မနူးမနပ်လေး

ပက်လက်အိပ်..ပေါင်ကားထား …. လှလှမူသည်မွှေ့ယာလေးပေါ်ပက်လက်အိပ်ချလိုက်သည်။ “ပေါင်ကိုစင်းပြီးကားမထားနဲ့လေ..။ ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ပြီးကားပေးထား.” “ဒီလိုမျိုးလား” “ဟုတ်တယ်” မိမိအပေါ် တက်ကာလုပ်တော့မည်ဟုတွေးကာ လှလှမူမျက်စေ့စုံမှိတ် ထားသည်။ မျက်နှာသာမက တစ်ကိုယ်လုံးပင် သွေးရောင်လျှမ်းကာ ရဲတွတ်နီမြန်းနေ သည်။ ကိုတင်ထွန်းက ကောင်မလေး၏နိူ့နှစ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ် ညှစ်သည်။ နိူ့သီးခေါင်းနှစ်ခုကို တစ်လှည့်စီခပ်ကြမ်းကြမ်းကုန်းစို့သည်။ ထို့နောက် ရှပ်ဟိုက်သောဝမ်းပျဉ်သားတစ်လျှောက် လျှာလေးနှင့်တို့လိုက်၊ နူတ်ခမ်းများနှင့်ခပ်ဖိဖိ စုတ်ပေးလိုက်လုပ်ရင်း အောက်သို့ရွေ့ဆင်းသည်။ လှလှမူ တုန်တခိုက်ခိုက်နှင့် တဟင်းဟင်းဖြစ်နေသည်။ “လုပ်ပါဦးလေးရဲ့..လုပ်ပါတော့..အမလေးနော်..အိုးအမေ့.. ယားတယ်ဦးလေး ရဲ့..ယားတယ်..ကြည့်ပါလား..လုပ်ပါလို့ဆိုနေမှ..အဟင့်ဟင့်” ကိုတင်ထွန်းသည် ချက်နက်နက်လေးထဲ လျှာထိုးမွှေကာတစ်ချက်ကလိလိုက် သေးသည်။

အောက်သို့ပို၍လျှောကျသွားကာနောက်ဆုံးတွင် လှလှမူပေါင်ကြား ခေါင်းရောက်သွားလေသည်။ “ဟာ..ဦးလေး..အဲဒါမလုပ်ပါနဲ့။ မကောင်းပါဘူး။ ငရဲကြီးလိမ့်မယ်..ဟာ.. မလုပ်ပါနဲ့ဆို..အီး.” မိမိစောက်ပတ်ကိုရက်ပေးတော့မှသိသည်နှင့် လှလှမူ အမောတကော တောင်းပန်သည်။ မိမိထက်အသက်များစွာကြီးသော ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်က မိမိ စောက်ပတ်အား ကုန်းရက်ပေးမှာကို အတော်လေးလည်းအားနာသည်။ မလုပ်သင့်ဟု လည်းထင်သည်။ သို့သော် စောက်ပတ်ပေါ်ကိုတင်ထွန်း၏ပါးစပ်ထိကပ်မိတာ၊ လျှာနှင့်ထိုးရက်ခြင်းခံလိုက်ရသည် နှင့် တစ်ကိုယ်လုံးဓါတ်လိုက်ခံလိုက်ရသလိုထိုးထိုးတွန့်တွန့် ဖြစ်လျှက် ပြောမပြတတ်သော အတွေ့ထူးတွင် ယစ်မူးသွားသည်။ ငြင်းဆန်တောင်းပန် နေသည့်စကားများနှင့်တဆက်တည်းဆိုသလိုမှာပင် ရမက်ပြင်းပြမှုမှ ပွင့်အံထွက်လာ သောရေရွတ်မြည်တမ်းသံများ ပေါ်လာသည်။ ကိုတင်ထွန်းကလည်း ပါကင်ပိတ်အပျို စစ်စစ်စောက်ပတ်နုနုသစ်သစ်လေးကို အားရပါးရရက်ပေး စုပ်ပေး နေသည်။

သူ့အနေဖြင့် မိန်းမစောက်ပတ်ရက်ဖူးသော်လည်း ဆယ်ကျောက်သက်အရွယ် ကလေးသာသာ စောက်ပတ်ကိုတော့ ယခုပထမဆုံး ရက်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ စွဲမက်ကျေနပ်နေသည်။ သဘောအကျကြီးကျနေသည်။ “အားပါးပါး..ဦးလေးရဲ့.. ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ.. လိုးပါတော့ဦးလေးရဲ့.. သမီးကိုတက်လိုးပါတော့..သမီးမနေနိူင်တော့ဘူး” စောက်ပတ်ရက်ခံရမှုကြောင့် ကာမစိတ်တွေ တဟုန်ထိုးနိူးကြွပြင်းထန်လာ သော အပျိုပေါက်လေး ၏နူတ်ဖျားမှ တစ်တစ်ခွခွစကားတွေပြောထွက်လာသည်။ ဒါက လည်း သိစိတ်ကင်းမဲ့လျှက် အရှက်အကြောက်ကုန်အောင်ပင် ရွ လာ ထ လာ သည့် သဘောလက္ခဏာပင်။ ကိုတင်ထွန်းလိုချင်သောအနေအထားသို့ ရောက်လာလေပြီ။ သည်ကောင်မလေး သည်လိုအရမ်းစိတ်ထ ကြွလာမည့်အချိန်ကို သူကစိတ်ရှည်ရှည် စောင့်နေခဲ့သည်မဟုတ်ပါလား။ စိတ်ထနေသောမိန်းမကို ဘယ်လောက်ကြမ်းကြမ်း လိုးလိုးစွဲမက်လိုလားစွာခံသည်သာဖြစ်ကြောင်းကို ကိုတင်ထွန်းနားလည်ထားသည်။

သူ့ လီးကလည်း သာမာန်ထက်များစွာ ကြီးမားတုတ်ခိုင်ပေရာ သည်လိုအရမ်းယားနေ ထန်နေအောင်လုပ်မထားလျှင် ယခုမှပါကင်ဖွင့်အလိုးခံရမည့်အပျိုပေါက်လေး နာကြင် ကာလန့်သွားနိူင်သည်။ လိုးတာကိုလည်း တစ်ခါတည်းကြောက်သွားသည်အထိပင်ဖြစ် နိူင်သည်။ ဒါမျိုးဖြစ်သွားပါကနောက်နောင်စားလမ်းလည်းပိတ်သွားမည်။အပျိုပေါက် လေးကိုအပြတ်ခိုက်အောင် လုပ်နိူင်ရင်တော့အစရှိအနောင်နောင် ကောင်းမှန်းသိ သာအိ တစိုစို ဆိုသလို နောင်လည်းဆက်၍လိုးနေဆော်နေဖို့ လမ်းကောင်းကောင်း ပွင့်နိူင်သည် မဟုတ်ပါလား။ ကိုတင်ထွန်းက လှလှမူ၏ပေါင်ကြားမှ မျက်နှာခွါသည်။ ပြီးတော့ ကောင်မလေးကို တက်ခွသည်။ “သမီးကိုလိုးတော့မယ်မဟုတ်လားဟင်..လိုးပါတော့နော်..” အရမ်းကိုထကြွနေသော လှလှမူသည် မရှက်မကြောက်ပင် ပြောလျှက် ကိုတင်ထွန်း၏မတ်တောင်နေသော လီးချောင်းကြီးကိုပင် လက်ဖြင့်လှမ်းကိုင်ယူကာ သူမ ၏စောက်ပတ်အဝတွင် တေ့ကပ်ပေးသည်။ ဒါကလည်း မိန်းမတို့၏ သဘာဝပင်။

