News

ပျော်ပါးနိုင်ပါစေ

ကနှော့ွ အမညကွ ဟိနွးဇောထွူး၊ အသကွ၃၀ ၊ ကနှော့ွ မိနွးမ အမညကွ ခိုငမွှတသွူ၊ အသကွ ၂၃နှဈ။ ကနှောတွို့ လငမွယား က ရနကွုနမွှို့ ဆိပငွှိမရွပကွှကွ တခုမှာ နတယွေ။ လှနခွဲ့တဲ့ နှဈနှဈ လောကကွ မငွဂြလာဆောငခွဲ့ကှပှီး သားကလေး တယောကွ မှေးခဲ့တယွ။ ကနှောကွ ကုမပြဏီတခုက မနနွဂှော ဆို တော့ သူတို့က ကနှော့ကွို အဲဒီနရောမှာ အိမလွေးတလုံး ငှားပေးထားတယွ။ ကနှော့ွ ဝငငွှကလညွေး ကောငွးတာမို့ မိနွးမ ခိုငမွှတသွူက အိမမွှာပဲနပှေီး ကလေးကို သူကိုယတွိုငပွဲ ဂရုစိုကပွှုစု ထိနွးကှောငွးပှီး၊ အိမမွှုကိဈစ မှနသွမှှလညွး သူပဲလုပတွယွ။ အိမကွိုလညွး အမှဲတနွး ရှငွးလငွး သန့ပွှန့နွအေောငွ လုပထွား ပှီး ဒကကွရေးရှငွးလညွး ကောငွးကောငွး လုပထွားတတတွော့ အိမလွာလညတွဲ့ ဧည့သွညတွိုငွးက ပထမဆုံးအကှိမွ အိမထွဲ ဝငတွာနဲ့ အံ့သှခှီးမှမွး မိကှတယွ။

ကနှောတွို့ အိမထွောငရွေး ကလညွး အရမွး အဆငပွှခှေောမှေ့ ပါတယွ။ တယောကနွဲ့ တယောကွ ခစှတွယွ၊ ဂရုစိုကတွယွ၊ လိငွ ကိဈစ လညွး အတိုငအွဖောကွ ညီတာမို့ ဘာမှ ကို ပှောစရာ မရှိတဲ့ အိမထွောငွ ကလေး လို့ ဆိုရမှာပါပဲ။ အိပယွာဝငွ ကိဈစ မှာ ကနှောတွို့ နှဈယောကစွလုံးက ပုံမှနွ သံဝါသ ပှုကှတဲ့ လငမွယား တှေ အတိုငွး ပါပဲ ဘာမှ ထူးထူးခှားခှား အထူးအဆနွး လိငကွိဈစ တှလညွေး မလုပကွှပါဘူး။ ကနှော့မွိနွးမနဲ ယှဉရွငွ ကနှောဟွာ သာမာနွ သူလို ငါလို ယောကွှား တယောကလွို့ ဆိုရမှာပါ။ ဘာလို့ဆိုတော့ ကနှော့မွှာ ဘာ ထူးခှားခကှမွှ မရှိပါ။ ဆိုလိုတာက၊ ရုပခွှော၊ ထောငထွောငမွောငွးမောငွး စသဖှင့ွ ဂုဏအွငွဂြါတှေ ပေါ့။ မိနွးမ ကတော့ ရုပခွှောတယွ၊ အသား လတတွယွ။ ဖှူဖှေးနုနတော မဟုတပွမေဲ့ တောတွောလွေး ဝငွးပါတယွ။

ဒါပမေဲ့ ကနှောတွို့ အပှငွ ရှော့ပငွးတှေ ဘာတှေ သှားလိုကရွငွ ယောကွှားတှရေဲ့ မကှလွုံးတှကေ သူ့မကှနွှာနဲ့ ကိုယလွုံးပေါမွှာ တဝဲလညလွညွ ရှိကှတယွ။ ပှောရမယွ ဆိုရငတွော့ ဆှဲဆောငမွှု ရှိတယပွေါ့။ အဲလို အပှငွ ဈေးဝယတွို့ ၊ အလညတွို့ ထှကပွှီး အိမပွှနလွာတိုငွး ကနှောကွ သူ့ကို စ လေ့ရှိတယွ။ ဘယဘွဲ ကတော့ ဘယနွရော မှာ ဘယလွို ကှည့နွတောပေါ့၊ သူကလညွး ကနှော့ဆွီက အဲလို ဟာမှိုး ပှောတာတှကေို သဘော ကတှယွ။ ကနှောတွို့နှဈယောကကွ တယောကနွဲ့တယောကွ ပှင့လွငွး တယလွို့ ပှောလို့ ရတယွ။ ကနှောတွို့ လငမွယားက တခါတလေ၊ တခှား စုံတှဲတှရေဲ့ ကိုယလွုံးတှေ ပုံသဏဍြာနတွှကေို တယောကနွဲ့ တယောကွ ပှနပွှော သုံးသပဆွှေးနှေး မိတယွ၊ ဒါပမေဲ့ အတိုငွးအတာ တခု အထိပေါ့၊ သူကလညွး ကနှော့ကွို ခငပွှနွး ယောကွှားတယောကွ ဆိုတဲ့ ရီစပကွ ရှိသလို ကနှောကွလညွး သူ့အပေါွ ရီစပကထွားတယွ။

အိပယွာပေါွ က အကှောငွးကို ပှနကွောကရွရငွ၊ ကနှောတွို့ လိငကွိဈစ ကတော့ သာမနပွဲ လို့ ပှောရမယွ။ ဘာလို့ လဲ ဆိုတော့ ကနှောကွ နဂိုကတညွးက ကနှောကွ သာမနွ ခပပွှော့ ပှော့ သမား၊ ခိုငမွှတသွူ ကတော့ အကိတွ နဲ့ ဆကဆွီ ဆိုတော့ သူ့ကို ဘယလွို မှ မဖှို နိုငဘွူးလေ၊ သူက အိပယွာပေါွ မှာ ဆိုရငွ အရမွး တကကွှှတယွ။ တခါတလေ ကနှောွ သိပွ စိတမွပါရငတွောငွ သူက အစပှိုး ပှီး မရရအောငွ ဆှပေး တာနဲ့ ကနှောွ စိတထွ လာပှီး လုပဖွှဈရတာ တှေ ရှိတယွ။ နောကတွခု က တော့ ကနှော့ွ လီး ပဲ ၊ လီးက သိပအွသေးကှီး မဟုတွ တောငလွာရငွ တော့ ငါးလကမွခှဲ လောကွ တော့ ရှိပါတယွ။ လုံးပတွ ကလညွး ပုံမှနလွို့ ဆိုရမယ့ွ အရှယပွါ။ မိနွးမ က ကနှော့ွ လီးကို သူ့ ပါးစပထွဲ ငုံထားရငွး နဲ့ စကား ပှောလို့ ရတဲ့ လုံးပတွ ဆိုကွ ပေါ့ ဗှာ၊ စကားတော့ ပီခငှမွှ ပီမှာပေါ့၊ ဟဲဟဲ။ ဒါပမေဲ့ မိနွးမ က တော့ ဘာမှ မပှောဘူးဗှ။ လီးဆို ဒါလောကကွ ပုံမှနပွဲလို့ သူလညွး လကခွံထားတယွ။

မိနွးမ က အသန့ွ အပှန့ွ ကှိုကတွယွ၊ သူ့ စောကမွှှေး တှကေို ပုံမှနရွိပတွယွ၊ ဂှိုငွးမှှေး ဖငမွှှေး အကုနွ၊ ပှောငစွငွ အောငွ ရိပပွှီး အမှဲတမွး သန့ရွှငွးအောငထွားတယွ။ စောကဖွုတွ တှေ ဖငတွှကလညွေး သူ့ ပေါငသွား ဖငသွား တှနေဲ့ အရောငအွတူတူ ပဲ ၊ ဆိုလိုတာက နူတခွမွး အတှန့ွ ကှီး မဲနတောတှေ နီနတောတှေ ဖငပွေါကွ မဲနတောတှေ ဘာမှ မရှိဘူး။ အဲဒါကှောင့လွညွး ကနှောွ က သူ့ကို လှှာကှှေး ရတာ အရမွး သဘောကတှာ၊ စောကဖွုတတွို့ ဖငပွေါကွ တို့က တစကမွှ ရှံစရာ မရှိဘူးလေ။ တလကို တခါ သို့ မဟုတွ နှဈလ တခါလောကွ အနီးအနား ခရီးတိုလေး တှေ ထှကပွှီး ဟောတွယတွို့ အနားယူစခနွး တို့ မှာ ကနှောွ တို့ ရဲ့ ရိုမနွးတဈ၊ အခစွှ စခနွးလေး သှားသှား ဖှင့လွေ့ရှိတယွ။ အတိုခှူံး ရရငတွော့ ကနှောတွို့ လငမွယား နဲ့ သားကလေးက မိသားစု ဘဝကို အလှနွ ပှောရွှှငွ စှာနဲ့ နထေိုငွ နကှတယွေ လို့ ဆိုရမှာပေါ့ဗှာ။ ကနှောတွို့ အိမနွီးနားခငွှး အခှို့ ဆို ကနှောွ တို့ကို မနာလို တောငွ ဖှဈကှတယထွငရွတယွ။

အဲ ကနှောွ တို့ ရဲ့ အိမနွီးခငွှး ဦးသာဒငွ ဆိုတဲ့ လူကှီး တယောကကွ လှဲလို့ ပေါ့။ ဦးသာဒငကွှီးက အသကွ ၅၅ နှဈလောကွ ရှိပါပှီ၊ ကနှောွ တို့ နဲ့ လညွး အလှနရွငွးနှီး ပါတယွ။ နောကပွိုငွး အရမွး ကို သံယောဇဉွ တှယမွိသှားတာက မနှဈက သူ့ မိနွးမ ဖှဈသူ အကစွီးဒန့ွ ဖှဈပှီး ဆုံးသှား ကတညွး ကဆိုပါတော့၊ အရငကွ သူ့ မိနွးမ က ခိုငမွှတသွူ ကိုယဝွနွ ဆောငထွားခှိနွ ရော ကလေး မှေးကာစ မှာ ရော၊ အရမွးဂရု စိုကပွှီး ခိုငမွှတသွူ ရဲ့ တိုငပွငဖွေါွ တိုငပွငဖွကွ တီးတိုးဖေါွ တီးတိုး ဖကွ ဖှဈခဲ့တယလွေ။ အခု တော့ ဦးသာဒငကွှီး တယောကပွဲ ကနှခွဲ့ တော့ ကနှောတွို့ ကလညွး သနားဂရုဏာ ဖှဈမိတာပေါ့၊ တခှား အိမနွီးခငွှး တှကေ မေးထူးခေါွ ပှော အပေါွ ယံ ဆကဆွံ ကှ ပမေဲ့ ကနှောွ တို့ တကယ့ွ စိတရွငွး နဲ့ ဆကဆွံ မိတာ ဦးသာဒငွ တယောကွ ပဲ ရှိတယလွေ။ သူ့ မယား ဆုံးသှားတော့ ဦးသာဒငွ ကှီးက တယောကထွဲ ကနှခွဲ့ တာမို့ အရကွ နဲ့ ပဲ နှဈပါး သှားနတေော့ တယွ။

သူ့ မှာ ဘယဆွှမှေိုး မှ လညွး ရှိပုံမပေါွ ၊ ခိုငမွှတသွူ က တခါတလေ ဦးသာဒငွ ကှီး အိမသွှား အစားအသောကွ လေး ဘာလေး သှားပို့ပေး၊ အဝတအွစား တှေ ဘာတှေ အဝတွ လှှောစွကွ ထဲ ထည့ပွေး၊ အိမကွို ဖုံခါ တံမှကစွညွးလှဲပေး သှားလုပပွေးလေ့ ရှိတယွ။ ဦးသာဒငွ ရဲ့ သနားစရာ ကောငွးတဲ့ အခှအနေေ ကှောင့လွညွး ခိုငမွှတသွူ သှားကူညီပေးနတောကို ကနှော့ွ မှာ ပီတိဖှဈရသေးတယွ။ အဲလို နဲ့ အိမထွောငသွကွ နှဈနှဈ ကှောွ လောကမွှာပဲ ကနှောွ တို့ရဲ့ ကာမ ဆကဆွံ တဲ့ အရှိနွ က တဖှညွးဖှညွး ကလှာခဲ့တယွ။ အိမထွောငကွကှာစ နဲ့ ယှဉလွိုကရွငွ လိုးဖှဈတဲ့ ရကတွှကေ တဖှညွးဖှညွး ကှဲလာခဲ့ရတယွ။ ကနှော့ွ အတှကွ လညွး စိတလွှုပရွှားမှု တှေ သိပမွရှိတော့ အော ကားတှေ ကို ပှနကွှည့ဖွှဈလာတယွ။ ကနှောတွို့ အိပခွနွးထဲမှာ ပဲ တီဗီ ကို ဆငလွိုကပွှီးတော့ ခိုငမွှတသွူ ရှေ့ မှာပဲ ကနှောွ အောကားတှကေို ကှည့ွ နလေိုကတွယွ။ သူက လညွး ဘာမှ မပှောပါဘူး။ တခါတလေ သူလညွး ဝငကွှည့ပွါတယွ။

ကှည့ရွငွး နဲ့ နှဈယောကစွလုံး စိတထွ လာကှရငွ လိုးပှဲ ကောငွးကောငွး ဖှဈသှားတာပါပဲ။ နောကွ တော့ အောကား တှေ ကို အကှောငွးအရာတှေ တခုပှီး တခု ပှောငွးကှည့ဖွှဈလာတယွ။ အုပစွုလိုကွ မုဒိနွးကငှ့ွ တာတို့၊ မကှနွှာပေါွ တကထွိုငတွာတို့ စသဖှင့ပွေါ့။ နောကွ တော့ ဆှငွးဂါ တို့ ကပကွိုး တို့ ဆီ ရောကလွာတယွ။ ပထမပိုငွး ကနှောွ တို့ အဲဒီ အသုံးအနှုံး ကို သိပနွားမလညဘွူး၊ ခိုငမွှတသွူ ကလညွး မေးတယွ။ ကနှောလွညွး သိပွ မသိဘူးပေါ့၊ အဲဒါနဲ့ ဂူဂယခွေါကွ ပှီး ရှာလိုကတွယွ။ ဆှငွးဂငွး ဆိုတာ လငမွယား စုံတှဲတှေ သူ့ မယား ကိုယလွိုး ကိုယ့မွယား သူ့ ပေးလိုး တာပေါ့။ ကနှောွ တို့ အတှကွ က အဆနွးဆိုတော့ ရုပရွှငွ အနနေဲ့ လုပရွိုကတွာပါ၊ အပှငွ မှာ မဖှဈနိုငပွါဘူးပေါ့၊ ရီပဲ ရီလိုကကွှတယွ။ နောကနွေ့ ရုံးရောကတွော့ မကှနပသွေေးပဲ အငတွာနကမွှာ ထပရွှာကှည့လွိုကတွယွ။ သူ့ မယား ကိုယလွုပွ၊ ကိုယ့မွယား သူလုပွ ဆိုတာက နညွးနညွး တောသွေးတယွ။

ကပကွိုး ဆိုတာကို ကနှောွ က ဘဝငွ မကနှိုငဘွူး။ ဘာဖှဈလို့ ကိုယ့မွိနွးမ ကို သူမှား လိုးတာ ကှည့ပွှီး ကှား ပှီး ဘယလွို မှား အရသာခံသလဲပေါ့။ အဲဒါနဲ့ ကပကွိုး ကို အငတွာနကမွှာ ရှာကှည့လွိုကတွော့ အမလေးဗှာ မှားလိုကတွဲ့ ဆောငွးပါးတှေ ၊ ပို့ဈတှေ။ စတိုရီတှေ။ အငတွာနကွ၊ ဖေ့ဘုပွ၊ ယူတု၊ နောကွ ပှနဆွိုကတွှေ မှာရော၊ ဖိုရမွ ဆှေးနှေးခနွးတှမှောရော၊ နောကတွော့ မှနမွာ ပှင့လွငွးရသစာပေ တှေ ရေးတဲ့ တငတွဲ့ ဆိုကတွှမှော ဇာတလွမွးကောငွးကောငွးနဲ့ ဝတတြုတှပေါတှေ့တော့ ဒေါငွးလိုကတွယွ။ အဲ ပှီးတော့ ဇတလွမွးလေး တခု အစပှိုးထားတာ ဖတမွိလိုကတွော့ အဆုံးထိကို ဖတမွိသှား တယွ။ ဇာတလွမွးက လငမွယား နှဈယောကွ ယောကွှားက မိနွးမ ဖှဈသူကို သူ့ အိမနွီးခငွှး ဘဲတဗှနေဲ့ နခေိုငွး ပှီး အဲဒီကောငွ မသိအောငွ ခှောငွးတဲ့ ဇာတလွမွး။ အဲဒီ ဇာတလွမွးကို ဖတရွငွး ဖငရွငွး ကနှော့ွ လီး မတရား တောငလွာတာ၊ ဇာတလွမွးလညွး ပှီးရော ကနှော့ွ လီးထိပကွ လရညအွကှညတွောငွ စိမ့ွ ကလှာနပှေီ။

အဲဒီ အခှိနမွှာပဲ ကနှော့ွ ဖုံးက ထမှညလွာတယွ။ ကနှော့ွ မိနွးမ ခိုငမွှတသွူ ပေါ့။ သူက ဒီအခှိနွ အမှဲတမွး ခေါနွကှလေေ။ သူက ကနှောွ နေ့လညစွာ စားပှီးပလား လို့ လှမွးမေးတာ။ အခု သူက အနကွယွဦးသာဒငွ အိမမွှာ ရောကနွတယတွေဲ့၊ ကနှော့ွ ခေါငွးထဲ ဒိနွးကနဲ ဝငလွာတာက ခုနက ဖတထွားတဲ့ ဇာတလွမွး၊ ကနှောွ မိနွးမကို ဖုံးမှာ ဘာမှ တောငွ သခှော ပှနမွပှောဖှဈပဲ ဖုံးကို ကမနွးကတမွး ခပှှီး ရုံးက အိမသွာ ဆီကို အမှနွ ပှေးသှားလိုကမွိတယွ။ ရုံးက အိမသွာ ထဲ မှာ ပထမဦးဆုံး အကှိမွ အဖှဈ ဂှငွးထု မိတာပဲ။ အဲဒီ ကပကွိုး ဆို တဲ့ စကားတလုံး ကှောင့ွ ပါပဲ။ ညကတော့ ကနှောွ အရမွးကို စိတတွှေ ထ နလေို့ ခါတိုငွးလို အောကား တှေ ဘာတှေ ကှည့မွနတေော့ ဘူး။ မိနွးမ ကို အကှမွးပတမွး ပဲ တကလွိုး ပှဈလိုကမွိတယွ။ မိနွးမ ကတော့ အကှိုကတွှေ့ နတောပေါ့။ အဲလို အလိုးမခံရတာ ကှာပှီကိုး။ ပှီးလို့ သူ့ စောကဖွုတထွဲ လရညတွှေ ပနွးထည့ွ ပှီး တာကို အောကလွှောဆငွး ပှီး ကိုယ့လွရညတွှေ ပှည့နွတေဲ့ မိနွးမ စောကဖွုတကွို ကုံးလှှကွ မိတယွ။

မိနွးမ စောကဖွုတကွို လှှကရွငွး စုပရွငွး နဲ့ မိနွးမ တယောကွ သူ့ ရီးစား အသဈနဲ့ လိုးလာပှီးလို့ သူ့ လရညတွှကေို ကနှောွ က သန့ရွှငွးရေး လုပပွေးနေ တယလွို့ တှေး ပှီးတော့ လီးက ပှနတွောငလွာပှနတွယွ။ ကနှောွ အဲလို တအားထနနွတောကို မိနွးမကလညွး စိတလွှုပရွှားနတယွေ။ မကှနွှာလေး တောငွ နီပှီး ရှကသွှေးဖှနွးလို့၊ ကနှော့ွ လီးကို လညွး ကုံးစုပပွေးတယွ။ ကနှော့ွ ဂှေးဥ တှကေို တောငွ တခါမှ မစုပစွဘူး စုပပွေးလာ တယွ။ သူ့ နို့သီးခေါငွးတှကေ မာတောငွ ကစှနွတော တောငထွိပတွှလေို ခှှနမွှ နတယွေ။ အဲလို မိနွးမ နဲ့ ကနှောွ အခှိနွ နှဈနာရီ နီးပါး ၊ လိုးလိုကွ နားလိုကွ လိုးလိုကွ နဲ့ ပှဲဆကတွိုကွ ကှမွး ပှီး သှားတော့ နှဈယောကစွလုံး ပှိုငွးပှီး အိပယွာပေါွ ဖကလွို့ နားနကှတယွေ။ မိနွးမက ထူးထူးခှားခှား ဒီနေ့ ဘယလွို ဖှဈရတာလဲ လို့ မေးတယွ။ ကနှောွ လညွး ခဏတော့ တှဝပှေေီးမှ။ ကနှော့ွ စိတထွဲမှာ မိနွးမ ကို လူစိမွး တယောကကွ လိုးနတယလွေို့ မှနွးပှီး လိုးနမေိတာ။

ပှီးတော့ အဲဒီကောငွ ပနွးထည့ွ သှားတဲ့ လရညတွှကေို ကနှောကွ သန့ရွှငွးရေး လုပပွေး နတောလို့ တှေးနမေိတာလို့။ အဲလို လဲ ပှောရော မိနွးက က ကုတငွ ပေါကွ နကှမွေးပေါွ ဆငွး မတတွပရွပရွငွး ကနှော့ကွို ဘယလွို ဖှဈရတာလဲ လို့ မကှလွုံးခငွှး စိုကကွှည့ရွငွး မေးတယွ။ “မသိဘူး မှတွ ရယွ၊ မှတကွို လူစိမွး တယောကကွ လိုးးနတယလွေို့ တှေးလိုကမွိတာ နဲ့ မောငွ စိတတွှေ တအားထ လာရတော့ တာပဲ” မိနွးမ က မကှနွှာမှာ ဝခှေဲမရတဲ့ ပုံနဲ့ ၊ ကုတငစွောငွး မှာ ပှနထွိုငပွှီး။ ကနှော့ွ ကို ဘာတှေ ဖှဈနရတောလဲ လို့ ထပမွေးတယွ။ ကနှောလွညွး အမှနအွတိုငွးပဲ၊ အှနလွိုငွး မှာ သှားပှီး ကပကွိုး အကှောငွးတှေ လှှောကဖွတရွငွး ဇာတလွမွးတှေ တှေ တှေ့တာနဲ့ ဖတကွှည့လွိုကမွိပှီး စိတတွှေ ထလာရတဲ့ အကှောငွး ပှောပှလိုကတွယွ။ နောကွ ကနှော့ွ လကတွော့ ကို ယူပှီး ကနှောွ ဒီနေ့ ဖတခွဲ့ တဲ့ အကှောငွး အရာတှေ ဆောငွးပါးတှေ ဇာတလွမွး တှကေို သူ့ ကို ပှလိုကတွယွ။

မိနွးမ က ရိုးလညွး ရိုးတယွ။ ကနှော့ွ ကို လညွး ယုံကှညတွာမို့ အားလုံးကို အကှမွးဖဉွှး ကှည့လွိုကပွှီး၊ “အငွး ကပကွိုး အကှောငွးတှေးပှီး မောငွ ဘာလို့ စိတထွလာရသလဲ ဆိုတာတော့ မှတလွညွး မသိဘူး။ အဲဒါတှကေ စိတကွူးယဉွ တှေ ပဲလေ။ တကယလွညွး ကိုယ့မွိနွးမ ကို တခှားလူစိမွးတယောကကွ လိုးနတော ကှည့ပွှီး စိတထွ နတယဆွေိုတာ တကယ့ွ ဘဝမှာ ဖှဈမှ မဖှဈနိုငတွာ၊ စိတကွူးယဉွ သကသွကွ ပဲ ဆိုတော့။ တကယလွညွး မောငကွ မှတကွို အဲလို တှေးပှီး စိတကွူးယဉပွှီး အခု ညလိုသာ ပှဲကှမွးမယွ ဆိုရငတွော့ ဘာမှ ကို ပှူနာ မရှိပါဘူး။ ဒီနေ့ ည ကတော့ မှတအွတှကလွညွး အရမွးကို ကောငွးရတဲ့ ညတညပါ မောငွ” “ဟုတတွယွ မောင့ွ ကို မှတွ နားလညပွေးနိုငလွိမ့ွ မယဆွိုတာ မောငွ သိတယွ။ မောငွ အရငကွ အဲလို မှ မဟုတတွာ။ အခု အဲဒီ ကပကွိုး ဇာတလွမွးတှေ ဖတလွိုကမွိတဲ့ အခှိနမွှာ မငွးသမီး နရောမှာ မှတကွို သှားသှား အစားထိုး နမေိရငွး စိတတွှေ ထကှှလာရတယွ” ကနှောွ တို့ နှဈယောကွ ခနတာ ငှိမသွကွ သှားကှတယွ။ ပှီးတော့ မှ ကနှောကွ ပဲ စပှီး။

“အခစွှ သိတယမွလား အခစှကွို ရှော့ပငွး စနတွာ ထဲမှာ တခှား အပှငနွရော တှမှော လူတှေ က ဝိုငွးပှီး ငမွးကှတာ အရငကွ မောင့ွ စိတထွဲ ဂုဏယွူနတောပဲ ရှိတယွ။ အခု ကတှော့ အဲဒါတှေ ပှနစွဉွးစား လိုကမွိ တော့ မောငွ စိတအွရမွးထလာရတယွ။ မောင့ွ မိနွးမ အကိတကွို လူတှကေ စိတနွဲ့ ဝိုငွးလိုးနကှတောကို တှေးမိနပှေီလေ” ခိုငမွှတသွူ က ရီလိုကရွငွး၊ “ခဈခဈ မှတလွညွး သိပါ့ ၊ ဒါပမေဲ့ မှတကွ ကိုယ့ွ လငသွား အပေါွ မှာ ဘယတွော့ မှ သဈစာဖေါကွ မှာ မဟုတပွါဘူးနောွ၊ လုံးဝ လုံးဝပါ” နောကတွော့ မိနွးမ က ရခှေိုးခနွး ရှိရာကို လမွးလှှောကွ သှားရငွး ရခှေိုးခနွးထဲ ဝငွ တံခါးကို ပှနမွပိတမွှီ နောကတွောကတွောကွ မကှနွှာနဲ့၊ “ကိုဟိနွးဇောထွူး ကမှ ဖုတဖွုတလွေးကို သန့ရွှငွးရေး လုပပွေးနိုငမွလားရှငွ ၊ ကမှ ဘဲကှီးက တအားလိုး သှားလို့ စောကဖွုတကွလေး ကှိမွးနလေို့ပါ၊ ခဈခဈ” လို့ ပှောရငွး တံခါးကို အမှနပွိတသွှားပါတယွ။ အဲလို ပှောတာ ကှားလိုကရွတော့ ကနှော့ွ ရငထွဲ ဒိနွးကနဲ ဖှဈပှီး သှတှေေ ဖှနွးကနဲ ပူသှားသလို လီးကှီးကလညွး ဒိနွးကနဲ ထောငမွတွ လာပါတယွ။

အိပယွာပေါွ မှာ ပကလွကလွှဲရငွးက ထောငမွတလွာတဲ့ လီးကှီးကို လကနွဲ့ ဆုပကွိုငလွို့ ဖှဖှလေး ဂှငွးတိုကနွမေိတယွ။ မိနွးမ က ရခှေိုးခနွးထဲက ပှနထွှကလွာတော့ ကနှောွ မကှစွေ့လေး မှေးပှီး ဂှငွးတိုကနွတော တှေ့ရတော့ ကနှောွ တခှား လူစိမွးတယောကနွဲ့ သူနဲ့ လိုးနတောကို မှနွးပှီး ထုနပှေီ ဆိုတာကို သဘောပေါကွ သှားတယွ။ မိနွးမ က ကနှော့ွ ကို တိတတွိတကွလေး လကနွောကပွှဈ မတတွပရွပလွို့ ကှည့နွတယွေ။ ခနနတေော့ ကနှော့ွ အတှကွ ဒီနေ့ အဖို့ လေးကှိမမွှောကွ သုတရွညတွှကေို အိပယွာပေါွ ပနထွုတရွငွး ပှီးသှားရပါတယွ။ ခိုငမွှတသွူ က ကနှောွ ဒီနေ့ တအားတဏှာကှှ နတောကို ပှုံးပှုံးတုံးတုံး နဲ့ ကှည့နွရငွေး၊ “အမလေး ဒါ ဒီနေ့ အဖို့ သုံး ကှိမမွှောကွ မဟုတလွားမောငွ” လို့ မေးတယွ။ ကနှောကွ ။ “ဟင့အွငွး လေးကှိမမွှောကွ၊ မောငွ ရုံး မှာ တခါထုပှီးပှီ” လို့ ပှောလိုကတွယွ။ မိနွးမ က ပှုံးစေ့စေ့နဲ့ ပဲ၊ “အား မောငွ ခုလို တအားထနနွတော မှတွ ပထမဆုံး မှငဖွူးတာပဲ၊ မောငွ တကယပွဲ မှတကွို တခှား လူစိမွး တယောကွ နဲ့ နတောကို ကှည့ခွငှနွတောလား” လို့ မေးလိုကတွယွ။

အဲတော့ မှ ကနှောွ ခုန ထုနတေုနွး မိနွးမ ဘေးကနေ ရပကွှည့နွတောကို သတိရသှားတယွ။ နညွးနညွးလညွး ရှကသွှားတယွ။ “မှတွ ရယွ၊ အဲဒီ စိတကွူးယဉွ တှကေ အဲဒီ ဇာတလွမွးတှေ ဖတလွိုကမွိပှီးမှ ဖှဈလာတာပါ။ မောင့ကွို စိတတွအား ထလာစတယွေ၊ မောငွ ပို့ပေးလိုကမွယွ မှတဖွတပွှီး ပှောကှည့ွ ဖတပွှီးတဲ့ အခါ ဘယလွို ခံစား ရသလဲဆိုတာ” “အငွး ဖတကွှည့မွယလွေ၊ ဒါပမေဲ့ မှတွ မေးခှနွးကို မောငွ မဖှသေေးဘူး” ကနှောွ မိနွးမ မကှနွှာကို စေ့စေ့ မကှည့ရွဲ ပဲ ကှမွးပှငကွို ငုံ့ကှည့ရွငွး၊ “အမှနအွတိုငွး ဝနခွံရရငတွော့ အဲဒီ ဇာတလွမွးကို ဖတပွှီးတဲ့ အခှိနွ မောင့ွ စိတထွဲ မှာ မှတကွို တခှား တစိမွး တယောကွ နဲ့ အတူနတောကို မှငခွငွှ နမေိတယွ” ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ွ ဘေးမှာ လာထိုငလွိုကပွှီး ဘာမှ မပှောသေးပဲ နံရံ ကို ငေးစိုကရွငွး ငှိမနွတယွေ။ “ဆောရီး ပါမှတွ၊ မောငပွှောလိုကတွာတှကေ စကားလှနသွှားပှီး မှတွ စိတထွဲ နာကညွှး သှားတယဆွိုရငွ တောငွးပနပွါတယကွှာ၊ မောင့ွ ကိုခှင့လွှှတပွါ” ။

“မောငွ မောင့ကွို လှနခွဲ့ တဲ့ နှဈနှဈ ကတညွးက စပှီး အတူတူ နလောခဲ့တာ၊ မောင့ွ စိတသွဘောလညွး သိပှီး၊ မောင့ကွို လညွး ယုံကှညမွှု အပှည့ရွှိပါတယွ၊ တောငွးပနဖွို့ မလိုပါဘူး” အဲဒီညက ကနှောတွို့ ရဲ့ စကား အပှနအွလှနပွှောဆိုမှုတှကေ စိတလွှုပရွှားမှုတှေ တောငွးပနမွှုတှနေဲ့ အဆုံးသတွ သှားခဲ့ ရပါတယွ။ နောကွ တပတနွှဈပတွ လောကွ ကုနလွှနွ သှားခဲ့တယွ။ ကနှောွ တို့ နှဈယောကရွဲ့ အခစွှ မုနတွိုငွးတှကေ အရှိနကွောငွးလာခဲ့ တယွ။ ကနှောွ တို့ နှဈယောကွ တယောကနွဲ့ တယောကွ ဘာမှ ပှောစရာ မလိုပဲ နဲ့ တခါလိုးပှီး သှား ရငွ မှတွ က ကနှော့ကွို သူ့ စောကဖွုတွ ပေးလှှကစွုပွ စတယွေ။ ကပကွိုး အကှောငွးကို ကနှောွ တို့ ဖှင့မွပှောကှ ပမေဲ့ ကနှော့ွ လရညတွှေ နဲ့ ပှည့နွတေဲ့ သူ့ စောကဖွုတကွို လှှကွ ပေးနတော၊ ဘာလဲ ဆိုတာ သူ သိတယွ။ ကနှော့ွ အတှေး ထဲမှာ သူ့ ရီးစား နဲ့ လိုးပှီးကာစ စောကဖွုတကွို လှှကနွတယလွေို့ တှေးနမှနွေး၊ သူရော ကနှောွ ရော ဖှင့မွပှောပဲ နဲ့ သိနကှတယွေ။

တနေ့ ကနှောွ အလုပကွ အိမပွှနလွာတော့၊ အိမရွှေ့ မှာ တီဗီထိုငကွှည့ွ နတေဲ့ ကနှော့ွ မိနွးမ ခိုငမွှတသွူ ကို တှေ့တယွ။ ကနှောွ လညွး သူ့ဘေးမှာ ဝငထွိုငလွိုကပွှီးတော့၊ ပုံမှနပွှောရိုး ပှောစဉွ လသေံနဲ့ပဲ၊ “ဟေး မှတွ၊ မောငွ ပေးထားတဲ့ ဇာတလွမွး တှေ ဖတပွှီးပလား” “ဘယဇွာတလွမွးလဲ” “ဟငွ မေ့ သှားပလား၊ ဟိုနေ့ ကပဲ ပေးထားတာလေ” လို့ ကနှောွ က ပှုံးစေ့စေ့ နဲ့ ပှောလိုကတွော့ မှ၊ မကှနွှာလေး နီသှားပှီး၊ “အငွး ဖတဖွှဈတယွ” လို့ ပှနဖွှတယွေ။ “ဟုတလွား၊ ဘယလွို နလေဲ၊ စိတဝွငစွား စရာ ကောငွးလား” “မဆိုးပါဘူး” အဲလို ပဲ ပှောပှီး ရုပတွရကွ ထိုငရွာက ထလို့ မီးဖိုခနွးဘကွ ထ ထှကသွှားတယွ။ မကှနွှာ ကတော့ ပှုံးတုံးတုံး ဖှဈခငှနွတောကို တမငွ ထိနွးထားရသလိုပုံပေါွ နတယွေ။ ကနှောွ တော့ သူလညွး ကပကွိုး ဖနတွီဆီ ကို ကှိုကွ တယထွငတွာပဲ။ ဘာလို့ လညွး ဆိုတော့ အဲဒီ ဟာ မကောငွးဘူးလို့ တလုံး မှ မပှောလို့လေ။ နောကပွှီး ကနှောွ တို့ အိပခွနွးထဲမှာ အခစှပွှဲ ဆငနွှဲတာ တှကေ လညွး ပိုတိုးတကလွာတယွ။ အရငွ ကနဲ့ ယှဉလွိုကွ ရငွ ခိုငမွှတသွူ က ပိုပှီး တကကွှှ စိတွ လှုပရွှား လာသလိုပဲ။

လိုးပှီးလို့ သူ့ စောကဖွုတကွို ကနှောွ လှှကရွငွ သူပိုပှီး စိတကွှှ လာသလိုပဲ၊ တခါတလေ ကရှငွ အောကားထဲက မိနွးမ တှလေို မကှစွေ့ မှိတွ အသံထှကပွှီး တောငွ ငှီးတတွ သေးတယွ။ သူ့ စိတထွဲမှာ ကနှောွ က တကယပွဲ သူ့ ရီးစား လရညတွှကေို လှှကပွေးနတယလွေို့ မှား စိတကွူး ယဉနွသလေား မသိဘူး။ ကနှောွ သူ့ နောကကွ လိုကသွှားတော့ မီးဖိုရှေ့ မှာ ရပလွို့ တခုခု ကို ခကှနွပေုံပဲ။ သူ့ နောကဖွကွ မှာ ကပရွပွ ပှီး လကနွှဈဖကနွဲ့ ခါးကို သိုငွးဖကလွို့ နားနား ကို ကပွ မေးလိုကတွယွ။ “မှတွ က ကှိုကလွား မကှိုကဘွူးလားလို့ ပှောလကှော” အဲလို မေးနရငွေးက ကနှော့ွ လီးကို သူ့ ဖငနွှဈလုံးကှား မှာ ညှပပွှီး ပှတပွေးနလေိုကတွယွ။ သူက ဖငကွို ကော့ ပေးလိုကတွော့ ကနှော့ွ လီးကှီး မာနတောကို သိသှားတယွ။ “ဘယလွို ဖှဈလို့ ဒီအခှိနကွှီးမှာလဲ” လို့ ပှနပွှောတယွ။ ကနှောကွလညွး ၊ “မေးတာကို ဖှေဦးလကှော” လို့ ဆကတွှနွးအား ပေးလိုကတွယွ။

အဲတော့ မှ မိနွးမက၊ “ဖတလွို့ ကတော့ ကောငွးပါတယွ၊ ဒါပမေဲ့ လကတွှေ့ မှာ တော့ ဖှဈမှ မဖှဈနိုငတွာ၊ နောကပွှီး အိမထွောငွ ရေး လညွး ထိခိုကွ သှားမှာပေါ့” လို့ ပှောတယွ။ ကနှောလွညွး သူ့ ခါးလေး ကို တငွးတငွး ဆှဲ ဖကထွားရငွးက၊ “ဟေး အခစွှ ကလညွး မောငကွ ဇာတလွမွး က ဖတလွို့ စိတဝွငစွား စရာ ကောငွးလား မကောငွးဘူးးလား လို့ မေးတာပဲလေ၊ မှတွ က အတှေး လှနသွှား ပှီ ထငတွယွ။ ဟားဟား” လို့ ပှောလိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ွ ဖကကွို မကှနွှာခငွှးဆိုငွ လှည့ပွှီး သူ့ လကနွှဈဖကနွဲ့ ရငဘွတွ ကို တှနွးပှဈလိုကရွငွး။ “အရူး” လို့ ပှောလိုကတွယွ။ ပှီးတော့ တစောငွး ပှနလွှည့ွ ပှီး ဟငွးအိုးကို မှှနတယွေေ။ ကနှောွ နားလညွ လိုကတွာက မိနွးမ ကလညွး အဲဒီ ကပကွိုး ဖီလွး ကို ကှိုကတွယွ။ သူ ကှောကတွာက ကနှောတွို့ အိမထွောငွ ပကှသွှားမှာ ရယွ။ ပတဝွနွးကငှကွ အပှောခံရမှာရယွ ကိုပဲ။ ကနှောွ က ခိုငမွှတသွူ ကို လှမွးဆှဲပှီး တခုခု ပှောမလို့ ကှံတုနွး အိမရွှေ့ က တံခါး ခေါကသွံ ကှားလိုကရွတယွ။

မိနွးမ က ကနှော့ကွို တံခါး သှားဖှင့ွ ပေးဖို့ ပှော လိုကတွော့ ကနှော့ွ ခေါငွး ထဲမှာ အတှေးတခု ဒိနွးကနဲ ပေါလွာတယွ။ အာ့ နဲ့ မိနွးမကို၊ ” ကဲ မိနွးမ ရေ အိမရွှေ့ မှာ ရောကနွတော ဘယသွူလညွး ဆိုတာ မောငတွို့ မသိဘူးဟုတတွယမွလား၊ နောကဒွါက မောငွ တို့ အိမဆွိုတော့ ဘာမှ လညွး ကှောကစွရာ မလိုဘူး။ မောငတွို့ ဂိမွးတခု ကစားရ အောငလွား” မိနွးမ မကှနွှာက နားမလညနွိုငတွဲ့ အကှည့နွဲ့ ကနှော့ွ ကို ကှည့ရွငွး၊ “ဘာဂိမွးလဲ” “ဒီလိုကှာ၊ အခု ရောကလွာတဲ့ ဧည့သွညကွို မောငတွို့ ကောငွးကောငွး ပှုစု လိုကရွအောငလွား၊ မောငတွို့ ရှော့ပငွး စနတွာ တှေ မားကကွ တှေ သှားသလိုပေါ့၊ ဒါပမေဲ့ အိမမွှာ ဆိုတော့ ပိုရှိုး လို့ကောငွးတာပေါ့၊ မှတရွဲ့ နို့ တှေ ဖငတွှကေို နညွးနညွး ပို ဆကဆွီ ဖှဈအောငွ အဝတအွစား လဲလိုကွ အဲလို လုပပွှီးတော့ မှ ဧည့သွညွ မကှလွုံး တှေ ဘယလွို ဖှဈနလေဲ ဆိုတာ မောငတွို့ ကှည့ရွအောငွ၊ အပှောွ ပေါ့ကှာ” “အာ မောငွ ကလညွး အပှငမွှာ ရောကနွတော ဘယသွူမှနွးလညွး မသိပဲနဲ့ အနတြရာယွ မရှိနိုငဘွူးလား” ။

အခှိနလွညွး သိပမွရတော့ ကနှောလွညွး ဘာမှ ရှညရွှညဝွေးဝေး ရှငွးပှမနတေော့ ဘူး၊ “ကဲ ပါ ဂတဈွမီးကို ပိတလွိုကတွော့ ၊ ပှီးရငွ မောငတွို့ အခနွးကို သှား အဝတအွစား နညွးနညွး ဟော့ရှော့ လေး သှားလဲလိုကွ၊ မောငွ တံခါး သှားဖှင့တွော့ မယွ” လို့ ပှောပှီး အိမရွှေ့ ခနွးကို အမှနထွှကလွာခဲ့လိုကတွယွ၊ မှတွ က တခုခု ပှောလိုကသွေးတယထွငတွယွ၊ ကနှောလွညွး မကှားတော့ ဘူး၊ နောကဘွာဖှဈမလဲ ဆိုတာ တှေးရငွး လီးတောငွ တောငခွငှလွာတယွ။ အိမရွှေ့တံခါးလညွး သှားဖှင့ွ ပေးလိုကရွော၊ အပှငမွှာ ဦးသာဒငွ ကှီး ရပနွတော မှငလွိုကရွတော့ ကနှောွ တောတွာွ စိတဓွါတကွှ သှားတယွ။ လီးတောငွ နတောတောငွ ပှော့ ခှေ ရှုံ့ သှားတယွ။ ပထမဆုံး အကှိမွ မအောငမွှငမွှု ပဲ လို့ တှေးလိုကမွိတယွ။ ကနှောွ မှှောလွင့ထွားတာက ခပခွှောခှော ခှာတိတွ ကောငလွေး ဖှဈဖှဈ ခန့ခွန့ငွှားငှား လူငယပွိုငွး အသကွ ၂၀ နဲ့ ၄၀ ကှား ပေါ့၊ ဒါပမေဲ့ အခုလို အသကွ ၅၀ အရှယွ ဦးသာဒငွ ကို မှငလွိုကရွ တော့ ကနှော့ွ ကံ မကောငွးပါလားလို့ တှေးလိုကမွိတယွ။

ကနှော့ွ ရဲ့ စိတပွကွှ သှားတာကို မကွှ နှာပေါွ မထငစွပေဲနဲ့ သူ့ကို အိမထွဲ ခေါွ သှငွးလိုကတွယွ။ ဒီတခါ တော့ ဦးသာဒငွ ကှီး အရကွ မူး မနဘေူး၊ ကနှောွ တို့ နှဈယောကွ အိမရွှေ့ခနွး ဆိုဖာပေါွ မှာ ထိုငပွှီး စကားစမှီ ပှောနကှတယွေ၊ ဦးသာဒငွ က ကနှော့ွ ကို ခိုငမွှတသွူ သူ့အိမလွာပှီး ကူလုပပွေးတာကို ကှေးဇူးတငွ တဲ့ အကှောငွး၊ ဘာညာကှိကှ တှေ ပှောနတယွေ၊ ခိုငမွှတသွူ က ကနှောတွို့ အိပခွနွးထဲ မှာ တံခါးပိတထွားပှီး ရှိနတောကှောင့ွ သူက ဧည့သွညွ ဘယသွူလညွး ဆိုတာ ခုထိ သိဦးမှာ မဟုတသွေးဘူး။ ထငတွဲ့ အတိုငွးပါပဲ ခနနတေော့ ကနှော့ွ မိနွးမ အိပခွနွးတံခါး ဖှင့ွ ပှီး အပှငကွို ထှကလွာခဲ့တယွ။ ခိုငမွှတသွူ က အပှငထွှကလွာပှီး ဧည့ခွနွးထဲ ထိုငနွတေဲ့ ဦးလေး ဦးသာဒငွ ကိုလညွး တှေ့လိုကရွော၊ ကနှော့ွ မကှနွှာကို လှမွးကှည့ပွှီး ပှုံးလိုကတွယွ၊ သူ့ အပှုံးက ကဲ ဘယ့နွှယ့ွ ရှိစ လို့ အဓိပပြါယပွေါကွ နတယလွေေ။ ကနှော့ွ မိနွးမ ဝတထွားတဲ့ ပုံကလညွး ကှည့ွဦး။ ကှိုးတခှောငွး ထဲ ပုခုံးပေါွ ခှိတထွားတဲ့ ခါးတို ဘလောကဈွ အကှပွ အဖှူရောငွ စှတကွယှသွားလိုမှိုးဟာ။

ဘလောကဈွ က ကပှကွပွှ တိုတို မို့ နို့ကှီး နှဈလုံးက အပေါွ မှာ တဝကွ လောကွ ထှကနွတယွေ။ လကမွောငွးသားတှကေ လညွး ဖှေးနတော မဟုတလွား၊ ခါးတို မို့ ဘိုကသွား လကနွှဈလုံးလောကွ ကလညွး လှတနွပှေီး ခကှတွောငွ ပေါွ နတော၊ အောကွ ကလညွး ဟော့ပန့ွ လို့ ခေါတွဲ့ ဘောငွးဘီတို၊ အနားတှကေ ဖှာထားတဲ့ ကောငွ၊ တိုတာမှ ပေါငွ တဝကတွောငွ မရောကခွငွှ တဲ့ ဟာ ဆိုတော့ ပေါငလွုံးကှီးတှကေ ဖှေးပှီး လုံးတုတွ နတောတှကေ ကိုယ့မွိနွးမ ကိုယတွောငွ ကိုကစွား ခငှစွိတွ ပေါကွ လောကွ အောငွ တလုံးတခဲကှီး။ ဦးသာဒငွ ကှီး မကှလွုံးတှကေ လညွး ပှူး ပှီး မှတွ တကိုယလွုံးကို စုနဆွနွ ကှည့ရွငွး ဇလုပကွှီး တှေ လှုပစွိလှုပစွိ ဖှဈနတယွေ။ ကနှောွ တောငွ ကိုယ့မွိနွးမ ကိုယကွှည့ရွငွး စိတထွ လာတာ သူလို တစိမွး ကတော့ ဘယနွလေိမ့ွ မလဲ။ ခိုငမွှတသွူ ကတော့ ဦးသာဒငွ ကှီး ဘယလွောကွ အိုနေ နေ ဂရု စိုကပွုံမရ၊ ကနှောွ ပှောထားတဲ့ ဂိမွး အတိုငွး လုပမွလို့ ကနှော့ွ ရှေ့ မှာ ရှိုး ဖို့ လုပနွတယွေ။

ဦးသာဒငွ ကှီး ကလညွး တောတွောွ ကို ဂလု နတေဲ့ ပုံ ပဲ မကှနွှာကှီး က ပှုံးဖှီးဖှီး နဲ့။ ခိုငမွှတသွူ က မကှနွှာလေး တော့ နညွးနညွး နီနတယွေ။ ကနှောတွို့ ရှေ့ စားပှဲပုလေး ပေါွ က ဖနခွှကွ အလှတတွှကေို လာပှီး ခါးကိုငွး ယူ လိုကတွော့ သူ့ နို့ ကှီး နှဈလုံးက သူ့ ဘလော့ ကနေ လှှံထှကလွာတော့ မလိုပဲ၊ ဦးသာဒငွ ကှီး မကှလွုံး ပှူး ပှီး ပါးစပွ အဟောငွးသား နဲ့၊ မကှလွုံးက အဲဒီ ရငညွှှန့ွ နရောက လုံးဝ မလှဲဘူး။ ကနှော့ွ လီး ကလညွး ခကှခွှငွး ကို မာတောငွ လာတယွ။ ကိုယ့ွ မယား က လငကွို ရှေ့ထားပှီး တခှား ယောကွှား တယောကကွို သူ့ ဘောဒီ တမငွ ရှိုး ပှနတောကိုး။ အဲဒီ ဖနခွှကတွှေ အနောကမွှာ သှားထားပှီး ပှနထွှကလွာတော့ လညွး မှတကွ ဦးသာဒငွ ကှီး ထိုငနွတေဲ့ ဆိုဖာ လကရွမွး ပေါွ မှာ သှားထိုငတွယွ။ ဦးသာဒငွ ကှီးက ကနှောွ နဲ့ မကှနွှာခငွှး ဆိုငွ မှာ ထိုငနွပှေီး မှတွ ကလညွး ကနှော့ွ ကို မကှနွှာပေးထားတယွ။ မှတကွ မကှစွ နဲ့ သူ့ ဖငတွခှမွးဖကကွို ပှဈပှတယွ။

