Entertainment

အရသာဖူး

လမ္းထိပ္ရွိ ပ်ံက်ေစ်းေလးမွာ အရင္ကထက္ပိုျပီး စည္လာသည္။ဘန္းခင္းေရာင္းေသာ ေစ်းသည္မ်ားႏွင့္ ဝါးတဲ ပလတ္စတစ္မိုးဆိုင္တန္းေလးက လမ္းေဒါင့္တျဖတ္ပင္ ေက်ာ္၍ သြားခဲ့ေခ်ျပီ။ တေန႔တေန႔ ေစ်းေရာင္းခ်သူ ေစ်းသည္ေတြ တိုးလာသလို အနီးအနားရွိ တျခားရပ္ကြက္ေတြ ကလဲ ဒီပ်ံက်ေစ်းေလးကို လာျပီးအားေပးၾကေတာ့ ေစ်းဝယ္သူေတြကပါ ၾကိတ္ၾကိတ္တိုး စည္ကားေနသည္။ ေစ်းတည္ေနရာကလဲ ကတၱရာလမ္းမၾကီး ႏွစ္ခုၾကားတြင္ ထိုလမ္းမၾကီးႏွစ္ခုကို ထိပ္တိုက္ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ရွိ ေနေသာ လမ္း၏ ဝဲယာလမ္းေဘးတြင္ ရွိသည္။ ေစ်းရွိေနေသာလမ္းက ကတၱရာမခင္းရေသး။ ေက်ာက္ၾကမ္းလမ္း ျဖစ္ျပီး ခ်ိဳင့္ခြက္ၾကီးေတြပင္ ရွိေနေလေတာ့ ဘယ္ကား၊ ဘယ္ဆိုက္ကားကမွ ေစ်းရွိေသာလမ္းထဲကို ျဖတ္မေမာင္း။ ဒီေတာ့ ေစ်းသည္ေရာ ေစ်းဝယ္ၾကသူေတြေရာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စိတ္ခ်လက္ခ်ရွိေတာ့ ဒီပ်ံက်ေစ်းေလးက တေန႔တျခား စည္သထက္ စည္ကားလာရေလသည္။ ပ်ံက်ေစ်းေလးတေန႔တျခား စည္ကားေလ တျပံဳးျပံဳးျဖင့္ ဟန္က်ေလျဖစ္ေနသူကေတာ့ ဦးေမာင္တင္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဦးေမာင္တင္သည္ အသက္ (၄၅)ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိျပီး အရပ္ရွည္ရွည္ ေဒါင္ ေကာင္းေကာင္း အသားမဲမဲျဖစ္သည္။ ေရႊေရာင္ကိုင္းႏွင့္ မ်က္မွန္အနက္ၾကီးကို မခၽြတ္တမ္း တပ္ထားေလ့ရွိသျဖင့္ သူ႔မ်က္လံုးေတြက ဘယ္ကိုၾကည့္ေနသည္ဆိုသည္ကို ဘယ္သူမွ မသိရ။ မ်က္ႏွာက အျမဲတမ္းျပံဳးျဖဲျဖဲႏွင့္ ေနတတ္ျပီး လူကေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ဗလကေကာင္းေကာင္း ဆိုေပမဲ့ ခါးကေတာ့ ခပ္ႏြဲ႔ႏြ႔ဲျဖစ္သည္။

 

ဦးေမာင္တင္က ဒီေစ်းေလးအတြက္ ေစ်းေကာက္ကို လိုင္စင္ဆြဲထားသူထံမွ ျပန္ဝယ္ထားသူျဖစ္ျပီး ဒီပ်ံက်ေစ်းေလး၏ ေစ်းေကာက္ကို သူက ေကာက္သည္။ တဆိုင္ဝင္ တဆိုင္ထြက္ သူကိုယ္တိုင္ ေစ်းေကာက္လုိက္ေကာက္သည္မဟုတ္ဘဲ အသက္(၂၀)ေလာက္ရွိေသာ တင္ေငြဆိုေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို လခေပး၍ ေကာက္ခိုင္းထားသည္။ တင္ေငြက အရင္တံုးက ဆိုက္ကားနင္း ေသာ္လည္း ယခုေစ်းေကာက္ျဖစ္သြားေတာ့ ဆိုက္ကား မနင္းေတာ့ေခ်။ ေစ်းေလးေတြင္ ဦးေမာင္တင္က ေစ်းေကာက္ ေကာက္ေသာလုပ္ငန္းကို လုပ္ရုံမွ်မက ေန႔ျပန္တိုးေပးေသာ လုပ္ငန္းကိုပင္ ပူးတြဲ၍ လုပ္လိုက္ေသးသည္။ အက်ိဳးေပးက သန္သည္မို႔ ဦးေမာင္တင္မွာ သူ႔ပိုင္ေငြျဖင့္ပင္ မလံုေလာက္၍ လမ္းထိပ္တြင္ တီဗီြျပင္ဆိုင္ဖြင့္ထားေသာ အေၿခာက္ခင္ဝင္းဆီကပင္ ေငြယူရသည္ဆိုတာ တေစ်းလံုးအသိပင္ျဖစ္သည္။ အေျခာက္ခင္ဝင္းဆိုတာက သူ႔ကြယ္ရာမွာေခၚသည့္ နာမည္ျဖစ္သည္။ ခင္ဝင္းက တကယ့္အေျခာက္မဟုတ္ သနပ္ခါးလည္းမလိမ္း။ မိတ္ကပ္လည္းမလိမ္း ပတ္ခၽြဲႏွပ္ခ်ြဲလည္း မလုပ္ေပ။ ဒါေပမဲ့ ခင္ဝင္းက အသားျဖဴျဖဴ လူပံုက ခပ္ႏြဲ႔ႏြဲ႔ျဖစ္ျပီး မိန္းမေခ်ာ ေခ်ာသည္။စကားေျပာလွ်င္ ေယာက်ာ္ားေတြလိုဘဲ ေျပာသည္။ထိုကဲ့သုိ႔ လူပံုႏြဲ႔၍ မိန္းမေခ်ာ ေခ်ာေသာေၾကာင့္ သူ႔ကိုတေစ်းလံုးက အေျခာက္ ခင္ဝင္းဟု ကြယ္ရာမွာ ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။ ခင္ဝင္းက သားတစ္ေယာက္ သမီးတစ္ေယာက္ ရွိျပီး ခေလးအေဖျဖစ္ကာ အသက္က (၃၀)ေလာက္ရွိျပီ ျဖစ္သည္။ ေန႔ျပန္တိုးေပးေသာ လုပ္ငန္းတြင္က်ယ္ လွလြန္းသျဖင့္ သူ႔ေငြႏွင့္သူမေလာက္သျဖင့္ ဦးေမာင္တင္က ခင္ဝင္းထံမွ ေငြကိုလဲ ယူရသည္ျဖစ္သည္။ ဦးေမာင္တင္၏ အိမ္မွာ ရပ္ကြက္အစြန္နားတြင္ ရွိျပီး ေပ(၄၀) (၆၀)ႏွစ္ကြက္တြဲ ေျမကြက္ထဲ တြင္ တြဲေဆာက္ထားသည့္ ျခံဝန္းထဲတြင္ သစ္ပင္ပန္းမန္ေတြက တျခံလံုး အျပည့္စိုက္ထားေလသည္။ ဦးေမာင္တင္ တြင္ သားၾကီးသမီးၾကီးေတြရွိျပီး ဦးေမာင္တင္၏မိန္းမက ထိုအိမ္ေထာင္ကြဲ သားသမီးေတြေနာက္လိုက္၍ ေနတာက မ်ားသည္။ အိမ္တြင္က ဦးေမာင္တင္တေယာက္ထဲ ေနသည္က မ်ားသည္။ တေန႔တျခား ေစ်းေရာင္းသူေတြလဲတိုး၊ ေစ်းဝယ္သူေတြလဲ မ်ားလာေသာ ပ်ံက်ေစ်းေလးေၾကာင့္ ဦးေမာင္တင္တစ္ေယာက္ ကေတာ့ အက်ိဳးရွိျပီးရင္း ရွိကာေနရသည္။ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားေနေသာ ေစ်းသည္ ေတြကေတာ့ ျမတ္မျမတ္မသိ။ ဦးေမာင္တင္ကေတာ့ သပိတ္ဝင္အိတ္ဝင္သာ ျဖစ္ေနရပါေတာ့သည္။ ” ဟယ္…. အမသီ….. သိမ္းေနျပီလား ….. ” လွမ္း၍ေမးလိုက္ေသာ ေဘးခ်င္းကပ္ဆိုင္ေလးထဲက ကြမ္း၊ ကြမ္းသီးေရာင္းေသာ ဥမၼာဆိုေသာ ေကာင္မေလး၏ အသံကိုၾကားရသျဖင့္ ငါးေျခာက္စည္းေလးေတြကို ျခင္းေတာင္းထဲသို႔ ထည့္ေနေသာ မသီက လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္။ ” ခုမွ ေစ်းက ကြဲေတာင္မကြဲေသးဘူး အမကလဲ … ” ” အိမ္မွာက အလတ္ေကာင္က ေနမေကာင္းေနျပန္ဘူး ညီမရယ္။ ဒီေန႔ ေဆးခန္းျပရမယ္ေလ ဒါေၾကာင့္ ေစာေစာ သိမ္းရတာ ညီမေရ….. ” ” အဲ့ဒါဆိုလည္း အမ ဟိုလူေတြ အဝယ္မ်ားတဲ့ ငါးႏွပ္ေျခာက္ အာျပဲေျခာက္စည္းထားတဲ့ အစည္းေလးေတြ ညီမဆီထားခဲ့။ ဘယ္ႏွစ္စည္းဆိုတာ ေရျပီးထားခဲ့။

 