အိုက်တင်တွေမည်မျှခံ၍ ဣန္ဒြေတွေဘယ်လိုထိန်းနေကြပါစေ။ တဏှာရမက်ကြွတက် လာအောင် ကျကျနနနိူးဆွပေးနိူင်လျှင် အရည်ပျော်ကျလျှက် အရှက်အကြောက်တွေ ဘေးချိတ်။ ဣန္ဒြေသိက္ခာတွေခဝါချကာ အရမ်းကိုရဲတင်းလာတတ်ကြမြဲပင်။ “သမီးရဲ့စောက်ပတ်အခေါင်းဝမှာ လီးထိပ်ကို သေသေချာချာတေ့ပေးထား နော်.. အပေါက်ချော်မသွားစေနဲ့” “ဟုတ်ကဲ့ဦးလေး..ဟုတ်” လီးကို စောက်ခေါင်းပေါက်ဝတွင် သေသေချာချာကို တေ့ကပ်ပေးသည်။ ပါကင်ပိတ် စောက်ခေါင်းပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေး၏အဝတွင် လီးထိပ်ဒစ်ဖူးကြီးသည် အသေအချာကို တေ့ကပ်မိသည်။ ထောက်မိသည်။ လီးနှင့်စောက်ပတ်တို့ ထိတွေ့မှုမှ ရှိန်းမြမြအရသာကို နှစ်ယောက်လုံးခံစားရသည်။ “တေ့မိပြီလား.” “အင်း.” “သမီးစောက်ပတ်ထဲလီးထိုးသွင်းမယ်နော်” “အင်း.” ကိုတင်ထွန်းသည် အသာဖိချသည်။ ပါကင်ပိတ်အပျိုစစ်စစ် စောက်ခေါင်း ပေါက်လေးကကျဉ်းလှပြီး လီးကကြီးမားတုတ်ခိုင် လှပေရာ ဖိမိသော်လည်း မဝင်။

သို့သော် စောက်ခေါင်းဝလေးချိုင့်အိနေအောင် ထိုးဖိမိသောအတွေ့ကတော့ အတော် ကောင်းသည်။ ကောင်မလေးတုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်သလို ကိုတင်ထွန်းလည်း အသက်ရှု ပြင်းလာသည်။ “နာလားသမီး” “ဟင့်အင်” လီးကစောက်ပတ်ထဲမဝင်။စောက်ခေါင်းအဝတွင် ဖိရုံသာဖိမိနေရာ ကောင်မလေးမှာ နာကြင်မှုမရှိသေး။ “ဆက်ထိုးသွင်းရမလား” ကိုတင်ထွန်းမေးပုံက စောက်ပတ်ထဲ လီးအတော်အတန်ဝင်ပြီးသလို အမေးမျိုး ဖြစ်သည်။ “အင်း..သွင်းလေ” ကိုတင်ထွန်းက အားထည့်ပြီး ဖိထိုးသည်။ နှစ်လက်မသာသာရှည်သော လီးဒစ်ကြီး၏ထိပ်ဖျားပိုင်းက စောက်ခေါင်းပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ မြုပ်ဝင်သည်။ ဒစ်တွင်ဖုံးထားသောအရေပြားကတော့နောက်သို့လန်၍ရစ်ကျလာသည်။ “အား..မား..နာလိုက်တာ..အမလေး..အား..အား.” လီးဒစ်ထိပ်ဖူးပိုင်း တကယ်ထိုးဝင်လာသောအခါ စောက်ခေါင်းပေါက်ဝတွင် တစ်ဆို့ဆို့ဖြစ်လျှက် ကျိန်းစပ်နာကြင်သည်။ ကောင်မလေးမျက်နှာရှံ့မဲ့ကာ ညီးရှာသည်။

လီးကိုင်ထားသောလက်လည်းဖယ်လွှတ်ကာ ကိုတင်ထွန်း၏ရင်ဘတ်ကို ဆီးတွန်းလိုက် ရှာသည်။ “နာသွားလို့လားသမီး” လီးဒစ်ကအဆုံးမဝင်။ ထိပ်ဖျားပိုင်းသာဝင်လျှက်တစ်နေရာ ကိုတင်ထွန်းမှာ ဝင်နေပြီးသော ထိပ်ဖူးပိုင်း ပြန်ထွက်မလာစေရန် တောင့်၍ကြိုးစားကာထိန်းထားရသည်။ “ကျိန်းစပ်ပြီးအောင့်သလိုလိုကြီး..ဦးလေးရာ.” အပျိုပေါက်လေးအောင့်၍ ကျိန်းစပ်နာကြင်နေမှန်းသိသော်လည်း မညှာတာ နိူင်ဘဲ ဖင်ပြောင်ကြီးရှုံ့သွားအောင်ပင် ကိုတင်ထွန်းက ထပ်မံဖိထိုးသင်းသည်။ “ဗျစ်..ဘုဘွပ်” လီးဒစ်ကြီးတစ်ခုလုံးစောက်ခေါင်းကျဉ်းလေးထဲသို့ မြုပ်ဝင်သွားသည်။တင်း ကြပ်စီးပိုင်မှုကတော့အပြည့်အဝပင်။ “အားအား..မရဘူးထင်တယ် ဦးလေး။ ဆက်သွင်းလို့ဖြစ်ပါ့မလား..အရမ်း နာတယ်.. ဟင့်ဟင့်ဟင့်” လှလှမူမှာ မျက်ရည်လေးတွေယိုစီးကျလာလျှက် ရှိုက်သံလေးနှော၍ ပြောရှာသည်။ “သမီးစောက်ပတ်က အခုမှစလီးအသွင်းခံရတာမို့ အထာမကျသေးပဲနာတာ ပါ။

