အရသာတွေ့နေပြီ

လသာပမယေ့ွ ရနကွုနသွူရနကွုနသွားတှကေ မခံစားနိုငကွှပါဘူး။ ညသနွးခေါငရွောကမွှ မထားတဈယောကွ အိပရွာမှ အလန့တွကှား နိုးလာပှီးယောကွှားဖှဈသူ ကို အောငထွှနွးကိုနှိုးလိုကပွှီး “ကိုကို ထ ထ ” “ဟငွ ဘာလဲ ထား” “ထားအိမမွကမွကတွယကွိုကို” “ဟငွ အိမမွကမွကတွာမှား ထားရယွ ကိုကို့ကိုနှိုးရသလား” “အိမမွကကွ ထူးဆနွးတယကွိုကို” “ဟငွ ပှောစမွးပါအုံးထား” “ထားအိမမွကထွဲမှာ မှနသွံကှီးနဲ့ လူတဈယောကလွာတယွ.. ဆံပငကွှီးလဲ လှောငထွုံးလို့” “ဟေ” “ပှီးတော့..အမတေို့နဲ့လာနခငှပွေါတယတွဲ့၊ ထားကလညွး သူ့ရုပရွညသွန့သွနပွှန့ပွှန့မွို့ လာနခေိုငွးလိုကတွယွ” “ဟေ ဟုတလွားထား” “ဟုတတွယကွိုကို” “အငွး..ထားတော့ကိုယဝွနရွှိပှီလားမသိဘူး” “ရှငွ” ထားတဈယောကအွလန့တွကှား ဖှဈသှားပှီးဓမမြတာမပေါတွာသတိရသှားတယွ။

“ကိုကို မနကဖွှနဆွီးစဈရအောငွ” “ဟေ တကယဖွှဈပှီပေါ့” “ဝမွးသာလိုကတွာထားရယွ” “ဝမွးသာမစောနဲ့ကိုကိုမနကဖွှနသွိရပှီပဲ” ကိုအောငထွှနွးဝမွးသာလှနွးလို့အိပမွပှောပွေ။ ထားသာပှုံးပှုံးကှီးနှင့ွ အိပပွှောသွှားတယွ။ အိပမွပှောတွဲ့ ကိုအောငထွှနွးတဈယောကွ ညဖှင့တွဲ့ဆေးခနွးသို့ မနကမွိုးမလငွးခငွ အိပရွာထပှီး ဆီးစဈတဲ့အရာကို သှားဝယလွိုကတွယွ။ မနကအွိပရွာကထတဲ့ထားအတှကွ ဆီးခှကသွီးသန့လွုပပွှီး ဆီးသှားစကော စမွးကှည့တွော့ ကိုယဝွနရွှိတယဆွိုတဲ့ အဖှကေိုရတယွ။ ပှောလွိုကကွှတဲ့လငမွယား။ တမှိုးလုံးက အုံးအုံးထလို့ပါပဲ ကိုယဝွနရွကတညွးက ကိုအောငထွှနွးလငမွယား စီးပှားတကလွာသလို၊ ကံကောငွးမှုတှလညွေး ဆကတွိုကဖွှဈလာတယွ။ မထားရဲ့ကိုယဝွနလွရင့လွေ မထားမှာ အိမမွကတွှမကလွေပေါပဲ။

အသိဘုနွးကှီးကို ပှောပှတော့လညွး ရှေးကသံသရာ အဆကဆွကကွ ဆှမှေိုးတောစွပခွဲ့လို့ ဒီဘဝမှာ ဆုံရတယပွှောတာပါ။ ကလေးမှေးပှီးနောကမွှာ ကလေးက ကနွှးမာသနစွှမွးတဲ့ ကလေးဖှဈလာတယွ။ ဒါပမယေ့ွ ညတှမှော ကလေးဟာ လန့နွိုးလာတတပွှီး ငိုလာတယွ။ အဲအတှကွ ရတကမွအေးရပါဘူး။ ဗဒငတွှေမေေးတော့လညွး သိုကကွှိုးဘာညာ ဖှတခွိုငွးကှတာနဲ့ ဖှတပွမယေ့မွရပါဘူး။ တနေ့တော့ ကိုအောငထွှနွးဟာ DVပေါကတွယွ။ မိသားစုလိုကွ အမရေိကကို ပှောငွးကှတယွ။ ကလေးစကားပှောတတတွဲ့အရှယမွှာ အိမမွကတွှအကှေောငွး စပှီးပှောလို့ ကိုအောငထွှနွးနှင့ွ မထားစိုးရိမလွာခဲ့တယွ။ ကိုအောငထွှနွးနဲ့မထားဟာ မှနမွာပှညအွကှောငွး သားရှေ့မှာ လုံးဝမပှောတော့ပါဘူး။ သားကို အမညပွေးတော့ ဇောမွိုးလို့ပဲပေးပါတယွ။

အမရေိကနမွှာဖှဈတော့ Steven jobလို့ ပေးထားတယွ။ ဇောမွိုးလေးဟာ မှနမွာ့ယဉကွှေးမှု့ဓလေ့တှကေို မိဘတှဆေီက မသိရတဲ့အတှကွ နားမလညပွါဘူး။ ဒါပမယေ့ွ ဇောမွိုးမှာ အမှဲမကတွဲ့ အိမမွကတွှကှေောင့ွ သိခငှလွာတယွ။ ဇောမွိုးအိမမွကကွ တနေ့တခှား ပီပှငလွာခဲ့တယွ။ အဲဒါကတော့ အငွးဝခတွေ ဗမာဘုရငမွငွးခေါငနွှင့ွ မှနဘွုရငရွာဇဓိရာဇတွို့ကှားက နယခွှဲ့တဲ့ပှဲတှပေါပဲ။ စဈဘုရငတွှနေဲ့ နယခွှဲ့ကှတဲ့အခါ စဈသားဆိုတာ ယောငွကြှားမှနရွငွ စဈသားလုပရွတဲ့ထုံးစံပေါ့ဗှာ။ တနေ့မှာ အရှယရွောကလွာတဲ့ တလနှနတွဈယောကွ ကိုယလွုံပညာလေ့ကငှ့နွတေုနွး “တလနှနွ..” “ဘုရာ့ ” “မငွးကယောကွှားတှတတအွေပတွဲ့ ပညာသာမက စဈရေးစဈခှှီ၊ ကငွးထောကအွကုနတွတပွှီပဲ၊ အရှယလွညွးရောကပွှီမို့ စဈမှု့လညွး ထမွးရတော့မယွ။

“မှနပွါ” “အခုမငွးတို့အတှကွ စဈဆင့ခွေါစွာရောကပွှီ.. မောငမွငွး သှားလတတွော့” တလနှနနွပှညတွေောရွောကတွော့ လူရှေးပှဲမှာ အစှမွးပှနိုငတွဲ့အတှကွ ဗိုလလွေးရာထူးရခဲ့တယွ။ အမတဒွိနလွှောကထွားခကွှ အောငမွှငပွှီးနောကမွှာ တပတွှေ စဈရေးပှငကွှတဲ့အသံကှားရတဲ့အတှကွ အဆငသွင့ပွှငနွတေုနွး “ဟေ့ တလနှနွ” “ဘုရားဗိုလမွှုး” “ငါတို့ဒီတကှိမရွခိုငသွံတှဲကိုစဈခှီမယွ.. အငွးဝဘုရငွ မငွးခေါငွ သံတှဲကိုတပနွဲ့ ခှီမယကွှားတယွ.. ငါတို့က လကွဦးမှု့ယူပှီး အရငစွဈခှီမယွ..” “ဗိုလမွှူး ရခိုငဘွုရငကွော ဗိုလမွှုး” “သူရို့တှမှေို့ထားပှီး ကုလားပှညဘွကွ ရှှေ့တယအွသံကှားသကှဲ့” “အဲသလိုဆို သံတှဲအုပခွှုပသွူမဲ့နပှေီပေါ့” “အိနွးငါရို့တှလကွေဦးမှုယူရပှီး မှို့ထဲဝငရွရငွ စဈမပနွးတော့ဘူးပေါ့ကှယွ” “မှနပွါ” တလနှနတွို့နှင့ွ စဈဗိုလမွှူးကှီးလေးယောကဖွှဈတဲ့ တလဗနွှ၊ခှုရငထွဲ့၊ ကောသွှီးနှင့ွ လဗနှကွှီး ဦးစီးပှီးသံတှဲမှို့ကို စဈခှီပှီးနောကမွှာ အုပခွှုပမွှု ကငွးမဲ့တဲ့သံတှဲမှို့ကို လှယလွင့တွကူ သိမွးပိုကနွိုငခွဲ့ပှီး ဗိုလဝွငခွံခဲ့တယွ။

စဈအငွဂြါလေးပါးစုံလငအွောငွ စတညွးခှ ပှုပှငနွကှရတေယွ။ မှို့ရိုးတှငွး ရိကခြာအဖှဈ စုဆောငွးထားကှပှီး ရခိုငပွှညသွူပှညသွားတှဆေီက အကူအညီရအောငွ ဆောငရွှကတွဲ့အခါမှာတော့ ဇာတိပုညမာနမွာနကှီးတဲ့ ရခိုငတွှကှေောင့ွ အခကအွခဲအနညွးငယတွှေ့ကှရတယွ။ တနေ့တော့ တလနှနတွဈယောကကွငွးလှည့ွ ရငွးက မိနွးကလေးတသိုကကွို တှေ့ရတဲ့အခါ ငေးမောကှည့မွိရငွး အခှောအလှလေးကိုတှေ့တော့ အနားကို ကပကွှည့မွိတယွ။ ကယှပွှနကွှယွပှနေ့သွော နဖူး၊နနွးဆနသွော မကှနွှာဖှင့ထွှားသော ရငနွှင့ွ သေးကဉှသွောခါးဝိုငွးစကသွော တငပွါးတှနှငေ့ွ အလှန့ကွိုလှပသော သူ့ကိုတှေ့လိုကရွတယလွေ။ ဆံပငကွို တပတလွညကွှော့ထုံးပှီး ခံပှင့ကွို ဆံထုံးတှငပွတပွှီး အလှနပွငကွကှသွရေ ရှိလှသူလေးပါ။

