အငွးလှားကနရွပှငကွေို ကှောခိုငွးကာ ဆောကလွုပထွားသည့ွ မာလာမှိုငဂွဟောနှင့ွ နှငွးဆီမှိုငဂွဟော တိုကနွှဈလုံးမှာ အထကတွနွးလှာဟုခေါဆွိုအပသွည့ွ ပဈစညွဥဈစာ ခမွှးသာကှှယဝွသူမှားနထေိုငရွာ စံအိမဂွဟာမှားပမေို့ ခတွမေီလှပကာ နခငှေ့စွဖှယွ သာယာလှပပါပသညွေ။ မာလာမှိုငဂွဟောတှငွ အတှငွးဝနွ လူပှိုကှီး ဦးကှောမွငွးနှင့ွ တူဖှဈသူ ကှောငွးသာ မောငဝွငွးနိုငတွို့နှဈဦးသာ နထေိုငလွကှရွှိပှီး အိမတွှငွ အစခေံနှင့ွ ထမငွးခကှရွနအွတှကွ အသကသွုံးဆယကွှောကွှောရွှိ ကရငအွမှိုးသမီးတယောကနွှင့ွ မာလီအလုပနွှင့ွ တိုကစွောင့အွဖှဈကိုမူ ဝလရောလူမှိုး မနဂွလာဆိုသော ကုလားကို ခိုငွးစောထား၏။ နှငွးဆီမှိုငဂွဟောတှငွ အငှိမွးစာအရာရှီ ဦးသနွးဝနှငေ့ွ ဇနီးဒေါခွငမွအှပငွေ သမီးဖှဈသူ မှီးကောငပွေါကအွရှယွ မောလွီနှင့ွ ဦးသနွးဝေ၏နှမ အပှိုကှီး မနှငွးဝတေို့ နထေိုငလွကှရွှိသညွ။ အထကတွနွးလှာ အရာရှိကှီးမှားဖှဈကှသည့အွလှောကွ မာလာမှိုငနွှင့ွ နှငွးဆီမှိုငဂွဟောတို့တှငွ နထေိုငကွှသူမှားမှာ တဈဦးနှင့တွဈဦး ခငမွငကွှကာ တဘကနွှင့တွဘကွ လှတလွပစွှာ ဝငထွှကသွှားလာကှလေ၏။
လူပှိုကှီး ဦးကှောမွငွးသညွ တဘကခွှံမှ အပှိုကှီး မနှငွးဝကေို ပိုးပနွးလကှရွှိသကဲ့သို့ သူမကလညွး သူ့အားမတြတောသကဝွငလွကှရွှိသောလွညွး နှဈဦးသားမှာ မိမိတို့ သိကခြာကို စောင့ထွိနွးနရသဖှေင့ွ ပှင့လွငွးရငွးနှီးခှငွး မရှိနိုငကွှပေး။ ဦးကှောမွငွးသညွ မိမိကိုယတွိုငွ အခစှရွေးကို ပှင့လွငွးစှာ ဖှငဟွရနွ မဝန့မွရဲဖှဈနသဖှငေ့ွ ညနကှေောငွးကပှနလွာမည့ွ မောငဝွငွးနိုငအွား စောင့မွှှောနွေ၏။ သူ၏အကှံမှာ တူဖှဈသူအား မတြတောစာပေးခိုငွးရနဖွှဈ၏။ ယငွးကဲ့သို့ စောင့စွားနခေိုကွ မောငဝွငွးနိုငကွှောငွးမှ ပှနရွောကလွာ၏။ အဝတအွစားလဲလှယပွှီး၍ ပှနထွှကလွာသော ဝငွးနိုငွာအား ဦးကှောမွငွး လှှမွးခေါလွိုကလွသညွေ။ ‘မောငဝွငွးနိုငွ… ဟိုဘကတွိုကကွို သှားခှစမွေး၊ ဟိုအပှိုကှီး မနှငွးဝကေို ဟောဒီစာသှားပေးစမွးပါ၊ စာပေးတာကို ဘယသွူမှ မမှင့စွနေဲ့.. ကှားလား’ ကှောမွငွးက စာတစောငကွို လှမွးပေးရငွး မှာကှားလသညွေ။ ‘ဟဲ… ဟဲ အနကွယလွညွး သိပမွရိုးတော့ဘူး’ ‘တယွ.. ဒီကောငလွေး… သှားပေးမှာ ပေးတာမဟုတဘွူး.. စာပေးပှီး ပှနစွာပါယူခဲ့ ကှားလား’ ဦးကှောမွငွးက မာနမွဲသလို လုပလွိုကသွဖှင့ွ ဝငွးနိုငသွညွ တိုကထွဲမှ ပှေးထှကလွာကာ တဘကခွှံထဲသို့ ဝငလွာခဲ့လေ၏။
ခှံဝငွးထဲသို့ ရောကလွာသော ဝငွးနိုငသွညွ တိုကတွှငွးတှငွ ဆိတညွိမလွကှရွှိသဖှင့ွ လူမှားမရှိကှလသလေောဟု တှေးမိ၏။ တိုကရွှေ့သံတံခါးကှီးမှားမှ အတှငွးဘကမွှ ပိတထွားသဖှင့ွ တိုကအွနအထေားကို ကောငွးစှားကှှမွးကငှသွော ဝငွးနိုငသွညွ တိုကအွနောကဖွကသွို့ လှည့လွာခဲ့လသညွေ။ တိုကွ၏အနောကတွှငရွှိသော သံတံခါးတခုမှာ စေ့ထားသဖှင့ွ ဝငွးနိုငသွညွ အသာအယာတှနွးဖှင့ကွာ ဝငလွာသညွ။ တိုကခွမွးအတှငွးသို့ ရောကလွာသော ဝငွးနိုငသွညွ အိမသွာနှင့ွ ကပလွကှရွှိသည့ွ ရခှေိုးခနွးမှ ရကသှေံကှားသဖှင့ွ မညသွူမှား ရခှေိုးနသနညွေးဟု သိလိုသဖှင့ွ အပေါကမွှ ခှောငွးကှည့လွိုကွ၏။ သူ၏ရှေ့မှောကမွှ မှငွးကှငွးကှောင့ွ သူ၏နှလုံးသှေးမှာ ရပဆွိုငွးသှားပှီဟူ၍ပငွ သူကထငမွိလသညွေ။ ရပနွေးမှ တဖှဲဖှဲကနှသေော ရဖှေားမှားအောကွ၌ နတမွိမယတွဦးပမာ ကိုယခွနဓြာဗလာကငွှးလကွှ ရခှေိုးနသညေ့ွ အပှိုကှီး မနှငွးဝပငဖွှေဈ၏။ သူမသညွ တံခါးပေါကကွို ကှောခိုငွးကာ မတတွတရွပနွသဖှငေ့ွ သူမ၏ အသားအရညမွှာ ဝငွးဝါလကွှ ကိုယခွနဓြာမှာ ခါးသေးရငခွှီ ပဒုမမြနီအလားဖှဈနေ၏။
တံခါးပေါကမွှရပကွာ အညှို့ခံနရသေူပမာ ငေးစိုကကွှည့နွမေိသော ဝငွးနိုငသွညွ မနှငွးဝေ၏ ကှီးမားလှသည့ွ တငပွါးကှီးနှင့ွ ၎င်းငျးငြးငွး၏အလယမွှ အကှဲကှောငွးဖငွးကှားကိုကှည့ရွငွး သူ၏ရမမြကဇွောအဟုနမွှာ ပှနထွငွ၍လာခှပှေီ။ သူသညွ အသကအွရှယအွားဖှင့ွ ၁၈နှဈမှသာလှှငဖွှဈသောလညွး သူ၏ရှေ့မှောကမွှ ယမငွးရုပသွညွ သူ၏ကိုယခွနဓြာအတှငွးရှိ တထောငသွောအကှောမှားကို ထှန့ထွှန့လွူး သှကသွှကခွါအောငွ ရငတွှငွးလှိုမော ရမမြကကွှှစသညွေ မဟုတလွော။ ကာမရာဂတညွးဟူသော ဘီလူးကှီးသညွ သူ၏လညဂွုတကွို ခှစီးကာ သူ့အားအသူတရာနကသွော အမှောငတွိုကအွတှငွးသို့ သယဆွောငွ၍သှားပါပှီကော။ တထောင့ငွါးရာတညွးဟူသော အငအွားအစှမွးကို သူကဲ့သို့ လူငယတွယောကသွညွ အဘယမွှာ တှနွးလှနနွိုငပွါမညနွညွး။ ထို့ကှောင့ွ သူသညွ သူ၏ရှေ့မှောကမွှ သံလိုကဓွာတပွမာ ဆှဲဆောငလွကှရွှိသည့ွ မနှငွးဝေ၏ အနီးသို့သာ တဖှေးဖှေးကပသွှားကာ နောကွဖကမွှ သိမွးကှုံး၍ ဖကလွိုကရွာ သူမကအလန့တွကှား အောမွိပှီး လှည့ကွှည့လွိုကွ၏။ ‘ဟငွ.. ဝငွး.. ဝငွးနီုငွ.. ဒါ.. ဒါဘာလုပတွာလဲ.. ထှကွ… ထှကွ’ သူမက ထဈထဈငေ့ါငေ့ါပှောရငွး သူမ၏တုတခွိုငသွော ပေါငရွငွးဂှဆုံမှ စောကဖွုတခွုံးပှငကွှီးကို လကဝွါးနှဈဖကဖွှင့ွ အုပထွားလေ၏။
‘အို… မထှကဘွူး.. အနတွီကို ကနှောခွစှမွယွ.. ကနှော့စွိတကွို မထိနွးနိုငတွော့ဘူးဗှ… ခစှမွှာဘဲ.. ခစှမွှာဘဲ’ ဟု ပှောကာ သူသညွ မနှငွးဝေ၏ ကိုယလွုံးကှီးကို သိမွးကှုံးပှေ့ဖကပွှီး သူမ၏ နှုတခွမွးပါးမှားကို ပှုတလွုမတတွ ငုံခဲ့နလသညွေေ။ ဖိုသတတြဝါဆိုလငွှ ယငဖွိုမှ မသနွးရလအေောငွ မိမိကိုယွ မိမိ ထိနွးသိမွးနထေိုငလွာခဲ့သော အပှိုကှီး မနှငွးဝမှော လူသရမွးလေး ဝငွးနိုငကွ သူမ၏နှုတခွမွးကို စုပယွူနလရေော သူမသညွ တမှိုးတမညသွော ခံစားခကှနွှင့အွတူ ရငတွှငွးမှ ဖိုလှိုကမွောဟိုကလွာ၏။ သူမ၏ပေါငရွငွးဂှဆုံမှ စောကဖွုတခွုံကို အုပထွားသော လကဖွမိုးပေါတွှငွ ဝငွးနိုငွ၏ လုံခညှအွတှငွးမှ လိငတွနမွှာလညွး မာတောငစွှာ ထိကပနွသညကွေို တှေ့ထိနရသဖှေင့ွ သူ၏ရငထွဲဝယွ မရိုးမရှဖှဈလာ၏။ ‘ဝငွးနိုငွ… ဖယလွို့ပှောတာမရဘူးလာ… လူကှီးတှမကှနွှောကှောင့နွောွ… ငါအောလွိုကရွမလား..’ဟု ထနမွာသော သူမ၏လသေံမှာ တောငွးပနနွသကေဲ့သို့ ပှော့ပှောငွးလှ၏။ ‘မဖယဘွူးဗှာ… မဖယဘွူး… အောရွုံမကလို့ ကနှော့ကို သတပွဈခငှလွဲသတွ’ ‘ဝငွးနိုငွ… မငွးပှောလို့မရတော့ဘူးလားကှယွ.. ဟငွ’ သူမက ရမမြကဇွောတကကွှှလာသည့တွိုငွ တူသားအရှယလွေးနှင့ွ လှနလွှနကွှူးကှူးဖှဈခဲ့သောွ မိမိသာလှှငွ တရားခံဖှဈတော့မညကွို တှေးမိသဖှင့ွ ဒေါသနှင့ွ အံကလေးကှိတွ၍ ပှောလေ၏။
