အချစ်ကခါးတယ်

” သား … ထတော့လေ … မှေးနေ့ ဘုရား သှားမှာဆို ” ” ဟုတှ … မာမီ … သားနိုးနပေါပှီ ” မာမီ အသံကှောင့ှ ကနှောှ ပငှှးကှော တခကှဆှန့ပှှီး အိပယှာထလိုကတှယှ။ ပှတငှးပေါကှ ဖှင့ကှှည့တှော့ အလငှးရောငှ စူးစူးနဲ့ ငှကကှလေးတှရေဲ့ အောမှှညှ သံ လေးတှေ ဆူညံနတော။ ကနှော့ှ နာမညှ ဟိနှးမငှးလတှ အသားဖှူဖှူ မကှခှုံးထူထူနဲ့ ရုပကှ သာမနှ ကှည့ကှောငှး ရုံပါ။ ထူးခှားခကှကှ ကမှှးမာ ရေး လိုကစှားလို့ ဘောဒီက ကစှကှစှလှဈလဈနဲ့မို့ ကှောငှးကတညှးက မကှနှှာတော့ ပှင့တှာပေါ့။ ဒယဒှီ နာမညကှ ဦးဇောဟှိနှး ဒယဒှီက မရှိ တော့ပါဘူး ဆုံးတာ ၅ နှဈကှောသှှားပှီ။

မာမီနာမညကှ ဒေါနှနှးသဇငှ ခုထိ ကနှောနှဲ့ အတူနတေုနှးပေါ့။ ကနှောှ က ဟိုးအရငှ ဘယမှိနှးမမှ မကှိုကခှဲ့ဘူး အပေါငှးသငှး မကတှာလညှးပါတယှ။ သူငယခှငှှး တှနေဲ့ ဘောလုံးကနှ ရကေူး ရုပရှှငှ ကှည့ကှှဒီလောကပှဲ။ အရပကှ ၅ ပေ ၉ လကမှမို့ သူငယခှငှှးတှထေဲ အရပှ မောငှး အကောငဆှုံးပဲ ကှောငှးပှီးတော့လညှး ဒယဒှီ မဆုံးခငှ ဒယဒှီ့ ကုမပှဏီ ဝငလှုပခှိုငှးပမယှေ့ ကနှောှ ဝါသနာပါတဲ့ ကနထှရိုကလှုပငှနှးပဲ စိတတှူကိုယတှူ သူငယခှငှှးတှေ စုလုပကှှတာ။ ကနထှရိုကလှုပငှနှး လုပတှော့မှ ကနှော့ဘှဝမှာ ပထမဆုံး အခစှဆှိုတာ သိလာခဲ့တယှ။

ဒီနေ့ ကနှော့မှှေးနေ့မို့ မမသှငနှဲ့ ဘုရား အတူသှားဖို့ ပှောထားပှီးသား။ မမသှငဆှိုတာ နာမညှ အရငှးက ယမုံသှငှ တဦးတညှးသောသမီး ကနှော့ထှကှ အသကှ ၃ နှဈကှီးတဲ့ ရှေ့နမလေေး တယောကပှါ။ ကနှောှ က ၂၇ နှဈ ဒီနေ့ပှည့တှာ မမသှငကှ အသကှ ၃၀ အရပှ မနိမ့ှ မမှငနှဲ့ မကှနှှာက အရှယနှဲ့ မလိုကအှောငှ နုပှို နဆေဲပဲ။ ကနှောှ ခစှသှူမို့ ပှောတာ မဟုတပှါဘူးဗှာ မကှဝှနှး နကကှှီးတှနေဲ့ ဆံနှယတှှေ အမှဲတမှး စုခညှပှှီး ကှောဘှကှ ပို့ထားတတတှဲ့ မမသှငရှဲ့ တငှးမောကှ နတေဲ့ နို့အုံတှေ နဲ့ ခါးသေးကဉှလှေးအောကှ ကော့ ထှကနှတေဲ့ ဖငသှားစိုငကှှီးတှကေ မှငသှူ လညပှှနှ ငေးယူ ရတယှ။

ရှေ့နဆေိုတော့ စကားပှော ပါးနပပှှီး အပေါငှးသငှး ဆန့တှော့ လူခငှလှူခငလှညှး မှားတယှ။ ကနှောှ မမသှငှ အခစှကှို ရဖို့ အတောှ ကှိုးစား လိုကရှတာပါ။ ရခှေိုး အဝတစှားလဲပှီးတာနဲ့ မမသှငဆှီ ဘုရားသှားဖို့ ဖုနှးလှမှး ဆကလှိုကတှာ ပေါ့။ ” ဟဲလို ” မမသှငှး ဖုနှးထဲက ယောငှကှှားတဈယောကအှသံမို့ ကနှောှ စိတပှကှမှိတယှ။ ခုလို မနကခှငှး ဖုနှးက ခစှသှူ အိပခှနှးထဲ ရှိနတေဲ့ခှိနှ သူစိမှးယောငှကှှား လကထှဲ ဘယလှို ရောကနှတောလဲ။ ” ဒါ … မမသှငှ ဖုနှးမဟုတလှား ” ကနှောှ အသံကှောင့ှ တဖကကှ ခဏတော့ အသံ တိတှ သှားတယှ။

မမသှငရှဲ့ ဒီဖုနှးနံပတကှ vip လေ သူ့ အထကလှူကှီး ၃ ယောကလှောကနှဲ့ ကနှောပှဲ သိတာ။သူ့ဆရာမှားလား ကနှောှ တှေးနမေိတာ။ ” အောှ … ကိုဟိနှးမငှးလတှ … ထငတှယှ … ခဏကိုငထှားနောှ ” ကနှောှ ဘယသှူဆိုတာ ဖုနှးကိုငတှဲ့သူ သိနပေုံပါ။ ” ကိုဟိနှးမငှးလတှ … သူ မအားသေးဘူးတဲ့ဗှ … မိတကှပလှိမှးနလေို့ … ခဏနမှေ ပှနဆှကပှါတဲ့ ” ” ဟုတှ … ဟုတှ ” ပှောပှီးတာနဲ့ ကနှောလှညှး ဖုနှးပိတပှဈလိုကတှာ။ ” ဟူးးးး ” ” သူ မအားသေးဘူးတဲ့ဗှ မိတကှပလှိမှးနလေို့ ” ” သူ မအားသေးဘူးတဲ့ဗှ မိတကှပလှိမှးနလေို့ “။

ဘုရားသှားကာနီး ကနှော့နှားထဲ ဒီစကားသံပဲ ခဏခဏကှားနမေိတာ ကနှောနှာကငှမှိတယဗှှာ။ ခစှသှူရဲ့ အခနှးထဲ မိတကှပလှိမှးနခှေိနှ သူစိမှး ယောငှကှှားတယောကှ ရှိနတေဲ့ ပကသှကမှှု့က ဘယအှခှနလညှေေး ဘာတှလညှေး ဟူးးးး စိတတှှရှေုတထှှေးလာတယှ။ သူငယခှငှှးတှေ ပှောတဲ့စကား နားထဲ ကှားယောငလှာတာဗှ။ ကိုယကှ ဂီယာပဲထိုးထားရငှ သူမှားကတကမှောငှး သှားမယတှဲ့ဗှာ။ဒါပမယှေ့ မမသှငကှို ခစှလှှနှးလို့ လကမှထပသှေးပဲ အဆုံးစှနထှိမသှားဖို့ ကနှောအှမှဲ တမှးထိနှးထားခဲ့တယှ။နှဈယောကသှား လှတလှှတှ လပလှပှ တှေ့ရငှ နို့လေးတှေ စို့တယှ အဖုတလှေးကို ပှတသှကပှေးတယှ။

မမ သှငကှလညှး ကနှော့ှ လီးကို ဆုပကှိုငှ ဂှငှးထုပေးပါတယှ ဒီလောကပှဲ ရှေ့ဆကှ မတကဘှူး။ ” ဟယှ … သားလေး … ဘုရားသှားမလို့လား … ခစှသှူနဲ့ ခှိနှးမလို့လား မသဲကှဲဘူး … အပှတှ သားနားနတော ခခှ ခခှ ” အိမရှှေ့ ဧည့ခှနှးလေးထဲ ကနှောှ တှေးနတေုနှး မာမီ အသံကှောင့ှ အတှေးစ ပကှသှှားခဲ့တယှ။ စိတရှှုပှ ထှေးနပမယှေေ့ ကနှောှ မာမီကို အားတငှး ပှုံးပှ လိုကတှယှ။ ” ညနကှေ … သားအတှကှ … မာမီ့ လကဆှောငှ … အံအော သှားမယနှောှ ” ” အငှးပါ … မာမီ ” ကနှောှ မာမီ့ကို ပှနပှှောတဲ့ခှိနှ ကနှော့ှ စကားတှေ ခှောကကှပနှမှနှေး အလိုလို သိနပေါတယှ။

“တူတူ တူတူ တူ …… ” မာမီ အိမထှဲ ပှနဝှငသှှားတော့ ကနှော့ဖှုနှးက ဖုနှးသံလေး မှညလှာတယှ။ ” ဟဲလို မောငလှား … ခုန အလှပှငနှလေို့ … ကိုဖှိုးရောကနှတောနဲ့ ပှောခိုငှးလိုကတှာ … ပှောလေ … မောငှ ” မာမီက မမသှငှ ဖုနှးမှနှး သိတာနဲ့ ပှုံးစိစိလေး လုပပှှီး မကှစှိတဖကမှိတပှှရငှး အိမပှေါတှကသှှား တာပေါ့။ မမသှငနှဲ့ ကိုဖှိုးမောငှ တို့က ခှံခှငှးကပှ ငယသှူငယခှငှှးတှမေို့ ရငှးနှီးနမှနှေး ကနှောသှိတယှ။ ဒါပမယှေ့ ကိုဖှိုးဆကဆှံပုံတှကေ ပိုငစှိုး ပိုငနှငှးမို့ ကနှောမှကှိုကခှဲ့တာ။ မမသှငှ မကှနှှာနဲ့ မေးထူး ခေါပှှော ဆကဆှံပမယှေ့ တခါတခါ ကနှောရှှေ့မှာ တောငှ မမသှငှ လကမှောငှးတို့ ခါးတို့ကို ပုတပှှီး စကားပှောနတောဗှ။

မမသှငကှလညှး ကနှောရှှိတာ တောငှ မကှနှှာ တခကှမှပကှဘှူး ကိုဖှိုး လကမှောငှး ကို ဆှဲဆိတရှငှး ရယရှယမှောမော စကားပှနပှှော တတတှယှ။ ” ဟောတောှ … မောငှ … ဘာမှ ပှနမှပှောဘူး … စိတကှောကပှှနပှှီပေါ့ … ဟှန့ှ ” ” မဟုတပှါဘူး … ဒီနေ့ ဘာနေ့လညှး … မမသှငှ သိလား ” ” ဒီနေ့ ကှာသာပတေးနေ့လေ … မောငရှဲ့ … ဘာလို့ပါလိမ့ှ … ထူးထူး ဆနှးဆနှး ” ” ဟာ … မမသှငရှယှ … မောင့ှ မှေးနေ့လေ ” ကနှောှ နာကငှရှတယဗှှာ ဟိုတရကကှမှ ပှောပှထား တာ။ ” အိုးးး … ဆောရီး မောငရှယှ … ဒုကခှပါပဲ … ဒီနေ့ ကိုဖှိုးက … သူ့အဖေ ဆုံးတာ ၃ နှဈမှှောကမှို့ … ဘုနှးကှီးကှောငှး … သှားဖို့ မနကအှစောကှီး ကတညှးက … လာခေါနှတော “။

” ဟမှ ” ကနှော့ှ အသံ ကယှသှှားတယှ ထငတှယှ တပှိုငှ တညှး လိုလို စိတထှဲ နှင့ကှနဲ့ ခံစားလိုကရှတာဗှ။ ခစှသှူက ကှိုပှောထားတာ သတိမရပဲ ငယှ သူငယခှငှှးရဲ့ ကိဈစကို အလေးထားနတောဗှာ။ ” ဟိုလေ … စိတမှကောကပှါနဲ့ … မောငရှယှ … သှငှ ဘယခှှိနလှာရမလညှးဟငှ ” ” ခုကစပှီး နောကှ မိနဈ ၃၀ အတှငှး … ဘုရားကှီး ရှေ့က အအေးဆိုငှ လာခဲ ” ” Ok လေ … သခှောပေါကှ လာပါ့မယှ – အရမှးခစှတှယှ … မောငရှေ … မှမ့မှှမ့ှ ပှှတဈှ ” ရှေ့နပေီပီ မမသှငရှဲ့ ပလီပလာစကားလေးက ကနှော့ှ ရှုပနှတေဲ့စိတကှို ခဏလေးနဲ့ ပှောကကှှယှ သှားစတယှေ။

