ပြင်းပြတဲ့ဆန္ဒတွေ

ပေးစှမွးတဲ့အရသာ (အဆကွ) – ထူးသဈ အိပရွာကနိုးလာတော့ အခနွးထဲမှာ မှောငမွညွးနပှေီ။ ကှည့ရွတာ သူနဲ့ အပရယွေ၊ ဂှူလိုငတွို့ အတူတူကုနဆွုံးခဲ့တဲ့အခှိနကွ တောတွောကွှာသှားခဲ့ပှီ ထငပွါရဲ့။ သူ သတိရသလောကတွော့ သူအိပပွှောမွသှားသေးခငကွ ဂှူလိုငကွ သူ့ဘေးမှာ လှဲနခေဲ့တာပါ။ ခုတော့ သူတဈယောကတွညွးပဲ ကနှတွော့တယွ။ ကိုယပွေါမွှာတော့ စောငတွဈထညရွှိနတယွေ။ ဖှဈနိုငတွာကတော့ ဂှူလိုငထွှကမွသှားခငွ သူ့ကို ခှုံပေးခဲ့တာနမှောပါ။ နာရီကို ကှည့လွိုကတွော့ ကိုးနာရီထိုးနပှေီ။ ညနခှေိနတွဈခုလုံး ပှောကနွခေဲ့တာကို သတိထားမိရငွ သူမှားတှကေ သို့လောသို့လော စဉွးစားကုနကွှဦးမယလွို့ တှေးမိတော့ အဝတအွစားတှကေို ကောကဝွတလွိုကမွိတယွ။ သူ အပှငထွှကမွလို့ ကှည့နွတေုနွးမှာပဲ သူ့အခနွးတံခါးကို ခေါကသွံကှားရပှီး တဈပှုံတဈမကှီး ဝငခွလှာပါလရေော။ ရှိသမှှ အမှိုးသမီး အကုနလွုံးပေါ့။ ကှည့ရွတာ အပရယေကွ သူ နမကေောငွးဘူးလို့မှား ပှောထားသလား မသိပါဘူး။ အားလုံးပဲ သူ့ကို နဖူးကိုစမွး ပါးကိုနမွးပှီးမှ ထှကသွှားကှတယွ။

ဒါက မမေေ၊ နိုနိုနဲ့ နှဈဦးတို့ပါ။ ကနှတွဲ့သူတှကတေော့ တဈယောကပွှီးတဈယောကွ တနွးစီပှီး ခပကွှမွးကှမွးနဲ့ အနမွးဝတောကို အလှည့စွောင့ပွှီးမှ ပှနသွှားကှတော့တယွ။ နောကဆွုံးကနှခွဲ့တာက အပရယေပွေါ့။ အဈမကှီးပီပီ တခှားညီမတှကေို ဦးစားပေးပှီးမှ သူ့အလှည့စွောင့နွခေဲ့တာပေါ့။ `ကှည့ရွတာ ထူးသဈ … နငွ ဒီကနှခွဲ့တဲ့ တဈရကနွှဈရကအွတှငွးတော့ တယပွှီးအလုပမွှားနသလေိုပဲ …´ အပရယေကွ ပှောရငွး ထူးသဈကို ခပတွငွးတငွးဆှဲဖကလွိုကတွယွ။ `အလုပမွှားလဲ ဘာဖှဈလဲဟာ … ငါ့ဘဝမှာတော့ တနဖွိုးမဖှတနွိုငတွဲ့အရာတှပေါ …´ ထူးသဈက စဉွးစားရငွး ပှောလိုကတွယွ။ အဲဒီအခှိနမွှာပဲ သူ့ရငဘွတကွို ထောကလွာတဲ့ အပရယေ့နွို့သီးခေါငွးလေးတှရေဲ့ အထိအတှေ့ကို သိလိုကရွတယွ။ `ဒါဆိုရငွ ဘယလွိုလုပကွှမလဲ။ တို့တှေ ရိုစတာတဈခုလောကဆွှဲပှီး စီစဉထွားရမလား …´ အပရယေကွ စလိုကတွော့ … `မဆိုးပါဘူး။ ဒါပမယေ့လွညွး ငါ့စိတထွဲမှာတော့ မလုံမလဲကှီး ခံစားနရတယွေ အပရယွေ … ခုလိုမှိုးဆိုတော့ နငတွို့တှကှေားမှာ … အေးလေ … စိတမွသကမွသာဖှဈကုနကွှမလားလို့လညွး တှေးမိတယွ …´။

ထူးသဈက လေးလေးနကနွကွ ပှောလိုကတွော့ … `ဘာလို့ ဒီလိုတှေးရတာလဲဟယွ …´ `ဟုတတွယလွေ။ တကယတွော့ အရငကွနဲ့ အခုအခှိနမွှာ ဘာတှဖှဈခေဲ့ဖှဈခဲ့ တို့တှကေ ပှနကွှည့လွိုကရွငွ မောငနွှမအရငွးတှလေိုပဲ မဟုတဘွူးလား။ အားလုံးရဲ့ပုခုံးတှပေေါမွှာ အမှားတှကေို တငထွားရငွးနဲ့ နနကှမေယေဆွိုရငွ …´ `အိုး … ထားလိုကစွမွးပါဟယွ … ဘယသွူမှ ဒီလိုမတှေးကှဘူး … အသအခှောပဲ …´ အပရယေကွ ထူးသဈစကားကို ဖှတပွှောလိုကရွငွး သူ့ပါးစပကွို အနမွးရှညကွှီးတဈခုပေးရငွး ပိတထွားလိုကတွယွ။ ပှီးမှ ထူးသဈက သူ့မမလှလှကို ထပမွေးလိုကလွရေဲ့။ `ဒါဆို … ဘယလွိုတှေးကှသလဲဟငွ …´ `ပှောပှဘူး … ကဲကဲ … အိပတွော့ … ဂှတနွိုကွ …´ အပရယေကွ ဖတှကွနဲ နမွးလိုကရွငွး အခနွးပှငကွို ထှကသွှားတော့တယွ။ `အပရယွေ … ပှောပှ ….´ ထူးသဈက လှမွးပှောလိုကပွမယေ့ွ အပရယေကွတော့ တာ့တာပှရငွး ထှကသွှားပှီလေ။ `အငွး … သူတို့တှေ ဘာတှေးကှတယဆွိုတာ သိခငှလွိုကတွာ …´လို့ ပှောရငွး ထူးသဈလညွး အိပယွာပေါွ ပှနလွှဲခလှိုကတွယွ။  နောကတွဈနေ့မနကတွော့ ထူးသဈတဈယောကွ နမှငေ့မွှ နိုးလာတယွ။ နာရီကို ကှည့မွိတော့ ဆယ့တွဈနာရီခှဲနပှေီ။

မနကစွာလညွး မစားရသေးတော့ ခပသွှကသွှကပွဲ အဝတအွစားတှေ ကောကစွှပရွငွး ထမငွးစားခနွးထဲ ဆငွးလာခဲ့တယွ။ ထမငွးစားပှဲပေါကွ အုပဆွောငွးကို ဖှင့လွိုကတွော့ သူ့အတှကွ အေးစကနွတေဲ့ ပေါငမွုန့နွဲ့ ကှကွဥကှောတွှကေို တှေ့ရတယွ။ အဲဒီဘေး အုပဆွောငွးအောကမွှာပဲ စာတိုလေးတဈစကို တှေ့လိုကရွလို့ ဖတကွှည့လွိုကတွယွ။ ထူးသဈ စှေးသှားဝယတွယွ။ သိပမွကှာဘူး၊ ပှနလွာခဲ့မယွ။ ဖုနွးခေါလွိုကမွယွ။ နငကွှားခငှတွာလေးတှလညွေး ကှားရမှာပေါ့။ ကနှတွဲ့သူတှေ အကုနလွုံးလညွး အိမမွှာ မရှိကှဘူး မဟုတလွား။ ငါ ပှနမွရောကသွေးခငလွညွး နိုးနိုးကှားကှားနေဦး။ အခစှတွှနေဲ့ … အပရယွေ `အငွးလေ … တဈယောကတွညွးလညွး ကောငွးတာပါပဲ´လို့ ရရှတလွေိုကရွငွး ရခေဲသတြတောကို ဖှင့လွိုကတွယွ။ နှားနို့ ဖောကလွကစွ တဈဘူးကို ဆှဲထုတရွငွး စားပှဲမှာ ဝငထွိုငလွိုကတွယွ။ ခပသွှကသွှကစွားလိုကပွှီး ပနွးကနတွှကေို ဘစငထွေဲ ထည့ထွားလိုကတွယွ။ ပှီးတော့ ပုံမှနလွုပနွကအှတေိုငွးပဲ လမွးတဈပတလွောကွ ထှကလွှှောကရွတာပေါ့။ နကေ ကှဲကှဲတောကပွူနပှေီ။ ခကတွာက အပှငမွထှကခွငှပွမယေ့လွညွး ဝလာမှာကှောကလွို့ အားတငွးပှီး ထှကလွာခဲ့တာ။