သူ က နညွးနညွးလေး တိုးလို့တော့ သူ့ ဖငကွှီး တခှမွးက ဦးသာဒငွ လကမွောငွး နဲ့ ဖိကပမွိနတယွေ။ ဦးသာဒငွ ကှီးကလညွး ကိုယကွို ဘေး မရှေ့ ပဲ သူ့ လကမွောငွးကို မသိသလို နဲ့ မှတဖွငကွို ထိကပထွားတယွ။ ခနနတေော့ မှတကွ လဘကရွညွ ဖှောလွိုကွ ဦးမယွ ဆိုပှီး မီးဖိုဖကထွှကသွှားတယွ။ ဦးသာဒငွ ကှီးက အဲတော့ မှ သူ အရေးတကှီး လုပစွရာ တခု ရှိတာ မေ့ နလေို့ အိမွ အမှနွ ပှနလွိုကွဦးမယွ ဆိုပှီး ထထှကသွှားလတယွေ။ ဦးသာဒငွ ကှီး ထှကသွှားမှ ကနှောလွညွး မီးဖိုခှောငွ ဝငလွိုကသွှားတယွ။ မှတွ ရဲ့ အနောကမွှာ ကနှောွ သှားရပွ နတေော့ သူက ကနှော့ွ ဖကွ မကှနွှာခငွှးဆိုငွ လှည့လွိုကပွှီး ပှုံးပှလိုကတွယွ။ “မှတွ ရယွ ဦးသာဒငွ ကှီး က အိုလှပါပှီကှာ ဘာလို့ လူကှီး ကို သှားစရတာလဲ” “ဟုတတွယွ သူက အိုပါပှီ ဒါပမေဲ့ မှတွ က သူ့ ကို ရှိုးလုပလွိုကတွာ ရှင့ွ ကို တကယ့ွ ကပကွိုး ဖီးလွ ကို အတှေ့ အကှုံ ရစခငှလွေို့ ပဲ” “အငွး မောငွ အိမတွံခါး သှားဖှင့လွို့ ဦးသာဒငကွှီး ကို တှေ့လိုကရွတော့ တောတွောွ လေး ဖီးအောကွ သှားတယွ။

မောငကွ ခပခွှောခှော ခပငွယငွယွ ကောငလွေး တယောကွ မှား တှေ့ရမလားလို့ မှှောလွင့ွ ထားတာလေ၊ နောကွ ပှီး မှတွ ကလညွး ဦးသာဒငွ ကှီးကို တှေ့လိုကရွတော့ နဂို အတိုငွး ပိပိပှားပှား အိမထွောငရွှငမွလေး တယကွေ လို နမလေားလို့ ထငထွားတာ ဦးသာဒငွ ကှီးကို မောင့ွ ရှေ့ မှာ ရှိုး ပှလိုကတွာ မောငွ တောငွ အံ့အား သင့ွ သှားရတယွ” “မှတလွညွး ပထမ တော့ ခုလို ပှငဆွငပွှီး တစိမွးတယောကွ ရှေ့ ကို ထှကလွာဖို့ ဆိုတာ လန့နွတော၊ အိပခွနွးထဲက တထိတထွိတွ နဲ့ ထှကလွာပှီး ဦးသာဒငွ ကှီး မှငလွိုကရွတော့ စိတရွဲ သှားတယွ၊ ဘာလို့ လဲ ဆိုတော့ မှတကွ သူ့ ကို ကောငွးကောငွး သိတယလွေ။ နောကပွှီး တော့ လူကှီး သူကှီး တယောကွ လဲ ဖှဈတယွ မဟုတလွား။ တကယလွို့ သာ ဧည့သွညကွ ကောငလွေး တယောကွ ယောကွ ဖှဈနရငွေ သူက မှတွ အပှု အမူ ကို သူ့ သူငယခွငွှး တှေ လှှောကွ ပှောမှာပဲ၊ ဦးသာဒငွ ကှီးကတော့ သူ့ မှာ သူငယခွငွှး မပှောနဲ့ ဆှမှေိုး ရငွး တှတေောငွ မှ မရှိတာ ၊ သူအခငဆွုံး မိသားစု က မှတတွို့ ပဲ ရှိတာ မဟုတလွား။

အာ့ ကှောင့ွ လညွး မောငွ ပှောခဲ့ တဲ့ ဂိမွးကို ဆကလွုပလွိုကတွာ၊ မောငွ စိတအွနှောကအွယှကွ ဖှဈသှားရငတွော့ တောငွးပနွ ပါတယွ” “အိုး မှတကွလညွး၊ တကယကွ မှတွ ကိုငတွှယသွှားတာ အရမွးမိုကတွာ၊ ခုလို မောငတွို့ ကပကွိုး အကှောငွး စ သဘောပေါကပွှီး အခှိနတွိုလေး အတှငွးမှာ မှတကွပီပီပှငပွှငွ ကို လုပလွိုကနွိုငတွယွ၊ ဘယလွိုလဲ မောငတွို့ လကတွှေ့ ဆငွးကှဖို့ အဆငသွင့ွ ဖှဈပှီလား” “ဟာ မောငကွ လညွး မဖှဈနိုငသွေးပါဘူး၊ အခှိနတွော့ ယူရဦးမှာပေါ့၊ ပထမဆုံးက မှတွ က အရငဆွုံး တခှား ယောကွှား တယောကွ ရှေ့ မှာ ဘယလွို ဆှဲဆောငမွှု ရှိအောငွ နရမယွေ ဆိုတာ အစမွးကငှ့ွ ရဦးမယွ။ ပှီးမှ တစိမွး ယောကွှား တယောကနွဲ့ အိပဖွို့ ဆိုတာစိတရွဲ ဖို့ ကှိုးစား ရမယွ၊ နို့မို့ ဆို သူ့ကို မှတကွ ကှောကလွန့ွ ပှီး ဘာမှ အလုပဖွှဈမှာ မဟုတဘွူး” “မှတွ ပှောတာ လညွး သဘာဝ ကပှါတယွ၊ မှတကွ တခှား ယောကွှား တယောကကွို ဆှဲဆောငမွှု ရှိအောငွ လေ့ကငှ့ွ ဖို့ က ဘယလွို စိတကွူးထားလဲ” “မှတတွို့ လစဉွ သှားတဲ့ ခရီးစဉကွ ဘယတွော့ လဲ၊ မှတတွို့ အဲဒီ ခရီးစဉွ သှားရငွး နဲ့ တနရောရာ မှာ စမွးလို့ ရတယလွေ။

တခှား နရောဆိုတော့ ကိုယ့ကွို သိတဲ့ လူ မရှိဘူး၊ မှတတွို့ အတှကလွညွး စိတရွဲတယွ၊ “ “အိုကေ၊ ဒီလာမဲ့ အငွဂြါနေ့ အစီစဉွ ဆှဲလိုကမွယွ မောငလွညွး အလုပကွ သုံးရကွ ပိတတွယွ”သားကို သူ့ အဖိုးအဖှားအိမမွှာ ဝငထွားခဲ့ ကှပှီး တော့ ကနှောွ တို့ နှဈယောကသွား ဟနနွီမှနွးအသေးစား လေး ထှကလွာခဲ့ကှတယွ။ ဒီတခါတော့ လူပှောမှားနတေဲ့ ဆောငွးလှိုငကွှီး ရတေံခှနွ ဘကွ ကို မရောကဘွူးသေးတာ ရယွ၊ ဟောတွယတွှေ လညွး ကောငွးတယွ ဆိုတော့ နှဈဦး သဘောတူ အဲဒီဘကသွှားမယလွို့ ရှေးလာခဲ့ တာ။ ဟောတွယွ ရောကတွော့ တောတောငွ ရူခငွးတှေ မှငရွတဲ့ အခနွး ရတယွ။ အဲဒီ မှာ ဟောတွယကွ အလုပသွမား လေး က ဒသခေံ မှနကွလေး၊ အသကွ ၂၀ လောကွ နာမညကွ မိုးအောငဟွိနွး တဲ့၊ ကနှောတွို့ ပဈစညွး တှေ ကူသညပွေး၊ ခိုငွးရတာလညွး ဖငပွေါ့ ပှီး တောတွောွ လေး ရိုကှိုး တာမို့ ဘောကဆွူး လေးဘာလေး ပေးလိုကွ တယွ။ ဒီငတ လေး က ကနှော့ွ မိနွးမ ကို မသိမသာ လှမွးလှမွး ကှည့နွတော သတိထားလိုကမွိတယွ။

ဟောတွယွ ဧည့ကွှိုကောငတွာ မှာ ဒီနားတဝိုကွ လှည့ပွတသွှားဖို့ လမွးပှ ပေးမဲ့ ဂိုကလွို မှိုး ရှိလားလို့ မေးလိုကွ ဆော့ သူက မိုးအောငဟွိနွး လေးကို ညှှနွးတယွ။ ကနှောွ က သူ့ကို လှည့ကွှည့ပွှီး မေးလိုကတွော့ သူကလညွး သဘောတူတယွ၊ အားပါတယတွဲ့။ သူ့ ကှည့ရွတာ လညွး တောတွောွ ပှောွ သှားပုံပဲ၊ ကနှော့ွ မိနွးမ ကို တဝကှီး ငမွးရတော့ မယလွို့ တှေးမိလို့လားမသိဘူး။ အခနွးပှနရွောကတွော့ မိနွးမ ကို ပှောလိုကတွယွ၊ တိုးဂိုကရွပှီ လို့။ ခုန ပဈစညွးလိုကသွယပွေးတဲ့ ကောငလွေး ပဲ၊ ဆိုတော့ ခိုငမွှတသွူ က သဘောကှ သှားတယွ။ အခု တောငပွေါွ ဗှူးပှိုင့ွ တခု သှားကှည့ရွအောငွ အဝတအွစား ကောငွးကောငွးလဲကှာ ဆိုတော့ မိနွးမ က သဘောမပေါကခွငှဘွူး၊ ဟိုနေ့က ဦးသာဒငကွှီး လာလညတွုနွးက လကှော ဆိုတော့ မှ အထာပေါကွ သှားပှီး ရှကပွှုံးပှုံးတယွ။ ဒါပမေဲ့ ကနှောွ ပှောလိုကွ တဲ့ အတိုငွး ဝတလွာပါတယွ။ အငွကြှီက ရငအွတောဟွိုကွ တာမို့ နို့တှေ တဝကလွောကကွ ပှူးနအေောငွ မှငရွတယလွေ။ ကနှောတွို့ ဟောတွယွ လောဘွီရောကတွော့ မိုးအောငဟွိနွး ကိုတှေ့တယွ။

ကောငလွေး က ကနှော့ွ မိနွးမ ဝတစွားထားတာကို တှေ့လိုကရွတော့ ပါးစပကွှီး အဟောငွးသား တောငွ ဖှဈသှားတယွ။ ကနှောတွို့ က တောလမွး ကှမွးကို သှားမှာ ဆိုတော့ ပထမ အဲဒီတောလမွးသှားဖို့ ကားတှေ ရှိတဲ့ နရောကို ကနှော့ွ ကားနဲ့ သှားလိုကကွှတယွ။ တောငခွှနေားက ကားငှားတဲ့ နရောမှာ ကနှောတွို့ ကားကို ရပထွားခဲ့ပှီး ဂစှကွားတစီး ငှားလိုကတွယွ။ ဂစှကွား မောငွးတဲ့ လူကှီးက အသကလွေးဆယလွောကွ နလေောငထွားတဲ့ အသားနဲ့ သဘောကောငွးပုံပါပဲ။ ကနှောကွ ဂစှကွား အရှေ့ဘကွ မှာ ထိုငပွှီး ခိုငမွှတသွူ နဲ့ မိုးအောငဟွိနွး ကတော့ အနောကဖွကွ ဘေးခုံ တှမှော တယောကနွဲ့ တယောကွ မကှနွှာခငွှးဆိုငွ ထိုငကွှတယွ။ ထိုငလွိုကတွာနဲ့ မိုးအောငဟွိနွး မကှလွုံးတှကေ မိနွးမ ရငသွားတှေ ပေါွ ရောကလွာတယွ။ မိနွးမ က သူ့ကို ပှုံးပှလိုကတွော့ ရှကွ သှားပှီး မကှနွှာကို တဖကလွှဲထား လိုကတွယွ။ ကားနောကကွှည့မွှနွ ကနေ သူတို့ ကို ကနှောကွ မှငနွရတယွေ။

ကောငလွေး ရှကတွကတွကွ ဖှဈနတောကို ကနှောတွို့ လငမွယား သဘောကှ နပှေီး ကောငလွေး မမှငအွောငွ မိနွးမကို မကှစွေ့ တဖကွ မှိတပွှလိုကတွယွ။ ကားက ထှကပွှီး တောထဲ စဝငတွာနဲ့ လမွးက ကှမွးသလားမမေးနဲ့ စကောထဲ ဇီးသီးလှိမ့သွလိုပဲ။ မိနွးမ က ဒရိုငဘွာ နောကကွ ခုံမှာ ထိုငနွတော ဆိုတော့ ဒရိုငဘွာ က မမှငရွဘူး၊ ကနှောကွ နောကကွှည့မွှနွ ထဲက ကှည့နွတော ဆိုတော့ မှငနွရတော။ မိနွးမ နို့ကှီးတှကေ သူ့ ဘလော့ အပှငွ ခုနထွှကလွာတော့ မဲ့ အတိုငွး ပဲ ခုနပွေါကွ လှုပရွမွးနတော၊ မိုးအောငဟွိနွး က တော့ မကှစွေ့ အရသာ တှေ့နတေော့ မှာပဲလို့ တှေးမိတယွ။ ခိုငမွှတသွူ ကလညွး သူ့ ကိုယကွို ထိနွးတဲ့ အနနေဲ့ အနောကဖွကွ က တနွးကို လကနွောကပွှဈ ဆုပကွိုငထွားလိုကတွော့ သူ့ ရငသွားတှကေ ပိုပှီး မို့မောကတွကွ လာရတာပေါ့။ ခိုငမွှတသွူ လညွး ကောငလွေးကို ရှိုးနရတော သဘောခှေ့ နပေုံရတယွ။ နောကကွှည့မွှနထွဲမှာ ကနှောနွဲ့ မကှလွုံးခငွှး ဆုံ မိတော့ သူက မသိမသာ မကှလွုံးလေး တဖကမွှိတပွှပှီး သူ့ ရငသွားတှကေို ပိုကော့ ပေးထားလိုကတွယွ။

ကနှောလွညွး ဒရိုငဘွာကို ခရီးလမွး အကှောငွးတှေ၊ တခှား သှားစရာနရောတှေ ဘာညာသရကာတှနေဲ့ ရှှီးပှီး လပေေးနေ လိုကတွယွ။ ကနှော့ွ မကှလွုံးကတော့ အနောကဖွကကွို မှနထွဲက နေ ကှည့နွတောပေါ့။ လမွးက ကှမွးလှနွးလို့ တခကွှ ခှိူက့ွ ကှီးကှီး အကှ မှာ သူ့ ဘယဘွကွ နို့တလုံးက ဘလော့ ထဲက ခုနထွှကလွာတော့ မလိုတောငွ ဖှဈသှားတယွ။ မိုးအောငဟွိနွး ကတော့ မကှလွုံးကှီးကို ပှူးနတောပဲ။ တောငထွိပွ က ဗှူးပှိုင့ွ ကို ရောကတွော့ မှ ကနှောတွို့ ဆငွးပှီး တော့ ရူခငွးကောငွးတဲ့ နရော တှကေို သှားကှည့ွ ကှတယွ။ ခိုငမွှတသွူ က သူ့ဘလော့ကို ပှနဆွှဲတငပွှီး နို့တှကေို ပှနတွှနွး ထည့ွ နရတယွေ။ ဒ ရိုငဘွာ က နခေဲ့ ပှီး ကနှောတွို့ သုံးယောကွ လမွးလှှောကလွာ ကှရငွး ခိုငမွှတသွူက တိုးတိုးလေး မောင့ကွို ပှောစရာ ရှိတယွ ဆိုလို့၊ မိုးအောငဟွိနွးကို ညီလေး ခနနောွ လို့ ထားခဲ့ ပှီး ကနှောတွို့ ခပလွှမွးလှမွးကို လှှောကလွာလိုကတွယွ။ မိုးအောငဟွိနွးနဲ့ ခပလွှမွးလှမွး နရောရောကတွော့ မိနွးမက၊ “မောငွ အကုနမွှငတွယမွဟုတလွား” “အကုနနွီးပါးပဲ၊ မှတွ က နို့တှကေို ထှကကွတှော့ မတတွ ခုနလွှုပနွတောကို ကော့ တောငွ ပှထားတာ၊ ဟိုခှာတိတွ က ဂလု နတော လေ။

မှတွ သဘောကှ နတယမွေလား” “ခဈခဈ ဟုတတွယွ၊ သူက မှတတွို့ ပတဝွနွးကငွှ နဲ့ လုံးဝ မဆကစွပနွတေဲ့ တစိမွးလေ၊ အာ့ ကှောင့ွ မှတွ က နညွးနညွး စိတရွဲနတော၊ မောငွ ကရော အဆငပွှရေဲ့လား၊ မှတွ ဆကွ လှုပရွှားရမလား” “လုပရွမှာပေါ့၊ အဲဒါ မှတအွတှကွ လေ့ကငှ့ွ ဖို့ လှခေါး တထဈပဲလေ၊ တစိမွး တယောကွ ကို ရှိုးလို့ ဘယလွို ဖီးရတယွ ဆိုတာ သိရမှာပေါ့၊ မောငွ က မှတွ အနား မှာ အမှဲ ရှိနမှောပဲ၊ ဆကသွာလုပွ” ခိုငမွှတသွူ က ပှုံးလိုကပွှီး ကနှော့ွ နူတခွမွးကို လှမွး နမွးလိုကွ တယွ။ မိုးအောငဟွိနွး နရောက ကနှောတွို့ စကားပှောတာကို မကှားနိုငပွမေဲ့ ကနှောတွို့ ကို မှငနွရတယွေ။ ဒါဟာ ခိုငမွှတသွူ ကနှော့ွ ကို လူရှေ့ သူရှေ့ မှာ ပထမဆုံး ကဈဆငွ ပေးဘူးတာပဲ။ မိုးအောငဟွိနွးက လညွး ကနှောတွို့ နမွးတာကို သခှောကှည့ွ နတယွေ။ ကနှောတွို့ နှဈယောကလွညွး သူ့ ရှေ့ မှာ ကောငွးကောငွး ကဈဆငွ ဆှဲပှလိုကကွှတယွ။ ကောငလွေး က ရှကွ တတတွာရယွ။ ကနှောတွို့ကို ရိုရိုသသေေ ဆကဆွံတာရယွ ကှောင့ွ ကနှောတွို့ က သူ့ ရှေ့ မှာ ရှိုးလုပပွှနေ ရတာ အတောွ ပှောဖွို့ ကောငွးနတယွေ။

အပှနတွောငဆွငွး ခရီး စဉမွှာလညွး အလာတုနွးက လိုပဲ ခိုငမွှတသွူက မိုးအောငဟွိနွးကို ကောငွးကောငွး ရှိုးလာခဲ့လိုကွ တယွ။ ဂစှကွားဂိတရွောကပွှီး ကနှောတွို့ ကားဆီ ပှနလွာခဲ့ လိုကတွော့ ကနှောကွ ကားသော့ ကို မိုးအောငဟွိနွး လကထွဲ လှမွးထည့ပွှီး၊ “ဟေး ငါ ဒီနေ့ မနကကွတညွးက အိမကွ မောငွးလာတာ ညှောငွးနလေို့ မငွးမောငွးလို့ ရမလား မောငွးတတတွယမွလား” “ဟုတကွဲ့ မောငွးတတွ ပါတယွ အကို” ဆိုပှီး ဝမွးသာ အားရနဲ့ ယူသှားတယွ။ ကနှောွ က ခိုငမွှတသွူ ကို ရှေ့ခနွးမှာ ထိုငဖွို့ ပှောလိုကပွှီး ကနှောွ က နောကခွနွးကို တကလွိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ က ကနှောွ တခုခု ကှံနတယွေ ဆိုတာ ကို သဘောပေါကွ ပှီး ဘာမှ မပှောတော့ ပဲ ရှေ့ခနွးမှာ တကထွိုငလွိုကတွယွ။ မိုးအောငဟွိနွး ကားမောငွး နစဉွေ အတှငွး ကနှောတွို့ က အလာဘသလာဘ သူ့ မိဘ တှေ အကှောငွး သူငယခွငွှး တှေ အကှောငွး မေးမှနွး ရငွး နဲ့ ရငွးနှီး လာကှတယွ။ သူ့ ဆဲဖုံး နံပတလွညွး ကနှောွ ယူထားလိုကတွယွ၊ နောကွ ငါတို့ လာလညတွိုငွး သူ့ ကို ခေါွ မယလွို့ လညွး ပှောလိုကတွယွ။

နောကတွော့ သူ့ကို ကနှောွ က ၊ “ဟေ ညီလေး ကိုယတွို့ နှဈယောကွ လှတလွှတလွပလွပွ နနေိုငမွဲ့ နရောမှား မငွးသိလား” လို့ မေးလိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ွ မကှနွှာကို စပဖွှဲဖှဲ မကှနွှာနဲ့ လှည့ကွှည့လွာတယွ။ မိုးးအောငဟွိနွးက ပထမတော့၊ “ဘယလွို လှတလွှတလွပလွပွ နရောလဲ” လို့ မေးတယွ။ ကနှောကွ၊ “ဒီလိုညီလေးရ၊ အကို တို့က ဒီကို ဟနွးနီးမှနွး သဘောမှိုး လာတာလကှော၊ ဟောတွယခွနွး ထဲ ကှီးမှာပဲ မနခငှပွေါဘူး၊ သိတယမွဟုတလွား ၊ အပှောငွးအလဲလေး တနရောရာ အသဈအဆနွးပေါ့ကှာ” အဲတော့ မှ မိုးအောငဟွိနွး သဘောပေါကွ သှားတယွ။ ခိုငမွှတသွူ က မကှနွှာလေး နီပှီး ကနှော့ွ လကကွို ဖှနွးကနဲ လာရိုကတွယွ။ မိုးအောငဟွိနွးက ကနှောတွို့ ဘကကွို လှည့မွကှည့ပွဲ ကားလမွးကို ပဲ သခှောကှည့ပွှီး ဂရုစိုကွ မောငွးနရငွေးက ပှုံးရငွး စဉွးစားနပေုံရတယွ။ ခနနမှေ၊ “ဆရာသမား ရယွ အခု အခှိနွ က မိသားစု တှေ အလညအွပတွ သှားလာကှတဲ့ ရာသီ ဖှဈနတေော့ လူပှတတွဲ့ နရော ကခပရွှားရှားရယွ။ လောလောဆယွ ဘယနွရောမှ ကနှော့ွ ခေါငွးထဲ မှာ စဉွးစားလို့ မရဘူး” ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ွ မကှနွှာကို လှည့ပွှီး မကှလွုံးခငွှးဆုံစူးစိုကွ ကှည့နွတယွေ။

သူ့ မကှနွှာက ရှကသွှေး နဲ့ ရဲတှတနွတယွေ။ ဒါပမေဲ့ သူ့ ကှည့ရွတာ အရမွး စိတလွှုပရွှားနတေဲ့ ပုံပဲ။ ဘာမှ တော့ ဝငမွပှောဘူး။ ကနှောွ က ခိုငမွှတသွူ ထိုငခွုံအနောကကွို တိုးကပလွိုကရွငွးက၊ “ငါ့ညီရယွ၊ လမွးဘေး တနရောရာ မှာ ခနလောကွ ရပပွေးပါလား” လို့ ပှောလိုကတွော့၊ မိုးအောငဟွိနွး လန့သွှားပုံရတယွ။ “ဆရာရယွ၊ ဒီနား မှာတော့ မလုပပွါနဲ့ ဗှာ၊ ကားတှေ ရော လူတှေ ရော ဥဗဟို သှားလာနတော အလှနွ အနတြရာယွ မှားပါတယခွငဗွှာ၊ လူတှေ က ခကှခွှငွး သတိထားမိမှာပေါ့” မိုးအောငဟွိနွး ပှောနတောကို ကနှောကွ မကှားခငှဟွနဆွောငပွှီး ခိုငမွှတသွူ ပုခုံးကို နောကကွ နေ အသာ ငုံ့နမွးလိုကတွယွ။ နောကတွော့ ထိုငခွုံကို ကှောပွှီး ခိုငမွှတသွူ ကိုယလွုံး ကို သိုငွးဖကလွိုကတွယွ။ ထိုငခွုံကို နောကလွှနလွိုကွ လို့ မိနွးမ ကို တိုးတိုးလေး ပှောတော့ မိနွးမ က သူ့ ထိုငခွုံ နောကမွှီကို နောကလွှနခွှ လိုကတွယွ။ မိနွးမ ဘိုကသွားလေးကို လကတွဖကကွ ပှတပွေးရငွးနဲ့ မိနွးမ ပါးကို နမွးလိုကတွော့ သူက ကနှော့ွ ဖကလွှည့လွာတယွ။ ကနှောတွို့ နူတခွမွးခငွှး ဂဟဆကသွှေားကှတယွ။

မိနွးမ ကလညွး ရမကွ ပှငွးတဲ့ အနမွး တှနေဲ့ တုံ့ပှနလွာတယွ။ ဘေးနား မှာ ကားမောငွးနတေဲ့ တစိမွးကောငလွေး ရှိနတောက ကနှောတွို့ နှဈယောကွ ကို ပိုပှီး ထနလွာစခေဲ့တယွ။ နမွးနရငွေးက မှ ကနှောွ က ခိုငမွှတသွူ ရဲ့ ရငသွားတှကေို အောကကွ နပငေ့ကွိုငလွိုကတွယွ။ မိုးအောငဟွိနွး က မသိမသာ မကှလွုံးစှေ ကှည့တွယွ၊ ဒီကောငွ တော့ တောတွောွ ကှည့ခွငှရွှာမှာပဲလို့ တှေးမိတယွ။ ကနှော့ွ လကနွှဈဖကစွလုံး နဲ့ ခိုငမွှတသွူ ရငသွား အစုံကို ပင့ကွိုငလွိုကတွယွ၊ နဂိုက မှ အပေါွ က ခုနထွှကခွငှနွတေဲ့ သူ့ နို့ကှီးတှကေ တဝကလွောကွ ရငဟွိုကကွ နပေေါလွာတယွ။ ခိုငမွှတသွူက လညွး လကပွှနနွဲ့ ကနှော့ွ ခေါငွးက ဆံပငတွှကေို သူ့ လကခွှောငွးတှနေဲ့ ကုတဖွှတယွ။ ကနှောွ မိနွးမ ရငဘွတကွ နှိပကွှယသွီး နှဈလုံးလောကွ ဖှုတလွိုကတွယွ၊ ဘရာဇီယာ အပှော့ လေးက မနိုငမွနှငွး ထိနွးထားရတဲ့ နို့ကှီး နှဈလုံး က ပေါွ ထှကလွာတယွ။ ဘရာဇီယာ ဂှိတကွို လကလွှို ဖှုတတွော့ မိနွးမ က ကှောကို ကော့ ပေးတယွ။ ဘရာဂှိတလွညွး ပှုတရွော နို့ကှီး နှဈလုံးက ပေါတွငွ ထှကလွာတယွ။

ဖှူဥ နတေဲ့ နို့ကှီး နှဈလုံး ထိပကွ နို့သီးခေါငွး ညိုညို တုတတွုတလွေး တှကေ မာတောငွ နပှေီ။ ခိုငမွှတသွူက ကနှော့ွ နူတခွမွးတှကေို အငမွးမရ စုပနွစဉမွှောပဲ ကနှောကွ သူ့ နို့သီးခေါငွး တှကေို လကခွှောငွးထိပတွှနေဲ့ ပှတခွှေ ပေးလိုကတွယွ။ မိနွးမ အသကရွူသံ တှေ တအားပှငွး လာတယွ။ ကနှော့ွ နှလုံးခုံသံ ကလညွး တဒိနွးဒိနွးကို ဖှဈနရတယွေ။ ကိုယ့ွ မိနွးမ ရဲ့ အတှငွးပဈစညွး တှကေို တစိမွး တယောကရွှေ့ မှာ ပေါတွငွ ရှိုးနရတောလေ။ ကနှောတွို့ နှဈယောကွ အတှကွ ပထမဆုံး အတှေ့ အကှုံ မဟုတလွား။ လုပရွငွး ကိုငရွငွး က နညွးနညွး ပိုရဲလာတယွ။ လူကလညွး ထနနွပှေီ ဆိုတော့ လကတွဖကကွ မိနွးမ ရဲ့ ဘိုကသွား တှဆေီ ပှနဆွငွးသှား ပှီး ဘောငွးဘီကှယသွီးကို ဖှုတလွိုကတွယွ။ အံသှစရာ ကောငွး လောကအွောငပွဲ။ မိနွးမ က သတိကို မထားမိတာလား၊ လုပပွေ့စလေို့ လှှတပွေးလိုကတွာလားမသိဘူး။ လကတွဖကနွဲ့ ရအောငွ ဇဈကို ဆှဲခပှှီး ဘောငွးဘီ ရှေ့ပိုငွးကို ဖှဲလိုကတွယွ။ မိုးအောငဟွိနွးက ကားမောငွး ရငွးက ခိုးမကှည့တွော့ ဘူး ကနှောွ တို့ နှဈယောကကွို ‌ ဗှောငပွဲ မကှလွုံး အပှူးသား နဲ့ ကှည့နွတယွေ။

မိနွးမကိုကဈဆှဲနရငွေးက တိုးတိုးလေး အဆငပွှလေား ဆကလွုပရွမလားဆိုတော့ ငှီးသံလေး နဲ့ ရော ပှီး အငွးးး ဆိုပှီး လုပတွယွ။ အဲဒါနဲ့ ကနှောလွညွး သူ့ ပငတွီခါးသရမှှေော့ ကှိုးအောကကွ လကထွိုးထည့ွ ပှီး စောကဖွုတကွှီးကို အုပကွိုငလွိုကတွယွ။ စောကဖွုတကွှီးက စောကရွညတွှနေဲ့ စိုရှဲနပှေီ။ မိနွးမ က မကှစွေ့ နှဈလုံးကို စုံပိတထွားပှီး အသကကွို မနညွးရူနရတယွေ။ ကနှောွ ကိုယကွို ကိုငွးပှီး မိနွးမရဲ့ ပငတွီနဲ့ ဘောငွးဘီ ကို ပေါငလွညလွောကထွိ တှနွးခပှှဈလိုကတွယွ။ အခုတော့ ကနှော့ွ မိနွးမ ရဲ့ စောကမွှှေး ပှောငနွအေောငွ ရိပထွားတဲ့ စောကဖွုတဖွေါငွးဖေါငွး ကှီးက တစိမွးကောငလွေး ရဲ့ မကှစွေ့ အောကွ မှာ ဘှားဘှားကှီး ပေါွ နပှေီပေါ့။ မိုးအောငဟွိနွးက ကားကို အရမွးနှေးသှားအောငွ အရှိနလွှှော့ ခလှိုကပွှီး ကနှော့ွ မိနွးမ ရဲ့ စောကဖွုတကွှီးကို မကှလွုံး အပှူးသား နဲ့ အပီအပှငွ ကှည့နွတေော့တယွ။ ကနှောလွညွး လကနွှဈခှောငွး မိနွးမ ရဲ့ စောကဖွုတထွဲ ထိုးထည့လွိုကတွော့ မိနွးမ အီးအီးအားအား နဲ့ ကော့ ကကွ တကလွာတယွ။

စောကရွညတွှကေ တအားရှဲနတေော့ ကနှော့ွ လကနွှဈခှောငွးက အေးအေးဆေးဆေး ရှောကနဲ ရှောကနဲပဲ။ တခကှနွှဈခကွှ ထိုးထည့ပွှီး လကညွိုးနဲ့ လကခွလညကွို စောကဖွုတထွဲ စိမထွားရငွးမှ လကမွ နဲ့ စောကစွေ့ ကို ဖိခှလေိုကတွော့ မိနွးမ တကိုယလွုံး တုံတကသွှားတယွ။ ကနှော့ွ နောကလွကတွဖကကွ မိနွးမ ရဲ့ နို့တလုံး ကို ညှဈခှေ ပေးနတေုနွး။ မိနွးမ ရဲ့ နို့တှေ စောကဖွုတတွှေ အကုနလွုံး ကို မိုးအောငဟွိနွးက တော့ တံတှေးတှေ မှိုခရှငွး ဂလု နလရေေဲ့။ ခနနတေော့ မိနွးမ တကိုယလွုံးတောင့တွကွ သှားပှီး တခှီ ပှီးသှားရတော့ တယွ။ သူပှီးသှားတဲ့ အရှိနွ မကုနမွခှငွး ကနှော့ွ နူတခွမွးတှကေို စုပနွပှေီး ကနှော့ွ ခေါငွးက ဆံပငတွှကေိုလညွး ဆုပဆွှဲထားတယွ။ အရှိနကွုနသွှားတော့မှ မကှလွုံးတှေ ပှင့လွာပှီး ကိုယကွို ခကှခွှငွး ပှနမွတလွိုကတွယွ။ မကှနွှာက ရှကသွှေးနဲ့ နီမှနွးနပှေီး သူ့ ဘောငွးဘီတှေ ပှနဆွှဲတငွ အငွကြှီတှေ ပှနဆွှဲခှ နဲ့ လုပတွယွ။ မိနွးမ က ကနှော့ွ မကှနွှာကို လညွး ရှကနွတေဲ့ မကှလွုံးတှနေဲ့ ကှည့ပွှီး မိုးအောငဟွိနွးဘကကွို လှည့ကွှည့လွိုကတွယွ။

ဟိုခှာတိတလွညွး မကှနွှာ ဘယလွို ထားရမှနွးမသိဘူး ဖှဈနတယွေ။ ကနှောတွို့ သုံးယောကစွလုံး စကားတခှနွး မှ မပှောပဲ ငှိမနွကှတယွေ။ ခနနတေော့ မှ ကနှောကွ စလို့ ပုံမှနလွသေံနဲ့။ “ညီလေး ခု ကိုယတွို့ ဘယသွှားနတောတုနွး” လို့ မိုးအောငဟွိနွးကို မေးလိုကတွော့မှ၊ သဘာဝ သဈတော တခု ကို သှားနတောလို့ ပှနပွှောတယွ။ အဲဒီနရော ရောကတွော့ လူတှေ အမှားကှီးပဲ မိသားစု လိုကွ လာနကှတော၊ ဓါတပွုံတှေ ရိုကကွှ ပှုကှ နဲ့ ပေါ့။ ကနှော့ွ မှာလညွး ဒီအကဈွအယလွ ကငမွရာ တလုံး ပါလာတော့ မိနွးမ နဲ့ ကနှောွ နဲ့ ဖကလွိုကွ နမွးလိုကွ ပုံတှေ မိုအောငဟွိနွး ကို ရိုကခွိုငွး၊ နောက့ွ သူပါ အပါ သုံးယောကွ ဆဲလဖွီဆှဲ ၊ နောကွ မိနွးမ နဲ့ မိုးအောငဟွိနွးကို တှဲရကွ ရိုကပွေးလိုကတွယွ။ အဲဒီပုံ ရိုကတွော့ မိုးအောငဟွိနွးက ရှကပွှီးခပခွှာခှာ နတယွေ မိနွးမ က သူ့ လကမွောငွးကို ဆှဲပှီး သူနဲ့ ကပရွပခွိုငွးတယွ။ သူ့ လကမွောငွးကို မိနွးမ နို့ကှီးတလုံးဖိမိနတောပေါ့။ မိနွးမ ကကနှော့ကွို မကှစွေ့ တဖကွ မှိတပွှလိုကသွေးတယွ။

မိနွးမ တောတွောွ ပှောနွပေုံ ရတယွ။ အဲဒီနေ့ ကတော့ ကနှောွ တို့ နှဈယောကွ၊ မိုးအောငဟွိနွးပါ ထည့တွှကွ မယဆွိုရငွ သုံးယောကွ စလုံး ပေါ့ဗှာ၊ အလှနွ စိတဝွငစွားစရာ၊ စိတလွှုပရွှားစရာ ကောငွးတဲ့ နေ့လေး ပေါ့။ ညနကတှေော့ ကနှောတွို့ ဟောတွယကွို ပှနရွောကကွှတယွ။ မိုးအောငဟွိနွးက တော့ မနကဖွှနွ မနကွ မှာ ဆကဆွကွ လာခဲ့ပါ့ မယလွို့ ပှောပှီး ပှနသွှားတယွ။ ညဖကကွတှော့ သိတဲ့ အတိုငွးပေါ့၊ ကနှောတွို့ နှဈယောကွ ခစှမွုနတွိုငွး ထနကွှတာပေါ့။ မနကကွတှော့ ကနှောတွို့ နှဈယောကစွလုံး အိပယွာတောငွ မနိုးသေးဘူး မနကခွှောကနွာရီလောကွ တံခါးခေါကသွံ ကှားတယွ။ မိုးအောငဟွိနွးပေါ့၊ ကနှောွ တို့ ဟောတွယွ အခနွးအကှောငွးမပှောရသေးဘူး၊ ကနှောွ က ဟနနွီးမှနွး ဆှိ ဆိုပှီး ငှားထားတာ ဆိုတော့ ဧည့ခွနွး အသေးလေး ပါတယွ အိပခွနွး ထဲမှာ က ရခှေိုးခနွး ရှိတယွ။ မိုးအောငဟွိနွး ရောကတွော့ ကနှောတွို့ လငမွယား နှဈယောကစွလုံးက ကိုယလွုံးတီး နဲ့ အိပယွာပေါွ မှာလေ။

ကနှောကွ ဘေးက မကှနွှာသုတပွုဝါ တထညွ ခါးမှာ ကောကပွတလွိုကပွှီး တံခါးဖှင့ပွေးဖို့ ဧည့ခွနွးထဲ ထှကလွာခဲ့သလို၊ ခိုငမွှတသွူ ကလညွး စောငဆွှဲခှုံလိုကတွယွ။ ကနှောကွ မိုးအောငဟွိနွးကို တံခါးဖှင့ွ ပေးလိုကပွှီး ဧည့ခွနွးက ဆိုဖာမှာပဲ စောင့ခွိုငွးထားလိုကတွယွ။ ကိုယတွို့ ရခှေိုးလိုကွဦးမယလွို့ ပှောပှီး အိပခွနွးထဲ ပှနဝွငလွာခဲ့တယွ။ အဲဒီ အခှိနမွှာပဲ ခိုငမွှတသွူ က၊ “မောငရွေ မှတွ ခှထေောကွ ကှှကတွကွ နလေို့ လာလုပပွေးပါဦး” လို့ လှမွးအောွ ပှောတယွ။ ကနှော့ွ ခေါငွးထဲ မှာ အကှံတခု လကကွနဲ ပေါွ လာတယွ။ ကနှောလွညွး မိုးအောငဟွိနွး ကှား အောငွ အသံကယှကွယှနွဲ့၊ “မောငွ ရစေိုနပှေီ၊ မိုးအောငဟွိနွးကို ခေါွ လိုကကွှာ သူ ဧည့ခွနွးထဲမှာ ရှိတယွ” လို့ ပှောပှီး တဆကထွဲ မိုးအောငဟွိနွးကို လညွး၊ “ဟေး ညီလေး မငွးအမ ကို ခှသလေုံး ကှှကတွကနွတောလေး သှားနှိပပွေးလို့ ရမလား၊ ကိုယွ ရခှေိုးနတေုနွး တနွးလနွးကှီးမို့” လို့ လှမွးအောွ ပှောလိုကတွယွ။ ပှောပှီးတာနဲ့ ကနှောတွို့ ကုတငကွို ခှောငွးဖို့ နရောလိုကရွှာတော့ ရခှေိုးခနွး တံခါး အပေါွ မှာ လထှကွေ ပေါကွ သံပှားလေးတှေ တှေ့တယဒွါပမေဲ့ ဘေးနားက လကဆွေး ကောငတွာပေါွ တကခွှောငွးမှ ရမှာ။

အဲဒါနဲ့ ရခှေိုးခနွး က ရပနွေးကို ရဖှငေ့ခွထှားလိုကတွယွ။ ပှီးမှ လကဆွေးကောငတွာ ပေါွ တကပွှီး အပေါကွ ကနေ ခှောငွးတော့ တယွ။ မိုးအောငဟွိနွးက လညွး ဟုတကွဲ့ အကို လို့ ပှောပှီးတော့ ကနှောတွို့ အိပခွနွးထဲကို ဝငလွာတယွ။ မိနွးမ က ရခှေိုးခနွးတံခါးဖကကွို လှမွးကှည့ပွှီး ပှုံးပှတယွ။ ဒါပမေဲ့ သူ တကယလွညွး ကှှကတွကနွပေုံ ရတယွ မကှနွှာ ကခပမွဲ့မဲ့ လေးတော့ ဖှဈနတယွေ။ မိုးအောငဟွိနွးက နညွးနညွး တှန့ဆွုတဆွုတွ နဲ့ ကုတငနွား ရောကလွာ တယွ။ မိနွးမ က ကုတငပွေါွ မှာ ပကလွကွ အိပရွငွး စောငကွို လညပွငွးထိ ခှုံထားတယွ။ မိုးအောငဟွိနွးကို လှမွးကှည့ပွှီးတော့၊ “မောငလွေး ရယွ မမ ခှသလေုံး ကှှကတွကွ နလေို့ နညွးနညွးလောကွ နှိပပွေးလို့ ရမလား၊ ဟို စားပှဲပေါွ မှာ မမ လိုးရှငွးဆီလေး ရှိတယွ” လို့ ပှောပှီး သူ့ရဲ့ ဘယဘွကခွှထေောကတွဖကကွို စောငအွောကကွ ထုတလွိုကတွယွ။ ခှထေောကကွ ဒူးလောကအွထိ စောငကွ ဖုံးနပေါတယွ။ မိုးအောငဟွိနွးက ဆီပုလငွးလေး ယူပှီး သူ့လကဖွဝါးမှာ ပှတလွို့ ခှသလေုံး ကို စပှီး နှိပပွေးတယွ။

သူ့ မကှနွှာ တခုလုံးက တော့ တအားကို စိတထွကသွနနွတောပေါ့၊ ဒီလောကွ ဖှေးနု ဝငွးမှတနွတေဲ့ အမှိုးသမီး တယောကရွဲ့ ခှသလေုံးသားကို ပှတသွတွ နှိပပွေးနရတော ဘယလွူပှိုလေး တှေ မကှိုကပွဲ နပေါ့ မလဲလေ။ ကနှော့ွ ရခှေိုးခနွးထဲက ရကသှေံလညွး ထှကနွတောမို့ သူတို့ ကတော့ သူတို့ ကို ခှောငွးနမှနွေး သိမှာ မဟုတပွါဘူး။ မိုးအောငဟွိနွးက တဖှညွးဖှညွး နဲ့ အရှိနရွလာတယွ။ ခှသလေုံး တခုလုံးကို ဆီပှတလွိမွးပှီး သခှောကို နှိပပွေးနတော၊ မကှနွှာက တော့ ရှကတွကတွကွ ပုံမှိုး လူကလညွး နညွးနညွးတော့ တုံရီနသလေိုပဲ စိတွ သိပလွှုပရွှားနလေို့ ထငတွယွ။ သူ့ နူတခွမွးတှေ လညွး ခှောကလွာလို့ ထငတွယွ၊ လှှာနဲ့ တောငွ သပလွိုကွ သေးတယွ။ ကောငလွေး ကအဲလို ရှကတွကတွကွ ပုံစံ ဖှဈနလေို့ ထငတွယွ၊ ခိုငမွှတသွူက စိတတွှေ ထလာပုံ ရတယွ၊ သူ့စောငကွို အဲဒီ ခှထေောကွ ရဲ့ ဒူးလောကကွ နေ ပေါငရွငွးထိ ဆှဲတငလွိုကွ တယွ၊ ဖှူဖှေးမှတနွတေဲ့ ပေါငလွုံး တုတတွုတွ ကှီးတှကေ ကနှော့ွ ကိုတောငွ ရငခွုံ လီးတောငလွာစတယွေ။

မိနွးမ တော့ လုပခွပှှီ လို့ တှေးနသေေးတယွ၊ ခိုငမွှတသွူ က ညာဘကဒွူး ကို ထောငလွိုကတွယွ။ ဘယဘွကွ ခှထေောကကွို ဆန့ထွားပှီး ညာဖကဒွူးကို ထောငလွိုကတွော့ စောငကွ တစှနွးတစနဲ့ ဟ သှားတယွ။ မိနွးမ ရဲ့ ပေါငခွှဆုံ ကို ခပမွှောငမွှောငွ လေး မှငရွတယွ။ မိုးအောငဟွိနွး ကလညွး စောငဟွနတေဲ့ နရောကို တခကှလွှမွးရှိုး လိုကပွှီး မသိဟနွ ဆောငွ လို့ ခှသလေုံးကို ဆကနွှိပနွတယွေ။ ခိုငမွှတသွူ က ပေါငကွို ပါ ဆကနွှိပဖွို့ ပှောလိုကတွယွ။ မိနွးမ တော့ နောကတွဆင့ွ တကလွပှေီလို့ တှေးလိုကွ မိတယွ။ မိုးအောငဟွိနွးကလညွး ရခှေိုးခနွးဘကွ ကှကကွှည့ကွှကကွှည့ွ နဲ့ စိတလွှုပရွှားနပေုံရတယွ။ လုပလွညွးလုပခွငွှ လန့လွညွးလန့ွ တဲ့ပုံမှိုး၊ မိုးအောငဟွိနွးက ခိုငမွှတသွူ ပေါငွ ကို နှိပတွော့ မကှနွှာကို တခှား လှဲထားတယွ။ မကောငွးပါဘူးဆိုတဲ့ ပုံစံနဲ့ ပေါ့။ ခိုငမွှတသွူ က အဲဒါတှေ့ တော့ ပိုရဲတငွးလာတယွ၊ ကောငလွေး ကို ပေါငရွငွးနားထိ တိုးနှိပဖွို့ ပှောလိုကတွယွ၊ ကောငလွေးက ပေါငရွငွးနားအထိ နှိပနွတေုနွးမှာ ခိုငမွှတသွူက စောငအွောကွ မှာ သူ့လကကွို ထည့ပွှီး စောကဖွုတကွို သူ့ ဖာသာ ပှတနွတယွေ။

နောကွ အရှိနရွလာတော့ မကှစွေ့ ကို မှိတပွှီးတော့ ကို မာစတာဘိတွ လုပတွော့တာပဲ၊ မိုးအောငဟွိနွးလညွး စောကအွောကမွှာ လှုပရွှ နတော ဘာဖှဈနတောလညွး ဆိုတာ အထာပေါကွ မှာပဲ၊ သူ့ လကတွှကလညွေး မသိမသာ ပေါငရွငွး ခှဆုံ နားအထိ အရောကွ ခိုငမွှတသွူ ကလညွး အရှိနတွကပွှီး လကလွှုပရွှားတာ မှနလွာတော့ စောငကွ ဘေးကို ပုံကှ သှားတယွ။ ဟိုကွ ခုတော့ မိနွးမတယောကွ နိကပနွဲ့ အိပယွာပေါွ မှာ ပကလွကကွှီး၊ မိုးအောငဟွိနွး မကှလွုံးကှီးတှေ ပှူး သှားတယွ။ စောကဖွုတကွှီး ကို စူးစိုကကွှည့ရွငွး တံတှေးတှေ မှိုခနှတယွေ။ ခှောငွးကှည့နွတေဲ့ ကနှောတွောငွ လီးက မတရားတောငလွာလို့ လကနွဲ့ ဆုပကွိုငပွှီး အသာ ညှဈပေး နရတယွေ။ မိနွးမဘောဒွီ ကလညွး မိုးအောငဟွိနွးလို လူပှိုပေါကွ ကောငလွေး မပှောနဲ့ သူနဲ့ ညားထားတဲ့ သူ့လငွ ကနှောတွောငွ မှငတွာနဲ့ လီးတောငွ လာရအောငကွို ဆကဆွီ ကတှာ၊ နို့တှကလညွေး ကှှဲကောသီး အငယစွားလောကွ လုံးကှှ မောကတွကွ ပှီး တငွးရငွးလို့ ၊ သားက ခုထိ နို့ ဆှဲတုနွးကိုး၊ နို့သီးခေါငွး တှကေ လညွး ညိုညို တုတတွုတလွေးတှေ ခုတော့ မာတောငနွတယွေ။

ပေါငလွုံးကှီးတှကေ လညွး ခှောမှေ့လို့ ခှသလေုံး လညွး တုတတွုတလွေး တှေ၊ အသားက လညွး ဖှေးနု ခှောမှတနွတော။ အခု တော့ မနေ့ တနေ့ ကမှ သိတဲ့ အသကွ ၂၀ အရှယွ တစိမွးကောငလွေး တယောကွ ရှေ့ မှာ ကိုယလွုံးတီး နဲ့ မာစတာဘိတွ လုပပွှနလေိုကတွာ၊ အသံတှေ တောငွ ထှကနွတယွေ။ အသကရွူလညွး တအားပှငွးလာပှီး တော့ မာစတာဘိတွ လုပနွတောကို ရပလွိုကရွငွး မကှလွုံးဖှင့ွ ကှည့လွိုကတွယွ။ မိုးအောငဟွိနွး တယောကွ သူ့ နိကပွ ဘောဒွီ ကို မကှလွုံးပှူး နဲ့ ကှည့ရွငွး တံတှေး တှေ မှီုခနှတောကို တှေ့လိုကရွတယွ။ အထူးသဖှင့ွ တော့ ခိုငမွှတသွူ ရဲ့ စောကဖွုတကွှီးပေါ့။ ခိုငမွှတသွူက ရုတတွရကွ မကှလွုံး ဖှင့ကွှည့ရွာက မိုးအောငဟွိနွးရဲ့ လကကွို လှမွးကိုငလွိုကတွယွ၊ သူတို့ နှဈယောကွ မကှလွုံးခငွှး ဆုံသှားကှတယွ။ ခိုငမွှတသွူက မိုးအောငဟွိနွးလကကွို ဆှဲယူပှီး သူ့ စောကဖွုတွ အနားကို တငပွေးလိုကတွယွ။ ကနှော့ွ လီးတောငွ တဆတဆွတွ တုံ သှားရတယွ။ မိနွးမ အဲလောကွ တောငွ ရဲတငွး သှားပါလား။ သူတို့နှဈယောကွ အခု တယောကကွို တယောကွ ကှည့နွကှတေဲ့ မကှလွုံးတှကေ ငယကွှှမွးဆှေ ခစှသွူတှေ ကလှို့၊ မိနွးမက ကောငလွေး လကခွှောငွးလေးကို ဆုပကွိုငပွှီး သူ့ စောကဖွုတွ နူတခွမွးသားလေးကို ထိပေးလိုကတွယွ။