ဘုရားရှေ့ မှနထှရီ အအေး ဆိုငလှေး ထဲ ကနှောရှောကနှတော နာရီဝကှ ရှိပှီ ခုထိ မမသှငှ ရောကမှလာသေးဘူး။ ကနှောှ ရငထှဲစူးကနဲ့ နာကငှရှတယဗှှာ။ မှာထားတဲ့ အအေးခှကလှေး ထိတောငမှထိမိဘူး။ ကနှောပှှနတှော့မယဗှှာ။ မနေ့က တနေ့လုံး စဉှးစားထားတဲ့ အရာအားလုံး တခဏတှငှးပဲ အားလုံး ပှောကသှှားရပှီ။ ကှိုတငှ စိတကှူးထားခဲ့သမှှ ဘာမှ ဖှဈလာမှာ မဟုတတှော့ပါဘူး။ ဘုရားက အပှနှ သူငယခှငှှး ခှံထဲ အိမသှော့လညှး တောငှးထားပှီးပှီ မမသှငရှဲ့ ဆှဲဆောငမှှု့ရှိတဲ့ ကိုယလှုံးလေးကို ဖကမှယှ တကိုယလှုံး အဝတတှှေ ခှှတခှိုငှးပှီး ခှဖဝေါးကနေ ဆံဖှားထိ နမှးမယှ ။

မမသှငရှဲ အဖုတနှီတာရဲလေးကို အရညပှနှးထှကှ အောငှ ယကပှေးမယှ ကနှော့ှ လီးကိုလညှး လရညှ ထှကအှောငှ စုပခှိုငှးမယှ။ အငှးးး စီအစဉတှှေ ဘယရှောကသှှားမှနကှို မသိတော့တာ။ ဒီထကဆှိုးတာက ခုထိ မမသှငှ ရောကမှလာသေး တာပဲဗှာ။ နာရီကှည့တှော့ ကနှောှ စောင့နှတော မိနဈ ၅၀ ရှိပှီ။ ဟူးးး ခစှသှူ သကတှမှး တလှှောကှ ခှိနှးလိုကတှိုငှး လေးစားမှု့ မရှိတာလား ဂရုမစိုကတှာ လား မသိဘူး။ သူမလာရငှ ကနှောတှဈယောကထှဲ အထီးကနှနှမှောကို မစာနာတဲ့ ခစှသှူအပေါှ ကနှော့ှ ဘကကှ မှားယှနှးစခေဲ့တာလဲဗှာ။ မမသှငှ ဘဝမှာ ကနှောကှ သူ့ငယသှူငယခှငှှး ကိုဖှိုးမောငလှောကှ အရေးမပါသလိုပဲ။

ခုလညှး ကနှောကှ သူ့ခစှသှူပါဗှာ။ ကနှော့ှ မှေးနေ့ ဦးစားမပေးပဲ ကိုဖှိုးမောငနှဲ့ ဘုနှးကှီး ကှောငှး လိုကသှှားပှီနမှော။ သူငယခှငှှးရဲ့ ဆနဒှတှအေောကှ အခှိနပှိုမှ ကနှောှ အတှကှ ထငတှယှ။ အအေးခှကကှို ကိုငှးကနေ ကိုငပှှီး ပေါကခှှဲပဈမလို့ဗှုံးဆို ကနှော့နှဖူးလေးပေါှ ခပနှှေးနှေး အသားစိုငလှေး ထိကပလှာတာ။ ရမှေှေး နံ့သငှးသငှးနဲ့ အတူ ကနှောစှှဲလမှးရတဲ့ မိနှးမ တယောကရှဲ့ ကိုယနှံ့လေးရောပဲ။ ” သှငှ … တောငှးပနပှါတယှ … မောငရှယှ … ကိုဖှိုးက တယောကထှဲမို့ … ဘုနှးကှီးကှောငှး … သှငှ က အဖေါှ အဖှဈ ဖှဈ …… ” ကနှောှ စကားပှနမှပှောပဲ ခေါငှးငုံနလေို့ မမသှငှ စကားလုံးတှေ ရပတှန့ကှုနတှာ။

ကနှောခှှိနှးတိုငှး ကိုဖှိုးဆနဒှတှေ ဖှည့ဆှညှးရငှး အမှဲနောကကှှ နတတတှောလဗှော။ စဉှးစားကှည့ှ ကနှော့ှ အတှကှ က မောငကှလေ ဆိုပှီး နာမစှားတခါပဲသုံးပှီး ထပခှါ ထပခှါ ကိုဖှိုးဆိုတာ မပါရငမှပှီးတတတှဲ့ ကနှော့ှ ခစှသှူ။ ကိုဖှိုးဆိုတဲ့ မမသှငှ သူငယခှငှှးနဲ့ ယှဉတှိုငှ ကနှောကှ ဒုတိယ လူပါ။ ကနှော့ှ အပှုမူ တှရေဲ့ နာကငှခှံစားမှု့ကို မမသှငှ ရိပမှိသှားတာလား မသိဘူး ဒုတိယ အကှိမှ ကနှော့ှ ပါးပှငလှေးပေါှ မမသှငရှဲ့ နှုတခှမှးလေး ကရှောကလှာတယှ။ ” မောငရှယှ စိတမှဆိုးပါနဲ့ … သှငှ ဆငခှှငပှါ့မယှ နောမှောငှ … အဟင့ှ ဟင့ှ “။

ငိုသံပါလေးနဲ့ ပှောနတေဲ့ မမသှငကှို ကနှော့ကှို တကယခှစှရှဲ့လားလို့ မေးခငှမှိတယှ။ နောကဆှုံး အသဲနှင့အှောငှ ခစှတှဲ့ ကနှောှ စိတကှိုပဲ အပဈပုံခှ မိလိုကတှယဗှှာ။ သူငယခှငှှးလောကတှောငှ အရေး မပါပဲ မမသှငရှဲ့ ခစှသှူဆိုတဲ့ ခေါငှးစဉအှောကမှှာ အနမှးတခကှနှဲ့ အပှောလေးတှကှေား ပုံမှနအှတိုငှး စိတကှ ပှနဖှှဈသှားဦးမှာပါ။ မမသှငှ မကှနှှာကို မော့ကှည့ပှှီး ကနှောှ အားတငှးပှုံးပှလိုကတှယှ။ဘုရား မဝငဖှှဈတော့ပါဘူး မမသှငနှဲ့ လမှးခှဲပှီး ရောကခှငှရှာ ရောကဆှိုပှီး ကားလေးနဲ့ မောငှးထှကှ လာတာ။ ဘယရှောကလှို့ ဘယပှေါကမှှနှးတောငှ မသိဘူး။

ကှောကလှမှး အရှေ့ဘကှ လယကှှငှးတှေ မှငမှှ မှို့ပှငလှမှးမကှီးပေါှ ရောကမှှနှး သတိထား မိလာတယှ။ ပုံမှနလှေး မောငှးလာရငှး လမှး အနောကှ ဘကခှှမှး မှကခှငှးစိမှးလေးတှနေဲ့ သီးသန့ခှနှးလေးတှေ ဖှဲ့ထားတဲ့ ဘီယာဆိုငှ တဆိုငှ မှငလှိုကရှတာ။ အလိုလို လကကှ ကှေ့မိလကှှ သားပေါ့။ ဆိုငရှှေ့ နရောအလှတထှဲ ကားလေးထိုးပှီး သီးသန့ခှနှးလေးထဲ ဝငလှာလိုကတှယှ လမှးမပေါကှို ကှည့လှို့ရတဲ့ နရောလေးပေါ့။အဲခှိနှ ကနှော့ှ မှငကှှငှးထဲ ကား အဖှူလေး တစီး မောငှး ဝငလှာတယှ။ ကားက မမသှငှ သူငယခှငှှး ကိုဖှိုးကားလေးပါ။

ကားတံခါးကိုလော့ခပှှီး လူ နှဈယောကဆှငှးလာတာ ကနှော့ှ စိတထှဲ ဒိတကှနဲ့ပဲ မမသှငကှို ဘုရားမဝငတှော့ပဲ အအေးဆိုငမှှာတငှ ထားခဲ့ပှီး လူခငှှးလမှးခှဲခဲ့တာ မှားသှားလား ဆိုတဲ့ အတှေး ဝငလှာမိတာ။ ဆိုငအှဝတံခါးကနေ စေ့ထား တဲ့ တံခါးလကကှိုငကှို တှနှးပှီး ဝငလှာတဲ့ လူ နှဈယောကကှို ကှည့မှှ ကနှော့ှ အမှငတှှေ တကတှကှ စငအှောငှ လှဲနမှနှေး သိရတယှ။ ကိုဖှိုးလညှး မဟုတဘှူး ဘေးက မိနှးမကလညှး မမသှငလှို ကိုယလှုံး တောင့ပှမယှေ့ အရပကှ ပုနတော။ အဲဒီလူက ဆိုငထှဲ မကှစှိ ဝှေ့ကှည့ရှငှး ဖုနှးတခကှခှေါလှိုကတှယှ။

အပှငဘှကှ ထိုငဖှို့ စီစဉပှေးထားသည့ှ ခုံတှဆေီလှှောကမှသှားပဲ ကနှောထိုငနှတေဲ့ သီးသန့ခှနှးလေးတှဘကှေ လှှောကလှာနတော။ ” ဟှောင့ှ … ငမငှး … ဒီမှာဟ ” ကနှော့ှ ဘယဘှကခှှမှး သီးသန့ခှနှးလေးထဲက အသံထှကလှာတော့ ရငှးနှီးတဲ့ အသံမို့ သခှော အားစိုကှ နားထောငလှိုကတှယှ။ ” အေး … ကိုဖှိုး … ရော့ မငှးကားသော့ ” ” အဆငပှှတယမှလေား … ခိခိ ” ” ဒီလိုပေါ့ကှာ … ကိုဖှိုးရာ … မငှးလို အိမနှီးနားခငှှး ခစှသှူလေး … မရှိတော့ … ကား နဲ့ သှားခေါပှှီး တှေ့ရတာပေါ့ ” ” ဟာ … မဟုတပှါဘူး ကှာ ” ” အောငမှှာ … မငှး စားပှီးသှားပှီ မလား … ဘာဂှာ ကိုငပှှီးမှတော့ … ပှီးပှီပေါ့ … ကိုဖှိုးရာ ” ” အာ … သူမှားကိဈစကို ကိုမငှးကလညှး … မပှောရဘူးလေ “။

ကိုဖှိုးသူငယခှငှှး စကားကှောင့ှ ကနှောှ ခေါငှး နဘမှး ကှီးသှားရတယှ။ ဆကပှှောမယ့ှ စကားတှေ တောငှ နားထောငရှမလိုလို ထပှနရှ မလိုလို ဖှဈနေ ခဲ့တာ။ ကိုဖှိုးသူငယခှငှှးရဲ့ ကောငမှလေးက ဝငဟှန့ှ လိုကလှို့ စကားစ ပှတသှှားတော့တာ။ ကနှောလှညှး မမသှငှ အကှောငှး စဉှးစားရငှ အမှဲပဲ ဖိစီးမှု့ မှားနေ ရပှီ။ နောကဆှုံး အိမကှိုပဲ ပှနလှာခဲ့လိုကှ တယှ။ အိမရှောကတှော့ ဆငဝှငအှောကှ ကားအနကှ လေး တစီး ရပထှားလို့ ကနှော့ှ ကားကို ဂိုဒေါငဘှကှ သှားရပထှားလိုကတှာ။ ” အငှးဟငှး … အ အ … အရမှး ဆိုးတာပဲ ” ။

