No 12 ဦးရွှေ ၀င်လို့ ရပါပြီရှင့် စာရေးမလေး စုစုမှ ခေါ်လိုက်သည်။ ဦးရွှေ လည်း မိန်းမနဲ့ အတူ စမ်းသပ်ခန်းထဲသို့ ၀င်သွားသောအခါ ဦးလေး ၀င်လာပါ၊ ဗိုက်အောင့် ပြန်ပီလားရှင်၊ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမလေးရေ အရက်ပြန်သောက်နေတာလား မသောက် အယ် ဟုတ် နည်းနည်း ပါပဲ ဆရာမလေးရယ် သောက်တယ် ဆရာမလေးရေ ပြောမရ ဆိုမရ နဲ့ ဘယ်နေ့ သွားမလဲ မသိဘူး ၊ အတူ၀င်လာသော မိန်းမဖြစ်သူမှ တခါတည်း တိုင်ပြောလေသည်။ ဒေါက်တာ ရတီစုလဲ့ လည်း စမ်းသပ်စရာ ရှိတာ စမ်းသပ်ပြီး ဆေးထိုးပေးလိုက်သည်။ အရင် ပြနေကျ အ ကြောင်းသိများ ဖြစ်နေသောကြောင့် အထူးပြောရန် မလို ပြုံးပြုံးလေးသာ […]
News
ဒုတိယမယားဆီလည်း မသွားချင်သေးတော့ ဆိုင်ကယ်ကို တတိယမယားငယ်ရှိရာ ကန်တော်ကြီးတိုက်ခန်းဘက် ဦးတည်ထွက်ခဲ့သည်
မန္တလေးမြို့ ကန်တော်ကြီးအရှေ့ဖက်ခြမ်း တစ်ခုသောတိုက်ခန်း၏အစွန်ဆုံးရှိ တတိယအလွှာတွင် အမျိုးသမီး၃ဦး တိုးတိုးတိတ်တိတ်နှင့် ကျိတ်၍ တိုင်ပင်နေကြသည်။ မည်မျှအရေးကြီးသောစကားမို့ ယခုလိုကျိတ်၍ တိုင်ပင်နေကြသည် မသိ။ အဝင်တံခါးမကြီးကိုအသေအချာ ဂျက်ထိုးပိတ်၍ တကယ့်ကိုတိုးတိတ်စွာလေး။ အသားညိုညို ခပ်တောင့်တောင့် မျက်နှာခပ်ချောချော မိန်းမနာမည်က မညိုရှိန်။ အသားညိုသော်လည်း ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ယောက်ျားတွေမက်လောက်သည့် အဖုအထစ် အမို့အမောက် အစွင့်အကား အင်္ဂါရပ်တွေနှင့် အားလုံးပြည့်စုံသည်။ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းနှင့် ကြာမူကြာဟန်က အပြည့်ရှိသည်။ အသက်က ၃၅နှစ်ဝန်းကျင်။ ဤတတိယအလွှာက တိုက်ခန်းက သူမပိုင်ဆိုင်သည်။ သူမက မန္တလေးမြို့တွင်းရှိ တရုတ်သူဌေးတစ်ဦး၏ တတိယမြောက်မယား။ နောက်တစ်ယောက်က မညိုရှိန်ထက် ၃နှစ်ခန့်ငယ်သည်။ သူမ အသားအရေက အသားဝါ အသားလတ်။ သူမကလည်း မညိုရှိန်ကဲ့သို့ပင် ကျားပုရိသတွေ စွဲမက်လေ့ရှိသော အဖုအထစ် အမို့အမောက် အင်္ဂါရပ်တို့နှင့် ပြည့်စုံသည်။ […]
ဆောင့်တိုင်းအသံထွက်နေရော အဲဒီအသံတွေက တဏှာစိတ်ကိုနှိုးဆွတယ်ပြောရမှာပဲ ပိုပိုပြီးတက်ကြွလာလို့ ဆောင့်ပေးဖို့ချည့်ပဲတွင်တွင်တောင်းဆိုနေမိတယ်
