ရည်းစားအတွေ့အကြုံ

ငယျစဉျကပငျစ၍ အလှကွိုကျမှုအကောငျးကွိုကျမှုမြားဖွငျ့ နဈမှနျးလြှကျမိဘ အမွှောကျအစားကိုခံကာ ပကြျစီးခဲ့ရသော သူမ၏ပေါ့လြှော့သော စိတျဓါတျတှငျ ငယျစဉျကပငျ ရညျးစားထားခငြျသညျ့စိတျဖွငျ့ဆယျ့သုံးနှဈ ဝငျခါစကပငျ အတနျးတူ ကစားဖကျ လူလှလူခြော လူခနျ့ကလေး မောငျမွနှငျ့ခစြျကွိုးသှယျခဲ့လြှကျ ရညျးစား ဖွဈခဲ့ရ လသေညျ။ တဈ နှဈ၊ နှဈနှဈဆိုသော အခြိနျကာလသညျကြောငျးတကျကြောငျးဆငျးရငျးဖွငျ့ပငျ တရကျပွီး တရကျ၊ တဈလပွီး တဈလ တနှဈပွီး တဈနှစ ျ ပွောငျးလဲ၍လာခဲ့ရ ခြပွေီးဖွဈ၍ ယခုဆိုလြှငျ မောငျမွဦးက ဆယျ့ရှဈနှဈ၊ မွငျ့မွငျ့ကွညျက ဆယျ့ခွောကျနှဈ ကြောျခဲ့ပပွေီ။ ဒီနှဈကုနျ၍ စာမေးပှဲအောငျလြှငျ သူတို့သညျ တက်ကသိုလျပညာရေးကို တကျလှမျးကွပတေော့မညျ။

ငယျငယျကထဲက ခန်ဓာကိုယျမှာ အရှယျနှငျ့မမြှအောငျ ဖှံ့ဖွိုးလာသညျ့ နညျးတူသူမ၏အတှငျးစိတျမြားနှငျ့ သှေးသားမြားသညျလညျး ခန်ဓာကိုယျနှငျ့ လိုကျလြောညီစှာ ဖှံ့ဖွိုးလာခဲ့ရပပွေီ။ သညျမှာတငျဖွဈလေ့ဖွဈထ ရှိတတ ျ သညျ့ အတိုငျး ဆန်ဒတညျးဟူသော အလိုရမ်မကျသညျ သူမ၏ရငျထဲတှငျပေါကျဖှား တညျရှိလာခဲ့ရပသေညျ။သူမတငျလား ဆိုတော့လဲမဟုတျပါ။ မွဦးက သူမထကျပငျအသကျ တဈနှဈကြောျမြှ ကွီးသူဖွဈ၍ သူလဲပဲ မွငျ့မွငျ့ကွညျနညျးတူရငျထဲတှငျ ဆန်ဒတရားတို့သညျကိနျးအောငျးဖွတျတညျလြှကျ ရှိနရေပသေညျ။ “ ကွညျကွညျမနေ့က ညနကေ ဘာလို့ မလာတာလဲ ငါဖွငျ့စောငျ့လိုကျရတာ…..” “ ပွငျးလို့ပါ… အကိုဦးရာ တနေ့တနေ့ဒီစကားတှခေညြျး ထိုငျထိုငျပွီး ပွောနရေတာ…”။

အို…ကိုယျ့ ရညျးစားမကြျနှာကိုကွညျ့ပွီး အတူထိုငျနရေတာဘဲ ကွညျကွညျရာ ပြောျစရာ ကောငျးပါတယျ….ဟငျ့အငျး….. ကွညျတော့ ပငြျးတယျ… နောကျဆိုအကိုခေါျရငျ မလာတော့ဘူး..  ဟငျ…… ဒါဆို ဘယျလိုလုပျရမလဲ…  ရိုးအလှသူ မွဦးမှာ ရငျထဲရှိသညျ့အတိုငျးပငျ ပွောခလြိုကျသညျ။ သူ၏ရငျထဲတှငျလညျး တကယျပငျ စိတျ ညဈညူး၍ ကွံရာမရဖွဈ၍ သှားရသညျ။ “ အကိုကလဲ သူမြား သမီးရညျးစားတှဆေို သိပျပြောျဖို့ကောငျးတာဘဲဟာ ကွညျသှားတော့မယျ….” မွဦးကိုကြောခိုငျးပွီးမှ အသံကို နှိမျ့၍ ပွောကာ သူ့မကြျနှာကိုမှလှညျ့၍မကွညျ့တော့ဘဲ မွငျ့မွငျ့ကွညျမှာ လှယျအိတျကလေး တရမျးရမျးဖွငျ့ထှကျခှာသှားလပွေ ီဖွဈသညျ။ “ သူမြား သမီးရညျးစားတှဆေို သိပျပြောျဖို့ကောငျးတာဘဲ ဟာ ” ဆိုသော မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ စကားလေးသညျ။

မွဦး၏နားထဲတှငျ ပဲ့တငျတှထေပျ၍ ကွားယောငျနရေလသေညျ။ ရိုးအလှသော မွဦးကတော့ သူမြား သမီးရညျးစားတှသေညျ သူနှငျ့မွငျ့မွငျ့ကွညျတို့ကဲ့သို့ပငျရှိလိမျ့မည ျ ဟုသူကတှေးထငျထားခဲ့သညျ။ မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ စကားကို မကွားဘူးစဉျကတော့ သူ၏စိတျထဲတှငျအမြားတကာ အတှဲတှလေိုဘာမှ ဆနျးပွားစှာရှိလိမျ့မညျဟ ုမထငျခဲ့။ ခုတော့သူမသိသော အခကြျကို မွငျ့မွငျ့ကွညျက ထောကျ၍ ပွသှားခဲ့ပပွေီ။ “ ဘာတှမြေား ထူးခွားလို့ပါလိမျ့ ” ဟူသော ဆနျးစဈမှုအတှေး တှကေ မွဦး၏ခေါငျးထဲသို့ဝငျ၍ လာခဲ့ရသညျ။ ဒါဆိုရင ျသူမြားသမီးရညျးစားတှေ သညျသူတို့သမီးရညျးစားတှထေကျ ဘာတှထေူးခွားနသေညျဆိုသညျကို မွဦး တဈယောကျ သိရှိရနျလိုလာပသေညျ။ သိခငြျလာတာနှငျ့အမြှ သိအောငျလုပျရပတေော့မညျ။

ထိုသို့အတှေးတှေ ရှုပျရှကျခတျကာနစေဉျမှာပငျ မွဦး၏ခေါငျးထဲသို့ အလငျးရောငျ တဈခကြျထှကျပေါျ၍လာရသညျ။ ဒါကတော့ သူတို့နှငျ့ အနီးစပျဆုံး သမီးရညျးစားစုံတှဲဖွဈသညျ့ကိုဘသိနျးနှငျ့မခငျတိုးတို့ စုံတှဲပငျဖွဈသညျ။ ထိုသို့ မွဦးသညျ ကိုဘသိနျးနှငျ့မခငျတိုးတို့စုံတှဲကိုသှား၍သတိရလိုကျမိစဉျမှာပငျ နေ့လညျက သူနှငျ့သံခြောငျးတို့အတူလြှောကျလာ စဉျ ကိုဘသိနျးကွီးက သံခြောငျးကိုမခငျတိုးထံသို့စခေိုငျးသံကွားလိုကျရသညျ။ ဒီည ကိုဘသိနျးကွီးက မခငျတိုးဆီသှားမယျတဲ့ ……… သံခြောငျးက မွဦးကို အာခြောငျပွီး ပွနျပွောပွတာကတော့ မခငျတိုးကွီးအိမျက လူကွီးတှေ အလဈမှာ ခွံထဲသို့ ည ကိုး နာရီလောကျဆငျးခဲ့ရနျကိုဘသိနျးက မခငျတိုးကို ပွောခိုငျးသညျဟု မွဦးသိထားရသညျ။ ဒါဆိုရင ျကွာပါတယျဒီညဘဲ သူတို့အတှဲတှေ ဘယျလိုလဲဆိုတာကို မွဦးစုံစမျးရပတေော့မညျ။

