေးပေးလိုကတွော့တာပေါ့။ ကနှတွဲ့ ငါးသိနွးကိုတော့ ခှစေောင့လွကစွောင့ထွားဖို့ လူခန့ွ ပှနယွူခဲ့တော့တယွ။ __ အခှိနကွှာလာတာနဲ့အမှှ မကှီးလညွး ခငပွှနွးသညကွို လှမွးတဲ့စိတနွဲ့ ပူပနသွောကရောကတွာတှေ တဖှေးဖှေး လှော့နညွးပှီး ရှှငရွှှငပွှပှလေး ပှနဖွှဈလာတယွ။ လူခန့တွို့က ဟိုငွးဝေးထှကစွရာမလိုဘဲ နေ့ဘကမွှို့ထဲ ကုနပွတဆွှဲ ညဘကခွှံထဲကားပှနထွိုး ဆိုတော့ မကှီးတဈယောကတွညွး အထီးကနွှ ဖှဈမနတေော့ဘူးပေါ့။

စပါယယွာ အောငဘွုခမှာလညွး မကှီးရောကကွတညွးက အရငွ လူခန့နွခေဲ့တဲ့တဲလေးမှာ သှားအိပနွရတော။ လူခန့ကွော မကှီးကပါ အိမထွဲလာအိပဖွို့ခေါတွာ ပှောလို့မရဘူး။ တစိမွးယောကွှားလေး တဈယောကနွဲ့ တဈမိုးအောကတွညွးအတူတူနရတေော့ မကှီး အနခကမွှောစိုးလို့ . . . မကှီး လှတလွှတလွပလွပွ နရအေောငတွဲ့လေ။ အဲ့ဒါနဲ့ လူခန့လွညွး အောငဘွုကို အားနာမိတာကှောင့ွ ရှှဝယတွောပိုတဲ့ ပိုကဆွံထဲကနေ တဲလေးကို ခိုငခွိုငမွာမာ သားသားနားနားလေး ပှနပွှငပွေးလိုကတွော့တယွ။ လူခန့ကွ ဦးသောငွးငှဆေီသှားပှီး တဲလေးပှငဆွောကတွဲ့ အကှောငွး အသိပေးလို့ ခှံထဲမှာ သူတို့ကို ဆကနွခှငေ့ပွှုဖို့ကိုပါ တဈခါတညွးခှင့တွောငွးလိုကတွယွ။ ခှံငှားခပေး ရမယဆွိုလညွး ပေးပါမယပွေါ့။ ဦးသောငွးငှကေ . . . ” မငွးနဲ့ငါနဲ့က ပှောစရာ လူတှလေားကှ။ ခှံငှါးခတှေ ဘာတှလေုပမွနနေဲ့။ ခှံဆိုတာ လူစောင့မွရှိရငွ ပကှဆွီးတယွ။ ခုလို မငွးတို့နပေေးနတောကိုပဲ ငါက ကှေးဇူးတငတွာ။ ဒီမှာ မောငလွူခန့ွ မငွးနဲ့ငါနဲ့က ဆှာတပည့ဆွိုလညွး ဟုတတွယွ . . .တူဝရီးဆိုလညွး ဟုတတွယွ . . .မိတဆွှဆေိုလညွး ဟုတတွယွ . . .နောကဆွုံး ကုနကွုနပွှောရရငွ မတောလွိုကရွတဲ့ ယောကခြမနဲ့ သားမကဆွိုရငလွညွးဟုတသွေးတယွ . . .။ အဲ့ဒါကှောင့ွ ငါနဲ့မငွးကှားမှာ နောကနွောငွ ဘယတွော့မှ ငှစကေားမပှောနဲ့. . .ကှားလား ” ဆိုပှီး လူခန့တွို့ကို သူ့ခှံမှာ စိတတွိုငွးကနှဖေို့ ခှင့ပွေးရှာတယွ။

လူခန့လွညွး ဦးသောငွးငှကေို ကှေးဇူးတငစွကား အထပထွပပွှောပှီး ပှနခွဲ့တော့တာပေါ့။ ” မငွးတို့စိတကွှို ကွ ငါ့ခှံထဲမှာနလေို့ရတယွ။ အဲ. . . တဈခုတော့ရှိတယွ . . .အဲ့ဒါဘာလညွးဆိုတော့ ငါလာရငွ မငွး ဟငွးကောငွးကောငွး ခကှကွှှေးရမယွ ” မပှနခွငွ ဦးသောငွးငှကေ လူခန့နွားကပပွှီး ရယကွှဲကှဲနဲ့ မှာလိုကသွေးတယွ။ လူခန့လွညွး ” ဟုတပွါပှီ ဆှာရယွ . . .” လို့ ပှုံးပှပှီး ခေါငွးငှိမ့လွိုကပွါတော့တယွ။မကှီး အိမမွှာရှိတော့ လူခန့တွို့အတှကွ ထမငွးဟငွး အတောကွို အဆငပွှနတေောပေါ့။ မကှီးက မနကစွောစောကတညွးက ထမငွးဟငွးထခကှပွှီး လူခန့တွို့ နှဈယောကစွလုံးအတှကွ ထမငွးခှို င့ွ ထည့ပွေးလိုကတွယွ။ ညနေ ကားသိမွးလာရငလွညွး လူခန့ကွော အောငဘွုပါ ရမေိုးခှိုးပှီး ထမငွးတနွးစားရုံပဲ။ ဒါတငမွကဘူး မကှီးက လှှောရွေးဖှတရွေးနဲ့ အိမသွန့ရွှငွးရေးတှမှောပါ အားကိုးရသေးတယွ။ မကှီးဟာ လူခန့ရွဲ့ အဝတအွစားတှေ အကုနလွုံးကို လှှောဖွှတွ မီးပူတိုကပွေးတဲ့အပှငွ အောငဘွု အဝတအွစားတှကေိုပါ အဆဈထည့လွုပပွေးနတော။ အောငဘွုကတော့ အားနာလှနွးတာကှောင့ွ ” မလုပပွါနဲ့ မကှီးရယွ . . .” လို့ အတနတွနတွားပမယေ့ွ မကှီးက ” အဈမမောငလွေးရဲ့ လုပဖွောကွိုငဘွကွ ကလညွး အဈမရဲ့ မောငလွေးပဲပေါ့ ” ဆိုပှီး တားမရတာနဲ့ပဲ ဒီအတိုငွး လှှတပွေးထားလိုကွ ကှရတော့တယွ။

မကှီးက နေ့ခငွးနေ့လညတွှမှော တဈအိမလွုံးကို သန့ရွှငွးရေး လုပထွားတတပွှီး ခှံထဲကိုပါ ပှောငနွအေောငွ တံမှကစွညွး လှဲထားသေးတယလွေ။ အိမကွှီးကိုတငမွဟုတဘွဲ တဈခါတလေ အောငဘွုနတေဲ့ တဲလေးထဲကိုပါဝငပွှီး မကှီးက သန့ရွှငွးရေး လုပပွေးတတလွရေဲ့ ။ လူခန့တွို့က ပိုကဆွံရှာ . . .မကှီးက အိမမွှုကိဈစတှေ ဒိုငခွံလုပပွေး . . . ဝငငွှလေေးကလညွး ပုံမှနဝွငွ . . အပိုကုနပွေါကကွလညွးမရှိ. .ဆိုတော့ လူခန့တွို့ မောငနွှမတဈစုဟာ တကညွီလကညွီ ကှိုးစားကှရငွး ဦးသောငွးငှရေဲ့ ခှံထဲမှာ ပှောရွှှငစွှာ နထေိုငကွှတော့တာပေါ့။” ငါလာရငွ ဟငွးကောငွးကောငွး ခှ ကကွှှေးရမယွ ” လို့ ဦးသောငွးငှကေ လူခန့ကွို ပှောသှားပမယေ့ွ တကယတွမွးကှတော့ လှနခွဲ့တဲ့ လေးလအတှငွး သူ တဈခါမှကို မလာဖှဈပါဘူး။ ခု ရောကလွာပှနတွော့လညွး ပှသနာတဈခုကို သယလွာပှနတွယွ။ သူနဲ့အတူပါလာတာက အမှိုးသမီး တဈယောကွ။ လူခန့ွ သခှောမေးကှည့တွော့မှ သူ့သမီးဆိုငမွှာ အလုပလွုပတွဲ့ မိနွးခလေးကို ခိုးပှေးလာတာလို့ ဘိုးတောကွပှောပှတယွ။ မသကထွားလို့ အမညရွတဲ့ အနှီအမှိုးသမီးက အသကွ ၃၀ . .၃၀ ကှောလွောကရွှိပှီး အသားဖှူ ဖှူ မှ ကနွှာဝိုငွးဝိုငွး . . ကိုယလွုံးပှည့ပွှည့နွဲ့။ အရပကွလညွး မနိမ့မွမှင့ွ။

ရုပကွတော့ လှတယဆွိုတာထကွ ခစှဖွို့ကောငွးတယလွို့ ပှောရမှာဖှဈပှီး ဆံပငကွ ကှောလညလွောကအွထိပဲ ရှညတွယွ။ ” ခကတွော့တာပဲ ဦလေးရယွ။ ဦးလေးဟာလေ အနားမှာ မိနွးမတဈယောကယွောကွ မရှိရငကွို မနတတတွောပါလား ” လူခန့ကွ ငှီးငှီးညူ ညူ နဲ့ ဦးသောငွးငှေ တို့စုံတှဲအတှကွ နရောစီစဉပွေးဖို့ ပှငရွတော့တာပေါ့။ မိနွးမနဲ့ ပတသွကလွာရငွ ထူးထှဆနွေးပှားတတတွဲ့ ဦးသောငွးငှရေဲ့ အကငှ့ကွို လူခန့ွ သိပှီးသားဖှဈနတောက တဈကှောငွး . . .အိမထွဲမှာ မကှီးလညွးရှိနတောက တဈကှောငွးကှောင့ွ . . တကယဆွိုရငွ အောငဘွုကို အိမထွဲသှငွး . . .သူတို့စုံတှဲကို အောငဘွုရဲ့တဲထဲမှာ နရောခှ ပေးလိုကခွငှတွာ။ ဒါပမယေ့ွ ဦးသောငွးငှကေ လကရွှိ အိမပွိုငရွှငလွညွး ဖှဈနပှနွေ ကိုယ့ဆွှာသမားလညွးဖှဈပှနတွာကှောင့ွ နောကဆွုံးမှာတော့ လူခန့လွညွး မကှီးရဲ့ အခနွးနဘေးက မိမိအိပခွနွးကိုသာ ရှငွးလငွးပေးလိုကတွော့တယွ။ လူခန့ွ ကိုယတွိုငကွတော့ အိမရွှေ့ခနွးက တနွးလှားရှညဆွီကို နရောပှောငွးခဲ့ရတာပေါ့။ ………… ဦးသောငွးငှကတေော့ ဦသောငွးငှပေဲလေ။ ဘယရွိုးရာပှ ကပွါ့မလညွး။ ညလညွး နဲနဲနကလွာကော သူတို့အခနွးက အသံတှေ ထှကလွာတော့တာပဲ။ ဆောကွှီးလညွး သနားပါတယွ။ အသံတှကှေားရတာတော့ အစပိုငွး ဆောကွှီးကရှကလွို့ ကှိတမွှိတွ အောင့အွီးနပေုံရတယွ။ နောကတွော့လညွး. . . မရပါဘူး။

တဖှေးဖှေးနဲ့ အသံတှကေ အတောကွို ပှငွးပှငွးရှရှဖှဈလာပှီး ငိုသံတှေ ရှိုကသွံတှပေါ ပါလာပါကော။ လူခန့ကွတော့ . . .ငါလညွး ဒီအသံတှေ ကှားနရသလေို မကှီးလညွး အခနွးထဲက ကှားနရမှောပဲလို့ တှေးမိပှီး စိတမွခမွှးမသာ ဖှဈလှနွးလို့ အိပလွို့တောငမွပှောဘွူး။ အိပမွပှောတွော့ အသံတှကှေား. . . အသံတှကှေားရတော့ စိတမွခမွှးသာ. . .စိတမွခမွှးသာတော့ အိပပွှောနွဲ့ လူခန့အွဖှဈက ပတလွညရွိုကလွှှကွ။တဈနာရီလောကကွှာတော့မှ မသကထွားရဲ့ အာခှဈအောလွိုကတွဲ့ အသံစူးစူးတှေ ဆကတွိုကထွှကလွာပှီးနောကွ တိတတွိတဆွိတဆွိတွ ပှနဖွှဈသှားတော့တယွ။ ဒါတောငွ သူမရဲ့ ရှိုကငွိုသံ ” တ ဟီး ဟီး ” က အရှိနမွသသေေးဘူး။ နာရီကှည့လွိုကတွော့ ၁၂ နာရီခှဲနတောနဲ့ လူခန့လွညွး အိပပွှောအွောငွ အိပလွိုကတွော့တယွ။ ဒီလူကှီး လုပတွဲ့ပုံကတော့ မဟုတသွေးပါဘူး။ ကှာရငွ ကာယကံရှငတွှဖှဈတေဲ့ သူတို့အတှကလွညွး မကောငွးဘူး ။ သူတို့ အသံတှကှေားနရတေဲ့ ကှှနတွောတွို့ မောငနွှမအတှကလွညွး မကောငွးဘူး။ သူ့ဆောကွှီးခမှာလညွး မခံစားနိုငလွှနွးလို့သာ . . . . . သူတို့အသံပလံတှေ ကှှနတွောတွို့ ကှားမှနွးသိပှီး ရှကနွရှောမှာပဲ ” လူခန့ကွ ဦးတိတရွှောငနွဲ့ တှေ့တဲ့အခှိနွ ဆှာဖှဈသူ ဦးသောငွးငှရေဲ့ အကှောငွးကို စိတပွကှလွကပွကွှ ပှောပှလိုကတွော့ ဦးတိတရွှောငကွ တခှိ ခှိ ရယတွော့တာပဲ။ ရယလွို့ အားရတော့မှ ဦးတိတရွှောငကွ. . . ” အစကတညွးက လူ့ဆှာက လူရှုပကွှီး လူ့ ရဲ့ ။ သမီးမိနွးကလေး တဈယောကတွညွးရှိတဲ့ အိမကွို လူ့ကို ခေါတွငလွာတာပဲ ကှည့ပွါလား။

ဝ သာ သူ့နရမှောဆို လူ့ကို ခေါမွလာဘူး။ ခုလညွး သူတို့လငမွယား နကှထေိုငကွှတာကို မထူးစမွးတဲ့ သဘာဝတဈခုလို့ပဲ မှတထွငထွားတဲ့ပုံ။ စနွးကတော့ အပှင့သွားလား။ သူနဲ့ အသကအွရမွးကှာနတေဲ့ ကလေးမကို ဘယလွိုတှမှနွေး စညွးရုံးလိုကတွယွ မသိဘူး။ သုံးလေးရကတွော့ လူ့ သူ့ကို သညွးခံရလိမ့မွယွ။ အဲ့ဒါကှောသွှားရငတွော့ အဆငပွှပေါပှီ။ သူတို့လညွး ဒီမှာ တစေ နမှောမဟုတဘွူး။ သူတို့အစီအစဉနွဲ့ သူတို့ ရှိပှီးသား ” လို့ လူခန့ကွို ပှောပှလိုကတွော့တယွ။ လူခန့လွညွး . . .သုံး လေး ရကဆွိုရငတွော့ မဆိုးပါဘူးလို့ တှေးပှီး သကပွှငွးခှ လိုကရွတော့တာပေါ့။ ဦးတိတရွှောငကွ လူခန့ကွို စကားဆကပွှနတွယွ။ ” လူ့ သိပှီးပှီလား. . . ရှှဈေေးတှေ တကသွှားပှီ။ လူ့တော့ ထောပှီပဲ ”ဦးတိတရွှောငကွ ဝမွးပမွးတသာနဲ့ ပှောလိုကတွော့ လူခန့လွညွး စိတဝွငစွားသှားပှီး ” ဘယဈွေးဖှဈသှားလို့ လညွး ” ” တဈကပှသွားကို ၉ သိနွးကှောသွှားပှီ။ လူ့ရဲ့ . . . .” လူခန့နွဲ့ ဦးတိတရွှောငွ တဈယောကမွကှနွှာ တဈယောကကွှည့ပွှီး ပှုံးလိုကကွှပါတော့တယွ။ ….. ဦးတိတရွှောငွ ပှောတာမှနတွယွ။ သုံးရကလွောကအွကှာမှာ ဦးသောငွးငှေ လူခန့ကွိုခေါပွှီး စကားပှောတော့တယွ။” တကယတွော့ ငါဒီမှာ လာရှောငနွတောကို သမီးက ဘယမွသိပဲနမလေဲ။ သိတာပေါ့။

စိတဆွိုးနတေုနွး မို့လို့သာ ငါ့ဆီရောကမွလာသေးတာ။ တကယလွို့ သူရောကလွာခဲ့ရငလွညွး လောလောလတလွတွ ငါသူနဲ့မကှနွှာခငွှးဆိုငရွမှာ မဝံ့မရဲသေးဘူး ” ” အငွးလေ. . .ဦးလေးက ပေါကကွရတှေ လှှောကလွုပတွာကို။ ခုဆိုရငွ မခတတြာလညွး သူ့အမှိုးသား အသိုငွးအဝိုငွးမှာ မကှနွှာပကှစွရာတှေ ဖှဈကုနပွှီပေါ့ ” ” ဒါကတော့ စိတမွပူရဘူး ကိုယ့လွူရဲ့ ။ ခု အဘိုးကှီး အဖှားကှီးက သမီးပှီးရငပွှီးကော ဖှဈနကှတော။ သကထွားနဲ့ ငါ့ကိဈစမှာလညွး မောငကွှောသွူရ ကိုယတွိုငကွ အလိုတူ အလိုပါပဲလေ ” ” ဦးလေးတို့ သမီးယောကခြမ နှဈယောကကွတော့ ဟုတနွကှတောပဲ။ ဟိုလူကလညွး ကိုယ့ကွိဈစကိုယသွာ ရဲရဲရင့ရွင့ွ မပှောရဲမဆိုရဲတာ။ ယောကခြမကို မှှောကပွေးဖို့တော့ ရတယွ။ ယောကခြမကလညွး သိပမွကဲရှာဘူး ဆိုတော့ . . .တကယတွညွး တတလွညွး တတနွိုငကွှတဲ့သူတှေ ” ” အေးကှ။ မငွးပှောလညွး ခံရမှာပဲ မောငလွူခန့ရွဲ့ ။ ငါတို့ကလညွး မငွးပှောတဲ့အတိုငွး ဟုတနွတေော့တာကိုးး ဟားး ဟားး ဟားး ” ” အဲ့ဒါတှေ ထားပါတော့ . . .ခု ဦးလေး ဘာဆကလွုပမွယွ စဉွးစားလညွး ” ” ဒီလိုကှ . . . သကထွားရဲ့ ရှာက အငွးမဆိုတဲ့ မှို့ကလေးနားက။ အဲ့မှာ သူ့မိဘတှကေော အမှိုးတှပေါ ရှိတာ။

ငါ့အနနေဲ့ သကထွားတို့ဘကမွှာ အခှခခှငှေတွယွ။ သူတို့ရှာမှာ မဟုတရွငတွောငွ အငွးမမှို့ ပေါမွှာပေါ့။ အဲ့ဒါ ငါတို့ နဖေို့ထိုငဖွို့နဲ့ ရငွးနှီးစားဖို့ ငှလေိုတယွ။ ဒါကှောင့ွ ငါပိုငတွဲ့ဒီခှံကို ရောငွးမယလွို့ ငါဆုံးဖှတလွိုကပွှီ။ ရောငွးမယဆွိုတာမှာလညွး အခှားသူကိုရောငွးရငွ မငွးတို့တှေ အဆငမွပှဖှဈမှော ဆိုးတော့ ဦးပုကိုရောငွးမလားလို့ ငါတှေးတယလွေ။ သူ့မှာက ကားတှထေားဖို့ နရောအမှဲလိုနတော။ သူဝယဖွှဈသှားတော့ မငွးတို့လညွး ပှောဆိုပှီး ဆကနွလေို့ရတာပေါ့။ ဒါပမယေ့ွ ခကနွတောက ငါခုလို တလှဲလုပထွားတော့ အဘိုးကှီးကို သှားမတှေ့ ရဲဘူး။ အဲ့ဒါ မငွးကှားထဲက ပှောပေးပါလား ”” ကိုကှောသွူရက ဦးလေးကို မှှောကပွေးတုနွးက မှှောကပွေးပှီး ငှကတှေော့ ထုတမွပေးဘူးလား ” ” ထုတတွော့ပေးတာပေါ့ကှာ။ ဒါပမယေ့ွ အဲ့ဒီလိုမှိုးကှတော့လညွး ငါဘယယွူခငှပွါ့မလညွး။ မငွးပဲစဉွးစားကှည့လွေ။ ယောကခြမ နောကမွိနွးမယူဖို့ သမကဆွီ ပိုကဆွံလကဖွှန့တွောငွးရတယွ ဆိုတာ . . .ကှားလို့မှမကောငွး ။ လုပပွါကှာ . . .ဦးပုဆီသာ သှားပှောပေးစမွးပါ” ” ဦးပုကို ကှှ နတွောပွှောပေးတာတော့ ဟုတပွါပှီ။ ဒါပမယေ့ွ ဦးလေး မခတတြာအတှကကွော ထည့မွစဉွးစားတော့ဘူးလား။ ” ” သမီးအတှကကွ ဘာစဉွးစားစရာလိုလို့လညွးကှာ။

သူ့ယောကွှားဘကကွ ဘောစိတှေ။ ပှီးတော့ သားလေးကလညွး တဈယောကတွညွး။ သမီးကိုလညွး ခစှလွိုကကွှ တာတုနလွို့။ ဒီခှံရောငွးရတဲ့ ငှလေောကကွ သူ့အတှကွ ဘာမှ အရေးမကှီးပါဘူး။ ခုလောလောဆယွ အရေးကှီးနတောက ငါ့အတှကကွှ . . . . . .ဦးပုကို သှားစပပွေးစမွးပါ။ ငါလညွးအဆငပွှေ. . . မငွးတို့လညွး အဆငပွှအေောငလွို့ . . . .” ” အငွးပါ။ ဟုတပွါပှီ။ ကှှ နတွောွ မနကဖွနွ သှားပှောပေးမယွ ” ” ကှေးဇူးပါပဲကှာ . . .” လူခန့တွို့ ဆှာတပည့နွှဈယောကွ အပှနအွလှနွ စကားပှောနတေုနွး ” ဦးလေးနဲ့ မောငလွေး ထမငွးစားကှမယွ ” မကှီးက ညစာထမငွးစားဖို့ လာခေါတွာနဲ့ပဲ စကားစပှတသွှားတော့တယွ။ မကှီးနဲ့အတူတူ မသကထွားပါပါ လာပှီး ဦးသောငွးငှအနေားကိုကပလွို့ ” လာလေ . . .ကိုကှီး။ ထမငွးစားသှားကှမယွ ”ဟု ဦးသောငွးငှရေဲ့ လကကွိုဆှဲလှှကွ နှဈယကွသေား ပိကှိပိကှိလုပရွငွး ရှေ့ကနေ ထှကသွှားကှပါလကေော။ မကှီးက သူတို့နှဈယောကကွို ကှည့ကွနှခွဲ့ရငွး မှငပွှငွးကတဟွနဖွှင့ွ . . . ” မသကထွားမှား. . . ခုကှတော့ မနညတေုနွးက ငိုနရေ အောနွရတော သူမဟုတတွဲ့အတိုငွးပဲ။

သူမှားတှကေ သူတို့အသံတှေ မကှားခငှအွဆုံး။ တကယတွညွး တတလွညွးတတနွိုငတွဲ့ စုံတှဲတှေ။ ခုညလညွး ဘယလွို မခှိမဆန့အွသံတှေ ကှားရဦးမလညွး မသိဘူး ” ဆိုပှီး လူခန့ရွှေ့မှာပငွ မအောင့နွိုငမွအီးနိုငတွော့ဘဲ ရှဲ့ကာမဲ့ကာ ကဲ့ရဲ့ပှဈတငနွလတေေော့တယွ။ လူခန့ကွတော့ မကှနွှာတဈဖကကွို လှည့ထွားလိုကရွပှီး ပှုံးစိစိဖှဈနတေော့တာပေါ့။ _ ည အားလုံး အိပယွာဝငသွှားကှတော့ လူခန့လွညွး အခေါကကွငွ ပနွးကနလွေးယူပှီး ကားရှိရာကို ထှကခွဲ့တော့တယွ။ ဦးတိတရွှောငနွဲ့ တိုငပွငဖွို့ လိုအပလွာပှီလေ။ ဦးသောငွးငှကေ မစိတမွှှနပွှီး ခှံရောငွးမယွ ဘာဘာညာညာ လှှောကလွုပနွတော မဟုတလွား။ အခန့မွသင့ရွငွ ကိုယပွါ ဘုံပှောကမွယ့ကွိနွး။ ဦးတိတရွှောငနွဲ့တှေ့တော့ စားရငွးသောကရွငွး ဦးသောငွးငှရေဲ့ အစီအစဉကွို လူခန့ကွ ပှောပှလိုကတွော့. . . ဦးတိတရွှောငကွ လူခန့မွကှနွှာကို ပှုံးပှီး ကှည့လွိုကရွငွး ” လူ့ဆှာ ဦးသောငွးငှကေ ဒီခှံကို ရောငွးခငှတွယွ။ အကှောငွးက သူ့နောကမွိနွးမရဲ့ ဇာတိမှာ အခှသှေားခှ ကှဖို့။ ဘယသွူ့ကို ရောငွးခငှတွာလညွးဆိုတော့ အုံနာ ဦးပုကို။ ဦးပုကို ခှံဝယဖွို့ကှတော့ လူ့ကို တိုကတွှနွးခိုငွးတယွ။ ဦးပုက ဒီခှံကို ဝယမွယွ မဝယမွယွ မသခှောဘူး။ တကယလွို့ ဝယဖွှဈရငွ လူ့က ဦးပုဆီမှာ ခှင့တွောငွးပှီး ဆကနွခှငေ့ရွမယွ။ ဦးပုကမဝယဖွှဈဘဲ အခှားသူဝယသွှားရငတွော့ လူ့လညွး ဒီမှာ ဆကနွရဖေို့ခကပွှီ . .။

လူ့ပှောခငှတွာ ဒါပဲမဟုတလွား ” ” ဟုတတွယွ ဦးတိတရွှောငရွဲ့ အဲ့ဒါ ဘယလွိုလုပရွမလဲ ”ထိုအခါ ဦးတိတရွှောငကွ လကဖွှောကတွဈခကွှ တီးလိုကပွှီး ” ဘာလုပရွမှာလညွ လူ့ရဲ့ ။ ဒီခှံကို လူ့ဝယလွိုကတွော့ပေါ့။ ” . . . . . ဟု လူ့ခန့ကွို ခှံဝယဖွို့ အကှံပေးလတေော့တယွ။ ဦးတိတရွှောငကွ ဆကပွှီးပှောပှနတွယွ . . . ” ဒီခှံက အတောကွယှပွှီး မှို့အထှကွ ဟိုငွးဝေးလမွးမပေါမွှာ ရှိတာမှနတွယွ။ ဒါပမယေ့ွ ဒီဘကကွ သိပမွစညသွေးသလို မှို့နဲ့လညွး ဆယ့ငွါးမိနဈလောကွ သှားရသေးတာ မဟုတလွား။ အဲ့ဒီတော့ မှို့အစှနလွိုဖှဈပှီး လူနလညွေးနညွးသေးတယွ။ ခှံဈေးတှကလညွေး ဘာမှမရှိသေးဘူး။ လူ့ဆှာကီးကို မေးလိုကွ။ ဘယလွောကရွရငွ ထုတမွလဲလို့။ လူ့ဝယနွိုငတွဲ့ အနအထေားလောကဆွို ဝယလွိုကပွတေော့။ ဝ ထငတွယွ . . .လူ့ဆှာကီး ၂၀၀ လောကရွရငွ ထုတမွှာ။ ဘာလို့လညွးဆိုတော့ လှနခွဲ့တဲ့ တဈလလောကကွမှ ဟိုဘကဘွေးတဈခှံကှောွ အရောငွးအဝယွ ဖှဈသှားတာ ၂၂၀ နဲ့တဲ့။ ဒါကို သူလညွးကှားမှာပဲ။ ဒါပမယေ့ွ သူက ခုလကငွငွး ငှလေိုနတော မဟုတလွား။ တကယလွို့ ၂၀၀ ဆိုရငတွော့ ဈေးဆဈမနနေဲ့။ ဝယသွာ ဝယလွိုကတွော့။

” ” အေးဗှာ . . . ဦးတိတရွှောငွ ကောငွးမယထွငလွို့ လမွးညှှနမွှတော့ . . . နောကနွေ့ ဆှာ့ကိုမေးပှီး အဆငပွှရငွေ ဝယလွိုကတွော့မယွ။ ရှှတှတေေော့ ရောငွးပှဈရမှာပေါ့ ” လူခန့ကွ ဦးတိတရွှောငရွဲ့ အကှံပေးမှုကို အလှယတွကူ လကခွံလိုကလွရော ဦးတိတရွှောငလွညွး ရှှငပွှုံးသော အမူအရာဖှင့ွ ” ကောငွးတယွ လူ့။ ဝပှောတာကို လိုကလွုပလွို့ လူ့ ဘယတွော့မှ နောငတွမရစရဘေူး။ လူ့ ဒီခှံကို ဝယလွိုကရွငွ လူ့မှာ ခှံကယှဝွနွးကယှတွဈခု ပိုငဆွိုငသွှားမယွ။ လူ့ဆှာသမားလညွး ငှရေေးကှေးရေး အဆငပွှသှေားမယွ။ ပှီးတော့ ဦးပုကိုလညွး ဘာမှသှားပှီး နားပူနားဆာ လုပနွစရောမလိုတော့ဘူး။ ဒီလူကှီးက မိနွးမဆနတွော့ တခှို့နရောတှမှော ပှောလို့ဆိုလို့ အဆငပွှသလေောကွ တဈခါတလကှေ တော့လညွး ကိုးတိုးကတတွတရွယွ။ ပှီးတော့ ဒီခှံနဲ့ပတသွကပွှီး လူ့အတှကွ ရှေ့ဆကတွှေးထားတဲ့ အစီအစဉတွှေ ဝမှာ အမှားကှီး ရှိသေးတယွ ” ဟု ကောငွးခှီးသှဘာ ပေးလတယွေ။” ဟုတပွါပှီ ဦးတိတရွှောငရွယွ။ ခငဗွှားပှောတာတှကေို ကှှနတွောွ တသှမတေိမွးလိုကနွာပါ့မယွ။ ကှု ပအွတှကွ ခငဗွှားဘယတွော့မှ စိတမွပကှစွရပေါဘူး ” လူခန့ကွ ဦးတိတရွှောငကွို ထိုကဲ့သို့ ပှနပွှောလိုကပွှီး နှဈယောကသွား စကားစမှီ ပှောကှလို့ ည ၁၀နာရီခှဲလောကမွှာ ဦးတိတရွှောငွ ဆီကနေ ပှနခွဲ့ပါတော့တယွ။