“ဟေ့ရှငနွှောငွး ဟိုစဈဗိုလလွေးနင့ကွို ကှည့နွတယွေ” “ကောငမွရေ အေးအေးဆေးဆေးနနှေောွ၊ ငါ့အဖအကှောငွးနငသွိသားနဲ့” “အေးဟယွ အခငကွှီးဇံဦးကဒေါသကှီး၊ မှနတွှကေိုကှည့မွရတာဟ” ရှငနွှောငွးတို့တတှရအေေိုးကိုယစွီ ၎င်းငျးငြးငွးရှကလွာပှီးဟနမွပကှလွမွး လှောကလွာပမယေ့ွ ရှငနွှောငွးရငမွှာ လှိုငွးခတသွံလေးတှေ ဖှဈနမေိတယွ။ ရှငနွှောငွးလညွး ဗိုလလွေးလို ယောကွှားပီသတဲ့ လူမှိုးတှေ့တော့ ရငခွုနမွိတာပေါ့။ ဒါပမယေ့ွ အဖကိုလညွး ကှောကရွသေးတယလွေ။ အဖ က ဒေါသမာနဟွုနကွလညွး ကှီးတယွ။ မာနကလညွး ကှီးတယွ။ အားမတနလွို့ မာနလွှော့နရတေော့ ပိုပှီးဒေါသတှထှကနွေတယလွေေ။ ရခိုငတွှကေ စဈကိုအားပေးတဲ့လူတှမှေ မဟုတတွာ။ စဈဘုရငတွှကေိုဘယလွိုမှ မတုန့ပွှနနွိုငတွဲ့ အခှအနမေဟေုတလွား။

ဟော ဗိုလလွေးအနားရောကလွာလေ ရှငနွှောငွးရငမွှာ ဗလောငဆွူလဖှဈပှေီး၊ ဟနတွောငွ ပကှခွငှလွာတယွ။ “ဟေ့ နှမတို့.. ကှှနုပတွဈခုမေးပါရစေ” “မေးပါ ဗိုလလွေး၊ အကှှနရွို့သိသမှှဖှပေါ့မယွ” တလနှနစွဉွးစားရခကသွှားတယွ။ မေးခငှတွာက အခှောအလှနာမညွ။ ကိုယကွစဈသား။ ဒါပမယေ့ွ နှလုံးသားက တောငွးဆိုလာတော့လညွး ရှေ့မကှနွှာနောကထွား မေးရမှာပေါ့လေ။ မတတနွိုငဘွူး။ “နှမငယတွို့နာမညဘွယလွိုခေါလွဲ အရငမွေးပါရစေ” “အကှှနကွတော့ နှငွးရီ.. သူကရှငနွှောငွး၊ ဟိုဘကကွ အေးမှ” လှှာသှကအွာသှကမွလေးနှငွးရီက ခကှခွငွှးဖှလေိုကတွော့ ရှငနွှောငွးမှာတားခှိနမွရလိုကခွှေ။ “ဟငွး နှငွးရီမတော့လုပလွိုကပွှနပွှီ” “ဒီမှာဗိုလလွေး အကှှနတွို့မှာ ရအေိုးတှရှကပွှေီး ဗိုလလွေးနှင့အွကှာကှီးစကား မပှောနိုငပွါ” “အောွ ငါ့နှမမှာအလေးတှရှကထွေားရတာတော့ လေးနမှောပဲ…သှားပါပှီ ရှငနွှောငွးငါ့နှမ” ရှငွးနှောငွးမှာရငထွဲ တထိတထွိတနွှင့နွရတယွေ။

မတောလွို့ အဖသာရောကလွာရငွ မလှယဘွူးမလား၊ မှနမွှနသွာ အိမဖွကကွိုလာခဲ့လိုကရွတယွ။ ထိုနေ့က တလနှနအွိပမွပှောရွှာပေ။ အနားတှငရွှိသော ခံပှင့ပွနွးရနံ့ရလေ ရှငနွှောငွးမကှနွှာ မှငယွောငလွဖှဈလေေ။ အိပမွပှောတွော့ ကငွးစခနွးဖကလွှည့ရွငွးက “ဗိုလလွေး အိပမွပှောဘွူးလား” “ဟုတဗွှာ အိပမွပှောဘွူး” “ဟငွးးးဟငွးးတုတဓွားလကနွကွ စိနပွှောငွး အမှှောကဗွိုလလွေးမကှောကွ၊ စိုးရှံ့ခှငွးမရှိတဲ့ ဗိုလလွေးနှလုံးသားရေးကှောင့ပွဲ ဖှဈမယထွငပွါ့” တလနှနပွှုံးလကှသွာနမေိတယွ။ “သိပါတယွ ဗိုလလွေးရာ ရှာလူကှီးသမီး မိရှငနွှောငွးကှောင့မွဟုတလွား” “ဟေ..မောငမွငွးတို့ရှငနွှောငွးကိုသိလို့လား” “အကှှနုပတွို့လညွးစဈသားတှပေါ၊ အခှောအလှ ကှမွးတောငကွိုငွ ရှငနွှောငွးကို မသိပဲနမလေား” “အိမွး ကှှနွုပရွငကွိုစိုးမိုးနတောပ” “ဗိုလလွေး လိုခငှတွာရအောငယွူရတာပ မဟုတလွား” ။

“အခစှရွေးလညွး မငွးရေးပမာ ပှောရခကကွှယွ” “မခကပွါဘူးဗိုလလွေး၊ မနကဆွို ရှငနွှောငွးဟိုဘကကွ ရှာတနွးမှာ ခံပှင့တွှခေူးနကှပေါ.. ဗိုလလွေး အရောကလွှမွးသာသှားပါ” “ဟေ မောငမွငွးတို့သတငွးက အတိအကပှဲလားကှဲ့” “ဟုတပွါ့ ဗိုလလွေး” “အေးလေ ငါ့နှလုံးသားကတောငွးဆိုတော့လညွး ငါကှံဆောငရွမှာပါ့” နံနကစွောစောလေး တလနှနအွိပရွာမှထကာ ရှငနွှောငွးခူးယူလေ့ရှိတဲ့ ခံပှင့ပွငအွနားမှာ စောင့နွလေိုကတွယွ။ ရှငနွှောငွးမှာ ဘုရားလညွးလှူကိုယတွိုငလွညွး ဆငဖွို့ခံပှင့ကွို ခူးဖို့အရောကလွာခဲ့တယွ။ အပငနွားလညွး ရောကတွော့… “ရှငနွှောငွး..” “ရှငွ. အမေ့” “မလန့ပွါနှင့ွ ရှငနွှောငွးရယွ” “ဟငွ ဗိုလလွေး” ရှငနွှောငွးမှာခုနသွှားတဲ့ ရငအွစုံကိုလကနွှင့ဖွိရငွး အလန့တွကှားရရှကမွေိတယွ။ “ရှငနွှောငွး ကှှနုပတွလနှနပွါ” “ဟုတကွဲ့ပါရှငွ” “ကှှနွုပရွှငနွှောငွးကို ခစှမွိနပှေီရှငနွှောငွး” “အကှှနမွ တရှာသားကိုရညွးစားမလုပလွိုပါ” ။

“ရှငနွှောငွးရှေးရစကကွှေောင့ွ အခုလိုဆုံရတာပါ ရှငနွှောငွး.. မောငကွှီးဟာ စဈသားပမယေ့ွ နှလုံးသားမကှမွးတတတွဲ့လူပါ ရှငနွှောငွး” “အကှှနစွိုးရိမမွိတယဗွိုလလွေး၊ အကှှန့အွဖရောကလွာရငွ အကှှနသွရပေါ့မယွ” “ရှငနွှောငွး မောငကွှီးကိုခစှခွငွှးမှှပါလား ရှငနွှောငွး” ရှငနွှောငွးမှာ အခုလိုဆုံတှေ့ရမညမွှနွးလညွး ထငမွထားတော့ ရနခွုနမွှုတှကှေောင့ွ မညသွို့ပှနပွှောရမှနွး မသိပမယေ့ွ စိတထွဲမှာကှညနွူးမိတယွ။ “ရှငနွှောငွးမပှောပှတတပွါ ဗိုလလွေး.. အကှှနပွှနပွါတော့မယွ ဗိုလလွေး” “ရှငနွှောငွးဒီအတိုငွးပှနလွို့ ဘယဖွှဈမလဲ ဘုရားပနွးမပါရငွ အခငကွှီးဆူမှာပေါ့” ထိုအခါမှ ရှငနွှောငွးလညွး ပနွးခူးဖို့သတိရတယွ။ တလနှနလွညွး ရှငနွှောငွးအတှကွ ပနွးတှကေူပှီး ခူးဆှတပွေးလတလွေ။ ရှငနွှောငွးမှာ ရငတွထိတထွိတနွှင့ွ ပနွးခူးရနပှေီး အလှဲအမှားမှားတှေ လုပမွိတဲ့အတှကွ ရယခွငှစွိတကွို မနညွးဖုံးဖိထားရတယွ။

နှဈယောကသွားပနွးခူးရငွး လကလွညွး အကှိမကွှိမဆွုံမိတယလွေ။ “အောဗွိုလလွေးရယွ ရှငနွှောငွးကိုခစှမွိအောငမွှား လုပနွတောလားကှယွ” ဘုရားပနွးလညွးရတော့ရှငနွှောငွးက “ဗိုလလွေး အကှှနပွှနပွါတော့မယွ” “ဟုတပွါပှီ နှမ” ရှငနွှောငွးအိမပွှနလွာပှီး ပနွးမှားအားဘုရားမှာ ပူဇောပွှီး ဗိုလလွေးအတှကပွါ မတြတောပို့လိုကမွိတယွ။ ရှငနွှောငွးရငထွဲ တလနှနရွောကသွှားခဲ့ပှီ။ တလနှနတွို့သံတှဲမှာ မှို့ရိုးလုံခှုံမှု ရှိအောငပွှုပှငရွငွး စဈရေးကို ထောကလွှမွးရတဲ့အခှအနမှေောပါ။ ဘုရငမွငွးခေါငတွပကွို သားတောမွငွးရဲကှောစွှာ ဦးစီးလာမယ့သွတငွးလညွး ရောကခွဲ့ပှီ။ဘုရငမွငွးခေါငမွှာ သားတောမွငွးရဲကှောစွှာ ရှိပမယေ့ွ ရာဇဓိရာဇမွှာတော့ အားကိုးရတဲ့ သားတောမွရှိပေ။ မငွးရဲကှောစွှာဟာ တိုကရွညခွိုကရွညွ ကောငွးပှီး စီမံမှု အလှနကွောငွးပါတယွ။ ဒီအတှကွ တလနှနတွို့စဈသူကှီးတှကလညွေး မှို့ပှခိုငလွုံအောငွ တညဆွောကရွခှငွးဖှဈတယွ။

