တဖြည်းဖြည်းဖီးလ် တက်လာတယ် ထင်ပါတယ်သူ့ပေါင်လေးကတဖြည်းဖြည်းကားလာပြီး မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ ညည်းနေလေရဲ့ …..

ပူပြင်းလှသော နွေနေ့လေးတစ်နေ့ ။ ဒီနေ့ပျင်းပျင်းရှိတာနဲ့ သူငယ်ချင်းတယောက်ရဲ့အိမ်ကိုအလည်သွားမိခဲ့တာက စရမှာပေါ့ ။ အိမ်ထဲကိုဝင်ဝင်ချင်းပဲ ” ဟာ သားကြီးမင်းလာတာနဲ့အတော်ပဲ ငါဒီနေ့ဆော် နဲ့ချိန်းထားတာကွ အိမ်ကိုခဏစောင့်ပေးစမ်းပါ ငါ့အမေလဲ သူ့ ညီမငါ့အဒေါ်ခေါ်သွားလို့ လှည်းကူးဖက်ခဏသွားတယ် ညနေမှပြန်ရောက်မယ် ထင်တယ် ” သူငယ်ချင်းရဲ့ပြောစကားကြောင့် ” ဒါများကွာ အိမ်တံခါးပိတ်ပြီးသွားပေါ့ကွမင်းကလဲ ” ” အေး ငါ့ညီမဝမ်းကွဲလေးပါလာလို့ပေါ့ကွ ငါ့အဒေါ်က သူ့သမီးကိုအိမ်မှာထားခဲ့ပြီးသွားတာ ” သူ့စကားကြောင့် ဖုန်းနဲ့ဂိမ်းဆော့နေတဲ့ကောင်မလေး တယောက်ကို သတိထားပြီးကြည့်မိလိုက်တယ် ။ အငုံ ဘဝကနေ ပွင့်ချပ်တွေလန်ဖို့ တဖြေးဖြေးချင်းပွင့်နေတဲ့ နှင်းဆီပန်းတပွင့်လို သူ့အရွယ်လေးကနုနုထဋ်ထဋ် ကလေး ။ ရာသီစလာဖို့သိပ်မလိုတော့တဲ့အရွယ်ပေါ့ ။ ပူအိုက်လွန်းတဲ့နေကြောင့် စွတ်ကျယ်လိုအကျီ င်္လက် ပြတ်ပါးပါးလေးအောက်မှာ သူ့ရဲ့နို့အစုံက လက် တဆုတ်စာ ဆုတ်ကိုင်လို့ရတဲ့အနေအထားဆိုပါတော့။ အောက်ပိုင်းကိုကြည့်လိုက်တော့လဲ ဇီးဒိုကွားတား ဂျင်းဘောင်ဘီခတ်တိုတိုလေးက ပေါင်အရင်းနားထိ ကပ္လို့ ။ သူရဲ့ပေါင်တံဖြူဖြူလေးကို မသိမသာတံထွေး တချက်မျိုးပြီခိုးကြည့်နေချိန်မှာပဲ ။

” ငါဒိုးတော့မယ်သားကြီး နောက်တောင်ကျနေပြီ ငါလဲညနေလောက်မှပြန်ရောက်မယ် ” ” အေးပေါ့ကွာ အနိင်ကျင့်ပေါ့ကွာ ငါလဲဝဋ်ရှိသရွေ့ ပေါ့ကွာ ” သူငယ်ချင်းကရယ်ရင်း ကျွန်တော့်ကိုလက်သီးနဲ့ တချက်ခတ်ဖွဖွထိုးပြီး အိမ်ထဲကနေထွက်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လဲပျင်းတာနဲ့ စားပွဲပေါ်မှာရှိတဲ့စာအုပ်တအုပ် ကိုယူပြီးဖတ်နေလိုက်တယ် ။ ဒါပေမဲ့ခဏပါပဲ ။ စိတ်က ကိုယ့်ရှေ့မှာဂိမ်းဆော့နေတဲ့ကောင်မလေးဆီ ရောက်သွားတယ် ။ ပေါင်လေးကိုဟလိုက် စီလိုက်နဲ့ အငြိမ်မနေတဲ့သူရဲ့လှုပ်ရှားဟန်လေးက ကိလေသာ ကို လာပါလို့လက်ယက်ခေါ်နေသလိုပဲ ။ တချက် တချက် သူ့ရဲ့ပေါင်လေးခတ်ဟဟဖြစ်သွားတဲ့အချိန် မှာမြင်လိုက်ရတာက သူ့ရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုဖုံးအုပ် ထားတဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီ ပန်းရောင်လေး ။ အဲဒီအချိန်မှာ သားကောင်အနံ့ကိုရလိုက်သလိုမျိုး