News

နေမင်း တယောက် မိမိ တို့ ရပ်ကွက်နားက တန်ဆောင်တိုင် ပွဲကို သတိရမိသော်လည်း ခရီး သိပ်မသွားဘူးသူ မို့ ရထားစီး ပြီး ရထားဂိတ် ဆုံးတော့ မော်တော် တဆင့်ထပ် စီးပြီးမှ သူတို့ သွားနေသော မြို့ လေးကို ရောက်သဖြင့်၊ သူ့အတွက် အားလုံးက အသစ် အဆန်းဖြစ်နေသည်၊ သွားနေမကျ တော့ လည်း နည်းနည်း ပင်ပန်းသလို ခံစားရသည်။ မင်္ဂလာဆောင်မှာက ၂ရက်လောက်လိုသေး သော်လည်း မြို့မှ မိတ်ဆွေ များ၊ သူ့အမျိုးသား ဘက်မှ ဆွေမျိုးများ တဖွဲဖွဲ ရောက်နေကြပြီ။ နေမင်းတို့ ဘင်္ဂလား မောင်နှမ ကိုအိမ်တအိမ်မှာ နေရာချပေးသည်၊ နေမင်းတို့ ရောက်တာ စောလို့ နေမင်းတို့က အခန်းထဲ နေရာရသည်။ […]

အစများ၏ အစမှ စရမည်ဆိုလျင်တော့ ဟန်သာ၏ ဒေါ်လေးဖြစ်သူ အန်တီမိုးက စရမည်ထင်သည်။ အန်တီမိုးက တစ်ခုလပ်မလေး ဖြစ်သည်။ သမီးလေး တယောက်ရှိသည်။ သမီးလေးပင် ဆယ်တန်းအောင်၍ တက္ကသိုလ်အဝေးသင် တက်နေပြီဖြစ်ရာ အန်တီမိုးအသက်မှာလည်း လေးဆယ်ပင် စွန်းနေပြီ ဖြစ်သည်။ အန်တီမိုးက နေ့ခင်းဘက်တွင် ရုံးသွားတတ်ပြီး ညကျလျင်တော့ သူတို့အား ဂိုက်သဘောမျိုး စာသင်ပေးတတ်သည်။ ညဂိုက်များမတိုင်မီလည်း အန်တီမိုးက အပြင်တွင် ဂိုက်လိုက်ပြသည်။ ထိုဂိုက်များပြီးမှ အိမ်ပြန်လာပြီး သူတို့အား စာသင်ပေးသည်။ သူတို့ဆိုသည့် ဂိုက်လိုက်သူများမှာ ဟန်သာနှင့်အတူ ဟန်သာ၏ အစ်မရူပါခင်၊ တင်ထွန်းနှင့် တင်ထွန်း၏ ညီမလေး နှင်းသူဇာခင်၊ တင်စိုး၊ ဇော်ထက်နှင့် မိန်းကလေး သုံးယောက်ပါသည်။ မိန်းကလေး သုံးယောက်မှာ အိမ်နီးချင်းမှ သင်းသင်းချို၊ မိုးမိုးဆောင်းနှင့် ပိုပိုခင်တို့ဖြစ်သည်။ အန်တီမိုးအား […]

အချိန်မှာ ည ၁၀ နာရီခန့် ရှိပြီဖြစ်၍ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်စ ပြုနေပေပြီ။ ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် နေ့လည်က ကြည့်ခဲ့သော ဗွီဒီယိုအောကားကို ပြန်သတိရပြီး လီးတောင်နေလေသည်။ ယခုတလော အောကား တော်တော်များများ ကြည့်ဖြစ်နေသော သူ့အာရုံတွင် ပြန်စဉ်းစားလိုက်တိုင်း ယောကျ်ားနှင့် မိန်းမတို့ လိုးပုံ အမျိုးမျိုးကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းပင် ပြန်မြင်ယောင်တတ်သည်။ သူနေသည့် နေရာနှင့် အနည်းငယ် ဝေးသော ကားလမ်းမကြီးဘေးရှိ အိမ်တစ်အိမ်မှာ ဗွီဒီယို အောကားချည်းပြလေရာ တစ်ခါ ကြည့်ဖူးသွားသော ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် မကြာမကြာ ကြည့်ဖြစ်နေလေသည်။ ရန်ကုန်မြို့ နေရာတော်တော်များများတွင် ဗွီဒီယိုရုံများ ပေါ်လာပြီး အောကားသက်သက် ပြစားသော ရုံများတွင် သူကြည့်နေသော ရုံလည်း တစ်ရုံ အပါအဝင် ဖြစ်လေသည်။ ထိုရုံနှင့် ထိုကားများကြောင့် အသက်အစိတ် နီးနေပြီဖြစ်သော […]

