မနက္ငါးနာရီထိုးၿပီ။ ၿခဳံထားေသာ ေစာင္အႏြမ္းေလးကို အသာအယာခြာလိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ကား အိပ္ယာမွ အလူးအလဲထလိုက္သည္။ ဒီအိမ္မွာကႏွပ္ေနလို႔မရ။ ႏို႔မဟုတ္လွ်င္ အိမ္ႀကီးရွင္မျဖစ္ေသာ ေဒၚျမတ္သီေမာ္၏ ႀကိမ္လုံးက ကြၽန္ေတာ့ေက်ာေပၚက်လာမည္။ ထိုသို႔ စဥ္းစားမိလွ်င္ အလုပ္ေကာင္းသည္ဟု ညာၿပီးေခၚလာေသာ ပြဲစားမိန္းမႀကီးကို စိတ္နာမိသည္။ ႐ြာမွာ ေနစဥ္ကအေကာင္း။ ပညာကလည္း မတတ္သျဖင့္ ၿမိဳ႕ကိုတက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ပါတယ္။ ၿမိဳ႕မွာ ေယာက်ၤားေလးအိမ္ေဖာ္တစ္ေယာက္ ရွာခိုင္းသည္ ဆိုသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ၿမိဳ႕ကို ေရာက္ခဲ့သည္။ လူပြဲစားမိန္းမႀကီး၏ ႐ြြန္း႐ြြန္းေဝေအာင္ေျပာတတ္ေသာ အေျပာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ယုံစားသြားမိသည္။ ခက္တာက ကြၽန္ေတာ့္မွာ တိုင္ပင္ရေအာင္ကလည္း ငယ္ကတည္းက မိဘမ်ားလည္းမရွိ။ ျမင္ေတာင္ မျမင္ဖူးလိုက္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွာ ကပ္ေနခဲ့ရသည္။ ေလးတန္း အထိသာ ေနခဲ့ရသျဖင့္ အသိဉာဏ္ဗဟုသုတကလည္း မျပည့္စုံေတာ့ သူမေျပာစကားယုံမိသည္။ အသက္(၁၈)ႏွစ္အထိ အေပါင္းအသင္းကလည္း မရွိ ကေလးသာသာအေတြးျဖင့္ ေနခဲ့ရေသာ အေတြးျဖင့္ လူပြဲစားမိန္းမႀကီး ေခၚရာေနာက္ကို လိုက္ခဲ့မိေသာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သာ အျပစ္တင္မိသည္။
အထင္တႀကီးနဲ႔ လိုက္ခဲ့မိတာ ၿမိဳ႕ေရာက္ေသာအခါ အထင္ႏွင့္အျမင္ ပါစင္ေအာင္လြဲေတာ့သည္။ လူပြဲစား မိန္းမႀကီးကား ၿမိဳ႕ေရာက္ေသာအခါ ေဒၚျမတ္သီေမာ္တို႔အိမ္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ကြၽန္အျဖစ္ ေရာင္းစားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္တို႔ မိသားစုကား တစ္မိသားစုလုံး ႐ုပ္ေခ်ာေသာ မိန္းမမ်ားျဖစ္သေလာက္ ေတာ္ေတာ္ရက္စက္ေသာမိသားစုမ်ား ျဖစ္သည္။ ယခင္က သူမတို႔အိမ္မွာ ေခၚထားေသာေကာင္မေလးကို မီးပူျဖင့္ကပ္ၿပီးႏွိပ္စက္ခဲ့သျဖင့္ ေငြသိန္း(၃၀) ေလ်ာ္ခဲ့ရေသာ ရာဇဝင္ကလည္း ရွိသည္။ ဒါေၾကာင့္ လူပြဲစားမိန္းမႀကီးက ေနာက္ေၾကာင္းရွင္းေသာ တစ္ေကာင္ႂကြက္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေခၚလာၿပီး ဒီအိမ္မွာကြၽန္ခံရန္ ေရာင္းစားထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္ကား ကုမၸဏီပိုင္ရွင္တစ္ဦး၏ ဇနီး။ အသက္က(၄၀)ခန႔္ ရွိၿပီ။ အသားျဖဴျဖဴ ႐ုပ္ေခ်ာေခ်ာႏွင့္ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ ေတာင့္ေတာင့္ႏွင့္။ သူမမွာ ကေလးမရွိ သူမ တူမ(၂)ဦးႏွင့္ အတူေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ႐ြယ္တူေတြ။ တစ္ေယာက္က ျခဴးျခဴးတဲ့။ ေနာက္တစ္ေယာက္က သက္ထားတဲ့။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အိမ္ေရာက္စ ကတည္းက သူမတို႔ေငြျဖင့္ ဝယ္ထားေသာ ကြၽန္ပီပီ သူမတို႔ လိုသလို ပုံသြင္းခ်င္းခံရသည္။ သူမတို႔ ခိုင္းတာ အကုန္ လုပ္ရသည္။
ေဒၚျမတ္သီေမာ္ကို သခင္မႀကီးဟု ေခၚရၿပီး သက္ထားႏွင့္ ျခဴးျခဴးကို သခင္မႏွင့္ မဖုရား ဟုေခၚရသည္။ သူမတို႔၏ ၿခံကလည္း အက်ယ္ႀကီး အုတ္တံတိုင္းေတြကလည္း အျမင့္ႀကီးဆိုေတာ့ အျပင္က လူေတြအေနျဖင့္ မျမင္ႏိုင္ၾက။ အိမ္တြင္ ေဒၚျမတ္သီေမာ္၏ ညီမ ျမတ္ေ႐ြြစင္ဆိုေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္လည္း ရွိသည္။ သူမေယာက်ၤားသည္လည္း ေဒၚျမတ္သီေမာ္ အမ်ိဳးသား ကုမၸဏီမွပင္။ သူမကေတာ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္ ရွိသည္။ အသက္က (၃၈)ႏွစ္ခန႔္ရွိၿပီ။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္ အမ်ိဳးသားေရာ ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္ အမ်ိဳးသားပါ ႏိုင္ငံျခားမွာ ကုမၸဏီ ဖြင့္ထားသျဖင့္ ျမန္မာျပည္သို႔ ျပန္မလာႏိုင္။ ေျခာက္လတစ္ခါေလာက္ သူမတို႔ အမ်ိဳးသားေတြနဲ႔ ေတြ႕ရန္ႏိုင္ငံျခားသို႔ အလည္သြားေလ့ ရွိၾကသည္။ ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္ကေတာ့ ကေလးေတြလည္းႏိုင္ငံျခားမွာ အမ်ိဳးသားႏွင့္အတူ ေနေစၿပီး ေက်ာင္းထားတာရယ္ သူမကိုယ္တိုင္လည္း ျမန္မာျပည္မွာ ကုမၸဏီတစ္ခု ေဒၚျမတ္သီေမာ္နဲ႔စပ္ၿပီး ေထာင္ထားတာရယ္ေၾကာင့္ ေဒၚျမတ္သီေမာ္နဲ႔အတူ ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ျခဴးျခဴးနဲ႔ သက္ထားကေတာ့ ေက်ာင္းသူေတြ။
ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္ကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က သခင္မဟုေခၚရသည္။ ဟဲ့ေကာင္စဥ္းစားမေနနဲ႔ အိမ္ကိုတံမ်က္စည္းေသခ်ာလွဲ. ေဒါက္ခနဲေခါင္းကို ၾကက္ေမြးနဲ႔ ခါေက္ခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္အေတြးေတြ ပ်က္သြားပါတယ္။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္ႏိုး လာတာပါ။ ဟုတ္ဟုတ္…သခင္မႀကီး… ကြၽန္ေတာ္လည္းေၾကာက္ေၾကာက္႐ြံ႕႐ြံ႕နဲ႔ အိမ္ကိုတံမ်က္စည္းလွဲၿပီး ၾကမ္းတိုက္လိုက္ပါတယ္။ ပါေကးခင္းထားတဲ့ ၾကမ္းျပင္ေတြကို မွန္လိုကို ေျပာင္ဝင္းေနေအာင္ ၾကမ္းတိုက္ရတာပါ။ အိမ္ႀကီးကႀကီးတာေၾကာင့္ မနည္းကို လက္ေညာင္းေနေအာင္ တိုက္ရပါတယ္။ ဒီဘဝက အျမန္ လြတ္ေျမာက္ခ်င္ေပမဲ့လည္း ေျပးႏိုင္စရာ မရွိတာေၾကာင့္ သူမတို႔ႏွိပ္စက္သမွ်ခံေနရပါတယ္။ ၾကမ္းတိုက္လို႔ ၿပီးသြားလို႔ အနားရမယ္မထင္ပါနဲ႔။ သူမတို႔ မနက္စာစားဖို႔ ေကာ္ဖီကိုေဖ်ာ္ၿပီး စားပြဲေပၚမွာ တင္ေပးရပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ေပါင္မုန႔္ကို မီးကင္ၿပီး ေထာပတ္သုတ္ေပး ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ စားခြင့္မရွိပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ကို တစ္ေန႔မွ ထမင္းႏွစ္နပ္ပ္ပဲ ေကြၽးတာပါ။ ေန႔လည္စာနဲ႔ ညေနစာပါ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ ေပါင္မုန႔္မီးကင္ၿပီးလို႔ နည္းနည္းအေမာေျဖေနစဥ္မွာပဲ။
ေဒၚျမတ္သီေမာ္၊ ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္နဲ႔ သူမတို႔တူမ(၂)ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ျခဴးျခဴးနဲ႔သက္ထားတို႔ဟာ ေကာ္ဖီေသာက္ရန္ အခန္းထဲ ဝင္လာၾကပါေတာ့တယ္။ ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္က စားပြဲေဘးက ကုလားထိုင္တစ္လုံးကို ဆြဲယူထိုင္ၿပီး ေပါင္မုန႔္ကို တစ္ကိုက္ ကိုက္လိုက္ပါတယ္။ ေကာ္ဖီကို တစ္ငုံငုံလိုက္ၿပီး အရသာခံေနပါတယ္။ ကဲ ဟိုေကာင္ ေငးမေနနဲ႔ ငါတို႔အခန္းထဲမွာ ညတုန္းက ငါတို႔ေသးခြက္ေတြ သြားသြန္ၿပီးေဆးေခ် အဝတ္ေတြလဲ ပုံေနၿပီ ေသခ်ာေျပာင္ေအာင္ေလွ်ာ္” ဟုတ္ဟုတ္…သခင္မ.. ကြၽန္ေတာ္လည္း သူမအမိန႔္အတိုင္း သူမတို႔ အိပ္တဲ့ အေပၚထပ္ကို တက္ခဲ့ပါတယ္။ သူမတို႔အိပ္တဲ့ အခန္းႀကီးက ခန္းမငယ္ပုံစံမ်ိဳးပါ.။ ကုတင္(၂)လုံးခ်ၿပီး သူမတို႔(၄)ေယာက္ စုအိပ္ၾကတာပါ။ ညတိုင္ရင္ သူမတို႔ေပါက္ထားတဲ့ aသးခြက္ကို မနက္တိုင္း ကြၽန္ေတာ္က သြန္ၿပီး ေဆးေပးရပါတယ္။ ေသးခြက္ေတြ သြန္ၿပီးရင္လဲ အနံ႔မက်န္ေအာင္ ေသခ်ာေဆးေက်ာေပးရတာပါ.။ ေန႔တိုင္း..သူမတို႔ ဝတ္ထားၿပီးလို႔ တြန႔္ေက်ေနတဲ့ ထဘီေတြ ပင္တီေတြ ေဘာ္လီေတြကိုေလွ်ာ္ေပးရပါတယ္။ ညတိုင္ရင္လည္း သူမတို႔ အဝတ္အစားေတြကို မီးပူေကာ့ေနေအာင္ တိုက္ေပးရပါေသးတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္နဲ႔ ေဒၚျမတ္သီေမာ္ကို နင္းႏွိပ္ေပးရပါတယ္။
လက္အံေသေလာက္ေအာင္ကို ႏွိပ္ေပးရၿပီး သူမတို႔ ဇိမ္ခံလို႔ဝသြားၿပီဆိုတဲ့အခါက်ရင္ ကြၽန္ေတာ့ကို ေနာက္ေဖးက စတိုခန္းေလးထဲမွာ ထည့္ၿပီး ေဒၚျမတ္သီေမာ္က ေသာ့ခတ္ပါတယ္။ ထြက္ေျပးမွာစိုးလို႔ ထည့္ပိတ္ထားတဲ့သေဘာပါ။ ေသးခြက္ေတြကို ေျပာင္လက္ေအာင္ေဆးေက်ာၿပီး ကြၽန္ေတာ္ေနေရာင္မွာေျခာက္ေသြ႕ေအာင္လွမ္းထားလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ျပန္ဝင္လိုက္ပါတယ္။ အထဲမွာေတာ့ ေဒၚျမတ္သီေမာ္တို႔(၄)ေယာက္ရဲ႕ အဝတ္ေတြကပုံေနပါတယ္။ အနံ႔အသက္ေပါင္းစုံကိုရေနတာပါပဲ။ တဘုန္းဘုန္းနဲ႔ေလွ်ာဖြပ္ၿပီး ေရကိုေသခ်ာညႇစ္ရပါတယ္။ ႏို႔မဟုတ္ရင္ တစ္ခါက ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္က သူ႔အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလွ်ာ္တာ မေျပာင္လို႔ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့လွ်ာနဲ႔ အတြင္းခံေဘာင္းဘီခြၾကားေတြကို ယက္ခိုင္းတာေၾကာင့္ မွတ္သြားတာပါ။ ထမိန္ေတြနဲ႔အတြင္းခံပင္တီေတြမွာေတာ့ သူမတို႔ေပါင္ၾကားနဲ႔ဖင္ကကထြက္တဲ့ အနံ႔ေပါင္းစုံကို မ႐ြဳခ်င္ပဲ႐ြဳေနရပါတယ္။ တဖုန္းဖုန္းနဲ႔အဝတ္ေတြေလွ်ာ္ေနတုန္းမွာပဲ.. ဟိုေကာင္…ငါအျပင္သြားမလို႔…နင္ဘာလုပ္ရမယ္မသိဘူးလား… ဒီကိုလာခဲ့စမ္းဆိုတဲ့ သခင္မျခဴးျခဴးရဲ႕အသံကိုၾကားရပါတယ္။ ဟုတ္ဟုတ္…လာပါၿပီသခင္မေလး… ျခဴးျခဴးကဖိနပ္စဥ္နားမွာရပ္ေနတာပါ..။