မခငျတိုး တို့အိမျဆို သညျမှာလညျး တခွားဝေးဝေးလညျး မဟုတျ။ မွဦးတို့အိမျ၏ အနောကျဖကျတှငျကပျလြှကျဖွဈသညျ။ ခွံစညျးရိုးကလညျး ခိုငျခိုငျမာမာရှိသညျ မဟုတျတော့မွဦးတဈယောကျကိုးနာရီထိုးသညျနှငျ့ အသာလေး မခငျတိုးတို့ ခွံဖကျသို့ မှောငျရိပျခို၍ ဝငျလာခဲ့သညျ။မခငျတိုးတို့တအိမျလုံးမှာ မီးရောငျဆို၍ ဘာမြှမမွငျရ။ လူကွီးတှဘေဲ မရှိလို့လား။ ဒါမှမဟုတျအိပျပဲ အိပျ ကုနျကွလို့လားတော့မသိ၊ တအိမျလုံး တိတျဆိတျ၍နသေညျ။ လဆနျး ဆယျ့နြှဈရကျ၏ ည ကိုးနာရီထိုး လရောငျက သဈရှကျတှေ ကွားမှာ ဝိုးတဝါးထိုးကြ၍ နသေညျ။ တှေ့ပါပွီ ခွံထဲရှိပိတောကျပငျ ပတျလညျတှငျဝိုငျး၍ ရိုကျထားသော ဗကြျ နှဈ ပခှေဲလောကျရှိသော ခုံပေါျတှငျ ကိုဘသိနျး တဈယောကျခွတှေဲလောငျးခကြာ ထိုငျ၍နသေညျ။

မွဦးတဈယောကျကိုဘသိနျးကိုလှမျး၍ တှေ့မွငျလိုကျရသညျ့တခဏမှာပငျ မွဦး၏ဘေးဖကျ ခပျလှမျးလှမျးမှ တဈစုံတဈဦး လြှောကျ၍လာသညျကို သတိထားမိလိုကျသဖွငျ့ မွဦးသညျအနီးတှငျရှိသော စပယျရုံဘေးရှိ မှောငျရိပျ ထဲသို့ ပွေး၍ကပျကာ ပုနျး၍နလေိုကျသညျ။ ပွီးတော့ သူ၏အကွညျ့က ထိုနရောသို့ လှမျး၍ ကွညျ့လိုကျတော့ လြှောကျလာသူမှာ မခငျတိုးပငျတညျး။ မခငျတိုးသညျ ခပျသှကျသှကျလေး လြှောကျ၍လာရငျးက ကိုဘသိနျးရှိရာသို့ပိတောကျပငျကွီးဆီသို့ဦး တညျ၍ သှားတော့ရာ မွဦးကလဲ ခါးလေးကိုကုနျး ဇကျကလေးကို ပု၍မှောငျရိပျက ိုအကာအကှယျယူကာ ပိတောကျ ပငျကွီး ဘေးရှိ ဇီဇဝါပနျးခွုံကွား ဘေးမှောငျရိပျထဲသို့ တိုး၍ဝငျလိုကျသညျ။ မွဦးရောကျရှိသှားသော နရောမှာ ကိုဘသိနျးထိုငျနသေညျ့ နရောနှငျ့ဆိုလြှငျ ငါးပခေနျ့သာဝေးမညျဖွဈသညျ။

ထို့ပွငျသူရောကျနသေောနရောမှာ ပိတောကျပငျကွီး၏ အရိပျကလညျး ထပျဆငျ့ ထိုးကြ၍နပွေီး ဇီဇဝါပနျးရုံ၏ အရိပျကလညျး ရှိနလေရော အတောျလေး ပငျ မှောငျမဲ၍ နသေညျ။ မွဦးတဈယောကျဇီဇဝါပနျးရုံကွီးဘေး ရောကျလာစဉျမှာပငျမခငျတိုးကလဲ ကိုဘသိနျးကွီး၏ ရှေ့သို့ရောကျ၍ လာခဲ့ခြပွေီ။ “ စောငျ့နတော ကွာပွီလား ကိုသိနျး….” “ အငျး ….အတိုးကလဲ ကွာလိုကျတာကှာ… လာပါ့လာပါ့မလားလို့…” “ လူကွီးတှေ အိပျအောငျ စောငျ့ရသေးတယျ အကိုရဲ့… ” မခငျတိုးက ပွောပွောဆိုဆိုပငျ ကိုဘသိနျး၏ ဘေးသို့ဝငျ၍ ထိုငျလိုကျလြှငျ ဘာမပွော ညာမပွောနှငျ့ ကိုဘသိနျးကွီးက မခငျတိုးကို ဖကျ၍ ပါးလေးနှဈဖကျက ို ဘယျပွနျညာပွနျပငျ မှှေးကွူ၍ နလေတေော့သညျ။ မခငျတိုးတော့ ဘယျလိုနသေညျ မသိပေ။

မွဦးတဈယောကျတော့ အသကျရှုနတောပငျ ရပျသှားမတတျဖွဈ၍ သှားရလသေညျ။ အလဲ့… မခငျတိုးကလဲ အာဂပငျ သူမ၏လကျတဖကျက ကိုဘသိနျးကွီး၏ ခါးကွီးကိုပငျပွနျ၍ ဖကျထားသေးသညျ။ ကိုဘသိနျးကွီးက မခငျတိုး၏ မကြျနှာလေးကို မှှေးကွူရရုံဖွငျ့ အားရပ ုံမပေါျသေးပါ။ သူ၏နှုတျခမျးထူထူကွီး က မခငျတိုး၏ နှုတျခမျးပါးလတှေပေေါျသို့ ဖိကပျ၍ စုတျနမျးနတေော့ရာ ကနြျနသေော မခငျတိုး၏ လကျလေးတဈဖကျ ကပါ ကိုဘသိနျး၏ ကြောပွငျကွီးက ိုဖကျ၍ထားပွီး သူတို့နှဈယောကျ တဈယောကျကိုတဈယောကျအတငျးပငျ တိုး၍ ဖကျလိုကျကွသညျကိုမွဦးက သဲကှဲစှဲမွငျလိုကျရသညျ။ မခငျတိုး၏ မကြျလုံးတှကေလဲ မှိတျ၍သှားသညျကို တှေ့မွငျလိုကျရသညျ။ မွဦးတဈယောကျဘယျလိုဖွဈလာသညျမသိ။

တကိုယျလုံး ထူပူ၍လာရာက နတျကသြလို တုနျတုနျယငျယငျ ဖွငျ့ ဖွစ၍လာရတောသ့ည။ျ ဒအီခနြိမျှာပငျ မွဦး သတထိားမလိကိုတျာက သမီးရညျးစား နဈှယောကျတရှေ့ငျ စကားတှေ ဖေါငျလောကျ အောငျပွောသညျဟု သူသိထားသညျမှာ မှားယှငျး၍နပေါပွီကော။ ကိုဘသိနျးနှငျ့မခငျတိုးတို့ စကားတှေ ဘာမြှမပွောလိုကျတဈခှနျးနှဈခှနျးသာ ပွောရ သေးသညျကို သူကွားလိုကျရသညျဟု တှေးတောလိုကျမိသညျ။မွဦးတဈယောက ျကွညျ့နစေဉျမှာပငျကိုဘသိနျးက မခငျတိုး၏ နှုတျခမျးတှကေို မလှတျတမျး ငုံခဲထားရငျး ကပင ျသူ၏လကျကွီးတဖကျက မခငျတိုး၏နို့အုံတှကေို အကြီၤပေါျမှာပငျ ဆုတျနယျခြမှေ၍ နသေညျကို တှေ့လိုက ျ ရသညျ။ သိပျမကွာလိုကျသော အခြိနျတှငျပငျ ကိုဘသိနျးကွီးက မခငျတိုး၏ ကိုယျလုံးလေးကို ခါးမှပှေ့ကာ ခုံတနျးပေါျသို့ ပကျလကျလှနျ၍ ခလြိုကျလသေညျ။

မခငျတိုးတဈယောကျ ပကျလကျလေး ဖွဈသှားစဉျမှာပငျ သူမ၏ ကိုယျလုံးပေါျမ ှပါ၍သှားသော ကိုဘသိနျးကွီးသညျ လကျတဖကျက မခငျတိုး၏ အငျ်ကြီကွယျသီးတှကေို ဖွုတျလိုကျရာက အငျ်ကြီရငျဘတျနှဈခွမျးကို ဘယျညာဖှငျ့ဟ လိုကျသောအခါတှငျတော့ကိုဘသိနျးတော့ဘယျလိုနသေညျမသိမွဦးတဈယောကျ ကတော့ ရငျထဲတှငျ ဒိနျးကနဲ ဖွဈသှားပွီး သူ၏မကြျလုံးတှကေိုလညျး မကြျတောငျ ခတျရနျပငျ မေ့၍ သှားရလသေညျ။ ဘောျလီအငျ်ကြီအတှငျးမှပွညျ့အံကာ ထှကျနသေော မခငျတိုး၏ နို့အုံသားတှသေညျအိဖေါငျး၍ လရောငျ အောကျမှာပငျ ဖှေးနှဈ၍ နလေသေညျ။ မကျမောစရာ ကောငျးလှလှနျး၍ ကိုဘသိနျးသည ျသူ၏ခေါငျးကွီး ငုံ့၍ တရှုံ့ရှုံ့နမျး၍နလေသေညျ။ ပွီးတော့ကိုဘသိနျး၏ လကျက အငွိမျမနဘေဲ မခငျတိုး၏ ဘောျလီအကြီမှ ခြိတျတှကေို ပါဖွုတ၍နလေသေည။ျ

