အရမ်းပြီးချင်လာပြီ

“ဘောစိ, ဟိုမှာထှကလွာပှီ။ ဒီတဈခါ ပဈမှတကွ ဘောစိ အကှိုကနွဲ့ ကှကတွိပဲ။ ဟုတတွယမွလား?” လုံးခငွှးနှဈထပအွိမလွေးထမှဲ ထှကလွာသည့ွ အမှိုးသမီးကို လကညွှိုးထိုး၍ တပည့ဖွှဈသူ ပှကှီး လှမွးပှသဖှင့ွ ကှည့လွိုကမွိသညွ။ အသကွ၃၀ကှောွ ကလေးအမဟေု မထငရွလောကအွောငွ အရှယတွငသွော ထိုအမှိုးသမီး သညွ မပိနမွဝ အသားဖှူဖှူ နှင့ွ အတောပွငွ ကှည့ကွောငွးသူဖှဈပါသညွ။ “အေး၊ ဟုတတွော့ဟုတပွါတယွ။ ဒါပမေဲ့ ဒါမှိုးက အမှငနွဲ့ ဆုံးဖှတလွို့ရတာမှမဟုတတွာ” ” သူ့ကို ပဈမှတွ အဖှဈ ဆုံးဖှတလွိုကပွှီမဟုတလွား?” ” အေးပါကှာ၊ အဲဒီလိုပဲ လုပရွမှာပေါ့” ဟု စိတမွပါစှာပှောလိုကသွောလွညွး ရငထွဲမှာတော့အတောွ ပှောနွသညွေ။ ကိုယ့ကွိုကိုယွ မိတဆွကပွေးရဦးမညွ။ ကှှနတွောသွညွ တပည့ဖွှဈသူ ပှကှီး နှင့အွတူ အလှတစွုံထောကွ ရုံးခနွးငယတွဈခု ဖှင့ကွာ အသကမွှေးဝမွးကှောငွး ပှုနသေူဖှဈသညွ။ အလှတစွုံထောကဆွိုလို့ အထငမွကှီး လိုကပွါနဲ့။ ဝတထြုတှထေဲကလို အမှုအခငွးတှလေိုကစွုံစမွးရတာမဟုတပွါ။ လငငွယွ၊ မယားငယနွသေူတှရေဲ့ သကသွခေံဓါတပွုံတှေ လိုကရွိုကပွှီး ကာယကံရှငတွှေ ငှညှဈတေဲ့အလုပကွ အဓိက ဝငငွှရတေဲ့အလုပပွါ။

တဈခါတဈခါ ပိုကဆွံအပှငွ အပိုအမှတလွေးတှလေဲ ထှကတွတလွို့ မကောငွးမှနွးသိပမယေ့ွ ဆကလွုပဖွှဈနတောပါ။ ဒီတဈခါ “တားဂကွ”က ဘဏအွရာရှိတဈယောကပွါ။ မယားခှောရထားပမယေ့ွ အထကတွနွးကှောငွးသူ နုနုထှတထွှတလွေးတှကေိုမှ ကှိုကတွဲ့သူ့ဝါသနာကှောင့ွ ကှှနတွောရွဲ့ သားကောငဖွှဈရသူပါ။ သူ့ကို ကှှနတွောတွို့ ရိုကထွားတဲ့ ဓါတပွုံလေးတှကေို ဈေးကှီးပေးဝယခွိုငွးရတော့မှာပေါ့။ သူ့မယားခှောလေးကိုလညွး အဆဈတောငွးရဦးမယွ။(ဆယရွကခွန့ကွှာပှီးနောကွ) ဒေါတွငဇွာသညွ စောင့နွရနွေ ခှိနွးထားသည့ွ ပနွးခှံ၏ အဝငဝွအနီးတှငွ ရပနွသညွေ။ ယောကွှားဖှဈသူ၏စခေိုငွးခှငွး ကှောင့ွ တဈခါမှ မတှေ့ဘူးသူတဈဦးနှင့ွ တှေ့ရနအွတှကဖွှဈသညွ။ အခုတလော ယောကွှားလုပပွုံတှကေ မူမမှနသွလိုထငမွိတယွ။ အထူးသဖှင့ွ မနေ့ညကဆိုပိုဆိုးတယွ။ ဒီနေ့ တနငွဂြနှပေိတရွကမွှာ အရေးကှီးတဲ့ဖုနွးတဈခုဝငစွရာရှိလို့ ကလေးတှထေိနွးပေးရငွးနဲ့ အိမစွောင့ပွေးမယွ။ ဒါလေးကို သှားပေးပေးပါဆိုပှီး လကဆွှဲအိတတွဈလုံးကိုပေးပှီး ခှိနွးထားတဲ့နရောကို ပှောလိုကတွယွ။ အသံတှကလညွေးမူမမှနဘွူး။ တဈခုခုတော့တဈခုခုပဲလို့ထငလွိုကမွိသညွ။ လကဆွှဲအိတကွို ဖှင့ကွှည့တွော့ အထဲမှာ အတောလွေးထူတဲ့ စာအိတတွဈအိတပွါတာကို တှေ့ရတယွ။

” ထူးတော့ထူးတယွ” လို့ တီးတိုး ရရှတနွေတေုနွး “ဦး”..ရဲ့ဇနီး မတငဇွာမဟုတလွား?” ဟု နောကကွှောဘကကွမေးလိုကသွံ ကှားလိုကရွတယွ။ လှည့ကွှည့လွိုကတွော့ ဘယလွိုကှည့ကွှည့ွ လူကှီးလူကောငွးလို့ မထငရွတဲ့ လူလတပွိုငွးအရှယွ အမှိုးသား တဈဦးကို တှေ့လိုကရွတယွ။ ဟုတပွါတယလွို့ ပှနဖွှပှေီး ဘာဆကပွှောရမလဲစဉွးစားနတေုနွးမှာ ကှှနမွရဲ့လကမွောငွးကို အတငွးဆှဲခေါသွှားတာနဲ့ ဘုမသိဘမသိနဲ့ ပါသှားတယွ။ ပှီးတော့ ပနွးခှံနားမှာ ရပထွားတဲ့ သူ့ကားနောကခွနွးတံခါးကို ဖှင့ပွှီး ကှှနမွကို တှနွးသှငွးလိုကတွယွ။ “ဘယကွိုခေါသွှားမှာလဲ” လို့ တုနရွီစှာမေးလိုကတွော့ ” လူမှားတဲ့နရောမှာ ပှောလို့ကောငွးတဲ့ ကိဈစမဟုတလွို့ပါ။ အပေးအယူလုပတွာ ပှီးသှားလို့ရှိရငွ သှားခငှတွဲ့နရောအထိ ပှနပွို့ပေးမှာပါ။ စိတမွပူပါနဲ့” လို့ ယဉယွဉကွှေးကှေးပှနဖွှပမေေဲ့ လသေံကတော့ ငှငွးမရအောငွ တငွးမာပါတယွ။ ကားကိုတော့ ခပငွယငွယွ လူတဈယောကကွမောငွးပါတယွ။ ကှှနမွလညွး တောတွောွ ကှောကသွှားတယွ။” ဒီနေ့ ဘာကိဈစနဲ့ ခှိနထွားတဲ့နရောကို လာရတယဆွိုတာ မတငဇွာ အမှိုးသားက မတငဇွာကို သသခှေောခှာ ရှငွးပှရဲ့လား?” လို့မေးခံရတယွ။

“ဒါကိုပေးလိုကပွါလို့ မှာလိုကတွာပဲ” လို့ လကဆွှဲအိတကွိုလှမွးပေးရငွး ပှနဖွှလေိုကတွဲ့ ကှှနမွရဲ့လသေံက အနညွးငယတွုနနွတောကို ကိုယ့ကွိုကိုယလွဲ သတိထားမိတယွ။ ” ဒါက ဒီနေ့ကိဈစရဲ့ တဈစိတတွဈပိုငွးပါ။ အပေးအယူတည့သွှားမှာ လကခွံပါရစေ” လို့ပှောပှီး လကဆွှဲအိတကွို ကှှနမွကို ပှနပွေးတယွ။ ပှီးတော့ သူပါလာတဲ့ အိတထွဲက စာအိတတွဈလုံးကို ကှှနမွလကထွဲထိုးပေးပှီး ” ဒီကိဈစက ကားပေါမွှာလညွးပှောလို့ ပှီးမယ့ကွိဈစမဟုတဘွူး။ ဘယသွူမှာ မကှားနိုငတွဲ့နရောရောကမွှ ဆကပွှောကှတာပေါ့။ အဲဒီနရောကိုသှားတဲ့လမွးမှာ ဒါလေးကို ကှည့ကွှည့ပွါ။” ကှှနမွမှာ မေးခငှတွဲ့မေးခှနွးတှအမှေားကှီးပေါလွာပမယေ့ွ စိတလွှုပရွှားလှနွးလို့ ဘာသံမှထှကမွလာပါ။ သူပေးလိုကတွဲ့ စာအိတကွို ဖှင့ကွှည့လွိုကတွော့ အထဲမှာ စာရှကခွေါကလွေးတဈခုနဲ့ ဓါတပွုံတှကေိုတှေ့ရပါတယွ။ အရငဆွုံးစာရှကကွို ဖှင့ကွှည့လွိုကတွယွ။ ခေါငွးစညွးမှာ “အိမထွောငရွေးဖောကပွှနခွှငွးစုံစမွးတှေ့ရှိခကွှ” လို့ရေး ထားတယွ။ ကှှနမွလညွး ဘယအွလှတစွုံထောကကွိုမှ ဒါမှိုးစုံစမွးပေးဖို့ မမှာဘူးပါဘူး။ ဘာကှောင့ပွါလိမ့ွ လို့ စိတတွထင့ထွင့နွဲ့ ဆကဖွတလွိုကတွော့ ယောကှာွးနဲ့မိနွးမ တဈစုံတှဲက ဟိုတယတွဈခုကို ဝငသွှားတဲ့အခှိနနွဲ့ထှကလွာတဲ့အခှိနတွှကေို ရေးထားတယွ။

ယောကွှားလုပသွူရဲ့ နာမညနွရောကို ဆကဖွတလွိုကတွော့ ကှှနမွ မကှစွိတှေ ပှာဝသှေားတယွ။ မိနွးမနာမညလွဲရေးထားပမယေ့ွ ကှှနမွမသိသူဖှဈနတယွေ။ မဟုတပွါစနေဲ့လို့ဆုတောငွးရငွး ဓါတပွုံတှကေို ဆကကွှည့လွိုကမွိတယွ။ ဟိုတယတွဈခုကနေ ထှကလွာတဲ့ စုံတှဲ ကို ရိုကထွားတဲ့ဓါတပွုံတှဖှဈနေတယွေ။ ယောကွှားလုပတွဲ့သူကတော့ ကှှနမွယုံကှညလွေးစားတဲ့ ကှှနမွရဲ့ခစှခွငပွှနွးဆိုတာ မမှားဘူး။ မိနွးမက ကှှနမွတဈခါမှ မမှငဘွူးတဲ့ သူ။ တောတွောငွယပွုံရတယွ။ ကှောငွး ဝတစွုံတော့ ဝတမွထားပမေဲ့ ဘယလွိုကှည့ကွှည့ွ ၁၀ကှောသွကအွရှယွ။ စာရှကထွဲမှာရေးထားတဲ့ သူမရဲ့ အသကကွို ပှနကွှည့လွိုကတွော့ ၁၅နှဈတဲ့ ကှှနမွမကှလွုံးတှေ ပှာဝသှေားတယွ။ အခှိနဘွယလွောကကွှာမှနွးမသိအောငွ အတှေးတှထေဲနဈမှောနတေဲ့ကှှနမွဟာ “ရောကပွါပှီ”ဆိုသည့ွ စကားသံ ကှောင့ွ အလန့တွကှား ဘေးဘီကို ကှည့လွိုကမွိသညွ။ လဗဟွိုတယတွဈခုရဲ့ မှအေောကကွားပါကငထွဲမှာ ရောကနွသညကွေို ဆိုငွးဘုတမွှားမှတဆင့ွ သိလိုကရွသညွ။ “ဒီနရောက ရီစပရွှငွးကို မဖှတပွဲ သှားခငှတွဲ့အခနွးအထိသှားလို့ရတော့ ၃ယောကအွတူဝငသွှားလဲပှူနာမရှိ ဘူးလေ။ ဈေးလဲသကသွာပှီး အခနွးလညွးသန့လွို့ လူမသိစခငှတွေဲ့ကိဈစတှေ ဆှေးနှေးတဲ့အခါ သုံးလေ့ရှိပါတယွ။

ခှောငွးကှည့တွာတို့ ခိုးနားထောငတွာတို့လညွးမရှိလို့ စိတခွလှကခွှ စကားပှောလို့ရတာပေါ့။” လို့ပှောလာပမယေ့ွ ကှှနမွအနနေဲ့ တစိမွးယောကှာွးတှနေဲ့ လဗဟွိုတယထွဲဝငဖွို့ဆိုတာ စဉွးစားလို့တောငမွရဘူး။ ” ဒီအထဲတော့ မဝငနွိုငပွါဘူး။ တခှားနရောကို ပှောငွးပှီး ပှောလို့မရဘူးလား?” လို့ စောဒကတကလွိုကမွိသညွ။ “တခှားဟိုတယကွပိုအဆငပွှသလေား။ ဒါဆိုလဲနောကဟွိုတယတွဈခုကို သှားတာပေါ့။” လို့ ရှဲ့တဲ့တဲ့ပှောလာတယွ။ ကှှနမွလညွး စိတလွှုပရွှားနတယလွေို့ အထငမွခံခငှတွာနဲ့ တညငွှိမအွောငကွှိုးစားရငွး ” မဟုတဘွူး။ လဗဟွိုတယလွိုနရောမှိုးမှာ စကားမပှောခငှတွာပါ”လို့ခပတွငွးတငွး ပှနပွှောလိုကတွယွ။ “ဟုတပွှီလေ။ လူသူမှားတဲ့ လဘြကရွညဆွိုငလွိုနရောမှိုးမှာ ခငဗွှားယောကွှား ကလေးမုန့ပွေးပှီး မဟုတတွာလုပတွဲ့ ဇာတလွမွးကို အောကွှီးဟန့ကွယှနွဲ့ ပှောလညွး ဂရုမစိုကဘွူးဆိုရငတွော့ သှားကှတာပေါ့။” လို့ ကှှနမွရဲ့ အတှငွးစိတကွို သိနသညေ့အွလား ခှိမွးခှောကသွလို ပှောလာပါတယွ။ “အိမနွားက လဘြကရွညဆွိုငလွို နရောမှိုးမှာ ကှှနတွောတွို့လို လူမိုကရွုတွ ပေါကနွတေဲ့ လူတှကေို ပိုကဆွံ တဈထပွ ကှီးပေးနတော သူမှားမှငသွှားရငွ ဘယကွောငွးမလဲဗှာ” လို့ ကှှနမွရဲ့ ဂုဏသွိကခြာကို ဂရုစိုကလွဟနွေ လပှေေ သှေးလိုကသွေးတယွ။

ကှှနမွတို့နှဈယောကွ စကားပှောနတေုနွး ကားမောငွးလာတဲ့ လူငယကွ ကှှနမွဘကကွ တံခါးကို လာဖှင့ပွှီး ကှှနမွ လကကွိုဆှဲကာ ကားပေါကွဆငွးစတယွေ။ ကှှနမွဘေးမှာထိုငလွာတဲ့ သူကလညွး ကှှနမွကို ကားအပှငွ ထှကဖွို့ တှနွးရငွး ” ကှှနတွောတွို့နှဈယောကကွ မတငဇွာကို အကှမွးဖကပွှီး မဟုတတွာလုပမွယလွို့ ထငနွတယနွေဲ့တူတယွ။ စိတခွပှါဗှာ။ မတငဇွာ ဆနဒြမရှိရငွ ကှှနတွောတွို့က ဘာမှမလုပပွါဘူး။” လို့ ပှောပှီး ကှှနမွကို ကားပေါကွ ဆငွးစခေဲ့တယွ။ ဟုတတွယလွေ။ ကှှနတွောတွို့ဘကကွ ဘာမှအကှမွးဖကစွရာ မလိုပါဘူး။ ဒီအမှိုးသမီးဟာ သူ့ဆနဒြနဲ့သူ အဝတအွစားတှခှှတပွှေီး သူ့ရဲ့ ခနဓြာကိုယကွို ကှှနတွောတွို့လကထွဲ ကှညကွှညဖွှူဖှူ အပလွာဖို့ကလှဲပှီး သူ့မမှာ ရှေးစရာလမွးမှ မရှိတာ”.. လို့ ရှငွးပှစရာတှအေားလုံးပှီးတော့ မကှနွှာခငွှးဆိုငွ ဆိုဖာခုံမှာ ခေါငွးငိုကစွိုကနွဲ့ ထိုငနွတေဲ့ သူမကိုကှည့ရွငွး တှေးနမေိတယွ။ အမှိုးသမီးသညွ မကှနွှာပှာနှမွးနှမွးနဲ့ အောကနွှုတခွမွးကိုကိုကခွါ အနညွးငယွ တုနရွီနသညွေ။ ကှှနတွောရွှငွးပှ တဲ့ နောကပွိုငွးစကားတှကေိုတောငွ နားထဲဝငပွုံမရပါ။ ” မတငဇွာ, နောကတွဈခေါကထွပပွှောမယနွောွ။ ကှှနတွောတွို့နှဈယောကဟွာ လူကှီးတဈယောကဆွီကနေ သူ့သမီးနဲ့ပါတသွကပွှီး စုံစမွးပေးဖို့ အလုပအွပခွံရတာကှောင့ွ စုံစမွးရတာပါ။” တကယတွော့ ကှှနတွောွ လိမပွှောလိုကတွာပါ။ ဓါတပွုံထဲကကောငမွလေးက ကှှနတွော့တွပည့ွ ပှကှီးရဲ့ ဇယားပါ။

ဒီကောငလွညွး ခှာတိတမွတှပေဲ ကှိုကတွဲ့ကောငပွဲ။ ” ကောငမွလေးနဲ့ပါတသွကပွှီးစုံစမွးကှည့တွော့ မုန့ဖွိုးလိုခငှတွာကှောင့ွ ခှာတိတမွတှကေို ကှိုကတွဲ့ လူကှီးတှေ ဆီက ပိုကဆွံယူပှီး ခနဓြာကိုယရွောငွးစားနတယဆွေိုတာသိရတယွ။ ခငဗွှားယောကှာွးက သူ့ဧည့သွညတွှထေဲက တဈယောကပွေါ့။” အဲဒီအပိုငွးကတော့ အမှနပွှောတာပါ။ ” ထုံးစံအရဆိုရငွ ကှှနတွော့ကွို အလုပအွပတွဲ့သူဆီ စုံစမွးလို့ရတာတှကေို အကုနပွှနပွှောရမှာ ဖှဈပမယေ့ွ , မတငဇွာတို့ မိသားစုကို စာနာမိတယလွေ။ ခငဗွှားယောကွှားကတော့ သူ့အပှဈသူခံရတာဆိုတော့ ဘာမှ ပှောစရာ မရှိပမယေ့ွ ခငဗွှားနဲ့ ကလေးတှအတှကွေ စဉွးစားလိုကတွော့ စိတထွဲမကောငွးတာနဲ့ လာပှောရတာပါ။ အဖလေုပသွူက အသကမွပှည့သွေးတဲ့ ကလေးမနဲ့ ဆကဆွံလို့ အဖမွးခံရတယဆွိုရငွ ခလေးတှရေဲ့ နောငရွေးလဲ မတှေးဝံ့စရာပဲမဟုတလွား။”စကားမဆကပွဲ သူမရဲ့မကှနွှာကို တဈခကှကွှည့လွိုကတွယွ။ “ဒါကှောင့ွ သိနွးတဈရာနဲ့ ဒီ စာရှကစွာတမွးတှေ၊ ဓါတပွုံတှကေို ဝယဖွို့ တိုကတွှနွးရတာပါ။ သိနွးတဈရာ ဆိုတာလဲ ပေါကဈွေးပါပဲ။” ပေါကဈွေးဆိုတာကတော့ ကှှနတွောလွိမပွှောတာပါ။ သူတို့မိသားစုရဲ့ ဝငငွှနေဲ့ စုငှတှကေေို စုံစမွးပှီး ပေးနိုငလွောကတွဲ့ ပမာဏထကွ နညွးနညွးပိုပှောလိုကတွာ။

“ဒါပမယေ့ွ ခငဗွှားယောကွှားက အဲဒီလောကအွမှားကှီးတော့မတတနွိုငပွါဘူး။ သိနွးခှောကဆွယွ လောကထွားပါလို့ဆိုလာတာနဲ့ လှှော့တော့ပေးလို့ရပါတယွ။ ဒါပမယေ့ွ ခငဗွှားမိနွးမကို ၄,၅ခေါကွ လောကွ ကှှနတွောနွဲ့ ပေးတှေ့ရငပွေါ့လို့ပှောလိုကတွယွ။ ဒါကို သူကလကခွံလိုကတွယလွေ။” ကှှနတွော့စွကားအဆုံးမှာ သူမဟာမကှနွှာတောတွောပွကှသွှားတယွ။ မကှလွုံးကပှုတထွှကမွတတွ ပှူးကယှလွာပှီး အံ့ဩခှငွး၊ ဝမွးနညွးခှငွး၊ ဒေါသထှကခွှငွး၊ စတဲ့ စိတခွံစားမှုတှအေောကကွို တပှိုငနွကွ ထဲရောကသွှားပုံရတယွ။ သူဖှဈနပေုံကို ကှည့ပွှီး ရယခွငှလွာတယွ။ စကားးတဈခှနွးမှပှနမွပှောပဲ ကှှနတွော့ကွို စားတော့ဝါးတော့မယ့ပွုံနဲ့ ကှည့နွတယွေ။ စိတဓွါတတွော့ တောတွောမွာတဲ့ အမှိုးသမီးပဲ။ ခစှစွရာလေးဗှာ။ ဒါမှိုးမှ ကှှနတွောကွ ကှိုကတွာဗှ။ ဒီလိုမိနွးမမှိုးကို ဒီလို သနားစရာဖှဈရပထွဲ တှနွးပို့ပေးလိုကတွဲ့ သူ့ယောကွှားကတော့ ကှှနတွော့အွမှငွ တောတွောပွိနွးတဲ့ကောငပွဲလို့ ထငတွယွ။ ” မတငဇွာ, ဒီကိဈစမှိုးလူသိထငရွှားဖှဈသှားရငွ ဘာတှဖှဈလောနိုငတွယလွို့ ထငလွဲ? ခငဗွှားယောကွှား က ထောငကွပှှီး အလုပလွဲပှုတမွှာ သခှောတယွ။ကောငမွလေးမိဘတှကလေဲ အလှောတောငွးဦးမှာပဲ။ သိနွး ဆယဂွဏနွးပေါ့။ အဲဒါထကပွိုဆိုးတာက ခလေးတှပေါပဲ။

ကှောငွးမှာ နှာဘူးကှီးရဲ့ ကလေးတှလေို့ ဝိုငွးပှီးအနိုငကွငှ့ခွံရမှာ မလှဲဘူး။ သူတို့လေးတှမှော အပှဈမရှိပါပဲနဲ့……” ကှှနတွော့စွကားမှ မဆုံးသေးခငွ သူမကဖှတပွှီး.. “ဆကမွပှောပါနဲ့တော့၊ တဈခုခုမှားနတောဖှဈပါလိမ့မွယွ။ကှှနမွကို အိမပွှနပွို့ပေးပါတော့” လို့ အသံကုနအွောပွှီး ပှနပွှောလာတယွ။ ခှောငပွိတမွိပှီးထှကပွေါကမွရှိတော့တဲ့သူလိုဖှဈနတယွေ။ ကငွှးထဲကပှထွဲရောကသွှားရငွ လူဆိုတာ လုပမွိလုပရွာလုပတွတတွယလွေ။ အဲဒီတော့ ကှှနတွောကွ ပှနခွှော့ရတာပေါ့။ ” စိတအွေးအေးထားပှီး သသခှေောခှာစဉွးစားပါဗှာ။ ခလေးတှရေဲ့ ရှေ့ရေးအတှကပွှောနတောပါ။ ခလေးတှေ အရှယရွောကလွာလို့ အိမထွောငပွှုခှိနရွောကလွာရငွ မဒိနွးမှုနဲ့ ထောငကွဘှူးတဲ့လူရဲ့ ခလေးတှလေို့သိသှားရငွ ဘယမွိဘက သူတို့သားသမီးနဲ့ သဘောတူမလဲဗှာ။ ကှှနတွောဆွိုရငတွော့ ခကှခွငွှး ခှဲပှဈမှာပဲ။ ကှှနတွောတွို့ ဒီနေ့လုပတွဲ့ အပေးအယူက မတည့ခွဲ့ဘူးဆိုရငွ ခငဗွှားခလေးတှရေဲ့ နောငရွေးဟာ ကှှနတွောပွှောတဲ့အတိုငွးဖှဈကိုဖှဈမှာပါ။” သူမရဲ့ နောကကွှောဖကကွခုံမှာထိုငပွှီး ကှှနတွောတွို့စကားပှောနတောကို ငှိမငွှိမကွလေးနားထောငွ နတေဲ့ ပှကှီးက စကားအသှားအလာကိုကှည့ပွှီး အိတထွဲမှာခိုးထည့လွာတဲ့ ဗီဒီယိုကငမွရာကို အဆငသွင့ပွှငနွတယွေ။

ကှှနတွောလွညွး သူမရဲ့ဘေးကို ပှောငွးထိုငလွိုကပွှီး ကှောကုနွးကို ညငသွာစှာ ပှတသွပပွေးရငွး စကားကိုဆကလွိုကတွယွ။ “ဟိုဘကထွောင့မွှာ အငွကြှီခှိတနွဲ့ ခှငွးတောငွးရှိတယွ။ အဲဒီမှာ အငွကြှီခှှတလွိုကပွါ။ ခလေးတှရေဲ့ နောငရွေးအတှကပွဲဗှာ။ နာရီပိုငွးလောကသွညွးခံလိုကရွငွ ခငဗွှားခလေးတှရေဲ့နောငရွေးလဲ စိတအွေးရ မှာပါ။” ဆုံးဖှတခွကွှ ခလှိုကဟွနတွူသော သူမသညွ ခေါငွးကိုငုတကွာ လသေံတိုးတိုးဖှင့ွ ” မီးပိတပွေးပါ။” လို့ပှောလိုကသွညွ။ လူရှေ့သူရှေ့မရှောငွ ခှှတရွဲပှုရဲတဲ့သူတှမှေားလာတဲ့ ဒီခတွကှေီး မှာ ဒီလိုမိနွးမမှိုး ရှားသှားပါပှီ။ အဖိုးတနပွဈစညွးတဈခု ကောကရွသူတဈယောကလွို ကှှနတွောွ ပှောသွှား သညွ။ ” ခငဗွှားမှာ ဒီလို တောငွးဆိုပိုငခွှင့မွရှိဘူးလေ။” “ဒါပမယေ့ွ လငွးလငွးထငွးထငွးကှီးမှာ မခှှတပွါရစနေဲ့ရှငွ။” “ကှှနတွော့ပွှောစကားကို လိမလွိမမွာမာနဲ့နားထောငမွယဆွိုရငွ အိပယွာပေါရွောကတွဲ့အခါ အခနွးကို အမှောငခွပှေးပါမယွ။” တကယတွော့ ကှှနတွောဟွာသူမကို အိပယွာပေါွ ခေါသွှားဖို့ အစီအစဉမွရှိပါဘူး။ တကယရွိုးတဲ့ မိနွးမပဲ။ အိပယွာပေါမွှာမှ လုပရွကောငွးတဲ့အရာလို့ထငနွပေုံပဲ။ သူမဟာ ဘာမှပှနမွပှောတော့ပဲ ကှှနတွောညွှှနပွှ တဲ့ အခနွးထောင့ဆွီသှားကာ ကှှနတွောတွို့ကို ကှောပေးပှီး အငွကြှီတှကေို စခှှတပွါတော့တယွ။ ၂။ နားကတွ၊ လညဆွှဲတှကေို ခှှတပွှီး ကုတအွငွကြှီ၊ စကတွ၊ ဘလောကဈွနဲ့ အသားကတခွှအေိတဆွိုတဲ့ အစီအစဉအွတိုငွးခှှတလွာပှီး အတှငွးထိနွးကှိုးကို ခှှတခွါနီး ကယပွါဦးဆိုတဲ့ မကှလွုံးတှနေဲ့ ကှှနတွောထွိုငနွတေဲ့ဘကကွို လှည့ကွှည့တွယွ။

မသိခငှယွောငဆွောငနွလေိုကမွှ ဆကခွှှတလွိုကွ တယွ။ အငွးနားလဲခှှတပွှီးရော ကနှတွဲ့ ဘာရာဇီယာနဲ့ ပနတွီကို ဆကမွခှှတတွော့ပဲ ” သနားပါရှငွ။ ခမွှးသာပေးပါ”လို့ပှောပှီး လကဝွါးနှဈဖကနွဲ့ မကှနွှာကို အုပပွှီး ငိုမဲ့မဲ့နဲ့ ထိုငခွလှိုကတွယွ။” ကိုယဖွာသာကို မခှှတခွငှလွို့လား? တောတွောဆွိုးတဲ့ ခလေးပဲ” လို့ ကှှနတွောကွလှမွးပှောတော့ ပှကှီးက ပှုံးစိစိနဲ့ သူမနားကပသွှားပှီး သူမရဲ့ လကကွောကဝွတနွှဈဖကကွနဆှေဲမကာ မတတွပရွပစွေ တယွ။ အရပမွှင့တွဲ့ ပှကှီးက လကကွောကဝွတနွှဈဖကကွို လကတွဈဖကထွဲနဲ့ကိုငပွှီး ဆှဲမှှောကလွိုကတွော့ အမှင့ကွပဈစညွးတဈခုကို ခှဖှေားထောကပွှီးလှမွးယူနတေဲ့ ပုံစံမှိုးဖှဈသှားတယွ။ “ကိုယဖွာသာကို မခှှတခွငှဘွူးဆိုတာ ခှှတပွေးစခငှတွေဲ့သဘောပေါ့နောွ” လို့ပှောရငွး လှတနွတေဲ့ ကနှလွကတွဈဖကကွို သူမရဲ့နောကကွှောဘကကွို ရှှေ့ကာ ဘာရာစီယာဂှိတပွေါွ လကညွှိုးလေး တငလွိုကပွှီး ဖှုတမွယလွုပတွော့.. ” မလုပပွါနဲ့ရှငွ၊ တောငွးပနပွါတယွ၊ တောပွါတော့ရှငွ။” စိတရွငွးနဲ့ ငှငွးတဲ့သဘောတော့မဟုတပွမယေ့ွ အခှှတခွံရမယ့ဟွာကို ဒီအတိုငွးငှိမခွံမနခငှတွေဲ့သဘောနဲ့ ကိုယကွလေးကို တှန့ကွာလိမကွာနဲ့ ဖှုတရွခကအွောငကွှိုးစားနရှောတယွ။ ဒါကိုပဲ ပှကှီးက ကှှမွးကငှစွှာ ဖှုတလွိုကတွယွ။

ကှှတသွှားတော့လဲ ရငသွားပေါတွငနွတေဲ့ ဘရာစီယာကို အောကပွှုတမွကအှောငွ ကိုယကွို တောင့ထွားပှီး ကှိုးစားထိနွး နရှောတယွ။ ဘယရွမလဲ။ ပှကှီးကလဲ ဒါမှိုးဆို ရိုးနပှေီဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့ လကကွို ရှေ့ထုတပွှီး နို့တှမှငရွေအောငွ အပေါကွို မတငလွိုကတွယွ။ ပုံစံတောတွောလွှတဲ့ နို့နှဈလုံးကပေါလွာတယွ။ မနွးမှို့တောွ ပေါကစွီလိုလို ကလေးထမငွးစားတဲ့ ပုကနလွုံးလိုလို အရှယကွလေး။ ကှည့ရွတာ ပှော့ပှော့ပှောငွးပှောငွးနဲ့။ ကလေးအမဆေိုပမယေ့ွ နို့က အောကကွိုတှဲကမှနဘေူး။ နို့ကှငွးနဲ့ နို့သီးခေါငွးကလဲ မကှီးလှနွးမသေးလှနွး အရှယတွောလွေး။ ခုနအထိ ဖှူဖတဖွှူလှောဖှဈနတေဲ့မကှနွှာက ကှကသွှေးရောငသွနွးလာတယွ။ မကှလွှှာကိုခပှှီး အောကကွှမွးခငွးကိုပဲ စိုကကွှည့နွတယွေ။ စိတလွှုပရွှားနလေို့နဲ့တူတယွ။ နို့သီးခေါငွးလေးတှကေ ထောငထွနတယွေ။ဒါကိုပဲ ပှကှီးက “စိတပွါနပှေီနဲ့တူတယွ။ နို့သီးခေါငွးကို မားမားမတမွတကွှီးဖှဈနပှေီ။” လို့နောကလွိုကတွော့ မဟုတရွပါဘူးလို့ ကှိုးစားငှငွးရှာတယွ။ ပှကှီးက ဘရာစီယာကို အပေါအွထိမတငလွိုကပွှီး လကကွောကဝွတနွရောကနေ ခှှတလွိုကပွှီး မာနတေဲ့ နို့သီးခေါငွးလေးတှကေို လကဖွဝါးနဲ့ မုန့လွုံးရပေေါလွုံးသလို သာသာလေး လှိမ့ကွစားနတယွေ။ မှှောလွင့မွထားတဲ့ အထိအတှေ့ကှောင့ွ သူမဆီက သကပွှငွးရှညကွှီးတဈခု ခလှိုကသွံကို ကှားလိုကွ ရတယွ။

ကှှနတွောလွညွး သူမရဲ့ရှေ့ကိုသှားပှီး သူမကိုယပွေါကွ နောကဆွုံးလကကွနွှ အကာအကှယွ ဖှဈတဲ့ အောကခွံဘောငွးဘီပနတွီလေးကို လိုအပသွညထွကွ ဖှေးညှငွးစှာ ခှှတလွိုကတွယွ။ ” တောငွးပနပွါတယရွှငွ။ တောကွှပါတော့။ တခှားကိဈစဆို ဘာမဆို လုပပွေးပါ့မယွ။ ပိုကဆွံလညွး ထပပွေးနိုငအွောငွ ကှိုးစားပါ့မယွ။ မလုပပွါနဲ့တော့ရှငွ” လို့ပှောပှီး ငိုခလှိုကတွယွ။ ပှောရမယဆွိုရငွ ဒီအခှအနအေထေိ မငိုအောငွ ထိနွးထားနိုငတွာကိုက လှနနွပှေီ။ ခုနတုနွးကလို စိတလွှတသွှားတဲ့ပုံစံမှိုး လဲ မဟုတသွလို ငိုခငှယွောငဆွောငနွတောလဲမဟုတတွာကှောင့ွ ကှှနတွောွ မသိခငှယွောငဆွောငပွှီး ” မတငဇွာ, အခုထကထွိ ကိုယွ ဘယအွခှအနကေေို ရောကနွတယဆွေိုတာ မသိသေးဘူးနဲ့တူတယွ။” လို့ပှောလိုကရွငွး ဘာဆကလွုပမွယဆွိုတာကို ကှိုစဉွးစားထားပှီးဖှဈပမယေ့ွ ခဏရပပွှီး သူမကို စူးစူးစိုကစွိုကကွှည့လွိုကတွယွ။ ” ကှည့ရွတာ ကှညကွှညသွာသာနဲ့ အခှအနကေေို နားလညမွည့ပွုံမပေါဘွူး။ ရုံးရငွးဆနခွတလွုပရွမှ ကှနပမွေယနွဲ့တူတယွ။ ဒါဆို လုပမွရအောငွ ကှိုးနဲ့တုတထွားလိုကကွှာ” လို့ ပှကှီးကိုပှောရငွး အိတထွဲမှ ကှိုးတဈခှောငွးကိုထုတပွှီး လှမွးပေးလိုကတွယွ။ ပှကှီးလညွး သူမရဲ့ လကကွောကဝွတနွှဈဖကကွို ပူးခညှပွှီး လကပွှနကွှိုးတုတလွိုကတွယွ။ “ဘာလုပမွလို့လဲ။ မလုပပွါနဲ့” “ခငဗွှားမှာ ငှငွးပိုငခွှင့ွ မရှိဘူးဆိုတာ နားမလညသွေးဘူးနဲ့တူတယွ။

