Lifestyle

ကျွန်တော်အမည်ကိုမျိုးပါ ကားဝယ်ရောင်းလေး လုပ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လုပ်ငန်းက မပင်ပန်းပေးမဲ့ တစ်ခါတလေ မနားရဘူးဗျ။ ကျွန်တော်လဲ အညှောင်းမိနေတာနဲ့ အိမ်မှာအနှိပ်သည် ဦးလေးကြီးကို ခေါ်နှိပ်လိုက်မိတယ်ဗျာ။ အဲဒီက ဇာတ်လမ်းစတာပဲဗျို့။ မိန်းမကအသက်(၂၇) ကျွန်တော်ထက် (၄)နှစ်ငယ်တယ်။ သူရဲ့ပုံစံက အရပ်မြင့်မြင့်နဲ့ အခု အမည်ကြီးနေတဲ့မေပန်းချီ တို့ဆိုဒ်ဗျ။ ဖင်ကားကား နို့ထွားထွားနဲ့ ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့အမေပါ။ သူက အသားဖြူတဲ့အထဲတော့ မပါဘူး။ အသားရေတော့ လှတယ် ခြေမွေးလက်မွေးတွေနဲ့ ရင်ခုန်ဖို့ကောင်းတယ်။ ဏှာကလည်း ဘာကြီးသလဲ မမေးနဲ့ အပေါ်ကနေတတ်ပြီး သူ့ဖင်းကြီးကြီးနဲ့ မွေရမှာ ကျေနပ်တဲ့အမျိုးဗျ။ ကျွန်တော်လည်း ဝန်ခံပါတယ် သူ့ကိုပြည့်ဝအောင် ကာမကို မပေးဆပ်နိုင်ခဲ့ဘူးဗျ။ အဲလိုပြောလို့ တတ်ထွက် အမျိုးစားတော့မဟုတ်ဖူး။ သူရဲ့အပေါ်က တတ်မွေတဲ့ အပေးက လီးတောင်ကျွတ်ပါသလား ထင်ရအောင် မျှော့အားကောင်းတယ်ဗျို့။နောက်မှ ကျွန်တော်ဖတ်မိတဲ့(မျှော့ပါတဲ့မိန်းမအကြောင်းဖတ်မိမှ ကိုယ့်မိန်းမကို […]

က်ေနာ္ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ မိန္းမဖက္က အစ္မ .မရီးေတာ္စပ္သူ အပ်ိဳႀကီးနဲ ့ အတူတူအိမ္ကို ေခၚေနရတယ္ေလ..။ မရီးကလည္း က်ေနာ့္ကို ခ်စ္ရွာပါတယ္.။ သူက တကၠသိုလ္က ဆရာမဆိုေတာ့ မနက္ဆို ကားေလးေမာင္းၿပီး ေက်ာင္းကိုလိုက္ပို ့ ညေနဆို သြားႀကိဳနဲ ့ ရင္းႏွီးမႈေတာ့ အေတာ္ရွိလာတယ္ .။ သူ ့အေၾကာင္းနဲ ့ သူပုံစံကို ေျပာရဦးမယ္.။ သူက အပ်ိဳႀကီး စစ္စစ္ဗ်..။ အသက္က ၃၅ ေရာက္ေနၿပီ ။ ငယ္စဥ္ကေတာ့ ရည္းစားရွိခဲ့ဖူးေပမဲ့ ဇာတာမပါေတာ့ အိမ္ေထာင္က်တဲ့အထိ မျဖစ္ေျမာက္ခဲ့ဘူး..။ ႐ုပ္ရည္နဲ ့ကိုယ္လုံးက ဆက္စီ မျဖစ္ေပမဲ့ အဆီကင္းၿပီး ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ပဲ..။ ေျပာရရင္ အသားကျဖဴ..ရင္ေလးက ေမာက္ေမာက္ ဖင္ေလးက ေကာက္ေပါ့..။ သူက က်ေနာ့္မိန္းမ […]

