Knowladge

မန္တလေးရဲ့ ဒီဇင်ဘာလကုန်ဆုံးဖို့ ရက်တွေ နီးကပ်လာပေမယ့် ခိုက်ခိုက်တုန်အောင် အေးနေဆဲပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် အာကာနိုင် တစ်ယောက် မအေးနိုင်ပါဘူး ချမ်းချမ်းစီးစီး သီချင်းတအေးအေးနဲ့ ရေထချိုးလိုက်ပြီး အသန့်ဆုံး ယောပုဆိုးနဲ့ စတစ်အဖြူရောင်လေးကို လဲလည်လိုက်ကာ ခန္ဓာကိုယ်ကို ရေမွှေးဆွတ်လိုက်တယ်။ ဆံပင်ကိုလည်း ဂျယ် နဲ့ကော့နေ အောင် လိမ်းလိုက်ပြီး ချိုင်းနံ့ထွက်မှာ စိုးသဖြင့် နေဗီယာ လိမ်းလိုက်သေးပြီး အနွေးထည်ထူထူလေးကို ဝတ်လိုက်တယ်။ ” ခုံ နံပါတ်တွေ မဲနှိုက်ထားတဲ့အတိုင်း ကားပေါ်ကို တက်ပေးပါ နောက်ခုံကလူတွေ အရင်တက်ပေးပါနော် နေပြည်တော်မှာ အဝတ်အစား လဲဖို့အတွက်ပဲ အဝတ်အစားကို ယူထားပါ ကားပေါ်မှာအေးတဲ့အတွက် စောင်ယူခဲ့ပါ အနွေးထည် ဝတ်ခဲ့ပါ ဒါဆိုရင်တော့ ကိုယ်ထိုင်တဲ့ခုံမှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ထိုင်လို့ ရပါတယ်ဗျာ ခြေထောက်တင်ခြင်ရင်တော့ အဝတ်အစားအိတ်လေးပါ ကားပေါ်ယူလာလို့ […]

လေးပင်နေသောစိတ်နှင့်အတူ နောင်နောင်တစ်ယောက် ခုံတန်းလေးမှာ ထိုင်နေသည်။ မန္တလေးသို့ ပြန်ရမည့်အချိန်က စောနေသေးသည်။ ကားထွက်ချိန်က မတိုင်သေး။ တစ်နာရီခန့် လိုနေသေးသည်။ တောင်စဉ်ရေမရ တွေးနေသောအတွေးများထဲတွင် စောနန်းငယ် အကြောင်းက ထိပ်ဆုံးက ပါသည်။ သူမှားများ မှားသွားပြီလားလို့ စဉ်းစားနေသည်။ တကယ်တော့ စောနန်းငယ်က မြေစာပင် ဖြစ်ရခြင်းသာ။ စောနန်းငယ်ကို သနားမိသော်လည်း စောနန်းငယ်၏ အစ်ကိုဖြစ်သူ တိုးဝေအောင် အကြောင်းကို စဉ်းစားမိလိုက်လျှင် စောနန်းငယ်ကို သနားသောစိတ်တွေက ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိ။ ” ဟုတ်တယ်…ငါဒီလိုလုပ်တာမှန်တယ်…..” ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဖြေတွေးနေမိပါတယ်။ တိုးဝေအောင် အကြောင်းကို တွေးမိလျင် သူ့သွေးတွေ ဆူပွတ်လာသလို ခံစားရသည်။ ဒီလူယုတ်မာကြောင့် သူ့ညီမလေး မေမြတ်ဘ၀ ရေတိမ်မှာနစ်ခဲ့ရသည်။ ပတ်ဝန်းကျင်အသိုင်းအဝိုင်းမှာ အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်း ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ဒီအတွက် တိုးဝေအောင်သည်လည်း သူ့ပတ်ဝန်းကျင် […]

