ဖိုးေခြးတစ္ေယာက္ ဟိုစာဒီစာ ဖတ္ၿပီး သူ႕ကိုယ္သူ ကမၻာ႕အဆင့္မွီ ေတာသားဟု ထင္မွတ္ထားသည္..။ သူ႕အသက္က ခုမွ ဆယ့္ရွစ္ ႏွစ္ေက်ာ္ရုံသာ ရွိေသးသည္..။ သူ႕ကိုယ္သူ အထင္ႀကီးမည္ဆိုက ႀကီးေလာက္သည္..။ ဖိုးေခြက ဉာဏ္ေကာင္းသည္..။ ရွစ္တန္းထိ ေနဖူးသည္..။ အတန္းတိုင္း ပထမ ရသည္.။ အသက္ ဆယ့္သံုး ႏွစ္ ရွစ္တန္းေရာက္သည္႕ႏွစ္တြင္ တမူးဖက္သို႕ အေရာင္းအဝယ္ႏွင့္ သြားေသာ သူ႕မိဘႏွစ္ပါးမွာ ကားေမွာက္၍ ကြယ္လြန္သြားၾကသည္..။ တစ္ဦးတည္းေသာ သားမို႕ က်န္ရွိေနေသာ ပစၥည္းအရပ္ရပ္ကို သူ႕အေဖ ညီမ အေဒၚျဖစ္သူ မႏုေဝက ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ကာ အေမြစားအေမြခံ အျဖစ္ တရားဝင္ ေမြးစားလိုက္သည္..။ မႏုေဝက အသက္ သံုးဆယ့္ငါး ႏွစ္ခန္႕ရွိ အပ်ဳိႀကီး တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္..။ လယ္ဧကေပါင္းမ်ားစြာ ပိုင္ဆိုင္သည္႕ ေတာသူေ႒းမဟု ေျပာႏိုင္သည္.. သို႕ေသာ္ ဇိမ္ႏွင့္ မေန.. အလုပ္ကို သူမကိုယ္တိုင္ ႀကီးၾကပ္စီမံ လုပ္ကိုင္သည္..။
ရက္လည္ဆြမ္းေကၽြးၿပီး ေနာက္တစ္ရက္မွာပင္ ဖိုးေခြးမိဘပိုင္ အိမ္ႏွင့္ လွည္းႏြား လယ္ယာမ်ားကို အားလုံးေရာင္းခ်ၿပီး ဖိုးေခြးနာမည္ႏွင့္ ဘဏ္အပ္ထားလိုက္၏..။ စုစုေပါင္း ဆယ့္ငါး သိန္းေက်ာ္ေလာက္ရွိ၏..။ ဆယ့္သံုး ႏွစ္ေရာက္သည္အထိ ရွင္မျပဳ၇ေသးေသာ ဖိုးေခြးကိုလည္း အလြန္ႀကီးက်ယ္ ခန္းနားစြာ ရွင္ျပဳေပးသည္..။ ထိုစဥ္မွ စ၍ ဖိုးေခြးတစ္ေယာက္ ကိုရင္ဘဝမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕၍ လူမထြက္ေတာ့..။ ရွစ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝကေတာ့ ထြက္လိုက္ရသည္..။ မွတ္ဉာဏ္ ၊ သေဘာဉာဏ္ ၊ စဥ္းစားဉာဏ္ အလြန္ေကာင္းေသာ ဖိုးေခြးတစ္ေယာက္ ရွင္သာမေဏ ဘဝျဖင့္ ပထမငယ္ ၊ ပထမလတ္ ၊ ပထမႀကီး ၊ ႏွစ္ခ်င္းေပါက္ ေအာင္သည္..။ အေဒၚျဖစ္သူ မႏုေဝတစ္ေယာက္ ေပ်ာ္တၿပဳံးၿပဳံး ပီတိေတြ ဖုံးကာ တူေတာ္ေမာင္ ကိုရင္၏ ဂုဏ္ျပဳပြဲကို ၿခိမ္႕ၿခိမ္႕သဲ က်င္းပျပန္သည္.. ဤအဝတ္ျဖင့္ ၿမဲသြားလ်င္ ဝမ္းသာေက်နပ္ပါသည္..။ လူဝတ္ေၾကာင္ဘဝေရာက္လာလ်င္လည္း စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ပူစရာ မလိုပဲကိုး…။
မႏုေဝတစ္ေယာက္ စီးပြားေရး ၊ လူမႈေရး ၊ ကုသိုလ္ေရးတို႕ျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္လ်က္ရွိရာ အိမ္ေထာင္ေရးကိစၥကိုပင္ သတိမရေတာ့ေလာက္ေအာင္ ရွိေနပါေတာ့သည္..။ ကိုရင္ဖိုးေခြးတစ္ေယာက္ အႀကီးတန္း ေအာင္ၿပီး ဓမၼာစရိယ တန္း မေျဖေသးပဲ ၿမိဳ႕ေက်ာင္းမွ ရြာေက်ာင္းသို႕ ေျပာင္းလာသည္..။ ရြာမွာ ေအးေအးေဆးေဆးေန၍ စာက်က္မည္ဟူေသာ စိတ္ကူျဖင့္ လာခ႕ဲရာ….. တစ္ေန႕၌ ေရွးေဟာင္းသိမ္ႀကီးအတြင္းရွိ ေရႊပိန္းခ် ဗီရိုႀကီးအတြင္းက ေပစာထုတ္ႏွင့္ ေရွးေဟာင္း စာအုပ္ေတြကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိသြားသည္..။ ဗဟုသုတ ဥာဏ္ဓါတ္ခံရွိသူ ႏွင္ စာအုပ္စာေပဆိုသည္မွာ ခ်ဥ္သီးႏွင့္ ဆားကဲ႕သို႕ အလြန္လိုက္ဖက္သည္..။ ၿမိဳ႕ေက်ာင္းမွာေနစဥ္ကလည္း စာေမးပြဲ အတြက္သာမက အျခားအျခားေသာ မဂၢဇင္း ဝတၳဳမ်ားကိုလည္း အားလပ္ရက္မ်ားမွာ ဖတ္ခဲ႕သည္..။ စာဖတ္ဝါသနာ ႀကီးေသာ္လည္း စည္းကမ္းတက် ေနတတ္သူျဖစ္၍ စာေမးပြဲလည္း တစ္ႏွစ္တစ္တန္း ေအာင္ခဲ႕သည္သာ…။
စာေတာ္ေသာ ကိုရင္မို႕ ရြာေက်ာင္းမွာ လဲ သူ႕လက္သူ႕ေျခသာ ျဖစ္သည္..။ ကိုရင္ ဖိုးေခြးတစ္ေယာက္ စာအုပ္ဗီရိုထဲမွ စာအုပ္ေတြ အျပင္သို႕ထုတ္၏..။ တစ္အုပ္ခ်င္း ဖတ္ၾကည္႕ရာ ေလာကီက်မ္း ၊ ေဆးက်မ္း ၊ သွ်တၱရက်မ္း စာအုပ္ေတြကို သီးျခားဖယ္ထားလိုက္သည္..။ ထိုေန႕မွ စ၍ အခိ်န္ယူကာ ဖတ္ပါေတာ့သည္..။ ဣတၳိဗီဇ ၊ ဣတၳိသွ်တၱရ က်မ္းက ကိုရင္ဖိုးေခြးစိတ္ကို အႀကီးအက်ယ္ ေျပာင္းလဲေစခဲ႕သည္..။ အရြယ္ကလည္း ေသြးသားလႈပ္ရွားသည္႕ လူပ်ဳိေပါက္ အရြယ္ ၊ ေနရာကလည္း လူူသူကင္းေဝးသည္႕ ေနရာ…။ ေတြးသမွ် ႀကံသမွ် ဖတ္မိသမွ်ေတြကလည္း ရမၼက္ဆႏၵကို လႈပ္ဆြေသာ ကာမဝိတက္ကို တိုးပြားေစေၾကာင္း စာ….။ဘာမွ်မၾကာပါ..။ ကိုရင္ဖိုးေခြးတစ္ေယာက္ လူထြက္ခ်င္ေၾကာင္းသူ႕အေဒၚ အပ်ဳိႀကီးကို ေျပာၾကားပါေတာ့သည္..။ အေဒၚလုပ္သူက ပထမေတာ့ တားၾကည္႕ပါေသးသည္. မရ… မရမွန္းသိေတာ့ ဆက္မတားေတာ့. ေက်ေက်နပ္နပ္ ခြင့္ျပဳလိုက္သည္..။
