ဇင်ကိုနဲ့ စုယမင်းက အထက်တန်းကျောင်းသားဘဝတည်းက ချစ်သူရည်းစားတွေပါ။ အခု တက္ကသိုလ်တက်တော့လဲ အတူတူပဲ။ နှစ်ယောက်လုံးက အထန်တွေချည်းမို့ အဆင်ပြေရင်ပြေသလို လိင်ဆက်ဆံလေ့ရှိပါတယ်။ တက္ကသိုလ်ဝန်းမှာ သူတို့မဖွယ်မရာလုပ်နေတာကို သန့်ရှင်းရေးဝန်ထမ်းနဲ့ ဆရာ/ဆရာမတွေ မကြာခဏမိပေမဲ့ ဇင့်ကိုအဖေတိုင်ကွန်းကြီးက အသပြာနဲ့ ဖြေရှင်းပေးတော့ ဘာပြဿနာမှမဖြစ်ပါဘူး။ ဇင်ကိုက စုယမင်းကို အစွဲကြီးစွဲနေတော့ စုယမင်းက လွှမ်းမိုးထားနိုင်ပါတယ်။ မိဘတွေ အိမ်မှာမရှိတဲ့အချိန်ဆိုလဲ ဇင်ကိုက စုယမင်းကို အိမ်ခေါ်ပြီး ဖြုတ်လေ့ရှိပါတယ်။ ရတဲ့အခွင့်အရေးကို ဖြုန်းမပစ်ပါဘူး။ ဇင်ကိုရော စုယမင်းပါ လိင်ဆက်ဆံတိုင်း အသစ်အဆန်းတွေလုပ်ဖို့ စိတ်အားထက်သန်ကြပါတယ်။ ဇင်ကို ဝင့်ရည်ကို စသတိထားမိတာ စာမေးပွဲ မစခင်နှစ်လလောက်အလိုကပါ။ အရင်က အတန်းလစ်တာများတာကတကြောင်း၊ စုယမင်းရှိနေတာကတကြောင်းမို့ ဝင့်ရည်ကို သတိမထားမိခဲ့ဘူး။ ဝင့်ရည်အတန်းထဲဝင်လာတာကြည့်ပြီး ဇင်ကိုတယောက်မင်သက်သွားရတယ်။ ဖြစ်ချင်တော့ အဲဒီနေ့က စုယမင်း အတန်းလစ်ပါတယ်။ သူတို့ကမ္ဘာထဲ ဝင့်ရည်စဝင်လာတာ စုယမင်း မသိခဲ့ပါဘူး။ ဝင့်ရည်က ရေခံမြေခံကျန်းမာရေးကောင်းသူတယောက်။
အကားအစွင့်အဖွံ့အထွား ဘာမှပြောစရာမလိုပါဘူး။ အဲ အထင်ရှားဆုံးကတော့ ဝင့်ရည်ရဲ့ အောင်မြင်ဖွံ့ဖြိုးတဲ့ ရင်သားတွေပါ။ အဝေးကကြည့်ရင်တောင်မြင်ရမဲ့ဟာမျိုးပေါ့။ တခုရှိတာက ဝင့်ရည်ဟာ မျက်မှန်ထူထူထဲထဲနဲ့ စာကြမ်းပိုးပုံစံကြီးပါ။ ဒါပေမဲ့ ဝင့်ရည်ရဲ့ အပြုံးတွေက ဇင်ကို့ကို ဆွဲဆောင်ပါတယ်။ အတန်းစတော့ ဇင်ကိုက နောက်ဆုံးတန်းမှာ ထိုင်တယ်။ စာကြမ်းပိုး ဝင့်ရည်ကတော့ ရှေ့ဆုံးတန်းမှာ နေရာယူပါတယ်။ ဇင်ကိုတယောက်ဆရာမလစ်တိုင်း ဝင့်ရည်ရဲ့ ထိုင်ခုံနောက်က စွင့်ကားနေတဲ့ တင်ပါးကိုကြည့်ပြီး တံတွေးတွေ တဂွက်ဂွက်မြိုချနေမိတယ်။ သိပ်မကြာခင်ပဲ ဆရာမ မိသွားပြီး အတန်းပြင်ထွက်ခိုင်းပါတော့တယ်။ စည်းကမ်းကြီးတဲ့ ဆရာမဖြစ်နေတော့ ဇင်ကို အားနာပြီး ထွက်လာရတယ်။ အရင်က အတန်းပြင်ထွက်ခိုင်းရင်ဇင်ကို တနေရာရာသွားလေ့ရှိပေမဲ့ ဒီတခါတော့ ဘယ်မှမသွားပါဘူး။ စာသင်ချိန်ပြီးပြီး