Local News

စိုးခိုင်ကျော်၏ စိတ်တွေ မရိုးမရွ ဖြစ်နေသည်..။ သည်နေ့ ပန်းအိဖြူ ဝတ်စားထားသည့် အဝတ်အစားတွေကလည်း အတော်လေးကို ဟော့နေသည်ကိုး..။ အသက် ( — ) နှစ်ကျော်ကျော်သာ ရှိသေးသော်လည်း ပန်းအိဖြူသည် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် ဆူဆူဖြိုးဖြိုးလေး ဖြစ်သည်..။ အရပ်အမြင့် (၅) ပေ (၃) လက်မ လောက်ပင် ရှိနေသည်..။ အရပ်မြင့်မွုကြောင့် ကိုယ်ဟန် ပိန်သွယ်သလို ထင်ရသော်လည်း တကယ်တော့ ရင်သားလေးများ စို့စို့၊ တင်သားလေးများ မို့မို့နှင့် အသားဆိုင် အသားခဲတို့က စတင် ဖွံ့ဖြိုးနေလေရာ၊ မကြာမီမှာပင် တောင့်တင်းအချိုးကျလာမည့် အလားအလာတွေ အပြည့်ရှိသည်..။ တရုတ်ကပြားမလေးမို့… အသားက ဖြူဝင်းအိကာ ဖွေးအုနေသည်..။ မျက်နှာသွယ်သွယ်၊ မေးစေ့လုံးလုံး အိအိဖြူဖြူ ဖြစ်ကာ ပါးလှပ်အိထွေးသော နွုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများ၏ ဘယ်ဘက်ထောင့်စွန်းတွင် […]

ကျွန်မမှာ အပျိုကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်ပါသည်။ လူတစ်ကာက ကျွန်မကို အပျိုကြီးလို့အသိအမှတ်ပြုထားကြပါသည်။ အမှန်တော့ လင်ရယ်လို့ တစ်ကောင်တစ်မြီးမှမယူရသေးသော အပျိုကြီးတစ်ယောက်ပင်ဖြစ်ပါသည်။ ကျွန်မ ယခုအသက်(၃၈)နှစ်ရှိပါပြီ။ ကျွန်မကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် ကျွန်မပစ္စည်းအနေနှင့်ဆိုလျှင် ကျွန်မသည် လင်တစ်ယောက်ကို ကောင်းကောင်းကြီး ခေါင်းခေါက် ယူနိုင်ပါသည်။ ကျွန်မကြွားပြောသည်မဟုတ်ပါရှင်…….ဘုရားစူးရစေရဲ့………ကောလိပ်ကျောင်းသား လူပျိုချောကလေးက အစ တည်ကြည်ခန့်ငြား အရာရှိမင်းဘုရားအဆုံး ကျွန်မ လင်တစ်ယောက်ကိုတော့ ကောင်းကောင်းကြီး ခေါင်းခေါက်ယူနိုင်ပါသေး တယ်ရှင့်…..။ ကျွန်မအသက် (၃၈)နှစ်ဆိုသော်လည်း အသက်(၃၀)လောက်ဟု ထင်ရအောင် နုဖတ်စိုပြေနေပါသည်။ ရုပ်ရည်က လဲကြွားပြောနေတာ မဟုတ်ပါ……….။   ကျွန်မရဲ့မိတ်ဆွေနဲ့ဆွေမျိုးညာတိတွေက မင်းကတော်ဖြစ်ထိုက်သည့် ယဉ်ယဉ်ချောချော သည့် ရုပ်မျိုးဟု ပြောကြပါသည်။ ကျွန်မ အသားကဖြူဝင်းပါသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က အနည်းငယ်မဆိုသလောက်လေး ၀ ပါသည်။ ဒါပေမဲ့ ကြည့်မကောင်း အောင် ၀ ခြင်းမျိုးတော့မဟုတ်ပါ။ အစ်ကို […]