ဖိုးေခြးတစ္ေယာက္ အသံေတြ ေျပာင္းလာသည္..။ လူေကာင္ကလည္း ထြားလာသည္..။ မ်က္ႏွာမွာလည္း ဝက္ၿခံဖုေလးေတြ ေပါက္လာသည္..။ လူပ်ဳိေပါက္အရြယ္ ကိုရင္ဖိုးေခြး ဘာေၾကာင့္ လူထြက္ခ်င္သလဲ ဆိုတာ ေတြးမိၿပီး အပ်ဳိႀကီး မႏုေဝ ၿပဳံးမိလိုက္သည္..။ မနက္ဖန္ က်ေနာ္လဲ ေတာလိုက္ခဲ႕မယ္…. ပင္ပန္းမွာေပါ႕..ဟဲ႕….အိမ္မွာပဲ ေနခဲ႕…. ဟာ….ေဒၚေဒၚကလည္း ေယာက္်ားပဲဗ်….ပန္း ပန္း…. တူအရီးႏွစ္ေယာက္ ထမင္းစားရင္း အခ်ီအခ် စကားေျပာေနၾကသည္..။ မႏုေဝက ကိုရင္လူထြက္ တူေတာ္ေမာင္ကို ပင္ပန္းမည္စိုး၍ ေတာမလိုက္ေစခ်င္..။ ဖိုးေခြးကလည္း အိမ္ထဲ ေအာင္းမေနလို..။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဖိုးေခြးအလိုက် လိုက္ေလ်ာလိုက္ရ၏…။ ဖိုးေခြးတစ္ေယာက္ ထမင္းစားရင္း လည္ဟုိက္အက်ႌအတြင္းက တင္းရင္း ဝင္းဝါေနေသာ အေဒၚျဖစ္သူ၏ ႏို႕ႀကီးႏွစ္မႊာကို အမွတ္တမဲ႕ ၾကည္႕လိုက္မိသည္.. ရင္ေတြခုန္၍ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ရွိန္းခနဲ ျဖစ္သြားသည္..။
မႏုေဝ အသက္က အခုမွ သံုးဆယ့္ငါး ႏွစ္သာ ရွိေသး၏.. ဆူၿဖိဳးေတာင့္တင္း က်စ္လ်စ္သန္စြမ္းေသာ ခႏၶာကိုယ္က ေယာက္်ားသားတုိ႕ အာရုံကို လႈပ္ကိုင္ဖမ္းစားႏိုင္စြမ္း အျပည္႕ရွိသည္..။ အေဒၚပင္ ျဖစ္လင့္ကစား အတူမေနရသည္မွာ ငါး ႏွစ္ခန္႕ ရွိခဲ႕ၿပီ…။ လူပ်ဳိေပါက္ အရြယ္တြင္ ေသြးသားက လႈပ္ရွားတတ္လာၿပီမို႕ စိတ္အာရုံက အေဒၚ၏ တပ္မက္စရာ ခႏၶာကိုယ္ကို မသိမသာ ခိုး ခိုးၾကည္႕ရင္း ကိေလသာ တဏွာဓါတ္ေတြ အထပ္ထပ္ ရစ္ပတ္ခဲ႕ရသည္..။ လူထြက္ၿပီး တစ္လျပည္႕ေျမာက္ ယေန႕အခ်ိန္ထိ အျပင္မထြက္ျဖစ္ေသး…။ ရြယ္တူ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ မေပါင္းတတ္ေသးပဲ ျဖစ္ေနသည္..။ စာေမးပြဲေတြ ေအာင္ထားသျဖင့္ တစ္ရြာလုံးက ဂုဏ္ျပဳခံထားရသူ ပီပီ ယခုလို လူထြက္လာသည္႕အခါ အျပင္ မထြက္ဝံ႕တာလည္း ပါသည္..။ သည္ေတာ့ ဘယ္မွ မထြက္ျဖစ္ပဲ အိမ္မွာပဲ ေအာင္း၍ စာဖတ္ေနသည္..။ အေဒၚေတာသြားခိုက္ အိမ္မွာ ဖိုးေခြးတစ္ေယာက္ထဲ ဖတ္သည္႕စာက။
ေက်ာင္းကယူလာသည္႕….ဣတၳိဗီဇ ၊ ဣတၳိ သွ်တၱရ က်မ္း..။ စားလိုက္အိပ္လိုက္ ၊ စာဖတ္လိုက္ ၊ ေတြးခ်င္ရာ ေတြးလိုက္ႏွင့္ အေတာ္ေလး ဟုတ္ေနသည္..။ အေဒၚျဖစ္သူက ေအာက္ထပ္မွာ ေနသည္..။ တစ္အိမ္လုံးမွ ဖိုးေခြးရယ္ ၊ သူ႕အေဒၚ မႏုေဝရယ္ ၊ ၿပီးေတာ့ မႏုေဝရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းလို႕ ေျပာရမလား ၊ အလုပ္သမားလို႕ ေျပာရမလား ၊ မန္ေနဂ်ာလို႕ ေျပာရမလား မသိတဲ႕ အသက္ ေလးဆယ္ အရြယ္ေလာက္ရွိ တဲ႕ မစန္းရီ ဆိုတဲ႕ မိန္းမတစ္ေယာက္ ၊ တစ္အိမ္လုံး ဤသုံးေယာက္သာ ရွိသည္..။ မစန္းရီက ဤရြာသူ မဟုတ္…။ အေရာင္းအဝယ္ ကိစၥႏွင့္ ဗန္းေမာ္သြားရာမွ ခင္မင္ ရင္းႏွီးလာခဲ႕သူျဖစ္သည္..။ ဘယ္ေန႕ ဘယ္ရက္က ေရာက္လာမွန္း မသိေသာ္လည္း ဖိုးေခြး ကိုရင္ဘဝႏွင့္ မႏ ၱေလးမွာ စာသင္ေနစဥ္ ေရာက္လာတာ ျဖစ္မည္…။ မစန္းရီ ၏ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇဝင္ကို အေသအခ်ာ မသိရေသးေသာ္လညး္ သားသမီး မရသည္႕ ႏွစ္လင္ကြာ ႏွစ္ခုလပ္ ဆိုတာေလာက္ေတာ့ ဖိုးေခြး သိထားသည္..။
မစန္းရီက ရွမ္းကခ်င္ ကျပား ၊ တိုင္းရင္းသူ ျဖစ္သည္..။ ထို႕ေၾကာင့္ သစၥာရွိသည္..။ ေက်းဇူးသိ၏..။ အခြင့္အေရး မယူ ။ တာဝန္ေက်သည္..။ ပြင့္လင္းျပတ္သားသည္..။ သူအေဒၚ အေပၚသာ မဟုတ္..။ မစန္းရီ အေပၚမွာလည္း စိတ္ကူးႏွင့္ ေဖာက္ျပန္ေနခဲ႕သည္..။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေတာင့္ေတာင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီးေတြ..ျဖစ္သည္..။ အဖုအထစ္ အမို႕အေမာက္ေတြႏွင့္ ျပည္႕စုံၾကသည္..။ ႏွစ္ေယာက္ယွဥ္မိလ်င္ အေဒၚျဖစ္သူအေပၚ ပို၍ တိမ္ညႊတ္မိသည္..။ အေဒၚ႕ အသားအေရက ဝါညိဳေရာင္ အသားလတ္..။ မစန္းရီ အသားအေရက ကခ်င္ ရွမ္း အစပ္မို႕ အသားနီစပ္ ။ အေဒၚက ခါးသြယ္ၿပီး တင္ဆုံႀကီးသည္..။ မစန္းရီက ခါးအနည္းငယ္ တုတ္ၿပီး တင္ဆုံႀကီးသည္..။ အေဒၚ႕တင္ဆုံက ဝိုက္ထြားၿဖိဳးေကာက္သည္..။ မစန္းရီတင္ဆုံက ႀကီးထြားသည္မွန္ေသာ္လည္း ေကာက္ခ်ိတ္မေနပဲ လုံးျပားျပား သ႑ာန္…ျဖစ္သည္..။
ဟုိမုန္းဓါတ္အားေတြ အလြန္ေကာင္းေသာ လူပ်ဳိသိုး တစ္ေယာက္အဖို႕ ႏွစ္ေယာက္လုံး လိုးခ်င္စရာေတြသာ ျဖစ္၏..။ လြန္ခဲ႕ေသာ ရက္ေတြက အေဒၚျဖစ္သူ၏ အခန္းကို လွ်ဳိ႕ဝွက္ ေထာက္လွမ္းၾကည္႕ရာ လီးအတု ဟုထင္ရေသာ တစ္ေပခန္႕ အသားတစ္ေခ်ာင္း ေတြ႕ရသည္.. လုံးပတ္က ငါး လက္မခန္႕ ရွိသည္… ။ အသားေခ်ာင္းပတ္ပတ္လည္ ကို သိုးေမႊြးထိုးေသာ ခ်ည္မ်ားျဖင့္ စီထပ္ရစ္ပတ္ ထားသည္..။ ထိပ္ႏွစ္ဖက္က အနည္းငယ္ ဖုသည္ျဖစ္ရာ ဒစ္ဆံ သေဘာမ်ဳိး ျဖစ္သည္..။ ေစးပ်စ္ေသာ ေကာ္သုတ္ထားသည္႕ပုံျဖစ္ရာ ဖိုးေခြးက စပ္စပ္စုစု နမ္းၾကည္႕၏..။ ညွီသိုးသိုး ေအာက္သက္သက္ အနံ႕တစ္မ်ဳိး ထြက္ေနသည္..။ အရြယ္ႏွင့္ မမွ်ေအာင္ ဗဟုသုတ ၾကြယ္ဝေနေသာ ဖိုးေခြးတစ္ေယာက္ ဘာဆိုတာ ရိပ္မိလိုက္သည္..။ သူ႕အေဒၚႏွင့္ မစန္းရီ တို႕ ဘာေၾကာင့္ ဤမွ် ရင္းႏွီးၾကေၾကာင္း သေဘာေပါက္သြားသည္.. မစန္းရီက အေတြအႀကဳံ ဗဟုသုတ စုံသည္..။