ပွီးတော့ သမူ၏ဘောလျီ အကငြျ်ကီု လနှ၍ တငလျကိုရျာက ကဘိုသနိးသညမျခငတိုး၏န့ေိုတှကို လကျနှဈဖကျဖွငျ့ ဆုတျနယျ၍နပွေနျလသေညျ။ နို့ကွီးနှဈလုံးမှာ လရောငျဖှေးဖှေးတှငျဖွူဖှေး၍နသေညျ။ ကိုဘသိနျးကစိတျတှေ အလှနျပငျ ထလာပုံဖွငျ့ မခငျတိုး၏နို့တှကေို အတငျးပငျငုံ့၍ စို့လတေော့သညျ။ မွဦးတဈယောကျကတော့ မတျတတျပငျ မဟုတျနိုငျတော့။ ဒူးတှေ တဆတျဆတျ တုနျ၍လာရပပွေီ။ ပွီးတော့ တခါဘူးကမှ မဖွဈပေါျခဲ့ရဘူးလသေော ခံစားမှုတှကေလဲ သူ၏တကိုယျလုံးတှငျ ရှိနျးဖိနျးကာ ဖွဈပေါျနလြှေက ျ သူ၏ ပုဆိုးတှငျးမှ ဖှားဘကျတောျကွီးက တောငျမတျ၍ တဆတျဆတျဖွဈနလေသေညျ။ ကိုဘသိနျးကတော့တရှုးရှုး တရှဲရှဲဖွဈ၍လာရာက မခငျတိုး၏ထဘီကိုပငျ လှနျ၍တငျလိုကျရာက သူမ၏ပေါငျနှဈလုံးတှငျဝငျ၍ ဒူးထောကျကာ ထိုငျလိုကျလတေော့သညျ။

မခငျတိုး၏ပေါငျတံကွီးတှမှော လရောငျတှငျဖွူဖှေး၍နပွေီး တလုံးတခဲကွီးဖွဈကာ တပျမကျစရာကွီးပငျသူ တခါဘူးကမြှမမွငျဘူးလသေော အရှယျရောကျပွီး မိနျးမတဈယောကျ၏မမွငျအပျလသေော ခန်ဓာကိုယျအစိတျအပိုငျး တှကေိုမွဦးသညျတဈခုခငြျး ကှငျးကှငျးကှကျကှကျ မွငျနရေခြပွေီ။ ဒါ့အပွင ျယခုသူ့ရှေ့မှမွငျကှငျးကလညျး သူ ကွားဖူးနားဝသာ ရှိခဲ့ဖူးသညျ။ မမွငျခဲ့ဘူးလသေော မွငျကှငျးပငျတညျး။ သူမ၏ပေါငျဖွူဖွူကွီးနှဈလုံးကွားတှငျကိုဘသိနျးကဝငျ၍ ထိုငျလိုကျရာက ဒူးထောကျ၍ သူ၏ပုဆိုးကိုခြှတျ ကာ ခလြိုကျတော့သညျနှငျ့ မခငျတိုး သညျလညျးသူမ၏ ပေါငျနှဈလုံးကိုဆှဲ၍ထောငျလိုကျလတေော့သညျ။ ဒီအခြိန ျ မှာပငျကိုဘသိနျးကသူ၏ လီးတနျကွီးကိုကိုငျ၍ လီးတနျကွီးထိပျနှငျ့။

မခငျတိုး၏ စောကျပတျနှုတျခမျးသား နှဈခုလုံး ကိုထိကာ အကှဲကွောငျးတဈလြှောကျအထကျအောင ျစုနျဆနျကာ ပှတျတိုကျပေးနလေသေညျ။ “ အ…အကိုသိနျး….ဟငျ့ …တောျတောျကွာ လူကွီးတှနေိုးလာရငျခကျမယျ..” မခငျတိုး၏ စောကျပတျဝတှငျလညျး စောကျရညျမြားမှာ စိမျ့၍ထှကျနခြေပွေီ။ မခငျတိုးမှာ ဒီ့ထကျပိုပွီးစိတျ မရှညျနိုငျတော့ပေ။ အနရေ အထိုငျရ ခကျနပေုံရသညျ။ မခငျတိုးတဈယောကျတညျးပငျ နရေထိုငျရ ခကျလှသညျမဟုတျ။ မွဦးသညျလညျး ဒူးတှေ တဆတျဆတျ တုနျလာသဖွငျ့ မတျတပျမရပျနိုငျသဖွငျ့ ဆောငျ့ကွောငျ့ထိုငျလိုကျသညျ။ ဟော ခုတဈခါ ထိုငျ၍ကွညျ့ရသညျမှာ အားမရသဖွငျ့ မွဦးတဈယောကျမတျတပျထ၍ ရပျကာကွညျ့နပွေနျလပွေီ။ မခငျတိုး၏ အခွအေနကေို ရိပျစားမ ိ လသေော။

ကိုဘသိနျး ကလညျး လကျတဖကျက သူမ၏စောကျပတျနှုတျခမျးသား နှဈခုပေါျတှငျ လကျညှိုး လကျမတို့ ဖွငျ့အသာလေးဖိကာဖွဲလိုကျပွီး သူ၏လီးတနျကွီးကို တေ့ကာဖိ၍ လိုးသှငျးလိုကျလတေော့သညျ။ “ အ…အမလေး…ဟငျး ….အရမျး…အရမျးကွီးဘဲ… အကိုသိနျး ကလဲ…. ဒီမှာ….နာသှားတာဘဲ…. ဟှနျး…” မခငျတိုးက သူမ၏နှုတျခမျးလေးတှကေို ခြှတျကာမူမူ စူစူလေးပွောလိုကျသညျ။ “ တောျတောျ နာသှားလားဟငျ…..အကိုလောကွီးသှားလို့ပါ….” “ နာတာပေါ့… ဖွေးဖွေးလုပျလဲရတာဘဲ….ဟာ…. “ “ ခုရော…. ဆကျပွီး….နာနသေေးလား…” “ ကဲပါ….မနာတော့ပါဘူး… လုပျမှာ လုပျပါတော့လူကွီးတှနေိုးလာရငျ ခကျမယျ..” သူမ၏စောကျပတျထဲတှငျ ကိုဘသိနျး၏ လီးတနျကွီးမှာ တဆုံးဝငျလြှကျ တဈလဈကွီးဖွဈနသေညျကို အား မလို အားမရဖွဈလြှကျ။

လီးတနျကွီးကလဲ မလှုပျရှားဘဲငွိမျနလေတေော့အဆမတနျရမ်မကျစိတျတှေ ပွငျးပွလာရ သော မခငျတိုးက ကိုဘသိနျးမွနျမွနျလိုးစရေနျ လူကွီးတှကေို အကွောငျးပွလြှကျလောဆောျလိုကျသညျ။ ဒါကိုပင ျ မွဦးက မယောငျမလညျဖွငျ့အိမျကွီးဖကျကို လှညျ့၍ ကွညျ့လိုကျသေးသညျ။ ကိုဘသိနျးကတော့သူ၏ လီးတနျကွီး ကိုညငျသာစှာ ဆှဲ၍ထုတျ လိုကျရာက စ၍လိုးနခြေပွေီ။ ဆယျခကြျမြှ ခပျဖွေးဖွေးလုပျပွီးသညျနှငျ့ အားမရနိုငျဖွဈ လာရသော ကိုဘသိနျးသညျ စိတျထငျတိုငျး ဆောငျ့လိုးလတေော့သညျ။ မခငျတိုး ခမြာမှာတော့ မကြျလုံးနှဈလုံး စုံမှိတျထားရငျး ဟငျ့ကနဲ အငျ့ကနဲပငျဖွဈကာ အားပါးတရကွီးကို ကော့ပေးနတေော့သညျ။ ဒါ့အပွင ျမခငျတိုးက သူမ၏ ဒူးကှေးကာ ထောငျထားသော ခွထေောကျလေးနှဈဖကျကို ကုနျး၍ လိုးနသေော ကိုဘသိနျး၏။

