အသက်နှစ်ဆယ်ဝန်းကျင် ငယ်လည်းငယ်သလောက် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်အဆက်အပေါက် တစ်ရစ်အချိုးကျလှပပြီး အတော်ကလေးရင့်ကျက်ကာ ထန်လည်း ထန်မည့်ပုံရသည်

ဒီဇာတ်လမ်းလေးက နယ်စပ်မြို့ကလေးတစ်မြို့ရဲ့ မိသားစုတစ်ခုအတွင်းမှာ စတင်သန္ဓေတည် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်ဖက်နိုင်ငံနှင့်အဆက်အသွယ်ရှိပြီး အောင်မြင်နေသောစီးပွါးရေးလုပ်ငန်းအတော်များများကို နယ်စပ်အခြေစိုက် အဖွဲ့အစည်း အသီးသီးနှင့် ပေါင်းပြီး နှစ်ပေါက်တစ်ပေါက် လက်ဝါးချင်းရိုက်ကာ လုပ်ကိုင်နေခဲ့သည့် ကိုမျိုးဇော်နောင်နှင့် သူ့မိန်းမသဉ္ဇာခိုင်တို့ လင်မယား မူးကြောင်ရူးကြောင် ထင်ရာစိုင်းရာကနေ ဒီဇာတ်လမ်းလေး အစပြုခဲ့ခြင်းလို့ ဆိုနိုင်သည်။ မျိုးဇော်နောင်(ကိုဇော်) က အသက်၄၀ ဝန်းကျင်ခန့် အသားလတ်လတ် နှာတန်ပေါ်ပေါ် အရပ်မနိမ့်မမြင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် ခပ်တောင့်တောင့်နှင့် ကြည့်ကောင်း ရှုပျော်သော ဥပဓိရုပ်မျိုးကို ပိုင်ဆိုင်သူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ လူရည်လည်သလောက် ထက်ထက်မြက်မြက်လည်းရှိကာ အပေါင်းအသင်းဆန့်သူ တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့်လည်း ထိုင်း မြန်မာ နှစ်နိုင်ငံနယ်နိမိတ်ချင်း ဆက်စပ်လျက်ရှိသည့် နယ်စပ်လိုနေရာမျိုးမှာ အဖွဲ့အစည်းပေါင်းစုံနှင့်ပေါင်းပြီး တရားဝင်တာရော တရားမဝင်တာရော အရောင်းအဝယ်နှင့်စပ်လျဉ်းသည့် လုပ်ငန်းအမျိုးမျိုးလုပ်၍ စီးပွါးဖွေရှာနိုင်ခဲ့ခြင်းလ့ည်း ဖြစ်ပါသည်။ သူ့မိန်းမသဉ္ဇာခိုင်လည်း ရုပ်ရည်အားဖြင့် တော်တော်ကလေးချောသည်။ ကိုယ်ခန္ဓာအဆက်အပေါက်က အလုံးအထည်ပြည့်ပြည့် ဖွံ့ထွားတောင့်တင်း၍ ကြော့ရှင်းပြေပြစ်လှပသူ အမျိုးသမီးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး လင်တော်မောင်ကိုဇော်မျိုးနောင်နှင့်တွဲဖက်ညီစွာ နှစ်ဦးသားဒိုးတူပေါင်ဖက် အလုပ်လုပ်ကိုင်၍ တစ်ဖက်တစ်လမ်းကနေ ဝင်ငွေဝင်လမ်းဖြောင့်အောင် ထိန်းသိမ်းဖြည့်ဆီးပေးနိုင်သည့် အိမ်ထောင်ရှင် အမျိုးသမီးကောင်းတစ်ဦးလည်း ဖြစ်ပေသည်။ သူတို့မှာ အသက်ရှစ်နှစ်ကိုးနှစ်အရွယ်ရှိ သမီးတစ်ယောက်နှင့် နောက်ထပ် အသက်ခြောက်နှစ်ခွဲအရွယ် သားယောက်ျားလေး တစ်ယောက်လည်း ရှိပါသည်။ သမီးနှင့်သားက တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အသက်အားဖြင့် နှစ်နှစ်ကျော်လောက်ကွာသည်။ များသောအားဖြင့် သူတို့မောင်နှမကို ထိန်းသိမ်းေ့စာင့်ရှောက်ဖို့အတွက် အိမ်ဖော်တွေကိုပဲ လုံးဝဥဿုံ တာဝန်ပေး လွှဲအပ်ထားလေ့ ရှိပါသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ကတော့ ငွေနောက်ကိုသာ သဲကြီးမဲကြီးလိုက်ပါပြီး အိမ်ပြင်ပတွင်သာ နေ့နေ့ညည အချိန်ကုန်လွန် နေခဲ့ကြတာ များပါသည်။

သူတို့ဇနီးမောင်နှံ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ထူးခြားချက်ကတော့ နှစ်ယောက်စလုံး လိင်ကိစ္စနှင့် အပျော်အပါးအသောက်အစားကို မက်ကြခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။ မျိုးဇော်နောင်မှာ ညာဉ်ဆိုးတစ်ခုရှိသည်။ ဒါကတော့ ကာမဂုဏ်ခံစားမှုနှင့်စပ်လျဉ်းသည့် လင်နှင်မယား သံဝါသပြုကျင့် ဆက်ဆံရာမှာ သဘာဝကျသည့်နည်းနှင့်ရော သဘာဝလွန်ဟုဆိုရမည့် ဓမ္မတာမကျသည့်နည်းလမ်းပေါင်းစုံနှင့်ပါ မေထုံပျော်မြူး စခန့်းသွားရမှုကို သူတကာထက်ပိုပြီး ထူးထူးခြားခြား ခုံမင်နှစ်သက်လွန်းခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။ သူ့မယားသဉ္ဇာခိုင်ကိုလည်း ကာမကိစ္စကို သူ့အလိုကျ လိုက်ပါဖြည့်ဆီးနိုင်အောင် စနစ်တကျ အချိန်ယူသင်ကြား လေ့ကျင့်ပေးလာခဲ့သည်။ တကယ်တော့လည်း သဉ္ဇာခိုင်ကိုယ်တိုင် လင်ဖြစ်သူမျိုးဇော်နောင်လိုပဲ ရမ္မက်တဏှာကြီးလွန်းသည့် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ပဲဖြစ်သည်။ သည်လိုကိစ္စမျိုး လုပ်ဆောင်ရာမှာ နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီ စိတ်အားထက်သန်မှုလည်းရှိကြပါသည်။ သဉ္ဇာခိုင် အသက် ၂၇ ၂၈ လောက်တော့ရှိပြီ။ ရုပ်ရည်ရူပကာ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကအစ ချောမောပြေပြစ် တောင့်တင်းလှပသူလည်းဖြစ်၍ ကိုဇော်နှင့်မရခင် ဘဝကတည်းက လိင်နှင့်ပတ်သက်၍ အတွေ့အကြုံတွေ တော်တော်များများရှိခဲ့ပါသည်။ ရည်းစားထည်လဲ တွဲခဲ့ လိုးခဲ့ဖူးသည်။ ယောက်ျ့ားလရည်တွေ အများကြီးလည်း မက်မက်စက်စက် စုပ်မျိုချခဲ့ဖူးသူဖြစ်သည်။ကိုဇော်နှင့်တွဲချိန်မှာလည်း နှစ်ယောက်သား ရုပ်ရှင်ရုံ တည်းခိုခန်း ပန်းခြံနှင့် ဖာဘိတွေပါမကျန် နေရာစုံမှာ သွားရောက်ပျော်ပါးပြီး လီးနှင့်စောက်ပတ် ပူထူအောင်လိုးခဲ့ကြပြီးမှ နှစ်ယောက်သား မလွှဲမရှောင်သာ ညားခဲ့ကြတာဖြစ်သည်။ လိင်နှင့်ပတ်သက်၍ လုပ်စရာရယ်လို့ပင်မရှိအောင် တစ်ဖက်စွန်းရောက် ကမ်းကုန်နေခဲ့ပြီလို့တောင် ဆိုရမည်။ ယုတ်စွအဆုံး ကိုဇော် သူ့လီးသူအားမရဘဲ လီးကြီးချင်၍ဆိုပြီး ဆေးထိုးဖို့ကိုတောင် သူမကပဲ တစ်ဖက်ကမ်းရှိ အမျိုးသမီးမိတ်ဆွေ တစ်ယောက်နှင့်ချိတ်ဆက်ကာ ဆေးထိုးဖို့ အဆက်အသွယ် ရှာပေးခဲ့ရသည်။ ကိုဇော်လီးက ပြောလို့ပြောတာမဟုတ်။ သူ့တန်ဆာကြီးက ပင်ကိုယ်အရွယ်အစားအရပင် လုံးပတ်တော်တော်ကလေးတုတ်ကာ လီးအရွယ်အစားကြီးမားသူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ အရှည် ၉ လက်မ ၁၀ လက်မခန့်ရှိသည်။ ဒါနှင့်တောင် ဆီလီကွန်ထိုးသည်ဆိုတော့ တော်ရုံတန်ရုံမိန်းမ ခွင့်ပြုနိုင်မှာမဟုတ်ပါ။ သူမမို့လို့သာ လင်တော်မောင်ရဲ့အလိုကျ ရှောရှောရှူရှူ ခွင့်ပြုပေးနိုင်ခဲ့တာ ဖြစ်သည်။

အချိုရည်ဘူးမက တုတ်ဖီးသော လင်ဖြစ်သူ၏ အသစ်စက်စက်လီးဒစ်ပြဲကြီးနှင့် စတင်အလိုးခံရချိန်မှာ သူမအနေနှင့် ပျော်ရွှင်ဝမ်းမြောက်မှုကို ဘယ်နည်းဘယ်ပုံ ခံစားရတယ်ဆိုတာကို ထုတ်ဖော်၍ပင် မပြောနိုင်အောင်ဘဲ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ပမာဆိုရလျှင် မမျှော်လင့်ဘဲ ကစားစရာအသစ်တစ်ခု ကောက်ရလိုက်သည့် ကလေးမလေးတစ်ယောက်နှယ်ပါပေ။ ပြီးတော့ ပြောဖို့ တစ်ခု ကျန်နေသေးသည်။ မျိုးဇော်နောင် မိန်းမလိုးရာမှာ လောဘတော်တော်ကြီးသည်။ သူ့လီးပြဲကြီးနှင့် မိန်းမဖြစ်သူကို ပက်ပက်စက်စက် စောက်ပတ်ရော ဖင်ပေါက်ပါ မကျန် အပေါက်စုံ လိုးတတ်သူဖြစ်သလို မိန်းမလုပ်သူရဲ့အရှေ့မှာ အခြား အပျော်မယ် ပြည့်တန်ဆာမ ဖာမတွေခေါ်ခေါ်ပြီး ကမ်းကုန်အောင် လိုးခန်းဖွင့်တတ်သူတစ်ယောက်လည်း ဖြစ်သည်။ မိန်းမကိုလည်း အဲဒီဟာမတွေနှင့် ပလူးပလဲလုပ်ခိုင်း နမ်းခိုင်း ကိုင်ခိုင်း အပြန်အလှန်စုပ်ယက်ခိုင်း၍ ကာမအရသာကို အပြည့်အဝခံစားတတ်သူဖြစ်သည်။ ဒီလိုဟာမျိုးကျတော့ လင်မယားနှစ်ယောက် ကေတီဗီ မာဆတ်နှင့် ဟိုတယ် မိုတယ် တည်းခိုခန်းတွေမှာ တမင်တကာ သွားရောက်အခန်းငှားပြီးတော့မှသာ ညလုံးပေါက် မိုးအလင်းအထိ အရူးအမူး အပျော်ကျူးကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ရံဖန်ရံခါ ယိုးဒယားချဲထီ (ထိုင်းထီ) ပေါက်သကဲ့သို့သော ငွေရွှင်လာသည့် အချိန်အခါမျိုးတွင်သာ ဤနည်းကိုကျင့်သုံးကြသည်။ အိမ်မှာဆိုလျှင်တော့ များသောအားဖြင့် အိမ်ဖော်ကောင်မလေးတွေကိုပဲ စည်းရုံးထားရလေ့ရှိပါသည်။ …………… မျိုးဇော်နောင်တို့အိမ်မှာ အိမ်ဖော်တွေက မမြဲတတ်ကြပါ။ ကာမအလိုရမ္မက်ကြီးသလောက် အကျင့်ယုတ်ကန်းပြီး သူများသားပျိုသမီးပျိုတွေရဲ့ ကာမအဆီအနှစ် အညွန့်အဖူးကလေးတွေကို လက်မလွှတ်စတမ်း ဦးဦးဖျားဖျားစားသောက်ဝါးမျိုတတ်သူပီပီ သူတို့လေးတွေရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲရှိရှိသမျှ အဆီအသားအရိုးအရင်းများပါ မကျန်အောင် နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် ကုပ်ကပ်ခြစ်ထုတ်ကာ မညှာမတာ မောင်ပိုင်စီးအရယူလေ့ရှိသဖြင့် သူတို့လေးတွေ တစ်ယောက်တစ်လေ မှပင် သူတို့လင်မယားရဲ့နေအိမ်မှာ ကာလကြာမြင့်စွာမနေရဲတော့ဘဲ မကြာခဏအလုပ်ထွက်ပြီး တောပြန်သွားတတ်ကြသဖြင့် သူတို့လင်မယားအတွက် နောက်ထပ် အိမ်ဖော်အလုပ်ခိုင်းရမည့်သူကိုပင် နှစ်ယောက်သား ဒေါင်းတောက်အောင် ရှာဖွေနေရလေ့ရှိပါသည်။ အချို့ကောင်မလေးတွေက ရိုးလွန်းအလွန်းနုံလွန်းသဖြင့် စိတ်တိုင်းမကျဖြစ်ရတာက တစ်မျိုး အချို့ကျပြန်တော့လည်း စိတ်ကြွဆေးတိုက် နှူးနှပ်ဆွပြုပြီး ကိုယ်အလိုရှိရာကို ခိုင်းစေနိုင်သည့်တိုင်အောင် အိမ်မှာအနေကြာလာတော့ အိမ်ရှင်ကိုပါ ထီမထင်ဟန်နှင့် မထေမဲ့မြင်ပြုလာပြီး အဆိုးဆုံးက ငွေရေးကြေးရေးကိစ္စတွေမှာပါ လက်ဆော့ခြေဆော့ ရှိလာတတ်သေးတာမို့ စိတ်ချလက်ချ နောက်ကြောင်းမအေးနိုင်သည်က တစ်ကြောင်းမို့ အိမ်အကူတစ်ယောက်ရဖို့ ပွဲစားတွေဆီကနေ မနည်းကြီး ကြံဖန်ခေါ်ယူရလေ့ရှိပါသည်။