ကောငလွေး ကလညွး စိတရွှညတွာလား ကှောကတွာလား မသိ၊ လကခွှောငွးလေး စောကဖွုတနွူတခွမွးပေါွ တငပွေးထားတဲ့ အတိုငွးလေး ထားပှီး ငှိမနွတယွေ။ မလှုပရွှား သေးဘူး။ ခိုငမွှတသွူက ကောငလွေးလကကွို ကိုငထွားတဲ့ လကကွို လှှတခွလှိုကပွှီး မကှလွုံးကို စုံမှိတလွိုကွ တယွ။ ကောငလွေးက မိနွးမရဲ့ စောကဖွုတကွှီးကို အနီးကပွ သခှောကှည့နွတယွေ သူ့ မကှနွှာနဲ့က တထှာလောကပွဲ ကှာတော့တာ။ မိနွးမလညွး အရမွးထနနွပေုံ ရတယွ။ သူ့ ပေါငကွှီးနှဈလုံးကို မှှောကလွိုကွ ပှီး လကနွှဈဖကနွဲ့ ဆှဲထားလိုကတွယွ။ ကောငလွေး မကှလွုံး ရှေ့တည့တွည့မွှာ သူ့ စောကဖွုတကွှီးရော ဖငပွေါကပွါ တခါတညွး တနွးမှငနွရတယွေ။ ဒါတောငွ ကောငလွေးက မလှုပပွဲနလေို့ ကောငလွေး လကကွိုဆှဲပှီး သူ့စောကဖွုတကွှီး အပေါွ တည့တွည့ကွို တငပွေးလိုကပွှီး၊ လကတွဖကကွ လကညွိုးကို ပါးစပွ မှာကန့လွန့ွ ထောငပွှလို့ အသံမထှကဖွို့ အထာပေးရငွး၊ အသံကယှကွယှနွဲ့၊ “မောငွ ရေ၊ ရခှေိုးနတော ပှီးတော့ မှာလား” လို့ လှမွးမေးလိုကတွယွ။

ကနှောလွညွး ပှနပွှီး။ “ဟင့အွငွး အခစှရွေ မောငွ ကှာဦးမယွ။ လူက ငှီးစီစီ ဖှဈနလေို့ ဇိမခွံခှိုးလိုကွဦးမယွ” လို့ ပှနပွှောပေးလိုကတွယွ။ သူတို့ နှဈယောကွ စိတကွှိုကကွဲ ဖို့ အခှိနရွသေးတယွ ဆိုတာ အထာပေးလိုကွ တာပေါ့။ မိနွးမ က ကနှောွ ခှောငွးနတောတော့ သိပုံ မရဘူး၊ နောကမွှ သူ အဖှဈအပကွှ အစုံ ပှနပွှောပှ မလားမသိ။ ကနှော့ွ ဆီက ပှနဖွှသေံ ကှားလိုကရွတော့ မိုးအောငဟွိနွး လညွး ရဲသှားတယထွငတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ မှှောကထွားတဲ့ ဖငကွှီးနား ကပသွှားတယွ။ ခိုငမွှတသွူ လုပနွပေုံကလညွး ကှည့ွဦး ပကလွကလွှနအွိပွ ပှီး ပေါငနွှဈလုံးကို လထေဲ မှှောကကွားပှီး လကနွှဈဖကွ နဲ့ ဆှဲထားတော့ စောကဖွုတနွဲ့ ဖငဖွှဲ ပှနသလေိုပဲ။ ကနှောသွာ မကှမွှငွ မဟုတရွငွ ကနှော့ွ မိနွးမ တစိမွး ယောကွှား တယောကရွှေ့ အဲလို လုပပွှနတယွေ ဆိုတာ ဘယလွို မှ ယုံမှာ မဟုတဘွူး။ မိုးအောငဟွိနွးက သူ့ လကကွလေးကို စောကဖွုတနွူတခွမွးသား တှေ ဖှဖှလေး ပှတပွေးရငွးက၊ ဖငလွုံးကှီးနှဈလုံး ကှားကိုပါ ဖှဲကှည့ရွငွး လကခွှောငွး ထိပကွလေးနဲ့ ခိုငမွှတသွူ ခရပှငေ့ွ လေးကို ပှတကွှည့နွတယွေ။

ကနှောတွောငွ ခုခှိနထွိ ကိုယ့ွ မိနွးမ ဖငကွို မလိုးဘူးသေးဘူး။ မိနွးမ အသကရွူတှေ တအားပှငွးလာတယွ။ ကောငလွေး က သူ့ ဖငပွေါကွ ကို စိတဝွငစွား နတောသိရလို့ စိတတွှေ တအား လှုပရွှားလာပုံပဲ၊ ပါးစပကွ ငှီးသံလေးတောငွ ထှကလွာတယွ။ ကောငလွေးကို သူ့ ဖငပွေါကထွဲ လကထွိုးထည့လွိုကပွါတော့ လို့ တောငွး ဆိုနသလေိုပဲ။ တကယပွဲ မိုးအောငဟွိနွးက သူ့လကခွှောငွးလေး တခှောငွးကို ခိုငမွှတသွူ ခရပှငေ့လွေးကို ပှတသွတွ ပေးရငွးနဲ့ အသာ ထိုးထည့လွိုကတွာ တှေ့တယွ။ ကနှောတွောငွ တခါမှ မထိုးထည့ွ ဖူးခဲ့ဘူး၊ တောတွောတွော့ ကပှနွမှောပဲ၊ ခိုငမွှတသွူ က အထဲကို ပိုထိုးထည့စွခငှတွေယွ ထငတွယွ။ သူ့ ပေါငနွှဈလုံး ကို သူ့နို့ ကှီးတှနေဲ့ ထိကပသွှားအောငွ လကနွှဈဖကနွဲ့ ဆှဲထား လိုကတွော့ ဖငကွှီးက ပိုမှှောကတွကလွာတယွ။ မိုးအောငဟွိနွးတော့ ခိုငမွှတသွူ ဖငပွေါကဝွကို ရှငွးရှငွး ကှငွးကှငွး ကှီးကို မှငနွရပှေီ။ ခိုငမွှတသွူရဲ့ စောကဖွုတကွှီးက လညွး ပှူးထှကနွတယွေ။

မိုးအောငဟွိနွးရဲ့ လကခွှောငွးလေး က တခှောငွးလုံး ကနှော့မွိနွးမရဲ့ ဖငပွေါကထွဲ ဝငသွှားပှီ၊ ခိုငမွှတသွူ တယောကွ မကှလွုံးကို စုံမှိတလွို့ ပါးစပွ က တဟငွးဟငွး အသံထှကနွတယွေ။ မိုးအောငဟွိနွးက သူ့ လကခွှောငွးလေးကို ခိုငမွှတသွူ ဖငပွေါကထွဲ အခုတော့ လှနဖွေါကသွလို သှငွးလိုကွ ထုတလွိုကွ ရှေ့တိုးနောကဆွုတွ လုပလွို့ လိုးပေးနတယွေ။ အဲဒီ မှငကွှငွးကို ကှည့ရွငွး နဲ့ ကနှော့မွှာ လရညတွှေ ပနွးထှကွ ခငှလွာတယွ။ ခိုငမွှတသွူလညွး ခေါငွးအုံးကို ဆှဲယူပှီး သူ့ မကှနွှာကို အုပလွိုကတွယွ။ ကှည့ရွတာ သူအသံထှကတွာ ကယှလွာလို့ ထငတွယွ။ မိုးအောငဟွိနွး က ခိုငမွှတသွူ ဖငပွေါကထွဲက သူ့ လကခွှောငွးကို ဆှဲထုတလွိုကပွှီး စောကဖွုတထွဲကို လကနွှဈခှောငွးပူး ထိုးထည့ွ လိုကတွယွ။ နောကွ လကတွဖကကွ လကခွှောငွးတခှောငွးကို ဖငပွေါကွ ထဲ ပှနထွိုးထည့တွယွ။ အခုတော့ သူက လကနွှဈဖကစွလုံး နဲ့ ကနှော့ွ မိနွးမ ခိုငမွှတသွူရဲ့ ဖငနွဲ့ စောကဖွုတကွို တပှိုငနွကထွဲ လိုးပေးနတေော့တယွ။

ကနှော့မွိနွးမ ခိုငမွှတသွူက သူ့ ငှီးသံကို သိပမွထှကအွောငွ ခေါငွးအုံးနဲ့ မကှနွှာ အုပထွားပမေဲ့၊ အသံက ပိုပို ကယှလွာခဲ့တယွ။ မိုးအောငဟွိနွး လကနွှဈခှောငွး အရှိနွ မှှင့လွာတာနဲ့ ခိုငမွှတသွူ ရဲ့ ငှီးသံက အကယှကွှီး အားးး အီးးး ရှီးးးး ဆိုတာ ကနှော့ွ ရခှေိုးခနွးထဲက တောငွ ကှားလာရတယွ။ အဲဒါနဲ့ ကနှောလွညွး ဘာမှ မသိသလို ဟနဆွောငရွငွးက၊ “ဟေး မှတွ ဘာဖှဈလို့လဲ” လို့ လှမွးအောွ မေးလိုကတွယွ။ ကနှော့ွ မိနွးမ ခိုငမွှတသွူ ဆတကွနဲ တုံသှားပှီး ရုတတွရကွ ထထိုငလွိုကတွယွ။ အသကကွို ဝအောငွ ပှငွးပှငွးရူရငွး အသံကို တတနွိုငသွ‌လောကွ ပုံမှနဖွှဈအောငွ ထိနွးရငွးက၊ “ဘာမှ မဟုတပွါဘူး၊ မောငလွေး ခှသလေုံးနှိပတွာ နဲနဲ နာသှားလို့ အောလွိုကမွိတာ” “အိုကေ အိုကေ၊ မောငလွညွး ရခှေိုး ပှီးပါပှီ ထှကလွာတော့မယွ လို့ ပှနပွှောလိုကတွယွ။ မိုးအောငဟွိနွးလညွး ကမနွး ကတနွး ထပှီး ဧည့ခွနွးဘကကွို လဈပှေးသှားတယွ။ ခိုငမွှတသွူ က အိပယွာက ထပှီး အနားက ညဝတအွငွကြှီ တထညကွို ကောကစွှပဝွတလွိုကတွယွ။

ကနှောွ ရခှေိုးခနွးထဲက ထှကလွာတော့ ကနှော့ွ ကို ဘာမှ မပှော ပဲ ရခှေိုးခနွးထဲ ကမနွးကတနွး ပှေးဝငသွှားပှီး အထဲက တံခါးကို ပိတသွှားလိုကတွယွ။ဒီနေ့ ကနှောတွို့ နရော တောတွာွ မှားမှား ကို လှှောကလွညွ ကှတယွ။ လမွးမှာ မနကတွုနွးက ကနှော့ွ မိနွးမ နဲ့ ဟိုခှာတိတွ လေး တို့ ကိဈစ ကို ကနှော့ွ မိနွးမ ခိုငမွှတသွူ ကနှော့ွ ကို ဘယအွခှိနွ ပှောလာမလဲ ဆိုတာ စောင့နွခေဲ့တာ လုံးဝ မပှောဘူးဗှာ။ ရငထွဲ မကောငွးဘူး။ ဒီကမဘြာပေါွ မှာ ကနှောွ အယုံကှညဆွုံး လူက ကနှော့ွ မိနွးမ ပဲလေ။ ဒါပမေဲ့ အခု မနကကွ အဖှဈအပကှကွို ကနှော့ွ ကို ဖှင့ွ မပှောပဲ ဘာလို့ ထိနခွနှထွားတာလညွး ဆိုတာ ကနှောွ နားမလညနွိုငဘွူး ဖှဈနတယွေ။ မိုးအောငဟွိနွးလညွး တနေ့လုံး စကားနညွးနေ တယွ အရငလွို အာသိပမွမှား တော့ဘူး။ ဒါပမေဲ့ ကနှော့ွ မိနွးမ ခိုငမွှတသွူ ကတော့ ပှောပွှောရွှှငရွှှငပွါပဲ ၊ အဲ ကနှောွ သူ့ကို မေးခှနွး မထုတခွငအွခှိနကွလေး အထိပေါ့။ ကနှောတွို့ အလညသွှားတဲ့ နရောတခု မှာ မိုးအောငဟွိနွးက သူ သိပနွမကေောငွးခငှလွို့ ဆိုပှီး မလိုကလွာခဲ့ဘူး။ ကားပေါွ မှာပဲ နခေဲ့တယွ။

ကနှောတွို့ နှဈယောကထွဲပဲ လှှောကလွာခဲ့ ကှတယွ။ အဲဒီ အခှိနမွှာ ပဲ ကနှောကွ မေးလိုကတွာ။ “မှတွ ကှည့ရွတာ ဒီနေ့ တောတွောွ ပှောနွသလေိုပဲ၊ တခုခု ထူးထူးခှားခှား ဖှဈလို့လား” ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ွ မကှလွုံး တှကေို တခကှလွှမွးကှည့လွိုကတွယွ၊ ပှီးတော့ မဆိုငွးမတှပဲ၊ “ဟင့အွငွး၊ ဘာမှ ထူးထူးခှားခှား မရှိပါဘူး၊ ဘာဖှဈလို့လဲ” လို့ ပှနပွှောတယွ။ ကနှောွ ကလညွး ။ “ဘာမှ မဖှဈပါဘူး၊ မေးကှည့တွာပါ၊ ဒါနဲ့ ခှသလေုံး ကှှကတွကတွာရော ဘယလွို နသေေးလဲ” လို့ မေးလိုကရွော ခိုငမွှတသွူ လမွးလှှောကနွရောက နေ ခကှခွှငွးရပွ သှားတယွ။ ကနှောနွဲ့ မကှနွှာခငွှးဆိုငွ လှည့ကွှည့လွိုကရွငွး မကှလွုံးခငွှး ဆုံသှားတော့ ကနှောကွ တဖကကွို လှဲပှီး ငေးနလေိုကတွယွ။ ခနလောကွ ကှာပှီးမှ ခိုငမွှတသွူက၊ “မောငွ အကုနမွှငတွာလား” လို့ မေးတော့ ကနှောကွ ခေါငွးညိမ့ွ ပှလိုကတွယွ။ “ကောငလွေးက မှတွ ဖငကွို လကခွှောငွးနဲ့ လိုးတော့ ဘယလွို ခံစားရလဲ ကောငွးလား” ခိုငမွှတသွူ က မှကှေီးကို ငုံ့ကှည့နွရငွေး နညွးနညွး တော့ စိတရွှုတနွပေုံရတယွ။

ကနှောွ ကပဲ သူ့ကိုယလွုံး ကို ရငခွှငထွဲဆှဲသှငွးလိုကရွငွးက၊ “အခစွှ ဒီမနကကွ အဖှဈအပကှကွို မောင့ွ ကို အပှောပှရခကနွမယွေ ဆိုတာ မောငသွိပါတယွ” လို့ ပှောလိုကမွှ ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ွ ရငဘွတွ မှာ သူ့ မကှနွှာကို အပလွို့ ကနှော့ွ ကို ပှနဖွကရွငွးက။ “ဟုတတွယမွောငွ၊ မှတွ မောငကွို ပှနပွှောပှ ဖို့ နညွးနညွး လန့နွတယွေ။ မှတွ ဒီမနကွ လုပလွိုကတွာက မောငွ ပှောထားခဲ့ ဘူးတာထကွ အဆင့ွ ကှောွ သလို ဖှဈသှားလို့လေ။ မှတတွို့ အစီအစဉကွ မှတရွဲ့ ဘောဒွီကို တစိမွး ယောကွှား တယောကကွို ရှိုး ဖို့ပဲလေ။ ဒါပမေဲ့ မနကကွ အဲကောငလွေး က မှတွ ခှသလေုံးကို ကိုငလွိုကတွော့ မှတွ စိတတွှေ လှှတသွှားတယွ။ ကောငလွေး က အရမွး ရှကတွတွ ပှီး ရိုးသား တဲ့သူ ဆိုတော့ မှတကွ သူ့ ကို မကှောကပွဲ စိတကွ တအား ရဲသှားတာ၊ အဲဒါကှောင့ွ မှတလွညွး ကိုယ့စွိတထွဲ ဖီးလာသလို လုပလွိုကမွိတယွ။ မောင့ဆွီက ခှင့ပွှုခကှမွယူလိုကမွိပဲ နောကတွဆင့ကွို တကလွိုကမွိတာ၊ စိတမွဆိုးပါနဲ့ မောငရွယွ၊ မှတကွို ခှင့လွှှတပွါ” “မောငွ က မှတွ အဲလို အဆင့ွ တကလွိုကတွာကို ဘယလွို မှ မနပေါဘူး၊ ခှင့လွှှတပွါတယွ၊ မောငွ စိုးရိမတွာက မှတကွ မောင့ွ ကို ထိနခွနှထွားပှီး အခု မေးတော့ မှ ဖှင့ပွှောတာကိုပါ”။

“ဟုတပွါတယွ မောငရွယွ ဆောရီးပါ၊ အဲဒါ မှတရွဲ့ အမှားပါ။ နောကွ ဘယတွော့ မှ မဖှဈစရပေါဘူး၊ ဂတိပေးပါတယမွောငွ” “အငွး ကှေးဇူးပါမှတရွယွ၊ မောငွ စိတကွှနပပွေါပှီ။ ဒါနဲ့ မှတွ ဖငွ ကို လကခွှောငွး နဲ့ အလိုးခံရတာ ဘယလွို နလေဲ” ခိုငမွှတသွူ က ရှကပွှုံးပှုံးရငွး ကနှော့ွ လကမွောငွးကို ထုလို့ ရပနွရောကနေ ထှကလွှှောကွ သှားပါတယွ။ ကနှောွ က အနောကကွ နေ ကပလွိုကသွှားရငွး က ထပပွှီး မရ မက မေးပါတယွ၊ အဲတော့ မှ သူက ပှနွ ဖှတယွေ။ “မောငွ သိတဲ့ အတိုငွးပဲ အဲဒါ မှတရွဲ့ ပထမ ဦးဆုံး အတှေ့အကှုံလေ၊ ဘယလွို မှ မမှှောလွင့ွ ထားဘူး၊ ပထမ ကောငလွေးက သူ့လကထွိပကွလေး နဲ့ မှတွ ဖငပွေါကကွို ပှတပွေးလာတော့ မှတွ စိတပွူသှားတယွ၊ သူက သူ့ ရဲ့ လကသွနွးလေး နဲ့ ပဲ လုပတွာရယွ၊ သူ့ လကကွလေး ကလညွး မိနွးကလေး လကလွို ပှော့ ပှော့ ပှောငွးပှောငွး နဲ့ သေးသေးလေးရယွ ဆိုတော့ မှတွ အတှကွ သိပမွနာဘူးလေ၊ ဒါနဲ့ မောငွ ကရော ပှောပါဦး၊ ကိုယ့ွ မိနွးမ ကို ဒီလို အလုပသွမား ကောငလွေး တယောကွ က စောကဖွုတတွှေ ဖငပွေါကွ တှေ ကိုငတွှယွ နတော ဘယလွို ခံစား ရလဲ” ။

“အဟီး မောင့ွ လီး က အဲဒီ အခှိနွ ကတညွးက တောငွ တာ မကခှငှသွေးဘူး ခှိ၊ မောငကွ မှတွ က တယောကယွောကွ က ခပကွှမွးကှမွး လိုးတာကို ကှည့ခွငှနွတော၊ ဘယအွပေါကပွဲ လိုးလိုး ဖငွ လိုးလိုး စောကဖွုတလွိုးလိုး ပါးစပွ ပဲလိုးလိုးကှာ” ခိုငမွှတသွူက ကနှော့ွ မကှနွှာကို ပှုံးစေ့စေ့ ပှောငခွှောခွှောွ ဖှင့ွ ကှည့ရွငွးမှ၊ “မောငွ က မောင့မွယားကို ယောကွှား တကာ လီး သူ့စောကဖွုတထွဲ ထည့လွိုးတာကို ခံခငှတွဲ့ ကှိုကကွုံးမ လို ဖှဈစခငှတွောလား” “အဲလို ကှီးတော့ မဟုတဘွူး၊ ယုံကှညစွိတခွှ ရတဲ့ အိမထွောငရွှငမွ၊ ကလေးအမေ၊ သူ ခစှပွှီး အလိုးခံခငှတွဲ့ ဘဲကို ခငပွှနွး ရဲ့ ခှင့ပွှုခကွှ နဲ့ အလိုးခံ၊ ပှီးရငွ အဖှဈအပကွှ အကုနွ ကို ခငပွှနွးကို အသေးစိတွ ပှနအွစီရငခွံ၊ နောကွ သူ့ ဘဲ က ပနွးထုတထွားခဲ့တဲ့ လရညတွှနေဲ့ ကောငွးကောငွး အလိုးခံထားရတဲ့ စောကဖွုတွ ကို သူ့ ခငပွှနွး သညွ လှှာနဲ့ သန့ရွှငွးရေးလုပခွိုငွး၊ အာ့ မှိုး” ခိုငမွှတသွူက ခဈခဈခဈ ရီမောရငွးက၊ “ကောငွးပှီ ကမှ အတတနွိုငဆွုံး ကှိုးစား ပါမယတွဲ့ ရှင့ွ” လို့ ပှောပှီး ကနှော့ွ ရငခွှငထွဲက ထှကပွှေးသှားပါတယွ။

ကနှောွ လညွး အနောကကွ ပှေးလိုကရွငွး သူ့ ဖငလွုံးကှီးကို လကဖွဝါး နဲ့ ဖှနွးကနဲ ရိုကလွိုကပွါတယွ။ ကနှောွ တို့ နှဈယောကွ ဟာ ဒီကမဘြာ မှာ အပှောွ ရှှငဆွုံး အတှဲ ညီဆုံး အပှင့လွငွးဆုံး လငမွယား ဖှဈလိမ့ွ မယလွို့ ခံစား မိလိုကပွါတယွ။ အဲဒီည ကတော့ ခိုငမွှတသွူ က ခုခှိနအွထိ ကနှောွ ကှုံဘူးခဲ့သမှှ ညတှထေဲ မှာ အထနဆွုံး ည ဖှဈမယလွို့ ထငမွိတယွ။ “မောငွ ရေ ဒီည က မှတတွို့ အတှကွ ဒီမှာ နောကဆွုံးည ပဲနောွ၊ နောကတွရကလွောကွ ထပတွိုးနလေို့ ရမလားဟငွ” “မဖှဈနိုငဘွူး ခစှလွေးရယွ၊ သနဘွကခွါ မောငွ အရေးကှီးတဲ့ မိတငွ တခု တကရွမယွ၊ အာ့ ပှငဆွငဖွို့ မောငွ မနကဖွှနညွနပေိုငွး တော့ အိမွ ပှနရွောကမွှ ရမှာ” ခိုငမွှတသွူ ကကနှော့ွ ရငခွှငထွဲမှာ မှီလှဲနရငွေးက မကှနွှာကကှကွို ငေးကှည့နွတယွေ။ “အငွး မှတွ တို့ မိုးအောငဟွိနွး လေးကို မေ့ပှဈလိုကရွတော့ မှာပေါ့နောွ “ “အဲလိုတော့ မဟုတဘွူး၊ တကယကွ တော့ ကောငလွေးက မှတွ အတှငွးပဈစညွးတှေ အကုနလွညွး မှငဖွူးသှားပှီ၊ နောကွ သူ့ လကခွှောငွးနဲ့ တောငွ မှတွ ဖငပွေါကွ ရော စောကဖွုတွ ကိုရော လိုးပှီးသှားပှီ။

သူ့ ကို မောငတွို့ အဲလို ပေးလုပလွိုကတွာက သူက မောငတွို့ အတှကွ တစိမွးလူ တယောကွ သကသွကွ ဖှဈနခေဲ့ လို့လေ၊ ခုခှိနထွိက မောငတွို့ ထှကသွှားလိုကရွငွ မောငတွို့ အတှကွ အနတြရာယွ ကငွးသေးတယွ၊ အဲ ဇာတလွမွး ကို ဆကရွှညွ လိုကရွငွ တော့ မောငတွို့ အတှကွ အနတြရာယွ ရှိလာနိုငတွယွ” “ဟုတတွယနွောွ မောငပွှောတာ မှနတွယွ၊ မှတလွေ မောင့ွ ကို တကယကွို ကှေးဇူး တငပွါတယွ။ မှတကွိုလေ ခုလို မှိုး လှတလွပခွှင့ွ ပေးတာလေ၊ မှတကွိုယွ မှတွ ကံအကောငွးဆုံး မယား တယောကွ အနနေဲ့ ခံစား မိတယွ။ အဲဒါ မောင့ွ ကှောင့ပွါပဲ၊ မောငကွို အရမွးခစှတွယွ မောငရွယွ” လို့ ပှောပှီး ကနှော့ွ နူတခွမွးကို လာနမွးတယွ။ ကနှောကွ လညွး ဖှဖှလေး ပှနနွမွးလိုကရွငွး၊ “မောငွ ကလညွး မှတကွို ခစှပွါတယွ၊ အခု မှတွ ဘယလွို ခံစား ရပှီလဲ၊ မောင့ွ ရဲ့ အတှေးစိတကွူးယဉွ ဖနတွကစွီ တှကေို တကယွ ဖှဈလာအောငွ လုပပွေးတော့ မှာလား” လို့ မေးလိုကတွော့ ခိုငမွှတသွူ ကပှုံးပှီး၊ “မှတွ ကတော့ ဘယလွို စရမယွ၊ ဘယနွရောက စရမယွ ဆိုတာ မသိသေးဘူး။

မှတထွငတွာက သူ့ အလိုလို ဖှဈလာလိမ့မွယလွို့ ထငတွယွ၊ ပိုကောငွးတာကတော့ ဘယလွိုတှနွးအားမှ မပေးပဲ အတငွးတိုကတွှနွးတာမှီုး မဟုတပွဲ သူ့ အလိုလို သဘာဝ အတိုငွး ဖှဈသှားတာက ပိုကောငွးလိမ့မွယလွို့ ထငတွာပဲ” အဲဒီ ညကတော့ ကနှောတွို့ အတှကွ အရမွးကောငွးခဲ့တဲ့ ညပါပဲ၊ ခိုငမွှတသွူကို နှဈခှီ တိတိ အားကုနွ လိုးဖှဈ လိုကတွယွ။ မနကွ မိုးလငွးတော့ ကနှောတွို့ အိမပွှနဖွို့ ပှငကွှရတယွ။ အဝတအွစား တှလေဲ ၊ အထုပအွပိုးတှေ ပှငထွည့ွ ပေါ့၊ ခိုငမွှတသွူ က အပေါွ က အငွကြှီ လကရွှညွ ရငဖွုံး၊ ပိတစွက ပါးပါး ပှော့ပှော့ အဖှူအမှားကှီး သနွးတဲ့ မီးခိုးရောငွ ဗှောငွ ဝတထွားတယွ။ ပိတစွက အသားမှာ ကို အဖုအဖုလေးတှေ ပါတဲ့ အလကစွတဈ လိုမှိုး ဆိုတော့ အောကကွ ဘရာဇီယာ အရာကို ခပရွေးရေး မှငရွတယွ။ ဘရာဇီယာ အပှော့စားမို့ အောကကွ မို့မောကထွနတေဲ့ နို့ကှီးတှကေ ကိုယကွပွှ ခါးကပှမွို့ ဖူးထနတယွေ။ အောကကွတော့ အငွကြှီထကွ အရောငွ နညွးနညွး ရင့တွဲ့ မီးခိုးရောငွ ပေါွ မှာ ပနွးအပှင့ကွလေး တှေ ခပကွှဲကှဲ ရိုကထွားတဲ့ ဖဲထဘီ လိုမှိုး ကို ဝတွ ထားတယွ။

ခါးမှာ ထဘီကို တငွးတငွးလေး ဆှဲစညွးပှီး ဝတထွားတာမို့ စှံကားတဲ့ တငသွား တှကေ ကော့ ထှကနွတယွေ။ အခု တစိမွးတရံ တှကေို ပေးစား မယွ စိတကွူး ယဉမွိ နလေို့ လားမသိဘူး မိနွးမ က မှနမွာ ဆနဆွနနွဲ့ တောငွ အရမွးကို ဆကဆွီ ဖှဈနတော။ ကနှောွ တို့ အထုပအွပိုးတှေ ပှငဆွငွ၊ အဝတအွစားတှေ လဲပှီး လို့ အခနွးအပှငထွှကမွလို့ ကှံတုနွး မိုးအောငဟွိနွး ရောကလွာတယွ။ ခိုငမွှတသွူက ခှာတိတလွေးကို ကှည့တွဲ့ အကှည့ကွ ဝမွးနညွး စိတမွကောငွးဖှဈနတေဲ့ ပုံပဲ၊ ခိုငမွှတသွူ အနနေဲ့ သူ့ခငပွှနွးကလှဲရငွ ပထမဆုံး သူ့ အတှငွးပဈစညွး တှကေို မှငခွှင့ွ ကိုငခွှင့ွ ရခဲ့တဲ့သူ၊ ရှငွးရှငွးပှောရ ရငွ သူ့ စောကဖွုတနွဲ့ ဖငပွေါကကွိုတောငွ လကနွဲ့ လိုးပေးခဲ့တဲ့ ခှာတိတလွေးကို နောကဆွုံးတှေ့ဆုံ ရပှီး ခှဲခှာ သှားရတော့ မယဆွိုတဲ့ အသိကှောင့ွ ဖှဈမှာပေါ့။ သူတို့ နှဈယောကစွလုံး မခှဲခှာခငွ တယောကကွို တယောကွ ဖကယွမွး နူတဆွကခွငွှ ကှမှာပဲလို့ ကနှောွ စိတထွဲ ခံစား မိတယွ။ အဲဒါနဲ့။ “‌ဟေး ညီလေး အတောပွဲ မငွးရောကလွာတာ၊ ဒီမှာမငွးအမ နဲ့ အခနွးထဲ ခနလောကွ စောင့ပွေးပါလား၊ ငါ ဟောတွယွ မနနွဂှောနဲ့ စာရငွးတှေ သှားရှငွး ပှီး ခကှအွောကွ သှားလုပလွိုကမွယွ။

ပှီးမှ ပှနလွာခေါွ လိုကမွယွ” လို့ ပှောပှီး အခနွးပှငထွှကလွိုကတွယွ။ ကနှော့ွ မိနွးမ ခိုငမွှတသွူ ကိုလညွး လှမွးပှုံးပှပှီး အထဲက နတေံခါးပိတထွားလိုကွဦးနောလွို့ ပှောလိုကတွယွ။ မိနွးမ ကလညွး ကနှောွ သူ့ကို နောကဆွုံး အခှိနွ အနနေဲ့ အခှင့အွရေးပေးတာမှနွး အထာပေါကတွယွ။ ပှနပွှုံးပှလိုကပွှီး အခနွးတံခါးကို လာပိတသွှားတော့တယွ။ ကနှောလွညွး မိနွးမကို အဲဒီကောငလွေးနဲ့ ကဲနိုငဖွို့ အခှင့အွရေး ပေးလိုကတွယွ ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ လီးက မာတောငွ လာတယွ။ ဒါပမေဲ့ အောကထွပကွို ဆငွးပှီး ဟောတွယွ ဧည့ကွှိုကောငတွာ မှာ ကုနကွသှလောကွ ကို စာရငွး တှရှငွေး ငှပေေး။ ဟိုတယကွ ကောငလွေး တှကခွကှတွာနဲ့ ငှပေေးတာနဲ့ ဆယမွိနဈလောကွ ကှာသှားတယွ။ မိနွးမ နဲ့ မိုးအောငဟွိနွးတို့ အခနွးထဲမှာ ဘာတှေ လုပနွကှမလေဲ ဆိုတာ တှေးရငွး နဲ့ ရငတွှေ ခုံနမေိတယွ။ ပိုကဆွံရှငွးပှီး တော့ ဟောတွယွ လောဘွီမှာလညွး ဆကနွလေို့ မကောငွးတော့၊ မိနွးမ နဲ့ မိုးအောငဟွိနွးကိုလညွး နညွးနညွး အခှိနထွပပွေးခငှတွာနဲ့ လောဘီထဲက အိမသွာကို သှားပှီး အိမသွာထဲ ထိုငရွငွး ဖုံးပှတနွေ လိုကွ တယွ။

နောကထွပွ ဆယမွိနဈလောကွ အိမသွာထဲ အခှိနဖွှုံးပှီးမှ ပဲ ဟောတွယခွနွးကို ပှနတွကလွာခဲ့ လိုကတွယွ။ အခနွးတံခါးကို ခေါကလွိုကတွော့ ပထမ ဘာသံ မှ မကှားဘူ။ နောကတွခါ ပှငွးပှငွးလေး ခေါကလွိုကမွှ၊ ခိုငမွှတသွူက လာပှီခနလေး ဆိုပှီး အောပွှောလိုကတွဲ့ အသံကှားတယွ။ ကနှော့ွ နှလုံးခုံသံက တဒိနွးဒိနွး ကို ဖှဈနရတယွေ။ အဲလို ပှောပှီးတောငွ နညွးနညွးလေးကှာမှ ကနှော့ွ မိနွးမ ခိုငမွှတသွူ က တံခါးလာဖှင့ပွေး တယွ။ မကှနွှာက လညွး နီလို့၊ ကနှော့ွ မကှနွှာကို စေ့စေ့ မကှည့ရွဲဘူး အကှည့တွှကေို လှဲဖယပွှီး အခနွးထဲ ပှနဝွငသွှားတယွ။ မိုးအောငဟွိနွး ကတော့ စားပှဲလေး နရောခသှလိုလို၊ အိပယွာခငွး ဆှဲဆန့ွ သလိုလို ဟိုလိုလို ဒီလိုလို လုပနွတယွေ။ သူလညွး ကနှောနွဲ့ မကှလွုံးခငွှး မဆုံရဲဘူး။ မကှစွေ့ မကှနွှာ ပကှတွာ ကောငလွေးက ဟနမွဆောငတွတဘွူး။ ခိုငမွှတသွူ နူတခွမွးနီတှေ ကတော့ နညွးနညွးပကှပွှီး မေးစေ့အပေါွ နားလောကမွှာ စှနွးပနသေေေးတယွ။ ကနှောကွ ဘာမှ မသိတဲ့ ပုံနဲ့ ။ “ကဲ မောငတွို့ သှားဖို့ ရယဒွီလား” လို့ မေးလိုကတွယွ။ ကနှောတွို့ သုံးယောကစွလုံး ဟောတွယွ ပေါွ ကနေ ကားဆီကို ဆငွးလာခဲ့ကှတယွ။

မိုးအောငဟွိနွး က လညွး အထုပအွပိုးတှေ လိုကကွူသယပွေးရငွးပေါ့။ ကားထှကကွာနီး မှ မိုးအောငဟွိနွး ကို ‌ဘောကဆွူး ခပမွှားမှားလေး ပေးခဲ့လိုကတွယွ။ ကားထှကလွာတော့ မိုးအောငဟွိနွး နဲ့ ခိုငမွှတသွူ တို့ က ခှဲခှာကာနီး ခစှသွူတှေ တယောကနွဲ့ တယောကကွှည့နွသလေို မကှလွုံးခငွှး ဆုံကှည့ွ နကှသေေးတယွ။ “ဘိုငဘွိုငကွှာ သှားပှီ၊ နောကရွောကရွငလွညွး မငွးကို ခေါလွိုကမွယွ နောွ ညီလေး” “ဟုတကွဲ့ ပါခငဗွှာ။ ကှေးဇူးပါခငဗွှ”  အိမအွပှနလွမွးမှာ ကားမောငွးရငွးနဲ့ ကနှောကွ ခိုငမွှတသွူ မကှနွှာကို မကှည့ပွဲ လမွးကို ပဲ ကှည့နွရငွေးက၊ “မှတွ နဲ့ ဟိုခှာတိတွ နောကဆွုံး နူတဆွကပွှဲက ဘယလွိုလဲ” လို့ မေးလိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူက လညွး လမွးကိုပဲ ငေးကှည့နွရငွေးက။ “မှတွ တို့ကို နောကဆွုံး အနနေဲ့ အခှင့အွရေးပေးလိုကတွာ မောင့ကွို ကှေးဇူး အရမွးတငပွါတယွ။ ဒါပမေဲ့ မောင့ွ စိတကွူးယဉထွဲက လိုတော့ မှတတွို့ အကုနလွုပဖွို့ အခှင့အွရေးလညွးမရ အခှိနလွညွး မရပါဘူးး။ မောငွ စိတကွူးယဉနွသလေို သူက လညွး မှတကွို မလိုးပါဘူး။

ကောငလွေး က ရှကတွတွ ပှီး အမှဲတမွးလိုလို ကတုံကယငွ နဲ့ စိတလွှုပရွှားနတောပဲ” “အဲဒါဆို ရငွ မနေ့ မနကတွုနွး က လိုတောငွ မဖှဈလိုကရွဘူးလား” “အဲလို တော့ မဟုတဘွူး၊ နညွးနညွးတော့ လုပဖွှဈတယွ၊ မောငလွညွး အခနွးထဲက ထှကသွှားရော သူက ကှောကရွုပွ လိုပဲ တောင့တွောင့ကွှီး ရပနွတယွေ၊ မှတကွ တံခါးကို အတှငွးက ဂလန့ခွလှိုကတွာတောငွ သူက လန့နွသေေးတယွ။ အဲဒါနဲ့ သူ့ နားသှားပှီး သူ့ ကိုဖကလွို့ ကှေးဇူး အမှားကှီးတငတွဲ့ အကှောငွး၊ အခုခရီးစဉွ မှာ လိုကပွှတာရော ရှငွးပှတာ‌ရော ဘာညာပေါ့၊ သူက သူ့ မကှနွှာကို မှတွ ရငနွှဈမှှာကှား မှာ လာအပထွားလိုကတွယွ။”…… ” အဲဒီ အခှိနမွှာပဲ မှတွ ပေါငမွှာ မာမာ ကှီး လာထောကမွိတယွ။ သူ့ လီး လေးပဲ။ အရမွးမာတောငွ နပှေီး မှတွ ထဘီခံနတောတောငွ မှ သိနရတယွေ။ အဲဒါနဲ့ မှတလွညွး သူ့ ကို နောကဆွုံး မခှဲခှာခငွ ဆုကလေး ပေးလိုကွဦးမယလွို့ စိတကွူးပှီး ထဘီကို ကှငွးလုံး ခှှတခွလှိုကတွယွ။ ကောငလွေး က မှတွ ကိုယကွို သူက စထိကိုငရွမှာ တအား ကှောကရွှံ့ ပှီး မရဲဖှဈနတောနဲ့ မှတလွညွး ပိုပှီး စိတရွဲလာတာ။

”သူ့လကကွို ဆှဲပှီး ကုတငနွား ခေါလွာခဲ့လိုကတွယွ။ မှတကွ ကုတငစွောငွးမှာ ထိုငပွှီး ပေါငနွှဈလုံး ကို ဖှဲကား ပှီး စောကဖွုတနွရောကို လကညွိုးထိုးပှလိုကတွယွ။ သူက မှတရွဲ့ ပေါငနွှဈလုံးကှားမှာ ရပနွရောက ကုံးပှီး မှတွ စောကဖွုတနွရော ကို သခှော ငုံ့ကှည့တွယွ။ မှတွ စောကဖွုတကွ စောကရွညတွှေ စိုနတောက ပငတွီမှာတောငွ ကှကနွပှေီ။ ”…… ”ပှီးမှ သူက မှတပွငတွီ ခါးသရမှှေော့ကှိုးကနေ လကမွနှဈဖကွ နဲ့ ခှိတပွှီး ဆှဲခှှတခွှ လိုကတွယွ။ နောကွ သူ့လကခွှောငွးလေး တှနေဲ့ မှတရွဲ့ စောကဖွုတွ နှတခွမွးကို ပနွးပှင့ွ ကလေးလို ယုယုယယ ကိုငတွှယပွှီး ဖှဲကှည့တွယွ။ သူ့ မကှနွှာမှာ စိတွ အရမွးလှုပရွှား နတောကို မှတွ သခှောကှည့နွမေိတယွ။ သူသခှော ကှည့လွို့ ရအောငွ မှတလွညွး ပေါငနွှဈလုံးကို ဖှဲနိုငသွမှှ ဖှဲကား ပေးလိုကတွယွ။ ”….. ”သူက ကုတငဘွေးမှာ ဒူးထောကထွိုငလွိုကရွငွးနဲ့ မှတွ ရဲ့ စောကဖွုတလွေးကို ငုံ့နမွးတယွ။ သူက မှတွ စောကဖွုတွ နူတခွမွးလေးကို ပထမဆုံး ကဈပေးလိုကပွှီးမှ မှတမွကှနွှာကို မော့ ကှည့တွယွ။

မှတအွတှကွ လညွး တကိုယလွုံးကို တုံခါ သှားတာပဲ။ ဒါ မှတအွတှကွ ပထမဆုံးအကှိမွ ကိုယ့လွငသွား မဟုတတွဲ့ ယောကွှားသား တယောကကွ ကိုယ့စွောကဖွုတကွို လာကဈပေးတာ ခံရခှငွးပဲလေ။ ”….. ”နောကတွခါ တော့ သူ့ မှတစွောကပွတွ နူတခွမွးကို သူ့ နူတခွမွး နဲ့ ဖိကပထွားလိုကပွှီး သူ့ လှှာကလေး နဲ့ ထိုးပှီး ရကွ တယွ။ မှတွ စောကပွတွ ကလညွး စောကရွညတွှနေဲ့ ရှဲနပှေီ ဆိုတော့ သူ့နူတခွမွးတှေ မေးစေ့ တှမှော မှတွ စောကရွညတွှေ ပကေုနတွယွ။ နောကတွခါ သူမော့ ကှည့တွော့ သူ့ နူတခွမွးတှေ မှာ စောကရွညတွှေ ရှဲလို့လေ။ ”….. ”မှတလွညွး မနနေိုငတွော့ ဘူး သူ့ကို ဆှဲမ ပှီး နူတခွမွးခငွှး ဖိကပွ စုပပွှဈလိုကမွိတယွ။ သူက လညွး မှတွ ကို ပှနစွုပနွမွးပှီး လကတွဖကကွ မှတွ ရငသွား တှကေိုအငွကြှီ ပေါွ ကပဲ အုပကွိုငပွှီး နောကတွဖကကွ မှတွ စောကဖွုတကွို ကလိနတယွေ။”….. ” မှတတွို့ နောကထွပွ အဆင့ွ ထပမွတကခွငမွှာပဲ မောငကွ တံခါးလာခေါကတွာ လေ။

မှတလွညွး ကမနွးကတနွး ထပငတွီ လိုကကွောကပွှီးပှနဝွတွ၊ ထဘီလညွး ပှနကွောကွ သသေေ သပသွပွ ဖှဈအောငွ ပှနဝွတွ ရနဲ့ တံခါးဖှင့ွ ပေးဖို့ အခှိနွ နညွးနညွး ကှာသှားရတာ” “အောွ အဆင့တွော့ တကသွှားတာပေါ့ နူတခွမွးခငွှး ကဈဆငွ ပေးတာရယွ၊ ဘာဂှာပေးတာရယွ။ ဒီကောငလွေးက ဘာဂှာတော့ နားလညသွားပဲ” “ဟင့အွငွး သူက မောင့ွ လို ဘာဂှာပေးတာ မဟုတဘွူးး၊ သူ့ နူတခွမွး နဲ့ မှတွ အဖုတကွို ဖိကပွ ပှီး လှှာအသေး လေးနဲ့ ဟိုလှှကွ ဒီလှှကွ လုပတွာပါ” “အငွး ပှနစွဉွးစား လိုကမွိရငွ မနာလိုတောငွ ဖှဈမိတယွ။ ငါ့ မယား အခှော အကိတွ ကှီးကို ဟောတွယွ အလုပသွမား ကောငလွေး က စောကဖွုတလွှှကွ ပေးတာ၊ ငါ့မယား ကလညွး သာယာ စိတလွှုပရွှားနတော၊ တမှိုးကှီးခံစား ရတယွ” ခိုငမွှတသွူ က မကှနွှာနီမှနွး သှားပှီး။ “ဘယလွို၊ မောငွ က အခု တော့ ကိုယ့မွယားကို တစိမွးတယောကွ ကိုငတွာ ပှုတာကို မကှိုကတွော့ ဘူးပေါ့။ မောငသွာ အခှိနပွိုပေးခဲ့ မယွ ဆို မှတွ တို့ လိုးတောငွ လိုးဖှဈကှတော့ မှာ၊ ခုတမှိုး တောကွှာ တမှိုး မလုပနွဲ့ လေ” “မှတရွယွ ကှေးဇူးပှု ပှီး မောင့ွ ကို မလှောငပွါနဲ့လား၊ မောငွ က မှတကွို တအားခစှပွါတယွ။

ဟုတပွါတယွ၊ မောငကွ မှတကွို တခှားလူ တယောကနွဲ့ ဖှဈနတောကို ဖနတွကဆွီ ဖှဈပါတယွ။ ဒါပမေဲ့ တကယတွမွး ကိုယ့ွ မိနွးမ ကလညွး ကိုယ့ထွကွ ပိုပှီး ဖီးတကနွတော တှေ့ရတော့ စိတထွဲ တမှိုး ဖှဈမိတာပါ၊ အကောငွးဖကကွ တှေးမယွ ဆိုရငတွော့၊ မှတနွဲ့ ကောငလွေး နဲ့ အခနွး ထဲမှာ နှဈယောကထွဲ ကနှခွဲ့တော့ မောင့ွ လီးက သံခှောငွး ကတောငွ အရှုံးပေးရလောကွ အောငွ မာတောငွ နခေဲ့တာပါ။ စိတလွှုပရွှားမှု ဖှဈရသလို တဖကကွ လညွး တမှိုးကှီးခံစား ရတယွ ဆိုတာကို ပဲ ပှောခငှတွာပါ” ခိုငမွှတသွူက တခဈခဈ ရီမောရငွး၊ “မောငပွဲ အဲဒီ အတှေးတှကေို စခဲ့တာပဲလေ၊ ဒီ‌လောကွ တော့ လှောငပွှောငတွာ ခံရမှာပဲ မဟုတဘွူးလား” “အငွးပါ အငွးပါ၊ ထားပါတော့” ကနှောတွို့ အိမပွှနလွမွးမှာ ကနှော့ွ မိဘာတှေ အိမမွှာ ထားခဲ့ သား ကို ဝငခွေါွ ပှီး အိမကွို ပှနလွာခဲ့ ကှပါတယွ။ အဲလို နဲ့ ခရီးစဉွ ကပှနလွာပှီးတဲ့ နောကပွိုငွး ကနှောတွို့ ရဲ့ အိမထွောငွ ရေးက ပိုပှီးတော့ ကောငွးလာတယွ လို့ ပှောရမယထွငတွယွ။

ကနှောွ နဲ့ မှတွ နဲ့ နားလညမွှု ပိုရှိလာပှီး၊ ပိုပှီးလညွး ရို လာကှတယွ။ မှတကွ လညွး အိပယွာပေါွ မှာ အရငွ ကလို ကနှောွ ပှုသမှှ မဟုတဘွူး၊ သူက ဦးဆောငလွာတာတှေ ရှိပါတယွ။ ဟောတွယကွ ခှာတိတလွေးက ခိုငမွှတသွူ ကို ပိုပှီး ကိုယ့ကွိုယကွို ယုံကှညစွိတခွမှှု တှေ ပိုလာစခေဲ့တယလွို့ မှငမွိတယွ။ တနေ့ တော့ ကနှောတွို့ နှဈယောကွ၊ ကနှော့ွ ဖနတွကဆွီ အကှောငွး စ ဆှေးနှေး ဖှဈကှတယွ၊ မှတွ က တကယွ တော့ ပိုပှီး တကကွှှ ပါးနပွ တဲ့ ဘဲမှိုး လိုတယွ။ မိုးအောငဟွိနွးလို ရှကရွှံ့ လကနွှေး တဲ့ လူမှိုး နဲ့ ဆို ရငွ အလုပမွဖှဈဘူး။ ကနှောွ ဖှဈစခငှတွောက တော့ မှတွ ရဲ့ ဘဲဟာ ဘောဒွီ မိုကမွိုကွ နဲ့ ရုပရွညွ ခှောမော ပှီး မှတနွဲ့ ရှေ့သှား နောကလွိုကွ ညီတဲ့ သူ ဖှဈရမယွ၊ မိုးအောဟွိနွး က အရမွး ရှကတွတွ ပှီး မှတကွ ပဲ ဦးဆောငွ နရတယွေ၊ အဲဒါမှိုး ကို ကနှောကွ မလိုခငှဘွူး။ မှတရွဲ့ ဘဲ က မှတကွို ကှနထွရိုး လုပနွိုငမွှ မှတလွညွး ကာမဂုံ အရသာ ကို အပှည့အွဝ ရနိုငလွိမ့မွယလွို့ ထငမွိတယွ။ အဲဒါမှ လညွး မှတတွယောကွ သူ့ ဘဲဆီ က ဘယွ လို အရသာ အပှည့အွဝ ရတယဆွိုတာ ကနှော့ကွို ပှောပှနိုငလွိမ့မွယွ။

ကနှောကွ အဲလို ကနှော့ွ အတှေးတှကေို ခပှှတယွ။ မှတွ က ကနှောွ ပှောသမှှ တှကေို သခှော နားထောငွ ပှီးတော့ မှ၊ “မောငွ၊ မောငဘွာတှေ လိုခငှသွလဲ ဆိုတာတှကေို မှတွ သဘောပေါကွ တယွ။ ဟုတတွယွ၊ မိုးအောငဟွိနွး အပေါွ မှာ မှတွ က ရဲရင့ွ ပှီး သူ့ကို ကှနထွရိုး လုပနွိုငတွယဆွိုတာလညွး မှနတွယွ။ အဲဒါက ပထမအခကှကွ နရောက အစိမွး မှတတွို့ကို ဘယသွူမှ မသိတဲ့ နရော၊ နောကတွခကှကွ ကောငလွေးက လညွး တစိမွး၊ သူနဲ့ မှတတွို့ နောကပွိုငွး ဘယလွို မှ ပှနဆွုံစရာ အကှောငွးမရှိတော့ ဘူးဆိုတာလညွး သိနလေို့၊ လညွး မှတကွ သူ့ အပေါွ မှာ ခပရွဲရဲ ဆကဆွံခဲ့နိုငတွာ၊ ”…… ”ဒါပမေဲ့ ခုန မောငပွှောတဲ့ အခကှတွှေ အတိုငွးသာ ဆိုရငွ မောငထွငသွလို ဖှဈလာမယလွညွး မထငဘွူး။ မှတွ ရဲ့ဘဲက မှတကွို ကှနထွရိုး လုပနွမယွေ ဆိုရငွ သူက မှတကွို ကိုယ့ွ လငသွား နဲ့ တောငွ ပေးမအိပဘွူး ဆိုဘယလွို လုပမွလဲ၊ ဒါကှောင့လွညွး မှတကွ ရရညွေ စီမံကိနွး နဲ့ ကို မလုပခွငှတွာ၊ မှတလွညွး အဲလို အတှကွ ကှိုတငွ ပှငဆွငွ မထားဘူး၊ မှတွ ရဲ့ ပထမဆုံး ဦးစားပေးက မှတွ တို့ရဲ့ အိမထွောငရွေး၊ ဒုတိယ ဦးစားပေးက မှတတွို့ ရှေးခယှကွှမဲ့ လူ”။

