နည်းမျိုးစုံနဲ့

ထပသွှငွးပေးဦး “ရပှီလား” “ထပသွှငွးပေးဦး” “ဒီလောကဆွိုရငကွော” “ထပသွှငွးပေးဦး” “ရော့” “ထပသွှငွးပေးဦး” ဖူးဖူးရောငကွာ မို့မောကပွှီး နီတှတနွသေော ခငမွှတမွှနွ၏ စောကဖွုတထွဲသို့ ဦးမငွးမောငကွ သူ့လီးကို တဈဆငွ့ခငွှး သှငွးနခှငွေး ဖှဈသညွ။ ဦးမငွးမောငမွှာ အသကွ ၅၀ ကှောနွပှေီ ဖှဈသော အဘိုးကှီးဖှဈသညွ။ ခငမွှတမွှနမွှာ ဦးမငွးမောငမွှ မှေးစားထားသော သမီးဖှဈသညွ။ ဦးမငွးမောငမွှာ အိမထွောငရွှိစဉကွာလက သားသုံးယောကွ ထှနွးကားခဲ့သညွ။ သမီးလိုခငှခွဲ့သောလွညွး မိနွးမဖှဈသူမှာ သားသုံးယောကွ မှေးပေးပှီးနောကွ ဆုံးသှားသညွ။ သမီးလိုခငွှ၍ ရူးနသေော ဦးမငွးမောငအွတှကွ တဈရကတွှငွ အိမရွှေ့တှငွ မှေးကငွးစ ကလေးငယလွေး ပဈခထှားသညကွို တှေ့ရသဖှငွ့ မဖှဈမနေ မှေးစားလိုကရွသညွ။ သမီးလေး လိုခငှနွခေိုကမွို့ နတပွေးသညွ့ သမီးလေးအဖှဈ မှေးစားခဲ့သညွ။ သမီးလေးကို သားသုံးယောကနွှငွ့ တနွးတူ ပညာသငပွေးခဲ့သညွ။

သားသုံးယောကမွှာ သူ၏ စီးပှားရေးအရှိနအွဝါကှောငွ့ ဆိုးခငှတွိုငွးဆိုး ကဲခငှတွိုငွးကဲသလောကွ သမီးလေးမှာ လိမမြာသညွ။သမီးလေး ဆယတွနွးအောငသွှားသညွ့နောကွ ကှနပွှူတာသငတွနွးမှား အငွဂြလိပစွာသငတွနွးမှား ပို့ပေးသညွ။ သမီးလေးက ကှိုးစားသဖှငွ့ ကှနပွှူတာလညွးတောွ အငွဂြလိပစွာလညွးတောွ ဖှဈနသညွေ။ ထိုတောလွှ တတလွှသော သမီးလေးအပေါွ စိတရွိုငွးဝငမွိသူမှာ သူကိုယတွိုငပွငွ ဖှဈနသညွေ။ သဘာဝစညွးကမွးနဲ့အညီ ဖှံ့ဖှိုးတိုးတကလွာသော ရငသွားမှား တငလွုံးမှားမှာ သူ့အား ဘယလွိုမှ ထိနွးခှုပွ၍ မရနိုငတွော့သဖှငွ့ တဈည သမီးအခနွးကို ဝငအွိပခွဲ့သညွ။ ခငမွှတမွှနွ၏ ဘဝထိုညတှငွ ကှေးဇူးရှငအွား အပှိုစငဘွဝဖှငွ့ ကှေးဇူးဆပခွှငွ့ရသညွ။ အကိုကှီး အတောလွေး ဆာနသညဟွေု ထငပွါသညွ။ ထိုညတဈညတညွး သုံးခှီဆှဲသညွ။ သူမက နာပငနွာငှားသောလွညွး ကှိတမွှိတအွောငွ့ခံပေးသညွ။

နောကွ နှဈရကွ သုံးရကအွထိ အကိုကှီးကို မတှေ့ရ။ ရှကွ၍လား။ အားနာ၍လား ဘာကှောငွ့တော့ မသိ။ တဈညတှငွ အကိုကှီး ခိုးပှနလွာမှနွး ခငမွှတမွှနသွိသညွ။ သားဖှဈကှသော သကနွောငွ၊ လတနွောငွ၊ မငွးနောငတွို့ မရှိကှ။ ခငမွှတမွှနကွ အကိုကှီး အခနွးထဲ ဝငခွဲ့သညွ။ အကိုကှီး သိသောလွညွး မသိခငှယွောငဆွောငနွမှနွေး သူမ သိသညွ။ ထို့ကှောငွ့ အဝတမွှား အကုနခွှှတခွလှိုကသွညွ။ အကိုကှီး၏ ဘေးတှငွ အသာလေး ထိုငခွကှာ ဘောငွးဘီဇဈကို ဖှုတလွိုကပွှီး ဘောငွးဘီကို နညွးနညွးခှှတသွညွ။ အတှငွးခံကို ပှတသွပပွေးရာ မကှာမီ အကိုကှီး ဟာကှီးက နှေးပှီးမာလာသညွ။ အတှငွးခံကို ခှှတလွိုကသွညွ။ မာတောငနွသေော အကိုကှီးလီးကို စစုပပွေးသညွ။ တောတွောလွေးစိုသောအခါ သူမတကခွှပှီး သှငွးထညွ့လိုကသွညွ။ အကိုကှီးကို ကှညွ့လိုကတွော့ သူမကို ကှညွ့နသညွေ။ အကိုကှီးလကကွို ဆှဲယူပှီး နို့မှားကို ကိုငစွသညွေ။

အကိုကှီးက နို့ကိုသာသာလေးကိုငထွားခှိနမွှ သူမလညွး ဆောငွ့ခပှေးသညွ။ အရှိနကွောငွးလာတော့ အကိုကှီးက သူမခါးကို ဖကကွာ ဆှဲအိပလွိုကသွညွ။ အပေါမွှ ခပပွှငွးပှငွးလိုးခသှညွ။ “အကိုကှီးလို့ ခေါတွော့မယနွောွ” “ကလေးရယွ” “အကိုကှီးအတှကွ ကလေးက ဘာမဆို ပေးဆပဖွို့ အသငွ့ပါ” “အကိုကှီးကို ခှငွ့လှတတွယွ မဟုတလွားဟငွ” “အို အကိုကှီးကလညွး ကလေးက ပေးဆပဖွို့ အသငွ့ပါဆိုမှ” အကိုကှီးက သူမကို လိုးပှီးခှိနွ ရငခွှငထွဲ ထညွ့ကာ ပါးကို တရှတရွှတနွမွးရငွး ပှောသညွ။ နှုတခွမွးကို ငုံသညွ။သူမလညွး ပှနနွမွးသညွ။ “ကလေးက အရမွးလှလှနွးလို့ပါ” “ကှေးဇူးပါ အကိုကှီး” “ခုနက စုပပွေးတော့ မရှံဘူးလား” “ဟငွ့အငွး ရှံပါဘူး၊ အကိုကှီး အရသာ ပိုရှိအောငလွို့” “အကိုကှီးလညွး ကလေးဟာလေးကို လကှပွေးမယလွေ” “ဟာ ကလေး ငရဲကှီးကုနမွှာပေါ့” “ငရဲတှေ ဘာတှေ မလိုပါဘူးကလေးရာ ကောငွးဖို့ပဲလိုတယွ” ။

“သဘော သဘော” “ကလေးကို နညွးမှိုးစုံနဲ့ ပိုကောငွးအောငွ လုပပွေးမယနွောွ” “သဘော သဘော” ဦးမငွးမောငကွ သူမကို ခေါငွးအုံးတှငွ အိပစွလေိုကပွှီးနောကွ ပါးမှတဈဆငွ့ အောကသွို့ ဖှညွးဖှညွးခငွှး နမွးဆငွးလာသညွ။ နို့ကိုလညွး အားပါးတရစုပသွညွ။ နံရိုးမှားကို ပှတသွပသွညွ။ ခကှကွို လှှာဖှားဖှငွ့ ကလိသညွ။ အမှေးမပေါကသွေးသော သူမစောကပွတတွဈဝိုကဘွေးကို နှုတခွမွးဖှငွ့ အရငစွုပနွမွးသညွ။ အနမွးနှေးနှေး တဈခကှရွတိုငွး သူမမှာ ကော့တကနွသညွေ။ ရငခွေါငွးထဲမှ ထှကလွာသော ညညွးသံမှားလညွး ထှကကွနှသညွေ။ စောကစွေ့ကို စုပနွမွးလိုကတွော့ သူမအောသွညွ။ “အား အကိုကှီး အား အရမွးကောငွးတယွ အား” သို့နှငွ့ သမီးနှငွ့ အဖမှေ အကိုကှီးနှငွ့ ကလေးဘဝကို ပှောငွးရှေ့ခဲ့သညွ။ သူမအသကွ ၁၆ နှဈမှ ယခု ၂၈ နှဈအထိ ကလေးတှေ လှဈတိုငွး အကိုကှီးစိတတွိုငွးကှ ခံပေးလာခဲ့သညွ။ ပါးစပနွဲ့ ပှီးပေးခှငွး၊ နို့နှငွ့ ပှီးပေးခှငွး၊ ဖငနွဲ့ပှီးပေးခှငွးစသညွ့ နညွးမှိုးစုံဖှငွ့ အကိုကှီး လိုလသေေးမရှိအောငွ ပှုစုလာခဲ့ရာ အကိုကှီးပငွ ဘုရားသှား ကှောငွးတကအွရှယသွို့ ကပလွာခဲ့ပှီ။

သူမကို သမီးအဖှဈဖှငွ့ ကှနပွှူတာ သငတွနွးငယလွေးတဈခု ဖှငွ့ပေးထားသညွ။ သငတွနွးဆိုသညမွှာလညွး အမညခွံမှှသာ။ ကောငမွလေး နှဈယောကကွို လကထွောကခွနွ့ထားပှီး အကိုကှီးနဲ့ ပှောပွါးနသညကွေ မှားသညွ။ သို့သောွ ခုတလော အကိုကှီး နမကေောငွး ဖှဈနသဖှငွေ့ ငတနွသညမွှော နှဈလကှောပွှီ ဖှဈသညွ။ရောဂါက ကှောကကွပရွောဂါ ဖှဈသညွ။ လူက ဖှညွးဖှညွးခငွှး ပိနခွှုံးလာနသညွေ။ ခါတိုငွး ငတလွှှငွ ငါးရကွ အမှားဆုံးဖှဈသညွ။ ငါးရကွ ငတသွောလွညွး ခှငွ့ရသောနေ့ဆိုလှှငွ ငါးရကွ ငတခွဲ့သမှှ ပှသညွေ။ ခုတော့ ဆကငွတတွော့မညွ့ အနအထေားတှငွ ဖှဈနသညွေ။ လူကှံလှှငွ ဘယအွရာမှ မအောငမွှငဘွူး ဟူသညမွှာ မရှိ။”ထပသွှငွးပေးဦး” “မောငွ ကှောကတွယွ” “ထပသွှငွးပါဆို ခံတဲ့သူက ထပသွှငွးခိုငွးတာ လိုးနတေဲ့သူက ကှောကနွရတယေလွို့” “ရပှီလားဟငွ”။

“ထပသွှငွးဦး ဆုံးအောငသွှငွး” ကှောကွှောွ အမညရွှိသော သငတွနွးသား ကောငလွေးသညွ “မှတွ “အမညရွှိ ကှနပွှူတာ သငတွနွးပိုငရွှငွ ဆရာမ၏ ဖငကွို လိုးရာမှာ ကှောကနွခှငွေး ဖှဈသညွ။ လေးဘကထွောကကွုနွးပေးထားသော ခငမွှတမွှနွ၏က တငကွို စှငွ့နအေောငွ နောကသွို့ ပဈထားပေးပှီး သူက ခါးကို နိုကကွာ ဖငပွေါကကွို လိုးရသညွ။ ကှောကွှောကွ သူမှားတှလေို လညလွညဝွယဝွယကွှီး မဟုတွ။ နညွးနညွး အူသညွ။ ထို့ကှောငွ့ ဖငကွို တကယလွိုး၍ ရ မရ မသိ ဖှဈနသညွေ။ လီးကတော့ ဖငပွေါကထွဲ တောတွောလွေး မှုပဝွငနွပှေီ ဖှဈသညွ။ ဆုံးအောငသွှငွး ဆိုသဖှငွ့ သူလညွး မရမက ဆကသွှငွးသညွ။ “စိမထွားပှီး ထိုးမှပေေးစမွးပါ” ခငမွှတမွှနွ လူရှေးမှနခွဲ့သညွ။ လူက အူကှောငကွှောငပွမယွေ့ လီးက သူမလိုခငှသွညွ့ အဆငွ့မီသညွ။

