ဆောင့်ချက်များကို အောက်ကနေ သူမတင်ကြီးကော့ကာတစ်မျိုး ပင့်ကာတစ်သွယ်ဖြင့် စည်းကိုက်ဝါးကိုက်ဖြစ်အောင် ပြန်လည်ညှောင့်‌ပေးရင်း ပါရမီဖြည့်ပေးနေပါသည် .............

အိပ်ခန်းထဲမှာ မုန်တိုင်းကျနေသလိုထင်ရသည်။ ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် ကိုတင်မောင်ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြီးဖက်တွယ်ပြီး တဏှာပြင်းပြင်းနှင့် သူမကို တအုန်းအုန်း တဒိုင်းဒိုင်း အသံထွက်အောင် လိုးဆောင့်ပေးနေသော ကိုတင်မောင်၏ဆောင့်ချက်များကို အောက်ကနေ သူမဖင်ကြီးကော့ကာတစ်မျိုး ပင့်ကာတစ်သွယ်ဖြင့် စည်းကိုက်ဝါးကိုက်ဖြစ်အောင် ပြန်လည်ညှောင့်လိုးရင်း ပါရမီဖြည့်ပေးနေပါသည်။ ကိုတင်မောင်ကား နေ့ခင်းကြောင်တောင် အချိန်ကြီးမှာပင် အလုပ်မှနေ၍ ထမင်းစားပြန်လာပြီး မယားချောလေးဖြစ်သူ ဝါဝါမွန်ကို တစ်ချီမရမက ဆွဲနေခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။ ဆောင့်ချက်များက တဖြည်းဖြည်းကြမ်းလာသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အထူးပဲလှပ၍ ခါးသေးရင်ချီ ရင်ထွားထွား တင်ကားကားဖြစ်သော မယားချောလေးကို ပိုင်ဆိုင်သူပီပီ ကိုတင်မောင်ကား ပက်လက်ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားဖြင့် ဝါဝါမွန်၏ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှ ဖောင်းအိနေသော စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးဆောင့်ရသည်မှာ။

While choosing the best accommodation for your travels, hotels stand out as the ultimate choice for comfort, convenience, and luxury. Hotels offer a home away from home, a sanctuary where weary travelers can rest and rejuvenate amidst opulent surroundings.

ယခု အိမ်ထောင်သက်နှစ်နှစ်ကျော်လာသည့်တိုင် အားရသည်ဟူ၍မရှိချေ။ နောက်ဆုံး အားကုန်သွန်၍ သူ့တင်ပါးကို မြောက်လိုက်နှိမ့်လိုက် အဆက်မပြတ်လုပ်ပြီး အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ခန့် အပေါ်စီးကနေ အားပါပါဆောင့်ဆောင့် ချလိုက်တော့မှ သူဂိတ်ဆုံးရောက်ပြီး သုက်ရည်တွေ ပန်းထွက်သွားသည်။ဝါဝါမွန်လည်း ကော့ ပျံ၍ သူနှင့်အတူ လိုက်ပါ ပြီး ပြီးလိုက်ရသည်။ ခဏနားကြပြီး ဝါဝါမွန်က … “ကဲ ကိုမောင် အလုပ်သွားစရာရှိ သွားပါ ညနေပြန်လာမှ ရှင့်စိတ်ကြိုက်ပေါ့ ” “ဒါဖြင့် နမ်းပါဦး ဝါလေးရ ” “ဟင်း ကဲ ပြွတ် ပြွတ် သွားတော့ ကိုမောင် ရစ်မနေနဲ့ ရှင့်တပည့်တွေစောင့်နေကြရော့ မယ် ” အဝတ်အစားကောက်ဝတ်ပြီး ကိုတင်မောင် ပြန်ထွက်ခွာသွားတော့မှ ဝါဝါမွန်လည်း သက်ပြင်းကို ဟင်းကနဲ ချလိုက်မိပါတော့သည်။ ဝါဝါမွန် … အသက်က ၂၀ စွန်းစွန်းကလေးသာ ရှိဦးမည်။ ၁၈နှစ်သမီး လောက်မှာ သူမအိမ်ထောင်ကျသည်။ ထိုစဉ်က အဝေးပြေးကားမောင်းသူတစ်ယောက်ဖြစ်သော ကိုတင်မောင်က သူမအိမ်ကို အဝင်အထွက်ပြုလာရာမှ။

နှစ်ယောက်သားငြိခဲ့ကြတာဖြစ်ပြီး မိခင်သဘောမတူမှာစိုး၍ ခိုးရာနောက်ကို တစ်ပါတည်း လိုက်ပါခဲ့ခြင်းလည်းဖြစ်သည်။ ကိုတင်မောင်က သူမထက် ၁၀ နှစ်ကျော်ကျော်လောက်ကြီးသည်။ ကားအက်ဆီးဒင့် နှစ်ကြိမ်ဖြစ်ပြီးနောက် ကိုတင်မောင်တစ်ယောက် အန္တရာယ်များသော ယာဉ်မောင်းအလုပ်ကိုစွန့်ကာ အဝေးပြေးကားလိုင်းတစ်ခုမှာပင် ဂိတ်မှူးအဖြစ် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်သည်။အလုပ်လည်း အဆင်ပြေသည့်အလျှောက် မယားဖြစ်သူကို မကြောင့်မကြထားနိုင်သည်။ သားသမီးလည်းမရဖြစ်ကြပေ။ ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာပြီး အိမ်နောက်ဖေးရှိ ရေချိုးခန်းရှိရာသွား၍ ရေမိုးချိုးအဝတ်အစား လဲလှယ်လိုက်သည်။ပြီးနောက် အိမ်တံခါးများကို သော့ခတ်၍ ဆိုက္ကားတစ်စီးနှင့် အပြင်ထွက်လာလိုက်သည်။ သူမသွားနေကျနေရာကိုရောက်တော့ ဆိုက္ကားဆရာကို ပိုက်ဆံရှင်း၍ ပြန်လွှတ်လိုက်ပြီး အိမ်ကလေးထဲကို လှမ်းဝင်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။

အိမ်ကလေးထဲမှာတော့ အသက် ၄၀အရွယ်ခန့် ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်က ဝါဝါမွန်ကို ပွေ့ဖက်ဆီးကြိုနေပြီး နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းထဲကို အတူယှဉ်တွဲ၍ ဝင်လာခဲ့ကြပါသည်။ “စောင့်ရတာကြာပြီ ဝါဝါရယ် ” “ဟင်း ဟိုက အလုပ်မသွားနိုင်သေးလို့ တော်ရေ သူထမင်းစားအပြန်ကိုလည်း စောင့်ရသေးတယ် ” သူမကပြောလိုက်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ကာပွေ့ဖက်လိုက်သည်။ “တနေ့တခြား ပိုလှလှလာတယ် ဝါဝါ ရယ် ” “ကိုကြီး နော် ဟွန့် … တွေ့လိုက်ရင် ဒီအတိုင်းကြီးပဲ လူကို ဟိုဟာလုပ်ဖို့ပဲ စဉ်းစားနေတာလား ဟင်း ဟင်း ” “ဘာလုပ်ဖို့ပြောတာလဲ ဝါရဲ့ ” “ဟို …လ… လိုး ဖို့ … လိုး ဖို့ ပြောတာ ကိုဘခက် ရဲ့ …ကဲ ရှင်းပလား ဟင့် ဟင့် ဟင့် ” ဝါဝါမွန့်ကိုယ်လုံးလေးက ကုတင်ပေါ်သို့ လဲပြိုကျသွားရပါသည်။သူမကိုယ်ပေါ်က အကျီြင်္ကယ်င်္သီး တွေကို တစ်လုံးမကျန် သူဖြုတ်ပေးနေသည်။ အနက်ရောင်တောင်ပေါ် ဘရာစီယာလေးကို ချွတ်သည်။

ထမီကို အထက်ဆင်စကလေးဖြေချလိုက်ရာ စောက်မွှေးအဖုတ်ကြီးနှင့်တကွ ယောက်ျားတန်ဆာကို အလွန်အမင်း မွတ်သိပ်တောင့်တနေဟန်ဖြင့် သူမ၏ အရည်လဲ့နေသော စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကြီးက ဘွားကနဲပင် ပေါ်ထွက်လာသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ “ဟင့် ဟင့် ကိုကြီးလည်း ချွတ်လေ ” “သိပ်တွေ့ချင်နေပြီလား ” “တွေ့ချင်လို့ ပြောတာပေါ့ ကိုဘခက်ရယ် အဟင်းဟင်း ” ဘခက် ဆိုသူက သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်သည်။လီးမည်းမည်းသည်းသည်း ကြီးက ကိုင်းခရမ်းသီးကြီးအလား သူ့ ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာ တွဲလောင်းကြီးကျလို့ … ။ လီးမွေးတွေက ရှည်လျားကောက်ကွေးစွာ နက်မှောင်ထူထပ်ပြီး အမွှေးအမြှင်သန်သူပီပီ လီးမွေးများက သူ့ဆီးခုံမှနေ၍ ချက်တိုင်ဆီအထိ တစ်ဆက်တည်း တက်သွားသလို ထင်ရပေသည်။ ဝါဝါမွန် ကုတင်အောက်ဆင်းပြီး သူ့ လီးကို လက်နှင့် အားပါးတရကြီးဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်သည်။

ပြီးနောက် သူမနှုတ်ခမ်းကလေးက လီးမည်းကြီးကို ပြွတ်ကနဲနေအောင် လှမ်းစုပ်၍ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ပါးစပ်ပြဲနေအောင်ဟပြီး စုပ်ငုံကာ ငုံ့လိုက်ကြွလိုက် လျှာကလေးတဖျပ်ဖျပ်ယက်ဆွလိုက်လုပ်ရင်း ကြင်ကြင်နာနာ အနမ်းပေးနေလိုက်တော့သည်။ ကိုဘခက်၏လီးက တမုဟုတ်ချင်း တောင်မတ်ကြီးထွားလာပါသည်။ သူမ၏ လင်တော်မောင် လီးနှင့် ဘာမျှ မဆိုင်ချေ။လင်ဖြစ်သူ ကိုတင်မောင်လီးက သာမန်မျှသာဖြစ်၍ အိမ်ထောင်သက်ကလေး တစ်နှစ်ခန့်အရောက်မှာ ချောင်ချောင်ချိချိ ဖြစ်လို့ သွားပါပြီ။လိုးရတာ ဖွယ်တယ်တယ် ပေါ့ရွှတ်ရွှတ်နှင့် မို့ လီးကြီးတာမှ ကြိုက်သည့် ဝါဝါမွန်အနေနှင့် ဘယ်လိုမှကို အားရတင်းတိမ်နိုင်မှု မရှိတော့ချေ။ “စောက်ပတ်ယက်ပေးဦး ကိုဘခက်ရယ် ” တွေ့ဆုံခဲ့တာ လေးငါးကြိမ်မကရှိခဲ့ပြီး တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက်သိပြီးဖြစ်၍ ဝါဝါမွန်က မရှက်မကြောက်ပင် ပြောဆိုလိုက်သည်။ ဤသို့ညစ်တီးညစ်ပတ် ပြောဆိုလိုးဆောင့်ရခြင်းမျိုးကို သူမအလွန် နှစ်ခြိုက်သဘောတွေ့လှသူ ဖြစ်သည်။