ဝင့်ရည်ထွက်လာတော့ ဇင်ကို အနားကပ်ပြီး မိတ်ဆက်ပါတယ်။ (မင်္ဂလာပါ ကျွန်တော်ဇင်ကိုပါ) (ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်မ ဝင့်ရည်ပါ) (မနက်အတန်းချိန်တုန်းက ဝင့်ရည်ကို မတွေ့ဘူးနော်) (ဟုတ်တယ်ဝင့်ရည်နေ့လယ်မှ ရောက်တာ) (ဒါဆို မနက်ကသင်တာတွေ ကူးပေးရမလား) (အို နေပါစေ၊ ဝင့်ရည်ဆရာမဆီ မေးခဲ့ပြီးပြီး။ အဆင်ပြေပါတယ်။ ကျေးဇူးနော်။ ဝင့်ရည်ပြန်တော့မယ်) (အင်း မနက်ဖြန်မှ တွေ့ကြတာပေါ့နော်) စာကြမ်းပိုးမလေး ဝင့်ရည်ကို စာနဲ့ မြားပေမဲ့ ဇင်ကို မအောင်မြင်ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီနေ့က ဝင့်ရည်ကိုမှန်းပြီး ဇင်ကိုတယောက်သုံးလေးခါ အာသာဖြေခဲ့မိတယ်။ ဝင့်ရည်ကို ဖြုတ်ချင်နေခဲ့ပြီ။
ဝင့်ရည်က လွယ်လင့်တကူချဉ်းကပ်လို့ရမယ်မထင်ဘူး။ ဒါကြောင့်မို့ ဇင်ကို သေချာအစ်ီအစဉ်စဆွဲပါတော့တယ်။ စုယမင်းဆီ ဖုန်းဆက်တယ်။ ချစ်သူရည်းစားမိုဘ အရင်ကလဲ ဆက်နေကျပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ ဒီတခါက ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ပါ။ (စုလေး ဒီနေ့ အတန်းမတက်ဘူးနော်။ နေကောင်းရဲ့လား) (အင်း ကောင်းပါတယ်။ မနက်ဖြန်တွေ့မယ်လေ မောင်) (စုလေးကို မောင်တောင်းဆိုချင်တာ ရှိလို့) (အင်း ပြောလေ မောင်) (ဒီလိုကွာ အခုအချိန်ထိ စုလေးကို မောင်နေရာတကာအလိုလိုက်ခဲ့တယ်နော်) (လိုရင်းကို ပြောပါ မောင်ရဲ့) (မောင်တခု အဆန်းထွင်ချင်လို့) (အင်း ဘာထွင်ချင်တာတဲ့လဲ။ စုလေးက လက်ခံပြီးသား) (အရင်နားထောင်ကြည့်ပါဦး စုလေးရဲ့) (ဒါဆို ပြောလေ) (ဟို ဟိုလေ မောင်သရီးဆမ်း လုပ်ချင်လို့) (ဘာပြောတယ်နှာဘူးကောင်စုတ်) (သြော်မင်းအလိုတွေကျ ငါဖြည့်ဆည်းပေးရပြီး ငါတောင်းဆိုတာလေးတခုလောက်ကျ နှာဘူးကောင်တဲ့လား၊ မင်း တော်တော်မမျှတဘူး စုလေး) (သလေိုကျပါလားဟဲ့) စုယမင်း ဒေါသတကြီး ရေရွတ်ပြီး ဖုန်းချသွားတယ်။ ဇင်ကိုနဲ့ စုယမင်း သုံးလေးရက်လောက်စကားမပြောဖြစ်ဘူး။ အဲဒီအချိန်မှာ ဇင်ကိုက ဝင့်ရည်ကို စပြီးချဉ်းကပ်တယ်။ ဝင့်ရည်အိမ်ပြန်ချိန်နောက်က လိုက်တယ်။ အိမ်နားကစောင့်ပြီး တက္ကသိုလ်ကို လိုက်တယ်။ အဲလိုလုပ်ရတာကို ဇင်ကို