သီတာတဈယောကစွိတညွဈညူး စှာဖှင့အွောငမွငွဂြလာကားဝငွးထဲ Taxiကိုလိုကပွို့ခိုငွးပှီးELiteကားဂိတကွိုရောကခွဲ့ရတယွ။မိမိဘဝ အခှအနကှေေောင့ခွရီးမထှကထွှကဖွှဈရတာကှောင့စွိတမွောလူမောဖှဈကာခရီးဆောငအွိတကွိုဆှဲ၍ခ ရီးသညနွားနခနွေးထံဝငွ လိုကပွှီးထိုငလွို့ရမယ့နွရောကိုရှာ လိုကတွော့သူငယခွငွှးတဈယောကွ ကိုတှေ့ပှီးဝမွးသာသှားကာ “ဟယကွှောဇွငွ” “ဟေ့ သီတာမ ဘယသွှားမလို့လဲ” “ဟယွ ကှောဇွငွ နငကွောဘယသွှား မလို့လဲ” “အေး ငါမုံရှာသှားမလို့” “ဟယွ ငါလဲမုံရှာကိုသှားမှာဟ” “ဟုတလွား နငတွဈယောကတွညွး လား” “အေးလေ တဈယောကတွညွး၊ နငရွောတဈယောကတွညွးလား”။
“အေးနငနွဲ့ အဖောရွပှီ” “အေးဟယွ၊ဒါနဲ့နငကွကိုယ့ကွားနဲ့ ကိုယဘွာလို့မသှားတာလဲ” “တဈယောကတွညွးမမောငွးခငှဘွူး လေ၊ဟိုမှာလဲကားတဈစီးရှိသေး တယွ” “အော ” “နငကွရောဘာလို့မုံရှာသှားတာလဲ” “ဒီလိုပါပဲဟယွ၊ငါ့မှာငှရေေးကှေး ရေးကိဈစတဈခုရှိလို့” “ဟုတလွား၊အလုပလွုပထွားတာရှိလို့လား” “အေးဟယငွါငှခှေေးထားတာပှနမွ ရလို့” “နငကွလဲခုလိုခတွကှေီးငှခှေေးစား ရတယလွို့ “နင့လွိုဘောစိမှမဟုတတွာဟယွ၊ရှိတာလေးတိုးပှားအောငကွှံရတာပဲ” “နငဘွယသွူ့ဆီခှေးထားလို့လဲ” “မှိုးမငွးကိုခှေးထားတာ” “နငကွဘာလို့မုံရှာအထိလိုကလွာ တာလဲ” “ဒီကောငဖွုနွးခေါမွရလို့” သီတာကသူငယခွငွှးကိုတှေ့ပှီးအဖောရွပှီလို့တှေးကာပှောသွှားတယွ။
ကှောဇွငဆွိုတာကငယသွူငယခွငွှး ခုထိလူပှိုကှီးလုပနွတေုနွး၊သီတာ မှာသာအိမထွောငကွပှှီးကလေး တယောကရွကာမှကှဲသှားရတယွ၊ ခုလညွးကိုယ့ဟွာကိုယအွားကိုးပှီး ငှရှောရတယွ၊အတိုးလေးရမလား လို့တှေးပှီးသူငယခွငွှးတဈယောကွ ကိုခှေးငှားခါမှပဲသူငယခွငွှးကဖုနွး ခေါမွရတဲ့အတှကမွုံရှာအထိလိုကွ လာရတော့တယွ။အခုကှောဇွငနွဲ့ တှေ့တော့အားနညွးနညွးရှိသှား တယွ။လမွးခရီးမှာကိုယ့အွသိနဲ့ပါ မှစိတကွအေးရတာ၊ခုလိုညဘကွ ခရီးသှားရတော့အဖောနွဲ့ဆိုစိတခွှ လကခွအှိပလွို့ရတယလွေ။ ကနှောသွဘောပေါကလွိုကပွှီ။မှိုး မငွးကတောထဲရောကနွတော၊ဖုနွး လိုငွးမရှိတဲ့နရောမှာ၊မှိုးမငွးပူဆာ လှနွးလို့သူ့ကိုအလုပခွှဲပေးထားတာ ကကနှောွ။
သူလုပတွဲ့အလုပကွပှီး ခါနီးပမယေ့ပွိုကဆွံကထှကမွလာ သေးဘူး၊နောကဆွုံးအရဈထှကမွှ ငှကပှနေပွေါမွှာဆိုတော့သီတာ့ငှေ ကိုသူပှနမွပေးနိုငသွေးတာဖှဈမယွ သီတာကယောကွှားရပှီး လငနွဲ့ကှဲ တော့သူ့ဟာသူကှိုးစားနတောဖှဈ မယွ။ ကားထှကခွါနီးတော့လူခေါတွာနဲ့ကနှောနွဲ့သီတာကားပေါတွကခွဲ့တယွ ကားပေါရွောကတွော့သီတာကကှ နောနွဲ့ထိုငရွအောငနွရောပှောငွးပှီး ထိုငတွယွ။ကနှောလွဲစကားပှော ဖောရွတော့အဆငပွှတောပေါ့ “ကှောဇွငရွယွ၊ငါလဲပိုကဆွံခှေး လိုကတွာစိတဒွုကခြအတောရွောကွ တယွ” “ဘာလို့လဲဟ” “ငါ့ပိုကဆွံခညွှးမဟုတဘွူးလေ၊သူ မှားပိုကဆွံလဲပါသေးတယဟွ” “အောွ ဒီလိုလား” “ဟိုဘကကွပှနတွောငွးနပှေီ။
မှိုး မငွးကဖုနွးဆကမွရဘူး၊ငါဒုကခြအ တောရွောကနွတော၊ဒါကှောင့မွှိုး မငွးရှိတဲ့နရောကိုလိုကတွာ” “ပှနရွမှာပါ၊စိတမွပူပါနဲ့သီတာ” “မပူလို့ရမလားဟိုကအရေးတကှီး တောငွးနလေို့” “ဟိုကဘယလွောကတွောငွးနလေို့ လဲ” “လောလောဆယငွါးဆယပွှနပွေးရမယွ” “အရေးတကှီးဆိုရငငွါဆီကယူ လိုကလွေ” “နငတွကယပွေးမှာလား” “ပေးမယွ” “အေးဟယကွှေးဇူးတငလွိုကတွာ” “မလိုပါဘူးဟာ အခငွှးခငွှးတှပေဲ” သီတာစိတအွေးသှားရသညွ။ “သီတာငါတဈခုမေးမလို့အားနာနတောနဲ့မမေးဖှဈဘူး” “ဘာမေးမလို့လဲအားနာလားဟယွ” “နငဘွာလို့အိမထွောငပွကှရွတာ လဲ” “ဟိုကောငဖွောကပွှနလွို့လေ” “ဘာလို့ဒီကောငကွဖောကပွှနတွာ လဲ” “တဏှာရူးလို့နမှောပေါ့” “ဘာလို့အဲလိုပှောနိုငတွာလဲ၊ဒီကောငကွတောတွောတွဏှာရူးလို့လား”။
“တဏှာရူးလို့ပေါ့ ၊ကတေီဗီက ကောငမွကိုယူတာလေ” “ကောငမွလေးကကတေီဗီကလား” “အေးဟုတတွယွ၊အမှနအွတိုငွး ပှောရရငသွူတဏှာရူးလို့သာအဲဒီ ကောငမွမှိုးကိုယူတာ၊ရုပကွမပှငွ ရငဘွာမှမထှကဘွူး၊ခနဓြာကိုယကွ လဲပိနတွယွ၊ပညာရေးကလဲဆယွ တနွးတောငမွအောငတွာ” “ဖောကပွှနတွာကအကှောငွးအ မှိုးမှိုးပှလို့ရတယသွီတာ၊ဒါပေ မယ့တွကယ့အွကှောငွးရငွးရှိမှာပါ” “နငပွှောကငါကပဲဖောကပွှနလွို့သူ ဖောကပွှနတွယလွို့ပှောနတော လား” “မဟုတဘွူးဟ၊အဲဒီကောငကွို ငါတှေ့ဖူးသားပဲ၊အေးအေးဆေး ဆေးသမားပါဟ” စကားတပှောပှောနဲ့ဆိုတော့ 115 မိုငကွိုရောကလွာတော့ကားပေါကွ ဆငွးရတာကှောင့စွကားကှောပှတသွှားရတော့တယွ။