ဝါဝါမွန်မှာ အပျိုဘဝကတည်းကပင် မိခင်နှင့်အတူ ထမင်းဆိုင်မှာ ကူရောင်းရင်း ယောက်ျားသနာတွေနှင့် ထွေးလားလုံးလား နေထိုင်ဆက်ဆံရတာကို ပျော်မွေ့ခဲ့ သူဖြစ်၍ အတွေ့အကြုံလည်း များစွာရရှိခဲ့ပြီးသူ တစ်ယောက်ပင်ဖြစ်သည်။ သူမ၏အပျိုပါကင်ကို ထမင်းဆိုင် အကူအလုပ်သမားတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အညာသားဆိုသူကဖွင့် လိုက်သည်။ နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ်လောက် ကာမဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့ပြီး လီးအရသာကို ထပ်မံခံစားလိုစိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လာမိသည်။ အညာသားပြန်သွားတော့ နောက်တစ်ယောက်နှင့် ဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့ပြန်သည်။ဒီတစ်ကြိမ်မှာလည်း သူမမျှော်လင့် သလိုဖြစ်မလာဘဲ အချိန်တိုတိုနှင့်ပင် တစ်စခန်းရပ်ခဲ့ရပြန်သည်။ ကိုတင်မောင်က တတိယမြောက်ရည်းစား အသက်ကလည်းပိုကြီးသလိုအတွေ့အကြုံပိုရင့်သူမို့ သူမကို မယားအဖြစ်သို့ ရောက်သည်အထိ ဆွဲဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။ လီးကြီးလွန်းလို့ မဟုတ်ဘဲ အချိန်ကြာကြာဆွဲကာ မိန်းမတစ်ယောက်မျော့ကျသွားအောင် လိုးပေးနိုင်သူမို့လည်း ဝါဝါမွန် သူ့ကိုအစွဲကြီးစွဲခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။

ခုတော့ အိမ်ထောင်သက်ကလေးလည်းရလာ အလုပ်တာဝန်တွေပိပြီး ယခင်ကလို ကိုတင်မောင်တစ်ယောက် လိုးအား မရှိတော့ဘဲ ယောက်ျားစွမ်းအားတွေ လျှော့ကျလာခဲ့ပြီမို့ ဝါဝါမွန် ပင်ကိုယ်ဇာတိကလေးပြလာပြီး ခြံခုန်ချင်လာသည်။ ကိုဘခက်နှင့် ဆုံဆည်းခဲ့ခြင်းက သူမအလိုရမ္မက် ဘယ်လောက်ကြီးတယ်ဆိုတာ သက်သေပြနေသလိုပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။ ဘခက်က ဒီရပ်ကွက်ထဲမှာ လင်ရှိမယားမရှောင် ဘာမရှောင် ကစ်သူပင်။သူဖွင့်ခဲ့သည့်ပါကင်တွေမနည်းသလို တစ်လမ်းလုံးရှိသမျှ လင်ရှိမယားတွေအထဲက စောက်ပတ်ရွသည့်ဘယ်မိန်းမ မဆို သူ့လက်ချက်နှင့် မကင်းကြသူတွေချည်းပင်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ နှစ်လုံးသုံးလုံးထီကိုင်သည့် ချဲဒိုင်မယားရော ကုန်စိမ်းသည်ရော သင်္ဘောသားမယား ကျောင်းဆရာမ ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းပါမကျန် ဆိုက်စုံဖိုက်ဖူးသည်။ အလုပ်လည်း ဟုတ်တာရောမဟုတ်တာပါ အစုံလုပ်သူမို့ သူ့ခွင်က ကျယ်ပြန့်သည်။ ဝါဝါမွန်နှင့်လည်း ရပ်ကွက်ဈေးထဲမှာ မကြာခဏဆုံမိကြရာက သူကလမ်းကြောင်းခင်းပြီး ရင်းနှီးမှုအရယူကာ အပိုင်ချိုင်နိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ဘခက်က ဝါဝါမွန်ကို ကုတင်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ရာက ပက်လက်လှန်ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကားခိုင်းလိုက်ပြီး သူမပေါင်ကြားထဲသို့ ခေါင်းလျှိုဝင်၍ စောက်ပတ်ခုံးမောက်မောက်ကြီးကို နမ်းလိုက်သည်။ ဝါဝါမွန့် စောက်ပတ်မှာ လက်လေးသစ်ခန့် နှုတ်ခမ်းသားတွေထူထူမို့မို့ ကြီးဖြစ်လျက် အမွေးမကြာမကြာ ရိတ်လေ့ ရှိသူမို့လည်း စောက်ပတ်တဝိုက်မှာ ပြောင်ရှင်းနေပြီး မုန့်ဖောင်းကြီးလို ကြရွလျှက်ရှိနေတာကို တွေ့ရပါသည်။စောက်ရည်တွေက တော်တော်ကလေး ရွှန်းစိုနေလေပြီ။ စောက်ပတ်တဝိုက်ကို လျှာနှင့်သိမ်းယက်လိုက် စောက်ခေါင်းထဲလျှာသွင်းပြီး လှည့်ပတ်ထိုးမွှေလိုက် စောက်စေ့ကလေးကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်နှင့် မို့ ဝါဝါမွန် ကာမစိတ်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ထကြွသောင်းကျန်းလာခဲ့ရသည်။ ကိုဘခက်က ဝါဝါမွန့် စောက်ခေါင်းလေးထဲကို လက်နှစ်ချောင်းပူးကာသွင်းပြီး ထိုးလိုက်နှိုက်လိုက် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် အသွားအပြန်လုပ်ကာ စောက်ရည်ဒလဟောစီးကျလာသည်အထိ ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ လက်နှင့် လိုးပေးနေပြန်ပါသည်။

“အအိ အင့် အင့် ဟင် မ မခံနိုင်တော့ဘူး ယား ယားတယ် ကိုကြီးရယ် အိ အိ အူးး အူးးး ကျွတ်ကျွတ် အ အိ အာ့ အားး ” “ကောင်းလား ဝါဝါ ဘယ်လိုနေလဲ ဟင်း ဟင်း ” “ကောင်း ကောင်းတယ် ဟင်း ဟင်း ဟင်း အပေါ်တက်ပြီး လိုးပေးပါတော့ ကိုဘခက်ရယ် ကျွန်မ စောက်ပတ်က ရွချင်တိုင်း ရွနေပါပြီ လီးနဲ့လိုးတာ ခံချင်လှပြီ ” “လိုးပေးမှာပေါ့ ဝါဝါရဲ့ ဟင်း ဟင်း စောက်ပတ်ကအရည်အထွက်များမှ လီးအဝင်ချောမှာမဟုတ်လား ” သူ စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ပေးပြီးမှ ဘခက် သူမကို လိုးဖို့ နေရာယူလိုက်သည်။သူ့ လီးထိပ်ကို သူမစောက်ပတ်အဝမှာတေ့ချိန်၍ လဒစ်ထိပ်ဖူးကို မြုပ်ဝင်သွားအောင် ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ ဗြွတ် စွိ စွပ် ဗွပ် “အ အိ အီးးး ဟင့် အင့် ” “ကောင်းလိုက်တာ ကိုဘခက်ရယ် နင့် သွားတာပဲ လီးကြီး ကြီးလိုက်တာ ” “ကောင်းရင် လက်က … စောက်ပတ်ကို ဖြဲပေးထား ငါ …ပေါင်ထမ်းပြီး လိုးပေးမယ် ” “လုပ်ပါ လီးဝင်ရင် ပြီးတာပဲ ကြိုက်သလိုသာလိုး ” ဝါဝါမွန်ကလည်း အားကျမခံ ပြန်ပြောသည်။ ဘခက် အသားကုန် လိုး ပြီ။ ကုတင်သံ တကျွိကျွိ ဆူညံသွားသည်။

ဆောင့်သံတွေ မာန်သွင်းသံတွေ အသားချင်းတဖတ်ဖတ် တဘတ်ဘတ်ရိုက်ခတ်သံ လီးနှင့် စောက်ပတ်ထိတွေ့ရာမှထွက်ပေါ်လာသော တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ်ဖွပ်အသံများက ပွက်လောရိုက်မျှ ထွက်ပေါ်လို့ လာသည်။ ဝါဝါမွန်ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ့ ပုခုံးတင်ထမ်းပြီး ပြဲအာအာကလေးဖြစ်နေသည့်စောက်ခေါင်းအပေါက်ထဲကို သူ့လီးကြီး မဆန့်မပြဲထည့်သွင်းပြီး တရစပ်ဆောင့်လိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။သူ့လီးက စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို ရက်စက်စွာပင် ထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် လီးအရင်းထိ ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ စိုက်မြုပ်ဝင်သွားတာမို့ သားအိမ်ပေါက်မတတ် အီဆိမ့် နေအောင်ခံရသဖြင့် ဝါဝါမွန်အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ထားလိုက်ရသည်။ ဝါဝါမွန်ဖင်သားအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်က သူ့ဆောင့်လိုးချက်အောက်မှာ တုန်ကနဲတုန်ကနဲ လှုပ်ခါယမ်းကာ ပိပိပြားပြားကြီးဖြစ်သွားရလျှက် စောက်ပတ်ကလည်းပြဲကနဲပြဲကနဲနေအောင် အချက်ပေါင်းရာချီပြီး အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးမှုကို ခံနေရပေသည်။ အရသာကောင်းသထက်ကောင်းလာသည်။ “ကို ဆောင့် ဆောင့်ပေး မြန်မြန် လိုး ပါ လိုးစမ်းပါ ဟင့် ဟင့် ဝါဝါ ပြီးချင်လာပြီ သေးတောင် ထွက်ချင်လာသလိုပဲ “။

“ငါ လိုးတာ ကြိုက်လား ဝါဝါ နင့် ယောက်ျားလိုးတာနဲ့ တူရဲ့လား ” “အိုးးး ဘယ်တူမှာလဲ ရှင့်လီးကလည်း ကြီးပြီး အလိုးကလည်း ဒီလောက်သန်လှတာ ကောင်း … ကောင်း တယ် ကောင်းကောင်း လိုးပေးစမ်းပါ ကျွန်မ ရှင့် ကို … ရှင် ခေါ်တဲ့နေရာ လိုက် အလိုးခံပေးမယ် ဘယ့်နဲ့လဲ ကို ဘခက်ရဲ့ ” “နင် တကယ်ပြောတာနော် ငါ နင့် ကို ဖာဘိခေါ်သွားပြီး လိုးမှာ ဖြစ်လား ” “ဘာလဲ ဖာခံ ခိုင်းမလို့ လား ဟင်း ဟင်း ဒီက သုံးယောက်လေးယောက်လောက်တော့ အပျော့ ပဲနော် ဟွင်းးး ” “ကဲကွာ နင်ပြောတာနဲ့ ငါ့ လီးကပိုတောင် ပြီး ပြီးချင်လာပြီ ကိုင်း လီးတဆုံးလိုးပေးမယ် ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား ” “ဖြစ်တယ် ကိုဘခက် လီးအရင်းထိ မွှေ့ပြီးဆောင့်ပေး အားး ကောင်း ကောင်းတယ် ကောင်းးး အ အိ အားးး ” ဝါဝါမွန် ကော့ ပျံသွားသည်။ ဖင်သားနှစ်ဖက် တွန့်ကနဲ ရှုံ့ကနဲ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ရှုံ့ချည်ပွချည်ဖြစ်လျက် စောက်ရည်တွေ တဖြစ်ဖြစ် ပန်းထွက်သွားရလေသည်။

