ဟိုအရင်တုန်းကလို

တနေ့ကတှော့ ညနပေိုငှး ဘီယာထိုငသှောကနှတေုနှး ပှဲစားက လှမှးခေါတှယှ။စမှးခှောငှးဘကမှှာ ဆိုငပှှစရာ ရှိတယဆှိုလို့ သောကလှကစှ တနှးလနှးနဲ့ ထထှကသှှားရတယှ။ကနှော့ကို ခှိနှးတဲ့ ပှဲစားနဲ့တှေ့ပှီးတော့ သူက နောကထှပတှဈယောကကှို ထပခှေါတှယှ။နယခှံပှဲစားလို့ ခေါမှလား မသိဘူး။ အဲဒီတဈယောကကှ လိုကပှှပေးမှာတဲ့။ ခဏလောကစှောင့ပှှီးတော့ ရောကလှာတယှ။ အရပခှပပှုပု ဆံပငဂှုတဝှဲနဲ့ မိနှးမတဈယောကပှဲ။ ခနဓွာကိုယှ အခှိုးအစားက အရမှးကှီး လှလှပပ မရှိပမေဲ့ အဲ ကနှော့ စိတတှှေ ဖှောငှးခနဲ့ ထကှှသောငှးကနှှးပှီး အလိုလို လောငတှီးသှားတယှ။

ဟုတတှယှ ကနှောှ သူ့ကို ကောငှးကောငှး သိတာပေါ့။ကနှော့ဘဝမှာ ပထမဆုံး ကှုံဖူးခဲ့တဲ့ မိနှးမကို ပှနတှှေ့ရတာပါ။ မမအေးရယလှေ။ စိတတှှကေ ဟိုးလှနခှဲ့တဲ့ ဆယ့လှေးငါးနှဈဆီကို ရောကသှှားတယှ။ကနှောကှ နယမှှို့လေးမှာ စတိတကှှောငှးတကတှုနှးအခှိနှ။ ငယငှယလှေးထဲက မိဘတှမရှေိတော့တာမို့ ကနှောကှ အဘိုးတို့ အိမမှှာနရတယှေ။ အိမမှှာဆို ကနှောရှယှ အဘိုးတို့မိသားစုဖှဈတဲ့ ဒေါလှေးနဲ့ သူ့သမီး ကနှော့အဈမဝမှးကှဲရယှ စုစုပေါငှးလေးယောကရှှိတယှ။ အဒေါကှ အိမထှောငကှှဲနတော။ အဲဒီတုနှးက ကနှော့အသကကှ ဆယ့သှုံးလေးနှဈလောကပှဲ ရှိဦးမယှ။ ဟဲဟဲ ဆရာသမား တခုခုကို သတိရသှားတယမှလား။

သတငှးကှှတကှှောငှးတှပေိတတှော့ ကနှောကှ သူငယခှငှှးတဈယောကရှဲ့ ရှာကို လိုကသှှားတယှ။ အလညသှကသှကပှါ။ အဘိုးနဲ့ အဈမတို့ သားအမိက ရနကှုနသှှားကှတယှ။ ကှောငှးပှနဖှှင့လှို့ ကနှောှ အိမပှှနရှောကတှော့ အဘိုးတို့က ပှနမှရောကသှေးဘူး။ အဘိုး မကှလှုံး ဆေးခနှးပှရငှးနဲ့ ခှဲရမှာမို့ ဆိုပှီး ရကကှှာသှားတာ။ ကနှောကှ အိမမှှာ တဈယောကထှဲ ဖှဈရော။အဲဒီအခှိနမှှာ အဈမ သူငယခှငှှး မမအေးက အိမကှို ရောကလှာတယှ။ သူက ဒီလိုပဲ လာလညနှကှေ။ အရငတှုနှးက တမှို့ထဲပမေဲ့ နောကပှိုငှးပှောငှးသှားကှတော့ တခါတခါမှ ရောကလှာတာ။

လာရငလှညှး တပတဆှယရှကှ နပှေီးမှ ပှနတှယှ။ အိမသှားတပိုငှးလိုဖှဈနတေဲ့သူ မို့ သူရောကလှာတာ ကနှောှ ပှောတှာပေါ့။ အဲဒီအခှိနမှှာ ဟိုဟိုဒီဒီစိတတှှေ မရှိသေးပါဘူး ကိုယ့ဆှရာရယှ။ ထမငှးခကှှ ဟငှးခကှှ အိမစှောင့ပှေးမဲ့သူလာတယဆှိုပှီး ပှောတှာ။ကနှောလှညှး လကှေောရှညနှလေိုကတှာ ဆရာသမား စိတဝှငစှားမဲ့နရော ကို မရောကနှိုငတှော့ဘူး ဖှဈနတယှေ။တခှားကိဈစတှဖယဗှှော၊ မတိမှးမစောငှး ဗိနှးဘောငှးနဲ့ လိုရငှးကိုဆကရှရငဖှှင့ှ.. အိမမှှာ မမအေးရယှ ကနှောရှယှ နှဈယောကထှဲ ဆိုပှီး လညှး မတှေးမသလို ညဘကလှညှး နှဈယောကထှဲ အိပရှမှာလို့ မတှေးမိတဲ့ ကနှောဟှာ။

ကှောငှးအဆငှး အိမကှို မပှနသှေးပဲ သူငယခှငှှးတှနေဲ့ ဘောလုံးသှာကနပှှီး တောတှောနှောကကှမှှ အိမပှှနရှောကပှါတယှ။ ပှနရှောကတှော့ မအေး ခကှထှားပေးတဲ့ ထမငှးစား၊ အိမစှာလေးဘာလေး နညှးနညှးပါးပါးလုပပှှီး တနှးပှီးတော့ အိပပှါတယှ။နောကတှနေ့ မနကအှိပယှာထတော့ ဘာကှောင့မှှနှးမသိ ကနှော့ ဇာတကှှီး ခိုငပှှီး အုနှးလှဲသလို ဖှဈနပေါရော။အိမမှှာလဲ အကူအညီတောငှးစရာ မမအေးပဲ ရှိတာမို့ သူ့ကိုပဲ အောခှေါရှတယှ ။ “မမအေး . .ရေ.လာပါဦး .. ဒီမှာ ကနှောှ ဇာတကှှီး ဘာဖှဈလဲ မသိဘူး” မမအေး အထဲကထှကလှာပါတယှ။

ကနှောကှ အိမရှှေ့ခနှးတငှ အိပနှတောပါ။ အိမမှှာက အိပခှနှးရယလှို့ သပသှပမှရှိပဲ အိမရှှေ့ဧည့ခှနှး က အဘိုးအိပတှဲ့ ကှပပှစှနှားမှာ ပဲ အိပယှာခငှးပှီး ကနှောကှ အိပတှယှ။ အဈမနဲ့ အဒေါကှ အိပခှနှးနဲ့ အိပတှာမို့ မမအေးက သူတို့ အခနှးထဲမှာ အိပတှာပါ။ “ဟဲ့ ငဖှိုး. . ဘာဖှဈလို့လဲ” မမအေး က ကနှောှ အိပနှတေဲ့ ဘေးနားကို တငပှှငခှှပှေီး ဝငထှိုငလှိုကတှယှ။ “ကနှော့ ဇတှ ဘာဖှဈတာလဲ မသိဘူး လှုပလှို့ မရတော့ဘူး အုနှးလှဲတာလား မသိဘူး” “အောငမှလေး ငဖှိုးရယှ နငကှလဲ အသညှးငယတှတလှိုကတှာ” ပှောပှောဆိုဆိုနဲ့ ကနှော့ကို မှောကခှိုငှးပှီး ဇာတကှှောတခကှှ နှဈခကှှ ဆှဲပေးပါတယှ။

ပှီးတော့ ဘယကှဘယလှို ဖှဈသှားတယမှသိဘူး သူ့ပေါငပှေါကှို ကနှော့ မကှနှှာ အပရှကသှားဖှဈသှားတယှ။ အဲဒီအခှိနကှမှှ ကနှော့ကောငကှ စပှီး ဖှောငှးခနဲ ဖှဈတာပါ။မမအေးဆိုတာ ဆန့ကှငှဘှကမှိနှးမ၊ သှေးသားတောဆှကမှှု မရှိတဲ့သူ။ ကနှောနှဲ့ ဘာမဆို ဖှဈလို့ရလိုကတှဲ့ အနအထေားဆိုတာ ကို စပှီး သတိရသှားတယှ။ မိနှးမ အတှေ့အကှုံ မရှိဖူးသေးတဲ့ လူပှို ရိုငှးကလေးအတှကမှိနှးမတယောကပှေါငပှေါမှှာ မှောကနှရငှေး ဖှဈနတေဲ့ ရငခှုနသှံတှဟော ခုနဖှဈတဲ့ အကှောညှပတှာလား အုနှးလှဲတာလား မသိတဲ့ အခှအနကေေို လုံးဝမေ့လှော့သှားတာပါပဲ။

မမအေးကလညှး အခှအနကေေို သာယာနပေုံရပါတယှ။ ကနှော့ကို ဇာတကှှောဆှဲပေးနရောကနေ နှိပပှေးနတောနဲ့ မတူပဲ ပှတသှပပှေးနသလေိုပါပဲ။ ကနှော့ မကှနှှာကလညှး ဘယအှခှိနကှဘယလှို ရောကသှှားမှနှးမသိပဲ တငပှှငခှှထေားတဲ့ သူ့ပေါငတှှကှေားကို ရောကသှှားပါတော့တယှ။ သူ့ပေါငကှှားထဲကနေ ကနှောှ အသကရှူလို့ မဝဖှဈပှီး ပါးစပနှဲ့ အသကရှှူနရတယှေ။ အငှးအားပှငှးပှငှး မှုတထှုတလှိုကတှဲ့ ကနှော့ရဲ့ ထှကလှဟော သူ့ရဲ့ အကှဲကှောငှးဝလေးကို ထိသှားနိုငသှလား ကနှောှ မသိဘူး။ကနှော့ မကှနှှာအပထှားတဲ့ အနကရှောငအှကှကှ တရုတပှိတှ ထမီအောကမှှာ ပငတှီလှလှလေးတထညရှှိနသလေား မရှိဘူးလားဆိုတာလညှး ကနှောှ မသိဘူး။

အဲဒီအခှိနမှှာ ကနှောှ သိတာက သူကို တအား ဖကထှားလိုကခှငှတှယှ။ ပှိးတော့ သူ့ရဲ့ ပေါငကှှားထဲကနေ ထထှကလှိုကရှမှာ အရမှးကှောကနှတယှေ ဆိုတာပါပဲ။ဒါပမေဲ့ ကနှော့ ဆုတောငှး မပှည့ပှါဘူးဗှာ။ သူက ကနှော့တငပှါးကို ခပစှပစှပလှေးရိုကလှိုကတှယှ။ “ကဲ ငဖှိုးရေ . . သကသှာပှီမလား ဇိမခှံမနနေဲ့တော့ နငကှှောငှးသှားရဦးမယှ ရခှေိုးတော့” ကနှောလှညှး ရှကတှကတှကနှဲ့ အိပယှာသိမှး၊ မကှနှှာသဈ ရခှေိုးပှီး ကှောငှးကိုတနှးသှားတော့တာပဲ။ မနကစှာတောငှ မစားခဲ့မိဘူး။ ကှောငှးဆငှးတော့ ဘယကှိုမှ သဝမထေိုးတော့ပဲ အိမကှိုတနှးပှနလှာခဲ့တယှ။

အိမရှောကတှော့ မမအေးက မနကကှ ဘာမှ မဖှဈခဲ့သလို ပုံနဲ့ မသိခငှယှောငဆှောငနှတယှေ။ အနညှးဆုံး ဇတနှာသေးလား ဘာလားတောငှ မမေးဘူး။ ကနှောလှညှး ဇာတလှမှးက ဆကခှငှနှတော ဘယလှိုဆကရှမှနှး မသိဖှဈနရေော။ တဖှညှးဖှညှးမှောငလှာတော့ အိမတှံခါးတှလေိုကပှိတှ၊ စာလညှး နညှးနညှးကှည့ပှှီး အဘိုးကှပပှှဈပေါမှှာ သိုငှးဝတတွု ဖတနှလေိုကတှယှ။စာဖတနှတေဲ့ အခှိနမှှာတော့ စိတကှ မမအေးကို နညှးနညှးမေ့သှားပါတယှ။ သတိရလို့ လှည့ကှှည့တှော့ သူက ကနှောှ အိပနှကှနရေောမှာ အိပယှာလေးခငှးထားတာတှေ့တယှ။

အောငမှာ လူပုံကတော့ ခပတှညတှညပှဲ ကိုယ့ဆှရာ။ သှောှ .. သူက ကနှော့ထကတှော့ လေးနှဈလောကှ`ကှီးတယဗှှ။ ဆယ့ရှှဈဆယ့ကှိုး အရှယပှေါ့။ ကနှောလှညှး စာအုပလှေး ဘေးခပှှီး သူ့ကို လိုကကှှည့နှလေိုကတှယှ။ သူ့ဘေးနားကို ဘယလှိုသှားရမှနှး မသိဖှဈနတယှေ။ ခါတိုငှးဆိုရငတှော့ ဒီအတိုငှး လုံးလားထှေးလား ရှိနကှပမေေဲ့ အခုက ကနှောကှ အကှံသမား ဖှဈနတောကိုး။ ခဏနတေော့မှ သူက “ငဖှိုး . . မောငလှေး …မမအေးကို နညှးနညှးလောကနှငှးပေးပါလား မမ အကှောတကနှလေို့” အငှး . . အခု ပှနစှဉှးစားကှည့တှော့မှ အကှံသမားက ကနှောှ မဟုတဘှဲ သူဖှဈနလေား မသိဘူး။