ဘယလွောကပွဲ အလုပမွှားပစေ မနကတွိုငွးကတော့ ပနွးခူးတဲ့နရောကို တလနှနအွရောကသွှားပါတယွ။ ဒီလိုနှင့ပွဲ ရှငနွှောငွးနှင့ွ တလနှနတွို့ ခစှသွူဘဝရောကရွတာပလေ။ “ရှငနွှောငွးရယွ ခစှတွယွ” “အကှှနလွညွး မောငကွှီးလိုပါပဲ မောငကွှီး” “နှမရယမွောငကွှီးအတူတူနခငှလွှေပှီ” “မောငကွှီး အကှှန့အွဖ ကသဘောမတူလောကဘွူး ထငတွယွ” “မောငကွှီးတို့ထှကပွှေးရအောငွ လေ” “ဒီမယမွောငကွှီး အကှှန့ရွို့မှို့ကို ဒီလို့ပဈသှားရအောငွ အကှှနမွမိုကသွေးပါဘူး၊ မောငကွှီးလညွး အကှှနရွို့မှို့ကို ကာကှယဖွို့လာတာ မဟုတလွား” “အမှနပွါပဲနှမ မောငကွှီးအသကနွှင့ွ နှမတို့မှို့ကို ကာကှယပွါ့မယွ နှမငယွ” “မောငကွှီးအကှှနကွ စှန့လွှှတစွှန့စွားတဲ့လူမှိုးကို ရှေးခစှတွာပါ.. တကိုယကွောငွးသမားကို ရှေးခစှတွာ မဟုတရွပါဘူး” “မောငကွှီးဘုရားမှာသဈစာဆိုပါ့မယွ၊ လာဘုရားသှားစို့”။

အနီးကဘုရားမှာတလနှနသွဈစာဆို ပှီး ရှငနွှောငွးနှင့ပွှနလွာရငွး ဇရပပွကှတွဈခုမှာ ထိုငလွိုကကွှတယွ။ “ခစှတွယွ ရှငနွှောငွးရယွ” တလနှနွ ရှငနွှောငွးအားယုယကှငနွာစှာ ထှေးပှေ့ရငွး အနမွးလေးတှပေေးလိုကတွယွ။ ရှငနွှောငွးလညွး ရငထွဲတလှပလွှပဖွှဈလာပှီး ပှနနွမွးရှိုကမွိတယွ။ “အိုမောငကွှီးရယွ” တလနှနလွညွးအခှအနကေေ ကိုယ့ဘွကပွါလာပှီမို့ ရှငနွှောငွးအငွကြှီကို ဖယရွှားရငွး ရှငနွှောငွးရဲ့နို့ခှိုကို စို့လိုကတွော့ “အို့မောငကွှီး ” ရှငနွှောငွးမှာသနမွာတဲ့ တလနှနလွကထွဲ မရုနွးကနနွိုငတွော့ပဲ ပှော့ကသှှားရတယလွေ။့တလနှနလွညွး နို့နှဈဘကဘွယညွာစို့ပှီး မိမိအလိုသို့ပါအောငွ စှမွးဆောငရွငွး ထမီကှားလကနွှိုကရွငွး ရှငနွှောငွးပိပိကို လကနွှင့အွုပပွှီး ပှတပွေးလိုကတွော့ “အို့ မောငကွှီးအဟင့ွ ဟင့ွ ဟင့ွ” ရှငနွှောငွးလညွး အလိုလိုညညွးသံလေး ပေးလာမိတော့တာပဲလေ။

တလနှနလွညွး ပိပိလကနွှိုကရွငွး နို့ကိုစို့ပေးလိုကတွာ အပှိုဖှနွးကလေး ရှငနွှောငွးပိပိထဲက အရညတွှစေိုရှှဲပှီး အပှငကွိုစီးလာတယွ။ တလနှနလွညွး ရှငနွှောငွးလုံခညှကွို ဆှဲခှှတလွိုကလွိုကတွော့ “မောငကွှီး” ရှငနွှောငွးလညွးအလိုးခံရတော့မှာပါလားဆိုတဲ့ စိတကွကှှတကလွာတယွ။ တလနှနရွှငနွှောငွးပေါငကွှား ဝငနွရောယူကာ ဒူးထောကပွှီး ပိပိအဝကို လီးနှင့အွသာအယာလေး သှငွးလိုကတွယွ။ ဗစှဆွိုတဲ့ အသံလေးကှားလိုကရွတယွ။ “အာ့ မောငကွှီး” ရှငနွှောငွးတခကှလွန့သွှားတယွ။ ကှီးမားတဲ့လီးကှီးက ပိပိထဲပှည့ကွပှစွှာ ဝငလွာတာလေ။ အပှိုစဈကလေးလန့ရွှာပှီပေါ့။ တလနှနလွညွး တဖှေးဖှေးခငွှး ခှော့သှငွးမှ ရမယဆွိူတာသိတော့ ရှငနွှောငွးနို့ကို ဘယညွာပှောငွးစို့ရငွး ရှေ့ကိုအနညွးငယတွိုးပှီး လိုးလိုကတွယွ။ အထဲကအတားအဆီးလေး တဈခုကတငွးခံနတေော့အားလေးသုံးပှီး လိုးလိုကတွယွ။

“ဗစွှ..ဗှိ ဗှိ” “အား.အမေ့ မောငကွှီးနာလှနွးလှတယွ” “ခဏတာ သညွးခံပါနှမ” တလနှနလွညွး အပှိုအမှေးပါးပေါကသွှားပှီးဆို တာ သိလတေော့ ရှေ့ကိုတဖှေးဖှေးတိုးရငွး မှနမွှနလွေးလိုးလိုကတွယွ။ ဖှေးဖှေးမှနမွှနလွိုးပှီး ရှငနွှောငွးကာမစိတကွလေးကို တိုးလို့မနာကငှစွရအေောငွ ပှုမူတာပါပဲ။ နညွးနညွးကှာတော့ ရှငနွှောငွးလညွး နာကငှမွှု့တှပှေောကပွှီး လီးအရသာတှေ့လာတယွ။ ရှငနွှောငွးလညွး့မထှကဖွူးတဲ့ ညညွးသံလေးတှေ ပေးလာမိတယွ။ ရှငနွှောငွးအသံကှားတော့မှ တလနှနလွညွး အရှိနလွေး ထပမွှှင့ရွငွးလိုးလိုကတွယွ။ ရှငနွှောငွးအရသာ ပိုရှိလာပှီလေ။ ပိုမှနလွဒဈကေားကှီးက ပိအတှငွးသားတလှောကွ ဆှဲမှှေ့သလိုဖှဈလာမှုကှောင့ွ ရှငနွှောငွးမှာ အရသာအထူးတှေ့လာရပှီး အောညွညွးမိတာပေါ့။ တလနှနလွညွး စီးစိးပိုငပွိုငလွိုးရတော့ အရသာထူးကဲနတယွေ။

လီးကှီးကလညွး ဇှိဗှိ ှဗှိမှညပွှီး အဖုတဖွောငအွိအိကလေးက အရသာရှိနတေော့ တလနှနအွားရကှနပစွှော လိုးလိုကတွယွ။ အခှိနအွတောကွှာတော့ “အာ့ ရှီးး ရှီး မောငကွှီး အားး” ရှငနွှောငွးတဈယောကွ တဈကိုယလွုံးတုနခွါပှီး တအီးအီး တအားအားညညွးကာ ငှိမသွှားတော့တယွ။ တလနှနလွညွး စိတကွိုလှော့ခပှှီး နောကထွပွ အခကှငွါးဆယလွောကွ ဆကလွိုးလိုကကွာ သုတတွှပနွေးထည့လွိုကတွယွ။ ပူနှေးတဲ့သုတတွှေ ပိပိထဲဝငလွာလို့ ရှငနွှောငွးသတိထားမိပှီး အရသာပါထူးကဲစှာ ခံစားလိုကရွတော့တယွ။ တလနှနလွညွး လီးကိုနှုတပွှီး ရှငနွှောငွးပိပိကို ပုဆိုးနှုင့ွ ယုယုယယသုတလွိုကပွှီး ရှငနွှောငွးကို မှေးကှူလိုကတွယွ။ “”မောငကွှီးရှငနွှောငွးတို့လှနခွဲ့ပှီ” “ရှငနွှောငွး ဘာမှအားမငယနွှင့ွ ရှငနွှောငွးကို မောငကွှီးလကထွပယွူပါမယွ” ။

“မောငကွှီးရယွ စဈကာလကှီးထဲမှာ” “ရှငနွှောငွးမောငကွှီးတို့ပှနရွ အောငွ” “ဟုတပွါ့မောငကွှီး အဖရှာလိမ့မွယွ” ရှငနွှောငွးနဲ့တလနှနပွှနခွဲ့ကှလေ သညွ။ တလနှနနွှင့ရွှငနွှောငွးတို့ ခစှသွူတှဖှဈကှေပှီးနောကမွှာ တော့ ပိုလို့ကိုအခစှတွှတေိုးခဲ့တယွ။ ညဘကမွှာ တလနှနဟွာ ခစှသွူ့အိမကွိုခိုးဝငပွှီးလသေံတိုး တိုးဖှင့ွ “ရှငနွှောငွး..ရှငနွှောငွး” “အမလေးလန့လွိုကတွာ မောငကွှီးရယွ” “မောငကွှီးလဲ တှေ့ခငှလွှနွးလို့အရဲစှန့ပွှီး လာရတာပါကှယွ” တလနှနလွညွးပှောလိုကပွှီး ရှငနွှောငွးကို ရငခွှငထွဲဆှဲသှငွးလိုကတွယွ။ ရှငနွှောငွးလညွး ခစှသွူရငခွှငထွဲရောကရွပှီး ခစှသွူ့အလိုကှ အကှိုကဆွောငရွတော့တာပါပဲလေ။ “ခစှတွယရွှငနွှောငွးရယွ” ရငထွဲကအသံနှင့ပွှောပှီး ရှငနွှောငွးရဲ့နှုတခွမွးသားလေးကို စုပယွူနမွးလိုကတွယွ။

ကာမအရသာတှေ့ဖူးပှီဖှဈတဲ့ ရှငနွှောငွးလညွး တုန့ပွှနအွနမွးတှပေေးရငွး ကာမရကှေောမှာ တဖှနစွီးရပှနပွါတယွ။ တလနှနလွညွး အခှိနကွလညွးမရ၊ ရှငွးနှောငွးမိဘတှေ နိုးသှားရမှာလညွး သတိထားရတော့ ကှာကှာနှူးနှပမွနနေိုငအွားပါဘူး။ ရှငနွှောငွးလညွး တလနှနနွမွးပှီဆိုကတညွးက ကာမအဆိပတွှတေိုးလို့ပါပဲ။ ညအိပတွာမို့ ဘာအခုအခံမှ မဝတထွားတဲ့ အဝတပွါးလေးဟာ နှဈကိုယကွှားမှာ အနှောင့အွယှကဖွှဈရဲ့။ ခုတော့လညွး အနှောင့အွယှကတွှဖယခွှောရငွး အခုတော့ ခှိုမှိနလွှတဲ့ရှငနွှောငွးနို့ခှိုလေးကို စို့မှူပှီး ရှငနွှောငွးပိပိကိုယကလွိုကတွယွ။ “အို့ မောငကွှီးရယွ ဘယလွိုတှလေုပလွိုကတွာလဲ ဘုနွးကံတှနေိမ့သွှားမှကှယွ” ရှငနွောငွးမှာ အလန့တွကှားတားမှဈပမယေ့ွ တလနှနကွတော့ တားမရတော့ပါဘူး။

