အရသာထူးကဲနေသလို

” အ …… အားးး ……… အီးးး ……… အ အ ” ” လှိုငွးတှလှေိုငွးတှေ … မူးရိပရွိပွ နဲ့ ” ” အားးး … ရှီးးးး ” ” ဟငွ ” ” ငါဘာဖှဈနတောလဲ … ငါဘယရွောကနွတောလဲ ” တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ အရသာလေးမို့ မကှလွုံး အသာလေး ဖှင့ကွှည့မွိတော့ မူးနောကနွောကနွှင့ွ အာရုံတှေ လုံးဝ စုစညွးမရ။ ” အိုရွ ” သူမ ခနဓြာကိုယမွှာ အဝတစွား မရှိတော့။ နာမညကွ ခစှမွှူးအိမစွညွ အသကွ ၂၅နှဈ ( 36-27-40 ) ပုရိသအပေါငအွား ဖမွးစားနိုငသွူ တယောကပွငွ။ ခစှသွူ ထူးဝသေောနွှင့ွ မကှာခငွ လကထွပတွော့မညမွို့ သူငယခွငွှး မှားနှင့ွ အကှိုပှဲလေး အပှောစွားပှဲသောကပွှဲ ကငွှးပနေ၏။ အနညွးငယွ မူးလာသဖှင့ွ သူငယခွငွှး ဖှဈသူ ရှိုငွးထကဇွောမွှ အိမလွိုကပွို့ရငွး အိပပွှောွ သှားခဲ့ရာမှ ဖှဈပကှခွဲ့သညွ။ ” ဟငွ …… ဇောွ …… နငွ … နငွ … ဘာလုပနွတောလဲ … ငါ့ … ငါ့ကို သနားပါဟာ … အဟင့ွ ဟင့ွ ” ခစှမွှူးအိမစွညွ စကားအဆုံး သူမ စောကပွတလွေး အငမွးမရ ယကပွေးနသေော ရှိုငွးထကဇွောွ မှာ ပေါငနွှလုံးကှား ခေါငွးလေး မော့လာတော့၏။

ခှင့လွှတပွါ ဟုသော မကှဝွနွးမှားနှင့ွ ကှည့ကွာ စကားသံမထှကပွဲ အပှိုစငွ တဈယောကွ၏ ညှီစို့စို့ အရညကွှညွ လေးမှားအား တဈပှှတပွှှတွ စုတယွူနသညွေ။ လှှာထိပလွေးမှာ အကကွှဲ ကှောငွးထဲ ထိုးခှဲလိုကွ အစိလေး ဆှဲစုပပွေးလိုကမွို့ သူမ တဈကိုယလွုံး လဟောနယထွဲ လှင့မွှော သှားသလို ခံစားနရေ၏။ ” အင့ွ …… အ အ ……… အားး … ရှီးးးးး ” ဝငသွကွ ထှကသွကမွှား ထိနွးခှုပနွရငွေး ခနဓြာကိုယွ အောကပွိုငွး နှေးကနဲ့ တငှိမ့ငွှိမ့ွ။ ” ခှင့လွှတပွါ … မှူး … ရယွ ” ခဏအကှာ စကားသံနှင့အွတူ အဖုတလွေးထဲ လီးကှီး တိုးဝငွ လာတော့သညွ။ အာရုံတှဝဝေေါးပှီး အိပရွာခငွးကိုသာ လကနွှင့ွ ကစှနွအေောငွ ဆှဲထားမိ၏။ ” အငွးး …… ဟငွးးး … အအ ” ဦးနှောကအွား အထိအတှေ့မှ အနိုငပွိုငွးကာ ရမမြကဆွနဒြနောကွ ပေါငတွံမှား မသိမသာ ဖှဲပေးရငွး တခကှတွခကွှ ကော့ပေး နတေော့သညွ။

” အင့ွ … အငွးးးး ” လကခွှောငွးလေးမှား နို့သီးခေါငွး ၂ဖကအွား ခပတွငွးတငွး ဆုပနွယပွေးခှိနွ ရှိုငွးထကဇွောွ ခေါငွးအား အလိုအလှောကွ ဆှဲခရှငွး မှတသွိပစွှာ အနမွးတို့ ခှှနမေေိ၏။ အသကရွှုနုနွး မှနလွာပှီး ဆောင့ခွကှတွှနေဲ့ အညီ တုန့ပွှနွ တတလွာသညွ။ ခစှသွူ ခငပွှနွးလောငွး မဟုတသွော သူစိမွး တဈယောကွ၏ လိုးခကှမွှားအား သာယာမိနေ၏။ အိပမွကလွား တကယွ ဖှဈနတောလား မတှေးခငှတွော့။ ခုခှိနွ နောငတွဆိုသော အရာထကွ အထိအတှေ့အောကွ ရရှိနသေော ကာမအရသာအား မလှနဆွနွ နိုငတွော့ပေ။ ” အားးးး ရှီးးးး …… မှူးရယွ …… ခစှတွယကွှာ …… အင့ွ …… အငွး … ဇောွ ……… ပှီးပှီ ……… အ အ ………… ရှီးးးးး ” အဖုတထွဲ နှေးကနဲ့ ခံစားမိသညနွှင့ွ မိနွးမ သဘာဝအရ လီးတံအား ပှနညွဈပေးရငွး သုတရွညွ ပူပူမှားကှောင့ွ ခစှမွှူးအိမစွညွ မှာ ဒုတိယအကှိမွ အထှဋအွထိပသွို့ ရောကရွှိ သှားတော့သညွ။

တဈကယတွော့ ရှိုငွးထကဇွောွ နှင့ွ ခစှမွှူးအိမစွညွ တို့မှာ ခှံခှငွးကပလွကွှ နထေိုငသွော ငယသွူငယခွငွှး မှားပငွ။ နှဈအိမတွဈအိမွ နထေိုငခွဲ့သောလွညွး အခစှကွ ဆနွးကှယလွှနွးသညမွို့ ငယသွူငယခွငွှး သံယောစဉကွို ကှောပွှီး ရှိုငွးထကဇွောွ၏ သူငယခွငွှး ထူးဝသေောအွား ခစှမွှူးအိမစွညမွှ ပှနခွစှခွဲ့သညွ။ ထူးဝသေောမွှာ မိဘတှလေုပငွနွးမှား ဦးစညွးပှီး အထညလွုပငွနွး လုပကွိုငနွသေူ တယောကပွငွ။ အသကွ ၂၆နှဈခန့ွ ရှိပှီး အသားညိုညို အရပမွောငွး မနိမ့မွမှင့ဖွှင့ွ ရုပရွညွ ကှည့ကွောငွး၏။ ရှိုငွးထကဇွောွ အိမသွို့ ဝငထွှကရွငွး “မှူး” ဆိုသော အလှ နတသွမီးလေး၏ အခစှအွား ပိုငဆွိုငခွဲ့သညွ။ ရှိုငွးထကဇွောမွှာ ဘိုးစဉဘွောငဆွကွ ရတနာလုပငွနွး လုပကွိုငလွာသော သူဋဌြေးမှိုးရိုးမို့ သူငယခွငွှး သံယောစဉဖွှင့ွ အခှိနတွနလွငွှ ခစှမွှူးအိမစွညအွား ပိုငဆွိုငမွယွ ထငပွှီး လှော့တှကခွဲ့မိရင့ွး ခုတော့ အသဲ ကှဲနရတေော့၏။ သူငယခွငွှးမှားနှင့ွ အပှောလွှနရွမှ အိမပွှနပွို့ပေးရငွး ခစှမွှူးအိမစွညွ၏ ပနွးဦးအား မရ ရအောငွ ခူးခှှပဈသေညွ။