သည်အခါမှာလည်း … “သဉ္ဇာရေ မင်းပဲ ကြိုးစားကြည့်လိုက်ဦးကွာ ကလေးတွေက အိမ်ဖော်မရှိလို့မဖြစ်ဘူး” အမိန့်ပေးသလို တစ်ချက်လွှတ်ပြောဆိုရင်း အလုပ်တာဝန်မှန်သမျှ သူမတစ်ယောက်တည်းရဲ့ခေါင်းပေါ် လာရောက်ပုံချတတ်သည့် လင်ဖြစ်သူ ကိုဇော်ကို သဉ္ဇာခိုင်တစ်ယောက် မျက်စောင်းတခဲခဲနှင့် စိတ်ထဲက မကျေမချမ်းဖြစ်မိရပြန်သည်။ ဒါပေမယ့် ထုံးစံအတိုင်း လူပွဲစား အွန်စောတို့ ဆီကိုသာ ထပ်ဆင့် အကူအညီတောင်းခံရင်း မိမိတို့ရဲ့အခက်အခဲကို ဖြေရှင်းခိုင်းရပြန်ကာ မကြာမီအချိန်မှာပင် လစ်ဟာသွားသည့်အိမ်စေနေရာကို တစ်ယောက်ယောက်နှင့် အမြန်ဆုံး ပြန်လည် အစားထိုးနိုင်စမြဲပင် ဖြစ်ပေသည်။ တောနယ်ဖက်မှ ရွက်ကြမ်းရေကျို (ခပ်ငယ်ငယ်ကိုယ်လုံးခပ်တောင့်တောင့်) ကောင်မလေးတစ်ယောက်လောက် ရလာပြန်တော့ အရင်အကြိမ်တွေတုန်းကလိုပင် အချက်အပြုတ် အလျှော်အဖွပ် အိမ်မှုကိစ္စအဝဝ လုပ်တတ်အောင်သင်ပေး အိမ်ကကလေးနှစ်ယောက်ရဲ့ ဝေယျာဝစ္စတွေ ဝိုင်းကူခိုင်းရင်း အကြီးမလေး ကျောင်းသွားကျောင်းပြန်ကိုပါ အကြိုအပို့လုပ်စေကာ သူတို့လိုရာရောက်အောင် တဖြည်းဖြည်း လိုင်းသွင်းပေးရသည်။ ကျောင်းနေအရွယ်မရောက်သေးသည့် သားအငယ်ကောင်ကို မူကြိုတွေဘာတွေ ပို့မနေတာ့ဘဲ အိမ်နှင့် မနီးမဝေးမှာနေသည့် သဉ္ဇာခိုင့်အမေ့ဖက်မှ အဒေါ်ဝမ်းကွဲတစ်ယောက်ထံမှာ အပ်နှံထားပြီး နွမ်းပါးသည့် သူတို့မိသားစု အတွက်လည်း ငွေစကြေးစများထောက်ပံ့ကာ ကလေးကို ထိန်းကျောင်းစေတာမို့ သူ့အတွက် ပြဿနာတစ်စုံတစ်ရာ မရှိဘဲ စိတ်အေးရသည်။ ကျောင်းတက်လျှင်လည်း ကလေးအတွက် မူလတန်းကျောင်းက သူတို့ိအိမ်နှင့်တစ်လမ်းကျော်မှာပဲရှိတာမို့ အစစအရာရာ အဆင်ပြေသည်။ ရှေ့နှစ်ကျမှ ကလေးကိုကျောင်းထားဖို့ စဉ်းစားမည်ဖြစ်သည်။ နံနက်စောစော အကြီးမကျောင်းပို့ တစ်နေကုန်အိမ်အလုပ်လုပ် ညနေ ကောင်မလေးကိုသွားကြိုရင်း အငယ်ကောင်ကိုပါ လမ်းကြုံဝင်ခေါ်ခဲ့ပြီးလျှင် သူတို့တာဝန်ပြီးပြီ ဖြစ်သည်။ အိမ်မှာ တီဗွီလိုင်းပေါင်းစုံကြည့်၍ရသည့်အပြင် အခြားနိုင်ငံခြားရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားတွေလည်း အလွယ်တကူ ယူကြည့်ခွင့်ပေးထားတာမို့ အိမ်ဖော်ကောင်မလေး တစ်ယောက်အတွက် ပျင်းရိငြီးငွေ့ဖွယ်ရာမမြင်ပါ။ ညဖက် သူတို့ပြန်ရောက်လာလျှင် ကလေးတွေပါ အနီးအနားခေါ်ပြီး လူကြီးတွေက ကိုယ်သန်ရာသောက်စားကြ ကလေးနှစ်ယောက်အိပ်ချိန်အထိ စောင့်၍ တီဗွီဖွင့်ကြည့်စကားပြောနှင့် ကလေးတွေသိပ်ပြီးသည့်အခါမှာတော့ ကောင်မလေးကို သူတို့နှင့်အတူရှိစေကာ အရက်ငှဲ့ခိုင်း နင်းခိုင်းနှိပ်ခိုင်းနှင့် ရင်းနှီးမှု တဖြည်းဖြည်း ရလာစေသည်။

အချို့ကောင်မလေးတွေ သိပ်ပြီးဆွယ်စရာတောင်မလိုဘဲ သူတို့နှင့်အတူ အရက်ဘီယာသောက်စား တတ်သွားသည်။ လင်မယားနှစ်ယောက် အပေးအယူမျှကာ တစ်ယောက်အထာကိုတစ်ယောက် နောကျေနေအောင် သိနှင့်ပြီးသားမို့ ကိုဇော့်လိုဘ ဖြည့်ဆီးပေးနိုင်မည့် အရေးကို ကြိုတင်အကွက်ချစီမံကြသည်။ ဒီအတွက် သဉ္ဇာခိုင်ကပင် အပြည့်အဝ တာဝန်ယူပြီးစည်းရုံးရသည်။ တချို့နေ့တွေ အိမ်မှာ ဧည့်သည်တရုန်းရုန်း ရှိနေချိန်မျိုးမှာ သဉ္ဇာခိုင် ကောင်မလေးကို သူမအခန်းထဲခေါ်သွင်းပြီး ကိုယ်လက် ညောင်းညာသည် ဟုဆိုကာ နင်းနှိပ်ခိုင်းရင်း မတော်ရာနေရာလေးတွေဆီ ပွတ်ခိုင်းကိုင်ခိုင်းလုပ်တတ်သည်။ အနေအထိုင်လည်း ပက်စက်သူမို့ သူမရဲ့အိမ်နေ ညအိပ်ဝတ်သည့် ဂါဝန်ရှည်အောက်မှ ဝါဝင်းသောအသားဆိုင်နှင့် လျှို့ဝှက်အပ်ရာသောကိုယ်အင်္ဂါ အစုစုတို့ကို အတူနေသူအိမ်ဖော်မလေးတွေအနေနှင့် မတွေ့ချင်မမြင်ချင်မှအဆုံးပင်ဖြစ်သည်။ ကိုဇော်လည်း သည်အတိုင်းပင်။ သူ့ပေါင်ကြားမှ သာမန်ထက်တုတ်ထွားသည့်အချောင်းအတန်ကြီးကို အိမ်ဖော်မလေးမြင်သာအောင် လူအလစ်မှာ ဒါမှမဟုတ် မယားအရှေ့မှာဖြစ်ဖြစ် မသိမသာပုံစံနှင့် မကြာခဏ လှစ်၍လှစ်၍ ပြတတ်သေးသည်။ ကြာတော့ ရိုးအီလာသည်အထိပင်။ အခန်းထဲကတီဗွီမှာ အောကားတွေ အိမ်ဖော်မလေးနှင့်အတူထိုင်ကြည့်တာတစ်မျိုး ထိုမှ တစ်ဆင့်တက်ပြီး အောကားအတူကြည့်ကြ ဝိုင်ဖြစ်ဖြစ် ဘီယာဖြစ်ဖြစ် အတူတကွသောက်သုံး၍တစ်သွယ် နည်းမျိုးစုံနှင့် စိတ်ဓာတ်ယိမ်းယိုင်အောင် ပြုပြီး မိန်းမချင်းပွတ်သပ် အာသာဖြေသည့်အဆင့်ကို မရောက်ရောက်အောင် ခရီးဆက်ခဲ့ကြသည်။ မကြာမီ ပွဲပြီးသွားတာများသည်။ မိန်းမလုပ်သူနှင့် ယဉ်ပါးပြီးချိန်မှာ လင်ယောက်ျားအတွက အခန့်သားခူးခပ်စားရုံပင်ဖြစ်သည်။ ဒီမှာတင် ယခုရေးသားမည့်ဇာတ်လမ်း အစပြုခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပေတော့သည်။ ယခုတစ်ခေါက် ရထားသည့် အိမ်ဖော်မလေးရဲ့နာမည်က လဲ့ရီဝင်းပါ။ အိမ်အခေါ် မိလဲ့ပေါ့။ နာမည်ကလေးလှသလို လူကလည်း ၁၈ နှစ်ပြည့်ပြီးစအရွယ် လုံးလုံးကစ်ကစ် တစ်တစ်ရစ်ရစ် ချစ်စရာ့ကလေးမလေးပဲ ဖြစ်သည်။ အိန္ဒုနယ်ဖက်ကမို့ ကရင်သွေးစပ်သည်။ ဖြူဖြူနုနုဥဥကလေး။ ဖြူနုလွန်း၍ သွေးကြောစိမ်းကလေးတွေကိုပါ မြင်နေရသည်။

စကားသံကလေး ဝဲတဲတဲနှင့်ဖြစ်သည်။ တောနယ်ကလာသူပီပီ လူပုံပန်းက ရိုးပုံရိုးအ မထုံတက်တေးလေးရှိပေမယ့် သူ့ကြည့်ရတာ ခေတော့မခေလှ။ ယောက်ျားသနာနှင့်ပတ်သက်၍ အတွေ့အကြုံကလေးလည်း အနည်းအကျဉ်း ရှိပုံရသည်။ “နင် ကောက်ရိုးပုံ ဝင်ဖူးလား” “ဘာလုပ်ဖို့လဲ” “နင့်အကောင်နဲ့ဝင်တာကိုပြောတာ နင်တို့ရွာကဟာမတွေ ငယ်သာငယ်တယ် အဆိပ်ပြင်းတယ်ကြားတယ်” “ဟာ ဦးကလဲ ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ ခိ ခိ ခွိ ခွိ ခွိ” မျိုးဇော်နောင် ပေါ်တင်မေးခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်ဖက်ကမ်းမသွားခင် နံနက်စာအဖြစ် ထမင်းကြော်နှင့် ဖာ့ကဖောင်စားတုန်းမို့ အိမ်နောက်ခန်းမှာ သူတို့နှစ်ယောက်တည်း ရှိသည်။ သဉ္ဇာက ညက တစ်ညလုံးလုံး သူဖင်လိုးထား၍ မနက်နေအတော်မြင့်သည်အထိ မထနိုင်ဘဲ အိပ်ရာထဲမှာ နုံးခွေစွာ အိပ်မောကျကောင်းနေတုန်းပဲ ဖြစ်သည်။ သူ့စကားကြောင့် ကောင်မလေး ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်ပြီး သူ့လက်မောင်းတစ်ဖက်ကို လက်သီးဆုပ်ကလေးနှင့် လာရောက်ထုရိုက်ရာ မျိုးဇော်နောင် တဟဲဟဲနှင့်ရယ်ပြီး … “ပြောကြည့်ကြည့်လေ ဝင်ဖူးသလားလို့” “သတ်လိုက် မပြောဘူး” ကောင်မလေး ပြုံးစိစိလုပ်နေသည်။ ကိုဇော့်လက်က ခုံပုကလေးမှာထိုင်နေသော ကောင်မလေးရဲ့ အောက်ပိုင်းမှနေ၍ ကားတစ်ထွက် နေသည့် ဖင်သား လုံးအိအိကလေးဆီ ရောက်ရှိသွားပြီး အားရပါးရ လက်နှင့်တစ်ချက်ဖျစ်ကိုင်လိုက်ရာ ကောင်မလေး အိုးကနဲ လန့်အော်ပြီး စအိုတွန့်၍သွားသည်။ အထာတော့နပ်ပုံရသည်။ သူကိုင်ထားသောလက်ကို မသိကျိုးကျွံပြု၍ ခပ်တည်တည်နှင့်နေရာ မျိုးဇော်နောင်လွယ်လွယ်နှင့် လွှတ်မပေးဘဲ ဖင်သားကြီးများကို အသားယူ၍ ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ကာ ဆက်ကိုင်ထားလိုက်သည်။ “နင် ရည်းစားထားဖူးတာငါသိတယ်” “ဟင် ဘယ်လိုသိလဲ” “ဖင်ကလုံးတင်းနေပေမယ့် ဟောဒီနေရာလေးက ပျော့စိစိဖြစ်နေတာ” ဖင်သားလုံးအိအိနှစ်ဖက်ဆုံရာ အစပ်ကြားရှိ အကွဲကြောင်းကလေးကို လက်နှင့်ဖျစ်ပွတ်ဆွဲရင်းပြောလိုက်တော့ … “ဟာ ဦးကလဲ လွှတ်ပါ မမသဉ္ဇာမြင်သွားလိမ့်မယ်” ကောင်မလေး ချက်ကောင်းမိသွားဟန်နှင့် ကိုယ်လုံးကလေးတွန့်ကနဲဖြစ်သွားသလို ခုမှပဲ ရုန်းဖို့ကန်ဖို့ သတိရသွားပုံပေါ်သည်။ အရှည်မျှောထားရမည်မို့ မျိုးဇော်နောင်လည်း အလိုက်သင့်ပင် ပြန်လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး ထမင်းကြော်ကို ဟန်မပျက် ဆက်လက်စားသောက်နေလိုက်သည်။