ညစာစားပှီးညဆယ့တွဈနာရီထိုး နပှေီ၊ကားပေါပွှနတွကပွှီး စထှကွ တော့သီတာငိုကလွာတယွ။ဘေးမှာကှောဇွငပွဲရှိတော့အားနာစရာမရှိပါဘူ။ဒီတော့စိတခွလှကခွအှိပပွဈ လိုကတွော့တယွ။ကနှောကွအိပမွ ပှောနွိုငပွေ။သီတာကသူ့ဘေးက ကနှောဖွှဈနတေော့သိပရွှိနမွနဘေူး သူအိပရွငွးကနှောပွေါမွှီထားတယွ ညရောကလွေ သူကကနှော့ရွငခွှငွ ထဲရောကလွာတယွ။ကနှောလွဲမ နကနွှဈနာရီလောကကွတှော့နနေိုငဘွူး။မထူးဘူးဆိုပှီးသီတာကိုယလွုံးလေးကိုဖကထွားလိုကကွာ အိပပွှီးလိုကတွယွ။ သီတာတရေးနိုးတော့ကှောဇွငကွသူ့ကိုဖကထွားပှီးအိပပွှောနွမှနွေးသိပှီးလှုပလွိုကရွငကွှောဇွငနွိုးသှားမယဆွိုပှီးငှိမကွာအိပနွလေိုကသွေးတယွ။
တခုတော့သီတာဝနခွံခငှပွါတယွ။ကှောဇွင့ရွငခွှငထွဲရောကတွော့စိတကွတမှိုးတော့ခံစားရ တယွ။မနကလွေးနာရီလောကမွုံရှာဝငမွှကနှောနွိုးလာပှီး “သီတာ ထတော့မုံရှာရောကပွှီ” “ဟုတလွား” “ဆောရီးဟာ နငအွပေါငွါမှီပှီးအိပွ ပှောလွာတာ” “အေး သိတယွ၊နငဈွိတအွေးသှား လို့ဖှဈမယွ” “အေးဟယွ” “ငါဟိုတယမွှာBooking လုပထွား တယသွီတာ၊နငလွိုကမွလား” “အေးလေ လိုကရွမှာပေါ့” ထိုသို့ကှောဇွငခွေါတွဲ့အခါသီတာ လိုကဖွို့ဖှဈသှားပှီ။ ကနှောနွှငွှသူကားပေါကွဆငွးပှီး နောကကွနှောသွုံးဘီးဆိုငကွယငွှား ကာဟိုတယသွှားလိုကတွယွ။ ဟိုတယရွောကတွော့မနကလွေးနာရီခှဲပဲရှိသေးတာကှောင့ွ “သီတာ ငါနဲ့အိပရွဲတယမွဟုတလွား” “ဘာလို့မအိပရွဲမှာလဲ” “အဲဒါဆိုဟိုဘကကွအိပငွါဒီဘကွ ကအိပမွယွ” ။
“အေးပါဟယွ” သီတာရယခွငှသွှားတယွ။သီတာက ယောကွှားရဖူးပှီးသူကမှမိနွးမ မရ သေးတဲ့လူ။ ကနှောကွုတငညွာဘကခွှမွးမှာဝငွ အိပလွိုကပွှီး သီတာကဘယအွခှမွး မှာအိပတွယွ။သီတာစိတထွဲတမှိုး ဖှဈတာမှတကယကွိုဖှဈတယွ။အခု ပဲကှောဇွငနွဲ့တဈအိပရွာတညွးမှာအတူအိပနွရတယွေ။ကှောဇွငကွ အိပတွာတောတွောမွှနပွါတယွ။သတိထားပှီးအိပနွတောဖှဈမယွ။တ ခကှမွှမလှုပဘွူး။ကှောဇွငခွနပဲ ဆိုပမယေ့မွနကွ ခုနှဈနာရီမှနိုးလာတယွ။သီတာက ရခှေိုးထားပှီးလို့မကှနွှာကိုမိတွ ကပပွှငနွတယွေ။ “နိုးပှီလားကှောဇွငွ” “အေးနိုးပှီ၊နငကွရတေောငခွှိုးပှီး ပှီပဲ” “အေးလေ နငကွအိပတွာသိုးနတော ပဲ” “နငကွတညလုံးငါ့ဆီမှီအိပတွာ ဘယလွိုအိပလွို့ရမလဲ။
မနကနွှဈနာရီကှောမွှမှေးခနဲအိပပွှောသွှားတာ” “ကိုယတွောရွခှေိုးလိုကတွော့မနကွ စာသှားစားမယွ” “အေးပါခှိုးလိုကမွယွ” ကနှောလွဲရခှေိုးလိုကပွှီးသဘကွ ပတထွှကခွဲ့တယွ။ပှီးတော့အဝတအွစားဝတပွှီးခေါငွးဖှီးလိုကတွယွ “ပှီးပှီလား” “အေး” အခနွးအပှငထွှကပွှီးဟိုတယကွ စားသောကခွနွးမဆီကိုသှားကာ မနကစွာစားလိုကတွယွ။စား သောကနွရငွေးကားကိုဖုနွးဆကွ ခေါလွိုကတွယွ။စားသောကပွှီးကား ရောကလွာတော့ကားသော့ယူကာ အိပခွနွးထဲပှနသွှားလိုကတွယွ။ ဒီနေ့ကမှို့ထဲမှာစာတငပွှီးလူကှီး အခှို့နဲ့ဆုံစရာရှိတယွ။ “သီတာအပှငသွှားမယွ” “အေးသှားလေ၊ဒါနဲ့ငါမှိုးမငွးဆီကို ဘယလွိုသှားရမလဲ” “ဒီနေ့တော့မှိုးမငွးဆီမသှားနဲ့ဦး၊ မနကဖွှနမွှလိုကပွို့မယွ၊ငါဒီကလုပွ စရာလေးတှလေုပလွိုကွဦးမယွ”။
“အေးပါဟယွ” “ငါမနကပွိုငွးအားတယွ၊နငဘွုရား သှားမလားလိုကပွို့ပေးမယွ” “အေးသှားလေ” ကှောကကြာရှာဖကကွိုကားမောငွးပှီး ဘုရားကိုလိုကပွို့ပေးလိုကတွယွ၊ “သီတာငှကခေုပေးရမလား” “ခုပေးရငငွါငှလှေှဲလို့ရတယလွေ” “အေး အဲဒါဆိုရငွ ဘဏခွနသှား ပှီးငါငှထေုတမွယွ၊တလကစွတညွး နငလွှဲစရာရှိတာလှှဲလိုကပွေါ့” “ကောငွးတယဟွာ၊ကှှေးပူနတေော့ စိတကွမအေးဘူးဖှဈနတော” “အေးပါဘာမှပူမနနေဲ့” ဘဏကွိုသှားပှီးငှထေုတကွာသူက ငှလှေှဲလိုကတွယွ။ပှီးတော့ရုံးကိဈစသှားကှပှီးနေ့လညထွမငွးစားကာလူကှီးအခှှိုနှင့တွှေ့ပှီးစကားပှော ရသေးတယွ။ညနအပှငေမွှာထမငွး စားပှီးကိုးနာရီလောကမွှဟိုတယွ ပှနခွဲ့တယွ။