ကျွန်တော် ၁၀တန်းနှစ်ရောက်တော့ အိမ်က စီးပွားရေးမကောင်းတာနဲ့ နယ်ကအိမ်ကိုရောင်းပြီး ရန်ကုန်ကို မိသားစုလိုက်တက်လာခဲ့ကြတယ်။ ရန်ကုန်ကဆင်ခြေဖုံးတစ်နေရာမှာ အိမ်ငှားနေကြတယ်ပေါ့လေ။ အဲဒီအချိန်က တိုက်တွေလည်းသိပ်မရှိသေး။ ရပ်ကွက်လည်းဖြစ်တော့ ရန်ကုန်ဆိုပေမယ့် နယ်မှာလိုပါပဲ။ ရပ်ကွက်ထဲမှာ လူသစ်ဆိုတော့ ဘယ်သူနဲ့မှ မသိသေးပေမယ့် ကျွန်တော်ပထမဆုံးသတိထားမိတာကတော့ ၁အိမ်ကျော်က ညီအမတွေပါပဲ။ အငယ်ဆုံးကောင်မလေးက ကျွန်တော်နဲ့အတူတူ ၁၀တန်း။ ကျောင်းသွားအပ်တော့မှ တစ်ခန်းထဲမှန်းသိတယ်။ အလတ်နဲ့အကြီးကတော့ အဝေးသင်တက်ကြတယ်။ သူတို့အိမ်က ကျွန်တော်တို့ရပ်ကွက်အနေအထားနဲ့ဆိုရင် ချမ်းသာတယ်ပေါ့လေ။ တစ်ထပ်တိုက်ပုလေးနဲ့ခြံကလည်းကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း။ သူတို့အမေကမှ အဲဒီတုန်းက ၄၀ကျော်လောက်ရှိသေးတာပဲ။ ဒေါ်မာလာလို့ခေါ်တယ်။သူတို့သားအမိတွေအကုန်လုံးက ကိုယ်လုံးတအားလှတယ်။ ခေတ်လည်းဆန်တယ်။မသိရင် ညီအမတွေလို့တောင်ထင်ချင်စရာ။ ဒါပေမဲ့ရပ်ကွက်ထဲမှာတော့ သူတို့ကို ဘယ်သူမှ အခေါ်အပြောမရှိကြဘူး။ အစကတော့ ကျွန်တော်လည်းမသိပါဘူး။ နောက်ပိုင်း အနီးအနားမေးစမ်းကြည့်တော့မှ အခေါ်အပြောမလုပ်ကြတဲ့အကြောင်းရင်းကိုသိရတယ်။ အန်တီမာလာက သူ့သမီးတွေကိုသူကိုယ်တိုင်ခေါင်းလုပ်ပြီး ဖာထောင်စားနေတာကိုး။ အစကတော့ သူတို့ရုပ်ရည် သူတို့အနေအထားနဲ့ ဒါမျိုးလုပ်တယ်ဆိုတာ […]