“နင့်မမ သွားကြည့်လိုက်ဦး အိပ်နေတုန်းလားလို့” “ဟုတ်ကဲ့” အနားကနေ လှစ်ကနဲပြေးထွက်သွားသည့် ကောင်မလေး၏နောက်ကျောဖက်ရှိ တစ်ဖက်စီလှုပ်ယမ်းခါ၍သွားသော တင်ပါးဆိုင်အိအိ နှစ်လုံးကို မျက်စိတစ်ဆုံးငေးကြည့်ရင်း မျိုးဇော်နောင်ပေါင်ကြားက ခဲဆွဲသလိုလေးလံနေသောအရာကြီးက တင်းကနဲဖြစ်သွားသကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရသည်။ မဖြစ်သေးဘူး ဟိုဖက်ကမ်းမကူးခင် မိသဉ္ဇာကိုတစ်ကြောင်းလောက်တော့ ထပ်ဆွဲလိုက်ဦးမှပဲ။ သူ့ကိုတော့ နောက်မှ လိုက်လာခိုင်းရမယ်။ ဒီည ကိုဗစ်တို့ဆီမှာ သူတို့တစ်သိုက်အတူဆုံဖို့ ချိန်းထား၍ မိန်းမကိုလည်း လိုအပ်တာတွေ အသေအချာ ပြင်ဆင်ယူလာခဲ့ဖို့ ပြောရမှာကိုပါ သတိရသွားသည်။ ထမင်းကြော်ကို ခပ်သုတ်သုတ်စားပြီး လက်စသတ်လိုက်ချိန်မှာပင် ကောင်မလေး ပြန်ရောက်လာသည်။ “ဘယ်လိုလဲ” “ဟင့်အင်း ဟိုဟို မမ မ မနိုးသေးဘူး ဟိဟိ ခိ” “တယ် ဒီကောင်မလေး ဘာဖြစ်နေတာလဲ ရုပ်ကိုက ဖြဲစပ်စပ်နဲ့” “ဟာ ဦး ကလဲ ဟိ မမ သဉ္ဇာက အိပ် အိပ်တာသိုးနေတာပဲ ဟို ဟိုလေ အောက်မှာလည်း ဘာ ဘာမှ ဝတ်မထားတဲ့ဥစ္စာ ခိခိ ခိ” သူ စိတ်ထဲကနေ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ပြုံးလိုက်မိသည်။ အင်းလေ ဒါကိုသိလို့ပဲ တမင်လွှတ်လိုက်တဲ့ဥစ္စာ။ သဉ္ဇာ ညကတည်းက ဆေးအမူးလွန်ပြီး အဝတ်ဗလာကျင်းနေသော မိမွေးတိုင်း ကိုယ်ခန္ဓာနှင့်ပင် ပိုးလိုးပက်လက် လူမြင်မကောင်းအောင် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေမှာ မြင်ယောင်မိသေးသည်။ သူမက အအိပ်အနေပက်စက်သူ ဖြစ်သည်။ ဆင်တစ်ကောင်ဝင်လာပြီး လိုးလျှင်တောင် နိုးဦးမည့်ပုံမျိုးမဟုတ်ပါ။ “အော နင်က အားလုံးမြင်သွားတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား” “အင်း ဟင်းဟင်း အကုန်ပဲ” “ကြည့်ကောင်းလား” “ရှန်” “ကြည့်ကောင်းလားလို့” “အာ ဦးဖာသာ သွားကြည့် လဲ့ပန်းကန်သိမ်းလိုက်ဦးမယ်” “အေး သွားမယ် ငါ့အခန်းတော့ လာမချောင်းနဲ့နော် ဒါပဲ”မိလဲ့ နှုတ်ခမ်းကလေးဝက်နှုတ်ခမ်းလိုထော်သွားပြီးမှ သူ့ကိုမျက်စောင်းလေးတခဲခဲနှင့် သူမလျှာကိုပါ တစ်လစ်ကလေး ထုတ်ပြရင်း အိမ်နောက်ဖေးဖက်ဆီ လှစ်ကနဲပြေးဝင်သွားသည်။ ဟင်း နာမယ် ညည်းလေးတော့ … ။ တွေ့ကြဦးမှာပေါ့ကွာ။ အဲတော့မှ မရယ်နိုင်မပြုံးနိုင် အမေရေးအဘရေးနဲ့ အဘားအဘား အော်နေရမှာ မြင်ယောင်မိသေး။ မျိုးဇော်နောင် နှုတ်ခမ်းထောင့်ကလေးကွေးကာ တစ်ယောက်တည်းကြိတ်ပြုံးလိုက်ရင်း သူစားပြီးသည့်ပန်းကန်ခွက်ယောက်တွေသိမ်း၍ အိမ်နောက်ဖေးဆီဝင်သွားသော လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ မိလဲ့ရဲ့တင်းပြည့်ကားဖွံ့သောအိုးလုံးတုံးတုံးကလေးကို အံခဲ၍ကြည့်နေမိတော့သည်။

အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ တံခါးကိုပြန်မပိတ်ဘဲ အသာစေ့ရုံစေ့ထားခဲ့ပြီး ကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျ ီကိုချွတ်သည်။ မယားချောလေး သဉ္ဇာက အိပ်ပျော်နေတာမဟုတ်ဘဲ နိုးနေပြီး အိပ်ရာပေါ် ဘယ်လူးညာလှိမ့်လုပ်နေတာ တွေ့ရသည်။ သူ မိန်းမရှိရာ ကုတင်ကြီးအနားကို တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်ဝင်လာခဲ့သည်။ “အွန်းး … ကိုဇော်” ပျင်းရိပျင်းတွဲပုံစံကလေးလုပ်ပြီး သူ့ကိုလက်နှစ်ဖက်နှင့်ကမ်းကြိုလိုက်သော မိသဉ္ဇာရဲ့ရင်ခွင်နွေးနွေးလေးကြားထဲကို မျိုးဇော်နာင် တစ်ကိုယ်လုံး ပစ်ဝင်သွားမိသည်။ “မိန်းမရယ် ဟင်း ” ” ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်” “ယောက်ျား ယောက်ျား အင်အင်း ဟင်းး” “ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်” များမကြာမီ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုဖိကပ်နမ်းစု့ပ်နေရာမှတစ်ဆင့် ကယုကယင် ကိုင်တွယ်နှူးဆွမှုကလေးတွေ တဖြည်းဖြည်း သက်ဝင်လှုပ်ရှား လာပြီးနောက် ကုတင်ကြီးသံတကျွီကျွီနှင့် ဘယ်လူးညာလှိမ့် ပူးကပ်ဖက်တွယ်နမ်းရှုံ့နေသံတွေ အဆက်မပြတ် ကြားလာရသည်။ ကိုဇော့်နှုတ်ခမ်းတွေက သူ့မယားချောလေးသဉ္ဇာခိုင်ရဲ့ ဖြိုးဖြိုးအိအိရွှေရင်နှစ်မြွှာဆီရောက်ရှိကာ ခဲကျစ်ကျစ်နို့သီးကလေးနှစ်ခုကို တစ်လှည့်စီ ကိုက်ခဲစုပ်ငုံပေးလိုက်သလို သူ့လက်အစုံကလည်း သူမရဲ့ပေါင်ခွကြားထဲကို ဝင်ရောက်သွားပြီး သန်စွမ်းနက်မှောင်သော အမွေးအမြှင်များ အဖုတ်လိုက် အုံထူစွာပေါက်ရောက်နေသည့် မယားလုပ်သူရဲ့ ဖောင်းကားကြွနေသည့် အင်္ဂါဇပ်(စောက်ပတ်)ရှိရာကို အသေအချာစမ်းသပ်၍ အကွဲကြောင်းကလေးးအား ပွတ်ဆွဲနှိုက်ကိုင်ပေးလိုက်တာတွေ့ရသည်။ သဉ္ဇာခိုင် တွန့်ကနဲဖြစ်သွားသည်။ သဉ္ဇာခိုင်ကလည်း ယောက်ျားလုပ်သူရဲ့ပေါင်ကြားမှ တွဲလောင်းကြီးဖြစ်ကာ အောက်ဖက်ကို ဟီးလေးခိုတွဲကျနေသည့် ကိုင်းခရမ်းသီး ကဲ့သို့သော ကြီးမားပြီး ထွားထွားလျားလျားရှိလှသည့် ဧရာမလီးပျဉ်းတွဲကြီးကို သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်နှင့် ကျကျနန ဖျစ်ဆုပ် ကိုင်စမ်းပြီး လီးဒစ်သားရေကို အောက်ဖက်သို့ဖြဲလှန်ချလိုက်ရာက ရှေ့တိုးနောက်ငင်ပွတ်ဆွဲ ဂွင်းရိုက်၍ တဆတ်ဆတ် လှုပ်ဆောင့်ပေး လိုက်လေသည်။ လီးကြီး အိပ်နေရာကနေ တမုဟုတ်ချင်း ရုန်းကြွမတ်တောင်လာလေသည်။ လဒစ်ထိပ်ကားကြီးပြဲလန်ကာ ကျောချမ်းစရာကြီးပင် ဖြစ်နေသည်။့သူမကိုယ်တိုင်လည်း အတွေ့အရသာခံစားရင်း ရင်ထဲက တသိပ့်သိမ့်တငြိမ့်ငြိမ့် ခံစားမှုများနှင့်အတူ စောက်ဖုတ်အနှိုက်ခံ အစမ်းခံရာမှ အဖုတ်လိုဏ်ကမူဝကလေးဆီမှ ကာမရှေ့ပြေးစောက်ရည်ကြည်ကလေးများ စိုစိစိဖြစ်စပြုလာရပြီ ဖြစ်သည်။

“စုပ်စမ်းကွာ ကိုယ် ခဏနေရင် ဟိုဖက်ကမ်းကူးမယ် မင်း အေးဆေးနေမှ လိုက်လာခဲ့ အိမ်ကဟာလေးလည်း အပီနှူးနှပ်ထားလိုက်ဦး ကြားလားဇာလေး” “အင်းပါ ဒါတော့စိတ်ချ ဇာ သူ့ကို အရင်ပျိုးထားနှင့်မယ် လီးပေး ဒီကလဲ စုပ်ချင်တာကြာပြီ” လီးကြီးထိုးပေးလိုက်ရာ သဉ္ဇာပါးစပ်ကလေးဟ၍ခံပြီး လီးဒစ်ထိပ်ကိုပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်အောင် စုပ်လိုက်သည်။ ယောက်ျားဖြစ်သူရဲ့ လီးငပဲတုတ်ဖီးဖီးကြီးကို တစ်ခါမှလီးမမြင်ဖူူသူတစ်ယောက်လို သေချာလှည့်ပတ်ကြည့်လိုက် နှုတ်ခမ်းထိပ်နှင့်ပြွတ်ကနဲလှမ်းစုပ်လိုက် လျှာကလေးထိုးထိုးယက်လိုက် လုပ်နေသည်။ “ဒီညပွဲလေးတစ်ပွဲရှိတယ် ပြန်ဖြစ်ဖို့ မသေချာဘူး” လီးကြီးကို သဉ္ဇာ ပါးစပ်ထဲကပြန်ချွတ်၍ … “ဘယ်မှာလဲ ကိုဗစ်တာ့အိမ် ပြောတာလား” “အင်း ဇာဘယ်လိုသိလဲ ” “တစ်နေ့က ကိုဇော်နဲ့ သူနဲ့ ပြောနေကြတာလေ” “ဟုတ်သားပဲ ဒါပေမယ့် ရှမ်းတစ်ယောက်နှစ်ယောက် ပြီးတော့ တခြားဧည့်သည်မပါဘူး လူရင်းတွေပဲလုပ်မှာ” “ကောင်မတွေ ပါမှာပေါ့” သူမအသံက တအားကို စိတ်အားထက်သန်နေသည့်အသံမျိုး။ “ပါရမယ် မပါရင် ဟိုတစ်ခါကလို မင်းကပဲ မင်းသမီးလေးလုပ်ရမှာ ဟား ဟား” “အို ဇာက အေးဆေးပါ သူပဲ နောက်မနာလိုတာတွေဘာတွေ ဖြစ်လာမှာ ဟင်းဟင်းဟင်း” လင်မယားနှစ်ယောက် အထာနှင့်ပြောသည်။ ကိုဇော် သူမစကားကို ခေါင်းအသာယမ်းပြီး … “ကိုယ်က ဒါမျိုးသဘောထားကြီးပြီးသား မိန်းမအသားပဲ့ပါသွားတာမဟုတ်ဘူူး ပြီးတော့ ဂရုဆက်စ်ကို ကိုယ်ဘယ်လောက် စိတ်ဝင်စားပြီး သဘောကျတယ်ဆိုတာ မင်းအသိပဲလေ” “ကို အေးဆေးသွား ကလေးတွေကိစ္စ ဇာ စီစဉ်ထားလိုက်မယ် ဇာ့ကို နည်းနည်းတော့ အချိန်ပေးပေါ့ ဟုတ်လား” “ရတယ် မိန်းမ ကိုင်း စုပ်ကွာ တစ်ချီအပီဆွဲချင်လို့ ကိုယ့်လီးက အထဲကနေတောင် ယားလာပြီ” ညကတည်းကသောက်ထားသည့် ဆေးအရှိန်မပြယ်သေးဘူးဆိုတာသိ၍ သဉ္ဇာခိုင် သူ့လီးကို အပီဖိစုပ်ပေးလိုက်သည်။ မိန်းမလိုးရာမှာလည်း သူ့အသိတွေထဲက တော်တန်ရုံ ထိုင်းလူမျိုးတွေတောင် လက်ဖျားခါရသူဖြစ်သည်။ ပြီးတော့ သူက သူ့ရဲ့လိင်ဆက်ဆံမှုတွေကို အခွင့်ရလျှင်ရသလို ဖုန်းကင်မရာဖြင့် ဗွီဒီယိုရိုက်ကူးမှတ်တင်ထားလေ့ရှိသူပင်။ မိန်းမလုပ်သူက အခွင့်မပေးလျှင်တော့ မလုပ်ပါ။ သဉ္ဇာခိုင် လင်ဖြစ်သူလီးဒစ်ကြီးကိုစုပ်လိုက် လီးကိုယ်ထည်တစ်လျှောက်ကို လျှာနှင့်ထိုး၍ထိုး၍ ရစ်ကာဝိုက်ကာ့ယက်လိုက် တစ်ဖန် လင်ဖြစ်သူရဲ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ရှေ့နောက်ဆွဲဆန့်ကာဂွင်းရိုက်ပေးလိုက် လုပ်နေရာ လီးကြီးက မြွေဟောက်ပါးပျဉ်းထောင်သလို မာန်တဖီဖီနှင့် ရုတ်ခြည်းထောင်ထလာတာ တွေ့ရလေသည်။ အကြောချောင်းများပင် တွန့်လိမ်ထောင်ထလာလေရာ လီးကြီးမှာ မြင်ရုံနှင့်ကြက်သီးထချင်စရာကြီး ဖြစ်နေပေသည်။

