သူ့အိုးနှင့်သူ့ဆန်

ခှိုသလိုဖနသွလို ငနပွပှခှှဲကှိကှိ လညမွှိုထဲ ခှောကနဲ အီအီဆိမ့ဆွိမ့ွ နှေးတေးတေးလေး .. စိမွးသောရှှသေော ရနံ့ကလေးက အသကလွို့ ဆိုရမလောကွ နတသွုဒဓြါကဲ့သို့ ထငမွှတမွှားရသည့အွဖှဈ။ လရညဝွငလွှှငွ ဘာဖှဈသညဆွိုလား ရပထွဲရှာထဲမှာ အမှားပှောဆိုနကှေ စကားကို နားထဲ ပှနလွညွ ကှားယောငမွိသေးတော့။ ဝငတွာတော့ ဝငတွာပဲ အောကပွေါကထွဲကို မဟုတဘွဲ အထကမွှာရှိသည့ွ သူမပါးစပပွေါကထွဲသို့ ဖှဈနတော လူတှသေိနိုငမွညွ မထငပွါ။ ခငထွားရီ တှေးရငွး သူမမကှနွှာလေး ပှုံးမယောငယွောငဖွှဈသှားမိသညွ။ ကှည့လွေ .. လကထွဲမှာ တနွးလနွးကှီး ဆုပကွိုငမွိလကှသွားဖှဈသော အောငမွောငွး ၏ တုတထွှားထှားလိငတွနဆွာကှီးက သာမနအွရှယအွစား မှိုးလညွး မဟုတွ။ ပုံမှနွ ယောကွှားသားမှားထကွ နှဈဆသုံးဆမကကှီးသည့ွ ထူးကဲသော လိငခွှောငွးကှီးဖှဈသညွ။ သူ့ရဲ့လိငတွနဆွာ မကှီးကှီးအောငွ လို့လညွး တမငတွကာမှား စီမံဖနတွီးထားလသလေား မပှောတတပွါ။ သူ့ဟာကှီးအကှောငွးတော့ သူကိုယတွိုငသွာပဲ သိပလေိမ့မွညွ။

အောငမွောငွး နှင့ွ သူမ ဆုံစညွးခဲ့ခှငွးက သိပထွူးခှားလှတယွ ရယလွို့မဟုတွ။ အမှားသူငါ တှေ့ကှဆုံကှသလို ယောကွှားလုပသွူက မိနွးမတဈယောကရွဲ့ ဖှိုးဖှိုးအိအိ လုံးကဈတောင့တွငွး ကှော့ရှငွးပှပှဈသေည့ွ ကိုယနွဟနထွေားနှင့ွ အလှအပကို စိတဝွငစွားမိရာကနေ စခဲ့သည့အွဖှဈလို့ပဲ ပှောရမညွ။ ခငထွားရီ အပှိုတော့မဟုတပွါ။ အိမထွောငသွညွ လငငွုတတွုတရွှိသူ ဖှဈသညွ။ အပှိုရညွ ပကှပွှီးဖှဈပမယေ့ွ အလှအပအရာမှာတော့ ဒီနေ့ခတွေ အပှိုမလေးတှနှငေ့ွ ကောငွးကောငွးယှဉနွိုငသွူ ဖှဈသညွ။ မကှလွုံးမကှဆွံကောငွးကောငွး နှာတနပွေါပွေါွ ထူမယောငရွှိသော နှုတခွမွးက ဆှဲဆောငမွှုရှိရှိ အိအိတှဲတှဲလေး ဂနဓြလရာဇသွှေးပါသူပီပီ မကှနွှာလေးက ရှမွးတရုတမွလေးလို ဝိုငွးဝိုငွးစကစွကနွှင့ွ ရူပါရုံခှောမောလှပသလို ကိုယလွုံးကိုယပွေါကွ အခှိုးအဆဈကလညွး သူ့နရောနှင့သွူ အခှိုးအစားကနှ ကှော့ရှငွးပှပှဈလှေပသူ မိနွးမခှောတဈဦးပဲ ဖှဈသညွ။ လငကွိုယမွယား နှဈယောကတွညွးသာ နထေိုငပွှီး သားသမီးရရှိခှငွး မရှိပါ။

လငကွ အဝေးပှေး ကုနကွားမောငွးသူတဈယောကဖွှဈရာ တဈလကိုးသီတငွးဆိုသလို သူမနှင့ဝွေးရာ ဟိုငွးဝေးလမွး ပေါတွှငသွာ ရှိနတတပွှေီး လငနွှင့မွယား တဈပူးတှဲတှဲ အတူနခှငေ့မွရရှာပါ။ လငဖွှဈသူ ထှနွးကှိုငွ က အိမကွို သုံးလေးလနမှေ တဈခေါကွ ပှနလွာတာဖှဈသညွ။ ထိုအခါကမှှသာ မတှေ့ဖှဈကှသည့ွ နေ့မှား အတှကွ အတိုးခပှှီး လငမွယားနှဈယောကွ နေ့ရောညပါ အခနွးတံခါးပိတွ ခစှခွနွးဖှင့ကွှရပါသညွ။ မှားသောအားဖှင့တွော့ သူမ တဈယောကတွညွးသာ အိမမွှာ အထီးကနှစွှာ နရလေေ့ရှိသူဖှဈသညွ။ ဒါကှောင့လွညွး သူမပုံစံက သာမနအွိမထွောငသွညွ လငရွှိမိနွးမမှားနှင့မွတူ သူတို့တတှေ ကှားထဲမှာ ထူးထူးခှားခှား ပေါလွှငထွငရွှားနခှငွေးပဲ ဖှဈသညွ။ ဘယအွရာကထငရွှားပှီး ဘယအွရာက သိသာနသလေဲ ဆိုတာကိုတော့ အောငမွောငွးကဲ့သို့သော ဣတထြိယတောနှင့ွ အကှှမွးတဝငွ ရှိလှနွးသည့ွ မှာမုဆိုးတဈဦးအနနှငေ့ွ အနကအွဓိပပြါယွ ဖှရှောဖို့အရေးမှာ ငှကပွှောသီး အခှံနှှာ စားရသညထွကပွငွ လှယကွူလှနွး ပါသညွ။

မိနွးမတဈယောကရွဲ့ လငနွှင့ဝွေးသောအခှိနမွှာ ဖှဈပေါနွတတသွေည့ွ ရငတွှငွးခံစားခကွှ သူမတို့ရဲ့မကှနွှာအမူအယာ ပှောဆိုသည့ွ စကားအသှားအလာ ကိုယနွဟနထွေားနှင့ွ ခှလကလွှေုပရွှားမှုကအစ ဆန့ကွငှဖွကလွိငဖွှဈသည့ွ ဖိုသတတြဝါတှအပေေါွ ဖတှကွနဲ လှမွးကှည့လွိုကသွည့ွ သူမတို့ရဲ့ မကှဝွနွးအကှည့မွှားအရပငွ ရငထွဲက ကှိတမွနိုငခွဲမရ အတငွးကာရော ဖိနှိပမွှိုသိပထွားရသည့ွ သူမတို့ရဲ့လိုအငဆွနဒြ မှတသွိပမွှုဝဒနောကို သိသိသာသာတဈမှိုး မသိမသာတဈဖုံ ထုတလွှဈဖောကွှူး ပှသနလေေ့ရှိသညပွဲ မဟုတလွား။ သိပအွကှာကှီး မကှိုးစားလိုကရွပါ။ အထာနပသွူပီပီ အခှအနေေ အခှိနအွခါ အထူအပါး အလေးအပေါ့အပေါွ မူတညွ၍ အခှင့အွခါ ကောငွးကို အမိအရစောင့ဖွမွးရငွးနှင့ပွငွ သူလိုခငှသွောအဆင့ကွို လကဝွယပွိုငပွိုငွ သိမွးပိုကခွှင့ရွလိုကတွာပဲဖှဈသညွ။ YBS စီးရာကနေ ဇာတလွမွးစပှီး အောငမွောငွး သူမဈေးသှားဈေးပှနွ အခှိနတွိုငွး အနောကကွနေ ထပခွပှမွကှာ လိုကပွါ၍ ထိကပါးရိကပါး ဟိုထောကလွိုကွ ဒီကိုငလွိုကွ ရောကောသောကော ဟိုဖောဒီဖောလုပလွိုကနွှင့ွ အခှိနတွနတွော့လညွး ခငထွားရီ တဈယောကွ သူထငမွှတထွားသည့ွ အတိုငွး အတှေ့ရဲ့ခေါရွာနောကကွို ကောကကွောကပွါအောငွ လိုကပွါလာ ခဲ့ရတော့တာပါပဲ။

ကားပေါကွ ထောကလွှမွးရေးဇာတဝွငခွနွးတခှို့ကိုတော့ အထူးအထှလေုပပွှီး ဇာခှဲ့မပှောလိုပှီ။ ဖိုနှင့မွ တဈနရောရာမှာ ထိသညွ၊ တှေ့သညွ၊ ထောကသွညွ။ စိတလွှုပရွှားနိုးထဖှယရွာ မထိတရိ အကိုငအွတှယွ အပှတအွသပွ အနှိုးအဆှ အနှိုကအွခှှတကွလေးတှေ ပါမညွ။ လူသားနှဈယောကွ အခငွှးခငွှး စိမွးနရောကနေ တဈစတဈစ ပိုမိုရငွးနှီးမှုလာပှီးသည့နွောကွ ထိုထိုသော အထိအတှေ့မှား ကပငွ တဈယောကအွပေါတွဈယောကွ အကှိုးသကရွောကမွှု ပိုကှီးမားလာစပှေီး သူတို့အခငွှးခငွှး ပိုပှီး ဂရုစိုကမွိကာ တမွးတမွးစှဲ ဖှဈလာလလပေေဲဖှဈသညွ။ အခစှဇွာတလွမွး တဈခု ဤမှာတငွ စတငခွဲ့သညွ။ပထမဆုံးနေ့မှာ ကှုံရာနရော (ဘိ) တဈခုမှာ စဖှင့လွိုကသွညွ။ အောငမွောငွး လေးခှီတိတိ ခငထွားရီတဈယောကွ မရှူနိုငမွကယနွိုငွ ကော့ပှံနလေောကအွောငွ သူ့စိတကွှိုကွ ဆှဲပဈလိုကသွညွ။ ကှီးမားတုတထွှားလှသည့ွ သူ့လိငတွနဆွာကှီးရဲ့ ကှပကွှပတွညွးတညွး စီးစီးပိုငပွိုငွ ကှမွးတမွးထိရှသော အထိအတှေ့။

ကနွှးမာသနစွှမွးသူဖှဈသည့အွလှောကွ ခှနအွားသနသွနွ အရှိနအွဟုနပွှငွးပှငွးပှငွးနှင့ွ အသညွးခိုကမွတတွ မရပမွနား ဒေါငွးတငမွောငွးတငွ ထိတှေ့ပှတတွိုကမွှုမှားက သူမစိတနွှလုံးကို အလုံးစုံပငွ သိမွးကှုံးယူငငသွှားခဲ့ပှီ။ အောငမွောငွးအကှောငွး အတနအွသင့ွ သဘောပေါကသွှားပှီးသည့ွ နောကမွှာ ခငထွားရီအနနှငေ့ွ နောကနွောငွ သူ့အပေါွ ဟနလွုပွ ငှငွးဆနဖွို့ အရေးကို လုံးလုံးမတှေးမိတော့ပှီ။ သူ့အလိုကအှတိုငွး ဆကကွပှီး သူဆှဲခေါနွောကကွို အသာတကှညွ မှိနွးလိုကသွှားဖို့ သူမဖာသာ ကှိတပွှီး ဆုံးဖှတခွကှခွလှိုကမွိတော့သညွ။ ဒုတိယအကှိမကွတှော့ တညွးခိုခနွးတဈခုမှာ အခှိနပွိုငွးဆကရွှငယွူပှီး နေ့တဝကနွီးပါးလောကွ အားပါးတရ အပှောကွှူးခဲ့ကှသညွ။ သည့နွောကပွိုငွးမှာ ရငွးနှီးမှုတှေ တဖှညွးဖှညွး ပိုကဲလာပှီဖှဈသည့အွလှောကွ နရောထိုငခွငွးကိဈစမှှလောကကွို နှဈယောကလွုံးက အရေးတယူ ထည့တွှကမွနကှတေော့။ သူတို့အခငွှးခငွှး လူခငွှးတှေ့ဖို့အရေးသာ အဓိကအခရာ ဖှဈသှားခဲ့လပှေီ။ ဘာတဲ့ လရညဝွငလွှှငွ အသခငသွေညွ ဆိုလားပဲ အဟငွး ဟငွးဟငွး။ ခငထွားရီ သူနှင့ွ နှဈကိုယခွငွှး တှေ့ဖို့ကလှဲလို့ ဘာအရာကိုမှ မမှုတော့ပှီ။

သူနှင့တွှေ့ရနွ ခှိနွးဆိုထားသည့နွရောကို ခငထွားရီအရောကလွာပှီး နှဈယောကသွား စကားအနညွးငယွ ပှောဆိုကာ အိပခွနွးထဲ တနွးဝငလွိုကကွှသညွ။ (သူမနထေိုငရွာ အခနွးကတှော့ နရောထိုငခွငွးလညွး ကဉွှးမှောငွး သလို အိမနွီးနားခငွှးနှင့ွ ပတဝွနွးကငှကွ လူတှေ ရိပမွိမှာစိုး၍ ခုလိုမှိုး ပေါတွငကွှီး နှဈယောကသွား တဈခါမှ ခှိနွးမတှေ့ဖှဈကှပါ။) သူ့သူငယခွငွှး ဆိုသူတဈယောကရွဲ့ အခနွးတဲ့။ သူငယခွငွှးဖှဈသူတော့ မရှိ။ နေ့ခငွးဖကွ တဈနကေုနွ မှို့ထဲရှိ အလုပခွှငသွို့သှားပှီး ည ၇ နာရီ ၈ နာရီ ထိုးလောကမွှ သူ့အခနွးကို ပှနရွောကသွညဟွု ဆိုသညွ။ ဘာပဲပှောပှော အိပစွရာနရောအသင့ွ ကှောတဈခငွးစာ အတှကွ လုံလောကသွည့ွ အပှငအွဆငအွနအထေားမို့ အဆငပွှသညလွေို့ပဲ ဆိုရတော့မညွ။ “ဒီနေ့တော့ အခှိနသွိပမွရဘူး ထားရီ ငါသှားစရာရှိသေးတယွ ခပမွှနမွှနပွဲစလိုကရွအောငွ” သူ့အပှောကို ခေါငွးညိတပွှီး ခငထွားရီလညွး ကိုယပွေါကွ အငွကြှီနှင့ထွမီကိုခှှတွ ဘရာစီယာကိုပါဖှလှေော့၍ အခနွးနံရံတဈဖကမွှာ ကပလွကှရွှိနသညေ့ွ ကုတငပွုကလေးပေါွ အသာတကထွိုငလွိုကပွှီး သူနှင့မွကှနွှာခငွှးဆိုငလွကှသွား။

သူ့ခါးဝတပွုဆိုးကို ဆတကွနဲ ဆှဲခှှတခွလှိုကရွငွး .. “ဒါဖှင့ွ ကိုယလွေးနဲနဲကှှ ပုဆိုးတော့ခှှတလွိုကွဦး အောကခွံဘောငွးဘီရော ဝတမွထားဘူးမဟုတလွား” သူမအကှည့ကွ ရုတတွရကဆွိုသလို သူ့ခါးအောကပွိုငွးဆီရောကသွှားရာက အောကခွံဘောငွးဘီဝတမွထားဘဲ ခါတိုငွးလိုပဲ ပေါငလွယွ အထိ ပှလှေော့ကနှသညေ့ွ ပုဆိုးအောကကွနေ တှဲလောငွးကှီးဖှဈလကှသွား ထှကပွေါလွာသည့ွ သူ့ရဲ့ဖှားဖကတွောွ လွိငတွနကွှီးကို ဘှားကနဲ လှမွးမှငလွိုကရွသဖှင့ွ ခငထွားရီ ကှနပစွှောပှုံးမိသှားပှီး .. “ထငသွားပဲ လူကှီးက ကှီးကောင့ကွှီးမားနဲ့ ဟှငွး လီးတနွးလနွးနဲ့နမှေ အားရတယလွား” အောငမွောငွး ဟကဟွကပွကပွကရွယသွညွ။ ပှီး သူ့အကှည့ကွ ခငထွားရီ ကိုယအွောကပွိုငွးသို့ရှှေ့သှားကာ သူမရဲ့ပေါငခွှကှား နရောလေး ဆီကိုပါ လကညွှိုးထိုးပှပှီး .. “ပှောမနနေဲ့ ထားရီရော ပငတွီ ဝတခွဲ့လို့လား” “အိုး ဒါ ဒါက ..” သူမ ရုတတွရကွ ဘာပှနပွှောရမှနွးမသိ စကားတှေ တဈပိုငွးတဈစနှင့ွ အထဈထဈအငေါ့ငေါ့ဖှဈသှားပှီး အရှကပွှကလေေး ရယလွိုကမွိ ရာက .. “။

ထားရီ တမငခွှှတလွာတာလေ ဒီရောကရွငွ သူ့လကကွ မနမှနွေးသိလို့ အိမကွနေ အပှီးခှှတပွဈခဲ့တာ ဟှငွး ဘာလဲ နောငွ သူ့ဆီလာရငွ နှဈထပသွုံးထပွ ဝတခွဲ့ရမလား ပှော” အောငမွောငွး ကပှာကယာ ခေါငွးခါပှီး .. “အောငမွယလွေး နှဈထပသွုံးထပတွော့ မဝတလွိုကပွါနဲ့ ထားရီရာ ခုလို ပငတွီဝတမွလာတာပဲ ကောငွးပါတယွ တှေ့တာနဲ့ တဈခါတညွး လီးနဲ့စပတွ စှတကွနဲဗှှတကွနဲ အပီဝုနွးလို့ရတာပေါ့ ဟဲဟဲ” “သိသားပဲ သူ့အကှောငွး အခှိနရွှိသရှေ့ ဒါပဲတှေးနတောမဟုတလွား သူ့မကှစွိထဲ မိနွးမစပတွ အကှငွးလိုကကွှီးတှပေဲ တဈခှိနလွုံး မှငနွပေုံရတယွ အဟငွးဟငွးဟငွး” ခငထွားရီလညွး မခေ။ သူ့စကားကို တဈခှနွးမခံ ပှနပွကသွညွ။ ခုလို ညဈညမွးသည့ွ စကားလုံးမှားက နှဈယောကစွလုံးကို တမုဟုတခွငွှး ဏှာပှပှီး ထနလွာစတော သူတို့ခငွှး အသိပဲမဟုတလွား။ “လိုးခငှပွှီလား ကိုအောငွ ဟငွ ပှောလေ အာ့ဆို ထားရီ မှုတမွနတေော့ဘူး တဈခါတညွးသာ သူ့လီးကှီး အဖုတထွဲ တနွးထည့လွိုကတွော့ ကှားလား ဟငွး ဟငွး” စနောကသွလိုပှောမှနွး သိတော့ အောငမွောငွး သူ့လကကွို ခငထွားရီမကှနွှာရှေ့ ဝှေ့ယမွးပှီး .. “။

မလုပနွဲ့ မလုပနွဲ့ အဲလိုဆိုရငွ နှဈယောကလွုံး ဒုကခြရောကမွှာ အရညလွေးစို့ပှီး ရှှဲအီလာမှလိုးရတာအဆငပွှမယွေ အစိမွးအတိုငွးဆို ထားရီလညွးနာ ကိုယလွညွးအကှိုးမရှိ လီးတဈပှီး အောကမွှေးမပှတရွငတွောငွ ကံကောငွးပဲ ဟဲဟဲ” “မယ့လွေး သိပါတယတွောွ ထားရီစဖုတလွညွး ဒီဟာကှီးနဲ့မကှဲမပှဲဘဲ ခံနိုငမွယတွဲ့လား ဟှနွး လီးကနှားလီးမှငွးလီး တဈခါမှ မမှငဖွူးတာကှီး” ထားရီ သူ့လီးကှီး စမွးကိုငလွိုကရွငွး မဲ့ကာရှဲ့ကာပှောတော့ သူကရယပွှီး .. “နို့ သူ့လငလွီးထကွ ဒီလီးကှိုကတွယဆွို” “ထားရီလူလညွး မသေးပါဘူး သာမနထွကတွော့ကှီးသားပဲ သူ့လီးနဲ့သာ မယှဉသွာတာ” ထားရီပှောရငွး အောငမွောငွးလီးကို ဟိုလှနဒွီလှနွ လှည့ပွတွ ကှည့နွသညွေ။ လီးကှီးက သူမမကှစွိထဲမှာ ကှည့မွဝရှုမဝ ဆိုသလို ဖှဈနပေုံမှိုး။ ပှဲလနနွသေော လီးဒဈသားရကေို နောကလွှနဖွှဲလိုကွ ပှနစွုလိုကနွှင့ွ မထိတရိလေး ဆှကစားနသလေိုပငွ။ အငွမေောငွး သူမမကှနွှာရှေ့ အသာငုံ့ကိုငွးပှီး လသေံတိုးတိုးနှင့ွ .. “ငါ့လီးထကကွှီးရငရွော အလိုးခံမှာပဲလား ထားရီ” ခငထွားရီ လီးကိုငပွှီး ဟိုဒီလှည့ပွတစွဈဆေးနရောက သူ့ကို မကှလွုံးလှနပွှီး ပှီသလိုကှည့သွညွ။

“ခံမှာပေါ့ အသအခှောပဲ မိနွးမဆိုတာမှိုးက လီးကှီးမှ အလိုးခံလို့အားရတာ ပိုကှီးတော့ပိုကောငွး လီး ဘယနွှဈခှောငွး လိုးလိုး ရောင့ရွဲတငွးတိမွ တယလွို့မရှိဘူး သိပှီလား အဟငွးဟငွး” အောငမွောငွး သူမအပှောလေးကှောင့ွ မခငှ့မွရဲဖှဈလာဟနနွှင့ွ သူမကိုယလွုံးလေး စှေ့ကနဲပှေ့ခှီကာ အနမွးမိုး ရှာပဈလိုကသွညွ။ “ဟငွး ပှှတွ ပှှတွ ပှှတွ” “အို အို အို လှှတွ လှှတကွှာ ကလေးမဟုတွ သူငယမွဟုတွ အသကရွှူကှပထွှာ ဖယွ ဖယကွှာ ဟိုကိုငဒွီကိုငမွလုပနွဲ့ သခှောလေးနို့စို့ပေး ပှီးရငွ ဒီက သူ့အကှိုကွ လီးစုပပွေးမယွ” သည့နွောကမွှာတော့ လူခငွှးပူးပူးကပကွပွ နှုတခွမွးခငွှးစုပလွိုကဆွှဲလိုကွ အောငမွောငွး သူ့ကိုယပွေါကွ လကကွနှအွဝတတွှေ ခှှတပွှီး သူမရဲ့ ခနဓြာကိုယွ အထကပွိုငွးမှ လုံးတငွးမို့ထှားလှသည့ွ နို့ကှီးနှဈလုံးကို သူ့လကနွှင့ွ အားပါးတရ ဖစှလွိုကနွယလွိုကွ အငမွးမရကှီး ညှဈခှစေို့လိုကွ ကနှလွကတွဈဖကကွ ပေါငခွှကှားဆီ တဖှညွးဖှညွး လှှောဆငွးဝငရွောကကွာ သူမရဲ့ မဲမှောငသွိပသွညွးသော စောကမွှှေးမှှငမွှား ဝနွးရံနသညေ့ွ ဖောငွးကှှကှှ စောကဖွုတအွုံဆီ လကလွှှိုနှိုကွ ကိုငလွိုကွ တှငွးပေါကဝွလေးထဲ။

လကခွှောငွးမှားဖှင့ွ ကကှနှနကှီး လှည့ပွတွ မှှနှေောကလွိုကွ လုပွ၍ ခငထွားရီလညွး သူ့ကိုအနမွးနှင့ွ တုံ့ပှနရွငွးက လကတွဈဖကကွ သူ့ခါးအောကပွိုငွးရှိ လိငတွနကွှီးဆီ တဈဖနပွှနရွောကပွှီး အခှောငွးတနကွှီးကို ခပနွာနာလေး ကိုငဆွုပဖွစှညွှဈလကွှ ရှေ့တိုးနောကငွငွ ပှတသွပဆွှဲဆန့ွ လိုကလွုပွ၍ အသှားအပှနွ ရှောထိုး ဂှငွးတိုကပွေးနရော မကှာမီမှာပဲ သူ့ရဲ့လိငခွှောငွး (ဝါ)လီးတနကွှီး တဈခှောငွးလုံး သိသိသာသာ အလှားရှညဆွန့ထွှကလွာသလို လုံးပတကွှီးကလညွး သာမနထွကွ နှဈဆသုံးဆမက ပိုမို တုတထွှားဝဖီးလာတာ တှေ့ရလသညွေ။ “သူ့တုတကွှီးက ထှားလာလိုကတွာ အရမွး သံတုတကွှီးကနှတောပဲ” “အငွး စုပပွေး စုပပွေးတော့” “စုပမွှာပေါ့ သူဟာကှီး စုပလွို့ကို မဝတာ” အောကကွို အသာလှှောဆငွးပှီး လိငခွှောငွး(လီးခှောငွး)ကှီးဆီ မကှနွှာအပွ၍ .. လဒဈထိပလွုံးကှီးကို နှုတခွမွးလေးတေ့ပှီး ပှှတကွနဲ တအား ဖိစုပခွလှိုကသွညွ။ အောငမွောငွး လီးကှီး သူမပါးစပထွဲ အပှည့ပွငွ ဖှဈနသညွေ။ အရှညကွ သူမ လကနွှဈဆုပစွာလောကွ တအား ညှဈဆုပထွားတာတောငွ လကငွါးသဈမှှမက ပိုလှှံထှကနွသေေးသညွ။