ဆောင်းဦးပေါက်ကာစ ညနေခင်းသည် သာယာ ညွတ်နူးဖွယ်ကောင်းလှသည်။ကောင်းကင်သည်တိမ်မျှင် တိမ်စတစ်ချို့ကလွဲပြီး လင်းရှင်းနေတော့သည်။ အမှောင်လည်းမဝင်ရောက်သေး။အလင်းရောင်လည်း မဆုတ်သာသေးပေ။နေဝန်းနီနီသည်လည်း ဟိုးးးမိုးကုတ်စက်ဝိုင်း အနောက်ဘက်ယွန်းယွန်းဆီမှာ နစ်မြှုပ်ပျောက်ကွယ်လုနီးပါးဖြစ်နေသည်။ ဒီလို ဆောင်းဦးပေါက်စ ညနေခင်းတွေကို ဇင်မာ အလွန်သဘောကျသည်။ဒီလို ညနေခင်းရှုခင်းတွေကို ထိုင်ကြည့်ရတာ စိတ်ထဲမှာပျော်သည်။ ပြီးတော့ စိတ်ထဲမှာလည်း ကြည်နူးစိတ်နဲ့ အကြည်ဓါတ်ကလေး တလှပ်လှပ်တိုးဝင်နေတော့သည်။ အိပ်တန်းပြန်ငှက်တို့သည် ဇင်မာ ခေါင်းပေါ်မှ တငြိမ့်ငြိမ့် နဲ့ပြန်သန်းနေကြသည်။ဆောင်းဦးပေါက် လတ်ဆတ်တဲ့ လေညှင်းကလေးတို့သည်လည်း ဇင်မာ တစ်ကိုယ်လုံးကို ရစ်သိုင်းကာ ကျီဆယ်ဆော့ကစားနေကြသည်။ ထို လတ်ဆတ်တဲ့လေညှင်းကလေးတွေကို ဇင်မာ တစ်ဝကြီးရှူ သွင်းလိုက်မိသည်။နှာခေါင်းထိပ်မှာ အေးမြမြ အထိအတွေ့ကို ဇင်မာ သဘောအကျကြီး ကျနေတော့သည်။ `ဟဲ့…ကလေးတွေ မိုးချုပ်နေပြီ လာအိမ်ထဲဝင်ကြ´လို့အော် လိုက်တဲ့ ဘေးခန်းက ဒေါ်ဒေါ်မြင့် အသံကြားမှ မိုးစုန်းစုန်းချပ် မှန်းဇင်မာသိတော့သည်။မဟုတ်ရင် ထိုင်ကောင်းကောင်းနဲ့ […]

ကျမ နာမည်ကတော့ ဖြူဖြူပါ ။ကျမ ငယ်ရွယ်စဉ် ကျောင်းသူဘဝတည်းကပင် ကျမ အပျိုရည်ပျက်ခဲ့ရတယ်။ ကျမ ဘဝ ဆိုးလိုက်တာ ။မိန်းခလေးတွေ ဘဝဟာ အားမတန် မာန်လျှော့ ဆိုသလို ကျမ ဘဝက လူယုတ်မာ ကိုဘကြမ်းလက်ထဲမာ ပန်းကောင်း အညွှန့်ချိုးခံလိုက်ရတာ ခုထိ ရုန်းမထွက်နိုင်သေးပါဘူး ။ဘာကြောင့်ဆိုတော့ ကျမ ဆယ်တန်းအပြီး မုဆိုးမ တစ်ယောက်ထဲ ရုန်းကန်ရင်း ပညာတွေသင်ပေးခဲ့တဲ့ အမေ့ ရွာကို ပြန်လာခဲ့တယ် ။ ငယ်ကလည်းငယ် အလှသွေးကြွယ်တဲ့အရွယ် ယောက်ျားတွေ မျက်စိကျလောက်တဲ့ တင်ဝိုင်းဝိုင်းကြီးကြီး ရင်ကြီးကြီးမောက်မောက် ခါးသိမ်သိမ်လေးနဲ့ လုံးကြီးပေါက်လှ လှချင်တိုင်းလှနေတဲ့ အပျိုရိုင်းလေးဆိုတော့ ရွာသားတွေ မျက်စိထဲ ကျမ ကို အတော်လေး မျက်စိကျနေကြသည်ပေါ့ရှင် ။ထိုအထဲ ရွာမျက်နှာဖုံး သူဌေး ဦးဘကြမ်းလည်းပါသည်ပေါ့ […]

“နင်ကလဲ မောနေပြီလား၊ လုပ်ပါအုံးဟ၊ ငါဒီမှာကောင်းတုန်း” လုပ်နေရင်း တန်းလမ်း သူ့ကိုယ်ပေါ်ပိကျလာသော ကိုထွန်းခင်ကို လှမ်းဖက်ရင်း ခင်နှင်းကပြောလိုက်သည်။ ခု နောက်ပိုင်း ခင်နှင်း နှင့် သူ ဒီကိစ္စ အပေးအယူ တည့်နေသည်။ သူ့ မိန်းမနှင့် လားလားမှ မတူ။ ခင်နှင်းက ဒီကိစ္စ စိတ်ပါသည်။ သူနှင့် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရှိသည်။ ဒါကို ကိုထွန်းခင်ကလဲ ကြိုက်သည်။ သူ့ မိန်းမဆီက မရသည့် အရာကို ခင်နှင်းဆီမှ အပြည့်အဝ ရနေသည်။ “မောတယ်ဟ၊ ငါဒီမှာ မနားတမ်းလုပ်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ၊ သေရောပေါ့၊ ခန နားအုံးမယ်ဟာ၊ နင်မစောင့်နိုင်ရင် ငါ့ အပေါ်က တက်လုပ်” ကိုထွန်းခင်က ပြန်ပြောသည့် လေသံကိုက မောသံပေါက်နေသည်။ မမောခံနိုင်ရိုးလား၊ အောက်က […]

