မေငြိမ်းနဲ့ ကျနော်နဲ့ ချစ်သူသက်တမ်းက ၄ နှစ်ရှိပါပြီ၊ ၁၀ တန်းအောင်ပြီးကတည်း ချစ်သူတွေအဖြစ် တွဲခဲ့ပြီးတော့ အခုတက္ကသိုလ်မှာလည်း အရမ်းချစ်ကြတဲ့ချစ်သူတွေအဖြစ်ဆက်ရှိနေပြီးတော့ အိမ်တွေကလည်း သဘောတူပြီးကြတဲ့အတွက် ဘွဲ့ရရင်လက်ထပ်ယုံပဲကျန်ပါတော့တယ်၊ ၁၀ တန်းပြီးကတည်း ဖြစ်ခဲ့ကြတဲ့ချစ်သူတွေဆိုတော့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် လိုးပြီးကြပြီပေါ့၊ နှစ်ဖက်အိမ်တွေကလည်း သဘောတူထားပြီးသားဆိုတော့ အိမ်မှာလူကြီးတွေလစ်ရင် လစ်သလို ဆော်ကြတာပေါ့၊ တစ်ခါတစ်လေတော့လည်း ဟိုတယ်တွေမှာ ဆော်သလို၊ အပျော်ခရီးသွားရင်းလည်း ဆော်ကြတာပဲ၊ တစ်ခါတစ်လေကြတော့ မှောင်ရိပ်လေးခိုပြီး ကားထဲမှာ ဆော်ကြတော့ဗျာ၊ ဒါပေမယ့် ကျောင်းကအတွဲတွေ တော်တော်များများလို ကျောင်းနောက်က ခြုံတောထဲမှာတော့ တစ်ခါမှ နှစ်ပါးမသွားဖူးသေးဘူးဗျ။
ဘာရယ်ကြောင့်မှ မဟုတ်ဘူးဗျ၊ အေးအေးဆေးဆေး လိုးစရာနေရာတွေပေါနေတော့ အဲ့ဒီနေရာကို မရောက်ဖြစ်တဲ့သဘောပါ၊ အခု နောက်ဆုံးနှစ်ရောက်တော့ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ယူပြီးရင် နေဖို့ဆိုပြီး ကွန်ဒိုတစ်ခန်းကို နှစ်ဖက်အိမ်ကပေါင်းဝယ်ပေးထားတာဆိုတော့ လစ်ရင်လစ်သလို အဲ့မှာပဲ သွားသွားဆော်နေကြတာပေါ့၊ စပြီးလိုးခါစတုန်းကတော့ မေငြိမ်းကတော့ နည်းနည်းရှက်ပါသေးတယ်၊ နောက်ကျတော့ အရှက်ကိုကုန်ရော ဆိုသလိုပေါ့ဗျာ၊ အစုတ်အမှုတ်အယက် အစုံပါလာတာပေါ့၊ အောကားတွေကြည့်လိုက် အဲ့ထဲကအတိုင်း အတုခိုးပြီး လိုးလိုက်နဲ့ နှစ်ယောက်သားကမ္ဘာကြီးကိုဖြစ်နေတာပေါ့ဗျာ၊ ဇာတ်ကားတစ်ကားကြည့်လိုက် အဲ့ထဲကအတိုင်းကလိုးလိုက်ပေါ့၊
ဥပမာ ဇာတ်ကားထဲမှာ မင်းသမီးကို ကြိုးတုတ်မုဒိန်းကျင့်ဆိုရင် အပြင်မှာလည်း မေငြိမ်းကို ကျနော်က ကြိုးတုတ်ပြီး မုဒိန်းကျင့်သလို လိုးတာပေါ့ဗျာ၊ ဘိုင်ဘရေတာ တို့ အတုတို့နဲ့ အစုံပေါ့ဗျာ၊ မေငြိမ်းလည်း ကျနော်နဲ့ပေါင်းပြီးတော့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့အထန်မလေးဖြစ်လာတာပေါ့၊ ကျောင်းပြီး ဘွဲ့ရရင်ယူမယ်ဆိုပေမယ့် ကြားထဲမှာဗိုက်ကြီးလို့ကလည်း မဖြစ်သေး မေငြိမ်းလည်း ရေရှည်အတွက် ဆေးမသောက်ချင်တော့ လွတ်တဲ့ရက်တွေကလွဲရင် ကျန်တဲ့ရက်တွေမှာ ကွန်ဒုံးကို မဖြစ်မနေကို သုံးရတာပေါ့၊ မေငြိမ်းက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လရည်ကို တော်တော်ကြိုက်လာတယ်၊ လီးစုတ်ပြီး လရည်သောက်ရတာကိုလည်း ကြိုက်လာတဲ့အပြင်။