လူခန့ကွ ” ရှှတေိုးတိုး ” ရှှဆေိုငကွိုသှားပှီး သူအပထွားတဲ့ရှှတှကေေို ရောငွးလိုကရွတယွ။ ဦးတိတရွှောငကွ ” တခါတညွးသာ အားလုံးရောငွးခဲ့တော့ကှာ။ ရှှဈေေးက မကဇွီမနွ ဖှဈနလေောကပွှီ။ ဒီထကတွကလွညွး နဲနဲပေါ့ ” လို့မှာလိုကတွာနဲ့ လူခန့လွညွး ရှှတှအေေားလုံးကို ရောငွးလိုကတွာ ဆိုငကွ တဈကပှသွား ၈ သိနွး ၉ သောငွးနှုနွးပေးတော့ ၃၅ ကပှသွားအတှကွ သိနွး ၃သုံးရာကှောွ ရတယလွေ။ အတိအကဆှို ၃၁၁၅၀၀၀၀ ။ ဝယရွငွးဈေး ၂၄၅ သိနွးကို ပှနရွောငွးတဲ့အခါ ၃၁၁၅၀၀၀၀ ရတယဆွိုတော့ ခှောကလွ တဈနှဈလောကအွတှငွးမှာတငွ လူခန့ွ ၆၆ သိနွးခှဲလောကွ မှတသွှားတာ။ ဒါကှောင့ွ လူခန့လွညွး ဦးတိတရွှောငကွို အကှိမကွှိမွ ကှေးဇူးတငမွိတော့တယွ။ ဦးသောငွးငှကေ သူ့ခှံကို သိနွး၂၁၀လောကွ လိုခငှပွမယေ့ွ လူခန့ယွူမယဆွိုတော့ သိနွး၁၉၀နဲ့ ပေးရှာတယလွေ။ ဒါပမယေ့ွ လူခန့ကွ သူတို့စုံတှဲအတှကွ မငွဂြလာလကဖွှဲ့ ၁၀သိနွးပှနထွည့ပွှီး သိနွး ၂၀၀ လောကအွထိ ပေးလိုကဖွို့ ရညမွှနွးထားတယွ။

ဒါကှောင့ွ လူခန့ဆွီမှာ ငှသေားအနနေဲ့ သိနွးတဈရာကှောလွောကွ ပိုနသေေးတာပေါ့။ ဒီငှပေိုတှကေို အိမသွယမွသှားခှ ငတွာနဲ့ ဘာလုပရွငွ ကောငွးမလဲလို့ ဆိုငရွှငွ ဒေါတွိုးတိုးကို အကှံဉာဏတွောငွးတော့ သူမက. . .၎င်းငျးငြးငွးဆီမှာ အပနွှံခဲ့ရငွ တဈလကို ငှတဈရောအတှကွ ၁ကှ ပနွဲ့ ၂၅ပှား အတိုးပေးနိုငကွှောငွး . . . . ငှေ တဈရာ့ဆယ့တွဈသိနွး ငါးသောငွးအတှကွ တဈလလှှငွ အတိုးနှုနွး တဈသိနွးလေးသောငွးခန့ွ ( ၁၃၉၃၇၅ ) လူခန့ွ ရရှိမှာဖှဈကှောငွး . . . သုံးလလှှငတွဈခါ အတိုးရှငွးပေးမညဖွှဈပှီး အပငွှပှနဖွေောလွိုပါက တဈလခန့ွ ကှိုတငွ အသိပေးပါရနွ အကှောငွး . . . စသဖှင့ွ ရှငွးပှပှောဆိုလရော လူခန့လွညွး ပှောရွှှငစွှာဖှင့ွ ပိုငှမှေားကို ရှှတေိုးတိုးရှှဆေိုငတွှငွ အပနွှံကာ ဘောငခွှာဖှတခွဲ့ပါတော့တယွ။ ……………… ဦးသောငွးငှကတေော့ ပှောတွာပေါ့။ ဘယသွူမှမသိလိုကဘွဲ ခှံရောငွးခှံဝယကွ သိုသိုသိပသွိပနွဲ့ ပှဲပှီးသှားတာကိုး။ တခါတညွး ရှေ့ နခေေါွ စာခှု ပခွှု ပပွှီး စာရှှကစွာတမွးတှအေားလုံး လူခန့ကွို အပလွိုကတွော့တာ။ အဲ့ဒီနောကွ လူခန့ပွေးတဲ့ သိနွး၂၀၀ကိုယူ အထုတအွပိုးပှငလွို့ ကားငှါးပှီး အငွးမကို ခကှခွှငွး ထှကခွှါသှားကှတော့တယွ။

လူခန့ကွ ဦးတိတရွှောငနွဲ့ တှေ့တဲ့အခါမှာ ပိုငှသေိနွးတဈရာကှောကွို ရှှတေိုးတိုး ရှှဆေိုငမွှာ အတိုးနဲ့ အပခွဲ့ကှောငွး ပှောပှလိုကတွော့ ဦးတိတရွှောငကွ လူခန့ကွို မိန့မွိန့ကွှီးပှုံးကှည့ပွှီး ” လူ့ တောငွ ဝ နဲ့အနနေီးလို့လား မသိဘူး။ တဖှေးဖှေး တောလွာပှီ။ မှနတွယွ လူ့။ ဝ သာ လူ့နရောမှာဆိုလညွး ဘာလုပရွမှနွး မသိသေးခငွ ငှပေိုကှီး လကထွဲကိုငမွထားဘူး။ ခုလို စိတခွှ ယုံကှညရွတဲ့နရောမှာ အတိုးရငွးပှါး လုပထွားမိမှာပဲ ”ဟု ခှီးကှူးထောပနာ ပှုလတယွေ။ ဒီလိုနဲ့ လူခန့တွဈယောကွ အခါတောပွေး ဦးတိတရွှောငရွဲ့ ကောငွးမှုနဲ့ မှို့စှနွ ဟိုကဝွေးလမွးမပေါကွ ဦးသောငွးငှပေိုငွ ခှံဝနွးကယှကွှီးကို ဝယယွူ ဖှဈလိုကတွော့တာပေါ့။ မကှီးမှသီကလညွး မောငဖွှဈသူ လူခန့ရွဲ့လုပရွပကွို ကှနပပွေီတိ ဖှဈနပေါတော့တယွ။ လူခန့ွ မကှီးမှသီနဲ့ စပါယရွာအောငဘွု တို့ဟာ တကညွီလကညွီနဲ့ အလုပကွို ကှိုးစားလုပကွိုငကွှပှီး ကိုယ့တွာဝနကွို ကိုယကွှအေောငွ ထမွးဆောငကွှတယွ။ စပါယရွာအောငဘွုကိုလညွး တစိမွးဆိုပှီး ဘေးဖယမွထားဘဲ မောငနွှမရငွးခှာတဈယောကလွိုပဲ သဘောထားကှတာကှောင့ွ လူခန့တွို့ခှံဝနွးလေးဟာ အတောကွို ပှောစွရာကောငွးတဲ့ ခှံဝနွးလေး ဖှဈနတေော့တာပေါ့။ …………… ခုနောကပွိုငွး မကှီးနဲ့အောငဘွု တပူးတှဲတှဲဖှဈနသလေိုပဲ။

တှေ့လိုကရွငွ နှဈယောကသွား ရယလွို့ပှုံးလို့။ သူတို့နှဈယောကွ ဘယအွခှအနတှေေေ ဖှဈနကှပှေီလညွး ဆိုတာ လူခန့မွေးကှည့ွ ရတော့မယွ။ ဒါပမယေ့ွ ကာယကံရှငတွှကေို မမေးခငွ ဦးတိတရွှောငနွဲ့ တိုငပွငကွှည့တွော့ ၎င်းငျးငြးငွးက . . . ” အလကားပါကှာ . . . သူတို့နှဈယောကွ ကှိုကကွှတာ မဟုတပွါဘူး။ ရှယကွောငွးတှဖှဈတေဲ့ သူစိမွး မိနွးမတဈယောကနွဲ့ ယောကွှားတဈယောကွ တဈခှံတညွးမှာ အတူတူနတော ကှာလာတော့လညွး တခါတလေ သရိုးသရီလေးတှေ ဖှဈလာတတတွာပေါ့။ ဒါ သဘာဝပဲလေ။ စိတပွူမနစမွေးပါနဲ့ လူ့ရယွ . . .” လို့ လူခန့ကွို ပှနပွှောတယလွေ။ ဒါနဲ့လူခန့လွညွး အဲ့ဒီကိဈစကို ဘာသိဘာသာ နလေိုကတွော့တယွ။ ဦးတိတရွှောငပွှောတာမှနနွပှေီ။ နောကတွဈလလောကွ ကှာတော့ စပါယရွာ အောငဘွုက လူခန့ကွို ပှောလာတယွ။” ကားဆှာ ကှှနတွောွ မိနွးမယူတော့မယွ။ ဈေးနားက ကှှနတွောတွို့ ကုနခွနှကှဆေိုငမွှာ အလုပလွုပတွဲ့ သူဇာနဲ့လေ . . .။ အဲ့ဒါ . . .ကှှနတွောတွို့ လကထွပပွှီးသှားရငလွညွး ခုကှှနတွောနွနတေေဲ့ တဲလေးမှာ တဈလလောကတွော့ ဆကနွပေါရစေ။ ဒီကှားထဲ နစရော ရှာခငှလွို့ပါ။ အဲ့ဒါလေးခှင့တွောငွးတာ . . .” တဲ့။ သူဇာ ဆိုတဲ့ကောငမွလေးက အသားညိုညို မကှနွှာဝိုငွးဝိုငွး အရပပွုပုနဲ့ ။

ကိုယလွုံးလေးလှပှီး ရုပရွညလွေးက သနားကမား။ ဆံပငလွညွး အတောသွနတွယွ။ လူခန့နွဲ့ ဒီကလေးမကလညွး အရငွးအနှီးကှီး မဟုတတွောငွ မစိမွးကှ။ သို့ပမယေ့ွ မိမိရဲ့စပါယရွာ အောငဘွုနဲ့ ဘယအွခှိနမွှာ ဘယလွိုတှေ ကှိုကသွှားကှတယွ ဆိုတာကိုတော့ လူခန့လွညွးမတှေးတတွ။ မေးလညွးမေးမနတေော့။ ” အောငဘွုရယွ မငွးနဲ့ ငါနဲ့က ပှောရမယ့လွူတှလေား။ ငါကကားဆှာမို့လို့သာ လေးစားသမှုနဲ့ ဆှာသမား ဘာညာခေါနွတော။ တကယဆွို မငွးက ငါ့ထကွ နှဈနှဈတောငကွှီးသေးတယွ။ ခု ငါတောငွ အသကကွ ၂၅ နှဈရှိနပှေီဆိုတော့ မငွးဆိုရငွ အသကွ ၂၇ နှဈထဲမှာဖှဈနပှေီ။ အိမထွောငတွဈခုကို တညထွောငဖွို့ အခှိနမွစောတော့ပါဘူး။ ပှီးတော့ မငွးမှာလညွး စုထားဆောငွးထားတာတှေ ရှိနပှေီ မဟုတလွား. . . ။ နဖေို့ထိုငဖွို့ ကိဈစကိုလညွး ဘာမှပူမနနေဲ့။ ဒီမှာ အဆငပွှရငွေ ဒီမှာပဲ ဆကနွပေေါ့ ” . . . လူခန့ကွ အောငဘွုကို ပှနပွှောလိုကတွော့ အောငဘွုလညွး လူခန့ကွို ကှေးဇူးအထပထွပွ တငသွှားပါတော့တယွ။ ………. အောငဘွုနဲ့ သူဇာ ဘုနွးကှီး သုံးပါးပင့ွ . . .မငွဂြလာဦးဆှမွးကပွ . . .တရားနာ . . .ရုံးတကလွကမွှတထွိုးပှီး အကဉွှးပဲ မငွဂြလာ ဆောငလွိုကကွှတယလွေ။ မငွဂြလာဆောငလွညွး ပှီးကော သူဇာနဲ့အတူ ညီမဖှဈတဲ့ သီတာပါ လူခန့တွို့ခှံထဲကို ပါလာလရေဲ့ ။

သူဇာက အသကွ ၂၃ နှဈလောကရွှိပှီး သီတာလေးကတော့ ၂၀ လောကပွဲ ရှိလိမ့ွဦးမယထွငပွ။ ညီအဈမနှဈယောကစွလုံး ဈေးနားက ကုနစွုံဆိုငမွှာ အလုပလွုပကွှတာ။သူဇာတို့ ညီအဈမနှဈယောကွ တိုးလာတော့ လူခန့တွို့ခှံထဲမှာ အရငကွထကစွာရငွ လူပိုစညသွှားတယွ။ အောငဘွုနဲ့ သူဇာ လငမွယားက တဲလေးမှာနကှပှေီး သီတာ့ကိုတော့ ညားခါစလငမွယားနဲ့ တဲသေးသေးလေးထဲမှာ အတူမထားသင့တွာမို့ မှသီ အဖောရွအောငွ အိမမွကှီးထဲမှာ ခေါထွားလိုကရွတယလွေ။ မနကွ. . . လူခန့နွဲ့အောငဘွု ကားထှကတွဲ့အခှိနွ သူတို့ညီအဈမကိုပါ ခေါသွှား . . . ဈေးဘကခွပှေးပှဈခဲ့. . .ညနေ ဈေးသိမွးတော့ပတကွှို ကားမှာနခေိုငွးပှီး ကားနားခှိနမွှ အိမကွိုအတူတူ ပှနကွှရတာပေါ့။ ကှာလာတော့ အိမမွှုကိဈစတှေ မကှီးတဈယောကတွညွး မနိုငတွာနဲ့ ကူညီညာလုပဖွို့ လူခန့ကွ သီတာ့ကို အလုပထွှကခွိုငွး လိုကတွော့တယွ။ . ဒီလိုနဲ့ သူတို့ငါးယောကွ ခှံထဲမှာ သင့သွင့မွှတမွှတွ နလောကှရငွး ခှောကလွလောကကွှာတဲ့အခါ . . ရှာမှာရှိတဲ့ . . သူဇာတို့ရဲ့ဖခငကွှီး ဆုံးပါးသှားပှနတွယွ။ မိခငဖွှဈတဲ့ ဒေါနွှဲ့နဲ့ မောငအွငယဆွုံးလေး မောငသွူရတို့ ကနှရွဈခဲ့ကှပှီး ဖခငကွှီးမဆုံးခငွ ဆေးဖိုးဝါးခ စရိတတွှထေောငွးလို့ ပိုငတွဲ့ဝိုငွးလေးကို ရောငွးလိုကရွတော့ ခုအခါမှာ နစရောမရှိတော့ပဲ အတောွ ဒုကခြရောကနွကှလရေေဲ့ ။

သူဇာတို့ညီအဈမကလညွး သူတို့ရဲ့အပူကို လူခန့ွ တို့မောငနွှဈမ သိအောငွ မပှောရှာပါဘူး။ သူဇာ့ခငပွှနွးဖှဈတဲ့ အောငဘွုကတော့ သိလား မသိလား မပှောတတွ။ သူတို့ညီအဈမနှဈယောကွ မကှနွှာမကောငွးဘဲ တမှိုငဆွှေးဆှေး ဖှဈနကှတော တှေ့ရလို့ လူခန့တွို့က ခေါမွေးကှည့မွှ သူတို့ရဲ့ အပူသောကကို သိကှရတာ။ဒါနဲ့ လူခန့လွညွး အောငဘွုနဲ့တိုငပွငပွှီး မိမိက ငှစေိုကထွုတလွို့ သူတို့လငမွယားနနတေေဲ့ တဲလေးကို လူထပနွနေိုငအွောငွ သှပမွိုးထရံကာ တဈထပအွိမလွေးအဖှဈ ပှငဆွောကလွိုကတွော့တယွ။ အဲ့ဒီနောကွ ဒေါနွှဲ့တို့ သားမိကိုပါ သူဇာတို့လငမွယားနဲ့ အတူ ခှံထဲမှာလာနဖေို့ လူခန့ကွ ခေါထွားလိုကတွော့ . . . ထိုမိသားစုဟာ လူခန့အွပေါမွှာ ကှေးဇူးရှငကွှီး တဈယောကလွိုကို မှတထွငလွေးစား နကှတေော့တာပေါ့။ ……… လူခန့ဘွဝမှာ မိမိနဲ့ မကှီး မောငနွှမနှဈယောကတွညွး ခှောကခွှောကသွှေ့ သှေ့ ရှိရာက . . . စပါယရွာအောငဘွုကို အကှောငွးပှု ပှီး ၎င်းငျးငြးငွးမိနွးမနဲ့ မိနွးမဘကကွ ဆှမှေိုးတှပေါ ရောကလွာကှတော့ လူခန့တွို့ဘဝလညွး အတောကွို စိုပှေ သိုကဝွနွးသှားတော့တယွ။ ဆှမှေိုးသညာရှားပါးလှတဲ့ လူခန့တွို့မောငနွှမဟာ အခှိနတွိုအတှငွးမှာပဲ ထိုသူတှကေို ခငမွငတွှယတွာသှားခဲ့ကှသလို . . . ထိုသူတှကလညွေး လူခန့တွို့ကို အားကိုးအားထားအနနေဲ့ ခစှခွငလွေးစားကှလှှ ကွ။

အောငဘွုရဲ့ ယောကဖွ မောငသွူရလေးက လူခန့ွ ကှောတွတလွှောတွတတွာကို သိသှားတော့ စိတဝွငစွားသှားပှီး သငကွှားပေးဖို့ တောငွးပနတွာကှောင့ွ လူခန့လွညွး ဦးတိတရွှောငရွဲ့ ခှင့ပွှုခကှနွဲ့ အားတဲ့အခှိနတွှမှော မောငသွူရကို ကှောနွညွးလှောနွညွးတှေ သငကွှားပေးနတေော့တာ။ အဲ့ဒီလိုပဲ အောငဘွုကလညွး မောငသွူရဆီကနေ ကားမောငွးသငရွငွး ခုဆိုရငွ အတောကွို စိတခွလှကခွှ မောငွးနိုငနွပှေီ။ …… နောကထွပတွဈနှဈလောကွ ကှာတဲ့အခှိနွ . . မောငသွူရလညွး ပညာကုနသွလောကရွှိ အောငဘွုလညွး လကလွှှတနွိုငတွဲ့ အခှအနလေညွေး ရောကကွော ဦးတိတရွှောငကွ လူခန့ကွို စကားဆိုလာတော့တယွ။” ဒီမှာ လူ့ . . .ခုဆိုရငွ ဒီဘကကွ တဖှေးဖှေးနဲ့ စညလွာပှီ။ အစိုးရပှောငွးကတညွးက လူ့ခှံရှေ့ က လမွးမကှီးကို အသဈခငွးထားတာ . . ကှည့လွိုကစွမွး။ ဖှူးနတောပဲ။ နောကဆွို ဒီဘကတွှမှော ကားဂိတတွှေ ဘာတှတေောငွ ပှောငွးခှ ငရွငပွှောငွးလာနိုငတွယွ။ ခုတောငွ လမွးကောငွးပှီး မီးတိုငတွှေ ထိနနွအေောငလွငွးနတေော့ ညဘကွ လညှငွေးခံရငွး ကား ဆိုငကွယွ စသဖှင့ွ ထှကစွီးကှတဲ့လူတှေ တဈနေ့ထကတွဈနေ့မှား လာကှပှီ။

အဲ့ဒီတော့ လူ့က ကားဆကမွမောငွးနဲ့တော့။ မောငသွူရနဲ့အတူတူ လူ့ရဲ့ခှံရှေ့မှာ အခေါကကွငွ ဘဲကငွ ကှေးအိုး စတာတှရေောငွးတဲ့ တရုတအွစားအစာဆိုငဖွှင့ွ . . ။ အဘိုးကှီးကို နောကထွပွ စပါယရွာ တဈယောကထွပရွှာခိုငွးပှီး ကားကို အောငဘွုနဲ့လှှတလွိုကွ။ သူ့မှာလညွး ကားလေးလိုငစွငရွနပှေီပဲ။ မှို့ထဲ ပတမွောငွးတာလောကကွ ကိဈစမရှိပါဘူး။ ” ဦးတိတရွှောငရွဲ့ အကှံပေးမှုကို လူခန့နွားထောငပွှီး ကားကို အောငဘွုနဲ့ လှှဲပေးလိုကတွာကတော့ ဟုတပွါပှီ။ ဦးပုကိုလညွး ကှည့ပွှောလို့ရပါတယွ။ ပှီးတော့ အောငဘွုက နဂိုလကွတညွးက သူရှာပေးထားတဲ့ သူ့လူပဲ. . .သူနဲ့ရငွးနှီးပှီးသား။ ” ကှု ပကွ ကားဒရိုငဘွာအလုပကွို စှန့လွှှတပွှီး ဒီခှံရှေ့ မှာ ကှောလွှောွ ရောငွးရမယဆွိုတာကတော့ မှို့ထဲမှာလညွး ဒါမှိုးတှကေ ရနတောပဲ။ လူတှကေ မှို့ ထဲမှာပဲ ဝယစွားကှမှာပေါ့။ ဒီကို လာစားကှပါ့မလား . . .ကှုပစွိုးရိမတွာလေးကို ပှောပှတာပါ ” ဆိုပှီး စောဒက ပှနတွကလွိုကတွော့ ဦးတတရွှောငကွ လူခန့ရွဲ့ မကှနွှာကို လေးလေးနကနွကွ စိုကကွှည့ရွငွး ” ဒီလိုရှိတယွ လူ့ ရဲ့ ။ အလုပတွဈခုကို လုပတွော့မယဆွိုရငွ ဖှဈမှ ဖှဈပါ့မလားဆိုတဲ့ သံသယစိတမွှိုး ဘယတွော့မှ မထားရဘူး။ မဖှဈဖှဈအောငွ လုပမွယဆွိုတဲ့ စိတဓွာတမွှိုးနဲ့ ရဲရဲရင့ရွင့ွ ဆောငရွှကရွတယွ။

လူ့ရဲ့ နရောကို သူတို့မလာမှာစိုးရငွ လာခငှအွောငလွုပရွမယွ။ မှို့ ထဲက လူတှဟော တဈနေ့တာအလုပတွှေ ဖိဆီးပှီး မှားသောအားဖှင့ွ စိတတွှေ မှနွးကပှနွကှတော မှားတယွ။ အဲ . . .လူ့ ဆိုငကွို ရောကတွာနဲ့ သူတို့ရဲ့ မှနွးကပှနွတေဲ့စိတတွှေ အနညွးနဲ့အမှား ပှလှေော့သှားအောငွ လူ့က ဝနဆွောငမွှုပေးနိုငရွမယွ။ လူ့မှာမှို့ထဲက ဆိုငတွှထကသွောတာက နရောအကယှအွဝနွးပဲ။ လူ့ ခှံထဲကိုရောကလွို့ သူတို့ရဲ့ စိတတွှေ ထှကပွေါကရွသှားပှီ ကှနပနွှေဈသိမ့မွှု ရသှားကှပှီဆိုရငွ လူ့ဆီကို မရောကရွောကအွောငွ သူတို့လာကှတော့မှာ။ ပှီးတော့ ဝ တဈခု အာမခံနိုငတွာ ရှိသေးတယွ။ အဲ့ဒါက. . . ဝ လူ့ကို သငကွှားပေးထားတဲ့ ပညာတှဟော ဝတို့ မှိုးရိုးစဉဆွကွ ထိနွးသိမွးလာခဲ့ကှတဲ့ တရုတနွနွးတှငွး ဟငွးခှ ကပွညာတှပေဲ။ ပှောရရငွ ပီကငွး လကရွာစဈစဈတှပေေါ့။ ဒါကှောင့ွ လူ့ရဲ့လကရွာကို လူ့ဘယတွော့မှ အထငမွသေးလိုကနွဲ့။ လူ့ရဲ့ လကရွာကို မှီတဲ့သူဆိုတာ ဒီလို ခရိုငမွှို့သာသာ တိုငွးခှဲမှို့မှာမပှောနဲ့ ရနကွုနလွို မနတြလေးလို မှို့ ကှီးတှမှောတောငွ နှဈယောကသွုံးယောကအွပှငွ ပိုမရှိဘူး။ ဒါကို ဝ ရဲရဲကှီး အာမခံနိုငတွယွ။ ဒါ့ကှောင့ွ ဝ အကှံပေးတာကိုသာ ယုံယုံကှညကွှညွ လကခွံပှီး ရဲရဲကှီး လုပပွှဈလိုကစွမွးပါ လူ့ရယွ ” ဟု အရှညသွဝေးရှငွးပှ တိုကတွှနွးလတယွေ။

လူခန့လွညွး ဦးတိတရွှောငရွဲ့ စကားကို နားထောငရွငွ အမှားမရှိဘူးဟု ယုံကှညတွာကှောင့ွ ထှထှထေေူးထူး စဉွးစားမနတေော့ဘဲ ၎င်းငျးငြးငွးရဲ့ အကှံပေးခှ ကကွို အလှယတွကူပငွ လကခွံ ခေါငွးငှိမ့လွိုကပွါတော့တယွ။လူခန့နွဲ့ အောငဘွု ကားအုံနာ ဦးပုဆီကိုသှားပှီး. . . လူခန့ကွ တရုတအွစားအစာ ဆိုငဖွှင့တွော့မှာမို့ ကားမမောငွးတော့ကှောငွး . . .ထို့ကှောင့ွ အောငဘွုကို ကားဆကမွောငွးခှင့ွ ပှုပါရနအွကှောငွး စသဖှင့ွ ပှောပှတောငွးဆိုကှတော့ ဦးပုက မကှနွှာသိပမွကောငွးလှဘူး။ ” လုပပွေါ့ကှာ။ မငွးတို့ လုပသွမှှ ခံရမှာပဲ။ စိတကွှိုကသွာ လုပပွတေော့။ စပါယရွာလညွး ငါရှာမပေးနိုငဘွူး။ မငွးတို့ဘာသာမငတွို့ရှာကှ ။ ညနကေားသိမွးလို့ ပှနလွာရငွ ငါငှရှငွေးပေးမယွ။ ” လို့ ဆောင့ဆွောင့အွောင့အွောင့ပွှောလှှတတွာနဲ့ လူခန့တွို့နှဈယောကလွညွး ကုတပွှီးပှနလွာခဲ့ရတယွ။ ” ဦးလေးရဲ့ ကားကို သပသွပွ ခှံတဈခှံလိုကန့ပွှီး ထားပေးမှာပါ။ ဟို စားသောကဆွိုငကွိဈစတှနေဲ့ လုံးဝ မရောစရပေါဘူး ” မပှနခွငွ လူခန့ကွ မရဲတရဲနဲ့ ကတိပေးလိုကတွော့ ” လုပခွငှသွလိုလုပွ ” ဆိုပှီး ဘုခညွှးတောလှှတနွလေို့ လူခန့တွို့လညွး အခှအနမေကေောငွးတာနဲ့ မှနမွှနလွဈခဲ့ကှတော့တာပေါ့။ အပှနလွမွးမှာ လူခန့နွဲ့ အောငဘွု စကားပှောဖှဈကှတယွ။ ” ဟုတတွော့လညွး ဟုတတွယွ ကိုအောငဘွုရဲ့ ။ ကှုပွ စားသောကဆွိုငဖွှင့မွှာက သူ့ရဲ့ နတကွိဈစနဲ့ ဖှောင့ဖွှောင့ကွှီးကို ဆန့ကွှ ငနွတေော့တာ။

အဖိုးကှီး တငွးမယဆွိုလညွး တငွးစရာပဲ။ ” ” စိတမွပူပါနဲ့ ကားဆှာရယွ အဖိုးကှီးမကှနပလွေညွး ခုအခှိနမွှာ သူကှုပတွို့ကို ပှဈပယလွို့ မရပါဘူး။ သူ့အသကကွ ၆၀ လောကဖွှဈနတေော့ အကပှိုငွးရောကနွပှေီလေ။ အခှားကားတှကလညွေး တဖှေးဖှေးပကှလွာတော့ ထငသွလောကွ ငှကမဝေငတွော့ဘူး။ဒီကှားတယွ ကှု ပတွို့လို ယုံကှညပွှီး မကှနွှာလှှဲရတဲ့ ဒရိုငဘွာတှေ စပါယရွာတှကလညွေး အရှားသား။ အဲ့ဒီကား အဲ့ဒီလူတှနေဲ့ အရှုံးမပေါအွောငွ မနညွး ရပတွညနွရလေောကတွယွ။ သူ့မှာ အားကိုးအားထားပှု ရလောကအွောငွ ဝငငွှရပှေီး ကားသန့သွေးတာဆိုလို့ ကှုပတွို့ကားပဲရှိတော့တာ။ ဲဒီတော့ ကားဆှာ စားသောကဆွိုငဖွှင့မွှာ သူသိပဘွဝငမွကှပမယေ့ွ ကှုပကွို ဒရိုငဘွာ ထပခွန့ဖွို့ကိုတော့ ခှင့ပွှုရတာပေါ့။ မှို့ထဲတဈဝိုကနွဲ့ ဈေးပတဝွနွးကငှကွ မိတမွှနသွမှှကလညွး ကှုပတွို့နှဈယောကမွှ ကနွှာတှနေဲ့ပဲ ရငွးနှီးပှီးသား မဟုတလွား။ သူအခှား ဒရိုငဘွာတငရွငွ လကရွှိ အလုပဖွှဈနတေဲ့ ဂယပွေါကလွေးပါ မှတသွှားမှာပေါ့။ နောကတွဈခုက နရော. . . .။ ဒီခတွကှေီးထဲမှာ ခုလို ကားအကှီးတဈစီး ထားရအောငွ နရောတဈခုရဖို့ဆိုတာ အတောကွိုမလှယတွဲ့ကိဈစ။

ခုအခှအနကေေ သူကှု ပကွို ဒရိုငဘွာဆကခွန့လွိုကတွာနဲ့ သူ့ကားကို ဖရီးထားဖို့ နရောကောငွးတဈခုက အဆငသွင့ရွှိနပှေီးသားလေ။ သူ ဒီအခှင့အွရေးကို ဘယလွကလွှတခွံပါ့မလညွး။ ဘိုးတောကွှီးက လူလညကွှီးပါ။ ဆှာသမား လုပစွရာရှိတာသာ စိတဖွှောင့လွကဖွှောင့ွ ဆကလွုပတွော့ ” ” ဟုတပွါပှီ။ ကိုအောငဘွုရယွ . . .။ ကှု ပလွညွး . . . တကယတွမွး အရေးရယွ အကှောငွးရယဆွို သူကိုးကှယပွသနတေဲ့ နတတွှကေ သူ့ကို ဘာတဈခုမှ အကူအညီမပေးနိုငဘွူး။ သူ့ကို စတနောထားဆကဆွံတဲ့ ကှုပတွို့ကပဲ ကူညီစောင့ရွှောကနွိုငမွယွ . .ဆိုတာ အဘိုးကှီး တဈနေ့တော့ နားလညလွာမယွ. . . လို့ ယုံကှညပွါတယွ။ လူခန့ရွဲ့ ခှံက မှ ကနွှာစာ ပေ ၁၀၀ လောကကွယှပွှီး နောကကွို ပေ ၃၀၀ လောကွ ရှညသွှားတာ။ လူခန့ကွ ခှံရှေ့ ညာဘကထွောင့လွေးမှာ ကှနကွရဈ အနညွးငယွ ခငွးလိုကပွှီး ကှောဖွို့လှောဖွို့ ဒယတွှေ မီးဖိုတှနေဲ့ ဆိုငခွုံကိုပါ နရောခလှိုကတွယွ။ မှကေိုပှောငအွောငလွှညွး မာကှူရီမီးကို ထိနနွအေောငထွှနွးပှီး ဝိုငွးတှကေိုလညွး ဆိုငခွုံနဲ့ မနီးမဝေးတှမှော စနဈတကှ တညခွငထွားတာ။ စစခှငွးအနနေဲ့ ဝိုငွးခုနှဈဝိုငွး ခထှားပှီး တဈဝိုငွးကို ထိုငခွုံ လေးခုံထိုးထားတယွ။