“တအားတောင်နေပြီကွာ လိုးမယ်ဆိုလိုးတော့” “စပတ်မှုတ်ချင်တယ် အပေါ်တက်ဦး” သူကပြောပြန်တော့ သဉ္ဇာခိုင်မညည်းမညူပင် သူ့မျ့က်နှာပေါ်တက်ခွကာထိုင်ပေးရသည်။ မျိုးဇော်နောင် မိန်းမလုပ်သူ၏ တင်ပါးကားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့်ပင့်မထိန်းကိုင်ပြီး အမွေးအဖုတ်လိုက်ကြားကနေ ဖောင်းအိကြွရွနေသော သူမစောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကို အောက်မှနေ၍ လျှာဖြင့် ပင့်ယက်ကာ သပ်တင်ပစ်လိုက်သည်။ အကွဲကြောင်းအပေါ်ထိပ်မှာ အထီးတည်းရှိနေသည့်စောက်စိထိပ်ဖူးကြီးကို ပါးစပ်နှင့်ပြွတ်ပြွတ် အသံမြည်အောင်လှမ်းစုပ်၍ စောက်ဖုတ်အဝကိုပါ နှုတ်ခမ်းနှင့်တေ့ကာ တပြွ့တ်ပြွတ်စုပ်ဆွဲပစ်လိုက်ရာ သူမစောက်ရည်တစ်ထွေးကြီး စောက်ခေါင်းအဝကနေ အပြင်ကို ထွက်လျှံကျဆင်းလာပြီး သူ့မျက်နှာတစ်ခုလုံးရွှဲသွားရလေသည်။ သဉ္ဇာခိုင်လည်း လင်ဖြစ်သူ၏စိတ်ထင်ရာ ကရှူးမူးထိုးလုပ်တတ်သောအကျင့်ကို သိနေသည်နှင့် သူ့မျက်နှာပေါ်ကနေ စောက်ဖုတ်ကိုပြန်မခွာဝံ့ဘဲ အပေါ်စီးကနေ စောက်ဖုတ်နှင့်မျက်နှာ ပိပြားကပ်နေအောင်ဖိထိုင်ချရင်း ဖင်ကြီးတလှုပ်လှုပ် နှဲ့၍နှဲ့၍လှုပ်ရှားယမ်းခါပေးလိုက်ရာ အောက်ကလည်း ပါးစပ်ပြဲကြီးနှင့်မရွံမရှာစုပ်၍ လျှာကြမ်းကြီးနှင့်လည်း ယက်ကာယက်ကာ အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ဆွနှူးပေးနေပြန်သဖြင့် ရင်ထဲကတဏှာစိတ်တွေ အသည်းအသန် ယိုဖိတ်လာရပြီး စောက်ရည်များမထိန်းနိုင်အောင် ဆက်လက်ကျဆင်းလာလေသည်။ “အား အ အ တော် တော်ပြီ တော်ပြီ ကိုဇော်ရာ လိုးလိုးတော့ ဇာ ဆက်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး” သဉ္ဇာခိုင်တစ်ယောက် တဏှာတန်ခိုးကြောင့် တုန်ယင်ဖိလှိုက်နေသံကလေးနှင့် ယောက်ျားဖြစ်သူကို အငမ်းမရပင် ပြောဆိုလိုက်မိလေတော့သည်။ “ကို ဘယ်လိုလိုးချင်လဲ ပြော ဇာကုန်းပေးရမလား” “မကုန်းနဲ့ တစ်ညလုံးသွန်ထားရတာ ေ့မာတ့ယ် ချော့လိုးလေးပဲ ကောင်းတယ်” “ဟင်း လိုးချင်တာလဲ သူပဲ မောသလေးဘာလေးနဲ့ အဟင်း” “တယ်လေ ငါလိုးမလေး ခုအပေါ်တက်လိုးခိုင်းလိုက်ရ” “ဟိတ် မ မလုပ်နဲ့ အာ့ ပိုအထိနာတာ ဟီ့ဟိ သများက အလကားသက်သက် စတဲ့ဟာကို ဟင့်ဟင့်ဟင့်” သဉ္ဇာပြောင်စပ်စပ်ကလေးပြောရင်း ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ကာလှဲအိပ်ချလိုက်သည်။ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ခပ်ကားကားလုပ်ပစ်လိုက်သည်။ ပေါင်ခွကြားမှစောက်ဖုတ်ကြီးက သွားရည်ယိုစရာ မျက်စိရှေ့မှာ ဘွားကနဲ ပေါ်လာသည်။ မျိုးဇော်နောင် မိန်းမစောက်ပတ်ကို နေ့စဉ်မြင်နေကျဖြစ်သည့်တိုင် မြင်မဝရှုမဝကြည့်မဝ ချစ်မဝနိုင်သေး။ လိုးခွင့်ရလေလေ ထပ်ခါတလဲလဲ လိုးချင်လေလေဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာမှာ စောက်ဖုတ်ကစွဲမက်စေတတ်သောအရာဆိုတာ လက်ခံသူ နှစ်ယောက် ရှိလျှင်တောင် တစ်ေ့ယာက်သောမှာ သူပဲဖြစ်သည်။

မိန်းမလုပ်သူရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာ မှောက်လျက်လှဲအိပ်ချရင်း သူမဆီးခုံအထက်မှ နက်မှောင်ထူထပ်စွာဖုံးအုပ်နေသော စောက်ဖုတ် အမွေးအမြှင်တွေကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်သပ်တင်ဖယ်ရှားလိုက်ကာ ဖောင်းမို့မို့စောက်ခုံကြီးတည်ရာ အကွဲကြောင်းထိပ်မှ စောက်စိပြူးပြူးကလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူနှင့်ပြွတ်ပြွတ်ကနဲ အပီအြ့ပင်စုပ်ဆွဲပစ်လိုက်သည်။ သဉ္ဇာ မထင်မှတ်ဘဲ ရုတ်တရက် အစိစုပ်ခံလိုက်ရ၍ ကော့ကနဲဖြစ်သွားပြီး့… “အ ဘဲကြီး လုပ်ရက်ထှာနော် အိ သေ သေပြီ” “လီးမထည့်ရသေးဘူးဟ သဉ္ဇာရ” “အ အာ အဲလိုစုပ်တာ အ အရမ်းထိလို့” မျိုးဇော်နောင် ဘာမှမပြောတော့ဘဲ အစိဆက်စုပ်သည်။ သဉ္ဇာ ထပ်မေ့အာ်နိုင်တော့။ အံကြိတ်ပြီး တအိအိညည်းနေသည်။ ကိုဇော် ဘာဂျာစွမ်းပြပြီ။ ယော့က်ျားအကြောင်းသိဖြစ်၍ သူမရင်ထဲတထိတ်ထိတ်နှင့်ရှိလေသည်။ ကိုဇော် မိန်းမလုပ်သူ၏ ထူထူထဲထဲရှိသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ချပ်ကို လျှာနှင့်ရစ်ဝိုက်ယက်ပြီး အစိထိပ်ကလေးကိုပါ တဆတ်ဆတ်လှုပ်ခတ်၍ ဆွနှူးပေးနေသည်။ သဉ္ဇာ့စောက်ဖုတ်က ချက်ချင်းပင် အရည်လိုက်လာကာ စိုစိစိကလေးဖြစ်လာသည်။ ဟစိဟစိရှိနေသော စောက်ခေါင်းပေါက်ကလေး ထဲကို သူ့လျှာလိမ်ခေါက်ပြီး ထည့်သွင်းကာ အပြန်ပြန်အလှန်လှန် မွှေနှောက်ခလောက်ကစားပေးသည်။ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်း အတိုင်း အောက်မှနေ၍ အထက်သို့ ဒေါင်လိုက်ပင့်ယက်သပ်တင်ပြီး ထိုမှတစ်ဆင့် အဖုတ်နှင့်တစ်ဆက်တည်းရှိသော ဖင်ပေါက်ဝကလေး ကိုပါ လျှာပြားကြီးနှင့့်အစုန်အဆန် ယက်သပ်ပေးခြင်းဖြင့် သဉ္ဇာ့ရမ္မက်စိတ်နိုးကြွအောင် လှုပ်ဆွနှိုးပြီး စောက်ရည်တွေချူပေးလိုက်ရာ အရည်တွေချောင်းစီးသလို တသွင်သွင်ယိုစီးကျလာလေသည်။ သဉ္ဇာက တချို့ရှမ်းတရုတ်မတွေလို စောက်ရည်ဒီလောက်ရွှန်းသူမဟုတ်ပေမယ့် စိတ်ထန်လာကြွလာလျှင်မူ ယခုလိုပဲ ဣန္ဒြေတွေ ဘယ်လိုမှဆယ်နိုင်ခြင်း မရှိတော့ဘဲ တာလွှတ်သကဲ့သို့ စောက်ရည်လျှံကျလေ့ရှိသူဖြစ်သည်။ “တော်လိုက်ပြီကွာ လိုးတော့ စိတ်မရှည်ဘူး” လေသံခတ်ဆတ်ဆတ်ကေ့လးပြောလိုက်တော့ … “စဖုတ်ပြင်ထားလိုက် အသေလိုးပေးမယ် ဟုတ်လား” ကိုဇော်လည့်းပြောပြီး လှဲနေရာကအသာထ၍ သူ့လီးကို သဉ္ဇာ့စောက်ဖုတ်အဝမှာ သေချာတေ့ချိန်ကာ စတင်ဖိဆောင့်လိုးသွင်း လိုက်သည်။

တုတ်ဖီးဖီးရှိသော မျိုးဇော်နောင်၏လီးချောင်းကြီး သူမစောက်ဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းလေးထဲသို့ စွိစွပ်ကနဲဆောင့်နစ်ဝင်သွားသည်။ အ အိကနဲ အော်ညည်းသံတစ်ချက်နှင့်အတူ သူမဇက်ကလေး တစ်ဖက်ကိုလည်ထွက်သွားပြီးနောက် လင်တော်မောင်၏ လီးပြဲကြီးနှင့် သဲကြီးမဲကြီး တရစပ်ဖိဆောင့်သွင်းမှုကို မရှုနိုင်မကယ်နိုင်ခံစားရလေပြီ။ သဉ္ဇာမရှုနိုင်မကယ်နိုင်ဖြစ်သလို အခန်းဝမှ အိမ်ဖော်မလေး လဲ့ရီဝင်း (မိလဲ့) လည်း အခန်းတွင်းရှိ ကုတင်ထက်ဆီမှ မြင်ကွင်းအလုံးစုံကို သူမတစ်ယောက်တည်း တိတ်တိတ်ကလေးခိုးချောင်းြ့ကည့်ရင်း ရင်ထဲမှာ ဝေဒနာမျိုးစုံဖြစ်ပေါ်ကာ ရာဂလှိုင်းထန်ပြီး သက်ပြင်းမော ကလေးတွေကို လူမသိအောင် တဟင်းဟင်းချမိလျက် ရှိလေသည်။ သူမလက်အစုံက ပေါင်ကြားထဲကို မသိ့မသာ့ ရောက်ရှိနေပြီး ပေါင်ခွကြားရှိအင်္ဂါဇပ်ဆီကို ခပ်ရွရွကလေးဖိဖိပွတ်ပေးမိလျက်ရှိလေသည်။ အပျိုပေါက်အရွယ်ပေမယ့် လီးနှင့်စောက်ပတ်လိုးလျှင် ဘယ်သို့ဘယ်နှယ်ဆိုတာကောင်းကောင်းသိနေသူမို့ ပိုမိုအခံစားရခက်နေဟန် တူသည်။ ခပ်တိုတိုဝတ်ထားသောထမီကို အောက်နား့စလေး အသာလှပ်ကာလှန်တင်လိုက်ရင်း မွေးညှင်းပေါက်စစောက်ပတ်ကလေးကို လက်နှင့်ဖိပွတ်ဆွဲလိုက်ပြန်သည်။ လက်နှင့်ထိလိုက်တော့မှပဲ သူမစောက်ဖုတ်ကလေး ပိုရွလာသလိုခံစားရသည်။ ကိုကြီးမျိုးဇော်နောင်ရဲ့ လီးကြီး ရှယ်ကြီးတာပဲ။ ဒီလီးမျိုး တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူး။သူတောမှာနေစဉ် ရည်းစားသနာထားခဲ့ဖူးပေမယ့် လီးကဒီလောက်ကြီးတာမဟုတ်။ ပုံမှန်အရွယ်အးစားများပဲဖြစ်၍ ယောက်ျားတွေ အားလုံး လီးတွေ အတူတူလောက်ပဲရှိမည်လို့သာ ထင်မိခဲ့သည်။ ယခု ကိုဇော့်လီးကြီး အသေအချာမြင်တွေ့တော့မှပင် လောကမှာ သူမမသိမှီသေးတာတွေ အများကြီးရှိသေးကြောင်း ရိပ်စားမိတော့သည်။ လီးကြီးက မမသဉ္ဇာ့စောက်ဖုတ်ကို အညှိုးနဲ့များ လိုး့ခွဲနေသလား ဟုပင်ထင်ရသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် လိုးတာကြည့်လိုက် စောက်ဖုတ်ပွတ်လိုက် နှိုက်လိုက်လုပ်ပြီး သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားတွေ တင်းတင်းစေ့ကပ်နေသော စောက်ဖုတ်ပြင်ဖောင်းအိအိကလေးကို အမျိုးမျိုးနှိုက်ကာဆွကာ နှူးနှပ်ကလိကစား ပေးနေလေရာ စောက်ရည်တွေ တစ်ခါမှမကြုံဖူးအောင် အလျှံပယ်ကြီးယိုစီးကျလာလေသည်။ မိလဲ့တစ်ယောက် အားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး အခန်းဝမှာပဲ ထမီကိုကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်သည်။ နဘေးမှာ ဘယ်သူမှမရှိတာမို့လည့်း တစ်ယောက်တည်း အတင့်ရဲနေခြင်းဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် မြင်သူကမြင်သည်။ သဉ္ဇာက ပက်လက်အိပ်ပြီး လင်တော်မောင်ရဲ့ ဖိဖိစီးစီးလိုးဆောင့်ချသမျှ အံတကြိတ်ကြိတ်ခံနေရာက အမှတ်မထင် သူမကို မြင်မိသွားခြင်း ဖြစ်သည်။

