ျဖစ္ရပ္မွန္ေလးပါ။ နာမည္ လိပ္စာလႊဲထားပါတယ္။ လြန္ခဲ႕ေသာ ၃ ႏွစ္ေလာက္က မႏၲေလးျမိဳ႕ ရပ္ကြက္တစ္ခုမွာေပါ့ ငမ်ိဳးဆိုတဲ႕ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ငမ်ိဳးက ကားေဘာ္ဒိ ျပင္တဲ႕ အလုပ္လုပ္တယ္။ ရိုးသားတယ္။ ႀကိဳးစားတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ သက္ႀကီးနဲ႕ ေကတီဗြီ သြားေလ့ရွိတယ္။ ေနာက္ပိုင္း သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ သက္ႀကီးက ေကတီဗြီ ကေဆာ္နဲ႕ အိမ္ေထာင္က်သြားတယ္။ ေဆာ္က ရွမ္းျပည္ဇာတိ နာမည္က နန္းေလး ။ နန္းေလး ေကတီဗြီ မွာလုပ္တုန္းက ငမ်ိဳး နန္းေလးနဲ႕ အတူ ဆက္ရွင္ ဝင္ဖူးတယ္။ သက္ႀကီး ကတရုတ္လူမ်ိဳး မိဘေတြက အရက္ဆိုင္ဖြင့္ထားတယ္။ သက္ႀကီးက အလုပ္မရွိဘူး မိဘကူလုပ္ေပးေနသူျဖစ္တယ္။ သက္ႀကီးက နန္းေလးနဲ႕ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့လည္း အလုပ္မရွိဘူး။ မိဘအရက္ဆိုင္ ကူေရာင္းေပးၿပီးေနတယ္။ သက္ႀကီး […]
Lifestyle
ဝန္ခံကတိ
” ေဟ့ေကာင္..မင္းဒီတစ္ပါတ္လုံးလုံး အျပင္လုံးဝမထြက္ရဘူး..ၾကားလား.မင္း အျပစ္မင္းသိ.မျမေထြး ၾကည့္ထိန္းထား. ေမာ္ေမာ္တို႔ကလည္း .နင္တို႔တူ..နင္တို႔ ေမာင္ကိုၾကည့္ထိန္းထား..အျပင္မွာငါနဲ႕ ေတြ႕ရင္ ေသၿပီသာမွတ္ေတာ့ ” အဆူခံရတာ နည္းေတာင္မွနည္းေန မလားမသိဘူး..မေန႕ မနက္ကတည္းက ေက်ာင္းကိုထြက္သြားလိုက္တာ.ဒီေန႕ည ေနမွျပန္ေရာက္တယ္ဆိုေတာ့ ေဒါမပြတဲ့ မိဘရယ္လို႔ ဘယ္ရွိနိုင္ပါ့မလဲ။မင္းမင္းရဲ႕ အေဖကေဒါသႀကီးတယ္။ေက်ာင္းမွာစာ အသင္အျပ သိမ္ေမြ႕လိမ္မာကြၽမ္းက်င္သ ေလာက္ အိမ္မွာေတာ့ေပာက္ကြဲလြယ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ေလးတင္းက်ပ္တယ္။အရက္ လည္းေသာက္တယ္..ဘဝမွာမေက်နပ္ခဲ့ အားမရခဲ့သမွ်လူမႈေရးပိုင္း လုပ္ငန္းပိုင္း ေတြအားလုံး အိမ္ေရာက္ေတာ့ အရက္နဲ႕ အတိုးခ်ၿပီးဖြင့္ထုတ္တဲ့သေဘာပါ။အေဖ ဆိုေပမယ့္..ပေထြးပါ။မင္းမင္းအခါလည္ သားေလာက္မွာအေဖအရင္းကစက္ေလွ ေမွာက္ၿပီးဆုံးသြားေတာ့ အားကိုးရာမဲ့တဲ့ အေမက ေက်ာင္းဆရာမုဆိုးဖိုႀကီးနဲ႕ညား ခဲ့ၾကတာလို႔ပဲလြယ္လြယ္မွတ္သားခဲ့ဖူးပါ တယ္။အေမေျပာျပခဲ့တဲ့ဘဝဇာတ္လမ္းကအမ်ားႀကီးဆိုေတာ့.