တငျပါးပွောငျပွောငျကွီးပေါျသို့ ခြိတျကာတငျလိုကျပွီး စောစောကထကျပငျတိုး၍ ကော့ပေးနပွေနျပါသညျ။ စောကျရညျကွညျတှေ အတောျပငျရှှဲစိုနပွေီဖွဈသော မခငျတိုး၏ စောကျပတျကွီးကွောငျ့ “စှပျ”ကနဲ “ပွှတျ”ကနဲ “ဖှတျ”ကနဲ အသံတှေ မှာလညျး တဖွေးဖွေး သိသိသာသာပငျ ထှကျပေါျလာပွနျပါသညျ။ မွဦးခမြာမှာတော့ ဆကျလကျ၍ကွညျ့ဖို့ရာ မစှမျးတော့ပေ။ သူ၏တကိုယျလုံးရှိ အားအငျတှမှောလညျး ဘယျကိုရောကျသှားသညျမသိ တကိုယျလုံးခြိနဲ့ကာနသေညျ။ ဒါတငျမကသေး ရငျထဲတှငျလညျး ဟာတာတာ ဆာတာတာဖွငျ့ အသကျရှုရတာလဲ ရငျမောကာ ကွပျ၍နလေသေညျ။ ဒါ့အပွင ျရငျတှလေဲ တဒိနျးဒိနျးခုနျနပွေီး ကိုဘသိနျး၏ ဆောငျ့ခကြျကွောငျ့လှုပျခါနလေသေော မခငျတိုး၏ နို့အုံကွီးတှကေိုပငျ ပွေး၍ ကိုငျလိုကျခငြျသညျ။

ပွီးတော့သူ၏အာရုံထဲတှငျလညျး မွငျ့မွငျ့ကွညျက ိုမွငျယောငျ၍ နရေလသေညျ။ မွဦးသညျ ရပျ၍နရောမှ အသာပငျလှညျ့၍မှောငျရိပျကိုခိုကာ ပွနျလာခဲ့လသေညျ။ အပွနျလမျးခရီးတှငျတော့ မွငျ့မွငျ့ကွညျပွောသညျ့“ သူမြား သမီးရညျးစားတှဆေို သိပျပြောျဖို့ကောငျးတယ ျ” ဆိုတာ ဒါကိုဘဲ ပွောတာလားမသိ အို… ဒါဘဲရှိတာဘဲ ဒါကိုဘဲ ပွောတာ သခြောပါတယျ။ ငါတို့ ကိုဘသိနျးက မခငျတိုးကို လုပျသလိုမွငျ့မွငျ့ကွညျကို လုပျပဈလိုကျတော့မယျ။ သူပွောတာ ဒါဘဲဖွဈမှာပါ။ သခြောပါတယျ… အငျး… ဒီညကတော့ အခြိနျမရှိတော့ဘူး နကျဖွနျက ကြောငျးပိတျရကျ ဒါပမေဲ့ မွငျ့မွငျ့ကွညျအိမျက လူကွီးတှေ ဈေးထဲတှငျဆိုငျသှားထှကျကွသဖွငျ့နေ့ခငျး ဘက ျမွငျ့မွငျ့ကွညျပဲရှိမညျ။ မွငျ့မွငျ့ကွညျသာရှိမညျ မနကျဖွနျ ငါသှားဖွဈအောငျသှားရမညျဟု ဆုံးဖွတျလိုကျသညျ။

ခုလဲ မွငျ့မွငျ့ ကွညျကို တှေ့လိုတှေ့ငွား သူ့အိမျရှေ့ဖကျဖွတျ၍ လြှောကျဦးမညျဟုလညျး အရမျးကိုကွှတကျနသေော မွဦးက စဉျးစားတှေးတောကာ ထှကျလာခဲ့သညျ။ အမှနျတော့ ကိုဘသိနျးနှငျ့ မခငျတိုးတို့သညျ ကိုဘသိနျးက အသကျ နှဈဆယျ့လေးနှဈ၊ မခငျတိုးက အသကျနှဈဆယျ့နှဈနှဈရှိပွီ ဖွဈပွီး သူတို့နှဈယောကျ သမီးရညျးစား ဖွဈကွသညျမှာ ခွောကျနှဈမြှရှိခဲ့ပွီး ခုလိုလငျမယားမကြ ဖွဈနခေဲ့သညျမှာ တဈနှဈလောကျပငျ ရှိနပွေီဆိုသညျကိုတော့ မွဦးတဈယောကျမသိရှာပါပေ။မွဦးနှငျ့မွငျ့မွငျ့ကွညျတို့ သမီးရညျးစား နှဈယောကျတှငျတော့ မွဦးက (၁၇)နှဈကြောျ (၁၈)နှဈအတှငျး၊ မွငျ့မွငျ့ကွညျက (၁၆)နှဈကြောျကြောျ သာရှိနသေေးသညျကိုတော့ မွဦးသညျ ပွနျလညျ၍ မဆနျးစဈခဲ့မိခြေ။

ဒါ့အပွင ျသူတို့နှဈဦးသညျ ကာမကိစ်စကို ယခုမှလကျတညျ့စမျးရနျ ကွံရှယျရုံသာ ရှိကွသေးပွီး ပွောရမညျဆိုလြှငျ မွဦးသညျ မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ ပါးဖွူဖွူမို့မို့လေးမြားကိုပငျ တခါဘူးကမြှ မမှှေးကွူခဲ့ဖူးခြေ။ ခုတော့ဖွငျ့ အတုမွငျ အတတျသငျ ဆိုတာမြိုးလို မွဦးတယောကျ တညျငွိမျနသေော သူ၏ရငျတှငျဂယကျလှိုငျးတို့သညျ ကွောကျခမနျး လိလိရိုကျခတျ၍နရေပွီ ဖွဈပါတော့သညျ။ “ မွငျ့မွငျ့ကွညျ….. ရော့….” “ ဘာတုံး….သံခြောငျး…ရ..” “ မွဦးက နငျ့ကို စာပေးခိုငျးလိုကျလို့…” “ အံမယျ…..ကွီးကွီးကယြျကယြျပေးစမျးပါအုံး….” မွငျ့မွငျ့ကွညျက သံခြောငျးလှမျး၍ ပေးနသေောစာရှကျခေါကျလေးကို လှမျးယူ၍ စာရှကျခေါကျလေးကို ဖွနျ့ကာ ဖတျလိုကျလသေညျ။ ကွညျကွညျ…… ကိုဦး နေ့လညျ(၁၂) နာရီကွညျ့အိမျကို လာခဲ့မယျ။

ကွညျနဲ့ နှဈ ယောကျထဲ တှေ့ခငြျတယျ… ဆကျဆကျစောငျ့နပေါနောျ….. ခစြျတဲ့ ကိုဦး စာရှကျလေးကိုဖတျပွီးသညျနှငျ့မွငျ့မွငျ့ကွညျသညျပွုံး၍ ရယျကြဲကြဲလေး လုပျလိုကျသညျ။ “ အေး…. လာခဲ့လို့ပွောလိုကျ သံခြောငျး…ငါစောငျ့နမေယျ.. သူ့ကို စာကူးခိုငျးစရာရှိတယျ….” “ အေး…အေး….ငါပွောလိုကျမယျ….” သူမ၏ရှေ့မှသံခြောငျးထှကျသှားသညျနှငျ့မွငျ့မွငျ့ကွညျသညျ စာရှကျလေးကို တခါဖွနျ့၍ ဖတျကာ ပွုံးလိုကျ ပွနျသညျ။ ပွီးမှ စာရှကျလေးကိုသခြောစှာပွနျခေါကျပွီး သူမ၏လကျကလေးဖွငျ့ ကစြျကစြျပါအောငျ ဆုပျကိုငျလိုကျ လတေော့သညျ။ ရငျထဲတှငျ ပီတိတှဖေုံး၍ သှားခဲ့ရသောျလညျး မွငျ့မွငျ့ကွညျသညျ မွဦးကို မယုံရဲသေး။ ဒါမြိုး မွဦးက မခြိနျးစဖူး အခြိနျးထူးလာသဖွငျ့သာ သူမ၏ ရညျးစား မွဦးတဈယောကျ အဆငျ့တှတေကျကာ တိုးတကျလာပွီဟု တှေးလိုကျမိရငျး ပီတိဖွဈကာ ပွုံးမိခွငျးဖွဈသညျ။

