Lifestyle

ဒီဇာတ်လမ်းလေးက နယ်စပ်မြို့ကလေးတစ်မြို့ရဲ့ မိသားစုတစ်ခုအတွင်းမှာ စတင်သန္ဓေတည် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်ဖက်နိုင်ငံနှင့်အဆက်အသွယ်ရှိပြီး အောင်မြင်နေသောစီးပွါးရေးလုပ်ငန်းအတော်များများကို နယ်စပ်အခြေစိုက် အဖွဲ့အစည်း အသီးသီးနှင့် ပေါင်းပြီး နှစ်ပေါက်တစ်ပေါက် လက်ဝါးချင်းရိုက်ကာ လုပ်ကိုင်နေခဲ့သည့် ကိုမျိုးဇော်နောင်နှင့် သူ့မိန်းမသဉ္ဇာခိုင်တို့ လင်မယား မူးကြောင်ရူးကြောင် ထင်ရာစိုင်းရာကနေ ဒီဇာတ်လမ်းလေး အစပြုခဲ့ခြင်းလို့ ဆိုနိုင်သည်။ မျိုးဇော်နောင်(ကိုဇော်) က အသက်၄၀ ဝန်းကျင်ခန့် အသားလတ်လတ် နှာတန်ပေါ်ပေါ် အရပ်မနိမ့်မမြင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် ခပ်တောင့်တောင့်နှင့် ကြည့်ကောင်း ရှုပျော်သော ဥပဓိရုပ်မျိုးကို ပိုင်ဆိုင်သူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ လူရည်လည်သလောက် ထက်ထက်မြက်မြက်လည်းရှိကာ အပေါင်းအသင်းဆန့်သူ တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့်လည်း ထိုင်း မြန်မာ နှစ်နိုင်ငံနယ်နိမိတ်ချင်း ဆက်စပ်လျက်ရှိသည့် နယ်စပ်လိုနေရာမျိုးမှာ အဖွဲ့အစည်းပေါင်းစုံနှင့်ပေါင်းပြီး တရားဝင်တာရော တရားမဝင်တာရော အရောင်းအဝယ်နှင့်စပ်လျဉ်းသည့် လုပ်ငန်းအမျိုးမျိုးလုပ်၍ စီးပွါးဖွေရှာနိုင်ခဲ့ခြင်းလည်း ဖြစ်ပါသည်။ သူ့မိန်းမသဉ္ဇာခိုင်လည်း ရုပ်ရည်အားဖြင့် […]

” အားးး … ကောင်းလိုက်တာ … အင့် အင့် …… ချစ်တယ် …… မမဝတီ ရယ် ” ” ရှီးးး းးးး …… ဖယ်တော့ … ဇော်သူ … နင် သိပ်အတင်းရဲတာပဲ … မောင် သိသွားရင် … ငါတို့အိမ်ထောင်ရေး ပျက်စီးမှာဟ ” ” ပြီးတော့မှပါ … ရှီးးးး းးးး …… ဘွတ်ဘွတ် …… အားဟား …… အင့် …… ကိုရဲခိုင် အပေါ်မှာ သောက်နေတာပါ … မပူနဲ့ မမဝတီ … အင့် အင့် ” နွယ်ဝတီ တစ်ယောက် ၄ထပ်တိုက် […]