လီးအကုန်ဝင်အောင်သွင်းပြီးလို့အထာကျသွားရင် နာတာပျောက်ပြီးအရမ်းကောင်း လာမှာ။ ခဏတော့အောင့်ခံကွာ.. ဟုတ်လား.. လှလှမူကလိမ်မာပါတယ်နော်.” ကိုတင်ထွန်းက အပျိုပေါက်လေး၏ပါးပြင်ပေါ် နှာခေါင်းဖိကပ်ကာ အသာနမ်း ရင်းချော့သည်။ လီးကိုလည်းဆက်၍ ဖိထိုးချသည်။ ဒစ်ဝင်နေလေသည်မို့ဖိလိုက်သည် နှင့်လီးက တစ်လက်မခန့် ထပ်၍ ထစ်ကာဝင်သည်။ လီးပိုဝင်လာသလိုစောက်ခေါင်း၀ သည်လည်းပို၍ပြဲအာလာသည်။ စောက်ခေါင်းထဲတွင်ပို၍ကြပ်သိပ်သွားသည်။ “ဗျစ်ဗျစ်.ဘုအောင်မယ်လေး.. နာလိုက်တာ။ သမီးဟာလေးကွဲသွားပြီထင်ပါ ရဲ့..သိပ်နာတာပဲ..ဟင့်” လှလှမူကော့တက်လာပြီးညည်းညူနေရရှာလေသည်..။ “မကွဲပါဘူးသမီးရ၊ လီးသွင်းတာနဲ့ စောက်ပတ်ကွဲတယ်ဆိုတာထုံးစံမရှိဘူး.. မှတ်ထား.” “အရမ်းနာနေတယ်..ဦးလေးရယ်.” “ခဏလေးပါ..ခဏလေး.” ကိုတင်ထွန်းကဖိ၍ချပြန်သည်လီးက တစ်၍ဝင်သည် “အား..သွင်းပြန်ပြီ.. သမီးကို သနားပါအုန်း..ဦးလေးရဲ့.. နာလို့ပါရှင့်.. နာလွန်းလို့ပါ။

လီးဒစ်ဖူးသည် စောက်ခေါင်းပေါက်တွင် ခုံးအုပ်နေသောအပျိုအမှေးပါးကို သွားထိထောက်မိသည်။ ကိုတင်ထွန်းအရမ်းသဘောကျကာ လီးကိုအသွင်းရပ်သည်။ လီးထိပ်နှင့်အပျိုအမှေးပါးထိနေမှုကို သေသေချာချာခံစားအရသာယူသည်။ လီးသည် တစ်ဝက်မရှိတရှိ။ (၃)လက်မကျော်ကျော်လောက် စောက်ပတ်ထဲဝင်နေသည်။ (၃)လက်မ လောက်တော့ အပြင်တွင်ကျန်နေသေးသည်။ ကိုတင်ထွန်း၏လီးက(၆)လက်မကျော် ရှည်သည်။ လီးအသွင်းရပ်ထားသည်မို့လှလှမူမှာ အနာသက်သာသလိုဖြစ်သွား သည်။ ဝင်နေသမျှသောလီးအပိုင်းကတော့ ပါကင်ပိတ်စောက်ပတ်လေးထဲတွင်ဆို့နစ် ပြည့်သိပ်စွာရှိနေသည်။ ကျိန်းစပ်စပ်နာကြင်ကြင်အောင့်တောင့်တောင့် ဝေဒနာဒဏ်ကို တော့ အပျိုပေါက်လေးလှလှမူခံစားနေရသည်။ ကိုတင်ထွန်းက ဝင်နေသောလီးကို အသာဆွဲထုတ်ပြန်သွင်းလုပ်၍ညှောင့်နေသည်။ နို့သီးများကိုကုန်းစို့လိုက်၊ပါးစပ်လေးနမ်းလိုက်၊ လည်တိုင်လေးစုပ်ပေး ရက်ပေး လိုက်။

စောက်စေ့ကိုဖိပွတ်လိုက်လည်းလုပ်ပေးနေသေးသည်။ အပျိုအမှေးမပေါက်သေးပဲ လီးကလည်းအဆုံးဝင်မလာသေးသည့်တိုင် လီးထိပ်ထက်ပိုင်း (၄)လက်မကျော်ကျော် လောက်ကို ဆွဲထုတ်ပြန်သွင်းလှုပ်ရှားညောင့်နေမှုကြောင့် လှလှမူ လီးအရသာကို တော့ခံစားနေရသည်။ ထိုအရသာက အပျိုပေါက်လေး၏ဆူဖြိုးစသွေးသားတို့ကို နိူးထ အောင်လှုံ့ဆော်နေကြသည်။ သွေးသားတွေဆူပွက်လာသည်။ သည်ထက်ပိုကြမ်းရှပြင်း ထန်သောခံစားမှုကို တမ်းတလာသည်။ ရမက်ပြင်းလာသောအမျိုးသမီးတွေလုပ်လေ့ရှိ သည့်ထုံးစံအတိုင်း လှလှမူသည် အောက်မှနေ၍ ဖင်လေးကိုကော့ပင်လှုပ်တင်ပေး သည်။ စိတ်အရမ်းထနေသည်မို့ ဖင်အကော့ကြမ်းသည်။ ထို့ပြင် မိန်းမသဘာဝအရ သာပြုခြင်းမို့ သည်အလုပ်မျိုးတွင် မကျွမ်းကျင်။ အရှိန်မထိန်းတတ်။ ကောင်မလေး၏ တင်ပါးသည်မွှေ့ယာမှ တတောင်သာသာလောက်ကိုမြောက်ကြွတက်သည်။ ဖင်ကော့ပင့် တင်ပေးလိုက်ခြင်းသည်။

စောက်ပတ်ကိုဖြဲကာ ပင့်ပေးသည့်သဘောလည်း ဖြစ်သည်။ တိုက်ဆိုင်ချင်တော့ လှလှမူကဖင်အကော့တွင် ကိုတင်ထွန်းကလည်း စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေသောလီးကြီးကို ဒစ်အရင်းပိုင်းနားပြုထွက်လာသည်အထိ ဆွဲထုတ်အပြီးအသာ ပြန်၍ညောင့်သွင်းလိုက်သည်နှင့် တိုက်ဆိုင်နေသည်။ လီးကအသွင်းတင်ပါးကအကော့၊ တကယ့်ကိုအချိန်ကိုက်ပင်။ ကိုတင်ထွန်းကတော့ လီးကို ဝင်နေသလောက်သာ ချိန်သွင်းလိုက်ခြင်းဖြစ် သည်။ သို့သော်ကောင်မလေး၏ကော့ပင့်တင်မှုက ကြမ်းလေရာလီးကြီးသည်တရှိန်ထိုး ဆိုသလိုစောက်ပတ်ထဲဝင်သည်။ လီးပင်ပူကနဲဖြစ်၏။ လီးဒစ်ထိပ်ဖူးသည်အပျိုအမှေး ပါးကို ရက်ရက်ရောရောပင်ထိုးဖေါက်ပစ်လိုက်သည်။ ကိုတင်ထွန်းအနေဖြင့် လီးထိပ်အဖျားပိုင်းတွင် ခပ်တင်းတင်းထိတွေ့မှုကိုခံစား ရသည်။ ပြီးတော့ တစ်စုံတစ်ရာသောအရာကို ထိုးဖေါက်စုတ်ဖြဲပစ်လိုက်သည်ကိုကြက်သီးတွေ ဖျန်းကနဲ ထသွားအောင် ခံစားလိုက်ရသည်။