ကျွန်တော့်ရဲ့လီးက တွင်းထဲမှာမဆန့်မပြဲဝင်ခွေနေတဲ့ မြွေလို ဘောင်ဘီအတွင်းထဲကနေရုန်းကန်လှုပ်ရှား လာတယ် ။ အဲဒီလိုနဲ့မကြာပါဘူး ဖုန်းဂိမ်းဆော့နေတဲ့ကောင်မလေးက ကျွန်တော့်ကိုအခုမှသတိထားမိသလိုမျိုးပုံစံနဲ့ ခေါင်း မော့ကြည့်ပြီး  ” ဟိုအကိုကြီးမပျင်းဘူးလား သမီးလိုဂိမ်းဆော့ပါလား” ” အေးမဆော့တော့ပါဘူးကွာ နေအရမ်းပူတော့ နေရထိုင်ရတာ မသက်သာဘူး ရေအေးအေးလေး တခွက်လောက်တော့သောက်ချင်တယ် ”။

ဒါများအကိုကလဲ ရေအေးအေးမှမဟုတ်ပါဘူး မီးဖိုဆောင်ထဲကရေခဲသေတ္တာထဲမှာ လိမ္မော်ရည်ပုလင်းရှိတယ် အဲမှာသွားသောက် သမီး လဲသောက်ချင်တယ် ” အဲဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲ မီးဖိုဆောင်ထဲဝင်ပြီးရေခဲသေတ္တာ ထဲက လိမ္မော်ရည်ပုလင်းယူပြီး ဖန်ခွက်နဲ့တခွက်ငဲ့ သောက်လိုက်တယ် ။ ပြီးမှ ကောင်မလေးအတွက် ထက်ထည့်ပြီးယူသွားမလို့လုပ်တဲ့အချိန်မှာပဲ ရေခဲ သေတ္တာအပေါ်မှာ အိမ်သုံးဆေးပုလင်းတွေထည့်ထား တဲ့ဆေးခြင်းလေးကိုတွေ့လိုက်ရတယ် ။ အဲဒီအထဲက ဘာမီတွန်ဆေးပြားနှစ်ပြားလောက်ကိုကြိတ်ပြီး သူ သောက်မဲ့အအေးထဲမှာ ထည့်လိုက်တာပေါ့ ။ သိတယ်မို့လား ကျွန်တော်ရဲ့ဂွင်ထဲရောက်ဖို့ ကောင်မ လေးအိပ်ပျော်သွားမှဖြစ်မယ်လေ ။ ” ရော့ အကိုကတော့သောက်ပြီးပြီ ” ကျွန်တော်ပေးတဲ့အအေးခွက်ကို တခါထဲမော့သောက်ပြီး ဂိမ်းဆက်ဆော့နေတဲ့ ကောင်မ လေးကို အကဲခတ်ရင်း စာအုပ်တအုပ်ကိုလှန်ကြည့် နေလိုက်တယ် ။ မကြာပါဘူး ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်နေရင်း ကနေ တဝါးဝါးသန်းနေတဲ့ကောင်မလေးက ” အိပ်ချင်လိုက်တာ ဘာလို့လဲမသိဘူး ” ဆိုပြီး ဆိုဖာပေါ်မှာလှဲနေရင်းကနေ ဖုန်းလေးရင်ဘတ် ပေါ်ပြုတ်ကျပြီးအိပ်ပျော်သွားတယ် ။ အဲဒီအချိန်မှာ ကျွန်တော်လဲ သူ့ပေါင်လေးကို မရဲတရဲနဲ့ထိပြီး ခတ်ဖွဖွပုတ်နိူးကြည့်လိုက်တယ် ။

သေချာတာကတော့ သူလုံးဝအိပ်ပျော်သွားပြီ ။ အဲဒါနဲ့ သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်ကဖုန်းလေးကိုယူပြီးစားပွဲ ပေါ်တင်လိုက်ရင်း အသက်ရှုသံနဲ့အတူ မို့မောက်နေတဲ့ နို့စူစူလေးတွေကို အငမ်းမရကြည့်နေမိတယ် ။ ကြည့်ယုံနဲ့အာသာမပြေနိင်တဲ့စိတ်ကြောင့် နိုးအုံလေး ပေါ်ကိုလက်ကလေးနဲ့ ခတ်ဖွဖွဆုတ်ကိုင်ကြည့်မိ လိုက်တာပေါ့ ။ အိအိစက်စက်နဲ့ လက်ထဲမှာလိုသလို ဆုတ်ကိုင်နေသလောက် သူ့ဆီကအသံတချက်မထွက် ဘူး ။ အအိပ်မက်တဲ့ကောင်မလေးထင်ရဲ့ ။ နို့အုံနားက ခတ်ပါးပါးအကျီ င်္စလေးကို