အန်တီကြီး နာမည်က ဒေါ်မေမေသန်း ကျနော်တို့အဆောင်ကျောင်းသားတွေခေါ်သည်က “အန်တီကြီး” အသက်က၅၉အသက်ကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေး ယောက်ျားက လွန်ခဲ့တဲ့ ၁နှစ်ကျော်လောက်ကမှ ဆုံးသွားတာဆိုတော့ မုဆိုးမလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကြီး။ အန်တီကြီးမှာ သမီးတစ်ယောက်ရှိပြီး မကွေးမှာ အိမ်ထောင်ကျသွားသည်။ တနှစ်တခါတော့ အလည်လာတာတွေ့ဖူးသည်။ အန်တီကြီးရဲ့ အခုလက်ရှိရုပ်ရည်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားကိုကြည့်ရင် ငယ်ငယ်ကတော်တော်လှခဲ့မယ့်ပုံကတော့ ဧကန်မုချ ဆံပင်ကကျောလည်လောက် မျက်နှာသွယ်သွယ်လေးနှင့် နှာတံစင်းစင်းလေး နွုတ်ခမ်းလေးများဆို ပန်းရောင်သမ်းချင်နေတုန်း မျက်မှန်တပ်ထားရတော့ တော်တော် classic ဆန်သည်။ ရုပ်အနီးစပ်ဆုံးပြောရရင် ရုပ်ရှင်မင်းသမီး ခင်ဇာခြည်ကျော်ကို အသက်၅၉လောက်မှန်းပြီး မျက်မှန်တပ်ကြည့်ပေးလိုက်။ အဲဒါဆို အန်တီကြီးရဲ့ပုံကို မျက်လုံးထဲ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်မယ်ထင်ပါတယ်။ ကျနော်တို့အဆောင်က ယောက်ျားလေးကျောင်းသားအဆောင် မိန်းမဆို၍ အန်တီကြီးတယောက်သာရှိသည်။ တဆောင်လုံးက ယောကျ်ားလေးတွေကလည်း မိန်းမဆို၍ ဒီအန်တီကြီးသာရှိတာမို့ အကုန်လုံးက ဒီအန်တီကြီးတွေ့လျှင် သွားရည်တများများ အသက်က […]
Knowladge
လုံးတစ်စွင့်ကားနေသော သူ၏အိုးကားကားပေါ်သို့လည်း လက်ဖဝါးကို ဖြန့်ကာ အုပ်၍ကိုင်ရာမှဆုပ်နယ်၍နေပြန်ပါသေးသည် သူမဒူးလေးများပင်တုံချင်လာပြီ …..
ပြုံး၍ကြည့်နေသော မူမူ၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုသူ၏လက်နှစ်ဖက်က ဆုတ်ကိုင်လိုက်မိသည် ပြီးတော့မူမူ၏ကိုယ်လုံးလေးကိုသူ့ဖက်သို့ဆွဲယူလိုက်ရာက မူမူ၏ပါးဖေါင်းဖေါင်းလေး နှစ်ဖက်ကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်းလိုက်သည်။သူ၏အနမ်းကို ကြေနပ်စွာဖြင့့််ခံယူနေသော မူမူက သူမ၏မျက်နှာလေးကို မော့၍ပေးထားရုံသာမကကြည်နူးစွာဖြင့်ပင်သူမ၏မျက်လုံးလေးများကို မှေး၍ချထားပေးသေးသည်။ မူမူ၏ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်ကို နမ်းပြီးလိုက်ကာမှကျော်စွာ၏ကိုယ်တွင်းမှသွေးသား များက လွုပ်လွုပ်ရွရွဖြစ်လာကြသည်။ကျော်စွာ၏လက်နှစ်ဖက်က မူမူ၏ကိုယ်လုံးလေး ကိုကျောမှသိုင်း၍ဖက်လိုက်မိသည်။ပြီးသည်နှင့်မူမူ၏မျက်နှာလေးကိုတပ်မက်စွာ ကြည့်နေရင်းကပင် သူ၏မျက်နှာက ငုံ့၍ ဆင်းသွားပြီးလျှင်ထူထူလေးလုံးနေသော မူမူ၏နွုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဖိကပ်ကာစုပ်နမ်းလိုက်တော့သည်။ရုတ်တရက်ခြောက်ခြားသွားရသော မူမူသည်ထိတ်လန့်တကြားပင်ကျော်စွာ၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို အယောင်ယောင် အမှားမှားဖြင့် ပြန်ဖက်လိုက်မိသည်။ ဒီမျှအထိဖြစ်လိမ့်မည်မထင်ခဲ့မိသော မူမူတစ်ယောက်ရင်ထဲ ဲတွင်တုန်လွုပ်၍သွားရသည် ကတော့ မှန်ပင်ဖြစ်သည်။နမ်းသည်၊ကျော်စွာသည် အတော်ပင်မက်မောသော ဇောအဟုန်တို့ဖြင့် အတင်းကို နမ်းနေသည်။ ဒီလိုဆိုပြန်တော့လ ဲ မူမူ၏စိတ်တွေက တမျိုးပြောင်းကာကြေနပ်ဝမ်းသာ ဖြစ်ရသည်။ ကျော်စွာသည်မူမူထက် အသက်တစ်နှစ်ကျော်ကျော်မျှငယ်လေသည်။ကျော်စွာ၏ မိန်းမ ဖြူမာကကို မူမူထက်(၇)နှစ်မျှပင်ငယ်သည်။သူတို့လင်မယားကို ဘေးမှ အခန်းတွင်ငှား၍ထားခဲ့သည်မှာ တစ်နှစ်နီးပါးပင်ရှိချေပြီ။ ဒါကလဲ မူမူ၏ယောကျ်ား ကိုမြင့်သွင်က […]
တဖြည်းဖြည်းဖီးလ် တက်လာတယ် ထင်ပါတယ်သူ့ပေါင်လေးကတဖြည်းဖြည်းကားလာပြီး မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ ညည်းနေလေရဲ့ …..
