အဲ့ဒီ မနက္က…အိပ္မက္ေကာင္းမ်ားႏွင့္ ထိေတြ႕ျခင္းကင္းခဲ့သည္မွာ ၾကာျပီျဖစ္ေသာမည္ကာမတၱအိပ္စက္ ျခင္းတစ္ခုမွ ပ်င္းရိညီးေငြ႕စြာႏိုးထခဲ့မိသည္…။ ျဖစ္ေနက်မနက္ခင္းကလည္း ထံုးစံအတိုင္း ေအးတိ ေအးစက္ႏွင့္ေပါ့ …။ ေဘးနားတြင္ ရံဖန္ရံခါရွိခဲ့ဖူးေသာ အေႏြးဓါတ္ေလးတစ္ခုအား မရွိႏိုင္မွန္းသိရက္ႏွင့္ စမ္းျဖစ္ေအာင္စမ္း လုိက္မိေသး၏၊ ေအးစက္ေသာအေတြ႕ရွိသည့္သူ႕မ်က္မွန္ကိုသာစမ္းမိလိုက္သည္၊ သူအရွက္ေျပေကာက္တပ္လိုက္၏၊ အမွန္တစ္ကယ္ သူထိေတြ႕ခ်င္ခဲ့သည္မွာ ႏုေထြးအိစက္လွစြာေသာခ်စ္ သူ၏ ခႏၶာကိုယ္ပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ `လြမ္းစရာရွိလွ်င္ နာစရာႏွင့္ ေျဖရသည္´ ဟူသည့္စကားရွိေသာ္လည္း လြမ္းစရာႀကံဳလာ တိုင္းနာက်ည္းစရာကို သူရွာမေတြ႕ခဲ့မိပါ၊ တစ္ကယ္တမ္း နာက်ည္းစရာမ်ားလုပ္ခဲ့သူက သူကိုယ္ တိုင္ ျဖစ္ေနခဲ့သည္ေလ။ သူ႕ကို ` မ´ ထားရစ္ခဲ့သည္မွာ တစ္ႏွစ္ပင္ ျပည့္ခဲ့ပါျပီ၊ ထားခဲ့သည္ ဆိုျခင္းထက္ စိတ္ပ်က္ရြံမုန္းစြာ စြန္႕ခြာသြားသည္ဆိုျခင္း က ပိုမွန္ေပလိမ့္မည္ ။ `အားလံုး ၿပီးသြားခဲ့ပါၿပီ ေမာင္ရယ္´ လို႕သူမ ေျပာခဲ့ေသာ္လည္း ခုခ်ိန္ထိေအာင္ […]