အရှညွ ၈ လကမွ ၉ လကမွလောကွ အနညွးဆုံးရှိမည့ွ လီးပါပေ။ ပှီးတော့ လဒဈအရငွး အခှဖကွေ နရောမှာ အမှားတကာလို ပုံမှနလွီးနှင့မွတူဘဲ အသားပိုကဲ့သို့သော တုတဖွီးဖီးဖှဈနသညေ့ွ အသားထဈမှှောငွးကှီးက လီးကို ရှိရငွးစှဲထကွ သုံးဆခန့ပွိုကှီးအောငွ လုပပွေးထားသလို ဖှဈနသညွေ။ ပှောရလှှငွ လီးထိပွ (လီးဒဈ အောကပွိုငွး) နရောမှစ၍ လီးကိုယထွညကွှီး သိသိသာသာယောငကွိုငွးကှီးထှားကာ လီးအရငွးဖကကွ အနညွးငယွ ရှူးသိမသွှားသလို ဖှဈနသညွေ။ ဆေးလီးလို့ ခန့မွှနွးရမညလွား မပှောတတွ။ ဘာပဲပှောပှောပေါ့လေ ယောကွှားတှေ လီးကှီးအောငွ လုပသွလို မိနွးမလုပသွူ ဖကကွ ကှည့ပွှနလွှှငလွညွး လီးကှီးကှီးနှင့မွှ ပှောပွှောကွှီး အလိုးခံခငှကွှတာ ဓမမြတာပဲမဟုတလွား။ ကိုယ့အွကှိုကွ သူဖနတွီးတာ အပှဈပှောစရာမရှိဘူးလို့ ခငထွားရီ ခံယူမိသညွ။ သူမရဲ့ရငတွှငွးက အာသာငမွးငမွးတကမွှုအတှကွ လီးကှီးကို စိတလွိုလကရွ တဝကှီးဖိစုပပွဈလိုကရွာ အခှိနွ ဘယလွောကွ ကှာမိမှနွးပငွ သတိမထားမိတော့ပါ။

“ထားရီ ဖငကွှီး ငါ့ဖကလွှည့စွမွးကှာ မထူးဘူး စုပမွယ့စွုပွ လရညထွှကပွှီး တဈခှီပှီးအောငစွုပွ ငါ နင့စွပတကွို အပှတယွကပွေးမယွ” သူ့ထံမှ စကားသံကှားတော့မှပငွ ခငထွားရီလညွး စဈစတီနိုငပွုံစံ ဖငကွှီးသူ့ဖကလွှည့ကွာ သူ့မကှနွှာပေါွ တကခွှစီးလိုကရွငွး သူမကိုယတွိုငကွတော့ သူ့ခှရငွေးဖကဆွီ ခေါငွးလှည့ထွားလကှကွ လီးကှီးကို အရှိနမွပကွှ ဆကစွုပနွမေိတော့သညွ။ “ပှှတွ ဗှပွ ပလှပွ ဖှဈ ပှှတပွှှတွ ပလောကွ ပှပွ ဖှပွ” “ဖလပလွပွ ပလပွ ဖှပွ ဖှိ ဖလပွ ပှပပွှပွ ရှှပွ ပလပလွပွ ပှပွ ပှပွ” “အ အု အှနွး အှနွး အုအှန့ွ အှနွ ဟှနွး အှနဟွှနွးဟှနွး” လရညတွှေ ပါးစပထွဲကနေ လညမွှိုထဲ ဖှောကနဲဖှောကနဲ ပူကနဲပူကနဲ ခှိုတိုတိုဆိမ့တွိမ့တွိမ့ွ နှေးတေးတေး ခှှဲပစှပွစှကွှီး တရှိနထွိုးကှီး ပနွးဝငလွာသညွ။ လရညွ မကုနကွုနအွောငွ လီးတနကွှီးအရငွးထိတိုငွ ကပဖွိစုပရွငွး လရညကွနှဟွူ၍ တဈစကမွှမကနှရွှိအောငွ တအား စုပွ၍စုပွ၍ မှိုခပှဈလိုကသွညွ။ လီးထိပလွုံးကိုငုံလကှကွ လီးအရငွးကို ညာဖကလွကနွှင့ွ တအားဖစှညွှဈဆုပကွိုငွ၍ လကနွှင့ွ တဖတဖွတွ အဆကမွပှတဂွှငွးတိုကပွေးသညွ။ လရညတွဈစကမွှ မကနှသွောလီးကှီးက သူမလကကွလှှတအွခမှှာ တနွးတနွးကှီး မတတွောငနွလကှပွေဲ ရှိသေးသညွ။ အဲဒါမှ အေးရော။

ဒီလောကွ တောငလွှနွးလှတဲ့လီးကှီး လိုးစမွးပါလား ငါ့စောကပွတကွို နငစွှမွးသလောကွ လိုးစမွးဆိုပှီး သူမကိုယလွေး ခကှခွငွှးပဲ နောကလွှည့ပွှီး အားပါးတရခှလိုးခငှစွိတွ ပေါကသွှားမိသညွ။ ဒီအခှိနွ အောငမွောငွးက သူ့အပေါကွနေ မကှနွှာနှင့ကွပမွိနအေောငွ ဖိထိုငပွှတဆွှဲလို့ နသညေ့ွ ခငထွားရီရဲ့စောကပွတကွို အောကကွနေ သူ့လကနွှဈဖကနွှင့ွ ကကှနှနကှီးဟဖှဲကာ လှှာကို စုလိပခွှှနွ သှငွးပှီး သူမ စောကခွေါငွးထဲကို တစှတစွှတတွဖှပဖွှပွ လိုးသှငွးလိုးထုတွ လုပပွေးနပှေီ။ လှှာပှားတဈလီ လှှာစောငွးတဈလှည့ွ လှှာကတော့လိပွ စုခှှနသွှငွး၍တဈဖုံ သှငွးလိုကထွုတလွိုကလွုပသွလို လကခွှောငွးသုံးခှောငွးပူး၍လညွး တှငွးပေါကကွလေးထဲသို့ တရစပွ မှှနှေောကထွိုးဆောင့ပွေးပှနရွာ ခငထွားရီမခံနိုငဘွဲ ဖငကွှီးထှန့လွူးပှီး ကှှ၍ကှှ၍သှားသညွ။ သူ့လရညတွှေ ခငထွားရီအပှတစွုပနွခှေိနမွှာ သူမကိုယတွိုငလွညွး အမှိုးမှိုး အဆှအနှူးခံထားရသော စောကပွတမွှ စောကရွညတွှေ လှိမ့လွှိမ့ထွှကနွရော အောငမွောငွး မကှနွှာနှင့မွေးစေ့တဝိုကမွှာ သူမစောကရွညမွှားနှင့ွ ရှှဲစိုပလေူးနလတေေော့သညွ။

“တောပွှီ ကှှနမွ အရမွးလိုခငှလွာပှီ အပေါကွနေ တကလွိုးပေးရမလား ကိုအောငွ” အိမထွောငသွညွ လငရွှိမယားပီပီ မရှကမွကှောကွ ပေါတွငပွဲမေးလိုကတွော့ အောငမွောငွးက .. “နပေေ့စေ ပကလွကပွဲနလေိုကွ ထားရီ ပေါငနွှဈဖကဖွှဲပေးထား ငါအားရအောငလွိုးခငှတွယွ” “စိတခွှ ကိုအောငွ” ခငထွားရီပှောပှီး အောငမွောငွး အကှိုကပွုံစံ နပေေးသညွ။ အောငမွောငွး အမှုတကွောငွးကောငွးနှင့ွ သူမ တဈခှီပှီးမပှီးတော့မသိ။ စောကပွတကွ စောကရွညရွှှဲလှနွးနပှေီး ပကလွကဒွူးထောငပွေါငကွားလုပွ၍ ခှထေောကနွှဈဖကလွုံး တကောင့ကွှေးနရောကနေ လကနွှဈဖကနွှင့ွ ထိနွးမ၍ အားပါးတရဖှဲထာငကွားပေးထားရာ အောငမွောငွးယကဆွှမှုကှောင့ရွော သူမရဲ့ကာမထနပွှငွးမှုကှောင့ပွါ ပှဲဟဟဖှဈနသေော စောကဖွုတတွဈကှငွးလုံး စောကရွညမွှားဖှင့ွ စိုစိုလကလွကွ ရှှဲနဈဝငွးပှောငလွကွှ လိုးခငှစွရာအသှငအွပှငကွှီး ဖှဈလို့ နလတေေော့သညွ။ “တောကွ အားရစရာကှီး စောကဖွုတကွှီးရှဲအိနတော အပီလိုးခှဲပလိုကရွ အသားနီလနအွောငွ ကှဲပှဲသှားလိမ့မွယွ”။

“လိုး ရှင့အွကှိုကလွိုးစမွး စဖုတကွှဲတာအရေးမကှီးဘူး လီးဝငဖွို့ပဲအရေးကှီးတယွ လီးငတလွို့ လာအလိုးခံတာ လငနွဲ့အလိုးမခံတာကှာပှီ သိတယမွဟုတလွား သဘောပေါကွ” “လိုးပှီကှာ ကိုငွး” “ဗှှတွ ဇှတွ ” “ဘု ပလှတွ ဘှတွ ဖှတွ ပလောကွ ဘောကွ ဘု ဘလှတွ ဇှပွ” “အ အိ အိ အင့ွ အင့ွ လိုး ကိုအောငွ လိုး ဆကတွိုကလွိုး လီးဝငရွုံရပမွထားနဲ့ အရငွးဆိုကအွောငလွိုး သားအိမပွေါကအွောငလွိုးပေး” မှှောကကွှေးထားသော ခှထေောကနွှဈဖကကွို သူမရငနွှဈမှှှာနှင့ဒွူးခေါငွးနှဈဖကကွို ထိကပသွညအွထိ သူ့ပုခုံးနှဈဖကနွှင့ဖွိတှနွးပှီး စောကဖွုတအွဝမှာ လီးဒဈတေ့ကာ ဘှတဗွှှတကွနဲ အသံထှကအွောငွ အားစိုကထွိုးနှဈဆောင့ခွလှကွှ လီးဒဈမှုပရွုံ သှငွးလိုကွ ပှနဆွှဲထုတလွိုကနွှင့ွ ဆှလိုးလိုးပေးနရော ခငထွားရီအားမရဘဲ လီးတဈဆုံးလိုးဖို့ ထအောသွညွ။ အောငမွောငွးလညွး လီးကို တဈဝကသွာသာအထိ အထဲရောကအွောငွ အားပါပါကှီး ထပမွံဆောင့လွိုးသှငွးလိုကရွာ လီးဒဈအောကရွှိ ကှီးမားတုတဖွီးသော အသားထဈအစိုငအွခဲကှီးက ခငထွားရီရဲ့ ခပဟွဟရှိသော စောကဖွုတွ နှုတခွမွးသားမှားကို တဈကှပစွှာထိုးခှဲပှီး ခှောကလွကမွခန့ွ အထဲရောကရွှိသှားသညွ။

ခငထွားရီ ထူးထူးခှားခှား အသံတိတနွေ၍ ငုံ့ကှည့လွိုကတွော့ မကှနွှာလေးရှုံ့ကာမဲ့ကာ အံကိုတငွးတငွးကှိတပွှီး နာကငှမွှုကို အတငွးကှိတမွှိတအွောင့ခွံနသေော သူမအဖှဈကို မှငတွှေ့လိုကရွ၏။ “နာလား နဲနဲပှနလွှှော့ပေးရမလား” မေးတော့ သူမခေါငွးလေး ယမွးခါပှီး .. “ဟင့အွငွး လိုး လိုးဦး ဆကလွိုး လီးမဝငသွေးဘူး တ တအားတဈနတော တအားဖိသှငွးပေး” ခငထွားရီ ပုံစံက အသညွးအသနွ။ သူ့ကို အတငွးကာရော ဆကလွိုးစခငှပွေုံရသညွ။ သူမဆနဒြအရ သူ ထပဖွိသှငွးသညွ။ အ အု အု အသံနှင့ွ သူမရဲ့မေးကလေး အပေါကွော့ထိုးတကလွာပမယေ့ွ ပေါငနွှဈဖကဖွှဲကားကာ စောကဖွုတဖွှင့ပွှီး ပကစွကစွှာ ဆကလွကွ အလိုးခံနသညွေ။ ခါတိုငွးလညွး ဒီအတိုငွးလိုးခဲ့တာပဲ။ ပထမအခှီလိုးစဉကွဆိုလှှငွ သူမစောကဖွုတလွေးက လငနွှင့ွ အလိုးမခံရတာ ကှာပှီမို့ လီးအဝငမွခံနိုငအွောငွ ကှပစွီးလှနွးနသဖှငေ့ွ အောငမွောငွး တံတှေးရောဆီပါဆှတပွှီး အတောကွှီး ကှိုးစားလိုးခဲ့ရသညွ။ ခုတော့ အရငကွလောကွ စောကဖွုတနွှုတခွမွးသားမှား တငွးခံကာ ဆို့ကှပနွတောမှိုး မဟုတတွော့ပမယေ့ွ အနတေောွ အံဝငခွှငကွှ အဆင့ကွိုမူ မရောကသွေး။

သူမစောကဖွုတကွ သူ့အနနှငေ့ွ အပှိုစောကဖွုတွ လိုးရသကဲ့သို့ အရသာမှိုးခံစားနရတေုနွးပဲ ဖှဈသညွ။  အောငမွောငွး သူ့လီးကိုပှနကွှှ လဒဈအရငွးနားထိဆှဲထုတကွာ ပှနဖွိခှ ခပပွှငွးပှငွးဆောင့သွှငွး ခငထွားရီကလညွး အောကကွနေ သူ့လိုးဆောင့ခွကှအွတိုငွး ဖငကွှီးပင့ကွှှကာ ပှနလွညညွှောင့ဆွောင့ရွငွးဖှင့ွ ဖိလိုးအခနှှင့အွပင့အွကှှ တဖှညွးဖှညွး ဟနခွကှညွီ လာကှပှီး လီးအဝငအွထှကလွညွး သိသိသာသာ ပိုသှကလွာသညွ။ လီးထိပပွိုငွးက ခှေးလဒဈကဲ့သို့ဖှဈနသေော အသားထဈပါသည့ွ လီးကှီးမှာ တဈတဈကှပကွှပနွှင့ပွငွ သူမစောကခွေါငွးထဲကို ဆောင့ဆွောင့ဝွငသွှားရာ ဘယမွှှအထိ နင့နွင့သွီးသီး ခံစားရမလဲဆိုတာ တှေးကှည့နွိုငသွညွ။ လိုးသံတှကေ တဖောကဖွောကွ တဖှပဖွှပတွဗှပဗွှပနွှင့ွ အဆကမွပှတညွံစီအောငွ ထှကနွသညွေ။ လီးအဝငွ နကလွာလေ ထိခိုကခွံစားရမှုက တဈခှိနထွကတွဈခှိနွ ပိုကဲလာလဖှဈသေညွ။ အခကှလွေးဆယငွါးဆယွ နနွးစတော့ ဆှဲလိုးပဈလိုကပွှီး သူက .. “ကောငွးလား ရလား ထားရီ နငနွာသေးလား” “ရတယွ လိုး ပှငွးပှငွးဆောင့ွ လိုးပေး ခါတိုငွးလောကမွနာဘူး လိုးပေး လီးကှီးနင့ကွနဲနင့ကွနဲ ဝငလွာတာ သိပအွားရတယွ အင့အွင့ွ ဟင့ွ အားပါးပါး အိ အင့ွ အကှှတကွှှတွ အရငွးထိ ဝငဝွငပွှီလား။

စဖုတပွှဲပစလေိုးထည့လွိုကွ မလှှော့နဲ့ကိုအောငွ အထဲကို ဆောင့ဆွောင့ွ မိတာ ကငှကွနဲကငှကွနဲ ဖှဈဖှဈသှားတယွ အိ ရှီး အင့ဟွင့ွ” လီးထိပကွ သားအိမခွေါငွးဆီ ထောကမွိနတောတောငွ လီးအရငွးမဆိုကသွေးမှနွး သူမမသိရှာ။ အောငမွောငွး သူမစောကဖွုတကွို နှဲ့ကာနှဲ့ကာ လိုးလိုကွ ကှီးမားသော လီးထိပပွိုငွးကှီး အထဲရောကခွိုကမွှာ နောကတွဈကှိမွ ထပမွံအားစိုကွ၍ ဖိဖိသှငွးလိုကွ လုပရွငွး လီးကှီးပို၍ပို၍ စောကခွေါငွးထဲ ရောကရွှိလာကာ နောကဆွုံးတဈခကှဖွိဆောင့အွခမှှာ ဗှှတကွနဲအသံနှင့အွတူ သူ့ဟာတုတတွုတကွှီး စောကခွေါငွးထဲကို ဗှုနွးဆိုကှှံဝငလွာပှီး အရငွးဆိုကမွိသည့အွခှကေို ရောကရွှိသှားသညွ။ “အား အိအိအီး ဟီး နာနာတယွ ကို ကိုအောငွ အ အဈအဈ မ မလှုပနွဲ့ ခဏ ငှိမငွှိမလွေးနပေေး စိမထွား လီးကိုဒီအတိုငွးစိမထွား အ အ ထိ ထိတယွ အရမွး အင့ွ အ မေ့ ကှှတကွှှတကွှှတွ” “ငါ့လီး အဆုံးဝငသွှားလို့ထငတွယွ သားအိမထွောကသွှားလား ဟုတလွား” “အားဟား ဟုတွ ဟုတတွယွ အ အထဲ မှာ ထောကမွိနတော နာတယွ ကငှကွနဲကို ဖှဈတာ ဟင့ဟွင့ွ ဖှေးဖှေး ပှနဆွှဲထုတွ ပှီး အသာဖိထိုးထည့ပွေး အ အ ဟငွး အင့ွ ဟုတွ ဟုတပွှီ အဲ အဲလို ..”။

ခငထွားရီ မကှနွှာလေး မှငမွကောငွးအောငွ ရှုံ့ခညှမွဲ့ခညှနွှင့ွ ခံစားရခကှကွပှငထွနလွှနွးသညထွင့ွ။ အမှနကွ ခုခှိနထွိ လိုးခဲ့သမှှ အကှိမတွိုငွးမှာ အောငမွောငွး သူမကို လီးတဈဆုံးဝငအွောငွ တဈခါမှမလိုးဖူးခဲ့သေးပါ။ အရငွးမရောကတွရောကွ အခှအနလေေောကွ အထိသာ ခှိနဆွပှီး လိုးပေးခဲ့သညွ။ လကနွကနွှင့သွားကောငွ မမှှမှနွးသိလှှငွ ဘယမွိနွးမမှ သူ့ကို နောကတွဈကှိမွ ထပမွံ၍ အလိုးခံ ခငှမွှာ မဟုတတွာ သူသိသညွ။ ယခုတဈခှီကတှော့ နှဈယောကတွှေ့သည့ွ အကှိမရွေ တဖှညွးဖှညွး မှားလာပှီမို့ သူကိုယတွိုငွ အရဲစှန့ပွှီး အပီလိုးပဈ လိုကတွာဖှဈသညွ။ လိုးတော့ ဘာဖှဈလဲ။ လီးဝငသွညပွေါ့။ လီးတဈဆုံးဝငတွော့ အသညွးအသနွ ခဲမှနဆွိုသလို မခှိအောငခွံစားရသညွ။ ဒါပဲဖှဈသညွ။ ခငထွားရီ ခံရခကှမွသကသွာပမယေ့ွ နောငကွောငွးလာမည့အွရေးကို ကှိုသိနသေူဖှဈသညွ။ သူကိုယတွိုငအွပှိုဖောဝွငစွ အလိုးခံ ရခှိနမွှာ ခုလိုပဲ မခှိမဆန့ခွံစားရတာပဲဖှဈသညွ။ စောကဖွုတကွှဲခဲ့ရသညွ။ သုံးလေးရကတွဈပတနွတေော့ ပှနကွောငွးပှီး နောကတွဈကှိမွ အလိုးခံနိုငလွာသညွ။ ထိုမှသညွ အကှိမကွှိမအွလီလီ ယောကွှားတှရေဲ့လီးကို အမှိုးမှိုးအဖုံဖုံ အတှေ့အကှုံရခဲ့ပှီး လကရွှိလငဖွှဈသော ကားသမားထှနွးကှိုငနွှင့ွ အိမထွောငကွခှဲ့ခှငွးဖှဈသညွ။

ထှနွးကှိုငလွီးလညွး ရှညပွှီးကှီးပါသညွ။ ဒါပမယေ့ွ သူ(အောငမွောငွး)လောကတွော့ မကှီး။ အောငမွောငွးက သူမတှေ့ဖူးသမှှအထဲမှာ ဒေါငွးတငမွောငွးတငွ အလိုးနိုငဆွုံးဖှဈသလို လီးလညွး အကှီးဆုံးပဲဖှဈသညွ။ ဒါကှောင့လွညွး စတှေ့ကတညွးက စှဲသှားခဲ့ရခှငွးပါ။ ခုအခှအနကေေ ရှေ့တိုးခကွ နောကဆွုတခွကွ သည့ွ အနအထေားမှိုး။ တခှားမိနွးမသာဆိုလှှငွ သူ့လီးမှငရွုံနှင့ပွငွ ထပှေးလောကသွညွ။ ပှီး လိုးရကတွနွးလနွးနှင့ွ ဆကအွလိုး မခံနိုငသွော မိနွးမအဖှဈ သိကခြာအကမှခံနိုငတွာလညွး အမှနပွါ။ လီးကှီးစိမပွှီး ငါးမိနဈလောကနွှုတခွမွးခငွှး အပှနအွလှနစွုပနွမွးကှ အောငမွောငွးက သူမနို့ကိုနယလွိုကွ နို့နှဈလုံးအားစို့လိုကလွုပရွငွး နာကငှမွှုဝဒနောကို မေ့လှော့စပှုလာတော့မှ ခါးကိုဘယလွူးညာလှိမ့ွ လှုပွ၍လှုပွ၍ အထဲရောကနွသေောလီးတနကွှီးကို ကပလွိုးလိုးပေးလိုကရွာ ခံစားမှုက သိသိသာသာကောငွးလာသညွ။ “ကှိုကလွား ဖှေးဖှေးခငွှးလိုးပေးတာ” “ကောငွး ကောငွးတယွ ထားရီ ကှိုကတွယွ အဲလိုကပလွိုးလိုးတာက အပေါကွနေ တအားဆောင့ခွတှာနဲ့စာရငွ နဲနဲ ခံရသကသွာတယွ။

လီးထိပကွ အထဲမှာဒုတဒွုတထွိဆောင့မွိနတော ကိုကသာ အရှိနနွဲ့လိုးရငခွံနိုငမွှမဟုတဘွူး လီးတအားကှီးပှီ ရှညလွှနွးတယွ” “နငခွံနိုငရွုံလိုးမှာပါ တဖှညွးဖှညွးကောငွးလာပှီဆို ငါ့ကိုပှော အရှညဆွှဲလိုးပေးမယွ” “အငွး အငွး”ထားရီခေါငွးညိတသွညွ။ ထိုအတိုငွး ဆယမွိနဈကှာအောငွ မှှောလိုးရငွး ခငထွားရီဖကကွနေ စဆောင့တွော့ ဆိုပှီး မီးစိမွးပှတော့မှ အောငမွောငွးလညွး လီးတဈခှောငွးလုံး အဖုတထွဲကဆှဲခှှတထွုတကွာ စောကရွညမွှား ပပှခှှေဲကှိနသညေ့စွောကပွတထွဲသို့ ဗှှတွ ဇှတွ ဗှှတွ ဇှတဆွိုပှီး အခကှမွှနမွှနွ လေးလေးမှနမွှနကွှီး လီးကိုသှငွးလိုကထွုတလွိုကနွှင့ွ စတငလွိုးသှငွးပေးလတေော့သညွ။ ဗှှတွ ဇှတွ ဘုတွ ဇှပွ ဘှတွ ဘှတဘွလပလွပွ ဘုတွ စှိ ဖှတွ ဇှတွ ဗှိ ပှှတွ ဗှှတွ ဘှတွ ဖလပွ ဘှပွ” “အ အာ အ လိုး လိုးပေး မရပနွဲ့တော့ လိုးပေး အားအ အ ထားရီ အရမွးကောငွးနပှေီ သူရောကောငွးလား လိုးလို့အားရလား အားရရငွ တဈခှီတညွး အပှီးသတလွိုးပဈလိုကတွော့” “ဟား ဘယ့နွှယပွှောလိုကတွာလဲ ထားရီရယွ လိုးခဲ့သမှှ နင့စွောကဖွုတလွောကွ လိုးလို့ကောငွးတာမရှိဘူး တကယပွှောတာ နငခွံနိုငရွငစွောကဖွုတဖွှဲလိုးခငှတွယွ” “လိုးပါတောွ လိုးလိုး ထားရီ အောကကွနေ သူ့အကှိုကွ စပတဖွှဲပေးပါ့မယွ အားရပါးရလိုး လီးပှနမွခှှတတွော့နဲ့ ။

လရညတွှေ ကှှနမွအထဲမှာပဲ အကုနသွာပနွးထည့ပွေး ကှားလား” ခငထွားရီ အားပါးတရပှောလိုကသွံအဆုံး အောငမွောငွးလညွး ကှာရှညွ အောင့အွညွးမှိုသိပွ ထားခဲ့သမှှ ပေါကကွှဲပှင့အွံစှာဖှင့ွ မီးကုနယွမွးကုနွ သသကှကှေပေေေဲ တဈကိုယလွုံးရှိသည့ွ အားအငတွှေ အားလုံးကုနအွောငွ စုပှုံသှနခွကှာ လကကွုနွ ဗငွှးပဈ လိုကွ လတေော့သညွ။ “ဘှတဘွှတွ ဖတွ ဗှပွ ဘုဘလှတွ ဖှတွ ဘှတွ ဘတွ ဖှပွ” အသံတှနှငေ့အွတူ အသားဆိုငခွငွှး ပှတတွိုကရွိုကခွတသွံတှေ ကယှလွောငစွှာဖှင့ွ ..နှိမ့လွိုကကွှှလိုကွ မှှောကလွိုကဆွောင့လွိုကနွှင့ွ ခငထွားရီလညွး အောကကွနေ ဖငဆွုံအိအိကှီးတှကေို မနိုငမွနငွးကှီး ပင့မွှှောကညွှောင့ဆွောင့ကွာ အခကှပွေါငွးရာခှီအောငွ တရစပဖွိဖိစီးစီး လိုးဆောင့ကွှရငွး အောငမွောငလွီးကှီးလညွး စောကဖွုတထွဲ တဈဆုံးဝငလွိုကထွှကလွိုကနွှင့ွ ထူပူလာပှီး မီးပှင့မွတတွ ပတကွှမွးတိုကွ လိုးခကှာ လရညပွစှပွစှတွှကေို သူမစောကခွေါငွးလေးထဲသို့ ဒုတိယအကှိမွ တဗှှတဗွှှတပွနွးထုတပွဈလိုကလွသညွေ။

(ပထမအကှိမကွ ခငထွားရီရဲ့ ပါးစပထွဲ ထည့ပွဈခဲ့ခှငွးဖှဈသညွ။) ခငထွားရီလညွး သူ့နောကကွို အမောတကောနှင့ွ မမီမကမွးလိုကပွါညှောင့ဆွောင့ရွငွး စကွပတေထွဲက စောကရွညတွှကေို ဟောကနဲဟောကနဲ အဆကမွပှတွ သှနညွှဈပနွးထုတလွိုကမွိသညွ။ တဈခှီပှီးတော့ နှဈယောကသွား ခှပဈလေကပွဈငှိမကွသှှားပှီ။ ခဏနားပှီး ဒုတိယအခှီစတော့ အောငမွောငွးက သူမကို ကုတငစွောငွးမှာ ဖငဆွုံအိအိကှီးနှဈဖကကွိုမေးတငကွာထိုငစွပှေီး ခှထေောကွ နှဈခှောငွးကို အပေါသွို့ပင့မွှှောကထွောငကွား၍ သူက အထကစွီးကနေ ခှနှဈဖေကထွိနွးကိုငရွငွး စောကဖွုတထွဲ လီးထည့ကွာ တရစပွ ဖိလိုးသညွ။ ခငထွားရီကော့နအေောငွ ခံရသောလွညွး ပထမတဈကှိမွ အစရှိပှီးဖှဈ၍ လီးတဈဆုံးဆောင့လွိုးမှုကို သိပပွှီး ရှံ့ကှောကခွှငွး မရှိတော့။ နာရငလွညွး ခဏတာပဲလို့ စိတထွဲကတှေးရငွး အောငမွောငွးရဲ့ ထောငွးလမောငွးကှအေောငလွိုးဆောင့မွှုကို အံတကှိတကွှိတွ အောင့ခွံနသညွေ။ ဖှတဖွှတွ ဘှတဘွှတွ ဆောင့လွိုးသံက သှကသွှကမွှနမွှနကွှီးပငွ ထှကပွေါနွသညွေ။

“ကိုအောငွ ကောငွးလား အားရလား ထားရီ ခုလိုနတောအဆငပွှလေား” “ပှတယွေ လိုးလို့ပိုကောငွးတယွ ဒီနညွးက စောစောကလောကွ ခါးအား သိပသွုံးစရာမလိုဘူး လီးလညွး ပိုအဝငနွကတွယွ ငါ့လီးထိပကွ နင့အွထဲက သားအိမခွေါငွးထိ ဝငဝွငဆွောင့တွာ သိသာတယွ ဟောဒီလို ဖငနွှဈဖကကွိုကကှနှနဖှဲထား ဒါဆို လိုးရတာပိုမိုကတွယွ ထိခကှလွညွးပှငွးတယွ” “အငွး ပှငွးမပှငွးတော့မသိဘူး နားထဲတောငအွူလာသလိုပဲ ကိုရာ လိုးခကှကွ ပကစွကလွိုကတွာ” “စိတခွှ ငါရောနငရွောကောငွးအောငလွုပနွတော ငါနင့ကွို အကှာကှီး အခှိနဆွှဲလိုးပေးမယွ စောကပွတထွဲက တဈခုခု နာနေ အောင့နွရငွေ ငါ့ကိုပှော” “ရတယွ ဆကလွုပပွါ အဲလိုပဲလိုး ကောငွးတယွ ကှိုကွ ကှိုကတွယွ ကို့လီးကှီး အားရလိုကတွာ နောွ အိအင့ွ ကှှတကွှှတွ ထားရီ ဘယလွိုနရနရေပေါ ကို့အတှကဆွို ဖငလွိုးခငှတွယပွှောရငတွောငွ ဖငဘွူးတောငွးထောငပွှီး ခံပေးမယွ” “အဲဒါလေး သဘောကတှာ ထားရီရာ ငါနင့ကွို ခစှလွို့ကိုမဝဘူး ဟငွးဟငွး”။

“ထားရီလညွး ကို့လိုပါပဲ အဈကိုရယွ လိုး လိုးစမွး တဈနကေုနသွာလိုး ဆယခွှီဆယ့နွှဈခှီလိုးလညွး ကို့စိတကွှိုကွ တဝကှီး အလိုးခံပေးမယွ” “ဖှတွ ဗှှတွ ဖှတွ ဘုဘှတွ ဇှတွ ဘှတွ ဖှသပွလပလွပွ ဘုဘှတွ ဖှတွ ဗှပွ စှိဖှပွ ဘုတွ ဘှတွ ဖှပွ” “အိ အုအု အှန့ွ ဟှနွး အှငွး အှနွး အှနွး လိုး လိုး အဈကို ကောငွး ကောငွး လာပှီ ထား ထား ရီ ကောငွးလာပှီ” ဇယဆွကသွလို တဖှတဖွှတတွဘှပဘွှပွ အဆကမွပှတွ လိုးသှငွးမှုက သူရော ထားရီရောရဲ့ တမှေ့မှေ့ ကှှမွးလောငွ လကှရွှိသော ရာဂစိတကွို ပိုမို ပှငွးထနွ တကကွှှ လာစပှေီး လီးဝငလွိုကထွှကလွိုကတွိုငွး ကိုယအွငွဂြါခငွှး တဈကှပစွှာ ဖိစီးပှတတွိုကမွှုကလညွး ရငထွဲမှာ လှှို့ဝှကစွှာမှုံဆိတနွသညေ့ွ ကာမဓာတကွို ဆထကတွံပိုးတိုး၍ လှုံ့ဆောပွေးနသလေိုကှီးဖှဈကာ နှဈယောကစွလုံး ကိုယရွောစိတပွါ အပငပွနွးခံပှီး ခပကွှမွးကှမွးပငွ လိုးသူက အပေါကွနေ တရစပဖွိဆောင့ခွလှိုကွ အလိုးခံသူကလညွး အောကမွှနေ၍ တဈခကှခွငွှးတဈခကှခွငွှး အနညွးငယမွှှပငွ မလဈဟာစဘေဲ တုံ့ပှနညွှောင့လွိုးရငွးဖှင့ွ မိနဈနှဈဆယကွှောွ နာရီဝကခွန့အွခှိနွ အတှငွးသို့ ရောကရွှိလာပှီး လိုးရှိနတွှတကပွှေီးရငွးတကကွာ တဖှတဖွှတတွဘတဘွတလွိုးဆောင့မွှုက ပိုကှမွးပိုသှကလွာလသညွေ။

“ထား ထား ရီ နာသေးလား စောကဖွုတထွဲရောကှပသွေးလား အောင့သွေးလား” “ကှပတွာတော့ ကှပတွာပေါ့ ဟို ဟို အ အရညတွှရှေိတယလွေ ခှောဆီမှားလာလို့ သူ့လီးကှီး အဝငပွိုသှကလွာတာနမှောပေါ့ အသံတှတအေားထှကတွယွ ကိုရယွ ရှကစွရာကှီးဖှဈနပှေီ” “ဘယမွိနွးမ အလိုးခံရငွ အသံမထှကတွာရှိဖူးလဲ ထားရီရဲ့ လီးဝငတွာနဲ့စောကရွညတွှေ ဒငွးကှမွးထှကတွာခညွှးပဲ စောကရွညရွှှမွးတဲ့ တရုတမွတှပေိုဆိုးတယွ ကုလားမတှကတှေော့ စောကရွညကွစေးပိုငပွှီး လိုးတဲ့နရောမှာ တရုတမွထကပွိုမိုကတွယွ” “ကို တအားလိုးဖူးမှာပဲနောွ စောကပွတဘွယနွှဈခုတောငလွိုးပှီးပလဲမသိဘူး ရနေိုငမွှာတောငမွဟုတပွါဘူး ထားရီလို မိနွးမကတှော့ရော ဘယ့နွှယလွဲ” အောငမွောငွး အမောဖှကော သူမနို့နှဈလုံးကို လကစွုံကိုငလွှိမ့နွယရွငွး .. “လိုးဖူးတာတော့ပှောမနနေဲ့ ရှမွးတရုတွ ကုလယကွုလားအစုံပဲ ထားရီကတှော့ လိုးလို့ပိုကောငွးတယွ စောကဖွုတကွ ဒီလောကွ အရညရွှှဲနတောတောငွ စီးစီးကှပကွှပကွှီး ပါကငဖွှင့လွိုးရသလိုဖှဈနတယွေ စောကပွတကွ တခှို့ဟာမတှလေို ပှဲလနမွနဘေူး အပှိုပေါကစွနကလေးလို။

ဖောငွးအိဖူးရှနတော လငရွှိမယားလို့မထငရွဘူး မှငရွုံနဲ့တငွ လီးတောငတွယွ တကယပွှောတာ” “ဟငွးဟငွး ယုံလိုကမွယွ အဲဒါဆို တဈသကလွုံး လိုးမလားပှော လငနွဲ့ကှာပေးမယွ သူ့စိတကွှိုကလွိုး ထားရီခံမယွ” “လိုးမှာပေါ့ ထားရီ လငနွဲ့ကှာစရာမလိုဘူး ဘယလွငနွဲ့ဘယလွောကလွိုးလိုး လူအယောကရွာထောငလွီးပေါငွးစုံနဲ့လိုးထားလညွး ကိုကတော့လိုးခငှတွယွ ဆကလွိုးဦးမှာပဲ လိုးမဝဘူး” “ဟငွးဟငွးဟငွး” ထားရီ အသံလှငလွှငကွလေး ရယလွိုကမွိသညွ။ ပှောစရာစကားလညွး မရှိတော့။ ကိုရယွ ခစှလွိုကတွာလဆေိုပှီး သူ့ခါးကို ခှနှဈဖေကွ ခှကာ ခိုစီးရငွး ခါးထဈခှငပွုံစံမှိုး ရငခွှငထွဲတိုးဝငကွာ စိတတွိုငွးကှ ရကရွကရွောရောကှီးပငွ အလိုးခံနမေိတော့သညွ။ သူ့ရငအွုပကွယွှ ကှီးကို တရှိုကမွကမွကနွမွးသညွ။ သူ့လကမွောငွးကိုရော နှုတခွမွးထူထူကှီးတှရေော အမှတတွနိုး စုပဆွှဲ အနမွးပေးနမေိသညွ။ လောလောဆယွ သူ့အတှကွ ထားရီ ပှနပွေးနိုငတွာဆိုလို့ ဒါပဲရှိသညလွေ။ နှဈယောကသွားလိုးနဆေဲ အရှိနကွောငွးတုနွးမှာမို့ ဒီထကပွိုပှီး ကောငွးတဲ့အရာ ဘာတဈခုကိုမှ ထားရီ မလုပပွေးနိုငသွေးပါ။

ဒီလိုမှိုး သူမရဲ့ကယုကယငွ အပှုအမူလေးတှကပငွေ သူ့အတှကွ စှဲမကဖွှယရွာတဈစုံတဈခုမှား ဖှဈသှားလမလေားလို့ ထားရီစိတထွဲက မယုံရဲရဲတှေးမိပါတော့သညွ။ ထားရီ သူ့ကို အရူးအမူးဖှဈနရပှေီ။ မကှာမီ နှဈယောကသွား အရှိနတွှတရေိပရွိပတွကလွာပှီး မထိနွးနိုငတွော့သည့ွ အဆုံးမှာ သူရောထားရီပါ ရှေ့ဆင့နွောကဆွင့ဆွိုသလို လရညရွောစောကရွညတွှပေါ ပှိုငတွူနီးနီး အသီးသီးပနွးညှဈထုတမွိကှပှီးနောကွ ကာမခရီးဆုံးပနတွိုငဆွီကို ဆိုကဆွိုကမွှိုကမွှိုကကွှီး ရောကရွှိသှားကှသညွ။ ဒီအခှိနအွထိ ထားရီသူ့ကို မလှတစွတမွး တှယဖွကထွားမိတုနွး။ နောကထွပွ တိုး၍တိုး၍သာ နမွးလိုကစွုပလွိုကွ တောကတွဲ့ကပသွည့နွှယွ ကိုယခွနဓြာနှဈခုတဈသားတညွးဖှဈအောငွ ပူးကပထွားမိလကွှ။ ကိုယနွံ့ခှှေးနံ့ပှငွးပှငွးတှကေ ဘယသွူ့ဆီက ထှကပွေါလွာမှနွးမသိအောငပွငွ နှဈဦးသား မခှာစတမွး လုံးထှေးဖကရွမွး၍သာ နမေိကှတော့သညွ။ အောငမွောငွး သူ့သူငယခွငွှးအိမမွှာ ထားရီကို လိုးလိုကနွားလိုကစွကားပှောလိုကွ ကိုငလွိုကနွယလွိုကဆွှလိုကွ နောကတွဈခှီ ထပလွိုးလိုကနွှင့ွ ဘယနွှဈခှီတိုငသွလဲမသိ။ ထားရီလညွး စောကပွတတွဈခုလုံး ဖှတဖွှတကွှမတတေပွငွ။

သူအလုပရွှိသညဆွိုပှီး တဈလိုးတညွးလိုးနတောနှင့ပွဲ ထားရီတဈယောကွ အခှိနလွင့မွှသာ အိမပွှနခွဲ့ရသညွ။ အောငမွောငွးကတော့ မနကဖွှနတွှေ့ခငှသွေးသညွ။ သူခှိနွးတဲ့နရောကို ဆကဆွကလွာခဲ့ဖို့ ထားရီကို အမှာစကားပါးလိုကသွေးသညွ။ ၃။ တဈနေ့ပှီးတဈနေ့ တဈရကပွှီးတဈရကွ တှေ့ဆုံခှိနတွှမှေားလာခဲ့ပမယေ့ွ တဈယောကနွှင့တွဈယောကွ မရိုးနိုငကွှသေး။ မရိုးသည့အွပှငွ တဈသကနွှင့တွဈကိုယွ တဈခါမှ မလုပဖွူးမကိုငဖွူးသည့ွ အဆနွးတကှယအွလုပတွှကေိုပါ ထားရီတဈယောကွ လုပတွတကွိုငတွတွ လာသညွ။ သိတဲ့အတိုငွးပဲ အောငမွောငွးဆိုတာက တကယ့လွူရှုပွ လိုငွးစုံသည့ွ လူ့ညဈပတွ အပအတတေဈယေောကမွို့ ထားရီကို သူတို့ မကှာခဏ ခစှခွနွးဖှင့သွည့အွိမခွနွးမှ အခနွးပိုငရွှငွ သူ့သူငယခွငွှးဖှဈသူ မှတစွိုးနှင့ပွါ သူမကို တဈခါတညွး မိတဆွကပွေးသညွ။ မှတစွိုးက ဒီနေ့အလုပနွားရကဖွှဈ၍ အိမမွှာပဲရှိနပှေီး နှဈယောကသွား အတူဆုံခိုကွ အရကသွစော သောကစွားကှမညွ။ ထားရီကို အိပခွနွးထဲမှာသှားပှီး သူ့အလာကို စောင့နွဖေို့နှင့ွ မစောင့ခွငှဘွူးဆိုလှှငလွညွး သူတို့အရကဝွိုငွး နဘေးနား ထိုငပွှီး စကားစမှညွ ပှောဆိုရငွး အမှညွးစားနိုငကွှောငွး အကယွ၍ ထားရီအနနှငေ့ွ အရကသွောကလွိုစိတွ ရှိပါက အတူသောကနွိုငကွှောငွးလညွး ပှောသညွ။

ထားရီက မသောကတွတဘွူး ဒါပမယေ့ွ ကိုအောငမွောငွး နဘေးမှာ ထိုငပွှီး အမှညွးစားမညဟွု ပှောလိုကရွာ သုံးယောကသွား သဘောတူညီမှု ရပှီး အရကဝွိုငွးပှငဆွငွ၍ စတငသွောကစွားကှသညွ။ မှတစွိုးနှင့အွောငမွောငွးက သကတွူရှယတွူဖှဈပှီး ခငထွားရီထကွ လေးငါးခှောကနွှဈမက ကှီးမညဟွု ခန့မွှနွးမိသညွ။ အညာသား အသားညိုညို အရပပွုပပှပွပွှ ဂငတွိုတိုပမယေ့ွ သူ့ကိုယလွုံးကိုယထွညကွ ကှံ့ခိုငတွောင့တွငွးကာ ကနွှးမာရေးလညွး အထူးလိုကစွားပုံရသညွ။ သူတို့အရကသွောကလွိုကွ ခငထွားရီပါ အမှညွးဝငစွားလိုကနွှင့ွ အမှညွးပနွးကနကွုနတွော့ သူထပှီး အမှညွးထပယွူဖို့ မီးဖိုခနွးဖကွ ထှကသွှားခှိနမွှာ အောငမွောငွးက ခငထွားရီရဲ့နားနားအသာကပပွှီး .. “ကိုယ့မွှာ အစီအစဉတွဈခုရှိတယွ ထားရီ ဒီနေ့ ထားရီကိုပှောစွခငှလွေို့ မှတစွိုးနဲ့တိုငပွငပွှီး နှဈယောကသွားကှိုတငပွလနခွထှားတာ” “ဘာမှားလဲ အဈကို ဘာအစီအစဉလွဲ” အောငမွောငွး သူမခါးလေးကို ခပတွငွးတငွးလေးသိုငွးဖကကွာ သူမကိုယခွနဓြာလုံးကဈကဈကလေးကို ရငခွှငထွဲဆှဲသှငွးလိုကရွငွးက .. “ထားရီ ဒီနေ့ ကိုယနွဲ့ရော သူနဲ့ပါ အပီလိုးရမယွ” “ရှငွ ဘယွ ဘယလွို ..” “အောွ ကိုယပွှောတာ ထားရီနားမရှငွးလို့လား သခှောနားထောငွ ထားရီ” ဆိုပှီး သူနှင့မွှတစွိုး နှဈယောကွ ကှိတတွိုငပွငထွားကှသောကိဈစကို ထားရီကိုမခှှငွးမခနွှ အားလုံး ပှောပှလိုကသွညွ။

အကှောငွးရငွးကတော့ ထားရီကို ခါတိုငွးလို သူ့တဈယောကတွညွး မလိုးခငှကွှောငွး တဈယောကခွငွှး ဝမွးဘိုဝမွးလိုးရတာ ရိုးအီ လာပှီဖှဈ၍ အသဈအဆနွး တဈခုခု ထှငပွှီး လိုးပေးခငှကွှောငွး။ တိုကဆွိုငခွငှတွော့ သူ့သူငယခွငွှးဖှဈသူမှတစွိုးလညွး ဒီနေ့ အလုပွ အားလပွ၍ အိမမွှာရှိနတေုနွး နှဈယောကသွား ထားရီကို တူးအငနွဝွမွး(နှဈယောကတွဈယောကွ) လိုးပေးခငှကွှောငွး လိုးနညွး ဗှီဒီယို တှလညွေး ရရှိထားပှီးဖှဈ၍ ထားရီကို သခှောကှည့ရွှုလေ့လာနိုငအွောငွ ပှသပေးမည့အွကှောငွး ထားရီအနနှငေ့ွ သူ့အလိုဆနဒြကို မငှငွးဆနဘွဲ တဈကှိမတွဈခါဖှဈဖှဈ လိုကလွှောလကခွံ ပေးစလေိုကှောငွး ထားရီအတှကရွော သူနှင့မွှတစွိုးအတှကပွါ နှဈဦးနှဈဖကလွုံး ကှနပအွေားရ အကှိုးမှားစမညေ့ကွိဈစဆိုတာ သူကောငွးကောငွး အာမခံပေးနိုငကွှောငွး စသညဖွှင့ွ ထားရီကို အသအခှော ပှောဆို နားခသှညွ။ “ဟာ ဖှဈပါ့မလား ဟို ဟို လူကှီးကရော အငွ သူ သူရော သဘောတူတာပဲလား ” ထားရီ စိတထွဲမတငမွကှ အငတွငကွှီးဖှဈနသညွေ။

“ထားရီ သူ့ကိုရော စိတမွဝငစွားဘူးလား ဒီကောငွ ကိုယ့လွိုပဲ မိနွးမကိဈစ တအား ဝါသနာကှီးတယွ အရကရွောဖာရော အတူခဖှကွ အကှောငွးသိလူရငွးတှေ လီးလညွးတကယကွှီးတယွ အငတွာနရှငနွေယဆွိုဒွ မယုံရငွ ထားရီကို ကိုယပွှပေးမယွ” “ဟာ အဲ အဲလို ကှီးတော့ ..” ထားရီ စကား အထဈထဈအငေါ့ငေါ့နှင့ွ သူ့ကို ဘာစကားပှနပွှောရမှနွးမသိ။ သူက စကားကို ရပကမွေဝငအွောငွ တတှတတွှတပွှောရငွး ထားရီစိတပွါလာအောငွ ခှော့ကာမော့ကာ ဆကလွကနွားသှငွးနသညွေ။ “ကဲပါ ရှငွးရှငွးမေးမယွ ထားရီရှကနွတောလား ကှောကနွတောလား” “ဟင့ဟွင့ွ နှ နှဈခုလုံး ..” “ဒါဖှင့ွ ..” သူ မေးစေ့အသာပှတရွငွး အတနကွှာစဉွးစားဟနပွှုနပှေီးမှ ရုတတွရကွ အကှံတဈခုရဟနနွှင့ွ .. “ဒီလိုလုပွ ထားရီ” “ဘယလွိုလုပရွမလဲ” “ထားရီ ကိုယတွို့နှဈယောကနွဲ့ အတူတူ သောကွ အရကတွဈခှကနွိုငနွိုငွ နှဈခှကနွိုငနွိငွ နိုငသွလောကသွောကွ ဒါမှ ရဲဆေးတငသွလို ဖှဈပှီး စိတတွှေ တဈခဏခငွှးရဲတငွးလာမယွ တကယလွို့ ရခှေိနလွှနပွှီး ခေါငွးမထူနိုငဘွဲ တအားမူးသှားရငတွောငွ အိပစွရာနရောက ဒီမှာ အဆငသွင့ရွှိသားပဲ။

ကိုယကွိုယတွိုငွ ထားရီကို အိမတွိုငယွာရောကပွှနပွို့ပေးပါ့မယွ” “ထား ထား ရီမှ အ အ ရကွ မသောကတွတတွာ” “တကယွ တဈခါမှမသောကဖွူးဘူးပေါ့ ယောကွှားနဲ့ရော” “သူလား သောကပွါတယွ အလုပနွားတာနဲ့ နေ့တိုငွးသောကတွာပဲ ဆိုငမွှာတော့မဟုတဘွူး အိမမွှာဝယသွောကတွာ ထားရီကိုယတွိုငွ သူ့အတှကွ ဝယပွေးတယွ” “သူနဲ့အတူတူရော တဈခါမှ..” “အငွး အဲ ထား ထားရီ တဈခါတဈလေ တော့ တဈငုံလောကွ နှဈငုံလောကွ အဟင့ွ ဟင့ွ” “ဟိုး ဟိုးထား ရပှီ ဒီနေ့ခတွမှော ဒါနဲ့ကငွးတဲ့ ယောကွှားမိနွးမမရှိဘူး အိမထွောငသွညဆွို ပိုဆိုးမှာပေါ့ ထားရီအသိပဲဟာ ကဲ လာထား ဘာမှ ပှနပွှောမနနေဲ့ ဆငခွှဆငလွေကမွပေးနဲ့ ထားရီ ကိုယနွဲ့အတူသောကရွမယွ အဲဒါ အမိန့ပွဲ ပှီးရငွ ..” “ပှီး ရငွ ဘာ ဘာဖှဈတယွ” “ထားရီ လုပရွမယ့အွလုပွ ကိုယပွှောပှမယွ အားလုံး သောကစွားပှီး အရကကွလေးဘာလေး နဲနဲထှလောကှပှီဆိုတာနဲ့ အဲဒီအခှိနမွှာ ထားရီ လုပရွမယ့ဟွာက တဈခုတညွးပဲ အဲ အဲ ဒါ ဒီ ဒီလို ..” “.. …” “အို …” သူ့စကားကှားပှီး ထားရီနှုတကွနေ အို ဟုသာ တဈခှနွးတညွး ပှောနိုငပွါတော့သညွ။

အစီအစဉစွပှီ။ ထားရီလညွး သူမှှောကပွေးသည့အွတိုငွး သူ့အနားမှာ ကိုယခွငွှးပူးပူးကပကွပထွိုငွ၍ အရကပွှငွးတဈခှကသွောကလွိုကွ အမှညွး စားလိုကွ စကားပှောလိုကနွှင့ွ ခေါငွးထဲမှာ ယမကာတနခွိုးပှလာကာ တရိပရွိပနွှင့ထွူထူပူပူဖှဈလာသညွ။ စသောကစွဉကွ ခါးသီးသော အရကကွို အတငွးဇှတမွှိတွ မှိုခရှပမယေ့ွ နောကတွော့လညွး တဖှညွးဖှညွးကငှ့သွားရလာသည့အွလှောကွ သောကရွတာ အာရှှငလွာပှီး တဈခှကပွှီးတဈခှကွ ခှကခွငွှးဆင့သွောကကွာ စကားပှောရာမှာပါ နှုတသွှကလွှှာသှကွ ဖှဈလာသညွ။ အောငမွောငွးလညွး သူ့အနားမှာ ထိုငနွသညေ့ွ ခငထွားရီကို လုံးဝ အလှတပွေးခှငွး မရှိပါ။ သူငယခွငွှးဖှဈသူအရှေ့မှာပငွ သူမရဲ့ ကိုယလွုံး အိအိလေးအား ကစှကွစှပွါအောငွ ထှေးဖကရွငွး ပါးလေးတရှှတရွှှတနွမွးလိုကွ နှုတခွမွးလေးစုပဆွှဲလိုကွ နို့ကိုငလွိုကွ အောကပွိုငွးရှိ တငပွါးအသားဆိုငကွှီးမှားကို သိသိသာသာတဈမှိုး မသိမသာတဈဖုံ  ပှတသွပဖွစှနွယလွိုကနွှင့ွ အပှတနွှူးဆှ မှှူခှော့ပေးနပေါသညွ။