“မှတွ ပှောတာ မှနပွါတယွ၊ ဒါပမေဲ့ မောငကွ တော့ မှတကွို ယုံတယွ၊ မှတကွ မောငတွို့ ရဲ့ အိမထွောငကွို တော့ အထိခိုကခွံမှာ မဟုတဘွူးး ဆိုတာ၊ မောငကွ မှတကွို အကှှမွးမဲ့ ယုံကှညလွို့ လညွး ဒီဇာတလွမွးမှိုး ကို ကခိုငွးတာပေါ့။ မောငွ က ကိုယ့ကွိုယကွို အရှကခွှဲခံခငှတွဲ့ ဖီလငွ၊ မှတွ ဖီးခံနတေဲ့ မကှနွှာလေး။ အဲဒါတှကေို ခံစားခငွှ တှေ့ခငှလွို့လေ။ မိုးအောငဟွိနွးက မှတနွဲ့ အတူတူ အိပခွနွးထဲ နခှငေ့ရွတာတောငမွှ အကှိုးရှိအောငွ မနသှေားခဲ့ နိုငဘွူး။ မှတလွညွး မစို့ မပို့ ကှီး ဖှဈကနှခွဲ့ တယမွလား” ကနှောတွို့ နှဈယောကွ အဲဒီ ကိဈစ ကို အကှာကှီး ဆှေးနှေး ဖှဈကှတယွ။ အနညွးဆုံး တော့ ကနှော့ွ မိနွးမ က ကနှောွ ဖှဈစခငှတွောကို သူ လကခွံတယွ။ အခု လို ဆှေးနှေး နကှရငွေး နဲ့ ကို ကနှော့ွ လီး က ပုဆိုးအောကွ ကနေ ထကှှ ထောငမွတွ နတော သူ သတိပှု မိတယွ။ ပုဆိုးအောကကွ ထောငထွ နတေဲ့ ကနှော့ွ လီးကှီးကို သူ့ တခကှငွုံ့ ကှည့ပွှီး ကနှော့ွ မကှလွုံးတှကေို စူးစိုကကွှည့လွိုကပွှီး၊ “မောငတွကယွ ကို ဖှဈစခငွှေ နရငွေ မှတွ မောင့ွ ကို တောငွးဆိုခငှတွာ တှေ ရှိတယွ။

မောငွ နားလညွ ပေးလိမ့ွ မယလွို့ မှှောွ လင့ပွါတယွ” “အငွး မှတဖွှဈခငှတွာကို ပှောလေ၊ မောင့ွ ကိုတော့ မှတွ တသကလွုံး ယုံကှညစွိတခွှ နိုငပွါတယွ။ မောငွ မှတကွို တောငွးဆိုခငှတွာတခုပဲ ရှိတယွ၊ မှတွ ကို မောငွ လုံးဝ ယုံကှညစွိတခွှ ခငှတွယွ။ မောင့ွ ကို ဘာမှ ထိနခွနှလွှို့ဝှကထွားတာမှိုး ကို မလိုခငှဘွူး၊ မောငွ က မှတရွဲ့ တရားဝငွ လငယွောကွှားလညွး ဖှဈတယလွေ” “မှတွ က မောငွ တောငွးဆိုတာကို သဘောတူပါတယွ။ မှတွ မောင့ွ အပေါွ မှာ ဘယတွော့ မှ သဈစာမဲ့ မှာ မဟုတပွါဘူး။ ဘာမှ လညွး ထိနခွနွှ မထားဘူး ဆိုတာလညွး ဂတိပေးပါတယွ၊ မှတွ တောငွးဆိုတာတှေ ကိုသာ မောငွ သဘောတူ မယဆွိုရငွ မောငွ ဖှဈစခငှတွောတှေ ဖှဈရပါစေ့မယွ၊ မှတလွိုခငှတွာတှကတေော့ ၊ ၁၊ မောငကွ မှတကွို လှတလွပစွှာ မှတကွှိုကသွူ ရှေးခယှခွှင့ွ ပေးရမယွ။ ၂၊ မှတွ နဲ့ အဲဒီ လူ နဲ့ တခုခု လုပနွခှေိနမွှာ အနှောကအွယှကွ မပေးရဘူး ၃၊ မှတွ ကို ဘာလုပပွါ ညာလုပပွါလို့ အတငွးမတိုကတွှနွးရဘူး၊ မှတွ က သူ့ဘာသာ သဘာဝ အတိုငွး ဖှဈလာတာကို ပဲ လုပမွယွ၊ ဘာမှ လညွး လောစရာ အကှောငွးမရှိဘူး၊ ၄၊ မှတွ တို့ ဖှဈနကှတေဲ့ အခှိနမွှာ အဲဒီ ဆကဆွံရေးကို ခကှခွှငွးရပပွှဈဖို့ မတောငွးဆိုရဘူး။

မှတွ ကို ဖှတစွခငှရွေငွ နညွးနညွး တော့ အခှိနပွေးရမယွ၊ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ လူတယောကွ နဲ့ ဆကဆွံရေးတခု ကို ခကှခွှငွး ရပပွှဈဖို့ ဆိုတာ အခှိနွ တော့ ယူရမှာပဲ၊ အဲဒီ အခကွှ လေးခကှကွို သာ မောငွ သဘောတူ မယွ ဆိုရငွ မောငွ ဖှဈစခငှတွောကို မှတွ လှုပရွှား ပေးမယွ” ကနှော့ွ မိနွးမ ခိုငမွှတသွူ တောငွးဆိုတဲ့ အခကှတွှကေ ကနှောွ စိတနွဲ့ တော့ မကိုကပွါဘူး၊ သဘောလညွး မတူ ခငှဘွူး၊ ဒါပမေဲ့ ကနှော့ွ လီး က ကနှော့ွ ဦးနှောကကွို ကှောွ ပှီး ဆုံးဖှတခွကှခွနှပှေီလေ။ “အိုကေ မှတွ၊ မှတကွ တကယ့ွ ကို လေးလေးနကနွကွ စဉွးစား ထားတာကိုး၊ တကယပွဲ မောင့ွ ကို မှတရွဲ့ ဘဲ နဲ့ အရှကခွှဲ တော့ မှာလား၊ မှတွ တောငွးဆိုတာတှကေို မောငလွကခွံပါတယွ၊ တခုပဲ၊ မှတွ ကုံးမဲ့ ဘဲကို မောငကွ သဘောတူ တာပါလို့ မပှောကှေး၊ မောငနွဲ့ မှတွ ခုလို သဘောတူညီခကွှ ထားတာက မောငတွို့ ရဲ့ စီးခရကွ ပဲ ဖှဈရမယွ၊ “ “အငွး အဲဒါတော့ သဘောတူပါတယွ။ မောငွ က တကယပွဲ မောင့ွ မယား နဲ့ တခှား ဘဲ တယောကွ လိုးတာကို ကှည့ခွငှနွတောပေါ့လေ။

အဲဒီဘဲ က လီးအကှီးကှီး နဲ့ မောင့ွ မိနွးမ စောကဖွုတကွို အပေါကကွယွှ အောငွ ခှဲ့ သှား နိုငတွယနွောွ၊ မောငွ အဲဒါမှိုး တှေ တကယရွော ခံနိုငရွညွ ရှိပါ့မလား” “မှတရွယွ၊ မောငခွစှရွတဲ့ ဆကဆွီဟော့ဝိုကွ ခိုငမွှတသွူရယွ၊ မောငွ အရမွးအရမွးကို အဆငသွင့ွ ဖှဈနပေါပှီ၊ အဲဒါ ဆိုရငွ မှတွ ကုံးခငှတွဲ့ သူက ဘယသွူ ဖှဈမလဲ ကှာ” “မသိသေးဘူးလေ၊ မှတွ က ဘဲရှာဖို့ ဆိုတာ အခှိနွ ယူရဦးမှာ၊ မောငွ သဘောတူ ထားတဲ့ အခကှတွှကေို သာ မမေ့ပါနဲ့ နောွ၊ ဘယဟွာ မှ အရမွးမလောပါနဲ့၊ သူ့ ဟာနဲ့ သူ အကုနလွုံးက အလိုလို ဖှဈလာမှာပါ” အဲဒီည မှာ ကနှောတွို့ နှဈယောကွ လိုးပှဲက ခပကွှမွးကှမွး နဲ့ ဆနဒြတှေ အထှတအွထိတရွောကပွှီး ပှည့ဝွကှ ရပါတယွ၊ လိုးနတေုနွးမှာ မှတကွ ကနှော့ကွို စပှီး၊ “ရှင့ွ မိနွးမ ကတော့ သူ့ ရီးစား ရဲ့ လီးကို သန့ရွှငွးရေး လုပပွေးနပှေီ” လို့ ပှောရငွး လီးကို စုပပွေး၊ လှှာနဲ့ လှှကပွေးပါတယွ။ ကနှော့ွ မိနွးမ ခုလို ပှောငွးလဲ သှားတာ မိုးအောငဟွိနွး ကှေးဇူးလညွး ပါမယထွငပွါတယွ၊ အဲကောငလွေး နရောမှာသာ သူ့ လို့မရှကတွတပွဲ၊ ခပရွိုငွးရိုငွး ခပကွှမွးကှမွး ကောငတွယောကွ သာ ဆိုရငွ ကနှော့ွ မိနွးမ လန့ဖွှတသွှားပှီး လုပရွဲ မှာ မဟုတတွော့ ပါဘူး။

မိုးအောငဟွိနွး လို ရှကကွှောကရွိုသေ တတတွဲ့ ကောငလွေး ကှောင့ွ မိနွးမ က သူ့ ကှနထွရိုးလုပလွို့ ရတယွ ဆိုပှီး ကိုယ့ကွိုယကွို ယုံကှညစွိတခွမှှု တှေ တကလွာတဲ့ အတှကွ ခုအခှအနထေေိ တိုးတကသွှားရတာပါ။ ကနှော့ွ စိတထွဲက မိုးအောငဟွိနွး လေးကို ကှေးဇူး အထူးတငနွမေိပါတယွ။နောကနွေ့ မနကွ ကနှောွ အိပယွာက နိုးတော့ ခိုငမွှတသွူ က မီးဖိုထဲ မှာ ထုံးစံအတိုငွး မနကစွာ ပှငဆွငနွတယွေ။ ခိုငမွှတသွူ က ညဝတွ အငွကြှီကို အောကကွ ဘာမှ အတှငွးခံ မဝတထွားပဲ တထပထွညွး ဝတထွားတယွ။ ကနှောွ သူ့ နားကပသွှားတော့ ပှုံးပှတယွ။ “သှားသှား အလုပသွှားဖို့ ပှငတွော့ နောကတွောငွ ကနှပှေီ” လို့ ပှောပှီး တှနွးလှှတတွော့ ကနှောလွညွး ရခှေိုးခနွးဝငွ မကှနွှာသဈ ရမေိုးခှိုး လုပရွတာပေါ့၊ မိနွးမ ပှငဆွငွ ပေးတဲ့ မနကစွာ ထိုငစွား ရငွးမှ ဒီနေ့ ဘာအစီအစဉွ ရှိလဲ လို့ မေးတော့၊ မိနွးမ က ၊ “ဟငွ၊ ဘာဖှဈလို့လဲ၊ စောစောစီးစီး မောငကွလညွးလေ၊ တခှိနလွုံး ဒါပဲ တှေးနတောလား၊ မှတဘွာမှ မဆုံးဖှတရွသေးဘူး၊ စဉွးစား ပှီးမှ မောင့ကွို အသိပေးမယွ၊ ကဲ ကှနပပွေလား” ကနှောွ က နံနကစွာ စားရငွး နဲ့ မိနွးမ ရဲ့ ဘောဒွီကို ပှနကွှည့နွမေိတယွ။

ကနှော့ွ မိနွးမ ခိုငမွှတသွူ က တကယ့ကွို ဆကဆွီ ဘောဒွီပါ၊ သူမှား တှေ ပှောနသလေို ရငမွောကွ ဖငကွောကလွို့ နောကနွကှေ သလိုပဲ ဖငလွုံးကှီးတှကေ ကားစှင့ွ လို့ အနောကကွို လညွး နညွးနညွး ကောကနွတယွေ၊ ရငသွား ထှားမို့မို့ တှကေ လညွး ဖုဖေါငွးထ လို့။ ကနှောွ အလုပသွှားတော့ မလို့ အိမတွံခါးဝ ရောကတွော့ သူ့ ကို ဖကပွှီး နမွးလိုကတွယွ။ သူက သားလေးကို တဖကကွ ခှီထားရငွး နဲ့ နောကလွကတွဖကနွဲ့ ကနှော့ကွို လှမွးဖကွ ပှီး ကဈ ပှနပွေးတယွ။ နမွးရငွး ဖီးတကလွာတော့ ကနှောကွ သူ့ကို တှနွးပှီးအနားက စားပှဲတလုံးမှာ ဖငတွစောငွးနဲ့ ထိုငခွိုငွး လိုကတွယွ။ မိနွးမက ”ဘာလုပမွလို့လဲ၊ ရုံးသှားမယ့ွ အဝတအွစားတှေ နဲ့ တှန့ကွှကေုနမွယွ”တဲ့။ ကနှောကွ သူ့ ပေါငွ နှဈလုံးကို ဖှဲကားလိုကတွော့ သူက အလိုကသွင့ွ ဖှဲပေးတယွ။ ညဝတအွငွကြှီ ရှေ့ အောငပွိုငွး က နှဈခှမွး ကှဲသှားတော့ သူ့ စောကဖွုတွ ဖေါငွးဖေါငွး ကှီးကို တှေ့လိုကရွတယွ။ ကနှောကွ ငုံပှီး သူ့ စောကဖွုတနွှဈခမွး ကို တကယ့ွ ပါးစပနွူတခွမွးကို နမွးသလို ကဈဈ တခကှပွေးလိုကွ တယွ။

ခိုငမွှတသွူ က ကနှောတွို့ သားကို သူ့ လကွ နှဈဖကစွလုံး နဲ့ ပှေ့ခှီကိုငရွငွးက မတတွပွ ပှနရွပလွိုကတွယွ။ နောကွ ကနှော့ွ နူတခွမွးကို ဖှဖှလေး နမွး လိုကပွှီး မှ။ “သှားတော့ မောငွ ကိုယလွုပစွရာရှိတာကို သှားလုပတွော့၊ မှတလွညွး ကိုယလွုပစွရာ ရှိတာကို ဒီနေ့ စလုပွ တော့မယွ” “မှတွ အခှိနွ ယူဦးမယွ မဟုတလွား၊ ပထမဆုံးက ဆှဲဆောငမွှု ရှိတဲ့ ဘဲတဗှကေို ရှာရဦးမှာ” “မလောစမွးပါနဲ့ မောငရွယွ၊ မှတစွိတွ ထဲမှာ တယောကတွော့ တေးထားပှီးပှီ၊ ဘယသွူလဲလို့ တော့ လာမမေးနဲ့ ဦး၊ မှတွ စိတထွဲ သခှောပှီ ဆိုမှ မောင့ွ ကို အသိပေးမယွ။ တကယလွို့ သာ မှတွ ရှေးထားသူက အလုပဖွှဈမယွ ဆိုရငွ မောင့ွ မိနွးမ ကို လုံး ဝ စိတမွပူနဲ့တော့၊ မောငနွဲ့ မှတနွဲ့ ဒီတသကွ ဘယလွို မှ မကှဲကှာ နိုငတွော့ ဘူး၊ ဟုတပွလား။ မှတွ ဂတိပေးတယွ” “အိုး ဒါသတငွးကောငွးပဲ၊ ဒါပမေဲ့ မောင့ကွို အသိပေးနောွ အဆင့တွကွ တော့ မယဆွိုရငွ” နေ့လညခွငွး ကတှော့ ထုံးစံ အတိုငွး ခိုငမွှတသွူ ဆဲဖုံး ကို ခေါလွိုကတွယွ။ ဖုံးကို မကိုငဘွူး၊ တောတွောလွေး ကှာမှ ခိုငမွှတသွူ က ပှနခွေါတွယွ၊ ‘သူ ဦးသာဒငွ အိမရွောကနွတယွေ တဲ့’၊ ကနှောွ ကလညွး ထပသွတိပေး လိုကတွယွ။

‘ကိုယ့ွ အလုပကွိုယွ လုပလွေ၊ ဆှဲဆောငမွှု ရှိတဲ့ ဘဲ တဗှကေို အရငရွှာပါလား’ လို့ ၊ ခိုငမွှတသွူ က မှတွ တော့ တယောကကွို စိတထွဲ ရှေးခယှပွှီးနပှေီ။ နောကတွခု’ ကှိမွးသေ အောငွ စမွးသပွ ကှည့ွ ဖို့ပဲ လို တော့တယတွဲ့’။ ခိုငမွှတသွူ အဲလို ပှောလိုကတွော့ ကနှောွ အတောွ အံ့အား သင့သွှားတယွ။ ဘယသွူမှား လညွး ဆိုတာလညွး ကနှောွ တအား သိခငှသွှားမိတယွ။ သူက တော့ ခုခှိနွ မှာ ဘယသွူလဲ ဆိုတာ မပှောခငှသွေးဘူး တဲ့၊ ကနှောတွို့ ဖုံးပှောပှီးလို့ လညွး ဖုံးခလှိုကရွော လီးက မာနတော သတိထားမိတယွ။ ညနဘကွေ အလုပကွ နအေိမပွှနရွောကတွာနဲ့ ခိုငမွှတသွူ ဆီ အမှနွ သှားပှီး အခှအနေေ ဘယလွို ရှိလဲ လို့ သှားမေးမိတယွ။ သူက တော့ စိတရွှညရွှညွ ထားပါ၊ စောင့ပွါဦး လို့ ပှောတယွ။ ခိုငမွှတသွူ အနောကကွနေ သူ့ ခါးလေးကို သိုငွးဖကရွငွး မောင့ွ မကှနွှာပေါွ လာထိုငကွှာလို့ ပှောမိတယွ။ ခိုငမွှတသွူက ပထမတော့ စိတရွှုတသွလို မကှနွှာဖှဈနတယွေ၊ နောကတွော့ လှလှလေး ပှုံးပှီးတော့ ကနှော့ကွို ဆိုဖာရှေ့ ကှမွးပှငမွှာ ထိုငခွိုငွးတယွ။

ပှီးတော့ ခေါငွးကို နောကလွှနပွှီး ဆိုဖာပေါွ နောကစွေ့ တငမွကှနွှာကို မော့ ခိုငွးတယွ။ ကနှော့ွ ပေါငပွေါွ သူ့ ခှထေောကွ နှဈခှောငွးတဖကတွခကှစွီ နောကပွှနခွှလိုကတွယွ။ သူ့ ထဘီကို အောကခွှေ အနားက ဆှဲမပှီး ခါးနားအထိ လှနလွိုကတွယွ။ သူ့ ဖငအွကှဲကှောငွးနဲ့ စောကဖွုတကွှီးက ကနှော့ွ မကှနွှာနားမှာ လေးငါး လကမွ အကှာ ရောကနွပှေီ။ သူက ကိုယကွို ရှေ့ဖကွ နညွးနညွး ကိုငွးလိုကတွာနဲ့ ပေါငခွှဆုံက စောကဖွုတကွှီးက ဟတတ နောကပွှဈလာတယွ။ စောကရွညွ တှကေ ရှှဲနပှေီ။ ကနှောကွ လှှာထုတပွှီး စောကဖွုတကွှီးကို လှမွးမလှှကွ သေးခငွ၊ စောကရွညတွှေ ဘာလို့ ဒီလောကွ ရှှဲနရတောလဲ လို့ မေးလိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူက၊ “ဘာလို့ လဲ ဆိုတော့ မှတွ ခစှသွူ ကို ဒီနေ့ ရှာတှေ့ သှားပှီးတော့ သူ့ကို ဒီနေ့ အစပှိုး ကှီစား လာခဲ့ ရလို့လေ” လို့ ပှောတယွ။ စောကဖွုတကွှီးကို ကနှောွ လှှကပွေးနတေုနွး အဲလို ပှောတာ ကှားလိုကရွတော့ မနနေိုငွ တော့ ဘူး ကှမွးပေါွ ထိုငနွရောက ထပှီး ဆိုဖာပေါွ မှာ ထိုငခွလှိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ ကိုလညွး ကနှောနွဲ့ မကှနွှာခငွှး ဆိုငကွ ဆိုဖာပေါွ မှာ ထိုငခွိုငွးလိုကတွယွ။

ခိုငမွှတသွူ မကှနွှာ က ရှကသွှေးဖှနွးနတယွေ။ “ဘာလဲ မောငကွ မောင့ွ မယား တဏှာမှနပွှီး ကလှာတဲ့ စောကရွညကွှညွ ကို သန့ရွှငွးရေး လုပမွပေးခငှဘွူးလား” “မိနွးမ ရာ၊ ပှောစမွးပါဦး၊ ကိုယ့မွယား အလှအပ ကို အားပါးတရမှီဝဲ မဲ့ ဘဲက ဘယသွူလဲ ဆိုတာကို” “မောငွ အရမွး ကှီး စိတကွို မတငွးထားပါနဲ့ဦး၊ အဲဒီလူကို မှတွ က အဖကဖွကကွ နေ စဉွးစား ပှီးမှ ရှေးခယှလွိုကတွာပါ။ ပထမဆုံးက မှတတွို့ ရဲ့ အနတြရာယမွရှိလုံခှုံမှု။ နောကတွခါ၊ သူ့ ရုပရွညခွှောမောလှပ မှုထကွ ယုံကှညရွမှု က ပိုအရေးကှီးတာက တကှောငွး၊ အဲဒါကှောင့ွ အခု မှတပွှောမဲ့၊ မှတရွှေးခယှလွိုကွ တဲ့သူကို မောငွ သဘောတူမလား ဆိုတာ သိခငှပွါတယွ။ သဘောတူရငွ ရှေ့ဆကွ သှားမယွ၊ သဘောမတူဘူး ဆိုရငွ တော့ မောငွ စိတကွူးယဉွ ထားတဲ့ ကပကွိုး အစီစဉွ ကို ဖကှသွိမွး လိုကပွတေော့၊ နောကဆွုံး ကတော့ မောင့ရွဲ့ အဆုံးအဖှတပွါပဲ” “သူ့ နာမညွ ကိုသာ မောင့ကွို ပှောစမွးပါကှာ” ကနှောွ အရမွးကို စိတလွှုပရွှားနမေိတယွ။

ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ွ မကှလွုံးတှကေို သခှောစိုကကွှည့ရွငွးက၊ ဖှညွးဖှညွးခငွှး ပှောလိုကတွယွ။ “ဦးလေး ဦးသာဒငွ” “ဟာကှာ မှတကွလညွး မဟုတတွာကှီး၊ ဘာဖှဈလို့ လူငယွ ခပခွှောခှော ထဲက မရှေးပဲ ဒီအဖိုးကှီးကို မှ ရှေးရတာလညွး၊ သူ့ အရှယကွ မှတတွို့ လို အရှယကွောငွး မိနွးမ တှနေဲ့ မထိုကတွနပွါဘူး၊ မှတကွ အားကောငွး မောငွးသနွ၊ ရုပခွှောခှော လူငယလွူလတွ တှမှေိုး အခှိနမွရှေး ရနိုငပွါတယွ။ဘာဖှဈလို့လဲ” “စိတရွှညပွါမောငရွယွ၊ မှတွ မှာ အခကှတွှေ အမှားကှီးရှိတယွ၊ ရှငွးပှပါရစေဦး၊ တဈ အခကှကွ သူက လူကှီး အသကလွညွး ကှီးပှီ ဆိုတော့ မှတတွို့ ဘယတွော့ မှ ပှူနာ တကမွှာ မဟုတဘွူး၊ သူ့ကို လညွး ယူခိုငွးမှာ မဟုတတွာ သခှောတယွ။ လူငယွ ဆိုရငွ မှတကွို ယူခငှတွယွ ဘာညာ ဆိုရငွ ဘယလွို လုပမွလဲ၊”….. ” နှဈ အခကှကွ သူက မှတွ နဲ့ လှို့ဝှကခွကှကွို ဘယသွူ့ ကိုမှ ပှနပွှောပှ မှာ မဟုတဘွူး၊ သူ့ မှာ အရငွးနှီးဆုံး သူငယခွငွှး မိတဆွှေ မပှောနဲ့ ဆှမှေိုးသား ခငွှးတောငွ ရှိတာမဟုတဘွူး၊ လူငယသွာ ဆိုရငသွူ့ သူငယခွငွှးတှကေို ပှနကွှှား ဖေါကသွညခွရှငွး နဲ့ မှတတွို့ ကိဈစ တှေ အကုနပွေါွ ပှီး အရှကတွကှဲ ဖှဈသှားနိုငတွယွ။

”….. ”သုံးအခကှကွ ဦးသာဒငွ ကှီးက မှတတွို့ နဲ့ အိမခွငွှး ကပနွတော၊ ဆိုတော့ အိမကွို အခှိနမွရှေး လာလို့ ရတယွ။ သူ့ အိမကွိုလညွး အခှိနမွရှေး သှားလို့ ရတယွ။ တကူးတက သှားနစရော ခှိနွးနစရော၊ မလိုတော့ ဘူး။ ဘယသွူ မှ လညွး သံသယ ဖှဈစရာ အကှောငွးမရှိဘူး၊ မှတတွို့က ခုထဲက နှဈအိမ့တွအိမွ နနကှတေောလေ၊ ”…… ”လေးအခကှကွ မောငွ က ခှောငွးကှည့ခွငှတွယွ ဆိုရငွ အလှယတွကူ ခှောငွးလို့ ရနိုငတွယွ။ တခှား လူတယောကသွာ ဆိုရငွ သူက သူ့ တိုကခွနွး ဖှဈဖှဈ အိမမွှာ ဖှဈဖှဈ လုပခွငှတွယွ ဆိုရငွ မောငလွညွး ခှောငွးလို့ ရမှာ မဟုတဘွူး၊ မှတလွညွး မလာဘူးလို့ ငှငွးနိုငမွှာ မဟုတဘွူး၊”….. ” ငါးအခကှကွ တော့ ဦးလေး ဦးသာဒငွ ကှီးက သူ့မိနွးမ မသခငွေ အခှိနတွုံးကတောငွ အသကကွှီးတာ ရော၊ ရောဂါ ကှောင့ရွော နဲ့ သူလုပလွို့ မရပဲ အောင့အွီးထားရတာ ဆယနွှဈ လောကွ ရှိရောပေါ့၊ သူလညွး ဆာနမှောပဲ၊ နောကပွှီး အတှေ့ အကှုံ လညွး အမှားကှီးရှိခဲ့မှာပဲ၊ အဲတော့ အဲဒီ လူကှီးရဲ့ အတှေ့ အကှုံတှကေိုလညွး မှညွးစမွး လေ့လာ လို့ ရမှာပေါ့။

” ……. ”အဲဒီ အခကွှ တှေ နဲ့ မှတကွ ဦးသာဒငွ ကို ရှေးခယှခွဲ့တာပါ၊ ကဲ အဲတော့ မောငွ ကပှောပါဦး၊ မောငွ တကယပွဲ မောငကွ ကိုယ့အွိမမွှာ တယောကထွဲ အိပနွပှေီး မောင့မွယားကို အိမနွီးခငွှး ဦးလေးကှီး နဲ့ ပှောပွါး မှာကို လှတပွေးဖို့ အဆငသွင့ွ ရော ဖှဈပှီလား” “မှတွ ပှောတာ တှေ အကုနလွုံးဟာ မှနကွနတွဲ့ အခကှတွှေ ဖှဈတယွ ဆိုတာ မောငွ မငှငွးနိုငပွါဘူး၊ ဒါပမေဲ့ မောငကွတော့ မောင့ွ မယားကို အဲလို အဖိုးကှီးက လိုးနတောကိုတော့ ကှည့ပွှီး ဖီးလာပါ့ မလားမသိဘူး” “တကယတွော့ မောငွ ပိုတောငွ ကှိုကွဦးမှာ၊ မောင့မွိနွးမ ကို အတှေ့အကှုံ ရင့နွတေဲ့ အဖိုးကှီးက လိုးပေးတာက အတှေ့အကှုံ မရှိတဲ့ ကောငခွှောခှောလေး မလုပတွတွ မကိုငတွတွ နဲ့ လုပနွတောထကွ တောငွ ပိုကှည့ကွောငွး၊ ပိုဖီးလကွောငွးဦးမှာ၊ မှတအွတှကလွညွး ဆနဒြ အပှည့အွဝ ရနိုငမွယလွို့ ထငတွယွ” ခိုငမွှတသွူက ကနှော့ွ မကှနွှာကို စူးစမွးသလို ကှည့နွရငွေးက အဖှကေို စောင့နွတယွေ။ ကနှောလွညွး အကှာကှီး ခေါငွးပူ အောငွ စဉွးစားပှီး တော့၊ မထူးတော့ ပါဘူးဆိုပှီး၊ “ကဲပါ မောငွ သဘောတူ တယွ ပဲ ထားလိုကတွော့ ကှာ၊ မှတွ ရဲ့ အစီအစဉကွ ဘယလွိုလဲ၊ ဘယတွော့ စမှာလဲ၊ သူကို တနွးပှီး သှား ညှိ မှာလား” ။

“ဟငွ မောငွ ကလညွး မှတကွ ဦးသာဒငွ ကှီးကို သှားပှီး တခါထဲ ကမှကို လိုးပေးနိုငမွလားလို့ ၊ ပှောလို့ ရမှာလား လို့၊ ဒီနေ့ မှတကွ တှေးနတော သူက မှတကွို အိပယွာထဲမှာ ဘယလွို မှား ပှုစု ပေးနိုငမွလဲလို့၊ မှတွ တို့က တယောကနွဲ့ တယောကွ အဖေ နဲ့ သမီး လို ဖှဈနကှတော မဟုတလွား” “အမလေး၊ မှတကွ ခေါငွးထဲမှာ တောငွ သူနဲ့ စပှီး အတှေးစိတကွူး ယဉနွပှေီပဲ၊ မောငကွ ဒီအဖိုးးကှီးကို စိတကွ တဝကပွဲ သဘောတူရသေးတာ၊ ဒါပမေဲ့ မှတကွို မောငွ လုံးဝ ယုံကှညပွါတယွ။ မောငကွ ဖီးမလာခဲ့ရငတွောငွ မှ မှတအွနနေဲ့ သူနဲ့ ဖီးကောငွးကောငွး ရမယလွို့ ထငပွါတယွ” “မောငလွညွး ဖီးလာမှာပါ၊ မယုံရငွ စောင့သွာ ကှည့တွော့” နောကသွုံးရကွ က သီတငွးကှှတလွပှည့ွ နှင့ွ စနတနငွေဂြနှေ ဆကစွပပွှီး သုံးရကွ ပိတတွယွ။ ကနှော့ွ ညီမ စနဒြာမိုးထူး က သူတို့ အိမမွှာ အလှူနဲ့ မိသားစု တှေ့ဆုံ ပှဲ လုပမွယွ ဆိုလို့ ကနှောတွို့ သှား ဖို့ ပှငကွှတယွ။ သူတို့ က ပဲခူး ဘကမွှာ နတော။ ကနှောတွို့ သုံးရကစွာ အဝတအွစား အသုံးအဆောငတွှေ ထည့ွ၊ အဝတအွစား လဲ ပှီး တော့ မနကွ ၇နာရီလောကထွဲက ထှကဖွို့ ပှငကွှတယွ။

ကနှောကွ ဂငွှးဘောငွးဘီ နဲ့ တီရှပွ သာ ဝတထွားတယွ၊ မိနွးမ ကတော့ ပှဲနပှေဲထိုငမွို့ အပေါကွ ရငဖွုံး မှနနွိုငလွှနလွို မှိုး အပါးစား လကပွှတွ နဲ့ လကစွကကှား အရှညွ ကိုယကွပွှ မရမွးရောငနွု ကလေး နဲ့ အောကကွ မရမွးရင့ရွောငွ ဗှောငထွမီဖဲသား လိုမှိုးကို တငွးတငွးလေး ဝတထွားတော့ ဖငကွှီးက ကားစှံ့ ထှကနွတယွေ။ ကနှောတွို့ အိမကွ ထှကကွာနီးမှာ ပဲ မိနွးမက ကနှောတွို့ သုံးရကတွောငွ ခရီးထှကမွှာ ဆိုတော့ ဦးသာဒငွ ကှီးကို အသိပေးသှားသင့ွ တယထွငတွယလွို့ ပှောတယွ။ တကယတွော့ သူခုလို လှလှပပ ဝတဆွငထွားတာကို အဖိုကှီးကို ပှပှီး စိတဆွှ မလို့ စိတကွူးတာလို့ ကနှောွ တှေးမိတယွ။ ဒါပမေဲ့ ဘာမှ မပှောတော့ ပဲ သဘောတူပှီး ဦးသာဒငွ ကှီးအိမကွို ကနှောတွို့ နှဈယောကသွား ထှကလွာခဲ့ကှတယွ။ ဦးသာဒငွ အိမရွှေ့က တံခါးခေါကွ ပမေဲ့ ဘာမှ ပှနထွူးသံ မကှားဘူး။ မိနွးမ က၊ “အူးသာဒငွ အိပနွတော ဖှဈနိုငတွယွ၊ ဒါပမေဲ့ မှတတွို့ သူ့ကို ပှောခဲ့ မှ ရမယွ တောကွှာ သူ မှတတွို့ ကို မတှေ့ရငွ စိတပွူနလေိမ့မွယွ၊ သူ့ သော့ အပို ဘယမွှာထားလဲ မှတသွိတယွ၊ ခနလေး” ဆိုပှီးတော့ အိမဘွေးက နပတပွှေီး အနောကဘွကွ သော့ ဖှကထွားတဲ့ နရောက သော့ သှားယူလာခဲ့တယွ။

ကနှောကွ အိမရွှေ့ တံခါး နားကနေ ဦးသာဒငွ ကို ခေါွ နတေုံး ခိုငမွှတသွူ က တံခါးကို သော့ဖှင့ွ ပှီး သူ့ အိမွ အလားပဲ ခပတွညတွညွ ဝငခွသှှားလရေဲ့၊ ကနှောလွညွး ခိုငမွှတသွူ အနောကကွ ကမနွးကတနွးလိုကသွှား လိုကတွယွ။ အိပခွနွးတံခါးကို တှေ့တော့ ခိုငမွှတသွူက တှနွးဖှင့ွ ပှီး ဝငသွှားတော့ ကနှောလွညွး လိုကဝွငသွှား လိုကတွယွ။ ဦးသာဒငွ ကှီးက ကုတငပွေါွ မှာ လုံးဝကို ဂေါကနွပှေီ၊ ကှည့ရွတာ မူးပှီး အိပပွှောွ နပေုံ ရတယွ ပုဆိုးတှလညွေး ဖရို ဖရဲနဲ့၊ ကုတငဘွေးက ဆေးလိပပွှာခှကမွှာ စီးကရကွ တလိပကွ ပှာတောင့လွိုကကွှီးနဲ့ ဖငစွီခံနား ရောကပွှီး အငှေ့လေး ရှိနသေေးတယွ။ မနကအွစောကှီးကမှှ အိပပွှောွ သှားပုံပဲ။ ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ွ မကှနွှာကို လှမွးကှည့တွယွ။ ပှီးတော့ ဦးသာဒငွ ကှီးကို နာမညခွေါပွှီး နိူးကှည့တွယွ။ နောကွ ပုခုံးကို လှုပနွိူး ကှည့တွော့ ဝူးဝူးဝါးဝါး နဲ့ ကိုယအွနအထေားပှောငွးပှီး ပှနအွိပသွှားတယွ။ အဲဒီ အလှုပအွရှားကှောင့ွ သူ့ ပုဆိုးက လုံးဝကို ခါးက ကှှတသွှားပှီး အတှငွးခံ ဘောငွးဘီကို တှေ့လိုကရွတယွ။ အတှငွးခံဘောငွးဘီ ထဲက သူ့ဒုတကွှီးက သီးမှှေး ငှကပွှောသီး ကှီး ထည့ထွားသလိုပဲ ထငွးနတယွေ။

ခိုငမွှတသွူ မကှလွုံး ဝိုငွးစကွ သှားတယွ။ ကနှောတွို့ တယောကမွကှနွှာ တယောကွ ကှည့မွိလိုကကွှတယွ။ ဦးသာဒငွ ပဈစညွးကှီးက ကနှော့ွ ပဈစညွးထကွ ရှညလွညွး ရှညတွယွ၊ လုံးပတကွ လညွး နှဈဆလောကွ တောငွ တုတမွလားမသိဘူး။ ကနှောတွို့ နှဈယောကသွား သူ့ အတှငွးခံဘောငွးဘီအောကကွ ဒုတရွာကှီးကို ခနတာ ငေးကှည့နွမေိပှီး ကနှောကွ ခိုငမွှတသွူ ကို လကဟွနခွှဟနနွေဲ့ အပှငထွှကကွှ ဖို့ ပှောလိုကတွယွ။ ကနှောတွို့ အခနွးပှငထွှကလွာပှီး အိပခွနွးတံခါးကို ပှနမွပိတခွငွ ခိုငမွှတသွူက လီးကှီး ပုံစံကို တခကွှ ပှနကွှည့ွ လိုကသွေးတယွ။ ကနှော့ွ ညီမ အိမကွို ကားမောငွးလာကှတဲ့ လမွးမှာ နှဈယောကွ အတှေးတှထေဲ နှဈပှီး ငှိမနွကှတယွေ၊ ခိုငမွှတသွူက သား ကို နို့တိုကလွာတယွ။ တခကှတွခကွှ သူက ကနှော့ွ မကှနွှာကို လှမွးလှမွးကှည့ပွှီး တခုခု ပှောမလိုလို နဲ့ ဘာမှ မပှောဘူး၊ နောကတွော့ ကနှောကွ ပဲ မေးလိုကတွယွ။

“ဘာဖှဈတာလညွး အူးသာဒငွ ကှီး ပဈစညွးကို တှေ့ ပှီးကတညွးက မှတွ လုံးဝကို အသံတိတသွှားပါလား” “အငွး ဟုတတွယွ မှတွ နညွးနညွး တော့ စိတလွှုပရွှားသှားတယွ၊ ဒီဟာက မောင့ွ ပဈစညွးကလှဲရငွ တစိမွး ယောကွှား တယောကွ ရဲ့ ပဈစညွးကို အပှငမွှာ မှငဖွူးတာပဲ၊ ဒါတောငွ အတှငွးခံဘောငွးဘီ အပေါွ ကမှငရွတာ၊ သူ့ ဟာကှီးက မှတတွီု့ ကှည့နွတေဲ့ အောကားထဲက မငွးသားတှလေောကွ ရှိတယနွောွ” “အဲတော့ မှတကွ လန့ွ သှားပလား၊ အာ့ ဆိုလညွး မှတွ ရှေးထားတဲ့ ဘဲ ကို လူငယွ ခပခွှောခှော နဲ့ ပှနပွှောငွးလိုကတွော့ လေ၊ မောငွ တို့ နှဈယောကစွလုံး အတှကွ အဆငခွှော သှားအောငွ” လို့ ရီမော ပှောရငွး မကှစွေ့ တဖကွ မှိတပွှလိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ က မခှိုမခဉွှ မကှနွှာပေးနဲ့၊ “မှတွ မောင့ကွို ပှောပှပှီးပှီလေ၊ အူးသာဒငွ ကှီးနဲ့ ဆိုရငွ စိတခွရှမဲ့ အခကှတွှေ။ အဲလို လူမှိုး နောကွ တယောကွ ဘယမွှာ သှားရှာလို့ ရမလဲ၊ အိမထွောငပွှငပွ ဖေါကပွှနတွယဆွိုတာ လှယတွာ မဟုတဘွူးလေ မောငွ၊ မှတတွီု့ အိမထွောငရွေးကို အထိခိုကွ မခံနိုငပွါဘူး”။

“ဟုတပွါပှီ၊ ဒီအဖိုးကှီး နဲ့ ကိဈစ မောငသွဘောတူပါတယွ။ ဒါပမေဲ့ မောငွ ကတော့ မှတကွို ဆောငွးလှိုငကွှီး တုနွးကလို တခှား လူစိမွး တှေ ရှေ့ မှာ ဘောဒွီ ရှိုး တာမှိုး တှေ တှေ့ခငှသွေးတယွ။ အဲဒါက မောင့ွ ကို တကယွ ပဲ ဖီးတကွ စတယွေ၊ မှတွ တကယ့ွ ရီးစား အသဈ မရခငွ အဲလို ရှိုးလေး တှလညွေး မောငွ တှေ့ခငှသွေးတယွ” “မောငွ ဟာလေ၊ တကယ့ွ အရူးပဲ၊ ဘယလွို လငမွှိုးလဲကှာ၊ ကိုယ့မွယား ဘောဒွီ ကို တခှား လူစိမွးတှေ မှငတွာ မှား၊ မနာလို ဖှဈရမဲ့ အစား ဖီးတကရွတယလွို့၊ ကှည့နွေ မှတွ တစိမွး ယောကွှား တယောကကွို မှတွ ပဈစညွး တှေ မောင့ွ ရှေ့မှာ အကုနထွုတပွှပှီး မောင့ွ ကို အရှကခွှဲဦးမယွ၊ သတိသာထား” ခိုငမွှတသွူ က ခစှစွရာ အပှုံးလေးကို နူတခွမွးကိုကွ ပှီး ကနှော့ွ ကို ဆူသလို ပုံနဲ့ ပှုံးရငွးက ပှောလိုကတွယွ။ အဲလို ကနှောွ တို့ တယောကကွို တယောကွ အပှနအွလှနွ ပှောဆိုရငွး နဲ့ ကနှော့ွ ညီမ စနဒြာ့ အိမွ ရောကခွဲ့ ကှပါတယွ။

ကနှောတွို့ က နောကဆွုံးမှ ရောကတွဲ့ မိသားစု မို့လားမသိ၊ အားလုံးက ကနှောတွို့ ကို စောင့နွကှတယွေ။ ကနှော့ွ ညီမ စနဒြာမိုးထူး နဲ့ သူ့ ယောကွှား ကောငွးထကဝွငွး တို့ က သူတို့ အိမမွှာ မိသားစု မိတဆွုံ စားပှဲ သဘောမှိုး ဖိတထွားတာ။ ကနှောတွို့ မိဘ တှလညွေး ရောကနွကှတယွေ။ စနဒြာမိုးထူး က ခိုငမွှတသွူ နဲ့ အသကရွှယတွူ၊ ကောငွးထကဝွငွး က အသကွ ၂၈ လောကွ ရှိပှီ၊ သူက ပဲခူးမှာ စီးပှားရေး သမား အစဉွ ပှေ နတော။ ကနှောတွို့ လငမွယား အတှကွ ပထမထပကွ အခနွးတခနွးမှာ နရော လုပပွေးထားတယွ၊ အခနွးက အကယှကွှီး ဝရံတာလညွး ရှိတယွ။ ကနှောတွို့ ယူလာတဲ့ ခရီးဆောငွ သတြတောတှေ ပါ သယလွာပှီး အခနွး ထဲမှာ နရောခှ၊ ပှီး တော့ မိသားစု တှေ နဲ့ နလညစွော အတူစား ကှ သောကကွှတယွ။ ပှီးမှ ခိုငမွှတသွူ က ဦးသာဒငွ ကှီးကို ဖုံးခေါွ ပှီး ကနှောတွို့ သုံးရကလွောကွ ဒီမှာ ရောကနွကှမယွေ ဆိုတာ သတငွးပေး လိုကွ တယွ။ ညနစေောငွးကတှော့ အိမရွှေ့ က ခှံထဲမှာ ကနှော့ွ ညီမ လငမွယား နဲ့ ကနှောတွို့ လငမွယား စကားစမှီ ထိုငပွှောကှ ပါတယွ။

ကောငွးထကဝွငွး နဲ့ ကနှောကွ အလုပအွကှောငွး ပှောဆိုကှတာ မိနွးမ နှဈယောကစွလုံး က ငှိမွ နားထောငနွေ ကှတယွ၊ နောကတွော့ ခရီးသှားတဲ့ အကှောငွးရောကလွာတော့၊ သူတို့ က ကနှောတွီု့ လငမွယား တလ တခါလောကွ ခရီးထှကွ တာကို အားကတှဲ့ အကှောငွး၊ နောကတွခါ သှားရငွ သူတို့ လညွး လိုကခွငှလွို့ ခေါွ ဖို့ ပှောတယွ၊ အဲလို ပှောတာ ကှားတော့ ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ကွို လှမွးကှည့ပွှီး ပှုံးပှ တယွ၊ အဓိပပြါယကွတော့ သူတို့ သာ လိုကလွာရငွ ကနှောတွို့ အရငတွခေါကကွ မိုးအောငဟွိနွး ကလေး နဲ့ လုပသွလို စှန့စွား ခနွး မှီုး လုပလွို့ မရနိုငွ ဘူး ဆိုတဲ့ အဓိပပွပြါယပွါ။ သူတို့ က လိုကခွငှတွယွ ဆိုတော့ လညွး ကနှောတွို့ က ဘယလွို သှားပှီး မလိုကနွဲ့ လို့ ပှောလို့ ရမှာလဲ၊ အိုကပေေါ့၊ နောကတွခါ သှားရငွ ခေါွ မယွ ပေါ့။ အဲလို ပဲ အလိုကသွင့ွ ပှောရတာပေါ့ ။ အဲဒီ ညက ကနှောတွို့ လေးယောကွ စကားတှေ အတောွ ဖေါငဖွှဲ့ ခဲ့ကှ ပါတယွ။

ညဘကွ အိပယွာဝငဖွို့ ကနှောတွို့ အခနွးထဲ ကနှောွ ဝငလွာတော့ ခိုငမွှတသွူ က ကနှောတွို့ သားငယကွို နို့တိုကနွတယွေ။ သူက ကနှော့ွ ကို လှမွးမော့ ကှည့ရွငွး နူတခွမွး ကို ကိုကလွို့ မရီမပှုံးမိအောငွ ထိနွး ထားတဲ့ပုံ ဖှဈနတယွေ။ ကနှောလွညွး သူ့ အားကပွ သှားပှီး၊ “ဘာတှေ သဘောကပှှီး ပှုံးစေ့စေ့ ဖှဈနရတောလဲ” လို့ မေးလိုကတွော့ မကှနွှာကို ခပတွညတွညွ ပှနလွုပရွငွး၊ “ဘာမှ မဟုတပွါဘူး” လို့ ပှနဖွှတယွေ။ ခနနတေော့ သားကို ကုတငပွေါွ ခှ။ ခေါငွးအုံးတှေ ဘာတှနေဲ့ ခုပှီးတော့ ညဝတွ အငွကြှီ လဲ ၊ ပှီးမှ ကုတငပွေါွ တကပွှီး ပကလွကအွိပနွတေဲ့ ကနှော့ွ ရငဘွတပွေါွ ခေါငွးတငပွှီး လာလှဲပါတယွ။ “ကဲ အဲတော့ နောကတွခါ သှားမဲ့ ခရီးစဉွ မှာ မောင့ွ ရဲ့ ဖနတွကစွီ ကို မလုပရွတော့ ဘူးပေါ့ “ ကနှောလွညွး ခေါငွးညှိမ့ွ ပှလိုကပွှီး။ “အငွးပေါ့၊ မောင့ွ ညီမ လငမွယား ရှေ့ မှာတော့ မောငတွို့ ဘယလွုပလွို့ ရမလဲ” ခိုငမွှတသွူ က တခုခု ပှောတော့ မလို ကနှော့ွ မကှနွှာနားကို မော့ ကှည့ပွှီးမှ စိတပွှောငွးသှားသလို ခေါငွးကို ပှနလွှဲနလေိုကလွို့၊ ကနှောကွ၊ “ဘာပှောမလိုလဲ၊ ပှောလေ မှတွ” “မဟုတပွါဘူး မောငရွယွ၊ မှတစွိတထွဲ တမှိုး ဖှဈနလေို့ပါ၊ မှတွ စိတထွဲ ထငတွာလညွး ဖှဈမှာပါ”။

“ဘာကို စိတထွဲထငတွာလဲ အခစှရွယွ၊ မောင့ကွို ပှောပှ မှ မောငပွါ ဝိုငွးစဉွးစား ပေးလို့ ရမှာပေါ့၊ စိတထွဲထငွ တာလား တကယအွမှနလွားဆိုတာ” ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ွ မကှနွှာကို ပှနကွှည့ရွငွး၊ “ညနကေ အိမရွှေ့ ခှံထဲမှာ စကားပှောနကှတေုံး၊ ကိုကောငွးထကဝွငွး က မှတွ ဘောဒွီ ကို ခကွှ လုပနွတယွေ၊ မှတလွညွး မသိခငှယွောငွ ဆောငနွလေိုကရွတယွ၊ မှတစွိတထွငလွို့ နမှောပါ၊ ဒါပမေဲ့ သူ့ မကှလွုံး တှကေ မှတကွိုယပွေါွ မှာ တဝဲလညလွညွ ပဲ လို့ ခံစားနရတယွေ” ကနှော့ွ စိတထွဲ နညွးနညွးတော့ ရှော့ ဖှဈသှားတယွ။ ကနှော့ွ ညီမ ယောကွှား က ကနှော့ွ မိနွးမ ကို လာခကွှ နတယွေ ဆိုတာ၊ ကှကသွညွးမှှေးညှငွးတောငွ ထသှားတယွ။ ခိုငမွှတသွူ က ဆကပွှီးတော့၊ “ဒီလောကွ မိသားစု ဝငတွှေ မကငွးရာ မကငွးကှောငွးတှေ ကှားထဲမှာ သူက ဘာလို့ အဲလို မကှလွုံးသရမွး ရတာလဲ” “အငွး သူက အဲလို မှတွ ဘောဒွီ ကို ကှည့နွတယွေ ဆိုရငတွော့ သူက မှတကွို စိတဝွငစွား နလေို့ပဲ နမယွေ၊ မှတွ နဲ့ သူနဲ့ က သှေးသား မှ မတောပွဲ ဟာကို၊ “ “အငွး ဟုတတွယွ၊ အခု ပှနစွဉွးစား လိုကရွငွ သူ မှတကွို ကှည့တွဲ့ အကှည့ွ က သခှောတယအွထူးသဖှင့ွ မှတကွ စားပှဲပေါွ က ရနှေေးကှမွး ပုဂံကို ကုံးယူလိုကတွော့ မှတလွညဟွိုကကွို မကှလွုံးကှီး ပှူးပှီးကို စိုကွ ကှည့နွတော”။