ဒါပမေဲ့လညျး မွဦးက ရောကျလာလြှင ျဘာတှပွေောဦးမညျမသိ။ မနကျဖွနျကြောငျးမတကျနိုငျ၍ ခှငျတိုငျခိုငျးပွီး ပွနျသှားဦးမညျလားမသိ။ စဉျးစားမိရငျး မွငျ့မွငျ့ကွညျက ထပျမံ၍ ပွုံးလိုကျမိပွနျသညျ။ အဲတော့ သူက နှဈယာကျခငြျး တှေ့ခငြျတယျတဲ့ ဘာမြားလဲမသိဘူး။ ကိစ်စမရှိဘူး နေ့ခငျးဖကျအိမျတှငျ လူကွီးတှေ တဈယောကမှမရှိ ဈေးထဲမှဆိုငျတှငျရောကျနေ ကွမညျ။ အငျး(၂)ယောကျထဲ(၂)ယောကျထဲ။ ထူးထူးဆနျးဆနျး ခြိနျးဆိုလာခဲ့သော မွဦး၏စာကွောငျ့မွငျ့မွငျ့ကွညျမှာ အတှေးနယျလှနျနမေိပါတော့သညျ။ ညကမွဦးတဈယောကျ မခငျတိုးတို့ခွံထဲမှ ပွနျ၍ထှကျလာခဲ့ပွီး သူ၏အိပျခနျးထဲသို့ ဝငျကာ အိမျပေါျသို့ပငျ ပွနျ၍မတကျတော့ဘဲ မွငျ့မွငျ့ကွညျတို့အိမျဖကျသို့လာကာ အိမျရှေ့လမျးမမှဖွတျ၍လြှောကျရငျး မွငျ့မွငျ့ကွညျကို သူမ၏အိမျဖကျသို့လှညျ့၍ ကွညျ့ကာရှာဖှကွေညျ့မိသညျ။

မွဦးသညျ မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ရုပျသှငျက ို လတျတလော အတောျပငျတှေ့ခငြျနလေသေညျ။သူ့ကိုယျသူလဲ ဘာဖွဈမှနျးမသိပေ။ ဒါပမေဲ့လညျး မွငျ့မွငျ့ကွညျတို့တအိမျလုံးသညျ မှောငျမဲကာ တအိမျလုံး အိပျ၍နကွေခြပွေီ။ဒါတောငျမှမွဦးက ဇှဲ မလြှော့သေးဘဲ သူမ၏အိမျရှေ့သို့ တဈခေါကျပွနျ၍လှညျ့လာကာ ဖွတျ၍လြှောကျကာ ကွညျ့မိပါသေးသညျ။ မွဦးတဈယောကျဘယျလိုဝဒေနာတှေ ကပျရောကျစှဲညှိလာသညျဟု မဆိုသာ။ တဈညလုံးကိုအိပျ၍မရနိုငျအောင ျ ဖွဈနရေသညျ။ ညဘကျ အပေါ့အပါး သှားခငြျ၍ထတော့နောကျဖေးက တံခါးကိုဖှငျ့ရငျး မခငျတိုးတို့အိမျဖကျကိုပငျ သူသညျ ရပျ၍ကွညျ့နမေိခဲ့သေးသညျ။ တညလုံး အိပျမပြောျနိုငျသော မွဦးတဈယောကျမနကျမိုးလငျးခါနီးမှ အိပျ၍ ပြောျသှားသဖွငျ့ နံနကျ(၈) နာရီကြောျမှအိပျရာကနိုး၍ လာခဲ့သညျ။

သညျ့နောကျလမျးထိပျကိုထှကျကာ သံခြောငျးကိုရှာ၍ မွငျ့မွငျ့ကွညျထ ံ စာသဝဏျလှှာပါးလိုကျသညျ။ပွီးတော့မ ှစိတျခလြကျခဖြွငျ့ အမပေေးလိုကျသော မုနျ့ဘိုး(၅)ပွားဖွငျ့ ဘာဘူကွီးဆိုငျ တှငျလကျဘကျရညျဆိုငျသို့ဝငျ၍ သောကျခဲ့သေးသညျ။ နေ့လညျ(၁၂)နာရီ မထိုးမှီမှာပငျ မွဦးသညျမွငျ့မွငျ့ကွညျတို့အိမျရှိရာသို့ထှကျ၍လာခဲ့သညျ။ မွငျ့မွငျ့ကွညျ တို့အိမျမှာ တိုကျခံနှဈထပျအိမျဖွဈသညျ။ သူရောကျသှားတော့ အိမျရှေ့တံခါးမှာ အဆငျသငျ့ဖှငျ့ထားသဖွငျ့ ခါတိုငျး လိုပငျမွဦးသညျ အိမျထဲသို့ဝငျရောကျလာခဲ့သညျ။ အိမျအောကျတဈခုလုံး တိတျဆိတျ၍နသေညျ။ အိမျရှေ့တှငျ ဘယျသူမှမရှိမွဦးသညျအောငျထပျတှငျပငျရှိသော မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ အိပျခနျးရှိရာသို့လြှောကျ၍လာခဲ့သညျ။ ရောကျပါပွီ မွဦးတဈယောကျ မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏အိပျခနျးရှေ့သို့ရောကျပါပွီ။

တံခါးပိတျထားသဖွငျ့လကျဖွငျ့ အသာလေးတှနျးကွညျ့တော့တံခါးရှကျ(၂)ခပြျသညျစေ့ထားသဖွငျ့သူအသာအယာ တှနျးလိုကျသညျတှငျ ခပျဟဟ လေးပှငျ့၍သှားသညျ။ တှေ့ပါပွီ မွငျ့မွငျ့ကွညျက ိုမှနျတငျခုံရှေ့တှငျ ထိုငျ၍အလှပွငျနသေညျကို ရခြေိုးပွီးကာစတော့ ဟုတျမညျမထငျ။ တံခါးဝကို ခပျစောငျးစောငျးလေး နောကျကြောပေး၍ထိုငျနသေော မွငျ့မွငျ့ကွညျထံသို့မွဦး၏ အကွညျ့တှကေ ရောကျသှားပွီး တခဏမှာပငျမို့မို့လေးဖေါငျး၍နသေော သူမ၏ရငျအုံလေးနှငျ့ ကား၍ အိဖေါငျးကာ ပွညျ့တငျးနသေော သူမ၏တငျသားတှဆေီသို့ မွဦး၏အကွညျ့တှကေ ရှေးခယြျ၍ ရောကျရှိသှားခဲ့ရလပွေီ။ မခငျတိုးလောကျတော့ မွငျ့မွငျ့ကွညျသညျ ကိုယျလုံးမဖှံ့ဖွိုးသေးဘဲ သူ့ဟာနှငျ့သူတော့ကိုယျလုံးမှာ အတောျလေး လှ၍နသေညျဟု မွဦးက မှတျခကြျခြ လိုကျမိရငျး။

မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ အိပျခနျးထဲသို့လှမျး၍ ဝငျလိုကျရာ မွငျ့မွငျ့ကွညျကလဲ သူ့ဆီသို့လှညျ့အကွညျ့ဖွငျ့ဆုံကွလသေညျ။ “ လာ…ကိုဦး….ထိုငျလေ….” “ အငျး…” အခနျးထဲတှငျ ထိုငျစရာနရောရှာလိုကျတော့ မွငျ့မွငျ့ကွညျအိပျသညျ့ ကုတငျလေး တဈလုံးသာရှိသညျ။ မွဦးကလဲ အရငျမွဦးမဟုတျတော့ ခပျတနျးတနျးပငျ ဝငျ၍ထိုငျလိုကျသညျ။ ကုတငျလေးပေါျသို့ မွဦးတဈယောကျ ထိုငျခလြိုကျပွီးသညျနှငျ့တပွိုငျနကျတညျးမှာပငျ မွငျ့မွငျ့ကွညျကလဲ မှနျရှေ့မှထကာ သူရှိရာသို့လာသညျ။ ထိုသ ို့ လာရငျးမှပငျ မွငျ့မွငျ့ကွညျက…..“ ကိုဦးက …….. ကွညျကို (၂)ယောကျထဲတှေ့ခငြျတယျဆို…” “ အငျးလေ …. “ “ ဘာဖွဈလို့လဲ…” “ တို့ သမီးရညျးစားတှဘေဲဟာ (၂)ယောကျထဲဆိုတော့ လှတျလှတျလပျလပျ ရှိတာပေါ့…..” မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏မကြျနှာလေးသည ျပွုံးစစလေးဖွဈ၍သှားရာကပငျ။

မွဦး၏ ဘေးကုတငျပေါျသို့ သူမ၏ ကိုယျ လုံးလေးကို ထိုငျ၍ခလြိုကျလသေညျ။ မွငျ့မွငျ့ကွညျထံမှ မှှေးပြံ့သောသငျးရနံ့တို့သညျ မွဦးဆီသို့ တညျ့တညျ့မတျ မတျပင ျဝငျရောကျ၍လာရာက မွဦး၏ရငျကိုထိုးဆှ၍နခြေပွေီ။ မွဦးသည မွငျ့မွငျ့ကွညျရှိရာဖကျသ ို့ငဲ့စောငျးကာ ကွညျ့လိုကျမိသညျ။ ဒီနေ့တှငျ မွငျ့မွငျ့ကွညျတဈယောကျခါတိုငျးကြောငျးတကျကြောငျးဆငျး သှားစဉျကထကျပငျ ပို၍လှနသေညျ။ သသေခြောခြာကို ဂရုတစိုကျဖွငျ့ အလှပွငျထား ပုံရလသေညျ။ ပွီးတော့သူမ၏မကြျနှာလေးက ငုံ့ လြှကျကုတငျဘေး ကွမျးပွငျကိုစူးစိုကျကာကွညျ့နသေညျ။ သူတို့နှဈဦးသားမှာ တဈယောကျကိုတဈယောကျစကား မဆိုမိကွခြေ။ အိမျကွီးတဈခုလုံးကလညျး တိတျဆိတျ၍ ငွိမျသကျ၍နသေညျ။