သော်တာအိမ်ထဲကနေထွက်လာပြီး သူမချစ်သူမိုးဟိန်းရှိရာကားလေးဆီသို့ ခပ်သွက်သွက်လေးလှမ်းလာနေသည်။ သော်တာ့အရပ်က သာမန်မိန်းကလေးတွေထက်မြင့်သည် နက်မှောင်နေသည့်ဆံနွယ်တွေကလည်း ခါးလယ်လောက်ထိရှည်ကျနေသည်။ ယခုလည်း သူမဆံပင်လေးတွေကိုစုပြီးခပ်မြင့်မြင့်စည်းနှောင်ထားသည်။ မိုးဟိန်း သူ့ချစ်သူသော်တာရဲ့ တင်းရင်းဆူဖြိုးပြီး အချိုးတကျဖြစ်နေတဲ့ သော်တာရဲ့ ရင်တွေတင်တွေကိုအရမ်းသဘောကျသည် သူ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံးမှာ သော်တာ့လောက်လှတဲ့မိန်းကလေးမတွေ့ခဲ့ဖူးဟုပင်ထင်နေသည်။ သော်တာကားတံခါးလေးဖွင့်ပြီးဝင်ထိုင်လိုက်တော့ သင်းပျံ့နေတဲ့ရေမွှေးနံ့လေးက ဃဏာရုံကိုဝင်ရောက်ကျီစယ်သွားသည်။ “ဟား ကို့အချစ်လေးကြည့်ရတာ ဒီနေ့ထူးဆန်းနေသလိုပဲ၊ စိတ်လှုပ်ရှားစရာတွေဘာတွေများရှိနေလို့ပါလိမ့်” “ဟုတ်တယ်ကိုရေ ဒီနေ့သော်တာအရမ်းပျော်နေတာ၊ သော်တာ့မောင်လေးကိုပြန်တွေ့ပြီကိုရဲ့၊ ယုံတောင်မယုံနိုင်ဘူးကိုရယ်” “ဒါဆိုဝမ်းသာစရာပေါ့အချစ်လေးရဲ့” စကားအပြန်အလှန်ပြောရင်းနဲ့ မိုးဟိန်းသူ့ကိုသော်တာပြောပြဖူးတဲ့ နောက်ကြောင်းလေးကိုပြန်စဉ်းစားမိလိုက်သည်။ သော်တာနဲ့သူ့အမွှာမောင်လေးကို မိသားစုနှစ်ခုကမွေးစားခဲ့ကြလို့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ကွဲကွာခဲ့ရတာဖြစ်သည်။ သော်တာသိတတ်စအရွယ်ကတည်းကရင်း သူ့မောင်လေးရှိနိုင်မယ့်နေရာကိုစုံစမ်းခဲ့တာဖြစ်သည်။ သော်တာ့မွေးစားမိဘတွေက သော်တာ့မောင်လေးကိုမွေးစားသွားတဲ့လင်မယားရဲ့နာမည်တွေ ကိုမသိတော့ သော်တာကိုယ်တိုင်ပဲ အစအဆုံးစုံစမ်းခဲ့ရတာဖြစ်သည်။ “အင်းပေါ့ကိုရဲ့၊ မောင်လေးနာမည်က သူရိန်တဲ့ အခုရန်ကုန်မှာနေတာ၊ အဲဒါလေ သော်တာမနက်ဖြန်ပဲမောင်လေးကိုတွေ့ဖို့ရန်ကုန်ဆင်းမယ်ကို” သော်တာ့စကားကြားတော့ မိုးဟိန်းမျက်နှာအနည်းငယ်ညှိုးသွားခဲ့သည်။ “အဲဒါဆိုရင် သော်တာကဟိုမှာဘယ်လောက်တောင်ကြာမှာလည်း” “ဒါတော့ဘယ်ပြောလို့ရမလည်းကိုရဲ့ တစ်လလောက်ဖြစ်ဖြစ်ကြာချင်ကြာမှာပေါ့၊ မောင်နှမနှစ်ယောက်အခုမှပြန်တွေ့ရတာဆိုတော့ […]

