ပေးစွမ်းတဲ့အရသာ

နကရွှိုငွးတဲ့အတှေ့ (အဆကွ) – မတဈယေောကွ အခနွးပှနအွရောကမွှာ ရခှေိုးရငွး အတှေးတှေ ဝငနွလရေေဲ့။ မေ့အတှကကွတော့ အရာအားလုံးပှောငွးလဲခဲ့ပါပှီ။ အကောငွးဘကပွဲလို့ ဆိုရမှာပဲလို့ သူ့ဘာသာ တှေးနမေိပါတော့တယွ။ထူးသဈကတော့ အိပမွောကနှတော ကှာပါပှီ။ ဒါပမယေ့ွ သူ့ဘေးမှာ ဝငထွိုငပွှီး လှုပနွှိုးလိုကတွဲ့ အပရယေကွှောင့ွ နိုးလာရတယွ။ နာရီကို ကှည့လွိုကတွော့ ညဆယနွာရီထိုးတော့မယွ။ သူ့ခမှာ မောမောပနွးပနွးနဲ့ မပှနသွှေားကတညွးက အိပလွိုကတွာ ခုဆို လေးနာရီလောကရွှိသှားပှီပေါ့။ `နိုးပှီလား … ဒါနဲ့ မေးရဦးမယွ။ ငါ အပှငသွှားတုနွး နငဘွာတှေ ဖှဈခဲ့သလဲ … ပှောပါဦး …´ အပရယေကွ သူ့ပါးတဈဖကကွို ဖှဖှရှရှပှတသွပရွငွး မေးလိုကတွယွ။ ထူးသဈခမှာ နညွးနညွးနုံးနသလေိုတောငွ ခံစားရတယွ။ ဒီနေ့တဈနေ့လုံး သူ့မှာ ပငပွနွးခဲ့ရတာတှကေ နညွးတာမှ မဟုတဘွဲလေ။ ခပလွှော့လှော့ပှုံးရငွးနဲ့ပဲ ပှနဖွှလေိုကမွိတယွ။ `ဟင့အွငွ … ဘာဖှဈလို့လဲ …´ `ဒါဆိုရငတွော့ မကေ ငါ့ကို လိမနွတောပဲ … သူက ပှောတယွ … နငနွဲ့သူနဲ့ နှဈယောကတွဲ့ … ခစှရွတာတဲ့ … သိပကွောငွးတာပဲတဲ့ …´ အပရယေကွ သူ့ကို စလိုကတွယွ။

`ဟငွ … သူက အဲလို ပှောတယလွား …´ ထူးသဈ ငေါကကွနဲ ထထိုငလွိုကမွိတယွ။ အပရယေကွ သူ့အမေးကို အတညပွှုတဲ့အနနေဲ့ ခေါငွးညိတပွှလရေဲ့။ `ဟာ … ခကတွာပဲ။ အပရယွေ … ငါတကယွ မရညရွှယပွါဘူးဟာ … နင့ကွို စိတမွကောငွးမဖှဈစခငှလွေို့ပါ …´ ထူးသဈ စိတလွှုပရွှားစှာ တောငွးပနလွိုကတွော့ … `ရပါတယွ ထူးသဈရယွ … နငကွလဲ ဒီလောကစွိတပွူမနပေါနဲ့။ ပှီးတော့ မကေ ပှောသေးတယွ။ သူ သိပပွှောတွာပဲတဲ့။ တကယတွော့ နငတွို့နှဈယောကွ ပှောတွယဆွိုရငွ ငါလညွး ပှောပွါတယလွို့ ပှောမလို့ပါဟာ …´ အပရယေကွ ထူးသဈလကမွောငွးကို ဖှဖှလေးဆုပကွိုငလွိုကရွငွး နှဈသိမ့လွိုကတွယွ။ ထူးသဈလညွး ခုမှ စိတသွကသွာရသလို ပှုံးလိုကတွယွ။ တောသွေးတာပေါ့။ တကယလွို့မှား အပရယေကွ သူ့ကို ပတတွီးခသှှားတယလွို့ အထငလွှဲသှားမှာ သူ သိပစွိုးရိမနွတောကိုး။ `ဝှူး … တယခွကပွါလား … ငါ့ဘဝှကီးကလညွး တောတွောလွေး ရှုပတွာပဲ´လို့ တှေးလိုကမွိတော့ စိတရွှုပသွှားမိတယွ။ `ကဲ … ဒါဆိုရငလွညွး နားလိုကပွါဦး။