တရုတ္နယ္စပ္တို႕ သူပုန္စခန္းသို႕ မၾကာမၾကာ ေရာက္ေလ႕ရွိရာ သူေတြ႕ႀကဳံ ျဖတ္သန္းခဲ႕ရေသာ ဗဟုသုတေတြျဖင့္ သူ႕အေဒၚကို ပညာေပးေနပုံ ရသည္..။အေဒၚျဖစ္သူႏွင့္ မစန္းရီတို႕၏ အတြင္းေရး လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားကို သိလိုက္ရ၍ ဖိုးေခြး တစ္ေယာက္ အေတာ္ေလး ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္သြားသည္…။ ဆန္းက်ယ္ေသာ ကာမရာဂ အေတြးမ်ားကလညး္ တရိပ္ရိပ္ တဖြားဖြား ထြက္ေပၚလာသည္..။ ဖိုးေခြး လီးအတုႀကီးကို သူ႕ေနရာသူျပန္ထားလိုက္သည္..။ ထို႕ေနာက္ စားပြဲခုံ အံဆြဲကို ဆြဲဖြင့္ျပန္သည္..။ ဖိုးေခြး မ်က္လုံးေတြ ျပဴးက်ယ္သြားသည္..။ တိုင္းမဂၢဇင္း ဆိုဒ္ရွိ စာအုပ္အဖုံးေပၚတြင္ ျမင္ကြင္းက်ယ္ ရိုက္ထားေသာ ဧရာမ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးႏွင့္ ႏွစ္လက္မခန္႕ အကြာေလာက္တြင္ ဧရာမ လီးထိပ္ႀကီးက ေရာက္ရွိေနၿပီး သုတ္ေရေတြ စက္လက္ ထြက္က်ေနပုံ ျဖစ္သည္..။ ရိုက္ခ်က္က ေကာင္းလွသျဖင့္ သုတ္ေရစက္ သံုး စက္ က်ေနပုံမွာ ပီျပင္လွသည္..။
ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ကြာဟု သေဘာထားၿပီး ဖိုးေခြး ထိုစာအုပ္ကို ယူလာခဲ႕သည္..။ အေပၚထပ္ သူ႕အခန္းထဲ ေရာက္ေသာအခါ တံခါးကို ဂ်က္ထိုးပိတ္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့မွ စာအုပ္ကို အစအဆုံး ျပန္ၾကည္႕သည္..။ ၾကည္႕ရင္း ၾကည္႕ရင္း ကာမရာဂ စိတ္ေတြ ထၾကြလာၿပီး သူ႕ေပါင္ၾကားက လီးႀကီးမွာ မတ္ေထာင္လာေတာ့သည္..။ ဖိုးေခြးတစ္ေယာက္ ဂြင္းတိုက္ၿပီး အရသာခံတတ္လာသည္႕တိုင္ ယခုအခ်ိန္ထိ ဒစ္မလန္ေသး..။ အေရဖ်ားထူသည္႕အတြက္ ေၾကာင့္လား မသိ ။ ဂြင္းတိုက္သက္ ရလာေသာ္လည္း လီးက ယခုအခ်ိန္ထိ မလန္ေသး..။ ၿဖဲလ်င္ ၿပဲေနသည္႕တိုင္ မၾကာခင္ အေရဖ်ားက ျပန္ျပန္ ဖုံးသြားတတ္သည္.. ။ တစ္ေနရာတြင္ တရုတ္မႏွင့္ ဆင္ေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္က မတ္တတ္ရပ္ေပးေနေသာ ဘဲ၏ လီးႀကီးကို ပါးစပ္ျဖင့္ စုပ္ေပးေနသည္..။ ဘဲ၏ မ်က္ႏွာကိုေတာ့ မျမင္ရ..။ ဘဲ၏ ပုံကို ခ်က္အထက္ တစ္ထြာေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ႏွင့္ ဒူးေခါင္း ေအာက္ပိုင္းေလာက္သာ ရိုက္ျပထားသည္..။
မိန္းမက ဘယ္ဖက္လက္ျဖင့္ တင္ပါးကို ဖက္ထားၿပီး ညာလက္ျဖင့္ လီးတန္ႀကီးကို ဆုတ္ကိုင္ကာ ဒစ္ၿပဲႀကီးကို ပါးစပ္ျဖင့္ ေတ႕စုပ္ေနပုံ ျဖစ္သည္..။ မ်က္ႏွာကလည္း ဖီလင္ အျပတ္ တက္ေနေသာ မ်က္ႏွာမ်ဳိး ..။ မ်က္ႏွာျမင္ရတာနဲ႕ တင္ လီးေတာင္ခ်င္စရာ မ်က္ႏွာထား မ်က္ႏွာေပါက္ပုံမ်ဳိး ျဖစ္သည္..။ ထိုပုံကို ၾကည္႕ရင္း ၾကည္႕ရင္း ဖိုးေခြး ေပါင္ၾကားထဲက လီးတန္ႀကီးမွာ ပို၍ ပို၍ ေတာင္မတ္လာသည္..။ လီးတန္ႀကီး တစ္ခုလုံး သိသိသာသာ အေၾကာေတြ အေရဖ်ားေတြ တင္းမာလာသည္..။ ဖိုးေခြးက လီးတန္ႀကီးကို ခပ္တင္းတင္း ဆုတ္ကိုင္၍ ဆယ္ခ်က္ခန္႕ ဂြင္းတိုက္ပစ္လိုက္သည္..။ ဖိုးေခြး လေခ်ာင္းတစ္ေလ်ာက္လုံး ထူပူ ယားတက္လာသည္..။ ၾကည္႕လက္စ ပုံကို ခဏရပ္ထား၍ ေစာေစာကလို ဂြင္းတိုက္ျပန္သည္..။ ဒီတစ္ခါ ရပ္မပစ္ပဲ ဆက္ခါဆက္ခါ တိုက္သည္.. အခ်က္ ငါးဆယ္ ေက်ာ္ေသာအခါ လေရေတြ ပန္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္..။
တစ္ကိုယ္လုံး ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ တုန္ခါလ်က္ လေရထြက္ေသာ အရသာကို အေသအခ်ာ ခံစားေနသည္..။ ေအာက္ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေပပြ ျပန္႕က်ဲေနေသာ လေရေတြကို ပုဆုိးအေဟာင္းႏွင့္ သုတ္ျပစ္လိုက္သည္..။ အကင္းမေသ ေသးေသာ လီးႀကီးကို လက္ဖဝါးေပၚ တင္၍ စိတ္ႏွင့္ မွန္းကာ တိုင္းထြာၾကည္႕သည္..။ အရွိန္အနည္းငယ္ ေလ်ာ့သြားေသာ္လည္း လက္ဖေနာင္ အရင္းဆီမွ လက္ခလယ္ထိပ္ထိ ကြက္တိ ျဖစ္ေနသည္..။ ေပတံႏွင့္ တိုင္းၾကည္႕ေသာအခါ ရွစ္ လက္မနည္းနည္း ေက်ာ္သည္..။ သူ႕ အေဒၚႏွင့္ မစန္းရီတို႕ ရေသ႕စိတ္ေျဖ ကမ်င္းေၾကာထ ထားေသာ လီးတုထက္ သူ႕လီးတန္ႀကီးက ပိုရွည္ ပိုတုတ္ေနသည္..။ ၿပီးေတာ့ ဟိုဟာက အသက္ဝိဉာဥ္ ကင္းေသာ အဝိညာဏက လီးအတု ။ သူ႕ေပါင္ၾကားထဲ ရွိေနတာက အေသြးအသား အေၾကာမ်ားႏွင့္ ဖြဲစည္းထားေသာ ကာယဝိညာဥ္ သဝိညာဏက လီးအစစ္.. အရသာေပးပုံမွာ မိုးႏွင့္ ေျမပမာ အကြာႀကီး ကြာျခားလွသည္..။
