အရင်ယောက်ကျားမလုပ်ခဲ့အရာကိုအခုလင်အသစ်စက်စက်ကလုပ်နေပြီအတွေ့အကြုံ ဆန်းတစ်မျိုးကိုခံစားရပြီးဖီလ်းအသစ်ကိုကြိုက်လာတယ်

မိသူဇာတစ်ယောက်တပင်လဲလို့တပင်ထူမှာ မှာပါ။လင်သားမရှိတဲ့ဘဝကအဆင်မပြေဘူး အခုသမီးလေးကရှစ်တန်းတက်တော့မယ်။ကျောင်းစားရိတ်တွေနှင့်အိမ်ငှားခတွေနှင့်အဆင်မပြေတော့ကြာရင်သမီးလေးကိုပညာဆက်မသင်နိုင်မှာစိုးတယ်။မိသူဇာအသက်က၃၂နှစ်ရှိပြီ။တစ်သားမွေးတစ်သွေးလှဆိုသလိုသူဇာအလှကပိုလှလာတယ်။မိန်းကလေးဆိုတာသုံးဆယ်ကျော်မှအလှကပြည့်စုံတာမို့အခုတော့သူဋာအလှကပိုပြီးပြည့်စုံနေတာပေါ့။မုဆိုးမဆိုတော့လိုချင်သူတွေလက်တွေ့စမ်းချင်သူတွေကလည်းများတယ်။လင်မရှိတဲ့မိန်းမတံခွန်မရှိတဲ့ဘုရားဆိုတာမတင့်တယ်ဘူးလေ။ယောက်ျားဆုံးတာကလေးနှစ်ရှိလောက်ရှိပြီဆိုတော့မုဆိုးမအနေနှင့်နေခဲ့တာ။တချို့ကကြားအောင်တစ်မျိုးမကြားအောင်တမျိုးရိသဲ့သဲ့တွေနှင့်အနေခက်လှတယ်။အခုတော့ကိုစိုးမင်းဆိုတဲ့သူနှင့်တွေ့ခဲ့ရတော့ငယ်စိတ်တွေပြန်ပေါ်လာခဲ့ပြီ။ကိုစိုးမင်းဆိုတာကလဲ ခပ်ပျော်ပျော်နေတတ်တဲ့သူဖြစ်တဲ့အပြင်သမီး လေးအပေါ်မှာလည်းကောင်းတယ်။

ဒီတော့လဲကိုစိုးမင်းအပေါ်မှာသာယာမိခဲ့တယ်။သာယာမိတော့လည်းလာမည့်အရေးပြေးမကြည့်မိတော့ဘူး။စဉ်းစားစရာလည်းမလိုဘူး။လိုအပ်နေတဲ့ကွက်လပ်ကလေးကအခုပြည့်စုံပြီလေ။အခုတော့ကိုစိုးမင်းနှင့်တစ်အိုးတစ်အိမ်ထူထောင်လိုက်ပြီ “သူဇာ အကိုတို့အိပ်ရအောင်” “အင်းပါသမီးလေးအိပ်အောင်စောင့်ဦးလေ” “အင်းအကိုစိတ်တွေအရမ်းဖြစ်နေပြီ” “အင်းပါအကိုရယ်ခနလေးပဲစောင့်ပေး” လင်မယားဖြသ်နေပြီမို့ဒီကိစ္စကိုလုပ်မှာကိုသူဋာနားလည်မိတယ်။ ကိုစိုးမင်းကတော့သူဇာကိုဖက်ပြီးနမ်းတယ်။နို့တွေကိုစို့ပေးနေတယ်။ပြီးတော့သူဇာအဖုတ်ကိုလည်းပွတ်ပေးနေတယ်။သူဇာဒီလိုမျိုးလုပ်တာကိုမကြုံဖူးဘူး။အရင်ယောက်ျားကလိုးဖို့တစ်ခုတည်းပဲသိတာ။သူတောင်လာရင်လိုးလိုက်တာပဲ။သူဇာလည်းတောင်းရက်ပေးလိုက်တာပဲလေ။အခုတော့ကိုစိုးမင်းရဲ့တဏှာကြွမွု့တွေကသူဇာ့ကိုပါကူးစက်စေတယ်။သူဇာလည်းကိုစိုးမင်းကြောင့်ရာဂစိတ်တွေထနေတယ်။အဖုတ်လည်းယားနေပြီလေ။တဖက်ခန်းမှာအိပ်နေတဲ့ဖြူနှင်းလေးကတော့မေမေယောက်ကျားကိုစိုးမင်းရောက်လာ တော့မေမေနှင့်အခန်းခွဲအိပ်ရတဲ့အတွက် ကြောက်လဲကြောက်လို့ချက်ချင်းအိပ်မပျော်ဘူး။မေမေတို့အခန်းကတိုးတိုးလေးစကား းပြောသံကြားတဲ့အတွက်မကြားရအောင် စောင်ခေါင်းမြီးခြုံပြီးအိပ်လိုက်တော့တယ်။ “သူဇာသမီးလေးအိပ်ပြီထင်တယ်” “အင်းအသံတော့မကြားဘူး” “စကြရအောင် ” “အင်းစလေအကို” သူဇာကိုယ်တိုင်လိုချင်နေတာကြောင့်ကိုစိုး မင်းပြောလာတော့အလိုက်သင့်လေးပြော လိုက်တယ်။သူဇာပြောပြီးတော့အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်တယ်။

