မုတ္တမတည်းခိုခန်းမှာ ထုူးကျော်စောင့်နေသည်။ ဖာသည်မလေးသဲသဲလည်းအတူရှိနေပြီး တစ်ညထပ်မံ၍ ပျော်ပါးနေထိုင်ကြကာ ထွန်းမြင့်က သူမနှင့်ထူးကျော်၏ အိမ်လိပ်စာကိုရော ဆက်သွယ်ရမည့် ဖုန်းနံပါတ်ကအစ အားလုံး ယူထားလိုက်သည်။ သူ့ကိုဆက်သွယ်လို့ရမည့် ဖုန်း နေရာ သူရှိနိုင်မည့်အချိန်ကိုပါ ထွန်းမြင့်ပြောပြသည်။ နီနီမြင့်အတွက် သူ့အနေနှင့် ဘာမှထပ်ပေးစရာမလိုသည့်တိုင်အောင် အမျိုးသမီးကို သူ့ဖက်ပါတာ ပိုသေချာအောင် ဆွဲဆောင်သိမ်းသွင်းသည့်အနေနှင့် သူမလက်ထဲကို အပိုသုံးရန်ငွေနှစ်သိန်း ထပ်မံထည့်ပေးလိုက်သေးသည်။ သမီးနှစ်ယောက်လုပ်စာနှင့်ရပ်တည်နေရသည့် နီနီမြင့်အဖို့ ရေငတ်သူ ရေတွင်းထဲကျသည့်ှနှယ်ဖြစ်ရလေတော့သည်။ သူမတို့အပြန်ခရီးမှာ ထူူကျော်အလှော်ကောင်းတာနှင့် သူနှင့်သုံးလေးညတိုင်တိုင် အတူအိပ်ခဲ့ပြီး သံယောဇဉ်ဖြစ်ခဲ့သည့် သဲသဲဆိုသောကလေးမလေးလည်း လိုက်ပါလာခဲ့လေသည်။ သုံးယောက်သား ဆိုင်ကယ်အတူစီးပြီး နေ့တွင်းချင်းပင် အိမ်ပြန်ရောက်လာခဲ့ကြသည်။
သဲသဲက နီနီမြင့်အိမ်မှာပင် သုံးလေးရက်တည်းခိုနေထိုင်မည်ဖြစ်ပြီး ထူးကျော်နှင့်လည်း အမြဲတစေတွေ့ဆုံနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ထူးကျော်လည်း အမေတစ်ခုသားတစ်ခုမို့ ဒီတစ်ခေါက်ခရီးထွက်တာ ကယ်ရီကြေးပိုရသည့်အကြောင်း မိခင်ဖြစ်သူကိုပြောပြီး နီနီမြင့် သူ့လက်ထဲ အတင်းထိုးထည့်လာခဲ့သည့် ငွေသုံးသိန်းကို မိခင်ထံ အပ်နှံလိုက်သည်။ ညရောက်တော့ ခရီးသည်ကြိုဖို့ရှိသည်ဆိုပြီး နီနီမြင့်အိမ်ဖက်ကို ထွက်လာခဲ့သည်။ သဲသဲရော သူ့မမမြင့် ရော နှစ်ယောက်စလုံး စားကောင်းသောက်ဖွယ်များနှင့် အရက်ကောင်းကောင်းကို စီမံထားကြပြီး အသင့်စောင့်ကြိုနေကြပေသည်။ ထူးကျော်လည်း သောက်လိုက်စားလိုက် အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်နှင့်ထပ်ခါတလဲလဲ အချစ်တလင်းဖွင့်လိုက်နှင့် မမောနိုင်အောင်ဘဲ ရှိနေလေတော့သည်။ သဲသဲရောက်ပြီး လေးငါးရက်လောက်အကြာမှာ ဒေါ်နီနီမြင့်နှင့်သဲသဲနှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး ခရီးတိုကလေးတွေ မကြာခဏ ထွက်လာကြသည်။
သူ မသိအောင် လွုပ်ရှားခြင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ သူမတို့နှစ်ယောက်ကို လိုရာခရီးသို့ ရောက်အောင် သူကိုယ်တိုင်ပင် ဆိုင်ကယ်မောင်းပြီး ပို့ဆောင်ပေးရလေသည်။ ညကြီးအချိန်မတော် သူမတို့အဆက်အသွယ်တွေ လက်ထဲရောက်အောင် ပို့ပေးရတာမျိုးလည်းရှိသည်။ ထူးကျော်အတွက်လည်း တစ်ဖက်တစ်လမ်းက ဝင်ငွေကောင်းလာခဲ့သည်။ သူမတို့နှစ်ယောက်သား စိတ်တူကိုယ်တူဖြစ်ကြပြီး အတွဲလည်းညီကြသည်ဟုဆိုရမည်။ သဲသဲက သူမ၏ဘဝရပ်တည်ရေးအတွက် ရွေးချယ်စရာလမ်းမရှိ၍ ဒီအလုပ်ကိုလုပ်ခြင်းဖြစ်ပြီး နီနီမြင့်ကိုတော့ အကြောင်းတစ်စုံတစ်ရာပြဖို့ရန် ခက်လွန်းလှပါသည်။ ဝါသနာအရ လုပ်သည်ဟုပင် လွယ်လွယ်ပြောရမည်လားမသိပေ။ ထူးကျော်ကိုမူ နှစ်ယောက်သား အနည်းငယ်မျှပင် ငြိုငြင်ခြင်းမရှိကြပါ။ နီနီမြင့်မှာ လင်တစ်ယောက်အစား ကောက်ရထားသည့်အလား ထူးကျော်အပေါ်မှာ ဝတ္တရားကျေပွန်သည်။ သဲသဲကလည်း သူ့အပေါ်မှာ ချစ်သူတစ်ယောက်လို ဂရုတစိုက်ရှိလှသဖြင့် ထူးကျော်ကျေနပ်နေမိသည်။
သဲသဲမုတ္တမပြန်သွားချိန်မှာ နီနီမြင့်အိမ်မှာ ထူးကျော်၏ အမြဲဝင်ထွက်သွားလာရာ စားအိမ်သောက်အိမ်လိုသာ ဖြစ်နေခဲ့ချေပြီ။ သဲသဲက ဟိုမှာတစ်ညအိပ်သာနေပြီး နီနီမြင့်အိမ်ကို ပြန်ရောက်လာသည်။ သူမတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ဘဲ သူမအလုပ်ထဲက သူငယ်ချင်းမလေးတစ်ယောက်နှင့်အတူ ဖောက်သည်သုံးလေးယောက်ခေါ်လာခဲ့သည်။ မြို့ကဆွေမျိုးဧည့်သည်တွေဆိုပြီး သုံးလေးရက်နေထိုင်ဖို့ စီစဉ်ထားကြသည်။ ကိုယ့်မြို့ကိုယ့်ရွာမှာ နာမည်ပျက် မရှိသူမို့လည်း ပတ်ဝန်းကျင်က ဒေါ်နီနီမြင့်အိမ်မှာ လူအဝင်အထွက်ရှိတာကို ဘာတစ်ခုမျှ သံသယမဖြစ်ကြ ပါချေ။ သဲသဲခေါ်လာသောကောင်မလေးက မျိုးသိင်္ဂ ီဟု သိရသည်။ အမျိုးသမီးချည်းသုံးယောက်ဖြစ်နေပြီး သူတို့ခေါ်လာသည့်ငနဲလေးကောင်က တစ်ဖက်နိုင်ငံမှာ စားသောက်ဆိုင်လုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်လာပြီး သုံးဖြုန်းပျော်ပါးဖို့သက်သက် အမိမြေကိုပြန်လာကြသည့် ပြည်တော်ပြန်တွေပီပီ ငွေကလည်း ခပ်ထောထောတွေမို့ ။
စားသောက်စရာအလျှံပယ်နှင့် အိမ်ခန်းထဲမှာ နေ့နေ့ညည ထိုက်တန်အောင် ကာမပွဲနွဲကာ ပျော်ပါးကြသည်။ ထူးကျော်ကလည်း နဘေးကနေပြီး သူတို့အတွက် လိုအပ်တာတွေကို လိုက်လံဖြည့်ဆီး ဆောင်ရွက်ပေးရသည်။ နီနီမြင့်လူဟု သိကြ၍ ဘောက်ဆူးလည်း လှိုင်လှိုင်ပေးကြသည်။ သူတို့နှင့်အတူ ဝိုင်းမှာထိုင်ကာ သောက်စားရင်း အတူပျော်ပါးခွင့်လည်း ရခဲ့ပါသည်။ သူတို့အားလုံး သောက်စား၍ အရှိန်ရလာတာ့ ဇာတိပြလာကြပြီး နီနီမြင့်နှင့်သဲသဲကို နှစ်ယောက်တစ်ယောက် ဖင်လိုးဖို့ စကားစလာကြသည်။ နီနီမြင့်က ခွင့်ပြုကြောင်းပြော၍ အကြိုက်တွေ့ပြီး ယောက်ျားလေးယောက် အမျိုးမျိုးသော နည်းလမ်းစုံတို့ဖြင့် သူမတို့သုံးယောက်ကို အလှည့်ကျဆက်ဆံပျော်ပါးကြတော့သည်။ မျိုးသိင်္ဂ ီလည်း ထူူကျော်နှင့်အဖွဲ့ကျပြီး ကောင်မလေးက ထူးကျော်အလိုကို စိတ်ကြိုက်လိုက်လျောပေးသည်။ အိမ်အတွင်းဖက်ရှိ အခန်းတစ်ခုထဲမှာ ထူးကျော်နှင့်သူမ တစ်နေကုန်ဆော်ကြသည်။