ယောက်ျားကျောကုန်းကိုလက်ကုပ်ပြီး အသိပေးလိုက်ရင်း လှည့်မကြည့်ဖို့ကိုလည်း ပြောလိုက်သည်။ “ကိုဇော် ဆက်လိုးနော် နောက်ကိုလုံးဝလှည့်မကြည့်နဲ့ ရှင်ကြိုက်တဲ့အခြေအနေတော့ ဖြစ်လာပြီ ကောင်မလေး ကျွန်မတို့ကိုခိုးချောင်းပြီး တစ်ယေက်တည်းထန်နေတာ ” “ဟုတ်လား ဇာလေး ကိုယ်မကြည့်ဘူးကွာ မြင်တာလေးလည်းပြောပြဦး” “အင်း ထမီတော့ချွတ်ချလိုက်ပြီ တုံးလုံးပဲ ကုန်းကုန်းကွကွနဲ့ စဖုတ်ရွနေပြီဖြစ်မယ်” “ဟား စောက်ဖုတ်လှလား စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ပွတ်နေပြီလား နေဦး ငါလီးဆွဲထုတ်လိုက်မယ် နင် လက်နဲ့ဂွင်းဆောင့်ရင်း အာခေါင်ထဲသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် အပီစုပ်ပေး ဒါမှ သူလီးမြင်ဖူးသွားအောင်” “လုပ်ပေးမယ် ယောက်ျား မသိသာစေနဲ့နော် ဖြေးဖြေးချင်းသွားမယ် ဟင်းဟင်း ဒါမဲ့ ကျွန်မမပြီးသေးဘူး ပြီးအောင်တော့ လိုးလိုက်ပါဦး ” ယောက်ျားလုပ်သူ ထန်လာသည်။ လီးဒစ်ပြဲကြီးကို လီးအရင်းထိမြုပ်အောင်ဖိသွင်းချလိုက် ဒစ်လုံးထိပ်ပေါ်သည်အထိ တဖန် ပြန်ကြွ နှုတ်လိုက် လီးတစ်ဆုံးကို ပြန်ဖိသွင်းလိုးချလိုက်နှင့် အဆက်မပြတ်ကြမ်းပေးလိုက်သည်။ ထိုအတိုင်း လီးကြီးက တစ်ကြပ်နေသော မယားဖြစ်သူ၏စောက်ဖုတ်ထဲကို သွင်းလိုက်နှုတ်လိုက် ဖိလိုက်ဆောင့်လိုက်နှင့် နာရီဝက်မကကြာပြီး အချက်ပေါင်းရာထောင်ချီရာကနေ သောင်းကျော်သည်အထိ တစ်လိုးတည်းလိုးလိုက်ကြပြီးနောက် သူ့လီးရောသဉ္ဇာ့စောက်ပတ်ပါ နှစ်ခုလုံးထူထူပူပူ ဖြစ်၍လာကြပြီး လရည်တွေ တမင်တကာ ညှစ်ထုတ်စရာတောင်မလိုတော့ဘဲ ကိုဇော့် လီးထိပ်ကနေ တဖြောဖြောပန်းထွက်သွားကာ သဉ္ဇာ့သားအိမ်ဆီ သွားရောက်ထိမှန်မိလေသည်။ သဉ္ဇာလည်း ကြာရှည်အောင့်အည်းကာ ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ ယောက်ျားလရည်တွေ သူမစောက်ခေါင်းထဲဝင်လာသည်နှင့် သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲကနေ ဖြိုးဖြိုးဖျစ်ဖျစ် ဖြစ်ပေါ်ခံစားလာရပြီးနောက် တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကို ထွန့်ကာလူးကာကြွကာနှင့် တအားကုန်ပင် ဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက်လုပ်ပြီး ကာမအဆီအနှစ် စောက်ရည်တွေကို စောက်ခေါင်းဂလိုဏ်ပေါက်ဝလေးကနေ ကရားရေလွှတ် ဖွင့်ချလိုက်ဘိသကဲ့သို့ တဖြစ်ဖြစ်နှင့် အဆက်မပြတ်ပင် ပန်းညှစ်လွှတ်ထုတ်လိုက်မိလေတော့သည်။ နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင်ပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်ရင်း စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် တွန်းထိုးလှုပ်ရှားနေကြရာက ခဏအတွင်းမှာပဲ အသီးသီးပျော့ကျသွားကြသည်။ ကိုဇော် လီးကိုချွတ်ထုတ်လိုက်သည်။ “ဗြွတ် ဗွပ်” ဆိုပြီး လီးဒစ်ကြီးကျွတ်ထွက်လာပြီးနောက် အခိုင်အမာစိုက်ထူထားသော ကျောက်တိုင်ကြီးတစ်တိုင် ငလျင်ဒဏ်ကြောင့် တလှုပ်လှုပ်နှင့် သွက်သွက်ယမ်းခါသွားသလို မိုးကိုမျှော်၍ ရှေ့နောက်ဝဲယာ ထောင်မတ်လှုပ်ယမ်းနေလေရာ သဉ္ဇာခိုင်လည်း ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့် ဘာမှမလုပ်ဘဲ ယေက်ျားလီးကြီးကို မေးကလေးအသာထောက်ပြီး မျက်တောင်မခတ်စတမ်း ငေးကြည့်မိနေသလို အခန်းဝမှ အိမ်ဖော်မိလဲ့ ခမျာမှာလည်း တစ်ယောက်တည်း စောက်ဖုတ်ကိုလက်နှင့်ခိုးနှိုက်ကလိကစားပေးနေမိရာက မျိုးဇော်နောင်၏ လှုပ်ခါယမ်းနေသော လီးဆီကနေ မျက်စိအကြည့်ကိုလုံးဝမခွာနိုင်ဘဲဖြစ်ကာ … “အားဟား… ဦး ဦးရယ် ဟင့်ဟင့် … ကိုကြီး ကိုကြီး … လီးကြီး တကယ့်အကြီးကြီးပဲ … မိလဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုလိုးပေးနော် တအား လိုး လိုး ဆောင့် ဆောင့်ပါ ကြမ်းကြမ်းဆောင့် … အား အ အား လီးကြီးကတုတ်ဖီးလွန်းတော့ စဖုတ်ကွဲပြီထင်တယ် ဟား ကွဲပစေ လိုး လိုးစမ်းဦးရဲ့ … သမီးဟာဦးအတွက် သမီးချစ်တာ … ဦးတစ်ယောက်တည်းပဲ ဟင်း … လိုးလိုး စဖုတ်ပြဲအောင်လိုး သေအောင်လိုး မညှာနဲ့ … မရပ်နဲ့လေ ဦးရဲ့ … အီးဟီး ဟီး” ပါးစပ်က တိုးတိုးကြိတ်ကြိတ် ရေရွတ်မြည်တမ်းညည်းတွားရင်း လက်တစ်ဖက်ကလည်း စောက်ဖုတ်ထဲကို သူမလက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးနှိုက်သွင်းဆောင့်နေကာ အဆက်မပြတ်သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် ဇပ်ဇပ်ဇပ်ဇပ်နှင့် လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ခုပေါင်းလိုးပြီး ဖီးလ်တွေ တက်ပြီးရင်း တက်လာရပြီးနောက် အင့်အင့်အုအု ဟူသော ဝက်မလေးအော်သလိုနှုတ်ကနေ လွှတ်ကနဲလွှတ်ကနဲ အမေဋိတ် ညည်းသံလေး ထွက်ပြီး တဇပ်ဇပ်ထိုးလိုက်ဆောင့်လိုက်လုပ်ကာနှင့် အတန်ကြာမှ အရှိန်လျော့ကျအားပြတ်ကာ ငြိမ်ကျသွားလေသည်။

ဒီအချိန်မှာ မသဉ္ဇာ ဦးဇော်လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်တင်းတင်းကြီးဆုပ်ကိုင်ကာ လူက လေးဘက်ထောက် မှောက်အိပ်လျက်သား ကုန်းကုန်းကွကွနှင့် စိတ်လိုလက်ရ ဖိဖိစုပ်ပေးနေပါပြီ။ လီးအစုပ်ခံနေသော ကိုဇော်ကိုယ်တိုင်လည်း မိန်းမလုပ်သူ၏ ပြုစုနှုးဆွပေးမှု အောက်မှာ အင့်ကနဲအင်းကနဲ ကတုန်ကယင်မြည်တမ်းရင်း သူ့ခါးကိုကော့ကာကော့ကာနှင့် အပြတ်ကို ဖီလင်ဝင်နေဟန်တူပါသည်။ တစ်ယောက်က လီးစုပ် တစ်ယောက်က ပြန်ကော့ပေးညှောင့်ပေးနှင့် အပေးအယူမျှမျှ စခန်းသွားနေကြချိန်မှာပဲ မိလဲ့ရဲ့လက်ကလေး ကလည်း သူမပေါင်ခွဆုံမှ စောက်ပတ်ရှိရာဆီမှာ ပြန်လည်၍ အသက်ဝင်လှုပ်ရှားလာရပြီဖြစ်သည်။ “ဇွပ် စွပ်စွပ်စွပ် ဖွတ် ပွစ်” “အိ အင့်အင့် အိ အင့်အင့် အဟင့်ဟင့် အိ အင့် အိအိ အ အ ရှီး ကျွတ်ကျွတ် အင့်ဟင်းး ” လီးစုပ်ပြီးတော့ ဒုတိယအချှီပြန်စပြီး သဉ္ဇာခိုင် လင်ဖြစ်သူလီးကိုအပေါ်စီးကနေ မြင်းစီးသလိုလိုးပေးလိုက်ချိန်မှာပင် မိလဲ့တစ်ယောက် တစ်ကိုယ်တည်း အာသာဖြေထင်ရာစိုင်းနေရာက စောက်ပတ်က အရည်စက်လက်ယိုဖိတ်ကျလျက် အဖုတ်ထဲ အဆက်မပြတ် လက်ထိုးနှိုက်ရင်း တန်းလန်းနှင့်ပင် (ဒုတိယအချီအဖြစ်) နောက်ထပ် တစ်ကြောင်း ပြီးသွားရပြန်လေသည်။ မောင်နှံနှစ်ဖော်ကား အရှိန်တဖြည်းဖြည်းရပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား လိုးကောင်းတိုင်းလိုးနေကြတုန်းပင်။ နောက်တစ်ချီက တော်တော်ကြာပါသည်။ သဉ္ဇာ အပေါ်ကနေလိုးရင်း သူမစောက်ပတ် ပူကျိန်းလာလို့လားမသိ။ ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်းပြီး ဘေးတစ်စောင်းအနေအထား ထပ်လိုးကြသည်။ ထိုမှသည် အိပ်ရာပေါ်မှာ ပက်လက်ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကား၍ လှေကြီးထိုးပုံစံ လိုးပြန်သည်။ အနေအထား လေးမျိုးလောက်ပြောင်းကာ တစ်နာရီကျော်ကျော်လောက်ကြာအောင် ဘတစ်ပြန်ကျားတစ်ပြန်လိုးဆောင့်အပြီးမှာ နောက်ဆုံးပိတ်အနေနှင့် ကုတင်စောင်းမှာ သဉ္ဇာ့ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက် မေးတင်၍ လိုးသည့်ပုံစံနှင့် ပျော်ပျော်ကြီးစခန်းသွားကြပြီး နှစ်ယောက်သား လရည်နှင့်စောက်ရည်များကို ပြိုင်တူပင်ပန်းထုတ်လိုက်ကြသည်။ အခြားယောက်ျားသားတွေထက် အရွယ်အစားအားဖြင့် ပိုကြီးမားသော ခင်ပွန်းဖြစ်သူ၏လီးကြီးနှင့် ပက်စက်စွာ အလိုးခံလိုက်ရသဖြင့် သဉ္ဇာတော်တော်ကလေး အီဆိမ့်ကာ ရာဂဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝသွားခဲ့ရသည်။ မိလဲ့ကတော့ အခန်းဝမှာ အကြာကြီးခိုးချောင်းကြည့်ရင်း တစ်ချီပြီတစ်ချီ သူစောက်ပတ်ကို လက်နှင့်နှူးဆွစခန်းသွားကာ အာသာဖြေဖျောက်နေမိရာ ဒူးနှစ်ဖက်ပင်နုံးခွေပြီး ခြေလက်မသယ်နိုင်အောင်ရှိနေချေပြီ။

“ငါသွားမယ် ညနေ ၂ နာရီအရောက်လာခဲ့ အလုပ်တွေလက်စဖြတ်ပြီးတာနဲ့ လူစုကြမယ်” “လာခဲ့မယ် ယောက်ျား စိတ်ချ အိမ်ကကိစ္စလည်း အသင့်လို့သာမှတ်လိုက်တော့ ဟုတ်ပီလား” “ဒါမှ ငါ့မယားကွ ဟားဟား” မျိုးဇော်နောင် မိန်းမလုပ်သူကို ဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ဆက်ကစ်ဆင်ဆွဲကာ ကုတင်ပေါ်ကထလိုက်သည်။ သူအဝတ်အစား လဲနေချိန်မှာတော့ အခန်းဝမှာ မိလဲ့မရှိတော့ပြီ။ မိမ်နောက်ဖက်က ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး တစ်ယောက်တည်း ဖီးလ်ယူနေပြီ။ နောက်ထပ် ဆယ့်ငါးမိနစ်အကြာမှာတော့ မျိုးဇော်နောင် တစ်ဖက်နိုင်ငံကိုသွားသည့် ချသ်ကြည်ရေးတံတားပေါ် ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ အိမ်မှာတော့ သဉ္ဇာခိုင်နှင့် သူ့အိမ်ဖော်ကောင်မလေးတို့ ဘယ်နည်းဘယ်ပုံ နှစ်ယောက်သား စခန်းသွားနေမည်မသိလို့ တွေးပြီး မျိုးဇော်နောင် ကောင်မလေးရဲ့တင်ပါးလုံးကစ်ကစ်ကလေးကို ပြေးမြင်ယောင်ကာ ကားပေါ်မှာတစ်ယောက်တည်း လီးတောင်နေလျက် ရှိလေသည်။ တစ်ဖက်ကမ်းရှိ စစ်ဆေးရေးဂိတ်ဝကနေ ထွက်လာသည်နှင့် အပျံစားတိုနံ့နံ့ဝတ်စုံ ဝတ်ဆင်ထားသော ရှမ်းမလေး (ထိုင်းမလေး) တစ်ယောက် သူ့ကားအနားကိုကပ်လာပြီး … “ဆဝါဒီ ခ ” “မင်္ဂလာပါရှင်” ထိုင်းလိုနှုတ်ဆက်တော့ သူပြန်နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ “အစ်ကို ဘယ်သွားမှာလဲ မြို့ထဲဖက်လား” မျိုးဇော်နောင်လည်း ခေါင်းညိတ်ပြီး သူ မဲဆောက်မြို့ထဲ ခဏဝင်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောလိုက်တော့ ကောင်မလေးက … “အစ်ကိုခွင့်ပြုရင် ကျွန်မလည်း လိုက်ချင်ပါတယ်” ဆိုပြီး ကောင်မလေးက ထိုင်းလို ပြောဆို အကူအညီတောင်းရာ မျိုးဇော်နောင်လည်း လိုက်နိုင်ပါကြောင်းပြောပြီး ကားတံခါး ဆွဲဖွင့် ပေးလိုက်ကာ ကားပေါ်ကောက်တင်လာခဲ့သည်။ ကောင်မလေး ကားရှေ့ခန်းထဲဝင်လာပြီး သူ့အနားမှာကပ်ထိုင်လာသည်။ သူမခန္ဓာကိုယ်မှ ရေမွှေးနံ့သင်းသင်းကလေး ရနေသည်။ ယောက်ျားသားများအပေါ် ဆွဲဆောင်နိုင်စေသော ရနံ့တစ်မျိုးပင်ဖြစ်သည်။ သူမအကြည့်ကလည်း အဓိပ္ပါယ်တစ်မျိုးသက်ဝင်နေသော အကြည့် (သို့) ကြာကြည့်ကလေး … ဖိုသတ္တဝါတွေကို ရင်ခုန်တိမ်းမူးစေနိုင်သော ရာဂလှုပ်နှိုးသည့် အကြည့်မျိုးပဲဖြစ်သည်။ ကြာကြာ အကဲခတ်နေစရာ မလိုပါ။ သူမ ဘာဆိုတာကို အလိုလိုသိပြီးဖြစ်သည်။ ကောင်မလေးကို သူနဲ့လိုက်ခဲ့နိုင်မလား မင်းလိုအပ်တာ ငါ အကုန် ပေးမယ် ဆိုပြီး ပေါ်တင် ကြေးညှိပြောဆို၍ ကောင်မလေးလည်း သူထင်ထားသည့်အတိုင်းပဲ ခေါင်းညိတ်လက္ခံတာနှင့် ချိန်းဆိုထားသော မိတ်ဆွေများရှိရာ မဲဆောက်မြို့ထဲဖက်ကို ဦးတည်မောင်းနှင်လာခဲ့လိုက်သည်။ ကောင်မလေး သူ့ပုခုံးမှီပြီး စကားတပြောပြောနှင့်လိုက်လာရင်း သူမလက်တစ်ဖက်က ဘောင်းဘီခွကြားဆီ အလိုလိုရောက်ရှိလာသည်။