အဖုတ်ထဲကို လရည်ပန်းထည့်ခံရတာကိုလည်း တော်တော်ကြိုက်လာတာပါ၊ သားဥကြွေတဲ့ရက်ဖြစ်လို့ ကွန်ဒုံးသုံးရလို့အဖုတ်ထဲကို လရည်ပန်းမထည့်လိုက်ရရင် မျက်နှာပေါ်ကို လရည်ပန်းခိုင်းပြီး မျက်နှာပေါ်က လရည်တွေကို လက်နဲ့ယက်ပြီး မျိုချတာမျိုး၊ ကွန်ဒုံးထဲက လရည်တွေကို နို့တွေပေါ်ကို ညှစ်ချပြီး လိုးရှင်းလူးသလို လူးတာမျိုး အမြဲလုပ်နေတာပါပဲ၊ တရက်တော့ ဂျပန်ကားထဲကလို မေငြိမ်းရဲ့ပင်တီထဲကို ဘိုင်ဘရေတာထည့်ပြီး ကျနော်ကအဝေးကနေ ရမုနဲ့လှမ်းကလိတိုင်း ဆော့ကြမယ်ဆိုပြီး ရမုနဲ့ဘိုင်ဘရေတာကို ဝယ် ကျနော့်ချစ်သူလေး မေငြိမ်းရဲ့ပင်တီထဲမှာ ထည့်ပြီး ကျောင်းတက်နေတုန်း နောက်ကနေ ကျနော်က ရမုကို ဖွင့်လိုက်ပိတ်လိုက်နဲ့ ကလိတာပေါ့၊ မေငြိမ်းရဲ့မျက်နှာလေးက နီရဲပြီး ချွေးတွေတောင် ပြန်နေပါပြီ။
ဒီလိုနဲ့ စာသင်ချိန်တစ်ချိန်လည်းပြီးရော မေငြိမ်းက ကျနော်လက်ကိုဆွဲပြီး “လာ မောင်ရာ ငြိမ်းအရမ်းထန်နေပြီး ကျောင်းနောက်က တောပုပ်လေးထဲ သွားကြမယ်” ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား သုတ်သုတ်နဲ့လစ်ထွက်ခဲ့တာပေါ့၊ တောအုပ်လေးဘက်ရောက်တော့ ခြုံပုတ်လေးတစ်ခုထဲကို ဝင်လိုက်ပါတယ်၊ တခြားအတွဲတွေလည်း လာကဲနေကြနေရာဖြစ်ဟုတ်တူပါတယ်၊ အမှိုက်တွေကော သုံးပြီး ကွန်ဒုံးတွေကော တစ်ရှူးတွေကော ရှုပ်ပွနေတာပဲ၊ အမှိုက်တွေကို ခြေထောက်နဲ့ ဟိုရှင်းဒီရှင်းလုပ်လိုက်ပြီးတော့ မြေကြီးပေါ်ကို ငြိမ်းကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းလိုက်ပြီး ထမီကိုလှန်ပြီး တန်းလိုးလို့မလို့ ပြင်လိုက်တာပေါ့။