အရကပွှငွးကနှေးကနဲနှေးကနဲ သှေးကှောတှေ လှုပရွှားနိုးထရသည့အွထဲ ယခုလို အကိုငအွတှယွ အခှော့အမှှူမှားကပါ တဈဖကတွဈလမွးက ဖေးကူလှုံ့ဆောပွေးလာပှနတွော့ ခငထွားရီ သညွးမခံနိုငရွှာပါ။ ကာမစိတတွှေ တအုံနှေးနှေးဖှဈကာ တဖှညွးဖှညွးနိုးကှှလာသညွ။ “ငါပှောတာမမေ့နဲ့ ထားရီ” “အငွ ခုခကှခွငွှးလား” “အငွး ..” “ပေါတွငမွလုပခွငှလွညွး မသိမသာလေးပေါ့ နင့ဖွကကွစပှီဆိုတာနဲ့ သူလညွး သခှောပေါကတွုံ့ပှနလွာလိမ့မွယွ ပှီးရငတွော့ ..” “ရှကစွရာကှာ ကိုကလဲ” အောငမွောငွး တိုးတိုးကပပွှောသညွ။ မခငထွားရီ မူနှဲ့နှဲ့လေးနှုတခွမွးစူရငွး သူ့ကိုမကှစွောငွးနှင့ကွှည့သွညွ။ “ကိုငွး ရခေဲနဲ့အမှညွးလေး နဲနဲထပဖွှည့ွဦး ကိုယ့လွူ အမှညွးမရှိရငအွာပူသတဲ့” “ဘေးမှာ တဈယောကလွုံးရှိသားနဲ့ ကိုအောငရွာ” “ဟ ဒါ မှညွးစရာလား ခစှစွရာဟေ့ ခစှစွရာ ဟောဒီလို ငုံပှီးတော့ ခစှခွငှစွရာ မငွးကလူပှိုသိုးဆိုတော့ ဒါတှေ နားမလညပွါဘူးကှာ ဟဲဟဲ” အောငမွောငွးပှောရငွး ထားရီနှုတခွမွးကို ပှဈပှဈနှဈနှဈ ထစုပပွှနသွညွ။

“အို အို ဖယပွါ ကိုရဲ့ လူရှေ့မှာ ရှကစွရာ ..” “ဘာရှကရွမှာလဲ ပှီးရငွ လိုးရဦးမှာ နေ့တိုငလွိုးနတေဲ့ မယားလေး ဟဲဟဲ ဟေ့ရောငွ မငွးရော မလိုးခငှဘွူးလား သှားကှာ မငွးဝငပွါခငွှ နမှနွေး ငါသိတယွ သှား သှား မှနမွှနလွေးလုပွ ရခေဲသတြတောထဲရှိသမှှ အကုနထွုတခွဲ့ ပုလငွးသဈဖောကတွာနဲ့ အားလုံး နိဈကဈမယွ ခါးခါးပှငွးပှငွးလေး ဒါမှ ခရီးအမှနရွောကမွှာ သိတယမွဟုတလွား” အောငမွောငွး ခပတွညတွညွ မောငွးထုတတွော့ မှတစွိုးလညွး မခှိသှားဖှဲပုံစံနှင့ွ မီးဖိုခနွးဖကဆွီ မဝငခွငှ့ဝွငခွငွှ ဝငသွှားရသညွ။ သူက အောငမွောငွးအနားမှာ တဈခှိနလွုံးလိုလို တှယကွပနွသညေ့ွ ခငထွားရီကို လူကှီးရှိုးရှိုးနတောဖှဈသညွ။ ခငထွားရီလညွး သူမလကတွဈဖကကွ အောငမွောငွးရဲ့ပေါငကွှားထဲ လှှိုဝငသွှားပှီး ပေါငသွားတဈဖကကွို ဆှဲလိမပွဈလိုကသွညွ။ ခမှာမှာလညွး မကှနွှာပူတာရော နားရှကတွာရော မကှနွှာလေးရှကသွှေးဖှနွးပှီး ရဲတှတလွို့။ အောငမွောငွးက လိုးတာတှရေောဘာရော ပေါတွငတွှေ လှှောကပွှောနတောကိုး။ မှတစွိုး ပှနထွှကလွာတော့ လကထွဲမှာ သယလွာတဲ့ စားသောကစွရာတှကေ မနိုငမွနငွးကှီးဖှဈနတော တှေ့ရသညွ။

“ထားရီ သူ့ သှားကူလိုကွဦး အမှညွးပနွးကနွ ဒီဖကမွှာခှ ရခေဲခှကဟွိုမှာ အငွး ပုလငွးငါ့ဆီ လှမွးပေးလိုကွ ဖနခွှကတွှရေောပဲ ရပှီ ရပှီ” ထားရီ သူ့လကထွဲကဟာတှေ လကဆွင့ကွမွးယူပှီး အရကဝွိုငွးထဲ လာခသှညွ။ အောငမွောငွး ထိုငရွာကမထညှှနပွှသမှှ ပုလငွးနှင့ွ ဖနခွှကတွှကေို လိုကလွံနရောခှ ပေးရသညွ။ ကိဈစပှီးသှားတော့ သူမလညွး အောငမွောငွးရဲ့ဘေးတဈဖကမွှာ ဆောင့သွလို အောင့သွလိုနှင့ွ တငပွါးကှီးနှဈဖကွ ကှမွးပှငပွေါွ ဘုနွးကနဲပဈခကှာ ပုံ့ပုံ့ကှီးထိုငလွို့။ အောငမွောငွးနှင့မွှတစွိုး သူတို့သောကစွားဖို့ နောကထွပအွရကတွဈပုလငွးဖှင့ပွှီး ရခေဲနှင့ွ ဆောဒွါ ရောစပကွာ ပှငဆွငနွကှသညွေ။ တဈယောကတွဈခှကစွီ လကကွမွးပေးရငွး .. “ခိုငွးတယမွထငနွဲ့ မှတစွိုး ငါတို့ သောကစွားရငွးကှည့ဖွို့ အခှလေေးဘာလေး ထည့စွမွးပါကှာ ခုန ငါပှောထားတာလေး ..” “ဒီနှဈယောကွ မဟုတမွဟတတွှတေော့ မလုပကွှနဲ့နောွ” “အေးပါ ကောငွးရစေ့မယွ ညညွးကောငွးဖို့ အဓိကပဲ မဟုတလွား” အယွ ပှောလကေဲလေ မနွးလပှေဲလေ ဆိုတာ ဒါမှိုး။

ခငထွားရီလညွး မခေ။ စိတကွပေါကပွေါကနွှင့ွ သူပှောတဲ့ကိဈစကို ခကှခွငွှး အကောငအွထညွ ဖောမွိသညွ။ လကထွဲက အောငမွောငွး နိဈထည့ထွားသည့ွ အရကဖွနခွှကကွို ဂှပကွနဲမော့ခရှငွး ရခေဲရတဈခှေကွ ကပှာကယာ ယူသောကလွိုကကွာ အောငမွောငွးရဲ့ လကမွောငွးမှာ မှီနှဲ့ထိုငနွရောက အနအထေားပှောငွးပှီး သူ့ပေါငတွဈဖကပွေါွ လကထွောကလွကွှ သူမကိုယကွိုအောကဖွကသွို့ အနညွးငယလွှှောဆငွး၍ ဒူးတဈဖကထွောငွ တဈဖကခွပှုံစံ ပှပှလှေော့လှော့ ကလေး ခှတဈဖေကကွို ဆငွးခလှိုကရွာ တငပွါးအောကမွှာ တှန့ဖွိနသညေ့ွ ထမီအောကနွားစလေး တမငတွငွးအောငွ လုပလွိုကသွလို ဖှဈပှီး အလယအွကှားမှာ ထမီအနားစလေးက သိသိသာသာပငွ လပဟွာလို့သှားသညွ။ တဈနညွးအားဖှင့ွ အောငမွောငွးရဲ့ သူငယခွငွှး ဖှဈသူ မှတစွိုးဖကကွို မကှနွှာမူပှီး ခှကေို တမငဆွငွးထိုငကွာ သူမရဲ့ထမီအောကနွားစလေးကို မသိမသာလေး လှှတပွှလိုကတွာ ဖှဈသညွ။ သူမ ပေါငတွှငွးသားဝငွးဝငွးကလေးတှေ ပေါသွှားသညွ။

ပေါငရွငွးဖကရွှိ သူမရဲ့ဖှူဖှေးဝငွးဝါသည့ွ ပေါငတွနနွှဈခုဆုံရာ ခှဆုံအရပရွှိ စောကမွှေးအဖုတလွိုကွ စုဝေးဝနွးရံနသညေ့ွ စောကဖွုတကွှီးက အပှငလွအဝှေေ့မှာ မပေါတွဈခကှပွေါတွဈခကွှ။ ခါတိုငွးလို အောငမွောငွးနှင့ွ တှေ့တှေ့ခငွှး ဝုနွးဒိုငွးကှဲ ခစှခွနွးဖှင့ရွမညအွမှတနွှင့ွ အတှငွးခံပငတွီမှ ဝတမွလာမိတာကိုး။ မှတစွိုး ထိုငရွာကထပှီး သူ့စကထွဲကို စုထားသည့အွခှတှထေေဲက မူဗီခှတဈခှေရှေေးထည့ကွာ ရီမုဒခွလုတကွိုငပွှီး သူ့နရော ပှနအွရောကမွှာပဲ တီဗီဖနသွားပှငွ အထကမွှာ အရုပကွလေးတှေ စပေါလွာပှီ။ အခစှခွှေ ဂပှနဇွာတလွမွးခှဖှဈသေညွ။ အောငမွောငွးပှောသည့ွ စစခငွှး တဖောငွးဖောငွး တဘှပဘွှပွ ထငရွာစိုငွးကှသည့ွ အောခှအဆငေ့မွဟုတသွေး။ သူမကို ဆှဲဆောငနွိုငဖွို့အရေးမှာ အခှိနအွနညွးငယပွေးရနွ လိုဦးမညွ ဖှဈကှောငွး သူလညွး ကောငွးကောငွးအကဲခတမွိသူပငွ။  တငှိမ့ငွှိမ့ကွလေးသာ သှားသညွ။ ခေါငွးတုံးမငွးသားကား မဟုတသွောလွညွး ဂပှနမွလေးတှရေဲ့ အဖောအွခှှတကွှမွးကှမွးနင့တွကှ နှဈယောကကွနေ သုံးယောကွ သရီးဆမွးကှသည့ဇွာတဝွငခွနွးတှေ ပါလာသညွ။

တဈဦးကိုတဈဦးခှထပလွကှအွနအထေားနှင့ွ စုပကွှမှုတကွှတာတှရေော တအငွးအငွးတဟငွးဟငွးညညွးသံရှညကွှီးနှင့အွတူ လိငစွိတကွှှဖှယရွာ ထှန့လွူးလှုပရွှား ကာမဆကဆွံ ကှတာတှရေော အစုံအလငမွှငတွှေ့ရသညွ။ ခငထွားရီသာမက ကနှယွောကွှားသားနှဈယောကလွညွး တဈစတဈစ ကာမစိတတွှေ နိုးကှားထကှှကာ လီးတောငလွာကှပှီ။ “ကှည့ရွဲလား မကှနွှာကို လကနွဲ့ကှယမွထားနဲ့ ဘာဖှဈလဲ” “မယွ ကှည့ရွဲပါတယွ ပှတဲ့သူတောငပွှတာ ကှည့တွာလောကကွ ရှကစွရာမလိုဘူး ဟုတတွယနွောွ ကိုမှတစွိုး” ခငထွားရီ သူ့လူအောငမွောငွးကို ခှနွးတုံ့မခံပှနပွကရွငွး တဈဖကမွှာ (အခှအနစေေောင့ကွှည့ကွာ) အသာငှိမနွသညေ့ွ မှတစွိုးဖကကွို စဈကူခေါသွည့အွနနှငေ့ွ လှမွးပှောလိုကလွသညွေ။ သူမအသံက ရငတွှငွးမှာ ဖှဈပေါနွသေော ဂဏှာမငှိမစွိတလွှုပရွှားမှုကို အတငွးကာရော ဖုံးကှယထွားရဟနနွှင့ွ ကတုနကွယငကွလေး ဖှဈနပသညွေေ။ မှတစွိုးလညွး ဒီတော့မှ တီဗီဖနသွားပှငထွကမွှ ဂပှနမွဖှေးဖှေးနုနု ဝငွးဝငွးအိအိ လုံးလုံးကဈကဈခနဓြာကိုယကွလေးတှဆေီ ငေးငေးမောမောနှင့ွ အကှည့ရွောကနွရောက သူမဖကကွို ရုတတွရကွ ပှနလွှည့လွာမိကာ။

အငွး ဟုတတွာပေါ့ ဘာရှကစွရာလိုလဲ ဘာညာ ရောကောသောကော ဟိုဒီ ဝငရွှှီးဖှဈတော့သညွ။ သူ့အကှည့ကွ ခငထွားရီဆီ ရောကလွာရာကနေ တဈဆကတွညွးဆိုသလိုပဲ သူမရဲ့အောကပွိုငွးရှိရာဆီ အမှတမွထငွ ဝေ့ဝိုကကွှည့ွ လိုကမွိတော့ Wow!!!ကနဲ သူ့ပါးစပကွနေ အသံထှကအွောပွှီး ဝမွးသာအားရ ရုတတွရကွ ထခုနမွိတော့မတတွ ဖှဈသှားသညွ။ ဘှငွးဘှငွးရှငွးရှငွးကှီး တကယ့ကွို ဘှငွးဘှငွးမှ ဘှငွးဘှငွးရှငွးရှငွးကှီး။ တှေ့ရမှငရွသညကွ ရငတစွေဉွ ရတှငွေးထဲ ဇောကထွိုးကှီး စိုကကွသှည့နွှယွ။ ဝငွးဝါနသေော ပေါငရွငွးပေါငသွား ထိုမှသညအွမှေးနကနွကကွလေးမှား ပေါကရွောကွ ဝနွးရံနလကှရွှေိသည့ွ စောကဖွုတပွှငဖွောငွးအိအိ ထမီကို လအဟပေမွှာ ထမီစလေးက သူမပေါငတွဈဖကဆွီ မသိမသာကပသွှားရာက ထမီကလညွး နဂိုကပငွ ခပတွိုတိုဝတလွေ့ရှိသူမို့ ပေါတွငကွှီး ဟာလာဟငွးလငွးဖှဈကာ စောကဖွုတကွို တမငဖွှင့ပွှလိုကသွညသွို့ ..(တကယလွညွး တမငတွကာ ဖှင့ပွှလိုကခွှငွးဖှဈနိုငသွညွ။

ဘာကှောင့လွဲဆိုတော့ သူမရှိတဲ့တဈခှိနခွှိနမွှာ အောငမွောငွးက သူမကို တူးအငနွဝွမွး လိုးမည့အွကှောငွးကို သခှောပေါကွ ဖှင့ပွှောပှီး ဖှဈမညဆွိုတာ သူ အသအခှောသိနလေို့ပါပဲ။) မိနွးမတဈယောကရွဲ့ လှှို့ဝှကရွာ အငွဂြါဇပကွို ယခုလို ရှငွးလငွးကှဲပှားစှာ မကှစွိနှင့တွပအွပတွှေ့မှငရွမှုက သူ့ရဲ့အိပပွှောနွသေောရမမြကစွိတကွို ကယှလွောငမွှညဟွီးစှာ ဂလိုငခွေါကွ အခကှပွေးလိုကသွည့နွှယွ ငုပနွသေောအတှငွးစိတကွ ထောငွးကနဲ နိုးကှှလာပှီး ဗှီဒီယိုကှည့ထွားသည့အွရှိနနွှင့ွ သူ့ပေါငကွှားမှ ပှော့ခှနသေေောလီးကှီးက ငေါကကွနဲ မာတောငတွောင့တွငွးလာသညွ။ ဇာတလွမွးစတော့မှ ဖှဈမညွ။ မိနွးမလုပသွူက ဒီလောကွ သိသိသာသာ ရလောမှောငွးပေးလုပလွာမှတော့ သူ့အနနှငေ့ရွော ဘာမလုပနွိုငစွရာရှိမညနွညွး။ အောငမွောငွးဖကွ တဈခကှလွှမွးကှည့လွိုကတွော့ သူ့ကိုမကှစွိမှိတပွှီး အခကှပွှလိုကတွာ မှငရွသညွ။ ကောငွးပှီဆိုပှီး မှတစွိုးလညွး အရကတွဈခှကထွပငွှဲ့ကာ ဟနပွါပါသောကလွိုကရွငွး ခငထွားရီနှင့အွောငမွောငွးတို့ကိုပါလှမွးပှီး ထပယွူကှမလားဟုမေးလိုကရွာ။

နှဈယောကစွလုံး ဖနခွှကကွမွးပေးကှ၍ သူလညွး အရကပွုလငွးယူကာ ခှကတွှလေိုကဖွှည့ပွေးလိုကသွညွ။ “မထားရီ တအားကှီး မသောကနွိုငရွငလွညွး ဒါလေးက လပဈွကပပွပွေါ့ နိဈသကသွကွ ဘာနဲ့မှရောမထားဘူး ရခှေိနပွိုကိုကွ လာမှာတော့ သခှောတယွ သောကပွှီး သူ့ပေါငပွေါမွှာပဲ အေးဆေးနှပနွလေိုကလွေ” “ဟုတွ ကိုမှတစွိုး ကှှနမွလညွး သောကတွာ နဲနဲမှားပှီနဲ့တူတယွ ရငထွဲပူပှီး ခေါငွးတောငမွထောငနွိုငတွော့ဘူး” “ခေါငွးမထောငနွိုငလွညွး ဖငထွောငနွိုငဖွို့အရေးကှီးတယွ ဖငထွောငပွေး အဓိကဟာအဓိကပဲ ဟဲဟဲ” “ဟှငွး သူကတော့ တဈခှိနလွုံး ဒါပဲတှေးနေ ဘာလဲ ဟိုကားကှည့ပွှီး လူကိုမဟုတတွာတှေ လုပခွငှနွပှေီမို့လား” အောငမွောငွး တဟားဟားရယပွှီး .. “နိုးနိုး ဒီလောကနွဲ့မရဘူး လီးမတောငဘွူး ကှည့စွရာတှကနှသွေေးတယွ ဟေ့ရောငွ အခှပှေောငွးစမွးပါကှာ အောအပှည့ထွည့ွ သရီးဆမွး ဖိုးဆမွးလေးကှည့ရွအောငွ” “ဘာမှားလဲ ကိုရဲ့ သရီးတှေ ဖိုးတှနေဲ့” “အောွ ဒါလား စောတွဈပှကေို ဘဲသုံးယောကလွေးယောကွ ဝိုငွးဖှိုတာပှောတာ ထားရီရော ကှည့မွယမွဟုတလွား” “အငွး ကှည့မွယွ” “မှတစွိုးရှိတယနွောွ ဟငွးဟငွး” ။

“အို ရှိရှိ ဘာဖှဈလဲ .. ဟှငွးဟှငွး” သခှောပှီ။ အခှအနကေေ မီးစိမွးပှနပှေီ။ စောင့ကွှည့နွသေော မှတစွိုး လှုပရွှားသညွ။ ဒယီးဒယိုငနွှင့ထွကာ စကထွဲကို အခှပှေောငွးထည့ပွှီး ခငထွားရီတို့အတှဲရဲ့ လကဝွဲဖကွ ခပကွကှမှှာ နရောယူ၍ အသာထိုငလွိုကသွညွ။ လကထွဲမှာလညွး သောကလွကအွရကခွှကနွှင့ွ။ လူက တောတွောလွေးတော့မှနနွပှေီ။ သူ့မှငကွှငွးနှင့တွည့တွည့မွှာတော့ ခငထွားရီ သူ့ဖကလွှည့ကွာ ခှတဈဖေကထွောငွ တဈဖကဆွငွးထားသညွ။ သူမရဲ့ ပေါငနွှဈလုံးကှားမှ ထမီအောကစွက လှတနွဆေဲဖှဈသညွ။  အောငမွောငွးလကတွဈဖကကွ သူမရငသွားဆိုငတွဈဖကပွေါမွှာ တီဗီဖနသွားပှငကွှည့ရွငွး သူမနို့အုံတဈဖကကွို မသိမသာလေး လှိမ့ခွှနယွေ၍ နှူးနှပဆွှပေးနပေုံရသညွ။ ပှီးတော့ ကနှလွကတွဈဖကကွ တငပွါးအသားဆိုငွ အိအိကှီးနှဈဖကရွဲ့အနောကမွှာ အောကဖွကကွို အသာလကလွှှိုပှီး ဖငဆွုံအိအိနှဈဖကကွို ဖစှလွှိမ့နွှိုကကွိုငနွပှေီလို့ ယူဆရသညွ။ မှတစွိုးလညွး အိမရွှေ့ခနွးမှာ ထားရှိသည့ွ ဆကတွီခုံတဈလုံးရဲ့နောကကွိုမှီ၍ ဒူးတဈဖကထွောငကွားပှီး ခှဆငွေးထိုငလွိုကရွာ သူ့ပုဆိုးကို အောကစွလှှတပွှီးသား ဖှဈသှားပှီး ခငွးထားရီရှိရာဖကကွို ပေါငကွှားမှလီးကှီး တမငတွကာ လှနဖွှဲပှလိုကသွည့နွှယွ ဖှဈသှားသညွ။

လီးဒဈကှီးက အပှင့ွ ဒဈသားရပှေဲလနနွပှေီးဖှဈ၍ မှငရွသူမိနွးမသားတဈယောကအွဖို့ စိတလွှုပရွှားဖှယရွာ ကောငွးနတေော့မှာ သခှောပါသညွ။ တီဗီမှာတော့ ပှဲကှမွးနပှေီ။ လိုးသံဆောင့သွံတှေ အသားခငွှးရိုကသွံ ညညွးညူသံ မာနသွှငွးသံတှေ သောသောညံလကွှ။ လူမညွးသုံးယောကွ မိနွးမခှောလေး နှဈယောကွ အိပရွာထကမွှာ ထှေးလုံးရဈပတွ ရှုပယွှကခွတနွကှသညွေ။ ခငထွားရီ တီဗီရှိရာဖကကွို တဈခကှတွဈခကှလွှမွးကှည့လွိုကွ တဈခါ အောငမွောငွးရဲ့တဈဖကမွှာ ထိုငနွသညေ့ွ မှတစွိုးရှိရာဖကကွို လှည့ကွာ မကှလွုံးလေးမှားမှေးစငွး၍ မသိမသာလေးစိုကကွှည့နွပှေီး ပုဆိုးအောကစွ လှှတထွားသည့ွ လီးကှီးကို သခှောမှငတွှေ့ နရပှေီဖှဈသညွ။ လီးကှီးက တနွးလနွးကှီး မဖှဈရုံတဈမယွ ရာဂသှေးစီးဝငပွှီး တုတတွုတထွှားထှား ရှညလွှားတောငမွာစပှုလာပှီ ဖှဈရာ သူမမကှလွုံးထဲမှာ အောငမွောငွးရဲ့ စံခှိနမွီဖှဈသောလီးကှီးနှင့ွ နငလွားငါလားရှိမည့ွ လီးကှီးပဲလို့ မှငယွောငခွံစားမိရငွး စိတတွှေ ကယောကကွယကွ လှုပရွှားနိုးကှှ လာခဲ့ရလသညွေ။

ဒီလို စံခှိနမွီလီးကှီး နှဈခှောငွးနှင့သွာ မိမိအနနှငေ့ွ စိတရွှိလကရွှိ အလိုးခံလိုကွ ရလှှငွ ဘယလွိုမှားနလေိမ့မွလဲမသိ လို့တှေးရငွး ပေါငကွှားရှိစောကပွတမွှ စဈကနဲပငွ အရညတွှေ စိမ့ထွှကလွာမိသညွ။ ဒီအခှိနမွှာ အောငမွောငွး စတငလွှုပရွှားလိုကပွှီး ခငထွားရီရဲ့ ခါးမှထမီစလေးကို အပေါကွနေ သူ့လကနွှင့ွ အသာဖှလှှေော့ကာ အောကကွို အနညွးငယမွှှ ခှှတလွှှောခလှိုကရွာ ခငထွားရီ သူ့လကကွို ဆတကွနဲဖမွးဆုပကွိုငွ၍ ဟင့အွငွး ဟင့အွငွးဟု လသေံ ပှော့ပှော့ကလေးနှင့ွ အကှောကအွကနွ ငှငွးနရှောသညွ။ “နဲနဲလောကပွဲ ငါကှည့ရွုံကှည့မွှာ ဟိုကောငမွမှငပွါဘူး ငါအုပကွိုငထွားခငှလွို့ နင့စွဖုတလွူမှငလွညွး ဘာအရေးလဲ ထားရီရ” “ဟင့ွ ပှောမရဆိုမရ ဒီလောကဖွှဈလှတာ ထမီအကုနခွှှတပွှီး ကိုငပွါတော့လား တကတဲ” “ဟငွးဟငွး ဘာလဲ ဒါလောကလွေးနဲ့ စိတဆွိုးစရာလား ရော့ ငါ့လီးကိုငထွား ငါကပေါတွငခွှှတပွေးမှာ ကိုငစွမွး စိတကွှိုကကွိုငွ ဂှငွးထုခငှထွုပေး ဒါပဲ ရော့” ဆိုပှီး သူမလကတွဈဖကဆွှဲယူကာ ပုဆိုးကိုအောကကွနေ ပေါတွငပွင့လွှနပွှီး သူမကို လီးအကိုငခွိုငွးလိုကသွညွ။