အိမသွားတှကေို ငါပဲ ပှောပှလိုကတွော့မယွ။ နငွ နသေိပမွကောငွးလို့ အိပနွတယလွေို့။ ဟုတတွယွ … နင့ကွှည့ရွတာ ပငပွနွးနသလေိုပဲ … အိပအွိပွ …´ အပရယေကွ ပှောရငွးနဲ့ သူ့ကို သသခှေောခှာ စောငခွှုံပေးနသေေးတယွ။ ပှီးမှ နဖူးကို ဖှဖှလေးနမွးရငွး ထှကသွှားတော့တယွ။ ထူးသဈကတော့ စောငခွှုံပေးလိုကကွတညွးက အိပပွှောသွှားတော့တာပဲ။ အပရယေကွတော့ အခနွးတံခါးကို ပှနပွိတပွေးရငွး သူ့ထူးသဈဆီကို ဖလိုငွးကဈ(ဈ)လေးပေးရငွး ပီတိတှနေဲ့အတူ ပှနခွဲ့ပါတော့တယွ။  ထူးသဈ မနကနွိုးလာတော့ ကိုးနာရီလောကရွှိနပှေီ။ နရေောငခွှညကွတော့ ပှတငွးပေါကကွနေ မဖိတခွေါဘွဲ အလညလွာနလရေေဲ့။ နိုးနိုးခငွှး သူ့မကှစွိတှတေောငွ ကှိနွးသှားသေးတာမို့ အခနွးထဲက သူ့အဝတတွှကေို မနညွးတှေ့အောငွ လိုကကွှည့ရွတယွ။ ခုတော့လညွး လနွးဆနွးစပှုလာပှီမို့ တီရှပအွဖှူတဈထညနွဲ့ ဘောငွးဘီကို ကောကဝွတလွိုကရွငွး လှကေားကနေ ဆငွးလာခဲ့တယွ။ `ဟဲ့ … ထူးသဈ … နကေောငွးသှားပှီလား …´ သူ့အဈမအငယဆွုံး ဇှနကွ လှကေားကနေ ဆငွးလာတဲ့ ထူးသဈကို မေးလိုကတွယွ။ `အငွး … ကောငွးသှားပှီ။

အရငကွလိုပဲ´ ဇှနရွှိနတေဲ့ မီးဖိုထဲကို လှမွးဝငလွိုကရွငွး `တခှားလူတှကေော´လို့ မေးလိုကတွယွ။ `အငွး … မမရယွေေ၊ ဂှူလိုငရွယွ၊ မနေဲ့ နိုနိုတို့က အလုပသွှားပှီ။ နှဈဦးက ကှောငွးသှားတယွ။ အပရယေကွ သူ ဒီနေ့သှားစရာ ရှိတယတွဲ့၊ ညလောကမွှ ပှနရွောကမွယဆွိုလားပဲ …´ ဇှနကွ သူ့ဖို့ ခနှထွားတဲ့ မုန့ဟွငွးခါးတဈပှဲကို ပနွးကနထွဲထည့ပွှီး သူ့ဆီလှမွးလိုကတွယွ။ `ကှေးဇူးပဲ … ခနှထွားလို့ ပှောပါတယွ …´ မနကကွ ဖှောထွားတဲ့ လကဖွကရွညကွိုပါ ပနွးကနတွဈလုံးထဲထည့ပွေးလိုကပွှနတွော့ သူလညွး ထပကွှေးဇူးတငလွိုကရွတာပေါ့။ `ရပါတယဟွာ … နငကွ ငါ့မောငလွေးပဲ … ဒီလောကတွော့ လုပပွေးရမှာပေါ့ မဟုတဘွူးလား …´ ရိုးမှရိုးရဲ့လား၊ ဒီလောကတွောငွ သဘောကောငွးနတော တဈခုခုတော့ရှိရမယွ ထငပွါရဲ့လို့တှေးရငွး ဆာဆာနဲ့ စားလိုကတွယွ။ `ဒါနဲ့ နငွ ဒီနေ့ ကှောငွးမသှားရဘူးပေါ့ …´ ထူးသဈ ပလုပပွလောငွးနဲ့ မေးလိုကတွယွ။ `အငွး … ဒီနေ့ အတနွးမရှိဘူး၊ တဈတနွးတညွးရှိတာကလညွး အရေးမကှီးတော့ မသှားတော့ပါဘူးဟာ …။