နှုတ်ဆော့မိမှတော့ မထူးတော့ပေ။ သူကလည်း စိန်ခေါ်ပြီလေ။ ဒီတော့ ဘွာခတ်နေလို့ ညံ့ရာကျသွားမှာပေါ့။ ဤသို့ပင် ‘တိုးအောင်’ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ သွေးက စကားပြောလာသည်။ သွေးဆိုတာက လူပျိုသွေး။ တိုးအောင်အသက်က ၁၆ နှစ်ကျော်လာပြီ။ ဆန့်ကျင်ဘက်မိန်းမတွေရဲ့ အဓိကပစ်မှတ်တွေကို အငမ်းမရ ကြည့်တတ်လာပြီ။ ပြီးတော့ အသံတွေပြောင်းလာသည်။ နှုတ်ခမ်းမွှေးနုနုလေးတွေ ခပ်ရေးရေးပေါက်လာပြီ။ ‘မာစတာဘေးရှင်း’ ခေါ် ဂွင်းတိုက်တတ်လာပြီ။ အားလုံးခြုံလိုက်လျှင် တိုးအောင်တစ်ယောက် ကလေးမဟုတ်တော့ပဲ လူပျိုဖြစ်လာပြီ။ ကြီးကောင်ဝင်လာပြီဟု ပြောရပေတော့မည် ။ မနက်ပိုင်းက သူ့အမေကို မြစ်ဆိပ်သို့ လှည်းနှင့်လိုက်ပို့ပြီး အပြန်တွင် မတင်လှနှင့် တွေ့၏။ တွေ့သောနေရာက ရွာနှင့်အတော်လှမ်းသော တောင်ကြားလမ်းတစ်နေရာမှာ ဖြစ်သည်။ မတင်လှဆိုတာက အသက် ၂၉-၃၀ ဝန်းကျင် ကလေးနှစ်ယောက်အမေ ဖြစ်သည်။ တစ်သားမွေးတစ်သွေးလှ ဆိုသည့်အတိုင်း မတင်လှတစ်ယောက် […]

အခန်းတံခါး ကို ဖွင့်လိုက်တာနဲ့ ချီုအီမွှေးပျံ့နေတဲ့ အနံ့တစ်ခုနှင့်အတူ အဖြူရောင်မွှေ့ရာ ကုတင်ပေါ်မှာ တဘက်အဖြူ နံငယ်ပိုင်းလေးသာ ပတ်ထားသည့် သူ … မ… လို့ခေါ်တဲ့ သက်ထား က သူ့ကိုလက်လေးကမ်းကာ ဆီးကြိုနေသည်။မောင်… ကြာတယ်ကွာမီးပွိုင့်တွေမိနေလို့ပါ… မ…ပရယ်တီကယ်လဲရှိလို့ကျောင်းဆင်းတာလဲ နောက်ကျတယ်သူမအရှေ့မှာမတ်တပ်ရပ်လျှက်ရှိနေတဲ့ ရဲလေးကိုသက်ထားကလဲခါးကနေပွေ့ဖက်ထားသည်။မကဒီနေ့ပြန်ရောက်တာစောသားပဲအင်း …မ …စောစောပြန်ခဲ့တယ်အတန်းချိန်လဲမရှိလို့ နောက်ပြီး မောင့်… အတွက်အဆင်သင့်ဖြစ်နေအောင်လေတကယ်လဲ… မ …က သူ့အတွက်အဆင့်သင့်ဖြစ်နေပါပြီဆံပင်အုံကောင်းကောင်းကြီးတွေကိုဖြန့်ချထားတဲ့… မ… ကအခါတိုင်း ကျောင်းကို လာသလိူ ဆံထုံး ထုံ့း့ပြီး အိန္ဒြေကြီးတစ်ခွဲသားနဲ့ မဟုတ်ချေ … မ …(သက်ထား) က သူ့တို့ ဆရာမ အသက် သုံးဆယ် စွန်းရုံလေးသာရှိသေးတဲ့ ကျူတာဆရာမ တစ်ယောက်။ ရင်ဖုံး အကျီၤ ၤလေးဝတ်ပြီး လုံချည်ကိုစင့်နေအာင်စည်းကာ စာပြတဲ့ အချိန်မျိုးဆို […]

