News

ချို မြင်လိုက်ရသော မြင်းကွင်းကြောင့်ငထက်ကို အရမ်းစိတ်ဆိုးသွားသည်မိမိ ပြန်ပေးသော ဘောင်းဘီ ကို တန်ဖိုးမထားတစ်ကယ်ဆိုလျှင် အဲ့ဘောင်းဘီ ပြပြီး မိမိကိုအကျပ်ကိုင် လိုးလို့ ရသည် မဟုတ်လားအဲ့လိုဖြစ်အောင်ကို ဒီက တမင်ပေးထားတာ ဒင်းက နားမလယ်တာပဲလားနားမလယ်လဲမမခိုင်ကရော ဘာလို့ဒါ မျိုးတွေအိုကွာတွေ့ကြပီ ပေါ့ မနက်ဖြန် လင်ကလဲ ခရီးထွက်မည် အမကလဲ ကျူရှင်ဆိုတော့ချိ မမခိုင် ပြန်အထွက် ဆောင့်ပြီး ရေဆေးကာဘောင်းဘီ ကို ပြန်ယူ ထားလိုက်လေသည်မနက် ၁၀နာရီ ကျော်ငထက် အိပ်ရာကနိုး နိုးချင်း မျက်နှာသစ်ရန် အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာတော့ မမချို ထမင်းစားခန်းတွင်ထိုင်နေသည်တီလေး မောနင်းပါအေးမျက်နှာသစ်ပြီး မမ နဲ့ အပြင်မှာတစ်ခုခု သွားစားရအောင် မြန်မြန် လုပ်နော် နေ့လယ်စာအတွက်ဈေးလဲ ဝယ်ရဦးမယ်မျက်နှာသစ် အဝတ်စားလဲပြီးမမ ခိုင်ရော တီလေးကျူ ရှင် […]

အခုတလော ကျူပ်လည်း ခရီးတွေ တောက်လျှောက်ထွက်နေရတယ်။ သွားရတာကတော့ အလုပ်ကိစ္စဘဲ ပစ္စည်းတွေပို့လိုက် ယူလိုက်နဲ့ ဆက်တိုက်ကို ခရီးသွားနေရတာ။ ခရီးကလည်းနီးနီးလေးမဟုတ်ဘူး ပြည်နယ်တခုကနေ နောက်ပြည်နယ်တခုကို သွားရမှာဖြစ်လို့ ကားကနှစ်ဆင့်စီးရမှာ။ မနက်ခြေက်နာရီသွား ညနေ ခွန်နှစ်နစ်နာရီ ရောက်အောင်စီးရတာ ဆိုတော့ တနေကုန်ဘဲ။ ကျူပ်လည်း အဝတ်နှစ်စုံ သုံးစုံကို လက်တော့ပ်အိပ်ထဲထည့် ဖုန်းအားသွင်းကြိုးနဲ့ ပါဝါဘန့် လေးထည့်ပြီး မနက်သွားဖို့ အတွက် အဆင်သင့်ပြင်ဆင်လိုက်တယ်။ နောက်တရက်မနက် ငါးနာရီခွဲလောက် အိပ်ရာထပြီး ရေမိုးချိုး အဝတ်တွေလဲပြီး မနက်စာစားပြီး စီးကရက်တလိပ်ခဲနေတုန်း လမ်းထိပ်ကနေ သူဌေးရဲ့ကားက ကျူပ်ကို ဂိတ်လိုက်ပို့ပေးဖို့ ဟွန်းတီးပြီးခေါ်တော့ ကျူပ်ရဲ့အိတ်ကိုလွယ်ပြီး သူဌေးရဲ့ကား ရှိရာကိုသွားပြီး သူဌေးရဲ့ကားပေါ်ထိုင်လိုက်တယ်။ မနက်စောစောဆိုရင် တက်စီလည်းမရှိဘူးလေ ဒါကြောင့် သူဌေးကိုယ်တိုင်လာကြိုတာ။ ရာသီဥတုကလည်း အပူပိုင်းမှာမို့လားမသိဘူး မနက်စောစောတောင် အေးရမှန်းမသိဘူး။ […]