ကိုဘခက်လည်း အချက်လေးဆယ်လောက်တရှိန်ထိုး လိုးဆောင့်ကာ သုက်ရည်တွေ သူမသားအိမ်ဆီ အဆက်မပြတ် ထုတ်လွှတ်လိုက်လေသည်။ တစ်ချီအပြီးမှာ ခဏနားကြပြီး တအောင့်နေတော့ နောက်တစ်ချီ ထပ်လိုးကြသည်။ သူက ခွေးကုန်းလိုးသည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ဝါဝါမွန်ကို ဖင်သားနှစ်ဖက် ကုန်းထောင်စေလိုက်ပြီး သူမအနောက်မှနေ၍ သူကစောက်ပတ်ထဲလီးသွင်းပြီး ခွေးလိုးသလို လိုးပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ နှစ်ချီအလိုးခံပြီးချိန်မှာ ဝါဝါမွန်အနေနှင့် အိမ်မှာကတည်းက လင်ဖြစ်သူအလိုးကိ တစ်ချီု ခံလာခဲ့ရသူမို့ မောမောနှင့် သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ လဲလျောင်းရင်း လီးအရသာကို တရိပ်ရိပ်ခံစား၍ မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွား ခဲ့ရလေသည်။ ဝါဝါမွန်နိုးလာတော့ သူက သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကြားမှာ ခေါင်းတိုးဝင်ပြီး စောက်ပတ်ကို လျှာဖြင့် တပြတ်ပြတ်ယက်ဆွပေးနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ “အိုးးး ကဲလိုက်တာ ဟင့် ဟင့် လူအိပ်နေချိန်တောင် မရှောင်ဘူး ဘယ့်နဲ့လဲ စောက်ပတ်ယက်ရတာ အရသာတော်တော်ရှိလို့လား ဟင်းဟင်း ” “ရှိတယ် နင့်စောက်ပတ်ကိုယက်ရင် … ။

ငါ့ လီးကအလိုလိုတောင်လာတယ် ကဲ … ကြည့်တွေ့လား လီးစုပ်ချင်သေးလား ” သူမမျက်စိရှေ့မှာမြင်တွေ့နေရသောလီးကြီးက သံချောင်းကြီးလိုမတ်မတ်တောင်နေပြီး လီဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးမှာ အသည်းယားစဖွယ်ဖြစ်နေ၍ ဝါဝါမွန်လည်း သူ့ကို ပြန်လည်မော့ကြည့်နေလိုက်ကာ … “စုပ်မယ် ကိုကြီးလီးတောင်တာမြင်ရင် ကျွန်မစောက်ပတ်လည်း တောင်တာပဲ … အထဲကနေရွပြီး ယားလာတယ် သိလား ” ဝါဝါမွန် သူ့ လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးလိုက်သည်။လီးအပြတ်တောင်လာချိန်မှာ သူမကိုယ်တိုင်လည်း စောက်ပတ်မှာ စောက်ရည်တရွှဲရွှဲဖြစ်ကာနေချေပြီ။ ဝါဝါမွန်က သူ့ကို ပက်လက်အိပ်ခိုင်းပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ လီးကြီးကို တက်ခွထိုင်လိုက်ကာ အပေါ်မှနေ၍ မြင်းစီးသလို လိုးပေးလိုက်ပါသည်။ လီးကြီးက သူမသားအိမ်ကို တဒုတ် ဒုတ်နှင့် ဝင်ဝင်ဆောင့်နေသည်။ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို တအိအိလှုပ်ခါ၍ နှိမ့်လိုက် ကြွလိုက် ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဖိဆောင့်ချလိုက် စကောဝိုင်းမွှေ့လိုးလိုက်နှင့် စည်းစိမ်အတွေ့ကြီးတွေ့နေမိသည်။

ဒီကြားထဲ ကိုဘခက်ကလည်း အလိုက်တသိနှင့် သူမစောက်ပတ်ကို အောက်ကနေ ပင့်လိုးကလေး လိုးပေးလိုက်ပြန်တာမို့ ခံစားရသည့်သုခစည်းစိမ်က အတိုင်းထက်အလွန်ပင် ဖြစ်နေပေတော့ သည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့်ကြာတော့ ဝါဝါမွန် အသက်ရှူသံတဟင်းဟင်းနှင့် ဏှာထန်လာသည်နှင့်အမျှ နှာမှုတ်သံ ခပ်ပြင်းပြင်း ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရသည်။ “ဟင်းး ကို ရယ် လီးကြီးက လိုးရတာ ဇိမ်ပဲကွယ် ဝါဝါ ကောင်းနေပြီ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကွဲချင်ကွဲပစေတော့ အားရပါးရဆောင့် ချင်ပြီ … အကိုရယ် … ဟင်း ဟင်းးးး ” “ဆောင့် ဆောင့် အားရအောင် ဆောင့် လိုး ပေး ကို အောက်ကနေ ကော့ ပေးမယ် အင်း ရလား ရလား … ဝါလေး ဟင်း အင်း ” “အားး ကောင်း တယ် ကို ကြီး ဆောင့် ဆောင့် ဝါဝါလည်း ဆောင့် မယ် ဟင်း ကဲ ကဲ ” ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား ထက်သန်စွာဖြင့် အပြိုင်အဆိုင်လိုးဆောင့်လိုက်ကြလျှက် ကာမပန်းတိုင်သို့ပြိုင်တူပင် ဆိုက်ရောက်သွားခဲ့ကြလေသည်။ ခဏနားလိုက် လိုးလိုက်နှင့် သူက ငါးချီတိတိ လိုးသည်။ ညနေ ၅ နာရီ ၆ နာရီ လောက်ကျမှ ဝါဝါမွန် သူ့ကို နှုတ်ဆက်ပြီး မပြန်ချင်ပြန်ချင်နှင့်ပင် အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ရပါသည်။

ကိုတင်မောင်က ည ၈ နာရီထိုးမှ အလုပ်ကပြန်ရောက်လာသည်။ ရေချိုး ညစာအတူစား၍ ညအိပ်ချိန်ရောက်တော့ ကိုတင်မောင်က သူမကို တစ်ချီဆွဲပြီး မောမောနှင့် အိပ်ပျော်သွားသည်။ အိပ်မပျော်သူက ဝါဝါမွန်ပဲ ဖြစ်သည်။ အိပ်ယာထဲမှာ ဘယ်လူးညာလှိမ့်နှင့် … ။ ည ၁၀ နာရီ ထိုးပြီ။ “…… …… ” ဝါဝါမွန် နားထဲမှာ အသံတစ်ခုကိုကြားလိုက်ရ၍ အိပ်နေရာကနေ လူးလဲထလိုက်သည်။ သူမနဘေးမှ လင်တော်မောင်အား ကြည့်လိုက်တော့ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်မောကျနေဟန်ဖြင့် တခူးခူးဟောက်လျှက်ရှိသည်။ အိမ်ရဲ့အနာက်ဖက်ကို လျှောက်လာလိုက်ပြီး နောက်ဖေးတံခါးကို အသံမကြားအောင်ဖွင့်၍ အိမ်ကပြင်ဖက်ထွက်ကြည့်လိုက်သည်။ “ရှူး …” လေသံခပ်အုပ်အုပ်ကလေး အသံထွက်တယ်ဆိုရုံမျှ အချက်ပေးသံနှင့်အတူ လူရိပ်မည်းမည်းတစ်ခု သူမအနားသို့ လှစ်ကနဲရောက်ရှိလာခဲ့ပြီး … “ရောက်ပြီလား … မဝါ …” “အင်း ” “အောက်ဆင်း ရအောင် … ” ဆိုပြီး သူမလက်ကို အသာဆွဲ၍ ဝါဝါမွန်သူ့နောက်ကနေ အိမ်အောက်ကို ဆင်းလိုက်လာခဲ့ ပါသည်။

အိမ်နောက်ဖက် ခြံဝင်းအတွင်းရှိ ပန်းပင်ရေပေးသည့်ရေကန်အနားရောက်တော့ နောက်ထပ်လူရိပ်တစ်ခုကို သူမထပ်မံ၍ တွေ့လိုက်ရသည်။ဝါဝါမွန်က သူ့လက်ကို ဆွဲခေါ်လာသူကို မော့၍ကြည့်လိုက်ပြီး … “ဘယ်သူ ပါ သေးလဲ ” “ကျနော်ရယ် အောင်မိုးရယ် …နှစ်ယောက်တည်းပါ ” “အင်းး … ရ ပါတယ် ” ဝါဝါမွန်နေရာရွေး၍ အောက်မှာထိုင်ချလိုက်သည်။ ရေကန်ဘောင်နဘေးမှာ ဖြစ်ပြီး သံမံတလင်းလေးခင်းထားတာမို့ သာ တော်ပေသေးသည်လို့ တွေးမိသွားသည်။ အိမ်ရှေ့ဘုရားခန်းဆီမှ မီးအလင်းရောင်ဖြင့် မှုန်ပျပျ အလင်းက ကျရောက်နေသည်။အပြင်မှကြည့်လျှင်မူ သူတို့တတွေကို ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မျှပင် သတိထားမိကြလိမ့် မည် မဟုတ်ချေ။သူမစိုက်ပျိုးထားသည့် ပန်းခြုံတွေကလည်း ဒီအချိန်မှာ သူမတို့ကို ကောင်းစွာ အကာအကွယ်ပေးနေပေသေးသည်။ “ဟင့် အင်းး အင့် ဟင့် ” ဝါဝါမွန့် ထံမှ အမေဋိတ်သံကလေးတစ်စွန်းတစ်စ ထွက်ပေါ်၍လာသည်။ သူမကိုယ်ကလေး ထွန့်လူးလှုပ်ရှားရင်း ကိုယ်ပေါ်က ညဝတ်အင်္ကျီပါးလေးက အောက်ဖက်ကို လျှောဆင်းသွားသည်။ခါးမှထမီလည်း ပြေလျှော့လျှော့ ဖြစ်နေရာကနေ ပေါင်လယ်လောက်အထိ ရောက်ရှိသွားရလျှက် … ။

“အ အရမ်း မကဲ နဲ့ကွာ … ဟင့် ဟင့် အို … ” “ချစ်တယ် မ ရယ် ဟင်း ” “သွား ကိုစိုး … လူဆိုး တစ်ယောက်တည်းမလာဘဲ သူ့အဖော်ပါခေါ်လာတယ် ဟွန်း ” “မ ပဲပြောတယ် သူ့ပါ ခေါ်ခဲ့ ဆို ” “အင်းပါ ကဲ ကဲ စပါတော့ သူနိုးသွားမှ ဟုတ်ပေ့ ဖြစ်နေဦးမယ် ဟွန်းးး ” “ဒါဖြင့် စုပ်ပေး ” “နှစ် … ယောက်စလုံး လား ” “အင်းး ဟင်းး ဟင်းးးးး ” “လာ ဒီနား လာ အင်းးး အွန်းးးး … … အွန်းးးး အွန်းးးး ကြိုက် … ကြိုက် လား … အင့် … ဟင့် ဟင့် ” လူရိပ်သုံးခုက အမှောင်ထဲမှာ လုံးထွေးသွားကြသည်။ ဝါဝါမွန်ကိုယ်လေးကို လေးဘက်ကုန်းပေးလျှက်သားဖြစ်နေပြီး တစ်ယောက်ရဲ့လီးကို ကုန်းစုပ်၍ ကျန်တစ်ယောက်က သူမရဲ့စောက်ပတ်ကို ကုန်းမှုတ်နေကာ တော်တော်ကလေးဖီလင်ရှိနေပေသည်။ မောင်စိုးနှင့် အောင်မိုး … ဒီနှစ်ယောက်အနက် တစ်ယောက်က သူမနှင့် တစ်လမ်းတည်း အတူနေထိုင်သူတွေဖြစ်ကြပြီး မောင်စိုးနှင့်သူမတို့ အိမ်က နှစ်အိမ်ကျော် သုံးအိမ်လောက်ပဲခြားမည်။