အစားအစာတှကေိုလညွး အမယွ အမှားကှီး မရောငွးသေးဘဲအခေါကကွငွ ဘဲကငွ ကှေးအိုး ကှေးအိုးဆီခှ ကွ ထမငွးကှောွ ထမငွးပေါငွး ခေါကဆွှဲကှောွ ကှဇံကှောွ စတဲ့ အမယခွုနှဈမှိုးလောကနွဲ့ စတငလွိုကတွာလေ။ ဦးတိတရွှောငရွဲ့ အကှံပေးခကှအွရ လူခန့ဟွာ ဆိုငစွဖှင့မွယ့ွ မနကနွဲ့ နေ့လညပွိုငွးတှမှော မှို့ထဲကိုပတပွှီး ကားဆှာဘဝက ရငွးနှီးခဲ့ကှတဲ့ ကုနစွုံဆိုငွ ကုနစွိမွးဆိုငွ ပိုငရွှငတွှေ . . .ကုနသွညပွှဲစားတှေ . . . ပှဲရုံပိုငရွှငတွှကေို အခေါကကွငနွဲ့ ဘဲကငွ အမှညွးနဲနဲစီ လိုကဝွလေို့ ဆိုငကွှောငွှာခဲ့တယွ။ ထူးခှားကောငွးမှနလွှတဲ့ လူခန့ရွဲ့လကရွာကို မှညွးစမွးပှီးကှတဲ့နောကွ ထိုသူတှေ စှဲလနွးသှားကှပှီး လူ၁၀ယောကမွှာ ၉ ယောကလွောကကွ အဲ့ဒီညမှာပဲ လူခန့ရွဲ့ဆိုငကွို ရောကလွာကှတော့တာပေါ့။ လူခန့ဟွာ ထငမွှတမွထားပဲ ဆိုငစွစဖှင့ခွှငွး ညမှာပဲ အတောရွောငွးလိုကရွတယွ။ နောကနွေ့တှမှောလညွး တဆင့စွကား တဆင့ကွှားပှီး လူခန့ရွဲ့ဆိုငကွို လာရောကွ စမွးသပစွားသုံးသူတှေ အမှားအပှား။ အထူးသဖှင့ွ လူခန့ရွဲ့ဘဲကငနွဲ့ အခေါကကွငဟွာ တဈပတဆွယရွကအွတှငွးမှာပဲ လူခန့တွို့ နယတွဈဝိုကမွှာ နာမညကွှီးသှားပါလကေော။

လူခန့ကွ ဆိုငနွာမညကွို ” မှို့ စားကှီး ” လို့ပေးထားတော့ လူတှပေါးစပဖွှားမှာ မှို့ စားကှီး ဘဲကငနွဲ့ အခေါကကွငမွှ မစားဘူးသေးရငွ ခတွမမှေီတော့ဘူးလိုကို ဖှဈကုနကွှတော့တာ။ဘဲကငွ အခေါကကွငွ နာမညရွသှားတော့ လူတှဟော မှို့ထဲနဲ့ နီးတယဝွေးတယွ သိပမွကှည့ကွှတော့ဘူး။ စိတပွှလကပွှေောကွ ဆိုငကွယစွီးရငွး ကားစီးရငွးနဲ့ လူခန့ရွဲ့ ဆိုငကွို လာထိုငကွာ ပှောပွှဲစားကှတော့တယွ။ အစားအသောကကွလညွး ကောငွးပှီး ခှံကှာဝွနွးကယှနွဲ့ဆိုတော့ စိတရွောကိုယပွါ လှတလွပပွေါ့ပါးရတယွ မဟုတပွါလား။ လူခန့ဟွာ တဈလအတှငွးမှာပဲ ဝိုငွး၇ဝိုငွးကနေ ၁၅ဝိုငွးအထိ တိုးလိုကရွပှီး ရခေဲသတြတောပုံးကှီး တဈခုဝယလွို့ ရခေဲစိမအွအေးတှကေိုလညွး ရောငွးခှ နရတေော့တယွ။ ဒါတောငွ ပကစွီနဲ့ ကိုကာကိုလာက . . သူတို့ရဲ့ မတရွပရွခေဲသတြတောတှေ လာထားပေးပါရစလေို့ ခှင့တွောငွးနကှတောကို လူခန့ကွ ”ဆိုငခွနွးသခှောမဖှဲ့ ရသေးလို့ နောကလွလောကမွှ လာထားပါ ”. . .လို့ တောငွးပနထွားရသေး။ အဲ့ဒီလို . . .လူခန့ရွဲ့ ဆိုငကွ မထငမွှတဘွဲ ရောငွးအားကောငွးနတေော့ ကာယကံရှငဖွှဈတဲ့ လူခန့ကွော. . . ဒိုငခွံကူညီရတဲ့ မောငသွူရ မကှီးမှသီ ဒေါနွှဲ့ သီတာတို့တှလညွေး အားရတယကွိုvမရှိတော့ဘူး။ ဒါနဲ့ လူခန့လွညွး စားပှဲထိုးဖို့နဲ့ လကတွို့လကတွောငွးခိုငွးဖို့ အတှကွ အနီးပါးနားက ကောငလွေးနှဈယောကကွို နစေားနဲ့ ထပခွေါလွိုကရွတော့တယွ။

မအားတဲ့ကှားထဲက မကှီးမှသီနဲ့ ဒေါနွှဲ့တို့က ဝိုငွးတှရေဲ့ မလှမွးမကမွးမှာ ပနွးပငတွှေ သဈခှစငတွှေ ရှကလွှပငတွှေ စိုကပွှိုးကှပှနတွယွ။ မောငသွူရကလညွး အောငဘွုနဲ့တိုငပွငပွှီး အောငဘွု အားတဲ့အခှိနတွှမှော ပနွးပငတွှကှေားထဲ အလှမီးတှေ လိုကဆွငကွှပှနတွော့ ထိုအလှအပ ပသာဒမှငကွှငွးတှဟော ဆိုငကွိုလာသမှှ ဧည့သွညတွှရေဲ့ စိတကွို ညှို့ယူဖမွးစား ဆှဲဆောငကွှတော့တာပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ လူခန့လွညွး တဈလကှောွ နှဈလလောကွ ဆိုငဖွှင့ပွှီးကော . . .ဆိုငရွဲ့ ရောငွးအားအရ .ခုဆိုငခွုံခငွးထားတဲ့ ခှံရှေ့ ညာဘကထွောင့နွရောမှာ ပေ၂၀ x ၄၀ လောကကွယှမွယ့ွ ဆိုငခွနွးတဈခနွးကို သဈသားတိုငထွောငွ . . သှပမွိုး. . . အုပနွဲ့သံဇကာကာပှီး တညဆွောကမွှ ဖှဈတော့မယလွို့ ဆုံးဖှတခွကွှ ခလှိုကပွါတော့တယွ။ဦးတိတရွှောငကွို တိုငပွငတွော့ . . . ” လူ့ဆိုငရွဲ့ ရောငွးအားကို လူ့သိနတောပဲ။ တဈလ နှဈလနဲ့တငွ လူ့ ဒီလောကရွောငွးကောငွးနရငွေ နောကဒွီထကွ ပိုရောငွးကောငွးဖို့ပဲ ရှိတော့တယွ။ မယုံရငလွူ့စောင့ကွှည့နွေ။ ဝ သငပွေးထားတဲ့ ဘဲကငနွဲ့ အခေါကကွငွ လကရွာတှကေို အနယနွယွ အရပရွပကွနကေို တကူးတက လူ့ဆီမှာ လာစားကှလိမ့မွယွ။ ဘာလို့လညွးဆိုတော့ ခု ရနကွုနမွှာ နာမညကွှီးနတေဲ့ ရှှဘေဲ ဘဲကငဆွိုတာတောငွ ဝရဲ့ ဘဲကငွ လောကမွကောငွးလို့ပဲ။

အဲ့ဒီတော့ ဆိုငကွိုလညွး ကရောကွမယွ ဆောကမွနနေဲ့တော့။ ရနကွုနဆွိုငတွှလေို သံဘောငတွှခှေေ . . .သှပထွူထူမိုး။ တဖကခွှံဘကကွ အခှမွးကိုပဲ အုတတွံတိုငွးကာ ကနှတွဲ့ မကှနွှာစာသုံးဘကကွို သံပနွးတံခါးတှေ အလူမီနီယံ ဆှဲတံခါးတှတပွေ . . . ဝိုငွးတှကေိုလညွး ထပတွိုးဖို့လုပွ။ မီးဖိုခှောငကွိုလညွး ကောငွးကောငွးနရောပေးရမယွ။ သန့သွန့ရွှငွးရှငွး လုပရွမယွ ” ဦးတိတရွှောငကွ လူခန့ကွို အလုပတွိုးခှဲ့ ဖို့ မှှောကပွေးလတေော့တယွ။ လူခန့လွညွး ဦးတိတရွှောငရွဲ့ စိတတွိုငွးကှ လိုကလွုပလွိုကတွာ ရှှဆေိုငမွှာအပထွားတဲ့ သိနွးတဈရာကှောကွော ရတဲ့အတိုးတှပေါ ပှောငတွလငွး ခါသှားလရေဲ့ ။ ဒါ့အပှငွ ကားမောငွးပှီး စုထားတဲ့ငှတှနေေဲ့ နှဈလအတှငွး ဆိုငရွောငွးလို့ရတဲ့ အမှတငွှတှပေေါ ကုနခွမွးသှားတော့တာပေါ့။ ဆိုငကွတော့ ကယှကွယှဝွနွးဝနွး သားသားနားနား လငွးလငွးထိနထွိနနွဲ့ အတောကွို ဖိုငွးသှားတော့တာ။ ဦးတိတရွှောငကွတော့ . . . ” ရငွးရမယ့အွခှိနတွနလွို့ ရငွးတာ။ ဘာမှ နှမှောမနနေဲ့။ လူ့ မှာ သခှောတဲ့ဈေးကှကနွဲ့ ဖောကသွယတွှရှေိတယွ။ ဒီထကမွက လုပငွနွးတိုးတကလွာဖို့လညွး အလားအလာကောငွးတှေ အမှားကှီး။

လူ့ ရှေ့ ဆကွ ဒီထကမွက တိုးတကခွငှရွငွ သခှောတဲ့ နရောတှမှော ရငွးနှီးမှှပနွှံဖို့ ဘယတွော့မှ မစိုးရှံ့နဲ့ ” ဟု လူခန့ကွို အားပေးစကားပှောကှားပှီး သငကွှားပှသပေးလတယွေ။ဆိုငအွသဈဆောကပွှီး စဖှင့တွဲ့နေ့မှာပဲ မှနမွဲတပထွားတဲ့ ၂၀၀၂ မောဒွယွ တိုယိုတာ ခရောငွး အနကရွောငကွားတဈစီး ခှံထဲကို ခပကွှမွးကှမွးဝငခွလှာပှီး ဆိုငရွှေ့အထိ မောငွးလာလှှကွ ဆိုငရွှေ့ မှာ ထိုးရပလွိုကတွယွ။ ” အဘိုးကှီးကား မဟုတလွားဗှ ။ အဘိုးကှီး မစီးစဖူး ကားတှဘောတှေ ထုတစွီးနပေါလား။ ဘာကိဈစလညွးမသိဘူး ” အောငဘွု ကားသိမွးပှီးခှိနမွို့ ဆိုငထွဲမှာရှိနတေော့ . . . . လူခန့ကွ ၎င်းငျးငြးငွးကို လကကွုတပွှောလိုကပွှီး အံ့အားသင့နွကှတောပေါ့။ မောငသွူရလညွး အနားကိုရောကလွာတယွ။ ” အဖိုးကှီး ပှသနာလာရှာတာလား မသိဘူးနောွ ” ” မပှောတတဘွူး။ ဒီလူကှီးက တဈခါတလေ မိနွးမစိတွ ” လူခန့တွို့ တဈယောကတွဈပေါကွ ထငမွှငခွှ ကပွေးနဆေဲမှာပဲ ခှံရှေံလမွးမဘေးကို ဦးပုပိုငတွဲ့ ကုနကွား လေးစီးထပမွံထိုးစိုကလွာပှီး ကားတှပေေါမွှ ကားဆှာတှေ စပါယရွာတှေ အပါအဝငွ ဦးပုရဲ့ အခှားတပည့တွပမွးတှေ ၁၅ယောကလွောကွ ဆငွးလာလို့ ခှံထဲကို ရှူတီတီမကှနွှာပေးတှနေဲ့ ဝငလွာကှပါကော။

အဲ့ဒီနောကွ ခရောငွးကားနကကွှီးရဲ့ ရှေ့ခနွးတံခါး ပှင့လွာပှီး ဦးပုထှကလွာကာ လူခန့တွို့ဆိုငအွတှငွးကို ဦးဆောငဝွငလွာတော့တယွ။ နောကမွှာ တပည့တွပမွးတှကေ ဝနွးရံလှှ ကွ.။ ဦးပုရဲ့ မကှနွှာကှောဟာ အတောကွို ခကထွနမွာကှောနတယွေ။ ဥရောပအဝတအွစား အနကရွောငဝွမွးဆကကွို ဝတဆွငထွားတဲ့ ၎င်းငျးငြးငွးဟာ လကထွဲကတောငဝွှေးနဲ့ သံမံတလငွးကို တဒေါကဒွေါကွ မှညအွောငထွောကပွှီး လူခန့တွို့ရပနွတေဲ့နရောကို တလှမွးခငွှး လှမွးလာပုံမှာ မာဖီယား ဂိုဏွးခေါငွးဆောငတွဈဦးနှယွ။ သခှောပှီ။ ဦးပု ပှဲလာကှမွးတော့မယွ။ လူခန့တွို့ သုံးယောကသွားလညွး တဈယောကလွကကွိုတဈယောကွ ကိုငလွိုကကွှပှီး ကှုံတှေ့သမှှ ပှသနာကို ရငဆွိုငဖွို့ အားမှေးလိုကကွှတော့တာပေါ့။ မှသီ ဒေါနွှဲ့ သူဇာ သီတာစတဲ့ လူခန့တွို့ အိမသွားတှနေဲ့ ခေါထွားတဲ့ စားပှဲတိုးလေးနှဈယောကဟွာလညွး ဆိုငနွောကဘွကမွှာ စိုးရိမထွိတလွန့စွှာနဲ့ အခှအနကေေို စောင့ကွှည့နွကှတေော့တယွ။ ဦးပုက လူခန့တွို့ သုံးဦးရှေ့ ရောကကွော လသေံမာမာနဲ့ စကားစလိုကတွယွ။ ” ဒီမှာ ဟိတကွောငတွှေ . . . မငွးတို့က ငါ့ကို အိုမငွးမစှမွးကှီးဆိုပှီး ဘေးဖယခွငှကွှတယွ။

နတယွုံ ဘာယုံနဲ့ သောကခွှောကကွှီးလို့လညွး အထငသွေးကှတယွ။ ဒီမှာ . . .မငွးတို့ မသမခှငွေးမှတထွား။ ငါဆိုတဲ့ကောငကွ မလုပခွငှရွငလွညွး မလုပဘွူး။ အေးး လုပမွိပှီဆိုရငလွညွး ပှဲသိမွးပဲ။ ငပု ကမငွးတို့ထငထွားသလို သောကသွုံမကှတဲ့ ငပု မဟုတဘွူး . . .ငပုဘာကောငဆွိုတာ ဒီနေ့တော့ မငွးတို့ သိရပှီပေါ့ကှာ . . .” ဦးပုက လူခန့တွို့ကို ကှိမွးမောငွးပှောဆိုနတေဲ့ အခှိနမွှာ သူ့တပည့တွှကေ လူခန့တွို့ကို ဝိုငွးဝနွးပိတဆွို့ပှီးနှင့ကွှပှီ။ ဦးပုရဲ့ ဒေါသသံတှကေို နားထောငရွငွး လူခန့နွဲ့အောငဘွုတို့လညွး ကှုံလာရတော့မယ့ွ အနတြရာယကွို စိုးရိမစွှာနဲ့ စောင့စွားနလေိုကကွှတော့တယွ။ အဘိုးကှီးရဲ့ မကှနွှာအမူအရာတှေ ပှောသံဆိုသံတှဟော ဘာမှ မစဉွးစားတော့ဘဲ လုပခွငှတွာကို ဇှတလွုပပွှဈတော့မယ့ပွုံ။ မောငသွူရလေးကတော့ အသကငွယသွူမို့ ကှောကလွန့ပွှီး အသားတှေ တဆတဆွတတွုနလွှှ ကွ . . ” မငွးတို့တှဟော အတောွ ကှေးဇူးကနွးတဲ့ကောငတွှေ။ မငွးတို့အပေါမွှာ ငါဒီလောကကွောငွးခဲ့တာကို. . .ငါ့အပေါကွှတော့ ပှနပွှီး အသိတတတွရား မထားကှဘူး။

ဘယ့နွှယ့ကွှာ . . .ငါ့ကားကို အနားထားပှီး ဘဲကငွ အခေါကကွငကွို တနယလွုံးမှာ ဒီလောကအွထိ နာမညအွကှီးဆုံးဖှဈသှားအောငွ ရောငွးရလား ” ဦးပုရဲ့ ဒေါသတှကေ အထှတအွထိတကွို ရောကနွခှပှေေီ။ လူခန့လွညွး မကှနွှာငယလွေးဖှင့ွ အရဲကိုးပှီး ရှငွးပှဖို့ ကှိုးစားရတော့တာပေါ့။ ” ကှှ နွ. . .ကှှ နွ . . .ကှှ နတွောွ. .တို့ . . .” ” ဟေ့ကောငွ . . .လုပခွှ ငတွာလုပပွှီး ခုမှ ငါ့ရှေ့ မှာ အထဈထဈအငေါ့ငေါ့တှေ ဖှဈပှမနနေဲ့။ မငွးတို့ကို ငါ ဘာစိတအွဆိုးဆုံးလညွး သိလား ” ” မ. . .မ. .သိ ” ” အေးးးး မသိရငွ သအေောငမွှတထွား ဘဲကငွ အခေါကကွငတွှကေို ဒီနယတွဈဝိုကမွှာ နာမညအွကှီးဆုံးဖှဈအောငွ ရောငွးပှီး ငါ့အတှကကွှတော့ တဈခှကမွှ ပို့မပေးတာကိုပဲကှ . . .။ ခုခကှခွှငွး တို့အတှကွ အခေါကကွငတွှေ ဘဲကငတွှခှေ မွးကှာ . . .။ အပှတစွားပှဈလိုကမွယွ . . . ” ဦးပုရဲ့ စကားလညွး ဆုံးကော လူခန့နွဲ့ အောငဘွုလညွး ” ဗှာ. . . . .” ကနဲ သံပှို ငရွရှတလွေိုကကွှပှီး တဈယောကမွကှနွှာကို တဈယောကွ ကှည့လွိုကကွှတော့တယွ။

ဦးပုက လူခန့တွို့ဘေးမှာ ဝိုငွးထားကှတဲ့ သူ့တပည့တွှကေိုလညွး ” ဟေ့ကောငတွှေ . . .ဘာကှောငတွောငတွောငွ လုပနွတောလညွး။ လှတတွဲ့ဝိုငွး ဝငထွိုငကွှလေ။ ဒီနေ့ ငါဒကာခံမှာ ” ဟု ပှောလိုကလွရော . . .ထိုသူတို့မှားကလညွး ပှောရွှှငဝွမွးမှောကစွှာဖှင့ွ ” ဟေးးး ခနဲ ” အောဟွဈလိုကကွှပှီး နီးစပရွာဝိုငွးမှားတှငွ သူ့ထကငွါဦးအောငွ အလုအယကွ နရောအသီသီး ဝငယွူကှပါတော့တယွ။ ထို့နောကွ ဦးပုက အဖှဈအပကှတွှကေို လူခန့နွဲ အောငဘွု နားလညသွှားအောငွ ရှငွးပှလတယွေ . . . . ” ဒီလိုကှ . . .ငါ ငယငွယတွုနွးက ဝကသွားသိပကွှိုကတွာ။ တဈခါတော့ ငါအကှီးအကယွှ နမကေောငွးဖှဈတာ သကေောငပွေါငွးလညွးပဲ။ အဲ့ဒီအခှိနမွှာ ငါ့အဖကေ ငါ့ကိုဆှာဝနပွှပေးသလို နတယွုံတဲ့ ငါ့အမကလညွေး သူကိုးကှယတွဲ့ နတတွှကေိုပင့ပွှီး ပှဲပေးဘာပေး လုပတွော့တာ။ ဆှာဝနရွဲ့ ကုသမှုနဲ့ ငါပှနပွှီး နလံထလာပမယေ့ွ မမကေေ ဖဖထကေစွောရငွ ငါနဲ့အနပေိုနီးတော့ သူပှောပှသလို သူ့ရဲ့ နတတွှေ စောင့ရွှောကမွစလို့သာ ငါအသကွ ခမွှးသာရာရခဲ့တယလွို့ ယုံကှညမွိခဲ့တယွ။ အဲ့ဒီကတညွး ငါလညွး ငါသိပကွှိုကတွဲ့ ဝကသွားကို စှန့လွှှတခွဲ့ပှီး နတတွှကေို ကိုးကှယပွသတော့တာပဲ။ ခုတော့ အမှနတွရားကို ငါကောငွးကောငွးသိပါပှီ။

တကယ့လွကတွှေ့ ဘဝမှာ ဒီနတတွှဟော ဘာမှ အရေးမပါဘူး . . .ကိုယ့အွတှကွ တကယွ မှီခိုရာ အားထားရာအစဈဟာ ကိုယပွှုခဲ့တဲ့ ကောငွးမှုကုသိုလကွံနဲ့ မိတဆွှရငွေးခှာတှပေဲ ဖှဈကှတယဆွိုတာကိုပေါ့။ အဲ့ဒါကှောင့ွ ငါဆိုတဲ့ကောငကွ နတယွုံတဲ့ အခှောကွ ဦးပုမဟုတဘွူး . . .ဝကသွားကှိုကတွဲ့ ဦးပုဆိုတာကို မငွးတို့သိအောငလွကတွှေ့ လာပှရတာပဲဟေ့။ ငါခုလိုအမှငမွှနတွှေ ပှနရွလာအောငွ ငါ့ကို လမွးပှပေးခဲ့တဲ့ လမွးပှကှယလွေးလညွးvရှိသေးတယွ . . .” ဦးပုဟာ လူခန့တွို့ကိုရှငွးပှနရငွေး ခရောငွးကားဆီသို့ ထှကသွှားပှီး ကားနောကခွနွးတံခါးကို ဖှင့လွို့ . . .” လာ . . .စတားလေး ” ဟု ခေါလွိုကလွရော ကားပေါမွှ ဆံပငတွိုတို မကှနွှာဝိုငွးဝိုငွး မကှလွုံးပေါကကွဉွှးကဉွှး နဲ့ ခနဓြာကိုယွ ပှည့တွငွးလှပတဲ့ တရုတမွတဈယောကွ ဆငွးလာပါတော့တယွ။ အသကွ၃၀ဝနွးကငှရွှိ အနှီတရုတမွဟာ ဦးပုရဲ့ လကမွောငွးတဈဖကကွို ဆှဲယူမှီခိုလိုကပွှီး လူခန့တွို့ ရှိရာသို့ နှဈဦးတှဲလို့ လှှောကလွှမွးလာကှလတယွေ။ လူခန့တွို့လညွး ဦးပုလုပသွမှှ ကို အံ့သှမှငသွကစွှာ လိုကကွှည့နွကှရတေော့တာပေါ့။ အနားကိုရောကတွော့ ဦးပုက ” ဒါက ခငမွလှမွေ တဲ့။

ငါကတော့ စတားလေး လို့ပဲခေါတွယွ။ ငါ့ရဲ့ လမွးပှကှယလွေးမို့လို့။ ပှီးခဲ့တဲ့ အပတကွမှ သူနဲ့ ငါနဲ့ ရုံးတကွ လကထွပလွိုကကွှတာ။ ငါ ခုလိုပှောငွးလဲသှားတာဟာ သူ့ကှောင့ွ အမှာကှီးပါတယွ ။ ဘယလွိုလညွး . . .ငါ့မိနွးမ မိုကတွယမွဟုတလွား။ ပှီးတော့ ဦးပုဆိုတဲ့လူဟာ အိုမငွးမစှမွး မဟုတဘွူး။ အိုပမယေ့ွ စှမွးတုနွး သနတွုနွး ဆိုတာကို မငွးတို့ကို ငါ သကသွလောပှတာပဲ ” ဟု၎င်းငျးငြးငွးရဲ့ စကားကို အဆုံးသတလွိုကမွှ လူခန့တွို့လညွး ” ဟူးးးးးး ခနဲ ” သကပွှငွးခှ နိုငတွော့တာပေါ့။လူခန့ကွ . . . ” ဦးလေးရယွ . . .မိနွးမယူတာ ကှှနတွောတွို့တောငွ မသိရပါလား ” လို့ပှောလိုကတွော့ ” ငါက မငွးတို့ကို စပရိုကလွုပခွငှလွို့ ” တဲ့လေ။ ” တရုတမွလေးကို ယူထားမှတော့ ဦးလေး ဘယဝွကသွားရှောငလွို့ ဖှဈပါတော့မလဲ။ ဝကသွားရှောငမွလား လူသားရှောငမွလား ကှိုကတွာတဈခုခု ရှေးရတော့မှာလေ ” အောငဘွုက အရှှနွးထဖောကလွိုကတွယွ။ ” အေးပေါ့ကှာ. . .ပှောပါ ပှောပါ။ ငါကလညွး အိုကှီးအိုမကှမှ ဟောဒီက တရုတမွလေးကို ခစှမွိသှားတာကိုးကှ . . . .ဟားး ဟားး ဟားး ဟားး” ဦးပုက ပှနပွှောလိုကပွှီး သုံးယောကသွား ပှိုငတွူ ရယလွိုကကွှတော့တာပေါ့။

” အို. . .ကိုကှီးနဲ့ မောငလွေးတို့ကလညွး ဘာတှပှေောမှနွးလညွးဘမသိဘူး ” ခငမွလှမကွေတော့ အရှကသွညွးလှှကွ။ ………. ဦးပုတို့ဆုံတှဲဦးဆောငတွဲ့ အဖှဲ့ ဟာ လူခန့တွို့ဆိုငမွှာ စိတတွိုငွးကှ ပှောပွှောရွှှငရွှှငွ စားသောကကွှပှီး ပှနလွညွ ထှကခွှာသှားကှတော့တယွ။ ဦးပုက ပှနခွါနီး လူခန့နွားကပလွို့ . . . ကာမအားတိုးစမယေ့ွ ဟငွးလှှာတဈမှိုးလောကွ စီစဉပွေးဖို့အကှောငွးကို နားပူနဆာလုပသွှားသေးတာ။ ဒါနဲ့ လူခန့လွညွး ဦးတိတရွှောငကွို မေးစမွးကှည့တွော့ ဦးတိတရွှောငကွ. . . ” ဒါမှနွးကှာ။ ဘဲတဈကောငဝွယွ။ ပရဆေးဆိုငကွ ဆငတွုနွးမနှယွ x x x သား ။ အိမနွောကဖွေးမှာ အလေ့ကပှေါကနွတေဲ့ ရှဉ့မွတကကွ x x xသား ” စသဖှင့ွ ဦးပုအတှကွ ဟငွးခကှပွေးဖို့ လမွးညှှနပွှသလိုကလွတယွေ။ လူခန့ွ နောကနွေ့ ဟငွးခကှပွှီး သှားပို့တော့ အဘိုးကှီးက သိပကွိုပှောရွှှငတွကကွှှလို့။ နောကသွုံးရကလွောကကွှာတော့ ဦးပု လူခန့ဆွီ ရောကလွာပှနပွါကော။ ” မငွးဟငွးက သိပစွှမွးတယွ။ အဲ့ဒီနေ့ညကဆိုရငွ စတားလေး ငိုပှီးတော့ကို တားယူရတာ။ အစကတော့ မရပခွငှဘွူးပေါ့။ နောကပွိုငွး သနားလာတာနဲ့ ငါလညွးကိဈစကို အပှီးသတပွေးလိုကရွတယွ။ သူ့ခမှာ ပှော့ခှသှေားတာပဲ။

မငွးဟငွးကိုတော့ နောငါ သိပသွဘောကှသှားပှီ။ နောကနွေ့တှမှောလညွး ငါ့ဖို့ အဲ့ဒီဟငွး စီစဉပွေးပါဦးကှာ။ ငါ ကသှ၍ ရှငွးပေးပါ့မယွ။ ပှီးတော့ ငါ့လို မိနွးမငယငွယွ ယူထားကှတဲ့ ငါ့ဘောဒွါ အဖိုးကှီးတှကေိုလညွး မငွးဟငွးညှှနွးပေးမယွ။ ” ဟု တောငွးဆိုတာကှောင့ွ လူခန့လွညွး ထိုဟငွးကို သုံးရကခွှားတဈခါလောကွ ခကှပွှီး ဦးပုဆီကို ပို့ပေးနရတေော့တာပေါ့။ ဦးတိတရွှောငနွဲ့ တှေ့ တဲ့အခါ ဦးတိတရွှောငကွ လူခန့ကွို ” အဲ့ဒီဟငွးနညွးက တကယစွှမွးတဲ့ တရုတနွနွးတှငွးနညွးကှ။ စားရတာလညွး အရသာရှိသလို စှမွးဆောငရွညကွလညွး အံ့မခနွးဘဲ။ ကှည့ပွါလား . . .ဦးပုလို အသကခွှောကဆွယကွှောွ အဖိုးကှီးမှာတောငွ ဒီလောကွ အစှမွးပှနသေေးရငွ အသကလွေးဆယကွှောွ ငါးဆယဝွနွးကှ ငွ အမှိုးသားတှဆေို ဘာပှောကောငွးပါ့မလဲ။ အဲ့ဒီတော့ လူ့အနနေဲ့ ဒီဟငွးခကှရွောငွးရငွ. . .ရောငွးကောငွးမှာ မှကှေီးလကခွတမွလှဲပဲ။ ဈေးလညွးကှိုကသွလောကွ ဆိုပတေော့။ လူ့တို့ ဝတို့ ယောကွှားတှဆေိုတာ ဒီလိုကိဈစမှိုးတှဆေို မနှမှောတတကွှဘူး မဟုတလွား ” စသဖှင့ွ အကှံဉာဏတွှေ ထပပွေးလိုကပွှနရွာ . . . လူခန့လွညွး ထိုဟငွးကို ” ကှားတဈရာ ဘဲပေါငွး ” လို့ ကငပွှနွးတပပွှီး ကှောလွှောရွောငွးခရှမယ့ွ ဟငွးစာရငွးထဲမှာ ထည့ထွားလိုကတွော့တယွ။

လူခန့ရွဲ့ဆိုငလွညွး အရငအွလုပဖွှဈတယဆွိုတာထကွ ၄၀ရာခိုငနွှုနွးလောကွ ပိုမိုပှီး ရောငွးအား တိုးတကသွှားပါတော့တယွ။ ……….. လတှနှဈတှေလညွေး ပှောငွးခဲ့ပှီပဲ။ လူခန့လွညွး အသကွ ၂၉ နှဈတငွးတငွးပှည့ခွဲ့ပှီး အခှားသူမှားလညွး ကိုယစွီကိုယစွီ အသကအွရှကတွှေ ကှီးရင့ကွုနကွှတော့တယွ။ ” မှို့ စားကှီး ” စားသောကဆွိုငမွှာလညွး တဈနှဈထကတွဈနှဈ ပိုမိုအောငမွှငလွာတာ အခုဆိုရငွ မူလဆိုငဟွောငွးရဲ့ ဘေးမှာ ကားအဝငအွထှကအွတှကွ ပေ ၂၀ လောကလွမွးခနှထွားပှီး ကနှတွဲ့ ခှံမကှနွှာစာတဈခုလုံးကို ဆိုငခွနွးကယှကွှီး အသဈထပဆွောကလွိုကရွတယွ။ဆိုငမွှာ စညဘွီယာ ကော့တေး အပှော့အပှငွး red black green blue gold စသဖှင့ွ အဖှောယွမကာမှိုးစုံကို ရရှိနိုငပွှီလေ။ ဘဲကငနွဲ့ အခေါကကွငကွလညွး ကောငွးလှနွးဆိုတော့ လူခန့ရွဲ့ဆိုငဟွာ အခှိနတွိုငွး ဝိုငွးပှည့နွတေော့တာ။ ဘဲကငနွဲ့ အခေါကကွငွ ကကောငွးတယဆွိုလို့ ကနှတွဲ့ အစားအစာတှကလညွေး ညံ့မယမွထငလွနေဲ့ . . . ရနကွုနကွ တောရွုံတနယွုံ ဟိုတယလွောကကွို သနားတယွ . . .။ ကှောတွဲ့ ခကှတွဲ့ အလုပကွိုတော့ လူခန့ကွိုယတွိုငွ မလုပတွော့ဘူး။