ဒဂုံကို တဈရကလွောကွ မသှားဘဲနရတော ဘယလွောကသွကသွာတာမှတလွို့ … ဘာလို့မေးတာလဲ …´ `ဒီလိုပါပဲ … ဒီတိုငွး မေးကှည့တွာပါ …´ တကယတွော့ ထူးသဈက ဇှနတွဈယောကမွှား အိမမွှာမရှိရငွ အပရယွေ၊ မေ တဈယောကယွောကနွဲ့မှား ပှောစွရာကိဈစလေးတှေ ရှိနိုငမွလားလို့ မေးကှည့တွာ။ ဒီတိုငွးဆိုရငတွော့ ဟိုနှဈယောကကွလညွး မရှိတော့ နညွးနညွးတော့ စိတပွကှသွှားမိသလိုပဲ။ `သှောွ … ဒါနဲ့ နငရွော … ကှောငွးမသှားတော့ဘူးလား …´ `အငွး … ဟိုတဈခါ ကှောငွးပကှပွှီးတညွးက သိပလွညွး မဝငစွားတော့ပါဘူးဟာ … အဲဒါ အခု အငတွာနကဆွိုငလွေးတဈခုခုမှာပဲ အခှိနပွိုငွးလေး ဝငလွုပမွလား စဉွးစားနတော …´ `သှောသွှောွ … ဒါဆို နငွ ဒီရကတွှေ အိမမွှာ ဘာတှလေုပနွလေဲ …´ အကုနပွှောပှလိုကရွ မကောငွးဘူးရှိမယလွို့ သူတှေးလိုကရွငွး … `ဟာ … ဒီလိုပါပဲဟာ … စားလိုကွ၊ ဂိမွးကစားလိုကွ၊ လှှောစွရာဖှပစွရာရှိရငွ လှှောလွိုကွ၊ သီခငွှးလေးဘာလေး နားထောငလွိုကွ၊ ဒီလိုပဲပေါ့ …´ ထူးသဈက သူ့ရဲ့ ဟိုအရငကွ တဈနေ့တာကိုပဲ ပှောပှလိုကတွာပါ။

`အဲဒါဆိုရငွ ငါ့ကို တဈခုလောကွ ကူညီပါဦးအေ …´ ထူးသဈ ဇှန့ကွို မသငွကြာသလိုကှည့လွိုကရွငွး … `ထငသွားပဲ … ဒါကှောင့ွ သဘောတှေ သိပကွောငွးနတယလွေို့ ထငမွိတာ …´ `အဟီး … ဟုတပွါဘူးဟာ … ငါလညွး ကှုံလို့ နင့ကွို လုပပွေးတာပါ … ခုဟာက သတသွတွ … နောွ ထူးသဈ …´ `အငွး ….. ရပါတယွ ရပါတယွ … ဘာလုပပွေးရမှာလဲ …´ `ဒီနေ့လေ … နငွ ဘယမွှမသှားဘူးဆိုရငွ တဈနေ့လုံး ငါနဲ့ တဘယတွေငွးနဈကငှ့ပွေးပါလား …´ `ဟာ … ဒီလောကွ ပူပူအိုကအွိုကကွှီးကိုကှာ … ဇှနကွလညွး … မနောကပွါနဲ့ …´ `လုပပွါဟယွ … ဒီနေ့ ကှောငွးလညွးမသှားရတော့လေ … ကှောငွးမှာ ပှိုငပွှဲကလညွး နီးလာပှီဟ။ ငါတို့မဂှောက ငါတဈယောကပွဲ တကယရွိုကတွတတွာ … ကှောငွးမှာ ကငှ့တွော့လညွး ဘာမှမထူးဘူးလေ … လကပွကှလွို့။ အဲဒါ နငနွဲ့ဆို ငါလညွး လေ့ကငှ့ဖွောကွောငွးကောငွး ရတာပေါ့ဟာ … နောွ … ထူးသဈရယွ … ညနကရှငွေ ငါ နင့ကွို မုန့လွိုကကွှှေးမယလွေ … နောွ …´ ဒီလောကဆွိုရငတွော့ မဆိုးပါဘူးလို့ ထူးသဈ တှေးလိုကမွိတယွ။