နားလညတွဲ့အထိ ဒီအတိုငွးထား ရမှာပဲ။” ဆိုဖာရှိတဲ့နရောကို ဆှဲခေါသွှားပှီး ပှကှီးက သူအရငထွိုငကွ သူ့ရှေ့မှာ သူမကို အတငွးထိုငခွိုငွး လိုကတွယွ။ ပှီးတော့မှ ပှကှီးက သူမရဲ့ ဒူးနှဈဖကကွို ဖမွးမပှီး ပေါငဖွှဲစကော “M” ပုံစံဖှဈအောငွ လုပပွှီး ခှုပထွားလိုကတွယွ။ ” မလုပပွါနဲ့ရှငွ။ တောငွးပနပွါတယွ။ မကှည့ပွါနဲ့။ မကှည့ပွါနဲ့။” သူတို့နှဈယောကကွို ကှည့ရွတာ ဆိုဖာပေါထွိုငနွတောကလှဲရငွ ကလေးငယတွဈယောကကွို သေးသယနွတေဲ့ ပုံစံပဲ။ ” စိတတွော့မရှိနဲ့နောွ။ သသခှေောခှာကို မှငရွတယကွှ” ကှှနတွောသွညွ ပှကှီးဆှဲဟထားတဲ့ ခှထေောကနွှဈခှောငွးကှားသို့ဝငကွာ လှှို့ဝှကခွနွးရဲ့ အပေါွ နှုတခွမွးကို လကထွိပဖွှင့ွ ဟကှည့ရွငွး ပှောလိုကတွယွ။ သူမ၏ ပဈစညွးသညွ သေးသှယသွော ကိုယခွနဓြာနှင့ွ လိုကဖွကညွီစှာ ကငွှးမှောငွးလှသညွ။ ကလေးမှေး ထားတယဆွိုပမယေ့ွ အတှငွးသား၏အရောငမွှာ ပနွးနုရောငသွနွးနပှေီး အပှငနွှုတခွမွးမှာလဲ ရှညတွှဲကှ နခှငွေး မရှိပဲ လကညွှိုးဖှင့ွ ထိုးဟလိုကသွညအွထိ ပိတနွတောကို တှေ့ရသညွ။ ” အကှည့ခွံရရငွ စိတလွှုပရွှားတယနွဲ့တူတယွ။နဲနဲတောငွ စိုထိုငွးထိုငွးဖှဈလာပှီ” “မဖှဈနိုငတွာတှေ မပှောပါနဲ့ရှငွ” လို့ပှနငွှငွးသောလွဲ အပေါနွှုတခွမွးထောင့မွှာ ပူတကလွာနကော အစေ့ကလေးမှာလဲ မာစပှုလာတယွ။ အစေ့ကို ဖုနွးအုပထွားတဲ့ အရပှေားကို လကညွှိုးနဲ့တှနွးတငွ လိုကတွော့ ပနွးနုရောငွ အစိတအွပိုငွးကလေးက ကှှနတွော့မွကှစွိရှေ့မှာ ပေါလွာတယွ။

ရှေ့ပှေးအရညွ တှကှေောင့ွ ပှောငလွကနွတေဲ့ ခံစားလှယွ အစေ့လေးဟာ အဖိုးတနွ ကှောကမွကှရွတနာ တဈလုံးလိုပဲ။ အနံ့လညွးသိပမွပှငွးဘူး။ သန့ရွှငွးနတောကိုတှေ့ရတယွ။ ကှှနတွောလွဲ မနနေိုငတွော့ပဲ လှှာဖှားလေးနဲ့ ငှငသွာစှာ ယကလွိုကတွယွ။ ” မလုပပွါနဲ့ရှငွ။ အား…ဟား…, ရပပွါတော့။ တောပွါတော့။ အငွး။” ကိုယခွနဓြာအောကပွိုငွးကို တှန့လွိမပွှီး ရုနွးဖို့ကှိုးစားပမယေ့ွ လကကွော ခှပေါ အခှုပခွံထားရတော့ ဘာမှ မတတနွိုငဘွူးပေါ့။ ကှှနတွောလွဲ ပါးစပကွို သာသာလေးဖှင့ပွှီး သူမရဲ့ ပနွးဖူးလေးနဲ့ကပလွိုကတွယွ။ ဖှေးဖှေးလေး စုပပွေးရငွး လှှာဖှားနဲ့ အစေ့ကို လိပလွိပပွှီး ယကပွေးလိုကတွယွ။ ဒီတခါတော့ သူမ ငှိမသွကသွှားတယွ။ မကှလွုံးပင့ပွှီးကှည့လွိုကတွော့ ဘာမှ မဖှဈသလို မကှနွှာထားနဲ့ မခံစားရခငှယွောငဆွောငနွတယွေ။ မကှလွုံးကို စုံမှိတပွှီး မကှမွှောငကွို ကှုတထွားတယွ။ ဘာပဲ ဖှဈဖှဈ ရုနွးလားကနလွားမလုပတွော့တော့ ကှှနတွောအွနနေဲ့လဲ လုပလွို့ကိုငလွို့ ပိုကောငွးတာပေါ့။ အစေ့လေးကို လှှာထိပနွဲ့ လှိမ့ပွေးနရငွေး မာလာတာနဲ့အမှှ ကှှနတွောလွဲ လှှာထိပကွို ပိုအားထည့ပွှီး ကလိပေးနလေိုကတွယွ။ “အှမွး။ ဟငွး” သူမလဲ လညခွှောငွးဝအထိ ရောကလွာတဲ့ အသံကို အပှငထွှကမွသှားအောငွ ကှိုးစားမှိုသိပနွပေုံရ တယွ။ တဈခါတဈခါ သကပွှငွးရှညကွှီးကို ကှှနတွောမွကှားအောငွ ခိုးခနှတောကို သတိထားမိတယွ။

ပါးစပကွို ခဏခှာပှီး သူမရဲ့ ဟိုနရောကလေး ပှောငွးလဲနပေုံကို ကှည့လွိုကတွယွ။ သူမရဲ့ အစိကလေး ဟာ ထိမိရငပွဲ ပေါကထွှကတွော့မဲ့ လဘေူဘောငွးလေးလို အစှမွးကုနွ တငွးမာနတယွေ။ သေးငယလွှတဲ့ ပနွးဖူးကလေးနဲ့ မလိုကဖွကလွောကအွောငပွဲ။ ဒါမှိုးမိနွးမက အစိကို ကလိပေးရငွ အရမွးဖီးလာတဲ့ သူဆို တာ အတှေ့အကှုံမှားတဲ့ ကှှနတွောသွိလိုကတွယွ။ ပှီးခငှနွပမယေေ့ွ အတငွးကှိတမွှိတပွှီး သညွးခံနပေုံ ရတယွ။ အောကပွါးစပပွေါကကွနလေဲ စေးပိုငတွဲ့ အရညတွှထှကနွေတယွေ။ ” တောတွောခွံလို့ကောငွးနတယနွေဲ့တူတယွ။ ဒီလောကတွောငွ ရှှဲနပှေီ။” သူမသညွ ကှှနတွောွ၏စကားကို မသိခငှယွောငဆွောငနွသညွေ။ ကှှနတွောလွဲ လကခွလညနွဲ့ အရညနွဲနဲကိုတို့ပှီး သူမမှငသွာအောငွ ဖှေးဖှေးခငွှး ခှာပှတယွ။ ” ပငကွူမှှငလွို ကှိုးလေးတှတေောငပွေါနွပှေီ။ ဒီမှာ တှေ့လား။ သသခှေောခှာကှည့လွေ။” —– ခေါငွးကို အတငွးငုတထွားပှီး မသိခငှယွောငဆွောငနွတယွေ။ မကှနွှာကတော့ နီရဲနပှေီ။ ရှကလွှနွးလို့နဲ့ တူတယွ။ အဝတတွဈစမှ မရှိတော့ပမယေ့ွ အရှကဆွိုတဲ့ ကိုယရွုံကို မရအရ ခှုံထားနတေုံးပဲ။ အငွကြံဝှတွ ထားတာတောငွ အရှကမွရှိတော့တဲ့ မိနွးမတှမှေားနတေဲ့ ဒီခတွကှေီးမှာ ဒီလို မိနွးမမှိုးနဲ့တှေ့ရတာ အရမွး ကံကောငွးတာပဲလို့ တှေးမိလာတယွ။

ရှကအွောငလွုပလွေ စိတကွိုတငွးခံလဆေိုတော့ ပေါကကွှဲခါနီး မီးတောငကွှီးလို အတှငွးထဲမှာ တဟီးဟီး နဲ့ ဖှဈနမှောသခှောတယွ။ စိတထွဲမှာတော့ ကှှနတွောတွို့ သူ့ကို လုပနွတေဲ့လုပရွပကွို အရမွးမုနွးနမှောပဲ။ မကှမွှောငကွို ကှုတပွှီး မကှနွှာကို ရှုံ့မဲ့ထားတယွ။ ဒါပမယေ့ွ ခနဓြာကိုယကွတော့ အမှနအွတိုငွး တုန့ပွှနွ နတယွေ။ ရှေ့ပှေးရညကွှညတွှကေ ဖှေးဖှေးခငွှးပမေဲ့ မှားမှားလာတာတှေ့ရတယွ။ ဒါကိုပဲ သူမက ရှကနွတယလွေေ။ အဲဒီအရညတွှကေို လကခွလယနွဲ့ နောကတွဈခါထပတွို့ပှီး ပေါကကွှဲမတတဖွောငွးကားနတေဲ့ သူမရဲ့ အစိပေါွ တငလွိုကတွယွ။ ပှီးတော့ အစိထိပပွေါမွှာ ဝလုံးရေးသလို ဖှေးဖှေးလေး ဝိုငွးပေးလိုကတွော့ ခှှဲကပကွပအွရညတွှကှေောင့ွ အစိထိတလွေးက ပှောငခွှောလာပှီး ပတတြမှားလုံးလေးလို အရောငလွကွ လာတယွ။ သူမဆီကတော့ ဘာသံမှထှကမွလာပမယေ့ွ တငပွါးနားက ကှှကသွားတှေ တလှုပလွှုပဖွှဈလာပှီး ပနွးဖူးလေးကိုလဲ ရှုံ့ခညှတွှခညှလွုပနွတောတှေ့ရလို့ ကှှနတွောလွညွး ” တဈခုခုကို အောင့ခွံနသလေိုပဲနောွ။ ဘာကိုမှား အောင့ထွားနသလေဲ” လို့ သူမ မခံခငှအွောငွ ပှုံးဖှဲဖှဲနဲ့ ပှောလိုကပွမယေ့ွ သူမကတော့ ဒီမေးခှနွးကို ပှနဖွှနေိုငလွောကတွဲ့ အငအွားရှိပုံမပေါဘွူး။ လကခွလယနွဲ့ အစိကလေးကို ပှတပွေးရငွး အဲဒီအောကကွ အပေါကဝွကို လှှာနဲ့ လကှပွေးလိုကတွယွ။

“အား” သူမသညွ တိုးတိုးလေးညညွးလိုကပွှီး ခကှခွငွှးဆိုသလိုပဲ အံကိုကှိတလွိုကပွှနတွယွ။ အရမွးအောင့ခွံ နတေဲ့ သူမကို ကှည့ပွှီး သနားလာတယွ။ သူမကှိုကသွညဖွှဈစေ မကှိုကသွညဖွှဈစေ ပှီးအောငလွုပဖွို့ ကှှနတွောဟွာ နောကလွှုပရွှားမှုတဈခုကို လုပလွိုကပွါတယွ။ အစိကိုပှတပွေးနတေဲ့လကခွလယကွို သူမရဲ့ ပနွးဖူးလေးထဲ သာသာလေး နှဈလိုကပွါတယွ။ အရညွ တှကှေောင့ွ ရှောရှောရှုရှုပဲ လကတွဈခှောငွးလုံးဝငသွှားပါတယွ။ အထဲမှာတော့ နှေးထှေးနပှေီး နံရံမှား ဟာလဲ ပှော့ပှောငွးနူးညံ့လို့နပေါတယွ။ လကခွလယကွို တဝကလွောကအွထိ ဆှဲထုတပွှီးလကညွှိုးနဲ့ နှဈခှောငွးပူးကာ ထပနွှဈလိုကပွါတယွ။ နှဈခှောငွးစလုံးအရငွးအထိဝငသွှားတော့ အသာလေးကှေးပှီး အစိရှိတဲ့နရောရဲ့ အတှငွးဘကနွံရံကို ပှတပွေးလိုကပွါတယွ။ ဘယလွိုတုံ့ပှနမွယဆွိုတာ သိခငှတွာနဲ့ သူမကို ကှည့လွိုကတွော့ အရမွးအံ့ဩနတေဲ့မကှလွုံးတှနေဲ့ ကှှနတွော့ကွို ပှနကွှည့နွတောကို တှေ့ရပါတယွ။ “…..” မလုပနွဲ့လို့ ပှောမယပွှငပွှီးမှ ရပလွိုကပွှီး မကှမွှောငကွို ပိုကှုတကွာ အံကို ခပတွငွးတငွးကှိတလွိုကတွာကို တှေ့ရတယွ။ ဒါပမယေ့ွ လကခွှောငွးလေးတှကေို အတှငွးအထုတွ လုပပွေးလိုကတွော့ ခါးလေးက အလိုလို ကော့ တကလွာတယွ။

ကှှနတွောလွညွး ကော့လာတဲ့ သူမရဲ့ ပေါငကွှားကို နောကတွဈခါ မကှနွှာအပပွှီး အစိကလေးကို ခပပွှငွးပှငွးစုပလွိုကရွငွး လှှာဖှားလေးနဲ့ ခပကွှမွးကှမွး လကှပွေးလိုကပွါတယွ။ သူမကို ပှီးအောငလွုပဖွို့ သိပအွခှိနမွကှာလိုကပွါဘူး။ ထှကခွငှနွတေဲ့အသံကို မှိုခရှငွး ကော့ခငှရွုနွးခငှနွတေဲ့ ခါးနဲ့ ခှထေောကတွှကေို အတငွးထိနွးထားရငွး ပှီးသှားရှာပါတယွ။ ဒါပမယေ့ွ အတှငွးနံရံတှကေ လကခွှောငွးတှကေို ဆှဲညှဈထားပှီး စအိုဝကလဲ ကှုံ့လိုကတွှန့လွိုကနွဲ့ ဖှဈနတယွေ။ ပှီးသှားတာကို ကှှနတွောမွသိဘူးလို့ ထငနွပေုံရတယွ။ အပှဲပှဲနှှဲလာတဲ့ ကှှနတွောကွ မသိပဲနမလေား။ ဒါပမယေ့ွ မသိခငှယွောငဆွောငပွှီး လကနွဲ့လှှာကို ဆကလွကအွလုပပွေးလိုကတွယွ။ ခုနထကွ ပိုပှီးသှကသွှကကွလေး။ တဈခေါကပွှီးသှားတဲ့ အစိကလေးဟာ ခုနကလို တငွးမနတေော့ပဲ နဲနဲလှော့သှားတယွ။ ဒါကှောင့ွ ပါးစပနွဲ့ ပိုပှီး စုပပွေးလိုကရွငွး လှှာကိုလညွး ပို အရှိနတွငလွိုကတွယွ။ လကခွှောငွးတှရေဲ့ အတှငွးအထုတလွဲ ပိုမှနလွာတယွ။ တဈခါပှီးသှားတဲ့ သူမဟာ နောကတွဈခါပှီးဖို့ ဘာမှ သိပမွခပဘွူးထငတွယွ။ တဈခေါကပွှီးတဈခေါကွ ဆကတွိုကွ ပှီးတော့တာပဲ။ ကှှနတွောကွလဲ မရပဘွူး။ အသကရွှုသံတှလေဲ မမှနတွော့ဘူး။ ခနနတေော့ တငပွါးနားမှာပါ ခှှေးစကလွေးတှေ စို့လာတယွ။ ဆကပွှီးမခံနိုငတွော့ဘူးနဲ့တူတယွ။ အခုအထိ တငွးခံလာတဲ့ သူမဟာ အသံကယွှ ကှီးနဲ့ အောရွငွး အတငွးရုနွးတော့တာပဲ။

“တောပွါတော့။ မခံနိုငတွော့ဘူး။ အား.. ခှင့လွှှတပွါတော့။ စိတမွထိနွးနိုငတွော့ဘူး။ အား၊ အား၊ ရပပွါတော့…” အဲဒီလို ထကှမွးတော့ ကှှနတွောလွဲ လုပလွကစွတှရပပွှေီး သူမကို မော့ကှည့လွိုကတွယွ။ ” ပှီးခကှကွတော့ ရကစွကတွယဗွှာ။ တောတွောကွောငွးတယမွဟုတလွား? ဒါမှိုးတဈခါမှ မကှုံဖူးဘူး မဟုတလွား?” အဲဒီလိုမေးလိုကတွော့မှ သူမလဲ သတိပှနဝွငသွှားပုံရတယွ။ တဈခါထဲ ငှိမကွသှှားပှီး နီရဲနတေဲ့ မကှနွှာကို ကှှနတွောွ မမှငအွောငွ ဘေးကို လှှဲထားရငွး ပါးစပကွိုလဲ တငွးတငွးစိလိုကတွယွ။ ဒါပမယေ့ွ အသကရွှုသံက ပုံမှနမွဟုတသွေးပဲ စနနှဈခေိုငကွို လှပစှာ အပေါအွောကရွမွးရငွး အသကရွှုနတယွေ။ သူမရဲ့ ပနွးဖူးထဲကနေ မထုတသွေးပဲ ဆကနွှဈထားတဲ့ လကခွလယနွဲ့ လကညွှိုးကို ဖှေးဖှေးခငွှး ပှနလွှုပပွေးရငွး ” ပှီးခငှရွငလွဲပှောပေါ့ဗှာ။ ဘာမှမပှောပဲပှီးသှားတယဆွိုတာ ဘယနွညွးလမွးကမှလဲ။ တကယဆွို မတငဇွာက ကှှနတွောတွို့ကို ကောငွးအောငပွှုစုပေးရမယ့ွ ဝတတြရားရှိတဲ့ဟာကို။ တာဝနမွကှတေဲ့အပှငွ ကှှနတွောကွကောငွး အောငလွုပပွေးတာကိုလဲ ကှေးဇူးတငစွကားတဈခှနွးတောငမွပှောဘူးဆိုတာတော့ သိတမွဟုတသွေးဘူးလို့ထငွ တယနွောွ။ ဒီလောကဖွီးလာပှီး တဈခါတောငမွဟုတဘွူး၊ အခါခါပှီးသှားတာတောငဗွှာ။” “ကှှနမွ မပှီးပါဘူး။” လို့ အားထုတပွှီးငှငွးနသေေးတယွ။

ဒါနဲ့ကှှနတွောလွဲ တရှှတရွှှတနွဲ့ အသံမှညအွောငွ လကနွှဈခှောငွးကို ခပမွှနမွှနွ အသှငွးအထုတလွုပရွငွး ” လိမပွှောတာ မကောငွးပါဘူးဗှာ။ ကှားတယမွဟုတလွား? ဒီလောကအွရညတွှေ ရှှဲပတမွးခပနွတော။ အသံကှားတာနဲ့ ကှည့စွရာတောငမွလိုပါဘူး။ ဒါတောငွ လိမခွငှသွေးတယလွား?” လို့ ပှောလိုကတွယွ။ ထပမွငှငွးနိုငတွော့တဲ့သူမဟာ ကှှနတွော့ဘွကလွှည့ပွှီး တိုးညငွးတဲ့ အသံလေးနဲ့ ” ဟို… မီးတှပေိတပွှီး အမှောငခွပှေးပါတော့ရှငွ” လို့ တောငွးဆိုလာတယွ။ ကှှနတွောလွဲ မထငမွှတတွဲ့ သူမရဲ့ တောငွးဆိုခကှကွှောင့ွ တောတွောအွံ့ဩသှားတယွ။ ဟုတတွယလွေ။ နေ့ခငွးကှောငတွောငွ မီးတှအကေုနဖွှင့ထွားတဲ့ အလငွးရောငအွောကမွှာ အဝတမွပါတော့တဲ့ ခနဓြာကိုယကွို တဈခါမှမတှေ့ဘူးတဲ့ တဈစိမွးယောကွှားနှဈယောကရွှေ့မှာထုတပွှပှီး လှှို့ဝှကအွပတွဲ့ ပနွးဖူးလေးကို ကလိခံရပှီး အရညတွရှှဲရှှဲနဲ့ အကှိမကွှိမပွှီးသှားပှီးမှ အမှောငခွပှေးပါ၊ ရှကလွို့ပါလို့ ဆိုလာလတေော့ အတှေ့အကှုံမှားလှပါပှီ ဆိုတဲ့ကှှနတွောတွောငွ နဲနဲ တုနလွှုပသွှားတယွ။ ခစှစွရာကောငွးလိုကတွာ။ နောကတွဈခါတှေ့တဲ့အခှိနကွမှှ မငွးစိတတွိုငွးကှ ဖှဈစရမယေလွို့ စိတထွဲမှာပှောရငွး ပါးစပကွတော့ ” ပှောစကားမှနားမထောငတွာ။ တငဇွာ့ တောငွးဆိုခကှကွို မလိုကလွှောနိုငပွါဘူး” လို့ပှောလိုကတွယွ။

အခုအထိသူမကို မတငဇွာလို့ တစိမွးဆနဆွနခွေါခွဲ့တဲ့ ကှှနတွောဟွာ ရငွးနှီးတဲ့ခေါပွုံမှိုးနဲ့ခေါရွငွး သူမကို ရိလိုကတွယွ။ ” မီးတော့ မပိတနွိုငဘွူး၊ ရှကလွှပါခှီရဲ့ဆိုရငွ ဒါလေးနဲ့ မကှစွိကို ဖုံးထားပေးမယလွေ။” လို့ပှောရငွး အသင့ပွှငလွာ တဲ့ အိုငွးမကဈွ( မကှစွိဖုံး) ကို ဆှဲထုတလွိုကတွယွ။ ” ဒါဆို ဘာမှမမှငရွတော့ ဘာမှရှကစွရာမလိုတော့ဘူးမဟုတလွား?” လို့ပှောရငွး သူမရဲ့မကှစွိကို ဖုံးပေးလိုကွ တယွ။” မဟုတပွါဘူး။ အဲဒီအဓိပပြါယွ မဟုတပွါဘူး” အထှတအွထိပအွထိရောကပွှီး ဆကတွိုကပွှီးခဲ့တဲ့ သူမလဲ တညတွညငွှိမငွှိမပွှနဖွှဈလာပှီး စကားတှလေဲ မှားလာတယွ။ အသကရွှုတာလဲ ပုံမှနွ ပှနဖွှဈလာတယွ။ တဈခှိနလွုံး သူမရဲ့နောကမွှာထိုငနွတေဲ့ ပှကှီးက သူမရဲ့ မကှနွှာရှေ့မှာ ရုတတွရကွ ထရပပွှီး ” အဲဒါထကွ ကှှနတွော့ကွိုလဲ ပှုစုပေးဦးလေ။ လုပတွတတွယမွဟုတလွား? ပါးစပနွဲ့?” လို့ပှောရငွး ပှကှီးဟာ သူ့ရဲ့ကိုယပွှားကို ဘောငွးဘီးထဲကဆှဲထုတပွှီး သူမရဲ့ ပါးစပဝွမှာတေ့လိုကတွယွ။ ” အပေါပွါးစပနွဲ့ သသခှေောခှာပှုစုပေးလို့ စိတကွှနပရွေငွ အောကပွေါကကွို ခှင့လွှှတပွေးမယွ။” “တကယလွာ?” “တကယပွေါ့။ ကောငွးအောငတွော့ လုပပွေးရမယနွောွ။” ပှကှီးကလိမပွှောတာတော့မဟုတပွါဘူး။ ဒါပမယေ့ွ သူမအတှကမွဟုတပွဲ သူ့ဆရာ ကှှနတွော့အွကှိုကွ မိနွးမကို မလုပဘွူးဆိုတဲ့အဓိပပြါယနွဲ့ ပှောတာပါ။

ဒါကိုမသိပဲ ပှကှီးကောငွးအောငလွို့ ကှိုးစားပှီး မှုတပွေး နရှောတယွ။ ကှည့ရွတာတော့ အစိမွးသကသွကတွော့ ဟုတပွုံမရဘူး။ ကှှမွးကငှတွယလွဲ မဟုတဘွူး။ သူမရဲ့ ယောကွှားဟာ အပှငမွှာပဲ ပှောပွါးပှီး သူမအပေါွ ဝတကွှတနွေးကှလေောကပွဲ ဆကဆွံခဲ့ပုံပဲ။ တောတွောအွသုံးမကတှဲ့ ယောကွှားပဲ။ သိပမွကှှမွးဘူးဆိုတော့လဲ သငပွေးရမှာပေါ့။ ဒါလဲပှောစွရာ တဈခုပဲလို့ ကှှနတွောွ သဘောထားလိုကတွယွ။ ကှှနတွောဟွာ အိပထွဲကနေ ခိုးရိုကနွတေဲ့ ဗီဒီယိုကငမွရာကို ထုတလွိုကပွှီး လှပကှော့ရှငွးတဲ့ သူမရဲ့ ခနဓြာကိုယကွို ခှဖှေားကနေ မကှနွှာအထိ ပနွးဖူးလေးပါမကနွှ အနီးကပရွိုကလွိုကတွယွ။ မကှစွိဖုံးစှပွ ထားတဲ့သူမကတော့ ဘာမှမသိရှာဘူးပေါ့။ သူမရဲ့လကနွှဈဖကကွို စညွးထားတဲ့ကှိုးကို ပှကှီးက ဖှပလေေိုကတွယွ။ ပါးစပနွဲ့တငမွဟုတတွော့ပဲ လှတလွပသွှားတဲ့ လကနွှဈဖကကွိုပါသုံးပှီး ပှကှီးစိတတွိုငွးကအှောငကွှိုးစားနရှောတဲ့ သူမရဲ့ ပုံရိပကွို အခှိနအွတောကွှာမှတတွမွးတငပွှီး ကငမွရာကို အသင့ပွါလာတဲ့သုံးခှောငွးထောကခွုံမှာ တပဆွငွ လိုကတွယွ။ အစောပိုငွးက အိပထွဲမှာထည့ပွှီး ခိုးရိုကထွားတာဆိုတော့ ပုံတှကေ ဝေးနလေိမ့မွယွ။ သူမကို မကှစွိဖုံးလိုကတွဲ့နောကပွိုငွး အနီးကပပွုံတှကေို ပိုရိုကလွို့ကောငွးလာတာပေါ့။

အိပကွိုလဲ လိုခငှတွာရှိရငွ လှယလွှယထွုတလွို့ရအောငွ ဆိုဖာပေါမွှာတငထွားလိုကတွယွ။ အဲဒါတှလေုပနွရငွေး သူတို့နှဈယောကကွို ကှည့လွိုကတွော့ ပှကှီးက သူမရဲ့လကနွှဈဖကကွို လကပွှနွ ကှိုးပှနတွုပနွတောတှေ့ရတယွ။ မကှှမွးကငှတွဲ့ သူမက မှုတပွေးနရေုံနဲ့ မပှီးနိုငတွော့လို့နဲ့တူတယွ။ သူမရဲ့ မကှနွှာကို လကနွှဈဖကနွဲ့ ညှပကွိုငပွှီး ခါးကိုလှုပရွမွးကာ သူမရဲ့ပါးစပထွဲ အတငွးပဲ ထိုးသှငွး ထိုးထုတွ လုပပွါတော့တယွ။ ” ဂု..ဂု..ဂု..” အံခငှလွာတာကို အတငွးအောင့ခွံပှီး မငှငွးရှာဘူး။ ပါးစပနွဲ့ပှီးသှားရငွ အောကအွပေါကကွ သကသွာရာ ရမယလွို့ ထငနွလေို့နဲ့တူတယွ။ တကယခွစှဖွို့ကောငွးတဲ့ မိနွးမပဲ။ ပှကှီးက ကှှနတွော့ကွိုလှည့ပွှီး မကှရွိတပွှလိုကတွယွ။ ကှှနတွောလွဲ အောကပွိုငွးကိုအကုနခွှှတပွှီး သူမရဲ့ ခှထေောကနွှဈဖကကွို ဆှဲကိုငလွိုကကွာ ခနဓြာကိုယအွောကပွိုငွးခငွှး နညွးသှားအောငွ ကပလွိုကတွယွ။ အသင့ဖွှဈနတေဲ့ ကှှနတွော့ကွိုယွပွှားရဲ့ ထိပနွဲ့ သူမရဲ့ ပနွးဖူးလေးကို တို့ထိကစားပေး လိုကတွယွ။ ” အူး ၊ အူး ၊ အူး ၊” ခနဓြာကိုယွ အောကပွိုငွးကို ဖောကထွှငွးခံရတော့မယဆွိုတာ သတိထားမိလိုကတွဲ့သူမဟာ ကမနွးကတနွး ရုနွးဖို့ ကှိုးစားရှာပမယေ့ွ ခနဓြာကိုယွ အပေါပွိုငွးရော အောကပွိုငွးပါ ထိနွးခှုပခွံနရတေော့ မလှုပသွာ ဘူးပေါ့။

အပေါကွနေ သူမပါးစပနွဲ့ဂှငွးထုသလိုလုပနွတေဲ့ ပှကှီးကလဲ အရှိနကွို မှှင့လွိုကတွယွ။ ကှှနတွောကွလဲ ကိုယပွှားကို အပေါကနွဲ့တေ့ပှီး တဈဝကလွောကပွဲထည့ပွှီး ထိုးသှငွးလိုကွ ပှနဆွှဲထုတလွိုကနွဲ့ပေါ့။ အထဲ ထဲမှာ ပူနှေးနပှေီး အရညတွှရှေှဲ ခှှဲနတယွေ။ တဈခါတဈခါ မှှေးပှံ့ပှံ့အနံ့လေးကိုတောငွ ရှူမိသလိုပဲ။ အမတှကေ အဖိုတှကေို စှဲဆောငတွဲ့ အနံ့မှိုးပေါ့။ ဒါတောငသွူမဟာ မလုပပွါနဲ့လို့ ငှငွးခငှနွသေေးတဲ့ပုံပဲ။ ” မှနွး….၊ အှနွး….” လို့ ပှကှီးကို ပလှမှေုတပွေးနတေဲ့ ပါးစပကွနေ အသံတှထှကလွောတယွ။ ဒါကို ကှည့ပွှီးကှှနတွောကွ ” ဘာလဲ? တဈဝကပွဲ ဝငသွေးလို့အားမလိုအားမရဖှဈနတယမွေဟုတလွား? တဈခှောငွးလုံးဝငအွောငွ ထိုးသှငွးပေးရမယဟွုတလွား?” လို့ ပှောလိုကတွယွ။ ” အမွး ဟမွး အမွး” အခှိနတွနပွှီလို့ထငတွာကှောင့ွ ကှှနတွောဟွာ ကိုယပွှားကို အဆုံးအထိဝငအွောငဖွိသှငွးလိုကတွော့ အတှငွးပိုငွးနံရံတှကေ လကခွှောငွးလေးတှလေိုပဲ ကှှနတွော့ပွဈစညွးကို ဆုပညွှဈလာတယွ။ အထုတအွသှငွးမလုပပွဲ ဒီအတိုငွးထိုးနှဈထားရငွး ခါးကိုလှုပကွာ အတံထိပနွဲ့ဝလုံးရေးသလို လှုပဝွိုငွးပေးလိုကတွော့ သူမရဲ့ အတှငွးနံရံက ပှနတွုန့ပွှနပွှီး အရငကွထကပွို ရှုံ့လာတယွ။ ခဏနတေော့ ခါးလေးက မသိမသာ ကော့လာပှီး “ဝူးဝါး၊ ဝူးဝါး၊ ဝူးဝါး” ဆိုပှီး ပှီးသှားပုံရတယွ။အစိကို အခှိနပွေးပှီး ကလိထားတဲ့အတှကွ ပိုပှီး ပှီးဖို့လှယနွပေုံပဲ။

ကှှနတွောလွဲ သူမအထဲက ကိုယပွှားကို ဒီအတိုငွးစိမထွားရငွး သူမရဲ့ အတှငွးနံရံတှကပေေးတဲ့ အရသာကို ခံစားနမေိတယွ။ ပှကှီးကိုမော့ကှည့လွိုကတွော့ သူလဲပှီးသှားပုံရတယွ။ သူမရဲ့ ပါးစပထွဲမှာနဲ့တူတယွ။ သ့ူပဈစညွးကို သူမရဲ့ ပါးစပထွဲမှာ သှငွးထားရငွး သူမရဲ့နှာခေါငွးကို အတငွးပိတထွားတာတှေ့လိုကရွတယွ။ သူမလဲ ပှကှီးရဲ့ သုတရွညတွှကေို သောကရွငွး မကှစွိဖုံးအောကမွှာ သူမဘာကှောင့ွ အခုလို နှိပစွကခွံနရသလေဲဆိုတာ တှေးရငွး ငိုနရှောမှာပဲ။ အောွ…. သနားစရာကောငွးလိုကတွာ။ သူတို့ကိုကှည့ရွငွး ကှှနတွောလွဲ ခါးကို ရှေ့နောကလွှုပရွငွး အသှငွးအထုတကွို ဖှေးဖှေးခငွှးပှနစွလိုကွ တယွ။ သူမဟာ စိတနွဲ့ကိုယနွဲ့ မကပတွော့တဲ့သူလို အရုပကွှိုးပှတွ ထိုငနွတယွေ။ ပှကှီးလဲ သူနမှေဲနရော ဖှဈတဲ့ ဆိုဖာကှောမှီနဲ့ သူမရဲ့ ကှားထဲကို ဝငထွိုငလွိုကပွှီး နောကကွနေ သူမရဲ့ ခှနှဈခှေောငွးကို ကိုငပွေးထားတယွ။ သူမရုနွးခငှလွဲရုနွးလို့မရလောကတွော့မှ ကှှနတွောဟွာ ခါးကို အလုပပွေးရငွး သူမရဲ့ မကှစွိကိုအုပထွားတဲ့ အိုငွးမကဈွကို ဖယပွေးလိုကတွယွ။ မှောငနွရောကနေ ရုတတွရကလွငွးလာတဲ့အတှကွ မကှစွိပဲကှိမွးလို့လား။ ဒါမှမဟုတွ လကရွှိအခှေ အနကေိုပဲ လဈလှူရှုထားခငှလွို့လားမသိပါဘူး။ သူမဟာ မကှစွိကို စုံမှိတပွှီး မကှနွှာကို လှှဲထားတယွ။