ကလင်…ကလင် ခေါင်းလောင်းသံကြောင့် သော်သော်စမ်းတစ်ယောက်ကောင်းခန်းရောက်မှမီးပြတ်သွားရသည်။အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိတုန်း အောကားကြည့်ပြီး အမှန်အကန်သွားတိုက်နေတာ ခေါင်းလောင်းသံကြောင့်ဖီးငုတ်သွားရခြင်းပင်။“အရေးထဲဘယ်သူလဲမသိပါဘူး”တီဗီကိုပိတ်ပြီး အပြင်ကိုထွက်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့အစ်ကိုဝမ်းကွဲ မင်းမင်းရောက်လာတာဖြစ်သည်။ သော်သော်စမ်း၏ အဒေါ်ဘက်မှ စပ်ပါမှ တော်သော ဆွေမျိုးဆိုပေမယ့် ငယ်ငယ်တည်းက သူ့ကို အလိုအလိုက်ဆုံးမို့အစ်ကိုတွေထဲမှာ မင်းမင်းကို အချစ်ဆုံးဖြစ်သည်။ကိုကြီးပါလား လာလေ ပေါ်မလာတာတောင်ကြာပြီ ဖုန်းလည်းမဆက်ဘူး နေမကောင်းများဖြစ်နေလားဆိုပြီးစိတ်ပူနေကြတာ ခုရော အလုပ်ကိစ္စနဲ့လာတာပဲလားလာမလို့ပါပဲအလုပ်တွေရှုပ်နေလို့.အိမ်သားတွေအားလုံးလည်းသတိရပါတယ် အထူးသဖြင့် ငါ့ညီမလေးကိုပေါ့။ အဲဒါကြောင့်လည်း အလုက်ကိစ္စအကြောင်းပြပြီးတမင်လာတာခုမှလာပြောနေတယ် သူများကို ဖုန်းမဆက်ပဲပစ်ထားပြီးတော့တကယ်မအားလို့ပါ စိတ်မကောက်နဲ့တော့ မုန့်တွေအများကြီးဝယ်လာတယ်။ မုန့်ကျွေးရုံနဲ့ မရဘူး ညီမလေးသွားချင်တဲ့နေရာတွေကို လိုက်ပို့ပေးရမယ်“ကောင်းပါပြီဗျာ လိုက်ပို့ပေးမယ်ဟုတ်ပလားဟေး ဒါမှတို့ကိုကြီးကွ” သော်သော်စမ်းတစ်ယောက်ပျော်သွားပြီး သူ့အစ်ကိုကို အနမ်းတစ်ပွင့်ပေးပြီး ဂုဏ်ပြုလိုက်သည်။“ကိုကြီးထမင်းမစားရသေးဘူးမဟုတ်လား ညီမလေးခူးလိုက်မယ်နော်“အေးအေး ထမင်းအရင်စားလိုက်မယ် နောက်မှရေချိုးတော့မယ်ဒါနဲ ခုဏက အိပ်နေတာလား ဘယ်သူမှလည်းမရှိကြဘူး။ ဘယ်သွားကြလဲညီမလေးပျင်းလို့တီဗီကြည့်နေတာ အဖေကကြီးကြီးနေမကောင်းလို့ရွာပြန်သွားတယ် အမေနဲ့ဒေါ်လေးကတော့ထုံးစံအတိုင်းဗေဒင်ဆရာဆီ သွားကြလေရဲ့သူရရောလိုက်သွားတာလား”။ မောင်လေးလား မလိုက်ပါဘူး […]

“ တီတီလေးရေ…တီတီလေး…လာပါအုံး…မြန်မြန်…အား…အား….” အိပ်ခန်းထဲမှ ‘ မိုင်မိုင် ’ ၏ အလန့်တကြား အသံကြောင့် သီတာပြုံးလက်ထဲမှ စာစောင်ကိုချ၍ ကမန်းကတန်းထ၍ ပြေးလာမိသည်။ အိပ်ခန်းထဲလှမ်းဝင်လိုက်တော့ မှန်ရှေ့မှာရပ်နေသော မိုင်မိုင်၏ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတွင် ဘာအဝတ်အစား မှမရှိ။ သူမကျောပြင်လေးကို မှန်ဖက်သို့လှည့်ကာ ကြည့်၍နေသည်။ “ မိုင်လေး….ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်….” သီတာပြုံး အမောတကော မေးလိုက်မိသည်။ “ သမီးအနာက တစစ်စစ်နဲ့ ကိုက်နေတယ်….တီတီလေး…” “ ဟင်…ပြစမ်း…” မိုင်မိုင့်ညာဘက်လက်ပြင်တွင် မွေးကျွတ်နာပေါက်နေကြောင်း သီတာပြုံး သိထားသည်။ “ ဟယ်…အနာက ပြည်တွေနဲ့ မှည့်နေပြီ သမီး…တီတီလေး ညှစ်ပေးမယ်….ဒီပြည်တွေထွက်သွားမှ ကိုက်တာသက် သာပြီး အနာပျောက်သွားမှာ….” ပြောလဲပြော ပြည်တွေနဲ့စူတက်နေသော မွေးကျွတ်နာ၏ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီသို့ လက်မနှစ်ဖက်ကို တင်လိုက် သည်။ ပြီးတော့ ဆတ်ကနဲ […]