ကိုယ့ဆှရာလညှး ဝိုငှးစဉှးစားပေးပါဦး။ သူကတော့ ခပတှညတှညပှဲ ဖှာလေးပေါမှှာ ဝမှးလှားလေးမှောကလှို့ အနငှးခံဖို့ စောင့နှလရေေဲ့။သူ့အပေါကှနေ တကနှငှးပေးနရငှေး ဘယလှိုမှိုး အစပှိုးရငှ ကောငှးမလဲဆိုတာ စဉှးစားနမေိတယှ။စဉှးစားရငှး စဉှးစားရငှး နဲ့ အခှိနသှာကုနသှှားတယှ။ ကနှောှ ဘာမှ မလုပရှဲဘူး ဖှဈနတယှေ။နငှးနရငှေးက နညှးနညှးကှာလာတော့ “တောတှော့ ကိုဖှိုး၊ မမသကသှာသှားပှီ ကှေးဇူပဲ” ကနှော့မှာ ကော့မဈစာအုပတှှထေဲကလို တိနကှနဲတောငှ မှညသှှားသလိုပဲ။ဘာလုပရှမှနှးလညှး မသိတော့ဘူး။ နောကဆှုံး အဘိုး ရဲ့ ကှပပှစှလှေးပေါကှို ပှနသှှားပှီး စာအုပဆှကဖှတနှလေိုကတှယှ။

စာသာဖတနှတော စိတကှတော့ ဘယပှါတော့ မလဲကိုယ့ဆှရာရယှ။ မမမအေးရဲ့ အခှအနအရေပရှေပကှို ပဲ လေ့လာနရတောပေါ့။အဲဒီအခှိနမှှာ မမအေးကနပှေီး ကနှော့ကို “ကိုဖှိုး မအိပသှေးဘူးလား … လာခဲ့လေ .. မမနားကို” ဆိုပှီး လှမှးခေါတှာရုပရှှငသှာ ရိုကပှှလို့ရမယဆှိုရငှ ကနှောှ က ဒီအခနှးကို အဘိုးရဲ့ ကှပပှစှပှေါကှနေ ခေါငှးအုံးလေးဆှဲလို့ မမအေး ဘေးကို ဖကှခှနဲ ခကှခှှငှး ရောကသှှားတယဆှိုပှီး ရိုကပှှမှာပါ။ တကယှ သူ့ဘေး ဝငအှိပတှော့ မမအေးက ကနှော့ကို ကှောပေးပှီး နံရံကိုသာ မကှနှှာမူထားပါတယှ။ကနှောကှ သူ့ကို ဘေးကနေ ဖကထှားသလို မှိုး (အသားတှကေို မထိပဲ) နံရံတှဆေီလကထှောကထှားလိုကတှယှ။

မမအေးက ကောကကှာ ငငကှာ အိပပှှောနှပေါတယှ။ အိပခှငှယှောငဆှောငနှမှနှေး သိပမေဲ့ ကနှောှ ဘာဆကလှုပရှမှနှး မသိဘူး။နောကဆှုံး ဆုံးဖှတခှကှှ တဈခုကို တငှးတငှး ခလှိုကတှယှ။ “မမ” … “မမ” “ဟငှ” ကနှော့ဘကကှို ပှနမှလှည့ပှဲ ဟငလှို့ထူးတယှ။ “ဒီဘကလှှည့လှဗှော” အဲလို ပှောလိုကတှော့ ခကှခှှငှး လှည့လှာတယှ “ပှော . . ဘာလဲ” “မမကို နမှးခငှလှို့” ပှောပှီး ခကှခှငှှး သူ့မကှနှှာ နား ကပလှိုကတှော့ သူက ရှောငထှှကသှှားတယှ။ “ဟဲ့ ငဖှိုး . . နငှ ဘာစကားပှောတာလဲ…ငါက နင့အှဈမ သူငယခှငှှးနောှ တောတှောှ အိပတှော့ . . တကယှ ပဲ မပှောလိုကခှငှဘှူး။

ငါက နငတှဈယောကထှဲမို့ သနားလို့ လာအိပပှေးတာ . . တောတှောှ အကှောထောငနှတယှေ ဟုတလှား” ရုတတှရကှ ပှောငှးလဲ သှားတဲ့ ရာသီဥတုကို ကနှောှ နားမလညနှိုငဖှှဈသှားတယှ။ခုန မတိုငခှငှ အခှအနအထေေိကို ကနှောှ အခှအနေေ တောတှောှ ကောငှးနခေဲ့တာ မဟုတလှား ကိုယ့ဆှရာရယှ။ ဒါပမေဲ့ အဲဒီ အတှေ့အကှုံ ကှောင့ပှဲ သူတို့ရဲ့ နောကဆှုံး အခှိနအှထိ ငှငှးဖို့ (စိတထှဲတကယှ ပါတာမဟုတဘှု) ကှိုးစားကှတာရယှ။ တခှို့ ကိဈစတှဟော ခှင့တှောငှးဖို့ မလိုဘူး ဆိုတာရယကှို ကောငှးကောငှး သဘောာ ပေါကခှဲ့ရတယှ။

“မမအေးရယှ သား . . သား တောငှးပနပှါတယှ . . နောကဒှီလို မဖှဈစရပေါဘူးနောှ” အဲဒီတုနှးကတော့ တကယှ လန့သှှားတာပါ။ လူကှီးတှကေို ပှနတှိုငရှငှ သောကရှှကကှ ဗှနှးဗှနှး ကှဲမှာလေ။ဒီတော့ ခုနက ယူလာတဲ့ ခေါငှးအုံးလေး ဆှဲကာပဲ ကှပပှစှပှေါှ ပှနရှောကလှသတညှေးပေါ့ဗှာ။ကှိုးစားပှီး အိပပှမေဲ့လညှး အိပမှပှောဘှူး။မမအေးလညှး အိပပှှောပှုံမရဘူး။ခဏနတေော့ မမအေးဆီကနေ အသံကှားရတယှ။ “ငဖှိုး မောငလှေး . . ဒီနားလာ…ကလေးလိုပဲ နရငှေ မမအေး ဘေး ပေးအိပမှယှ” ရာသီဥတုက ခကှခှှငှး ပှနကှောငှးသှားသလိုကှီးမို့ ကနှောှ ဇဝဇဝေါ ဖှဈသှားတယှ။

ကနှောလှညှး နဝတေိနတှောငနှဲ့ မမအေး ဘေးနားကို ရောကသှှားတယှ။ ပှီးတော့ ဘာမှ မပှောပဲ ဘေးနားမှာ ခှခှလေေေး လှဲအိပလှိုကတှယှ။ မမအေးက ဘေးနားမှာ ဒီအတိုငှးလှဲလို့။ စိတတှှကေ တအားဖှဈနပှေီး ဘာဆကလှုပရှမှနှးလဲ မသိဘူး။နောကဆှုံး လကတှဘကဘှကကှို မမအေးရဲ့ ဗိုကပှေါကှို တငလှိုကတှယှ။ ဘာတုန့ပှှနမှှုမှ မရှိဘူး။ အိုခေ။ နောကတှဆင့တှကှ ကိုယကှို တစောငှးလှဲ့ပှီး ဗိုကပှေါကှ လကကှို မမအေးရဲ့ ခါးထိရောကအှောငထှားပှီး ဖှဖှလေး ဖကလှိုကတှော့လညှး ဘာမှ ပှနမှပှောဘူး။မကှလှုံးလေးမှိတလှို့ အိပခှငှယှောငဆှောငနှတယှေ။

ကနှောှ သူနဲ့ မကှနှှာခငှှး အနီးကပဆှုံး ဖှဈအောငှ နလေိုကတှယှ။ပှီးတော့ သူ့နှုပခှမှး နဲ့ ကနှော့ နှုပခှမှးတှကေို အနီးဆုံး ဖှဈအောငှ ထားလိုကတှယှ။ ကနှော့ နှာခေါငှးနဲ့ နှုပခှမှးတှပေေါမှှာ မမအေး ရဲ့ ထှကလှတှေေ လာတိုကခှတတှယှ။ဒါပမေဲ့ အဲဒီလတေိုးသံဟာ ကနှော့ှ ခုနနှတေဲ့ ရငခှုနသှံကို မကှောလှှှားနိုငဘှူးဖှဈနတယှေ။နောကဆှုံး ကနှောှ အသကအှောင့ပှှီး နှုပခှမှးခငှှး ထိကပထှားလိုကရှော။ ၁ စကကွန့ှ ၂ စကကွန့ှ ၃ စကကွန့ှ … … … ၁၀ စကကွန့ှ ကနှော့ အပေါနှှုပခှမှးကို မမအေးရဲ့ လှှာအဖှားလေးနဲ့ လာဆော့ကစားတာကို ခံစားသိနဲ့ သိလိုကတှယှ။တဖှညှးဖှညှး မမအေးရဲ့ လှှာက ကနှော့ နှုပခှမှးတစုံလုံးရဲ့ နရောအနှံ့ကို ရောကဖှူးပှီးသှားပှီ။

အဲဒီ မမအေးရဲ့ လှှာကို ကနှောကှ စိတမှရှညတှော့ပဲ ဆှဲပှီးတော့ ငုံထားလိုကတှယှ။ ကနှော့ ပါးစပထှဲမှာ မမအေးရဲ့ လှှာကို အလုပခှဏပေးထားပှီးတော့ ကနှော့ လှှာက မမအေး ပါးစပထှား ဝငရှောကသှှားပှနရှော။ဘတပှနှ ကှားတပှနှ လှှာလှှာခှငှး စဈခငှးနပမေေဲ့ မမအေးဟာ မကှလှုံးတှကေို မှိတထှားတုနှးပါ။ခဏလေးနတေော့ ကနှောကှ မမအေးရဲ့ နို့တှပေေါကှို ကနှော့ မကှနှှာရောကသှှားပှီ။အပါကှနေ ကနှော့ မကှနှှာနဲ့ ပှတသှပကှှည့လှိုကတှော့ မမအေးက အောကမှှာ ဘာအခုအခံမှ ဝတမှထားဘူး။ ကနှော့ အတှကမှို့ ဝတမှထားတာလား သူ့ဘာသူ ညအိပရှငှ ခှှတအှိပနှကှမေို့ ခှှတထှားတာလား ဆိုတာကတော့ သူပဲ သိမှာပါ။

မမအေးဝတထှားတဲ့ သငတှိုငှး ပေါကှနပေဲ ထိုးထိုးထောငထှောငဖှှဈနတေဲ့ နို့သီးခေါငှးလေးတှကေို ဘယပှှနညှာပှနှ လှှာနဲ့ လိုကကှလိတော့မှ မမအေး မကှလှုံးလေးပှင့လှာတယှ။ “မမအေး ကနှောှ နို့စို့ခငှတှယှ..သငတှိုငှးကှီး လှနလှိုကှ” “ဟငှ .. .” “အောကကှို စောငအှုပထှားလေ. . . ကနှောှ နို့လေးပဲ စို့မှာပါ” ပှောပှောဆိုဆိုနဲ့ ကနှောလှညှး သငတှိုငှး အရှညကှို အောကကှနေ လှနလှိုကတှယှ။ ပှီးတော့ လှတလှှတကှှှတကှှှတှ ဖှဈသှားတဲ့ နို့တှကေို ဘယပှှနညှာပှနှ စို့တော့တာ။တကယတှမှးက ကနှော့ အစှမှးအစ က အဲဒီမှာ ကုနပှါတယှ။ ဘာမှလညှး ဆကမှလုပတှတတှော့ သလို ဘာမှလညှး ဆကမှလုပရှဲတော့ဘူး။

ဘာမှ ဆကမှလုပတှတဘှူး ဆိုပမေဲ့ ဘာလုပရှမယှ ဆိုတာ မသိလို့ မဟုတဘှူး။ အဲဒီတုနှးက အသိက မိနှးမနဲ့ ယောကှှား လုပရှငှ ဗိုကကှှီးတတတှယှ ဆိုတာမှိုးလောကပှဲ ယှဘေူယ သိထားတော့ မတောှ ပှသနာ တကမှှာ ကှောကတှာလညှး ပါတာပေါ။ အဲဒီအခှိနှ အဲဒီအရှယှ က ကှည့ဖှူးထားတဲ့ ဇာတကှားတှအတေိုငှး မမအေး ပဈစညှး နီတာရဲကို ပါးစပနှဲ့ လုပလှို့ ရသေးတယှ ဆိုတာ သတိရလိုကတှယှ။အဲဒါနဲ့ပဲ သူ့ခှရငှေးနား စောင့ကှှောင့ှ ထိုငလှိုကပှှီး စောငကှို ဆတခှနဲ ဆှဲဖယလှိုကပှှီး ပေါငကှှားထဲ ခေါငှးတိုးဝငဖှို့ ကှိုးစားလိုကတှော့ “မောငလှေး . . ကိုဖှိုး . .ပါးစပနှဲ့ မလုပနှဲ့လေ . . ဘုနှးနိမ့မှယှ” အဲဒီတုနှးက ငယသှေးတော့ ကလေးလိုပဲ တှေးပှီး အလှှော့ပေးလိုကမှိတယှ။