တခကြျတခကြျတှငျအခနျးပွူတငျးပေါကျမှ ဝငျ၍လာသော လပွေလေေးမြားသညျသာ မွဦးနှငျ့ မွငျ့မွငျ့ကွညျတို့ကို တိုးဝှေ့ဖွတျသနျးလြှကျရှိသညျ။ မွငျ့မွငျ့ ကွညျနှငျ့ ယှဉျတှဲ၍ ထိုငျနရောက စိတျတှလှေုပျရှား၍ လာရသော မွဦး၏လကျတဈဖကျက သူမ၏ပုခုံးဆီသို့ ကရြောကျ၍သှားရာက မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏နုထှေးသော ပုခုံးလုံးလုံးလေးကို သူ၏လကျဖဝါးဖွငျ့ဆုတျကိုငျလိုကျရငျး…… “ ကွညျ့ကိုဦးက ိုခစြျလား….ဟငျ…” မွဦး၏စကားသံက ပုံမှနျထကျတုနျခါ၍ နရေသလိုမွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ မို့မောကျမောကျ လေးဖွဈ၍နသေော ရှှရေငျနှဈမှှာသညျလညျး နိမျ့ခြီမွငျ့ခြီလေးဖွဈ၍နသေညျ။ မွဦး၏ တုနျလှုပျလှိုကျဖိုသော အမေးစကားကို ကွားရစဉျ အခါမှာပင ျရငျထဲတှငျနှေးကာ သှားရသော မွငျ့မွငျ့ကွညျသညျ မွဦးကိုလညျး အံသွ၍သှားရသညျ။

ဒါ့အပွင ျသူ၏ စိတျထဲတှငျလညျး ကွနေပျ၍သှားရသညျ။ “ အငျး….” မွငျ့မွငျ့ကွညျက တိုးတိုးလေး ဖွလေိုကျရငျးကရီဝသေော မကြျလုံးအစုံဖွငျ့ မွဦးကို လှညျ့၍ကွညျ့လိုကျ သညျ့ခဏမှာပငျ မွဦးနှငျ့မွငျ့မွငျ့ကွညျတို့၏ မကြျနှာနှဈခုတို့မှာ ထိလုမတတျဖွဈ၍သှားခဲ့ရပွီး မကြျလုံးခငြျးလညျး ဆုံစညျး၍ သှားခဲ့ရပသေညျ။ ကနြျနသေော မွဦး၏လကျတဖကျက သူမ၏ကိုယျလုံးလေးပေါျသို့ထပျမံ၍ ကရြောကျ လာခဲ့ရပွီးခဏမှာပငျမွဦးသညျ မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ ကိုယျလုံးလေးကိုဆှဲယူကာ ဖကျလိုကျရာက သူမ၏ဖေါငျးဖေါငျးမို့မို့ ပါးမို့ဖွူဖွူလေးမြားအား မှှေးကွူလိုကျပတေော့သညျ။ ခစြျစရာ့အသှငျ မကြျနှာလေးကိုမော့၍ ပေးလိုကျမိရငျးကပငျ ရငျထဲမ ှ ပွငျးပွလာသော ပီတိအဟုနျတို့ ကွောငျ့မွငျ့မွငျ့ကွညျသညျမွဦး၏ကိုယျလုံးကွီးကို ပွနျ၍ဖကျတှယျလိုကျမိပါသညျ။

သညျလိုအခြိနျမြိုး သညျလ ိုအပွု အမှုမြိုးကို စိတျကူးယဉျကာ မြှောျလငျ့ခဲ့ရလသေော မွငျ့မွငျ့ကွညျတဈယောကျ၊ သူမ၏မြှောျလငျ့ခကြျတှသေညျ ပွညျ့စုံခဲ့ရပပွေီ။ သူမသညျမွဦးကိုလညျး နားမလညျနိုငျစှာ ဖွဈရလြှကျအံသွကြနေပျ၍လညျး နမေိသညျ။ မွဦး နမျးသညျကို အားရကွနေပျစှာ အနမျးခံနသေော မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ မကြျနှာလေးသညျပငျ ပွုံးရောငျလေးသနျး၍ နရေလသေညျ။ မွဦးက မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ ပါးပွငျနှဈဖကျက ိုသာမက နဖူးဆံစပျလေးမြားနှငျ့ မေးဖြားကလေးကိုပငျ မှှေးကွူကာ နမျးနပေါသေးသညျ။ပွီးတော့မှမွဦးကသူ၏ မကြျနှာကိုအသာခှာကာ မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ မကြျနှာလေးကို စိမျးစိမျးလေးတဈခကြျ ကွညျ့လိုကျပွီးတော့မှ သူ၏နှုတျခမျးတှကေ မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ နှုတျခမျးလုံးလုံးလေးတှပေေါျသို့ ဖိကပျကာစုပျနမျး လိုကျပါတော့သညျ။

နှဈဦးစလုံး၏ အစိမျးသကျသကျရှိလသေော သှေးသားတို့သညျ ဟုနျးကနဲ နှိုးကွှကာထ၍ လာခဲ့ရခြပွေီ။ ဒီလိုနမျးရငျးမှပငျ မွဦးသညျ မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ ကိုယျလုံးလေးကို တဖွေးဖွေးအိပျယာပေါျသို့ လှဲခပြေး လိုကျရငျးမ ှမွဦးသညျသူမ၏ ကိုယျလုံးလေးကိုတငျးကွပျစှာ ပှေ့ဖကျထားနမေိသလို မွငျ့မွငျ့ကွညျကလဲ မွဦး၏ ကိုယျလုံးကွီးကိုအတငျးပငျ သိမျးကွုံး၍ ပှေ့ဖကျထားလိုကျမိပါသညျ။ ပွီးတော့လဲ အတုမွငျ အတတျသငျဆိုသလို မွဦးသညျ သူဖိထားလသေညျ့အတိုငျး သူ၏လကျတှကေ အငွိမျမနဘေဲ မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ တကိုယျလုံးကို ပှတျသပျနရေုံမြှမက တငျသားလုံးလုံး ဖေါငျးဖေါငျးတှကေိုပါ ဆုတျ နယျပေးနပွေနျသညျ။ မွငျ့မွငျ့ကွညျမှာတော့ဘယျလိုဖွဈမှနျး သူမကိုယျသူမပငျမသိ။ တကိုယျလုံး ဖဉြျးကနဲ ရှိနျးကနဲ ခံစားနရောမှ တကိုယျလုံးအားအငျတှေ ဆုတျလြှော့လာသလို နှမျးနယျလာလသေညျ။

မွဦးသညျ မွငျ့မွငျ့ကွညျ ဝတျထားသော အငျ်ကြီလေးပေါျမှ သူမ၏စူစူမို့မို့ ရှှရေငျနှဈမှှာက ိုဖိကပျကာနမျးနသေညျ။ ပွီးတော့မှ မွဦးက ရငျစေ့ အငျ်ကြီလေးမှ ကွယျသီးတှကေို တဈလုံးခငြျးဖွုတျပဈလိုကျသညျ။ မွငျ့မွငျ့ကွညျမှာတော့ပကျလကျလေးလှနျကာ ရီဝသေော မကြျလုံးလေးမြားဖွငျ့ မွဦးကိုကွညျ့လြှကျမောငျ့ မကြျနှာ တဈရှာထငျ ဆိုတာလို မွဦးပွုသမြှနုရတော့မညျ့ အသှငျဖွငျ့ ငွိမျသကျ၍ ပကျလကျလေးလှဲနသေညျ။ သူမ၏ ကိုယျလုံးလေးတဈခုလုံးမှာ ငွိမျသကျ၍နသေောျလညျး သူမ၏အတှငျးစိတျမြားမှာ လှုပျရှားနသေညျ ဆိုသညျကိုတော့ လကျဖြားနှဈဖကျဆီမှာ လကျခြောငျးလေးမြား၏ လကျဆဈလေးမြားကို တဈဖြောကျဖြောကျ ခြိုးနသေညျကို မွငျရခွငျးဖွငျ့ သိသာနိုငျလသေညျ။

မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ ဘောျလီအငျ်ကြီမှ ကွယျသီးမြားမှာအားလုံး ပွု တျထှကျသှားခဲ့ပွီးခြိနျတှငျတော့မွဦးသညျသူမ၏ ဘောျလီအငျ်ကြီလေးကို လှနျတငျလိုကျလရော ဖေါငျးမို့မို့လေးဖွငျ့ သူမ၏ နို့လေးနှဈလုံးကို မွငျတှေ့လိုကျရစဉျခဏမှာပငျမွဦးသညျငုံ့၍အတငျးပငျစို့ပါတော့သညျ။ “အိုကနဲ” ဖွဈသှားရလသေော မွငျ့မွငျ့ကွညျခမြာမှာတော့ခံစားရခကျလှနျးသဖွငျ့ သူမ၏ကြောပွငျလေးကို ကော့၍ကော့၍ ပေးနမေိရုံမှတပါး တဈခွားဘာမြှ မတတျနိုငျတော့ပေ။ အဲ….တခွား သူမတတျနိုငျတာ တဈခုက တော့၊ သှယျလြှဖွူဖှေးလသေော သူမ၏လကျလေးနှဈဖကျဖွငျ့ မွဦး၏ကိုယျလုံးကွီးကို ပှေ့ဖကျကာထားခွငျးပင ျ ဖွဈသညျ။ သူမ၏မကြျလုံးလေးတှကေလဲ စငျးနခြေပွေီ။ မွဦး၏လကျတဈဖကျက သူမ၏ခန်ဓာကိုယျပေါျတှငျ ထကျအောကျစုံဆနျ ပှတျသပျပေးနပေါသညျ။

သညျမှာပငျ မွဦးက မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ ပေါငျတံနှဈဖကျကို တဖကျမှ တဖကျသို့ကူးလိုကျသနျးလိုကျလုပျကာ ပေါငျရငျးမှပေါငျဖြားနားသို့ပါ စုံဆနျပှတျပေးနပေါသညျ။ မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ ပေါငျလုံးကွီးတှမှော အငွိမျနေ၍မရတော့ပါ။ လှုပျလှုပျရှရှပငျဖွဈနရေခြပွေီ။ မွဦးသညျ မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ နို့အုံလေးတှကေို တဖကျမှတဖကျသို့ ပွောငျး၍စို့ပေးနရေငျးကပင ျဗွုံးကနဲကွုံး၍ ထလိုကျရာမှ သူမ၏ပေါငျနှဈလုံးက ိုဆှဲမကာ တပွိုငျနကျတညျးမှာပင ျသူသညျအငျ်ကြီကိုမခြှတျတော့ဘဲ ပုဆိုးခါးပုံစက ို ဆှဲဖွုတျခလြိုကျရငျး သူမ၏ထဘီလေးကိုလညျး ခါးဆီသို့လှနျ၍တငျလိုကျ လတေော့သညျ။ “ အို…ကိုဦး…ဘာ…ဘာလုပျမလို့လဲ….မလုပျနဲ့လေ…အို…အဟငျ့…” မွငျ့မွငျ့ကွညျတဈယောကျ သညျမြှအထိမရညျရှယျခဲ့ရိုးအမှနျပါ။ ဒီလောကျ အထိလညျး အရဲစှနျ့ရနျ မရညျရှယျခဲ့ပေ။

သူငယျခငြျးမြားပွောဆိုသဖွငျ့ကွားဖူးနားဝဖွငျ့စိတျကူးယဉျ၍ ရငျခုနျမိခဲ့သောျလညျး ဒီလိုကိုယျ တှေ့ ကွုံလာပွနျတော့ ထိတျလနျ့၍ မရဲတာအမှနျပငျ။ လကျလေးက သူမ၏ထဘီလေးကိုလှမျး၍ဆှဲကာ အတငျး ဖုံးရငျး ကမနျးကတနျးငွငျးဆနျလိုကျပမေဲ့လညျး မုနျယိုသော ဆငျတကောငျပမာ ဖွဈ၍နလေသေော မွဦးကလဲ လုံးဝအလြှော့မပေးတော့သဖွငျ့သူမ၏ငွငျးဆနျမှုမြားသည ျအခြီးနှီးဖွဈခဲ့ရလသေညျ။ တခဏအတှငျးမှာပငျမွဦးသညျ သူမ၏ခွထေောကျဖှေးဖှေးလေး နှဈခြောငျးကို ကားလိုကျရာ တဆတျဆတျ ဖွဈနလေသေော သူ၏လီးတနျကွီးကိုမွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ အမှှေးနုလေးမြားစိမျးနကော ဖွူဖွူဖှေးဖှေးလေး ဖွဈနသေော စောကျပတျနှုတျခမျးနှဈခုကွားသ ို့တေ့ကာဖိသှငျးနလေသေညျ။ “ အို…အို… ကို.. ကို….ဦး…” ပထမဆုံး အတှေ့အကွုံကလညျးဖွဈ။

ရမကျဆန်ဒတှကေလဲ အဆမတနျပွငျးထနျ နလေတေော့ သူ၏ လီးတနျကွီးမှာ မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ စောကျပတျထဲသို့ တနျးတနျးမတျမတျ ဝငျ၍မသှားဘဲ စောကျပတျနှုတျခမျးသား နှဈခုက ိုဟိုထောကျဒီထိုး ဖွဈနရေသလို စောကျပတျဝထိပျနားရှိစောကျစေ့နရောလေးကိုလညျး လီးတနျကွီး ထိပျက ဖိ၍ဖိ၍ ထိုးနလေတေော့မွငျ့မွငျ့ကွညျတဈယောကျမှာ ဆကျ၍ ငွငျးဆနျရနျပင ျသတိမရတော့ဘဲ ကွကျသီးတှေ တဖနြျးဖနြျး ထလြှကျရှိရာ မထူးတော့ပါဘူး ဒီလိုဆိုရငျ ဘယျလိုနမေလဲဟူသော အတှေးဖွငျ့လကျတဲ့စမျးရနျ ဆုံးဖွတျလိုကျရပပွေီ။ ဟိုထိုးဒီထောကျဖွငျ့ ဖွဈနလေသေော မွဦး၏လီးတနျကွီးထိပျက သူမ၏စောကျပတျနှုတျခမျးသား နှဈခု အစပျလေးနှငျ့ စောကျစေ့လေးကိုပါ ဖိသိပျနတေော့သူမ၏ရမ်မကျစိတျတှကေ ိုတမငျပငျထိုးဆှနသေလို ဖွဈနပွေီး။

မွငျ့မွငျ့ကွညျသညျ “အို” ကနဲ “အို”..ကနဲ ဖွဈကာတသိမျ့သိမျ့တုနျ နရေလတေော့သညျ။ သူမ၏တကိုယျလုံးသညျ ရှိနျးကနဲ ဖိနျးကနဲ နှေးကနဲ အေးကနဲဖွငျ့ ယောကျယကျခတျနရေလသေညျ။ မွဦး၏နဖူးဆံစပျတှငျလညျး ခြှေးဥ လေးမြား စိမျ့၍ထှကျလာခဲ့လပွေီ။ မွဦးသညျ ဟငျးကနဲသကျပွငျးခရြာက သူ၏အငျ်ကြီကိုဆှဲ၍ ခြှတျပဈလိုကျလသေညျ။ ထိုနောကျ သူ၏လကျတဖကျက သူမ၏စောကျပတျနှုတျခမျးသား ဖေါငျးဖေါငျးလေးမြားဆီသို့ တုံရီစှာဖွငျ့ လှမျး လိုကျသညျ။ ပွီးတော့ မရဲတရဲဖွငျ့ဖေါငျးအိနသေော မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ စောကျပတျနှုတျခမျးသားနှဈခုက ိုအသာလေး ဖွဲလိုကျတော့သညျ။ “ အို…. အကို…” မွငျ့မွငျ့ကွညျမှာ သူမ၏မကြျလုံးလေးနှဈလုံးကို စုံမှိတျလိုကျရငျး သူမ၏မကြျနှာလေးကိုလဲ တဖကျသို့ စောငျးငဲ့ကာ လှှဲလိုကျလတေော့သညျ။