လည်ပင်းအနားကနေ အောက်ကို ဆွဲကြည့်လိုက်တော့ ရှင်မီးအကျီ င်္မဟုတ်ပဲ နုညံ့တဲ့သာမန် ဘော်လီလေးတထည်ကို ဝတ်ထား တယ် ။ အဲဒါနဲ့ ဘော်လီအတွင်းထဲကို လက်ညိူးနဲ့ အသာထိုးပြီး ဆွဲကြည့်လိုက်တော့ ။ နီရဲနေတဲ့နို့သီး ခေါင်းနဲ့အတူ ရေနွေးပုကန်ထက်ပိုပြီးကြီးတဲ့ သူ့ရဲ့ဖြူ ဖြူဖွေးဖွေးနို့ကလေးကို တွေ့လိုက်ရတာပေါ့ ။ ဒီအဆင်ကို မျက်ဝါးထင်ထင်တွေ့လိုက်ရတဲ့အချိန်မှာပဲ ကျွန်တော့်လီးက အကြောပြိုင်ပြိုင်ထအောင် တောင့် တင်းလာတာကြောင့် ဝတ်ထားတဲ့အတွင်းခံကိုချွတ်ချ လိုက်တာနဲ့ ထိန်းမရတဲ့နွားသိုးတကောင်လို အပြင် ကိုဆန့်ထွက်လာတယ် ။ ပန်းနုရောင်နို့သီးခေါင်း လေးကို ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းနဲ့စုတ်ကြည့်ချင်တာကြောင့် ဘော်ဘီစကိုခတ်ကျယ်ကျယ်ဟပြီး သူ့နို့အုံလေးအပေါ် ငုံရင်း လီး ကိုအရှေ့အနောက်ဂွင်းထုနေမိတာပေါ့ ။

ဒါနဲ့တင် ကျွန်တော့်ရဲ့စိတ်ကအာသာပြေနိင်မယ်ထင် သလား ။ အဓိက က သူ့ရဲ့ကွယ်ဝှတ်ဖုံးအုပ်ထားတဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို ကျွန်တော်ကြည့်ရအုံးမယ်လေ အဲဒါနဲ့ ခြေကလေးဆန့်ပြီးအိပ်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ခြေထောက်နှစ်ဖတ် ဟ သွားအောင် တဖတ်ကိုဒီအတိုင်း ဆိုဖာနောက်မှီမှာ ခတ်ကွေးကွေး လေးထောင်ထားလိုက်ပြီး ကျန်တဲ့တဖတ်ကို ဆိုဖာခုံ ရှေ့က စားပွဲပေါ်ကိုတင်လိုက်တော့ ပေါင်အရင်းနား ထိ ဟ သွားတယ် ။ သူ့ဘောင်းဘီကအတိုဆိုပေမဲ့ ခတ်ပွပွဖြစ်တာကြောင့် ဘောင်ဘီဂွလေးကိုအသာ လှန်ကြည့်လိုက်တော့ ပန်းနုရောင်အတွင်းခံလေးကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ သူ့စောက်ဖုတ်နေရာမှာ မို့မို့ ဖောင်းဖောင်းလေးဖြစ်နေတာကြောင့် ကျွန်တော့်လီး က ဂနာမငြိမ်ပဲ အရည်ကြည်တချို့စိမ့်ထွက်လာအောင် ထန်နေတော့တာပေါ့ ။ ကျွန်တော့်စိတ်နဲ့အလိုက်တသိရွေ့လျားနေတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့လက်ညိူးလေးက သူ့စောက်ဖုတ်ပေါ်ကို အက်ကွဲကြောင်းလေးပေါ်လာအောင် အထက်အောက် ဆော့ကစားနေမိတယ် ။ ကာမစိတ်ကြောင့် လော ဘဇော်တတ်နေတဲ့ကျွန်တော်က လိုတာထက်ပိုပြီးထိတွေ့ချင်နေမိတဲ့အတွက် သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို မြင်ရဖို့ အတွင်းခံဘောင်ဘီစလေးကို အသာ ဟ ပြီးကြည့် လိုက်တဲ့အချိန်မှာတော့  အားပါးပါး အမွှေးအမျှင်နုနုလေးတွေပေါ်မှာ နွေနေ ကြောင့်ချွေးကလေးစို့နေတဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်လေးက ဝင်ဝင်စိုစိုနဲ့ ။