ကြၽန္ေတာ္လည္း သူမစီးေနက်ႀကိဳးသိုင္းေဒါက္ျမင့္ ဖိနပ္ေလးကို သူမေျခေထာက္ျဖဴျဖဴအုအုေလးမွာ စြပ္ေပးလိုက္ၿပီး သူမဖိနပ္ကို အဝတ္စုတ္နဲ႔ေျပာင္ေနေအာင္သုတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ သူမတို႔အျပင္သြားခါနီးတိုင္း သူမတို႔ကဖိနပ္ကို ကိုယ္တိုင္မစီးပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ကို သူမတို႔ေျခေထာက္မွာစီးခိုင္းတာပါ။ ျခဴးျခဴးက သေဘာက်စြာၿပဳံးလိုက္ၿပီး ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ကိုလွလွပပစီးလို႔ အိမ္ေရွ႕မွာရပ္ထားတဲ့ ကားေပၚတက္ကာ ေမာင္းသြားပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေရခ်ိဳးခန္းျပန္လာၿပီး အဝတ္ေတြကိုဆက္ေလွ်ာ္ကာ.. ေနလွန္းထားၿပီးတဲ့ေနာက္။ အိမ္သာဆီသြားကာ အိမ္သာခြက္ကိုေျပာင္လက္ေနေအာင္ ေဆးေက်ာလိုက္ပါတယ္။ ႏို႔မဟုတ္ရင္ အိမ္သာဝင္တက္လို႔ အိမ္သာခြက္ညစ္ပတ္ေနလို႔ကေတာ့ကြၽန္ေတာ့ကို ႀကိမ္လုံးနဲ႔အေသေဆာ္တာပါ။ ေနာက္ဆုံး အိမ္သာခြက္ကို သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နည္းနည္းအနားရပါတယ္။ ဇယ္ဆက္သလိုလုပ္ရလို႔ႏြဳံးခ်ိေနတာေရာ ဗိုက္ဆာတာေရာေပါင္းၿပီး ေရအိုးထဲကေရတစ္ခြက္ကို ခပ္ေသာက္ၿပီး ခဏထိုင္ကာ အနားယူလိုက္ပါေတာ့တယ္။
အခ်ိန္ကားေန႔လည္(၁)နာရီခန႔္ျဖစ္သည္.. ကြၽန္ေတာ္ကား ထမင္းစားပြဲေဘးတြင္မတ္တပ္ရပ္ေနရသည္။ သက္ထားႏွင့္ျခဴးျခဴးကားအျပင္ထြက္သြားသျဖင့္ ေဒၚျမတ္သီေမာ္ႏွင့္ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲထမင္းစားေနက်ျခင္းျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့သက္ထားႏွင့္ျခဴးျခဴးကားအျပင္မွာစားတာမ်ားမ်ား။ အိမ္မွာျပန္စားတာမရွိသေလာက္ရွားသည္။ ဟိုေကာင္ ခြက္ထဲမွာ ၾကက္သားကုန္ေနၿပီ..သြားထည့္စမ္း.။ ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္ကနည္းသြားေသာၾကက္သားခြက္ကို ျပလိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္းခြက္ကိုယူၿပီး အိုးထဲမွၾကက္သားဟင္းကို စားပြဲေပၚတင္လိုက္သည္။ ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္ႏွင့္ေဒၚျမတ္သီေမာ္ကားစားေသာက္ေနၾကေပမဲ့.. ကြၽန္ေတာ့္မွာေတာ့စားေသာက္ခြင့္မရွိေသးပါ။ စားရင္းနဲ႔ေဒၚျမတ္သီေမာ္အနည္းငယ္အ႐ိုးမ်က္သြားသည္။ အဟြတ္..သူမကေခ်ာင္းဆိုးလိုက္သည္ မထြက္…ဒါနဲ႔သူမကခုံေအာက္မွ ခြက္စုပ္ကို လွမ္းယူလိုက္ၿပီး။လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းထိုးကာ ခြက္ထဲသို႔အန္လိုက္သည္။ အဟမ္း..အဟမ္း…ခလြပ္..အ႐ိုးစေလးမ်ားထြက္လာၿပီး သူမတံေတြးမ်ားႏွင့္ အက်ိအခ်ြၽဲမ်ားကို ခြက္ထဲသို႔ေထြးထုပ္လိုက္သည္။
ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္ကလည္း ထိုခြက္ကိုယူၿပီး ဝါးထားေသာ အ႐ိုးဖတ္မ်ားကိုေထြးထုပ္ေနျပန္သည္။ တံေတြးမ်ားႏွင့္ေရာေနေသာ ထမင္းလုံးမ်ား၊ဝါးၿပီးသား အ႐ိုးဖတ္မ်ားက ခြက္ထဲတြင္ျပည့္ေနသည္။ စားေကာင္းလိုက္တာ.မမေရ..ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္ကာ ဗိုက္ကိုအနည္းငယ္ပြတ္လိုက္ၿပီး ေရေဆးဇလုံကိုႏႈိက္ကာလက္ေဆးလိုက္သည္။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္လည္းဝသြားၿပီ။ သူမတို႔စားထားၿပီးသားခြက္မ်ားကို သိမ္းလိုက္ၿပီး အခ်ိဳပြဲကို ခ်ေပးလိုက္သည္။ သူမတို႔အခ်ိဳပြဲအရသာခံေနခ်ိန္တြင္ ခြက္မ်ားကိုေဆးလိုက္သည္။ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ကထိုင္ခုံတြင္ထိုင္ေနၿပီး ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္က ခုနကသူမတို႔ပါးစပ္မွေထြးထုပ္လိုက္ေသာ အက်ိမ်ား၊တံေတြးမ်ားျဖင့္ျပည့္ေနေသာ ခြက္ကို ေျခေထာက္ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့ဘက္တြန္းပို႔လိုက္သည္။ ကဲ..ဟိုေကာင္…မင္းစားလို႔ရၿပီ..။ ကြၽန္ေတာ့္ကို သူမတို႔ပိုင္ေသာေငြဝယ္ကြၽန္ပီပီ ေခြးစာေလာက္ပင္မေကာင္းေသာ အ႐ိုးအရင္းမ်ားႏွင့္ ေထြးထုပ္ထားေသာ ထမင္းမ်ားကိုသာေကြၽးျခင္းျဖစ္သည္။ သူမတို႔ ခ်ီးေကြၽးလွ်င္ေတာင္စားရမည့္ကြၽန္ဘဝမို႔ ေခြးစာေလာက္ပင္မေကာင္းဒါကိုပဲစားၿပီး ေနရျခင္းျဖစ္သည္။
ဒူးေထာက္ထားရတာၾကာသျဖင့္ ေျခေထာက္မ်ားလည္းေတာင့္ေနၿပီ… သို႔ေသာ္မလြဳပ္ရဲ႕..ေဒၚျမတ္သီေမာ္တို႔ဖဲဝိုင္းကားစည္ေနၿပီ…။ အိမ္ေထာင္ရွင္သူေဌးမမ်ားေပါင္းကာ ေန႔တိုင္းေဒၚျမတ္သီေမာ္အိမ္မွာဖဲ႐ိုက္ၾကသည္…။ သူမတို႔ဖဲ႐ိုက္ေနခ်ိန္တြင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို သူမတို႔ဖဲဝိုင္းေဘးနား ဒူးေထာက္ခိုင္းထားသည္။ သူမတို႔ေရခပ္ခိုင္းလွ်င္ေရခပ္ေပးရသည္.။ လက္ဖက္သုပ္ကုန္သြားလွ်င္လည္း ထပ္သုပ္ေပးရသည္။ ထိုသူေဌးမိန္းမမ်ားကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ကို ေဒၚျမတ္သီေမာ္နဲ႔ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္တို႔ သေဘာထားသလို ကြၽန္တစ္ေယာက္လိုပင္ဆက္ဆံၾကသည္။ သူမတို႔နားတြင္ ဒူးေထာက္ခိုင္းထားကာ အလိုရွိသလိုခိုင္းေစၾကသည္။ သူမတို႔ကေတာ့ လက္ဖက္သုပ္ေလးစားလိုက္..ဖဲေလးပြတ္လိုက္ျဖင့္ ဇိမ္က်ေနသည္။ ဟိုေကာင္…ေရတစ္ခြက္ခပ္ေပးစမ္း..။ သေဘၤာကပၸတိန္ကေတာ္ေဒၚညိဳေမလႈိင္က ကြၽန္ေတာ့္ကိုလွမ္းေျပာလိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္းေရသန႔္ဗူးထားရာစားပြဲဆီသို႔သြားၿပီး ေရတစ္ခြက္ကိုခပ္ကာ သူမဆီျပန္လာၿပီး ႐ို႐ိုက်ိဳးက်ိဳးျဖင့္လွမ္းေပးရန္ျပင္လိုက္သည္။
သူမကဖဲကိုအာ႐ုံစိုက္ေနခ်ိန္ႏွင့္ညားသြားၿပီး ခြက္ကို လွမ္းအေပးမွာလက္လြတ္မိလိုက္ရာ သူမအေပၚသို႔ဖိတ္က်ကုန္သည္။ ဖလြမ္း…ဟင္..သြားပါၿပီ…သြားပါၿပီ ေဒၚညိဳေမလႈိင္ကအနည္းငယ္စိုသြားေသာထမိန္ကို ခါလိုက္ၿပီးဖဲဝိုင္းမွအလူးအလဲထလိုက္သည္။ ေဒါသထြက္သြားဟန္တူသည္…ကြၽန္ေတာ့ဆံပင္မ်ားကို သူမဘယ္လက္ျဖင့္ဆြဲဆုပ္လိုက္သည္။ ကဲဟယ္…ျဖန္းျဖန္းျဖန္းျဖန္း… သူမညာလက္ဝါးျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့ပါးကိုဘယ္ျပန္ညာျပန္ခ်လိုက္သည္..။ ပါးအထဲမွကြဲသြားသျဖင့္ ေသြးေလးေတြထြက္လာကာ ငံက်ိက်ိအရသာကိုခံစားရသည္။ ပါးမွာလည္းေရာင္ကိုင္းသြားသည္။ ဟင္..ေတာ္ေတာ္အသုံးမက်တဲ့ေကာင္…။ ဟုတ္..ကြၽန္ေတာ္မွားသြားပါတယ္…သခင္မ…သူမကိုလက္အုပ္ခ်ီၿပီးေတာင္းပန္ေနရသည္။ မျမတ္သီေမာ္တို႔သေဘာေကာင္းလို႔တာ မင္းထမင္းစားေနရတာ..။ မင္းလိုအသုံးမက်ပုံမ်ိဳးနဲ႔ဆိုရင္… ငါ့ကြၽန္သာျဖစ္လို႔ကေတာ့…ငါ့ခ်ီးပဲစားခိုင္းမယ္..ထြီ… ကြၽန္ေတာ့မ်က္ႏွာကို တံေတြးျဖင့္ ေဒၚညိဳေမလႈိင္ကေထြးၿပီး ပက္ပက္စက္စက္ကိုေျပာပါတယ္။ ဟိုေကာင္ညိဳေမလႈိင္ေက်နပ္ေအာင္ေတာင္းပန္လိုက္.။
ကြၽန္ေတာ္လည္း ေဒၚညိဳေမလႈိင္ ေျခဖမိုးကိုရွိခိုးၿပီးေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္..ေနာက္မျဖစ္ေစရပါဘူး…သခင္မ..။ မင္းက်ပ္က်ပ္သတိထား…ဟင္းဟင္းဆိုၿပီး ေဒၚညိဳေမလႈိင္က ဖဲဝိုင္းမွာျပန္ထိုင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ သူမတို႔အုပ္စုကဖဲဆက္႐ိုက္ေနၾကပါတယ္..။ ဒီတစ္ခါေတာ့အမွားထပ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္မလုပ္ရဲေတာ့ပါဘူး။ ပါးကလဲ ေဒၚညိဳေမလႈိင္႐ိုက္ထားလို႔ေရာင္ကိုင္းေနပါၿပီ.။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူမတို႔သခင္မေတြရဲ႕ဖဲဝိုင္းနားမွာ ဒူးေထာက္လွ်က္သားနဲ႔ ဆက္လက္ခစားေနရပါတယ္.။ ဖဲ႐ိုက္ေနတဲ့အိမ္ေထာင္ရွင္မိန္းမေတြက (၄)ေယာက္ပါ.။ ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္၊ေဒၚျမတ္သီေမာ္၊ေဒၚညိဳေမလႈိင္နဲ႔ ေဒၚသဲဝင့္သူတို႔ပါ။ အကုန္လုံးကသူေဌးမိန္းမေတြျဖစ္ၿပီး အသားျဖဴျဖဴ၊႐ုပ္ေခ်ာေခ်ာ၊ဖင္ေတာင့္ေတာင့္မိန္းမေတြႀကီးပါ.။ ႐ုပ္ေခ်ာသေလာက္ေတာ္ေတာ္ရက္စက္တတ္တဲ့ မိန္းမေတြခ်ည္းပါ။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္တို႔ကြၽန္ျဖစ္တာနဲ႔ သူမတို႔မိတ္ေဆြ အိမ္ေထာင္ရွင္မိန္းမေတြရဲ႕ ကြၽန္အျဖစ္ပါအမြဳထမ္းေနရတာပါ။ ဟိုေကာင္..င့ါေျခေထာက္ေတြေညာင္းေနၿပီ လာႏွိပ္ေပးစမ္း။ ေဒၚသဲဝင့္သူကသူမေျခေထာက္ကို ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကို ဆန႔္ထုတ္ေပးလိုက္ပါတယ္.။