မီးဖိုခနွးမှာ လူခန့ရွဲ့လကထွှကွ စားဖိုမှူး သုံးယောကခွန့ထွားတယွ။ အဲ့ဒီသူတှကေို မောငသွူရက ကှီးကှပရွတယွ။ ဆိုငမွှာ အလုပသွမား စားပှဲထိုး ကှားမပေါငွး အယောကအွစိတလွောကရွှိပှီး ဆိုငရွဲ့အနောကဘွကမွှာ ကှားဆောငတွဈဆောငွ မဆောငတွဈဆောငွ ဆောကပွှီး ထားထားရတာ။ အလုပသွမားအရေးနဲ့ ဈေးဝယဖွို့ခမွှးဖို့ ကုနတွှအေောဒွါမှာဖို့ကို မကှီးကတာဝနယွူပှီး ဆိုငရွဲ့ အလှအပ သန့ရွှငွးသပရွပရွေးကိုတော့ ဒေါနွှဲ့ နဲ့ သီတာက တာဝနယွူကှတယွ။ လူခန့ကွ စာရငွးလောကပွဲလုပတွော့တာ။ ဆိုငကွို အရေးကှီးဧည့သွညတွှေ ခငမွငရွတဲ့ မိတရွငွးဆှညောတှေ လာတယဆွိုရငတွော့ လူခန့ကွ ကိုယတွိုငကွှောခွကှပွှီး ဧည့ခွံလေ့ရှိတယွ။ လူခန့မွှာက အခှားအာရုံစိုကစွရာ ကားလုပငွနွးကလညွး ရှိနပှေီမဟုတပွါလား. . .။ ကားလုပငွနွးအစက ဒီလို . . . .ဦးပုက ခငမွလှမနွေဲ့ငှားပှီးနောကပွိုငွး ကားတှကေို တဖှေးဖှေးလှော့ခှ ပှီး ခငမွလှမတွေို့ရဲ့ မိရိုးဖလာလုပငွနွးဖှဈတဲ့ ကုနစွုံဆိုငကွို အားစိုကခွငှတွယွ။ အဲ့ဒါနဲ့ပဲ ကားတှရေောငွးဖို့ လူခန့ကွိုလာတိုငပွငတွော့ လူခန့လွညွး ဦးတိတရွှောငွ သံယောဇဉနွဲ့ မိမိတို့ဆီမှာထားထားတဲ့ ကားနီကှီးကို ဖှဈညှဈပှီး အရငဝွယလွိုကတွော့တာ။ လူခန့ကွော အောငဘွုကပါ ကားလုပငွနွးနဲ့ အကှှမွးဝငပွှီးသား သူတှဖှဈတေဲ့အပှငွ ဦးတိတရွှောငရွဲ့ ပံ့ပိုးမှုကလညွး ပါသေးတာကှောင့ွ ကားနီကှီးက လူခန့တွို့လကထွဲမှာ အတောအွလုပဖွှဈတယွ။

အဲ့ဒါနဲ့ လူခန့ဟွာ ကားလုပငွနွးကိုပါ စိတဝွငစွားသှားပှီး ဦးပုပိုငတွဲ့ ကားခှောကစွီးထဲက လတသွေးတဲ့ကား သုံးစီးကို တဈစီးစီ တဖှေးဖှေးခငွှး ဝယယွူဖှဈလိုကတွော့တာပေါ့။ ကနှတွဲ့ကားတှကေိုတော့ ဦးပုက တောဘကကွို အောကဈွေးနဲ့ရောငွး ထုတလွိုကတွယလွေ။ ခုတော့ အောငဘွုလညွး ကားမမောငွးတော့ဘူး။ ကားသုံးစီးမှာ ဒရိုငဘွာတှေ စပါယရွာတှေ ရှေးခယှခွန့ထွားပှီး ကှီးကှပလွုပကွိုငရွတယွ။ ကားနီကှီးကိုတော့ လူခန့ကွ လုံးလုံးအနားပေးလို့ ခှံခေါငွးရငွးမှာ သူ့အတှကွ ဂိုထောငဆွောကပွှီးကို သိမွးထားတော့တာ။ အရငအွိမတွှေ တဲတှကေိုလညွး ဖကှလွိုကပွှီး အိမနွရောမှာ အာစီ နှဈထပတွိုကွ ကောငွးကောငွးတဈလုံးဆောကလွို့ လူခန့တွို့မောငနွှမ နကှတယွေ။ တဲနရောမှာ တော့ လူခန့ကွ အာစီ တဈထပတွိုကတွဈလုံးကို ခပကွယှကွယှဆွောကလွိုကပွှီး အောငဘွုတို့ မိသားစု ဆှမှေိုးတဈသိုကကွို ပေးနလေိုကတွော့တယွ။ နောကပွိုငွးမှာ မကှီးမှသီက သူ့အတှကအွဖောရွအောငဆွိုပှီး သီတာကို နှဈထပတွိုကဆွီကို ပှနခွေါထွားလိုကလွရေဲ့ ။ အောငဘွုနဲ့ သူဇာမှာလညွး သားလေးတဈယောကရွတာ သုံးနှဈသားတောငရွှိသှားပှီလေ။

လူခန့ကွ မိမိနဲ့မကှီးအတှကွ ခရောငွးကားတဈစီးနဲ့ အောငဘွုတို့အတှကွ ဖီဒါတဈစီး ဝယထွားတော့ အားလုံး သှားရေးလာရေးကအစ အဆငပွှနကှတေောပေါ့။ ဒါ့အပှငွ လူခန့ဟွာ. . . . မကှီးကလှဲရငွ ကနှတွဲ့ အောငဘွု သူဇာ သီတာ ဒေါနွှဲ့ မောငသွူရတို့ကို ၎င်းငျးငြးငွးတို့လုပဆွောငရွတဲ့ တာဝနတွှကေိုလိုကပွှီး လစာကောငွးကောငွး ပေးထားသေးတယွ။ မကှီးကတော့ လစာမလိုဘူးလေ . . . လူခန့ဆွီက ကှိုကသွလောကွ ယူသုံးလို့ရနတောပဲ။ ဒီလိုနဲ့ လူခန့တွို့ရဲ့ ညီညီညှတညွှတကွှိုးစားမှု . . .ဦးတိတရွှောငရွဲ့ လမွးညှှနအွကှံပေးမှု ဆောငမွကှည့ရွှုမှုတှကှေောင့ွ လူခန့ရွဲ့ဘဝဟာ ကိုးနှဈ ဆယနွှဈအတှငွးမှာကို အပှောငွးလညွးကှီး ပှောငွးလညွးလာခဲ့ပါတော့တယွ။ ……………. တဈညတော့ ဦးတိတရွှောငရွဲ့ ကားဂိုဒေါငခွေါငမွိုးပေါမွှာ လူခန့နွဲ့ဦးတိတရွှောငွ ထိုငပွှီး စကားလကဆွုံကှ နကှလရေေဲ့ ။ ဆိုငပွိတခွှိနတွော့ မရောကသွေးဘူး။ လူတိုငွးက သူ့အလုပနွဲ့သူလညပွတနွကှဆေဲ။ လူခန့တွဈယောကသွာ ဦးတိတရွှောငနွဲ့ စကားအေးဆေးမပှောရတာကှာလို့ ဂိုဒေါငပွေါတွကခွဲ့တာ။ လူမှုရေး စညွးပှားရေး သာရေးနာရေး စသဖှင့ွ ရောကတွတရွာရာပှောကှရငွး ဦးတိတရွှောငကွ လူခန့ကွို စကားစလာတယွ။ ” လူ့ရဲ့ ရိုးသားကှိုးစားမှု ဝရဲ့ လမွးညှှနပွမ့ပွိုးမှုတှကှေောင့ွ ခုဆိုရငွ လူ့ရဲံ့ရညရွှယခွကှတွှေ ပှည့မွှောကပွှီး လောပွနဘွဝကို ရောကခွဲ့ရပှီ။

ဝလညွး ဒီထကကွောငွးတဲ့ ဒီထကမွှင့တွဲ့ နတဘွုံကို သှားခငှပွှီ။ ဒါပမယေ့ွ ဝမှာ ကိဈစတဈခုကို နောကဆွံတငွးနရတောကှောင့ွ စိတခွလှကခွှ မသှားနိုငဘွူးဖှဈနတယွေ။ အဲ့ဒါ ဝအနနေဲ့ စိတခွလှကခွှ နတဘွဝကို သှားနိုငဖွို့ . . . လူ့ ဝကိုကူညီပါလို့ အကူအညီတောငွးပါရစေ ” ” အို . . .ဦးတိတရွှောငရွယွ . . . ဒီလောကတွောငွ စကားပလလြငတွှေ ခံနရလေား။ ကှု ပနွဲ့ခငဗွှားက ပှောရမယ့လွူတှမှမဟေုတတွာ။ ခငဗွှားအတှကဆွို ကှုပကွ ဘာမဆိုကူညီဖို့အသင့ပွဲ။ နောကဆွုံး ကှုပခွုပိုငဆွိုငထွားတဲ့ စညွးစိမွဥဈစာတှကေို စှန့လွှှတရွမယဆွိုရငတွောငွ ခငဗွှားအတှကဆွို ဝဲလကွမွးပဲ။ ဘာလို့လညွးဆိုတော့ ခဗှားနဲ့ ကှု ပကွ မိတရွငွးဆှရငွေးတှဆေိုလညွး ဟုတတွယွ. . .ဆှာတပည့ဆွိုလညွးဟုတတွယွ . . .တူဝရီးတှဆေိုလညွး ဟုတတွယွ. . .မဟုတလွား။ ကဲ. . .ပှောမှာသာပှော . . .ကှု ပွ ဘာကူညီရမလဲ ” စိတစွတနောအရငွးခံနဲ့ တကကွှှလနွးဆနွးစှာ ပှောလိုကတွဲ့ လူခန့ရွဲ့ စကားသံကို ကှားလိုကရွတော့ ဦးတိတရွှောငလွညွး ပီတိအပှုံးတှေ ဝဆောသှားကာ . . . ” လူ့ပှောသလောကကွှီးလညွး မဟုတပွါဘူး လူ့ရယွ . . .။

ဝ ကိုကူညီလို့ လူ့ရဲ့ စညွးစိမွဥဈစာတှလညွေး မစှန့လွှှတရွပါဘူး။ စညွးစိမတွှေ မစှန့လွှှတရွတဲ့အပှငွ ကံကောငွးရငွ လူ့အတှကွ ဖှူဖှူလှလှ ဇနီးလိမမြာလေးတဈယောကတွောငွ ရဦးမယွ ” ” အိုးး ပဈစညွးဥဈစာတှေ မဆုံးရှုံးတဲ့အပှငွ မိနွးမခှောခှောလေးတောငွ ရဦးမယွ ဟုတလွားး။ ဒီကလညွး အသကသွုံးဆယနွားကပနွပှေီ ခုထိမစှံသေးလို့ မိနွးမလိုခှ ငနွတောနဲ့ အတောပွဲ။ ပှောစမွးပါ . . .ဘာအကူအညီလညွး ခုခကှခွှငွးကို ပေးခငှလွာပှီ ” လူခန့ကွ အရှှနွးဖောကလွိုကပွှီး နှဈယောကသွား ” တဟား ဟား ” ရယမွိလိုကကွှပှနတွယွ။ အဲ့ဒီနောကွ အရယတွန့လွို့လူခန့ကွ ” ကဲပှော . . .ကှှ နတွောွ ဘာကူညီရမှာလညွး ” လို့ ဦးတိတရွှောငကွို မေးလိုကရွာ ဦးတိတရွှောငကွ အဝေးတဈနရောကို ဆှေးဆှေးမှေ့မှေ့ တဈခကှမွှှောကွှည့ပွှီး ၎င်းငျးငြးငွးအကူအညီတောငွးလိုတဲ့ ကိဈစကို လူခန့သွိအောငွ ဖှေးဖှေးခှငွး ရှငွးပှနပေါတော့တယွ။ _ ဒီလို လူ့ ရဲ့ . . .ဝ လူ့ဘဝတုနွးက ရနကွုနပွှညလွမွးမပေါမွှာရှိတဲ့ အငွးမဆိုတဲ့ မှို့ ကလေးမှာ စားသောကဆွိုငအွလုပကွို လုပကွိုငခွဲ့တာ အရမွးကို အလုပဖွှဈတယွ။ အငွးမကလညွး မှို့သာသေးတာ။ ပတဝွနွးကငွှ ကောစကံရှာတှကေ အမှားသား။ လယယွာကိုငွးကှှနွးလညွး ကောငွးကှတော့ ရှာသားတှဟော အရမွးကို ငှရှေှငကွှတယွ။

ရှာတှမှောက မီးမရတော့ သူတို့ဟာ ညမှောငပွှီဆို အငွးမမှို့ ပေါကွိုတကလွာကှပှီး တဈမှို့ လုံးမှာ မီးအလငွးဆုံးဖှဈတဲ့ ဝရဲ့ဆိုငမွှာ စတညွးခှ လို့ သောကကွှစားကှ ပှောကွှပါးကှတော့တာပဲ။ ဒါက နယမွိတနွောွ။ ကနှတွဲ့ ဟိုငွးဝေးခရီးသညကွားတှကေ တဈညကို အနညွးဆုံး ၃ စီးလောကွ ဝဆိုငမွှာ ထမငွးဝငစွားကှတဲ့အပှငွ ကုနတွငကွားသမားတှဟောလညွး ဝဆိုငကွ လကရွာနဲ့ ဆကဆွံရေးကို သဘောခှေ့ ကှတယွ။ ပှောရရငွ ဝ ရဲ့ စားသောကဆွိုငဟွာ ခု လူ့ ရဲ့ ဆိုငလွောကမွဟုတရွငတွောငွ တောတွောတွော့ အလုပဖွှဈတယလွို့ ဆိုရမှာပဲ။ ဒါပမယေ့ွ ဝက ဒီဆိုငနွဲ့တငကွှနပမွေနဘေဲ ကားအလုပွ လယယွာအလုပတွှကေိုလညွး လုပလွို့ရသမှှ အကုနဖွှန့ကွကှလွုပဆွောငထွားတာ။ ငှရှေိနပှေီဆို ဘာလုပလွုပွ အဆငပွှတယလွေေ။ ဝ လုပတွဲ့အလုပတွိုငွး အောငမွှငပွှီး အမှတအွစှနွးတှေ အမှားကှီးရတာခညွှးပဲ။ အဲ့ဒီတော့ ဝဟာ နှဈစဉွ ဝ ရတဲ့ အမှတအွစှနွးတှထေဲက လှူသင့တွာလှူ ပှနရွငွးသင့တွာရငွး ပေးကမွးသင့တွဲ့သူကို ပေးကမွးပှီး ကနှတွာတှကေို ပှညဘွဏမွှာ တကအွပထွားတာ အားလုံးပေါငွး သိနွး ၅၀၀ ကှောလွောကရွှိတယွ။

ဝ ပိုငတွဲ့ လယတွှကလညွေး ဧကရာကှောတွောငွ။ အဲ့ဒီလယတွှကေိုတော့ ဝရဲ့မိတဆွှေ ရှေ့နကှေီးဦးသိနွးအောငကွ ထိနွးသိမွးလုပကွိုငပွေးတယွ။ သူက မိရိုးဖလာ လယသွမားမှိုးရိုးက ဆငွးသကလွာတော့ အားလုံးကို နိုငနွိုငနွငွးနငွး ကိုငတွှယနွိုငတွယလွေ။ ဝ က နှဈစဉအွမှတစွာရငွးလောကပွဲ စဈရတာ။ ဝ ကားစမွးမောငွးရငွ ကားတိုကသွတေော့ ဝမှာ ဇူးဇူးမောငလွို့ခေါတွဲ့ သားလေးတဈယောကနွဲ့ ဆူးစူးနှငွးဆီ ဆိုတဲ့ သမီးလေးတဈယောကွ ကနှရွဈခံ့တယွ။ သူတို့လေးတှခမှော သနားပါရဲ့ . . .ငယစွဉကွတညွးက သူတို့အမေ ဆုံးပါးသှားလို့ မိတဆိုးလေးတှဖှဈနေရောက . . . ဝ ပါထပဆွုံးပါးတော့ ဖတဆိုးလေးတှပေါ ထပဖွှဈကုနကွှတော့တာပေါ့။ ဝ ရဲ့သား ဇူးဇူးက ဆိုးသှမွးတဲ့အကငှ့ရွှိတယွ။ အရှယနွဲ့မလိုကအွောငွ အပေါငွးအသငွးစုံပှီး ဝရဲ့အလုပအွကိုငတွှကေိုလညွး ဘာမှ စိတမွဝငစွားဘူး။ လောငွးကစားမှာလညွး လကစွကှီးသလို အသုံးအဖှုနကွလညွး အားကှီးလကဖွှာတယွ။ ဒါပမယေ့ွ သားကှီးအတှကွ တဈခုခံသာတာက ကှယလွှနသွှားကှပှီဖှဈတဲ့ ဝ မိဘ. . သူ့အဘိုးအဖှားတှရေဲ့ အမှကေို ဝတို့ တရုတလွူမှိုးတှေ ထုံးစံအတိုငွး ဝ မရှိရငွ သားကှီးကဆကခွံရမှာ။ အဲ့ဒီအတှကွ စာရှကစွာတနွးတှလညွေး ရှေ့နကှေီး ဦးသိနွးအောငဆွီမှာ ရှိပှီးသား။

သားကှီး အသကွ ၁၈နှဈပှည့တွာနဲ့ တဈခါတညွးလှှဲပေးလိုကရွုံပဲ။ ဝ စိတပွူမိတာက ဝ ရဲ့ သမီးငယလွေး ဆူး အတှကပွဲ။ ဒါနဲ့ ဝလညွး ကားအကစွီးဒင့မွဖှဈခငွ နှဈလလောကအွလိုမှာ သမီးလေးရဲ့ နောငရွေးကို စိတမွအေးဖှဈပှီး ရှေ့နကှေီးနဲ့တိုငပွငလွို့ . . . ဝ ပိုငတွဲ့ လယယွာကိုငွးကှှနွးတှေ နဲ့ ဘဏကွ သိနွး ၅၀၀ ကှောအွပါအဝငွ ဝ ဆိုငဖွှင့ထွားတဲ့ အိမနွဲ့ခှံကိုပါ သမီးလေး ဆူးနာမညနွဲ့ လှှဲထားမိခဲ့တယွ။ ဒါပမယေ့ွ . . .ဝ ရုတတွရကတွိမွးပါးသှားခဲ့ရငွ သားကှီးက သူ့ညီမကို အနိုငကွငှ့ပွှီး ငှတှေေ . . .ပိုငဆွိုငမွှုတှကေို လုယူဖှုနွးတီးပှဈမှာ စိုးရိမတွာကတဈကှောငွး . . . . သမီးလေးဆူး က ငယရွှယသွေးတာက တဈကှောငွးကှောင့ွ . . . . .သမီး ဆူး ၂၃ နှဈပှည့လွို့ ယောကွှားရပှီးကာမှ ဒီဟာတှကေိုလှှဲပေးရမယွ . . . .လို့ စာခှု ပထွဲမှာ ထည့ရွေးပှီး ရှေ့ နကှေီးဆီမှာ စာခှု ပကွော ပိုငဆွိုငမွှု အထောကအွထားတှေ အားလုံးကိုပါ အပထွားလိုကတွော့တာပေါ့။ဒီလိုလုပခွဲ့တာ သိပမွှနသွှားတယွ။ ဝ က ခုလို စောစောစီးစီး စံစီလောသှားတော့ သမီးလေးခမှာ သိပွ ဒုကခြရောကရွှာတယွ။ ဝ ဆုံးတော့ သူ့အသကကွ ၁၃ နှဈ ကလေးသာသာရှိသေးတာကိုး။

သားကှီးကတော့ ဝ လညွးဆုံးကော သူ့ကိုအလိုလိုကတွဲ့ သူ့အမဘကကွေ အဒေါအွပှို ကှီးဆီ ပှေးတော့တာပဲ။ အဲ့ဒီမိနွးမကှီးလညွး ကှာကှာမနလေိုကရွပါဘူး။ သားကှီး အသကွ ၁၈ နှဈပှည့ခွါနီးမှာ မိနွးမရောဂါနဲ့ ကှယလွှနသွှားရှာတယွ။ သားကှီးဟာ အဘိုးအဖှားတှရေဲ့ အမှကေော အဒေါကွှီးရဲ့ အမှတှပေေါရပှီး သိပကွို သုံးလို့ဖှု နွးလို့ကောငွးနတေော့တာ။ ဝ ဆုံးတယဆွိုတဲ့ အသံလညွးကှားကော ရနကွုနကွ ဝရဲ့ ညီမတဈဝမွးကှဲ ကငှမွေ အိမကွိုရောကလွာပါကော။ တဈယောကတွညွးကနှခွဲ့တဲ့ သမီးလေးဆူးကို စောင့ရွှောကဖွို့ ဘာဘာညာညာ အရပထွဲမှာ လှှောကပွှောပမယေ့ွ သူတဈကယတွမွး အငွးမကို ရောကလွာတာက ဝပိုငဆွိုငသွမှှကို အပိုငသွိမွးဖို့ပဲ။ သူလောဘတကမွယဆွိုလညွး တကစွရာလေ။ ဝ မှာ ဆှမှေိုးအနီးစပဆွုံးဆိုလို့ ဝ သားနဲ့ သမီးပှီးရငွ သူပဲရှိတာ။ ဒါပမယေ့ွ ရှေ့ နကှေီးဆီက သူသိလိုကရွတာက . . .အိမတွှခှေံတှေ လယယွာမှတှနေေဲ့ ဘဏကွငှတှကေေို သမီးဆူးနာမညနွဲ့ လှှဲပေးပှီးသား။ အသကွ ၂၃ ပှည့တွာနဲ့ ထိမွးမှားလကထွပပွှီးရငွ ဒါတှကေို သမီးဆူး ဆီလှှဲပေးရမယွ . . . ဆိုတာကိုပဲပေါ့။ ကငှမွလညွေး လောငွးကစားနဲ့ စညွးပှားပကှပွှီး အငွးမမှာ ပှပေါကလွာကှံတာဆိုတော့ ရနကွုနကွို မပှနတွော့ဘဲ သမီးကို အဖောပွှုသလိုလိုနဲ့ အငွးမမှာ ဆကနွတယလွေေ။

ဘာပဲပှောပှော စာခှု ပထွဲမှာ ပါမသှားတဲ့ ကားတှကေ သူ့အတှကွ မှှောလွင့စွရာတှပေဲ မဟုတလွား။ ကငှမွေ့မှာ ရှယလွီလို့ခေါတွဲ့ သမီးတဈယောကနွဲ့ ဂငှမွီလို့ခေါတွဲ့ မှေးစားသားတဈယောကွ ပါလာကှပှီး ဂငှမွီက သမီးလေးထကွ ၄ နှဈလောကကွှီးတယွ။ ရှယလွီကတော့ ၂ နှဈလောကကွှီးတယွ။ ကငှမွဟော စားသောကဆွိုငကွိုလညွး ဆကဖွှင့သွလို ကားလုပငွနွးကိုလညွး ဟနမွပကှဆွကလွုပတွယွ။ အဲ့ဒီအခှိနကွစပှီး ကငှမွဟော သမီးလေးကို အိမနွိမ့စွံဘဝနဲ့ နှိမ့ခွခှုပခွယှထွားတော့တာပေါ့။ ကှောငွးလညွး ထုတပွှဈလိုကတွယွ။ သမီးလေးကို ကငှမွေ ပှဈပှဈခါခါကှီး မလုပရွဲတာက သူ့ရဲ့အကို လူမိုကွ ဇူးဇူးကိုကှောကလွို့။ သားဇူးဇူးက ရှားရှားပါးပါး စိတကွောငွးဝငပွှီး မမူးတဲ့အခှိနကွှရငွ သူ့ညီမကို သိပခွစှတွတတွော့ အဲ့ဒီအခါမှိုးမှာ သမီးလေးကို သှားတှေ့ပှီး အဆငပွှလေား ဘာညာ မေးလေ့ရှိတယွ။ ဒါပမယေ့ွ အဲ့လို အခှိနမွှိုးကလညွး လေး ငါး ခှောကလွမှ တဈခါလောကပွဲ ဖှဈတတတွာပါ။ ကနှတွဲ့ အခှိနတွှကတေော့ သမီးလေးခမှာ တဈယောကတွညွး အထီးကနွှ အားငယနွရရှောတာပေါ့။

ပှီးတော့ သမီးက စိတကွူးပေါကမွှ ခှို ကှားခှို ကှား ရောကလွာတတတွဲ့ အဈကိုဖှဈသူကို အားမကိုးရဲတော့ လကရွှိအတူတူ နနရတေေဲ့ ကငှမွတေို့နဲ့ အဆငပွှအေောငွ သူ့အဈကိုလာမေးရငွ အဆငပွှကှေောငွး ညာပှောရရှာတယလွေ။ ကငှမွဟော မလုပတွတလွုပတွတနွဲ့ ကားလုပငွနွးကို လုပရွငွး လောငွးကစားတှကလညွေး ရှုံးနတောကှောင့ွ ကားတှကေို တဈစီးပှီးတဈစီး ထုတရွောငွးနတော ခုဆိုရငွ ဝ ပိုငတွဲ့ကားတှေ တဈစီးမှမရှိတော့ဘူး။ စားသောကဆွိုငကွိုလညွး ဖှင့သွာထားတာ စိတမွပါတော့ သူတို့ရဲ့ ဆကဆွံရေးညံ့ဖငွှးမှုကှောင့ွ စားသုံးသူတှကလညွေး စိတကွုနလွာကှသလို သဈစာရှိတဲ့ ဝနထွမွးဟောငွးတှေ အကှောဆွှာတှဟောလညွး ပှေးကုနကွှတော့တယွ။ ဒီလိုနဲ့ ကငှမွဟော ရှိတာတှရေောငခွပှှီး ဘဝကို ဖှဈသလိုဖှတသွနွးနတေုနွး လှနခွဲ့တဲ့ တဈနှဈလောကမွှာတော့ ဖဲဝိုငွးလူသတမွှုနဲ့ ဝရဲ့ သားကှီးဇူးဇူး ထောငကွှ သှားပါလကေော။ သားကှီးကလညွးမရှိ သမီးလေးကလညွး အသကွ ၂၃နှဈပှည့ခွါနီးလာတော့ ယုတမွာဖို့ကို သငွးတို့က တဈမှိုးကှံပှနတွယွ။ အဲ့ဒါကတော့ သမီးလေး ၂၃ နှဈပှည့တွာနဲ့ သူရဲ့ မှေးစားသား ဂငှမွီနဲ့ လကထွပပွေးပှီး သမီးလေးရမယ့ွ လယယွာမှတှေေ အိမခွှံတှေ ပိုကဆွံတှကေို လကဝွါးကှီးအုပွ သိမွးယူဖို့ပဲ။

သငွးက အခုကတညွးကတောငွ မငွဂြလာကိဈစကို အတငွးစီစဉခွငှနွတော။ ရှေ့ နကှေီးက. . .ကာယကံရှငရွဲ့ ဆနဒြမပါဘဲနဲ့ အတငွးအကှပစွီစဉရွငွ ဘယလွိုဘယပွုံတှေ ပှဈမှုမှောကတွယွ . . .ဆိုပှီး ဥပဒလမွေးကှောငွးနဲ့ တားမှဈထားလို့ သူတို့အစီအစဉကွို သမီးကလေးလကခွံဖို့ ကိုခှော့တဈခါ ခှောကတွလှည့နွဲ့ စဉွးရုံးသိမွးသှငွးရငွး သမီးလေး အသကွ ၂၃နှဈပှည့တွာကို စောင့နွကှလရေေဲ့ ။ ဒါ့ကှောင့ွ ဝအနနေဲ့ လူ့ကို အကူအညီတောငွးခငှတွာက . . .အဲ့ဒီလို လူယုတမွာတှေ လကထွဲမှာ ရောကနွတေဲ့ ဝရဲ့သမီးလေးဘဝကို လူ့ကယတွငပွေးပါကှာ. . .။ဘနောကဆွုံး ဝ ရဲ့ ပိုငဆွိုငမွှုတှေ ငှကှေေးတှေ ဘာမှ ပှနပွါမလာရငနွပေါစေ. . .သမီးလေး ဒီလူတှရေဲ့လကထွဲက လှတမွှောကရွငွ ဝ ကှနပပွေါပှီ။ သမီးလေးရဲ့ ဘဝမှာ အားကိုးစရာ အတောကွိုမဲ့နပေါပှီ။ အဈကိုကလညွး ထောငကွှ နတေဲ့ လူမိုကွ။ အနီးစပဆွုံး ဆှမှေိုးတှကလညွေး သူ့အပေါကွို မကောငွးကှံဖို့ အမှဲ အသင့ဖွှဈနကှတယွေ။

အခှားဆှရငွေးမှိုးညှာ အပေါငွးအသငွးလညွးမရှိ ပညာလညွး ဆုံးခနွးတိုငအွောငွ မသငရွရှာဆိုတော့ သမီးလေးခမှာ သူ့အပေါမွကောငွးတဲ့ ဒီလူယုတမွာတောထဲက ရုနွးထှကမွသှားရဲဘဲ သူတို့နဲ့ အဆငပွှအေောငွ အလိုကအွထိုကကွှည့နွရတောပါ။ ”ဦးတိတရွှောငကွ သူ့ရဲ့ဘဝဇာတကွှောငွးနဲ့ မိသားစုအခှအနကေေို အရှညသွဝေး ပှောပှပှီး လူခန့ဆွီကို အကူအညီတောငွးရငွး မကှရွညမွှားပငွ ရဈဝဲလာရှာတယွ။ လူခန့လွညွး ဦးတွိတရွှောငွ ပှောပှသမှှကို နားထောငပွှီး စိတမွကောငွးလညွးဖှဈ မခံမရပနွိုငလွညွး ဖှဈတာကှောင့ွ ဦးတိတရွှောငကွို မိမိအစှမွးအစရှိသ၍ အကူအညီပေးဖို့ ဆုံးဖှတလွိုကပွါတော့တယွ။ ” စိတခွှ . . . ဦးတိတရွှောငွ။ ဆူးလေးကို ဒီယုတမွာတှရေဲ့ လကထွဲကနေ ကှု ပမွရ ရအောငဆွှဲထုတမွယွ။ ဒါ့အပှငကွို သူရသင့ရွထိုကတွဲ့ သူ့ရဲ့ရပိုငခွှင့တွှကေိုလညွး တဈပှားတဈခှ ပမွှ မဆုံးရှုံးဘဲ ရစေ ရမယွ။ ပှီးရငွ ဒီလူယုတမွာတှကေိုပါ အိမပွေါကွနေ နှငခွပှှမယွ . . .” လူခန့ရွဲ့ အားတကသွရော ကှှေးကှောွ ကတိပေးစကားသံကှောင့ွ ဦးတိတရွှောငရွဲ့ မှ ကနွှာလညွး ပှနပွှီး ရှှငလွနွးသှားတော့တာပေါ့။ ” ဒါနဲ့ . . . နပေါဦး ဦးတိတရွှောငရွဲ့ ။