ညီမေရာင္းေပးမယ္ ” ” ေက်းဇူးပါဘဲ ဥမၼာ ရယ္…… ငါ့ ညီမနဲ႔ တင္ေငြတို႔ အျမန္ယူျဖစ္ပါေစေတာ္… ႏွစ္လံုးလဲ ငါးရာကြက္ တစ္ေထာင္ကြက္… ေလာက္ ေပါက္ပါေစေတာ္ …. ” ” အို… အမကလဲ… ” ရည္းစားျဖစ္သူ ေစ်းေကာက္တင္ေငြ၏ နာမည္ပါလာသျဖင့္ အသက္(၁၇)ႏွစ္သာရွိေသးျပီး ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး တစ္တစ္ရစ္ရစ္ျဖင့္ ကစ္ကစ္ေလး လွေနေသာ ဥမၼာတစ္ေယာက္ ျဖဴေဖြးေသာ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလး ရဲကနဲျဖစ္သြား ေအာင္ကို ရွက္သြားရသည္။ ” အမကလည္း….. ငါးရာကြက္ တစ္ေထာင္ကြက္ေတာင္ မထိုးႏိုင္ပါဘူး… သိပ္ၾကိဳက္မွ တရာကြက္ေလာက္ ထိုးနိင္တာပါ… အမရယ္… ” ဟု ဥမၼာက အရွက္ေျပေျပာလိုက္သည္။မသီက ျခင္းေတာင္းထဲ ထည့္ထားျပီးျဖစ္ေနေသာ ငါးေျခာက္စည္း ေလးေတြကို ဥမၼာ၏ ကြမ္းဗန္းေလးေဘးတြင္ လာ၍စီေပးေနသည္။ ဥမၼာက မသီကိုၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းတခ်က္ ေလးေလးပင္ပင္ ခ်လုိက္သည္။ မသီအသက္က အလြန္ဆံုးရွိမွ (၂၆) (၂၇)ထက္မပို။ ကေလးက (၂)ႏွစ္ၾကီး (၂)ႏွစ္ငယ္ သံုးေယာက္။ ေယာက်ာ္းက ပန္းနာရင္ၾကပ္သမား။ ဆိုက္ကားကို ေန႔တိုင္းမဆြဲႏိုင္။ မထြက္တစ္ရက္ ထြက္တရက္ျဖင့္ ျဖစ္သည္။ ကေလး(၃)ေယာက္ အေမသာဆုိသည္ မသီက နဂိုကပင္ အရြယ္တင္ေသာ မ်ိဳးရိုးက ဆင္းသက္လာလို႔လားမသိ။ ခပ္ျမင့္ျမင့္အရပ္ေလးႏွင့္ လိုက္ဖက္ညီေသာ ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္က ေတာင့္တင္း၍ ေဖါင္းတင္းေနသည္။ ဘယ္ေနရာမွာမွ သူမ၏အသားအေရတို႔က ေပ်ာ့တြဲ၍မေန။ကားအိေနေသာ တင္သားၾကီးမ်ား က မိန္းမခ်င္းပင္ မနာလိုခ်င္စရာျဖစ္ေနသည္။ ရုပ္ရည္က ကုလားဆင္ေလးျဖစ္ျပီး အသားအရည္က နဂိုက ျဖဴစြပ္ခဲ့ပံု ရေသာ္လည္း အခုေတာ့ ေနေလာင္ထားသျဖင့္ နီစပ္စပ္ေလးျဖစ္ေနရသည္။ ” က်မလည္း အမသီ…. ဘတ္သီဘတ္သီ ျဖစ္ေနတာ ၾကည့္ျပီး လင္ယူရမွာေတာင္ ေၾကာက္ေနတယ္… အမသီ…ရာ… ” ” အို… ဘာဆိုင္လို႔လဲေအ… ဆင္းရဲတယ္… ခ်မ္းသာတယ္ဆိုတာ…မျမဲပါဘူးေအ… ခု ဆင္းရဲေပမဲ့.. ေနာင္ ခ်မ္းသာခ်င္ ခ်မ္းသာမွာပဲ.. အမတို႔ အပ်ိဳတံုးက တကိုယ္လံုးေရႊကိုညြတ္ေနတာ… အိမ္ေထာင္က်ေတာ့လည္း မိဘေတြက ေပးလိုက္ေသးတယ္။ ေယာက်္ားက မမာေတာ့ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္။ ဝင္ေငြမရွိ သူ႔ေဆးကုရေတာ့ ရွိတဲ့ ပစၥည္းေတြထုခြဲလိုက္ရတာေပါ့… လင္ယူတိုင္းလည္း မဆင္းရဲပါဘူးေအ… ဒါထားေတာ့ ဒီအပတ္ သံုးလံုး ဘာရထားေသးလဲ… ျပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ေစ်းထိပ္က မုန္႔ဖတ္ေရာင္းတဲ့ စန္းၾကည္မ တို႔ေပါက္သြားတယ္။ အျပီးေပါက္ဂဏန္းရလိုက္တယ္ဆိုဘဲ…. ” ” ဟုတ္တယ္…. အမ… သူတို႔ေျပာျပေတာ့… မထိမျဖစ္ အျပီးလဲျဖစ္… ဆိုလား အဲ့ဒီဂဏန္းရလိုက္လို႔တဲ့.. ” ” ေအးဟယ္… တို႔မ်ားက်ေတာ့လည္း မရဘူး… ” ” က်မ ကိုတင္ေငြကို မွာထားတယ္။ အဲ့ဒီ မထိမျဖစ္ အျပီးလဲျဖစ္ ဆိုတဲ့ဟာေတြ႔ရင္ ႏွစ္လံုးျဖစ္ျဖစ္ သံုးလံုးျဖစ္ျဖစ္ ေပးဖို႔ မွာထားတယ္။ ရခဲ့ရင္ အမသီကိုေပးမယ္သိလား… ” ” ေအး…. ညီမ မေမ့နဲ႔အံုး.. အမ..သြားမယ္… ေအာ္… ငါးေျခာက္စည္းေလးေတြက တစ္စီးတရာ့ငါးဆယ္ဘဲ… မ်ားမ်ားယူရင္ေတာ့ ႏွစ္စီးႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္နဲ႔သာ ေရာင္းလိုက္ ညီမရာ…ကဲ…အမ…သြားျပီ…” “.. ရတယ္…အမ… စိတ္ခ်ျပီးသာ… သြားေပေတာ့….” ျခင္းေတာင္းၾကီးကို လက္တဖက္မွဆြဲ၍ မသီတစ္ေယာက္ ဥမၼာကို ေက်ာေပး၍ တေရြ႔ေရြ႔ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။ ” ဒီ စပို႔ရွပ္ေလးက ဘယ္ေလာက္လဲ….” ရည္းစားျဖစ္သူ တင္ေငြ၏အသံကို ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ မသီကို မ်က္စိတစ္ဆံုးၾကည့္ေနေသာ ဥမၼာက သူမ၏ ေဘးခ်င္းကပ္ရက္ အထည္ေရာင္းေသာ ဆိုင္ေလးသို႔ ျဖတ္ကနဲ ၾကည့္လိုက္သည္။ တင္ေငြက ခ်ိတ္ဆြဲထား ေသာ စပို႔ရွပ္အျပာႏုေရာင္ေလးကို လက္တဖက္ျဖင့္ ကိုင္ၾကည့္ရင္း ေမးေနျခင္းျဖစ္သည္။ ” ငါ ေရာင္းတာေတာ့ သံုးေထာင္ဘဲ… ” အထည္ေရာင္းေသာ မုဆိုးမ မၾကည္၏အသံက ထြက္ေပၚ၍လာသည္။ တင္ေငြ၏ မ်က္ႏွာက အိုသြားကာ စပို႔ရွပ္ ေလးကို အားတက္သေရာ ကုိင္ၾကည့္ေနသည့္ သူ၏လက္ကို ခ်က္ခ်င္းရုတ္သိမ္းလိုက္သည္။ ဥမၼာ၏ရင္ထဲတြင္ ခ်စ္သူတင္ေငြ၏အျဖစ္ကို ျမင္ရကာ နာက်င္စြာ ခံစားမိလိုက္သည္။ တင္ေငြ မဝယ္ႏိုင္ပါ။ ဒါကို ဥမၼာကသိသည္။ တင္ေငြ၏ အလုပ္ရွင္ ဦးေမာင္တင္က သူကသာ တေန႔တျခား ခ်မ္းသာလာသည္။ သူ႔အလုပ္သမားကိုေတာ့ ထမင္းနပ္မွန္ရုံသာ လုပ္ခေပးထားသည္။ဆယ္လီသမားပီပီ ေသခ်ာ တြက္၍ေပးထားေသာ လုပ္ခလစာေၾကာင့္ တင္ေငြမွာ ထမင္းနပ္မွန္ရုံသာ ရွိသည္။ တခါတရံ လက္ဘက္ရည္ ေသာက္ခ်င္တာေတာင္ မေသာက္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ တင္ေငြက ဦးေမာင္တင္အတြက္ ေစ်းေကာက္ ေကာက္ရုံသာမဟုတ္ ေန႔ျပန္တိုးပါ သိမ္းေပးရသည္။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဦးေမာင္တင္က သူတေန႔တျခား စီးပြားတက္လာတာဟာ သူ႔ အလုပ္သမားရဲ့ အေထာက္အကူလဲ ပါသင့္သေလာက္ ပါသည္ဆိုတာကို စဥ္းစား၍ ငဲ့ညွာမွာ မဟုတ္ လုပ္ႏိုင္ရင္လုပ္ မလုပ္ႏိုင္ရင္သြား။

 