ကြၽန္ေတာ္လည္း သူမေျခေထာက္ကို ေသေသခ်ာခ်ာႏွိပ္ေပးရပါတယ္။ သူမကေျခေထာက္ႏွိပ္ခံရင္း ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္ကိုလွမ္းေျပာလိုက္ပါတယ္.။ ျမတ္ေ႐ြြစင္ေရ ဒီေကာင္ကနင္တို႔ေငြဝယ္ကြၽန္ဆိုေတာ့ ငါတို႔လုပ္သမွ်ခံရမွာေပါ့။ ဟင္းဟင္း..သိပ္ႀကိဳက္တာပဲကြာ.. ငါတို႔လိုမိန္းမေတြဆီမွာ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ကိုကြၽန္လုပ္ထားရတာ အရမ္းေကာင္းတယ္.။ တစ္သက္လုံးေမာ္မၾကည့္ရဲပဲ ငါတို႔အမိန႔္ေပးတာနဲ႔ တုန္ေနေအာင္ေၾကာက္ေနရတယ္။ ခၡ္. ေဒၚသဲဝင့္သူကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုေအးစက္စက္နဲ႔ၾကည့္ရင္းလွမ္းေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔.ျမတ္သီေမာ္..သူ႔အသက္ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ရွိၿပီလည္း။ (၁၈)ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ရွိေတာ့မယ္..မသဲရဲ႕…။ အဲ့ဒါဆိုေကာင္းတယ္…ဒီေကာင့္ကိုဒစ္ျဖဳတ္ၿပီး ငါတို႔စိတ္ႀကိဳက္ဖန္တီးရေအာင္။ ဘာေတြလဲမသိ။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဒစ္ျဖဳတ္မယ္တဲ့။ တစ္ခုခုေတာ့လုပ္ခံရေတာ့မွာေသခ်ာေနၿပီ။ သူမတို႔ကဖဲဝိုင္းကိုသိမ္းလိုက္ေပမဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ဒူးေထာက္ေနရဆဲပါ။ ဟိုေကာင္မတ္တပ္ထၿပီး နင့္အဝတ္အစားေတြကို အကုန္လုံးခြၽတ္လိုက္စမ္း။ ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္က ကြၽန္ေတာ့ကို အမိန႔္ေပးလိုက္ပါတယ္။
မိန္းမေတြေရွ႕မွာ အဝတ္အစားခြၽတ္ရမွာရွက္ေနတာေၾကာင့္..တြန႔္ဆုတ္ေနပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ေဒၚညိဳေမလႈိင္က ကြၽန္ေတာ့နားလာၿပီး .. ၾကာလိုက္တာ…ခ်ြၽတ္စမ္းဆိုၿပီး အဝတ္အစားေတြကို သူမကိုယ္တိုင္ခြၽတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ေဂြးတန္းလန္းနဲ႔ ကိုယ္လုံးတီး ကြၽန္ေတာ္ဟာရွက္လြန္းတာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာႀကီးကို ေအာက္ငုံ႔ထားပါတယ္။ ေတြ႕လား ျမတ္ေ႐ြြစင္..ငါတို႔အာသာေျဖလို႔ရၿပီ။ ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္နဲ႔ေဒၚညိဳေမလႈိင္က ကြၽန္ေတာ့လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကို သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ကခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီး အခန္းထဲေခၚသြားပါတယ္။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္နဲ႔ေဒၚသဲဝင့္သူကလည္း ကြၽန္ေတာ့ကို ဝါးစားမတတ္စိုက္ၾကည့္ေနၿပီး အခန္းထဲကိုလိုက္လာၾကပါတယ္။ အခန္းထဲေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ကြၽန္းကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ကြၽန္ေတာ့ကို ပက္လက္လွန္လိုက္ၿပီး ေျခေတြလက္ေတြကို ကုတင္တိုင္မွာ ႀကိဳးနဲ႔တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ကို ပူးခ်ည္လိုက္ၾကပါတယ္။ သူမတို႔ဘာလုပ္ၾကမလဲမသိေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြေျခေတြကို ကုတင္တိုင္ေတြမွာ အတင္းကိုမလြဳပ္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးေတြနဲ႔ အထပ္ထပ္ပူးခ်ည္ထားတာေၾကာင့္..ေျခလက္ေတြမွာ နာက်င္ေနပါတယ္။
ေဒၚညိဳေမလႈိင္က ကြၽန္ေတာ့လီးတံကိုသူမလက္နဲ႔ဆုပ္ၾကည့္ပါတယ္။ မိန္းမတစ္ေယာက္လက္ထဲမွာ လီးကိုကိုင္ခံထားရတာေၾကာင့္ လီးကေတာင္လာပါတယ္။ ဟင္း လုံးပတ္ကနည္းနည္းေသးတယ္.။ ဒါမ်ားရပါတယ္…ငါတို႔ဟာနဲ႔က်ပ္ၿပီးအရသာရွိေနေအာင္ႀကီးေဆးထိုးေပးမယ္။ ေဂၚလီကို အစိမ္းလိုက္ထည့္ၾကတာေပါ့။ သူမတို႔စကားကို နားေထာင္ရတာနဲ႔ ေက်ာခ်မ္းလွပါတယ္။ ေဒၚညိဳေမလႈိင္က ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေပၚကို သူမတင္ပါးနဲ႔ဖိထိုင္လိုက္ပါတယ္။ ထမိန္ဝတ္ထားၿပီး တက္ထိုင္ထားတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ေလကို ခဲယဥ္းစြာ႐ြဳရႈိက္ေနရပါတယ္။ သူမေကတာ့ဒါကိုေသဘာက္ေနပုံပါပဲ။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္လီးကို သူမလက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဂြမ္းထုေပးေနပါတယ္။ မ်က္ႏွာေပၚ ေဒၚညိဳေမလႈိင္တက္ထိုင္ထားလို႔ အသက္႐ြဳက်ပ္ေနတာရယ္..။ ေအာက္ဘက္မွာေဒၚျမတ္သီေမာ္က ကြၽန္ေတာ့္လီးကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဂြမ္းတိုက္ေပးေနတာရယ္ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္မခ်ိမဆန႔္ခံစားေနရပါတယ္။ အင္းအင္း.. မၾကာမီမွာပဲ ေဒၚျမတ္သီေမာ္ရဲ႕ဂြမ္းထုခ်က္ေတြကျမန္ဆန္လာသလို ကြၽန္ေတာ့လီးကလည္းက်ဥ္လာပါတယ္။
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့လီးကဆတ္ခနဲဆတ္ခနဲလေရျဖဴျဖဴေတြထြက္ကုန္ပါေတာ့တယ္။ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ကကုတင္ေပၚကဆင္းသြားပါတယ္။ ေဒၚသဲဝင့္သူနဲ႔ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္ကကုတင္ေပၚတက္လာပါတယ္။ ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္က ကြၽန္ေတာ့မ်က္ႏွာေပၚတက္ထိုင္ပါတယ္။ ေဒၚသဲဝင့္သူက ကြၽန္ေတာ့လီးကို ျပန္ဆြၿပီးဂြမ္းထုျပန္ပါတယ္။ သူမရဲ႕ထုခ်က္ေတြကပိုၾကမ္းပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့လီးကို မညႇာမတာပါပဲ။ နာက်င္လွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕လက္နဲ႔လီးကို ဆြခံရတာေၾကာင့္ မေတာင္ေအာင္စိတ္ထိန္းထားေပမဲ့လည္းမေနႏိုင္ပါဘူး။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့လေရေတြျပန္ထြက္ကုန္တာပါပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ သူမတို႔(၄)ေယာက္ဟာ တစ္လွည့္စီတစ္ေယာက္ကမ်က္ႏွာေပၚတက္ထိုင္လိုက္ဂြမ္းထုလိုက္လုပ္ေနၾကတာပါ။ ကြၽန္ေတာ့လီးထိပ္က ဒစ္ကိုအစိမ္းလိုက္ျပဳတ္သြားေအာင္လုပ္ေနတာပါ။ သူမတို႔ပိုင္တဲ့ကြၽန္ျဖစ္တာေၾကာင့္ သနားညႇာတာျခင္းမရွိပါဘူး။ (၅)ခ်ီေလာက္ဂြမ္းတိုက္ခံလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ လီးဟာအရမ္းကိုနာက်င္ၿပီး လေရေတာင္ေကာင္းေကာင္းမထြက္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့..သခင္မ..ေတာင္းပန္ပါတယ္… တိတ္စမ္း…ေဒၚျမတ္သီေမာ္က ေျပာလိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာကို ဖင္နဲ႔ဖိထိုင္လိုက္တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္မေအာင္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး.။ ေဒၚညိဳေမလႈိင္က ကြၽန္ေတာ့လီးကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီး ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း အခ်က္(၃၀)ခန႔္ ထုလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္လီးထိပ္က အေရျပားနဲ႔ လီးဒစ္မွာတြဲေနတဲ့ အဆက္ေလးဟာျပဳတ္သြားပါေတာ့တယ္… ေသြးေလးေတြပါထြက္လာပါတယ္။ လီးထိပ္ကဒစ္ႀကီးေအာက္ကို အေရျပားကတြဲက်သြားၿပီး ဒစ္ေပၚသြားပါေတာ့တယ္။ ေဒၚျမတ္သစ္ေမာ္က ကြၽန္ေတာ့မ်က္ႏွာေပၚဖိထိုင္ထားရမွ ကုတင္ေပၚကဆင္းလိုက္ပါတယ္။ လီးကနာက်င္မြဳေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ တစ္ကိုယ္လုံး တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ေနပါတယ္။ အီး..ဟီး.ဟီး..နာက်င္မြဳေၾကာင့္မရွက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး.။ ငိုမိပါေတာ့တယ္။ သူမတို႔(၄)ေယာက္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့အျဖစ္ကို ရယ္ေမာၿပီး သေဘာက်ေနၾကပါတယ္။ ကဲ မျမတ္ေရ ညိဳေမတို႔ေနာက္တစ္ပတ္ဖဲ႐ိုက္တဲ့ အခါမွာ သူ႔ကိုေကာင္းေကာင္းစားၾကတာေပါ့..။ ေဒၚညိဳေမလႈိင္နဲ႔ေဒၚသဲဝင့္သူက ေဒၚျမတ္သီေမာ္တို႔ညီအမကိုႏြဳတ္ဆက္ေနပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ကို အိမ္ေနာက္ေဖးက ထုတ္တန္းမွာ လက္ေတြကိုႀကိဳးနဲ႔တြဲေလာင္းဆြဲခ်ည္ထားတာပါ။ လီးထိပ္က နာက်င္ေနတဲ့အျပင္ ေအာ္ခြင့္မရေအာင္ပါ..ပါးစပ္ကိုအဝတ္နဲ႔ဆို႔ျခင္းခံထားရပါတယ္။ ခုနက လီးအေရျပားထဲကို ေဘာေစ့ေသးေသးေလးေတြခြဲၿပီးထည့္ခံရတာေၾကာင့္ အရမ္းနာက်င္ၿပီး ေအာ္ဟစ္ေနရတာပါ.။ သူမတို႔ရဲ႕ ေငြဝယ္ကြၽန္ျဖစ္တာေၾကာင့္ သူမတို႔သတ္လဲခံရမဲ့အေနအတားမို႔ လုပ္သမွ်ခံေနရပါတယ္။ သူမတို႔ရည္႐ြယ္ခ်က္ကိုသိသြားပါၿပီ.။ သူမတို႔ အိမ္ေထာင္ရွင္မိန္းမေတြ ဖဲဝိုင္းလုပ္တဲ့အခါက်ရင္ အပ်င္းေျပေအာင္ ဖဲဝိုင္းေဘးနားမွာ ကုတင္ကိုခ်ထားမယ္.။ အဲ့ဒီကုတင္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျခေတြလက္ေတြကို ကုတင္တိုင္ေတြမွာ မလြဳပ္ႏႈိင္ေအာင္ ခ်ည္ထားၿပီး သူမတို႔ကာမအာသာကို ေျဖၾကမွာပါ။ သူမတို႔(၄)ေယာက္သာမက ဖဲ႐ိုက္လာတဲ့ အိမ္ေထာင္ရွင္မိန္းမေတြပါ..တစ္လွည့္စီပါ။ ကြၽန္ေတာ့ကို ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ ေဒၚညိဳေမလႈိင္က ေဒၚျမတ္သီေမာ္တို႔ကိုအႀကံေပးခဲ့တာပါ.။ ေငြနဲ႔ဝယ္ထားတဲ့ ကြၽန္ကို တန္ေနေအာင္ခိုင္းဖို႔ပါ။ ဘ၀ေကတာ့သုံးစားမေရတာ့ပါဘူး။ သူမတို႔တူမႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ျခဴးျခဴးနဲ႔သက္ထားကလည္းရမၼက္ႀကိးသူေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့ကို ခ်မ္းသာေပးမဲ့သေဘာမရွိပါဘူး.။
ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္တို႔ အိမ္အျပင္ဖက္ထြက္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေဒၚညိဳေမလႈိင္ကခ်က္ခ်င္းမသြားပဲခ်န္ေနခဲ့ပါတယ္။ သူမကကြၽန္ေတာ့နားကို ေလွ်ာက္လာၿပီး.. ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕နာက်င္ေနတဲ့လီးအတံကိုအတင္းလက္နဲ႔ညႇစ္လိုက္ပါတယ္။ နာက်င္မြဳေၾကာင့္ မ်က္ရည္ေတြကပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်လာပါတယ္။ ေဒၚညိဳေမလႈိင္က ကြၽန္ေတာ့ကို ေအးစက္စက္နဲ႔ၾကည့္ၿပီး.. ငိုမေနနဲ႔…ကြၽန္စုတ္…ေနာက္ဆိုနင္ငါ့အိမ္မွာလည္း ကြၽန္လာခံရမယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က် မင္းကိုငါ့ခ်ီးစားခိုင္းမယ္။ဟင္းဟင္း…. သူမကေျပာသလိုတကယ္လုပ္မဲ့သေဘာႀကီးပါ။ သူမရဲ႕အၾကည့္ေတြကစိမ့္ေနတာေၾကာင့္ သူမကို ၾကည့္ေတာင္မၾကည့္ရဲေတာ့ပါဘူး။ ည(၇)နာရီေလာက္ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ျခဴးျခဴးနဲ႔သက္ထားတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ အိမ္ကိုျပန္လာၾကပါတယ္။ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ အိမ္ေနာက္ေဖးထုတ္တန္းမွာ ကြၽန္ေတာ့ကိုကိုယ္လုံးတီးအေနအထားနဲ႔ ႀကိဳးနဲ႔တြဲေလာင္းဆြဲခ်ည္ထားတာကို ျမင္လိုက္ရတာေၾကာင့္..။ ေဒၚေလးဒီေကာင္ဘာအမ်ားလုပ္မိျပန္လို႔လဲ.လို႔ေဒၚျမတ္သီေမာ္ကိုလွမ္းေမးလိုက္ပါတယ္။ ဟင္းဟင္း.ေန႔လည္က နင္တို႔အန္တီညိဳေမလႈိင္လာလည္ေတာ့ ေရေသာက္ခ်င္လို႔ခပ္ခိုင္းတာ ညိဳေမလႈိင္ ထမိန္ေပၚကို ေရေမွာက္က်တယ္ေလ။
ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းမွန္းကန္မွန္းသိေအာင္ ပညာေပးထားတာ။ ေကာင္းတယ္ေဒၚေလးေရ..ဒီလိုေကာင္မ်ိဳးေတြက ဒီလိုပညာေပးထားမွ…ဟင္းဟင္း ျခဴးျခဴးႏွင့္သက္ထားကေဒၚျမတ္သီေမာ္ကိုေျပာလိုက္ပါတယ္။ ပါးစပ္ကိုပိတ္ၿပီးႀကိဳးနဲ႔ဆြဲခံထားရတာေၾကာင့္ သူမတို႔ေျပာသမွ်ခံေနရပါတယ္။ ျခဴးျခဴးက.. ဒီလိုအသုံးမက်တဲ့ေကာင္မ်ိဳးကိုမွ ေဒၚေလးတို႔ကထမင္းေကြၽးေနေသးတယ္။ ထြီ…သက္ထားကလည္းကြၽန္ေတာ့္မ်က္ခြက္ကိုတံေတြးနဲ႔ေထြးလိုက္ပါေသးတယ္.။ သူမတို႔ေငြႏွင့္ဝယ္ခံထားရေသာ ကြၽန္ဆိုေတာ့လည္းသူမတို႔သေဘာရွိတိုင္းလုပ္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီလိုလုပ္ေဒၚေလး…ဒီေကာင္စုတ္ကို ဒီအတိုင္းႀကိဳးနဲ႔ဆြဲထားၿပီး ပစ္ခ်ထားလိုက္.။ ေရလည္းမတိုက္နဲ႔…။ဒီတစ္ညလုံး။ မနက္ျဖန္က်မွ ကြၽန္ဆိုတာ သခင္မေတြရဲ႕အမိန႔္ကို နာခံတတ္ရပါလားဆိုတာ… ဒီေကာင္စုတ္ကို အသားထဲစိမ့္ၿပီး သမီးတို႔ကိုျမင္တာနဲ႔ တုန္ၿပီးေၾကာက္ေနေအာင္ပညာေပးမယ္။ ျခဴးျခဴးကလည္း အႀကံဉာဏ္ေတြေပးေနေသးသည္။ ညဥ္းတို႔ကသူ႔ကိုဘာလုပ္မလို႔လည္း။ မနက္ျဖန္ေရာက္ရင္ သိရမွာေပါ့ေဒၚေလးရယ္..ခ္ခ္။ သက္ထားက ကိုယ္လုံးေလးလြဳပ္ခါသြားေအာင္ရယ္လိုက္ၿပီး ေဒၚျမတ္သီေမာ္ကိုေျပာလိုက္ပါတယ္။
ဟုတ္ပါၿပီေအ…ညဥ္းတို႔သေဘာ..ညဥ္းတို႔သေဘာ.. သူမတို႔(၃)ေယာက္ဟာ..စကားတေျပာေျပာနဲ႔ကြၽန္ေတာ့္နားကေနထြက္သြားၾကပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့မွာေတာ့ ေန႔လည္ကႏွိပ္စက္ခံရတာတစ္မ်ိဳး ယခုလည္းသူမတို႔တူမေတြကလည္း အေဒၚမ်ားႏွင့္စ႐ိုက္တူၾကသည္။ သူမတို႔လာမွပိုဆိုးသည္။ လက္ကိုတုပ္ၿပီးဆြဲခံထားရေသာ ႀကိဳးကတင္းက်ပ္လွသျဖင့္ အေရျပားမ်ားပင္ပြန္းၿပီး ေျခေထာက္ကလည္း ေျခဖ်ားေထာက္သာ႐ုံသာ ထားသျဖင့္ တဆတ္ဆတ္တုန္ယင္ေနၿပီ.။ ပါးစပ္မွာ ေအာ္ဟစ္ငိုယိုခ်င္ေပမဲ့ မေအာ္ႏိုင္ေအာင္ဆို႔ျခင္းခံထားရသျဖင့္ အသံမထြက္ႏိုင္ပါ။ အခ်ိန္ကား မနက္(၁၀)နာရီခန႔္ရွိေခ်ၿပီ။ တစ္ညလုံး မတ္တပ္အေနအထားျဖင့္ တြဲေလာင္းဆြဲခံထားရသည္ကတစ္မ်ိဳး ႏွိပ္စက္ခံထားရသည္ကတစ္မ်ိဳးေၾကာင့္ လူတစ္ကိုယ္လုံးလည္းႏြဳံးခ်ိၿပီး ေမာဟိုက္ႏြမ္းလ်ေနသည္။ ရင္ထဲမွာလည္း မီးလိုပူေနသည္။ ေရဆာေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္မည္ထင္သည္။ တစ္ညလုံးလုံးေရမေသာက္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ေရအရမ္းကိုဆာေနသည္။ အခန္းေပါက္ဝသို႔ေလွ်ာက္လာေသာ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ခြာသံ တရွပ္ရွပ္ကိုၾကားရသည္။ ဘယ္သူလဲဆိုတာအားယူၿပီး ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္….။ သူမႏွင့္အတူ သက္ထားႏွင့္ျခဴးျခဴးလဲပါလာတည္။
သက္ထားက ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ေနေသာ ကြၽန္ေတာ့ကို သူမလက္ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့ဆံပင္မ်ားကို ဆုပ္ကိုင္ကာ အေပၚသို႔ဆြဲေမာ့လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္သူမက ပါးစပ္မွာ ဆို႔ထားေသာ အဝတ္စကိုဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ အဟြတ္အဟြတ္..ကြၽန္ေတာ္လည္းေခ်ာင္းေတြတဟြတ္ဟြတ္ဆိုးလိုက္သည္.။ ႏြဳတ္ခမ္းမ်ားက အနည္းငယ္ကြဲၿပီး အာေခါင္ေတြေျခာက္ေနတာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေရ…ေရ…ေရတိုကၸါ..။ ခ္ခ္..ေဒၚေလးေရေသာက္ခ်င္လို႔တဲ့… ဟင္းဟင္း…ခ္ခ္..ေဒၚျမတ္သီေမာ္က အခန္းေထာင့္ေရအိုးမွေရတစ္ခြက္သြားခပ္လိုက္သည္။ ေၾသာ္..ကြၽတ္စ္ကြၽတ္စ္…သနားစရာေလး…ေရေသာက္ခ်င္ေနရွာၿပီကိုး…. ေရာ့ေရာ့ သူမကကြၽန္ေတာ့ႏြဳတ္ခမ္းနားကို ေရခြက္ကိုေတ့ေပးလိုက္သည္…။ ေသာက္ခ်င္ေသာစိတ္ေၾကာင့္ အငမ္းမရေမာ့ေသာက္မည္ျပဳစဥ္..။ သူမကေရခြက္ကို ေနာက္ျပန္ဆြဲကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ သြန္ခ်လိုက္သည္…။ မ..မ…မလုပ္ပါနဲ႔..သခင္မ..ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ..။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္က ေအးစက္စက္မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့ကိုၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ နင့္ဘဝမွာ..ေရဆိုတာမရွိေတာ့ဘူး…နင့္ပါးစပ္ကို ငါတို႔ေသးအိုးလုပ္မလို႔..ဟင္းဟင္း မင္းဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံး ငါတို႔ မိန္းမေတြရဲ႕အဖုတ္ထဲကထြက္တဲ့ေသးကိုပဲေရလုပ္ၿပီးေသာက္ရမွာ။
ေသာက္မလား…သူမကတကယ္လုပ္မည့္သေဘာျဖစ္ေနသည္။ ဒီေကာင္ကျငင္းခ်င္တယ္…ထင္တယ္..ေဒၚေလး.. ျခဴးျခဴးက ကြၽန္ေတာ့မ်က္ႏွာကိုစိုက္ၾကည့္ရင္းဝင္ေျပာလိုက္သည္။ ဒါမ်ားလြယ္ပါတယ္..ျခဴးျခဴးရယ္..ဒီေကာင္အသားမနာေသးလို႔ပါ..။ အေရကြာေအာင္ ႐ိုက္လိုက္ရင္ ဒီေကာင္ဆက္ျငင္းႏိုင္မလား ၾကည့္ၾကေသးတာေပါ့။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္ကေျပာေျပာဆိုဆို အခန္းနံရံဘက္သို႔သြားၿပီး နံရံတြင္ ေခြလိပ္ကာခ်ိတ္ထားေသာ ၾကာပြတ္ကို ျဖဳတ္ယူလိုက္သည္။ ႐ြမ္း…႐ြမ္း…ၾကာပြတ္ေဝ့ယမ္းသံကေလထဲတြင္ တစ္႐ြမ္း႐ြမ္းထြက္ေပၚလာသည္။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္က ေျခေထာက္ကို အနည္းငယ္ဆုတ္ၿပီးအားယူလိုက္တာကိုေတြ႕ရသည္။ ျခဴးျခဴးႏွင့္သက္ထားက သူမတို႔အေဒၚ ကြၽန္ေတာ့ကို ေကာင္းေကာင္း႐ိုက္ႏိုင္ေရးအတြက္ အနီးနားမွာ႐ြဳပ္ေနေသာခုံမ်ားကို ရွင္းေပးလိုက္သည္.။ ႐ြမ္း..ေျဖာင္း…အား.. တင္ပါးႀကီးမ်ား တုန္ခါသြားၿပီး ၾကာပြတ္က ကြၽန္ေတာ့ေက်ာေပၚကို ေျဖာင္းခနဲက်လာသည္.။ အား…အား…ဒုန္းဒုန္း အသည္းခိုက္ေအာင္နာက်င္မြဳေၾကာင့္ လက္ကိုပူးခ်ည္ထားေသာႀကိဳးကို႐ုန္းေနမိသည္။ ေျဖာင္းေျဖာင္း…အား..အား။ နာက်င္မြဳေၾကာင့္ လႁပြတ္မွေၾကာက္ေသးမ်ား တဗ်င္းဗ်င္းပန္းထြက္ကုန္သည္။