စုတ်ပြတ်ထွက်လာသောအပျို မှေးအပိုင်းအစတစ်ခုက လီးဒစ်ဖျားတွင်ကပ်ပါလာသည်။ အပျိုမှေးပေါက်ပြဲစုတ်ပြတ် သွားမှုကြောင့် ယိုစီးထွက်လာသော သွေးရည်ပူနွေးနွေးများက လီးတန်လုံးပတ်ကို ပက်ဖျန်းသလိုဖြစ်နေသည်။ “အား..ကောင်း..အု..အု..အားပါးပါး” ကိုတင်ထွန်းကြိတ်ကာရေရွတ်မိရသည်အထိ အရသာတွေ့သွားသည်။ “အား..နာလိုက်တာ.. သေပြီ..အထဲမှာ စုတ်ပြတ်ကုန်ပြီထင်ပါတယ် ..သေတော့မှာပဲ.. အားအား” အပျိုအမှေးပါးစုတ်ပြတ်မှု၏ ပြင်းပြသောဝေဒနာဒဏ်ကို လှလှမူ မချိ မဆန့်ခံလိုက်ရသည်။ အာခေါင်ခြစ်၍ ငယ်သံပါအောင်အော်မိသည်။ ကိုတင်ထွန်း၏ အိမ်မှာသိးသန့်ခြံဝန်းအစွန်တွင်ရှိသည့်အပြင် ယခုလိုနေ့ခင်းပိုင်းတွင် လူသိပ်မရှိလှပဲ ရှိသမျှသော လူအနည်းငယ်ကလည်း တရေးတမောအိပ်စက်နေကြ၍သာ တော်တော့ သည်။ ရပ်ကွက်ထဲတွင်သာဆိုက ကောင်မလေးအော်သံကိုအခြားသူတွေ ကြားကုန်ကြ ကာ အရှုပ်အထွေးတွေဖြစ်သွားနိူင်သည်။

အောင့်၍အလွန်နာသောကြောင့် အပျိုပေါက်လေးသည် ကော့ပင့်တင်ထား သောဖင်လေးကိုအာက်သို့အမြန်ပြန်ချသည်။ သည်နေရာတွင် ကိုတင်ထွန်းသာမလျှင် ဘူးဆိုလျှင် တင်ပါးဆုံပြန်ကျသွားသည်နှင့် စောက်ပတ်ထဲတိုးဝင်နေသောလီးသည် လည်း ကျွတ်ထွက်သွားပေမည်။ ကိုတင်ထွန်းသည် ကာမစပ်ယှက်မှုတွင်အတော် ဖျံကျသည်မို့ လှလှမူ၏ ကော့ပင့်ကြွတင်ထားသောတင်ပါးလေး အောက်သို့ကျသွားသည်နှင့် သူကလည်း အလိုက်သင့်ပင်ထိုးဖိ၍ကပ်လိုက်သည်။ သည်တော့စောက်ပတ်ထဲဝင်နေသောလီးသည် ကျွတ်မထွက်။ တစ်လစ်ကြီးရှိမြဲရှိသည်။ အပျိုပေါက်လေး၏ဖင်လေးမွှေ့ယာပေါ်ပြန်ကျ သွားသည်နှင့် အပေါ်မှတပ်လျက်ရှိနေသော ကိုတင်ထွန်းက သူ့ဖင်ပြောင်ကြီးကိုတစ်ချက် ဆတ်ကနဲလှုပ်၍ ဖိတွန်းသည်။ ထိုအခါ တစ်လစ်ကြီးဖြစ်နေသောလီးချောင်းကြီး၏ ကျန်နေသေးသော အရင်းပိုင်း နှစ်လက်မလောက်က ပါကင်ပွင့်သွားပြီးကာစဖြစ်သော စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲသို့ထပ်၍ တိုးဝင်သည်။

စောက်မွှေးမပေါက်သေးသောအပျိုမလေး၏ ဆီးစပ်ပြောင်ပြောင်ချောချောလေးနှင့် လီးမွှေးလိမ်ကောက်ကောက်တွေထူထပ် စွာပေါက်နေသော ကိုတင်ထွန်း၏ဆီးစပ်တို့ပိပြားသွားအောင် ဖိမိကပ်မိသည်။ “အား..အား..ကြမ်းလှချည်လားဦးလေးရဲ့။ နာလိုက်တာ။ ဒီလိုအရမ်းကြမ်း ရင်သမီးသေလိမ့်မယ်။ သိလား။ နည်းနည်းပါးပါးများ ညှာတာပါအုန်းဦးလေးရယ်.. နာတယ်..နာတယ်နာတယ်..သေတော့မှာပဲ” လှလှမူငိုယိုညီးတွားသည်။ သူမ၏လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကတော့ ကိုတင်ထွန်းကျောကုန်းကို သိုင်းဖက်ထားသည်။ ကြီးမားလှသောလီးကြီး အဆုံးထိုးသွင်းမှု ကြောင့်အရမ်းနာနေသလို စောက်ပတ်ထဲတွင် မာကြောတုတ်ခိုင်သောလီးကြီး အဆုံး တိုး ဝင်နေမှု၏အရသာကလည်း အပြတ်ညိမ့်အောင်ခံစားနေရသည်။ ယခုလောလောဆယ် တွင် နာကြင်မှုဘက်သို့စိတ်ကရောက်နေသောကြောင့် ကာမအရသာကိုမခံစားနိူင်သေး ပါ။ သို့သော်ကောင်မလေး၏သွေးသားတွေကတော့။

ထိုလီး၏အရသာကို တုန့်ပြန်ခံစားရ လျှက်နိူးထနေလေရာ ထိုနိူးထမှု၏စေ့ဆော်ချက်ဖြင့် သူမကိုလိုးနေသောကိုတင်ထွန်း၏ ကျောပြင်ကိုသူမ၏လက်ကလေးများဖြင့် သိုင်းဖက်မိခြင်းပင်။ ကိုတင်ထွန်းသည် ဝင်နေသောလီးချောင်းကြီး၏အရင်းပိုင်း လက်မဝက်သာ သာလောက်သာထွက်လာစေလျှက် ဖင်တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် ဖိ၍ဖိ၍ညောင့်ပေးသည်။ ဆောင့် လိုးခြင်းမဟုတ်သည့်တိုင် စောက်ပတ်ထဲအဆုံးဝင်နေသလိုဖြစ်နေသော လီးချောင်းကြီး က စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများနှင့်တသိမ့်သိမ့်လေးပွတ်တိုက်နေရာ လှလှမူ ခမျာ တညိမ့်ညိမ့် အရသာတွေ့စပြုလာသည်။ လန့်ကြောက်သလိုရှိနေသည့် စိတ်တို့ လည်းပျောက်သွားပြီ။ သည်ကိစ္စများကိုအတွေးဖြင့်သာ စမ်းတဝါးဝါးရှိနေခဲ့သော အပျိုပေါက်မနူး မနပ်လေးအဖြစ်မှ လောကစည်းစိမ် ကာမအရသာကို လက်တွေ့ရရှိခံစားတတ်သော မိန်းကလေးတစ်ယောက် အသွင်သို့လည်းပြောင်းလာလေပြီ။ သည်လိုမျိုးရင်ဖိုမောဟိုက် တုန်တခိုက်ခိုက် ဖြစ်စေလောက်သည့်။