ထားရီလညွး သူမ လကကွ တဈဆုပတွဈခဲကှီး မာတောငခွှိုကှှနပှေီဖှဈသော သူ့လီးတနွ ပူနှေးနှေးကှီးကို အမှတမွထငွ စမွးကိုငမွိသှားရာ ရငထွဲ ဒိနွးကနဲ ဖှဈပှီး ကတုနကွယငွ ဘာလုပရွမှနွးမသိတော့။ ဒါနှင့ပွဲ သူ့လီးကှီး လူမမှငအွောငွ အသာလကနွှင့ွ ကစှကွစှပွါအောငွ ဆှဲညှဈဆုပကွိုငွ ထားမိရာက မှတစွိုးရဲ့အခှအနကေေို တိတတွဆိတွ ခိုးကှည့လွိုကရွာ ဟိုကလညွး မူးမူးရူးရူး သူ့တဈယောကတွညွး ရှိတယအွမှတနွှင့ွ အောကစွလှတနွသညေ့ပွုဆိုးကို ဒူးနှဈဖကစွလုံးပေါအွောငွ အမှတတွမဲ့လှနတွငပွှီး ပေါငကွှားထဲ လကတွဈဖကထွည့ကွာ သူ့လီးကှီး သူကိုငွ၍ အခှောငွးတနကွှီးကို လကနွှင့အွားပါးတရ ပှတလွှိမ့နွယနွတောကို တှေ့လိုကရွလသညွေ။ မိမိကို တမငလွုပပွှတာလညွး ဖှဈခငှဖွှဈမညွ။ သူ့မကှလွုံးအကှည့မွှားက တီဗီဖနသွားပှငဖွကွ မကှနွှာမူထားပမယေ့ွ သခှောတော့ ကှည့နွဟနမွေတူပါ။ သောကထွားသည့ွ ယမကာ အရှိနလွေး ခပထွှထှနှငေေ့ွ မကှလွုံးမှားမှေးစငွးဇိမယွူပှီး ကိုယ့လွီးကိုယွ ပှတသွပွ ဆုပနွယရွငွး ဖီလငတွှေ တကနွတောလားမသိ။

ကဲ ဘာထူးသေးလဲ သူမှ ကိုယတွှနှဈယေောကဖွကကွို ကှည့မွနတော ကိုယလွညွး အောငမွောငွးလီးကိုငပွှီး ဂှငွးတိုကတွာ ဘာဖှဈလဲ လို့ စိတဆွုံးဖှတပွှီး လကထွဲကလီးကှီး တငွးတငွးဆုပွ၍ ရှေ့တိုးနောကဆွုတွ ဂှငွးထုသကဲ့သို့ လုပပွေးလိုကမွိသညွ။ လီးကှီး သူမ လကထွဲမှာပဲ ခကှခွငွှး ကုနွးရုနွးထကာ ဖှောငွးကနဲ ကှီးထှားတောငမွတလွာရာ လကထွဲက ခှောပှီးလှတထွှကသွှားမှာတောငွ စိုးရိမွ မိသညွ။ တီဗီဖကကွို ကှည့မွိတော့လညွး လိုးနကှတောမှား ပကပွကစွကစွကွ။ နဈဂါးခေါွ နီဂရိုးငမညွးကောငတွှရေဲ့လီးပှဲကှီးတှကေ မဲမဲသဲသဲနှင့ွ ကှောခမွှး လောကစွရာဖှဈကာ အဖှူမလေးနှဈယောကကွို ဖငပွေါကရွော စောကပွတပွါမကနွှ အပေါကနွှဈပေါကလွုံးကို လီးကှီးနှဈခှောငွး သုံးခှောငွး လှည့ပွတထွည့မွှှပှေီး စိတထွငသွလိုလိုးနကှတော မမှငဖွူး၍ ခငထွားရီတဈယောကွ ပါးစပအွဟောငွးသား မကှလွုံးပှူးမကှဆွံပှူးပငွ ဖှဈရလသညွေ။ လီးကှီး စိုကကွာစိုကကွာ လိုးခှဲခလှိုကတွိုငွး နှုတခွမွးသားမှငမွကောငွးအောငွ ပှဲလနွ၍ သှားသော အဖှူမတှရေဲ့စောကပွတမွှားကလညွး သူ့အိုးနှင့သွူ့ဆနွ အနတေောမွှားကနှသလေား မသိပါ။

အဆိုပါ အပှာမငွးသမီးတှရေဲ့ နရောမှာ မိမိသာဆိုလှှငွ ဘယလွောကပွငွ မကမွောလောကသွည့ွ အခကှေးငှပေေးပေး ခေါငွးခါငှငွးဆနပွှီး ခကှခွငွှးလကငွငွးကှီး  ထှကပွှေးမိမညမွှာ အမှနပွဲ ဖှဈသညွ။ စောကပွတလွိုးတာက ဖှသောသေးသညွ။ ဖငပွေါကကွို သူတို့ငမညွးတှရေဲ့ မတနမွရာလီးကှီး မှားနှင့ွ ဖှတဖွှတညွကညွကကွှအေောငွ အလဲအကှဲအလိုးခံရမည့အွရေးမှာ စိတကွူးထဲတာငွ ဘယလွိုမှမတှေးရဲသည့ကွိဈစ ဖှဈသညွ မဟုတပွါလား။ ဒီကှားထဲ အောငမွောငွးရဲ့လကတွဈဖကကွ သူမထမီအောကလွှှိုကာ စောကပွတကွို တရှရှပှတနွှိုကစွမွးရငွး အစိထိပကွလေး လှိမ့ခွှေ ပေးလိုကရွာ ခငထွားရီ အိကနဲ နှုတမွှအသံထှကပွှီး ဖငကွှီးနှဈဖကွ အပေါကွိုတဈထှာခန့ွ ကှှတကသွှားသညွ။ အောငမွောငွးလညွး လီးတောငဏွှာကှှပှီး သူမကို မထိတထိကိုငတွှယနွရတော အားမရတော့လို့လား မသိ။ လူတဈကိုယလွုံး သူ့ရငခွှငထွဲကို ရုတတွရကွ ဆှဲသှငွးပှီး ဗှုနွးစားကှီး သူမနှုတခွမွးကိုဖိစုပွ ခနဓြာကိုယအွထကပွိုငွးရှိ ရငသွားအိအိကှီးနှဈမှှှာအား အားပါးတရ ညှဈဆုပဖွစှနွယကွာ။

လကတွဈဖကကွလညွး သူမပေါငခွှကှားထဲမှ စောကပွတကွို ဖိအုပကွိုငွ၍ မပှတပွှတဆွှပေး တဈခါ စောကခွေါငွးထဲ လကခွှောငွး နှဈခှောငွးပူး၍ ထည့သွှငွးပှီး တဇပဇွပွ ထိုးမှှဆေောင့လွိုးပဈလိုကပွှနတွော့ ခငထွားရီတဈယောကွ သူ့ရငခွှငထွဲမှာ ဟနမွဆောငနွိုငွ လောကအွောငွ ထှန့ထွှန့လွှန့လွှန့ွ လူးလှန့ကွော့ပှံနရတေော့သညွ။ “အအ အကို အကို အို့ အိအိ အင့ွ အာ့ အ မ မ လုပွ လုပွ အင့ွ အှန့ွ အှနွး အှနွး ဟှနွးဟှနွး မ မလုပွ အု အု အှန့အွှနွး” အောငမွောငွး သူမကို လုံးဝအလှတမွပေးတော့။ သူမ ငှငွးဆနရွုနွးကနခွှိနလွညွးမရ။ ရုနွးထှကခွှင့မွသာဘဲ ဖှဈကာ နှုတခွမွးအစုံကို သူ့နှုတခွမွး ထူထူကှမွးကှမွးကှီးမှားနှင့ွ တအား ဖိကပနွမွးစုပွ၍ ဘာစကားတဈခှနွးမှ ပှနမွပှောနိုငအွောငွ အတငွးကာရော နှုတပွိတွ ထားလိုကရွငွး အောကမွှ သူ့လကတွဈဖကကွလညွး ခှကှားရှိစောကပွတကွို တဇှတဇွှတတွဇပဇွပွ အဆကမွပှတလွိုးနှိုကွ၍ အောကပွိုငွးမှ ပှလှှေောကနှသညေ့ွ ခါးဝတထွမီမှာ သူမရဲ့ဒူးအထကနွားတှငွ မေးတငနွရောကနေ ခှကငွှေးဝတရွောကသွညအွထိ လှှောဆငွးသှားပှီး အောကပွိုငွးတဈခုလုံး မလုံမလဲ ဟာလာဟငွးလငွးကှီး ဖှဈသှားရကာ။

တဈရှကကွနေ နှဈရှကဆွိုသလို ထိုငရွအခကွ ထရအခကနွှင့ွ ကော့လိုကကွှှလိုကွ ခှအစေုံက တဈဖကတွဈခကှစွီ ကားရယားကှီးမှှောကထွောငွ ကားလိုကဖွှင့ွ ခငထွားရီရဲ့ အခှအနကေေ ဘေးလူကူမရကယမွရ မှငမွကောငွးရှာမကောငွးပငွ ဖှဈနရရှောတော့သညွ။ ခငထွားရီ သူ့ရငဘွတနွှင့ကွှောပှငကွို သူမရဲ့လကသွီးဆုပကွလေးနှင့ွ တဘုနွးဘုနွး ထုရိုကပွဈသညွ။ တှနွးလိုကွ ကနလွိုကရွုနွးလိုကွ အောငမွောငွးရဲ့ ပေါငတွှငွးကှောဆှဲလိမလွိုကွ လကမွောငွးကို အားရှိပါးရှိ ကုနွးကိုကလွိုကနွှင့ွ သူမတတစွှမွးသမှှ ရှကအွားပိုပိုနှင့ွ အတငွးကိုယလွှတွ ရုနွးရှာပမယေ့ွ ဘာမှလုပလွို့မရ ဒီထကပွိုပှီး အခှအနကေေ ထူးခှားမလာတော့ပါ။ မှတစွိုးအရှေ့မှာ ငါးပါးတော့ မှောကပွှီ ထငပွါရဲ့ဆိုပှီး သူရှိရာဖကဆွီ မဝံ့မရဲလေးလှမွးကှည့လွိုကမွိတော့ သူမထငတွာထကပွငွ ပိုဆိုးနပေါတော့သညွ။ မှတစွိုး သူမတို့နှဈယောကွ ဖှဈပကှနွပေုံကို မကှတွောငမွခတတွမွး စူးစူးရဲရဲကှီး ငေးစိုကကွှည့နွလေိုကတွာမှားး ဘယအွခှိနွ ဘယကွာလ ကတညွးကလဲမသိ။

သူမတို့ဖကကွို တစိုကမွတမွတငွေးစိုကကွှည့ရွငွး သူ့ပုဆိုးကိုခှှတလွှနကွာ ပေါငကွှားမှလီးကှီးကို လကနွှင့ွ တငွးတငွးဆုပကွိုငွ၍ တဖတဖွတနွှင့အွသံထှကအွောငွ အားရပါးရ ဂှငွးရိုကပွဈနတော တှေ့ရသညွ။ လီးကှီးကလညွး မနညွးမနောကှီး။ ကပပြလီလူမညွးကောငွ လီးကှီးမှားနှင့အွလားတူပငွ။ အောငမွောငွးလီးထကပွငွ ကှီးဦးမလား မပှောတတပွါ။ သခှောတိုငွးကှည့မွှ သိနိုငလွိမ့မွညွ။ ခငထွားရီ မကှလွုံးအစုံကို မှိတပွဈလိုကပွှီး ဖှဈငှရွာဖှဈစတေော့လို့ သဘောပိုကကွာ အောငမွောငွး သူမကို စိတကွှိုကခွှယလွှယသွမှှ အံတငွးတငွးကှိတွ၍ လှိမ့ခွံနမေိတော့သညွ။ အကိုငအွတှယွ အထိအတှေ့မှားက တဈစတဈစ ပိုကှမွးလာသညွ။ ပိုရိုငွးလာသညွ။ လူရှေ့သူရှေ့မရှောငွ ကာမဆကဆွံဖို့ လိုးဖို့လုပနွတောကှီးက တိရဈဆာနစွိတရွိုငွးမှား ဝငနွသလေားလို့တောငွ ထငမွှတရွတော့သညွ။ ပေါငရွငွးခှကှားအရပဆွီမှ လှိုကဖွိုမောဖှယအွထိအတှေ့ ရငသွားဆိုငကွှီးနှဈမှှှာဆီမှ တငွးတငွးကှပကွှပွ ဖစှလွှိမ့နွယပွေးနသညေ့ွ။

အနှူးအဆှမှား နှင့အွတူ ရှေ့ဆီက တီဗီဖနသွားပှငထွကမွှ တအူးအူးတအငအွင့ွ အာခေါငခွှဈမှှ အူလှိုကသွညွးလှိုကွ ညညွးတှားရရှတွေ ဟဈကှှေးသံတှကေ နားထဲမဆန့အွောငကွှားရပှီး ရငထွဲကကာမစိတတွှေ မကှုံစဖူး ထူးထူးခှားခှား ဖှဈပေါနွိုးကှှလာခဲ့ရပှီ။ ဒီအခှိနမွှာပဲ .. “ဟေ့ရောငွ မှတစွိုး တဈယောကတွညွး လီးကိုငပွှီး ဂှငွးခညွှးလှိမ့ထွုမနနေဲ့ လိုးခငှရွငဒွီကိုလာ မငွးရောငါရော နှဈယောကဝွိုငွးကိုငမွယွ မငွး ဘာဂှာဆှဲမလား သူ့ကို ပုလှမှေုတခွိုငွးမလား ဘာလုပလွုပွ ရတယွ ငါ အပီနှူးပေးထားမယွ ဒီမှာတငွ အလုပဖွှဈလိုကရွအောငွ” “အေးပါ ကိုအောငရွ ငါ အခှအနစေေောင့နွတောပါ သူမီးစိမွးပှပှီဆိုရငတွော့ လာရမှာပေါ့ကှာ” မှတစွိုး ဒီအတိုငွးထလာသညွ။ သူတို့နားအရောကမွှာ လကတွဈဖကကွ စုကိုငလွာသော ပုဆိုးစကိုလှှတခွလှိုကရွာ အောကပွိုငွး ဗလာကငွှးပှီး သူ့ခါးရှေ့မှ လီးခှောငွးတနွးလနွးကှီး အတိုငွးသားထှကပွေါလွာသညွ။ အောငမွောငွးလညွး လုပငွနွးစပှီဆိုတာနှင့ွ သူ့ခါးမှပုဆိုးကို ခှနှငေ့ဆွတကွနဲ ကနခွှှတပွဈလိုကရွာ သူ့ကိုယမွှာလညွး အဝတမွဲ့သှားပှီး လခှောငွးတုတတွုတကွှီး မဲကနဲ  ပေါထွှကွ လာလသညွေ။

ခုတော့ ယောကွှားနှဈယောကွ လီးနှဈခှောငွးရဲ့အကှားမှာ ခငထွားရီ တဈယောကတွညွး .. ခငထွားရီလညွး စောကမွှှေးအုံထူသော စောကဖွုတကွှီးအကှငွးသားပေါလွကွှ အောကပွိုငွးက မိမှေးတိုငွးဖမှေးတိုငွး ဗလာကငွှးလုနီးပါး ပငွ ဖှဈရာ ခုအခှိနကွမှှ အငွကြှီနှင့ထွမီ ကပှာကယာကောကဝွတလွို့လညွး ထူးမညမွထငတွော့ပါ။ ပေါငနွှဈဖကယွှကလွိမရွငွး မကှနွှာကို သူမလကဖွဝါးလေးနှင့ွ အသာအုပလွကွှ ငူတူတူကလေးသာ ထိုငနွမေိလသညွေ။ “ကဲ ငါ့လီးအရငစွုပမွလား သူ့လီးစုပမွလား ပှော ထားရီ ” အောငမွောငွးမေးလိုကရွာ ထားရီ မကှလွုံးလေးကလယကွလယနွှင့ွ မော့ကှည့သွညွ။ လီးတနွးလနွးဖှဈနသညေ့ွ အောငမွောငွးရဲ့ နဘေးမှာ မှတစွိုးက ဘေးခငွှးကပလွကှရွပနွကော လီးကှီး လကနွှင့ဆွုပနွယွ၍ လီးတပှငပွှငနွှင့ရွှိနပသညွေေ။ “တကယလွုပဖွို့လား နှဈယောကလွုံးလား ကိုအောငွ” “ဟုတတွယွ ဒါမှ လီးနှဈခှောငွးညှပလွိုးတဲ့အရသာ နငကွိုယတွိုငွ အားရပါးရခံစားရမှာ နငလွီးကှိုကတွယမွဟုတလွား ထားရီ လီးဆို တကယ့ွ အငတွာနရှငနွေယွ။

ဆိုဒကွှီးကှီးနဲ့မှ အလိုးခံခငှတွယဆွို နငမွပှောလား” “အငွး ပှောပါတယွ” “ဒါဖှင့ွ ငါ့လီးရောသူ့လီးပါ တောငအွောငစွုပပွေးတော့ ကှာတယွ တဈယောကခွငွှး တဈလှည့စွီစုပမွနနေဲ့ နှဈခှောငွးပှိုငစွုပွ ပှီးရကွ နင့စွပတမွှုတတွဲ့အခါ ငါတို့နှဈယောကလွုံး အတူတူမှုတပွေးမယွ” “ပှီးရော ကိုအောငွ နောကမွှ ထားရီကိုအပှဈမပှောနဲ့” “အိုး ပှောစရာလား နငွ ဘယကွောငနွဲ့လိုးလိုး ကှိုကတွဲ့ကောငနွဲ့လိုး ငါဘေးကနကှညေ့ခွငှတွယွ အဲဒါက လီးပိုတောငပွှီး ဏှာလညွး ပိုထနတွယွ နငစွပတပွှဲအောငွ အလိုးခံလေ ငါကှိုကလွပေဲ ထားရီ” “ဒါဖှင့လွညွး လာ ကိုအောငွ ကိုမှတစွိုးရောပဲ ရှငတွို့လီးတှကှညေ့စွမွးမယွ” ခငထွားရီ စိတဆွုံးဖှတသွည့အွတိုငွး သူတို့လီးကှီးနှဈခှောငွးကို လကနွှဈဖကနွှင့တွဈဖကစွီကိုငွ၍ အောငမွောငွးလီးကို သူမပါးစပဝွမှာ တေ့ကာ စစုပပွေးလိုကသွညွ။ လီးကှီးက ပှည့ပွှည့နွင့နွင့ွ လရညနွံ့သငွးသငွး လေးကိုပါ စတငရွရှိလိုကရွာ စိတကွထောငွးကနဲ လှုပရွှား ထကှှလာသညွ။

အောငမွောငွးလီးကို ခေါငွးလေးနှိမ့လွိုကကွှှလိုကစွုပရွငွး ကနှလွကတွဈဖကွ ဆုပကွိုငမွိထားသော မှတစွိုးရဲ့ လီးထိပွ ကှီးကို လကညွှိုးလကမွနှင့ပွှတလွှိမ့ကွာ လဒဈအောကရွှိသားရကေို အသာဆှဲလှနွ ခလှိုကသွညွ။ နဂိုက လဒဈပှဲနသေောလီးကှီးမှာ နောကထွပွ ပှဲကနဲ လီးဒဈအောကခွှေ သားရေ ပှဲလနလွို့သှားသညွ။ သားရလေီး အသားလီးတဲ့ လီးကှီ လကတွဈဆုပတွဈကိုငကွှီး လီအရငွးကိုငတွာတောငွ ငါးရံ့ခေါငွးကှီး အပေါကွိုတဈထှာလောကွ ပှူတဈထှကနွတော အောငမွောငွးလီးက အသားလီးဟု ဆိုလှှငွ မှတစွိုးရဲ့လီးက သားရလေီးလို့ ပှောနိုငသွညွ။ လီးတနကွှီးဘေးက သားရတှထေေူအိနပှေီး လီးကိုယထွညပွိုငွးကတှော့ သူက သားရထေူပှီးသားမို့ သာမနလွီး တှထကွေ တဈပနွးသာပှီး ပိုတုတပွိုထှားသလို ဖှဈနသညွေ။ လီးလညွးရှညသွညွ။ အောငမွောငလွီးစုပပွှိး သူ့လီးအစုပမွှာ သူမပါးစပကွပိုပှဲသှားသညွ။ လခှောငွးတဈခှောငွးလုံး စိတရွှိစုပမွှိုခပှှနတွော့ သူ့လီးအရှညကွ လညမွှိုကိုပငွ ဝငထွောကနွသညွေ။

ကှီးကှီးရှညရွှညွ အားရလိုကတွဲ့လီး မွိနွးမတိုငွး အကှိုကတွှေ့ လိုကမွယ့လွီးမှိုး။ “အားပါး လီးတအားကှီးတယွ ကိုအောင့လွူက သူ့ထကတွောငဆွိုးနသေေး” “ကနှသွေးတယွ ကုလားလီး တရုတလွီး ရှမွးလီးကရငလွီး ဂေါလွီလီး ဆေးလီးတှေ နငလွိုးခငှရွငွ သူတို့ဆီအရောကွ ငါအခမဲ့ပို့ပေးမယွ ကှားလား ထားရီ” “ဟှငွး ဖာဂေါငွးကနှတောပဲ လူကိုလိုးပဲလိုးခိုငွးနေ ပိုကဆွံရမှလုပမွယွ ငှပေေးတိုငွးတော့မရဘူး လီးလညွးကှီးမှအလိုးခံနိုငမွယွ” “ငါမပှောဘူးလား နငကွ လီးတောတွောကွှိုကတွဲ့မိနွးမဆိုတာ ဟငွးဟငွး ခု နငကွိုယတွိုငွ ပါးစပကွပှင့ထွှကလွာပှီမဟုတလွား” ခငထွားရီ အနာပေါတွုတကွသှလို ဆတဆွတခွါဖှဈသှားသညွ။ “အိုး ကိုအောငပွှောလို့ ကှှနမွပှောတာ ဘယမွလဲ လီးမကှိုကတွဲ့မိနွးမ တဈယောကတွဈလမှေား ရှငတွှေ့ဖူးလား တှေ့ရငွ ကှှနမွဆီ ခေါလွာခဲ့ တကယ့လွီးအစဈနဲ့မဟုတဘွူး ရောဘွာလီးအတုနဲ့လိုးပေးရုံနဲ့ အမယလွေး ကယကွှပါဦး ကောငွးလိုကတွာ အမကယပွေါ အဈမကယပွါ အရမွးအရမွး ကောငွးလှနွးလို့ပါ ဆိုပှီး ဖှဈနမယွေ ဟငွးဟငွးဟငွး” သူမပှောပုံလေးကို သဘောကှာပှီး နှဈယောကသွား ဟကဟွကပွကပွကွ ရယမွိကှသညွ။

“ကိုငွး ဗှီဒီယိုကှည့တွာလညွး တောတွောကွှည့ပွှီးသှားပှီ တဈခေါကလွိုးပှီးမှ ပှနလွာပှီးသှေးဆူအောငွ ထပကွှည့မွယွ သောကတွာလညွး မှားပှီ ဆိုတော့ အခနွးထဲသှားပှီး ဝုနွးကှရအောငွ” စကားနညွးသော မှတစွိုးကိုယတွိုငရွဲ့လောဆောမွှုကို အားလုံး သဘောတူလကခွံကှပှီး သုံးယောကသွား မှတစွိုးနှင့အွောငမွောငွးက လီးတနွးလနွး ခငထွားရီလညွး သူမစောကပွတကွိုပငွ တဈစုံတဈရာမဖုံးကှယနွိုငဘွဲ မှတစွိုးရဲ့အိပခွနွးထဲကို နရောရှှေ့ခဲ့ကှသညွ။ အိပခွနွးထဲရောကတွော့ တဈယောကအွိပစွာ ကုတငငွယလွေး ပေါမွှာ ခငထွားရီကပကလွကွ မှတစွိုးနှင့အွောငမွောငွးက သူမရဲ့ ခှရငွေးဖကကွနေ စောကဖွုတဖွှဲသူဖှဲ ဖငသွားကှီးမှား ဖစှနွယကွိုငကွာ ဖငပွေါကယွကသွူယကွ နိ့ကိုငကွှ စပတထွဲကို လကထွိုးနှိုကွ လိုးကှနှင့ွ အလုပမွှားသှားကှကာ ခငထွားရီလညွး ယောကွှားနှဈယောကရွဲ့ ကှှမွးကငှလွိမမြာသော အနှူးအဆှအောကမွှာ တဈကိုယလွုံး တဆတဆွတွ တုနခွါထှန့လွူးလကွှ သူမတဈကိုယလွုံးရှိ သှေးကှောတှထေဲမှာ  ကာမအဆိပတွို့ ဖှိုးဖှိုးဖစှဖွစွှ တဆဈဆဈ ဝငရွောကွ ပှံ့နှံ့လကွှ ဘယလွူးညာလှိမ့ွ ကော့လိုကမွှှောကလွိုကွ ထောငလွိုကကွားလိုကနွှင့ွ ဆန့ငွငဆွန့ငွငဖွှဈကာ မရှူနိုငမွကယနွိုငအွဆင့ကွို ရောကခွဲ့ရလတေော့သညွ။

“အား အ အ လိုး လိုးကှပါ လိုးပါတော့ အဈကိုတို့ရယွ ညီမ သခငှစွေောနွံနပှေီ သိလား ဒီအတိုငွးဆို အရညတွှအထှကေလွှနွးလို့ သတေောငသွလေိမ့မွယွ လိုးစရာရှိ မှနမွှနွ လိုးကှစမွးပါရှငွ လိုးပေးကှပါ” “အေး လိုးမယွ မပူနဲ့ ခုတဈယောကခွငွှး အပှီးလိုးမယွ နောကပွိုငွးကရှငသွာ နင့အွပေါကရွှိသမှှ တို့နှဈယောကွ ရှေ့နောကဝွိုငွးညှပပွှီး တဈခှီတညွး အပေါကစွုံအောငွ ဝိုငွးလိုးပေးကှမှာ မှတစွိုး စလိုးတော့ကှာ ငါကလိုးနကှေ စောကပွတဖွှဈလို့ မငွးကို အရငွ ဦးစားပေး လိုကတွာ ကှားလား” “ကောငွးပှီ ကိုအောငွ” မှတစွိုး ထလာပှီး ခငထွားရီရဲ့ပေါငတွနနွှဈဖကဆွှဲဖှဲ၍ သူမရဲ့ခှကှားမှာ ဝငထွိုငပွှီး ခပအွာတာတာလေးဖှဈနသေော စောကပွတအွဝမှာ လီးကှီး ခှိနတွေ့လိုကသွညွ။ “ဖှေးဖှေးလိုးနောွ ကိုမှတစွိုး သူ့ဟာကှီး နဲတာရီးမဟုတဘွူး” “စောကပွတထွဲ မဝငတွဲ့လီးရော ရှိလို့လား” မှတစွိုးပှောလညွးပှော သူမစောကပွတထွဲသို့ လီးကှီးကို ဆတကွနဲထိုးဖိဆောင့ခွလှိုကသွညွ။ “ဖှှတွ စှတွ ဇှိ” လီးဝငသွံကိုက ကှပကွှပသွိပသွိပွ လအေံသံကလေးသောမွှ မထှကနွိုငရွှာ။