ခငဗွှားက ကားနီကှီးနဲ့ ကားနီကှီးနားမှာနပှေီး အငွးမမှာရှိတဲ့ ခငဗွှားသမီး ဆူးလေး ရဲ့အကှောငွးတှကေို ဘာလို့သိနရတောလညွး ” လူခန့ကွ စိတထွဲမရှငွးတာတဈခုကို မေးမှနွးပှနတွော့ . . . ” လူ့ . . .အနွးကုနွး နတကွှီး ဆိုတာကို ကှားဖူးလား ” ” ကှားဖူးတာပေါ့။ ဗှိုကရွှှဲရှှဲနဲ့ နတကွှီးလေ။ သူ့ကိုယပွေါမွှာ ကလေးတှေ ဖကတွကနွကှတယွေ ” ” ဟုတတွယလွူ့ . . . . ဝ က မသခငကွေတညွးက အနွးကုနွးနတကွှီးကို သိပကွိုးကှယတွာ။ တိုကကွှီး ဘုံကှောငွးမှာတောငွ ဗုဒဓြရုပပွှားတောတွဈဆူနဲ့ နတကွှီးအတှကွ ဗိမမြာနဆွောငတွဈခု သှားလှူ ထားသေးတယွ။ ခု ဝ အဆင့မွှင့သွှားလို့ ရုကခြစိုးနတဖွှဈသှားရငွ အဲ့ဒီကှောငွးဆောငမွှာ နရောရမှာ ။ ဒါတှကေ ထားပါ. . .ဝ ပှောခှ ငတွာက ဝ သသှေားတဲ့အခါ သပှေီးပှီးခှငွး အနွးကုနွးနတကွှီး ဝ ဆီကိုရောကလွာတယွ။ ဝကို သူ့ဘုံကှောငွးမှာ လာနတေော့တဲ့။ ဝက. . . သမီးလေးကို စိတမွခလှို့ လာမနပေါရစနေဲ့ဦးလို့ ပှောပှီး သမီးလေးနဲ့ တှေ့ခှင့ပွါတောငွးတော့ နတကွှီးက . . .နငကွ ဒီကားနဲ့ နောကဆွုံးသတော။ နင့ရွဲ့ ဝိဉာဉကွ ဒီကားမှာစှဲနပှေီ။ ခု နငွ ငါနဲ့တဈခါတညွးလိုကပွှီး ငါ့ကှောငွးမှာ ရုကခြစိုးလုပရွငလွုပွ။

မဟုတရွငွ နငဒွီကားအနီးတဈဝိုကမွှာပဲ နရမယေလွို့ ဝကို ရှငွးပှတယွ။ ဝလညွး ငိုယိုပှီး မရမက ပူဆာခှင့တွောငွးတော့ နောကဆွုံးမှာ . . .အေးလေ နငဒွီလောကတွောငဖွှဈနရငွေ ကားစောင့လွုပပွှီး လူတှနေဲ့ ၁၀နှဈ ၁၅ နှဈလောကွ အတူတူနေဦးပေါ့။ ဒီကှားထဲ နင့သွမီးနဲ့ တဈလမှာတဈခါ တဈခါမှာ ၁၅ မိနဈလောကွ သှားတှေ့ပေါ့။ ဆိုငရွာပိုငရွာနတတွှကေို ငါကှည့ပွှောပေးထားပါ့မယွ။ ဒါပမယေ့ွ ငါနောကတွဈခါလာခေါရွငတွော့ နငမွငှငွးနဲ့တော့နောွ။ လူ့ဘဝထကွ နတဘွဝက အမှားကှီးသာပါတယကွှာ . . . . ဆိုပှီး ဝရဲ့ အနားကနေ ထှကသွှားတော့တာ။ ဝ လညွး အဲ့ကတညွးက သမီးလေးနဲ့ တဈလကို ဆယ့ငွါးမိနဈလောကွ အိပမွကထွဲမှာ တှေ့ခှင့ရွတယွ။ လူနဲ့တှေ့သလိုမှိုးတော့ အပှငမွှာ တှေ့ လို့တော့မရဘူးပေါ့။ သမီးလေးရှိတဲ့နရောကို သှားပှီး ဝက အိပမွကပွေးရတာ။ သမီးလေးကလညွး သူခံစားနရတေဲ့ သောကတှေ ဒုကခြတှကေို ဝနဲ့ မတှေ့ တှေ့ရတဲ့အခှိနလွေးမှာ ပှောပှရငဖွှင့ရွှာတယလွေ . . . ။ဒါကှောင့ွ ဝက သမီးလေးကော အခှားသူတှရေဲ့ အခှအနတှေကေေိုပါ သမီးလေးရဲ့ အိပမွကထွဲက ပှောစကားအရ သိနရတေော့တာ” ဦးတိတရွှောငကွလူခန့နွားလညသွဘောပေါကအွောငွ ပှနလွညရွှငွးပှလိုကရွာ လူခန့ကွ ” ဟုတပွါပှီ . . . ဆူးလေးကို အမှနဆွုံးကယထွုတနွိုငဖွို့ ကှုပွ အစီအစဉဆွှဲပါ့မယွ . . .” ဟု ကတိပေးလိုကတွော့တယွ။

အဲ့ဒီနောကွ ဦးတိတရွှောငကွ ညှိုးငယစွှာနဲ့ လူခန့ကွို စကားဆိုပှနတွယ. . . .. . ” ဝ လူ့ကို အားနာနာနဲ့ပဲ ခှင့တွောငွးစရာ ရှိသေးတယွ။ အဲ့ဒါက တခှားတော့မဟုတပွါဘူး။ လူ့ ဝရဲ့ သမီးလေးကို ကယထွုတဖွို့ကှိုးစားတဲ့အခါမှာ ဝ လူ့ကို အကူအညီ မပေးနိုငတွော့ဘူး။ လှနခွဲ့တဲ့ ၃ ရကလွောကကွ ဝ ဆီကို အနွးကုနွးကှီး ရောကလွာခဲ့တယွ။ သူ့ကှောငွးမှာ ရုကခြစိုးနတလွိုကလွုပဖွို့ အခှိနကွပှှီတဲ့။ ပှီးတော့သူက ပှောသေးတယွ ဝက ကားစောင့ဘွှနဲ့ နှဈတှအကှောကှီး နလောတာဆိုတော့ ရုကခြစိုးနတဖွှဈဖို့ကို ဥပုတစွောင့လွို့ တခှို့ သမမြထ ကငှ့စွဉတွှေ ကငှ့ရွတော့မယဆွိုပှီး ဝ ကို ကငှ့စွဉတွှေ ပေးသှားတယွ။ အဲ့ဒါတှကငှေ့ရွတော့မှာမို့ အငွးမကို ဝ မလိုကနွိုငတွော့ဘူး။ ကားနီကှီးကော ဝကိုပါ လူ့ထားခဲ့ရလိမ့မွယွ။ လူ့ရဲ့ ကိုယစွှမွးဉာဏစွှမွး ခညွှးသကသွကနွဲ့ သမီးလေးဆူးကို ကယထွုတရွမှာ. . . . တကယဆွို သမီးလေးအတှကပွဲ။ ဝလညွး လိုကပွှီး လူ့ကို အရမွးကို ကူညီခငှနွတော။ ဒါပမယေ့ွ အထကကွ အမိန့ကွှပှီဆိုတော့ ဝ လှနဆွနလွို့မရဘူး။

ဒီအတှကွ လူ့ ဝကိုခှင့လွှှတပွေးဖို့ အနူးအညှှတတွောငွးပနပွါရစေ။ ” ထိုအခါ လူ့ခန့လွညွး ” အို . . .ဒီကိဈစလေးလောကကွို ဆှာပါစရာမလိုပါဘူး။ တပည့နွဲ့တငပွှီးပါတယွ။ စိတသွာခှ နေ . . .ဆူးလေးကို ခေါထွုတလွာပှီး ဟို အကှ င့မွကောငွးတဲ့ လောဘသားတှကေို ကောငွးကောငွးလကစွငပွေးပှမယွ။ ဦးတိတရွှောငမွပါပမယေ့ွ ကှု ပမွှာ ခငဗွှား လမွးညှှနသွငပွှထားတဲ့ တှေးနညွးခေါနွညွး လုပနွညွးကိုငနွညွးတှေ အမှားကှီး ရှိနပေါပှီဗှ ။ ကိုယ့ဘွာသာကိုယသွာ စိတဖွှောင့လွကဖွှောင့ွ တရားအလုပလွုပကွှ နရွဈခဲ့ ” ဟု လကမွကိုထောငလွှှကွ ဦးတိတရွှောငကွို နှဈသိမ့စွကား ပှောကှားလိုကပွါတော့တယွ။” ကားတှကလညွေး ရောငွးသုံးတာ အားလုံးကုနပွှီ။ စားသောကဆွိုငကွလညွး အသုံးစရိတတွောငွ အနိုငနွိုငရွှာနရတော။ လယတွှယောတှလညွေး မှှောရွဖို့ဝေးကော အဲ့ဟာတှကရတေဲ့ အမှတတွောငွ ရှေ့နစေုတကွ ဟိုဗိုငွးနာမလေး နာမညနွဲ့ ဘဏမွှာအပသွတဲ့။ ဒါပမယေ့ွ ကိဈစမရှိပါဘူးလေ။ လာမယ့ရွှေ့လဆို ကောငမွစုတလွေး အသကွ ၂၃ နှဈပှည့ပွှီ။ အဲ့ဒီအခါကှ ဂငှမွီနဲ့ တဈခါတညွးပေးစားပှီး သူ့အမှတှကေေို အပိုငသွိမွးလိုကရွုံပဲ။

ရှေ့ နစေုတကွတော့ သူ့ထုံးစံအတိုငွး ကဖကှယွဖကွှ လုပလွို့ရသလောကတွော့ လုပွဦးမှာပဲ။ ဟငွး ဟငွး ဒါပမယေ့ွ လကမွခံလို့မရတဲ့ အခှအနတှေေေ ရောကသွှားရငွ သငွးလညွး ဘာတတနွိုငမွှာလညွး။ ကှငမွတေို့က ပှဲမကှမွးခငှသွေးလို့။ တကယဆွို ကောငမွလေးက ကိုယ့လွကခွုပထွဲကရပေဲ။ ဂငှမွီနဲ့လှှတပွေး. . . ဗီဒီယိုရိုကထွားလိုကရွငွ ပှီးပှီလေ။ အနတွီစီစဉတွာကို အေးဆေးလကခွံမလား ဒီဇာတလွမွးကို အငတွာနကပွေါအွပှန့ခွံမလားပေါ့။ ဟား ဟား ဟား . . . ကောငမွလေးကိုယတွိုငကွ မောငွးထုတတွာခံရတဲ့ဘဝ ရောကသွှားအောငတွောငွ ဟိုရှေ့နကေောငကွို လုပပွှဈလိုကလွို့ရသေး။ လာထားပဲ လယတွှယောတှေ အိမတွှေ ခှံတှေ ငှတှေေ . . . .။ ဂငှမွီအတှကကွတော့ စိတပွူစရာမရှိပါဘူး။ သူလညွးအခှိနတွနရွငွ သူ့စရိတနွဲ့သူသှားရမှာ။ ဒီကောငကွ ဆေးသမား ဆေးခနှရရငေပွှီးကော ဆိုတဲ့ကောငွ။ ပှီးတော့ သူတကယသွံယောဇဉရွှိပှီး ကှှနတေောက သမီးရှယလွီလေ။ ဒီကောငကွ ဟိုကလေးမလေးလို ကုတခွှောငွးခှောငွး ဗိုငွးကောငွးကှောကဖွိ ပုံစံကို ကှည့လွို့ရတာမဟုတဘွူး။ တို့ကို မလှနဆွနနွိုငလွို့သာ ရလေိုကသွင့ငွါးလိုကသွင့ွ ဆကဆွံနရတော။

အမှနွ သူက ရှယလွီ့လို ခတွဆနေဆွနွ ဆိုရှယကွကှ ကိုယလွုံးကိုယထွညွ တောင့တွောင့တွငွးတငွး ဖှံ့ဖှံ့ထှားထှားနဲ့ ညှို့ အားပှငွးတဲ့ အလှတရားတှကေိုသာ စိတဝွငစွားတာ။ မှေးစားအမဖှဈတေဲ့ ဒီက အသိဆုံးပေါ့။ ဒီကောငနွဲ့ ကောငမွလေးကို အရငဆွုံးပေးစားရမယွ။ ပှီးရငွ ကောငမွလေးပိုငသွမှှကို နညွးအမှိုးမှိုးနဲ့ ရောငွးခပှဈလို့ ငှသေားအဖှဈ ပှောငွးသင့ရွငပွှောငွး . . .ရှှခှေောငွးတှေ ဝယသွင့ရွငဝွယပွှီး ကိုယတွှဆေီမှာ ဥထားလိုကရွုံပဲ။ အဲ့ဒီအခှိနအွထိတော့ ဒီဘိနွးစားလေးကို သမီးနဲ့မှှားပီး ခှော့မော့ထားရမှာ။ အဲ . . .ကောငမွလေးပိုငဆွိုငသွမှှ အားလုံး တို့လကထွဲရောကပွှီဆိုရငွ ဒီငရှုပမွလေးမကို ပှသနာရှာပှီး ကနထွုတလွိုကရွုံပေါ့။ ဂငှမွီကတော့ လိမမြာရငလွိမမြာသလို တို့နဲ့ ဆကလွကတွှဲသှားလို့ရမယွ။ မလိမမြာရငတွော့ အပှတရွှငွးရငတွောငရွတဲ့ အနအထေား။ ဆေးသုံးရငွး ဆေးလှနလွို့ လှောသှားတယဆွို . . .ဘယသွူမှ သံသယဖှဈစရာ မရှိဘူးလေ။ ကိဈစတှအေားလုံး ပှတသွှားရငတွော့ တနယတွကှေးမှာ သူဌေးလုပနွရေုံပဲ။ ဟား ဟား ဟား ပိုငလွိုကတွဲ့ ဖှဈခှငွးးး . . . . ” . . . ဒေါကွငှမွေ အတှေးကောငွးနတေုနွး အိမရွှေ့ က ကားစကသွတသွံကှားရပှီး ခဏနတေော့ သမီးရှယလွီနဲ့အတူ ဧည့သွညသွူဌေးလေး အိမထွဲကို ဝငလွာကှတယွ။

” သမီးတို့ပှနလွာကှပှီ။ မောငလွူခန့ကွို ကမဘြာလုံးဘုရားတို့ ဗိုလဘွုရားတို့ စုံအောငလွိုကပွို့ခဲ့ရဲ့လား ” ဒေါကွငှမွကေ ထိုငရွာကထပှီး မေးလိုကတွော့ ” ဟုတကွဲ့မမေေ။ အားလုံးစုံခဲ့တယွ။ အပှနွ ကနကွှောငွးဘုရားတောငွ ဝငဖွူးခဲ့သေး ” သမီးဖှဈသူက တကကွှှလနွးဆနွးစှာ ပှနလွညွ ဖှကှေားလိုကတွယွ။ ဒေါကွငှမွကေ ဧည့သွညဘွကကွို လှည့ပွှီး . . . ” ဘယလွိုလညွး မောငလွူခန့ွ မငွးညီမနဲ့ လညရွတာ အဆငပွှရေဲ့လား။ လမွးမှာ သူမငွးကို ဂှီကှတာတို့ ဆှာကှီးလုပတွာတို့တော့ မလုပလွောကပွါဘူးနောွ ” ” ဟုတကွဲ့. . .အားလုံးအဆငပွှပေါတယွ အနတွီ။ ညီမလေး ရှယလွီက နရောစုံလိုကပွို့ပှီး ကှှနတွောမွသိတာတှလညွေး ရှငွးပှတယွ ” ” အေးကှယွ. . . ဒါဆိုလညွး ခဏတဖှုတွ အခနွးမှာ သှားနားခငှနွားခညှ့လွေ။ ထမငွးပှဲ ပှငပွှီးသှားရငွ မငွးညီမကို အခေါခွိုငွးလိုကမွယွ။ ” ” ဟုတကွဲ့ပါ အနတွီ . .အနတွီတို့လညွး ကှှနတွော့အွတှကွ အလုပတွှရှေုပကွုနပွှီနောွ . . .အားနာစရာတှတေော့ ဖှဈကုနပွှီ ” ” အားမနာရပါဘူးကှယွ ငါ့တူလို ဧည့ကွောငွးဆောငကွောငွး သူဌေးလေးကို ဖှဈသလိုထားရလို့ အနတွီတို့ကသာ မငွးကို အားနာရမှာ . . ကဲ ကဲ . .မငွးလညွး ပငပွမွးကောပေါ့။

သှားနားခညှ့တွော့။ အနတွီမငွးအတှကွ ထမငွးဝိုငွး ပှငလွိုကွဦးမယွ ” ” ဟုတကွဲ့ အနတွီ ” ဧည့သွညလွညွး သူ့အခနွးထဲဝငသွှားကော ဒေါကွငှမွလညွေး ထမငွးဝိုငွးပှငဖွို့ ထမငွးစားခနွးကို ထှကခွဲ့ပါတော့တယွ။ ” ဟေ့ . . .မိဆူး ရေ. . . . မိဆူးး . . . ” ” ရှငွ . . .လာပါပှီ အနတွီမေ ” ” အေးး ရှငွ . . .နောကမွှထား။ လူအရငွ ဒီကိုလာခဲ့။ ဧည့သွညအွတှကွ ငါကိုယတွိုငွ ထမငွးဝိုငွးပှငပွေးမလို့ ။ ငါ့ကို လာကူစမွး . . ” ဟုတကွဲ့ အနတွီမေ ”. ………… လူခန့ွ ဒေါကွငှမွတေို့ အိမမွှာ ဧည့သွညတွောကွှီး လုပနွတောနှဈရကရွှိပှီလေ။ ဒီမိနွးမကှီးကို ဝငရွောရတာက မခကပွါဘူး။ ဖူဆယဘွောလုံးကှငွးထောငပွှီး အဆငပွှနကှတေေဲ့ အငွးမမှို့ ခံဦးသောငွးငှတေို့ အိမမွှာ ခဏတညွး . . . လယယွာလုပငွနွး စိတဝွငစွားလို့ လယလွေးဘာလေး ဝယခွငှတွယလွို့ သတင့လွှှင့ွ . . . ဒါပဲလေ။ကနှတွာကတော့ မှို့ လေးကသေး . . . ဦးသောငွးငှရေဲ့ မိနွးမ မသကထွားက အကှှားကသနွ ။

လူခန့ရွဲ့ ကှေးဇူးတှကလညွေး ရှိထားပှနဆွိုတော့ သူမက. . . . အိမမွှာ မှို့ကသူဌေးလေး ရောကနွတယွေ . . . ဒီနယတွကှောမှာ မသိသူမရှိတဲ့ ” မှို့ စားကှီး ” စားသောကဆွိုငကွှီးရဲ့ ပိုငရွှငလွေ . . .ကောငလွေးက လူသာငယတွာ အောကသွကကွ အတောကွှတယွေ . . . သူ့ရဲ့ ဆိုငကွ နာမညကွှီး ဟငွးလှှာတှမှနသွေမှှ သူတီထှငထွားတဲ့ ပညာတှခညွှေးပဲ . . . အဲ့ဒီလောကတွောငွ အောငမွှငနွတေဲ့ စားသောကဆွိုငကွှီးကော ကုနတွငကွားတှပေါ ပိုငနွတောတောငွ ခုထကထွိ စားဖိုဆောငဝွငပွှီး တခါတလေ ကှောတွုနွးလှောတွုနွးရယွ . . . စညွးပှားရေး အကှကအွကှငွးကလညွး မှငပွ . . .လယယွာလုပငွနွးကို စိတဝွငစွားလို့ဆိုပှီး ဒီမှာ လာလေ့လာနတောသာကှည့ွ. . . . စသဖှင့ွ လူခန့ရွဲ့ ကောငွးကှောငွးတှကေို ဟုတတွာတှကေော မဟုတတွာတှပေါ စတနောပိုပိုသာသာနဲ့ တဈအိမတွကွ တဈအိမဆွငွး လိုကပွှောတာပေါ့။ ဒီသတငွးကို ဒေါကွငှမွလညွေးကှားကော သူ့သမီးခေါပွှီး. . . လူခန့ဆွီကို တခါတညွး ပေါကခွလှာပါလကေော။ ဒေါကွငှမွကေ အသကွ ၄၅ နှဈလောကရွှိပှီး သူသမီးရှယလွီကတော့ ၂၅ နှဈလောကပွဲရှိလိမွဦးမယွ။

မအကေော သမီးပါ ကိုယခွနဓြာကှံ့ခိုငဖွှံ့ဖှိုးပှီး ဖှူ ဖှူ ဖှေးဖှေး ပှည့ပွှည့တွငွးတငွးတှေ။ မကှနွှာတှကေ ခပဝွိုငွးဝိုငွးနဲ့ ကှည့ပွှောရွှုပှောတွှပေါ။ ဒါပမယေ့ွ တရုတမွတှပေီပီ မကှလွုံးပေါကွ ခပမွှေးမှေးတှပေေါ့။ သမီးဖှဈတဲ့ ရှယလွီကတော့ အဖှားကှီးထကစွာရငွ အနညွးငယွ မကှလွုံးပေါကွ ပိုကယှသွယောငရွှိပှီး နှာတံပိုခှှနတွယလွေ။ ဒေါကွှ ငမွကေ လူခန့ကွို တှေ့တာနဲ့ . . . ”စားသောကဆွိုငွ လုပငွနွးတူခငွှးမို့ မိတလွာဖှဲ့တာပါ။ ဒီလို နာမညကွှီး စားသောကဆွိုငကွှီးရဲ့ ပိုငရွှငသွူဌေးနဲ့တှေ့ရတာ အရမွးကို ဝမွးသာဂုဏယွူပါတယွ။ မောငလွူခန့ရွဲ့ အခှို့ ပညာလေးတှလညွေး အနတွီမတေို့ကို ဝမှှပေေးလှည့ပွါဦး။ မပှနခွငွ အနတွီမတေို့အိမမွှာ လာပှီးတညွးခိုဖို့ကိုလညွး ဖိတခွေါပွါရစေ ” စတဲ့ အလာဘသာလာဘတှေ လာပှောပှီး အတငွးဝငရွောတော့တာ။ အမှနတွကယကွ ဆူးလေးရဲ့ ပိုငဆွိုငမွှုတှကေို သူတို့ လကဝွါးကှီးအုပပွှီးသှားရငွ လယတွှေ အမှနဆွုံးပှနရွောငွးထုတနွိုငဖွို့ ဝယလွကသွူဌေးတဈယောကွ လိုခငှနွတော လူခန့ကွ သိပှီးသား။ ဒါ့အပှငွ အဖှားကှီးက လူခန့ကွိုတှေ့ သှားတဲ့အခါ သူ့သမီးနဲ့ပါ ဇာတလွမွးဖှဈစခငှနွေပေုံ ရပှနတွယွ။

လူခန့ကွတော့ သိပကွောငွးတဲ့ အခှင့အွရေးတှရနပှေေီလို့ တှေးမိပှီး နောကနွေ့မှာပဲ ဒေါကွငှမွတေို့အိမကွို ပှောငွးနလေိုကတွော့တာပေါ့။ ဒေါကွငှမွေ့အိမကွို ရောကကွတညွးက လူခန့ွ ဆူးဆိုတဲ့ကောငမွလေးကို အကဲခတနွတော။ ကောငမွလေးက ဖှူ ဖှူ သေးသေး ပှည့ပွှည့တွငွးတငွး ခစှစွရာလေး။ ဆံပငတွိုလေးနဲ့ မကှနွှာကလေးက ဝိုငွးလို့။ တရုတစွပဆွိုပမယေ့ွ မကှလွုံးလညွး ဒီလောကကွှီးမမှေးသလို နှာတံလေးကလညွး ခှှနနွတော။ ဘုရားစူး တရုတမွလေးလို့ ပှောရမှာပဲ။ တဈခုရှိတာက သူကလေးရဲ့ မကှနွှာကော အဝတအွစားတှပေါ ညှိုးညှိုးနှမွးနှမွးလေး။ ပှီးတော့ အိမသွန့ရွှငွးရေးကစပှီး အဝတလွှှောွ မီးပူတိုကအွထိ အောကခွှသေိမွး အကုနလွုပပွေးရဟနတွူတယွ။ လူခန့ရွောကတွာ သိပမွကှာသေးပမယေ့ွ ” မိဆူးရေ . . .မိဆူးရေ . . .” ဆိုပှီး ဒေါကွငှမွေ ခေါခွိုငွးနတေဲ့အသံ မကှာခဏကှားနရတယွေ။ လူခန့တွို့ ထမငွးစားတော့လညွး အနှီမိနွးမခှောလေးက အနားမှာ ရပခွပပွေးလှှကွ။

သနားစရာ မိနွးမခှောလေးကို ဘယလွို ကယထွုတရွမလဲဆိုတာ လူခန့ကွ ကိုယ့နွညွးကိုယ့ဟွနနွဲ့ ကှံစညတွှေးတောနသလေို . . .ဒေါကွငှမွကလညွေး သူ့သမီးရှယလွီနဲ့ လူခန့ကွို အပှတလွှောနွတေော့တာ။ လူခန့ွ အိမကွိုစရောကလွာကတညွးက ရှယလွီနဲ့ နှဈယောကတွညွး ဟိုလှှတွ ဒီလှတွ ဟိုဟာလိုကပွှခိုငွး ဒီဟာလိုကပွှခိုငွးနဲ့။ လူခန့ကွ ခရောငွးကားလေး ယူလာမိတော့ သူတို့သားမိရဲ့ စိတကွှိုကွ ရှယလွီခေါရွာ လိုကကွှည့ဖွို့ အတောကွို အဆငပွှသှေားတယလွေ။ တကယတွော့ ရှယလွီက သိပကွို ညှို့အားပှငွးတဲ့ မိနွးမ အမှိုးအစားထဲကပါ။ အသားအရညွ ရုပအွဆငွးရူပကာ ကိုယခွနဓြာအရှိုကအွဖို အရဈအဝိုကွ .ဘာမှပှောစရာမရှိဘူး။ ရာနှုနွးပှည့ွ မဟုတရွငတွောငွ အားလုံးက ဂုဏထွူးမှတဝွငပွှီးသား။ လူခန့ကွိုလညွး အတောကွို ခငခွငမွငမွငွ ဖောဖွောရွှရှနေေဲ့ ပှောဆိုဆကဆွံတဲ့အပှငွ တဈခါတလေ အကှည့စွူးစူးတှနေဲ့ စိုကကွှည့လွို့ နတတသွေေးတယွ။ လူခန့နွရောမှာ အခှားယောကွှား တဈယောကသွာဆို အရညပွှောသွှားလောကပွှီ။ လူခန့ကွတော့ ခေါငွးထဲမှာ အခှိနပွှည့ွ ဆူးလေးရဲ့အကှောငွးပဲ တှေးနမေိတော့တာ။ ရှယလွီကိုလညွး အဆငပွှအေောငွ အလိုကအွထိုကွ ကှည့ပွှီး ဆကဆွံထားရတာပေါ့။ အဖှားကှီးနဲ့ သူ့သမီးရှယလွီက လူခနကွို အဲ့ဒီလိုတှေ သဲသဲလှုပဖွှဈနပမယေေ့ွ သိပမွကှနပတွေဲ့သူလညွး ရှိပှနတွယွ။ သူကတော့ ဂငှမွီ လေ။

ဂငှမွီဆိုတဲ့ အရပရွှညရွှညွ ကုတခွှောငွးခှောငွး ငနဲသားက အိမလွညွးမကပသွလို အိမပွှနလွာပှနရွငလွညွး လူခန့ကွို ရှူသိုးသိုးနဲ့ ကှည့နွတတတွော။ အဲ့ဒါကှောင့ွ သငွးကိုလညွး အနတြရာယကွောငွ စာရငွးထဲမှာ လူခန့ွ ထည့ထွားလိုကတွော့တယွ။ဆူးလေးကို ဆှဲထုတဖွို့ဆိုရငွ အရငဆွုံးဆူးလေးနဲ့ နှဈယောကခွှ ငွးတှေ့ဖို့ လိုအပတွယလွေ။ ဒါကှောင့ွ လူခန့လွညွး ထမငွးစားသောကွ .အဖှားကှီးသားမိနဲ့ စကားစမှီ ခဏတဖှုတပွှောပှီး ကိုယ့အွခနွးထဲ ကိုယပွှနဝွငလွို့ အခှအနကေေို စောင့ကွှည့နွလေိုကတွော့တယွ။ လူခန့ွ အိပခွနွးထဲဝငလွာကတညွးက အဖှားကှီးသားမိ အိမရွှေ့ထမငွးဆိုငကွို ပှနထွှကသွှားကှပှီလေ။ ခုအခှိနကွ လူနဲနဲကတှဲ့အခှိနဆွိုတော့ ဆူးလေးလညွး အဲ့ဒီမှာပဲ ရှိနလေောကတွယွ။ ဂငှမွီကတော့ မှို့ထဲပဲ လှှောကလွညနွသလေား ဆိုငထွဲမှာပဲလား မပှောတတွ။ ဒီလောကွ အရောငွးရကှီးမဟုတတွော့ အဖှားကှီးက ဆိုငလွုပသွား သုံးယောကပွဲခေါထွားတယွ။ အဲ့ဒီ သုံးယောကကွလညွး ဆိုငထွဲမှာပဲအလုပလွုပွ ဆိုငထွဲမှာပဲနေ ညအိပတွော့လညွး ဆိုငထွဲမှာပဲအိပကွှတာ။ ကိဈစကှီးငယမွရှိဘဲ နောကဖွေးအိမဘွကကွို လာလေ့မရှိကှဘူး။ ခုအနအထေားအရ နောကဖွေးတဈအိမလွုံးမှာ ဧည့သွညဖွှဈတဲ့ လူခန့တွဈယောကတွညွး။

ဒါကှောင့ွ လူခန့လွညွး . . . . ”ဒီလို အခှင့အွရေးမှိုးကို လကလွှတခွံလို့ဘယဖွှဈမလဲ။ ငါတဈဟောကတွညွးရှိတုနွး တဈအိမလွုံးအနှံ့ လိုကစွပစွုရမယွ ” ဟု တှေးမိပှီး အခနွးအပှငကွို ပှနထွှကခွဲ့ပါတော့တယွ။ လူခန့ွ အခနွးတံခါးကို သခှောပှနပွိတပွှီး အိမထွဲမှာ ဟိုဟိုဒီဒီ စူးစမွးကှည့လွိုကတွယွ။ အိမကွ အုတပွတကွား နှဈထပအွိမဖွှဈပမယေ့ွ တောနတေောထိုငွ ပုံစံအတိုငွး အခနွးတှကေ သသခှေောခှာ ကာရံထားတာမှိုး မရှိသလို ဖှဲ့စညွးပုံလညွး သိပမွကှဘူး။ လူခန့ကွို အခုထားထားတဲ့ အခနွးတဈခုသာ လုံလုံခှုံခှုံ တံခါးနဲ့ဘာနဲ့။ ကနှတွဲ့ အခနွးတှကတေော့ အခနွးဆိုတာထကွ အကန့တွှလေို့ပှောရငွ ပိုမှနမွယွ။ လူခန့ွ အခနွးနဲ့ကပလွှှကမွှာ အခနွးတဈခနွးကန့ထွားပှီး အဝကို ကန့လွန့ကွာ တဈထညနွဲ့ကာထားတယွ။ ကန့လွန့ကွာကို လှပကွှည့လွိုကတွော့ အခနွးထဲက အသုံးအဆောငွ ပဈစညွးတှကေို မှငရွတာနဲ့ ဒေါကွငှမွရေဲ့ အခနွးဖှဈမှနွး လူခန့တွနွးသိလိုကတွာပေါ့။ ဒေါကွငှမွေ့ အခနွးရဲ့ရှေ့ မကှနွှာခှ ငွးဆိုငမွှာလညွး အခနွးတဈခနွးတှေ့ရလို့ ကန့လွန့ကွာ လှပကွှည့လွိုကပွှနတွော့. . . ဒါက ဂငှမွီ့အခနွး ဖှဈဖို့မှားတယလွို့ လူခန့သွုံးသပမွိပှနတွယွ။ အဲ့ဒီအခနွးတှရေဲ့ ရှေ့ ကနေ ဖှတလွာမိတော့ ဧည့ခွနွးကို ရောကသွှားတော့တယွ။