ကှှနတွောလွဲ အသှငွးအထုတမွရပပွဲ ” ဒေါတွငဇွာခိုငွ” လို့ နာမယအွပှည့အွစုံခေါလွိုကရွငွး ” သှငွးလိုကတွာနဲ့ ခကှခွငွှးပဲ ပှီးသှားတယဆွိုတော့ ပှတလွပနွတော ကှာပှီနဲ့တူတယနွောွ?” လို့ပှော လိုကပွမယေ့ွ ဘာမှပှနပွှီး မတုန့ပွှနပွါဘူး။ ဒီအခှအနရေေောကတွဲ့အထိ မကောငွးပါဘူး၊ မပှီးပါဘူးလို့ အသံတိတငွှငွးနတေဲ့ သူမကိုကှည့ပွှီး တောတွောတွောငွ သနားလာတယွ။ ” ဒေါတွငဇွာခိုငကွို ပဈထားပှီး အပှငမွှာ ဝယစွားပှောပွါးနတေဲ့အပှငွ ကလေးမုန့ပွေးကှိုကတွဲ့ ခငဗွှားယောကွှားက လုပပွေးမှ စိတတွိုငွးကမှှာလားဗှ။ ခငဗွှားနဲ့အိပရွဖို့အတှကွ သိနွး ၄၀ ပေးပှီး ခငဗွှားကိုတနဖွိုးဖှတတွဲ့ ကှှနတွောလွိုလူမှိုးနဲ့ အိပရွတာကမှ မိနွးမတဈယောကရွဲ့ဂုဏကွို ပိုမှင့စွပှေီး ပိုပှောစွမယလွေို့ ကှှနတွောတွော့ ထငတွယဗွှာ” သူမဟာ မကှစွိကို အသာဖှင့ပွှီး ကှှနတွောရွှိရာဖကကွို ဝေ့လို့ကှည့လွိုကတွယွ။ တောတွောရွိုးတဲ့မိနွးမပဲ။ ကှှနတွောပွှောတဲ့စကားလုံးတှကှေောင့ွ စိတလွှုပရွှားနတယဆွေိုတာ အရမွးသိတာနတယွေ။ ကှှနတွောကွ ပှနစွိုကပွှီးကှည့ပွေးလိုကတွော့ သူမ မကှလွုံးလှှဲသှားတယွ။ အဲဒီတော့မှ သုံးခှောငွး ထောကခွုံပေါတွငထွားတဲ့ ဗီဒီယိုကငမွရာကို သတိထားမိသှားပုံရတယွ။ ” ဟာ။ဟယွ။ အဲဒါတော့မလုပပွါနဲ့။ ဗီဒီယိုတော့မရိုကပွါနဲ့။ ရပလွိုကပွါ….” လို့ ရုတတွရကကွှီး ထအောွ ပါလရေော။

ရိုးသားပှီး အရှကတွရားကှီးတဲ့ သူမအတှကွ လိငဆွကဆွံနတေဲ့ မှငကွှငွးကို ဗီဒီယိုအရိုကခွံ ရတဲ့ကိဈစဟာ ကိုယ့ယွောကွှားမဟုတတွဲ့ တစိမွးယောကွှားတှရှေေ့မှာ တဈကိုယလွုံးခှှတပွှီး ဗလကာယ အလုပခွံနရတေဲ့ ကိဈစတှထကတွေောငွ ပိုပှီး သညးမွခံနိုငတွဲ့ကိဈစဖှဈမယထွငပွါတယွ။ အရှကတွရား ဆိုတဲ့ ခှုံစောငကွ တဖှေးဖှေးကှာကနှတေဲ့ သူမရဲ့စိတကွို ပိုပှီးယောကယွှကခွပလွှုပရွှားသှားအောငွ လုပခွငှလွို့ ကှှနတွောကွလဲ မကှစွိဖုံးကို တမငခွှာလိုကတွာပဲ။ သူမရဲ့စိတတွှပေိုလှုပရွှားသှားအောငွ ” စိတမွကောငွးတော့ မဖှဈပါနဲ့ဒေါတွငဇွာခိုငရွယွ။ ခငဗွှားအဝတတွှေ စခှှတကွတညွးက ရိုကထွားတာပါ။ အခုမှ ရပပွါဆိုတာတော့ မဖှဈနိုငလွို့ပါ။ ကှှနတွောတွို့အတှကွ အကာအကှယလွို သဘောမှိုးပါ။ ကိဈစဝိဈစတှေ အားလုံးပှီးသှားရငွ ရိုကထွားတဲ့ ဗီဒီယိုတိပကွို ပှနပွေးမှာမို့ စိတမွပူပါနဲ့” ကှှနတွော့ပွှောစကားကို မကှားခငှယွောငဆွောငပွှီး အားကုနသွုံးကာ ရုနွးပါတော့တယွ။ ဒါပမယေ့ွ လကနွှဈဖကကွို ကှိုးခညှခွံထားရပှီး ကိုယခွနဓြာနဲ့ ခှထေောကကွို အားကောငွးမောငွးသနွ ယောကွှားကှီး နှဈယောကကွ ခှုပထွားတဲ့အပှငွ ကိုယခွနဓြာရဲ့ အလညဗွဟိုကို သပရွိုကခွံထားလတေော့ ဘယကွှာကှာ ရုနွးနိုငပွါတော့မလဲ။ ခဏနတေော့ရုနွးတာကိုရပလွိုကပွှီး တုတတွုတတွောငမွလှုပတွော့ပဲ ငှိမကွသှှား တယွ။ ဒီလိုငှိမကွသှှားပှနတွော့လဲ ပငွှးစရာကှီး။

ဒါမှိုးကိဈစက အသံလေးဘာလေးထှကမွှ လုပတွဲ့လူအနနေဲ့လဲ အားတကတွယမွဟုတလွား။ ဒါကှောင့ွ ” ဒေါတွငဇွာခိုငွ၊ ဒေါတွငဇွာခိုငွ၊ ဒေါတွငဇွာခိုငွ” လို့ မထူးမခှငွးခေါကွှည့တွယွ။ ဒါလဲပှနမွထူးတာနဲ့ ” ဒေါတွငဇွာခိုငလွို လငရွှိမယားတဈယောကအွတှကွ လှကှေီးထိုးရိုးရိုးပဲ အသှငွးအထုတွ လုပနွတေော့ ဘယလွုံလောကမွလဲနောွ။ ပိုပှီးကောငွးလာအောငလွုပပွေးရဦးမှာပေါ့” ဝတတြရားအရသာ မိနွးမကိုလုပနွတေဲ့ သူမရဲ့ယောကွှားကောငွးမှုကှောင့ွ သူမရဲ့အတှငွးသားတှဟော သိပပွှီး မဖှံ့ဖှိုးသေးပုံရတယွ။ သာမာနအွသှငွးအထုတလွုပနွရေုံလောကနွဲ့ရတဲ့ ခံစားခကှလွောကကွို တော့ သူမအနနေဲ့ အောင့ခွံနိုငပွုံပဲ။ နောကမွှပဲ အခှိနယွူပှီး တဈကိုယလွုံးဘယထွိထိ ဖီးလလွာတဲ့ မိနွးမ ဖှဈအောငွ လုပသွှားရမှာပေါ့။ ကှှနတွောအွတှကလွဲ စိတဝွငစွားစရာပါပဲ။ အခုတော့ နဲနဲဆကကွလိပေး လိုကွဦးမယွ။” ဒါပမယေ့ွ စောကစွိလေးကတော့ ကှုပမွှငဘွူးတဲ့ထဲမှာ အကှီးဆုံးပဲ။ ယောကွှားဆီက အကှငနွာတှေ မရတာနဲ့ ကိုယဖွာသာကို အစိကိုပှတပွှီး အာသာဖှနလေေို့နဲ့တူတယနွောွ။ ဒါကှောင့ွ အစိကို တဈခကှနွှဈခကှထွိလိုကတွာနဲ့ လှယလွှယလွေးပှီးသှားတာပေါ့နောွ။” လို့ စကားလုံးတှနေဲ့ မခံခငွှ အောငပွှောရငွး ခါးကိုလညွး မပှတလွှုပပွှီး အသှငွးအထုတကွို ဆကတွိုကလွုပပွေးနပေါတယွ။ သူမဟာ စိတလွှုပရွှားမှုကှောင့ွ နီရဲနတေဲ့ မကှနွှာလေးကိုဘေးသို့လှှဲရငွး မကှမွှောငကွှုတကွာ အောင့ခွံနရှောတယွ။

အရှကတွရားကို လကမွလှှတခွငှသွေးတဲ့ပုံပဲ။ ခစှဖွို့ကောငွးလိုကတွာ။ ပှဲကှည့ပွရိသတလွိုဖှဈနတေဲ့ ပှကှီးကိုလဲမပငွှးစရအေောငွ ဒီနေ့ပှဲကိုအဆုံးသတဖွို့ အသင့ွ စဉွးစားပှငဆွငလွာတဲ့ ကိဈစတဈခုကိုလုပရွနွ ပှငဆွငလွိုကတွယွ။ ကှှနတွောကွ မကှရွိတလွှမွးပှလိုကွ တော့ ပှကှီးက ပှုံးဖှဲဖှဲမကှနွှာနဲ့ ခေါငွးညှိပပွှီး သူ့ဘေးမှာခထှားတဲ့ အိပထွဲကနေ ပနွးနုရောငအွဆငွးရှိတဲ့ ကှကွဥ ကိုဆှဲထုတလွိုကတွယွ။ သူမရဲ့ညာခှထေောကကွို ပှကှီးအစားကှှနတွောကွ ကိုငထွားလိုကွ တယွ။ သူကအားသှားတဲ့ ညာလကနွဲ့ရိုတာကိုကိုငပွှီး တုနခွါအားကို “အလယွ” လောကမွှာ ထားလိုကတွယွ။ ပှီးတော့ ကှှနတွော့ရွဲ့ စကားအပှီးကိုစောင့ပွှီး ရိုတာကို သူမရဲ့စောကစွိလေးနဲ့ တို့ထိလိုကတွယွ။ (လုံးရှညရွှညပွုံစံ လုပထွားတဲ့ ရောငစွုံဘိုငဘွရတော။ ဂပှနကွားတှမှော အသုံးပှုတာ တှေ့ဘူးကှပါ လိမ့မွယွ။) ” ရိုးရိုးကှီး အသှငွးအထုတလွုပနွရေုံနဲ့ အားမလိုအားမရဖှဈနတေဲ့ ဒေါတွငဇွာခိုငအွတှကွ ပိုပှီးကောငွး အောငလွုပပွေးပါမယွ။ ဒီတဈခါတော့ ရုနွးရငွးဆနခွတမွလုပဖွို့ တောငွးဆိုပါရစနေောွ။” ရိုတာက အစိကလေးနဲ့ထိတော့ တဈခါမှမရဖူးသေးတဲ့ ခံစားမှုကှောင့လွားမသိဘူး၊ သူမဟာ မကှစွိကို တအံ့တဩဖှင့လွိုကကွှည့လွိုကပွှီး ကှှနတွော့မွကှနွှာကို ခဏကှာစိုကကွှည့လွာတယွ။

ပှီးတော့ ခေါငွးကို ဘယညွာခါယမွးရငွး ” အား… အဲဒါတော့မလုပပွါနဲ့။ တောငွးပနပွါတယွ။ တောပွါတော့”လို့ တုနယွငတွဲ့အသံနဲ့ တောငွးဆိုရှာတယွ။ သှားခငွှးရိုကနွတေဲ့ အသံတှလညွေးထှကလွာတယွ။ ” ဒီလိုမှိုးလူကှီးမှားအတှကကွစားစရာပဈစညွးကို ယောကွှားအလှမွးဖှဖေို့ အမှဲသုံးနတယမွေဟုတလွား? ” လို့ ကှှနတွော့ကွိုယပွှားရဲ့ အသှငွးအထုတကွို မရပတွမွးဆကလွုပရွငွး သူမကို မေးလိုကပွါတယွ။ ထငထွားတဲ့အတိုငွးပဲ ဘာမှပှနမွဖှပေါဘူး။ ” အောွ သုံးဘူးတယတွဲ့လား၊ ရိုးနပှေီပေါ့နောွ။” လို့ထပပွှီး ပှောလိုကတွော့မှ ” တဈခါမှမသုံးဘူးပါဘူး။ ပေါကပွေါကရွှာရှာ။” လို့ကမနွးကတနွးပှနဖွှတယွေ။ အသကရွှုသံက ပှတတွောငွးပှတတွောငွးနဲ့ ဖှဈလာတယွ။ ခနဓြာကိုယကွ အမှနအွတိုငွး တုန့ပွှနနွပမေေဲ့ ဘေးလူမသိအောငွ ရှကစွိတနွဲ့ ထိနွးခှုပဖွို့ ကှိုးစားနတေဲ့သူမအဖို့ ပိုပှီးအားအငကွုနခွနွးနပေုံရတယွ။ ဒါလဲ ခဏနရငွေ ကှှနတွောကွ အဆုံးသတပွေးမှာပါ။ ဒါကှောင့ွ ရိုတာကို အပှငွးဆုံးအဆင့အွထိ တငလွိုကပွှီး ကှှနတွော့ရွဲ့ အသှငွးအထုတတွှကေိုလညွး မှနနွှုနွးမှှင့ပွေးလိုကတွယွ။ ” အား…., တမှိုးကှီးပဲ …, ဆကမွလှုပပွါနဲ့တော့၊ မခံနိုငတွော့ဘူး…” သူမရဲ့ အထဲနံရံတှကေ ရှုံခညွှ တှခညွှ ပိုဖှဈလာတယွ။ အစိ ကို ရိုတာနဲ့ ကလိပေးနတေော့ အတှငွးပိုငွးကလညွး တုန့ပွှနမွှုတှပေို ပှငွးထနလွာပုံပဲ။ ” ဒါမှိုး ကှိုကတွယမွဟုတလွား?” “ဒီနေ့အဖို့ ဒါနောကဆွုံးပဲ။

ကှှနတွောလွဲပှီးခါနီးပှီ။ ခငဗွှားထနတွာ ကှှနတွောသွိတယွ။ စိတကွှိုကတွာ ထနပွတေော့။” ” ဟင့အွငွး။ မကှိုကပွါဘူး။ ကောငွးလဲမကောငွး…..ပါ..ဘူး။” လို့ ကှိုးစားပှီး ငှငွးဆနပွမေဲ့ မကှလွုံးကို စုံမှိတပွှီး စကားကိုတောငွ ဆုံးအောငမွပှောနိုငရွှာပါ။ ” မတငဇွာတို့ကတော့ စံပဲဗှာ။ ဘယနွှဈခါမှနွး မသိအောငွ ပှီး ပှီးနတေဲ့အပှငွ ဟိုနရောကလဲ ရှှဲရှှဲစိုနေ တဲ့အပှငွ ပလဈပလဈနဲ့ နတောတောငွ ဝနမွခံခငှသွေးဘူး။ ဒီအခှအနထေေိရောကတွော့မှ ဘာကို သညွးညှငွးခံပှီးအောင့ထွားနရသေေးတာလဲ” ကှှနတွောကွ ဒီလောကလွမွးဖှင့ပွေးထားတာတောငွ အရှကကွှီးတဲ့သူမဟာ နောကဆွုံးအဆင့ွ ရောကတွဲ့ အထိ ပှီးခငှတွာကို ထိနွးခှုပပွှီး အောင့ခွံနတေဲ့အတှကွ အတှငွးထဲမှာတော့ တဗစှဗွစှနွဲ့ အဆကမွပှတွ ပိုပှီးလှုပရွှားနပေါတယွ။ ဝမွးသှားခငှတွာကို အောင့ထွားတဲ့သူလို လူလဲ ဂနာမငှိမဖွှဈလာပါတယွ။ ကှှနတွောလွဲ ပှီးခါနီးလာပါတယွ။ ဒါကှောင့ွ နောကဆွုံးအနနေဲ့ အထုတအွသှငွးကို အားကုနတွငလွိုကွ ပါတယွ။ — ရုတတွရကဆွိုသလိုပဲ သူမပိုငပွနွးဖူးလေးရဲ့ နှုတခွမွးဝက ကှှနတွော့ပွဈစညွးကို အင့ကွနဲ ဆှဲညှဈလိုကပွှီး အတှငွးနကပွိုငွးထဲက ဖောငွးလာသလို ခံစားလိုကရွတယွ။ ” အား… , ထှကပွှီ။ အား။ ” လို့ကှှနတွောအွောလွိုကတွဲ့အသံနဲ့ တပှိုငနွကလွိုပဲ သူမထံမှလဲ ” အအအအအအာအာအာအားအားအား ” လို့ အောလွိုကသွံကို ကှားလိုကရွတယွ။

ကှှနတွောလွဲသူမအထဲမှာ သုတရွညတွှပနွေးထုတလွို့အပှီးမှာ သူမဟာ သေးသှယတွဲ့ကိုယခွနဓြာနဲ့မလိုကဖွကလွောကတွဲ့ အငအွားတှနေဲ့ အတငွးရုနွးတော့တာပဲ။ အခုအထိ အောင့ခွံ ထားတာတှေ ပေါကကွှဲထှကလွာသလိုပဲ။ ပှကှီးက သူမရဲ့ အစိပေါကွနေ ရိုတာကို ခှာလိုကတွော့မှ ငှိမကွသှှားတယွ။ အစကတော့ သူမအထဲမှာ သုတရွညတွှပနွေးထုတဖွို့စိတကွူးမရှိခဲ့ပါဘူး။ ဒါပမယေ့ွ ကောငွးလှနွးလို့ ပှီးခါ နီးမှာ ဆှဲထုတဖွို့မွေ့သှားပှီး အထဲမှာပဲ ပှီးလိုကရွတယွ။ ဒါမှိုးက သတိထားရတယလွေ။ ဗိုကတွှေ ဘာတှထှကလွောရငွ ရှုတကွုနမွှာမဟုတလွား။ ဒါပမယေ့ွ နို့တှတငွေးနပေုံကနပှေောရရငွ သိပမွကှာခငွ ဓမမြတာလာတော့မှာမို့ သိတတွော့ မစိုးရိမရွဘူးထငတွာပဲ။ ဟဲ ဟဲ.. ပှီးသှားပမယေ့ွ ပှော့မသှားသေးတဲ့ ကှှနတွော့ရွဲ့ ပဈစညွးကို အရငွးအထိ နောကထွပွ အကှိမအွနညွးငယွ ဆောင့ပွေးလိုကတွယွ။ ” အ အ အ” အားအငကွုနခွမွးပှီး အရုပကွှိုးပကှသွလို ပှော့ခှနတေေဲ့ သူမဆီက မထငမွှတတွဲ့ တုန့ပွှနမွှုကို ရပှနတွယွ။ သူမဟာ နောကဆွုံးအထိ ခနဓြာကိုယရွဲ့တုန့ပွှနမွှုကို အရှကကွှီးစှာ ဖုံးကှယဖွို့ကှိုးစားခဲ့တယွ။ စိတမွထိနွး လှနွးလို့ ငိုကှှေးခဲ့ပမယေ့လွဲ အဲဒီနောကမွှာတော့ ကှှနတွောတွို့ကို သူမရဲ့ဝမွးနညွးနမှေုကို မပှမိအောငွ ထိနွးနိုငခွဲ့တယွ။ စိတတွောတွောမွာတဲ့ မိနွးမပဲ။ အရှကတွရားနဲ့ ဖုနွးကှယထွားဖို့ကှိုးစားပမယေ့ွ သူမရဲ့ ရာဂစိတကွိုလဲ ထငထွငရွှားရှား မှငလွိုကရွတယွ။ တုန့ပွှနမွှုတှကေ အရမွးကောငွးတာပဲ။ မှှောလွင့ထွားတာထကတွောငွ ပိုကောငွးနတယွေ။ အရှကကွှီးတယွ။

ဒါပမယေ့ွ တဏှာလဲကှီးတယွ။ ကှှနတွောကွှိုကတွဲ့ မိနွးမကောငွးတဈယောကရွဲ့ အရညအွခငွှးတှပေဲ။ ပှကှီးက ကှှနတွောဘွာကို စဉွးစားနလေဲဆိုတာ သိနတေဲ့အတိုငွးပဲ။ စပဖွှဲဖှဲနဲ့ ကှှနတွော့ကွို ကှည့နွတောနဲ့ ကှှနတွောလွဲ သူ့ကို ပှနရွီပှလိုကတွယွ။ အဝတတွှပှနဝွေတပွှီးတဲ့သူမဟာ အခနွးနံရံကို စိုကကွှည့ရွငွး တဈခုခုကို စဉွးစားနတယနွေဲ့တူတယွ။ စိတနွဲ့ကိုယနွဲ့ တခှားစီလိုပုံစံမှိုးနဲ့။ သိပမွကှာသေးခငွ အခှိနအွတှငွးက ဖှဈပကှခွဲ့တဲ့ကိဈစတှကေို ပှနတွှေးရငွး စိတဆွိုးဝမွးနညွးနတောမှားလားမသိဘူး။ ” အပေးအယူလုပတွဲ့ကိဈစတှေ ပှောစရာကနှသွေးလို့ ဒီကို ခဏလောကကွှှပါခငဗွှာ” လို့ တမငွ ယဉယွဉွ ကှေးကှေးပှောလိုကတွော့မှ သူမဟာမလှှောကခွငွှ လှှောကခွငှပွုံမှိုးနဲ့ ကှှနတွောရွှေ့ကိုလှှောကလွာ တယွ။ ဝမွးနညွးစိတွ၊ မခံခငှစွိတတွှကှေောင့ွ ကလှုဆဲဆဲ မကှရွညတွှကေို ကှှနတွောတွို့ရှေ့မှာ မကမှိ အောငစွိတတွငွးထားတယနွဲ့တူတယွ။ ” ကတိပေးထားတဲ့အတိုငွး ခငဗွှားအမှိုးသားပေးလိုကတွဲ့ ငှသေားကို လကခွံယူထားပှီး စုံစမွးတှေ့ရှိ ခကွှ အစီရငခွံစာကို ပေးလိုကပွါမယွ။ ဒီစာရှကတွှကေိုတော့ ခငဗွှားအမှိုးသားကို ပှနမွပေးပဲ ကိုယတွိုငွ သိမွးထားလိုကပွါလို့ အကှံပှုခငှပွါတယွ။ နောငတွဈခှိနခွှိနွ လငမွယားကှာရှငွးတာတို့ဖှဈလာရငွ ခငဗွှား အတှကွ အထောကအွကူရတာပေါ့။

” လို့ပှောရငွး သူမလကထွဲသို့ စာရှကစွာတမွးတှေ ထည့ထွားတဲ့ စာအိပကွို ပေးလိုကပွါတယွ။ ” ဒါဆို အားလုံး ပှီးပှီပေါ့နောွ၊ နောကထွပမွရှိတော့ဘူးမဟုတလွား?” လို့ မှှောလွင့ခွကှကွှီးစှာနဲ့ သူမက မေးလာပါတယွ။ ” နောကထွပွ ၃၊ ၄ ခါလောကတွော့ အသုံးတောခွံပါဦးဗှာ။ စိတမွပူပါနဲ့။ ကှှနတွောကွ မိနွးမတဈယောကွ ကို သိပကွှာကှာမကှိုကတွတဘွူး။ ခဏလေးနဲ့ပငွှးသှားတတတွဲ့ အကငှ့ရွှိတယွ။ ခငဗွှားကံကောငွးရငွ နောကထွပတွဈခေါကလွောကဆွို ခငဗွှားကို ပငွှးခငွှ ပငွှးသှားမှာပါ။ အဲဒီအခါကှတော့ အခုပေးလိုကတွဲ့ စာရှကစွာတမွးတှကေို ကောပွီကူးထားတာတှရယွေ၊ စောစောက ရိုကထွားတဲ့ ဗီဒီယိုတိပရွယကွို ပှနပွေး မယလွေ။ ဒါဆို လုံးဝ ကိဈစပှတသွှားပှီပေါ့။” လို့ပှနဖွှလေိုကတွော့ သူမရဲ့မကှနွှာဟာ ဇီးရှကလွောကပွဲ ကနှတွော့တယွ။ “နောကတွဈခု ထပတွောငွးဆိုခငှတွာက ဒီနေ့ ဒီအခနွးထဲမှာဖှဈခဲ့တဲ့ ကိဈစကို ခငဗွှားယောကွှားကို ပှနမွ ပှောပါနဲ့။ နောကပွှီး သူက အရှယမွရောကသွေးတဲ့ မိနွးခလေးကို ပိုကဆွံပေးပှီး စားလိုကတွဲ့ကိဈစရယွ၊ အဲဒီကိဈစ ကှှနတွောတွို့သိသှားလို့ ပိုကဆွံနဲ့ ခငဗွှားကို လှောကွှေးအဖှဈ ကှှနတွောတွို့ဆီ ပေးလိုကတွဲ့ ကိဈစတှကေို ခငဗွှားခငပွှနွးကို ပှနမွပှောပါနဲ့လို့ တောငွးဆိုခငှတွာပါ။” — ” ဘယလွိုအဓိပပြါယလွဲ?” ” အောွ.. ခငဗွှားယောကွှားက သူမကောငွးတာလုပထွားတဲ့ကိဈစရယွ၊ အဲဒီကိဈစပေါသွှားလို့ ကိုယ့မွိနွးမကို တဈစိမွးယောကွှားစီ ထိုးကှှေးလိုကရွတယဆွိုတာကို ခငဗွှားကို မသိစခငှဘွေူး။

ခငဗွှားသိသှားမှနွး သူသိသှားရငွ ခငဗွှားကို မကှနွှာခငွှးဆိုငရွခကလွို့နမှောပေါ့။ ကှှနတွောတွို့ကိုလဲ ခငဗွှားကို မပှောဖို့ ကတိတောငွးထားတယွ။ အဲဒါကှောင့ပွါ။” ဘာမှထပမွမေးပမယေ့ွ သူမရဲ့မကှနွှာမှာ အံ့ဩနတေဲ့ အရိပအွယောငတွှေ တှေ့လိုကရွတယွ။ ကှှနတွောကွပဲ ဆကပွှီးပှောလိုကတွယွ။ ” ဒါပမယေ့ွ အငအွားသုံးပှီး မုဒိနွးကငှ့သွလိုမှိုးလုပရွအောငလွဲ ခငဗွှားကိုသနားတယလွေ။ နှဈဦးနှဈဖကွ သဘောတူမှ ဒီကိဈစမှိုးကလဲ ကောငွးတာမဟုတလွား။ ဒါကှောင့ွ ခငဗွှားကို အကှိုးအကှောငွး သသေေ ခှာခှာ ရှငွးပှခဲ့တာပါ။”သူမအပေါဖွောကလွှဲဖောကပွှနလွုပပွှီး ပေါလွာတဲ့အပှဈကိုဖုံးဖို့အတှကွ သူမကို ထိုးကှှေးလိုကတွဲ့အပှငွ အပှဈမရှိသလို ဟနဆွောငခွငှနွတေဲ့ ကှောငသွူတောယွောကွှားရဲ့ အစအဆုံးကို သိလိုကရွတဲ့အတှကွ အလှနထွိတလွန့သွှားပုံရတယွ။ တဈခုခုပှနပွှောဖို့ စကားလုံးတောငရွှာမရတော့သလိုပဲ။ ပါးစပအွဟောငွး သားနဲ့ ကှှနတွောပွှောနတောကို နားထောငနွတယွေ။ ” ကှှနတွောတွို့လဲ ကတိပကှတွဲ့သူတှလေို့ အထငမွခံခငှလွို့ပါ။ အကယွ၍ ပှနမွပှောပှဘူးဆိုရငွ ကှှနတွောတွို့ဘကကွလဲ ကတိတဈခုပေးပါမယွ။ အကှိမပွေါငွးမှားစှာ ပှီးပှီး တစိမွးယောကွှားတှေ ရှေ့မှာတောငွ မဖုံးနိုငွ မဖိနိုငွ တဏှာထနတွဲ့ ခငဗွှားအကှောငွးကိုလဲ ခငဗွှားယောကွှားကို ပှနမွပှောပှ ပါဘူး။ ” လို့ တမငတွကာ ပိုပှောလိုကတွယွ။ ဟုတတွယလွေ။

အဲဒီလိုမှ မခှုပထွားရငွ မလှယဘွူး။ အိမပွှနပွှီး လငမွယားခငွှး စကားပှောကှရငွး ကှှနတွောတွို့အလိမတွှေ ရိပမွိသှားပှီး ရဲသှားတိုငလွိုကမွှ ဟုတပွေ့ဖှဈသှားမယလွေ။ ဒီလငမွယား နှဈယောကကွှားမှာ ဒီနေ့ကိဈစကို မပှောမိအောငလွုပထွားဖို့ လိုတယမွဟုတလွား။ ဒါပမယေ့ွ သူမကတော့ တုတတွုတတွောငမွလှုပဘွူး။ ကိုယ့ယွောကွှားက ဒီလိုလူပါလားဆိုတာ သိလိုကရွပှီး နလနမွထူနိုငလွောကအွောငွ စိတဒွဏရွာရသှားပုံပဲ။ ဒါကှောင့ွ သူမရဲ့ ပုခုံးကို ပုတရွငွး “ကဲထ, ပှနကွရှအောငွ။ ကတိပေးထားတဲ့အတိုငွး အိမတွိုငရွာရောကလွိုကပွို့ပေးပါ့မယွ။” လို့ပှောလိုကွ တယွ။ အိမအွထိလိုကမွပို့ပဲ တဈယောကထွဲပှနလွှှတလွိုကရွငွ အကလှှနနွတေဲ့ စိတဓွါတတွှကှေောင့ွ ကိုယ့ကွိုကိုယသွတသွတယတွေို့ ဘာတို့တောငဖွှဈနိုငတွယွ။ အိမမွှနမွှနပွှနရွောကပွှီး ခလေးတှနေဲ့ မှနမွှနပွေးတှေ့လိုကတွာအကောငွးဆုံးပဲ။ ” မမေေ, ဗိုကဆွာပှီ၊ ဘာစားရမှာလဲ” လို့ နပူနဆာမေးလာမယ့ွ ခလေးတှကေိုကှည့ရွငွး ဒီနေ့ဖှဈခဲ့တဲ့ ကိဈစက သူတို့လေးတှရေဲ့နောငရွေးအတှကွ အနဈနာခံလိုကတွာပဲလို့ ဖှတှေေးလေးတှေ ဝငလွာမယွ မဟုတလွား။ အဲဒီနေ့က ကှှနမွအိမပွှနရွောကတွော့ ကှှနမွယောကွှားက ကှှနမွကို ဘာတဈခှနွးမှမမေးဘူး။ ခှိနွးထားတဲ့သူတှနေဲ့ တှေ့ခဲ့လား? စာရှကစွာတမွးတှရခေဲ့လား? လို့ အမှနဆွိုရငွ မေးသင့တွယွ မဟုတလွား။

ဘာမှမမေးတဲ့အပှငွ မကှနွှာခငွှးဆိုငဖွို့တောငွ ရှောငနွတယွေ။ ဟိုလူပှောလိုကတွဲ့ အတိုငွးပဲ။ ညစာစားပှီး ခလေးတှကေို သိပလွိုကပွှီးတော့ ဟိုလူတှပှေောတဲ့ကိဈစက တကယလွားဆိုတာ ကှှနမွယောကွှားကို မေးကှည့ရွငကွောငွးမလားလို့ စိတကွူးမိသေးတယွ။ ဒါပမယေ့ွ မေးရမှာကို ကှှနမွ ကှောကနွတယွေ။ ကတိပေးထားတာကို ဂရုစိုကလွို့တော့ မဟုတဘွူး။ ဖှဈရပမွှနကွို သိခငှပွမယေ့ွ သိရမှာလဲ ကှောကနွတော။ နောကပွှီး ဒီနေ့ဖှဈခဲ့တဲ့ကိဈစကိုလဲ ပှနမွစဉွးစားခငှတွော့ဘူး။ မေ့ပဈဖို့ ကှိုးစားရမယလွို့ စိတဆွုံးဖှတလွိုကတွယွ။ နောကွ ၃၊၄ရကလွောကနွတေော့ လစဉလွာနကှကေိဈစက ပုံမှနအွတိုငွး စလာတယွ။ ပှငဆွငစွရာရှိတာ ကို ပှငဆွငနွရငွေး အဲဒီနေ့ကစပှီး ကှိုးစားမေ့ထားခဲ့တဲ့ကိဈစတဈခုကိုပှနသွတိရလာတယွ။ “ဟိုလူရဲ့ အညဈအကှေးတှေ ကှှနမွကိုယထွဲမှာ….” ကိုယဝွနမွရလို့ တောပွါသေးရဲ့ဆိုပှီး စိတအွေးသှားပမယေ့ွ ရှကစွိတွ၊ ဝမွးနညွးစိတွ၊ ယောကွှားရဲ့ သဈစာမဲ့မှုကို သိလိုကရွတဲ့ ကှကှေဲစိတွ၊ မခံခငှစွိတတွှကေ ကှှနမွရဲ့ အတှေးထဲကို တဈခုစီ ဝငလွာပှီး ဘယသွူမှ မရှိတဲ့အခနွးထဲမှာ တဈယောကတွညွး မကှရွညကွနှမေိခဲ့တယွ။ သောကှာနေ့မနကခွငွး။ ခငပွှနွးနဲ့ခလေးတှကေ ရုံးနဲ့ကှောငွးကို အသီးသီးသှားကှပှီး အိမမွှာ ကှှနမွ တဈယောကထွဲ ရှိနတေဲ့အခှိနွ။

သတိမရခငှစွရာ အဲဒီနေ့ကနေ နှဈပါတတွောငကွှာသှားပါပှီ။ အဲဒီနေ့က အကှောငွးကို မတှေးမိအောငွ ကှိုးစားခဲ့တယွ။ အိပမွကဆွိုးတဈခုလို့ ထငခွငှခွဲ့တယွ။ ဒါပမယေ့ွ ကှှနမွဆုတောငွးသလို ဖှဈမလာပါဘူး။ ” ကလငွ… ကလငွ…” ဖုနွးမှညသွံကှောင့ွ ဆေးလကစွ ပုကနတွှကေိုခထှားပှီး ဖုနွးရှိရာဧည့ခွနွးဆီသို့ ပှေးလာခဲ့တယွ။ ” ဟုတကွဲ့။ အမိန့ရွှိပါရှငွ” ” ဒေါတွငဇွာခိုငွ” အသံပိုငရွှငွ ဘယသွူလဲဆိုတာ ကှှနမွခကှခွငွှးသိလိုကပွါတယွ။ ” ကနွှးခမွးသာလို့ မာရဲ့လား? ဟဲဟဲ, ဟိုတဈရကကွတောငွ ခငဗွှားယောကွှားနဲ့ တှေ့သေးတယွ။ သူ့အပှောအရတော့ ပုံမှနအွတိုငွးပဲ။ ဘာမှ မပှောငွးလဲပါဘူးတဲ့။ ဟုတရွဲ့လား? ဟဲဟဲ” ကှောကစွိတကွှောင့ွ ကိုငထွားတဲ့ဖုနွးခှကတွောငွ လကထွဲက လှတကွခှငှသွလိုဖှဈသှားတယွ။ ရှံ့ရှာစိတွ၊ မုနွးတီးစိတွ၊ ဒေါသစိတွ၊ ဝမွးနညွးစိတတွှကေ တပှိုငနွကထွဲ ပေါလွာပှီး အာခေါငတွှေ ခှောကလွာတယွ။ တဈခုခုပှနပွှောခငှပွမယေ့ွ ဘာသံမှ ထှကမွလာဘူး။ ” ပေးထားတဲ့ကတိအတိုငွး ခငဗွှားယောကွှားကို ဘာမှပှနမွမေးဘူးလို့ သိရတဲ့အတှကွ ကှေးဇူးအထူး တငပွါတယွ။ ဒါကှောင့ွ ကှှနတွောတွို့နဲ့ဆကဆွံခဲ့တုနွးက ခငဗွှားလဲ စိတပွါလာတာတို့၊ ဟိုနရောကရှှဲရှှဲစို လာတာတို့မဖှဈပဲ နောကဆွုံးအထိ သဈသားတုနွးကှီးကိုလုပရွသလိုပဲလို့ ခငဗွှားယောကွှားကိုပှောပှထားပါတယွ။

