” မောင်ဇော် ရေ … ကလေး ကျောင်းပို့ရင်းနဲ့ မမမြင့်ဖို့ … အပ်ချည်အနက်လေး ဝင်ဝယ်ခဲ့ဦး ” ” ဟုတ်ကဲ့ … မမမြင့် ” ဖြေပြီးတာနဲ့ နောက်ဖေးရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ ကျမလည်း ဧည့်ခန်းဘက်ထွက်လာခဲ့တယ်။ ခိုင်းစရာရှိရင် မောင်ဇော့်ပဲ အားကိုးနေရတာ။မောင်ဇော့် နာမည် အရင်းက ဇော်ဦးပါ ကျမက မောင်ဇော်ပဲ ခေါ်လိုက်တယ်။မောင်ဇော်တို့ လင်မယား ကျမအိမ် အငှားလာနေတာ ၆လ ကျော်လောက်ဆိုတော့ ကျမနဲ့ ရင်းနှီးနေတာပေါ့။မောင်ဇော်က အသက် ၂၈နှစ်တဲ့ သူ့မိန်းမ ခင်ဦးက သူ့ထက် ၂နှစ်ငယ်တယ် ပြောတယ်။ မောင်ဇော်က ဈေးထဲ ကုန်မာဆိုင်မှာ အလုပ်လုပ်ပြီး အသားညိုညို အရပ်မနိမ့်မမြင့်နဲ့ ရုပ်ရည်က ကြည့်ကောင်းပါတယ်။ခင်ဦးကတော့ ခပ်ဟော့ဟော့နဲ့ ဖုံးဆိုင်က အရောင်းစာရေးမလေးပါ။ခင်ဦးက ကလေးရှိပေမယ့် ကိုယ်လုံးက မိန်းမချင်း ငေးယူရတယ် ခါးအောက် ဖင်သားစိုင်တွေက ခုထိ ကော့ထွက်နေတာ။စကားပြောကလည်းကောင်း ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးက ပါးနပ်တော့ ကျမနဲ့ မိသားစုလို ဖြစ်နေပါပြီ။ ကျမ အသက်က ၄၂ နှစ်ထဲမှာ လင်တော်မောင် ကိုသန်းအောင် ခုရှိရင် ၄၅နှစ်ထဲရောက်ပြီ။ကိုသန်းအောင်ကတော့ ပျော်ပျော်နေတတ်သူ တစ်ယောက်ပါ။ကျမနဲ့ရတော့ ခု လက်ရှိအိမ်လေးရယ် သူမောင်းနေတဲ့ လိုက်ထွက် ကားလေးရယ် သူ့မိဘတွေက အမွေပေးလိုက်တာပေါ့။ကိုသန်းအောင် ဆုံးတော့ ကားကို အငှားပေးမောင်း ထားတယ်။အိမ်က ပေ၃၀ ပေ၅၀ ခြံဝန်းလေးကို ရှေ့ မြေအလွတ် ၁၀လောက်ခြံပြီး နောက်က အိမ်အပြည့်ဆောင်ထားထဲ့ ၂ထပ် တိုက်လေး။အောင်ထပ်မှာ အိပ်ခန်း ၂ခန်းနဲ့ ဧည့်ခန်း မီးဖိုခန်းပါပါတယ်။အရင်က ကျမနဲ့ ကိုသန်းအောင် အောက်ထပ်မှာ နေပေမယ့် မောင်ဇော်တို့ လင်မယား ရောက်လာတော့ ကျမ အိမ်အပေါ်ထပ် ပြောင်းနေလိုက်တာ။ ” ကိုကိုဇော် … မြန်မြန်ချိုး … သားလေး ပြီးပြီ ” ” အေး … ခင်ဦးရေ … ပြီးပြီဟေ့ ” ခင်ဦးတို့ သားအမိ သူတို့ အိပ်ခန်းထဲက ထွက်လာပြီး အော်တော့ နောက်ဖေး ရေချိုးခန်းက မောင်ဇော် ပြန်ဖြေနေတာ။ ” မမမြင့် မှာတာ … မမေ့နဲ့ဦးနော် ” ကျမလည်း မောင်ဇော်ကို ထပ်ပြောရင်း ခင်ဦးတို့ သားအမိဆီ လျှောက်သွားလိုက်တယ်။
” မမမြင့် … လာမယ့် ဥပုဒ့်နေ … မုန့်တီ လုပ်စားမယ်နော် ” ” ညည်းသဘောပါအေ … မမမြင့်က … အကုန်လုပ်ပေးမှာ … သားလေးကရော … ဘာစားမှာတုန်း ” ” ရေခဲမုန့် စားမှာ … တီတီမြင့် ” ” ခ်ခ် ခ်ခ် … ရေခဲမုန့်က … တီတီမြင့် မလုပ်တတ်ဘူးလေ ” ကျမ သားလေး ဝေယံကို ပြန်ဖြေတုန်း မောင်ဇော် သူတို့အိပ်ခန်းက ထွက်လာနေတာ။ ” ဟားးး … ခါးခါးတွေ ဖွေးလို့ပါ့လား သားသားရ … ပြွတ်ပြွတ် ” သနပ်ခါး အဖွေးသားနဲ့ ဝေယံလေးကို မော်ဇော်က ပွေ့နမ်းနေတယ်။ ” တအားဖိမနမ်းနဲ့ … ကိုကိုဇော် … သနပ်ခါး ပျက်မယ် ” ” အေးပါ … ခင်ဦးရယ် … ကိုကိုဇော် သွားပြီဟေ့ ” မောင်ဇော် သွားပြီး ခဏနေတော့ အိမ်ရှေ့က ဆိုင်ကယ် စက်နိုးသံ ကြားလိုက်ရတယ်။ခင်ဦး ဖုံးဆိုင်သွားဖို့ စက်နိုးနေတာ။ခင်ဦး ထွက်သွားတော့ ကျမ သားလေး ဝေယံ ကျောင်းအင်္ကျ ီလေးတွေ ချုပ်ပေးရင်း ဇတ်ကြောတက်လာလို့ အိမ်ပေါ် သွားလှဲလိုက်တယ်။လင်တော်မောင် ကိုသန်းအောင် ကျေးဇူးတွေနဲ့ မပူမပင် စားနေရပေမယ့် ငယ်ငယ်လေး ကတည်းက စက်ချုပ်တာ ခုထိ ဝါသနာအရ အရပ်ထဲ လာအပ်တဲ့ အထည်တွေ ချုပ်နေရတုန်းပဲ။မော်ဇော်တို့ အဝတ်အစား ပြဲတာပြုတာတွေလည်း ကျမပဲ ချုပ်ပေးနေရတယ်။ ခဏမှေးပြီး ရေချိုးချင်တာနဲ့ ထမိန်အဟောင်းတထည် ရင်လျားပြီး အောက်ထပ်ဆင်းလာခဲ့တာ။အိမ်က ၂ထပ်ဆိုပေမယ့် အိမ်သာနဲ့ ရေချိုးခန်းက အောက်ထပ်မှာပဲ ရှိတယ်။ရေချိုးရင်း တန်းလန်း အိမ်ပြင်က ကျမနာမည် အော်ခေါ်နေလို့ ရေချိုးခန်းထဲကနေ အိမ်ရှေ့ ထွက်ကြည့်လိုက်တာ ရပ်ကွက် ကျမတို့ရပ်ကွက် ကိုမျိုးလွင် ပေါ့။ ” မမြင့် ရေ … မမြင့် ” ” အော် … ဘယ်သူများလဲလို့ … ကိုမျိုးလွင်ပါလား … လာလာ ” လက်ထဲ စတီးချိုင့်နဲ့ ကျမနောက်က ကပ်ပါလာတယ်။ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်တော့ စက်ခုံဘေးက ခုံလေးပေါ်မှာပဲ ကျမထိုင်နေတာပေါ့။ ” ရော့ … မမြင့် အိမ်က အုံးနို့ ခေါက်ဆွဲချက်လို့ … လာပို့တာပါ ” ” တကူးတကကြီး … ကိုမျိုးလွင်ရယ် ” ” အားနာရမယ့် လူတွေ … မဟုတ်ပါဘူးဗျာ ” စကားပြောရင်း ကိုမျိုးလွင်က ကျမဖင်ပဲ ခိုးကြည့်နေတာရှင့်။ရေချိုးရင်း တန်းလန်းမို့ ထမိန်က အသားကပ်နေတာ ထမိန်အဟောင်းက ပါးတော့ ပိုဆိုးပြီပေါ့ရှင်။ကျမရင်သား ထိပ်က နို့သီးခေါင်းလေး ဖျင်းကနဲ့ ထောင်ထွက်နေတယ်။ပေါင်ကို စုထိုင်ထားတော့ ကပ်နေတဲ့ ထမိန်ကြောင့် ခုံပေါ်ကားနေတဲ့ ဖင်ကိုစိုက်ကြည့်နေလို့ ကျမ ပေါင်ကို မသိမသာ ဖြဲထိုင်မိတာ။အဲခါကျမှ ပိုဆိုးသွားတာရှင် ပေါင်ကြားက ဂွဆုံကို ပြောင်းကြည့်နေတော့တာပဲ။ကျမပေါင်ကြား နေရာက ဖေါင်းကြွနေတယ်။ ကိုမျိုးလွင်က ပွဲရုံပိုင်ရှင်ပါ အလုပ်မအားတဲ့ ကြားက ကျမအိမ်ကို အကြောင်းတခုခုနဲ့ ရောက်လာတတ်တယ်။ကျမယောင်္ကျား ဆုံးပြီးကတည်းက ကျမအပေါ် မရိုးသားမှန်း သိပါတယ်။ဒါပေမယ့် လူကြီးလူကောင်း တစ်ယောက်မို့ ကျမလည်း ပါသည့်ပါသာ နေလိုက်တာပါ။ ” ကိုမျိုးလွင် … ကော်ဖီ သောက်မလား … ကျမ သွားဖျော်လိုက်မယ် ” ပေါင်ကြားပဲ ကြည့်နေတော့ ကျမလည်း အနေရခက်လာလို့ အာရုံပြောင်းအောင် စကားစပြောလိုက်တာ။
” မသောက်တော့ပါဘူး … မမြင့်ရယ် … ပွဲရုံရောက်မှ သောက်တော့မယ် … ရေချိုးရင်း တန်းလန်းထင်တယ် … ကျနော် သွားဦးမယ်ဗျာ ” ” ဟုတ်ကဲ့ … ဖြည်းဖြည်းနော် … ကိုမျိုးလွင် ” သွားမယ်ဆိုပြီး အထ ကိုမျိုးလွင် ပေါင်ကြားက ထောင်ထွက်နေတဲ့ ဟာကြီးကို သူ့လက်နဲ့အုပ်ထလိုက်တာ ကျမ မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်ရတယ်။ကျမ ပေါင်ကြားက ဖေါင်းနေတဲ့ အရာက ကိုမျိုးလွင် စိတ်ကို ထကြွစေတာနေမှာ။ဘာရယ်မဟုတ် တွေးမိတော့လည်း စိတ်ထဲ နွေးကနဲ့ ဖြစ်သွားရတယ်ရှင်။ကိုမျိုးလွင် ထွက်သွားမှ ကျမလည်း ရေချိုးခန်း ပြန်ဝင်လာတာ။စိတ်က တမျိုးဖြစ်နေရပြီ ဒီအရွယ် ရောက်မှ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ကို ဖမ်းစားထားနိုင်လိုက်လို့ ကျမကိုယ်ကျမ ဘဝင်ကျနေမိတာပေါ့။ ရေချိုးခန်း တံခါးပိတ်ပြီး ရေမြန်မြန်ချိုးရင်း ရေလဲထမိန် လဲလိုက်တယ်။ပြီးမှ အိမ်ပေါ်တက်ပြီး ကျမ အိပ်ခန်းထဲ ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ရှေ့ ထမိန်ချွတ်ချ လိုက်တာ။ကျမနို့တွေက အနည်းငယ်တွဲနေပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ် တပတ်လှည့်ကြည့်တော့ ခါးနဲနဲ တုတ်တာက လွဲလို့ ဖင်သားစိုင်တွေက ကော့ထွက်နေတာ ဒါကြောင့်လည်း ကိုမျိုးလွင် မျက်လုံးတွေ အရောင်လဲ့နေတာ နေမယ်။ တံတွေး ခဏ ခဏ မျိုချရင်း ပေါင်ကြားကိုလည်း တချိန်လုံး ကြည့်နေတာ တွေးရင်း ကျမ အောက်ပိုင်းက ဆစ်ကနဲ့ ခံစားမိလို့ ညာဘက်လက်နဲ့ အဖုတ်ကို စမ်းကြည့်မိတယ်။ကျမ အဖုတ်လေးထဲ အရည်ကြည်လေးတွေ အိုင်နေတာပဲရှင်။ ” ဒေါက် ဒေါက် … မမမြင့် … အပ်ချည်နဲ့ အပ် … ဝယ်လာပြီနော် ” ” အေးအေး … ကျေးဇူးပဲ … မောင်ဇော် … အောက်မှာပဲ ထားလိုက် … မမမြင့် ဆင်းလာခဲ့မယ် ” တံခါးခေါက်သံနဲ့ အတူ မောင်ဇော့် အသံကြားလိုက်ရလို့ ကျမလည်း အဝတ်စား မြန်မြန်ဝတ်ပြီး အောက်ထပ်ဆင်းလာခဲ့လိုက်တယ်။အောက်ရောက်တော့ မောင်ဇော်က အလုပ်သွားဖို့ ခင်ဦး ထုပ်ပေးထားတဲ့ ထမင်းချိုင့်လေး ကိုင်ရင်း ကျမကို စကားလှမ်းပြောနေတာ။ ” မမမြင့် … အပ်ချည်နဲ့အပ် စက်ခုံပေါ်မှာနော် … ကျနော် သွားပြီ ” ” အေး အေး ” ကျမလည်း မောင်ဇော့်ကလေး သားလေးဝေယံ ကျောင်းအင်္ကျ ီတွေ လက်စသတ်ပြီး အပ်ထည်တွေ ထပ်ချုပ်နေတာ နေ့လည်ပိုင်း ထမင်းစားကာနီးမှ ရပ်လိုက်တော့တယ်။ထမင်းစားရင်း ကိုမျိုးလွင် လာပို့တဲ့ အုံးနို့ခေါက်ဆွဲ တဝက်လောက် သောက်ပစ်လိုက်တာ။မကြာပါဘူး မျက်လုံးတွေ လေးလာလို့ အိမ်ပေါ် တက်မှေးတာ ညနေပိုင်း ခင်ဦးတို့ သားအမိ ပြန်လာမှ နိုးတော့တယ်။မနက်ပိုင်း မောင်ဇော် ကျောင်းပို့ပေမယ့် ညနေကျ ခင်ဦးက အလုပ်က အပြန် ကလေးကို ကျူရှင် ဝင်ကြိုလာတာပါ။ကလေး ကျောင်းဆင်းတာနဲ့ အတန်းပိုင် ဆရာမက အိမ်ခေါ်ပြီး ကျူရှင် ပြတာတဲ့။ ” မမမြင့်ရေ … ဒီတခေါက် ပရိုမိုးရှင်း လုပ်တာ ကျမတို့ အရောင်းစာရေးတွေပါ … နယ်လိုက်ရမှာတဲ့ ” ” ဟမ် … ဒါနဲ့ … စိတ်ဆိုးလာတာပေါ့ ” ” အားကြီးဆိုး တာ ပေါ့ လို့ ” ” ခ်ခ် ခ်ခ် ” ခင်ဦးက ကလေးမွေးထားပေမယ့် ငယ်ရွယ်သူမို့ အပျော်အပါး မက်တုန်းပဲ။
ခုလည်း သူ့ ဖုံးဆိုင်က နယ်လိုက်ရမယ် ပြောလို့ ပျော်ရွှင်နေတာ မျက်နှာလေးက ပြုံးလို့ပေါ့။ ” ၅ရက်လောက် ကြာမှာ … ကိုကိုဇော်နဲ့ သားလေးဖို့ … မမမြင့်ပဲ … ထမင်းဟင်း ချက်ပြုတ် စီစဉ်ပေးဦး ” ” ဟုတ်ပါပြီ တော် ” ” အာ့မို့ … မမမြင့် ကို ချစ်နေရတာ … အာဘွား ” ဒါက ခင်ဦးရဲ့ ချစ်စဖွယ် အကျင့်လေးပေါ့ ကျမ ပါးကို ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းပြီး သူတို့ အိပ်ခန်းထဲ တန်းဝင်သွားတယ်။ခဏနေ မောင်ဇော် ရောက်လာတော့ ခင်ဦးက ခရီးထွက်မယ့် အကြောင်း ပြောနေတာ ကြားနေရတာ။ညစာ စားပြီးတော့ မောင်ဇော်တို့ လင်မယား စောစော အိပ်ရာဝင်သွားတာနဲ့ ကျမလည်း တီဗွီပိတ် အိမ်ဝန်းတံခါး သော့ခတ် ဧည့်ခန်းထဲ မီးပိတ်ပြီး အိမ်ပေါ် တက်အိပ်လိုက်တယ်။ ဒီနေ့ တနေကုန် စက်ချုပ်ရင်း မောင်ဇော် ဂွင်းတိုက်နေတဲ့ ပုံပဲ မြင်ယောင်နေတာ ကျမ ကိုယ့်ကိုကိုယ် စိတ်ပျက်မိတယ်ရှင်။ခင်ဦး ခရီးထွက်တာ ဒီနေ့ဆို ၃ရက်မြောက်ပေါ့။မနက် ၇နာရီလောက် ကျမ မော်ဇော်နဲ့ ကလေးဖို့ ထမင်းကြော်ပေးပြီး မနက်စာ စားဖို့ သူတို့ အိပ်ခန်းထဲ သွားနိုးမိတာပါ။အခန်းက တံခါး ဟနေတော့ မနိုးခင် အခန်းထဲ အမှတ်တမဲ့ ကြည့်ရင်း မြင်လိုက်ရတယ်။အတွေ့အကြုံ မရှိတာလည်း မဟုတ်ဘူးလေ ကျမ ကိုသန်းအောင် မဆုံးခင် လင်မယား သဘာဝ လိုးခဲ့ ကြတာပဲ။ ယောင်္ကျား တစ်ယောက်ရဲ့ လီးကို မြင်ဖူးရုံမက အဖုတ်ထဲတောင် သွင်းဘူးနေတာ။ခုကျမှ ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ မသိဘူးရှင်။အတန်ကြာ ငုတ်လျိုးနေတဲ့ စိတ်တွေ ဒီရက်ပိုင်း ပြန်သတိရ လာမိတယ်။ဟိုတနေ့က ကိုမျိုးလွင်နဲ့ တခါ ခု မောင်ဇော် လီးကြောင့် တခါ ရမ္မက်စိတ်တွေ ကြွနေတော့တာ။အမှန်တိုင်း ဝန်ခံရရင် မောင်ဇော်ဖြစ်ဖြစ် ကိုမျိုးလွင် ဖြစ်ဖြစ် ခေါ်ပြီး ကာမဆန္ဒတွေ ဖြေဖျောက်ချင်မိတယ်။ဒါပေမယ့် စိတ်အလို လိုက်လို့ကလည်း မဖြစ် ပတ်ဝန်းကျင် သိရင် အရှက်ကွဲဦးမှာ ဒီအသက်ရွယ် ရောက်မှ ဒီလောက် ယွရ သလားဆိုပြီးတော့ပေါ့။ ကာမဝေဒနာရဲ့ အတိမ်အနက်ကို အိမ်ထောင်သည် မိန်းမတိုင်း ခံစားသိရှိမှာပါနော်။ ဘဝဝမ်းစာအတွက် လင်ဖြစ်သူက အဝေးစီးပွားရှာနေချိန်တွေ တအိမ်ထဲ အတူနေပြီး ငွေကြေးနောက်လိုက်ရင်း လစ်လပ်နေတဲ့ ကာမဆန္ဒတွေ ဒါတွေက ယောင်္ကျားတွေအတွက် အပြင်မှာ တိတ်တခိုး ဖြေရှင်းဖို့ လွယ်ပေမယ့် ကျမတို့ မိန်းမသားတွေ အတွက် မလွယ်လှပါဘူး။