ကောင်မလေးက ထူးကျော်၏လီးကြီးကို သဘောကျသည်ဆိုပြီး တစ်ချှီလိုးပြီးတိုင်း သူမကပင် စိတ်လိုလက်ရ လီးစုပ်ပေးရှာပါသည်။ “ညီမ အမြဲတမ်းဝင်ထွက်နိုင်တယ် သဲသဲ မပါရင်လည်း ညီမအဆင်ပြေသလိုလာနေနိုင်တယ် မမမြင့်က ဘယ်လောက် သဘောကောင်းတယ်ဆိုတာ ညီမအသိပဲ အစ်ကို့ကိုလည်းဆက်သွယ်နိုင်တယ်” ထူးကျော်က သူမကိုစည်းရုံးသည်။ မျိုးသိင်္ဂ ီလည်း သူမ မကြာခဏအရောက်လာမည့်အကြောင်း ပြောပြီး ထူးကျော်ရင်ခွင်ထဲမှာ တွယ်ကပ်၍နေသည်။ ထူးကျော်လည်း လူပေါင်းစုံပေါင်းသင်းခဲ့ရပြီးဖြစ်၍ သူမကဲ့သို့ လူသစ်တန်းကလေးတွေဆီက နေပြီး သူ့အတွက်အကျိုးအမြတ်ရလိုရငြား ခွင်ဆင်တတ်လာခဲ့သည်။ မုဆိုးစိုင်သင်ဟုပင် ဆိုရိုးရှိသည်ပဲ မဟုတ်လား။ တစ်သက်လုံး ကယ်ရီဆွဲစားနေရုံနှင့် မိမိဘဝကို ပြောင်းလဲအောင် မြှင့်တင်နိုင်စွမ်းမရှိမှန်း ထူးကျော်ကြိုတင်၍ သိနှင့်နေပြီးလည်းဖြစ်ပေသည်။ မျိုးသိင်္ဂ ီ၏ကုန်းကွပေးထားသော ဖင်သားအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်စုံကိုင်ဆွဲယူပြီး။
ထူးကျော် သူမဖင်အနောက်ကနေ ဆောင့်လိုးချလျှက်ရှိသည်။ သူမစောက်ပတ်ကလေးမှာ သူ့လီးဝင်သာထွက်သာရှိရုံ တစ်ကြပ်စီးပိုင်လျှက်ရှိပြီး အပျိုမလေးစောက်ပတ်ကို လိုးရသလို စည်းစိမ်တွေ့လွန်းလှပေသည်။ မျိုးသိင်္ဂ ီက အသက် ၁၈ ၁၉ လောက်သာ ရှိသေးပြီး တင်ပဆုံအိအိနှစ်ဖက်မှာ လုံးလုံးကစ်ကစ်နှင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တစ်တစ်ရစ်ရစ်ရှိလှပြီး ရုပ်ကလေးလည်း အတော်ချောသူဖြစ်၍ သဲသဲနှင့်ပင် အလှချင်းပြိုင်နေသည်။ နီနီမြင့်ကျတော့လည်း လုံးကြီးပေါက်လှ မှိုစို့မျှစ်ပေါက်ကြီးနှယ်ဖြစ်ကာ တဏှာကြီးသော ပုရိသတို့၏အကြိုက် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အလုံးအထည်မျိုးဖြစ်သည်။ အမျိုးသမီးသုံးယောက် တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီပင် လှကြခြင်းဖြစ်သည်။ မျိုးသိင်္ဂ ီက လုပ်သက်အားဖြင့် တော်တော်နုသေးပြီး အစစအရာရာပင် ထူးကျော်က ဦးဆောင်နေရသည်။ ဧည့်သည်လေးယောက်စလုံး သူမဖင်ကို လိုးချင်ကြသော်လည်း သူမက ခွင့်မပြုဘဲ ထူးကျော်ကိုသာ စိတ်ကြိုက် ဖင်ပါကင်ဖွင့်စေခဲ့သည်။
“နောက်လည်း ကိုထူးကိုပဲ ပေးလိုးမယ် ကိုယ်သဘောမကျတဲ့သူကို ဖင်တော့မပေးချင်ဘူး စောက်ပတ်လိုးတာက အလုပ်သဘောမို့ ဒီဟာလုပ်သရွေ့ခံရမှာပဲ မျိုးတစ်ကိုယ်လုံးမှာ ကိုယ်ပိုင်တာဆိုလို့ ဒီဖင်ပေါက်တစ်ခုပဲရှိတော့တယ်” မျိုးသိင်္ဂ ီက ခံစားချက်အပြည့်နှင့် သူ့ကိုရင်ဖွင့်ပြောပြသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ရှိရာအခန်း၏ ဘေးချင်းကပ်ရက်မှာ နီနီမြင့်နှင့်သဲသဲတို့ရှိနေကြသည်။ ယောက်ျားလေးယောက်ကို ထိန်းထားခြင်းဖြစ်ပြီး နှစ်ယောက်တစ်တွဲစီဆိုသလို သူမတို့ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို အလဲအကွဲဆော်နေကြကာ သူတို့အလိုရှိသည် ဆိုလျှင်တော့ မျိုးသိင်္ဂ ီကိုယ်တိုင်လည်း အခန်းထဲဝင်ပြီး သူတို့တစ်ယောက်တစ်လဲ လိုးဆောင့်မွုကို ခံပေးရလေသည်။ တစ်ဖက်ခန်းမှာ အရှိန်တက်နေသလို သူတို့နှစ်ယောက်လည်း ဇာတ်ရှိန်မြင့်တက်လျှက် ရှိနေကြပြီဖြစ်သည်။ ထူးကျော်လီးကြီးက တဏှာစိတ်ယိုဖိတ်ကာ စောက်ရည်ရွဲနစ်နေလေသော မျိုးသိင်္ဂ ီစောက်ပတ်ထဲသို့ အတင်းဝင်အတင်းထွက်ပုံစံဖြင့်။
တစ်ချက်ချင်းဝင်ထွက်လိုးဆောင့်ချလျှက်ရှိသည်။ မျိုးသိင်္ဂ ီကလည်း သူ့ဆောင့်ချက်များအတိုင်း လိုက်ပါပြီး သူမဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ကော့ကော့ကြွကြွလုပ်၍ နောက်ပြန်ညှောင့်ဆောင့်ပေးနေပေသည်။ စွတ်ဖွပ် စွတ်ဖတ်ဗွပ် ဗြိစွတ် ဘုတ်ဘတ်ဗွပ် ဟူသော အသံဗလံများက သူတို့ရှိရာအခန်းထဲကနေ အဆက်မပြတ်ပင်ထွက်ပေါ်နေလေသည်။ “မျိုး ကောင်းလား ကိုယ်လိုးပေးတာကြိုက်လား ပြောလေ ” “ကြိုက် ကြိုက်ပါတယ် အစ်ကို အစ်ကို့လီးကြီးက အားရစရာကြီး အနောက်ကနေ ဖင်ပဲလိုးလိုး စောက်ပတ်ပဲလိုးလိုး အကုန်ကောင်းနေတာပါပဲ မျိုး အစ်ကို့နဲ့နေရတာ သူတို့နဲ့နေရတာထက် ပိုကြိုက်တယ် တကယ်ပြောတာပါ ” “သဲသဲလည်း ဒီလိုပဲပြောဖူးတယ် သူလည်း အစ်ကို့နဲ့ပဲ နေချင်တယ်တဲ့” “မမနီကရော အစ်ကို့ကို အရမ်းချစ်ပြီး အလိုလိုက်တာပဲ မဟုတ်ဘူးလား အစ်ကိုက မိန်းမတွေနဲ့ ပတ်သက်ရင် တော်တော်အကျိုးပေးတယ် နော် ” မျိုးမျိုးကပြောသည်။ သူမစိတ်ထဲ မကျေမနပ်တော့ မဖြစ်မိပါ။