လူေတြ တပံုၾကီးရွိသည္။ ဘယ္သူ႔ေခၚခိုင္းခိုင္းရသည္ဟူေသာ စီးပြားေရးသမားစစ္စစ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ခ်စ္သူတင္ေငြ၏ ျဖစ္အင္ေၾကာင့္ စိတ္ထဲရင္ထဲတြင္နင့္သြားရေသာ ဥမၼာတေယာက္ ကေလးေတြး ေတြးကာ ေလွ်ာက္ျပီး စဥ္းစားေနမိလုိက္သည္။ ” ဟဲ့… တင္ေငြ….မယူေတာ့ဘူးလား… ေမာင္ေလး… ၾကိဳက္ရင္… ယူသြားေလ… မမက… ေမာင္ေလး အတြက္… လက္ေဆာင္ေပးလိုက္မယ္…. ” မၾကည္က ခပ္ေပါ့ေပါ့ေလသံျဖင့္ သေဘာေတြေကာင္းေနသည္။ ” ျပီးေတာ့ ေမာင္ေလးက… မမ…ကို အဝွါျပဳ….” မၾကည္ အထည္ဆိုင္၏ဟိုဖက္ေဘးက ေဘးခ်င္းကပ္လ်က္ရွိ ၾကက္သားသယ္ ကိုတုတ္က ဝင္ေျပာလိုက္ေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ ေစ်းသည္ေတြေရာ ေစ်းဝယ္သူေတြပါ ပြဲက်သြားရသည္။မုဆိုးမ မၾကည္ကလဲ မေလွ်ာ့.. ။ ” ဒီမွာ… ကိုၾကက္နာရဲ့…..ေမာင္ေလးတင္ေငြ… ယူလို႔ကေတာ့… က်မက…အကုန္ေပးမွာသိလား.. ရွင္က ဘာမနာလိုျဖစ္ေနရတာလဲ…. ၾကက္နာရဲ့….. ” ဟုခ်က္ျခင္း တံု႔ျပန္၍ ေျပာလိုက္သည္။ဥမၼာ၏ ရင္ထဲတြင္ေတာ့ ဝမ္းနည္းစိတ္ေတြေရာ၊ေဒါသစိတ္ေတြပါ ျဖစ္လွ်က္ “မသာမၾကီး…. ႏွာဘူးမၾကီး..” ဟု တိုးတိုးေလး ေရရြတ္မိလိုက္ပါေတာ့သည္။ တင္ေငြကေတာ့ ခပ္ရွက္ရွက္ျဖင့္ ေနာက္ကိုမွ်ပင္ လွည့္မၾကည့္ေတာ့ဘဲ ထြက္သြားခဲ့ျပီ ျဖစ္ပါေလေတာ့သည္။ ဦးေမာင္တင္က ေငြသိမ္းျပီးရင္ တေအာင့္တနားဘဲ ေစ်းမွာေန၍ အိမ္ျပန္သြားတတ္သည္။ မသီကလဲ ဦးေမာင္တင္ တစ္ေယာက္အိမ္သို႔ ျပန္သြားသည္ကို ေတြရ၍ ေစ်းသိမ္းျပီး သူမ၏ အိမ္သို႔ ျပန္လာခဲ့သည္။ ျပီးေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳး ဖီးလိမ္း၍ အဝတ္အစားလဲကာ ဦးေမာင္တင္၏ အိမ္သို႔ထြက္လာခဲ့သည္။မသီေရာက္သြားေတာ့ ဦးေမာင္တင္က ေရခ်ိဳးျပီးခါစ ျဖစ္ပံုရသည္။ ကိုယ္လံုးတီးႏွင့္ျဖစ္ျပီး သူ႔ကိုယ္ေပၚတြင္ ပုဆိုးတစ္ထည္သာရွိသည္။ ” မသီရယ္…. ငါက သူေဌးမဟုတ္ဘူးဟ…. နင့္ ဥစၥာလည္း ၾကည့္လုပ္ပါဦး…” ” က်မ…ယူထားတာမ်ားမွန္း သိပါတယ္…. ဦးေလးရယ္…. ဒီေန႔ အလတ္ေကာင္ ေဆးထိုးရမွာမို႔ပါ.. တစ္ေထာင္ဘဲ ေပးပါ…. ဦးေလးရယ္….” ” ခက္လိုက္တာဟာ….. နင္ကလဲ….ကဲ…လာ….” မသီက ဦးေမာင္တင္၏ ေနာက္မွ ဝင္လိုက္သြားသည္။ဦးေမာင္တင္၏အိမ္က ျပဴတင္းေပါက္ေတြ မဖြင့္ရေသးတာ လား….မၾကာခင္ မိုးခ်ဳပ္ေတာ့မွာမို႔ ျပန္ပိတ္ထားတာလားမသိ။ျပဴတင္းေပါက္ေတြ ပိတ္ေနကာ ေလွာင္ေနသည္။ ” အခုလို…လူရွင္းတာေကာင္းတယ္။အိမ္ကို… လာေျပာတာလဲေကာင္းတယ္။ ေစ်းမွာဆို ငါက ေျပာတိုင္းေပးတာ မဟုတ္ဘူး။ ေတာ္ၾကာ နင့္ကိုေတာ့ေပးတယ္။ သူတို႔က်ေတာ့ မရဘူး ဆိုတာေတြက လာအံုးမယ္ ပူညံပူညံေတြ ျဖစ္ေနအံုးမယ္…” ဦးေမာင္တင္က သူေစ်းကို ကိုင္ကိုင္လာေသာ လက္ဆြဲအိတ္ထဲတြင္ စာရင္းစာအုပ္ကို ရွာေနေလသည္။ ဒါသူလုပ္ေနက်ျဖစ္သည္။မသီကၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ရွိေနေသာ စားပြဲေသးပုပုေလးေပၚမွာ ေတြ႔ရေသာ စာအုပ္တစ္ အုပ္ကို ေကာက္၍ယူကာ လွန္ၾကည့္လိုက္သည္။ကာတြန္း….. မဂဇင္းေတြဆို မသီက ငယ္ငယ္ကထဲက ဝါသနာ ပါသည္။ ” အို” အသံက အျပင္သို႔ ထြက္မလာပါ။ ရင္ထဲမွာပင္ သိမ့္သိမ့္တုန္ယင္း ေပ်ာက္သြားသည္။ သူမ ေကာက္ယူကာ လွန္လိုက္ေသာ စာအုပ္ထဲတြင္ေတြ႔ရသည္က အဂၤလိပ္ေတြ ေယာက်ာ္းနဲ႔ မိန္းမ လိုးေနၾက ပံုေတြ ျဖစ္သည္။လီးၾကီးေတြက နဲတာၾကီးေတြမဟုတ္။ မသီတစ္ေယာက္ တကိုယ္လံုး ဖိန္းကနဲ ရွိန္းကနဲျဖစ္ကာ ခႏၵာကိုယ္ထဲက သူမ၏ေသြးသားတို႔ ၾကြ၍ သြားရသည္။ ကမန္းကတန္းပင္ စာမ်က္ႏွာစံုေအာင္ ၾကည့္လိုက္ျပီးမွ စာအုပ္ေလးကို စားပြဲပုေလးေပၚသို႔ ျပန္၍ အမွတ္တမဲ့ ခ်ထားလုိက္သည္။ ဦးေမာင္တင္က သူ၏ လက္ဆြဲအိတ္ထဲမွ စာရင္းစာအုပ္ကို မ်က္စိေမွးျပီး ႏိႈက္ေနသည္။ ” ေတာက္… ေသေတာ့မွာဘဲ…. စာရင္းစာအုပ္ ေပ်ာက္ေနျပန္ျပီဟာ.. မသီ… အဲ့ဒီစားပြဲေလး ေအာက္မွာ ၾကည့္စမ္းဟာ….” မသီက ကုန္းကုန္းၾကီးလုပ္ကာ စားပြဲေလးေအာက္သို႔ ငံု႔၍ၾကည့္သည္။ ဖင္ဝိုင္းဝိုင္းၾကီးက ဦးေမာင္တင္၏ မ်က္ႏွာ ႏွင့္အပ္ေနသည္။

 

ဦးေမာင္တင္က မေတာ္တဆလိုလိုႏွင့္ မသီ၏ ဖင္ၾကားသို႔ သူ႔မ်က္ႏွာၾကီးကို ထိုးသြင္းလုိက္သည္။ ” ေတာက္….ငါေလ….နင့္ဖင္ၾကီးက…..” ဦးေမာင္တင္က မသီကိုပင္ ေငါက္လိုက္ေသးသည္။မသီ၏ဖင္ၾကီးက ကေလးသံုးေယာက္ေမြးျပီးသည့္ တိုင္ေအာင္ အိစက္ဖြ႔ံထြားေနဆဲ….။ ” အယ္…. ကန္ေတာ့….ကန္ေတာ့…ဦးေလး… ကန္ေတာ့….” ဦးေမာင္တင္၏လက္ၾကီးက မသီ၏ဖင္ၾကီးကို မိမိရရ ဆုပ္ကိုင္လုိက္သည္။ “ထိုင္စမ္းပါဟာ ကုန္းကုန္းကြကြနဲ႔ ….. ” ” ဦးေလးဘဲ…. စာအုပ္ရွာခိုင္းျပီးေတာ့ ….. ” ” ကဲ…. မေတြ႔လဲေနပေစ … ေနအံုး…. နင္ ဘယ္ေလာက္ယူမွာ…. တစ္ေထာင္… ဟုတ္လား .. ” ဦးေမာင္တင္က တစ္ေထာင္တန္ အထပ္လိုက္ လက္ေလးလံုးခန္႔ကို သူႏွင့္မသီၾကားတြင္ ခ်လိုက္သည္။ ” ေတြ႔လား ေငြက ဒါဘဲရွိေတာ့တယ္… မနက္ျဖန္ ဟိုအေျခာက္ခင္ဝင္းကိုလဲ ငါကေပးရအံုးမွာ.. ငါ့မွာ သိပ္ရွိတာမဟုတ္ဘူး… သူ႔ဆီက ယူလုပ္ေနရတာ…. ” ေငြကိုသိန္းခ်ီကိုင္ထားရင္း အတိုးျဖင့္ ေငြတစ္ေထာင္ေခ်းဖို႔ကို ေအာ္ပရာထြက္ေနေသာ ဦးေမာင္တင္ကို မသီကေငး၍ ၾကည့္ေနမိသည္။ ” နင့္ကို ငါ တစ္ခုေျပာမယ္…. မသီ… ” “… ဟုတ္ကဲ့ ဦးေလး …. ေျပာပါ … ” ” နင္ … ႏွစ္ေထာင္ယူသြား…. ဟုတ္ျပီလား … ” ” ရွင္ …. ႏွစ္ေထာင္ … ” ” ေအးေလ …. ေရာ့ယူစမ္းပါဟာ … နင္ကလဲ .. ” တစ္ေထာင္တန္ သစ္သစ္မာမာၾကီး ႏွစ္ရြက္က မသီ၏လက္ထဲသို႔ ေရာက္သြားသည္။ မသီမွာ ၾကက္ေသေသျပီး ဦးေမာင္တင္ကို ေငးေနသည္။ ” နင္ …. ဘယ္သူ႔မွ မေျပာနဲ႔ေနာ္ … ” ” ရွင္ …. ” ” ဒီကိစၥ ဘယ္သူ႔မွ မေျပာနဲ႔လို႔ …. ေနာက္ဆိုရင္လဲ ငါ့ဆီ အခုလိုဘဲလာခဲ့… ၾကားလား.. ” စကားတေျပာေျပာႏွင့္ ဦးေမာင္တင္၏ လက္တစ္ဖက္က မသီ၏ ဆီးစပ္ကို ပြတ္ေပးေနသည္။ မသီျဖတ္ကနဲ သတိဝင္လာသည္။ ” မဟုတ္ဖူးေလ.. ခဏေလးနဲ႔ ေငြႏွစ္ေထာင္ရတာ… ေနာက္ျပီး အရင္ေၾကြးေတြလဲ မေပးနဲ႔ေတာ့.. နင္ကလဲ…. ခုဟာက… နင္နဲ႔ငါနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲဘဲ သိမဲ့ဟာကို… ” မသီတစ္ေယာက္ ဟုတ္ႏိုးႏိုး ဇေဝဇဝါျဖစ္သြားသည္။

 