” အမြင့်ရေ … အမြင့် ” ” ဟော … ဒေါ်ကြည်ပါလား … တံခါး စိထားတာ တွန်းဖွင့်လိုက် … ဒေါ်ကြည် ” အိမ်ရှေ့က အော်သံကြောင့် ကျမ အတွေးစလေး ခဏတော့ ပျက်တောက်သွားရတယ်။ ” အမြင့်ရေ … အရေးကြီးလို့ သမီး … မဖြစ်မနေ သွားရမယ့် မင်္ဂလာဆောင်မို့ … ဒေါ်လေးကို ဒီအင်္ကျ ီလေး ခါးကျပ်နေလို့ … ဖြည်ပေးပါဦး ” ” အော် … ဟုတ် … လာ လာ … ဒေါ်ကြည် ” ဒေါ်ကြည့် အင်္ကျ ီလေး ပြင်ပေးပြီးတော့ မကြာပါဘူး မောင်ဇော် ကလေး ကျောင်းပို့ပြီး ပြန်ရောက်လာတာ။ကျမ ထုပ်ပေးထားတဲ့ ထမင်းချိုင့်လေး ကိုင်ပြီး အလုပ်ဆိုင် ထွက်သွားတော့တယ်။တနေ့လုံး မောင်ဇော် ဂွင်းထုတဲ့ ပုံရိပ်က မတွေးပဲ မြင်ယောင်နေတာ ညအိပ်တဲ့ ထိပါပဲရှင်။ ” မမမြင့် … ဈေးသွားရင် ရပြီနော် ” ကျမ အောက်ဆင်းလာတုန်း လှေကား တဝက်ရောက်တော့ မောင်ဇော့် အသံကြားလိုက်ရတယ်။ဒီနေ့ သူ့အလုပ်ပိတ်ရက်မို့ ကျမလည်း ဈေးလိုက်ပို့ ခိုင်းရတာ ကျမ ဝယ်နေကျ ဈေးက နဲနဲဝေးတော့ ဝယ်ရင် ၁ပတ်စာ တခါတည်း အစုံဝာ်ထားရတာ။အိမ်နဲ့ဆို ဆိုင်ကယ်နဲ့ မိနစ် ၂၀လောက် မောင်းရတယ် ကမ်းနားဈေးပါ။အသားငါးကလည်း ပေါမှပေါ အခွန်လွတ်ဈေး ဆိုတော့ ဈေးချိုတာပေါ့။ကျမတို့ဘက်က ဈေးသည်တွေတောင် ကျမ ဝယ်နေကျ ဈေးကနေပဲ တဆင့် ယူရောင်းကြတယ်။ ” အေးအေး … မောင်ဇော် … မမမြင့် ရှုးပေါက်လိုက်ဦးမယ် … ခဏ ” မောင်ဇော့် ပြောပြီး ကျမလည်း ရေချိုးခန်းနဲ့ ကပ်လျက်က အိမ်သာဝင်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီးကို ပေါင်လယ်ထိဆွဲချရင်း သေးပေါက်လိုက်တယ်။အိမ်နေရင် အတွင်းခံ မဝတ်ပေမယ့် ကျမ အပြင်ထွက်တဲ့ခါတော့ ခုထိ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဝတ်သွားတတ်တာ။အိမ်သာထဲက ထွက်တော့ ရေချိုးခန်းဘက် ကိုယ်လက် သန့်စင်ပြီး မောင်ဇော်နဲ့ ဈေးဝယ်ထွက်ခဲ့တာပေါ့။အိမ်ကထွက်တာနဲ့ ရပ်ကွက်ထိပ် ရောက်တော့ လမ်းမကြီးအတိုင်း အနောက်တည့်တည့် ဆင်းခဲ့ကြတာ။ ဘယ်လက်က ဈေးခြင်းကိုင် ပေါင်ပေါ်တင်ပြီး ညာလက်က မောင်ဇော့်ခါးကို ဖက်လိုက်လာတာ ဆိုင်ကယ် ချိုင့်ဆောင့်တဲ့ခါ ကျမ ညာဘက်နို့အုံက မောင်ဇော့် ကျောပြင်အထက်နား လက်ပြင်နားလေး ပွတ်မိနေတော့တာပေါ့။ခါတိုင်း မသိသာပေမယ့် ဒီနေ့ကျ ထူးထူးခြားခြား စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေးနဲ့ ကျမ နို့သီးခေါင်းတွေ ထောင်ထွက်လာတယ်။မောင်းလာရင်း ကန်နားလမ်းမကြီးပေါ်ရောက်ပြီး တောင်ဘက်ကွေ့တော့ ဆိုင်ကယ်က ကျွိကနဲ့ ရပ်သွားတာ။မောင်းရင်းတန်းလန်း ဆိုတော့ ကျမ ကိုယ်လုံးက မောင်ဇော် ကျောပြင်ကို ဖိကပ်ရင်း ခါးဖက်ထားတဲ့ ကျမ လက်က အရှိန်လွန်ပြီး မောင်ဇော့်ပေါင်ကြားထဲ ရောက်သွားတော့တယ်။
ကျမလက်ဖမိုးနဲ့ မောင်ဇော့်လီး ထိမိတာနဲ့ ကျမစိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ ဖြစ်မိသွားတယ် မောင်ဇော့်ပေါင်ကြားက လီးက မာထင်နေတာပဲရှင်။ကျမ စိတ်ကူးယဉ်သလို မောင်ဇော်လည်း စိတ်ကူးယဉ်နေပြီ ထင်တယ်။ ” ဟဲ့ … ဘာလို့ ရပ်လိုက်တာလဲ … မောင်ဇော် ” ” လမ်းပိတ်ထားတာ … မမမြင့် ” မောင်ဇော် ပြောမှ ကျမ နှာခေါင်းဝထဲ ကတ္တရာစီးနံ့ ထောင်းကနဲ့ တိုးဝင်လာတာ။မောင်ဇော့် ပုခုံးဘေးနားက ရှေ့ကြည့်လိုက်တော့ ဟုတ်ပရှင့် ကျောက်လမ်း ဟိုဘက်ဒီဘက် ကြိုးတွေနဲ့ တားပြီး လမ်းပိတ်ထားတယ်။ကျောက်တလိပ်ကား