အသက္အစိတ္မွာ ပုခက္မခ်ိတ္ရရင္ တစ္သက္မနိတ္ဘူးဆိုတဲ့စကားရွိေပမယ့္ ညိဳေမာင္အဖို့ကေတာ့ အသက္(၂၆)ႏွစ္ေရာက္မွ ရွားရွားပါးပါးရည္းစားေလးတစ္ေယာက္ရခဲ့ရသည္။ ရမဲ့ရေတာ့လည္း ညိဳေမာင္ရည္းစား ေလးငယ္က ညိဳေမာင္ထက္အသက္(၇)ႏွစ္ေလာက္ငယ္သည္။ ေလးငယ္အသက္က ခုမွ (၁၉)ႏွစ္သာရွိေသးသည္။ အသက္ႀကီးမွရည္းစားေလး(၁) ေယာက္ရေတာ့ ညိဳေမာင္မွာမထိရက္မကိုင္ရက္ ထိလိုက္လၽွင္ ႏြမ္းေၾကေတာ့မလားထင္ေနသည္။ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ကို ထိုင္၍အလွၾကည့္ေနသလိုထားသည္။ ဒါေပမယ့္ ေလးငယ္က ေခတ္ကာလသမီးပ်ိဳဘဲ ညိဳေမာင္ထက္ရဲသည္၊ သြက္သည္။ ရည္းစားဘ၀ပီျပင္ေအာင္ ညိဳေမာင္အားလမ္းျပေခါင္းေဆာင္ေပးသည္။ ဘာလိုလိုနဲ႔ ညိဳေမာင္ႏွင့္ေလးငယ္ႀကိဳက္ၾကတာ (၆)လေက်ာ္လာခဲ့ၿပီ။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ညိဳေမာင္တစ္ေယာက္အိမ္မွာတစ္ေယာက္ထဲရွိသည္ႏွင့္ ပ်င္းပ်င္းႏွင့္အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း ေလးငယ္တစ္ေယာက္ ဘယ္ကဘယ္လိုေရာက္လာ သည္မသိ။ညိဳေမာင္၏အိပ္ခန္းထဲထိေရာက္၍လာသည္။ ပက္လက္အိပ္ေနေသာ ညိဳေမာင္၏ရင္ဘတ္ေပၚသို့ေလးငယ္ကပါးေလးအပ္ၿပီး ေမွာက္အိပ္လိုက္သည္။ ႏုညက္ေသာအထိအေတြ႕ႏွင့္ေမႊးပ်ံ႕ေသာရနံ့ေတြေၾကာင့္ ညိဳေမာင္နိုးလာၿပီး မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္မိသည္။ ““ဟင္……ေလးငယ္…”” ညိဳေမာင္အံ့ၾသသြားသည္။ ““အစ္ကိုနိုးလာၿပီလား…”” ““အင္း….လာ အိမ္ေရွ႕သြားရေအာင္….”” ညိဳေမာင္က ထထိုင္ရန္ျပင္လိုက္သည္။ ေလးငယ္က ညိဳေမာင္၏ရင္ဘတ္ေပၚေမွာက္ခ်ထားေသာ သူမ၏ကိုယ္လုံးကို မ ထသည့္အျပင္ ပို၍ဖိခ်လိုက္သည္။ […]
မလည္မရူပ္မေလး
`ေခြးေတြ.. ရွင္တို့ … ေခြးေတြသိလား´ `အငုံ´ ငယ္သံပါေအာင္ၾကဳံးေအာ္ျပစ္လိုက္ေသာ အသံေလးက တိုက္ႀကီးအတြင္း ဗုံးေပါက္ကြဲသလို ျမည္ဟီးသြားေလသည္။ အငုံေမေမ၊ ပြင့္က ခပ္ေဝးေဝးေရာက္ေနေသာ ထမီကို ကေယာင္ကတမ္းဆြဲယူၿပီး ေျခမွစြပ္၀တ္ခါ၊ ေျပက်ေနေသာ ဆံပင္ကို ကပိုကရို ထုံးဖြဲ႕သည္။ နို့ႏွစ္လုံးအေပၚသို့ အလိပ္လိုက္ေလးတက္ေနေသာ ဘရာစီယာကို အတင္းဆြဲခ်ၿပီး အုံႀကီးထြားႀကိဳင္းေသာ နို့ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဖုံးဖီကာကြယ္သည္။ ဦးဦးသံဒိုင္က ပုဆိုးကို ေကာက္၀တ္ၿပီး တံခါး၀သို့ သုတ္ေျခတင္ရန္ေျခလွမ္းျပင္လိုက္သည္။ `လူယုတ္မာႀကီး.. ရွင္ျပသနာတတ္သြားခ်င္လား. ထိုင္စမ္း.. ဘယ္မွမသြားနဲ႔´ ေျခာက္ေပးနီးပါးထြားႀကိဳင္းေသာ ကိုသံဒိုင္က (၁၆)ႏွစ္သမီးေလးအငုံ၏ အဆိုကို ေလးစာရိုက်ိဳးစြာ လိုကနာရွာသည္။ `အကုန္.. ေစာက္ရွက္ကြဲကုန္မယ္´ အငုံက နာဇီဟစ္တလာမ်က္ႏွာျဖင့္ ဟိန္းေဟာက္သည္။ ပြင့္က ရွက္လြန္း၍ မ်က္ႏွာကို လက္ဝါးႏွစ္ဖက္ျဖင့္အုပ္ခါ တရွုံရွုံငိုေနရွာသည္။ `ၾကည့္ပါအုံးရွင္.. ဒါ.. ဧည့္ခန္းရွင့္.. […]
ေတြ႕ဆံုႀကံဳကြဲ
က်ေတာ္ ၁၀ တန္းေအာင္ေတာ့သန္လ်င္ GTC မွာ civil တက္ခြင့္ရပါတယ္… အထင္ေတာ့မႀကီးလိုက္နဲ႔ေနာ္ လိုက္လို႔ရတာဗ်…မိဘေတြေက်းဇူးေလ… သူတို႔ကေတာ့ သူတို႔သားေလးကို အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္ပါေစေတာ့ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ ပိုက္ပိုက္ေတြအကုန္ခံတာေပါ့… ဒါေပမဲ့ က်ေတာ္က ဘိလပ္ေျမနဲ႔ ႐ြံ႕ေတာင္ေသေသခ်ာခ်ာခြဲတက္တဲ့ေကာင္မဟုတ္ဘူး… စိတ္ေတာ့သိပ္မညစ္ပါဘူး… ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ေသေသခ်ာခ်ာဝါသနာပါတဲ့ဟာ မွမရွိတာ… တက္ဆိုေတာ့လဲ တက္ရတာေပါ့ ေနာ့္… အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့၁၀ တန္းၿပီးလို႔ကဲခဲ့တဲ့ အရွိန္ေတြေတာင္ မပ်ယ္ေသးဘူး… ကဲ … ဘာလိုလိုနဲ႔ ေက်ာင္းစတက္ရမဲ့ေန႔ေရာက္လာေရာ…ေက်ာင္းကိုေတာ့ ၁ ခါ ၂ ခါ ေရာက္ဘူးပါတယ္… ခတ္ဆုတ္ဆုတ္နဲ႔ ၿမိဳ႕သစ္ေတြကမူလတန္းေက်ာင္းသာသာပဲရွိတယ္ဗ်… ဒါနဲ႔မ်ား GTC တဲ့ … ထားပါ… ဒီေန႔ေက်ာင္းစတက္ရမယ္ဆိုေတာ့နည္းနည္းေတာ့စိတ္လြဳပ္ရွားမိတယ္ … လူေျပာမ်ားတဲ့ တကၠသိုလ္ ဆိုတာ ဘာႀကီးပါလိမ့္ေပါ့ … ဒီလိုပဲ စU္းစားရင္း စU္းစားရင္း နဲ႔ေလွ်ာက္လာလိုက္တာလမ္းထိပ္ေက်ာင္းကားစီးရမဲ့ ေနရာကိုေတာင္ […]