ကှောကွှောကွို သူမ ဘယလွိုဖနသွနညွး။ ကှောကွှောကွ သငတွနွးတှငွ နညွးနညွးထိုငွးသညွ။ ပှောပှီး ခဏနေ ပှနမွေ့သညွ။ သငတွနွးပှီး၍ နောကသွငတွနွး မရှိသောအခါ သူမက ကှောကွှောကွို ခဏခေါထွားသညွ။ “ကှောကွှောွ မငွးနခေဲ့ဦး” “ဟုတွ” အတနွးသားမှားမှားစားစား မရှိသော သငတွနွးလေး ပှီးဆုံးသှားသောအခါ အားလုံးပှနကွုနကွှသညွ။ “မငွး မကှလွုံးလေး ခဏမှိတထွားလိုကစွမွး” ကှောကွှောကွ ဘုမသိ ဘမသိ မကှလွုံးကို မှိတလွိုကသွညွ။ အကိုကှီး စိတတွိုငွးကှ ဆုတနွယခွဲ့သော သူမနို့သညွ တှဲအိကလှုနီးပါးဖှဈကာ စှငွ့ကားနသညွေ။ ထိုနေ့တှငွ သူမက နဂိုရအွကှံဖှငွ့ ဘောလွီအတှငွးခံ ဝတမွထား။ကှောကွှောခွေါငွးကို အသာကိုငကွာ ရငအွနညွးငယဖွှငွ့ပှီး မကှနွှာကို အုပကွာ ပှတလွိုကသွညွ။ ကှောကွှောကွ ကှောငအွအ ဖှဈကာ နောကဆွုတသွညွ။ “ငှိမငွှိမနွေ” ခငမွှတမွှနသွညွ နို့ဖှငွ့ ကှောကွှောမွကှနွှာကို ဆကပွှတသွညွ။

ကှောကွှောကွလညွး ရိုးသာရိုးသညွ။ ဒါမှိုးကတှော့ သိသညွ။ သိလညွး သိပမပေေါ့။ စာသငပွေးသောဆရာမ ဟိုဘကလွှညွ့လိုကတွိုငွး ဖငကွှီးက ကားထှကနွသညွေ။ ကားထှကနွသေော ဖငကွိုကှညွ့ရငွး လီးကအငှိမမွနေ။ ခဏ ခဏစိတကွူး ကှငွးထုခဲ့သညွ့ ဖငကွားကားနဲ့ ဆရာမက နို့လာစုပခွိုငွးနတေော့ ကှောကွှောလွညွး ဘာပှောကောငွးမတုနွး ဆိုသညွ့ အနအထေား။ တဈခကှလွောကွ ကှောငသွှားသညွ့ အနအထေားမှ ခငမွှတမွှနအွိုးကို မသိမသာဖှငွ့ မရဲတရဲလှမွးကိုငသွညွ။ အိုးကို ကိုငရွမလိုလို မကိုငရွမလိုလိုတော့ ဖှဈနသေေးသညွ။ နို့အုံ အိထှေးထှေးကှီး မကှနွှာမှာ အငမွးမရ အိနသညွေ။ ကှောကွှောသွညွ ခငမွှတမွှနွ၏ အိုးကှီးကို မိမိရရ ကိုငဆွုတသွညွ။ နောကမွှ ဆရာမ၏ စကဒဇွဈကို ဖှုတလွိုကသွညွ။ စကဒခွှှတလွိုကပွှီးနောကွ ကှောကွှောကွ ဒူးထောကထွိုငခွကှာ ဖှေးအိနသေော ပေါငနွှဈဖကကွို ဖကကွာ ပှတသွပပွှီး ပေါငကွှားကို လကှပွေးလိုကသွညွ။

စောကဖွုတကွ ပိုပှီး မှောကနွသညွေ။ အမှေးလညွး နညွးသညွ။ စောကစွေ့ကတော့ တောတွောညွိုနသညွေ။ ခငမွှတမွှနကွ ကှမွးပှငပွေါတွှငွ ကားပေးထားရငွး ဘောငွးဘီခှှတနွသေော ကှောကွှောလွီးကို အငမွးမရ လှမွးကှညွ့သညွ။ ကှောကွှောွ့လီးကှီးကို တှေ့လိုကတွော့မှ ရငထွဲက အလုံးကသှှားသညွ။ သူမက ခံသာ ခံခငှသွညွ။ လီးကလေး သေးသေးလေး ဖှဈနမှော။ ပုတိုတိုဖှဈနမှော ကှောကသွညွ။ ခံသာ ခံပေးရသညွ အရသာ မရမညကွို စိုးသညွ။ ခုတော့ ကှောကွှောွ့လီးက သူလိုအပသွညွ့ စံခှိနမွီသညွ။ “အ……. ကှှတွ ကှှတွ” တကယနွာလို့ အောတွာလား၊ ဖီးလပွိုရှိလာအောငွ အောတွာလား တော့ ကှောကွှောမွသိ။ ခငမွှတမွှနွ၏ စောကဖွုတထွဲကို ဒဈအရငသွှငွးပှီး ကှောကွှောဆွကထွိုးသှငွးသညွ။ အဆုံးထိထိုးပှီး ခဏစိမလွိုကသွညွ။ နို့ကို စို့လိုကသွညွ။ ဖှညွးဖှညွးခငွှး ညောငွ့သညွ။ ခပပွှငွးပှငွးလေး ဗငွှးသညွ။ “အူး ဝူး အုအူး………အူး ဝူး” ခငမွှတမွှနတွောတွောွ ကောငွးနသလေို ကှောကွှောလွညွး တောတွောကွောငွးသညွ။

ငါးမိနဈလောကဆွှဲလိုကရွသညွ။ “အရညကွို တို့ဟာထဲ မထညွ့နဲ့နောွ အပှငထွုတွ သိလား” “ဟုတွ” ပှီးခါနီးတော့ ခိုငွးသညွ့အတိုငွး အရညကွို အပှငထွုတသွညွ။ ကှမွးပှငွ တောတွောပွသှေားသညွ။ ဆရာမက ထပှီး တဈရှုးယူကာ သူ့ဟာကို သူသုတသွညွ။သူလညွး အကုနညွဈထုတပွှီး အကုနလွုံးကို လိုကရွှငွးပေးလိုကသွညွ။ “မောငွ” “ခငဗွှာ” မောငွ ဟုခေါလွိုကသွဖှငွ့ ကှောကွှောလွနွ့သှားသညွ။ “မ ကို စိတဆွိုးလား” “ခငဗွှာ” “မောငကွလညွးကှာ ခငဗွှာခညွှးပဲ” “ဟုတကွဲ့ခငဗွှ” “အဲဒါကှောငွ့ မောငွ့ကို အရမွးခစှမွိသှားတာ သိလား” ကှောကွှောမွှာ ဘာမှနွး မသိတော့။ အဝတမွှား ပှနဝွတပွှီးကှတော့ နှုတခွမွးခငွှး တောတွောလွေး စုပဖွှဈကှသညွ။ “သှားတော့နောွ မောငွ၊ အရမွးခစှတွယွ သိလား” သညလွိုဖှငွ့ နောကတွဈနေ့ ဆကလွိုးသညွ။ နညွးနညွး ကှမွးလာသညွ။ နောကတွဈနေ့တော့ နညွးတှေ စုံလာသညွ။ တောတွောလွေးကို နညွးပေါငွးစုံသိသညွ့ ဆရာမပငွ။

ကှောကွှောပွငွ ဖှားယူလောကသွညွ။ ထိုအထဲ ယနေ့ ပိုထူးခှားသညွ။ ယနေ့ ထူးခှားခကှကွိုတော့ဖှငွ့ ကှောကွှောွ စှဲလနွးသှားသညွ။ “မောငွ့ကို ဒီနေ့ ထူးထူးခှားခှားလေး ဖှဈစခငှတွေယွ” “ဟုတွ” “မောငွ နောကပွေါကကွို ခတှာ မှငဖွူးလား” “ဖငွ ဖငပွေါကကွိုလား” “အငွးပေါ့ကှ” “ဗှီဒီယိုထဲမှာတော့ မှငဖွူးတယွ” “ဒီနေ့ မရဲ့ ဖငကွို ခပှေးရမယနွောွ” “ကှှနတွောွ အဲ မောငွ ကှောကတွယွ” “မောငကွလေ ခံတဲ့သူ ခံနတောတောငွ ကှောကရွတယလွို့မှား” ထိုကဲ့သို့ အခှအတငွေ စညွးဝေးပှီးနောကွ ခငမွှတမွှနဖွငပွေါကကွို ရှဲစိုသှားအောငွ လကှပွေးလိုကသွညွ။ အစကတော့ သူမလကှပွေးရဲပါ။ ရှံလညွး ရှံသညွ။ သူရှံနမှနွေးသိသဖှငွ့ ခငမွှတမွှနကွ ဖငကွို စောကပွတထွကွ ပှောငအွောငွ နေ့တိုငွး ဆေးကှောငွး၊ စောကပွတကွမှ သိပမွဆေးဖှဈကှောငွး ပှောကာ လကှခွိုငွးသညွ။ စလကှခွါစတော့ နညွးနညွး ရှံသောလွညွး ခဏတော့ အရှိနတွကသွှားသညွ။ ကှုံ့နသေော ခငမွှတမွှနဖွငပွေါကလွေး စူပှပှဖှဈလာသညွ။ လှှာနှငွ့ ထိုးမှတေော့ ခငမွှတမွှနတွဈယောကွ တရှီးရှီးနှငွ့ကို ဖှဈနသညွေ။

လကဝွါးထဲ တံတှေးထှေးထညွ့ လီးထိပကွို သုတပွှီး သူ့တံတှေးဖှငွ့ ရှဲနဈနသေော ခငမွှတမွှနဖွငပွေါကထွဲသို့ လီးခေါငွးကို သိပထွညွ့လိုကသွညွ။ “အ.. အု အ……….” တောတွောကွှပသွညွ။ မရမက ထိုးထညွ့သောလွညွး မရတော့။ လီးကလညွး နာလာသဖှငွ့ သူတဈဝကလွောကနွဲ့ လိုးသညွ။ ထိုအခါ ခငမွှတမွှနကွ ထပသွှငွးခိုငွးပှနသွညွ။ ငါးမိနဈလောကွ စိမပွှီး ဖိသှငွးလိုကတွော့ အထာကသှှားသညွ။ စောကဖွုတကွ စုပအွားကောငွးသောလွညွး ဖငကွ ကှပတွော့ လိုးလို့ကောငွးသညွ။တဈခါပှနထွုတပွှီး ဖငပွေါကထွဲ တံတှေးထှေးထညွ့ကာ ပှနသွှငွးသညွ။ ကှပမွှဲကှပသွညွ။ တငလွုံးကှီး ခါထှကနွအေောငွ ကှောကွှောဆွောငွ့လိုးတော့သညွ။ ကှောကွှောစွှဲသှားသညွ။ ကာမ အရသာကို ခငမွှတမွှနကွ အပှညွ့အဝခံစားသညွ။ စောကဖွုတွ၊ ဖငွ၊ ပါးစပစွုံနသညွေ။ ဆရာမက ပါးစပဖွှငွ့ ပှီးပေးတော့ ကှောကွှောမွှာ အားနာနသေေးသညွ။ လှှာပေါွ လီးရညတွှေ အဖှေးသား ကှငွးထုခပှေးလိုကသွညွ။