“အရမ်းလှတာပဲသူဇာရယ်” “အိုးဘာကလှတာအကို” “သူဇာ့စောက်ဖုတ်လေးလေ” “ဟင့်…အကိုကလဲ” အရွတ်မထွက်ပဲဖောင်းကြွနေတဲ့စောက်ဖုတ်ကိုကိုစိုးမင်းကကြည့်ပြီးသူဇာ့ကိုပြောလိုက် ပြီးသူဇာစောက်ဖုတ်ကိုယက်လိုက်တယ်။ “ပလပ် ပလပ်” “အားးရှီးးအကို “အိုးးမလုပ်နဲ့လေအကိုဘုန်းနိမ့်မယ်” ။အရင်ယောက်ျားကလည်းအကို့လိုလုပ်မပေးခဲ့ဘူးလေ။အကိုစိုးမင်းကြတော့အရမ်းကိုတဏှာပြင်းနေတယ်။အခုလည်းစောက်ဖုတ်ကြီးကိုကုန်းယက်လိုက်တာ နှင့်စောက်ဖုတ်ကယားနေပြီ။ဗိုက်သားပြင် ကြွက်သားတောင်ဖောင်းထွက်လာတယ်။ ကိုစိုးမင်းလည်းမကျမ်းကျေသူမို့ဒီလိုအလုပ်ကသူ့အတွက်က ကလေးကစားစရာလောက်ပါပဲ။ “သူဇာကလည်း လိုးရင်ဒီကိစ္စလေးတွေပါမှပိုကောင်းတာ” “သူဇာလည်းလုပ်ပေးရမယ်” သူဇာကြားဖူးပေမယ့်မလုပ်ခဲ့ဖူးဘူးလေ သူဇာစိတ် တွေကိုကြွသထက်ကြွလာအောင်နှိုးဆွပေး လိုက်တယ်။စောက်စေ့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲလက်ထိုးမွေလိုက်တယ်။ :ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “အာ့ရှီးးရှီးးးအကို အရမ်းကောင်းနေပြီ” လင်ရဖူးတဲ့မုဆိုးမလေးတစ်ယောက်အနေနှင့်ကာမကိစ္စဆိုတာကြုံဖူးပြီးသားမို့ရှက်စရာမှမဟုတ်တာ။ဒါပေမယ့်ကိုစိုးမင်းလည်းစောက်စိကိုစုပ်ပြီးနောက်ဖင်လေးကိုပါယက်ပေးတဲ့အခါတော့ “အားးးးအိုးးးအကိုအဲဒီကိုမလုပ်နဲ့လေ” “မကောင်းဘူးလားသူဇာ” “ကောင်းတယ် အကို့ကိုအားနာလို့ပါ” “အားမနာနှင့်သူဇာ အ ကိုအလှည့်လဲလုပ်ပေး” “လုပ်ပေးပါ့မယ် အကို” ကိုစိုးမင်းသူဇာဖင်ကိုတံတွေးတချက်ထွေး ထည့်ကာလက်ညှိုးလေးလက်တစ်ဆစ်စသွင်းလိုက်တယ် “အာ့!…အကိုနာတယ်” ကိုစိုးမင်းဖင်ထဲကလက်ကိုပြန်ထုတ်ပြီးစောက်ဖုတ်ကိုလက်နှင့်မွေပြီးစောက်ရည်တွေစိုစေလိုက်တယ်။

ပြီးမှဆွဲထုတ်ပြီးသူဇာ့စအိုကိုပြန်ပြီး ထိုးထည့်လိုက်တယ်။စောက်ရည်နှင့်တံတွေး ကြောင့်လက်ညှိုးကတအိအိဝင်သွားတယ်။ဖင်ထဲလက်ဝင်လာတော့လန့်သွားပြီးသူဇာစအိုဝကိုညှစ်မိတယ်။ “မညှစ်နဲ့သူဇာ ညှစ်ရင်ပိုနာမယ်” “အင်းးးးးးဟင်းးဟင်းးး” သူဇာသတိထားပြီးမညှစ်ပဲနေလိုက်ရတယ်။အရင်ယောက်ကျားမလုပ်ခဲ့အရာကိုအခုလင်အသစ်စက်စက်ကလုပ်နေပြီ။အတွေ့အကြုံ ဆန်းတစ်မျိုးကိုခံစားရပြီးဖီလ်းအသစ်ကိုကြိုက်လာတယ်။ “အကို…သူဇာအရမ်းကောင်းနေပြီ၊အကို့လိုးပေးပါတော့” သူဇာဆက်ပြီးလုပ်ခံရရင်မလွယ်တာကြောင့်လိုးဖို့ပဲတောင်းဆိုလိုက်တယ် “အင်းလိုးပေးမယ်လေ၊အကို့လီးကိုလည်းစုပ်ပေး” သူဇာစိတ်ညစ်သွားတယ်။အရင်ယောက်ျားလီးကိုလည်းမစုပ်ဖူးဘူး။အခုကျတော့အကိုကလီးစုပ်ခိုင်းနေပြန်ပြီ။ သူဇာအကို့လီးကိုကိုင်ပြီးဂွင်းသုံးလေးချက်ထုလိုက်ရာလီးထိပ်ကလီးရည်တွေထွက်လာတယ်။သူဇာအရည်တွေကိုသူပ်ပြီးအကိုကျေနပ်အောင်စုပ်ပေးလိုက်ရတယ်။ငံပြပြလီးရည်အချို့ဝင်လာတော့သူဇာ ထွေးပစ်လိုက်တယ်။ပြီးမှလီးမှထပ်ပြီးဂွင်းထုပေးလိုက်တယ်။ “စုပ်ပေးဦးလေ သူဇာ” တံတွေးနှင့်လီးရည်တွေပေါင်းပြီးအမြုပ်တွေထသွားတော့သူဇာသုပ်ပစ်ပြီးသူဇာပြန်စုပ်ပေးလိုက်ပြန်တယ်။လီးထိပ်ကိုလျှာနှင့်ထိုးမွေတယ်။လီးဒစ်ကိုလျှာဖျားနှင့်ယက်တယ်။အကို့လီးကအရမ်းတောင်လာတယ်။ “အရမ်းကောင်းတယ်သူဇာ။ဂွေးဥလေးပါညှစ်ပေးစမ်းပါ” သူဇာဂွေးဥလေးကိုမနာကျင်အောင်ယွယွလေးကိုင်ပြီးစုပ်ပေးလိုက်တော့ “အာ့ရှီးးရှီးးသူဇာအရမ်းကောင်းတယ်ကွာ၊လိုးချင်နေပြီ” “လိုးလေအကိုသူဇာလည်းအဆင်သင့်ပဲ” သူဇာပက်လက်အိပ်ပေးလိုက်တယ်ဝဋ်တစ်ခုလိုထင်လိုက်ပြီးလိုးမယ်ဆိုတော့ခံဖို့ပက်လက်အိပ်လိုက်တော့တယ်။