အောင်မိုးက အခြားရပ်ကွက်ကဖြစ်ပြီး မောင်စိုး သူငယ်ချင်းဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး အသက် နှစ်ဆယ် …အစိတ်ဝန်းကျင်အရွယ်တွေ ။ ဝါဝါမွန် မောင်စိုး ( သူမအခေါ် …ကို စိုး ) ကို ထိန်းထားတာကြာပြီ။ လွန်ခဲ့သည့် တစ်လကျော်ကျော်လောက် ကတည်းကပင် ဖြစ်သည်။ဟိုနားဒီနား သွားလျှင် မောင်စိုးကိုသာ ခေါ်ခေါ်သွားတတ်သည်။ ကားအတူစီးရင်း ဘာဘာညာညာကလေးတွေ ထိမိကိုင်မိစေရာက ကောင်လေး သူမနောက်ကို ပါ လာခဲ့ပေသည်။ လူသိရှင်ကြားသိပ်မရှိတဲ့ တည်းခိုခန်းတစ်ခုမှာ မောင်စိုးကို သူမခန္ဓာကိုယ်အား လိုသလို အသုံးပြုခွင့် ပေးလိုက်သည်။ ထိုမှစ၍ မောင်စိုးကား သူမ ထားရာနေ စေရာသွားဖြစ်ခဲ့ရချေပြီ။ ချာတိတ်က ခပ်ဆိုးဆိုး …လိုင်းလည်း အတော်စုံသူပဲဖြစ်ရာ အပေါင်းအသင်းလည်းများလှသည်။မိုက်ပေ့ရမ်းပေ့ ဆိုတဲ့သူ အတော်များများဟာ သူ့ရောင်းရင်းတွေ ဖြစ်လို့ … ။မောင်စိုးကို အပိုင်ကိုင်ထားနိုင်မှတော့ သူနှင့်ဆက်နွယ်ရာ ပတ်သက်ရာပတ်သက်ကြောင်းတွေက အလိုအလျောက်ပါ လာခဲ့ရသည်။

ဂိုဏ်းစတားဆန်ဆန် သူကိုးကွယ်အားထားရသည့် လူမိုက်ကျော်ကြီးကို သူမနှင့် တွေ့ဆုံခွင့်ပေးခဲ့ရသည်။ မောင်စိုး နည်းနည်းတော့ တင်းမိပေမယ့် အာစရိတစ်ပိုင်းဖြစ်နေတာမို့ မတတ်သာခဲ့ပါချေ။ ဝါဝါမွန် ဒီအခွင့်အရေးကို အပီအပြင်အသုံးချလိုက်သည်။သူမအနေနှင့် ဆန္ဒရှိလျှင်ရှိသလို မောင်စိုးကို မလိမ့် တစ်ပတ်နှင့်ချိန်းဆိုပြီး သူ့အဖော်တစ်ယောက်ဖြစ်စေ ခေါ်လာခိုင်းဖို့ တွေးမိလိုက်သည်။ ဒီတစ်ကြိမ်က ပထမဆုံးအကြိမ်ပင်ဖြစ်တာမို့ မောင်စိုးတို့ နှစ်ယောက်သာမက သူမကိုယ်တိုင်လည်း မကြုံစဖူး ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်နေရသည်ဆိုတာ သူမမငြင်းနိုင်ပါချေ။ မောင်စိုးလီးက တုတ်တုတ်ထွားထွားဖြစ်၍ ပိန်သွယ်သောသူ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့်တောင် သိပ်ပြီးမလိုက်ဖက်လှသလို ဖြစ်နေသည်။ လူမူကြို လီးတက္ကသိုလ်ဆိုတာမျိုး ကြားဖူးသလားလို့ … ။လီးက သူမတံတွေးရည်ဝပြီး နီရဲပြောင်လက်လာသည်။ တဆတ်ဆတ်နှင့် တုန်ခါနေကာ လဒစ်ကြီးပြူးထွက်နေပုံမှာ ဝါဝါမွန်စောက်ပတ်ကို ခံချင်စိတ်တို့ ဟုန်းကနဲ အုံကြွလာစေသည်။

မောင်စိုးဘော်ဒါကြီး အောင်မိုးကလည်း လူပုံပျော့တိပျော့ဖတ်ပေမယ့် ခပ်ညံ့ညံ့အစားထဲကတော့ ဟုတ်မည်မထင်ပါချေ။ ဝါဝါမွန်စောက်ပတ်ကို နူးနေအိနေအောင် ဆွနှူးပေးနေပြီး စောက်ပတ်တဝိုက်ကို လျှာဖြင့် အသွားအပြန်ယက်လိုက် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို အလျားလိုက်လျှာဖြင့် ယက်ယက်ကာ သပ်တင်ပြီး စောက်စိကလေးကို တဆတ်ဆတ်လျှာထိုး၍ ဆွလိုက် အစိထိပ်ဖူးကလေးအား ပါးစပ်ဖြင့် တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ကာ သွားနှင့် မနာမကျင်အောင် ကိုက်ခဲလိုက် တဖန် စောက်ခေါင်းထဲလျှာသွင်းပြီး အတွင်းသားတွေကို လှည့်ပတ်မွှေနှောက်လိုက်လုပ်နေတာမို့ စောက်ပတ်ကယားယံရုံမျှမကဘဲ ရွ သထက်ရွ၍ နေလေကာ ပြင်းပြစွာဖြစ်ပေါ်လာသောအလိုးခံလိုစိတ်နှင့်အတူ ဝါဝါမွန်တစ်ယောက်ရူးမတတ်ပင် ခံစားနေရပါတော့သည်။ “လာ လာ အောင်မိုး မင်းလီးကို ငါစုပ်ပေးမယ် မောင်စိုး မြန်မြန်လိုးတော့ ကွာ ကြားလား မမ ပြောတာ ” “ဟုတ်ကဲ့ မမ ဝါ ” နှစ်ယောက်စလုံး ပြိုင်တူခေါင်းညိတ်ပြီး သူမစေခိုင်းသလို လိုက်နာလိုက်ကြသည်။ အောင်မိုးလီးကို ဘောင်းဘီဇစ်ဖြုတ်ကာ ကိုင်စမ်းကြည့် လိုက်တော့ ဝါဝါမွန်လန့်ဖျပ်သွားသည်။

သူ့လီးဘေးပတ်လည်က အဖုဖုအထစ်ထစ်တွေကို လက်နှင့် စမ်းမိလိုက်လို့ပဲ ဖြစ်သည်။ဧကန္တ ဂေါ်လီလီးပဲ ဖြစ်ရမည်။ ဒီလိုလီးတွေက ခံရတဲ့ မိန်းမတွေရဲ့တဏှာစိတ်တွေကို ပိုမို တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားထကြွလာအောင် ပြုမူနိုင်စွမ်းရှိလှတာကို သူမကြားဖူးနားဝရှိခဲ့၍ ဖြစ်သည်။ ဝါဝါမွန်၏ ကုန်းပေးထားသည့် ဖင်နှစ်ဖက်အကြားရှိ စောက်ပတ်အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲသို့ မောင်စိုးလီးက ကြပ်သိပ်စွာ ဖြင့် တစ်ရစ်ချင်း တိုးဝင်လာသည်။ သူမအနေနှင့် အားမနာစတမ်းပြောရလျှင် ကိုဘခက်လီးတောင် မောင်စိုးလီးလောက် မဆွဲဆောင်နိုင်တာ အမှန်ပင်။ လီးက အရွယ်အစားချင်း သိပ်မကွာခြားလှဘဲ ဟိုက အတွေ့အကြုံများသလောက် လိုးနည်းစုံကို ပိုင်နိုင်ကျွမ်းကျင်တာတစ်ခုပဲ ပြောစရာရှိသည်။ မောင်စိုးဆောင့်ချက်ကလည်း ထိထိမိမိ ရှိနေသည်။လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းအဝမှာ လှည့်ပတ်ထိုးမွှေပြီးမှ တရှိန်ထိုးလိုးဆောင့် ချခြင်းမို့ အဝင်နက်သလောက် ထိချက်ပြင်းလှပါသည်။သူက အဆက်မပြတ်ပင် တဇွပ်တဖွပ်ဖွပ်နှင့်နေအောင် သွက်သွက်ကြီးဆောင့်ပေးနေပေသည်။

အချက်နှစ်ဆယ် သုံးဆယ်ကနေ အချက်လေးငါးဆယ် အထိ မနားစတမ်းပင် ဆက်တိုက် လိုးပေးနေခြင်းပဲဖြစ်သည်။ “စွပ်ဖွပ် ဘွတ် … ဘုတ် ဖတ် စွိ ဇွပ် ဘွပ် …ဘုတ် ပွပ် ဗွပ် …” “အင့် အိ အိ အင့် ဆောင့် မောင်လေး ဆောင့်… တအားနဲ့ လိုးပေး အိ … အီး အီး ထိ … ထိတယ် ဆောင့် ဆောင့် မြန်မြန် ဟင်း ဟင်း … ” လီးတစ်ချောင်းကို အလိုးခံရင်း ကျန်လီးတစ်ချောင်းဖြစ်သည့် အောင်မိုးလီးကိုလည်း အပြတ်တောင်လာအောင် သူမပါးစပ်ဖြင့် စုပ်၍ စုပ်၍ ပေးနေသည်။ လီးက မဟားဒယားကြီးတောင်မတ်ထကြွလာသည်။ ဂေါ်လီသုံးလေးလုံးမက ထည့်ထားတာမို့ လီးကနှစ်ဆလောက်ပိုမို ကြီးထွားနေသည်။ ဝါဝါမွန် တင်းမခံနိုင်တော့ချေ။မောင်စိုးဆောင့်လိုးမှုနှင့် အတူ စောက်ရည်တွေ တစ်ချီပန်းလွှတ်ထွက် သွားရသည်။ သူက တဗွပ်ဗွပ်နင်းဆောင့်၍ ကောင်းတုန်းပင်ရှိသေးသည်။ “ကောင်းတယ် ငါ့မောင်ရယ် မင်းလိုး လိုက်တာ မမ အားတွေတောင်ကုန်သွားသလိုပဲ ဟင်း ဒီဖက်ကိုလာ ပက်လက်ပဲလိုးပေးတော့ ” မောင်စိုးကို ပက်လက်လိုးခိုင်းစဉ် အောင်မိုးကို သူမအပေါ်ကနေခွထိုင်စေလိုက်ကာ သူမပါးစပ်ထဲ သူ့လီးသွင်းခိုင်းပြီး သူ့လီးကိုမြိန်ရည်ယှက်ရည်နှင့် ဆက်လက်စုပ်ပေးလိုက်သည်။