ဟိုတယရွောကတွော့အဝတအွစား လဲကာအိပရွာပေါခွနလှဲပှီး သီတာကအဝတပွါးပါးလေးဝတွ ထားတာမှငလွိုကရွပှီးကနှော့စွိတွ ထဲတမှိုးဖှဈသှားရပှီးငပဲကတောငွ လာတယွ။စကားလမွးကှောငွးလှှဲ ပှီးတော့ကားပေါမွှာပှောခဲ့တဲ့စကား တှကေိုဆကပွှောလိုကတွယွ။ “မနေ့က ကားပေါမွှာစကားဆကွ ပှတသွှားလို့” “ဘာလဲနငကွဟိုကောငနွဲ့ကိဈစလား” “အေးလေ” “ဘာသိခငှသွေးလို့လဲ” “နငပွှောတာဟာ ဒီကောငတွဏှာရူး လို့သာနင့လွောကမွှအဆင့မွရှိတာ ကိုယူတယလွို့ပှောခငှတွာမလား” “အေးလေ” “နငကွခှောပါတယွ၊ဒါပမယေ့ဘွာ လို့နင့လွိုမိနွးမကိုပဈပှီးမှဟိုကောငွ မလေးကိုယူရတာလဲ” “ငါလဲမပှောတတဘွူး” “နငကွသူ့ကိုဝအောငမွကှှေးလို့လား” “ဟေ့ ငါကဘာဝအောငကွှှေးရမှာလဲ”။
“ဒီလိုဟာ၊ငါယူဆခကှတွဈခုပှော ပှမယွ၊သမီးရညွးစားဘဝမှာတောငွ ဆကဈွကနှဈဆယ့ငွါးရာခိုငနွှုနွး လောကတွော့ပါတယွ။အိမထွောငွ ပှုရငတွော့ငါးဆယရွာခိုငနွှုနွး လောကနွဲ့ကနှတွာကနားလညမွှု့ တှလေို့ထငတွာ” “အငွး” “အဲဒီတော့ဟာ ဒီကောငကွတဏှာရူးဆိုရငသွူလို ခငှတွိုငွးမပေးဖှဈတာလား” “အဲဒါလဲပါမှာပေါ့ဟယွ၊ငါကဆိုငွ ဖှင့တွာဆိုတော့ညအထိအလုပလွုပွ ရတယွ။ပငပွနွးတဲ့အခါကတှော့လဲ သူ့အလိုအတိုငွးလဲမဖှဈတာလဲပါ မှာပေါ့” “အငွး သူကကားမောငွးတာမဟုတလွား” “ဟုတတွယသွူ့အဖအေိမကွကားကို မောငွးတာ” “သူကဘယအွခှိနကွားထှကရွတာ လဲ” “မနကအွစောကှီးသှားရတာ၊စှေး ကှိုကားတှလေေ၊နေ့လညကွတှော့ အောဒွါလိုကတွယွ” ။
“အော၊နငနွေ့လညစွှေးရောငွးတော့ ထမငွးတှဘောတှခကှဖွှေဈရဲ့လား” “မနကတွော့ထမငွးတော့အစောကှီးခကှဖွှဈပမယေ့ညွနကတှေော့သူ ခကှရွတယွ” “ခူးခပကွှှေးဖှဈလား” “မကှှေးဖှဈဘူး” “နငတွို့နှဈယောကအွကှငနွာလှော့ လို့ဖှဈတာဟ” “ဘာဆိုငလွို့လဲ” “မဆိုငဘွဲနမလေားနငကွသူ့အပေါွ မှာဂရုမစိုကဘွူးလေ” “အငွးဟုတတွယွ” “ဆကဈွကိဈစကရောအဆငပွှလေား” “ဟာ နငကွလဲဘာတှလှေောကမွေး နတောလဲ” “သိခငှလွို့ပေါ့ဟာ” “လူပှိုကှီးကဒါတှမေေးရအောငွ” “ငါအလှည့ကွရှငအွဆငပွှအေောငွ လို့လေ” ” sexကိဈစကလငမွယားခငွှးပဲလုပွ တော့ဖှဈပမယေ့သွူတောငွးတိုငွး ငါမပေးခဲ့ဘူး” “ဘာလို့လဲသီတာ” “ညကရှငငွါပငပွနွးနပှေီ၊စိတမွပါ တော့ဘူး” ။
“သူကစိတပွါအောငမွနှူးနှပပွေးဘူး လား” “အိမထွောငကွစှကတော့လုပတွယွ နောကတွော့မလုပဖွှဈပါဘူး” “နငတွို့အိမထွောငရွေးခှောကသွှေ့ သှားတာအဲဒါပဲ” “ဟငဘွာဆိုငလွို့လဲ” “လငရွယမွယားရယဖွှဈလာမှတော့ ဆကဈွကိဈစကပိုအရေးကှီးပှီ၊ပိုပှီး တော့နုရှနရမှော” “ဟငဘွာလဲဟ” “နငမွသိဘူးလားမိနွးမဆိုတာအိပွ ရာပေါရွောကရွငလွငသွားအပေါမွှာ ပှည့တွနဆွာကဲ့သို့ကငှ့သွုံးနိုငရွ မယဆွိုတာ” “မလုပနွိုငပွါဘူး၊ငါကပှညွှတနဆွာ မှမဟုတတွာ” “ငါပှောတာကိုနငနွားလညမွှု့လှဲတာ ငါပှောခငှတွာကနင့ယွောကွှားနဲ့ နငဆွကဆွံတဲ့အခါပှောတာ” “ဟဲ့ပုံမှနပွဲဆကဆွံတာပေါ့” “လှကှေီးထိုးရိုးရိုးပဲလား” “အဲဒါဘာပှောတာလဲ” “ပကလွကလွှနလွုံခညှမွပှီးဒူး ထောကလွုပတွာကိုပှောတာ” “အဲလိုပဲလေ”။
“ဒေါ့ဂီ မလုပဘွူးလား” “ဘာလဲဟ ဒေါ့ဂီ” “ကုနွးပှီးလုပတွာ” “အာ အောင့လွို့မခံနိုငဘွူး” “အစကတညွးကနှူးနှပထွားရငမွနာ ပါဘူးဟာ” “နငကွဆရာကှီးလား” “ဟားးးး” ဒီလိုစကားတှပှေောနတေော့သီတာ့ စိတထွဲတမှိုးဖှဈနမေိတယွ။မလုပွ ရတာကှာပှီဖှဈတဲ့အတှကလွိငွ စိတတွှကှှလောသလိုခံစားရပှီးအဖုတကွစိုလာသလိုခံစားရပှီးရှကွ သှားတာကှောင့မွကှနွှာရဲကနဲဖှဈ သှားရတယွ။ “နငကွဘာလို့ဒါတှမေေးနတောလဲ” “ငါသိခငှတွာတှရှေိလို့ပေါ့” “နငအွိမထွောငမွပှုသေးဘူးလား” “သီတာ အိမထွောငပွှုတာကလှယွ ပမယေ့အွိမထွောငတွညမွှဲဖို့မလှယွ ဘူးဟ” “ဟုတတွော့လဲဟုတပွါတယွ” ။
“နငသွိတဲ့အတိုငွးအိမထွောငပွှုတာ အသှငတွူဖို့လိုတယွ” “အငွး” “Sexဆိုရငလွညွးမှှတနဖေို့လိုတယွ မိနွးမဖှဈသူကအရှကသွညွးနရငွေ လဲအဆငမွပှဘေူး” “နငပွှောတာငါကအရှကသွညွးလို့ ဖှဈတာပေါ့” “အဲဒီတဈခုကှောင့ခွညွှးမဟုတဘွူး သူ့ကိုဂရုမစိုကတွာတှကှေောင့သွူ့ကိုဂရုစိုကတွဲ့သူကိုယူသှားတာ” “ငါကဒီထကပွိုပှီးသူ့ကိုဘာဂရုစိုကနွရမှောလဲ” “နငစွဉွးစားကှည့လွေ ၊နငကွငှရှော နိုငတွယိဆိုပှီးသူ့ကိုမှဂရုမစိုကတွာ” “အဲလိုမဟုတဘွူးဟ၊ငါရှာတာငါ့မိ သားစုအတှကလွေ” “ငါသိပါတယွ၊ဒါပမယေ့ငွှကခညွှေး အရာရာကိုဆုံးဖှတနွိုငတွာမှမဟုတွ တာ” “အငွးငါသိပါတယဟွာ၊ငါလညွးငါ့ ခှထေောကပွေါရွပတွညနွိုငတွယွ ဆိုပှီးမာနထားခဲ့လို့ပါ”။
“ဟုတတွယလွေ၊လငမွယားဖှဈပှီး Sexကိဈစကိုတောငအွရှကသွညွး နတောကို” “ဟဲ့သူလုပခွငှရွငလွုပလွို့ရတာပဲ” “ငါတဈခုမေးမယွ၊နငသွူ့ဟာကိုနမွး ဖူးလား” “မနမွးခငှပွါဘူး” “အဲဒါပှောတာ” “နငကွလဲအဲဒါတှပှေောမနနေဲ့တော့ ငါ နငမွရှကပွမယေ့ငွါရှကလွာပှီ” “သီတာအဲလောကမွတုနွးပါဘူးနမွးတယဆွိုတာစုပတွာပဲ လို့သိထားပါတယွ “နင့ကွိုမေးဦးမယကွှောဇွငွ၊နငကွ ရောမိနွးမမယူပဲမိနွးမကမွှးကှေ နပေါလား၊မိနွးကလေးတောတွောွ မှားမှားနဲ့တှေ့ထားတာလား၊နငွ မရိုးဘူးနှောွ” “လူတိုငွးကSexနဲ့မကငွးပါဘူးသီ တာ၊ငါလဲလူသားပဲဘယလွှတမွလဲ” “နငအွပှငမွှာမဟုတတွာတှနေဲ့မှား လုပနွသလေားရောဂါရနပေါ့မယွ” ။
“အဲလိုကတှော့လဲငါမလုပရွဲဘူး သီတာ” “နငပွေါကကွရမလုပနွဲ့မိနွးမလညွ တှနေဲ့တှေ့ပှီးကှောမွကောငွးကှား မကောငွးတှဖှဈပေါ့မယွ” “ငါဆငခွှငပွါတယွ၊တခါတလလေဲ စိတရွှိတိုငွးလုပမွရဘူးလေ” “မိနွးမယူပေါ့ဟဲ့” “ပှောပှီးပှီပဲသီတာရာ” “အငွး” “သီတာအိပကွှမလား” “အိပလွေ ” Sex အကှောငွးတှပှေောပှီးကုတငတွ ဖကတွခကှမွှာလဲလှောငွးလိုကွ ကှတဲ့သီတာစိတထွဲတမှိုးကိုဖှဈနတယွေ။ “ကှောဇွငငွါလနငနွေဲ့ဒီလိုအိပလွို့ငါ့ကိုအထငမွသေးနဲ့နှောွ” “မသေးပါဘူးသီတာရယွ” ကနှောကွသီတာဘေးနားကပပွှီးသီတာကိုဖကထွားလိုကတွယွ။သီတာ ငှိမနွမေိတယွ။ သီတာကိုကနှော့ဆွှဲလှည့ပွှီးနဖူးကို နမွးလိုကတွော့ “နငဘွယလွိုဖှဈတာလဲကှောဇွငွ” “ငါ့စိတတွှတေောတွောလွေးဖှဈနေ တယွ”။
“ဖှဈရလကှေောဇွငရွယွ” သီတာ့ကိုယနွံ့သငွးသငွးလေးကိုရှူ ရှိုကလွိုကပွှီးခေါငွးကိုဖှဖှလေးနမွးလိုကတွယွ။သီတာ့စိတတွှပှေိုလဲ သှားသလိုပါပဲ။ကှောဇွငစွိတတွှေ ဖှဈနသလေိုသီတာ့စိတတွှလေဲဖှဈ နတယွေ။ကှောဇွငရွဲ့တောငနွတေဲ့လီးကသီတာဗိုကကွိုလာထောကနွတယွေ။သီတာမှာ တော့လီးနဲ့အထောကခွံရတော့စိတွ တှတမှေိုးဖှဈပှီးထိနွးခှုပထွားရတဲ့စိတတွှပှငေ့လွာကာကာမစိတကွလူးလှန့လွို့လှုပရွှားလာရတယွ။ အဖုတထွဲစိုစိစိဖှဈကာကှောဇွင့ွ ရငခွှငထွဲဝငွ ပှီးကှောဇွင့ကွိုပှနဖွကထွားလိုကတွယွ။ကှောဇွငကွအငှိမမွနပေါဘူး သီတာတငပွါးကှီးကိုကိုငပွှီးဖစွှ ညှဈပေးပှနတွယွ။နောကတွော့လုံ ခညှကွိုဆှဲခှှတတွော့သီတာကှှပေး လိုကတွယွ၊ကှောဇွငကွလုံခညှကွို ခှမနေဲ့ညှပပွှီးခှှတခွပှေးတယွ။
သီတာ့အောကပွိုငွးဗလာကငွှးသှား ပှီးကှောဇွင့ပွုဆိုးလဲကှှတကွသှှား ရတယွ။ဒါပမယေ့ကွှောဇွင့လွီးကိုသီတာမမှငရွသေးပါ။ပူနှေးနတေဲ့ ကှောဇွင့လွီးရဲ့အထိအတှေ့ကိုသာသီတာထိတှေ့ခံစားမိတယွ။ ကှောဇွငကွသီတာ့နှုတခွမွးကိုနမွး စုပတွဲ့အခါသီတာမှာစိတကွှညနွူးမိ ပှီးပှနလွညနွမွးလိုကတွယွ။ပါးစပထွဲကှောဇွင့လွှှာကှီးဝငမွှှတေော့ ပှနပွှီးစုပယွူလိုကတွယွ။တပှှတွ ပှှတစွုပနွမွးပှီးတော့ကှောဇွငကွသူ့ ရဲ့ထထိုငကွာသူ့ရဲ့အငွကြှီကိုခှှတခွလှိုကပွှီးသီတာ့အငွကြှီကိုခှှတမွယွ ကှံတော့သီတာကထထိုငကွာခှှတွ ပေးလိုကပွှီးကှောဇွင့ပွေါငကွှားကို ကှည့လွိုကတွဲ့အခါကှောဇွင့လွီးက ခကှအွထိရောကကွာကပနွတယွေ။ အိမထွောငကွဖှူးတဲ့သီတာမှာကှောွ ဇင့လွီးကိုကှည့ပွှီးအံ့ဩမိတယွ။
မိမိလငဖွှဈခဲ့သူရဲ့လီးဟာကှောဇွငွ လီးတဝကသွာသာလောကပွဲရှိလိမ့ွ မယွ။ထိပဖွူးကှီးကနီရဲပှီးအကှော တှတပှေိုငွးပှိုငွးထနတောကှောင့ွ အလှနကွှီးမားနသလေိုဖှဈနတယွေ။အငွကြှီခှှတလွိုကတွော့မှကှောဇွငကွသီတာ့နို့ကိုတပှှတပွှှတစွို့တော့ တယွ။ “ပှှတွ! ပှှတွ!” “အာ့ဖှေးဖှေးလုပပွါကှောဇွငငွါ ထှကမွပှေးဘူး” ကငှကွနဲကငှကွနဲဖှဈသှားတဲ့နို့စို့ခံ ရတဲ့အရသာကအကှောထဲစိမ့ဆွငွး သှားရပှီးအဖုတကွတော့စိုရှှဲလို့နေ ပါပှီ။မခံစားရတာကှာပှီဖှဈတဲ့အ တှကစွိတကွပိုပှီးထကှှလို့လာတယကွှောဇွငကွနို့စို့ရငွးအဖုတကွှား လကနွဲ့မှှပေါတယွ “အာ့! အငွးးဟငွးးဟငွးးး” ဘာကှောင့မွှနွးမသိပါ၊ကှောဇွင့နွဲ့မှ စိတတွှထကှေှပှီးညညွးမိသညွ။