ညားခဲ့ၾကတုန္းကအေမကအသက္ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္ပဲရွိေသးတဲ့ မုဆိုးမ ႏုႏုစိုုစို ပ်ိဳပ်ိဳလြင္လြင္ေလး.အေဖ ကအသက္ေလးဆယ္ပိုပိုစြန္းေနၿပီျဖစ္တဲ့မုဆိုးဖို ဆိုတာေလာက္ေတာ့ခပ္ေရးေရး မွတ္မိပါတယ္။မမသင္းကပိုမွတ္မိမလား ေတာ့မသိဘူး..အသက္က မကြာေပမယ့္သူကမွတ္ဉာဏ္ပိုေကာင္းလို႔ပါ။သူ႕ထက္ ပိုမွတ္မိနိုင္တဲ့သူကေဒၚေလးေမာ္ေမာ္ပါ ပဲ.အေမ့ထက္ငါးႏွစ္ေလာက္ငယ္တဲ့ညီမ ေပါ့။အခုမွ အသက္သုံးဆယ့္သုံးႏွစ္ပဲရွိ ေသးတဲ့မုဆိုးမ ပူပူေႏြးေႏြး။ေရေဆးငါးလိုေဘာ္ဒီႀကီးနဲ႕ျဖဴျဖဴဝင္းဝင္း.မထိရက္မ […]
အမွတ္တမဲ႔
လန္းတယ္ေနာ္ အကိုႀကီး… ေက်ာ္မ်ိဳးဟန္စကားေႀကာင့္ သိန္းေဇာ္ လွမ္းႀကည့္မိသည္။ ႏုႏုငယ္ငယ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ အသက္က ၂၀ ေက်ာ္ပံုမရ။အသားေလးေတြက ေရႊေရာင္ဝင္းေနသည္။ဝတ္ထားေသာထဘီစကပ္က သူမ၏ကိုယ္အားတင္းႀကပ္စြာ စည္းေႏွာင္ထားသၿဖင့္ ဖြ႔ံထြားေသာ တင္သားအစံုက အလံုးလိုက္ကားအယ္ေပၚလြင္ေနသည္။ေအာက္ပိုင္းႏွင့္ ညီမွ်ေသာ ခႏၵာကိုယ္အေပၚပိုင္းကလည္းဖြ႔ံထြားမႈမွာ ေအာက္ပိုင္းႏွင့္ညီမွ်ရုံမွ်မက လည္ဟုိက္အကၤ်ီေႀကာင့္ အိ၍တင္းေနေသာအသားဝင္းဝင္းေလးမ်ားကို ရုိးတိုးရိတ္တိတ္လွမ္းၿမင္လိုက္ရေသးသည္။ တမင္ေၿဖာင့္ထားပံုရေသာ အေခ်ာင္းလိုက္က်ေနသည့္ ဆံပင္ေလးေတြကေက်ာဖက္လက္ၿပင္တဝိုက္တြင္ ဝဲေနသည္။ ေပၚလြင္ေသာ ႏွာတံေလး၏ထိပ္က ခပ္ခၽြန္ခၽြန္ေလးႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းလံုးလံုးေလးမ်ားက မ်က္ဆံႀကီးႀကီးၿဖင့္ ေကာ့ညြတ္ထူထဲေသာ မ်က္ေတာင္ႀကီးမ်ား ဝန္းရံကာစြဲမက္စရာ ေကာင္းလွသည္။ ေကာင္မေလးက သူတို႔ထုိင္ေနရာဖက္သို႔ တခ်က္လွည့္၍ မ်က္လံုးေလးေဝွ႔ကာၿပံဳးေယာင္ေလး တခ်က္သန္းေပးသြားသည္။ သူတို႔ထိုင္ေနတာက ၉၂ လမ္းထိပ္ ဆဲဗင္းအလဲဗင္း ၇၁၁ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္လမ္းမဘက္ အစြန္ဆံုး စားပြဲတြင္ၿဖစ္သည္။ “အကိုႀကီး နဲ႔ သိလား…”“…အင္း……သိတယ္…”….ေၿပာၿပပါအံုး…..အကိုႀကီးရ….သူ႔ အေႀကာင္းေတြ က်ေနာ္ စိတ္ဝင္စားလို႔ပါ” မင္းတို႔ […]