႐ြမ္း႐ြမ္း…ေျဖာင္းေျဖာင္း……အီးဟီးဟီး….ေက်ာျပင္မွအေရျပားမ်ားစုတ္ၿပီးေသြးေတြထြက္လာသည္။ အီးဟီးဟီး..႐ြတ္႐ြတ္..မ်က္ရည္မ်ားကပါးေပၚကိုပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်လားသည္။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္က… ဟင္း..ဟင္း…ကြၽန္လုပ္ၿပီး သခင္ေတြရဲ႕ေသးကိုေသာက္ရမယ္ဆိုတာမသိတဲ့ေကာာင္..မွတ္ပလား သူမကိုအလြန္အမင္းေၾကာက္႐ြံံ့ေနရၿပီ…. သူမတို႔အဖုတ္မွထြက္သမွ်ေသးကိုမေသာက္မခ်င္းႏွိပ္စက္ေနမွာေတာ့ေသခ်ာသည္။ ဒါေၾကာင့္….႐ြမ္း…ေက်ာျပင္ေပၚကိုၾကာပြတ္ကက်လာျပန္သည္။ အီး…ဟီး..ဟီး… မ…မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့…သခင္မ…ေၾကာက္ပါၿပီ။ သခင္မတို႔..ေသးကိုပဲေသာက္ပါေတာ့မယ္…ေရမေသာက္ေတာ့ပါဘူး… နင္..ေသခ်ာလား..ေဒၚျမတ္သီေမာ္က ေအးစက္စက္ျပန္ေမးပါတယ္။ ထပ္႐ိုက္ခံရမွာကို အရမ္းကိုေၾကာက္႐ြံ႕ေနတာေၾကာင့္…. ေၾကာက္လွပါၿပီသခင္မ…..လုပ္ခ်င္သလိုသာလုပ္ပါ…။ အီးဟီး…႐ြတ္..နာက်င္မြဳေၾကာင့္ ရႈိက္ငိုရင္းနဲ႔သူမကို မဝံံ့မရဲျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္.။ ျခဴးျခဳးနဲ႔သက္ထားကသူမတို႔ အေဒၚကိုဝမ္းသာအားရနဲ႔ၾကည့္လိုက္ၿပီး။ ေဒၚေလးရယ္..ေတာ္လိုက္တာ..ၾကည့္စမ္းဒီေကာင္ကို ေပ်ာ့သြားတာပဲ..ခ်က္ခ်င္း။ ကြၽန္ဆိုတာမ်ိဳးက ဒီလိုနာနာေလး႐ိုက္ေပးမွ သခင္ေတြအမိန႔္နာခံတာ ျခဴးျခဳးရဲ႕…။
ေဒၚျမတ္သီေမာ္က ကြၽန္ေတာ့နားကို ေလွ်ာက္လာၿပီး အရႈိးရာေတြကို လက္နဲ႔ဆြဲဆုပ္လိုက္ပါတယ္။ နာက်င္မြဳေၾကာင့္ မ်က္ရည္ေတြကပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်လာပါတယ္။။ ကဲ..နင္သိၿပီလား…သခင္အမိန႔္မနာခံတဲ့ ကြၽန္ကိုသခင္မေတြကဘယ္လိုလုပ္တယ္ဆိုတာ။ သိ..သိပါၿပီ..သခင္မ..။ ေအး..ေနာက္တစ္ခါကလန္ကဆန္လုပ္ရင္ နင္ဒီထက္နာမယ္။ နင့္ကိုငါတို႔ကေငြနဲ႔ ဝယ္ထားရတာ။ ဒီတစ္ခါကလန္ကဆန္လုပ္တာကို အျပစ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔… နင့္ေရဆာလို႔ေသးေသာက္ခ်င္ရင္ေတာင္မွ လြယ္လြယ္ေပးမတိုက္ဘူး။ ငါတို႔ခိုင္းတဲ့အလုပ္အကုန္ လုပ္ရမယ္။ စိတ္တိုင္းက်မွ နင္ကငါတို႔ကို ေျခသလုံးဖက္..ဒူးေထာက္ၿပီး…။ သခင္မ.ခင္ဗ်ာ…ကြၽန္ေတာ့ကို သခင္မေသးတိုက္ပါလို႔ေျပာၿပီး ေတာင္းပန္မွ ခ်ီးျမႇင့္မယ္..ၾကားလား ေဒၚျမတ္သီေမာ္ကား ကြၽန္ေတာ့ကိုနာလံမထူႏိုင္ေအာင္ႏွိပ္ကြပ္ေခ်ၿပီ.။ ျငင္းခြင့္မရွိပါ။ ကြၽန္ေတာ္ကား သူမ၏ေငြျဖင့္ဝယ္ယူထားေသာ သူမက်ျႏၻ၀မဟုတၸါလား။ ထိုအခ်ိန္မွာ စၿပီး ကြၽန္ေတာ္ကား ေဒၚျမတ္သီေမာ္၊ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္ႏွင့္ သူမတို႔တူမ(၂)ဦးျဖစ္ေသာ ျခဴးျခဳးႏွင့္သက္ထားတို႔၏ အဖုတ္ေအာက္တြင္ ခစားရေသာ ကြၽန္တစ္ေကာင္ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ သူမတို႔၏ အညစ္အေၾကးျဖစ္ေသာ အဖုတ္မွထြက္သည့္ ေသးမ်ားကိုပင္ေသာက္ခြင့္ရဖို႔အေရး သူမတို႔ခိုင္းသမွ်ကိုလုပ္ၿပီး ညဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ခံ၊ ေတာင္းပန္မွေပးတိုက္မည့္သေဘာပင္။
ေဒၚျမတ္သီေမာ္က ကြၽန္ေတာ့ဆံပင္မ်ားကိုဆြဲဆုပ္လိုက္သည္။ ကြၽန္စုပ္..နင့္ကိုဒီေန႔အတြက္ ငါ့အဖုတ္ကထြက္တဲ့ေသးေသာက္ခြင့္ေပးေတာ့မယ္..ဟုဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုတြဲေလာင္းဆြဲထားေသာႀကိဳးမ်ားကို ေျဖေပးလိုက္ေတာ့သည္။ တစ္ညလုံးတြဲေလာင္းဆြဲခံထားရတာရယ္ ႏွိပ္စက္ခံရတာေၾကာင့္ သူမေျခေထာက္ေရွ႕တြင္ ပုံရက္သားက်သြားသည္။ မင္း..ငါ့ေနာက္ကေနေလးဖက္ေထာက္ၿပီး အိမ္သာထဲလိုက္ခဲ့…။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္က ကြၽန္ေတာ့္ကို အမိန႔္ေပးလိုက္ၿပီး အိမ္သာဖက္သို႔ထြက္သြားသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဖင္ႀကီးနိမ့္တုံျမင့္တုံျဖင့္လမ္းေလွ်ာက္သြားေသာ ေဒၚျမတ္သီေမာ္၏ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ေမာ္ဖူးရင္းေနာက္မွ ေခြးတစ္ေကာင္လို ေလးဖက္ေထာက္ၿပီးလိုက္သြားရေတာ့သည္။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္တို႔အိမ္သာကားေရခ်ိဳးခန္းႏွင့္တြဲထားျခင္းျဖစ္သည္။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္က ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကိုေသခ်ာဂ်က္ထိုးလိုက္သည္။ သူမက ကြၽန္ေတာ့ကိုၾကည့္လိုက္ၿပီးလွမ္းေျပာလိုက္သည္။ ဟဲ့.ငါ့ေစာက္ဖုတ္ရဲ႕ကြၽန္…နင္ငါေသးေပါက္ေတာ့မယ္ေလ။ ေသာက္ခြင့္ရဖို႔ဘယ္လိုေတာင္းပန္ရမယ္ဆိုတာမသိဘူးလား။ ကြၽန္ေတာ္လည္းေဒၚျမတ္သီေမာ္ေျခဖမိုးကို မ်က္ႏွာအပ္ၿပီးရွိခိုးလိုက္ရသည္။
ၿပီးေနာက္မ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင့္ ေဒၚျမတ္သီေမာ္၏ ေျခသလုံးကိုဖက္ၿပီးေတာင္းပန္ရသည္။ ျမင့္ျမတ္တဲ့သခင္မခင္ဗ်ာ….သခင္မရဲ႕အဖုတ္ကြၽန္ကြၽန္ေတာ့ကို.. သခင္မရဲ႕ျမင့္ျမတ္လွတဲ့ အဖုတ္က ထြက္တဲ့ အရည္ေတြကို ကြၽန္ေတာ့္အား သနားသျဖင့္ ေသာက္သုံးခြင့္ေပးပါခင္ဗာ်….။ ဟင္းဟင္း..ဒီလိုမွေပါ့…ေစာက္ဖုတ္ကြၽန္ရဲ႕.. ေဒၚျမတ္သီေမာ္ကေျပာရင္းဆိုရင္း ထမိန္ကိုမကာ ထမိန္ကိုအသာလွန္တင္လိုက္သည္။ သူမထမိန္ကို လွန္တင္လိုက္ေသာအခါ သူမေပါင္လုံးတုတ္တုတ္ေဖြးေဖြးႀကီးမ်ားကိုျမင္လိုက္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ရင္ထဲတလွပ္လွပ္ျဖစ္သြားသည္။ ဒီအသက္အ႐ြယ္ထိ မိန္းမေတြရဲ႕ေပါင္ေတြကိုျမင္ဖူးတာမွမဟုတ္တာ။ အဖုတ္ကြၽန္…နင့္ေခါင္းကို အိမ္သာခြက္ေပၚတင္ၿပီး ပက္လက္လွန္ထား.။ ကြၽန္ေတာ္လည္းသူမအမိန႔္အတိုင္း ဘိုထိုင္အိမ္သာခြက္ေပၚေခါင္းတင္ၿပီး မ်က္ႏွာကိုပက္လက္လွန္ကာ ေျခဆင္းထိုင္လိုက္သည္။ သခင္မေဒၚျမတ္သီေမာ္က ထမိန္ကိုလွန္တင္လိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့မ်က္ႏွာကို ကားယားခြအေနအထားမတ္တပ္ရပ္လိုက္ပါတယ္။ အဲ့ဒိမွာပဲ ကြၽန္ေတာ့မ်က္ႏွာ ဟာ သူမအဖုတ္ေအာက္မွာ ေမာ့လွ်က္အေနအထားနဲ႔ျမင္လိုက္ရပါတယ္။
အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့တစ္သက္လုံးေသာက္ရမဲ့ ေသးေတြရဲ႕စြန႔္ထုတ္ရာ သခင္မရဲ႕အဖုတ္ႀကီးကို နီးနီးကပ္ကပ္ကိုျမင္ေနရပါတယ္။ သခင္မအဖုတ္ႀကီးက ေပါင္ခြၾကားမွျပဴးေနၿပိး သခင္မရဲ႕ေပါင္လုံးေတြရဲ႕အလယ္မွာ.. အသားေျမာင္းႀကီးႏွစ္ခုကို ပူးကပ္ထားသလိုပါ။ အဲ့ေဘးစပ္နဲ႔ဆီးခုံမွာ ေစာက္ေမြးနီက်င္က်င္ေလးေတြက တြန႔္လိမ္ေကာက္ေကြးစြာ ေပါက္ေရာက္ေနၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့သူမေစာက္ပတ္နံ႔နဲ႔ဖင္နံ႔ေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့ႏွာေခါင္းမွတဆင့္ အဆုပ္ထဲအထိကို ဝင္ေရာက္သြားေတာ့တာပါပဲ။ နင့္ပါးစပ္ကိုက်ယ္က်ယ္ဟထားေလ…ဒါမွငါ့ေသးေတြနင့္ပါးစပ္ထဲကိုအကုန္ေရာက္မွာ.. ေဒၚျမတ္သီေမာ္က အမိန႔္ေပးလိုက္တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ကပါးစပ္ကိုအစြမ္းကုန္ ဖြင့္ဟထားလိုက္ပါတယ္။ သူမရဲ႕အဖုတ္ႀကီးကကြၽန္ေတာ့ပါးစပ္နားကပ္လာပါၿပီ.။ ျပင္းရွလွတဲ့ေစာက္ပတ္ရနံ႔ေၾကာင့္ အန္ခ်င္လာပါတယ္။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္က တစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္ၿပီး ဖင္ကို႐ြဳံ႕လို႔ အင္းခနဲသူမညစ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူမအဖုတ္ႏွစ္မြာဟာ ပြင့္ဟသြားၿပီး…အဖုတ္ထဲမွနံေစာ္ေနတဲ့ သူမရဲ႕အဖုတ္ကထြက္တဲ့ သူမရဲ႕အညစ္အေၾကးျဖစ္တဲ့ေသးဝါက်င္က်င္ေတြဟာ ပါးစပ္ထဲကိုစီးဝင္လာပါတယ္။ ဆားေရေဖ်ာ္ထားသလိုငံက်ိၿပီး နံေစာ္ေနတဲ့သခင္မရဲ႕ေသးေတြကိုမွမေသာက္ရင္လည္း ေနာက္သူမေသးေပါက္မဲ့ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ရမွာျဖစ္တာေၾကာင့္ ေအာင့္အီးၿပီးၿမိဳခ်ေနရပါတယ္။