ပူပြင်းလှသော နွေနေ့လေးတစ်နေ့ ။ ဒီနေ့ပျင်းပျင်းရှိတာနဲ့ သူငယ်ချင်းတယောက်ရဲ့အိမ်ကိုအလည်သွားမိခဲ့တာက စရမှာပေါ့ ။ အိမ်ထဲကိုဝင်ဝင်ချင်းပဲ ” ဟာ သားကြီးမင်းလာတာနဲ့အတော်ပဲ ငါဒီနေ့ဆော် နဲ့ချိန်းထားတာကွ အိမ်ကိုခဏစောင့်ပေးစမ်းပါ ငါ့အမေလဲ သူ့ ညီမငါ့အဒေါ်ခေါ်သွားလို့ လှည်းကူးဖက်ခဏသွားတယ် ညနေမှပြန်ရောက်မယ် ထင်တယ် ” သူငယ်ချင်းရဲ့ပြောစကားကြောင့် ” ဒါများကွာ အိမ်တံခါးပိတ်ပြီးသွားပေါ့ကွမင်းကလဲ ” ” အေး ငါ့ညီမဝမ်းကွဲလေးပါလာလို့ပေါ့ကွ ငါ့အဒေါ်က သူ့သမီးကိုအိမ်မှာထားခဲ့ပြီးသွားတာ ” သူ့စကားကြောင့် ဖုန်းနဲ့ဂိမ်းဆော့နေတဲ့ကောင်မလေး တယောက်ကို သတိထားပြီးကြည့်မိလိုက်တယ် ။ အငုံ ဘဝကနေ ပွင့်ချပ်တွေလန်ဖို့ တဖြေးဖြေးချင်းပွင့်နေတဲ့ နှင်းဆီပန်းတပွင့်လို သူ့အရွယ်လေးကနုနုထဋ်ထဋ် ကလေး ။ ရာသီစလာဖို့သိပ်မလိုတော့တဲ့အရွယ်ပေါ့ ။ ပူအိုက်လွန်းတဲ့နေကြောင့် စွတ်ကျယ်လိုအကျီ င်္လက် ပြတ်ပါးပါးလေးအောက်မှာ သူ့ရဲ့နို့အစုံက လက် တဆုတ်စာ ဆုတ်ကိုင်လို့ရတဲ့အနေအထားဆိုပါတော့။ […]
ကျနော်တမှေးအိပ်ပျော်နေတုံးမှာဘဲကျနော့်ဟာကိုတစ်ယောက်ယောက်ကကိုင်စွနေသလိုခံစားရလိုက်လို့မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ဘေးကအစ်မကပြုံးပြတယ် အဆင်ပြေလားတဲ့ …..