နောကွ တဈပတထွဲ သူငယခွငွှး ဖှဈသူ ထူးဝသေောနွှင့ွ ခစှမွှူးအိမစွညတွို့ မငွဂြလာ ဆောငကွှတော့မညမွို့ သူ့တှကကွ နောကဆွုံး အခှိနတွှပငွေ။ အိပယွာနိုးသညနွှင့ွ ထူးဝမေောွ ဖုနွးဆကရွာ မငွဂြလာဆောငွ ဝတစွုံသှားရှေးမညမွို့ ရခှေိုး အလှပှငရွငွး စောင့နွမေိသညွ။ မိခငနွှင့ွ ဖခငလွညွး ဘုရား သှားနသညမွေို့ အိမတွှငွ တယောကထွဲ ရှိနေ၏။ ” မှူး ရေ … မှူး ” “ဟငွ … ဇောွ … ဘာလာလုပတွာပါလိမ့ွ ” ဧည့ခွနွးထဲ ထိုငနွစဉွေ ရှိုငွးထကဇွောွ အသံကှောင့ွ စိတလွှုပရွှား သှားမိသညွ။ အရငရွကမွှ အဖှဈပကွှ မှားကှောင့ွ မကှနွှာခငွှး မဆိုငခွငှတွော့။ ” ဟူးးးးး ” ” မှူး တံခါးဖှင့ပွါဟာ … နောကဆွို … နင့ကွို မတှေ့ရတော့ပါဘူး … ခဏလေးပါ မှူးရယွ ” ခစှသွူ လညွးခဏနေ လာခေါမွှာမို့ မှနမွှနပွှော မှနမွှနပွှနွ ပှီးတာပဲ တှေးကာ အိမတွံခါး ဖှင့ပွေး လိုကမွိ၏။ သို့သောွ သူမထငသွလို ဖှဈမလာခဲ့ပေ။ ရှိုငွးထကဇွောမွှာ အိမထွဲရောကသွညနွှင့ွ မကှနွှာခငွှးဆိုငွ ဆှဲနမွးရာ အနမွးကှမွးကှမွးမှားအား လကခွံမိပှနသွညွ။ တဆကထွဲ စှင့ကွားနသေော တငသွားစိုငွ ၂ဖကအွား ခပတွငွးတငွး ဆုပနွယွ ပေးသညွ ကိုလညွး မငှငွးမိတော့။

ပုဆိုးကှား ထောငမွတနွသေော လီးတံမှာဆီးခုံးလေးပေါွ ထောကမွိခှိနွ ကာမစိတွ၏ စေ့ဆောမွှု့ကှောင့ွ အဖုတလွေးဆီမှ ဆဈကနဲ့ ဆဈကနဲ့ သှေးသားမှား ဆူပှကလွာရ၏။ မိနွးမောနရငွေး ထမိနနွှင့ွ အတှငွးခံ ဘောငွးဘီအား ခှှတရွာ အလိုကသွင့ွ ခှထေောကမွှား ကှှကာ မသိမသာ ကူညီပေးမိသညွ။ ရငွ တဒိတဒွိတနွှင့ွ ခုခှိနွ ခစှသွူ ရောကမွလာစရနွေ ဆုတောငွး နမေိ၏။ ” ရှီးးးး ကှှတွ …… ဟာကှာ ” အငွကြှီလိပတွငပွီး ဘရာစီယာ အပှငမွှ နို့အုံလေး ဆုပနွယပွေးစဉွ နို့သီးခေါငွးလေးမှား မာထငလွာသညွ။ ရုတတွရကွ ရှိုငွးထကဇွောမွှာ ခစှမွှူးအိမစွညွ၏ ကိုယလွုံးအား ဆှဲလှည့ကွာ နောကကွှောဘကွ ဒူးထောကွ ထိုငခွပှဈ၏။ ” မှူး … ခါးနဲနဲ ညှတလွိုကွ ” ခစှမွှူးအိမစွညွ ခါးညှတပွေးသညနွှင့ွ ရှိုငွးထကဇွောမွှာ မကှနွှာရှေ့ ဖှေးဥနသေော ဖငသွားစိုငွ ၂ခှမွးအောကွ ဖေါငွးထှကနွသေော အဖုတလွေးအား ဖှဲယကရွငွး ဖငဝွလေးကိုပါ လှှာထိပလွေးဖှင့ွ ထိုးစှလိုကသွညွ။ ” အားးး ရှီးးးး …… ကှှတကွှှတွ …… အငွးဟငွးးး … ဟငွးးး ” ဘာနဲ့မှမတူညီသော စညွးစိမလွေးမို့ ခစှမွှူးအိမစွညွ အသိစိတွ ပှောကလွုလုနှင့ွ ပေါငတွံ၂ဖကအွား ကားပေးမိ၏။

ရှိုငွးထကဇွောွ၏ ခေါငွးအား လကနွောကပွှနွ ကိုငပွှီး အဖုတနွှင့ွ ဆှဲကပရွငွး စောကရွညမွှား ပနွးထှကခွဲ့ရသညွ။ ” အားးး …… ဟူးးး …… ကောငွးလိုကတွာ …… ဇောွ ရယွ ” အရညမွှား ညှဈထုတရွငွး ထိုငခွပှဈရာ သူမရှေ့ ရှိုငွးထကဇွောွ လာရပနွေ၏။ ” ဟငွ … ဇောွ” သူမမကှနွှာရှေ့ ရှိုငွးထကဇွောွ ပုဆိုးကှားထဲ လီးတံ ထောငထွှကနွသညကွေို မှငလွိုကရွသညွ။ ” မှူး … ငါ့လီး စုပပွေးပါ့လား … ခဏလေးပဲ စုပပွေးပါဟာ … ဒါနောကဆွုံးမို့ပါ ” ရှိုငွးထကဇွောမွှာ ပှောပှောဆိုဆို မတတွပရွပလွကွှ အနထေားဖှင့ွ ပုဆိုးခှှတခွလှိုကရွာ ခစှမွှူးအိမစွညွ မကှနွာရှည့ွ နီညိုရောငွ လီးတံကှီးမှာ အကှောပှိုငွးပှိုငွး ထလကွှ ခါရမွးနေ၏။ လီးအား စိုကကွှည့ရွငွး အဖုတရွော ဖငရွော ယကပွေးခဲ့သော ရှိုငွးထကဇွောွ၏ အပှုစု အယုယလေးအား ပှနလွညွ ပေးဆပသွည့ွ အနဖှငေ့ွ လီးတံအား ဖမွးကိုငကွာ ဖှညွးဖှညွးခငွှး ငုံပေး လိုကသွညွ။ ရုတတွရကွ နှာခေါငွးဝ တိုးဝငလွာသော လီးနံ့ကှောင့ွ ပှို့တကလွာပှနွ၏။