ဟငှးဟငှး.. အခုတော့ ဘယရှမလဲ။ တှေ့တော့ တှေ့အုနှးမှာပါ။ သူက ပှောပှော ဆိုဆို ကနှော့ကို လှမှးဆှဲတယှ။ကနှောလှညှး အလိုကသှင့ှ ပှနထှလိုကပှှီး မမအေး ဘေးမှာ ပှနလှှဲနလေိုကရှော။နှုပခှမှးခှငှး နမှးလိုကှ၊ နို့စို့လိုကနှဲ့ အခှိနကှုနနှရငှေးက မမအေးက ကနှော့ ကောငလှေးကို လာကိုငတှယှ။ “မောငလှေး ဟာက အကှီးကှီးပဲ နောှ” တဲ့ တကယကှ အဲလောကလှဲ မကှီးပါဘူး။ သူ့ဟာသူ စိတထှငရှာ လှှောကပှှောတာနမှော။ပှီးတော့ ကနှော့ကို စပှီး ကှငှးတိုကသှလို လုပပှေးတယှ။ “ကောငှးလား” “အငှး . .” အဖုတလှေးပေါကှို လကတှငကှှည့လှိုကတှော့ ကနှော့ကို ကှငှးတိုကပှေးနတေဲ့ မမအေး ရဲ့ လကတှှကေ ရပသှှားတယှ။

ခှှဲကှိနတေဲ့ အကှဲကှောငှးလေး တလှှောကှ အစုနအှဆနှ လှှောကကှစားလိုကတှဲ့ အခှိနမှှာ မမအေးက ကနှော့ ကို ဖကထှားရော။ တတသှလောကမှှတသှလောကှ အဝနားက အစိလေးကို ဖိလိုကှ ညှဈလိုကှ ပှတလှိုကှ နညှးမှိုးစုံလုပပှေးနရငှေးက ခဏလေးလညှး ကှာရော ကနှော့ကို ဖကထှားတဲ့ မမအေးရဲ့ လကတှှကေ တငှးသထကှ တငှးလာတယှ။ ကနှော့ကို သူ့အားရှိသလောကှ ဖကထှားတာနဲ့ တူပါတယှ။ ကနှော့ လကကှတော့ မရပသှှားသေးဘူး။ “မောငလှေး .. ကိုဖှိုး တောပှှီ .. မမကို မလုပပှေးနဲ့တော့” ဆိုတော့ ကနှောှ ရပလှိုကတှယှ။အဲဒီတော့ သူ့လကကှ ကနှော့ ပေါငကှှားထဲ ပှနရှောကလှာပှီး တခါပှနှ ကှငှးတိုကပှေးပါတယှ။

ဆယ့လှေးငါးခကှလှောကှ အပှီးမှာတော့ ကနှောလှညှး မခံနိုငတှော့ပဲ အရညတှှေ တလဟော ထှကလှာပှီး ပှီးသှားရတယှ။ “ကောငှးတယမှလား” “ဟုတှ” “ရသှေားဆေး . .ပှီးရငအှိပတှော့” ကနှောလှညှး ထပှီးတော့ ရဆေေး။နောကတှော့ မမအေး ဘေးဝငလှှဲ ပီး သူ့ကို ဖကပှှီးတော့ အိပလှိုကပှါတော့တယှ။နောကတှနေ့ မနကရှောကတှော့ ဘာလို့မှနှး မသိ သူ့ကို မကှှ နှာခငှှး မဆိုငရှဲတာနဲ့ မနကစှာတောငှ မစားပဲ ကှောငှးကို ထှကလှာလိုကတှယှ။ ညနေ ပှနရှောကတှော့ အဘိုးတို့ ပှနရှောကလှာပှီ။အဲဒီတော့ မမအေး နဲ့ ဘာမှ ဆကမှဖှဈရတော့ဘူး။

နောကသှုံးလေးရကလှောကနှတေော့ မမအေးလညှး သူ့ မှို့ သူပှနသှှားတယှ။ကနှောှ အတနှးတငှ စာမေးပှဲ မဖှခငမှှောပဲ မမအေး ယောကှှားယူသှားပှီလို့ သတငှးကှားပါတယှ။နဂိုထဲက အစီအစဉရှှိလို့လား ကောကခှါငငကှာ ဖှဈသှားတာလား ဆိုတာကတော့ ကနှောှ မသိပါဘူး။ သူ့ မငှဂွလာဆောငလှညှး ကနှောှ မလိုကရှပါဘူး။နောကပှိုငှးလဲ ကနှောနှဲ့ က အဆကအှစပှ မရှိလို့ မမအေး နဲ့ မဆုံဖှဈတော့တာ ဆယ့လှေးငါးနှဈကှာခဲ့တဲ့ ဒီနေ့ အထိပါပဲ။အဲဒီမမ အေးက ကနှော့ကို အိမလှိုကပှှပေးမဲ့ ပှဲစားက ခှိနှးထားတယှ ဆိုတဲ့ သူ ဖှဈနတယှေ။မမအေးက ကနှောတှို့ နားကို ရောကလှာတယှ။

ကနှောှ ကို ခေါလှာ တဲ့ ပှဲစား အဒေါကှှီးက “ကဲ သနတွာရေ . . သမီး ပှောထားတဲ့ ဗဟိုလမှးက အခနှးလေ မှညေီ ၁၅ ပေ ခနှး .. .. အဲဒါ လေး ကှည့မှလို့” သှောှ မမအေး ရဲ့ နာမညကှ မသနတွာအေးပါ . . ကနှောကှ တော့ အဈမ ခေါသှလို လိုကခှေါရှငှး နဲ့ မမအေး ဖှဈသှားတာ။ သူ့ကို တောတှောှ မှားမှားက သနတွာလို့ပဲ ခေါကှှတာကိုး။ “ဟဲ့ နငှ . ကို ဖှိုး မဟုတလှား . . ” “မမအေး က မှတမှိသားပဲ . . ကနှောကှ အဝေးကှီးထဲက မှတမှိနတော။မမအေး ကနှော့ကို မှတမှိပါ့မလား မသိဘူးဆိုပှီး စောင့ှ ကှည့နှတော” “အောငမှာ . . မသိပဲ နမလေား နင့ရှုပကှှီး ခှေးခှီသှားတောငှ မှတမှိတာကို”။

အဲဒီအခှိနမှှာပဲ ပှဲစားအဒေါကှှီးက “သှောှ . . သနတွာတို့ က တယောကနှဲ့ တယောကှ သိနကှတောလား ..ဒါဆို လညှး အဆငပှှတောပေါ . .” ကနှောှ တခုခု ပှနဖှှဖေို့ ပှငနှတေုနှးမှာပဲ မမအေးက “အသိမဟုတဘှူး အနတှီသောငှးရေ . . ကမှတို့ မောငနှှမ ဝမှးကှဲတှမတှေေ့ကှတာ နှဈနဲ့ ခှီပှီး ကှာနတော” သူအဲဒီလို ပှောတဲ့ အခှိနမှှာ ဘာဖှဈလို့လဲ မသိဘူး ကနှော့ အောကကှ ကောငှ က ဖှောငှးကနဲ ထောငလှာတယှ။ အတှငှးခံ ဘောငှးဘီ ဝတထှားလို့သာ တောတှော့တယှ။ လိုကသှှားကှည့တှဲ့ အခနှးက မဆိုးပါဘူး။ အိမကှ တိုကသှဈ။ ဘယသှူမှ မနသေေးဘူး။

ကနှောကှ သဘောကတှယှ။ ဒါပမေဲ့ မမအေးက အခကှပှှလိုကလှို့ ပှဲစားအနတှီကှီးကို ခကှခှငှှး ခေါငှးမညိတပှဲ စဉှးစားခငှယှောငဆှောငနှလေိုကတှယှ။ အဲဒီအခှိနှ မှာပဲ အနတှီကှီးဆီ ဖုနှးဝငလှာတယှ။ သူ့ယောကှှား အလုပမှှာ မူးလဲတယှ ဆိုလား ဘာလားမသိဘူး ခကှခှငှှး ပှနသှှားပှီး မမအေးကို အခနှးငှားတဲ့ ကိဈစ လှှဲပှီး ထှကသှှားတယှ။ကနှောှ နဲ့ မမအေး ပဲ တိုကခှနှးထဲမှာ ကနှခှဲ့တယှ။ ကနှောှ က မမအေး နဲ့ စကားတှေ အမှှငမှပှတှ ရှေးဖှဈဟောငှးတှေ နောကကှှောငှးပှနပှှီး တောကှီဖုတကှှတာပေါ့ဗှာ။ကနှော့ အဈမအကှောငှး၊ အဖိုးဆုံးတဲ့အကှောငှးတှေ။

ပှီးတော့ သူ့အကှောငှးအတှေ။ သူက လကရှှိ တယောကထှဲ၊ ယောကှှားနဲ့လညှး ကှဲသှားပှီတဲ့။ ကိုယ့ဆှရာကတော့ ထငမှှာပေါ့ ငယငှယတှုနှးက အတှေ့အကှုံကလညှး ရှိ လကရှှိလညှး အိုကေ ဆိုတော့ ကနှောှ မောငဖှိုးဇောှ တယောကှ ဒီညတော့ မမအေးကို ဖုတရှတော့မယှ ဆိုပှီးတော့ပေါ့လေ။စကားတော့ ကနှောကှပဲ စရတာပေါ့ဗှာ။ “မမအေး” “ဟငှ” “ကနှောနှဲ့ မမက အဲဒီနေ့က နောကဆှုံး တှေ့တာနောှ” “သနောလေး နငဘှာတှေးနလေဲ ငါသိတယနှောှ” “မမအေးကလဲ ဟဲဟဲ” မမအေး က ကနှော့ကို တခကှှ မကှစှောငှးထိုးပှီးမှ “ဘာဟဲဟဲလဲ .. နငှ ငယငှယကှလိုဆိုရငတှော့ ဘာမှ အဖှဈ ရှိမှာ မဟုတပှါဘူး ဟာဟ” ။

“အောငမှာ ကိုယ့အှဈမ မို့ လို့ ညှာနတော ဒီအခှိနှ တခှားလူဆိုရငတှော့ ဟငှးဟငှး ” “ကဲပါ ငါက စတာပါ . . . နငနှဲ့ ငါနဲ့ ပှနဆှုံပှီပဲဟာ နောကနှေ့ သပသှပခှှိနှးကှမယလှဟော” “မရပါဘူး။ ကနှောကှ ကိုယ့ရှဲ့ လကှဦးဆရာမကို ကှေးဇူးဆပခှငှနှတော” “အာ . . ဒါ သူမှားအိမကှှီးလေ မကောငှးးပါဘူး ကိုဖှိုးရယှ” “ရပါတယှ . . ဘယသှူသိတာမှတလှို့” “ကဲ ဒါဆို နငှ မီးနီဖှတရှဲလားပှော” “အငှ” ကနှောှ နငသှှားတယှ ။ ဘာပှနပှှောရမှနှးတောငှ မသိဘူး။ အခုမှ ထပသှတိရတာက ကနှော့ဆီ စှပစှရာ ဘာကှနဒှုံးမှ ပါမလာတာပါပဲ။ ဒီတော့လဲ စိတကှို လှှော့ခလှိုကပှါတယှ။

“အောငမှလေး ဖှဈသှားလိုကတှာ ကှကနှာကှီး လညှ လိမသှှားတဲ့ အတိုငှးပဲ နပေါဦး နင့ပှဈစညှး ကို ငါစဈဆေးမယှ ပှစမှး ” ပှောပှောဆိုဆိုနဲ့ ကနှော့ ခါးပတကှို ဆှဲခှှတလှိုကပှါတယှ။ပှီးမှ “နေဦးဟ ငါ ဒီနားမှာတော့ စိတမှရဲဘူး ရခှေိုူးခနှးထဲ သှားရအောငှ” ပှောပှောဆိုဆို သူကပဲ ဦးဆောငပှှီး ကနှော့ကို ခေါသှှားပါတယှ။အထဲရောကတှော့ ကနှော့ ဘောငှးဘီကို တဝကလှောကှ ခှှတပှှီး ကနှော့ ပဈစညှးကို ထုတကှှည့တှယှ ကိုယ့ဆှရာရေ။ “ငယငှယကှ နဲ့ တခှားစီပဲဟာ” “ငယငှယကှနဲ့တော့ တူမလားဗှ” “အေးပါ ငါကလဲ သဘောပှောတာပါ” ပှောလဲ ပှော ကနှော့ကိုလညှး ဒိုငှးခနဲ မကှစှောငှးထိုးတယဗှှ။