အဝါကြီးရော စည်ပင်ဝတ်စုံနဲ့ လူတချို့ရော အလုပ်သမား တချို့ရော အလုပ်များနေကြတာ။ကျမတို့ မောင်းလာတဲ့ ဆိုင်ကယ်ရှေ့နားမှာ ကျောက်စလစ်ခဲ့ အသေးလေးတွေနဲ့ လောင်းပြီးကာစ ကတ္တရာစီးတွေ ဒါမို့ မောင်ဇော်က အမြန်ရပ်လိုက်တာ နေမှာ။ ” လမ်းပြင်နေတာ နေမယ် … မောင်ဇော် အရှေ့ပြန်တက်လိုက် … အရှေ့လမ်းကပဲ ပတ်သွားကြစို့ ” ” ဟုတ် … မမမြင့် ” ကျမ စကားအဆုံး မောင်ဇော်က ဆိုင်ကယ်ကို ချက်ချင်း ကွေ့ပြီး အရှေ့ပြန်မောင်းခဲ့တာ။စကားသာ ပြောနေကြတာ ခုထိ ကျမ လက်က မောင်ဇော့် ပေါင်ကြားက လီးပေါ်မှာပဲ ရှိသေးတယ်။လီးကလည်း တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ကျမ လက်ဖမိုးကို လာလာရိုက်နေတာပဲရှင်။အရှေ့လမ်းက ပတ်မောင်းရင် လူရှင်းပေမယ့် ဈေးရောက်ဖို့ နာရီဝက်လောက်ကြာတယ် ချိုင့်တွေ ကျင်းတွေက အများကြီး။၂ပြလောက် ပြန်တက်ပြီးမှ တောင်ပြန်ချိုးမောင်းလာရတာ။လမ်းကဆိုးတော့ ချိုင့်ထဲ ခဏတိုင်း ကျတယ်။ ဆိုင်ကယ်နောက်က ထိုင်လိုက်ရင်း မောင်ဇော် ဂွင်းထုတဲ့ပုံ ပြန်မြင်ယောင်တော့ တဖြည်းဖြည်း မေကျမလက်က မောင်ဇော့်လီးကို အုပ်ကိုင်မိသွားတာပေါ့။လူကလည်းရှင်းနေတော့ ကျမလည်း ပတ်ဝန်းကျင်ကို သိပ်ဂရုမစိုက်မိပါဘူး။မောင်ဇော် ဘယ်လိုနေလဲပဲ စိတ်က ပြင်းပြင်းပြပြ သိချင်နေတယ်။၅ပြလောက် မောင်းလာတော့ ကျမလက်ထဲ လီးက တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သွေးတိုးလာတာ။ ” တီတီ တီတီ …… တီ ” နောက်က ကားဟွန်သံကြောင့် ကျမလည်း လီးကိုလွတ်ပြီး ခါးပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။ဘေးနား ကျော်သွားမှ ကြည့်လိုက်တော့ အုတ်ခဲတင်တဲ့ ကားကြီးပါ ကျမတို့လိုပဲ ကမ်းနားလမ်းက လမ်းပြင်လို့ ပိတ်ထားတော့ ဒီဘက်က ပတ်မောင်းတာနေမယ်။ဈေးရောက်တော့ ငါးအသေးလေးတွေ အိုးကပ်ချက်ဖို့ ဝယ်တုန်း မောင်ဇော်က ညနေ ဘီယာသောက်ချင်လို့ ကင်ငါး ဝယ်ခိုင်းနေတာ။မောင်ဇော့်ဖို့ ၁၅ကျပ်သားလောက်စီးတဲ့ ဆလားဗီးယား ၂ကောင် ထည့်ဝယ်ပေးလိုက်တယ်။ဆီ၁ပိဿာခွဲရယ် ကြက်သွန်နီ ၁ပိဿာရယ် ဆားအထုတ်ကြီး တထုတ်ဝယ်ပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတာပေါ့။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကျမလည်း မီးဖိုခန်းတန်းဝင် လိုက်တာ။ချက်ပြုတ်ပြီးစီးမှ ရေချိုးပစ်တယ်။အိမ်ပေါ် တရေးအိပ်ပြီး ကျမနိုးလာတော့ ၁၂နာရီ ထိုးတော့မှာမို့ ထမင်းစားဖို့ အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းလာတာပေါ့။ထမင်းခူးကာနီး သေးပေါက်ချင်တာနဲ့ အိမ်သာဘက် လျှောက်လာခဲ့တယ်။ ” ရှီးးးး းးးး …… အ အ …… မမမြင့်ရယ် … ချစ်တယ် ဗျာ ” ကျမ မျက်လုံးတွေ ပြူးလာရတာပေါ့ရှင် အိမ်သာနဲ့ ကပ်လျက် ရေချိုးခန်းထဲက မောင်ဇော့် အသံလေ ကျမနာမည် ရွတ်ပြီး တအီးအီးနဲ့ ညည်းနေတာ။အိမ်သာ တံခါးမဖွင့်ပဲ ရေချိုးခန်းခန်းတံခါးဘက် အသာချောင်းကြည့်မိတယ်။ကျမ ရေချိုးတုန်းက မလျှော်ပဲ မနက်က ဈေးဝတ်သွားတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ရေချိုးခန်း ထဲ ထားခဲ့မိတာ။မောင်ဇော်က ရေချိုးခန်းထဲ ဘယ်လက်က ကျမ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို ကိုင်ရင်း နှာခေါင်းဝ တေ့ရှုပြီး ညာလက်က သူလီးကို ဂွင်းတိုက်နေတယ်။ကျမ သွေးသားတွေ ချက်ချင်း ဆူပွက်လာတာပေါ့ရှင်။ ကျမ အတွင်းခံက ခုချိန်ဆို သေးနံ့ စောက်ချီးနံ့ သေချာပေါက် ထွက်နေတော့မှာလေ မနက်ပိုင်း ဈေးမသွားခင် သေးတခါပေါက်ထားတာရယ် ဈေးအသွား