အနီးအနားပဲ တဈပတလွောကပွတပွှီး ပှနဝွငလွာခဲ့တယွ။ အိမပွှနရွောကတွော့ ဆယ့နွှဈဆယ့ငွါး။ တံခါးကို ဖှင့လွိုကပွှီး ရတဈခှေကွ ပှေးသောကတွုနွး အိမပွေါထွပကွနေ ခှသေံကှားလိုကရွတယွ။ ဒီအခှိနမွှိုး ဘယသွူမှ အိမမွှာ မရှိတတပွါဘူးလို့ သူတှေးလိုကရွငွး ဘယသွူလဲဆိုပှီး လှမွးအောလွိုကတွယွ။ ဒီတော့မှ အသံပှနကွှားရတယွ။ `ငါပါဟ … နိုနိုပါ … သူခိုးမဟုတပွါဘူးဟဲ့ …´ `ဟငွ … နငွ ဘယလွိုလုပွ ပှနရွောကနွတောလဲ …´ ထူးသဈက လှကေားထိပမွှာ လှမွးတှေ့လိုကရွတဲ့ နိုနို့ကို မေးလိုကတွယွ။ `အဟီး … ဖိနပပွှတသွှားလို့ဟာ။ အဲဒါ ဝယလွိုကတွော့ လကထွဲ ထမငွးဝယစွားဖို့တောငွ မကနှတွော့ဘူး။ ဟိုနှာဘူးတှဆေီကလညွး မစားခငှတွာနဲ့ အိမပွဲ ပှနလွာလိုကတွာ …´ ထူးသဈက ဘာမှ ပှနမွပှောဘဲ ပုခုံးတဈခကှပွဲ တှန့ပွှလိုကတွယွ။ `ငါ ခုမှ ပှနရွောကတွာဟ … ဒါနဲ့ နငရွော စားပှီးပှီလား …´ `မနကစွာစားပှီးတာမှ မကှာသေးတာ … နောကွ ဆာမှ စားလိုကတွော့မယွ …´ နိုနိုက ပေါငမွုန့တွဈခပှကွို မီးကငရွငွး မေးလိုကတွယွ။ `ဒါနဲ့ ဒီလိုဆို အိမမွှာ နငကွ တဈယောကတွညွး ဒီလိုပဲလား …´ `အငွး … ပုံမှနဆွိုရငတွော့ အပရယေလွညွး ရှိတတပွါတယွ။

ငါ ကှောငွးသှားမတတတွော့တဲ့ နောကပွိုငွးတော့ သူလညွး ငါ့ကို အိမစွောင့ထွားပှီး အပှငထွှကတွဲ့အခါလညွး ထှကတွတတွာပေါ့ …´ ထူးသဈက တီရှပကွို ခှှတရွငွး ပုဝါနဲ့ ခှှေးသုတရွငွး ပှောလိုကတွယွ။ `ခုရော … ဘယသွှားသတဲ့လဲ …´ `ရှော့ပငထွှကသွှားတယွ ပှောတာပဲ … အေးလေ … နငပွှနလွာတာလညွး ကောငွးတာပဲ … မပငွှးတော့ဘူးပေါ့ …´ `သှောွ … ဒါဆို အခု နငတွဈယောကတွညွးပဲပေါ့ …´ နိုနိုက မေးလိုကတွော့ … `အငွးလေ …´ ထူးသဈက ခှှေးသုတပွှီးသှားတော့ စှပကွယှတွဈထညွ ကောကစွှပလွိုကရွငွး လိမမြောရွညတွဈခှကွ ယူသောကလွိုကတွယွ။ `ဒါနဲ့ နင့ဘွောဒွီကှည့ရွတာ အရငကွထကွ ပိုပှီးပုံကလှာသလိုပဲ။ ပှေးတာလညွး မဆိုးဘူးပဲနောွ …´ နိုနိုက ထူးသဈကို စူးစိုကကွှည့ရွငွး မှတခွကှပွှုလိုကတွယွ။ `ကှေးဇူးပဲ … အကောငွးပှောလို့ပါ …´ ထူးသဈက သူ့ဘာသာသူ ဝမနတောကိုပဲ ဂုဏယွူလှပါပှီ။ ဒီလောကွ အိပခွငှအွိပွ၊ စားခငှစွားလုပနွတောတောငွ ဒီလိုမှိုး ဝမလာဘဲနနေိုငတွာဆိုတော့ မဆိုးဘူးပေါ့လေ။

နိုနိုက ပေါငမွုန့ကွို နညွးနညွးကိုကလွိုကရွငွး ဟငွးတဈဇှနွးခပစွားလိုကတွယွ။ ပှီးမှ … `ဒါပမယေ့ဟွယွ … ကှှကသွားလေး အံစာတုံးလေးထှကလွာအောငလွုပလွိုကရွငွ ပိုမကောငွးဘူးလား … ဒီတဈခါ ငါနဲ့ ဂငှမွကွို လိုကခွဲ့လေ … ငါ အပပွေးမှာပေါ့ …´ `ဟာ … တောပွါပှီ … ဒီတိုငွးလညွး အဆငပွှသေားပဲ´ စိတထွဲကတော့ တှေးနမေိတယွ။ ဒီလောကွ လေ့ကငှ့ခွနွးဆငွးနရတောကို သှားသာကစားလိုကလွို့ကတော့ ပုံလဲသှားဦးမယလွို့။ `ဒီတိုငွးဆိုရငတွော့ ကောငမွလေးတှကေ ဘယကွှိုကမွှာလဲ …´ `မကှိုကလွညွး နပေေါ့ … ဘာလုပမွလဲ …´ ဟုတတွယလွေ။ အခု သူ့မှာ ဒီလောကဗွှာမှားနရတောကို။ `မိနွးကလေးက သူ့ကို ခှီထားပါလို့ ပှောလို့မှ မခှီနိုငရွငွ ရှကစွရာကှီးနမှောပေါ့ …. ဟာဟ …´ `အံမယွ … နိုနို … နငကွ အထငသွေးတာလား … ဒီလောကမွှား ငါက စကားထဲတောငွ ထည့မွပှောဘူး …´ `မယုံပါဘူး … ခုပဲ ငါ့ကို အစမွးခှီကှည့ပွါဦး …´ ဟငွးနဲ့ ပေါငမွုန့ကွို အကုနစွားပှီးသှားတဲ့ နိုနိုက သူ့ကို မယုံပါဘူးဆိုတဲ့ အကှည့နွဲ့ ပှောလိုကတွယွ။

`ကောငွးပှီလေ … နငွ ခိုငွးလို့နောွ … လာထား …´ ထူးသဈက ပှောရငွးဆိုရငွးနဲ့ပဲ နိုနို့ကို ခါးကနေ မှှောကကွိုငပွှီး ပုခုံးပေါွ ထမွးလိုကတွယွ။ ဒီလောကွ မှနမွှနဆွနဆွနကွှီးလုပလွိုကမွယလွို့ ထငမွထားတဲ့ နိုနိုကတော့ ထူးသဈပုခုံးပေါမွှာ တှန့လွိမနွတယွေ။ ထူးသဈက သူထမွးထားတဲ့အတိုငွးပဲ ထမငွးစားခနွးထဲမှာ တဈပတလွှည့လွိုကပွှီး နိုနို့ကို ဧည့ခွနွးထဲ ခေါလွာခဲ့တယွ။ `ရပှီ ရပှီ … နငွ နိုငသွားပဲ … ပှနခွပှေးတော့ဟာ ….´ `ငါပှောသားပဲ နိုနို …´ ထူးသဈက ပှနခွမှပေးဘဲ ပုခုံးပေါွ ပိုမှှောကတွငလွိုကတွော့ နိုနို့မှာ ဇောကထွိုးနီးပါးဖှဈသှားတော့တယွ။ ဒါနဲ့တငွ မကှနပသွေေးတဲ့ ထူးသဈက ပတခွှာလညလွှည့လွိုကတွော့ နိုနိုတဈယောကွ တောငွးပနသွံတှေ ထှကလွာတော့တယွ။ `တောပွှီဟာ … ငါရှုံးပါတယွ … ခေါငွးမူးလို့ပါဟယွ … ခပှေးပါတော့ …´ ဒီတော့မှ ထူးသဈလညွး နိုနို့ကိုယလွေးကို ဆိုဖာပေါွ နှိမ့ခွပှေးလိုကတွယွ။ ထူးသဈက သူ့လကတွှကေို လှှတလွိုကပွမယေ့ွ နိုနိုကတော့ ထူးသဈလညပွငွးကို သိုငွးဖကထွားတဲ့ သူ့လကတွှကေို မလှှတသွေးဘဲ ဖကထွားလိုကတွယွ။