‘ဒီအခှကမှှတေော့ မရုနွးပါနဲ့တော့ အနတွီရယွ.. ကနှော့ကို ခစှခွှင့ပွေးပါတော့.. နောွ’ ဝငွးနိုငသွညွ သူမ၏လကမွှားကို ဖယရွှားပဈလိုကသွဖှင့ွ သူမ၏ဖူးယောငကွားစှင့နွသေော စောကဖွုတကွှီးမှာ အကှငွးသား ပေါထွှကလွာပပှေီ။ သူ၏ရှေ့တှငွ အခန့သွင့ရွောကနွသညေ့ွ ဖူးယောကကွားစှင့နွသေော စောကဖွုတခွုံအကှဲကှောငွးတှငွ သူ၏လိငတွနဒွဈဖှားကို တေ့ကာခါးကော့လကွှ ညှောင့လွိုး၍နလသညွေေ။ သူမ၏စောကခွေါငွးဝမာ အောကဖွကသွို့ အနညွးငယရွောကနွသဖှငေ့ွ သူညှောင့လွိုးလိုကတွိုငွး သူ့ဒဈဖှားက သူမ၏ စောကဖွုတအွကှဲကှောငွးတလှောကွ ခှောွ၍ခှောွ၍ ထှကသွှားသဖှင့ွ စောကစွေ့ပှူးပှူးကှီးကို ကလိပေးနသလေိုဖှဈရကာ သူမသညလွညွး ကာမဆနဒြတကကွှှလာရာ ပေါငတွနကွှီးမှားကို တဖှေးဖှေးကားမှနွးမသိကား၍ ပေးလာမိလတေော့သညွ။ ‘ဟငွး… ဟငွး… ယားအောငဘွယလွိုလုပနွတောလဲ ဝငွးနိုငွ’ ဟု သူမက ရမမြကဒွသလေေးဖှင့ွ မေးလိုကွ၏။ ‘ဟုတတွယွ အနတွီ.. ဘယလွိုဖှဈနသလေဲမသိဘူး.. အထဲမဝငွးဘူးဗှ’ ‘လုပလွဲလုပခွငှသွေးတယွ.. စောကဖွှဈလဲမရှိဘူး ဒီနရောကို လုပတွောမွူပါရှင့ွ’ မနှငွးဝကေ သူမလကတွဖကဖွှင့ွ ဝငွးနိုငွ၏ လိငတွနကွို ထိနွးကိုငပွေးကာ သူမပေါငနွှဈခှောငွးအား ခပကွားကားရပလွကွှ စောကခွေါငွးဝသို့ ဒဈဖှားတော့ပေးလိုကွ၏။
ဝငွးနိုငကွလညွး သူမခိုငွးသလို ခါးကော့၍ ခပပွှငွးပှငွး ဆောင့လွိုးလိုကရွာ… ‘ဖောကွ.. ဖှိ ဖှိ..ဖတွ..’ ဟူသော အပှိုကှီး၏ အမှေးထူကှီးကို သူ၏လိငတွနကွ ဖောကခွှဲ၍ သူ၏စောကခွေါငွးအတှငွးသို့ ဝငသွှားသံမှားနှင့အွတူ ‘အမလေး.. ကှှတကွှှတွ.. နာလိုကတွာ ဖှေးဖှေးလုပရွောပေ့ါ.. သနောကလှေးရဲ့..ဟငွး…’ဟူသော သူမအသံက ထှကပွေါလွာ၏။ ‘မသိဘူးလဗှော.. အနတွီက လုပတွော့ဆိုလို့ လုပရွတာဘဲ’ ဝငွးနိုငကွ နာကငှသွှား၍ ရှုံ့မဲ့နသေော သူမ၏ နှုတခွမွးပါးကို တပှှတပွှှတစွုပပွေးရငွး သူ၏ခါးကို ကော့၍ ရှေ့တိုးနောကငွငွ ဆောင့ကွာကော့ကွာဖှင့ွ လိုးညှောင့ပွေးနလရေော.. ‘ဖှတွ. ဖစွှ… ဖစွှ… ဖှတွ… ပှှတွ.. ရှတွ.. ရှတွ… ဘှတွ.. ဗစွှ… ဖတွ’ ဟူသော အသံမှားက စီးခကှဝွါးခကှညွီညီ ပေါထွှကလွာ၏။ လူ့လောက ကာမစညွးစိမကွို တကှိမတွခါမှှ ခံစားဖူးခှငွးမရှိခဲ့ကှသည့ွ အပှိုကှီးနှင့ွ လူပှိုရိုငွးတို့မှာ တဦးကို တဦး တငွးကှပစွှာ ပှေ့ဖကရွငွး စောကခွေါငွးအတှငွးသို့ လိငတွနဝွငထွှကနွသညကွေို ရှေ့တိုးနောကငွငွ သေးတိမကွာဖှင့ွ ပီတိလှိုကဖွို အမှိုကအွရသာ တှေ့နကှပပှေေီ။ မနှငွးဝမှော သူမစောကခွေါငွးအတှငွးရှိ နူးညံ့သော အသားနုအသားဆိုငလွေးမှားကို ဝငွးနိုငွ၏လိငတွနကွှီးက တဖစှဖွစှမွညသွံနှင့အွတူ ထိုးစိုကွ၍ဝငလွာတိုငွး ရိုးတှငွးခဉှဆွီစိမ့အွောငွ တငွးကှပသွည့ွ အရသာကိုလညွး တဖှေးဖှေးခံစာလာရလေ၏။
သူ၏လိငတွနကွ အပှငသွို့ ပှနနွှုတလွိုကတွိုငွး သူမ၏ ရငတွှငွး၌ ဟာတာတာကှီးဖှဈသှားသဖှင့ွ သူမသညွ ဝငွးနိုငအွား သိမွးကှုံး၍ ဖကထွားမိ၏။ ဝငွးနိုငမွှာလညွး သူ၏လိငတွနကွ စောကခွေါငွးအတှငွးသား နုနုလေးမှားကို တငွးကှပစွှာ ပှတတွိုကွ၍ ဝငသွှားပှီး သူ၏ဒဈက သားအိမအွတှငွးသို့ စိုကဝွငွးသှားလတေိုငွး သူ၏ရငတွှငွးဝယွ ဘဝငခွိုကအွောငွ အကှိုကတွှေ့၍ နလသညွေေ။ ‘ဝငွးနိုငွ နာနာလုပစွမွးပါ.. င့ါရငထွဲကို ဘယလွိုဖှဈလာပှီလဲမသိဘူး… အား.. ကှှတွ.. ကှှတွ.. ကှှတွ..အငွး အငွး’ ဆနဒြပှငွးပှသော အသံမှားမှာ သူမထံမှ ထှကပွေါလွာကာ.. ‘ပှှတွ.. စှပွ.. စှပွ.. ဖတွ.. ရှတွ.. ဗစွှ.. ဗစွှ.. ဘှတွ.. ဖှတွ..ဖတွ’ အထကပွါတေးသံစုံမှားအဆုံးတှငွ ဝငွးနိုငွ၏ လိငတွနထွိပဖွှားမှ ပူနှေးသော သုတရွညမွှားသညွ သူမ၏ သားအိမအွတှငွးသို့ ပှှတတွနမွှ ရလှတလွေိုကသွလို ပနွးထုတွ၍ ကာမဆနဒြပှည့ဝွသှားသကဲ့သို့ သူမကလညွး သားအိမဝွကို ရှုံ့ခှီပှခှီပှုလုပကွာဖှင့ွ သုကရွညမွှားကို သားအိမအွတှငွးသို့ စုပယွူလကွှ ကာမအထှဋအွထိပသွို့ ရောကရွှိသှားရလတေော့သညွ။ ဝငွးနိုငသွညွ သူမစောကခွေါငွးအတှငွး၌ နဈမှှုတနွသညေ့ွ လိငတွနကွှီးကို ဆှဲနှုတလွိုကရွာ ‘ပှှတွ’ ကနဲ့ မညသွံနှင့အွတူ အပှငထွှကလွာသဖှင့ွ သူ၏လုံခှီကို ကောကယွူဝတလွိုကွ၏။
‘ဝငွးနိုငွ… မငွးဟာ တောတွောရွကစွကယွုတမွာတဲ့ ကောငလွေး.. ငါတသကလွုံး မှဲ့တပေါကမွစှနွးအောငွ နလောခဲ့တာ အခုတော့လေ အခုတော့ အဟင့ွ.. ဟီး.. ဟီး’ ဟု ပှောပှောဆိုဆို သူမက ငိုခလှိုကလွေ၏။ ‘ကနှောွ.. ကနှောွ… လှနကွှူးမိတာကို တောငွးပနပွါတယွ အနတွီရယွ…ကနှောဟွာ ယုတမွာတဲ့စိတနွဲ့ လှနကွှူးမိတာ မဟုတပွါဘူး.. အတှေ့ကို မရှောငနွိုငလွို့ပါ… ဒီကိုလာတာလဲ အနကွယကွ အနတွီ့ကို စာပေးခိုငွးလိုကလွို့ပါ… ကနှော့ကွို စိတဆွိုးသလား.. ရော့.. အနတွီတို့စာ..’ ဟု ဝငွးနိုငကွပှောရငွး စာလှမွးပေးလိုကွ၏။ ‘အောွ… ဦးလေးတောသွူက အဒေါလွောငွးဆီကို စာပေးခိုငွးလိုကတွာ.. အခုတော့.. မငွးကလကွဦးအောငွ လုပတွယွ.. ဟင့ွ.. တယတွောတွယွ… နောကပွှီး လူကိုလဲ မယားလုပလွိုကသွေးရဲ့.. ခေါတွော့အနတွီတဲ့… အနတွီမဟုတဘွူး မယား.. မယား.. သိပှီလား’ သူမက ဒေါမာနပွါပါနှင့ွ ကှိမွးမောငွးနသဖှငေ့ွ ဝငွးနိုငသွညွ တိုကခွနွးထဲမှ အပှေးအလှားထှကလွာခဲ့ရလတေော့သညွ။ ဆောငကွှာမှိုငမွှာ မောရသူ လူပှိုကှီး ဦးကှောမွငွးသညွ ရုံးပိတရွကဖွှဈသဖှင့ွ အိပခွနွးအတှငွးဝယွ လှဲလှောငွးကာ စာဖတနွသေောအခှိနွ အတနကွှာသညအွထိ စာဖတနွသဖှငေ့ွ သူ့ခေါငွးတှငွ ညီးစီစီဖှဈလာသဖှင့ွ သူသညွ စာအုပကွိုပိတကွာ။
ပှတငွးပေါကကွ လှမွးမှှောွ၍ အငွးလှားကနရွပှငတွေဖကသွို့ ကှည့လွိုကရွာ ကမွးစပတွနရောတှငွ ရကေူးဝတစွုံမှားနှင့ွ ရကေူးရငွ ပှေးလှားကစားနကှညေ့ွ မောငဝွငွးနိုငနွှင့ွ တဖကခွှံမှ မှီးကောငပွေါကမွကလေး မောလွီတို့ကို တှေ့ရလသညွေ။ အပှိုလူပှိုပေါကဖွှဈကှသူမှား မှူးတူးပှောပွါးစှာ ဆော့ကစားနကှသညေကွို ကှည့ရွငွး ဦးကှောမွငွးသညွ မိမိမှာ ၎င်းငျးငြးငွးတို့ကဲ့သို့ ဆော့ကစားလိုသည့ွ လူငယစွိတပွငွ ဖှဈပေါလွာလသညွေ။ လူငယနွှဈဦး ပှောရွှငနွသညကွေို ကှည့နွသညေ့ွ ဦးကှောမွငွး၏ မကှလွုံးအစုံသညွ အမှတမွထငွ နောကဖွေးရှိ အစခေံတနွးလှားဆီသို့ ရောကသွှားရာ သူ၏မကှလွုံးမှားသညွ ပှူး၍သှားရနတေော့သညွ။ အဘယကွှောင့ဆွိုသောွ အိမစွကရငေအွမှိုးသမီးအား မာလီကုလား မနကွလာက လကတွဖကကွိုဆှဲကာ သူ၏အိပခွနွးလေးအတှငွးသို့ ဆှဲခေါနွခှငွေးကှောင့ဖွှဈ၏။ မာလီကုလား၏ အပှုအမှုသညွ အကယွ၍ တဖကမွိနွးမသား၏ စိတဆွနဒြအား ဆန့ကွငှပွှုမူခှငွးဖှဈပါက အခှိနမွှီ ဟန့တွားနိုငရွနအွတှကွ ဦးကှောမွငွးသညွ သူ့အိပခွနွးမှထှကကွာ အစခေံတနွးလှားဘကသွို့ အပှေးအလှား လာခဲ့လသညွေ။ အစခေံတနွးလှားအနီးသို့ ခဉွှးကပလွာသော ဦးကှောမွငွးသညွ အိမခွနွးအတှငွးရှိသူနှဈဦး၏ အခှအနကေေို ဦးစှာအကဲခတရွနွ လိုအပသွဖှင့ွ အိမဘွေးပှတငွးပေါကအွကှားမှ ခှောငွးမှောငွးကှည့လွိုကသွညွ။