ခစှသွူ၏ လီးကိုပငွ စုပမွပေးဘူးခဲ့ ပုဆိုးအပှငကွသာ ဂှငွးထု ပေးခဲ့ဘူးသညွ။ ထိုခှိနွ ရှိုငွးထကဇွောမွှာ အားမရဟနနွှင့ွ သူမခါငွးအား လကနွဲ့ထိနွးကိုငကွာ ပါးစပအွား ဆှဲလိုးပဈတော့၏။ ” အားးး အားးး …… ကောငွးလိုကတွာ …… မှူးရယွ ” ခစှမွှူးအိမစွညွ တယောကွ နူတခွမွး ဖူးဖူးလေးအား အလိုးခံရငွး ခစှသွူအား တိတတွခိုး တောငွးပနနွမေိသညွ။ ” ခှင့လွှတပွါ … မောငရွယွ … မောငွ မှတမွှတနွိုးနိုး … နမွးနတေဲ့ … မှူး နှုတခွမွးလေးထဲ … သူစိမွးယောကွှား တဈယောကရွဲ့ လီးက … နရောယူနပှေီ မောငရွယွ ” ” တီတီ တီတီ ” ခစှသွူအား စိတထွဲ တောငွးပနနွခှေိနွ ခှံရှေ့မှ ထှကပွေါွ လာသော ကားဟှနွးသံအား နှဈယောကသွား ကှားလိုကွ ရသညွ။ ရှိုငွးထကဇွောမွှာ လီးအား ခစှမွှူးအိမစွညွ၏ ပါးစပမွှ ထုတကွာ အဝတစွားမှား အမှနပွှနဝွတွ ခိုငွးလိုကသွညွ။

” မှူး … ထူးဝေ လာပှီ … ထမိနအွမှနွ ပှနဝွတွ ” ” အငွး … ဇောွ …… နငွ နောကပွီးမှပှနနွောွ …… ငါအရငထွှကမွယွ … မောငွ တှေ့သှားရငွ …… မကောငွးဘူး ” ရှိုငွးထကဇွောအွား ပှောရငွး တှငွးခံဘောငွးဘီနှင့ွ ထမိနအွား အမှနပွှနဝွတကွာ ခှံဝတံခါးနား ထှကလွာပှီး ကားလေးပေါွ ဝငထွိုငရွငွး မငွဂြလာဆောငွ ဝတမွည့ွ အဝတစွားမှား ရှေးရနွ ထှကခွဲ့ လိုကတွော့သညွ။လမွးတှငွ ထူးဝသေောမွှ ကားခဏရပပွှီး နှုတခွမွးခငွှး တေ့နမွးလာသဖှင့ွ အလိမမြာသုံးကာ ငှငွးနမေိ၏။ ” အိုရွ … လူတှနေဲ့မောငရွယွ … အိမပွှနရွောကမွှနောွ ” အမှနတွော့ ခစှမွှူးအိမစွညမွှာ ရှိုငွးထကဇွောွ၏ လီးအား စုပပွေး ထားသညမွို့ ခစှသွူအပေါွ အားနာမိနသညွေ။ သို့သောွ ထူးဝသေောမွှာ သူမလကအွား ဆှဲပှီး ပေါငကွှားထဲက အမှှောငွးလိုကွ ထနသေော လီးပေါွ တငပွေးကာ နူတခွမွးခငွှး ဆှဲစုပလွိုကတွော့၏။ ******* အောွ လရောငကွငွးတဲ့ ပငလွယအွပှိုမ တဈကောငွ ရငထွဲ စိုးတဈထိတထွိတနွဲ့ ညညွးတှားလို့ နလကွှေ  ခနွးမထဲမှာ ပှန့ကွှဲနသေော ထူးဝသေောနွှင့ွ ခစှမွှူးအိမစွညတွို့ ဇနီးမောငနွှံ၏ အပှုံးမှား။

ဆှမှေိုး မိတသွငွဂြဟ တို့၏ အပှုံးမှား အရာအားလုံး ပှောရွှှငခွှငွး အတိဖှင့ွ မငွဂြလာပှဲလေး ကငွှးပနသညွေ။ ဧည့သွညွ အားလုံး ဧည့ခွံပေးရငွး မူးနောကနွောကနွဲ့မို့ ထူးဝသေောွ အား ပှောပှရငွး ခနွးမ အတှငွးဖကွ စတိုခနွးထဲ ခဏနားပှီး ပှနထွှကလွာခဲ့၏။ ခနွးမထဲ ပှနအွထှကွ ထူးဝသေောနွှင့ွ ရှိုငွးထကဇွောတွို့ စကားပှောနသညကွေို ကှည့ရွငွး စိတလွှုပရွှား လာမိသညွ။ တဈယောကကွ မိမိလကထွပတွဲ့သူ ဖှဈပှီး တဈယောကကွမိမိ အပှိုစငွ ဘဝအား ပိုငဆွိုငထွားသူဖှဈ၏။ သူငယခွငွှးနှဈယောကွ စကားပှောနသညေ့ွ နားလေး ဖှညွးဖှညွးခှငွး လှှောကသွှား လိုကသွညွ။ ” မှူး … သကသွာရဲ့လား … ဧည့သွညတွှလညွေး … နညွးသှားပါပှီ ” ” ဟုတွ … မောငွ “အနား ရောကသွညနွှင့ွ ဆီးပှောနသေော ထူးဝသေောအွား ပှနဖွှရငွေး ရှိုငွးထကဇွောအွား ခိုးကှည့မွိ၏။ ထိုနောကွ မငွဂြလာပှဲပှီးဆုံးရာ ၂ဖကမွိဘမှား လကဖွှဲ့သော တိုကခွနွး အသဈကို သူငယခွငွှးမှားမှ လိုကပွို့ကှသညွ။ တိုကခွနွး ရောကသွညနွှင့ွ သူငယခွငွှးမှားမှာ ထူးဝသေောွ၏ လူပှိုနောကဆွုံးညမို့ ယာမကာမှားနှင့ွ ဧည့ခွံရနွ ဘီယာဆိုငသွို့ ဇှတခွေါနွကှေ၏။