ဧည့ခွနွးကနေ အိမနွောကဖွေးကို ဝငသွှားတဲ့ လှှောကလွမွးလေးတဈခုရှိပှီး လှှောကလွမွးဝရဲ့ ဘယဘွကခွှမွးမှာ အိမအွပေါထွပကွိုတကတွဲ့ လှကေား။ နောကဖွေး လှှောကလွမွးအဆုံးမှာ တော့ရခှေိုးခနွး အိမသွာနဲ့ အဆုံးသတသွှားတာ။ လှှောကလွမွးရဲ့ ဘယဘွကမွှာက ထမငွးစားခနွးနဲ့ မီးဖိုခှောငဖွှဈပှီး ညာဘကမွှာ တံခါးပိတထွားတဲ့ အခနွးတဈခနွးတှေ့ ရပှနတွယွ။ လူခန့ွ အခနွးတံခါးကို အသာတှနွးကှည့လွိုကတွော့ တှနွးလို့ရတာနဲ့ပဲ လကစွနဲ့ အခနွးထဲကိုပါ တခါတညွး လေ့လာကှည့လွိုကမွိတယွ။ ” . . .အဖှားကှီးရဲ့ သမီးပှို . . . . ရှယလွီ့ရဲ့ အခနွးပဲဖှဈရမယွ။ အတောလွုံလုံခှုံခှုံနဲ့ သားသားနားနား။ အဲကှနွးတောငွ တပထွားလိုကသွေး။ အငွးးး . . .ဒါဆို ဆူးလေးရဲ့ အခနွးက အပေါထွပမွှာမှနွးလား။ ပှီးတော့ . . .အပေါထွပတွဈခုလုံးကို အလှတထွားပှီး ဘာလို့မှား ဒီအိမသွားတှေ အိမအွောကမွှာခညွှး အိပကွှတယမွသိဘူး ” အခနွးတံခါးကို ပှနစွေ့ရငွး လူခန့ွ တဈကိုယတွညွး တှေးတောမိလိုကပွှနတွယွ။ အဲ့ဒီနောကတွော့ လူခနွးလညွး အိမရွှေ့ ဧည့ခွနွးဘကကွို ပှနထွှကခွဲ့ပှီး လှခေါးကနေ အပေါထွပကွို တကခွဲ့ပါတော့တယွ။ အပေါထွပကွိုရောကတွော့မှ ဒေါကွှငမွတေို့ အပေါထွပမွှာ ဘာလို့မအိပကွှသလညွးဆိုတာ လူခန့ွ သဘောပေါကသွှားတော့တယွ။

အိမခွေါငမွိုးသှပနွဲ့ အောကကွှမွးခငွးနဲ့က အရမွးကပနွတယလွေေ။ မကှနွှာခကှလွညွးမရှိတော့ ပူစရာရှိလှှတပွူ အေးစရာရှိ လှှတအွေးပေါ့။ အနောကဘွကွ ခပကွကှနှရောမှာ သုံးထပသွားတှနေဲ့ကန့ပွှီး ကာထားတဲ့ အခနွးဖှဲ့ တဈခုကလှဲရငွ ကနှတွာက အပေါထွပတွဈခုလုံး ဟောခနွးကှီးအတိုငွး။ အခနွးကာထားတဲ့ သုံးထပသွားပှားတှကေ အပေါပွိုငွး လှတနွတောကှောင့ွ အခနွးလေးထဲက လှှံထှကလွာတဲ့ မီးရောငကွို လူခန့မွှငနွရတယွေ။ အဲ့ဒီမီးရောငနွဲ့ပဲ အပေါထွပတွဈခုလုံးကို လူခန့ွ ခုလို စပစွုခှင့ရွနတောလေ။ လူခန့ွ အခနွးနားကို တိုးကပလွာတော့ အခနွးထဲက အမှိုးသမီးတဈယောကရွဲ့ သီခငွှးငှီးသံကို ကှားလာရတယွ။ ” ဒီ အသံက ဆူးလေးရဲ့ အသံပဲ။ ဒီအခနွးက ဆူးလေးရဲ့ အခနွးဖှဈရမယွ။ ဒါနဲ့ . . .ဒီကောငမွလေးက အရှေ့ ထမငွးဆိုငကွို သှားမကူရဘူးလား။ အို . . .ဘယလွိုပဲဖှဈဖှဈ ငါ့အတှကတွော့ အဆငပွှပှေီ ။ ခုပဲ . . .သူ့ကို နှဈယောကခွငွှးဝငတွှေ့ ပှီး အကှိုးအကှောငွး ရှငွးပှရမယွ။ ဒါမှ ရှေ့ဆကွ အစီအစဉွ ဘယလွိုဆှဲမယဆွိုတာ တိုငပွငလွို့ရမှာ . . .” လူခန့လွညွး သီးခငွှးသံကို နားထောငရွငွး စိတအွားတကကွှှလာပှီး အခနွးဆီသို့ ခပသွှကသွှကွ လှှောကလွှမွးခဲ့တော့တယွ။

စိတလွောကှီးနတောကှောင့ွ အခနွးရှေ့ သို့ရောကတွဲ့အခါ လူခန့ဟွာ ပိတထွားတဲ့ အခနွးတံခါးကို မခေါကမွိဘဲ တဈခါတညွး တှနွးဝငမွိလိုကတွော့တာပေါ့။တှေ့ လိုကရွတဲ့ မှငကွှငွးကှောင့ွ လူခန့ွ ပါးစပကွ” ဟိုကွ . . .” ခနဲ အသံ တဈခှ ကထွှကသွှားပှီး ဘာဆကလွုပလွို့ လုပရွမှနွးမသိတော့ဘဲ ကှောငကွှည့နွမေိတော့တယွ။ အခနွးထဲမှာ ” အို . . .”.ဆိုတဲ့အသံလေးပှုလှှကွ ဖှူဖှေးဝိုငွးဆကတွဲ့ သူမရဲ့ ရငသွားအစုံကို လကကွလေးတဈဖကနွဲ့ မလုံတဈလုံလေးကာထားပှီး အခှားလကကွလေးတဈဘကကွ သူမရဲ့ ပှည့တွငွးသှယလွှတဲ့ ပေါငလွေးနှဈခုရဲ့ ကှားနရောကိုအုပကွာ ကိုယကွိုလညွး ခပယွို့ယို့ ခပကွှေးကှေးလေး လုပထွားတဲ့ ဆူးစူးနှငွးဆီ ” ” လှလိုကတွာ ကလေးရယွ။ ဖှူ ဖှေးဝငွးပပှီး ထိရကစွရာမရှိပါလား။ ကှည့စွမွးပါဦး ရငသွားလေးတှေ ပှည့ပွှည့တွငွးတငွး ဗှိုကသွားပှငပွှပှလေေေးနဲ့ တငလွေးကလညွး ဝိုငွးဝိုငွးလေးကား တကနွတော။ လူကောငလွေးသာသေးတာ. . .ခနဓြာကိုယွ အဆဈအပေါကကွတော့ မှငသွူရူးလောကပွါဘိကှယွ။

ဒါတငဘွယကွဦးမလဲ။ အရှကသွညွးနတေဲ့ မကှနွှာလှလှကလေးက နီရဲနလေိုကတွာ . . .ရှကရွှကနွဲ့ နှုတခွမွးပါးပါးလေးကို ကိုကထွားတာမှား ခုခကှခွှငွးတောငွ ပှေးနမွးလိုကခွငှရွဲ့ ” မှ ကစွိတဈမှိတွ လှှပတွပှကအွတှငွးမှာပဲ လူခန့ရွဲ့ စိတထွဲမှာ အတှေးတှေ ရောကယွကခွတသွှားပှီး သတိကို အနိုငနွိုငပွှနထွိနွးကာ ကုတငဘွောငပွေါမွှာ တငထွားတဲ့ တဘကပွှကှီးတဈထညကွို အလှှငအွမှနကွောကယွူလို့ . . . ” ရော့ ရော့ ညီမလေး ဒါ ခဏပတထွားလိုကွ ” ဆိုပှီး ဆူးလေးထံသို့ ကပှာကယီ ပေးလိုကရွတော့တယွ။ ထိုအခါမှ အံ့သှမှငသွကပွှီး လူခန့ကွို ကှောငကွှည့နွတေဲ့ ဆူးလေးလညွး သတိပှနဝွငလွာလို့ လူခန့ပွေးတဲ့ တဘကကွှီးကို ရှကကွိုးရှကကွနွးနဲ့ယူလို့ ကိုယမွှာ ခပသွုတသွုတွ ပတလွိုကတွော့တာပေါ့။ ထို့နောကွ နှဈယောကသွား ခေါငွးတှကေိုယစွီငုံ့ပှီး အတောကွှာအောငွ အသံတိတနွမေိကှပှနတွယွ။ ခဏနမှေ အိမရွှငဖွှဈတဲ့ ဆူးလေးက အသံတိုးတိုး ကတုနကွယီလေးနဲ့ စကားစလာတယွ။ ” ဆူးလေးက တဈယောကတွညွး လှတလွှတလွပလွပွ ဆိုပှီး အဝတအွစားတှေ အားလုံးခှှတခွလှို့ ညအိပအွဝတလွေးတှေ လညွးဖို့လုပနွတော။

တံခါးကို ဂကှမွထိုးမိလိုကဘွူး။ . . . ခု တော့ ရှကလွိုကတွာရှငွ . . .” ထိုအခါမှ လူခန့လွညွး ဆူးလေးကို စကားပှောဖို့ ပှနရွဲသှားပှီး ဖှဈပှ ကသွမှှ ကို ရှငွးပှတောငွးပနဖွို့ ကှိုးစားရတော့တာပေါ့။ ” ကိုယလွညွး တောငွးပနပွါတယွ ဆူးလေးရယွ . . .အမှနဆွို ကိုယကွ တံခါးလေးဘာလေး ခေါကရွမှာ။ ဒါပမယေ့ွ ကိုယ့မွှာလညွး ညီမကို လှတလွှတလွပလွပွ နှဈယောကတွညွး တှေ့ခငှနွတေဲ့ ကိဈစကရှိတာမို့ အခနွးအပှငကွနေ ညီမရဲ့ သီခငွှးဆိုသံကို ကှားရတော့ ခုလိုအလောတကှီး ဝငလွာမိလိုကတွာပါ။ တကယတွော့ ကိုယကွ ဦးတိတရွှောငွ . . .” လူခန့ရွဲ့ စကားက ထိုနရောအထိပဲရောကသွေးတယွ. . .ဆူးလေးက လကကွာပှပှီး ” ဆူး သိတယွ အကို။ အကိုက ပါပါးရဲ့ မိတဆွှတဈယေောကွ မဟုတလွား။ ခု ဆူးကို ဒီကနေ ကယထွုတဖွို့ ဒီအိမကွိုရောကလွာတာ။ ပါပါးက ဆူးနဲ့လာတှေ့တိုငွး အကို့ရဲ့အကှောငွးကို အမှဲပှောပှလေ့ရှိတယွ။ အဲ့ဒီကတညွးက ဆူးက အကို့ကို ပါပါးစကားထဲကတငပွဲ အတောကွို ရငွးနှီးနခေဲ့တာ။ နောကဆွုံးတဈခေါကွ ပါပါး ဆူးကိုလာတှေ့တော့ . . .သမီးကို ပါပါးမိတဆွှေ မောငလွူခန့ွ လာကယလွိမ့မွယွ။

ဒီလူယုတမွာတှလကထွေဲက လှတမွှောကပွှီး သမီးရသင့ရွထိုကတွဲ့ အမှအနဈေတှကေို ပှနရွရှိဖို့ သူကပဲ အစစအရာရာ အကူအညီပေးမှာ။ ပါပါးကတော့ သှားရတော့မယွ။ နောကပွိုငွး ကိဈစတှအေားလုံးကို မောငလွူခန့နွဲ့ပဲ လကတွှဲပှီး ဆောငရွှကသွှားပါလို့ မှာသှားတယွ။ အဲ့ဒီကတညွးက ဆူးလညွး အကို့ကို စောင့မွှှောနွခေဲ့တာပဲ။ ” ဟု လူခန့ကွို သူမသိကှှမွးထားပှီးဖှဈကှောငွး ရှငွးပှလတယွေ။ လူခန့လွညွး ဆူးလေး အနညွးငယွ အရှကပွှသှေားပုံပေါတွာနဲ့ ” သှောွ .. . ခုဏက ဆူးပှောတော့ အငွကြှီလညွးမလို့ဆို။ လညွးလေ. . .ကိုယအွပှငမွှာ ထှကစွောင့နွမယွေ ” လို့ပှောလိုကတွော့ ဆူးလေးက ” နပေါစတေော့အကိုရယွ။ ခုမှတော့ မထူးတော့ပါဘူး။ အကို အပှငထွှကစွောင့လွို့ တဈယောကယွောကွ မှငသွှားရငွ ဒုကခြပဲမဟုတလွား။ ဆူး ဘာသာဆူး အဆငပွှအေောငွ ကှည့လွညွးလိုကပွါ့မယွ ” ဟုဆိုကာ သူမရဲ့ကိုယကွို တံဘကကွလေးနဲ့ ဖှန့ကွှယပွှီး ညအိပအွဝတအွစားမှား လညွးလှယနွပေါတော့တယွ။ ဆူးလေးအဝတလွညွးနတေုနွး လူခန့ကွ သိခငှတွာတှကေို မေးမှနွးစပစွုပှနတွော့ သူမကလညွး အဝတလွညွးရငွးနှင့ပွငွ ပှနလွညဖွှကှေားရှာတယွ။

” နပေါဦး ဆူးလေးရဲ့ ။ ညီမ ဒီလိုတဈယောကတွညွး လှတလွှတလွပလွပွ နနတေေုနွး ဂငှမွီရောကလွာမှာ မစိုးရိမဘွူးလား ” ” စိုးရိမစွရာတော့ ကောငွးတာပေါ့ အကိုရယွ. . .အရငနွေ့တှကတေော့ ဆူးက တံခါးပိတပွှီး ဂကှခွဖှှဈတယွ။ ဒီနေ့ကှမှ ဂကှခွဖှို့မေ့သှားတာ။ ဒါပမယေ့ွ တဈခုရှိတာက အနတွီမေ့ကို မလှနဆွနနွိုငလွို့သာ သူ့ရဲ့စိတကွှိုကွ လိုကလွုပပွေးရငပွေးရမှာ။ တကယတွော့ ကိုဂငှမွီက ဆူးကို သိပအွာရုံလာပုံမပေါဘွူး။ သူတကယွ နှဈသကတွာက မမရှယလွီလေ . . .” ” ဟုတပွါပှီ. . .။ ဒါနဲ့ ဆူးက အိမရွှေ့ ဆိုငကွိုကော လိုကမွကူရဘူးလား ” ” မကူရဘူး အကိုရဲ့ ။ ဒီအခှိနကွ ဆူးရဲ့ ကိုယပွိုငအွခှိနလွေ။ အနတွီမတေို့က ဆူးကို လူမှငသွူမှငွ လူရှေ့သူရှေ့ သိပမွထှကစွခငှဘွေူး။ ရှငွးရှငွးပှောရရငွ ဆူးကို လူတောမတိုးစခငှတွောလညွး ပါသလို သူတို့ဆူးကို ခိုငွးစနကှတေောကိုလညွး လူတှသေိမှာ မလိုလားကှဘူး။ဒါကှောင့ွ နောကဖွေးအိမကွ အဝတလွှှောွ မီးပူတိုကွ အိမသွန့ရွှငွးရေး အိမသွာဆေး စတဲ့ဘာဟီယတှေ အကုနလွုံး ဆူးကိုခိုငွးကှပမယေ့ွ အိမရွှေ့ဆိုငကွိုတော့ မလိုကခွိုငွးဘူး။

အဲ့ဒီတော့ အဲ့ဒီအိမအွလုပတွှအေားလုံး လုပပွှီးသှားတဲ့ ဒီလိုအခှိနမွှိုးဆို ဆူး အနားရပှီ ” ဆူးလေးကတော့ အဝတလွညွးရငွး ပုံမှနဖွှဈရိုးဖှဈစဉွ တဈခုကို ပှောပှသလို ပှောနပမယေေ့ွ လူခန့ရွဲ့စိတထွဲမှာတော့ အတောကွို စိတမွကောငွးဖှဈမိတယွ။ အတကယဆွို သူလေးက လယပွိုငွ ယာပိုငွ အိမပွိုငွ ဆိုငပွိုငွ ကားပိုငနွဲ့ သူဌေးမလေးပဲ မဟုတလွား။ အခုတော့ အိမအွကူ လုပသွားတဈယောကလွို တဈအိမလွုံးမှာ ရှိသမှှ အလုပတွှအေားလုံးကို သူကလေးတဈယောကတွညွး သိမွးကှုံးလုပနွရရှောတယွ။ အဝတအွစားလညွး လဲပှီးသှားတဲ့အခါမှာ ဆူးလေးက လူခန့နွားကိုလာထိုငပွှီး သူမရဲ့ဖခငွ ဦးတိတရွှောငရွဲ့ အကှောငွးကို မေးပှနတွယွ။ သူမက ဦးတိတရွှောငနွဲ့ တဈလမှ တဈခါပဲတှေ့ ရတာ။ တှေ့ရတော့လညွး အခှိနတွိုတိုလေးရယွ။ လူခန့ကွတော့ နေ့စဉနွေ့တိုငွးလိုလို တှေ့နရတေော့ သူမဖခငရွဲ့ အကှောငွးတှကေို လူခန့သွိသမှှ ပှောပှပါတဲ့လေ. . .။ အဲ့ဒါနဲ့ လူခန့လွညွး ဦးတိတရွှောငနွဲ့ စတှေ့ခဲ့ပုံကစပှီး. . . . နောကဆွုံး သူ့ရဲ့ သမီး ဆူးလေးကို ကယပွေးဖို့ ဂိုထောငပွေါမွှာတှေ့စဉွ မိမိကို အကူအညီတောငွးတဲ့ အကှောငွးအထိ ဖှေးဖှေးခှ ငွး ပှနပွှောပှလိုကပွါတော့တယွ။

လူခန့ွ ဆူးလေးနဲ့ စကားကောငွးနတေုနွး အိမအွောကထွပကွ လူသံတှကှေားလာရလို့ စကားပှောတာကို ခဏရပလွိုကတွယွ။ ဆူးလေးက လသေံတိုးတိုးလေးနဲ့ ” သူတို့တှေ ဆိုငသွိမွးပှီး အိမထွဲဝငလွာကှပှီ . . .” တဲ့။ ဟုတတွယွ. . .လူခန့နွာရီကှည့လွိုကတွော့ ည ၁၂ ကှောနွပှေီ။ အဲ့ဒီအခှိနမွှာပဲ အောကထွပကွ ဒေါကွငှမွရေဲ့ အသံသဲ့သဲ့ကို ကှားလိုကရွပှနတွယွ။ ” ဧည့သွညွ နိုးသှားမယွ. . .စကားတိုတိုးပှောကှ ” ထိုအခါ ဆူးလေးက ” သူတို့ အကို့ကို အခနွးထဲမှာ အိပနွတောလို့ပဲ ထငနွကှတော။ ကိုဂငှမွီလညွး လညရွာပတရွာက ပှနရွောကနွပှေီ။ ခုဏက သူ့အသံလညွး ဆူးကှားလိုကတွယွ။ လောလောဆယတွော့ အကို အခနွးကို ပှနလွို့ရမှာမဟုတသွေးဘူး။ နလကစွေနဲ့တော့ မထူးပါဘူးအကိုရယွ. . . သူတို့ အိပယွာဝငသွှားသညအွထိ ဆူးအခနွးမှာပဲနပှေီး စောင့လွိုကတွော့ပေါ့။ ပှီးတော့ ဆူးလညွး အကို့ကို ပှထားစရာလေးတှရှေိသေးတယွ။ ” ဟု လူခန့ကွို အကှံပေးလရော . . .လူခန့လွညွး အကှိုးအကှောငွး လှှောညွီနတောနဲ့ပဲ ခေါငွးငှိမ့လွိုကတွော့တာပေါ့။

အောကထွပကွ အသံတှေ တဖှေးဖှေးပှနတွိတသွှားပှီး ဆယ့ငွါးမိနဈလောကွ အကှာမှာ ဆူးလေးက . . . ” ခှသေံကို အတတနွိုငဆွုံး ရှရှလေးနငွး အကို ” ဟု လူခန့ကွို သတိပေးလို့ အခနွးအပှငသွို့ ဦးဆောငခွေါယွူခဲ့တော့တယွ။ အပေါထွပွ အရှေ့ပိုငွးတဈနရော အရောကမွှာတော့ သူမကရပတွန့လွိုကပွှီး ပုဆဈတုတထွိုငခွလှှကွ ကှမွးခငွးကို လကသွညွးနဲ့ ကုတလွှပလွိုကရွာ ကှမွးသီးစိပသွေးသေး တဈစိပစွာလောကရွှိတဲ့ ကှမွးပေါကကွလေး တဈပေါကွ ပေါလွာပါလကေော။ အဲ့ဒီနောကွ ဆူးလေးက လူခန့ကွို လကယွကပွှီး လသေံတီးတိုးနဲ့ ” လာကှည့အွကို . . .” လို့ ခေါလွိုကပွှနတွာကှောင့ွ လူခန့လွညွး အပေါကကွနေ အိမအွောကထွပကွို ခှောငွးကှည့လွိုကမွိပါတော့တယွ။ ကှမွးပေါကကွနေ မှငလွိုကရွတဲ့ မှငကွှငွးကှောင့ွ လူခန့ွ အတောအွံ့သှသှားတယွ။ လူခန့မွှငနွတောက ဒေါကွငှမွရေဲ့ အခနွး။ သူမဟာ ကုတငပွေါမွှာ ဒူးထောငပွေါငကွားနဲ့ ပကလွကအွိပနွတယွေ။ အပေါပွိုငွး ဗလာကငွှးနပှေီး ရငသွားထှားထှား ဝိုငွးဝိုငွးတှကေ ဖှေးဖှေးကှီးပေါလွို့။ ခနဓြာကိုယွ အောကပွိုငွးကို စောငတွဈထညခွှုံထားပှီး သူမရဲ့ ပေါငနွှဈခုကှားနရော စောငအွောကကွ လှုပလွှုပွ အရာတဈခု။

အခနွးထဲမှာ ထှနွးထားတဲ့ နှဈပဖနခွှေောငွး မီးရောငကွ လူခန့ရွဲ့ အမှငအွာရုံ ကို ရှငွးရှငွးလငွးလငွး ဖှဈစတယလွေေ။ ခေါငွးကို ဘယညွာရမွးလိုကွ အပေါကွိုမော့သှားလိုကွ လကတွှကလညွေး အိပယွာခငွးကိုကုတလွိုကွ ခေါငွးအုံးကို စုပလွိုကွ ဖှဈနတေဲ့ ဒေါကွှ ငမွေ့ကိုမှငရွတာ ခံစားခကွှ စူးစူးရှရှတဈခုကို ခံစားနရသလေိုပဲ။ နှုတခွမွးကိုခှှနတွလှည့ွ သပတွဈခါနဲ့ အံကိုခဲပှီး ခနဓြာကိုယကွလညွး ကော့လနနွတေော့တာ။ လူခန့လွညွး ဆကကွှည့နွရငွေး ခဏကှာလာတော့ ဒေါကွငှမွရေဲ့ လှုပရွှားရုနွးကှှမှုတှဟော အတောကွိုပှငွးလာတယွ။ သူမဟာ ရဲ့ လကတွှဟော အောကပွိုငွးစောငခွှုံ ပေါငွးကှားက လှုပရွှားနတေဲ့ အရာကို စှဲကိုငဖွိကပလွိုကွ .အပေါဘွကကွို ရောကသွှားပှီး ခေါငွးအုံးတှေ အိပယွာခငွးတှကေို ဆှဲလှဲကုတခွှဈ တှနွးတိုကပွှဈလိုကွ လုပနွတောကှောင့ွ သူမ အုံးတဲ့ခေါငွးအုံးလညွး ကုတငအွောကကွို ကသှှားတော့တယွ။ ထောငထွားတဲ့ ပေါငတွံနှဈဖကကွလညွး ဆန့သွှားလိုကွ ပှနထွောငလွာလိုကွ ဘေးကိုကားသှားလိုကွ အတှငွးကိုပှနစွုလိုကွ ဖှဈနတေဲ့အပှငွ သူမရဲ့ ခနဓြာကိုယွ ဖှင့ဖွှင့ထွှားထှားကှီးကိုလညွး ဗှောငွးဆနအွောငွ လူးပှံနတောကှောင့ွ နောကဆွုံးမှာတော့ အောကပွိုငွးမှာ ခှုံထားတဲ့ စောငဟွာ သူမရဲ့ ကိုယပွေါကွ ကှာကသှှားပါလကေော။

စောငအွောကကွ လှုပလွှုပွ လှုပလွှုပွ ဖှဈနတေဲ့အရာလညွး ပေါလွာတော့တာပေါ့။ ” ဟငွ . . .ဂှ ငမွီ . . .”လူခန့ွ စိတထွဲကနေ တအံတသှ ရရှတလွေို့ အနှီမှေးစားသားမိရဲ့ အခစှဇွာတလွမွးကို ဆကမွကှည့ခွငှတွော့တာနဲ့ အသံလုံအောငွ ဖှေးဖှေးခှ ငွးထရပပွှီး ဆူးလေးရဲ့အခနွးကို ပှနဖွို့ပှငလွိုကတွော့တယွ။ ထိုအခါ ဆူးလေးက လူခန့ကွို ခဏလေးနေဦးဆိုတဲ့ ဟနနွဲ့ လကကွာပှလှှကွ ကှမွးပေါကရွှိရာကို အသာငုံ့ပှီး ခှောငွးကှည့ပွှနတွယွ။ အဲ့ဒီနောကပွှနထွလာကာ လူခန့ရွဲ့ နားနားကို ကပလွို့ ” အနတွီမကေို ကိုဂငှမွီက နမွးပေးနတောဆိုတော သူတို့နှဈယောကဒွီည အလုပမွဖှဈလောကဘွူး။ အကိုတော့ ကံကောငွးပှီ။ ခဏနရငွေ ဇာတလွမွးနောကတွဈပုဒွ ဆူး အကို့ကိုထပပွှမယွ။ လာ . . .” ဆိုပှီး ခပတွိုးတိုးလေးပှောကာ သူမရဲ့ အခနွးရှိရာသို့ရှေ့ မှာ ဦးဆောငွ၍ ထှကခွှာသှားပါတော့တယွ။ ဆူးလေးရဲ့အခနွးကို ရောကတွဲ့အခါ လူခန့ကွ ကုတငပွေါမွှာထိုငခွှ လိုကပွှီး . . . ” ဂငှမွီနဲ့ ဘှားတောကွ အဲ့လိုတှလေား။ ကိုယဖွှင့ွ ယုံတောငမွယုံနိုငဘွူး . . .” ဟု ပှောလိုကတွော့ ဆူးလေးက ” ဒီထကွ မယုံနိုငစွရာ ကောငွးတာတှကေို ဆူး အကို့ကို ပှဖို့ရှိသေးတယွ။

ခုလောလောဆယတွော့ ဆူးအိပယွာပေါမွှာ ဆယ့ငွါးမိနဈ နာရီဝကလွောကွ ခဏလှဲပှီး မှေးခငှမွှေးလိုကွဦး . . . ရာသီကပူတော့ ဆူး အကို့ကို ယကခွပပွေးမယွ။ အကိုလညွး မရှယလွီနဲ့ တဈနကေုနွ လညရွပတရွတာ ပငပွမွးနပှေီမဟုတလွား ” ဟူ၍ လူခန့ကွို ခတြတေခဏမှှ အနားယူဖို့ရာ တိုကတွှနွးလတယွေ။ လူခန့လွညွး စိတထွဲကနေ. . . . . .” လိမမြာလိုကတွဲ့ ကလေးရယွ. . .ငါ့အိမသွူ သကထွားလေးမှား ဖှဈရငွ ဘယလွောကကွောငွးမလညွး ”. . . . လို့တှေးမိရငွး ခနဓြာကိုယကွလညွး တကယကွို ပငပွမွးနတောကှောင့ွ အာနာမနတေော့ဘဲ သူမရဲ့ အိပယွာပေါကွို လှဲအိပခွှ လိုကပွှီး ခဏမှေးလိုကတွော့တာပေါ့။ ဆူးလကတေော့ ကုတငဘွေးက စာရေးစားပှဲခုံလေးမှာ ထိုငရွငွး ယကတွောငတွဈခှောငွးနဲ့ လူခန့ကွို ယကခွပပွေးလှှ ကွ . . .။ မိနဈနှဈဆယလွောကကွှာတော့ ဆူးလေးက လူခန့ကွို လှုပနွိုးပှနတွယွ။ ” ထ ထ အကို . . .” တဲ့။ လူခန့လွညွး အိပခွငှမွူးတူးနဲ့ ထထိုငလွိုကတွဲ့အခှိနမွှာ ဆူးလေးက အခနွးမီးခလုပကွို ပိတလွိုကတွာမို့ တဈခနွးလုံး မှောငမွဲသှားပါလကေော။ အဲ့ဒီနောကွ ဖယောငွးတိုငမွှီး မှိနမွှိနလွေးတဈပှင့ွ ပှနလွငွးလာပှီး ဆူးလေးကို ပှနမွှငရွလာတယွ။ ” ဒီလိုမီးပိတလွိုကမွှ. . ။ မဟုတရွငွ မီးရောငကွို သူတို့ မှငသွှားနိုငတွယလွေ ” သူမက လူခန့နွားကို ကပပွှောပှပှီးနောကွ အခနွးထောင့တွဈနရောက ကှမွးခငွးကို သှားရောကကွုတဖွဲ့ပှနတွယွ။

အပေါကကွလေးလညွး ဖှဈသှားကော သူမက ပုဆဈတုတထွိုငခွှ လိုကပွှီး အပေါကကွနေ အောကကွို ခှောငွးကှည့လွိုကလွတယွေ။ ပှီးတော့ လူခန့အွနားကို ပှနသွှားကာ . . . ” ရပှီအကို . . သှားကှည့ခွှေ တော့။ ကိုဂငှမွီ ရောကနွပှေီ . . .ခှသေံတော့ ဖှဖှနငွးနောွ အကို ” ဟု သတိပေးရငွး လူခန့ကွို တလှည့ွ ခှောငွးကှည့စွပှနတွေယွ။ လူခန့လွညွး သူမသတိပေးသလို အတတနွိုငဆွုံး အသံလုံအောငွ ဂရုပှု ပှီး အပေါကကွနေ အောကကွို ခှောငွးမှောငွးကှည့ရွှု လိုကတွော့တာပေါ့။ ကှမွးပေါကမွှ မှငလွိုကရွတဲ့ မှငကွှငွးက ရငခွုနစွရာ။ ရှယလွီရဲ့အခနွး .ကုတငပွေါတွှငွ ရှယလွီနဲ့ ဂငှမွီကထပလွှှကသွား။ နှဈဦးစလုံး အဝတအွစားတှေ မရှိကှ။ ဂငှမွီက အပေါဘွကကွ လှုပရွှားနပှေီး ရှယလွီက အောကကွနေ သူမရဲ့ လကတွှနေဲ့ ဂငှမွီ့ကှောကို သိုငွးဖကဖွကထွားတဲ့အပှငွ ပေါငနွှဈဖကနွဲ့လညွး ဂငှမွီ့ကိုယကွို ခှပှီး လှမွးခှိတထွားသေး။ လူခန့ကွှည့နွရငွေး ခဏနတေော့ အောကကွရှယလွီက အပေါမွှာရှိတဲ့ ဂငှမွီ့ကို တဖကသွို့ဆှဲခှ ပှီး သူမက အပေါကွဖှဈသှားပှနတွယွ။