ကရငအွမှိုးသမီး နောမွူရာသညွ မနမွလာရငခွှငထွဲ၌ ရောကနွပှေီး သူမပါးပှငကွို နှုတခွမွးမှေးထပစွိုစိုထှကနွသေော နှာခေါငွးကှီးဖှင့ွ နမွးနလသညွေေ။ ‘နင့နွှုတခွမွးမှေးတှကေ ယားပါတယဝွေ’ ဟု နောမွူရာက သူမလကဖွဝါးဖှင့ွ မန့ဂွလာ့ မကှနွှာကို ဖေးကာရငွးပှောလိုကသွညွ။ ‘အမ မခှိုကဘွူးနောွ.. ခနှောမွလုပဘွူး.. မခေါငွးဘူးနောွ.. ပှောပါ’ ဟု မနဂွလာက ပှောဆိုပှီး သူမအား ရငခွှငထွဲမှ ကှပပွှဈပေါသွို့ လှဲသိပလွိုကလွသညွေ။ ကှပပွှဈပေါတွှငွ တငပွါးလှဲထိုငနွသညေ့ွ မာလီက ပကလွကစွငွးစငွးဖှဈနသေော နောမွူရာ ကိုယခွနဓြာပေါသွို့ အငွကြှီနှင့ွ ဘောလွီကို ခှှတလွိုကရွာ ကှီးမားလှနွးသော မှှဈစို့ကှီးပမာ နို့ကှီးနှဈလုံးမှာ အထငွးသာ ပေါထွှကလွာလတေော့သညွ။ မာလီသညွ သူ၏ရှေ့မှှောကတွှငွ အထငွးသာပေါထွှကလွာသည့ွ နို့အုံတဘကကွို လကဖွဝါးဖှင့ွ ခပရွှရှဆုပခွှနရငွေေး ကနှနွို့အုံတဘကမွှ နို့သီးခေါငွးလေးကို ငုံ၍ တပှှတပွှှတစွို့ပေးနသညွေ။ ‘အေး… အေး… ကောငွးတယဝွေ့.. ကောငွးတယွ’ ‘အာ.. ဒီထကခွေါငွးတာ ခနှောလွုပပွမယွေ.. ခညှ့ပွါ’ သို့ကလိုပှောရငွး မာလီက သူမကိုယခွနဓြာအောကရွှိ ထမီကို ဂှငွးလုံးဆှဲခှှတလွိုကွ၏။ ကရငအွမှိုးသမီးတယောကဖွှဈသဖှင့ွ နောမွူရာ့ပေါငလွုံးကှီးမှားမှာ ဝငွးလဲ့တုတနွှဈပှီး ပေါငရွငွးဂှဆုံမှာ မဲနကသွော အမှေးမှားဖှင့ွ ဖုံးအုပနွရော သူမစောကဖွုတပွှငကွို ကောငွးစှာမမှငရွပေ။
‘အာမ… အမှေးရှိဒဲနောွ အားကှီးညဈပတတွယွ၊ ကိဈစမရှိဘူး.. ခနှယွရေေးစေးမယွ’ မာလီကုလားသညွ အခနွးဒေါင့တွနရောရှိ တနွးတခုပေါမွှ သူ့မုတဆွိတရွိတသွော ဒါးနှင့ွ ရအေိုးမှ ရခတွေ၍ ကှပပွှဈဆီသို့ ပှနလွာခဲ့လသညွေ။ အခှိနအွနညွးငယအွတှငွးမှာ မာလီက သူမစောကမွှေးမှားကို သုတသွငရွှငွးလငွးလိုကရွာ ဝငွးဝါမို့မောကွ၍ ကားစှင့နွသေော စောကဖွုတခွုံးပှငကွှီးကိုကှည့ကွာ မာလီက သှားရေးတမှားမှားကလှာပသညွေ။ ‘အရေး.. အမစောကဖွုတွ.. အားကှီးလတယွ.. ခနှောွ သူ့ကိုအမှားကှီး ခှိလာပှီ’ မာလီသညွ သှားရတမှေားမှားနှင့ွ ပှောဆိုရငွးက ဖေါငွးမို့နသေော စောကဖွုတကွှီးကို အငမွးမရ နမွးရှုံ့နသဖှငေ့ွ သူမကလညွး ပေါငတွုတတွုတကွှီးမှားအား ခပကွားကားလုပပွေးလိုကွ၏။ ‘အား.. အမရှောကဖွုတနွောွ.. အားကှီးကှီးဘဲ.. ဖှူလဲဖှူတယွ.. ဘငွဂြလားက ခနှော့မွိနွးမရှောကဖွုတနွောွ… အားကှီးမဲတယွ… မမရှောကဖွုတကွို အားကှီးခှိတယွ.. ခှိတယွ’ မာလီက သူမပေါငတွနကွှီးမှားကို အစှမွးကုနဆွှဲ၍ကားပှီး သူမပေါငကွှားတှငွ ဝငထွိုငလွိုကွ၏။ သူမကလညွး ဒူးထောငပွေါငကွားပှီး ဖှဲရဲပေးလိုကသွဖှင့ွ စောငခွေါငွးအတှငွးသာနီရဲရဲတို့မှာ အထငွးသာ ပေါလွှငလွာရာ မာလီက ထမငွးရအေိုး ခှေးရကသွလိုပငွ တပှတပွှတလွှှကပွေးလိုကသွဖှင့ွ…။
‘အိုး.. ကောငွးတယဝွေ့.. ငါ့ယောကွှားအဖိုးကှီးဟာ.. ဒီလိုတခါမှ လုပမွပေးဘူး.. နငငွ့ါကို သိပခွစှသွလား… ဟငွး.. ဟငွး.. ယားတယွ.. ယားတယွ.. ငါသိပယွားတာဘဲ’ သူမသညွ တငပွါးကှီးနှဈလုံးကို ကော့၍ ကော့၍ ပေးလာသဖှင့ွ စောကဖွုတအွကှဲကှောငွးထိပမွှ စောကစွေ့ ပှူးပှူးနီရဲရဲကှီးက ငေ့ါကနဲ့ ငေ့ါကနဲ ပေါထွှကလွာခှငွးအား မာလီက နှုတခွမွးထူကှီးကှားညှပွ၍ စုပပွေးလိုကပွှနသွဖှင့ွ ‘အား.. ကှှတွ.. ကှှတွ.. ကောငွးတယွ.. ကောငွးတယွ…ငါယာလှပှီဟယွ… င့ါကိုတကလွုပပွါတော့.. အဟင့ွ.. အဟင့ွ’ ‘ဘှတွ… ပှှတွ.. ဖှိ.. ဖှိ..ဖတွ’ ဟူသော မာလီ၏ ကှီးမားတုတခွိုငသွည့ွ လိငတွနကွ သူမစောကခွေါငွးအတှငွးသို့ မခှိမဆန့ွ ဝငသွှားသည့အွသံမှားက ဆကတွိုကထွှကပွေါလွာလသညွေ။ ‘အမပှောဒနောွ… နာရငအွောကခွံမယွ… ဒါခှောင့ခွနှောလွုပတွာ’ ဟုမာလီက ရှုံ့မဲ့ငိုကှှေးနသေော ကရငမွအားကှည့ကွာ ပှလေိုကွ၏။ ‘နင့ွ မှငွးလီးလောကကွှီးတာကှီးနဲ့ တအားလိုးတာ ခံနိုငမွလားဟဲ့ ခှေးကုလားရဲ့’ ‘အမ.. နာဒနောွ ခါဏဘဲ… တောကွှာ ခေါငွးမယွ ကှည့ပွါအမရဲ့’ မာလီက သူမစောကစွေ့ ပှူးပှူးကှီးကို လကခွှောငွးမှားဖှင့ွ ခပရွှရှပှတကွလိပေးရငွး သူ၏လိငတွနကွို အသာအယာ စောကခွေါငွးအတှငွးမှ ဆှဲနှုတနွေ၏။
မာလီက လိငတွနွ ဒဈအရငွးသာပေါခွါနီးတှငွ ဖှေးဖှေးခငွှးပှနထွိုးလိုကသွလို အသှငွးအနှုတွ အလိုးအညှောင့တွို့ကို မှနမွှနပွှုလုပပွေးနရော ‘ပှှတွ… ရှတွ.. ရှတွ.. ပစွှ.. ဘှတွ..ဖတွ..စှိ… စှပွ…စှပွ’ ဟူသောအသံမှား ထှကပွေါနွစဉွေ နောမွူရာသညွ နာကငှဝွဒနော ကငွးစငပွှောကကွှယလွကွှ ကာမစညွးစိမအွရသာကို တဖိနွးဖိနွး တှေ့ရှိခံစားလာရသဖှင့ွ…. ‘အေး… အေး.. ငါမနာတော့ဘူး.. ကောငွးလာပှီ… ဆောင့တွော့လေ’ သူမကခှင့ပွှုသည့တွိုငအွောငွ မာလီက လိငတွနကွို အဆုံးထိုးမသှငွးဘဲ မှနှေောကကွလောွ၍ လိုးနသညသွောမက သူမဆနဒြကို ပိုမိုတကကွှှစပှနသွေညွ။ ‘ကောငွးလိုကတွာဟယွ.. နင့လွီးကို အဆုံးထိုးပှီး တအားဆောင့ပွေးစမွးပါ.. ငါပှီးတော့မယွ’ ထိုသို့သူမကပှောလိုကသွဖှင့ွ မာလီသညွ လိငတွနကွှီးကို သူမစောကခွေါငွးထဲသို့ အဆုံးထိုးထည့ပွှီး သူမ၏ပုခုံးနှဈဖကကွို ကစှကွစှပွါအောငွ ဆုပကွိုငလွကွှ အစှမွးကုနဆွောင့လွိုးနရော… ‘ဘှတွ.. ဗစွှ.. ဗစွှ…ဖတွ.. ရှတွ… ပှှတွ.. ဖှတွ… စှိ… ရှတွ.. ဖှတွ’ ဟူသော အသံမှားက တခနွးလုံး လှမွးမိုးသှားလသညွေ။ ‘အိုး.. ကောငွးလိုကတွာဟယွ ငါပှီး ပှီးပှီ’ သူမသညွ တငပွါးကှီးနှဈလုံးကို ကော့၍ မှှောကပွေးရငွး ကာမသရဖူကို ဆောငွးသှားပပှေီ။
နောမွူရာသညွ သူမလိုအငဆွနဒြပှည့ဝွသှားသောလညွး မာလီကမပှီးသေးဘဲ လိငတွနမွှာ သံမဏိခှောငွးလို မာတောငလွှှကပွငရွှိသေးရာ မာလီက သူ၏လိငတွနကွို ဆှဲနှုတလွိုကသွဖှင့ွ ‘ဖှပွ’ ဟူသောအသံနှင့ွ စောငခွေါငွးအပှငသွို့ ပှနထွှကလွာရလသညွေ။ ‘ကဲ.. အမပှီးပှီနောွ.. ခနှောမွပှီးသေးဘူ.. ဒီလို လုပပွေးပါ’ ဟုပှောကာ မာလီက သူမအား ဒူးနှဈလုံးကို ခပကွားကားထောငစွလှှကွေ ရှေ့သို့ခပငွိုကငွိုကကွုနွးခိုငွးလိုကွ၏။ ‘မာလီရယွ.. နင့လွီးကှီးနဲ့ ဒီလိုနှားတကနွညွးလိုးရငွ ငါသရေောပေါ့ဟယွ’ ဟု သူမက ညီးညီးညူညူပှလေိုကွ၏။ ‘အိုးဟို.. မထပေါဘူးအာမရဲ့.. အမရှကွပတေနွောွ.. သိပခွှီးတာဘဲ.. ဒီလိုလုပတွနောွ.. ခနှော့ဂှေးစိတောငွ အထဲဝငတွှားမယွ.. ခေါငွးခေါငွးခံတယနွောွ ခနှောအွမှိုးမှိုးလိုးပေးမယွ’ သူမသညွ မာလီပှသလေို ဒူးထောကွ၍ ဖငပွိုငွးကို ထောငပွေးထားသဖှင့ွ ဖငကွှားမှ ပှူးပှဲစူထှကနွသေော စောငခွေါငွးဝကို မာလီက အားပါးတရ ကုနွးနမွးလိုကပွှီး သူ၏လိငတွနကွို စောကခွေါငွးဝသို့တေ့ကာ ခါးကုနွးလိုကသွညွ။ မာလီက လိငတွနကွှီးကို တဝကသွာသာမှှ ထိုးသှငွးလိုကရွာ ‘ဘှတွ.. ရှတွ… ရှတွ..’ ဟူသော စောကခွေါငွးအတှငွးမှ လအေံသံနှင့အွတူ လိငတွနကွှီးသညွ စောကခွေါငွးအထဲသို့ နဈမှှုပသွှားလသညွေ။