အကိုက သူဇာပေါင်ကြားဒူးထောက်ကာဝင်လာတောွသူဇာပေါင်နှစိဘက်ကိုတံခေါက်ကွေးကနေသိမ်းပြီးလက်နှင့်ပိုက်ထားလိုက်တယ်။သူဇာစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကမကိုလိုးရန်အသင့်ဖြစ်နေအောင်လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ကိုစိုးမင်းလည်းသူဇာလုပ်ပေးထဲတဲ့ပုံစံအတိုင်းလီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲထည့်ကာဖိချလိုက်ရာ “ဗျစ် ဗျိ ဗျိ ဗျစ်” “အာ့..အကို ..” မလိုးရတာကြာတဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုလီးကပြည့်ကြပ်ပြီးဝင်လာတယ်။စောက်စိကလေးကို လက်မနှင့်ပွတ်ပြီးတချက်ချင်းလိုးလိုက်တော့တယ်။ “ဗျိ ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ်…ဖန်းးးဖန်းးး” “အာ့အိုးးး အီး..အာ့..အင်းဟင်းးဟင်းးး” သူဇာစိတ်မနည်းထိန်းထားရတယ်။သမီးငယ် ကြားမည်စိုး၍သာတိုးတိုးလေးညည်းတွားပေမယ့်လိုးချက်ကအားပါတော့လီးဝင်ထွက်သံနှင့်သူဇာဖင်ပြောင်ကြီးကိုမကို့ဂွေးဥရိုက်သည့်အသံကာဘက်ကြီးမှာဆူညံလာတယ်။အရမ်းလည်းထိတယ်။စောက်စိအပွတ်ခံရင်းလိုးခံရတာကပြီးဖို့မြန်သလိုစိတ်ကိုပိုကြွစေတယ်။ “ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဖန်းဖန်း” “အာ့ဖြေးဖြေး အကို သမီးလေးနိုးသွားမယ်” “အင်းပါ ” “ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းးဖန်းးးး” “အာ့အင့်! အာ့ရှီးးရှီးးအားးးး” သူဇာတချီပြီးတော့မယ်။မခံရတာကြာပြီ။ယောက်ျားအသစ်လီးကလည်းအသစ်။ရင်ထဲတလှပ်လှပ်နဲ့ “သူဇာပြီးတော့မလားးး” “အင်းး လုပ် ကြမ်းးးးပေးးးး” ကိုစိုးမင်းလည်းအပြတ်ကြမ်းလိုက်တယ်။ “ဇွိ ဗျိ ဗျိ ! ဗြစ်! ဘွတ် ! ဘွတ် ဖွတ်!” “အာ့အာ့ အားးရှီးးရှီးးးပြီးပြီ ပြီးပြီ အားး” သူဇာ အရသာအရမ်းရှိပြီးစိတ်ကျေနပ်သွားရတော့တယ်။ “အကိုသူဇာပြီးပြီ” “အကိုထပ်လိုးချင်သေးတယ်” “လိုးလေ အကိုသူဇာဘယ်လိုနေပေးရမလဲ” “အကို့လီးစုပ်ပေးအုံးလေ” “အင်းစုပ်ပေးပါ့မယ်” အကိုကထပ်လိုးချင်တယ်ဆိုတော့လည်းသူ ဇာခွင့်ပြုရပြန်တယ်။ခွင့်မပြုလို့လည်းအဆင်မပြေဘူးအခုမှညားတာ။ကိုယ်ကအပျိုမဟုတ်တဲ့မုဆိုးမ။တော်ကြာဈေးကိုင်တယ်ဖြစ်အုံးမှာ။အံ့ဩသင့်တာကအရ င်ယောက်ျားကတချီလိုးပြီးရင်ပြန်မထတတ်တာ။အကိုစိုးမင်းကျတော့တစ်ချီပြီးတာတောင်ထောင်နေသေးတယ်။

သူဇာအကို့လီးကိုစုပ်ပေးဖို့စောက်ရည်တွေပေ နေတဲ့လီးကိုသုတ်ပြီးပြန်စုပ်ရတယ်။ “ရွံလို့လားသူဇာ ” “အင်းရွံတယ် ” “လင်မယားချင်းကွာ” “အင်း..အဝှာထဲသွင်းထားပြီးပြီလေ၊ပြီးတော့အကို့အရည်တွေလည်းထွက်နေတာကို” “သူဇာကလည်းကွာအကိုလည်းယက်ပေးတာကိုသူဇာလည်းစုပ်ပေးလေ” “စုပ်ပေးနေတာပဲလေ” “မရဘူးအားမရတာ၊နောက်တစ်ခါမသုတ်နဲ့” “အမ် အကိုကလည်း ” “အာ့မျိုးမြင်မှစိတ်ကပိုဖီးရှိတာ” “အင်းပါအကို” မင်္ဂလာဦးညမို့ပြန်မပြောချင်တော့ဘူး။သူစိတ်ချမ်းသာအောင်လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ “သူဇာဖင်ကုန်းပေးကွာ” “အင်းပါအကို” ဒီလောက်တော့အေးဆေးပါ။အရင်ယောက်ကျားလည်းဖင်ကုန်းလိုးတတ်တာပဲလေ။သူဇာဖင်ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ ကိုစိုးမင်းသူဇာဖင်နောက်ကဝင်ပြီးသူဇာစောက်ဖုတ်ထဲလီးတေ့ကာဖိသွင်းလိုက်တယ်။လီးကအိကနဲဝင်သွားပြီးသူဇာဖင်က်ုလက်မထည့်ကာလိုးတော့ “ဗျစ် ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖန်းးဖန်းး” “အာ့! အိုးးးအင့်! အင့် ! အင်းးး” တတ်လည်းတတ်နိုင်တဲ့အကိုသူဇာ့မှာဖင်ပေါက်မှာလက်သွင်းခံရပြီးစောက်ဖုတ်မှာလီးဝင် နေတယ်။တစ်ခါမှမခံစားဖူးပေမယ့်တမျိုးလေးတော့ကောင်းနေတယ်။ဖင်ထဲလက်ဝင်စဆိုတော့နာပေမယ့်သူဇာကြိတ်ခံလိုက်တယ်။ အချက်နှစ်ရာလောက်ဆောင့်လိုးပြီးတော့ “သူဇာ တချက်လောက်စုပ်ပေးဦးလေ” “အင်းး ပါအကို” သူဇာလီးကိုသုပ်ဖို့လုပ်စဉ်မှာပဲ “မသုတ်နဲ့လေသူဇာ” “အင်းးအင်း” သူဇာမှာလီးတစ်ခါစုပ်ရတယ်။ပြီးမှထပ်ကုန်း ပေးရပြန်တယ်။ “ဗျစ်ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖန်းးဖန်းးးး” “အာ့ရှီးးအကို အားးး” “ပြီးချင်ပြီလား” “အင်းပြီးတော့မယ်အကို” သူဇာလည်းအကိုစိုးမင်းနဲ့တွေ့မှနှစ်ကြိမ်မြောက်ပြီးဖူးတော့တယ်။ “ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းးဖန်းးးဖန်းးး” “အာ့ရှီးးပြီးပြီအကိုပြီးပြီအားးးးရှီးးးးရှီးးး” ” ကိုစိုးမင်းလည်းအားရအောင်လိုးပြီးတော့ သုတ်တွေကိုသူဇာ့စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ်။ “အကို လိုးတာကောင်းရဲ့လားသူဇာ” “အင်းကောင်းတယ်အကို” “အရင်ယောက်ကျားနှင့်ဘယ်သူကပိုကောင်းလဲ” “အရင်ယောက်ျားနှင့်နှစ်ခါမပြီးဖူးဘူး” “အကိုနဲ့ကျမှပြီးတယ်ပေါ့” “ဟုတ်တယ်အကို” “ဒါဆိုအကိုကအလိုးကောင်းတယ်ပေါ့” “အင်းအရင်လူကတကြိမ်ဆိုရင်ဖလက်ပြနေ ပြီ” “ဒါဆိုအကိုကအလိုးလည်းသန်တယ်ပေါ့” “အင်းးး” “နောက်ဆိုအကိုတိုံဗီဒီယိုတွေကြည့်ပြီးအဲဒီထဲကအတိုင်းလုပ်ကြမယ်” “အင်းပါအကို့သဘောပါပဲအကို” ။