အိမထှဲရောကတှာနဲ့ ဧညခှနှးနဲ့ ကပလှကှှ မာမီ အိပခှနှးထဲက ညညှးသံကှားလိုကရှတယှ။ တယောကယှောကှ ကို ပှနပှှောနတေဲ့ အသံမှိုး အိမရှှေ့မှာလညှး ကားအနကှ တစီး ရပထှားသေး တယှ ။ကနှော့ှ စိတထှဲ သိခငှစှိတတှှေ မှားလာတာ ပေါ့။ အသံလာတဲ့ဆီ လှှောကလှာတော့ ယောငှကှှား တယောကှ အသံဗှ ပီပီသသ ကှားလိုကရှတာ။ ” ဒီတိုငှးကှီး နတေော့မှာလား … နနှးရယှ ” ” ခုလညှး … ကိုကှော့ှ စိတတှိုငှးကှ … နပေေး နတောလေ … အ … ရှီးးးးးး ” မာမီ အိပခှနှး တံခါးက စိထားတယဆှိုရုံလေး လကှ၂ လုံးစာလောကှ ဟနတောနဲ့ အသာရပကှှည့ှ လိုကတှယှ။

မှငကှှငှးက အပှငမှှာ စိတရှှုတလှာတဲ့ ကနှောှ ပိုပှီး မှနှးကပှစှတယှေ။ မာမီတို့ လငမှယား အိပတှဲ့ ကုတငပှေါှ မာမီ နို့သီးခေါငှး တှကေို ဦးကှောမှောငကှ မကှနှှာခငှှးဆိုငှ ထိုငလှကှှ အနထေားနဲ့ တဖကပှှီး တဖကစှို့ပှီး လကတှဖကကှ ပေါငကှှားထဲ နိူကနှတောဗှာ။ မာမီကလညှး ဦးကှောမှောငှ ပုဆိုး အပေါကှနေ ပေါငဂှှထဲ ပှတသှပပှေးနတယှေ။ မာမီက အသားဖှေးတယှ ။အသကှ ၄၅ ကှောလှာပေ မယ့ှ မကှခှုံးထူထူ နှာတံစငှးပှီး ပါးပှငှ ဖေါငှးဖေါငှး လေးနဲ့ စကားပှောရငှ အမှဲပှုံးရငှး ပှောတတတှဲ့ မိနှးမ တဈယောကပှေါ့။ နူတခှမှးဖူးဖူး လေးနဲ့ အရှယနှဲ့ မလိုကအှောငှ ပှည့တှငှးနတေဲ့ ခနဓှာကိုယှ ပိုငဆှိုငှ ထားတာ။

ထမိနစှကပှ အပှော့သားတှေ ဒေါကမှထည့ပှဲ ဝတရှငတှောငှ ကော့ထှကနှတေဲ့ မာမီ့ ဖငသှားတှေ မှငသှူ ငေးယူရတယှ။ဒယဒှီ ရှိနစဉှေ က တောငှ မသိမသာ ပိုးပနှးကတှဲ့ စီးပှားရေး ထိပတှနှး ပညာရှငတှှေ ကုမပှဏီ ပိုငရှှငှ သူဋဌှေးတှေ အမှားကှီး အဲခှိနှ မာမီ ကလညှး ဒယဒှီမှ ဒယဒှီပေါ့။ ခုလို ခှိနှ ဒယဒှီမှား သရောက ထလာပှီး မှငရှငှ ဘာဖှဈမလဲ မသိဘူး။ ” အတူ နခငှပှှေီ … နနှးရယှ … သားလေး ကိုဟိနှး ကိုလညှး … ကိုကှော့ှ သားအရငှးလို သဘော ထားပါ့မယှ ” ” အမှ … ဒီ အရှယကှှီး ကမှှ ကိုကှောရှယှ … နနှး အိမထှောငှ မပှုခငှှ တော့ပါဘူး … ။

ကိုကှော့ှ သံယောစဉကှို သိလို့ … အစှမှးကုနှ လိုကလှှော ပေးတာလေ  စကားပှောရငှး မာမီက အပေါအှငှကှှီလေး ခှှတတှော့ နို့အုံ ကားကားမို့မို့လေးကို ထိနှးထားတဲ့ ဇာဘောလှီ အနကလှေး ပေါလှာတယှ။ ဦးကှောမှောငကှ မာမီ ဘောလှီခှိတှ ဖှုတတှာတောငှ မစောင့ဘှူး ဘောလှီ ကို အောကဆှှဲခပှှီး ရုနှးထှကလှာတဲ့ နို့သီးခေါငှး လေးတှကေို တဖကပှှီး တဖကှ ကုနှးစို့နတော။ ဘောလှီ ခှှတပှှီးတော့ စကပထှမိနှ ခှိတလှေး ထပဖှှုတပှှီး ဖငကှှီးကှှရငှး လိပခှှှတပှဈတယှ။ ပေါငတှဖကှ ကှေးရငှး တံခါးဘကှ လှည့ထှားတော့ အနညှးငယှ ထှကနှတေဲ့ ဗိုကခှေါကှ လေးနဲ့ ။

ဆီးခုံး အောကဖှကှ တငှးမောကနှတေဲ့ အဖုတရှာကှီးက အတိုငှးသားပဲ။ အတှငှးခံ ဘောငှးဘီ သားရညကှှိုး အပှော့လေးထဲ ဦးကှောမှောငှ လကတှဖကှ ဝငသှှား ခှိနကှှ မာမီ မကှနှှာလေး မော့တကလှာပှီး တအီးအီး ညညှးနတေော့တယှ။ ” အ … ကိုကှောှ ……… ရှီးးးးး းးးး ” တိုးတိုးလေး ညညှးလိုကတှဲ့ မာမီ့ အသံက အိပခှနှးထဲ အတိုငှးသား ကှားနရတယှေ။ တလောကလုံး ၂ယောကထှဲ ရှိတဲ့ပုံစံနဲ့ အခနှးလေးထဲ ဦးကှောမှောငှ ရဲ့ အပှုစု အယုယ အောကှ မာမီက သာယာစှာ ခံယူနတော။ မာမီ့ ပေါငတှနှ ဖှေးဖှေး ၂ ဖကကှှား စောကပှတှ အုံလေးထဲ ဦးကှောမှောငှ လကတှဖကှ က အုပကှိုငှ ပှတသှပပှေးရငှး။

ကနှတှဖကကှ နို့အုံတဖကကှို ညှဈပေးနတယှေ။ အိပခှနှးလေးထဲ ရမမှကသှှေးကှှယနှတေဲ့ မာမီ့ မကှနှှာလေးက အသကအှရှယထှကှ အမှားကှီး နုပှိုနသလေိုပါပဲ။နူတခှမှးခငှှး တေ့စုပရှငှး မာမီ့ လကတှဖကကှ ဦးကှောမှောငှ ရငဘှတကှို ပှတသှပှ ပေးရငှး ခါးဆီက ပုဆိုး ခါးပုံစကို ဖှညခှလှိုကတှာ။ အတှငှးခံဘောငှးဘီ အနကရှောငှ ထဲ အမှှောငှးလိုကှ ရုနှးကနနှတေဲ့ လီးပေါှ မာမီ့ လကဖှဝါး နုနုလေးက အုပကှိုငှ ပှတသှပပှေးတော့ ဦးကှောမှောငှ လညှး တရှီးရှီး စုပသှပနှရတယှေ။ကနှောှ ကှည့နှတေုနှး ဦးကှောမှောငရှဲ့ အတှငှးခံ ဘောငှးဘီကို မာမီက အရငခှှှတပှေးပှီး။

ကှီးမား တုတခှိုငှ တဲ့ လီးကှီးကို မကမှကမှောမော စုပပှေး နတော။ ကနှောှ မကှည့ရှကှ တော့လို့ အကှည့လှှဲ တုနှး ဦးကှောမှောငကှ လီးစုပနှတေဲ့ မာမီခေါငှး လေးကို ဆှဲမပှီး ကုတငပှေါှ ပကလှကအှနထေား လှဲခပှဈတယှ။ မာမီ ပေါငကှှားထဲ ဦးကှောမှောငကှ ဒူးထောကှ နရောယူပှီး ပေါငတှနနှှဈဖကှ ဆှဲမှှောကှ ရငှး ခါးညှတှ မကှနှှာ အပလှိုကတှာပဲ။ မာမီက ပကလှကှ အနထေားနဲ့ နို့အုံတှေ ညှဈရငှး တအီးအီး ညညှးနရှောတာ။ ဦးကှောမှောငှ ခေါငှးက မာမီ့ ပေါငကှှားထဲ တလှုပလှှုပနှဲ့ အတောလှေး ကှာ တော့ မာမီ့ ခါးလေး ကော့တကလှာပှီး အားကနဲ့ မှညသှံရှညကှှီး ဆှဲရငှး။

အိပယှာပှငကှို တဘုံးဘုံး ထုရိုကနှတယှေ။ ” အ … အမလေး ထှကှ ထှကှ … ထှကကှုနပှှီ … အားးးး အ … အဟင့ှ ဟင့ှ ” ဦးကှောမှောငကှ စကားပှနမှပှောပဲ မာမီ့ပေါငကှှားထဲ မကှနှှာ အပထှားတုနှးပဲ။ လညစှလုပကှ ဖေါငှးလိုကှ လှော့လိုကနှဲ့ စောကရှညတှှေ မှိုခပှဈတဲ့ ပုံပါ။ ” ကနတှော့နောှ … ကိုကှောှ ” မာမီ ထထိုငရှငှး မကှနှှာလေး ရဲတကလှာပှီး အားနာ သလိုနှင့ှ ဦးကှောမှောငကှို တောငှးပနနှတယှေ။ ” ရပါတယှ … နနှးရယှ … ကိုကှောကှ ဒီလို အမှဲတမှး ဖှည့ဆှညှး ပေးခငှတှာပါ ” ” အိုရှ … ကိုကှောရှယှ ” ပှောပှီးတာနဲ့ မာမီက ဦးကှောမှောငှ မကှနှှာကို ဆှဲကပပှှီး နူတခှမှးနား တဝိုကှ လှှာနဲ့ ပတယှကပှေး နတောပေါ့။

စောကရှညတှှေ ဦးကှောမှောငှ ပါးစပှ ပကပကှေုနတှာ နမယှေ။ယကပှေးပှီးတာနဲ့ မာမီက ကုတငပှေါမှှာပဲ ဖငဗှူးတောငှးလေး ထောငပှေး နတေော့တာ။ မာမီ အရှကကှုနှ နပေုံ ကှည့ရှတာ ဒီတကှိမထှဲတော့ မကလောကဘှူး ဘယခှှိနှ ကတညှးက ဦးကှောမှောငနှဲ့ ခိုးလိုးနတောလဲ မသိဘူး။ ဒီနေ့လညှး ကနှော့ှ မှေးနေ့မို့ မမသှငနှဲ့ အပှငှ တနကေုနှ လညတှယထှငပှှီး ဦးကှောမှောငနှဲ့ ခှိနှး လိုးကှတာ နမှော။ ” နနှးရယှ ……လှလိုကတှာ ဖငကှှီးက … စောငဖှုတကှှီးကလညှး … ကလေးသာ ထှကထှားတာ … ဖေါငှးအိနတေုနှး … ဒီနေ့ …… ကိုကှောှ တောငှးထားတာ … ပေးမှာမလား “။

“အငှး … တအား နာရငှ … ပှနထှုတပှေးနောှ … သှားလသေူတောငှ … မပေးဖူးဘူး ” ” ခါးကို … နညှးနညှးနှိမ့ပှှီး … ဖငကှိုကော့ပေးထား … နနှး ” မာမီ့ ဖငနှောကကှနေ ဖငသှားစိုငတှှေ ပှတရှငှး ဦးကှောမှောငကှ ခါးကိုဖိခပှှီး ပေါငဂှှထဲ လကထှဲ့ပှီး ဖငကှို ရသလောကှ ထပကှော့ခိုငှးနတယှေ။ သူ့စိတကှှိုကှ အနထေားလေးရောကမှှ ဖငကှှားထဲ မကှနှှာအပပှှီး ယကပှေးနသေေးတာ။ လေးဖကှ ထောကှ ကုနှးကတညှးက မာမီ ဖငဝှလေးကို လကတှဖကကှ နိုကကှလိနတောပါ။ ဖငပှေါကလှေး ထဲ လှှာထိုးထဲ့တော့ မာမီ့ ခနဓှာကိုယှ တခုလုံး တှန့လှိမှ နတော ဖငကှှီး နောကကှော့ထိုးရငှး တအီးအီး ညညှးနပှနရှေော။