အဲ့အချိန်မှာပဲ ငြိမ်းက “မောင် ကွန်ဒုံးစွတ်ဦးနော် ငြိမ်းက ဒီရက်ပိုင်းက ……. ဖြစ်နေတာထင်တယ်” ကျနော်လည်း ပိုက်ဆံအိပ်ထဲက ကွန်ဒုံးကိုယူ မြန်မြန်စွတ်လိုက်ပြီး တမုန်းဆောင့်လိုးတာပေါ့၊ ငြိမ်းကလည်း အရမ်းထန်တော့ မီးကုန်ယမ်းကုန်ဆော်ကြတာပဲ၊ မေငြိမ်းရဲ့အဖုတ်လေးက ရွှဲရွှဲကိုစိုနေတာပေါ့၊ မေငြိမ်း ရင်စေ့င်္အကျီလေးကိုပါ ကျယ်သီးတွေဖြုတ် ဘော်လီပါချွတ်ပြီး နို့တွေစို့ပြီး ဆောင့်လိုးတာပေါ့၊ ၁၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့ ကျနော်လည်းပြီးချင်လာတာပေါ့၊ ထူးဆန်းတာက ပုံမှန် ၁၀ မိနစ်ကျော်လောက် ဆောင့်လိုးနေရင် မေငြိမ်းက တစ်ချီပြီးတတ်ပေမယ့် ဒီနေ့ကတော့ ဘယ်လိုဖြစ်လဲ မသိပါဘူး ငြိမ်းက ခုထိမပြီးသေးပါဘူး။
“ငြိမ်း မောင်ပြီးတော့မယ်” လို့ ကျနော်က ပြောလိုက်တော့၊ မေငြိမ်းက “မောင် နေဦးကွာ ငြိမ်းမပြီးသေးဘူး တောင့်ထားဦး ခဏလေး” ဆိုပြီး ပြန်ပြောပါတယ်၊ ကျနော်ကြိုးစားပြီး တောင့်ပေမယ့် မေငြိမ်းရဲ့အဖုတ်က လီးကို ဖြစ်ညှစ်နေတော့ ဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိုင်ဘဲ ပြီးသွားပါတော့တယ်၊ ငြိမ်းပြီးသွားအောင် ဆက်ပြီးဆောင့်လိုရပေးဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် လီးကပျော့သွားတော့ ကျွတ်ပြီး အပြင်ကိုထွက်သွားပါတော့တယ်၊ ငြိမ်းက မကျေမနပ်ဖြစ်နေတဲ့ရုပ်နဲ့ “မောင် လူယုတ်မာမကောင်းဘူးကွာ ငြိမ်းက အရမ်းကောင်းပြီး ပြီးခါနီးနေပြီဟာကို အဟင့် အဟင့်”ဆိုပြီး သူ့ဘာသာသူ လက်တစ်ဖက်နဲ့ အဖုတ်ကို နှိုက်လိုက် နို့တွေကို နယ်လိုက်လုပ်ရင်း သူ့ဘာသာသူ ပြီးအောင်ဆက်ကြိုးစားနေပါတယ်ကျနော်လည်း ကွန်ဒုံးကိုချွတ်ပြီး ။
ဘေးဘက်ကို အသာလေးပစ်လိုက်ပြီး မေငြိမ်းနို့တွေကို ဝင်စို့ပေးလိုက်ပါတော့တယ်၊ မေငြိမ်းက “လူယုတ်မာ သွား ငြိမ်းကို လာမထိနဲ့ ကိုယ့်ဘာသာကို ပြီးအောင်လုပ်မယ်” ဆိုပြီး ကျနော့်ကို တွန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်၊ ကျနော်လည်း မေငြိမ်းတစ်ယောက် ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် အဖုတ်နှိုက်လိုက် နို့ညှစ်လိုက် လုပ်နေတာကို ထိုင်ပြီးပဲ ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်၊ ဒီနေ့တော့ ဘယ်လိုဖြစ်လဲ မသိပါဘူး မေငြိမ်းတစ်ယောက် အရင်နေ့တွေထက် အရမ်းပိုထန်နေပေမယ့် ပြီးဆုံးခြင်းကို မရောက်နိုင်ဖြစ်နေပါတော့တယ်၊ မပြီးနိုင်လေ လူကပိုထန်လေနဲ့ မေငြိမ်းတစ်ယောက် ကာမစိတ်တွေအပြင်းအထန်တက်နေပါတော့တယ်၊ ခဏနေတော့ မေငြိမ်းတစ်ယောက် လရည်လိုချင်တယ် လရည်လိုချင်တယ် ဆိုပြီး အော်ရင်း ကျနော်ချွတ်ထားတဲ့ ကွန်ဒုံးကိုလှမ်းယူပြီး ကွန်ဒုံးထဲက လရည်တွေကို ညှစ်ချပြီး ပါးစပ်ထဲကော နို့တွေပေါ်ကော ပွတ်နေပါတော့တယ်၊