ေငြႏွင့္ဝယ္ခံထားရေသာ ကြၽန္ျဖစ္တာေၾကာင့္ သူမတို႔ထင္သလိုျပဳမူျခင္းကိုခံေနရေတာ့တာေပါ့။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္က အဆက္မျပတ္ ေပါက္ခ်ေနတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္လည္းခဲယဥ္းစြာ အဆက္မျပတ္ ၿမိဳခ်ေနရပါတယ္။ သူမကအနည္းငယ္တုံ႔ဆိုင္းလိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္သူမေသးကို ၿမိဳခ်ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကဲ..နည္းနည္းက်န္ေသးတယ္…ေသေသခ်ာခ်ာေသာက္ထား…။ သူမကနည္းနည္းထပ္ညႇစ္လိုက္တာနဲ႔ လက္က်န္ေသးေတြက သူမေစာက္ဖုတ္ထဲကေနပါးစပ္ထဲကိုစီးဝင္လာပါတယ္။သူမကဟထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့အာေခါင္ထဲကို တဗ်င္းဗ်င္းနဲ႔ပန္းထုတ္လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ သူမအဖုတ္အေမြးေတြနဲ႔ အဖုတ္ဝမွာ သူမေသးလက္က်န္ အရည္ေလးေတြကတြဲလြဲခိုေနပါတယ္။ သခင္မေဒၚျမတ္သီေမာ္က သူမေပါင္ခြၾကားက ကြၽန္ေတာ့မ်က္ႏွာကိုငုံ႔ၾကည့္လိုက္ၿပီး.. ကဲ..ငါ့ေစာက္ဖုတ္ကြၽန္..မင္းငါ့ေစာက္ပတ္ကေသးနံ႔ေပ်ာက္ေအာင္. မင္းလွ်ာနဲ႔ယက္ၿပီးေဆးေပးမလား..မင္းမ်က္ႏွာကိုငါ့ေစာက္ပတ္နဲ႔ဖိပြတ္ၿပီး ေပ်ာက္ေအာင္လုပ္မလား..ႀကိဳက္လမ္းေ႐ြြး..။ သခင္မေဒၚျမတ္သီေမာ္ရဲ႕ အမိန႔္အတိုင္း ထမိန္ကိုလွန္တင္ထားတဲ့ သူမေရွ႕မွာဒူးေထာက္ၿပီး အေပၚကိုမ်က္ႏွာကိုေမာ့လို႔ သူမေစာက္ပတ္ကိုၿဖဲၿပီး လွ်ာနဲ႔ယက္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ေစာက္ပတ္ထဲကရနံ႔ေၾကာင့္ၿပိဳ႕အန္ခ်င္သလိုျဖစ္သြားေပမဲ့.. သူမစိတ္မညိဳညင္ရေအာင္..ေစာက္ပတ္ထဲကေခ်းေတြကိုပါလွ်ာနဲ႔ယက္ၿပီးသန႔္ရွင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ ပိုၿပိးအနံ႔ေပ်ာက္သြားေအာင္ေစာက္ပတ္အတြင္းသားနံရံေတြကိုပါ လွ်ာကိုခြၽန္ၿပီးပတ္ေမြလိုက္ပါတယ္။ အင္း..ဟင္းဆိုၿပီး..ေဒၚျမတ္သီေမာ္ဖင္ႀကီးတစ္ခ်က္တြန႔္သြားပါတယ္.။ ကဲ…ေသခ်ာအနံ႔ေပ်ာက္ေအာင္ယက္…။ သူမအမိန႔္အတိုင္း သူမေစာက္ပတ္ကိုေသခ်ာယက္ေပးပါတယ္။ သူမလက္က ကြၽန္ေတာ့ေခါင္းကဆံပင္ေတြကိုဆြဲဆုပ္ထားၿပီး.. ေခါင္းကိုလွ်ွာယက္တင္တဲ့အလိုက္ ဆြဲလိုက္ခ်လိုက္လုပ္ေပးေနပါတယ္။ တဟင္းဟင္း..တအင္းအင္းနဲ႔…ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ သူမေစာက္ပတ္ထဲကျဖဴျပစ္ျပစ္နဲ႔ခြၽဲက်ိေနတဲ့ ငံက်က်ိအရည္ျပစ္ျပစ္ေတြဟာ အဖုတ္ထဲကေနက်လာပါတယ္။ ဘာမွန္းမသိလန႔္သြားခ်ိန္မွာ ေဒၚျမတ္သီေမာ္က … မင္းငါ့ရဲ႕ေစာက္ရည္ေတြကိုၿမိဳခ်ေလ…တစ္စက္မွၾကမ္းေပၚမက်ေစနဲ႔…. က်လို႔ကေတာ့ နင့္ကိုအေရကြာေအာင္႐ိုက္မယ္..။ သူမေျပာမွ ဒါေတြဟာေစာက္ရည္ေတြဆိုတာသိလိုက္ရပါတယ္။ ၾကက္ဥအစိမ္းလိုခ်ြၽဲေနၿပီး ၾကက္ဥလိုမဟုတ္ဘဲ ပိုၿပီးျပစ္ခ်ြၽဲေနတဲ့ သူမရဲ႕ညႇီစို႔စို႔ငံက်ိက်ိ သုတ္ရည္(ေစာက္ရည္)ေတြကို တစ္စက္မွမက်န္ေအာင္ သန႔္ရွင္းေပးၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့သူမက ထမိန္ကို ျပန္ခ်လိုက္ၿပီး အခန္းျပင္ကိုထြက္သြားပါေတာ့တယ္။
ကြၽန္ေတာ့ဗိုက္ထဲမွာေတာ့သူမအဖုတ္ကထြက္တဲ့ေသးနဲ႔ေစာက္ရည္ေတြျပည့္သြားေတာ့တာပါပဲ။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္က ကြၽန္ေတာ့ပါးစပ္ထဲေသးေပါက္ခ်ကာ ေစာက္ပတ္ယက္ခံလို႔အားရသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ သူမတူမႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ျခဴးျခဴးနဲ႔သက္ထားတို႔ဟာ ကြၽန္ေတာ့ပါးစပ္ကိုေသးခြက္အျဖစ္ဆက္လက္အသုံး ခ်ၾကပါတယ္။သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ေစာက္ပတ္ကိုလည္း ေဒၚျမတ္သီေမာ္ရဲ႕ေစာက္ပတ္ကိုေသးနံ႔ေပ်ာက္ေအာင္ သန႔္ရွင္းေပးသလိုလွ်ာနဲ႔သန႔္ရွင္းေပးရပါတယ္။ ျခဴးျခဴးကကြၽန္ေတာ့မ်က္ႏွာကိုသူမေစာက္ပတ္နဲ႔ဖိၿပီး ပြတ္ကာေစာက္ရည္ေတြထြက္သြားေအာင္ဖီးလ္ခံၿပီး ေစာက္ရည္ေတြကို လိုက္ယက္ၿပီးၿမိဳခ်ခိုင္းပါတယ္။ သက္ထားကေတာ့ေဒၚျမတ္သီေမာ္လိုပဲ.မတ္တပ္အေနအထားနဲ႔ေျခေထာက္ကိုကားေပးပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဒူးေထာက္ရက္သားအေနအထားနဲ႔ အလိုက္သတိ သူမရဲ႕ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားထဲဝင္ၿပီး လွ်ာနဲ႔ေစာက္ပတ္ကို အစြမ္းကုန္ယက္ေပးရတာပါ။ ေနာက္ဆုံးသူမေစာက္ရည္ေတြကဖင္ခြၾကားထဲအထိစီးက်သြားတာေၾကာင့္ဖင္ခြၾကားထဲအထိပါလိုက္ယက္ေပးရပါတယ္။သူမအလွည့္က်မွ ဂ႐ုတစိုက္မယက္ရေကာင္းလားဆိုၿပီး ပါးကို႐ိုက္ခံလိုက္ရပါေသးတယ္။
ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္ကေတာ့ ေဒၚညိဳေမလႈိင္တို႔အိမ္သြားလည္ေနတယ္လို႔သိရတယ္။ ဒါေၾကာင့္သူမေသးနဲ႔ေစာက္ရည္ေတြကိုေတာ့မေသာက္သုံးရေသးပါဘူး။ ညေနျပန္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့သူမလည္းသိသြားပါတယ္။ သူမတို႔ရဲ႕အခန္းထဲမွာေသးခြက္မထားေတာ့ပါဘူး။ ညတိုင္လို႔ တေရးႏိုးတဲ့အခါေသးေပါက္ခ်င္ရင္ ကြၽန္ေတာ့ပါးစပ္ထဲပဲေပါက္ခ််ေတာ့မွာပါ။ သူမတို႔ကုတင္ေျခရင္းမွာ သူမတို႔ရဲ႕ေသးခြက္အျဖစ္အမြဳေတာ္ထမ္းဖို႔ေစာင့္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ည(၁၁)နာရီေလာက္မွာေတာ့ ကုတင္ေျခရင္းမွာေကြးေကြးေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္။ လက္ကိုသံႀကိဴးေတြနဲ႔ခ်ည္ၿပီးေသာ့ခတ္ထားသလို လည္ပင္းကိုလည္းေခြးလည္ပတ္တပ္လို႔ လည္ပတ္မွာေသာ့ခတ္ျခင္းခံထားရပါတယ္။ ဖုန္း..အိပ္ေပ်္ာေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့ကိုေျခေထာက္နဲ႔ကန္ႏိုးျခင္းခံရတာေၾကာင့္ လန႔္ႏိုးသြားပါတယ္။ သခင္မေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္ပါ..။ ကဲ…အဖုတ္ကြၽန္..ငါေသးေပါက္ခ်င္ၿပီ…ပါးစပ္ကိုဟထားစမ္း… သူမအမိန႔္အတိုင္း သူမေရွ႕မွာပါးစပ္ကိုဟထားလိုက္ပါတယ္။ သခင္မေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္က သူမအဖုတ္နဲ႔ကြၽန္ေတာ့ပါးစပ္ကိုေသခ်ာေတ့လိုက္ပါတယ္။ ေသခ်ာကပ္ထား..ငါေပါက္ေတာ့မယ္… သခင္မေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္က အနည္းငယ္အားစိုက္ၿပီးညႇစ္ထုတ္လိုက္တာနဲ႔ သူမရဲ႕ဝါက်င္က်င္ငံက်ိက်ိေသးရည္ေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့ပါးစပ္ထဲကေနလည္ေခ်ာင္းထဲ.. လည္ေခ်ာင္းထဲမွတဆင့္ဗိုက္ထဲက်ဆင္းသြားပါတယ္။
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့မ်က္ႏွာနဲ႔သူမေစာက္ပတ္ဖိကပ္ၿပီး မ်က္ႏွာကိုေစာက္စိနဲ႔ပြတ္ကာ သန႔္ရွင္းလိုက္ၿပီး သခင္မေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္ဟာ ထမိန္ကိုျပန္ျပင္ဝတ္လို႔ ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး ျပန္လည္အိပ္ေခ်ပါေတာ့တယ္။ ည(၁၂)ရီေလာက္မွာနားထဲကအသံလိုလိုၾကားတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ႏိုးလာပါတယ္။ စားပြဲေပၚမွာတင္ထားတဲ့ ေဒၚျမတ္သီေမာ္ရဲ႕ဖုန္းသံပါ.။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္က အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ထလာၿပီး..ဖုန္းကိုလွမ္းယူလိုက္ၿပီး အိပ္ယာထဲမွာေျပာေနသံကို တိုးတိုးေလးၾကားေနရပါတယ္။ ေဒၚညိဳေမလႈိင္ဆက္တာပါ.။ သူမေျပာသံကိုၾကားရတာနဲ႔တင္သေဘာေပါက္ပါတယ္။ ညိဳေမလႈိင္…နင္ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ…စပီကာဖြင့္ေျပာေနတာေၾကာင့္အကုန္ၾကားေနရပါတယ္။ ဟင္းဟင္းး..မျမတ္ကညီမေလးဘယ္ေရာက္ေနတယ္ထင္တုန္း..။ ကလပ္ေရာက္ေနတာ…ခ္ခ္… ဟုတ္ပါၿပီေအ…ညဥ္းကအခုက ညနက္သန္းေခါင္ႀကီး ဆက္တာဘာလို႔တုန္း..။ ဒီလို..အမရဲ႕…မနက္ျဖန္က် အမအိမ္လာၿပီး ဖဲ႐ိုက္မလို႔…။ ဟင္း…ဒါမ်ားအထူးအဆန္းလုပ္ၿပီးေျပာေနေသးတယ္…လာေနၾကပဲဟာကို။ ခ္ခ္.မျမတ္ကလည္းမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနျပန္ၿပီ..မနက္ျဖန္က်ရင္ ညိဳေမသူငယ္ခ်င္းေတြ သေဘၤာထားမိန္းမေတြအယားေဖ်ာက္ခ်င္လို႔တဲ့။ ေၾသာ္..သိၿပီသိၿပီ။ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမွာလဲ။ တစ္ဖက္မွ ေဒၚညိဳေမလႈိင္အသံကိုၾကားရပါတယ္..။ ဟုတ္ၿပိ..မျမတ္ေရ..ဖဲဝိုင္းနားမွာကုတင္ခ်ထားမယ္။
ၿပီးရင္ ဒီေကာင္ကိုကိုယ္တုံးလုံးခြၽတ္…ေျခေတြလက္ေတြကို ကုတင္တိုင္မွာ ႀကိဳးေတြနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ မလြဳပ္ႏိုင္ေအာင္ခ်ည္ထားမယ္။ ေၾသာ္သိၿပီသိၿပီ…။ဟင္းဟင္းသေဘာေပါက္တယ္ညိဳေမလႈိင္ေရ။ ဒီေကာင္ကို မနက္ျဖန္က်ရင္ သူ႔လီးေရာပါးစပ္ေရာ မနားႏိုင္ေအာင္လုပ္မွာေပါ့။ နင္တို႔က ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လာမွာလည္း… ငါးေယာက္မျမတ္…ဒီေတာ့ဖဲကငါးေယာက္႐ိုက္မွာ..ႏွစ္ေယာက္ပိုေနတာေလ။ လြတ္ေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္က တစ္လွည့္စီေပါ့..ဟုတ္ဖူးလား….ခ္ခ္ သူမတို႔ေျပာသံၾကားတာနဲ႔ၾကက္သီးထလွသည္။ ယခင္ကလိုဖဲဝိုင္းေဘးဒူးေထာက္ၿပိး ခိုင္းသမွ်လုပ္တာခံရသည္ထက္ ဘဝကဆိုးေတာ့မွာပါလား။ မိန္းမေတြရဲ႕ ေငြဝယ္ကြၽန္ဘဝဆိုေတာ့လည္း သူမတို႔သာမက သူမတို႔မိတ္ေဆြအိမ္ေထာင္သည္မိန္းမမ်ား၏စိတ္ႀကိဳက္ ခိုင္းေစျခင္းကိုခံရေတာ့မည္။ မနက္ေရာက္ေသာ အခါ အိမ္အလုပ္မ်ားကို ဇယ္ဆက္သလိုခိုင္းေစျခင္းခံရၿပီး။ ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္အား ရွိခိုးၿပီး အသနားခံကာ ေျခသလုံးဖက္ေတာင္းပန္ေသာအခါ ေခြးစာလိုထမင္းကိုေကြၽးၿပီး ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္က သူမေသးမ်ားကို ကြၽန္ေတာ့ကိုေသာက္ခြင့္ေပးလိုက္သည္။ သူမတို႔က ကြၽန္းကုတင္ေတာင့္ေတာင့္တစ္လုံးကို တစ္ဖက္မွႏွစ္ေယာက္ဝိုင္းမသည္။ ဧည့္ခန္းသို႔ထုတ္ေနၾကသည္။
ဟိုေကာင္..ေစာက္ဖုတ္ကြၽန္..တစ္ဖက္ကမေလ.. ေဒၚျမတ္သီေမာ္ အမိန႔္ေပးသံေၾကာင့္ ကုတင္ကိုတစ္ဖက္မွ မေပးရသည္။ ဧည့္ခန္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ…ကုတင္ကို ဧည့္ခန္းတြင္ခ်သည္။ ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္က ကုတင္ေပၚတြင္ေမြ႕ယာထူထူအိအိတစ္ထည္ကိုခင္းလိုက္သည္။ ဟိုအဖုတ္ကြၽန္..နင္အေနာက္စတိုခန္းထဲမွာ ႀကိဳးေခြအသစ္ေလးေခြယူခဲ့.။ ကိုယ့္ကိုခ်ည္တုပ္မည့္ႀကိဳးမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေ႐ြးယူရသည္။။ ႀကိဳးေခြမ်ားကို ယူၿပီး တုန္ယင္ေသာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ဧည့္ခန္းသို႔ျပန္လာခဲ့ရသည္။ ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္ကႀကိဳးမ်ားကို ခိုင္မခိုင္စစ္ေဆးလိုက္ၿပီးေနာက္… ဟို ေစာက္ဖုတ္ကြၽန္ဘာလုပ္ေနတာလဲ..အေရကြာေအာင္ႏြာခံခ်င္ျပန္ၿပီနဲ႔တူတယ္.. မင္းအဝတ္ေတြအားလုံးကို ခ်ြၽတ္..ၿပီးရင္ကုတင္ေပၚတက္။ ပက္လက္လွန္အိပ္ၿပီး…နင့္ေျခေတြလက္ေတြကို ကုတင္တိုင္ေတြမွာ ေသခ်ာကပ္ထား။ ဧည့္သည္ေတြလာခါနီးၿပီ…။ ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္ရဲ႕အမိန႔္ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္လည္းအသားနာမွာစိုးတာေၾကာင့္ အဝတ္ေတြကို ျမန္ျမတ္ခြၽတ္လိုက္ရပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ကုတင္ေပၚတက္ကာပက္လက္လွန္ၿပီး ေျခေတြလက္ေတြကိုကုတင္တိုင္ေတြမွာ ေသခ်ာပူးကပ္ေပးလိုက္ရပါတယ္။ သခင္မေဒၚျမတ္သီေမာ္နဲ႔ ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္တို႔ဟာ ကြၽန္ေတာ့ေျခလက္ေတြကို ကုတင္တိုင္ေတြမွာ ႀကိဴးေတြနဲ႔ အထပ္ထပ္တင္းက်ပ္စြာ မလြဳပ္ႏိုင္ေအာင္ပူးခ်ည္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
ကြၽန္ေတာ့ကို ေသခ်ာႀကိဳးတုပ္ႏိုင္ေအာင္ ေအာ္ဒါမွာထားတဲ့ကုတင္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ကုတင္တိုင္ေတြကလည္းခိုင္ခံ့ေနတာပါပဲ။ လြဳပ္ေတာင္မလြဳပ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒီေန႔အဖို႔ေတာ့ ကုတင္မွာႀကိဳးတုပ္ခံထားရတဲ့ဘဝနဲ႔ ေဒၚျမတ္သီေမာ္၊ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္နဲ႔ သူမတို႔မိတ္ေဆြေဒၚညိဳေမလႈိင္ရဲ႕ အေပါင္းအသင္းသေဘၤာသားမိန္းမေတြရဲ႕ စိတ္ႀကိဳက္ သေဘာရွိ ခိုင္းေစျခင္းကိုခံရေတာ့မွာပါ။ အိမ္ေရွ႕တြင္ ကားရပ္သံၾကားရသည္။ ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္က ဧည့္သည္မ်ားကို ထြက္ႀကိဳေနၿပီး ေဒၚျမတ္သီေမာ္ကဖဲဝိုင္းစရန္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ေနသည္။ အခန္းထဲသို႔ ေဒၚညိဳေမလႈိင္၊ေဒၚသဲဝင့္သူႏွင့္ သူမသူငယ္ခ်င္း(၃)ေယာက္ကို ေခၚၿပီး ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္လိုက္ဝင္လာသည္။ အသားခပ္ျဖဴျဖဴဆံပင္ေက်ာလယ္ေလာက္ႏွင့္ အနီေရာင္အက်ီႏွင့္ အနက္ေရာင္ထမိန္ဝတ္ဆင္ထားေသာ အသက္(၃၀)ခန႔္..အရပ္(၅)ေပ(၃)လကၼခန႔္႐ြိ အမ်ိဳးသမီးက ေဒၚသန္းသန္းဝင္းဟုသိရိသည္. ေနာက္အသားခပ္ညိဳညိဳ..အရပ္ျမင့္ျမင့္…ဆံပင္ကေဒၚသန္းသန္းဝင္းလိုပဲ… ဒါေပမဲ့အနီေရာင္ခပ္ေျပေျပေလးဆိုးထားေသာ အမ်ိဳးသမီးက ေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္တဲ့။ ေနာက္အမ်ိဳးသမီးက သူမတူမနာမည္ႏွင့္ပင္တူေသးသည္။ ေဒၚသက္ထားေ႐ြြတဲ့။ အသက္ကေလးဆယ္ဝန္းက်င္ခန႔္။
ဒါေပမဲ့ေဒၚသက္ထားေ႐ြြက သူမတို႔ထဲတြင္႐ုပ္အေခ်ာဆုံး အိုးအေတာင့္ဆုံးပင္။ သူမတို႔၏နာမည္မ်ားကိုသူမတို႔အခ်င္းခ်င္းေျပာၾကသျဖင့္ သိျခင္းျဖစ္သည္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းဖဲမ႐ိုက္ေသးပဲ ေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္က ကုတင္မွာ ပက္လက္လွန္ၿပီးႀကိဳးတုပ္ထားေသာ ကြၽန္ေတာ့ကိုၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ ညိဳေမလႈိင္..နင္စီစဥ္ထားတယ္ဆိုတဲ့..အထူးအစီအစဥ္ဆိုတာ…ဒါလား..ခ္ခ္.။ ဒါေပါ့ဟဲ..သူငယ္ခ်င္းရဲ႕…စိတ္ႀကိဳက္ေနာ္…စိတ္ႀကိဳက္… အမုန္းဆြဲလို႔ရတယ္..ဒီေကာင့္ကိုႀကိဳးတုပ္ထားတာ…ညဥ္းတို႔အတြက္..။ အံမယ္…ေဒၚညိဳေမလႈိင္ ညဥ္းအေၾကာင္းမသိတာၾကေနတာပဲ။ ညဥ္းလဲ အမုန္းဆြဲမလို႔ဆိုတာ..က်ဳပ္သိပါတယ္ေအ…ေဒၚျမတ္သီေမာ္ကေနာက္လိုက္ပါတယ္။ ကဲ..က်ဳပ္တို႔က(၇)ေယာက္ သူကတစ္ေယာက္ထဲ.ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ… ေဒၚသက္ထားေ႐ြြကဝင္ေမးပါတယ္။ အဲ့ဒါကလြယ္ပါတယ္…ဖဲဝိုင္းက(၅)ေယာက္ပဲ႐ိုက္လို႔ရတာ..ပိုေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကသူ႔ကိုမြဳတ္ခိုင္း..တစ္ေယာက္က တက္ဖိုက္ေပါ့ဟဲ့.။ ေကာင္းလိုက္တဲ့အစီအစဥ္…စဆုံးတြဲဆိုင္းကို ဖဲခ်ပ္လွန္ၿပီးေ႐ြးရေအာင္ အပြင့္အေသးဆုံး ႏွစ္ေယာက္က စတက္.ခ္ခ္။ ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္ကေျပာၿပီး ဖဲထုပ္ကိုေမြလိုက္ပါတယ္..။ သူမတို႔ဖဲတစ္ခ်ပ္စီဆြဲယူေနခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ့ကိုစဆုံးသခင္မလုပ္မဲ့ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္သူေတြမ်ားလဲလို႔ရင္ခုန္စြာနဲ႔ေစာင့္ဆိုင္းေနပါေတာ့တယ္။
ဟယ္ ညိဳေမလႈိင္ ကံေကာင္းၿပီဟဲ့ အေသးဆုံးအပြင့္က်တယ္။ ေဒၚျမတ္သီေမာ္က ေအာ္ေျပာလိုက္သည္။ သခင္မေဒၚညိဳေမလႈိင္ကား ညႇင္း(၁)အပြင့္ လွန္မိသြားျခင္းျဖစ္သည္.။ ဒုတိယလိုက္သူကားသခင္မ ေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္.။ သူမတို႔မ်က္လုံးမ်ားက ကုတင္ေပၚတြင္ႀကိဳးတုပ္ထားေသာ ကြၽန္ေတာ့ကို စားမတတ္ဝါးမတတ္ၾကည့္ေနသည္။မၾကာမီမွာ သူမတို႔လိုအပ္ေနေသာ ကာမအရသာထူးႀကီးကို ကြၽန္ေတာ့ကို နည္းေပါင္းစုံျဖင့္ ျဖည့္ခိုင္းၾကေတာ့မွာေလ။ မို႔မို႔ နင္ႀကိဳက္တယ္မဟုတ္လား…သခင္မ.ေဒၚညိဳေမလႈိင္က သခင္မ ေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္ကိုလွမ္းေျပာပါတယ္။ ခၡ္..နင္အလိုက္သိတယ္… ဒစ္ျဖဳတ္ၿပီး…ေဂၚလီေတြတပ္ေပးထားတာေတာ့ က်ဳပ္အႀကိဳက္ဆုံးပဲ။ သခင္မေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္က ကြၽန္ေတာ့လီးကိုသူမလက္နဲ႔ ခပ္ဖြဖြညႇစ္ၾကည့္ရင္းသေဘာက်ေနပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့ မသိ။ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးမွ လီးကိုလာကိုင္တာနဲ႔ လီးကေတာင္လာသည္။ ကဲ..ကဲ..သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အားက်မေနနဲ႔…ဖဲ႐ိုက္ၾကရေအာင္.. ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္က က်န္ေသာသူမ်ားကိုလွမ္းေျပာလိုက္ၿပီး ဖဲ႐ိုက္ဖို႔စတင္ဝိုင္းထိုင္ေနၾကပါၿပီ.။ ေဒၚညိဳေမလႈိင္နဲ႔ေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္ကေတာ့ သူမတို႔အဝတ္အစားေတြကိုခြၽတ္ေနၾကပါတယ္.။ တစ္ခုခ်င္းခြၽတ္ခ်ေနတဲ့သူမတို႔ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကိုၾကည့္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့လီးကမတ္မတ္ေထာင္လာပါၿပီ။ ေဒၚညိဳေမလႈိင္ကေတာ့ အသားကိုေဖြးဆြတ္ေနတာပဲ။
သူမရဲ႕ေပါက္စီသာသာႏို႔ႏွစ္လုံးကို ဆံပင္ေတြဝဲက်ေနတာကရမၼက္ဖိုစရာႀကီးပါ။ ျဖဴေဖြးေနတဲ့ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားမွာ ေစာက္ေမြးေတြရိပ္ထားတဲ့ ေစာက္ပတ္ႀကီးက ခုံးထေနတာပဲ။ မၾကာမီမွာ သခင္မေဒၚညိဳေမလႈိင္ရဲ႕ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ကြၽန္ျဖစ္သူကြၽန္ေတာ့လွ်ာနဲ႔အသုံးေတာ္ခံရမယ္ ဆိုလာလဲႀကိဳသိေနပါတယ္။ ေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္ကလည္းေစာက္ေမြးေတြရိပ္ထားတာပါပဲ။ သူမေစာက္ပတ္ညိဳတိုတိုႀကီးက မၾကာခင္ကြၽန္ေတာ့လီးအရသာကို ေကာင္းေကာင္းခံစားဖို႔တာစူေနပါၿပီ သခင္မေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္က ကြၽန္ေတာ့လီးကို ဆြလိုက္ပါတယ္။။ ေတာင္လာတဲ့အခါမွာေတာ့…သူမက ေဒၚျမတ္ေ႐ြြစင္တို႔ ဖဲ႐ိုက္ေနတဲ့နားကစားပြဲေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ သူမပိုကၦံအိတၳဲက တစၥဳံတစၡဳကိုထုတႅိဳကၸါတယ္.။ ဒါပဲကြၽန္ေတာျမင္လိုက္ရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သခင္မေဒၚညိဳေမလႈိင္က သူမဖင္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့ မ်က္ခြက္ကိုဖိၿပီးထိုင္ခ်လိုက္တာေၾကာင့္ပါ။ ကြၽန္ေတာ့မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးဟာ သခင္မေဒၚညိဳေမလႈိင္ရဲ႕ ဖင္ေဖြးေဖြးျပားျပားႀကီးေအာက္မွာ ဖိထိုင္ခံထားရတာေၾကာင့္အသက္႐ြဳက်ပ္လာပါတယ္။ အသက္႐ြဳက်ပ္လာတာေၾကာင့္ လက္ေကာက္ဝတ္နားကေနႀကိဳးနဲ႔ပူးကပ္ၿပီးတုပ္ထားတဲ့ကုတင္တိုင္ေတြကို လက္ေ်ခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ သက္သာလိုသက္သာျငား ဆုပ္ကိုင္ထားရပါတယ္။