“အစ်ကို ကိုင်ခွင့်ပြုမလားရှင်” မပွင့်တပွင့်လေသံနှင့် ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးကလေး ပြောဆိုခွင့်တောင်းလာတာနှင့် သူခေါင်းညိတ်ပြီး … “မင်းသဘောပဲလေ ခရီးကနည်းနည်းလှမ်းသေးတယ် တို့နှစ်ယောက် အချိန်ရသားပဲ” ပြောလိုက်တော့ ကောင်မလေး သူ့မျက်နှာကို ရီဝေဝေကလေး ငေးစိုက်ကြည့်ပြီး … “အစ်ကို သိပ်သဘောကောင်းတယ် စိတ်ကောင်းရှိပုံလည်းရတယ်နော် အစ်ကို့လိုလူမျိုးနဲ့ဆုံခွင့်ရတာ ကျွန်မဝမ်းသာပါတယ်” “အပြောမစောနဲ့ဦး ငါက မင်းထင်သလိုမဟုတ်ဘူး လူကြမ်းကြီးတစ်ယောက်ပါ” “အို ဘယ်လောက် ကြမ်းမလဲ ကြမ်းစမ်းပါစေရှင်” ကောင်မလေး နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပြုံးရင်း ပြောလိုက်သည်။ သူ့ပေါင်ပေါ် ရုတ်တရက် လှဲအိပ်ချလိုက်ရင်း ဘောင်းဘီဇစ်ကို ကျွမ်းကျင်စွာ ဆွဲဖွင့်ချလိုက်ပါသည်။ “အို … ” ကောင်မလေး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးကလေးနှစ်လွှာ ဝလုံးကလေးသဏ္ဍာန် ဝိုင်းစက်လို့သွားသည်။ “နွန်း “တဲ့ … ကောင်မလေး နာမည်က … ။ လှသည်။ တော်တော်လှသည်။ ဖြူဖြူလုံးလုံးအိအိကလေး။ သဉ္ဇာငယ်ငယ်ကနှင့်တောင် တော်တော်တူသည်။ အသက် ၂၀ ဝန်းကျင် ငယ်လည်းငယ်သလောက် ရင်သားတင်သားကြီးများ လုံးအိပြည့်ဖြိုး၍ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်အဆက်အပေါက် တစ်ရစ်အချိုးကျလှပပြီး လိင်မှုဆိုင်ရာ အတွေ့အကြုံလည်း အတော်ကလေးရင့်ကျက်ကာ ထန်လည်း ထန်မည့်ပုံရသည်။ တကယ်လက်တွေ့ ချစ်ရေးငင် ရာမှာလည်း စိတ်ပါလက်ပါ ရှိကာ ဆန့်ကျင်ဖက်လိင် ကျေနပ်လောက်အောင် ပြုစုယုယမှု ပေးနိုင်သူကလေး ဖြစ်သည်။ မျိုးဇော်နောင်တစ်ယောက်တည်းမဟုတ်။ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ချင်းတိုင်းရင်းသား ဗစ်တာလည်း ပါသည်။ တစ်ဖက်နိုင်ငံကို ရောက်တာ ကြာနေပြီဖြစ်သည့် ဗစ်တာ့အိမ်ကိုခေါ်လာပြီး သူ့အိမ်ခန်းထဲမှာပဲ နှစ်ယောက်သား သူမကို တစ်ယောက်တစ်ချီစီ ဆွဲလိုက်ကြသည်။ ရှမ်းမ (ထိုင်းမ) အသားကချိုလွန်းလိုက်တာ။ နွန်း ကြွေသွားသည်။ မျိုးဇော်နောင်ရဲ့ ဧရာမဆေးလီးကြီးကို ဒဲ့ကြွေတာ။

ရေရေလည်လည် မိုက်တယ်။ သူ ခိုက်သွားပြီတဲ့။ လီးကြီးတဲ့ ယောက်ျားမျိုးကို သူမအနေနှင့် တစ်ယောက်နှစ်ယောက်ပဲ တွေ့ဖူးကြောင်း မျိုးဇော်နောင်ရဲ့ လီးနှင့်လိုးတာ ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်အောင် ခံစားရကြောင်း အလွန်ပဲ ဇိမ်ရှိလှကြောင်းကို ဖွဲ့ဖွဲ့နွဲ့နွဲ့ပြောပြသည်။ ကြီးဆေးထိုးထားသည့်မျိုးဇော်နောင်လီးကြီးက ပက်လက်လှန် ဖြဲကားပေးထားသော သူမစောက်ပတ်ထဲကို တစ်ကြပ်စွာပင် ထိုးဆောင့်ဝင်ရောက်သွားသည်။ လီးကြီးအရင်းတစ်ဆုံး မြုပ်ဝင်သွားလိုက် အပြင်ကို ဒစ်ထိပ်လုံးပေါ်အောင် ပြန်ကြွထွက်လာလိုက်နှင့် သူ့ဒစ်ပြဲကြီးက စောက်ဖုတ်နံရံ တွေကို နေရာလပ်မရှိ ထိခိုက်ပွတ်တိုက်မိနေပြီး အသည်းခိုက်အောင်ပဲကောင်းလွန်းလှသဖြင့် နွန်းစောက်ပတ်မှ စောက်ရည်များ မထိန်းသိမ်းနိုင်လောက်အောင် အဆက်မပြတ်စီးဆင်းကျလာလေသည်။ အချက်ငါးဆယ်ကျော်ကျော်ခန့်အလိုးမှာပင် နွန်းတစ်ယောက် စောက်ပတ်မှ စောက်ရည်ဒလဟောထွက်လာကာ ကာမပန်းတိုင်ကို လျှင်မြန်စွာရောက်ရှိသွားလေသည်။ မျိုးဇော်နောင် အချက်ငါးရာလောက် အရှိန်ပြင်းပြင်းထပ်လိုးနေပြီးမှ ကိစ္စပြီးပြတ်ကာ သူ့လရည်တွေ နွန်းစောက်ခေါင်းထဲပန်းထည့်ပစ်လိုက်သည်။ သူပြီးတော့ အိမ်ရှင်ဗစ်တာ အလှည့်ဖြစ်သည်။ ဗစ်တာ့လီးက လီးရှည်ဖြစ်သည်။ လုံးပတ်သိပ်မကြီးလှသော်လည်း သားအိမ်ခိုက်အောင် လိုးနိုင်သောလီးဖြစ်သည်။ မိန်းမတွေက လီးရှည်ကိုကြောက်သည်။ နာကျင်အခံခက်လွန်း၍ဖြစ်သည်။ သူမကို ရိုးရိုးမလိုး ဖင်ထောင်ကုန်း ခိုင်းပြီးမှ အနောက်ကနေ စောက်ဖုတ်ကို တစ်ချက်ချင်း ဖိလိုးနေသည်။ နာရီဝက်ကျော်ကြာအောင်လိုးသဖြင့် လီးထိပ်ကြီး ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ သားအိမ်ထိဝင်ရောက် ထိဆောင့်မိသည့်အသံကိုပင် ကြားနေရသည်။ နွန်းမျက်နှာကလေးက မြင်မကောင်းအောင် ရှုံ့လိုက်မဲ့လိုက် ဖြစ်နေရသည်။ မျိုးဇော်နောင်တစ်ခါက သူ့အိမ်ဖော် ကလေးမလေး တစ်ယောက်ကိုခေါ်ခဲ့ပြီး ဗစ်တာနှင့် လွှတ်ပေးလိုက်ရာ တစ်ညလုံး တငိုငိုတရီရီနှင့် သူ့လီးဒဏ်ကို အလူးအလဲခံစားလိုက်ရရှာသည်။ လီးရှည်နှင့်သားအိမ်ခိုက်မိကာကြောင့် မခံမရပ်နိုင်အောင် ဗိုက်ထဲကအောင့်ပြီး နာကျင်လှကြောင်းလည်း သူ့ကိုပြန်ပြောပြသည်။ မျိုးဇော်အောင်လည်း လီးကြီးပြီး အရှည်ကလည်း ဗစ်တာနှင့် မတိမ်းမယိမ်းလောက်ပဲရှိသူဖြစ်သည်။ သို့ပေမယ့် နဂိုရှိရင်းစွဲထက် လီးလုံးပတ် ပိုပြီး တုတ်ဖီးလွန်းသူ ဖြစ်တာကြောင့် တစ်တစ်ကြပ်ကြပ်ရှိလှသော မိန်းမလုပ်သူရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးတစ်ဆုံး ပြည့်ပြည့်ဝဝ လိုးဆောင့်ရခြင်း မရှိဘဲ တစ်ဖက်သားရဲ့အရိပ်အခြည်ကိုသာကြည့်ပြီး သူမတို့ ခံသာရုံမျှချိန်ဆ၍ လီးကိုသုံးလေးလက်မချန်ကာ ချော့လိုး လိုးတတ်တာကြောင့် မိန်းမကြီးကြီးငယ်ငယ် မည်သူမဆို သူ့လိုးဆောင့်မှုအောက်မှာ တဖြည်းဖြည်း အရည်ပျော်ကျကာ မိန်းမူးမျောပါသွားရသည်ချည်း ဖြစ်သည်။

လီးတစ်ဆုံးလိုးဖြစ်တာဆိုလို့ သူ့မိန်းမသဉ္ဇာနှင့်အခြားဖာသည်မ တစ်ယောက်နှစ်ယောက်သာရှိပါသည်။ ဒါတောင်မှ ဖာမဖြစ်တိုင်း လီးဒဏ်ကို ခံနိုင်လှသည်မဟုတ်။ လီးတွေ့ပြီး ထွက်ပြေးသည့်ဖာသည်မအချို့တောင် သူကြုံဖူးတွေ့ဖူးသည်။ ဗစ်တာကတော့ လူပျိုလူလွတ်တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး မိန်းမလိုးရာမှာလည်း တစ်ဖက်သားရဲ့ခံစားချက်ကို လုံးဝဂရုမစိုက်ဘဲ အညှာအတာ ကင်းမဲ့စွာဖြင့် မထောက်ညှာစတမ်း ရက်ရက်စက်စက်လိုးတတ်သောအကျင့်ရှိသည်။ သူလိုးလိုက်၍ တစ်ဖက်သားခမျာ နာကျင်စွာ အော်ဟစ်ရုန်းကန် နေရတာမျိုးတွေ့လျှင် အထူးပင် နှစ်ထောင်းအားရကျေနပ်နေတတ်သူဖြစ်ရာ လီးကို စောက်ဖုတ် ဒါမှမဟုတ် မိန်းမလုပ်သူရဲ့ ဖင်ပေါက်ကလေးထဲ အရှိန်ပြင်းပြင်းထည့်သွင်းပြီး တဗြုန်းဗြုန်းတအုန်းအုန်းလိုးဆောင့်ရမှုကို ထူးထူးခြားခြား လိုလားနှစ်ခြိုက်သူတစ်ယောက် ဖြစ်နေပေသည်။ သူမကိုလိုးခဲ့သည့် လီးနှစ်ချောင်းစလုံးကို နွန်းတစ်လှည့်စီ စိတ်လိုလက်ရစုပ်ပေးသည်။ ထိုင်းမလေးပီပီ လီးအစုပ်လည်းသန်ကာ လီးစုပ်ရာမှာလည်း ကျွမ်းကျင်အဆင့်ရှိသူဖြစ်သည်။ “နင့်အတွက် အရက်ရှိတယ် ဆေးရှိတယ် ကြိုက်တာလုပ်နိုင်တယ် ဒီတစ်ညတော့ ပါတီအသေးစားလေးတစ်ပွဲလုပ်မယ် ငါ့မယားလည်း ပါမယ် ဟိုဖက်ကမ်းက အချိန်မီကူးလာမှာ ဒီည နင်နေနိုင်မလား” မေးတော့ သူမနေပါ့မယ် လို့ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ကတိပေးသည်။ “ဒါဖြင့် လာ ဟိုဖက်ခန်းသွားကြမယ် ဖီးလ်နည်းနည်းတင်ပြီးရင် အလုပ်ကိစ္စလေးပြတ်အောင် သွားရဦးမယ် ငါတို့ခေါ်ရာနောက်သာ လိုက်ခဲ့ပေတော့”ကောင်မလေးကိုခေါ်ပြီး တစ်ဖက်ခန်းဆီ ကူးလာခဲ့ကြသည်။ အခန်းကျယ်ကြီးထဲက ဆိုဖာပေါ်မှာ သုံးယောက်သား အတူတကွ ဆေးရှူကြရင်း ဖီးလ်တွေတက်လာကြပြီး ကောင်မလေးကို အင်္ကျ ီအဝတ်အစားများ အားလုံးချွတ်ခိုင်းလိုက်ကာ သူမရဲ့ဖင်နှင့် စောက်ပတ်ကို နှစ်ယောက်သား ရှေ့နောက်ညှပ်၍ အပီအပြင် ဝိုင်းလိုးလိုက်ကြရာ နွန်းတစ်ယောက် တအိအိနှင့်အော်ညည်းရင်း တစ်ကိုယ်လုံးကော့ပျံပြီး သူတို့နှစ်ယောက်လီးဒဏ်ကို ကြိတ်မှိတ်ခံစားနေရရှာပါသည်။ မျိုးဇော်နောင်ခါးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်တွယ်ပြီး ဇော် ဇော်နှင့် တစ်ဇော်တည်းဇော်ကာ သနားစဖွယ် မြည်တမ်း ညည်းညူ၍ ကာမပင်လယ်ကြောမှာ မောကြီးပန်းကြီး တလူးလူးတလှိမ့်လှိမ့် ထွန့်လူးမျောပါကူးခတ်လို့နေတာ တွေ့ရလေသည်။ မိန်းမဖြစ်သူ သဉ္ဇာခိုင်နှင့်အတွဲညီမှာပဲ လို့တွေးပြီး မျိုးဇော်နောင် အချိန်တွေမစောင့်နိုင်အောင်ဖြစ်ရသည်။ ကောင်မလေးက ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်အပြစ်ပြောရက်စရာမရှိ ဖောင်အလွန်တောင့်သလို စောက်ပတ်လည်းလှလွန်းသူဖြစ်သည်။