ဇန်နဝါရီလငါးရက်နေ့ … စနေနေ့ ဖြစ်သည်..။ သည်နေ့သည်ရက်ဟာ အခြားသူတွေ အတွက်တော့ ထူးခြားမည် မဟုတ်သော်လည်း ကိုခင်ကျော်နှင့် မတင်မေလှတို့အတွက်တော့ ထူးခြားသည့်နေ့ ရက် တစ်ရက် ဖြစ်သည်..။ သူတို့နှစ်ယောက် အိမ်ထောင်ကျသည်မှာ နှစ် နှစ်ကျော်သာ ရှိသေးသည်..။ ချစ်လို့ ခင်လို့ ချလို့ လိုးလို့ မဝသေးပဲ ကောင်းတုန်း…။ ဒါပေမယ့် သူတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် ချစ်တင်းနှီးနှော ကာမစပ်ယှက်ကြရသည့် အချိန်များက နည်းပါးလှသည်..။ ဒါကလည်း ကျန်းမာရေ ချို့တဲ့နေကြလို့ မဟုတ်..။ သူတို့၏ ကြီးပွားရေး စီးပွားရေး လုပ်ငန်းများကြောင့် ဖြစ်သည်..။ တင်မေလှသည် အင်ဂျင်နီယာဘွဲ့ရ တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ အစိုးရဌာနတစ်ခုတွင် အရာရှိမ တစ်ယောက်အဖြစ် အလုပ် လုပ်ကိုင်နေသည်..။ ခင်မောင်ကျော်ကတော့ အစိုးရ အလုပ်မလုပ်..။ ကိုယ်ပိုင် အရောင်းအဝယ် […]

ညိုမီသည်အသက် ၂၇ နှစ်ရှိပြီဖြစ်သဖြင့်အပျိုကြီးစာရင်းသို့ဝင်စပြု လေပြီ။အရပ် ၅ပေ ၄လက်မကျစ်လစ်တောင့်တင်းသောကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်ရှိပြီး မဖြူမညိုခပ်လတ်လတ်အသားဖြင့် အလှကြီးမဟုတ် သော်လည်းရွက်ကြမ်းရေချိုထက်သာသောရုပ်ရည်ရှိပါသည်။ဆံပင်မှာ ခါးလယ်ခန့်ရှိပြီးထူထဲသွယ်တန်းသောမျက်ခုံးမဲမဲကလေးနှင့်အတူဝိုင်း စက်တောက်ပသောမျက်လုံးအစုံရှိပါသည်။ဖြောင့်စင်းသောနှာတန်က လေးနှင့်ညီညာဖြူဖွေးသောသွားတန်းကလေးကြောင့်ပြုံးရီလိုက်လျင် ပို၍ချစ်စရာကောင်းပါသည်။နှုတ်ခမ်းလေးကမူအနည်းငယ်ထူသလိုရှိ သော်လည်း ထိုနခမ်းထူလေးများကြောင့်ပင်တနည်းတဖုံစွဲဆောင်မှုရှိ သောမျက်နှာလေးကိုပိုင်ဆိုင်ထားပါသည်။ အသက် ၂၇ နှစ်ရှိပြီဖြစ်သော်လည်းနုနယ်ပျိုမြစ်သောမျက်နှာလေး ကြောင့် ၂၀ ကျော်ခါစအပျိုကလေးလိုဖြစ်ပါသည်။ညိုမီသည်အပျိုကြီး ဖြစ်လာသော်လည်းတက္ကသိုလ်တက်စဉ်က။ ပထမနှစ်တွင်ရည်းစား တယောက်နှင့်နောက်ဆုံးနှစ်တွင်ရည်းစားတယောက်ထားခဲ့ဘူးပါသည် ပထမနှစ်တုန်းက အထက်တန်းကျောင်းကတည်းကသူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ကောင်လေးတယောက်နှင့်ချစ်သူဖြစ်ခဲ့ဘူးပါသည်။ထိုကောင်လေးမှာ ညိုမီနှင့်သက်တူရွယ်တူဖြစ်ခါ အရပ်မြင့်မြင့်အသားဖြူဖြူကြံ့ခိုင်သော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်နှင့်လူချောကလေးဖြစ်သဖြင့်ညိုမီနှင့် ရှေ့သွား