” ဟှောင့ွ … ဖိုးဇောွ … မငွးသှားဝယကွှာ ” ထူးဝသေောမွှာ ခစှမွှူးအိမစွညွ တဈယောကထွဲ ကနှခွဲ့မညမွို့ အိမမွှာပဲ ဝယသွောကဖွို့ ပှောရငွး ရှိုငွးထကဇွောအွား ဝယခွိုငွးလိုကသွညွ။ နာရီဝကခွန့ွ အကှာ ရှိုငွးထကဇွောမွှာ ဘီယာပုလငွးမှား ရှမွ၂တောင့ွ ငါးမှုတကွှောွ အာလူးကှောမွှားနဲ့ ပှနရွောကလွာ၏။ သူငယခွငွှးမှား စားသောကနွစဉွေ ခစှမွှူးအိမစွညမွှာ တနကေုနွ ပငပွနွးနသဖှငေ့ွ အားလုံးနူတဆွကကွာ သူမတို့၏ မငွဂြလာဦး အိပခွနွးလေးထဲ ဝငလွာ ခဲ့တော့သညွ။ နောကထွပွ ၂နာရီခန့အွကှာ ခပပွှငွးပှငွး အရကနွံမှားနဲ့အတူ ထူးဝသေောွ ဝငလွာခဲ့၏။ ” မှူး …… အိပပွှောနွလေား … အှိ့ …… မောငလွာပီလေ … အေ့ ဂေ့ ” မူးမူးရူးရူးနှင့ွ အဝတစွားပငွ မလဲမိသော ခစှမွှူးအိမစွညွ၏ ခှိတထွမိနွ လေးအား လှနပွှီး လိုးနရော ခဏအကှာ စောကဖွုတလွေးထဲ လရညမွှား ပနွးထုတွ ပဈတော့သညွ။ခစှမွှူးအိမစွညွ တယောကွ ကာမအရသာလေး ဇပတွငမ့ငွမ့ဖွှင့ွ ကနှနွရဈေ၏။ ကှိတမွှိတွ အိပတွော့လညွး မရတော့ ရခှေိူးခနွးဘကွ အဖုတအွား ဆေးရနွ ထှကလွာစဉွ ဧည့ခွနွးထဲမှ ညညွးသံ သဲ့သဲ့ ကှားလိုကရွသညွ။

” ဘယသွူပါလိမ့ွ ” ရခှေိုးခနွးဘကွ ဆကမွလှှောကပွဲ ဧည့ခွနွးဘကွ ဝငကွှည့ရွာ မူးပှီး အိမမွပှနနွိုငပွဲ ဧည့ခွနွးထဲ ခုံပေါတွှငွ ခှနှဈခှေောငွး အောကတွှဲလောငွး ခလှကွှ ညညွးနသညေ့ွ ရှိုငွးထကဇွောအွား တှေ့လိုကရွ၏။ ” ဟငွ … ဇောွ ” ” မှူးရယွ … အင့ွ အင့ွ …… ခစှတွယမွှူးရယွ ” အနားတိုးကပလွာရာ ရှိုငွးထကဇွောမွှာ သူမနာမညွ တတှတတွှတွ ရှတရွငွး ပုဆိုးလှနပွှီး လီးအား အထကအွောကွ ပှတသွပနွသညကွေို အနီးကပွ မှငလွိုကွ ရပှနသွညွ။ ရှိုငွးထကဇွောကွှောင့ွ ထူးဝသေောနွှင့ွ အာသာမပှသေော ကာမစိတမွှား ပှနလွညွ နိုးကှှလာရာ အသိစိတမွှား လှင့ပွှောကခွဲ့ရ၏။ တငွးမာလာသော နို့အုံနှဈဖကအွား လကဖွှင့ခွှရငွေး ရှိုငွးထကဇွောွ၏ ပေါငကွှားထဲ ဒူးထောကွ ထိုငလွိုကမွိသညွ။ လီးထိပွ အပေါကမွှ စီးကနှသေော အရညကွှညွ ဥလေးမှားအား ကှည့ရွငွး နုတခွမွးလေးမှ လီးထိပအွား အလိုအလှောကွ ငုံမိသှား၏။

ထို့နောကွ ရှိုငွးထကဇွောွ၏ လကအွား ဖယကွာ သူမ လကလွေးဖှင့ွ လီးအရငွးမှ ဆုပကွိုငရွငွး အငမွးမရ စုပပွေး လိုကတွော့သညွ။ ” ပှှတွ …… အှန့ွ …… ပလပွ ပလပွ …… ပှှတွ ပှှတွ … အု …… ပှှတွ ” လီးအား တပှှတပွှှတွ မနားတမွးစုပရွငွး လှတနွသေော လကတွဖကဖွှင့ွ ပေါငကွှား ပှတမွိရာ အဖုတထွဲမှ စောကရွညမွှားနဲ့ ထူးဝသေောွ လရညမွှား စီးကှ လာရသညွ။ ထိုစဉွ လီးအရညပွှား တလှှောကွ လှှာ၏ ပူနှေးပှတတွိုကွ မှု့ကှောင့ွ ရှိုငွးထကဇွောွ မကှလွုံး ဖှင့ကွှည့လွိုကွ၏။ ” ဟငွ …… မှူးပါလား …… အားးး ရှီးးးး ” လီးအား လကတွဖကဖွှင့ွ ကိုငပွှီး ဒူးထောကရွငွး အားရပါးရ စုပနွသေော ခစှမွှူးအိမစွညအွား တှေ့လိုကရွသညွ။ ဘယအွခှိနထွဲက စုပနွမှနွေးမသိ လီးထိပလွေး ကငှလွာပှီး ပှီးခငှသွလိုမို့ ပါစပထွဲမှ လီးအား ဆှဲထုတကွာ နူတခွမွးခငွှး ငုံ့စုပပွေးမိသညွ။ ပါးစပမွှ လီးနံ့လေးကှောင့ွ ရှိုငွးထကဇွောွ စိတထွဲ တမှိုးလေး ခံစားနရေ၏။ ခဏအကှာ ခစှမွှူးအိမစွညမွှာ မတတွပထွရပကွာ ခှိတထွမိနလွေးအား ခှရငွေးပုံပှီး အောကခွံဘောငွးဘီ မခှှတနွိုငတွော့ပဲ ရှိုငွးထကဇွောွ မကှနွှာအား နရောအနှံ အဖုတလွေးဖှင့ွ ပှတနွေ တော့သညွ။

အားရအောငွ ပှတပွှီးမှ အတှငွးခံဘောငွးဘီ ခှှတကွာ ပေါငကွားရငွး ရှိုငွးထကဇွောွ မကှနွှာရှေ့ အဖုတလွေး ကော့ပေးလိုကွ၏။ အရညရွှှဲနသေော အဖုတအွား ရှိုငွးထကဇွောွ ပင့ယွကရွငွး အဖုတဝွလေး တေ့စုပရွာ ထူးဝသေောွ ထည့ထွားသော လကကွနွှ လရညမွှားပါ ပါးစပထွဲ ဝငကွုနတွော့သညွ။ ရှံမိသောလွညွး ခစှမွှူးအိမစွညွ အရှိနမွပကှအွောငွ မှိုခပှဈလိုကွ၏။ ” အ ……… အားးး ရှီးးးး ……… ကောငွးလိုကတွာ …… ဇောရွယွ …… နာနာလေး … ဖိဖိယကွ …… အားးး အ ” ရမမြကသွံပှငွးပှငွးနှင့ွ ခစှမွှူးအိမစွညွ၏ တောငွးဆိုသံ လေးမှား ဧည့ခွနွးလေးထဲ ထှကပွေါလွာသညွ။အဖုတဝွလေး စုပပွှီး ဘေးနုတခွမွးသား ၂ဖကအွား ယကရွငွး အစိလေးအား ဖိကိုကပွေးရာ ခစှမွှူးအိမစွညွ တယောကွ အသံမှိုးစုံ သညွးတှားရငွး ရှိုငထွကဇွောွ မကှနွာပေါွ စောကရွညမွှား ဒလဟော ပနွးထုတွ လိုကတွော့သညွ။