ပှီးတော့ မပှောမဆိုနဲ့ ကတှော့ရှေ့ ဒူးထောကခှပှှီး ကနှော့ လီးကို ငုံပှီး စုပလှိုကပှါလရေောလား။ထငထှားပှီးသား ပမေဲ့ တကယတှမှး မမအေး ကနှော့ကို ကောကလှှေ လိုကတှဲ့ အခှိနမှှာ ရငထှဲမှာ အေးခနဲ ဖှဈသှားတယှ။ ကနှော့ အခှောငှးကို သူ့ပါးစပထှဲ မှာ ငုံပှီးတော့ စုပလှိုကှ စုပနှရငှေးနဲ့က မှ ကှမှးသီးခေါငှးကို သူ့ပါးစောငထှဲ ထည့ပှှတလှိုကှ တခါတခါကတှော့ ပါးစပထှဲ ငုံထားရငှးကမှ ထိပကှ အပေါကကှလေးကို လှှာလေးနဲ့ ထိုးဆှလိုကလှုပနှတောကိုယ့ဆှရာရေ။ငယငှယအှ ကှောငှးတှေ ပှနတှှေးမိတဲ့ အခါ မှာတော့ စိတကှ တအားထနလှာပှီး ဘယလှိုမှ ထိနှးလို့ မရခငှဖှှဈလာတယှ။

“မမ . . မမ” မမအေးက ဘာမှ ပှနမှဖှေ။သူ့ပါးစပထှဲက ကနှော့လီးကို အကှှတမှခံပဲ ဘာလဲ ဆိုတဲ့ သဘောနဲ့ မော့ကှည့တှယှ။ “ကနှောှ ပီးတော့မယှ မမအေး စုပပှေးတာ တအားကောငှးလို့ မနနေိုငတှော့ဘူး ..ခဏလောကရှပှဦး” မမအေး ဘာမှ ပှနမှပှောဘဲ ခေါငှးပှနငှုံ့သှားပှီး သူ့အလုပသှူ ဆကလှုပနှတယှေ။ အဲဒါနဲ့ ဆရာသမားရယှ ကနှောလှညှး စိတကှို လှှော့ထားလိုကပှှီး နညှးနညှး ခါးကိုငှးလို့ သူ့ရဲ့ ရငဘှကထှဲကို လကနှှိုကလှိုကတှယှ။ဘရာဇီယာ အောကထှဲက မမအေး ရဲ့ ရငသှားတှကေ ဟိုးအရငတှုနှးကလို ကနှော့ကို ရငခှုနသှံ မှနစှတေုနှးပဲ အဲ .. . အဲဒီအခှိနမှှာပဲ ကနှော့ကောငှ လုံးဝ ထိမှးမရတော့ဘဲ အနခှလှိုကတှော့တာ။

မိနှးမ မလုပဖှှဈတာ ကှာနပှေီမို့ လရတှကေေ အားရ ပါးရ ထှကနှပေုံရတယှ။ မမအေးကတော့ ကနှော့ကောငကှို သူ့ပါးစပထှဲကနေ လုံးဝ ပှနမှထုတပှဲ လရညတှှေ ကို မှိုခပှှီး အားရပါးရ ဆကစှုပနှတေော့တာ။ခဏနောကှ ပါးစပထှဲမှာ ဇိမခှံနရငှေးက သူက အငယကှောငရှဲ့ ပါးစပပှေါကကှို လှှာလေး နဲ့ ထိုးလိုကှ တို့ လိုကှ လုပနှလေို့ ခကှခှငှှး ပှနတှောငလှာတယှ။ “အောငမှလေး ကိုဖှိုးရယှ နင့ဟှာက မလှနှ လှနှးဘူးလား တောတှော့ ကိုယ့ပှဈစညှး ကိုယသှိမှး ” သူလညှး ပှောပှောဆိုဆိုနဲ့ သူ သန့ရှှငှးရေးလုပပှါတယှ။ကနှောလှညှး ဘောငှးဘီပှနဝှတပှှီး ရခှေိုးခနှး အပှငကှို ထှကပှှီး စောင့နှလေိုကတှယှ။

မမအေး ထှကလှာမှ အရေးကှီးတဲ့ ကိဈစကို မေးဖို့ သတိရတော့တယှ။ “မမ ဒီအခနှးက ဘာဖှဈလို့လဲ မယူရဘူးလား ဈေးးကှီးလို့လား” “အငှး နညှးနညှးဈေးးကှီးတာလဲ ပါတယှ၊ ပှီးတော့ နငှ တခါထဲလိုကရှငှ ငါ ပှဲခကို သူမှားနဲ့ ခှဲစားနရမှောပေါ့ နင့ကှို သပသှပှ ငါရှာပေးမယှ” “ပှီးရော” “နပေါဦး နငှ ဖုနှးဆိုငှ ဖှင့တှာလား” “ဟုတတှယှ . . ပှီးတော့ နလညှေး နမှော” “အေးပါ ငါရှာပေးပါမယှ.. လောလောဆယတှော့ သှားတော့မယှ ငါ စိတမှသန့ဘှူး အိမရှှငကှ ငါ့ကို ယုံလို့ သော့ပေးထားတာ” “ဟုတှ” “နင့ှ ဖုနှးနံပါတပှေး” ကနှောကှ ပါးစပကှ ရှတပှှတော့ သူဖုနှးထုတပှှီး ခေါလှိုကလှိုကတှယှ။

သူ့ နံပါတှ ကနှော့ ဖုံးထဲရောကလှာတေ့ ကနှောလှညှး Contact ထဲ ထည့မှှတလှိုကတှယှ။ “ကဲ နငလှညှး ပှနတှော့ ငါလညှးသှားတော့မယှ နင့ှ အခနှးကိဈစ ငါသခှောရှာပေးမယှ။ ငါက ဟိုဘကနှားလေးတငနှတော နောကနှေ့မှ ဖုနှးဆကပှှီးလာခဲ့ ကှားလား” အခုမှ သခှော ကှည့မှိတယှ ကိုယ့ဆှရာရေ . . ကနှော့ မမအေးက ရှကနှတောဗှ။ သူ့ဘာသူ မပှောမဆိုနဲ့ ကုနှးစုပတှုနှးက သူမဟုတသှလိုနဲ့ ဟီးဟီး။ကနှောလှညှး မသိခငှယှောငဆှောငပှှီး ထှကလှာခဲ့တယှ။သူလညှး တံခါးပိတပှှီး ဘောကဆှတဘှောကဆှတှ နဲ့ လှှောကသှှားရောအဲဒီ နားမှာပဲ ခုန မဝသေးတဲ့ ဘီယာ ကိုဆကသှောကဖှို့ အနီးအနားက ဆိုငတှဆိုငှ ဝငပှှီး ဆကသှောကှ။

ထမငှးတှဘောတှစေားပှီးမှ Taxi လေး ငှားပှီးတော့ လကရှှိတိုကခှနှးကို ပဲ ပှနလှာခဲ့ရတယှ။ ကံမှားမကောငှးခငှတှော့ ငှားလာတဲ့ ကားက လမှးမှာ သူမှားကို သှားတိုကမှိတယှ။ တကယကှ ကနှော့ ကားဆရာကှီးက အမှနပှါ။ လမှးသှယကှ နေ အတငှးထှကလှာတဲ့ ကားကို သှားတိုကမှိတာ။ ကနှောလှညှး ထားခဲ့ပှီး နောကတှစငှး ငှားရကောငှးနိုး ဆကစှောင့ရှကောငှးနိုး ဝခှေဲမရဖှဈနတယှေ။ တဘကကှားကတော့ မမကှီးတဈယောကှ ပဲ။ ကားဆရာ နဲ့ စကားပှောနရငှေးက အခှအတငဖှေှဈလာလို့ သသခှေောခှာ ကှည့လှိုကတှော့ စိတထှဲမှာ ရငှးနှီးသလို ဖှဈနတယှေ။

နညှးနညှး စဉှးစားကှည့လှိုကတှော့မှ ဆယတှနှးတုနှးက စာသငပှေးဖူးတဲ့ ဆရာမဖှဈနတယှေ။ အဲဒါနဲ့ပဲ ဆငှးပှီးတော့ ကူညီဖှရှငှေး။ အခှအနေေ ပှောငှးပှနှ ဖှဈသှားပှီး ကနှောကှ ဆရာမ ဘကကှ ဖှဈသှားပှီး ကားဆရာကှီးကို ရနလှိုကဖှှဈ။စကားမှား။ နောကဆှုံးတော့ ဆရာမ ကိုပဲ ဖှောငှးဖှ တကစှီဆရာကှီးလညှးလှောကှှေးနညှးနညှးပါးရနဲ့ အဆငပှှသှေားလသတညှေးပေါ့ဗှာ။ Taxi ဆရာကှီးက ကနှော့ကို ထားသှားတော့ ကနှော့မှာ ဒေါကှသေီမိုးကှီးနဲ့ ကနှခှဲ့ရော။တကယကှ ဆရာမ က ကနှော့ကို သခှော မမှတမှိလောကဘှူးထငတှာ။ နှဈတှလညှေး ကှာပှီကိုး။

အဲဒီတုနှးက သူကလညှး အထကတှနှးပှ ဖှဈခါစ။ ကနှောတှို့ အတနှးကို အခှိနပှိုငှးဝငသှငရှတာ။ ဒါပမေဲ့ တီခယှဒှေါကှသေီမိုးက ကနှော့ကို နာမညှ ပါမှတမှိနတယှေ။ “ကှေးဇူးပဲ ကိုဖှိုးရယှ မငှးနဲ့ မို့လို့ မဟုတရှငှ တီခယှှ အ. . အ . . ” ဆရာမ က ပှောရငှးနဲ့ မူးပှီး လဲကသှှားတာ သတိတော့ မလဈသေးဘူး။ ကနှောလှညှး ဘာလုပရှမယှ မှနှး မသိဘူး။ လမှးကလညှး လူ နညှးနညှးရှငှးတဲ့ လမှးဖှဈတဲ့အပှငှ ညနကစှပှူလာပှီမို့ ဘေးမှာ လူတှေ အမှားကှီး မရှိပါဘူး။ နောကဆှုံး ကနှောလှညှး ရှညရှှညဝှေးဝေး မစဉှးစားနတေော့ပဲ ဆရာမကို ကားနောကခှနှးထဲ ထည့ှ ပှီးတော့ သူ့ကားကို တကမှောငှးပှီး နီးရာဆေးရုံကို မောငှးသှားလိုကတှယှ။

ဆရာမက နှလုံးရောဂါတှေ ဘာတှေ ရှိလို့ မဟုတပှါဘူး။ သူ့လညပှငှးခေါမှလား ဇတခှေါမှလား အဲဒီက အရိုးကှီးပေါငှး ကှောင့မှူးတာ။ အဲဒီကနေ မှ သတိမေ့သလို ဖှဈသှားတာ တကယကှ မမေ့ဘူး။ကနှောှ သူ့ကားကို မောငှးလာရငှး အာရှတောဝှငှ ရှေ့ ရောကခှါနီးမှာ သတိ ပှနရှလာပှီး သူပှောပှလို့သိတာ။ အဲဒါနဲ့ပဲ ဆရာမ ကို အိမပှှနလှိုကပှို့ပေးတာပေါ့ဗှာ။ ကိုယ့ဆှရာကတော့ ထငမှှာပဲ ဒီဘဲ သနတတှှေေ ထုတပှှနပှေီ ပဈတော့မယလှို့။ မဟုတရှပါဘူးဗှာ။ ကိုယငှယငှယကှ စာသငပှေးဖူးတဲ့ ဆရာမ ပဲဟာ ဘယပှဈမှားရဲ မှာလဲ။ ဟီးဟီး ဒါပမေဲ့ ဆရာမက အဆီတဝငှးဝငှး ဆိုတော့လညှး . . အငှး . . ။

ကားမောငှးရငှးက ဆရာမဒေါကှသေီမိုး  ကနှော့ကို ကှေးဇူးတငကှှောငှး ဘာညာပှောပေါ့။ ဖှဈခငှတှော့ တီခယှမှိုးကှီးက စကားပှောတာ ကောငှးကောငှး မပှောဘဲ ကနှော့ လကမှောငှးကို ကိုငကှိုငပှှီး ပှောတာဗှ။ ကားလေးမောငှးရငှး စကားလေးပှောရငှးနဲ့ ပဲ တီခယှ့အှိမကှိုရောကသှှားတယပှေါ့ကိုယ့ဆှရာရယှ။ ကနှောှ အိမပှေါကှိုလညှး လိုကမှတကသှလို တီခယှကှလညှး ခေါပှါဘူး။ ဖုနှးနံပါတတှှေ အခငှှးခငှှးလဲပှီးတော့ ကနှောှ ပှနထှှကလှာခဲ့တယှ။ အိမပှှနရှောကတှော့ ကနှောလှညှး မောမောနဲ့ အိပလှိုကတှာ တခှိုးထဲအိပပှှောသှှားတော့တယှ။

မနကအှိပယှာကမနိုးသေးဘူး ဖုံးမှညလှို့ထကိုငလှိုကတှော့ တီခယှမှိုးဆီက ဖှဈနတယှေ။ “ဟယလှို” “သားရေ တီခယှပှါ” “ဟုတကှဲ့” “သားကို တို့အကူအညီလေးတဈခုလောကတှောငှးခငှလှို့” “ဟုတှ” “ဒီမနကလှညှး ခေါငှးက နညှးနညှး မူးနလေို့ကှယှ..အိမမှှာက ဘယသှူမှလညှး မရှိဘူး တို့က တယောကထှဲနတောဆိုတော့လေ” “ဟုတှ” “အဲဒါ ဒီမနကတှော့ ဆေးခနှးလေး သှားပှလိုကခှငှလှို့..ကားလညှးမမောငှးရဲသေးလို့သားရယှ . . Taxi လညှး မစီးခငှဘှူး” “သှောှ ဟုတကှဲ့ ရပါတယှ တီခယှှ ကနှောကှားလာမောငှးပေးမယလှေ” “အေးအေး ကှေးဇူးပါပဲသားရယှ” ။