လိင်ဆက်ဆံဖော်အချင်းချင်း ယခုလို နားလည်မွုရသည့်အတွက်ကိုပင် ကျေနပ်အားရနေဟန်တူပေသည်။ နှစ်ယောက်သား တဖွပ်ဖွပ်တဇွပ်ဇွပ် အသံထွက်အောင် စိတ်ရှိလက်ရှိလိုးကြဆောင့်ကြရင်း အသက်ရွူနွုန်းမြန်လာကြကာ ဆောင့်ချက်များ ပိုမြိုင်ပိုသွက်လာခဲ့သည်။ ထူးကျော် အချက်အစိတ်သုံးဆယ်လောက် မနားစတမ်းဆက်ဆောင့်ပြီး နှစ်ယောက်သား သုက်ရည်များကို ပြိုင်တူပန်းထုတ်လိုက်ကြလေသည်။ မောမောနှင့် ခဏနားစဉ်မှာ သဲသဲအပြင်ကိုထွက်လာပြီး မျိုးသိင်္ဂ ီကို သူ့အလှည့်ရောက်ပြီဖြစ်ကြောင်းပြောပြီး တစ်ဖက်ခန်းထဲ ဝင်စေလိုက်ပါသည်။ သဲသဲက ထူးကျော်လီးကိုစုပ်ပေးပြီး ထူးကျော်ကလည်း တစ်ဖန် သဲသဲကို သူ့မျက်နှာပေါ်တက်ခွထိုင်စေလိုက်ကာ စောက်ပတ်ကို အပီအပြင်ဘာဂျာကိုင်ပေးသည်။ ဒီနောက်မှာတော့ သဲသဲကပင် သူ့ကိုဦးဆောင်ပြီး အပေါ်ကနေ မြင်းစီးကာ တက်လိုးပေးသည်။ တစ်ချီပြီးတော့ ထူးကျော်ပါ အခန်းထဲလိုက်ဝင်သွားပြီး ဟိုလေးယောက်ထဲက သုံးယောက်က။
မျိုးသိင်္ဂ ီအား ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကားပြီး တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် အလှည့်ကျ မပြတ်အောင် လိုးပေးနေသည်ကို ထိုင်ကြည့်ကာအရသာခံနေရင်း သဲသဲကိုတစ်ယောက်က သူ့အပါးသို့ခေါ်ယူလိုက်တာနှင့် လူလွတ်သွားသည့် နီနီမြင့်လက်ကိုဆွဲပြီး အိပ်ခန်းကြမ်းပြင်ထက်မှာပင် နှစ်ယောက်သားအပေးအယူမျှစွာဖြင့် နှစ်ချီတိတိ ဆက်တိုက်စခန်းသွား ပစ်လိုက်ကြလေသည်။ နေ့ရောညပါ သုံးရက်လောက်နေထိုင်ပျော်ပါးပြီး သဲသဲ မျိုးသိင်္ဂ ီနှင့်အတူ ဧည့်သည်လေးယောက် ပြန်သွားကြသည်။ နီနီမြင့်အတွက်လည်း အခကြေးငွေ ထိုက်ထိုက်တန်တန်ပင် ရရှိခဲ့လေသည်။ နီနီမြင့်အနေနှင့် ထွန်းမြင့်နှင့်လိုက်ပါဖို့ ကတိပြုထားခဲ့သည်ဖြစ်ရာ သွားရမည့်ရက်က တဖြည်းဖြည်း နီးကပ်လာသည်။ ဒီအချိန်မှာ မမျှော်လင့်သော အဖြစ်အပျက်တစ်ခုက ပေါ်ပေါက်လာခဲ့သည်။ နီနီမြင့်၏သမီးကြီးဖြစ်သူ သန္တာမြင့်တစ်ယောက် မိခင်ဖြစ်သူကို တစ်စုံတစ်ရာ အကြောင်းကြားခြင်းမရှိဘဲ ထားဝယ်မြို့အပိုင်သရက်ချောင်းဖက်ကနေ။
ရုတ်တရက် အိမ်ကို ရောက်ချလာခဲ့ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ သူမမှာ အိမ်ထောင်ရက်သားကျပြီးကတည်းက လင်ဖြစ်သူနှင့်အတူ သရက်ချောင်းမှာ အလုပ်လုပ်ကိုင်နေရာက လင်နှင့်အဆင်မပြေဖြစ်ပြီး သူ့ထံကနေ အပြီးအပိုင်ဆင်းလာခြင်းဖြစ်သည်ဟုလည်း သိရပါသည်။ သူမအိမ်ထောင်ဖက်မှာ ရေလုပ်ငန်းနှင့်အသက်မွေးသူဖြစ်၍ ငါးဖမ်းလှေလိုက်သူဟုလည်း သိရသည်။ သန္တာမြင့်မှာ အသက်အားဖြင့် အစိတ်ဝန်းကျင်ခန့် အမေတူသမီးဖြစ်၍ ရုပ်ရည်ရူပကာ ချောမောလှပပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လည်း တောင့်တင်းဖွံ့ထွားလှသူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်သော်လည်း သားသမီးမရရှိသေး၍ အပျိုကလေးနှင့်မခြား တင်းတင်းရင်းရင်းရှိလှသော သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်အလှကို ယခုအချိန်အထိ မပျက်ယွင်းအောင် ထိန်းသိမ်းထားနိုင်သူလည်းဖြစ်သည်။ နီနီမြင့်မှာ ထွန်းမြင့်ဆီက ဖုန်းအဆက်အသွယ်ရရှိပြီး မနက်ဖြန်သန်ဘက်ခါ ခရီးထွက်ရမည်ဖြစ်၍ သမီးဖြစ်သူကို အိမ်မှာပင် လိမ်လိမ်မာမာနေဖို့ ပြောဆိုဆုံးမပြီး။
ထူးကျော်နှင့်လည်း မိတ်ဆက်ပေးသည်။ မိခင်ဖြစ်သူနှင့် ဆိုင်ကယ်ကယ်ရီသမားလေး ထူးကျော်တို့၏ ဆက်ဆံရေးအခြေအနေကိုကြည့်၍ သန္တာမြင့်တစ်ယောက် ချက်ဆိုတာနှင့်နားခွက်က မီးတောက်ပြီးလည်းဖြစ်သည်။ ကိုယ်တိုင်လည်း အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်ဖြစ်၍ လင်ယောက်ျား၏အထိအတွေ့နှင့်ကင်းဝေးပြတ်လပ်လျှက်ရှိသော မိခင်ဖြစ်သူ၏ရင်ထဲကခံစားချက်ကို စာနာနားလည်နိုင်ပေသည်။ နီနီမြင့်ကလည်း ထွန်းမြင့်တို့ ဦးဟုတ်စွမ်တို့အုပ်စုနှင့် တွေ့ဆုံပြီးနောက်ပိုင်းတွင် နေထိုင်ပုံများ တစ်စတစ်စ ပြောင်းလဲလာခဲ့ပြီး ယောက်ျားမရှိလျှင်မနေတတ်သူတစ်ယောက်လိုဖြစ်နေမိကာ ထူးကျော်ကိုလည်း လက်မလွတ်နိုင်ဘဲ ညဖက်ညဖက် ခါတိုင်းလိုပင် သူမအိမ်မှာလက်ခံတွေ့ဆုံပြီး စားလိုက်သောက်လိုက်နှင့် လက်ပွန်းတတီး ရှိနေခဲ့ရာ သန္တာမြင့်လည်း ယောက်ျားဖြစ်သူနှင့်နေစဉ်ကပင် သောက်တတ်စားတတ်လာခဲ့သူ ဖြစ်၍ မိခင်ဖြစ်သူ ထူးကျော်တို့နှင့်တစ်ဝိုင်းတည်း ဝင်ထိုင်ပြီး။