ဒီမှာပဲ အစာစားပှီး ခှှေးနညွးနညွးထှကနွတေဲ့ နိုနို့လကကွလေးတှကေ အေးစိမ့စွိမ့အွထိအတှေ့ရယွ၊ ပူးကပနွတေဲ့ ခနဓြာကိုယွ အပေါပွိုငွးက အိစကတွဲ့ အထိအတှေ့ရယွ၊ ဝငသွကထွှကသွကနွှေးနှေးရယကွ ထူးသဈစိတကွို လှုပရွှားစတယွေ။ မကှနွှာခငွှးဆိုငပွှီး တဈယောကကွိုတဈယောကွ မကှလွုံးမလှှဲဘဲ ကှည့နွမေိကှတယွ။ နောကတွော့ သူကပဲ စလိုကသွလား။ နိုနိုကပဲ စလိုကသွလားတော့ မသိ၊ မကှနွှာခငွှး တဖှညွးဖှညွး နီးကပသွှားကှရငွး နှုတခွမွးခငွှး ထိတှေ့မိကှတော့တယွ။အနမွးက မထငမွှတဘွဲ ရှညကွှာနလရေေဲ့။ ဘယတွော့မှ မပှီးဆုံးတော့ဘူးလို့တောငွ ထငရွတယွ။ ဘာကှောင့လွဲဆိုတော့ သူတို့ နှဈယောကစွလုံးက ရပတွန့ခွငှတွဲ့ဆနဒြမှ မရှိကှတာလေ။ ဒါပမယေ့ွ နောကဆွုံးမှာတော့ ထူးသဈကပဲ စပှီး ခှာလိုကပွါတယွ။ ဆိုဖာဘေးမှာ ရပလွိုကရွငွး နိုနို့ကို ကှည့နွမေိတယွ။ `ဘာဖှဈလို့လဲ … ထူးသဈ …´ `မဖှဈ … အငွး … ဒါပမယေ့ွ နင့ဘွကကွ သခှောလို့လားဟယွ …´ ထူးသဈက မယုံနိုငသွလို မေးလိုကတွယွ။

`အဓိပပြါယမွရှိတာတှေ မေးမနစမွေးပါနဲ့ဟာ၊ ငါက မိနွးကလေးပါ … ထူးသဈရယွ … တကယတွော့ အရငကွတညွးက ငါ နင့ကွို စိတဝွငစွားမိခဲ့တာပါ …´ နိုနိုက ဝခှေဲမရဖှဈနတေဲ့ ထူးသဈကို ပှုံးပှလိုကတွယွ။ သူ့စိတထွဲမှာတော့ သူ့ကို အရငတွညွးက စိတဝွငစွားတယဆွိုတဲ့သူတှနေဲ့ခညွှးပဲ တှေ့နရတောကို မယုံနိုငအွောငဖွှဈနမေိတယွ။ `ထူးသဈ … ဘာဖှဈနတောလဲလို့ …´ နိုနို့အသံက ခှှဲနှဲ့သံကလေးဖှဈနလရေေဲ့။ `အငွး … မဖှဈပါဘူး။ သခှော သိခငှလွို့ပါ …´ ထူးသဈက ပှောရငွးနဲ့ သူ့လကကွို ကမွးပေးလိုကတွော့ နိုနိုက ဆှဲပှီး ထရပလွိုကတွယွ။ နိုနိုက သူ့ကို ဖကလွိုကရွငွးနဲ့ အငမွးမရ နမွးနမေိတယွ။ ပှီးမှ သူ့ကို ဆိုဖာပေါွ ဆှဲပှီး ထိုငခွိုငွးလိုကတွယွ။ မကှလွုံးလေးတဈဖကကွို နောကသွလိုပှောငသွလို မှိတပွှလိုကရွငွးနဲ့ လကတွှကေ သူ့ရငဘွတကွို ပှတသွပလွာတယွ။ နောကတွော့ စှပကွယှအွောကနွားကို ကိုငလွိုကပွှီး ခေါငွးပေါကွို ဆှဲယူလိုကတွော့ ထူးသဈလညွး အလိုကသွင့ွ လကကွို မှှောကပွေးလိုကတွယွ။ သူ့ရဲ့ အဝတအွစားမရှိတော့တဲ့ ကိုယအွထကပွိုငွးကို မှငလွိုကရွတဲ့ နိုနို့မှာတော့ နှုတခွမွးကို လှှာလေးနဲ့သပလွိုကရွငွး မောသလိုလိုမှိုး ခံစားမိနတေော့တယွ။

နောကထွပွ နိုနို့လကတွှကေ ဘောငွးဘီကို လကလွှမွးလိုကတွော့ ထူးသဈက ပှုံးကှည့ရွငွး သူကိုယတွိုငပွဲ သှကသွှကလွကလွကွ လှုပရွှားလိုကတွယွ။ ဘောငွးဘီဇဈကို ဖှုတပွှီး တငပွါးကို ခဏကှှပှီး အောကကွို လှှောခလှိုကတွော့ နိုနို့မကှဝွနွးတဈစုံက ဝိုငွးစကသွှားတယွ။ `အို …´ ခပနွှဲ့နှဲ့မှညတွမွးသံလေးနဲ့အတူ နိုနို့မှာ စိတနွဲ့ကိုယွ မကပသွလို ထိုငခွလှိုကမွိတယွ။ နိုနို့မှာတော့ ရငခွုနရွလှနွးလို့ ရူးတော့မယလွို့တောငွ ဆိုရတော့မလားပဲ။ သူ မှငနွရတေဲ့မှငကွှငွးကို ဘယတွုနွးကမှ မတှေ့ဖူးတဲ့အရာ တဈခုလို နဈမှောခံစားရငွး ငေးငိုငနွမေိတယွ။ ထူးသဈကတော့ ခုလို ဖှဈသှားတဲ့ နိုနို့ကို ကှည့ရွငွး ကိုယ့ကွိုယကွို ဂုဏယွူနမေိသလိုပဲ။ သူသိသလောကတွော့ နိုနို့လို စိတထွား ကောငွးပှီး ခှောမောလှပတဲ့ ဟောကဆွာဂငှမွကလေးမှာ ခစှသွူရညွးစား မရှိဘဲနမှောတော့ မဟုတပွါဘူး။ ဒါပမယေ့ွ ဘယလွိုအကှောငွးတှကေ သူ့ကို ဒီလိုဖှဈသှားစပေါလိမ့ွ။ ထူးသဈ တှေးနမေိတယွ။ ဒါပမယေ့ွ အခှိနတွော့ သိပမွဆိုငွးနပေါဘူး။ နိုနို့လကကွလေးကိုဆှဲပှီး ဆိုဖာပေါမွှာ ထိုငခွိုငွးလိုကရွငွး လကရွှိအခှအနကေေို ပှနပွှီး သတိရသှားအောငလွုပပွေးလိုကပွါတယွ။

ပုခုံးကှောကွှောအွထိ ရှညလွှားတဲ့ ဆံနှယကွလေးကို ဆှဲယူနမွးရှုံ့လိုကတွော့မှာ နိုနို့မကှလွုံးဝိုငွးဝိုငွးကလေးတှကေ အရညလွဲ့လဲ့ တောကပွစှာနဲ့ သူ့ကို ပှနကွှည့လွာတယွ။ သူတို့နှုတခွမွးတှေ နောကတွဈကှိမွ ထပပွှီးထိတှေ့သှားကှတယွ။ နိုနို့အဖို့တော့ ဒီကောငကွလေးနဲ့မှ ဘာဖှဈလို့ ဒီလောကခွံစားမိနမှနွေး မဝခှေဲနိုငတွော့ဘူး။  အနမွးကလေးနဲ့တငွ သူ့ရဲ့သှေးတှကေို ဘာဖှဈလို့ ဒီလောကတွောငွ ဆူဝနေိုငရွတာလဲ ကောငလွေးရယွ။ သူ့ရဲ့ အရငရွညွးစားနှဈယောကနွဲ့တုနွးကတောငမွှ ဒီလောကအွထိ ရငမွခုနဖွူးဘူး။ တဈခါတုနွးကလညွး ရငခွုနခွဲ့ဖူးပမယေ့ွ ခုတဈခါ ပိုပှီးခုနသွလား ထငနွမေိတယလွေ။ ဘာဖှဈလို့မှား သူ့ကို ဒီလောကတွောငွ ဖမွးစားနိုငရွတာလဲ။ ဒီလောကကွလေးနဲ့ ကရှှုံးခဲ့ရတဲ့ သူ့ကိုယသွူ အားမလိုအားမရ နိမ့ပွါးအားငယနွမေိတယွ။ အခစှဆွိုတဲ့အရာကမှား ဝဝေါးစှာနဲ့ ဒီလိုမှိုး နှိပစွကနွိုငရွသလား။ ဟုတတွယွ၊ သူ ထူးသဈကို ခစှနွမေိတာ ကှာခဲ့ပါပှီ။ ဒါပမယေ့ွ အခှအနမေပေေးလို့ ဖုံးဖိထားခဲ့ရတာပါလေ။

ခုတော့ အရာအားလုံးက လကတွဈကမွးအလိုမှာ ရှိနပှေီလို့ ခံစားလိုကရွတော့မှပဲ သူ့ရဲ့ တညငွှိမမွှု ပကှသွှားခဲ့တဲ့စိတတွှကေ လကရွှိ ဘဝထဲကို ပှနလွညဝွငရွောကလွာတော့တယွ။  အနမွးတှခှှရငွေေးနဲ့ ထူးသဈလကတွှကေ နိုနို့အငွကြှီကှယသွီးလေးတှကေို တဈလုံးခငွှးဖှုတနွတယွေ။ နှိပကွှယသွီးလေးတှမေို့ တဈခါတညွး အကုနလွုံးဆှဲဖှုတလွိုကရွငွ ရပမယေ့လွညွး ထူးသဈအနနေဲ့ ဒီလိုမှိုး အရငလွိုစရာ ဘာအကှောငွးမှ မရှိဘူးလို့ ထငပွါတယွ။ နိုနိုကလညွး စိတတွူကိုယတွူ ကူညီပေးလာတယွ။ နောကဆွုံးကှယသွီးကလေးကို လကလွှမွးလိုကတွဲ့အခှိနမွှာပဲ ဖုနွးက ထမှညလွာတယွ။ နှဈယောကသွား တဈယောကကွိုတဈယောကွ အလန့တွကှားကှည့လွိုကကွှပှီးတော့မှ နိုနိုက … `နငပွဲ ကိုငလွိုကတွာ ကောငွးလိမ့မွယွ ထငတွယွ …´ ထူးသဈက ခေါငွးငှိမ့လွိုကပွှီး ဖုနွးကို ကောကကွိုငလွိုကတွယွ။ ခလုတကွို နှိပလွိုကပွှီး ဟယလွိုလုပလွိုကတွော့ အပရယေ့အွသံကို ကှားလိုကရွတယွ။ `ထူးသဈ … အပရယေပွါ၊ နင့ကွို သတိရလို့ ဖုနွးဆကလွိုကတွာ … ငါပှောထားတဲ့အတိုငွးလေ … နောွ …´ ။