” အားးးး အားးးးး …… ဇောရွယွ …… အားးး ရှီးးးး …… ဟင့ွ …… အ …… ထှကွ …… ထှကပွှီ …… အားဟား …… ” စောကရွညမွှား ကုနသွညအွထိ ညှဈထုတပွှီးမှ ကှမွးပှငပွေါွ ထိုငခွလှိုကသွညွ။ ” ဇောွ … နငလွိုးခငှရွငွ လိုးဟာ ” ပှောပှီးပှီးခငွှး ကှမွးပှငပွေါွ ပကလွကလွှနရွငွး ဒူးထောငပွေါငကွား အနထေားဖှင့ွ အဖုတလွေး ဖှဲပေးထားလိုကွ၏။ ခုံပေါထွိုငနွသေော ရှိုငွးထကဇွောမွှာ ထရပရွငွး ခစှမွှူးအိမစွညွ ပေါငကွှား ဒူးထောကွ နရောယူကာ ဖှညွးဖှညွးခငွှး လိုးပေးနသညွေ။ ” အငွး …… အငွးဟငွး …… အရမွးအလိုးခံလို့ ကောငွးတာပဲ …… ဇောရွယွ “လီးအရှယအွစား မကှာသောလွညွး အပှုစု အယုယ ကောငွးသော ရှိုငွးထကဇွောွ၏ လီးဖှင့ွ အလိုးခံရ သညမွှာ အရသာ ထူးကဲနသလေို ခံစားနရေ၏။ မာထငနွသေော လီးအား ညှဈပေးရငွးအဖုတလွေး ထပကွော့ ပေးလိုကွ ပှနသွညွ။

ကော့ပေးလာတဲ့ ခစှမွှူးအိမစွညွ အဖုတွ လေးအား ရှိုငထွကဇွောမွှ မနားတမွး ဆောင့လွိုး ပေးနေ၏။ ” အားးး …… အားးးး ရှီးးးး ……… ကောငွးလိုကတွာ …… ကောငွးလိုကတွာ … ဇောရွယွ …… နာနာလေးလိုး …… အားးး … အ ………… ရှီးးးးး ……… ဟူးးးးးးး ” အဖုတလွေး အစှမွးကုနွ ကော့ပေးရငွး ခစှမွှူးအိမစွညွ တယောကွ ကာမစညွးစိမလွေး အားရပါးရ ခံစား နတေော့သညွ။ ရှိုငွးထကဇွောွ မှာလညွး လိုးနရငွေး အဖုတလွေး ငုံ့ကှည့ရွာ လီးအဝငအွထှကတွှငွ အဖုတနွုတခွမွးသား နီတာရဲလေးမှား လိပဝွငသွှားလိုကွ အပှငပွှနပွါလိုကွ ဖှဈနသညကွေို တှေ့လိုကရွ၏။ လိုးရငွးတနွးလနွး ပှီးခငှလွာသဖှင့ွ စောကဖွုတထွဲမှ လီးအား အမှနထွုတကွာ ခစှမွှူးအိမသွညွ၏ မကှနွှာပေါွ ဂှငွးထုရငွး လရညမွှား ပနွးထုတလွိုကသွညွ။ ခစှမွှူး အိမစွညမွှာ မကှနွှာပေါမွှ စောကရွညနွံ့ လရညနွံ့ ထှကနွသေော လီးအား ပှောငစွငအွောငွ စုပပွေးပှီးမှ ရခှေိုးခနွးဝငကွာ ခနဓြာကိုယအွား ဆေးကှော လိုကတွော့၏။

မနကွ အိပယွာ နိုးသညနွှင့ွ မငွဂြလာကုတငကွှီးပေါွ နှဈနှဈခှိုကခွှိုကွ အိပပွှောနွသေော ထူးဝသေောအွား ကှည့ရွငွး နဖူးလေးအား တရှိုကမွကမွကွ နမွးပဈ လိုကသွညွ။ ထူးဝသေောွ မကှလွုံးလေး ဖတကွနဲ့ ပှင့လွာသညွ။ ” မိနွးမ … နိုးနပေီလားကှ ” ရှှနွးလကွ တောကပွနသေော ထူးဝသေောွ မကှလွုံးအား ခစှမွှူးအိမစွညွ ရဲရဲ မကှည့ရွဲတော့ပေ။ ညပိုငွး လငဖွှဈသူ အိပပွှောသွှားခှိနွ ဧည့ခွနွးထဲ ရှိုငွးထကဇွောနွှင့ွ ခစှပွှဲဝငခွဲ့သညမွို့ စိတမွလုံတလုံ ဖှဈနရေ၏။ ထိုခှိနွ ထူးဝသေောမွှာ သူမ ခေါငွးလေး ဆှဲယူကာ နှုတခွမွး ဖူးဖူးလေးအား နမွးပေးနသညွေ။ ” အနမွး … အနမွးတဲ့လား … အတှေ့ထိသကသွကွ … ရမကဆွနလွှနွးတဲ့ အရာ … ဒါပမယေ့ွ … မောင့ွ … အနမွးတှကေ … ရငွးနှီး နှေးထှေးစဖေို့ … ရငခွုနကွှညနွူးစဖေို့ … လှှပကွူးနညွး တဈခုအဖှဈ … မပှောငွးလဲနိုငဘွူးနောွ … တကယပွါ မောငရွယွ ခစှမွတြတောတှေ … တဈယောကရွငထွဲ တဈယောကွ … နကရွှိုငွး တိုးဝငလွာအောငွ မှူးကှိုးစားမှာပါ ” ခစှမွှူးအိမစွညွ စိတထွဲမှ ပှောရငွး ထူးဝသေောွ မကှနွှာအား စိုကကွှည့နွလေိုကွ၏။

” မှူး ” ” ရှငွ ” ” မောင့ွ မိနွးမ … ဖှဈသှားပှီနောွ ” ” အငွးလေ … မောငရွဲ့ ” ” မောငွ … အရမွးခစှတွယွ ” ” ခစှပွါရှငွ ” ရငထွဲက လာတဲ့ အသံလေးမို့ ခစှမွှူးအိမစွညွ ဈိတထွဲ- နှေးကနဲ့ ဖှဈသှားရသညွ။ လငဖွှဈသူ စကားလုံးအား အားရ ကှညနွုးမိရငွး တဆကထွဲ ရှိုငွးထကဇွောွ၏ ရမမြကသွှေး ပှည့လွှှံနသေော စကားလုံး ကှမွးကှမွးမှား ကှားယောငွ လာပှနွ၏။ ” ခစှတွယွ မှူးရယွ …… ရှီးးး …… လိုးလို့ ကောငွးလိုကတွာကှာ …… အီးးး …… အအ ” ” ဟူးးးးး … အိုရကွှယွ …… မောငရွယွ … ကှေးဇူးပှုပှီး ……မှူးရဲ့ အခစှတွှရေော … ရမမြကဆွနဒြတှရေော … သိမွးယူပေးပါ … လှိုကလွှိုကလွှဲလှဲ … တောငွးဆိုတာပါ … မောငရွယွ ” စိတထွဲ ကှိတဆွုတောငွး နစဉွေ ထူးဝသေောွ၏ အနမွးမှားမှာ ခစှမွှူးအိမစွညွ၏ နှုတခွမွးလေးမှ တဆင့ွ လညတွိုငလွေး လညတွိုငလွေးမှ တဆင့ွ နိုအုံလေးပေါွ ကရှောကလွာသညွ။