`ကဲ … ပှီးရော … အဲဒါဆို ငါ အဝတသွှားလဲလိုကွဦးမယွ … နငလွညွး သှားလဲလေ … ဒါနဲ့ ခုံက ဘယခွှောငရွောကနွပှေီပဲ။ ဖုနလွေး ဘာလေးသုတဖွို့ အဝတစွုတလွေးဘာလေးပါ ရှာခဲ့။ ငါလညွး မရိုကဖွှဈတာ ကှာပှီဆိုတော့ ကောငွးသားပဲ … ကဲ … သှားသှား …´ ဒီတော့မှ ဇှနလွညွး သူ့အခနွးပှနသွှားတယွ။  ကှှနတွောွ အောကပွှနဆွငွးလာတော့ လှကေားရငွးမှာ စောင့နွတေဲ့ ဇှန့ကွို တှေ့ရတယွ။ `ဒါနဲ့ ခုံကရော ဘယမွှာလဲ …´ `ဂိုဒေါငထွဲမှာ … ဂိုဒေါငရွှေ့ကို ထုတလွိုကမွယလွေ … ပိုကကွလညွး အဲဒီနားမှာပဲ ရှိမှာပါ … လာ … သှားကှမယွ …´ ကားဂိုဒေါငထွဲရောကတွော့ ထောင့တွဈထောင့မွှာ ကပထွားတဲ့ ခုံကို တှေ့ရတယွ။ ခေါကခွုံဆိုတော့ ဒီလိုပဲ မကစားဖှဈရငလွညွး သိမွးထားလို့ အဆငပွှတောပေါ့။ ခုံတဈခှမွးစီကို တဈခါစီ နှဈယောကွ သယထွုတလွိုကကွှတယွ။ ဖုနတွှကတေော့ နညွးနညွးတကစွပှုနပှေီ။ ခုံကို ပှနခွငွးလိုကပွှီး ကှှနတွောကွ ပိုကသွှားရှာတယွ။ ဇှန့ကွိုတော့ ဖုနသွုတခွိုငွးထား လိုကတွယွ။ ပိုကကွတော့ သိပမွရှာလိုကရွပါဘူး။

နံရံက သံခှိတခွုမှာ ကှှပကွှှပအွိတနွဲ့ထည့ဆွှဲထားလို့ ဖှုတယွူလိုကတွယွ။ ဂိုဒေါငရွှေ့ ပှနထွှကလွာတော့ စူဆောင့ဆွောင့နွဲ့ ဖုနသွုတနွတေဲ့ ဇှန့ကွို တှေ့လိုကရွတယွ။ ကှှနတွော့ကွို မကှညသွလို ကှည့လွိုကတွာကို မှငရွတော့ ကှှနတွောကွ ပုခုံးပှနတွှန့ပွှလိုကတွယွ။ ဒီတော့မှ ပိုပှီး ဆောင့ဆွောင့အွောင့အွောင့နွဲ့ ဖုနတွှကေိုလညွး ခပကွှမွးကှမွးသုတရွောဗှာ၊ သူ့ကိုယကွ ခမွှးသာသမှှ ပဈစညွးတှကေ အကုနလွုံး ခါယမွးကုနတွော့တာပေါ့။ ကှှနတွောွ ပိုကနွဲ့ စတနွးကို ကိုငထွားရငွး ကှကသွသနမေေေိတယွ။ ခဏနမှေ သတိဝငလွာပှီး မကောငွးပါဘူးလလေို့ တှေးရငွး စိတနွဲ့ ညီလေးကို ခှိုးနှိမရွငွး ပိုကကွို တပဖွို့ပှငလွိုကတွယွ။ ခကတွယွ။ ပိုကကွို ခုံဘေးမှာ ညှပဖွို့ပှငလွိုကတွော့ ခုံနဲ့ ညှပနွဲ့က သိပကွီးမကိုကခွငှလွို့ ခုံအောကကွို ထိုငခွမှိလိုကတွော့ ထငထွားတာထကွ တိုနတေဲ့ ဇှနရွဲ့ ဘောငွးဘီတိုလေးကို တှေ့လိုကရွတယွ။ ဘောငွးဘီတိုအနကကွလေးအောကကွ ဖှူဝငွးဖှောင့စွငွးတဲ့ ပေါငတွံသှယသွှယလွေးတှကေ ကှှနတွော့ပွါးစပထွဲမှာ တံတှေးတှေ ပှည့လွာစတယွေ။