လျှာနှင့်လည်း လှည့်ပတ်ယက်ပေးသည်။ထိုစဉ် … “အား မမ … မ… မရတော့ ဘူး … အ … အားးး အားး ” မောင်စိုး နောက်ထပ်အချက်အစိတ်လောက် အားကုန်ပင်သွန်၍ ဆောင့်လိုးရင်း သူ့လီးကို သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲမှ ဆွဲချွတ်လိုက်ကာ လရည်တွေကို သူမဝမ်းဗိုက်သားပေါ် ဗြစ်ကနဲဗြစ်ကနဲ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ “ကိုစိုး လီးပေး … စမ်းပါ ဒီ … ဒီကိုလာ မြန်မြန် … ” ဆိုပြီး ဝါဝါမွန်က သူ့လီးကို အမြန်ပင်ဆွဲယူလိုက်ရင်း မောင်စိုးလီးက လက်ကျန်လရည်တွေကို အကုန်အစင်ပြောင်ရှင်းသွားအောင် စုပ်ပေးလိုက်သည်။အောင်မိုးလည်း ကောင်းနေပြီဖြစ်၍ သူမကို… “မ ဝါ ကျွန်တော် လိုးချင် ပြီ ” “လိုးပါ မောင်လေး ကောင်းကောင်း လိုးနော် …မင်း လီး… ကိုတော့ မမ ခပ်လန့်လန့်ပဲ ” ဆိုပြီး ပြောလိုက်က သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူလိုးနိုင်အောင် ထပ်မံ၍ ပြဲပြဲကားကားလုပ်ပေးလိုက်ပေသည်။ မောင်စိုးတစ်ချီလိုးထားသည့် သူမစောက်ပတ်ကြီးကလည်း ပို၍ပင် ပြဲကားသွားသည်။ အောင်မိုး အပီအပြင်ကြီး လိုးပေပြီ။ ဝါဝါမွန့် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဟိုဖက်ဒီဖက်ဆွဲဖြဲလိုက်ရာက ပြဲဟဟစောက်ပတ်အဝမှာ သူ့လီးတေ့ချိန်၍ ဇွိ စွတ် ဗြွတ် ဆိုပြီးတစ်လက်စတည်း ဆောင့်လိုးချလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

“အ အ …မောင် … ေ မာင် လေး … အိ… အင့် … ” ဝါဝါမွန် မခံမရပ်နိုင်အောင်ကောင်းသွားသည်။ဂေါ်လီသီးတွေက စောက်ဖုတ်အတွင်းနံရံများကို ကြမ်းတမ်းစွာပွတ်ဆွဲသွားပြီး စောက်ဖုတ်ယားယံသမျှကို ဖြေဖျောက်ပေးလိုက်သလိုဖြစ်သွားတာမို့ သူ့ကို အထူးတလည် ကျေးဇူးတင်မိသွားသည်။ “ကောင်း ကောင်း … လိုက်တာ … မောင်လေးရယ် ” ဆိုပြီး သူမစကားပင် ဟဟ မပြောနိုင်ရှာဘဲ လည်ချောင်းထဲနင်နေသလို ဖြစ်သွားရသည်။ အောင်မိုး လီးဝင်အောင် အတော်ကလေးအားစိုက်၍ သွင်းလိုက်ရသည်။စောက်ပတ်က အလိုးခံဖူးပြီးသားပေမယ့် ဂေါ်လီတွေ တင်းခံနေသည့် အတွက် စောက်ခေါင်းအဝကလေးမှာ တစ်တစ်ဆို့ဆို့ ဖြစ်နေရပြီး ဇောချွေးပျံအောင် အားနှင့်မွှေနှောက် ဖိဆောင့်သွင်းလိုက်မှသာ ဂေါ်လီလုံးများက စောက်ခေါင်းထဲကို ခက်ခက်ခဲခဲ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်သွားနိုင်ခဲ့သည်။ သူချွေးပျံနေသလို သူ့ အလိုးခံရသူ ဝါဝါမွန်ခမျာမှာလည်း စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းဗြန်းဗြန်းကွဲမတတ် သွေးထွက်အောင်ခံစားရသည်ပင်။

“အား မောင်လေး အောင်မိုး ပြန်မထုတ်နဲ့ဦး ဒီအတိုင်းခဏစိမ်ထားပေးပါ … မင်း ဂေါ်လီလုံးကြီးတွေက မမ အခေါင်းလေး ထဲမှာ ဖိလှိမ့်ပစ်နေသလိုပဲ ဟူး အူးးး နည်းနည်းချင်း အသာကလေးလိုးပေး အင်းအင်းဟုတ် ဟုတ်ပြီ … အဲ့ဒီအတိုင်းပဲ ဆောင့်ပေးထား နော် … ဟုတ်လား …အမလေး အာ့ … အ အလာ့ အမေရေ …နာ နလိုပ်တာ ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် အ အားး ကောင်းတယ် အင်း အင်းးး ဆောင့် ဖြေးဖြေး ချင်းဆောင့် မလောနဲ့ မောင်လေး ရေ … အား အ အိ အိ ” ဝါဝါမွန် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သူ့ခါးကို ဖက်ထားလိုက်မိသည်။သူက လီးအရင်းထည့်သွင်းထားရာကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်းလီးကို ကလန့်ထိုးသလို အထက်အောက်ဘယ်ညာ လှည့်ပတ်ထိုးမွှေပေးနေလျှက် ရှိပြီး အနည်းငယ်နာကျင်မှုဝေဒနာ သက်သာလာတော့ မှသာ ဝါဝါမွန်သူ့ကိုတစ်ချက်ချင်း ပြန်လည်၍ ဖိဆောင့် လိုးစေလိုက်ပါသည်။ မောင်စိုးက သူ့လီးကိုပြန်တောင်လာအောင် ဂွင်းထုပေးနေသည်။အောင်မိုး နည်းနည်းလေးအရဲစွန့်ပြီး သူ့လီးကို သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ အချက်နှစ်ဆယ်လောက် လိုးသွင်းလိုးထုတ်လုပ်လိုက်သည်။

ဝါဝါမွန် ဘာတစ်ခွန်းမျှ မပြောတော့ပါ။ အောင့်ခံနေပုံရသည်။ သူမစောက်ပတ်တဝိုက်မှာလည်း အရည်များရွှဲနစ်နေပြီး လိုးရတာ ရှောရှောရှူရှူပြန်ဖြစ်လာသလိုရှိတာမို့ အောင်မိုး ဖီလင်အပြတ်တက်လာကာ တဇွပ်ဇွပ်တဗွပ်ဗွပ်နှင့် မြိုင်နေအောင်ပဲ လိုးဆောင့်နေလိုက်တော့ သည်။အမှန်မှာ ဝါဝါမွန် သူ့လီးအဝင်ကောင်းလွန်း၍ တစ်ချီနှစ်ချီမက သုံးချီတိုင်အောင် ခရီးပေါက်ခဲ့ပြီဆိုတာကို အောင်မိုး အတွေ့အကြုံနုသေး၍ သတိမထားလိုက်မိခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ဝါဝါမွန် တစ်ယောက် တော်တော်ကလေး ကောင်းသွားသည်။ အောင်မိုး၏ ဂေါ်လီလီးကို အသည်းခိုက်အောင်ပင် နှစ်ထောင်းအားရ ရှိသွားရလေသည်။သူ့ခါးကိုမလွတ်စတမ်းဖက်တွယ်လိုက်ရာက ဝါဝါမွန်က … “အောင်မိုးရေ မင်း သဘောရှိသာ လိုးပေတော့ မမ ခံလို့ ကောင်းနေပြီကွယ် လိုးပါ လိုးစမ်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းသာ ဆောင့်လိုးပေတော့ ” ပြောရင်း သူမခါးလေးကိုအောက်ကနေကော့၍ ကော့၍ တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကို ပင့်လိုက်မြှောက်လိုက်နှင့် ပက်ပက်စက်စက်ပင် အလိုးခံပစ်လိုက်ပေသည်။

အောင်မိုးနှင့် သူမ အကောင်းကြီးကောင်းနေစဉ်မှာ ကိုစိုးကလည်း သူမနို့အုံ အိအိကြီးနှစ်လုံးကို ကိုင်ဆုပ်ဖျစ်နယ်ကာဖြင့် နို့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းစို့ပေးလိုက်လေရာ အား အီးကနဲ စိမ့်နေအောင်ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် ဝါဝါမွန် တဏှာစိတ်မထိန်းနိုင်ရှာတော့ဘဲ စောက်ရည်များ တရကြမ်းပင် ပန်းလွှတ်ပစ်လိုက်ရပါလေသည်။ “အားအား ဆောင့်မြန် မြန် လေးဆောင့် အောင် … အောင်မိုးရဲ့ဟင်း ဟင်း အ အင်းး …ဟင်းးး ဟင်းးး ” ကော့ပျံ ထွန့်လူးရင်း အတန်ကြာအောင် အောင်မိုးလည်း ဆက်လိုးနေပြီး သူ့လရည်တွေ သူမစောက်ခေါင်းလေး ထဲကို တဗြစ်ဗြစ်နှင့် ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီး ပန်းထွက်သွားချိန်ကျမှသာ နှစ်ယောက်သား အားပျော့ကာ ငြိမ်ကျသွားခဲ့ရသည်။ “ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် ” “ကျွန်တော်ရောပဲ မမ ဝါေ ရ ” အောင်မိုးက ပြောပြီး သူမကိုဖက်နမ်းလိုက်သည်။ “မမနား ဦးမလား ဆက်လိုးကြမလား ” မောင်စိုး သူမနားနားကပ်ကာ မေးလိုက်တော့ ဝါဝါမွန်က “ဒီအတိုင်းဆက်လိုးရင် ငါသေလိမ့်မယ် ခဏနားပြီးမှ ဆက်လုပ်တာပေါ့ “။

“ကောင်းပြီ မမသဘောပါပဲ ” ဆိုပြီး သုံးယောက်သား ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ကာ တစ်ယောက်က သူမနို့ကိုင်လိုက် တစ်ယောက်က သူမစောက်ပတ်နှိုက်လိုက် လုပ်နေကြပြီး အတန်ကြာတော့မှ ဝါဝါမွန်က မောင်စိုးနှင့် အောင်မိုးတို့ နှစ်ယောက်၏လီးတွေကို ဟိုစမ်းဒီစမ်း လိုက်လံကိုင်တွယ် ဆုပ်ဆွဲကစားနေရာက … “မင်းတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်အပေါ် တစ်ယောက်အောက်မလိုးချင်ဘူးလား ” “ဘယ်လို လိုးရမလဲ ပြောပါ မမ ” “အင်း တစ်ယောက်က စောက်ပတ်လိုး … တစ်ယောက်က မမဖင်ကို လိုးပေါ့ ” “မ မ ခံနိုင်ရင် လိုးချင်တာပေါ့ ” သူတို့နှစ်ယောက်အပြောကြောင့် သူမခိကနဲ ရယ်လိုက်မိရင်း … “ဒါဆိုရင် အောင်မိုးပက်လက်လှန်အိပ်လိုက် … မင်းလီးကို မမလိုးပေးမယ် … ကိုစိုးက အနောက်ကနေမမဝါ ဖင်ကိုလိုးပေး … ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား လီးကိုတံတွေးဆွတ်ပြီးမှ … လိုးရမယ်နော် ” “သိပ်ကောင်းတဲ့အစီအစဉ်ပဲ မ မ ဝါ ရယ် ဟင်း ဟင်း ဟင်း ” “ပြီးတော့ ပြောရဦးမယ် အသံလည်းသိပ်မထွက်ကြစေနဲ့ဦး … မင်းတို့ အစ်ကို နိုးလာရင် အားလုံး… ဒုက္ခရောက်ကုန်လိမ့် မယ်… ကြားလား မမပြောတာ ” “ဟုတ်ကဲ့ ” “ကြားပါတယ် မမ ရဲ့ ” သုံးယောက်သား လုပ်ငန်းပြန်စကြသည်။