“ရော့….ဦးလေးစောသင်္ဘောသီး…..စားချင်တယ်ဆိုလို့” ” အာ…..ဦးလေးစောပြောတာ….ဒါမဟုတ်ပါဘူး…..” ကိုဘစော.အိမ်ရှေ့မှာ.စဉ်းစားနေဆဲ.တူမဖြစ်သူ.မိုးမိုးက.သင်္ဘောသီးစိတ်.တစ်ပန်းကန်ကိုင်လျက်လာပေးသည်။ဘစော.ယောင်ချာချာဖြင့်မယူပဲ.ပြန်ငြင်းလိုက်မိတော့.မိုးမိုးက.မျက်စောင်းလေးတစ်ချက်ထိုး.တစ်ခိခိရယ်ရင်း အိမ်ထဲပြန်ဝင်သွားသည်။ ပါးစပ်ကလည်း မကြားတကြား ပြောသွားလိုက်သေးသည်။ “ဟင့်…..အညိုးညိုးပဲ ဦးလေးစောတို့က…..ခုဟိုဟာ….ခုဒီဟာ…..” မိုးမိုးက.တူမအကြီးဆုံး….။.အသက်နှစ်ဆယ်ရှိပြီ။.၁၅ နှစ် ၁၆ နှစ်နဲ့.အိမ်ထောင်ကျပြီး သူ့ယောင်္ကျားနဲ့.လိုက်နေသည်။ ကလေးတစ်ယောက်.မွေးခဲ့သော်လည်း.အဖတ်မတင်…..လေးငါးလနှင့်.ဆုံးသွားခဲ့သည်။ အခု.သူ့ယောင်္ကျား.ဆေးမှုနဲ့ထောင်ကျတော့….ဦးလေးစော့အိမ်.ပြန်လာနေရသည်။.ဒေါ်လေးက.မရှိတော့….။.ဆုံးသွားတာကြာပါပြီ။.ညီမနှစ်ယောက်ဦးလေးစောနဲ့အတူ.ကျန်ခဲ့ကြသည်။.သူနဲ့ဆို.သုံးယောက်။ဦးလေးစောနဲ့သူက.ငယ်ကတည်းက.ဇာတ်လမ်းရှိသည်။.ပြောမယ်ဆို…..ဦးလေးစောနဲ့သူ….သုံးနှစ်လောက်ခိုးခိုးအလိုးခံခဲ့ဘူးသည်။.လင်ယူပြီးမှ ပြတ်သွားသည်မှာ.ယနေ့ထိ။ အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့.တစ်လကျော်အချိန်အတွင်း.ဦးလေးစောက.သူနဲ့….ဇာတ်လမ်း.ပြန်စ,ချင်သလိုလို.ဖြစ်နေတာ.သတိပြုမိသည်။ မီးဖိုထဲ.ချက်ပြုတ်ရင်း.ဟိုတုန်းက.ဖြစ်ခဲ့လိုးခဲ့တာတွေ အတွေးထဲ.ပြန်ဝင်လာသည်။ ဦးလေးစောက.ပန်းရံလုပ်ရင်း….အလုပ်ခွင်ထဲ အတူလုပ်သည့်.ဒေါ်လေးနဲ့ညားခဲ့ကြတာဆိုပဲ။ ဒေါ်လေးနဲ့ညားတော့….ဒေါ်လေးက ၁၉ နှစ်ဦးလေးစောက.၁၆ နှစ်တဲ့။.၁၆ နှစ်ဆိုပေမယ့် ဦးလေးစောက.အလုပ်ကြမ်းသမားမို့ထွားသည်။ နုထွားကြီးပေါ့….။ ခုလဲ ထွားတာပါပဲ…..ခ်ခ်….။ မိုးမိုးတို့ ညီအစ်မမွေးစားပြီးတော့ ဒေါ်လေး.ပန်းရံမလုပ်နိုင်တော့….။.စိတ်ကူးတည့်ရာ.ခြံထွက်သီးနှံလေးတွေ.ဈေးထဲမှာသွားပြီးရောင်းရာကစ,ပန်းရံမလုပ်တော့ပဲ ဈေးရောင်းစားတော့သည်။ ခြံထွက်သာမကရွာနီးချုပ်စပ်ထိလိုက်ဝယ်ပြီး.အမြတ်တင်ပြန်ရောင်းသည်။ နဲနဲကြာလာတော့ ဈေးမှာလည်း ဆိုင်ခန်းတွေ ဘာတွေ ရလာပြီး အတည်တကျ ဖြစ်သွားသည်။ ဦးလေးစောကလိုက်ဝယ်…..ဒေါ်လေးက ပြန်ရာင်း.။ မိုးမိုးက အပျိုဖြစ်စောသလားတော့မသိ။ ဆယ့်သုံးနှစ်နဲ့ ရာသီလာပြီ။ အမွေးအတောင်စုံပြီ။ မျိးရိုးကထွားတော့….မိုးမိုးလည်း ထွားသည်။ ဈေးထဲမှာ….ကျောင်းထဲမှာ….အရပ်ထဲမှာ….ဘယ်နေရာရောက်နေနေ ယောင်္ကျားတွေက […]
