” သား … ထတော့လေ … မှေးနေ့ ဘုရား သှားမှာဆို ” ” ဟုတှ … မာမီ … သားနိုးနပေါပှီ ” မာမီ အသံကှောင့ှ ကနှောှ ပငှှးကှော တခကှဆှန့ပှှီး အိပယှာထလိုကတှယှ။ ပှတငှးပေါကှ ဖှင့ကှှည့တှော့ အလငှးရောငှ စူးစူးနဲ့ ငှကကှလေးတှရေဲ့ အောမှှညှ သံ လေးတှေ ဆူညံနတော။ ကနှော့ှ နာမညှ ဟိနှးမငှးလတှ အသားဖှူဖှူ မကှခှုံးထူထူနဲ့ ရုပကှ သာမနှ ကှည့ကှောငှး ရုံပါ။ ထူးခှားခကှကှ ကမှှးမာ ရေး လိုကစှားလို့ ဘောဒီက ကစှကှစှလှဈလဈနဲ့မို့ ကှောငှးကတညှးက မကှနှှာတော့ ပှင့တှာပေါ့။ ဒယဒှီ နာမညကှ ဦးဇောဟှိနှး ဒယဒှီက မရှိ တော့ပါဘူး […]
News
ကျပ်သိပ်နေတာပဲ
အခု ကနှောနှဲ့ကနှော့မှိနှးမက တဈနရောစီမှာလေ။ ခှဲရကာစတုနှးကတော့ အောကားတှကှညှေ့၊ စာအုပတှှဖတှေ၊ ဓါတပှုံတှကှညေ့ပှှီး ဂှလှေိမ့တှာပေါ့ဗှာ။ အခုတော့ အဲဒါတှကေို စိတမှပါတော့ဘဲ မိနှးမရယှ၊ ကနှောရှယှ နောကယှောကှှားတဈယောကရှယပှါတဲ့ ကပကှိုလှး ဇာတလှမှးတှကေိုပဲ စိတလှာနတယှေ။ ၃ ယောကှ အတူလုပတှဲ့ ဇာတလှမှးတှကေိုပဲ ပုံဖောနှမေိတယှ။ အဲဒါကပိုပှီး စိတတှကကှှှလာတယှ။ အဲဒါကလဲကနှော့ှ အားနညှးခကှတှှကှေောင့လှညှး ပါတယှ။ အဲဒါတှကေိုတော့ နောကမှှ ဆကရှေးတော့မယဗှှာ။ မနေ့ညက မိနှးမနဲ့ ဆကဈှ chat တယှ။ Chat လုပနှရငှေးနဲ့ အဲဒီလို မိနှးမရယှ ကနှောရှယှ နောကယှောကှှား တဈယောကရှယပှါတဲ့ ကပကှိုလှး ဇာတလှမှးကို ပှောခငှစှိတတှှပေေါလှာတယှ။ အဲဒါနဲ့မိနှးမကို ဇာတလှမှးလေးတဈခုပှောပှမယှ။ အဲဒီအတိုငှးခံစားပှီး ခကှရှအောငလှို့ ပှောလိုကတှယှ။ အဲဒီအတိုငှး အပှငမှှာတကယကှှုံနတယလှေို့ သဘောထားလို့။ သူကတော့ ဘာအကှာငှးပှောမယှ […]
သူနဲ့ အလာပသလာပ ပြောနေတုန်းသူ့လက်တဖက်က စီတာတိုင် ကိုင်ရင်း နောက်လက်တဖက်က ကျွန်တေ့် ဘောင်းဘီပေါ် ရောက်လာတယ် တောင်လာတဲ့ ကျွန်တော့် ဟာကို ဘောင်းဘီပေါ်က နေ အသာ ပွတ်ပေးနေတယ်