အင်းကျုပ်ဆိုတဲ့ကောင်က အသက်ကြီးလေ ပျက်ဆီးလေလေ ဆိုတဲ့ကောင်ဘဲ ပြောရမယ်ထင်တယ်။ အခုဆိုဘာလိုလိုနဲ့ လေးဆယ့်ငါးတောင်ရောက်ပေါ့။ အခုထိမာန်ကမကျချင်သေးဘူး မာန်ထက် ဝါသနာဆိုရင် ပိုမှန်မလား အခုထိ ချောင်းရတာကို ဝါသနာက အပါသား တခါကလည်း အချောင်းကောင်းပြီးသေတော့မလို့ ထားပါ အဲ့ဒါကနောက်မှပြောမယ်။ အခုလောလောဆယ်ပြောချင်တာက လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် မနေ့ကဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကိစ္စ ကျုပ်ကမီးပြင်တဲ့သူ အဲ့ဒီတော့ အိမ်တကာဝင်ထွက်ခွင့် ပါမစ်ရှိတယ်ဘဲ ပြောရမှာပေါ့။ ကျုပ်နဲ့တအားရင်းနှီးတဲ့ သူငယ်ချင်းတယောက်ရှိတယ်။ သူ့မိန်းမနဲ့ခလေးတယောက် အပြင် တခြားခေါ်တင်ထားတဲ့ ဦလေးတယေက်ရှိတယ်။ နေတာကသုံးထပ်ခွဲတိုက်တန်း သူငယ်ချင်းအခန်းက အလယ်တည့်တည့်က တိုက်ခန်းကငါးခန်းတွဲ အလယ်သုံးခန်းက အောက်ခြေရော အပေါ်လေဟာပြင်ချင်း ဆက်နေတယ်။ ဒီတော့ သူငယ်ချင်းအိမ်ကို သွားပါများတော့ ဘေးတဖက်တချက်မှာရှိတဲ့ အိမ်နီးချင်းတွေနဲ့ မျက်မှန်းတန်း ရင်းနှီးမိတယ် ဆိုပါတော့။ ဘယ်ဖက်ဘေးကအိမ်မှာက အိမ်စောင့်တဲ့ သူတယောက်လွှဲပြီး သူဋ္ဌေးတွေကတလနှစ်လလောက်နေမှတခါလာတာ။ ဒါဆိုရင်ခင်ဗျားတို့ […]

ဆယ်အိမ်မှူ း ကိုတင့်ဆွေသည် လမ်းပြင်ဖို့အတွက် ရပ်ကွက်ထဲမှာ အလှူခံနေသည် ။ လုပ်ငန်းရှင်တွေ က တော်တော်များများ ထည့်လှူကြသည် ။ သူ့ကို လမ်းထဲက ချစ်ခင်ကြသည် ။ ကိုတင့်ဆွေ သည် လူတကာကို ကူညီဖို့ ဝန်မလေးဘူး ။ မျက်နှာ ပြုံးချိုပြီး တက်ကြွတဲ့ လူရွယ်တယောက်ပါ ။ ရပ်ကွက် ကောင်းဖို့ သူ အမြဲ လုပ်ကိုင်နေသည် ။ နောက်ဖေးလမ်းကြားတွေကို အမှိုက်တွေ ရှင်းသည် ။ မြောင်းတွေကို ရှင်းလင်းသည် ။ မီးဘေး သူခိုးရန် ကင်းဖို့ညကင်းစောင့်တာတွေ တာဝန်ယူပေးသည် ။ “ ကိုတင့်ဆွေ..ဖိုး၀ ဒိန်ချဉ်ဆိုင်ကို မကောက်ရသေးဘူးဗျ…..” လို့ သူ့ကို ကူညီနေတဲ့ လမ်းထဲက ကိုပေါက်ကပြောလိုက်လို့ ကိုတင့်ဆွေလည်း […]