စိတ်ရှိတိုင်း
ဖိုးတုတ်အခုအသက် ၂၅ နှစ်ရှိပြီ။ ဖိုးတုတ် ၁၄ နှစ်သားတွင်သူ့အဖေဆုံးပြီး သူ့အမေ မုဆိုးမဖြစ်သည်။ ရွာတွင် ဖိုးတုတ်လယ်သူရင်းငှားဘဝဖြင့် ဝမ်းရေး ကြောင်းနေခဲ့ရပြီး ဖိုးတုတ် သူရင်းငှားလုပ်ရသည့် လယ်ကလည်း မစန်းကြည်၏ မိဘများလယ်တွင် ဖြစ်သည်။ ဖိုးတုတ် အသက် ၁၈ နှစ်လောက်တွင် ဘအေးနှင့် မစန်းကြည်ညားခဲ့ပြီး သူတို့ လင်မယား ကောင်းမှုကြောင့် နေစရာ တဲလေးရခဲ့ရုံမျှမက ကိုဘအေးက သူတို့သားအမိအတွက် ဝမ်းစာစပါးထည့်ပေးထားပြီး တနှစ်ပတ်လုံး လယ်အလုပ်၊ ခြံအလုပ်ဖြင့် အလုပ်မပြတ်အောင် ပေးထားလေတော့ ဖိုးတုတ်တို့သားအမိ အတော်လေး ချောင်ချောင်လည်လည် နေနိုင်လာခဲ့ပေသည်။ လူပျိုပေါက်အရွယ်ထဲက မစန်းကြည်နှင့် လက်ပွန်းတနှီးနေခဲ့ရသော ဖိုးတုတ် တယောက် လူကနေပေမဲ့ လီးကမနေပေ။ မစန်းကြည်ကိုမြင်၍ လီးတောင်ခဲ့ရသော အကြိမ်အရေအတွက်က မနဲတော့ပေ။ အချိန်ကာလ ကလည်း နှစ်ရှည်လများ […]
အစမို့မူနေတာ
ပှကွီးတဈယောကျ ၁၀ တနျးဖွပွေီးတညျးကအိမျမွဲနသေညျ။ကြောငျးတကျကတညျးက အိမျမှကြောငျး ကြောငျးမှကြူရှငျ ကြူရှငျမှအိမျ ဤသုံးနရောဖွင့ျသာအခြိနျကုနျနခေဲ့သညျ။ မိဘမြားက အပွငျထှကျခွငျးကိုခှင့ျမပွုသည့ျအပွငျ ပှကွီးကိုယျတိုငျကလညျး အိမျမှာပဲ အိမျတှငျးပုနျးနရေသညျကိုသာ သဘောကြ၏။ ၁၀ တနျးပွီးတော့ သူငယျခငြျးမြားက ခရီးထှကျဖို့ခေါျတာတောငျ မလိုကျပဲဇှတျကနြျနခေဲ့၏။အိမျက အမကေတောငျမှ “သားရယျပငြျးနမှောပေါ့ လိုကျသှားလိုကျပာ” လို့ပွောတာတောငျ မလိုကျပဲနခေဲ့သညျ။အခုလညျးပှကွီးအဖေ သငျ်ဘောထှကျလို့လဆေိပျပို့ဖို့ကို မလိုကျခငြျဘူးဟုဇှတျငွငျးနသေညျကို အမကေ။ “ဟဲ့သား ကိုယ့ျအဖခေရီးထှကျမှာကို စိတျညဈအောငျလို့ `တောကျ´ သညျးခံတာလှနျလာပွီနောျ ပှကွီး”. “ကလေးကိုမဆူပါနဲ့ မိနျးမရယျ”. “ဒီမှာသား သားမလိုကျခငြျရငျနခေဲ့အဖမေရှိတုနျးမငျးအမကေိုဂရုစိုကျနောျသား ကွားလား” “ဟုတျ အဖေ” အမလေညျး မတတျသာ၍ဘာမှဆကျမပွောတော့ပေ။ဒီလိုနဲ့ အဖခေရီးထှကျပွီးကတညျးက အိမျမှာပှကွီးတို့ သားအမိ နှဈယောကျသာကနြျနခေဲ့၏။ “ကလငျ…..ကလငျ….” “သားရေ ဖုနျးလာနတေယျ ကိုငျလိုကျအုံး အမေ ဒီမှာ ဟငျးကိုငျနလေို့” “ဟုတျ.. ဟုတျ” ပှကွီးတဈယောကျ […]
အမကလည်းရှက်မနေနဲ့ ဒီအရွယ်ရောက်နေပြီကို…အေး ဒီအရွယ်ရောက်မှပဲ ငါလည်း ဒီလိုခံဖူးတာ..