ခငမွှတမွှနကွ လှှာပေါဖွှေးတကနွသေော သူ၏ လီးရညကွို တကတွကစွငကွုနအွောငွ မှိုခပှှသညွ။ ပါးစပထွဲ လီးရညွ တဈစကမွှ မကနှတွော့အောငွ ကုနသွှားပှီးနောကွ လီးထိပတွှငွ ကပကွနှနွသေော လီးရညကွိုလညွး စုပပွေးသညွ။ တဈလဆိုသော အတောအတှငွး ကှောကွှောွ ထိနွးသိမွးခဲ့သောလွညွး အရကမွူးသောအခါ အဆောငမွှ အတူနေ သူငယခွငွှးကို ထိုအကှောငွး မဖှငွ့ဟဘဲ မနနေိုငတွော့။  “ထပသွှငွးပေးဦး” “နှဈယောကလွုံးလား” “လှှာရှညလွိုကတွာ၊ တဈယောကကွ ရှေ့ပေါကွ၊ တဈယောကကွ နောကပွေါကပွေါ့” ခငမွှတမွှနသွညွ ရတောငွ့ ရခဲအခှငွ့အရေးလေးကို ရသဖှငွ့ အတောပွငွ ဝမွးသာသညွ။ ယောကှာွးနှဈယောကကွို တပှိုငနွကတွညွး ခံပေးရာတှငွ ယောကှာွးမှား နညွးတော့ နညွးသေးသောလွညွး သိပပွှီး မိနွးမပကှတွော့ ဆနလွို့ မဖှဈ။

ကှောကွှောကွ သူ့သူငယခွငွှးမှ မဖှဈမနေ လိုကလွာတော့မညွ ပှောတော့ ထိုနေ့ စိတဆွိုးခငှယွောငဆွောငပွှီး ကှောကွှောကွို မပေးလိုကတွော့။ “ဆ ဆရာမ.. အဲ မ” “ဘာဖှဈတာလဲ၊ ဘာလို့ တုနနွတောလဲ” “ကှှနွ ကှှနတွောွ အ အဲ မောငလွေ၊ ဆရာမနဲ့ အကှောငွးကို သူ သူငယခွငွှးတဈယောကကွို ဖှငွ့ ဖှငွ့ပှောမိတယွ” “ဘာ” “အဲ အဲဒါ သူ သူငယခွငွှးက မနကဖွနွ လိုကလွာမယတွဲ့” “ကှောကွှောွ နငွ ငါ့ကို ဘယအွစားထဲ အောကမွေ့နလေို့လဲဟငွ၊ အလိုလိုကလွို့ နငွ အမိုကစွောကွားတာလား” “အဲ အဲလို မဟုတွ မဟုတပွါဘူးဗှာ၊ အရကွ အရကမွူးပှီး စ စကားကှှံ ကှှံသှားလို့ပါ၊ သူ သူငယခွငွှးက ကှှနတွောွ့ကို ခှိမွးခှောကွ နပှေီ” “မငွးကှာ မငွး…” ခငမွှတမွှနွ စိတအွကှီးအကယွှ ဆိုးပှလိုကသွညွ။ သှား ဘာညာငေါကထွုတလွိုကသွညွ။ နောကနွေ့ မလာနဲ့တော့ ဆိုသညွ့ စကားတော့ မပါ။ ကှောကွှောွ ထိုနေ့ငိုကစွိုကွ ငိုကစွိုကွ ပှနသွှားသညွ။

အိမရွှေ့ခှံမှ ကှောကွှောထွှကသွှား သောအခါ ခငမွှတမွှနွ ကှိတပွှုံးလိုကသွညွ။ နောကွ အသံထှကအွောငပွါ ရယမွိလိုကသွညွ။ ထှနွးထှနွးတဲ့ ဆရာမ၊ ဟု ကှောကွှောမွှ မိတဆွကပွေးသညွ။ ထှနွးထှနွးက လကသွှကသွညွ။ သူမ မေးစေ့ကို ကိုငသွညွ။ သူမ ပုတခွလှိုကသွညွ။ “ငါ ပှောမယွ၊ ငါက မငွးတို့ ထငတွဲ့ အတနွးစားထဲက မဟုတဘွူး၊ အရငကွ ဘာပဲဖှဈခဲ့ ဖှဈခဲ့ အခု မငွးတို့ အခနွးထဲက ထှကသွှားကှပါ” သူမက ကှောကွှောရွငဘွတမွှ တှနွးလိုကသွညွ။အခနွ့မသငွ့သယောငွ ဟနဆွောငကွ ရငခွှငထွဲ လဲကသှညွ။ ထှနွးထှနွးက နောကမွှ သိမွးဖကသွညွ။ နို့ကှီးကို အတငွးကိုငကွာ နောကကွို တေ့ထားသညွ။ ရုနွးမရသညွ့ အနအထေားသို့ ရောကအွောငွ သူမကိုယတွိုငွ ဖနတွီးပှီးရုနွးသညွ။ ကှောကွှောကွ နှုတခွမွးကို စုပသွညွ။ ထှနွးထှနွးက တငလွုံးကှီးကို ဆုတကွိုငသွညွ။ ထှနွးထှနွးက ပိုကှမွးသညွ။ တငလွုံးမှား စုတပွှတလွောကအွောငွ ကိုငသွညွ။ ထမီကိုခှှတခွသှညွ။

“ကှောကွှောပွှောတော့ ခငဗွှားက အစုပကွောငွးတယတွဲ့၊ အရငစွုပပွေးပေါ့” ထှနွးထှနွးသညွ သူမကို ထိုငခွအှောငွ နိုကခွကှာ ဘောငွးဘီကိုခှှတသွညွ။ လီးကို ထုတသွညွ။ အားပါး လီးက သူမလိုခငှသွညွ့ ပုံစံရှိသညွ။ ထိပခွှှနပွှီး တုတွ၍ ရှညသွညွ။ ကှောကွှောလွညွး ခှှတသွညွ။ သူမ လီးနှဈခှောငွးကို တဈဖကစွီကိုငကွာ ကှငွးထုပေးလိုကသွညွ။ “ခငဗွှားကှီး လိမမြာနရကသွေားနဲ့ မိုကခွငှနွတယွေ၊ လောလောဆယတွော့ ကှုပဟွာ အရငစွုပွ” ခငမွှတမွှနလွညွး မကှစွိမှိတွ ပါးစပဟွကာ ထှနွးထှနွး၏ လီးကို တဈခကှတွညွး အာခေါငစွိုကအွောငငွုံလိုကသွညွ။ ပါးစပွ အစှမွးကို ဟပှီးငုံသဖှငွ့ လီးတဈဝကကွှောွ မှုပကွာ အာခေါငကွို လာစိုကသွညွ။ သူမဆကငွုံသညွ။ လညခွှောငွးထဲသို့ပငွ လီးရောကသွှားသညဟွု ထငရွသညွ။ “မိုကတွယွ” ခငမွှတမွှနကွ ထှနွးထှနွးလီးကို ပှနကွိုငကွာ ကှောကွှောလွီးကို ထပငွုံပေးသညွ။

“ကိုယွ့ဟာကှီးကို ကှာကှာငုံပေးပါ အခစှဆွုံးကှီးရဲ့၊ သူ့ဟာက မငွးနညွးနညွးရိုးနပှေီလေ၊ လာပါ ကိုယွ့ဟာကို ငုံ” ကှောကွှောလွီးကို ငုံထားသော သူမခေါငွးကို ဆှဲကာ သူမပါးစပထွဲ လီးကို အဆုံးထိုးသှငွးသညွ။ ပှီးတော့ ရမွးလိုကသွေးသညွ။ “အူး ဝူးဝူးးး” “မိုကတွယွ” ထှနွးထှနွးက တမိုကတွညွး မိုကနွတေော့သညွ။ ထှနွးထှနွးက လီးစုပခွိုငွးရာ ကှမွးသလို စောကပွတလွကှလွညွး ကှမွးသညွ။ စောကစွေ့ကို ကိုကပွှီး ဆှဲရမွးသဖှငွ့ သူမတောတွောလွေး အောရွသညွ။ စောကခွေါငွးထဲကိုလညွး လကညွိုးသုံးခှောငွး ထိုးသှငွးကာ ခပကွှမွးကှမွးမှသညွေ။ လိုးတော့လညွး ခှိနပွှီးနောကွ ပဈလိုးထညွ့သညွ။ သူမက ထငမွထားသညွ့အတှကွ တောတွောနွာသညွ။ အဆုံးထိကို ပဈသှငွးသညွ။ အဆုံးထိ ထုတသွညွ။ လေးငါးခကွှ လုပပွှီးမှ ခပသွှကသွှကဆွှဲသညွ။ ကှောကွှောနွခေဲ့တော့ ဖှဈနသညွေ။

ပကလွကအွိပပွေးထားသော သူမနို့အား ကှောကွှောကွ လာစို့သညွ။ ထှနွးထှနွးက သူမပေါငကွို အားကုနဖွှဲကာ စောကပွတကွို အားကုနဆွောနွသညွေ။ “ဝူး မောလိုကတွာ၊ ခငဗွှားကှီး အပေါကွ တကဆွောငွ့တဲ့အလှညွ့ပေါ့” ကှောကွှောသွညွ ခပကွှမွးကှမွးပငွ ဆှဲနှုတကွာ ပကလွကအွိပပွှီး လီးကို အထောငလွိုကကွိုငထွားသညွ။ သူမ တကခွှလိုကပွှီး တေ့ကာ ဆောငွ့ခလှိုကသွညွ။ ကှောကွှောကွို ခေါလွိုကသွညွ။ “ထပသွှငွးပေးဦး” “နှဈယောကလွား” တောတွောထွုံသညွ့ ကှောကွှောကွို စိတတွိုမိသေးသညွ။ သို့သောွ သူမကို နောကကွနေ ခှကာ ဖငပွေါကထွဲ လီးကို စိုကခွလှိုကတွော့ ကှောကွှောကွို ကှေးဇူးတငပွှနသွညွ။ ကှောကွှောွ့ ကှေးဇူးကှောငွ့ ခုလို ဇိမအွပှညွ့ခံရသညွ မဟုတပွါလား။ ကှောကွှောကွ ထိုးသှငွးလိုကသွညွ့နှငွ့ အောကကွိုလညွး ဆောငွ့ခပှေးသလို ဖှဈနပှေီ။ ထှနွးထှနွးက သူမနို့ကို အောကကွနပှေီး ကှနအေေောငွ ဆုတကွိုငသွညွ။

“ငါလညွး ဖငခွှဦးမယွ၊ မငွးအောကကွ နဟေေ့ကောွ” ထှနွးထှနွးက ကှောကွှောကွို ပှောသညွ။ သို့ဖှငွ့ နရောခှိနွးပေးလိုကသွညွ။ ထှနွးထှနွးကို ဖငဇွှတလွိုးမညွ ကှောကနွသေေးသောလွညွး ထှနွးထှနွးက ဖငကွိုတော့ အကှမွးကှီး မခှ။ ဖှညွးဖှညွးခငွှး တော့သညွ။ ဇိမတွမှိုး ရှိသညွ။ အတှေးတှကေ ဟိုရောကဒွီရောကွ ဖှဈနသညွေ။ ဦးမငွးမောငွ လီးပှော့ကှီးကို မှငလွိုကွ။ ၎င်းငျးငြးငွး၏ သားသုံးယောကွ မကှနွှာကို မှငယွောငလွိုကွ ဖှဈနသညွေ။ ဘယတွတနွိုငမွလဲလေ။ ကိုယကွ ဆာနပှေီကိုးဟု တှကကွာ ဖှတှေေးစဉွ ထှနွးထှနွးက ဖငထွဲကို ခပကွှမွးကှမွးသှငွးလာသဖှငွ့ အားလုံးမေ့ကာ ဖီးလအွစဈတကလွာပှနသွညွ။ ထှနွးထှနွးက သူမပခုံးကိုကိုငကွာ ဖငကွို အားပါးတရ ဆောငွ့လိုးသညွ။ ဖငပွေါကွ အနားစှနွးမှား စုတပွှတသွတသွှားမညကွိုပငွ ကှောကရွသေးတော့။ ကှောကွှောလွီးရညမွှားကို ပါးစပဖွှငွ့ ခံပေးပှီးနောကွ မှိုမခသှေးဘဲ ထှနွးထှနွးမှ ဆကလွကကွှငွးထုခသှညကွို ပါးစပဟွကာ စောငွ့သညွ။