ခိုငမွှတသွူ ပှောပှ နတော နားထောငရွငွးနဲ့ ကနှော့ွ ပုဆိုးအောကကွ လီးက တောငလွာတယွ။ မိနွးမ က ကနှော့ွ ယောကဖွ ရှေ့ မှာ သူ့ ဘောဒွီကို ရှိုးပှခငှလွို့ မှား ပှောနတောလားလို့ တှေးမိတယွ။ ဘယလွို ပဲ ဖှဈဖှဈ ကနှော့ွ လီးက တဖှညွးဖှညွး ခငွှး မာတောငွ တကလွာတယွ ခိုငမွှတသွူလညွး သတိထားမိသှားတယွ။ “မှတွ က မောင့ွ ယောကဖွ မှတကွို မကှစွေ့ ကစား တယွ ဆိုတာ ပှောလိုကတွာနဲ့ ကို မောင့ွ လီးက တောငလွာပှီ အဟီး” ကနှောွ တောငွ ကိုယ့ွ မိနွးမ ကိုယပွှနွ ရှကသွှားမိတယွ။ “ဆောရီး မှတရွယွ၊ ဟုတတွယွ။ တစိမွးယောကွှား တယောကကွ မောင့ွ မယား ကို မကှစွေ့ ကစား တယဆွိုတာ ကှားတာနဲ့ ကို မောင့ွ လီးက တောငလွာတယွ၊ တစိမွးယောကွှား ဆို ဘယသွူ ဖှဈဖှဈ ကိုယ့ွ ယောကဖွ ပဲ ဖှဈဖှဈ” ခိုငမွှတသွူ က ကနှောွ နဲ့ မကှလွုံးခငွှး ဆိုငွ စေ့စေ့ ကှည့ရွငွးက၊ “မှတွ က တော့ မောင့ွ ယောကဖွ ရှေ့ မှာ ရှိုးရမယွ ဆိုလညွး ဘာမှ ပှူနာ မရှိဘူး၊ မောငပွဲ အဆငမွပှေ မှာ စိုးတာ၊ မောငကွ မှတကွို အဖိုးကှီး တယောကထွကွ ငယပွှီး ခှောတဲ့ ယောကွှား တယောကွ ရှေ့ မှာ ရှိုး လုပစွခငှတွော ဆို မဟုတလွား” ခိုငမွှတသွူ ကအဲလို လညွး ဆကပွှောရော ကှ‌နော့ွ လီးက မတရားကို မာတငွးလာခဲ့ တယွ။

ခိုငမွှတသွူက သူ့ လကကွလေးကို ကနှော့ွ လီးပေါွ တငပွှီး ပုဆိုးခံနလှှကနွေဲ့ ကို ပှတသွတပွေးနတယွေ။ နောကတွော့ ပုဆိုးကို ဖှညခွလှိုကတွော့ လီးကှီးက ခေါငွးတယမွးယမွး နဲ့ ထောငမွတလွို့ ပေါလွာတယွ။ ခိုငမွှတသွူက ကနှော့ွ ပေါငနွှဈလုံးကှား ဒူးတုတွ ထိုငလွိုကရွငွး လီးကှီးကို သူ့ လကဖွဝါးလေး နဲ့ ဖှဖှလေး ကိုငလွို့ ပှတသွတွ ပေး လိုကတွယွ။ နောကွ ကနှော့ွ မကှနွှာကို မော့ ကှည့ွ ရငွး၊ “မောငွ က မှတကွို မောင့ွ ယောကဖွ ရှေ့ မှာ ဘောဒီ ရှိုး ပှစခငှလွေား” လို့ မေးလိုကတွယွ။ ကနှောကွ ခေါငွးညှိမ့ွ ပှလိုကပွှီး။ “မှနလွား မှားလားတော့ မောငမွသိဘူး၊ ဒါပမေဲ့ မောင့ွ မယား ကို တခှား ယောကွှား ခပငွယငွယွ တယောကွ ရှေ့ မှာ ဘောဒွီ ရှိုးလုပပွှီး အဲဒီကောငကွ သှားရညွ တမှှားမှှား ဖှဈနတောကို မှငခွငှတွာ၊ အဲ မောင့ွ ညီမ စိတထွဲ ဘယလွို နမလေဲ ဆိုတာတောငွ သိပဂွရု မစိုကခွငှတွော့ ဘူး” ကနှောွ ပှောတာ နားထောငပွှီး တော့ ခိုငမွှတသွူက ကနှော့ွ ဒဈဖူးကို ငုံ့ပှီး နမွးလိုကတွယွ။ ပှီးတော့ ပုလှေ ကောငွးကောငွး ပေးတော့ တာပဲ၊ အဲဒီည က ခိုငမွှတသွူက ကနှော့ွ ကို သူ့ စောကဖွုတွ ပေးမလိုးဘူး၊ လှှကလွညွး မခိုငွးတော့ ပဲ၊ သူ့ ပါးစပွ ထဲ မှာ ကနှောွ လရညတွှေ ပနွးထုတပွှီး ပှီးသှားတဲ့ အထိ လီးစုပွ ပေးတယွ။

ပှီးတော့ ‌ရခှေိုးခနွးထဲ သှားပါးစပဆွေးပှီး မှ ကနှော့ွ ဘေး လာလှဲအိပတွယွ။ “မောငွ၊ ကောငွးထကဝွငွး ကို မှတွ ရှိုး ရမယွ ဆိုတာ သခှောတယနွောွ” လို့ မေးတယွ။ ကနှောလွညွး ခေါငွးညှိမ့ွ ပှပှီး၊ “မောငွ ကတော့ သခှောတယွ။ ဒါပမေဲ့ မှတွ ဘယသွူ မှ သတိမပှုမိ အောငွ လုပမွှ ရမယွ ၊ ကောငွးထကဝွငွး က မောငတွို့ အတတှကွ တစိမွး ယောကွှား တယောကွ မဟုတဘွူး၊ အထူးသဖှင့ွ စနဒြာ မသိအောငွ သတိထားရမယွ၊ ကောငွးထကဝွငွး ဆိုတဲ့ ကောငကွ စောမွှငတွိုငွး အဲလို လိုကကွှည့နွတတတွေဲ့ ကောငွ ဆိုရငွ သူ့ အကငှ့ွ ကို မောငတွို့ ဘယလွို မှ ပှောငွးလဲ ပှဈလို့ ရမှာ မဟုတဘွူး၊ မောင့ွ ညီမ ရဲ့ ပှူနာပဲ၊ သူတို့ မငွဂြလာဆောငပွှီး နောကပွိုငွး ဖေ့ဘုပဓွါတပွုံ တှထေဲမှာ ဒီကောင့ွ ကို တခှားစောတွှေ နဲ့ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို ရိုကထွားတဲ့ ပုံတှေ တှေ့မိတယွ။ ဒါပမေဲ့ မောငွ က ကိုယ့ယွောကဖွ ဆိုတော့ ဘာမှ မပှောပဲ နခေဲ့တာ” “အောွ အဲလို ဆိုတော့ ကိုကောငွးထကဝွငွး က ဒါမှိုး စောပွှတေဲ့ လူလား။ ဒါပမေဲ့ မောင့ွ ညီမ နဲ့ သူနဲ့ ကတော့ အိမထွောငရွေး အဆငပွှကှပေုံပဲ၊ တခှားလူတှေ ရှေ့မှာတော့ အမှဲတမွး ခစှခွစှခွငခွငွ ယုယုယယနဲ့ ပဲ” “အငွး မောငလွညွး တှေ့တယွ၊ သူတို့ နှဈယောကကွ အမှဲတမွး ပူးပူးကပကွပွ နဲ့ တယောကကွို တယောကွ ယုယ ကှငနွာနကှတောပဲ၊ ဘာပဲ ဖှဈဖှဈလေ၊ မှတွ စမွးကှည့ပွေါ့ ဘယလွိုလဲ ဆိုတာ သိရအောငွ” ။

နောကတွနေ့ မှာတော့ ကောငွးထကဝွငွး ကနှော့ွ မယား ကို မကှစွေ့ကစား နတယွေ ဆိုတာ ကနှောတွို့ လငမွယား နှဈယောကစွလုံး အသအခှော သတိထားမိ သှားတော့ တယွ။ ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ွ ကို ပှုံးပှကာ ကနှောွ တို့ အခနွးကို ပှနသွှားလို့ အဝတအွစား လဲ ပှီး ပှနဆွငွးလာပါတယွ။ ဒီတခါတော့ ဘောငွးဘီအပှော့ စား အလကစွတဈ လို အသားကို ကပှနွအေောငွ ဝတထွားတာမို့ တငလွုံး ပေါငလွုံးကှီးတှကေ ထငွးပေါွ နတယွေ။ အပေါွ ပိုငွးကလညွး အရောငတွူ အသားတူ ကိုယကွပွှ မို့ ရငသွား တှကေ ဖောငွးမို့ နရတေဲ့ အထဲ အပေါဆွုံးက ကှယသွီး နှဈလုံးလောကကွို ဖှုတထွားသေးတယွ။ နေ့လညစွာ စားကှတော့ ခိုငမွှတသွူ နဲ့ စနဒြာမိုးထူး တို့ နှဈယောကကွ ထမငွးဟငွးတှေ ခူးခပပွေးကှတယွ။ ခိုငမွှတသွူက ကောငွးထကဝွငွး အနားကို ကပပွှီး သူ့ ပုဂံထဲ ထမငွးခူးထည့ွ ပေး တယွ။ ကောငွးထကဝွငွး လကမွောငွး နဲ့ ခိုငမွှတသွူ ပေါငတွနွ တို့ ထိကပနွတော ကနှောွ သတိထားမိတယွ။ ကောငွးထကဝွငွး ကလညွး လကကွို မဖယပွဲ ဒီအတိုငွး ထားထားတယွ။

ခိုငမွှတသွူက အဲဒီနရောမှာပဲ ရပနွရငွေးက အနောကဖွကမွှာ ရှိတဲ့ စနဒြာ့ ကို တခုခု လှမွးမေးတယွ။ သူဘာမေးနလညွေး ဆိုတာ ကနှောွ မကှားရပမေဲ့ အဲလို လှည့လွိုကတွော့ ကားစှမ့ွ ကောကွ ကော့ နတေဲ့ ကနှော့ွ မိနွးမ ဖငလွုံးကှီးက ကောငွးထကဝွငွး လကမွောငွးနဲ့ ဖိကပွ နတော သတိ ထားမိတယွ။ ကောငွးထကဝွငွး မကှနွှာ အနအထေားကလညွး တမှိုး ဖှဈနတယွေ။ အဲဒါ ကှည့ရွငွး နဲ့ ကို ကနှော့ွ လီးက လညွး တအားကို တောငတွကလွာတယွ။ မိနွးမ က ကနှောွ မှငအွောငွ ကနှော့ွ ယောကဖွ ကို မှူဆှယွ သလို လုပနွတောဟာ ကနှော့ွ ကို အတောွ ဖီးတကလွာစတယွေ။ ကိုယ့ွ ညီမ အတှကတွောငွ ကိုယမွတှေးတော့ မိတဲ့ အထိ ကနှောွ တကိုယကွောငွးဆနွ လာခဲ့တယွ။ တနေ့ လုံး ကနှော့ွ မိနွးမ ဘယလွောကွ တောငွ ကှူလိုကသွလဲ မသိဘူး၊ ညနဘကွေ အိမရွှေ့ခှံထဲမှာ စုဝေး စကားထိုငပွှောကှတော့၊ ကောငွးထကဝွငွး နဲ့ ခိုငမွှင့သွူ တို့ နှဈယောကွ တယောကနွဲ့ တယောကွ မကှလွုံး အကှည့တွှကေ တမှိုး ဖှဈနကှပှေီ။ တယောကကွို တယောကွ ရီတီတီ ပှီတီတီ နဲ့ အပှိုလေး နဲ့ လူပှိုလေး တို့ တယောကနွဲ့ တယောကွ ကှည့နွကှသလေိုပဲ၊ ကနှောကွ ကောငွးထကဝွငွး မသိအောငွ ခိုးပှီး လေ့လာနတော။

ကှည့ရွတာ ခိုငမွှတသွူ တယောကွ သူ့ ဘောဒွီ ရှိုးရုံ အဆင့တွော့ မကတော့ ဘူးဆိုတာ ကနှောွ သဘောပေါကွ နတယွေ။ တခါတလေ သူတို့ နှဈယောကွ တယောကနွဲ့ တယောကွ စိုကကွှည့နွလေိုကကွှတာ၊ ကနှောွ ဖှဈဖှဈ ကနှော့ွ ညီမ ဖှဈဖှဈ စကားတခှနွးခှနွး ထပှောလိုကမွှ အကှည့တွှေ လှဲကှတယွ။ ညကတှော့ ကနှောွ နဲ့ ခိုငမွှတသွူ တို့ ကောငွးထကဝွငွး အကှောငွး ပှောဖှဈကှတယွ။ ကနှော့ွ မိနွးမ အပှော ကတော့ ကောငွးထကဝွငွး က သူ့ကို ပေါတွငွ ရှိုးလာခဲ့တယတွဲ့။ ခိုငမွှတသွူ ကလညွး ကောငွးထကဝွငွး ကို အညှာလေး တှေ ပေးခဲ့တယဆွိုပဲ၊ သူ့မယား မလုပပွေးခငွ၊ ရနှေေးခှကွ ယူထည့ပွေးတာတို့၊ ခိုငမွှတသွူ ဖငကွှီးနဲ့ မသိမသာ ပှတထွိပေးတာတီု့ စသဖှင့ပွေါ့။ ဟိုကောငကွ လညွး ငပါး စောဝွါး ဝ နပှေီ ဆိုတော့ ခိုငမွှတသွူ အထာပေးတာကို ခကှခွှငွးသိတယွ။ “မောငွ ကမှတကွို ဘောဒွီ ရှိုးရုံ ပဲလို့ ပှောထားတာ မလား၊ ခုဟာက ကိုယထွိလကရွောကနွီးပါး ဖှဈနပှေီ” ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ွ ကို နားမလညသွလိုနဲ့ မကှမွှောငကွှုပွ ကှည့ရွငွး။

“မှတနွားလညထွားတာက မောငွ သူ့ကို စိုးရိမတွာက သူက မိသားစု တှငွးထဲက လူဖှဈနလေို့ ရယွ၊ မောင့ွ ညီမ အရငွးရဲ့ ယောကွှား ဖှဈနလေို့ ရယွ မဟုတလွား၊ ဒါပမေဲ့ မောင့ွ ဖနတွကဆွီ က ရုပခွှောရုပဖွှောင့တွဲ့ ယောကွှားတယောကကွ မောင့ွ မယားကို လိုး တာ ကို ဖှဈစခငှတွော မဟုတဘွူးလား။ အဲတော့ ကောငွးထကဝွငွး က မှတတွို့ စာရငွးထဲ မှာ အလိုလို ထိပကွ ရောကနွပှေီလေ၊ သူက ဆှဲဆောငမွှု ရှိတဲ့ ယောကွှား တဦး၊ ပှီးတော့ မိနွးမ ကိဈစ လညွး ဝါသနာကှီးတဲ့သူ၊ အဲတော့ မောင့ွ မယားကိုလညွး သူက အိပယွာထဲ မှာ ကောငွးကောငွး ပှုစု ပေးနိုငမွဲ့ အခှအနေေ ရှိတယွ။ ပိုကောငွးတဲ့ အခကှကွ သူက မိသားစု အတှငွးစညွးက လူဆိုတော့ မှတွ တို့ အိမွ ကို လညွး အခှိနမွရှေး ဝငထွှကသွှားလာလို့ ရတယွ၊ ဘယသွူက မှလညွး သံသယ ဖှဈမှာ မဟုတဘွူး၊ “ “အဲဒါဆိုရငွ အူးသာဒငွ ကှီးကရော၊ မှတကွ မောငွ ကောငွးထကဝွငွး နဲ့ ဆကလွှုပရွှားဖို့ သဘောတူလိုကရွငွ အဲဒီ အဖိုးကှီးနဲ့ ကိဈစကို ဖကှလွိုကတွော့ မယပွေါ့၊ အဲလိုလား” “မောငွ နားလညနွိုငမွလားမသိဘူး။

သူတို့ နှဈယောကစွလုံးက မတူညီတဲ့ အပှုအမှု စတိုငနွဲ့ ကှှမွးကငှမွှု တှေ အသီးသီး ရှိကှတယွ၊ မောင့ွ အတှကွ လညွး အတှေ့ အကှုံတမှိုး စီရတာပေါ့၊ အဖိုးကှီး နဲ့ ကတမှိုး၊ လူလတပွိုငွးနဲ့ကတမှိုးလေ၊ မှတွ ကဟိုခှာတိတလွေး မိုးအောငဟွိနွး နဲ့ တုနွးကလညွး စိတလွှုပရွှား ပှီး ဖီးကောငွးခဲ့ရတယွ။ အဖိုးကှီး အူးသာဒငနွဲ့လညွး ဖီးခံစားကှည့ခွငှတွယွ။ မောငနွားလညပွေးနိုငလွိမ့ွ မယလွို့ ထငတွာပဲ” “ဟုတတွယွ၊ မောငကွ မှတကွို ငယရွှယပွှီး ဆှဲဆောငမွှု ရှိတဲ့ ယောကွှား တဦးနဲ့ အိပတွာကို ကှည့ခွငှသွေးတာ မို့ ကောငွးထကဝွငွး နဲ့ ဖှဈမယွ ဆိုရငွ သဘောတူတယွ။ မောင့ွ ညီမ ကို ခေါကထွားလိုကတွော့၊ ဒါပမေဲ့ အူးသာဒငကွှီး နဲ့ ကိဈစ တော့ တမှိုးကှီးပဲ၊ ကိုယ့မွိနွးမ ကို အဖိုးကှီးတယောကကွ လိုးနတောကို ကှည့ရွမှာ စိတထွဲ ဖီးအောကသွလိုပဲ” “မောင့ကွို မှတကွ အတငွး ဆန့ကွငှဘွကွ လိုကလွုပနွတော တော့ မဟုတဘွူးမောငွ၊ ဒါပမေဲ့ တခု ပှောပှမယွ၊ မောငကွ မှတကွို တခှား ယောကွှား တယောကွ နဲ့ ဖှဈနတောကို ကှည့ခွငှတွဲ့ ဖနတွကဆွီ ရှိနတယွေ။

ဒါကှောင့လွညွး မှတကွ မောင့ွ အလိုကှ ဖှဈအောငွ စိတကွူးယဉွ ကှည့ရွငွးနဲ့ အူးသာဒငွ ကှီးကို မှတွ ဖနတွကဆွီ ထဲမှာ ထည့ထွားပှီး အစစ အရာရာ ပှငဆွငထွားခဲ့ ပှီးပှီ၊ ”….. ”အဲဒါက မှတွ ရငထွဲမှာ စှဲနပေီ၊ တကယလွို့သာ အူးသာဒငကွှီးနဲ့ မလုပဖွှဈခဲ့ရငွ မှတရွငထွဲ တခုခု လိုနသလေို ဖှဈနတေော့ မှာပဲ၊ တကယလွို့သာ မောငကွ မှတကွို ယောကွှား တယောကနွဲ့ ပဲ ဖှဈစခငှပွှေီး အဲဒီ တယောကကွလညွး ကောငွးထကဝွငွး ဆိုရငွ တော့၊ မှတွ မောင့ွ အလိုကှ လုပပွေးပါ့မယွ။ ”….. ”မှတွ အရငကွ ခပှှထားတဲ့ စညွးကမွးခကှတွှကေို မောငွ သဘောတူခဲ့ ပမေဲ့လညွး နောကဆွုံးကတှော့ မောငဖွှဈစခငွှေ တာတှကေိုပဲ ဆှဲပှီး ပှောပှော နတေော့ မှတွ မငှငွးတော့ ပါဘူး၊ မောင့ွ ကို ဖီးမအောကွ စခငှဘွေူး၊ မောင့ွ ရဲ့ အဆုံးအဖှတကွို ပဲ မှတလွိုကနွာပါမယွ” ကနှောတွို့ နှဈယောကစွလုံး ခနတာ ငှိမသွကွ သှားကှတယွ။ နောကတွော့ ကနှောကွ ပဲ စလို့၊ “အိုကလေေ မှတွ၊ မှတွ အူးသာဒငွ ကှီးအပေါွ ထားတဲ့ ဖီလငွ ကို မောငနွားလညပွါတယွ။

မှတွ စိတထွဲ မှာ အူးသာဒငွ ကှီး အတှကွ ပှငဆွငထွားပှီး နပှေီ ဆိုတာလညွး သဘောပေါကတွယွ။ မောငွ ကလညွး မှတကွို ဆှဲဆောငမွှု ရှိတဲ့ ယောကွှား တယောကနွဲ့ အိပတွာကို ဖနတွကဆွီ ရှိနတောဆိုတော့ ၊ မောင့ွ ယောကဖွ ကိုရော အူးသာဒငွ ကှီး ကိုရော မှတွ စိတပွါရငွ နှဈယောကစွလုံး နဲ့ နဖေို့ မောငွ ခှင့ပွှုတယကွှာကဲ” “မောငွ မှတစွိတသွဘောကို နားလညလွိမ့မွယွ ဆိုတာမှတသွိတယွ။ မှတွ က မောင့ွ အပေါွ မှာ လုံးဝ သဈစာ စောင့သွိမဲ့ မယားပါ၊ မောင့ွ မယားက နောကလွူတယောကနွဲ့ လိုကသွှားမယဆွိုတဲ့ စိုးရိမစွိတွ လုံးဝ မထားပါနဲ့၊ အခု မှတတွို့ ရှေးခယှထွားတဲ့ လူနှဈယောကစွလုံးက မှတကွို သူတို့ ရဲ့ ဘဝထဲကို ခေါခွငှမွဲ့ သူတှေ မဟုတပွါ ဘူး၊ သူတို့ မှာ သူတို့ ခစှရွမဲ့ အိမထွောငွ ရှိတယွ ၊ အူးသာဒငွ ကှီးဆိုလညွး နောကအွိမထွောငထွူဖို့ ဆိုတာ စဉွးစား မှာ မဟုတပွါဘူး” ကနွှာလညွး ခေါငွးငှိမ့ွ ပှလိုကမွိတယွ။ အခုတော့ အဖိုးကှီး တယောကွ ရယွ၊ လူငယတွယောကရွယွ၊ လူငယွ ဆိုတာတောငွ တခှားမဟုတပွဲ ကနှော့ွ ယောကဖွ အရငွးကှီးပါ။

အဲဒီ နှဈယောကစွလုံးကို ကနှော့ွ မယားက အလိုးခံ ဖို့ အဆငသွင့ွ ဖှဈနပှေီ၊ နောကွ မကှာမှီ ရကပွိုငွးအတှငွးမှာ ကို ဖှဈနိုငခွှေ ရှိနပှေီ။ ကနှောတွို့ နှဈယောကစွလုံး အတှေးကိုယစွီ နဲ့ အိပပွှောွ သှားကှ ပါတော့ တယွ။ နောကတွနေ့ ကတှော့ ကနှောတွို့ ရဲ့ ကှိုတငွ စီစဉွ ထားတဲ့ အတိုငွးပဲ၊ ခိုငမွှတသွူ က ရမေိုးခှိုးပှီး မကှနွှာသုပွ သဘကကွှီး ကိုပဲ ကိုယမွှာ ရငလွှှားသလို ပတပွှီး အခနွးထဲမှာ စောင့နွတယွေ။ ကနှောနွဲ့ ကောငွးထကဝွငွး ကတော့ အောကထွပမွှာ ဗီဒီယိုဂိမွး ဆော့ နကှတယွေ။ ကနှော့ွ အလှည့ွ ကလှို့ ဆော့နတေုနွး ခိုငမွှတသွူ က အပေါွ ထပကွ နလှမွေးအောတွယွ။ “မောငွ ရေ၊ ခန အခနွးထဲလာလို့ ရမလား စားပှဲခုံလေး နရောရှေ့ခငှလွို့” ကံအားလှှောစွှာပဲ ကနှော့ွ အလှည့မွို့ ဂှိုငွးစတဈကို အဆကမွပှတွ လှုပရွှားနရငွေး သူ့ အလှည့ကွို စောင့နွတေဲ့ ကောငွးထကဝွငွးကို၊ “ဟေး ကောငွးထကွ မငွး ခနလောကွ မှတကွို သှားကူပေးလို့ ရမလား” ကနှောကွ သူ့ ဘကကွို လှည့ွ မကှည့ပွဲနဲ့ လှမွးပှောလိုကတွယွ။ မကှနွှာက ဂိမွးကို အရမွးစိတဝွငစွား သလို လုပရွငွး ဆော့ နလေိုကတွယွ။

စိတထွဲက တော့ မိနွးမ ဘယလွို ကှံမလဲ ဆိုတာကိုတှေးနမေိတယွ။ ကောငွးထကဝွငွးက ဝမွးသာအားရ စှာပဲ လှခေါးထဈဆီ ပှေးပှီး အပေါထွပွ ကို အမှနွ တကသွှားတော့တယွ။ ကနှော့ွ ရငခွုံသံ တှကေ တဒိနွးဒိနွး ကို ဖှဈနပှေီ၊ ကနှောတွို့ အခနွးထဲမှာ ဘာဖှဈမလဲဆိုတာ မမှငနွိုငဘွူး။ ကနှော့ွ ညီမလညွး မီးဖိုခှောငထွဲ မှာ အလုပရွှုတနွတော သတိထားမိတယွ။ ကနှော့ွ မိဘတှကေ လညွး ကနှော့ွ သား သူ့မှေးလေးနဲ့ အပှငမွှာ ကလေးထိနွးရငွး ထှကနွကှတယွေ။ ခိုငမွှတသွူ နဲ့ ကောငွးထကဝွငွး တို့က အရငနွေ့ ကတညွးက မကှလွုံးခငွှး စကားပှောနကှပှေီ ဆိုတော့ အခုလို သူတို့ နှဈယောကထွဲ လှတလွှတွ လပလွပွ အခနွးတခုထဲမှာ ဆိုတော့ ဘာတှေ ဖှဈကှမလဲ၊ ကနှောကွ တော့ ခိုငမွှတသွူ ကို ကုတငပွေါွ မှာ ကောငွးထကဝွငွး က ခပကွှမွးကှမွး ဆောင့လွိုးနတောကို ခိုငမွှတသွူ က အောကကွ နေ အောဟွဈ ညီးညူနေ တာကို မှငခွငှနွမေိတယွ။ ကောငွးထကဝွငွး အပေါထွပွ တကသွှားတာ ဆယမွိနဈတောငွ ရှိသှားပှီ။ ဘယွ အဆင့ွ ရောကနွကှပှေီလဲ။

ကနှောွ အသကရွူတောငွ မဝခငှတွော့ ဘူး။ ခနနတေော့ ကောငွးထကဝွငွး ပှနဆွငွးလာတယွ။ ဒီတခါတော့ ကနှော့ွ ဘေးမှာ ငှိမငွှိမလွေး ထိုငနွတယွေ။ ခုနက အပေါထွပွ မတကခွငတွုနွးက ကနှော့ွ ဆီက ဂိမွးဂှှိုငွးစတဈ ကို လုဖို့ ငှငွးဖို့ ပဲ လုပနွတော၊ သူနဲ့ ခိုငမွှတသွူ နဲ့ တခုခု တော့ ဖှဈခဲ့တာ သခှောတယွ။ ကနှောွ ဖငတွကှှကှှ ဖှဈနရတယွေ။ လီးကလညွး အတှငွးခံ ဘောငွးဘီအတှငွးမှာ အရမွးမာတောငွ လို့ နာတောငွ နာနပှေီ။ ဂိမွးက ကနှော့ွ အလှည့ွ လညွးပှီးတာနဲ့ ကောငွးထကဝွငွး လကထွဲကို ဂိမွးဂှှိုငွးစတဈ ထည့ပွေးလိုကတွယွ။ ပှီးတာနဲ့ ထပှီး အပေါထွပကွ ကနှောတွို့ အခနွးဆီ ပှေးတကလွာခဲ့ လိုကတွော့တယွ။ စိတထွဲမှာ လညွး ယောကဖွ နဲ့ မိနွးမ နဲ့ ဘယအွဆင့ွ တှေ ရောကွ ဘာတှေ ဖှဈခဲပှီလညွး အရမွးသိခငှနွမေိတယွ။ အပေါထွပွ ကနှောတွို့ အိပတွဲ့ အခနွး ရောကတွော့ အခနွးတံခါး က အထဲက လော့ခထှားတယွ။ ကနှောွ ခေါကလွိုကမွှ ခိုငမွှတသွူ ကလာပှီး တံခါးဖှင့ပွေးတယွ။ ကနှောွ အခနွးထဲ ဝငလွာတာနဲ့ သူက ပှုံးပှတယွ။

ကနှောကွ အခနွးတံခါးကို ပိတပွှီး ဂလန့ခွလှို့ ခိုငမွှတသွူ ဆီ လှမွးကှည့လွိုကတွော့၊ သူက ညဝတွ အငွကြှီ ဝတထွားပှီး ဆံပငကွို ဒရိုငရွာ နဲ့ အခှောကမွှုတနွတယွေ။ ခိုငမွှတသွူ ကို အနောကကွနေ ခဉွှးကပွ သှားပှီး သူ့ ခါးလေးကို သိုငွးဖကလွို့ ဘိုကသွားလေးကို အုပကွိုငလွိုကပွှီး မှနထွဲမှာ မကှနွှာကို ကှည့လွိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ မကှနွှာက ရှကသွှေး ဖှနွးပှီး နီမှနွးမှနွး လေး ဖှဈနတယွေ။ “အလုပဖွှဈသှားလား” ကနှောကွ အသကမွရူနိုငပွဲ မေးလိုကမွိတယွ။ ခိုငမွှတသွူက ကနှော့ွ ဖကကွို မကှနွှာခငွှးဆိုငလွှည့ွ လိုကပွှီး တော့ ကနှော့ွ နူတခွမွးတှကေို နမွးလိုကတွယွ။ ပှီးမှ ၊ “မှတွ နူတခွမွး က ဘာထူးခှားတဲ့ အရသာ တှေ့လဲ” လို့ မေးလိုကတွယွ။ ကနှော့ွ လီးက ဗှောငွးကနဲ ကို ထောငမွတသွှားတယွ။ “သူက မှတွ ကို ကဈဆငွ ပေးသှားတယွ ဟုတလွား” ခိုငမွှတသွူ ကကနှော့ွ မကှလွုံးတှကေို သခှော စိုကကွှည့ရွငွး၊ “ဟုတပွ ရှင့ွ ယောကဖွက ရှင့ွ မိနွးမ ကို ကဈလညွး ပေးသှားတယွ။ တကိုယလွုံးလညွး ကိုငွ သှားတယွ” “ဟာ မှနလွှခှလေား၊ ဒီအိမရွောကတွာတောငွ နှဈရကလွောကွ ရှိ‌သေးတယွ။

ဇာတလွမွးတောငွ မစရသေးဘူး၊ ပှဲစကှမွးနပလေား၊ မောငွ အမှားဆုံး မှှောလွင့ထွားတာက မှတွ ဘောဒွီကို ရှိုးရုံလောကပွဲလို့ ထငထွားတာ၊ ဒီကောငကွ ကဈစငတွောငွ ပေးသှားပှီ” ခိုငမွှတသွူ က ပှုံးပှီး ကနှော့ွ နူတခွမွး မှာ သူ့ နူတခွမွးလာဖိကပရွငွး လကတွဖကကွ ကနှော့ွ လီးကို ပုဆိုးပေါွ ကနလောကိုငပွှတသွတပွေးတယွ။ “မနေ့က မောငွ နဲ့ မောငွ ညီမ တို့ တှေ အဖိုးကှီး အဖှားကှီးနဲ့ အလုပရွှုတနွကှတေုနွး မီးဖိုထဲက စတိုခနွးမှာ သူက မှတွ နို့တှကေို လာကိုငတွယွ။ မှတကွ ဆီပုံးသှားရှာတာ အခနွးလေး က ကဉွှးကဉွှး ကပှကွပွှ ၊ မှတကွ ဆှဲထုတလွို့ မရတော့ သူ့ကို လာထုတခွိုငွးတာ၊ သူက မှတပွုခုံးတဖကကွို အားယူပှီး လှမွးဆှဲတယွ။ ”…… ”နောကွ မှတကွ ဘာမှ မပှောမှနွးသိတော့ ဆီပုံးလညွး အောကခွပှှီးရော လကတွဖကကွ မှတွ နို့တဖကကွို လှမွးအုပွ ကိုငပွှီး ညှဈလိုကတွာ၊ မှတလွညွး သူ့ ပထမဆုံး အကိုငမွှ စိတတွှေ အတောွ ထသှားတယွ။ တောသွေးတယွ၊ အဲဒီ အခှိနပွဲ စနဒြာ က မီးဖိုထဲ ဝငလွာသံ ကှားလိုကလွို့ မှတတွို့ လူခငွှး ခကှခွှငွးလူခငွှးခှာလိုကရွတယွ။

”….. ” မှတွ တို့ နှဈယောကစွလုံး က တယောကွ ကိုတယောကွ နားလညမွှု ရနပှေီ။ အခှင့အွရေးကို ပဲ စောင့နွကှတော၊ အခု နက အိပခွနွးထဲမှာ အခှင့အွရေးရလိုကွ တာပဲလေ” “ဟား တရကထွဲ နဲ့ ကို အဆင့ွ တှေ တကသွှားလိုကတွာ အတောမွှနတွာပဲ၊ မနေ့ည က မောငတွို့ ကောငွးထကဝွငွး အကှောငွး ဆှေးနှေးကှတော့ အဲဒီ စတိုခနွးထဲ က အဖှဈအပကွှ ကို ဘာလို့ မပှောတာလဲ” “မနေ့ တုနွးက မောငွ က ဘယလွို မှနွးမသိဘူးလေ၊ စိတပွါလားမပါလား၊ ခှင့ပွှုမှာလား ခှင့မွပှုဘူးလားလညွး သခှော မသိသေးလို့ ခန မပှောပဲ ထားထားတာပါ၊ နောကကွမှှ ပှနပွှောမယလွို့ တှေးထားခဲ့တာလေ” “ကောငွးပါပှီကောငွးပါပှီ၊ အခုနက ရောဘာတှေ လုပဖွှဈကှသေးလဲ” ခိုငမွှတသွူ က ပှုံးလှှကွ ကနှော့ွ လီးကို ပုဆိုးပေါွ ကပဲ ဆကပွှတပွေးနရငွေးက၊ “သူ အိပခွနွးထဲ ဝငလွာတော့ မှတကွ မှတတွို့ ပလနအွတိုငွးပဲ မကှနွှာသုပပွုဝါကို ပဲ ပတပွှီး ရငလွှှား ထားတာလေ၊ သူက အဲလို ပုံလညွး တှေ့သှားရော အံ့အားတော့ သင့ွ သှားတဲ့ ပုံပှတယွ။

ဒါပမေဲ့ သူက မိုးအောငဟွိနွး လို ခှာတိတွ မဟုတဘွူးလေ၊ ”….. ”မှတလွညွး ဒါပထမဆုံး အကှိမွ ကိုယ့လွငွ မဟုတတွဲ့ တစိမွး ယောကွှား တယောကရွှေ့ မှာ မကှနွှာသုပပွုဝါလေး ရငလွှှား နဲ့ ဆိုတော့ နညွးနညွး တော့ ရှကလွညွး ရှကွ၊ စိတကွ လညွး လှုပရွှားတာပေါ့၊ သူက တနွးပှီး မှတွ ခါးကို ဆှဲပှီး ဖကလွိုကတွယွ။ မှတလွညွး ကိုယ့ကွိုယွ ကိုတောငွ ကှနထွရိုး မရှိတော့ ဘူး သူ့ရငခွှငထွဲ ပှော့ ကသှှားတာ။ ”….. ”သူက အရမွးသနတွာ၊ မိုးအောငဟွိနွး တို့ မောငွ တို့ ထကွ အမှားကှီး သနတွယွ။ သူက မှတတွကိုယလွုံးကို တငွးတငွးကပှကွပှဖွကပွှီးတော့ နူတခွမွး ကို ဖိစုပပွှီး နမွးလိုကတွယွ။ သူ့ ကှည့ရွတာ အခှိနကွို လညွး တှကပွုံရတယွ။ အရငကွလညွးလိုနတယွေ။ ”….. ”မှတွ ပတထွားတဲ့ မကှနွှာသုပပွုဝါကို စောင့ဆွှဲ ခှှတခွပှှဈ လိုကတွယွ။ မောင့ွ မယားတယောကွ မောင့ယွောကဖွ ရှေ့ မှာ ကိုယတွုံးလုံးကှီး ခကှခွှငွး ဖှဈသှားတော့တာပဲ မောငွ၊ သူ့ လကတွှကေ မှတတွကိုယလွုံးကို နရော မလတွ အောငကွို ပှတသွတွ ကိုငတွယွ ဆုပညွှဈတော့ တာပဲ” ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ယွောကဖွ ဘယလွို သူ့တကိုယလွုံးကို ကိုငတွှယပွှတသွတဖွစှညွှဈ တာတှကေို အသေးစိတွ ပှောပှတော့ ကနှောွ လရညတွောငွ ပနွးထှကခွငှလွောကွ အောငွ စိတတွှေ ထလာရတယွ။

မှတကွ ကနှော့ွ ပုဆိုးကို ဆှဲခှှတခွလှိုကပွှီး ကနှော့ွ လီးကှီး တခှောငွးလုံး သူ့ ပါးစပထွဲ ငုံထည့ွ ပှီး အောကား ထဲက မငွးသမီးတှလေို ပုလှေ ကောငွးကောငွးပေးတော့ တာပဲ။ ကနှော့ွ လရညတွှေ သူ့ပါးစပထွဲ မှာ ပနွးထှကွ သှားတဲ့ အထိကို စုပပွှဈလိုကတွာ။ လရညတွှေ အကုနပွနွးထည့ွ ပှီးသှားမှ ပါးစပပွိတပွှီး ရခှေိုးခနွးထဲကို ပှေးဝငသွှားတယွ။ ခိုငမွှတသွူ ပါးစပဆွေးပှီး ပှနထွှကလွာတော့ ကနှောကွ ၊ “နောကပွှီးတော့ ရော ဘာတှေ ဆကဖွှဈသေးလဲ” လို့မေးလိုကတွော့ ခိုငမွှတသွူက ပှုံးပှီး။ “မောငွ က မှတွ ပါးစပထွဲ တခါ ပှီးသှားတာတောငမွှ စိတွ က ထနနွတေုနွးပဲလား” လို့ မေးတယွ၊ ကနှောကွလညွး၊ “ပှောစမွးပါကှာ မောငွ တအားကို ဖီးလာ လို့ပါ” လို့ ပှောလိုကတွယွ။“မှတတွို့ ဒီထကလွညွး ပိုပှီး ဘာမှ မလုပနွိုငပွါဘူး၊ မောင့ွ ညီမ တကလွာမှာ စိုးလို့၊ သူ့ ကို အပှငတွှနွးထုတွ လိုကရွတယွ” “အငွး ထားပါတော့၊ မှတကွ ဒီကောင့ကွို သ‌ဘောကလှား၊ မှတတွို့ နှဈယောကကွို မောငွ ဘယတွော့ လောကွ ကုတငပွေါွ မှာ တှေ့ရမလဲ” “သူ့ ရဲ့ စိတထွကသွနမွှု ကို ကှိုကတွယွ၊ သူက မောင့ွ ထကွ မာရညကွှောရညွ ရှိပှီးတော့ နညွးနညွးလေး မှ စိတမွရှညဘွူး၊ သိပလွညွး စိတမွလောပါနဲ့ ယောကွှားရယွ၊ အခှိနတွှေ ရှိပါသေးတယွ။

ဒီနေ့ ပဲ မှတတွို့ က အိမွ ပှနကွှတော့ မှာ၊ ကိုယ့အွိမွ နဲ့ ကိုယဆွို ဘာမှ စှန့စွှန့စွားစား သူမှား မိသှားမှာ ကှောကစွရာ မလိုတော့ ပဲ နဲ့ မောင့မွိနွးမ သူမှား လိုးတာ ခံလို့ ရသှားပှီ” “မှတွ က တကယွ ပဲ သူတို့ နှဈယောကစွလုံး ရဲ့ အလိုးကို ခံဖို့ စိတဆွုံး ဖှတလွိုကပွလား၊ နှဈယောကစွလုံး ကို တခှိနထွဲ မှာ ခံနိုငပွါ့မလား” ခိုငမွှတသွူ မကှနွှာလေး ကနညွးနညွး ရှကသွှေးဖှနွးသှားတယွ။ “အငွး မှတွ ကတော့ အဆငပွှမယထွေငပွါတယွ။ မောငွ က သာ နညွးနညွး တော့ စှန့လွှှတပွေးရမယွ။ တကယလွို့ သာ တနေ့ ထဲမှာ အူးသာဒငွ နဲ့ ရော ကောငွးထကဝွငွး နဲ့ ပါ အလိုးခံဖှဈရငွ အဲလိုနေ့ မှိုး မောင့မွယား ကို မောငွ လိုးခှင့ွ ရမှာ မဟုတဘွူး၊ မောငကွ မောင့ွ မယားကို သန့ရွှငွးရေး လုပခွှင့ွ ပဲ ရမယွ၊ သဘောတူလား” “အောွ မှတကွ မောင့ကွို မောငတွို့ စိတကွူးယဉွ ထဲက လို အရှကခွှဲ မလို့လား” ခိုငမွှတသွူ က ရီမောလိုကပွှီး ကနှောွ သူ့ကို ဖမွးမမီခငွ အိမအွောကထွပွ ကို ဆငွးပှေးသှားပါတော့တယွ။ အဲဒီနေ့ က ညီမလေး အိမမွှာ သှားလာလှုပရွှားနရငွေးက ခိုငမွှတသွူ နဲ့ ကောငွးထကဝွငွး တို့ ခနခန အကှည့ခွငွှး ဖလှယနွကှတော ကနှောွ သတိထားမိတယွ။

သူတို့ နှဈယောကကွ တယောကနွဲ့ တယောကွ ဆယကွှောသွကွ သမီးရီးစား တှလေို တယောကကွို တယောကွ တပမွကတွဲ့ အကှည့တွှနေဲ့ စူးစူး စိုကစွိုကွ ကှည့နွကှတော။ နေ့လညစွာ စားတော့ ကနှောွ က ညီမ လငမွယားကိုလညွး ကနှောတွို့ အိမလွာလညကွှ ဖို့ ဖိတလွိုကတွယွ။ ကောငွးထကဝွငွးက လညွး၊ သူ့ ရုံးခှဲလေးတခု ကနှောတွို့ ပတဝွနွးကငွှ မှာ ဖှင့ွ ဖို့ အစီအစဉွ ရှိကှောငွး ပှောတယွ၊ အဲဒါနဲ့ ကနှောကွလညွး၊ “ကောငွးထကွ အဲဒါဆိုရငတွော့ ငါတို့ အိမကွို အခှိနမွရှေးသာလာခဲ့ပါ။ အမှဲတမွးဝဲကမွးပဲ။ အိမမွှာ ငါအလုပွ ဆငွးနတေဲ့ အခှိနလွညွး မှတွ ကတော့ တခှိနလွုံးရှိနမှောပဲ” လို့ ပှောလိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ွ မကှနွှာကို လှမွးကှည့ပွှီး ပှုံးပှလိုကတွယွ။ ပှီးတော့ ကောငွးထကဝွငွးကို လှမွးကှည့လွိုကသွလို၊ ကောငွးထကဝွငွးကလညွး ခီုငမွှတသွူ ကို ပှနကွှည့ပွှီး၊ သူတို့ ခငွှး အသံမထှကပွဲ အကှည့တွှနေဲ့ စကားတှေ ပှောနကှပေုံပဲ။ ညနဖကွေ ကနှောတွို့ မိသားစု အိမကွို ကားမောငွး ပှနလွာကှတော့ လမွးမှာပဲ ခိုငမွှတသွူ ကို ကနှောကွ မေးလိုကတွယွ။

ကောငွးထကဝွငွး နဲ့ သူနဲ့ ဘယတွော့ လောကွ အလုပဖွှဈမှာလဲ ဘာပလနလွုပထွားသလဲ ပေါ့။ ခိုငမွှတသွူက ၊ “မှတွ ဘာမှ ပလနွ လုပမွထားဘူး၊ သူ့ အလိုလို ဖှဈသှားပါလိမ့မွယွ၊ ဒါမှ မဟုတွ နောကတွော့ မှတတွို့ လညွး အိုငဒွီယာတခုခု ရမယွ၊ နောကမွှ မှတလွညွး အတှေးတခုခု ပေါကမွယွ၊ အဲတော့ မှ မီးစဉွ ကှည့ကွ ကှတာပေါ့၊ အခုတော့ ကောငွးထကဝွငွး က မှတွ ရဲ့ ဝပဈွအပွ အကပွ ကို ယူထားလိုကတွယွ သူအာ့ နဲ့ မကဆွေ့ ပို့မယွ ထငတွာပဲ” ကနှောကွ မနနေိုငတွော့၊ ကားကို လမွးဘေး တနရောမှာ ခနထိုးရပလွိုကပွှီးတော့ ခိုငမွှတသွူကို ခုရော ခေါငွးထဲ မှာ ဘာအိုငဒွီယာ ရှိလဲ လို့ မေးလိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ က ရီမောပှီး၊ “ကဲ ဒါဆိုရငွ မှတနွဲ့ မောငွ တို့ ရဲ့ ဖနတွကဆွီကို သူ့ ပှောပှလိုကမွလား၊ အဲဒါ ဆိုရငွ သူက သူနဲ့ မောင့ွ မိနွးမ တို့ ရဲ့ ရှိုးကို နေ့တိုငွး လုပပွှလို့ ရမှာပေါ့” လို့ ပှောလို့ ကနှောကွ ခိုငမွှတသွူ လကမွောငွးကို တခကှလွှမွးရိုကလွိုကရွငွး၊ “ဟငွ အဲလို ပှောလို့ ဘယရွမလဲ၊ သူသာ အဲလို သိသှားရငွ ဒီကောင့ကွို မောငွ ဘယလွို မကှနွှာခငွှးဆိုငွ ရတော့ မှာလဲ၊ မောငွ တို့ ရဲ့ စီးခရကွ ကိုတော့ လှို့ဝှကွ ထားပါကှာ”။

“ခဈခဈ မောငွ ကလညွး မှတွ ကတမငစွတာပါ၊ ဘယသွူက သူမှားကို သှားပှီး ကမှလငကွ ကမှ ကို အလိုးခံဖို့ ခှင့ပွှုထားပါတယသွူကလညွးကှည့ခွငှလွို့ ပါလို့ သှားပှောမှာလဲ၊ တကထဲ စိတပွူတတရွနကွော” လို့ ပှနပွှောပါတယွ။ နောကနွေ့ မနကွ ရုံးသှားခါနီး မိနွးမ ကို နူတဆွကတွော့ မိနွးမ မကှနွာလေး ရှကသွှေးဖှနွးပှီး အဝေး ကနေ ဖလိုငွးကဈ လှမွးပေးတယွ။ သူ့ ခေါငွးထဲ ဘာတှေ မှားကှံ နပလေဲ မသိဘူး။ ရုံးရောကတွော့ လညွး အလုပထွဲ အာရုံ မရဘူး၊ ခနကှာတော့ မနနေိုငတွော့ ဘူး။ မိနွးမ ကို ဖုံးလှမွးခေါွ ပှီး ဘာတှေ ထူးသေးသလဲ လှမွးမေး မိ တယွ။ မိနွးမက အခု သူ ဦးသာဒငွ အိမွ သှားတော့ မလို့ လို့ ပှောတယွ။ နောကပွှီး ကနှော့ွ ယောကဖွက သူ့ကို မကဆွေ့ ပို့တယလွို့ ပှောတယွ။ ဟိုကွ အဲကောငွ က တကယွ လကသွှကလွှခှလေား၊ ကနှောွ တော့ မိနွးမ နဲ့ ကနှော့ွ ယောကဖွ ဖုံးထဲမှာ ဘာတှေ အပှနအွလှနွ ပှောပှီးပလဲ အရမွးကို သိခငှနွမေိတယွ။ တဖကွ က ဦးသာဒငွ ကှီးနဲ့ ပတသွကလွို့လညွး စိတပွူနမေိတယွ။ ခိုငမွှတသွူ အသံက တော့ ပှောရွှှငွ နပေုံပဲ။