ကေလးသံုးေယာက္ရခဲ့ေအာင္ ေနခဲ့ျပီးမွ လင္က မမာေတာ့ လီးနဲ႔ေဝးခဲ့တာ မသီတစ္ေယာက္ ၾကာခဲ့ရျပီ။ေစာေစာကဓါတ္ပံုေတြ ေတြ႔လိုက္ရကထဲက သူမေသြးသားေတြက သိသိသာသာလႈပ္ရွား၍ ေနခဲ့ရသည္။ ျပီးေတာ့မွ တေနကုန္ေစ်းထိုင္ေရာင္းလို႔ ခုႏွစ္ရာ ရွစ္ရာျမတ္ဖို႔က မလြယ္…. ခုေတာ့ … ႏွစ္ေထာင္ဆိုတာ နဲနဲေနာေနာ မဟုတ္…. ။ ” လာ…. ေရွ႔တိုး… ဒီနားကိုလာ… ေအး လွဲလိုက္…. ” မသီတစ္ေယာက္ ဦးေမာင္တင္ ခိုင္းသည္ကို စိတ္ညိဳ႔ခံထားရသူပမာ လုပ္ေပးေနမိသည္။ မသီက အေပၚႏႈတ္ခမ္းေလးကို ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးျဖင့္ ကိုက္လိုက္ရင္း မ်က္ေစ့အစံုကို တင္းတင္းေလး ေမွးမွိတ္ထားလိုက္သည္။ မသီ၏ ခါးေပၚက ပါတိတ္ထဘီအေဟာင္းေလးသည္ သူမ၏ ခါးဆီသို႔ ပံုလွ်က္သား ေလး လန္တက္သြားသည္။ ” ဟ…. အား …. ” ဦးေမာင္တင္၏ မ်က္ႏွာၾကီး ဝင္းလက္သြားသည္။မသီ၏ တသားေမြး တေသြးလွ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးမွာ မမာေသာလင္ႏွင့္ ကင္းေဝးေန၍လားမသိ ဖူးဖူးျပည့္ျပည့္ၾကီး ေျပာင္ဝင္း၍ ေဖြးဥေနသည္။ မသီ၏လက္ထဲမွ တစ္ေထာင္တန္အသစ္ခ်ပ္ခၽြတ္ေလး ႏွစ္ရြက္မွာ ေခၽြးေတြစိုလာသည္။ႏြမ္းေၾကလာသည္။မသီ၏ေဖာင္းေဖာင္းကစ္ကစ္ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားၾကီး ႏွစ္ခုၾကား အေပၚထိပ္နားတြင္ ဟတတ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးထဲမွ အေပၚသို႔ ေတာင္ေတာင္ ေလး ထြက္ေနေသာ ေစာက္ေစ့အတက္ေလးမွာ အကြဲေၾကာင္း အေပၚသို႔ပင္ ႏွီးတျပားခန္႔ထြက္၍ ေပၚေနသည္။ ထိုအတက္ေလးသည္ တခ်က္တည္းႏွင့္ ရမၼက္မီးေတြ ဟုန္းကနဲ လင္းထိန္ေတာက္ ေလာင္သြားနိုင္သည့္ အဓိက ကာမခလုတ္ေလးျဖစ္သည္။ ဒီေနရာက မထိမျဖစ္ေသာ ေနရာေလး ျဖစ္သည္။ ဦးေမာင္တင္က သူ၏လက္မျဖင့္ မသီ၏ေစာက္ေစ့ေလးကို ဖြဖြရြရြေလး ထိလုိက္ ပြတ္လုိက္ လုပ္ေနသည္။ ” … အ…. ဦး…. အင္း….. ဦးေလး… အို….အို …’ မသီမွာ အသံပင္ထြက္သြားရေလသည္။ သူမ၏ ေပါင္ၾကီးနွစ္လံုးမွာလဲ ကား၍ထြက္သြားရေပသည္။မသီ၏ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက လက္တစ္ခုပ္မက ထြားၾကိဳင္းေဖာင္းကားေနရာ သြားရည္ယိုစရာၾကီး ျဖစ္ေနသည္။ ၾကည့္ရင္းကပင္ ဦးေမာင္တင္သည္ မေနႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္၍လာရသည္။ သူ၏ခါးမွ ပုဆိုးကိုခၽြတ္၍ ခ်လိုက္သည္။ ဦးေမာင္တင္၏လီးၾကီးက ထိပ္လန္ေနေသာ္လည္း ဒစ္က အကုန္အစင္ ေပၚ၍မေနပါ။ ဦးေမာင္တင္က ပုဆိုးခၽြတ္ခ်ျပီးသည္ႏွင့္ မသီ၏ အလိုအေလွ်ာက္ ကား၍ သြားခဲ့ျပီးေသာ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားသို႔ ဝင္၍ ထုိင္လိုက္ျပီး သူမ၏ ဒူးႏွစ္လံုးကို ေကြး၍ ေထာင္ကာ ကားေပးလိုက္သည္။ ပီးေတာ့ သူ၏ လီးေခ်ာင္းၾကီးကို လက္တဖက္က ကိုင္၍ မသီ၏ ျပဴထြက္ေနေသာ မထိလွ်င္ မျဖစ္သည့္ ေစာက္ေစ့ေလးကို လီးေခ်ာင္းၾကီးထိပ္ႏွင့္ ထိုး၍ပြတ္သည္။ ” ….အ…. ကၽြတ္ …. ကၽြတ္ … အ … အ.. အင္း .. ဟင္း … ဟ … ဟင္း …” မသီ၏ အသက္ေအာင့္ထားးရာမွ ထြက္ေပၚ၍လာေသာ လည္ေခ်ာင္းသံေလးေတြက ပြင့္အ့ံ၍ လာသည္။ သူမ၏ ခါးေလးပင္လွ်င္ ေကာ့ကနဲ တစ္ခ်က္ျဖစ္သြားရေသးသည္။

 

ေလးငါးၾကိမ္ ေလာက္ပင္ လီးတန္ၾကီးထိပ္က သူမ၏ ေစာက္ေစ့ေလးကို ထိေတြ႔ပြတ္တိုက္ေပးျပီးေတာ့မွ ေစာက္ပတ္ဝသို႔ လီးေခ်ာင္းၾကီးက ေခါင္းစိုက္၍ တိုးဝင္သြားသည္။ ” ….. ဘြတ္ … ျဗြတ္ …. စြပ္ …. ” ” …. ဝင္လား … မသီ …. ” ” … အင္း …. ဟင္း … ” မသီက ပါးစပ္ကိုပိတ္ရင္း ေခါင္းျငိမ့္ျပသည္။ဦးေမာင္တင္တစ္ေယာက္ စကားအလြန္ေျပာသည္။ ” အရမ္းၾကပ္လား … ဟင္ … ” ” … ဟင့္ … အင္း … . ” မသီက မ်က္လံုးေလးမ်ား မွိတ္ထားရင္း ေခါင္းခါျပသည္။ ခါးေပၚသို႔ လွန္ျပီးတင္ထားေသာ သူမ၏ ထဘီကို ေပါင္ရင္းနားထိ ထဘီစကို ဆြဲ၍ ဖံုးသည္။ ဦးေမာင္တင္၏ လက္က ထဘီစေပၚသို႔ ေရာက္လာျပီး ခါးေပၚသို႔ ျပန္၍ဆြဲလွန္ကာ တင္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးထဲသုိ႔ ခပ္တင္းတင္းဝင္ေနေသာ လီးကို ငံု႔ၾကည့္ရင္း ဖင္ကို ေရွ႔သို႔ တိုးမိသည္။ ” ျဗစ္ … ဘြတ္ … ဖ်စ္ … ဇြပ္ … ” ” ဟို ု ….. အိုး …. ကၽြတ္ …. ကၽြတ္ … ကၽြတ္ …. ” အဝင္မၾကပ္ေသာ္လည္း လီးက ရွည္လ်ားလွသည္။ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ား ဖံုးအုပ္သြားသည္အထိ ထဘီ ကို ထပ္ျပီးဆြဲခ်ရင္း မသီ မ်က္လံုးေလးမွတ္ျပီး ျငီးသည္။ ဦးေမာင္တင္က ထဘီစကို အတင္းျပန္ဆြဲတင္ ရင္းက ဖိလိုးရင္း ေညွာင့္လိုက္သည္။ ” ျပြတ္ … ပလြတ္…. ျပြတ္ … ဖြတ္ …. ” ” ဟင့္ … ဟင့္ …. ဟင့္အင္း …. ဟင့္ … အင့္ … ” မသီက ေက်ာေလးကို ေနရာေရြ႔သည္။ဦးေမာင္တင္က ေခါင္းအံုးအေဟာင္းေလးကို လွမ္းဆြဲကာ မသီ၏ တင္ပါးၾကီးေအာက္သို႔ ထိုးထည့္သည္။မသီက ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းခ်ကာ ခါးေလးကို ေကာ့ေပး လိုက္သည္။ သူမ၏ခါးေအာက္သို႔ ေခါင္းအံုးေလး ေရာက္သြားေသာအခါ မသီ၏ေစာက္ဖုတ္ၾကီးမွာ ပို၍ တင္းကားျပဲလန္သြားေလရာ ဦးေမာင္တင္၏ လီးၾကီးဝင္ေနသည္ကို လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ၾကီး ျမင္ေနရေလေတာ့သည္။ ” ဘြတ္… ျပြတ္…. ဖြတ္ … ” ” အင့္ … ဟင့္ …. ဟင့္ … အင့္ …. ” မသီက ပါးစပ္ကို မဟတဟေလး ပိတ္၍ထားသည္။လက္တဖက္ကလည္း သူမ၏ ထဘီစကို မၾကာခဏ ဆြဲ၍ ခ်ေနတတ္ျပန္သည္။ ဦးေမာင္တင္က သူ၏လီးၾကီးကို ျမိန္ေရယွက္ေရ လိုးသြင္းေန၏ မသီ၏ ေစာက္ဖုတ္ၾကီး နီရဲ၍လာသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ အရည္မ်ားရႊဲက်၍ လာသည္။ဦးေမာင္တင္က မထိမျဖစ္ေသာ ေစာက္ေစ့ရဲရဲေလးကို လက္တဖက္ျဖင့္ ကလိရင္း ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္ရာ မသီမွာ လင္ကမလိုးသည္မွာ ၾကာျပီျဖစ္သည္ကတေၾကာင္း အလိုးကၽြမ္းက်င္ေသာ ဦးေမာင္တင္၏ အကိုင္အတြယ္ အပြတ္အသပ္တို႔က တေၾကာင္း အေကာင္းၾကီးေကာင္းကာ ဟန္ပင္မေဆာင္နိုင္ေတာ့ဘဲ ဦးေမာင္တင္၏ ဖင္ၾကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေဆာင့္ေဆာင့္ဆြဲရင္း ေအာက္မွေန၍ အားရပါးရ ေကာ့ေကာ့ေပးလိုက္ပါေတာ့သည္။ ” ဘြပ္ … စြပ္ … ျပြတ္ … ” ” အင့္ … အင့္ …. အမေလး …. ကၽြတ္ …ကၽြတ္ ” ေစာက္ေစ့ေလးကို ပြတ္ျမဲပြတ္ေပးရင္းက အသဲခိုက္ေအာင္ တိုးဝင္သြားေသာ လီးထိပ္ၾကီးက သားအိမ္ဝကို စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကီး ထိုးမိသြားရာ သူမ၏ မ်က္လံုးထဲ မီးဝင္းဝင္းေတာက္သြားမိသည္။ ” ရွီး … အား …. အား…. အရမ္းထိတာဘဲ … ” မရည္ရြယ္ဘဲ ႏႈတ္မွလဲ လႊတ္ကနဲ ေျပာမိသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား အျပန္အလွန္ ေဆာင့္လိုးၾကရင္း မၾကာမွီ တခဏ အတြင္းမွာပင္ ႏွစ္ဦးသား ျပိဳင္တူပင္ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထြက္၍ ျပီးသြားၾကေလသည္။ သာမာန္အားျဖင့္ ဆိုလွ်င္ မသီက ဒီထက္ပိုၾကာေအာင္ ထိန္းထားႏိုင္ေသာ္လည္း ဦးေမာင္တင္က အားရပါးရ လိုးေနရင္းက သူမ၏ မထိမျဖစ္ေသာ ေစာက္ေစ့ေလးကို လက္ျဖင့္ ပြတ္ေပးရင္း အားကုန္ေဆာင့္၍ လိုးလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ မသီမွာ ဆက္၍ မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ မထိမျဖစ္ အရာေလးကား သူမကို ျပီးျဖစ္ေအာင္ ျပီးသြားေစခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

 