နောက်လိုက်ညီပါသည်။ ပြီးတော့သူတို့နှစ်ယောက်တယောက်ကိုတယောက်အတော်ချစ်ခဲ့ကြပါ သည်။မကြာခဏချိန်းတွေ့ပြီးချစ်ရည်လူးခဲ့ကြဘူးသော်လည်းအလွန် အကျွံအဆငိ့သို့အရောက်မခံပါ။အလွန်ဆုံး သရီးဒီ ရုပ်ရှင်သွားကြည့် ကြပြီးရုပ်ရှင်ရုံထဲတွင်နခမ်းစုပ်နမ်းခြင်းနှင့်ဟိုကိုင်သည်ပွတ် သာလုပ်ခဲ့ ကြဘူးလေသည်။သို့သော်ကောင်လေးမှာမျက်နှာများသူဖြစ်ပြီးရည်း စားတွေမှိုလိုပေါက်ထားသည်ကိုလက်ပူးလက်ကြပ်သိရှိသဖြင့်ညိုမီဘက်ကအဆက်ဖြတ်လိုက်သဖြင့်ရည်းစားသက်တမ်းတနှစ်တောင်မပြည့်လိုက်ပါ။ ရည်းစားနှင့်အဆက်ဖြတ်ခါစက လွမ်းသလိုလိုဆွေးသလိုလိုဖြစ်ပြီး ဂဏာမငြိမ်သလိုခံစားရသော်လည်းခဏသာဖြစ်ပါသည်။ဤသို့ဖြင့် အေးဆေးတည်ငြိမ်စွာ ၂ နှစ်တိုင်တယောက်တည်းနေလာခဲ့ပြီးနောက် ဆုံးနှစ်ကျမှတက္ကသိုလ်မှဆရာပေါက်စလေးတဦး၏အချစ်ကိုလက်ခံ လိုက်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။သို့သောထိုဆရာမှာညိုမီ့အပေါ်အချစ်ထက်တဏှာများသည်ဟုညိုမီခံစားမိလေသည်။ချိန်းတွေ့တိုင်းရသမျှအခွင့်အရေး ယူတတ်ပါသည်။ညိုမီလည်းသွေးနှင့်ကိုယ် သားနှင့်ကိုယ်ဖြစ်သဖြင့် သာယာမိသော်လည်းဒါကိုချည်းစိတ်အားသန်နေသောသူ့ကိုညိုမီ စိတ်ပျက်လာခဲ့သည်။သို့ဖြင့်သီးသန့်ခန်းကလေးများပါသောကော်ဖီဆိုင်အတွင်းညိုမီကိုတစတစအတင်းကြမ်းလာပြီးကာမကိုဇွတ်ယူရယူရန် […]

“ဘယ္က ျပန္လာတာလဲ မိုးငယ္” “ေဈးက အမေရ ဆပ္ျပာ၊ သြားတိုက္ေဆး၊ အေမႊးေရေတြ သြားဝယ္တာ အမေရ ညေနေစာင္းေနၿပီ ဆိုေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ပူတယ္အမရယ္” “ဟုတ္တယ္ ပူလာၿပီ မိုးငယ္ေရ အျပင္ထြက္ရင္ ထီးယူသြားမွပါကြယ္” ေဘးအခန္းက အမႀကီးကိုေျပာရင္း မိုးငယ္ တိုက္ခန္းတံခါးေသာ့ဖြင့္ကာ ဝင္လိုက္ေလသည္။ မိုးငယ္ကတို႔ တိုက္ခန္းက ၃လႊာမွာရွိေလသည္။ ကြန္ဒိုနီးနီး အျပင္အဆင္ ဝန္ေဆာင္မႈမ်ား ထဲ့ထားေပးေလသည္။ မိုးငယ္ ေယာက္်ား လင္းသူက သေဘာၤသူႀကီး(ကပၸတိန္) ျဖစ္ေလသည္။ မိုးငယ္ေရာ လင္းသူပါ နယ္ၿမိဳ႕အသီးသီးက ျဖစ္ေလသည္။ မိုးငယ္က ရန္ကုန္မွာ အလုပ္လုပ္ရင္း သေဘာၤသား လင္းသူႏွင့္ေတြ႔ရွိကာ ခ်စ္ႀကိဳက္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ သုံးႏွစ္ေလာက္ ခ်စ္သူေတြအျဖစ္တြဲၾကရင္း လင္းသူက ပိုက္ဆံစုကာ ေနရာထိုင္ခင္း အဆင္ေျပၿပီဆိုမွ မိုးငယ္ကို လက္ထပ္ခဲ့တာျဖစ္ေလသည္။ လင္းသူက […]

က်ဳပ္သမီး သူ႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔အတူ ၿခံထဲကားေမာင္း၀င္လာတာကိုက်ဳပ္အိမ္ဝရန္တာကေနရပ္ၾကည့္ေနမိတယ္။ သမီးေျပာခဲ့ဘူးတာကေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ဒီေကာင္မေလးက သူ႔အိမ္ကနယ္မွာတဲ့၊ ၿပီးခဲ့တဲ့၂လ ၃လေလာက္တုန္းက၊ သူ႔မိဘႏွစ္ေယာက္လံုးကား မေတာ္တဆမႈျဖစ္ၿပီးဆံုးပါးသြားၾကတယ္တဲ့၊ တျခားမွီခိုစရာေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းရင္းခ်ာကလဲမရိွဘူးတဲ့၊ ဒါေၾကာင့္သူနဲ႔ အေတာ္ေလရင္းႏွီးတဲ့သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူက်ဳပ္သမီးဆီမွာ ခဏအတူခိုလံႈေနထိုင္ခြင့္ေတာင္းတယ္။ ေလာေလာဆယ္သူ႔ချမာမွာလဲ ေငြေၾကးကမလံုေလာက္ရွာေတာ့ အေဆာင္ေလး အခန္းေလးငွားေနဖို႔ေတာင္မတတ္ႏိုင္ရွာဘူး။ အလုပ္တစ္ဘက္နဲ႔ေက်ာင္းတက္ႏိုင္ဖို႔ ေက်ာင္းခ်ိန္ျပင္ပ အလုပ္တစ္ခုႀကိဳးစားရွာေနတယ္တဲ့။ ေက်ာင္းစရိတ္နဲ႔ အသံုးစရိတ္ေတြအတြက္ေငြလိုတယ္ေလ။ က်ဳပ္သမီးေလးနာမည္က ခ်ယ္ရီတဲ့၊ အသက္က၁၉ႏွစ္၊ အလွပန္းေတြအစြမ္းကုန္ဖူးပြင့္တဲ့အ႐ြယ္ေပါ့။ သမီးက ကားကိုအိမ္ေရွ႕ရပ္ၿပီး ၂ေယာက္သား အိမ္ထဲေလွ်ာက္၀င္လာခဲ့ရင္းနဲ႔.. “မဂၤလာပါ..အမယ္.. ပါ့ပါးကဒီေန႔ေစာလွခ်ည္လား..? အေသးေလးေတြထြက္မရွာေတာ့ဘူးလား…” ၾကည့္..ၾကည့္..သမီးလိမၼာမေရႊေခ်ာက သူငယ္ခ်င္းေရွ႕မွာအေဖကိုလာေဒါက္ျဖဳတ္ေနတယ္..၊ ဟုတ္တယ္ေလခါတိုင္းက်ဳပ္ကအိမ္သိပ္ကပ္တာမွမဟုတ္ပဲ၊ ခုအိမ္အရင္ေရာက္ေနတာကိုပဲ အထူးအဆန္းႀကီးလိုလို.. “ဟ..ငါ့သမီးကအ႐ြယ္နဲ႔မလိုက္ေအာင္အေတာ္အေတြးအေခၚေတြအေတာ္ျမင့္ေနပါလားကြ၊ ပါးအိမ္ျပန္ေနာက္က်တိုင္းေခ်ာ္ေတာေငါ့ၿပီးေလွ်ာက္ေတြးမေနနဲ႔၊ အခုလဲသမီးတို႔ကိုေစာင့္ေနရံုသက္သက္ပဲ.. ထင္ရာေလွ်ာက္ေျပာေနရင္ တကယ္ပဲေမေမေလးအသစ္ရွာလာေပးခဲ့ရမလား..” “ေနာက္တာပါ ပါးရဲ႕..ဒီမွာ သမီးေျပာဘူးတဲ့သူငယ္ခ်င္းေလ၊ ခ်ိဳခ်ိဳထြန္း..တဲ့..သမီးတို.ကေတာ့ထြန္းလို႔ပဲေခၚၾကတယ္။ ဟဲ့..ထြန္း..ဒါက ငါ့ပါပါး ဦးရဲ၀င္းေအာင္..ေလ” သမီးက သူ႔သူငယ္ခ်င္းဟု ထြန္းဆိုတဲ့ခေလးမေလးကို က်ဳပ္နဲ႔မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ […]