ရနို့စို့နရောမှဗိုကသွားပှငခွပှခွပှလွေးအားလှှာဖှင့လွှှောတိုကပွှီးယကလွိုကရွာ “အာ့! ယားတယွ ဟ” “ဘယကွယားလဲ” “အာ နငနွှောွ” ခကှပွတလွညကွိုဝိုကပွှီးတခကွှ ယကလွိုကတွယွ “အိုး ကှှတကွှှတွ” သီတာမှာယားပှီးခါးမှာကော့တကလွာသညွ။ထို့ကှောင့ပွငအွဖုတကွ ပိုပှီးဖောငွးကားလာသလိုမှငရွ တော့သညွ။သီတာတဈယောကမွှာကာမစိတမွိမိခနဓြာကိုယကွကာမကို တောင့တွနမှနွေးကိုယတွိုငမွသိပေ။ စိတထွဲမှာတော့ပှောနွမေိသညွ။ရှေ့ ဆကဖွှဈလာမည့အွရာအားဆကမွ တှေးတော့ပေ။တလှိုကလွှိုကနွဲ့ရငဖွို သလိုဖှဈလာပှီးပိပိအတှငွးသား တှယေားယံလို့လာခဲ့ပှီ။စိုထိုငွးဆ မှားရုံမကစိုရှှဲ၍ပငလွာသညွ။ ကှောဇွငပွိပိကိုလကနွှင့ပွှတရွာ “အာ့ ….” ကှကသွီးနှေးဖုတို့ထသှားရပှနွ သညွ။
တဖှေးဖှေးနှင့ကွှောဇွငရွဲ့ ခေါငွးကသီတာ့ပေါငကွှားထဲဝငွ လာကာပေါငကွိုမတငပွှီးပိပိကိုလှှာနှင့အွပှားလိုကယွကခွှငွးကိုခံလိုကရွသညွ။ “ပလပွ ပလပွ” “အာ့! အိုးး ကှောဇွငရွယွ အားးရှီးး” ကှကသွီးမှေးညငွးထသှားပှီး ခှဖဝေါးတှတေောငတွောင့သွှားပါတယွ။မကှုံရတာကှာပှီမို့ခံစားရတဲ့အထိအတှေ့ကနူးညံ့ပမယေ့လွူကတုနတွကသွှားရတယွ။မကှလွုံးလေးမှေးစငွးရငွးမိမိနို့ ကိုပငပွှတမွိနတေော့တယွ။ သီတာမှာကောငွးလှနွးလှသဖှင့မွှာရငထွဲကလီစာထဲပှုတကွသှှားသလိုတလှိုကလွှိုကခွံစားလိုကရွပှီးပိပိထဲကဆဈကနဲဖှဈသှားတာသိလိုကရွတယွ။ပိပိထဲစိုရှှဲလာသလိုခံစားလိုကရွပှီး “သှားပှီ ထှကကွုနပွှီ” ဟုစိတထွဲတှေးမိပှီးရှကသွှားမိပှနတွယွ။ တပှှတပွှှတမွှညအွောငယွကပွေး နတောကှောင့ကွငှတွကလွာတဲ့ ခံစားမှု့နှင့အွတူပိပိထဲကပါယားယံလာခဲ့တယွ။
ထို့အတူညညွးသံလဲ ထှကခွဲ့ရပှနတွယွ “အာ့ အငွးအငွး ဟငွးဟငွး ကှောဇွငွ ငါမနတတဘွေူးဟာ၊နငွ လုပရွငလွဲလုပပွါတော့” ကှောဇွငလွညွးယကနွရငွေးကနေ သီတာပေါငတွှကေိုလကနွှင့ွ ပှတပွေးပှီးတငသွားမှားကိုလဲဖှ ဖှလေးဆုပကွိုငညွှဈပေးလိုကတွဲ့အခါမှာသီတာမှာအသံတှပေိုထှကလွာခဲ့တယွ။ “အိုး ကှောဇွငရွယနွငလွုပတွတလွိုကွ တာဟာ” အပှိုမဟုတသွောသီတာ တဈယောကမွှာကှောဇွငရွဲ့နှူးနှပဆွှပေးမှု့မှာကာမစိတတွို့ထကှှလာခဲ့ပှီ။ကနှောလွဲစိတထွနနွပှေီဖှဈတဲ့အ တှကလွူးလဲထကသီတာ့ပေါငကွို ကားပှီးဒူးထောကွ၍ပိပိအဝကို လီးဒဈလေးမှုပရွုံအပေါအွောကွ စုံဆနလွုပလွိုကတွော့တယွ “အား ရှီးးရှီး အားး” သီတာမှာလီးကှောင့ကွာ မစေ့ကိုထိတှေ့လာတဲ့ကှောဇွငရွဲ့လီးထိပဖွူးကှောင့စွိတတွို့ပိုထကှှ လာပှီး။
မိမိနို့တှကေိုအလိုအ လှောကပွှတကွိုငမွိရပှနတွယွ။ သီတာတဈယောကကွာမစိတတွှေ ပှငွးထနနွမှနွေးသိတာကှောင့ပွိပိဝထဲကိုလီးအားဖိသှငွးလိုကတွယွ “ဗစွှ ဗစွှ ဗှိ ဗစွှ”” “အားး!အိုး ဖှေးဖှေးဟာနင့ဟွာက ကှီးတယွ” “အေးပါဟာ” လီးကိုလုံးဝဆှဲမထုတပွဲစိမထွား လိုကကွာသီတာရဲ့နှုတခွမွးလှှာအားစုပယွူလိုကတွော့သီတာအငမွးမရ ပငပွှနစွုပနွမွးတယွ။ သီတာရဲ့လကအွောကကွှော အောကနွလကနွှေဈခှောငွးလုံးအားထည့ပွှီးပုခုံးကိုလှမွးဆှဲထားလိုကွ ရာကှညပွှာလဲကှောဇွငရွဲ့ကှော ပှငကွိုဖကထွားလိုကမွိသညွ။ နှုတခွမွးခငွှးစုပနွမွးလိုကတွဲ့အခါ ပိပိအတှငွးကလှုပရွှားလာပှီး ညှဈနသလေိုခံစားရလာတဲ့အခါ “သီတာငါဆကလွုပမွယနွှောွ” “လုပလွအရမွေးမကှမွးနဲ့ဦး”။
“အေးပါဟာ” လီးကိုဆှဲရှေ့တိုးနောကဆွုတွ ကိုဖှေးညှငွးစှာလုပလွိုကတွဲ့အခါ မှာတော့သီတာမှာပိပိထဲကိုဝငလွာတဲ့လီးရဲ့ပူနှေးနှေးအရသာနှင့အွတူပိပိနှုတခွမွးသားကိုပှတဆွှဲသှားတဲ့ထူးခှားတဲ့ခံစားမှု့ကိုရလိုကတွယွ။ ဒဈကားကှီးကပိပိအတှငွးသားတှကေိုတိုးဝငသွှားလိုကွ၊ပှတဆွှဲပှီးပှနထွှကလွာလိုကနွဲ့အရသာကိုစတှေ့လာပှီးကှောဇွငကွှောပှငကွိုလကသွညွးနဲ့ကုတမွိတော့တယွ။ “နာသေးလားသီတာ” “ဟင့အွငွး ငါကောငွးနပှေီ” “ခံနိုငပွှီ လားသီတာ” “အာ မသိဘူးဟာ မမေးနဲ့ကှာရှကတွယွ” “နငခွံနိုငပွှီဆိုငါနညွးနညွးမှနခွငှလွို့” “လုပလွနောရငပွှောမယွ” “အငွး” ကနှောလွညွးသီတာ့ပုခုံးကိုဆှဲ ပှီးလီးကိုရှေ့တိုးနောကဆွုတကွို နညွးနညွးမှနလွိုကတွော့တယွ။