လီးကှီးတဈဆို့ဝငလွာသလို ခငထွားရီလညွး နှုတမွှ အသံတိတွ နမေိကာ သူမအောကနွှုတခွမွးကို သှားနှင့ပွှတလွုမတတကွိုကရွငွး အိကနဲအကှောအခဉှတွှတငွေးကနဲဖငွှးကနဲ အောင့အွညွးတငွးခံ နလေိုကမွိသညွ။ လီးတဝကလွောကွ တဈတဈဆို့ဆို့နှင့ွ ပှှတသွိပကွှပညွှပစွှာ လိုးသှငွးလိုကပွှနထွုတလွိုကွ ထပဖွိသှငွးလိုကွ လေးငါးဆယကွှိမလွုပလွိုကရွာ နှဈယောကမွှုတယွကထွားသော သူမရဲ့စောကပွတကွ စောကရွညတွှေ ပှည့လွှှမွးကာ တအားခှောကှိနတောမို့ လီးအဝငွ တဖှညွးဖှညွး ခှောလာသညွ။ “အငွ အိ အိ အီး အ အိ အမေ့ အာ့ ” “ရ ရလား ထားရီ” “ရ ရတယွ အု အူး ဟူး အရှီး အလာ့လာ့ ကှပွ ကှပလွိုကတွာ လီးကှီး တအားတုတနွတောကှီး” “လီးတုတတွာ မကှိုကဘွူးလား ငါ အပှတလွိုးမှာနောွ ထနနွပှေီ ငါ့လီးဝငအွောငွ စဖုတဖွှဲပေး” “ဟုတွ အင့ွ ဖှဲ ဖှဲ ပေးမယွ ရ ရလား ကိုမှတွ အိ အင့ွ အင့ွ ရလား” ခငထွားရီတဈယောကွ အပိုးကှိုးနပေုံမှား အံ့သှစရာ။ အောငမွောငွး သူတို့နဘေးကနေ ခငထွားရီအလိုးခံနပေုံကို ကှည့ပွှီး အရမွးကို သဘောတှေ့နသညွေ။

မိုကတွယွ လီးကှိုကတွဲ့မိနွးမ စောကပွတလွညွးလိုး ဖငပွါထောငပွှီး ဖငပွေါကကွိုပါ အပှတလွိုးခှဲပဈမယွ ဒီနေ့ တဈနကေုနလွိုး တဈညလုံးလိုးပှီး သူ့အပေါကမွှနသွမှှ ကှဲကှဲပှဲပှဲ ဘတလွဘိုငလွိုကတွော့မှပဲ အိမပွှနပွို့တော့မယဟွုလညွး သူ့စိတထွဲက တှေးရငွး ..။ “ဘုဘှတွ ဘှတွ ဘလှတွ ဇှတွ ဗှှတွ ဖှဈ ဒုတွ ဘှတွ ဘလှတလွှတွ ဘဘောကွ ပလောကွ ဘောကွ ဖှပွ” လိုးဆောင့မွှုက အားပါလာပှီး ခငထွားရီပေါငတွနနွှဈဖကကွို အထကစွီးကနေ ကားဖိလကွှ အံဝငခွှငကွနှရောယူပှီး ဖငကွှီးကို နှိမ့လွိုကွ ကှှလိုကွ လုပပွှီး အောကကွို စိုကကွာစိုကကွာ ဖိလိုးခနှရော နာကငှမွှုရော ကောငွးတာရော နှဈခုစလုံးရောပှှနွးပှီး ခငထွားရီ လညွး အောကကွနေ သူမဖငဆွုံနှဈဖကကွို အားပါးတရ မှှောကကွာကှှကာဖှင့ွ ကော့၍ပင့ွ၍ ညှောင့ွ၍ဆောင့ွ၍ အဆကမွပှတွ တုံ့ပှနလွှုပရွှား ပေးနမေိ၏။ သူမရငသွားအိအိကှီးတှေ တုနကွနဲတုနကွနဲ ဖှဈနတောကို တဈဖကကွို မှတစွိုး ကုနွးစုပနွမွး နသလေို ကနှတွဈဖကွ ကိုလညွး သူတို့နဘေးမှာ ရှိနသညေ့ွ အောငမွောငွးက ပါးစပကွှီးနှင့ွ ကုနွးဟပွ စို့ပေးလိုကပွှနသွညွ။ နို့နှဈလုံးကို ပယပွယနွယနွယွ အစို့ခံရ၍ ခငထွားရီ တဏှာစိတပွိုကှှ အားပိုရှိသှားကာ အောကကွနေ တငပွါးကှီးတှကေို မှှောကွ၍မှှောကွ၍ စိတပွါလကပွါပငွ ကော့ပင့ညွှောင့လွိုး ပေးနမေိလသညွေ။

လိုးသူရော အလိုးခံသူရော လှုပရွှားမှားက ကှကတွိ ခကှကွလှကကွလှှုပရွှားပှီး အပေါကွဆောင့လွိုးခလှိုကွ အောကကွ အပှတွ ကော့ပင့ညွှောင့ခွံလိုကနွှင့ွ နှဈယောကသွား အပေးအယူ တဖှညွးဖှညွးမှှလာကာ မှတစွိုးက အရဲစှန့ွ၍ သူ့လီးကို စောကဖွုတထွဲ တဝကသွာသာ ဝငနွရောကနေ ဆတကွနဲဆတကွနဲ နှဈခကှဖွိသုံးခကှဖွိ နောကမွဆုတစွတမွး အတငွးကာရော ဆကတွိုကွ ဖိလိုး လိုကခွှငွးအားဖှင့ွ လီးအရငွးထိတိုငွ တဈခှောငွးလုံးအပှည့ွ ဝငရွောကွ လိုးဆောင့နွိုငသွော အခှင့အွရကေို စတငရွရှိသှားသညွ။ လီးကှီးတဈဆုံး သားအိမထွိ တိုကရွိုကကွှီးလိုးဆောင့ဝွငလွာ၍ ခငထွားရီတဈယောကွ ဖငွှးကနဲဖငွှးကနဲ ကှငဆွိမ့နွအေောငွ ခံစားရပှီး မကှဖွှူလနကွာ တကမွတတခွကှမွတတွ ဖှဈသှားရသညွ။ “အီး ဟီးဟီး ထိ ထိတယွ အာ့ အအ ကို ကိုမှတွ ဆောင့ွ အ ဆောင့ဆွောင့ွ လိုး ဆကလွိုးပေး မ မ ရပနွဲ့ အင့ွ အအိ အိ အအ မှနမွှနွ လိုး မှနမွှနလွိုး တအားလိုးပေး အိ ဟီး ဟီး ထား ထားရီ တအားကောငွးလာပှီ ကောငွးလာပှီ ဟငွ လိုးစမွး လိုးတတလွိုကတွာ ကိုမှတွ ရယွ အှင့ွ အု အှန့ွ အှနွး ဟှနွး အှငွး အူး ဟင့ဟွငွး အှငွး ဟှငွး လိုး စဖုတပွှဲပစေ စဖုတမွပှဲပှဲအောငလွိုး လီးကှီးနဲ့အပှတလွိုးပေး ဟင့ဟွင့ွ”။

စိတခွံစားခကှအွတိုငွး ပါးစပကွ ထှကမွိထှကရွာ အောညွညွးရငွး သူ့ခါးကို လကနွှဈဖကနွှင့အွတငွးဆှဲဖကွ သူမခှထေောကနွှဈခှောငွး ကိုပါ ခါးထဈခှငပွုံစံမှိုး ယှကလွိမပွဈလိုကကွာ အတငွးအဓမမြ တဈလိုးတညွးလိုးဖို့ နားပူနားဆာလုပနွမေိတော့သညွ။  “ဘု ဘလောကွ ဘတွ ဖှပွ ဘု ဘလောကွ ဘောကွ ဘုတဘွတွ ဖှပွ ဗှပွ” သူမ မခငှ့မွရဲလေးအောတွော့ မှတစွိုးလညွး နို့ကိုတဈဖကကွို အပှတွ စုပငွုံဆှဲစို့ ဖငကွှီးမှှောကကွာမှှောကကွာနှင့ွ ဖိလိုကကွှှလိုကွ လုပလွုပပွှီး လီးကှီးကို ခငထွားရီရဲ့ စောကခွေါငွးပေါကထွဲ မညှာမတာ ဇှတအွတငွးပငွ ထိုးသှငွးလိုးဆောင့ပွဈကာ နှားသိုးကှိုးပှတွ စကားပမာလို လီးကှီး ဖိသှငွးလိုကွ ပှနထွုတလွိုကနွှင့ွ တရစပကွှီးပငွ ပကပွကစွကစွကွ လိုးခှဲပဈလိုကသွညွ။ လီးဝငခွကှပွှငွးပှငွး သားအိမပွေါကမွတတွ ကှမွးတမွးစီးပိုငလွှသော သူ့ရဲ့လိုးဆောင့ခွကှမွှားက ခငထွားရီရဲ့ လပဟွာလို့နသေော စိတနွှလုံးကို ပီတိ အဟုနတွို့ ရဈပတလွှှမွးခှုံကာ အတိုငွးမသိ ဘဝငကွှ သှားစပှေီ။

တဈဖကမွှာ အောငမွောငွးကလညွး နို့ကိုငလွိုကွ ဖစှလွိုကနွယလွိုကွ နို့သီးတဈဖကကွို ငုံစို့လိုကနွှင့ွ သူမဖငသွားအိအိကှီးနှဈဖကကွိုပါ ပှတလွိုကသွပလွိုကွ ဖစှခွှနယွေ၍ သူငယခွငွှးဖှဈသူကိုဝိုငွးကူပှီး ခငထွားရီရဲ့ နိုးကှှနသေောကာမစိတကွို အရှိနနွှုနွးမှင့သွထကွ ထပမွှင့လွာအောငွ တဈဖကတွဈလမွးကနေ မပှတွ ဖေးကူနှူးဆှ ပေးနပှနသွေညွ။ မကှာမီ အောငမွောငွးလညွး ရာဂစိတွ အသညွးအသနထွကှှကာ မအောင့နွိုငတွော့လို့လားမသိ အလိုးခံနရသေော ခငထွားရီရဲ့ ပါးစပပွေါကကွလေးထဲကို သူ့လီးကှီးတေ့ဖိပှီး တဖောကဖွောကတွဖှပဖွှပွ အသံထှကအွောငွ လီးတဝငသွာသာ ခန့ွ ခပသွှကသွှကွ အသှငွးအထုတလွုပွ၍ လိုးသှငွးပေးနပှနသွေညွ။ ခငထွားရီ သူ့လီးကို စိမပွှနပှေေ ဇိမခွံစုပဖွို့ အခှိနပွငွ မရလိုကွ။ သူလိုးသမှှကို ပါးစပကွလေး ဟဟဖှဲဖှဲထာပှီး အလိုကသွင့ွ ဖှင့ခွံ၍ လီးကှီးက အာခေါငထွဲအထိ အပှည့အွသိပပွငွ ဝငလွိုကထွှကလွိုကွ တဈခါ အောကပွိုငွးရှိ စောကပွတဆွီမှာလညွး မှတစွိုးတဈယောကွ ရာဂထကသွနပွေါကကွှဲစှာဖှင့ွ အသော့နှငကွာ တဖောငွးဖောငွးတဗှပဗွှပွ ကယှလွောငသွော လိုးဆောင့ခွကှမွှားနှင့ွ။

သှကသွှကမွှနမွှနကွှီး သူ့သဘောရှိ လိုးခှဲနပရေော ခငထွားရီ ရငထွဲဗှောငွးဆနလွာပှီး တရှိနွးရှိနွးတမှမှ ဖှဈပေါလွာသော ကာမရမမြကအွရှိနကွို ကှာရှညမွထိနွးနိုငရွှာတော့ပါ။ သူမစောကပွတကွ စောကရွညတွှေ တတောကတွောကွ စီးလှှံထှကကွကှာ ပှီးခငှလွာသညွ။ မှတစွိုးလညွး ပထမအကှိမလွိုးခှင့ကွှုံခိုကွ စိတရွှိကှိတလွိုကရွတာမို့ သူမကဲ့သို့ပငွ သုကရွညကွို အခှိနကွှာမှင့စွှာ ထိနွးမထားနိုငွ တော့ဘဲ ဖှဈလာကာ အခကှလွေးဆယွ ငါးဆယခွန့ွ တရစပွ ကှမွးကှမွးသှကသွှကကွှီး လီးပူအောငွ တရစပဖွိလိုးခလှိုကရွငွး သူ့လီးထိပမွှ လရညမွှားကို ဗှှတကွနဲဗှှတကွနဲ ခငထွားရီရဲ့သားအိမထွဲအရောကွ ဒလဟောပငွ ပို့လှှတပွဈလိုကလွသညွေ။ ခငထွားရီလညွး သူမစောကပွတထွဲကို ပူကနဲပူကနဲ ပနွးလှှတရွောကရွှိလာသော လရညခွှှဲပစှပွစှမွှားနှင့အွတူ သူမထံမှ စောကရွညွ တှကလညွေး တဖှောဖှောတဖစှဖွစွှ ဒလဟော လှှံကပှနွးထှကလွာရပှီး ကာမခရီးဆုံးဆီကို နှဈယောကသွားရှေ့ဆင့နွောကဆွင့ွ ရောကရွှိ သှားကှသညွ။

မှတစွိုး သူမဗိုကပွေါမွှာ ခဏတာမှိနွးနပှေီး သူ့လီးကို စောကပွတထွဲကနေ ပှနခွှှတအွထုတမွှာ .. “ကှှနမွစုပမွယွ ကိုမှတွ လီးပေး လီးပေး သူ့လီးမှာ လရညတွှကနှနွေေဦးမှာ” ခငထွားရီ သူ့ကို အငမွးမရ တောငွးဆိုပှီး လီးကို ကသောကမှောနှင့စွုပပွေး လရညကွနှတွှကေို အားလုံးပှောငစွငအွောငွ လီးတဈခှောငွး လုံး ရခေဲခှောငွးစုပသွလို အပှနပွှနအွလှနလွှနွ စုပနွမွး ယကသွပပွေးလိုကသွညွ။ မှတစွိုး တဈအောင့နွားပှီး အရကသွောကခွငှသွညွ ဆိုကာ အိမရွှေ့ခနွးမှ အရကပွုလငွးနှင့ဖွနခွှကတွှယေူဖို့ ထှကသွှားခှိနမွှာ အောငမွောငွးနှင့သွူမ ဇာတလွမွးပှနစွကှသညွ။ ခငထွားရီက စောစောကတညွးက သူမကိုယတွိုငစွုပပွေးခဲ့ပှီး တဈခှိနလွုံးလိုလို မတတွောငနွခေဲ့သော သူ့လီးကှီးကို အားပှနပွှည့လွာအောငဆွိုပှီး သူမကိုယတွိုငွ နောကတွဈကှိမွ ထပမွံ၍ ယကလွိုကစွုပလွိုကွ အနမွးပေးပှနသွညွ။ လခှောငွးကိုယထွညကွှီးကို အသှားအပှနွ လှှာအပှားလိုကယွကသွပွ၍ ဂှေးဥနှဈလုံးကို လကနွှင့ွ ခပဖွှဖှလေး ညှဈခှပေေးသညွ။ လီးထိပဒွဈလုံးအား စုပငွုံ၍ လဒဈအောကခွှကေို လှှာနှင့ွ ရဈဝိုကယွကကွာ လှှာစောငွး တဖတဖွတွ ထိခတလွှုပနွှူးပှီး ဆှကစားပေးလိုကရွာ လီးကှီးဒဈထိပွ မှိုတဈပှင့ကွဲ့သို့ကားပှင့ပွှီး လခှောငွးတဈခုလုံး ပှနလွညတွောငမွာလာသညွ။

ခငထွားရီ ဤမှှနှင့ွ မရပသွေး။ အောငမွောငွးရဲ့ဂှေးဥတှဲကှီးနှဈလုံးကိုပါ မှိုခမှတတွ အားပါးတရ စုပဆွှဲပေးပှနသွညွ။ “အား ကှှတကွှှတွ စောကရွမွးကောငွးတယွ ထားရီ နငလွီးစုပတွာကိုက တခှားဘယမွိနွးမနဲ့မှမတူဘူး စတနော ပါလို့လား မသိဘူး” “လီးတောငအွောငွ လုပပွေးတာ သူ့လီးတောငမွှလိုးနိုငမွှာပေါ့” “နငွ သူနဲ့လိုးတာရော အဆငပွှလေား ငါ့ကိုရော စိတဆွိုးနသေေးလား ထားရီ” ထားရီ သူ့ကို မကှနွှာသကလေေးနှင့ွ မော့ကှည့ပွှီး .. “စိတမွဆိုးပါဘူး ဘာလို့ ဆိုးရမှာလဲ သူနဲ့လိုးတာ အဆငပွှပေါတယွ ကို မှငတွဲ့အတိုငွးပဲ သူ့ဟာက ကှီးတော့ ထားရီ မနညွးကှီး အောင့ခွံရတာ ကိုသာ သူနဲ့ထားရီကို ခုလိုမှိုး မိတမွဆကပွေးရငွ ထားရီနဲ့သူနဲ့ လုပဖွှဈစရာ အကှောငွး လုံးဝမရှိဘူး စကတညွးက တဈယောကနွဲ့တဈယောကွ တှေ့ဖူးမှငဖွူးကှတာမှ မဟုတတွာဘဲ ခုတော့ သူနဲ့လိုးခှင့ရွတာ ထားရီ ကို့ကိုတောငပွှနပွှီး ကှေးဇူးတငွ ရဦးမယွ”  “နငွ စိတပွါတယဆွိုရငလွညွး ငါ့မှာ နင့နွဲ့ပတသွကပွှီး ဆကလွုပပွေးစရာ အမှားကှီးရှိတယွ နောကမွှ ထပပွှောတာပေါ့” “အငွးပါ နောကနွေ့မှပှော ကဲ အခု ကိုစခငှပွှီမဟုတလွား ” “ထားရီရော” “အသင့ပွဲ ခိခိခိ” ခငထွားရီ ပှင့ပွှင့လွငွးလငွးပငွ အဖှပေေးလိုကသွညွ။ အလိုးခံဖို့ရနွ တကယပွဲ သူမအဖှဈနပှေီ။

တဈယောကနွဲ့လိုးခဲ့ပှီးပှီမို့ ကနှတွဈယောကနွဲ့ ဆကလွကအွလိုးခံဖို့ ဘာမှ စိတစွနိုးစနောင့ဖွှဈစရာလညွး မလိုတော့။ ပှီးတော့ အောငမွောငွးက သူမကို အမှဲလိုးနကဖှှဈေသညွ မဟုတလွား။ မှတစွိုးရောကလွာခှိနမွှာ ခငထွားရီတဈယောကွ အောငမွောငွးရဲ့စိတကွှိုကပွုံစံ သူ့ဖကကွို ဖငကွှီးနောကပွဈပှီး ခှလကလွေေးဘကွ ကကှ ဖငကွှီးကိုကုနွးကှ၍ (ဒေါ့ဂီစတိုငွ) ကောငွးကောငွး အလိုးခံလကှရွှိပှီ။ သူမနှုတကွနေ အိုးအိုးအင့အွင့ွ ညညွးသံကလေးနှင့အွတူ အောငမွောငွးရဲ့ သူမ စောကဖွုတကွို လီးပှဲကှီးနှင့ွ လိုးခကှပွှငွးပှငွး တဘှတဘွှတတွဗှပဗွှပွ ပင့ရွိုကလွိုးဆောင့နွသေံမှားက အခနွးလေးထဲမှာ ဆူညံလို့နပှေီ ဖှဈသညွ။ မှတစွိုး ဖနခွှကတွဈလုံးထဲကို သူယူလာသည့ွ အရကပွုလငွးမှ အရကတွှအပှညေ့ွ လောငွးထည့ပွှီး တဈကှိုကမွော့ခကှာ သူ့အရှေ့မှ အောငမွောငွးတို့အတှဲရဲ့ တကညွီလကညွီ မကှစွိပသာဒရှိလှသော လိုးပှဲကို အရသာခံပှီး ဇိမကွကှ ငေးကှည့နွသညွေ။ အောငမွောငွးလညွး လိုးနရငွေးကနေ သူ့လူဖကလွှည့ပွှီး .. “။

ဟေ့ရောငွ ဆယတွနွးအောငဖွို့မလိုဘူး အလိုကသွိဖို့လိုတယွ လောလောဆယွ မငွးအရှေ့က မောနတေဲ့လူတှသေောကဖွို့လညွး လုပပွေးဦး ငါရောသူရောပဲ ကှားလား” “ဆောရီးပါ ဘဲကှီးရာ ငါဘယအွခှိနွ ဝငရွမလဲလို့ စဉွးစားနတောနဲ့ ဟဲဟဲ လာပှီ လာပှီ ခဏလေးသညွးခံ ဟုတပွှီလား” သူ ဖနခွှကတွှေ အသင့ယွူလာခဲ့ပှီးသား။ ခငထွားရီအတှကွ တဈခှကွ ဆောဒွါရခေဲရောပှီး အောငမွောငွး အတှကပွါ နိဈတဈခှကထွည့ကွာ သူတို့အနားလာပှီး ကမွးပေးလိုကသွညွ။ “ကို့ လီးကှီး ခှှတလွိုကွဦး ထားရီဘယလွိုသောကမွလဲ လူက မှောကခွုံရကကွှီး ကုနွးပေးထားရတာ” “အေး ဟုတသွား မထူးဘူးဟေ့ နငတွဈခှကသွောကပွှီး သူ့လီးပါစုပပွေးလိုကွ ငါဖငထွောငရွကလွိုးပေးမယွ သူလီးတောငတွာနဲ့ တဈယောကကွဖငွ တဈယောကကွစောကပွတွ နှဈယောကညွှပလွိုးကှမယွ” “ဟာ ဖှဈပါ့မလား အရငွ အစမွးလိုးကှည့လွိုကွဦး ကှှနမွ ဖငခွံကငှ့မွှမရှိတာ ဒီလောကကွှီးတဲ့ လီးကှီးတှနေဲ့ ဖငခွံဖို့က မတှေးဝံ့ပါဘူး” သူမ ပှောလညွးပှော အောငမွောငွးတို့နှဈယောကကွ တဈလသေံတညွး ညီနကှပှေီ။ ဖငကွို မရရအောငလွိုးမညွ။ ဖငအွလိုးမခံခငှဘွူး ဆိုလှှငွ အိမမွပှနကွှေး ဒါပဲ ။

ခငထွားရီ အရကကွို ကပှာကယာ မော့သောကခွသှညွ။ သူ စိတဝွငစွားတာက လီးစုပဖွို့။ မှတစွိုးရဲ့ပေါငကွှားမှ ပှော့တှဲတှဲလီးကှီးက သူမကို အမှနလွာစုပပွေးလှည့တွော့ ဟု အပှတွ ညှို့ခေါနွသယေောငပွငွ။ သူနှင့အွတူ ကုတငပွေါတွကလွာကာ ပကလွကဒွူးထောငွ ကားပေးလိုကသွော သူ့ပေါငကွှားထဲသို့ ဝငရွောကပွှီး လီးကှီးရှိရာဆီ မကှနွှာ ထိုးအပွ၍ လီးကှီးကို သူမပါးစပနွှင့အွသာတေ့ပှီး လဒဈထိပလွုံးကှီးကို ဆတကွနဲ လှမွးဟပစွုပငွုံခလှိုကသွညွ။ လိုးလကစွ ရှိနသညေ့ွ အောငမွောငွးကလညွး သူမအနောကကွနပှေီး ကုနွးထားသော သူမရဲ့ဖငသွားကှီးနှဈဖကကွို လကနွှဈဖကစွုံကိုငွ ဆှဲမှှောကထွောငွ လိုကရွာက ဖငသွားကှီးနှဈဖကွ အကှားရှိ စအိုဝညိုတိုတိုကလေးရဲ့အောကဖွကကွ နီရဲတှတနွသညေ့ွ စောကဖွုတအွကှဲကှောငွး လေးထဲကို သူ့လီးထိပကွှီးတေ့ပှီး ဗှုနွးကနဲပငွ ဖိဆောင့လွိုးခလှိုကပွှနသွညွ။ တဈယောကရွဲ့လီးကို အာသာငမွးငမွးစုပရွငွး ကနှတွဈယောကရွဲ့ ခှေးကုနွးပုံစံ ဝကဝွကကွှဲလိုးဆောင့မွှုကို သူမကိုယတွိုငွ စိတလွိုလကရွ ဇှတမွှိတွ အလိုးခံလိုကတွာဖှဈသညွ။

အောငမွောငွး လီးဝငပွှီဆိုတာနှင့ွ မနားစတမွး တဘုတဘွုတတွဘှပဘွှပွ အကှမွးပတမွးလိုးပဈလိုကသွညွ။ ဖငကွှီးနှဈဖကွ ဆုပကွာ ဆှဲကာဖှင့ွ အခကှပွေါငွးရာခှီပှီး စောကဖွုတတွဈခုလုံး ပူထူအောငအွလိုးခံရငွး မှတစွိုးလီးကိုလညွး တောငမွတထွကှှလာအောငွ အသညွးအသနွ စုပဆွှဲယကဆွှ ပေးရသေးသညွ။ နောကဆွုံး သူ့လီးကှီးလညွးတောငလွာရော အောငမွောငွးရဲ့လိုးဆောင့မွှုမှားက စကသွနတပွေဈသလို တအုနွးအုနွးတဒိုငွးဒိုငွးနှင့ွ တဈကိုယလွုံး ဆောကတွညရွာမရ သှကသွှကယွမွးခါနကော လီးဆကမွစုပနွိုငွ တော့သည့အွခှကေို ရောကလွာတာမို့ မှတစွိုးရဲ့လီးခှောငွးကှီးကိုသာ လကနွှင့တွငွးတငွး အားယူဆုပဆွှဲပှီး အနောကကွနေ အောငမွောငွးရဲ့ သူမကို မညှာစတမွး ဇယဆွကသွလိုလိုးဆောင့မွှုကို အံကလေးတကှိတကွှိတနွှင့ွ အပှတခွံဆောငွ ညှောင့လွိုး ပေးနမေိတော့သညွ။ “ဘုတဇွှတွ ဘတွ ဖတွ ဘှတွ ဘှပဘွှပွ ဘလှတဘွုတွ ဖတွ ဘှတွ ဗှပွ ဘလပွ” “အင့ွ အု အု အင့ွ လိုး လိုးစမွး ကှမွးကှမွးလိုး ထားရီ လီးလိုခငှနွတော သူသိတယွ။