“အကိုအိပ်ကြရအောင်” “အင်းအိပ်လေ” နောက်နေ့မှာအကိုကအလုပ်ကစောစောပြန်လာတယ်။ကိုစိုးမင်းကငွေရှာတော့ကောင်းတယ်။ရသမျှလည်းအပ်တယ်။သမီးလေးကိုလည်းဂရုစိုက်တယ်။ဒီတော့လည်းကိုစိုးမင်းအပေါ်အချစ်တွေပိုမိတယ်။ညနေရောက်ရင်တော့ ကိုစိုးမင်းကဂဏာမငြိမ်ချင်ဘူး။အမြဲလုပ်ချင်နေတယ်လေ။ထမင်းစားပြီးတော့ “သမီးလေးစာကြည့်တော့” “ဟုတ်ကဲ့ဦး” သမီးလေးကသူ့အခန်းထဲဝင်သွားတော့ “လာမိန်းမ အခန်းထဲသွားကြမယ်” “ယောက်ျားကလည်းကွာသမီးလေးစာကျက်နေတာကို” “သူ့ဘာသာသူစာကျက်လေ၊ငါတို့ကငါတို့အလုပ်လုပ်မယ်” “သမီးလေးသိမယ်လေ” “မသိအောင်လုပ်မှာပေါ့” “ဒုက္ခပါပဲအကိုရယ်” ညည်းတွားရင်းအကို့နောက်ကိုလိုက်သွားရပြန်တယ်။ “ဘယ်လိုလုပ်မှာခလေးသိမယ်” “စုပ်ပေးကွာ” “အာ အကိုရာ” “အရမ်းတင်းနေပြီ” “လုပ်ရင်သမီးလေးသိမယ်” “မလုပ်ဘူးပြီးအောင်စုပ်ပေး” သမီးလေးမသိရအောင်လို့စုပ်ပေးလိုက်တယ်။”ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “အာ့ အသံထွက်တယ်သူဇာ” “အာ့ဆိုဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ” “မိန်းမအိပ်လိုက်၊မိန်းမပါးစပ်ထဲဖြေးဖြေးချင်းလုပ်ပေးမယ်” ခိုင်းသမျှနာခံရမှာပဲလေ။ ကိုစိုးမင်းကသူဇာကိုလိုသလိုပုံသွင်းခဲ့တာ။အခုလည်းသူဇာပါးစပ်ကိုလိုးနေတာပေါ့။ သူဇာပါးစပ်ကိုကြမ်းကြမ်းလေးမလိုးသေးဘူး ဖြေးဖြေးခိင်းလိုးပြီးဇိမ်ယူနေခဲ့တာ။ပါးစပ်လိုးရင်းလက်တဖက်ကစောက်ဖုတ်နှိုက်ပေးလိုက်တယ်။စောက်ရည်တွေထွက်လာတော့သူ ဇာဖီလ်းရှိနေပြီဆိုတာသိလိုက်ရပြီးမှအရှိန် လေးတင်လိုက်တယ်။ “ဘွတ် … ဗလွတ် ဘွတ်” “အု .ဝု အွတ် …အွတ်” ပါးစပ်ထဲဝင်လာတဲ့လီးကိုသာအဝင်ချော အောင်လုပ်လိုက်တယ်။

“သူဇာ ကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်အိပ်၊ပြီးတော့ခေါင်းကိုကုတင်အောက်ချ၊အာ့မှအကိုကသူဇာစောင်ဖုတ်ယက်လို့ရမှာ” သူဇာလည်းကိုစိုးမင်းပြောတဲ့အတိုင်းကုတင် ပေါ်မှာကန့်လန့်အိပ်ပြီးခေါင်းကိုကုတင်ဘောင်ဘေးချပေးလိုက်တယ်။ ကိုစိုးမင်းကကုတင်ပေါ်ကဆင်းကာသူဇာ့ပါး စပ်ထဲလီးကိုသွင်းလိုက်ပြီးတချက်ချင်းလိုး တော့တယ်။တချက်တချက်လည်းသူဇာလည်ချောင်းအထိလီးကဝင်လာတယ်။ကိုစိုးမင်းကတော့ဒီပုံစံကိုကြိုက်နေပြီ။လီးကိုအဆုံးထိ သွင်းလို့ရတဲ့အပြင်သူဇာ့စောက်ဖုတ်ကိုလည်းယက်လို့ရနေပြီလေ။ သူဇာ့စောက်ဖုတ်ကိုယက်ရင်းဖြေးဖြေးချင်းလိုးပေးလိုက်တယ်။သူဇာလည်းစောက်ဖုတ်ယက်ခံနေရတော့ဖီလ်းဖြစ်လာတော့အကို့လီးပါးစပ်ထဲအဝင်ကောင်းအောင်လုပ်ပေးလိုက် တယ်။ကိုစိုးမင်းလည်းဒီအခြေကမြန်မြန်ပြီးမှဖြစ်မှာမို့စိတ်ထိန်းမထားဘဲပြီးအောင်သာပါးစက်ကိုလိုးပေးလိုက်ရာကြီးခါနီးမှလည်ချောင်းထိလီးကိုသွင်းပေးပြီးကိုစိုးမင်းသုတ်တွေပန်းထုတ်ကာပြီးလိုက်တော့တယ်။ “အု ဝု အု ..အွတ်” သူဇာ့မှာလည်ချောင်းထဲဝင်လာတဲ့သုတ်တွေကိုပြန်ထုတ်မရတော့ဘူး။ကိုစိုးမင်းကသူဇာ့ခေါင်းကိုပေါင်ကြားနှင့်ညှပ်ထားတော့ရုန်းထွက်လို့လည်းမရတော့အသက်ရွူနိုင်သာအရသာမခံပဲသုတ်တွေမြိုချလိုက်ရတော့တယ်။ကိုစိုးမင်းလည်းသူဇာသုတ်တွေမြိုချပြီးမှခေါင်းကိုလွတ်လိုက်ရာ။သူဇာလည်းလူးလဲထပြီး “ဟွန်း အကိုသိပ်ဆိုးတာပဲကွာ” “သူဇာမကောင်းဘူးလား” “ဘာကောင်းရမှာလဲအကိုကလဲ၊သုတ်မှာပိုးတွေပါတယ်” “အဲဒီပိုးကလူကိုဒုက္ခမပေးပါဘူးသူဇာ၊အကို ကအကိုကသူဇာ့ကိုအားရှိစေချင်လို့ပါ” “အာ အားမရှိရင်နေပါစေ၊အဲဒါမျိုးမလုပ်ချင်ဘူး” “သူဇာ အကို့ကိုမချစ်ဘူးထင်တယ်” “ဘာဆိုင်လို့လဲအကို” “အကို့ကိုချစ်ရင်အဲဒါလည်းချစ်ရမယ်” “ဒုက္ခပါလားအကိုရယ်” “ဘာမှဒုက္ခမဟုတ်ဘူး၊ချစ်တယ်ဆိုရင်နောက်လည်းလုပ်ရမယ်” သူဇာတဏှာရာဂအရမ်းကြီးတဲ့ကိုစိုးမင်းကိုလန့်မိပေမယ့်သူဇာကြိုက်တယ်။တဖြေးဖြေးနှင့်ကာမကိစ္စမှာသူ့အလိုကျရုပ်သေးရုပ်လို ဖြစ်ရပေမယ့်တဖက်မှာလည်းကိုစိုးမင်း ကယောက်ျားဝတ်တရား ကျေပြွန်တယ်။သမီးအတွက်၊သူဇာ့အတွက် တစ်ခုမှမလစ်ဟင်းဘူး။တစ်ခါတလေသမီးအတွက်ပိုလွန်းလို့ပြောရတယ်။