“ဗစွှ ဘှတွ ဖှတွ ဖှတွ” ဖကထွားရငွးလုပတွာမို့အရမွး ကှမွး၍မရပေ။တဖှေးဖှေးခငွှး သာအသှငွးအထုတလွုပရွသညွ ။အပှိုမဟုတတွော့ပမယေ့စွေးပိုငတွငွးကပှမွှု့ကိုအပှည့အွဝရရှိပှီး သီတာ၏လကသွညွးအခှို့က ကှောပှငကွိုလာပှီးမထိတထိနဲ့ ထောကနွတေဲ့အခါစိတတွို့ပိုကှှလာ ပှီးခါးကိုမတွ၍အရှိနတွငပွှီးတဖှတွ ဖှတတွဖနွးဖနွးမှညအွောငလွိုး လိုကတွယွ “ဘှတဖွှတွ ဖှတွ ဖှတွ” “အာ့အငွးးဟငွးးဟငွး”. အစေ့နှင့ထွိတှမှေု့ဘေးနှုတခွမွးသားမှားနဲ့ပှတတွိုကမွှု့တှကှေောင့သွီတာမှာမခံစားဖူးသေးသောကာမအရ သာတမှိုးကိုခံစား ရပှီးညညွးမိတယွ။တခကှတွခကွှ ဆောင့ခွကှတွှကှေောင့အွရသာအရမွးရှိပှီးသီတာမှာတုနတွကလွာခဲ့တယွ။
“ဖှတွ ဘှတွ ဖနွး ဖနွးဖနွး” “အာ့ !အိုးးရှီးးရှီးးးအိုးး” ကာမစိတတွို့အထှဋအွထိပရွောကွ လာပှီးညညွးသံပိုထှကခွဲ့ပှီး ပိပိအတှငွးနံရံတှကနအေလေို အလှောကတွုန့ပွှနကွာကှောဇွငွ လီးကိုအရမွးညှဈသလိုလဲခံစားရ လာတယွ။ ကှောဇွငမွှာသီတာပှီးတော့မယမွှနွး သိနပှေီထို့အတှကပွငမွနား တမွးဆောင့ပွှီးပှိုငတွူပှီးနိုငရွနွ စိတနွှဈပှီးမှနမွှနပွငလွိုးလိုကရွာ သီတာရဲ့အောညွညွးသံနှင့အွတူ ကှောဇွငရွဲ့တဏှာသံပိုထှကလွာ တယွ “ဘှတဖွတွ ဖတွ ဖနွးဖနွး” “အိုးးရှီးးအိုးး ရှီး အိုး” “အားငါပှီးတော့မယကွှောဇွငွ ဆောင့ဆွောင့ွ” “အေးဆောင့ပွှီ” ဘှတဖွတွ ဖတွ ဖနွးဖနွး” “အိုးးရှီးးအိုးး ရှီး အိုး” အာ့ ရှီးးရှီးးးအားး” သီတာတဈယောကအွသညွးအသနအွောလွာပှီးနောကငွှိမကွသှှားရပါတော့တယွ။
ကှောဇွငလွဲပှီးခါနီးတော့ “သီတာ ငါအထဲမှာပှီးလို့ရလား “ရတယလွုပလွုပငွါသနဖြတေား ပဈစညွးမထုတရွသေးဘူး” သီတာကပှောသောကှောင့ွ ကှိမငွါးဆယကွှောခွန့ဆွကတွိုကတွှနွးလိုးလိုးလိုကရွာသုတမွှား တဖှောဖှောထှကသွှားရတော့တယွ။ သုတမွှားမထှကတွော့သညအွထိ စိမထွားပှီးနောကပွှော့ခှစပှေုလာ လီးကိုဆှဲထုတပွှီးသီတာ့အနားကပကွာဖကနွမွးလိုကပွါတော့တယွ “သီတာငါလုပတွာကောငွးရဲ့လား” “ဟာ ကှောဇွငွ၊နငတွကယွ လုပတွတလွိုကတွာဟယွ” စောငကွိုဆှဲခှုံရငွးသီတာပှော လိုကတွယွ။ကှောဇွငလွဲစောငွ အောကကွိုဝငကွာသီတာကိုဖကွ ထားလိုကပွှီး “တကယကွောငွးတယွ၊နင့ဟွာက ကှီးပှီးတော့အကှာကှီးလဲလုပနွိုငွ တယွ၊အစကတော့တောတွောနွာ တယွ” “နောကတွော့လညွးကောငွးသှား တာပဲလား” ။
“အငွး” “နင့ယွောကွှားနဲ့ငါနဲ့ယှဉရွငဘွယလွိုလဲ” “အငွးသူကမနှူးမနှပပွဲလုပတွော့ငါ့ မှာအလုပကွလဲပငပွနွးတယဆွို တော့စိတမွပါဘူးလေ” “ဟုတလွား” “နငကွလူပှိုသာဆိုတယလွုပတွတွ တယွ၊နင့ဟွာကှီးကလဲပှည့ကွပွှ နတောပဲ” စကားပှောနရငွေးသီတာက ကှောဇွငလွီးကိုစမွးကိုငလွိုကပွှီး “ဟယခွုတော့လဲသူမဟုတသွလိုပဲ” “ဟငွးဟငွးသူခဏအနားယူတာပါ သီတာရာ၊နငသွာနမွးပေးမယဆွိုရငွ တော့မှှတဈကေောငလွိုပါးဗဉွှး ထောငလွာမှာပါ” “တကယရွသေးလို့လားဟယွ၊ငါ့ ယောကွှားကတော့တဈခါပဲ”” “နငသွာ နမွးပေးမယဆွိုရငသွူက ခကှခွငွှးမာလာမှာ” “နငနွှောတွောတွောလွူလညကွှ တယွ”သီတာပှုံးပှီးပှောလိုကသွညွ။
“လုပကွှည့စွမွးပါသီတာ” “ငါကှငွးထုပေးမယဟွာ” သီတာကအိပရွာကထပှီးဂှငွးထု ပေးနရငွေးကနဘောကှောင့မွှနွး မသိ၊ကှောဇွငပွှောသလိုနမွးကှည့ခွငှလွာပှီးကှော့ဇွင့လွီးကိုငုံစုပွ ကှည့လွိုကသွညွ။ လှှာဖှားလေးနဲ့တထိုးမှှကှညေ့ွ တော့အာငှေ့ကှောင့လွား သီတာမသိခှေ။ကှောဇွင့လွီးကအရမွးပငကွှီးလာသညွ။ထိပဖွူးဝ၌အရညတွို့စိမ့ထွှကလွာသညွ၊ငံပှပှအ ရညဖွှဈသောအွနံ့နှင့အွရသာတို့မဆိုးတောကှောင့သွီတာစုပရွတာ အဆငပွှသညွေ။ထှကလွာသောအရညတွို့ကိုလညွးပါးစပထွဲငုံမထား ပဲမှိုခရှငွးစုပလွိုကသွညွ။ထို့အပှငွ ကှောဇွင့ွ၏ဂှေးဥကှီးကိုလညွးအသာအယာညှဈပေးလိုကသွညွ။ေ ကှောဇွငွ၏ဂှေးဥမှာပှော့တှဲမနဘေဲ၊ကစှလွဈနသညွေ။
သငပွေးခှငွးမဟုတပွဲဂှေးဥကိုပါနမွးပေးလိုကသွညွ။ကှောဇွင့လွီးကားအလှနမွာ တောငကွာမိုးပေါသွို့ပှနတွကွ မညသွကဲ့သို့ဖှဈ လာသညွ။ထိပဖွူးကှီးလဲနီရဲလို့လာ သညွ။စုပရွသညကွိုကှနပလွေို့နမေိ သညွ။မကှလွုံးမှိတပွှီးတအငွးအငွး ညညွးနသေောကှောဇွငကွို “တောပွှီကှောဇွငငွါညောငွးနပှေီ” “အာညောငွးရငရွပလွိုကလွေ၊ငါ လဲအရမွးလုပခွငှနွပှေီ” “အငွးလုပလွေ” သီတာပကလွကလွှနပွှီးအိပလွိုကသွညွ။ကှောဇွငကွသီတာ့ပေါငွ ကှားဒူးထောကဝွငပွှီးသူ့လီးကှီးနဲ့ သီတာပိပိကိုအထကအွောကစွုံဆနလွုပပွှနသွညွ။ကငှတွကသွှား သောခံစားခကှနွဲ့သီတာပ ညညွးလိုကသွညွ။