အရသာတွေပေးသော လီးကြးီ ကိုလည်း စွဲမက် နှစ်သက် သဘောကျ သွားလေပြီ။ “ဘယ်လိုလဲလှလှမူ..နာသေးလား” ပါကင်ပွင့်သွားပြီဖြစ်သောအပျိုပေါက်လေး အရသာတွေ့လာပြီကိုရိပ်မိသော ကိုတင်ထွန်းကမေးသည်။ “ဟင့်အင်း..မနာတော့ဘူး” “ကောင်းလာပြီမဟုတ်လား.” “အင်း.” “ဆက်လိုးပေးရမလား..လီးကိုထုတ်ပြီးအလိုးရပ်လိုက်ရမလား” “ဟင့်..ကြည့်ပါလား..ဦးလေးနော်။သမီးကိုမစနဲ့” “အကောင်းမေးတာပါ။ စောစောက ဆက်မသွင်းပါနဲ့ ဘာညာပြောထားတာ ကြားမိသလားလို့.” “အဲဒီတုန်းကအရမ်းနာတာကိုး..ပြောမိတာပေါ့” “အခုကျတော့ကော” “ကျွတ်..ဦးလေးကွာ.. ဘာတွေမေးနေတာလဲ.. လုပ်မှာလုပ်တာမဟုတ်ဘူး.. တကယ်ပါပဲ.” “ဦးလိုးပေးတာခံလို့ကောင်းနေပြီပေါ့” “ဟုတ်” “ဆောင့်လိုးမယ်နော်” “အင်း” “ဘွပ်..အားကျွတ်ကျွတ်” “နာလာပြန်ပြီလား.” “ရပါတယ်..လုပ်ပါ.” “ဘွပ်ဘုဘု..အားပါးပါး..အား” “သမီးကိုလိုးရတာသိပ်ကောင်းတာပဲ”။

“သွားပါ..အပိုတွေ..ဘွပ်..အင့်” “တကယ်ပြောတာပါ.” “ဘွပ်..ဟင့်..မမသီတာကိုလိုးရတာလောက်ကောင်းရဲ့လား” “ဒါတော့ဘယ်ပြောလို့ရမှာလဲ။ သီတာကလိုးရည်ဝပြီးသားစောက်ပတ်၊သမီး က ပါကင်ပိတ်စောက်ပတ်။ သူ့အခြေအနေနဲ့သူ၊သပ်သပ်စီပဲ” “ဦးလေးကတော့ကြံကြံဖန်ဖန်ပြောရော့မယ်” “ဟုတ်တယ်လေ။သီတာကသမီးလည်းသိတဲ့အတိုင်း၊ သူ့လင်သင်္ဘောသားရှိ တုန်းက အပြတ်လိုးထားပြီးသား။ သူ့လင်သေပြီးသွားတော့လည်းသူကအထာကြည်တဲ့ ဘဲတွေနဲ့ကြိုက်ကုန်းလုပ်နေတာ။ သူ့စောက်ပတ်ထဲ လီးဘယ်နှစ်ချောင်းတောင်ဝင်ပြီးပြီ လဲမပြောတတ်ဘူး” “ဦးလေးရဲ့ဟာကြီးလည်းပါမှာပေါ့ ခစ်ခစ်ခစ်” “သမီးကတော့ လီးဝေးလို့ လက်ချောင်းတောင်မထိုးသွင်းရသေးတဲ့ နုနုထွတ်ထွတ် စောက်ပတ်လေး” “ဒီဥစ္စာဒီဥစ္စာပဲဟာ။ ဘာများကွာခြားတာမှတ်လို့” “အမလေး၊ကွာပဲလား။သိပ်ကွာတာ၊ လိုးရည်ဝနေတဲ့စောက်ပတ်က ချောင် တယ်။ပြဲတယ်။ ပါကင်ပိတ်စောက်ပတ်ကကျဉ်းတယ်ကြပ်တယ်”။

“ဟို..သွင်းပြီးရင်တော့ကျယ်သွား ချောင်သွားတာပဲမဟုတ်လား” “မဟုတ်ဘူး၊ လီးအဝင်များပြီး အလိုးခံအကြိမ်လည်း မနည်းတော့မှ ချောင်သွားတာ။ သမီးစောက်ပတ်လေးဆိုရင် နောက်ထပ်အကြိမ်တစ်ထောင်လောက်လိုး ပြီးမှနည်းနည်းချောင်သွားမှာ.” “သွားပါ..မဟုတ်တရုတ်တွေ.” “တကယ်ပြောတာပါသမီးရ။ မယုံရင်လက်တွေ့စောင့်ကြည့်” “တတ်တယ်.. လက်တွေ့သိရအောင် သူလုပ်တာ အကြိမ်တစ်ထောင်ခံရမယ့် သဘောကြီး.” “ဟဲဟဲဟဲ..သမီးကမခံချင်ဘူးလား” “ဟွန့်.. ဦးလေးရဲ့ဟာကြီးနဲ့ အကြိမ်တစ်ထောင်ခံပြီးရင် သမီးသေများသေသွားမလားမှ မသိတာ” “လိုးတာနဲ့တော့မသေနိူင်ပါဘူးသမီးရာ” ကိုတင်ထွန်းသည် စကားလည်းပြော ဖင်ပြောင်ကြီးကိုလည်း ဝေ့ကာလှုပ်ကာ နှင့် ခပ်ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် ဆောင့်ပေးနေသည်။ ဆောင့်ချက်မကြမ်း။ အားမပြင်း။ သည်တော့ ယခုမှပါကင်ပွင့်ပြီးကာစ ကောင်မလေးအဖို့ အရသာတွေ့ဖို့ချည်းဖြစ်နေ သည်။