အောင်မိုးက သံမံတလင်းပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ချလိုက်ပြီး သူမကအပေါ်စီးမှနေ၍ အောင်မိုး၏ ဂေါ်လီလီးပေါ် တက်ထိုင်ကာ သူမစောက်ပတ်ထဲကို လီးသွင်းပေးလိုက်သည်။ တစ်ချက်နှစ်ချက်ဖိဆောင့်ကာ ထိုင်ချရင်း လီးကြီးတဝက်ခန့် အဝင်မှာ အောင်မိုးရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်အိပ်ချလိုက်ပြီး သူမဖင်ကို အနောက်ဖက်သို့ ခပ်ကော့ကော့လေးလုပ်၍ ကုန်းထောင်ပေးလိုက်ရာ အသင့်စောင့်နေသည့် ကိုစိုးက သူမဖင်သားနှစ်ဖက်ကို ဖိဖြဲကိုင်၍ စအိုပေါက် ဟတတ ကလေးကို သူ၏ တံတွေးဆွတ်ထားသောလီးကြီးဖြင့် ခပ်ဆတ်ဆတ်ကလေး ထိုးဆောင့် ထည့်လိုက်ပေတော့၏။ “အ အို့ အိ ဟင့် အင့် အ အားး အု အူးးး အလာ့ လား … ဟင်းမောင်စိုး ဆောင့် ဆောင့် …မင်းလီးကို … မမအထဲ … ဖိပြီး သွင်းပစ်လိုက် … ရ ရတယ် လိုး … လိုးစမ်းခပ်သွက်သွက်ဆောင့် … အိ အင့် … ဟုတ် ဟုတ်ပြီ ” “ဖွပ် ပွပ် ဇွပ် … ဗြိ ပြွတ် … စွိ ဖွပ် ဇွပ် ဘုတ် ဖွပ် … ဘုတ်စွိဖွပ် … ဗွပ် ဘွတ် ဖွပ် … ” မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆော်ကြသည်။

အသံမထွက်နှင့် ဆိုသည့်တိုင် ဝါဝါမွန်ကိုယ်တိုင်ရဲ့နှုတ်မှ နာကျင်မှု ရမ္မက်သိပ်သည်းမှု ပြွန်းတီးသည့် … ” အင့် … အိ အိ … အင့် … အီး ဟင့် … ဟင့် … အွန်းး အင့် …” ဟူသော အသံတစ်စွန်းတစ်စကမူ တားမနိုင်ဆီးမရ တစ်ချက်တစ်ချက် ပွင့် အံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရလျှက် … ။ ဘုတ် ဇွပ် ဘုတ် ဖတ် ဖွပ် …ဘွတ် ဗွပ် …ဇွပ် … ဟူသည့် သူတို့ သုံးယောက်ထံမှ အသားဆိုင်ချင်း ရိုက်ခတ် လိုးဆောင့် ကြရာမှ ထွက်လာသည့် အသံလှိုင်းများကလည်း ညဉ့်လယ်ယံကို လှုပ်နှိုးဘိသည့် အလား အိမ်နောက်ဖေးရှိ မြေကမ္ဗလာမွေ့ယာထက်မှာ ဆူညံငရဲပွက်၍ နေကြပေတော့ သည်။ သုံးယောက်စလုံး အကောင်းကြီး ကောင်းသွားကြသည်။ အောင်မိုးရော မောင်စိုးနှင့် ဝါဝါမွန်ကိုယ်တိုင်ရော စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ကို တစ်လှည့်စီ လိုးဆောင့်ကြရာကနေ အောင်စိုးလည်း လီးတွေအောင့်ပြီး ကိုစိုးလည်း သုက်ပင်မထွက်နိုင်အောင် ဖြစ်ကြရလျှက် ဒွါရနှစ်ပေါက်စလုံး လီးနှင့်ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံလိုက်ရသော ဝါဝါမွန်မှာကား အကောင်းအဆိုးနှစ်တန်ရောပြွန်းသည့် ခံစားမှုအောက်မှာ ရာဂစည်းစိမ်ကို အလျှံပယ်ကြီးရရှိသွားပြီး မြေပြင်ပေါ်မှာပဲ ခြေလက်မသယ်နိုင်အောင် ဖလက်ပြသွားခဲ့ရပေတော့သည်။

မောင်စိုးတို့ နှစ်ယောက်ပြန်သွားပြီး နာရီဝက်လောက်ကြာတော့မှသာ သူမမှာ ကိုယ့်အိပ်ယာပေါ်ကိုယ် ပြန်ရောက်အောင် မနည်းကြီး ကြိုးစားပမ်းစား လျှောက်လှမ်းလာခဲ့ရ လေသည်။ မနက်နေအတော်ကြီးမြင့်မှ ဝါဝါမွန်အိပ်ရာက နိုးလာသည်။လင်ဖြစ်သူ ကိုတင်မောင်ကား နံနက်စာကို ကိုယ့်ဖာသာပင် မွှေနှောက်စားသောက်ကာ အလုပ်ခွင်ရှိရာသို့ အချိန်မှန်ပင် ထွက်ခွာသွားလေပြီ။ သူ့အနေနှင့် … မနေ့က နေ့ရောညပါ တစ်ချီစီလောက် သူ လွန်လွန်ကျူးကျူး ကာမဆက်ဆံမိခဲ့ ၍ မယားချောကလေးခမျာ အိပ်ယာမှစောစောမထနိုင်ဘဲဖြစ်ကာ တော်တော်ကလေးပန်းလျနေရှာလိမ့်မည်ဟုပင် ထင်မြင်မိနေမလား မပြောတတ်ပါချေ။ ဒီတစ်ရက်လုံးလုံး ဝါဝါမွန် ဘယ်ကိုမှမသွားတော့ဘဲ အိမ်မှာပဲ ဇိမ်နှင့်နှပ်ကာ အနားယူနေလိုက်ပြီး မနေ့ကတစ်နေ့တာလုံး သူမ ခံစားရရှိခဲ့ရသည့် လောကစည်းစိမ်ကို ပြန်လည် စမြုံ့ပြန်၍ ဖီလင်ယူကာ နေမိပေသည်။ ညနေစောင်းလောက်မှာ မောင်စိုး မလည်မဝယ်နှင့် သူမဆီကို ရောက်ရှိလာသည်။

“ကိုကျော် ပြန်ရောက်လာလို့ မမဝါ ရေ ဒီညအကြောင်းတစ်ခုခု ပြပြီး အပြင်ထွက်ခဲ့လို့ မရဘူးလား ” ဝါဝါမွန် သက်ပြင်း ဟင်းကနဲ ချလိုက်မိသည်။ကျော်ကြီး ဆိုတဲ့သူကို သူမ လွန်ဆန်လို့တော့ မရ။ ကိုယ့်ဖက်က အတတ်နိုင်ဆုံး လိုက်လိုက်လျောလျောဆက်ဆံနိုင်မှသာ ရေရှည်အတွက်အကျိုးရှိလိမ့် မည်ဖြစ်ကြောင်း သူမတွေးမိပါသည်။ “မမ ကြံကြည့်ဦးမယ်လေ ကိုစိုး သူပြန်လာရင် တစ်ခုခုပြောဆိုပြီး ထွက်ခဲ့တာပေါ့ မင်းခါတိုင်းနေရာကပဲ စောင့်နေ ကြားလား ကိုစိုး ” “ဟုတ်ကဲ့ မမ ဝါ … ကျွန်တော်တို့ ညနေမှ ပြန် တွေ့ကြမယ် နော် ” “ကောင်းပြီ မောင်လေး ” လင်တော်မောင် ပြန်လာချိန်မှာ သူမအသင့် ဖြီးလိမ်းပြင်ဆင်ပြီးနေပြီ။ ပဲခူးမှ ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်းမတစ်ယောက် ကားအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်၍ သွားရောက်ကြည့်ရှုမည်ဖြစ်ပြီး နှစ်ရက်လောက်နေပြီးမှ ပြန်လာမည် ဖြစ်ကြောင်းများပြောဆို၍ ကိုတင်မောင်လည်း … “ဒါတော့ သွားကိုသွားရမှာပေါ့ သူငယ်ချင်းချင်း အားပေးရမယ့် ဝတ္တရားရှိတယ် အကျိုးအကြောင်းလည်း ပြန်ပြောပြနော် ဝါဝါ ရယ် ” ဆိုပြီး သဘောတူလက်ခံ၍ အိမ်ကနေ ကားဂိတ်သို့သွားရန် တက္ကစီတစ်စီးရှာမည်ဆိုပြီး ထွက်ချလာလိုက်သည်။

တစ်လမ်းကျော်က အိမ်တစ်အိမ်ရှေ့မှာ မောင်စိုးစောင့်နေသည်။နှစ်ယောက်သား ကားတစ်စီးငှား၍ ကျော်ကြီးရှိနေမည်ဆိုသော ရပ်ကွက်တစ်ခုထဲသို့ နာရီဝက်ခန့် ကားစီးပြီးရောက်ရှိလာခဲ့ကြပါသည်။ ကျော်ကြီးက စောင့်နေပါသည်။သူ့ပုံစံက လူမိုက်လို့ မထင်ရပါ။အသက် ၄၀ ဝန်းကျင်အရွယ်ခန့် အသားလတ်လတ် နှာတံပေါ်ပေါ် ရုပ်ရည်သန့်ပြန့်ပြီး သပ်ရပ်စွာဝတ်စားထားလျှက် အရပ်ကတော့ ၆ပေ နီးနီးလောက်ရှိမည်။ ဝါဝါမွန်အနေနှင့် သူနှင့်တစ်ကြိမ်တွေ့ဆုံဖူးပြီးဖြစ်ရာ နှစ်ယောက်သား တရင်းတနှီးပင်နှုတ်ဆက်လိုက်ကြပြီး သူ့အနီးမှ ဆက်တီခုံတစ်ခုမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပါသည်။ “ဝါဝါ အချိန်ရတယ်မဟုတ်လား ” “ရပါတယ် အိမ်ကို တစ်ရက်နှစ်ရက်ဆိုပြီး ပြောခဲ့ပါတယ် ” သူက လက်ဖျောက်တစ်ချက်တီးပြီး အားရကျေနပ်သောအပြုံးနှင့် … “အိုကေ …ကဲ ဒါဖြင့် ဒီနားလာဦး မင်းကို ဆုချရမယ် ” ဝါဝါမွန် သူ့အနားတိုးကပ်ထိုင်လိုက်တော့ သူကခါးကိုပွေ့ဖက်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းကို ပြွတ်ကနဲ လာနမ်းသည်။