“ခံပှငွးစိတကွှောင့ွ ကှှနမွတဈကိုယလွုံးတုနယွငလွာပှီး ဘာပှနပွှောရမှနွးမသိသူလို မှငသွကနွမေိတယွ။ ပှနပွှောခငှရွငတွောငွ ကိုယ့အွားနညွးခကှကွို ဆုပကွိုငထွားတဲ့ သူစိမွးယောကွှားတဈယောကကွို ပှနရွနတွှေ့ရဲမှာ မဟုတပွါဘူး။ ” ဒေါတွငဇွာခိုငွ, နားထောငနွရေဲ့လား?” ” ဟုတကွဲ့…” ” ခငဗွှားဘကကွ ကတိတညခွဲ့လို့လဲ ဟိုအခှကေိုလဲ ခငဗွှားယောကွှားကို မပှတော့ပဲ ကှှနတွောပွဲ ဆကသွိမွးထားလိုကပွါတယွ။” အဲဒီစကားကှားလိုကရွတဲ့ကှှနမွဟာ ဒိနွးကနဲ ထခုနမွိမတတွ လန့သွှားတယွ။ ဟိုခှကေို ကှှနမွယောကွှားကိုပဲဖှဈဖှဈ သူစိမွးတဈရံဆံကိုပဲဖှဈဖှဈ ဘယသွူ့ကိုမှ မကှည့စွခငှဘွေူး။ အကှည့ခွံ သင့တွဲ့ အရာလဲမဟုတဘွူးလေ။ ” ပှစရာမဟုတဘွူး။ ကှှနမွယောကွှားကို ပှလိုကတွယမွဟုတလွား?” လို့ ထိတလွန့ပွှီး အသံကယှကွှီးနဲ့ မေးလိုကမွိတယွ။ ဟိုလူကတော့ခပအွေးအေးပဲ ပှနဖွှလောတယွ။ ” မပှဖှဈလိုကပွါဘူးလို့ပှောတာကို မကှားလိုကဘွူးလား? နောကပွှီး အဲဒီခှကေို ဘယသွူ့ကိုမှ မပှပါဘူး လို့ ခငဗွှားကို ကတိမပေးထားပါဘူး။” ” စောရီး။ တောငွးပနပွါတယွ။ ဘယသွူ့ကိုမှမပှပါနဲ့ရှငွ” လို့ ကှှနမွဘကကွ လသေံလှော့လိုကရွတယွ။ ” ဟုတကွဲ့။ ကှှနတွောနွဲ့ခငဗွှားကှားမှာ ဘာပှူနာမှ မဖှဈမခငွှး ဘယသွူ့ကိုမှမပှပါဘူး။ စိတခွပှါ။ ” ရယကွှဲကှဲနဲ့ပှနဖွှသေံကိုကှားရတယွ။

ကှှနမွက ဘာမှပှနမွပှောတော့ သူကဆကပွှီး ” ဒါကှောင့ွ ခငဗွှားနဲ့ကှှနတွောနွဲ့ နောကတွဈခါ “ဒိတွ” လုပကွှရအောငလွေ”လို့ပှောလာတယွ။ ဒိတလွုပမွယလွို့ တမငပွှောလိုကမွှနွးကှှနမွသိပါတယွ။ ကှှနမွက ငှငွးမယလွုပတွော့ သူကပဲ တနငွဂြနှနေေ့ နေ့လညွ အရငနွရော၊ အရငအွခှိနမွှာ တှေ့ကမှယလွို့ပှောပှီး ဖုနွးခသှှားတယွ။ ဟိုဘကကွ ဘာသံမှ မကှားရတော့ပမေဲ့ ဖုနွးခှကကွို ကိုငထွားရငွး ငေါငတွောငတွောငကွနှနွခေဲ့တယွ။ (အဲဒီနေ့က ဖှဈခဲ့တာတှဟော အိပမွကမွဟုတဘွူး။ တကယဖွှဈခဲ့တာပါလား။ ကှှနမွ မေ့ခငှပွမယေ့လွဲ ရှောငလွှှဲလို့မရပါလား…….) မတတနွိုငဘွူးလေ။ ခလေးတှရေဲ့ ရှေ့ရေးကောငွးဖို့ ဟိုဟိုဒီဒီငှငွးမနတေော့ပဲ နာရီပိုငွးလောကွ သညွးခံလိုကရွငွ ပှီးသှားမဲ့ ကိဈစပဲလေ။ ဟိုလူတှရှေေ့မှာ အသနားခံနတောကမှ ပိုပှီးမခံခငှစွရာ ကောငွးတယွ။ ရငဆွိုငစွရာရှိတာကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ရငဆွိုငွ လိုကတွော့မယလွို့ ဆုံးဖှတလွိုကတွော့ ရငထွဲမှာ ဆို့တဈနတေဲ့ အစိုငအွခဲတှေ ရှငွးသှားသလို ခံစားမိတယွ။  ” သှားပှီ။ ခိုငွးထားတာတှေ သခှောလုပထွားလိုကွဦး။ ပှနခွါနီးလဲ တံခါးသခှော ပိတသွှားဦး” လို့ စိတပွူစှာမှာနတေဲ့ ကှှနတွော့ကွို ကှည့ပွှီး ပှကှီးက စိတခွပှါဆိုတဲ့ မကှနွှာပေးနဲ့ ပှနကွှည့တွယွ။  ဒီနေ့တော့ သူမလိုကတွော့ဘူး လို့ အလိုကသွိစှာပှောလာတဲ့ ပှကှီးကှောင့ွ  မငွးနခေဲ့ကှာလို့ ပှောစရာ မလိုတော့ဘူး။

သူမပါလာတာကှောင့ွ ကားကို ကိုယတွိုငမွောငွးပှီး သူမနဲ့ ခှိနွးထားတဲ့နရောဆီ ထှကလွာခဲ့တယွ။ ကားမောငွးလာရငွး ပိုကဆွံရှိတဲ့သူတှရေဲ့ မိနွးမတှဟော ဘာလို့မှား ခှောကှ လှကရှတာလဲလို့ မနာလိုစှာ တှေးမိတယွ။ အခုတဈခေါကွ ကှှနတွော့ွ ပဈမှတဖွှဈသှားတဲ့ တငဇွာခိုငဆွိုလဲကှည့လွေ။ ခလေးနှဈယောကအွမသောဆိုတယွ။ လုံးဝမထငရွဘူး။ ရုပရွညခွှောမောတဲ့အပှငွ တုန့ပွှနမွှုလညွး ကောငွးတယွ။ ဒါတောငွ သူမယောကွှားက အပှငမွှာ သောငွးကနွှးခငှသွေးတယွ။ ကှှနတွောလွဲ အစက ရိုးရိုးသားသား အလှတစွုံထောကလွုပလွာတာပါပဲ။ ဒါပမယေ့ွ အလုပအွပသွူ အရမွးနညွးတော့ အလုပမွဖှဈဘူး။ ဘယလွောကကွှိုးကှိုးစားစားလုပလွုပွ။ ထမငွးနပမွှနအွောငွ မနညွး လုပနွရတယွေ။ ပိုကဆွံရှိတဲ့သူတှမှေားတော့ အိမမွှာ မိနွးမခှောခှောရှိတာတောငွ အပှငမွှာကဲခငှတွိုငွး ကဲနိုငတွယွ။ ဒါကှောင့ွ တဈခါတဈခါ တမငအွမှုဆငပွှီး ထောငဖွမွးတယွ။ ငှညှဈတေယွ။ မကောငွးဘူး ဆိုတာတော့ သိတယွ။ ဒါပမယေ့ွ တရားမှှတမှု မရှိတဲ့လောကကှီးကို ကှှနတွော့နွညွး ကှှနတွော့ဟွနနွဲ့ ပှနကွလဲ့စားခှနတေောလို့ သဘောထားလိုကတွယွ။ ဒီတဈခေါကွ ကှှနတွော့ရွဲ့သားကောငဖွှဈသှားတဲ့ တငဇွာခိုငကွိုလဲ သနားတော့ သနားမိတယွ။ ဒါပမယေ့ွ ကှှနတွောအွကှိုကဆွုံး မိနွးမမှိုးဖှဈလို့ အခုလို နောကတွဈခေါကတွှေ့ရမှာကို တှေးပှောရွငွး သူမစောင့နွတေဲ့ နရောကို ရောကလွာတယွ။

“ဒေါတွငဇွာခိုငွ” ရုတတွရကွ နောကကွှောမှ ကှားလိုကရွတဲ့ခေါသွံကှောင့ွ လန့သွှားတယွ။ ဘေးဘီကို သတိထားကှည့ွ နပမယေေ့ွ ပှီးခဲ့တဲ့အခေါကတွုနွးကလိုပဲ ကိုယ့နွောကရွောကလွာမှသိတယွ။ ” ဟုတကွဲ့” လို့ ပှနဖွှလေိုကပွမယေ့ွ မကှနွှာထားက တငွးမာနမယဆွေိုတာ ကိုယ့ဖွာသာသိတယွ။ ” ကားက ဟိုနားမှာ ရပထွားပါတယွ။” ” တကပွါ” လို့ ကားနားရောကတွော့ ရှေ့ခနွးတံခါးကို ဖှင့ပွေးပှီး သူကတော့ ယာဉမွောငွးခုံမှာဝငထွိုငွ လိုကတွယွ။ ပှီးခဲ့တဲ့အခေါကကွ အတူပါလာတဲ့ အသကငွယငွယတွဈယောကွ ပါမလာပုံပဲ။ တဈယောကွ ထဲဆိုတော့ နဲနဲတောသွေးတယလွို့ စိတသွကသွာရာ ရမိတယွ။ အရငတွဈခေါကကွ စိတလွှုပရွှားနလေို့ သတိထားမကှည့မွခဲ့တဲ့ သူ့ကို သသခှေောခှာကှည့လွိုကမွိတယွ။ အသကွ ၄၀ကှောွ ၅၀လောကလွို့ထငရွတယွ။ ဟောငွးပမေဲ့ သန့သွန့ပွှန့ပွှန့ရွှိတဲ့ ရှပအွငွကြှံ အောကမွှ လူငယတွဈယောကလွို သနမွာနသေေးတဲ့ ခနဓြာကိုယကွို သတိထားမိတယွ။ အခုမှ ပှနစွဉွးစားမိတယွ။ သူ့နာမယကွို မသိသေးဘူး။ အရငတွဈခေါကတွုနွးက သူပှောတော့ ပှောတယနွဲ့ တူတယွ။ မမှတမွိဘူး။ ကှှနမွစိတပွါသညဖွှဈစေ မပါသညဖွှဈစေ။

တဈခေါကထွဲပမေဲ့ အတှငွးကကှ ဆကဆွံခဲ့ဘူးတဲ့ ယောကွှားတဈယောကရွဲ့နာမယကွိုတောငွ မသိသေးပါလားလို့ တှေးရငွး ဘာကှောင့ွ မှနွးမသိဘူး ဝမွးနညွးလာတယွ။ ရှကလွဲရှကမွိတယွ။ ဒါပမယေ့ွ မေးတော့မမေးခငှဘွူး။ ဟိုဟိုဒီဒီတှေးနတေုနွး သူက ကှှနမွဘကကွို လှည့ကွှည့ရွငွး ” ပှောထားရဦးမယွ။ ကှှနတွောကွ အကှမွးဖကတွာကို သိပမွုနွးတာ။” လို့ စကားစလာတယွ။ [ ကှှနမွကို ဗလကာယ လုပခွငှတွိုငွးလုပခွဲ့ပှီးတော့ ဘာတှလောပှောနတောလဲ။]လို့ စိတထွဲမှာထငွ လိုကတွယွ။ ဘာမှတော့ ပှနမွပှောဖှဈဘူး။ ကှှနမွနားထောငနွလေားလို့ ဖတှကွနဲလှည့ကွှည့ပွှီး “ဒါပမယေ့ွ ဒါမှိုးကိဈစတှမှော အငအွားသုံးမှ နားလညတွဲ့မိနွးမတှကေ မှားတယဗွှ။ ဒါကှောင့ွ လိုအပတွဲ့ အခါတှမှောတော့ မကှိုကပွမယေ့ွ အကှမွးဖကမွိတာအမှနပွဲ။ နောကပွှီး အကှမွးမဖကရွငွ သဘော မပေါကတွဲ့ ဉာဏထွိုငွးထိုငွး မိနွးမတှကေို ပိုလို့တောငွ မုနွးသေးတယွ။” သူဆိုလိုခငှတွာက “ငါ့ကို အကှမွးဖကမွိအောငမွလုပနွဲ့” လို့ ခှိမွးခှောကခွငှတွာနဲ့တူတယွ။ ဒါကှောင့ွ နှာခေါငွးတဈခကှရွှုံ့ရငွး ” အောွ.. ဟုတလွား”လို့ စိတမွပါစှာပှနဖွှလေိုကတွော့ သူက အသံကို မှှင့လွိုကပွှီး ” ကှှနတွောဆွိုလိုခငှတွာကို နားလညရွဲ့လား?” လို့ ခကထွနစွှာ မေးလာတယွ။

အဲဒီတော့မှ ကှှနမွလဲ လန့သွှားပှီး ” နားမလညပွါဘူး” လို့ ဖှလေိုကမွိတယွ။ ဒါကို သူက ခကှခွငွှးပှနွ မဖှသေေးပဲ ကှှနမွဘကကွို တဈခကှလွှည့ကွှည့လွိုကတွယွ။ ပှီးမှ ” ကှှနတွောကွ မကှိုကတွော့ဘူးဆိုရငွ ထိတောငမွထိခငှတွော့ဘူး။ ဒါကှောင့ွ ကိဈစပှတပွှီ ပှီးပှီလို့ မထငလွိုကနွဲ့ဦး။ အခုအထိတော့ အဲဒီလိုမိနွးမမှိုးတှကေို တခှားလူဆီ ပေးပဈလိုကတွယွ။ ကှှနတွော့ွ ဆီမှာ ဒါမှိုးမှကှိုကတွဲ့ မိတဆွှတှေေ အမှားကှီးရှိတယလွေ။ သူတို့ကို ဧည့ခွံခိုငွးလိုကတွယွ။ လုပခွငွှ တာလုပွ ဆိုပှီးတော့ပေါ့။” စကားအဆုံး ခေါငွးပေါကွို ဆယပွေါငတွူတဈခှောငွး ပှုတကွလှာသလို ခံစားလိုကရွတယွ။ အဲဒါမှိုးတော့ အဖှဈမခံနိုငဘွူး လို့ အောပွှောခငှလွာတဲ့စိတကွို မနညွးထိနွးလိုကရွတယွ။ ကှှနမွ မကှိုကွ မှနွးသိလို့ တမငပွှောတာလို့ ထငရွပမယေ့ွ တကယလွုပခွငှရွငွ လုပလွို့ရတယဆွိုတာ ကှှနမွ နားလညွ လိုကတွယွ။ ကှှနမွဘယလွိုတုန့ပွှနမွလဲဆိုတာကို သူကှည့နွမှနွေးသိလို့ အပှငပွနွး တညငွှိမနွသလေို စိတကွို ထိနွးခှုပထွားတယွ။ ဒိထကပွိုပှီး ကိုယ့ရွဲ့အားနညွးခကှကွို သူ့ကို ပှလို့မဖှဈဘူး။ ဒါကှောင့ွ တမငွ ” ကှှနမွကိုလဲ ဖာသညတွှလေို လူတကာနဲ့ အိပခွိုငွးမယပွေါ့” လို့ ခပပွေါ့ပေါ့ ပှနဖွှလေိုကတွယွ။ ဂရုမစိုကတွဲ့ပုံစံနဲ့ ပှနပွှောလိုကရွပမယေ့ွ “ဖာသညွ” ဆိုတဲ့ စကားလုံးထှကလွာအောငွ မနညွး ကှိုးစားပှီး ပှောလိုကရွတယွ။

” အဲဒါတော့ ခငဗွှားအပေါွ မူတညပွါတယွ။” လို့ သူကလဲ ပှနထွေ့လိုကတွယွ။ တုနလွှုပနွတေဲ့ ကှှနမွရဲ့ အတှငွးစိတကွို ထိုးထှငွးသိနသလေိုပါပဲ။ ဒီတဈခါတော့ အရှုံးမပေးဘူးလို့ အားတငွးပှီးလာခဲ့တဲ့ ကှှနမွရဲ့ ပထမဆုံးရှုံးပှဲပါပဲ။ ကားရပလွိုကလွို့ ကှည့လွိုကတွော့ အရငတွဈခေါကကွနဲ့ မတူတဲ့ ဟိုတယရွှေ့မှာ ရောကနွတယွေ။  ဒီဟိုတယကွ ကှိုကတွဲ့အခနွးကို အပှငမွှာထောငထွားတဲ့ဘုတပွှားမှာ ခလုတနွှိပပွှီးရှေးရတာ။ ကောငတွာမရှိဘူး။ အထဲရောကတွော့ အမှနတွမွး သုံးနကအှခေနွးကို ရှေးပှီး သော့ထုတလွိုကတွယွ။ အခနွးထဲရောကတွော့ နောကကွဝငလွာတဲ့ သူမဆီလှည့ပွှီး ညာလကနွဲ့ခါးကို သိုငွးဖကလွိုကတွယွ။ ” ဘာလုပတွာလဲ။” တောတွောရွနတွှေ့ကောငွးတဲ့မိနွးမပဲ။ အသံတိုးတိုးလေးပမေဲ့ မကှိုကကွှောငွး သိစတေဲ့လသေံနဲ့ ခကှခွငွှးပှနတွုန့ပွှနတွယွ။ မသိခငှယွောငဆွောငပွှီး ကှှနတွော့ွ ဘယလွကနွဲ့ သူမရဲ့ မေးစေ့လေးကို ဆှဲမော့ဖို့လုပတွော့ အားထည့ထွားပှီး အောကကွို ငုတထွားတယွ။ မထငမွှတတွဲ့ ကှှနတွော့ရွဲ့ လုပရွပကွှောင့ွ စိတလွှုပရွှားသှားပုံရတယွ။ ” ဒီလိုနရောမှိုးရောကလွာမှတော့ဗှာ မုဒလွေးဘာလေးသှငွးပှီး သမီးရညွးစားတှလေို နမွးရအောငလွေ” လို့ အမိန့ပွေးသံနဲ့ပှောလိုကတွော့ မကှစွိကို စုံမှိတပွှီး မကှနွှာကိုမော့ခါ နှုတခွမွးလေးကို စူပေးတယွ။ ဟဲဟဲ ကားပေါမွှာ ခှိမွးခှောကထွားတဲ့စကားက တောတွောထွိရောကတွယနွဲ့တူတယွ။

ကှှနတွောလွဲ သူမနှုတခွမွးလေးကို သာသာလေးနမွးလိုကတွယွ။ ပှီးတော့ မကှနွှာကို ပှနခွှာပှီး သူမကို ကှည့လွိုကတွယွ။ သူမဟာ မကှစွိကို စုံမှိတွ အံကိုကှိတပွှီး ရှာနတေဲ့မိုး အမှနတွိတသွှားမှာကို စောင့နွေ တယွ။ ” ဘယလွိုကှည့ကွှည့ွ သမီးရညွးစားခှငွး နမွးနတောနဲ့ မတူဘူးနောွ” လို့ လှောငရွယွ ရယလွိုကပွမယေ့ွ သူမကတော့ တုပတွုပမွလှုပပွါ။” တငွးထားတဲ့စိတတွှေ နဲနဲလှော့ပါဦးဗှ။ ရညွးစားအခငွှးခငွှး ဟိုဟာလုပခွါနီး ဘယလွိုနမွးတယဆွိုတာ သိတယမွဟုတလွား? တောင့မွထားနဲ့လေ” လို့ ပှောရငွး ကှှနတွောဟွာ လကနွှဈဖကနွဲ့ သူမရဲ့ သှယလွတှဲ့ ခါးကို အားထည့ွ လှမွးဖကလွိုကတွယွ။ ပှီးတော့ နှုတခွမွးခငွှးတေ့လိုကပွှီး လှှာကိုထုတခွါ သူမရဲ့ နှုတခွမွးပါး နှဈလှှာရဲ့ အလညကွို ထိုးသှငွးလိုကတွယွ။ ရုတတွရကဆွိုတော့ ကှောငသွှားတဲ့သူမဟာ ပါးစပကွို တငွးတငွးစေ့မယွ လုပပွှီးမှ ခှာပေးလိုကပွှီး စိထားတဲ့သှားကိုလဲ ဟလိုကတွယွ။ အထဲရောကသွှားတဲ့ ကှှနတွော့လွှှာကို သူမရဲ့ ပါးစပတွဈခုလုံးထဲ မှှေ့ရမွးပေးလိုကတွယွ။ ဒါပမယေ့သွူမရဲ့လှှာကသိပမွကှိုဆိုခငှပွါဘူး။ ကှှနတွောလွဲထပပွှောဦးမှလို့ ပါးစပခွငှးခွှာမယလွုပတွော့မှ သူမဟာ လှှာထိပလွေးကို ကှှနတွော့ရွဲ့လှှာနဲ့လာတို့ပါတယွ။ သိပတွော့ စိတပွါပုံမရပမယေ့ွ တကယ့ွ အနမွးနဲ့တော့ တူလာပါတယွ။ ခဏကှာအောငွ နမွးနပှေီး ပါးစပခွငွှးခှာကာ ” ဒီတဈခါတော့ လှှာကို အပှငကွို ထုတပွေးပါ” လို့ သူမကို တောငွးဆိုလိုကပွါတယွ။ မထုတခွငှထွုတခွငွှ နဲနဲလေးထုတပွေးတယွ။

” မဟုတဘွူးလေ။ တဈခှောငွးလုံး မှငရွအောငွ ထုတမွှပေါ့” လို့ထပပွှောတော့မှ ထှကလွာတယွ။ ဘာအတှကထွုတခွိုငွးတယဆွိုတာ သိလို့နဲ့တူတယွ။ လှှာဖှားလေး တှကေ တဆတဆွတတွုနနွတယွေ။ သူမထုတပွေးတဲ့လှှာကို ပါးစပထွဲထည့ပွှီး ရခေဲခှောငွးစုပသွလို ငုံစုပလွိုကတွယွ။ တောတွောကွှာ ကှာ သူမရဲ့လှှာကို အရသာခံပှီး ဆော့ကစားနလေိုကတွယွ။  “မီးပိတပွေးပါ” လို့ အိပခွနွးရှိတဲ့နရောကိုရောကတွာနဲ့ သူမကတောငွးဆိုတယွ။ “ပှီးတော့ အရငတွဈခါလို ကှနဒွှနွး(အဖောွ)မပါပဲ မလုပပွါနဲ့။ ပါလာတယမွဟုတလွား” လို့ အမိန့သွံ ဆနဆွနွ ပှောလာတယွ။ သူမရဲ့မကှနွှာကို ကှည့လွိုကတွော့ ခုနကအနမွးကှမွးတှကှေောင့ွ ပနွးနုရောငွ သနွးနတယွေ။ သူ့ဖာသာတော့ သတိ ထားမိပုံမရဘူး။ လသေံမာမာနဲ့ ခပတွညတွညွ တောငွးဆိုနပမယေေ့ွ လသေံနဲ့မကိုကညွီတဲ့ မကှနွှာထားလေးကှောင့ွ ကှှနတွောရွငတွှတေောငခွုနလွာတယွ။ ” မှနမွှနလွုပကွှရအောငတွဲ့လား? တောတွောွ မာနတွငွးထားတယနွဲ့တူတယွ။ မှနမွှနပွှီးသှားရငွ ကောငွးမယလွို့ စိတကွူး နတယမွေဟုတလွား?” လို့ သူမရဲ့ အတှငွးစိတကွို တိုးလှှိုပေါကသွိနသလေို ပှော လိုကတွော့ ငှိမကွသှှားတယွ။ ဒါပမယေ့ွ ခံပှငွးနပေုံပဲ။ တကယရွိုးတဲ့မိနွးမပဲ။ ဘာစဉွးစားနသလေဲဆိုတာ မကှနွှာမှာ ခကှခွငွှးပေါတွယွ။ “ကဲ စိတကွို လှှော့လိုကပွါ။ အပေါအွငွကြံကှိုခှှတပွှီး ဆိုဖာပေါမွှာသှားထိုငနွေ။

ကှှနတွောွ ဝိုငတွဈပုလငွး ဖောကလွိုကမွယွ။ အတူသောကကွှရအောငနွောွ” ကိုယ့ခွစှသွူကို ပှောတဲ့လသေံမှိုးနဲ့ပှောရငွး ရခေဲသတြတောထဲက ဝိုငပွုလငွးနဲ့ခှကနွှဈခှကကွို ထုတလွိုကတွယွ။ သူမလဲ ကှှနတွောပွှောတဲ့အတိုငွး အပေါအွငွကြံကှို ခှှတပွှီး ဆိုဖာပေါမွှာ ခပကွှုံ့ကှုံ့ လေး ဝငထွိုငွ လိုကတွယွ။ ဝိုငပွုလငွးကိုဖောကပွှီး သူမအတှကငွှဲ့ပေးရငွး “သောကနွိုငတွယွ မဟုတလွား?” လို့ လှမွးပေး လိုကတွယွ။ လှုပရွှားနတေဲ့စိတကွို တညငွှိမအွောငထွိနွးဖို့နဲ့တူတယွ။ ကှှနတွောလွှမွးပေးလိုကတွဲ့ ဝိုငကွို ပါးစပမွှာတေ့လိုကတွယွ။ ” ကှှနမွသောကနွိုငတွယဆွိုတာ ဘယလွိုသိသလဲ? ဒါတှလေဲ စုံစမွးထားတာပဲလား?” “ဒီလိုပါပဲ” လို့ပှနဖွှရငွေး သူမရဲ့ခှကထွဲ ထပထွည့ပွေးလိုကတွယွ။ ရီဝဝလေေေးဖှဈလာရငွ ပိုကောငွးတယလွေ။ ဒါမှအရငတွဈခေါကထွကွ ပိုပှီး ပှောနွိုငမွှာမဟုတလွား။ ဝိုငနွဲနဲဝငသွှားတဲ့နောကွ ကှှနမွလဲ နညွးနညွးတညငွှိမလွာတယွ။ ခုနကအထိ ” မှနမွှနလွုပွ မှနမွှနပွှီးသှားရငကွောငွးမှာပဲ” လို့ ဆုတောငွးမိခဲ့ပမယေ့ွ အခုတော့ “ကှာခငှသွလောကကွှာပါစေ။ ဘယနွှဈနာရီတောငွ ကှာနိုငမွှာလဲ” လို့ စိတပွေါကပွေါကနွဲ့ တှေးတတလွာတယွ။ အဲဒီအခှိနမွှာ မကှနွှာခငွှးဆိုငဆွိုဖာမှာထိုငနွတေဲ့ ဟိုလူက တဈခုခုကို သတိရသလို ရုတတွရကွ ထရပပွှီး “အား.. အခုမှသတိရတယွ။ ကာယကံရှငကွိုပှရဦးမယွ” လို့ပှောလိုကတွယွ။ ပှီးတော့အိတထွဲက လပတွော့ပကွှနပွှူတာ တဈလုံးကို ထုတလွိုကပွှီး အခနွးထဲမှာရှိတဲ့ တီဗှီနဲ့ သှားပှီးဆကနွတယွေ။

သူဘာကိုပှခငှနွတယဆွေိုတာကို ရိပမွိလိုကတွယွ။ ( အရငတွဈခါက ရိုကထွားတဲ့ ဟိုအခှပေဲဖှဈမယွ။ ကိုယအွလုပခွံနရတေဲ့ မှငကွှငွးကို ဘယလွို မကှနွှာထားပှီး ကှည့ရွပါ့မလဲ….) စိတထွဲမှာတော့ တောတွောတွုနလွှုပသွှားပမယေ့ွ ခှကထွဲကဝိုငကွို ပိုပှီးသောကလွိုကတွယွ။ လှုပရွှားသှားတဲ့စိတကွို ပှနငွှိမလွာအောငွ ကှိုးစားမိတယွ။ ဆကစွရာရှိတဲ့ကှိုးတှဆကပွှေီးတော့ သူက ကှှနမွဘကလွှည့ကွှည့တွယွ။ တီဗှီမှနသွားပေါမွှာ ကှနပွှူတာရဲ့ ဝငွးဒိုးလိုဂိုကို မှငရွတယွ။ ” ဟိုတလောက ရိုကထွားတဲ့ခှလေေ။ ကှနပွှူတာထဲ သှငွးထားလိုကတွာ။” လို့ပှောရငွး မူဗီဖိုငွ ကို ဖှင့လွိုကတွယွ။ ” ကှနပွှူတာထဲ ဆှဲသှငွးလိုကတွော့ အလငွးအမှောငညွှိတာတို့၊ ရှေ့ပိုငွးက မလိုတာတှေ ဖှတပွဈတာတို့ လုပလွို့ လှယတွယလွေ။” သူမက အခနွးနံရံကို မကှနွှာမူပှီး အဝတစွခှှတနွတေဲ့နရောကနေ စပှနတယွေ။ ပှီးတော့ ကှှနမွရဲ့ဘေးမှာလာဝငထွိုငပွှီး ကိုငထွားတဲ့ခှကထွဲက ဝိုငကွိုသောကနွတယွေ။ တီဗှီဖနသွားပေါကွ မှငကွှငွးကို ကှည့နွသလေို ဟနဆွောငနွပမယေေ့ွ မကှစွိထောင့ကွနေ ကှှနမွကို အကဲခတနွတယဆွေိုတာ ကှှနမွသိနတယွေ။ ရပပွေးဖို့ ထအောခွငှတွဲ့စိတကွို မနဲထိနွးခှုပရွငွး အပှငပွနွး တညငွှိမနွသလေို ယောငဆွောငနွခေဲ့တယွ။

ရပပွေးဖို့ပှောလိုကရွငွ သူ့အကှိုကတွှေ့သှားမယွ လေ။ ပှီးတော့ ကှှနမွတောငွးဆိုတာနဲ့ သူကလဲ ရပပွေးမှာမဟုတဘွူးဆိုတာ သခှောနတယွေ။ ရပမွပေးတဲ့အပှငွ ကှှနမွကို ပှုံးဖှဲဖှဲနဲ့ ပှနကွှည့မွယ့ွ သူရဲ့မကှနွှာကို ကှှနမွ မမှငခွငှပွါဘူး။  မပှဖို့တောငွးပနရွငကွောငွးမလားလို့ တှေးနတေုနွး တီဗှီရှိရာကို လှမွးကှည့လွိုကတွော့ အဝတတွှခှှတခွေံလိုကရွပှီး လကပွှနကွှိုးအတုပခွံထားရတဲ့အခနွးကို ရောကနွပှေီ။ ကှည့နွရငွေး သတိမရခငှတွော့တဲ့ ခံစားခကှတွှကေ ပှနလွညွ ပေါပွေါကလွာတယွ။ ဝမွးနညွးစိတွ၊ မခံခငှစွိတွ၊ ရှကစွိတတွှပေေါ့။ ပှီးတော့ ခှထေောကနွှဈခှောငွးကို ဆှဲမှှောကခွံလိုကရွတယွ။ အဲဒီတုနွးက ကိုယဘွယလွို ပုံစံမှိုးရှိနမယဆွေိုတာ သိတော့သိထားပမယေ့ွ ဗီဒီယိုထဲကနေ မကှဝွါးထငထွငွ ပှနကွှည့လွိုကရွတော့ ရှကလွှနလွှနွးလို့ ရုတတွရကွ သတိလဈ ခငှသွလိုတောငွ ဖှဈသှားတယွ။ ဟိုလူက ကှှနမွ ပေါငကွှားထဲ မကှနွှာကိုထိုးသှငွးပှီး ပှုစုပေးနတေဲ့အခနွးကို ပှောငွးသှားတယွ။ ခနဓြာကိုယကွ သူ့ရဲ့ယုယမှု တှကေို တုန့ပွှနစွပှုလာတယွ။ “ဟငွ ဟ ဟ…..” အံဩလှနွးလို့ အသံတောငထွှကမွိမလို ဖှဈသှားတယွ။ ကိုယ့မွကှလွုံးကို ကိုယွ မယုံနိုငဖွှဈသှားတယွ ( အို.. ဘယလွိုမှ မဖှဈနိုငဘွူး။ ဒါ ကှှနမွ မဟုတဘွူး။ တခှားတဈယောကပွဲဖှဈမယွ……) အရငတွဈခေါကကွ ကိုယ့ဖွာသာကိုတော့ ဘာမှ မခံစားရဘူးလို့ထငထွားမိခဲ့တယွ။

ခနဓြာကိုယကွ နဲနဲ ပှနတွုန့ပွှနတွယွ ဆိုတာတောငွ ဘယသွူမှမသိအောငွ ဖုံးဖိထားနိုငခွဲ့တယလွို့ ထငထွားမိခဲ့တယွ။ အခုတော့ မှငကွှငွးထဲကကှှနမွဟာ ထငထွားတာနဲ့တခှားစီဖှဈနတယွေ။ ပါးစပကွနေ အသံမထှကတွာ တဈခုပဲရှိတယွ။ မကှနွှာကနီရဲနပှေီး အသကရွှုသံတှကလေဲပှငွးထနနွတယွေ။ ရငနွှဈမှှာက နိမ့ခွညွှ မှင့ခွညှနွဲ့။ အကှိမပွေါငးမွှားစှာ ခှထေောကနွဲ့ခါးက ကော့ ကော့သှားတာကို အခှထေဲမှာ တှေ့လိုကရွတယွ။ အိမကွယောကွှားနဲ့ ညရေးညတာကိဈစတှလေုပတွဲ့အခါမှာ ပနွးဖူးလေးကို ပါးစပနွဲ့ ယုယပေး ခံရတယဆွိုတာ မရှိ သလောကရွှားပါတယွ။ ယောကွှားလုပသွူက ဒါမှိုးတှကေို သိပစွိတမွရှညလွို့ လုပမွပေးဘူးဆိုတာထကွ ကှှနမွကိုွ၌ ကလညွး ညဈညဈပါတပွါတလွို့ ရှံမိတဲ့အတှကွ သူလုပခွငှရွငွ တောငွ ပေးမလုပခွဲ့ဘူး။ အိမထွောငမွကခှငကွ တှဲခဲ့ဘူးတဲ့ သူနဲ့လညွး အဲဒီလိုပါပဲ။ ဒါကှောင့ွ ယောကွှားနဲ့မိနွးမက ဟိုကိဈစမလုပခွငွ တဈယောကပွဈစညွးကို တဈယောကွ လကနွဲ့ပှတသွပွ ပေးတာတို့ ပါးစပနွဲ့ ယုယပေးတာတို့ လုပကွှတယဆွိုတာကှားဘူးပမေဲ့ ကိုယနွဲ့မဆိုငသွလို သဘောထားခဲ့တယွ။ ရှံစရာကှီးမဟုတလွား။ အဲဒါမှိုးလုပလွို့လဲ ခံစားလို့ကောငွးမယလွို့ မထငခွဲ့မိဘူး။ အနညွးဆုံးတော့ လှနခွဲ့တဲ့နှဈပါတလွောကအွထိ အဲဒီလို ထငထွားခဲ့တယွ။