ကိုတင်ထွန်းအနေဖြင့်မူပြင်းပြင်းမဆောင့်ရ၍ အားမရသော်လည်းအပျိုစစ်စစ်လေး ကို ပါကင်ဖွင့်ကာအပျိုရည်ဖျက်လိုးရသည့် ကြုံတောင့်ကြုံခဲအခွင့်အရေးမို့ သဘောကျ အကြိုက်တွေ့မှုကတော့ အပြည့်ရှိနေသည်။ လိုးနေရင်း စကားအပြန်အလှန်ပြောနေရ သည်ကလည်း ကြည်နူးစရာတစ်မျိုးပင်။ လှလှမူမှာလည်းမိမိစောက်ပတ်နှင့်မြသီတာစောက်ပတ်တို့ကို တစ်တစ် ခွခွနှိုင်းယှဉ်ပြောပြသော ကိုတင်ထွန်း၏စကားတို့ကြောင့် စိတ်ပိုလှုပ်ရှားလာသည်။ နာ တာတွေကိုတော့ မေ့သွားလေပြီ။ တဏှာရမက်ပြင်းလာသည့်မိန်းမတို့သဘာဝအတိုင်း အားပြည့်ကြမ်းတမ်းသောဆောင့်လိုးချက်များကို လိုလားတမ်းတလာသည်။ “ဦးလေး..ဆောင့်လေ..ရပြီသိလား.” မြသီတာအောင်ကိုဆောင့်လိုးပေးတာကို ချောင်းကြည့်သိနားလည်ထားသော လှလှမူကထုတ်ပြောလေသည်။ “အခုဆောင့်လိုးပေးနေတာပဲသမီးရ” “ဒိထက်မြန်မြန်နဲ့ပြင်းပြင်းလေးဆောင့်ဖို့ပြောတာ” “သမီးနာမှာစိုးတယ်” “ရတယ်..ဦး။

ဆောင့်..မနာတော့ဘူး “လီးဒစ်ပေါ်အောင်ထုတ်ပြီးနည်းနည်းအားထည့်ပြီးဆောင့်ကြည့်မယ်.. နာရင် ပြောနော်” “ဟုတ်.” ကိုတင်ထွန်းက စောက်ပတ်ထဲမှလီးကိုဒစ်ပေါ်လာသည်အထိ အသာဆွဲထုတ် သည်။ ထို့နောက်တအိအိပြန်ထိုးသွင်းသည်။ ခြောက်လက်မကျော်ရှည်သောလီးချောင်း ကြီးက လေးလက်မလောက်ဝင်သွားသောအခါ ကျန်နှစ်လက်မနီးပါးကိုတော့အား အနည်းငယ်ထည့်ကာ ဖိဆောင့်သွင်းချသည်။ “ဘွပ်..အင့်ဦးလေးရာ..အား.” အစပိုင်း အသာထိုးထည့်ချိန်တွင် လီးတန်ကြီးနှင့်စောက်ပတ်အတွင်းသား တို့ညင်သာစွာထိတွေ့ပွတ်တိုက်မှုအရသာကို တညိမ့်ညိမ့်ခံစားနေရသောလှလှမူမှာ ဆတ်ကနဲဆောင်သွင်းမှုတွင်သိပ်ထည့်လိုက်သလိုဝင်လာသော ထူးခြားသည့်အရသာကို ခံစားရသောအခါရေရွတ်မြည်တမ်းရင်း ရင်တွေကော့တက်လာသည်။ ဆောင့်သွင်းချ လိုက်သည့်အရှိန်ဖြင့် ခေါင်းကလေးလည်းခါယမ်းသွားသည်။ “ခံနိူင်လားသမီး.” “အင်း..အင်း” “ကောင်းလား” “အင်း..ကောင်းတယ်”။

“ဒါဆိုအဲလိုမျိုးဆက်ဆောင့်လိုးမယ်” “အင်း..ဆောင့်” ကိုတင်ထွန်းကပို၍သွက်သွက်ဆောင့်သည်။ အားတော့သိပ်မထည့်သေး။ ခိုင် ကြူသင်းမှာလည်း စောစောကထက်ပိုထူးကဲသော ကာမအရသာအသစ်အဆန်းများကို ရရှိခံစားရသည်။ အလိုးခံရတာကိုပိုစွဲမက်လာသည်။ အချက်(၂၀)ခန့်ဆောင့်ပြီးနောက် ကိုတင်ထွန်းက အားထည့်၍ပေးသည်။ ထိုအခါ လီးအဝင်ကပို၍လေးပင်လာသည်ကို လှလှမူ ကောင်းကောင်းကြီးခံစားရသည်။ “အား..ကောင်းတယ်ဦးလေးရာ.. အဲလိုမျိုးအားနဲ့ဆောင့်ပါ.. သိပ်ကောင်းတာ ပဲ.. သမီးနို့တွေရောမဆွဲတော့ဘူးလား” အရသာပိုတွေ့လာသောကောင်မလေးကပြောသည်။ မြသီတာအောင်ကို နို့ဆွဲ ပြီးအပီလိုးဆောင့်တာမြင်ဖူးထားသည့်အတွက် လှလှမူကလည်း သူမနို့ကိုဆွဲကိုင် စေချင်သည်။ “ဆွဲမှာပေါ့သမီးရ” ကိုတင်ထွန်းကအပျိုသွေးကြွယ်စနို့အုံသားနုနုဖူးဖူးလေးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ဆွဲနယ်သည်။ လီးကိုလည်းပို၍အားပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးသည်။

ထိလားသမီး…. “အား..ထိတယ်ဦးလေးရယ်..သိပ်ကောင်းတာပဲ” “သမီးလက်တွေက ဦးရင်ဘတ်ကို တွန်းမထားနဲ့လေ။ အဲလိုတွန်းထားရင် ဆောင့်ရတာ အားမရဘူး” “ဒါဆိုဘယ်လိုလုပ်ထားရမှာလဲ” “ဦးရဲပုခုံးကိုလှမ်းဖက်ချင်ဖက်၊ ဒါမှမဟုတ်သမီးရဲ့ပေါင်တွေကို ကိုင်ထိန်း ထားပေးချင်ထားပေါ” လှလှမူသည် ကိုတင်ထွန်း၏ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်ကလေးများနှင့်ဆီး၍ တွန်းနေသည်ကို ချက်ခြင်းဖယ်သည်။ ပြီးတော့ငနဲသား၏ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လှမ်းကိုင် ဖက်သည်။ ကိုတင်ထွန်းသည် ခေါင်းကိုအသာကိုင်းချသည်။ “ပါးစပ်စုပ်မယ်.” လှလှမူလည်း အလိုက်သင့်ပင် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများကိုစုကာမော့ပေး လိုက်သည်။ ကိုတင်ထွန်းသည်ပါးစပ်ကိုမျှင်းကာစုပ်ရင်း အားပြင်းပြင်းနှင့်သွက်သွက် မြန်မြန်ဆောင့်သည်။ စောက်ရေကြည်တွေ ရွှဲနေအောင်ထွက်သည့်အပြင်လီးနှင့်စောက် ခေါင်းပေါက်တို့လည်းအံကျဖြစ်နေသည်မို့ လီးကဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တိုင်းတင်းကြပ် စီးပိုင်မှုအပြည့်ရှိသည်။