သူမအတွေ့အကြုံတွေ ရင်ဖွင့်ပြောဆိုရင်း သုံးယောက်သား အဖွဲ့ကျခဲ့ကြလေသည်။ မူးလည်း တော်တော်မူးခဲ့ကြသည်။ သန္တာ(အမည်ရင်း သန္တာမြင့်)အပြောအရ လှေသားတစ်ယောက်ဖြစ်သည့် သူမယောက်ျားက ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်ရမ်းရမ်းနေထိုင်တတ်ပြီး အလုပ်ကြမ်းသမားပီပီ ရရစားစားသောက်စားပျော်ပါးပြီး ငါ့မြင်းငါစိုင်းသူဖြစ်၍ မယားဖြစ်သူကိုလည်း ဂရုစိုက်သူမဟုတ်ချေ။ ရသမျှလုပ်ခမှာ အရက်လောင်းကစား မိန်းမ စသည်တို့နှင့်သာ ကုန်ခမ်းပြီး စုမိဆောင်းမိခြင်းလည်းမရှိ၍ သူမအနေနှင့် ကြာတော့ ဘယ်လိုမှ သည်းညည်းမခံနိုင်ဘဲဖြစ်ကာ လင်ခန်းမယားခန်း ပြတ်စဲခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ သန္တာမြင့်အနေနှင့် ပင်ကိုလှသူလည်းဖြစ်၍ သူ့လိုလင်တော့ မရှားဟုခံယူပြီး လင်တစ်ယောက်ကိုအချိန်မရွေး ခေါင်းခေါက်ယူနိုင်ကြောင်းများ ပြောပါသည်။ သားအမိနှစ်ယောက်နှင့် အတူသောက်စားပြီး သန္တာလည်း အာလေးလျှာလေးဖြစ်ကာ ဒယီးဒယိုင်နှင့် အိပ်ခန်းထဲဝင်အသွားမှာ နီနီမြင့်က ထူးကျော်ကို မပြန်ဘဲ။
သူမနှင့်အတူအိပ်ဖို့ရန်ပြောပြီး သူမအိပ်ခန်းထဲမှာ ထုံးစံအတိုင်းပင် ချစ်တင်းနှောကြပြန်ပါသည်။ သမီးဖြစ်သူ၏ကိုယ်ခန္ဓာအဆက်အပေါက်ကို မျက်စိထဲ စွဲထင်နေပြီး ထူးကျော်လည်း အမေကိုလိုးရင်း သမီးကိုစိတ်ကူးထဲမြင်ယောင်ကာ ခါတိုင်းညတွေထက်ပို၍ ပေါက်ကွဲစွာ ဆက်ဆံမိသွားသည်။ သမီးဖြစ်သူ ရိပ်စားမိခြင်းရှိမရှိကို သူလည်း တွေးတော အာရုံစား မနေချင်တော့ပေ။ နှစ်ယောက်သား လေးချီတိတိ ပုံစံမျိုးစုံနှင့်ထက်သန်စွာ စခန်းသွားပြီး ထူးကျော်လည်း ခြေကုန်လက်ပန်းကျကာ နီနီမြင့်အိပ်ယာထက်မှာပဲ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်သွားသည်။ နောက်တစ်နေ့တွင်လည်း ဟန်မပျက်နေလာကြပြီး သန္တာမြင့်က သူမသွားလာလည်ပတ်ချင်သည့်နေရာများကို ထူးကျော်ဆိုင်ကယ်နှင့်သာ ပို့ဆောင်ခိုင်းလေသည်။ ဇာတိမြေနှင့်လေးငါးနှစ်တာ ဝေးကွာခဲ့သူမို့လည်း သူမအတွက် လှည့်လည်သွားလာချင်စရာ နေရာတော်တော်များများရှိနေခဲ့ပြီး မြင်မြင်ရာလွမ်းစရာတွေချည်း ဖြစ်နေခဲ့ပါသည်။
သူမရောက်ပြီး နှစ်ရက်မြောက်နေ့မှာ ထွန်းမြင့်ဆီကဖုန်းဝင်လာသည်နှင့် နီနီမြင့်တစ်ယောက် ထူးကျော်ကို ကားဂိတ်ဆီပို့ခိုင်းပြီး သူနှင့်တွေ့ဆုံဖို့ ခရီးစတင်ထွက်ခွာသွားပါသည်။ အနည်းဆုံးတစ်ပတ်ခန့်ကြာမည်ဖြစ်၍ သူမမရှိခိုက် သမီးသန္တာကိုလည်း ညီမအရင်းအခြာတစ်ယောက်လို စောင့်ရှောက်ပေးဖို့ ထူးကျော်ကို အသေအချာ မှာကြားသွားခဲ့သည်။ ထူးကျော်လည်း သူမစကားနားထောင်ပြီး သန္တာမြင့်ကို ကိုယ်ဖိရင်ဖိစောင့်ရှောက်ပါသည်။ “ကိုထူး ဒီညသောက်ဖို့ ဝိုင်ပုလင်း ခပ်များများဝယ်လာခဲ့ သန္တာအိမ်မှာ စားစရာအဆင်သင့်ပြင်ထားမယ် ” “စိတ်ချ သန္တာ ထူးကျော်တို့က ဒါမျိုးဆိုရင် ဘယ်နှစ်ခါလက်နှေးဖူးလို့လဲ ဟင်း ဟင်းဟင်း ” သန္တာက ထူးကျော်ကို ညသောက်ဖို့ ဝိုင်မှာသည်။ သူမကြိုက်သည်က စပျစ်ဝိုင်အပြင်းတွေဖြစ်ကြာင်းလည်း ပြောပြပါသည်။ ထူးကျော် အလုပ်သိမ်း၍ အပြန်မှာ သူသောက်လေ့ရှိသည့် ဝီစကီနှစ်တောင့်နှင့် သန္တာအတွက် ဝိုင်တွေ ပါကင်လိုက်ဆွဲပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။
သန္တာရှိရာ အိမ်ကလေးဆီပြန်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ သူမက ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲပြီး ထူးကျော်ကို အဆင်သင့်ပင် စောင့်ကြိုနေပေသည်။ ဒေါ်နီနီမြင့်နှင့်အတူ သောက်လေ့ရှိသည့် အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲမှာပင် သန္တာနှင့်သူ နှစ်ယောက်အတူ အရက်ထိုင်သောက်ကြသည်။ “သန္တာအရမ်းပျော်တယ် ကိုထူး ခုလို ကိုထူူးနဲ့နှစ်ယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်သောက်ခွင့်ရတာ အရမ်းလည်း ဝမ်းသာတယ် သိလား ” “ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ သန္တာရဲ့ မမမြင့်ရှိတော့ရော မပျော်လို့လား ” “ဒါက ဒီလိုရှိတယ် ကိုထူးရဲ့ အမေနဲ့သမီးဆိုတော့ စိတ်ထဲက မလွတ်မလပ်နဲ့ တစ်မျိုးကြီးတော့ ဖြစ်တာပေါ့လို့ ပြီးတော့ သန္တာက အောက်ဖက်မှာအနေများခဲ့သူဆိုတော့ မိန်းမချင်းရော ယောက်ျားတွေနဲ့ရော သောက်စရာရှိသောက် က ချင်စိတ်ပေါ်လာရင်လည်း ထ ကတော့တာပဲ ဟင်း ဟင်း စိတ်ကိုဘယ်တော့မှ ချုပ်ထိန်းမထားတတ်ဘူး ” မမလည်း ပျော်တတ်ပါတယ် သန္တာရယ် သန္တာမသိသေးလို့ နေမှာပါ ကိုယ့်နဲ့ဆို သူက ဘာလုပ်လုပ် ရတယ်။
ဟင်း ဟင်း သန္တာက သူ့ကိုမျက်စောင်းလှလှကလေး ပစ်ထိုးလိုက်ပြီး သူမနှာခေါင်းကလေးကို ချစ်စဖွယ်ရွုံ့ပြလိုက်ရင်းက … “ဟင်း ဒါတော့ သန္တာသိပြီးသား မိသန္တာ ဒီလောက်မ အပါဘူး ဦးထူးကျော်ရယ် ဟင်းဟင်း ဟင်း ရှင်တို့ ဘယ်အခြေဆိုတာ ဒီက နားလည်ပါတယ် ဒါမျိုးတော့ အံတိုနေပါပြီ နော် …တကတည်း … သူ့မမမှ မမ ဖြစ်နေလိုက်တာ မုန်းစရာ …ဟွင်း ” ထူးကျော်ပြာပြာသလဲဖြစ်သွားပြီး … “အို သန္တာကလည်း ဒီ ဒီသဘော မ မဟုတ် ” “တော်ပါ ကဲ ဒီမှာ ကိုထူး သန္တာ့ကို ကြည့်စမ်း ” ဆိုပြီး သူ့အရှေ့မှာ အသာထရပ်၍ ရင်ကလေးချီ ခါးကလေးကိုခပ်ကော့ကော့လုပ်ပြီး တင်ပဆုံအိအိနှစ်ဖက်ကို ခပ်ကောက်ကောက်ကလေးဖြစ်အောင် ထူးကျော်အား ခြေဖဝါးအသာထောက်ကြွ၍ ကြွကြွရွရွ မခို့တယို့ကလေး လုပ်ပြလိုက်ရာက … “သန္တာ့ကို ကြည့် အမေနဲ့သမီး ဘယ်သူ ပိုလှသလဲလို့ အမှန်အတိုင်း ဖြေနော် ဟင်း ဟင်း ဟင်း ” ထူးကျော်လည်း သူမနှင့်အတူ အသာထရပ်လိုက်ရင်း။
သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို အခွင့်အရေး ရတုန်းရခိုက် အားမနာစတမ်း နီးနီးကပ်ကပ် ကြည့်ရွုအရသာခံ၍ … “ဒါ ဒါကတော့ ပြောနေစရာလိုသေးလို့လား သန္တာရယ် သန္တာက ခုမှ ၂၀ကျော် အစိတ်ဝန်းကျင် အမေ့ထက်တော့ ပိုလှပိုတောင့် ပိုအားရစရာ ချစ်စရာကောင်းနေတာတော့ အမှန်ပဲပေါ့ ဟင်းဟင်း …သိပ် လှတာပဲသန္တာရယ် ” ဆိုပြီး ထူးကျော်လက်များက သူမပုခုံးလေးကို အသာအယာသိုင်းဖက်၍ တစ်ဖက်ကို သူမတင်ပါး အိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို အားမလိုအားမရ ဖျစ်နယ်ပစ်လိုက်မိတော့ သန္တာ “အဟင့် “ကနဲ အသံပြုကာ ရုန်းမလို ဖယ်မလို သူမကိုယ်ကလေးကို ခပ်နွဲ့နွဲ့ကလေးလုပ်ပြီး သူ့လက်ကို အသာဆွဲဖယ်လိုက်ရင်းက … “ကဲပါ ထိုင် … ဒီနားမှာ ထိုင်လေ … ဟင်း …” “…… …… ” သန္တာ၏လက်တစ်ဖက်က သူမအနားကပ်ထိုင်ချလိုက်သော ထူးကျော်ပေါင်တစ်ဖက်အပေါ်ကိုရောက်ရှိလာပြီး မသိမသာပွတ်သပ်ပေးလာသည်။ အရက်တစ်ခွက်ငှဲ့ကာ ထူးကျော်နွုတ်ခမ်းဝမှာ အသာတေ့ပေးလိုက်ပြီး … ။
“ရော့ ကိုထူး သောက် သန္တာ့ကိုလည်း ဒီလိုပဲ ပြန်တိုက်ရမယ်နော် ” “အင်း ပါ သန္တာရဲ့” ထူးကျော် ရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာရသည်။ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် မိန်းမသားပေါင်းစုံနှင့် တွေ့ဆုံခဲ့သမျှ တစ်ခါဖူးမျှ သူ့ရင်ခုန်သံ မမြန်ဖူးခဲ့ပါ။ ယခု သန္တာနှင့်ကျမှသာ ရင်ခုန်သံမြန်ပြီး အသက်ရွူမမှန်ဘဲ ဖြစ်ရလေသည်။ သူမတိုက်သော အရက်ကို တစိမ့်စိမ့်သောက်မျိုချလိုက်ပြီး သူမအတွက်လည်း ဝိုင်တစ်ခွက်ကို ငှဲ့၍ နွုတ်ခမ်းမှာတေ့ကာ ပြန်တိုက်လိုက်မိသည်။ သန္တာလည်း သူမနွုတ်ခမ်းကလေးနှစ်ချပ်ကို မဟတဟကလေး ဖွင့်ဟကာ မျက်လုံးအစုံကိုခပ်မှေးမှေးကလေးပြုလုပ်၍ ဝိုင်ကို အရသာခံပြီး ခပ်မျှင်းမျှင်းကလေး စုပ်သောက်နေလေဟန်ဖြင့် …။ ရုတ်တရက် သူတို့နွုတ်ခမ်းသားချင်း ပူးကပ်ထိတွေ့ကာ အနမ်းဂဟေဆက်သွားမိကြသည်။ သန္တာ့နွုတ်ခမ်းလေးများက အိအိတွဲတွဲကလေးမို့ နွုတ်ခမ်းတစ်ပြုံတစ်မလုံး မလွတ်စတမ်းသာခဲပြီး ငုံစုပ်ပစ်လိုက်ချင်စရာ ကောင်းနေသေးတော့သည်။
သန္တာအဖို့ရာမလည်း ထူးကျော်၏ရမ္မက်ထန်လှသော လက္ခဏာဖြစ်သည့် နွုတ်ခမ်းထူထူကြီးများ၏ အားပါးတရ အငမ်းမရစုပ်ဆွဲမွုကို ဘယ်အရသာနှင့်မှမတူအောင် ထူးထူးခြားခြား စွဲမက်နှစ်ခြိုက်စွာ မိန်းမူးသာယာနေမိလျှက်ရှိနေပေသည်။ ထူးကျော်နှင့်သန္တာ သူတို့ အနမ်းကို သူတို့ တော်ရုံနှင့် ဇက်မသတ်နိုင်ဘဲ ဖြစ်သွားခဲ့ကြသည်။ “ချစ်တယ် ချစ်တယ် သန္တာရယ် ” “ဟင် တကယ်လား ကိုထူးရဲ့ သန္တာက စ စ ရတာမွုတ်ဖူးလား လို့ ဟင့်ဟင့် ” “မသိဘူး သန္တာရယ် ကိုယ်ကတော့ ချစ်တာတစ်ခုတည်း သိတယ် ” “အို အို လက်ကြီးကလဲ ဟင့် ဟင့် … ကဲ မယ့် ကဲ တော့လည်း မုန်းစရာ …သွား …ကိုထူး မကောင်းဘူး ဟင့် ဟင့် ” သန္တာကိုယ်ကလေ တွန့်လိမ်ရုန်းပြီး တဖြည်းဖြည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ လဲပြိုကျသွားသည်။ ထူးကျော်လည်း သူမအပေါ်စီးကနေ ဖိမှောက်ထပ်လျက်သားပုံစံဖြင့် …။ ရုတ်တရက် ဝိုင်တစ်ပုလင်းလုံး မှောက်ကျသွားပြီး သူမအကျ ႌကျောဖက်တစ်ခြမ်းလုံး ရွဲရွဲစိုသွားသည်။
သန္တာ ကုန်းရုန်းထလိုက်ရပြန်သည်။ “အယ် မှောက် မှောက်ကုန်ပြီ အကျ ႌတော့သွားပါပြီ ဟင့် လူဆိုး ” “အကျ ႌ ချွတ်လိုက်လေ သန္တာ ” ထူးကျော် ဖြဲစပ်စပ်မျက်နှာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ “သွား မချွတ်ဘူး ဘာလို့ ချွတ်ရမှာလဲ ” “မရဘူး သန္တာမချွတ်ရင် ကိုယ်က ဒီလို အတင်းကြီး ဆွဲချွတ်မှာ ” “အို မ မလုပ်နဲ့ …ဟောဒီမှာ ကယ်ကြပါဦး ကျွန်မကို မတရား ဟင့် ဟင့် ဟင့် ” သန္တာ အော်ကြီးဟစ်ကျယ် ပြောလိုက်ခြင်းတော့မဟုတ်။ ထူးကျော်ကို တမင်တကာစနောက်ပြီး သူမမျက်နှာကလေးကိုပြောင်စပ်စပ်ကလေးလုပ်၍ လေသံကလေးနှင့်အော်ခြင်းဖြစ်သည်။ ထူးကျော် မရိုးမရွပိုဖြစ်လာကာ သူ့ပေါင်ကြားမှ ငယ်ပါကြီးကလည်း ငေါက်ကနဲ ခေါင်းထောင်ထလာခဲ့ရလေပြီ။ သန္တာ၏အကျ ႌကလေးကို ကြယ်သီးဆွဲဖြုတ်ကာ ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး သူမနောက်ကျောဖက်မှာ သိုင်းချည်ထားသော ဘရာစီယာချိတ်ကလေးကိုပါ တစ်လက်စတည်း ဆွဲဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။ သန္တာ၏တင်းမာအုံကြွလို့နေသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးက။