အခုလည်းသမီးလေးကဆယ်တန်းရောက်နေပြီ။ “အကိုကလေးကိုသိပ်အလိုမလိုက်နဲ့” “ဟာ သူဇာကလည်း ငါသမီးအရင်းမဟုတ်တော့လူတွေကပထွေးဆိုပြီးမြင်နေတာ။ပထွေးမို့ပစ်ထားတယ်၊ဘာညာငါအပြောမခံနိုင်ဘူး၊ပညာရေးအတွက် လည်းလိုတာပြော၊ငါသူ့ကိုပညာတတ်အောင်သင်ပေးမှာ” “အင်းပါအကိုရာ သူဇာနားလည်ပါတယ်” သူဇာနှင့်ကိုစိုးမင်းနဲ့အိမ်ထောင်ပြုတာကံ ကောင်းပါတယ်လို့ထင်ခဲ့တယ်။အခုဆိုသူဇာကိုဆိုင်ခန်းလေးတစ်ခန်းဝယ်ပေးတော့သူဇာ့ မှာဈေးဆိုင်လေးဖွင့်ပြီးဝင်ငွေလေးရလာ တယ်။တနေ့တနေ့လည်းသူဇာအလုပ်လုပ် ရတော့ဝင်ငွေကောင်းလာတယ်။ဈေးရောင်းတယ်ဆိုတော့မနက်အစောကြီးထပြီးပြင်ဆင်ရတာပေါ့။ကိုစိုးမင်းကသူ့အလုပ်သူလုပ်နေဆဲပါ။သူဇာဈေးကိုသွားရင်မနက်အစောကြီးထ ပြီးသမီးလေးကိုဝင်ပြီးနှိုးခဲ့ရတယ်။အခုတော့ကိုစိုးမင်းနှင့်သမီးလေးကအဆင်ပြေနေပြီ လေ။လိုချင်တာကိုစိုးမင်းဆီမှာပဲတောင်း တယ်။ကျမဆီကျတော့မတောင်းရဲဘူး။ကျမလည်းသမီးလေးပျက်စီးမှာစိုးလို့အလိုမလိုက်တာပါ။ အခုဆိုရင်သမီးလေးဆယ်တန်းရောက်ပြီးအပျိုဖြစ်နေပြီလေ။ကျမကတော့သူဆယ်တန်းအောင်ပြီးပညာတတ် ဖြစ်စေချင်ခဲ့တာ။ကိုစိုးမင်းကလည်းဖြစ်စေ ချင်တယ်။သူကလည်းသမီးလေးအရင်းလိုသဘောထားတာမို့သူဇာကိုစိုးမင်းကိုယုံတယ်။ သမီးလေးကလည်းအခုဆိုလှသွေးကြွယ်တဲ့အရွယ်ဆိုတော့ပန်းလေးတပွင့်လိုငွားငွားစွင့် စွင့်ဖြစ်လာတယ်။အဖေတူမို့လားမသိဘူးမျက်ခုံးမွေးတွေကထင်ရှားသလို။မျက်တောင်လေးတွေကကော့နေတာ။မျက်လုံးဝိုင်းနှင့်နှာတံပေါ်တာကတော့သူဇာ့လိုပဲလေ။အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင်ပဲတင်သားတွေပြည့်လာပြီးရင် သားတွေထွက်လာတယ်။အသားလေးတွေ ဝင်းဝါပြီးသွေးကြောလေးတွေယှက်နေတာမို့ပန်းလေးတပွင့်အလားပေါ့ရှင်။

ကျမကတော့ ရွူ့မဝတဲ့သမီးလေးပေါ့လေ။ တနေ့တခြားလှသွေးကြွယ်လာတဲ့မယားပါသမီးလေးကြည့်ကာကိုစိုးမင်းသဘောကျလာတယ်။အိမ်နေရင်းအဝတ်ပါးလေးနှင့်နေတဲ့အခါ ကိုစိုးမင်းတစ်ယောက်သူဇာမသိအောင်ကြည့် မိတယ်။သူဇာညအိပ်ပျော်တဲ့အချိန်မှာတရေးနိုးတိုင်းသမီးလေးအခန်းချောင်းကြည့်လေ့ရှိတယ်။သမီးလေးအိပ်ပျော်ရင်းပြေကျတတ်တဲ့လုံချည်ကြောင့်ပေါ်လာတတ်တဲ့အသားစိုင်လေးတွေမို့ဖောင်းလာတဲ့စောက်ဖုတ်အုံတွေ ကိုမြင်ရတတ်တဲ့ကိုစိုးမင်းစိတ်တွေဖောက်လဲဖောက်ပြန်ဖြစ်လာခဲ့တာကိုစိုးမင်းရိပ်မိနေပြီ။ သတိနဲ့ထိန်းချုပ်ရင်ပိုပြီးဖြစ်လာတယ်။ သမီးလေးကလိုချင်တာပူဆာတဲ့အခါမှာလည်းကိုစိုးမင်းပိုပိုသာသာလုပ်ပေးတော့သမီးလေးကကိုစိုးမင်းအပေါ်မှာတော့ခင်တွယ်ပါတယ်။ ကြောင့်ကိုစိုးမင်းမှာတနေ့ထက်တနေ့ဖြူနှင်းလေးအပေါ်စိတ်တွေဖောက်ပြန်လာပြီးစိတ်ရိုင်းတွေထမိတယ်။သမီးအရင်းမဟုတ်ဘူး။သူတို့သားအမိနှစ်ယောက်လုံးကိုငါကယ်တင်ထားတာလို့တွေးရင်းစိတ်ကပိုပြီးထိန်းမရဖြစ်လာတယ်။ “တောက်ကွာ ဖင်ထောင်လိုးလိုက်ရရင်တော့ ဟင်း……” ကိုစိုးမင်းတစ်ယောက်အကြံအစည်ထုတ်နေတော့တယ်။ တနေ့တော့သမီးလေးကျောင်းကပြန်လာချိန်မှာသမီးလေးနောက်ကကောင်လေးနှစ်ယောက်လိုက်လံပြီးစကားပြောနေတဲ့အတွက်ကိုစိုးမင်းဒေါသကမထိန်းနိုင်ပါ။ “ဟေ့ငါ လိုးမသားတွေ” “ဟာ ဘဲရီး ..” “လီးမို့ ငါ့သမီးနောက်ကလိုက်စကားပြောတာလဲ” “ခင်များ ကြီးကပထွေးပါ။