ဆႏၵေတြျပင္းထန္
“….မမေအး…..မမေအး…..” ၁၈ႏွစ္ ၁၉ႏွစ္ခန႔္ရွိအသားျဖဴျဖဴ…….လူ ရည္ေခ်ာေလးေမာင္ေမာင္ အိမ္အေပၚထပ္သို႔ အေျပးအလြြားတက္လာရင္း ႏြဳတ္မွတေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ေခၚလိုက္သည္။ “…ဟဲ့…ေသနာေလး….ဘာျဖစ္လို႔ဒီေလာက္ေအာ္ႀကီး ဟစ္က်ယ္လုပ္ေနရတာလဲ…. …..ငေမာင္…..” အခန္းတစ္ခုထဲမွ အသားညိဳညိဳအသက္ ၂၅ ႏွစ္ခန႔္ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ေတာင့္တင္း လွပသူေလးတစ္ေယာက္ ထဘီရင္လ်ားခါ လက္မွဘီးတစ္ေခ်ာင္းကိုကိုင္ၿပီး ေခါင္းၿဖီးရင္းထြက္လာသည္။ ေအးေအးေမာ္သည္ ေမာင္ေမာင္ႏွင့္ေမာင္ႏွမဝမ္းကြဲေတာ္စပ္ၿပီး တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ေမာင္ေမာင္သည္ ေတာမွေန၍ ၿမိဳ႕ေက်ာင္းလာေနျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုလည္း ကိုးတန္းေအာင္စာရင္းထြက္သည့္အခ်ိန္ျဖစ္ၿပီး စာေမးပြဲေအာင္သျဖင့္ ဝမ္းသာအားရစြာ အိမ္သို႔ျပန္လာျခင္းပင္။ “….က်ေနာ္ စာေမးပြဲေအာင္တယ္ဗ်…ဟားဟား….” “…..ဟဲ့….ဟဲ့….ငေမာင္….နင္ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္…..” “….ဟားဟား….ေပ်ာ္လြန္းလို႔ခင္မ်ာ……ဝမ္းသာလြန္းလို႔ ကိုယ့္အမကိုယ္ဖက္တာဘဲဟာ……..”။ ေမာင္ေမာင္သည္ ဝမ္းသာအားရစြာျဖင့္ပါးစပ္မွ တတြတ္တြတ္ေျပာဆိုရင္း ေအးေအးေမာ္ကို ေပြ႕ဖက္ေမြြ႕ရမ္းလိုက္သျဖင့္ ေအးေအးေမာ္ခမ်ာ ကုတင္ေပၚသို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံးပက္လက္လန္လဲက်သြားရရွာသသည္။ ထဘီမွာလည္း ေလ်ာ့၍ ေနမထိေလမထိသျဖင့္ ဝင္းဝါေနတဲ့ေ႐ြြရင္အစုံပါ ေပၚသြားရရွာသည္။ “….အိုး…..ငေမာင္…..နင္ေတာ္ေတာ္ျမဴး…ဒီမွာ လုံခ်ည္ေတာင္ကြၽတ္ကုန္ၿပီဟဲ့….” ယင္းကဲ့သို႔ ေအးေအးေမာ္ကေျပာလိုက္သျဖင့္ ေမာင္ေမာင္သည္…လူးလဲထလိုက္ၿပီး ေျပေလ်ာေနေသာ သူမရဲ႕ထဘီကိုအေပၚသို႔ျပန္လည္ဆြဲတင္ေပးလိုက္ရာမွ […]
ငတ္ျပီေပါ့