‘မာလီရေ … ဖှေးဖှေးနောွ… အဲဒီလိုလိုးရငွ သားအိမအွောင့တွယွ’ ‘ရှိတခွအှမ.. ခနှောွ ကောငွးကောငွးသိတယွ’ မနဂွလားသညွ သူ၏လိငတွနကွှီးကို လကနွှင့ဆွုပကွိုငထွားသကဲ့သို့ သူမ၏စောကခွေါငွးသားမှားကလညွး တငွးကှပစွှာ စုပပွေးထားသဖှင့ွ မာလီက တခကှခွငွှး မှနမွှနဆွောင့လွိုးပေးနရော… ‘ဘှတွ.. ရှတွ.. ရှတွ.. ရှတွ.. ဖှပွ.. ဖစွှ… ဖစွှ.. ဖတွ.. စှိ.. ဖှတွ.. ဖှတွ..’ ထိုတေးသံစုံမှား ထှကပွေါလွာသလို.. ‘အငွး… အငွးး.. ကောငွးလိုကတွာ မာလီရယွ.. မငွးဟာ တောတွောအွလိုးကငှလွညတွဲ့ ကုလားဘဲ.. ကှှတွ.. ကှှတွ.. နာနာဆောငလွိုကပွါ’ ဟု သူမကပှောလိုကသွဖှင့ွ မာလီက အခကှနွှဈဆယခွန့ွ ခပပွှငွးပှငွးဆောင့လွိုးပေးလိုကပွှနသွညွ။ ‘အဟင့ွ.. အဟင့ွ.. ကောငွးတယွ.. ငါမနာဘူး… လိုးလိုး.. နငကွှိုကသွလို လိုးစမွး’ သူမကတောငွးတလှနွးသဖှင့ွ မာလီက သူမ၏နို့နှဈလုံးကို လှမွးဆှဲရငွး သူ၏ဖငပွိုငွးကို မှှောကကွှှလကွှ စကသွနပပွေဈသလို ဒလကှမွး ထိုးဆောင့ွ လိုးညှောင့ပွေးလိုကလွရော ‘ဘှတွ.. ရှတွ.. ရှတွ.. ရှတွ.. ဖှပွ.. ဖစွှ… ဖစွှ.. ဖတွ.. စှိ.. ဖှတွ… အင့ွ… အင့ွ..’ အသံမှားနှင့အွတူ ‘အမလေး…လေး အောင့တွယွ.. အောင့တွယွ… ဟယွ.. မထူးပါဘူး.. နာနာကှီးသာ ဆောင့လွိုးစမွးဟယွ… ။
ဒီလောကတွောငအွောင့ခွငှလွှတဲ့ သားအိမွ… အင့ွ… အင့ွ… အှတွ… အှတွ….’ ဟု အသံမှားက သူမ၏နှုတမွှားမှ ပေါထွှကလွာပှီး မကှာမီမှာပငွ.. ‘ဟ.. ဟ.. မှနမွှနလွုပပွါ.. ငါပှီးတော့မယဟွဲ့… အင့ွ… အင့ွ.. အား……’ သူမ၏ ရမမြကတွေးအဆုံးတှငွ မာလီ၏လိငတွနကွှီးမှ သုကရွညမွှားက သူမသားအိမတွှငွးသို့ ပနွးထုတလွိုကရွာ၌ နှဈဦးသာမှာ ထပလွကှသွာ ကသှှားလေ၏။ အခှိနအွတနကွှာမှှ အပနွးဖှကှပှေီးသောအခါ၌ မာလီက သူ၏လိငတွနကွှီးကို စောကခွေါငွးအတှငွးမှ ‘ဘှတွ’ ကနဲမညအွောငွ ဆှဲနှုတလွိုကပွှီး မတတွပရွပလွိုကွ၏။ ဝမွးလှားမှောကရွငွး အမောဖှနသညေေ့ွ သူမကလညွး ထထိုငလွိုကကွာ ရှေ့တည့တွည့တွှငွ မတတွပရွပနွသေော မာလီ၏ ခပပွှော့ပှောဖှဈနသညေ့ွ လိငတွနကွှီးကို လကနွှင့လွှမွးကိုငရွငွး… ‘အို.. ကှည့စွမွး.. နင့လွီးမှာ သှေးတှပေါလား.. င့ါသားအိမကွှဲသှားပှီ… ဒါပမေဲ့ ဒီဟာကှီးကို ငါ့ရဲ့ အနှဈနှဈအလလက တောင့တွခဲ့တဲ့ ဆနဒြကို ပှည့ဝွခဲ့တဲ့အခစှတွောကွှီးဘဲ.. နောွ.. နောွ.. ဒါလငရွယွ’ သူမသညွ သုတရွညနွှင့ွ သှေးမှား ပကနှနွေသေော မာလီ၏ လိငတွနကွှီးကို ပါးစပအွတှငွးသှငွး၍ တပှှတပွှှတွ စုပပွေးလိုကသွဖှင့ွ နူးညံ့သောအတှေ့ကှောင့ွ လိငတွနကွှီးမှာ မာတောငလွာပှနသွဖှင့ွ သူမကပါးစပအွတှငွးမှ ခှှတလွိုကရွလသညွေ။
‘ဒီနေ့တော့ ဒီလောကနွဲ့တောတွော့နောွ… မနကဖွှနကွစပှီး .. နင့သွဘောရှိဘဲ.. တောတွောကွှာ လူတှသေိလို့ ငါ့လငအွဖိုးကှီက နှောင့ယွှကနွေဦးမယွ.. ကဲ.. ငါသှားတော့မယွ။’ သူမတို့က အဝတအွစားမှား ကောကယွူဝတနွခေိုကွ ပှတငွးပေါကမွှ ခှောငွးကှည့နွသေော ဦးကှောမွငွးသညွ မှငွးကှငွးအတှေ့ကှောင့ွ တကိုယလွုံးပူထူပှီး ဆောငကွှာမှိုငအွတှငွးဝယွ မောဟိုကနွတေော့သညွ။ဒဏရွာမဲ့ ဝဒနော လူပှိုကှီး ဦးကှောမွငွးမှာ သူကိုယတွိုငမွှငတွှေ့လိုကရွသည့ွ မှငကွှငွးအား မေ့ပှောကပွှဈရနွ အတနတွနကွှိုးစားပါသောလွညွး အဘယသွို့မှှ မေ့ပှောကပွှဈ၍ မရနိုငလွောကအွောငွ ဖှဈနေ၏။ သူ၏ရငတွှငွးဝယွ တမှေ့မှေ့ ခံစားနရသညွေ ဝဒနောတရပကွို အဘယကွဲ့သို့ ကုစားရပါမညနွညွးဟူ၍ နညွးလမွးရှာဖှကှညေ့မွိပါ၏။ သူသညွ ငှရှငကွှေေးရှငတွဦးပမေို့ ကှေးစာပှည့တွနဆွာမှားဖှင့ွ သူ့ရငတွှငွးမှ ဝဒနောကို ကုစားပှဈနိုငကွှောငွးသိပါ၏။ သို့ရာတှငွ သူသညွ ထိုဝါဒကို ရှံမုနွးသူဖှဈသဖှင့ွ အခှားနညွးဖှင့သွာ သူ၏ရငတွှငွးမှ ဝဒနောကို ကုစားရပမညွေ။ သူသညွ အပှိုကှီး မနှငွးဝထေံမှ ခစှတွုန့ပွှနသွဝဏလွှာကိ စောင့စွားမှှောလွင့သွောလွညွး အကှိုးအကှောငွး အဆိုးအကောငွးပငွ မသိရ၍ စိတပွကှနွမေိ၏။ ယနေ့သညွ စနနေေ့ဖှဈ၍ ရုံးမှအိမသွို့ အခှိနစွောစောကပငွ ပှနလွညွးရောကသွဖှင့ွ သူသညွ အညောငွးဖှရငွေး အိပခွနွးအတှငွးဝယွ လဲလှောငွးနရောမှ အတနကွှာ၍ ငိုကမွညွးစပှုလာ၏။
သူသညွ အဘယမွှှကှာအောင့ွ ငိုငမွညွးနသညကွေို မသိရသောလွညွး တစုံတယောကကွ သူအိပစွကနွသညေ့ဘွေးတှငထွိုငကွာ သူ့ရငဘွတအွား ပုတလွိုကရွာ သူသညွ မကှလွုံးမှား ဖှင့ကွှည့လွိုကသွဖှင့ွ တဖကတွိုကမွှ မှီးကောငပွေါကမွလေး မောလွီကို ဂါဝနပွှာလေးနှင့ွ သူ့အားနှိုးနသညကွေို တှေ့လိုကရွသညွ။ ‘အနကွယွ.. အနကွယွ… ဘာဖှဈလို့ နေ့ခငွးကှီးမှာ အိပနွတောလဲ.. ထစမွးပါဦး.. ဒီနေ့ညကရှငွ ကိုဝငွးနိုငနွဲ့ မောလွီကို ပဈခှာလိုကပွှရမယွ… ဟငွ.. ပှောစမွးပါ အနကွယရွယွ. ပှမယမွဟုတလွား..’ ဟု သူမက ညုတုတု ပလီပလာ အခယာဖှင့ွ လူပှိုကှီးအား ပှတတွီးပှတတွာဖှင့ွ ခှှဲပလွိုကလွသညွေ။ ‘ဟာကှာ.. မောလွီကလဲ.. ဒီနေ့ အနကွယနွမကေောငွးလို့ ရုံးကတောငွ စောစောပှနလွာခဲ့တာ.. ကဲ မငွးကှည့ခွငှရွငွ.. ဝငွးနိုငနွဲ့ သှားပေ့ါ’ လူပှိုကှီးမှှာ သူ၏အနီးတှငွ ပူးပူးကပကွပဖွှင့ွ တှတတွီးတှတတွာလုပနွသေော မှီးကောငပွေါကမွလေး မောလွီအနားမှ မှနမွှနထွှကသွှားရနွ ပှောလိုကွ၏။ ယငွးကဲ့သို့ ပှောလိုကကွာမှပငွ မောလွီမှ နှုတခွနွးလေး စူထားရုံသာမကဘဲ မကှနွှာလေးအို၍ အလိုမကဖှှဈသှားလေး၏။ ‘ဟငွးး.. ဒါနဲ့မှား.. အနကွယကွ မောလွီကို ကိုဝငွးနိုငထွငတွောငွ ခစှသွလေး.. ဘာလေးနဲ့.. ပဈခှာလေးတောငွ လိုကမွပှနိုငလွောကအွောငွ ဖှဈနတောက မခစှလွို့ပေါ့..။