ရှငနွှောငွးပိပိကို ယကပွှီးအစေ့ကို တပှှတပွှှတစွုပယွူလိုကတွော့ “အာ့မောငကွှီးနှမမနနေိုငတွော့ဘူးမောငကွှီး” “ပှှတွ ပှှတွ ပှှတွ” “အာ့အင့ွ ဟငွးးဟငွးး.. မောငကွှီး လိုးပါတော့ အဟင့မွောငကွှီး” တလနှနလွညွးကှနပအွေောငွ ယကလွိုကပွှီးမှ “ခစှနွှမရှငနွှောငမွောငကွှီးကိုကုနွးပေးပါကှယွ” “မောငကွှီးရယွ.. အဆနွးတှထှငလွှေခညှလွား” “မောငကွှီးလုပရွငွ ကှမွးနှင့ထွိပှီးအသံမှညမွှာ စိုးလို့ပါလနှမငေယွ” “မောငကွှီးအလိုကသှာ ဆောငရွှကပွါလေ” တလနှနလွညွးလီးကှီးကို ရှငနွှောငွးပိပိထဲသို့ သှငွးလိုကတွယွ။ “ဇှိ ဗှိ ဗစွှ ဗစွှ ” “အာ့မောငကွှီး ” ကုနွး၍မခံဘူးသေးသော ရှငနွှောငွးမှာ အလန့တွကှားဖှဈရပှီး လီးကှီးက သားအိမထွိသယောငတွောငွ ခံစားလိုကရွပမယေ့ွ ထူးကဲတဲ့အရသာကို ခံစားမိပှီး အောညွညွးမိတယွ။

“အာ့အငွးးဟင့ဟွင့ွ” တလနှနလွညွး ရှငနွှောငွးမိဘတှသေိမှာစိုးလို့ အားသုံးမလိုးရဲဘဲ ပုံမှနလွေးသာ လိုးလိုပရွလသညွေ။ သိုေ့သာွ လီးနှင့အွဖုတထွိတှေ့သံနှင့အွတူ အောညွညွးသံသဲ့သဲ့ကတော့ ထှကနွရတယွေ။ လီးကလညွး အဖုတပွှှတသွိပနွသလေို၊ ကပှတွညစွှာ ဝငထွှကနွတယွေ။ နှဈဦးလုံးလညွး ကာမအရသာထူးကဲစှာ ခံစားရငွးနှင့ွ လိုးခှိနနွာရီဝကခွန့ကွှာပှီး နှဈဦးသားခှှေးသံရှှဲရှှဲနှင့ွ ပှိုငတွူပှီးသှားကှရတယွ။ တဈဦးနှင့တွဈဦးနှုတဆွကအွ နမွးတှပေေးပှီး တလနှနလွဲ ခိုးထှကလွာခဲ့တယွ။ ရှငနွှောငွးကတော့ စိုးရိမပွူပနစွိတတွှနှငေ့ွ တလနှနနွောကကွှောငွးကို ကှည့လွို့သာနရငွေး လရောငအွောကကွ တလနှနပွှောကသွှားမှ အိပခွဲ့ရာ မနကလွငွးမှနိုးခဲ့တယလွေ။ မငွးရဲကှောစွှာတပမွကှီးဟာ သံတှဲမှို့ကိုဝိုငွးပှီး မှို့သိမွးတိုကပွှဲ ဆငနွှဲခဲ့ကှတယွ။

မှို့ရိုးခိုငမွာတဲ့အတှကွ မငွးရဲကှောစွှာဟာ သိမွးပိုကလွို့ မရနိုငခွဲ့ဘူး၊ တပမွှူးကှီးကောသွှီးဟာ စနဈတကခှုခံခဲ့တယွ။ ဒီအပှငွ ညဘကမွှာ ခှူရငထွဲ့ဟာ တလနှနကွိုခေါပွှီး မငွးရဲကှောစွှာတပတွောကွို နှဈကှိမတွိုငမွီးရှို့ခဲ့တယွ။ မငွးရဲကှောစွှာလညွး တပတွှကေို စနဈတကကှှပကွဲပှီး မှို့ပှငကွသာ ဝိုငွးလကှနွတယွေ။ မှို့ရိုးကို ဝငရွောကတွိုကခွိုကရွငွး မှို့ထဲကို ဝငရွောကနွိုငဖွို့ ကှံစညခွဲ့တယွ သို့ပမယေ့ွ ဝငမွရခဲ့ဘူး။ ဒီလိုနှင့ွ အခှိနသွုံးလကှာလာခဲ့တယွ။ တလနှနမွှာ စဈရေးတဖကွ ခစှသွူအတှကတွဖကွ ရတကမွအေးရရှာပါဘူး။ စဈရေးခဏနားခှိနွ ခစှသွူ့ဆီအရောကသွှားသှားပှီး ခှိနွးတှေ့ရငွး လိုးဖှဈကှပါတယွ။ တယောကနွှင့တွဈယောကွ အသကပွေးလို့ ခစှနွကှတေဲ့သူတှပေါ။ တပတွှငွးအားလုံးလညွး သိနကှပေါပှီ။

ရှငနွှောငွးလညွး ခစှသွူတလနှနအွတှကွ ရတကတွကယမွအေးရရှာပါဘူး၊ တှေ့မှသာ အပူလုံးကရှရှာပါတယွ။ ဒီလိုနှင့တွနေ့မှာတော့ တပမွှူးကှီးကောသွှီးက အားလုံးကိုခေါပွှီး “တပမွှူးတို့ငါတို့မှာ ရိကခြာဆယရွကစွာလောကပွဲ ကနှတွော့တယွ.. ဒီတော့ သူ့ကှှနသွဘောကွ ရောကရွလိမမွယ့မွယွ.. ငါတဈခုစဉွးစားတာက မငွးရဲကှောစွှာဟာ ငယရွှယသွူဖှဈတယွ.. တပအွငအွားကှီးမားတယွ.. ငါတို့ပရိယာယဆွငမွှ သူ့ကှှနဘွဝကလှတမွယွ” “ဟုတကွဲ့ တပမွှူးကှီး” “ဒီတော့ ငါတို့ကပရိယယဆွငရွအောငွ” “ဘယလွိုလုပမွလဲ တပမွှူး” “ငါကတော့ ဒီလိုလုပဖွို့ စိတကွူးထားတယဟွ.. ဘုရငမွငွးမှတဆွီက စာလှှာကိုပို့တယလွို့လုပရွမှာ” “တပမွှူးကှီးသင့တွောသွလိုစီမံပါ” “လူရှေးမှရမယွ” “မှနပွါ ” “အေးတလနှနွ မငွးက ရနသွူ့တပစွခနွးကို မီးရို့ဖူးတော့ မငွးကိုရှေးရငွ” “ပေးအပတွာဝနကွို ထမွးဆောငပွါ့မယွ”။

“အေးဒါဆိုရငစွာရေးလိုကမွယွ” တပမွှူးကှီးကောသွှီးဟာ ရှငဘွုရငရွာဇဓိရာဇထွံမှ အထောကတွောပွါးစာရေးသကဲ့သို့  “မောငမွငွးတို့အမတမွှားဟာ ငါ့၏ အမိန့အွောကတွာဝနထွမွးရှကခွဲ့ကှတယွ.. ငါကိုယတွောအွားရတောမွူတယွ.. အခုအခှိနမွှာ မောငမွငွးတို့ ရနသွူတှဝေိုငွးထားတာ ငါကှားတောမွူတယွ.. ငါ့အမတမွှားအား ငါပဈမထားပါ.. ငါကိုယတွိုငွ တပတွောနွှင့ွ ခှီလာခဲ့ပှီ.. အမတတွို့စိုးရိမကွှောင့ကွှခှငွး မဖှဈနှင့ွ သူရို့တပတွှဆေုတပွှေးလငှလွညွး ငါ့အားစောငွ၍မမူနှင့ွ သူရို့အား ငါ့တိုညှပတွိုကမွညဖွှဈသညွ” ဟုစာရေး၍တံဆိပတွောမွှား ခပနွှိပကွာ ရှှပလှေှောသှငွးစသညွေ။ ထို့အပှငွ တပမွှူးမှားမိသားစုမှားမှ ပေးပို့သော စာမှားအားလညွး သခှောစှာရေးစပှေီး ကတတြီပါအုပွ၍ လုပစွကော၊ ညရောကမွှ တလနှနအွားလှတစွသညွေ။

တလနှနလွညွး ခစှရွသူ ရှငနွှောငွးအားနှုတဆွကွ၍ ညတှငအွမှောငအွားကိုးကာ ထှကပွှီး ရနသွူရှေ့ကို အယောငပွှကာထှကပွှေးလသညွေ။ သို့သောွ ကံအကှောငွးမလှ၍ ရနသွူ့တပနွှင့မွိကာ အဖမွးခံရသောလွကဝယရွှိစာခှှနတွောမွှားပါ အမိခံလိုကရွသညွ။ မငွးရဲကှောစွှာလညွး တလနှနအွား မေးမှနွးစုံစမွးရာ အဖှမရပေေ။ အစာငတခွံထားပှီးမှ “မောငမွငွး ထမငွးစားမညလွော” “သခေါနီးမှ အရှငနွှဈပါးကှှေးသော ထမငွးအား မစားလိုတော့ပါ၊ ကှှနွုပအွားသတတွောမွူပါ” “မောငမွငွး လိုရာတောငွးပါ” “ကှမွးတရာရတမှေုတသွာကှှေးပါ” တလနှနအွားကှမွးတရာရတမှေုတကွှှေးကာသတတွောမွူလိုကသွညွ။ တပမွှူကှီးကောသွှီးမှာ ပှနလွာခှိနတွိုငွ၍ မလာသော တလနှနအွကှောငွးရိပမွိကာ။ ကဆှုံးကှောငွး သတငွးထုတပွှနရွလသညွေ။