ကျနော်မန္တလေးကနေရန်ကုန်ကိုရွှေမန်းသူအိပ်စ်ပရက်စ်ကားနဲ့လာခဲ့တယ်။ကားကညနေ၅း၄၅မှာကားကြီးဝင်းကစထွက်တယ်ဗျ။ကျနော်ကခုံနံပါတ်၁၅ဆိုတော့ပြူတင်းပေါက်ဘေးမှာလေ။ခုံနံပါတ်၁၄ကလွတ်နေလို့စပါယ်ယာကိုမေးတော့ကျောက်ဆည်ကတက်မှာတဲ့။ကျနော်လည်းမှေးပြီးလိုက်လာတာပေါ့။ကားထဲကမီးတွေလင်းသွားလို့ကျနော်မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ကျနော်ခုံဘေးကခရီးသည်အစ်မတစ်ယောက် ဖြစ်နေတယ်။သူနဲ့ကျနော်အပြန်အလှန်မိတ်ဆက်ကြတယ်။ဆောင်းတွင်းမို့အအေးဒဏ်ခံနိုင်အောင်ဆောင်တွေပေးထားတယ်။”မောင်လေး-မအေးဘူးလား–ဆောင်ခြုံလေ”ဆိုအဲ့ဒီအစ်မကြီးကစေတနာနဲ့ပြောရှာတယ်။ကျနော်တို့ကငပေငတေလိုနေတဲ့ကောင်တွေမို့လား။ဒါနဲ့ကျနော်ဆောင်ခြုံထားလိုက်တယ်။အဲ့ဒီအစမကြီးအသက်ကခန့်မှန်းရင်၃၀ဝန်းကျင်လောက်ရှိပြီ။ကျနော်ထက်၈နှစ်ကျော်လောကြီးမယ်။ညိုချောဗျ။ရီလိုက်ရင်ပါးချိုင့်ကပါသေးတယ်။ကျောက်ဆည်ကနေကားဆက်ထွက်တော့ကျနော်လည်းအိပ်လာတာပေါ့။ကျနော်တမှေးအိပ်ပျော်နေတုံးမှာဘဲကျနော့်လီးကိုတစ်ယောက်ယောက်ကကိုင်စွနေသလိုခံစားရလိုက်လို့မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ဘေးကအစ်မကပြုံးပြတယ်။ ”အဆင်ပြေလားတဲ့”မေးတယ်။ကျနော်လည်းခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ဒါမိန်းမတွေရဲ့အားသာချက်ဘဲနော်။သူတို့စိတ်ထလို့ဘယ်ယောကျာ်းကိုမဆိုစလိုက်ရင်ဘယ်သူကမှညင်းတာမရှိဘူးလေ။ယောကျာ်းသာနှာထပြီးတစ်စိမ်းမိန်းမကိုဒီလိုသွားလုပ်လို့မှမရတာနော။သူလက်ကကျနော်စောင်ထဲလျှို သွင်းပြီးပုဆိုးပေါ်ကနေကိုင်စွနေတာလေ။ကျနော်ပုခုံးကိုမှီလာလို့သူအသက်ရှုမြန်နေတာကိုသိလိုက်တယ်။သူလည်းအတော်စိတ်ထနေပုံဘဲ ဗျ။ကျနော်လည်းဘေးကစောင်ခြုံထဲလက်လျှိုသွင်းပြီးဖက်လိုက်တယ်။နောက်နို့တွေကိုပွတ်ကစားပေးလိုက်တယ်။သူဝတ်ထားတာဘလောက်အကျီမို့ကျောအောက်ကနေမတင်လိုက်ပြီးဘရာချိတ်ကိုဖြုတ်ဖို့ လုပ်တော့သူရှေ့ကိုနဲနဲကုန်းပေးတယ်။ဘရာစီယာချိတ်လည်းပြုတ်ရော နို့ကိုကိုင်တော့တာပေါ့။အိုတင်းနေတာဘဲဗျာ။နို့သီးခေါင်းကလည်း ပြောင်းဖူးစေ့လောက်လေးဗျ။တအင်းအင်းညီးသံတိုးတိုးလေးထွက်လာတယ်။သူလက်ကလည်းလီးကိုစွနေရာကနေပုဆိုးကိုဖြေပြီးကိုင်ထားတယ်။လီးရည်ကြည်တွေနဲ့လီးထိပ်ကိုပွတ်တာဗျာ။ကျနော်ကြင်ကနဲဖြစ်ဖြစ်သွာတာပေါ့။နောက်ဂွင်းထုပေးတော့တာဘဲဗျ။ ကျနော်ကိုသူ့ဘက်လှဲ့ခိုင်းပြီးကစ်ဆင်ဆွဲသေးတယ်။တစ်ကားလုံးလည်းအိပ်နေ ကြပြီလေ။ကျနော်လည်းဖက်ပြီးနို့ကိုင်နေတဲ့ဘယ်လက်ရုတ်ပြီးထမီထဲလက်လျှိုသွင်းလိုက်တယ်။ဟာဗျာအရည်တွေမှရွှဲနင့်နေရောဘဲ။ကျနော်လည်းလက်ခလယ်နဲ့စောက်စိကိုဖွဖွလေးကုတ်ဆွဲလိုက်တာပေါ့။ “မောင်လေးရယ်–“ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာတယ်။သူလက်ကလည်းဂွင်းထုပေးတာမြန်လာတယ်။ပြီး”မောင်လေးဒစ်က–အကြီးကြီးဘဲနော်”လို့ပြောသေးတယ်။ကျနော်လည်းပြီချင်လာပြီလေ။ဒါကြောင့်လီးရည်တွေပန်းထွက်ရင်ကားကပေးထားတဲ့စောင်မှာပေမှစိုးလို့ပုဆိုးကိုပြန်အုပ်လိုက်တယ်။”ပြီးတော့မှာလား”တဲ့မေးတယ်။ကျနော်ခေါင်းညိမ့် ပြတော့သူ့ဆလင်းဘက်အိပ်ထဲကလက်ကိုင်ပုဝါလေးထုတ်ပြီးလီးရည် တွေသုတ်ပေးဘို့လုပ်တယ်လေ။ကျနော်ပြီးသွားတယ်။သူကပြီနေတာ တောင်ဆက်ထုပေးနေတာဗျ။အရမ်းကောင်းတယ်ဗျာ။နောက်”မောင်လေးအရည်တွေကအများကြီးနော်တဲ့။ကျနော်အလှဲ့ပြီးတော့သူ့အလှည့်ပြန်ရောက်ပြီ။ကျနော်ထမီအောက်ကလက်လျှိုပြီးစောက်ဖုတ်ထဲ လက်နဲ့ထဲ့ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။သူအရမ်းကောင်းနေတယ်နော်မှီကိုခေင်းတခြမ်းစောင်းမှီရင်းဖီးလ်ယူနေတယ်ဗျ။ကျနော်လည်းမရပ်မနားဆောင့်တာပေါ့။ ဆယ်ငါးမိနစ်ကြာမယ်ထင်တယ်။”တော်ပြီမောင်လေး” လို့ပြောလာတယ်။ကျနော်လက်ပြန်ထုတ်တော့သူလက်ကိုယူပြီးလက်ကိုင်ပုဝါနဲ့သုပ်ပေးတယ်။ကျနော်က”မမလည်းအရည်တျွေအများကြီး နော်”လို့ပြောတော့”အရမ်းကောင်းတာကိုမောင်လေးရယ်-မောင်လေးဒါကြီးနဲ့လုပ်တာကိုခံချင်လိုက်တာ”လီးကိုပုဆိုးပေါ်ကအုပ်ကိုင်ရင်းတောင်းတောင်းတတလေသံလေးနဲ့ပြောလာတယ်ဗျာ။၁၁၅မိုင်ရောက်တော့မှသူနဲ့ကျနော်စကားတွေပြောဖြစ်တယ်။ “မောင်လေးကလူပျိုလား”တဲ့။ကျနော်ကဟုတ်တယ်လို့ပြောတော့”မမလည်းအိမ်ထောင်မရှိပါဘူး”တဲ့။သူသုံးနှုံးသွားတဲ့စကားကအရမ်းလှတယ်နော်။နောက်”မမကိုအထင်မသေးပါနဲ့–မမမောင်လေးအိပ်ပျော်နေတဲ့–မျက်နှာလေးကိုကြည့်ရင်း–ဖီးလ်အရမ်းဝင်လာလို့ပါ”တဲ့။ပြီး”မမ ဆန္ဒကိုလက်ခံပေးလို့ကျေးဇူးပါ”တဲ့။ရန်ကုန်ကျရင်ကျနော်နဲ့အတူနေဘို့ပါပြောတယ်။ အခုမှသူ့ကိုသေချာကြည့်မိတော့မှပုပုလုံးလုံးလေးဗျ။ကားပြန်ထွက်တော့ကျနော်ကိုဂွင်းတစ်ချီထုပေးသေးတယ်။သူ့ကိုလည်းလက်နဲ့ငါးမိနစ်လောက်ဆောင့်ပေးရတယ်။သူဘယ်နှစ်ချီပြီးတယ်ဆိုတာကျနော်မသိဘူး။ ရန်ကုန်ရောက်တော့မနက်လေးနာရီမထိုးသေးဘူး။ကကနဲ့သူ့တိုက်ခန်းကိုခေါ်သွားတယ်။ဟိုရောက်တော့မျက်နှာသစ်ရေချိုးပေါ့ဗျာ။နံနက်စာကတော့သူဘဲရေခဲသေတ္တာထဲကထုတ်ပြီးစီစဉ်တယ်။အိမ်ရှေ့မှာချိတ်ထားတဲ့ဓာတ်ပုံတွေကြည့်မှသူဟာရှေုနေဆိုတာသိရတော့တယ်။ “ကဲမုန့်လာစားတော့လေကွာ”ဆိုမှကျနော်သတိပြန်ဝင်ပြီးသူအနားကိုသွားတယ်။ပေါင်မုန့်နဲ့ကြက်ဥဟဖ်ဖရိုက်ကြော်ဗျ။ပြီးမှသူအကြောင်း ပြောပြတယ်။မိဘတွေမရှိတော့ဘဲတစ်ဦးတည်းတဲ့။မန္တလေးကိုအမှုလာလိုက်တာတဲ့။စကားပြောဆို့ပီးလာဆိုသူအိပ်ခန်းထဲခေါ်သွားတယ်။မတ်တတ်ရပ်လျက်ကစ်ဆင်ဆွဲကြတယ်။ပြီးသူရောကျနော်ရောအဝတ်တွေချွတ်ပြီးကုတင်ပေါ်တက်တယ်။ကျနော်သူနို့တွေစို့တော့သူလူး