နီနီီျမင့္ေရာက္ရွိေနေသာေနရာမွာ ေျမဧကအေတာ္ကေလးက်ယ္ဝန္းေသာ ၿခံက်ယ္ႀကီးတစ္ၿခံျဖစ္သည္။ ႏွစ္ထပ္တိုက္တစ္လုံးရွိၿပီး တိုက္ႏွင့္မလွမ္းမကမ္းမွာ ယခင္ကဆန္စက္ႀကီး ျဖစ္ခဲ့ဟန္တူေသာ အေဆာက္အဦေဟာင္းတစ္ခု ရွိသည္။ တစ္စုံတစ္ရာ လွ်ိဳ႕ဝွက္လုပ္ေဆာင္ရန္အတြက္ ေကာင္းမြန္ေသာ ေနရာတစ္ခုလည္းျဖစ္သည္။ ထြန္းျမင့္က သူမကို ဆန္စက္ေဟာင္းအတြင္းရွိ သီးသန႔္ျပဳျပင္ထားေသာ အခန္းတစ္ခုထဲကို ေခၚေဆာင္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထြန္းျမင့္လူေတြက ႏွစ္ဖြဲ႕ျဖစ္ကာ တစ္ဖြဲ႕က စက္႐ုံအတြင္းရွိ အလုပ္ခန္းသေဘာမ်ိဳး အကန႔္ကန႔္၍ ျပဳျပင္ထားေသာေနရာမွာ အရက္ဝိုင္းတည္ကာ ေသာက္စားေနၾကၿပီး သူတို႔အားလုံး စုစုေပါင္း ေလးငါးေျခာက္ေယာက္မက ရွိၾကသည္။ ႐ုပ္ရည္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ႐ုပ္ရွင္ထဲက လူဆိုးလူမိုက္႐ုပ္မ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး ေျမေအာက္ေလာကသားေတြပုံစံမ်ိဳး ေပါက္ေနၾကေပသည္။ က်န္တစ္ဖြဲ႕ကမူ စက္႐ုံေဟာင္း၏ အတြင္းဖက္ ခပ္က်က် ေနာက္ထပ္အခန္းတစ္ခုထဲမွာ သူတို႔ဖာသာ အလုပ္ကိစၥ ေျပာဆိုတိုင္ပင္ရင္း သီးသန႔္ဝိုင္းဖြဲ႕ ေနၾကသည္ဟု သိရေပသည္။ အတြင္းခန္းထဲမွ အသံကိုမူ သိပ္မၾကားရဘဲ ထြန္းျမင့္ကသာ အသိမေပးလွ်င္ သူမအေနျဖင့္ […]