ဦးေမာင္တင္က မသီ၏ ထြာထြားစို႔စို႔ ႏို႔ၾကီးႏွစ္လံုးေပၚတြင္ မ်က္ႏွာကို ေမွးတင္ရင္း မွိန္းေနသည္။ မသီကေတာ့ ေလးပင္လွေသာ ဦးေမာင္တင္၏ကိုယ္ၾကီးကို တင္းကနဲ တင္းကနဲ တင္းခံေနရေလသည္။ မသီ၏ကိုယ္လံုးေလး တဖက္ေဘးတြင္ေတာ့ တစ္ေထာင္တန္ အသစ္ေလး ႏွစ္ရြက္မွာ ေခါက္ရက္ေလး လံုးေၾက၍ က်လွ်က္ ရွိေနပါေတာ့ေလသည္။ သစ္ရြက္ၾကိဳ သစ္ကိုင္းၾကားမွ လေရာင္ေလးက ျပျပေလး က်ေရာက္၍ေနသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေလရူးေလးအေဝွ႔တြင္ သစ္ရြက္ေလးေတြကို ေလရႈးေလးက တိုးေဝွ႔သြားသည္။ အသံေလးေတြက မၾကာခဏထြက္ေပၚ၍ ေနသည္။ ခပ္လွမ္းလွမ္းရွိ ကားလမ္းမၾကီးေပၚမွ ျဖတ္သန္း၍ ေမာင္းသြားေသာ ကားသံက တခ်က္ တခ်က္ ေလအေဝွ႔မွာ ပါ၍လာရသည္။ ” အကို … ” ေလသံမွ်သာျဖင့္ေခၚလိုက္ေသာ ဥမၼာ၏ အသံေလးေၾကာင့္ တင္ေငြက ဥမၼာ၏မ်က္ႏွာေလးကို လွမ္း၍ ၾကည့္လိုက္သည္။ ” ဟင္ .. ” လံုးတစ္ေနေသာ ေပါင္တံေလးေပၚရွိ တင္းရင္း၍ေနေသာ ပတ္လည္စင္း ထဘီေလးေပၚတြင္ ေရြ႔လ်ား ကာ ပြတ္သပ္ေပးေနေသာ တင္ေငြ၏လက္က ေပါင္သားအိအိေလးကို ဖြဖြေလး ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။ မ်က္လံုးေလးအဝိုင္းသားျဖင့္ သူ႔မ်က္ႏွာကို ေငးေမာ၍ၾကည့္ေနေသာ ဥမၼာ၏ ထံမွ ဘာစကားမွ် ရုတ္တရက္ ထြက္ေပၚ၍မလာ… ။ ” ေျပာေလ….. ဥမၼာ …” ဒီေတာ့မွသူမက သက္ျပင္း ျမွင္းျမွင္းေလး တစ္ခုကို လႊင့္ထုတ္လိုက္ရင္း တင္ေငြ၏ခါးေပၚတြင္ ေရာက္၍ေနေသာ သူမ၏ လက္ေလးက ပို၍တင္းၾကပ္စြာ ဆြဲဖက္လိုက္သည္။ ” အကို …. ညေနက ၾကည့္တဲ့စပို႔ရွပ္ကို ဝယ္မလို႔ ကိုင္ၾကည့္တာလား … ” ” အင္း … လကုန္ရင္ … အကိုဝမ္းကြဲ တစ္ေယာက္မဂၤလာေဆာင္ကို သြားစရာရွိလို႔ … အဆင္ေလးကလည္း လွလို႔ ေမးၾကည့္မိတာပါ… ဥမၼာရယ္ ..တကယ္ေတာ့ လဲ မဝယ္နိုင္ပါဘူးကြာ . ” ” အို … အကိုရယ္ …. ” ဥမၼာက တင္ေငြ၏ကိုယ္လံုးၾကီးကို သိမ္းၾကိဳးဖက္၍ တင္ေငြ၏ပါးတဖက္ကို သူမ၏ ႏွာသီးလံုးလံုးေလး ထိုးျမဳပ္ကာ တခ်က္မွ်နမ္းလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို တင္ေငြ၏ မ်က္ႏွာမွ မခြာဘဲ ပါးခ်င္းအပ္ထားလိုက္သည္။ ဥမၼာ၏ တင္းတင္းရစ္ရစ္ ေပါင္လံုးေလးကို ဖြဖြေလး ဆုတ္ကုိင္ထားေသာ တင္ေငြ၏လက္တဖက္က သူမ၏ေပါင္ေလးေပၚမွ ခြာကာ ဥမၼာ၏ ေမးဖ်ားေလးကို အသာေလးထိန္း၍ ကိုင္ထားရင္း သူ၏မ်က္ႏွာ ကို လွည့္လိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ ဥမၼာ၏ ခါးေလးေပၚတြင္ ဖက္၍ထားေသာ သူ၏လက္က ဥမၼာ၏ လည္ဂုတ္ေလးေပၚသို႔ ေရႊ႔လ်ားေရာက္ရွိ၍လာကာ သူမ မ်က္ႏွာေလးကို ဆဲြ၍ ယူလိုက္ရင္း သူ၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားက ဥမၼာ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားအေပၚသို႔ ဖိကပ္၍ က်ေရာက္သြားေတာ့သည္။ သူမ၏ေဘးတြင္ခ်ထားေသာ ဥမၼာ၏ လက္ေလးတဖက္ကပါ ၾကြ၍တက္လာျပီး တင္ေငြ၏ ကိုယ္လံုးၾကီးကို ဥမၼာသည္ သူမ၏ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ သိမ္းၾကံဳး၍ ဖက္လိုက္ေလ ေတာ့သည္။ မူလက ဥမၼာ၏ေပါင္လံုးေပၚမွ လာခဲ့ေသာ တင္ေငြ၏လက္တဖက္ကေတာ့ သူမ၏ ေမးဖ်ား ေလးမွခြာကာ ဥမၼာ၏ ခါးေလးေပၚ ေရာက္၍သြားသည္။ ျပီးေတာ့ ခ်က္ျခင္းလိုပင္ ေအာက္ဖက္သို႔ ေလွ်ာဆင္းသြားျပီး ဥမၼာ၏လံုးတစ္၍ေနေသာ ဖင္သားၾကီးမ်ားေပၚသို႔ ေရာက္၍သြားကာ ဖင္သားၾကီး မ်ားကို ဖြဖြေလး ပြတ္၍ေပးေနေတာ့ေလသည္။ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ေရာက္ရွိေနသည့္ ေနရာကေတာ့ သူတို႔တေတြ၏ ေနအိမ္ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းတြင္ ရွိေနေသာ ကတၱရာလမ္းမၾကီးမွ ဖယ္ဆင္းသြားသည့္ ေျမနီလမ္းေလး ေဘးတြင္ ျဖစ္သည္။ ထိုေျမနီလမ္းေလး ၏ တဖက္တြင္ မူလတန္းေက်ာင္းဝင္းၾကီးက ရွိေနျပီး လမ္း၏ အျခား တဖက္တြင္ေတာ့ ေရကန္ၾကီးတစ္ကန္က ရွိေနေလသည္။ ေျမနီလမ္ေလး၏ ေဘးတဖက္တခ်က္တြင္ ဂ်ပန္ ပိေတာက္ပင္မ်ားႏွင့္ ကုကၠိဳလ္ပင္ ပ်ိဳမ်ားက တန္းစီ၍ ရွိေနၾကသည္။ အခ်ိန္က ည(၇)နာရီေ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ျဖစ္ေလသည္။ လမ္းတ ေလွ်ာက္တြင္ လမ္းမီးတိုင္မ်ားရွိေသာ္လည္း တပ္ဆင္ထားေသာ မီးလံုးမီးေခ်ာင္းမ်ား ကၽြမ္းမည္ စုိးသျဖင့္ မနက္ မိုးလင္းကာနီး (၃) နာရီေလာက္မွ နံနက္(၆)နာရီ ေလာက္အထိသာ ဓာတ္အား ပို႔လႊတ္သည္။ တစ္လမ္းလံုး ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲေလး ျဖစ္ေနသည္။

 