လီးကှီးတဈဆုံးထည့လွိုးပေး အ အား အား ကှိုကတွယွ ကှိုကတွယွ အဲလိုလိုး ဆကလွိုး တအားဖိလိုးပေး မ မရပနွဲ့ ကိုအောငွ လိုး အပှတလွိုး” အောငမွောငွးလညွး ဖငကွှီးကိုငလွိုးနရောက သူမရဲ့ ကုနွးမှောကထွားသော ကိုယခွနဓြာအရှေ့ပိုငွးမှ အောကကွိုအိတှဲကကှာ တလှုပလွှုပယွမွးခါနသေော နို့အုံအိအိကှီးနှဈလုံးကို အောကကွနေ အသာလကလွှှိုကိုငွ၍ ညှဈဆှဲဖစှနွယပွေးလိုကပွှီး လိုးခကှကွို အရှိနနွှုနွး ထပမွံမှှင့တွငွ၍ ဖိဖိစီးစီးပငွ တရစပွ ပဈဆောင့လွိုးပဈလိုကလွသညွေ။ ခငထွားရီအဖို့ မှတစွိုးတဈယောကလွုံး သူမအရှေ့မှာ  ခံနေ၍သာ တောသွေးတော့သညွ။ နို့မဟုတလွှှငွ သူ့ဆောင့ခွကှအွရှိနနွှင့ွ တဈကိုယလွုံး ရှေ့ကိုရှေ့ရှေ့သှားပှီး နံရံကိုပငွ ခေါငွးနှင့ွ ထိပတွိုကကွှီး ထိဆောင့မွိမညမွှာ ဧကနပွဲဖှဈသညွ။ လိုးခကှကွ ဘာကှမွးသလဲမမေးနှင့ွ။ အညှိုးအတေးကှီးကှီးနှင့ွ စပတတွဈခုလုံး စုတပွှတသွတအွောငွ အပှီးသတွ ဖိလိုးပဈသည့အွလား အခကှပွေါငွး လေးဆယငွါးဆယွ ထိုမှသညွ မရမတှကေနွိုငသွော လိုးဆောင့ခွကှမွှားဖှင့ွ စောကဖွုတမွီးပှင့မွတတွ အသားကုနွ ဖိဆောင့လွိုးပှီး သူ့လရညတွှကေို ခငထွားရီရဲ့ စောကခွေါငွးလမွးကှောငွးလေးအတိုငွး သားအိမထွဲသို့တိုငွ တဗှှတဗွှှတွ အဆကမွပှတွ ပနွးလှှတထွည့လွိုကသွညွ။

ခငထွားရီလညွး အစောကတညွးကပငွ စောကရွညတွှေ တဗှဈဗှဈပနွးထှကနွသညဖွှေဈရာ သူအပှီးနှင့ွ ကိုယ့အွပှီး ဘယသွူပိုမှနသွလဲလို့တောငွ မတှေးအားတော့ခှေ။ ဒီအခှိနမွှာ သူမလကမွှာကိုငထွားသည့ွ မှတစွိုးရဲ့လီးကှီးကတော့ လကတွဈဆုပစွာမက လှှံထှကအွောငကွှီးထှားလာပှီး သံတုတကွှီး တဈခှောငွးအလား အပှတကွို မာတောငတွောင့တွငွးနပှေီ ဖှဈသညွ။ “ကဲ ထားရီ နငွ သူ့ကို ပကလွကတွှနွးခပှှီး အပေါကွနေ သူ့လီးပေါတွကခွှပှီး လိုးပေးလိုကစွမွး မှတစွိုးက တဈခှိနလွုံးလီးတောငနွတော ငါတို့လိုးနတေဲ့ တဈလှှောကလွုံးပဲ နင့စွပတထွဲကို လီးကှီးအရငွးထိထည့ပွှီးရငွ ငါ့ကိုပှော ငါနင့နွောကပွေါကထွဲကို တဈခါတညွး လီးထည့လွိုး ပေးမယွ” “ဟာ ခကှခွငွှးကှီးလား ခုလေးတငွ ကိုအောငရွော ကှှနမွပါ ပှီးထားတာ လီးတောငနွိုငသွေးလို့လား ” “ငါ့ လီး တောငတွာမတောငတွာ နင့အွပူ တဈပှားသားမှမပါဘူး ဆေးကောငွးရှိတယလွို့ အဲဒီလို မှတထွား ဟောဒီမယွ ကှည့ွ” ဟုတသွညွ။

ခငထွားရီ သူ့ကွု လှည့ကွှည့လွိုကတွော့ အောငမွောငွး သူ့လီးပေါကွို ဆေးပုလငွးလေးတဈလုံးထဲမှ (ဆေးအဆီ ဖှဈဟနတွူသည့ွ) အရညသွုံးစကလွေးစကခွန့ွ လောငွးခကှာ လီးတဈခှောငွးလုံးကို ဖစှလွိုကနွယလွိုကလွုပွ၍ ပယပွယနွယနွယွ လိမွးကှံလို့နတော တှေ့ရသညွ။ အောငမွောငွး ဒါတငမွကသေး သူလူကိုပါ ဆကပွှီး အဖောညွှိလိုကသွေးသညွ။ “ငမှတွ ဒါလေး လိမွးလိုကွ ခုနလို စပတခွညွှးပဲလိုးရမှာမဟုတဘွူး သူ့စအိုပေါကကွိုပါ အပီခှဲ့အပီလိုးရမှာ အခှိနကွှာကှာ မာရညရွှိဖို့ လိုတယွ ငါဆောငတွဲ့ဆေးပဲ” “ကောငွးတယွ ကှေးဇူးပဲ” “ထားရီ နင့အွတှကကွ ..” “ကှှနမွ အတှကွ ဟုတလွား ဘာဆေးရှိသေးလဲ” “အေး ပုံမှနဆွိုရငတွော့ မိနွးမတဈယောကွ ဖငခွံကငှ့ဖွို့ဟာက သူတို့ကိုယတွိုငွ ဏှအပှတကွှှပီး အပှတထွဖို့ရှဖို့ လိုတယွ နင့ကွတှော့ ထနပွှီးသား သူမှားလို သီးသန့ွ ထနဆွေးရှဆေးမလိုဘူး နငလွိမွးရမယ့ဆွေးတော့ ပါပါတယွ လီးဝငလွှယအွောငွ မနာမကငှဘွဲ ခံသာအောငွ လိမွးရမယ့ဟွာမှိုးပဲ” အောငမွောငွ ဆေးပုလငွးတဈလုံးထုတသွညွ။

“စောရွှဆေး ဆိုတာလား ကိုအောငွ” “အဲဒီသဘောမှိုးပဲထားပါ ခှောဆီလိုလညွး သုံလို့ရတယွ ရှေ့ပေါကိရောနောကပွေါကရွောလိမွးထားပေါ့ လီးတဈခှောငွးတညွး လိုးတာမှမဟုတတွာ နှဈခှောငွးလိုးမှာဆိုတော့ သခှောပေါကွ လိုအပလွိမ့မွယွ” “ဘယလွိုလိမွးရမလဲ ပှော ကှှနမွအပှငမွှာသှားလိမွးမှာ” အောငမွောငွး ဆေးပုလငွးကို သူမလကထွဲထည့ပွှီး သုံးစှဲရနအွညှှနွးကိုပါ သသခှေောခှာပှောပှလိုကသွညွ။ ထားရီ အပှငွ ထှကသွှားငွပြှး သူမဖငပွေါကနွှင့စွောကပွတမွှာ ဆေးအဆီတှေ ရှှဲနအေောငလွိမွးလာသညွ။ အောငမွောငွး ကှကှနပေနွေပပွငွ ပှုံးလိုကပွါသညွ။ အမှနတွော့လညွး ဒီဆေးက ရှာပါးသလောကဈွေးကှီးသော ဏှကှှဆေးတဈမှိုးပငဖွှဈသညွ။ မိနွးမတှအတှကေသွုံးသညွ။ စောကဖွုတရွော ဖငပွေါကပွါ အပေါကနွှဈပေါကစွလုံး ထူပူအောငွ အလိုးခံရမည့ွ မိနွးမမှားအတှကွ တကယအွသုံးတည့သွည့ွ ကာမကှှဆေးဖှဈသညွ။ ကှာရှညွ အလိုးခံနိုငသွလို ဆေးစှမွးပှခှိနမွှာလညွး ကှာမှင့ပွှီး စောကဖွုတကွို ထုံကငှစွလကွှေ နာရကငှရွ ကောငွးမှနွးလညွး သိမှာမဟုတတွော့ပေ။

အမှိုးးသားသုံး ကှာဆေးဆိုတာလညွး လီးကိုထုံစအေောငွ ပှုမူခှငွး တဈမှိုးပငဖွှဈရာ ဖိုမအထိအတှေ့ကို အရှိနလွှှော့ကထှုံထိုငွးစပှေီး ပုံမှနထွကွ အခှိနလွေးဆငါးဆမက ပိုမိုကှာမှင့စွှာ ကာမဆကဆွံစနေိုငစွှမွး ရှိအောငွ ဆေးဝါးအကူအညီဖှင့ွ ပှုပှငဖွနတွီးပေးခှငွးပဲ ဖှဈသညွ။ တဈပှဲကောငွး လီးကှီးဆေး ဆိုတာကတော့ အမှနမွှာ ကာမစိတကွို သာမနထွကအွဆပေါငွးမှားစှာ ပိုမိုနိုးကှှအောငွ ဖိအားပေးလှုံ့ဆောခွှငွးမှိုးဖှဈသဖှင့ွ လူတှအတှကွေ အသကအွနတြရာယအွလှနနွီးစသေော ဓာတုဆေးဝါးတဈမှိုးလို့သာ ဆိုရမညွ။ မဖှဈမနေ သုံးစှဲရလှှငသွောမွှ တဈပတမွှာတဈကှိမနွှဈကှိမထွကွ ပိုပှီး သုံးစှဲဖို့မသင့ပွေ။ အသကတွိုမညွ ဆိုသညကွိုကား မေးခှနွးထုတစွရာပငွ လိုအပမွညမွဟုတပွါခှေ။ ဒါပမယေ့ွ ဒီနေ့ဒီအခှိနမွှာတော့ အောငမွာငွးရော သူ့သူငယခွငွှးမှတစွိုးပါ ခငထွားရီကို အပှတအွသတလွိုးမညဟွူသော ကှံစညရွငွးစှဲရှိသဖှင့ွ ထိုဆေးတဈမှိုးကို သူမမသိအောငွ သူတို့ဖာသာ အရကနွှင့ရွောစပွ သောကမွှိုထားပှီးဖှဈလသညွေ။

“စရတော့မလား ကိုအောငွ ကိုမှတွ” ခငထွားရီ အမေးကို အောငမွောငွးက .. “နေဦး လီးစုပွဦး နှဈခှောငွးပှိုငမွစုပနွဲ့ သူ့လီးအရငစွုပွ နငလွီးစုပတွုနွး ငါ နင့စွောကပွတကွို ယကပွေးမယွ” “ဟငွး လုပပွါ တောကွှီးသဘော ဟှငွး”ပကလွကအွိပခွလှိုကတွော့ မှတစွိုးလီးကှီးက မိုးမှှောကွာ ထောငမွတနွသညွေ။ ခငထွားရီ သူ့ရဲ့ဘယဖွကဘွေးကနေ ပေါငခွှကှားထဲသို့ ကုနွးမှောကအွိပခွရှငွး မှတစွိုးလီးကို အပှတဆွုပနွယဂွှငွးကစား၍ ပါးစပနွှင့စွုပမွှုတွ ယကဆွှပေးလိုကသွညွ။ လီးကကှီးတာမို့ အာခံတှငွး ထဲရောကအွောငွ မနညွးကှိုးစားပှီး ထည့သွှငွးရသညွ။ လဒဈညိုကှီးကို တပှှတပွှှတစွုပွ၍ အရသာခံရငွး လီးအရငွးဖကွ ကနေ လကနွှင့ွ သခှောကိုငမွကာ လီးသားရကေို အပေါဆွှဲတငလွိုကွ အောကဆွှဲခလှိုကွ ယောကွှားတှဂှငွေးထုသလို ဆကကွာ ဆကကွာ လှုပရွှားပေးလိုကရွာ လီးက ပိုမိုကှီးထှားပှီး လီးအလှား ပိုရှညဆွန့ွ ထှကလွာတာ တှေ့ရသညွ။

သူမရဲ့အနောကကွနေ အောငမွောငွးက ဖငသွား အိအိကားကားနှဈဖကွ ဖိဖှဲပှီး ညိုတိုတို စူပှနသညေ့ွ ဖငပွေါကကွလေးကိုရော အောကဖွကကွ စောကမွှှေးအုံကှားမှ ပှဲအာအာကလေးနီရဲနသညေ့ွ စောကဖွုတွ နှုတခွမွးသားလေး နှဈဖကကွိုပါ ဖိဖှဲကာ တှငွးပေါကဝွလေးကို သူ့ပါးစပတွေ့လကွှ တပှှတပွှှတနွမွးစုပွ ဖူးရှနသညေ့ွ အဖုတနွှုတခွမွးသား ထူအိအိကလေးနှဈခပှနွှင့ွ အကှဲကှောငွးတဈဝိုကအွား လှှာနှင့ွ အားပါးတရ ရဈကာဝိုကကွာ ပင့ယွကသွပတွငပွေးနသညွေ။ “ဖလပဖွလပွ ပှပွ ပှပွ ဖလပွ ဖတွ စှိ စှတွ ဖှတွ ဖှိ ဘလပွ ဖလပလွပွ” “အင့ွ ဟင့ွ အိအိ အာ့ အ ယကွ ယကွ ကို မှားမှား ဖိယကပွေးနောွ ဒါမှ အ အရညမွှားမှား ထှကမွှာ ကိုတို့လီးရီးတှေ ကှောကတွယွ နှဈယောကစွလုံး လိုးမှာကှီးက တှေးကှည့ရွုံနဲ့တငွ အသညွးထဲထိ စိမ့နွတောပဲ” “ဖှေးဖှေးခငွှး လိုးမှပါဟ လူသတသွလို တဘုနွးဘုနွးတဖှမွးဖှမွး လိုးမယွ ဘယသွူပှောလဲ” ပှောရငွး သူ့အလုပသွူ ဆကလွုပနွသညွေ။ လှှာအပှားလိုကကွှီး ဖငပွေါကကွလေးကိုရော စောကပွတထွိပမွှ စောကစွိညှောင့တွောကွ ကလေးကိုပါ ထိထိမိမိ အယကခွံ လိုကရွခှိနမွှာ ခံစားမှုက ဖောမွပှနိုငအွောငွ ကောငွးမှနလွှပှီး အီဆိမ့ရွှထနအေောငွ ဖှိုးဖှိုးဖစှဖွစွှ ထိရှ ခံစားရသညဟွု ခငထွားရီစိတထွဲက မှတခွကှခွမှိလသညွေ။

သူမှုတယွကပွှီးတော့ လီးတောငနွပှေီ ဖှဈသော မှတစွိုးဖကကွို ဖငကွှီး လှည့ပွဈလိုကကွာ အောငမွောငွးရဲ့လီးကို သူမက တဈဖနွ စုပမွှုတယွကဆွှပေးရပှနသွညွ။ အောငမွောငွးလီးကှီး စုပပွေးခှိနမွှာ ပကလွကအွိပနွသေော မှတစွိုးရဲ့မကှနွှာပေါွ သူမဖငကွှီး နှဈဖကလွုံး အပေါကွနေ အုပမွိုးရောကရွှိနပှေီဖှဈသညွ။ သူမရဲ့ဖငကွားကှီးနှင့ွ သူ့မကှနွှာကို မဖိပှတမွိရုံတဈမယပွငွ။ “ဖငနွှိမ့ခွလှိုကွ ထားရီ ငါ့မှား အားနာနလေား နင့စွောကပွတွ ယကဖွို့ စောင့နွတော ဖငပွေါကကွိုရော ကိုအောငွ ယကပွှီးပှီမဟုတလွား” “အငွး ယကွ ယကတွယွ ..ထပွ ယကပွေးဦး ကိုမှတွ ..သူယကတွာခံခငှတွယွ အ အရှီး အင့ွ အာ့ လာ့ ကှှတကွှှတွ အင့ွ ဟုတွ ဟုတပွှီ အ အာ ..မကှနွှာကှီး စောကွ စောကဖွုတနွဲ့ ပှတခွငှပွှီကှာ ..ရ ရလား ပှတရွမလား ပှောနောွ” “စပတနွဲ့ ပှတတွာမှား ပှတစွမွး ..စိတကွှိုကပွှတွ ဖိဖိပှတပွေး ဖရူး ဖရူး ..ဟော ဟောဒီလို ဖရူး ဖရူး ဖလူး လူး ရှှတွ ပှှတွ ပှှတွ မှုတမွှာ ဟား ဟား အပီမှုတပွဈမှာ”။

“ဟင့ွ ရှံဘူးလား လို့ ..အ အာ့ အ ရှီး ကောငွး ကောငွးတယွ အင့ွ အှနွး ဟှနွး အှနွး ဟှနွး ..ရော့ရော့ မှနမွှနယွကွ စပတယွကွ တ တအား ယကွ လှှာကှီးနဲ့ထိုးပေး တအားလုပွ အိ အိ အင့ွ အ ဖငွ ဖငပွေါကပွါ ယကွ ယကပွေး အာ့ အ ဟငွး ဟငွး ခိ ယားယား တယကွှာ အ ထိ ထိတယွ ..ယကွ မှနမွှနယွကွ အ အရညတွှရှေှဲအောငယွကွ” ပှောရငွး မှတစွိုးပင့ယွကပွေးမှုကို စိတရွှိ ဖငဆွုံကှီးကှှကှှခံနရငွေးမှ အောငမွောငွး လီးကို အားရပါးရ ဖိစုပပွဈလိုကသွညွ။ လီးစုပရွငွး စောကပွတနွှင့ဖွငကွို အယကခွံရငွးနှင့တွောငွ စောကရွညွ တရကှမွး ထှကကွကှာ တဈခှီပှီးသှားပှီး မှတိစိုးလညွး သူမစောကရွညွ တှကေို မရှံမရှာ စုပစွုပခွကှာ အခှိနွ အတနကွှာသညအွထိ သုံးယောကသွား ရပတွန့ခွှငွးမရှိဘဲ ဆကွ၍ဆကွ၍ အပှနပွှနအွလှနလွှနွ စုပယွကဆွှနှူး နမေိကှလသညွေ။ လီးစုပခွှငွး စောကပွတယွကခွှငွး ဖငပွေါကယွကခွှငွးတညွးဟူသော သငခွနွးစာမှား အပှီးမှာ ခငထွားရီတဈယောကွ မလှဲမသှေ ဆကလွကွ သငကွှားရမှာကတော့ စောကပွတနွှင့ဖွငွ တဈပှိုငနွကတွညွး အလိုးခံခှငွးဟူသော အဆင့မွှင့သွငခွနွးစာပငွ ဖှဈပတေော့သညွ။

အောငမွောငွး ညှှနပွှသည့အွတိုငွး မှတစွိုး လီးကှီးပေါွ မှငွးထိုငပွုံစံ တကခွှထိုငဆွောင့ရွငွး ဖငကွှီးနှဈဖကကွို အနောကဖွကသွို့ ခပကွှှကှှလေး ကုနွးမှှောကထွောငကွား၍ သူ့လီးကှီး ဖငပွေါကထွဲ ထည့သွှငွးလိုးဆောင့ပွေးမှုကို ကကှနှနဖီလငယွူခံစားရငွး ကာမရယောဉကွှောထဲဝယွ တရှိုကမွကမွကွ မှောပါနမေိတော့သညွ။ ဆေးစှမွးက တကယပွှပှီဖှဈသညွ။ နာမှနွးမသိ ကငှမွှနွးမသိ ဖငပွေါကကွလေးထဲ မတနတွဆလီးကှီး ထိုးခှဲလိုးဆောင့ခွှိနွ ဆဈကနဲ တဈခကှဖွှဈသှားပမယေ့ွ ဖငပွေါကကွလေး ဟကှဲသှားမလား တှေးပူမနတေော့ဘဲ နောငလွညွး ဖငကွှဲရမည့အွတူ ခုကတညွးကကှဲလညွး အေးတာပဲ ဆိုပှီး အံကိုကှိတကွာ ဖငတွဈခုလုံး ကော့ကော့ကှှကှှ မှှောကထွောငခွံရငွး သူ့လိုးဆောင့မွှုအရှိနနွှင့ွ စောကဖွုတထွဲ နဈစိုကတွိုးဝငလွကွှ ရှိနသေော မှတစွိုးလီးကှီးကိုပါ ဖိ၍ဖိ၍ လိုးခပှေးသညွ။ မှတစွိုး အောကကွနေ သူ့လီးကို တဈခကှခွငွှးကော့လိုးရငွး စောကဖွုတထွဲက သူမရဲ့ စောကရွညတွှနှငေ့ွ လီးဝငသွံက တဖှပဖွှပတွဇှပဇွှပွ ကယှလွောငမွှညဟွီးကာ နောကကွနေ အောငမွောငွးရဲ့ဖငပွေါကထွဲ လီးသှငွးလိုးဆောင့မွှုကလညွး။

တဘုဘုတဘှတဘွှတနွှင့ွ လအေံသံတှပေါ စတငကွှားလာရပှီး လီးနှဈခှောငွးဝငရွောကသွံ ကှားရ တာကိုက မိမိအနနှငေ့ွ အိပမွကမွဟုတဘွဲ အမှနတွကယကွှီး အလိုးခံနရမှနွေး သိသာထငရွှားနသဖှငေ့ွ ခငထွားရီရဲ့ရငထွဲက ကာမဆနဒြဇောတှေ အဟုနတွညီးညီး တောကလွောငွ ဆူပှကလွာရပှီး ရမမြကမွီးကှှမွးမှိုကလွကွှ မိမိကိုယမွိမိ ဘာဖှဈလို့ဖှဈမှနွး မသိအောငွ စိတရွိုငွးကှှကာ ထငရွာစိုငွးမိလသညွေ။ ဖငကွှီးကော့ဝိုကမွှှောကကွှှကာ နောကပွှနွ တှနွးညှောင့ွ ဆောင့လွိုကွ အောကမွှ လီးကှီးကို ခပကွှမွးကှမွးဖိလိုးခလှိုကနွှင့ွ လီးနှဈခှောငွး တဈလှည့စွီ သူမဖငပွေါကနွှင့စွောကပွတထွဲ ဝငရွောကမွှုကို နှဈလိုခှငွးကှီးစှာ စညွးစိမယွဈမူးခံစားရငွး ဆဈကနဲဆဈကနဲ ဖငွှးကနဲသိမ့ကွနဲ ကာမအရသာထူးကှီး လကဝွယပွိုငပွိုငရွရှိလကွှ တဈလောကလုံး မေ့မတတပွငွ အာသာငမွးငမွးဖှဈနမေိသညွ။ မှတစွိုး၏လီးကကှီးသောလွညွး စောကပွတထွဲလိုးခှငွးဖှဈ၍ ခံသာသေးသညွ။ အောငမွောငွးလီးက သူနှင့သွိပမွကှာလှ၍ ဖငပွေါကထွဲ လိုးသှငွးခှငွးခံရသည့အွဖှဈမှာ အတောကွှီးမသကသွာ အသကရွှူပငွ မှားရသညွ။ အရကအွရှိနနွှင့ဆွေးအရှိနရွောပှီး လူရော ဖငပွေါကနွှင့စွောကပွတပွါ ထူပူနေ၍သာ မသိသာခှငွးဖှဈသညွ။

ကှပထွုတနွအေောငွ ဖိသိပသွှငွးလာသော လီးပှဲကှီးနှဈခှောငွးက ရှေ့မှာရောနောကမွှာပါ ခိုးလိုးခုလု သပနွှဈခှောငွးပှိုငွ၍ ရိုကလွှှိုသှငွးခံထားရသလို ထူးခှားသော ခံစားမှုအနနှငေ့ွ ရငသွိမ့တွုနစွှာ တဈမှိုးတဈဖုံ လှိုကဖွိုမောရီလကွှ ဆို့ဆို့နင့နွင့ွ အလပအွဟာမရှိ ဖောပွှခှငွးငှာ မစှမွးသည့ွ အရသာတဈမှိုးကိုပါ ပှည့ပွှည့ဝွဝ ရရှိနသညွေ။ အနောကကွလီးက တဇပဇွပလွိုးပမယေ့ွ အောကလွူကိုညှာဟနနွှင့ွ တဈဖနွ အောကလွူကလညွး ကော့ညှောင့လွိုးခှိနမွှာ အနောကကွ လီး အဝငအွထှကကွို ခှိနညွှိရငွး တဈခကှတွဈခကွှ တုံ့ဆိုငွးသလို ဖှဈဖှဈသှားသညကွိုပငွ ခငထွားရီ မကှနပွေ အလိုမကနှိုငွ။ အားမရနိုငစွှာ စိတမွရှညသွံနှင့ွ ခပထွနထွနလွေး အောငွေါကနွမေိသေးတော့။ ယောကွှားသားနှဈယောကလွညွး သူမအသံကှားမှ တဈဦးနှင့တွဈဦး ခှိနသွားမကိုကသွည့အွဖှဈကို ရှကအွားပိုပှီး ပို၍အာရုံစိုကကွာ လိုးရှိနကွိုတဈဆင့မွှှင့တွငွ၍ အစပိုငွးလိုးသညထွကွ ပိုမိုပှီး အားထည့ကွာ တရစပွ သှကသွှကကွှီး လိုးဆောင့လွာကှသညွ။