က်ေနာ္ခြင့္တင္တာမရဘူးလို.မန္ေနဂ်ာေကာင္ကဇြတ္ျငင္းဆန္ေနေတာ့ စိတ္ကေတာ္ေတာ္ေလးတိုစျပဳလာတယ္။ ေအပရယ္လဆိုႏွစ္တိုင္း က်ေနာ္ခြင့္တစ္လယူပီးျပန္ေနၾကဗ်။ အရင္မန္ေနဂ်ာကုလားျဖဴမ လက္ထက္ကေအးေဆးပဲ။ ၂ခါေျပာစရာမလိုဘူး။ ခုတ႐ုတ္ေကာင္ကေတာ္ေတာ္လက္ေပါက္ကတ္၊ေျပာ ရဆိုရခက္ေနတယ္။ ေသာက္ပုံမလာတဲ့ မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္ ကုလားျဖဴစကားထစ္အထစ္အနဲ႔ ႐ုံးခန္းထဲမွာ လုံး၀ခြင့္မေပးႏိုင္ဘူးဆိုပီးေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္လုပ္ေနတယ္ေလ။ တျခား႐ုံးသူ႐ုံးသားေတြ ၀ိုင္းၾကည့္ေနေတာ့ ပိုပီးခံရခက္လာပီ။ ပိုဆိုးတာက ၀ိုင္းၾကည့္ေနတဲ့အထဲမွာ က်ေနာ့္ခခေလး၂ေယာက္ပါေနေတာ့ ေနာက္ဆုတ္လို.မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုတာေသခ်ာေနပီေလ။ ဒီႏိုင္ငံကခ်ယ္နယ္ေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ားကိုထုတ္လြြင့္ေပးေနတဲ့ ႐ုပ္သံဌာနတစ္ခုမွာ က်ေနာ္အလုပ္လုပ္ေနတာ၄-၅ႏွစ္ေလာက္ရွိပီဗ်။ ေျမေအာက္ကို၅ထပ္ေလာက္တူးပီးေဆာက္ထားတဲ့ စတူဒီယိုေတြမွာ ဆက္တင္ေတြဆင္ပီး ႐ိုက္ကူးေရးလုပ္တဲ့ေနရာမွာေပါ့။ အလုပ္ လုပ္ေနတယ္လို.မထင္ရပဲ.. ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ြြင္႐ြြင္ေလးေနလာတာၾကာလာပီ။ ခုအသစ္ေရာက္လာတဲ့မန္ေနဂ်ာေကာင္နဲ.အဆင္မေျပ လာေတာ့ စိတ္ကကုန္စျပဳလာပီဗ်ာ။ အဆက္မျပတ္ ပူညံပူညံလုပ္ေနတဲ့ တ႐ုတ္ေကာင္ကိုလက္၀ါးကာျပလိုက္ရင္း ေဘာင္းဘီေနာက္အိတ္ထဲက ပိုက္ဆံအိတ္ကိုဆြဲထုတ္၊ အလုပ္သမားမွတ္ပုံ တင္ကဒ္ျပားကို သူ.ေရွ.ကစားပြဲေပၚပစ္တင္ေပးလိုက္တယ္။ လည္ပင္းမွာဆြဲထားတဲ့ ၀န္ထမ္းကဒ္ျပားကိုပါ ပစ္ေပးလိုက္ရင္း ငါထြက္တယ္ကြာလို႔အျပတ္ေျပာလိုက္တယ္။ တစ္ခုခုဆက္ေျပာဖို႔ ျပင္ေနတဲ့ သူ႔မ်က္နာေရွ.မွာ လက္ညႇိဳးေလးရမ္းျပပီး ေအာင္ႏိုင္သူအၿပဳံးနဲ႔႐ုံးခန္းထဲကထြက္လာခဲ့ပီး တစ္ဖက္ခန္းမွာရွိတဲ့ စားေသာက္ခန္းထဲမွာ […]
အန္တီနန္း