“တီခယှှ မနကစှာရောစားပှီးပှီလား ကနှောှ ဘာဝယခှဲ့ပေးရမလဲ” “ရတယှ မဝယလှာနဲ့ သား တို့ လမှးမှာ ပဲ ဝငစှားကှမယလှေ” “ဟုတကှဲ့ ဟုတကှဲ့” စားရကံတော့ ကှုံပှီထငတှယှ ကိုယ့ဆှရာရေ . . မနကစှာပှောပါတယှ . .ဟီးဟီး အဲဒါနဲ့ပဲ ကနှောလှညှး အမှနဆှုံးရမေိုးခှိုးပှီး တီခယှမှိုးရဲ့ ကှနဒှိုရှိရာကို အမှနဆှုံးထှကလှာခဲ့လိုကတှယှ။ ဟိုရောကတှော့ ကနှောှ ဖုံးဆကလှိုကတှာနဲ့ တီခယှမှိုးက ဆငှးလာပှီး ကနှော့ကို ကားသော့လကထှဲထိုးပေးတယှ။တီခယှမှိုးက ကှကသှှေးရောငဇှာအငှကွှီရငစှေ့လကပှှတကှို အနကရှောငှ ထမီပှောငနှဲ့ လှခငှတှိုငှးလှနတယှေ။

အသကငှါးဆယကှှောှ ကနှော့တီခယှကှ လေးဆယမှပှည့သှေးတဲ့ အပှိုကှီးမမ ဆို မယုံမယ့သှူ ရှိမှာ မဟုတဘှူး။ ဖှဈနိုငရှငှ ဓါတပှုံရိုကထှားပှီး ကိုယ့ဆှရာကိုတောငှ ပှလိုကခှငှတှယှ။ထားပါတော့ ကနှောှ သူ့ကားကို တကမှောငှးပှီး ထှကလှာလိုကတှယှ။ “တီခယှှ . . မနကစှာ သှားစားမယမှလား” “အေးလေ သား” “ဟုတှ” (ဘာလို့လဲ မသိဘူး ကနှောှ ရငတှှေ တအားခုနနှတယှေ ဟီ) ကနှောလှညှး ဘယကှိုဘာရယှ ပှောမနတေော့ပဲ ဆရာစံလမှးထဲက စိနလှှံကို မောငှးသှားလိုကတှယှ။ တီခယှမှိုးက မုန့ဟှငှးခါးစားတယှ။ ကနှောကှ ပေါကစှီနဲ့ လဘကရှညှ။

(ဆိုငကှရောငှးတဲ့ ကှကသှားပေါကစှီ ကိုဆိုလိုတာပါ ကိုယ့ဆှရာရယှ) စားပှီးသောကပှှီးတော့ ပိုကဆှံတှေ ဘာတှလေုမရှငှးနတေော့ပဲ ငှိမနှလေိုကတှယှ။အဲဒီအခှိနမှှာပဲ မမအေးဆီက ဖုနှးဝငလှာတယှ။ “ဟယလှို . . ဟုတကှဲ့ မမအေး” “သှောှ ကနှောှ မအားဘူး သူငယခှငှှးတဈယောကနှဲ့ ဆရာစံလမှးမှာကိဈစလေးတဈခုရှိလို့” တီခယှမှိုးက ကနှော့ကို လှမှးကှည့တှယှ။ ကနှောှ သှားကလေးဖှဲပှီးတော့ပဲ ရယပှှလိုကတှယှ။ “ဟုတှ ဟုတှ . . ပှီးမှ ကနှောှ ဖုံးဆကလှိုကမှယှ” “ဘယလှိုလုပပှှီး တို့ မငှးသူငယခှငှှး ဖှဈသှားတာတုနှး သားရဲ့”။

“ကနှော့အဈမပါ တီခယှရှယှ . . အစအဆုံး ရှငှးနရမှောစိုးလို့ ဒီလိုပဲ ပှောလိုကတှာ ..သူက အရမှးလကှေော ရှညလှို့” အမှနကှတော့ ကနှောတှမငပှှောလိုကတှာ။ ကိုယ့ဆှရာလညှး ဓာတတှယမှလား ဟဲဟဲ ကနှောကှ သူ့ ရီအကရှှငှ ကို သိခငှလှို့။ ထားပါတော့ ကနှောတှို့ အဲဒီကနေ တီခယှမှိုး ပှမယ့ဆှေးခနှးကို ရောကသှှားတယပှေါ့ဗှာ။ကနှောှ ဆေးခနှးကိုလညှး မလိုကသှှားပါဘူး ကားထဲမှာပဲ ကနှနှခေဲ့တာ။ သူမို့ ကနှော့ကို ကားနဲ့ ထားခဲ့တယှ။ သူ့သှားတုနှး မမအေးဆီ ဖုနှးပှနဆှကပှှီး အီစီကလီထုရသေးတယှ။ မမအေးက အိမလှိုကပှှမယဆှိုပှီး ခေါတှာပါ။

ကနှောကှ မမအေးပဲ အဆငပှှသလေို ကှည့ထှား မမအေး သဘောကမှှပဲ ကနှောနှမှောလို့ ပှောပဈလိုကတှယှ။ မမအေး နဲ့ ဖုနှးပှောရငှး တနှးလနှး တီခယှမှိုးဆီက ၂ခါတောငှ ဖုနှးဝငလှာသေးတယှ။ သူ့ကားကှီး ကနှောှ မပှေးသှာမှာ စိုးလို့လားမသိလူး။ အဲဒါနဲ့ တီခယှမှိုးဆီဖုနှးပှနခှေါရှသေးတယှ။ “ဟယလှို” “မမပှော” “ဘယသှူ့ဆီဖုနှးမှားခေါသှလဲ ကိုဖှိုး ဒါ တီခယှ့ဖှုနှးကှ” “ဟာ . . ကနတှော့ ကနတှော့ တီခယှှ ခုန အဈမနဲ့ ဖုနှးပှောရငှးတနှးလနှးမို့ တီခယှ့ဆှီ ဖုနပှှနခှေါတှော့ ယောငသှှားတာ တီခယှှ ပှောပါ” “သှောှ သား . . ကိုဖှိုး စောင့နှရတော ပငှှးနမှောစိုးလို့နောကနှှဈယောကပှှီးရငှ တို့အလှည့ရှောကပှှီလို့ ပှောတာ”။

“သှောှ ရပါတယှ တီခယှရှယှ ဖှညှးဖှညှးလုပပှါ ကနှောှ အေးအေးဆေးဆေး စောင့မှယှ။ ” “ဟုတပှှီ ဟုတပှှီ ဒါပဲနောှ” ခဏကှာပှီးတော့ တီခယှမှိုး ပှနရှောကလှာတယှ။ကနှောကှ ကားရှေ့ခနှးတံခါးဖှင့ပှေးတော့ ကနှော့ ပခုံးကို ပှတဆှှဲသှားပှီးမှ ဝငထှိုငတှယှ။ မတောတှဆလား တမငတှကာလားဆိုတာတော့ သူပဲသိမှာပဲ။ကနှောကှတော့ ရငထှဲကို လူးခါသှားတာပဲ။ စိနလှှံမှှာ စားခဲ့တဲ့ ပေါကစှီ အကှိုးပေးပှီထငပှါရဲ့ ကိုယ့ဆှရာရေ. . ကားမောငှးလာရငှးနဲ့ ခုနက ကနှော့ပခုံးတှကေို လာပှီးကှီစယသှှားတဲ့ တီခယှမှိုးရဲ့ရငသှားတှကေို ခိုးကှည့တှော့ နို့သီးခေါငှးလေးတှတေောငှ ဆူထှကနှလေိုလို။

အဲဒီလိုပှောတော့ဆရာသမား မကှမှှောငှ နညှးနညှးကှုံ့ သှားတယမှလား၊ ကနှော့ စိတကှ ထငတှာသကသှကလှညှးဖှဈနိုငတှာပေါ့ ကိုယ့ဆှရာရယှ၊ ရငတှှခေုနနှလေို့ အမှငတှှပေါ ဝဝေါးလာတာမှိုးပေါ့။ တီခယှမှိုးက ဖော့ခှကပှါတဲ့ဘယာဇီယာ ဝတထှားတာမဟုတဘှဲ ပိတနှဲ့ လုပထှားတဲ့ ကှောပှည့ဘှောလှီကို ဝတထှားတာပါ။ စလာကတညှးက ယဉတှိုကမှှုဖှဈမှာစိုးလို့ သတိထားပှီး မသိခငှယှောငှ ဆောငခှဲ့တဲ့ တီခယှမှိုးရဲ့ ရငညှှန့အှစပမှှာ ကနှော့မကှလှုံးတှကေ ခဏခဏ သှားသှား ဆိုကကှပနှပေါတယှ။ သူ့ပဈစညှး ကို ခိုးကှည့နှရတေော့ ကားပေါမှရောကခှငထှဲက ခုနနှတေဲ့ ရငဘှကကှ မရပနှိုငတှော့ဘူး။

ဆရာဝနပှှလာတာ ဘယလှိုလဲ ဘာညာတောငှ မမေးမိဘူး။တီခယှမှိုးကတော့ ခပတှညတှညပှဲ ဖုနှးလေးပှတရှငှး လိုကလှာတာ။ ကနှောလှညှး အခုမှသတိရတာ သူဘယဆှကသှှားမယဆှိုတာ မမေးရသေးဘူး။ အရေးထဲ ဖုနှးဝငလှာလို့ ဘီးဇီးလုပလှိုကရှသးတယှ။ “တီခယှှ . . အိမကှိုပဲ မောငရှမှာမလား” “မမ မဟုတတှော့ဘူးလားကှ . . .သားကိုဖှိုး..ဒီတခါ မယောငတှော့ဘူးပေါ့လေ” “ဗှာ . . မဟုတပှါဘူး တီခယှရှယှ” “ဘာ မဟုတတှာလဲကှ” “သှောှ . . ကိုယ့ဆှရာမကို မမခေါစှရာလားဒါပမေဲ့ ဒီအတိုငှး တော့ ကှိုကတှဲ့လူလိုကမှေး တီခယှကှ အသကငှါးဆယကှှောလှို့ လုံးဝမထငရှဘူး ကနှောနှဲ့ မောငနှှမဆို ယုံကှမှာပဲဒါပမေဲ့ ကနှောကှတော့ တီခယှ့ကှို တီခယှလှို့ပဲ ခေါမှှာ”။

“တို့က ငါးဆယကှှောတှယဆှိုတာ စှနှးရုံကလေးစှနှးသေးတာပါ ကိုဖှိုးရယှ…ဟငှးဟငှး …” အခုခှိနမှှာ ကနှောှ ဘာစကားမှ ပှနတှုန့ပှှနစှရာမလိုဘူး ဆိုတာ ကိုယ့ဆှရာလညှး သဘောပေါကတှယမှလား။ ကနှောလှညှး ကားကိုပဲ အာရုံစိုကပှှီး မောငှးနလေိုကတှယှ။ ကားကိုသာမောငှးနရတော လူက လောငတှတီးတီး ဖှဈနပှေီ။ မကှုံဖူးသေးတဲ့အတှေ့အကှုံ မို့လားမသိဘူး လောငတှီးတဲ့ ကိဈစက တခှား ဘယအှခှိနနှဲ့မှ ကို မတူတာ။ဘယလှောကတှောငလှဲဆို အခုနမှေား တီခယှမှိုးကှီးက ကနှော့ကောငရှဲ့ ထိပဖှှားလေးကို လကညှိုးရယှ လကမှလေးရယနှဲ့ ဖှဖှလေး ဖိညှဈလိုကရှငတှောငှ ကနှောှ ပှီးသှားလောကတှယှ။

တီခယှမှိုးလညှး ဘာမှ ဆကမှပှောတော့သလို ကနှောှ လညှး ဘာမှ ဆကမှပှောဖှဈပဲ သူ့အိမပှှနတှဲ့ လမှးဘကကှိုပဲ ဦးတညှ မောငှးနလေိုကတှယှ။ “သှောှ . . သားကိုဖှိုးရေ. . မေ့နလေို့ တို့ကို —- Mart လိုကပှို့ပေးပါလား ဝယစှရာလညှး နညှးနညှး ရှိလို့” “ဟုတှ … . တီခယှှ” ဆိုတော့ ကနှောလှညှး တီခယှှ လိုရာခရီးကို ဦးတညလှိုကတှယပှေါ့ ဆရာသမားရယှ။ ကဲ တဖှညှးဖှညှးနဲ့ ပရှညသှလေို ဖှဈသှားရငှ တောငှးပနပှါတယှ ကိုယ့ဆှရာရေ . . ကနှောတှို့ — Mart ရောကသှှားတယှ.။ တီခယှကှ သူလိုအပတှာတှဝယတှယှေ။ ပှီးပှနလှာ။ ကနှောကှ အထုပဆှှဲပှီးလိုကပှေါ့။

