News

ထူးပုိင္ေရ… မနက္ဖန္က်ရင္ မင္းအေဖ ရိွရာ လားရိႈးဘက္ကို လိုက္ရမယ္… ကားနဲ႔ပဲ သြားမွာ ဆိုေတာ့ လမ္းမွာ တစ္ည အိပ္ရမယ္ကြ… ေမေလးကေတာ့ မႏၱေလးမွာ တစ္ည ဝင္အိပ္မယ္ စဥ္းစားထားတယ္… မႏၱေလးည ေလွ်ာက္လည္ၾကတာေပါ့… မင္း… အထုပ္အပိုးေတြ ေမေလး ျပင္ေပးထားတယ္… မင္းလည္း စာေမးပြဲ ျပီးေနျပီဆိုေတာ့… ေအးေဆးပဲမလား…” “ဟုတ္… ေမေလး… ေအးေဆးပါပဲ… အေဖက ဘာလို႔ ေခၚတာလဲဗ်…” “ေၾသာ္… သူလည္း တို႔ေတြနဲ႔ ခြဲေနရတာ ၄ လ ေလာက္ ရိွေတာ့ လြမ္းလို႔ ေနမွာေပါ့… မင္းလည္း ေက်ာင္းျပီးတာနဲ႔ တခါထဲ ေခၚလိုက္တာ… ဘာလဲ… ရည္းစားေတြ လြမ္းက်န္ခဲ့မွာ စိုးလို႔လား…” “ဟုတ္တယ္… ေမေလးရ… ေစာေစာ ေျပာေရာေပါ့ဗ်ာ… […]

ကဲ ဗ်ာ ေျပာ ေတာ့ မယ္ ခယ္မဆိုတာ လိုက္ပြဲေတာ့ မၾကံဳ ဖူးေသးဘူး မရီးကိုေတာ့ ဖုတ္လိုက္ရတယ္ ကၽြန္ေတာ္ နဲ ့ကၽြန္ေတာ့မရီးက ကၽြန္ေတာ္ ့ထက္ အသက္ တစ္ႏွစ္ေလာက္ ပဲ ၾကီးတယ္ ဗ် ကၽြန္ေတာ့အစ္ကို ရဲ ့မိန္းမ ေလ အစ္ကိုနဲ ့က အသက္ ရွစ္ ႏွစ္ေလာက္ငယ္တယ္ ေနတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ျခံဝင္းထဲ က တိုက္တစ္လံုး မွာ ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကို မိသားစု က ခဏေနတယ္ ခဏဆိုေပမဲ ့2 ႏွစ္ေလာက္ ေနသြားတယ္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ျခံထဲ ကတိုက္ အေသးတစ္လံုးကလည္း လြတ္ေနတာေလ မရီးကလဲ ေတာင့္ေတာင့္ျဖဴ ျဖဴ ၾကီး ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က […]

တကၠစီ တစ္စီး လမ္းေဘး သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္တြင္ ရပ္ထားသည္ ။ ကားေပၚတြင္ေတာ့ တကၠစီ ဒရိုင္ဘာႏွင့္ ေနာက္ခန္းတြင္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၀တ္စားထားေသာ အမ်ိဳးသား တစ္ဦး ။ နာရီ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခုႏွစ္နာရီခြဲသာသာရွိေသးသည္ ။ ကားဘက္မွန္ထဲ ကို ခနခန လွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနမိသည္ ။ မၾကာပါ …. အျဖဴအစိမ္း၀တ္စံုေလးနဲ႕ ျခင္းေတာင္းေလးဆြဲလာေသာ ဆရာမ တစ္ေယာက္ ျဖတ္ေလ်ာက္လာသည္ ။ ဆရာမ က ကားတံခါးနားအေရာက္ ေျခအစံု ရပ္တန္႕သြားကာ ေဘးဘီသို႕ တစ္ခ်က္ ေ၀့၀ိုက္ၾကည့္ပီး ကားတံခါးေလး ဖြင့္ကာ ၀င္လိုက္သည္ ။ “ေမာင္ ….ေစာင့္ေနတာ ၾကာပီလား “ “မၾကာေသးပါဘူး အခုေလးတင္ပဲ ေရာက္တာ ေက်ာင္းကို ခြင့္တိုင္လာခဲ့တယ္မလား “ “ဟုတ္ […]