ဒီကိစ္စနှင့်ဘာမှမဆိုင်ဘူး” “ဘာကွ ငါလိုးမသားတွေ” ကိုစိုးမင်းဒေါသထွက်သွားကာဓားကိုင်ပြီး လိုက်တော့ကောင်လေးတွေထွက်ပြေးသွား ကြတယ်။သမီလေးဖြူနှင်းမှာကိုစိုးမင်းကို ကြည့်ပြီးအ ရမ်းကိုလန့်သွားပြီးကြောက်နေတော့တယ်။ ဒီအခြေအနေကိုကိုစိုးမင်းကသိလိုက်ပြီး “ဘယ်လိုလဲဖြူနှင်း” “နင့်ကြောင့်ငါလူသတ်မိတော့မယ်” “မသတ်ပါနှင့်ဦးရယ်သမီးကြောက်လို့ပါ” “နင့်အမေကိုပြောပြီးကျောင်းထုတ်လိုက်ရမလား” “သမီးကျောင်းမထွက်ချင်ဘူးဦး” “အေးအဲဒါဆိုနင့်အမေကိုမပြောနှင့်သိရင်စိတ်ပူလိမ့်မယ်”. “ဟုတ်ကဲ့ဦး” ကိုစိုးမင်းသဘောကျသွားပြီလေဖြူနှင်းကြောက်နေပြီဆိုတာကိုပေါ့။ဖြူနှင်းလေးကိုအလိုလိုက်၊သူတို့သားအမိကိုယ်မရှိရင်ငတ်သေ မယ့်ပုံစံပြထားပြီးကိုယ်ကကြမ်းတမ်းတဲ့ပုံစံကိုပြထားလိုက်တယ်။ “ဟင်းဟင်းးးးဖြူနှင်းးနင်ငါ့လက်ထဲတော့တနေ့ရောက်လာမှာပါ” ကိုစိုးမင်းတွေးပြီးပြုံးလိုက်တော့တယ်။ဒီလိုနှင့်ကိုစိုးမင်းဖြူနှင်းလေးကိုကျားချောင်းသလို ချောင်းနေတယ်။သူဇာသိလို့မဖြစ်ဘူးလေ။သူဇာရိပ်မိရင်ဖြူနှင်းကိုဘော်ဒါပို့လိုက်ရင်ငတ်သွားမှာဒီတော့လဲအရမ်းမလွုပ်ရှားခဲ့တာပေါ့ တနေ့တော့သူဇာအစောကြီးဈေးသွားတဲ့အချိန်ကိုစိုးမင်းနေမကောင်းဘူးအကြောင်းပြကာနေခဲ့လိုက်တယ်။ “အကိုနေမကောင်းရင်ကျန်ခဲ့လေအကိုသူဇာ့ဘာသာပဲသွားလိုက်တော့မယ်” “အေးပါမိန်းမ” ကိုစိုးမင်းစောင်လေးခြုံပြီးအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်ပြီးသူဇာသွားမသွားနားစွင့်နေလိုက်တယ်။သူဇာသွားမှဖြူနှင်းအခန်းထဲဝင် လိုက်တယ်။ ဖြူနှင်းလေးအိပ်မောကျနေတဲ့အချိန်စောင်လေးကိုဖြေးဖြေးချင်းခွာလိုက်တယ်။

ဖြူနှင်းမနိုးသေးပါဘူး။လျော့ရဲရဲဖြစ်နေတဲ့လုံ ချည်ကိုဖြေးဖြေးချင်းမကာအပေါ်လှန်လိုက် ရာအပျိုစင်လေးဖြူဖွေးရဲ့စောက်ဖုတ်ဖောင်း ဖောင်းလေးကကိုစိုးမင်းကိုအရမ်းထန်စေလို့ ကိုစိုးမင်းတစ်ယောက်ဖြူနှင်းရဲ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကြားထဲလက်ခလယ်ကိုတံတွေးဆွတ်ကာထည့်လိုက်တော့ “အင့် အင်းးး” ဖြူနှင်းနိုးလာပြီး “ဟင် ဦး ဘာလုပ်တာလဲ” “နင့်ကိုလိုးမလို့'” “အမေရေ အမေ” “အွတ်” သူ့အမေလှမ်းခေါ်တော့ကိုစိုးမင်းဖြူနှင်းပါးစပ်ကိုအတင်းပိတ်ပြီးပေါင်ကြားထဲအတင်းဝင်ချုပ်လိုက်တယ်။ “အု ဝု အုလွတ်” ဖြူနှင်းအတင်းရုန်းပေမယ့်အားကမမျှတော့ဘယ်လိုမှရုန်းလို့မရတော့ဘူးလေ။ ရုန်းရင်းနှင့်ကိုစိုးမင်းလီးကိုဖြူနှင်းအဖုတ်ဝကိုတေ့ပြီးထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ “အုဝု အု အားးးးအမေ” “ကောင်မ အော်မနေနဲ့နင့်အမေမရှိဘူး” ဖြူနှင်းပါးစပ်ကိုပိတ်ထားပြီးကိုစိုးမင်းပြောလိုက်ကာ “နင်အော်လေအော်ရင်နင့်ကိုသတ်ပစ်မယ်၊ အေးပြီးသွားလို့နင့်အမေကိုတိုင်ရင်လဲနှစ်ယောက်လုံးကိုသတ်ပြီးငါထောင်ထဲဝင်မှာ” ဖြူနှင်းမှာပါးစပ်ပိတ်ခံထားရပေမယ့်ခြိမ်းခြောက်တဲ့စကားကြောင့်အရမ်းကိုကြောက်သွား ရပြီးမျက်ရည်တွေတလိမ့်လိမ့်ကျလာကာနေရတော့တယ်။ “နင်အော်အုံးမလား” “အီးးဟီးးးဟီးး ဦးမလုပ်ပါနဲံနှော်သမီးကြောက်တယ် အီးးးး” “ဘာမှကြောက်စရာမလိုဘူး မိန်းမနှင့်ယောက်ကျားလိုးကြတာသဘာဝပဲ” “မလုပ်ပါနှင့်ဦးရယ်၊သမီးတောင်းပန်ပါတယ်” “ဒီအနေအထားနှင့်မလုပ်နဲ့ဆိုလို့မရတော့ဘူး နင် နင့်အမေပြန်တိုင်မှာ” “မတိုင်ပါဘူးဦးနှော်” “အေးနင်တိုင်ရင်လဲနှစ်ယောက်လုံးသတ်မှာပဲ” “အီးးဟီးးးသမီးကြောက်တယ်” “အေး အဲဒါဆိုငြိမ်ငြိမ်နေ နင်ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမှာ” “အီးဟီးးဟီးးးး” “ငိုမနေနဲ့ ငါရိုက်လိုက်ရ” “မရိုက်ပါနှင့်ဦး” “အေးမငိုဖို့ပြောထားတယ်နှော်” “ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ဦး” ဖြူနှင်းအငိုတိတ်သွားတယ်။