” သိပခွစှတွတတွဲ့ … မိနွးမတဈယောကပွါ … မောငရွယွ အထိအတှေ့အောကွ … ရမမြကစွိတတွှေ … မတှနွးလှနွ နိုငခွဲ့တာပါ … သကရွောကမွှု့က … ဘယလွိုပဲဖှဈဖှဈ … ထပကွှိုးစားပေး … အငွးးး … ဟုတပွှီ ” စိတကွူးဖှင့ွ တမွးတရငွး ထူးဝသေောွ၏ နူတခွမွးလေးမှာ နို့အုံ အထကပွိုငွးအား စုပရွငွး လကတွဖကမွှာ အဖုတအွား ပှတပွေးနသညွေ။ ခကှခွငွှး ခစှမွှူးအိမစွညွ ၏ လကတွဈဖကမွှာ ထူးဝသေောွ လီးအား ပုဆိုးပေါမွှ ခပတွငွးတငွး ဆုပကွိုငွ ထားလိုကသွညွ။ ” အ ” ထူးဝသေောွ ညညွးသံ ခပတွိုးတိုးလေး ထှကပွေါလွာကာ ထမိနအွား ဆှဲဖှညနွေ၏။ ခစှမွှူးအိမစွညွ မှာ အလိုကတွသိဖှင့ွ မတတွပထွရပပွှီး အောကခွံ ဘောငွးဘီလေးပါ ခှှတပွေး လိုကပွှနသွညွ။ ” ဟူးးးး ” ဒီလိုအနထေားဆို ရှိုငွးထကဇွောမွှာ ခကှခွငွှးကုနွးထပှီး စောကဖွုတလွေး အားရပါးရ ယကပွေးတတွ၏။ လငဖွှဈသူ ထူးဝသေောမွှာ အငွကြှီ ကှယသွီးမှား ဖှုတနွသဖှငေ့ွ အငွကြှီခှှတမွပှီးခငွ ပှနထွိုငကွာ ပေါငသွားမှားအား နမွးပေးလိုကပွှနသွညွ။

” မိနွးမ လိုးကှစို့ကှာ … မောငွ … အရမွး လိုးခငှနွပှေီ ” လငတွောမွောင့ွ အပှုမူကှောင့ွ ပကလွကလွှဲကာ ဒူးထောငပွေါငကွား ပှငပွေးရငွး မကှစွိလေး မှိတနွလေိုကွ၏။ အဖုတထွဲ လီးဝငလွာသညွ အထိ ခံစားမှု့မှာ အေးစကစွကွ ဖှဈနရသညွေ။ ခဏ အကှာ အဖုတလွေးထဲ နှေးကနဲ့မို့ လငဖွှဈသူ ပှီးသှားသညမွှနွး ခံစားသိရှိလိုကွ၏။နှဈတှေ အလီလီပှောငွးကာ မှေးလာသော သားလေး ဝယေံပငွ သူငယတွနွး စတကနွသေောလွညွး ခစှမွှူးအိမစွညွ အတှကွ ကုတငပွေါမွှ ပှဇတတွှမှော အေးတိအေးစကပွငွ။ နေ့ရကတွှေ ဖှတသွနွးရငွး ရမမြကတွှေ ဆနဒြတှေ ဖကတွှယမွိတဲ့ စိတတွှေ ခှိုးနိမရွငွး အထီးကနှရွပဝွနွးမှာ စိတကွူး ကောငွးသလောကွ နထေိုငပွှီး ဇနီးကောငွးတဈယောကွ ဖှဈလာခဲ့ရ၏။ရှိုငွးထကဇွောွ ဆီမှ ဖုနွးဆကွ ဇှတအွတငွး ပူဆာခဲ့သမှှ ခကခွကခွဲခဲ ငှငွးဆနရွငွး မိသားစု အတှကွ ကားလိပွ ခထှားလိုကသွညကွို ကှနပနွေမေိသညွ။ ဒုတိယအိမမွကအွတှကွ ပထမ ကောငွးကငကွို ခစှမွှူးအိမစွညွ မစှန့လွှတခွဲ့ပေ။

သို့သောွ ခစှမွှူးအိမစွညွ တယောကွ သမုဒယ ယဇပွုလလြငထွကွ ဒီတဈသကွ ဝေးစဆေိုတဲ့ စီရငခွကွှ ခခှံလိုကရွသည့ွ ရကလွေး ရောကရွှိလာခဲ့သညွ။အတောကွှာအောငွ အဆကသွှယွ ပှတနွသေော ရှိုငွးထကဇွောွ ဆီမှ သူအိမထွောငပွှုတော့မညွ ဖှဈကှောငွး နိုငငွံခှား အပှီးထှကသွှားမှာမို့ နောကဆွုံး အနနေဲ့ တှေ့ခငှကွှောငွး တောငွးဆိုနေ၏။ ” မှူးရယွ … ဂှောငထွိုးခံရတဲ့ … တမှကစွညွးရဲ့ … သှေးကှောထဲ မှာတောငွ … ခံစားခကှဆွိုတာ … ရှိနပေါတယွ … ဇော့ွ ကို … သနားပါဦးကှာ … မှူးစကားကို … နားထောငပွါတယွ … မတှေ့နဲ့ဆိုလို့ … နှဈခှီပှီး မတှေ့ခဲ့ပမယေ့ွ … တနေ့မှ မေ့မရသူပါ ” ထှကပွေါကွ မှနသွမှှ ပိတဆွို့ထားနိုငသွော ရှိုငွးထကဇွော့ွ၏ သံယောစဉွ အပိုငွးအစတှကှေောင့ွ ခစှမွှူးအိမစွညွ တယောကွ ရမမြကွ နဲ့ သိတခွါ ဒှနတွှဲရငွး မလူးသာ မလှန့သွာ ကာမ ဝဲဂရကထွဲ လှငယလွေေး လှောဖွို့ ဆုံးဖှတမွိတော့သညွ။