ထူးသဈက ပှုံးရငွး ကှည့နွတေဲ့ နိုနို့ကို အသံမထှကဘွဲ နှုတခွမွးလှုပပွှီး အပရယေလွို့ ပှောလိုကတွယွ။ `ဒါနဲ့ … အပရယွေ နငွ ဘယရွောကနွတောလဲ …´ `ဒီလိုပေါ့ဟာ … လှှောကသွှားရငွးနဲ့ ခှောငကွတှဲ့တဈနရောမှာ ဖုနွးကလေးဘေးခရှငွး နင့အွကှောငွး စဉွးစားနမေိတာပေါ့´ `အငွး … ငါလညွး နင့အွကှောငွးပဲ တှေးနမေိတာ …´ ထူးသဈက ပှနဖွှရငွေးနဲ့ အငွကြှီကို ခှှတလွိုကတွဲ့ နိုနို့ကို လှမွးကှည့မွိလိုကတွော့ ဟယလွိုကဈတီရုပနွဲ့ ပနွးနုရောငဘွရာစီယာလေး၊ အောကနွေ မို့မောကနွတေဲ့ ရငသွားတှကေို မှငလွိုကရွတော့ တံတှေးတောငွ နငခွငှသွလိုဖှဈသှားတယွ။ `ဟာဟ … ဘယလွောကတွောငွ ခစှစွရာကောငွးလိုကသွလဲ ခစှလွေး … နငကွ ငါ့အကှောငွးတှေးနတယွေ ဆိုတော့လေ …´ နိုနိုက ဆကလွကလွှုပရွှားနတယွေ။ ထူးသဈကလညွး မကှတွောငတွဈခကှမွခတဘွဲ စိုကကွှည့နွတယွေ။ နိုနို့ရဲ့ သှယလွလှ လကကွလေးတှကေ နောကဘွကကွို ရောကသွှားပှီး ဘရာခှိတကွလေးကို ဖှုတလွိုကတွော့ ရှေ့က ရငအွစုံက မသိမသာ လှုပခွါသှားလရေဲ့။

`သှောွ … ငါလညွး ဒီလိုပဲ … နငကွလညွး ပှနမွလာသေးတော့ ဒီလို တှေးနမေိတာပေါ့ …´ ဆကပွှီးတော့ နိုနို့ရဲ့ လှုပရွှားမှုအောကမွှာ ဘရာစီယာလေးက ရှေ့ကို လှောကသှှားတော့ ရငသွားအထကပွိုငွးကလေးရယွ၊ နောကပွှီး ပနွးရင့ရွောငရွဲနတေဲ့ နို့သီးခေါငွးကလေးကို တှေ့လိုကရွပှီး ထူးသဈတဈယောကွ စကားနညွးနညွးပှတသွှားတယွ။ နိုနိုက ဘရာစီယာလေးကို ဘေးကိုခလှိုကရွငွး `နငတွို့နှဈယောကအွကှောငွး ငါသိတယွ´လို့ နှုတခွမွးလေးလှုပရွုံ ပှောလိုကတွယွ။ ထူးသဈက နိုနို့ရဲ့ ကိုယလွုံးလှလှလေးကို ကှည့ရွငွး ခပလွန့လွန့နွဲ့ ပှနမွေးလိုကမွိတယွ။ အသံတော့ ဘယထွှကရွဲမလဲ။ `ဘယလွိုသိတာလဲ …´ `နောကမွှ … ကဲပါ … အပရယေနွဲ့ ဆကပွှောလိုကွဦး … မိုကတွယကွှာ …´ စကပကွလေးကိုပါ ခှှတပွှီးသှားတဲ့ နိုနိုက သူ့နားကို တိုးတိုးလေးကပပွှောရငွး လကကွတော့ ပငတွီလေးဆီ လကလွှမွးနတယွေ။ `အငွး … ငါက နင့နွှုတခွမွးလေးတှကေို သတိရနတော အပရယွေ …´ ထူးသဈက ဆကပွှောလိုကတွယွ။

ကိုယလွုံးကလေးကို တှန့လွိုကရွငွး ပငတွီလေးကို ဆှဲခှှတလွိုကနွဲ့ နိုနို့လှုပရွှားမှုလေးတှကေ သူ့ကို တကယပွဲ စိတလွှုပရွှားစသလေို အပရယေနွဲ့ ဖုနွးပှောနရတောကလညွး ရငကွို ပိုလို့ခုနစွတယွေ။ တဈဖကမွှာ အပရယေကွတော့ အအေးခှကထွဲက ပိုကကွလေးကို လကနွဲ့ကစားရငွး ပှောနတယွေ။ `အငွးလေ … အဲဒီနှုတခွမွးကလေးတှကေ တဈခုခုကို ငုံထားခငှနွမယလွေို့ နငွ မထငဘွူးလား …´ ဟိုကွ၊ ကောငွးရော။ ထူးသဈညီလေးက ဆတကွနဲတောငွ တုနသွှားသလိုပဲ။ `အိုး … ကောငွးလိုကတွာ အပရယွေ … နှေးနတောပဲ …´ ထူးသဈကလညွး ကှားဖူးနားဝနဲ့ ဖုနွးဆကဈွကို ပုံဖောကွှည့လွိုကတွယွ။ နိုနိုကလညွး ပှနထွိုငလွိုကပွှီး သူ့ကိုယလွုံးကလေးကို ထူးသဈကိုယပွေါွ မှီလိုကတွယွ။ နှေးနတောပဲဆိုတာကတော့ ထူးသဈ ဘယတွဈခုကို ရညညွှှနွးခငှတွာလဲ မသိပါဘူး။ `ငါ့လကတွှကေ နင့ကွို ပေါငတွှကေို ပှတပွေးနပှေီ။ အငွး … ကားထားလိုကွ … ဟယွ … မာတောင့နွတောပဲ …´ အပရယေကွ ပှောနသလေို ဒီဘကမွှာလညွး နိုနိုက သူ့ဘောငွးဘီထဲကို လကထွည့လွိုကတွယွ။

`ဟငွး … ကောငွးလိုကတွာ အပရယွေ …´ ထူးသဈက နိုနို့လကဖွဝါးလေးရဲ့ နူးညံ့တဲ့အထိအတှေ့ကှောင့ွ တိုးတိုးညညွးလိုကမွိတယွ။ `ခု … ငါ နင့ကွို ငုံလိုကပွှီလေ … ဘယလွိုလဲ ကောငွးရဲ့လား …´ အပရယေတွဈယောကွ အအေးဆိုငရွဲ့ အမှိုးသမီးအိမသွာခနွးထဲ ထိုငရွငွး သူ့ညီမလေးကို ပှတနွရငွေး ပှောနတောပါ။ ဒီခဏမှာပဲ နိုနိုက ထူးသဈညီလေးကို ဘောငွးဘီထဲက ဆှဲထုတလွိုကတွယွ။ လကနွဲ့ ဖှဖှလေး တိုကပွေးလိုကရွငွး ထူးသဈကို ပှုံးပှုံးလေးကှည့နွတယွေ။ `ဟငွး … လကတွှကရေော ဘာလုပနွလေဲ …´ ထူးသဈက နိုနို့ကို ဘေးမှာထားပှီး အပရယေ့ကွို မေးလိုကတွယွ။ `သှောွ … ဘာလုပရွမလဲ … နင့ွဥလေးတှကေို ပှတပွေးနပှေီ … ကောငွးလား …´ `ဟား ….´ ထူးသဈက သကပွှငွးခလှိုကမွိတယွ။ ဒီခဏမှာပဲ နိုနိုက ထရပလွိုကတွယွ။ အပရယေကွတော့ ဆကပွှောနတေုနွးပဲ။ `ခု နငထွိုငလွိုကွ … ဟုတပွှီ … ငါ နင့အွပေါကွနေ စပှီးလုပပွေးတော့မယွ …´ အဲဒီအခှိနမွှာ တိုကတွိုကဆွိုငဆွိုငပွဲ ဆကပွှီး အငှိမမွနနေိုငတွော့တဲ့ နိုနိုက ထူးသဈအပေါကွနေ ဆိုဖာပေါကွို တကလွိုကရွငွး တဖှညွးဖှညွးနဲ့ ထူးသဈရဲ့ ထောငမွတနွတေဲ့ ဖှားဖကတွောကွို သူ့ညီမလေးဆီ တဖှညွးဖှညွးနှိမ့ခွလှို့နပှေီ။