ထှနွးထှနွးလီးရညမွှား ပါးစပထွဲ တဗစှဗွစှဝွငလွာသညွ။ သူမ ထှနွးထှနွးကို မကှလွုံးပငွ့ကှညွ့ပေးသညွ။ ထှနွးထှနွးကလညွး သူမကို ငုံ့ကှညွ့သညွ။နှုတခွမွးစှနွးတှငွ ပသှေားသော လီးရညကွို လကညွိုးဖှငွ့ သပကွာ စုပလွိုကသွညွ။ လကဝွါးနှဈဖကထွဲသို့ လီးရညကွို ထှေးထုတသွညွ။ ထှနွးထှနွးလီးတှငွ သုတလွိုကသွညွ။ ပှီးမှ လှှာနဲ့ ပှောငအွောငွ လိုကလွကှပွေးသညွ။ လီးရညမွှား ပှောငသွှားတော့ ထှနွးထှနွးလီးက ငိုငကွမှလိုလို ဖှဈပှီးမှ ပှနတွောငလွာသညွ။ ထှနွးထှနွးက သူမကို မတတွတရွပခွိုငွးရငွး နမွးကာ နို့မှားကို ကိုငသွညွ။ “တငွးနတေုနွးပဲ၊ ထပဆွှဲမယနွောွ” ထှနွးထှနွးက သူမနို့ကိုကိုငရွငွး ပှောသညွ။ သူမကိုယကွိုလညွး ဆှဲလှညွ့သညွ။ စားပှဲကို လကထွောကခွိုငွးသညွ။ “ဘယပွေါကကွှိုကလွဲ” “ရှေ့ပေါကကွို အရငသွှငွးပါနောွ” သူမ ဖှပေေးလိုကသွညွ။ မာတောငွ စေးထနွးနသေော လီးကှီး သူမအဖုတထွဲ မှုပဝွငသွှားပှနသွညွ။

နှဈယောကွ တဈအိပမွကကွို ပုံစံပေါငွးစုံဖှငွ့ ဆှဲကှသညွ။ ထိုအိပမွကကွို ဖကှဆွီးလိုကသွော သူမှားက သူမသငတွနွးတှငွ ရှိသော လကထွောကဆွရာမလေး နှဈဦးဖှဈသညွ့ မိုးယုနှငွ့ ဝတမွှုံတို့ဖှဈသညွ။ ထှနွးထှနွးကံကောငွးသညလွား။ သူမထံတှငွ မှှဝခေံစားရမညွ့ ကံပါလာသညလွားတော့ မပှောတတွ။ “ဆရာမ ကိုခှောငွးနတော ကှာပှီ ဟိဟိ” “သမီးလညွး ပါမယနွောွ ဆရာမ” “သမီးကတော့ ကှညွ့ရုံပဲ” စားလို့ မဝသေးခငွ ခှဲစားရသညကွို မကှနပသွေောလွညွး မတတနွိုငပွါ။ မိုးယုကတော့ မပါဟု ပှောသညွ။ ဝတမွှုံကတော့ ပါမညတွဲ့။ မိုးယုကော ဘယလွောကွ ကှာကှာ ခံနိုငမွှာမို့လို့လဲလေ။ “ထပသွှငွးပေးဦး” ဝတမွှုံက သူမစောကဖွုတထွဲမှ လီးကို ဆှဲထုတလွိုကသွော ထှနွးထှနွးကို အားမလို အားမရ လှမွးပှောသညွ။ “သူ့အလှညွ့လေ” “မှနမွှနသွှငွးလေ” ကှောကွှောကွ ဖှေးနုလှနွးလှသော အသားအရပေိုငရွှငွ ဖှဈသညွ့ ဝတမွှုံအလှကို ငေးကှညွ့ရငွး ထှနွးထှနွးဖောကလွိုကစွဉကွ မိုးပကှလွုမတတအွောခွဲ့ရသော သူမစောကဖွုတွ မို့မို့လေးပေါွ လီးထိပကွို တေ့လိုကရွငွး မလိုးရကသွလို ဖှဈသှားမိသညွ။

“သှငွးလေ” ကှောကွှောွ့အား ခငမွှတမွှနကွို ဆကသွှငွးနသေော ထှနွးထှနွးက ပခုံးပုတွ အသိပေးသညွ။ဝတမွှုံမှာ ဆရာမနှငွ့ ကှောကွှောတွို့ လိုးနသညကွေို သုံးရကဆွကတွိုကွ ခှောငွးကှညွ့ခဲ့သညွ။ မှငပွှီးသညွ့ နေ့နောကပွိုငွး ဘယလွိုမှ နလေို့မရတော့။ စောကပွတတွဈခုလုံး ရှနသညွေ။ မိုးယုကို အဖောခွေါတွော့ မိုးယုက ကှောကနွသညွေ။ အဆောငပွှနရွောကလွှှငွ ညအိပရွာဝငပွှီးနောကပွိုငွး အမှားအိပသွှားလှှငွ ကိုယွ့အဖုတကွို အသာလေး ညဝတဘွောငွးဘီထဲ လကသွှိုကာ ခိုးပှတကွှညွ့သညွ။ ကှောကွှောလွီးကို မှငလွိုကွ၊ ထှနွးထှနွးလီးကို မှငလွိုကွ ဖှဈနသညွေ။ လီးကှောကှီးမှား ထိုးထိုးထောငထွောငနွှငွ့ ခငမွှတမွှနစွောကဖွုတထွဲ မှုပမွှုပသွှားသညကွို မှငမွိပှနတွော့ ကှကသွီးလေးမှားပငွ ထသညွ။ ခငမွှတမွှနအွားပါးတရ စုပပွေးနသညကွေို မှငပွှနတွော့ တံတှေးမှိုရ ခကပွှနသွညွ။ ကုတငဘွေးရှိ စမွးလိုကသွောအခါ ဘောလပွငကွို တှေ့သညွ။ ဘောလပွငကွို ငုံကှညွ့သညွ။ တဈဖကကွ ဘောလပွငငွုံ တဈဖကကွ အဖုတကွို ပှတကွစားသညွ။ တဈရကထွကွ တဈရကွ စောကဖွုတကွ ပိုဆာလာသညွ။

နို့တှေ ပိုတငွးလာသညွ။ နို့သီးကို ခိုးခှကစေားရသဖှငွ့ လကတွှတေောငွ နာသညွ။ သို့သောွ အာသာ မပှပေါ။ ထို့ကှောငွ့ အရဲစှနွ့လိုကသွညွ။ တိုကဆွိုငသွညွ့ ထူးခှားမှုတဈခုက ရှိနပေါသေးသညွ။ ယနေ့ ဘာနေ့ဆိုလား မသိ။ ကှနပွှူတာ သငတွနွးပိတသွညွ။ သို့သောွ ကှောငွးသားနှဈယောကတွကမွညွ။ ဆရာမသုံးယောကတွကမွညွ။ မိုးယု ငှငွးနသေောလွညွး ဝတမွှုံက အတငွးခေါသွညွ။ မိုးယုက အတှငွးခံသုံးထပလွောကဝွတနွသညွေ။ ဘောလွီကှိုးကို ခိုငအွောငဝွတသွညွ။ ဝတမွှုံကတော့ မဝတခွငွှ။ သို့သောွ ဟနအွဖှဈ ဝတသွှားသညွ။ အလှပှငနွတော ကှာတော့ မိုးယုကပငွ ငေါကသွေးသညွ။ “နငွ မငွဂြလာပှဲတကတွာ မဟုတဘွူးနောွ၊ အဲလောကွ ပှငမွနနေဲ့၊ ဟိုက နငွ့စောကဖွုတကွိုပဲ ဂရုစိုကမွှာ၊ အလိုးခံဖို့ သှားတာမှား မငွဂြလာပှဲတကတွာ ကနှတောပဲ” “မငွဂြလာပှဲလညွး အလိုးခံဖို့ ကှငှောတာပဲ မဟုတလွား မိုးရယွ” “တောစွမွးပါ နငတွောတွောွ ခံခငှနွေ ဟုတလွား” နှုတခွမွးနီဆိုးနရငွေး လီးထိပကွှီးကို မှငယွောငသွဖှငွ့ ကှကသွီးပငွ ထသှားသေးသညွ။

ဟိုရောကတွော့ ကှောကွှောနွှငွ့ထှနွးထှနွးက နောကကွနှသညွေ။ ဆရာမကတော့ ဝတမွှုံထမီကို ပငွ့ကာ အပေါမွှ အဖုတကွို ပှတသွညွ။ မိုးယုက တဈနရောတှငွ ရှောငသွညွ့သဘောဖှငွ့ ကှနပွှူတာ တစလုံးဖှငွ့ကာ စာထိုငရွိုကနွလေိုကသွညွ။ “မမတောငွ လုပငွနွးစနပှေီ” ထှနွးထှနွးက ရောကမွဆိုကွ ပှောသညွ။ ဘေးတှငွ ထိုငခွကှာ အငွကြှီကှယသွီးကို ဖှုတလွိုကပွှီး ဘရာကှိုးကို ပခုံးမှ ဆှဲဖှုတသွညွ။ “ဆရာမ ကှှနတွောွ သူ့ကို အရငဖွိုကလွိုကမွယွ” “မရဘူးဟေ့ကောငွ ငါလညွး အသဈလေးကိုတော့ အရငဖွိုကကွှညွ့ခငှသွေးတယွ” “တောကွှစမွး မငွးတို့ ဒါကိုပဲ ငှငွးနကှမယေဆွိုတာ ငါသိတယွ၊ ဒီတော့ ငါဆုံးဖှတထွားသလို မငွးတို့ လိုကနွာရမယွ၊ တဈယောကကွ ပါကငဖွောကမွယွ၊ ပါကငဖွောကဖွောကပွှီးခငွှး ပှနထွုတရွမယွ၊ နောကတွဈယောကကွ တဈမိနဈဆှဲမယွ၊ ပှီးရငွ ငါးမိနဈစီဆကဆွှဲမယွ၊ သဘောတူရငွ မငွးတို့ထဲက ဘယသွူပါကငွ ဖောကမွလဲ ဒါပဲ၊ လောလောဆယွ ငါစမွးကှညွ့သလောကတွော့ ပါကငကွ လုံးဝမဖောကရွသေးတဲ့ အသဈ” “ကှှနတွောဖွောကမွယွ” “ကှှနတွောဖွောကမွယွ” ကှောကွှောနွှငွ့ထှနွးထှနွးတို့ ဆုံသှားကှသညွ။

“တဈယောကတွညွးပဲ ပှောပါ” ထှနွးထှနွးနှငွ့ ကှောကွှောွ တဈယောကမွကှနွှာ တဈယောကကွှညွ့သညွ။ “ကဲ သူ့စောကဖွုတကွို အရငလွကှသွူ ဖောကရွမယွ” “ကှှနတွောလွကှမွယွ” “ကှှနတွောလွကှမွယွ” “ဟှနွး….” ဆရာမက သူတို့နှဈယောကွ မကှနွှာကို စေ့စေ့ကှညွ့သညွ။ “အသဈတှေ့တော့ အဟောငွးကို မေ့ကုနကွှပှီပေါ့လေ” “မဟုတပွါဘူး မဟုတပွါဘူး မမရယွ” “မဟုတပွါဘူးဗှာ” သညလွိုဆိုတော့လညွး အပှိုငငွှငွးကှသညွ။ ရလေ လိုလအေိုတဈဆပေေါ့လေ။ ခငမွှတမွှနွ စိတထွဲ မကှမနပွေ ဖှဈမိသောလွညွး နောကထွပွ အရသာတမှိုးကို မှှောလွငွ့မိသဖှငွ့ ကှိတဝွမွးသာမိသညွ။သူမက အကှီးမို့ သူမကသာ ဆုံးဖှတပွေးရတော့မညွ။ “ထှနွးထှနွးက နောကမွှ ရောကလွာတဲ့သူဆိုတော့ ထှနွးထှနွးဖောကလွိုကွ၊ ဖောကဖွောကပွှီးခငွှး ပှနထွုတရွမှာနောွ၊ လကှတွာကတော့ နှဈယောကလွုံး လကှကွှ” အဝတကွိုဆှဲခှှတလွိုကကွှပှီးနောကွ ကိုယလွုံးတီးဖှဈသှားတော့ တမှိုးခံစားရသညွ။ ယောကှာွးနှဈယောကွ၏ တဈဖကစွီမှ ကှမွးရှသော အနမွးမှားနှငွ့ အကိုငအွတှယမွှားကှောငွ့ ဝတမွှုံမှာ ကော့နသညွေ။