ပြီးညီးနေတာပေါ့ဗျာ။ကျနော်လည်းဒီလိုတခါမှမကြုံဘူးတော့တတ်သမျှမှတ်သမျှဗိုက်တွေပါလျာနဲ့ယက်ပစ်တာဗျ။ သူခါယမ်းနေရောကျနော် သူပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီးဘာဂျာကိုင်တော့သူပေါင်ကားပေးတာ၉ဝိံဘဲဗျ။တော်တော်အကြောပျော့တယ်။ဘားဂျွမ်းကစားဘူးတယ်နဲ့တူတယ်။ ဖီးလ်တက်ပြီးထွက်လာတဲ့စောက်ရည်တွေလည်းမနဲဘူး။သူ့အကြောင်းသူသိလို့ထင်တယ်မွှေ့ယာပေါ်မှာထမီခင်းထားတယ်လေ။ကျနော်လည်းစောက်စိကိုနှုတ်ခမ်းထဲမြုတ်ပါခာအောင်စုတ်တာပေါ့။တခါတလေလည်းအတွင်းအသားနုလေးတွေကိုလျာထိပ်နဲ့ထိုးယက်တယ်လေ။ခါယမ်းရင်း”မောင်လေးရယ်–မမကောင်းလွန်းလို့–အသဲခိုက်အောင်–ချစ်သွားပြီ”တဲ့ပြောတယ်ဗျ။သူမောလို့ဆိုအတင်းရပ်ခိုင်းတယ်။ကျနော်ရပ်လိုက်တော့သူခနနားတယ်။ကျနော်လည်းလီးကအတော့်ကိုတောင်နေပြီလေ။သူကကျနော့်အပေါ်တက်ခွပြီးနှုတ်ခမ်းကိုစုပ်ရင်နို့တွေနဲ့ရင်ဘတ်ကိုပွတ်တယ်။ကျနော်လျာကတခါတခါသူ့ပါးစပ်ထဲပါသွားတယ်။လည်ပင်းကိုဖွဖွလေးစုပ်လိုက်ယက်လိုက်လုပ်တာဗျာ။ကျနော်ဖီးလ်အရမ်းရှိတာဘဲ။နောက်နားရွက်လေးကိုဖွဖွလေးကိုက်လိုက်နားပေါက်ထဲလျာနဲ့ထိုးလိုက်လုပ်တော့ကြက်သီးဖြန့်းဖန်းထရတောါတာပေါ့ဗျာ။ပြီးကျနော့်နို့တွေကိုလျာနဲ့ယက်ပေးတယ်။ အားလားကျနော်လူးရတဲ့အလှဲ့ပေါဗျာ။လီးကိုနို့နှစ်လုံးကြားထဲထဲ့ပွတ်ပြန်တယ်။ပြီးမှဂွေးဥကိုတစ်ချက်စုပ်ပြီးပုလွေကိုင်တော့တာဘဲဗျ။ဒစ်ကိုဖြဲပြီးလျာနဲ့ဝိုက်ယက်လိုကလီးတန်ပတ်လည်ကိုလျာနဲ့ယက်ခိုက်လုပ်ပြီးစုပ်တော့တာဘဲဗျာ။ကောင်းလွန်းလို့ကျနော်အံကြိတ်ထားရတယ်။အတော်ကြာမှ”မောင်လေးလိုးတော့လေ”တဲ့ပြောတယ်။ကျနော်လည်းအတွ့အကြုံမရှိတော့ယောင်တောင်တောင်ဖြစ်မေတာပေါ့။”မတ်တတ်ရပ်လိုက်မမပြမယ်”ဆိုကုတင်ပေါ်ရပ်ခိုင်းတယ်။သူကကျနော်ဘက်ခေါင်းလှည့်အိပ်ပြီး ကျောကနေကွေးလိုက်တယ်။သူခြေနှစ်ချောင်းကိုထိန်းခိုင်းထားတယ်။ ပြီးအပေါ်ကနေလိုးခိုင်းတော့တာဘဲ။ဆပ်ကပ်ထဲကပုံစံမျိုးတွေနေပြီး လိုးခိုင်းတာ။ကျနော်စာတောင်ဖွဲ့မရေးတတ်ပါဘူးဗျာ။ကျနော်တစ်ချီပြီးတော့သူသုံးချီပြီတယ်တဲ့။ကျနော်ကိုသူကမေးတယ်။”မမအပေးကောင်းရဲ့လား”တဲ့။လိုးပြီးသွားတော့ရင်းနှီးသလိုဖြစ်သွားပြီး”မမပေး တဲ့ပုံစံတွေကိုကျနော်အံ့အောပြီးနေတာ”လို့ပြောတော့သူဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်တယ်။”မမကိုရောချစ်ရဲ့လားတဲ့”ပြီး”မမကမင်းရဲ့လိုးမယား ဖြစ်သွားပြီနော်”တဲ့။သူအသုံးအနှုံးလေးတွေကအရမ်းလှတယ်မို့လား။ ကျနော်အတွက်တော့စားချင်တိုင်းစားလိ့ုံရတဲ့ဟင်းအိုးကြီးရသွားတာပေါ့ဗျာ ….. ပြီးပါပြီ။
သူမရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှပတ်ဝတ်ထားသော အိပ်ယာခင်းစသည် ကျွန်တော့်ကိုယ်နဲ့ဖိထားမိသလိုဖြစ်ပြီး အကုန်ကျွတ်ကျသွားကာ အရှင်းသားဖြစ်သွားသည် ….