“လိုးစမ်းကွာ … လိုးလိုး … နင်ဘယ်လောက်လိုးမလဲ ကြည့်စမ်းမယ် အောင်မောင်း … ငါ့တစ်ကိုယ်လုံးလည်း နင် တစ်ညလုံးဆော်ချင်သလို ဆော်နေတာနဲ့တင် … ငြီးစော်နံနေပြီ … လိုးစမ်း … ဒီလောက်လိုးချင်နေတာ နင့် အိမ် မပြန်နဲ့ တော့ … ဒီမှာပဲ မိုးလင်းတဲ့အထိ အပြီးသာ လိုးသွားလိုက် ကြားလား” အောင်မောင်း မသိန်းတင်စကားကို ကြားတော့ ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်လိုက်မိသည်။ မသိန်းတင် ပြောမယ်ဆိုလည်းပြောချင်စရာ။ သူ မသိန်းတင်အိမ်မှာ တစ်ညလုံး သောင်တင်နေပြီး အရက်သေစာများ သောက်လိုက်စားလိုက် မသိန်းတင်ကို ဖီးလ်လာလျှင်လာသလို တစ်ချီပြီးတစ်ချီ စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးလိုက်နှင့် သူ့ထက်အသက်အများကြီး ပိုကြီးသည့် မသိန်းတင်ကို အစ်မကြီးတစ်ယောက်ကို မောင်ငယ်လေးတစ်ယောက်က နွဲ့ဆိုးဆိုးနေသလို ဂျီကျချင်တိုင်းကျကာ နိုင်ထက်စီးနင်းလုပ်နေပေသည်။ မသိန်းတင်က လင်မရှိ။ […]

နှဖူးထက်က ချွေးစလေးတွေကို လက်ခုံနဲ့တို့သုတ်ရင်း ရှင်းလက်စအမှိုက်တွေကို အမှိုက်ပုံးထဲ ထည့်လိုက်သည် အရာရာ နေရာတကျရှိမရှိ ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်ရင်း ကျေနပ်ဟန် ပြုံးသွားကာ အခုမှ စိတ်သက်သာသည့်ဟန်နှင့် အမှိူက်ပုံးနား တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်ချလိုက်သည် ခန့်ငြားသည့် ကုတင်ကြီးပေါ်မှ ပန်းပွင့်အကြီးကြီးပုံတွေနဲ့ ခင်းထားသည့် မွေ့ယာ ဖက်လုံး ခေါင်းအုံး စောင် အရာရာ စနစ်ကျဖြစ်သွားပြီမို့ ကိုကို့အခန်းလေးက နေချင်စဖွယ် အသွင်ကိုဆောင်နေသည် အိစက်သည့် ဒီမွေ့ယာပေါ်မှာ ကိုကိုအိပ်မည့်ပုံစံလေးကို မျက်လုံးလေးမှေးကာ ပုံဖော်ကြည့်ရင်း ရှင်းသန့်သည့် မျက်နှာလေးပေါ်မှာ စွဲမက်ဖွယ်အပြုံးလေး ရှပ်ပြေးသွားသည်…။ မြလေး ဒီအိမ်ကြီးကိုရောက်တာ ၅နှစ်ပင်ကျော်ခဲ့ပြီမို့ ဒီအိမ်သားတွေနဲ့ မြလေးဆိုတာ မိသားစုဆိုလျင်မမှား ဦးဖေနှင့်ကိုကိုတို့ကပင် မြလေးကို အိမ်ဖော်(အိမ်ပေါ်)လို့မသုံး ဘယ်သူမေးမေး အိမ်သားတစ်ယောက်အဖြစ် အရာသွင်းကာ တူမ ညီမစသည်ဖြင့် ပြောပြလေ့ရှိသည်….။ မှတ်မိသေးသည် ရောက်ခါစတုန်းက မြလေးအသက်မှ […]