“နနှး … ခဏလေး … အောင့ခှံနောှ ” ဖငပှေါကလှေး လကှ ၂ ဖကနှဲ့ ဖှဲပှီး တံတှေးထှေးခရှငှး ဗစှိကနဲ့ လိုးတော့ မာမီ အသံ စူးစူးဝါးဝါးလေး ကှားလိုကရှတယှ။ ” အား … အမေ့ … အား အားးး … ဖငကှှဲသှားပှီလား … မသိဘူး … နာလိုကတှာ … ကိုကှောရှယှ ” မာမီက လေးဖကထှောကှ အနထေားနဲ့ ကိုယလှုံးကို ရှေ့တိုးပှီး ဖငထှဲက လီးကို ထုတဖှို့ ကှိုးစားပမယှေ့ ဦးကှောမှောငကှ မာမီရဲ့ ခါးလေးကို လကနှှဈဖကနှဲ့ ဖမှးဆှဲထိနှးထားတာ။ ” အဟင့ှ ဟင့ှ … မရဘူး နာတယှ … ကိုကှောှ ရဲ့ … ဖငအှပေါကကှို … မလုပနှဲ့တော့ … အ … ကှှတကှှှတှ “။

ဦးကှောမှောငှ လီးတဝကကှ မာမီ့ ဖငထှဲ ရောကနှေ ပါပှီ။ လညပှှနကှှည့ရှငှး ငိုယို တောငှးပနနှတေဲ့ မာမီ မကှဝှနှးထဲ မကှရှညဝှဲ နရှောတယှ။ ” ဗစှှ … အမလေးးး … သပှေီ သပှေီ … အဟင့ှ ဟင့ှ ဟင့ှ ” မာမီက ဖငကှို ရမှးခါပှီး လီးကို ထုတဖှို့ကှိုးစားတုနှး ဦးကှောမှောငှ အတှကကှ ဖငထှဲ လီးဝငအှောငှ နှဲ့ပေး သလို ဖှဈသှားရတယှ။ ဦးကှောမှောငှ က အားမလို အားမရ ဖှဈလာရငှး ခါးဆှဲပှီး ဘှတကှနဲ့ ဆောင့လှိုး ပဈတာ။ ” ဘှတှ … အ … အဟင့ှ ဟင့ှ ” မာမီ့ လကှ ၂ ဖကကှ အိပယှာခငှးတှေ ကစှနှအေောငှ ဆုပကှိုငရှငှး တဟင့ဟှင့ှ နဲ့ ငိုနတေော့တယှ။

” ဗှိ … ဘှတှ … နနှး ဖငကှို … ပထမဆုံး လိုးခှင့ရှတာ … ကိုကှောှ ပေါ့ နောှ … ဟုတလှား နနှး … ဖှပေါဦး … အားဟား … ရှီးးးးးး ” အီးးးး … အအ … ဟုတတှယှ … နနှး ရဲ့ စောကပှတကှို … သှားလသေူ ကို အရငလှိုးပှီး … ဖငကှ ရှငှ အရငဆှုံး လိုးခှင့ှ ရတာပါ … အမလေးးး အ အားးးး ” ” ကှနပတှယှေ … နနှးရယှ … ခစှတှယကှှာ … အင့ှ … ဗစှှ … ဘှတဘှှတှ ” စကားပှောရငှး ဦးကှောမှောငကှ မာမီ့ ဖငကှို တုနခှါနအေောငှ ဆောင့ဆှောင့ှ လိုးတော့တာပဲ။ မာမီမကှနှှာက အစပိုငှးလောကှ နာကငှဟှနှ မပှတော့ပါဘူး။ ” အငှး … ဟုတတှယှ … ရှီးးးး ရှီးးးး … အစိလေး ဖိခှပေေး … ကိုကှောှ …။

အ အားးး … ကောငှးတယှ … ဖငလှဲ သိပမှနာတော့ဘူး ” ဦးကှောမှောငကှ ဖငလှိုးရငှး မာမီ့ ပေါငရှှေ့ကှားထဲ လကဝှိုကသှှငှးပှီး စောကစှိကို ခှပေေးတော့ ကှနပှေ အားရတဲ့ အသံလေးနဲ့ ညညှးနရှောတာ။ဖငအှလိုးခံ ရငှး တဖှညှးဖှညှး လီး အရသာ တှေ့လာပုံနဲ့ ဦးကှောမှောငှ ပဈလိုးတိုငှး ဖငကှှီး ကော့ပှီး နောကပှှနှ ဆောင့ပှေးနတယှေ။ ” ဘှတှ … အ … အင့ှ … ဗစှှ ” အခကှှ ၅၀ လောကှ မနားတမှး ဆှဲလိုးရငှး ဦးကှောမှောငဆှီက အားကနဲ့ ညညှးသံရှညကှှီး ထှကပှေါလှာပှီး ကိုယလှုံးကှီး တဇပဇှပှ တုနနှတေုနှး မာမီလညှး အိပယှာခငှး အစလေးကို ပါးစပနှဲ့ ကိုကပှှီး စောကရှညတှှေ တဗှနှးဗှနှး ပနှးထုတှ နတော။

ဦးကှောမှောငကှ ခါးကိုငထှားတဲ့ လကှ နှဈဖကကှို လှတတှော့ မာမီ့ ကိုယလှေး ပှော့ခှပှေီး ကုတငပှေါှ လှဲခပှဈတယှ။ ” နနှး … ကိုကှော့ှ ကို … တကယှ ခစှတှယပှေါ့ နောှ ” ” အိုရှ … အဖုတရှော ဖငရှော … ခံပှီးမှ … ဘာပှောရဦးမှာလညှး … ကိုကှောရှယှ ” မာမီနဲ့ ဦးကှောမှောငှ မကှနှှာခငှှးဆိုငှ အနထေားနဲ့ လှဲပှီး ဖကရှငှး စကားပှောတုနှး ကနှောလှညှး မာမီ့ အိပခှနှးရှေ့က အသာပှနထှှကပှှီး ကားပှနထှုတရှငှး ခဏရှောငနှလေိုကတှာ။နာရီဝကှ လောကှ နမှေ ပှနလှာတော့ မာမီနဲ့ ဦးကှောမှောငကှ ဧည့ခှနှးထဲ စကားထိုငပှှောနကှတယှေ။ ” ဟော … သားလေး တောငှ … ပှနလှာပှီ “။

” ဟုတှ … မာမီ … ဧည့သှညှ ရောကနှတောလား ” ” ဟုတတှယှ … သားရဲ့ … သူက … သား ဒယဒှီရဲ့ … လုပဖှေါကှိုငဖှကှ … ဦးကှောမှောငတှဲ့ … မှနမှာပှညကှို … ပှနရှောကတှာ မကှာသေးဘူး ” ” အောှ … ဟုတကှဲ့ ဦး … ကနှော့ှ နာမညှ … ဟိနှးမငှးလတပှါ ” ကနှောလှညှး မာမီတို့ အဖှဈပကှကှို မသိခငှယှောငှ ဆောငပှှီး မိတဆှကလှိုကတှာပါ။ ဦးကှောမှောငှ က စငှကှာပူကနေ အိမဆှောကပှဈစညှးတှေ မှနမှာပှညကှို သှငှးပှီး တပှညလှုံး ပှနဖှှန့တှဲ့ လုပငှနှးရှငှ တယောကပှါ။ရပထှားတဲ့ ကားအနကကှ ကနှော့ှ အတှကှ မှေးနေ့လကဆှောငတှဲ့။

မာမီ့ လိုခငှတှော့ သားဖှဈတဲ့ ကနှော့ကှို ဖားတာနမယှေ။ ဘာနနဗှေော မာမီလညှး သှေးသားကောငှးတုနှးဆိုတော့ ကာမ စညှးစိမလှေး လိုခငှရှှာမှာ။ သူတို့ လကထှပလှညှး ကနှောှ ကန့ကှှကစှရာ မရှိပါဘူး။ ဒါပမယှေ့ မာမီ မရှိရငှ ကနှောှ သိပကှို အထီးကနှမှှာ သိနခေဲ့တယှ။ ဒါပမယှေ့ မာမီနဲ့ ဦးကှောမှောငတှို့ လကမှထပှ ဖှဈသေးပါဘူး။ ကနှော့ှ တောငှးဆိုမှု့ကှောင့ှ မမသှငနှဲ့ ကနှောှ လကထှပှ ဖှဈခဲ့ကှတာ။ အိမထှောငှ ရေးက မှှောလှင့ှ ထားသလို မသာယာခဲ့ဘူးဗှာ။ ” တောကှ … ကှာ ” ” ဒုနှး အုံး … ခလှမှ … ခလှှမှ … ခလှမှ လှမှ ” ပှနှ စဉှးစားတိုငှး ပှနတှှေးတိုငှး ဒေါသတှေ ငယထှိပရှောကလှာတယဗှှာ။

မမသှငနှဲ့ စကားမှားတယှ။ ယူကာစကတော့ ကနှောှ သိပကှို ဂုဏယှူခဲ့တာဗှ။ သိပပှှည့စှုံတဲ့ မိနှးမလဗှော။ ခစှလှှနှးလို့ အလိုလိုကှ အကှိုကဆှောငခှဲ့တာပါ။ ကနှောှ သဘောထား ကှီးခဲ့တာတှကေို အခှင့ကှောငှး ယူပှီး ဆိုးခငှတှိုငှး ဆိုးလာတယှ။ ကနှောကှ ဒယဒှီ ထားခဲ့တဲ့ ကုမပှဏီ ရှယယှာတှရေော ကိုယပှိုငှ ကနထှရိုကလှုပငှနှးနဲ့ တခှားလုပငှနှးတှလေဲ အမှားကှီး။ မမသှငှ သဘောအတိုငှး ရှေ့နေ အလုပှ ဆကလှုပခှငှတှယှ ဆိုလို့ လှတထှား ပေးတာ။ သူ့လုပငှနှး တိုးတကလှာတော့ ကနှော့ကှို မထီမဲ့မှငှ လုပပှှီး လငယှောငှကှှား တယောကလှိုတောငှ မသတှ မှတတှော့ဘူးး။

အလုပနှားရကတှောငှ အိမမှကပဘှူးဗှ။ သှားခငှှ သလိုသှား စားခငှသှလိုစား ဝယခှငှတှာဝယှ ကနှောှ ဘာမှ မပှောခဲ့ဘူး။ မာမီ စိတဆှငှးရဲ မဆိုးလို့ပါ။ မာမီက ကနှော့ငှှဲ့ပှီး ဦးကှောမှောငှ လကထှပဖှို့ ပူဆာတာတောငှ အခှိနဆှှဲနခေဲ့တာလဗှော။ သူစိမှး ယောငှကှှားတှနေဲ့ အလုပကှို ဘမှးပှပှီး ညအိပှ ခရီးတှေ ထှကတှာတော့ လှနလှာပှီဗှာ။ မရှကတှမှး ပှောရရငှ လငမှယား သဘာဝ လိုးတာတောငှ ငှငှးဆနခှဲ့တာ ကှာပါပှီ။ ကှာတော့ ကှုပလှညှး သူစိမှး ယောငှကှှား တယောကနှဲ့ ဖေါကပှှနနှလေား ဆိုပှီး သံသယ ဝငလှာတာပေါ့။ မကှနှှာခငှှး ဆိုငတှာနဲ့ နတေိုငှး လိုလို စကားမှား ရတယဗှှာ။

ဟော ပှနလှာပါပှီ သူတဈယောကထှဲမဟုတဘှူး ဘေးက လူတဈယောကှ ပါလာသေးတာ။ မှငဖှူး ပါတယဆှိုပှီး သခှော ကှည့နှမေိတာ အဲဒီလူ မကှနှှာ အနီးကပှ မှငတှော့ ကနှောှ ဒေါသ တအားထှကလှာ တယဗှှာ။သူ့နာမညကှ ဇောသှိုကှ အသားဖှူဖှူ ရုပဖှှောင့ပှှီး ရလှှေံတဲ့ လငရှှိမယားတှကေို ကှာကူလီ ရိုကနှတေဲ့ကောငှ။ လူကှည့ရှငှ အေးဆေးနတတတှေဲ့ စတိုငနှဲ့ ကနှော့ှ လုပဖှေါကှိုငဘှကှ တယောကရှဲ့ မိနှးမတောငှ ဒီကောငှ ကှာကူလီ ရိုကလှို့ လငမှယား ကှဲသှား ကှတာ။ စိုးရိမစှိတတှှေ သဝနတှိုစိတတှှနေဲ့ အကှီးအကယှှ ပေါကကှှဲပဈတာပေါ့။