တီခယှမှိုး ကှနတှို ရောကလှို့ ကာပါကငထှိုးပှီးတဲ့အခါ ကနှောကှ ဘာမှ ပှောမနတေော့ပဲ ကားသော့တှဲကို ဘောငှးဘီအိတထှဲ ထည့ပှှီး သူဝယလှာတဲ့ အထုပတှှေ လကကှ ဆှဲလို့ သူ့နောကကှလိုကလှာတယှ။တီခယှလှညှး ဘာမှ မပှောဘူး။ အပေါရှောကှ တော့ ကနှော့ကို ရတဈခှကေခှတှိုကပှှီး အထဲဝငသှှားတယှ။ ကနှော့မှာ တယောကထှဲ ကှောငတှောငတှောငနှဲ့ ဒီအတိုငှး ထိုငနှရတယှေ။ တီခယှမှိုးက အထဲမှာ ဝယလှာတဲ့ ပဈစညှးတှေ နရောခနှလော အဝတလှဲနလေားတော့ ကနှောှ မသိဘူး။ခဏနတေော့ အထဲကလှမှးပှောလရေဲ့ “သားကိုဖှိုးရေ . . ခဏလေးနောှ” တဲ့ “ဟုတှ” လို့ပဲ ပှနပှှီး အသံပေးလိုကတှယှ။

နညှးနညှးကှာသှားပှီးတော့ စကနှဲ့ နှပထှားတဲ့ ဘလကကှောဖှီနှဈခှကှ ကိုငပှှီး ထှကလှာတယှ။ သကှားထုပလှေးတှလညှေး ပါတယှ။ “သား . . ကောဖှီသောကှဦး” “ဟုတှ ” ကနှောှ ကောဖှီထဲကို သကှားထုပတှဈထုပှ ဖောကထှည့ပှှီးမှ “တီခယှကှလညှး ကနှော့ကို နို့ထည့မှပေးဘူးလား” “ဟငှ” “ကနှောကှ ဘလကဆှို သိပမှသောကှ တတလှို့ပါ” “သှောှ . . ဘာမှားလဲ လို့ ခဏလေး” ဆိုပှီး အထဲ ပှနဝှငသှှားလတယကှေိုယ့ဆှရာရေ။ ကနှောကှတော့ အနောကကှနကှညေ့ပှှီး သှားရေ တမှားမှား နဲ့ပေါ့။ ဟငှးးးးးးး မကှာပါဘူး တီခယှမှိုး ကောဖှီမိတှ ဗူးလေး ကိုငပှှီး ပှနရှောကလှာတယှ။

ကနှောလှညှးကောဖှီထဲကို ကောဖှီမိတှ(နို့မှုန့ှ) ထည့ပှှီး ကောဖှီလေး အခှိနဆှှဲသောကရှငှး အကှံထုတနှလေိုကတှယှ။ ကောဖှီသောကလှို့ပှီးတဲ့အခါ ပှနလှိုကရှငကှောငှးမလား အကှောငှးရှာပှီး နရငကှေောငှးမလားပေါ့။ တီခယှမှိုးကတော့ ကနှောှ ရှိနတောတောငှ သတိရသေးရလားမသိဘူး။ ခှထေောကနှှဈခှောငှးခှိတပှှီး ကောဖှီကို အရသာခံသောကနှတော ကိုယ့ဆှရာရေ။ကောဖှီတဝကလှောကကှုနသှှားတော့ သောကတှာခဏရပထှားပှီး အခှိနဆှှဲရသေးတယှ။ စိတထှဲမှာက လှနဆှှဲနတယှေ။ သင့တှောှ၏ မသင့တှောှ၏ ကလညှး ရှိသေးတယမှဟုတလှား။

အခှအနကေေ ကနှော့ဘကမှှာ ရှိနတယဆှေိုတာကိုတော့ ကိုယ့ဆှရာလညှး သိတယမှလား။ နောကဆှုံးတော့ ကနှောှ ကဒီလို ဆုံးဖှတလှိုကတှယှ။ ကနှောှ လုံးဝ မကှိုးစားတော့ဘူး။ တီခယှ့ဘှကကှ စပှီး လမှးဖောကပှေးလာရငတှော့ မသိခငှယှောငဆှောငပှှီး ဆကလှှှောကသှှယမှယပှေါ့ဗှာ။ ဒါနဲ့ ပဲ သောကလှကစှ ကောဖှီခှကကှို တကှိုကထှပမှော့လိုကတှယှ။ ပှီးတော့ စကားတခုခုပှောမို့ ကှံနတေုနှးမှာပဲ “သှောှ .. သားရေ မငှးက ဖုနှးဆရာ ဆိုတော့ အကူအညီတောငှးရဦးမယှ တို့ဖုနှးလေး တဈလုံးကှယှ ပကှနှတောလား မသိဘူး အဲဒါ ကှည့ပှေးပါလား။

ကှာတော့ ကှာနပှေီ “ဟုတှ ပှကှည့လှေ တီခယှှ” ဆိုတော့ဖုနှးသှားယူလာပှီး ကနှော့ကိုပေးတယှ။ ကနှောှ က အားသှငှးကှိုးပါတောငှးပှီးခဏ အားသှငှးထားလိုကပှှီး လကကှနှကှောဖှီကို အရငှ ရှငှးလိုကတှယှ။ပှီးမှ ဖုနှးကို ပါဝါ ဖှင့ကှှည့တှော့ firmware ကနှတယှေ လို့ ကနှောှ ယူဆလိုကပှှီး “ရတယှ တီခယှှ ကနှောှ လုပပှေးမယှ ဖုနှးက firmware ကသှှားတာ ကှနပှှူ တာ တလုံးလုံး သုံးဖို့ရှိလား ကနှောှ တခါထဲ firmware ဆှဲပှီး ပှနတှငပှေးလိုကမှယှ” ကနှော့ဆီ သူ့laptop ထုတပှှီး လာပေးတော့ ကနှောလှညှး လုပစှရာရှိတာ စလုပတှယပှေါ့။

ဖုနှးအတှကှ လိုတာတှေ အငတှာနကမှှာ ရှာနရငှေးက “သားရေ တို့ အဝတသှှားလဲလိုကှဦးမယနှောှ လိုတာရှိရငှ လှမှးခေါလှိုကှ” ဆိုပှီး အထဲဝငသှှားတော့ ကနှောှ တယောကထှဲ လကပှတှော့ တလုံးနဲ့ ဧည့ခှနှးထဲ ကနှနှခေဲ့ရော။Software တခှို့နဲ့ လိုခငှတှဲ့ firmware ကိုတှေ့တော့ ဒေါငှးလုပှ ဆှဲထားရငှ တီခယှ့ှ ကှနပှှူတာကို နညှးနညှး မှှကှညေ့ဖှို့ စဉှးစားမိသှားတယှ။ တခှားတော့ မဟုတပှါဘူး သူရော အောကားတှေ ဘာတှေ ကှည့တှတသှလား ဆိုတာလောကပှါပဲ။ search နရောမှာ စတားဒေါ့အမပှီဖိုး ဆိုပှီး ရိုကထှည့လှိုကတှာနဲ့ ဗှီဒီယို ဖိုငတှှေ တနှးစီပှီး ကလှာပါလရေောကိုယ့ဆှရာ ထငတှာမှနပှါတယှ။

တီခယှ့ကှှနပှှူတာထဲက ဆငှးရဲသားကားတှကေို ကနှောှ ရှာဖှေ တှေ့ရှိသှားလသညပှေေါ့ဗှာ။ အဲဒီထဲက ဖိုငတှဈဖိုငကှို ကလဈထောကပှှီး လမှးကှောငှး ကှည့လှိုကတှော့ ဖိုငလှမှးကှောငှး အဆင့မှှ အဆင့ကှို ခံထားတာဆရာရေ။ ဒီအတိုငှး လိုကရှှာရငှ တောတှောနှဲ့မတှေ့နိုငတှဲ့ နရောမှိုးမှာ။ ကနှောှ လညှး သူစဉှးစားပှီး သခှော သိမှးထားပုံကို သဘောကလှို့ အသံထှကပှှီး ဟီ ခနဲ ရယလှိုကမှိတယှ။ အဲဒီအခှိနမှှာပဲ “ဘာလို့ရယတှာလဲကှ” ဆိုတဲ့ အသံက ဂါဝနတှထညဝှတပှှီး ကနှော့နောကကှ ထှကလှာပါလရေောဗှာ “ဗှာ .. တီခယှှ . . ဟို . . . ကနှောလှေ ..”။

“မငှး . . ဒါတှေ ဘယလှို ရှာတှေ့သှားတာလဲ” ဆိုပှီး ကနှော့လကထှဲက မောကှ ကို ဆှဲယူပှီး ဖှင့လှကစှတှေ အကုနလှုံး လိုကပှိတတှယှ ကိုယ့ဆှရာရေ . .မကှနှှာက ဒေါသဖှဈနတောမဟုတသှလို ဘာဖှဈနလညှေး ခန့မှှနှးလို့ မရဘူး။ကနှောလှညှး ဘာပှောရမှနှး မသိဖှဈနတော။ “ဘာကိဈစ မဆိုငတှာတှေ လှှောကကှှည့တှာလဲ သား တခှား ဘာတှေ လှှောကဖှှင့ထှားသေးလဲ” “ဘာ . . ဘာမှ မဖှင့ပှါဘူး တီခယှှ .. ဟို . . ကနှောှ ကနှောှ ဒေါငှးလုဒှ ဆှဲထားတဲ့ ဖိုငှ တခု ပှောကသှှားလို့လိုကရှှာရငှး တှေ့သှားလို့ ဖှင့ကှှည့တှာပါ”။

“အေး . .. ဘာပဲ ဖှဈဖှဈ မငှးကို တို့ စိတဆှိုးတယတှို့က ယုံကှညလှို့ ဒီကှနပှှူတာကို မငှးလကထှဲ ထားသှားတာတောပှှီ ဖုနှးလညှး ပှငမှနနေဲ့တော့ မငှး ပှနခှငှရှငပှှနတှော့တို့ ဘာမှ ခိုငှးစရာ အကှောငှး မရှိတော့ဘူးတို့က စပစှပစှုစု လုပတှဲ့လူဆိုရငှ တအားမုနှးတာ” ကနှောှ သူ့ကို မကှနှှာငယလှေးနဲ့ပဲ ကှည့နှိုငတှော့တယှ။ မကှလှုံးကတော့ တောတှောလှေးဟိုကနှတေဲ့ ဂါဝနဆှီကို အကှည့ရှောကဖှှဈအောငှ ရောကသှှားသေးတယှ။တီခယှ့ကှို ကှည့ရှတာ အတှငှးမှာ ဘာမှ ခံဝတထှားပုံမပေါဘှူး။ အိမနှရငှေး ဂါဝနှ အသားပှော့ပှော့ပေါမှှာ မသိမသာ ပေါနှတေဲ့ နို့သီးခေါငှးလတှကေေ ကနှော့အာခေါငတှှခှေောကသှှေ့စတယှေ။

ဒါပမေဲ့ ကနှောကှရော လောလောဆယအှခှအနကေေို ပှောငှးလဲပဈလိုကဖှို့ ဘယလှိုမှား တတနှိုငမှှာတဲ့တုနှး ကိုယ့ဆှရာရယှ။ ဘဝဆိုတာ အောစာအုပထှဲကလို ဖှဈလာတာမှိုးမှ မဟုတတှာ။ အခုနေ အတငှးလုံးလိုကရှငှ ဒုကခွရောကသှှားနိုငတှယဆှိုတာလညှး သဘောပေါကပှါတယှ။ ကနှော့ သီဝရီ အရ မိနှးမတှကေ နောကဆှုံးအခှိနထှိ ငှငှးနတေုနှးပဲ ကိုယကှ ရအောငှ ခှုပတှတဖှို့ပဲ လိုတယှ ဆိုတာ ကလညှး အခုလိုအခှအနမှေော ကနှောကှ ထုတမှသုံးရဲဘူးလေ။ အနညှးဆုံးတော့ တခှိနကှ ကိုယ့ဆှရာမ ဖှဈခဲ့တယဆှိုတဲ့ အသိက ရှိနသေေးတာကိုး။

နောကဆှုံးတော့ လညှး စိတလှှှော့ခလှိုကပှှီးမှ “ကနှော့ကို ခှင့လှှှတပှါတီခယှှ ..ကနှောှ မလုပသှင့တှာလုပလှိုကမှိတာပါ။စညှးမစောင့သှလိုလညှး ဖှဈသှားတယကှိုယ့ဆှရာမအပေါှ မကှံအပှ မစညရှာကို ကှံစညမှိသလိုလညှး ဖှဈသှားတယတှောငှးပနပှါတယှ တီခယှရှယှ . . ကနှောှ သှားလိုကပှါဦးမယှ” ကနှောှ တမငပှှောလိုကတှဲ့ စကားတှမှနှေး ကိုယ့ဆှရာလညှး ရိပမှိတယမှလားမတတနှိုငဘှူး နောကဆှုံးရတဲ့ အခှင့အှရေး လေးကို ရသလို သုံးပှီး တိုကစှဈဆငရှတာပဲ ဟီ။ ပှီးတော့ ကနှောလှညှး ခေါငှး ငိုကစှိုကငှိုကစှိုကနှဲ့ အိမတှံခါး ဖှင့ပှှီး ပှနလှာခဲ့လိုကတှယှ။

