ေထာင္ဆိုလၽွင္ ေပ်ာ္စရာ တစ္စက္မွ မရွိသည္ကို ဟန္နီသိ၏။ ထို႔ေနာက္ တရားေစာင့္ေသာနတ္မရွိသည္ကိုလည္း ေထာင္ထဲ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူမသိလိုက္ရသည္။ ပုံမွန္အားျဖင့္ ေထာင္မွန္သမၽွ ေထာင္အဝတ္အစား ဝတ္ရေသာ္လည္း ယခုေထာင္မွာ သူမအိမ္မွ အဝတ္အစားထုပ္ႀကီးနဲ႔အတူ ပါလာသည္ကို အစေတာ့ သူမအံ့ၾသေနေသးေသာ္လည္း ညေနပိုင္းေရာက္ေတာ့ သူမ မအံ့ၾသေတာ့။ ေထာင္မွူးထူးစိန္က သူမအား အမွုစစ္ရန္ဟု ေခၚဆိုကာ ဟိုတယ္ခန္းနဲ႔တူေသာ အခန္းတခုထဲသို႔ သူမကို ရဲေမႏွစ္ေယာက္က ထည့္ထားသည္။ အခန္းထဲတြင္ ေရခဲေသတၱာရွိသည္။ ဆက္တီခုံရွိသည္။ ကုလားထိုင္မ်ား ရွိသည္။ နံရံတြင္ ႀကိမ္လုံးမ်ား ႀကိဳးမ်ားႏွင့္ သူမမျမင္ဖူးေသာ ပစၥည္းမ်ားစြာ ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္။ တီဗြီႀကီးကလည္း ၇၂ လက္မရွိသျဖင့္ ဟီးထေနသည္။ အျပင္ဘက္ကို လွမ္းၾကည့္ေတာ့ သစ္ပင္ေတြနဲ႔ အုံ႔ဆိုင္းေနၿပီး တဖက္တြင္ ကြန္ဒိုတိုက္ႀကီးတစ္ခုရွိသည္။ သူမအထင္ အထပ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္မည္။ သူမကို ကားအဆင့္ဆင့္ တင္ေခၚလာသျဖင့္ မည္သည့္ေနရာကို ေရာက္ေနမွန္းေတာ့ မသိေပ။ သို႔ေသာ္လည္း ဤေနရာသည္ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္ဟု စိတ္ထဲ အလိုလို သိေနသည္။ ခဏအၾကာတြင္ အေျခာက္မတေယာက္က သူမကို အလွလာျပင္ေပးသည္။ သူမဆံပင္ေတြကို အဖ်ားေကာက္ေပးသည္။ ေရွ႕သို႔ က်ေနေသာ ဆံႏြယ္ကို ေနာက္သို႔ သပ္သိမ္းကာ က်စ္သည္။ ဆံႏြယ္တခ်ိဳ႕ကို ခ်ထားသည္။ ပါးျပင္ကို မိတ္ကပ္ ပါးပါးေလး ပုတ္သည္။ ပါးအို႔နည္းနည္းလိမ္းေပးသည္။ မ်က္ခုံးေမြးေရာ လိုင္နာပါ ဆြဲေပးသည္။ ၿပီးလၽွင္ ႏွုတ္ခမ္းနီကို ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလး ဆိုးေပးသည္။
သူမအဝတ္မ်ားထဲမွ သနပ္ခါးေရာင္ အကၤ်ီကို ေရြးေပးသည္။ လုံခ်ည္ကို အျပာေျပာက္ဝတ္ေစသည္။ “ေအးေဆးေနေနာ္ ၊ အသီးေတြစားလို႔ရတယ္၊ ေရေတြလည္း ေသာက္ထားအုံး” သူမကို ထိုသို႔မွာကာ ထြက္သြားသည္။ သူမ ရင္ေတြ တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနသည္။ ၾကာပြတ္နဲ႔ ရိုက္မလား။ ႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္မလား။ လီးနဲ႔တူေသာ အေခ်ာင္းေတြနဲ႔ သူမဟာကို ထိုးမလား။ သို႔မဟုတ္ တကယ္စစ္ေဆးမလား။ သူမ ေၾကာက္ေနသည္။ သိပ္မၾကာခင္ တံခါးပြင့္လာသည္။ “ဟန္နီ” “ရွင့္” သူမ မတ္တပ္ရပ္ကာ ရဲမွူးထူးစိန္ကို မသိမသာခိုးၾကည့္လိုက္သည္။ အသားမည္းမည္း ဗိုက္ရြဲရြဲ ဝဝဖိန္႔ဖိန္႔ႀကီး ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ထင္ထားေသာ္လည္း ထူးစိန္သည္ အသားျဖဴသည္။ ပိန္သည္။ အရပ္ကလည္း ရွည္သည္။ ေမးရိုးက ကားေနသည္။ အေပၚအကၤ်ီကို ခၽြတ္ကာ ဂ်ိတ္တြင္ ခ်ိတ္လိုက္ေတာ့ လက္ေမာင္းေတြက ေတာင့္တင္းေနသည္။ ဗလေတြလည္း အရစ္လိုက္ ေတြ႕ရသည္။ ေတာ္ေတာ္ခန္႔သည္။ “မင္းဘိုးေတာ္ႀကီးက မင္းကို ဘယ္လိုလိုးတာလဲ” “ရွင္…” သူစိမ္းေယာက္်ားက ခုလိုေမးေတာ့လည္း ဟန္နီမွာ မိန္းကေလးပီပီ ရွက္သည္။ ဟန္နီ ေခါင္းကို ငုံ႔ထားလိုက္သည္။ ထူးစိန္က သူမေမးကို လာကိုင္သည္။ အရပ္က ေတာ္ေတာ္ျမင့္သျဖင့္ သူမက ထူးစိန္၏ ရင္ဘတ္ေလာက္သာ ရွိသည္။ ထိုထဲ ငုံ႔ထားေတာ့ ထူးစိန္လည္း မျမင္ရဟုထင္သည္။ “၂ ႏွစ္ေတာင္ မင္းကို လိုးတာဆိုေတာ့ နည္းေတာ့ နည္းနည္းစုံမယ္ထင္တယ္” ဟန္နီအံ့ၾသသြားသည္။ ဘယ္လို သိတာပါလိမ့္။ “ဟား ဟား ဟား ဒါမ်ိဳးေတြက ရိုးေနၿပီကြ၊ ဒီေထာင္ထဲမွာ မင္းလို မိန္းကေလးေတြ အမ်ားႀကီးပဲ၊ မင္းကိုေတာ့ ဟိုမိန္းမက သူ႔ေယာက္်ားလိုးလို႔ ငါမထင္ဘူး။
သူ႔အေဖက မင္းကို လိုးလိုးေနလို႔ ၾကာရင္ ခက္ကုန္မွာစိုးလို႔ မင္းကို တရားစြဲေထာင္ခ်တာ ငါသိတာေပါ့ကြာ၊ အံတိုေနၿပီကြ” “ဗိုလ္ႀကီးရယ္ က်ယ္မမွာ အျပစ္မရွိပါဘူးရွင္” “ဟား ဟား ဟား ငါ့ကို အဲဒီစကား မေျပာနဲ႔ကြ၊ ငါေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အျပစ္ရွိလို႔ ေထာင္က်လာတာလို႔ပဲ ငါက မွတ္ထားတာ၊ အဲဒါကို ေထာင္ထဲေရာက္မွ အျပစ္မရွိပါဘူးလို႔ ေျပာရင္ ငါမုန္းတယ္ကြ” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္” ရဲမွူးႀကီးက သူမကို ဖက္သည္။ ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲဖက္သည္။ ဟန္နီကေတာ့ တုန္ေနသည္။ ထူးစိန္သည္ သူမအိုးကို ဆုပ္ကစားသည္။ အိုးကို တျခမ္းစီ ကိုင္သည္။ ထူးစိန္လက္က ႏူးညံ့ေသာ္လည္း တင္းၾကပ္သည္။ “အိုးက ေတာင့္ေနတုန္းဆိုေတာ့ မင္းတျခားနည္းေတြနဲ႔လည္း အလိုးခံခဲ့ရပုံပဲ” ထူးစိန္က သမၻာရင့္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ဟန္နီကလည္း ဘိုးဘိုးသူမကို နည္းလမ္းအတိုင္း သိပ္မလိုးခဲ့သည္ကို ေျပးသတိရမိသည္။ သူမ ေက်ာင္းက ျပန္လာသည္ႏွင့္ ဘိုးဘိုးက ဆာေနခ်ိန္ျဖစ္သည္က မ်ားသည္။ သူမ အိမ္ထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္း တံခါးဂ်က္ခ်ရသည္။ ဘိုးဘိုးက ေအာက္ပိုင္း ပုဆိုးေတြ အတြင္းခံေတြ မပါဘဲ ေစာင့္ေနသည္။ ခ်က္ခ်င္း သူမ ထိုင္ခ်သည္။ ဘိုးဘိုးက သူမေခါင္းကို ဆုပ္ကိုင္ကာ လီးနဲ႔ သူမမ်က္ႏွာကို ထိုးသည္။ သူမက ပါးစပ္ဟထားေပးကာ ဘိုးဘိုးႀကိဳက္သည့္အခ်ိန္ထိုးထည့္ဖို႔ လုပ္ရသည္။ ဘိုးဘိုးက ခ်က္ခ်င္း မထိုးထည့္။ သူမမ်က္ႏွာကို လီးနဲ႔ ေနရာအစုံ လိုက္ထိုးသည္။ သူမမွာ အပင္က ျပန္လာသျဖင့္ ေခၽြးေတြစိုေနသည္။ မ်က္ႏွာက သနပ္ခါးေတြ စပ်က္ေနခ်ိန္။ နဖူးက ေခၽြးေစးျပန္ေနခ်ိန္။ ဘိုးဘိုးက ပါးေတြကို လီးနဲ႔ထိုးသည္။ ေနာက္ သူမေခါင္းကို ေနာက္ကေနကိုင္ကာ သူမပခုံးကို တဖက္ခြသည္။ ၿပီးလ်င္ သူမပါးစပ္ကို လိုးသည္။ သူမက ပါးစပ္ကို အစြမ္းကုန္ ဟေပးရသည္။
ဘိုးဘိုးကလည္း အာေခါင္ထဲစိုက္ေနေအာင္လိုးသည္။ လည္ပင္းကို တဖက္ ေခါင္းကိုတဖက္ခ်ဳပ္ကိုင္ကာ သူမပါးစပ္ထဲ လီးကို အဆုံးထိထည့္ကာ လိုးသည္။ သူမပါးစပ္ထဲ တခ်ီၿပီးမွ သူမေရခ်ိဳးခြင့္ရသည္။ သူမေရကို ဆယ္မိနစ္နဲ႔ အျမန္ဆုံးခ်ိဳးရသည္။ ေရခ်ိဳးၿပီး အဝတ္မဝတ္ရ။ ေရေတြကို ေျပာင္ေအာင္ သုတ္ၿပီး ပုဝါေလးျဖင့္ ဧည့္ခန္းဆိုဖာေပၚတြင္ အကုန္ခၽြတ္ကာ ေစာင့္ေနေသာ ဘိုးဘိုးေရွ႕ ေလးဖက္ေထာက္သြားျပရသည္။ ဘိုးဘိုးက သူ႔လီးကိုကိုင္ရင္း သူမကို ၾကည့္ေနသည္။ လီးေတာင္လာသည္ႏွင့္ သူမကို အကုန္းလိုက္လိုးသည္။ ဤအခ်ီတြင္ ဘိုးဘိုးက သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ လရည္ထည့္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမက ညေနစာ ခ်က္ျပဳတ္သည္။ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ အေဒၚျပန္မလာခင္ ဘိုးဘိုးက သူမကို