လှနခွဲ့ တဲ့ သုံးရကွ လောကွ က ဦးသာဒငွ ကှီးရဲ့ ပဈစညွးကှီးကို အတှငွးခံ ပေါွ ကနေ မှငပွှီး နပှေီ ဆိုတော့ မိနွးမ သခှောပေါကွ အဖိုးကှီးကို သှား ကလူ တော့ မှာပဲ၊ ယောကဖွကလညွး မိနွးမ အပေါွ အတောလွေး ထဲထဲ ဝငဝွငွ စ ကှူ နပှေီမဟုတလွား။ ကနှောွ စိတတွှေ ဂဏှာမငှိမွ ဖှဈနရတယွေ။ နောကပွှီး မိနွးမ က ဖုံးထဲ မှာ ဆကပွှောသေးတယွ။ ဒီနေ့ သူ ညဝတအွငွကြှီကို အောကကွ ဘာမှ မခံပဲ ဝတထွားတယတွဲ့၊ ကနှောွ တောငွ လန့ွ သှားတယွ၊ မိနွးမရယွ ဖှဈပါ့ မလားဆို တော့ ဘာမှ စိတမွပူပါနဲ့ တဲ့ ညနကှေ မှ သူရှငွးပှမယတွဲ့၊ နောကွ ကနှောကွ ကောငွးထကဝွငွး အကှောငွးမေး မလို့ ကှံနတေုနွး ဖုံးခသှှားတယွ။ အလုပထွဲ ဘယလွို မှ စိတနွှဈ လို့ မရဘူး စိတကွ ကိုယ့ွ မယား နဲ့ ဦးသာဒငွ ကှီး တို့ သူ့ အိမမွှာ ဘာတှေ ဖှဈနမလေဲ ဆိုတာပဲ စိတွ ကရောကွ နတယွေ။ အခှိနတွှကလညွေး ကုနခွဲ လိုကတွာ၊ တမိနဈက တကမဘြာလောကွ ကှာတယလွို့ကို ထငရွတယွ။ ညနဖကွေ အိမပွှနရွောကတွော့ ခိုငမွှတသွူ က အိမရွှေ့ ဧည့ခွနွးမှာ တီဗီတိုကကွှည့နွတယွေ။

ကနှောလွညွး သူ့ဆီကို တနွးသှားပှီး ဘာထူးလဲ တနွးမေးတော့တာပဲ။ မိနွးမ က ဘာမှ မပှောသေးပဲ ထပှီး မီးဖိုခှောငသွှား တယွ ရအေေး တခှကွ ယူလာပှီးကနှော့ွ ကိုပေးတယွ၊ နောကွ ကနှောနွဲ့ မကှနွှာခငွှးဆိုငွ ဆိုဖာ မှာထိုငပွှီး ပှုံးပှရငွး၊ “ဆရာကှီးရယွ၊ ခုမှ ပထမဆုံး နေ့ပဲ ရှိပါသေးတယွ၊ အရမွးကှီး မှှောလွင့ွ မထားနဲ့လေ” လို့ ပှောတယွ၊ ကနှောကွ သာ မအောင့ွ အီးနိုငပွဲ၊ “အငွးပါ အငွးပါ၊ ပှောစမွး ပါဦး သူ့ အိမွ မှာ ဘာတှေ ဖှဈသလဲ” လို့ မေးလိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ွ ဘောငွးဘီခှဆုံကို ပှောငခွှောခွှောွ အပှုံးလေး နဲ့ တခကွှ လှမွးကှည့လွိုကပွှီး တော့ မှ အေးအေး ဆေးဆေး စပှောတယွ။ “ဒီနေ့ မှတကွ အဖှူရောငွ ညဝတွ အငွကြှီ ကို အောကကွ ဘာမှ မခံပဲ ဝတထွားပှီးတော့ အူးသာဒငွ ကှီး အိမကွို သှားလိုကတွယွ။ သူ့ အိမရွောကတွော့ သူက ဧည့ခွနွးထဲမှာ ဘောလုံးပှဲ တီဗီက လာတာ ကှည့နွတယွေ။ အရကလွညွး သောကနွတယွေ။ မှတွ က ထုံးစံ အတိုငွး တံမှကစွညွးလှဲ ဖုံခါ စလုပပွေးတယွ။”…… ”အဓိက ကတော့ ဧည့ခွနွးပေါ့၊ သူထိုငနွတေဲ့ နားတဝိုကမွှာ၊ ကုံးလိုကွ ကှလိုကွ ဆောင့ွ ကှောင့ွ ထိုငလွိုကွ နဲ့ ရှိုးတာပေါ့၊ အဝတအွစား ကလညွး ပါးတော့ ပှတငွးပေါကွ နရေောငွ နဲ့ ဆို အတှငွးကို အတိုငွးသား မှငနွရမှောလေ။

မှတွ ဘီရို မှနထွဲက မသိမသာ ခကှတွော့ သူ အနောကွ ကနေ မကှလွုံးကှီး ပှူးနေ အောငကွို ကှည့နွတော၊ ”…… ”တခါ သူ့ ရှေ့တည့တွည့မွှာ ကုံးပှီး စားပှဲလေး အောကကွ ဂှာနယတွှကေို စီပေးနတော သူမှား အနောကကွနေ မှတွ ဖငကွှီးကို ကိုငဆွှဲပှီး တကမွှားလိုးမိမှာတောငွ ကှောကရွတယွ။ ဒါပမေဲ့ သူ စိတကွို တောတွောွ ခှူပတွညွးပှီး ဒီတိုငွးလေး ပဲ ထိုငနွတယွေ။ ”….. ”သူ့ ပုဆိုးအောကကွ ထောငထွနတေဲ့ ကောငကွှီး ကိုတော့ ဟိုဖိဒီဖိ နဲ့ မှတမွမှငရွအောငွ တော့ ကှိုးစား နတော၊ မှတလွညွး ဒီနေ့ အဖို့ တော့ တောလွောကပွှီလို့ တှေးပှီး ပှနလွာခဲ့တယွ၊ နို့မို့ ဆို မှတကွို ယောကွှား မှနသွမှှ ကုံးခငှနွတေဲ့ အပေါစား ကောငမွလို့ ထငသွှားဦးမယွ” “အောအွောွ၊ ဟုတပွါပှီ၊ ဒါပမေဲ့ ဒီ အဖိုးကှီး ကို ဘာလို့ မှား စိတဝွငစွား နသလေဲ ဆိုတာ မောငွ ခုထိ မှတကွို နားမလညသွေးဘူး၊ နောကပွှီး တကယ့ွ ပရိုလိုပဲ တဆင့ခွငွှးကို လှုပရွှားနတော” “မှတကွ အူးသာဒငွ ကှီးကို အစစ အရာရာ စဉွးစား ပှီးမှ ရှေးခယှခွဲ့တာလေ။ အဲဒါမှ မောင့ွ ကို သူ့ ရှေ့ မှာ အရှကခွှဲလို့ ရမှာ၊ မနကဖွှနွ သူ့ ကို အိမွ ဖိတထွားတယွ။

မောငလွညွး ရုံးပိတရွကွ ဆိုတော့ အိမမွှာ ရှိနမှော၊ မောင့ွ မယား ကို မောင့ွ အိမွ မှာ သူလာပှီး ဖီးယူတာ ခံလိုကွဦး ဟုတပွလား” “ဟငွ မောငလွညွး ရှိတဲ့ အခှိနမွှာ ၊ မှတကွ ဘယလွို ပလနလွုပထွားလို့လဲ” “စောင့ကွှည့လွေ၊ တခုခု အဆင့ွ ကှောမွယွ ဆိုရငွ မောင့ွ ကို ကှိုအသိပေးမှာပေါ့၊ မောငွ ကရော မောင့ွ မယားကို အိမမွှာ အဲဒီ အူးလေးကှီး နဲ့ ထားခဲ့ဖို့ အဆငသွင့ွ ဖှဈပလား၊ ဟဟ” ကနှော့ွ မယား က သူ့ ဘဲကှီးနဲ့ သူနဲ့ ပှောွ မှူးရအောငွ ကနှော့ကွို အိမွ ကနေ ရှောငပွေး ဖို့တောငွ နောကသွလို ပှောငသွလိုနဲ့ ပှောနပေါရောလား၊ ခိုငမွှတသွူ တယောကွ ဒီ အဖိုးကှီးကှောင့ွ တောတွော့ွ ကို ပှောငွးလဲ သှားတာပါ လားလို့ တှေးမိတယွ။ ဒါပမေဲ့ မိနွးမ ပှောထားတဲ့ အခကှတွှကေို သဘောတူ ပါမယလွို့ ကနှောွ လညွး ဂတိပေးပှီးပှီလေ။ သူလညွး သူ့ ဖနတွကဆွီ နဲ့ သူ လှုပရွှားမှာပေါ့၊ ကနှောလွညွး ကနှော့ွ ဖနတွကစွီ ပှည့ဖွို့ သူက လုပပွေးမှာလေ။ ကနှောကွ တကယ့ကွို မိနွးမ နဲ့ ကနှော့ွ ယောကဖွ တို့ လိုးတာကို မှငခွငှလွှပှီ။ ဒါပမေဲ့ ကနှောကွလညွး ခပတွညတွညနွဲ့၊ “မောငွ အိမကွို ပှဈပှီး ဘယမွှ မသှားနိုငပွါဘူးကှာ၊ အိမထွဲက တနရောရာ မှာတော့ နမှောပေါ့။

မောင့ွ စိတထွဲမှာ မိနွးမ ကို ဒီအဖိုးကှီးနဲ့ နှဈယောကထွဲ ထားခဲ့ ရမှာ စိတမွခပှါဘူးကှာ” “ရတယလွေ၊ မှတတွို့ လညွး ဒီဖနတွကဆွီကို အကောငအွထညဖွေါွ ဖို့ စဉွးစား လာကှတာ နှဈလ လောကွ ရှိနပှေီပဲ ၊ ဒီရကပွိုငွးအတှငွး အကောငအွထညပွေါလွာတော့ မှာပဲလေ။ ကောငွးပါတယွ။ မောငလွညွး မောင့ွ မိနွးမ ကို ဒီဦးလေးကှီး ပထမဆုံး အကှိမွ လိုးတာကို မှငခွှင့ွ ရသှားမှာပေါ့” “ဟှန့ွ မိနွးမ ကတော့ ဘာမှ မဖှဈခငတွောငွ ယောကွှား ကို စပှီး အရှကကွှဲအောငွ လုပနွပှေီ။ ကှေးဇူး ပှုပှီး ဒီအဖိုးကှီး မတိုငမွှီ ကောငွးထကဝွငွး နဲ့ အရငွ ဖှဈလိုကပွါကှာ၊ အဲဒါ ဆိုရငွ မောငွ တောတွောွ စိတခွမွှးသာ မှာပဲ” ခိုငမွှတသွူ က ပှုံးပှီး ကနှော့ွ ကို ကှည့တွယွ။ ကနှောတွို့ နှဈယောကွ မကှလွုံးခငွှး ဆုံပှီး ခနတာ ကှည့နွကှေ ပှီး စကားမပှောပဲ ငှိမနွခေဲ့ကှတယွ။ နောကမွှ ခိုငမွှတသွူက၊ “ဒီမှာ ခစှယွောကွှား ရယွ။ ယောကွှား က ဒီအဖိုးကှီးနဲ့ မိနွးမ ဖှဈမှာကို ဒီလောကတွောငွ သဘောမတူ ဖှဈနရေ တာလဲ၊ တကယလွို့သာ ယောကွှား ရဲ့ ယောကဖွ သာ ကှားဖှတွ ပေါွ မလာခဲ့ရငွ ဒီ အဖိုးကှီး တယောကပွဲ မောင့ွ ဖနတွကဆွီကို ဖှည့ဆွညွး ပေးဖို့ တရားခံ ဖှဈရမှာ။

မှတတွို့ ရဲ့ သဘောတူ စညွးမဉွှး အရဆိုရငပွေါ့၊ မောငကွ ဒီ အဖိုးကှီး နဲ့ မှတွ ကို သဘောတူ တယလွို့ ဂတိပေးထားခဲ့တာလေ။”…… ”ဒါပမေဲ့ အခု မောင့ွ တောငွးဆိုခကှကွို တော့ မှတွ စိတပွူမိတယွ။ အဖိုးကှီး မတိုငမွှီ ကောငွးထကဝွငွး နဲ့ အရငွ လုပရွမယဆွိုတာလေ၊ အဲဒါ ဆိုရငတွော့ အခှိနကွှာသှားလိမ့ွ မယွ။ မောင့ွ ယောကဖွ က မနတြလေးကို အလုပကွိဈစ နဲ့ သှားဦးမှာ လို့ ပှောတယွ။ သူက နောကတွပတလွောကမွှ ပှနရွောကမွယွ တဲ့၊ အဲလောကွ မောငကွ စောင့နွိုငလွား” ကနှောလွညွး ခိုငမွှတသွူ ပှောတာ ခန လောကွ ငှိမွ စဉွးစားလိုကတွယွ။ “မောငွ ကတော့ မှတွ ကို ပထမဆုံး တစိမွး တယောကွ အနနေဲ့ ဆို အသကငွယငွယွ ရုပခွှောခှော ဘဲ တဗှလေောကွ နဲ့ ဖှဈစခငှတွောပဲ၊ ဒါပမေဲ့ မောငွ က အတငွးတော့ မတိုကတွှနွးပါဘူး၊ မှတွ ဒီအဖိုးကှီး နဲ့ အရငွ စမယဆွိုလညွး ဖှဈပါတယွ” ခိုငမွှတသွူက ကနှော့ွ ရဲ့ နညွးနညွး စိတပွကှလွကပွကွှ ဖှဈနတေဲ့ ပုံကို ကှည့ပွှီးတော့၊ “မောငွ ၊ မောငကွ မှတရွဲ့ ခငပွှနွးပါ၊ မှတွ ဘယတွော့မှ ကိုယ့ွ ခငပွှနွးသညွ စိတညွဈရမဲ့ ကိဈစကို မလုပခွငှပွါဘူး။

မောငကွ မှတရွဲ့ တောငွးဆိုထားတဲ့ အခကှတွှကေို သဘောတူပှီးတာ တောငမွှ မှတွ မလုပရွကပွါဘူး၊ ကောငွးထကဝွငွး ကို အူးသာဒငွ ကှီးထကွ အရငွ ဖှဈစခငှတွေယဆွိုလညွး မှတွ မောင့ွ အလိုလိုကပွါမယွ၊ ”….. ”ဒါပမေဲ့ မှတတွီု့ တပတကွှောကွှောွ လောကတွော့ စောင့ွ ရမယွ၊ မောင့ွ အတှကွ အဆငပွှရေဲ့ လား၊ သူ့ အလိုလို နခရှယဖွလိုး နဲ့ ဖှဈသှားတာက တော့ အကောငွးဆိုးပေါ့ ၊ မှတွ က ဖီးအလာဆုံး အခှိနွ နဲ့ တိုကဆွိုကနွတေဲ့ အခှိနမွှာ ငှငွးဆနွ ဖို့ အငအွား မရှိဘူး ဆိုရငွ မောငွ အပှဈပှော မှာလား” နောကဆွုံး တော့ ကနှောွ က ကနှော့ွ မယား ဖှဈစခငှနွေဲ့ သူ၊ သူရှေးခယှတွဲ့ ကှာကူလီကောငွ ကို လကခွံလိုကရွတော့ တာပေါ့။ အဲဒီည ဖကွ ကနှောတွို့ ကပကွိုးမူဗီ ကို ကှည့ကွှတော့ မှတွ က ကနှော့ွ ထကတွောငွ စိတပွိုထကသွနနွတော တှေ့ရတယွ။ အဖှူမ တယောကကွို အမဲကောငကွ ကောငွးကောငွး လိုးနခှေိနမွှာ အဲဒီမိနွးမ က သူ့ ယောကွှား ကို စိတမွကောငွးတဲ့ မကှနွှာနဲ့ ကှည့နွတေဲ့ အခနွး ရောကတွော့၊ ခိုငမွှတသွူက ရှကသွှေး ဖှနွးရငွး၊ ကနှော့ွ ဖကလွှည့ွ ပှောတယွ။

“မောငွ အဲလို အခှအနေေ မှိုး အတှကွ စိတဓွါတွ ကို အဆငသွင့ွ ပှငထွားပှီးပှီလားတဲ့” ကနှောကွ သူ့ ကို လှမွးဖကရွငွး နို့တလုံးကို ဖစှညွှဈလိုကလွို့၊ “မောငွ က မှတွ ရဲ့ ခစှသွူ က သူ့ လီးကှီးနဲ့ မှတစွောကဖွုတကွို ပှဲအာနအေောငွ ထိုးထည့တွာကို အနီးကပွ ကှည့ခွငှနွတော” လို့ ပှောလိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူက၊ “မှတွ မောင့ွ သဘောအတိုငွး ဖှဈအောငွ အတတနွိုငဆွုံး ကှိုးစား ပါ့မယွ၊ မောငကွသာ မှတွ အလိုးခံနတော ကို မကှည့ခွငွ စိတဓွါတခွိုငအွောငွ ပှငဆွငထွားပါ” တဲ့။ အဲဒီ အခှိနမွှာ ပဲ ခိုငမွှတသွူ ဆဲလဖွုံး က တုံခါ သှားတယွ။ ကနှော့ွ ယောကဖွ မကဆွေ့ ပို့လိုကတွာပဲ။ ခိုငမွှတသွူ က ပှုံးပှီး ကနှော့ွ ကို မကဆွေ့ ပှတယွ။ မကဆွေ့က၊ ….ဟေး အခစွှ၊ ဘယလွိုလဲ၊ ကိုဟိနွးဇောထွူး အိပသွှားပလား…. တဲ့၊ ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ွ ကို အကဲခပွ နတေုနွးပဲ ကနှော့ွ လီးကှီးက မာတကလွာတယွ။ ခိုငမွှတသွူ မကှနွှာ ကလညွး တကကွှှနတော တှေ့ရတယွ။ ကနှောွ က ရီပလိုငွး လုပလွိုကလွေ လို့ ပှောလိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ က၊ …ဟုတွ၊ သူ အိပပွှောွ သှားပှီ၊ ကမှ က စာအုပွ ဖတနွတော” …အောွ ဘာဖှဈလို့ သူက အစောကှီးအိပသွှားရတာလဲ၊ ဒီလောကွ ခစှစွရာကောငွးတဲ့ မိနွးမ ကို ဘာမှ မလုပပွဲ အိပသွှားတာလား…။

ခိုငမွှတသွူက ပှုံးပှီး မကဆွေ့ ပှနရွိုကနွတယွေ၊ ဒီတခါတော့ သူက ကနှောမွမှငအွောငွ ဖုံးကို တဖကလွှည့ွ ပှီး ရိုကနွတယွေ၊ ရိုကနွရငွေးက ကနှော့ွ ဖကကွို လညပွှနလွှည့ကွှည့ရွငွး၊ “ဆောရီး မောငွ၊ မှတွ မောင့ွ ကို မပှတော့ ဘူးနောွ၊ နို့မို့ မောငွ ကှည့နွရငွေ ရှကတွာနဲ့ ဘာမှ ပှောဖှဈမှာ မဟုတဘွူး” လို့ ပှောတယွ။ သူပှောတာလညွး မှနနွတေော့ ကနှောလွညွး ဘာမှ မပှောတော့ ပဲ ခေါငွးညိမ့ွ ပဲ ပှလိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ က ထပှီး အခနွးထောင့ွ မှာ မတတွပရွပလွှှကွ နဲ့ ဖုံးမှာ မကဆွေ့ တှေ ရိုကနွတယွေ။ တီဗီမှာ လညွး ကနှောတွို့ ဖှင့ထွားတဲ့ အောကား ကပှနတေုံးပဲ၊ ကနှောွ က ခေါငွးအုံးကို တဝကခွေါကွ လို့ ခေါငွး အောကမွှာ ခုရငွး ပကလွကွ အနအထေားနဲ့ အောကားကို ဆကကွှည့နွလေိုကတွယွ၊ ဘေးမှာတော့ ကနှော့ွ မယားက သူ့ ရီးစား အသဈ၊ ကနှော့ွ ယောကဖွ နဲ့ ဝပဈွအကွ မကဆွေ့ဂှာ ခကှနွကှတယွေ။ ခနနတေော့ မှ ခိုငမွှတသွူက ဖုံးကို စားပှဲပေါွ တငပွှီး ကနှော့ွ ဘေးမှာ လာကပွ လှဲလိုကတွယွ။ ကနှောကွ ၊ “သူ ဘာတှေ ပှောနတောလဲ” လို့ မေးလိုကတွော့။

ခိုငမွှတသွူ က ကနှောနွဲ့ မကှလွုံးခငွှး မဆိုငခွငှလွို့ ထငတွယွ၊ တီဗီက အောကားကို စိုကကွှည့နွရောက မကှလွုံးမလှဲပဲ၊ ဖှတယွေ။ “သူက ကောလိပကွှောငွးသား ကလေးတယောကလွိုပဲ အရမွးကို ရို နတော၊ ခဈခဈ၊ သူ ထငတွာက သူက သူ့အိမွ မှာ မှတွ ကို သူကှူလိုကွ လို့ မှတွ က သူ့ နောကွ ပါလာတယထွငနွတယွေ။ မှတတွို့ သူ့ ကို ဖှားယောငွး ဖို့ ပလနလွုပထွားခဲ့တယွ ဆိုတာ သူမသိဘူး” ခိုငမွှတသွူ က ပှုံးလိုကရွငွး ဆကပွှောတယွ။ “သူ ဒီကို နောကအွပတွ လောကွ လာခဲ့မယတွဲ့၊ မှတတွို့ အိမွ မှာ တှေ့ကှရအောငတွဲ့” ကနှော့ွ လီးက ခကှခွှငွးကို မာတောငွ တကလွာပှနတွယွ။ ခိုငမွှတသွူကလညွး ပုဆိုးအောကကွ ထောငထွလာ တာကို သတိထားမိတယွ။ “သူက မောင့ွ မယားကို သူ့ လီးကှီးနဲ့ လိုးတော့မှာ၊ အဲဒီလီးကှီး ကလညွး မောင့ွ ညီမလေးကို ညတိုငွးလိုး နတေဲ့ လီးကှီး လေ။ မောငွ က အဲလို ယောကဖွ မှိုး ရထားတာ တောတွောွ ကံကောငွးတာပဲ” “မောငွ တော့ မောငတွို့ စိတကွူးယဉွ ပှည့ဝွ ဖို့ အတှကဆွို မောင့ွ ညီမလေး ကို မေ့ထားလိုကရွတော့ မှာပဲ၊ အဲဒီကိဈစ ကို မောငွ တောတွောွ လေး တော့ စဉွးစား ခဲ့ရတာ၊ မှတွ ပှောခဲ့သလို ။

မှတနွဲ့ သူနဲ့ ဖှဈခဲ့ရငွ တောငွ ဘေးလူတှေ သံသယ မဖှဈနိုငဘွူး ဆိုတာက အဓိပပြါယွ ရှိနတယလွေေ။ ဦးလေး ဦးသာဒငွ နဲ့ ကောငွးထကဝွငွး တို့ တော့ တယောကနွဲ့ တယောကွ မတှေ့သှားစနေဲ့နောွ၊ အထူးသဖှင့ွ မှတွ က တယောကနွဲ့ ဟိုကိဈစ တှေ လုပွ နတေုံး နောကတွယောကကွ မိသှားတာမှိုး၊ “အငွးပါ မောငကွလညွး” လို့ ပှောပှီး တော့ ကနှော့ွ ပုဆိုးကို လှနလွို့ ပုလှေ ကောငွးကောငွးပေးပါတော့ တယွ။ ကနှောလွညွး ခုနကတညွး က တောင့တွငွးနတောမို့ မိနွးမ စိတတွှထပှေီး တအားစုပလွိုကတွာနဲ့ သူ့ ပါးစပထွဲပဲ လရညတွှေ ပနွးထုတပွှီး တခှီ ပှီးသှားရပါတော့တယွ။ နောကနွေ့ မနကွ မိုးလငွးတော့ ခိုငမွှတသွူ တယောကွ မီးဖိုခှောငမွှာ အလုပမွှားနတယွေ။ ဟငွးလညွး ခကှရွငွး ပါးစပကွ လညွး ဖုံးပှောနတောတှေ့ရတယွ။ ဘလူးတု အီးယားဖုံး နဲ့ ဆိုတော့ အလုပလွုပရွငွး စကားပှော နေ လို့လညွး အဆငပွှတောပေါ့၊ ကှည့ရွတာ ကနှော့ွ ယောကဖွ နဲ့ ကှူနကှတောနမယွေ။ ကနှောကွ ထမငွးစားပှဲ က ကုလားထိုငတွခု ဆှဲထိုငလွိုကတွော့ သူက ကနှော့ွ ကို လှမွးကှည့လွိုကတွယွ၊ မကှနွှာက ရှကသွှေး ဖှနွး သှားတယွ၊ ဒါပမေဲ့ ဖုံးကတော့ ဆကပွှောနတေုံးပဲ။

ခိုငမွှတသွူ က လဘကရွညတွခှကွ ဖှောပွှီး ကနှော့ွ ရှေ့ လာခှ ပေးတယွ၊ သူ့ မကှနွှာက ရီခငှတွာကို နူတခွမွးအတငွးစေ့ ထားရတဲ့ ပုံ။ ကနှောွ ကတော့ သူ့ ရဲ့ ပထမဆုံး ဖေါကပွှနမွှု ထားပါတော့ ပထမဆုံး ရီးစား နဲ့ ခုလို ကနှော့ွ ရှေ့ မှာ ဖှဈနတော တှေ့ရတော့ အတောွ ပှောွ မိတယွ။ ကနှော့ွ ရှေ့မှာ မို့လားတော့ မသိဘူး၊ ခိုငမွှတသွူက ကနှော့ွ ရှေ့မှာ မို့လားမသိ၊ အသံတိုးတိုး လေးနဲ့ ပုံမှနွ အလာဘသလာဘ စကားမှိုးတှပေဲ ပှောနတယွေ။ ဆယမွိနဈလောကွ ကှာတော့ မှ ဖုံးကို ပိတလွိုကပွှီး ကနှော့ွ ဘေးက ကုလားထိုငမွှာ လာထိုငွ တယွ။ ဘာမှ မပှောပဲ မကှနွှာက ပှုံးစေ့စေ့ ဖှဈနတယွေ၊ သူစားပှဲပေါွ ခလှိုကတွဲ့ ဖုံးကို ကနှောကွ လှမွးယူလိုကတွော့ ကနှော့ွ လကထွဲက လိုကလွုမလို လုပတွယွ၊ ကနှောကွ သူ့ လကကွို ကာထားလိုကပွှီး ဖုံးကို ကှည့ပွှီး သူတို့ နှဈယောကခွကှနွတော ဘယလွောကွ ကှာလဲလို့ ကှည့လွိုကွ တယွ။ ဝိုး၊ တနာရီလောကွ ရှိတာပဲ၊ ကနှောကွ ပှုံးပှီး၊ “အိုး မိနွးမ သူ့ ရီးစား နဲ့ ကှူ နတော တနာရီ လောကတွောငွ ကှာပါလား” လို့ ပှောလိုကတွယွ၊ ခိုငမွှတသွူ မကှနွှာလေး နီသှားတယွ။

ကနှောွ က သူ့ ခကှမွကဆွေ့ ကို နညွးနညွး လှှောကပွှတွ ကှည့လွိုကတွော့ မနေ့ည က ခကှမွကဆွေ့ တှေ ထဲမှာ ကနှော့ွ ညီမလေး အကှောငွး လညွး ပှောထားတာ တှေ့တာနဲ့ စိတဝွငစွား သှားတယွ။ အဲဒါနဲ့ သခှော ဖတကွှည့လွိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ = ရှငွ ကမှကို အဲလို စကားမှိုး တှနေဲ့ ခကှနွတော ရှင့မွိနွးမ သာ သိသှားရငွ ရှင့ကွို သတလွိမ့မွယွ ကောငွးထကဝွငွး = သခှောတာပေါ့၊ အထူးသဖှင့ွ ကနှောွ အခုခကှတွငွ လုပနွတေဲ့ စောကွ သူ့ အကိုမယား ဆိုတာသာ သိသှားလို့ ကတော့၊ တကယကွို သတမွှာ၊ ခိုငမွှတသွူ = ကမှ မဟုတပွဲ တခှား စောတွှေ နဲ့ အဲလို ခကှနွရငလွေညွး သူက သတမွှာပဲ မဟုတလွား၊ ကောငွးထကဝွငွး = ဟင့အွငွး၊ မမှတွ က ကနှော့ွ မိနွးမ အကှောငွးမသိသေးလို့၊ သူက ကနှောွ တခှား စောတွှေ နဲ့ ကှူ နတောကို အားတောငွ ပေးသေးတာ၊ ကနှောွ တို့ လငမွယားက မမှတွ နဲ့ ကိုဟိနွး တို့ လငမွယား လို မဟုတဘွူး၊ ကနှောတွို့ နှဈယောကကွ ပှင့လွငွးတယွ၊ အိုးပနွးမဲရိတွ ခေါမွလား ခိုငမွှတသွူ = အောွ ဟုတလွား၊ အဲလို ဆိုတော့ ရှင့ွ မှာ တခှား စောတွှေ လညွး အမှားကှီးလား ကောငွးထကဝွငွး = ရှိခဲ့ဖူးတယွ။

ခုတလော အလုပကွ မှားနလေို့ သိပမွကှူဖှဈဘူး၊ မမှတွ ကနှောတွို့ အိမွ ရောကလွာမှပဲ၊ မမှငရွတာလညွး ကှာတော့ အရငကွ သတိမထားမိတဲ့ မမှတရွဲ့ အလှတှကေို သတိထားမိ သှားတယွ၊ မမှတကွ အရမွး လှ အရမွး ဆကဆွီ ဖှဈတာကိုး၊ ခိုငမွှတသွူ = အဲလို မှှောကပွှောပေးတာ ကှေးဇူးတငပွါတယရွှငွ၊ မကဆွေ့ တှဖတရွေငွး ကနှော့ွ ရငခွုံသံ မှနလွာခဲ့ရတယွ။ ကနှော့ွ ညီမလေး ကလညွး ကနှော့ွ လိုပဲ သူ့ ယောကွှား ကို တခှား မိနွးမ တှနေဲ့ ကှူတာ ဖှဈတာတှေ ခှင့လွှှတထွားတယွ ဆိုတာ သိလိုကရွလို့ စိတလွှုပရွှား သှားမိတယွ။ ကနှောွ ခိုငမွှတသွူ မကှနွှာကို မော့ ကှည့လွိုကတွော့ သူကလညွး ကနှော့ွ ကို ကှည့နွပှေီး၊ ကနှောွ ဘာပှောမလဲ ဆိုတာ စောင့နွတေဲ့ပုံမို့၊ “သူတို့ လငမွယား ကလညွး မောငတွို့ လိုပဲလား” လို့ မေးလိုကတွယွ၊ ခိုငမွှတသွူ က ခေါငွးညိမ့ွ ပှပှီးတော့၊ “ဆောရီးမောငွ၊ မှတလွညွး သူတို့ လငမွယားက မှတတွို့ လိုပဲ ဆိုတာ သိလိုကရွတော့ အံ့အားသင့ွ သှားမိတယွ၊ သူတို့ က အဲလို ဖှဈနတော တဈနှဈနီးပါး တောငွ ရှိနပှေီတဲ့။

မတူတာကတော့ သူတို့ က ကပကွိုး ထကွ ဆှငွးကငွး က ပိုလုပဖွှဈတယတွဲ့၊ ဆိုလိုတာက တခှားစုံတှဲတှနေဲ့ လငခွငွှးမယားခငွှး ဖလှယလွုပဖွှဈ ကှတယွ တဲ့၊ မှတတွို့ ကတော့ တမှိုး မဟုတလွား၊ မောငကွ မှတကွို ပဲ တခှား ယောကွှား တယောကနွဲ့ ဖှဈတာကို ကှည့ခွငှတွာ၊ တခှား မိနွးမ နဲ့ လုပခွငှတွာ မဟုတဘွူးမလား” ခိုငမွှတသွူ က အဲလို ပှောတော့ ကနှောွ နညွးနညွး တော့ စိတပွူ သှားတယွ။ သူက လညွး ရိပစွားမိတယွ ထငပွါတယွ။ “ဘာမှ စိတမွပူပါနဲ့ မောငွ၊ မောငကွ မှတကွို ခှင့ပွေးထားတယဆွိုတာ၊ မောငခွှင့မွပှု မခှငွး ဘယသွူ့ ကိုမှ မှတမွပှောပှပါဘူး” ကနှောတွို့ နှဈယောကွ ရှေ့ ဘာဆကလွုပရွမလဲ ဆိုတာ ခှီတုံ ခတှုံ နဲ့ ဇဝဇဝေါ ဖှဈနကှတေုနွးမှာ ပဲ အိမရွှေ့ ကတံခါးခေါကသွံ ကှားလိုကရွတယွ။ “အဲဒါ ဦးလေး ဦးသာဒငွ ဖှဈမယွ၊ မှတွ မနေ့က သူ့ကို အိမလွာလညွဦးလို့ ပှောထားတယွ” ခိုငမွှတသွူ က ပှောပှီးပှီးခငွှး ပဲ အိမရွှေ့ထှကသွှားပှီး တံခါးကို သှားဖှင့ပွေးလိုကတွယွ။

သူပှောခဲ့ တဲ့ အတိုငွးပါပဲ ဦးသာဒငကွှီး ဝငလွာပှီး ကနှောတွီု့ ကို နူတဆွကလွို့ အိမရွှေ့ခနွးက ဆိုဖာပေါွ လာထိုငလွိုကတွယွ။ သူနဲ့ ကနှောနွဲ့ လပေေးနတေုံး မှာ ကနှော့ွ စိတတွှကေ မတညငွှိမွ၊ ညီမလေး ဆီ ရောကနွတယွေ။ သူ့ ယောကွှား နဲ့ ကနှော့ွ မိနွးမ ဖှဈနတယဆွေိုတာ သိသှားရငွ သူဘယလွိုမှား နရှောမလညွး ဆိုတာ တှေးပူ နေ မိတယွ။ ခိုငမွှတသွူ က မီးဖိုထဲ ခနထှကသွှားရငွး နောကဖွကကွ နေ ကနှော့ွ ကို လှမွးခေါွ လိုကလွို့ ကနှောွ လညွး မီးဖိုထဲ လိုကသွှားရတယွ။ ခိုငမွှတသွူ က၊ “မောငွ မကှနွှာကှီး က ဘယလွို ဖှဈနတောလဲ၊ အဆငပွှရေဲ့လား၊ မောငွ က ညီမလေး အတှကွ စိုးရိမနွေ တာလား၊ မှတွ ကလညွး မောင့ွ ကို ခုလို အခှိနွ ကှီးမှာ ပှောရငွ ကောငွးမလား မကောငွးလား စဉွးစား နမေိတာ၊ ဒါပမေဲ့ အခှိနကွ ပှောမှ ဖှဈမှာမို့လို့၊ မှတွ အိမရွှေ့ တံခါး ဖှင့ပွေးလိုကတွော့ လေ၊ ဦးသာဒငွ ကှီးက မှတွ တကိုယလွုံးကို ကှည့နွလေိုကတွာ စားတော့ ဝါးတော့ မတတပွဲ၊ သူ့ အတှေးထဲ မှတကွို လိုးနသလေား မသိပါဘူး၊ မှတွ ကှကသွညွးတောငထွသှားတယမွောငနွဲ့ ခုန ဧည့ခွနွးမှာ စကားပှောနတေုနွးလညွး မှတွ တကိုယလွုံးကို ခိုးခိုး ကှည့နွတယွေ။

အဲဒါ မောင့ွ ‌ရှေ့ မှာ သူ့ကို အခုနေ မှတရွှိုး ရငွ မောငွ အဆငပွှပေါ့ မလားလို့၊ မောငကွ အခု မောင့ွ ညီမလေး အတှကွ စိတသွောက ရောကနွတော မဟုတလွား” ကနှောွ က ခိုငမွှတသွူ စိတဖွှဈနတောကို နားလညတွယွ။ သူက သူ့ ဘဲကှီး ဖှဈလာမဲ့ ဦးသာဒငွ ကို ရှိုးခငှနွပှေီ၊ ဒါပမေဲ့ ကနှော့ွ ကို စိတပွူနတော၊ ကနှောွ ဘာပှနပွှောရမလဲ မသိ ဖှဈနတေုနွးပဲ ခိုငမွှတသွူ က သူ့ ညဝတွ အငွကြှီကို အောကအွနားကနေ ရငဘွတလွောကထွိ လှနတွငပွှီး ပငတွီရော ဘရာရော ခှှတပွှဈလိုကတွယွ။ ပှီးတော့ ရငဘွတပွေါွ က ကှယသွီး နှဈလုံးလောကို လညွး ဖှုတပွှဈလိုကတွယွ။ သူ့ နို့ကှီးတှနေဲ့ ပေါငလွုံးကှီးတှကေ ညဝတအွငွကြှီ ခပပွါးပါး အောကမွှာ ထငွးနအေောငွ မှငရွတယွ။ ကှယသွီး နှဈလုံး ဖှုတလွိုကလွို့ ရငမွှှောငွး သား ကလညွး ဖှေးနအေောငွ မှငနွရတယွေ။ ကနှောွ တောငွ ကှည့ရွငွး လီးတောငွ ခငှလွာတယွ။ သူ မိုးအောငဟွိနွး ကို ရှိုးတုနွးက ဟိုကောငလွေး ကတစိမွး ဆိုတော့ သိပအွကှောငွးမဟုတတွော့ သလိုပဲ၊ ခုတော့ ကနှော့ွ ရှေ့မှာ အိမနွီးခငွှး အဖိုးကှီးကို ရှိုးမယဆွိုတော့ ကနှော့ွ စိတတွှေ က လှုပရွှားလာ ခဲ့ရတယွ။

ကနှောွ က အဆငပွှပေါတယဆွိုပှီး ခေါငွးညိမ့ွ ပှလိုကတွော့ ခိုငမွှတသွူ က ပှုံးသှားတယွ။ ခိုငမွှတသွူ က အဲလို အောကခွံ ဘာမှ မဝတထွားတဲ့ ညဝတအွငွကြှီ နဲ့ အပှငထွှကလွာတော့ ဦးလေး ဦးသာဒငွ ကှီး မကှလွုံး ကှှတကွှ သှားမှာတောငွ စိုးရိမရွတယွ။ သူ့ လုံခှညွ အောကကွ လညွးဖုဖေါငွးလာတာကို မသိမသာ ပေါငနွဲ့ ညှပွ သတငွးစာ နဲ့ ကှယွ လုပနွတောတှေ့ရတယွ။ ဒီအဖိုးကှီးက ခုထိ ထနတွုနွးပါလား လို့ သိလိုကရွတော့ ကနှောလွညွး စိတနွညွးနညွး ပှောငွးစ ပှုလာတယွ။ အခု လို အခှိနွ၊ ကနှော့ွ မိနွးမ ကို ဒီအဖိုး ကှီးက ကနှော့ွ ရှေ့မှာ လိုးနတောကို ကှည့ရွရငွ ဘယလွို နမလေဲ ဆိုတာကို တှေးရငွး နဲ့ ကနှော့ွ လီးလညွး တောငတွကလွာတော့ တယွ။ အဲဒီအခှိနမွှာ ပဲ ကနှောတွို့ ရဲ့ သားလေး က အိပခွနွးထဲက ငိုသံ ကှားလိုကရွ တယွ။ ခိုငမွှတသွူ က အခနွးထဲ ဝငသွှားပှီးတော့ သားလေးကို ပှေ့ခှီ ခေါလွာပှီး ကနှော့ွ ဘေးမှာ ဝငထွိုငွ လိုကတွယွ။ နောကတွော့ သားကို ပေါငပွေါွ ပကလွကလွှနပွှီး သူ့ ညဝတအွငွကြှီက ကှယသွီး တလုံးကို ထပွ ဖှုတလွို့ နို့တလုံးထုတပွှီး သားကို နို့တိုကတွော့တယွ။

ဦးသာဒငွ ကှီးက သတငွးစာ ကောကကွိုငွ ပှီး ဟနဆွောငပွနဆွောငွ နဲ့ ဖတနွသလေို ကနှောကွလညွး ဖုံးကို ထုတပွှတပွှီး အရေးတကှီး မကဆွေ့ ဖတနွေ သလို ဟနဆွောငနွလေိုကတွယွ။ကနှော့ွ သားက လညွး နို့စို့နရငွေးက လကတွဖကကွ သူ့ အမေ အငွကြှီစ ကို ဆှဲပှီး ဆော့ နတယွေ။ ခိုငမွှတသွူ ရဲ့ နောကွ နို့တလုံးက အငွကြှီ အပှငကွို ခုနထွှကလွာတော့ မတတွ ဖှဈနရတောပေါ့၊ ဦးသာဒငကွှီး ကလညွး သတငွးစာ ပေါွ ကနေ ကှောကွှောွ ပှီး မသိမသာ ခိုးခိုး ကှည့နွတယွေ။ ကနှောကွ ဖုံးမှာ မကဆွေ့ တခု ရိုကလွိုကပွှီး တဖကကွ မကဆွေ့ လာသလို ဘာလိုလို နဲ့ ခိုငမွှတသွူကို ပှလိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူက ကနှော့ွ ဖုံးကို ငုံ့ကှည့ပွှီး ဖတကွှည့လွိုကတွယွ။ ..မောငတွို့ သားက တော့ သူ့ အမေ နို့တလုံးကို ဟိုအဖိုးကှီး မှငအွောငွ ဆှဲခပှှတော့ မယထွငတွယွ.. ခိုငမွှတသွူက ပှုံးပှီးတော့ သားလေး လကကွို သူ့ အငွကြှီ ကနေ အသာ ဆှဲဖယလွိုကတွယွ။ ကနှောကွ ဆကရွိုကွ ပှလိုကတွယွ။ …ခုတော့ မောငလွညွး မောင့ွ မိနွးမ အဖိုးကှီးကို ရှိုးနတော ကှည့ရွငွး ဖီးတကနွရပှေီ၊ သားလေးကို လကဆွှဲ မဖယနွဲ့ တော့ လှှတပွေးထားလိုကပွါ၊ အဖိုးကှီး လီးတောငွ လို့ရအောငွ… လို့ ပှောလိုကတွော့ ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ွ ဖုံးထဲက မကဆွေ့ တှကေို စိတဝွငစွားသလို နဲ့ ကှ‌နော့ွ ပုခုံးပေါွ သူ့ ခေါငွးလေး မှီပှီး ဖုံးကို ငုံ့ကှည့ွ ရငွး သားလေး လကကွို ဒီတိုငွး လှှတပွေးလိုကတွော့တယွ။

သားလေး လကကွ ဆောင့ဆွှဲလိုကလွို့ နောကွ ကှယသွီးတလုံးက ပှုတသွှားတော့ နို့ကှီးတလုံးက ပေါတွငကွှီး ပေါွ သှားတယွ။ ခိုမှတသွူ က မသိခငှယွောငွ ဆောငနွသလေို၊ ကနှောကွ လညွးဖုံးမှာ အလုပရွှုတနွခငှယွေောငွ ဆောငနွေ လိုကတွယွ။ ဦးသာဒငကွှီးကတော့ သတိလကလွှှတကွို ငေးကှည့နွတေော့တယွ၊ ကနှောကွ မကဆွေ့မှာ၊ ..မှတွ အဖိုးကှီးကတော့ မှတနွို့ကှီးတှကေို ဂလုနပှေီ၊ မှတနွို့သီးခေါငွးတှကေ လညွး ထောငမွတနွတောပဲခှိ၊ စိတလွာနတော သိသာနတယွေ… အဲဒီ အခှိနမွှာပဲ စားပှဲပေါွ တငထွားတဲ့ ခိုငမွှတသွူ ဖုံးက အသံမှညလွာတယွ။ ခိုငမွှတသွူက ဖုံးကို ကောကကွိုငွ ပှီး စခရငကွို ကနှော့ကွို ပှတယွ၊ ကနှော့ွ ယောကဖွ ဆီက ခေါတွာပဲ၊ ခိုငမွှတသွူ ကခလေးကို ကနှော့ွ လကထွဲထည့ပွှီး ဖုံးကို ကောကလွို့ အိပခွနွးထဲ ဝငသွှားတယွ။ ဦးသာဒငွ ရှေ့ မှာတော့ သူ့ သူငယခွငွှးဆီက ဖုံး လို့ ပှောသှားတယွ။ အခုတငပွဲ သူ့ ဘဲကှီး ဦးသာဒငကွို ရှိုးလုပပွှပှီး နောကထွပွ ဘဲ ဖှဈတဲ့ ကနှော့ယွောကဖွ နဲ့ ဖုံးဝငွ ပှောနတေဲ့ မိနွးမကှောင့ွ ကနှော့လွီးက အစှမွးကုနွ မာနရပှေီ။

ဦးသာဒငကွှီး နဲ့ ဟိုအကှောငွး ဒီအကှောငွးတှေ အာရငွး သားက အိပပွှောွ သှားတာမို့ ဦးသာဒငကွှီးကို ခနနောလွို့ ပှောရငွး အိပခွနွးထဲ ဝငလွာခဲ့တယွ။ မိနွးမက အိပယွာပေါွ ပကလွကလွှနရွငွး သူ့ ရီးစားအသဈ ကနှော့ယွောကဖွ နဲ့ ဖုံးပှောနလရေေဲ့၊ ကနှောကွ ကလေးကို သူ့ အိပယွာပုခကထွဲ ထည့လွိုကပွှီးတော့ မိနွးမအနား လာလိုကွ တယွ။ အိပယွာပေါမွှာ ဒူးထောငပွေါငကွား နဲ့ ပကလွကလွှဲလို့ သူ့ ရီးစားနဲ့ စကားပှောနတေဲ့ မိနွးမကို သူ့ ညဝတအွငွကြှီ အနား ကနေ ဆှဲမပှီး ဘိုကအွထိ လှနလွိုကတွယွ၊ မိနွးမက ကနှော့ကွို ပှောငခွှောခွှောွ မကှနွှာပေးနဲ့ ကှည့ရွငွးက ဖုံးဆကပွှောနေ တယွ။ ကနှောကွ သူ့ပေါငနွှဈလုံးကှား ခေါငွးငုံ့ ကှည့လွိုကတွော့ သူ့ စောကဖွုတွ တခုလုံးက စိုရှဲနတယွေ၊ အရညကွ ဖငကွှားတောငွ စိမ့ကွှ နပှေီ၊ ကနှောကွ အဲဒီ စောကရွညကွို လကခွှောငွး ထိပကွလေးနဲ့ ပှတသွပပွေးပှီး စောကဖွုတွ နူတခွမွးသားလေး တှကေို ပှတပွေးလိုကတွယွ၊ စောကဖွုတနွူတခွနွးသား တှကေို လကခွှောငွးနဲ့ ကနှောွ ဆော့ကစားတော့ မိနွးမ ပါးစပကွ ငှီးသံ ထှကမွှာစိုးလို့ ထငရွဲ့ သူ့ လကဖွဝါးနဲ့ ပိတထွားလိုကသွေးတယွ။

ကနှောကွ သူ့စောကဖွုတွ ဖေါငွးဖေါငွးကှီးကို ငုံ့ နမွးလိုကပွှီး လှှာဖှားလေးနဲ့ အကှဲကှောငွး တလှှောကွ လှှကပွေးလိုကတွယွ ။ မိနွးမ ဖငကွှီးကော့ တကလွာတယွ။ မိနွးမက ကနှော့ကွို ခေါငွးယမွးပှပှီး အပှငမွှာ ဦးသာဒငွ ကှီးကို သှားဧည့ခွံဖို့ လကနွဲ့ အခကှပွှလိုကတွယွ။ အဲဒါနဲ့ သူလညွး လှတလွှတွ လပလွပွ ဖုံးပှောလို့ ရအောငွ ဆိုပှီး ကနှောွ ဧည့ခွနွးကို ပှနထွှကလွာခဲ့လိုကတွယွ။ ကနှော့ွ စိတထွဲမှာတော့ တနုံ့နုံ့ ဖှဈနရတယွေ။ ခိုငမွှတသွူ တယောကွ အနအေေးတဲ့ အိမထွောငရွှငမွ ကနေ ဟော့ဝိုကွ ခေါတွဲ့ ဟတတြနီ မယားတယောကွ အဖှဈကို ရောကနွပှေီ။ နောငကွရှငတွော့ ကနှော့ွ ညီမလေးကလညွး သူ့ယောကွှားက သူ့ယောငွးမနဲ့ ဖှဈပကှနွတော သိသှားရငွ ဘယလွိုမှား နမှော လဲ၊ ကနှော့ွ ကို သူ့ယောကွှားကှောင့ွ မုနွးတီးသှားတော့ မှာလား။ ကနှောွ ဧည့ခွနွးမှာ ဦးသာဒငွ ကှီးနဲ့ စကားပှော နစဉပွေဲ ခိုငမွှတသွူ ဖုံးပှောပှီး သှားလို့ အိပခွနွးထဲက ထှကလွာတယွ။ ခနနတေော့ စကားပှောရငွးနဲ့ နေ့ခငွးဘကွ ရုပရွှငွ သှားကှည့ွ ကှရအောငွ ဆိုပှီး စကားစ မိလိုကတွယွ။

ဦးသာဒငကွ သူ့ အိမပွှနပွှီး အဝတအွစား လဲလိုကမွယွ ပှငဆွငပွှီးတာနဲ့ သူ ပှနလွာခဲ့မယလွို့ ပှောပှီး ပှနထွှကသွှားတယွ။ ကနှောလွညွး ရမေိုးခှိုး ပှီး မုတဆွိတရွိပွ ဘာရိပွ လုပတွယွ၊ အခှိနတွော့ နညွးနညွး ကှာသှားတယွ။ ပှီးတော့ အိပခွနွးထဲမှာ အဝတအွစား လဲဖို့ လုပနွတေုနွး မီးဖိုဖကမွှာ ခိုငမွှတသွူ စကားပှောနသေံ ကှားရတယွ။ အဲဒါနဲ့ ဘယသွူနဲ့မှား ပှော နတောပါလိမ့ွ ဆိုပှီး မီးဖိုဖကထွှကလွာခဲ့တယွ။ ဦးသာဒငကွှီး အသံကှားတာနဲ့ ကနှောလွညွး အခနွးထောင့ကွပဲ ခှောငွးကှည့ွ လိုကမွိတယွ။ ခိုငမွှတသွူက ကနှောနွဲ့ သူနဲ့ကို မိဘတှေ စီစဉပွေးလို့ ညားခဲ့ ကှတယွ ဆိုတဲ့ အကှောငွးကို ပှောပှနတော။ သူတို့ နှဈယောကစွလုံး က အပှငထွှကဖွို့ အဆငသွင့ွ ဖှဈနကှပှေီ၊ ဦးသာဒငကွှီးလညွး ရှပအွငွကြှီ အသဈနဲ့ ပုဆိုးအသဈနဲ့ ကနှော့ွ မိနွးမပဲ ဟောရှော့ ဖှဈနတယွေ ဝတထွားတာ၊ အပေါွ က ရှှအေိုရောငွ အသားအိအိ ဂှိုငွးပှတွ ကိုယကွပွှ ဘလောကဈွ ကိုဝတထွားတယွ။ ဘလောကဈွက ပုခုံးမှာ ကှိုးသိုငွးခှီထားတယွ၊ လညဟွိုကကွလညွး ရငနွှဈမှှာကို တဝကလွောကွ နီးပါး မှငနွိုငတွယွ။