လီးနှဈခှောငွးက မောငွးထောငွးသလို ကှမွးကှမွးသှကသွှကွ တဈခှောငွးဝငတွဈခှောငွးထှကွ လိုးနရော အသညွးခိုကအွောငွ ခံစားရသညွ။ “လိုး ဆောင့ွ ဆောင့ွ ကိုအောငွ အီး လီးကှီး ဖငထွဲတဈဆုံးပဲကှာ အ အရမွးမိုကတွယွ ကိုမှတွ ပင့လွိုးပေး တအားကော့လိုးပဈ လီးကှီး ကှိုကလွိုကတွာ အ အား အရမွး ထိ ထိတယွ လိုးပေး နှဈယောကလွုံးလိုး ထားရီ ကို မညှာနဲ့ အသလေိုး အအိအိ ဆောင့ွ အသကထွှကွ အောငွ ဆောင့ွ အသားကုနလွိုး လီးကှီးနှဈခှောငွးလုံး ခပသွှကသွှကလွိုးပေး ကှိုကတွယွ ထားရီ အရမွးကှိုကတွယွ” ပါးစပကွ ထှကရွာအောရွငွး ကော့လိုကကွှှလိုကွ နောကပွှနညွှောင့လွိုကွ အောကဖွိဆောင့ခွလှိုကနွှင့ွ အောငမွောငွးလီးကိုရော မှတစွိုးရဲ့လီးကှီးကိုပါ လီးအဝငလွီးအထှကွ မှနအွောငွ နှဈယောကအွကှားကနေ ဖေးကူထိနွးညှိရငွး စောကပွတအွလိုးခံခှငွးနှင့ွ ဖငပွေါကအွလိုးခံခှငွးနညွးပညာကို တဖှညဖွှညွးအကှှမွးတဝငဖွှဈကာ လိမမြာတတပွှနသွော အဆင့တွဈခုဆီ ရောကရွှိလာသညွ။ တဈဖကမွှာလညွး အပေါကနွှဈပေါကစွုံအလိုးခံရငွး ကာမအရှိနတွကလွှနွးသဖှင့ွ ထားရီ အခှိနတွိုလေးအတှငွးမှာ တဈခှီပှီးရသညွ။ သိပမွကှာလိုကွ။

စောကပွတထွဲမှာ မှတစွိုးလီးကှီးစိမကွာ အောငမွောငွး သူမဖငကွှီးဆှဲ၍ အနောကကွနေ အလီလီ လိုးရငွးဆောင့ရွငွး ခငထွားရီ တဈယောကွ နောကတွဈခှီ ထပပွှီးရပှနပွါသညွ။ လိုးသူနှဈယောကကွ သူမကို အပီအပှငလွိုးနဆေဲံ။ ဖငပွေါကထွဲကို လီးဝငသွံ တဘောကဘွောကတွဖှပဖွှပွ စောကဖွုတထွဲကို မှတစွိုးရဲ့ ကော့ညှောင့လွိုးမှုက ဇှတကွနဲ ဗှှတကွနဲ စောကရွညတွှေ ကပှှီးရငွးကသှညွ။ စကွရညေသွနသွူပီပီ အရညတွှရှေှဲအိုငပွှိး အိပရွာခငွး ထကမွှာပါ အိုငထွှနွးရသညအွထိပငွ။ ၆။ တဈခှီပှီးခှိနမွှာတော့ ခငထွားရီ ယောကွှားနှဈယောကအွကှားမှာ ဟိုဖကကွ အောငမွောငွးလီးကှီး စုပလွိုကွ ဒီဖကကွ မှတစွိုးလီးကို စုပလွိုကနွှင့ွ အနားယူခှိနပွငွ မရတော့။ လီးနှဈခှောငွးက နငလွားငါလား တုတတွုတထွှားထှားကှီးမှားသာဖှဈရာ ဘယလွိုလုပပွှီး တော့မှား ငါ့အပေါကလွေးထဲကို ဒီလီးနှဈခှောငွးဝငသွှားပါလိမ့ဆွိုပှီး တှေးရငွး ဏှာစိတတွှကေ ထိနွးမရအောငွ ဆူဆူကှှကှှ ဖှဈလာ ပှနသွညွ။ ပှော့ခှမလေိုရှိသောလီးကှီးတှကေ သူမရဲ့လကဆွုပအွတှငွးမှာ သှေးတှေ တဖှညွးဖှညွးစီးဝငကွာ ပူနှေးပှီး ပှနလွညတွောငမွာလာ ပှနသွဖှင့ွ ခငထွားရီက .. “ထပလွိုးဦးမလား လီးကှီးတှေ တောငနွကှတော ခုထကထွိပဲ” “နငခွံနိုငရွငွ လိုးမှာပေါ့ ဘယ့နွှယလွဲ” အောငမွောငွး ပှနပွှောသညွ။

“ဒီအခှအနေေ ရောကမွှတော့ ဘာထူးသေးလဲ လိုးစရာရှိ လိုးမှာသာလိုး အားမနာနဲ့ ကှှနမွဖကငွဲ့မနကှနေဲ့ ဒီမိနွးမ လီးဘယလွောကွ ကှိုကတွာ ရှငတွို့နှဈယောကလွုံး သိနပှေီပဲ” “ကောငွးတယွ နင့နွဲ့လိုးရတာ တခှား ဘယကွောငမွတှေ လိုးရတာနဲ့မှ မတူဘူး ကှိုကတွယွ ပှင့လွညွးပှင့လွငွးတယွ လိုးမယမွလိုးဘူး လီးကှိုကတွယွ မကှိုကဘွူး ရှငွးရှငွးပှတပွှတပွဲ သှယဝွိုကမွနဘေူး ဒီလိုဖှဈရမယွ”  “ကှှနမွ ရှအောငလွုပပွေးဦး ဒါမှ ရှငတွို့နှဈယောကွ စိတရွှိသဘောရှိ လိုးနိုငမွှာ” “မပူနဲ့ ငါတို့က လိုးရုံလိုးပှီး မမှုတတွတတွဲ့ကောငတွှေ မဟုတဘွူး နငသွိပါတယွ လလေောဆယတွော့ ငါတို့လီးကို တဝကှီးစုပပွေးဦး” “စိတခွပှါရှငွ” ခငထွားရီ လီးအပှတစွုပပွေးသညွ။ အာငှေ့ရသော လီးနှဈခှောငွးမှာ တုတလွာမာလာပှီ။ ပှီးတော့ သူမကို အမှိုးသားနှဈယောကကွ မှောကခွညှလွှနခွညွှ နို့ကိုငွ နို့စို့ ဖငနွှိုကလွုပကွာ ဖငပွေါကရွော စောကပွတရွာ ရှိသမှှ ဒှာရပေါကတွှမကနှေအွောငွ နရောစုံ စုပမွှုတယွကဆွှ ပေးကှပှနသွညွ။ လူးလာ ကှှလာသညွ။ စိတွ အထကှီးထလာသညွ။

စောကရွညတွှေ တဒီးဒီးလှှံထှကကွကှာ စောကဖွုတတွဝိုကွ အရညမွှား ပှကအွိုငွ လကွှ။ လိုးကှသညွ။ အောငမွောငွးရော မှတစွိုးရော နှဈယောကတွှဲလိုးရာ ခုနကလိုပငွ အောငမွောငွးက ဖငလွိုးသညွ။ ဒါပမယေ့ွ ပုံစံကကှဲပှားသှားသညွ။ ကုတငထွကမွှာ ဘေးတစောငွးအနအထေားနှင့ွ ကှေးအိပကွာ မှတစွိုးက သူမခါးလေးဖကရွငွး ရှေ့ပေါကထွဲသို့ လီးထည့သွှငွးလိုးသလို အောငမွောငွးကလညွး သူမရဲ့အနောကဖွကကွနေ ဖငသွားကှီးနှင့ကွပလွကွှ ပူးကပပွှေ့ဖကပွှီး အိုးကားကှီး နှဈဖကွ အကှားရှိ ဖငပွေါကထွဲကို သူ့လီးကှီးထိုးသိပထွည့ကွာ တဖှတဖွှတနွှင့ွ ဇယဆွကသွလို ဆောင့လွိုးပဈလိုကသွညွ။ “အ အ အိ အီး .. အူးအူး .. အူး ဟူးဟူး .. အ အ ရှီး အိ အီး ဟီး အင့ွ အှန့ွ အှနွး ဟှနွး” ညညွးသံရှညကွှီးမှားက သူမနှုတကွနေ အဆကမွပှတထွှကပွေါလွာပှီး လူက တုနကွနဲတုနကွနဲ သိမ့ကွနဲသိမ့ကွနဲ တဘုတဘွုတွ တဇှပဇွှပွ ဖှတဖွှတကွှအေောငွ လိုးဆောင့မွှုမှားအောကမွှာ ခငထွားရီ စောကရွညအွလီလီထှကရွသညွ။ အခှီခှီပှီးရသညွ။

လေးခှီငါးခှီလောကွ ဆကတွိုကဆွိုသလိုပှီးမှ သူတို့နှဈယောကဆွီမှ လရညမွှား အပှိုငအွဆိုငွ ပနွးထုတပွေးကှပှီး ခတြတေအနားယူ ကှသညွ။ အနားယူရငွး အရကနွှင့အွမှညွးစားဖှယမွှား သောကစွား၍ ရခှေိနကွိုကလွာကှပှီး အောငမွောငွးက အိပခွနွးထဲမှာ (သူတို့ လှုပရွှားမှု မှားကှောင့ွ) အိုကစွပစွပဖွှဈလာ၍ အိမရွှေ့ကို ခဏထှကကွှမညွ နားနားနနေေ အောကားထိုငကွှည့ကွှမညွ ဆိုကာ အရကပွုလငွးနှင့ွ ဖနခွှကတွှပေါ ယူ၍ အခနွးထဲကနေ အားလုံးထှကလွာကှပှီး အိမရွှေ့ခနွးဆီပှောငွးရှှေ့ခဲ့ကှသညွ။ စကထွဲကို အခှထညေ့ကွာ ခငထွားရီကို .. “နောကပွေါကဖွှင့ွ (ဖငလွိုး) တဲ့ ကားတှခညွှေးပဲ သူတို့ဘယလွိုပုံစံနဲ့ လိုးကှတယွ ဖငပွေါကကွို ဘယလွိုဖှင့ခွံရတယဆွိုတာ နငသွိထားဖို့ လိုတယွ ဒါမှ နောကတွဈပှဲနှှဲတဲ့အခါ ခုထကပွိုပှီး အဆငခွှောလာမှာ သိလား ထားရီ” ထားရီ ခေါငွးညိတသွညွ။ အရကသွောကရွငွး ယောကွှားနှဈယောကကွ ယမကာအရှိနလွေးတမှမှနှင့ရွှိနကှပှေီး ခငထွားရီက သူတို့ နှဈယောကရွဲ့အလယမွှာ နှဈယောကစွလုံးရဲ့ရငခွှငထွဲ မှီထိုငွ၍ လီးကိုငလွိုကွ လီးနှဈခှောငွးကို လကနွှင့ဖွစှနွယကွစားလိုကွ ပါးစပနွှင့ွ အားပါးတရကုနွးစုပလွိုကနွှင့ွ လုပနွကော။

ယောကွှားသားနှဈယောကကွလညွး သူမကိုယပွေါမွှာ အဝတအွစား လုံးဝမကပစွဘေဲ နိကကွ ဗလာကငွှးနသညေ့ွ အနအထေားအတိုငွး အပေါရွောအောကပွါ နရောအနှံ့ကိုငလွိုကွ ဆှလိုကွ အပှတဆွော့နှူးလိုကနွှင့ွ မကှစွိအကှည့ွ မှားက တီဗီဖနသွားပှငထွကမွှ အမှိုးသားအမှိုးသမီးတို့ အုပစွုလိုကွ ကာမပှဲလှနကွှူးနှှဲပှောကွှသည့ွ  လိငဆွကဆွံမှုမှငကွှငွးမှားထံ မမှိတမွသုနွ အကှည့ရွောကနွကှလကွှေ ရမမြကဆွနဒြရိုငွးတှေ ကိုယစွီရငထွဲ အဆုံးစှနထွိ ပှင့အွံလုနီးပါး ဖှဈပေါရွုနွးကှှလကွှ ရှိလတေော့သညွ။ “တှေ့လား တှေ့လား ထားရီ ဖငထွဲထိ လီးနှဈခှောငွး တဈပှိုငတွညွးရိုကသွှငွးပဈတာ တောကွ အဲ့ကောငမွ စောကပွတမွှာလညွး လီးတဈခှောငွး ပါးစပမွှာရောပဲ ကှည့လွိုကွ ခုန စပတထွဲထည့လွိုကတွဲ့ လီးက တကယ့ရွှယကွှီး မဲပှောငပွှီး လခှောငွးတုတထွှား သလောကွ အဖှားက ကောကခွှိတနွတော အပှငွးစားလိုးနိုငမွယ့ပွုံ အဲလို ငမညွးသုံးလေးကောငလွောကွ ဝိုငွးလ့ွိုးပဈရငတွော့လား ငါတို့ ဗမာမတှေ အဘားအဘားနဲ့ ကုလားမတှလေို အသအလေဲ အောရွမယမွှတွ” “စောကဖွုတွ မပှဲဘဲ ခံနိုငမွလား ကိုအောငရွ သူ့လီးကှီးထည့တွာနဲ့တငွ ထားရီ စောကဖွုတရွော ဖငပွေါကရွောက မခှိမဆန့ဖွှဲခံရတာ ဒီထကကွှီးတဲ့လီး ဆိုရငတွော့ မလှယဘွူး။

ဟောဒီလီးကှီးတဈခှောငွး ကနှသွေးတယွ ဒါပဲ ကိုမှတွ ဒီည အရီ့တော့ ဖငမွလိုးနဲ့ဦး စောကပွတပွဲလိုးဦး နောကတွဈကှိမွ တှေ့တော့မှ သူ့အကှိုကပွေးလိုးမှာ အရီ ဖငအွလိုးခံဖူးတာ ခုထမဆုံးအကှိမပွဲ ကိုမှတရွဲ့” “တကယလွား ငါက နငွ အရငကွ ဖငခွံဖူးတယမွှတတွာ” “လီးအစဈနဲ့မလိုးဖူးပါဘူး ဟိုဟာဒီဟာတော့ စမွးပှီး ထည့ကွှည့ဖွူးပါတယွ တခှို့ မိနွးမခငွှးတှေ့တဲ့အခါကတှော့ လုပစွရာမရှိ ကှံဖနွ ပှတကွှနှိုကကွှ မရှိရှိတာ ရှာကှံထည့ကွှ ဒီလိုပဲ လုပရွတာပဲလေ” ခငထွားရီ ဝနခွံသလိုပှောသညွ။ “မိနွးမခငွှး ပှတဖွူးနဖေူးတယပွေါ့ ဟုတလွား ငါက အဲလိုမှိုး သခှောကှည့ခွငှတွာ” “နဖေူးတယွ အရပထွဲကမိနွးမ သုံးလေးယောကပွါ ဒီလိုပဲ မိနွးမခငွှးဆိုတော့ အတှငွးရေးကိဈစလေးဘာလေး ပှောကှဆိုကှ လကပွှနွးတတီးနကှရငွေး စိတတွှရှလောတာနဲ့ အလုပဖွှဈသှားတာပဲ ကှိုတငရွညရွှယတွာလညွး မဟုတပွါဘူး”  “နို့ဖှင့ွ တဈယောကကွို တဈကှိမစွီပဲလား သူတိုနဲ့ထပတွှေ့ရငကွော” “ဒါ ဒါကတော့ ရှိပါတယွ တဈခါလောကွ အစရှိဖူးရငွ နောငအွခါခါဖှဈတတကွှတာ ရှငလွညွးအသိပဲ အဲဒီထဲက တခှို့နဲ့တော့ လေးငါးဆယကွှိမမွကပါဘူး။

ကှာလအဆငေ့တွကလွပေေါ့ ဟငွးဟငွး ဟငွး” သခှောနားထောငနွသေော အောငမွောငွး သူ့ပေါငကွိုသူလကနွှင့ွ ဖှနွးကနဲပုတပွှီး မှတစွိုးဖကလွှည့ကွာ .. “အဲဒါပှောတာပေါ့ ငမှတရွ တရားခံစဈစဈလိုကရွငွ ဘယတွော့မဆို အမှုကပိုကှီးကှီးလာတယဆွိုတာ ဟားဟား ထားရီကိဈစသိခငှရွငွ သူ့မေးမနနေဲ့တော့ ကှာတယွ ကောငမွတဈကောငခွေါပွှီး သူတို့ခငွှးသာတေ့ပေးလိုကွ အဲဒါ ပှဲပှတရွောပဲ” “ဟား မိုကတွယွ ငါဘာလို့ အဲလို မစဉွးစားမိပါလိမ့ွ ဖှဈမလား ထားရီ နကဖွှနစွမယွ ငါ့အလုပပွိတရွကွ တဈရကကွနှသွေးတယွ စောကွိဈစ ငါ့တာဝနထွားလိုကွ နငတွို့ခငွှးပှတဖွို့ ငါစီစဉပွေးမယွ” ခငထွားရီ ပှုံးတုံ့တုံ့လေးလုပရွငွး .. “စဉွးစားဦးမယွ ခုလညွး ရှငတွို့ဖာသာ သငခွနွးစာတှတဈခေုပှီးတဈခု ကှှနမွကိုသငပွေးနတော ဖငပွါအခခှံရတာ ကမွးကုနနွပှေီလို့ ပှောရမယွ နောကတွဈခါ ကိုယမွသိတဲ့မိနွးမနဲ့ အဖုတခွငွှးပှတွ လီးတုနဲ့ပါ လိုးစခငှသွေေးလို့လား” “နငွ စိတပွါရငပွှောတာပါ လုပပွါထားရီရ ငါတို့ဖကကွတော့ အဆငပွှစရမေယွေ နင့ကွို ဒီထကမွက ပှောအွောငထွားခငှတွယွ”။

“ကဲပါ ခုကိဈစပဲပှောကှဦး ဆကလွုပွဦးမှာလား အိပရွတော့မလား ပှော” “ဟာ အိပဖွို့တဲ့ ကိုအောငရွာ သူ့ပှောလိုကပွါဦး အဝေးကှီးပါလို့ ဟားဟားဟား” မှတစွိုး ပှောပှီး သူ မလိုးရမှာစိုးလို့ပဲလားမသိ ပေါငကွှားကလီးကှီးတနွးလနွးနှင့ွ ခငထွားရီနားကပလွာပှီး လီးကှီး သူမပါးစပဝွမှာ လာရောကွ တေ့ပေးလိုကသွညွ။ တဈဆကတွညွးပဲ သူက . . “ငါ ဖငမွလိုးရပမယေ့ွ နင့စွောကပွတတွော့ လိုးလို့မဝသေးဘူး ကိုအောငပွဲ ဖငလွိုးပစေ ငါက စောကပွတလွိုးရရငွ ကှနပတွေဲ့ကောငပွါ” “နောကတွဈခါ ပေးလိုးမှာပါ မပူနဲ့ ကှှနမွလောလောဆယွ ဖငခွံရလှနွးလို့ကှိနွးနပှေီ” “ငါတော့ လိုးမှာပဲ ဖငမွှားမှားလိုးပေးမှ နောကဆွို အမှဲတမွးဖငခွံခငှစွိတပွေါကလွာမှာ ဟားဟားဟား” အောငမွောငွးက ရယရွငွးပှာသညွ။ သူ့ကိုတော့ ရှိပစတေော့။ လိုးရငလွညွး အလှနဆွုံး နောကတွဈခှီနှဈခှီပေါ့ဆိုပှီး ဒီအတိုငွး လှှတပွေးထားမိတော့သညွ။ မှတစွိုးလီးကို စုပပွေးသညွ။ အောငမွောငွးလညွး မနပေါ။ သူ့လီးကိုလညွး စုပပွေးဦးဆိုပှီး သူမမကှနွှာနား လီးတနထွိပပွှဲကှီး ကပထွိုး ပေးလာပှနသွညွ။

လီးနှဈခှောငွးတဈလှည့စွီစုပရွငွး တီဗီဖနသွားပှငအွထကမွှ အုပစွုလိုကွ တပှောတွပါးဆငနွှှဲနကှသညေ့ွ လိုးခနွးမှား ကှည့နွရေ၍ စောကပွတွ ရှပိုးထိုးလာကာ ခံခငှစွိတကွ ပှငွးပှစှာ ဖှဈပေါလွာပှနသွညွ။ ဗီဒီယိုကားမှားက ဖငလွိုးခနွးမှား လှိုငလွှိုငကွှီး ထည့သွှငွးထားပှီး ရွိုကကွူးသည့ွ ဒါရိုကတွာအဖှဲ့တှကေိုယတွိုငလွညွး ဖငအွလိုးသနသွူမှားဖှဈကှလိမ့မွညလွို့ စိတထွဲကတှေးမိသညွ။ အောငမွောငွးက လီးစုပနွသေော သူမခေါငွးကလေးအသာပှတသွပပွှီး ဖငအွလိုးခံရာမှာ ဘယလွိုဘယပွုံပှုမူရသညွ။ လေ့ကငှ့ရွသညွ။ မရိုကကွူးခငကွတညွးက စအိုဝကို ရဆေေးပှောငွးဖှင့ွ အခါခါသန့စွငဆွေးကှောပှီး ကှိုတငပွှငဆွငရွပုံတှေ ဖငခွံရာမှာသုံးသည့ွ ကဝေိုငွ ဂယွှ ကဲ့သို့သော ခှောဆီသဘောမှိုး ဆေးဆီတဈမှိးမှိုးကို လိမွးကှံ၍ ကာမဆကဆွံရာမှာ ပိုမိုအဆငပွှခှေောမှေ့စရနွေ စနဈတကှ ပှုပှငစွီမံရပုံမှား ပှောပှသညွ။ ခငထွားရီ အရငကွ ဒါမှိုး တဈခါမှမကှားဖူးခဲ့ပါ။ အပှောသွဘောနှင့ွ တခှို့လူညဈတှကေ မိနွးမလုပသွူရဲ့ ဖငပွေါကကွို လကဆွော့ခှဆေော့လုပွ၍ တမငတွကာ လကတွည့စွမွး သရမွးကှသညဟွုသာ ထငမွှတခွဲ့သူဖှဈသညွ။

ယခုလို ဖငလွိုးဖို့ရနွ အတှကွ စနဈတကှ ပှငဆွငလွေ့ကငှ့ရွပုံတှေ ဖငအွလိုးခံရနသွကသွကွ သီးသန့စွုစညွးထားသည့ွ အမှိုးသမီးအသငွးအဖှဲ့ တှေ အကှောငွးကို ကှားသိရ၍ သူမစိတထွဲက တအံ့တသှပငွ ဖှဈရလသညွေ။ ဒါ့အပှငလွညွး အိမထွောငသွညလွငမွယား အခငွှးခငွှး သူ့လူကိုယ့လွူ အလဲအလှယလွုပပွှီး တဈညတာလုံး ဖရီးကှုံး ဖရီးလိုးရသည့ွ ကပကွိုး  ဆှငွး  ကဲ့သို့သော လိငဆွကဆွံမှုအမှိုအစားမှားနှင့ွ လိငကွှှနကွဲ့သို့ အဟိတတွိရဈဆာနပွမာ ရကရွကစွကစွကွ အသားအနာခံ၍ ပှုမူကငှ့ကွှံကှပုံမှားကိုပါ ထပမွံကှားသိရ၍ ပါးစပအွဟောငွးသားပငွ ဖှဈနတေော့သညွ။ “နောကွ အခှိနရွရငွ ဒီလိုဆကဆွံတဲ့ အမှိုးအစားတှေ နင့ကွိုသခှောပှပေးမယွ ဘာမဆို သိထားတော့အကှိုးမယုတဘွူးပေါ့ စိတလွညွးပါလာမယွ” “စိတပွါတာတော့ ပှောမနနေဲ့တော့ အဲဒါတှကှညေ့ပွှီး စဖုတရွှလှနွးလို့တောငွ အနရခကေနွပှေီ” “ဒါဖှင့ွ လိုးကှမယလွေ အခှိနရွတုနွးလေး စိတကွှိုကပွှောကွှရအောငွ”။

“သဘောပဲ ကိုအောငရွေ” အဲဒီညက အခှိနတွှေ ဘယလွိုကုနလွို့ကုနသွှားသလဲတောငွ မသိတော့ပါ။ တဈညလုံး စိတရွှိလကရွှိ ဗငွှးခငှတွိုငွးဗငွှးကှ အောငမွောငွးက ဖငပွေါကခွညွှးသကသွကွ သီးသန့လွိုးပှီး မှတစွိုး သူမစောကဖွုတကွို တဈယောကတွညွး သူ့စိတကွှိုကွ ဒိုငခွံလိုးရငွး လူတဈကိုယလွုံးလညွး ကိုငအွရိုကခွံထားရသလို မလှုပနွိုငမွရှားနိုငအွောငွ ကိုယလွကွ နာကငှမွှုဝဒနော အကှီးအကယှခွံစားရတော့သညွ။ လမွးလှှောကရွာမှာတောငွ ထော့နဲ့ထော့နဲ့နှင့မွို့ အိမထွဲက အိမပွှငွ မထှကခွငှတွော့။ အိမကွို မပှနဖွှဈသေးဘဲ နောကတွဈနေ့ ဆကပွှီး သူတို့နှင့အွတူ အခှိနတွှကေုနဆွုံးရသညွ။  စားလိုကသွောကလွိုကွ လိုးလိုကနွားလိုကနွှင့ွ ခငထွားရီစောကပွတကွ ဒီနေ့မှာလညွး အောငမွောငွးက တဈလှည့လွိုးလိုကွ မှတစွိုး တဈလှည့လွိုးလိုကနွှင့ွ အလှည့ကွှ အလိုးခံရသညွ။ အိပခွနွးထဲမှာ ပေါငတွနနွှဈဖကဖွှဲကား အိပနွရေုံနှင့ပွငွ လောကစညွးစိမကွို အဆုံးစှနထွိပငွ ခံစားရရှိနသညေ့အွဖှဈပါပေ။ မှတစွိုးလီးကှီးလိုးလှနွး၍ မိမိစောကပွတပွငွ အသားနီလနကွာ ပှင့အွာကုနပွှီလားလို့ ထငရွလတေော့သညွ…..ပှီး။