ကိုစိုးမင်းဖြူနှင်းကိုစိတ်ပါစေဖို့စကားပြောဖို့ဆုံးဖြတ်ကာ “ဖြူနှင်း.” “ရှင်..” “နင့်အမေကိုငါလိုးတာသိလား” “ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့” “နင့်အမေကငါလိုးတာ ကောင်းလို့တဲ့” ဖြူနှင်းမှာကိုစိုးမင်းပြောနေတာကိုနားမဝင်ပါအရမ်းကိုကြောက်နေပါပြီ။ကိုစိုးမင်းကဖြူနှင်းအဖုတ်ကိုလီးနှင့်တေ့ထားပြီး “နင်ငါပြောတာကြားရဲ့လား” “ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ဦး” “နင့်အမေကိုငါအမျိုးမျိုးလိုးနေတာနာတယ် လို့ပြောသံကြားဖူးလား” “မကြားဖူးပါဘူး” “အေးအခုနင်လဲမနာစေချင်ဘူးမလား” “ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ဦး” “အေး မနာစေချင်ရင်ငြိမ်ငြိမ်နေ၊ငါ နင်ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်” “ဟုတ်ကဲ့ဦး” ကိုစိုးမင်းဖြူနှင်းကိုအမြဲလိုးလို့ရအောင်ဖြူနှင်းကြိုက်သွားအောင်လုပ်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး ဖြူနှင်းအဖုတ်ကိုယက်လိုက်တယ်။ “ပလပ် ပလပ် ပလပ်” ဖြူနှင်းမှာကြောက်စိတ်ကလွမ်းမိုးနေပြီးကာမ အရသာဆိုတာဘာမှန်းမသိပဲငြိမ်ငြိမ်လေးသာ နေရတော့တယ်။ကိုစိုးမင်းက ဖြူနှင်းအဖုတ် သာမကဖြူနှင်းကာမစိတ်တိုးလာစေဖို့ဖင်ပေါက်ကနေအဖုတ်အထိယက်လိုက်တယ်။အတွင်းသားတွေကိုဖြဲပြီးအစေ့ကိုယက်လိုက်တယ်။ ကြောက်စိတ်လွမ်းမိုးနေတဲ့ဖြူနှင်းမှာသာမျက်လုံးမှိတ်ပြီးအမေကိုသာတနေရတော့တယ် ကိုစိုးမင်းမဘ်သို့ပင်လုပ်ပေးစေကာမူဖြူနှင်းဆီမှအသံမကြားရတဲ့အတွက်လိုးဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ကာဖြူနှင်းပေါင်ကြားဒူးထောက်လိုက်ပြီးစောက်ဖုတ်ကိုတံတွေးတချက်ထွေးလိုက်ပြီးလီးတေ့ကာ ဖိချလိုက်တယ် “ဗျစ် ဗျစ် ဗြစ် ဖောက်” “အာ့….အမေရေ အိုးးးးအီးးဟီးးးး” ကြီးမားသောလီးကအပျိုစစ်စစ်အရွယ်မရောက်သေးတဲ့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးရဲ့ အမှေးကိုထိုးခွဲသွားတဲ့အတွက်ဖြူနှင်းအော် လိုက်ပြီး “ဦးတော်ပါတော့ သမီးသေတော့မယ်ဟီးးးး” “ခနလေးပါနာတာအောင့်ခံပေး” “အီးမရဘူးးနာတယ် နာတယ်” ဘယ်လောက်ပဲငိုယိုတောင်းပန်နေပါစေ။

ကာမဘီလူးစီးနေတဲ့ကိုစိုးမင်းရပ်ပေးဖို့မစဉ်းစားပဲမိမိဆန္ဒပြီးမြောက်ရေးကိုသာအားပြုပြီး တဖွတ်ဖွတ်တဘွတ်ဘွတ်လိုးလိုက်တော့တယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲကသွေးစသွေးနတွေကကိုစိုးမင်းလီးမှာကပ်ပါလာရုံသာမကစောက်ဖုတ်၏အောက်နှတ်ခမ်းအကွဲထိစီးဆင်းလာတော့တယ် “အီးဟီးးးဦးသမီးအရမ်းနာနေပြီဟီး” ဖြူနှင်းမှာနာလွန်းသဖြင့်ကိုစိုးမင်းမျက်နှာကိုလက်သည်းဖြင့်ကုတ်ဖဲ့လိုက်ရာ။ကိုစိုးမင်းလည်းဖြူနှင်းလက်နှစ်ဖက်အားမိမိလက်ဖြင့်ဖိပြီးထိန်းချုပ်ကာအတင်းလိုးလိုက်တော့တယ်။ တင်းကြပ်တဲ့စောက်ဖုတ်ကြောင့်စိတ်အရမ်းထန်နေတဲ့ကိုစိုးမင်းမှာကြာကြာမလိုးနိုင်ပဲဆယ်မိနစ်ခန့်နှင့်သုတ်ထွက်သွားရတော့တယ်။ ထိုဆယ်မိနစ်ခန့်သည်ကိုစိုးမင်းအတွက်တိုတောင်းလှသော်လည်းဖြူနှင်းအတွက်မူဆယ်ကမ္ဘာခန့်ကြာသည်ဟုထင်မှိတ်မိလေသည်။ ကိုစိုးမင်းသုတ်တွေကိုဖြူနှင်းအဖုတ်ထဲပန်း ထည့်ပြီးနောက်မှာဖြူနှင်းနဘေးမှာထိုင်ပြီး “ဖြူနှင်းနင့်အမေကိုင်ရင်နှစ်ယောက်စလုံးသတ်မှာ၊နောက်ငါလိုးချင်သလိုလိုးလို့ရရင်နင်လိုချင်တာအကုန်လုံးဝယ်ပေးမယ်” ဖြူနှင်းမှာမျက်ရည်စက်တွေနှင့်သူ့ပထွေးကိုစိုးမင်းကိုသာကြည့်နေလိုက်တယ်။စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကျိမ်းစပ်နေပြီးအရမ်းနာနေပြီလေ။ အရမ်းလည်းကြောက်နေတာမို့ပြန်မပြောမိပေ” “ငါပြောတာကြားလား” “ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့” “အေးငါသွားတော့မယ်” ကိုစိုးမင်းအခန်းထဲမှထွက်သွားပြီးအဝတ်လဲကာအပြင်ကိုထွက်သွားတော့တယ်။