ဆောင့်ချက်ကြောင့်သားအိမ်ကိုထိကာ အောင့်၍သွားသော်လည်း ရမက်ဇောကပ်နေသောလှလှမူမှာနာကြင်မှုမခံစားရတော့ပါ။ ကိုတင်ထွန်း၏ဂွေးအုကြီးများက ကောင်မလေးတင်ပါးကို တဖတ်ဖတ်ရိုက်၍ နေသည်။ အားထည့်ကာဆောင့်လိုးနေသည်မို့ ချွေးပြန်လာသည်။ လှလှမူ၏ လက်ဝါးပြင်လေးများက ကိုတင်ထွန်းပုခုံးများ၊လက်မောင်းများ၊ ရင်ဘတ်များ၊ကျောပြင် စသည်တို့ကို လျှောတိုက်ပွတ်သပ်နေကြသည်။ ချွေးတွေကိုထိမိသုတ်မိသည်။ ကိုတင်ထွန်းသည် လှလှမူ၏ဂျိုင်းနျစ်ဖက်အောက်မှ လက်လျှိုသွင်းကာ ပုခုံးနှစ်ခုကို လက်ဝါးများဖြင့်ပိုင်ပိုင်နိူင်နိူင်ကိုင်သည်။ ရင်ချင်းအပ်မိသည်။ စူကာစနို့လေးများသည် ကိုတင်ထွန်းရင်ဘတ်ကြီးနှင့် ထိမိဖိမိနေကြသည်။ “သမီးခြေတောက်နှစ်ချောင်းကိုဦးရဲပုခုံးပေါ်မှာဖြတ်ချိတ်လိုက်” အပျိုပေါက်လေးကလည်းခိုင်းသည့်အတိုင်းချက်ချင်းလုပ်ပေးသည်။ “ဒီလိုမျိုးလား..ဦးလေး.” “ဟုတ်တယ်။ ချိတ်ထားတာ မပြုတ်စေနဲ့။ လက်တွေက ဦးရဲ့ ကျောကို ဖက်ထား.”။

“ကောင်းကောင်းဆောင့်တော့မလို့လား..ဟင်” ယခုမှစအလိုးခံရသော်လည်း အနေအထားပြင်နေပုံကိုကြည့်၍ အပီဆောင့် တော့မည်ဟု ရိပ်မိသောလှလှမူကမေး၏။ “ဟုတ်တယ်။ သမီးကိုအီဆိမ့်ပြီး နောက်ထပ် တစ်ချီထပ်ပြီးသွားအောင် ကောင်းကောင်းဆောင့်လိုးမလို့။ သမီးလည်းဒီလိုလိုးပေးတာခံချင်တယ်မဟုတ်လား.” “ဦးလေးသဘောပဲ” “ကဲ..ဆောင့်ပြီ” “ဘွပ်..အားကျွတ်ကျွတ်” “နာလို့လား..ဖွတ်..ဘွပ်” “ဘွပ်..အင့်..ဟင့်အင်း..ကောင်းလို့ပါ..ဘွပ်..အား.” ကိုတင်ထွန်းကလည်း ပို၍အားပြင်းပြင်းဆောင့်သည်။ သည်လိုလိုးဆောင့်မှု တွင်လီးကစောစောကထက်အဝင်နက်သည်။ ထို့အပြင် ကိုတင်ထွန်းသည်ကိုယ်ကိုရှေ့သို့ အနည်းငယ်တိုးကာ လီးကိုစောက်ပတ်ထဲသို့မြေစိုက်ဆောင့်နည်းဆန်ဆန် ခပ်စိုက်စိုက် ဆောင့်လိုးရာ(မြေစိုက်ဆောင့်နည်းပုံစံအပြည့်အဝတော့မဆောင့်သေးပါ။ ကောင်မလေး မခံနိူင်မှာစိုးသောကြောင့်ဖြစ်သည်။) လီးချောင်းသည် စောက်စေ့ကို ကျကျနနဖိ၍ ထိုးပွတ်ကာ။

စောက်ခေါင်းထဲဝင်ထွက်လှုပ်ရှားနေလေရာ လှလှမူမှာ ကြက်သီး ဖျန်းဖျန်းထကာအရသာအတွေ့ကြီးတွေ့နေလေတော့သည်။ ကိုတင်ထွန်းသည်သူ့ဖင်ကြီး ကို ဘယ်ဝေ့ညာရမ်းလှုပ်ရှားနေပြန်ရာလီးချောင်းကြီးက စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးမွှေ သလိုဖြစ်နေပြန်ရာ ယခုမှစအလိုးခံသောကောင်မလေးအဖို့ လူးလွန့်ကော့ပြန်လှုပ်ခါ၍ နေပါလေတော့သည်။ “သမီးစောက်ပတ်ကလိုးရတာသိပ်ကောင်းတာပဲကွာ.. သမီးရော ဦး ဆောင့် လိုးပေးတာခံလို့ကောင်းရဲ့လား.” “ဘွပ်..ဟင့်..ဖွတ်..အင့်.အင့် အင့်” “ပြောအုန်းလေ..ဆောင့်လိုးပေးတာခံလို့ကောင်းရဲ့လားလို့.” “အင်း..အင်း..ကောင်းတယ်” “လီးအဝင်ရောထိရဲ့လား” “ဘွပ်ဘွပ်အားအား ထိတယ် ဦးလေးရာ..ဘွပ်.. အမေ့။ ဦးလေးဟာကြီးက သမီးအထဲမှာကြပ်သိပ်နေအောင်ကိုဝင်နေတာ..ဘွပ်ဘွပ်..ကောင်းတယ်..အား..” “ဘွပ်ဘုဘုဖွပ်ဖတ်” “ဦးလေး..မောနေပြီလား.” “ဟာ..မောတော့မောတာပေါ့..ဒါပေမယ့်မောဘူး” “ဘွပ်ဘုဘုဖွတ်..အားပါးပါး.. ကောင်းလိုက်တာဦးလေးရာ..။

အထဲမှာပူဆင်း နင့်သွားတာပဲ “ဘွပ်ဘုဖွပ်ဖွပ်.ဒီလိုမျိုးရော” “ဗျစ်ဗလစ်ဘု” မြေစိုက်တစ်ချက်ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးချသည်။ “အောင်မလေးလေး..အား.ရှီး၊အသည်းကိုခိုက်သွားတာပဲ၊ကောင်းလိုက်တာ” “ဟောဒီမှာ..လာပြန်ပြီ.” “ဗျစ်ဘုဗျစ်ဘု” မြေစိုက်ဆောင့်ချက်နှစ်ချက်ဆင့်ဆောင့်ချသည်။ “အားအိအိ.. ထွက်ကုန်ပြီ..ထွက်ကုန်ပြီ ဦးလေးရဲ့..ပြီးပြီ.. သမီးပြီးပြီ.. ကောင်း..ကောင်းတယ်..အား..အင့် အင့်..ကောင်းလိုက်တာ.” ပြင်းထန်ထိမိသောမြေစိုက်ဆောင့်ချက်များကြောင့် လှလှမူမှာနာလည်း နာကောင်းလည်းကောင်းနှင့်တစ်ချီပြီးသွားရလေတော့သည်။ ကိုတင်ထွန်းလည်းကောင်မလေးပြီးသွားချိန် ကော့ပျံလှုပ်ခါလာမှု စောက်ပတ် ကလီးကိုစုပ်ညှစ်ယူနေမှုတို့ကြောင့် အခြားမိန်းမများကိုလိုးရသည်နှင့်မတူခြားနားသော အရသာတွေ့ရလျှက် လီးကိုအားကုန်တစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက်ပြီး သုတ်ရည်တွေပျစ်ကနဲ ပျစ်ကနဲဆိုသလိုပန်းထွက်ကုန်လေတောသည်။

စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲတွင် ပူနွေး ပျစ်ချွဲသောသုတ်ရည်များ ပြည့်လျှံသွားသည်။ ထိုသုတ်ရည်တို့၏အထိအတွေ့သည် အရသာတွေ့လွန်းလှပေရာ လှလှမူမှာ နောက်ထပ်တစ်ချီ ထပ်ပြီးရပြန်သည်။ နှစ်ချီဆက်တိုက်ပြီးသွားသည်ဟုဆိုရပေမည်။ “အား..အား..ထွက်ကုန်ပြီ.. ထွက်ကုန်ပြန်ပြီ..အမလေး.. သိပ်ကောင်းတာပဲ.. အားပါးဦးလေးရဲ့အရည်တွေကနွေးတေးတေးကြီး..သမီးလည်းထွက်ပြန်ပြီ.” လှလှမူတစ်ယောက် အရသာမည်မျှတွေ့နေသည်ဆိုခြင်းကို ကိုတင်ထွန်း အားတင်းကြပ်စွာဖက်ထားမှုကသက်သေပြနေသည်။ စောက်ပတ်ဆိုလျှင်လည်းရေထဲမှ ကုန်းပေါ်ဆွဲတင်ထားသောငါးပါးဟက်လို ဟစိဟစိဖြစ်လျှက် လီးကိုအတင်းစုပ်ညှစ်နေ သည်။ ညှပ်ဆွဲနေသည်။ ကိုတင်ထွန်းသည် လှလှမူ၏ကိုယ်ပေါ်တွင် ထပ်လျက်သားနှင့် မှိန်းနေ သည်။ လီးချောင်းကြီးကိုလည်း စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲမထုတ်သေး။ ထိုးထည့်ထားဆဲ။ သုတ်ရည်ထုတ်လွှတ်ပြီးသောကြောင့် လီးကပျောတော့နေသည်။

သို့သော် သူ့လီးသည် အချို့သောယောက်ျားတွေလို သုတ်ထွက်သွားပြီးနောက် လေထွက်သွားသော ဘူဘောင်း ရှည်လို ပျော့ခွေပိန်ကျသွားခြင်းမျိုးမရှိ။ လီးမတ်တောင်နေမှုအားသာ အတန်အသင့် လျော့သွားလျှက် လီးကတော့မတ်တောင်နေသည့်အနေအထားအရွယ်အစားထက် အနည်းယ်သာလျော့ကျသည်။ထို့ကြောင့်လိုးနေသည့်အပေါက်ထဲမှ ဆွဲထုတ်ယူခြင်းမရှိ လျှင်အခြားသောလီးတွေလိုသူ့အလိုလိုပြုတ်ထွက်လာခြင်းမရှိပါ။ လှလှမူမှာတော့ သုံးချီသုံးလား ပြီးသွားလျှက် မောပန်း နွမ်းလျသွား သည်။ ကာမမှုတွင်သိပ်နားမလည်သေးသော်လည်း ကိုတင်ထွန်း၏လီးမှအရည်များ ပန်းထွက်ကုန်ပြီး လီးမှာ သံချောင်းတမျှမာတောင်နေမှုမှလည်း လျှော့ပါးသွားခဲ့သည်မို့ လိုးပွဲတစ်ချီတော့ လက်စသတ်ပြီကိုနားလည်သည်။ မိမိကိုအရသာကောင်းကောင်းပေးခဲ့ သောလီးပိုင်ရှင်မို့လည်း စွဲမက်သောစိတ်ဖြင့် ကိုတင်ထွန်းကိုသိုင်းဖက်ထားမိလေသေး သည်။ ကိုတင်ထွန်းကကောင်မလေးအမောပြေလောက်သည်အထိ ဖက်ထားသေးသည်။

ကိုယ်ပေါ်မှထပ်ရက်မူမဟုတ်တော့။ ဘေးသို့အသာဆင်းကာ နှစ်ယောက်သားမျက်နှာ ချင်းဆိုင်ကိုယ်တစောင်းအနေအထားနှင့် ဖက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ အပျိုပေါက်လေးအမောပြေပြီး အသက်ရှုမှန်လာတော့မှ ဖက်ထားရာက လွှတ်သည်။ “လာသမီး..ရေသွားဆေးရအောင်” ကောင်မလေးကိုလည်း ဆွဲထူသည်။ လှလှမူ အသာထရပ်သည်။ ထိုအခါတွင်မှ သူမ၏ပေါင်ခြံတစ်ဝိုက်နှင့် အိပ်ယာခင်းတို့တွင် သွေးများစိုနေသည်ကို သတိထားမိသည်။ “ဟာ..သွေးတွေပါလား။သမီးဥစ္စာကွဲသွားပြီထင်ပါရဲ့..ဒုက္ခပါပဲ” သွေးများကိုမြင်တော့ ကောင်မလေးက မျက်စေ့မျက်နှာပျက်ပျက်နှင့် ပြောသည်။ “မကွဲပါဘူးသမီးရ..အမှေးပါးပေါက်သွားလို့ထွက်တဲ့သွေးတွေပါ.. လာလာ.. ရေသွားဆေးရအောင်.” “ဟုတ်ရဲ့လားဦးလေးရာ” “ဟုတ်ပါတယ်သမီးရဲ့..ရေဆေးပစ်လိုက်ရင်သန့်စင်သွားမှာပါ.”။

ကိုတင်ထွန်းကအပျိုပေါက်လေးကို ရေချိုးခန်းဆီသို့အသာဆွဲခေါ်သွားသည်။ အလိုးခံပြီးကာစ လီးဒဏ်ကြောင့် စောက်ပတ်နီရောင်သန်းကာ အထဲတွင်စပ်နေပြီး အောင့်သလိုလိုနာသလိုလိုမို့ လှလှမူလမ်းလျှောက်ရာတွင် ပုံမှန်မဟုတ်။ ကွတတ ဖြစ်၍နေသည်။ “ဒုက္ခပါဘဲဦးလေးရာ..လမ်းတောင်လျှောက်ရခက်နေပြီ..ကွဲသွားတာပါ” လှလှမူကငိုမဲ့မဲ့လေးပြော၏။ “မကွဲပါဘူးသမီးရ..စိတ်ချပါ..လီးနဲ့လိုးလို့ စောက်ပတ်ကွဲတယ်ဆိုတာမရှိပါ ဘူးကွယ်.” ကိုတင်ထွန်းက သူ အပျိုရည်ဖျက်လိုးထားသောချာတိတ်မကို ချော့မော့ကာ ရေချိုးခန်းသို့အရောက်ခေါ်သွားလေတော့သည် …ပြီးပါပြီ။