” ကှနပွှူတာထဲ ဆှဲသှငွးထားတော့ ဒီလိုနရောမှိုးရောကရွငွ  တောတွောထွနတွဲ့ တငဇွာခိုငွ ပှီးနပေုံ ဆိုပှီး အောကကွ စာတနွးထိုးလို့ရတယွ။ ထိုးကှည့မွလား? ဟဲဟဲ…” လို့ မခံခငှအွောငွ ပှောလာတဲ့ စကားလုံးတှလေဲ နားထဲမဝငနွိုငတွော့ပါ။ ကာမနတဘွုံရဲ့အထှတအွထိပကွို အကှိမမွှားစှာရောကသွှားတဲ့ ကိုယ့ပွုံရိပကွိုကှည့ရွငွး အဲဒီတုနွးက ခနဓြာကိုယအွတှငွး ခံစားခဲ့ရတဲ့ ရမမြကအွရသာတှကေို ပှနသွတိရလာတယွ။ အဲဒီနေ့က ငှကပွှောတုနွးလို နနေိုငခွဲ့တယလွို့ ထငထွားခဲ့တယွ။ ဒါပမယေ့ွ အဲဒါဟာ ရှကလွှနလွှနွးလို့ အပေါကွ ထပရွေးလိုကတွဲ့ မှတဉွာဏဆွိုတာသိလိုကရွတယွ။ ပနွးဖူးလေးကို ယုယုယယ အပှုစုခံရတဲ့အရသာဟာ ထငထွားတာထကကွို ပိုနတယွေ။ အဲဒီတုနွးက ကောငွးလှနလွှနွးလို့ ရှကတွာတို့ ရှံတာတို့တှေ ဘယပွှောကကွုနမွှနွး မသိတော့ဘူး။ အခုမှပှနသွတိရလာတယွ။  အဲဒီတုနွးက ဘယလွိုမှနွးမသိအောငွ ကောငွးခဲ့တယွ။…..အား….. အဝေးဆုံးတဈနရောကို အတငွးတှနွးပို့ထားတဲ့ ခံစားခကှတွှကေ အသိစိတကွိုကှောပွှီး ပှနရွောကလွာ တယွ။  အား,,, ခဏနရငွေ ဟိုတဈခေါကတွုနွးကလိုပဲ ထပလွုပခွံရဦးမှာ…… ဟငွး… ထပပွှီးတော့….လကခွံခငှတွာလား။ ငှငွးဆနခွငှတွာလား။ ပေါပွေါကလွာတဲ့ စိတခွံစားခကှတွှကေို ဝခှေဲမရဖှဈလာပှီး ခေါငွးထဲမှာ ဘာဆို ဘာမှမရှိတော့ဘူး။

ခှထေဲမှာတော့ မကှစွိဖုံးကိုတပခွံထားရတဲ့ကှှနမွဟာ ဒီနေ့ပါမလာတဲ့ခပငွယငွယတွဈယောကရွဲ့ ဖှားဖကတွောကွို ပါးစပထွဲ အတငွးထည့တွာ ခံနရတယွေ။ ကှှနမွယောကွှားကိုတောငွ သူအရမွးတောငွးဆိုမှ လုပပွေးဖူးတဲ့ကိဈစကို သူစိမွးယောကွှား တဈယောကကွို အတငွးလုပခွိုငွးလို့လုပပွေးလိုကရွတယွ။ နာကညွှးခှငွး၊ ဝမွးနညွးခှငွးတှကေို ခံစားရငွးနဲ့ လုပပွေးခဲ့တာကို ပှနသွတိရလာတယွ။ အဲဒီနောကွ ကငမွရာမှငကွှငွးက အနီးကပပွုံတှစေီပှောငွးသှားတယွ။သူစိမွးယောကွှားတဈယောကရွဲ့ ပဈစညွးကို ပါးစပနွဲ့ ကှိုးစားပမွးစားလုပပွေးနတေဲ့ ကှှနမွရဲ့မကှနွှာ၊ နှုတခွမွးဝ၊ ကှှနမွကိုယတွိုငတွောငွ သသခှေောခှာမကှည့ဘွူးတဲ့ ကှှနမွရဲ့ ပနွးဖူးလေးတှကေို အနီးကပတွှေ့လိုကရွတယွ။ ရှကလွိုကတွာ အရမွးပဲ။ ရှကလွှနွးလို့ သတေောငသွှားနိုငတွယွ။  ဒီလိုဗီဒီယိုခှကေို ဘယသွူ့ကိုမှပှလို့မဖှဈဘူး။ လုံးဝပှလို့မဖှဈဘူး။ ဘယသွူ့ကိုမှလညွး မကှည့စွခငှဘွေူး။ ကှှနမွဒီလိုတှေးနတေုနွး ဟိုလူက ပုခုံးပေါဘွယလွကတွငပွှီး ညာဖကလွကနွဲ့ ကှှနမွရဲ့ရငသွားတှကေို အငွကြံပှေါကွနေ စမွးလာတယွ။ ” အဝတအွစား ခှှတဖွို့ အခှိနရွောကပွါပှီခငဗွှား…ဟဲဟဲဟဲ” —- လသေံကိုက တောတွောမွုနွးဖို့ကောငွးတယွ။ ကှှနမွရှကနွတောကိုပဲ သူ့အတှကတွော့ သဘောကစှရာလိုဖှဈနတယဆွေိုတာသိသာနတယွေ။ ရှကရွှကနွဲ့အဝတအွစားတှကေို တဈလှှာခငွှးစီခှှတနွမေဲ့ ကှှနမွကို အရသာခံပှီး ကှည့ခွငှနွပေုံ ရတယွ။

” ရှငခွှှတပွေးပါလားဟငွ” လို့ပှောပှီး သူ့ကို ပှနဖွကလွိုကရွရငွ ကောငွးလမလေားလို့ စိတပွေါကပွေါကနွဲ့ တှေးနမေိတယွ။ အို.. မဖှဈနိုငပွါဘူးလေ။ ဟနဆွောငပွှီးတော့တောငွ ကှှနမွပါးစပကွ ဒါမှိုး ပှောလို့ထှကမွှာ မဟုတပွါဘူး။ နောကပွှီး သူ့ကိုခှှတခွိုငွးရငွ တဈလှှာခငွှး အရသာခံပှီး ခှှတမွှာသခှောတယွ။ ဘယလွိုမှအဖှဈမခံနိုငဘွူး။ လကတွှေ့မဆနတွဲ့အတှေးကို ဆကပွှီးတှေးခှင့တွောငွ အခှိနမွရှိပါဘူး။ သူက မခှှတသွေးဘူးလား ဆိုတဲ့အကှည့တွှနေဲ့ ကှည့နွတယွေ။ အားနညွးခကှတွှကေို တဈခုပှီးတဈခုဆုပကွိုငထွားတဲ့သူ့ကို ကှှနမွဘယလွိုမှမလှနဆွနနွိုငပွါဘူး။ (ဖှဈနိုငရွငွ သူကှည့နွတေဲ့ရှေ့မှာ မခှှတခွငှဘွူး။ ဖှဈနိုငမွလားမသိဘူး။ ပှောကှည့ွဦးမှပဲ..) ဆိုဖာမှအသာထကာသူ့ဖကလွှည့ကွှည့ရွငွးတောငွးဆိုကှည့လွိုကမွိတယွ။”ဟို…”” ဘာပှောခငှလွို့လဲ?” “ရခှေိုးခနွးထဲမှာခှှတလွာခဲ့ရငကွောရမလားဟငွ?””သဘောပဲလေ။” အငှငွးခံရလိမ့မွယလွို့ထငထွားတာ။ ခှင့ပွှုလိမ့မွယလွို့ လုံးဝမှှောလွင့မွထားခဲ့ဘူး။ သူစိတမွပှောငွးခငွ အမှနသွှားခှှတမွှလို့ တှေးရငွး ရခှေိုးခနွးရှိရာသို့ ခပသွှကသွှကွ သှားလိုကတွယွ။ အထဲရောကတွော့ တဈခုခငွှးစီ မှနမွှနလွေးခှှတလွိုကတွယွ။ နှေးတုံ့နှေးတုံ့လုပနွရငွေ ဘာထပပွှောလာ မလဲမသိဘူး။ ကှောကနွမေိတယွ။ အကုနလွုံးခှှတပွှီးလို့ အရေးအကှီးဆုံး နရောကို ဖုံးကှယပွေးထားတဲ့ ပနတွီကို ခှှတရွတော့မဲ့အခှိနမွှာဆကခွှှတရွမှာကိုလကတွှန့သွှားတယွ။

အခနွးထောင့ကွရခှေိုးပှီးဝတတွဲ့အမှှေးပှအငွကြံရှှညစွီမကှလွုံးတှကရေောကသွှားတယွ။ (မဖှဈသေးပါဘူး။အဲဒါကှီးဝတပွှီးထှကသွှားရငတွဈခုခုပှောကိုပှောခံရမှာပဲ။) တှဝနရေငွေေးနောကဆွုံးကနှနွတေဲ့အောကခွံဘောငွးဘီလေးကိုခှှတပွှီးအဝတခွှငွးထဲ ထည့လွိုကတွယွ။နောကထွပဘွာမှားရှိဦးမလဲလို့ရှာကှည့လွိုကတွော့မကှနွှာသုတပွုဝါကို တှေ့မိတယွ။ (ဒီပုဝါကိုပဲကိုယမွှာပတသွှားရငကွောငွးမလားမသိဘူး။ ဒါလေးဆိုရငတွော့ ရလောကမွယွ ထငတွာပဲ။) ရခှေိုးခနွးထဲမှာအဝတဗွလာနဲ့နရတယေဆွိုရငနွဲနဲတောသွေးတယွ။ရခှေိုးခနွးမဟုတတွဲ့တခှား အခနွးထဲကိုပှီးတော့ဟိုလူကကှည့နွတေဲ့ရှေ့ကိုဘာအဝတမွှမပါပဲလှှောကဝွငသွှားဖို့ဆိုတာ ဘယလွိုမှ မဖှဈနိုငတွဲ့ကိဈစပါ။ရှကတွယဆွိုတာထကသွဘာဝမကဘှူးလို့ပဲပှောရမလား။ သူစိမွးယောကွှားတဈယောကရွဲ့ရှေ့ကိုမဆိုထားနဲ့ကိုယ့ယွောကွှားရဲ့ရှေ့ကိုလဲဘာမှဝတမွထားပဲ သှားမှာမဟုတပွါဘူး။မဖှဈသင့ဘွူးလလေို့ထငတွယွ။ ရခှေိုးခနွးအပှငမွှ အသံဗလံမှားကို ကှားလိုကရွတယွ။ ကှှနမွလညွးအခှိနနွဲနဲကှာသှားတာကို သတိထားမိလိုကပွှီးမကှနွှာသုတပွုဝါကိုယူပှီးကိုယမွှာခပတွငွးတငွးလေးပါတလွိုကတွယွ။ (အငွး၊ဒါလေးနဲ့ဆိုပှောလာခဲ့ရငတွောငခွကှခွငွှးခှှတလွိုကလွို့ရတာပဲ။) ဘာပှောခံရမလဲမသိဘူးလို့ စိုးထင့နွတေဲ့စိတကွို မကှနွှာမှာမပေါအွောငထွိနွးရငွး ရခှေိုးခနွးထဲမှ ထှကလွာလိုကတွယွ။

ကှှနတွော့ကွို မလှနဆွနနွိုငလွို့ အဝတတွှကေို တဈခုခငွှးစီ ခှှတနွရငွေး ရှကနွမယေ့ွ သူမကို ထိုငကွှည့နွရတောလဲ ဆိုးတော့မဆိုးပါဘူး။ အနမွးလေးတှပေေးရငွး အခှိနဆွှဲပှီး ခှှတပွေးရတာကိုလဲ မကှိုကလွို့တော့မဟုတပွါဘူး။ ဒါပမယေ့ွ နောကအွခေါကတွှမှပေဲ လုပဖွို့ခနှထွားတော့မယွ။ သူမကို မပှောမဖှဈပှောထားရမဲ့ကိဈစတဈခုကရှိနလေို့။ဖှင့လွကစွအခှကေို တဈဝကမွှာရပလွိုကတွယွ။ ပှီးတော့ အခနွးထဲမှာရှိတဲ့ စာရှကထွဲမှာ ရေးထားတဲ့အတိုငွး အငတွာနကွ စကတွငကွိုလုပလွိုကတွယွ။ ပေးထားတဲ့ Password ကိုထည့လွိုကပွှီး ဘရောကစွာကို ဖှင့လွိုကတွယွ။ ဒီဟိုတယကွ အခနွးထဲမှာ အငတွာနကသွုံးလို့ရတယွ။ဒါကှောင့လွဲဒီနေ့ဒီဟိုတယကွိုရှေးလိုကတွာ။ စကထွဲမှာ ဘှတခွမွတခွလွုပထွားတဲ့ စာမကှနွှာကိုဖှင့ထွားလိုကတွယွ။ ကိုယပွို့ထားတဲ့ပုံတှကေို တငပွေးတဲ့ ဆိုကဒွတွဈခုပါ။ အဲဒီဆိုကဒွထွဲမှာတငထွားတဲ့ပုံတှကေ အားလုံး လူကှီးကှိုကပွုံတှကှေီးပဲ။ သူမရခှေိုးခနွးထဲကထှကမွလာခငအွားလုံးပှီးသှားတယွ။ ရခှေိုးခနွးထဲကထှကလွာတဲ့သူမဟာကှနပွှူတာနဲ့မကှနွှာအပနွတေဲ့ကှှနတွော့ကွိုကှည့ပွှီးဘာလုပနွလေဲလို့သငွကြာမကငွးဖှဈနမှောပဲ။လှဲ့ကှည့လွိုကတွော့ထငထွားတဲ့အတိုငွး သံသယမကှလွုံးတှနေဲ့ကှည့နွတောကို တှေ့ရတယွ။

သူမရဲ့ခနဓြာကိုယကွို မကှနွှာသုတပွုဝါတဈထညနွဲ့ ဖုံးကှယထွားတယွ။ကိုယတွုံးလုံးခှှတကွှီးနဲ့ထှကလွာရမှာရှကလွှနွးလို့နဲ့တူတယွ။ ဒါပမယေ့သွိပမွကှီးလှတဲ့မကှနွှာသုတပွုဝါလေးဟာသူမရဲ့လုံးဝနွးလှပတဲ့ ရငသွားအပေါွ လောကကွနေ ပေါငလွညလွောကအွထိပဲဖုံးပေးထားနိုငပွှီးကှည့ရွတာစိတလွှုပရွှားဖို့ကောငွးလှတယွ။ “အဝတအွစားတှအကေုနခွှှတခွဲ့ပါဆိုတာကိုဘာလို့ပုဝါကှီးပတလွာတာလဲ?” ” တောငွးပနပွါတယွ။ မကှိုကလွို့ခှှတစွခငှရွေနွ ခကှခွငွှးခှှတပွါ့မယွ။” လို့ ပှောမဲ့သာ ပှောနတယွေ။ လကကွတော့ပုဝါစကိုကှှတမွကအှောငတွငွးတငွးကိုငထွားတယွ။ကိုယတွုံးလုံးခှှတပွေါကွ ပုဝါလေးတဈထညနွဲ့ပဲပတထွားပှီးမခို့တရို့လေးလှနတေဲ့သူမရဲ့အလှကိုမထငမွှတပွဲ မှငခွှင့ရွလိုကတွယွ။ စိတထွဲမှာတော့ခဏလောကမွကှစွိအရသာခံလိုကွဦးမှပဲလို့တှေးရငွး နှုတကွတော့သူမကိုနောကလွိုကမွိတယွ။ “ဒါဆိုခကှခွငွှးခှှတပွှလဗှော” ထငထွားတဲ့အတိုငွးပဲ။တုတတွုတမွလှုပဘွူး။ ” ဒါဆိုလဲ နောကမွှကှှနတွောကွိုယတွိုငခွှှတပွေးပါမယွ။ ခုနတုနွးကလို နမွးရငွး တဈထညလွောကွ ခှှတရွတာလဲမဆိုးပါဘူး။” လတတွလောအတှကတွော့စိတသွကသွာရာရသှားပမေဲ့ဘာလုပခွံရဦးမလဲမသိဘူးလို့ ပူပနစွိတတွှလေဲပေါလွာပုံရတဲ့သူမကိုကှည့ရွငွးပှုံးလိုကမွိတယွ။

“အဲဒါနဲ့ ဒေါတွငဇွာခိုငွ, အငတွာနကသွုံးဖူးလား?” လို့မေးလိုကတွော့ ခကှခွငွှးဆိုသလိုပဲ သံသယ ရှိတဲ့ မကှလွုံးတှနေဲ့ ကှှနတွော့ကွို ပှနကွှည့လွာတယွ။ — ” ဒဈဂစှတွယကွငမွရာနဲ့ ရိုကထွားတဲ့ဓါတပွုံတှကေိုပို့ပှီး လူအမှားကှည့လွို့ရအောငွ တငထွားလို့ရတဲ့ ဝကဆွိုကဒွတွှရှေိတယဆွိုတာကောကှားဖူးလား?” ” တဈခါမှမကှားဖူးပါဘူး။” ဘာကိုဆိုလိုခငှတွယဆွိုတာ ရိပမွိလာပုံပဲ။ စိုးရိမစွိတတွှကေို မကှနွှာမှာမပေါလွာအောငွ ကှိုးစားနပေုံ ရတယွ။ ကှှနတွောလွညွး တမငသွကသွကွ မရှညွ ရှညအွောငွ အခှိနဆွှဲပှီး ဆကရွှငွးပှလိုကတွယွ။ “ရူခငွးတှလေူပုံတှအမှေားကှီးပဲ။ အမှိုးလညွးစုံတယွ။ တခှို့ပုံတှဆေိုရငွ ပရိုတှကေ ရိုကထွားတာလား လို့တောငထွငရွတယွ။” ရခှေိုးခနွးထဲကထှကလွာတဲ့သူမဟာကှှနတွောစွကားကှောင့ထွိုငရွမှာကိုတောငမွေ့နပေုံပဲ။ ” ဆိုဖာမှာ ဝငထွိုငလွိုကပွါဦး” လို့ တီဗှီဘကကွို မကှနွှာမူထားတဲ့ အခနွးထောင့ကွ ဆိုဖာကို ညှှနပွှရငွး ကှှနတွောလွဲတီဗှီဘေးနားမှာခထှားတဲ့ခှေးခှပေုလေးမှာဝငထွိုငလွိုကတွယွ။ပှောတဲ့အတိုငွး ဆိုဖာပေါမွှာထိုငခွလှိုကတွော့မကှနွှာသုတပွုဝါ က အပေါကွိုတကသွှားပှီး ပနွးဖူးလေးကို ဖုံးခှုံထားတဲ့ ခှုံပုတကွလေးတောငွ ပေါလွုပေါခွငဖွှဈသှား တယွ။

သူမဟာ မလုံမလဲဖှဈသှားတဲ့ ခနဓြာကိုယအွလှကို ပုဝါစှနွးလေးနဲ့ဖုံးကှယဖွို့ဖိထားရှာတယွ။ “ပို့ထားတဲ့ပုံတှထေဲမှာ လငမွယားတှေ၊ သမီးရညွးစားစုံတှဲတှကေ အခစှဇွာတခွငွးနရငွေး ရိုကထွားတဲ့ ပုံတှတေောငပွါတယွ။ ဒီမှာကှည့ွ။” လို့ ပှောရငွး ကှနပွှူတာနဲ့ ဆကထွားတဲ့ တီဗှီဖနသွားပေါကွို လကညွိုးထိုးပှလိုကတွယွ။ပှီးတော့တှေ့ရာပုံတဈပုံကိုအကှီးခှဲ့ပှလိုကတွယွ။ “ဒီပုံဆိုရငရွညွးစားစုံတှဲဆိုတာထကခွငဗွှားယောကွှားလိုပဲကှောငွးသူအရှယမွှကှိုကတွဲ့ သူတဈယောကကွလုပနွတေုနွးရိုကပွှီးတငထွားတဲ့ပုံပဲ။” “တပစွှပရွိုကွ” ပုံလို့ခေါမွလား။ ဝငနွတေဲ့နရောကိုပဲရိုကထွားတာ။ ကောငမွလေးရဲ့ မကှနွှာတော့ မပါဘူး။ခနဓြာကိုယကွသိပမွထှားသေးလို့ကှောငွးသူအရှယလွို့ထငရွတယွ။ သူမဟာကှှနတွောပွှတဲ့ပုံကို ကှည့တွော့ကှည့နွပမယေေ့ဘွာမှပှနမွပှောပဲ မကှမွှောငတွောငွ ကှူတထွားလိုကသွေးတယွ။ —- ” ဒီတဈပုံဆိုရငွ ဒေါတွငဇွာခိုငနွဲ့ တောတွောတွူတယနွောွ။ ” လို့ပှောရငွး သှယလွတှဲ့ ခနဓြာကိုယပွိုငရွှငွ အမှိုးသမီး တဈယောကရွဲ့ အဝတမွပါ နောကပွိုငွးအလှကိုရိုကထွားတဲ့ ပုံလေးကို ကလဈလုပပွှီး ပုံကှီးခှဲ့လိုကတွယွ။ဖှဈခငှတွော့တောတွောတွူတယွ။ ကိုယခွနဓြာအခှိုးအစားကအစ။ ဆံပငပွုံစံတောငွ တူနသေေးတယွ။ သူမကတော့ ကှှနတွောပွှောနတောကို ယုံပုံမရဘူး။ သူမရဲ့ပုံကို အရငတွငထွားပှီးတော့မှ တမငွ တကာ “တူတယနွောွ” လို့ လိမပွှောနတယပွေေါ့။

ဒါကှောင့ွ မကှကွလူးဆနပွှာနဲ့ ” ဘာဖှဈလို့လဲ? ဘာလို့ ကှှနမွပုံကို…..” လို့ အောပွှောရငွး ရုတတွရကွ ထရပလွိုကတွယွ။ သူမဒီလို ပှနပွှီးတုန့ပွှနမွယွ ဆိုတာ ကှိုသိနတေဲ့ကှှနတွောဟွာ လသေံအေးအေးလေးနဲ့ ပှနဖွှလေိုကတွယွ။ “သသခှေောခှာကှည့ပွါဦးဗှာ။ဒီပုံထဲကမိနွးမဟာဒေါတွငဇွာခိုငမွဟုတပွါဘူး။” အဲဒီတော့မှ သူမဟာ တီဗှီဖနသွားကို မကှလွုံးကှှတထွှကမွတတကွှည့လွိုကတွယွ။ ပုံထဲမှာ ကှောပေး ထားလို့ မကှနွှာတော့ မမှငရွပမယေ့ွ သသခှေောခှာကှည့ရွငွ သူမ မဟုတဘွူးဆိုတာ ကာယကံရှငကွ အသိဆုံးမဟုတလွား။ ” စိတငွှိမငွှိမထွားပါဗှာ။ ဒေါတွငဇွာခိုငရွဲ့ဓါတပွုံကို ဒီလိုဆိုကဒွမွှိုးမှာ တငမွထားပါဘူးဗှာ။ အခုလောလောဆယအွထိတော့မတငရွသေးပါဘူး။”သူမဟာကိုယ့ကွိုကိုယမွထိနွးနိုငလွောကအွောငစွိတလွှုပရွှားသှားတဲ့အတှကွ နောငတွရသှားပုံရတယွ။ ” အခှအနတှေကတေေော့ ဒေါတွငဇွာခိုင့အွပေါပွဲမူတညတွာပါ။ လိုအပရွငွ မကှနွှာပုံထငထွငရွှားရှား မှငရွတဲ့နရောကိုဓါတပွုံလုပပွှီး ဒီလိုဆိုကဒွမွှိုးမှာ တငထွားတာတို့ ဒေါတွငဇွာခိုငရွဲ့ အသိမိတဆွှတှေေ စီပို့တာတို့လုပသွင့လွဲလုပရွမှာပေါ့။” သူမ အရမွးစိုးရိမသွှားပုံရတယွ။ ရငထွဲကခံစားခကှတွှကေို မကှနွှာမှာလာမပေါအွောငွ ကှိုးစား မှိုသိပနွပေုံပဲ။

ကားပေါမွှာ ဖာခံခိုငွးမယလွို့ အပှောခံလိုကရွတုနွးကလိုပဲ။ အဲဒီလို မကှနွှာပေးလေးလဲ တောတွောကွှည့လွို့ကောငွးတယွ။ပိုပှီးတော့လဲနှိပစွကကွလူလုပခွငှလွာတယွ။ “အခုအထိ ရှငပွှောတဲ့အတိုငွးပဲ လုပလွာခဲ့တာပဲ မဟုတလွားရှငွ” လို့ လပှထေေိုးလာတယွ။ “အငွး,ဟုတပွါတယွ။ ဒါပမယေ့ွ နဲနဲတော့အထှန့တွကခွငှနွသေေးတယမွဟုတလွား? ပိုပှီးလိမမြာမှပေါ့။” လို့ပှောရငွးသူမကိုယမွှာပတထွားတဲ့မကှနွှာသုတပွုဝါကိုတဈခကှကွှည့လွိုကတွယွ။ ” တဈပုံလောကစွမွးပှီး တငကွှည့မွလား? တငပွုံတငနွညွးက လှယပွါတယွ။ ဒီမှာကှည့ွ, ခုနကပှတဲ့ အခှထေဲက ဖှတထွား တဲ့ပုံလေ။” လို့ ပုံတဈပုံကို ပှလိုကတွယွ။ ကှှနတွောတွပည့ွ ပှကှီးကို ပါးစပနွဲ့ ပှုစုပေးနတေုနွး နောကကွှောဘကကွ ရိုကထွားတဲ့ပုံပါ။ အဝတမွပါတဲ့ သူမရဲ့အလှက ထငွးထငွးကှီးပေါနွေ တယွ။ မကှနွှာကို မမှငရွပမယေ့ွ ဘာလုပနွတယဆွေိုတာ ကှည့လွိုကွရွငွ သိသာနတယွေ။ “တောငွးပနပွါတယရွှငွ။ အဲဒါတော့ မလုပပွါနဲ့ရှငွ။ မပို့ပါနဲ့။” လို့ ငိုသံပါကှီးနဲ့ပှောရငွး ကှှနတွောရွှိရာ တီဗှီရှေ့ကို အပှေးအလှှားရောကလွာတယွ။ပှီးတော့ ကှှနတွော့လွကမွောငွးကို ဆုတကွိုငလွာတယွ။ —– ” ဟာ ဒီပုံထဲမှာ ဒေါတွငဇွာခိုငရွဲ့ မကှနွှာကို မှငရွတာမှ မဟုတတွာ။ ဘာဖှဈလဲ။

မကှနွှာမပေါရွငွ ဘယသွူမှနွးသိမှာမှမဟုတတွာ။” “ဘယသွူမှမသိလဲကှှနမွမနတတဘွေူး။တောငွးပနပွါတယွ။မပို့ပါနဲ့ရှငွ။” ပှီးတော့ တဈခုခုကို သတိရလိုကသွလို ပုံမှိုးနဲ့ ကိုယမွှာပတထွားတဲ့ ပုဝါလေးကို ကဗှာကယာ ခှာခလှိုကပွှီးဘေးကိုပဈလိုကတွယွ။ ” တောငွးပနပွါတယွ။ ပှောသမှှအကုနနွားထောငပွါ့မယွ။ ဘာပှောပှောလုပပွါ့မယွ။ ဓါတပွုံတော့ မပို့လိုကပွါနဲ့။တောငွးပနပွါတယွ။” ဖာသညလွုပခွိုငွးမယလွို့ပှောတုနွးကထကွ ပိုပှီးဖှဈနိုငခွှရှေိတယလွို့ ထငသွှားပုံရတယွ။ ပို့ခငှတွဲ့ပုံကို ကလဈတဈခကွှ နှဈခကွှ နှိပလွိုကရွုံနဲ့ အငတွာနကကွနတဆငေ့ွ အှနလွိုငွးပေါကွို စကကြန့ပွိုငွးအတှငွး ရောကသွှားနိုငတွယဆွိုတာလောကတွော့သူမလဲသိထားပုံရတယွ။ ဒါကှောင့ွ ထိတလွန့ပွှာယာသှားပှီး ဣနဒြှမဆညေနွိုငအွောငဖွှဈသှားတာနမယွေ။သူမကိုကှည့ပွှီး ကှှနတွောပွှုံးလိုကမွိတယွ။ ဘာအဝတမွှ မရှိတော့တဲ့ သူမရဲ့ သေးသှယတွဲ့ ကိုယလွုံးလေးကို အသာဆှဲဖကရွငွး နှုတခွမွးခငွှး အသာအယာထိ လိုကတွယွ။ ပှီးမှ ဘယလွိုတုန့ပွှနမွလဲလို့သိခငှတွာနဲ့ သူမရဲ့မကှလွုံးတှကေို စိုကကွှည့လွိုကတွယွ။ “ကှှနတွောဘွာခိုငွးခိုငွးတကယလွုပမွယပွေါ့။” “တကယပွါရှငွ” “ဒါဆို လူစညကွားတဲ့ မှို့လယကွ ဘကဈွကားမှတတွိုငရွှေ့ကို ကိုယလွုံးတီးနဲ့ လမွးဖှတလွှှောကပွှဗှာ။”

သူမဟာကှှနတွော့စွကားကှောင့တွောတွောအွံ့ဩသှားပုံရတယွ။ “ဒီကုတအွငွကြံကှိုအပေါကွခှုံပှီးတော့ကှှနတွော့ကွားနဲ့ မှို့ထဲအထိခေါသွှားမယွ။ ဘကဈွကားဂိတရွှိတဲ့ နရောမရောကခွငွ ကုတအွငွကြံကှို ခှှတပွှီးတော့ ကားပေါကွဆငွးပှီး ဟိုဘကထွိပကွ မီးပှုင့အွထွိ ဖှေးဖှေးခှငွးလှှောကသွှားပေါ့။အဲဒီနားမှာကှှနတွောကွကားနဲ့ရပစွောင့နွမယလွေေ။” အခုခကှခွငွှးထလုပလွို့ရတဲ့ဖှဈနိုငခွှပေိုရှိတဲ့အစီအစဉကွိုပှောပှလိုကတွယွ။ ” ဒီအခနွးထဲကနေ ကိဈစဝိဈစတှပှေီးမှ သှားမှာဆိုတော့ ရနာရီမထိုးခငလွောကတွော့ ရောကမွှာပေ့ါ။ နဲနဲလဲ မှောငစွပှုလာပှီး ဖှတသွှားဖှတလွာလဲ အမှားဆုံးအခှိနဆွိုတော့ သတိထားမိတဲ့သူတောငွ သိပရွှိမယမွထငပွါဘူး။ကားလမွးတှလေဲဂမွှးဖှဈနတေဲ့အခှိနဆွိုတော့ကှှနတွောွ မီးပှုင့နွားကိုရောကတွဲ့အခှိနနွဲ့ကှကတွိအောငဖွှေးဖှေးတော့သှားရလိမ့မွယနွောွ။” သူမရဲ့မကှလွုံးအိမထွဲမှ အံဩခှငွး၊ အားလှော့ခှငွး၊ ရှံ့မုနွးခှငွး၊ ဝမွးနညွးခှငွးစတဲ့ ခံစားခကွှ ပေါငွးမှားစှာကို ပေါလွာလိုကွ ပှောကသွှားလိုကနွဲ့ တှေ့လိုကရွတယွ။ နှုတခွမွးပါးလေးတှကေ တဈခုခု ပှောဖို့ကှိုးစားနသလေိုတဆတဆွတတွုနနွပမေေဲ့ဘာစကားသံမှတော့ထှကမွလာပါဘူး။ သူမကိုကှှနတွောတွောတွောလွေးသဘောကနှပှေီဆိုတာဝနခွံပါတယွ။

ကှှနတွောွ တဈယောကထွဲအတှကပွဲဖှဈစခငှတွေဲ့ဒီမိနွးမရဲ့အဝတမွပါတဲ့အလှအပကို တခှားဘယယွောကွှားကိုမှ ပှခငှတွဲ့ ဆနဒြမရှိတာအမှနပွါပဲ။ တကယပွှောတာပါ။ ဒါပမယေ့ွ ကှှနတွော့ရွဲ့ ခံစားခကှတွှကေို ဒီအခှိနမွှာ တော့ သူမကို အသိပေးလို့မဖှဈသေးဘူးလေ။ နဲနဲလေးတောငွ ရိပမွိသှားလို့ မဖှဈသေးဘူး။ ” ခဏထားလိုကပွါဦးမယွ။ ဘာမဆို ပှောတဲ့အတိုငွး လုပပွါ့မယ့လွို့ ကတိပေးထားမှတော့ ဘာလုပခွိုငွး ရငကွောငွးမလဲဆိုတာနောကမွှပဲအေးအေးဆေးဆေးစဉွးစားတော့မယွ။”သူမကိုဖကထွားရငွး အခနွးထောင့ကွ ဆိုဖာရှိရာဆီကို ပှနလွှှောကလွာတယွ။ ခှနှဈခှေောငွးကို ဟပှီး ဆိုဖာပေါမွှာ ထိုငနွဖေို့ပှောရငွး ကှှနတွောဟွာ အဝတအွစားတှကေို ခှှတလွိုကတွယွ။ ဒါပမယေ့ွ ဆိုဖာပေါမွှာ ဝငထွိုငလွိုကတွဲ့သူမဟာ ခှနှဈခှေောငွးကို တငွးတငွးစိထားပှီး ကှောကရွုပတွဈရုပလွို တောင့တွောင့ကွှီး လုပထွားတယွ။ ကှှနတွောကွိုယတွိုငွ ခှနှဈခှေောငွးကို ကိုငပွှီး ဆှဲမဟမခှငွး ဒီအတိုငွးထိုငနွမေဲ့ပုံပဲ။ အဝတတွှအကေုနခွှှတလွိုကပွှီး သူမအနားကို လှှောကသွှားတော့ သူမဟာ တဈခုခုကို ရှကပွှီး မကှနွှာလေးက ခစှစွဖှယွ နီရဲရဲလေးဖှဈနတယွေ။ သူမရဲ့အနားကို ရောကလွာတဲ့ ကှှနတွော့ကွို မော့ ကှည့ပွှီးရုတတွရကပွှောလိုကတွယွ။

” ဟို….လေ…, မလုပပွေးလဲရပါတယွ။ ကှှနမွကပဲ…….လုပပွေးပါ့မယွ။” ပှောရငွးနဲ့ ပှောကသွှားတော့ မလို လသေံတိုးတိုးလေးနဲ့ ဆိုတော့ သူမဆိုလိုခငှတွဲ့ အဓိပပြါယကွို ခကှခွငွှးနားမလညလွိုကဘွူး။ “ဘာပှောလိုကတွယွ?” ” ဟိုလေ…..ဟို တဈခေါကတွုနွးကလို ဟို..ဟိုဟာမလုပပွေးပါနဲ့လို့။ ကှ….ကမှကပဲ ပါးစပနွဲ့လုပပွေးပါ့ မယလွို့ပှောတာပါ….” ဩောွ.. ဒီလိုလား။ ဒါဆိုလဲ ကှှနတွောကွ နောကမွှယုယပေးရုံပေါ့လို့ စိတထွဲက တှေးလိုကတွယွ။ သူမကိုတော့ ဘာမှ ပှနမွပှောပဲ လကကွိုဆှဲကာ ထစပှေီး နရောခငွှး လဲလိုကတွယွ။ ကှှနတွောကွ သူမ ထိုငခွဲ့တဲ့ ဆိုဖာခုံရဲ့ အစပမွှာ ထိုငလွိုကပွှီး သူမကတော့ ကှှနတွော့ရှေ့က ကှမွးပှငမွှာ ဒူးကလေးတုတွ ပှီးထိုငတွယွ။ ထိုငပွှီးခကှခွငွှးပဲ သူမဟာ မကှိုကတွဲ့ အစားအစာကိုစားရတဲ့ ခလေးတဈယောကလွို မကှစွိကို စုံမှိတပွှီး ကှှနတွော့ပွဈစညွးကို ပါးစပထွဲ ငုံလိုကဖွို့ ဟနပွှငလွိုကတွယွ။ ” ဘာတှလေောနတောလဲ? ခဏနပေါဦး။” လို့ ကှှနတွောကွတားလိုကပွှီး သူမရဲ့လကနွှဈဖကကွို ယူကာကှှနတွော့ပွဈစညွးပေါတွငပွေးလိုကတွယွ။ “ပါးစပနွဲ့မလုပခွငလွကနွဲ့အရငပွှတပွေးပါဦး။ပှီးတော့မကှစွိကိုဖှင့ပွှီး သသခှေောခှာကှည့စွခငှတွေယွ။