ထိုေနရာေလးကို တရပ္ကြက္လံုးရွိ လူငယ္ လူရြယ္မ်ားက ခ်စ္သူလမ္းၾကားေလးဟု ေခၚတြင္ၾကသည္။ တင္ေငြတို႔ စံုတြဲအျပင္ အျခားေသာ စံုတြဲ (၃) (၄) တြဲကလည္း လမ္းေဘးအစပ္ သစ္ရိပ္ေလးမ်ားတြင္ ကိုယ့္အလုပ္ႏွင့္ကိုယ္ ရႈတ္ေနၾကသည္။ တင္ေငြသည္ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ဥမၼာ၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားဆီမွ ခြာလိုက္သည္။ မွးမွိတ္ထားေသာ မ်က္လံုးေလးမ်ားကို မဖြင့္ဘဲ ဥမၼာ၏ မ်က္ႏွာေလးက တင္ေငြ၏ ရင္ခြင္ထဲသုိ႔ မ်က္ႏွာအပ္ကာ တိုး၍ဝင္လာသည္။ သူမ၏ အသက္ရႈသံေလးေတြမွာ ျပင္းျပင္းေလး ျဖစ္ကာ ဥမၼာတစ္ေယာက္ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ေမာေနရသည္။ သူမ၏လည္ဂုတ္ေပၚမွ တင္ေငြ၏လက္က သူမ၏ ေက်ာျပင္ေလးေပၚသို႔ ေရာက္၍သြားကာ ျပည့္ျပည့္တင္းတင္း ေက်ာျပင္ေလးေပၚတြင္ ရြရြေလး ေရြ႔လ်ားကာ ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးေနသည္။ ႏွစ္ေယာက္သားထိေတြ႔မႈ အာရုံတစ္ခုထဲတြင္သာ စူးနစ္ေနၾကသည္ျဖစ္၍ တဦးနွင့္တဦး စကားမဆိုမိၾကေခ်။ ဥမၼာ၏ ေဖာင္းေဖာင္းကစ္ကစ္ ဖင္သားၾကီးႏွစ္ျခမ္းကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ အိကနဲ အိကနဲ ဖြဖြေလး ဆုတ္နယ္ပြတ္သပ္ေပးေနေသာ တင္ေငြ၏လက္က သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္၏ ၾကားသို႔ တိုး၍ ဝင္လာသည္။ တင္ေငြ၏ရင္ခြင္တြင္မ်က္ႏွာအပ္ထားေသာ ဥမၼာ၏ရင္ဘတ္ေလးက ေနာက္သို႔ခြာ၍ ေပးလိုက္သည္။တင္ေငြ၏ရင္အုပ္ေပၚတြင္ ေမးတင္ထားေသာ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကေတာ့ မ်က္လံုးေလးေတြ မပြင့္ေသးေခ်။ ဥမၼာ၏ ဖင္သားၾကီးေတြေပၚမွတဆင့္ သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ၾကားသို႔ တိုးဝင္လာေသာ တင္ေငြ၏ လက္က ဥမၼာ၏မို႔မို႔စြင့္စြင့္ေလးျဖစ္ေနေသာ ရင္သားေတြကို တလံုးျပီးတလံုး အုပ္၍ ဖြဖြေလး ဆုတ္ေပးေနသည္။ တစ္ဦး၏ႏွလံုးခုန္သံကို တဦးက ၾကားေနရသည္။ အေပၚမွ အက်ၤီေလးတစ္ထပ္ႏွင့္ အတြင္းမွ ေဘာ္လီေလး တစ္ထပ္ရွိေနေသာ္လည္း ႏို႔အံုေလးမ်ားသည္ ဖြ႔ံထြားေနေသာေၾကာင့္ တင္ေငြ၏ လက္ထဲတြင္ အတိုင္းသားေလး နီးပါး ႏႈးအိ၍ေနရသည္။ ရင္ထဲတြင္ မြန္းၾကပ္လာရုံမွ်မကဘဲ ဥမၼာတစ္ေယာက္ ေနရထိုင္ရတာပင္ တေျဖးေျဖး အေနခက္၍ လာရသည္။ ” အ… ကို … ” ” … အင္း .. ” ” … ျပန္ … ျပန္ၾကရေအာင္ … အကိုရယ္… ေနာ္ .. ” ရင္ထဲတြင္ မြန္းၾကပ္၍ လႈိက္ေမာေနေသာေၾကာင့္ မနဲပင္အားယူ၍ ဥမၼာခမ်ာ တလံုးခ်င္း ေျပာေနရသည္။ ေျပာျပီးသည္ႏွင့္ ဥမၼာက သူမ၏မ်က္လံုးေလးမ်ားကို အားယူ၍ ဖြင့္ကာ တင္ေငြ၏ ရင္ခြင္ထဲမွ သူမ၏ ကိုယ္လံုးေလးကို ခြာလိုက္သည္။ တင္ေငြက သူမ၏ကိုယ္လံုးေလးေပၚမွ သူ၏ လက္မ်ားကို ဖယ္ေပးလိုက္ျပီးေတာ့မွ ရုတ္တရက္ လူခ်င္းကြာသြားျပီျဖစ္ေသာ ဥမၼာ၏မ်က္ႏွာေလးကို ဆြဲ၍ယူကာ တင္ေငြသည္ သူမ၏မ်က္နွာေလး တစ္ခုလံုးကို အငမ္းမရ နမ္းလိုက္သည္။ ဥမၼာကလဲ သူမ၏ သနပ္ခါးအေဖြးသားႏွင့္မ်က္ႏွာေလးကို အလုိက္သင့္ေလး ေမာ့၍ ေပးရွာသည္။ မ်က္ႏွာေလးတစ္ခုလံုးအႏွံ႔ကို အားရေအာင္နမ္းျပီးေတာ့မွ လူခ်င္းျပန္၍ခြာလိုက္ရာက သူမ၏ခါးေလးကို သိုင္း၍ဖက္ကာ ထူေပးလိုက္ရင္း တေယာက္၏ခါးကို တစ္ေယာက္ကဖက္လွ်က္ ထိုေနရာေလးမွ ေရြ႔ေရြ႔ ထြက္ခြာလာခဲ့ၾကပါေလေတာ့သည္။ ေလေျပႏုေလးကေတာ့ မၾကာခဏ တစ္ခါျပီးတခါ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို တိုးေဝွ႔ျဖတ္သန္း သြားခဲ့ေသာ္လည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ ရင္တြင္းမွ ပူေႏြးဆဲျဖစ္ေသာ အခ်စ္မီးအရွိန္ကိုေတာ့ ရုတ္ခ်ည္းဆိုသလို ေအးျမ၍ မသြားႏိုင္ပါေခ်။ ခ်စ္ရသူအတြက္ စပို႔ရွပ္ေလးဝယ္ေပးမည္ဟု စဥ္းစားထားခဲ့ေသာ္လည္း မနက္ပိုင္း ပစၥည္းေတြ သြားဝယ္ေတာ့ ကြမ္းေစ်း ကြမ္းသီးေစ်းကြက္က ရုတ္ခ်ည္းဆိုသလို တက္၍ေနသည္။ ဥမၼာ မူးစု ပဲစုျဖင့္ စုေဆာင္းထားေသာ ေငြသံုးေထာင္မွာ အရင္းအႏွီး ကုန္ပစၥည္းဖိုးထဲသုိပ ပါသြားသည္။ တင္ေငြက လကုန္ရင္ မဂၤလာေဆာင္မည္ျဖစ္ေသာ သူ၏အကိုဝမ္းကြဲ မဂၤလာေဆာင္သို႔ ဝတ္သြားလိုသည္ျဖစ္၍ လကုန္ရန္မွာလဲ တစ္ပတ္ခန္႔သာ လိုေတာ့သည္။ ေနာက္ထပ္ ထပ္စု၍ မရနုိင္ေတာ့။ မမွီနုိင္ေတာ့ေခ်။ ဒါေၾကာင့္ ဥမၼာသည္ တေစ်းလံုး အားကိုးအားထားရာျဖစ္ေသာ ဦးေမာင္တင္ထံသို႔ပင္ေျပးခဲ့ရေလေတာ့သည္။ ဦးေမာင္တင္၏အိမ္ေရွ႔ေရာက္ေတာ့ ဥမၼာသည္ အိမ္ထဲသို႔ ငဲ့၍ၾကည့္လိုက္သည္။ ” … ဟယ္ … မမ သီၾကီး … ” သူမ၏ႏႈတ္မွ မေအာ္မိေစရန္ ဥမၼာသည္ အေတာ္ပင္ သတိထားလို္က္ရသည္။ သူမေတြ႔ျမင္လိုက္ရေသာ မသီ၏ခါးတြင္ ထဘီက မရိွ။ သူမ၏ထဘီက အိမ္ေထာင့္ တေနရာရွိ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ပံုရက္သားေလး ရွိေနသည္။ ထို႔ျပင္ မသီသည္ ေလးဘက္ၾကီး ကုန္းေပးထားျပီး သူမ၏ဖင္ၾကီးကို ဦးေမာင္တင္က သူမ၏ေနာက္မွေန၍ ဒူးေထာက္ျပီးခြ၍လိုးေနသည္ကို ဥမၼာ ေတြ႔ျမင္လိုက္ရသည္။ “ ျပြတ္…. ဘြတ္… စြပ္…. ျပြက္… “ “ နင့္ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက က်ယ္လာသလိုဘဲေနာ္ … ” “ ေအာ္ … ရွင္ဘဲ ေန႔တိုင္း က်မကို ေခၚေခၚျပီး လိုးေနတာေလ … “ “ ဟဲ .. ဟဲ ….. စတာပါကြာ…. ဒီေစာက္ဖုတ္ၾကီးကိုဘဲ အကိုၾကီးက လိုးလို႔ အားရတာပါ.. “ “ ေတာ္စမ္းပါ…. ရွင္ … ဥမၼာကို လိုးခ်င္ေနတာ မသိဘူးမွတ္ေနလို႔လား… ဟင္း …. “ “ … ဟဲ.. ဟဲ… မဟုတ္ပါဘူး…ဟာ …. နင္ကလဲ… “ “ ဘာမဟုတ္တာလဲ … ရွင္…ဘဲ … ဥမၼာကို လိုးရရင္ ေကာင္းမွာဆိုျပီး … ေျပာျပီးေတာ့… “ “ .. ငါက … နင့္ကို မခံခ်င္ေအာင္ စတာပါဟာ … “ “ ရွင္…. ရရင္ေရာ မလုပ္ခ်င္ဘူးလား… “ “ ဟင္း.. ဟင္း… ဒါကေတာ့ ဟာ … ဟဲ…ဟဲ.. “ “ ဘြတ္…ဘြပ္… ဘြပ္… ျပြတ္… “ “… အင့္ … အင္း… ေျဖးေျဖးလုပ္စမ္းပါရွင္…. ဆံပင္ေတြေျပက်ကုန္ျပီ… တခါထဲ.. တအားေဆာင့္ ေနတယ္… “ မသီ၏ အသံက တံုတံုယင္ယင္ျဖင့္ တိုးတိုးေလးျဖစ္ျပီး ေမာသံေလးေတြ ပါေနသည္။ “ …. မင္း … ဒီလိုကုန္းေပးတာ…. ပိုျပီး ျမန္တယ္…. သိလား …. “ “ အခု …. ဘယ္ႏွစ္ခ်ီျပီးသြားျပီလဲ…. “ “ … ႏွစ္ခါ… “ “ ကဲ.. ဒါဆို ဖယ္ေတာ့… က်မ…. လွန္ေပးမယ္… “ ဦးေမာင္တင္က သူ၏လီးတန္ၾကီးကို မသီ၏ေစာက္ပတ္ထဲမွ ဆြဲ၍ထုတ္လိုက္ရာ “ ျပြတ္ “ ကနဲ ဆိုေသာ အသံျဖင့္ အရည္မ်ားေပက်ံ စိုရြဲေနေသာ လီးတန္ၾကီးက အျပင္သို႔ ထြက္၍လာသည္။

 