ဇောသှိုကှ ကတော့ ကနှော့ှ အခှနေေ ကှည့ပှှီး လဈထှကှ သှားပှီ။ ” ကိုဟိနှး … တအား မိုကရှိုငှးတာပဲ … ကိုဇောသှိုကှ အပေါကှို … အဟင့ှ ဟင့ှ ” ” အောှ … ကိုဟိနှး တဲ့လား … ကနှောကှ … ခငဗှှား လငပှါ … အရငကှ တမောငှ ထဲ မောငနှတေဲ့ … လငကှှီးပါဗှာ ” ” မောငလှို့ … ခေါရှအောငှ … တနလှို့လား ” ” ဘာ … ခုန ထှကသှှားတဲ့ … ကှာကူလီကောငမှှိုးမှ … မောငှ ခေါခှငှတှာလား ” ” ဟာ … မငှး မငှး … မငှးကှာ … မူးရငှ အိပတှော့ … သှငှ … စကားမမှားခငှဘှူး ” ” စကားမှားအောငှ … မမသှငှ လုပနှတောလေ … အဲဒီကောငှ အကှောငှး ဘယလှောကသှိလို့လဲ … ကှောကစှိမှးလုပငှနှး ဘမှးပှပှီး … သူမှား မယား ဖကှစှီးနတေဲ့ ကောငဗှှ “။

” အောှ အောှ … တောတှောှ တရားကစှရာ ကောငှးပါလား … ကိုဟိနှး … မငှးဘေးက မိနှးမတှလေို … သှငှ ကို အပေါစား ထငနှတောလား … ဟငှးဟငှး ” ” ဟာ … ကသေီနဲ့ ကိဈစ … မမသှငှ ထငသှလို မဟုတဖှူး … အကှိမကှှိမှ ရှငှးပှပှီးပှီ ” ” သှငှ … ဘယသှူစိမှး ယောငှကှှားနဲ့မှ … မဖေါကှ ပှနှ ဖူးဘူး ” ” ဒီမှာ မမသှငှ … ကနှောှ ရှငှးပှတယလှေ … ပရောဂကှှ … တခုအတှကှ မှအလှတတှေှေ … လလေံဆှဲတော့ … မဖှဈမနေ သူနဲ့ အတူ ခရီးထှကရှတာ … ၂ ယောကထှဲ မဟုတဖှူး… တခှား ပါတနာတှရေော … အကုနပှါတယှ ” ” တောစှမှးပါကှာ … သှငှ အခု … မငှး အကှောငှး စိတမှဝငစှားတော့ဘူး … မငှးဟာမငှး နခငှသှလေို နေ … သှငှ လညှး နခငှသှလေို နမှော … မကှေ နပရှငှ … လမှးခှဲ ရုံပဲ “။

“ဘာ … တောကှ ” ” သှငှ … ပငပှနှးလာတာ … နားတော့မယှ ” ကနှောလှညှး တဖှညှးဖှညှးနဲ့ အိမထှောငရှေးကို စိတကှုနလှာတယှ။ ဒါပမယှေ့ မမသှငှ အပေါထှားတဲ့ ကနှော့ှ ခစှခှငှှးမတှတောတှေ ရှငသှနနှတေုနှးပါ။ ၁ လ လောကနှတေော့ နပှညတှေောကှ ဒယဒှီ ပါတနာ တယောကှ ဆုံးတာ ဖိတစှာ ရောကလှာလို့ မာမီ လညှး မသှားမဖှဈ သှားဖို့ ပှငဆှငရှတာပေါ့။ နောကရှကမှနကှ ကနှောှ လိုကပှို့တော့ အစီအစဉကှ ပှောငှးသှားပှနရှော။ မှို့ပှငှ အမှနလှမှးပေါှ တောငှ မရောကသှေးဘူး မာမီ့ ပိုကဆှံအိတှ ထဲက ဖုနှးသံ လေး မှညလှာတော့တယှ။

“ဟဲလို … နနှးလား ” ” အငှး … ကိုကှောှ … ပှောလေ ” ” ခု … ဘယမှှာလညှး ” ” နပှညတှေောှ … နာရေး သှားပို့မလို့ … ကိုကှောရှဲ့ … အမှနလှမှးပေါှ … ရောကတှော့မှာ … အဝိုငှးပတှ မီးပှိုင့နှား … ရောကနှပှေီ ” ” ကိုကှောနှဲ့လညှး … ရငှးနှီးတယှ … နနှးရဲ့ … ခု ရောကတှဲ့ နရောက ခဏစောင့ှ … ကိုကှောှ ထှကခှဲ့မယှ ” ဒါနဲ့ ဦးကှောမှောငကှို မနကစှာ ကောဖှီနဲ့ ရှမှး ခေါကဆှှဲ စားရငှး လကဖှကရှညဆှိုငှ တဆိုငကှ စောင့နှရတော။ မိနဈ ၂၀ လောကကှှ ဦးကှောမှောငှ ရောကလှာပှီး ကနှောတှို့နဲ့ မုန့အှတူ စားရငှး စကား ထိုငပှှောနတယှေ။

ကနှောလှညှး ကောဖှီ သောကပှှီး ဆီးပုံး တငှးလာလို့ လကဖှကရှညဆှိုငှ နောကဖှေး ဝိတသှှားလှော့တာ ပှနလှာတော့ အစီစဉကှ ပှောငှး သှားရောပဲ။ မာမီက ဦးကှောမှောငနှဲ့ အတူ နပှညတှေောှ လိုကသှှားဖို့ ပှောနတော။ ဦးကှောမှောငှ ကတော့ ကနှော့ကို မကှနှှာပူတဲ့ ပုံနဲ့ ခေါငှးငုံ့ထားရှာတယှ။ ကနှောှ နားလညှ ပါတယဗှှာ မာမီနဲ့ ဦးကှောမှောငကှို နူတဆှကပှှီး အိမပှှနလှာခဲ့ လိုကတှယှ။ အိမပှှနရှောကတှော့ မမသှငှ ကားဘေးမှာ တခှား ကား တစီ ရပထှားတာ။ ကနှောလှညှး ကားကို အဲဒီကားဘေး အသာရပပှှီး စကပှိတရှငှး အိမထှဲ တနှးဝငလှာတယှ။

အိမထှဲ ရောကတှော့ မမသှငှ လညှး မတှေ့ဘူး ဧည့သှညှ လညှး မတှေ့ဘူး။ သိပှ စဉှးစားမနတေော့ပါဘူး သူ့ဆီ လာတဲ့ အမှု့သညပှဲ နမှောပါ။ အိမအှပေါထှပှ တကလှာပှီး ကနှောတှို့ လငမှယား အိပခှနှးဘကှ တနှးလှှောကှ လာတယှ။ အပေါထှပမှှာ အိပခှနှး အလှတှ ၂ ခနှးနဲ့ ဘုရားခနှး ၁ခနှး ကနှတှာကတော့ ဒယဒှီ ရှိစဉကှာလ ကတညှးက ထားတဲ့ ပရိဘောဂ ပဈစညှးတှနေဲ့ ပနှးပုရုပထှု တှပေါ။ ” ဟိနှးမငှးလတှ … ခရီးထှကတှာလား … သှငရှဲ့ ” ” အငှး … သူတို့ သားအမိ … နပှညတှေောှ … အသိ နာရေးတခု သှားကှတာ … ည မိုးခှုပမှှ ပှနရှောကှ မယှ ထငတှယှ “။

ရုတတှရကှ ကနှောတှို့ အိပခှနှးထဲက ထှကလှာတဲ့ အသံကှောင့ှ ခှလှမှေးတှေ တုံ့ကနဲ့ ရပသှှားမိတယှ။ တံခါး တှနှးဖှင့မှလို လုပပှှီးမှ မဖှင့တှော့ပဲ ဟနတေဲ့ တံခါးကှားက ခှောငှးကှည့လှိုကတှာ။ ” ဇောှ … ဘာဖှဈတာလဲ … မကှနှှာလညှး … မကောငှး ဘူး ” ကုတငပှေါမှှာ ဘေးခငှှး ကပထှိုငတှဲ့ အနထေားနဲ့ မမသှငကှ ဇောသှိုကှ မကှနှှာကို မော့ကှည့ရှငှး လသေံ လေးနဲ့ ပှောနတောပါ။ ” အရငလှက … ကှောကှ … အဝယမှှားတာ … သှငရှဲ့ … သှင့ှ ပိုကဆှံတှရေော … ဇော့ှ ပိုကဆှံတှပေါ … သှားရောပဲ … ဟူးးးး ” ” အောှ … စီးပှားရေး လုပတှာပဲ … ဇောရှယှ … အရှုံး အမှတတှော့ … ရှိမှာပေါ့ …။

အကောငှးကို မှှောလှင့ှ ထားသလို … အဆိုးကိုလညှး … ရငဆှိုငှ ရဲရမယှ … ဇောရှဲ့ ” ” ဒါတော့ … ဒါပေါ့ … သှငရှယှ ……ဒါပမယှေ့ … သှင့ှ ပိုကဆှံတှေ … အတှကှ … ဟို ဟို …… ” ” ကဲပါ ဇောရှယှ … သှငှ ကူညီတဲ့ … ပိုကဆှံက … သှငကှိုယတှိုငှ ရှာထားတဲ့ … ပိုကဆှံတှပေါ … စိတထှဲမထားနဲ့ ” ” အငှးပါ … ကှေးဇူး အကှီးကှီး တငတှယှ … သှငှ … ဇော့ှ အပေါှ … နားလညှ ပေးလို့ ” ဇောသှိုကကှ ပှောရငှး မမသှငှး ခါးလေးကို ကိုငပှှီး သူ့ရငခှှငထှဲ ဆှဲသှငှးနတယှေ။ ဇောသှိုကှ မမသှငှ ဆီက ပိုကဆှံတှေ ခှူစားနတော ကနှောှ ရိပမှိတာ ကှာပါပှီ။

ရငှးနှီးတဲ့ မိတဆှှတှကေေ သတိပေးပမယှေ့ ကနှောတှို့ အိမထှောငရှေးက အကနှတော ကှာပှီ လေ။ ဇောသှိုကှ ရငခှှငထှဲ ကလေးတဈယောကလှို ခေါငှးတိုးနတေဲ့ မမသှငကှို ကှည့ရှငှး ကနှော့ှ ရငတှှေ နာကငှှ လိုကတှာ ဗှာ။ ဒီအိပခှနှးလေးက ကနှောနှဲ့ မမသှငရှဲ့ မငှဂှလာဦး အိပခှနှးလေးပါ။ လကထှပပှှီးကာစ မမသှငနှဲ့ အိပခှနှး လေးထဲ စိတလှှတကှိုယလှှတှ လိုးခဲ့ကှတာ။ ကနှော့ှ အတှကှ အမှတတှရတှေ အမှားကှီးပါ။ ” သှငှ ” ” ရှငှ ” ” ခစှတှယှ … သှငရှယှ ” ” သှငလှညှး … ခစှတှာပေါ့ … ဇောရှယှ ” ဇောသှိုကှ ရငခှှငထှဲ ရောကနှတေဲ့ မမသှငှ အငှကှှီကို ဇောသှိုကကှ ဆှဲခှှတတှော့ အလိုကသှင့လှေး အခှှတခှံ နတယှေ။

ခှိုငှးအောကကှနေ လကလှှှို သှငှးပှီး ဘောလှီခှိတှ ဖှုတတှော့လညှး လကမှောငှး အိုးလေး ကို ကားပေးနတော။ကနှောနှဲ့ မကှနှှာခငှှး ဆိုငရှငှ စကား မှား ရနဖှှဈတတတှဲ့ မမသှငကှ ဇောသှိုကရှှေ့ကှ အမိန့ှ နာခံတတတှဲ့ ကလေး တဈယောကလှိုပါဗှာ။ ဘောလှီ ခှိတှ ပှုတပှှီး အိခနဲ့ကလှာတဲ့ နို့အုံ ဖှေးဖှေး လေးက အထိနှးအကှပှ မဲ့နတောပေါ့။ ဇောသှိုကှ လကတှှကေ မနားပဲ မမသှငရှဲ့ ပတထှမိနှ ခှိတကှို ထပဖှှုတနှတော။ မမသှငှ ဖငကှှီး တခှမှးဆီ ကှှပေးတော့ ပတထှမိနကှ ကုတငအှောကှ ကှမှးပှငမှှာ ပုံလကှလှေးပဲ။ တဆကထှဲ မမသှငှ လကနှှဈဖကကှလညှး ဇောသှိုကှ ပုဆိုး ခါးပုံစ ဖှညပှှီး ဆှဲခှှတပှေးနတောပါ။