“ျဖန္းးး!!!”လႊတ္စမ္း..ရသ နင္ငါ့ကုိ ခု လႊတ္…… ထူပူသြားတဲ့ ဘယ္ဘက္ပါးေၾကာင့္ မမနဲ႔ လူခ်င္းခြာၿပီး က်ေနာ္အျမတ္တႏုိးၾကည့္ခဲ့ဖူးတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကုိ ေငးရင္း…..။ နင္ ငါ့ကုိ ဒီေနရာကုိ ခ်ိန္းတာ ငါ့ကုိဖက္ၿပီး ငါ့ႏႈတ္ခမ္းကုိနမ္းဖုိ႔လား?နင့္ရဲ႕ အေရးတႀကီး ကိစၥ႐ွိတယ္ဆုိတာ ဒါလားးးး? “မဟုတ္ဘူး မမ” မမနဲ႔သန္႔စင္ဆုိတဲ့ ဘီးၾကဲ လက္ထပ္ဖုိ႔တစ္ပတ္အလုိမွာ က်ေနာ့္ဘဝနဲ႔ရင္းၿပီးခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ မမကုိ ခနတျဖဳတ္အျဖစ္ေတြ႔ခြင့္မ႐ွိေတာ့ ဘူးလား? “ေျပာစမ္းပါအုံး ေဒၚစုစုေမာင္” ၿငိတြယ္ခဲ့ဖူးတဲ့ သံေယာဇဥ္ ေတြက သဲထဲေရသြန္ ျဖစ္ကုန္တာလား၊အေသြးအသားေတြပုံေအာၿပီး ခ်စ္ခဲ့ရတာေတြက တိမ္ေပၚ အ႐ုပ္ေရးသလုိလား? “ခင္ဗ်ား ဗ်ာ”ရက္စက္လြန္းမေနဘူးလား? စကားလုံးေတြကုိ ႏႈတ္ခမ္းဝမွ တရစပ္ဖြင့္ဟရင္း က်ေနာ့္ပါးျပင္ထက္ဆီမွာ မ်က္ရည္ေတြ စက်လာျပန္တယ္….။   “ေနရာကား အထင္ကရနယ္ေျမ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္” ထုိကန္ေဘာင္ထက္မွာ အင္းလ်ားေရျပင္ကုိေဘးခုိင္းၿပီး မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ရပ္ေနတဲ့ […]

ဆရာမ နှင်းနှင်း က အိမ်ထောင်သယ် ဒါပေမဲ့ သူ့ယောက်ကျား အဝေးမှာ သူကသူ့သားနဲ့နေတယ် သူ့ယောက်ကျားက တလတခါတောင်ပြန်လာချင်မှ လာတာ။ ဆရာမ နှင်းနှင်း က အသက်ကသာ ကြီးတာ ကာမစိတ်ကတော့ရှိတုန်း ပထမတုန်းကတော့မသိပါဘူး နောက်ပိုင်းကျမှ တဖြေးဖြေး ရိပ်မိလာတာ။ ဆရာမနှင်းနှင်းကို ဘယ်လို ဂွင်ဖန်ပြီး လိုးရရင် ကောင်းမလည်းဆိုပြီးတော့ စိတ်ကူးနဲ့ ကြံစည်ကြည့်နေမိတယ်။ သူ့အိမ်နဲ့ ကျွန်တော်နေတဲ့အိမ်က တဝင်းထဲ အိမ်ကတော့ သက်သက်စီ ခြံစည်းရိုးက ကာမထားဘူး။ ကျွန်တော့ အိမ်ခေါင်းရင်းမှာက သူတို့ရေကန် ရေချိုးတဲ့ နေရာနဲ့ ကျွန်တော့်အိပ်ခန်းပြတင်းပေါက်နဲ့က တန်းနေတာ။ အဲဒါနဲ့ တရက်ကျတော့ နေ့လည်ထမင်းစားကျောင်းဆင်းတဲ့အချိန် ရေချိုးပါလေရော။ အိမ်မှာကဘယ်သူမှမရှိဘူး။   သူအိမ်ကလည်း သူတယောက်တည်းရယ် သူ့သားကတက္ကသိုလ်ကျောင်းတတ်နေတာ။ အဲဒါနဲ့ ဟုတ်ပြီ ကြံစည်ထားတဲ့အတိုင်း ပြတင်းတံခါးပေါက်ဖွင့်ပြီး […]