မသီ၏ေစာက္ပတ္ဝမွ ေစာက္ရည္ႏွင့္ သုတ္ရည္မ်ား ပြက္ကနဲ အန္က်လာသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ထြက္လာေသာ ဦးေမာင္တင္၏ လီးေခ်ာင္းၾကီးသည္လည္း အရည္ေတြ အမွ်င္တန္းျပီး အရည္တမ်ားမ်ားျဖင့္ ျဖစ္၍ေနသည္။ ျမင္ေနရေသာ ဥမၼာ၏ေစာက္ပတ္အံုၾကီး တခုလံုး တင္းကနဲ တင္းကနဲ ျဖစ္၍ လာသည္။ သူမ၏ ႏို႔သီးေလးကလဲ တေျဖးေျဖး မာလာသည္။ ဦးေမာင္တင္၏ လီးတန္ၾကီးက မသီ၏ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးထဲမွ ထုတ္ပစ္လိုက္ျပီးေသာအခါ တြင္ေတာ့ မသီက သူမ၏ ကိုယ္လံုးေလးကို ပက္လက္လွန္၍ ခ်လိုက္ကာ သူမ၏ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေျမွာက္၍ ေပးလိုက္သည္။ ဥမၼာတစ္ေယာက္ အံ႔ၾသသြားသည္။ မသီ၏ေစာက္ဖုတ္ၾကီးသည္ အလြန္ပင္ ၾကီးမား ေဖာင္းကားေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဦးေမာင္တင္၏လီးၾကီးက ထိပ္ဖူးေသးေသာ္လည္း အရင္းတုတ္ကာ ေဆာင့္အားျပင္းပံုရသည္။ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားမွ ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို ဦးေမာင္တင္က ရိုးရိုးမလိုး မသီ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲယူ၍ ျဖဲေပးခိုင္းသည္။ မသီက သူမ၏ေစာက္ပတ္ၾကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြဲျဖဲေပးသည္။ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားၾကီးမ်ားက ရဲရဲနီေနသည္။ ဦးေမာင္တင္သည္ ပင္ကိုယ္က အသားမဲသူ ျဖစ္သည္။သူ၏လီးထိပ္ၾကီးက ရဲေနေသာ္လည္း လီးေခ်ာင္းၾကီး တေခ်ာင္းလံုးကမႈ မဲေျပာင္ေနသည္။ ပုဆိုးမပါေသာ ဦးေမာင္တင္၏ ဖင္ၾကီးက မဲေျပာင္၍ေနျပီး ဖင္ႏွစ္ျခမ္းၾကားမွ အေမႊးမဲၾကီးမ်ား ထိုးထြက္ေနသည္ကိုလဲ ဥမၼာက ျမင္ရသည္။ မသီက သူမ၏လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို ျဖဲေပးလိုက္သည္ႏွင့္ ဦးေမာင္တင္က သူ၏လီးတန္ၾကီးကို ေတ့လဲေတ့ ထိုးလဲထိုး လိုးသြင္းလိုက္ေလသည္။ျပီးေတာ့ စိတ္ေတြ အေတာ္ထေနပံုရေသာ ဦးေမာင္တင္က မရပ္မနားပင္ ေဆာင့္၍ ေဆာင့္၍ ဆက္တိုက္လိုးေလေတာ့သည္။မသီ၏ဖင္ၾကီး ျပားျပားက်သြားေအာင္ပင္ ေဆာင့္၍ လိုးေနပံုမွာ ေဂြးအုၾကီးေတြပင္ ကႊ်ံ၍ မသီ၏ေစာက္ဖုတ္ၾကီးထဲသို႔ ဝင္သြားမေလာက္ ျပင္းထန္လွသည္။ ” ဘြတ္… ျပြတ္…. ဘြတ္…. ဘြတ္…. “ “… အင့္….အင့္…. ေဆာင့္…. ေဆာင့္…. ကၽြတ္…ကၽြတ္… ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္စမ္းပါ အင့္… “ ဥမၼာတစ္ေယာက္ ၾကည့္ေနရင္းမွ သူမ၏ aစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္ျဖင့္အုပ္ထားမိသည္။သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ယားက်ိက်ိေဝဒနာကို ခံစားေနရသည္။ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ယခုအခ်ိန္တြင္ မိမိအား တင္ေငြလာျပီး လိုးေစခ်င္သည္။စိတ္ၾကြေန စိတ္ထေနစဥ္တြင္ တင္ေငြ တစ္ေယာက္အနားတြင္ ရွိေနေစခ်င္သည္။ “… ဟိတ္…. ဘာေခ်ာင္းေနတာလဲ … “ “… ဟင္…. ကိုခင္ဝင္း …..” အေၿခာက္ခင္ဝင္းက စပ္ျဖဲျဖဲႏွင့္ အိမ္အတြင္းသို႔ လွမ္း၍ၾကည့္သည္။ အိမ္အျပင္မွ လူသံၾကား၍ အထဲမွ ျငိမ္သြားၾကသည္။ခဏအၾကာတြင္ ေျခသံမ်ားၾကားလိုက္ရသည္။ “ … လာ…လာေတြ႔သြားရင္ မေကာင္းဘူး… “ အိမ္၏ေဘးနားတြင္ ထင္းေတြထားေသာ တဲေလးတစ္လံုးရွိသည္။ ဥမၼာႏွင့္ ခင္ဝင္းတို႔ ထိုတဲတြင္းသို႔ ဝင္လိုက္ၾကသည္။ အိ္မ္ထဲမွ ဦးေမာင္တင္ ပုဆိုးျပင္ဝတ္ရင္း ထြက္လာသည္။ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ လုပ္၍ ျပန္ဝင္သြားသည္။ “ နင္…. ဘာလာလုပ္တာလဲ… “ “…က်…. က်မ… ပိုက္ဆံ…. လာေခ်းတာ….” “… သူတို႔ လုပ္ေနတာနဲ႔ တန္းတိုးေရာလား…. “ “… အို…. “ ဥမၼာ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိဘဲ ေခါင္းငံု႔ပစ္လိုက္သည္။ “ နင္ေခ်ာင္းၾကည့္မွန္း သိရင္ ျပႆာနာဘဲ…” “ဟို…. က်မ… တမင္ေခ်ာင္းၾကည့္တာ မဟုတ္ပါဘူး..” “ေအးေလ…. ေခ်ာင္းေတာ့ ေခ်ာင္းတာဘဲမို႔လား… ဟဲ…ဟဲ….” ဥမၼာ၏တကိုယ္လံုး တုန္တုန္ခိုက္ခိုက္ျဖစ္လာသည္။ဦးေမာင္တင္ႏွင့္ မသီတို႔ လိုးေနသည္ကို ေခ်ာင္းၾကည့္မိခဲ့ျခင္းကိုပင္ ေနာင္တရေနမိသည္။ခင္ဝင္း၏ ကိုယ္မွ ေရေမႊးန႔ံသင္းသင္းကို ရႈရိႈက္မိသည္။ ခင္ဝင္းက ေဆာင့္ေၾကာင့္ေလးထိုင္ကာ ဒူးႏွစ္လံုးကို ပူးကပ္၍ထားေသာ ဥမၼာ၏တင္ပါးၾကီး ကို ဖြဖြေလး ပြတ္သည္။ဥမၼာက ေဆာင့္၍တြန္းပစ္လိုက္သည္။ရုတ္တရက္ထေျပးဖို႔က မလြယ္။အိမ္ေရွ႔ က ျဖတ္ျပီး ျခံဝသို႔ သြားရေပဦးမည္။ “ ဥမၼာ လိုတဲ့ေငြကို ကၽြန္ေတာ္ ကူညီပါရေစေနာ္…. “ ခင္ဝင္းက အခ်ိဳသတ္သည္။ “ … အို…. ဟင့္အင္း… မယူဘူး….” ဥမၼာက ထိုင္ရက္သားေလးပင္ ေရြ႔၍ ထိုင္သည္။ “ ကၽြန္ေတာ္… ဥမၼာကို ကူညီတာပါ… ဥမၼာရယ္.. ေနာက္ပီး… ဥမၼာကို ဟိုးအရင္ကထဲက လုပ္ခ်င္ေနတာပါ… ခံပါေနာ္… “ ဥမၼာတစ္ေယာက္ အာေစးထည့္ထားသလို ဘာသံမွ်ထြက္မလာ… ဦးေမာင္တင္ႏွင့္ မသီတို႔ ပုဆိုးမရွိ ထဘီမရွိ လိုးေနၾကသည္ကုိ ျမင္ရျပီးကထဲက သူမစိတ္ေတြက ေဆာက္တည္ရာမရေလာက္ ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ ခင္ဝင္း၏ လက္တဖက္က ေစာက္ဖုတ္ရွိမည့္ ေနရာ တင္းတင္းေလး ကို ပြတ္သပ္ေပးေန ျပန္သည္။ အခုနကထဲက အရည္ေလးမ်ားျဖင့္ စိုစိုစိစိျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ၾကားမွ အရည္မ်ား တားမရ ဆီးမရ က်ဆင္းလာသည္။

 

ထဘီေလးကို စြန္းကြက္ကုန္သည္။ခင္ဝင္းက ထိုခပ္တင္းတင္း ေဖာင္းေဖာင္း ေနရာေလးကိုပင္ ခပ္ဖိဖိေလး ပြတ္လိုက္ရာ မထိရင္မျဖစ္ေသာ ေစာက္စိထိပ္ေလး ကို ပြတ္မိသြားသည္။ “ …. အာ…. ကၽြတ္…. “ ဥမၼာက သူမ၏ဖင္ေလးကို ဆတ္ကနဲ ေယာင္ျပီး ၾကြလိုက္မိသည္။ ခင္ဝင္း၏လက္ကိုလဲ ေဒါသျဖင့္ ေဆာင့္တြန္းပစ္လုိက္သည္။ တစ္ၾကိမ္ ႏွစ္ၾကိမ္ သံုးၾကိမ္ ေလးၾကိမ္သည္လိုဘဲ ခါထုတ္ပစ္တတ္သည္ ကို ခင္ဝင္းက ေနာေၾကျပီးသား ျဖစ္သည္။ “ကိုယ္…… အရမ္းလိုးခ်င္ေနျပီ ဥမၼာ ရယ္ ….. “ “ ေသလိုက္ပါလား…. “ တုန္တုန္ယင္ယင္ႏွင့္ ေျပာမိေျပာရာ ေျပာလိုက္သည္။ “ မင္း ေစာက္ဖုတ္ေလးကို တခါဘဲ လိုးရရင္ ေၾကနပ္ပါျပီ… ေငြကိုလဲ မင္းလိုသေလာက္ ေပးမွာပါ… ျပန္ေပးစရာ မလိုပါဘူး… “ ဥမၼာ တံေတြးကို မ်ိဳခ်ျပီး တံု႔ျပန္ရန္ စကားကို ရွာသည္။သူမ၏ နဖူးဆံစေလးမ်ားတြင္ ေခၽြးေစးေလးမ်ား စို႔ထြက္လာသည္။ “ လိုးၾကရေအာင္ကြယ္…. ေနာ္…. “ ဥမၼာ၏ ကိုယ္လံုးေလးကို တြန္းလွဲလိုက္သည္။ ဒူးႏွစ္လံုးကို ပိုက္ထားေသာ သူမ၏ လက္ေလးမ်ား ေျပသြားသည္။ ေျခေထာက္ေလးမ်ားမွာ ေကြးထားရာမွ ဆန္႔ထြက္သြား၏။ ေအးစက္ေသာ ေျမျပင္ႏွင့္ သူမ၏ ေက်ာျပင္တို႔ ထိကပ္မိသြားသည္။ ဥမၼာ၏ရင္ထဲ ဒိတ္ကနဲ တုန္သြား၏။ ခင္ဝင္း၏ နီရဲေသာ မ်က္ဝန္းအစံုက ခက္ထန္မာေၾကာလာသည္။ ခင္ဝင္း၏ ကိုယ္လံုးၾကီးက ဥမၼာ၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းေပၚတြင္ ခြလွ်က္ေထာက္ထားသည္။ “ အေျခာက္ “ ဟု အထင္ေသးထားေသာ ခင္ဝင္းက ဘီလူးၾကီးတစ္ေကာင္ႏွယ္ သန္မာ သြက္လက္ေနသည္။ “ က်…. က်မကို…. မလုပ္ပါနဲ႔… ကိုခင္ဝင္းရယ္ …” ဖင္ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဖိအုပ္ထားရင္းမွ ေျပာမိေျပာရာ ေျပာ၍ ဥမၼာက ေတာင္းပန္ေနရွာသည္။ “ ဖယ္စမ္းပါ လက္ “ ခင္ဝင္းက ဥမၼာ၏ လက္ကို ၾကမ္းတမ္းစြာ တြန္းဖယ္လိုက္သည္။ ဥမၼာတစ္ ေယာက္ ထိတ္လန္႔သြားသည္။ သူမ၏ ႏို႔မာမာေလးႏွစ္လံုးကို ခင္ဝင္းက ဆြဲညွစ္သည္။ ဥမၼာ၏ မ်က္လံုးေတြ ျပာေဝသြားသည္။ အသိစိတ္တို႔က ေဝဝါးထံုထိုင္းသြားၾကသည္။ ခင္ဝင္း၏ ခႏၵာကိုယ္ၾကီးက သူမေပၚသို႔ ျပိဳက်လာသည္။ ခင္ဝင္း၏ ရင္ဘတ္ၾကီးကို တြန္း၍ ေထာက္ထားလိုက္မိေသာ ဥမၼာ၏ လက္အစံုက တဆတ္ဆတ္ တံုေနသည္။ မာေက်ာေသာ ခိုးလိုးခုလု ပစၥည္းၾကီးက ဥမၼာ၏ ရင္ထဲတြင္ တလွပ္လွပ္ ခံစားေနရသည္။ ဥမၼာ၏ ေသြးသားမ်ား ပြက္ပြက္ဆူ၍ ထလာသည္။သူမ၏ တကိုယ္လံုး ပူေႏြး၍ တက္လာရသည္။ သြားေတြကို ေစ့ေစ့ကိုက္ရင္း ပါးစပ္မွ အဖ်ားတက္သလို တဟင္းဟင္း ညီးတြားလာသည္။ “ ထဘီခၽြတ္လိုက္ေနာ္ …. ဥမၼာ …” “ အို…. ဟင့္အင္း… ဟင့္အင္း… မခၽြတ္ဘူး… “ “ ကၽြတ္… လုပ္ရတာ မလြတ္လပ္လိုက္တာကြာ… “ ဥမၼာ၏ ထဘီေအာက္စကို အတင္းဆြဲ လွန္ရင္း ခင္ဝင္းက ေျပာလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ သူ႔ ပုဆိုး ေအာက္စကိုလဲ ဆြဲမလိုက္သည္။