ဓါတလှှခေါးတောငှ မစောင့ပှဲ ဒီအတိုငှးဆငှးလာခဲ့ပှီး လမှးမပေါရှောကတှော့ တကစှီတစငှး တားပှီး ပှနလှာခဲ့လိုကရှော. . .။ရပကှှကထှဲပှနရှောကတှော့ အနီးအနားက စတိုးဆိုငမှှာ ဘီယာ၂ ဘူးဝယပှှီး အိမပှေါပှှနတှကလှာ အိမရှောကတှော့မှ အဝတအှစားလဲတော့ ဘောငှးဘီအိတထှဲက တီခယှမှိုးရဲ့ ကားသော့ကှီး ထှကလှာတယှ။ အဲတော့မှ တခါ သူ့ဆီ ဖုနှးဆကှ ပှီးပှောရသေးတယှ။ တမငယှူသှားတာ မဟုတကှှောငှး အထပထှပတှောငှးပနရှတာပေါ့ ကိုယ့ဆှရာရယှ။ အောငမှာ စိတဆှိုးပှသှေားပှီလား ဘာလားတော့ မသိဘူး ရယရှယမှောနဲ့ပဲ မှနမှှနပှှနလှာပေးတဲ့။

အဲဒါနဲ့ ကလှညှေး ခကှခှငှှး အဝတပှှနလှဲပှီး သူ့ဆီ ထှကသှှားရတယှ။ တံခါးဘဲလတှီးလိုကတှော့ တီခယှှ မိုး လာဖှင့တှယှ။ ခုနက ပုံစံအတိုငှးပဲ အောကမှှာ အခုအခံ မပါတဲ့ ဂါဝနှ ကှီးနဲ့ပဲ။ “သားကိုဖှိုးရယှ . . မငှးကလညှး ခကှခှငှှးကှီး ထှကပှှေးသှားတာကိုး ..အခု အိမရှောကပှှီးမှ ပှနလှာတာလား” “ဟုတှ” “သှောှ . . တို့က လမှးမှာပဲ အောကမှေ့လို့ ပှနလှာခဲ့လို့ ပှောလိုကတှာအိမပှှနရှောကသှှား ပှီဆိုလညှး အေးအေး ဆေးဆေးမှ ပှနလှာရောပေါ့ သားရယှ” “ဟုတှ ကနှောကှ တီခယှှ တမှိုး ထငမှှာစိုးလို့ပါ” “မထငပှါဘူးကှာ .. ခုနက လညှး တို့က ရှကသှှားလို့ပါ။

လူကှီးဆိုတော့ ရှကတှာပေါ့ ။ ပှီးတော့ ငါ့သားလညှး တို့ကို အထငသှေးသှားမှာ စိုးလို့” “ဘာလို့သေးရမှာလဲ တီခယှရှယှ . . ထူးဆနှးတဲ့ ကိဈစလညှး မဟုတအှထငသှေးရမဲ့ ကိဈစလညှးမဟုတဘှဲနဲ့” “မထူးဆနှးရငလှဲ ဘာလို့ဖှင့ကှှည့ရှသေးတုနှး ခှေးကောငလှေးရဲ့” “ဟီးဟီး . . အဲဒါက ကနှောဝှါသနာပါတာကိုး တီခယှရှဲ့” ကနှော့ကို မကှစှောငှးထိုးတယှ ဆရာသမားရေ . . အခှအနကတေေော့ ဟနပှှီနဲ့တူတယှ။ဘယအှသကအှရှယပှဲဖှဈဖှဈ မိနမှတှရေဲ့ မကှစှောငှးဟာ ယောကှှားတှကေို အရညပှှောစှဖေို့ အထူးတလညှ ဖနတှီးနစရောမလိုလောကဖှူးလို့ ထငတှယကှိုယ့ဆှရာရေ။

ကနှော့မှာ အလိုလိုနရငှေး မောလလှာတယှ။ “ကဲကဲ ခုန ကောဖှီသောကပှှီးသှားပှီဆိုတော့ အအေးဖှဈဖှဈ သောကပှေါ့ဟုတလှား” “တောပှါပှီတီခယှှ ကနှော့ကို ရပေဲ ပေးပါ.” “အိုခေ” ရတခှကှေ သှားယူလာပှီး ကနှော့ကိုတိုကတှယှ။ “ကဲ .. ဆရာလေး အမောဖှပှေီးသှားရငှ ဖုနှးလေး ဆကပှှငလှိုကှဦး ဟုတလှား ခုန မငှးဒေါငှးလုဒှ လုပထှားတာ ပှီးပှီနဲ့ တူတယှ” “ဟုတဟှုတှ” ဒီလို ကိုယ့ဆှရာရဲ့ တီခယှမှိုးရဲ့ ကှနတှို ဧည့ခှနှးမှာ ဆိုဖာဆကတှီ တဈစုံ နဲ့ အလယမှှာ မှနစှားပှဲ တဈခု ရှိတယှ။ပထမ ကနှောကှ အိမအှတှငှးထဲကို ကှောပေးထားတဲ့ ခုံမှာ ထိုငနှတော။

အခုက သူက ကနှောှ ခုန ထိုငနှတေဲ့ နရောမှာ ထိုငှ နပှေီးတော့ ကနှောကှ လောလောဆယှ တီခယှမှိုး နဲ့ မကှနှှာခငှှးဆိုငကှ နှဈယောကထှိုငှ ခုံမှာ ထိုငနှတောပါ။ တီခယှမှိုးက သူ့ဘကလှှည့ပှှီးခထှားတဲ့ လပတှော့ ကို ကနှော့ဘကလှှည့ပှေးတယှ။ ကနှောလှညှးခုန ဒေါငှးထားတဲ့ ဖိုငတှှလေိုကရှှာဖို့ကှနပှှူတာဆီ မကှနှှာမူလိုကတှယှ။တီခယှကှတော့ ဘယမှှမသှားတော့ပဲနဲ့ အရှေ့မှာ ပဲ ထိုငနှတေော့တာ ကိုယ့ဆှရာ။ စိတထှဲမှာ မကှာခငတှခုခု ဖှဈတော့မယှ ဆိုတာ ကှိုသိနပမေေဲ့ ဘယကှဘယလှိုစရမှနှးမသိဘူးဖှဈနတော။ ကှနပှှူတာမှာ သသခှေောခှာ ကှည့လှိုကတှော့ Minimize လုပထှားတဲ့ VLC လေးတှေ့လို့ maximize လုပလှိုကတှယှ။

ဟုတပှါတယှ ကိုယ့ဆှရာမှနှးထားသလိုပါပဲ ကှနေောသှှားနတေုနှး တီခယှမှိုးကှီး ကှည့နှပေုံရတဲ့ ဆငှးရဲသားကား တဈခုပါပဲ။ ကနှောှ ပှုံးစေ့စေ့ မကှနှှာလုပပှှီး တီခယှ့ကှို လှမှးကှည့လှိုကတှယှ။တီခယှကှ ကနှော့ ဘကကှို ထလာတယှ။ ဘေးတော့ ကနှော့ဘေး ကို စှေ့ခနဲ့ ဝငထှိုငတှာ ကိုယ့ဆှရာရေ ..ကနှောှ ရငထှဲ တဒုတဒှုတခှုနလှာသလို အငယကှောငရှဲ့ ထိပကှ သှေးတှကလညှေး တဒိတတှဒိတှ တိုးနတယှေ။ ကနှောှ အသိလှတသှှားသလို ဖှဈသှားပမေဲ့ ကနှော့လကမှောငှးကို တီခယှ့နှို့သီးခေါငှးလေးတှတေဲ့ ပှတတှိုကမှိသှားတယှ ဆိုတာ ကောငှးကောငှး သိနရပေါတယှ။

ကနှောှ တီခယှ့ကှို ဆှဲဖကလှိုကတှယှ “ကနှော့ကို ခှင့လှှတပှါတီခယှှ . . ဘယလှိုမှ စိတထှိနှးလို့ မရတော့လို့ပါ” ကနှောကှ ခပတှိုးတိုးပှောလိုကတှော့ တီခယှကှ ကနှော့နားကို ကပပှှီးတော့ “တို့လညှး ဟနမှဆောငတှော့ပါဘူး ဘဘေီရယှ” နားရှကနှားကို နှုပခှမှးလေးနဲ့ မထိတထိလုပပှှီး ပှောတာဗှား.. ကနှောလှညှး တီခယှ့ဂှါဝနတှှကေိုတောငှ မလှနနှိုငတှော့ပဲ ဂါဝနပှေါမှှာ ဖုထနတေဲ့ တီခယှ့လှုံးဝနှးပှီးတော့ ဝငှးအယနှတေဲ့ နို့တှကေို ငုံစုပလှိုကတှယှ။ နောကထှပှ နို့တဘကကှိုတော့ ကနှော့လကတှှနေဲ့ အငမှးမရ ဆုပနှယပှဈတာပေါ့။ နောကဆှုံး ကနှောမနနေိုငလှို့ တီခယှ့ှ ဂါဝတကှို သှားနဲ့ ကိုကပှှီး ဆှဲဖှဲပဈလိုကတှယှ။

“ဗှိ” “အို” ဂါဝနပှှဲတဲ့ အသံနဲ့ တီခယှ့ှ အာမတေိတသှံ အဆုံးမှာဖှူရှငှးဝငှးဝါတဲ့ တီခယှ့ှ ရတနာ ရငသှား တှကေို ကနှော့ မကှလှုံးနဲ့ မှငလှိုကရှတာပါပဲ ကိုယ့ဆှရာရေ။ညိုဝနှးနတေဲ့ တီခယှ့နှိုးသီးခေါငှးလေးတှဟော ကနှော့ရဲ့ နှုပခှမှးသားတှနေဲ့ ထိကပထှားရလိမ့မှယဆှိုတာ ဟိုးအရငှ သူ့တပည့ဘှဝတုနှးက စိတကှူးတောငှ မယဉဖှူးခဲ့တာပါ။ သူ့နို့သီးခေါငှးဘေးတဝိုကမှှာ ကနှော့ လှှာထိပဖှှားလေးနဲ့ ကကှီးခခှေးတှေ ရေးတော့ ကနှော့ဆံပငတှှကေို ဆောင့ဆှှဲတာဗှ။ ဆရာသမား ကှုံဖူးလားတော့မသိဘူး။သူဆောင့ဆှှဲတာ နာပမေဲ့ ကနှောကှ နာကငှတှဲ့ ဝဒနောကို မခံစားရပဲ သူ့နို့တှကေို ပိုပိုပှီးတော့ပဲ စို့ခငှလှာတယှ။

တီခယှမှိုးရဲ့ နို့တှကေို ဘယပှှနဘှာပှနှ စို့နရငှေးက ပေါငကှှားထဲကို စမှးကှည့လှိုကတှှေ့ အရညတှှကေို စိုပှီးရှှဲနပှေီ။ အဲဒါနဲ့ ကနှောလှညှး အောကကှို အလှည့မှပေးတော့ပဲ တနှးပှီးလုပတှော့ဖို့ဆုံးဖှတလှိုကတှယှ။ကနှောှ က ဘောငှးဘီတှေ ခှှတနှတေုနှးပဲ ရှိသေးတယှ တီခယှမှိုးက ကနှော့ကောငကှှီးကို သူ့လကနှဲ့ ဖမှးဆှဲပှီးတော့ အား ငုံစုပပှဈလိုကတှယှ။ အား ကနှော့မှာ ဆှမှေိုးကို မေ့ရောကိုယ့ဆှရာရယှ။ သူစုပပှေးတာကောငှးလှနှးတော့ ကနှော့မှာ အားလုံးကို သတိလကလှှတပှါပဲ။ သူ့ကိုလညှး မညှာနိုငတှော့ပဲ ပါးစပထှဲကို ဆောင့ဆှောင့ပှှီး ထိုးထည့မှိတယှ။

ကနှောှ ထိုးထည့တှဲ့အခှိနှ ပှနထှုတတှဲ့အခှိနှ ကှားမှာ သူ အသကရှှူတဲ့အခှိနတှှကေ အားလုံး ကှကတှိပါပဲ။တီခယှမှိုးကို ကနှောှ ဒီတခကှနှဲ့တငှ တောတှောဂှါသှားတာကိုယ့ဆှရာရယှ။ပှင့ပှှင့လှငှးလငှးလငှး ပှောရရငှ အခုလို ပါးစပကှို တခါမှမှ အားရပါးရ မလိုးဖူးဘူး။ကနှောကှ ဆောင့သှှငှးလိုကတှိုငှး “အှနှး . . အှနှး” ဆိုပှီး တီခယှ့ရှယ့အှောသှံက စိတကှို တောတှောတှကကှှှစတယှေ။ “ဘဘေီ တို့ကို ခစှပှေးတော့” ပှောပှီးတာနဲ့ ခကှခှငှှး လှဲခလှိုကတှဲ့တီခယှမှိုးရဲ့ စကားတခှနှးမှာ ကနှောကှ စကရှုပလှိုပဲ သူ့ပေါငကှှားထဲ ဒူးထောကဝှငထှိုငပှှီး အားရပါးရ ထိုးထည့လှိုကတှော့တယှ။