တကယလွို့မှား.. အနတွီနှငွးကသာ လိုကပွှခိုငွးရငွ ဒီလိုတောငငွှငွးမှာ မဟုတဘွူး’ ဟု သူမက စကားနာထိုးကာ လူပှိုကှီးအား သူမအဒေါဖွှင့ွ ပတသွတွ၍ ကလိပေးလိုကသွညွ။ ‘ဟဲ့… ဟဲ့.. သူငယမွ… မငွးစကား ဟိုတယောကကွှားသှားလို့ ခကကွုနပွါဦးမယွ’ ဟု ဦးကှောမွငွးက ဟန့တွားသောလွညွး အခှအနမှေော ဆိုးဝါးလာပှနွ၏။ သူမကထိုငရွာမှထပှီး ဟနမွူပါပါဖှင့ွ ရငလွေးမော့ တငလွေးကော့ကာ ခပကွှော့ကှော့ခါးထောကရွငွး… ‘ဟား… ဟား… အနကွယကွ မောလွီကိုမှား သူငယမွတဲ့.. ရီခငှလွိုကတွာ.. ကမှဟာ နှပခွှီးတှဲလောငွးနဲ့ ပူတူတူးလေး မဟုတတွော့ဘူး.. ကမှဟာ မငယတွော့ဘူး အနကွယွ… ကှောငွးမှာဆိုရငွ မောလွီဟာ ပေါပွှူလာအဖှဈဆုံးဘဲ.. ဟုတပွါတယလွေ… ခတွမမှေီတဲ့ အနကွယဟွာ.. ဒါကှောင့လွဲ အခုထကထွိ မိနွးမမရနိုငဘွဲ လူပှိုကှီး ဖှဈနတောပေ့ါ.. ဟီ…ဟိ’ သူမက ရယမွောလိုကသွလို နှုတဆွှံ့အနသေူ တဦးပမာ သူမ၏ကှော့ရှငွးသော ကိုယခွနဓြာအစိတအွပိုငွးတို့ကို ငေးစိုကကွှည့ရွှုနသေော လူပှိုကှီး၏ဘေးတှငွ ပှနလွညဝွငထွိုကလွိုကပွှနွ၏။ ဣထိယတညွးဟူသော မိနွးမမှားဖှင့ွ ပူးပူးကပကွပနွထေိုငခွဲ့ခှငွးမရှိသော လူပှိုကှီးခမှာ မနူးမနပအွရှယွ မှီးကောငပွေါကမွလေး မောလွီက ပူးပူးကပကွပွ အပလီ အခရာဖှင့ွ တီတီတာခှှဲလိုကသွဖှင့ွ သူ၏သတိပညာဟူသည့ွ ခှှနွးသညွ မုနယွိုလာသည့ွ စိတဆွငရွိုငွးကို ခှှနအွုပွ၍ မရနိုငလွောကအွောငွ ဖှဈလာပပှေီ။
သို့သော သူသညွ တူမအရှယွ၊ သမီးအရှယလွေးအပေါွ ဖောကပွှားလာသည့ွ စိတအွား အနိုငနွိုငထွိနွးခှုပကွာ သူမ သူ့အနီးမှ အမှနဆွုံး ထှကခွှာသှားစလေိုသော သဘောဖှင့ွ ပှောလိုကသွညမွှာ.. ‘အေး.. အေး… သှား.. သှားတော့မောလွီ.. အနကွယွ…’ဟု ထဈထဈငေ့ါငေ့ါဖှင့ွ ပှောကှားနစဉပွေငွ မောလွီသညွ မညကွဲ့သို့ သဘောပေါကသွှားသညမွသိ၊ သူ၏ရငဘွတပွေါသွို့ သူမ၏ မကှနွှာလေးမှောကကွာ ရှိုကွ၍ ရှိုကွ၍ငိုကှှေးရငွ.. ‘အနွ. အနကွယဟွာ.. မောလွေီကို နှငလွှတတွယပွေ့ါလေ… အဟင့ွ.. အဟင့ွ.. မောလွီကတော့.. အနကွယကွို ခစှလွှနွး ခငလွှနွးလို့ လာပှီး တပူတတတွာပါ.. အနကွယကွ အခုတော့ ကမှကို မခစှတွော့ဘူး.. မုနွးနပှေီပေ့ါလေ… အဟင့ွ.. အဟင့ွ..’ ဟု သူမက သူ့ရငအွုပကွယှကွှီးအား ကုပဖွဲ့ရငွ အခဲမကှေ ပှောလိုကွ၏။ ‘မောွ.. မောလွီ.. မငွး.. အနကွယကွိုတော့ အထငမွလှဲစခငှဘွေူး.. အနကွယဟွာ.. မငွးကို ခစှလွှနွးလို့ .. နဈမှနွးမှာစိုးလို့ ပှောနတောပါ’ ဟု သူကရှငွးလငွးပှောပှပါသောလညွး သူမက လကမွခံပေ။ ‘တောပွါအနကွယရွယွ… မောလွီကို ခစှတွယဆွိုရငွ အခုလို နှငထွုတမွလားလို့… မောလွီခစှသွလို မခစှလွို့သာ အခုလို.. အဟင့ွ.. အဟင့ွ’ဟု ငိုရှိုကပွှောဆိုရငွး သူ၏ရငအွုပကွယှကွှီးတှငွ မကှနွှာအပထွားရာ သူ့အားမောွ၍ ကှည့လွိုကွ၏။
သူ၏စိတကွို အတနတွနခွှိုးနှိမနွရသေော ဦးကှောမွငွးသညွ သတိပညာအလငွးရောငအွား ရမမြကဆွနဒြတညွးဟူသည့ွ အမိုကမွှောကကွ ဝါးမှိုသှားပပှေီ။ သူ၏ကိုယခွနဓြာအတှငွးရှိ သှေးမှားမှာ ပှကပွှကဆွူလာသလို အသဲနှလုံးသားမှ တောင့တွခဲ့သော ရမမြကဇွောကလညွး သူ့အား အနိုငယွူသှားပါပှီကော။ ‘မောွ… မောလွီ.. မငွးကို အနကွယခွစွှ.. ခစှလွှပါတယကွှယွ.. ဟငွ.. ဟငွး.. အခုတော့ အနကွယမွှိုသိပမွထားနိုငွ တော့ဘူး.. ရငဖွှင့တွော့မယွ.. မငွးကို ငါဘယလွောကွ ခစှသွလဲဆိုရငွ’ ထိုသို့သာ ပှောနိုငပွှီး ဦးကှောမွငွးသညွ သူ၏ မကှနွှာအနီးတှငွ ရဈဝဲနသညေ့ွ သူမ၏ လှမကှနွှာလေးကို သနမွာသော လကနွှဈဖကနွှင့ွ ဆှဲယူက နှုတခွမွးအစုံကို အငမွးမရ စုပပွဈလိုကွ၏။ ထိုမှှသာမက ရုတတွရကွ နှုတခွမွးအစုပခွံလိုကရွ၍ ကှောကရွုပမွာ ညိမသွကစွှာ မှငသွကမွိနသေော သူမ၏ ပှည့ဖွှိုးတောငွးတင့ွ လုံးကစှနွသညွေ ခနဓြာကိုယလွေးကို သူ၏ဘေးသို့ကပလွကှသွာ ဆှဲယူလိုကပွှီး သူ့ခနဓြာကိုယကွှီးဖှင့ွ ဖိထားမိ၏။ ‘ဟငွ.. အယွ.. အနကွယွ… ဘယလွိုလုပနွတောလဲ… ဖယွ.. ဖယပွါ.. မတောပွါဘူး’ သူမနှုတခွမွးလေးမှားအား ဦးကှောမွငွး၏ နှုတခွမွးအကှားမှ လှတထွှကလွာသညနွှင့ွ တပှိုငနွကွ တောငွးပနရွငွးက ရုနွးကနရွနွ ကှိုးစားလသညွေ။
‘အဲဒီလိုဖှဈမှာစိုးလို့.. အနကွယတွောငွးပနခွဲ့တာကို မငွးနားမထောငခွဲ့ဘူး.. အခုတော့.. အနကွယွ စိတကွို မခှုပတွညွး နိုငတွော့ဘူး’ ဦးကှောမွငွးသညွ ရမမြကသွားကောငွးဖှဈ၍ ကာမဘီဘူးကှီးပမာ သူမနှုတခွမွးအစုံ ပှင့ဖွူးငုံကို ထပမွံစုပယွူပှီး ဂါဝနအွောကမွှ လကလွှှိုသှငွးကာ ပေါငရွငဂွှဆုံတှငွ ဖုံးအုပဝွတဆွငထွားသညွ စပစွမိုငနွာခေါွ ဘောငွးဘီကှပကွလေးကို အောကဘွကဆွီသို့ တှနွး၍ တှနွး၍ ခှှတလွကှရွှိလသညွေ။ သူမ၏ ဘောငွးဘီကှပလွေးသညွ တစစနှင့ွ လိပွ၍ အောကဘွကသွို့ လှှောကလှာရာ မကှာမီပငွ တုတခွိုငလွှသော ပေါငရွငွးသာမှာ ဗလာကငွှးကာ မိမှေးတိုငွး ဘမှေးတိုငွး ဖှဈသှားလကွှ ခှောမှတမွို့မောကနွသေော အသားကို ဦးကှောမွငွးလကဖွဝါးက အုပကွိုငမွိလကှသွာ ဖှဈ၍သှားလသညွေ။ သူသညွ မို့မောကစွှင့ကွားဖူးယောငနွသေော ဖားခုံညှငွးလေးကို လကဖွဝါးနှင့ွ ပှတသွပပွေးနသကေဲ့သို့ သူ၏ လကညွှိုးကလညွး အကှဲကှောငွးနှင့ွ စောကစွေ့တို့ကို မထိတထိ ကလိပေးလိုကရွာ သူမသညွ တကိုယလွုံး ထှန့ထွှန့လွူးပှီး နတပွူးသလို ဖှဈလာပပှေီ။ ဦးကှောမွငွးသညွ သူ၏ခါးမှ လုံခညှကွို ခှမနှငေ့ွ ညှပွ၍ အောကဖွကသွို့ ဆှဲခှှတလွိုကသွဖှင့ွ သူ၏ လိငတွနကွှီးမှာ သူမစောကဖွုတခွုံးလေးနှင့ွ ခှိနသွားကိုကစွှာပငွ တည့မွတွ၍ နလသညွေေ။
သူသညွ စောကဖွုတကွို ပှတနွသောလကဖွှင့ွ လိငတွနကွှီးကို ဆုပကွိုငကွာ သူမ၏စောကခွေါငွးတလှှောကကွို ပှတတွိုကပွေးနပှနသွေဖှင့ွ သူမသညွ ခါးလေးကို ကော့၍ ကော့၍ တကလွာမိ၏။ ဦးကှောမွငွးသညွ ပှတထွှကလွုမတတွ စုပယွူထားသော မောလွီနှုတခွမွးအစုံကို လှတပွေးလိုကကွာ သူ၏လိငတွနဒွဈပှီးကှီးနှင့ွ ကာမသိုကနွနွး ခလုတဖွှဈသည့ွ စောကစွေ့ပှူးပှူးလေးကို ထိုးဆှကလိပေးနေ၏။ ‘အနကွယွ… ဖယပွါ အနကွယရွယွ.. မောလွီကို သနားရငလွှတပွါ’ ဟု မညသွို့မှှ ရုနွးကနွ၍ မရနိုငကွှောငွး သိသဖှင့ွ အသနား ခံလိုကွ၏။ ‘ အခုအခှအနကေတှေော့မှ မလှတနွိုငတွော့ဘူးကှယွ.. အနကွယွ မငွးကို ခစှလွဲခစှတွယွ.. ပှီးတော့ စိတလွဲ မထိနွးနိုငတွော့ဘူး မောလွီ.. အနကွယကွို ခစှခွှငပွေးပါတော့နောွ’ ဦးကှောမွငွးက ထိုသို့ပှောပှီး လိငတွနဒွဈပှဲကှီးကို စောကဖွုတအွကှဲကှောငွးတလှှောကွ အပှနအွလှနပွှတတွိုကပွေးရငွး နှုတခွမွးအစုံကို စုတလွိုကပွှနသွညွ။ မညမွှှပငွ သဘောတူကှညဖွှူခှငွးမရှိခဲ့သော မောလွီသညွ ဦးကှောမွငွး၏ လိငတွနဒွဈဖှားက မညသွည့ဆွန့ကွငှဘွကွ လိငသွတတြ၏ ကိုငတွှယခွှငွးကို မခံခဲ့ရဘူးသည့ွ စောကဖွုတအွကှဲကှောငွးနှင့ွ ရသာဖူးခေါွ စောကစွေ့ပှူးလေးကိုပါ ထိထိမိမိ ကလိပေးနသေောကှောင့ွ သူမသည့ွ မခှိတရိ ဖှဈလာ၏။