`အိုး … ဟငွးဟငွး … ကောငွးလိုကတွာဟာ ….´ ထူးသဈညီလေးက နိုနို့ညီမလေးထဲကို တဖှညွးဖှညွးနဲ့ တိုးဝငနွတယွေ။ အဆုံးအထိဝငသွှားတော့ နိုနိုက အင့ကွနဲ တဈခကွှ ညညွးလိုကမွိတယွ။ ဖုနွးထဲက အပရယေကွတော့ ကှားပုံမပေါပွါဘူး။ ဆကပွှီး ပှောနတယွေ။ လကကွလညွး သူ့အစိလေးကို ပှတရွငွးနဲ့ပေါ့။ `ထူးသဈ … အခု နင့ဟွာက ငါ့ဟာလေးထဲ အဆုံးဝငသွှားပှီ …´ `အား … ဟငွး … ကောငွးတယွ အပရယွေ … ဆကလွုပလွဟော …´ နိုနို့အတှငွးသားလေးတှကေ သူ့ညီလေးကို ကောငွးကောငွးကှီး ပှုစုပေးနတယွေ။ တငွးကပှစွီးပိုငတွဲ့ ဆုပကွိုငမွှုနဲ့အတူ နှေးထှေးပှီး အရသာရှိလှတဲ့ခံစားမှုပေါ့။ နိုနို့ညီမလေးထဲမှာ အရညလွေးတှကလညွေး ပိုပှီးစီးဆငွးလာကှတယွ။ `ဟငွးဟငွးဟငွး …….´ အပရယေကွ ဖုနွးထဲမှာ ညညွးလိုကသွလို ဒီဘကမွှာလညွး နိုနို့ညညွးသံလေးတှကေ မသဲမကှဲထှကလွာပှီ။ နိုနိုက အဆုံးအထိဝငသွှားတဲ့အခှိနမွှာ မလှုပရွှားသေးဘဲ နားလိုကရွငွး သူ့နို့တှနေဲ့ ထူးသဈမကှနွှာကို ဖိကပလွာတယွ။

ထူးသဈက ဖုနွးနားထောငရွငွးနဲ့ပဲ လကတွဈဖကကွ နိုနို့နို့တဈဖကကွို ဆုပနွယရွငွး တဈဖကကွိုတော့ လှှာလေးနဲ့ ကလိပေးလိုကတွယွ။ အပရယေကွတော့ ဘာမှမသိရှာဘဲ ဆကပွှောနတယွေ။ `ကောငွးလိုကတွာ ထူးသဈရယွ … နင့ဟွာကှီးက ငါ့ထဲမှာ သိပကွောငွးတာပဲ … သိလား …´ ထူးသဈက အောကကွနေ နညွးနညွးလေး ကှှကှည့လွိုကတွော့မှ နိုနိုက စပှီးလှုပရွှားပါတော့တယွ။ `ဟငွး … အပရယွေ …. အပရယွေ …´ ထူးသဈက ဒါပဲ ပှောနိုငတွယွ။ နိုနို့ရဲ့ လှုပရွှားမှုတှအေောကမွှ သူ့အသကရွှူသံတှေ မှနလွာရငွး အောကကွနေ ခှိနသွားကိုကွ ကော့ပေးနမေိတယွ။ `ဘာလဲ … ထူးသဈ … ဟငွး … ဘာလိုခငှလွဲ ပှောလေ …´ ထူးသဈမှာတော့ အလုပမွှားနတယွေ။ တဈဖကကွ ဖုနွးနားထောငရွငွး နိုနို့ရငညွှန့ကွလေးကို လှမွးစုပယွူလိုကတွယွ။ အပရယေ့မွှာ ညညွးသံသဲ့သဲ့ကိုပဲ ကှားနရတေော့ စိတမွရှညတွော့ဘဲ ဆကမွေးလိုကတွယွ။ `မရှကပွါနဲ့ဟယွ … ပှောလေ …´ နိုနို့လှုပရွှားမှုတှကလညွေး ပိုပှီးပှငွးထနလွာတယွ။ လှုပယွမွးနတေဲ့ ရငသွားတှကေ ထူးသဈမကှလွုံးရှေ့မှာ တသိမ့သွိမ့နွဲ့။ `ဟငွး … အား ….´ ထူးသဈက ညညွးလိုကတွယွ။ `ရတယွ … ဒီအတိုငွးလေးပဲ … ဆကလွုပွ … အား …´ ထူးသဈက နိုနို့ကို ကှည့ရွငွး ဖုနွးထဲကို ပှောလိုကတွာပါ။

နိုနိုကတော့ တတနွိုငသွမှှ သှကသွှကလွှုပရွှားရငွးနဲ့ ထူးသဈကို ငုံ့နမွးလိုကတွယွ။ ထူးသဈက ဖုနွးကို ဘေးနားခထှားလိုကရွငွး ခပကွှမွးကှမွးပဲ တုံ့ပှနလွိုကတွယွ။ ဒီမှာပဲ နိုနို့ညညွးသံက ပိုပှီးကယှလွာတော့တယွ။ ဒီတဈခါတော့ အပရယေတွဈယောကွ သတိထားမိသှားပါပှီ။ `ဟငွ … ထူးသဈ … နငတွဈယောကတွညွးမှ ဟုတရွဲ့လား … ဘယသွူနဲ့ရှိနတောလဲ …´ အဲဒီအခှိနမွှာတော့ နိုနိုက ထူးသဈပုခုံးကို အားပှုရငွး ခပပွှငွးပှငွးလုပပွေးနပှေီ။ `ဟင့ွ … အား … ဟင့ွ …. ဟင့ွ ….´ ထပပွှီးကှားလိုကရွတော့ အပရယေ့အွတှကွ ပိုသခှောသှားတယွ။ `ပှောလေ ထူးသဈ … ဘယသွူလဲ …´ `အငွး … ရှိတယွ …´ ထူးသဈက နိုနိုနဲ့ မကှလွုံးခငွှးဆုံအောငွ စိုကကွှည့လွိုကတွော့ နိုနိုက အရှိနကွို နညွးနညွးလှော့လိုကတွယွ။ အပရယေကွ သူ့အဝတအွစားတှကေို ပှနပွှီးသပရွပအွောငလွုပရွငွး ပှောနတယွေ။ `ဟဲ့ကောငလွေးရဲ့ … နငတွဈယောကတွညွး မဟုတဘွူးဆိုရငလွညွး စောစောက ပှောပါတော့လား … ဟငွး …´ နိုနိုက ထူးသဈကိုငထွားတဲ့ ဖုနွးဘေးကို နားလေးကပလွိုကရွငွး ဆကပွှီးဆောင့ပွေးနတယွေ။ `ဘယသွူလဲ … ပှောလေ …´ နိုနိုက ထူးသဈကို ပှုံးပှလိုကရွငွး မေးလေးတဈခကှဆွတပွှလိုကတွယွ။

`နိုနိုလေ …´ `ဟယွ … နငွ … တတပွဲတတနွိုငလွှနွးတယဟွယွ …´ နိုနိုက ဖုနွးကို ဆှဲယူလိုကရွငွး … `အေး … အပရယွေ … မမကှီး … ဟဲဟဲ … ငါပါ … နင့မွောငလွေးကို စိတမွပူပါနဲ့လို့ ပှောမလို့ပါ …´ ပှီးတော့ ဖုနွးကို ခလှိုကတွော့တယွ။ အပရယွေ ဖုနွးခသှှားတော့ ထူးသဈက နိုနို့ခါးလေးကို ဖကလွိုကရွငွး မတတွပထွဖို့ ကှိုးစားလိုကတွယွ။ ရုတတွရကဆွိုတော့ နိုနိုကလညွး အလိုကသွင့လွုပမွပေးမိတော့ နှဈယောကပွှနထွိုငကွသှှားတယွ။ ထူးသဈက ဒီတဈခါတော့ နိုနို့ကို ခိုငခွိုငမွှဲမှဲဖကလွိုကပွှီး ထရပလွိုကရွငွး တဖှညွးဖှညွးနဲ့ နိုနို့ကို ဆိုဖာလကတွနွးပေါွ တငလွိုကလွရေဲ့။ ပှီးတော့မှ နိုနို့နှုတခွမွးလေးကို ငုံ့နမွးလိုကရွငွး သူ့ရဲ့ အငအွားပှည့ဝွတဲ့လှုပရွှားမှုတှကေို စတငလွိုကတွယွ။ နိုနိုကလညွး ကိုယ့ဘွာသာကိုယ့ွ နို့တှကေို နယရွငွး ထူးသဈရဲ့ လှုပရွှားမှုတှကေို မှတသွိပစွှာ ခံယူနမေိတယွ။ ထူးသဈက အနမွးကို ခှာလိုကရွငွး နို့သီးခေါငွးလေးတဈဖကကွို စုပယွူလိုကတွော့ နိုနို့ညညွးသံလေးက ဧည့ခွနွးထဲမှာ ဆူညံလာတယွ။ ဟုတပွါတယွ။