ဖိုးေခြး စာအုပ္ကို ျပန္ပိတ္၍ ေခါင္းအုံးေအာက္သို႕ ထိုးသြင္းလိုက္သည္..။ လုပ္စရာရွိတာလုပ္ရန္ ေအာက္ထပ္သို႕ ဆင္းခဲ႕သည္..။ ထိုေန႕မွ စ၍ ယေန႕အခ်ိန္ထိ သူ႕အေဒၚတို႕ ေတာသြားတိုင္း စာအုပ္ၾကည္႕ ဖီလင္တက္ လီးေတာင္ ဂြင္းတိုက္ ျဖစ္ေနခဲ႕သည္..။မႏုေဝတစ္ေယာက္ သူ႕အံဆြဲထဲက ေပ်ာက္ဆုံးသြားေသာ အျပာပုံစာအုပ္ကို ႀကိတ္၍ ရွာသည္..။ ယခုအခ်ိန္ထိ မေတြ႕ေသး..။ တူေတာ္ေမာင္ ဖိုးေခြးလက္ခ်က္ ျဖစ္မည္..။ ေပၚတင္လည္း ေမးလို႕မျဖစ္..။ ထို႕ေၾကာင့္ ခပ္တည္တည္ႏွင့္ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနသည္..။ စိတ္ထဲကမူ ေယာက္ယက္ခတ္ ဗ်ာမ်ားလ်က္ ရွိသည္..။ စိတ္ကလည္း ႏွစ္ခြ ျဖစ္ေနသည္.။ ေက်လည္း ေက်နပ္သည္..။ ရွက္လည္း ရွက္သည္..။ ဤကိစၥအတြက္ မစန္းရီႏွင့္ တိုင္ပင္ၾကည္႕သည္..။ ရီ ေရ….ကိုယ္တို႕ေတာ့ ေစာက္ရွက္ ေတာ့ ကြဲၿပီ.. ဘာျဖစ္လို႕လဲ…ေဝ ရဲ႕…. ဟို….အံဆြဲထဲက အျပာပုံ ေတြ ပါတဲ႕ စာအုပ္ႀကီး မရွိေတာ့ဘူး။
ဟင္….ဘယ္ေရာက္သြားလို႕လဲ…. ဟို….လူပ်ဳိသိုးေလး ဝင္ေမႊလို႕ ေတြ႕သြားတာနဲ႕ တူတယ္… အဟင္း…ဟင္း…ေကာင္းတာေပါ႕..ေဝရာ…. မစန္းရီက မခ်ဳိမခ်ဥ္ၿပဳံးရင္း ေျပာသည္..။ ဟင္းေနာ္…လူမွ စိတ္ညစ္လို႕ ေသခ်င္ေစာ္နံေနပါတယ္ ဆိုမွ….သူက ၿပဳံးစိစိနဲ႕…. ဘာစိတ္ညစ္စရာ ရွိလဲ ေဝရဲ႕….ဘာဆန္းလို႕လဲ..သူလဲ ဗဟုသုတ ရွိသြားတာေပါ႕…. အဲဒီေကာင္က ေမြးစားသား တူအရင္းဟဲ႕…ေကာင္မရဲ႕…. အမေလး…ပိုေတာင္ ေကာင္းေသး…ေမြးစားသားပါဆိုမွ..ကိုယ္အခ်ိန္မေရြးစားလို႕ရေအာင္ ေမြးထားတဲ႕ သားပဲ…ဆန္းတာက်လို႕..အဟင္းဟင္း… ေျပာေလ…..ကဲေလေနာ္….. မႏုေဝ ရွက္ကန္ကန္ၿပီး မစန္းရီ ေပါင္ကို လွမ္းဆိတ္သည္..အားလားလား…နာတယ္ဟဲ႕..ေကာင္မရဲ႕..ဟုတ္တာေျပာေတာ့ ရွက္မေနနဲ႕…လီးအတုႀကီးနဲ႕ ကမ်င္းရတာထက္စာရင္ဒါကအစစ္ေနာ္….ဘယ္႕ႏွယ္႕လဲ..စားလိုက္ရမွာလား…လူပ်ဳိဘဝက ခၽြတ္ေပးလိုက္ရမွာလား….။
မႏုေဝ မ်က္ႏွာ ကြက္ကနဲ ပ်က္သြားသည္.. အမွန္က မစန္းရီက စေနာက္လိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္၏..။ သူ႕ေက်းဇူးရွင္ သခင္မအေပၚ ဘယ္ေသာအခါမွ သစၥာေဖာက္မည္႕သူ မဟုတ္ပါ…။ သို႕ေသာ္ မႏုေဝ၏ အတြင္းစိတ္ကို သိလိုက္ရ၏..။ အမေလး..ဟဲ႕…စတာပါေနာ္….မိန္းမရဲ႕…ျဖစ္ေနလိုက္တာ….သူမ်ားစားဖို႕ ေမြးထားတဲ႕ သားကို က်မက ခြင့္ျပဳခ်က္ မရပဲ ခိုးမစားပါဘူးေနာ္…စိတ္ခ်…စိတ္ခ်…. အယ္…..ဘာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာလဲ…… မႏုေဝမွာ ရွက္ေသြးေၾကာင့္ မ်က္ႏွာၾကီး တစ္ခုလုံး နီျမန္းသြားရသည္..။ ေနာက္တစ္ေၾကာ့ ဆြဲဆိတ္ရန္ လက္ကို အေျမွာက္ မစန္းရီက ဖမ္းဆုတ္ထားလိုက္သည္..။ စတာပါ ေဝရယ္….တကထဲ… ေတာထဲက ျပန္လာၿပီးေနာက္ စာအုပ္ေပ်ာက္သည္႕ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႏွစ္ေယာက္သား အခန္းထဲတြင္ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ႀကိတ္တိုင္ပင္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္.. ဖိုးေခြး စာအုပ္ယူသြားၿပီးေနာက္ ၃ ရက္အၾကာမွ သိရျခင္း ျဖစ္သည္..။
ဖိုးေခြးမရွိခိုက္ သူ႕အခန္းထဲ ဝင္ရွာသည္..။ ေသနာေလးက အသိမ္းေကာင္းလွသည္..။ လုံးဝမေတြ႕..။ ေပၚေပၚတင္တင္လည္း မရွာရဲ…။ မသိမသာ ရွာရ၏..။ ရွာမေတြ႕သည္႕အဆုံး ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္ဟာ ဟု ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္..။ ထိုေန႕မွ စ၍ ဖိုးေခြးကို သတိထား အကဲခတ္ေနရေတာ့သည္..။ ေစာေစာက ဖိုးေခြးေျပာေသာ စကားကို ျပန္လည္ၾကားေယာင္မိသည္..။ ဘာတဲ႕….ေယာက္်ားပဲဗ်ာ…ပန္းပန္းတဲ႕…။ ၿပီးေတာ့ သူ႕ရင္သားေတြကို အေရာင္တလက္လက္ထြက္ေနေသာ မ်က္လုံးတို႕ျဖင့္ စူးစူးရဲရဲ ၾကည္႕ေနခဲ႕သည္..။ မႏုေဝက မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလိုက္သည္..။ သို႕တိုင္ ရင္ထဲ ရွိန္းခနဲ ဖိန္းခနဲ ေနြးသြားသည္..တူပင္ ျဖစ္လင့္ကစား ကိေလသာ ဗို႕အားျပင္းေသာ ရမၼက္အၾကည္႕ေတြက မ သတၱဝါျဖစ္ေသာ သူမရင္ကို လႈပ္ခတ္ေစခဲ႕သည္..။ ရမၼက္ေသြးတို႕ကို ပူေႏြးေစခဲ႕သည္.. သူမကိုယ္တိုင္ ဤလည္ဟိုက္အက်ႌကို တမင္ေရြးဝတ္ခဲ႕သည္ မဟုတ္ပါလား..။
မစန္းရီက ႏြားႏို႕ညွစ္ေနသျဖင့္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္တည္း ရွိသည္..။ မင္း….နက္ဖန္ခါ တကယ္လိုက္မွာေနာ္….. မႏုေဝက ေသခ်ာေအာင္ ထပ္ေမးလိုက္သည္..။ အမွန္ေတာ့ စကားဆက္ျပတ္သြား၍ ျပန္ေခၚျခင္းသာ ျဖစ္သည္..။ ေဒၚေဒၚကလဲ……ေယာက္်ားပါလို႕ ဆိုေန….. ေအးပါ….ေအးပါ..ေကာင္းၿပီ…ၿပီးက်မွ ပင္ပန္းလို႕ဆိုၿပီး ေယာက္ျပား ျဖစ္မသြားနဲ႕….. အမယ္…..စိန္လိုက္စမ္းပါဗ်ာ…..ဒီမယ္ၾကည္႕…. ဖိုးေခြးက သူ႕လက္ေမာင္းကို ေကြးျပ၏..။ ဖုထစ္မာေက်ာေသာ ၾကြက္သားဆိုင္ႀကီးက အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထလ်က္ ရွိသည္…..။ အဟင္း ဟင္း…..ေကာင္းပါၿပီ….ေတာ္…. မႏုေဝက ဣေႁႏၵဆယ္ဟန္ လုပ္ရင္း ရီရီေမာေမာ ေျပာကာ စားၿပီးေသာ ပန္းကန္မ်ားကို သိမ္းဆည္း သြားသည္..။ ဖိုးေခြးက အေဒၚျဖစ္သူ၏ အိစက္ဖြံ႕ထြားလွေသာ တင္ဆုံကားကားေကာ့ေကာ့ႀကီးကို အငမ္းမရ ၾကည္႕ၿပီး ထလာခဲ႕သည္..။ မႏုေဝတစ္ေယာက္ အခ်ိန္မဆြဲလိုေတာ့ပဲ ေမြးစားသာ တူေမာင္ႏွင့္။