သာယာနေတယ်။ အတန်းထဲ စာသင်ချိန်ဆို ရှေ့ဆုံးတန်းမှာ ဇင်ကိုတက်ထိုင်တယ်။ ဝင့်ရည်နောက်ဇင်ကိုတကောက်ကောက်လိုက်တဲ့ သတင်းက တောမီးလို ပျံ့နှံ့သွားတယ်။ အဲဒါကို စုယမင်းသိတော့ စိတ်ဆိုးပြီး ဇင်ကို့ဆီဖုန်းဆက်တယ်။ ဒီတခါ ဇင်ကို့အလှည့်မို့ စုယမင်းဖုန်းဆက်တိုင်း ချပစ်တယ်။
တညတော့ စုယမင်း အင်တာနက်မှာအောကား မွှေနှောက်နေတုန်း သရီးဆမ်းဇာတ်ကားတကားကို မတော်တဆ ကြည့်မိသွားတယ်။ ဇင်ကိုနဲ့လဲ အဆင်မပြေတော့ စုယမင်း ဆာနေပြီ။ သရီးဆမ်းဇာတ်ကားကြည့်ပြီး စိတ်တွေထလာတော့ လက်နဲ့ အာသာဖြေလိုက်တယ်။ စုယမင်းလဲ အပြင်မှာ သရီးဆမ်းကို စမ်းသပ်ချင်လာတယ်။ အဲဒါကြောင့်ဇင်ကို့ဆီ စာတိုပို့လိုက်တယ်။ (သရီးဆမ်းဖို့ သဘောတူတယ်မောင်) နောက်နေ့ ဇင်ကိုနဲ့ အတန်းထဲမှာတွေ့တော့ စာကြမ်းပိုးဝင့်ရည်အကြောင်းနဲ့ ဇင်ကို့အစီအစဉ်တွေကို စုယမင်းသိရတယ်။ ပထမအဆင့်ကို စုယမင်းလက်ခံသွားတော့ ဇင်ကိုက နောက်တဆင့်တက်တယ်။ စာကြမ်းပိုးဝင့်ရည်က ရှေ့ဆုံးတန်းရဖို့ စောစောလာတတ်မှန်း ဇင်ကိုသိထားတယ်။ အဲဒီတော့ အတန်းထဲဘယ်သူမှ မလာခင်ဝင့်ရည်မြင်အောင်ဇင်ကိုနဲ့ စုယမင်းက နမ်းပြမယ့်အဆင့်။ ဒီအဆင့်လဲ အကောက်အထည်ဖော်ဖို့ သိပ်မခက်လိုက်ဘူး။ ဆိုင်ကယ်စတန်းမှာ ဝင့်ရည်ရဲ့ စကူပီလေးရပ်တာနဲ့ ဇင်ကိုက အတန်းထဲကို ပြေးပြီး စုယမင်းက အားပါးတရ နှစ်နှစ်ကာကာစနမ်းတယ်။ အရင်လဲ နမ်းဖူးပေမဲ့ ဒီတခါကျ ဝင့်ရည်ကိုမြှူဆွယ်ဖို့အတွက်မို့ စုယမင်း စိတ်လှုပ်ရှားနေမိတယ်။ အခန်းဝကို ဝင့်ရည်ရောက်လာပြီး သူတို့နမ်းနေတာ မြင်သွားတယ်။ ဝင့်ရည်တံခါးဝမှာကွယ်ပြီး ချောင်းကြည့်တယ်။ ဝင့်ရည်ချောင်းနေမယ်ဆိုတာ ဇင်ကိုသိပြီးသား။ ဇင်ကိုနဲ့ စုယမင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းနမ်းနေတာကြည့်ပြီး ဝင့်ရည်ရွထလာတယ်။ နှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်ပြီး နို့တွေကို အကျီၤီပေါ်က ဖိပွတ်မိတယ်။ ဆယ်မိနစ်လောက်နေတော့ ဇင်ကိုနဲ့ စုယမင်း နမ်းနေတာပြီးသွားတယ်။ အဲဒီအချိန်မှ ဝင့်ရည်သတိပြန်ဝင်လာပြီး အတန်းဝကနေ လှည့်ပြန်သွားတယ်။ ဝင့်ရည်ရဲ့ ခြေသံတွေကြားပြီး ဒုတိယအဆင့်လဲ အောင်မြင်ပြီဆိုတာ ဇင်ကို သဘောပေါက်လိုက်တယ်။ တတိယနဲ့ အရေးအကြီးဆုံးအဆင့်ကို ရောက်လာပြီ။ အဲဒါက စုယမင်းနဲ့ ဝင့်ရည်ရင်းနှီးသွားဖို့။ စုယမင်းကို ဝင့်ရည်နဲ့ မိတ်ဖွဲ့ခိုင်းတယ်။ မိန်းကလေးချင်းမို့ မခက်လှဘူး။ အချိန်တိုအတွင်းမှာပဲ တပူးတွဲတွဲဖြစ်သွားတယ်။ ရင်းနှီးသွားတဲ့နောက်ညစ်တီးညစ်ပတ်လိင်အကြောင်းလေးတွေ ဝင့်ရည်ကို ပြောခိုင်းတယ်။ ဝင့်ရည်ဟာ စာကြမ်းပိုးပေမဲ့ လိင်ကိစ္စကို စိတ်ပါသူတယောက်ဖြစ်နေတယ်။ ဇင်ကို့အစီအစဉ်တဆင့်ပြီး တဆင့်တက်လာအောင်အခြေအနေကလဲ ဖန်တီးပေးထားတယ်။ စုယမင်း ညီမဝမ်းကွဲမင်္ဂလာဆောင်ရှိလို့ နယ်ကို တအိမ်လုံးသွားကြတဲ့အချိန်စုယမင်းက စာမေးပွဲအကြောင်းပြပြီး ကျန်နေခဲ့တယ်။
အိမ်မှာ လူရှင်းသွားတော့ ဝင့်ရည်ကို ညနေစာအတူကျက်ဖို့ ခေါ်တယ်။ ဇင်ကို့ကိုလဲ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ မေးတယ်။ ဇင်ကို ပြောတဲ့အတိုင်း တီရှပ်အရှည်ကို ဘာမှမခံဘဲ စုယမင်းဝတ်ထားတယ်။ ဝင့်ရည်ရောက်လာတော့ စုယမင်းဝတ်ထားတာကြည့်ပြီး ဘရာမပါမှန်း သိသွားတယ်။ နို့သီးခေါင်းတွေက တီရှပ်အောက်မှာ သိသာထင်ရှားနေတယ်လေ။ စုယမင်းက ဝင့်ရည်ကို ဖက်လိုက်တော့ နို့အချင်းချင်းထိမိသွားတယ်။ ဝင့်ရည်ရင်ထဲ လျှပ်စစ်လှိုင်းဖြတ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ စိတ်တွေလဲ ထလာတယ်။ စုယမင်းလဲ ဝင့်ရည်အခြေအနေကို ရိပ်မိတယ်။ စုယမင်း အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ ဝင့်ရည်ရဲ့ အဝတ်အစားတွေ လဲခိုင်းလိုက်တယ်။ စာကျက်ရင်သက်တောင့်သက်သာမရှိမှာ စိုးလို့တဲ့။ ဝင့်ရည်စိတ်ထဲ မသိုးမသန့်ဖြစ်သွားပေမဲ့ သူလဲ လိုချင်နေတာဆိုတော့ ဘာမှမပြောဖြစ်ဘူး။ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး စုယမင်းပေးတဲ့ တီရှပ်နဲ့ ဘောင်းဘီတိုကိုလဲတယ်။ စုယမင်းက အခန်းထဲမှာ ရိုမန့်ဆန်တဲ့ တီးလုံးငြိမ့်ငြိမ့်ညောင်းညောင်းလေးတွေ ဖွင့်ထားတယ်။ တယောက်မျက်နှာ တယောက်ကြည့်လိုက်တယ်။ ဝင့်ရည်က မျက်မှန်ချွတ်ပြီး ကုတင်ဘေးစားပွဲပေါ်တင်တယ်။ စုယမင်းက ဝင့်ရည်နားတိုးကပ်လာပြီး နမ်းလိုက်တယ်။ လျှာအချင်းချင်းကလူကျီစယ်ပြီး တဖြည်းဖြည်းအရှိန်တင်လာတယ်။ နောက်တော့ ကုတင်ပေါ်ရောက်သွားပြီး အနမ်းတွေက ပိုကြမ်းလာတယ်။ အစပိုင်း စုယမင်းက ဦးဆောင်နေပေမဲ့ နောက်ပိုင်း ဝင့်ရည်က ပြန်ဦးဆောင်လာတယ်။ စုယမင်းရဲ့ နို့နဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေကို နမ်းစို့ကစားတယ်။ ပြီးတာနဲ့ အောက်ဆင်းပြီး စုယမင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လျက်တယ်။ တချိန်တည်းမှာပဲ နို့သီးခေါင်းတွေကို လက်နဲ့ချေပေးတယ်။ စောက်စိကနေ ဖင်ဝအထိ လျှာအပြားလိုက်လျက်ပေးတဲ့အချိန်မှာတော့ စုယမင်းပါးစပ်က အော်ဟစ်မြည်တမ်းနေခဲ့ပါပြီ။ (အားးးကောင်းတယ် လျက်ပေး ဝင့် အင်းးးးအားးးးအိုးးးး) စုယမင်းရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က ကြက်သီးထနေတယ်။
တဆတ်ဆတ်တုန်ချင်နေတယ်။ သိပ်မကြာခင်မှာ စုယမင်း ကာမအရသာအထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်တော့မယ်ဆိုတာ သတိထားမိတဲ့ ဝင့်ရည်က စောက်ဖုတ်လျက်နေတာ ရပ်လိုက်တယ်။ စုယမင်း ဟာခနဲဖြစ်သွားပြီး (ဘာလို့ ရပ်လိုက်ရတာလဲ ဝင့်ရည်) (ငါ နင့်ကို ခဏလေးနဲ့ မပြီးစေချင်လို့ပါဟာ) ဒီတခါတော့ စုယမင်းပြန်ပြုစုပေးရမဲ့ အလှည့်ပါ။ ဝင့်ရည်ရဲ့ အမှတ်လက္ခဏာ နို့ထွားထွားတွေကို ပြန်ဆုပ်နယ်တယ်။ ပန်းရောင်ရင့်ရင့်နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လျှာနဲ့လျက်တယ်။ သွားနဲ့ ဖွဖွလေးကိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အောက်ပိုင်းကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လျှောဆင်းလာတယ်။ ဝင့်ရည်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာ အမွေးအမှင်ကင်းပြီး သန့်ရှင်းနေတယ်။ စီးကျနေတဲ့ အရည်လေးတွေက သူ့လောက်အနံ့မပြင်းတာမို့ စုယမင်း အသာအယာပဲ လျှာနဲ့သပ်တယ်။ ဝင့်ရည်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို မျက်နှာအပ်လိုက်ချိန်မှာပဲ တံခါးဘဲလ်မြည်လာတယ်။ စုယမင်းလဲ အဝတ်ကပျာကယာစွပ်ပြီး တံခါးသွားဖွင့်တော့ ဇင်ကိုဖြစ်နေတယ်။ ဇင်ကို့အစီအစဉ်ထဲမှာ သူလာမယ်ဆိုတာမပါလို့ စုယမင်း အံ့သြသွားတယ်။ ဇင်ကိုက တံခါးဆွဲပိတ်ပြီး စုယမင်းကိုနမ်းတယ်။ တီရှပ်ကို