ဖြူနှင်းမှာတကိုယ်လုံးနာကျင်နေသဖြင့်အိပ်ရာမှမထနိုင်ပဲအိပ်နေရတော့တယ်။ညနေစောင်းတော့သူဇာဈေးမှပြန်ရောက်လာတော့ဖြူနှင်းမှာအိပ်ရာကမထနိုင်ပေ “သမီးဘာဖြစ်လို့လဲ” “ဘာမှမဖြစ်ဘူးမေမေ” “သမီးကြည့်ရတာနေလို့မကောင်းဘူးထင်တယ်” “ကောင်းပါတယ်မေမေ” သူဇာသမီးအခြေအနေမမှန်သဖြင့်သမီးအနားကိုသွားပြီးနဖူးကိုစမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ အဖျားလည်းမရှိပေ။သို့သော်နှာခေါင်းဝကအနံ့တစ်ခုရလိုက်တယ်။သုတ်နံ့ “ထစမ်းသမီး” “ဟင့်အင်း မေမေ” “သမီးပြောစမ်းဘာဖြစ်တာလဲ” “ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးမေမေ” သမီးကငြင်းနေသဖြင့်သူဇာဒေါသထွက်ပြီး “နင့်ထမီလှန်စမ်း” “မေမေ” “ငါကိုဘာမှမပြောနှင့်” သုဇာဖြူနှင်းလုံချည်ကိုလှန့်ကြည့်လိုက်ရာ ငယ်ရာမှကြီးလာပြီးယောက်ကျားနှစ်ယောက်ရဖူးသောသူဋာချက်ချင်းသဘောပေါက်လိုက်ပြီး “နင့်ကိုဘယ်သူလုပ်တာလဲပြောစမ်း” “မေမေ” “သမီးမကြောက်နဲ့မေမေရှိတယ်” “ဦးစိုးမင်းသမီးကိုလုပ်သွားတယ်မေမေ” “တောက် ..ငါ့သမီးနုနုထွဋ်ထွဋ်လေးကိုလုပ်ရက်တာ လူမဆန်လိုက်တဲ့ခွေး” “မေမေ အရမ်းမလုပ်နဲ့မေမေ သမီးကိုပြောသွားတယ်၊မေမေကိုတိုင်ရင်နှစ်ယောက်လုံးသတ်ပစ်မယ်တဲ့” “ဘာ …” “အေးတွေ့ကြပြီပေါ့စိုးမင်းရယ်၊ငါကဘုရားတဆူလိုကိုးကွယ်ခဲ့တာ၊ဖွတ်ထွက်မှတောင်ဘို့ မှန်းသိရတယ်”။

“မေမေဘာလုပ်မလဲမေမေ” “ငါရဲစခန်းမှာတိုင်မယ်” “မေမေသမီးတော့အရှက်ကွဲရပြီ” “ဒီမှာသမီးသမီးလော်မာလို့ဖြစ်တာမဟုတ်ဘူး၊လူယုတ်မာကြောင့်ဖြစ်ရတာ၊အေးငြိမ်ခံနေရင်ငါ့သမီးမှဒီထက်ဆိုးဖို့ပဲရှိတယ်သမီး” “ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲမေမေ၊” “သမီးဒီလူယုတ်မာကထောင်နဲ့ပဲတန်တယ်” “ထောင်ကထွက်လာပြီးသမီးတို့ကိုသတ်ရင်ကောမေမေ” “အေးပါမေမေစဉ်းစားလိုက်ဦးမယ်၊သမီး သာသူပြန်လာရင်မသိသလိုနေပေး၊အခုမေမေသမီးအတွက်ဆေးဝယ်လိုက်ဦးမယ်” သူဇာသမီးအတွက်ဆေးသွားဝယ်လိုက်တယ် သူဇာဆေးသွားဝယ်ရင်းတလမ်းလုံးစဉ်းစားလိုက်တယ်။ပြီးမှဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုချလိုက်ကာ၊ရွာဘက်ကအမျိုးတွေဆီဖုန်းဆက်လိုက်ပြီးအိမ်ပြန်လာလိုက်တော့တယ်။ ကိုစိုးမင်းအိမ်ပြန်ရောက်တော့သူဇာ့ကိုမတွေ့ရဘူး။တော်တော်ဝမ်းသာသွားတယ်။အကယ်၍သာဖြူနှင်းကတိုင်မယ်ဆိုရင်သူရှိနေရင်တိုင်ဖို့မလွယ်ဘူးလေ။ဒီတော့ဖြူနှင်းအခန်းထဲဝင်ကြည့်လိုက်ပြီးအပြင်မှာထိုင်နေလိုက်တယ် မကြာခင်မှာပဲသူဇာရောက်လာတဲ့အတွက် “မိန်းမရေ သမီးကနေမကောင်းဘူးလားမသိဘူး” “အင်းကိုစိုးမင်း:သူဇာကိုစိုးမင်းမရိပ်မိအောင်ထိန်းပြောရင်းသမီးအခန်းထဲသွားကာ” “သမီးနေမကောင်းရင်ဆေးသောက်လေ” “ဟုတ်ကဲ့မေမေ” သူဇာကိုစိုးမင်းကိုတချက်ကြည့်လိုက်ပြီးရေတခွက်ခပ်ကာပါလာတဲ့ဆေးကိုတိုက်လိုက်တယ်။

အကဲခတ်နေတဲ့ကိုစိုးမင်းကမရိပ်မိဘဲ။ဖြူနှင်းသူ့အမေကိုမတိုင်ဘူးထင်ပြီးဝမ်းသာသွားတော့တယ်။ညနေထမင်းစားသောက်ကြပြီးကိုစိုးမင်းမှာစိတ်အေးသွားသဖြင့်ပျော်နေတော့တယ်။ညမှာသူဇာကိုတကြိမ်လိုးလိုက်ပြီးမောပန်းစွာအိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။သူဇာလည်းအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ကာကိုစိုးမင်းအိပ်ပျော်သွားသည်နှင့်အိပ်ရာကထပြီး။နှိုက်ခြိုက်စွာအိပ်ပျော်နေသောကိုစိုးမင်းလည်ပင်းကိုဓားနှင့်ခုတ်ချလိုက်ရာ “အားးးးးးး” ကိုစိုးမင်းမှာတချက်ပဲအော်နိုင်ပြီးသွေးအိုင်ထဲလူးလွန့်ကာငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။သူဇာလည်းဖြူနှင်းကိုခေါ်ပြီးရပ်ကွက်လူကြီးကိုအကျိုးအကြောင်းပြောပြကာရဲစခန်းသို့သွားလိုက်ပါတော့တယ်။ဖြစ်လာသမျှလည်းမိမိကြောင့်ဖြစ်ရသည်လို့သဘောထားပြီးသမီးကိုဆွေမျိုးဆီအပ်နှံကာထောင်ကျသွားရပါတော့တယ် ………… ပြီးပါပြီ။