ရှငနွှောငွးလညွး ယငွးအကှောငွးသိရကာ ဖှမဆညေနွိုငပွဲ သပှေဲဝငရွလသညွေ။ အမှဲလိုလိုမကတွတတွဲ့အိမွ မကကွှောင့ွ ကနှောဇွောမွိုးဟာ အိမမွကထွဲကအကှောငွးကို အလှတနွီးပါးရနပှေီး ရှငနွှောငွးမကှနွှာကို အလှတရွနပေါပှီ။ မှနမွာပှညကွိုလညွး အရမွးလာခငှတွယွ။ ကှောငွးတကနွရလေို့သာ မှနမွာပှညမွရောကရွပမယေ့ွ စိတကွမှနမွာပှညကွိုတော့ သတိရနတယွေ။ ကှောငွးပှီးတော့ ကနှောအွရှေ့တိုငွးဘာသာရပွ အနနှငေ့ွ ပါဠိကို ကှှမွးကှှမွးကငှတွတမွှောကခွဲ့ တယွ။ အလုပအွတှကကွတော့ ဘူတနနွိုငငွံကို ရှေးခယှခွဲ့တယွ။ ဒါပမယေ့ွ အလုပခွငစွပကွှားတော့ မှနမွာပှညကွို လာခဲ့လိုကတွယွ။

မှနမွာပှညရွောကတွော့ နှဈဘကဘွိုးဘှားတှလောကှိုလို့ ပှသနာမရှိခဲ့ဘူး။ သို့ပမယေ့ွ မှနမွာပှညရွောကရွငွ ပုဂံတော့ ရောကအွောငသွှားမယဆွိုပှီး ဘိုးဘှားတှကေိုတောငွးဆိုပှီး ပုဂံကို အရောကလွာခဲ့တယွ။ ပုဂံရောကတွော့ ပုဂံကရှေးဟောငွးယဉကွှေးမှုပှ တိုကကွိုရောကသွှားပှီးလေ့လာခဲ့ ရာမှစိတဝွငစွားဖှယအွရာမှားပှည့နွှကနွပှေီး ဓာတပွုံလေးရိုကလွိုကွ၊ စာအုပနွှင့မွှတလွိုကွ လုပနွခေဲ့တယွ။ သို့သောွ မိမိမှငမွကတွဲ့ အိမမွကထွဲကအရာတှနှငေ့တွော့ မတူသေးတဲ့အတှကွ စိတမွလှော့ပဲ ပါဠိစာတှကေိုပါလေ့လာနရငွေး “အှတွ” ကနှောွ ဓာတပွုံရိုကပွှီးလှည့အွထှကမွှာ တဈစုံတယောကနွှင့တွိုကမွိတယွ။ ကှည့လွိုကတွော့ ပနွးဖှူဖှူလှလှလေးတှေ သီကုံးထားပှီး ခေါငွးပေါမွှာ ပတပွှီးပနထွားတဲ့ စကားပှနမွလေးကို တှေ့လိုကရွပှီး နှုတကွလှှတကွနဲခေါမွိတယွ။

“sorry” “ဟငွ ရှငနွှောငွး” “ရှငွ” ဆောငွးဟမောနတွဈယောကွ အလန့တွကှားလေးထူးမိတယွ။ တကယတွော့ ဆောငွးဟမောနလွို့ ရငထွိုးလေးထိုးထားတဲ့ ဆောငွးဟာ မိမိငယအွမညခွေါခွံလိုကရွတာပါပဲ။ ဒီအသံဟာ မိမိနှင့အွရမွးရငွးနီးတဲ့ ခေါသွံမှိုးကိုခံစားရတယွ။ ငေးလညွးကှည့လွိုကတွော့ မှနမွာလိုလို အရှေ့တိုငွးသားလိုလို တဈယောကကွိုတှေ့လိုကပွှီး အံ့ဩမိသှားတယွ။ ခန့ညွားတဲ့ လူရှယတွဈယောကပွါ။ ဆောငွးရှကသွှေးလေး ဖှာသှားတယွ။ “Sorry Madam” “Never mind” ဟိုလူလေ..ပှာပှာသလဲ တောငွးပနတွော့ ဆောငွးလညွး ကိဈစမရှိဘူးပှောလိုကရွတာပေါ့။ “အငွး ကိုလူခှောကှီးရယွ ဘယမွှာမှားမှငဖွူးလဲ မသိဘူး ရငထွဲမှာတော့အရမွးရငွးနီးတဲ့လူပဲ” ဆောငွးတဈယောကဘွယွ လိုမှစဉွးစားမရဘူး ဖှဈနစဉမွှောပဲ။

ကိုလူခှောကှီးက “ကနှောွ Steven job ပါ ဇောမွိုးလို့ မှနမွာအမညရွှိပါတယွ” “ရှငွ ရှငမွှနမွာလား” “ဟုတကွဲ့” “ကမှကမှနမွာလို့မထငခွဲ့တာ” “ဟုတကွနှောအွမရေိက ကလာတာပါ” “အောွ ဟုတွ ကမှက ဆောငွးဟမောနပွါ” “ဟုတကွဲ့” “ဒါနှင့ကွိုဇောမွိုးခုနက ကမှကို ဘယလွိုခေါလွိုကတွာလဲရှငွ” “အဟငွး ရှငနွှောငွးလို့” “ဘာဖှဈလို့အဲလိုခေါတွာလဲ သိခငှလွို့ပါရှင့ွ” “ဟုတပွှောရရငွ အရှညကွှီးဗှ.. မဆောငွးဟမောနမွှာ ဧည့သွညတွှပေါသေးတယွ မဟုတလွား” “ဟုတကွဲ့ရှင့ွ” “ကနှောအွေးဆေးရှငွးပှခငှတွယွ ဗှ.. အဲဒီအကှောငွးကိုလေ.. အောွ ခန ကနှော့မွှာ ဒိုငယွာယီစာအုပလွေးနှင့ွ ရေးထားတာရှိတယွ ကနှော့အွိမမွကအွကှောငွးလေးပါ.. ကနှောဖွုံးနံပါတလွေး စာအုပလွေးစာအုပအွဖုံးလေးပေါွ မှာ ရေးပေးလိုကမွယွ.. ။

တကယလွို့ဖတပွှီးရငွ ကနှောဆွီဖုံးဆကပွေးပေါ့” “အောွ ဟုတကွဲ့ရှင့ွ” ဆောငွးလညွးယောငအွအနှင့ယွူ ထားလိုကပွှီး “ဟုတကွဲ့ရှင့ွ ကမှသှားလိုကွဦးမယနွှောွ” “ဟုတကွဲ့ပါရှငနွှောငွး အို ဆောရီး ဆောငွး” ဆောငွးက တကယဆွို မိမိငယနွာမညရွှငနွောငွးလို့ ခေါလွိုကတွာ စိတဝွငစွားတာပါ။ အခုလိုလညွး ဖှဈလိမ့မွယထွငမွှတမွထားခဲ့ဘူး၊ ဒါပမယေ့ွ ကိုလူခှောကှီးနှင့တွှေ့တော့ စိတကွ တမှိုးတမညသွာမက ရငထွဲမှာပါ ခံစားမိတယွ။  “အောကွိုလူခှောကှီးရယွ” ကနှောလွညွး ဧည့သွညတွှကေို လိုကလွံရှငွးလငွးပှသနတေဲ့ မိနကွလေးဆောငွးကို ငေးကှည့ရွငွး ရငတွှခေုနနွမေိတယဗွှာ။ ခစှိမိသှားပှီး မိနွးကလေးရယွ” ဆောငွးလညွးတနေ့လုံး ကိုဇောမွိုးပေးလိုကတွဲ့စာကိုသာ ဖတခွငှနွခေဲ့တာ။

ဧည့သွညတွှရှေိလို့သာ ထုတမွဖတဖွှဈခဲ့ပမယေ့ွ စိတကွတော့ စာအုပဆွီရောကနွခေဲ့တယွ။ ညနဘကအွေလုပအွားပှီးတော့ ဟိုတယကွိုရောကမွှ ဇောမွိုးပေးလိုကတွဲ့ စာအုပလွေးကို ဖတမွိတယွ။ ဖတရွငွးနဲ့ပဲ ဇောမွိုးအပေါမွှာ နားလညလွာသလို စာအုပထွဲက တလနှနနွှင့ရွှငနွှောငွးတို့အဖှဈကို နားလညသွှားခဲ့တယွ။ “အငွး ဒီအတိုငွးဆို ငါနှင့ကွိုဇောမွိုးဟာ အတိတဘွဝက ခစှသွူတှပေါလား။ ဒါကှောင့မွို့ထငတွယွ ငါကိုဇောမွိုးအပေါမွှာ အရမွးရငွးနီးနတယလွေို့ ခံစားမိတာကိုး” ဆောငွးမှာ တှေးလိုကမွိပှီး စာအုပဖွုံးလေးပေါကွ ဖုနွးနံပါတကွလေးအား ခေါလွိုကမွိတယွ။ “ဟလို .ကိုဇောမွိုးလားဟငွ” “ဟုတွ ပါတယဇွောမွိုးပါ၊ ရှငနွှောငွး အဲ ဆောငွးလားမသိဘူး” “ဟုတပွါတယွ ဆောငွးပါ” “အောွ ဟုတကွဲ့ဗှ” “စာအုပလွေးပှနပွေးခငှလွို့” “ဟုတကွဲ့” “မနကဖွှနလွေ ကမှ စှယတွောလွေးဆူဖူးမလို့ရှငွ၊ အဲဒါလအစေောကှီးသှားရမှာမို့ပါ”။

“ကနှောွ လိုကခွှင့ရွှိမလားဟငွ” “ကိုဇောမွိုးလိုကခွငွှ လိုကခွဲ့လေ” ဆောငွးစတနောဗလပှနှင့ခွေါမွိ ပှီလေ၊ ဇောမွိုးလညွး အရမွးဝမွးသာမိတယွ။ မနကအွစောကှီးပဲ ဆောငွးတို့ဟိုတယဘွကကွို အရောကသွှားလိုကတွယွ။ “မောနီး ဆောငွး” “ဟုတမွောနီး ကိုဇောမွိုး” “ရော့ ဆောငွး” “အယွ ပနွးလေးတှေ” “လမွးမှာတှေ့လို့သတိရပှီးဝယလွာတာလေ” “ကှေးဇူး ပါကိုဇောမွိုး” “ရပါတယွ ” “ဆောငွးကအရငကွတညွးက ဇှနပွနွးလေးတှကှေိုကတွယလွေ” “အငွးးဟငွးး” ဒီလိုနဲ့ဆောငွးနှင့အွတူလိုကသွှားခဲ့တယွ။ဆောငွးဘေးကခုံမှာထိုငပွှီး တော့လေ ရှှစညွေးခုံဘုရားအရငသွှားပှီးမှ ဗူးဘုရားကို သှားကှတယွ။ ဗူးဘုရားကနပှေီး တန့ကွှညတွောငဘွကကွို စကလွှနေဲ့ကူးရတော့ ကနှောလွညွး ဧည့သွညတွှကေို စကလွှပေေါကွို လကဆွှဲခေါလွိုကတွယွ။