လင္မယားလုပ္တမ္း ကစားရန္ အကြက္ခ် ႀကံစည္ေနပါေတာ့သည္..။ ညအိပ္ယာဝင္ခါနီးတိုင္း က်န္းမာေရးအတြက္ သူတို႕ သံုး ေယာက္ ႏြားႏို္႕တစ္ခြက္စီ ေသာက္ေလ႕ရွိၾကသည္..။ ႏြားေလး သုးံေကာင္ ေမြးထားသည္..။ ႏြားမ သုံးေကာင္ဆီက အလွည္႕က် ညွစ္ယူသည္..။ ထိုတာဝန္ကို မစန္းရီက ယူထားသည္..။ ည ႏြားႏို႕ေသာက္ၾကလ်င္ မစန္းရီ ခြက္ထဲ အိပ္ေဆးခပ္ထားမည္ ဟု မႏုေဝ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္..။ ဖိုးေခြး ႏြားႏို႕ေသာက္ၿပီး အေပၚထပ္ တက္မည္ ျပဳစဥ္… ဟဲ႕….အိပ္ေတာ့မို႕လား…အေစာႀကီး ရွိေသးတယ္…. စာဖတ္စရာ ရွိလို႕ ေဒၚေဒၚ…ဘာျဖစ္လို႕လည္း….. ရင္မာတို႕ဆိုင္ ၾကက္ဥ သြားဝယ္ခိုင္းမလို႕…. ရတယ္ေလ….သြားဝယ္လုိက္မယ္….ေဒၚေဒၚ… ေရာ့ ေရာ့…ပိုက္ဆံ .. ဆယ္လုံး ဝယ္ခဲ႕…. ဖိုးေခြးက သူ႕အေဒၚထံမွ ပိုက္ဆံ ယူၿပီး မရင္မာတို႕ ဆိုင္ဖက္ ထြက္လာခဲ႕သည္..။ မရင္မာတို႕ဆိုင္က ရြာလည္ေလာက္မွာမို႕ အနည္းငယ္လွမ္း၏..။
ၾကက္ဥ ဆယ္လုံးေလာက္ ေပးပါဗ်ဳိ႕…. မရင္မာ တစ္ေယာက္ ေခါင္းငုံ႕ၿပီး ပိုက္ဆံေတြ ေရတြက္ေနရာမွ ဖ်တ္ခနဲ ေမာ့ၾကည္႕လိုက္သည္..။ အယ္..ေတာ့…..ဘယ္သူမ်ားလဲလို႕…ကိုရင္လူထြက္ ငါးပိခ်က္ႀကီးပါလား….အခုမွပဲ ေတြ႕ရေတာ့တယ္..။ အခုမွ စိမ္းကားသြားၿပီေပါ႕ေလ….. မရင္မာ ေျပာလည္း ေျပာစရာပင္..။ ကိုရင္ဘဝတုံးက စားအိမ္ေသာက္အိမ္.။ မႏၱေလးေရာက္လ်င္ လညး္ သူမဆီမွာပဲ တည္းသည္..။ ဘုရားဖူးအပါအဝင္ ေဈးခ်ဳိေဈးဝယ္တာက အစ ကိုရင္ဖိုးေခြးလိုက္ပို႕ရသည္..။ အေဒၚျဖစ္သူထက္ပင္ တရင္းတႏွီး ရွိလွသည္..။ မရင္မာတို႕ဖက္ မေရာက္တာက ကိုရင္လူထြက္ ေမာင္ဖိုးေခြး တစ္ေယာက္ ရွက္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏..။ မရင္မာက မ်က္ေစာင္းခ်ဳိခ်ဳိေလး ထိုးရင္း မဲ႕ကာ ရြဲ႕ကာ ေျပာ၏..။ အသံႏွင့္ ဟန္ပန္အမူအယာထဲတြင္ ဆြဲငင္အား ညိွဳ႕အားေတြ အျပည္႕ပါသည္..ဟု ဖိုးေခြး စိတ္ထဲ ခံစားရသည္.. ကုိသိန္းထြန္းကလဲ ခဏခဏ ေျပာေနတာ…။
အေတာ္စိမ္းတဲ႕ ကိုရင္ ဖိုးေခြးတဲ႕…သိရဲ႕လား…. ကိုသိန္းထြန္း ရွိလား…. မရွိဘူး…မေန႕ကမွ မုံရြာဖက္ သနပ္ခါး သြားဝယ္တယ္… ဆယ့္ငါး ရက္ေလာက္ၾကာမွာ …ညလာခဲ႕ပါလား….စကားေျပာရေအာင္ …လက္ဖက္ေကာင္းေကာင္း သုတ္ထားလိုက္မယ္…… ဖိုးေခြးက လက္ဖက္ႀကိဳက္တတ္မွန္း မရင္မာက သိ၏ ..။ ရြာလာလ်င္ ျဖစ္ေစ ၊ မႏ ၱေလး ေရာက္လ်င္ ျဖစ္ေစ လက္ဖက္သုတ္ေကၽြးရသည္..။ လာ….ထိုင္အုံးေလ….. မရင္မာက ဆိုင္ေပၚလာရန္ လွမ္းေခၚသည္..။ ဘကၳရီ မီးေရာင္ေအာက္တြင္ မရင္မာတစ္ေယာက္ သနပ္ခါး အေဖြးသားႏွင့္ အလွႀကီး လွေနသည္..။ ဒီေန႕တစ္ေန႕လုံး မရိုးသားခဲ႕ေသာ ဖိုးေခြးတစ္ေယာက္ မရိုးေသာစိတ္ျဖင့္ မရင္မာကို ၾကည္႕ေနမိျပန္သည္..။ ထိုမွ တဆင့္ ေရႊလိေမၼာ္ ၊ က်ားေကာ အရက္ပုလင္းမ်ားဆီသို႕ မ်က္စိေရာက္သြား၏..။ ေဟာေတာ့…..ထိုင္ပါအုံးလို႕…..ဆို… မထိုင္ေတာ့ဘူး…..မရင္မာ….ေရႊလိေမၼာ္ တစ္ပုလင္း ေပးပါ….။
မရင္မာက ေရႊလိေမၼာ္ တစ္ပုလင္း ယူေပးလိုက္သည္.. ပိုက္ဆံ မေပးနဲ႕ အလကား ယူသြား….. မရင္မာက ၾကက္ဥဖိုးေရာ ေရႊလိေမၼာ္ဖိုးပါ တစ္ျပားမွ မယူလိုက္ပါ..။ ၾကက္ဥ ငါး လုံးပင္ ပိုထည္႕ေပးလိုက္ေသးသည္..။ ညလာမွာလား…..ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကို ေခၚထားရမွာလား…. ေဒၚေဒၚအိပ္ရင္ ….လာခဲ႕မယ္….ေလ….သိပ္မိုးခ်ဳပ္ရင္ ျဖစ္ပါ႕မလား…. အမေလး…..ကိုလူပ်ဳိရဲ႕….သန္းေခါင္ေက်ာ္လာလာ….ရတယ္…ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္….တကယ္လာခဲ႕….. မရင္မာက မ်က္ေစာင္းထိုးရင္း ေျပာျပန္၏ ..။ သည္တစ္ခါ မ်က္ေစာင္းထဲတြင္ ၾကာမူေတြ သိသိသာသာ ပါလာသည္..။ ရမၼက္ အခိုးအေငြ႕ေတြ ယွက္သန္းေနသည္..။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ဆိုတာက မရင္မာ၏ ညီမ အငယ္ဆုံး ျဖစ္သည္..။ ကိုရင္ဘဝထဲက စေနေနာက္ေနက်သည္..။ မရင္မာတို႕ႏွင့္ တစ္အိမ္ေက်ာ္တြင္ သူ႕အေမတို႕ႏွင့္ အတူေနသည္..။ ဖိုးေခြးႏွင့္ သက္တူရြယ္တူ….။