အခုဘယလွိုဖှဈနလေဲ?ဒီဟာက?” သူမဟာပှောတဲ့အတိုငွးမရဲတရဲကှည့လွိုကတွယွ။စိုကကွှည့နွသလေိုနဲ့မကှစွိကို ဟိုဘကွ စောငွးလိုကွ ဒီဘကစွောငွးလိုကနွဲ့လုပနွတယွေ။ရှကသွလိုရှံ့သလိုနဲ့။”ဘယလွိုဖှဈနလေဲ?”လို့ တပတွဈခေါကမွေးလိုကတွယွ။”မာနပေါတယွ။” သူမဟာလကကွိုလှုပပွေးရငွးမဝံ့မရဲနဲ့တိုးတိုးလေးပှနဖွှလေိုကတွယွ။ “ပါးစပနွဲ့လုပပွေးလို့ရပါပှီ။” စိတလွှုပရွှားနတော ပေါလွှငနွတေဲ့မကှနွှာကို ကှှနတွောမွသိအောငဖွုံးဖို့ ကှှနတွော့ပွေါငကွှား ထဲ မကှနွှာထိုးအပလွိုကတွယွ။ ” အုဂု..အုဂု..” —- မိနွးမပှိုလေးတှေ ရခေဲခှောငွးစားသလို ငှငငွှငသွာသာနဲ့ အသံမထှကအွောငလွို့ ကှှနတွော့ွ ဖှားဖကတွောကွို ပါးစပထွဲ ငုံ့ထားရငွး မကှနွှာကိုရှေ့တိုးနောကဆွုတလွုပပွေးတယွ။ ထငထွားတဲ့အတိုငွးပဲ။ တဈခါမှမလုပပွေးဘူးတာတော့ မဟုတွ ပမေဲ့ သိပတွော့မကှှမွးဘူး။ သှားနဲ့ခိုကမွိတာတို့တော့ မရှိပမေဲ့ ငှငသွာလှနွးအားကှီးတော့ သိပဖွီးမလာခငှဘွူး။အရငွးကို ကိုငထွားတဲ့လကလွဲဒီလိုပဲ။ လှုပတွယဆွိုရုံပဲ လှုပနွတောဆိုတော့ ကှှနတွောအွတှကွ ဘယလွုံလောကပွါ့မလဲ။ ခဏတော့သညွးခံစောင့လွိုကသွေးတယွ။အပှောငွးအလဲလေးမှားလုပလွာမလားလို့။

ဒီအတိုငွး ကှီးပဲမို့ ရိုးလာတယွ။ဒါကှောင့ပွညာနဲနဲသငပွေးဖို့ဆုံးဖှတလွိုကတွယွ။ သူမကို ရပခွိုငွးလိုကပွှီး ဖှားဖကတွောရွဲ့ နောကကွှောပိုငွး၊ ထီးရဈအောကွ၊ အုနှဈလုံးတို့ကို လကညွိုးထိုးပှရငွး “ဒီနရောတှကေိုလဲ လှှာနဲ့လကှပွှီး ကလိပေးရတယွ။ ပှီးတော့ အုလေးတှကေို ပါးစပထွဲငုံပေးတာတို့..” ” ဒါမှ ခံရတဲ့သူက ဖီးလတွကလွာမှာလေ။ လှှာနဲ့လကှလွိုကွ၊ တဈခှောငွးလုံးကို ငုံလိုကွ၊ စုပလွိုကွ လုပပွေးရတယွ။တဈခှိနလွုံးပါးစပထွဲငုံထားတော့ဘယဖွီးလာမှာလဲဗှ။” ပှောလိုကတွော့ ခကှခွငွှးပဲ ပှောတဲ့အတိုငွး တိတိကကှ လိုကလွုပတွယွ။ တတမွှနပွုံရတယွ။ ” ယုယပေးနရငွေးတဈခါတဈခါ မကှနွှာလေးပင့ပွှီး မော့ကှညွဦးမှပေါ့။ ဒါမှ ကိုယလွုပတွာကို ဘယလွို တုန့ပွှနနွလေဲဆိုတာသိမှာပေါ့။” ပှောတဲ့အတိုငွးမကှနွှာလေးကို မော့ပှီးကှှနတွော့ကွိုလှမွးကှည့တွယွ။ နှုတခွမွးပါး နှဈလှှာကှားမှာ ကှှနတွော့ဖွှားဖကတွောကွိုညှပထွားတဲ့သူမရဲ့မကှနွှာလေးကိုကှည့ပွှီး ပှီးခငှသွလိုတောငဖွှဈလာတယွ။ဘယလွိုကှည့ကွှည့ကွှည့လွို့ကောငွးနတယွေ။ ” အဲဒီလောကကွှီး မကှည့ပွါနဲ့ရှငွ” လို့ ပဈစညွးကို ပါးစပထွဲကထုတပွှီးပှောလာတယွ။

ဂရုမစိုကပွဲ ပိုပှီး စိုကကွှည့ပွေးလိုကတွော့ရှကသွှားတဲ့သူမဟာမကှလွှှာကလေးကိုခသှှားတယွ။ (အူးဝါး…..ကောငွးလိုကတွာ…..) နဲနဲအကငှ့ရွလာပှီး သိပလွဲမရှကတွော့လို့နဲ့တူတယွ။ သူမရဲ့လှုပရွှားမှုတှကေ ပိုပှီးအတင့ရွဲလာ တယွ။ ဒါပမယေ့ွ ငှငသွာလှနွးတာကတော့ မပှောငွးလဲဘူး။ ဒါကှောင့ွ ပါးစပနွဲ့မလုံလောကဘွူး ဆိုတဲ့စိတကွ ပိုပှီးပေါလွာတယွ။ကှှနတွော့စွိတတွှရှစေိထလာတယွ။ (သူ့ကိုယုယပေးမနတေော့ပဲတဈခါထဲတနွးပှီးသှငွးလိုကရွငကွောငွးမလား?)လို့တောငစွိတကွူးမိတယွ။ ဒါပမယေ့ွ သညွးခံလိုကွဦးမယွ။ အခုမှ နှဈခေါကမွှောကမွဟုတလွား။ စိတရွော ကိုယရွောကှှနတွောလွိုခငှတွဲ့ပုံစံမှိုးအထိ ဖှဈလာအောငလွုပပွှီးမှ အဆုံးသတကွိုလုပတွာကောငွးမယွ လို့ဆုံးဖှတလွိုကတွယွ။ “ကှေးဇူးတငပွါတယွ။အရမွးကောငွးတယဗွှာ။” ဆိုဖာပေါကွ ထရပလွိုကတွဲ့ကှှနတွောဟွာ လကကွိုဆှဲမပှီး သူမကိုလဲ ထခိုငွးလိုကတွယွ။ ပှီးတော့ ခါးသိမသွိမလွေးကိုဆှဲဖကရွငွးနောကထွပတွဈခါအနမွးမိုးရှာပေးလိုကတွယွ။  လှှာနှဈခှောငွးရဲ့အထိအတှေ့ကှောင့ွ ကှှနမွစိတတွှေ ယိမွးယိုငသွှားတယွ။ သူခိုငွးတဲ့အတိုငွး ပါးစပနွဲ့ ပှုစုပေးနတေုနွး ကှှနမွခေါငွးထဲမှာ ဘာမှမရှိခဲ့ဘူး။ ခလုတနွှိပရွငွ ထကတဲ့ အရုပတွဈရုပလွိုပဲ။ စိတကွတဈခှား လူကတဈခှား ဖှဈနတေဲ့ အခှိနမွှာ ခှိုမှိနတွဲ့ အနမွးကှမွးတှကှေောင့ွ အထိအတှေ့မှာ နဈမှောသှားရပှနတွယွ။

ပါးစပနွဲ့လုပပွေးပါ့မယလွို့ မနညွးကှိုးစားပှီးပှောလိုကရွတာပါ။ ယောကွှားတဈယောကရွဲ့ဟိုဟာ ကှီးကို ပါးစပထွဲထည့ငွုံဖို့ ဆိုတာ မိနွးမကောငွးတဈယောကအွတှကွ သတတြိတော့ တောတွောလွိုတယလွို့ ထငတွယွ။ အိမကွယောကွှားကိုတော့ အတငွးပူဆာလို့ တဈခါတဈလေ လုပပွေးဘူးတယွ။ စိတပွါလို့ တော့ မဟုတဘွူး။ မီးမှိနမွှိနလွေးထှနွးထားတဲ့ အိပခွနွးထဲမှာ မလုပခွငွှ လုပခွငှနွဲ့ လုပပွေးခဲ့တာပါ။ ကှှနမွကိုယတွိုငကွ ရှံစရာကောငွးတဲ့ကိဈစလို့ ထငထွားတော့ အပှုစုခံရတဲ့ ယောကွှား ခမှာလဲ သိပကွောငွးတဲ့ပုံမပေါဘွူး။ ဒီကနေ့တော့ အဲဒီလိုမဟုတဘွူး။ အိမကွယောကွှားရဲ့ပဈစညွးထကွ သိသိသာသာပိုမာပှီး မဲနကနွေ တဲ့ သူ့ဟာကှီးကို လငွးထိနနွတေဲ့ မီးရောငအွောကမွှာ ထငထွငရွှားရှား အပှခံရတော့ အဲဒါနဲ့တငွ ရငခွုနွ သံတှေ မှနခွဲ့ရတယွ။ ပှောတဲ့အတိုငွး သူ့ကိုပှုစုပေးလိုကတွော့ ပါးစပထွဲက ပဈစညွးကှီးက ပိုပိုပှီးမာလာ တယွ။ သူ့မကှနွှာကို မော့ကှည့လွိုကရွငွ ကှှနမွကှောင့ွ သူအရမွးကောငွးနတော သိသာနတယွေ။ကှှနမွအတှကတွော့အတှေ့အကှုံအသဈတဈခုပဲ။ အတှေးထဲလှင့မွှောနတေုနွး ကှှနမွခါးကို ဖကထွားတဲ့ဟိုလူရဲ့လကနွှဈဖကကွ အထကအွောကခွှဲပှီး ရှေ့လှားသှားတယွ။တဈဖကကွခါးအောကပွိုငွးတငပွါးနရောဆီကို , နောကတွဈဖကကွ ဇကနွားကနေ ပုခုံးအပေါပွိုငွးကိုငှငသွာစှာပှတသွပပွေးလာတယွ။

အား…အဟင့ွ..တဈမှိုးကှီးပဲ။ကောငွးလိုကတွာ….. သူ့ခါးပေါတွငထွားတဲ့ ကှှနမွရဲ့လကနွှဈဖကထွဲကို မထငမွှတတွဲ့ အငအွားတှဝငရွေောကလွာတယွ။ အား.. မဖှဈဘူး… စိတထွိနွးထားမှ… ဖီးလတွကနွလေို့မဖှဈဘူး… လို့ လှုပရွှားလာတဲ့ စိတကွို အတငွး ခှှနွးအုပွ နပမယေေ့ွ ရိုးတိုးရှတခံစားခကှတွဈခုက ခှဖှေားကနေ ငယထွိပအွထိ ကှှနမွရဲ့ ခနဓြာကိုယတွဈခုလုံးကိုလှှမွးခှုံလို့လာတယွ။ သူကနမွးနတောကိုရပလွိုကပွှီး ကှှနမွကို ဆိုဖာပေါမွှာထိုငခွိုငွးလိုကတွယွ။ ပှီးတော့ ကှှနမွရဲ့ ခှအစေုံကို ဖှေးဖှေးခှငွး တှနွးဟလိုကတွယွ။ ——— “မီးတှေ,,,ပိတပွေးပါတော့,,,” တတနွိုငသွလောကခွှှဲတဲတဲအသံလေးနဲ့ပှောကှည့လွိုကတွယွ။ ” ဟငွး..ဟငွး… ခဏနတေော့ ပိတမွှာပေါ့။” လို့ အငှငွးခံလိုကရွတယွ။ အတငွးအကပှလွဲ မတောငွးဆို ရဲဘူး။ဒါကှောင့ကွိုယ့မွကှစွိကိုပဲတငွးတငွးပိတထွားလိုကရွတယွ။ (အ…အား…အသှငွးခံရတော့မယွ…) ကှှနမွစိတထွဲကခံစားခကှတွှဟော အရငတွဈခါတုနွးကနဲ့ မတူသလိုပဲ။ နှဈခေါကမွှောကမွို့လို့ လားမသိဘူး။ သူ့ကိုလကခွံဖို့ အတငွးငှငွးဆနခွငှစွိတတွှေ၊ သူ့အပေါထွားတဲ့ နာကညွှးစိတတွှဟော တောတွောလွေးအားနညွးလာတယွ။ ဒါပမယေ့သွူဟာ ကှှနမွထဲကိုဝငမွလာပဲ အောကဖွကအွထိရှေ့သှားတယွ။ ဒီ့နောကမွှာ ဘာ ဆကဖွှဈတော့မယဆွိုတာကှှနမွခကှခွငွှးပဲရိပမွိလိုကတွယွ။

“အို… မလုပပွါနဲ့..” လို့ပှောရငွး မကှလွုံးဖှင့ကွှည့လွိုကတွယွ။ ဘာမှပှနမွပှောပဲ ကှှနမွကို ပှုံးပှတယွ။ ” တကယပွှောတာပါ။ မလုပပွေးပါနဲ့။ မလုပပွေးရငလွဲရပါတယွ…..အ.အ.အာ.အား.. မကှည့ပွါနဲ့” ” သသခှေောခှာ ရှုစားခငှလွို့ အခနွးကို အမှောငမွခထှားတာပေါ့။ ဒါကှောင့ွ ကှည့ကွို ကှည့မွှဖှဈမှာ.” အဲဒီလိုအလုပမွခံခငှလွို့သတတြိမှေးပှီးပါးစပနွဲ့လုပပွေးပါမယလွို့ပှောထားတဲ့ဟာကို… ” ဒေါတွငဇွာခိုငလွဲ ကှှနတွော့ပွဈစညွးကို ပါးစပနွဲ့လုပပွေးနရငွေး အောကကွတောတွောရွှှဲလာတယနွဲ့ တူတယွ။ ” ပေါငနွှဈဖကကွို ဖိပှီး ဆှဲဟခံထားတော့ ကှှနမွရဲ့ ပနွးဖူးလေးလဲ နဲနဲ ပှင့အွာနတယွေ။ အဲဒီအပေါကွ ကလေးထဲကထှကကွလှာမတတွ စိမ့ထွှကနွတေဲ့ ပနွးဆီလေးတှကေို သူက လကခွလညနွဲ့ သာသာ လေးမှှပေေးလိုကတွော့တဗှကဗွှကနွဲ့အသံတှထှကလွောတယွ။ ” ပှီးတော့ အစိကလေးကလဲ မာတောငနွပှေီနောွ။ အကလိခံရမှာကို စောင့မွှှောနွတယနွေဲ့တူတယွ။” လကကွိုအပေါနွဲနဲရှှေ့လိုကပွှီးကှှနမွရဲ့မာတောငတွောငအွစိလေးကိုစကဝွိုငွးဝိုငွးသလို ပှတသွပပွေးလာတယွ။မထိတထိကလေးဆိုတော့ပိုပှီးနရထေိုငရွခကလွာပှီး ခပကွှမွးကှမွးလုပပွေးရငွ ကောငွးမှာပဲလို့စိတရွိုငွးတှပေေါလွာတယွ။ (အို.. ဘယလွိုလုပမွလဲ? ခနဓြာကိုယအွောကပွိုငွးက ဟိုးအဝေးတဈနရောကို လှင့ထွှကသွှားခငွှ သလိုဖှဈလာပှီ။”

သူ့လကဖွှားထိပရွဲ့လှုပရွှားမှုကအားပှငွးလာလိုကွ၊ပှနပွှော့သှားလိုကနွဲ့။မှနလွာတယလွို့ ခံစားလိုကရွပှီးခဏနတေော့ပှနနွှေးသှားလိုကနွဲ့လုပရွငွး ထကှှလာတဲ့ရာဂစိတရွဲ့ သကသွခေံပဈစညးကွို ပှတသွပကွလိပေးရငွးကှှနမွကိုအဆကမွပှတစွှပေးနတယွေ။ ( အား…..ဘယလွိုကှီးမှနွးမသိဘူး။ မနတတတွေော့ဘူး။ တဈမှိုးကှီးပဲ။ အား…ကောငွးလိုကတွာ.. ပိုပှီး..အား…မခံနိုငတွော့ဘူး…အင့ွ..အား) ခံလို့ကောငွးလာလိုကွ၊ အားမလိုအားမရဖှဈလိုကနွဲ့ ကှှနမွဟာ တဈသကနွဲ့တဈကိုယွ တဈခါမှ မခံစားဘူးသေးတဲ့ကာမဟငွးကောငွးတဈခှကကွိုမှိနရွှကစွှာစားသုံးနမေိတယွ။ “တောတွောစွိတထွနပှေီနဲ့တူတယနွောွ, ဒေါတွငဇွာခိုငွ။ အစိကလေးကလဲ မာတောင့နွပှေီ။ ဟိုနရောကလဲ ရဘေုံဘိုငခွေါငွးဖှင့ထွားသလို တရှှတရွှှတနွဲ့ အရညတွှထှကနွေတယွေ။” ” အို.. မခံနိုငတွော့ဘူး။ ဆကမွလုပပွါနဲ့တော့… အား… မကှည့ပွါနဲ့။ ကှှနမွကို မကှည့ပွါနဲ့။” “ဘာတဲ့လဲ? လကနွဲ့ဆကမွလုပစွခငှတွေော့ဘူး။ ပါးစပနွဲ့ လကှပွေးပါတော့တဲ့လား?” ( ဟုတွ…ဟုတတွယွ။ ပါးစပနွဲ့လကှပွေးရငွ ပိုကောငွးမှာပဲ။ အရငတွဈခေါကတွုနွးကလို ပါးစပနွဲ့….) “အို..အဲဒီသဘောနဲ့ရပခွိုငွးတာမဟုတပွါဘူး။” “ဝနခွံလိုကစွမွးပါကှယွ။မလိမရွဘူးလေ..” သူဟာ ကှှနမွရဲ့ ထိပဖွူးလေးကို လကနွဲ့ မပှတပွှတသွပပွေးရငွး စအိုဝနဲ့ ပနွးဖူးလေးကှားကို လှှာဖှားလေးနဲ့ တို့ကစားလာတယွ။

ပှီးတော့ သူ့လှှာကအပေါကွိုတကလွာပှီး ကှှနမွရဲ့ အရှကပွနွးလေးကို အစိနားလောကအွထိ လကှပွေးလာတယွ။ အခုအထိရခဲ့တဲ့ အရသာတှထကွေ ပိုအားပှငွးတဲ့ဓါတအွားတဈခုကကှှနမွတဈကိုယလွုံးကိုစီးဝငသွှားတယွ။ “အား….” ကှှနမွဆီက မထိနွးနိုငတွော့ပဲ ထှကလွာတဲ့ အသံကှောင့ွ သူ့လှှာရဲ့ လှုပရွှားမှုတှကေ ပိုမှနဆွနလွာသလိုခံစားလိုကရွတယွ။ လူကရူးခငှသွလိုဖှဈလာတယွ။စကားလဲပှောမထှကတွော့ဘူး။ဘာကှောင့မွှနွးမသိဘူး။ မကှရွညတွှအေိုငထွှနွးလာပှီးငိုခငှသွလိုဖှဈလာတယွ။ဝမွးနညွးလို့လဲမဟုတဘွူး။ သူ့ဘကကွိုကှည့လွိုကတွော့ မကှလွုံးခငွှး ဆုံသှားတယွ။ လုပနွရငွေး တဈခှိနလွုံး ကှှနမွကို စိုကကွှည့နွတယနွေဲ့တူတယွ။ ကှှနမွရဲ့ တုန့ပွှနမွှုတှကေိုပေါ့။ ကှှနမွကို တဈခကှပွှုံးပှလိုကပွှီး ကှှနမွရဲ့ရာဂထိပဖွူးလေးကိုသူ့ပါးစပထွဲစုပသွှငွးလိုကတွယွ။ * တဈကိုယလွုံးရဲ့ခံစားခကှအွာရုံတှကေ ဦးတညအွားပှုနတေဲ့ တောငဘွို့ကလေးကို သူက ပါးစပထွဲ ထည့ငွုံလိုကလွတေော့ ကှှနမွရဲ့ ခနဓြာကိုယအွောကပွိုငွးတဈခုလုံးပဲ သူ့ပါးစပထွဲ ပါသှားသယောငွ ခံစားလိုကရွတယွ။ (အုအားအငွးအငွး) ပါးစပကွအသံမထှကအွောငမွနဲသတိထားလိုကရွတယွ။ အရမွးကောငွးနတယဆွေိုတာကို သူ မသိစေ ခငှဘွူး။ ပှီးခငှသွလိုဖှဈလာတယွ။

ဒါပမယေ့ွ အရငတွဈခေါကလွို ကှှနမွလှယလွှယနွဲ့ပှီးသှားမှာကို သူကလိုလားပုံမရဘူး။ လကခွှောငွးထိပလွေးနဲ့ ပှတသွပပွေးနတေုနွးကလိုပဲ ကှှနမွရဲ့ အစိထိပလွေးကို ပါးပါးလေးထိတယဆွိုရုံပဲထိပှီးလှှာထိပကွိုဝိုကဝွိုကပွှီးလှှကပွေးနတယွေ။ ကာမအရသာထူးတှကေို မှေးထုတပွေးနတေဲ့ ထိပဖွူးလေးဟာလဲ ပေါကတွော့မဲ့ လဘေူဘောငွးလို တအားဖောငွးနပှေီဆိုတာ ကိုယတွိုငလွဲ ခံစားနရတယွေ။ သူ့လှှာဖှားရဲ့ အထိအတို့တှကလေဲ ပိုပိုပှီး အား ပါလာတယွ။ တဇတဇွတတွုနနွသလေား၊ တတုတတွုတနွဲ့ ခုနနွသလေား ကိုယ့ဖွာသာကိုလဲ မသိတော့ဘူး။လှိုငွးစီးနရသလေိုနိမ့သွှားလိုကွ၊မှင့လွာလိုကနွဲ့ခံစားနရတယွေ။ (အား..အရငတွဈခေါကထွကတွောငပွိုပှီးကောငွးတယွ….) အရငတွဈခေါကကွလဲတဈခါမှမကှုံဘူးသေးတဲ့ခံစားခကှပွှငွးပှငွးတှကှေောင့တွအံ့တဩ ဖှဈခဲ့ရတယွ။စိတထွဲကလကမွခံနိုငခွဲ့ပမေဲ့ ခနဓြာကိုယကွ ကောငွးကောငွးမှတမွိနတယွေ။ ဒီနေ့ကတော့ အဲဒီတုနွးကထကတွောငပွိုတယွ။ “အု..အ..အု..” ပှီးခငှလွာတာ ကိုယဖွာသာကို သိနတယွေ။ မပှီးအောငွ ကှိုးစားခှိနတွောငမွရလိုကဘွူး။ အထှတွ အထိပကွို ရောကသွှားတယွ။ ပှီးသှားတယွ။

ခှောကကွပါးခပမွှင့မွှင့ကွနေ ပငလွယရွထေဲ ဇောကထွိုး ကသှှားသလိုပဲ။တဟုနထွိုးပှုတကွသှှားတယွ။ အသံမထှကအွောငွ သတိထားပှီး ထိနွးလိုကနွိုငခွဲ့ပမေဲ့ ခှဖှေားထိပတွှကေ ကော့တကသွှားပှီး လကနွှဈဖကကွလဲ ဆိုဖာခုံကို ဆုပကွိုငထွားလိုကမွိတယွ။ ဒါပမယေ့ွ သူကတော့ ပှီးသှားတဲ့ ကှှနမွကို အနားယူဖို့ ခှင့မွပှုဘူး။ သူ့လုပလွကစွ အလုပကွို ဆကလွုပနွတယွေ။ ခါးကိုဖကထွားတဲ့သူ့လကတွှကေ အပေါကွို တကလွာပှီး ကှှနမွရဲ့ ရငနွှဈမှှာကို ထိကိုငလွာတယွ။ လကညွိုးနဲ့လကခွလယကွှားထဲ နို့သီးခေါငွးလေးကို ညှပထွားရငွး လကဖွမိုးနဲ့ နို့တဈခု လုံးကို မှမွးခှပေေးတယွ။ တဈခါတဈခါ လကညွိုးနဲ့လကမွကိုသုံးပှီး ခေါငွးလေးကို အားပါပါနဲ့ ညှဈပှတပွေးတယွ။သူ့စိတကွှိုကဆွော့ကစားနတောကိုကှှနမွမှာခံနရတယွေ။ဒါပမယေ့ွ…. “ဟ…ဟာ…ဟား….အှန့ွ..” အသကရွှုသံတှကပှငွေးထနလွာတယွ။ ပါးစပကွနအေံထှကခွငှလွာတဲ့ တဏှာသံတှကေို ကှိုးစား ပှီး မှိုခနှရတယွေ။ ( ဘယလွို ဖုံးဖုံး သူကတော့ သိနမှောပဲ။ ရှကလွိုကတွာ။ ကှိုးစားပှီးအောင့ခွံနတေဲ့ ကှှနမွကိုကှည့ပွှီးသူကတော့ပိုလို့တောငသွဘောတှေ့နမှောပဲ။) ဟိုအခှထေဲကပှီးခငှတွိုငွးပှီးနတေဲ့ကှှနမွရဲ့အဖှဈကိုပှနမွှငယွောငလွာတယွ။ကှှနမွကတော့ သူတို့မသိဘူးထငနွခေဲ့တာ။

အခှထေဲမှာတော့ဘယလွိုကှည့ကွှည့အွသိသာကှီး။ (ဟာ…ထပလွာပှနပွှီ။လှိုငွးလုံးတှကေ…အား…နောကတွဈခါ…အား..) တဈခါပှီးသှားတဲ့ကှှနမွဟာ နောကထွပွ၊ နောကထွပဆွိုသလို အကောငွးဆုံးနရောကို ထပသွလဲ ရောကသွှားခဲ့တယွ။ ရတကလွှေိုငွးမှာ အကှိမပွေါငွးမှားစှာ မှောလှင့နွခေဲ့တယွ။ ဒီထကကွောငွးတာ တောငွ ဒီလောကကွောငွးမှာမဟုတဘွူးဆိုတဲ့ အခှအနကေေို အရောကပွို့ခံခဲ့ရတယွ။ ခဏနားမယလွို့ စဉွးစားတုံး နောကထွပတွဈခါ အမှင့ဆွုံးကို ရောကသွှားပှနတွယွ။ မရပမွနားနဲ့ ပှီးနတယလွေို့ပှောလို့ ရတယွ။ —————- (အား….မခံနိုငတွော့ဘူး။ဘာတှဘယလွေိုဖှဈကုနပွှီလဲမသိတော့ဘူး။) (အို..ဘယလွိုဖှဈဖှဈဖှဈခငှတွာဖှဈတော့။ဘယလွိုမှအောင့မွခံနိုငတွော့ဘူး။) ရရှိလာတဲ့ ခံစားခကှတွှကေို ကှှနမွဘယလွိုတုန့ပွှနရွမှနွးကို မသိတော့ဘူး။ ဘာဆကလွုပရွမှနွး လဲ မသိတော့ဘူး။ဘာဆကလွုပခွငှတွယဆွိုတာလဲဝဝေါးဝါးဖှဈလာတယွ။ ဘယလွိုမှ မအောင့နွိုငတွော့လို့ အသံကယှကွှီးနဲ့ အောခွလှိုကမွယလွုပတွော့ အရသာအသဈတဈခုကို ထပတွှေ့ လိုကရွတယွ။ “……” သူ့လကတွှကေ ကှှနမွရဲ့ ရငသွားတှဆေီကနေ အောကဖွကကွို ပှနရွောကနွတယွေ။ လကညွိုးတဈခှောငွးက ကှှနမွရဲ့ အလယဗွဟိုထဲကို တိုးဝငလွာတယွ။

အစိကိုလှှာနဲ့ကလိပေးတဲ့ အရသာနဲ့ မတူတဲ့ခံစားခကှတွှကေ ကှှနမွတဈကိုယလွုံးဆီ ပှန့နွှံ့သှားပှနတွယွ။ ရသာထိပဖွူး၊ ပနွးဖူး၊ အတှငွးသားတှဆေီက တဈသကနွဲ့တဈကိုယွ မကှုံဖူးသေးတဲ့ ကာမအရသာတှကေို တဈပှိုငနွကထွဲ ခံစားလိုကရွတယွ။တောင့မွခံနိုငတွော့ဘူး။ “အား…အ..အ..အား…” ပါးစပကွ ရာဂသံတှေ ထှကလွာတယဆွိုတာ သိပမေဲ့ ပှနမွှိုသိပဖွို့ အငအွားတှေ ကှှနမွမှာ မကနွှ တော့ပါဘူး။ အခုအထိ အကောငွးဆုံး၊ အမှင့ဆွုံးလို့ ထငထွားခဲ့တဲ့ အရသာတှထကွေ ပိုကောငွးပှီး ပိုမှင့ွ တဲ့ နရောတဈခုကို ကှှနမွရောကသွှားပှနတွယွ။ လဆငနွှေမောငွးထဲကိုရောကသွှားသလို အမှင့ဆွုံးတဈနရောဆီကိုမှှောကတွကသွှားသလိုပဲ။ “အ.အ.အား,အ.အ.အား,အ.အ.အား,အ.အ.အား,” အမှင့ဆွုံးတဈနရောကနပှနမွေဆငွးလာတော့တဲ့ကှှနမွဟာကာမနတသွမီးလေးတဈပါးလို့ တောငပွံအစုံကိုသုံးရငွးလှင့မွှောနသလေိုထငရွောငထွငမွှားတှတေောငဖွှဈလာတယွ။ * တောတွောကွှာကှာ ယုယပေးပှီး ကှှနတွောဟွာ သူမရဲ့ အရှကတွရားတှစေုဝေးနတေဲ့ နရောက နေ ပါးစပကွိုခှာလိုကပွှီး လကကွိုလဲဆှဲထုတလွိုကတွယွ။ ကှှနတွော့ညွာလကနွဲ့ ပါးစပတွှမှော သူမရဲ့ အခစှရွညတွှပပှနေပှေေီးကပစွေးစေးဖှဈနတယွေ။ (မဟုတမွှလှဲရော။ကောငွးလှနွးလို့သေးတောငပွေါကခွလှိုကလွားမသိဘူး။) သူမကို ကှည့လွိုကတွော့ ပလကအွနအထေားကနေ ကိုယတွဈစောငွးကလေးလှည့လွိုကတွာကို တှေ့ရတယွ။

လကနွှဈဖကကွို ရငဘွတနွဲ့ကပထွားပှီး ဆိုဖာလကကွိုငနွဲ့ နဖူးလေးကို အပထွားတယွ။ အရုပကွှိုးပကှသွလို အားအငတွှေ ကုနခွမွးနပေုံပဲ။ တဈခါတဈခါ ခနဓြာကိုယကွ တှန့ကွနဲ တှန့ကွနဲ နဲ့။ ကိုယခွနဓြာထဲကိုစီးဝငခွဲ့တဲ့ရာဂဒီရလှေိုငွးတှကကနှေနွသေေးတယနွဲ့တူတယွ။ ပုဇှနဆွိပကွလေးလို တဈစောငွးလေးကှေးနတေဲ့သူမကို ပလကလွှနလွိုကတွယွ။ သူမရဲ့တငပွါးတှကေို ဆိုဖာအစပနွားရောကတွဲ့အထိဆှဲခလှိုကတွယွ။ ဆိုဖာကှောမီပေါမွှာ ကနှခွဲ့တဲ့ သူမရဲ့ မကှနွှာလေးက ကှှနတွော့ဘွကကွိုလညလွာတယွ။ ” ဒေါတွငဇွာခိုငွ, ဘယလွိုလဲ? ကောငွးတယမွဟုတလွား? ဘယနွှဈခေါကလွောကပွှီးသှားသလဲ? ဆကတွိုကပွှီးနလေို့ဘယနွှဈခါပှီးသှားမှနွးတောငမွသိတော့ဘူးမဟုတလွား?” ကှှနတွော့မွကှလွုံးတှကနရေေုနွးထှကရွငွးသူမက ” မ..မပှီးပါဘူး။” လို့ငှငွးလိုကတွယွ။ဇှတကွှီးငှငွးလိုကရွတာကိုစိတမွလုံလို့နဲ့တူတယွ။ မကှနွှာလေးက ပနွးနုရောငသွနွးလာတယွ။ “အရမွးအရမွးကိုကောငွးတယမွဟုတလွား?” ငှငွးဆနဖွို့ အငအွားတဈစုံတဈရာကို သူမဆီမှာ မတှေ့ရပါ။ ဆိတဆွိတနွပှေီး ဝနခွံနသလေိုပါပဲ။ ပှောနရငွေး သူမရဲ့ ခှနှဈခှေောငွးကို ဆှဲမရငွး အကှံတဈခုပေါလွာတယွ။ —– ” ဒေါတွငဇွာခိုငွ, ခုနကပှောတဲ့ ဟို အငတွာနကထွဲမှာ ပုံပို့မယဆွိုတာလေ။

အဲဒါ မပို့တော့ဘူး။ အဲဒီအစား….ဟို…” သူမဘယလွိုတုန့ပွှနမွလဲဆိုတာ အကဲခတရွငွး တမငသွကသွကွ စကားကို ဆှဲပှီးပှောလိုကွ တယွ။ ကှှနတွော့ဘွကကွိုလှည့ကွှည့တွာမှငမွှဆကပွှီး.. “ဟို ဘကဈွကားမှတတွိုငရွှေ့မှာ ကိုယတွုံးလုံးနဲ့ လမွးလှှောကခွိုငွးမယဆွိုတာလေ…, အဲဒါလဲ မလုပခွိုငွးတော့ဘူး။” ကှှနတွောဘွာဆကပွှောမယဆွိုတာစိတဝွငစွားနပေုံရတာနဲ့လိုရငွးကိုပှောလိုကတွယွ။ ” ဒေါတွငဇွာခိုငွ, အိမကွယောကွှားနဲ့ ညရေးညတာလုပကွတှဲ့အခါ မပှီးပဲနဲ့ ယောကွှားစိတခွမွှးသာ အောငပွှီးခငှယွောငဆွောငတွာလုပဖွူးလား?” ပှနမွဖှလေို့မဖှဈတဲ့အခှအနမှေေိုးမှာ လငမွယားခှငွးပဲသိတဲ့အတှငွးရေးကို မထငမွှတပွဲ အမေးခံ လိုကရွတဲ့အတှကစွိတရွှုပသွှားတဲ့မကှလွုံးတှနေဲ့ကှှနတွော့ကွိုပှနကွှည့တွယွ။ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲပေါ့။”ဒါမှမဟုတလွုပတွိုငွးတကယကွိုပှီးအောငလွုပပွေးခံရသလား?ခုနကလိုပေါ့။” မေးသာမေးရတယွ။ အခုအထိ သူမရဲ့ အပှုအမူတှကနေေ စဉွးစားရငွ အဲဒါကဖှဈနိုငခွှနေဲတယွ လို့တော့ထငတွယွ။ သူမ ဘာပှနဖွှမလေဲဆိုပှီး ခဏစောင့ပွေးလိုကတွယွ။ အဲဒီတော့မှ သူမဟာ အမှနအွတိုငွး ပှနဖွှဖေို့ စိတဆွုံးဖှတလွိုကပွုံပဲ။ မကှလွုံးကို မှိတထွားရငွး ခေါငွးခါပှတယွ။ ” ဒါဆို, ကှှနတွောပွှောတဲ့အတိုငွး မပှီးတဲ့အခှိနတွှမှော ဟနဆွောငပွှီးပှတယပွေါ့?” ဖှေးငှငွးစှာခေါငွးခါပှပှနတွယွ။