အပျိုပါကင်ကလေးလို စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများ တင်းတင်းစေ့နေကာ လိင်ဆက်ဆံရာမှာ စီးစီးပိုးပိုးရှိလွန်းလှသည်။ အမွေးပါးပါးကလေးဝန်းရံနေသော သူမစောက်ပတ်ကလေး ဖားခုံညင်းသဏ္ဍာန် မို့ဖောင်းအိတင်းနေကာ စောက်ပတ်ကို ဂရုတစိုက် သန့်ရှင်းထား၍ သန့်ပြန့်မွှေးကြိုင်လို့နေသည်။ ဒါ့အပြင် သူမဖင်စအိုကလေးကလည်း သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်ရှိလွန်းသည်။ အချို့မိန်းမတွေလို ရွံရှာစရာ လုံးဝဖြစ်မနေဘဲ စအိုဝကလေးစူတူတူနှင့် ရှုံ့တွန့်လို့နေပြီး သူ့လီးသွင်းရာမှာလည်း ခက်ခက်ခဲခဲပင်သွင်းရသဖြင့် ဖင်ပါကင် ဖွင့်လိုက်ရသည့်နှယ် အထိအတွေ့ခံစားမှု ကောင်းမွန်လွန်းနေပါသည်။ ထိုင်းသူကလေးဖြစ်၍ ဖင်အလိုးတော့ ခံဖူးပုံရသည်။ “အစ်ကို့လီးဒစ်ကြီး ပေါက်ထွက်သွားမလားလို့ စိုးရိမ်နေတာ လီးတကယ်ကြီးတော့ တအားအောင့်ခံနေရတယ်” သူမက ဝန်ခံရှာသည်။ ဗစ်တာ့အိမ်ကနေထွက်ပြီး အာဏာလက်ကိုင်ရှိသည့် အဖွဲ့အစည်းများထဲမှ တာဝန်ရှိသူသုံးလေးယောက်နှင့် လိုက်လံတွေ့ဆုံကာ သူတို့နှင့်ပြောဆိုထားသော အရောင်းအဝယ်ကိစ္စတွေ သွားရောက်ညှိနှိုင်းကြသည်။ နွန်းကိုတော့ ကားထဲမှာ ချန်ထားခဲ့သည်။ အလုပ်ကိစ္စ တော်တော်များများတော့ အဆင်ပြေချောမွေ့နေသည်။ ပေးပြီးကမ်းပြီးသားဖြစ်သော ထိုင်းဖက်ကတာဝန်ရှိသူတွေက များသောအားဖြင့် သူတို့စကားကတိတွေ တည်လေ့ရှိကြသည်။ ငွေသာမှန်မှန်ရမည်ဆိုပါက သူတို့ဖက်ကစပြီး ဘယ်တော့မှ စည်းမဖောက်ပါ။ မြန်မာဖက်က လူတွေလို မဟုတ်ကြပါ။ စားသောက်ဆိုင်မှာ ခေတ္တအနားယူစားသောက်ပြီး တောင်ပေါ်လမ်းအတိုင်းထပ်တက်လာကြသည်။ လမ်းခရီးဝဲယာတစ်လျှောက်မှာ နက်ရှိုင်းသော ချောက်ကမ်းပါးတွေတွေ့ရသည်။ ချောက်ထဲပြုတ်ကျနေသော ကားတစ်စီးကို ကယ်ဆယ်ရေးဆွဲကားတစ်စီး ကြိုးနှင့် ဆွဲတင်နေတာ မြင်ရသည်။ လူကြီးလက်နှစ်ဖက်စာလောက်ရှိမည့် ကျွန်းပင်ကြီးတစ်ပင်မှာ အလုံးအထည်ကြီးမားသည့် သံမဏိကြိုးဖြင့် သိုင်းချည်၍ အင်ဂျင်ပါဝါသုံးကာ ဆွဲတင်နေတာ စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းသည်။ ခရီးသွားတွေထဲမှာလည်း ပြင်သစ်ဂျာမန်တိုးရစ်တွေ ပြီးတော့ ဘောင်းဘီတစ်ပိုင်း ထမီတစ်ပိုင်းဝတ်ကာ လွယ်ပလိုင်းကိုယ်စီ လွယ်ထားကြသည့် မြောင် (မြို)တိုင်းရင်းသား အလုပ်သမ အများအပြားကို တွေ့မြင်ရသည်။ အရိုးခံအတိုင်း ဖော်ဖော်ရွေရွေ နှုတ်ဆက်ကြသည်။ ကားခဏနားချိန်မှာ ဖြတ်သွားဖြတ်လာ ဒေသခံ တိုင်းရင်းသားတွေဆီက စားစရာကောက်ညှင်းထုပ်တွေနှင့် သူတို့ ဗိုက်ဖြည့်ခွင့်ရကြသည်။ ဗစ်တာကားမောင်းအလှည့်ဖြစ်၍ ကားနောက်ခန်းမှာ နွန်းနှင့်မျိုးဇော်နောင်တို့ စကားတပြောပြောနှင့် ကယုကယင်လုပ်ကာ လေပေးဖြောင့်နေကြသည်။ ဒရိုင်ဘာဗစ်တာရဲ့ အလစ်မှာ နွန်းကို သူ့ပေါင်ကြားထဲဆွဲထည့်ပြီး လီးစုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ နွန်းဆိုသောကောင်မလေး မညည်းမညူပင် သူ့လီးကို စုပ်ပေးပါသည်။ ရှေ့နှစ်နာရီခန့်ခရီးအဆုံးမှာ မြန်မာတိုင်းရင်းသား ကားဝပ်ရှော့ဆရာတွေ အမျာကြီးရှိသည့် ရွာတစ်ရွာကိုရောက်သည်။

မဲဆောက်ဖက်က လွင့်စင်လာသော ကားဝပ်ရှော့ဆရာတွေဖြစ်သည်။ မြန်မာပြည်တနံတလျားမှရောက်လာပြီး အိမ်ကို လုံးဝမပြန်တော့ဘဲ ရောက်သည့်နေရာမှာ အဆင်ပြေသလို အလုပ်လုပ်ကိုင်ကာ အခြေချနေထိုင်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ ဆေးနှင့်အဖော်ပြုနေသူတွေ ဒုနှင့်ဒေး။ သူတို့တွေက ဗစ်တာတို့ မျိုးဇော်နောင်တို့အတွက် အဓိကပစ်မှတ်တွေဖြစ်ကြသည်။ ဒီနေ့အဖို့ သူတို့နောက်ဆုံး လာရောက် တွေ့ဆုံရမည့်သူတွေ ဖြစ်သလို တရားဝင်မဟုတ်သော ကုန်ပစ္စည်းများ အရောင်းအဝယ်ပြုလုပ်ရာမှာ သူတို့တွေကိုပဲ အားကိုးရသည်။ နေ့တဝက်လောက် သူတို့နှင့်ရင်းနှီးမှုရယူပြီး အကြာကြီး စကားစမြည်ပြောဆိုစားသောက်ကာ အချိန်ဖြုန်းပြီးမှ နောက်ကြောင်း ပြန်လှည့်လာခဲကြသည်။ သူတို့လူစု တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ဖုန်းအဆက်အသွယ်တွေတော့ ရထားပြီးကြပြီ။ စုရပ်ဖြစ်သော ဗစ်တာ့အိမ်ဆီ တန်းမသွားသေးဘဲ စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဝင်၍ သုံးယောက်သား အခန်းတစ်ခန်းယူကာ အနားယူသောက်စားကြသည်။ ဗစ်တာက အဲဗားကစ်သည့်လူဖြစ်၍ မဲခေါင်အရက်တစ်လုံးမှာကာ ဖီးလ်ယူနေပြီ။ အချိန်ကို အလကားမထားသူက မျိုးဇော်နောင်ပင်။ အခန်းထဲမှာပဲ နွန်းကို ပေါ်တင်ကြီး သူ့လီးမတောင်တောင်အောင် စုပ်စေလိုက်ကာ လီးတောင်လာတော့ သူမကိုယ်လုံးလေးကိုပါ စားပွဲပေါ်တင်၍ ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲခိုင်းလိုက်ရင်း သူမကိုယ်အောက်ပိုင်းမှာ ဝတ်ဆင်ထားသည့် မီနီ စကဒ်လေးကိုပါ ပင့်လှန်တင်ပြီး မွေးညှင်းပါးပါးလေးပေါက်နေသော သူမစောက်ဖုတ်ကို အပီအပြင် ဂျာပေးသည်။ နွန်းတစ်ယောက် သူနှင့်နေရတာ ဘယ်လိုဖီးလ်လာနေမှန်းမသိ။ သူမစောက်ခေါင်းပေါက်ကလေးထဲမှ စောက်ရည်တွေ တားမနိုင်ဆီးမရ စီးကျလာရလေသည်။ ကောင်မလေးကိုခေါ်ပြီး တစ်ဖက်ခန်းဆီ ကူးလာခဲ့ကြသည်။ အခန်းကျယ်ကြီးထဲက ဆိုဖာပေါ်မှာ သုံးယောက်သား အတူတကွ ဆေးရှူကြရင်း ဖီးလ်တွေတက်လာကြပြီး ကောင်မလေးကို အင်္ကျ ီအဝတ်အစားများ အားလုံးချွတ်ခိုင်းလိုက်ကာ သူမရဲ့ဖင်နှင့် စောက်ပတ်ကို နှစ်ယောက်သား ရှေ့နောက်ညှပ်၍ အပီအပြင် ဝိုင်းလိုးလိုက်ကြရာ နွန်းတစ်ယောက် တအိအိနှင့်အော်ညည်းရင်း တစ်ကိုယ်လုံးကော့ပျံပြီး သူတို့နှစ်ယောက်လီးဒဏ်ကို ကြိတ်မှိတ်ခံစားနေရရှာပါသည်။ မျိုးဇော်နောင်ခါးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်တွယ်ပြီး ဇော် ဇော်နှင့် တစ်ဇော်တည်းဇော်ကာ သနားစဖွယ် မြည်တမ်း ညည်းညူ၍ ကာမပင်လယ်ကြောမှာ မောကြီးပန်းကြီး တလူးလူးတလှိမ့်လှိမ့် ထွန့်လူးမျောပါကူးခတ်လို့နေတာ တွေ့ရလေသည်။ မိန်းမဖြစ်သူ သဉ္ဇာခိုင်နှင့်အတွဲညီမှာပဲ လို့တွေးပြီး မျိုးဇော်နောင် အချိန်တွေမစောင့်နိုင်အောင်ဖြစ်ရသည်။ ကောင်မလေးက ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်အပြစ်ပြောရက်စရာမရှိ ဖောင်အလွန်တောင့်သလို စောက်ပတ်လည်းလှလွန်းသူဖြစ်သည်။

အပျိုပါကင်ကလေးလို စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများ တင်းတင်းစေ့နေကာ လိင်ဆက်ဆံရာမှာ စီးစီးပိုးပိုးရှိလွန်းလှသည်။ အမွေးပါးပါးကလေးဝန်းရံနေသော သူမစောက်ပတ်ကလေး ဖားခုံညင်းသဏ္ဍာန် မို့ဖောင်းအိတင်းနေကာ စောက်ပတ်ကို ဂရုတစိုက် သန့်ရှင်းထား၍ သန့်ပြန့်မွှေးကြိုင်လို့နေသည်။ ဒါ့အပြင် သူမဖင်စအိုကလေးကလည်း သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်ရှိလွန်းသည်။ အချို့မိန်းမတွေလို ရွံရှာစရာ လုံးဝဖြစ်မနေဘဲ စအိုဝကလေးစူတူတူနှင့် ရှုံ့တွန့်လို့နေပြီး သူ့လီးသွင်းရာမှာလည်း ခက်ခက်ခဲခဲပင်သွင်းရသဖြင့် ဖင်ပါကင် ဖွင့်လိုက်ရသည့်နှယ် အထိအတွေ့ခံစားမှု ကောင်းမွန်လွန်းနေပါသည်။ ထိုင်းသူကလေးဖြစ်၍ ဖင်အလိုးတော့ ခံဖူးပုံရသည်။ “အစ်ကို့လီးဒစ်ကြီး ပေါက်ထွက်သွားမလားလို့ စိုးရိမ်နေတာ လီးတကယ်ကြီးတော့ တအားအောင့်ခံနေရတယ်” သူမက ဝန်ခံရှာသည်။ ဗစ်တာ့အိမ်ကနေထွက်ပြီး အာဏာလက်ကိုင်ရှိသည့် အဖွဲ့အစည်းများထဲမှ တာဝန်ရှိသူသုံးလေးယောက်နှင့် လိုက်လံတွေ့ဆုံကာ သူတို့နှင့်ပြောဆိုထားသော အရောင်းအဝယ်ကိစ္စတွေ သွားရောက်ညှိနှိုင်းကြသည်။ နွန်းကိုတော့ ကားထဲမှာ ချန်ထားခဲ့သည်။ အလုပ်ကိစ္စ တော်တော်များများတော့ အဆင်ပြေချောမွေ့နေသည်။ ပေးပြီးကမ်းပြီးသားဖြစ်သော ထိုင်းဖက်ကတာဝန်ရှိသူတွေက များသောအားဖြင့် သူတို့စကားကတိတွေ တည်လေ့ရှိကြသည်။ ငွေသာမှန်မှန်ရမည်ဆိုပါက သူတို့ဖက်ကစပြီး ဘယ်တော့မှ စည်းမဖောက်ပါ။ မြန်မာဖက်က လူတွေလို မဟုတ်ကြပါ။ စားသောက်ဆိုင်မှာ ခေတ္တအနားယူစားသောက်ပြီး တောင်ပေါ်လမ်းအတိုင်းထပ်တက်လာကြသည်။ လမ်းခရီးဝဲယာတစ်လျှောက်မှာ နက်ရှိုင်းသော ချောက်ကမ်းပါးတွေတွေ့ရသည်။ ချောက်ထဲပြုတ်ကျနေသော ကားတစ်စီးကို ကယ်ဆယ်ရေးဆွဲကားတစ်စီး ကြိုးနှင့် ဆွဲတင်နေတာ မြင်ရသည်။ လူကြီးလက်နှစ်ဖက်စာလောက်ရှိမည့် ကျွန်းပင်ကြီးတစ်ပင်မှာ အလုံးအထည်ကြီးမားသည့် သံမဏိကြိုးဖြင့် သိုင်းချ့ည်၍ အင်ဂျင်ပါဝါသုံးကာ ဆွဲတင်နေတာ စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းသည်။ ခရီးသွားတွေထဲမှာလည်း ပြင်သစ်ဂျာမန်တိုးရစ်တွေ ပြီးတော့ ဘောင်းဘီတစ်ပိုင်း ထမီတစ်ပိုင်းဝတ်ကာ လွယ်ပလိုင်းကိုယ်စီ လွယ်ထားကြသည့် မြောင် (မြို)တိုင်းရင်းသား အလုပ်သမ အများအပြားကို တွေ့မြင်ရသည်။ အရိုးခံအတိုင်း ဖော်ဖော်ရွေရွေ နှုတ်ဆက်ကြသည်။ ကားခဏနားချိန်မှာ ဖြတ်သွားဖြတ်လာ ဒေသခံ တိုင်းရင်းသားတွေဆီက စားစရာကောက်ညှင်းထုပ်တွေနှင့် သူတို့ ဗိုက်ဖြည့်ခွင့်ရကြသည်။ ဗစ်တာကားမောင်းအလှည့်ဖြစ်၍ ကားနောက်ခန်းမှာ နွန်းနှင့်မျိုးဇော်နောင်တို့ စကားတပြောပြောနှင့် ကယုကယင်လုပ်ကာ လေပေးဖြောင့်နေကြသည်။ ဒရိုင်ဘာဗစ်တာရဲ့ အလစ်မှာ နွန်းကို သူ့ပေါင်ကြားထဲဆွဲထည့်ပြီး လီးစုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။