တဖနတွုနလွညွး သူက သူမနှုတခွမွးအစုံကို စုတယွူ၍ နပှနသွေောကှောင့ွ ဘဝငဖွိုလှိုကွ ရငတွှငွးခိုကအွောငွ မကှလွုံးမှားမှေးမှိတလွာအောငွ နဖူးတေ့ဒူးတပေ ခံစားနရပှေီ မဟုတလွော။ သူမညိမသွကသွှားသညနွှင့တွပှိုငနွကွ ဦးကှောမွငွးသညွ နှုတခွမွးအစုံကိုလှတပွှီး သူမပေါငနွှဈလုံးကှား၌ ထိုငလွိုကပွှီး လုံးကစှသွော ပေါငနွှဈလုံးအား သူ့ပုခုံးတဖကတွခကွှ ထမွးတငလွိုကရွာ သူမခှထေောကမွှားမှာ ဘေးသို့ကား၍ တဈတီးတူးပုံစံ ဖှဈသှားလေ၏။ မို့မောကကွားစှင့နွသညေ့ွ မုန့ပွေါငွးသဏဍြာနရွှိ စောကဖွုတခွုံးပှငလွေးမှာ အလညမွှ ဟတတွတကွှဲသှားကာ နီရဲသော စောကခွေါငွးဝနှင့ွ စောကစွေ့တို့မှာ အကှငွးသား အလငွးသား ပေါထွှကလွာပပှေီ။ ဦးကှောမွငွးသညွ ပှင့အွာလာသော စောကဖွုတအွကှဲကှောငွးတလှှောကနွှင့ွ စောကစွေ့နီကှောငကွှောငတွို့ကို သူ၏ဒဈဖှားဖှင့ွ ထကအွောကအွပှနအွလှနွ ထိုးဆှကလိ၍ပေးလိုကရွာ မောလွီသညွ တငပွါးနှဈလုံးအား ကော့ကော့ပေးလာလကွှ တလူးလူး တလှန့လွှန့ဖွှင့ွ ရမမြကဇွောမှာ ဒီရအလေား တသိမ့သွိမ့ွ တကလွာခဲ့ရသညွ။ ‘အနကွယွ… ယားတယွ… ယားတယွ’ဟု မပှင့တွပှင့ွ လသေံလေးဖှင့ွ ပှောကှားလိုကွ၏။
သို့တိုငအွောငွ သူက သူမ၏ စောကစွေ့လေးကိုသာ ဖိ၍ ဖိ၍ ကလိပေးနပှနသွေဖှင့ွ သူမက မအောင့နွိုင့သွည့အွခါတှငွ.. ‘အိုး… အနကွယရွယွ… ကမှယားလှပါပှီ.. မနနေိုငတွော့ဘူး.. တောပွါတော့’ ဟု ခါးကလေးကော့၍ ပှောပှနသွောကှောင့ွ သူမရမမြကဇွောကှှလာပှီကို ဦးကှောမွငွးက သဘောပေါကလွာမိ၏။ ရမမြကဇွော ထနပွှငလွာသောကှောင့ွ တုတခွိုငကွစှလွဈသော ပေါငလွုံးကှီးမှားကို ကား၍ ကား၍ ပေးလာရာ မောလွီ၏ စောကဖွုတအွကှဲကှောငွးမှာ အစှမွးကုနပွှဲအာ၍နသဖှငေ့ွ ဦးကှောငမွငွးသညွ လိငတွနဒွဈဖှားအား စောကခွေါငွးဝတှငတွေ့လိုကပွှီး ဖငပွိုငွးကို အသာကှှ၍ အားကုနဆွောင့ခွလှိုကရွာ.. ‘ဗစွှ… ဗစွှ… ဗစွှ… ဖှိ.. ဖှိ.. ဗှိ.. ဖတွ…’ ဟူသော သူ၏လိငတွနကွှီက ကာမရာဂ စပရွှကလွမွးကှောငွးပငွ ကောငွးစှမပှင့သွေးသည့ွ မှီးကောငပွေါကမွလေး၏ စောကခွေါငွးနှင့ွ အပှိုမှေးကို ခှဲဖေါကွ၍ ဝငသွှားသံနှင့အွတူ.. ‘အိုး.. မာမီ’ ဟု တခှနွးသာအောနွိုငပွှီး မောလွီမှာ သတိလဈသလို ဖှဈသှားလသညွေ။ မောလွီတယောကွ မခှိမဆန့ွ ခံလိုကရွသည့ွ ဝဒနောကှောင့ွ တခုခုဖှဈသှားပှီးလောဟူသည့ွ စိုးရိမစွိတဖွှင့ွ ဦးကှောမွငွးသညွ အယောငယွောငအွမှားမှားဖှင့ွ စောကခွေါငွးထဲတှငွ သပရွိုကထွည့ထွားသလို ကှည့တွညွးစှာနဈမှုပနွသေော ၆လကမွခန့ရွှိ လိငတွနကွှီးကို အတငွးဆှဲနှုတလွိုကရွာ ‘ဂှိ.. ပှှတွ…’ ဟူသော အသံကှီးနှင့အွတူ စောကခွေါငွးအတှငွးမှ ပှနထွှကလွာ၏။
‘အား.. ကှှတွ.. ကှှတွ.. ကှှတွ.. နာတယွ… နာတယွ… အမလေးနောွ.. ကမှသပေါတော့မယွ.. ဟီး…. ဟီး… ဖယွ.. ဖယပွါအနကွယွ.. ကမှမခံနိုငတွော့ဘူး’ဟု နာကငှဝွဒနောကှောင့ွ ငိုကှှေးရှိုကငွကွာ ပှောလိုကလွသညွေ။ ‘ငိုမနပေါနဲ့ မောလွီရယွ.. ခဏကှာရငွ .. နာတာပှောကသွှားမှာပါ.. နောွ.. ခဏလေးအောင့ခွံလိုကပွါ ဒါလငရွယွ’ ထိုသို့ ဦးကှောငမွငွးက ပှောပှီး စောကစွေ့ကလေးကို လကခွှောငွးမှားဖှင့ွ ကလိပေးရငွး အပှိုမှေးပေါကသွှားသဖှင့ွ သှေးမှားထှကနွသေော စောကခွေါငွးဝသို့ သူ၏ဒဈပှဲကှီးကို တေ့ကာ တဖှေးဖှေး ထိုး၍ ထိုး၍ သှငွးလိုကပွှနလွသညွေ။ ‘အို.. နာပါတယဆွိုမှ ပှောလို့မရတော့ဘူးလား.. ဒီမှာ အောကကွနာလို့ သတေော့မယွ.. သူကအပေါကွလုပတွုနွး.. တောပွါတော့.. အနကွယရွယွ’ ဟု သူမက တောငွးပနရွှာ၏။ ‘ခဏလေးနာတာကို အောင့ခွံစမွးပါ ဒါလငရွယွ.. နောွ.. တောတွောကွှာ.. အနာပှောကသွှားရငွ.. မငွးကောငွးလာမှာပါ မောလွီရာ’ ပှောပှောဆိုဆို ဦးကှောမွငွးသညွ သူ၏လိငတွနကွှီးကို စောကခွေါငွးထဲသို့ အခကှနွှဈဆယခွန့ွ ဖှေးလေး ညငသွာစှာ အသှငွးအနှုတလွုပပွေးလိုကရွာ… ‘ဖှတွ.. ဖစွှ…ဖတွ.. ပှှတွ… စှပွ.. စှပွ.. ဘှတွ… ရှတွ… ရှတွ’ အသံမှားက စီးဝါးခကှအွညီ ထှကပွေါလွာသဖှင့ွ မောလွီမှာလညွး ထှန့ထွှန့လွူးဖှဈလာသေးရာမှ နာကငှမွှုကို အောင့အွီးမှိုသိပကွာ တဖှေးဖှေးညိမကွသှှား၏။
မောလွီတယောကွ သူ၏လိငတွနွ၏ အရှိနအွဝါကို ခံနိုငရွညရွှိလာမှနွးသိသဖှင့ွ ဦးကှောမွငွးသညွ အထိုးအဆောင့ွ အလိုးအညှောင့တွို့ကို သှကလွာပပှေီ။ သူ၏တုတခွိုငရွှညလွှားသော လိငတွနကွှီးက သူမ၏ ကဉွှးမှောငွးလှသော စောကခွေါငွးအတှငွးသို့ ထိုးစိုကကွာ ဝငသွှားတိုငွး စောကဖွုတနွခမွးသားတို့မှာ လိငတွနနွှင့အွတူ အထဲသို့ ခှကဝွငသွှားပှီး အပှငသွို့ ဆှဲနှုတလွိုကလွှှငလွညွး စောကဖွုတတွပှငလွုံးမှာ ကှှ၍ပါလာလေ၏။ သူ၏လိငတွနကွှီးသညွ မှီးကောငပွေါကမွလေး၏ စောကခွေါငွးအတှငွးဝယွ မခှိမဆန့ွ ထိုးစိုကနွရေုံသာမက စောကဖွုတနွခမွးသာမှားမှ အထဈအရဈမရှိဘဲ တငွးကှပလွှသဖှင့ွ ဦးကှောငွမငွးအဖို့ အရသာထူးကို တှေ့နရလေေ၏။ ‘မောလွီ.. နာသေးလား အခစှရွယွ ပှောပါဦး’ ဟု သူမ၏ စောကစွေ့လေးကို လကညွှိုးနှင့ွ လကမွညှပကွာ ဆှဲယူရငွး မေးလိုကွ၏။ ‘မမေးနဲ့… သူတောတွောရွကစွကတွယွ… မောလွီကို သမလေောကွ နာအောငလွုပရွကတွယွ’ ဟုပှောကာ သူမသညွ စိတဆွိုးဟနမွကှနွှာထားဖှင့ွ ပှောဆိုလိုကသွောလွညွး သူမ၏နှုတခွမွးမှားကို မဲ့ပှုံးလေးပှုံးနပသညွေေ။ ‘ဒါကတော့.. မငွးက အပှိုထှတထွှတလွေးဆိုတော့ လုပလွုပခွှငွးနာတာပေါ့ကှယွ.. ဟော.. အခုတော့.. နာသေးလာ… အနကွယအွပေါကွလုပပွေးတာ ဇိမမွရှိဘူးကလား.. ကဲ.. ပှောစမွးပါဦး’ ဟုပှောကာ လိငတွနကွှီးအား စောကခွေါငွးအတှငွးသို့ ကလောလွိုးပေးရငွး မေးလိုကပွှနလွသညွေ။
‘သိဘူး… နားရှကစွရာတှပှေောနတယွေ.. အစကတော့.. အရှကအွကှောကကွှီးတဲ့လူလိုဘဲ.. အခုတော့.. တောတွောညွဈပတတွယွ’ ‘ကဲ.. မငွးမနာတော့ဘူးဆိုရငွ.. အနကွယွ အားရပါးရ လုပခွငှတွယကွှယွ’ ဦးကှောမွငွးက မောလွီ၏ စောကခွေါငွးအတှငွး၌ နဈမှှုပနွသေော လိငတွနကွှီးကို ပှနလွညဆွှဲနှုတပွှီး သူမ၏ ပုခုံးနှဈဖကကွို တငွးကှပစွှာ ဆုပကွိုငကွာ မီးကုနယွမွးကုနွ ဆောင့ွ၍ ဆောင့ွ၍ လိုးလိုကရွာ.. ‘ပှှတွ.. ဖစွှ… ဖစွှ… ဖစွှ… ဘှတွ.. ဗစွှ… ဗစွှ… ပှှတွ.. ဖတွ.. ဖတွ.. စှပွ.. စှိ.. ‘ ဟူသော အသံမှားက အခနွးအတှငွးဝယွ ကယှလွောငစွှား ထှကပွေါလွာသံနှင့အွတူ ‘လုပွ… လုပွ.. နာနာလုပွ… ဟီး.. ဟီး.. ကမှအဖုတထွဲ တမှိုးကှီး အင့ွ.. အင့ွ..’ မောလွီ၏ ရမမြကတွေးသံအဆုံးတှငွ ဦးကှောမွငွးက လိငတွနကွှီးကို စောငခွေါငွးထဲသို့ အခကှသွုံးဆယခွန့ွ စကသွနတပွေဈသလို ဒလကှမွး လိုးဆောင့ပွေးနသညွေ။ မကှာမီပငွ သူ၏ဒဈဖှားမှ သုတရွမှေားက မောလွီ၏ သားအိမအွတှငွးသို့ ပနွးထည့လွိုကရွာ နှဈဦးသားမှ လူ့လောကကှီးကို မေ့ပှောကသွှားမတတွ ကာမဆနဒြကို ပှည့ပွှည့ဝွဝခံစား သှားကှရလတေော့သညွ။ ‘ကဲ.. ဖယပွါတော့ အနကွယရွယွ… တောတွောကွှာ .. တယောကယွောကွ မှငသွှားပါဦးမယွ’ သူမကပှောရငွး စောကခွေါငွးအတှငွး၌ လိငတွနနွှဈမှှုပကွာ မှေးနသညေ့ွ ဦးကှောမွငွး၏ ရငွးဘတကွို တှနွးရငွး ပှောလိုကွ၏။