ပေါငကွှောနှငွ့ စောကဖွုတကွို ပှတရွငွး နို့ကို စုပကွှတော့ သူမ မူးမိုကမွတတွ ခံစားရသညွ။ စောကဖွုတကွို တဈလှညွ့စီလကှတွော့ သူမမှာ ငိုမဲ့မဲ့လေး ဖှဈနမေိသညွ။ လကမွှား ငှိမငွှိမထွား၍ ရသောလွညွး ခှကေို ငှိမငွှိမထွားမရ။ လှုပရွမွးနသညွေ။ ဝတမွှုံမှာ အလကှခွံရတုနွးကတော့ ကောငွးပှီး စုပပွေးရမညဆွိုတော့ တှနွ့သှားသညွ။ သူမဘယဖွကတွှငွ တခှောငွး ညာဘကတွှငွ တခှောငွးကိုငထွားသော လီးကို ကှငွးသာ ထုပေးနမေိသညွ။ ခုထိ မစုပရွဲသေး။ “မှနမွှနစွုပလွေ” ထှနွးထှနွးကတော့ ထုံးစံအတိုငွးပငွ ခပမွှနမွှနွ ဖှဈနသညွေ။ သူမလညွး မထူးတော့ပှီ။ စောငွ့နလှှငွေ ကှာရုံသာ ရှိမညမွှနွးသိသဖှငွ့ ခှောငွးကှညွ့ဖူးသညွ့ အကှိမတွိုငွး ဆရာမစုပပွေးနကလှေို အာခေါငထွိငုံခလှိုကသွညွ။ “စုပမွယွ့ စုပတွော့လညွး ဆရာမကှီး အထာနဲ့ပါလား၊ အသဈသာဆိုတယွ ကှှမွးသလိုလိုပဲ” သူမက ကှားသောလွညွး မကှားဟနပွှုကာ ထှနွးထှနွးလီးစုပပွှီး ကှောကွှောလွီးကို စုပလွိုကသွညွ။

“၁၂ နာရီကှောနွပှေီ၊ ငါဗိုကဆွာပှီ” ခံလို့ဖှငွ့ အားမရသေးခှိနတွှငွ အဖကှမွလေး မိုးယုက ဝငလွာသညွ။ ဟုတတွော့ ဟုတပွါသညွ။ မနကွ ၈ နာရီကတညွးက သူတို့ လိုးနကှသညွေ။ ပထမခှီဘယခွှိနပွှီးလိုကမွှနွး မသိ။ အပှိုစငဘွဝလညွး ဘယလွို ကုနသွှားမှနွး မသိပါ။ ကှောကွှောနွှငွ့ ထှနွးထှနွးလညွး ဆေးစားထားသညွ ဟုဆိုသညွ။ သူမမှာလညွး ခံနညွးတှေ နညွးနညွး သိသှားသညွ။ ဆရာမကလညွး သငပွေးသညွ။ ဖငကွို တောငွးလိုးကသှောလွညွး ဝတမွှုံက နောကတွဈပတလွောကွ စောငွ့ခိုငွးသညွ။ မိုးယုလာခေါခွှိနမွှာ ထှနွးထှနွးက သူမကို လေးဘကထွောကခွိုငွးပှီး နောကမွှ လိုးနခှငွေး ဖှဈသညွ။ သူမမှာ မနကကွတညွးက ခံနရသေောကှောငွ့ လေးဘကမွထောကနွိုငတွော့ဘဲ ရှေ့ကို ငိုကစွိုကကွနှသညွေ။ ကှောကွှောကွ တစောငွးလိုကွ ခငမွှတမွှနဖွငကွို ဆောနွသညွေ။ “ပှီးတော့မယွ ခဏ” ထှနွးထှနွးက ပှောသညွ။ မိုးယုလညွး အောငွ့သာ နနသညွေေ။ လိုးသံတှကေ ဆူညံနသညမွေို့ စိတကွ ခပပွါပါ ဖှဈနသညွေ။

သို့သောွ ကောငွးကောငွးပငွ မညညွးနိုငတွော့သော ဝတမွှုံကို ကှညွ့ကာလညွး လနွ့မိသညွ။ကှနပွှူတာ သငတွနွးခနွးမတဈခုလုံးကို ပုံစံပှောငွး၍ ခနွးမတှငွ အတှငွးခံဘောငွးဘီသာ ဝတထွားကှသော မငွးနောငွ၏ဘေးတှငွ ဘသကွ၊ ခစှမွောငွ၊ ရဲလှငနွှငွ့ စိုးအောငတွို့ တဈဘကနွှဈယောကစွီ ဆိုဖာဆကတွီခုံတှငွ ထိုငနွကှသညွေ။ ဘေးတှငွ မိသားစုအိပွ ဆိုဖာကုတငကွှီးတဈလုံး ရှိသညွ။ စားပှဲခုံနှဈခုံ ရှိသညွ။ စားပှဲ တဈလုံးပေါတွှငွ လိုးဖို့အသုံးပှု၍ ရသညွ့ ကှိုးမှား၊ လညပွတမွှား၊ လီးတုမှားနှငွ့ စုံစိစှာ ရှိနသညွေ။ ဗှီဒီယိုကငမွရာ ဒေါကတွိုငတွဈခုမှ ဗှီဒီယိုကငမွရာက record မီးနီလေး ပှနသညွေ။ တိုကရွိုကပွှသော ကှနပွှူတာ တဈလုံးရှိသညွ။ ဘေးတှငွ အသံတိုးတိုးဖှငွ့ အငွဂြလိပကွားနှငွ့ အာရှကားမှား ပှနသေော ကှနပွှူတာ နှဈလုံးရှိသညွ။ “ဒေါခွငမွှတမွှနွ ကှှပါခငဗွှာ” ဒေါငွ့တဈနရောတှငွ အလှပှငပွဈစညွးမှား၊ အဝတအွစားမှားထားသညွ့ အခနွးကို လိုကကွာဖှငွ့ ဖှဲ့ထားပေးသညွ။

ထိုထဲတှငွ ခငမွှတမွှနွ၊ ဝတမွှုံနှငွ့ မိုးယုတို့ရှိသညွ။ ထိုထဲမှ ခငမွှတမွှနွ ထှကလွာသညွ။ ခငမွှတမွှနသွညွ မှနမွာ့ရိုးရာ ပှဲတကွ ဝတစွုံလေး ဝတထွားသညွ။ခငွးထားသော ကောဇွောအတိုငွး လမွးလှှောကလွာသညွ။ အပှာရငွ့ရငွ့ ဝတစွုံနှငွ့ ဆံပငမွှားကို ထုံးနှောငထွားသညွ။ မဟာနဖူးမှာ ထငွးနသလေို ရငမွှာလညွး တငွးနသညွေ။ ကိုယကွို တဈပတလွှညွ့ပှသောအခါ တငမွှာလညွး လုံးကစှနွသညွေ။ သူတို့ငါးယောကကွ ဝိုငွးဖှဲ့၍ စားမတတွ ကှညွ့နမေိသညွ။ ခငမွှတမွှနမွှာ ယောကှာွးမှားကို စိတကွှိုကကွစားခဲ့သမှှ ယခုတော့ ဝဋလွညလွပှေီ။ သူမ တဈကိုယလွုံး ပေါငွးတငရွငွး ဝတမွှုံနှငွ့ မိုးယုကို ခှော့ရသညွ။ အလှပှငသွညွ။ ဝတစွုံမှား ဝယသွညွ။ အားဆေးမှား ဝယကွာ ကှှေးသညွ။ ပှနရွောကတွော့ အခနွးက ပုံစံပှောငွးနသညွေ။ စားပှဲပေါတွှငွ လီးတုမှား၊ ပါးစပပွိတဘွုလုံးမှား၊ ကှိုးမှား၊ လညပွတမွှားစသညွ့ ဆကစွပပွဈစညွးမှားကို တှေ့ရတော့ ကှကသွီးနညွးနညွး ထမိသညွ။

ခငမွှတမွှနသွညွ ခိုငွးသညွ့ အတိုငွး တဝမသေိမွး လိုကနွာရသညွ။ သူမဆီးစပတွှငွ လိပပွှာရုပွ စတကော ကပသွညွ။ မိုးယုတှငွ နှငွးဆီရုပွ စတကော ကပသွညွ။ ဝတမွှုံတှငွ အသညွးကှဲရုပွ စတကော ကပသွညွ။ ခဏ ခဏငိုကှသော ဝတမွှုံနှငွ့ မိုးယုကိုလညွး ခှော့ရသညွ။ ခငမွှတမွှနသွညွ မှနမွာ့ရိုးရာ ဝတစွုံဖှငွ့ ဝတကွာ သကောငွ့သားမှားကို အပှငပွနွး အလှပှသညွ။ ကှညွ့ရသညမွှာ သူမ မကှနွှာတှငွ ပှုပှငမွှမွးမံရသော အလှအပမှားကို မှငဟွနမွပေါကွှပါ။ အဖှူရောငွ အတှငွးခံမှားသာ ဝတထွားကှသော မငွးနောငတွို့ ငါးယောကသွညွ သူမတငဆွီကိုသာ အာရုံရောကနွကှသညွေ။ “ဝတမွှုံကှှပါ” ဝတမွှုံကလညွး မှနမွာ့ရိုးရာ ဝတစွုံအနီအစငွးလေး ဝတလွာသညွ။အထငတွှငွ အမညွးရောငလွေး ဖှဈနသညွေ။ သူမလညွး ဆံပငကွို နောကသွို့ စီးထားသညွ။ မဟာနဖူးပှငကွို ရငနွှငွ့ တငနွဲ့ လိုကဖွကအွောငွ ပှောငနွအေောငွ ထားသညွ။ ဖှညွးဖှညွးခငွှး လှှောကပွှီး ကိုယကွိုလှညွ့ပှသညွ။

“သူတို့ ဘယလွောကွ လိုးနိုငမွှာလဲ၊ သူတို့ ငါးယောကွ လီးငါးခှောငွးပဲပါတယွ၊ ဘယသွူမှ လီးနှဈခှောငွး မပါဘူး၊ ငါတို့ သုံးယောကကွို တဈရကတွညွး အခှီ (၂၀) သူတို့ မဆှဲနိုငပွါဘူး၊ ဆှဲနိုငလွညွး မိနွးကလေးက အနိုငခွညွှးပါ၊ စဈသား နှဈရာကို မိနွးမတဈယောကနွဲ့ ထိနွးတဲ့ ပုံပှငတွှေ သိတယွ မဟုတလွား” တငကွို ပဈပှီး လှှောကလွမွးဘေးတှငွ ရပနွလေိုကတွော့ မငွးနောငွ၏ မိုးယုကို ခေါသွံကှားရသညွ။ မိုးယုက ကှကသွှေးရောငွ ဝမွးဆကလွေး ဝတလွာသညွ။ ထမီစှနွးနဲ့ အငွကြှီစှနွးတှငွ ပနွးပှငွ့လေးပါသညွ။ နဖူးကို ပေါအွောငွ ဆံပငမွှားကို သပတွငကွာ ဆံညှပဖွှငွ့ ညှပထွားပှီး ဆံနှယမွှားကို ဘေးနှဈဖကသွို့ ခထှားသညွ။ သူမလညွး တငကွို ပှကာ ရပနွလေိုကသွညွ။ “နညွးနညွးလေး ကုနွးကှပါ” ခငမွှတမွှနကွ ခါးလေးနညွးနညွးကိုငွးကာ ကုနွးပေးသညွ။ မိုးယုနှငွ့ ဝတမွှုံလညွး ခငမွှတမွှနလွုပသွဖှငွ့ လိုကလွုပသွညွ။ “ရပှီ ပှနမွတလွိုကပွှီး တဈပတလွှညွ့ပှ၊ ပှီးရငွ သှားတော့” မငွးနောငတွို့ ကိုယွ့ဟာကိုယွ ဆုပကွိုငထွားရငွး တီးတိုး သဖနွးပိုး ထိုးကှသညွ။