ဘဝ မှာ စိတ်အလှုပ်ရှားရဆုံး အတွေ့အကြုံ တွေ ကျွန်တော့် ကို ပေးခဲ့တဲ့ နေရာလေးက မြန်မာပြည်လို့ ခေါ်တဲ့ တတိယကမ္ဘာ နိုင်ငံကလေးပေါ့။ လူဦးရေ အဆမတန်များ ပြီး ကမ္ဘာပေါ်မှာ စီးပွားရေး တဟုန်ထိုး တိုးတက်နေတဲ့ တရုပ်ပြည်ကြီးရယ်၊ လူဦးရေ အဆမတန်များပြီး နိုင်ငံတွင်းမှာ ဘာသာရေး ကဋိပက္ခ တွေ ပွထ နေ ပေမဲ့ နျူကလီးယား ပါဝါလည်းရှိ၊ ကွန်ပြူတာ ကျွမ်းကျင်သူတွေ ကမ္ဘာပေါ်မှာ အများဆုံးနီးပါး ထုတ်ပေးနိုင်တဲ့ အိနြ္ဒိယပြည်ကြီးရယ်။ ဆင်းရဲ မွဲတေပြီး အရင်က တက်လာတဲ့ သမ္မတ တိုင်း အလုပ်ကြံခံရပြီး သေခဲ့ရ၊ အခုတော့ လွတ်လပ်တဲ့ ရွေးကောက်ပွဲတွေနဲ့ တိုးတက်လာခဲ့ပေမဲ့ ၂၀၁၈ ခုနှစ် အဆင်းရဲဆုံးနိုင်ငံ စာရင်းမှာ မြန်မာပြည်ထက် […]
အတိတ်ခါး
“ဆရာလေး..ထနွးရခှေိုလေးသောကွဦးမလားဗှ…” ထနွးတောရှေ့မှ ဖှတသွှားသော ကှောငွးဆရာလေး တင့ဆွှကေို ရှာမှကာလသားခေါငွး ကိုခကှကွှီးက နှုတဆွကလွိုကသွညွ။ ဆရာလေးကား သဘောကောငွးသညွ၊ စာသငပွှလညွးကောငွးသညွ။ဒါပမေဲ့ ဆရာလေးအကှောငွးကိုတော့ခကှကွှီးမသိ။ (၄) တနွးနှင့ကွှောငွးထှကခွဲ့သော ခကှကွှီးအဖို့ သူနှင့ွ ရှယတွူဖှဈသော ဆရာလေးလို ပညာတတတွဈယောကကွို မိတဆွှေ ဖှဈခှင့ရွသည့အွတှကွ တောတွောဝွမွးသာနသညွေ။ ဆရာလေးကား ကိုခကှကွှီးရှိရာဆီသို့လာခဲ့သညွ။ ”အေးဗှာ…သောကတွာပေါ့…” ”ဒေါအွေးမိရေ..ဆရာလေးအတှကွ တဈမှူပေးပါဗှို့..” ”လာပါပှီတောွ..လာပါပှီ…” ထနွးတောပိုငရွှငွ ဦးမောငငွယမွိနွးမ ဒေါအွေးမိက ထနွးရအေိုးတဈအိုးကို မှကဖွှာပေါသွို့ လာခလှိုကသွညွ။ ”ခှကလွေး ဘာလေးရော အမှညွးရော ဒေါအွေးမိ” ခကှကွှီးက ဆောသွှလိုကသွညွ။ ”ဟိုမှာ နင့ကွိုမောငငွယယွူလာပါပှီ.. လယကွှှကကွငကွို ကှောပွေးနတယွေ.. အခုတော့ ပဲလှောနွဲ့ဘဲ အရငမွှညွးဦး…အားနာလိုကတွာ ဆရာလေးရယွ.” ဒေါအွေးမိက ဆရာလေးကိုတင့ဆွှကေို လောကှကပွှုလိုကသွညွ။ ”ရပါတယွ ဒေါအွေးမိရယွ….အားနာစရာ..” ဆရာလေးတင့ဆွှကေ ထနွးရအေိုးထဲသို့ […]
အစပျိုး
“ဒီမယကှသှယှေ မငှးလိုဖောကပှှနတှဲ့သူကို ခစှခှဲ့မိတာငါမှားတာပဲ မငှးအပှငမှှာနခငှသှလေိုနလောပှီးမှ ငါ့ရငခှှငကှိုလာမဝငနှဲ့ ငါနှားကှမခံနိုငဘှူး မငှးကှိုကတှဲ့သူနဲ့ သှားနတေော့ မငှးကိုငါမမှငခှငှတှော့ဘူး” ရဲရင့ှဦးတဈယောကှ သူ့ခစှသှူ ကသှယကှေို ဒေါသသကှီးပှောဆိုပှီး မောငထှုတလှိုကသှညှ။ ကသှယကှတေော့ နာကှညှးခှငှးတှနှငှေ့ ရဲရင့ှဦးကိုကှည့ကှာ လှည့ထှှကသှှားတော့သညှ။ တကယတှော့ဒီကိဈစတှငှ ကသှယမှှနေသှညှ။ အပေါငှးသငှးဆံ့သော ကသှယတှှငှေ ယောကှှားလေးသူငယခှငှှးမှား ရှိသညှ။ ရဲရင့ှဦးက အမှဲသဝနတှိုကာ ကသှယကှေိုစှပစှှဲနသညှေ။ တဈနေ့ပှီးတဈနေ့ ယောကှှားလေးတဈယောကပှှီးတဈယောကနှှင့ှ ရဲရင့ှဦးက လိုကစှှပစှှဲနသညှေ။ တဈခါတဈခါဖှဈလိုကရှငလှဲ အကှီးအကယှဖှှဈကှရသညှ။ ခုတဈခါအဆိုးဆုံးကတော့ အမှိုးမကငှးသော အကိုတဈယောကနှှင့စှှပစှှဲကာ ရနရှှာသညှ။ ကသှယှေ ရဲရင့ှဦးကို အရမှးနာကှညှးသှားသညှ။ အရငကှခစှလှို့သညှးခံခဲ့ပငမှဲ့ ခုတဈခါတော့ ဘယလှိုမှခှင့မှလှတနှိုငတှော့ပဲ အရှုံးပေးကာ ကသှယထှှကေသှှားတော့သညှ။ ရဲရင့ှဦး အတှကတှော့ အရမှးခစှရှသူတဈယောကှ လကလှှတဆှုံးရှုံးခံလိုကရှသညှ။ ကသှယထှှကေသှှားပှီးနောကမှှ ရဲရင့ှဦးနောငတှ အကှီးကယှရှသှားသညှ။ လမှးခှဲပှီးမှ မှားမှနှးသိသောလှဲ ကသှယကှတေော့ […]
ယားလေး ထိုး ထည့်လေ.. ထိုးထည့်လေ ထပ်အထည့် ခံချင်လေ.. ထပ် အထည့်ခံချင်လေ ထွက်သွားမှာ စိုးသည့်အလား ညှစ်ထား မိလေ.. နောက်ဆုံးတွင် တင်းတင်းရင်းရင်း ဆုပ်ဆွဲလိုက်သော တစ်ချက်.. ကော့ကာ ကော့ကာ ထိုးသွင်း လိုက်သော အတွေ့.. ဖျဉ်းကနဲ ဖျဉ်း ကနဲ နွေးသွားသော အရသာ
“မိုးကလည်းနော်.. ရွာမှာဖြင့် ရွာတာ မဟုတ်ဘူး.. အလုပ်ပျက်ရုံ စွက်ကယ် စွက်ကယ်နဲ့ တကတည်း..” “ဘာတွေ မြည်တွန်နေတုန်း အဘွားကြီးရဲ့..” “အဝတ်တွေ မခြောက်လို့ တော် ရေ.. ဒီ မိုးနှယ်ကြောင့်.. ဟွမ်း..” “ဟ.. မိုးကို အဲ့သလို မပြောရဘူးလေ.. မင့်နှယ်.. လယ်ထဲကိုင်းထဲ ကြီးခဲ့တာ မဟုတ်တဲ့ တိုင်းပဲ..” “ဒါတော့ ဒါပေါ့တော်.. ခုလို ရာသီများတော့ ရွာက အိမ်နဲ့ ခြံဝိုင်းပဲ သတိရမိပါတယ်.. မြို့ကြီးပြကြီးမယ် တိုက်ခန်း ကျဉ်း လေးနဲ့ နေပြီး မိုးလည်း မိုးမို့.. နွေလည်း နွေမို့.. အဝတ်ကလေး လှန်းဖို့တောင်မှ ဒုက္ခကများ.. အနေကြပ် အသေကြပ်.. ဟင်းးး” “ငှ ယ်.. ဒီမိန်းမ ဓာတ်ပြားဟောင်းကြီး အပ်ကြောင်း […]