ကဲ….သြားၿပီေနာ္….. အင္း အင္း….လာျဖစ္ေအာင္ လာခဲ႕ေနာ္…..ေစာင့္ေနမွာ…သိလား….. အင္း….ပါ… အျပန္ ဖိုးေခြး မ်က္စိထဲတြင္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ ရုပ္လႊာက မေပၚလာပဲ မရင္မာ၏ ရုပ္လႊြာကသာ စိုးမိုးေနသည္..။ ျဖဴဝင္းေသာ အသားအေရ ၊ သနပ္ခါး အေဖြးသား မ်က္ႏွာ ၊ တင္းမို႕ေနေသာ ႏို႕အုံႏွစ္မႊာ ၊ ၾကာမူပါေသာ မ်က္လုံး ၊ ကေလးေမြးၿပီးတာ မၾကာေသး တစ္သားေမြး တစ္ေသြးလွ ေနသလား မေျပာတတ္…။ မရင္မာတည္းဟူေသာ အအိုမ၏ ခႏၶာကိုယ္က ဖိုးေခြး ကိေလသာ စိတ္ကို ပိုၿပီး ထၾကြေစခဲ႕သည္ကေတာ့ ေသခ်ာသည္..။ ဖိုးေခြး ဝင္းတံခါး ဖြင့္၍ ဝင္ခဲ႕သည္…။ အိ္မ္ထဲ ေရာက္ေတာ့ အသံဗလံေတြ တိတ္ဆိတ္ေနသည္…။ ေစာေစာက ေတာ့ အသံေပးမည္ဟု စိတ္ကူးမိသည္..။ တိတ္ဆိတ္ပုံက အနည္းငယ္ ထူးဆန္းေနသည္႕အတြက္ အသာေလး အေဒၚ႕အခန္းဆီသို႕ ခ်ဥ္းကပ္ခဲ႕သည္..အင္း…..ရွီး…..ကၽြတ္ ကၽြတ္…..အား ……အား…အ။
အခန္းနား ေရာက္ေသာအခါ အသံသဲ႕သဲ႕ ၾကားရသည္..။ အခန္းက လွ်ာထိုးသားေတြႏွင့္ ကာထားသျဖင့္ လုံေနသည္.. ။ အသံေတြသာ ၾကားေနရသည္..။ ေခ်ာင္းၾကည္႕စရာ အေပါက္က မရွိျဖစ္ေနသည္..။ အား…..ကၽြတ္ကၽြတ္…..အမေလး…….ကၽြတ္ကၽြတ္…..ပြတ္….ဖလြတ္…..ျပက္…ျပတ္…ပလပ္………… သူ႕အေဒၚတစ္ေယာက္ သူ႕ကို ပထုတ္ၿပီး ဘယ္အေကာင္ႏွင့္ ခ်ိန္းတြယ္ေနၾကမွန္း မသိ…။ ဖိုးေခြးရင္ထဲ ေဒါသလိႈင္းေတြ ထန္လာသည္..။ အေမွာင္ထဲတြင္ က်င့္သားရလာၿပီမို႕ ဝိုးတဝါး ျမင္လာရသည္..။ စားပြဲခုံ ရွိရာသို႕ သြား၏…။ ၾကက္ဥအိတ္ႏွင့္ ေရႊလိေမၼာ္ ပုလင္းကို စားပြဲေပၚ တင္သည္…။ ေရအိုးစင္မွ ေရတစ္ခြက္ခပ္ယူလာသည္…။ ၾကက္ဥတစ္လုံး ေဖာက္ေသာက္ ၿပီး ၊ ေရႊလိေမၼာ္ ပုလင္းကို ဖြင့္ကာ ပါးစပ္ႏွင့္ ေတ႕ေမာ့ခ်သည္..။ လိေမၼာ္နံ႕သင္းေသာ အရက္ျပင္းေတြက ရင္ထဲ ပူဆင္းသြားသည္..။ ေရတစ္ဝက္ေသာက္ၿပီး အခန္းဆီသို႕ ျပန္လာသည္…။
အေပါက္ေတြ႕လိုေတြ႕ျငား အခန္းပတ္လည္ လွည္႕ရွာသည္..။ ကံအားေလ်ာ္စြာ တံခါးက ဂ်က္ထိုးပိတ္ထားသည္႕တိုင္ အနည္းငယ္ ဟေန၏ ..။ ေခ်ာင္းၾကည္႕လို႕ ေကာင္းေကာင္း ျမင္ရသည္..။ အျပင္းစား အရက္မို႕ တရိပ္ရိပ္ တက္ေနသည္…။ တစ္ကိုယ္လုံး ျမဴးထူး ၾကြေနၿပီ…။ သတၱိေတြ တက္လာသည္..။ ဖိုးေခြး ဟေနေသာ အေပါက္က အတြင္းသို႕ ေခ်ာင္းၾကည္႕လိုက္သည္..လားလား …ျမင္ကြင္းက ၾကက္သီးထစရာေကာင္းလြန္းလွသည္…ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းႏွင့္ ဖိုးေခြးအားမလိုအားမရ ေရွ႕သို႕အတင္းတိုးကပ္ၾကည္႕သည္…။သူ႕အေဒၚနဲ႕ မစန္းရီတို႕မွာ အဝတ္မဲ႕ ကိုယ္လုံးႀကီးမ်ားႏွင့္တစ္ေယာက္ေစာက္ဖုတ္ကို တစ္ေယာက္ ယက္ေပးေနၾကသည္..။ သူ႕အေဒၚက မစန္းရီကိုယ္လုံးေပၚမွ ခြ၍ မစန္းရီေပါင္ၾကားက ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ယက္ေပးေနသလို ေအာက္က ပက္လက္အိပ္ေနေသာ မစန္းရီကလည္း သူမမ်က္ႏွာနားကပ္ေနေသာ သူ႕အေဒၚဖင္ၾကားက ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ယက္ေပးေနပုံရသည္..။
ထူူးျခားတာက သူ႕အေဒၚကသာ မစန္းရီေစာက္ဖုတ္ကို ဆက္ယက္ေနၿပီး မစန္းရီက အိပ္ေပ်ာ္သြားပုံရသည္..။ လႈပ္ရွားမႈ ကင္းမဲ႕ေနသည္..။ ဖိုးေခြးေခ်ာင္းၾကည္႕ေနစဥ္မွာပင္ သူ႕အေဒၚက မစန္းရီးကိုယ္ေပၚက ခြာလိုက္ၿပီး မစန္းရီေဘးတြင္ ဒူးတုတ္ထိုင္ကာ မစန္းရီလက္ေမာင္းကို လႈပ္၍ ႏိႈးသည္..။ မစန္းရီ….မစန္းရီ…..က်စ္….ဟဲ႕ မစန္းရီ…. လႈပ္ခါရမ္းေနေသာ ႏို႕အုံတင္းတင္းမို႕မို႕ႀကီးက မီးေရာင္ေအာက္တြင္ ဝင္းေျပာင္ေနသည္..။ ဤမွ် လႈပ္ႏိႈးတာေတာင္ မစန္းရီက တုတ္တုတ္မွ်မလႈပ္..။ ေနာက္ၿပီး သူ႕အေဒၚအမူအယာက အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္႕အတြက္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္ေနပုံမ်ဳိး လုံးဝမဟုတ္ပဲ တကယ္အိပ္မအိပ္ ေသခ်ာသည္ထက္ ေသခ်ာေအာင္ စမ္းသပ္ေနပုံမ်ဳိးျဖစ္သည္..။ ဖိုးေခြးတစ္ေယာက္ အဝတ္မဲ႕ေနေသာ ကိုယ္လုံးႀကီးျဖင့္ မစန္းရီကို လႈပ္လႈပ္ႏိႈးေနေသာ သူ႕အေဒၚကိုၾကည္႕ကာ လီးေတာင္လာသည္..။
လႈပ္လႈပ္ႏိႈးလိုက္တိုင္း တင္းရင္းဝင္းေျပာင္ေသာ ႏို႕အုံႀကီးႏွစ္မႊာက ရမ္းခါေနသည္..။ လက္တစ္ဖက္က လႈပ္ႏိႈးရင္း က်န္လက္တစ္ဖက္က သူ႕ေစာက္ဖုတ္ သူႏိႈက္ေနသည္..။ ဖိုးေခြးတစ္ေယာက္ အရက္အရွိန္ေရာ ရမၼက္အရွိန္ပါ တရိပ္ရိပ္ တက္လာၿပီ..။ ေၾကာက္စိတ္မွန္သမွ် ကြာက်သြားၿပီ…။ အရက္ကေလးတျမျမ ရမၼက္ေသြးကလည္း ၾကြ ကာမရာဂစိတ္ေတြကလည္း အရမး္ကာေရာ ထလာၿပီမို႕ ခပ္ရဲရဲပင္ တံခါးကို ေခါက္လိုက္သည္..။ ေဒါက္ေဒါက္….ေဒါက္ေဒါက္….ေဒါက္..ေဒါက္…. တံခါးေခါက္သံၾကားသျဖင့္ သူ႕အေဒၚက ကပ်ာကယာ ထမီတစ္ထည္ကို ေကာက္စြပ္သည္..။ေစာင္ပါးတစ္ထည္ကို ဆြဲယူ၍ မစန္းရီကိုယ္ေပၚကို လုံေအာင္ဖုံးလိုက္၏ .ၿပီးကုတင္ေပၚက ကပ်ာကယာ ဆင္းလာသည္..။ ဖိုးေခြးတစ္ေယာက္ အသံထြက္ၿပီး မရယ္မိေအာင္ အေတာ္ေလး ၿမိဳသိပ္ထားရသည္..။ သူ႕အေဒၚ တံခါးနားေရာက္လာမွ ႏွစ္ေပေလာက္အကြာ ေနာက္သို႕ဆုတ္လိုက္သည္..။