ကျွန်တော် က ငယ်ငယ်ထဲက ဆိုးပေခဲ့ပါတယ်။ ပညာလည်းကောင်းကောင်းမသင်ချင် သူငယ်ချင်းတွေနဲက ပဲ ဟေးလား ဝါးလား နေချင်ခဲ့သူမို့ အသက် နှစ်ဆယ်လောက်မှာပဲ အဲဒီခေတ်က ခေတ်စားခဲ့တဲ့ သင်္ဘောသား အလုပ်ကို ကျွန်တော့် မိဘတွေက ရအောင် လုပ်ပေးပြီး သင်္ဘောပေါ်တင်ပေးခဲ့တာပါ။ သင်္ဘောသား ဘဝနဲ့ နိုင်ငံပေါင်းစုံကဲခဲ့ပြီး ဆယ်နှစ်လောက်အကြာမှာပျင်းလာတာနဲ့ အမေရိကန်ဆိပ်ကမ်းတခုမှာ သင်္ဘောပေါ်က ခုန်ချခဲ့ပါတယ်။ နောက်တော့ အဲဒီမှာပဲ ကြုံရာကြဘန်းလုပ်ရင်း အမေရိကန်မ တယောက်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျပြီး ခလေးနှစ်ယောက်ရ၊ အမေရိကန်အရှေ့ဘက်ကမ်းက မြို့တမြို့မှာ အခြေချနေခဲ့ပါတယ်။ အဲလိုနဲ့ ကလေးတွေလည်း ကြီးတော့ မှ ပထမဦးဆုံး အကြိမ် ဗမာပြည်ပြန်လည်ဖြစ်တော့တယ်။အဲဒီမှာ သူလေးနဲ့ စတွေ့တော့တာပဲ။ သူလေး ဆိုတာက ကျွန်တော့်အမ ရဲ့ သမီး သူဇာခိုင်ဦး။ ကျွန်တော့် အမ […]

” သွားပြီလား … ကိုမင်း ” ” ဟုတ် … မမိုး ” ” မသက်ထားရော ” ” ရှိတယ် … မမိုး … တံခါး စိထားတာ … ဝင်သွားလိုက် ” ကျုပ် ဆိုင်သွားကာနီး အိမ်က အထွက် မျက်စောင်းထိုးအိမ်က မမိုးက အကျ ႌလေး ကိုင်ရင် လှမ်းမေးနေတာပါ။ကျုပ်လည်း ကျုပ်မိန်းမ သက်ထား အိမ်ထဲရှိကြောင်း ပြောပြီး ဆိုင်ကယ်နဲ့ထွက်ခဲ့လိုက်တာ။ကျုပ်နာမည်က မင်းသူ ဒါပေမယ့် ကျုပ်မိန်းမ ခေါ်သလို ကိုမင်းပဲ ခေါ်ကြတာများတယ်။ကျုပ်အသက်က ၃၅နှစ်ထဲရောက်ပြီ အလုပ်က ဈေးက သံဆိုင်တခုမှာ လုပ်တယ်။ကျုပ်က လုပ်သက်လည်းကြာ ပါးရည်နပ်ရည်ရှိတော့ ပိုင်ရှင်က လက်မလွတ်ချင်တာပေါ့။သူ့တူမနဲ့ ပေးစားထားတာ ကြည့်တော့။ကျုပ်မိန်းမနာမည်က […]

” ခုန … ဖုန်းဆက်တာ … ဒီအိမ်လား မသိဘူး ” ” ဟုတ် … ရေဗူး မှာထားတာပါ ” ” ကျနော် ဒီရပ်ကွက် လမ်းထိပ်ကပါ … ရေသန့် ရောင်းတာ … အမြဲတမ်းယူရင် အိမ် လိုက်ပို့ပေးပါတယ် ” ခင်ချိုနွယ် တယောက် အိမ်ရှေ့ ထွက်ရပ်နေစဉ် သုံးဘီးဆိုင်ကယ် တစင်းထိုးရပ်ကာ အသားညိုညို စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ဖြင့် ကောင်လေးမှ သူမအား မေးနေသဖြင့် ပြန်ဖြေနေ၏။ ” ဟုတ်ကဲ့ ရှင်” ” ဒါနဲ့ … ဒီအိမ်က အရင် … ရှေ့နေ ဒေါ်သူဇာ … နေတာမလား ” ” အဲဒါတော့ … […]