တကယတွော့ နိုနို့အနနေဲ့ အကှိုကဆွုံးအရာက နို့စို့ခံရတာပါပဲ။ ဘယအွခှိနမွှာဖှဈဖှဈ သူ့ရဲ့နို့သီးခေါငွးလေးတှကေ ခံစားလှယတွတပွါတယွ။ `ဟငွးဟငွး … ထူးသဈ … ကောငွးတယွ … ကောငွးတယွ … လုပပွါ … အား …´ တကယဆွို ထူးသဈ အပေါကွနေ ဆောင့မွပေးရငတွောငွ ရမလိုလိုပဲ။ နိုနို့ရဲ့ အောကကွ ပင့ပွေးတာက သိပကွို ပှငွးထနနွတယွေ။ နောကထွပွ လေးငါးဆယခွကှလွောကလွညွး ဆောင့ပွေးလိုကရွော နိုနိုတဈယောကွ နောကကွို အားကနဲ အောရွငွး လနကွသှှားလရေဲ့။ ထူးသဈမှာတော့ နိုနို့ညီမလေးထဲက ရှုံ့ပှရှုံ့ပှနဲ့ ညှဈအားကို ခံစားနပှေီ။ နိုနိုက ခုခှိနမွှာတော့ ဖှညွးဖှညွးလေးပဲ လှုပနွိုငတွော့တယွ။ ဒါပမယေ့ွ အတှငွးသားလေးတှကတေော့ ပိုတငွးကပှလွာတယွ။ ဒီလိုနဲ့ ထူးသဈလညွး သူ့ညီလေးမှာ တဆတဆွတဖွှဈလာပှီး တဈကိုယလွုံး အကှောတှကနေေ တဖငွှးဖငွှးခံစားလိုကရွတယွ။ ဟုတပွါတယွ။ ထူးသဈလညွး တောတွောလွေး ကောငွးလာပါပှီ။ `အား … နိုနို … ငါ … ပှီးတော့မယွ ထငတွယွ … အား …´ ပှောပှီးတာနဲ့ မရှေးမနှောငွးပဲ ထူးသဈတဈယောကွ သူ့ညီလေးထိပကွနပှေီး အခစှရွညတွှကေို နိုနို့ညီမလေးရဲ့အတှငွးဘကကွို စပှီး ပနွးထုတလွိုကပွါတော့တယွ။

ခပဖွှညွးဖှညွးလှုပနွတေဲ့နိုနိုလညွး တဈခါတညွး ငှိမသွကသွှားပှီး နှေးကနဲ နှေးကနဲ အရသာကို ငှိမငွှိမကွလေး ခံယူနမေိတယွ။ ထူးသဈရဲ့ ညီလေးက ငှိမသွကစွ ပှုသှားတော့မှ သူလညွး နိုနို့ကို ဖကပွှီး ဘေးက ဆိုဖာပေါွ လှဲခလှိုကတွယွ။ သူတို့နှဈယောကွ အမောဖှရငွေး ခှှေးသံရှှဲရှှဲနဲ့ အသကရွှူသံပှငွးပှငွးတှကှေားမှာ လဲလှောငွးနမေိကှတော့တယွ။ ထူးသဈက ဘေးကို တဖှညွးဖှညွးလှိမ့ခွလှိုကတွော့ နိုနို့ညီမလေးထဲက ဖှူဖှူအရညလွေးတှကေ ဆိုဖာပေါထွှကကွလှာကှ တော့တယွ။ တောသွေးတယွ၊ လယသွာဆိုဖာမို့ပေါ့။ `ထူးသဈရယွ … သိပကွောငွးတာပဲဟယွ … သိလား …´ နိုနို့က ထူးသဈပါးကို လှမွးနမွးလိုကရွငွး မောသံတဝကနွဲ့ ပှောလိုကတွယွ။ နိုနိုက ထူးသဈကိုယကွို လကတွဈဖကနွဲ့ ပှတသွပလွိုကရွငွး ခေါငွးလေးကို ထူးသဈရငဘွတပွေါွ ခိုနားလိုကတွယွ။ သူတို့ရဲ့ အောကကွ ဆိုဖာမှာတော့ အရညတွှေ အတောလွေးအိုငနွပေါပှီ။ နိုနို့ပေါငတွှငွးသာလေးတှကလညွေး ပှောငလွကနွတောပဲပေါ့။ `ငါလညွး သိပကွောငွးတာပဲဟာ …´ ထူးသဈက နိုနို့ကို ပှနဖွကထွားရငွး ပှောလိုကတွယွ။ `ဒါပေါ့ … ကောငွးရမှာပေါ့ …´လို့ ပှောရငွး နိုနို့က တဈခကှရွယလွိုကတွယွ။

ပှီးမှ … `ကဲ … ငါရမေိုးခှိုး … သန့ရွှငွးရေးလုပလွိုကွဦးမယွ … နောွ …´ဆိုပှီး ထူးသဈကို တဈခကှနွမွးလိုကရွငွး လှကေားကနေ အပေါွ တကသွှားတော့တယွ။ ထူးသဈကတော့ သူ့ညီလေးကို ငုံ့ကှည့လွိုကမွိတယွ။ နှဈဦးစလုံးရဲ့ အခစှရွညတွှနေဲ့ ပှောငလွကလွို့လေ။ `ကောငွးကှာ …´လို့ ရရှတလွေိုကရွငွး သူ့အဝတအွစားတှကေို ကောကယွူပှီး ဆိုဖာကို သုတလွိုကတွယွ။ပှီးတော့ အခနွးပှနွ အဝတအွစားလဲပှီး အောကပွှနဆွငွးလာခဲ့တယွ။ အလယထွပကွိုရောကတွော့ အပေါထွပွ ရခှေိုးခနွးထဲက နိုနို့သီခငွှးသံကို ရကသှေံတှနေဲ့အတူ ကှားနရတယွေ။ ကှည့ရွတာ အိမထွဲမှာ သူတို့ နှဈယောကပွဲရှိတယဆွိုတော့ စိတခွလှကခွှ ဖှင့ထွားတဲ့ပုံစံပါ။ ထူးသဈက နာရီကို လှမွးကှည့လွိုကတွော့ တဈနာရီခှဲတော့မယွ။ ကှည့ရွတာ နိုနိုတော့ နောကကွနှပှေီထငတွယွ။ `နိုနို … မှနမွှနလွုပွ … နငွ ခုတောငွ နောကကွနှပှေီထငတွယွ …´ ထူးသဈက အပေါထွပကွို တကရွငွး လှမွးအောလွိုကတွယွ။ မကှနွှာသုတပွုဝါကှီးကို ပတရွငွး ရခှေိုးခနွးထဲက ပှေးထှကလွာတဲ့နိုနိုက … `ဘယွ … ဘယနွှဈနာရီရှိပှီလဲ …´ `တဈနာရီခှဲ …´ `သဟေ … အဲဒါ ငါ ပှနရွောကရွမယ့အွခှိနွ …´ ပှောပှောဆိုဆိုနဲ့ သူတို့အခနွးထဲ ပှေးဝငသွှားတယွ။ ထူးသဈလညွး ဧည့ခွနွးထဲ ပှနဆွငွးလာခဲ့တယွ။

နှဈမိနဈလောကကွှာတော့ အဝတအွစားအပှည့အွစုံနဲ့ နိုနို့ကို လှကေားထိပမွှာ မှငလွိုကရွတယွ။ `စံခှိနပွဲ … အဝတလွဲတာ တယမွှနပွါလား …´ နိုနိုက ဘာမှမပှောနိုငသွေးဘူး။ အိမတွံခါးဝကို ပှေးဆငွးသှားရငွး ဖိနပစွီးနတယွေ။ `အေးအေး … မှနမွှနသွှား …. နငနွောကကွနှေဦးမယွ …´ အဲဒီတော့မှ နိုနိုက ဘေးရောကလွာတဲ့ ထူးသဈကို ဖကနွမွးလိုကရွငွး စကားတဈခှနွးပှောလိုကတွယွ။ `အေးလေ … နောကကွရှလညွး တနပွါတယဟွာ …´လို့ ပှောရငွး တံခါးဖှင့ပွှီးထှကသွှားတော့တယွ။ ထူးသဈကတော့ ရရှိလိုကတွဲ့အနမွးနဲ့ စကားတဈခှနွးကှောင့ွ မကှနွှာကှီးရဲပှီး ကနှခွဲ့လရေဲ့။ လှမွးကှည့လွိုကတွော့ ခှံဝကနေ ပှေးထှကသွှားတဲ့ နိုနို့ကှောပှငကွလေးကိုပဲ တှေ့လိုကရွတော့တယွ။ ဒါနဲ့ သူလညွး တံခါးမကှီးကို ပှနပွိတပွှီး ဧည့ခွနွးထဲ ပှနလွာခဲ့တယွ။ ဆိုဖာပေါွ ပှနထွိုငခွလှိုကတွာနဲ့ တံခါးဖှင့သွံကှားလိုကရွတယွ။ `ဘယသွူမှ မရှိဘူးလားဟေ့ …´ဆိုတဲ့ မေ့အသံကို ကှားရတယွ။ `မရှိဘူးဟေ့ …´လို့ ထူးသဈက ပှနအွောလွိုကတွယွ။ ဒီတော့မှ မလညွေး ထူးသဈ ထိုငနွရောကို ဝငလွာခဲ့တယွ။