မိုးတဖွဲဖွဲရွာနေသည့် နေ့တစ်နေ့ တောင်ဥက္ကလာပမြို့နယ်၊ (၁၅)ရပ်ကွက်တွင်ရှိသော စိန်တောင်ကြီးဟိုတယ် အခန်း(၃၀၂)တွင် အသက်(၂၉)အရွယ် ကောင်လေးတစ်ယောက်သည် အသက်(၄၈)နှစ်အရွယ် မိန်းမကြီးတစ်ဦးအား သူ၏ ဘဝအဆက်ဆက်က ရန်သူအလာ ထင်ရလောက်အောင် ရှိသမျှ အားအင်စိုက်ထုတ်ကာ လိုးခွဲနေပါတော့သည်။ ထို(၂၉)နှစ်အရွယ် ယောကျာ်းကား မိတ်ဆွေတို့ဘော်ဒါ မောင်မောင်ပဲဖြစ်ပြီး အသက်(၄၈)နှစ်အရွယ် မိန်းမသည်ကား ဒေါ်မာလာဟုခေါ်သော မိန်းမပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။ ဒေါ်မာလာသည် အိမ်ထောင်ရှိ အမျိုးသမီးကြီးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး။ မောင်မောင်နှင့် onlineပေါ်ရင်နှီးကာ တစ်ဦးအကြောင်းတစ်ဦးသိကာ တစ်ဦးဆန္ဒ တစ်ဦးဖြည့်ဆည်းပေးနေကြခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ဒေါ်မာလာသည် ခန္ဓာကိုယ် အနည်းငယ်ပြည့်တင်းကာ တင်ကြီးနို့ကြီး ကလေး(၄)ယောက်အမေ အမျိုးသမီးကြီး ဖြစ်ပါသည်။ ယခုလည်း… “အမလေး အမလေး သတ်နေတာလား ကောင်းလိုက်တာ…..” “, ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် အွတ် အအ […]
မလည်မရှုပ်မလေး
`ခှေးတှေ.. ရှငတြို့ … ခှေးတှသေိလား´ အငုံ ငယသြံပါအောငကြှုံးအောပြှဈလိုကသြော အသံလေးက တိုကကြှီးအတှငြး ဗုံးပေါကကြှဲသလို မှညဟြီးသှားလသညြေ။ အငုံမမေေ၊ ပှင့ကြ ခပဝြေးဝေးရောကနြသေော ထမီကို ကယောငကြတမြးဆှဲယူပှီး ခှမှစှေပဝြတခြါ၊ ပှကနွေသေော ဆံပငကြို ကပိုကရို ထုံးဖှဲ့သညြ။နို့နှဈလုံးအပေါသြို့ အလိပလြိုကလြေးတကနြသေော ဘရာစီယာကို အတငြးဆှဲခပွှီး အုံကှီးထှားကှိုငြးသော နို့ကှီးနှဈလုံးကို ဖုံးဖီကာကှယသြညြ။ဦးဦးသံဒိုငကြ ပုဆိုးကို ကောကဝြတပြှီး တံခါးဝသို့ သုတခြှတငေရြနခြှလှမြေးပှငလြိုကသြညြ။ ` လူယုတမြာကှီး.. ရှငပြှသနာတတသြှားခငွလြား. ထိုငစြမြး.. ဘယမြှမသှားနဲ့´ ခှောကပြေးနီးပါးထှားကှိုငြးသော ကိုသံဒိုငကြ (၁၆) နှဈသမီးလေးအငုံ၏ အဆိုကို လေးစာရိုကွိုးစှာ လိုကနြာရှာသညြ။ `အကုနြ.. စောကရြှကကြှဲကုနမြယြ´ အငုံက နာဇီဟဈတလာမကွနြှာဖှင့ြ ဟိနြးဟောကသြညြ။ ပှင့ကြ ရှကလြှနြး၍ မကွနြှာကို လကဝြါးနှဈဖကဖြှင့အြုပခြါ တရှုံရှုံငိုနရှောသညြ။ `ကှည့ပြါအုံးရှငြ.. ဒါ.. ဧည့ခြနြးရှင့ြ.. […]
ကောင်းလို့ငြီးတာပေါ့
မနေ့က သူ့ကို ပှနလြာရနြ အမဖေုနြးဆကပြှောခဲ့သညြ။ သူ့နာမညကြ စညသြူ အသကြ၂၂နှဈ ။အမကဒေေါမြသေူ အသကြ ၄၁ နှဈဖှဈသညြ။ အမကသေူ့အမအရေငြးမဟုတပြါ။ အမဒေေါမြသေူက သူ ၃ နှဈ သားလောကထြဲကမှေးစားခဲ့တာဖှဈသညြ။ အမဒေေါမြသေူကသူ့အမရေဲ့ညီမ သူ့အဒေါြ အဒေါဆြိုသောလြညြး အမကသေားသမီးမထှနြးကားသဖှင့ြ သူ့ကိုသားသမီးအရငြးလိုခစွရြှာခဲ့သညြ။ သူသုံးနှဈသားအရှယလြောကတြှငြ သူ့အဖနှငေ့အြမအမေကရှေေ့ဆင့နြောကဆြင့ဆြုံးပါးသှားခဲ့၍ ထိုစဉထြဲမှအမကသေူ့ကိုမှေးစားခဲ့တာဖှဈပါသညြ။ အမေ နှလုံးအားနညြးတဲ့ရောဂါဖှဈနတယြေ ဆရာဝနနြဲ့စမြးသပတြော့သိရပှီး ဒါမွိုးရောဂါက စိတလြကကြှညသြာမယ့ြ နရောတခုသို့ အပနြးဖှခရေီးထှကရြမညဟြု ဆရာဝနမြှအကှံပေးသညြ။အဲ့ဒါ သား အမေ့ဆီ ခှင့တြငပြှီး ပှနလြာဖို့သူ့ကိုမနေ့ကဖုနြးဆကပြှီး အမကပှေောသညြ။ အမေ့ကို စိုးရိမြ စိတပြူသှားမိပှီးသူ အလုပလြုပတြဲ့ဆေးကုမျမဏီမှာီခှင့တြငြ၍နောကနြေ့တှငြ သူတို့နသညေ့နြယမြှို့လေးသို့ပှနခြဲ့လိုကသြညြ။ သူ ကွောငြးပှီးဘှဲ့ရတော့ သူ့မိတဆြှတယေောကအြဆကနြှင့ြ ယခုအလုပလြုပသြည့ဆြေးကုမျမဏီမှာလခကောငြး၍ လုပခြဲ့တာဖှဈသညြ။ ဒီမှာ အလုပဝြငတြာတဈနှဈခန့ရြှိပှီ။ အဖဆေုံးတာခုဆို ၄ နှဈကွောခြဲ့ပှီဖှဈဖှဈသညြ။ အဖကသေူ့ကိုမိနြးဖကမြှတူဆိုသောလြညြးတူသားအရငြးလိုပငခြစွရြှခဲ့သညြ။ ထိုစဉကြ […]
မျိုးစေ့လေးချပေးနော်