ဘသကအွသံက ပိုကယှသွညွ။ “အိုးတှကတေော့ စဈကိုငွးအိုးတှခညွှေးပဲ၊ အိုးစိမွးကတော့ ပိုအယတွယွ” “ဒီကောငွ ကှငွးတောငွ ထုနပှေီ ဟဟ” အနီးရှိ ခစှမွောငကွ လှမွးပှောသဖှငွ့ ဘသကကွ သူ့ဟာကို အတှငွးခံထဲ မရမက ပှနသွိပထွညွ့သညွ။ မငွးနောငွ အသံက လိုကကွာ တဈဖကရွှိ အလိုးတောခွံရနစွောငွ့နသေော မမသုံးယောကထွံသို့ ရောကလွာသညွ။ မမသုံးယောကကွ တဈယောကမွကှနွှာ တဈယောကကွှညွ့လိုကကွှသညွ။ စောဒက တကခွှငွ့မရှိသညွ့ အခှအနေေ။ “မိုးယု ထှကလွာခဲ့ပါ၊ တဈယကွတညွေးပေါ့” သဈသီးတို့တှငွ မှညွ့သညွ့အသီးက စားကောငွးသောလွညွး မိနွးကလေးတို့တှငွ စိမွးသညွ့အသီးက ပိုကောငွးသညွ မဟုတပွါလား။ မိုးယုတဈယောကွ ခှလကမွှေား နညွးနညွးအေးစကနွသညွေ။ လှှောကွ၍သာ သှားလိုကရွသညွ။ ဘယကွနေ ဘယလွို ရောကသွှားသညွ မသိ။ “ကိုယွ့ဘေးနားလေး လာထိုငပွှီး ဟိုကားထဲမှငနွရသလေိုလေး ကိုယွ့ဟာကို မှုတပွေးပါဦး” မိုးယုသညွ တံတှေးသီးသှားသညွ။ အမိနွ့ကိုလညွး လှနဆွနလွို့ မဖှဈနိုငတွော့။

မငွးနောငွ ဘေးတှငွ ထိုငကွာ မငွးနောငွ၏ အတှငွးခံကို ခှှတလွိုကသွညွ။ ရဲလှငကွ သူမနို့ကို လာစမွးသညစွိုးအောငကွ သူမခှသလေုံးကို ပှတသွညွ။ မငွးနောငလွီးကှီးသညွ ဖီးစိမွးငှကပွှောသီးလီးကို ကောကနွသညွေ။ အကှောမှား ပှိနွးပှိနွးထနသညွေ။ လီးလုံးကို ကိုငကွာ လှှာဖှားဖှငွ့ လီးထိပကွို ဝိုငွးပေးလိုကသွညွ။ “ဝူး ကှှမွးသားပဲ” ဘေးမှ ကှညွ့နသေော ဘသကကွ ပှောသညွ။ နောကမွှ အငွကြှီကို ခှှတနွကှသညွေ။ သူမ ရှေ့ကိုသာ မဲလကှပွေးနလေိုကသွညွ။ စိုးအောငထွငပွါသညွ။ သူမတငတွဈခှမွးကို ဖှဖှကိုကသွညွ။ ဘသကနွဲ့ ခစှမွောငလွညွး ထလာသညွ။ သူမ ဒဲ့နကော လီးကို စုပပွေးလိုကသွညွ။ မငွးနောငကွ လီးကို ကိုငပွှီး ပငွ့ထားသဖှငွ့ ဂှေးစေ့မှားကို တဈလုံးစီငုံသညွ။ “ငုံးဥပှုတပွူပူလေး” မိုးယု၏ လကနွှဈဖကကွို တဈယောကယွောကကွ နောကသွို့ ဆှဲသိမွးထားသဖှငွ့ လီးကို မကိုငရွဘဲ စုပပွေးရသညွ။ လီးကှောကှီးကို လကှသွညွ။ လပှှတကွို တဈလုံးစီငုံခိုငွးသဖှငွ့ ငုံသညွ။

နို့ကို တဈယောကတွဈလုံးကိုငကွာ “နုအိနတောပဲ” “အယခွကှကွတော့ ကနွးကုနွ” “တငွးတယနွောွ” “နို့သီးကိုငကွှညွ့ တောတွောမွာတယွ” စသဖှငွ့ ပှောနကှသညွေ။ နောကမွှ တငကွို ဖှဲပှီး စောကဖွုတကွို ကစားနကှသေူကလညွး “ခုနက အလိုးခံထားရပမယွေ့ စောကဖွုတကွတော့ လနွးလနွးလေးပဲ ဟေ့ကောငရွေ” “စောကစွေ့က ရဲတှတနွတောနောွ” “ဟေ့ စောကစွေ့ကို ငါကလိမယွ” “ငါ လကှမွယကွှာ၊ လကှခွငှစွရာလေး” “တငကွို ငါဖှဲထားပေးမယွ” “ငနတွယကွှ ထှီ” “ဟုတလွောကပွါဘူးကှာ ငါလကှကွှညွ့မယွ” “အလကားပှောတာ ငါဆကလွကှမွယွ” တဈယောကတွဈပေါကနွှငွ့ လုပနွကှသညွေ။ မိုးယုသညွ မငွးနောငကွို ခှလိုကသွညွ။ “သခှောကှညွ့ကှရအောငွ” ဟုဆိုကာ ကနှလွေးယောကကွ အောကကွို ငုံ့ကှညွ့ကှသညွ။ မိုးယုက မာထနနွသေော မငွးနောငလွီးကို ကိုငလွိုကပွှီး စောကပွတအွကကွှောငွးတှငွ တေ့လိုကသွညွ။ “စောကပွေါကကွဉွှးကဉွှးနဲ့ လီးကှီးကှီးဇာတလွမွး စပါပှီခငဗွှာ” တဈယောကကွ ပှောသညွ။

“ကိုယတွိုငသွှငွးမယွ့ ဇာတလွမွးခငဗွှ” တဈယောကကွ ပှောပှနသွညွ။ ကာမစိတကွှှဆေးသောကထွား၍သာ မိုးယုတဈယောကွ မှနနွခှငွေး ဖှဈသညွ။ သို့မဟုတကွတော့ မလှယပွါ။ လီးထိပကွို စောကပွတအွကကွှောငွးတှငွ ရှေ့နောကမွှပှေီး ထိုငခွလှိုကသွညွ။ ခုနက သူမအလိုမတူဘဲ ဆောငွ့လိုးခဲ့စဉကွ ဘာမှနွးမသိခဲ့သောလွညွး ခုတော့ နာသညွ။ သို့သောွ သူမအားစိုကကွာ ဆောငွ့ထိုငခွသှညွ။ လီးလုံးကှီးမှာ သူမအဖုတထွဲ တဖှညွးဖှညွး မှုပဝွငနွသညွေ။ “အ..” တဈဝကလွောကရွောကတွော့ သူမခဏ ပှနထွုတသွညွ။ သို့သောွ ဆေးအစှမွးကှောငွ့ စိတကွ ကှှနသညွေ။ ပှနဆွောငွ့ခသှညွ။ “အိုး…….” ဆုံးအောငွ မှုပဝွငသွှားတော့ မငွးနောငကွ အောသွညွ။ မိုးယုက ရှေ့တိုးနောကဆွုတလွုပပွေးသညွ။ မငွးနောငသွညွ မိုးယု၏ တငကွိုဆုတကွိုငကွာ အသာလေး ဆကလွုပခွိုငွးသညွ။ မကှလွုံးမှိတကွာ အပှညွ့ခံစားသညွ။ မိုးယုက ဆကလွကွ၍ ဆောငွ့ခသှညွ။ တပှကပွှကမွှညနွသညွေ။ ကနှလွေးယောကမွှာ အံ့အားသငွ့နသညွေ။ မငွးနောငကွ မိုးယုတငလွုံးကို ကစှကွစှပွါအောငဆွုတကွာ သူကလညွး ဆောငွ့တကသွညွ။

အားလုံးပိုဆာလာကှသညွ။ “ဘသကွ ပှငထွား” ဘသကကွ ဘေးတှငွ ပကလွကလွေးဖှဈအောငနွကော လီးကို ထောငနွအေောငွ ကိုငထွားသညွ။ “ကဲ သူ့ပေါတွကွ” မငွးနောငကွ မိုးယုတငလွေးကို ပုတလွိုကပွှီး ပှောငွးခိုငွးသညွ။ မိုးယုက ဘသကပွေါတွကဆွောငွ့သညွ။ “အိုး .. အား အိုး…” ဘသကလွကကွို နောကသွို့ခှိတကွာ မိုးယုရှေ့တိုးနောကဆွုတလွုပသွညကွို ငှိမခွံသညွ။ မိုးယု ဆောငွ့ခပှှီ။ တပှကပွှကနွဲ့ မှညသွညွ။ မိုးယုနို့အုံလေး အထကအွောကလွှုပခွါနသညွေ။ဆံပငမွှားလညွး ဝဲလှငွ့နသညွေ။ ဘသကကွ မိုးယုနို့ကို လှမွးကိုငသွညွ။ ခဏကှာတော့ မိုးယုမှ ကနှသွုံးယောကဆွီသို့ တကကွာ ဆောငွ့ရသညွ။ ခှှေးမှားပငွ စို့နသညွေ။ “မငွးက ဒီနားမှာပဲ အနားယူလိုကွဦး၊ ဟေ့ကောငတွှေ ပါးကို ဝအောငနွမွး၊ နို့ကို ဝနအေောငွ ကိုငကွှပေါ့၊ ကဲ အခနွးထဲက ဝတမွှုံကှှပါ” ဝတမွှုံတဈယောကွ ကှောကကွှောကနွဲ့ ထှကလွာသညွ။ သူမတဈကိုယလွုံး ရှိနွးဖိနွးနသညွေ။ “ကိုယကွို တဈပတလွှညွ့ပှပါဦး” ဝတမွှုံသညွ ဘေးသို့ တဈခကှစွောငွးငဲ့ကှညွ့တော့ မိုးယုကို ရဲလှငနွှငွ့စိုးအောငကွ အငမွးမရ နမွးနကှသညွေ။

နို့ကိုလညွး ပငွ့ခှကေိုငထွားကှသညွ။ ဝတမွှုံသညကွိုယကွို တဈပတလွှညွ့လိုကသွညွ။ ကှောကိုပှပှီး အငွကြှီကို ခှှတခွသှညွ။ ထမီကို ခှှတခွသှညွ။ ဘောလွီနဲ့ စပငဒွါကိုလညွး တဈပါတညွး ခှှတလွိုကသွညွ။ နောကွ ကိုယွ့အဖုတကွို ကိုယအွုပထွားကာ ပှနလွှညွ့ပေးသညွ။ “မောငတွောတွို့ လီးနဲ့ မတှေ့ရသေးတဲ့ မငွးရဲ့ အဖုတကွို ကုနွးပှီး ဖှဲပှပေးပါဦးလား သခငမွဖုရား” မငွးနောငကွ သရောသွလိုလို ပှောသဖှငွ့ ဝတမွှုံက လှညွ့ကုနွးကာ တငကွို ဖှဲပှရသေးသညွ။ “လနွးတောမွူတယွ မဟုတလွား မောငမွငွးတို့” မငွးနောငကွ ရယကွာ ပှောသညွ။”မငွးရဲ့ အဖုတကွနေ တဈဆငွ့ မငွးရဲ့ သားအိမကွို ထိုးမှပှေီး မငွးကို နတပွှညပွို့ပေးမယွ့ ဟောဒီမောငရွဲ့ လီးကို စုပတွောမွူပေးပါဦး သခငမွဖုရား” ဝတမွှုံသညွ ဘသကနွှငွ့ ခစှမွောငလွီးကို တဈဖကစွီကိုငကွာ မငွးနောငွ၏ လီးကို စုပပွေးသညွ။ ခဏသာ စုပခွှငွ့ပေးသညွ။ နောကလွှညွ့၍ ဆောငွ့ခပှေးရသညွ။

ဝတမွှုံလညွး တဈယောကစွီ နောကလွှညပွှီး ဆောငွ့ခပှေးရသညွ။ ပှီးနောကွ ဘသကနွှငွ့ ခစှမွောငွ၏ အနမွးမှားအောကွ ခဏနားသညွ။ နှုတခွမွးမှားကို စုပသွညွ။ နို့မှားကို ကိုငသွညွ။ မငွးနောငကွ ခငမွှတမွှနကွို ခေါသွညွ။ ခငမွှတမွှနရွောကလွာပှီး မငွးနောငွ လီးကို စုပသွညွ။ ပှီးလှှငွ ပေါငတွဈဖကခွှပှီး ထိုငကွာ ဆောငွ့ခပှေးသညွ။ တဈယောကပွှီး တဈယောကပွေါွ ဆောငွ့ခရှသညွ။ ကုတငပွေါသွို့ မခှောသုံးယောကွ ပကလွကကွလေး အိပသွညွ။ စိုးအောငွ၊ ဘသကနွှငွ့ ရဲလှငကွ စောကပွတွ အသီးသီးသို့ သူတို့လီးကို ခှိနလွိုကသွညွ။ တပှိုငနွကွ ဆောငွ့ခသှညွ။ နောကွ ပှိုငတွူဆှဲသညွ။ ခငမွှတမွှနကွ သိပမွအောသွောလွညွး မိုးယုနှငွ့ ဝတမွှုံကတော့ အောကွှသညွ။ သို့သောွ ကောငွးကောငွးတော့ အောလွို့မရ။ မငွးနောငနွှငွ့ ခစှမွောငကွ သူတို့ပါးစပထွဲ လီးကို သိပထွညွ့ထားကှသညွ။ ဇာတသွိမွးတော့ ခငမွှတမွှနကွို လကနွောကပွဈထား ဒူးထောကကွာ နခေိုငွးသညွ။ မကှနွှာမော့ပှီး ပါးစပဟွထားသညွ။ ဘသကကွ ခပသွှကသွှကွ ကှငွးထုခသှညွ။ တဈယောကပွှီးတဈယောကွ ကှငွးထုခသှညွ။ ခငမွှတမွှနွ ထှေးထုတသွမှှ ရငဘွတပွေါတွှငွ ပကှေံနသညွေ။