`ငကဲလေး … ဘာတှလေုပနွတောလဲ … တဈယောကတွညွးလား …´ ငကဲလေးလို့ မကေ သူ့ကို ပထမဆုံးအနနေဲ့ ခေါလွိုကတွာပါပဲ။ ထူးသဈကတော့ သတိထားမိပုံမရပါဘူး။ `ထုံးစံအတိုငွးပေါ့ဟာ … ဘယပွှနရွောကကွှဦးမလဲ …´ `သှောွ … အထီးလေးတဈကောငတွညွးကနှနွတောပေါ့ … သနားပါတယဟွယွ …´ ပှောရငွးဆိုရငွး ထူးသဈပေါငပွေါွ ဝငထွိုငလွိုကတွယွ။ ပှီးတော့ သူ့တငပွါးတှကလညွေး အငှိမနွတောမဟုတဘွူး။ ထူးသဈလညွး နရငွေးထိုငရွငွး မငှိမမွသကဖွှဈလာတာပေါ့။ လူကတော့ မဟုတဘွူးလေ။ `အိုး … နငွ ဘာတှလေုပနွပှနတွောလဲ မေ …´ `ဘာလဲ … နငကွ ငါ့ကို ဒီလို မထိုငစွခငှဘွေူးလား … ရတယွ … သှားတော့မယွ …´ တကယတွော့ ထမသှားပါဘူး။ ဒါပမယေ့ွ ထူးသဈက ခှော့လိုကပွါတယွ။ `မဟုတပွါဘူးဟာ … နနေေ …´ `နနဆေေိုတာ အဆိုတောလွား …´ `အေး … ဟုတတွယွ … ဒါနဲ့ ဒီနေ့ တယစွောပါလား …´ မကေ အသံလှငလွှငလွေးနဲ့ ရယလွိုကရွငွး သူ့ကို ပှနဖွှလေိုကတွယွ။ `ဟာဟ … ဘာလဲ … ငါက အစောကှီးပှနလွာတော့ ရာဇဝတမွှုမှောကလွို့လား … ဆိုငမွှာလညွး လူနညွးတော့ ပငွှးလာတာနဲ့၊ ဗိုကလွညွး ဆာတာနဲ့၊ နောကပွှီး ငါ့ရဲ့ ငကဲလေးကိုလညွး တှေ့ခငှတွာနဲ့ …´။

`ငကဲလေး … ငါ့ကို ပှောတာလား … ဘယတွုနွးက ဒီလိုဖှဈသှားရပှနတွာလဲ …´ `သိပမွကှာသေးပါဘူး …´လို့ ပှောရငွး မကေ သူ့တငပွါးကို လှုပလွိုကတွော့ ထူးသဈတဈယောကွ အောကကွနေ လူးလှန့သွှားတယွ။ `အမှနအွတိုငွး ပှောပှရငွ လန့သွှားမလား မသိဘူး … အဟဲ … ငါရောကနွတော ဆယ့ငွါးမိနဈလောကရွှိသှားပှီ။ နငနွဲ့ နိုနိုကို အိမဝွမှာ မှငလွိုကလွို့ ငါ လမွးတဈပတလွောကွ ထှကလွှှောကပွှီးမှ ပှနဝွငလွာတာ ငကဲလေးရေ့ …´ ထူးသဈတဈယောကွ တုနလွှုပသွှားတယွ။ တဈခုသောအရာကသာ မားမားမတမွတွ ဆကလွကတွညမွှဲနတယွေ။ မကပေဲ ဆကပွှောလိုကတွယွ။ `သနားလိုကတွာ ငါ့မောငလွေး ငကဲလေးရယွ … ဒီတိုငွးဆို နငွ အားပှတပွှီးမှား သသှေားတော့မလား … အုတဂွူမှာ ဘယလွိုမှိုး စာတနွးထိုးပေးရမလဲ … ကဲလှနွးလို့ အားပှတသွသညလွေို့ ထိုးပေးရမလား …´ `ဟာ … နငကွလဲဟာ … ငါက …..´ `အေးပါ … နငကွ သဘောကောငွးလို့ပါ … ဟုတတွယမွလား …´ `အငွး … ဒါပမယေ့ွ … အဲလို ခေါတွာကှီးကိုတော့ …´ `ဒါပမယေ့ွ ငါကှိုကတွယလွေ … နောကကွို ငါ နင့ကွို ငကဲလေးလို့ပဲ ခေါတွော့မှာ …´လို့ ပှောရငွး မေ့နှုတခွမွးတှကေ ထူးသဈဆီ တိုးကပလွာတယွ။

နူးနူးညံ့ညံ့ ညငညွငသွာသာ ဒါပမယေ့ွ ပှငွးပှတဲ့ဆနဒြတှနေဲ့ပေါ့။ ထူးသဈကတော့ အစက သိပပွှီးဆနဒြမရှိပမယေ့ွ မကေ သူ့ကိုခေါလွိုကတွဲ့နာမညရွယွ၊ မေ့ရဲ့ ခပနွှဲ့နှဲ့အပှောအဆို အထိအတှေ့ ပှတသွပကွိုငတွှယမွှုတှအေောကမွှာ ပှနပွှီး စိတပွါလာတယွ။ မေ့အတှကကွတော့ အနမွးတှနေဲ့တငွ မလုံလောကတွဲ့ပုံပါပဲ။ ဒီထကွ ပှငွးပှတဲ့အရသာကို လိုခငှနွပေုံပဲ။ ထူးသဈကတော့ ဒီထကသွကလွုံကောငွးအောငွ အပှေးပိုကငှ့ွဦးမှလို့ တှေးရငွး လှနခွဲ့တဲ့နာရီဝကလွောကကွ ဆုံးရှုံးသှားခဲ့တဲ့ အငအွားတှကေို တဖှညွးဖှညွး ပှနလွညစွုစညွးနမေိတယွ။ ဟုတတွယလွေ၊ မေ့လိုမှိုး ကောငမွလေးတဈယောကရွဲ့ဆနဒြတှကေို သူက ဘယလွိုမှား ငှငွးဆနနွိုငမွှာတဲ့လဲ။ မကေ လကတွှကေို လငှလွငှမွှနမွှနလွှုပရွှားလိုကတွော့ ထူးသဈဂငွှးဘောငွးဘီက အောကကွို လှောကသှှားတယွ။ မေ့ရဲ့ လကတွှနေဲ့ ထူးသဈညီလေးကှားမှာ အောကခွံဘောငွးဘီလေးတဈထပပွဲ ခှားပါတော့တယွ။ မကေ လကကွို ဘောငွးဘီသားရကှေိုးအောကကွနပေဲ တိုးဝငလွိုကတွယွ။

ထူးသဈညီလေးကို တဖှညွးဖှညွး အပေါအွောကွ ဆော့ကစားပေးနလရေေဲ့။ မကှလွုံးတှကတေော့ ထူးသဈမကှနွှာကနေ မလှှဲသေးဘူး။ မေ့နှုတခွမွးလေးတှတငမွေဟုတဘွူး၊ မကှလွုံးတှကပေါ ပှုံးနလတေေော့တယွ။ မကေ ဆိုဖာအောကကွို ဆငွးပှီး ထူးသဈဘောငွးဘီကို ဆှဲခမှယလွညွးလုပရွော အိမတွံခါးကနေ အသံကှားလိုကရွတယွ။ ဒါနဲ့ပဲ မကပေါ ကူညီပှီး ထူးသဈကို ပုံမှနအွနအထေားဖှဈအောငွ ပှနလွုပပွေးရတာပေါ့။ ပှီးတော့ မမေေ့အသံကို ကှားရလရေဲ့။ `ဘယသွူတှရှေိလဲဟေ့ …´ `သမီးတို့ ဒီမှာ မမေေ …´ မကေ လှမွးအောလွိုကရွငွး အိမထွဲ ဝငလွာတဲ့ မမေေ့ကို ပှေးဖကလွိုကရွငွး မီးဖိုထဲ ဝငသွှားလရေဲ့။ `မမေေ … အအေးသောကွဦးမလား …´ `အေး … ကောငွးသားပဲ …´ မကေ ရခေဲသတြတောထဲက လိမမြောရွညပွုလငွးကို ထုတပွှီး ဖှောလွိုကတွယွ။ မမေေ့ကို တဈခှကပွေးထားခဲ့ပှီး နောကတွဈခှကကွို ထူးသဈဆီ ယူလာခဲ့တယွ။ `ရော့ … ငကဲလေး … ဒါလေးသောကထွားလိုကွ … ပှီးမှ မီးဖိုထဲ လာခဲ့ …´ အလိုကတွသိပေးလိုကတွဲ့ အအေးတဈခှကကွို သောကလွိုကရွမှ ထူးသဈညီလေးလညွး တဖှညွးဖှညွး ငှိမသွကသွှားတော့တယွ။