ထိုနောကကွှောွ ဇငကွအဖုတဝွကိုလီးတတဖှေေး ဖှေးသှငွးလိုကတွော့သညွ။ “ဖစွှ ဗစွှ ဖစွှ …” “အာ့ အငွးးဟငွးးဟငွးး” လီးကသီတာ့အဖုတဖွဲတိုးဝငွ သှားသညွ။အရညတွို့စိုရှှဲနေ၍သာ တအိအိနဲ့ဝငသွှားသညွ။လီးအ ထဲရောကသွည့အွထိအတှေ့သညလွညွးအဖုတနွံရံသားမှားကိုပှတွ သှားလရောအရသာရှိနသလေိုခံစား လိုကရွပှီးသီတာညညွးမိတေ့ သညွ။ ကှောဇွငလွညွးသီတာ့ပုခုံးကိုဆှဲပှီးလီးကိုရှေ့တိုးနောကဆွုတလွုပပွေးလိုကတွော့တယွ “ဗစွှ ဘှတွ ဖှတွ ဖှတွ” ဒုတိယအကှိမလွိုးခှငွးဖှဈသောွ လညွးတဖှေးဖှေးခငွှး သာအသှငွးအထုတလွုပရွသညွ ။
စေးပိုငတွငွးကပှမွှု့ကိုအပှည့အွဝရရှိပှီးသီတာ၏လှမွးဖကခွှငွးကိုခံရကာလကသွညွးအခှို့က ကှောပှငကွိုလာပှီးမထိတထိနဲ့ ထောကနွတေဲ့အခါစိတတွို့ပိုကှှလာ ပှီးခါးကိုမတွ၍အရှိနတွငပွှီးတဖှတွ ဖှတတွဖနွးဖနွးမှညအွောငလွိုး လိုကတွယွ “ဘှတဖွှတွ ဖှတွ ဖှတွ” “အာ့အငွးးဟငွးးဟငွး” .အစေ့နှင့ထွိတှမှေု့ဘေးနှုတခွမွး သားမှားနဲ့ပှတတွိုကမွှု့တှကှေောင့ွ မှာခံစားဖူးပမယေ့နွောကထွပပွေါငွးမှားစှာလိုခငှနွသေောအရသာတ မှိုးကိုခံစားရပှီးညညွးမိတယွ။ တခကှတွခကွှ ဆောင့ခွကှတွှကှေောင့အွရသာအရမွးရှိပှီးသီတာမှာတုနတွကလွာခဲ့တယွ။ “ဖှတွ ဘှတွ ဖနွး ဖနွးဖနွး” “အာ့ !အိုးးရှီးးရှီးးးအိုးး” ကာမစိတတွို့အထှဋအွထိပရွောကွ လာပှီး။
ညညွးသံပိုထှကခွဲ့တယွ။ ပိပိအတှငွးနံရံတှကနကေကှေောွ ဇငလွီးကိုအရမွးညှဈသလိုလဲခံစားရလာတယွ။ ကှောဇွငကွသီတာမှာဒုတိယအ ကှိမဖွှဈပှီးပှီးမည့အွခှိနမွှာကှာ မညမွှနွးသိနသညေ့အွတှကပွငွ မနားတမွးဆောင့လွိုကသွေးသညွ။ ထိုနောကတွော့ကှောဇွငကွသီတာ့ ခါးကိုကိုငွ၍ပငလွီးကိုမခှှတပွဲမ လိုကကွာပကလွကလွှနလွှဲခလှိုကရွာသီတာမှာအလိုအလှောကွ ကှောဇွငအွပေါရွောကသွှားသညွ။ သီတာသိလိုကပွါပှီကှောဇွငကွမိမိကိုအပေါစွီးကနလေုပခွိုငွးမှနွးသိ တာကှောင့ခွှထေောကတွှပေုံမှနအွနအထေားရောကစွရနပွှေုပှငွ လိုကပွှီးရှေ့တိုးနောကဆွုတလွုပွ ပေးလိုကသွညွ။
ငါးမိနဈခန့လွုပပွေး ပှီးနောကကွခါး ကိုကိုငပွှီးကှှခိုငွးလာတာကှောင့ွ ကှညပွှာအပေါစွီးကနပှေီးဆောင့ခွပှေးလိုကသွညွ “ကှောဇွငွ ငါအရမွးညောငွးနပှေီဟ” “အေး အာ့ဆိုကုနွးပေးပေါ့” “ဟငွ..နငနွှောအွလကားရတိုငွးရတေောငအွဝသောကမွယ့လွူမှိုး” “အကှကစွုံမှအရသာပိုသိတာဟ” “မသာ…လိပမွှိုးလုပရွငလွဲမှနမွှနွ လုပကွှိမွးစပနွပှေီ” ပါးစပကွသာပှနပမေယေေ့ကွတော့ကှောဇွငအွလိုကအှိပရွာပေါလွေးဘကထွောကပွှီးကုနွးပေးလိုကသွညွ၊ကှောဇွငလွညွးသူလုပခွငှတွဲ့ပုံစံကိုသီတာကခှင့ပွှုလိုကတွဲ့အ တှကအွိပရွာကထလာကာသီတာ့ နောကမွှာမတတွပရွပပွှီးဖငကွို ကှည့လွိုကသွညွ၊ကိတလွှနွးတဲ့ သီတာ့ဖငကွှီးဟာဝိုငွးစကလွှပ ပှီးခါးကဉှကွဉှကွလေးကှောင့ပွို ပှီးဆှဲဆောငမွှု့ရှိနတေော့တယွ။
တငသွားကိုလကဖွဝါးဖှင့တွခကှနွှဈ ခကှရွိုကခွငှစွိတလွညွးပေါကလွာသဖှင့ရွိုကထွည့လွိုကတွယွ။ “ဖတွ ဖတွ.” “အာ့အိုး မသာနာတယဟွ” ဖှူဖှေးလှသောသီတာ့တငသွား မှာနီရဲသှားတော့တယွ။ ကှောဇွငကွလီးကလီးကိုကိုငပွှီးအ ဖုတထွဲထည့လွိုကသွညွ။ ဖစွှ ဗစွှ ဖစွှ …” “အာ့! အငွးးဟငွးးဟငွးး” ကုနွးပှီးခံရတဲ့အရသာကတမှိုးပါ အစကတော့အောင့သွလိုဖှဈပှီးအထဲထိလီးကမှုတဝွငသွှားခှိနမွှာ တော့အဆုံးထိထိထိရောကရွောကွ ဝငသွှားတဲ့ခံစားမှု့မှိုးကိုသီတာ ခံစားလိုကရွသညွ။ “ဘှတွ ဖှတွ ဖတွ ဖတဖွနွးဖနွးးး” “အာ့!အင့ွ! အငွ! အငွးဟငွးး” ကှောဇွင့ဆွောင့ခွကှကွှောင့သွီတာမှာနာသလိုအောင့သွလိုလိုနဲ့ ကောငွးသလိုလိုဖှဈလာတယွ။
ကှောဇွငကွတငသွားနှဈခှမွးကိုဖှဲကိုငပွှီးဆောင့ခွကှပွှငွးပှငွးနဲ့လိုး လသေီတာမှာအောညွညွးမိလေ၊တ ဖှေးဖှေးနဲ့သီတာမှာကာမစိတွ အထှဋအွထိပထွိရောကလွာတယွ။ ကှောဇွင့အွတတကွောငွးတှတတွေ တယွ။သီတာ့ဖငစွအိုဝကိုလကွ သညွးနှင့ထွိသလိုမထိသလိုလုပွ တော့သီတာစိတတွှပေိုထလာပှီး ဘှတွ ဖှတွ ဖတွ ဖတဖွနွးဖနွးးး” “အာ့!အင့ွ! အငွ! အငွးဟငွးးလုပွ လုပွ ငါ ငါပှီးတော့မယွ အင့ွ” ကှောဇွငလွညွးကှာကှာမထိနွးနိုငွ တော့ခှေ။အရမွးလှပတဲ့ဖငကွှီးကို အားရပါးရဆောင့ရွတဲ့အရသာက အလှနပွငကွောငွးလာကာပှီးခါနီး လာပှီးသီတာနှင့ပွှိုငတွူပှီးနိုငွ ရနစွိတနွှဈပှီးမှနမွှနပွငလွိုးလိုကွ ရာသီတာရဲ့အောညွညွးသံနှင့ွ ပိုထှကလွာတယွ ။