ကျွန်တော်သည် ညပိုင်း (၉) ထိုးသဖြင့် ထိုးနေကျဟိုတယ်မှ ကားဖြင့်အိမ်သို့ပြန်လာကာ မအိပ်ချင်သေးသောကြောင့် ကျုံးတောင်ဘက်ဘေးတွင် ကားရပ်ကာ ပလက်ဖေါင်းပေါ်သွားထိုင်နေလိုက်သည်။ ဟိုအကြောင်း, ဒီအကြောင်းများတွေးရင်း သွားနေကျမာဆက်သွားရင် ကောင်းမလားဟု စဉ်းစားမိသည်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ကျန်းမာရေးကလည်း နေ့လည်လောက်ကတည်းက ညောင်းညာနေကာ ဖျားချင်သလိုဖြစ်နေသည်။ မာဆတ်သွားလို့ရောက်လျှင်လည်း ကျွန်တော့်ခေါ်နေကျ ကောင်မလေးက ကိုယ်ကိုနှိပ်ပေးမှာထက် သူ့လက်များနဲ့ လီးကြီးနဲ့ကိုယ်အနှံ့ဖီးလာအောင်လုပ်ပေးပြီး သူကောင်းကိုယ်ကောင်း လိုးကြမည်မှာ သေချာသည်။ ယခု ကျွန်တော် အားအင်အပြည့်မရှိသဖြင့် မသွားတော့ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ လမ်းပေါ်ဖြတ်သွားသော မိန်းကလေးများကိုကြည့်ကာ လိုးခဲ့ဖူးသောမိန်းမများအကြောင်းတွဲတွေးပြီး မိန်းမမယူရသေးသော လူပျိုလေးကျွန်တော်သည် ဖီလင်ယူနေသည်။ ” အစ်ကို…အစ်ကို ” အနီးနားမှခေါ်သံကြားသဖြင့် ကျွန်တော်လည်းလန့်သွားပြီး ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်သည်။ ရိုးရှင်းသောအဝတ်အစားကို သတ်သတ်ရပ်ရပ်ဝတ်ထားသော မိန်းမပျိုတစ်ယောက်ကို ကလေးငယ်ငယ်လေးချီလျှက်တွေ့လိုက်ရာ ဆက်စ် အတွေးများစိတ်ကူးယဉ်ကာ လီးကြီးကိုပွတ်ကိုင်သော လက်ကိုအမြန်ရုပ်လိုက်ပြီး မတ်တပ်ယှဉ်လျှက်ရပ်လိုက်သည်။ […]
ခရမ်းသီးတန်းလန်းဝင်နေသော နှုတ်ခမ်းသားများက ခရမ်းသီးကို ကျွတ်ထွက်သွားမှာ စိုးသည့်အလား တင်းတင်းညှစ်ထားလေသည် အင်မတန် သွေးသားတက်ကြွနေသောသူမ ခဏလေးနှင့် ပြီးသွားခြင်းဖြစ်သည် ….