ပိုကကွိုလညွး သခှောညှိပှီးရော ဇှနကွ စိတမွရှညသွလိုနဲ့ စောင့ကွှည့နွတယွေ။ `ကဲ … ကိုယတွောွ … မရသေးဘူးလား … ဒီလိုနဲ့ ညနစေောငွးတော့မယွ ထငတွယွ …´ `ရပါပှီဟာ … နငကွလညွး စိတခွညွှးပဲ … အဲ … ဒါနဲ့လေ … နငတွို့ ပှိုငပွှဲကရှငွ ဒီလိုဘောငွးဘီမှိုးပဲ ဝတကွှသလားဟငွ´ `ဟဲ့ … ဘာဖှဈနလေို့လဲ …´ `မဖှဈပါဘူး … ပှိုငပွှဲက သှားရညတွှကှေားထဲ မှောသှားမှာ ကှောကလွို့ပါ …´ `ကောငစွုတွ … ဒီလောကတွော့ ဘယတွိုမလဲဟဲ့ … ခုဟာ အိမမွှာ မို့လို့ပါ …´ ဇှနကွ သူ့ဘတကွို အိတထွဲက ထုတလွိုကတွယွ။ ဘတတွာဖလိုငွး ရှိတဘွတအွသဈ။ ခုမှ ဝယလွာတာထငတွယွ။ ကှှနတွော့အွတှကတွော့ နညွးနညွးဟောငွးနပမယေေ့ွ တရိုတသကေိုငထွားလို့ ပါဝါတောတွောလွေးကနှသွေးတဲ့ မာ့ခဖွိုကပွနဘွတွ။ အပှငမွှာက အလငွးရောငနွညွးနညွးမှားနတောကှောင့ွ လိမမြောရွောငွ ထရိနနွငဘွောလုံးနဲ့ပဲ ရိုကဖွို့ ဇှနကွ အကှံပေးတယွ။ စစခငွှးမှာတော့ မရိုကတွာကှာတဲ့ ကှှနတွောပွဲ ခံနရတယွေ။ သူ စမတဆွှဲလိုကရွငွ ပှနပွှတတွငလွို့ မတကဘွူး။ အပိုငဆွိုပှီး ခလှိုကရွငွ ခုံနဲ့ လှဲလှဲသှားတယွ။ ဒါနဲ့ပဲ ပထမပှဲမှာ ကှှနတွောွ ဆယမွှတပွဲ ရလိုကတွယွ။

ကှှနတွောကွ အတကကွငွးသမားပါ။ ခံစဈကို မဖှဈမှ ကာတာ။ ကိုယ့ဘွာသာကိုယွ အမှတပွေးရတာတှမှေားနတေော့ ကှှနတွောွ နညွးနညွး ညဈသှားတယွ။ ဒီမှာပဲ ဇှနကွ လှမွးစလာတယွ။ `ဟဲ့ … ထူးသဈ … ဘယနွှမှတကွှောပေးရမလဲ … ပှောလေ … ငါတော့ ကှောငွးမှာပဲ သှားကငှ့ရွငွ ကောငွးမလား မသိပါဘူး´ ကှှနတွောွ နညွးနညွးတော့ ဖုသှားပှီ။ `အောငမွယွ … ငါက မရိုကတွာကှာလို့ပါ။ အဲဒါဆိုရငွ ဘာကှေးရိုကမွလဲ ပှော …´ `နငွ ပှောလေ … ငါက နိုငမွှာပဲကို …´ `အေး … ကှည့သွေးတာပေါ့ … နငွ ငါ့ကို ဆရာစံလမွးမှာ အကငလွိုကကွှှေး … ဘယလွိုလဲ …´ `ရတယလွေ … ငါနိုငရွငရွော …´ `ဘီယာအဝတိုကမွယလွေ … ဘယလွိုလဲ …´ `ဟဲ့ … မမေေ ဆဲမှာပေါ့ … ဒီလိုလုပွ … ရမှေှေး ငါးသောငွးတနလွောကွ တဈပုလငွး ဝယပွေးလေ …´ သူက အပိုငတွှကပွှီး ကှှနတွော့ကွို ခညှလွိုကပွါတယွ။ ကှှနတွောလွညွး မဆိုငွးမတှ သဘောတူလိုကပွှီး နောကတွဈပှဲကို စလိုကတွယွ။ `ကဲ … ဘကဆွော့သရီးနောွ …´ စစခငွှးပှဲ ကှှနတွောွ နှဈမှတကွပရွှုံးသှားတယွ။