အဲ့ဒီနောကွ ရှယလွီက မကှနွှာကို အပေါမွော့လို့ သူမရဲ့ ခနဓြာကိုယွ ဖှေးဖှေးလှလှကှီးနဲ့ ကဆုနဆွိုငွးမှငွးစီးသလို သုံးမိနဈလောကကွှာအောငွ အတောကွို ပှငွးပှငွးထနထွနွ လှုပရွှားပှီး ရှေ့သို့ ထိုးစိုကကွှသှားတော့တယွ။ ခှောငွးကှည့တွာကိုရပပွှီး လူခန့ွ ပှနထွလိုကတွဲ့အခါ ဆူးလေးကလညွး ကှမွးပေါကွ အခှားတဈပေါကကွနေ အောကကွို ခှောငွးမှောငွးလှှကွ။ လူခန့ထွလာတာကို သတိထားမိသှားတော့မှ သူမလညွး ရှကကွိုးရှကကွနွးလေးနဲ့ လိုကထွလာပှီး ရှကယွောငလွှှမွးလို့ နီရဲနတေဲ့ မကှနွှာလှလှကလေးကို အောကကွို ငုံ့ထားတော့တယွ။ ” လာ . . .ဆူး ” လူခန့ကွ ခပတွိုးတိုးလေးပှောကာ ဆူးလေးရဲ့ လကကွိုဆှဲကိုငပွှီး ကုတငဘွကသွို့ခေါဆွောငလွာခဲ့တယွ။ ကုတငစွှနွးမှာ နှဈယောကသွား တငပွါးလှှဲ ထိုငလွိုကကွှပှီးနောကွ မမှငနွိုငတွဲ့စှမွးအားတဈခုရဲ့ တိုကတွှနွးလှုံ့ဆောမွှုကှောင့ွ လူခန့ကွ ဆူးလေးရဲ့ ခနဓြာကိုယွ သေးသေးပှည့ပွှည့လွေးကို ရငခွှငထွဲကို ဆှဲသှငွးလို့ တငွးတငွးကှပကွှပကွို ထှေးပှေ့လိုကမွိပါလကေော။

” အို . . .ကို့ . . .” ဆိုပှီး ဆူးလေးဆီက အာမဋေိတသွံ ခပတွိုးတိုးလေး ထှကသွှားတာကလှဲရငွ တဈစုံတရာ ငှငွးဆနရွုနွးကနမွှုမှိုးကို လူခန့မွတှေ့ ရဘူး။ ခပပွှငွးပှငွးလေးရှိုကရွှူ နရရှောတဲ့ သူမရဲ့ အသကရွှူ သံလေးတှအပှငွေ သူမရဲ့ကိုယခွနဓြာလေးလညွး တဆတဆွတွ တုနယွီနကှေောငွးကို လူခန့ွ သိရှိခံစားနရတယွေ။ အဲ့ဒီနောကွ လူခန့လွညွး ဆူးလေးကို ကုတငပွေါသွို့ ဆှဲလှဲခှ လိုကပွါတော့တယွ။ ” သိပခွှ ဈတယွ ဆူးး ရယွ။ ကိုယ့ွ အခစှကွို ဘယလွို သဘောထားလညွးဟငွ . . .”’ သူ့အကှောငွး ဖဖေေ ပှောပှောနတောကို ကှားရကတညွးက ဒီက အားကိုးတကှီးနဲ့ ခစှခွငစွှဲလမွးနရသေူပါ ရှငရွယွ . . . . ” အခှအနမေပေေးလို့ သူတို့နှဈယောကဟွာ အခစှနွယမွကှှံ ခဲ့ကှရပမယေ့ွ လူခန့ဟွာ ဆူးလေးရဲ့ ခနဓြာကိုယအွနှံ့ အကှားအလပွ မကနှအွောငွ ရငွးနှီးခှင့ရွခဲ့တယွ။ ဒေါကွငှမွတေို့ သားမိနဲ့ ဂငှမွီရဲ့ ခစှဇွာတလွမွးကို ညတိုငွးလိုလို တှေ့မှငရွတဲ့အတှကွ ဆန့ကွငှဘွကအွရသာကို လှနစွှာထိတှေ့ ခံစားလိုစိတွ ပှငွးထနနွတေဲ့ ဆူးလေးခမှာလညွး လူခန့ရွဲ့ အနမွးအရှုံ့ ကှမွးကှမွးတှအေောကမွှာ အသံကယှကွယွှ မထှကမွိအောငွ ကှိတမွှိတအွောင့အွီး လူးလိမ့နွရတေော့တာပေါ့။

အဲ့ဒီညက လူခန့ွ ဆူးလေးရဲ့ အခနွးမှာ အခှိနွ အတောကွှာသှားခဲ့ပှီး မနကွ သုံးနာရီထိုးခါနီးလောကမွှ အောကထွပကွ ကိုယ့အွခနွးကိုကိုယွ ပှနဖွှဈခဲ့တော့တာ။ အခနွးကိုမပှနခွငွ .ဂငှမွီဟာ ဒေါကွငှမွရေဲ့ ထိနွးခှု ပမွှုကို အလုံးစုံခံရသူနှယွ ဟနဆွောငွ၍ ကှောငလွကသွညွးဖှကွ နခေဲ့သူဖှဈကှောငွး၊ ဒေါကွငှမွကေ ရှယလွီနှင့ွ ဂငှမွီဖှဈနကှတောကို မသိဘဲ သမီးဖှဈသူကို ဗနွးပှပှီး ဂငှမွီ့ကို ထိနွးခှု ပဖွို့ရာ ကှံစညသွောလွညွး တကယတွမွးမှာမူ ဂငှမွီသညွ ဒေါကွငှမွကေော သမီးဖှဈသူရှယလွီကိုပါ ရနှင့ပွှီးဖှဈကှောငွး ၎င်းငျးငြးငွး၏ မူရငွးရညရွှယခွကှမွှာ ဒေါကွငှမွေ၏ စိတတွိုငွးကှ မိမိနှင့ွ လကထွပပွှီးနောကွ မိမိကို ကှငနွာဟနပွှု စညွးရုံးကာ အဖှားကှီးသားအမိကိုပါ မောငွးထုတပွှဈရနွ ထို့နောကွ မိမိ၏ ပိုငဆွိုငမွှုမှားကို ၎င်းငျးငြးငွးတဈယောကတွညွး သိမွးပိုကလွကဝွါးကှီးအုပရွနွ ဖှဈနိုငကွှောငွး၊ ထို့ကှောင့ွ ဒေါကွှ ငမွနှငေ့ွ ရှယလွီကသာ မိမိအပေါတွှငွ မောကမွာရိုငွးပှစှာ ဆကဆွံတတသွောလွညွး ဂငှမွီကမူ အမှဲတစေ ခှို သာနူးညံ့စှာပငွ ဆကဆွံလေ့ရှိကှောငွး သို့သောွ မိမိက ဂငှမွီ၏ ယုတညွံ့သောစိတဓွာတနွှင့ွ အကှံအစညကွို ကှိုသိသဖှင့ွ ရှံရှာလှနွးသောကှောင့ွ အတတနွိုငဆွုံး ကငွးအောငနွခေဲ့ကှောငွး .၊ စတဲ့ အကှောငွးအရာ အခကှအွလကတွှကေို လူခန့ကွ ဆူးလေးဆီမှ သိရှိခဲ့ရသလို ရှေ့ဆကွ ဘယလွို ဆောငရွှကကွှမယဆွိုတဲ့ အစီအစဉွ အသေးစိပကွိုလညွး သူမကို အသိပေး ပှောကှားခဲ့တော့တယွ။

နောကနွေ့အရောကမွှာ လူခန့ွနွဲ့ ရှယလွီဟာ အငွးမဈေးကိုသှားပှီး လူခန့ပွှနရွငွ လကဆွောငပွေးဖို့ အသီးအနှံတှေ မှနမွာမုန့တွှကေို ဝယယွူကှတယွ။ ” သူ့ကိုခေါခွဲ့ပါလား. . .ဈေးဝယတွာတှေ မနိုငရွငွ ကူသယခွိုငွးလို့ရတာပေါ့ ” လို့ ဆူးလေးကိုညှှနပွှပှီး လူခန့ကွအကှံပှု တာကှောင့ွ ရှယလွီက ဆူးလေးကိုပါ ဈေးကိုခေါလွာခဲ့တယွ။ ဒါပမယေ့ွ သူမကို ဈေးထဲမလိုကခွိုငွးဘဲ ကားစောင့ထွားပှဈခဲ့ပှီး ရှယလွီနဲ့လူခန့ွ နှဈယောကသွာ စုံတှဲခုတလွို့ တဈဈေးလုံးလှည့ပွတွ ဝယခွှမွးနတေော့တာ။ ဝယပွှီးတဲ့ ပဈစညွးတှမနေိုငတွော့မှ သူမကိုခေါပွှီး ကူသယခွိုငွးလိုကတွယွ။ အဲ့ဒီနောကတွော့ လူခန့ဟွာ ဒေါကွငှမွေ့အိမမွှာ ရှယလွီနဲ့ ဆူးလေးကိုဝငခွှ . . .မနကစွောစောကတညွးက သိမွးဆညွးထားခဲ့တဲ့ မိမိအဝတအွိတကွိုယူပှီး ဒေါကွငှမွကေို နှုတဆွကလွို့ မှို့ ကိုပှနခွဲ့ပါတော့တယွ။ ဖိတစွာတှေ ရောကလွာပှီ . . . . . . . . ကောငမွလေးက လိမမြာတော့ လိမမြာသား။ ဂငှမွီနဲ့လကထွပဖွို့ သူ့ကို အတောပွှောယူရမယွ . .နောကဆွုံးပှောမရငွ အကှမွးနညွးတှေ ဘာတှတေောငွ သုံးယူရမယလွို့ တို့ကထငထွားတာ။ တကယတွမွး တို့ပှောကှည့တွော့ မကှရွညလွေးတှကလှောပှီး တအင့အွင့ွ ရှိုကငွိုနတောကလှဲရငွ ဘာမှ ဒီလောကကွှီး ငှငွးဆနတွာမှိုးမရှိဘူး။

အနတွီမတေို့ သဘောပါ။ ဆူးလေးက အနတွီမရေဲ့ တူမပဲ . . အနတွီမကေ ကောငွးတယထွငလွို့ စီစဉတွာကို လိုကနွာရမှာပေါ့တဲ့။ ဒါနဲ့ပဲ တို့လညွး ဂငှမွီနဲ့ သူ့ကိုပေးစားပှီး ဧည့ခွံပှဲလေးလုပပွေးဖို့ စီစဉရွတော့တာပေါ့။ ဧည့ခွံပှဲဆိုတာ တကယတွော့အလကားပါ။ ဧည့ခွံပှဲမတိုငမွီ တဈရကအွလို လကထွပစွာခှု ပမွှာ ဂငှမွီနဲ့ မိဆူးတို့လကမွှတထွိုး ရှေ့ နစေုတကွ ပိုငဆွိုငမွှုတှအေားလုံး မိဆူးကိုလှှဲပေးပှီးရငွ တို့အတှကကွ ကိဈစပှီးပှီလေ။ ဒါပမယေ့ွ လူမှငသွူမှငကွောငွးအောငွ ဧည့ခွံပှဲလေး ဘာလေးတော့ လုပပွေးဦးမှ မဟုတလွား။ နောကဇွာတလွမွးက တို့အတှကွ သာသာယာယာပဲ။ မိဆူးကလညွး ခပအွေးအေးခပနွုံနုံ .ဂငှမွီဆိုတာကလညွး ကလေးဘဝကတညွးက တို့က ပှီးရငပွှီးရတာ . . . . ဟော . . .အခု အသကကွလေး ကှီးလာပှနတွော့လညွး ဒီကောင့ကွို တို့ရဲ့ တဏှာကှနယွကထွဲမှာ မလှုပနွိုငအွောငွ ခှုပနွှောငထွားလိုကပွှီးပှီလေ . . . . ဒါ့အပှငွ ဒီကောငွ တို့ထကပွိုပှီး ရူးသှပစွှဲလမွး အာသာငမွးငမွး ဖှဈနတေဲ့အရာကလညွး တို့လကထွဲမှာလေ။ အဲ့ဒါကတော့ သမီးရှယလွီပဲ။ သမီးရှယလွီကို ဒီကောငွ အသရရေ အရှငရွရ အရူးအမူး ဖှဈနတယဆွေိုတာ တို့ကသိပှီးသား။

ဒီကောငွ ဆေးသမားလိုလို အရကသွမားလိုလို ဖှဈနရတောလညွး ရှယလွီကှောင့ပွဲ မဟုတလွား။ သမီးက သူ့ကို မကှနွှာသာမပေးဘဲ ခပတွညတွညွ ခပတွနွးတနွးဆကွ ဆံနလေို့ သငွး စိတလွနတေော။ဟငွးဟငွး . . .မငွးလို ဘိနွးစားမှိုးနဲ့ ငါသမီးကို ဘယအွဖှဈခံလိမ့မွလဲ ဂငှမွီရယွ။ မငွးကို ငါမှေးစားခဲ့တယွ ဆိုတာလညွး မငွးအရှယရွောကလွာရငွ တနရောရာမှာ အသုံးဝငလွာမယလွို့ ယူဆခဲ့လို့ပဲ။ ငါ့အတှေးတှေ မှနပွါတယွ။ ခုတော့ မငွးဟာ တဈနရောတညွးတငွ မကဘူး နရောအတောမွှားမှားမှာ ငါ့အတှကအွသုံးဝငတွဲ့ ဂှိုကာရုပကွလေးပါပဲ။ ဒါပမယေ့ွ စိတမွကောငွးပါဘူး ကလေးရယွ။ ကိဈစတှပှေီးရငွ မိဆူးက အိမပွေါကွဆငွးပှေးပှီး ဘဝပကှရွမယွ။ မငွးကတော့ ဆေးမှုနဲ့ ထောငထွဲကိုသှားရငသွှား မသှားရငွ ဆေးလှနပွှီးသရမယွေ။ အဲ့ဒါ မငွးတို့နှဈယောကရွဲ့ ရှေးခယှခွှင့မွရှိတဲ့ ကှမမြာဆိုးပဲ။ သမီးလေးရှယလွီက မငွးအတှကမွဟုတဘွူး ကောငလွေး မှို့က သူဌေးလေးအတှကပွဲ။

ခုတောငွ သူတို့နှဈယောကွ အတောကွို ရငွးနှီးသှားကှပှီ မဟုတလွား . . . . ဒေါကွငှမွဟော စားပှဲပေါကွ ဂငှမွီနဲ့ ဆူးစူးနှငွးဆီတို့ရဲ့ မငွဂြလာဖိတစွာ တထပကွှီးကိုကှည့ပွှီး ရှေ့ ရေးကိုတှေးရငွး ကိုယ့အွတှေးနဲ့ကိုယွ ပီတိတှဖှောနတေော့တယွ။ ” ကှှ နတွောတွို့ကို ဝငခွှင့ပွှု ပါခငဗွှ . . . ” ကှားလိုကရွတဲ့အသံကှောင့ွ ဒေါကွှ ငမွေ့အတှေးတှေ လှင့ပွှ ယသွှားခဲ့တယွ။ ကှည့လွိုကတွော့ ရှေ့နကှေီး ဦးသိနွးအောငွ စခနွးမှုးကှီး ရဲတပသွားတဈယောကနွဲ့ မှို့ခံလူကှီးနှဈယောကွ တို့။ ” . . .ကှှကှပါရှငွ ကှှကှပါ . . .ထိုငပွါ . . .။ ဘာကိဈစမှား ရှိလို့လညွး မသိဘူး ” ဒေါကွှ ငမွကေ နရောထိုငခွငွးပေးပှီး လာရငွးကိဈစကို မေးလိုကတွော့ ရှေ့ နကှေီးက ” ကှှနတွောတွို့ ဒီက မဆူးစူးနှငွးဆီကို သူရဲ့ ပိုငဆွိုငမွှုတှေ လာလှှဲပေးတာပါ ” ” သူ့ရဲ့ ပိုငဆွိုငမွှုတှကေ ဒီအခှိနလွှှဲလို့မရသေးဘူး မဟုတလွား ” ဟု ဒေါကွငှမွေ ပှနမွေးအခါ ရှေ့ နကှေီးက ” ရပါပှီဗှ ။ လှနခွဲ့တဲ့ ၁၅ ရကကွ သူ့အသကွ ၂၃ နှဈပှည့သွှားပှီပဲ ” ဟု မတုနမွလှုပပွုံစံနဲ့ ပှနပွှောလတယွေ။ ” ဒါ . . .ဒါပမယေ့ွ သူမှ ယောကွှား မယူရသေးတာ။ ခုမှ ဖိတစွာရိုကရွုံရှိသေးတယွ။ ကှှနမွထငတွာက သူတို့နှဈယောကွ လကထွပစွာခှု ပမွှာ လကမွှတထွိုးပှီးမှ သူ့ကို ပိုငဆွိုငမွှုတှေ အားလုံးလှှဲပေးရမယလွို့ ထငထွားတာ။

အဲ့ဒီလိုမဟုတဘွူးလား ” ဂငှမွီနဲ့ ဆူးလေး လကမွထပရွသေးခငွ ပိုငဆွိုငမွှုတှအေားလုံး ဆူးလေးကို လှှဲပေးလိုကရွငွ ဂငှမွီကို လကထွပဖွို့ငှငွးဆနပွှီး သူမတို့ကိုပါ နှငခွတှာမှိုး ဖှဈသှားနိုငတွယွ မဟုတပွါလား။ သူမတို့ကို ပှနကွနနွိုငမွယ့ွ အခှအနဆေေိုးမှိုးကို ကှိုတငတွှေးတော ရငမွောရငွး ဒေါကွငှမွေ့ရဲ့ ရငထွဲမှာ ဗလောငဆွူနပှေီလေ။ ရှေ့နကှေီးကတော့ ခပအွေးအေး အမူအရာနှင့ွ . . . ” ခဏလေး စောင့လွိုကရွငွ ဒီက ငါ့ညီမ နားလညသွှားမှာပါ ” ဟု ဒေါကွှ ငမွကေို ဖှောငွးဖှနလတယွေေ။ အဲ့ဒီအခှိနမွှာပဲ အိမရွှေ့ က ကားစကသွပသွံကှားရပှီး လူခန့နွဲ့ ဦးသောငွးငှတေို့စုံတှဲ အိမထွဲကိုဝငလွာပါလကေော။ ရှယလွီကတော့ လူသံတှကှေားရတာကှောင့ွ အိမခွနွးထဲကထှကလွာပှီး ဒေါကွငှမွေ့ ဘေးမှာလာရပရွှာတယွ။ ဒေါကွှ ငမွလညွေး လူခန့ကွို မှငရွတော့ အံ့သှသှားပှီး ” ဟငွ . . . မောငွ မောငွ လူခန့ွ။ အနတွီတို့ဆီ အလညထွပလွာတာလား ” ” အနတွီတို့ဆီ အလညထွပလွာတာ ဆိုတာထကွ ဆှပှမှေိုးပှလာရငွး ကှှနတွော့ဇွနီးသညကွို ကှှနတွောလွာခေါတွာလို့ ပှောရငွ ပိုမှနမွလားပဲ။

ဘာလို့လညွးဆိုတော့ ဆူးလေးနဲ့ ကှှနတွောနွဲ့က တရားဝငွ လကထွပထွားကှတဲ့ အကှငလွငမွယားတှေ ဖှဈနကှပှေီလေ။ ဒီမှာကှည့ွ . . .” လူခန့ကွ ပှောလညွးပှော သူ့ရဲ့ လကထွဲမှာရှိတဲ့ လကထွပစွာခှုပကွိုပါ ဒေါကွငှမွေ မှငသွာအောငွ ထောငပွှလိုကတွော့တယွ။ ” ဟငွ . . .မငွး မငွးးး တို့ . . . .” ဒေါကွငှမွေ အံ့အားသင့ပွှီး လူခန့ကွို ဘာမှ ပှနမွပှောနိုငအွောငွ ဖှဈနတေဲ့အခှိနမွှာ . . . . ” မှငပွှီမဟုတလွား ဒေါကွငှမွေ။ ဒါ့ကှောင့ွ ကှှနတွောတွို့က ဆူးလေးကို ပိုငဆွိုငမွှုတှလှေှဲဖို့ လုပရွတာပါ။ သူက လကထွပပွှီးနှင့ပွှီလေ ” ရှေ့ နကှေီးက ခပဖွှုံ့ ဖှုံ့ ပှုံးရငွး ဝငပွှောပှနတွယွ။ ထိုအခါ ဒေါကွငှမွလညွေး အခံရခကစွှာဖှင့ွ ” နငွ နငတွို့ တောတွောယွုတမွာကှပါလား ” ဟု ဒေါသွတကှီးအောဟွဈလိုကခွှိနွ . . . . ” သှောွ . . .အနတွီမေ အနတွီမေ အနတွီကမှား ကှှနမွတို့ကို ယုတမွာတယလွို့ တပှနကွှီးဘပှောရတယရွှိသေး။ ပါပါးဆုံးကတညွးက ပါပါးရဲ့ အိမနွဲ့ဆိုငပွေါမွှာ အခန့သွားတကနွေ . . . ကှောငွးနရမယေ့အွရှယွ တူမလေးကို ကှောငွးထုတွ အိမအွလုပတွှေ ဇယဆွကအွောငခွိုငွး တူမလေး အသကရွလာပှနတွော့ မှေးစားသား ဆေးသမားနဲ့ပေးစားပှီး တူမရမယ့အွမှတှေေ ပိုငဆွိုငမွှုတှကေို လကဝွါးကှီးအုပွ သိမွးပိုကဖွို့ကှံစညွ . . . အဲ့ဒီလုပရွပတွှကမှေ ယုတမွာတယခွေါတွာရှင့ွ . . ယုတမွာတယခွေါတွာ။

ဟကွ . .ဟကွ ကလှညွးကလှောကပွါရဲ့ . . .တူမကှတော့ ဆေးသမားနဲ့ဘပေးစားပှီး ကိုယ့သွမီးအရငွးလေးကှတော့ မှို့ ကသူဌေးလေးနဲ့ ငှားစခှေ ငသွတဲ့။ ဒီမှာ အနတွီမေ . . .ကိုလူခန့ဆွိုတာ တခှားမဟုတဘွူး။ ကှှနမွဘဝကို အနတွီမတေို့လကထွဲက ဆှဲထုတဖွို့ ပါပါးက ဝိဉာဉဘွဝနဲ့ အကူအညီတောငွးပှီး လှှတလွိုကတွဲ့သူပဲ။ ”မှနမွာဆနဆွနွ စညွးဝမွးဆကကွလေးကို ကစှလွဈသသပစွှောဝ တဆွငထွားပှီး နားတှငွ တရုတစွကားပနွးလေး တဈပှင့ပွနထွားတဲ့ ဆူးလေးက လှခေါးထဈမှတဈထဈခငွှး ဆငွးလာရငွး ဒေါကွငှမွေ့ကို လှမွးပှောလိုကတွော့တယွ။ အောကထွပွဧည့ခွနွးသို့ ရောကတွဲ့အခါ ဆူးလေးက စကားဆကပွှနတွယွ။ ” ကိုလူခန့ွ မှို့ ပှနမွယ့နွေ့ ဈေးကိုသှားတော့ ကှှနမွပါ လိုကသွှားခဲ့ရတယွ။ ဈေးရောကတွော့ မရှယလွီဟာ ကှှနမွကို ကားမှာ အစောင့ထွားခဲ့ပှီး ကိုလူခန့နွဲ့ နှဈယောကတွှဲလို့ ဈေးဝယထွှကခွဲ့ကှတယွ။ အဲ့ဒီနေ့က မုန့လွကဆွောငွးဆိုငမွှာ မရှယလွီ မုန့လွကဆွောငွး သောကနွတေုနွး ကိုယလွူခန့ကွ ကားထဲမှာ ပိုကဆွံအိတွ ကနှခွဲ့လို့ဆိုပှီး ပှနယွူတာ မှတမွိဦးမှာပေါ့ ” ဆူးလေးက ရှယလွီ့ဘကကွို လှည့ကွာမေးလိုကတွော့ . . .ရှယလွီလညွး ထိုအကှောငွးအရာကို သတိရပှီး ခေါငွးငှိမ့ပွှလိုကရွတော့တယွ။

” . . .အဲ့ဒီအခှိနွ ကားပေါမွှာ ရှေ့ နကှေီးနဲ့ ဟောဒီက မှို့ မိမှို့ဖနှဈဦး အဆငသွင့ရွောကနွကှပှေီလေ။ ကိုလူခန့လွညွး ကားကိုရောကလွာကော မှို့မိမှို့ဖ ဦးကှီးတှကေို သကသွထေားပှီး ရှေ့နကှေီးဆီမှာ ဆူးတို့နှဈယောကွ လကမွှတထွိုးလိုကကွှတယွ။ အဲ့ဒီလို အဆငသွင့ဖွှဈအောငကွိုလညွး ကိုလူခန့ကွ ရှေ့နကှေီး ဦးလေးဦးသောငွးငှတေို့နဲ့ အစကတညွးက ကှို တငတွိုငပွငွ ပှငဆွငခွဲ့တာ။ ဟငွး ဟငွး အနတွီမတေို့ တဈကှကနွောကကွှ သှားပှီ။ အနတွီမတေို့ရှုံးပှီ။ ကိဈစတှအေားလုံးပှီးတာနဲ့ အထုတဆွှဲပှီး အိမပွေါကွဆငွးဖို့ ပှငထွားကှတော့။ ” အတောကွို မာမာထနထွနွ ပှတပွှတသွားသား ပှောထုတလွိုကတွဲ့ ဆူးလေးရဲ့ စကားလုံးတှေ အဆုံးသတသွှားတဲ့ အခှိနမွှာတော့ ဒေါကွငှမွဟော ကှိတမွနိုငခွဲမရဟနနွဲ့ တကတွခေါကခွေါကွ အံတကှိတကွှိတွ ဖှဈနပှေီး သမီးဖှဈတဲ့ ရှယလွီကတော့ ရနှေေးနဲ့ အလောငွးခံလိုကရွတဲ့ သဈရှကလွို ပှော့ဖတညွှိုးလှှောစွှာဖှင့ွ အခှအနမေေဲ့ဘဝသို့ ရောကရွှိသှားမှာကို စိုးရံှံ့၍နရှောတော့တာ။ အဲ့ဒီအခှိနမွှာပဲ ဘယသွူမှထငမွှတမွထားတဲ့ အခှအနတေဈခေု ဖှဈပေါသွှားပါလကေော။ တဈစုံတဈယောကဟွာ အိမပွေါထွပကွနေ လှခေါးထဈအတိုငွး ဒုနွးဆိုငွးပှေးဆငွးလာပှီး လှကေားကို ကှောပေးရပနွတေဲ့ ဆူးလေးကို နောကမွှနခှေု ပကွိုငွ သိုငွးဖကလွိုကတွော့တယွ။

” အို . . . .ရှငွ . . ” ” ဟာ . . .ဂငှမွီ ” ” ဟေ့ကောငွ . . .မလှုပနွဲ့ လကနွကခွှ ” တခဏအတှငွး အခနွးထဲမှာ အသံတှဆေူညံသှားပှီး စခနွးမှူးဦးသောငညွှန့ကွ ခါးမှ ခှောကလွုံးပှူးကိုထုတကွာ ဂှ ငမွီ့ကိုခှိနလွှှကွ ရဲတပသွားလေးကလညွး လကထွဲရှိနံပါတဒွုတကွို တပှငပွှငနွှင့ွ လူခန့ကွ ရှေ့ ကို တိုးဖို့ကှိုးစားလိုကတွော့ ” ဟေ့ကောငွ . . .ရှေ့ မတိုးနဲ့ ။ လကနွကတွှအေားလုံးလညွး ဖယလွိုကွ။ ဒီမှာတှေ့ လား . . .ကောငမွလေးတဈခါတညွး သသှေားမယွ ” အမှနပွငွ. . .ဂငှမွီလကွဦးသှားခှပှေီ . . .ဆူးလေးရဲ့ လညပွငကွို ၎င်းငျးငြးငွးရဲ့ဓားက ထောကနွှင့ပွှီးပှီ။ အားလုံး ကှံရာမရဖှဈနစဉွေ ဂငှမွီက တဟားဟား အောရွယလွိုကပွှီး . . . ” ကှု ပွ သိပကွံကောငွးသှားတယွ။ အမှနကွှု ပကွ အပေါကွို ကောငမွလေး အဝတလွဲညာ တကခွှောငွးတာ။ ဖှေးဥ ဝငွးမှှတနွတောပဲဗှာ . . .လှခကွှ ။ . . .ဒီလောကလွှပှီး ဒီလောကတွငွးနတေဲ့ ဟာလေး ငါ့လကထွဲရောကရွငတွော့ စိတကွှိုကွ အပှတကွိုခစှပွှဈလိုကွဦးမယလွို့ တှေးနတေုနွး အောကကွ လူသံတှကှေားရတာနဲ့ မဆငွးသေးဘဲ အသာအခှေ အနစေောင့ကွှည့နွမေိတာ။

ခုတော့ ကှုပလွုပရွပဟွာ သိပကွိုမှနသွှားပှီလေ . . . ဒီမှာ . . . .ဂငှမွီ့ရဲ့ ဘဝမှာ ကိုယ့စွားရခါနီးမှ ကိုယ့လွကထွဲက ထမငွးလုပကွို သူမှားပုတခွတှာ ခံရတဲ့အဖှဈ ဘယတွော့မှ မဖှဈစရဘေူး။ အဲ့ဒီတော့ ကောငမွလေးကို ဓားစာခံ ခေါသွှားရမှာပဲ။ အောကကွို ဆငွးမလာခငကွတညွးက ကှု ပရွဲ့ ဘောဒွါတှကေို ကှုပဖွုနွးဆကခွေါထွားပှီးပှီ ” ဂှ ငမွီပှောနဆေဲမှာပငွ အိမရွှေ့ တှငွ ကားတဈစီး ထိုးရပလွိုကတွဲ့အသံ ကှားရပှနတွယွ။ ထိုအခါ ဂငှမွီက မကှနွှာ ပိုမိုရှှငပွှသှားပှီး ” ဟော . . .ပှောရငွးဆိုရငွး ရောကလွာကှပှီ။ အဲ့ဒီတော့ ဟိုဗိုလကွှီးလညွး သနတကွေိုကညှထွုတွ . . . အဝေးကို လှှတပွဈလိုကွ။ ရဲဘောကွလညွး ဒုတကွိုခလှိုကွ။ ပှီးရငွ အားလုံးကှု ပရွှေ့ကနေ လမွးဖယကွှ။ ကောငမွလေးကို ကှုပခွေါသွှားမယွ။ ကှု ပခွုမပှေးလညွး ခငဗွှားတို့က ကှု ပကွို ဆေးမှုနဲ့ဖမွးမှာပဲ မဟုတလွား။ ဒီတော့ ပှေးမယ့ပွှေးလညွး ကှုပကွ ခုလို ရှှတှငွေးလေးကို မသှားရမှာပေါ့။ ကှုပအွတှကွ စိတခွရှပှီဆိုတဲ့ အခှအနရေေောကတွော့မှ ကှုပွ လှမွးဆကသွှယလွိုကမွယွ။ ပိုကဆွံနဲ့လာရှေးကှ။ သိပမွမှားပါဘူး။ အမှားဆုံး သိနွး ၁၀၀၀ ပေါ့ . . .မဟုတဘွူးလား . . .ဟား ဟား . ။ သှောွ . . အဖှားကှီး ခငဗွှားကို တဈခါတညွးပှောခဲ့မယွ။