ဟိုကွ အောကကွ လညွး ဘရာ မဝတထွားဘူး။ နို့သီးခေါငွးတှကေ ထငွးနတောပဲ၊ ဆံပငခွါးလောကကွိုလညွး ဖါးယားခထှားသေးတယွ။ လကမွောငွး အိုးကှီးတှကေ ဖှေးနတောပဲ၊ အောကကွတော့ စကဒွ က အသားပှော့ ပှော့ ရှေ့နဲ့ နောကွ အတိုအရှညမွညီပဲ အတှန့အွထပလွေးတှေ ရှိတဲ့ အောကခွှကေားကား ဟာမှိုးကို ဝတထွားတယွ။ ရှေ့ပိုငွးက ဒူးအောကပွိုငွးလောကပွဲ ရှညပွှီး နောကဘွကကွ ခှသလေုံးလောကအွထိ ရှညတွယွ။ မိနွးမကတော့ သူ့ အဘိုးကှီးကို ရှိုးရုံတငမွက ဘူး၊ လမွးက တခှားလူစိမွး တှကေိုပါ ရှိုးတော့ မှာပါလား၊ လို့ တှေးမိတယွ။ ဦးသာဒငကွှီးက မိနွးမ ကို လှလိုကတွာ လို့ ခှီးကှူး နတယွေ။ ကနှောတွောငွ ကိုယ့မွိနွးမကိုယွ အဲလို အဝတအွစား နဲ့ မှငရွတော့ လီးတောငလွာခဲ့ရတယွ။ ဦးသာဒငွ ကှီးလညွး သူ့ ပုဆိုးကို မသိမသာ လကကွလေး နဲ့ ဟိုဖိဒီဖိ လုပနွတော တှေ့ရတယွ။ ကနှောကွ အခုမှ ရမေိုးခှိုးပှီးတဲ့ပုံနဲ့ မီးဖိုထဲ ဝငလွာခဲ့လိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူက ကနှော့ွ ဖကလွှည့ရွငွး သူ့နိ့တှကေို ဘလောကဈွ အောကကွနေ အသာ ပင့မွလိုကတွယွ၊ အပေါကွ အဟိုကမွှာ အကှဲကှောငွးက ပိုနကသွှားတယွ။

ကနှော့ကွိုလညွး မကှစွေ့ မှိတပွှလိုကတွယွ။ နောကတွော့ ကနှောတွို့ မီးဖိုခနွးထဲကနေ ဧည့ခွနွးကို ထှကလွာခဲ့ကှတယွ။ ဦးသာဒငကွှီးက နှဈယောကထွိုငွ ဆိုဖာပေါမွှာ ဝငထွိုငလွိုကွ တယွ။ ကနှောကွသူနဲ့ မကှနွှာခငွှးဆိုငွ ဆိုဖာမှာ ထိုငလွိုကတွယွ ။ ခိုငမွှတသွူက လဘကရွညခွှကွ ယူလာပှီး ကနှော့ရွှေ့မှာ ခပှေးရငွး ဦးသာဒငရွဲ့ ညာဘကမွှာ ထိုငလွိုကတွယွ၊ သူတို့ နှဈဘောကွ ကိုယလွုံးခငွှးက ထိကပွ သှားတယွ။ တကယတွော့ ခိုငမွှတသွူ ကလညွး လကပွှတအွငွကြှီနဲ့၊ ဦးသာဒငကွ လညွး ရှပအွငွကြှီ လကတွိုနဲ့ ဆိုတော့ လကမွောငွးသားခငွှး ထိနကှတော ၊ ကနှော့ွ လီးက မာသှားတယွ၊ သူတို့ ပေါငခွငွှးကလညွး ဖိကပွ နတယွေ။ ဦးသာဒငကွှီးက ခှာတောငွ မပေးဘူး ထိပှီး အရသာခံ နလေိုကတွာ၊ ကနှောကွ မသိခငှယွောငွ ဆောငွ နရတယွေ။ ဦးသာဒငွ က သတငွးစာကို ကောကယွူလိုကပွှီး ကနှောတွို့ သှားကှည့မွယ့ွ ရုပရွှငရွဲ့ အခှိနတွှကေို လိုကရွှာနတယွေ။ အဲဒီမှာ ဦးသာဒငွ က ကနှောတွို့ ရပကွှကနွားမှာ အစိုးရက လုပမွဲ့ ပရောဂကှတွခု နဲ့ ပတသွကတွဲ့ သတငွးကို တှေ့လို့ ဖတပွှလိုကတွယွ။

ခိုငမွှတသွူ ကလညွး စိတဝွငတွစား ဘယမွှာ လဲ လို့ မေးရငွးက သတငွးစာကို ငုံ့ကှည့တွယွ။ ဦးသာဒငကွ လညွး သတငွးစာ အောကဖွကပွိုငွးကို မေးငေါ့ပှတယွ။ ခိုငမွှတသွူက သိသိသာသာပဲ ငုံ့ပှီး ကှည့တွော့ သူ့ နို့တှကေ ဦးသာဒငွ လကမွောငွး ကို ဖိကပထွားတယွ။ ဦးသာဒငွ ကှီးက လညွး လကကွို မရုတဘွူး။ ခိုငမွှတသွူက သတငွးစာကို ငုံ့ ကှည့တွာကလညွး ဦးသာဒငွ ရငခွှငထွဲ ရောကနွသလေိုပဲ၊ ရှေ့ တည့တွည့ထွိုငနွတေဲ့ ကနှောတွောငွ ခိုငမွှတသွူ မကှနွှာ က သတငွးစာ နဲ့ ကှယနွလေို့ မမှငရွတော့ဘူး။ ကှည့ရွတာ ခိုငမွှတသွူက သူ့ နို့တှနေဲ့ ဦးသာဒငကွှီး လကမွောငွးကို ပှတပွေး နရတော ပှောနွသလေိုပဲ၊ ဦးသာဒငွ ကှီးကလညွး သူ့ လကကွို နညွးနညွးလေးတောငွ နောကမွရှေ့ ပေးဘူး။ အဲလိုပုံစံနဲ့ သူတို့ နောကထွပွ လေးငါး မိနဈလောကွ နနကှတေယွေ။ ကနှောလွညွး သူတို့ လှတလွှတလွပလွပွ လှုပရွှားလို့ ရအောငွ ဆိုပှီး အိပခွနွးထဲ ပဈစညွးယူစရာတခု ရှိသလိုလို ဘာလိုလို နဲ့ ဧည့ခွနွးကနထပှေီး အိပခွနွးထဲ ဝငသွှားလိုကတွယွ။

ကနှောွ ထထှကသွှားတဲ့ အခှိနထွိ သူတို့ နှဈယောကကွ ခုနက ပုံစံ အတိုငွးပဲ နနကှတေယွေ။ ကနှောွ အိပခွနွးထဲက ပှနထွှကလွာတော့ သူတို့ နှဈယောကွ ဆိုဖာပေါွ မှာ တောင့တွောင့ွ ကှီးတှေ ထိုငနွကှတယွေ။ ကနှော့ွ ကို မှငတွော့ ခိုငမွှတသွူက ကှမွးကိုပဲ ငုံ့ကှည့နွတယွေ။ ဘာမှ လညွး မပှောဘူး။ ဦးသာဒငကွှီးကလညွး သတငွးစာကို အကှီးအကယွှ စိတဝွငစွားသလို ငုံ့ ဖတနွတယွေ။ တခုခု တော့ သူတို့ နှဈယောကကွှား ဖှဈသှားတာသခှောတယွ။ ခိုငမွှတသွူက သူ့ အဝတအွစား တှကေို ဟိုဆန့ွ ဒီဆှဲ လုပနွေ တယွ။ ဦးသာဒငွ ပုဆိုးကတော့ နညွးနညွး ဖရိုဖရဲ ဖှဈနသလေိုပဲ၊ ကနှောွ အိမရွှေ့ ခနွးရောကတွော့ ၊ ခိုငမွှတသွူက ထိုငရွာက ထရပပွှီး ကနှောနွဲ့ မကှနွှာခငွှးတောငွ ဆိုငမွကှည့ပွဲ အိပခွနွး ထဲ ဝငသွှားတယွ။ ကနှော့ွ နှလုံးခုံ မှနလွာတယွ။ ဦးသာဒငွ ကှီးကို ခနနောလွို့ ပှောရငွး ခိုငမွှတသွူနောကွ အိပခွနွးထဲကို လိုကဝွငသွှားမိတယွ။ “မှတွ ဘာဖှဈတာလဲ၊ မောငွ အိပခွနွးထဲ ခနသှားနတေုနွး တခုခု ဖှဈသှားတာလား” လို့မေးလိုကတွယွ။

ခိုငမွှတသွူက၊ “မှတွ သူ့ဘေး ဆိုဖါပေါွ မှာ ထိုငနွကတညွေးက မောငွ သတိထားမိပှီးသား မဟုတဘွူးလား” “အငွး မှတွ ရငသွား တှနေဲ့ သူ့ လကမွောငွး ကို ဖိကပထွားတာတော့ သိတယလွေ။ ဒါပမေဲ့ မောငွ အိပခွနွးထဲ ခနဝငသွှားတဲ့ အခှိနမွှာ ဘာတှေ ဖှဈကှသေးလဲ၊ မောငပွှနထွှကလွာတော့ မှတတွို့ နှဈယောကစွလုံး အမူအယာတှေ ပကှနွကှတော” ခိုငမွှတသွူ က ပှုံးလိုကပွှီး၊ “ဆောရီး မောငွ၊ မောင့ကွို မတိုငပွငပွဲနဲ့ နောက့တွဆင့ွ တကွ လိုကမွိတယွ၊ မှတကွ သတငွးစာကို ငုံ့ ဖတနွတေုနွး သူက မှတွ နို့တှကေို သူ့လကနွဲ့ အုပကွိုငလွိုကတွယွ၊ မောင့ဆွီက သတငွးစာ နဲ့ ကှယနွလေို့ မမှငရွဘူး၊ သူကလညွး မှတွ အထာပေးနတော ကို သိနတယလွေေ၊ သူ့ လကဖွဝါးက မှတွ နို့သီးခေါငွးတှေ ထောငမွတနွတောကို သူဖီးရတယလွေ၊ ”….. ”မောငွ ထထှကသွှားတော့ သူက မှတွ နို့သီးခေါငွးလေးကို လကခွှောငွးထိပကွလေး နဲ့ ပှတသွတပွေးရငွးက မှတမွကှနွှာ ကို ကှည့နွတယွေ။ မှတကွ ဘာမှ မပှောတော့ သူ့လကကွ မှတွ ဘိုကသွား နရောကို လာပှတတွယွ၊ မှတကွ သူ့ကို မငှငွးတဲ့ အပှငွ ရငသွားကို ကော့ပှီးတော့ လညဟွိုကကွို သူ့မကှနွှာ နားကော့ ပှပေးလိုကတွယွ၊ ”….. ”သူက မှတွ ပေါငပွေါွ ကို လကတွငလွိုကတွယွ။

သူ့လကခွှောငွး ထိပတွှကေ မှတွ ပေါငအွတှငွးသား တှကေို ထိနပှေီ၊ အဲဒီ အခှိနမွှာပဲ မောငကွ အခနွးထဲ ကထှကလွာတော့ မှတလွညွး လန့သွှားတာနဲ့ သူ့လကကွို မှတပွေါငပွေါွ ကနေ ဆှဲဖယလွိုကတွယွ၊ မှတကွ မောင့ွ ကို မတိုငပွငထွားပဲ သူ့ ကို အဆင့ကွှောပွှီး ပေးကိုငွ လိုကသွလို ဖှဈသှားလို့ မှတွ မကှနွှာ မထားတတဘွူး ဖှဈသှားတာ” “မှတရွယွ၊ မောငွ ဘယလွို ပှောရမလဲ တောငွ မသိဘူး၊ မောငွ မှတကွို ယုံပါတယွ၊ အဖှဈအပကှတွှေ ကတော့ နညွးနညွး မှနသွလို ဖှဈနတယွေ၊ ဒါပမေဲ့ မောင့ကွို စိတခွလှကခွှ ယုံပါကှာ၊ မောငကွ မောင့မွိနွးမကို အဖိုးကှီး အလိုးခံမယွ ဆိုတာကိုလညွး သဘောတူထားပှီးပါပှီ၊ မောငကွ မှတကွို လညွး စိတကွှိုကွ ဖီးရစေ ခငှပွါတယွ။ မှတွ စိတတွိုငွးကရှငကွို မောငွ ပှောနွပေါပှီ၊”….. ” မငွဂြလာဦး ညကတညွးက မှတကွ မောင့ထွကကွို လိငကွိဈစမှာ ပိုပှီး ကှနပွေ အားရမဲ့ မိနွးကလေး ဆိုတာ မောငွ သဘောပေါကွ ပှီးသားပါ၊ မောငကွ မှတကွို အစှမွးကုနွ ဖှည့ဆွညွး ပေးနိုငမွှာ မဟုတဘွူးလို့လညွး ခံစားမိခဲ့ရပါတယွ။

မှတကွ အရမွးခှော အရမွးလှ အရမွးကိတပွှီး အိပယွာပေါွ မှာလညွး မောင့ထွကွ ပို စိတအွား ထကသွနတွာ မောငသွိပါတယွ၊”….. ” မောငွ မှတကွို မှတဘွဝမှာ မှတစွိတကွှိုကွ စူးစမွး ခံစား စခငှပွေါတယွ၊ ဒါပမေဲ့ မှတကွ အမှဲတမွး မောင့ရွဲ့ မှတပွဲ ဖှဈရမယွ။ မှတွ တစိမွးယောကွှား တယောကနွဲ့ အိပဖွို့ ဆိုတာကလညွး မောင့ွ ဖနတွကဆွီ ဖှဈခဲ့ပါတယွ၊ အခုကတော့ မောငနွဲ့ မှတွ နှဈဦးစလုံးရဲ့ ဖနတွကစွီပါပဲ၊ နှဈဦးစလုံး ဖီးခံပှီး ပှောရွှှငွ ကှရမှာပါ၊ ဒီနေ့ မှတွ သူနဲ့ ရုပရွှငရွုံထဲမှာ ပှောရွှှငဖွို့ အခှင့အွရေး ရမှာပဲ၊ မှတွ ကှိုကသွလိုသာ လှုပရွှားတော့၊ မောင့ွ အတှကွ ဘာမှ တှေးမနနေဲ့တော့ ဟုတပွလား” တကယတွော့ စိတထွဲမှာ ရှိတာက၊ ခိုငမွှတသွူ က ကာမစိတွ တအားထနတွဲ့ မိနွးမ တယောကဆွိုတာ ကနှောသွိပါတယွ၊ ကနှောွ လိုးပေးတာလောကွ နဲ့ မကှနပွေ အားမရနိုငဘွူး ဆိုတာလညွး အစထဲက သိပါတယလွို့ ပှောခငှတွာပါ။ အဲလို ပှောလို့ကလညွး ဘယဖွှဈမလဲလေ။ ပှောရငွးနဲ့ ဖီးတကလွာလို့ ကနှော့ွ မကှလွုံးထဲက မကှရွညတွစကနွှဈစကလွောကွ ကသှှားတယွ။

ခိုငမွှတသွူ က အလှှငအွမှနွ အနားကပလွာပှီး ကနှော့ွ မကှရွညတွှကေို သူ့ လကဖွဝါးနဲ့ သုပပွေးရငွး၊ “မောငရွယွ၊ မောငခွံစား နရတောရယွ၊ မောင့ွ ဖီလငရွယကွို မှတွ နားလညပွါတယွ၊ ဟုတတွယွ အခုကတော့ မောငနွဲ့ မှတတွီု့ နှဈယောကစွလုံးရဲ့ ဖနတွကဆွီ ဖှဈနပေါပှီ၊ မှတတွို့ တောတွောလွညွး လကလွှနနွကှပှေီ၊ အဲတော့ အနညွးဆုံးတော့ မှတွ တခါလောကပွဲ ဖှဈဖှဈ ခံစားလိုကကွှည့ခွငှပွါပှီ၊ နို့မို့ ဆိုရငွ မလုပလွိုကရွတဲ့ စိတကွူးယဉကွ စိတထွဲ မှာ တနုံ့နုံ့ နဲ့ ဘဝတလှှောကလွုံး ခံစား သှားနရတေော့ မှာ၊ ”……. ”မှတကွ မောင့ကွို အမှဲတနွး ပှင့လွငွးပါတယွ၊ အခုတော့ စိတကွူးယဉကွနပှေီး လကတွှေ့ ကကှ ဒီအဖိုးကှီးရဲ့ အထိ အတှေ့ တှကေို ခံစား ခငှစွိတပွှငွးပနှပေါပှီ၊ မောင့ရွဲ့ ကပကွိုး ဖီလငကွို ဖှည့ဆွညွးပေးခငှတွာထကွ မှတကွလညွး ခံစားခငွှ စိတွ ပိုနရပှေီ၊ နို့မို့ ဆို မောငလွညွး ဟိုမရောကွ ဒီမရောကွ၊ မှတလွညွး ဟိုမရောကွ ဒီမရောကွ ဟတကွော့ကှီး ဖှဈနကှရေ တော့ မယလွေ” “ဟုတပွါတယမွှတရွယွ၊ အဲဒါကှောင့ွ မောငကွ မှတကွို လုပခွငှသွလို လုပဖွို့ ခှင့ပွေးလိုကတွာပေါ့။

ခုလို မှတွ မောင့ွ ကို ပှင့ပွှင့လွငွးလငွး ဖှင့ပွှောတာကို ပဲ မောငွ ပှောွ သှားပါပှီ၊ မောငွ ကှနပပွှေီကှာ” ကနှောွ တို့ နှဈယောကွ ပှောဆိုပှီးတော့ ကနှော့ွ ရငမွှာ တကယတွော့ နာကငွှ သလို ဖှဈရပါတယွ။ ကနှော့ွ မိနွးမ က ဒီအဖိုးကှီးရဲ့ အလိုးကို ခံဖို့ အဆငသွင့ွ ဖှဈနပှေီ ဆိုတာရယွ၊ ကနှော့ွ ကပကွိုးဖီးလွ ကို ဖှည့ဆွညွး ဖို့ထကွ သူ့ ခံခငှစွိတကွို ဖှည့ဆွညွးဖို့ က ပိုတယဆွိုတာကို သိလိုကရွလို့ပါ။ ဒီ အကှံအစညွ မစခငတွုနွးက ကနှောကွ ကိုယ့မွယားကို တခှား ယောကွှား တယောကနွဲ့ လုပတွာကို ကှည့ခွငှစွိတွ ပှငွးပှခဲ့တာပါ၊ အခု အခှအနကေေ တော့ သူက ကိုယ့ထွကွ ပိုတကကွှှ နတော တှေ့ရတော့ နညွးနညွး မအီမလညခွံစား နရတောပါ။ ကနှောတွို့ ရုပရွှငရွုံ သှားတဲ့ လမွးတလှှောကွ မှာ ခိုငမွှတသွူ ကို တှေ့သမှှ ယောကွှား တိုငွးက ငေးကှည့ွ ကှရတယွ။ ဝတထွားတဲ့ အဆငအွပှငကွ ဟော့ တဲ့ အပှငွ ဘရာမပါလို့ ဘလောကဈွ အပါး မှာ နို့သီးခေါငွး ရာထငွးကနဲ မှငနွရတောက ပိုပှီး ယောကွှား သားတှေ ရဲ့ မကှလွုံးတှကေို ပှူးထှကလွာစပေါတယွ။

ဦးသာဒငွ ကှီးကလညွး ခိုငမွှတသွူ ဘေးက ကပလွှှောကရွငွး သူနဲ့ ထိနိုငသွလောကွ အရသာခံ ပှတတွိုကွ နပေါတယွ။ ရုပရွှငရွုံထဲ ကတှော့ ခိုငမွှတသွူ က ကနှောွ နဲ့ ဦးသာဒငွ ကှီးတို့ နှဈယောကွ ကှားမှာ ထိုငပွါတယွ။ ကနှောကွ သူ့ ဘယဘွကမွှာ ထိုငပွှီး ဦးသာဒငကွှီးက သူ့ ညာဘကမွှာ ထိုငပွါတယွ။ ရုပရွှငွ ကလညွး ရုံတငတွာ ကှာပှီမို့ လူလညွး တောတွောွ နညွးပါ တယွ။ ကနှောတွို့ တတနွးလုံးမှာ လူကို မရှိပါ။ ကနှောတွီု့ သုံးယောကနွဲ့ သားလေးပဲ ရှိပါတယွ။ ခိုငမွှတသွူက ဘေးဘကတွှကေ လူမရှိတဲ့ ခုံတနွးတှကေို ကှည့လွိုကရွငွး ကနှော့ဘွကကွို ကှည့ပွှီး မကှလွုံးတဖကွ မှိတပွှတယွ။ ကနှောလွညွး အခှအနနေေဲ့ နရောကတော့ ဂှငကွောငွးနပှေီ ဆိုတာ သိလိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ မကှလွုံး တှကေ အရောငတွောကနွတောတှေ့နရတယွေ၊ သူစိတထွကသွနနွပှေီ၊ ကနှောွ လညွး သူ့ကို အားပေးတဲ့ အပှုံးနဲ့ ပှုံးပှပှီး ခေါငွးကို မသိမသာညိမ့ွ ပှလိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ က ကနှောတွို့ ရဲ့ တနှဈသား သားလေးကို လကဆွှဲထားတယွ။ ဒီတခါတော့ ခိုငမွှတသွူ နဲ့ ဦးသာဒငွ တို့ နှဈယောကစွလုံးက တယောကွ ကို တယောကွ တောတွောလွေး ရငွးနှီးနကှပှေီ။

ကနှောွ အိမမွှာ အိပခွနွးထဲ ခနဝငသွှားတုနွး သူတို့ တောတွောွ ခရီး ရောကသွှားပုံပဲ၊ ဦးသာဒငွ ကှီး က အခှင့အွရေးရတာနဲ့ လကသွရမွးတော့ မဲ့ ပုံ ဖှဈနပှေီ၊ ခိုငမွှတသွူ က သူ့ ဘကလွှည့ွ ကှည့လွိုကတွော့၊ ပှုံးနလေိုကတွာ နှားပှာကှီး အောကသွှားမရှိဆိုတာလိုပဲ။ ဒါပမေဲ့ ကနှောွ အနားမှာ ရှိနလေို့ နညွးနညွးတော့ မရှှံမရဲပုံပဲ ရှိသေး တယွ။ ခိုငမွှတသွူ က ဦးသာဒငွ ကှီးထကွ ပိုရဲတငွးနတယွေ။ ရုပရွှငစွပှီး ဆယမွိနဈလောကမွှာပဲ၊ ခိုငမွှတသွူက ကုလားထိုငွ လကရွမွးမှာ တငထွားတဲ့ ကနှော့လွကကွို သူ့လကကွလေးနဲ့ ကုတပွှီး အခကှပွေးတယွ။ ဦးသာဒငကွှီး အလုပစွနပှေီ ဆိုတဲ့သဘော၊ ကနှောကွ ကနှော့ွ မကှလွုံးတှကေို ဦးသာဒငကွှီး မမှငရွအောငွ ခိုငမွှတသွူ မကှနွှာနဲ့ ကှယပွှီးတော့ ဦးသာဒငကွှီး ဘကကွို ခှောငွးကှည့လွိုကတွယွ။ ပထမတော့ မှောငထွဲမှာ သခှော မမှငရွဘူး၊ သားကလညွး ခိုငမွှတသွူ ပေါငပွေါွ ထိုငနွေ တာ၊ ထိုငနွတော ဆိုပမေဲ့ အလယမွှာမဟုတွ၊ ကနှော့ဘွကွ အခှမွးက ပေါငတွလုံးပေါမွှာ ထိုငနွတော၊ ဦးသာဒငဖွကွ အခှမွးက ပေါငွ ပေါမွှာတော့ ခိုငမွှတသွူက ရုပရွှငရွုံထဲ ခမွှးမှာစိုးလို့ ဆိုပှီး ယူလာတဲ့ ဆှယတွာ အပါးလေး ပုံလှှကတွငထွားတယွ။

ဟောတှေ့ပါပှီ။ ဦးသာဒငွ ကှီးလကကွ အဲဒီ ဆှယတွာအောကွ မှာပဲ၊ ခိုငမွှတသွူက ဦးသာဒငွ ဖကကွိုယကွို ယိမွးလိုကတွယွ။ သူတို့ လကမွောငွးသားခငွှးက ပှတမွိနမှောပဲ။ အဖိုးကှီးက အတောွ သှကတွာပဲ၊ သူ့လကကွ ဆှယတွာအောကမွှာ ကနှော့ွ မိနွးမ းပေါငတွှကေို ပှတနွပေုံပဲ။ ရုတတွရကွ ခိုငမွှတသွူ ကိုယလွုံးလေး တုံသှားတယွ။ ဘယနွရောကို ထိသှားလို့လဲ၊ ခိုငမွှတသွူက ဦးသာဒငွ ဘကကွို လှည့ကွှည့လွိုကတွာ တှေ့တယွ။ သူတို့နှဈဦး တယောကကွို တယောကွ မကှလွုံးခငွှး ဆုံကှည့နွေ ကှတယွ။ ဦးသာဒငွ ကှီး ကတော့ ခိုငမွှတသွူ သူ့ကို အထာပေး နတောကို ကောငွးကောငွး သိသှားပှီ၊ ခိုငမွှတသွူကို သူ လကသွရမွး ရမှာ မကှောကတွော့ဘူး။ ကနှောကွ ဘေးနားမှာ ထိုငနွတော တခုပဲ သူ့ကို အဟန့အွတား ဖှဈနတော။ သူတို့ တယောကနွဲ့ တယောကွ မကှလွုံးခငွှးဆုံ ကှည့နွပှေီးတော့ ခိုငမွှတသွူက ခေါငွးကို ပှနလွှည့လွိုကပွှီး ခုံနောကမွှီပေါွ ခေါငွးမော့ ရငွးမကှလွုံးကို မှေးထားတာ တှေ့ရတယွ။ ခိုငမွှတသွူ အလှော့ ပေးလိုကပွုံပဲ၊ ကနှော့ွ ဘောငွးဘီအောကကွ လီးက မာတငွးလာတယွ။

ရငဘွတထွဲမှာလညွး အောင့သွလိုလို၊ နှမှောသလိုလို ခံစား နရတယွေ။ ဘေးနား ပတဝွနွးကငှကွို အကဲခတလွိုကတွော့ လညွး လူတိုငွးက ရုပရွှငကွို အာရုံစိုကနွကှတောတှေ့ရတယွ။ ကနှောွ သူတို့နှဈယောကကွို လှတလွှတွ လပလွပွ ထားပေးလိုကွ ရငွ သူတို့ အဆင့ွ ပိုတကလွာနိုငကွှလိမ့မွယွ၊ ကနှောလွညွး တနရောရာ ကနေ ခှောငွးကှည့လွို့ ရမယလွို့ တှေးရငွး ခိုငမွှတသွူ လကကွို လှမွးတို့လိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူက မကှလွုံးပှင့လွာပှီး ကနှော့ွ ဘကလွှည့ွ ကှည့လွိုကသွလို၊ ဦးသာဒငွ ကလညွး ကနှော့ွ ဖကကွို လှည့ကွှည့တွယွ။ ကနှောကွ ခိုငမွှတသွူ ပေါငပွေါွ က ကနှော့ွ သားကို လကဆွှဲပှီး။ “ဦးလေးသာဒငွ၊ မှတွ နဲ့ အတူ အေးဆေး ဆကကွှည့လွိုကွဦး၊ သားလေး အသားတှေ အဲယားကှနွး ကှောင့ွ တအားအေးနပှေီ၊ ကနှောွ သူ့ကို အပှငဘွကခွနခေါွ သှားလိုကွဦးမယွ” လို့ ပှောလိုကတွယွ၊ ခိုငမွှတသွူက ကနှော့ကွို ကှေးဇူးတငတွဲ့ အပှုံးနဲ့ ပှုံးပှတယွ။ ကနှောွ သားကိုခှီပှီး အပှငထွှကလွာတော့ ဦးသာဒငလွကကွ ဆှယတွာ အောကမွှာပဲ ရှိနသေေးတယွ။

ကနှောကွ သားကိုခှီပှီး ရုတတွရကွ ထလိုကလွို့ သူလကွ ဆှဲထုတဖွို့ အခှိနွ မရှိတော့တာပဲ ဖှဈမယလွို့ တှေးမိတယွ။ ကနှောွ အပှငထွှကမွဲ့ အပေါကနွား ရောကလွို့ ခေါငွးပှနွ လှည့ကွှည့လွိုကတွော့ ခိုငမွှတသွူ ခေါငွးက ဦးသာဒငွ ပုခုံးပေါွ ကို စောငွး တငထွားတာ တှေ့လိုကရွတယွ။ သူတို့ နှဈယောကကွို ဘယနွရောကနေ ခှောငွးရမလဲ ဆိုတာ အမှနစွဉွးစား လိုကတွယွ။ ရှေ့ တနွးကရော နောကတွနွးကရော ဆို သူတို့ကို ခေါငွးနဲ့ ပုခုံးလောကပွဲ မှငရွမှာ၊ စဉွးစားရငွးနဲ့ အကှံတခု ထှကလွာတယွ။ ရမရကတော့ စမွးကှည့ရွမှာပဲ။ ကနှောွ ရုံပှငထွှကလွာပှီးတော့ အပှငမွှာ ရပနွတေဲ့ လုံခှုံရေးကို သှားပှောလိုကတွယွ။ အခု နရောမှာ အဲယားကှနွး ပေါကွ နဲ့ တနွးနလေို့လားမသိ၊ ငါ့သား အရမွးခမွှးနတယွေ။ ငါတခှား နရော ကောငွးကောငွး တခု ကနေ ကှည့လွို့ ရမလားလို့၊ မေးရငွးက လကထွဲ ကို ပိုကဆွံနညွးနညွး ထည့ွ ပေးလိုကတွယွ။ အဲဒါ သူက သဘောတူပှီး အပေါထွပွ တံခါးကို ဖှင့ပွေးလိုကပွှီး လှတနွတေဲ့ ခုံသာ ထိုငလွို့ ပှောလိုကတွယွ။

ကနှောကွ ကှေးဇူးလို့ ပှောပှီး ခုံတှေ မှာ သှားမထိုငပွဲ ဝရံတာ အနားစှနွး ကနေ ခလေးကို ပုခုံးပေါွ တငပွှီး ခှော့ သလိုနဲ့ အောကကွို ငုံ့ကှည့လွိုကတွယွ။ တှေ့ပါတယွ၊ ခိုငမွှတသွူ နဲ့ ဦးသာဒငွ တို့ နှဈယောကကွို ကနှောွ အပေါစွီး ကကို တည့တွည့ွ မှငရွတာ။ ခိုငမွှတသွူ က သူ့ ခေါငွးကို ဦးသာဒငွ ပုခုံးပေါွ စောငွး တငထွားတယွ။ ဦးသာဒငွ လကနွှဈဖကွ စလုံးက ခိုငမွှတသွူ ကိုယပွေါွ မှာ အပီအပှငွ လှုပရွှားနပှေီ။ ခိုငမွှတသွူ ကတော့ မကှလွုံးလေး မှိတပွှီး ဖီးခံ နတယွေ။ ခနနတေော့ ခိုငမွှတသွူက ရုတတွရကွ မကှလွုံးပှင့လွာပှီး သူတို့ နှဈယောကွ တယောကကွို တယောကွ မကှနွှာခငွှးဆိုငွ ကှည့နွကှတယွေ။ ခိုငမွှတသွူက သူ့မကှနွှာကို ဦးသာဒငနွား ကပပွှီး နူတခွမွးအစုံနဲ့ ဦးသာဒငွ ကို ကဈ သှားပေးလိုကတွယွ။ ကနှော့ွ ရငထွဲမှာ ဟာကနဲတော့ ဖှဈသှားတယွ။ မိနွးမရယွ ဒီအဖိုးကှီးကို မှားလို့ နှမှောတတ ဖှဈသလို ဖှဈမိတယွ။ ကနှော့ွ မိနွးမရဲ့ နူတခွမွး တှကေ အရမွးလှတာ၊ ဖူးလုံးပှီး ထူထူလေး၊ ခုတော့ အဖိုးကှီး ကိုမှား သူကစပှီး ကဈဆငွ ဆှဲနတော၊ နောကွ ဒီတိုငွးတောငွ အားမရလို့ လားမသိ သူ့လကနွှဈဖကွ နဲ့ ဦးသာဒငွ ခေါငွးကို လှမွးကိုငထွိနွးရငွးက ကောငွးကောငွး ကဈဈ ဆှဲနတယွေ။

ကနှော့ွ စိတကွူးယဉွ ဇာတလွမွးက ခုတော့ တမှိုး တမညွ ပှောငွးပါရောလား၊ အစက မိနွးမကို တစိမွး ယောကွှားတယောကွ လိုးတာကို ကှည့ခွငှခွဲ့တာ၊ ခုတော့ မိနွးမ က အဖိုးကှီးကို တကယ့ွ ခစှသွူ ရီးစားအလား ဆကဆွံ နပေါလား။ ပှီးတော့ ကနှော့ကွှယရွာမှာ ဖှဈနတော။ အစက တော့ ကနှော့ွ ရှေ့ မှာပဲ လုပပွါ့မယွ ဆိုတယွ။ ခိုငမွှတသွူက သူ့ ပုခုံးပေါွ ခှညထွုံးထားတဲ့ ဘလောကဈွ ဦးသာဒငဘွကကွ ပုခုံးသိုငွးကှိုး ကို ဖှညခွပှေး လိုကတွယွ။ ခုတော့ ဦးသာဒငွ လကဖွဝါးကှီးက ခိုငမွှတသွူ ညာဖကွ နို့ကှီးတှေ ပေါွ တိုကရွိုကွ အုပကွိုငွ နှယပွေးနပှေီလေ။ ဦးသာဒငွ က နှယရွုံနဲ့ အားမရတော့ ဘူး။ ခိုငမွှတသွူ နူတခွမွးတှကေို စုပနွမွး နရောကနေ ငုံ့ပှီး နို့တှကေိုပါ စုပနွပှေီ။ ခိုငမွှတသွူ ကလညွး မကှလွုံးကို မှိတွ ခေါငွးကို မော့ ပှီး နို့တှေ အစို့ ခံနတယွေ။ ဦးသာဒငကွ ဒီလောကနွဲ့ မရပသွေးဘူး။ လကကွ ခိုငမွှတသွူ ပေါငပွေါွ က ဆှယတွာအောကွ တိုးဝငွ သှားပါတယွ။

ခိုငမွှတသွူ စကဒကွ အရှေ့တို နောကရွှညွ ဒီဇိုငွးနဲ့ အသားပှော့ ပှော့ မဟုတလွား၊ သူ့လကကွှီးက စကဒပွေါကွလား စကဒွ အောကကွလား ဆိုတာကိုတော့ ကနှောွ မမှငရွ၊ ပေါငခွှဆုံထဲ ရောကနွတောကတော့ သခှောတယွ။ ခိုငမွှတသွူ ပါးစပကွ ငှီးသံ ထှကလွာတာ ကနှောတွောငွ ကှား လိုကမွိသလိုပဲ၊ မဖှဈတော့ဘူး။ ဒီတိုငွး လှှတပွေးထားရငတွော့ ဘေးကလူတှေ အကုနသွတိထား မိကုနတွော့မှာပဲ၊ စိတပွူစ ပှုလာတုနွး အခှိနတွဝကမွို့ ရုံထဲက မီးတှေ ဖှတကွနဲ လငွးလာ တယွ။ ကနှောွ နညွးနညွးတော့ စိတသွကသွာရသှားတယွ၊ ဒါပမေဲ့ ခိုငမွှတသွူ နို့ကှီးတှကေ အပှငမွှာ ပေါတွငကွှီး ပှင့ွ နတယွေ။ သူလညွး သတိထားမိလို့ ကမနွးကတနွး ဘလောကဈွ ကို ဆှဲမပှီး ပုခုံးပေါမွှာ ကှိုးကို ပှနထွုံး ခညှနွတယွေ။ ကနှောွ လညွး သူတို့ နှဈယောကွ အရှိနအွရမွးရပှီး ရုပရွှငရွုံထဲ မှာပဲ တကလွိုးနကှမှော စိုးလို့ အိမပွှနခွေါွ သှားဖို့ ဆုံးဖှတလွိုကွ တယွ။ ခိုငမွှတသွူ ဆဲဖုံးကို လှမွးခေါလွိုကတွယွ။

“မှတွ ရေ အိမပွှနကွှရအောငွ၊ သားက အရမွးငို နပှေီ၊ နမကေောငွးခငှဘွူးးလားမသိ” “မောငွ က ဘယမွှာလညွး အပှငမွှာလား၊ မောငွ သားကို နညွးနညွး လောကွ ထိနွးထားပေးလိုကပွါလား နောကွ အမှားဆုံး တနာရီပေါ့ ၊ ရုပရွှငကွ ပှီးတော့ မှာပဲလေ၊ အခု မှ ဇာတလွမွးက စိတဝွငစွား စရာ ကောငွးလာတာ” ခိုငမွှတသွူ ရဲ့ စကား ကှောင့ွ ကနှောွ တုနလွှုပသွှားမိတယွ။ သူ ကနှော့ွ ကို လိမပွှနပွှီ။ ကနှောွ လကတွှပေါ တုံလာတယွ။ “မှတွ၊ အခစှနွဲ့ ဦးသာဒငွ တို့ ရုပရွှငရွုံ ထဲ ဘယအွဆင့ွ တှေ ရောကနွကှပလေဲ မောငမွသိဘူး၊ ဒါပမေဲ့ မှတွ ကို ရုပရွှငရွုံထဲ မှာ အပေါစား မိနွးမ လို တကလွိုးတဲ့ အခှအနမှေေိုးတော့ မဖှဈစခငှဘွေူး။ အိမွ ကို ခေါလွာပှီး အိမွ မှာ လုပခွငှသွလို လုပကွှပါလား” ကနှောလွညွး ကနှောွ ဘာမှငတွယွ ညာမှငတွယွ ပှောမနတေော့ ဘူး။ အသံကို တတနွိုငသွလောကွ ပုံမှနထွား ပှီးတော့ အကှိုးအကှောငွး ကို အမှနမွှငနွိုငအွောငွ ပှောပှလိုကတွယွ။

အခု အခှိနွ ကမှှ တော့ ကနှောွ သူ့ ကို ဒေါသ ထှကလွို့ မရတော့ ဘူးလေ၊ စကတညွးက ကနှောကွ အဲလို ဖှဈအောငွ သူ့ကို မနညွး ဆှဲဆောငွ ခဲ့ တာ မဟုတလွား။ ကနှောွ အခု ရှငွးပှတာကိုတော့ သူလကခွံ သှားတယွ။ “ဟုတကွဲ့ မောငွ၊ မောငွ စိုးရိမတွာကို မှတသွဘောပေါကတွယွ။ မှတတွို့ ထှကလွာခဲ့မယွ၊ ရုပရွှငရွုံရှေ့ မှာ မောင့ွ ကား နဲ့ လာရပပွှီး စောင့နွလေိုကတွော့” ကနှောလွညွး ကားကို ပတကွငွးက နသှေားယူပှီး ရုပရွှငရွုံရှေ့ မှာ စောင့နွလေိုကတွယွ။ ကိုယ့ကွိုယကွိုတောငွ မှ၊ သူ့ မိနွးမကို ဖေါကသွညနွဲ့ ထည့ပွေးလိုကပွှီး ဆကရွှငွ ပှီးခှိနွ ပှနအွထှကွ ကို လာစောင့ွ နတေဲ့ ကားသမား ဖာခေါငွးတယောကလွို ခံစား နရမေိတယွ။ ခိုငမွှတသွူ နဲ့ ဦးသာဒငွ တို့ နှဈယောကကွ ရုပရွှငရွုံထဲကနေ၊ အရမွးခစှကွှတဲ့ သားအဖ နှဈယောကွ ထှကလွာသလို ပဲ ၊ ဦးသာဒငွ လကကွ ကနှော့ွ မိနွးမ ခါးကို သိုငွးဖကလွို့၊ နောကွ ကနှော့ွ ကို တှေ့လိုကမွှ သူ့ လကကွို အသာ ဖှုတခွလှိုကတွယွ။

ဦးသာဒငွ က ကားရှေ့ခနွး ကနှော့ွ ဘေးမှာ ဝငထွိုငပွှီး နောကခွနွးမှာ ခိုငမွှတသွူ က ကနှောတွို့ သား လေးနဲ့ ဝငထွိုငလွိုကတွယွ။ “ဆောရီးနောွ အူးသာဒငွ၊ သားလေး က နမကေောငွးခငှသွလို ဖှဈလာတာနဲ့ ရုပရွှငတွောငွ ဖှောင့အွောငွ မကှည့လွိုကရွဘူး ဖှဈသှားတယွ” “ဟေး အကှောငွးမဟုတပွါဘူး မောငဟွိနွးဇောထွူး ရဲ့” လို့ ဦးသာဒငွ က ပှနပွှောလိုကပွမေဲ့၊ သူ ကနှော့ွ မိနွးမ နဲ့ အရှိနရွနတေုနွး၊ ဟတကွော့ ကှီး ဖှဈသှားရတာ ကို တော့ စိတထွဲ ကှနပမွေဲ့ ပုံ မရှိဘူး။ သူ့မကှနွှာ အနအထေားက တော့ ပှောွ နပေုံပါ။ ကှည့ရွတာ သူတို့ နှဈယောကွ တခုခု ပလနခွလှားသလားတော့ မသိဘူး။ ခိုငမွှတသွူ မကှနွှာ မှာလညွး အပှုံး လေးနဲ့ ၊ ကနှော့ွ စိတကွပဲ ထငနွလေို့ လားမသိပါဘူး။ ကနှောွ ဦးသာဒငွ ကှီး အိမရွှေ့ မှာ ကားရပွ သူ့ ကို ခပှေးပှီး မှ ကနှောွ တို့ အိမကွို ပှနလွာခဲ့ကှတယွ။ လမွးမှာ ခိုငမွှတသွူက၊ “မောငွ သူ့ကို သူ့အိမရွှေ့ ပှနခွပှေးလိုကတွာ၊ မောင့ွ မိနွးမ ကို အိမမွှာ တကလွိုး သှားမှာ ကှောကလွို့လား” လို့ နောကသွလိုပှောငသွလို ပှုံးရငွးက မေးလိုကတွယွ။

ကနှောကွ အိမရွှေ့ မှာ ကားရပလွိုကရွငွးက၊ “မှတွ ထငတွာ အမှနပွဲ၊ အခုနတော သူ အိမကွို လိုကလွာခဲ့ရငွ၊ မှတွ အခုလို တကကွှှ နပေုံနဲ့ ဆိုရငွ သူ တကလွိုးသှားမှာ သခှောတာပေါ့” ခိုငမွှတသွူ က နညွးနညွး စိတရွှုတထွှေး သှားသည့ွ မကှနွှာဖှင့ွ၊ “အဲဒါ ဆိုရငွ မောငကွ မှတွ ကို မှတွ ခစှသွူ တကလွိုးတာကို မကှည့ခွငှတွော့ ဘူး ဆိုတဲ့ သဘောလား” လို့ ပှနမွေးတယွ။ “ဟုတပွါဘူး၊ မောငကွ ကှည့ခွငှပွါတယွ၊ ဒါပမေဲ့ သူ့ အရှယကွှီးနဲ့ မှတကွို စိတကွှနပအွေောငွ ဘယလွို သူက ကောငွးကောငွး လိုးပေးနိုငပွါ့ မလဲ၊ မောငွ က မှတွ ရဲ့ ဒုတိယ ခစှသွူ၊ ကောငွးထကဝွငွး နဲ့ လိုးတာကို ပဲ ကှည့ခွငှတွာ၊ သူက အားကောငွးမောငွးသနွ ဆိုတော့ မှတွ ကို ကောငွးကောငွးကှီး စိတကွှနပသွှေား အောငွ လိုးပေးနိုငမွှာ” ခိုငမွှတသွူ က တခဈခဈ ရီမောလိုကရွငွး၊ “ခဈခဈ မောငွ ပှောလိုကပွုံက လညွး အားရပါးရပဲ၊ ဒါပမေဲ့ မောငွ သူ့ ပဈစညွး ကို ဟိုတလောက ဘောငွးဘီပေါွ က နမှငဖွေူးတယွ မဟုတလွား၊ သူ့ ပှောငကွှီး က မောင့ထွကွ တုတလွညွး တုတွ ရှညလွညွး ရှညတွယွ။

မောင့ွ ထကတွော့ ကောငွးကောငွး ဗှငွး နိုငမွဲ့ သဘောရှိတယွ၊ မောငွ ပှောသလို ကောငွးထကဝွငွး က သကလွုံ ပိုကောငွးပှီး အားပိုရှိမယွ ဆိုတာကို တော့ မှတလွညွး ထငတွယွ။ ဒါပမေဲ့ မှတွ က သူတို့ နှဈယောကစွလုံး ကို ခံကှည့ခွငှတွယွ” “မောငွ ရုံအပှငထွှကသွှားတော့ မှတွ ဦးသာဒငွ နဲ့ ဘာလုပသွေးလဲ” ခိုငမွှတသွူ က ပှောငခွှောခွှောွ မကှနွှာပေးနဲ့၊ “မောငွ စိတကွူးယဉထွားသလို ဟာမှိုးတှေ မဖှဈပါဘူး၊ ဒါ က မှတရွဲ့ ကိုယပွိုငလွှုပရွှားမှု သေးသေးလေးပါ၊ မောင့ွ စိတကွူးယဉွ တှေ အကောငအွထညပွေါလွာတဲ့ အခှိနွ ကရှငွ မှတွ သခှော ပှောပှပါ့မယွ” လို့ ပှောတယွ။ ကနှော့ွ စိတထွဲ သိပမွကှနပွေ တော့ ဘူး၊ ခိုငမွှတသွူ ကှ‌နော့ွ ကို စလိမလွာပှီ။ သူနဲ့ ဦးသာဒငွ တို့ တယောကနွဲ့ တယောကွ ကိုငတွှယတွာ တငမွက သူ့ နို့တှကေို ပါ ဦးသာဒငွ စို့ ခဲ့တာ ကနှောွ မကှမွှငွ တှေ့ခဲ့ ပှီးသားကို ဘာဖှဈလို့ ကနှော့ွ ကို ပှနမွပှောနိုငရွတာလညွး၊ ဘာကှောင့ွ လှို့ဝှကွ ခငှရွတာလဲ။ ညဘကွ ၇ နာရီလောကွ ကတှော့ ခိုငမွှတသွူ ရခှေိုးခနွးဘကွ ထှကသွှားတယွ။

ခါတိုငွးထကွ အခှိနွ အကှာကှီး ယူပှီး ရမေိုးခှိုး၊ နောကပွှီး အမှှေးရိပစွကွ အသံလညွး တဂှီဂှီ ကှားနရတယွေ။ သူ့ စောကမွှှေး ဖငမွှှေးတှကေို ရှငွးလငွး နတောဖှဈမယွ။ ကနှောကွ အိပယွာပေါွ လှဲနရငွေးက ဘာတှေ ဆကဖွှဈဦးမလဲ ဆိုတာ တှေးနမေိတယွ။ ရမေိုးခှိုး ပှီးတော့ ခိုငမွှတသွူ အိပခွနွးထဲ ဝငလွာတယွ။ အခနွးထဲကမှှ ရငလွှှားထားတဲ့ မကှနွှာသုပပွုဝါကို ခှှတပွှီး တကိုယလွုံးကို အခှောကသွုပနွတယွေ။ ကနှောကွ သူ့ရဲ့ ခှောမှှတွ လုံးတုတွ အခှိုးကလှှတဲ့ ဆကဆွီ ကိုယလွုံးကို ငေးကှည့နွမေိတယွ။ သူက တကိုယလွုံး ခှောကသွှားမှ ဘရာဇီယာနဲ့ ပငတွီ အနီရောငရွဲရဲ နှဈခုကို ထုတပွှီး ဝတလွိုကွ တယွ။ ပှီးတော့ အသားကပွ အလကစွတဈ ဘောငွးဘီကပွှ ကို ဆှဲဝတလွိုကတွယွ၊ အဲကောငကွ လေ့ကငှ့ခွနွးတှေ ဘာတှေ လုပရွငွ ဝတတွဲ့ အစားမှိုး၊ သူ့ပေါငလွုံး ဖငလွုံးကှီးတှကေ အလုံးအထညနွဲ့ ကို ကှှရှ ပေါွ လာတယွ။ အပေါကွ တီရှပွ ပှပှကှီးကို ခေါငွးကနေ ကောကစွှတဝွတလွိုကတွယွ။ တီရှပကွ ပှသာပှတာ ခါးကတော့ တိုတိုလေး၊ ဘိုကသွားတောငွ ပေါခွငှနွတယွေ။

ကောလိပွ ကှောငွးသူလေး တယောကွ ကနှတောပဲ၊ တဖကလွှည့ွ လိုကတွော့ သူ့ဖငလွုံးကှီး နှဈလုံးက အတုံးလိုကွ အတဈလိုကကွို ပေါနွတော။ ကှည့ရွတာ သူ့ဘဲကှီး အတှကွ ညစာ ပှငဆွငနွတော ထငတွယွ။ ကနှောလွညွး သူ့ကို ငေးကှည့နွရငွေးက လကမွ ထောငပွှလိုကရွငွး၊ “ဘာလို့ ဒီည အတှကွ ပှငဆွငနွတောလဲ” လို့ မေးလိုကတွယွ၊ ခိုငမွှတသွူ က ခပပွှုံးပှုံးနဲ့ ဘာမှ မထူးဆနွးသလို လသေံနဲ့၊ ပှနဖွှတယွေ။ “အူးအူးသာဒငွ ကှီး ဒီည ညနစော အိမမွှာ လာစားမယလွေ” “ဟငွ မောငလွညွး မသိရပါလား၊ ဘာလို့ မောင့ွ ကို ကှိုမပှောတာလဲ” ခိုငမွှတသွူ က သူ့ မကှနွှာကို လိုးရှငွး မိတကွပတွှေ လိမွးနရောက၊ “ဘာပှောစရာလိုလို့လဲ၊ သူ က ညနစော ပဲ လာစားမယ့ွ ဥဈစာကို” လို့ ပှနပွှောလိုကတွယွ။ ဒါပမေဲ့ ဒီလောကွ သူပှငဆွငနွတောက ကနှော့ကွို တကယ့ွ အဖှအစဈေအမှနွ ပေးနတောပဲလေ၊ ရိုငွး ရိုငွး ပှောရရငွ သူလုပနွတေဲ့ ပုံက အလိုးခံဖို့ ပှငဆွငနွတောပဲ၊ ထုံးစံ အတိုငွးပဲ၊ ကနှော့ွ မှာက စိတနွှဈခှနဲ့လေ။