သူကတော့ စကားလုံးတှနေဲ့ ရိနတောပေါ့။ `တောစွမွးပါ … ငါတော့ တဘယတွေငွးနဈမှာလညွး မောရွငဟွိုရှိတယလွို့ မကှားဖူးပါဘူး …´ `အောငမွလေး … ရှုံးရငွ ရှုံးတယပွေါ့ … ဟာဟ …´ နောကတွဈပှဲမှာတော့ ကှှနတွောကွ ဂှု့ဈအထိ တကပွှီး နှဈမှတဆွကတွိုကရွလိုကလွို့ နိုငသွှားတယွ။ `ကဲ … ဘယလွိုလဲ အနတွီမောွ …´ `အောငမွလေး … သရပေဲရှိသေးတယွ ထူးသဈ … ငါ့ကို ရမှေှေးဝယပွေးဖို့ ပိုကဆွံရှာထားတော့ … လာမယွ … ကဲ …´ ဇှနကွ ဆာဗငစွပေးလိုကတွယွ။ ဒီပှဲမှာလညွး ကှှနတွောတွို့နှဈယောကွ အကှိတအွနယပွါပဲ။ အတောလွေးမောလာတဲ့အခှိနမွှာ ကှှနတွောတွို့ ဆယ့ကွိုးမှတစွီ အပှိုငဖွှဈနကှတယွေ။ နောကတွဈလုံး ကှှနတွောနွိုငလွိုကပွှီး ပှိုင့ကွို ကှှနတွောကွ စပှီး ဝမနွငခွေါလွိုကတွော့ ဇှနကွ လှမွးမဲ့ပှတယွ။ `ဟဲဟဲ … မှတပွလား …´ `ဒီလောကနွဲ့မှား ဇှနပွှင့ဖွှူတို့က သနားသေးတယွ …´ အဲဒီတဈလုံး ကှှနတွော့ွ နောကဆွုံးဆာဗငမွှာ ခုံနောကဘွကကွို ခပပွှငွးပှငွး ထိုးမလိုနဲ့ ပိုကရွှေ့ကို ကပခွလှိုကတွယွ။

သူ့မှာ အပှငွးအထနလွိုကရွတာပေါ့။ ကှှနတွော့ဘွကခွှမွး နောကစွညွးနားမှာ ထောငပွှီးကလှာတယွ။ ကှှနတွောလွညွး အပိုငဆွိုပှီး ခုတထွည့လွိုကတွော့ …။ အဲဒီမှာ ဇာတလွမွးက စတာပါပဲ။ ရှေ့ကို ကုနွးရငွးလိုကထွားရာကနေ နောကပွှနခွကှခွငွှးဆုတရွငွး ပှနဆွယရွတဲ့ဇှန့မွှာတော့ နောကကွို ပကလွကလွနွ လဲကသှှားတယွ။ ကှှနတွောွ ရယရွငွး အောငပွှဲခံပှလိုကပွမယေ့ွ သူက ပှနထွမလာဘူး။ `ဟဲ့ … ဇှနွ … ဘယလွိုလဲ … တဈပှဲလေး ကှှေးရမှာနဲ့ ပုံလကှသွား ကဆှုံးသှားရသလားအေ …´ ဒီတော့ ငိုမလိုအသံနဲ့ ညှောငနွာနာ တုံ့ပှနလွာတယွ။ `နငွ … ပှောနွတယပွေေါ့ ဟုတလွား … ဒီမှာ လာကှည့စွမွးပါ … ငါ့ခှထေောကွ ဘာဖှဈသှားသလဲမသိဘူး … ထောကလွို့မရတော့ဘူး။ အဆဈမှားလှဲသှားသလားပဲ …´ ကှှနတွောွ သူ့ကို သှားကှည့လွိုကတွော့ ရှုံ့မဲ့မဲ့မကှနွှာနဲ့ မကှရွညစွို့နတေဲ့ မကှဝွနွးတှကေို တှေ့ရတယွ။ `ဟာ … ဒုကခြပါပဲ … အလကားနေ အနာရပှီ။ နငွ တကယလွား … ငါ့ကို အကငမွကှှေးခငှလွို့ ဟနဆွောငတွာလား …´ ဘာမှ ပှနမွပှောဘူး။