သာယာကြည်လင်တဲ့ မနက်ခင်း လေးရဲ့အေးမြတဲ့လေညင်းလေးတွေနဲ့အတူဝေမိုးတစ်ယောက် နိုးထလာခဲ့တယ်။ ဒီနေ့ဆိုရင်ဒီအိမ်ကိုပြောင်းလာတာတစ်ပတ်တိတိရှိပြီလေ။ ဖေဖေရယ်မေမေရယ် တစ်ခန်း ကျွန်တော်ကတစ်ခန်း ၊ မမနဲ့ညီမလေးကတော့ကျွန်တော့်ဘေးကအခန်းမှာပေါ့ ရန်ကုန်မြို့ရဲ့အထင်ကရနေရာတစ်ခုဖြစ်တာနဲ့အညီ လူတွေလဲသွားလာလို့ မနက်ခင်းလေးကသက်ဝင်လှုပ်ရှားနေပြီ။ အိပ်ရာထဲမှာဟိုဒီတွေနေရင်းနဲ့ အခန်းအပြင် ကမေမေအသံကိုကြားလိုက်ရတယ်။ ခဏဆိုမနက်စာစားပြီးဖေဖေ စက်ရုံသွားတော့မယ်လေ။ မေမေလဲဆိုင်သွားတော့မှာဆိုတော့အိမ်မှာမမရယ်ကျွန်တော်ရယ်ညီမလေးရယ်သုံးယောက်ထဲကျန်ခဲ့ရတဲ့ ရက်တွေကများတယ်။ မမက မေမေ အမရဲ့သမီးပေါ့ ငယ်ငယ်ထဲက မိဘတွေမရှိတော့ ဖေဖေနဲ့မေမေပဲသမီးလေးလိုစောင့်ရှောက်လာခဲ့တာလေ။ အခုဆို မမက ၂၈ ကျွန်တော်က ၂၃ ၊ညီမလေးက ၁၉ ရှိပြီပေါ့။ အားလုံးငယ်ငယ်ထဲကသိုက်သိုက်ဝန်းဝန်းပါပဲ ချစ်လဲ ချစ်ကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့အောက်အလွာမှာတော့ မေမေမောင်အငယ်တို့လင်မယားနေကြတယ်လေ။ ဒီလိုနေလာကြရင်းနဲ့ တစ်နေ့ပေါ့မေမေအကိုအကြီးဆုံးကဖုန်းဆက်လာတယ်။ သူလျှောက်ပေးထားတဲ့ Green Card ကရပြီတဲ့လေ။ အဲ့ဒီတော့အိမ်မှာလဲတစ်မျိုးပြောင်းစဉ်းစားရတော့တာပေါ့။ သူတို့သွားမယ်ဆိုရင် ကျွန်တော်တို့သုံးယောက်ပဲကျန်ခဲ့မှာလေ။ ဖြစ်ရဲ့လားပေါ့။ နောက်ဆုံးတော့သွားဖြစ်ပါတယ် သူတို့အရင်သွားကြည့်မယ် ညီမလေးက၂၁ နှစ်မကျော်သေးတော့လိုက်သွားလို့ရတယ်အဆင်ပြေပြီဆိုလာခေါ်မယ်ပေါ့။ အဲ့လို့နဲ့ ကျွန်တော်တို့မောင်နှမသုံးယောက်နေလာကြတာ […]