သူ့စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားနှစ်ခြမ်းကို အသာဖြဲကြည့်လိုက်တော့လဲ အတွင်းသားလေးတွေက နီနီရဲရဲနဲ့ ။ပုလဲတလုံးကိုငုံထားတဲ့ မှုတ်ကောင်လို နုထွေးတဲ့သူ့ရဲ့စောက်စေ့လေးကိုလဲ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းကြားမှာ တွေ့လိုက်ရတယ် ။ လူတကိုယ်လုံးနတ်ဝင်ပူးသလို ကျွန်တော်တုန်ရီနေပြီး မထိန်နိင်တဲ့စိတ်အာယုံကြောင့် ဘယ်အရာမှစဉ်းစား မနေတော့ပဲ သူခြေထောက်ကိုပြန်စုပြီး သူဝတ်ထားတဲ့ ဘောက်ဘီတိုနဲ့ သူ့အတွင်းခံကို ချွတ်ချလိုက်တယ် ။ သူကတော့ ကမ္ဘာပျက်ရင်တောင်မနိူးမဲ့ပုံစံမျိုး ။ အဝတ်ဗလာမဲ့သွားတဲ့ သူအောက်ပိုင်းကြည့်ပြီး သူ့ခြေထောက်ကို အရင်ပုံစံအတိုင်းပြန်ထားလိုက်တော့ သူ့စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားလေးက ဟ လာတယ် ။ မို့မို့ဖောင်းဖောင်းကလေးနဲ့ အပ်ကွဲကြောင်းလေးကို မြင်တော့ ကျွန်တော်မနေနိင်တော့ ။ သူ့ပေါင်းကြား နှစ်ဖတ်ထဲကိုခေါင်းဝင်တိုးပြီး စောက်ဖုတ်အပ်ကွဲကြောင်းလေးထဲကို လျှာနဲ့ထိုးထည့်လိုက်ပြီး ရက်ကြည့်လိုက်တော့ အတွင်းထဲက စိမ့်ထွက်လာတဲ့ ရှိသမျှအရည်တွေကို စုတ်ယူမျိုချပစ်လိုက်တယ် ။ ဒါနဲ့အားမရသေး သူ့ရဲ့မွေးလမ်းအပေါက်ကလေး လျှာဖျားလေးနဲ့ထိုး ကြည့်လိုက်တော့ သူဆီက ‘ အင့် ‘နဲ့အသံထွက်လာ တာကြောင့် ဆက်မထိုးရဲတော့ပဲ ဒီအတိုင်းစောက် ဖုတ်တပြင်လုံးကို အကုန်သိမ်ကျုံးယက်ရင်း လီးကိုလဲ လက်နဲ့အဆက်မပြတ်ထုနေမိတာပေါ့ ။ ဒီအရသာ ကို ဘာနဲ့မှမလဲနိင်ပါဘူး ။

စောက်ချီးနံ့လေးသင်း နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကို စိတ်တိုင်းကျယက်ရင်း ထွက်လာ သမျှအရည်ကိုမျိုချရတဲ့ အရသာကို ဘယ်လိုအရာ မျိုးနဲ့မှလဲနိင်မယ်မထင်ပါဘူး ။ တချို့က စောက်ချီး လို့ပြောလိုက်တာနဲ့ရွံ့စရာလို့ထင်ကြလိပ်မယ် ။ ဆီ ကြိတ်ဆုံထဲက ထွက်လာတဲ့ နှမ်းဖတ်ခဲလို လမ်းလျှောက်တိုင်း စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားကြားက ချွေးနဲ့အတူ ကြိတ်ပြီး ထွက်လာတဲ့ ဖြူညစ်ညစ် အဆိုင်အခဲအဖတ်လေးတွေ က တကယ်တော့မွှေးပါတယ် ။ စောက်ခေါင်းဝအတွင်း ထဲကထွက်လာတဲ့ ရာသီသွေးနဲ့ အဖြူဆင်းတာတွေက သာနံတာပါ ။ မယုံရင် မိန်းမတယောက် ရာသီသွေး နဲ့ အဖြူ မဆင်းချိန် ဒီအတိုင်းဝတ်ပြီးသား အတွင်းခံဘောင်ဘီရဲ့စောက်ဖုတ်နေရာကိုနမ်းကြည့်ပါ နမ်းလိုက်တာနဲ့တပြိုင်ထဲ လီး ကထောင်မတ်လာပါ လိပ်မယ် ။ အဲလောက်ထိ အဲဒီအနံ့က ယောကျာ်းတယောက်ရဲ့စိတ်ကိုနိူးစွနိင်ပါတယ် ။ ဘောင်းဘီက စောက်ချီးအနံ့နမ်းကြည့်ယုံနဲ့ ဒီလောက်တောင် လီးကထန်နေတယ်ဆိုရင် အခုလိုမျိုး စောက်ဖုတ်တပြင်လုံး စောက်ချီးအနံ့ရူပြီး စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားကြားကစိမ့်ထွက်လာတဲ့ စောက်ကြည့်တွေကို လျှာနဲ့သိမ်းပြီးမျိူးချရတာဟာ ဘယ်လောက်အရသာရှိမလဲဆိုတာ စဉ်းစားကြည့်ပေါ့ အခုလဲ ကောင်မလေးရဲ့စောက်ဖုတ်တပြင်လုံးကို စိတ်တိုင်းကျ လျက်ပြီး အောက်ကထန်နေတဲ့လီးကို အငမ်းမရထုရင်း မီးတောင်ဝကိုလျံတတ်လာတော့ မဲ့ချော်ရည်တွေလို ကျွန်တော့်ရဲ့သုတ်ရည်တွေက အရှိန်းခတ်ပြင်းပြင်းနဲ့ပန်းထွက်ဖို့တာစူနေပါပြီ ။

လူကသာအိပ်နေပေမဲ့ ထိတွေ့မှု့တွေကြောင့်စိမ့်ထွက်လာတဲ့ သူရဲ့စောက်ရည်ကြည်တွေကလဲ တဖြေးဖြေးများလာ သလို ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကလဲ ဘယ်လိုမှထိန်းလို့မရအောင် အရည်တွေကလီးထိပ်ဝ ကိုရောက်နေလာပြီးပေါ့ ။ နောက်ဆုံး သူ့စောက်ခေါင်း ဝထဲကနေ လျံတတ်လာတဲ့ စောက်ရည်ကြည့်တွေကို ထန်းသီးနုနုအရည်စုတ်သလိုမျိုး အလေအလွင့်မရှိ အောင် စုတ်ယူမျိုးချလိုက်ပြီး ထိန်းထားလိုမရတော့ တဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့လီးထဲက သုတ်ရည်တွေကိုလဲပန်းထုတ် လိုက်မိတော့တယ် ။ ဒီလိုအရသာ ဒီလိုအခွင့်အရေး ဒီလိုအခိုက်အတန့်တွေကို ပြန်မရနိင်တော့တဲ့အတွက် ဒုတိယအကြိမ်ဆိုတာ ပြန်မရနိင်တော့ပါဘူး ဒါကြောင့် လီးနဲ့တခါမှမထိတွေ့မဆက်ဆံဘူးသေးတဲ့ သူ့ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲကို ကျွန်တော့်လီးထဲက ပန်း ထွက်လာတဲ့ သုတ်ရည်အနည်းငယ်ကိုယူပြီး ထည့်လိုက်မိတယ် ။ ရာသီမလာသေးတာကြောင့် ဘာမှမဖြစ်နိင်ပေမဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုဝင်ရမဲ့ ပထမဆုံးသုတ်ရည်ဟာ ကျွန်တော့်သုတ်ရည်ပဲဖြစ် ချင်တာ ကျွန်တော့်ရဲ့အတ္တဖြစ်နေမလား ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မင်းငယ်ပါသေးတယ်ကလေးရယ် … ကျနော်ကနယ်ကနေပြောင်းလာတဲ့ဆရာဝန်တယောက်ပါ တနေ့သီရိဆိုတဲ့ကောင်မလေး လှေကားပေါ်ကချော်ကျပီးကျနော်တာဝန်ကျတဲ့ဆေးရုံကိုလာတတ်ပါရော ဆရာဝန်ကြီးဒေကလဲကျနော်ကိုဘဲ ကြည့်ခိုင်းတော့တယ်။