ဟင့ကွနဲ ရှိုကသွံနဲ့အတူ စီးကလှာတဲ့ မကှရွညတွှကေိုပဲ တှေ့လိုကရွတယွ။ `ကဲကဲ … အိမထွဲ ဝငကွှမယွ … လာ … ထ …´ ကှှနတွောွ ဆှဲထူလိုကပွမယေ့ွ သူက ခှထေောကမွထောကနွိုငဘွူးဆိုပှီး ငိုနတယွေ။ ဒါနဲ့ပဲ စိတမွရှညတွော့တဲ့ ကှှနတွောကွ သူ့ကိုယလွေးကို ပှေ့ခှီပှီး အိမထွဲ ခေါလွာခဲ့တော့တယွ။  အိမထွဲရောကတွော့ ကှှနတွောွ သူ့ကို အိမရွှေ့က နှဈယောကထွိုငဆွိုဖာကှီးပေါမွှာ ခထှားလိုကတွယွ။ ဇှနကွတော့ လှုပတွောငမွလှုပဘွဲ ငှိမငွှိမကွလေး မှိနွးနလရေေဲ့။ ကှှနတွောကွ နညွးနညွးလှုပလွိုကတွော့မှ အသံထှကလွာတယွ။ `ဘာလဲဟာ …´ ခှှဲနှဲ့တဲ့အသံလေးက ရှိုကသွံနညွးနညွးပါနတယွေ။ မိနွးကလေးထဲမှာ အငယဆွုံးဆိုတော့ ဒီနေ့အထိ အမနေဲ့ အဈမတှအပေေါွ ဆိုးနှဲ့ရငွး နလောခဲ့တာပါ။ သူ့ကို နိုငတွာဆိုလို့ ကှှနတွောတွဈယောကပွဲ ရှိပါတယွ။ `ဇှနွ … နငွ ဘာဖှဈသှားသေးလဲ´ `အငွး … ခှထေောကကွ နညွးနညွးနာသှားတယွ။

ပှီးတော့ ပေါငကွပါ နညွးနညွးမကှသွှားသလိုပဲ …´  ဟင့ွ …´ ဟောဗှာ၊ ငိုပှနရွော။ ကှှနတွောွ သူ့ဆံပငလွေးတှကေို ပှတသွပပွေးလိုကရွငွး … `မငိုပါနဲ့ ကလေးရယွ … ကိုကိုက နောကတွာပါ … နောွ … ကဲ … ငါ ဘာလုပပွေးရမလဲ … ပှော …´ ဒီတော့မှ သူ အငိုတိတသွှားတယွ။ `ကဲ … အဲဒါဆို … အပေါထွပကွို လိုကပွို့ပေး …´ `အေးပါ … ရလေေးတဈပေါကလွောကတွော့ သောကပွါရစေဦး မမရယွ …´ `ငါ့အတှကလွညွး တဈခှကခွပခွဲ့ …´ ဟုတကွဲ့လို့ ပှောလိုကရွငွး ကှှနတွောွ မီးဖိုခနွးထဲ ဝငခွဲ့လိုကတွယွ။ ရခေဲသတြတောထဲက ရဘေူးကို ထုတပွှီး ကှှနတွောွ နှဈခှကဆွင့သွောကခွလှိုကပွှီးမှ သူ့အတှကွ ရတဈခှေကယွူလာခဲ့တယွ။ ဇှနကွ ရသေောကပွှီးတော့ သှားရအောငလွို့ ဆိုတာနဲ့ ကှှနတွောလွညွး သူ့ကို ပှေ့ခှီလိုကတွယွ။ ခုနက အလောတကှီးနဲ့ စိတမွရှညတွာနဲ့မို့လို့မှား ကှှနတွောွ သတိမထားမိလိုကတွာ ဖှဈမလား။ ဒီတဈခါ သူ့ကို ပှေ့ခှီလိုကရွတာ ကှှနတွော့လွကတွှနေဲ့ ရငဘွတတွှမှော လာရောကထွိတှေ့နတေဲ့ ခံစားမှုတှကှေောင့ွ ကှှနတွော့ွ ရငတွှေ ခုနစွပှုလာတယွ။