ဇောသှိုကှ အငှကှှီ ကို သူ့ပါသာ ခှှတပှှီး ကုတငခှှရငှေး ပဈတော့ ၂ ယောကစှလုံး အတှငှးခံ ဘောငှးဘီလေးပဲ ကနှှ တော့တယှ။ ဇောသှိုကှ က ကုတငစှောငှး ဘေးတိုကှ အနထေားနဲ့ပဲ မမသှငှ ကိုယလှုံးလေး ဆှဲဖကတှော့ နို့အုံ အိအိလေးတှကေ ခနဓှာကိုယနှှဈခုကှား ပှားကပှ သှားတာ။ ” လှလိုကတှာ … သှငရှယှ ” နူတခှမှးခငှှး စုပနှရောက ခှာပှီး ဇောသှိုကကှ မမသှငှ နို့အုံနဲ့ ပေါငဂှှလေး ကှည့ပှှီး ပှောတော့ မမသှငှ မကှနှှာ လေးက ပနှးရောငသှနှးနပှနတှယှေ။စကားပှောရငှး ကိုယလှုံးလေးကို ကုတငပှေါှ လှဲခတှော့ ပကလှကအှနထေားဖှဈသှားတဲ့ မမသှငှ ကိုယပှေါှ ဇောသှိုကကှ ခှလိုကပှှီ။

” ပှှတှ ပှှတှ … အငှးဟငှး … ပှှတှ ပှှတှ ပှှတှ ” နူတခှမှးခငှှး ခပပှှငှးပှငှး စုပယှူသံတှေ တိတဆှိတှ နတေဲ့ အိပခှနှးထဲ အဆကမှပှတှ ထှကပှေါလှာ တယှ။ မမသှငှ ပေါငဂှှလေးထဲ အတှငှးခံ ဘောငှးဘီ အောကှ ဖေါငှးကှှနတေဲ့ စောကပှတအှုံလေးပေါှ ဇောသှိုကှ အတှငှးခံဘောဘှီထဲက အမှှောငှးလိုကှ ထနတေဲ့ လီးက ခါးအားလေးနဲ့ ကှိတပှှတပှေး နတော။ မကှာပါဘူး ဘောငဘှီခှကှားလေးထဲ စိုစှတလှာပှီး ဘောငှးဘီ ဘေးအနားသား ကှားက အရညကှှညလှေးတှေ စီးကလှာတယှ။ မမသှငှ လကတှဖကကှ ဇောသှိုကှ ဂုတကှို ဖိဆှဲထားရငှး ကနှလှကတှဖကကှ ဆံပငတှှကေို လကခှှောငှး ဖှူဖှူလေးတှနေဲ့ ထိုးဖှပေးနတောပါ။

ဇောထှိုကှ နူတခှမှးတှကေ တေ့စုပနှရောက အောကရှှေ့သှားရငှး ဗိုကသှား အိအိလေးပေါှ လှှာဖှားလေးနဲ့ ထိုးစှ ပေးနပှနရှေော။ တဖှညှးဖှညှး အောကဆှငှးသှားရငှး ဆီးခုံးနား အရောကှ မမသှငှ ခေါငှးလေး ထောငလှာပှီး ပေါငဂှှနား ရောကနှတေဲ့ ဇောသှိုကှ မကှနှှာကို ရီဝဝလေေေးနဲ့ စိုကကှှည့နှေ တာ။ ခပမှို့မို့လေး ဖောငှးနတေဲ့ အတှငှးခံ ဘောငှးဘီ ပေါှ ဇောသှိုကှ မကှနှာ အပလှိုကတှော့ မမသှငှ ကိုယလှုံးလေး တဆတဆှတှ တုနနှရှောတယှ။ ဇောထှိုကှ လကနှှဈဖကကှ အတှငှးခံဘောငှးဘီ မှှော့ကှိုးလေး ခါးကနေ လိပဆှှဲခတှော့ မမသှငကှ ဖငကှှီး မသိမသာ ကှှပေးလိုကတှာ။

“အား … အ အ … ဇောရှယှ ” မမသှငကှ ကနှောတှို့ လငမှယား အကှိမကှှိမှ လိုးခဲ့တဲ့ ကုတငပှေါမှှာ ကနှောှ မဟုတတှဲ့ သူစိမှး တဈယောကရှဲ့ ပှုသမှှ နုနပေါပှီဗှာ။ အကာအကှယှ မဲ့သှားတဲ့ စောကပှတလှေးထဲ ဇောသှိုကှ လှှာဖှား လေး ထိကပသှှားပှီး ခဏကှာတော့ ရမမှကစှိတတှှေ တောကလှောငှ လာပှီး သူကိုယတှိုငှ တောငှးဆို နတောဗှ။ ကနှောနှဲ့ဆို ကနှောကှပဲ ဦးဆောငှ တောငှးဆိုတာ မှားပါတယှ။ ” အားဟား … ဇောရှယှ … အ … အို့ အိုးးး … သှင့ကှို … လိုးပါတော့ … သှငှ … မခံနိုငတှော့ဘူး … အားးးး ” ကနှောှ တောငှးဆိုးတိုငှး မကှနှှာလေးလှဲပှီး စိတမှပါ တဲ့ ပုံစံနဲ့ မမသှငလှေ ခုတော့ သူစိမှး ယောငှကှှား တယောကကှို လိုးဖို့ တောငှးပနနှတော။

ကနှော့ှ ရငထှဲ စူးကနဲ့ နာကငှမှိတယဗှှာ။ဝငပှှီး ဝုနှးဒိုငှး ကှဲလိုကှ ရမလား ရှောကထှှကှ သှားရမလား ဝခှေဲ မရ ဖှဈနတေုနှး ထပမှှငလှိုကရှတဲ့ မှငကှှငှးကှောင့ှ ကနှောှ ခေါငှးတှေ ခှာခှာ လညပှှီး ဒူးတှေ တုနလှာ ရတာ။ ကနှောှ စို့နကှေ မမသှငှ နို့သီးခေါငှး နီတာရဲ လးကို လီးထိပနှဲ့ ဖိပှတနှတယှေ။ ရငဘှတပှေါှ ခှ ထားတဲ့ ဇောသှိုကှ အတှငှးခံ ဘောငှးဘီကို မမသှငှ ကိုယတှိုငှ ခှှတပှေးလိုကတှာဗှ။ နို့အုံကို ဘယလှကနှဲ့ ညှဈပှီး ဒူးထာကှ ခှထားတဲ့ ဇောထှိုကှ ပေါကကှှားက လီးကို ညာလကနှဲ့ ဆှဲနိမ့ရှငှး လီးထိပနှဲ့ နို့သီးခေါငှးကို ပှတပှေးနတော။

” သှငှ … ပါးစပလှေး ဟထားနောှ ” ” အငှး ” စကားဆုံးတာနဲ့ ဟပေးတဲ့ မမသှငှ နူတခှမှးဖူးဖူးလေး ထဲ ဇောသှိုကှ က ဒဈဖူးမှုတပှှီး လီးအရငှးထိ ဖိသှငှး ပဈတယှ။ မမသှငှ ခါးလေး ကော့ပှီး ခေါငှးလေး မော့တကသှှားရငှး ဇောသှိုကှ ပေါငနှှဈဖကကှို လကှ နှဈဖကနှဲ့ ပုတပှှီး တားနရှောတာ။ ဒါပမယှေ့ ဇောသှိုကကှ မရပါဘူး မမသှင့ှ မေးစိလေး လဥ နှဈလုံး ကပတှဲ့အထိ လီးတဆုံး ဖိလိုးပဈတယှ။ကနှောှ အမှတတှနိုး နမှးခဲ့တဲ့ နူတခှမှးလေးထဲ သူစိမှး ယောငှကှှား တယောကရှဲ့ လီးကှီး ဝငထှှကှ နတယဗှှော။ အလိုလို ကလှာတဲ့ မကှရှညတှှေ လကခှုံနဲ့ သုတပှဈ လိုကတှယှ။

” ဝု … အု ဖလူးးး … ဝူးးး အု … အဟှတှ ဟှတှ ” ပါးစပလှေးထဲ မညှာမတာ လိုးလို့ မခံမရပနှိုငပှဲ အောနှတေဲ့ မမသှငှ အသံလေးကှောင့ှ မကှရှညကှ ထပကှလှာပှနရှော။ အဲဒီ ကုတငပှေါမှှာပဲ ကနှောှ အကှိမကှှိမှ လိုးခဲ့တဲ့ မမသှငှ အဖုတလှေး ခုတော့ သူစိမှး ယောငှကှှား လီးကှီးက ဝငထှှကနှတောကို မကှလှုံးလေး မှိတပှှီး အရသာခံယူနတော။ ” သှငှ ” ” ဇောှ ” ” သှင့ှ ယောငှကှှား လိုးတာနဲ့ … ဇောှ လိုးပေးတာ ဘယသှူ ပိုကောငှးလညှး ” ” သှငှ … သူ့ကို မပေးတာ … ကှာပှီ … သူလညှး အပှငှ မှာ စားနမှောပါ ” မမသှငှ စကားကှောင့ှ ကနှောှ ခံဗငှှးလိုကတှာဗှာ ကနှောှ အပှငမှှာ မရှုပပှါဘူး။

“တကယှ ” ” တကယပှေါ့ … ဇောရှယှ … လိုးစမှးပါ နာနာလေး … စကားမပှောနဲ့ ” ” လိုးနပေါတယှ … သှငရှဲ့ … အားမရဘူးလား ” ” အငှး … ဖှဈနိုငရှငှ … ဇော့ှ လီးကှီးကို … သှင့ှ အဖုတထှဲ … တခှိနလှုံး စိမထှားခငှတှာ ” မမသှငှ ရာဂစိတကှှောင့ှ စိတတှှလှတနှတယှေေ ထငတှယှ။ နရောတခုမှာ သိတခှါရှိရှိ နနရတေေဲ့ လုပငှနှးရှငှ တဈယောကရှဲ့ ဇနီး တယောကှ ရှေ့နမေ တဈယောကှ ဆိုတာ မေ့နပေုံပါ။ ” အင့ှ အင့ှ … ဗစှှ … အားးးး … လိုးပါဇောှ ရယှ … ဇော့ှ လီးက … သှင့ှ အဖုတထှဲ … ပှတဆှှဲနတော … အား …ကာငှးလိုကတှာ ” ” သှငှ …. အာ …. ရှီးးးး းးးး … ဘှတှ ဖှပဖှှပှ ” မမသှငှ ဒီလောကှ စိတအှရမှးကှှနတော ကနှောှ မကှုံဖူးသေးဘူး ဇောသှိုကှ ဖိအလိုးကို ဖငကှှီး ကော့ပေးတော့ ဆီးခုံးခငှှး ဆောင့မှိတဲ့ တဈဖတဖှတှ ရိုကသှံက အခနှးလေးထဲ ဆူညံလာတယှ။

အားထည့ှ လိုးလိုကတှိုငှး မမသှငှ နို့အုံနှဈဖကကှ ပှိုငတှူ ယိမှးခါ နတော။ ” ဘှတှ … အ … အ … ဇောှ … ပှီးခငှတှယှ ” ” အ … ရှီးးးးး ရှီးးးးး … အငှး ဇောှ … ပှီးလိုကှ … သှင့ှ စောကပှတလှေးထဲ … ပှီး ပှီး … အာ အ ရှီးးးး … သှငှ လညှး … ပှီးခငှပှှီ … ဇောှ ရဲ့ … အားးး အားးးး ” အားရကှနပတှေဲ့ ညညှးသံလေးနဲ့ မမသှငှ ဖငကှှီး လပေေါှ ကော့တကလှာပှီး ခှဖှေား ထောကထှားတဲ့ ပေါငတှနှ ဖှေးဖှေး တုတတှုတလှေး တဆကဆှကှ တုနခှါနတယှေ။ ” အားးးးး … ကောငှးလိုကတှာ… ဇောရှယှ ” ၂ ယောငသှား အထှဋထှိပှ ရောကသှှားပှီး ပှေ့ဖကှ နမှးရှိုကှ နကှတော။