မြိုစွန်တနေရာ အဝေးပြေးလမ်းမကြီး အနောက်ဖက် ပျံကျဈေးလေးက ရောင်းသူဝယ်သူ အသံပေါင်စုံနဲ့ ဆူညံနေတာဗျို့။ကျုပ်လည်း မိန်းမကို ဈေးခင်းပေးပြီး အိမ်ပြန်ဖို့ နုတ်ဆက်လိုက်တယ်။ ” မချို ငါပြန်ပြီ နေ့လည်ကျမှ လာတော့မယ် ” ” အင်းပါ ကိုမောင်ခိုင် … အိမ်ရောက်ရင် ကလေးသေချာကြည့်နော် ” ကျုပ်မိန်းမ မချိုကလည်း ရောင်းမယ့်ပန်းတွေ ရေဝတ်အုပ်ရင်း ပြန်နုတ်ဆက်နေတာပါ။ဟုတ်တယ် ကျုပ်နာမည် မောင်ခိုင်ဗျ။ငယ်ငယ်ထဲက အတူနေရတဲ့ ဘဒွေးက ပေးထားတာ။မိဘတွေက ကျုပ်ကလေးဘဝထဲက ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆုံးသွားတော့ မမှတ်မိတော့ပါဘူး။ဘဒွေးကပဲ လေးတန်းထိ ကျောင်းထားပေးပြီး တောင်ယာဝင်လုပ်ခိုင်းတာ။ကျုပ်က အပင်ပန်းခံနိုင်ပေမယ့် တောင်ယာအလုပ်ကျ ဝါသနာမပါဘူးဗျ။ဒါနဲ့ လူပျိုပေါက်ရောက်တော့ ဘဒွေးက ဆိုက္ကား တစ်စင်းဝယ်ပေးပြီး ဒီဈေးလေးထဲ ဂိတ်ထိုးခိုင်းတော့တာပဲ။ကျုပ်ဆိုက်ကားနင်းတော့ ၃နှစ်လောက်ကျ ဘဒွေးလဲဆုံးရော။ကျုပ်အိမ်ထောင် မကျခင်ကတည်းက မြှာပွေတယ်ခေါ်မလား ဂေါ်စွံတယ်ခေါ်မလားပဲ။ပန်းရံသမကနေစပြီး ဆရာဝန်ကတော်တွေထိ […]

” ဖြိုးညီရေ” ခေါ်သံနဲ့ အတူ အိမ်ထဲဝင်လာတဲ့ လူနှစ်ယောက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မမမွန်တို့ လင်မယားဖြစ်နေသည်။ သူတို့လင်မယားနဲ့တောင်မတွေ့တာ နှစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။ မမမွန်ကဖြိုးညီရဲ့ အစ်မ တစ်ဝမ်းကွဲ ၊ ဖြိုးညီ အဖေရဲ့ညီမရဲ့ သမီးအငယ်ဆုံးဖြစ်သည်။ ဖြိုးညီ တို့အဖေက တရုတ်စပ်သည်။ အဒေါ့် ယောကျာ်းကလဲ တရုတ်ဆိုတော့ မမမွန်က ပီဘိတရုတ်မလေးတစ်ယောက်နှယ်။ အရပ်မြင့်မြင့် ရင်သားတွေကထွားထွား ၊ တင်သားတွေကလဲကြီးသည်၊ ရုပ်ကလဲတော်တော်ချောသည်။ သူ့ယောကျ်ားဖြစ်သူယောက်ဖတစ်ဝမ်းကွဲက ကိုချမ်းသာ တဲ့။ ကားပစ္စည်းတွေ အကြီးအကျယ်ရောင်းတဲ့သူဌေးသား။ ရုပ်ကလဲ ချောသည်။ ဒီလိုပဲ မမမွန်နဲ့ကြိုက်ပြီး လက်ထပ်ကြတာ နှစ် နှစ်တောင်ကျော်ပေါ့။ ဖြိုးညီ အတွေးစတွေကိုဖြတ်လိုက်ပြီး ဧည့်သည်နှစ်ယောက်ကိုအိမ်ထဲခေါ်လိုက်သည်။ ”လာ….အကို နဲ့ မမ ဘယ်ကိုလာတာလဲ။” ” ဒီလိုပါပဲ နင့်အကိုအကြောင်းမသိသေးဘူးလား။ သူတီဘီဖြစ်တာလေ နောက်ဆုံးအဆင့် […]