ဒီနေ့ တနငွဂြနှေ အလုပနွားရကမွို့ လငဖွှဈသူနှငွ အတူ အိမမွှာ ရှိနသေောလွညွး မကှနွှာ ရဲရဲ မကှည့ရွဲတော့ပေ။ နကဖွနဆွို သားလေးလဲ ကှောငွးသှား လငတွောမွောငလွညွး အလုပသွှားမှာမို့ ရှိုငွးထကဇွောွ အား အိမခွေါထွားလိုကသွညွ။ မနကလွငွးတော့ လငဖွှဈသူနှင့ွ သားလေး ထှကသွှားသညနွှင့ွ ရငထွဲ တလှပလွှပွ ခံစားနရေ၏။ခဏအကှာ ရှိုငွးထကဇွောွ ရောကလွို့လာရာ အနညွးငယွ ဝလာသညမွှလှဲ၍ ကနှတွာ မပှောငွးလဲပေ။ အိပခွနွးထဲ မငွဂြလာဦး လကဖွှဲ့ ကုတငပွေါွ ရှိုငွးထကဇွောွ၏ လကလွေးမှား လှုပရွှားနသညွေ။ ” ဟင့ွ …… ဟုတတွယွ …… မှူး လိုခငှတွာ …… အာကှာ …… ကှှတကွှှတွ ” နို့အုံ၂ဖကအွား ခပကွှမွးကှမွး ခှပဈရော ခစှမွှူးအိမစွညွ ညညွးသံလေး ထှကလွာပှီး တဖိနွးဖိနွး တရှိနွးရှိနွးနှင့ွ နို့သီးခေါငွးလေး တဖကွ ငုံခံရခှိနွ ရငဘွတလွေး ကော့တကလွာရ၏။ ရှိုငွးထကဇွောမွှာ နို့သီးခေါငွးလေး ဖှဖှကိုကလွိုကွ စို့လိုကနွှငွ အဖုတလွေး မထိပဲ ပေါငအွတှငွးသား ၂ဖကအွား ပှတသွပွ ဆုပခွှနသညွေေ။

” အားးး …… ရှီးးးး ……… ဟငှ့ …… အ … ဟူးးးးး ” ခစှမွှူးအိမစွညွ မနနေိုငတွော့ စောကစွိလေးအား သူမ လကတွဖကဖွှင့ွ ဖိပှတွ နရတေော့သညွ။ မှငကွှငွးကှောင့ွ ရှိုငွးထကဇွောွ ရမမြကစွိတွ မှားလညွး ပှငွးထနလွာရ၏။ ထိုခှိနွ ခစှမွှူးအိမစွညွ၏ လကတွဖကမွှာ ရှိုငွးထကဇွောွ လီးအား ပှတသွတပွေးရာ လီးကှီး မာထောငွ လာတော့သညွ။ ရှိုငွးထကဇွောွ ကုတငပွေါမွှဆငွးပှီး ဒူထောကထွိုငလွိုကရွာ ခစှမွှူးအိမစွညမွှာ ကုတငွးစောငွး ခှတှေဲလောငွးခလှကွှ ရှိုငွးထကဇွောွ မကှနွှာ တည့တွည့ွ ပေါငလွေး ကားပေးလိုကွ၏။ အဖုတလွေးအား လှှာဖှင့ွ ကလိလိုကွ လကခွလယဖွှင့ွ ထိုးမှှပေေးလိုကနွှင့ွ ခစှမွှူးအိမစွညွ အဖုတွ အတှငွးသားမှားပါ ယားတကလွာပှီး ရှိုငွးထကဇွောွ ခေါငွးအား ဖမွးကိုငရွငွး ခါးလေးကော့ကာ ဆှဲကပထွားမိသညွ။

ခဏအကှာ ရှိုငွးထကဇွောွ တယောကွ အဖုတလွေးဆီမှ မကှနွာခှာကာ ကှမွးပှငပွေါွ ဒူးထောကလွကွှ အနထေားဖှင့ွ ခစှမွှူးအိမစွညွ၏ ပေါငွ၂ခှောငွး မပှီး စောကရွညမွှား ရှှဲကာ ဖောငွးကားနသေော အဖုတလွေးထဲ လီးကှီးအား ပဈသှငွး လိုကတွော့၏။ ” အားးး … အမလေးးး …… အ အ … ကောငွးလိုကတွာ ဇောရွယွ …… လိုး လိုးးးး … အားးး … အီးးး ” ” အင့ွ …… ဘှတွ …… ဘှတွ ဘှတွ ” ” ဟင့ွ …… အ …… ဟုတတွယွ …… ဆောင့လွိုး … ဇောွ …… မှူးလေ …… ဒါမှိုး မခံရကှာပှီ … ဆောင့လွိုးပေး …… လိုးပါ ဇောရွဲ့ …… အားးး ရှီးးးးး …… အားးးးးး ” ရှိုငွးထကဇွောမွှာ ခှမလေေးမှားအား စုပွ၍ ခပကွှမွးကှမွး ပဈပဈဆောင့ရွာ ခစှမွှူးအိမစွညွ ကောပှံကာ စောကရွညမွှား ပနွးထုတနွရသညွေ။ လီးတခှောငွးလုံး နှေးကနဲ့ ခံစားမိကာ ရှိုငွးထကဇွောပွါ ပှီးခငှလွာ၏။

” မှူး ” ” ဟငွ ” ” မှူး … ပါးစပကွို လိုးရငွး … ပှီးခငှတွယကွှာ ” ” အငွးးး … ဇောွ … အဲတိုငွးနေ ” ပှောပှီးပှီးခငွှး ခစှမွှူးအိမစွညမွှာ ပကလွကွ အနထေားဖှင့ွ ကိုယလွုံး တပတလွှည့ကွာ ကုတငစွောငွးတှငွ ဇကတွငကွာ ဦးခေါငွးအား လှနခွပှေးလိုကသွညွ။ တဆကထွဲ ရှိုငွးထကဇွောွ ပေါငကွှားတည့တွည့ွ နူတခွမွးလေး ဟပေးလိုကရွာ ရှိုငွးထကဇွောမွှာ သူမခါငွးလေး ထိနွးပှီး ပါးစပထွဲ လီးအရငွးထိ ဖိလိုးလိုကသွညွ။ ” အု အု …… ဘလှတွ …… ဗှိ … ဘှတွ ” နူတခွမွး ဖူးဖူးလေးထဲ လီးကှီး ဝငထွှကနွတေော့၏။ ” အားးးး ရှီးးး …ကောငွးလိုကတွာ … မှူးရယွ …… အီးးး ဟားးးး …… အ အားးးး …… ထှကပှီကှာ …… ရှီးးးး …… အားးးးးး ” ၂ယောကသွား ကာမစညွးစိမလွေး ခံစားနခှေိနွ အိမပွှနလွာသော ထူးဝသေောအွား သတိမထားပေ။ ထူးဝသေောွ မှာ သားဖှဈသူ ဝယေံတို့ ကှောငွးမှ ရီပိုကဒွ ပါမလာသဖှင့ွ ဖုနွးဆကသွောကှောင့ွ အလုပမွှ တိုကခွနွးသို့ ပှနလွာယူ၏။ တိုကခွနွးရှေ့ ကားတဈစီး ရပထွားသညကွို မှငွ၍ ဧည့သွညွ ရောကနွကှေောငွး တှေးမိလိုကသွညွ။