ထိုအခါကမှှပငွ ဦးကှောမွငွးက သူမစောကခွေါငွးအတှငွးမှ ‘ဘှကွ’ကနဲမညအွောငွ ဆှဲနှုတလွိုကပွှီး သူမ၏ ကိုယခွနဓြာပေါမွှ လှိမ့ဆွငွးသှား၏။ မောလွီကလညွး ဘောငွးဘီကှပလွေးကို ပှနဝွတွ၍ အခနွးအတှငွးမှ ထှကလွာရာ သူမ၏ စောကဖွုတထွဲမှ အောင့တွောင့တွောင့ဖွှင့ွ နာကငှမွှုကှောင့ွ ပေါငကွှတတဖှဈနလသညွေေ။ ဦးကှောမွငွးသညွ သူမနှင့အွတူ ထှကလွာရငွ သူမ၏သိမငွယသွော ခါးလေးကို လကတွဖကဖွှင့ွ သိုငွးဖကထွားရာမှ… ‘မောလွီ… ငါဟာမငွးရဲ့ ပနွးဦးကို ပနဆွငလွိုကတွဲ့ လူတယောကဘွဲဆိုတာကိုတော့.. မမေ့နဲ့နောွ.. ငါဟာ မငွးရဲ့ အခစွှဦးဘဲ’ ‘အနကွယကွ ကမှရဲ့ ကာမကို အတငွးဒမှတိုကယွူခဲ့သလို ယူခဲ့ရုံနဲ့.. အခစွှဦးလို့ မခေါနွိုငပွါဘူး… ကမှက အခစွှဦး ရှိပှီးသားပါ’ ဟု မောလွီက မကှနွှာထား တညတွညနွှင့ွ ပှောလိုကွ၏။ ဦးကှောမွငွးသညွ မောလွီ၏ ပုခုံးနှဈဖကကွို တငွးကှပစွှာ ဆုပကွိုငကွာ မကှနွှာခငွှးဆိုငလွိုကပွှီး… ‘ဒီမှာ မောလွီ… မငွးပှောခငှရွာပှော ငါဟာ မငွးရဲ့ အပှိုမှေးကို ထိုးဖောကခွှဲပှီး.. မငွးရဲ့သားအိမထွဲမှာ .. ငါ့ရဲ့ သုတသွှေးတှေ ထည့ပွေးလိုကပွှီ.. ဒါဟာ.. ငါရဲ့ သနဓြမှိုးစေ့တှကေို မငွးကိုယထွဲ ထည့ပွေးလိုကတွာဘဲ… အခုအခှရေောကပွှီးမှ မငွးငါ့ကို မေ့ပှဈမယဆွိုရငွ မငွးထိုကနွဲ့ မငွးကံဘဲ’ ။
‘မိနွးကလေးတယောကကွို… ကိုယပွှုခငှသွလို ပှုပှီး အနကွယကွို ယူရမယဆွိုတာ.. တောတွောရွီစရာ ကောငွးနတယွေ.. ကိုယ့အွသကအွရှယမွှ ကိုယအွားနာတတဘွို့တော့ ကောငွးပါတယွ… ဖယပွါလေ.. ဒါတှဆကပွှေနလေေို.. အကှောငွးမထူးပါဘူး’ ဟုပှောကာ မောလွီသညွ တိုကခွနွးအတှငွးမှ ထှကပွှီး တဖကခွှံသို့ ကူးသှားလေ၏။ တိုကခွနွးအတှငွးဝယွ ကနှရွဈခဲ့သော ဦးကှောမွငွးသညွ ဧည့ခွနွးအတှငွးရှိ ပကလွကကွုလားထိုငပွေါွ ထိုကခွရှငွး စီးကရကတွလိပကွို မီးညှိကာ မှိနွးနေ၏။ သူ၏စိတတွှငွးဝယွ မှီးကောငပွေါကမွလေးနှင့အွတူ အဘယပွုံ ပှောမွှူးခဲ့ကှသညကွို စားမှုံ့ပှနနွရော သူသညွ တဆယကွှောငွါးနှဈပတလွညွး အပှိုထှတထွှတလွေးတဦးအား ဤကဲ့သို့ ပနွးဦးပနရွလိမမွညဟွု အဘယကွာလကမှှ စိတကွူး၍ပငွ မရခဲ့ခှေ။ သို့သောွ ယနေ့ ခစှသွှေးကှှခှိနဝွယွ သူသညွ အောငသွအေောငသွား စားခဲ့ရပှီး မဟုတပွါလော။ အခနွး(၄) ခစှသွော ခစှသွူရယွ ယနေ့သညကွား တနငွဂြနှနေေ့ဖှဈသဖှင့ွ မောလွီသညွ ရကေူးဝတစွုံဝတကွာ ခှံဝငွးအတှငွးရှိ လှဆေိပတွှငွ ဆိုကကွပထွားသည့ွ နှဈယောကစွီးလှငယကွေို လှောပွှီးှလှှငွ တဘကခွှံမှ လှဆေိပသွို့ ရောကလွာ၏။ လှဆေိပတွှငွ ရကေူးဘောငွးဘီတိုလေးကို ဝတကွာစောင့နွသေူကား မောငဝွငွးနိုငပွတညွေး။
မောလွီက လှေဦးကို ကမွးကပပွေးလိုကသွောအခါ ဝငွးနိုငသွည လှပေေါလွှမွးတတကွာ ကမွးမှခှာလိုကကွှ၏။ လှပေေါတွှငထွိုငခွရှငွး ဝငွးနိုငသွညွ မောလွီအား လညပွှနလွှဲ့ကာ ရကေူးဝတစွုံကို ကိုယပွေါတွှငွ ခပှယွပတွငွးကှပစွှာ ဝတထွားသဖှင့ွ မို့မောကစွှင့ကွားနသညေ့ွ ကိုယခွနဓြာ၏ အစိတအွပိုငွးတို့ကို စူးစိုကကွှည့နွေ၏။ ‘မောလွီ.. မငွးဟာ တနေ့ထကတွနေ့ အလှတှေ တိုးလာပါလားကှယွ’ ‘တောစွမွးပါ.. ကိုကိုနိုငရွာ… လှှာအရိုးမရှိတိုငွး.. ပလီပလာပှောဘို့ဘဲ တတတွယွ’ မောလွီက ဝငွးနိုငသွညွ မိမိငယခွစွှဦးပငဖွှဈသောလွညွး သူ၏ရိုးအမှုကှောင့ွ ယခုအခါ မိမိမှာ အပှိုရညပွကှသွှားသညကွို တှေးမိကာ စိတလွညွးမကောငွး၊ ဒေါသလညွး ဖှဈမိကာ ပှောလိုကွ၏။ ‘ကိုယ့ွ ငယခွစွှဦးမို့.. ပလီပလာပှောတာကို စိတဆွိုးသလား ဒါလငရွယွ’ ‘သှားစမွးပါ.. ကိုကိုနိုငဟွာ.. လူအ.. လူနဘဲ.. သိလား’ ဟု မောလွီက နှုတခွမွးကလေးစူကာ ရနတွှေ့လိုကလွသညွေ။ ‘ဘာ… ဘ.. ကိုယ့ကွို လူအ… ဟုတလွား… ကဲ.. ပှောဦး.. ပှောဦ..’ ဟု ဆိုကာ ဝငွးနိုငသွညွ လှငယကွေို တိမွးမှောကမွသှားစရနွေ လကဖွှင့ထွိမွးကာ မောလွီ၏ ကိုယကွို ရှေ့သို့ကိုငွးညှတလွာအောငွ ဆှဲယူပှီး သူမ၏ နှုတခွမွးပါးနှဈလှာကို ငုံခဲ့၍ ခပကွှမွးကှမွးစုပယွူလိုကွ၏။
မောလွီသညွ ပူးကပနွသညွေ ဝငွးနိုငွ၏ မကှနွှာကို တှနွးခှလိုကရွငွး… ‘တောပွါ.. အခုမှ.. လူတှမှငကွေုနပွါ့မယွ’ ဟု သူမက ညုတုတုပှောလိုကွ၏။ ‘လူတှမှငမွှောစိုးလို့.. မမှငကွှယရွာဆိုရငွ သဘောရှိ ဟုတလွားမောလွီ.. ဟဲ..ဟဲ’ ဟု ဝငွးနိုငကွ ရှတနွောကနွောကွ ပှောရငွးက လှငယကွေို ခပသွှကသွှကလွှောခွတနွသညွေ။ ‘တောစွမွးပါ.. နောကဘွို့ဘဲတတတွယွ. နောကွဦး.. နောကွဦး…’ဟုဆိုကာ မောလွီက ဝငွးနိုငွ၏ ကှောပှငအွား လကသွီးဆုပလွေးဖှင့ွ ထုကာ တရိပရွိပပွှေးနသညေ့ွ လှငယပွေေါတွှငွ လိုကပွါလာလေ၏။ မကှာမီပငွ သူတို့နှဈဦး လှောခွတလွာသည့ွ လှကလေေးမှာ လူပှနလွကှရွှိသော ကှကကွှှနွးဘကသွို့ ရောကရွှိသှားလသညွေ။ ‘ကဲ မောလွီ.. လှဆေိုကပွှီ ကိုယတွို့ ဒီမှာ ရကေူးကှရအောငွ’ ဟု ဝငွးနိုငကွပှောဆိုပှီး ကမွးစပသွို့ ကပလွိုကလွသညွေ။ သူတို့နှဈဦး ကမွးပေါသွို့ ရောကသွှားသညနွှင့ွ တပှိုငနွကွ အကှံသမား ဝငွးနိုငကွ မောလွီ၏လကကွိုဆှဲကာ လူမမှငနွိုငသွညွ ခှုံကှယတွခုသို့ ခေါဆွောငလွာ၏။ ‘ကိုကိုနိုငကွလဲကှာ.. လူမှငကွှငွးကှီးမှာ.. ဘာမှားလုပမွလို့လဲ.. တယောကယွောကတွှေ့သှားလို့ အရှကကွှဲနပေါ့မယွ’ ဟု မောလွီကပှောသောလွညွး။
တဇှတထွိုးသမား ဝငွးနိုငခွေါရွာသို့သာ ပါခဲ့ရလသညွေ။ ‘ကဲ.. ဒီခှုံပုတအွကှယွ.. ဟောဒီက မှကမွှေ့ယာ ကဗဗြလာပေါမွှာ ထိုငပွှီး ခစှတွငွးနှီးနှောတာ ဘယသွူမှငမွှာတဲ့လဲ.. လာ.. ဒီမှာထိုငွ’ ဟု ပှောကာ ဝငွးနိုငကွ သူမ၏လုံးကစှသွော ခနဓြာကိုယလွေိးကို သူ့ရငခွှငဝွယွ ပှေ့ဖကပွှီး ထိုငခွလှိုကကွှ၏။ သူ၏ရငခွှငတွှငွးဝယွ မှီထိုငနွသေော မောလွီ၏ ကိုယအွထကပွိုငွးမှ ကားစှင့မွို့မောကနွသညေ့ွ စနနှဈခေိုငကွို ရကေူးအဝတပွေါမွှ မှငတွှေ့ရသညကွို အားရကှနပခွှေငွးမရှိသော ဝငွးနိုငကွ အသားပကတိ ကိုငတွှယွ၍ ကှည့လွိုစိတမွှား တဖှားဖှားပေါလွာမိ၏။ ထိုမှတဖနွ သူ၏မကှလွုံးမှားက အောကပွိုငွးဆီသို့ ကစှစွားမိပှနသွောွ ကှီးမားတုတခွိုငသွာ ပေါငတွနဖွှူဖှူဖှေးဖှေးကှီးနှင့ွ ပေါငရွငွးဂှဆုံမှ ဖါးခုံညှငွးပမာ အထငွးသာ မို့မောကနွသေော စောကဖွုတအွုံကိုကှည့ကွာ ရငဝွယွ ဖိုလှိုကလွာသညွ။ ‘မောလွီ…. မောလွီ… ကိုယတွော့ မငွးကို ခစှတွော့မယနွောွ’ ဝငွးနိုငကွ မောလွီ၏ မေးလေးကို လကဖွှင့ွ ပငမွကာ နှုတခွမွးနှဈလှာကို အားရပါးရ တပှှတပွှှတစွုပယွူလိုကသွညွ။ သူ၏ကှောပှငကွယှကွှီးအား မောလွီက သိုငွးဖကွ၍ မကှလွုံးမှား မှေးကား စငွးသှားလသညွေ။