ပိုးသားနက် ဝန်ထမ်း ဝတ်စုံလေး ဖြင့် သီရိ ခပ်သွက်သွက်လေး ရုံးခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့သည် ။ သီရိ ဆိုတာက မြူနှင်းကုမ္မဏီကြီး ရဲ့ အတွင်းရေးမှုး တစ်ယောက် ဖြစ်သလို ထို ကုမ္မဏီပိုင်ရှင် များ၏ မွေးစား သမီး တစ်ယောက် ဖြစ်သည် ။အသက် နှစ်ဆယ့်ငါး ခန့်သာ ရှိသေးသော်လည်း လူကြီးဆန်ဆန် ပင် ကျတ်သရည် ရှိစွာ ဆင်ယင်ထုံးဖွဲ့ထား တတ်သည် ။ သူမ နှင့် ဤ စတိုင် နှင့် လည်း လိုက်ဖက် လွန်းသည် ။ မျက်ခုံးကောင်းကောင်း နှာတံဆင်းဆင်း ဖြင့် သူမ ၏ မျက်ဝန်း တို့သည် ညို့ငင်တောက်ပလွန်းသည် ။ သူမ သည် ခပ်တောင့်တောင့်ကြီး […]

ဂျွတ်…” အ….” ဖြောင်း… ဝုန်း…အမလေး…. ဟဲ့…ဟဲ့…လုပ်ပါဦး….ဟိုမှာ ဖိုးတာ အပေါက်ကျွံပြီ….အော်…ဒီကလေးနယ်….ရေပုံးကြီးတစ်ဖက်နဲ့ အို….” အရီးလေးရဲ့ အော်သံကြောင့် မမရီဟာ ကမန်းကတန်းပြေးလာပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲထူပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမရီရဲ့ ပုခုံးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းပြီး ဆွဲဖက်ကာ အားယူပြီး ထလိုက်ပါတယ်။ မမရီကပဲ အပေါက်ထဲကျွံနေတဲ့ ကျွန်တော့် ရဲ့ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ငုံ့ပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲထုတ်ပေးခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ ” ဟင်….သွေးတွေ…” မမရီက အထိတ်တလန့်ဖြစ်သွားသည်။ ” ထိုင်….ထိုင်လိုက်….အတာ….” ကျွန်တော်လည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ခြေထောက်ဆင်းပြီး ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို ပြောပြီးတာနဲ့ မမရီက သူ့အခန်းလေးထဲဝင်သွားပြီး ချက်ချင်းပြန်ထွက်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ စောစောက ကျွန်တော် အပေါက်ကျွံတုန်းက ဆွဲလာတဲ့ ရေပုံးကို သူကလှမ်းပြီး ယူလိုက်ပါတယ်။ ရေပုံးထဲမှာတော့ ရေကနည်းနည်းပဲရှိပါတယ်။ […]

ဇေယျသီရိ တက္ကသိုလ်မှာ လက်ထောက် ပါမောက္ခ ဟန်နရီ ရာဇဝင် ဘာသာရပ်ကို လာပြနေသည်မှာ ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုနီးပါး ကြာမြင့်ခဲ့ပြီ။ ပရော်ဖက်ဆာဟု ဆိုသော်လည်း ဟန်နရီမှာ အသက် ၃၀ ကျော်ကျော် ၄၀ မပြည့်သေး၊ အသက်က ငယ်ငယ် အားကစားလိုက်စားသူဖြစ်၍ ဗလတောင့်တောင့်၊ ပါးသိုင်းမွှေးခပ်ရေးရေးနှင့် ဟန်နရီမှာ ကျောင်းဆရာနှင့်မတူပဲ ဘိုင်စကုပ် ဓာတ်ရှင်မင်းသားနှင့် ပိုတူနေသည်။ အမှီအခိုမရှိ၊ လူပျိုလူလွတ်မို့ ရသည့်လခက လောက်ငရုံမက ပိုလျှံသည်ဟု ဆိုရမည်၊ သို့သော်လည်း ဝါသနာအလျှောက် ဓာတ်ပုံတိုက်နှင့် ပန်းချီသင်တန်း ဖွင့်ထားသေးသည်။ တကိုယ်တည်းသမားမို့ တိုက်ခန်းသီးသန့် ငှားမနေတော့ပဲ ဓာတ်ပုံတိုက်တွင်ပင် ဟန်နရီ နေသည်။ ရုံးခန်းထဲမှာ သူရိယ သတင်းစာကို ဟိုလှန်ဒီလှန် လုပ်နေစဉ် တံခါးခေါက်သံကြားရသဖြင့် ဟန်နရီ တံခါးပေါက်ဆီသို့ ထသွားရသည်။ သမိုင်းပါမောက္ခပီပီ […]