ဒီနောက် မောင်စိုးဖက်ကို လှမ်းကြည့်ကာ “အပေါ်တက်သွားလိုက် မောင်စိုး မင်းအဆင်ပြေအောင် ကိုယ်စီစဉ်ပေးထားတယ် လိုအပ်မှ ငါခေါ်လိုက်မယ် ကြားလား ” “ဟုတ်ကဲ့ ကိုကျော် ” မောင်စိုးလည်း သူ့ကိုရှောင်ခိုင်းလိုက်မှန်း သိပြီး အပေါ်ထပ်သို့ တက်ရသည့် လှေကားထစ်များအတိုင်း လှမ်းတက်လာခဲ့လိုက်သည်။ အပေါ်ရောက်တော့ သူ့ကို မိန်းမငယ်ကလေးတစ်ယောက်က စောင့်ကြိုနေတာတွေ့လိုက်ရသည်။ အင်း …ဒါဟာ သူ့အလိုဖြည့်ဆီးပေးလို့ ငါ ပြန်ခံစားရတဲ့ ဆုလာဘ်ပဲ လက်မလွှတ်စေနဲ့ မောင်စိုး …ဟူ၍ မောင်စိုးတစ်ယောက် ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် စိတ်ထဲကပြောရင်း ပြုံးမိသွားရပေသည်။ ကျော်ကြီး သူ့အရှေ့စားပွဲပေါ်က ဘလက်လေဘယ်ပုလင်းထဲကနေ အရက်လက်နှစ်လုံးခန့်စီ ဖန်ခွက်နှစ်လုံးထဲ လောင်းထည့်ပြီး စပ်လိုက်သည်။တစ်ခွက်ကို ဝါဝါမွန်ထံလှမ်းပေးသည်။ကျန်တစ်ခွက်က သူ့အတွက် … “ကို ကြီး ဟင့် ဟင့် …” “…… …… ” ဝါဝါမွန် ဖြည်းဖြည်းချင်းမော့ချလိုက်သည်။

သူမလည်ချောင်းထဲ ပူကနဲ …အကောင်းစားအရက်မို့ အဝင်တော့ မဆိုးလှပါ။နောက်တစ်ခွက် …ထပ်မံ၍ ချိစ်ကလေး မြုံ့လိုက် နောက်ထပ်တစ်ခွက်မော့သောက်လိုက် ပူကနဲ ပူကနဲ ရင်ထဲမှာလည်း နွေးကနဲသိမ့် ကနဲ …သူမမျက်နှာကလေးက ဘလက်လေဘယ် အရှိန်ကြောင့်ထင်သည်။ နီနီမြန်းမြန်း သွေးရောင်ကလေးသမ်းပြီး တစ်မျိုးပင် ချစ်စရာကောင်းနေသေးတော့ သည်။ နှစ်ယောက်သား ထိုင်နေရာကထလိုက်တော့ သူမကိုယ်လေး အရှေ့ကို နည်းနည်းယိုင်လို့ သွားရသည်။ ကျော်ကြီး သူမပုခုံးကလေးကို အသာထိန်းကိုင်ကာ အိပ်ခန်းဆီသို့ လှမ်းလာခဲ့ကြပြီ။ “ကိုကျော် ဟင်းဟင်း ပျော်တယ် ဒီည ဝါဝါတို့ အေးဆေးနေရအောင်နော် ကိုကျော်လာတာသိလို့ ဝါဝါ ပဲခူးမှာနှစ်ရက်နေမယ်ပြောခဲ့တယ် သိလား ” ဝါဝါမွန် မျက်လုံးကလေးစင်းကာနေသလောက် စကားကဖြင့် သွက်နေသည်။ အိပ်ခန်းထဲရှိကုတင်ကျယ်ကြီးပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား ကိုင်ကြတွယ်ကြ ဖက်ကြနမ်းကြနှင့်… ကျော်ကြီးက ဝါဝါမွန်ကို သူတွေ့ဖူးကြုံဖူး သမျှ မိန်းကလေးတွေထဲမှာ အခိုက်ဆုံးဆိုပြီး တော်တော်ကလေး အရေးပေး ဆက်ဆံကာ ချစ်စခင်စ သမီးရည်းစားစုံတွဲများလို တရှိုက်မက်မက် နမ်းစုပ်လို့မဝ နိုင်အောင်ပဲရှိနေပေးသည်။

ဝါဝါမွန်ကကျော်ကြီး ခြေရင်းဖက်ဆီ ကိုယ်ကလေးလျှောဆင်းလိုက်ပြီး သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်ရာက အတွင်းခံကိုပါ ဆွဲချွတ်၍ သူ့ဘောင်းဘီအောက်ကနေ ထွက်ပေါ်လာသော လီးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်ကာ လှည့်ပတ်ကြည့်ရှုရင်း သူမနှုတ်ခမ်းကလေးဖြင့် အသာအယာပင်နမ်းစုပ်လိုက်ပါသည်။ကျော်ကြီးလီးမှာ မတောင်သေးသော်လည်း ပင်ကိုယ်ကြီးသူဖြစ်၍ လက်တစ်ဆုပ်စာနီးနီးလောက်ရှိနေတာတွေ့ရပေသည်။ ရှည်လည်းတော်တော်ရှည်သည်။ သူ့လီးက အောင်မိုးလီးလို ဂေါ်လီထည့်ထားတာမျိုး မဟုတ်ပေမယ့် လုံးပတ်ရော အလျားပါ ကြည့်ကောင်းသည့် လီး ဖြစ်၍ မိန်းမတို့အကြိုက်ဟုပင်ဆိုရမည်။ဝါဝါမွန်လက်က လီးကိုဂွင်းတိုက်သလိုဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးအား ပါစပ်ဖြင့်စုပ်ငုံ၍ လီးဒစ်ထိပ်ဖူးကို လျှာနှင့်ဝေ့ဝိုက်ယက်ပေးလိုက် လီးကိုယ်ထည် တစ်လျှောက်ကို အသွားအပြန်လျှာနှင့် ယက်ကာသပ်ကာဖြင့် ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုလည်း ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ နေအောင် တယုတယနှင့် စုပ်ယူလိုက်သေးသည်။

လီးကြီးတဖြည်းဖြည်းတောင်မတ်ကြီးထွား လာကာ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထလို့ လာသည်။ ဒစ်ကြီးက အပြူးသားနှင့် တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေပြီး သူမကို ခေါင်းညိတ်ဖိတ်ခေါ်နေသည့်အလား … အရက်ရှိန်နှင့် ရာဂအရှိန်ရောပြီး နဂိုကတည်းက အလိုးခံဖို့စိတ်စောနေသူပီပီ ဝါဝါမွန် သူ့လီးကို အပြတ်တောင်လာအောင် ငုံ့ကာငုံ့ကာ ယက်လိုက်စုပ်လိုက်လုပ်၍ လီးချောင်းကို ဆွဲဆွဲဆန့် နေကာ အလျား ၈ လက်မသာသာရှိသည့် လီးကြီးက တစ်စတစ်စပိုမို၍ သန်မာတောင့်တင်းလာသလိုထင်မှတ်ရပြီး ကျော်ကြီးလည်း သူမကိုယ်လေးကို သူ့ဖက်ကို ဆွဲယူ၍ “လိုးချင်ပြီ ဝါဝါရယ် မလိုးခင် မင်းစောက်ပတ်ကလေး ကပ်ထိုးပေးစမ်းပါ စောက်ပတ်ကို အားရအောင် ကြည့်ချင်လို့ ” လို့ပြောရင်း ဝါဝါမွန်အားထရပ်စေလိုက်တော့ သူမကိုယ်လေးက ထိုင်နေသည့် ကျော်ကြီးမျက်နှာအရှေ့မှာ သူ့ကို ကားရယားကြီး ခွရပ်လိုက်သလိုဖြစ်သွားပြီး စောက်ပတ်နှင့်မျက်နှာ အပ်မိရက်သားဖြစ်သွားလေသည်။

ကျော်ကြီး ဘာဂျာအစွမ်းပြလေ ပြီ။ စောက်ပတ်ကို လက်ချောင်းများနှင့် မညှာမတာ ထိုးစိုက်သွင်းကာ ဆောင့်ဆောင့်ပေးလျှက် စောက်စိကလေးကို ပါးစပ်ဖြင့်ကိုက်ငုံခဲ၍ လှုပ်နှူးကာ ဆွပေးနေသည်။ စောက်ပတ်ကိုတပြတ်ပြတ် လျှာနှင့်ယက်ပေးသည်။ အရည်လိုက်လာမှန်းသိတော့ သူပိုအားတက်လာပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို အောက်မှအထက်သို့ ဝက်ပက်သည့်နှယ် ယက်ယက်သပ်တင်ပစ်လိုက်ကာ အခေါင်းကလေးထဲလျှာသွင်းမွှေ့ထိုးပြီး စောက်စိကို နှာခေါင်းထိပ်နှင့် ထိုးထိုးဆွ ပေးလိုက်တော့ ဝါဝါမွန် အားးး …ကနဲကော့ပျံတက်လာခဲ့ရ ပြီး … “အိအီး မရတော့ ဘူး ကို ကိုကျော် လိုးတော့ တော်ပြီ လိုးပေးတော့ ဝါဝါ ယားလွန်းလှပြီ ” “ဘာကို …လိုးရမလဲ ဝါဝါ ရ ယ် ” “ဟင့် ဟင့် စောက် … စောက်ပတ်ကို ” “မဟုတ်သေးဘူး… ဆက် ပြော ” “စောက် … စောက်ခေါင်းထဲကို ကိုကျော့် …လီးကြီးနဲ့ လိုး … လိုးပေး ပါ လိုးပါမြန်မြန် ကိုကြီးရယ် ဟင်း ဟင်း ” ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် အပြတ်ဟော့နေပြီ။ လူကလည်းထွေနေတာမို့ စိတ်ထဲရှိတာကို ဘယ်လိုမှအောင့်အည်း မျိုသိပ်မထားနိုင်ဘဲ ဖြစ်ကာ တကျီကျီ တောင်းဆိုနေပေသည်။

“လိုးမှာပေါ့ ကိုယ် မလိုးခင် ဝါဝါကိုယ့်လီးကို အရင်လိုးပေး ပါလား ” “ရတယ် လိုးပေးမယ် ဝါဝါ့ စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်ရင်တော်ပြီ ကျန်တာ ဘာဖြစ်ဖြစ် ” ဆိုပြီး ဝါဝါမွန်သူ့ကို တွန်းလှဲချလိုက်ရာက သူ့ကိုယ်ပေါ်ခွ၍ ထိုင်ချလိုက်ပါသည်။ သူ့လီးကြီးက အစွမ်းကုန်တောင်မတ်ပြီး မိုးပေါ်ထောင်နေသလိုရှိတာမို့ ဝါဝါမွန်ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်က သူ့လီးအပေါ်ကနေတည့်တည့်မတ်မတ်တေ့ချိန်၍ ဆောင့်ထိုင်ချလိုက်လေရာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကို လျှောကနဲ ထိုးနစ် စိုက်ဝင်သွားခဲ့ရပြီး … “အား ကောင်းလိုက်တာကိုရယ် ကို့လီးကြီးကို ဝါ ဝါ တော့ … အားရ လိုက်တာကွယ် “ဆိုပြီး … ဝါဝါမွန် အဆက်မပြတ်ကျုံး၍ ဖိကာဖိကာနှင့် ဖင်ကြီးကိုတလိမ့်လိမ့်နေအောင် ဆောင့်ထိုင်ချနေပေတော့၏။ လီးကြီးက စွိကနဲ ဇွပ်ကနဲ စောက်ရည်တွေလည်း အလျှံပယ်ကြီး ယိုစီးကျလာရကာ အဝင်ချောလှတာကြောင့် ဆောင့်ကောင်းကောင်းနှင့် လိုးဆောင့်ချရင်း အတန်ငယ်ကြာတော့ ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် နည်းနည်းအမောဖောက်လာ၍ သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်ကို မှောက်အိပ်ချလိုက်ပြီး အမောဖြေနေလိုက်ကာ …။