အဲဒါနဲ့ကိုကျနော်ကုပေးရတာပေါ့ ကောင်မလေး က ဖတဆိုးလေး ဗျ သူ့အဖေကငယ်ငယ်ကတည်းကဆုံးသွားတာ လုံးကြီးပေါက်လှလေးဗျ့ ရင်သားလေးကလဲတောင့်တောင့်တင်း ခါးလေးကလဲသိမ်သိမိလေး အိုးလေးကကျစ်ကျစ်လှစ်လစ်လေး အဲ့သူကို အခြေနေသွားကျိပေးတော့ သူနဲ့ကျနော်နဲ့၂ယောက်ထဲကျန်တဲ့လူမေကလဲဒီနားဆေးသွားဝယ်တဲ့ချိန် ကျနော်ကလဲ ထုံးစံအတိုင်း သူ့ နို့တွေတင်လုံးတွေခိုးကြည့်နေရင် လီးကတောင်နေတာပေါ့ ဖစ်ချင်တော့မနက်ကကျိထားတဲ့ဇာတ်ကားအရှိန်ကလဲမပြေသေး သူကလဲမမြင်မြင်အောင်ပြနေသလိုဘဲ ရင်ဘက်လေး ဆွဲဆွဲတင်လိုက် အင်ကျီကလဲ အကျယ်ဆိုတော့ ရင်သားလေးဒေကိုဖွေးလေး မြင်နေရတာပေါ့ ကျနော် လဲ ထွက်နေတဲ့ကျနော့်လီးကိုလဲထိန်းရင်းပေါ့ ကောင်မလေးကဘယ်လိုမြင်သွားလဲမသိဘူး အဲကျမှကျနော်လဲ အောက်ငုံကျိမိတယ် ညိတော်မောင်ကတော်တော်ထနေပိကိုး ကောင်မလေးကရှက်သလိုလိုမျက်နျာလွဲသွားတယ် ပိးတော့မာ့ ခနပြန်လှည့်ကျိပိး “ဆရာ့ လီးကအကြီးကြီးဘဲနော်”တဲ့ ဖောင်းနေတာဘဲတဲ့ ကျနော်လဲအနားဖြေးဖြေးချက်းကပ်ပြီး သူ့ရဲ့နခမ်းလေးကို စနမ်းတော့တာပေါ့ကောင်မလေးကလဲအလိုက်သင့်လေးပြန်နမ်းတယ်အထူးခန်းထဲမာဘယ်သူမျမရျိဘူး ကျနော်နဲ့သူနဲ့နယောက်ထဲရှိတယ် တွေးကျိဘယ်လောက် စိတ်ဒေထလိုက်မလဲဆိုတာ နမ်းနေတုန်းကောင်မလေးကကျနော့်ဘောင်းဘီဌစ်လေးဖြုတ်ပီးလွီးကိုဂွင်းတိုက်ပေးနေတယ်။

ကျနော်လဲသူ့အင်္ကျီကိုချွှတ်ပြီးသူ့နို့လေးတွေကိုနှယ်ပေးနေလိုက်တယ် ကျနော်သူ့ ထမီစကိုအသာလေးဖြည်ချပြီး သူအဖုတ်လေးကိုအသာလေးပွတ်ပေးနေမိပါတယ် သူ့ရဲ့နို့လေးတွေကိုစို့ပေးနေရင်းနဲ့ပေါ့ သူတဖြည်းဖြည်းဖီးလ် တက်လာတယ် ထင်ပါတယ်သူ့ပေါင်လေးကတဖြည်းဖြည်းကားလာပြီး မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ ညည်းနေလေရဲ့ သူအဖုတ်လေးထဲကိုကျနော် လက်လေးထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လုပ်ပေးနေမိတယ် “အား… ဆရာ မရတော့ဘူး သီရိကိုလိုးပေးပါတော့ဆရာရယ်” “ပေါင်လေးကားထားပေးနော် ပေါ်လှဲလိုက်”သူ့ကိုကူတင်ပေါ်မာ ပေါင်လေးကားခိုင်းထားပိး ကျနော်သူ့အဖုတ်ကို လျှာထိုးမွှေ ပေးလိုက်တယ် ခနနေတော့အရည်တွေစီးကျလာပါနယ် ကျနော်ပါးစပ်ထဲရောက်လာတာနဲ့ကျနော် မြှိုချလိုက်ပါတယ် သူကကျနော်ကြည့်ပြီး “သီရိငရဲတွေကြီးကုန်ပါ့မယ်ဆရာရယ်တဲ့” ကျနော်လဲသူ့ကိုပြုံးပြလိုက်ပြီး သူ့အဖုတ်လေးကို ပြန်ပြီးလျက်နေပေးလိုက်တယ် သူက လှဲနေရကထလိုက်ပြီး ကျနော်လီးကို စုပ်ပေးဖို့ လီးကိုကိုင်ထားပါတယ် “အားပါးပါး… ကောင်းလိုက်တာ သိရိရယ်”ဆိုပီးညိးလိုက် သူစုပ်ပေးနေတာကို တဖြည်းဖြည်း ဖီးလ် ယူနေရင်း ပြီးချင်သလိုလို ဖြစ်လာပါတယ် “ဆရာ သီရိကိုလုပ်ပေးပါတေါ့” လို့သူ့ပါးစပ်လေးကပြောလာယ် “Omm omm “လို့ပြောပိး “သမီးခုနကအတိုင်းလေးဘဲ လှဲလိုက် စောက်ပတ်လေးကိုဖြဲထားပီး ကျိတော့ နီနီရဲရဲလေးလုပ်ချင်စရာလေးဗျာ” ကျနော်လဲ လီးတန်ကိုကိုင် ဒစ်ဖျားလေးကိုသွင်းလိုက်ပါတယ်။