မိနွးမ ကို နှမှောတတ ဖှဈတဲ့ စိတရွယွ၊ မိနွးမကို သူမှား လိုးတာ ကှည့ခွငှတွဲ့ စိတရွယွ၊ နှဈခု က ဒှနဆွှဲနတောဆိုတော့၊ အငတွာနကထွဲ ကှည့ခွဲ့ဘူးတဲ့ ကပကွိုး မူဗီတှေ ထဲက ဇာတဝွငွ ခနွးတှကေို တှေးတော နမေိပှီး တကယ့ွ အဖှဈမှနဆွို ကိုယွ ခံနိုငရွညရွှိဖို့ စိတဓွါတကွို ပှငဆွငထွားမိတော့ တယွ။ ရှဈနာရီလောကွ ကတှော့ အိမရွှေ့တံခါး ခေါကသွံ ကှားလိုကွ ရတယွ။ ကနှောပွဲသှားပှီး တံခါးဖှင့ွ ပေးလိုကတွယွ၊ မှှောထွား တဲ့ အတိုငွး ဦးသာဒငွ ကှီးပါပဲ၊ ကနှောကွ သူ့ ကို ဧည့ခွနွးထဲ ခေါွ သှငွးလိုကတွယွ။ သူက အရကပွုလငွး တလုံး လကထွဲကိုငွ လာပှီး စားပှဲပေါွ တငလွိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ က ဧည့ခွနွးထဲ လှောကဝွငလွာတော့ သူတို့ နှဈယောကွ တယောကမွကှနွှာ တယောကွ ကှည့ပွှီး သမီးရီးစား နှဈယောကွ တှေ့ကှ သလို မကှလွုံးခငွှးဆုံ ပှုံးပှကှတယွ၊ ( ကနှော့ွ စိတထွဲ မှာ ထငနွတောလညွး ဖှဈမှာပါ)၊ ဦးသာဒငွ ကှီးက၊ “သမီး ခိုငမွှတသွူ အူးလေး သမီး ယောကွှား နဲ့ အတူ သောကမွှာကိုတော့ မကန့ကွှကပွါဘူးနောွ” လို့ လှမွးပှောလိုကတွယွ။

ကှည့ရွတာ ကနှောကွို့ မူးအောငွ တိုကပွှီး ကှ‌နော့ွ မိနွးမ ကို လိုးမလို့လားမသိ။ ကနှောွ က ခိုငမွှတသွူ မကှနွှာကို လှမွးကှည့လွိုကတွော့၊ သူ့ မကှနွှာလေး က နီမှနွးနတယွေ။ “မကန့ကွှကွ ပါဘူး အူးဒငွ ကလညွး၊ မောငွ က တခါတလေ မိတဆွှနေဲ့ ဆုံမှ သောကတွတတွာ၊ မှတွ အတှကွ က ဘာမှ ပှူနာ မရှိပါဘူး၊ လုပပွါ၊ သောကကွှပါ၊ မှတတွို့ နဲ့ ပှောပွှောွ ပါးပါး ပေါ့” ကနှော့ွ နားထဲ နောကဆွုံး စကား ဖှဈတဲ့ မှတွ တို့ နဲ့ ပှောပွှောပွါးပါး ပေါ့ ဆိုတဲ့ စကား အဓိပပြါယကွို ဘာသာပှနွ နမေိတယွ။ ဟုတကွဲ့ ဦးသာဒငွ က ကမှ ယောကွှား နဲ့ ပှောပွှောပွါးပါး သောကနွိုငသွလို ကမှ ကိုလညွး ပှောပွှောွ ပါးပါး စားနိုငပွါတယွ ဆိုတဲ့ သဘောပေါ့။ ခိုငမွှတသွူက နောကဖွေးက ဖနခွှကွ နှဈလုံးနဲ့ အမှညွး စားစရာ တှေ သှားယူလာပှီး စားပှဲပေါွ တငပွေးတယွ။ ကနှောွ က နှဈယောကထွိုငွ ဆိုဖာမှာ ထိုငနွတော ဆိုတော့ ကနှော့ွ ဘေးမှာ လာပှီး ထိုငလွိုကတွယွ။ ကနှော့ွ စိတထွဲမှာတော့ ခိုငမွှတသွူက တယောကထွိုငွ ဆိုဖာမှာ ထိုငမွဲ့အစား ကနှော့ဘွေးမှာ လာထိုငွ လိုကတွာကို ဝမွးသာနမေိတယွ။

ဦးသာဒငွ ကှီးက သူယူလာတဲ့ ဂှောနွီဝါကား ဘလကလွဘယွေ ပုလငွးကို ဖှင့လွိုကပွှီး ဖနခွှကွ နှဈခုလုံးကို ငှဲ့ ထည့လွိုကတွယွ။ နောကွ တော့ ကနှောတွို့ နှဈယောကွ ကောကကွိုငပွှီး ခှီးယား လုပလွို့ ပထမဆုံး တခှကွ မော့သောကလွိုကကွှတယွ။ နောကွ တော့ စကားစမှီ ဟိုအကှောငွး ဒီအကှောငွး လှောကပွှောဆို ဖှဈကှတယွ။ အဲလို ပှောလိုကွ သောကလွိုကွ လုပနွကှခှေိနွ၊ ခိုငမွှတသွူ က၊ “မောငွ ၊ မောငကွ သိပလွညွး သောကနွိုငတွာ မဟုတဘွူးနောွ အမှားကှီး လိုကသွောကမွနနေဲ့ဦး” လို့ ပှောပှီး ရီနတယွေ။ ကနှောွ လညွး မခံခငှစွိတနွဲ့၊ “အမယလွေး ဝီစကီ သုံးလေးပကွ လောကကွ တော့ အာတောငွ မစှတပွါဘူးကှာ၊ “ လို့ ပှောရငွး ထပထွည့ွ ပှီးတောငွ သောကလွိုကတွယွ။ ဦးသာဒငွ ကတော့ အေးဆေး ပဲ အမှညွးလေး စားရငွး က မှှငွးသောကနွတယွေ။ နောကွ တော့ ဝီစကီ ရဲ့ ထုံးစံ အတိုငွး တကလွာတယွ။ အတော့ွ ကို ရီဝလောတာမှ မကှလွုံးတောငွ ဖှင့ွ မရခငှတွော့ ဘူး၊ ကနှောွ ကိုယ့ကွိုယကွို ကှိုးစား ပှီး မတမွတထွိုငဖွို့ ကှိုးစား ပမေဲ့ လူက သာခှေ ယိုငခွငှနွပှေီ။

နောကွ ဘယကွနေ ဘယလွို အိပပွှောွ သှားမှနွးတောငွ မသိတော့ ဘူး။ ကနှောွ အိပရွာက နိုးလာတော့ အခှိနကွ ည ဆယနွာရီခှဲလောကွ တောငွ ရှိနပှေီ။ ကနှော့ွ အနားမှာ ဦးသာဒငရွော ကနှော့ွ မိနွးမ ခိုငမွှတသွူရော မရှိကှဘူး။ ကနှော့ွ ရငခွုံသံတှေ မှနလွာတယွ။ အိပခွနွးကို ခှဖှေားထောကပွှီး သှားကှည့တွယွ။ မတှေ့ဘူး။ မီးဖိုထဲက ငှီးသံ သဲ့သဲ့ ကှားလိုကရွတယွ။ ကနှော့ွ ရဲ့ အမူးတှေ အိပခွငှစွိတွ တှေ ရုတခွှညွးပှောကွ သှားတယွ။ မီးဖိုခှောငနွား ရောကတွော့ နံရံ ဒေါင့စွှနွးလေးကို ကှယပွှီး ခှောငွးကှည့လွိုကတွယွ။ ဟိုကွ ခိုငမွှတသွူ နဲ့ ဦးသာဒငတွို့၊ ဖကပွှီး ကဈဈတှေ ဆှဲနလေိုကကွှတာ။ ဦးသာဒငွ လကဖွဝါးကှီး က ခိုငမွှတသွူ နို့ကှီးတှကေို အားမနာတနွး ဆုပညွှဈနှယနွေ တယွ။ နောကလွကတွဖကကွ လညွး ခိုငမွှတသွူ ပေါငခွှဆုံကို ဘောငွးဘီပေါွ ကပဲ အုပကွိုငွ ပှတသွတနွတယွေ။ ခိုငမွှတသွူ တယောကကွ ကော့ပှနနွတောပဲ။ နှဈယောကစွလုံး အဝတအွစားတှေ ကတော့ အပှည့အွစုံပဲ ရှိနသေေးတယွ။ ခိုငမွှတသွူ တီရှပွ ကသာ ဖရိုဖရဲ ဖှဈနတော။ ဦးသာဒငွ ရဲ့ ကှမွး ကှမွး တမွးတမွး အကိုငအွတှယွ အောကမွှာ ဖီးတကနွတေဲ့ ခိုငမွှတသွူရဲ့ ငှီးသံက ကနှော့ွ လီးကို မာတောငလွာစတယွေ။

ဦးသာဒငကွ ခိုငမွှတသွူ ကို သိုငွးဖကပွှီး တီရှပွ အောကမွှာ လကလွှိုလို့ ဘရာဂှိတဖွှုတဖွို့ ကှိုးစား နတယွေ။ ခိုငမွှတသွူက ဦးသာဒငွ လညကွုတကွို ဆှဲခိုပှီး နူတခွမွးတှကေို အတငွးစုပနွမွး နတယွေ။ ဦးသာဒငကွှီးက ခိုငမွှတသွူကို ခါးက ကိုငလွို့ အသာတှနွးရငွး ကိုယကွို တပတလွှည့ပွေး လိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူက ဦးသာဒငကွို ကှောပေးလှှကသွား ဖှဈသှားပှီး ကိုယရွှေ့ပိုငွးက ကိုငွးကိုငွးလေး ဖှဈသှားလို့ မှောကရွကွ လှဲမကသှှားအောငွ စားပှဲကို လကထွောကွ တှနွးထားလိုကရွတယွ။ ဦးသာဒငရွဲ့ ပုဆိုးအောကကွ ထောငထွနနေဲ့ လီးတနကွှီးနဲ့ ခိုငမွှတသွူ ဖငနွှဈလုံးကှားကို ထိုးထောကွ ထားရငွး ဦးသာဒငွ က ခိုငမွှတသွူ တီရှပကွို ခေါငွးပေါကွနေ ဆှဲမခှှတလွိုကတွယွ ခိုငမွှတသွူက လကနွှဈဖကကွို အလိုကသွင့ွ မှှောကပွေး လိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ တီရှပွ ကှှတသွှားတော့ ဦးသာဒငကွ ခိုငမွှတသွူ ရဲ့ ဘရာဇီယာ အနီရဲရဲကို အနောကကွနေ အသာ ဂှိတဖွှုတခွှှတလွိုကတွယွ။ ဘရာဇီယာ ဂှိတပွှုတသွှားတော့ ခိုငမွှတသွူ နို့ကှီးတှကေ ထှကကွလှာတယွ။

ဦးသာဒငကွ ခိုငမွှတသွူ နို့နှဈလုံးကို အနောကကွ နဖကပွှေီး လကဖွဝါး တဖကွ တလုံးစီ ကိုငလွို့ အားရပါးရ ဆုပနွှယပွေးရငွးက ကှောပှငလွေးကိုလညွး ငုံ့ နမွးလိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ ကလညွး သူ့ ဖငကွှီးကို အနောကွ ကော့ပေးပှီး ဦးသာဒငွ လီးကှီးကို ဖငကွှား နဲ့ ပှတပွေးနတယွေ။ ခိုငမွှတသွူက ကနှောွ အိမရွှေ့ မှာ အိပနွတော နိုးသှားမလား ဆိုတာတောငွ ဂရုမစိုကတွော့ပဲ အသံထှကပွှီး အကယှကွှီး ငှီးနတယွေ။ ကနှော့ွ မိနွးမကတော့ တကယ့ကွို ထနတွာပဲ၊ ကိုယ့ယွောကွှား အိမရွှေ့ခနွး အိပနွတောကို ပှဈထားခဲ့ပှီး မီးဖိုထဲမှာ အိမနွီးခငွှး အဖိုးကှီးနဲ့ လာပလူးနတော၊ ကနှောကွ ကှည့ရွငွး လီးတောငလွာပမေဲ့ အဖိုးကှီးကို လညွးမနာလို ဖှဈနမေိတယွ။ ကနှော့ွ မိနွးမနဲ့ မတနမွရာလို့လညွး တှေးမိတယွ။ မိနွးမက ဖှေးဥနပှေီး ဆကဆွီ ဘောဒွီ၊ စာတှအထေဲက အတိုငွးဆို ရှှဘေို မငွးကှိုကွ ပေါငတွနနွဲ့ ဖှူဖှူဖှေးဖှေး ရဆေေးငါးကှီး၊ ဦးသာဒငကွှီးက အသားညိုမဲမဲ လူကောငကွတော့ ထှားထှားကှီး၊ ဘီယာဘိုကကွှီးကလညွး ရှိသေး။

ဒါပမေဲ့ ကနှော့မွိနွးမက သူနဲ့ ယှဉလွိုကရွငတွော့ ကစားစရာ အရုပကွလေးလို ဖှဈနရတော။ စိတကွ မနာလိုလညွးဖှဈ လီးကလညွး တောငလွာတော့ မနနေိုငွ တော့ဘူး၊ ခုန အိပပွှောသွှားတဲ့နရော ပှနလွာပှီး ခှောငွးဆိုးရငွး မိနွးမနာမညကွို အောခွေါွ လိုကတွယွ။ ခုမှ နိုးသလို ပုံစံနဲ့ မကှလွုံးတှေ ဘာတှေ ပှတပွှီးတော့ပေါ့။ မီးဖိုထဲက အသံတှေ ကှားလိုကရွတယွ၊ ပှီးမှ ‘လာပှီ မောငွ’ဆိုတဲ့ မိနွးမ အသံ ထှကလွာတယွ။ ခနနတေော့ သူတို့ နှဈယောကစွလုံး ဧည့ခွနွးထဲ ရောကလွာကှ တယွ။ ဦးသာဒငကွှီးက ကနှော့ဘွေးက ဆိုဖာမှာ ဝငထွိုငတွယွ။ သူ့ ပုဆိုးအောကကွ ထိုးထိုး ထောငထွောငကွှီးကို မမှငခွငှယွောငွ ဆောငထွားရတယွ။ ခိုငမွှတသွူက တီရှပကွို ကမနွးကတနွး ပှနဝွတလွာပုံပဲ၊ ဖရို ဖရဲနဲ့။ အောကကွ ဘရာက ဂှိတတွောငွ ပှနမွတပွ ရသေးဘူးထငတွယွ။ နို့ကှီး နှဈလုံးက လမွးလှှောကလွိုကတွိုငွး လှုပခွါ နတောပဲ။ ကနှောလွညွး ခုမှ နိုးလာပှီး ရငတသွေလိုနဲ့ ရတခှကေတွောငွး လိုကပွါတယွ။

ရသေောကပွှီးနောကွ ရခှေိုးခနွး ထသှားပှီး သေး ပေါကတွယွ၊ ကနှောွ ဧည့ခွနွးထဲ ပှနရွောကတွော့ ခိုငမွှတသွူ က ဦးသာဒငကွှီး ထိုငနွတေဲ့ နှဈယောကထွိုငွ ဆိုဖါမှာ ဝငထွိုငွ နတယွေ။ ကနှောကွ သူတို့နဲ့ မကှနွှာခှငွးဆိုငွ ခုံမှာ ဝငထွိုငွ လိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ က ကနှောွ နဲ့ အကှည့ခွငွှး လှဲပှီး နနတယွေေ။ ဦးသာဒငွ ကှီးက တော့ အရကခွှကတွှေ ဖှည့ွ အမှညွး ပုဂံ တှေ ဟိုရှှေ့ ဒီရှှေ့ အလုပမွှားခငှယွောငွ ဆောငနွတယွေ၊ ခိုငမွှတသွူ အသကရွူသံ က မမှနွ သေးဘူး၊ သူအသကရွူ လိုကတွိုငွး နို့ကှီးတှကေ တကလွိုကကွလှိုကွ သိသိသာသာ ဖှဈနတယွေ။ နူတခွမွး မှာလညွး နူတခွမွးနီ တှကေ အနားဘကတွှေ ပနတယွေေ။ မှနကွှည့ပွှီး ပှငဖွို့ အခှိနမွရလိုကလွို့ ပေါ့။ ကနှောလွညွး အိပပွှောသွှားတာ ဆောရီးဘာညာနဲ့ ပှောတယွ။ ဦးသာဒငွ က ရပါတယဘွာညာပေါ့၊ ဒါပမေဲ့ သူဟတကွော့ ကှီး ဖှဈသှားရလို့ သိပကွှနပပွေုံ မရဘူး။ နောကတွော့ ခိုငမွှတသွူ ကထမငွးစား ကှရအောငွ ဆိုပှီး ခေါလွို့ ကနှောတွို့ မီးဖိုထဲ က ထမငွးစားပှဲ မှာ သှားထိုငကွှတယွ။

ကှ‌နောကွ စားပှဲ အစှနမွှာ ထိုငလွိုကတွော့ ခိုငမွှတသွူ က ဦးသာဒငကွှီးဘေး ဝငထွိုငတွယွ။ စားနရငွေး နဲ့ သတိထားမိတာက ခိုငမွှတသွူ လကတွဖကွ ပှောကနွတယွေ။ ဦးသာဒငကွှီးက လကနွှဈဖကစွလုံး စားပှဲပေါွ မှာမို့ ကှည့ရွတာ ခိုငမွှတသွူက ဦးသာဒငွ လီးကို စားပှဲအောကွ ကနေ ကိုငနွပေုံပဲ။ သူက ကနှောွ သိပှီးသားမို့ ဂရုစိုကပွုံ မပေါွ ပမေဲ့ ဦးသာဒငွ ကှီးကတော့ ကနှော့ရွှေ့ မှာ ဟနွ မပကှရွအောငွ အစားအသောကကွို စားပှနတယွေ။ ခိုငမွှတသွူ မကှနွှာက တခကှတွခကွှ ပှုံးလိုကတွာလညွး တှေ့ရတယွ။ စားပှီးတော့လညွး သူတို့ နှဈယောကထွဲ လှတလွှတလွပလွပွ နဖေို့ ကနှောွ ခှင့မွပေးတော့ဘူး၊ အဲဒါနဲ့ ဦးသာဒငကွှီးက ပှနတွော့မယလွို့ နူတဆွကပွှီး ပှနသွှားတယွ။ မပှနခွငမွှာ ခိုငမွှတသွူက အိမရွှေ့ တံခါးဝမှာ ဦးသာဒငကွှီးကို ဖကပွှီး နူတဆွကလွိုကတွယွ။ ကနှော့ရွှေ့ မှာမို့ ဦးသာဒငကွှီး တောငွ အံ့အားသင့သွှားပုံရတယွ။ ဦးသာဒငကွှီး အိမထွဲက ထှကသွှားလို့ အိမတွံခါးပိတလွိုကပွှီးတော့ ခိုငမွှတသွူ က မကှနွှာလေး နီနီ နဲ့ အိပခွနွး ထဲ တနွးဝငသွှားတယွ။

ကနှောလွညွး အနောကကွ နေ လိုကသွှားလိုကတွယွ။ သူက ကနှောွ အနောကကွ ပါလာမှနွးသိတယွ။ ကုတငပွေါွ တကွ ပကလွကလွှနလွှဲရငွး ဘာမှ မပှောပဲ မကှနွှာကကှကွို ပဲ ငေးနတယွေ။ ကနှောလွညွး သူ့ ဘေးမှာ ဝငလွှဲရငွး၊ “သူ့ ဟာကှီးက မောင့ွ ထကကွှီးလား” လို့ မေးလိုကတွယွ၊ ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ွ ဘကလွှည့လွှည့ွ မကှနွှာခငွှးဆိုငွ ကှည့ပွှီး ပှုံးလိုကတွယွ။ “ထငတွာပဲ၊ မှငရွသေးဘူး၊ မောငွ ရိပမွိတယမွလား၊ ထမငွးစားနတေုနွး မှတွ ကိုငကွှည့နွတော၊ မောင့ထွကွ လုံးပတလွညွးတုတတွယွ၊ ရှညလွညွးရှညတွယွ၊ မာလညွးမာတယွ” “မှတွ ဖငကွှားထဲကို ထောကပွှတနွတေုနွးက ဘယလွိုနလေဲ”” လို့ မေးလိုကတွော့ မကှနွှာ နညွးနညွး ပကှသွှားတယွ။ “မောငွ ဘယအွခှိနကွတညွးက ခှောငွးကှည့နွတောလဲ” “ဆောရီး မှတွ၊ မောငွ မှတတွို့ အရှိနရွနတေုနွး ပှဲဖကှလွိုကရွတာ၊ မောငွ စိတထွဲ နညွးနညွး ဂယွှ ဖှဈသှားလို့” “အငွး သူ က မောင့ွ လို မဟုတဘွူး၊ အရမွး ကှမွးတယွ၊ လကကွှီးတှေ ကလညွး မာတငွးနတောပဲ၊ သူ မှတကွို ဖကထွားတဲ့ အခှိနွ၊ မှတတွကိုယလွုံး ကို သူ့ ကိုယလွုံးကှီးက ဖိထားသလိုပဲ။

မှတွ ကိုယလွုံး လေးက သူ့ ကိုယထွဲ မှာ အရုပကွလေး လိုပဲ၊ ဒါနဲ့ မောငွ ဘယအွခှိနွ အိပရွာနိုး လာတာလဲ” “သူက မှတွ တီရှပကွို ခေါငွးပေါွ က ဆှဲ မခှှတခွငလွေးပါ” “အာ့ ဆို ဘာလို့ ဆကကွှည့နွတောလဲ၊ ဘာလို့ ခကှခွှငွး မတားလဲ” “မသိဘူး၊ ပထမ တော့ ကှည့ကွောငွးသလို ပဲ ဒါပမေဲ့ သူက ဘရာခှှတပွှီး ကိုယ့ွ မိနွးမ နို့တှကေို အားရပါးရ နှယတွော့ မနာလို ဖှဈလာတယွ။ ဒီအဖိုးကှီး အသကငွါးဆယကွှောကွ ငါ့မိနွးမ အသကွ နှဈဆယကွှောွ နုနု လှလှလေးကို လုပခွငှသွလို လုပနွတော မကှည့ရွူစိမ့ွ တော့ လို့” “ဟှန့ွ မောငွ ကလေ၊ မှတထွငပွါတယွ၊ မောငွ စိတကွူးယဉွ ခဲ့သလို မောင့ွ မိနွးမ သူမှား နဲ့ လိုးတာကို မောငွ ကှည့ဖွို့ သတတြိ မရှိလောကပွါဘူးလို့” ပှောနရငွေးနဲ့ ခိုငမွှတသွူ ဖုံးက ဗိုငဘွရိတွ ဖှဈသှားတယွ၊ မကဆွေ့ ရောကလွာတာ၊ သူက မကဆွေ့ကို ကှည့လွိုကပွှီး ဖုံးကို ကနှော့ွ ထိုးပှတယွ။ ဦးသာဒငွ ကှီးဆီက၊ ….နင့ွ ယောကွှား အိပသွှားပလား…. တဲ့ ၊ ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ွ မကှနွှာကို ကှည့ရွငွး၊ “မှတွ ဘာပှနပွှောရမလဲ” လို့ မေးတယွ။ ကနှော့ွ စိတထွဲတော အီလယလွယကွှီး။

“မသိဘူးလေ ခစှကွ ရော ဘယလွို စိတကွူးလို့လဲ” “မှတွ ကတော့ ..ဟုတွ..သူအိပသွှားပှီလို့.. ပှနရွိုကမွလားလို့ ခဈခဈ” “မှတွ သဘောကသှလို ဆုံးဖှတပွါ၊ မောငွ ကတော့ မှတဘွယလွို ဆုံးဖှတဆွုံးဖှတွ အားပေးမှာပါ” ခိုငမွှတသွူ က ကုတငပွေါွ က ဆငွးလိုကပွှီး သူဝတထွားတဲ့ ဘောငွးဘီအကပှရွယွ၊ အတှငွးခံ အနီရယွ ကို ခှှတခွလှိုကပွှီး၊ ကနှော့ွ ရှေ့ မှာ ပေါငကွို ကားလို့၊ “ဒီမှာ ကှည့ွ မောငွ၊ အူးသာဒငွ ကှီးကှောင့ွ မှတွ ပိပိ တခုလုံး စိုရှှဲ နခေဲ့ ရတာ” ကနှောလွညွး သူ့ စောကဖွုတကွို ငုံ့ကှည့လွိုကတွယွ၊ စောကဖွုတကွ အရညတွှကေ စိမ့ကလှို့ ‌ပေါငရွငွး အတှငွးသား မှာတောငွ စေးကပွ ကပွ နဲ့ဖှဈနပှေီ။ ကနှောကွ ခိုငမွှတသွူ ဖုံးကို ဆှဲယူပှီး ရီပလိုငွး မကဆွေ့ ရိုကပွေးလိုကတွယွ၊ ဒါပမေဲ့ send ဆိုတာ မနှိပသွေးပဲ သူ့ကို ပှနပွေးလိုကတွယွ။ မကဆွေ့က၊ ….ဟုတွ..ကမှ ယောကွှား အိပပွှောွ သှားပှီ…. ခိုငမွှတသွူ က ကနှော့ွ မကှနွှာကို သခှောကှည့ပွှီး၊ “မောငွ သခှောတယနွောွ” လို့ မေးလိုကတွယွ။ “သခှောတယွ မှတွ၊ တကယ့ွ အမှနတွရား ကို မောငွ လကခွံရတော့ မှာပဲ၊ မှတွ ဒီည သူနဲ့ စိတရွှိသလို သာ နပေါတော့” ။

“ဟော သူ့ဆီက ရီပလိုငွးလာပှီ၊ သူ အိမနွောကဖွကွ တံခါးနားမှာ စောင့နွမယတွေဲ့၊ မောငွ အခနွးထဲ မှာပဲ နပေါလား၊ မှတွ သူ့ ကို တခှား အခနွးတခုခု ထဲ ခေါွ လာခဲ့မလို့၊ မောငွ မှတတွို့ ကို ကှည့ဖွို့ စိတခွိုငမွှာ မဟုတဘွူး ထငတွယွ” “အိုကေ၊ မှတွ စိတခွမွှးသာ သလိုသာ လုပတွော့၊ မောငွ ဒီည ဘာအနှောကအွယှကမွှ မပေးတော့ ပါဘူး၊ ဒီအခနွးထဲ မှာ ပဲ နလေိုကတွော့ မယွ” ကနှောွ မှတကွို သှားခိုငွးလိုကပွမေဲ့ ရငတွော့ နညွးနညွး နာရတယွ။ ကနှော့ွ မိနွးမကို သူ့ အဖလေောကွ ရှိ တဲ့ လူကှီး အလိုးကို ခံခိုငွးလိုကရွတာ နှမှောစရာ ကောငွးလိုကတွာလို့ တှေးမိလို့လေ။ ခိုငမွှတသွူက ကနှော့နွူတခွမွးကို တခကွှ လှမွးကဈဈလိုကပွှီး သူ့ပငတွီနဲ့ ဘောငွးဘီကို ပှနဝွတတွယွ။ နောကွ သူ့ ဖုံးကလညွး အသံမှနလွာရော ဖုံးကို ကမနွးကတနွး ကှည့ပွှီး အခနွးပှငကွို ထှကွ အပှငကွနေ တံခါးကို ပှနပွိတသွှားလိုကတွော့တယွ။ တံခါးမပိတခွငွ ကနှော့ကွို ဖလိုငွးကဈ လုပပွှသှားသေးတယွ၊ သူ့မကှနွှာက အရမွးကို တကကွှှနတယွေ။ ကနှော့ွ နှလုံးခုနနွှုံး တှလညွေး တအားမှနလွာတယွ၊ မနနေိုငတွော့ ဘူး၊ ကုတငပွေါွ ပကလွကလွှဲလို့ ပုဆိုးကို လှနတွငပွှီး ကိုယ့လွီးကိုယကွိုငလွို့ ဂှငွး စတိုကမွိတယွ။

စိတထွဲမှာတော့ ဦးသာဒငွ ကှီးက ခိုငမွှတသွူရဲ့ စောကဖွုတကွို လိုးလိုကွ၊ ပါးစပကွို လိုးလိုကွ လိုးနတောကို မှငယွောငနွမေိ တော့တယွ။ ခိုငမွှတသွူ ထှကသွှားတာ လေးဆယ့ွ ငါးမိနဈ လောကွ ရှိသှားပှီ ဘာသံမှ အပှငကွ မကှားရဘူး။ ကနှောတွောငွ ဂှငွးထု တာ နှဈခါလောကွ ပနွးထှကပွှီးသှားပှီ။ ဘယလွို အခှအနေေ ရောကနွပှေီလဲ သိခငှလွာ လို့ သှားခှောငွးမလို့ ဆုံးဖှတလွိုကတွယွ။ ခုန နှဈခါလောကွ လရညထွှကထွားလို့ ထနတွာတော့ နညွးနညွး လှော့ သှားတယွ။ အိပခွနွးတံခါး ဖှင့ပွှီး ထှကကွှည့လွိုကတွော့ အိမရွှေ့ ဧည့ခွနွးမှာ လညွး ဘာသံမှ မကှားရ၊ အနောကဖွကွ မီးဖိုခှောငဆွီ သှားတော့လညွး ဘာသံမှ မကှားရ။ အဲဒီအခှိနမွှာပဲ အပေါွ ထပကွ အသံသဲ့သဲ့ ကှားလိုကရွတယွ။ အဲဒါနဲ့ လှခေါးထဈ ကနေ ခှဖှေားထောကပွှီး တကသွှားလိုကတွယွ။ အပေါထွပွ ကလုံးဝကို မှောငမွဲ နတယွေ၊ ဒါပမေဲ့ အခနွးတခနွးရဲ့ တံခါး အောကခွှကေ မီးရောငလွေး ထှကနွတေော့ အဲဒီ အခနွးနားကို ကပသွှားလိုကတွယွ။

တံခါး လကကွိုငွ လှည့ကွှည့တွော့ အထဲက ဂလန့ခွထှားတယွ။ ဒါပမေဲ့ ခိုငမွှတသွူရဲ့ ငှီးသံ ဖီးသံကို ကှားနရတယွေ။ တခကွှ တခကွှ ထအောသွံတောငွ ကှားရတယဆွိုတော့ သူ အလိုးခံ နရတော သခှောသှားပှီ။ “အားးးးးးးးးးအီးးးးးးးးးးးးးးရှီးးးးးးးးးးးကှတစှ…အူး ဖှေးးးးးးဖှေးးးးးးးးး” နောကပွှီးတော့ တကှှီကှှီ နဲ့ ကုတငမွှညသွံ၊ တဖတဖွတွ နဲ့ အသားခငွှး ရိုကသွံ တှကေ ညဘကွ တိတဆွိတခွှိနွ ဆိုတော့ အတိုငွးသား ကှားနရတယွေ။ သခှောတာပေါ့၊ ကနှော့ွ လီးက ပှနမွာလာတယွ။ ခိုငမွှတသွူ အောငွှီး သံနဲ့ တဖတဖွတွ လိုးသံ တှကေ ကနှော့ွ စိတတွှကေို တအား ထကှှလာစလေို့ လီးကို ပုဆိုးပေါွ ကကိုငပွှီး ညှဈ ထားလိုကမွိတယွ။ ခိုငမွှတသွူ အခနွးထဲက ထှကသွှားပှီး ကနှောဂွှငွးထုတာ နှဈခှီ၊ နောကပွှီး အခှိနကွလညွး တနာရီလောကွ တောငွ ရှိနပှေီ၊ သူတို့ လိုးနကှတေုနွး ပဲ ဆိုတော့ တောတွောကွို လိုးနိုငတွယွ ဆိုရမှာပဲ။ ကနှောွ တံခါးနားကပွ နားထောငနွတောတောငွ နောကထွပွ ဆယ့ငွါး မိနဈလောကွ ရှိတော့ သူတို့ ပှီးတော့ မယထွငတွယွ၊ အသကွ ရူသံတှလညွေး ကယှလွာ၊ ဆောင့သွံကလညွး မှနလွာတယွ၊ ခိုငမွှတသွူ အသံက မောနသလေို တုံခါနတယွေ။

“အူးရယွ မှနွ မှနလွေး လိုးပါ။ မှတွ ပါးစပထွဲ လရညတွှေ ပနွးထည့ွ ပေးစမွးပါ” ဟိုကွ ခိုငမွှတသွူက သူ့ ပါးစပထွဲကို လရညတွှေ ထည့ခွိုငွးနေ ပါလား၊ စောကဖွုတကွ ဘာဖှဈလို့လညွး၊ ခနနတေော့ အီးအီး အားအား အသံထှကလွာတယွ။ ကနှော့မွိနွးမ အသံတော့ မဟုတွ။ ဦးသာဒငကွှီး ဖှဈမယွ။ မိနွးမက အသံမထှကတွော့ ဘူး။ ပှီးတော့ အသံလုံးဝ တိတပွှီး ငှိမကွသှှားကှတယွ။ သူတို့ တယောကကွိုတယောကွ ဖကပွှီး နားနကှေ ပှီထငတွယွ။ ကနှောလွညွး လှခေါးက ခှဖှနငွေးလို့ အောကပွှနွ ဆငွးလာခဲ့ တယွ။ အခနွးထဲက အိပယွာပေါလွှဲလို့ အိပခွငှယွောငွ ဆောငွ နလေိုကတွယွ။ ကနှော့ွ လီးကှီးကတော့ ပုဆိုးအောကမွှာ မတရားကို ထောငထွနတောပေါ့။ အဖိုးကှီး ကနှော့ွ မိနွးမကို တဖတဖွတွ လိုးနတေဲ့ အသံရယွ မိနွးမ ကောငွးလှနွးလို့ အောငွှီးနတေဲ့ အသံရယကွ ကနှော့ကွို တကယွ ဖီးတကစွေ တယွ။ စောင့ရွငွး စောင့ရွငွး ခိုငမွှတသွူက ပေါမွလာ။ ဂှငွးထု ထားတာနဲ့ အရကရွှိနနွဲ့ကှောင့ွ ခနအတှငွးမှာ ကနှောလွညွး အိပမွောကသှှားခဲ့တယွ။

မနကွ ကနှောွ အိပရွာက နိုးလာတော့ ခိုငမွှတသွူတယောကွ ကနှော့ဘွေးမှာ ကိုယလွုံးတီးနဲ့ အိပမွောကှ နရှောတယွ။ သူ့ နို့တှမှောရော ဘိုကမွှာရော အနီမှတတွှေ တှေ့ရတယွ။ ဦးသာဒငွ ကှီး ညက မညှာမတာ ဆုပကွိုငဖွစှညွှဈ လုပသွှားတယွ ထငတွယွ။ လကသွညွးခှဈရာတှေ တောငမွှ တှေ့တယွ။ နောကပွှီး ပါးစပနွဲ့ စုပထွားတဲ့ အရာတှရေော။ ပေါငတွှေ ပေါွ မှာတှေ့တယွ။ စောကဖွုတလွေးက အရငကွထကွ စာရငွ နညွးနညွးတောငွ ပှဲလနနွသလေိုပဲ။ ခိုငမွှတသွူကတော့ သူ့ရဲ့ပထမဆုံး ယောကွှားမဟုတတွဲ့ သူစိမွး တယောကကွ လိုးတာ ခံလိုကရွပှီးတော့ မောပနွးသှားပုံပဲ။ သူက တော့ အတှေ့အကှုံလို့ ပှောပမေဲ့ ၊ သူ့ပုံက ဦးသာဒငကွှီးကို ကနှော့ထွကတွောငွ ပိုကှိုကနွပေုံပဲလို့ ခဉှခွဉှတွူးတူး နဲ့ တှေးလိုကမွိတယွ။ အိပမွောကပှှီး ဟတတ လေး ပှင့နွတေဲ့ ခိုငမွှတသွူ နူတခွမွးလေးကို ဖှဖှ လေး တခကှနွမွးပှီး ကနှောွ လညွး ရခှေိုးခနွး ထှကလွာခဲ့ လိုကတွယွ။ မိနွးမ ညက ဘယလွောကမွှား အလိုးခံခဲ့သလဲ ဆိုတာ တှေးပှီး ကနှော့လွီး က တောငလွာ လိုကသွေးတယွ။

ကနှောွ က ဒီနေ့ ရုံးတကွ ရမှာ၊ ဒါပမေဲ့ ခိုငမွှတသွူ ကခါတိုငွးလို ကနှော့ကွို မနကစွာ ပှငဆွငမွပေးနိုငွ တော့ဘူး။ ပထမ ဆုံး အကှိမွ မို့ လလေို့ သဘောထားပှီး သူ့ ကို အိပရွေးဝ ပါစတေော့ လို့ မနိုးတော့ ပါဘူး။ အိမကွ မထှကခွငပွဲ စာတိုလေး တခု ရေးပှီး အိပယွာဘေးမှာ တငထွားခဲ့လိုကတွယွ။ ..မောငွ တို့ အိမနွီးခငွှး မှတွ ဘဲကှီး နဲ့ အခှိနွ ရှိခိုကွ ပှောပွါး နိုငပွါစေ.. အခနွးထဲ က ကလေး ပုခကစွငွ မှာအိပနွတေဲ့ သားကို တခကွှ ကှည့လွိုကပွှီး အပှငထွှကလွိုကတွယွ။ တံခါး ပှနမွပိတမွှီ မှာ ခိုငမွှတသွူ တယောကွ နိကပွ အိပနွတောကို သတိရလိုကတွယွ။ အဲလိုကှီး မထားခဲ့ခငှတွာနဲ့ ပှနဝွငပွှီး ညဝတအွငွကြှီ လေးကို သူ့ ကိုယပွေါွ ခှုံထားပေးလိုကတွယွ။ အိမကွ ကားမောငွး ထှကလွာပှီး ဦးသာဒငွ အိမရွှေ့ က ဖှတလွာတော့ လှည့မွကှည့ရွဲ ဘူး မကှနွှာပူနမေိတယွ။ ရှကတွာလားဘာလား တော့ မသိ။ ရုံး ရောကတွော့ လူတှကေ ကနှော့ွ မကှနွှာ ဘယလွို ဖှဈနတောလဲ၊ အိမမွှာ ဘာဖှဈခဲ့လို့လညွး လို့ ဝိုငွးမေး ကှတယွ။

ကိုယကွ ကိုယ့ွ စိတထွဲမှာ ပဲ ဖှဈတယွ ထငနွတော မကှနွှာပေါွ မှာ ပေါွ နမှနွေး သတိမထား မိဘူး။ အဲတော့ မှ ဟနဆွောငွ အပှုံးနဲ့ အလုပထွဲ အာရုံ နှဈလိုကတွယွ။ ခနတာတော့ မေ့ သှားတယွ။ ဆယ့နွှဈ ထိုးကာနီး လောကကွမှှ ဖုံးမှာ မကဆွေ့ ပေါွ လာတယွ။ ကှည့လွိုကတွော့ ခိုငမွှတသွူ ဆီက ။ …ဟေး ကိုသဝနတွိုကှီး ၊ ဘာလို့ ရှင့ွ မိနွးမ ကလေးကို ဒီအတိုငွး ကှီး မိမှေးတိုငွး ဖမှေးတိုငွး ထားပှဈ ခဲ့ရတာလဲ၊ အိမွ တံခါးမ ကှီးကလညွး လော့ ခှ မသှားဘူး…နောကပွှီး မကဆွေ့လညွး မပို့ဘူး ဘာဖှဈနတောလဲ.. ကနှောွ စိုးရိမသွှားမိတယွ။ ဟိုကွ ငါ တံခါးပိတကွာနီး သူ့ကို ညဝတအွငွကြှီ ပှနသွှားခှုံပေးရငွး တံခါး လော့ခှ ဖို့ မေ့ သှားတာထငတွယွ။ ကမနွးကတနွး ခိုငမွှတသွူ ဆီ ဖုံးခေါလွိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ လညွး ဖုံးကိုငလွိုကရွော၊ ကိုယ့မွိနွးမ ကိုယွ ဘယကွ ဘာစပှောရမှနွးမသိတော့ ဘူး အထဈထဈ ဖှဈသှားတယွ။ “မှတွ…ဘယွ….အခှိနွ..က နိုးလာလဲ” “ဟှန့ွ နာရီဝကလွောကွ ရှိပှီ။ မောငွ အဆငပွှရေဲ့လား” ကနှောွ ကသာ မကှနွှာ ပူပှီး ဘာစကားပှောရမှနွးမသိ ဖှဈနတော၊ မိနွးမ ကတော့ အေးဆေးပဲ၊ ဘာမှ ရှကရွှံ့တဲ့ လသေံ မရှိဘူး။

ကိုယ့ွ မိနွးမ ကို အိမနွီးခငွှး ဦးလေးကှီးက မနေ့ည က ကိုယ့အွိမပွေါွ မှာ ကောငွးကောငွးကှီး လိုးသမ သှားတာ သိနရပှေီးမှ ၊ ဘယလွို အဆငပွှနေိုငပွါ့ မလဲ။ ဒါပမေဲ့ ဘာပှောလို့ ရမှာလဲ၊ စိတကွို အသာလှော့ အသကပွုံမှနွ ရူပှီးမှ၊ အသံမှနမွှနနွဲ့၊ “မောငကွ အဆငပွှပေါတယွ။ ည က မှတွ တောတွောွ ပှောွ ရတယထွငတွယွ။ မနကွ မောငနွိုးတော့ မှတွ တောတွောလွညွး ပငပွနွးပှီး အရမွး အိပမွောကနှတော တှေ့တာနဲ့ မနိူးရကွ တော့ပဲ ဒီတိုငွး ထှကလွာခဲ့တာ” “အငွး နညွးနညွး တော့ ပှိုငွးသှားတယွ၊ ဒါပမေဲ့ အခုတော့ အဆငပွှနပေေါပှီ။ မောငွ ဘယအွခှိနွ အိမပွှနွ ရောကမွလဲ၊ ကောငွးထကဝွငွး ကမကဆွေ့ ပို့တယွ။ သူက ဒီညနေ အိမလွာခဲ့မလို့တဲ့၊ မှတတွို့ နဲ့ ဒီလကုနွ သှားမဲ့ ခရီးစဉွ အကှောငွး ဆှေးနှေးရအောငွ ဆိုပဲ” ကနှော့ွ ယောကဖွ လာမဲ့ တကယ့ွ အကှောငွးရငွးက ကနှော့ွ မိနွးမ ကို လာကှူ မှာ ဆိုတာ သိနတေော့ သူတို့ နှဈယောကွ ကို လှတလွှတလွပလွပွ တှေ့ နိုငဖွို့ ဖနတွီးပေးရဦးမှာပေါ့။

ဘာလို့ လဲ ဆိုတော့ ကနှောွ က ကနှော့ွ မိနွးမကို ဦးသာဒငွ ကှီး လိုးနတောထကွ၊ ကောငွးထကဝွငွး လို လူငယွ လူသနွ လေး လိုးတာ ပိုကှည့ခွငှတွာ မဟုတလွား။ “ဒါဆိုရငွ မှတွ တို့ လညွး လှတလွှတလွပလွပွ တှေ့ဖို့ အခှိနွ ရအောငွ မောငွ ဘယအွခှိနွ လောကွ ပှနလွာခဲ့ ရမလဲ” “အငွး မောငွ ပှနနွကှေ အခှိနထွကွ တဈနာရီလောကွ နောကကွှ ပှီးမှ ပှနလွာလို့ ရမလား” ခိုငမွှတသွူ က ပှောရငွး ခနနားလိုကတွယွ၊ ပှီးမှ၊ “မောငွ က အခု မှ တကယ့ွ ကပကွိုး လငွ တယောကွ ဖှဈလာပှီ။ သူ့ မယားကို တခှား ယောကွှား တယောကနွဲ့ ပှောပွါး ရအောငွ ပရိုကဗွိတစွီ ပေးလို့၊ ခုခှိနွ တော့ မောငွ ခှောငွးဖို့ အခှင့အွရေး ရမှာ မဟုတဘွူး ဆိုတာ မှတသွိတယွ။ ဒါပမေဲ့ မှတတွို့ ခရီးစဉွ မှာတော့ မောငွ အခှင့အွ‌ရေး ရမှာပါ” “ဟုတတွယွ၊ ခု ခှိနွ မှာ မဖှဈနိုငဘွူး။ ဒါပမေဲ့ သူတို့ နဲ့ ခရီးသှားနတေုနွး ဆိုလညွး အနတြရာယွ မမှားဘူးလား၊ ညီမလေး ကလညွး ခရီးစဉွ မှာ ပါမှာပဲလေ။ မောငွ တို့ က စနဒြာ့ ကို ဒီကိဈစ တှေ ပေးသိလို့ မှ မရတာ” “သိပလွညွး စိတပွူ မနပေါနဲ့ မောငရွယွ၊ အားလုံး အဆငပွှသှေားမှာပါ၊ မောင့ွ ယောကဖွ မှတွ စောကဖွုတကွို လိုးနတော မောငွ သခှော မှငရွ……” ခိုငမွှတသွူ စကားပှောလို့ မဆုံးသေး အိမရွှေ့တံခါး ခေါကသွံ ကှားလိုကရွတယွ။

ခိုငမွှတသွူ ကဖုံးကိုငရွငွး တနွးလနွး နဲ့ အိမရွှေ့ ကို လှှောကသွှားသံ ကှားတယွ။ သူ တံခါးကှားကို ခှောငွးကှည့လွိုကတွယထွငတွယွ။ ဖုံးထဲမှာ တိုးတိုးလေး လာပှောတယွ။ “အူး သာဒငွ ကှီး အိမရွှေ့မှာ ရောကနွတယွေ” ကနှော့ွ ရငခွုံသံ မှနသွှားတယွ။ ဖုံးကို မပိတပွဲ ထားလိုကွ သူတို့ စကားပှောကှတာ နားထောငခွငှတွယလွို့ ကနှောကွ ပှောလိုကတွော့ ခိုငမွှတသွူက၊ “မောငွ သခှောလို့လား” လို့ ပှနမွေးတယွ။ အငွး သခှောတယလွို့ ပှနပွှောလိုကမွှ သူက ဖုံးကို လကမွှာကိုငရွငွး တံခါးကို သှားဖှင့လွိုကတွယွ။ ဦးသာဒငွ က အပှငကွနေ ခိုငမွှတသွူကို ပုံမှနွ နူတဆွကလွိုကတွာ ကှားတယွ။ ခိုငမွှတသွူ ကလညွး ကနှောွ နားထောငနွမှနွေး သိလို့ ပုံမှနစွကားနဲ့ပဲ နူတဆွကွ နတယွေ။ ဦးသာဒငကွှီး အိမထွဲ ဝငလွာသံကှားတယွ။ ဦးသာဒငကွှီးက ကနှော့ွ အကှောငွး လှမွးမေးတာကှားတယွ။ ရုံးသှားနလေားပေါ့။ ခိုငမွှတသွူကလအှနွး တလုံးပဲ ဖှသေံကှားတယွ။

ပှီးတော့ စကားပှောသံ တိတသွှားတယွ။ တပှှတဈွပှှတွ အသံကှားတယွ၊ အသကရွူသံ မှတတွာတှေ ကှားတယွ။ ကှည့ရွတာ ဦးသာဒငွ က ကနှော့မွိနွးမကို လှမွးဖကပွှီး ကဈဆဈဆှဲ နတောဖှဈမယွ။ ဖုံးနဲ့အဝတစွ ရှတရွှတရွှကရွှကွ ပှတသွံထှကလွာပှီး ဖုံး ကောနွကရွှငွး ပှတသွှားတယွ။ ခိုငမွှတသွူက သူ့ ပရိုကဗွိတစွီ အတှကွ ဖုံးကို ပိတလွိုကတွာပဲ လို့ ထငတွယွ။ ရငထွဲမှာ တမှီုး ကှီးပဲ အောင့သွီးအောင့သွကွ ဖှဈသှားတယွ။ နခငွေးကှောငွ တောငကွှီး တောငွ ကနှော့မွိနွးမက သူ့ဘဲကှီး နဲ့ ကနှောတွို့အိမွ မှာ ခစှပွှဲဝငတွော့မှာ ပါလား။ ကနှောွ ဖုံးကို ထပခွေါလွိုကတွယွ ၊ ခိုငမွှတသွူက ဖုံးတောငွ မကိုငတွော့ ဘူး။ အလုပထွဲမှာ အခှိနွ က ဒရှှတဆွှဲသလို တနာရီ တကမဘြာလောကွ ကှာသလို ထငနွရတယွေ။ နောကဆွုံးတော့ ကနှော့ွ ကှနပွှူတာ ကို ပိတလွိုကပွှီး ကိုယ့အွခနွးထဲမှာ ငှိမငွှိမလွေး ထိုငနွမေိတယွ ။ အလုပကွ သူငယခွငွှးတယောကကွ အပှငထွှကွ ဆေးလိပွ သောကရွအောငလွို့ ခေါလွို့ လိုကသွှားပှီး သူ့ဆီက စီးခရကွ တလိပွ ယူသောကလွိုကတွယွ။ ခိုငမွှတသွူ ကနှော့ကွို လုံးဝ ပှနမွခေါဘွူး ၊ သုံးနာရီလောကွ ရှိသှားပှီ။ ကနှောွ ဖီးတှေ အောကပွှီး သူ့ဖုံးကို ထပခွေါွ ကှည့တွော့ …လူကှီးခေါဆွိုသော ဖုံးနံပတမွှာ ဆကသွှယရွေး ဧရိယာ အပှငဘွကွ…. ဘာညာကှိကှ မိနွးမသံပဲ ကှားရတော့ ပိုဒေါသ ဖှဈမိတယွ……ဆကရွနွ ။