ခဲအိုကြီး အားကောင်းမောင်းသန်နှင့် အစ်မဖြစ်သူကိုအပီခြေမှုန်းနေပုံကို မြင်လိုက်ရတော့ နဂိုကတည်းက တဏှာအားသန်သူလေးပီပီ မျက်စိကိုမခွာနိုင်တော့ပဲရင်သပ်ရှုမော ဆက်ကြည့်နေမိလေတော့သည်
သောကြာနေ့ ညနေ အိမ်ပြန်လာသည်နှင့် ကိုသိန်းစိုးသည် ပြောစရာရှိသည်ဆိုကာ ခင်ငြိမ်းတင့်ကိုအိပ်ခန်းထဲ ခေါ်ဆောင်သွားလေ၏။ ထိုအချိန်သည် ခင်ငြိမ်းတင့် ညစာများ ချက်ပြုတ်နေချိန်ဖြစ်ရာခင်ငြိမ်းမြင့်ကို လုပ်လက်စအလုပ်များ လွှဲခဲ့ပြီး ဆက်လက် ချက်ပြုတ်စေရလေသည်။ ” ငါအလုပ်သွားနေတဲ့အချိန်တွေမှာ မင်းဘာတွေ လုပ်လုပ်နေသလဲ .. တင့်တင့် ” အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့်ကိုသိန်းစိုးက လေသံမာမာနှင့် တန်းမေးလိုက်သည်။ အိမ်ထောင်သက် ၃နှစ်အတွင်း ဒီလိုလေသံမျိုးနှင့်ကိုသိန်းစိုး တခါမှ စကားမပြောဖူးသဖြင့် ခင်ငြိမ်းတင့် အတော်ပင် အံ့သြသွားမိသည်။ ဘာမှ ပြန်မပြောနိုင်ပဲငေးကြောင်ကြောင်နှင့် ကိုသိန်းစိုးကို ပြန်ကြည့်နေမိ၏။ ” နင်နဲ့ အောင်မင်း ဖြစ်နေကြတယ်မဟုတ်လား … ” ကိုသိန်းစိုးက ဒဲ့တိုးပင် မေးချလိုက်သည်။ ခင်ငြိမ်းတင့် မျက်လုံးပြူးသွားရလေပြီ။ အတော်လည်းလန့်သွားမိသည်။ သို့ပေမယ့် ဟန်ကိုယ့်ဘို့လုပ်ကာ ဗြောင်ငြင်းမှ ဖြစ်မည်ဟု နားလည်လိုက်သည့်အတွက် ” […]
ထွက်ကုန်ပြီရှင့်
သညနှေ့ ဒေါခှငမှထေား ဘတဈှကားစီးပှီး အိမပှှနလှာခဲ့တယှ..။ ဒေါခှငမှထေားမှာ ကိုယပှိုငကှား ရှိပါတယှ..။ မောဒှယမှှင့မှှင့ှ အကောငှးစားကှီးတော့ မဟုတဘှူး..။ ဆနနှီပဈကပှ ကလေး…။ ဓါတဆှီခှှတောတဲ့ အနနေဲ့ တဈပတမှှာ တဈရကနှှဈရကလှောကဆှိုသလို ကိုယပှိုငကှား မသုံးပဲ ဘတဈှကားစီးတတတှယှ…။ ဒေါခှငမှထေားဟာ အသကှ (၄၂) နှဈ ရှိပါပှီ။ မုဆိုးမ ၊ သမီးတဈယောကရှှိပါတယှ..။ သမီးနာမညကှ မိုမိုဟနှ ။ အသကကှ (၂၀)။ အခု ဆေးကှောငှးမှာ တကနှတယှေ..။ ဒေါခှငမှထေားက အညာသူ မှနမှာစဈစဈပါပဲ…။ ရှှဘေိုဇာတိ ။ ဒါပမေဲ့ ထူးခှားတယလှို့ ဆိုရမလား…။ အညာသူအမှားစုတှလေို အသားမညိုဘူး ။ ဖှူတယှ ။ ဖှူတာမှ တောတှောကှို ဖှူတာ..။ မသိရငှ ရှမှးလား တရုတကှပှားမလားလို့ကို ထငမှိလိမ့မှယှ..။ […]
ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပေး
အိမှနကှှောှ ဖငကှှားရှိ အကှဲကှောငှးကလေးထဲကို ကှောမှှလှငှ လှှာအပှားလိုကှ ထည့သှှငှးကာ သူမအနောကကှနေ စူတူတူ မဟတဟကလေး ဖှဈနသညှေ့ ဖငပှေါကဝှကလေးကို သူ့လှှာထိပကှလေးနှင့ှ ထိုးထိုး၍ စိမပှှနပှေေ ယကပှေးနသညှေ။ အိမှနကှှောှ ဖငကှှီးနှဈဖကကှိုကုနှးကုနှးကှကှလုပှ၍ ဖငအှယကခှံရငှး သူ့အရှေ့မှာ တဈကိုယလှုံး အဝတအှစားတှေ အကုနခှှှတကှာ မဟားဒယားကှီး တောငမှတနှပှေီဖှဈသော သူ့လီးငပဲကှီးကို သူမနှုတခှမှးရှေ့ကပထှိုးပေးလိုကသှည့ှ ခှံစောင့မှာလီကှီးကိုနနဒွ၏ ဂေါလှီလီးမဲမဲကှီးကို လကနှှဈဖကနှှင့အှသအခှောဆုပကှိုငပှှီး သူ့ရဲ့လဒဈ ထိပခှေါငှးကှီးကို ပါးစပဖှှင့ှ အားပါးတရ စုပငှုံပဈ လိုကပှါသညှ။ လီးကှီးကိုယထှညမှှာ ဂေါလှီလုံးတှေ တငှးကားကှှပှီး လဒဈထိပကှ တအားကှီးလှနှးသဖှင့ှ သူမပါးစပကှလေး ဟဟပှဲပှဲဖှဈလို့ သှားရသညှ။ သူမလီးအစုပှ ကှောမှှလှငကှလညှး သူမဖငဝှကို ပှှတကှနဲ အသံထှကအှောငှ အားနှင့ဖှိစုပလှိုကရှငှး ခပဟှဟဖှဈနသေော သူမဖငပှေါကဝှထဲကို လှှာနှင့စှကဝှိုငှးသဏဍွာနှ ရဈဝိုကယှကသှပပှဈလိုကသှဖှင့ှ အိမှနကှှောဖှငဝှ ယားကှိကှိကလေး […]
ပြည့်ကျပ်လို့နေတာပဲ
လူသံတှေ ကားသံတှကေို ခင့ှ နားထဲမှာကှားနရတယှေ ….အိပတှဝကှ နိုးတဝကနှဲ့ပေါ့…။ မကှလှုံးလေးကို မဖှင့ခှငှှ ဖှင့ခှငှနှဲ့ ဖှင့ပှှီး နာရီကိုလှနှးကှည့လှိုကတှော့ ၇ နာရီခှဲနပှေီ…ဒါနဲ့ အိပရှာပေါကှ ကုနှးရုနှးထ ဝရနတှာ လိုကကှာလေးကို ဆှဲဖှင့လှိုကတှယှ ဆိုရငပှဲ လူတှေ ကားတှေ နဲ့ သကဝှငလှှုပရှှားနတေဲ့ ရနကှုနမှှိုကှီးကို တှေ့လိုကရှတယှ…သာယာတဲ့ မနကခှငှးလေးပါ။ အခုလိုခတှကှေီးထဲမှာ ဆနှးသဈတဲ့ မှို့ပှတခုရဲ့ အလှမှိုးမရှိရငတှောငှ ခတှပကှမှေှို့ဟောငှးသာသာ ရနကှုနမှှို့ရဲ့အလှကို ခဏတာ ငေးလို့ ရုစားနရငှေးက နေ ခင့အှခနှးထဲကို ပှနဝှငခှဲ့လိုကပှါတယှ။ ကုမမှဏီ အစညှးအဝေးက ၉ နာရီစမှာဆိုတော့ လိုအပတှဲ့ ဒေါကူမန့တှှေ အစီအစဉတှိုငှး ဖှဈအောငှ အရငလှုပဖှို့ ခင့ှ တာခှီကေ့ဈထဲက ဖိုငတှှထေုတလှိုကပှါတယှ။ ဖိုငတှှေ ကို အစညှးဝေးမှာ လှယလှှယကှူကူနဲ့ အမှနဆှုံးထုတလှို့ […]