ကနှော့ှ ခှလှမှေးတှေ မမသှငတှို့ အပှငှ ထှကမှလာခငှ ကားဆီ မနဲကှိုးစား လှှောကခှဲ့ ရတယှ။ ကားပေါရှောကတှာနဲ့ မောငှးထှကလှာခဲ့တာ ဘယရှောကနှမှနှေး မသိဘူး။ ရုတတှရကှ အလငှး တနှး တခု ကနှော့ှ ကားလေးရှေ့ ပေါလှာတယှ။ ခကှခှငှှး လမှးဘေး ကှေ့ခလှိုကပှမယှေ့ နဲနဲ နောကကှှ သှားတယှ။ ” ကှှီ ကှှီ … ဒုနှး ဝုနှးးး … ဒုနှးးး ဝုနှးးး ဝုနှးးး ” ” ဟာ … ကားတိုကပှှီဟေ့ ” ” လာဟေ့ … ကားလေးထဲက လူ လှုပနှသေေးတယှ … ဝိုငှးထုတရှအောငှ ” ကနှော့ှ နားထဲ လူသံတှေ တဖှညှးဖှညှး ဝေးသှားပှီးတော့ မှောငအှတိ ကသှှား ခဲ့တယှ။ ….. ” ပီ ပေါှ … ပီး ပေါှ … ဝီး … ဝီး … ဝီး …… ပီ ပေါှ ” အရေးပေါှ ဝိုငယှာလကှ သံတှနေဲ့ ကားလေး ဟိုးအရငကှ ကနှော့ှ ရှေ့က တဝီဝိ မောငှးနတော ကှုံဖူးပါတယှ။

ခုခှိနှ ကနှောကှ အရေးပေါကှားထဲ မှာပါ ကနှော့ှ ခနဓှာကိုယှ ဘေးနားမှာ မမသှငကှ မကှရှညတှှေ ကပှှီး စိုကကှှည့နှတော။ ” မောငှ … ဘာမှ မဖှဈပါဘူးနောှ ” ” အဲဒါတော့ ဆေးရုံ ရောကမှှ … ဆရာဝနတှှေ … မေးကှည့ပှါ အမ ” ကားပေါှ ပရဟိတ အကှိုးဆောငနှတေဲ့ လူငယှ တယောကကှို မမသှငကှ မေးနရှောတယှ။ မောငှ လို့ခေါတှော့ ကနှောှ အံအောမိနတောဗှ။ ဆေးရုံ ရောကတှော့ ကနှော့ှ ခနဓှာကိုယကှို လူ၂ယောကကှ ဘီးပါတဲ့ လူနာတငှ ကုတငပှေါှ ပှေ့ပှီး အရေးပေါှ ခနှး သညသှှားနတယှေ။ ” ရှောမှာပါ … ကှာ … ခေါငှးက စုတပှှတှ သတနှတော “။

” အေးကှာ … ကားစီးနိုငတှယှ ဆိုပှီး … မဆငမှခငှှ … မောငှးတော့ ဖှဈရောပေါ့ ” လူနာတငှ ကုတငကှို တှနှးနတေဲ့ ဝတစှုံပှာ ဝနထှမှး ၂ ယောကကှ ကနှော့ကှို ကှည့ပှှီး ပှောဆိုနကှတော။ စိတထှဲ တငှးကနဲ့ ဖှဈသှားရတယှ။လူတှဗှော ကိုယ့ှ အလုပှ ကိုယမှလုပပှဲ သူမှား ကိဈစ စပစှုပှောခငှှ ကှတာ။အခှိနှ ဘယလှောကှ ကှာသှားလဲ မသိဘူး ကနှော့ှ ခနဓှာကိုယကှို တငထှားတဲ့ ကုတငဘှေးနား ရှိုကငှိုနတေဲ့ အသံတသံ ကှားလိုကရှတယှ။ ” အဟင့ှ ဟင့ှ … သားရယှ … အဖှဈဆိုးလှခညှလှား ” မကှနှှာလေး အုပပှှီး ငိုနတေဲ့ မာမီ့ အသံနဲ့ ပုံစံကှောင့ှ ဘေးနား သူနာပှု အကူတှနေဲ့ ဆရာဝနတှှေ သနားပှီး ကှည့နှကှတော။

“ဘာတောတှာလဲ … အနတှီ ” ” သားပါ … ဆရာရယှ … ကားတိုကမှှု့ ဖှဈလို့ … မနေ့က ကမှ နပှညတှေောှ ရောကနှတောပါ … ခှှေးမက … ဖုနှးဆကလှို့ ခကှခှငှှး ပှနလှာခဲ့တာ … ဒီရောကတှော့ … ခုလို မှငရှတော့တာပဲ … အဟင့ှ ဟင့ှ ” ဆရာဝနှ တယောကကှ မာမီ့ကို မေးလို့ ဖှနရှေော တာ။ ခဏအကှာ ကနှော့ကှို သီးသန့ခှနှး ပို့ကှတော့ ဘေးနား မမသှငှ ပှနရှောကလှာတယှ။ ” မာမီ … မောင့ှ အခှအနေေ … ဘယလှိုလဲ … ဆရာဝနကှ … ဘာတဲ့လဲ ” ” အဟင့ှ ဟင့ှ … အတတနှိုငဆှုံး ကှိုးစားပေးမယတှဲ့ … သမီးရယှ ” ” ဟာ … မောငရှယှ “။

” မငိုပါနဲ့ … နနှးရယှ … ကိုယတှို့ … သားလေး အတှကှ … အကောငှးဆုံး အခှနေေ ရောကအှောငှ … ဆုတောငှး ပေးရအောငှ ” ရုတတှရကှ ယောငှကှှားသံ ကှားလိုကလှို့ အသံလာတဲ့ ဆီ ကနှောှ ကှည့တှော့ ဦးကှောမှောငပှါ မာမီ ပုခုံး လေး ဖကပှှီး နှဈသိမ့ှ ပေးနတယှေ။ ” နနှး … ဘယလှို နရမလေဲ … ကိုကှောှ ရယှ … သားလေးက … နနှးရငနှဲ့ … လှယမှှေးထားရတာလေ ” မာမီနဲ့ ဦးကှောမှောငှ စကားပှောတုနှး ရုတတှရကှ မမသှငှ လှယထှားတဲ့ အိတထှဲက ဖုနှးသံလေး မှညလှာတော့ ဖှင့ကှှည့ပှှီး မမသှငှ မကှနှှာလေး ပကှနှရှောတာ။ ” မာမီနဲ့ အနကှယှ … ခဏလေးနောှ … သမီး အပှငှ ခဏထှကှဦးမယှ ” ကနှော့ှ မကှနှှာ တခကှှ ခိုးကှည့ပှှီး အခနှးပှငှ လှည့ှ ထှကသှှားတာ။

ကနှော့ှ စိတထှဲ မသငှကှာလို့ ကုတငှ ပေါကှ ထထိုငလှိုကတှော့ တကိုယလှုံး ပေါ့ပါးနေ တယှ။ အရငကှထကှ ခနဓှာကိုယကှ ပေါ့ပါး နတော ပဲဗှာ။ မမသှငှ ဆေးရုံ အဝငပှေါကနှား အရောကှ လူတယောကှ တိုးကပှ လာတယှ။ တခှားသူ မဟုတဖှူး ဇောသှိုကဗှှ။ ကနှော့ှ စိတတှှေ ထိနှးမရ တော့ဘူး ကနှောှ ဒီလို ကားတိုကမှှု့ ဖှဈတာ ဒီကောင့ှ ကှောငလှေ။ ဇောသှိုကှ အငှကှှီ ကောလှံကို ဆှဲပှီး မကှနှှာတည့တှည့ှ ပဈထိုးလိုကတှယှ။ ” ဟာ ” အံအော သှားရတယှ ကနှော့ှ လကတှှကေ လကေို ဖမှးပှီး ထိုးလိုကရှသလိုပဲဗှာ။ ကနှောှ ယူကှိုးမရ ဖှဈလာခဲ့တယှ။

ကနှောှ သပှေီလား ဘာလို့ သူတို့ ပှောဆို လုပကှိုငှ နတောတှေ ကှားနေ မှငနှေ ရတာ ပါလိမ့ှ။စဉှးစားရငှး ခှှေးပှနလှာတယဗှှာ။ မှငသှမှှ ဒီတိုငှးပဲ ကှည့နှရတယှေ။ သူတို့ ဆေးရုံဝငှး အပှငှ ထှကှ တော့ ကနှော့ှ လိုကမှရတော့ပါဘူး။ မမှငရှတဲ့ တစုံတခု က ကနှော့ကှို ဆှဲထားသလိုပဲ ခနဓှာကိုယှ တခု လုံး ပူလာလို့ ကနှော့ှ အခနှးလေးထဲ ပှနလှာခဲ့ ရတာ။ ” သူ တဖှညှးဖှညှး … ရှောမယထှငတှယှ ” ” ဆရာဝနတှှကတေော့ … စောင့ကှှည့ဖှို့ပဲ … ပှော နတော ” ” သူသတိပှနရှလာရငှ … သင့ဗှိုကထှဲက …ကလေးက … သူ့ကလေး မဟုတမှှနှး သိရငှ … ဘယလှိုနမလေဲ … မသိဘူး “။

” အာ … မပှောနဲ့ … ဇောရှယှ ” ” ဘာဖှဈလဲ … သှငရှယှ … သူ သတိမရတာ … ၂ရကှ ရှိပှီ ” ” တောကှ … ငါ သတိရနပှေီ … ခှေးကောငရှ … ငါ့ခနဓှာကိုယထှဲ … ဝငမှရသေးတာ ” ကနှောှ စကားပှောရငှး အသံတှေ တိမဝှငလှာပှီ။ မမသှငမှှာ ကိုယဝှနရှှိတာ ကနှောတှောငှ မသိရ ပါဘူး။ လငမှယား မအိပဖှှဈတာ ကှာပါပှီဗှာ။ မမသှငှ ရကစှကတှယဗှှာ ကနှော့အှပေါှ သံသရလေး တခုနဲ့ လုပရှကတှယှ။ ” ခု … ဇောကှ … အပှီး သှားမှာလား ” ” အငှး … အိမကှ … ပှီးတဲ့ အပတကှ … အရောငှးဝယှ တည့တှာ … စရံတဝကခှသှှားတယှ ” ခုလညှး ဇောသှိုကှ ဘာဂှငတှှေ ရိုကနှတောလဲ မသိဘူး။

” အောှ … ဒါဆို … သှငတှို့ … နောကတှှေ့ဖို့ … မလှယတှော့ဘူးပေါ့ ” ” ပှှတှ … ပလပှ … ပှှတပှှှတှ ” မတတှတရှပလှကှှ အနအထေားနဲ့ မမသှငှ နှုတခှမှး ဖူးဖူး လေးကို စုပယှူနတော ဇောသှိုကကှို ကနှောှ တားဆီးခှိနှ မရလိုကပှါဘူး။ သူတို့ကို ထိတှေ့လို့ ကလညှး မရ။ မာမီ ကလညှး မနေ့ညက တညလုံး အလငှးစောင့ပှေး တော့ ဦးကှောမှောငကှ ဒီနေ့ တရကှ အနားယူဖို့ ညနကေ လာခေါသှှားတာ။ကနှော့ှ ခနဓှာကိုယှ တငထှားတဲ့ ကုတငရှဲ့ အနောကှ ဖကှ က ကုတငအှလှတတှလုံးပေါမှှာ ထိုငစှကားပှော ရငှး မမသှငနှဲ့ ဇောသှိုကှ တဈယောကှ ကို တဈယောကှ ခပတှငှးတငှး ဖကပှှီး အငမှးမရ နမှးနေ ကှတယှ။

နမှးရငှး ဇောသှိုကကှ ကုတငအှောကဆှငှး ရပလှိုကတှာ မမသှငကှ ခှတှေဲ လောငှး ခပှှီး ပေါငကှား ရငှး ဇောသှိုကှ ပုခုံး ၂ ဖကကှို လှမှးဆှဲ လိုကပှှီ။ ကုတငအှမှင့ကှ ခါးလောကှ ရှိတော့ ဇောသှိုကှ က မမသှငှ ပေါငကှှား မနတှပရှပလှကှှ အနထေားနဲ့ တိုးကပရှငှး လညတှိုငလှေး ဆှဲစုပပှေး နတေော့တာပေါ့။ ” အာ … ဇောရှယှ … တအား မစုပနှဲ့ … မာမီတို့ ပှနလှာရငှ … မကောငှးဘူး ” ဇောသှိုကကှ မမသှငှ စကားနားမထောငပှါဘူး လညတှိုငှ ပှော့လေးကို ခပတှငှးတငှး စုပပှှီး အငှကှှီ ကှယသှီးတှေ တလုံးခငှှး ဖှုတပှဈနတော။ အငှကှှီရငပှှင့ှ သှားတော့ မမသှငရှဲ့ ဘယာစီရာ အပှာ ရောငလှေး ပေါလှာတယှ။