ဆိုင်ကယ်ပေါ် သူ့လီးကိုင်ရင်း အဖုတ်က တဆစ်ဆစ်နဲ့ အရည်ကြည်တွေ စီးကျနေတာ။ကျမ ဘောင်းဘီချွတ်တော့ ဂွနေရာလေးက ကပ်စီးကပ်စီးနဲ့ သတိထားမိသေးတယ်။ကြည့်နေတုန်းလေး မောင်ဇော်က ဘယ်လက်နဲ့ကိုင်ရှုတဲ့ ကျမဘောင်းဘီကို ထောင်မတ်နေတဲ့ သူ့လီးထိပ်ကို အုပ်ပြီး တအီးအီးနဲ့ လရည်တွေ ပန်းထုတ်နေပြီ။ ” အားးးး ရှီးးးး းးးး … ကောင်းလိုက်တာ မမမြင့်ရယ် …… အ အ ……… ရှီးးးး းးးး ဟူးးးးး ” မျက်လုံးလေး မိတ်ပြီး ညာလက်က ခပ်သွက်သွက် လှုပ်ရှားရင်း ခဏနေမှ ငြိမ်ကျသွားတာ။ကျမ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးလဲ မောင်ဇော့် လရည်တွေ ဖွေးလို့ပေါ့။ကျမ ဆီးခုံးအောက်က ဖျင်းကနဲ့ ဖျင်းကနဲ့ သေးက တအားကို ပေါက်ချင်လာတာနဲ့ အိမ်သာ တံခါး အသာဖွင့်ပြီး သေးဝင်ပေါက်လိုက်ရတယ်။သေးပေါက်ပြီး အပြင်ထွက်တော့ ရေချိုးခန်းထဲက တဗွမ်းဗွမ်းနဲ့ မောင်ဇော် ရေချိုးနေတဲ့ အသံကြားလိုက်ရတာပဲ။ တနေ့လုံး ကျမ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေလို့ အပေါ်မှာပဲ မှေးနေလိုက်တာ ညနေ မောင်ဇော်တို့ သားအဖ အသံကြားမှ အောက်ဆင်းလာလိုက်တယ်။ခဏနေ ထမင်းစားတော့ မောင်ဇော်က ဝင်မစားသေးဘူး ကျမ နဲ့ သားလေး ဝေယံပဲ စားတာ။ဘီယာ သောက်မလို့ ငါးကင် ပေးတော့ ဆိုလို့ ထမင်းပန်းကန်တွေ ဆေးကြော သိမ်းပြီးတာနဲ့ မနက်က ဝယ်လာတဲ့ ငါး၂ကောင် ကင်ပေးလိုက်တယ်။ငါးကင်နေတုန်း မောင်ဇော် အပြင်ထွက်သွားတာ ပြန်လာတော့ ဘီယာပုလင်း ၅လုံးနဲ့။
တဖြည်းဖြည်း အလင်းရောင် ဖျော့လာပြီး မှောင်ရီပျိူးတော့ ငါးကင်လည်း ကျက်ပါပြီ သားလေးဝေယံက ဧည့်ခန်း တီဗွီရှေ့ ကာတွန်းကား ကြည့်နေတာ ငြိမ်လို့ပဲ။မောင်ဇော်က စားပွဲဝိုင်းလေးခင်းပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ဘီယာ ငှဲ့ရင်း ငါးကင် စောင့်နေပုံပါငါးကင်၂ကောင်ကို ပန်းကန်ပြား အလွတ်ထဲ ထည့်ပေးတော့ ငါးကင် စားလိုက် ဘီယာသောက်လိုက်ပေါ့။ခဏကြာတော့ ဝေယံလေး အိပ်သွားတာနဲ့ ကျမလည်း သူတို့ အိပ်ခန်းထဲ သိပ်ပြီး ခြင်ထောင်ချထားခဲ့တာ။ပြန်ထွက်လာတော့ ဘီယာ ၃လုံး ကုန်နေပြီ ကျမ ဘေးနားဝင်ထိုင်ရင်း ရောက်ရာ ပေါက်ရာ စကားတွေ ပြောနေတာ အကောင်းကြီးပါ။ ” မမမြင့် … လှတယ်ဗျာ ” ရုတ်တရက် ကျမ မျက်နှာစိုက်ကြည့်ပြီး ပြောတော့ ရှက်မိတာပေါ့။ခါတိုင်း မောင်နှမလို နေလာကြတာလေ။ ” ဟဲ့ … မောင်ဇော် … မင်း မူးနေပြီလား ” ” မမူးပါဘူး … မမမြင့်ရာ … လှလို့ လှတယ် ပြောတာပါ ” ပြောရင်း လက်တဖက်က ကျမ ဘယ်ဘက်ပေါင်ပေါ် လာတင်နေတယ်။ကျမစိတ်ထဲ လန့်သွားလို့ လက်ကို ပုတ်ထုတ်လိုက်မိတာပေါ့။မကြာပါဘူး စကားပြောရင်း ပြန်တင်တော့ ၃ခါလောက်ကျ ကျမလည်း လွတ်ထားလိုက်တယ်။ဟန်ဆောင်ငြင်းနေပေမယ့် တင်ပလင်ခွေထိုင်ထားတဲ့ မောင်ဇော့် ပုဆိုးထဲက လီးက ထောင်မှတ်နေတာ ကျမလည်း ခိုးကြည့်ပြီး စိတ်ကြွနေလို့ပေါ့။တဖြည်းဖြည်း မောင်ဇော့်လက်ချောင်း လေးတွေက ပွတ်သပ်ရင်း ကျမ ပေါင် အတွင်းဘက် ရောက်လာပါပြီ။ပေါင်လယ်ကနေ ပေါင်ရင်းနား ရောက်တော့ ကျမ စိတ်တွေ တအားလှုပ်ရှားနေမိတာ။ အဖုတ်လေး လက်ချောင်းနဲ့ ထိမိတာနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ကျမ ကိုယ်လေး တွန့်သွားလို့ မောင်ဇော်က လက်ကို ခဏ ရပ်ထားလိုက်တယ်။စကားပြောရင်းနဲ့မှ အဖုတ်ကို ဖိပွတ်ပေးတာ။ကျမ ပေါင်တဖက်ကို မသိမသာလေး ကားပေးလိုက်တော့ မောင်ဇော်လည်း ပိုပြီး အတင်းရဲလာတာပေါ့။ကျမ ခါးဆန့်ပြီး ခြေထောက်နှစ်ဖက် ဆန့်ထုတ်တော့ ပေါင်ကြားက အဖုတ်နိုက်တဲ့ လက်ကိုပြန်ထုတ်ပြီး