လိုင်းကနေ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ဖြဲပြထားတဲ့ပုံ နှစ်ပုံ သုံးပုံလောက် ဖုန်းနဲ့ဓာတ်ပုံ ရိုက်ပြီးပို့လိုက်လေသည်။ ဒါ့အပြင် မိန်းမလည်း ငါ့ယောကျ်ားလိုးတာ မခံရတာကြာလို့ စောက်ဖုတ်တအားယားနေတယ် ဆိုပြီး စာပါရိုက်ပို့ပေးလိုက်သေးသည်။ ဒီတော့မှ ကိုကျော်ထွန်းလည်း အားရဝမ်းသာနဲ့ ဗိုက်ဘာ ထဲက မခင်မေရဲ့ စောက်ဖုတ်ပုံတွေကိုကြည့်ပြီး ဂွင်းတိုက်ရင်း စိတ်ဖြေတော့သည်။ ပြီးတော့ သူ ဂွင်းတိုက် နေတာကို ဗီဒရို အတိုလေးတစ်ခုရိုက်ပြီး မခင်မေဆီ ဗိုက်ဘာ ကနေ ပြန်ပို့လိုက်သေး သည်။ အခုလိုမျိုး မခင်မေနဲ့ သူနဲ့ ဗိုက်ဘာ ကနေ အပြန်အလှန်ပို့နေတာကို ကြည့်မိရင်း သူတို့နှစ်ယောက် သမီးရည်စားဘဝက ညတိုင်း ဆက်စ်ချက် လုပ်ခဲ့ကြတာတွေကိုတောင် ပြန်သတိရမိပြီး ကိုကျော်ထွန်းတစ်ယောက် ပြုံးမိသွားခဲ့သေးသည်။ မနေ့ညက ဗိုက်ဘာ ကိစ္စကို ပြန်စဉ်းစားရင်း မိန်းမဖြစ်သူကို သူပိုပြီး […]

မင်းအောင်နှင့် မဝင်းကြည်တို့က ရပ်ဆွေရပ်မျိုးဟု ပြောရမည့် တစ်ရွာတည်းသားတွေဖြစ်သည်။ ရွာမှာနေစဉ်ထဲက ခြံခြင်းကပ် အိပ်ချင်းကပ်လျက်နေထိုင်ခဲ့ကြသည်ဖြစ်သည်။ မဝင်းကြည်က လွန်ခဲ့သော ၄နှစ်ခန့်ကထဲက ကိုရွှေတင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျကာ မြို့သို့ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ခဲ့သည်။ ရွာမှာကအလယ်တန်းကျောင်းသာ ရှိသည်။ အထက်တန်းကျောင်းမရှိသဖြင့် ၈တန်းအောင်ပြီး ကျောင်းဆက်တတ်မည့်ကျောင်းသားကျောင်းသူတိုင်း မြို့သို့ ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ကာ ကျောင်းတက်ကြရသည်။ မြို့တွင်လည်း နီးစပ်ရာဆွေမျိုးမိတ်ဆွေများ၏ နေအိမ်တွင်အတူနေထိုင်ကာ ကျောင်းတက်ကြရသည်ဖြစ်သည်။ ိုထို့ကြောင့်ပင် မင်းအောင်တစ်ယောက် ၈တန်းအောင်ပြီး ၉တန်းတွင်ကျောင်းဆက်တက်ရန်အတွက် မြို့သို့ရောက်ခဲ့ရသည်။ မင်းအောင်၏မိဘများနှင့်ကလဲ မဝင်းကြည်နှင့်ကသားချင်းတွေလိုဖြစ်နေပြန်၊ နောက်ပြီး မင်းအောင်၏အဒေါ်နှင့်ကလည်း မဝင်းကြည်နှင့်က သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်လေတော့ မဝင်းကြည်သည် မင်းအောင်ကျောင်းတက်ရန်အတွက် အိမ်တွင်နေထိုင်ရန် လက်ခံထားခဲ့ရလေသည်။ လယ်တွေခြံတွေရှိသော မင်းအောင် ၏မိဘများက မဝင်းကြည်တို့အတွက် တစ်လလျှင်ဆန်တစ်အိပ်နှင့် ငွေတစ်သောင်းအား မင်းအောင်၏ စားစရိတ်အတွက်ဆိုကာပေးသဖြင့်လဲ မဝင်းကြည်တို့လင်မယားက မင်းအောင်ကိုလိုလိုလားလားထားခဲ့သည်လည်း ဖြစ်သည်။   မင်းအောင် ငယ်စဉ်ကလေးဘဝက […]