ပထမဦးဆုံးအေတြ႕အႀကဳံလို႔ ေျပာရေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေစာ္မလုပ္ဘူးတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ ဖာခ်ဘူးေနၿပီ။ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ နဲ႔ ဘယ္လို ဖာခ်ဘူးတာလဲ လို႔ ေမးရင္ အေပါင္းအသင္းနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ ေကာင္းမြဳေၾကာင့္လို႔ပဲ ေျပာရေတာ့မယ္။ အကိုဝမ္းကြဲတေယာက္က ငေတဗ်၊ သူက ကြၽန္ေတာ့္ထက္ အသက္ႀကီးေပမဲ့ စာေမးပြဲခဏခဏက်လို႔ အတန္းလာတူေနၿပီး သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနတာ၊ သူ႔ေၾကာင့္ပဲ ကိုးတန္းေလာက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္အရက္ေသာက္တတ္ၿပီ၊ ေသာက္တယ္ ဆိုတာကလည္း သီတင္းကြၽတ္၊ တန္ေဆာင္တိုင္ ပြဲေတြ ေလာက္မွ ပါ။ ဖာလည္း သူတို႔ေပးေကြၽးလို႔ စားခဲ့ဖူးၿပီ။ ဖာခ်တယ္ ဆိုတာလည္း ေမွာင္ထဲ မွာ မ်က္ႏွာေတာင္ ေသျခာမျမင္ရတာမ်ားပါတယ္။ အကိုဝမ္းကြဲနဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက ဖာေခၚၿပီး ခ် ရင္းက ကိုယ့္ကို ရွင္ျပဳေပးရေအာင္ ဆိုၿပီး အခန္းထဲ ထည့္ေပးလိုက္ရင္းက သူတို႔ေခၚတိုင္း ဝင္ခ်မိတာပါ။ […]
အဖိုးတန္မ်ိဳးမွန္
ေႏြ၏ အေငြ႕အသက္တို႔ စတင္လာၿပီျဖစ္ေသာ မတ္လ၏ ေနာက္ဆုံးရက္တစ္ရက္….။ လူကိုက္ဖူးေသာ က်ားသည္ ပိုမို ရဲတင္းသည့္ပမာ အေတြ႕အႀကဳံ စုံေသာ ေယာက်္ားတို႔၏ ရမ္းကားမြဳသည္ မိန္းမတိုင္း အတြက္ အထူးသျဖင့္ ေယာက္်ားတို႔အေပၚ အထင္ႀကီးတတ္လြန္းသည့္ မိန္းမသားမ်ား အဖို႔ အလြန္ပင္ အႏၲရာယ္ ႀကီးမားလွေပသည္..။ “ အရက္တစ္လုံးနဲ႔ အ႐ြက္သုတ္ တစ္ပြဲ ေပးပါဗ်ိဳ႕…” မနီတစ္ေယာက္ အဝင္ေပါက္ဘက္ ကို ေက်ာေပးလိုက္ရင္း ကိုယ္ကို တေစာင္းလွဲလ်က္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေယာက္်ားတို႔အေၾကာင္း စာအုပ္ကို စိတ္ပါဝင္စားစြာ ဖတ္ေနစဥ္ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီး အရက္ေသာက္မည့္သူက ေရာက္ခ်လာသည္..။ ေရခ်ိဳး ၊ အဝတ္ေလွ်ာ္ ၊ ကေလးသိပ္ၿပီး ေန႔လည္ေန႔ခင္း စာအုပ္ဖတ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္..။ ဒီစာအုပ္ကို သူ႔ေယာက္်ား ကိုခင္ေမာင္ျမင့္က ဖတ္ဖို႔ ေပးထားသည္မွာ […]
မမရဲ႕လိုအင္
ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ရဲ႕ ေဆာင္းတြင္း .။ ၿခံထဲမွာ မင္းလတ္ ကင္းတာ၀န္က်ေနသည္ ။ ညဥ့္နက္လာေလ ေအးလာေလမို႔ မင္းလတ္ဂ်ာကင္ကို လည္ပင္းအထိ ဇစ္ဆြဲတင္လိုက္သည္ ။ ေသနတ္ကို ဘယ္လက္နဲ႔ ပိုက္ထားရင္း ညာလက္နဲ႔ အျပာရင့္ေရာင္ ေတာေဆာင္းဦးထုပ္ကို ေရွ႕ကိုငိုက္ငိုက္ ဆြဲခ်သည္ ။ အိမ္ႀကီးဆင္၀င္ေအာက္မွာ သူရပ္ေနရင္း မေန႔က ညေစ်းတန္းမွာ ေတြ႕လိုက္တဲ့ ေကာင္မေလးအေၾကာင္း ေတြးေနသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ေခ်ာတဲ့ ေကာင္မေလး ။ အသားျဖဴလြန္းတဲ့ အဲဒီေကာင္မေလးရဲ႕ ပါးျပင္ေလးေတြက ေအးလြန္းေနတဲ့ ရွမ္းျပည္ေဆာင္းေၾကာင့္ နီရဲတြတ္ေနၾကသည္ ။ ပအို႔မေလးလား . .ရွမ္းမေလးလား ။မေန႔ညက မင္းလတ္ ျမင္ျမင္ခ်င္း ဒီေကာင္မေလးကို ႀကိဳက္သြားသည္ ။ တာ၀န္နဲ႔သာ မဟုတ္ရင္ ေကာင္မေလးေနာက္ကို လိုက္မိမွာ ေသခ်ာသည္ […]
လစ္မစ္
“အင္း အခုေခတ္က ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ ေျပာင္းလဲသြားၿပီကြ” ယမင္း တေယာက္ ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ေျပာလိုက္သည့္ စကားတပိုင္းတစ အိမ္ေနာက္ဖက္ဝရံတာမွ ၾကားလိုက္ရသည္။ သူ႔ေယာက္်ား ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္ႏွင့္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းအရင္း ေက်ာ္မင္းသန္း တို႔ အိမ္ေနာက္ဖက္ဝရံတာ က ကုလားထိုင္ေတြမွာ ထိုင္လို႔ ဘီယာေသာက္ရင္း စကားေျပာေနၾကသည္။ ယမင္းက ေရခဲသေသတၱာထဲမွ ဘီယာပုလင္းသုံးလုံးကို ဆြဲထုတ္လာရင္း သူတို႔ စကားဝိုင္းသို႔ ဝင္လိုက္ေလသည္။ “ဘာေတြ ေျပာင္းလဲ သြားတာလဲ ကိုကို” “ဟား အေတာ္ပဲ ဘီယာကုန္သြားတာနဲ႔” ကိုကိုမ်ိဳးေသာ္္က ယမင္းရဲ႕ ေမးခြန္းကို မၾကားခ်င္ဟန္ေဆာင္ၿပီး သူ႔လက္ထဲက ပုလင္းခြံကို ေအာက္ခ်လိုက္ကာ ယမင္းဆီမွ ဘီယာတလုံးကို လွမ္းယူလိုက္ေလသည္။ “ကဲ ဒါကေတာ့ ငါ့ရဲ႕ အိပ္မက္နတ္သမီးေလးပဲ၊ ငါတို႔ ေသာက္စရာကုန္သြားတာနဲ႔ အခ်ိန္မွီဘီယာတန္းၿပီးလာပို႔တာပဲေလ ဟဲဟဲ” “ကိုကို က […]
အားတိုင္းယားတိုင္း