မှှေးညှငျးနုလေးမြား စိမျးမွမွဖွငျ့မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ စောကျပတျ နှုတျခမျးသား ဖေါငျးဖေါငျးလေး နှဈခုပွဲဟသှားလသေောအခါတှငျတော့နီရဲလြှကျ အထပျထပျအလှှာလှှာပမာဖွဈ၍နလေသေော စောကျပတျနှုတျခမျးသားလေးမြားသညျ စိမျ့ထှကျနပွေီဖွဈသော စောကျရညျကွညျလေးမြားကွောငျ့ ပွောငျလကျ ရှှမျးစိုစှာဖွငျ့ ထှကျပေါျလာခဲ့ရလသေညျ။ ထိပျဖကျတှငျ ငေါကျတောကျလေးဖွဈနသေော စောကျစေ့လေးကလဲ ရဲရဲနီ၍အသဲယားစဖှယ ျဖွဈနလေသေညျ။ ပွောငျတငျးကာ အရညျကွညျလေးမြား စိမျ့၍ထှကျနသေော မွဦး၏လီးတနျကွီး ထိပျဖူးကွီးသညျ သူမ၏ စောကျပတျဝ အတှငျးသားနုနုလေးမြားကို ပူနှေးစှာဖွငျ့ တှေ့ထိလာတော့လသေညျ။ မွငျ့မွငျ့ကွညျသညျ အသကျကို ဝအောင ျရှုလိုကျရငျး နှုတျခမျးလေးနှဈခုက ိုတငျးတငျးလေးစေ့ကာ မာနျတငျးလိုကျမိသညျ။

ထိုအခြိနျမှာပငျ ရမ်မက ျ ဇောတှပွေငျးပွကာ စိတျတှမေထိနျးနိုငျသော မွဦးသညျ သူ၏လီးတနျကွီးကို မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ စောကျခေါငျး နုနုလေး ထဲသို့ တအားပငျဖိ၍ သှငျးလိုကျလသေညျ။ “ ဗွဈ…ဗွဈ…အား…အမလေး…. သပေါပွီ…. ကြှတျ….ကြှတျ…ကြှတျ…” မွငျ့မွငျ့ကွညျမှာ သူမ၏ခါးသေးသေးလေးသာ ကော့တကျသှားသညျမဟုတျ။ သူမ၏ကြောပွငျသညျလညျး ကော့၍တကျသှားရလသေညျ။ ပွီးတော့ မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ အသားလေးမြားသညျ တဆတျဆတျတုနျ၍နသေညျ။ သူမ၏ စောစောက စောငျးငဲ့ထားသော မကြျနှာလေးကတော့မော့၍လာပမေဲ့ မကြျနှာလှလှလေးမှာ ရှုံ့မဲ့နလေသေညျ။မွဦးသညျ ထိတျထိတျပွာပွာ ဖွဈသှားပွီး ခွမေကိုငျမိ လကျမကိုငျမိဖွငျ့ ဘာလုပျလို့လုပျရမှနျး မသိအောင ျ ဖွဈနလေသေညျ။

ပွီးတော့မှ မွဦးသညျ သတိရသှားပွီး လီးတနျကွီးကိုဆှဲ၍ ခြှတျတော့မယျလုပျပွီးမ ှမခြှတျဖွဈတော့ ဘဲ လီးတနျကွီး တဈခြောငျးလုံးက ိုမွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ စောကျပတျထဲသို့ တဆုံးသှငျးလိုကျကာ သူ၏ကိုယျလုံးကွီးကို မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ ကိုယျလုံးပေါျသ ို့ မှောကျခလြိုကျပွီး သူမ၏ကိုယျလုံးလေးက ို ထှေးဖကျကာ နို့လေးနှဈလုံးက ို ဘယျပွနျညာပွန ျစို့နလေတေော့သညျ။ စောကျခေါငျးထဲတှငျ အတောျပငျနာအောငျ့၍သှားသော မွငျ့မွငျ့ကွညျသညျ နဂိုကပငျရမ်မကျထနျ တဏှာကွီး သော ဗီဇကပါလာ၍လားမသိ။ နာလှနျး၍အောျဟဈကာ ညီးတှားလိုကျရသောျလညျး သူမ၏အောျဟဈညီးတှားသံ လေးအဆုံးတှငျ ထိုကဲ့သို့ စောကျခေါငျးထဲ နာကငြျ၍အောငျ့သှားကာ မခြိမဆနျ့ခံစား လိုကျရသညျကိုပငျ ရငျထဲတှငျ ကွနေပျသှားရသညျ။

ထို့နောကျ တဆကျတညျးမှာပငျသူမ၏ခန်ဓာကိုယျတှငျးမ ှရမ်မကျသှေးမြားသညျပို၍ပွငျးထနျစှာ ထကွှ လာရလသေညျ။ အရှကျတရားဆိုသညျကတော့သူမ၏ရငျထဲတှငျလုံးလုံးလြားလြား ပငျမရှိတော့ပေ။ ကွညျ့ပါအုံး နို့စို့နသေော မွဦးထံသို့ သူမ၏နို့တှကေိုပငျ ကြောလေးကော့ကာ ကော့ကာဖွငျ့ပငျ့ကာပေးနသေလို တတျကြှမျးမှုမရှိသေးသဖွငျ့ သူမ၏ပေါငျနှဈခြောငျးကို ကားသထကျကားကာ စောကျပတျလေးကို မွဦး၏ လီးတနျကွီးအရငျးသို့ အတငျးပငျ ဖိကပျပေးနမေိခြသေညျ။ မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ လကျလေးနှဈဖကျကတော့ တဖကျကမွဦး၏ ကြောပွငျကွီးကိုသိမျးကွုံး ဖကျထားပွီး ကနြျလကျတဖကျက မွဦး၏ဦးခေါငျးမှ ဆံပငျတှကေို လကျခြောငျးလေးမြားဖွငျ့ ထိုးသှငျးကာ အားမလို အားမရဖွငျ့ထိုးဖှ၍နလေသေညျ။

မွဦးမှာ မွငျ့မွငျ့ကွညျ နာလှနျး၍အောျသဖွငျ့ အရှိနျသတျ လိုကျရလသေညျ။ သူ၏စိတျတှကေတော့ အဆမ တနျ ရမ်မကျတှေ ထနျနရေလသေညျ။ လိုးခငြျစိတျတှေ မြားလာသော မွဦးက မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏ အခွအေနကေ ို ကွညျ့လိုကျသညျ။ “နာသေးလား”ဟုမေးရနျ စိတျထဲက ကွံလိုကျပမေဲ့လညျး ပါးစပျကပွောမထှက ျမွငျရသောအခွေ အနကေတော့မွငျ့မွငျ့ကွညျတယောကျ နာကငြျပုံမရတော့။ မွဦး၏ဆောငျ့ခကြျကွောငျ့ အငျ့ကနဲတခကြ ျဖွဈသှားရသောျလညျး မာကွောလှနျးသော လီးတနျကွီးကွောငျ့ သူမ၏စောကျပတျ အတှငျးသားလေးမြားမှာ အီဆိမျ့သှားရသလို ရငျထဲတှငျလညျး ကြနေပျသှားရသညျ။ မွဦး ကလညျး ညှာတာရကောငျးမှနျး မသိဘဲအတငျးပငျဆောငျ့လိုးပတေော့ရာ စောကျပတျ အသဈစကျစကျလေးဖွငျ့ အလိုးခံနသေော မွငျ့မွငျ့ကွညျက နာကငြျမှုတှကေို ပူးတှဲခံစားနရေပမေဲ့လညျး။

ဒီလိုခပျကွမျးကွမျး ဆောငျ့တာကိုပငျ သူမစိတျထဲတှင ျအားရကွနေပျနရေလသေညျ။ မွဦးကတော့ သူ၏ကိုယျလုံးကွီးကို သူမ၏ကိုယျပေါျမှကွှကာ ဘေးတဖကျတခကြျဆီတှငျလကျထောကျ၍ စိတျထငျတိုငျး ဆောငျ့နသေဖွငျ့မွဦး၏ဆောငျ့ခကြျမြားမှာ အထူးပငျပွငျးထနျလှကာ နှဈဦးစလုံးမှာ တခါဘူးကမှ မကွုံခဲ့ဖူးလသေော ထူးခွားလှသညျ့အရသာကို တမေ့တမောကွီး ခံစားနရေလသေညျ။ မွငျ့မွငျ့ကွညျ၏စိတျထဲ ရငျထဲတှငျလညျး မွဦးက ိုခငျတှယျသညျ့စိတျ ခစြျတဲ့စိတျမြားပို၍ ပို၍လာရသလို မွဦးကလဲ မွငျ့မွငျ့ကွညျအပေါျတှငျ ကွငျနာစိတျမြား ခစြျစိတျမြား ပိုလာလတေော့သညျ။ မကွာလိုကျပါခြေ။ မွဦး၏လီးတနျကွီးက သူမ၏စောကျပတျထဲသို့ အတငျးဆောငျ့ကာ လိုးသှငျးပွီး ဖိကပျ လိုကျခြိနျမှာပင ျမွငျ့မွငျ့ကွညျကလဲ သူမ၏စောကျပတျကို အတငျးပငျကော့တငျပေးကာ သူတို့နှဈဦးလုံး၏ ခန်ဓာ ကိုယျနှဈခုသညျ တလှနျ့လှနျ့တှနျ့၍သှားရပါ လတေော့သညျ ….. ပွီးပါပွီ။