ရီရီခ်ိဳ ရံုးခန္းထဲ ကို ဝင္လိုက္သည္ ႏွင့္ ရံုးသူ ရံုးသား မ်ား အားလံုး အျပံဳးနဲ႕ ဆီးႀကိဳလိုက္က်သည္ ။ ရီရီခ်ိဳ လည္း အိတ္ေလး ထဲမွ အဝါေရာင္ စာအိတ္ေလးမ်ား တစ္ခုဆီ ရံုးသူ ရံုးသားမ်ား ကို လိုက္ေဝ ေလသည္ ။ ထို အဝါေရာင္စာအိတ္ေလး မ်ားသည္ သူမ ၏ မဂၤလာေဆာင္ ဖိတ္စာမ်ား ပင္ ျဖစ္သည္ ။ ရီရီခ်ိဳ မွာ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ အသားျဖဴၿဖဴေလး ျဖစ္သည္ ။ မ်က္ႏွာေသးကာ မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေလး ႏွင့္ ကေလးမ်က္ႏွာေလး ျဖစ္သည္ ။ ခ်စ္စရာေကာင္း သျဖင့္ တစ္ရံုးလံုး ကလည္း ခ်စ္က်သည္ ။ ေနာက္ဆံုး က်န္ေနေသာ […]

ကဲ ဗျာ ပြော တော့ မယ် ခယ်မဆိုတာ လိုက်ပွဲတော့ မကြုံ ဖူးသေးဘူး မရီးကိုတော့ ဖုတ်လိုက်ရတယ် ကျွန်တော် နဲ့ကျွန်တော့မရီးက ကျွန်တော့်ထက် အသက် တစ်နှစ်လောက် ပဲ ကြီးတယ် ဗျ ကျွန်တော့အစ်ကို ရဲ့မိန်းမ လေ အစ်ကိုနဲ့က အသက် ရှစ် နှစ်လောက်ငယ်တယ် နေတာကတော့ ကျွန်တော်တို့ခြံဝင်းထဲ က တိုက်တစ်လုံး မှာ ကျွန်တော့်အစ်ကို မိသားစု က ခဏနေတယ် ခဏဆိုပေမဲ့2 နှစ်လောက် နေသွားတယ် ကျွန်တော်တို့ခြံထဲ ကတိုက် အသေးတစ်လုံးကလည်း လွတ်နေတာလေ မရီးကလဲ တောင့်တောင့်ဖြူ ဖြူ ကြီး ဆိုတော့ ကျွန်တော်က အမြဲ ဂွင်းမှန်းထု နေရတာပေါ့ ဗျာ သူရေချိုးရင်လည်းဘယ်လို ခြောင်းရမလဲဆိုတာကို တစ်ချိန်လုံးကျွန်တော် […]

ကြၽန္ေတာ့အမည္ကို မိတ္မဆက္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ မိတ္ဆက္လို႔လည္း ကြၽန္ေတာ့မိတ္က ပိုမရွည္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ ။ ဟုတ္ေတဟုတ္ ခိ.. ခိ… အခုဇတ္လမ္းက.. ဒီလိုဗ်…….. ကြၽန္ေတာ္က ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသားပါ (…)ေမဂ်ာေပါ့ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ အခန္းတူတဲ့ သၪၨာကို ကြၽန္ေတာ္က အရမ္းေႂကြမိပါေတဗ်ာ။ သူကလည္း အရမ္းကို ပြင့္လင့္သူေလဗ်ာ။ ေက်ာင္းကို သူလာရင္ ေႂကြတဲ့ဘဲေတြကလည္း ပရမ္းမ်ားတာကိုဗ်။   သူကကြၽန္ေတာ့လို ေကာင္ကိုသိပ္ဂ႐ုမစိုက္ေပမဲ့လည္း ကြၽန္ေတာ္က သူ႕ကိုဂ႐ုစိုက္ၿပီး သူလိုအင္သမွ်ကို တတ္နိုင္သမ်ႀကိဳးစားေပး၊ အေနနီးေတာ့ ခ်စ္သူျဖစ္သြားၾကပါေတဗ်။ ဒါေပမဲ့လည္း ေငြေၾကးမရွိ ဆင္းရဲေတာ့လည္း တစ္ခါတစ္ခါ စကားမ်ားၾက ရန္ျဖစ္ခဲ့ပါေတဗ်။ သူကကြၽန္ေတာ့ကို…. ေအာင္ေဇာ္..နင္ႏွင့္ငါျပတ္ၿပီ .. ေျပာၿပီး ျပတ္စဲသြားၾကပါေတဗ်………….. ။   ကြၽန္ေတာ့အေမႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းေတြက အားကုန္ၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးဘဲ ႏွိစ္သိမ့္ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က သူ႕ကိုခ်စ္မိေနေတာ့လည္း […]