ပွတ်ရင်း ပွတ်ရင်းကနေ ငြိမ်းတစ်ယောက် အရှိန်တွေတက်လာပြီး ကွန်ဒုံးထဲက နောက်ထပ်လရည်တွေကို အဖုတ်ပေါ်ကိုညှစ်ချပြီး လရည်တွေနဲ့ စောက်စေ့ပေါ်ကိုရော အဖုတ်ထဲကိုပါ နှိုက်နေပါတော့တယ်၊ မေငြိမ်းတစ်ယောက်ကတော့ မပြောချင်တော့ပါဘူး၊ အစကတော့ ….. ဖြစ်နေတယ်ဆိုပြီ ကွန်ဒုံးစွတ်ခိုင်းပြီးတော့ အခုကျတော့လည်း လရည်တွေကို အဖုတ်ထဲကို လက်နဲ့ထည့်နေပြန် “အား ကောင်းလိုက်တာ အား” “မောင့်လရည်တွေက ဒီနေ့များလိုက်တာ ပါးစပ်ထဲကော နို့တွေပေါ်ကော နယ်တာတောင် အများကြီးကျန်သေးတယ် အဖုတ်ပေါ်ညှစ်ချတာတောင် အများကြီးပဲ အား” “ငြိမ်းတော့ ဗိုက်ကြီးပြီလား မသိဘူး အား ကြီးချင်လည်း ကြီးကွာ အရမ်းကောင်းနေပြီး အား” မေငြိမ်းပြောမှ ကျနော်လည်း သေချာလှမ်းကြည့်လိုက်တော့။
မေငြိမ်းကောက်ပြီး လရည်တွေညှစ်ချလိုက်တာ ကျနော့်ကွန်ဒုံးမဟုတ်ဘဲ ဘယ်သူချန်ထားခဲ့တဲ့ကွန်ဒုံးလဲမသိဘူး၊ ကျနော့်ကွန်ဒုံး ဘေးမှာရှိနေသေးပါတယ်၊ ကျနော်လည်း ကြောက်လန့်တကြားနဲ့ “ဟာ ဒုက္ခပဲ မေငြိမ်း မေငြိမ်း အဲ့ကွန်ဒုံးက မောင့်ဟာမဟုတ်ဘူး ဘယ်သူ့ဟာလဲ မသိဘူး မောင့်ဟာက ဒီမှာသက်သက်ရှိတယ်” အဲ့ဒီအခါကျမှ မေငြိမ်းလည်း ခေါင်းထောင်ထကြည့်ပြီး “ဟင် မောင့်ဟာ မဟုတ်ဘူးလား ဒုက္ခပဲ ငြိမ်းတော့ ဘယ်ကမှန်း မသိတဲ့သူရဲ့လရည်နဲ့ ဗိုက်ကြီးတော့မှာပေါ့ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ အား” ဘယ်သူမှန်းမသိတဲ့သူရဲ့ လရည်တွေနဲ့ ငြိမ်းတစ်ယောက်ဗိုက်ကြီးတော့မယ်ဆိုတဲ့အတွေးဟာ ကျနော်ကို ငြိမ်းကိုရော ထန်လာစေပါတော့တယ်၊
မေငြိမ်းက ဒုက္ခပါပဲ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲဆိုပြီး ပြောနေပေမယ့် လက်ကတော့ အဖုတ်ကိုနှိုက်နေတာ မရပ်တဲ့အပြင်ပိုတောင် မြန်လာပါသေးတယ်၊ ခဏလေးပါပဲ ငြိမ်းတစ်ယောက်ကော့ပြန်လန်နေအောင် တွန့်လိမ်ပြီးပြီးသွားပါတော့တယ်၊ ခဏနေတော့ ကျနော်တို့လည်း အဝတ်အစားတွေကို တတ်နိုင်သလောက် သပ်သပ်ရပ်ရပ်ပြန်ဝတ်ပြီး