ျမိဳ႕ျပရဲ႕မြန္းက်ပ္မွဳနဲ႔အတူ ရံုးကအျပန္ ဘတ္စ္ကားတိုးစီးရတဲ့ဘဝကို မင္းမင္းစိတ္ကုန္လွျပိ..ရန္ကုန္သားျဖစ္ေပမယ့္ ၄လႊာက ကြန္ဒို ခန္းေလးသာ ငွားေနနိုင္သည္.. အိမ္ေရာက္ေတာ့ပင္ပန္းမွဳေတြနဲ႔ အိပ္ယာေပၚပစ္လွဲျပိး အေတြးနယ္ဆန္႕လိုက္သည္.. မနက္ျဖန္ဆိုနယ္ျပန္သြားတဲ ဇနိးေလး ျမတ္ႏိုးျပန္ေရာက္မည္.. အိမ္ေထာင္က်ျပိး ၃ ႏွစ္ ေလာက္ထိ လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုးကေလး မယူဘဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနၾကသည္.. ပိုက္ဆံလည္းပိုစုမိေအာင္ျဖစ္သည္.. ျမတ္ႏိုးက ရွမ္း ဗမာ ကျပားျဖစ္သည္.. အသားအရည္ျဖဴေဖြးျပိး ကိုယ္လံုးထည္ေတာင့္သည္.. နုိင္ငံျခား ကုမၼဏီ တစ္ခုမွာလုပ္ေသာေၾကာင့္ အလုပ္ခ်ိန္တြင္ ဘေလာက္စ္အက်ီ ၤအျဖဴႏွင့္ စကပ္တိုတိုကိုသာ ဝတ္ဆင္ရသည္.. ခေလးလည္းမယူေသး ဂ်င္ လည္းပံုမွန္ကစားေသာ ျမတ္ႏိုးကိုယ္လံုးကိုၾကည့္ျပိး ရံုးက ေယာက်ာၤးေလးေတြ ပစ္မွားေနၾကတာ မင္းမင္းလည္းရိပ္မိသည္.. သို႔ေသာ္ ကိစၥမရွိ ျမတ္ႏိုးက ပိုက္ဆံရွာဖို႔ကလြဲျပိး ဘာမွစိတ္မဝင္စားေသာေၾကာင့္ မင္းမင္း ကစိတ္ခ်ျပိးသား.. ျမတ္ႏိုးနဲ႔လက္ထပ္ျပိးကတည္းက ေန႔တိုင္းပံုမွန္လိုးျဖစ္သည္.. မင္းမင္းကိုသိပ္ခ်စ္တဲ့ ျမတ္ႏိုးက […]

အာစီတစ္ထပ္တိုက္ေလးက အၾကမ္းထည္ၿပီးေတာ့မည္။ ကန္ထ႐ိုက္တာက ဦးေအးေမာင္ျဖစ္သည္။ ဦးေအးေမာင္မွာ အရင္ကလက္သမားဆရာ၊ ပန္းရံဆရာႀကီးျဖစ္သည္။ သူကအမ်ားေတြလို လက္သမားသီးသန႔္၊ ပန္းရံသီးသန႔္ ကြၽမ္းက်င္တာမ်ိဳးမဟုတ္ေပ။ လက္သမားလုပ္ငန္းေကာ၊ ပန္းရံလုပ္ငန္းပါ ကြၽမ္းက်င္တာျဖစ္သည္။ ဆက္ဆံေရးေကာင္းမြန္မႈ၊ အလုပ္တြင္ေစ့စပ္ေသခ်ာမႈ၊ ပိုင္ရွင္အေပၚ ေစတနာေတြထားမႈေတြေၾကာင့္ လူေတြက သူ႔ကိုတျဖည္းျဖည္း ယုံၾကည္စိတ္ခ်လာၿပီး အေဆာက္အဦးတစ္ခုလုံးကို `ဝ´ ကြက္အပ္သည္အထိ ျဖစ္လာကာ ဦးေအးေမာင္ တစ္ေယာက္ ကန္ထ႐ိုက္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာသည္။ “ ေမာင္ေက်ာ္ေရ………ေမာင္ေက်ာ္ ” “ လာၿပီဆရာ…… ” ဦးေအးေမာင္၏ ေခၚသံေၾကာင့္ ေပႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းျဖစ္ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာ အသက္(၂၅)ႏွစ္အ႐ြယ္ ေလာက္ရွိေသာ လူငယ္တစ္ဦးက ဦးေအးေမာင္၏ အနားသို႔ေရာက္လာသည္။ “ ငါအမိုးျပားဝယ္ဖို႔သြားဦးမယ္………….လွသန္းကို ေခၚသြားမယ္….မင္းဒီမွာေနလိုက္ဦး…” “ ဟုတ္ကဲ့ဆရာ… ” ေမာင္ေက်ာ္မွာ လက္သမားလည္းမဟုတ္၊ ပန္းရံလည္းမဟုတ္၊ ကန္ထ႐ိုက္တာ ဦးေအးေမာင္၏ လက္ေထာက္တပည့္ […]