ေခ်ာက္…. မင္းကလဲ…ၾကာလိုက္တာ…ရင္မာနဲ႕မ်ား ညားေနသလားေအာက္ေမ႕ရတယ္…၊ ခိုင္းလိုက္ရင္ ဒီလိုခ်ည္႕ပဲ….. အခုမွ အိပ္ယာကထလာရေသာ ပုံစံျဖင့္ ေဟာက္ ေျပာေျပာလိုက္သည္..။ ဖိုးေခြးက စိတ္ထဲမွ ႀကိတ္ရယ္လိုက္မိသည္..။ သူတို႕ ထင္သလို ကမ်င္းေၾကာထေနတာ မသိတာမွတ္လို႕…။ ဖိုးေခြးက ဘာစကားမွ မေျပာပဲ ေပရပ္ေနသည္..။ ဘယ္မွာလဲ ၾကက္ဥ…. ဟိုနားက စားပြဲေပၚမွာ….. ဖိုးေခြးက တမင္ ခပ္ဆတ္ဆတ္ျပန္ေျပာသည္..။ သူ႕အေဒၚက မေက်နပ္ေသာ အမူအယာႏွင့္ သူ႕ေဘးက ေရွာင္ထြက္ကာ စားပြဲဆီသို႕သြားသည္..။ ဖိုးေခြးကလည္း ေနာက္က ကပ္လိုက္သည္..။ စားပြဲနား အေရာက္တြင္ သူ႕အေဒၚကို ေနာက္ကေန ႀကဳံးဖက္လိုက္သည္..။ အိုအို….ဒါ….ဒါ ဘာလုပ္တာလဲ ဟင္….ေခြးမ်ဳိး…ေခြးက်င့္ေခြးႀကံ ႀကံတဲ႕အေကာင္….ဖယ္…ဖယ္စမ္း…. မႏုေဝက ပါးစပ္ကလည္း ေျပာ ရုန္းလည္း ရုန္းသည္..။
ဖိုးေခြးကလည္း တင္းသထက္တင္းေအာင္ ႀကဳံးဖက္ထားသည္..။ ဖယ္…..ဖယ္လို႕ဆို….ငါက နင့္ကိုေမြးစားထားတဲ႕ အေမေနာ္…..ၿပီးေတာ့ နင့္အေဒၚအရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီး….. မႏုေဝက အတင္းရုန္းသည္..။ ဖိုးေခြးကလည္း အတင္းဖက္ထားသည္..။ သူ႕ေပါင္ၾကားက ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးက မႏုေဝဖင္ၾကားကို ဖိေထာက္ထားသည္..။ မႏုေဝတစ္ေယာက္ ၾကက္သီးေတြ တဖ်င္းဖ်င္း ထသြားသည္..။ ဖက္ေနရင္းကပင္ ရင္လ်ားထားေသာ ထမီကို ဆြဲခၽြတ္သည္..။ နဂိုကပင္ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ဝတ္ထားသည္မို႕ ထမီက ေအာက္သို႕ ကၽြတ္က်သည္..။ မႏုေဝက လွမ္းအဆြဲ ဖိုးေခြးက ႏို႕ႀကီးတစ္လုံးကို ထိထိမိမိ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္..။ ခပ္ရြရြေလး ဆုတ္ေခ်ေပးသည္..။ မႏုေဝ၏ ေတာက္ေလာင္စျပဳေနေသာ ကိေလသာ ရမၼက္မီးလွ်ံက ဟုန္းခနဲ ထေတာက္သည္..။ ေပါင္ၾကားရွိ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာလည္း လိႈက္ခနဲ လိႈက္ခနဲ ယားတက္လာကာ ဂုံညင္းဖားႀကီးလို မာန္ေတြထ၍ ေဖာင္းၾကြတက္လာသည္..။
ဖိုးေခြး…..ဖယ္စမ္းလို႕ ဆို….၊ ဖယ္ေနာ္…ၿပီးမွ ငါ႕ကို အဆိုးမဆိုနဲ႕…. မႏုေဝ ပါးစပ္ကသာ ဟန္လုပ္ေျပာေနရသည္..။ ေပါင္ၾကားက ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကမူ လီးနံ႕ရ၍ အျပင္းအထန္ လႈပ္ၾကြလာသည္..။ ဝွက္ဖဲမွန္သမွ် အကုန္သိထားၿပီးၿပီမို႕ မႏုေဝစကားေတြက သဲထဲေရသြန္သလို လုံးဝ အရာမထင္ေတာ့….။ ေတာက္…..ဖိုးေခြး…..ဖယ္စမ္းပါဆို….နင္ေတာ့ေနာ္……ငါလုပ္လိုက္ေတာ့မယ္…. မႏုေဝက ထမီကုန္းေကာက္သည္ဟန္ႏွင့္ ေရွ႕သို႕ အနည္းငယ္ ကုန္းလိုက္ရာ ေနာက္သို႕ျပဴးထြက္လာေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ဖိကပ္ထားေသာ လီးထိပ္ႀကီးႏွင့္ အံက် ေတ႕မိသြားသည္…။ အနည္းငယ္ ထပ္ကုန္းလိုက္ရာ ေစာက္ဖုတ္အေခါင္းထဲ ဒစ္ေခါင္း ဝင္သြားသည္…။ စြပ္…..ျဗစ္….. အင့္…..ဟင့္…ဖိုး……ဖိုး ေခြး….အေဒၚေတာင္းပန္ပါတယ္…ကြာ….ငါ…ငါက နင့္ေမြးစားအေမေလ…ၿပီး…..ၿပီးေတာ့ နင့္အေဖရဲ႕ ညီမ အရင္း ..နင့္ အေဒၚအရင္းေခါက္ေခါက္ ..မလုပ္ေကာင္းဘူးေနာ္…..ငါ႕သား။
အလြန္ႀကီးမားႏူးညံ႕ေသာဒစ္္ဆံႀကီးက ေစာက္ဖုတ္အဝထဲ နစ္ဝင္လာသည္႕အတြက္ မႏုေဝတစ္ကိုယ္လုံးရွိ အေၾကာေတြမွာ ရွိန္းဖိန္းဆိမ္႕အီ သြားသည္..ကေလးမေမြးဖူးေသးေသာ ေစာက္ဖုတ္မို႔အဝကက်ဥ္းသည္ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကထူထဲၿပီးႏူးညံ႔သည္…သား…..သား….မ…မလုပ္ေကာင္းဘူးေနာ္…..လူေလးက လိမၼာပါတယ္….မလုပ္နဲ႕ေနာ္…..အင့္…..ဟင့္…. ေကာင္းပါတယ္…ဗ်ာ….. ဟင့္အင္း…ဟင့္အင္း……မလုပ္ပါနဲ႕ကြာ…..ေနာ္….ေနာ္….လို႕….မႏုေဝ၏ ေတာင္းပန္သံက ဖိုးေခြးရာဂစိတ္ကို ပို၍ ျပင္းထန္ထၾကြေစသည္…။ဖိုးေခြးက ဖင္ကိုေကာ့၍ အနည္းငယ္ ထပ္ထိုးသြင္းလိုက္သည္။အီး……ကၽြတ္ကၽြတ္….အေမ႕…ရွီး…..အ..အ… မႏုေဝက အားမလိုအားမရ ျဖစ္ကာ သူမဖင္ဆုံႀကီးကို ေနာက္သို႕ ေကာက္ကာ ေကာ့ေပးလိုက္မိသည္…။ေႏြးေထြးႏူးညံ႕ေသာ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားေတြကို ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း ထိုးေဖာက္၍ လီးတန္ႀကီးက ဝင္ေရာက္သြားေတာ့သည္…။