တြင္းအသစ္ေလးထဲ
ကိုယ္ကေလးကိုေဖ်ာ့၊ ေက်ာ့ကိုဆန္႔ၿပီး ကုလားထိုင္ ေနာက္မွီေပၚ ပုခံုးတင္ထားရင္းမွ ေလးေလးႏြယ္တစ္ေယာက္ ေခါင္းကေလးကို ဘယ္ညာယိမ္းကာ အေက်ာေလွ်ာ့ေနမိသည္။ ေလာေလာလတ္လတ္မွ ပရင့္ေအာက္ ထုတ္ထားသည့္ စာရင္းရွင္းတမ္း ရီပို႔သည္ စားပြဲခံု၏ ေထာင့္စြန္းတြင္ ၿငိမ္သက္စြာ လဲေလ်ာင္းလ်က္ရွိသည္။ ရင္ကေလး မို႔တက္လာသည္အထိ ေလကိုု တစ္၀ႀကီး ရွဴသြင္းၿပီးေနာက္ ရံုးခန္းေပါက္၀တြင္ ခ်ိတ္္ထားေသာ တိုင္ကပ္နာရီကို လွမ္းၾကည့္မိ၏။ နာရီလက္တံက ၈နာရီတိတိ ထိုးေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေလးႏြယ္ (ေလးေလးႏြယ္၏ နာမည္အတိုေကာက္)ကို လွမ္းအသိေပးသည္။ မျဖစ္ေသးဘူး .. ငါ ျပန္မွပဲ .. မဟုတ္ရင္ လိုင္းကား ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးဟု ေလးႏြယ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိေပးလိုက္ရင္း ထိုင္ေနရာမွ ထသည္။ ညေန ေလးနာရီ ထိုးကတည္းက ေလးႏြယ္တို႔ တစ္ရံုးလံုး တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့ပါသည္။ […]
အိမ္မက္
ဇင္မာဝင့္ တေယာက္ စာအုပ္ထည့္ထားတဲ့ ကခ်င္လြယ္အိပ္ကို ရင္ခြင္ပိုက္ျပီး ရင္တထိတ္ထိတ္ ျဖင့္ ကၽြန္းေလွကား ၾကီးအတိုင္း တက္လာသည္၊ ဒီေန႔ ကိုေမာင့္ အိမ္သုိ႔ စာလာသင္ရမည္မွာ တျခားေန႔ေတြနွင့္ မတူ၊ ဟင္းလင္းပြင့္ ေနသည့္ အိမ္ေရွ႕ တံခါးၾကီးသည္ သူဝင္လာသည္ႏွင့္ အလိုလို ဂ်ိဳင္းကနဲ႔ ပိတ္သြားသည္၊ သူက တံခါးပိတ္သံေၾကာင့္ ရုတ္တရက္ လန္႔သြားျပီး ပါးစပ္က ေဒၚေဒၚ၊ ေဒါ္ေဒါ္၊ ဦးေလး၊ ဦးေလး၊ မညြန့္၊ မညြန္႔ ဆိုျပီး သူ႔ ကို စာသင္ေပးေနသည့္ ကိုေမာင္ အိမ္က အိမ္သားေတြကို အသံထြက္ေအာင္ ေအာ္ေခၚေနေသာ္လည္း မည္သူကမွ မထူး။ အလိုလိုပိတ္သြားေသာ တံခါးကို ဆြဲဖြင့္ ၾကည့္ေသာ္လည္း တံခါးက တုံ႔တံု႔မွ် မလႈတ္။ ပါးစပ္က တေၾကာ္ေၾကာ္ […]
အခ်စ္တကၠသုိလ္က