ထမိန်အောက်နားစလေးကို ဒူးဆစ်အထိ လှန်တင်လိုက်တယ်။ ခြေသလုံးသားလေး ပေါ်လာတော့ ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ရင်း ကျမ မျက်နှာ လှမ်းကြည့်နေတာ။ကျမလည်း ပြန်ကြည့်ရင်း ခေါင်းငုံလိုက်တော့ ထဘီအောက်နားစလေးကို အပေါ်ဆက်တင်နေတာပေါ့။ ပေါင်လယ်ထိ ထမိန်အနားစလေး လှန်တက်လာရင်း ပေါင်သားဖွေးဖွေးလေးကို လက်နဲ့ပွတ်ပေးနေတယ်။လက်ကသာ ပေါင်လယ်မှာ မောင်ဇော် မျက်လုံးတွေက ကျမ ပေါင်ဂွထဲရောက်နေပါပြီ။ဘေးတိုက်အနေထားနဲ့ ကျမ စောက်ဖုတ်ကို မြင်နေတာနဲ့ တူပါတယ်။ ” မမမြင့် … ထမိန် ချွတ်ပြပါ့လား ” ” အာ … မောင်ဇော်ကလည်း … ကျွတ် ” စိတ်ရှုပ်တဲ့ ပုံလေး ကျမ လုပ်ပြနေတုန်း ထမိန်အထက်ဆင်စလေးကို ဖြည်ပြီး ဆွဲချွတ်နေတော့တာပဲ။ကျမလည်း မတတ်သာလို့ လိုက်လျောတဲ့ပုံနဲ့ ဖင်ကြွ ပေးလိုက်မိတယ်။
သူမှန်းပြီး ဂွင်းထုနေတဲ့ စောက်ပတ်ကို သူ့ကို မြင်စေချင်လှပါပြီ။ထင်တဲ့ အတိုင်းပါပဲ စောက်မွှေးအုံကြီးကို စိုက်ကြည့်ရင်း ထိုင်လျက်အနေထားနဲ့ ကျမနား ကပ်နိုင်သမျှ တိုးကပ်လာပြီ။ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကြားက ကျမ စောက်ပတ်အုံကြီးက ညှပ်နေတော့ ပေါင်ကို သူ့လက်နဲ့ဖြဲပြီး ပြဲထွက်လာတဲ့ အဖုတ်ကို စိုက်ကြည့်နေတော့တာ။ တဖြည်းဖြည်း မောင်ဇော့် မျက်လုံးတွေက ဆီးခုံး အပေါ်ကို တက်လာပြီး ကျမ နို့အုံတွေဆီ ရောက်လာတာပေါ့။ပါးပြင်ကိုနမ်းရင်း အင်္ကျ ီကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်တော့ ကျမလည်း အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းမို့ စိတ်က မလုံတော့ဘူးလေ။အောက်က ဗလာ ဖြစ်နေတာ အင်္ကျ ီပါချွတ်ရင် တကိုယ်လုံး တုံးလုံးဖြစ်ပြီ။အိမ်ပေါ်သွားဖို့ ခပ်တိုးတိုးပြောရင်း ကျမ ကုန်းထလိုက်တာ ထိုင်နေတဲ့ မောင်ဇော်မျက်နှာကို ကျမ အဖုတ်ကြီးက ရှိပ်ထိသွားသေးတယ်။ကျမ ထမိန်ကို ကိုင်ရင်း လှေကားအတိုင်း တက်တော့ မောင်ဇော် နောက်က ကပ်ပါလာတာပေါ့။ ဒီချိန် ကျမ ရှက်စိတ်မရှိတော့ပါဘူး ကျမ ယောင်္ကျား ရှိကတည်းက တုံးလုံးချွတ် လိုးဖူးနေတာပါ။နောက်က ပါလာတဲ့ မောင်ဇော်ကတော့ ကျမ ဖင်ကို ကြည့်ရင်း လီးတောင်နေမှာ သေချာတယ်။ခါးနဲနဲ တုတ်လာပေမယ့် ဖင်က အရင်တိုင်း ဝိုင်းပြီး ကော့နေတုန်းပဲလေ။အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ ကျွန်မကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲလှည့်ပြီး နူတ်ခမ်းကို တေ့စုပ်တော့တာပဲ။အင်္ကျ ီကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပြီး ဆွဲချွတ်တော့ အနက်ရောင် အတွင်းခံဘော်လီလေး ပေါ်လာတာပေါ့။ကျမလည်း စိတ်က တအားကြွနေတော့ သူ့ပေါင်ကြားထဲ ထောင်နေတဲ့ လီးကို အုက်ကိုင်ရင်း ပွတ်သပ် ပေးလိုက်မိတယ်။ ဘော်လီပါချွတ်တော့ အနည်းငယ်တွဲကျနေတဲ့ ကျမနို့အုံတွေအကာအကွယ်မဲ့ ဖြစ်ကုန်တာ မောင်ဇော့် လက်တဖက်ကကျွန်မနို့အုံတဖက်ကို ပင့်ကိုင်ပြီး နို့သီးခေါင်း နီညိုလေးကို ဆွဲစုပ်ပစ်တယ်။လွတ်နေတဲ့ လက်တဖက်က ကျမ ဖင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်ရင်း ပေါင်ကြားရောက်လာပါပြီ။စိတ်ထဲ တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်း ခံစားနေတုန်း လက်ချောင်းလေး တစ်ချောင်းက အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ အထက်အောက် ထိုးစွပေးနေတာ။ ” အ …… အဟင့် ဟင့် …… ဟူးးးး းးးး “ကျမ မခံနိုင်တော့ပါဘူး စောက်ပတ်တအုံလုံး တဆစ်ဆစ်နဲ့ စောက်ခေါင်း ထဲကလည်း ယားတက်လာပြီ။အထိတွေ့ ကင်းကွာနေတာ ကြာပြီမို့ ပြီးချင်သလို ဖြစ်လာတာနဲ့ ပုဆိုးအပြင်ကနေ မောင်ဇော့်လီးကို တချက်ဆွဲညှစ်ပြီး ကုတင်ပေါ် မှောက်ချပစ်လိုက်တယ်။မပြီးချင်သေးဘူးရှင် အလိုးခံချင်သေးတယ်။ခန္ဓာကိုယ် တုံးလုံး အနေထားနဲ့ ကုတင်ပေါ်မှောက်အိပ် လိုက်တော့ ကော့ထွက်နေတဲ့ ဖင်ကြီးက မောင်ဇော့်ကို ဆွဲဆောင်သလို ဖြစ်နေမှာပါ။ အဲဒီချိန် ကျမထင်မထားတာက ဖင်ကြားအောက် စောက်ဖုတ်ကို ပင့်ယက်ပြီး ဖင်ဝထဲ လျှာလိပ် သွင်းပစ်လိုက်တာလေ။ ဖင်ဝလေး လျှာဖျားနဲ့ ထိုးမိတာနဲ့ ကျမ တကိုယ်လုံး လေထဲ မျောသွားသလို ခံစားလိုက်ရတာပဲ။ဘာနဲ့မှ မတူတဲ့ အရသာလေး အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေမိတယ်။ ” ရှီးးးးး းးးးးး …… အဲဒါ … ဖင်ပေါက်ကြီး မောင်ဇော်ရဲ့ …… မယက်နဲ့တော့ … အမလေးးးး အားဟား …… အဟင့် ဟင့် …… အင်းဟင်း …… အ အ အားးးးး ” ခုန အလိုးခံပြီးမှ ပြီးမယ်ဆိုတဲ့ စိတ်ကူးတွေ သဲထဲ ရေသွန်သလို ဖြစ်ခဲ့ရပြီပေါ့ရှင်။စောက်ပတ် အယက် ခံဘူးပေမယ့် ဖင်ပေါက်တော့ အယက်မခံဖူးသေးဘူး။ဖင်ဝထဲ လျှာထိပ်လေး ဝင်လာကတည်းက ထိန်းထားတဲ့ စောက်ရည်တွေက အိုင်နေတာ လျှာဖျားနဲ့ ထိုးမွှေတော့ မခံနိုင်တော့ပါဘူး အိပ်ယာခင်းပေါ် အကွက်လိုက် ကျမ စောက်ရည်တွေ စီးကျနေတယ်။
တအီးအီး ညည်းရင်း စောက်ရည်ထွက်နေတဲ့ ကျမကို ပက်လက်လှန်တော့ မောင်ဇော် ခါးမှာ ပုဆိုးက မရှိတော့ပါဘူး။တချီပြီးသွားပေမယ့် ထူထူးခြားခြားပါပဲ ကျမ ရမ္မက်စိတ်တွေ ကျမသွားပဲ ပိုတိုးလာနေတယ်။မောင်ဇော့် ပေါင်ကြားက လီးကို စိုက်ကြည့်နေတုန်း ဒူးထောက်လျက်အနေထားနဲ့ သူ့မျက်နှာကို ကျမပေါင်းကြား အပ်လိုက်တာ ထင်မထားမိဘူး။ စောက်ရည် ရွှဲနှစ်နေတဲ့ အဖုတ်ကို လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ပြီး အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာဖျားနဲ့ အထက်အောက် ထိုးစွပေးနေတာ။စောက်ရည် ထွက်ပြီးကာစမို့ စောက်ပတ်လေး အယက်ခံရတော့ ဘာပြောကောင်းမလည်း ကျမ မောင်ဇော့်ခေါင်းကို ပေါင်ကြားထဲ ဆွဲကပ်ထားလိုက်ရတယ်။ဒါလည်း မရပါဘူးရှင် ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲပြီး အရည်ပြားမာခဲနေတဲ့ စောက်စိအဆံလေးကို ဆွဲစုပ်ရင်း လက်ခလယ်လေးနဲ့ ထိုးမွေနေတာ။ ” အ …… အမလေး … တော်ပါတော့ကွယ် … မမမြင့်ကို လိုးပေးပါတော့ … အဟင့် ဟင့် ” ကျမ မရှက်နိုင်တော့ပါဘူး ဒုတိယအကြိမ် ပြီးသွားမှာ စိုးရိမ်နေမိတာပါ။ကျမ စကားဆုံးတော့ စောက်စိကို ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်ဆွဲစုပ်ပြီး ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်နေရာ ယူရင်း လီးကို ကျမ စောက်ပတ်ထဲ ဖိထည့်လိုက်တယ်။ကျမကိုယ်ပေါ် မှောက်ချပြီး နို့သီးခေါင်း တဖက်ကို စုပ်ရင်း ဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။ဘယ်ချိန်ကတည်းက ကျမကို လိုးချင်နေလည်း မသိဘူး။ ” ဗျစ် … အ …… ဘွတ် ဘွတ် …… အ အ ” လီးစဝင်ကတည်းက အထဲမှာ တစ်စို့ကြီး မောင်ဇော့်လီးက ကျမယောင်္ကျားလီးထက် ထွားနေလို့လား ကျမပဲ အလိုးမခံတာ ကြာလို့လား မသိဘူး ကောင်းလည်းကောင်း နာလည်နာ နေတာပေါ့။ ကျမ နို့တွေ တဖက်ပြီးတဖက် ပြောင်းစို့ရင်း တဘွတ်ဘွတ်နဲ့ ဆောင့်လိုးတာ လိုးချက်တွေက အားပါးတော့ ကုတင်တိုင်တွေပါ ခါရမ်းနေတာပေါ့။မောင်ဇော့် လိုးချက်တွေ အံကြိတ်ခံရင်း တဖြည်းဖြည်းမှ ကျမ လီးအရသာ ခံစားမိလာတယ်။သူဆောင့်လိုးသလောက် ကျမ အတွက်က ကာမစည်းစိမ် အဖြစ် ပြောင်းလဲသွားတော့ မသိမသာလေ