ခ်ယ္ရီလူမွန္းသိခါစထဲကေျခေမြြးမီးမေလာင္လက္ေမြြးမီးမေလာင္ေနလာခဲ့ရတာ ကံတရားေကာင္းတယ္ပဲေျပာရမလား ႏွစ္ဖက္ေသာအဖိုးအဖြားေတြရဲ႕တစ္ဦးထဲေသာေျမး ေဖေဖေမေမရဲ႕အသည္းေက်ာ္တစ္ဦးထဲေသာသမီးေလးေပါ့ ဒီလိုနဲ႔အခ်ိန္တန္အ႐ြယ္ေရာက္လူလားေျမာက္လာတဲ့အခါမွာ မိန္းခေလးတို႔ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့အဖုအေဖာင္း အမို႔အေမာက္႐ြိဳက္ဖိုႀကီးငယ္အသြယ္သြယ္နဲ႔ျမင္သူတကာသြားေရက်ေအာင္ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကအခ်ိဳးအစားေျပျပစ္ၿပီးလွပေနပါတယ္ ခ်ယ္ရီ လဲေက်ာင္းၿပီးေရာ မိဘေတြကသမီးေလးေနာင္ေရးအတြက္ သူ႔မိတ္ေဆြသားနဲ႔အိမ္ေထာင္ခ်ေပးပါတယ္။ ခ်ယ္ရီလဲလင္ေယာက္်ားရဲ႕ၿမိဳ႕(ရန္ကုန္ၿမိဳ႕)ႀကီးကို အေဖအေမေတြရွိ႕တဲ့ဟိုးျမန္မာႏိုင္ငံအစြန္အဖ်ားၿမိဳ႕ေလးကလိုက္လာရတာေပါ့ ေဆြမ်ိဳးအသိကလဲမရွိ ေယာက္က်ားကလဲ ခုမွေတြ႕ဘူးတာ မိဘေပးစားလို႔သာယူရတာ ခ်စ္တာမွမဟုတ္တာ မဂၤလာဦးညဆို လို႔သူမ်ားေတြလိုၾကင္ၾကင္နာနာမရွိခဲ့ပါဘူး။ အိပ္ယာေပၚစေရာက္ ထဘီလွန္ၿပီးဖုန္းဖုန္းဆိုႏွစ္ခ်က္ေလာက္ေဆာင့္ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ ကိုယ့္မွာေတာ့ဟာတာတာႀကီးဆက္လုပ္ေပးလို႔လဲမေျပာခ်င္ သူ႔ၾကည့္ေတာ့လဲအိပ္ေနၿပီ အဲ့တာနဲ႔ခ်ယ္ရီလဲနားလည္ေပးပါတယ္သူမူးေနလို႔မနက္မိုးလင္းေတာ့ေျပာပါတယ္။ ကိုယ္ညကမူးေနလို႔မ်ားသြားတယ္ sorryတဲ့ ရပါတယ္ ရွင္ေသာက္တာကေသာက္ေပါ့ေလ်ာ့ေသာက္ေပါ့ သူက ‘ရွင္တဲ့လာ ခ်ယ္ရီရယ္’ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လက္ထပ္ၿပီးၿပီေလ ရွင္လို႔ပဲေခၚအုံးမွာလား တဲ့’ ‘ဘယ္လိုေခၚေစခ်င္လို႔လဲ’ ရွင္မဟုတ္ရင္ၿပီးေရာ’ ‘ကို’ဟင္ ဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္။ ‘ကို’ လို႔ ဟားး ေပ်ာ္လိုက္တာကြာ’ ‘အဲ့တာမို႔လို႔ခ်စ္ရတာ’ ‘ဘယ္တုန္းကခ်စ္တာလဲ’ ‘ဟိုးး ခ်ယ္ရီခေလးဘဝထဲက’ ‘ဟြန္း လူညာဂ်ီးးးဟုတ္လဲဟုတ္ဘဲနဲ႔’ တကယ္ေျပာတာ အဲ့တာမို႔ခ်ယ္ရီေက်ာင္းၿပီးတာနဲ႔လက္ထပ္ဖို႔မိဘေတြကိုအပူကပ္ရတာ ‘ေအာ္ ဒီလိုလား’ ဟုတ္တယ္ […]