ဒီေန႔ဟာ က်မ အသက္ ၂၀ တင္းတင္းျပည့္တဲ့ေန႔၊ မနက္ခင္း က်မ အိပ္ယာႏုိးတာနဲ႔ ရင္ခုန္ စိတ္လႈပ္ရွားေနမိတယ္။ ေၾသာ္၊ က်မ အလုပ္လား။ က်မက ဟုိတယ္တခုက စားေသာက္ဆုိင္မွာ စားပြဲထုိးတယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ အဂၤါေန႔ဆုိေတာ့ ဆုိင္က လူပါးမွာပါ။ တခါတေလ တေန႔လံုးေနတာေတာင္ လူဆယ္ေယာက္ မလာဘူး။ အဲဒါနဲ႔ တူတူေတာ့ ၾကားရက္ေတြဆုိ ဆုိင္ပိတ္ထားလုိက္တာ ပုိေကာင္းမယ္လုိ႔ေတာင္ ထင္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်မက ေန႔စားေလ၊ လူမလာေပမဲ့ ဆုိင္ဖြင့္ထားေတာ့ က်မ ပုိက္ဆံရတာေပါ႔။ စားပြဲထုိးဝတ္စံုက သိၾကတဲ့အတုိင္း အျဖဴအနက္ပါပဲ၊ ရင္ေစ့ ဘေလာ့စ္၊ ဒူးဖံုးရံု စကဒ္နဲ႔ ကုဒ္အက်ီအနက္။ အဝတ္အစားကုိ လွေအာင္ ျပင္ဆင္လုိ႔ မရေပမဲ့ အနက္ေရာင္ ဇာဘရာနဲ႔ ဝမ္းဆက္ ပင္တီ အနက္ကုိေတာ့ […]
အရမ္းပဲ
“အ… ကို… ျမန္ျမန္ေဆာင့္… ငယ္ ျပီးေတာ့မယ္…” “အင္း… ကို အရိွန္ ထပ္တင္လိုက္မယ္ေနာ္…” တေျဖာင္းေျဖာင္း တဘုန္းဘုန္း ႏွင့္ ေနာင္ရဲသည္ သူ႔ခ်စ္သူ ငယ္ငယ္ ရဲ႕ ေသးသိမ္ေနေသာ ခါးကို ကိုင္ကာ မက္မြန္သီးဟန္ စြံကားေနေသာ တင္ပါးကို ေဆာင့္ခ်ျပီး လိုးေတာ့သည္။ “အ… ကို… ငယ္… ျပီးျပီ…” “အင္း… ငယ္… ကိုလည္း ျပီးေတာ့မယ္… ကို႔ အရည္ေတြ ေသာက္ဦးမွာလား…” “ေမးစရာ လိုေသးလို႔လား ကိုရ… ငယ့္ အၾကိဳက္ဆံုးေလ…” “ဒါဆို ငယ့္ထဲကေန ခၽြတ္လိုက္ေတာ့မယ္… စုပ္ေပးေတာ့…” “လာခဲ့…” ငယ္ငယ္ရဲ႕ ညီမေလးထဲကေန ျပြတ္ကနဲ အသံျမည္ကာ ေနာင္ရဲရဲ႕ ညီေလးက ကၽြတ္ထြက္လာသည္။ ဖင္ကုန္းေနရာမွ ထိုင္သည့္ ပံုစံ […]
အညွာလြယ္
လင္းခက္ေႏြ သည္ အစိုးရရံုးတစ္ရံုးရဲ႕ စက္ရံု ၾကီးၾကပ္ေရးမွဴး တစ္ေယာက္ပါ။ သူမရဲ႕ လက္ေအာက္တြင္ ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ အလုပ္သမား (အထူးသျဖင့္ မိန္းကေလးေတြ မ်ားသည္) ကို အုပ္ခ်ဳပ္ရတာ တကယ္ေတာ့ မလြယ္ေပ။ ပံုမွန္ ခပ္တည္တည္ ေနတတ္ေသာ လင္းခက္ေႏြသည္ အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံလွ်င္ ပိုျပီး ေအးစက္စက္ ႏိုင္လွသည္။ တကိုယ္တည္း အပ်ဳိၾကီး ျဖစ္တာေၾကာင့္လည္း ဘယ္အရာမဆို ခပ္ထက္ထက္ေတြးျပီး ခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာသည္။ အကုန္လံုးက ေလးစားေၾကာက္ရြံ႕ရတဲ့ သူေပါ့။ တစ္ရက္ေတာ့ အစိုးရဌာန ထံုးစံအတိုင္း ဝန္ထမ္းအဆင့္ ရာထူးတိုးဘို႔အတြက္ မြမ္းမံသင္တန္းကို ပို႔ျခင္း ခံရသည္။ သင္တန္းျပီးမွ ရာထူးတိုးစာေမးပြဲ ေျဖရမည္ ျဖစ္သည္။ လူအမ်ား ေျပာသည့္ ေဖာင္ၾကီးဆင္းရင္ ဖင္ၾကီးေစာင္းသြားမည္ ဆိုသည့္ ေဖာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးကို ရန္ကုန္မွေန လိုင္းကားစီးျပီး […]
ခယ္မေခ်ာေလး
ဖုန္းေက်ာ္စြာ မေန႕က ၿဖစ္ပ်က္ခဲ႕တာေတြကို ယခုတိုင္ သတိရ ၿမင္ေယာင္ေနတယ္ ။ အထိအေတြ႕ေတြကို ယခုတိုင္ ခံစားမိေနတယ္ ။ ဒါေတြကို ၿပန္ စဥ္းစားတိုင္း ၿပန္ေတြးတိုင္း ၿမင္ေယာင္တိုင္း ၾကက္သီးေမြးညင္းေတြ ထၿပီး စိတ္ေတြ ထၾကြလာမိရတယ္ ။ ကာမစိတ္ရိုင္းေတြ ၿပင္းထန္လာတယ္ ။ မေန႕က ။ မိန္းမနဲ႕ အၾကီးအက်ယ္ စကားမ်ားတယ္ ။ ဖုန္းေက်ာ္စြာရဲ႕ မိန္းမ စိမ္းေ၀ခင္သည္ ဖုန္းေက်ာ္စြာကို အေသႏိုင္တယ္ ။ ဖုန္းေက်ာ္စြာက စိမ္းေ၀ခင္ ထိုင္ဆို ထိုင္ရတယ္ ။ ထဆို ထရတယ္ ။ ဖုန္းေက်ာ္စြာက စိမ္းေ၀ခင္ကို ရဖို႕ ေက်ာင္းမွာတံုးက အေသအလဲ ၾကိဳးစားခဲ႕ရတာ ။ စိမ္းေ၀ခင္က ေက်ာင္းတံုးက နံမည္ၾကီး တေယာက္ […]
မေနတတ္ေအာင္
ႏိုဗိုတယ္ဟိုတယ္ ရန္ကုန္ စားေသာက္ခန္းထဲမွာ လူသိပ္မရွိဘူး ။ တိုးရစ္အုပ္စုတစုဘဲ စားပြဲ၀ိုင္းတ၀ိုင္းမွာ ရန္ကုန္ခရီးသြား လမ္းညႊန္စာအုပ္ေလးေတြ ဖြင္႕ဖတ္ၿပီး စကားေၿပာေနၾကသည္ ။ ပူစီ သူ႕လက္က ေရႊေရာင္ အိုမီဂါနာရီကို တခ်က္ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ ၁၀နာရီသံုးဆယ္႕ငါးမိနစ္ ။ ခ်ိန္းထားတာက ၁၀နာရီခြဲတိတိ ။ ခ်ိန္းတဲ႕အခ်ိန္ထက္ ၅မိနစ္ ေက်ာ္ေနၿပီ ။ ပူစီသည္ အခ်ိန္ကို ေလးစားသည္ ။ အခ်ိန္တိက်ေအာင္ အၿမဲ ဂရုစိုက္သူ ။ ကိုယ္တိုင္လည္း ေနာက္မ က်တတ္သလို တၿခားလူ ေနာက္က်ရင္လည္း မၾကိဳက္ဘူး ။ ေစာေစာက စားပြဲထိုးေလး လာခ်ေပးသြားတဲ႕ ကပါခ်ီႏိုခြက္ကို သူမထိရေသး ။ စိတ္ေစာေနသည္ ။ သူလာေစာင္႕ေနတာက အလုပ္အတြက္ ။ အလုပ္ကို သူအၿမဲ […]