ကျွန်တော့်နာမည် မင်းနောင်ပါ ကျွန်တော်ကဆရာဝန်တစ်ယောက်ပါ ကျွန်တော့် ဘဝက အခုချိန်မှာ အကောင်းဆုံးအချိန်ကို ရောက်နေပြီလို့ပြောလို့ရတယ်ဗျ ဘာလို့ဆို အခုခင်ဗျားကြည့်လေ ကျွန်တော့်မှာ ဆရာဝန်ဆိုတဲ့ဂုဏ်လည်းရှိတယ်ကိုယ်ပိုင်တိုက်တွေ တိုက်ခန်းတွေနဲ့ကိုယ်ပိုင်ကားတွေရှိတယ် မိန်းမလည်းရှိတယ် နိုင်ငံခြားမှာ ပါရဂူ ဒီဂရီဘွဲ့တွေဆက်တက်ဖို့လည်းရှိတယ် …..ဆရာဝန်အပေါင်းအသင်းတွေ ၊ မိန်းမရဲ့ ဂုဏ်သရေရှိမိတ်ဆွေပတ်ဝန်းကျင်တွေရှိတယ် ကဲဘာလိုသေးလဲဗျာ သည်ကြားထဲ အငယ်မယားတွေလည်းရှိသေးတယ်ဗျ …..ဟဲဟဲ ကျွန်တော်ကတော့ ကျွန်တော်အခုရောက်နေတဲ့ ဘဝကိုကျေနပ်တယ်ဗျ ဟုတ်တယ်လေ ကျွန်တော် သည်အခြေအနေရောက်အောင် ဟိုးအရင်ကတည်းက အိပ်မက်မက်ခဲ့ရတာကြာပါပြီ ကျွန်တော့်ရဲ့ငယ်ဘဝကဘယ်လောက်ခက်ခဲခဲ့လည်းဆိုတာခင်ဗျားတို့သိမှာမဟုတ်ပါဘူး သည်အခြေအနေရောက်အောင် ဘယ်လိုကြိုးစားခဲ့ရလဲ။ ဘယ်လောက်ကြိုးစားခဲ့ရတယ်ဆိုတာလည်း ခင်ဗျားတို့သိမှာမဟုတ်ဘူး တကယ်တော့ လူ့ဘဝဆိုတာ မာယာများတဲ့ကစားပွဲတစ်ခုကို လူတွေအများကြီးနဲ့ကစား နေကြရတာပါ သည်လို ကစားပွဲကြီးမှာ ကိုယ်ဘက်က လည်မှသာ ကိုယ့်ဘက်ကမနုံမှသာ နိုင်ပွဲတွေရနိုင်မှာဗျ နို့မို့ကိုယ်ချနင်းသွားကြလိမ့်မယ် သည့်အတွက် ဘယ်သူမှခင်ဗျားကိုသနားနေမှာမဟုတ်သလို ဘယ်သူမှလည်း အားပေးနေမှာမဟုတ်ဘူးဗျ အားလုံးကသူ့ဘဝနဲ့သူပဲလေသည်သဘောပေါ့ဗျာ […]

မုံရွာမြို့နဲ့ ရွှေဘိုမြို့ကြား အရာတော်ဆိုတဲ့ မြို့ ငယ်လေး တမြို့ရှိပါတယ်။ အရာတော်မြို့နယ်ရဲ့ အုပ်စုဝင် ရွာလေးတရွာဖြစ်တဲ့ ကျီတောဆိုတဲ့ ရွာကလေးက ကွမ်းတောင်ပန်းတောင်ကိုင်မလေး မထွေးကြည် … … အညာဒေသရဲ့ ပူပြင်းမှု့တွေကြောင့် သူမရဲ့အသားအရည်က ဝင်းဝါမနေပါဘူး။ သူ့အလှဟာ စွဲညှိစရာ ယဉ်သကို ဆိုသလို ညို စိမ့်စိမ့် အသားအရည်လေးကို တောင့်တင်းကျန်းမာတဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာနဲ့ လိုက်ဖက်စွာ မြင်တွေ့ရမှာပါ။ ထူလွှလွှ နှုတ်ခမ်းအစုံက နှုတ်ခမ်းနီမဆိုးတာတောင် နီတျာရဲလေးပါ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတော့ မင်းကြို က်စိုးကြို က် ထယ်ထယ်ဝါဝါ လှလှပပကြီးပေါ့ဗျာ။ မြို့ကျောင်းမှာ ၈ တန်းအထိနေခဲ့ဖူးသူလေးပေါ့ ။ ဒီတော့ စာလေးပေလေးလဲ လူဝင်ဆန့်ရုံတော့ တတ်ရှာတာပေါ့။ မထွေးကြည်က ရွာရဲ့ကွမ်းတောင်ကိုင် မိန်းမချောလေးဖြစ်နေတော့ ကျီ တောရွာကတင် မက ရွာနီးချု […]