သခင္မေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္က ကြၽန္ေတာ့လီးအရင္းကို ဘာလုပ္ေနမွန္းမသိပါဘူး။ ေဒၚညိဳေမလႈိင္က ဖင္ကိုအနည္းငယ္ႂကြေပးတဲ့အခါမွာ ျမင္လိုက္ရတာကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ေတာင္ေနတဲ့လီးအရင္းကို သားေရပင္နဲ႔ ခ်ည္ေနတာပါ.။ၿပီးတာနဲ႔ သူမကကြၽန္ေတာ့လဥႏွစ္လုံးအလယ္ကေန လဥႏွစ္လုံးကို တစ္လုံးစီကြဲသြားေတာင္ သားေရပင္နဲ႔စီးလိုက္ပါတယ္။ သခင္မေဒၚညိဳေမလႈိင္က…ဘာလုပ္ေနတာလဲမို႔မို႔… သူ႔လီးကိုလေရသိပ္မထြက္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ေနတာေလ။ ဒါမွလီးကေရာင္ကိုင္းၿပီး ပိုေတာင္ပိုႀကီးလာမွာ…ခ္ခ္။ ေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္ကေတာ့ ရီေနေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့မ်က္ရည္ဝိုင္းလာပါတယ္။ လီးကိုသားေရပင္နဲ႔စီးထားတာေၾကာင့္ နာက်င္ၿပီး ေရာင္ကိုင္းလာပါတယ္။ ေဒၚရီမို႔မို႔ေအာင္က သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ အ႐ြယ္ေရာက္လာၿပီဆိုတဲ့အခါမွာေတာ့ သူမက ကြၽန္ေတာ့ခါးနားကေနခြထိုင္လိုက္ပါတယ္။ သူမအဖုတ္နဲ႔ေတ့ၿပီး လီးကိုသူမအဖုတ္ထဲ ေခ်ာ့သြင္းေနပါတယ္။ သူမရဲ႕ကလီးထိပ္နဲ႔ သူမအဖုတ္ဝနဲ႔ေတ့ၿပီးပြတ္ေနတာေၾကာင့္ လီးထိပ္ကအရမ္းကို က်င္ၿပီး လိုးခ်င္စိတ္ေတြမတရားျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ ေဒၚညိဳေမလႈိင္က ကြၽန္ေတာ့မ်က္ႏွာေပၚက တက္ထိုင္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့ႏွာေခါင္းနဲ႔ သူမေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းနဲ႔ေတ့ၿပီး မ်က္ႏွာကို ေစာက္ပတ္နဲ႔ပြတ္ပါေတာ့တယ္။
သူမေစာက္ပတ္က အနံ႔အသက္ေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့ႏွာေခါင္းထဲမွာအလုံးအရင္းနဲ႔ ဝင္ေရာက္လာၿပီး ေစာက္ပတ္အနံ႔ကို တစ္ဝႀကီး႐ြဳရႈိက္ေနရပါတယ္။ ထိုအခ်ိန္မွာပဲ ေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္က ကြၽန္ေတာ့လီးကို သူမအဖုတ္နဲ႔ေတ့ၿပီးထိုင္ခ်လိုက္တာေၾကာင့္ လီးႀကီးက သူမေစာက္ေခါင္းထဲကိုတစ္ဆုံးထိဝင္သြားပါတယ္။ က်ပ္စီးႏူးညံ့ေနတဲ့ သူမအဖုတ္ထဲကအိစက္ေနတဲ့အသားမ်င္ေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့လီးကို ဆြဲစုပ္ၿပီး ညႇစ္ေနပါတယ္။ ဖြတ္ဖြတ္..ဘြတ္ဘြတ္…အင္းအင္း…ေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္က ႀကီးမားတုတ္ခိုင္ၿပီး ေဂၚလီထည့္ေပးထားတဲ့ လီးအရသာကို သူမအဖုတ္ကေကာင္းေကာင္းခံစား ေနမွန္းသိပါတယ္။ ေဒၚညိဳမလႈိင္က ေစာက္ပတ္အေျမာင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့ႏွာေခါင္းကို ဖိဖိၿပီး ပြတ္ေနရင္း တဟင္းဟင္းအသံေတြထြက္ေနပါတယ္။ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးေစာက္ပတ္နဲ႔ဖိၿပီး ပြတ္ခံေနရတာေၾကာင့္လည္းရဲေနပါၿပီ.။ သူမေစာက္စိနဲ႔ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးကို ဖိၿပီးအရသာယူေနတာပါ.။ (၁၀)မိနစ္ခန႔္သူမပြတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ။သူမက … ငါေကာင္းေနၿပီ..ေကာင္ကေကာင္…နင့္လွ်ာကိုထုတ္ၿပီး အကြဲေၾကာင္းကစားၿပီး သြက္သြက္ယက္ေတာ့။
ေဒၚညိဳေမလႈိင္ရဲ႕ အမိန႔္အဆုံးမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာလည္းကြၽန္ေတာ့ပါးစပ္ကိုေတ့လာတဲ့ သခင္မေဒၚညိဳေမလႈိင္ရဲ႕ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို လွ်ာနဲ႔မနားတမ္းကလိုင္းေပးၿပီး အမြဳေတာ္ထမ္းရပါေတာ့တယ္။ ရွီးအား…ျပတ္ျပတ္..ႁပြတ္ႁပြတ္..ေစာက္ပတ္ကို လွ်ာနဲ႔ကစားၿပီး စုပ္လိုက္မြဳတ္လိုက္ လုပ္တာကို ေဒၚညိဳေမလႈိင္အရသာေတြ႕ေနမွန္းသိသာပါတယ္။ ဖင္ႀကီးတုန္ယင္ၿပီး ပါးစပ္ကငွက္ဖ်ားတက္သလိုၿငီးေနတာကသက္ေသပါ။ ထိုအခ်ိန္မွာ သခင္မေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္လည္း လီးကိုသူမအဖုတ္နဲ႔တပ္ၿပီးေဆာင့္ေဆာင့္ေနတာက ပိုျမန္လာပါတယ္။ အား..ဖြတ္..ဖြတ္..ရွီး…ဘြတ္..ဘြတ္..ဟင္း..ဟင္း ႁပြတ္ႁပြတ္…ျပတ္ျပတ္…ျမန္ျမန္ယက္စမ္း.. ေဒၚညိဳေမလႈိင္က ကြၽန္ေတာ့ႏို႔သီးေလးေတြကို အတင္းဆြဲလိမ္ပါတယ္။ အရမ္းနာတာေၾကာင့္ သူမခိုင္းတဲ့အတိုင္း သူမအကြဲေၾကာင္းေအာင္ေျခမွ အစိေလးကို လွ်ာနဲ႔ကစားေပးတာကိုမရပ္ရဲေအာင္ပါပဲ။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့…တဟင္းဟင္းတအင္းအင္းနဲ႔.. သခင္မေဒၚညိဳေမလႈိင္ရဲေစာက္ရည္ေတြကကြၽန္ေတာ့ ပါးစပ္ထဲဝင္လာပါေတာ့တယ္။ သူမရဲ႕ေစာက္ရည္ေတြကို ၿမိဳခ်ၿပီးသူမေစာက္ပတ္ကို ေသခ်ာလွ်ာနဲ႔သန႔္ရွင္းေပးလိုက္ၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေဒၚညိဳေမလႈိင္က ကုတင္ေပၚကဆင္းပါၿပီ။
ေနာက္ဆုံးေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္ကလည္း အဖုတ္ထဲက လီးကိုခြၽတ္လို႔ ကြၽန္ေတာ့လည္ပင္းကိုလာခြတဲ့အခါမွာ သူမေစာက္ပတ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့ပါးစပ္ကိုေတ့ထားၿပီး သူမေစာက္ရည္ျဖဴျဖဴေတြကို ကြၽန္ေတာ့ပါးစပ္ထဲကို မ်က္လုံးေလးေမွးစင္းလို႔ ဆန႔္ငင္ဆန႔္ငင္နဲ႔ သြန္ထုတ္ေနပါေတာ့တယ္။ အခုအခါေဒါင္းသြားတာကေတာ့ေဒၚသက္ထားေ႐ြြနဲ႔ေဒၚသန္းသန္းဝင္းရဲ႕အလွည့္ပါ။ ေဒၚသက္ထားေ႐ြြရဲ႕ ဖင္အိုးႀကီးက ကြၽန္ေတာ့ပါးစပ္နားေတ့ေနပါၿပီ။ သူမက သူဖင္ဝကို ကိုသူမလက္နဲ႔အသာေလးၿဖဲလိုက္ပါတယ္ ေအာက္ကေကာင္ဘာၾကည့္ေနတာလဲ..နင့္လွ်ာကိုခြၽန္ၿပီး ငါ့ဖင္ေပါက္ထဲကို ထိုးၿပီး သန႔္ရွင္းေရးအရင္လုပ္..။ၿပီးရင္သန္းသန္းဝင္းဖင္ကိုယက္ေပးရမွာ။ ငါတို႔ခ်ီးအရသာကို နင္ခံစားရမယ္…ဟင္းဟင္း။ သူမတို႔ကြၽန္ဘဝဆိုေတာ့ သခင္မမ်ားျဖစ္ေသာ မိန္းမမ်ား၏ဖင္ယက္ခိုင္းဖို႔ကိုခိုင္းေစေနၿပီ။ ၿဖဲေပးထားေသာေဒၚသက္ထားေ႐ြြ၏ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ လွ်ာကိုထိုးထည့္လိုက္သည္။ မိန္းမတစ္ေယာက္၏ အညစ္အေၾကးစြန႔္ရာ အေပါက္ထဲသို႔ လွ်ာကိုထိုးထည့္လိုက္ရေခ်ၿပီ။ ဆိုး႐ြားလွေသာ ဖင္ထဲမွခ်ီးအရသာကို ခံစားေနရသျဖင့္ပ်ိဳ႕အန္ခ်င္လာသည္။ ေဒၚသက္ထားေ႐ြြကေတာ့ ဖင္ထဲလွ်ာျဖင့္ယက္ေပးေနသည့္ အရသာကိုေကာင္းေကာင္းခံေနသည္။
သူမခ်ီးအရသာကို ကြၽန္ျဖစ္သူအားခံစားေစရန္ေစခိုင္းရေသာအရသာကိုသေဘာက်ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဒၚသန္းသန္းဝင္းကလည္း လီးကိုသူမအဖုတ္ႏွင့္ေတ့ကာေဆာင့္ေနေခ်ၿပီ။ ေဒၚသက္ထားေ႐ြြကဖင္ယက္ခံလို႔အားရေသာ အခါအဖုတ္ကိုယက္ခိုင္းျပန္သည္။ ေနာက္ဆုံးေစာက္ရည္မ်ားထြက္သြားၿပီး ကြၽန္ေတာ့ပါးစပ္ထဲပန္းထုတ္လိုက္မွသာလွ်ာကအနည္းငယ္အနားရသည္။ ေဒၚသန္းသန္းဝင္းအလွည့္တြင္ သူမမၿပီးခင္ ကြၽန္ေတာ့လီးမွသုတ္ေရေတြပန္းထြက္ကုန္သည္။ ျဖန္းျဖန္း…ေဒါသထြက္ထြက္ျဖင့္ေဒၚသန္းသန္းဝင္းကကြၽန္ေတာ့ကိုပါးေတြ႐ိုက္သည္။ ဘာျဖစ္တာလဲ…သန္းသန္းဝင္း…ေဒၚျမတ္သီေမာ္ကလွမ္းေမးလိုက္သည္..။ ဒီကြၽန္စုတ္က ကြၽန္မမၿပီးခင္ၿပီးသြားလို႔…။ ဟုတ္လား…ေတာ္ေတာ္မိုက္႐ိုင္းတာပဲ..။ ေနာက္တစ္ခါ ငါတို႔မၿပီးခင္နင္မၿပီးေအာင္ထိန္းထား။ ၿပီးမွငါတို႔အဆိုးမဆိုနဲ႔…ကြၽန္စုတ္။ ေဒၚသန္းသန္းဝင္းကား မၿပီးေသးသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့ကို ေစာက္ပတ္ယက္ခိုင္းၿပီး တစ္ခ်ီၿပီးလိုက္သည္။ ဒါမွပဲ သူမအနည္းငယ္စိတ္ေျပသြားသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္သက္သာရာရသြားပါေတာ့တယ္။ ဖဲဝိုင္းကားအနည္းငယ္ညေနေစာင္းမွသိမ္းသြားေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ထိုေန႔အဖို႔ ကြၽန္ေတာ္အက်ိဳးအျမတ္ရလိုက္ပါသည္။ သူမတို႔စိတ္ႀကိဳက္အယားေဖ်ာက္ခြင့္ရလိုက္သျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေနာက္ေန႔မွစၿပီး ေကာင္းေကာင္းေကြၽးေမြးကာထားေတာ့သည္။ အားရွိေသာအစာမ်ားကိုသာစားခိုင္းေတာ့သည္။ အဲ..သူမတို႔လူစုံၿပီဆိုလွ်င္ေတာ့ ပင္ပန္းသည္။ ထုံးစံအတိုင္း..သူမတို႔ဝိုင္းေဘးကကုတင္မွာတင္ၿပီး သူမတို႔စိတ္ႀကိဳက္ပုံစံ လုပ္ခိုင္းေတာ့သည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမတို႔ အလြန္ႏွိပ္စက္တာထက္စာလ်င္ သူမတို႔ကာမဆႏၵအတြက္ လိုသလိုအသုံးခ်ခံရတာက ေတာ္ေသးသည္မဟုတ္လား …… ျပီးပါၿပီ။
င