နောကဆွုံးမှဆောငွးက စကလွှပေေါတွကတွော့ ကနှော့လွကကွိုငရွမှာ ရှကနွပေုံရတယဗွှ။ သူကနှော့လွကမွကိုငဖွှဈပဲ တကတွော့ “အမလေး” ကနှောဆွီးပှီးဖမွးလိုကတွယွ။ ဆောငွးမကှနွှာလေး နီရဲသှားတယလွေ။ သူကနှော့ရွငခွှငထွဲမှာ “အို ကို ဇောမွိုးလှှတပွါ ဧည့သွညတွှေ ကှည့နွကှတယွေ” ဆောငွးမှာရငခွုနသွံတှဆေူညံသှားတယွ။ ကိုဇောမွိုးရဲ့ရငခွှငကွယှထွဲ ဆောငွးရောကသွှားလို့။ မနေ့ညကတညွးက ကိုဇောမွိုးစာအုပလွေး ဖတပွှီးကတညွးက ဆောငွးရငမွှာ လှုပရွှားနခေဲ့တာ။ အခုလဲကှည့ွ ကိုဇောမွိုးက ဖကထွားတာလှှတလွိုကပွမယေ့ွ လကကွိုကိုငပွှီး စကလွှမှောနရောယူခိုငွးတယွ။ ဆောငွးလညွး ထိုငလွိုကတွယွ။ ဒါပမယေ့ွ ကိုဇောမွိုးဆောငွးလကကွို မလှှတဘွူးလေ။ ဆောငွးလညွး မရုနွးခငှပွါဘူး။

သူ့လကကွို ကိုကထွားရတာ လုံခှုံသလို ခံစားရတယွ။ ဧရာဝတီမှဈဝဲယာကှည့ပွှီး ရှူခငွးလေးတှကှညေ့ရွငွး ဆောငွးလညွး ရငထွဲမှာကှညနွူးရတယွ။ “ဆောငွး” “ဟငွ” “ခစှတွယွ” “အာ ကိုဇောမွိုးကလညွး” “ကနှောကွဆောငွးကို အရငဘွဝကတညွးက ခစှနွသေူပါဆောငွး” “အာ ကိုဇောမွိုးလူတှကှညေ့နွတယွေ” “သူတို့ဗမာစကားနားမလညပွါဘူးဆောငွး” “ဟာကှာ” ကနှောလွညွးဆောငွးပုခုံးလေးဖကပွှီးရှူခငွးလေးတှကှညေ့နွလေိုကွ တယွ။ ဆောငွးမှာ ရငတွှတဒေိနွးဒိနွးနှင့ွ နရတေော့တယွ။ ရငဖွိုမသနွးဖူးတဲ့ဆောငွးရငမွှာ အပှောတွှရေော စိုးစိမမွှုတှရေောရောပှနွးလကှပွေါ့။ ဘုရားဖူးတော့လညွး ဆောငွးနံဘေးမှာအတူ ဖူးကှတယလွေ။ ဧည့သွညတွှကေိုလညွး ကနှောဝွိုငွးရှငွးပှလိုကတွယွ။ ကနှောကွ စာအုပဖွတထွားတာမို့ပါ။

တနေ့လုံးဘုရားလေးဆူ ဖူးပှီးနောကတွော့ ဟိုတယကွိုပှနလွာလိုကတွယွ။ “ဆောငွး” “ရှငွ” “ခစှတွယကွှာ ကိုယ့ကွိုပှနပွှောအုံးလေ” “ပှောစရာလိုသေးလား ကိုရယွ” “မနကစွောစောလာခဲ့မယွ နှောဆွောငွး” “အငွး ” ဆောငွးလညွး ကိုဇောမွိုးအပေါခွစှမွိသှားပှီး အဖှပေါပေးလိုကပွါပှီ။ တညလုံးလညွး ဆောငွးရငမွှာ တသိမ့သွိမ့ခွံစားရတယွ။ အရငလွိုအဖှဈမှိုး မဖှဈဖို့ ဆောငွးဆုတောငွးရတာ အကှိမကွှိမပွါပဲလေ။ နောကတွနေ့မိုးလငွးတော့ ကနှောဆွောငွးဆီကို ပနွးဝယပွှီးသှားလိုကတွယွ။ “ဆောငွး ကို ရောကပွှီ” “အငွးစောသားပဲကို” “တညလုံးပှောလွို့အိပမွရဘူးလေ” “ဆောငွးလညွးကို့လိုပါပဲကှယွ” “ဆောငွး ကိုယ့ဘွဝရဲ့အမှတတွရနရောလေးကို သှားခငှတွယွ” “အငွး အဲဒါသံတှဲမှို့လေ၊ငပလီရှိတယွ” “ကိုတို့အတူသှားရအောငွ” “ဆောငွးလိုကပွို့ပေးပါ့မယလွေ”။

“အငွး တကယနွှောဆွောငွး” ရနကွုနပွှနရွောကကွှပှီးတော့သံတှဲမှို့ကိုခှေဦးဆန့လွိုကတွယွ။မဇငလွဆေိပကွနဟေိုတယမွှာတညွးကာ သံတှဲမှို့ရဲ့အထငကွရဖှဈပှီး မှို့ကိုဝနွးရံထားတဲ့ ဘုရားသုံးဆူကိုမနကပွိုငွး မှာပဲဖူးဖို့စီစဉလွိုကပွါတော့တယွ။ အဲနေ့ကဘုရားတှအတေူဖူးကှရငွး နညေိုခှိနရွောကတွော့ဟိုတယဆွီကိပှနလွာပှီးအခနွးထဲရောကတွော့ ဆောငွးကိုအနမွးလေးတှပေေး လိုကတွယွ။ခစှသွူနဲ့အခနွးတဈခနွး ထဲအတူနဖှဈတေဲ့ဆောငွးမှာတော့  ရငတွသိမ့သွိမ့ခွံစားမှု့နဲ့အတူရငခွုနနွမေိတယွ။ “ခစှတွယဆွောငွးရယွ” ဆောငွးကိုနမွးရငွးပှောလာတဲ့စ ကားကှောင့ဆွောငွးစိတတွှလှေုပွ ရှားလာရပှီးရငထွဲမောပနွးလာသ လိုဆောငွးမှာခံစားလိုကရွတယွ။ နှုတခွမွးနှဈလှှာကိုနမွးရှိုကလွာတဲ့အနမွးတှကေိုစိတလွှုပရွှားကာ တုန့ပွှနရွငွး ရငထွဲမောပနွးလာခဲ့ တယွ။

လညတွိုငဆွီရောကလွာတဲ့အနမွးတှကှေောင့ဆွောငွးမှာကို့ ကို ပှနလွညဖွကထွားနမေိတယွ။ကို့ရဲ့ထိကပမွိလကေိုရဲ့မာထနနွတေဲ့လီး ကှီးနဲ့ထိမိသလိုခံစားရပှီးကာမစိတတွှတေိုးပှားလာသလိုခံစားရပှီးရငထွဲတလှပလွှပခွံစားရလာတော့ သညွ။ဆောငွးကိုနမွးရငွးပငွ ဆောငွးရဲ့အငွကြှီကိုခှှတခွလှိုကပွှီး ဘောလွီခှိတကွိုပါဖှုတခွလှိုကရွာ ဖှူဖှေးပှီး ဝိုငွးစကဖွောငွးထနတေဲ့ ရငသွားနှင့နွို့စူစူလေးကိုမှငလွိုကရွ ပှီးနောကမွှာတော့မနနေိုငတွော့ပဲနို့ကိုတပှှတပွှှတစွို့မိတော့သညွ။ “ပှှတွ ! ပှှတွ ” “အာ့ ! အငွးးဟငွးးး! ” ယားယံသောခံစားမှု့နှင့အွတူကှကွ သီးဖုတှထပှေီးညညွးညူမိရမိသညကွဆောငွးတဈယောကပွါ။ နို့သီးဖှားကိုလှှာဖှင့ထွိုးမှှေ ယကပွေးပှီး တပှှတပွှှတစွို့ပေးရာ ဆောငွးမှာပိပိထဲကရညမွှားပငွ စိမ့ထွှကလွာတော့သညွ။

မကှလွုံး မှားပငဖွှင့မွရပေ။လုံခညှကွိုဆှဲ ခှှတသွောအခါမှာလညွးအလှယတွ ကူကှှတစွရနကွေူညီပေးမိသညွ။ အတှငွးခံဘောငွးဘီလေးကိုတဝကတွပကှခွှှတခွပှှီးနောကဆွောငွးကို ကုတငပွေါခွှီ၍တငလွိုကသွညွ။လှပဖုဖောငွးနသေောဆောငွးရဲ့အဖုတွ နှုတခွမွးသားမှားမှာလဲအရညတွှကှေောင့ရွှနွးလဲ့နပရေောကနှော့လွီး မှားလဲတဆတဆွတတွောငနွေ သဖှင့အွဝတကွိုအလှှငအွမှနပွငွ ခှှတလွိုကသွညွ။ဆောငွးမှာကို့ရဲ့ လီးကှီးကိုတှေ့ပှီး “အို အကှီးကှီးပဲ”ဟုတှေးမိပှီး ရငခွုနခွှငွးတဝကွ ကှောကလွန့ခွှငွးတဝကနွှင့မွကှစွိလေးစုံမှိတထွားလိုကမွိသညွ။ ကနှောလွညွးဆောငွးပေါငကွှား ကိုဒူးထောကဝွငလွိုကပွှီး ကနှောဆွောငွးရဲ့ပိပိလေးကို လီးကှီးနှင့တွေ့လိုကခွှိနမွှာ ဆောငွးမကှလွုံးလေးမှိတပွှီး ကိုယလွုံးလေးကို တောင့ထွားတာတှေ့ရပှနသွညွ။ ဆောငွးကှောကနွမလေားလို့ တှေးထငမွိတယွ။ အပှိုစငလွေးဆောငွးမှာလညွး ရငခွုနမွိတယလွေ။