မကှခွုံးမှေးပေါွ ပါးပေါွ နှာတံပေါတွှငလွညွး လီးရညမွှား ပကှေံနသညွေ။ ဇာတသွိမွး “ထပသွှငွးပေးဦး” ခငမွှတမွှနတွဈယကွေ ထိုကဲ့သို့ မပှောနိုငွ။ ကှီးမားတုတခွိုငလွှသော ဘသကလွီးပေါွ သူမစောကဖွုတွ သိပထွညွ့ထားရသညွ။ ဘသကကွ ခေါငွးအုံးလေးပေါွ အုံးကာ ပကလွကလွေး ကှမွးပေါွ အိပနွသညွေ။ သူမ ဖငပွေါကထွဲသို့ ရဲလှငွ၏ ရှညရွှညမွဲမဲနှငွ့ အကှောပှိုငွးပှိုငွးထကာ ကှောကစွရာကောငွးသော လီးက မှုပဝွငကွာ ခှီးအိမထွိအောငွ တဒုတဒွုတဆွောငွ့နသညွေ။ ခစှမွောငနွှငွ့စိုးအောငကွ ဒူးထောကကွာ သူမကိုယကွို တဈစောငွးဆှဲပှီးလှှငွ ပါးစပထွဲသို့ တဈယောကတွဈလှညွ့စီ ထညွ့ကှသညွ။ အောကမွှ ဆောငွ့တကလွိုကွ၊ နောကမွှ ဖိလိုးလိုကကွှားမှ ခစှမွောငကွ သူမမေးစေ့ကိုဆှဲကာ လီးကို အာခေါငစွိုကအွောငွ သှငွးပှီး ခေါငွးကို ဘယညွာယမွးသညွ။ စိုးအောငကွ နို့ကိုဆှဲသညွ။ ရဲလှငကွ လီးကို အပှငထွုတလွိုကသွညွ။ ဖောကခွနဲ မှညသွှားသော အသံနှငွ့အတူ ခငမွှတမွှနွ၏ ဖငပွေါကမွှာ ဟောငွးလောငွးကနှနွခေဲ့သညွ။

ရဲလှငတွံတှေးတဈခကွှ ထှေးထညွ့သညွ။ “စိ စိ..” ရဲလှငကွ သူ့လီးခေါငွးကို သိပထွညွ့ကာ ထိုးထညွ့တော့ တံတှေးမှားဖှငွ့ တစိစိမှညနွသညွေ။ ခငမွှတမွှနသွညွ နာသညဟွု မညညွးအား။ စိုးအောငလွီးကို တဈလှညွ့ငုံကာ ခစှမွောငလွီးကို ကှငွးထုပေးရသညွ။ စိုးအောငကွ နောကစွေ့မှ ဆံပငမွှားကို ပငွ့ကိုငကွာ ပါးစပကွို လိုးနသညွေ။ အောကကွလညွး ဆောငွ့တကသွညွ။ ရဲလှငကွလညွး ဖငကွို ဆောငွ့လိုးရာ တငလွုံးမှာ တုနတွုနတွကသွှားသညွ။ ပါးစပကွလညွး ဟထားရသဖှငွ့ နောကကွဆောငွ့လိုကတွိုငွး ရှေ့ကလီးကို အဆုံးငုံပှီးသားလို ဖှဈကာ ပါးစပဖွှငွ့ ခံပေးသလို ဖှဈနသညွေ။ “ဖငကွို ငါဆောွဦးမယွ” ဟုဆိုကာ စိုးအောငကွ နောကသွို့ ယှနွးရာ ရဲလှငကွ တဈခကှခွပပွှငွးပှငွးဆောငွ့ပှီး ထုတပွေးသညွ။ ရှေ့ကိုလှမွးကာ ပါးစပထွဲသိပထွညွ့ဖို့ ပှငသွညွ။ ဝတမွှုံနှငွ့ မိုးယုတို့မှာ လကကွို အပေါသွို့မှောကကွာ ကှိုးဖှငွ့ အခညှခွံထားရသညွ။ လကတွဈဖကနွှငွ့ တဈဖကွ မနီး။ ပါးစပကွို ဘုလုံးဖှငွ့ ပိတထွားသညွ။ အဝတအွစား အပှညွ့အစုံ ပါသညွ့အပှငွ ဘောလွီလညွး အကှပွ၊ အတှငွးခံလညွး နှဈအထပထွပွ ဝတထွားပေးသညွ။

ထို့အပှငွ ခှနှဈဖေကကွှားတှငွ တဈဖကနွဲ့ တဈဖကွ မနီးအောငွ ခေါငွးအုံးညှပထွားပေးသညွ။ ခှဖဝေါးက ကှမွးပှငကွို မထိတထိဖှဈနသညွေ။မငွးနောငကွ ကှိမလွုံးဖှငွ့ တငလွုံးကို ခပဆွတဆွတရွိုကသွညွ။ “ဖှနွး……” “အုဝု” မိုးယုတဈယောကွ မခံမရပနွိုငအွောငွ ဖှဈနသညွေ။ စောကရွညမွှား ထှကနွသညွေ။ မငွးနောငကွ ဝတမွှုံကို ရိုကပွှနသွညွ။ “ဖှနွး……..” “အု……….” “ဖုတွ ဖုတွ” “ဝု ဝု” မငွးနောငကွ မိုးယုနှငွ့ ဝတမွှုံတို့ရဲ့ တငကွို ဖုတခွနဲပုတပွှီး ကုတလွိုကသွညွ။ မှငကွှငွးထဲတှငွ ခငမွှတမွှနကွို ယောကွှားလေးယောကကွ ပကပွကစွကစွကွ ဝိုငွးလိုးနကှသညွေ။ သို့သောသွူမတို့ကလညွး ခံခငှလွောကအွောငွ ဖီးလကွတကနွသညွေ။ သို့သောွ ဘယလွိုမှ လုပမွရ။ ရိုကလွိုကွ ကုတလွိုကလွုပတွော့ ရုနွးကှသညွ။ သညအွခှိနမွှာ ဘယလွိုလီးလာလာ၊ ဘာပဲ လုပပွေးရ လုပပွေးရ၊ ဘယလွိုပဲ လုပလွုပွ၊ ဘယနွှဈယောကပွဲလိုးလိုး ခံပေးခငှနွခှေိနွ ဖှဈသညွ။ ခငမွှတမွှနကွ ဒူးထောကကွာ မှောကပွေးသညွ။ ရဲလှငနွှငွ့ ခစှမွောငကွ ဖငကွို တဈခကှစွီသှငွးသညွ။ ခငမွှတမွှနကွို မော့ခိုငွးသညွ။

ခငမွှတမွှနွ၊ ဝတမွှုံနှငွ့ မိုးယုတို့ အကှညွ့ခငွှးဆုံထားသညွ။ ရဲလှငကွ နောကမွှ ဒူးတဈဖကထွောကကွာ ခငမွှတမွှနဖွငကွို လိုးသညွ။ နာသဖှငွ့ ခငမွှတမွှနွ ရှုံ့မဲ့နသညွေ။ ရဲလှငကွ ဖငထွဲကထုတပွှီး စောကဖွုတကွိုတဈလှညွ့လိုးသညွ။ ကနှသွုံးယောကကွ နောကမွှ ရပကွာ ကှငွးထုနကှသညွေ။ ရဲလှငနွားတော့ ခစှမွောငဝွငသွညွ။ ခပကွှမွးကှမွး သှငွးလိုကသွဖှငွ့ ခငမွှတမွှနအွောညွညွးသညွ။ ခစှမွောငကွ ခပသွှကသွှကလွိုးသညွ။ တဗှကဗွှကမွှညနွသညွေ။ ခစှမွောငလွညွး ဖငလွိုးလို့ အားရတော့ စောကဖွုတကွို သှငွးသညွ။ စောကဖွုတကွိုလိုးပှီး နားသညွ။ ဘသကအွလှညွ့ရောကလွာသညွ။ ဘသကကွ ပှငွ့နသေော ခငမွှတမွှနဖွငပွေါကကွို တံတှေးထှေးထညွ့သညွ။လီးကို တံတှေးဆှတသွညွ။ လီးခေါငွးအရငသွိပထွညွ့လိုကပွှီး ခါးစောငွးကိုငကွာ ဆောငွ့ဆောငွ့လိုးသညွ။ ခငမွှတမွှနမွှာ ခေါငွးမှားပငွ စိုကကွနှသညွေ။ မငွးနောငကွ မော့နဖေို့ ပှောသညွ။ ဘသကကွ ဆကလွိုးသညွ။ တဒုတဒွုတနွဲ့ မှညနွသညွေ။ ဘသကကွ ဖငသွကသွကလွိုးပှီး နားသညွ။ စိုးအောငွ ဝငဆွှဲပှနသွညွ။

ခငမွှတမွှနကွ ပါးစပကွို မပှငွ့တပှငွ့ဟထားကာ ဒူးထောကွ၍ မော့ပေးသညွ။ စိုးအောငကွ ဘေးမှနေ၍ မကှနွှာပေါွ ကှငွးထုခသှညွ။ တဗှကဗွှကနွဲ့ ထုနသေောလွညွး လီးရညကွ မထှကသွဖှငွ့ ခငမွှတမွှနလွညွး မောမောနှငွ့ စုပပွေးလိုကသွညွ။ ထှကခွါနီးတော့ ခငမွှတမွှနမွကှနွှာကို နညွးနညွး ဆုတပွေးသညွ။ လီးရညကွ နှုတခွမွးတဈဝိုကနွှငွ့ အထကွ ပါးပှငပွေါသွို့ တဗစှဗွစှပွနွးထှကသွညွ။ အရှိနပွါသဖှငွ့ နားထငဆွံစထိ စိုကုနသွညွ။ လီးရညလွညွး မှားသညွ။ ပါးပှငတွဈခုလုံး ဖှေးသှားသညွ။ ရဲလှငကွ ခငမွှတမွှနမွကှနွှာတညွ့တညွ့ ကှငွးထုသညွ။ သူမပါးပှငတွှငွ စိုးအောငလွီးရညမွှား ရှဲနဈကာ အမှားအပှားစီးကနှသညွေ။ ရဲလှငလွီးရညတွှလညွေး တဗစှဗွစှထွှကသွညွ။ မေးစေ့မှ နဖူးထိ တနွးခနဲ တနွးခနဲ ကသှညွ။ ကုနခွါနီးတော့ နှုတခွမွးပေါွ ပိုကသှညွ။ သူမမထှေး မမှိုဘဲ အတိုငွးထားသညွ။ ဘသကကွ ဆကွ၍ မကှနွှာပေါွ ကှငွးထုခသှညွ။ ခေါငွးကို သခှောကိုငကွာ လှတနွသေော ပါးပှငတွဈဖကပွေါသွို့ လီးထိပနွဲ့ ထောကကွာ ကှငွးထုခသှညွ။ လီးရညမွှား ပါးပှငပွေါွ ပုံကာ ကသှညွ။