“ဘှတဖွတွ ဖတွ ဖနွးဖနွး” “အိုးးရှီးးအိုးး ရှီး အား ငါပှီးတော့ မယွ အားး” “ဘှတွ..ဖတွ ဖတွ ဖနွးဖနွး”” “ဟုတွ အာ့ ရှီးးရှီးးးအားးပှီးးပှီအား” သီတာတဈယောကအွသညွးအသနအွောလွာပှီးနောကငွှိမကွသှှားရ တယွ။ကှောဇွငလွညွးကှညပွှာ မှောကခွကှလွဲကမှသှားစရနခွေါးကိုကိုငကွာထိနွးထားနောကအွ ကှိမနွှဈဆယခွန့ဆွကတွိုကတွှနွး လိုး လိုးလိုကရွာသုတမွှားတဖှော ဖှောထှကသွှားရတော့တယွ။ “ဟားးကောငွးလိုကတွာသီတာ ရာလူလညွးခှှေးတှနေဲ့နဈရောပဲ” “အငွးလေ နငအွလကားရတယဆွိုပှီးအသေ ကှိတနွတောကိုး” “နငကွသာအသကှေိတတွယပွှော နတောငါကအားကိုမရသေးဘူး” “တောပွှီ ငါရခှေိုးခနွးဝငအွုံးမယွ” သီတာကပှောပှောဆိုဆိုနဲ့ထရာ သီတာ့အဖုတထွဲကသုတရွညွ မှားစီးထှကလွာသဖှင့ွ။
“ဟာ အမှားကှီးဟာ၊သုတတွောွ တောပွေါတာပဲ” “စုထားတာတှလေေ” သီတာရခှေိုးခနွးထဲဝငပွှီးသန့ရွှငွး ရေးလုပပွှီးပှနဝွငလွာသညွ။ “အိပကွှမယကွှာဇွငွ ငါလဲပနွး နပှေီ” “အေးပါဟာအိပမွယွ” နှဈယောကသွားအိပရွာပေါလွှဲခှ လိုကသွညွ။ကှောဇွငကွသီတာ့ကို ဖကထွားသညွ။သီတာငှိမနွလေိုကသွညွ။မနကမွိုးလငွးမှသီတာနိုးလာ သညွ။ကှောဇွငကွသီတာကိုဖကွ လှှကအွိပပွှောနွဆေဲဖှဈသညွ။ သီတာစဉွးစားမိသညကွ ခါတိုငွးယ ခုနှိုကခွှိုကစွှာအိပပွှောလွေ့မရှိပေ ညတှငအွနညွးဆုံးနှဈကှိမခွန့နွိုး တတသွညွ။ယခုတော့မိုးစငစွငွ လငွးမှနိုးသညွ။လူကလနွးဆနွးနသညွေ။မနေ့ညကအဖှဈကှောင့ဖွှဈ မညဟွုတှေးလိုကမွိသညွ။
“ကှောဇွငထွတော့ဟ” “ခနနစမွေးပါဦးဟာဇိမရွှိတုနွးလေး၊ယူပါရစေဦး” “မနကစွာငတသွှားမယွ” “ငတပွါစဟော” “ငါထတော့မယွ၊နငဖွယတွော့” “နငထွမှတော့ဘယကွဇိမရွှိတော့မလဲ၊ငါလဲထပှီ” “တောတွောဇွိမရွှိခငှနွရငမွေိနွးမယူ လေ” “ငါ့ဟာငါလှတလွှတလွပလွပနွေ တာကိုမမှငနွိုငဘွူးလား” “နငဒွီအတိုငွးနလေို့မဖှဈဘူး” “အေးပါဟာ” “ငါရခှေိုးလိုကွဦးမယွ” “ငါနင့အွတူခှိုးမယလွဟော” “နငတွကယကွဲတယသွိလား” ” ဟီးးးး” ရခှေိုးခနွးထဲနှဈယောကအွတူဝငွ ခှိုးတော့ကှောဇွငကွသီတာနောကွ ကှောမှားကိုဂှေးတှနွးပေးလိုကွ သညွ၊ရခှေိုးပှီးမနကစွာစားပှီး သီတာ့ကိုခေါကွာတောထဲသှားလိုကတွယွ။
မှိုးမငွးနဲ့တှေ့တော့အကှိုးအကှောငွးပှောပှလိုကတွော့သီ တာကှနပသွှေားတယွ။ “ကှောဇွငွ နငလွေ မှိုးမငွးနင့ဆွီကအလုပတွှယေူလုပွ ထားတာမပှောဘူး” “မှိုးမငွး နငမွပေးရငကွှောဇွင့ဆွီက တောငွးမှာ” “အေးတောငွးလိုကဟွ၊ဒီကောငကွ သူဌေး” “နင့ကွိုဆကသွှယတွာမရလို့သူ့ဆီက ငါးဆယယွူထားလိုကတွယွ၊နငရွမှ ပှနဆွပတွော့” “မဆပတွော့ဘူး ငါရစရာရှိတာတှေ ကဖှတလွိုကရွငငွါတောငအွတိုး သကသွာသေးတယွ” “တကယလွူလညတွှခညွှေးပဲ” “မလညလွိုခှေးတာပါဟယွ”။
“အေးပါပှီးရော၊ငါပှနမွယွ” “အေးပှနလွေ” လမွးမှာကှောဇွငအွကှောငွးစဉွး စားလာလိုကပွှီး “ကှောဇွငွ” “ဟငွ ဘာလဲသီတာ” “နငတွောတွောလွညတွာပဲသိလား” “ဘာလို့လဲဟ” “နငကွသူမှားငှနေဲ့အလုပလွုပပွှီး ငါကိုဝိုကလွိုကသွေးတာ”” “ဟားးနငကွလဲပှောရော့မယွ၊နငွ ကရောမကှိုကဘွူးလား” “တောပွှီဟေ့ကောငနွောကတွဈခါ မရတော့ဘူး” “အေးပါ နငမွကှညဖွှူရငအွတငွး ယူလို့မှမရတာ” “အေးအဲဒါကှောင့နွငလွူပှိုကှီး ဖှဈနတော” “ဘာဆိုငလွို့” “နငတွှေးကှည့ပွေါ့ မိနွးကလေးက ကိုယ့ယွောကွှားမဟုတပွဲကှညဖွှူ ပါတယွ လုပပွါလို့ပှောမလားဟဲ့”။
သီတာပှုံးပှီးပှောလိုကသွညွ။ “အောဒီလိုလား” ဟိုတယပွှနရွောကကွှပှီး ညကတှော့ သီတာရနကွုနပွှနခွဲ့ရ တယွ။ကလေးကိုအကှာကှီးခှဲထား လို့မရလို့ပါ။ဒါပမယေ့ွ အိမအွပှနွ ခရီးကတော့သီတာ့အတှကလွနွး ဆနွးနတယွေ။ကှောဇွငပွှနလွာရငွ သီတာ့ကိုလာခေါမွှာသိနတယလွေေ။တဈခုပဲအခှိနအွတိုငွးအတာတဈ ခုထိလိုနတေဲ့ကှကလွပမွှာဖှည့ဖွို့ သူ့အတှကသွောလွညွးကောငွး ကိုယ့အွတှကသွောလွညွးကောငွး ကှောဇွငရွှိနပေေးမယဆွိုတာယုံ ကှညမွိတယွ။ပုံမှနမွဟုတပွမယေ့ွ အခှင့အွခါသာတဲ့အခါခစှပွှဲဝငကွှ ဆဲပါ”…..ပှီး။