ကိုလီးကှီးဝငလွာပှီးတော့ အပှိုစငအွမှေးပါးကို ထိုးခှဲရငနွာမှာလညွးစိုးတယွ။ ဘာပဲဖှဈဖှဈအလိုးတော့ခံရတော့ မညွ။ “ပှှတွ ဗစွှ ဗစွှ” လီးကှီးကပှသွိပစွှာဝငလွာတာနှင့ွ “အာ့ ကို ဖှေးဖှေး အာ့” ကနှောမွကှမွးပါဘူး။ အေးဆေးလေးပဲ တဖှေးဖှေးခငွှးသှငွးတာပါ။ တဝကလွောကမွှာပဲ လီးထိပကွတငွးကနဲ ဖှဈသှားတယွ။ ကနှောလွညွး အားလေးနညွးနညွးထည့ပွှီး ဆတကွနဲ လိုးလိုကတွယွ။ “ဗစွှ ဗစွှ ဖောကွ” “အာ့ အင့ဟွငွးဟငွးကှဲသှားပှီးလားကို” “အာ..ကှဲပါဘူးဆောငွးကလညွး” ကနှောလွီးပှနထွုတကွှည့လွိုကတွယွ။ မကှဲဘူးဆိုပမယေ့ွ အမှေးပါးပေါကလွို့ သှေးစလေးတှတှေေ့ရတယွ။ ဆောငွးပိပိအောကခွှေ အကှဲကှောငွးမှာလညွး သှေးစလေးတှတှေေ့ရတယလွေ။ ကနှောလွီးကို ပှနထွည့လွိုကတွယွ။ “ပှှတွ! ဗစွှ !ဗစွှ ” “အာ့အငွးးဟငွးးဟငွး” ကနှောဆွောငွးနို့လေးကို ကုနွးစို့ရငွး ဖှေးဖှေးလေးလိုးနလေိုကတွယွ။

အဖုတကွ အလိုးမခံဘူးတော့ အရမွးလညွး ကပှတွယွ။ ကပှလွညွး ကပှမွှာပေါ့ကနှော့လွီးကလညွး ကှီးတာကိုး။ ဒါတောငွ အခုအဆုံးထိ မသှငွးသေးပဲ ဆောငွးခံနိုငလွောကမွယ့ွ အနအထေားလောကအွထိသာ လီးကိုဖှေးဖှေးခငွှးလိုးရငွး နို့စို့ပေးတာ။ ဆောငွးလညွးနို့စို့ခံရငွး လီးကှီးနှင့အွလိုးခံရတာ ရငတွှလညွေးခုနပွှီး ကှောကစွိတလွှော့ပါးလာကာ ကာမစိတတွှလညွေး တဖှေးဖှေးပေါထွှကလွာပှီး အရသာလညွး တှေ့လာတယွ။ နာလို့ အောညွညွးသံမဟုတပွဲ ကောငွးလှနွးလို့ ညညွးသံတှေ ထှကမွိတော့တယွ။ “အာ့ အငွးးဟငွးးဟငွးကိုရယွ” ဆောငွးဆီက ညညွးသံကှောင့ွ ကနှောအွဆုံးထိ သှငွးဖို့လုပလွိုကပွှီး ခါးအားသုံးကာ ဆတကွနဲဆတကွနဲလိုးလိုကတွယွ။ “ဗစွှ! ဗစွှ ဗစွှ ဘှတွ ဖှတွ ” “အာ့ ! အီး! ရှီး အားအင့ဟွငွးး” ဆောငွးအသံလညွး ပိုထှကလွာတယလွေ။

ဆောငွးက ကနှော့အွလိုးဒဏခွံနိုငပွှီး အရသာတှေ့နပှေီဆိုတာ သိလိုကတွဲ့ ကနှောခွါးမတပွှီး ဆောငွးကို အားနှင့လွိုးလိုကကွတွယွ။ ကနှော့လွိုးခကှကွှောင့ွ ဆောငွးရဲ့နို့တှပေါခါရမွးလို့နေ တယွ။ တကိုယလွုံးလေး ရှှတေိုးနောကဆွုတဖွှဈနပှေီး ဆောငွးမှာညညွး သံလှှငလွှှငလွေးပေးလာတယွ။ “ဗစွှ! ဘှတွ!.. ဖတွ! ဘှတွ ဖတွ ဖတွ ဖနွးဖနွး” “အာ့! အငွး!ဟင့ွ အို့ အားလားလား” ကနှောလွညွး ဆောငွးခါးကို လကနွှဈဖကနွှင့ဆွှဲကိုငပွှီး အားရပါးရ လိုးလိုကတွယွ။ ကနှော့လွကနွှင့ဆွှဲလိုးလိုကတွာ ဆောငွးခါးက အိပရွာပေါကွကှှတကလွာပှီး လိုးခကှကွ အားရစရာကောငွးလာတယလွေ။ လီးနှင့အွဖုတအွသံကလညွး တဖှတတွဖှတနွှင့ွ အသံတှထှကလွောတယွ။ ဆီးခုံခငွှးပှတသွံကလညွး တဗငွှးဗငှနွဲ့ လီးဝငသွံ တဇှိဇှိမှညပွှီး ဆောငွးအဖုတနွှုတခွမွးသားတှလညွေး လီးအဝငကွှှံဝငသွလို ဖှဈလိုကလွီးပှနထွှကလွာရငွ ဖောငွးလိုကဖွှဈနတယွေ။

လိုးခှိနဆွယ့ငွါးမိနဈလောကမွှာ ဆောငွးတကိုယလွုံးလညွး တုနလွာပှီး မောဟိုကသွံလေးပါထှကတွယလွာတယလွေ။ ဆောငွးပှီးတော့မှာမှနွး ကနှောသွိတယွ။ ကနှောဆွောငွးကို အားရပါးရလိုးဆောင့ပွေးပှီး ဆောငွးပိပိကို လကတွဖကနွှင့ွ အစေ့နရောကို ပှတပွှီး ပှီးလာအောငလွုပလွိုကတွယွ။  “အာ့ကိုအာ့အီးဟီးးအားး” ဆောငွးဟာ ကာမအရသာ အထှဋအွထိပကွို ခံစားရပှီး ပိပိထဲမှလှုပရွှားလာကာ အရညတွှထှကလွောပှီး ဆောငွးတဈယောကွ ငှိမကွသှှားတယွ။ “ဆောငွးပှီးပှီလား” “အာ ကိုကလဲမေးနဲ့ ” “ရှကလွို့လား ဆောငွး” “အငွး” “ရှကနွဲ့လေ ကိုကိုပှီးသေးဘူး” “ပှီးသေးရငလွညွး လုပပွေါ့” “ကို့ကိုကုနွးပေးပါလား” “ဟာကှာ ကိုကလညွး” ဆောငွးရှကသွှားမိတယွ။ အခုလိုမှိုးလုပတွာ သိပမယေ့ွ ဆောငွးကုနွးရမယဆွိုတော့ စိတထွဲမဝံ့မရဲဖှဈမိတယွ။

ဒါပမယေ့ွ ခစှသွူအလိုကတှော့ နပေေးခငှတွယလွေ။ “ဆောငွးကုနွးပေးပါကှာ” “ကို ဆောငွးဘယလွိုကုနွးပေးရမလဲ” “ကုတငစွောငွးလေးပေါမွှာကုနွးလိုကွ ကိုကုတငအွောကကွလုပမွယွ” ဆောငွးသဘောပေါကသွလိုပဲ ကုတငစွောငွးပေါကွုနွးလိုကတွယွ။ ဆောငွးကုနွးပေးတဲ့နရောက ရှေ့နညွးနညွးရောကတွော့ ကနှော့ဒွူးက ကုတငဘွောငနွှင့ထွိနတောကှောင့ကွနှောွ ဆောငွးခါးကိုငခွိုငွးပှီး ဒူးထောကလွို့ရသလောကသွာ နရောပှငပွေးလိုကတွယွ။ ဆောငွးခါးကိုလညွး ခှကနွအေောငွ ပှုပှငပွေးလိုကတွယွ။ ဆောငအွဖုတနွောကကွနေ နှုတခွမွးသားတှေ ပှူးထှကလွာတယွ။ ကနှောဆွောငွးအဖုတထွဲ လီးထည့သွှငွးလိုကတွော့ “ှပှတွ ” “အာ့….ကို” ပေါငကွားလိုးတာနဲ့တော့ လုံးလုံးမဆိုငတွော့ဘူး။ လီးကပှှတသွိပစွှာ ဝငပွှီးပိုကပှတွယွ။ အရညတွှထှကနွေလေို့သာ အဆငပွှပှဝငေသွှေားပမယေ့ွ ဆောငွးမှာတော့ လန့နွမေိတယွ။

ကနှောလွညွး ဆောငွးခါးကဉှကွဉှလွေးကို ဆှဲကိုငရွငွး လီးကိုအဆုံးထိမသှငွးသေးပဲ တဖှေးဖှေးလိုးလိုကတွယွ။ ဆောငွးလညွးအရသာတှေ့လာပှီး နောကကွိုပှနဆွောင့လွာလို့ ကနှောလွညွး ဆောငွးကို မညာတာပဲ အားရပါးရ ဆောင့လွိုကတွယလွေ။ လီးဝငသွံနှင့ွဥရိုကသွံ တဖတဖွတမွှညလွာတယွ။ ဆောငွးမှာ တခကှတွခကှလွီးက အဆုံးထိဝငလွာလို့ အထဲမှာ ကငှတွကတွဲ့ဒဏကွ အရမွးကိုကောငွးလာတယွ။ “ဗစွှ! ဗှဈ ဗှဈ ဘှတွ ဖတဖွတွ” “အာ့!ကို ကိုကောငွးတယွ အာ့ ” လီးကတဇှိဇှိ ဝငနွသလေို ဆောင့သွံတဖတဖွတကွနပှေီး တဖနွးဖနွးအသံထှကအွောငွ ဆောင့လွိုကတွယွ။ ကနှော့ဆောင့ခွကှကွ ပှငွးလှနွးလို့ ဆောငွးမှာ ရှေ့ကိုယိုငထွိုးလာကာ ဆောငွးလညွး နောကပွှနမွဆောင့နွိုငတွော့ပဲ ကိုယကွိုမတနွအေောငွ ထိနွးရတော့တယွ။

လီးကှီးက အဝငရွောအထှကရွော အရမွးကောငွးနလေို့ဆောငွးမှာ ညညွးသံတှမှော မောဟိုကသွံတှပေါထှကလွာတော့တယွ။ “ဟင့ွ အငွးအငွး ကိုရယွ အာ့ရှီးရှီး” “ဗစွှ! ဗစွှ!ဘှတွ!ဖနွး ဖနွးဖနွးး” ကနှောလွညွးဆောင့လွိုးလိုကတွာ ဆောငွးမှာ ဒုတိယအကှိမမွှောကွ ပှီးခငှသွလိုဖှဈလာပှီး “ကိုဆောင့ွ ဆောင့ွ အားးဆောငွးပှီးတော့မယွ” ဆောငွးမရှကနွိုငတွော့ဘူး ကာမအရသာက အထှဋအွထိပရွောကလွာပှီး အောပွှောလိုကတွယလွေ။ “ဟင့ွ အငွးအငွး ကိုရယွ အာ့ရှီးရှီး” “ဗစွှ ဗစှဘွှတဖွနွး ဖနွးဖနွးး ဗစွှ ဗစှဘွှတဖွနွး ဖနွးဖနွးး” “အားပှီးပှီကို အားး” ကနှောလွညွးပှီးသှားပှီး သုတတွှပနွေးထှကသွှားတယွ။ ဆောငွးမှာ ပူပူနှေးနှေးလေး သုတတွှအဖေုတထွဲဝငလွာပှီး သားအိမနွံရံထဲ ပနွးထှကတွာခံစားလိုကရွပှီး အရသာတှေ့ပှီး “အားကောငွးလိုကတွာကိုရယွ.အားရှီး” ကနှောလွညွး သုတတွှကေုနစွငအွောငွ လှတပွှီး ဆောငွးကို လကလွှတလွိုကတွော့။