ရှဲနဈကာ အောကနွို့ပေါထွိ စီးကသှညွ။ ခစှမွောငကွ ခပလွှမွးလှမွးကနသော ကှငွးထုခသှညွ။ ခပလွှမွးလှမွးဆိုသောလွညွး မကှနွှာနှငွ့ ငါးလကမွလောကွ အကှာကသာ ဖှဈသညွ။ သူမငှိမငွှိမမွော့နသေောလွညွး ပထမတဈခကွှ နှာခေါငွး၊ ဒုတိယတဈခကွှ နားရှကွ တတိယတဈခကွှ နားထငနွှငွ့ လညပွငွးမှားသို့ကကှုနသွညွ။ “ပါးစပထွဲ ဝငတွာတှေ ထှေးလိုကွ ဒီတိုငွးကိုယွ့ပါးစပပွေါွ ကိုယပွှနထွှေး” ခငမွှတမွှနကွ ပူစီပေါငွးမှားထနသေော လီးရညကွို ထှေးထုတသွညွ။ လီးရညမွှားက နားရှကတွှငလွညွး တှဲကနှသညွေ။ နို့ပေါသွို့ တဈစကစွကွ ကနှသညွေ။ မငွးနောငကွ မိုးယုနှငွ့ ဝတမွှုံတို့ကို လှတပွေးသညွ။ သို့သောွ လညပွငွးတှငွ ခှေးလညပွတွ ပတပွေးလိုကသွညွ။ “ပှောငနွအေောငွ စားပေးကှ” လီးရညတွို့ကို လကှခွိုငွးလသညွေ။ သူမတို့လညွး ဘာဖှဈဖှဈ အနအထေားတှငွ ရောကသွဖှငွ့ စားလိုကသွညွ။ မိုးယုက နားရှကမွှကပပွှီး တှဲကနှသေော ခပခွဲခဲ လီးရညကွို စလကှပွေးသညွ။ နောကပွါးပှငတွှငွ အစငွးလိုကွ ယိုနသေော လီးရညကွို လကှသွညွ။

သူမလကှရွသမှှကို ဝတမွှုံပါးစပထွဲ ထှေးထညွ့ပေးသညွ။ ဝတမွှုံကို မှိုခသှညွ။ နောကွ ဝတမွှုံက ပှနလွကှသွညွ။ ဝတမွှုံလကွှ၍ ရသမှှကို မိုးယုပါးစပထွဲ ထှေးထညွ့သညွ။ မိုးယုက မှိုခသှညွ။ ပထမတဈရကဟွူသော အနအထေားတှငွ ထိုမှှ အဆငွ့ရှိနပှေီ ဖှဈရာ သူမတို့ ထိပလွနွ့ရမညလွား ဝမွးသာရမညလွား မတှေးတတတွော့။ မိုးယုနှငွ့ဝတမွှုံတို့ အခငွှးခငွှး နှုတခွမွးစုပသွညွ။ အခငွှးခငွှး အငွကြှီခှှတသွညွ။ နို့သီးခငွှးခငွှး ပှတသွညွ။ ထမီခှှတကွှသညွ။ တဈယောကပွေါငကွှားထဲသို့ တဈယောကပွေါငတွဈဖကစွီထညွ့ကာ စောကစွေ့ခငွှးပှတသွညွ။ သူမတို့ကို ခငမွှတမွှနအွား တဈယောကတွဈလှညွ့ဖကကွှ နမွးကှ ဆှဲကှ ကိုငကွှ နှိုကကွှလုပနွသေော ရဲလှငွ၊ ဘသကွ၊ ခစှမွောငွ၊ စိုးအောငနွှငွ့အတူ ယခုမှ ဘောငွးဘီခှှတပွှီး ကှငွးစထုနသေော မငွးနောငတွို့ဖှဈသညွ။ “လာ” မိုးယုနှငွ့ ဝတမွှုံတို့နှဈယောကွ မငွးနောငပွေါငကွှားထဲတှငွ ထိုငခွပှှီး လီးကိုစုပပွေးသညွ။ ဝတမွှုံက စစုပသွညွ။ မိုးယုက လပှှတကွိုပငွ့ပေးထားသညွ။ ဝတမွှုံဖယတွော့ မိုးယုက လပှှတကွို စုပပွေးသညွ။

ဝတမွှုံက မငွးနောငပွေါငကွို ခှက အဖုတနွဲ့ပှတရွငွး ကှငွးထုပေးရငွး လှှာနဲ့လကှသွညွ။ မိုးယုက လပှှတကွို စုပရွငွးဆှဲကာ လှတသွညွ။ ဝတမွှုကလညွး လီးထိပကွို စုပသွညွ။ “မငွးတို့နှဈယောကွ ကုနွးလိုကွ” မိုးယုနှငွ့ ဝတမွှုံတို့က ကုနွးလိုကသွညွ။ “ပေါငနွညွးနညွးကား” သူမတို့ကလညွး ခိုငွးသညွ့အတိုငွးလုပသွညွ။ “ဟေ့ သူငယခွငွှးတို့ ဘယဖွငပွေါကကွ ပိုလနွးလဲ ဆနဒြမဲလေး ပေးကှပါဦးကှ” “ခစွှ ဆုံးဖှတပွေးကှာ” ရဲလှငကွ ခငမွှတမွှနကွို ဖကရွငွးထလာပှီး ပါးကို တရှတရွှတနွမွးကာ ပှောသညွ။ “အေး ဟုတတွယွ၊ ခငမွှတမွှနွ မငွးဆုံးဖှတွ” ဟုဆိုကာ မငွးနောငကွ ပှောလိုကသွညွ။ တဈဆကတွညွးပငွ မငွးနောငကွ “မငွး လကှပွေးရမှာပဲ၊ မငွး လကှတွဲ့ဖငကွို ငါအရငခွမှယွ” ခငမွှတမွှနကွ ဝတမွှုံဖငကွို လကှရွနွ တငကွို ဖှဲလိုကသွညွ။ မိုးယုက ခငမွှတမွှနဖွှဲပေးထားသော ဝတမွှုံဖငညွှောငွ့ရိုးပေါသွို့ တံတှေးထှေးခသှညွ။ တံတှေးက ဝတမွှုံ၏ ဖှေးနုနသေော ဖငစွီးကှောငွးအတိုငွး စီးဆငွးသှားပှီး ဖငပွေါကတွညွ့တညွ့တှငွ စုသညွ။

ခငမွှတမွှနကွ စောကပွတအွထကမွှနေ၍ လှှာကို အပှားလိုကထွားကာ ဖငပွေါကကွို လကှသွညွ။ “အှနွးးး” ဝတမွှုံသညွ မငွးနောငလွီးကို ငုံရငွး ဖငမွှ ခငမွှတမွှနွ၏ လှှာကှမွးကှမွးဖှငွ့ လကှသွညကွို ဖီးလတွကသွဖှငွ့ ညညွးမိသညွ။ စီးထားသော သူမဆံပငကွို ကိုငကွာ သူမဖငအွလကှခွံသညကွို စောငွ့ကှညွ့ရငွး ပါးစပထွဲ လီးကို ထိုးသှငွးထားသော မငွးနောငွ၏ ပေါငကွို ဖကထွားသညွ။ “အ ကှှတွ ကှှတွ” မငွးနောငွ စသှငွးပှီ။ မိုးယုက ဖငကွို ဖှဲပေးထားသညွ။ ခငမွှတမွှနကွ ဖငပွေါကထွဲတညွ့အောငွ သိပထွညွ့ပေးသညွ။ လီးခေါငွးကို အတငွးထိုးသိပရွသညွ။ စောကပွတထွဲဝငသွညနွှငွ့ မတူသဖှငွ့ ဝတမွှုံမှာ တအငွးအငွးနဲ့ ညညွးရသညွ။ တောတွောလွေးကို နာသညွ။ လီးခေါငွးမှုပကွတညွးက နာနရော ဇှတထွိုးထညွ့သညွ့ အနအထေားတှငွ ပိုနာသညွ။ “နာလိုကတွာကှာ၊ ကိုယွ့လီးကို မနွးပေးပါဦး” မငွးနောငကွ ခငမွှတမွှနကွို လီးစုပခွိုငွးသညွ။ ခငမွှတမွှနကွ ဝတမွှုံဖငမွှ ထုတလွာသော လီးကို စုပပွေးသညွ။ “ဝူးးး” မငွးနောငကွ ပှနလွိုးသညွ။ မိုးယုက ဖှဲပေးသညွ။ တောတွောကွှာတော့ မှုပဝွငသွှားသညွ။

ဝတမွှုံတောတွောွ အောရွသညွ။ “ခှီးယား” “ဆရာ့ရဲ့ အောငမွှငမွှုအတှကွ” “နောကနွောငလွညွး ဆရာသမား အသဈကလေးတှေ မှားမှား ဖောကနွိုငပွါစေ” တဈယောကတွဈပေါကွ ခှီးကှူးကှပှီး အရကခွှကမွကာ သောကကွှသညွ။ မငွးနောငကွ ဖှညွးဖှညွးခငွှးဆှဲသညွ။ ဝတမွှုံမှာ ခှှေးမှားပှနနွသညွေ။ ဖငထွဲတဈခုခုဆို့နသလေို ခံစားရသညွ။ ဖငကွို ငါးမိနဈလောကွ စိမလွိုးပှီး စောကဖွုတကွို တှယသွညွ။ ပုံစံပှောငွးကာ ဖငခွလှိုကွ စောကပွတလွိုးလိုကလွုပသွညွ။ မငွးနောငပွှီးတော့ တောတွောလွေး မိုးခှုပနွပှေီ ဖှဈသဖှငွ့ မောမောနဲ့ အိပပွှောသွှားကှသညွ။ တောတွောနွဲ့ အိပမွပှောသွူမှာ မိုးယုဖှဈသညွ။ အိပပွှောသွှားတော့လညွး ဖငကွို ဝိုငွးလိုးကှသညဟွု အိပမွကမွကသွဖှငွ့ လနွ့နိုးပှနသွညွ။ အိပပွှောအွောငွ တောတွောလွေး ကှိုးစားသောလွညွး အိပမွရ ဖှဈနသညဖွေတှခွနဲ အိပပွှောမွညလွုပတွော့ “အိပယွာက နိုးနိုးခငွှး မကှနွှာမသဈသေးခငွ မှငရွတဲ့ ပုံစံဟာ မိနွးကလေးတှရေဲ့ ပကတိပုံစံ အစဈကှ၊ စိုးအောငနွဲ့ ခစှမွောငကွ ခငမွှတမွှနွ၊ ရဲလှငနွှငွ့ ဘသကကွ ဝတမွှုံလေးနဲ့ မိနွးကလေးတှရေေဲ့ ပကတိပုံစံ ဖှဈတဲ့ သဘာဝအလှရဲ့ အရသာကို မကှနွှာ မသဈခငွ တဈခှီ ခံစားကှကှာ။

ငါတော့ အားလုံး ကကှသွရေ မငွဂြလာနှငွ့ ပှညွ့စုံသှားအောငွ သူ့ဖငကွို ဟောဒီလီးနဲ့ ဖောကပွေးမယွ၊ ကှနပကွှေလား မငွးကှီးမှား” “ကှနပကွှေကှောငွးပါ ဘုရား” “သငွ့လှှောလွှောကပွတမွှုကော ရှိရဲ့လား” “သငွ့လှှောကွှောငွးပါ ဘုရား” မငွးနောငွ၏ သူမတငကွို ပုတကွာ ပုတကွာ ပှောသောစကားကို သူတို့ပိုငဆွိုငသွညွ့ တဈယောကထွံ ခဉွှးကပကွှရငွး ကောငွးခှီးသှဘာ ပေးနကှသညွေ။ မိုးယုမှောကအွိပနွသညွေ။ မငွးနောငကွ သူမပေါငကွှားထဲသို့ လေးဘကထွောကွ ဝငလွာသညွ။ “ပကွ” သူမဖငပွေါကပွေါတွညွ့တညွ့ တံတှေးစကွ ကလှာသညွ။ မငွးနောငကွ ခှေးလို အူကာ သရောသွညွ။ နောကွ လှှာပှားဖှငွ့ လေးငါးခကွှ ခှေးမှား အမဲရိုးလကှသွလို သူမဖငပွေါကကွို လကှသွညွ။ “ထှီ” မငွးနောငကွ သူ့လီးဆှတဖွို့ လကဝွါးပေါွ တံတှေးထှေးခပှှီး လီးကို သုတသွညွ။ မနကွ ခှောကနွာရီထိုးနပှေီ ဖှဈသောလွညွး အတောမွှောငရွီနသေေးသညွ။ သို့သောွ မိုးယုတဈယောကွ၏ ဖငပွေါကထွဲ လီးကှီး ပူခနဲ ထိုးဆငွးလာတော့ ပိုမှောငသွှားသညွ…… “ပှီး” ။