ပြီးနောက်အနဲငယ်သွင်းကြည့်လိုက်ပါတယ်” အရင်းထိ ထက်သွင်းလိုက်တာ သူ့ဆီမှ “အား”ခနဲ ညည်းသံလေးထွက်လာပါတယ် “သီရိအရမ်းနာသွားလို့လား” “Omm နဲနဲပါ”ဆို အံတင်းခံတယ် “ဖြည်းဖြည်းလေး လုပ်ပေးမယ်နော်” အထဲမှာတော်တော် လေးကျပ်နေတယ် အပျိုလေးမို့လို့ထင်ပါရဲ့ သူ့ကိုမေးကြည့်တော့ “သီရိအရင်က ဒီလိုလုပ်ဖူးလား” “အင်း.. ရည်းစားနဲ့ပါ လီးကလဲတိုတော့ ၁၀ချက်လောက်လုပ်ပြီး ပြီးသွားတာ ဖီးလ် တောင်မယူလိုက်ရဘူး” “ဆရာ သူထက်ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်နော်” ကျနော်ခုနကထက်အရှိန်ကိုနဲနဲမြန်လိုက်ပါတယ် ပွှတ်ပွှတ်ဖုတ်ဖုတ်ဖုတ် ဘွတ်ဘွတ် “အားအား.. အား…” အသံတွေကတော့စုံနေတာပါဘဲ အောက်ကလဲအရှိန်မပျက်လိုးရင် နို့လေးတွေကို တဖက်ချင်းစို့ပေးနေလိုက်ပါတယ် ကျနော် လိုးနေရင်းခဏရပ်လိုက်ပြီး သူ့ကို လေးဘက်ထောက်လေးကုန်းခိုင်းလိုက်ပါတယ် နောက်ကနေကြည့်လိုက်တော့ အားပါးပါး လှလိုက်တဲ့စောက်ဖုတ်လေးဗျာ သူ့ဖင်ပေါက်လေးကိုလိုးမကြံမိပါသေးတယ် အချိန်ကြာသွားလို့သူ့အမေပြန်လာလို့ မိသွားမှဖြင့်ဟုတ်ပေ့ဖြစ်နေဦးမယ် စောက်ဖုတ်လေး ကိုဘဲအချက်နှစ်ဆယ်သုံးဆယ်လောက် မြန်မြန်လေးလိုးပေးလိုက်ပါတယ် သူရောကျနော်ရောပြိုင်တူပြီးသွားပါတယ် ကြမ်းပြင်ပေါ်ကျသွားတဲ့အရည်တွေကိုတစ်ရှူးနဲ့သုပ်ပြီး ပုံမပျက်ပြန်နေလိုက်ပာတယ်ကြာလာတောသူ့အမေပြန်ရောက်လာပါတယ်။

အဲ့နေကစပြီး သူ့ဆေးရုံမဆင်းခင်ချိန်ထိ နေ့တိုင်းခိုးလိုးဖြစ်ကြတယ် နောက်တော့တည်းခိုခန်းခေါ်ပီဲးလိုးဖစ်သေးတယ်… သီရိစိတ်တွေထနေပီ…… အခါတိုင်းတော့စက်ပတ်ယားရင်ဆရာလိုးပေးနေကခုဆေးရုံကဆင်းကထဲက သီရိဆရာနဲ့လိုးတာဒေပြန်မှန်းရင်း လက်နဲ့ကလိလိုက်ရ ဒုတ်နဲ့ကလိနေရနဲ့ အရမ်းကိုလိုးတာခံချက်နေပီ “ကလင်…ကလင်” ”ဟလို” ”သီရိလား””ommဆရာရယ်အရမ်းသတိရနေတာ” ”ဆာနပေီလား” ”ommအရမ်းကိုလိုချင်နေပီ ချစ်ချင်ပီ” ”အာ့ဆို … အဲဒီကိုလာခဲ့လိုက် ညနေ 6နာရီကိုရုံးဆင်းတာနဲ့တန်းလာခဲ့မယ်စောင့်နေနော်” ”ommစောင့်နေမယ်နော် ဆရာ ” ”bye သီရိ” ကျမလေ ဆရာနဲ့ လုပ်ရတော့မယ်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ အရမ်းဆာနေပီ… အောက်ကညီမလေးကို စမ်းကျိတော့ အရမ်းခံချင်နေတာနဲ့ အိပ်ယာပေါ်မာ ကွကိုလက်နဲ့လုပ်နေရတယ် ဒါမဲ့အရမ်းထည့်ချင်လာတာနဲ့ မီးဖိုချောင်မာပစ္စည်းသွားရှာရတော့တာဘဲ ခရမ်းသီးကြီးမြင်လိုက်တာနဲ့ကျမမခံစားနိုင်တော့ဘူး အခန်းထဲအမြန်ယူသွားပီး ကျမစပထဲကို ပွတ်ပေးနေမိတယ် အရည်ဒေကလဲစိမ့်ထွက်လာပီ ခရမ်းသီးကိုအပေါက်ဝကိုနဲနဲချင်းဆီထည့်မိတယ် ”အားး…လီးအစစ်လိုနွေးမနေပေမဲ့ စပတခုလုံးကျက်သိမ်းထသွားပါရော အားး … အားး … ဆရာရယ်မြန်မြန်လုပ်ပါဆိုပီးဘကျမ တချီပီးသွားတော့ ကျမလဲတရေးအိပ်ပျော်သွားတယ် ညနေဟိုတယ်ရောက်တော့ မကြာပါဘူးဆရာလဲရောက်လာတယ်။

အခန်းဝမာတွေ့တွေ့ချင်း ကျမနူတ်ခမ်းဒေကိုအငမ်းမရနမ်းတော့တာဘဲ ကျမလဲဆာနေပီဆိုတော့ဆရာဘောင်းဘီထဲလက်နိုက်ပီး ဆရာလီးကြီးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးနေတယ် ”သီရိရယ် လွမ်းလိုက်တာကွာ ကျမလဲဆရာကိုအလွမ်းနေတာ”ကျမဒူးထောက်ပီးဆရာလီးကို ပျာ်ပျယ်နယ်နယ်စုပ်ပေးတယ် ”အားး …ကောင်းလိုက်ထှာ…သီရိရယ်”ဆိုပီးဆရာဆီကအသံလေးဒေကကျမကိုပိုပီး စုပ်ပေးချင်မိနေတယ် ”သီရိ ကိုတို့လုပ်ရအောင်နော်”ဆရာပြောတာနဲ့ကျမလဲကုတင်ပေါ်တတ်ပီး ပေါင်လေးကားပေးထားလိုက်တယ် ဒစ်ကြီးကလဲကော့ယြပျံနေပီ အကျေားကြီးကလဲတင်းကာနေတာပဲ ကျမစောက်ပက်ထဲလဲအရည်ကြည်တွေထွက်နေပါပီ. ဆရာလျှာနဲ့ယှက်ပေးကွာ ိုပေါင်ကာပေးလိုက်တယ်. ရွတ်……ရှီးး……..အရမ်းကောင်းတာဘဲဆရာရယ် အားး……… အားး ……… ဆရာသီရိကိုလုပ်ပါတော့နော် ကျမစောက်ပက်ဝရောက်နေပါတော့တယ်. ကျမလဲဖြဲပေးရင်း. လီးကြီးဝင်လာမှာကိုမျှော်နေပါတယ်. ဖျစ်…..ဖျစ်……. အားးးးး..အားးးး ဆရာက နွားသိုးကြီးတကောင်လို အသကုန်စောင့်ထိုးချလိုက်တော့. ကျမအရမ်းနာသွားတယ် အားးးးအားးးးး ဖြေးဖြေး. လိုးပေးပါ ကျ မအရမ်းနာတယ် အဲဒီကျမှ. ဆရာကလျှော့ပီ လိုးပေးပါတယ် ပက်…..ဘွတ်…..ဘွတ်…….အား အားးးး ကျမအရမ်းကောင်းလာပါပီ…ဆရာပက်လက်လှန်လိုက်ကွာ. သီရိမရတော့ဘူး ……… အားးးးးးအားးးးးးးး ကောင်းလိုက်တာ. ဘက်……..ဘွတ်……..ဘွတ်…….. ဖျစ်……….ဖျစ်……..အမလေး …..စောင့်….စောင့်………သီရိပီးတော့မယ် . ..စောင့်..စောင့်……အားးးးးးးးအး.းးးးးးးးးးလုပ်…..လုပ်…….သီရိပီတော့မယ်. အားးးးးးးးးကောငျးလိုကျတာ ဆရျာရယျ. အမလေးးးးးကမြ. အချက်50လောက် စောင့်လိုးပီ. ကျမအကောင်းဆုံးသို့ရောက်ပီ. စောက်ပက်ထဲအရည်တွေပန်ထွက်ပီ. ကျမပီသွားပါတော့တယ်……ပြိးပါပြီ။