ဖိုးေခြးလီးက ဘဝေပးကုသိုလ္အရ အလြန္႕အလြန္ သန္မာထြားႀကိဳင္းလွသည္..။ အတုတ္ ေျခာက္ လက္မခြဲ အရွည္က ခြန္ႏွစ္ လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ ရွိရာ မႏုေဝအဖို႕ နာက်င္ ဆိမ္႕ေကာင္းႀကီး ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္…။ ေကာင္းလားဟင္……..ေဒၚေဒၚ… အင္း…..ေကာင္း …ေကာင္း……ဟင့္အင္း…..ဟင့္အင္း…ေတာ္….ေတာ္ပါေတာ့…..ကၽြတ္ကၽြတ္…..အီး….အီး… ေကာင္းသည္ဟု ႏႈတ္မွ ေယာက္ထြက္သြားၿပီးမွ ဟင့္အင္းဟု ျငင္းဆန္ေနသည္…။ ငရဲ…ငရဲ…..ႀကီးကုန္လိမ္႕မယ္…..ေတာ္….ေတာ္ပါေတာ့ေနာ္…….ဖိုးေခြးရာ….အေဒၚေတာင္းပန္ပါတယ္….ေတာ္ေတာ့ဟယ္…ေနာ္..ေနာ္…… ဖိုးေခြးက ႏို႕ႀကီးႏွစ္လုံးကို ခပ္တင္းတင္း ဆုတ္ကိုင္ဆြဲညွစ္ၿပီး အသားကုန္ ေဆာင့္သြင္းထည္႕လိုက္သည္..။အင့္…အ.အေမ႕….အား…ကၽြတ္…ကၽြတ္….အ..အ.အေမ႕..ကၽြတ္..ကၽြတ္…ရွီး….အ… လီးအေတြ႕က ပူရွိန္းက်င္ဆိမ္႕သြားေစသလို ေစာက္ဖုတ္အေတြ႕ကလည္း အီဆိ္မ္႕ယားၾကြသြားေစသည္..။
ဖိုးေခြးက သူ႕ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သို႕ဆုတ္၍ လီးႀကီးကို ဆြဲႏႈတ္သည္..။ ၿပီးေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ျပန္သြင္းသည္..။အာ့….အ….အ..အင့္…ရွီး…..ကၽြတ္.ကၽြတ္….အီး….. မႏုေဝ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသာႏုႏုေတြက လႈပ္လႈပ္ရြရြျဖစ္ကာ လီးႀကီးကို ညွစ္ေပးထားသလို ျဖစ္လာသည္..။ အရသာေတြ စုေဝးထုံးဖြဲ႕ထားေသာ ဒစ္ဆံႀကီးတဝိုက္ ပူရွိန္းယားၾကြေနသည္..။ ခိုင္းႏိႈင္းစရာ စကားလုံး ရွာမရေအာင္ ေကာင္းလြန္းလွသည္..။ ေဒၚ….ေဒၚ႕ကို….သ…သနား..ပါ..ကြယ္…ေတာ္..ေတာ္..ေတာ့ ေနာ္..ေတာ္ပါေတာ့…ကြာ… ဖိုးေခြးက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခပ္ရမ္းရမ္း ၂၀ ခ်က္ခန္႕ ပစ္ပစ္ ေဆာင့္လိုက္သည္..။အေမ႕…အာ့…အမေလး….အေမ႕…..အင့္……အ..ငါ…ငါက…..အင့္…နင့္ အေဒၚ..အင့္…..အေမ႕………….အရင္း..အရင္းႀကီး…..ရွီး…..အ…အား…အင့္…ၿပီး….ၿပီးေတာ့…အေမ႕…အင့္……ေမြး…စား…………အင့္.ဟင့္….အေမ…ေမ….ရွီး.ကၽြတ္ကၽြတ္…အီး… ေမြးစားအေမ ဆိုတာနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ေတာ့ အထူူးမေျပာခ်င္ပါဘူး။
ဒါေပမယ္႕…အေဒၚက က်ေနာ႕အေဖရဲ႕ ညီမအရင္း မဟုတ္ဖူး….အေဖက ေမြးစားသားပါ…အေဒၚနဲ႕ အေဖက ဘာမွ မေတာ္ပါဘူး… ဖိုးေခြးက ေျပာလညး္ေျပာ ေဆာင့္လည္း ေဆာင့္ …၊ တစစ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လာသည္..။ ပင္ကိုအားအျပင္ ၾကက္ဥႏွင့္ အရက္တို႕ကပါ အားျဖည္႕ေပးထားသျဖင့္ ဖိုးေခြးလီးႀကီးမွာ သံမဏိေခ်ာင္းႀကီးကဲ႕သို႕ မာေက်ာ ေတာင့္တင္းေနၿပီး ေဆာင့္ခ်က္ေတြက အံ႕မခန္း ျပင္းထန္လွသည္..။အင့္..အ…အေမ႕….အ..ဖြတ္….ရွီး….အေမ႕…ျဗစ္….အေမ႕…အာ..အ..အင့္….. အလိုးခံရသည္႕အတြက္ အလြန္အက်ဴး အထူးပင္ေကာင္းေနသည္႕အခိုက္ ဖိုးေခြးစကားေၾကာင့္ မႏုေဝ အႀကီးအက်ယ္ အံ႕အားသင့္သြားရသည္..။ သို႕ေသာ္ ဘာရယ္မွန္း သဲသဲကြဲကြဲ မသိရေသး..။ အလိုးခံလို႕ေကာင္းေနဆဲ တန္းလန္း သူမစိတ္ေတြက ငယ္ဘဝဆီသို႕ ေျပးထြက္ပ်ံ႕လြင့္သြားရသည္..။ သူ႕အစ္ကို ဖိုးေခြးအေဖ အိမ္သို႕ေရာက္လာပုံကို မႈံဝါးဝါး သတိရမိသည္..။
ဒါက…သမီး အစ္ကိုေနာ္…ဟိုးအေဝးႀကီးက ျပန္လာတာ..မွတ္ထားေနာ္….သမီးေလး………… ဤသို႕ သူမအေဖႏွင့္ အေမက တဖြဖြေျပာၾကသည္ကို တေရးေရး သတိရမိသည္..။ မိဘေတြရဲ႕ စကားက သူမစိတ္ထဲမွာ စြဲထင္ ေတးမွတ္သြားခဲ႕သည္..။ ဖြတ္…..ဖြတ္…ဘြတ္…အေမ႕….အင့္…အ..အ..ရွီး….ကၽြတ္…ကၽြတ္..အ….အင့္..အိ..အိ…အင့္.အေမ႕…….. အတိတ္အေၾကာင္း ဖ်တ္ခနဲ ေတြးမိရာမွ ျပင္းထန္လွေသာ ဖိုးေခြး၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ပစၥဳပၸန္ဆီသို႕ ျပန္ေရာက္လာသည္..။ ရဲရဲႀကီးသာခံ…ေဒၚေဒၚေရ႕……ဘာမွ ငရဲ မႀကီး ေစရဘူး…စိတ္ခ်…. ေျပာလည္းေျပာ ေဆာင့္လည္းေဆာင့္ …၊ မႏုေဝကလည္း အားက်မခံ သူမရဲ႕ ဖင္ဆုံထြားထြားေမာက္ေမာက္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ခံသည္..။
အင့္…အင့္..အ..အေမ႕…အင့္..အင့္…အင့္ဟာ….နင့္…..နင့္ ဘယ္သူက…ေျပာ..ေျပာ..လို႕လဲ…….အိိအိ….အ..အ….အေမ႕… ေကာ့ေကာ့ခံရင္း မႏုေဝက ေမး၏ ..။ အေပၚထပ္ဘီရိုထဲက ဘဘရဲ႕ ဒိုင္ယာရီထဲမွာ ေတြ႕တာ…ဗ်… ဖိုးေခြးက ေျပာလည္းေျပာ ေဆာင့္လည္း ေဆာင့္သည္..။ ၿပီးရင္…ျပမယ္…အခုေတာ့…ဆက္ခံအုံး…ေနာ္………. အင့္..အင္း…အင္း ပါ……လိုးလိုး…….လိုး..နာနာေဆာင့္…ပါ…..အမေလ….အီး…အ….အား….ေကာင္း..ေကာင္းလိုက္..တာ…ကြယ္….အ..ရွီး…ကၽြတ္..ကၽြတ္…..အား အား…….. ဓါတ္လိုက္သလို လူက တုန္ခါၿပီး ဟပ္ထိုးလဲမတတ္ ျဖစ္သြားေသာ မႏုေဝကို ဆြဲထိန္းလိုက္ရင္း အခ်က္ သံုးဆယ္ ခန္႕ တလၾကမ္း ပစ္ေဆာင့္ရင္း ..လေရပူေတြကို ..ျဗင္းခနဲ…ပန္းထည္႕လိုက္ပါေတာ့သတည္း……ျပီးပါျပီ။