ကြၽန္ေတာ့္ဘဝမွာေမ့မရနိုင္တဲ့ျဖစ္စဥ္ႀကီးတစ္ခုကိုခင္ဗ်ားတို႔ကိုအစအဆုံးေျပာျပမယ္ဗ်ာ။ ေျပာသမွ်အားလုံးအမွန္ေတြခ်ည္းပဲ ေျပာမွာျဖစ္ေပမယ့္တခ်ိဳ႕အခ်က္အလက္ေတြကိုေတာ့ကြၽန္ေတာ့္လုံၿခဳံမႈအတြက္ထိန္ခ်န္ထားပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့၁ႏွစ္ေလာက္ကျဖစ္ခဲ့တဲ့အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုပါ။ ကြၽန္ေတာ့္မွာအရမ္းခ်စ္ရတဲ့ဇနီးေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ေခ်ာလဲေခ်ာတယ္။ေအးေအးေလးေနတတ္သူတစ္ေယာက္ေပါ့။ နာမည္ကဖူးေဝတဲ့။ကြၽန္ေတာ္တို႔ကခ်စ္သူေတြျဖစ္ၿပီးမွယူခဲ့ၾကတာမဟုတ္ပဲမိဘေပးစားလို႔ရခဲ့ၾကတာပါ။ သူ႕လိုျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကိုႀကိဳက္တဲ့လူေတြတၿပဳံႀကီးေပါ့။ဒါေပမယ့္ကြင္းေတြျဖစ္တာမ်ိဳးရည္းစားမ်ားတာမ်ိဳး ေတြမရွိဘူး။ကြၽန္ေတာ္တို႔မဂၤလာေဆာင္ေတာ့သူ႕အသက္က၂၄၊ကြၽန္ေတာ္က၂၈။   သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုတာကြၽန္ေတာ့္ကိုအားက်လိဳက္ တာမ်ားဘာေျပာေကာင္းမလဲ။ အရက္အတူတူေသာက္ၾကရင္ေဟ်ာင္ညီနိုင္၊မင္းကေတာ့တကယ့္ေစာက္ကံေကာင္းေကာင္ပဲဆိုၿပီးအၿမဲေျပာတာ။ ဒါေပမယ့္မိုက္မိုက္ရိုင္းရိုင္းေတြ”လိုးလို႔ေကာင္းလားတို႔၊ဖင္မခ်ဘဴးလားတို႔”ေတာ့မေမးရဲၾကဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့တစ္ခါကြၽန္ေတာ္မဂၤလာေဆာင္ၿပီး၁ပတ္ေလာက္မွာအရက္ေသာက္ၾကေတာ့ကြၽန္ေတာ္နဲ႕သိပ္မရင္းႏွီးတဲ့ ေကာင္တစ္ေကာင္ပါလာတယ္။ဘယ္သူနဲ႕သိၿပီးပါလာလဲေတာ့မသိဘူး။ဒါေပမယ့္အဲ့ေကာင္ကကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကိုသိေနတယ္။ သူကေျပာတာ”မင္းမိန္းမျဖဴျဖဴေတာင့္ေတာင့္နဲ႕ေခ်ာလဲေခ်ာဆိုေတာ့ဖင္ကုန္းခိုင္းၿပီးဖင္လိုးလိုက္ရရင္ဆိမ့္သြားမွာပဲ” လို႔လာေျပာေရာ။ကြၽန္ေတာ္လဲဘာေျပာေကာင္းမလဲစားပြဲအလယ္ကအရက္ပုလင္းနဲ႕ဒီေကာင့္မ်က္ႏွာကိုျဖတ္ျဖတ္ရိုက္တာ ၅ခ်က္ေလာက္ရွိမယ္ထင္တယ္။ပုလင္းေတာ့မကြဲဘူး။ေဘးကသူငယ္ခ်င္းေတြဝိုင္းဆြဲၾကတယ္။ေသြးေတြကိုအမ်ားႀကီးပဲ။ ေနာက္မွသိရတာဒီေကာင္လဲကြဲၿပဲကုန္လို႔ခ်ဳပ္လိုက္ရတယ္တဲ့။ဘာျပသနာမွေတာ့ထပ္မျဖစ္သြားပါဘူး။ အဲဒီကစလို႔ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမနဲ႕ပတ္သက္ၿပီးသူငယ္ခ်င္းေတြသိပ္မစရဲၾကေတာ့ဘူး။တကယ္ကကြၽန္ေတာ္ကလဲရင္းႏွီးေနတဲ့လူခ်င္းဆို အဲ့လိုအလြန္အကြၽံစရင္ေတာင္ဘာမွလုပ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ဒီေကာင္ကမသိပဲနဲ႕လာရိုင္းတာကိုး။ ကဲပါအဲဒါေတြကအျဖစ္အပ်က္ေသးေသးေလးေတြပါ။တကယ့္အျဖစ္အပ်က္အႀကီးဆီကိုဆက္ေျပာျပမယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ေယာကၡ္မႀကီးကေတာ္ေတာ္တင္းက်ပ္တဲ့လူ။   သူ႕သမီးကိုValintine day မွာပန္းစည္းေတြလာပို႔တဲ့ဆားဗစ္ကလူေတြကိုဆို တံခါးကိုမဖြင့္ေပးတာတဲ့။ၿပီးေတာ့သူ႕သမီးရဲ႕လက္ကိုင္အိတ္ကိုတကၠသိုလ္ေရာက္တဲ့အထိစစ္တုန္းတ့ဲ။ ေက်ာင္းပို႔ေက်ာင္းႀကိဳကိုေတာင္သူ႕သမီးကိုကားမေမာင္းခိုင္းပဲသူကိုယ္တိုင္မအားတဲ့ၾကားကလိုက္ပို႔တာ။ အ့ဲလိုအုန႔္ပုန္းမေလးျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေလးကိုကြၽန္ေတာ့္လိုတစ္ခါတစ္ေလအရက္ေသာက္၊ေဆးလိပ္ေသာက္တဲ့လူနဲ႕ဘာေၾကာင့္ သေဘာတူလဲဆိုတာစစခ်င္းေတာ့စဥ္းစားမရဘူး။ေနာက္မွသိရတာကကြၽန္ေတာ့္အေဖကသူ႕သမီးကိုသြားေတာင္းတာေတာင္ ထုံးစံမို႔လို႔သြားေတာင္းရတာ။တကယ္ကအေဖတို႔ကတကယ့္သူငယ္ခ်င္းအရင္းႀကီးေတြတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္စစခ်င္းစိတ္ပူလိုက္ေသးတယ္။ဒီေလာက္ေခ်ာတဲ့ေကာင္မေလးကရည္းစားေတြဘာေတြရွိမွာပဲေပါ့။ ဘာေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္နဲ႕႐ုတ္တရက္ႀကီးေပးစားတာလဲ။တျခားသူတို႔သေဘာမတူနိုင္တဲ့လူတစ္ေယာက္နဲ႕မ်ားျဖစ္ေနလို႔လားေပါ့။ ဒါေပမယ့္မဂၤလာေဆာင္ၿပီးေတာ့ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးကတကယ့္ကိုရွာမွရွားတဲ့အမ်ိဳးအစားေလးျဖစ္ေနမွန္းသိလိုက္ရတယ္။ မွတ္မိေသးတယ္။မဂၤလာဦးညမွာကြၽန္ေတာ္က”ဖူးေဝေရ…ရည္းစားပူေတြဘာေတြေတာ့မမိေနပါဘူးေနာ္” လို႔စသလိုလိုနဲ႕ေမးလိုက္ေတာ့သူ႕ပုံကတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးနဲ႕”ေၾသာ္မရွိပါဘူးအကို..”