ဘယာစီရာကို မမသှငှ ကိုယတှိုငှ ခှိတဖှှုတပှေးတော့ အရငှ ကနှောစှို့နကှေ နို့သီးခေါငှး နီတာရဲလေးက ဇောသှိုကှ ပါးစပထှဲမှာ ဝငလှိုကထှှကလှိုကပှါပဲ။ ” ရှီးးးးး … ဇောရှယှ ” အားမရလို့ ထငတှယှ မမသှငကှ ရငဘှတလှေး ကော့ပှီး ဇောသှိုကခှေါငှးကို သူ့နို့တှနေဲ့ ဖိကပထှား တယှ။ နို့အုံ လေး ညှဈခှပေေးတော့ မမသှငှ ခေါငှး လေးပါ မော့တကှ နတော။ ဗိုကသှား ဖှေးဖှေးလေးကို ဇောသှိုကကှ ခါးညှတနှမှးတော့ ထမိနှ အထကဆှငှ လေးကို မမသှငှ ကိုယတှိုငှ ဖှညခှှ လိုကတှယှ။ ခကှှ အောကနှားလေး အတှငှးခံ ဘောငှးဘီ မှော့ကှိုးနား ကို ဇောသှိုကှ နူတခှမှး တှကေ ရှေ့နပှေီ။

မမသှငကှ ကုတငပှေါှ ကနလှန့ှ ဖကှှ အနထေားနဲ့ လှနခှပှဈ တာ။ ဘောငှးဘီ မှော့ကှိုးလေးကို ဇောသှိုကကှ ပါးစပနှဲ့ ကိုကဆှှဲ ခှှတတှော့ ဖငကှို အလိုကသှင့ှ ကှှပေးနတယှေ။ ဘောငှးဘီကှှတတှာနဲ့ ကုတငှ စောငှးပေါှ မမသှငှ ပေါငကှှားက အဖုတလှေး ဖေါငှးကှှပှီး အရညလှဲ့ နရှောတာ။ ဇောသှိုကကှ ခဏပဲ ကှည့ပှှီး အဖုတအှငုံလေးကို နူတခှမှးခငှှး စုပသှလို ဆှဲစုပပှဈတယှ။ မမသှငှ ပါးစပကှ တအီးအီးနဲ့ ဇောသှိုကခှေါငှးကို ပေါငကှှားထဲ ဆှဲကပနှတေော့တာပဲ။ရဲ့ ခေါငှးကို ဖိကပထှားတယှ။ ” အာ … ဇောရှယှ … သှငှ သှငှ … သှငှ ပှီးခငှလှာပှီ … ရှီးးးးး ကှှတကှှှတှ ” ဇောသှိုကှ လကခှလယလှေး မမသှငှ ဟာထဲ သှငှးပှီး အစိလေး ဆှဲစုပတှော့ တအားအားနဲ့ ပှီးသှားတော့ တာ။

ပနှးထှကတှဲ့ အရညတှှကေ ဇောသှိုကမှကှနှှာ ပေါှ စငကှုနတှာ။ မကှာပါဘူး ဇောသှိုကကှ ကုတငှ ပေါှ တကထှိုငပှှီး ပုဆိုးလှနပှေးတော့ မမသှငကှ အောကပှိုငှး ဗလာနဲ့ ဆငှးရပပှှီး လီးထိပလှေး ငုံပှီး လကတှဈဖကကှ လဥတှေ ညှဈပေးနတယှေ။ ကနှော့ရှငထှဲ နှင့ကှနဲ့ပဲ မှတမှှတနှိုးနိုး နမှးခဲ့ဖူးတဲ့ ဇနီးခှောလေး နူတခှမှးထဲ သူစိမှးယောငှကှှား တယောကရှဲ့ လီးက နရော ယူထားတာ ဒီတခါ အနီးကပှ မှငနှရတောပါ။ ကှည့နှတေုနှး ပါးစပထှဲက လီးကိုထုတပှှီး ဘယလှကလှေးနဲ့ ထောငကှိုငရှငှး လဥတှေ တလုံးပှီးတလုံး ဆှဲစုပပှေးတော့ ဇောသှိုကှ လီးက မမသှငှ လကထှဲ တဆကဆှကှ တုနခှါလာ တယှ။ ပှီးတော့မှ လီးထိပကှို ပှနငှုံရငှး ခေါငှးလေး ရှေ့တိုးနောကဆှုတနှဲ့ စုပပှေးနတော။

” ရှီးးးးး … တောတှော့ကှာ … ပါးစပထှဲ ပှီးသှားလိမ့မှယှ … သှငှ ” ဇောသှိုကလှညှး ကုတငပှေါကှ ဆငှးပှီး မမသှငကှို ကနှော့ှ ခနဓှာကိုယှ တငထှားတဲ့ ကုတငနှား ခေါလှာ တယှ။ ခေါငှးရငှးဘကှ ကုတငှ ဘောငကှို လကှ ထောကှ ခိုငှးတော့ မမသှငကှ ခါးညှတပှှီး ဖငကှှီး နောကပှဈထား တာ။ ဇောသှိုကကှ မမသှငှ ဖငှ နောကှ ဒူးထောကှ ထိုငပှှီး ဖငဝှလေး ယကပှေး တော့ ခေါငှးလေး မော့တကလှာ တယှ။ ခဏနေ ဇောသှိုကရှဲ့ မတတှပရှပလှကှှ အနထေားနဲ့ ဆောင့ှ ခကှတှှအေောကှ အံကှိတထှားရငှး ကနှော့ှ မကှနှာ ကို ခိုးကှည့နှတောပါ။

” သှငှ … သူမကှနှှာကို ကှည့နှနေောှ … အင့ှ … ဗစှဗှစှှ … ဘှတှ ဘှတှ ” ” အ … အမေ့ … ကောငှးလိုကတှာ … ဇောရှယှ … ကောငှးတယှ … ကောငှးတယှ … အ အားးးးး ” ဇောသှိုကကှ ဘာသဘောနဲ့ မမသှငကှို လိုးရငှး ကနှော့ှ မကှနှှာကို ကှည့ခှိုငှးလဲတော့ နားမလညှ ပါဘူး။ အတောှ လေးကှာတော့မှ ၂ ယောကသှား ပှီးသှားပှီး ခှရငှေးဖကှ က ကုတငပှေါှ ဖကအှိပရှငှး အမောဖှနကှတေော။ကနှောှ မမသှငတှို့ ၂ ယောကကှို ကှည့ရှငှး တညလုံး ထိုငငှို နမေိတာပါ။ ဘယခှှိနှ အိပပှှောသှှားလညှး မသိဘူး ပိတဖှှူ အဝတစှကှီး လာအုပမှှ လန့နှိုးလာ တယှ။

” ဟာ … ဟေ့လူတှေ … မလုပပှါနဲ့ … ကနှောှ မသေ … သေးဘူးဗှ ” ဆှဲဖယတှော့ မရဘူးဗှ ကနှောှ လကကှ လကေို ဖမှးမိနတော။ မမသှငှ ဘယရှောကနှလေဲ မသိဘူး ဇောသှိုကလှညှး မတှေ့တော့ဘူး။ နားထဲ ဆူညံ လာလို့ မကှလှုံး ဖှင့တှော့လညှး ဘာမှကို မမှငရှတာ လန့တှောငှ လာပှီ။ ဘေးနား ငိုသံ သဲ့သဲ့တော့ ကှားမိ နတယှေ။ ” ကယကှှပါဦးဗှာ … ကနှောှ မသေ သေးဘူးဗှ … ကယကှှပါဦး … မာမီ … မာမီရေ ” ကနှောှ အောတှဲ့အသံ ကနှောှ ကိုယတှိုငှ ကောငှး ကောငှး ကှားရတယဗှှ။ ဘယသှူမှ အရေးမစိုကကှှ တာ။ ခေါငှးအေးအေး ထားပှီး စဉှးစား တော့မှ ပှနမှှတှ မိလာ တယှ။

မမသှငနှဲ့ ဇောသှိုကတှို့ ဖေါကှ ပှနတှာ တှေ့ပှီး အိမကှနေ ကားကို တအား မောငှး ထှကလှာတာ လမှးမှာ အကဆှီးဒင့ှ ဖှဈတာပါ။ ကနှောှ သဆေုံးသှားပှီလား ဘာတှေ ဖှဈကုနတှာ ပါလိမ့ှ မနေ့ညကတောငှ မမသှငနှဲ့ ဇောသှိုကှ ကနှော့ရှှေ့တငှ ဖေါကပှှနနှတေဲ့ မှငကှှငှး။ ပှီးတော့ မာမီ ဆေးရုံ ပှနမှလာ တော့တာလား။ တှေးနတေုနှး ဗှုံးကနဲ့ အလငှးတနှးကှီး ပေါလှာလို့ မကှစှိ၂ ဖကလှုံး ပိတပှှီးမှ ဖှညှးဖှညှးခငှှး ပှနဖှှင့ှ ကှည့လှိုကတှာ။ ” သားရယှ … အဖှဈဆိုးလှခညှလှား … မာမီကို … ထားခဲ့ပှီပေါ့ … အဟင့ှ ဟင့ှ ” ” စိတကှို လှော့ပါ … နနှးရယှ … အကုနကှှိုးစား ခဲ့ကှတာပဲ … သူ့ကံကိုက … ဒီလောကပှဲ ပါလာတာပါ ” ။

” သားလေး … ကမှကို … ထားသှားပှီ ရှင့ှ … အဟင့ှ ဟင့ှ … အီးဟီး ” ” မာမီ … သား မသပေါဘူး ဗှ … သား မသေ သေ … … … ” မာမီကို ပှောရငှး ပတဝှနှးကငှကှို ကှည့မှိမှ ကနှော့ှ ဘေးနား လူတှေ အုံးနတောဗှ။ ခပလှှမှးလှမှးမှာ အုတဂှူ ဖှူဖှူ လေးတှေ။ ကနှော့ှ ကိုယကှ လှုပမှရ တော့ပါဘူး လူသတှေေ တငတှဲ့ တှနလှှညှး ကုတငှ လေးပေါှ ရောကနှတောပါ။ မာမီ မကှရှညတှှေ သုတပှေးဖို့ ကှိုးစား ပမယှေ့ လှုပကှို မရတော့တာပါ။ ကနှော့ှ လကမှ ၂ ခှောငှးနဲ့ ခှေ ၂ ခှောငှးကို အပခှညှှ ကှိုးတှနေဲ့ ခညှထှား ကှတယှ။ မမသှငှ ကနှော့ကှို အမှတတှရ ဝယပှေးခဲ့တဲ့ အငှကှှီ လကရှှညလှေး လှှမှးပေးထားတာဗှ။

အငှကှှီလေး မှငတှော့ မမသှငှ ကို သတိရမိတယဗှှာ။ ကနှော့ှ နောကဆှုံး ခရီးမှာ မှငခှှင့မှရခဲ့ဘူး။ မာမီ ကိုတော့ စိတခှပှါပှီ ဦးကှောမှောငှ ရှိနပှေီလေ။ မမသှငကှ ဇောသှိုကှ နဲ့ ရတဲ့ ကိုယဝှနှ ဇောသှိုကကှ အကှံသမား ဗှ။ ကနှောှ မရှိတဲ့ခါ ဘယလှို နမလေဲ မသိဘူး။ ” သားလေးရေ … သားလေး … အီးဟီး … ” ” ကှှီ ကလှီ … ကှှီ ကှှီ ” မာမီ ငိုသံနောကဆှုံး ကှားရပှီး ကနှော့ှ ခနဓှာကိုယကှို မီးသဂှိုလှ စကထှဲ တှနှးယူသှားကှပှီဗှာ။ ” ဂှိမှး … ဂှိမှး … ဒလိနှး … ဂှိမှး ” မီးသဂှိုလတှဲ့ သံတံခါးကှီး ပိတသှှားတာနဲ့ အရာအားလုံး မှောငအှတိ ကသှှားပါပှီ……. ပှီး။