မောင်မောင်……အရပ်က (၅)ပေ (၉)လက်မ၊ ရင်အုပ်ကားကားနှင့် ယောက်ျားပီသ ခန့်ညားသူ။ အသက် က(၂၇)နှစ်၊ ရန်ကုန်တွင် တစ်ဦးတည်း နေထိုင်သူ။ တက္ကသိုလ်မှ ဘွဲ့ရရှိပြီးသား……။ ဘာဆိုဘာမှ ပူပန်စရာမရှိ သူ။ မိဘများပေးပို့သော ငွေအလုံအလောက်နှင့် ဝါဿနာပါရာ ပန်းချီပညာကို လေ့လာလိုက်စားနေသူ…။ ပြဿနာ၏ အခြေခံက မောင်မောင်နေထိုင်ရာ ဘေးခန်းမှ ညီအစ်မ(၂)ယောက်ဖြစ်သည်။ ထိုညီအစ်မ(၂)ယောက် က ခေတ်မီသည်။ ပွင့်လင်းသည်။ ရဲတင်းသည်။ ဤအချက်များနှင့်အတူ အကြီးမဖြစ်သူ သူဇာ၏အသက်(၁၉)နှစ် နှင့် လိုက်ဖက်သည့် အရပ်(၅)ပေ၊ (၅)လက်မ။ ခန္ဓာကိုယ် အတိုင်းအထွာ…ရင် ၃၅၊ ခါး ၂၂၊ တင် ၃၈ တို့ရှိသည့် ခန္ဓာကိုယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။ အငယ်မဖြစ်သူ နန္ဒာက အသက်(၁၆)နှစ်၊ အရပ်(၅)ပေ၊ (၄)လက်မ၊ ခန္ဓာကိုယ် အတိုင်းအထွာ […]
ယူနီဖောင်း ထမိန်အနီရဲရဲကို တင်းနေအောင် ဝတ်ထားသောအခါ လုံးကြွဖုထစ်သော သူမ၏တင်ပါးအလှကမြင်သူငေးရပါတယ် …..
ကောင်မလေးက အသက် ၂၆ နှစ်သာ ရှိသေးသဖြင့် ကျတော့ထက်အသက်အတော်ငယ်ပါသည် ။သူမသည် ပုဂ္ဂလိကဆေးရုံတခုက နပ်စမလေး ဖြစ်ပြီး ကျတော်ဆေးရုံတက်ရတုန်းက စတင်ရင်းနှီးခဲ့ရခြင်းဖြစ်ပါသည်။ သူမနာမည်ကတော့ဘဖော်ပြဘို့ မလိုအပ်တာမို့ ကောင်မလေးဟုသာ သုံးနွုံးသွားပါမည်။ သူမသည် အရပ်၅’၃” အရပ်မနိမ့်မမြင့်ဖြင့် တောင့်တင်း ကျစ်လစ်သော ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစား ရှိပါသည်။သူမ၏ မျက်နှာမှာ သာမန်မျှသာဖြစ်သော်လည်း ရိုးရှင်းသန့်စင်သော မျက်နှာပေးနှင့် ချိုမြသော မျက်နှာထားကြောင့် စွဲမက်ဖွယ်ရာဖြစ်ပါသည်။ သူမထံတွင် စွဲမက်စရာအကောင်းဆုံးမှာ ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းကျစ်လစ်သော တင်ပါးများဖြစ်ပါသည်။ သူတို့ယူနီဖောင်း ထမိန်အနီရဲရဲကို တင်းနေအောင် ဝတ်ထားသောအခါ လုံးကြွဖုထစ်သော သူမ၏တင်ပါးအလှ မမြင်သူ ငေးစဘွယ်ဖြစ်ပါသည်။ ကျတော်အဖို့ ထိုအချိန်ထိ ဤမျှတင်ပါး လှပတောင့်တင်းသော မိန်းကလေးကို မတွေ့ဘူးခဲ့ပါ။ အပေါ်မှ ရင်ဖုံးအကျီကို ခါးရှည်ဘော်လီအောက်ခံ၍ ဝတ်ဆင်ထားသောကြောင့် သေးကျဉ်သော ခါးလေးကြောင့် တင်ပါးများမှ […]
တားချိန်တောင် မရလိုက်ပါဘူး ကျမဘက်ကလည်း ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတာ ရိပ်မိထားပုံပါပဲ ကျမပိပိကလည်း အပြုစု အယုယ ဝေးနေတော့ ကြာကြာ မခံနိုင်ပါဘူး ….