ဆောငွးဟာ ကုတကပွေါွ ဝမွးလှားလေးမှောကရွငွး လဲကသှှားတယွ။ ကနှောလွညွး ဆောငွးဘေးနားကပလွှဲပှီး ဆောငွးကိုဆှဲလှည့ကွာ အနမွးလေးတှပေေးလိုကတွယွ။ ပှီးမှ “ဆောငွး ကောငွးလားဟငွ” “အာကို ကလညွးကှာ” “ပှောပါဆောငွးရဲ့” “ဟင့အွငွးကှာ” “ဆောငွးမပှောရငွ ထပလွုပမွယွ” “အာတောပွါပှီကို ဆောငွးလညွး ပငပွနွးပှီးနုံးခှိနပှေီ” “အာ့ ဆိုဖှေ” “အငွးကောငွးတယွ ခဈခဈ” “ဟားးးဟားးးး” ဆောငွးနဲ့ကနှောကွှညနွူးစှာ ရယမွောလိုကကွှပှီး အနားယူအိပစွကလွိုကကွှတယလွေ။ ဒီလိုနဲ့ ငပလီမှာသုံးရကနွထေိုငပွှီး ကနှောနွဲ့ဆောငွး ရနကွုနပွှနလွာလိုကတွယွ။ ရနကွုနရွောကပွှီး “ဆောငွး ” “ဘာလဲကို ကိုယတွို့လကထွပရွအောငွ” “အငွးဖဖတေေို့ကို ပှောကှည့မွယလွေ” “ပှောလိုကလွဆေောငွးကိုကိုလာခဲ့မယွ” “အိမကွိုလာရငွ ပုဆိုးနှင့တွိုကပွုံပဲဝတခွဲ့နှောွ” “အမွ ဘာဖှဈလို့” “ဖဖနှငေေ့မွမကေေ ရှေးဆနတွယွ၊ နောကပွှီးမှနမွာလူမှိုးမှ သဘောကမှှာ”။

“အငွးကိုလာခဲ့မယဆွောငွး” ဒီလိုနှင့ကွနှောဆွောငွးခေါလွို့ ဆောငွးတို့အိမကွို သှားလိုကတွယွ၊ တိုကပွုံကငှားခဲ့ရတယွ၊ ပုဆိုးလညွး ဝတနွမကတှေော့သိပတွော့ အဆငမွပှပေါဘူး၊ ဆောငွးတို့အိမရွောကတွော့ ဆောငွးအဖနှငေ့တွှေ့ရတယွ။ “ဖဖေေ ဒါကိုဇောမွိုးပါ” “အငွး ” “ဟုတအွနကွယွ ကနှောဇွောမွိုးပါ” “သမီးရှငနွှောငွးဧည့သွညအွတှကွ စားစရာလုပလွိုကပွါ ဖဖမေေောငဇွောမွိုးနှင့ွ စကားပှောခငှတွယွ” “ဟုတကွဲ့ဖဖေေ” ဆောငွးအိမနွောကဖွကဝွငသွှား တော့မှ “မောငဇွောမွိုး” “ဗှာ အနကွယွ” “မောငဇွောမွိုးက ဘယမွှာနလေဲ” “အမရေိကားမှာပဲ အနကွယွ” “ေဩာွ ဒါနှင့မွိဘတှရေော” “သူတို့လညွး အဲဒီမှာပါ အနကွယွ” “အခှခနှကှေတောလားကှယွ” “ဟုတကွဲ့” “မောငဇွောမွိုး” “ပှောပါအနကွယွ” “မောငဇွောမိုးက တဈဦးတညွးသောသားလား” “ဟုတကွဲ့ပါအနကွယွ” “အိမွး ကှာ ရှငနွှောငွး ကလညွး တဈဦးတညွးသောသမီးဆိုတာ မောငဇွောမွိုးသိပါတယနွှောွ” ။

“ဟုတကွဲ့သိပါတယွ” “အငွး နောကတွဈခုက ဦးက ရှေးဆနတွယလွို့ ပှောကှတာသိလား” “ဟုတကွဲ့” “အေးရှငွးရှငွးလငွးလငွးပှောရရငွ၊ သမီးလကထွပတွဲ့သူဟာ မှနမွာပဲဖှဈရမယွ” “ဗှာ ကနှောမွှနမွာလူမှိုးပါ” “အေးသိတယွ ဒါပမယေ့ွ အမရေိကနနွိုငငွံသားဖှဈနတယွေ” “ဗှာ” “မှနမွာစကားပုံမှာ ယောငနွောကဆွံထုံးပါဆိုတာ သိလား” “ဟုတကွဲ့သိပါတယွ” “အေးလေ သမီးလေးရှငနွောငွးက မငွးနဲ့လကထွပပွှီးရငွ အမရေိကားကို မထည့နွိုငဘွူးကှ” “ဗှာ” “ငါတို့မှာလညွး ဒီသမီးတဈယောကပွဲရှိတာ” “ဗှာ” ‘”ကနှောဒွိနိုငငွံသားခံယူပါ့မယွ အနကွယွ” “ဟငွးးဟငွး လှယတွယထွငလွား မောငရွငွ” “ကနှောကွှိုးစားမယွ” “မဟုတဘွူးမောငရွငွ မောငရွင့မွိဘတှဟေိုမှာ အခှခနှထေေိုငတွာလေ..မောငရွငွ မိဘတှကေိုပဈခဲ့လို့ မရဘူး”။

“ဗှာ” “အေးမငွးသိအောငပွှောလိုကမွယွ အမကှေောပွှီး ဒှေးတောလွှမွးတဲ့ မငွးတို့လိုလူမှိုးနှင့ွ သဘောမတူဘူးကှ” “ဗှာ” “ဟငွ ဖဖေေ ” “ဖဖေေ ကိုကသမီးခစှသွူပါ ဖဖေေ” “အဲဒီတော့ ဘာဖှဈလဲ၊ ရညွးစားနှင့ွ လကထွပသွူ တဈယောကတွညွးဖှဈရမယလွို့ ဘယွဥပဒမှောမှ မရှိဘူးသမီး” “သမီးကိုဇောမွိုးကိုပဲ လကထွပမွယဖွဖေေ” “ဒီမှာသမီးမိဘကှေးဇူးကိုဒီလိုဆပတွာလား” “မဟုတပွါဘူးဖဖေေ ဟီးဟီးဟင့ွ” “သားသမီးမှေးတယဆွိုတာ ငါ့အသကကွှီးလာလို့ရှိရငွ ငါအိုမငွးမစှမွးတဲ့အခါ ငါ့ကိုပှုစုရအောငလွို့ဆိုတာပဲ.. ဒီမှာသမီးရှငနွှောငွး ငါ့မှာနငတွဈယောကပွဲ မှေးခဲ့တာ၊ တသကလွုံးအလိုလိုကခွဲ့တာ၊ ငါ့ကို အဲကှေးဇူးဆပမွယဆွိုရငွ ငါနှင့နွင့အွမေ သပှေီးမှလုပွ.. အေးအခုလကထွပမွယဆွိုရငွ ငါအဆိပသွောကပွဈမယမွှတထွား”။

“ရှငွ ဖဖရယွေေ ရကစွကလွိုကတွာ ဟင့ဟွင့ွ” “ကဲမောငဇွောမွိုး..မငွးလညွး ဦးသဘောထားသိရပှီ မငွးပှနတွော့ကှာ” “ရကစွကလွိုကတွာအနကွယရွယွ” “ဆောငွး..ကိုစောင့နွပေါ့မယွ.. ဆယနွှဈပဲဖှဈဖှဈ တသကလွုံးပဲဖှဈဖှဈစောင့ပွါမယွ.. ဆောငွးနှင့ကွိုဟာ ရှေးဘဝကမပေါငွးခဲ့ရပမယေ့ွ ဒီဘဝမှာ ဆောငွးကိုရအောငပွေါငွးပါ့မယွ” “အောကွိုရယွ ” “ဆောငွးခစှတွယဆွိုတာ အတူနမှမဟေုတဘွူး ဆောငွးကိုခစှနွရတယေဆွိုတဲ့ အတှေးရငထွဲမှာရှိရငလွညွး ပှည့စွုံတယလွေ” “ဟုတကွဲ့ပါ ကိုရယွ” “ဆောငွး ကိုနှင့အွမှဲအဆကအွသှယလွေးတော့ လုပပွါ” “ဟုတကွဲ့ပါကိုရယဟွုတကွဲ့ပါ ဟင့အွငွးအငွးဟငွး” ဆောငွးမကှရွညမွဆညနွိုငဖွှဈခဲ့ရ ပှီလေ။

ဆောငွးမှာ မိဘစကားနားဝယထွားရမယ့ဘွဝ ခစှရွသူ ဆုံးရုံးရတဲ့ဘဝဖှဈရပှီမို့ ငိုကှှေးလကှသွာ နရပှေီလေ။ “ဆောငွးကိုသှားတော့မယွ” “ဟုတကွဲ့ပါကိုရယွ” ကနှောဇွောမွိုးဘဝဘယလွိုလုပရွမလဲ။ ပှောကှစမွးပါဗှာ။ ဆောငွးမိဘတှသစလေေေို့ ဆုတောငွးရမှာလား။ ရကဆွုမတောငွးပါဘူးဗှာ။ ကနှောအွမရေိကားပှနခွဲ့တယွ။ ဆောငွးနဲ့တော့ အဆကအွသှယမွပှတပွါဘူး။ ဆောငွးရဲ့အသံလေးတှေ ဆောငွးနှင့ွ ပတသွကခွဲ့တာလေးတှတှေေးရငွ ရငထွဲမှာနှေးထှေးတဲ့အသိကို ခံစားရတယလွေ။ အခုတော့လညွး ဆောငွးနှင့ွ ပှနလွညတွှေ့ရမယ့ရွကကွို စောင့ရွငွး ဇောမွိုးကတော့ လူပှိုကှီးပါပဲ ။ အဲဟုတဘွူး လူပှိုကှီးပါပဲဗှာ။ ရှငနွှောငွးရေ နောကထွပငွါးနှဈစောင့ဆွိုလညွး ကိုဇောမွိုး စောင့မွှာပါနှောွ ခစွှ….. ပှီး။