ပြန်ထွက်ခဲ့ပါတယ်၊ လမ်းမှာမေငြိမ်းက “မောင် ငြိမ်း ဗိုက်ကြီးရင် ဒုက္ခပဲနော် ငြိမ်းရဲ့ဗိုက်ပိုင်ရှင်က ဖြူသလား မဲသလားတောင် မသိဘူး ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ” ဆိုပြီး ပြောတော့၊ကျနော်က “ဆေးသောက်လို့ရပါတယ် ငြိမ်းရယ် မပူပါနဲ့” ဆိုပြီး ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ်၊ ကျောင်းကအပြန်ကျ ဆေးဝင်ဝယ်ကြတာပေါ့၊
ဒါပေမယ့် စိတ်ထဲမှာတော့ ကျနော်ရဲ့ချစ်သူ ဇနီးလောင်း မေငြိမ်းတစ်ယောက် ဘယ်ကမှန်းမသိသူရဲ့ကိုယ်ဝန်ရနေနိုင်တယ် အတွေးကကျနော်ကိုပိုထန်စေလာပြီး လီးကပြန်တောင်လာပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကျောင်းနောက်က ခြုံပုတ်ဘက်တော့ ပြန်မသွားချင်တော့တာနဲ့ မေငြိမ်းလက်ကိုဆွဲပြီး အနီးဆုံးတည်းခိုခန်းကို သွားလိုက်ပါတော့တယ်၊ ဟိုရောက်တော့ မေငြိမ်းက “မောင် ငြိမ်းကို ဆေးတိုက်မယ်ဆို ဘာလို့ တည်းခိုးခန်းကို ခေါ်လာတာလဲ” “နောက်မှဆေးသောက်ကွာ မောင်အရမ်းထန်နေလို့” ဆိုပြီး ငြိမ်းကို အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်ပြီး လိုးကြမယ်ဆိုပြီး တောင်နေတဲ့လီးကို ကွန်ဒုံးစွတ်လိုက်ပါတယ်၊ မေငြိမ်းက “မောင် ငြိမ်းကို ဆေးတိုက်မှာဆို မောင်အစွပ်စွတ်မနေနဲ့လေ” ဆိုပြီး ပြောပါတယ်၊
ကျနော်လည်း ငြိမ်းရဲ့အဖုတ်ကို လီးတေ့ပြီး ဆောင့်လိုးလိုက်ပါတယ်၊ အစောနက လရည်တွေမခြောက်သေးတာမို့ ရှောရှောရှူရှူပဲဝင်သွားပါတယ်၊ မေငြိမ်းလည်း ထန်နေပုံရပါတယ် အောက်ကနေ ကျနော့်ကို အဆက်မပြတ်ကော့ပေးနေပါတယ်၊ လိုးနေတုန်း မေငြိမ်းက “ငြိမ်း သိပြီ မောင်က ငြိမ်းကို ဘယ်ကမှန်းမသိတဲ့သူနဲ့ ဗိုက်ကြီးစေချင်တာမလား ပြီးရင် ငြိမ်းကို ပြစ်သွားမလို့မလား” လို့မေးလိုက်တော့ ကျနော်လည်း “ဟုတ်တယ် ငြိမ်းက တခြားတစ်ယောက်နဲ့ကိုယ်ဝန်ရတယ်ဆိုတဲ့ အတွေးက မောင်စိတ်တွေကို အရမ်းထန်စေတာပဲကွာ ငြိမ်းကို မောင်ပြစ်မသွားပါဘူး ငြိမ်းကို မောင်က လက်ထပ်မှာ တသက်လုံး ဇနီးမယားအဖြစ်နဲ့ လုပ်ကြွေး ဘယ်သူနဲ့ရမှန်းမသိတဲ့ ငြိမ်းရဲ့ကလေးတွေကိုလည်း မောင့်သားအရင်း သမီးအရင်းတွေလို သဘောထားမှာ သိလား”ဆိုပြီး မေငြိမ်းကိုပြန်ဖြေလိုက်ပါတယ်၊