တီခယှမှိုးအိမမှှာ ကနှောှ တညလုံး နဖှဈသှေားတယှ။ မနကှ မိုးလငှး အိပယှာထတော့ တီခယှမှိုးက မနိုးသေးဘူး။ ကပိုကရို အိပနှတေဲ့ တီခယှမှိုးရဲ့ နှဖူးကို ဖှဖှလေးနမှးလိုကတှော့ နိုးလာတယှ။ ဒါပမေဲ့ ကနှော့ကို သာသာကှညကှှညရှှိပုံမပှဘူး။ ကနှော့ နရောမှာ ဆိုရငရှော ကိုယ့ဆှရာဘယလှိုနမလေဲ။ ကနှောကှတော့ တငှးသှားတယှ။ ဘာမှ ပှောမနတေော့ပဲ မကှနှှာသဈ ပလုပကှငှှး ပှီးတော့ အိမသှာတကတှယှ။ သူ ဘာသူ စကားပှောခငှပှှော မပှောခငှနှပေေါ့။ ကနှောကှတော့ ကိုယ့အှိမကှိုယပှှနရှုံရှိတာပဲ။ အိမသှာထဲကထှကလှာတော့ တီခယှမှိုး အဝတတှှဘောတှေ သပသှပရှပရှပှ လဲဝတထှားတာတှေ့တယဗှှ။

တီရှပအှသဈထညနှဲ့ ထမီအနကရှောကပှှောငကှိုဝတလှို့။ လကထှဲ လညှး စာအိပှ တလုံး။ အထဲမှာ ပိုကဆှံတှေ ရှိပုံရပါတယကှိုယ့ဆှရာရယှ။ ဆောကှှီး ဘာဇယားတှေ ခငှးဖို့ကှံလညှးတော့ မသိဘူး။ သူ ကနှော့ကို ရယပှှတယှ။ ပှီးတော အနားကပလှာပှီး ကနှော့ပါးကိုလကတှဘကနှဲ့ ပှတတှယှ။ “မနေ့က တို့အရမှး ပှောတှယှ သိလား မငှးကိုလညှး ကှေးဇူးတငတှယှ” သူက ကနှော့ကို လေ သံ လေးနဲ့ပဲပှောတာပါ။ကနှောှ သူ့ကို ဒီအတိုငှးပဲ ကှည့နှလေိုကတှယှ။ “ဒါပမေဲ့ တို့ နှယောကကှ ရရှညကှှေီး တော့ မသင့တှောဘှူးမလား အဲဒါကှောင့ှ နောကဆှို လမှးမှာတှေ့ရငတှောငှ မခေါနှဲ့တော့နောှ။

တို့တှေ ဘယတှုနှးကမှ မသိခဲ့ကှသလိုပေါ့ ဟုတလှား ဆရာတပည့ှ ဆိုတာကတော့ နဂိုထဲက စိတထှဲမှာ မရှိဘူး မလားဘယလှိုမှ တော့ သဘောမထားနဲ့ကှာ ဒါလေး ယူသှား” သူပေးတဲ့ စာအိတထှဲမှာ ဘယလှောကတှနတှှရှေိမှနှး မသိဘူး။ ကနှောှ နှုတခှမှးကို တခကှတှှန့လှိုကတှယကှိုယ့ဆှရာရယှ မငှးသားလိုလို ဘာလိုလိုပေါ့ ပှီးမှ သူ့စာအိတကှို ဖတခှနဲ ဆှဲယူပှီး အနားမှာရှိတဲ့ စားပှဲပေါတှငလှိုကတှယှ။ “အရာရာအားလုံးတီခယှ့သှဘောပါပဲ” ပှောပှီး သူ့ကိုကနှောှ ဆှဲဖကလှိုကတှယှ။တီခယှမှိုး မှှောလှင့ထှားပုံမပေါဘှူး။ပှီးမှ သူ့တငပှါးတှကေို ပှတသှပပှေးပှီး “တပည့ှ အမိုကကှလေးကို တခါလောကှ ထပပှှီး ခှင့လှှတှဦးနောှ တီခယှှ” ပှောပှီး သူ့အငှကွှီအောကကှ ဘရာဇီယာကို ကနှောှ ဆှဲခှှတလှိုကတှယှ။

ပှီးမှ အငှကွှီကို ဆှဲမပှီး နို့တှကေို ဘယပှှနညှာပှနစှို့တော့တာ။ကနှော့ကို ဘာမှကို ပှနမှပှောနိုငတှော့ဘူး။ နှဈမိနဈလောကစှို့ပှီးတော့ သူ့ကို ခုံပေါတှငပှှီးမှ ထမီကို ဆှဲခှှတပှှီး ပေါငကှှားထဲ ခေါငှးဝငပှှီး အစေ့ထိပကှလေးကို ဆှဲစုပပှှဈလိုကတှယှ။ ပှီးမှ လှှာကို အတှငှးနံရံတှေ တလှှောကှ ကစားပှီး အားရပါးရ ဂှာပဈလိုကတှယှ ကိုယ့ဆှရာရယှ။ သူ့ကို ဂှာလို့ အားရပှီးတော့မှ ကနှော့ ဘောငှးဘီကို မခှှတပှဲ ပဈစညှးထုတပှှီး တီခယှ့ှ ပါးစပထှဲ ထည့ပှေးလိုကတှယှ။ သှောှ ကိုယဆှရာကလညှး မစုပပှဲ နမလေား စုတတှာပေါ့။ စုပတှာမှ အားရပါးရကိုစုပတှာ။ ကနှောလှညှး တောတှောှ ခံလု့ိကောငှးကောငှးနဲ့ ကော့ကော့ကော့ထိုးပေးနလေိုကတှယှ။

နညှးနညှး ကှာသှားပှီးမှ တီခယှမှိုးကှီးကို မတတှပရှပခှိုငှးပှီး နှုပခှမှးတှကေို စုပနှမှးရငှး လကတှဘကနှဲ့ ပေါငကှှားထဲကို ကလိပေးနလေိုကတှယှ။ တီခယှမှိုးကှီးဆိုတာဗှာ . . အရညတှှကေိုရှှဲနဈနတောပဲ။ အခုထိတော့ ကနှော့ကို ဘာစကားမှ ပှနမှပှောဘူး။ အဲဒါနဲ့ပဲ နမှးနတောကို ရပှ။ သူ့ခနဓွာကိုယကှို လကနှဲ့ ဆှဲလှည့ပှှီး ခုံပေါပှို ကုနှးသလိုဖှဈအောငထှားလိုကပှှီး အနောကကှ နေ တေ့ပှီး ဆောပှဈတယှ ကိုယ့ဆှရာရယှ။ အားပါးပါး ညက လုပတှာတှထပတှေောငှ ပိုကောငှးနသလေိုပဲ။ တဈမိနဈခှဲ နှဈမိနဈလောကှ လုပပှှီးတော့ ကနှောှ ရပလှိုကတှယှ။

ပှီးတော့ မကှနှှာခငှှးဆိုငှ အနအထေား ဖှဈအောငှ ပှနနှလေိုကပှှီးမှ နှဖူးကို တခကှနှမှးလိုကတှယှ။ “တီခယှှ . . ကနှောှ ဂဈကလိုမဟုတဘှူး ကနှော့ကို အဲလို လာလုပလှို့မရဘူးသိလားအဲဒီပိုကဆှံတှလညှေး ယူဖို့ အစီအစဉမှရှိဘူး။ နောကလှညှး လမှးတှေ့ရငှ ခေါဖှို့ မစဉှးစားနဲ့နောှ ကနှောှ တို့ ဇာတလှမှး ဒီမှာပှတပှှီ” ပှီးတော့ ကနှောလှညှး အဲဒီကနေ ထှကလှာခဲ့တယှ ကိုယ့ဆှရာရယှ။ ကနှောှ ဘဝမှာ ဆောတှှေ အမှားကှီးနဲ့ ကှုံဖူးပါတယှ။ တခါမှ ဒီလို ဆကဆှံတာမှိုး မခံဖူးပါဘူး။ စိတထှဲမှာ တောတှောှ တငှးသှားလို့ ကနှောှ ပှနတှုန့ပှှနတှာ လမှးလှဲကောငှးလဲ လှဲနိုငပှါတယှ။

ဒါပမေဲ့ မတတနှိုငဘှူးဗှာ။ နောကကှိုတော့ ကနှောှ ဆငခှှငမှှ ဖှဈမယလှို့တော့ စိတထှဲက တှေးဖှဈပါသေးတယှ။ တကယှ ဆငဖှှငှ ဖှဈတယှ မဆငခှှငဖှှဈဖူးကတော့ ကှုံလာမှပဲ သိမှာပဲဗှ။ နော့ အဲဒီက အပှနှ မမအေး ကိုသတိရသှားလို့ သူ့ဆီကို ဖုနှးဆကလှိုကတှော့ လကရှှိ သူနေ တဲ့ နရောကို ကနှောရှောကသှှားတယှ။ အဲဒီမှာ ကနှော့ရဲ့ တီခယှမှိုးဆီက တို့လို့တနှးလနှးကိဈစကို ဖှရှငှေးတယဗှှာ။ အသေးစိတတှော့လညှး ပှောမနတေော့ပါဘူး။ ကိုယ့ဆှရာ စိတထှဲမှာသာ ကှိုကသှလို မှငယှောငကှှည့ဗှှာ။ အဲဒီနေ့က စလိုကတှာ ကနှော့ အခနှး စာခှုပပှှည့တှဲ့အထိ အိမအှသဈမငှားဖှဈဖူး။

လောလောဆယတှော့ မမအေးရဲ့ အိမမှှာပဲ ကနှောှ နဖှဈတယှေ။ အံ့သှစရာကောငှးတာက မမအေးနဲ့ အတူနတေဲ့အခှိနကှစလို့ ဒီနေ့အထိ ကနှောှ နောကထှပှ ဘယမှိနှးကလေးနဲ့မှ မတှေ့ဖှဈတော့တာပါပဲ။ ကနှောတှို့ နှဈယောကှ ခစှသှူတှမဟေုတပှမေဲ့ လောလောဆယတှော့ လငမှယားတှလေိုပါပဲ။ ကနှောှ သူ့ကိုခစှလှားလို့ မေးရငှ မခစှပှါဘူး။ သူကလညှး ကနှော့ ကိုခစှမှခစှှ မသခှောပါဘူး။ ဒါပမေဲ့ ကနှောှ တို့နှဈယောကှ နပှေောနှကှတယှေ။ ဒီလိုနဲ့ တနေ့ ကနှောကှ မမအေးနဲ့ ပှတသှီးပှတသှပလှုပနှရငှေးနဲ့ ရငသှားမှာ အလုံးလိုလို တခုတှေ့လို့ လန့သှှားပှီး ဆေးခနှးသှားပှဖှဈတယှ ကိုယ့ဆှရာရယှ။

ဆရာဝနကှတော့ အဆီကှိတပှဲလို့ပှောလို့ စိတအှေးရတယှ။ စိတခှခှငှရှငတှော့ ခှဲထုတပှဈရမယဆှိုလို့ ခှဲထုတပှဈလိုကဖှို့ ဆုံးဖှတလှိုကတှယှ။ ဇာတလှမှးက အခုမှ စတာကိုယ့ဆှရာရေ . . မခှဲခငှ သှေးစဈကှည့တှော့ ကနှော့ မမအေး မှာ HIV က Positive ဖှဈနတယှေ။ ဒီတော့ ကနှော့လညှး အောတှို ပေါ့စတဈပေါ့ဗှာ။တကယစှဈကှည့တှော့လညှး ပိုးက ရှိနတောပါပဲ။ ကနှောှ ဘယဆှောတှှနေဲ့ပဲ နခေဲ့ခဲ့ သသခှေောခှာ အကာအကှယှ သုံးခဲ့တာ ကိုယ့ဆှရာလညှး သတိထားခဲ့မိမှာပါ။ ဘယသှူက ဘယသှူ့ဆီကူးခဲ့တယဆှိုတာမှိုး အခုမှတော့ လကညှှိုးတှေ ထိုးနဖေို့ မလိုတော့မှနှး ကိုယ့ဆှရာလညှး သဘောပေါကမှှာပါ။

တကယလှို့ ဒီကိဈစက ကနှော့ဆီက ဆိုရငှ ကနှောှ စဉှးစားမိသလောကှ ဘယကှလဲ ဆိုတော့ ဖှဈနိုငခှှေ က တယောကပှဲ ရှိတယှ။ ဒါပမေဲ့ ကနှောှ ထပမှစဉှးစားနတေော့ဘူး။ ဆရာသမားလညှး တယောကယှောကကှို ထငမှိတယဆှိုရငှ ကိုယ့ဘှာကိုယှ စိတထှဲမှာပဲ ထားဗှာ။ HIV positive ဆိုတာ ခကှခှငှှး သမေဲ့ ရောဂါမဟုတတှော့လို့ ကနှောှ နသောပါတယှ။ ဆေးခနှးသခှောပှမယဗှှာ။ အနအထေိုငဆှငခှှငမှယှ။ ဆေးတှသခှေောစားမယှ။ ကနှောနှဲ့ မမအေးတို့ တယောကကှို တယောကှ ဖေးမပှီး လောကဓံကို ရငဆှိုငသှှားကှမယဗှှာ ….. ပှီး။