တံခါးဖှင့ပွှီး အိမအွတှငွးဖကွ ဝငလွာရာ မိမိတို့ အိပခွနွးထဲမှ ညညွးသံမှား ကှားလိုကရွတော့၏။  ” အားးးး ရှီးးး …… ကောငွးလိုကတွာ မှူးရယွ …… အားးဟားးး …… ရှီးးးးး ” ” ဟငွ ” လငမွယား အိပခွနွးဆီမှ ယောကွှား တယောကွ ညညွးသံကှောင့ွ မကှမွှောငကွှုံ့ကာ ခှဖှဖှေ နငွးလှှောကရွငွး အိပခွနွးတံခါး အသာလေးဖှင့ွ ကှည့လွိုကွ၏။ ” ဟာ ” ” ဟငွ “အိပခွနွးထဲမှ မှငကွှငွးကှောင့ွ ထူးဝသေောွ ခေါငွးထဲ မိုကကွနဲ့ ဖှဈသှားရသညွ။ ကုတငပွေါွ ပကလွကကွလေး ခေါငွး အောကခွလှှနထွားသော ဇနီးလေးမှာ မိမိ မှတမွှတနွိုးနိုး နမွးရှိုကနွသေော နှုတခွမွးလေး ဟကာ ပါးစပအွား အလိုးခံနသညွေ။ ” တောကွ ……………… ဒုနွး … ဝုနွးးးး ” အိပခွနွးတံခါးအား အတှငွးထိ စောင့တွှနွးပှဈလိုကွ၏ွ။ ” မောငွ ” ” ဟာကှာ …… ဒုနွးးး … ဝုနွးး ……ဝုနွးး ခှမွးးး … ခလှမွးးး ” တဈခဏခငွှး အဖှဈပကှတွို့မှာ မှနဆွနလွှနွးသညွ။

ထူးဝသေောွ၏ ယူကှိုးမရ ခံစားခကှမွှားမှာ ဒေါသတရား အသှငွ ကူးပှောငွးခှိနွ အခနွးထဲမှ မှနတွငခွုံမှား ကုလားထိုငမွှား ပကှစွီး ပှန့ကွှဲသှားတော့၏။ ” ဟင့ွ …… အဟင့ွ ဟင့ွ ……မောငွ ရယွ ” ရုတတွရကွ ခစှမွှူးအိမစွညွ ဘယပွှောရမှနွး မသိ။ ဝမွးနညွးခှငွး ရှကရွှံ့ခှငွး အားနာခှငွး ကှောကရွှံ့ခှငွးမှား ရငထွဲ စို့တကလွာသညွ။ မညသွည့အွသံမှ မထှကတွော့ ခုခှိနွ ခစှမွှူးအိမစွညွ၏ အဖှဈခငှဆွုံးဆနဒြမှာ အခိုးငှေ့မှားအဖှဈ အိပခွနွးထဲမှ ပှောကကွှယွ သှားခငှမွိသညွ။ အဝတအွစာမှား ကုတငဘွေး ပှန့ကွှဲနသဖှငေ့ွ ကိုယလွုံးတီး ဖှဈနသေော ခနဓြာကိုယအွား အိပယွာခငွးလေးဖှင့ွ ပတထွားရငွး ရှိုကငွိုနေ၏။ ” အဟင့ွ …… ဟင့ဟွင့ွ ” မာယာ ပခှုပွ ရမမြကွ အတုပအွနှောငတွှထေဲ တိုးဝငငွှိတှယခွဲ့သော ရလဒအွား ခံယူနရသညွေ။ ” ငါ …… ငါတောငွးပနပွါတယွ … ထူးဝေ … သူငယခွငွှးရာ … မငွးကှိုကသွလိုလုပပွါ …… မှူးမှာ အပဈမရှိပါဘူး … ငါ့အပဈတှပေါကှာ ” အဖှဈပကွှ မှားထဲ ရှိုငွးထကဇွောမွှာ အဝတအွစားပငွ ပှနမွဝတနွိုငသွေးပဲ လီးတနွးလနွးဖှင့ွ ထူးဝသေောအွား တောငွးပနနွသညွေ။

” တောကွ …… မငွး …… မငွးတို့ …… ငါ့အပေါွ …… လုပွ ရကွ ကှ တယွ ကှာ …… ” ထူးဝသေောမွှာ အိပမွကဆွိုးမှ ပှနလွညွ လှတမွှောကွ လာသည့ွ အသံမှိုးဖှင့ွ ပှောရငွး ရငထွုမနာ ခံစားနရေ၏။ ” ဟငွးးး …… မငွးတို့ ၂ယောကလွုံး …… ဒီနရောက ……ထှကွ … ထှကွ သှား ပါတော့ ” မှှောလွင့မွထားသော အဖှဈပကှမွှားကှောင့ွ ရှေးခယှခွှင့မွရှိတဲ့ နံရံတှမှေ ထူးဝသေောနွှင့ွ ခစှမွှူးအိမစွညွ ကှားထဲ တံတိုငွးခှားသှား ခဲ့တော့သညွ။ ” ဟူးးးးး …… အဟင့ွ ဟင့ွ ” ” ဗှောကွ ဗှောကွ …… ခှှတွ … ဖှုတွ …… ဖှောကွ …… ဗှောကဗွှောကွ … ” နုရှနတေဲ့ ပှင့ခွကှလွေးမှားပေါွ တှဲခိုနသေော ရစကလွေေးမှားအား ကှည့ရွငွး အရာအားလုံး ထုနဲ့ထညနွဲ့ မှုနဝွါးစခေဲ့ရသညွ။ ခစှမွှူးအိမစွညွ ခငပွှနွးနှင့ွ သားလေးဝယေံအား မတှေ့ရသညမွှာ ၆လ ကှောွ ရှိနေ၏။

ခငပွှနွးဖှဈသူ ထူးဝသေောွ တဈယောကွ ၂လလောကသွာ အရကသွောကွ စိတလွခေဲ့သောလွညွး ပညာတတပွီပီ စိတကွို ပှနလွညထွိနွးခှုပရွငွး အလုပွ ပှနလွုပနွပှေီး သားလေးနှင့ွ ပှောနွသညကွေို ကှားသိခဲ့ရသညွ။  မောငွ ရယွ နရလေား ကှှရမလေား နမယဆွေို … မောင့ခွှတေောရွငွး ကှှမယဆွေိုလဲ … မောင့ခွှတေောရွငွး မောင့နွုတဖွှား စီရငခွကှကွို လကခွံနရငွေး ရမမြကရွဲ့ကှေးကှှနွ အမိုကမွ ကို ပှနဆွုံခှင့လွေး ပေးသနားပါနောွ  နှဈဖကမွိဘ မှားမှာလညွး အဖှဈမှနွ သိရှိသှားခှိနွ ပှနပွေါငွးထုပရွနွ ဘယဘွကကွမှ အစမပှုတော့ပေ။ ဒဏရွာမှားနှင့ွ ငရဲညမှား ဖှတသွနွးရငွး ရာသီ အလီလီ လညပွတနွတေော့သညွ။ ထူးဝသေောွ တဈယောကွ စိတရွှုပနွသဖှငေ့ွ အရကသွောကမွိနေ၏။ သားဖှဈသူ ဝယေံ၏ သူငယခွငွှးမှားမှ မအမရှေိသူ ဘာညာနှင့ွ ဝိုငွးစသဖှင့ွ ငိုယိုနသညေ့ွ မှငကွှငွးကှောင့ွ သောက ရောကနွရသညွေ။ Crd