တခ်ီလာေဆာ္သည္။ ထိုအခ်ီက သူမ စာက်က္သည့္ စားပြဲကို လက္ေထာက္ကာ ကုန္းေပးရသည္။ ေနာက္ဆုံးတခ်ီကေတာ့ ဘိုးဘိုးလိုးခဲပါသည္။ သို႔ေသာ္ ႏွစ္ညျခားသုံးညျခားေတာ့ လိုးသည္။ မနက္ပိုင္းေတာ့ အေဒၚအလုပ္သြားသည္ႏွင့္ အဘိုးအခန္းထဲ ဝင္ကာ အိပ္ယာထဲ စုပ္ေပးရသည္။ စေနတနဂၤေႏြကေတာ့ျဖင့္ သူမအဖုတ္ပူေအာင္ ခံေပးရတတ္သည္။ ထိုရက္မ်ားတြင္ေတာ့ ဘိုးဘိုးက နည္းေပါင္းစုံျဖင့္ လိုးသည္။ သူမ အေတြးလြန္သြားသည္။ ထူးစိန္က သူမလက္ကို ဆြဲ၍ လီးကိုင္ခိုင္းသျဖင့္ သူမ အသိျပန္ဝင္လာသည္။ “အို႔” သူမစမ္းမိေသာလီးမွာ အေတာ့္ကို ႀကီးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမ လန္႔သြားသည္။ နည္းနည္းေနာေနာႀကီး မဟုတ္။ သူမ အလိုက္သိစြာ လီးကိုင္ရင္း ေဘာင္းဘီၾကယ္သီးကို ျဖဳတ္ေပးသည္။ ဘဝက ၾကမ္းသည္။ ပထမ ေႂကြးရွင္ဘိုးဘိုးက သူမဘဝကို သိမ္းပိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေထာင္ခ်သည္။ ေထာင္က်ေတာ့ ရဲမွူးက ထပ္မံ၍ သူမဘဝကို သိမ္းပိုက္ျပန္သည္။ ဟန္နီသည္ ထူးစိန္ ေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ လီးႀကီးက တန္းမတ္ေနသည္။ သူမ လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ၾကည့္သည္။ သူမ လက္တဆုပ္နီးပါး ႀကီးသည္။
ၿပီးေတာ့ သူမ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ၾကည့္သည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ေသာ္လည္း ေနာက္ထပ္ လက္တဆုပ္စာ က်န္ေနေသးသည္။ “လန္႔သြားလား” “ဟုတ္” သူမ ဘာလို႔ ဝန္ခံမိသည္ မသိ။ တကယ္လည္း လန္႔ပါသည္။ လီးႀကီးက ဒီေလာက္ႀကီးတာမ်ိဳး ရွိလိမ့္မည္ဟု သူမ တခါမွ ေတြးမထားမိဖူး။ “မင္းဘယ္ေလာက္ ကၽြမ္းလဲငါ့ကို စုပ္ျပပါဦး” သူမ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ ဒူးေထာက္ကာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ထူးစိန္၏ ေပါင္ကို ကိုင္ၿပီး ပါးစပ္ကို ဟလိုက္သည္။ ေနာက္ကို အေတာ္ဆုပ္ကာ ဟရသည္။ ပါးစပ္ကို အကုန္ဟသည္။ လီးထိပ္ႀကီးက ခၽြန္ေနသည္။ ပါးစပ္အကုန္ဟၿပီး ငုံလိုက္သည္။ လီးႀကီးက သူမပါးစပ္ထဲ ျပည့္သြားသည္။ ဘိုးဘိုးလီးကို အႀကိမ္တေထာင္ေက်ာ္ ငုံဖူးသည္။ ဘိုးဘိုးပါးစပ္ကိုလိုးတာ အႀကိမ္တေထာင္ေက်ာ္ ခံဖူးသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိမို႔ သတိမထားမိ။ ခုလို ျပည့္ျပည့္သိပ္သိပ္ႀကီးဆို ဘယ္လိုေနမယ္မသိ။ သူမ အာေခါင္စိုက္ေအာင္ ငုံသည္။ အာေခါင္စိုက္သည္အထိ လီးက တဝက္ေတာင္ မျပည့္ခ်င္။ သို႔ေသာ္လည္း သူမ ႀကိဳးစား ငုံသည္။ အသက္ေအာင့္ကာ တဆုံးထိ မရရေအာင္ ငုံသည္။ “သူမ်ားဆီမွာေနရင္ သူမ်ားခိုင္းတာထက္ ေက်နပ္ေအာင္ ပိုလုပ္ေပး ေစတနာထားေပး” ဒါက ေမေမဆုံးမေနၾက ျဖစ္သည္။ ေမေမ့ဆုံးမေနၾက စကားကို မေမ့။ သို႔ေသာ္လည္း ေမေမကေတာ့ျဖင့္ သူမအျဖစ္ကို ၾကားသည္ႏွင့္ သူမကို အမုန္းႀကီးမုန္းကာ ငါ့သမီးမဟုတ္ဟု ေၾကျငာသည္။ ဘာတတ္နိုင္မည္နည္း။ ပါးစပ္ျဖင့္ ကြင္းထုေပးသည္။ သို႔မဟုတ္ သူမပါးစပ္ျဖင့္ လိုးေပးသည္။ ထူးစိန္ကေတာ့ ေက်နပ္ဟန္ရွိသည္။ သူမ ေမာလ်င္ခဏ အသက္ရွူဖို႔ ရပ္ကာ လီးကို ပါးစပ္ထဲကေန မထုတ္ဘဲ ေတာက္ေလ်ာက္ ငုံသည္။ ေတာက္ေလ်ာက္လည္း လိုးေပးသည္။ လီးႀကီးက ေတာင့္တင္း သန္မာလွသည္။ ထူးစိန္က အေပၚအကၤ်ီေတြ ဘာေတြခၽြတ္သည္။ သူမလည္း ေအာက္ကေန အကၤ်ီေတြ ခၽြတ္သည္။ ဆယ္မိနစ္ေက်ာ္ၾကာေတာ့ ထူးစိန္က သူမကို ထူကာ ကုတင္ေပၚ တက္ခိုင္းသည္။ သူမ ကုတင္ေပၚ ကုန္းတက္လိုက္သည္။ သူမ အကုန္းလိုက္ေစာင့္ေနသည္။ ထူးစိန္က ေဘးတြင္ ဝင္ထိုင္သည္။ သူမ အိုးကို ပြတ္သည္။ သူမကို ခြကာ ထိုင္သည္။
သူမအိုးကို ၾကည့္သည္။ “အြန္႔” လက္ခလယ္ျဖင့္ သူမေစာက္ေစ့ကို ကလိသျဖင့္ သူမတြန္႔သလို ျဖစ္သြားသည္။ သူမ ေစာက္ေစ့ကို အေပၚေအာက္ ေဘးခတ္ကစားသည္။ ေနာက္ သူမကို ေနာက္လွည့္ၾကည့္ေအာင္ မ်က္ႏွာကို ဆြဲလွည့္သည္။ သူမဖင္ကုန္းရင္း ေနာက္လွည့္ၾကည့္သည္။ ထူးစိန္က သူမဖင္ကို ျဖဲၾကည့္သည္။ “မင္းဘိုးေတာ္ႀကီးက မင္းဖင္ကိုခ်ေသးလား” “ဟင့္ ဟင့္အင္း” “ဒါဆို ေနာက္ထပ္ ဖင္ပါကင္ ဖြင့္ေပးရဦးမွာေပါ့” “အို သူ႔ သူ႔ လ လီးက အႀကီးႀကီး” အမွန္က သူ႔ဟာႀကီးလို႔ ေျပာမလို႔ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဘိုးဘိုးက ဤသို႔ေျပာလ်င္ လုံးဝမႀကိဳက္တတ္။ “ဘိုးဘိုးလီးႀကီး” “သမီးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလး” စသျဖင့္ လီးကိုလီး ေစာက္ဖုတ္ကို ေစာက္ဖုတ္ဟု ေခၚမွ ႀကိဳက္သလို လုပ္လ်င္လည္း လိုးသည္ ခံသည္ဟု ေျပာမွ ႀကိဳက္တတ္ရာ သူမက လီးဟု ရဲရဲဝံ့ဝံ့ေျပာလိုက္သည္။ “အြတ္” ထူးစိန္က သူမဖင္ေပါက္တည့္တည့္ တံေတြးေထြးခ်သည္။ တံေတြးက ေအးစက္စက္ႀကီး ျဖစ္ေနသျဖင့္ သူမ လန္႔သြားသည္။ ဖင္ေၾကာေတြလည္း ဆိမ့္တက္သြားသည္။ ဖင္ကို က်ဳံ႕လိုက္သည္။ “ဟား ဟား ဟား မင္း ဖင္မခံဖူးတာ ေသခ်ာသြားၿပီ ေနာက္လည္း မင္းဒီလိုေလး သ႐ုပ္ေဆာင္ရင္ မင္းေစ်းေကာင္းရမွာပါ” “အင္ က်မကို ေရာင္း ေရာင္းမလို႔လားဟင္” “မင္းလွလို႔ ဒီေထာင္ကို ေရာက္လာတယ္မွတ္ေပါ့ကြာ” “ျဖန္း” ထူးစိန္က ေျပာရင္း သူမအိုးကို ရိုက္သည္။ သူမ လန္႔သြားသည္။ သူမ စကား သိပ္မေျပာရဲေတာ့။ ထူးစိန္က သူမဖင္ကို လ်က္သည္။ လၽွာၾကမ္းႀကီးက သူမဖင္ကို ပိုက်ဳံ႕သြားေစသည္။ ဘိုးဘိုးလ်က္ေပးတာနဲ႔ အရသာကြာသည္ဟု သူမထင္သည္။ လၽွာဖ်ားျဖင့္ ဖင္ေပါက္ကို လိပ္ကစားေပးေသာအခါ သူမမွာ ေကာ့တက္သြားရသည္။ ေကာင္းလိုက္တဲ့ လၽွာ။ “အား အီး အား အင္း အီး အင္း အား” ထူးစိန္က ဖင္ကို အထက္ေအာက္လ်က္လိုက္ ေဘးတိုက္လ်က္လိုက္ အိုးကို စုပ္နမ္းလိုက္ လုပ္သည္။ သူမလက္ကို ေနာက္သို႔ဆြဲပစ္တင္ထားသည္။ ဟန္နီမွာ ဖင္တြင္ တံေတြးေၾကာင့္ စိုေနေသာ္လည္း အာေခါင္ကေတာ့ျဖင့္ ေျခာက္ကပ္လာသည္။ ရင္ထဲလည္း လွိုက္ဖိုေနသည္။ ခုနတုန္းက ေၾကာက္ခဲ့သည့္ ထူးစိန္လီးကို ခုေတာ့ အလိုးခံခ်င္လာသည္။ “ဗိုလ္ႀကီး က်မကို လိုးပါေတာ့ရွင္” “မင္းဖင္က ေသးေသးေလး ကြဲသြားရင္ေရာ” “ကြဲရင္ကြဲပါေစ လိုးေပးပါ” ထူးစိန္က သူမေနာက္ကေန အေသအခ်ာခြကာ ေနရာယူသည္။
သူမေနာက္ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္ရင္း အရည္ဝင္းဝင္းေတာက္ေနေသာ ထူးစိန္မ်က္ႏွာကို ျမင္ရသည္။ ထူးစိန္က သူ႔လီးထိပ္ကို တံေတြး တခ်က္ဆြတ္ျပန္သည္။ “ဒုတ္” သူမအိုးေပၚ တင္လိုက္သည္။ လီးအေလးခ်ိန္ကပင္ ေတာ္ေတာ္ေလးသည္။ ဖင္းမီးေညာင့္ရိုးကို လီးအလုံးလိုက္ ထိုးသည္။ ဟန္နီတေယာက္ႏွုတ္ခမ္းကို အသာဖိကိုက္ထားသည္။ “လီးက အႀကီးႀကီး” “ဖင္ေပါက္က အသစ္ ေသးေသးေလး က်ဥ္းက်ဥ္းေလး” “ဖင္တခါမွ မခံဖူး” ပါးစပ္ကို အလိုးခံဖူးသည္။ ေစာက္ပတ္ကို အလိုးခံဖူးသည္။ ဖင္အလိုးမခံဖူး။ အကယ္စင္စစ္ သူမဖင္သည္ ခုထိ အပ်ိဳစင္စစ္စစ္ ျဖစ္ေနေသးသည္။ သူမဖင္၏ အပ်ိဳစင္ဘဝေနာက္ ထူးစိန္လီးႀကီးက အဆုံးသတ္လိုက္သည္။ “မက်ဳံ႕နဲ႔” သူမ ေၾကာက္သျဖင့္ က်ဳံ႕ထားမိသည္။ ထူးစိန္ သတိေပးသည္။ ထူးစိန္လီးက ဟန္နီဖင္အဝတြင္ေခါက္ေနသည္။ သူမ သက္ျပင္းပူ မွုတ္ထုတ္သည္။ “အ ………” ထူးစိန္လီးက ပူက်စ္စြာ ဝင္လာသည္။ ဘိုးဘိုး သူမအဖုတ္ကို စလိုးတုန္းက ဘာအရသာမွ မရွိခဲ့ေသာ္လည္း ခုလို ထူးစိန္က ဖင္လိုးေတာ့ အရသာက ရွိလွသည္။ တကိုယ္လုံး ဆိမ့္တက္ေနသည္။ အေၾကာေတြ တင္းကုန္သည္။ တကမၻာလုံးေမွာင္မိုက္က်သြားသည္။ ထူးစိန္က ထိပ္ဝင္ၿပီးေသာ အေနအထားကေန ျပန္ထုတ္သည္။ “ပြန္” သူမဖင္ေခါင္းမွ အသံထြက္သြားသည္။ “ထြီ” ထူးစိန္က တံေတြးေထြးထည့္သည္။ “စိ……” ထူးစိန္လီးက ဟန္နီဖင္ထဲဝင္ေတာ့ တံေတြးေတြက တစိစိေအာ္သည္။ “အာ………..အ…….” သူမအံႀကိတ္ကာ ေအာ္သည္။ ထူးစိန္က လီးတဝက္ဝင္ေအာင္ သြင္းသည္။ လီးက ေခါက္လုလုအထိ ဖင္က က်ဥ္းသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထူးစိန္။ ရေအာင္သြင္းသည္။ ထူးစိန္လိုးခဲ့ဖူးေသာ မိန္းကေလး ေထာင္နဲ႔ခ်ီရွိသည္။ ခုလို အသက္မျပည့္ေသးသည့္ မိန္းကေလးမွစ၍ အသက္ ငါးဆယ္ေက်ာ္မိန္းမႀကီးအထိ သူလိုးဖူးသည္။ ထိုအထဲ ဤကဲ့သို႔ ဖင္ပါကင္ဖြင့္ခြင့္ရသည့္ မိန္းကေလးလည္း မေရမတြက္နိုင္ေအာင္ မ်ားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဤသို႔ ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း ေကာင္းေကာင္းကေတာ့ လက္ခ်ိဳးေရလို႔ရေအာင္ ရွားသည္။
ဟန္နီမ်က္ႏွာမွာ ရွုံ႔မဲ့ေနသည္။ သို႔ေသာ္လည္း လွသည္။ အလိုးခံရသျဖင့္လွေသာ မိန္းကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားထဲတြင္ ဟန္နီလည္း ပါဝင္သည္။ ထူးစိန္ စေဆာင့္သည္။ သြင္းရင္း ေဆာင့္သည္။ နည္းနည္းခ်င္းစီဝင္သည္။ ဟန္နီအသံတိတ္ညည္းသည္။ ထူးစိန္မွာ လီးနည္းနည္းနာေသာ္လည္း ပါကင္ျဖစ္သမို႔ မရမက ေဆာင့္သည္။ ဟန္နီမွာ ကုန္းရင္း ဖင္မွာ အေတာ္နာသျဖင့္ ကိုယ့္အိုးကိုယ္ျပန္ကုတ္မိသည္။ ထူးစိန္ကလည္း လီးတဝက္ေက်ာ္ဝင္သည္အထိ ေဆာင့္ကာ မနားတမ္းလိုးသည္။ “အ အ အမေလး အ ေကာင္းလိုက္တာ အ အ “ သူမ တခါမွ ေကာင္းတယ္ဟု မညည္းညဴဖူးပါ။ တကယ္ေကာင္းသည္။ လက္တဖက္ကေတာ့ျဖင့္ အိပ္ယာခင္းလႊားကို အေသဆုပ္ေခ်မိသည္။ ထူးစိန္က ေျဖးေျဖးေဆာင့္ရာမွ အရွိန္နည္းနည္းထည့္လာသည္။ ေဆာင့္ခ်က္ျမန္လာသလို သူမ နာေနတာလည္း ေပ်ာက္လာသည္။ သူမ ညည္းသံက ညဳသံထြက္လာသည္။ ထူးစိန္ကလည္း မနားေတာ့ဘဲ ေဆာင့္သည္။ “အု” ထူးစိန္က ေဘးတေစာင္းတြန္းလဲခ်သည္။ ထပ္၍ ေဘးတေစာင္းလိုက္ လိုးသည္။ လိုးတာ မရပ္။ သူမလည္း အေၾကာေတြ တင္းေနေအာင္ ခံစားရင္း ခံသည္။ “ေကာင္းလား” “ေကာင္းတယ္” “နာလား” “နာတယ္” ထူးစိန္က လီးျပန္ထုတ္သည္။ ျပန္ထည့္သည္။ ျပန္ထုတ္သည္။ ျပန္ထည့္သည္။ ထည့္ထားၿပီး နည္းနည္းစီေဆာင့္ကာ သူမကို နမ္းသည္။ သူမလည္း ျပန္လွည့္နမ္းသည္။ ထူးစိန္က သူမအိုးကို ခြကာ လိုးရင္း နမ္းသည္။ လက္ကလည္း သူမနို႔ကို ပြတ္သပ္သည္။ နည္းနည္းခ်င္းစီေဆာင့္သည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကေတာ့ ၿငိမ့္သည္။ ထူးစိန္ပုံစံမေျပာင္းေတာ့ဘဲ ဆက္လိုးသည္။ ေနာက္ဆုံး ထူးစိန္က သူမဖင္ထဲ လရည္ထည့္သည္။ ဖင္ထဲ လရည္ေတြ ပူဝင္သြားသည္။ ခဏေန ထူးစိန္ ဖုန္းေကာက္ဆက္သည္။ “ဒီညေတာ့ ငါ့အႀကိဳက္ေလးေတြ႕ေနလို႔ မလာေတာ့ဘူး” “ဘယ္သူ႔ကို ဖုန္းဆက္တာလဲဟင္” သူမျပန္လွည့္ကာ ထူးစိန္၏ ရင္သားကို စုပ္နမ္းရင္း ေမးသည္။ “ေနာက္ေတာ့ မင္းသိလာမွာေပါ့” “ဟုတ္” “ဒီညေတာ့ မင္းဖင္ပူေတာ့မယ္ထင္တယ္” “ဗိုလ္ႀကီးသေဘာပါ” ရဲမွူးအားလုံး ဤဌာနကို လိုခ်င္ၾကသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဤဌာနသည္ အမ်ိဳးသမီးအက်ဥ္းေထာင္ ျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသမီးေပါင္း ၅၀၀ ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ရသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္႐ုံသာဆိုလ်င္ေတာ့ ဘယ္သူမွ အုပ္ခ်ဳပ္ခ်င္မည္ မဟုတ္။ ခုလို စိတ္ခ်မ္းသာ လက္ခ်မ္းသာ လိုးခြင့္ရသည့္အျပင္ အျခားေသာ အခြင့္အေရးလည္း မ်ားစြာ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထူးစိန္လို အဖားေကာင္းေသာ အကြက္ျမင္ေသာသူအတြက္ေတာ့ လြယ္ပါသည္…..ျပီး။