ဘရာစီယာအောက်ကနေ ဗြုန်းကနဲ ခုန်ပေါက်ထွက်လာ ရလေသည်။ ထူးကျော် နိုအုံအိအိနှစ်မြွာကို အပြတ်ချေနယ်ပစ်လိုက်သည်။ သန္တာ့နွုတ်ခမ်းဖူးဖူးကလေး နှစ်လွာကိုလည်း နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်မံ၍ နမ်းစုပ်လိုက်ပြန်သည်။ ဒီနောက်ပိုင်းမှာတော့ အဖြစ်အပျက်များက ပိုမိုလျင်မြန်စွာ ဖြစ်ပျက်သွားခဲ့ရလေတော့သည်။ သန္တာ့ထမီတစ်ကွင်းလုံး ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ပုံကျသွားပြီး အတွင်းခံပင်တီကလေးလည်း သူမပေါင်ရင်းဆီကနေ လျှောကျွတ်ကျသွားရကာ အင်္ဂါဇပ်ဖောင်းအိအိကလေးက အတိုင်းသားပေါ်ထွက်လာသည်။ သန္တာ့ဆီးခုံမို့မို့ တစ်ဝိုက်မှ အမွေးအမြှင်များက မိခင်ဖြစ်သူဒေါ်နီနီမြင့်လိုပင် နက်မှောင်သန်စွမ်းလှပြီး သူမစောက်ပတ် အထက်ရပ်ဝန်းဆီမှာ တောအုပ်ကလေးတစ်ခုပမာ ခပ်ထူထူကလေး ဖုံးအုပ်လျှက်ရှိတာကို ထူးကျော်တစ်ယောက် တွေ့မြင်လိုက်ရပေသည်။ ထူးကျော်ကလည်း စောက်မွေးထူသောမိန်းမများကို နှစ်သက်စွဲလန်းစိတ်ရှိသူပင်ဖြစ်ရာ။
သန္တာတို့သားအမိတစ်တွေမှာ သူ့အတွက်တော့ လောကနိဗ္ဗာန်၏ တည်ရာမှီရာဖြစ်သော ရသာရုံအပြည့်အဝ ဖြည့်ဆီးပေးထားသည့် အမြိုက်အိုးများပမာ ဖြစ်နေပေတော့သည်။ ထူးကျော်လည်း သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ပါသည်။ သူ ပုဆိုးချွတ်လိုက်သည်နှင့်ပင် သူ့ပေါင်ကြားမှာ မားမားကြီးမတ်တောင်ထနေကာ စံချိန်မှီပင်ဖြစ်နေသည့် လီးချောင်းကြီးကို သန္တာတစ်ယောက် မမှိတ်မသုန်သော မျက်လုံးများဖြင့် စူးစိုက်စွာကြည့်ငေးလျှက် သူမလက်တစ်ဖက်က သူ့လီးကြီးရှိရာဆီ ရောက်ရှိပြီး ခပ်ဖွဖွကလေး စမ်းသပ်ဆုပ်ကိုင်လာတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထူးကျော်လီးကြီးက အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထ၍ တဒုတ်ဒုတ်ခုန်ကာ တောင်မတ်နေပုံမှာ သူမအနေနှင့်ကြက်သီးထစရာ အလွန်ကောင်းနေပေတော့သည်။ “ကိုထူးဟာကြီး အကြီးကြီးပဲ ” “သန္တာ့ဟာလည်း ကြီးတာကိုး ” “ဟင် ဘာမှမဆိုင်ဘဲနဲ့ ” သန္တာ သူ့လီးကို တင်းတင်းဆုပ်ကာ ဂွင်းတိုက်သလို ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်ပေးနေသည်။
အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့၍ သူမအနေနှင့် စိုးစဉ်းမျှပင် တွေဝေနောက်တွန့်ခြင်းမရှိပါ။ သူမ၏ပွင့်လင်းရဲတင်းမွုကြောင့်ပင် ထူးကျော်လည်း သူမပေါင်ကြားအတွင်းရှိ အမျိုးသမီးတို့၏လျှို့ဝှက်ရာနေရာလေးကို သူ့လက်တစ်ဖက်လျှိုပြီး ပွတ်သပ်အုပ်ကိုင်မိသွားရသည်။ “အိုး အင့် ဟင့် … ” သန္တာမြင့် မေးကလေးကော့ထိုးကာ မျက်လုံးကလေး စင်းကျသွားရသည်။ ထူးကျော် အချိန်မဆိုင်းဘဲ သူမပေါင်ကြာထဲတိုးဝင်ပြီး သူမ၏စောက်ပတ်ခုံးမောက်မောက်ကလေးကို အမှတ်မထင် ကုန်းနမ်းပစ်လိုက်လေသည်။ “အိုးးး ကို ကိုထူးရယ် သူ အရမ်းပဲ ” နွုတ်မှဘယ်လိုပင်ပြောဆိုနေပေမယ့် သန္တာ့ပေါင်နှစ်ဖက် ပြဲပြဲကားကားလေးဖြစ်သွားရတာတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်ပေသည်။ ထူးကျော် ဘာဂျာစွမ်းပြကာ သူမစောက်ပတ်ကို အပီအပြင်မွုတ်ပစ်လိုက်သည်။ လျှာနှင့်လည်း ယက်ကာယက်ကာဆွနွူးကစားပေးလိုက်တော့ သန္တာမခံနိုင်တော့ပါ။ သူမတစ်ကိုယ်လုံး သူ့ရဲ့အရှိုက်အနမ်း အစုပ်အယက်အောက်မှာ။
အလူးအလဲ ကော့ပျံကာ ဝေဒနာအကြီးအကျယ် ခံစားနေရရှာလေတော့၏။ စောက်ရည်တွေလည်း တားမနိုင်ဆီးမရ ဒလဟော ထွက်ကျလာခဲ့ရသည်။ ထူးကျော်အထာနပ်သူပီပီ သူမစောက်ပတ်မွုတ်ပေးခြင်းကို ရပ်နားလိုက်ပြီး ကိုယ်ကိုအသာပြန်ကြွလိုက်ကာ သူ့လီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူမပါးစပ်အဝမှာ သွားရောက်တေ့ပေးလိုက်သည်။ သန္တာ သူ့လီးကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်သွင်းပြီး အပြတ်ပင်စုပ်ပေးလေသည်။ လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကအစ လီးကိုယ်ထည်နှင့် လီးတစ်ချောင်းလုံး ကိုရော ဂွေးဥနှစ်လုံးပါမကျန် လျှာနှင့်လိုက်လံယက်ဆွ၍ သူ့လီးကြီးကို နို့အေးချောင်းစုပ်သလို အားပါးတရ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးယက်ပေးနေပါသည်။ သန္တာ၏အပြုအစု အယုအယကလေးတွေက မထင်မှတ်လောက်အောင် ဖီလင်ရှိလွန်းလှသဖြင့် ထူးကျော် သူ့စိတ်ကိုသူ အောင့်အည်းချုပ်ထိန်းခြင်းငှါ ဘယ်လိုမှပင် မစွမ်းသာနိုင်တော့ဘဲဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ “လိုးချင်ပြီ သန္တာရယ် တော်တော့ ကိုယ့်လီးတောင်လွန်းနေပြီ ” “သန္တာလည်း သူ့လိုပဲ။