ကှုပခွုရမယ့ွ ငှတှကေေို ခငဗွှား မှှောမွနနေဲ့တော့။ အမှနကွ ခငဗွှားကို ကှောကဟွနဆွောငပွှီး ခငဗွှားစိတကွှိုကွ ကှုပလွိုကနွပေေးနတယွေ ဆိုတာ ခငဗွှားသမီးအတှကွ မဟုတဘွူး။ ခငဗွှားမသိသေးတာတဈခု ကှု ပပွှောပှမယွ။ ခငဗွှားတငမွကဘူး ခငဗွှားရဲ့ သမီးပါ ကှု ပနွဲ့ငှားပှီးသှားပှီ။ ကှု ပကွ သူ့ကို ခစှလွညွးမခစှသွလို စိတလွညွးမဝငစွားတော့ဘူး။ ဘာလို့လညွးဆိုတော့ ခငဗွှားသမီးက ကှု ပလွကထွဲမှာ ဖှတဖွှတညွကညွကွ ကှနပှေေီလေ။ အပှုအစုကောငွးပှီး ကှု ပစွိတကွှိုကအွားလုံးကို နပေေးတတလွှနွးလို့သာ ဆကပွေါငွးနတော။ကှု ပရွဲ့ရညရွှယခွကှအွမှနကွ ဟောဒီက အခှောလေးကို မယားလုပပွှီး သူ့ကိုကော သူ့ရဲ့ စညွးစိမွဥဈစာတှကေိုပါ သိမွးပိုကဖွို့ပဲ။ ရှငွးလား . ကဲ. . .ကှာတယွ ဖယကွှ . . .ကှုပပွှောသလိုလုပနွောွ ဟေ့လူတှေ . . .ဒီမှာတှေ့ လား။ တဈခကှတွညွး ထိုးသှငွးလိုကမွယွ ” . ဂှ ငမွီက ပှောလညွးပှော ဆူးလေးရဲ့ လညပွငွးမှာ ထောကထွားတဲ့ဓားကို အနညွးငယဖွိလိုကလွရော ဆူးလေးဆီမှ ” အ . . .” ဆိုသော အသံတဈခကှထွှကလွာပှီး လညပွငွးမှာ အနညွးငယွ သှေးစို့သှားတော့တယွ။

စခနွးမှူးနဲ့ လူခန့တွို့လညွး ဘာမှ မတတနွိုငကွှတော့ဘဲ ဂငှမွီပှောတဲ့အတိုငွး လိုကနွာလိုကကွှရပှီး ၎င်းငျးငြးငွးကိုလမွးဖယပွေးလို့ အခှအနကေေို စောင့ကွှည့ွ နကှရတေော့တာပေါ့။ ဒေါကွငှမွတေို့ သားအမိကတော့ လူပုံအလယမွှာ ဂငှမွီအရှကခွှဲတာကို ထငမွှတမွထားဘဲ ခံလိုကရွတာကှောင့ွ တဈယောကနွှင့ွ တဈယောကွ ဖကကွာ တအင့အွင့ွ ရှိုကငွိုနပေါတော့တယွ။ ဂငှမွီဟာ လူခန့တွို့အားလုံးကို လှည့ကွှည့လွှည့ကွှည့နွဲ့ ဆူးလေးကို ခှု ပကွိုငဓွားထောကရွငွး အိမပွေါကဝွအထိ နောကပွှနဆွှဲခေါသွှားတယွ။ အိမပွေါကဝွကို ရောကတွဲ့အခါမှာ ကှောပေးထားတဲ့ ဂငှမွီ့ကို အိမအွပှငမွှ တဈစုံတဈယောကကွ ဓုတတွဈခှောငွးဖှင့ွ ခှပခွနဲမှညအွောငွ ရိုကနွှကလွိုကလွရော. . . ၎င်းငျးငြးငွးရဲ့လကထွဲမှ ဓားလညွးလှတကွသှှားပှီး ဆူးလေးကို လှှတကွာ ဆန့ဆွန့ကွှီး မှောကသွှားပါတော့တယွ။ အနှောငအွဖှဲ့မှ လှတသွှားတဲ့ ဆူးလေးလညွး အနောကကွို လညပွှနလွှည့လွို့ သူမရဲ့ ကယတွငရွှငကွို ကှည့လွိုကတွော့တာပေါ့။ အားလုံးရဲ့ အကှည့တွှကလညွေး ထိုသူ့ဆီကို ရောကသွှားကှတော့တယွ။

” ဟငွ . . .ကို ကို ” ” ဟငွ. . .ဇူးဇူးးး ” ” ကိုကိုလှတလွာပှီ . . . .ဟုတလွား ” ” ဟုတတွယညွီမလေး။ နှဈသဈကူး လှတငွှိမွးခမွှးသာခှင့နွဲ့ လှတလွာတာ ” ” ဝမွးသာလိုကတွာ . . .ကို ကို ရယွ. . .” တဈယောကနွဲ့ တဈယောကွ ခပတွငွးတငွးပှေ့ဖကပွှီး ငိုကှှေးလိုကကွှတဲ့ မောငနွှမနှဈယောကရွဲ့ ဝမွးနညွးဝမွးသာ မကှရွညတွှဟော နှခေေါငခွေါငမွှာ ရှာသှနွးခလှိုကတွဲ့ မိုးစကမွိုးပေါကမွှားအလား အေးခမွှးမှုရဲ့ ရှေ့ပှေးနိမိတကွိုဆောငလွှှကွ . . . .။ အဲ့ဒီနောကွ . . . ” ဆှာတို့ . . .အိမရွှေ့ ကားနားမှာ ကှှနတွောသွိပထွားတဲ့ နှဈကောငရွှိသေးတယွ။ ဒီကောငတွှမသပေေါဘူး။ မေ့ရုံတငွ ကှှနတွောွ ရိုကပွဈခဲ့တာ။ ” ” ဟော . . .ဟိုဟာက ကိုကို့ ယောကဖွကှီးလား။ ယောဖကှီးက လူခှောလူခန့ကွှီးပါကော . . . ယောကဖွဆိုပမယေ့ွ ညီအဈကို အရငွးတှပေါပဲ . . .ဟုတတွယမွဟုတလွား ဘဒို . . .” ” အနတွီမနေဲ့ ရှယလွီလညွး ငိုမနကှနေဲ့တော့။ ကှှနတွောွ ပှနရွောကလွာပှီပဲ။ ပှေးကှည့မွှ ဒီအမှိုးလေးတှပေဲ ရှိတာ။ အားလုံး စညွးစညွးလုံးလုံး ခစှခွစှခွငခွငွ နသှေားကှမယွ။ အတိတကွ အဆိုးတရားတှေ မေ့ပှဈလိုကွ ” ဇူးဇူးရဲ့ အသံတှဟော တဈအိမလွုံး ဆူညံလို့နပေါတော့တယွ။

ကိဈစအားလုံး အေးအေးဆေးဆေးဖှဈသှားလပှေီ။ ဂငှမွီ့နဲ့ အပေါငွးအပါတှကေိုလညွး စခနွးမှူးတို့က ဖမွးဆီး ခေါဆွောငသွှားကှသလို ရှေ့နကှေီးနဲ့ မှို့မိမှို့ဖတှကလညွေး ဆူးလေးကို ပေးသင့ပွေးထိုကတွဲ့ စာရှကစွာတမွးတှေ လှှဲပှောငွးပေးအပပွှီး ပှနသွှားကှခှေ ပှီ။ ထိုအခါမှ လူခန့ကွ ဝမွးပနွးတနညွးငိုကှှေးနကှတေဲ့ ဒေါကွငှမွတေို့သားအမိကို ဆူးလေးရဲ့ ပိုငဆွိုငမွှုတှအပေေါွ ဒေါကွငှမွေ ခုလိုလောဘတကရွတာ လောငွးကစားလုပလွိုတာနဲ့ အကှှေးတှေ ဆပလွိုတာကှောင့ွ ဖှဈကှောငွး၊ အကှှေးတငရွတာကလညွး လောငွးကစားလုပသွည့ွ အတှကကွှောင့ဖွှဈကှောငွး၊ ဒါ့ကှောင့ွ ပှသနာရဲ အရငွးခံမှာ လောငွးကစားပငဖွှဈတာမို့ ထိုလောငွးကစားကို ရပတွနွးကရပပွှီး ဘဝသဈထူထောငရွနွ လိုအပကွှောငွး၊ ပှေးကှည့မွှ ဆှမှေိုးဟူ၍ ဒီလူတှပငရွှေိတာကှောင့ွ ရကရွကဆွကဆွကွ အိမပွေါကွနှငခွတှာမှိုး မိမိမလုပလွိုဘဲ အငွးမအိမနွဲ့ဆိုငကွို သခှောစှာ ဆကလွကွဦးစီ လုပကွိုငစွလေိုကှောငွး၊ မိမိမှ ဆိုငအွတှကလွိုအပသွည့ွ အကူအညီမှားကို ထောကပွံ့ပေးမည့အွပှငွ အကှှေးမှားကိုလညွး ဆပပွေးမညဖွှဈကှောငွး၊

ထို့အပှငွ အငွးမဆိုငမွှရတဲ့ အကှိုးအမှတွ တဈစုံတဈရာကို မိမိတို့လငမွယားထံ ပေးစရာမလိုဘဲ ဇူးဇူးနဲ့ ဒေါကွငှမွတေို့သားအမိ အခှိုးကှ စုဆောငွးသုံးစှဲပိုငခွှင့ရွှိကှောငွး၊ နောကပွိုငွး ဆိုငတွိုးတကစွညကွားလာတဲ့ အခှအနကေေိုကှည့ပွှီး ရသင့ရွထိုကတွဲ့ ပိုငဆွိုငမွှုတှကေို ပေးကောငွးပေးရာ ခှဲဝလှေှဲပှောငွးပေးမညွ ဖှဈကှောငွး. . . . စသဖှင့ွ ပှောဆိုညှိနှိုငွးလရော ဒေါကွငှမွတေို့ သားမိလညွး နောငတွတရားတို့ကို ရငမွှာပိုကလွှှကွ ဝမွးမှောကဝွမွးသာ လကခွံကှလတယွေ။ ဇူးဇူးဟာ ထောငထွဲမှာ ဆှာကောငွးသမားကောငွးနဲ့ တှေ့ခဲ့ရတယွ။ သူ့ရဲ့ဆှာက လူသတမွှုတဈခုနဲ့ ထောငထွဲရောကနွတေဲ့ အကှောဆွှာကှီး တဈယောကပွဲ။ သူ့ရဲ့သမီးလေးကို လူတဈယောကကွ အဓမမြကငှ့နွတောကိုတှေ့လို့ လညပွငွးကို တဈခကှတွညွး ခုတသွတလွိုကတွာ။ ဇူးဇူးဟာ စားသောကဆွိုငပွိုငရွှငရွဲ့ သားမှနွးသိကော အဖိုးကှီးက ဇူးဇူးကို ခငခွငမွငမွငွ ဆကဆွံခဲ့တယွ။ တကယဆွို ဇူးဇူးဟာ ကိုယနွဲ့အသကကွှာလှတဲ့ သကကွှီးရှယအွို တဈယောကနွဲ့ အပေါငွးအသငွး မလုပလွိုပမယေ့ွ ကိုယ့ထွကလွကစွပှငွးတဲ့ စီနီယာကှီး ဖှဈနတောကှောင့ွ အလိုကအွထိုကွ ပှနလွညွ ဆကဆွံရတာပေါ့။ဒါပမယေ့ွ တဖှေးဖှေး ပေါငွးကှည့ရွငွး အဖိုးကှီးကို ဇူးဇူးလေးစားလာခဲ့တယွ။

နောကဆွုံးမှာတော့ အဖိုးကှီးနဲ့ ဇူးဇူးဟာ သားအဖတှလေိုကို ရငွးနှီးသှားကှပါကော။ အဖိုးကှီးက ဖိုရုံ တနွးစီးလေ။ ဒါ့ကှောင့ွ ဇူးဇူးကို အကှောအွလှောပွညာ သငပွေးနိုငခွဲ့တယွ။ ဒါ့အပှငွ ဘဝရပတွညွ နထေိုငနွညွးတှေ ခံယူခကှတွှေ အတှေးအခေါွ ဒသနတှကေိုပါ အဖိုးကှီးဆီကနေ ဇူးဇူးဆညွးပူးခှင့ရွခဲ့ပှီး ဆိုးသှမွးတဲ့အကငှ့အွကှံ အတှေးအခေါတွှေ တဈဆထကတွဈဆ နညွးပါးပှောကကွှယလွာခဲ့တော့တယွ။ ခု လှတငွှိမွးခမွှးသာခှင့မွှာ ဇူးဇူးနဲ့အတူ အဖိုးကှီးပါ လှတမွှောကလွာလို့ သူ့ရဲ့ဇာတိဖှဈတဲ့ ကှောကပွနွးတောငွးကို ပှနသွှားတော့တာ။ . . . . . ဇူးဇူးကလညွး ၎င်းငျးငြးငွးလိမမြာသှားသည့ွ အကှောငွး အထကပွါအတိုငွး ပှောပှပှီး ဆိုငကွို ရှေ့ ဆကွ တိုးတကကွှီးပှားအောငွ လုပဆွောငဖွို့ရာ စိတအွားတကကွှှစှာဖှင့ွ ကတိပေးလတယွေ။ လူခန့လွညွး အငွးမမှာ ဆူးလေးဘကကွ မိသားစုတှနေဲ့ နှဈရကလွောကွ ပှောပွှောရွှှငရွှှငွ နထေိုငလွညပွတပွှီး စီစဉပွေးစရာရှိတာတှေ စီစဉပွေးခဲ့ကာ ဆူးလေးကို တပါတညွးခေါလွို့ မှို့ ကိုပှနခွဲ့ပါတော့တယွ။ လူခန့နွဲ့ဆူးလေးဟာ မငွဂြလာပှဲကို အငွးမမှာတဈကှိမွ လူခန့တွို့မှို့ ပေါမွှာတဈကှိမွ နှဈကှိမကွငွှးပကှတယွ။

မခတတြာက ခငပွှနွးဖှဈတဲ့ ကိုကှောသွူရနဲ့အတူ အငွးမမှာ လုပတွဲ့မငွဂြလာပှဲကို တကရွောကလွာရငွး ဖခငွဦးသောငွးငှတေို့ လငမွယားကိုပါ ဝငရွောကကွနတွော့တယွ။ ဦးသောငွးငှရေဲ့ မိနွးမ မသကထွားကတော့ အရှယွ မတိမွးမယိမွးလညွးဖှဈ ယခငကွ အလုပရွှငတွှလညွေး ဖှဈခဲ့ဖူးတဲ့ မခတတြာတို့ဇနီးမောငနွှံရဲ့ ကနတွော့ကို ခံရတာမို့ အတောကွို ရှကအွမွးအမွး ဖှဈနရှောတော့တာ။ အငွးမပှဲပှီးတဲ့အခါမှာ မှို့ပေါပွှဲအတှကွ လူခန့ကွ ဒေါကွငှမွတေို့သားမိနဲ့ ယောကဖွတောဇွူးဇူးကို မှို့ပေါကွိုခေါခွဲ့ပှီး အိမမွှာတညွးစတယွေ။ ဦးသောငွးငှတေို့ လငမွယားလညွး မှို့ ကိုလိုကလွာတာနဲ့ လူခန့ရွဲ့အိမမွှာ လူတှစေုံသှားကှပှီး မငွဂြလာပှဲမကငွှးပခငွ တဈရကအွလိုညမှာ လူခန့ရွဲ့လကရွာ ဘဲကငွ အခေါကကွငနွဲ့ အခှား စားသောကဖွှယရွာမှားကို ဟိုဘကဒွီဘကွ အမှိုးတှအေားလုံး ပှောပွှောရွှှငရွှှငွ ဝိုငွးဖှဲ့ စားသောကဖွှဈလိုကကွှတာပေါ့။ လူခန့ရွဲ့ မငွဂြလာဆောငနွှဈခုစလုံးမှာ ပှောတွပှုံးပှုံး မောမွဆုံးနိုငအွောငွ ဖှဈနကှသေူတှကတေော့. . မကှီးမှသီ . . ထိပဆွုံးကပဲ။

ပှီးရငွ အောငဘွုနဲ့ သူဇာတို့လငမွယား . . .သူဇာ့ရဲ့အမဒေေါနွှဲ့ သူဇာ့ရဲ့ညီမနဲ့ မောငငွယလွေးဖှဈကှတဲ့ သီတာနဲ့ မောငသွူရ စတဲ့ လူခန့ရွဲ့ လုပဖွောကွိုငဖွကတွှပေဲ ဖှဈကှတယွ။ ဦးပုကှီးကလညွး သူ့ဇနီးသညွ တရုတမွနဲ့အတူ မှို့ပေါပွှဲကော အငွးမပှဲပါ တကရွောကခွှီးမှှင့လွတယွေ။ လူခန့အွိမကွို ရောကကွတညွးက ဇူးဇူးဟာ မကှီးမှသီကို ခိုးပှီးတကှည့ကွှည့ွ လုပနွတေော့တာ။ လူခန့ွ ရိပစွားမိတာပေါ့။ မကှီးကလညွး မငွဂြကိဈစမအားတဲ့ကှားက ဇူးဇူးကို တဈခကှတွဈခကွှ ပှနကွှည့သွလားပဲ။ . သူဇာ့ညီမ သီတာရှိနတောကို စိတမွဝငစွားဘဲ မကှီးကိုခညွှးကှည့နွတေော့ ဒီကောငဟွာ အနုထကွ အရင့ကွို စိတဝွငစွားတဲ့ကောငပွဲ ဖှဈရမယွ။ . . .အငွး သူတို့အခှအနကေေို စောင့ကွှည့မွှလို့ တှေးမိရငွး ရှေ့ဆကဖွှဈလာမယ့ွ အကှောငွးတှကေို မှငယွောငပွှီး လူခန့ွ တဈကိုယတွညွး ပှုံးလိုကမွိသေး။ အရငွ လူခန့နွဲ့မကှီးတို့နတေဲ့အိမနွဲ့ အောငဘွုတို့မိသားစု နတေဲ့အိမတွှရေဲ့ နောကဘွကွ ခပလွှမွးလှမွးမှာ ဆူးလေးနဲ့ မငွဂြလာဆောငပွှီး နှဈယောကတွညွးနဖေို့ တဈထပတွိုကအွိမွ လှလှကလေးကို ဇိမခွံပဈစညွးအစုံအလငတွပပွှီး လူခန့ကွ ရှယဆွောကထွားတာ။

မငွဂြလာပှဲပှီးလို့ အားလုံးလူစုခှဲ ကိုယစွီအိမပွှနကွှတော့ လူခန့ဟွာ အသဈဝယထွားတဲ့ ဖို့ဒဖွိုးကပွ ကားလေးပေါွ ဆူးလေးကိုတငပွှီး အဲ့ဒီအိမလွေးရှေ့အထိ ကိုယတွိုငွ မောငွးလာခဲ့တော့တယွ။ အိမလွေးရဲ့ရှေ့မှာ ရှှကှေိုးတားမယ့သွူတှေ ရှိမနေ။ အဲ့ဒီလို မရှိရအောငလွညွး အစကတညွးက ပေးကောငွးပေးရာ ပေးထားနှင့ပွှီး သခှောစီစဉခွဲ့ရတာ မဟုတလွား။ ကိုယ့ရွဲ့မိနွးမ နုနုထှတထွှတွ လှလှတငွးတငွးလေးကို အားရပါးရခစှပွှဲဝငဖွို့ အားပှိုးနတေဲ့အခှိနမွှာ အနှောကအွယှကကွလေး တဈခုတောငွ အဝငခွံလို့ ဘယဖွှဈပါ့မလဲ။ အိပခွနွးထဲရောကတွော့ လူခန့ကွ ခပနွှမွးနှမွးရှိတာနဲ့ ရဝငခွှေိုးလိုကပွှီး ဆူးလေးကတော့ မှနတွငခွုံရှေ့ မှာ ဆံထုံးတှဖှေုတွ အဝတအွစားတှလေဲနဲ့ အလုပရွှုပနွတေော့တာပေါ့။ လူခန့ွ ရခှေိုးခနွးက ထှကလွာတော့ ဆူးလေးလညွး ညအိပဝွတစွုံ ပေါအွောကဝွမွးဆကွ ဂါဝနလွေးကို လဲပှီးနပှေီလေ။ လူခန့လွညွး ဆူးလေးရဲ့ အနားကိုသှားလို့ သူမကို ထိုငရွာကဆှဲထူကာ ပှေ့ဖကနွမွးရှုံ့လိုကတွော့တယွ။

အဲ့ဒီနောကွ သူမရဲ့ ဂါဝနကွှိုးစလေးကို ကိုငလွိုကပွှီး ‘ ” အငွးမမှာတှေ့ တဲ့ညတုနွးက အခှင့အွရေးမရတာနဲ့ပဲ ကိုယ့ခွစှသွူလေးကို ဝအောငမွခစှလွိုကရွဘူး။ ခု . . .ဒီကှိုးလေးကို ဆှဲလိုကတွာနဲ့ ဆူးရဲ့တဈကိုယလွုံးကို ကိုယပွိုငပွှီပဲ။ ကဲ . . .ဘယလွိုလညွး။ ” ဟုပှီတီတီလေး ပှောလိုကရွာ ဆူးလေးက လူခန့ရွဲ့ ရငဘွကကွို လကသွီးဆုပကွလေးတှနေဲ့ ဖှဖှလေးထုရငွး” ဟှနွးး အကဲကှီး . . . သိပမွုနွးဖို့ကောငွးတာ။ အခှင့အွရေးမရလို့ပဲ တောတွော့တယွ။ အဲ့ဒီနေ့ညက သူခစှသွမှှ နမွးသမှှကို ဒီကအသံမထှကမွိအောငွ အောင့ပွှီးသညွးခံထားရတာ သတိလဈလုမတတပွဲရှင့ွ . . .သိရဲ့ လား. . . ” ဟူ၍ မပီကလာ ခပခွှှဲခှှဲလေး ပှနပွှောလတယွေ။ လူခန့လွညွး အနှီခစှစွရာ့ ကောငမွလေးကို မိမိ ရငခွှငထွဲမှာ ထှေးပှေ့ထားရငွး အခစှစွိတတွှေ ဆထကတွပိုး တိုးပှားလာတာနဲ့ ဒီ့ထကွ အခှိနဆွှဲမနနေိုငတွော့ဘဲ အိပယွာထကသွို့ သူမကိုဆှဲလှဲပှီး အားရပါးရ ခစှပွှဲဝငပွှဈလိုကတွော့မယလွို့ တှေးတောကှံစညနွတေုနွးမှာ . . . . ” ဟငွ . . .ဦးတိတရွှောငွ ” အမှနပွဲ။ ဦးတိတရွှောငကွ တံခါးဝမှာရပပွှီး လူခန့ကွို လကယွကခွေါနွတေော့တာ။

” ဟာ . . .ဒီယောကခြမ ကှာ . . .” လူခန့ွ စိတထွဲကနေ ငှီးငှူ လိုကမွိပှီး ဆူးလေးကို မအီမလညလွေး ပှုံးပှကာ ” ဆူး ခဏလေးနောွ . . .” ဟုခှင့ပွနလွို့ ဦးတိတရွှောငခွေါဆွောငရွာသို့ ဆောင့ဆွောင့အွောင့အွောင့ွ လိုကခွဲ့ပါတော့တယွ။ ဦးတိတရွှောငကွ လူခန့ကွို ကားနီကှီးရဲ့ ဂိုထောငခွေါမွိုးပေါကွို ခေါသွှားလတယွေ။ ဂိုထောငပွေါလွညွးရောကကွော ဦးတိတရွှောငကွ ” လူ့က ဝ သမီးနဲ့ ညားပှီး အဆငတွှပှနတေေေော့ ဝ ကို မေ့နတယပွေေါ့ ” ဟုစကားနာထိုးလရော လူခန့ကွ တောငွးတောငွးပနပွနွ အမူအရာနဲ့ ” မဟုတပွါဘူး ဦးတိတရွှောငရွယွ။ ခငဗွှားကိုကှု ပွ အမှဲသတိရပါတယွ။ ကှု ပခွုလို ခမွှးခမွှးသာသာ ပှည့ပွှည့စွုံစုံ နနေိုငတွာ. . . ဆူးလေးနဲ့ လကတွှဲခှင့ရွတာတှဟော ခငဗွှားရဲ့ ကှေးဇူးတှပေါ။ ခငဗွှားရဲ့ ကှေးဇူးကို ကှု ပတွဈသကမွမေ့ပါဘူး။ မနကဖွှနွ ကှု ပနွဲ့ဆူးလေး မငွဂြလာဦး ဆှမွးကပရွငတွောငွ ခငဗွှားအတှကအွလှူ အတနွးတှလေုပပွှီး အမှှ ဝပေေးဦးမလို့ပါပဲ ” လို့ ဦးတိတရွှောငွ ကှနပအွေောငွ ပှနရွှငွးပှလိုကတွော့တယွ။

” ဒီလိုကှတော့လညွး ဝရဲ့ သားမကကွလေးက ဘယဆွိုးလို့လညွးကှ။ ဝက လူ့ကိုစတာပါ။ တကယတွော့ ဂငှမွီအဖမွးခံလိုကရွတာကော ဝသားဇူးဇူး ထောငကွလှတပွှီး လိမမြာလာတာကော ကငှမွတေို့သားအမိ လောဘတှေ မာနတှေ ပှဈပါယပွှီး အကောငွးဘကကွို ကူးပှောငွးသှားကှတာတှကေိုပါ ဝသိပှီးပါပှီ။ ဒီ့အတှကွ ဝ လူ့ကို အမှားကှီး ကှေးဇူးတငသွလို ဝရဲ့ သားနဲ့ သမီး . . .ဝရဲ့ စညွးစိမွဥဈစာတှကေို လူ့ရဲ့ လကထွဲမှာ ထားခဲ့ရမှာကိုလညွး ဝ လုံးဝ စိတခွှ သှားပါပှီ ” ” ကှု ပလွကထွဲမှာ ထားခဲ့မယဆွိုရအောငွ ခငဗွှားက ဘယသွှားမလို့လဲ ” ” ဝ တဈခါပှောဖူးပါကော . . . တိုကကွှီးဘုံကှောငွးက အနွးကုနွးနတဘွိုးဘိုးက ဝကို သူ့ဆီမှာ ရုကခြစိုးလာလုပဖွို့ ခေါထွားတယဆွိုတာ။ အဲ့ဒါ . . .ခု ဝ အဲ့ဒီကို သှားရမယ့အွခှိနကွှပှီ။ ဒီညက ရုကခြစိုးလုပဖွို့ ဝ အဓိဌာနဝွငထွားတဲ့ အဓိဌာနပွီးဆုံးတဲ့ညပဲ။ မနကဖွနကွနစပှေီး ရုကခြစိုးဖှဈရတော့မှာမို့ နငခွငတွဲ့လူတှေ သှားနှုတဆွကွ စားခငှတွာလညွး စားလာခဲ့ဆိုပှီး အနကွုနွးက အထူးအခှင့အွရေး ပေးလိုကလွို့ လူ့ကိုလာနှုတဆွကရွငွး လူ့ကငတွဲ့ အခေါကကွငနွဲ့ ဘဲကငလွေး လာစားတာ ” ” ဟာ . . .အခေါကကွငကွ ခုလုပပွှီးသား ဘယရွှိမလဲ ဦးတိတရွှောငရွဲ့ ။

မငွဂြလာပှဲရှိလို့ ဒီရကပွိုငွး ဆိုငပွိတထွားတာလေ . . .” ” သှောလွူ့ရယွ . . .စားဖိုဆောငကွ ဖရီဇာထဲကို ဝ ကှည့ခွဲ့ပှီးပါပှီ။ ဝကသွားတှရှေိတယလွေ။ ဘဲတဈကောငလွညွးတှေ့ တယွ ” ” ဟုတတွယလွေ . . . ဟိုနေ့က အမှိုးတှကေို ကငကွှှေးရငွး ပိုတဲ့အစိမွးတှေ။ အဲ့ဒါဘာဖှဈလညွး . . .” ” ဘာဖှဈရမှာလညွးလူ့ရဲ့ မီးမှှေးလို့ရတဲ့ မီးဖိုရှိတယွ။ အသားစိမွးတှလညွေး ရှိတယွ။ ဝ သားမကွ ဆူပါစားဖိုမှူးကှီး လူ့လညွးရှိတယွ ဆိုမှတော့ . . . . အခေါကကွငွ ဖှဈပှီပေါ့ . . .။ ကဲ . . .ပှောနကှောတယွ။ ဝကို ခုလိုကကွငကွှှေးတော့ ” ” ဟာ . . .ဦးတိတရွှောငကွလညွး အခေါကကွငွ ကငရွတာက အကှာကှီးပဲကိုးဗှာ . . .” ” ကှာတော့ဘာဖှဈလညွး။ ဝ စောင့နွိုငပွါတယွ။ မနကဖွနွ အာရုံမတကခွငွ ရရငတွောပွှီလေ. . . . ” ” အို . . . . အဖရယွေ . . .ကှာတော့ ဒီည ကှှနတွောွ အဖေ့သမီးနဲ့ ဘာ ဘာ . . .” ” အောငမွလေးလူ့ရယွ. . .ဝ သမီးနဲ့ အိပတွာက နောကနွေ့တှေ အိပလွညွးဖှဈပါတယွ။ ဝကိုက ဒီတဈညပဲ လူ့ ကှှေးခှင့မွှေးခှင့ရွှိတော့တာ။

နောကနွေ့ ဝ နတဖွှဈသှားလို့ ဘုံကှောငွးရောကသွှားရငွ လူ့လာကှှေးခငှရွငတွောငွ ဒီလို အခေါကကွငတွှေ အသားကငတွှေ ကှှေးလို့မရတော့ဘူး။ ပနွးသီးတှေ လိမမြောသွီးတှပေဲ ဝက စားလို့ရတော့မှာ. . .။ ဒါကှောငွ ဒီတဈညတော့ လူ့လညွး ဝကို စတနောပါပါလေး သခှောကငကွှှေး။ ဝ ကလညွး ဟိုတုနွးကလို အငှေ့ကိုမစားဘူး။ တကယကွို အားရှိပါးရှိ စားပှဈလိုကမွယွ။ ဟုတပွှီလား . . .။ ကဲ . . .ပှောနကှောပါတယလွူ့ရယွ။ တောကွှာ နထှကလွောလို့ ဝ မစားလိုကရွဘဲ ငတနွေဦးမယွ။ လာပါ . . . .လာပါ . . . .လာစမွးပါ . . .လူ့လကရွာလေး စားခငှလွှနွးလို့ပါ . . . . .” ဦးတိတရွှောငကွ လူခန့ရွဲ့ လကကွိုဆှဲလှှကွ စားဖိုဆောငရွှိရာသို့ အတငွးခေါဆွောငသွှားသလို လူခန့ကွလညွး ဦးတိတရွှောငခွေါဆွောငရွာသို့ ကပတွတကွပတွတနွဲ့ မလိုကခွငှလွိုကခွငွှ လိုကပွါသှားရပါတော့တယွ….. ပှီးပါပှီ။