“နို့ကို စို့ပေး ကိုကျော် ကိုကျော်နို့စို့ တာ ခံချင်လို့ … ” “စို့ ပေးမယ် ဖင်ကို ဖြေးဖြေးချင်းလှုပ်ပြီး ဆောင့်ပေး ကိုယ့်လီးက စောက်ပတ်နဲ့မတွေ့ရတာကြာပြီ … ခုလို စောက်ပတ်ထဲမှာ လီးစိမ်ပြီး … ထည့်ထားရတဲ့အရသာက ဘာနဲ့မှမတူဘူး ” “ဟင်း မယုံဘူး ဒီလီးလား စောက်ပတ်မလိုးဘဲနဲ့ နေနိုင်မှာ ဟွန်းး ” “တကယ်ပြောတာ ခုတလောအလုပ်များလို့ ဘယ်စော်မှ မလိုးဖြစ်ဘူး ” “ဒီလိုဆိုရင်လည်း … လိုး …လိုးပါရှင် ကျွန်မစောက်ပတ်ကို တဝကြီးလိုး ဒီနှစ်ရက်လုံးလုံး မအိပ်ဘဲနဲ့လိုးစမ်းပါ ကျွန်မစောက်ပတ်ကွဲ အောင် ခံပေးမယ်… ဟင်း ဟင်း ဟင်း ” ဝါဝါမွန်ကိုယ်လေးကိုပြန်ကြွပြီး သူ့လီးကို ထပ်မံလိုးဆောင့်နေလိုက်သည်။ “ဖွပ် ဇွပ်… ဘုတ်ပြွတ် ဗြွတ် ဗွိ စွတ်… ဖွပ် ဇွပ်ဘုတ်ဖတ် … ဘတ်ဗွပ်… ဘုတ် ဖွပ် ” “အား ကောင်းတယ် … ဆောင့် ဆောင့် ကိုယ်အောက်ကနေ ကော့လိုးပေးမယ် ကဲ … ကဲ ဟင်း …ဟင်း ” “အ အား ကျွတ်ကျွတ် ကိုကျော် ရယ် လီးကြီးက ကောင်းလွန်းလိုက်တာကွယ် အင်းး အင်းးး လိုး လိုးပေး ကော့ထိုးပေး ကျွန်မလိုးတာရော ကောင်းရဲ့လား ဟင့် ဟင့် ” “ကောင်းတယ် ဆက်လိုးပေး … တောက် နင့်ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်က အယ်နေလိုက်တာကွာ ဖင်သာလိုးပစ်လိုက်ရ တော်တော်ဆိမ့်နေမှာပဲ “။

“ဖင်လိုးချင်ရင်လည်းရ တယ် ညတစ်ရေးနိုးမှ လိုး …ခုက စောက်ပတ်ထဲ လီး ထည့်လို့တောင် … မဝသေးဘူး… ဟင်း … ဟင်း ဟင်း ” ကျော်ကြီး ပြန်ကော့လိုးပေး၍ သူမတစ်ချက်တစ်ချက်ဖိဆောင့်အချနှင့် တိုက်ဆိုင်ပြီး ထိချက်ပြင်းသွားရကာ သားအိမ်အထိ ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲ အီဆိမ့် နေပြီး ဝါဝါမွန် အရှိန်မလျှော့တော့ဘဲ ထပ်ခါတလဲလဲဖိဆောင့်ထိုင်၍ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်ပြုကာ အချက်သုံးလေးဆယ် ဆောင့်လိုးချလိုက်တော့ သူမရော ကျော်ကြီးပါ စောက်ရည်နှင့်လရည်များ ပြိုင်တူပင် ပန်းလွှတ်ထွက်သွားကြပြီး တစ်ချီပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ရလေသည်။ ကျော်ကြီးက သူမကိုယ်ကလေးကို စွေ့ကနဲပွေ့ချီကာ ကုတင်ပေါ်သို့ လှဲချလိုက်ပြီးနောက် ပက်လက်ပုံစံ ပြောင်း၍ လိုးလိုက်ပါသည်။ တစ်ချီအပြီးမှာ အနားမယူဘဲ ဒုတိယအချီ ထပ်မံ၍ လိုးဆောင့်ခြင်းမို့ ဝါဝါမွန် သူ့ကိုအတော်ကြီးကို ဖြုံမိသွားရပါသည်။ “တော်တော်လိုးနိုင်တဲ့ လူကြီး …လီးလည်းသန်သလောက် လိုးအားလည်း သန်လွန်းလှတယ် ” ဆိုပြီး တွေးမိသေးသည်။

ကျော်ကြီး ဇယ်ဆက်သလို တဗွပ်ဗွပ် တဖွပ်ဖွပ်အသံထွက်အောင် တရကြမ်းလိုးဆောင့်ပေးနေသည်။ လီးကိုယ်ထည် တုတ်တုတ်ကြီးက သူမစောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်ဆွဲ၍ စောက်ခေါင်းအပေါက်ကလေးကိုမကျယ်ကျယ်အောင် ချဲ့ထွင်ပေးနေသည့် အလား အတင်းဝင်အတင်းထွက် တက်သုတ်ရိုက်ကာ တစ်လိုးတည်းလိုး တစ်ဆောင့်တည်းဆောင့်နေပြီး သူမ၏ရမ္မက်သွေးများလည်း တစ်စတစ်စနှင့် ပြန်လည်ဆူပွက်လာခဲ့ရပြန်သည်။ အောက်မှနေ၍ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ကော့ကော့ထိုးပေးရင်း စောက်ခေါင်းထဲကို လီးတစ်ဆုံးဝင်ရောက်အောင် ကူဆောင့်ပေးလိုက်ရာက ဝါဝါမွန် တအင်း အင်း ညည်းသံထွက်လာခဲ့ပြန်သည်။ “ကောင်းလား လီးကို ကြိုက်လား ” “ကြိုက်တယ် အကို့လီး တစ်ကြပ်နေတာကိုက စိတ်ပိုထလာသလိုပဲ ကျွန်မပေါင်နှစ်ဖက် ထမ်းပြီးလိုးပါ အကိုရယ်” “နင့်စောက်ပတ်လည်း လိုးလို့ အရမ်းကောင်းတယ်သိလား ဝါဝါ ” “တကယ်လား အကို ကြိုက်လား ” “ကြိုက်လို့ ခုလို ခေါ်လိုးတာပေါ့ မိန်းမတွေအများကြီးရှိတာပဲ နင့်ကို လိုးရတာ ဘယ်မိနိးမလိုးတာနဲ့မှ မတူဘူး။

အတွေ့လည်းကောင်း အပေးလည်းကောင်းတယ် ဟဲ ဟဲ ” “လိုးစမ်းပါ ကိုရယ်… အကို ကြိုက်ရင် ဝါဝါလည်း အလိုးခံရတာ ပျော်တယ် … လင်တစ်ယောက်ရထားတာ ခုလိုတစ်ခါမှ … အလိုးမခံရ ပါဘူး … သိလား အကို … လိုး လိုး အားရပါးရ စိတ်ရှိသာ …လိုး ပါ နော် ” “ဗြွတ် ဇွပ် … ဘွပ် ဖွပ် ဗွပ် … ဘုတ် ဘုတ် … ဘတ် ဖတ် ဗွပ် … ဗလပ် စွိ ဘွပ် …” “အင့် အိ အိ အ အားးး အ အားးးး လိုးလိုး တော့ အကို ဆောင့် မြန်မြန်လေး ဆောင့်လိုး ပေး ” သူက ဝါဝါမွန်ပြောသလို သူမ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးမှာတင်ထမ်း၍ တော်သလင်းခွေး မိတ်လိုက်သလို အဆက်မပြတ် ဇပ်ဇပ် ဇပ်ဇပ်နှင့် ခါးကို ကော့၍ ကော့၍ သူ့လီးကို သူမစောက်ခေါင်းအတွင်းထဲသို့အရောက် သွင်းချည်ထုတ်ချည်လုပ်ကာ လိုးပေးလိုက်တော့ အချက်လေးဆယ် ငါးဆယ် လောက်မှာပင် ရမ္မက်ဇောကပ် နေသော ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် စောက်ရည်တသွင်သွင် စီးကျကာ ပြီးချင်ချင် ဖြစ်လာပြန်ပါသည်။ ဒီတစ်ချီ သူလိုးတာ သိပ်ကြာနေသလိုထင်ရသည်။ပထမတစ်ချီ ပြီးခဲ့တာမို့ သုက်ထွက်မမြန်တော့ဘဲ ကြာရှည်ထိန်းထား နိုင်ကာ သူမကို ကာမစည်းစိမ်အပြည့်အဝရအောင် တစ်ဖက်တစ်လမ်းကနေ ဖြည့်ဆီးပေးနိုင်လေသည်။

ဝါဝါမွန် သူဆောင့်ချက်တိုင်းကို ကော့နေအောင်ခံရင်း စောက်ခေါင်းထဲမှာရော ရင်ခေါင်းထဲမှာပါ စူးကနဲအောင့်ကနဲဖြစ်ဖြစ်သွားကာ သားအိမ်ခိုက်အောင်အလိုးခံရလေ တဏှာရမ္မက်ပိုကြွလာလေမို့ အံကလေးတကြိတ်ကြိတ်ရှိရာက ဖင်သားနှစ်ဖက် တွန့်ကနဲ ရှုံ့ကနဲဖြစ်သွားရပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်းသား တွေက သူ့လီးကြီးကို တဖျစ်ဖျစ်နေအောင် နွယ်ပတ်သလို ဆွဲငင် ရစ်ဖွဲ့ကာ တဟင်းဟင်း တအင့်အင့် ဖျစ်၍ ညှစ်၍ ဒုတိယအချီ စောက်ရည်များ တပွက်ပွက် ထွက်အံကျလာခဲ့ရပါတော့သည်။ သူက မရပ်မနားဘဲ ဆက်လက်ဆောင့်လိုးနေပါသည်။ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် သုံးချီ လောက် ပြီးတော့မှပင် ကျော်ကြီးလရည်ထွက်ကာ ဒုတိယအချီပန်းတိုင်သို့ ဆိုက်ရောက်သွားခဲ့လေသည်။ နှစ်ယောက်သား အတော်ကလေးမောသွားကြပြီး ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ပူးပူးကပ်ကပ် ပွေ့ဖက်လျက်သား လဲလျောင်း အနားယူလိုက်ကြပါသည်။ တစ်ရေးနိုးတော့ အလုပ်ပြန်စသည်။ မနက်မိုးစင်စင်သာလင်းသွားသည်။ကျော်ကြီးက သူမကို လိုး၍ကောင်းနေတုန်းပင်။သူက နှစ်ရက်နှင့် နှစ်ညလုံးလုံး သူ့စိတ်တိုင်းကျ အားရအောင်ဆော်ပြီးမှ ဝါဝါမွန်ကို တပည့်ကျော် မောင်စိုးလက်ထဲအပ်နှံကာ အိမ်ပြန်ပို့ ခိုင်းလိုက်ပါသည် ….. ပြီးပါပြီ။

Related Articles

ပြီးမြောက်ခြင်းလား