စောက်ပတ်တအားရွနေပြီ မောင်ရာ သန္တာ၏ “မောင် ” လို့ ခေါ်လိုက်သောအသံကလေးက နားထဲမှာ ဘယ်လိုချိုမြသွားမှန်းမသိ။ ထူးကျော် ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဘာလုပ်လိုက်မှန်းမသိခင်မှာဘဲ သူ့လီးနှင့်သန္တာ့စောက်ပတ်ကလေးက စရွေးကိုက် အံဝင်ခွင်ကျဖြစ်ကာ သူမစောက်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲကို တစ်ကြပ်စီးပိုင်လှစွာဖြင့် တရှိန်ထိုးပင် ထိုးဆောင့်ဝင်ရောက်သွားချေပြီ။ ထူးကျော် သူမစောက်ပတ်ကလေးကို သူ့လီးကြီးဖြင့် မညှာမတာပင် ဆက်ကာဆက်ကာ လိုးဆောင့်ချ လိုက်လေသည်။ သန္တာမြင့်တစ်ယောက် ထွန့်လူးကော့ပျံ၍သွားသည်။ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် မခံစားဖူးသည့်အရသာမို့ ရင်ထဲမှာလှိုက်လှိုက်လှဲလှဲဖြစ်ကာ အလိုးခံလိုစိတ်က ဘယ်လိုမှ ထိန်းမရတော့ချေ။ သန္တာ့တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းနှင့် လီးကြီးလိုးဆောင့်ဝင်ရောက်မွုဒဏ်ကို အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် အောင့်အည်းခံစားနေမိသည်။ သူမယောက်ျားလီးထက် အပုံကြီးသာသောလီးဖြစ်၍ လီးအလုံးအထည်ရော အရှည်ပါ။
အစစအရာရာကွာခြားပြီး တစ်သက်လုံး တိုနံ့နံ့လီးပိန်ညှောင်နှင့်သာ စခန်းသွားခဲ့ရသူမို့လည်း ထူးကျော်လီး၏ အောင်မြင်သန်စွမ်းလှပုံကို ရင်သပ်ရွုမောဖြစ်နေကာ တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ရှိလှသော ကာမအရသာကို တရှိုက်မက်မက်ပင် မငြင်းမဆန် စိတ်လိုလက်ရကြီးပင် ခံစားနေမိလေတော့၏။ “သန္တာ နာလား ဟင် ” “မ မနာဘူး ရတယ် မောင်ရယ် ဆောင့်ဆောင့်ပါ မြန်မြန် အသေလိုးစမ်းပါ သန္တာ နာရင်လည်း အောင့်ခံမယ် ” ထူးကျော်အဖို့ရာမတော့ သူမစောက်ပတ်ကလေးမှာ အပျိုစင်အသစ်ကျပ်ချွတ်ကလေးကို လိုးရသလို တထုတ်ထုတ်နှင့်သာ ရှိနေလေတော့သည်။ စောက်ခေါင်းအဝက သူ့လီးကို တအားဖျစ်ညှစ် စုပ်ဆွဲထားသလို ဖြစ်နေသည်။ သူ တစ်ချက်တစ်ချက်ဆောင့်လိုးချလိုက်သောအရှိန်နှင့် သူမစောက်ပတ်ကလေးက ကွဲပြဲစုတ်ပြတ်သွားမှာတောင် စိုးရိမ်နေရသည်။ ကြမ်းပြင်မှာ သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်မတတ် သူ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်နှင့်ဖိတွန်းကာ တစ်ကိုယ်လုံးအားကိုသုံးပြီး။
ထူးကျော် သူ့ခါးကို ဖိလိုက်နှိမ်လိုက် ကြွလိုက်ဖြင့် အဝင်အထွက်မှန်မှန် လိုးဆောင့်မွုအရှိန်ကို ထိန်းပြီး လိုးပေးလိုက်ရာ မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့်အကြာမှာ ဆောင့်ချက်ပိုသွက် ပိုပြင်းလာသည်နှင့်အမျှ လီးဝင်လီးထွက်ပိုချောလာပြီး သန္တာကိုယ်တိုင်လည်း အောက်မှနေ၍ သူမတင်ပါးလေးကိုကြွကာကြွကာဖြင့် ခါးလေးကိုပင့်မြှောက် ကော့ထိုးရင်း အဆက်မပြတ် ပြန်လည်ညှောင့်လိုးပေးလာတာကို တွေ့ရလေသည်။ “ဆောင့်ဆောင့် ကြမ်းကြမ်းဆောင့် ကို ထူး အဲ မောင်ရယ် တအားလိုး နော် နော် ” “စိတ်ချလိုးပေးမယ် သန္တာ ကိုယ်လိုးခဲ့သမျှထဲမှာ သန္တာ့စောက်ပတ်က လိုးရတာအကောင်းဆုံးပဲ စီးကြပ်ပြီးကိုနေတာပဲ ဟင်းဟင်း” “လိုးလို့ကောင်းတယ်ပြောလို့ သန္တာ အရမ်းကျေနပ်တယ်ကွယ် ကိုထူး လိုးအားတော်တော်သန်တယ် ခုထိ တစ်ဆောင့်တည်းဆောင့်နေတာ မမောဘူးလား ” “မမောပါဘူး သန္တာပြီးတဲ့အထိ အားရပါးရလိုးပေးမယ် ” ထူးကျော်ပြောပြီး သန္တာ့ခါးလေးကို ထိန်းကိုင်ရင်း ဇယ်ဆက်သလို အဆက်မပြတ်ကျုံးဆောင့်ပစ်လိုက်ပါသည်။
သူ့လီးက အရင်းနားရောက်သည်အထိ တဖြည်းဖြည်းဆောင့်ဝင်သွားပြီး ထိချက်ပြင်းလွန်းလှသဖြင့် သန္တာ့မျက်နှာကလေးရွုံ့လိုက်မဲ့လိုက်ဖြစ်ကာ တင်ပါးကြီးတစ်တောင်လောက်ကြွအောင် အောက်ကနေ ပင့်မြှောက်ခံဆောင့်၍ သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲက ရွုံ့ချည်ပွချည်ဖြစ်ဖြစ်သွားရာက ထူးကျော်လီးကြီးအား ဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက်နှင့်စောက်ရည်များကို တဖြစ်ဖြစ်ပန်းထုတ်လိုက်လေတော့သည်။ ထူးကျော်လည်း နောက်ထပ် ငါးမိနစ်ခန့်ဆက်လိုးပြီး လရည်ဒလဟောထွက်သွားရသည်။ နှစ်ယောက်သား တစ်ဦးကိုတစ်ဦး တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်တွယ်ရင်း အသာမှိန်းနေမိကြလေသည်။ သန္တာက ထူးကျော်၏ အရည်များပေကျံနေသောလီးကြီးကို မျက်နှာအပ်၍ သူမပါးစပ်နှင့်ထည့်ငုံစုပ်ကာ ပုလွေကိုင်ပေးနေသည်။ ထူးကျော်လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူမပေါင်ကြားထဲ ရောက်ရှိသွားပြီး စောက်ပတ်ကို ကလိလိုက်ဆွလိုက် လုပ်ပေးနေသည်ပင်။ အရှိန်ရလာတော့ ခွေးကုန်းတစ်ချီ ထပ်လိုးကြသည်။
သန္တာက ထန်လည်းထန်သလို အပေးလည်းကောင်းလွန်းလှသူဟုပြောရပေမည်။ ကြီးမားလွန်း၍ သူမစောက်ပတ်ထဲကို မဝင်ချင့်ဝင်ချင်ဖြစ်နေသော ထူးကျော်လီးကြီးကို အတင်းဝင်အောင်ထည့်ခိုင်းပြီး ပက်ပက်စက်စက်ပင် အလိုးခံနေပေသည်။ ထူးကျော်လည်း သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေအောင်ပင် စိတ်ရှိလက်ရှိ ဖိလိုးပစ်လိုက်လေသည်။ တစ်ညလုံး သောက်လိုက်စားလိုက် လိုးလိုက်နှင့် မနက်လင်းအားကြီးချိန်ကျတော့ သန္တာ၏ ဖင်အပျိုစင်ကလေးကိုပါ ထူူးကျော်တစ်ယောက် ဦးဦးဖျားဖျား ပါကင်ဖွင့်ခွင့်ရရှိသွားလေသည်။ သန္တာမြင့်လည်း ဝိုင်မူးမူးနှင့်မို့ ဖင်ကွဲအောင်အလိုးခံလိုက်ရတာကိုတောင် သတိမထားလိုက်မိပေ။ ညဉ့်ဦးပိုင်းကတည်းက ထူးကျော်အလိုးကောင်းကောင်းနှင့်လိုးပေးလိုက်၍ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးလည်း ပြဲအာကုန်ပြီး သူ့လီးကြီးပင် လျှောကနဲလျှောကနဲ တွင်းဝင်ဖြောင့်သည့်မြွေတစ်ကောင်လို သူမစောက်ခေါင်းထဲကို လွယ်လင့်တကူ ဝင်နိုင်ထွက်နိုင်နေပြီဖြစ်သည်။