နွန်းဆိုသောကောင်မလေး မညည်းမညူပင် သူ့လီးကို စုပ်ပေးပါသည်။ ရှေ့နှစ်နာရီခန့်ခရီးအဆုံးမှာ မြန်မာတိုင်းရင်းသား ကားဝပ်ရှော့ဆရာတွေ အမျာကြီးရှိသည့် ရွာတစ်ရွာကိုရောက်သည်။ မဲဆောက်ဖက်က လွင့်စင်လာသော ကားဝပ်ရှော့ဆရာတွေဖြစ်သည်။ မြန်မာပြည်တနံတလျားမှရောက်လာပြီး အိမ်ကို လုံးဝမပြန်တော့ဘဲ ရောက်သည့်နေရာမှာ အဆင်ပြေသလို အလုပ်လုပ်ကိုင်ကာ အခြေချနေထိုင်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ ဆေးနှ့င့်အဖော်ပြုနေသူတွေ ဒုနှင့်ဒေး။ သူတို့တွေက ဗစ်တာတို့ မျိုးဇော်နောင်တို့အတွက် အဓိကပစ်မှတ်တွေဖြစ်ကြသည်။ ဒီနေ့အဖို့ သူတို့နောက်ဆုံး လာရောက် တွေ့ဆုံရမည့်သူတွေ ဖြစ်သလို တရားဝင်မဟုတ်သော ကုန်ပစ္စည်းများ အရောင်းအဝယ်ပြုလုပ်ရာမှာ သူတို့တွေကိုပဲ အားကိုးရသည်။ နေ့တဝက်လောက် သူတို့နှင့်ရင်းနှီးမှုရယူပြီး အကြာကြီး စကားစမြည်ပြောဆိုစားသောက်ကာ အချိန်ဖြုန်းပြီးမှ နောက်ကြောင်း ပြန်လှည့်လာခဲကြသည်။ သူတို့လူစု တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ဖုန်းအဆက်အသွယ်တွေတော့ ရထားပြီးကြပြီ။ စုရပ်ဖြစ်သော ဗစ်တာ့အိမ်ဆီ တန်းမသွားသေးဘဲ စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဝင်၍ သုံးယောက်သား အခန်းတစ်ခန်းယူကာ အနားယူသောက်စားကြသည်။ ဗစ်တာက အဲဗားကစ်သည့်လူဖြစ်၍ မဲခေါင်အရက်တစ်လုံးမှ့ာကာ ဖီးလ်ယူနေပြီ။ အချိန်ကို အလကားမထားသူက မျိုးဇော်နောင်ပင်။ အခန်းထဲမှာပဲ နွန်းကို ပေါ်တင်ကြီး သူ့လီးမတောင်တောင်အောင် စုပ်စေလိုက်ကာ လီးတောင်လာတော့ သူမကိုယ်လုံးလေးကိုပါ စားပွဲပေါ်တင်၍ ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲခိုင်းလိုက်ရင်း သူမကိုယ်အောက်ပိုင်းမှာ ဝတ်ဆင်ထားသည့် မီနီ စကဒ်လေးကိုပါ ပင့်လှန်တင်ပြီး မွေးညှင်းပါးပါးလေးပေါက်နေသော သူမစောက်ဖုတ်ကို အပီအပြင် ဂျာပေးသည်။ နွန်းတစ်ယောက် သူနှင့်နေရတာ ဘယ်လိုဖီးလ်လာနေမှန်းမသိ။ သူမစောက်ခေါင်းပေါက်ကလေးထဲမှ စောက်ရည်တွေ တားမနိုင်ဆီးမရ စီးကျလာရလေသည်။ ကောင်မလေးကိုခေါ်ပြီး တစ်ဖက်ခန်းဆီ ကူးလာခဲ့ကြသည်။ အခန်းကျယ်ကြီးထဲက ဆိုဖာပေါ်မှာ သုံးယောက်သား အတူတကွ ဆေးရှူကြရင်း ဖီးလ်တွေတက်လာကြပြီး ကောင်မလေးကို အင်္ကျ ီအဝတ်အစားများ အားလုံးချွတ်ခိုင်းလိုက်ကာ သူမရဲ့ဖင်နှင့် စောက်ပတ်ကို နှစ်ယောက်သား ရှေ့နောက်ညှပ်၍ အပီအပြင် ဝိုင်းလိုးလိုက်ကြရာ နွန်းတစ်ယောက် တအိအိနှင့်အော်ညည်းရင်း တစ်ကိုယ်လုံးကော့ပျံပြီး သူတို့နှစ်ယောက်လီးဒဏ်ကို ကြိတ်မှိတ်ခံစားနေရရှာပါသည်။ မျိုးဇော်နောင်ခါးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်တွယ်ပြီး ဇော် ဇော်နှင့် တစ်ဇော်တည်းဇော့်ကာ သနားစဖွယ် မြည်တမ်း ညည်းညူ၍ ကာမပင်လယ်ကြောမှာ မောကြီးပန်းကြီး တလူးလူးတလှိမ့်လှိမ့် ထွန့်လူးမျောပါကူးခတ်လို့နေတာ တွေ့ရလေသည်။ မိန်းမဖြစ်သူ သဉ္ဇာခိုင်နှင့်အတွဲညီမှာပဲ လို့တွေးပြီး မျိုးဇော်နောင် အချိန်တွေမစောင့်နိုင်အောင်ဖြစ်ရသည်။

ကောင်မလေးက ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်အပြစ်ပြောရက်စရာမရှိ ဖောင်အလွန်တောင့်သလို စောက်ပတ်လည်းလှလွန်းသူဖြစ်သည်။ အပျိုပါကင်ကလေးလို စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများ တင်းတင်းစေ့နေကာ လိင်ဆက်ဆံရာမှာ စီးစီးပိုးပိုးရှိလွန်းလှသည်။ အမွေးပါးပါးကလေးဝန်းရံနေသော သူမစောက်ပတ်ကလေး ဖားခုံညင်းသဏ္ဍာန် မို့ဖောင်းအိတင်းနေကာ စောက်ပတ်ကို ဂရုတစိုက် သန့်ရှင်းထား၍ သန့်ပြန့်မွှေးကြိုင်လို့နေသည်။ ဒါ့အပြင် သူမဖင်စအိုကလေးကလည်း သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်ရှိလွန်းသည်။ အချို့မိန်းမတွေလို ရွံရှာစရာ လုံးဝဖြစ်မနေဘဲ စအိုဝကလေးစူတူတူနှင့် ရှုံ့တွန့်လို့နေပြီး သူ့လီးသွင်းရာမှာလည်း ခက်ခက်ခဲခဲပင်သွင်းရသဖြင့် ဖင်ပါကင် ဖွင့်လိုက်ရသည့်နှယ် အထိအတွေ့ခံစားမှု ကောင်းမွန်လွ့န်းနေပါသည်။ ထိုင်းသူကလေးဖြစ်၍ ဖင်အလိုးတော့ ခံဖူးပုံရသည်။ “အစ်ကို့လီးဒစ်ကြီး ပေါက်ထွက်သွားမလားလို့ စိုးရိမ်နေတာ လီးတကယ်ကြီးတော့ တအားအောင့်ခံနေရတယ်” သူမက ဝန်ခံရှာသည်။ ဗစ်တာ့အိမ်ကနေထွက်ပြီး အာဏာလက်ကိုင်ရှိသည့် အဖွဲ့အစည်းများထဲမှ တာဝန်ရှိသူသုံးလေးယောက်နှင့် လိုက်လံတွေ့ဆုံကာ သူတို့နှင့်ပြောဆိုထားသော အရောင်းအဝယ်ကိစ္စတွေ သွားရောက်ညှိနှိုင်းကြသည်။ နွန်းကိုတော့ ကားထဲမှာ ချန်ထားခဲ့သည်။ အလုပ်ကိစ္စ တော်တော်များများတော့ အဆင်ပြေချောမွေ့နေသည်။ ပေးပြီးကမ်းပြီးသားဖြစ်သော ထိုင်းဖက်ကတာဝန်ရှိသူတွေက များသောအားဖြင့် သူတို့စကားကတိတွေ တည်လေ့ရှိကြသည်။ ငွေသာမှန်မှန်ရမည်ဆိုပါက သူတို့ဖက်ကစပြီး ဘယ်တော့မှ စည်းမဖောက်ပါ။ မြန်မာဖက်က လူတွေလို မဟုတ်ကြပါ။ စားသောက်ဆိုင်မှာ ခေတ္တအနားယူစားသောက်ပြီး တောင်ပေါ်လမ်းအတိုင်းထပ်တက်လာကြသည်။ လမ်းခရီးဝဲယာတစ်လျှောက်မှာ နက်ရှိုင်းသော ချောက်ကမ်းပါးတွေတွေ့ရ့သည်။ ချောက်ထဲပြုတ်ကျနေသော ကားတစ်စီးကို ကယ်ဆယ်ရေးဆွဲကားတစ်စီး ကြိုးနှင့် ဆွဲတင်နေတာ မြင်ရသည်။ လူကြီးလက်နှစ်ဖက်စာလောက်ရှိမည့် ကျွန်းပင်ကြီးတစ်ပင်မှာ အလုံးအထည်ကြီးမားသည့် သံမဏိကြိုးဖြင့် သိုင်းချည်၍ အင်ဂျင်ပါဝါသုံးကာ ဆွဲတင်နေတာ စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းသည်။ ခရီးသွားတွေထဲမှာလည်း ပြင်သစ်ဂျာမန်တိုးရစ်တွေ ပြီးတော့ ဘောင်းဘီတစ်ပိုင်း ထမီတစ်ပိုင်းဝတ်ကာ လွယ်ပလိုင်းကိုယ်စီ လွယ်ထားကြသည့် မြောင် (မြို)တိုင်းရင်းသား အလုပ်သမ အများအပြားကို တွေ့မြင်ရသည်။ အရိုးခံအတိုင်း ဖော်ဖော်ရွေရွေ နှုတ်ဆက်ကြသည်။ ကားခဏနားချိန်မှာ ဖြတ်သွားဖြတ်လာ ဒေသခံ တိုင်းရင်းသားတွေဆီက စားစရာကောက်ညှင်းထုပ်တွေနှင့် သူတို့ ဗိုက်ဖြည့်ခွင့်ရကြသည်။ ဗစ်တာကားမောင်းအလှည့်ဖြစ်၍ ကားနောက်ခန်းမှာ နွန်းနှင့်မျိုးဇော်နောင်တို့ စကားတပြောပြောနှင့် ကယုကယင်လုပ်ကာ လေပေးဖြောင့်နေကြသည်။ ဒရိုင်ဘာဗစ်တာရဲ့ အလစ်မှာ နွန်းကို သူ့ပေါင်ကြားထဲဆွဲထည့်ပြီး လီးစုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။

နွန်းဆိုသောကောင်မလေး မညည်းမညူပင် သူ့လီးကို စုပ်ပေးပါသည်။ ရှေ့နှစ်နာရီခန့်ခရီးအဆုံးမှာ မြန်မာတိုင်းရင်းသား ကားဝပ်ရှော့ဆရာတွေ့အမျာကြီးရှိသည့် ရွာတစ်ရွာကိုရောက်သည်။ မဲဆောက်ဖက်က လွင့်စင်လာသော ကားဝပ်ရှော့ဆရာတွေဖြစ်သည်။ မြန်မာပြည်တနံတလျားမှရောက်လာပြီး အိမ့်ကို လုံးဝမပြန်တော့ဘဲ ရောက်သည့်နေရာမှာ အဆင်ပြေသလို အလုပ်လုပ်ကိုင်ကာ အခြေချနေထိုင်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ ဆေးနှင့်အဖော်ပြုနေသူတွေ ဒုနှင့်ဒေး။ သူတို့တွေက ဗစ်တာတို့ မျိုးဇော်နောင်တို့အတွက် အဓိကပစ်မှတ်တွေဖြစ်ကြသည်။ ဒီနေ့အဖို့ သူတို့နောက်ဆုံး လာရောက် တွေ့ဆုံရမည့်သူတွေ ဖြစ်သလို တရားဝင်မဟုတ်သော ကုန်ပစ္စည်းများ အရောင်းအဝယ်ပြုလုပ်ရာမှာ သူတို့တွေကိုပဲ အားကိုးရသည်။ နေ့တဝက်လောက် သူတို့နှင့်ရင်းနှီးမှုရယူပြီး အကြာကြီး စကားစမြည်ပြောဆိုစားသောက်ကာ အချိန်ဖြုန်းပြီးမှ နောက်ကြောင်း ပြန်လှည့်လာခဲကြသည်။ သူတို့လူစု တစ်ယော့က်နှင့်တစ်ယောက် ဖုန်းအဆက်အသွယ်တွေတော့ ရထားပြီးကြပြီ။ စုရပ်ဖြစ်သော ဗစ်တာ့အိမ်ဆီ တန်းမသွားသေးဘဲ စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဝင်၍ သုံ့းယောက်သား အခန်းတစ်ခန်းယူကာ အနားယူသောက်စားကြသည်။ ဗစ်တာက အဲဗားကစ်သည့်လူဖြစ်၍ မဲခေါင်အရက်တစ်လုံးမှာကာ ဖီးလ်ယူနေပြီ။ အချိန်ကို အလကားမထားသူက မျိုးဇော်နောင်ပင်။ အခန်းထဲမှာပဲ နွန်းကို ပေါ်တင်ကြီး သူ့လီးမတောင်တောင်အောင် စုပ်စေလိုက်ကာ လီးတောင်လာတော့ သူမကိုယ်လုံးလေးကိုပါ စားပွဲပေါ်တင်၍ ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲခိုင်းလိုက်ရင်း သူမကိုယ်အောက်ပိုင်းမှာ ဝတ်ဆင်ထားသည့် မီနီ စကဒ်လေးကိုပါ ပင့်လှန်တင်ပြီး မွေးညှင်းပါးပါးလေးပေါက်နေသော သူမစောက်ဖုတ်ကို အပီအပြင် ဂျာပေးသည်။ နွန်းတစ်ယောက် သူနှင့်နေရတာ ဘယ်လိုဖီးလ်လာနေမှန်းမသိ။ သူမစောက်ခေါင်းပေါက်ကလေးထဲမှ စောက်ရည်တွေ တားမနိုင်ဆီးမရ စီးကျလာရလေသည်…ပြီး။