ဆိုၿပီးရွက္ရွက္နဲ႕ပဲျပန္ေျဖတယ္။ ေနာက္ရက္မ်ားမၾကာခင္မွာေတာ့ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးကြၽန္ေတာ့္ကိုေခၚပုံက”အကို”ကေန”ကို”ျဖစ္သြားတယ္။   ကြၽန္ေတာ္ထင္ထားတာကကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကိုျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ေတြေျပာၿပီးလိုးပစ္လိုက္မယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္မဂၤလာေဆာင္ၿပီးကတည္းကကြၽန္ေတာ္သူ႕သိကၡာကိုရွိန္ေနတာ။ညစ္ပတ္တာတစ္ခြန္းမွကိုေျပာမထြက္ဘူး။ သူကကြၽန္ေတာ့္ကိုရိုေသပါတယ္။ကြၽန္ေတာ့္ကိုသူၾကည့္တဲ့မ်က္ဝန္းေတြထဲမွာရိုေသမႈေတြေကာ၊အားကိုးမႈေတြပါရွိေနလို႔ ကြၽန္ေတာ္အဲ့အေျခအေနေတြကိုဖ်က္ဆီးမပစ္နိုင္ခဲ့ဘူး။ သူ႕ကိုကာမဆက္ဆံတာလည္းမဂၤလာဦးညကတည္းကၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းမဟုတ္ပဲပုံမွန္ေလာက္ပဲလုပ္ျဖစ္တယ္။ သူ႕ကိုညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ေတြလဲေျပာမထြက္ဘူး။ကြၽန္ေတာ္အားမရလြန္းလာရင္သူ႕ဆံပင္ညိုညိုႏုႏုေလးေတြကိုထိုးဖြေပးၿပီးလိုးတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကမ်က္ဝန္းညိုလဲ့လဲ့ေတြနဲ႕ေခ်ာသလိုသူ႕ခႏၶာကိုယ္ေလးကလဲကြၽန္ေတာ္စိတ္ကူးယဥ္ဖူးတဲ့အတိုင္းပဲ။ သူကကြၽန္ေတာ္လုပ္တိုင္းခံေပးေပမယ့္ကြၽန္ေတာ့္မွာသာသူ႕ကိုအရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႕”ငါ့ကိုမ်ားတဏွာေကာင္ႀကီးလို႔ထင္သြားမလား” ဆိုၿပီးမသိစိတ္ကအၿမဲစိုးရိမ္ေနခဲ့တာပါ။သူ႕ကိုကြၽန္ေတာ္ခ်စ္မိေနသလိုသံေယာဇဥ္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္အိမ္မွာပထမဆုံးအရက္ေသာက္တုံးက ”ဖူးေဝေရ…ကိုအရက္ေသာက္လို႔ရလား…အိမ္မွာပဲေသာက္မယ္ေလ” ဆိုေတာ့သူကသာမန္ေမးခြန္းတစ္ခုကိုၾကားလိုက္သလိုပုံမ်ိဳးေလးနဲ႕ပဲ ”ကိုေသာက္ခ်င္ေသာက္ေလ…အမ်ားႀကီးေတာ့မေသာက္နဲ႕ေပါ့”လို႔ျပန္ေျပာတယ္။ (တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္စည္းကမ္းနဲ႕ေနလာတဲ့မိန္းကေလးကကြၽန္ေတာ္အရက္ေသာက္တာဘာမွမျဖစ္လို႔အံ့ၾသတာပါ) ကြၽန္ေတာ့္မွာေပ်ာ္လိုက္တာ။သူ႕မ်က္ႏွာမ်ားမႀကိဳက္တဲ့ပုံမ်ိဳးျဖစ္သြားမလားထင္ေနတာ။ေျပာၿပီးမွမွားၿပီထင္ေနတာ။ အဲ့ဒါေလးေတြကသူနဲ႕ကြၽန္ေတာ့္ၾကားမွာေခ်ာေမြ႕တဲ့ဆက္ဆံေရးတစ္ရပ္ျဖစ္ေစခဲ့တာေပါ့။ […]