ဟဲ့ .. မိုးဇာ .. နင်က ပစ္စည်းတွေ မသိမ်းပဲနဲ့ အပြင်ထွက်ဦး မလို့လား .. သွားခါနီးမှ ဟိုဟာကျန်ခဲ့ ဒီဟာကျန်ခဲ့ ဖြစ်ဦးမယ်. . မနက်ဖြန်တွင် ချောင်းသာသွားရတော့မှာမို့ လိုအပ်မည့် ပစ္စည်းတွေကို ခရီးဆောင်အိတ်ထဲ ထည့်နေသူ ရှင်နှောင်းတစ်ယောက် အခုထက်ထိ မှန်တင်ခုံ ရှေ့မှ မခွာသေးသူ နော်မိုးဇာကို မျက်စိစပါးမွှေးစူးစွာနှင့် လှမ်းမေးသည်။ နော်မိုးဇာတစ်ယောက် ရေချိုးပြီးလို့ မှန်တင်ခုံရှေ့မှာ ထိုင်နေသည်မှာ အချိန်နာရီဝက် မကတော့။ မျက်နှာလေး တစ်ခု ရှိပါတယ် .. ပြင်လို့ဆင်လို့က မပြီးနိုင်သေး။ မှန်တင်ခုံပေါ်ရှိ သူမပိုင် အလှပြင် ပစ္စည်းတွေ အားလုံး ကောက်မကိုင်တာ မရှိတော့။ “ချစ်ချစ်နဲ့ ချိန်းထားတယ်လေ ကွာ .. ရှင်နှောင်းရာ ..“ “ဟဲ့ […]

မိန်းမတစ်ယောက်ဟာ အနားမှာ အားကိုးအားထားပြုစရာ ယောက်ျားသားတစ်ယောက်မရှိရင် မတင့်တယ်လှပါဘူး။ ဒါကြောင့်လည်း ရှေးလူကြီးတွေက “ အလံ မရှိတဲ့ရထား ” ဟာ မသင့်တော်ဘူးရယ်လို့ အဆိုရှိခဲ့ကြတာကိုး။ မိန်းမတွေထဲက မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်နေတဲ့ ကျမဟာ အားကိုးအားထားပြုစရာ ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို အပျိုဖြစ်ခါစကတည်းက ပေါင်း သင်းလက်ထပ်ယူခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရှင်…ကျမတို့ အိမ်ထောင်သက် နှစ်(၂၀)လောက်မှာပဲ ကျမရဲ့အမျိုးသားဟာ အက် ဆီးဒင့်တစ်ခုကြောင့် ဆုံးပါးသွားခဲ့ရပါတယ်။ ကျမဟာ ကလေးနှစ်ယောက်အမေ၊ အသက်(၃၇)နှစ်အရွယ်နဲ့ မုဆိုးမဘဝကို ရောက်ရှိခဲ့ရပါတော့တယ်။ ကျမယောက်ျားက ကျမကို အတော်လေးချစ်ပါတယ်။ သူဆုံးပါးသွားတဲ့အချိန်ထိ ကျမကို စောင့် ရှောက်ခဲ့တုန်းပါပဲ။ သူအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်ပြီး ဆုံးသွားခဲ့ရတဲ့အတွက် လျော်ကြေးရတဲ့ငွေနဲ့ ကျမဟာ စက်ဆန်းဘက်မှာ ကိုယ်ပိုင် အိမ်လေးတစ်လုံးကို ဝယ်ယူနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ အခုဆို ကျမရဲ့သားအကြီး မင်းမင်းတောင် အသက်(၁၈)နှစ်ကျော် လူပျိုပေါက်အရွယ် […]