သူမနှုတခွမွးပါးနှဈလှာအား ငုံခဲ၍ စုပယွူနရငွေး ဝငွးနိုငကွ မောလွီ၏ ရကေူးဝတစွုံမှကှိုးကို တဖှေးဖှေးဖှုတခွလှိုကရွာ ကိုယခွနဓြာအပေါပွိုငွးမှာ ဗလာကငွှးသှားပပှေီ၊ သူက သူမနှုတခွမွးကို လှတလွိုကွ၏။ ‘ဟငွ.. ကိုကိုနိုငွ.. ဘာဖှဈလို့ အငွကြှီကှိုးဖှုတရွတာလဲ.. တယောကယွောကတွှေ့သှားလို့ အရှကကွှဲနပေါဦးမယွ.. ပှနခွှီပေးကှယွ’ ‘ဒီနရောက လူပှတပွါတယကွှယွ… အကို့ကို တကယခွစှရွိုးမှနရွငွ အခုလို အခါအခှင့သွင့တွုနွး ခစှစွမွးပါရစလေားကှယွ.. နောွ..နောွ’ ရမမြကဇွော ပှငွးထနလွာပှီးဖှဈသော ဝငွးနိုငကွ သူမအား ပေါငပွေါလွှဲသိပလွိုကပွှီး နို့အုံတဖကကွို လကဖွှင့ဆွုပနွယွ ဆော့ကစားရငွး ကနှနွို့တလုံးကို ပါးစပဖွှင့ွ တပှှတပွှှတမွညအွောငွ စို့ပေးလိုကရွာ မောလွီမှာ ထှန့ထွှန့လွူးသှားပှီး ‘အဟင့ွ.. ယားတယကွှယွ.. ယားတယွ’ ဟု သူမက မပှင့တွပှင့ွ လသေံလေးဖှင့ွ နော့ကှူလိုကွ၏။ မောလွီသညွ ဝငွးနိုငကွ နို့သီးခေါငွးလေးအား အားပှငပွှငွးဖှင့ွ စုတပွေးလိုကတွိုငွး သူမတကိုယလွုံးမှာ တလူးလူး တလှန့လွှန့နွှင့ွ ဖှဈနေ၏။ ဝငွးနိုငကွလညွး သူမနို့သီးခေါငွးအား စုတနွရောမှ သူမခါးအောကပွိုငွးတှငွ ကနှရွှိနသေေးသော ဘောငွးဘီအဆကကွို ခှှတရွနွ ကှိုးစားနသညွေ။
‘ကိုကိုနိုငွ.. ဘောငွးဘီကို ဘာဖှဈလို့ ခှှတနွတောလဲကှယွ… အဲဒီအထိတော့ ဒီမှာအလိုမလိုကပွါရစနေဲ့နောွ၊ မောလွီဘယလွိုမှ စိတမွလုံလို့ပါ’ဟု သူမ၏ခါးမှ ဘောငွးဘီခှှတနွသေော ဝငွးနိုငလွကကွအား ဆုပဆွှဲရငွးက တောငွးပနနွသညွေ။ ‘ဒီနရော လုံပါတယမွောလွီရယွ.. ကိုယစွိတမွထိနွးနိုငတွော့လို့.. ညငွးမနပေါနဲပတော့ ဒါလငရွယွ’ ဟုပှောကာ ဝငွးနိုငကွ မောလွီ၏ဘောငွးဘီကို ဆှဲခှှတလွိုကရွာ.. ‘အို.. ကိုကိုနိုငွ… မောလွီရှကတွယွ… အဟင့ွ.. အဟင့ွ..’ ဟု ပှောကှားလိုကရွငွး မောလွီက သူမမကှနွှာကို လကဖွဝါး နှဈဖကဖွှင့ွ အုပထွားလိုကလွသညွေ။ ဝငွးနိုငသွညွ သူ့ရှေ့မှောကမွှ အဝတဗွလာကငွှး၍ မိမှေးတိုငွး ဖမှေးတိုငွး ဖှဈနသညေ့ွ မောလွီ၏ ကိုယခွနဓြာတခုလုံးအား စေ့စေ့ကှည့နွမေိရာမှ သူမခနဓြာတခုလုံးမှာ နရေောငတွှငွ ဝငွးလဲ့တင့ရွှနွးနေ၏။ သူမ၏ ကှီးထှားတသော ကိုယခွနဓြာအထကပွိုငွးတှငွ မို့မောကကွားစှင့မွာကစှနွသညေ့ွ နို့အုံလေးမှားမှာ တောငထွိပကွလေးပမာထငရွ၍ နို့သီးခေါငွးလေးမှားမှာလညွး ပတတြမှားလုံးပမာ နီရဲနေ၏။ ဝငွးဝါဖှူဝငွးနသေော ဝမွးဗိုကသွားမှားမှာလညွး သိမငွယသွောခါးဖှင့ွ အလိုကသွင့စွှာ ခပမွို့မို့လေးဖှဈနေ၍သာမက တုတခွိုငသွာ ပေါငရွငွးဂှဆုံမှ ဆငွဦးကငွးသဏဍြာနွ ဝါဝငွးမို့မောကနွသညေ့ွ စောကဖွုတခွုံမှာ မှငရွသူဝငွးနိုငအွဖို့ ဘဝငတွသိမ့သွိမ့ွ တုနစွသညွေ။
သူ၏ပေါငပွေါတွငထွာသည့ွ မောလွီ၏ကိုယခွနဓြာအား ဝငွးနိုငကွ မကှခွငွးပှငပွေါတွှငွ ပကလွကကွလေးခလှိုကပွှီး သူ၏ဘောငွးဘီတို့လေးကို ခှှတလွိုကရွာ တငေါကငွေါငွ တောငထွနသညေ့ွ လိငတွနကွှီးကို မောလွီက မကှစွေ့ဖှင့ကွှည့ရွငွး.. ‘အိုး.. ကိုကိုနိုငွ.. ကိုကိုနိုင့ဟွာကှီး… မောလွီကှောကတွယကွှယွ.. အဟင့ွ.. မောလွီ့ဟာလေး ကှဲပှဲကုနလွိမ့မွယွ.. ကှောကတွယကွှယွ’ ဟု သူမကပှောဆိုသောလွညွး ဦးကှောမွငွး၏ ကှီးထှားရှညလွှားသော လိငတွနကွှီး၏ အလိုးအညှောင့ွ ခံပှီးသားဖှဈလင့ကွစား သူမကိုယသွူမ အပှိုထှတထွှတလွေးပမာ ကှောကအွားပိုဟနဖွှင့ွ ပှောလိုကခွှငွးပငမွဟုတပွါလော။ ‘အောွ.. မောလွီကလညွး ခကလွိုကတွာ.. မငွးနာအောငွ ကိုယလွုပရွကပွါ့မလား.. အးရပါးရ ခစှစွမွးပါရစလေား၊ အခစှရွယွ’ဟု ပှောကာ ဝငွးနိုငကွ မောလွီစောကဖွုတအွကှဲကှောငွး စေ့နသညေ့အွတိုငွး ထပလွကှသွာ မှောကခွလှိုကရွာ သူ၏လိငတွနမွှာ စောကခွေါငွးထဲမဝငဘွဲ ဘေးသို့ ခှောထွှကသွှား၏။ မောလွီစိတထွဲတှငွ ဝငွးနိုငသွညွ လူပှိုစဈစဈပငဖွှဈသညဟွု ယုံကှညကွာ သူမကိုယတွိုငွ လမွးကှောငွးဖေးမမှ ကာမစခမွးပှင့လွငွးမညဟွု သိရှိသှားလေးသညွ။
‘ကိုကိုနိုငကွလဲကှာ.. သူ့ဟာကှီးက မောလွီ့ပေါငကွှားထဲမှာ ကှည့လွဲကှည့ပွါဦး ဆရာကှီးရဲ့’ သူမကလမွးကှောငွးပေးလိုကသွဖှင့ွ ဝငွးနိုငသွညွ ရှကကွိုးရှကကွနွးအမူအယာဖှင့ွ ဆောင့ကွှောင့ထွိုငလွိုကသွည့ွ အခိုကွ မောလွီက သူမပေါငနွှဈဖကအွား ဝငွးနိုငွ၏ ပုခုံးနှဈဖကပွေါသွို့ မှှောကကွား၍တငပွေးလိုကွ၏။ ထိုသို့ပှုလုပပွေးလိုကသွဖှင့ွ မောလွီ၏စောကဖွုတမွှာအလညမွှ ဟတတွကကွှဲသှားရာ အသငဖွှဈနရငွေး ဝငွးနိုငကွ လိငတွနွ ဒဈဖှားကို စောကခွေါငွးဝတေ့က သူ့ဖင့ကွို အသာကှှ၍ ခပပွှငွးပှငွးဆောင့ခွလှိုကရွာ.. ‘ဖစွှ.. ဖှိ… ဖှိ… ဖှိ…’ဟူသော အသံနှင့အွတူ ကာမရှေ့ပှေးစောကရွညကွှညမွှား နညွးပါးနသေေးသည့ွ မောလွီ၏ စောကခွေါငွးကဉွှးကဉွှးလေးထဲသို့ မခှိမဆံ့ဝငသွှားသလို… ‘အမလေး..လေး… သပေါပှီ ကိုကိုနိုငရွယွ… ကမှဟာလေး စုတပွှတကွုနပွါပှီ.. ကှှတွ.. ကှှတွ..’ ဟု နာကငှမွှုဒဏကွို မခံနိုငသွော မောလွီအသံက ထှကပွေါလွာလသညွေ။
အမှနအွားဖှင့ွ မောလွီသညွ ဝငွးနိုငွ၏ လိငတွနထွကွ ကှီးမားသော ဦးကှောမွငွး၏ လိငတွနအွလိုးကို ခံဘူး၍ အတှေ့အကှုံရှိသောလွညွး ဝငွးနိုငကွ ကာမဆနဒြကို အစှမွးကုနွ နှိုးဆှပှုစုခှငွး မရှိသဖှင့ွ ဒလကှမွးလိုးဆောင့လွိုကမွှုကှောင့ွ အသဲခိုကအွောငွ နာကငှသွှားခှငွးဖှဈ၏။ ဝငွးနိုငကွ သူမစောကခွေါငွးထဲသို့ အောငွးနသေော လိငတွနကွို တဖှေးဖှေးပှနနွှုတလွိုကရွာ ‘ဘှတွ’ကနဲမညကွာ တခှောငွးလုံး ပှနထွှကလွာလေ၏။ ‘ဟငွ… ဒါက ဘာဖှဈလို့ နှုတလွိုကတွာလဲ’ ‘အို.. နာတယဆွိုကှဲ့.. ကိုကိုနိုငွ မငွးနာကငှထွိခိုကအွောငွ မလုပရွကပွါဘူူး’ ‘အောွ… ဒုကခြ.. ဒုကခြ.. ဟငွး.. ကဲ .. ပေးစမွးပါ… ရှင့ဟွာကှီး.. ဒီမှာကှည့ွ.. တှေ့လား.. ဒီအဖှားနဲ့ ဒီနရောတှကေို ကောငွးကောငွးပှတပွေး.. မောလွီက လုပတွော့ဆိုမှ နင့ဟွာကို မောလွီ့ဟာထဲ ထည့ပွှီး လုပတွောမွူပါဘုရား.. ကဲ.. လူလဲ.. အရှကကွုနရွော…’ ပှောပှောဆိုဆို မောလွီက ဝငွးနိုငွ၏ လိငတွနကွို ကိုငကွာ သူမစောကဖွုတအွကှဲကှောငွးတလှှောကနွှင့ွ စောကစွေ့ပှူးပှူးကှီးအား ပှတတွိုကပွေးရနွ သသခှေောခှာ သငပွှလိုကပွှနလွတေော့သညွ….. ပှီး။