ေႏြးေထြးေသာ အသားစိုင္ေလးေပၚသို႔ လီးထိပ္ၾကီးက ထိမိလိုက္သည္။ တင္းေသာ မာေသာ ပို၍ ေႏြးေထြးေသာ စိုစိေလးျဖစ္ေနေသာ အရာအားလံုး ေရာျပြန္းလ်က္ ထိေတြ႔ခံစားလိုက္ရသည္။ ဥမၼာ “ အြန္႔ “ ကနဲ တြန္႔သြားသည္။ ပူေႏြးဖိန္းရွိန္းေသာ အထိအေတြ႔က အဝတ္မဲ့ အသားစိုင္ႏွစ္ခုကို ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္သြားေစသည္။ ရွိန္းျမစြာ ခံစားလိုက္ရမႈက ေမႊးညင္းငယ္မ်ား ေခါင္းေထာင္၍ လာရသည့္အထိလည္း စိတ္မ်ား လႈပ္ရွားၾကရသည္။ ခင္ဝင္းက ေႏြးအိေသာ ရင္သားေလးႏွစ္မႊာ၏ အထက္တြင္ ဖိကပ္ထားေသာ ခႏြာကိုယ္အား မၾကြဘဲ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆီးခံုၾကားသို႔ သြင္းျပီး လွ်ိဳႏိႈက္ကာ သူ႔လီးကို ကိုင္၍ ဥမၼာ၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို မၾကည့္ဘဲ စမ္း၍ ထည့္သည္။ ခင္ဝင္း၏ လက္ဖ်ံက ဥမၼာ၏ ေစာက္ဖုတ္အံုေလး ႏွင့္ ဖိပြတ္မိၾကသည္။ ဥမၼာက ကေယာင္ကတမ္း အသက္ရႈျမန္ျမန္ျဖင့္ ခင္ဝင္း၏ လက္ေမာင္းကို တအား ညွစ္ထားမိသည္။ လီးထိပ္က ေစာက္ဖုတ္အဝသို႔ ပူေႏြးအိစိုစြာ ေတ့ကပ္မိသည္။ ခင္ဝင္းက သူ၏လီးၾကီးကို ေနသားတက် အသင့္ျပင္ျပီးသည္ႏွင့္ သူ၏လက္ကို ဆြဲႏႈတ္လိုက္ သည္။ ထို႔ေနာက္ ဥမၼာ၏ ပုခံုးေလးကို စံုကိုင္ဆြဲကာ ဖင္အားႏွင့္ ေဆာင့္သြင္း လိုက္သည္။ “ ျပြတ္…. ဖြတ္…. ဘြတ္… “ “ … အာ့….အာ… “ ဥမၼာတစ္ေယာက္ ႏွာေခါင္းေလး ရံႈကာ မ်က္ႏွာေလး ငိုမဲ့မဲ့ျဖစ္သြားသည္။ မညွာမတာ အေလာ သံုးဆယ္ လိုးသြင္းလိုက္ေသာ လီးထိပ္ၾကီးက ထိကိုထိရမည္ျဖစ္ေသာ ကာမအရသာဖူး ေစာက္စိ ေလးထိပ္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဖိတြန္းသြားျခင္းကို ခံလုိက္ရေသာေၾကာင့္….. ဥမၼာ၏ ေပါင္သလံုးသားတို႔ မွ ေျခဖဝါး အစံုအထိ ျဖိဳးျဖိဳးဖ်င္းဖ်င္း ခံစားလိုက္ရသည္ျဖစ္၍ သူမ၏ ပါးႏုႏုေလး ႏွစ္ဖက္မွာလဲ ရွိန္းကနဲ ပူေႏြးသြားရသည္။ တရွိန္ထိုးဝင္သြားေသာ လီးၾကီးက တဝက္ခန္႔အထိ တင္းတင္းေလး လိုးဝင္သြားကာ ဥမၼာ၏ ထိတ္လန္႔တၾကား ညွစ္လိုက္မႈေၾကာင့္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္အတြင္းသား ႏုႏုေလးမ်ားၾကားတြင္ ညွပ္သြားကာ ေစာက္ပတ္ ႏွစ္ျခမ္းၾကားတြင္ တစ္ဆို႔ဆို႔ၾကီး ျဖစ္သြားသည္။ ဥမၼာက အံၾကိတ္ရင္း မ်က္ႏွာေလးကို တဖက္သို႔ ေစာင္းထားရသည္။ေလတိုးသံမွ အပ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေနကာ ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးသည္ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ ေျခာက္ျခား၍ ေနသည္။ ခင္ဝင္းကလဲ ေန႔ေပါင္းမ်ားစြာ လေပါင္းမ်ားစြာ ကာလၾကာရွည္စြာ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ျဖင့္ လိုးခ်င္ေနခဲ့ေသာ ဥမၼာကို တကယ္လိုးရျပီမို႔ အသကုန္ လိုးေနမိသည္။ “ ဘြတ္… ဖြတ္… ဖတ္…ဖတ္… ဖြတ္…. “ “ .. ဟင့္….အင္း… ကၽြတ္…ကၽြတ္… အမေလး.. ေနာ္… “ ဥမၼာ၏ မ်က္ႏွာျပင္ေလး တစ္ခုလံုး ရဲရဲေတာက္ ေအာင္နီလာသည္။ သူမ၏ ႏုႏုညက္ညက္ ေဖာင္း ေဖာင္း ကစ္ကစ္ ပါးေဖြးေဖြးေလးမ်ားမွာ ပုဇြန္ဆိတ္ခုန္ ခုန္ေနသည္။ ခင္ဝင္းက အဆင့္တက္လာသည္။ဒူးေထာက္၍ ထိုင္လိုက္ျပီး ဥမၼာ၏ ေစာက္ဖုတ္ၾကီး ကို မက္ေမာစြာျဖင့္ ငုံ႔၍ ၾကည့္သည္။ ေဖာင္းကား စိုရႊဲေနေသာ ဥမၼာ၏ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးထဲသို႔ သူ၏ လီးေခ်ာင္းမာမာၾကီး ဝင္လိုက္ ထြက္လုိက္ ျဖစ္ေနသည္ကို စိမ္ေျပနေျပ ၾကည့္ရင္း တပ္မက္စြာျဖင့္ လိုးေနသည္။ ဖူးေယာင္၍ တင္းေျပာင္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားၾကီး ႏွစ္ျခမ္းက တင္းတင္းၾကီး ကားေနသည္။ ခင္ဝင္း၏ လီးတန္ၾကီးက ေစာက္ဖုတ္ၾကီးထဲသို႔ အားပါးတရ လိုးသြင္းလိုက္တိုင္း ႏႈတ္ခမ္းစပ္ အသားေလးမ်ားက အထဲသို႔ လိပ္လိပ္ဝင္သြား၍ ေနၾကသည္။ တဖန္သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ လီးတန္ၾကီးက ျပန္ထုတ္လိုက္ေလတိုင္း ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ အတြင္းသား နီနီရဲရဲ ႏုႏုေလးမ်ား ျပဲကနဲ ျပဲကနဲ ပါလာသည္။ ခပ္က်စ္က်စ္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ႏွင့္ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ေလးမို႔ လိုးေနရသည္မွာ ခင္ဝင္းအဖို႔ ဘယ္အရာနဲ႔မွ မတူ အရသာေတြ ထူးေနရသည္။ လီးတန္ၾကီးကို ဥမၼာ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ထုတ္ခ်ီ သြင္းခ်ီျဖင့္ လိုးေနရင္းက ခင္ဝင္းသည္ သူ၏ ဖင္ၾကီးကို ေစာင္း၍ လီးတန္ၾကီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ေအာင္ လုပ္လိုက္သည္။ ထိုအခါတြင္ေတာ့ မာေၾကာလွေသာ လီးေခ်ာင္းၾကီး ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲတြင္ ကန္႔လန္႔ေလး ျဖစ္သြားျပီး ေစာက္ပတ္ထိပ္ဝမွ ေစာက္ေစ့ေထာင္ေထာင္ရဲရဲေလးကို ဖိကပ္လွ်က္ ျဖစ္သြားသည္။ေဆာင့္သည္။ ခင္ဝင္းက အားရပါးရပင္ ေဆာင့္၍ အဆက္မျပတ္ လိုးပစ္လိုက္သည္။ “ ဘြတ္…. ဖြတ္…. ျပြတ္…. ဘြတ္…. “ “ အင့္…. အိုး…. ဟုိုး…. အင္း…. ဟင္း…. ကၽြတ္…ကၽြတ္… ကၽြတ္…. “ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ဥမၼာ၏ လက္ေလးက ခင္ဝင္း၏ ရင္ဘတ္ကို လွမ္း၍ တြန္းသည္။

သုိ႔ေသ္ာ ခုႏွစ္ခ်က္ ရွစ္ခ်က္မွ် ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲတြင္ လီးေခ်ာင္းၾကီးက ကန္႔လန္႔ေလးျဖတ္လွ်က္ ေစာက္ေစ့ေလးကို ၾကိတ္ကာ ေဆာင့္၍ ေဆာင့္၍ လိုးသြင္းျခင္းကို ခံလိုက္ရေသာအခါ…. “ ျပြတ္…. ဘြတ္…. ပလြတ္….. စြပ္…. ျပြတ္……” “…. အေမ့…. အား….ဟား….. အား…. ပါး….ပါး….” ဥမၼာ၏ လက္ေလးနွစ္ဖက္က ခင္ဝင္း၏ ခါးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဖက္ကိုင္လိုက္ရင္း သူမ၏ ခါးေလးမွာ အေတာ္ပင္ ေကာ့တက္ကာ ဥမၼာ၏ ေခါင္းေလးကေတာ့ ဆံပင္ေလးမ်ား ဖြာလံက်ဲသြား သည္ထိ ခါယမ္းသြားေတာ့ေလသည္။ “…ေကာင္း….. ေကာင္း..လိုက္တာ… ဥမၼာ… ရယ္…” ခင္ဝင္းက မခ်ိမဆန္႔ အသံျဖင့္ ျမွင္းျမွင္းေလး ေျပာလိုက္ရင္း သူ၏ဖင္ၾကီးကို ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ ေဆာင့္ကာ ဖိကပ္လိုက္ျပီး သုတ္ေရမ်ားကို ဒလေဟာ ပန္းထည့္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ဥမၼာတစ္ေယာက္ ေစာက္ေခါင္းတေလွ်ာက္ သားအိမ္ထဲထိပင္ ေႏြးကနဲ ပူကနဲ ခံစားလိုက္ရခ်ိန္တြင္ ေတာ့ သူမ၏ ျဖဴေဖြးသြယ္လ်ေသာ လက္ေလးႏွစ္ဖက္က ခင္ဝင္း၏ ကိုယ္လံုးၾကီးကို အတင္းပင္ ၾကံဳး၍ ဖက္ကာ တဟင္းဟင္း ျဖင့္ တုန္တက္သြားပါေလေတာ့သည္………ျပီးပါျပီ။