အဲ့လိုတွေပြောပြီး တကယ်သာ ဒီလိုဖြစ်လာရင်ဆိုတဲ့ အတွေးက ကျနော့်ကို ပိုထန်စေလာယုံမက မေငြိမ်းကိုပါ ပိုထန်လာစေပုံရပါတယ်၊ ကျနော်ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေက ပိုမြန်လာသလို ငြိမ်းကလည်းအောက်မှာ ပိုပြီးကော့ပြန်လန်နေတာပါပဲ၊ ခဏနေတော့ မေငြိမ်းက “အား မောင် ကျေနပ်ရင် မေငြိမ်းဆေးမသောက်တော့ဘူး ဘယ်ကမှန်းမသိသူရဲ့ကလေးကို မောင်အတွက်မွေးပေးမယ် မေငြိမ်းမသိတဲ့ သူစိမ်းတွေရဲ့လရည်တွေနဲ့ မေငြိမ်း ဗိုက်ကြီးချင်တယ် လိုး လိုး ဆောင့် ဆောင့် ငြိမ်း ပြီးတော့မယ် အား ပြီးပြီ” ဆိုပြီး မေငြိမ်းပြီးသွားပါတယ်၊ ကျနော်လည်း မေငြိမ်းနဲ့အတူတူပြီးသွားပါတော့တယ်၊ နောက်နေ့မှာတော့ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် ကျောင်းကတောအုပ်လေးထဲကိုသွား သူများတွေလွှတ်ပစ်ထားတဲ့ သုံးပြီးသား ကွန်ဒုံးတွေကောက်ပြီး မေငြိမ်းရဲ့အဖုတ်ဝလေးကို ကွန်ဒုံးအရင်းနဲ့တေ့ပြီး လရည်တွေကို အဖုတ်ထဲဝင်အောင် ညှစ်ချတာပေါ့၊
အဖုတ်ထဲကို လရည်တွေဝင်သွားတာနဲ့ ကျနော်ရဲ့ကွန်ဒုံးစွတ်ထားတဲ့လီးနဲ့ သူစိမ်းတွေရဲ့လရည်တွေကို မေငြိမ်းရဲ့သားအိမ်ထဲထိရောက်အောင် ဆောင့်လိုးပေးတာပေါ့၊ ဒီလိုနဲ့ ၁ လလောက်ကြာတော့ မေငြိမ်းကဖုန်းဆက်လာပါတယ် “မောင် ငြိမ်း ရာသီရက်ကျော်လို့ စစ်ကြည့်တာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ” “ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ငြိမ်းရယ် မောင်တို့လက်ထပ်ကြတာပေါ့ ဖေဖေမေမေတို့ကို ပြောပြီး အမြန်စီစဉ်ကြမယ်လေ” အခုဆိုရင်တော့ မေငြိမ်းတစ်ယောက် ဘယ်သူနဲ့ရမှန်းမသိတဲ့ကိုယ်ဝန်ကိုရထားပါပြီ၊ ကျနော်တို့ရဲ့ကာမစိတ်တွေ အဆန်းထွင်မှုတွေကြောင့် ဒီလိုအခြေအနေတော့ ရောက်လာခဲ့ပါပြီ၊ နောက်ထပ်ဘာတွေဖြစ်ဦးမလဲ ကျနော်လည်း မပြောတတ်တော့ပါဘူး၊ နောက်ထပ်လည်း ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစရာထပ်ဖြစ်လာဦးမလား မေငြိမ်းတစ်ယောက် ဘယ်သူမှန်းမသိတဲ့သူစိမ်းနဲ့ကိုယ်ဝန်ရတာဟာ ဒီတစ်ကြိမ်နဲ့ပဲ ပြီးသွားမှာ နောက်ထပ်ကော ထပ်ဖြစ်လာဦးမှာလား အတွေးပေါင်းများစွာက ကျနော့်ခေါင်းထဲမှာ အပြည့်ဖြစ်နေတော့ပါတယ်…. ပြီးပါပြီ။