နောက်တစ်နေ့တွင်လည်း ထိုအတိုင်းပင် မူးရူးသောက်စားပြီး ဝက်ဝက်ကွဲလိုးကြဆော်ကြသည်။ သန္တာက မိခင်ဖြစ်သူနှင့်ထူးကျော် ဆုံဆည်းကြပုံများကို စိတ်ဝင်တစားမေးမြန်း၍ ထူးကျော်လည်း အမှန်အတိုင်းပင် သူမကိုအကြောင်းစုံ ဖွင့်ဟပြောပြလိုက်လေသည်။ သူမမိခင် နီနီမြင့်၏အလုပ်အကိုင်နှင့်ပတ်သက်၍တော့ ဘာတစ်ခွန်းမျှ အသိပေးပြောကြားခြင်းမရှိသော်လည်း အချိန်တန်လျှင်တော့ သူမသိရှိနားလည်သွားမည်မှာ အမှန်ပဲဖြစ်လေသည်။ နီနီမြင့်ပြန်မလာခင်အချိန်အထိ နေ့စဉ်ရက်ဆက်ဆိုသလိုပင် ထူးကျော်နှင့်သန္တာ မှန်မှန်ကြီးစခန်းသွားပြီး အချစ်အိမ်ကလေးတည်ဆောက်ခဲ့ကြသည်။ နီနီမြင့် ပြန်ရောက်လာတော့လည်း ဖုံးဖုံးဖိဖိနှင့် သူမအိမ်မှာ ရှိသည့်အချိန်တွေမှာ အပြင်ကိုအကြောင်းတစ်ခုခုပြ၍ လည်ပတ်ရင်း နှစ်ယောက်သား အခွင့်အရေးရသလို ချိန်းတွေ့ဆက်ဆံခဲ့ကြသည်။ သို့ပေမယ့် နီနီမြင့်လို အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်နေပြီဖြစ်သည့် မိန်းမတစ်ယောက်ကိုတော့။
ဘယ်လိုနည်းနှင့်မှ သူမမသိအောင် လှည့်ပတ်၍တော့ မရပေ။ သူတို့ဇာတ်လမ်းကို နီနီုမြင့်ကောင်းကောင်းကြီး ရိပ်စားသိရှိသွားရလေသည်။ နီနီမြင့်ကိုယ်တိုင်လည်း ထွန်းမြင့်လိုလူနှင့်ပေါင်းပြီး ငွေအဝင်လမ်းဖြောင့်လျှက်ရှိကာ ထွန်းမြင့် ဦးဟုတ်စွမ် အောင်ကြီးနှင့် သူတို့အသိုင်းအဝိုင်းထဲမှာပင် ကျင်လည်ကျက်စားရင်း ခရီးမကြာခဏထွက်နေရတာမို့ ထူးကျော်နှင့်တွေ့ဆုံချိန်ပင် အလွန်နည်းပါးခဲ့ရပါသည်။ နောက်ဆုံး သမီးသန္တာမြင့်တစ်ယောက် ခြေငြိမ်လျှင်ပြီးရော ဆိုပြီး သူမကပင် အလျှော့ပေးကာ သူတို့နှစ်ယောက်အကြောင်းကို မသိဟန်ပြုပြီး ဒီအတိုင်း လွတ်ပေးထားလိုက်ရသည်။ ထူးကျော်အဖို့ အမေဖြစ်သူပြန်လာချိန်မှာ အမေ့အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး အလုပ်ဖြစ်နေသလို အမေခရီးထွက် နေချိန်တွင်လည်း သမီးလုပ်သူနှင့်ဆက်ဆံကာ လီးတစ်ချောင်းတည်းနှင့်သားအမိနှစ်ယောက်ကို ပတ်လည်ရိုက်ပြီး လည်သလို စားနေခဲ့လေသည်။ အချိန်တွေ တရွေ့ရွေ့ကုန်ဆုံးသွားသည်။
သုံးနှစ်တာခန့်အချိန်သည် လျှင်မြန်စွာပင် ကုန်လွန်သွားခဲ့ပြီး ထူးကျော်လည်း နီနီမြင့်၏အိမ်မှာ သောင်တင်နေရင်းက သူမ၏သမီးဖြစ်သူ သန္တာနှင့် နှစ်ဦးသဘောတူ လက်ထပ်ပြီး အတူတကွ ပေါင်းသင်းနေထိုင်လာခဲ့ကြပြီဖြစ်သည်။ ဒေါ်နီနီမြင့်ကတော့ ထွန်းမြင့်ကလာခေါ်လိုက် ဦးဟုတ်စွမ်နှင့်အတူ သွားရောက်တွေ့ဆုံပြီး လူကုန်ကူးမွု လုပ်ငန်းတွေထဲမှာ သူမကျရာအခန်းကနေ ပါဝင်ကပြအသုံးတော်ခံရင်း သူမကိုယ်တိုင် အမာခံအဖွဲ့ဝင် တစ်ယောက် ဖြစ်မှန်းမသိဖြစ်လာခဲ့သည်။ သဲသဲ ဟန်နီအစရှိသည့် ကလေးမလေးတွေက သူမ၏လက်ထောက် တပည့်မကလေးများအဖြစ် တစ်ဖက်နိုင်ငံရှိ အဝင်အထွက် လမ်းကြောင်းများအတိုင်း ဝယ်လက်တွေဆီ အရောက် လူသူသွားရောက်ပို့ဆောင်ပေးကြရင်း ကြားဖြတ် အချီကြီးတစ်ချီနှစ်ချီ ပွပေါက်တိုးကာ ငွေအလုံးအရင်းပိုက်ပြီး အပြန်မျက်နှာပန်းလှခဲ့ကြပါသည်။ ထူးကျော် ဆိုင်ကယ်မောင်းသည့်အလုပ်ကိုစွန့်ပြီး ကိုယ်ပိုင်ကားတစ်စီးနှင့် ယောက္ခမဖြစ်သူ။
ဒေါ်နီနီမြင့် သွားလိုရာကို လိုက်လံပို့ဆောင်ပေးရသည့်အလုပ်ကိုသာ သက်တောင့်သက်သာ လုပ်နေရတော့သည်။ သန္တာမြင့်ကလည်း အထည်ဆိုင်တစ်ဖက် စတိုးဆိုင်ကြီးတစ်ဖက်နှင့် ရံဖန်ရံခါဆိုသလိုပင် မိခင်ကြီး၏ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် မိတ်ဆွေများကို ကိုယ်တိုင်လိုက်ပါပြီး လိုအပ်သည်များကို ဧည့်ဝတ်ကျေပွန်စွာဖြင့် လိုက်လံဖြည့်ဆည်း ဧည့်ခံပေးရလေသည်။ သူတို့လင်မယားအတွက် မပူမပင် မကြောင့်မကြ နေနိုင်စားနိုင် သုံးနိုင်ဖြုန်းနိုင်အောင် မိခင်ဖြစ်သူကပင် အစစအရာရာ တာဝန်ယူပြီး နောက်ကွယ်ကနေ လိုလေသေးမရှိ ကူညီပံ့ပိုးပေးနေခဲ့ခြင်းပဲဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလား။ သူတို့ မိသားစု လူစုံချိန်တွေမှာဆိုလျှင် ထူးကျော်၏အိပ်ခန်းထဲရှိ ကုတင်ကျယ်ကြီးအထက်မှာ သူ၏တရားဝင်မယားဖြစ်သူ သန္တာမြင့်နှင့်အတူ နောက်ထပ် ချောချောခန့်ခန့် အမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက်လည်း အမြဲတစေ ရှိနေတတ်သည်ဆိုတာကိုတော့ သူတို့အတွင်းရေးအား သိရှိသူ လက်ရင်းတပည့်မလေး သုံးလေးယောက်မှအပ အခြားမည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှလည်း သိနိုင်ကြလိမ့်မည်မထင်ပါချေ……..ပြီးပါပြီ။