” ဟာ, ဒါဆို အိမကွယောကွှားနဲ့လုပတွဲ့အခါလဲ ငှကပွှောတုနွးကှီးလိုပဲ ဘာမှ ပှနပွှီးမတုန့ပွှနဘွူးလား?” ဒီတဈခါတော့ခေါငွးညိတပွှတယွ။လငနွဲ့မယားကှားကအတှငွးရေးကိုအမေးခံနရလေို့ ရှကနွပေုံရတယွ။ ” အဲဒါတော့ဘယကွောငွးမလဲဗှာ။ ယောကွှားလုပတွဲ့သူက ကှိုးစားပမွးစားလုပပွေးတဲ့ဟာကို … ဘယလွို မှ မနရငတွေောငမွှ ဟနဆွောငပွှပေးမှ ကောငွးမှာပေါ့။ ဒါမှလဲ လုပပွေးတဲ့သူက အားရှိမှာပေါ့။ ” သူမဟာ ပိတထွားတဲ့မကှလွုံးအစုံကိုဖှင့ပွှီး ကှှနတွော့ကွို စှပှေီးခိုးကှည့လွိုကတွယွ။ သံသယ မကှဝွနွးတှနေဲ့။ကှှနတွောဘွာဆကပွှောမလဲဆိုတာကိုသိခငှနွပမေေဲ့အဲဒါကို ကှှနတွောသွိသှားမှာကိုလဲစိုးရိမနွပေုံပဲ။ ” ဒါကှောင့ွ ကှှနတွောကွ လုပပွေးတဲ့အခှိနကွှရငွ ဟနဆွောငပွှပေးဖို့ တောငွးဆိုပါတယွ။ အခုအထိ ကှှနတွောယွုယပေးတာတှဟောလဲ ဒေါတွငဇွာခိုငအွတှကွ ဘယလွိုမှမနဘေူးဆိုတာကိုလဲ လကခွံပါ တယွ။ဒါပမယေ့ဟွနဆွောငပွှီးကောငွးပှပေးပါနောွ။” သူမဟာ ကှှနတွောရွဲ့ လှယကွူတဲ့တောငွးဆိုခကှကွှောင့ွ နဲနဲစိတသွကသွာရာရသှားပုံနဲ့ ကှှနတွောဘွကကွို မကှနွှာမူလိုကတွယွ။ ဒီ့ထကပွိုပှီး အရှကရွစရာကောငွးတာတှကေို လုပခွိုငွးတော့ မယလွို့ထငထွားတယနွဲ့တူတယွ။

ကှှနတွောဟွာ ဖှားဖကတွောကွို ပနွးဖူးလေးရဲ့ နှုတခွမွးဝမှာတေ့ထားရငွးဆကပွှောလိုကတွယွ။ ——- ” နားလညပွါတယနွောွ။ အစကတညွးက ကှှနတွောတွို့နှဈယောကဟွာ ဟနဆွောငသွမီးရညွးစားတှေ။ ခစှနွကှတေဲ့ ယောကွှားနဲ့ မိနွးမက အခစှပွါတဲ့ ပှဲလေးတဈပှဲကိုဆငနွှှဲကှမှာလို့ သဘောထားပေးပါ။ ခစှသွူရဲ့အယုအယတှကှေောင့ွ အရမွးကို ကောငွးနတေဲ့ မိနွးမတဈယောကလွို သရုပဆွောငပွေးပါလို့ ဆိုလိုခငှတွာပါ။သဘောပေါကပွါတယနွောွ?” “ဟ..ဟုတကွဲ့။” ” မလုပပွေးနိုငဘွူးဆိုရငတွော့ ခုနကပှောသလို ဘကဈွကားဂိတရွှေ့မှာ လမွးလှှောကခွိုငွးမှာနောွ။ ဘယဟွာကပိုကောငွးမလဲ?” ” အခုပှောတာက ပိုကောငွးပါတယွ။ လုပပွေးပါ့မယွ။” လို့ ခပသွှကသွှကပွှနဖွှရှောတယွ။ “အခုပှောတာဆိုတာဘယဟွာကိုလဲ?သသခှေောခှာပှနဖွှပေါ။” ” ဟနဆွောငပွှီး ကောငွးပှတာက ပိုကောငွးတယလွို့ပှောတာပါ။” မဖှခငှေ့ဖွှခငှနွေဲ့ ပှနဖွှတယွေ။ သခှောအောငပွှောထားပှီး ကှှနတွောဟွာ ဖှားဖကတွောကွို တဈဝကလွောကအွထိ ထိုးသှငွး လိုကတွယွ။ ပှီးတော့အဝအထိပှနဆွှဲထုတလွိုကတွယွ။ တဈခှောငွးလုံးမသှငွးသေးပဲ ခပတွိမတွိမလွေး မှာအသှငွးအထုတလွုပနွခေဲ့တယွ။ ရာဂထိတဖွူးလေးကို အခှိနအွတောကွှာကလိခံရပှီး အသှငွးခံရဖို့ကို မှှောလွင့ထွားခဲ့တယနွဲ့တူ တယွ။ ဒါပမယေ့ွ ကှှနတွောကွ တဈဆုံးအထိမသှငွးပဲတဈဝကလွောကနွဲ့တငွ ပှနပွှနဆွှဲထုတနွတေော့ သူမခငဗွှာ တောတွောလွေး အားမလိုအားမရဖှဈနပေုံပဲ။

အထဲထဲမှာ ပူကစှတွောကနွပှေီး ဖှားဖကတွောွ ရဲ့ခေါငွးလေးက အပေါကဝွကိုရောကတွိုငွး တဗစှဗွစှနွဲ့ အသံတှထှကနွေတယွေ။ “ခံလို့ကောငွးရဲ့လား,ဒေါတွငဇွာခိုငွ?” ဒီလောကကွလေးနဲ့တော့ သူမအနနေဲ့ ဘယလွိုမှ နသေေးမှာမဟုတဘွူးဆိုတာ သိထားပမေဲ့ တမငမွေးလိုကတွယွ။ သူမဟာ ဆရာမရှေ့မှာ စာဖတပွှတဲ့ကှောငွးသားတဈယောကရွဲ့လသေံမှိုးနဲ့ ခံစားခကှမွဲ့စှာပှနဖွှတယွေ။ “ဟုတကွဲ့။ကောငွးပါတယွ။” ရှကခွှငွး၊ စိတအွားငယခွှငွး၊ စိတပွူပနခွှငွး၊ စိတသွကသွာရာရခှငွးစတဲ့ခံစားခကှတွှေ ရောထှေး နတေဲ့ အမူအရာကို သူမရဲ့မကှနွှာမှာတှေ့လိုကရွသလိုပဲ။ ဘာတှစဉွေးစားနသလေဲတော့ မသိဘူး။ ” အိုကတွငကွလဲ ညံ့လိုကတွာ။ ခံစားခကှလွေးပါထည့ပွှီး ပှောမှပေါ့ဗှာ။” လို့ပှောရငွး ကှှနတွော့ရွဲ့ ပဈစညွးကို နဲနဲပိုနကတွဲ့နရောအထိ ထိုးသှငွးလိုကတွယွ။ သူမဟာ တံတှေးကိုမှိုခလှိုကပွှီးနောကွ,,, ” ကောငွး…ကောငွးပါတယွ…ဟငွး..” လို့ ပှနပွှောတယွ။ သူမကို ဆကွ ကလိခငှတွာနဲ့ ကှှနတွောဟွာ ထပတွဈခါအထုတအွသှငွးကိုခပတွိမတွိမလွေးပှနလွုပပွေးရငွး ” ဒီလောကနွဲ့လုံလောကပွှီလား? ဘာထပပွှီးလုပပွေးစခငှတွေယဆွိုတာ ပှောကှည့ပွါဦး။ ဘယလွို လုပပွေးစခငှတွောလဲဟငွ?” ကှှနတွောဘွာကိုကှားခငှနွတယဆွေိုတာ မသိလို့တော့မဟုတဘွူး။

အဲဒီစကားကို ပှောထှကဖွို့ သူမအတှကခွဲယဉွးနပေုံရတယွ။ “ပှောလေ,တငဇွာ,ပှောကှည့လွေ။ကိုယဘွာလုပပွေးရမလဲ?” ကှှနတွောလွဲ ကိုယ့ခွစှသွူ မိနွးခလေးကို ပှောတဲ့လသေံနဲ့ ပှောလိုကတွယွ။ အဲဒီတော့မှ.. ” အတှငွးထဲအထိရောကအွောငလွုပပွေးပါ။” လို့ တိုးတိုးလေးပှနပွှောတယွ။ ကှှနတွောဟွာ သူမရဲ့ နား နားကိုကပပွှီးထပပွှောလိုကတွယွ။ “ဘာကိုဘယအွတှငွးထဲအထိဘယလွိုလုပပွေးရမှာလဲ? “” သှား… သိရဲ့သားနဲ့။ မသိခငှယွောငမွဆောငပွါနဲ့ရှငွ။” လို့ ကှှနတွော့ကွို ပှနခွှှဲပှလိုကတွယွ။ နဲနဲထပပွှီး စကားလုံးတှနေဲ့အနိုငယွူခငှသွေးပမေဲ့ ကှှနတွောလွဲ သိပမွအောင့နွိုငတွော့ဘူး။ တဈဆုံးသှငွးခငှလွာပှီ။ ” ဒါဆို တငဇွာ့စိတကွှိုကွ တဈဆုံး ထိုးသှငွးပေးမယနွောွ..” လို့ ပှောရငွး ကှှနတွော့ဟွာတဈခှောငွးလုံး သူမထဲဝငသွှားအောငွ ငှငသွာစှာ ထိုးသှငွးလိုကတွယွ။ “အတှငွးထဲအထိလုပပွေးပါ…” တငဇွာဟာ သူပှောစခငှတွေဲ့ စကားကို ကှိုးစားပှောလိုကရွတယွ။ ကိုယပွှောလိုကတွဲ့စကားကို ကိုယ့နွားနဲ့ ပှနကွှားလိုကတွော့ တဈကိုယလွုံး ရှိနွးကနဲနအေောငွ ပူထူသှားပှီး ခနဓြာကိုယကွလဲ မထငမွှတပွဲတုန့ပွှနလွိုကတွာကိုတငဇွာသတိထားမိလိုကတွယွ။

(အား…ဟိုးအတှငွးပိုငွးကယားကှိကှိနဲ့….) “ယားကှိကှိ”ဆိုတဲ့ အသုံးအနှုံးနဲ့ ဖောပွှဖို့တောငွ မလုံလောကတွဲ့ ခံစားမှုတဈခုကို တငဇွာခံစားလိုကရွ တယွ။ ယားသလိုလို၊ ပူသလိုလိုနဲ့ တငဇွာ့ခနဓြာကိုယကွ သူ့ဟာကှီးကို တောင့တွနတယဆွေိုတာ သိသာ နတယွေ။ အခုအထိက လိုခငှစွိတတွှပေေါလွာလဲ ကိုယ့စွိတကွို ခှုပတွီးပှီးထားလာခဲ့တော့ သိပမွသိသာ ခဲ့ဘူး။ သူတောငွးဆိုလို့ တငဇွာပါးစပကွ ပှောမထှကခွဲ့တဲ့ ရှကစွရာစကားကို မပှောမဖှဈပှောလိုကရွတော့ပှာနဲ့အတငွးဖုံးထားတဲ့ ရာဂမီးတောကကွ ဟုနွးကနဲထလောငသွှားတယွ။ သူပှောသလို ကှိုးစားတောငွးဆိုလိုကရွပမယေ့ွ သူ့အောကပွိုငွးက တုတတွုတမွလှုပဘွူး။ခါးအစား ခေါငွးကို တငဇွာ့မကှနွှာဆီ တိုးကပလွာတယွ။ လကနွှဈဖကနွဲ့ တငဇွာ့နားထငနွားကိုကိုငပွှီး ပါးခငွှးကပွ လိုကတွယွ။ လကခွှောငွးလေးတှနေဲ့ နားရှကကွို ဆော့ကစားရငွး ပါးစပကွိုပါ နား နားကပလွာတယွ။အသကကွိုရှုထုတလွိုကရွငွးလသေံတိုးတိုးလေးနဲ့…. “ဘာကိုဘယအွတှငွးထဲအထိဘယလွိုလုပပွေးရမှာလဲ?”လို့မေးလာတယွ။ (ရှင့ွ လီးကှီးကိုတငဇွာ့အဖုတလွေးထဲတဈဆုံးထိုးပှီးလိုးပေး…) ခေါငွးထဲမှာတော့ သူ့အမေးအတှကွ အဖှကေ ခကှခွငွှးပေါလွာတယွ။

ရှကစွိတတွှလေဲမှှနထွူ သှားတယွ။ “ဟို…ဟို…” (ဘယလွိုပှနဖွှရငကွေောငွးမလဲမသိဘူး။အတှေးထဲကစကားလုံးမှိုးတော့ သတေောငပွှောမထှကဘွူး။) “”သှား…သိရဲ့သားနဲ့။မသိခငှယွောငမွဆောငပွါနဲ့ရှငွ။” လကှတွပကှပွေါလွာတဲ့ အတှေးကို သူကှနပလွေောကအွောငွ အစှမွးကုနခွှှဲပှီး ပှနပွှောလိုကွ တယွ။မမှှောလွင့ပွဲတငဇွာ့အဖှကေိုသူကလကခွံသှားတယွ။ သူကတငဇွာ့ပေါငနွှဈခှောငွးကိုခပတွငွးတငွးဆုပလွိုကပွှီး “ဒါဆိုတငဇွာ့စိတကွှိုကတွဈဆုံးထိုးသှငွးပေးမယနွောွ..”လို့ပှနပွှောတယွ။ ပှီးတော့သူ့ရဲ့ခါးကိုဖှေးဖှေးခငွှးလှုပရွငွးအဆုံးအထိထိုးသှငွးလာတယွ။ “အ..အ..အ..အ” ရုတတွရကွ ကော့တကပွှီး သူ့ကိုကှိုဆိုခငှတွယလွို့အတငွးတောငွးဆိုလာတဲ့ တငဇွာ့ရဲ့ခါးကို မနညွးထိနွးလိုကရွတယွ။ (တငဇွာ,စိတထွိနွးလေ။ဖီးလတွကမွနနေဲ့ဦး။) ဆကတွိုကလွုပပွေးတော့မယလွို့ထငထွားတဲ့ တငဇွာ့မှှောလွင့ခွကှတွှကေို သူက မသိကှိုးကှှနပွှု ပှီးသူ့ပဈစညွးကိုအဝအထိပှနဆွှဲထုတရွငွးရပထွားလိုကတွယွ။ “ဟိုနောကတွဈခုထပပွှောရဦးမယွ။” တငဇွာလဲစိတပွေါကပွေါကနွဲ့မကှစွောငွးထိုးပှီးကှည့လွိုကမွိတယွ။ ” ဘာမှမပှောပဲ မပှီးရဘူး။ ပှီးခါနီးလာရငွ ပှီးတော့မယွ။ ပှီးခငှလွာပှီ။ လို့ ပှောရမယွ။” တငဇွာကဘာမှပှနမွဖှတေော့ သူဟာခါးကို နဲနဲခငွှးလှုပရွငွး တငဇွာပှနဖွှမှောကို စောင့နွတယွေ။ “ကှားတယနွောွ။” “ဟုတကွဲ့” လို့ ပှနဖွှလေိုကရွတယွ။

ဟုတတွယလွေ။ ငှငွးလို့မှမရတာ။ —— အဲဒီတော့မှ သူကနောကတွဈကှိမွ တငဇွာ့ထဲကို ဝငလွာတယွ။ အရမွးခမွှးနတေုနွး ရနှေေးကှမွး ပူပူလေး သောကလွိုကရွ သလိုပဲ။ တဈကိုယလွုံး နှေးကနဲဖှဈသှားတယွ။ ကှကသွီးတှတေောငထွ သှားတယွ။ သူဟာ ခုနကလို တဈဝကနွဲ့တငွ ရပမွထားပဲ အရငွးပိုငွးအထိ တိုးဝငလွာတယွ။ “ကောငွးလား,တငဇွာ?” (ကောငွးပမေဲ့ကောငွးလို့မဖှဈဘူး။ဘယလွိုမှမနဘေူး။) “အား..ကောငွးလိုကတွာ..” တငဇွာ့ဟိုနရောကဒီစကားလုံးကိုပှနတွုန့ပွှနနွသလေိုခံစားမိတယွ။ “နောကတွဈခေါကလွောကထွပပွှောပါဦး,တငဇွာ” (တောပွါတော့။ဘယလွိုမှမနပေါဘူးဆိုနမှေ။) ” ခံလို့အရမွးကောငွးတယွ…အား” သူဟာ တဈဝကလွောကအွထိကို ၅,၆ခါလောကွ အထုတအွသှငွးလုပပွှီး နောကတွဈခါ အတှငွးထဲအထိ ပှနဝွငလွာပှနတွယွ။ တငဇွာ့အောကပွိုငွးတှကေ ပိုငရွှငဖွှဈတဲ့ တငဇွာ့ရဲ့ထိနွးခှုပမွှုကို လကမွခံတော့ပဲသောငွးကနွှးစပှုလာတယွ။ ” အခု အခစှရွညတွှေ တရှှတရွှှတနွဲ့ ထှကမွဆုံးအောငဖွှဈနတယဆွေိုတာ ကိုယဖွာသာကိုလဲ သိတယွ မဟုတလွားဟငွ?”လို့တငဇွာမကှလွုံးတှကေိုစိုကကွှည့ပွှီးသူကမေးလိုကတွယွ။ (အား…တဈမှိုးကှီးပဲ။ဘယလွိုမှနလေို့မရတော့ဘူး။) “အို…နားရှကလွိုကတွာ,အဟင့ွ…” တငဇွာ့ရဲ့ တုန့ပွှနမွှုဟာ သူ့စိတကွှိုကွ သဘောတှေ့သှားလို့လားမသိဘူး။ တငဇွာ့စကားအဆုံး သူဆောင့ခွကှတွှကအတှေငွးပိုငွးကကှအှထိပိုရောကလွာတယွ။

ကိုယတွိုငလွဲဘယလွိုမှတောင့မွခံနိုငွ တော့တာကိုတငဇွာခံစားလိုကရွတယွ။ ( ဘယလွိုလုပရွမလဲ.. အား… အဟင့ွ.. အသှငွးခံရတာနဲ့ ခကှခွကှကွှီး မပှီးခငှသွေးဘူး။ အား..)တငဇွာ့ဆနဒြကို ဥပကခြာပှုပှီး ကာမရလှေိုငွးတှကေ ကမွးပါးပေါမွှ ကှောထွှကစွပှုလာတယွ။ ( သူမသိအောငွ”ပှီး”ဖို့ဆိုတာမဖှဈနိုငပွမယေ့ွ, ” ပှီးခငှလွာပှီ၊ ပှီးပှီ”လို့ ဒီပါးစပကွ ဘယလွိုမှ ပှောမထှကပွါ။) ဝခှေဲရခကနွတေုနွး “ပှီး” ခငှလွာတဲ့ခံစားခကှဒွီရတှကေေ တလှိမ့လွှိမ့နွဲ့တကလွာတယွ။ ပနွးနုရောငတွိမတွိုကတွှကှေားထဲရောကနွတေဲ့ တငဇွာ့ရဲ့အသိစိတတွှထေဲမှာ ဟိုအခှထေဲက ကိုယ့ပွုံရိပကွိုပှနမွှငယွောငလွာတယွ။ ( ဖုံးဖိထားလဲ ပှီးသှားတာကို သူသိမှာပဲ။ ပှောရငကွောငွးမလား။အား…. သိသှားတော့မှာပဲ…) အသံမထှကအွောငွ အသကပွါအောင့ထွားလိုကတွယွ။ ကော့ခငှကွနခွငှလွာတဲ့ ခနဓြာကိုယကွိုလဲ တတနွိုငသွလောကွ ထိနွးဖိထားမိတယွ။ သိသှားမလားမသိဘူး။ မကှလွုံးတှကေိုလဲ အားထည့ပွှီး ပိတထွားလိုကမွိတယွ။ ပုံမှနမွဟုတတွော့တဲ့အသံရှုသံကို မနညွးထိနွးထားရငွး တငဇွာဟာ မကှလွုံးကိုဖှင့ကွှည့လွိုကွ တယွ။ “ပှောတဲ့အတိုငွးမလုပတွာဘယကွောငွးမလဲ။”

ထငထွားတဲ့အတိုငွးပဲ။ သူ့ကိုလိမလွို့မရခဲ့ဘူး။ ခကှခွငွှးပဲ တငဇွာအပှောခံလိုကရွတယွ။ ဒေါမှားကနသွှားသလားလို့ စိုးရိမစွိတနွဲ့ သူ့မကှနွှာကိုကှည့လွိုကမွိတယွ။ တောသွေးတယွ။ အဲဒီလောကတွော့မဆိုးဝါးသေးပုံရတယွ။ဒါကှောင့မွကှလွုံးကလေးထောင့ကွပပွှီး သူကှနပအွေောငတွောငွးပနလွိုကတွယွ။ “ခှင့လွှတပွေးပါရှငွ။တငဇွာ,ရှကလွှနွးလို့ပှောမထှကတွာပါ။” သူကဘာမှပှနမွပှောပဲ တငဇွာ့ကို နမွးလိုကတွယွ။ခှင့လွှတတွဲ့သဘောပေါ့။ ဒါပမယေ့ွ အဲဒီအစား တငဇွာမမှှောလွင့ထွားတဲ့ စကားတဈခှနွးကို ပှောလာတယွ။ —— ” ဒီလောကတွောငွ ရှကတွတတွယဆွိုရငွ နောကတွဈခါ ပှီးတဲ့အခှိနကွရှငွ “ပှီးပှီ” လို့ မပှောနဲ့တော့။ အဲဒီအစား [သိပခွစှတွယကွိုယရွယွ] လို့ပှောခိုငွးမယွ။” (ဟငွ..တကယွ?) တငဇွာဟာ ကိုယနွားကိုကိုယမွယုံနိုငအွောငဖွှဈသှားရတယွ။ ခစှနွကှတေဲ့သူအခငွှးခငွှး ခစှတွငွးနှောတဲ့အခါမှာ [ သိပခွစှတွယွ ကိုယရွယွ, I Love You!] လို့ပှောကှတာကို အနောကတွိုငွး ရုပရွှငတွှထေဲမှာတော့ တှေ့ဘူးပါတယွ။ တဈခါမှတော့ မပှောဘူးပါဘူး။ ပှောဖို့လဲ မတှေးမိခဲ့ဖူးဘူး။ အိမကွ ယောကွှားနဲ့ ခစှကွှတဲ့အခါတှမှောတောငွ အပှောလဲမခံရဘူးသလို ပှောလဲ မပှောခဲ့ဘူး။ တငဇွာငှိမပွှီးတှေးနတေုနွးသူကဆကပွှောလာတယွ။

” ပှောထှကလွားဆိုတာ တဈခေါကလွောကစွမွးပှောကှည့ရွအောငွ… အခုပှောကှည့ပွါ။” သူ့မကှနွှာကိုကှည့လွိုကမွိတယွ။ နောကနွတောတော့ ဟုတပွုံမရဘူး။ အတညပွှောနတယဆွေို တာ နားလညလွိုကတွယွ။ [ ဘကဈွကားဂိတမွှာ ကိုယတွုံးလုံးနဲ့] လို့ပှောခဲ့တဲ့ သူ့စကားကို သတိရလာ တယွ။ ဟနဆွောငတွာပဲ။ တကယစွိတထွဲကပါလို့မှမဟုတတွာ။ ဒါကှောင့ွ ခပတွိုးတိုးလသေံလေးနဲ့… “သိပခွစှတွယကွိုယရွယွ။” “သသခှေောခှာကှားခငှတွယတွငဇွာရယွ။” သူကနောကတွဈခေါကထွပပွှောဖို့တောငွးဆိုလာတယွ။ သူ့ခစှသွူမိနွးမကို ပှောတဲ့လသေံမှိုးနဲ့။ တငဇွာပိုရှကသွှားမိတယွ။ (အို…မပှောခငှဘွူး….) “သိပွ..ခစွှ..ပါ..တယွ။” “လသေံကသူစိမွးဆနလွိုကတွာ။” “ခစှပွါတယလွို့” သူစိတတွိုငွးကသှှားပုံရတယွ။ တငဇွာ့ကို ပှုံးပှတယွ။ ပှီးတော့ တငဇွာ့ဒူးနှဈဖကရွဲ့အောကကွို လကလွှှိုသှငွးလိုကပွှီးတငဇွာ့ခါးကိုလာဖကထွားတယွ။ “ကိုယ့ကွိုဖကထွား။” သူပှောတဲ့အတိုငွး တငဇွာ့လကနွှဈဖကနွဲ့ သူ့လညပွငွးကိုလှမွးဖကလွိုကတွော့ သူက တငဇွာကို မပှီး မတတွတထွရပလွိုကတွယွ။ ပှီးတော့ နှဈယောကအွိပကွုတငကွှီးဆီ ခှီခေါသွှားတယွ။

သူက တငဇွာ့ကိုယပွေါမွှာ ထပလွကှအွနအထေားနဲ့ ကုတငပွေါရွောကသွှားတယွ။ သူ့ကတိအတိုငွး ကုတငွ ခေါငွးရငွးက မီးခလုတကွိုနှိပပွှီး အခနွးမီးတဈခှို့ကို ပိတလွိုကတွယွ။ပှီးတော့ သူ့လကခွှောငွးတှနေဲ့ တငဇွာ့ နားရှကလွေးတှကေို ဆော့ကစားစပှုလာတယွ။ တငဇွာ့တဈကိုယလွုံး တဟုနွးဟုနွးနဲ့ ဖှဈလာတယွ။ “ဒါပမယေ့ွ….” ဘယလွိုတုန့ပွှနမွယဆွိုတာအကဲခတသွလိုတငဇွာ့မကှလွုံးတှကေိုစိုကကွှည့ရွငွးသူက.. “သှငွးလိုကတွာနဲ့ခကှခွငွှးပဲပှီးသှားတယနွောွ။” ခါးကိုလှုပပွှီးအသှငွးအထုတကွိုပှနစွတယွ။ (ဘယလွိုပှနဖွှရမလေဲ?စိတအွိုကလွိုကတွာနောွ…) စကားလုံး ရှေးမရဖှဈနတေဲ့တငဇွာဟာ မကှနွှာနီနီလေးနဲ့ ဆိတဆွိတနွလေိုကတွယွ။ ” ပှနဖွှရခကေနွလေို့လား? နှာသံလေးနဲ့ [ အရမွးခံခငှနွတော၊ ကိုယကွ မှနမွှနမွှလုပမွပေးတာ။…] လို့ပှနပွှောရတယွ။” ရှကစွိတတွှပေိုလာအောငွ သူက စကားလုံးတှနေဲ့ဆှပေးနတယွေ။ “မပှောရငမွဖှဈဘူးလားဟငွ?” “အငွး,ပှောကိုပှောရမယွ။” ဒီလောကရွှကစွရာကောငွးတဲ့ကိဈစကိုမပှောမဖှဈပှောမိတယလွို့စဉွးစားလိုကယွုံနဲ့တငွ ခေါငွးတှအေုံပှီးရငတွှတဒေိနွးဒိနွးခုနလွာတယွ။ဒါပမယေ့မွပှောလို့မှမရတာ။ “အရမွးခံ…..တာ၊ကိုယကွ…..မပေးတာ။” တငဇွာစကားကိုကှားပှီးနောကွ သူ့ရဲ့ လှုပရွှားမှုတှဟောပှငွးထနလွာတယွ။

သူစိတထွနလွာပှီ ဆိုတာ သိသာတယွ။ တငဇွာကိုယတွိုငလွဲ ရငထွဲမှာတငွးကပှလွာပှီး စိတရွိုငွးတှတေိုးလာတာကို သတိထားမိလိုကတွယွ။ * “အပေါကွတကခွှပှီးလုပပွေး..”သူကတငဇွာ့ကို ထခိုငွးလိုကပွှီး ကုတငပွေါမွှာ ပကလွကအွိပလွိုကတွယွ။ တငဇွာလဲ ဘာမှပှနွ မပှောတော့ပဲ သူပှောတဲ့အတိုငွး တကခွှလိုကပွှီး သူ့ဖှားဖကတွောကွို ဆုပကွိုငလွိုကတွယွ။ ပှီးတော့ ကိုယ့အွပေါကနွဲ့တေ့လိုကတွယွ။ သူ့မကှနွှာကိုလှမွးကှည့လွိုကတွော့ ပှုံးစိစိနဲ့ တငဇွာ့လုပနွပေုံကို အရသာခံပှီးကှည့နွတယွေ။ တငဇွာလဲဖှေးဖှေးခငွှးသူ့အပေါမွှာထိုငခွလှိုကတွယွ။ “ဟုတပွှီ။အရငွးအထိဝငသွှားအောငဖွိသှငွးကှည့ွ..” တငဇွာ့အတှငွးပိုငွးဟာလိုတာထကပွိုပှီးဆီးကှိုနတယွေ။သူ့ ပဈစညွးတဈခုလုံးလောကနွီးနီးကို တငဇွာ့အထဲကဆှဲမှိုလိုကတွယွ။ ခှိုမှိနလွှတဲ့အာရုံတှကေ တငဇွာ့ကိုလှှမွးခှုံလိုကပွှနတွယွ။ “ဟူး…” သူ မသိအောငွ တိုးတိုးလေးသကပွှငွးခလှိုကမွိတယွ။ “နောကကွိုနဲနဲထပဆွုတပွှီးပိုဝငသွှားအောငဖွိကှည့လွိုကွ…” သူပှောသလို လုပကွှည့လွိုကတွော့ သူ့ထိပဖွှားတှကေ တငဇွာ့သားအိမဝွမှာ လာထောကတွယွ။ “အဲဒီအတိုငွးသှငွးထားရငွး ရှေ့တိုးနောကဆွုတလွုပကွှည့ွ…” သူပှောသလို လုပကွှည့လွိုကတွယွ။

ခါးကိုလှုပလွိုကတွိုငွး တကှှိကှှိနဲ့သားအိမဝွကို သူ့ထိပဖွှားက ပှတတွိုကပွေးနတယွေ။ “အ.အ.အ.အ.” တငဇွာနှုတဖွှားကနေ အသံတှလှေံထှကလွာတယွ။ သတိရပှီး ပှနထွိနွးမယလွုပတွော့ အသံထှကဖွို့ ပှောခံထားရတာကိုတှေးမိပှီးဒီအတိုငွးလှှတထွားလိုကတွယွ။ (တကယမွဟုတဘွူး။ဒါဟနဆွောငနွတော။ ခံလို့ကောငွးလို့မဟုတဘွူး။) ကိုယ့ဖွာသာကိုသတိပေးနမေိတယွ။ ဒါပမယေ့သွူ့အပေါကွိုတကခွှပှီးလုပရွတဲ့အရသာဟာ ထငထွားတာထကကွို ပိုပှီးထိနတယွေ။ သားအိမကွိုပှတတွိုကနွတေဲ့ အရသာတဈခုထဲမဟုတဘွူး။ အပှငွ မှာလဲ အစိလေးက သူ့ဆီးခုံရိုးနဲ့ ဖိမိနတေော့ လှုပလွိုကတွိုငွး အတှငွးအပှငနွှဈနရောစလုံးကနေ အရသာထူးတှကေို မှိုငမွှိုငကွှီးပေးနတယွေ။ “ဘယလွိုလဲ,ကောငွးရဲ့လား?” လို့သူကမေးလာတယွ။ “အငွး,အရမွးကောငွးတာပဲ။” လို့ပှနဖွှလေိုကတွယွ။ ကိုယ့နွှုတကွပှောထှကသွှားတဲ့ စကားလုံးတှဟော တောကလွောငနွတေဲ့ မီးလှှံတှထေဲ လောငစွာ ထပဖွှည့ပွေးလိုကသွလို တငဇွာ့တဈကိုယလွုံး ဟုနွးကနဲဖှဈသှားစတောကို တငဇွာသိလိုကတွယွ။ (ဟင့အွငွး,ဟင့အွငွး,လုံးဝမကောငွးဘူး။ဟနဆွောငပွှီးပှောလိုကတွာ။) ကိုယထွဲကမီးတောကကွို ငှိမွးသကဖွို့ စိတထွိနွးဖို့ကှိုးစားပမေဲ့ ခနဓြာကိုယကွတော့ နှုတထွှကစွကား တှကေိုသကသွပှေုနတယွေ။

“နောကတွဈခေါကလွောကပွှောပါဦး…” “အား,အဟင့ကွောငွးလိုကတွာရှငွ…” စိတထွဲမှာ မိုကကွနဲခံစားလိုကရွတယွ။ “ကောငွးလိုကတွာ” ဆိုတဲ့ စကားလုံးတှကေ ဘာအတား အဆီးမှမရှိပဲ သူ့အလိုလို ပှောထှကသွှားတယွ။ စကားလုံးတှကေ အခကှပွှအသိပေးလိုကသွလိုဖှဈပှီး ခနဓြာကိုယတွဈခုလုံးမှာခံစားနရတေဲ့ သာယာခှငွးတှဟော စိတရွဲ့ ခှုပနွှောငခွှငွးကနေ ထှကပွှေးလှတွ မှောကသွှားတယွ။ တငဇွာကိုယတွိုငတွောငွ သတိမထားမိလိုကတွဲ့အခှိနမွှာ ရှေ့တိုးနောကဆွုတလွုပနွတေဲ့ ခါးကို ပိုမှနအွောငလွှုပနွမေိခဲ့တယွ။ “ခစှရွဲ့လား?” “အင့ွ,ဟုတွ,ခစှပွါတယရွှငွ” ဒီစကားကှောင့ွ ခါးမှာပိုအားပါလာပှီး ရှေ့တိုးနောကဆွုတလွှုပရွှားမှုတှကလေဲ ပိုကှမွးလာတာကို တငဇွာ သတိထားမိလိုကတွယွ။ ကိုယ့ခွနဓြာကိုယကွ တငဇွာ့ပှောစကားကို နားမထောငတွော့ဘူး။ ပှာပှာသလဲဖှဈသှားတဲ့တငဇွာဟာ စိတထွဲကပါ ပါမလာရအောငမွနညွးထိနွးနမေိတယွ။ ( ဘာတှကှေောငနွတောလဲ,တငဇွာ, ကိုယ့အွလိုမပါပဲ အနိုငကွငှ့ခွံနရတေဲ့ သူကို ဘယလွိုလုပခွစှနွိုငွ မှာလဲ! သူလုပပွေးတာတှအပေေါလွဲ ဘယလွိုလုပွ သာယာနိုငမွှာလဲ! မနေ့တဈနေ့ကမှတှေ့ဖူးတဲ့ သူစိမွး တဈယောကနွဲ့ တဈခါ၊ နှဈခါလောကွ ဆကဆွံရတာနဲ့ ခစှတွာတို့၊ကောငွးတာတို့ ဖှဈစရာအကှောငွးမရှိဘူးလေ။စိတငွှိမငွှိမထွားစမွးပါ။) ဒါပမယေ့ွ တငဇွာ့ကိုယတွှငွးက ရာဂမီးလှှံဟာ ပိုပိုပှီး တောကလွောငလွို့နပေါတယွ။