“ ငါ.. နင္နဲ႔အတူတူေနၾကည့္ခ်င္တယ္ဟာ…” လို႔ တည့္တည့္ေျပာခ်လိုက္ေတာ့ သူက ရွက္သြားၿပီး ေခါင္းေလးငုမ့္ၿပီးျပဳံးေနတယ္ ဆိတ္ၿငိမ္ျခင္းသည္ ဝန္ခံျခင္းတဲ့…. ကၽြန္ေတာ္လည္း အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ဘဲ မွတ္ပုံတင္ပါလား ေမးတယ္ သူကလည္း ေခါင္းၿငိမ့္ျပတယ္၊ ၿပီးေတာ့ သူက သူ႔သူငယ္ခ်င္းဆီဖုန္းဆက္ၿပီး ဒီညျပန္မေရာက္ေတာ့ဘူး အမ်ိဳးအိမ္သြားလည္ရင္း အဲ့ဒီမွာအိပ္မွာလို႔ ရြီးလိုက္တာေပါ့ ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ရွက္ေနတာကတစ္ေၾကာင္း ဟိုတယ္က ဝန္ထမ္းေတြရဲ့အၾကည့္ကို မနည္းရင္ဆိုင္ေနရတယ္… ဟိုတယ္ကိုေရာက္လာေတာ့ ည ၁၀နာရီေလာက္ရွိေနၿပီ ႏွစ္ေယာက္ခန္းအဲကြန္းခန္းတစ္ခန္းယူလိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သားထင္တိုင္းက်ဲေတာ့မယ့္အခ်ိန္ေပါ့ ျပတင္းေပါက္ကေန ေအာက္ငုမ့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဲ့ဒီအခ်ိန္.. မန္းေလးၿမိဳ႕ႀကီးလည္း အိမ္ေပ်ာ္လုဆဲၿငိမ္သက္ေနၿပီေလ၊ “ မီးပိတ္လိုက္ဟာ… “ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို နမ္းရင္းနဲ႔ အဝတ္ေတြခၽြတ္ခ်ိန္မွာ သူ ႐ုတ္တရက္ေျပာလာေတာ့ နည္းနည္းေၾကာင္သြားတယ္.. မီးပိတ္လိုက္ရင္ ဘာျမင္ရမွာတုန္းေနာ့.. “ မီးေတာ့မပိတ္နိုင္ဘူး မ်က္လုံးေလးေတြကိုယ္စီပဲမွိတ္ထားရေအာင္ေလ” ဆိုေတာ့။ သူမ်က္လုံးေလးေတြမွိတ္သြားၿပီး […]

ကလင်…ကလင်…ကလင်…ကလင် အလုပ်တက်ဘဲလ်သံနဲ့အတူ လုပ်ငန်းခွင်သို့ အပြေးလေးလှမ်း ဝင်ခဲ့ပြီး တနေ့တာအလုပ်ခွင်ကိုစတင်လိုက်ပါသည်။ အော်မေ့နေလို့ ကျနော့်နာမည်နဲ့ မိတ်လိုက် အဲလေ မိတ်ဆက်ပေးရဦးမှာပဲ ကျနော်နာမည်က ‘မိုးမခ’ ခင်မင်သူအများစုကတော့ ကိုမိုးပဲခေါ်ကြတာပေါ့ သချာင်္နဲ့ကျောင်းပြီးထားပြီး ရေသန့်စက် ရုံလေးတခုမှာ လခစား ဝန်ထမ်းလေးတဦးပေါ့ဗျာ……… ဒီအလုပ်မှာကျနော်လုပ်တာ၅နှစ်လောက်တော့ရှိပြီ ဒါပေမဲ့ စွန်တော့မစွန်သေးဘူး (ကြွားတာ)… ဒီနေ့တော့အလုပ်သမားလိုအပ်ချက်အရ အင်တာဗျူးခေါ်ထားလို့စက်ရုံအပြင်မှာပွဲတော်ကြီးဖြစ် နေပြီလေ မန်နေဂျာကဗျူး ကိုယ်ကဘူးပေါ့ ဟဟ အဲပြောရင်းနဲ့ ချာတိတ်လေးတဘွေ ရုံးခန်း ထဲဝင်လာပြီး မန်နေဂျာကြီးကစမေးနေပါပြီ………’သမီးနာမည်က’……’သန္တာ ပါဆရာ’……’သမီးအသက်က ၁ရနှစ်ပဲရှိသေးတာပဲ……ကျောင်းဆက်မတက်ပဲဘာလို့အလုပ်လာလုပ်တာလဲ’ ……’သမီးက အဖွားနဲ့နေရတာပါ ဆရာ…အလုပ်မလုပ်ရင်အဆင်မပြေတော့လို့ အိမ်နားကအဒေါ် တယောက်က။ ဒီမှာအလုပ်ခေါ်နေတယ် သူပြောပေးမယ်ဆိုလို့ လာခဲ့တာပါ ဆရာ’………အေးပါကွယ် ဒီမှာကမိသားစုစက်ရုံ သဘောမျိုုးလုပ်နေကြတာပါ သမီးလုပ်နိုင်မယ်ဆိုရင် ဦးတို့ဘက်ကပြန်ဆက်သွယ်ပေးပါ့မယ်နော်……ဟုတ်ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာ……အေးအေးပြန်လို့ရပြီသမီး ညနေ သမီးအိမ်နားကအဒေါ်နဲ့ အကြောင်းပြန်ပေးလိုက်မယ်နော်…… ဒီနေ့ […]