ဒီတော့မှ ထူးသဈလညွး မီးဖိုခနွးထဲ ဝငလွိုကလွာခဲ့တယွ။ `မမေေ … ဒီနေ့ စောပါလား …´ `ဟုတတွယွ သား … အစညွးအဝေးပှီးတော့ အလုပလွညွး နညွးနတောနဲ့ စှေးဝငဝွယပွှီး ပှနလွာခဲ့တာ … အပရယေရွော ပှနမွရောကသွေးဘူးလား …´ `ဟုတွ … မနကတွညွးက ပှနမွလာသေးဘူး …´ `ဒီနေ့ မမေေ စောပှနလွာတော့ ဘာခကှကွှှေးရမလဲ … သမီးရော ဘာစားခငှလွဲ …´ `ရပါတယွ … အဆငပွှသလေိုပေါ့ မမရယွေေ …´ ထူးသဈလညွး ခေါငွးပဲ ငှိမ့ပွှလိုကတွယွ။ မကတေော့ သူ့ကို တဈခကှလွှည့ကွှည့ရွငွး စိတပွကှပွကှနွဲ့ မဲ့ပှတယွ။ ထူးသဈကတော့ တဈခကှရွယပွှလိုကပွှီး `မှ´ဆိုလုပပွှလိုကရွငွး အပေါထွပကွို သူ့အခနွးထဲကို တကလွာခဲ့လိုကတွယွ။ မကတေော့ စိတပွကှပွကှနွဲ့ပဲ မမေေ့ကို ကူနရတောပေါ့။ သခှောတာကတော့ သူ မှှောလွင့ထွားတဲ့နေ့မှိုး ဒီနေ့က ဖှဈမလာခဲ့ပါဘူး။ တဖှညွးဖှညွးနဲ့ အိမသွားတှေ တဖှဲဖှဲပှနရွောကလွာပှီး ထုံးစံအတိုငွး မုန့စွားကှ၊ တီဗီကှည့ွ၊ ညနစောစားနဲ့ ဘာမှလုပလွို့မရလိုကဘွဲ မေ့အတှကတွော့ အခှိနတွှေ အလဟူကုနဆွုံးသှားခဲ့ရသလိုပါပဲ။ ထူးသဈကတော့ စားသောကပွှီးကတညွးက သူ့အခနွးထဲမှာ လှဲနမေိတယွ။

နိုနိုနဲ့ နေ့ခငွးက အဖှဈအပကှရွယွ၊ ပှီးတော့ စရုံလေးပဲ စလိုကရွတဲ့ မနေဲ့ ဇာတလွမွးရယပွေါ့။ သူတို့အမသော ပှနမွလာခဲ့ဘူးဆိုရငွ နောကတွဈဇာတွ ထပကွမိဦးမယလွို့ သခှောရငွးနဲ့ပေါ့။ အိပရွမှာတောငွ ကှောကနွမေိတယွ။ အိပမွကထွဲမှာတောငွ ဒီမိနွးကလေးတှကေ နရောယူထားဦးမှာလားလို့ တှေးမိရငွးနဲ့ပေါ့။ ဒါပမယေ့ွ နှဈနှဈခှိုကခွှိုကပွဲ အိပပွှောသွှားပါတယွ။ အိပရွေးဝမှ အားရှိမှာမဟုတလွား။  နောကတွဈနေ့မနကတွော့ ထူးသဈတဈယောကွ စောစောနိုးလာတယွ။ မနကခွုနဈနာရီဆိုတော့ သူ့အတှကွ နညွးနညွးတော့ စောသေးတယလွို့ ပှောလို့ရတာပေါ့။ မကှနွှာသဈ၊ ရမေိုးခှိုး၊ စားသောကပွှီးတော့အပှငထွှကဖွို့ ဆုံးဖှတလွိုကတွယအွေးအေးဆေးဆေးလမွးလှှောကရွငွး လိုတဲ့ပဈစညွးလေးတခှို့ ဝယမွယလွို့ စိတကွူးရငွးပေါ့။ အားလုံး ပှငဆွငပွှီးတော့ ရှဈနာရီထိုးနပှေီ။ အပှငမွထှကခွငွ တံခါးမှာ စတဈကီနုတကွလေးတဈခု ကပခွဲ့လိုကတွယွ။ ထူးသဈပါ။ အပှငသွှားတယွ။ နောကဆွုံးထှကတွဲ့သူ သော့ခတခွဲ့ပါ။ ဆယ့တွဈနာရီလောကမွှ ပှနရွောကမွယထွငတွယွ။ စာလေးရေးထားပှီးတော့ အပှငထွှကသွှားလိုကတွယွ။

ခဏနတေော့ မကေ အိမရွှေ့ဘကလွှှောကလွာရငွး တှေ့လိုကလွို့ တံခါးကနေ ခှာယူလိုကတွယွ။ စာလေးကို ဖတပွှီးတော့ တဈခု အကှံရသှားပှီး မခှိုမခဉှပွှုံးလိုကမွိတုနွးမှာ အပရယေနွဲ့ သှားတှေ့တယွ။ `ဟဲ့ … လကထွဲက ဘာစာလဲ …´ `သှောွ … ထူးသဈ အပှငသွှားတယလွို့ ရေးသှားတဲ့စာပါ …´ မကေ ခကှခွငွှး မကှနွှာပိုးသတရွငွး ပှနဖွှတယွေ။ `အငွး … ဒါနဲ့ နငွ ခုထိ အဝတအွစားမလဲရသေးဘူးလား …´ `ဟုတတွယွ … နမကေောငွးဖှဈနလေို့ … အဲဒါ ဆိုငကွို မသှားတော့ဘူးလို့ ဟိုကောငမွတှဆေီ ဖုနွးလှမွးဆကလွိုကပွှီ …´ `ဟငွ … တောတွောဆွိုးလို့လား … ဒါဆို ငါ အပှငမွသှားတော့ဘူးလေ … ဘာလုပပွေးရဦးမလဲ …´ မေ နညွးနညွးညဈသှားတယွ။ ကိုယ့ဘွာသာကိုယွ တဈယောကတွညွး အိမမွှာ ခနှနွခေဲ့ပှီး ဆငကွှံကှံနပေါတယဆွိုမှ။ `ဟယွ … ရပါတယွ … ဆေးတဈလုံးလောကသွောကပွှီး အိပလွိုကရွငွ ကောငွးသှားမှာပါ။ ပှီးတော့ နငွ အပှငထွှကမွယဆွိုရငွ ငါလညွး မှာစရာရှိသေးလို့ …´ `အငွးလေ … ဒါဆိုလညွး သှားတာပေါ့ … ဘာမှာခငှလွို့လဲ …´။

`ဆိုငကွလေ … မာယာဆိုတဲ့တဈယောကပွေါ့ … ဘဲဘဲက ပဈပှေးသှားလို့တဲ့ … အဲဒါ စိတညွဈနတယွေ။နညွးနညွးလောကမွှား စိတညွဈလှော့သှားမလားလို့ လကဆွောငတွဈခုခုပေးခငှလွို့ပါ …´ `ဘာလဲ … ပနွးစညွးပေးမလို့လား …´ `အငွး … ခှောကလကဆွို ကောငွးမလားပဲ … ခှောကလကစွားရငွ စိတညွဈပှတယဆွေိုလား မသိပါဘူး … တဈခါကှားဖူးသလိုပဲ …´ `ကဲ … မှာမယဆွိုရငလွညွး သခှောပှော … ဘာဝယရွမှာလဲ …´ `ခှောကလကပွဲ ဝယခွဲ့လိုကပွါဟာ … ဒါနဲ့ နငဘွယခွှိနပွှနရွောကမွှာလဲ …´ `ဆယ့တွဈခှဲလောကတွော့ ပှနရွောကမွယထွငတွာပဲ … ဂငှမွနွဲ့ မုန့ဆွိုငနွဲ့က သိပဝွေးတာမှ မဟုတတွာ …´ `ဟာ … အဲဒီနားက ဆိုငကွ ဘာဒီလောကကွောငွးတာရှိလို့လဲ … ဆူပါမတကွကတွဈခုလောကသွှားပှီး သခှောကောငွးတာလေး ဝယခွဲ့ပါဟာ … ။

နေဦး … ငါ ပိုကဆွံပေးလိုကမွယွ …´ မကေ ပှောရငွးနဲ့ ပိုကဆွံအိတသွှားယူပှီး ပိုကဆွံနှဈသောငွး ထုတပွေးလိုကတွယွ။ `အမယွ … တယသွုံးပါလား … ဘာလဲ … နငွ သူ့ကို ကှိုကနွတောတော့ မဟုတပွါဘူးနောွ …´ `အိုး … ကှိုကစွရာလား … ငါ့မှာ … ကဲပါ … ထားလိုကပွါတော့ … ခဏ ပှနလွှဲလိုကွဦးမယွ …´ ဒီလိုနဲ့ အိမကွလူတှလညွေး တဖှညွးဖှညွးနဲ့ အပှငရွောကသွှားကှတယွ။ အလုပသွှား၊ ရုံးတကွ၊ ကှောငွးသှားနဲ့ပေါ့။ အပရယေကွတော့ နောကဆွုံးမှ ထှကသွှားတယွ။ အပရယေလွညွး ထှကသွှားရော မေ့မှာတော့ ရငတွှေ ခုနလွို့ပေါ့။ အပရယေ့ကွို ဆူပါမတကွကတွဈခုခုသှားလိုကဆွိုပှီး လှှတလွိုကတွော့ အခှိနတွဈနာရီလောကတွော့ ပိုရမှာပေါ့။ ထူးသဈ စောစောပှနလွာပါစလေို့ ဆုတောငွးရငွး ရခှေိုးခနွးထဲ ပှေးဝငလွိုကတွယွ။ ခေါငွးလှှောပွှီး ညီမလေးကိုပါ သသခှေောခှာ ရခှေိုးပေးလိုကတွယွ။ ထူးသဈရယွ … လာပါတော့လို့ မှှောရွငွးနဲ့ပေါ့။