ညက တညလုံး အိပ်မရတာ အတော်ကို ဆိုးတယ်ရှင်။အိမ်ထောင်သည် ဘဝမို့ အလိုလို တောက်လောင် လာတဲ့ ကာမမီးကို ငြိမ်းမရတဲ့ ခံစားချက်ပေါ့။ကျမနာမည် ဇာဇာလှိုင်ပါ အသက်က ၃၇ထဲမှာ အိမ်ထောင်ရှိတယ် အိမ်မှာပဲ ကုန်စုံဆိုင် ဖွင့်ထားတာပါ အလှကုန် ပစ္စည်းရော မုန့်မျိုးစုံရော အဝတ်အထည်တွေပါ အစုံရောင်းတယ်။ ကျမယောင်္ကျားက ကိုအောင်ထွေး အသက်က ၄၂ထဲမှာ ကျမထက် ၅နှစ်ထဲ ကြီးပေမယ့် ဆီးချိုဝင်တော့ လူက တဖြည်းဖြည်း ပိန်လာပြီး အားအင်မရှိတော့ သလိုပဲရှင်။မရှက်တမ်း ပြောရရင် ကျမတို့ မလိုးဖြစ်တာ ၆လလောက်ရှိပြီ အိမ်ထောင် စကျကတည်းက ကိုထွေးနဲ့ မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးခဲ့တဲ့ကျမ ညဘက်ဆို သွေးသားဆန္ဒက တောင်းတော့တာပဲ။ ကိုထွေးက အရင် ကိုယ်ပိုင်ကားဝယ်ပြီး မြို့ထဲ ကယ်ရီလိုက်တာ။ရောဂါဖြစ်တော့ ကားရောင်းပြီး […]
သူမဝတ်ထားသည့် တီရှပ်နှင့် စပန့်သား ဘောင်းဘီ အဖြူထည်လေးက ရေစိုသဖြင့် အသားတွင် ကပ်နေကာ တစ်ကိုယ်လုံးကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်နေရသည် ….
ရုံးပိတ်ရက်တစ်ရက်… ရုံးပိတ်သော်လည်း ဘယ်မှ မသွားချင်သဖြင့် အိပ်ရာထဲတွင် ဇိမ်နဲ့ နှပ်နေရင်း ဖေ့စ်ဘုတ် ဖွင့်ကာ တောင်တောင်အီအီ လျှောက် မွှေနေလိုက်သည်။ New Feed တွင် တက်လာသော ဓာတ်ပုံတစ်ပုံကြောင့်… ပူတူး.. သူမအကောင့်က ကျွန်တော့် Friend ဖြစ်နေတာကြာပြီ။ ဘယ်သူမှန်း မသိခဲ့။ ပုံလေးတစ်ပုံ တက်လာတော့မှ သူမပုံမှန်း သိလိုက်ရသည်။ . လွန်ခဲ့တဲ့ ခုနစ်နှစ်ဝန်းကျင်လောက်က… ကျွန်တော် သူမ အမေနှင့် အတော်ရင်းနှီးသည်။ ဒီကောင်မလေးမှာ ငယ်ငယ်ကတည်းက အဖေ မရှိတော့။ သူမအမေနဲ့သာ နေရသည်။ သူမအမေက မြို့ထဲမှာ ဈေးရောင်းသည်။ ကျွန်တော်က အဲဒီအချိန်တုန်းက အသက် ၂၀ ဝန်းကျင်။ သူမကတော့ ၁၆ နှစ် မပြည့်တပြည့်လောက်သာ ရှိဦးမည်။ သူမက […]
လူပျိုရိုင်းလေ၏ အညှောင့် .. အပျိုရိုင်းလေး၏ အကော့အလူးဗြောင်းဆန်အောင် ထိတွေ.ပွတ်တိုက်မိကြ၏ ….
ဟင်း .. ထွီ .. ဒီနားကလဲ နံလိုက်တာ .. ဟယ်တော့ … ခွေးချီး ” ပထဝီဆရာမ အေးအေး ထင်းရူးပင်ခြေရင်း၌ ဝင်ထိုင်ရင်း အလန်.တကြားအော်ရင်း ထိုင်ရာမှပြန်ထကာ ထမီကိုငုံ.ကြည့်နေခိုက် သူတို.သုံးဦးလစ်ထွက်ခဲ့ကြလေသည်။ သည်ကိစ္စ ဤကိစ္စ … ရေဆုံးရေဖျား အငယ့်အား ပြောပြရန် ကိုအောင်စိုးဝန်လေးနေမိသည်။ “အငယ်… ငိုချင်တယ် …အကိုစိုးရယ် ” “ငိုလေ.. ငိုလိုက် .. ခလေးတွေတော့ငိုရင် အားရှိတယ်တဲ့ ” “အကိုစိုးက မကြင်နာတတ်ဖူး ” “အကြင်နာဆိုတာ ဆယ်တန်းအောင်မှ ပြောရင်ပိုကောင်းမလားဆိုပြီး .. ငါဘယ်သူ.မှမပြောခဲ့ဖူးဘူး … အငယ်” “ဘာလဲ … ဆယ်တန်းမအောင်ခင်ပြောတော့ရော ” “စိတ်ကူးယဉ်အိပ်မက်ပျက်ပျယ်ရင် လူတွေမှာခံစားရလေ့ရှိတဲ့ ကြေကွဲမှုမျိုးကို .. ငါမခုံမင်တတ်သေးဘူး […]