အမှင့ဆွုံး နရောအထိ နောကတွဈကှိမထွပရွောကဖွို့ အခှိနသွိပမွလိုတော့ပါဘူး။ တငဇွာဟာအခုတော့ စကားလုံးတှကပေေးတဲ့ သာယာမှုကို နားလညလွာပါတယွ။ ဘာကှောင့ွ သူက ” ကောငွးခငှဟွနဆွောငပွါ”လို့ ပှောရတာကိုလဲ သဘောပေါကသွှားပါတယွ။ သူ့အယုအယတှေ ကှောင့ွ တုန့ပွှနမွိတဲ့ ခနဓြာကိုယကွို စိတထွဲမှာ ငှငွးဆနနွခေဲ့ပမယေ့ွ သဘာဝတရားကို လှနဆွနနွိုငစွှမွး မရှိပါဘူး။ စိတထွဲကမပါပမယေ့ွ ကိုယခွနဓြာကတော့ တုန့ပွှနမွှာပဲ။ အဲဒါကို စကားလုံးလေးတှနေဲ့ ပုံဖောွ လိုကတွော့ ဘယလွိုမှ ငှငွးလို့မရတော့ဘူးဖှဈသှားတယွ။ တငဇွာကိုယတွိုငကွ ဘယလွောကပွဲ စိတမွပါ စေဦးတော့ စကားလုံးတှနေဲ့ ခနဓြာကိုယကွ သဈစာဖောကပွှီး တငဇွာဆနဒြတှကေိုဥပကခြာပှုသှားကှတယွ။ သူ့လကတွှဆနေ့ထွှကလွာပှီး တငဇွာ့နို့နှဈလုံးကို လာကိုငတွယွ။ နို့သီးခေါငွးနှဈဖကကွို လကညွိုး နဲ့လကမွသုံးပှီး သာသာလေး ဖိညှဈပေးတော့ နဂိုကမှ အပေါကွိုလှင့တွကခွငှနွတေဲ့ တငဇွာ့အတှကွ မီးလောငရွာလပငေ့ပွေးလိုကသွလိုပဲ။ အသံမထှကအွောငကွှိုးစားပှီး စိတခွှုပတွညွးမှိုသိပနွိုငလွောကတွဲ့အငအွားတှေ တငဇွာဆီမှာ မရှိတော့ပါဘူး။ ရှကစွိတနွဲ့ မာနတှကေ ကမွးပှိုမှာကို မသိခငှယွောငဆွောငကွုနကွှတယွ။(အား….ထပွ…ပှီး…ခငှလွာပှီ…အငွး…) “ခစွှ…ခစှတွယွ။သိပခွစွှ….တယွ…” တဈကိုယလွုံးတောင့တွငွးသှားပှီး တငဇွာ့ရဲ့လှုပရွှားမှုတှေ ရပသွှားတယွ။

အဲဒီအခှိနမွှာ သူ့လကွ တှကေ တငဇွာ့နို့ပေါကွနေ ခါးအောကပွိုငွးနား တငပွါးပေါကွို ရောကလွာပှီး ခပတွငွးတငွးဖမွးကိုငကွာ တငဇွာ့ကိုယွ စား ရှေ့တိုးနောကဆွုတလွုပပွေးတယွ။ လုပရွငွးနဲ့ တောတွောမွှနလွာတယွ။ “အား,တောပွါတော့….ဒီ့ထကပွိုပှီးမခံနိုငတွော့ဘူး….” ပှီးသှားလို့ အထိမခံနိုငအွောငွ ကှှတကနွတေဲ့နရောကို မရပပွေးပဲ ပှငွးထနတွဲ့ခံစားမှုတှကေို ထပွ ပေးလာပှနတွယွ။ (အငွး..အား..တဈမှိုးကှီးပဲ…မသိတော့ဘူး…အား…) မကှနွှာကှကကွို ဖောကထွှကပွှီး ခေါငမွိုးပေါအွထိရောကသွှားတယွ။ လကထွဲကလှတသွှားတဲ့ မိုးပှံဘူဘောငွးလိုပဲ။ မှင့သွထကမွှင့တွဲ့ အမှင့ဆွုံးနရောအထိ အထိနွးအခှုပမွဲ့စှာ ပှံထှကသွှားမိတယွ။ * အကှောဆိုငွးသှားသလို တောင့တွောင့ကွှီးဖှဈနတေဲ့ သူမရဲ့ခနဓြာကိုယဟွာ အားအငကွုနခွမွးသှား တာကိုသိလိုကတွယွ။ သူမရဲ့ခါးကို ကိုငပွှီးလှုပပွေးနတေဲ့ ကှှနတွော့ရွဲ့လကတွှကေို ရပလွိုကတွော့ သူမရဲ့ကိုယအွပေါပွိုငွးကကှှနတွော့အွပေါကွိုပှုတကွလှာတယွ။ “ဟာ…အား…ဟ..အ..” တောတွောမွောသှားတယနွဲ့တူတယွ။ အသကရွှုသံပှငွးပှငွးကို ကှားလိုကရွတယွ။ ခနဓြာကိုယကွ တှန့ကွနဲတှန့ကွနဲနဲ့။ သတိမေ့သှားတာတော့မဟုတပွမေဲ့ခှပှဈလေကပွှဈဘာမှ မစဉွးစားခငှတွော့တဲ့အခှအနလေေို့ပှောလို့ရတယွ။ ကှှနတွောဟွာ သူမရဲ့နောကကွှောကို ဖကရွငွး တဈပါတလွှိမ့လွိုကပွှီး အပေါရွောကသွှားအောငွ လုပလွိုကတွယွ။

သူမက မကှစွိဖှင့ကွှည့တွယွ။ ဒါပမယေ့ွ ရီဝဝနေေဲ့ ဘာကိုမှ ပှတပွှတသွားသား မှငရွမဲ့ပုံမပေါဘွူး။ သူမရဲ့ မကှနွှာလေးကို စိုကကွှည့ရွငွး အသှငွးအထုတကွို ဖှေးဖှေးလေးလုပပွှီး ပှနစွလိုကတွယွ။ သူမရဲ့ အသကရွှုသံတှကေ တဖနပွှနမွှနလွာပှီး မကှနွှာလေးကလဲ ပိုနီလာတာကိုကှည့ရွငွး ခါးကို နဲနဲပိုမှနပွေးလိုကတွယွ။ သူမရဲ့တုန့ပွှနမွှုတှကေ ပုံမှနပွှနဖွှဈလာတာနဲ့ [ သုံးခကွှ တဈဝကထွိုး၊ တဈခကွှ အဆုံးထိုး] ဗှူဟာနဲ့ တိုကစွဈဆငပွေးလိုကတွယွ။ “အား…အား…ကောငွးလိုကတွာ….” ဖှင့ထွားတဲ့ သူမရဲ့မကှလွုံးလေးတှကေ စငွးပှီး ပိတသွှားတယွ။ နဂိုကမှ လိုအပတွာထကပွိုပှီး ရှှဲစို နတေဲ့သူမရဲ့ပနွးဖူးလေးကနအခစှေရွညတွှကထပေပွှီးလှံကလှာတယွ။ သူမရဲ့ မှှောလွင့ခွှငွးတှကေို မသိခငှယွောငဆွောငပွှီး ကှှနတွောဟွာ ခါးကို ရပလွိုကတွယွ။ ဟနဆွောငပွှီးကောငွးပှစရာမလိုတော့တဲ့အကှောငွးကို သူမ သိအောငပွှောဖို့အတှကပွါ။ လသေံမာမာနဲ့သူစိမွးဆံဆံခေါလွိုကတွယွ။ “ဒေါတွငဇွာခိုငွ” မထငမွှတပွဲ အခေါခွံလိုကရွလို့ လန့ပွှီး မကှလွုံးဖှင့ကွှည့တွယွ။ သူမ ဇိမခွံနတော လူမိသှားလို့ မှားလားဆိုတဲ့မကှနွှာပေးနဲ့။ “အိုကတွငတွောတွောကွောငွးတာပဲ။ တကယပွှီးသှားသလိုဟနဆွောငနွိုငတွာကိုတော့ ခှီးကှူးပါတယွ။ သရုပဆွောငနွတယလွေို့တောငမွထငရွဘူး။”

ဘာပှနဖွှရမှနွေးမသိတဲ့သူမဟာ စိတရွှုတသွှားပုံရတယွ။ ဘာမှပှနမွပှောပဲ ငှိမနွတယွေ။ ” ပှီးတော့ စကားနဲ့တငမွဟုတဘွူး။ ခနဓြာကိုယကွပါ ဟနဆွောငနွိုငတွယနွောွ။ ဒီနရောက စိုရှှဲလာအောငွ ဘယလွိုမှား ခံစားခကှသွှငွးလိုကလွဲမသိဘူး။” လို့ပှောရငွး ကှှနတွော့ခွါးကို ၃၊၄ခါလောကဆွောင့တွိုးပေးလိုကတွယွ။ ” ရှငဟွနဆွောငခွိုငွးလို့ လုပတွာပဲဟာကို….” လို့ ကှှနတွောကွို လသေံတိုးတိုးလေးနဲ့ ပှနပွကတွယွ။ —— ” ဟုတပွါတယွ။ ဒါ့ကှောင့လွဲ ခှီးကှူးနတောပါ။” လို့ပှောရငွး ကှှနတွော့ညွာလကကွို သူမရဲ့တငပွါး အောကထွဲ ထိုးသှငွး လိုကတွယွ။ မှီးညောင့ရွိုးကနေ စအိုဝအထိ လကနွဲ့စမွးကှည့လွိုကတွော့ ထငထွားတဲ့အတိုငွးပဲအခစှရွညတွှနေဲ့စိုစှတနွတယွေ။ “တှေ့လား?ဒီအထိတောငစွိုရှှဲနတယွေ။” အရညတွှစေိုနတေဲ့လကညွိုးနဲ့စအိုဝကိုဝလုံးကလေးဝိုငွးပေးရငွးပှောလိုကတွယွ။ ” ဒါလညွး ဟနဆွောငတွာပဲမဟုတလွား? တကယမွကောငွးပဲနဲ့ သရုပဆွောငနွရတောလဲ ပငပွနွးမယွ ထငပွါတယွ။ဒါကှောင့ခွဏလောကနွားလိုကပွါလား။ဟနဆွောငနွတောကို…” သူမရဲ့မကှဝွနွးထဲမှာ ကှှနတွောကွို မကှနပတွေဲ့အရိပအွရောငတွှတှေေ့လိုကရွပမေဲ့ ဘာမှပှနွ မပှောပဲငှိမနွတယွေ။ ” အေ.. သိပမွကှနပဘွေူးနဲ့တူတယွ။ [ခံလို့ကောငွးလိုကတွာ] တို့၊ [ခစှတွယွ]တို့ ပှောရငွးနဲ့ ခံရတာကပိုပှီးကောငွးတယဆွိုတဲ့သဘောလား?” ပှောရငွးနဲ့ခါးကိုဖှေးဖှေးခငွှးပှနလွှုပပွေးလိုကတွယွ။

သူမကတော့ ငှိမသွကဆွဲပါပဲ။ ကှှနတွော့စွကားကှောင့ွ စိတတွှရှေုပထွှေးသှားတဲ့ပုံပဲ။ ကှှနတွောပွှောတာ မှနပွါတယလွို့ ဝနခွံလိုကပွှီး စိတတွူကိုယတွူ ခစှတွငွးနှောဖို့ ဆိုတာကတော့ သူမရဲ့ ကိုယကွငှ့တွရားနဲ့မာနက ခှင့ပွှုမဲ့ပုံမပေါဘွူး။ တဈခှိနတွညွးမှာပဲ စိတတွော့ပူနတယွေ။ စိုးရိမနွတယွေ။ ဟနဆွောငတွယလွို့ဆိုဦးတော့ သူမကိုယတွိုငစွိတလွှတကွိုယလွှတဖွှဈတဲ့အထိ ခံစားခဲ့ရတဲ့ အရသာတှေ ကို ခကှခွငွှးကှီး ပှနခွှုပတွညွးအောင့ခွံဖို့ သိပမွလှယဘွူးဆိုတာကို သဘောပေါကနွပေုံရတယွ။”တောပွါတော့ရှငွ။အနိုငမွကငှ့ခွငှပွါနဲ့တော့။” အသကကွို ထိနွးရှုပှီး ရငထွဲကအတှေးတှကေို မကှနွှာမှာ လာမပေါအွောငွ ကှိုးစားရငွး သူမက ပှောလိုကတွယွ။ “ဟာ..ကှှနတွောဘွာကိုအနိုငကွငှ့နွလေို့လဲ?” ကှှနတွောဟွာ ဖှေးဖှေးခငွှးလှုပနွတေဲ့ အထုတအွသှငွးကို ရပလွိုကပွှီး ခုနကလိုပဲ [၃ခကှတွဈဝကထွိုး၊ တဈခကှအွဆုံးထိုး] နညွးကို ပှနစွလိုကတွယွ။ သူမထံမှ ဘာသံမှမကှားရဘူး။ တဈခါပှနပွှီး အဝနားလောကတွငပွဲ ထိုးသှငွးပှီးပှနဆွှဲထုတလွိုကနွဲ့ အကှိမနွဲနဲလုပပွေးပှီးတော့ ငှငသွာတဲ့လသေံနဲ့ [ဒေါတွငဇွာခိုငွ] လို့ခေါရွငွး အဆုံးအထိဆောင့သွှငွးလိုကတွယွ။ မှှောလွင့မွထား တာကှောင့ွ သူမဟာ ထှကခွငှလွာတဲ့ အသံကို မှိုခရှငွး မကှခွှံကိုတငွးတငွးပိတထွားလိုကတွယွ။

“အား…တောပွါတော့။မလှုပပွါနဲ့တော့။တောငွးပနပွါတယွ။” “ဘာကိုတောရွမှာလဲ?” လို့အထုတအွသှငွးကိုဆကလွုပနွရငွေးမေးလိုကတွယွ။ “မခံနိုငတွော့လို့ပါ။တောငွးပနပွါတယွ။ခှင့လွှတပွါတော့ရှငွ…” သူမဟာ အသကရွှုသံတှေ မှနမွလာအောငွ မထိနွးနိုငတွော့ဘူး။ ကှှနတွောလွဲ ခါးလှုပပွုံကို ပှောငွးလိုကတွယွ။ အဝနားအထိ ဆှဲထုတပွှီး တဈခါ အရငွးအထိမှုတအွောငွ ဖှေးဖှေးခငွှးထိုးသှငွး တယွ။ ပှီးတော့ ဆီးခုံခငွှးကပထွားပှီး ထပကွော့ထိုးတယွ။ ပှီးတော့ အဝအထိ ပှနနွှုတတွယွ။ သူမရဲ့အမူအရာကိုအကဲခပရွငွး … “နောကတွဈခေါကထွပပွှီးကောငွးခငှဟွနဆွောငပွှဦးမလို့လား?” သူမဟာခဏလောကတွှဝသှေေားပမေဲ့ခကှခွငွှးပဲခေါငွးညိတပွှတယွ။ ” ခေါငွးညိတပွှရုံနဲ့ဘယသွိမလဲ။ ကှှနတွော့ကွို သသခှေောခှာကှည့ပွှီး ဖှလဗှေော။” လို့ပှောရငွး လှုပရွှားမှုကို ခဏရပထွားလိုကတွယွ။ အဲဒီတော့မှ မကှလွုံးကလေးဖှင့ပွှီး ကှှနတွောကွို ပှနကွှည့တွယွ။ ” ခုနတုနွးကလို အိုကတွငကွောငွးကောငွးနဲ့ ဖီလငတွကပွှီး ထနနွခငှဟွေနဆွောငပွှပါလို့ တောငွးဆို စခငှတွေယပွေါ့။ဟုတလွား?” မကှနွှာကိုလှှဲလိုကပွှီး နောကတွဈခါ ခေါငွးညိတပွှပှနတွယွ။ ပါးစပကွတော့ ဘာသံမှ ထှကမွလာ ဘူး။ ရှကစွိတတွှမှေှနထွူနလေို့နဲ့တူတယွ။

ပနွးဖူးလေးရဲ့ နှုတခွမွးနှဈလှှာက ကှှနတွော့ကွိုယပွှားကို ညှဈထားတယွ။ တောတွောလွေး စိတထွနပှေီဆိုတာ သခှောသှားလို့ ကှှနတွောလွဲ သူမကို နှုတကွဖှဖေို့ ထပမွတောငွးဆိုတော့ဘူး။ * သူမရဲ့လကနွှဈဖကကွို နောကစွိအောကမွှာခုထားဖို့ ကှှနတွောပွှောလိုကတွယွ။ အမှှေးကငွးစငွ နတေဲ့ ဂှိုငွးအောကပွိုငွးကနေ နို့နှဈမှှာအထိ အကာအကှယမွဲ့သှားလို့ သူမရဲ့အရှကတွှကေ ထပပွိုလာရ ပှနတွယွ။ မိနွးမဆိုတဲ့အမှိုးကလဲထူးဆနွးတယွ။ ဟိုနရောကိုအမှငခွံနရတောတောငွ ကိုယအွနေ အထားပေါလွိုကပွှီး အမှငမွခံခငှတွဲ့နရောတှေ ရှိသေးပုံရတယွ။ ကှှနတွော့လွကနွှဈဖကကွို သူမရဲ့ တံတောငဆွဈကှေးရဲ့အောကမွှာထောကထွားလိုကရွငွးသူမရဲ့ဖှူဖှေးလှပနတေဲ့ ဂှိုငွးသားလေးတှကေိုစိုကကွှည့ပွေးလိုကတွယွ။ ” ဒီနေ့ကှှနတွောရွှေ့မှာ ကိုယတွုံးလုံးခှှတရွမှာကို ကှိုသိနလေို့ မနေ့ညက ဂှိုငွးမှှေးတှကေို ကကှနှန ရိတလွာတယနွဲ့တူတယွ။ဟုတတွယမွဟုတလွား?” ထုံးစံအတိုငွးပဲသူမထံမှဘာအဖှမှပှနေမွလာပါ။ ခါးအောကပွိုငွးကို ဖိကပထွားရငွး အသာလေးလှုပထွိုးပေးနရောက ကှှနတွောဟွာ သူမရဲ့ ညာဘကဂွှိုငွးကိုနမွးပေးလိုကတွယွ။ “ဟ…” လို့ညဉွးသံလေးကှားလိုကရွတယွ။ ဆကပွှီး ဂှိုငွးအောကပွိုငွးက အသားနုနုလေးတှကေို နှုတခွမွးနဲ့ ပှတသွပပွေးပှီးနောကွ သာသာလေး တငွးဖောငွးနတေဲ့ နို့အုံလေးရဲ့တောငခွှတဈဝေိုကကွ မိုးခိုသားလေးတှဆေီ နရောပှောငွး လိုကတွယွ။ခေါငွးထိပအွထိဆကမွတကသွေးပဲ အဲဒီနားတဈဝိုကမွှာပဲ အနမွးမိုးတှရှောပေးလိုကတွယွ။

နှုတခွမွးနဲ့နမွးပေးနရငွေး နို့သီးခေါငွးလေးကိုတော့ နှာခေါငွးလေးနဲ့ပှတပွှီး ကလိပေးလိုကတွယွ။ နို့သီး ခေါငွးလေးတှကမောပှီးမတမွတလွေးထောငနွတယွေ။ သူမရဲ့မကှလွုံးတှကေ ကှှနတွော့နွှုတခွမွးရဲ့ အသှားအလာကို စိုကကွှည့နွတယွေ။ နောကထွပွ ဘယနွရောကို နမွးမလဲဆိုတာ သိခငှနွပေုံပဲ။ အနမွးစခငှဆွေုံးနရောကိုလဲ ကှှနတွောသွိနတယွေ။ ဒါကှောင့ွ ပနွးနုရောငွ နို့သီးခေါငွးလေးကို နှုတခွမွးနဲ့ မိတဆွကပွေးလိုကတွယွ။ အစပိုငွးမှာ သာသာလေးနှုတခွမွးနဲ့ညှပထွားတယဆွိုရုံလေးနမွးလိုကတွယွ။သူမဆီက နောကတွဈကှိမထွှကလွာတဲ့ညဉွးသံလေးကိုကှားလိုကရွတယွ။ “ကောငွးရဲ့လား?” “အငွး…အား…ကောငွးလိုကတွာ။” နှုတခွမွးနဲ့ညှပထွားတဲ့ ခေါငွးလေးကို သှားနဲ့ဖှဖှလေးပှောငွးကိုကလွိုကပွှီး လှှာဖှားနဲ့ထိုး ကလိပေးရငွးလှတနွတေဲ့ ဘယဘွကခွှမွးက နို့သီးလေးကို ညာလကဖွဝါးနဲ့ လှိမ့ကွစားပေးလိုကတွယွ။ သူမဟာ ခါးကိုကော့ပေးရငွး ကှှနတွော့ကွို ကှိုဆိုစပှုလာတယွ။ တဈခါမှာ အဝအထိထုတပွှီး ပှနမွသှငွး ပဲ ခဏရပလွိုကတွော့ သူမရဲ့ခါးက ကော့တကလွာတယွ။ ပှီးမှရှကသွှားပှီး ကှှနတွော့ကွို မကှစွောငွးကလေးထိုးပှီးရနတွှေ့လိုကတွယွ။ခစှစွရာလေး။ ” ဒီတဈခါတော့ အတူတူပှီးရအောငနွောွ။ အခုပှီးခငှနွရငလွေဲ ခဏလောကအွောင့ထွားလိုကွ။”

ကှှနတွောဆွနဒြကို ပှောပှပှီး နို့သီးခေါငွးကို ခပပွှငွးပှငွးစုပလွိုကတွယွ။ တဈခှိနတွညွးမှာပဲညာလကနွဲ့ကလိနတေဲ့ နို့သီးခေါငွးလေးကိုလကညွိုးနဲ့လကမွကှားမှာဖိညှပလွိုကတွယွ။ “အအအအ” အခစှရွညတွှကေ သူမရဲ့ကိုယတွှငွးကနေ စိမ့ထွှကလွာပှနတွယွ။ ပှီးတော့ ပေါငနွှဈခှောငွးကို အစှမွးကုနဖွှဲပှီး သူမရဲ့ အောကပွိုငွးကို ကှှနတွောဟွာနဲ့ ဖိကပလွာတယွ။ ကှှနတွောရွဲ့ လှုပရွှားမှုတှလေဲပိုမှနလွာတယွ။ဆောင့ခွကှတွှလေဲပိုပှငွးလာတယွ။ “အား…အား…မခံနိုငတွော့ဘူး။မခံ….” အားရပါးရလုပခွငှလွာတာနဲ့ နို့စို့ပေးနတောကိုရပလွိုကပွှီး လကနွှဈဖကကွို သူမရဲ့ရငသွားတှပေေါွ တငလွိုကတွယွ။ ပှီးတော့ နို့နှဈလုံးကို ဖမွးဆုပထွားရငွး ခါးအားကို ပိုတငလွိုကတွယွ။ “အား…ဟို..ဟို…အရမွးပှီးခငှလွာပှီ။မအောင့နွိုငတွော့ဘူး။ပှီးပါရစတေော့……” သူမ ဘယလွိုမှမအောင့နွိုငတွော့ဘူးနဲ့တူတယွ။ အတူတူပှီးမယလွို့ သသခှေောခှာပှောခံထား ရလို့ အရငပွှီးရမှာကို အားနာနပေုံတော့ရတယွ။ ဒါပမယေ့ွ သဲသောငပွှငမွှာ ဆောကထွားတဲ့ သဲအိမလွေးဟာလှိုငွးသေးသေးလေးနဲ့တှေ့ရငတွောငပွကှဆွီးသှားရသလိုပဲသူမဟာ ကာမဒီရလှေိုငွးတှထေဲမှာမှောခငှတွိုငွးမှောသှားလတေော့တယွ။ ရငသွားနှဈလှှာက အပေါတွကလွိုကအွောကဆွငွးလိုကနွဲ့ ကခုနနွတယွေ။

အသကရွှုသံ ကှမွးကှမွးကှီးတှကေို ကှားနရတယွေ။ ရှကလွဲရှကွ၊ အားလဲနာတဲ့မကှလွုံးအစုံနဲ့ ကှှနတွော့ကွို မောကွှည့လွာတယွ။ “ခှင့လွှတပွါရှငွ…မအောင့နွိုငတွော့လို့ပါ။” “ကှှနတွောနွဲ့အတူမပှီးခငှလွို့တမငအွောင့မွထားတာမဟုတလွား?” “မဟုတရွပါဘူး….”လို့နှုတခွမွးကိုမသိမသာစူရငွးပှနပွှောတယွ။ ကှှနတွောဟွာ ခဏရပထွားတဲ့ အသှငွးအထုတကွို ပှနစွလိုကတွယွ။ ဖှေးဖှေးခငွှး လှုပရွငွး ရဲတဲတဲလေးဖှဈနတေဲ့သူမရဲ့မကှနွှာကိုကှည့ပွှီးစဉွးစားမိတယွ။ အခုတဈခေါကထွပပွှီးသှားတဲ့သူမဟာ ဟနဆွောငပွှီး “ပှီး” ပှတာမဟုတဘွူးဆိုတာကိုတော့ ကိုယတွိုငလွဲ သဘောပေါကနွမယလွေို့ထငတွယွ။ ဒါကို ကှှနတွောလွဲ သိနပှေီဆိုတာကို သူမနားလညွ နမှောပါ။ ဒါပမယေ့ွ ကှှနတွောတွောငွးဆိုလို့ ဟနဆွောငနွရတောပါဆိုတဲ့ ခေါငွးစဉတွဈခုတော့ကို မရှိမဖှဈ လိုအပနွသေေးတယွ။ သူမရဲ့အရှကတွရားတှကေ အမှနတွရားကိုလှယလွှယနွဲ့ လကခွံနိုငွ သေးတဲ့ပုံမပေါဘွူး။ ယောကွှားနဲ့မိနွးမခစှတွငွးနှောကှတဲ့အခါမှာ စိတထွဲကဘယလွိုဖှဈနပေါစေ။ ခနဓြာကိုယကွ တော့ အရငဆွုံးတုန့ပွှနမွှာပဲ။ ဒါဟာ အရမွးနားလညရွလှယတွဲ့ကိဈစပါ။ ခစှသွညဖွှဈစေ၊ မခစှသွညွ ဖှဈစပေေါ့။ ဒါကိုပဲ လှယလွှယနွဲ့လကမွခံခငှကွှဘူး။ အဲဒါကို ဖုံးကှယဖွို့ ခေါငွးစဉတွဈခုက လိုသေးတယွ။ကိုယ့မွာနကလကခွံနိုငလွောကတွဲ့ခေါငွးစဉတွဈခုဖှဈဖို့တော့လိုတယွ။

အတှေးစတှကေိုရပလွိုကပွှီးသူမကိုပှောလိုကတွယွ။ “အတူတူပှီးကှရအောငနွောွ။” “ဟုတွ” ဒီတဈခါတော့ရိုကှိုးစှာခေါငွးညိတရွှာတယွ။ နောကဆွုံးအနနေဲ့ သူမကို ဘယလွိုအရသာမှိုးပေးရငကွောငွးမလဲလို့စဉွးစားရငွး သူမအပေါကွ ဆငွးလိုကတွယွ။ ပှီးတော့ ကတိပေးထားတဲ့အတိုငွး ကှှနတွော့ကွိုယပွှားကို ရာဘာအဖောနွဲ့ ခှုံလိုကွ တယွ။ “ရစေိမကွနထွဲကိုရနှေေးထည့ထွားတယွ။ရအတေူခှိုးရအောငွ။” သူ့စကားကှောင့ွ သတိပှနလွညလွာတယွ။ သူနဲ့အတူ အမှင့ဆွုံးနရောအထိ မှောကတွကသွှား ပှီးတော့ ဘာမှမမှတမွိတော့သလိုပဲ။ သတိပဲလဈသှားသလို။ ရုတတွရကွ အိပပွှောသွှားသလိုနဲ့။ ဘယလွိုဖှဈသှားမှနွးကိုမသိလိုကဘွူး။ ကှောငပွှီးသူ့ကိုငေးကှည့နွတေဲ့တငဇွာ့ကိုကှငနွာစှာနဲ့လကကွမွးပေးရငွး.. “ထလေ။” “ဟုတွ..အငွး…ကိုယ့ဖွာသာကိုထနိုငပွါတယွ။ရပါတယွ။” သူကမသိခငှယွောငဆွောငပွှီး တငဇွာ့လကကွိုဆှဲပှီး ကုတငပွေါကွ ထစတယွေ။ ပှီးတော့ ရခှေိုးခနွးအထိလကဆွှဲခေါသွှားတယွ။ နှဈယောကစွလုံး ကိုယတွုံးလုံးခှှတတွှနေဲ့ဆိုတော့ အငွကြှီခှှတစွရာမလိုတော့ဘူး။ ဒါကို သတိထား မိသှားတဲ့တငဇွာဟာ ဘာကှောင့မွှနွးမသိပဲ ရှကသွှားတယွ။ ဒါကှောင့ွ ရခှေိုးကနထွဲကို မှနမွှနဝွငပွှီး ကိုယခွနဓြာကိုရနှေေးထဲနှဈစိမလွိုကတွယွ။

ဘုံဘိုငခွေါငွးကို ဆကတွိုကဖွှင့ထွားတော့ တငဇွာ့ကှောင့လွှှံထှကသွှားတဲ့ ရနှေေးတှကေ ခကှခွငွှးပှနပွှည့သွှားတယွ။ နောကကွလိုကလွာတဲ့သူက အဲဒီထဲကနေ တဈခှကနွှဈခှကယွူလောငွးပှီး တငဇွာရှိရာရနှေေးစိမကွနထွဲကိုဝငလွာတယွ။ သူဝငလွာမှနွးသိတော့ နဂိုနရောကနေ သူနဲ့နဲနဲဝေးတဲ့ဆီကို မသိမသာလေး ရှှေ့လိုကမွိတယွ။ ရှကတွယဆွိုတာထကွ တဈမှိုးကှီးပဲ။ မကှနွှာပူတယလွို့ပဲပှောရမလားမသိဘူး။ အထိုငကွသှှားတော့ သူက လကနွှဈဖကကွို ဆန့ထွုတပွှီး တငဇွာ့ကို သူ့ရငခွှငထွဲ ဆှဲသှငွးလိုကတွယွ။ (အဟင့ွ…) တငဇွာ့ကို နောကကွှောကနေ ပှေ့ဖကလွိုကသွလိုဖှဈသှားတယွ။ အခုအထိ တောင့တွငွးနတေဲ့ အကှောအခှငတွှကသေူ့ရဲ့အထိအတှေ့ကှောင့အွလိုလိုပှလှေော့သှားတယွ။ (အား…) ရနှေေးကသိပမွပူတော့ စိမလွို့ကောငွးနတယွေ။ ခနဓြာကိုယအွပေါပွိုငွးကို သူ့ဆီမှီခလှိုကတွော့ တငဇွာ့နောကကွှောကနရနှေေေးရဲ့အပူငှေ့နဲ့မတူတဲ့နှေးထှေးမှုတဈခုကိုခံစားလိုကရွတယွ။ (ကှောပှငကွိုအဖကမွခံရတာဘယလွောကတွောငကွှာသှားပှီလဲမသိဘူး။)တဈသကနွဲ့တဈကိုယွ ပထမဆုံးအကှိမဖွှဈနိုငတွယွ။ ကှောဖကကွနေ သာသာလေးအဖကခွံထား နရငွေးဘာမှနွးမသိတဲ့ခံစားမှုတဈခုကိုခံစားလိုကရွတယွ။ (စိတသွကသွာရာရလိုကတွာ…) သူ့လကနွှဈဖကကွ တငဇွာရှေ့ကိုရောကလွာပှီး ပုခုံးကနေ ရငသွားတှအထေိ ဖှဖှလေးပှေးရငွး ထိကစားပေးတယွ။

ဂုတသွားလေးတှပေေါကွိုလဲသူ့နှုတခွမွးကပှေးလှှားနတယွေ။ (အား…ကောငွးလိုကတွာ…အဟင့ွ…) ငှငသွာတဲ့အထိအတှေ့ကှောင့တွငဇွာ့ကိုယထွဲမှာကှှငွးကနှနွသေေးတဲ့ကာမရလှေိုငွးတှကေ ဘောငဘွငခွပသွှားရတယွ။ ဒါကိုပဲတငဇွာဟာသာယာနမေိတယွ။ သူ့ရဲ့ ပှော့ပှောငွးတဲ့ ယုယမှုတှနေဲ့ ဇိမတွှေ့နတေဲ့တငဇွာဟာ ဟိုအရငထွဲက ရငထွဲမှာပေါပွေါကွ ခဲ့တဲ့ မေးခှနွးတဈခုရဲ့ အဖှမှနကွေို သိလိုကသွလို ခံစားလိုကရွတယွ။ ဒီအဖှဈအပကှတွှနေဲ့ မကှုံရသေးခငဟွိုးအရငကွတညွးကသတိထားမိနပမေေဲ့လကခွံဖို့သတတြိမရှိခဲ့မိဘူး။ အဲဒီအဖှကတေော့. ( ခငပွှနွးရဲ့ခစှခွှငွးမတြတောကို တငဇွာမရဘူးခဲ့သလို…. တငဇွာကိုယတွိုငကွလဲ သူ့ကို မခစှမွိခဲ့ဘူး..) မီးဖိုခှောငကွိဈစတှကေို တာဝနယွူလုပနွတေဲ့ အိမရွှငမွတဈယောကအွဖှဈ၊ ခလေးတှကေို ပှုစုစောင့ရွှောကပွေးတဲ့ အမတဈယေောကအွဖှဈ အရေးထားခံခဲ့ရတယဆွိုပမေဲ့ ယောကွှားရဲ့အခစှကွို တော့ မခံခဲ့ရဘူး။

သူစိမွးယောကွှားတဈယောကနွဲ့ ဆကဆွံခဲ့တဲ့ အတှေ့အကှုံကှောင့ွ ဟိုအရငကွတညွး က တငဇွာတို့ လငမွယားကှားမှာ အခစှဆွိုတာ မရှိခဲ့တဲ့အကှောငွးကို ဖှဈရပမွှနအွနနေဲ့နားလညလွာမိတယွ။ အတှေးဝငွကြာပါထဲမှောပါနတေုနွး သူ့နှုတခွမွးတှကေ ဂုတသွားပေါကွနေ နားရှကနွောကနွားကို ရောကလွာတယွ။ “အဟင့ွ…ယားတယွ…”လို့ပှောပှီးရယလွိုကမွိတယွ။ “ဒါနဲ့ခုနကဘယလွိုနလေဲ?” “သှား…စကားနဲ့အနိုငယွူခငှပွှနပွှီ..” ရှကရွမွးရမွးရငွး ပှနဖွှလေိုကတွယွ။ ကှောပေးထားပမေဲ့ သူပှုံးနမယဆွေိုတာ တငဇွာသိနေ တယွ။ တငဇွာကပဲဆကပွှီး “အဲဒါထကွ…” တငဇွာဟာကိုယအွပေါပွိုငွးကိုသမငလွညပွှနလွှည့ပွှီးသူ့မကှနွှာကိုစိုကကွှည့လွိုကတွယွ။ “တငဇွာသူ့ကိုဘယလွိုခေါရွမှာလဲဟငွ…သူ့နာမညကွိုပှောပှပါဦး…” ထူးထူးဆနွးဆနွး သူကပဲ ရှကသွှားပုံရတယွ။ ပှီးတော့ တငဇွာ့ကိုထှေးပှေ့လိုကပွှီး သူ့နာမညကွို တိုးတိုးလေးပှောပှတယွ။ “အောငစွသေောွ” –ပှီးပါပှီ။–