ဆွဲချွတ်တယ်။ သူ့အဝတ်တွေကိုလဲ ချွတ်တယ်။ ကြမ်းပေါ်လှဲချပြီး စောက်ဖုတ်ကို လီးထည့်ဖို့လုပ်တယ်။ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ဇင်ကိုက စုယမင်းကို လိုးတော့မယ်။ ဝင့်ရည်က စုယမင်းကြာနေတာနဲ့ တွေ့တဲ့တဘက်လေး ကောက်ပတ်ပြီး အိမ်ရှေ့ဆီထွက်ခဲ့တယ်။ ဝင့်ရည်စုယမင်းနဲ့ ဇင်ကိုကို မြင်လိုက်ရတော့ မျက်လုံးတွေဝိုင်းစက်ပြူးကျယ်သွားတယ်။ ဇင်ကိုကလဲ ဝင့်ရည်ကိုမြင်တော့ သူ့အိပ်မက်တွေတကယ်ဖြစ်လာပြီဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ မျက်မှန်ချွတ်ထားတော့ ဝင့်ရည်က ပိုကြည့်ကောင်းနေတယ်။ ဝင့်ရည်ရဲ့ နို့တွေကို တဘက်လေးက မနိုင့်တနိုင်ဖုံးကွယ်ထားရတယ်။ ဇင်ကို့စံချိန်မီလီးကို ဝင့်ရည်မြင်ပြီး မျက်လုံးမခွာနိုင်တော့ဘူး။ အဲဒီအချိန်မှာ စုယမင်းက ဝင့်ရည်ကို (ကိုယ်တိုင်လာခံစားကြည့်ပါလား ဝင့်ရယ်) ဝင့်ရည်လဲ ဇင်ကို့နားကပ်လာတယ်။ ဒူးထောက်ထိုင်ချပြီး ဇင်ကို့လီးကို ဆုပ်ကိုင်တယ်။ ပြီးတော့ ပါးစပ်ကျယ်ကျယ်ဟပြီး လီးတချောင်းလုံးဝင်အောင်တချက်တည်း စုပ်လိုက်တယ်။ စုယမင်းနဲ့ ဇင်ကို ဝင့်ရည်ရဲ့ အပြုအမူကိုကြည့်ပြီး အံ့အားသင့်သွားတယ်။ စာကြမ်းပိုးက ဒါတွေဘယ်လိုတတ်နေပါလိမ့်။ ဝင့်ရည်လည်ချောင်းကို ဇင်ကို့လီးက ထောက်မိသွားတော့ ဝင့်ရည်တအင့်အင့်ဖြစ်သွားရတယ်။ ဝင့်ရည်ရဲ့ ဒိသရုတ်အပြီးမှာတော့ ဇင်ကို သူစိတ်ကူးနဲ့ မှန်းခဲ့ရတဲ့ နို့တွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်စို့နေရပါပြီ။ ဝင့်ရည်နို့တွေစို့နေရင်း စုယမင်းစောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ ဝင့်ရည်ရဲ့ ကောက်ကြောင်းတွေက ဇင်ကို့ရမက်တွေကို ပိုထန်လာစေတယ်။ နောက်တော့ မဒီနှစ်ယောက်ကို အိပ်ခန်းထဲပင့်ပြီး တချီစီပြီးအောင်ဘာဂျာကိုင်ပေးတယ်။ ဇင်ကိုကတော့ ခုမှ အစပဲရှိသေးတယ်။