အခုပွောမဲ့အဖွဈအပကြျတှကေ ကြှနျတောျ တက်ကသိုလျတကျနတေုနျးကပေါ့ဗြာ။ ကြှနျတောျနဲ့ ပတျသကျခဲ့တဲ့ဆရာမက ဒေါျသီဒါထှဏျး။ အဲဒီတုနျးကကြှနျတောျ အသကျ ၂၀ တောငျမပွည့ျတတျသေးဘူးရယျ။ ဆရာမ ဒေါျသီဒါထှဏျးက အိမျထောငျပွုထားပွီးကတညျးက သြှောငျနောကျဆံထုံးပါဆိုသလို ယောကျြားအိမျလိုကျနရေတာပေါ့။ ဆရာမယောကျြားက ဒူဘိုငျးမှာအလုပျလုပျနတေယျ။ ကလေးခုထိမရသေးဘူး။ ကလေးမရသေးတော့ ဆရာမလဲ သိပျပြောျပုံမရဘူး။ မွေးခြီခငြျတဲ့ ယောက်ခမတှကေ ဖိအားပေးတာကွောင့ျလဲပါမယျ။ ဆရာမအသကျက ၃၅ လောကျရှိပွီ။ ဆရာမက တောျတောျဆှဲဆောငျမှုရှိတယျ။ နဂိုကလဲ လှပွီးသားကို ပွငျတတျဆငျတတျဆိုတော့ အတိုငျးထကျအလှနျပါပဲ။ ဆရာမက သူရုပျခြောတာကိုလဲ သိတယျ။ ခြောလို့ ကြောငျးသားတှအေငမျးခံရတာကိုလညျး သတိထားမိတယျ။ ခြောသထကျ ခြောအောငျလညျး ပွငျတယျပေါ့။ ခန်ဓာကိုယျအခြိုးအစားကလဲ မိုကျမှမိုကျ။ ဆရာမယောကျြားက ဟိုတလောကမှ ဒူဘိုငျးကိုပွနျသှားတာ။ ခှင့ျတလရလို့ပွနျလာတာပေါ့။ ကြှနျတောျ ဘာလို့ ဒါတှသေိနတောလဲဆိုတော့ ဆရာမအိမျမှာ ကြှနျတောျ ကြူရှငျတကျတယျလေ။ အစပြိုးနတော […]
ညဘက် အိပ်ယာထဲမှာ ယောက်ျားစမှသာ အလုပ်ဖြစ်လေ့ရှိသည် သူကတော့ ဘယ်တော့မှ မစ စိတ်တအားလာနေပေမဲ့ ယောက်ျားက တရူးရူးဘေးမှာ အိပ်ပျော်နေလျှင် ပေါင်နှစ်လုံးကိုသာ လိမ်ကျစ်ပြီး ကိစ္စတုန်းခဲ့ရသည်
ဒေါ်ခိုင်ခိုင်ကျော်ဦး သူ့ဘာသာ တယောက်ထည်း အတွေးခေါင်နေမိသည်။ ငါ့ဘဝက ဒါပဲလား။ ပြီးသွားပြီလား။ ဒီလို အရွယ် မိန်ုးမတွေ ဒီအတိုင်းပဲ ဖြစ်တတ်ကြသလား။ နောက်သုံးလေးလလောက်ဆိုရင် အသက် ၄၀ ဖြစ်တော့မယ် ဘဝရဲ့ တဆစ်ချိုးဖြစ်ပြီ လို့ထင်တယ်။ စာတွေမှာ ဆိုထားတာကတော့ အသက်၄၀ မှ ဘဝစတယ်တဲ့။ ခု သူ့ဘဝ သူပြန်ကြည့်မိတော့ လည်း ဘာမှ ပြောစရာမရှိပါ။ သူများတွေ ဆိုလျှင် ခုချိန်ထိ အလုပ်လုပ်နေကြရတုန်း။ ငယ်ငယ်တုန်းက ကျောင်းအတူတူတက်ခဲ့ကြတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေထဲမှာ အလုပ်မလုပ်ပဲ အိမ်မှာနေပြီး။ အိမ်ရှင်မ အနေနဲ့ သူ့လိုမျိုး နေနိုင်ကြတဲ့ လူတွေက လက်ချိုးရေလို့ တောင်ရနိုင်သည်။ လူ့ဘဝ ဆိုတာမှာကြုံရမဲ့ ဟာတွေလည်း ကြုံပြီးပြီ။ ပညာသင်တယ်။ အိမ်ထောင်ကျတယ်၊ ခလေးမွေးတယ်၊ ခလေးတွေကို ပြုစုပျိုးထောင်တယ်၊ […]