စုယမင်းရဲ့ ပေါင်ကိုဖြဲကားပြီး စောက်ဖုတ်ဝမှာ လီးတေ့ပြီး တဆုံးဝင်အောင်ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်။ စုယမင်းက ရိုးနေပုံပါပဲ။ မျက်နှာတောင်မပျက်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူညည်းတာက တော်တော်ကျယ်လာတော့ ဝင့်ရည်လဲ စုယမင်းပါးစပ်ကို စောက်ဖုတ်တေ့ြပ်ီး ပိတ်ပေးလိုက်ရတယ်။ ဘေးအိမ်တွေကြားသွားရင်ခက်ပြီလေ။ ဇင်ကို့အလိုးအဆောင့်အောက်မှာ စုယမင်းတခါထပ်ပြီးသွားတယ်။ ဇင်ကိုက လီးကို စုယမင်း စောက်ဖုတ်ထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး ဝင့်ရည်ကိုစုပ်ခိုင်းတယ်။ ဝင့်ရည်မငြင်းမိဘူး။ ငါးမိနစ်လောက်လီးစုပ်ခံပြီး ဇင်ကို ဝင့်ရည်ကို ကုတင်ပေါ်လှဲခိုင်းတယ်။ ဝင့်ရည်ပေါ်တက်ခွပြီး ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်စောက်ဖုတ်ဝလေးမှာ လီးတေ့တယ်။ ဝင့်ရည်စောက်ဖုတ်က ထင်သလောက်အရည်မထွက်သေးတော့ ထည့်ရတာအဆင်မပြေဘူး။ ဒါနဲ့ ဇင်ကိုက တံတွေးထွေးချပြီး ထည့်ဖို့ကြိုးစားတယ်။ စုယမင်းနဲ့ မတူဘဲ ဝင့်ရည်စောက်ဖုတ်က တင်းကျပ်စေးပိုင်နေတယ်။ ဇင်ကို အရှိန်တင်ပြီးဆောင့်တာကို ဝင့်ရည်က မျက်လုံးလေးမှေးစင်း လက်ကအိပ်ရာခင်းလေးဆုပ်ဆွဲပြီး မပွင့်တပွင့်လေးညည်းတယ်။ ဝင့်ရည်ကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဒေါ့ဂီပုံစံနဲ့ ဖြုတ်တယ်။ လီးအဝင်နက်တော့ ဝင့်ရည်ခံစားရတာပိုကောင်းလာတယ်။ ဘေးမှာ စုယမင်းက နှစ်ချီလောက်ပြီးထားတော့ မျော့နေပြီ။ ကားစွင့်နေတဲ့ ဝင့်ရည်အိုးတွေကြည့်ရင်း ဒေါ့ဂီဆွဲနေတဲ့ ဇင်ကို ပြီးချင်လာတယ်။ စူတူတူခရေဝလေးကလဲ သူ့ကို မျက်စပစ်ပြနေသလိုလို။ ဝင့်ရည်ကို အထဲမှာ ပြီးရမလားမေးတော့ ခေါင်းခါပြတယ်။ အဲဒါနဲ့ပဲ ဇင်ကို လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီး သုက်တွေကို ဝင့်ရည်ရဲ့ တင်ပါးနဲ့ ကျောပေါ်ပန်းပေးလိုက်တယ်။ သုံးလောက်လုံး ပင်ပန်းနေကြတာနဲ့ ခဏအိပ်ကြတယ်။ အဲဒီညက နောက်ထပ်နှစ်ခါထပ်ဆွဲဖြစ်တယ်။ ဘွဲ့ရတဲ့အထိ ဇင်ကိုက သူ့ရည်းစားစုယမင်းကိုရော စာကြမ်းပိုး ဝင့်ရည်ကိုပါ လိုးဖြုတ်နေခဲ့တယ်။ သရီးဆမ်းလိုက်ဝမ်းဘိုင်ဝမ်းလိုက်နဲ့ပေါ့။ ဝင့်ရည်လဲ ဇင်ကို့အလိုးကို ကြွေသွားတယ်။ ဘွဲ့ရတော့ တနယ်စီဝေးသွားပြီး မဆုံဖြစ်တော့ဘူး။ ဇင်ကိုကတော့ စုယမင်းနဲ့ အိမ်ထောင်ကျတယ်။ ဝင့်ရည်က အပျိုကြီးနာမည်ခံနဲ့ ကာမဆန္ဒဆာလောင်မွတ်သိပ်မှုတွေကို တပွဲတိုးပဲ ဖြေရှင်းနေခဲ့ပါတော့တယ်………ပြီးပါပြီ။