မကှနွှာနားက ပုခုံးလောကပွဲရှိတဲ့ ဇှန့ဆွံပငလွေးတှရေဲ့ နူးညံ့မှုနဲ့ ရှနပွူနံ့လေး၊ ကှှနတွော့လွကဖွှံပေါွ လာရောကထွိတှနတေေဲ့ သူ့ရဲ့ လကမွောငွးသားလေးတှေ၊ နောကလွကတွဈဖကနွဲ့ ထိနွးထားတဲ့ တငသွားလေးတှေ၊ ရငခွှငထွဲက သူ့ကှောပှငကွလေး၊ တဈခကှတွဈခကှမွှာ မတောတွဆ ထိတှေ့မိသှားတဲ့ သူ့ရငသွားဘေးဘကကွလေးတှရယပွေေါ့။ သူ့ကို သူတို့တှေ အိပတွဲ့ အိပခွနွးထဲ ခေါလွာခဲ့တယွ။ ဇှနအွိပတွဲ့ကုတငကွ အခနွးတံခါးနဲ့ အဝေးဆုံး ပှတငွးပေါကနွားက ကုတငလွေးပါ။ ခေါငွးအုံးဘေးမှာ အရုပကွလေးတှေ အစီအရီနဲ့။ ခေါငွးအုံးနဲ့ အိပယွာခငွးကလညွး ကာတှနွးရုပကွလေးတှေ အဆငနွဲ့။ သူ့ကို အိပယွာပေါခွပှေးလိုကတွော့ အသံထှကလွာတယွ။ `ကောငွးလိုကတွာ … ကလေးကနေ လူကှီးဖှဈလာပှီးကတညွးက အခှီမခံရတော့ ကှာပှီ။ ငါ့မှာ အခှီခံခငှနွတော ဒီအရှယကွှီးကမှှ အရူးထတယလွို့ အပှောခံရမှာစိုးလို့ ငှိမနွတော …´ ကှှနတွောကွ ရယလွိုကတွော့ … `အေးပါ … ငါပဲ ရူးတယလွို့ မှတလွိုကပွါ …´ နှုတခွမွးက ပှနစွူလာတယွ။

`ကလေးကှီးကလဲကှာ … ကဲကဲ … နောကကွို နငွ အခှီခံခငှရွငပွှော … ငါ ခှီပါမယွ …´ `တကယလွား …´ `အငွး … ကှိုးတော့ ရှာရဦးမယွ …´ `ကောငစွုတွ …´ အဲဒီလိုဆိုပှီး ကှှနတွော့ကွို သူ့နားက ခေါငွးအုံးလေးတဈလုံးနဲ့ လှမွးပေါကလွိုကတွော့ အသညွးပုံလေးဖှဈနတယွေ။ ကှှနတွောွ ဖမွးထားလိုကရွငွး သူ့ကို ပှောလိုကတွယွ။ `အသညွးကို ပေးမယဆွိုရငွ ညငညွငသွာသာလေးပေးရတယွ။ နငွ ခုလို ပဈပေးလိုကတွော့ ဘယယွောကွှားလေးက ကှိုကမွှာလဲ … မဟုတဘွူးလား …´ `တောပွှီ … နငနွဲ့ မပှောတော့ဘူး …´ `အေး … ဒါဆိုလညွး နားလိုကွဦး … ငါ သှားတော့မယွ …´ ဟုတတွယလွေ။ ကှာရငွ ကှှနတွော့ဘွကကွ စိတရွိုငွးဝငမွလာဘူးလို့ အာမမခံနိုငဘွူး။ ခုတောငွ ရယစွရာတှေ လှှောကပွှောပှီး အာရုံလှှဲပဈနရတော။ `နေဦးလေ ထူးသဈ … ငါ ဒီမှာ ခှထေောကမွှ မထောကနွိုငတွာ …´ `အဲဒါ ငါက ဘာလုပပွေးရမှာလဲ … အိပနွလေိုကလွေ … နောကတွော့ ကောငွးသှားမှာပေါ့ …´ ဒီတဈခါလညွး မကှရွညကွို ညှဈထုတဖွို့ ပှငပွှနတွယွ။

သှောွ … ကှှနတွောကွ စိတပွှော့ပါတယဆွိုမှ။ `ရပှီ … ရပှီ … မငိုနဲ့ … ဘာလုပပွေးရမလဲ မမ´ အဲဒီတော့မှ ပှနပွှုံးလာပှီး … `ငါ ရခှေိုးမလို့ဟယွ … နို့မို့ ခှှေးတှသေံတှနေဲ့ အိပပွှောမွှာလဲ မဟုတဘွူးလေ …´ `ငါက ခှိုးပေးရမှာလား …´ `မဟုတပွါဘူး … ငါ့ကို ရခှေိုးခနွးအ၀ တဈခကှလွိုကပွို့ဦး … ပှီးရငွ ရခှေိုးပှီးတဲ့အခှိနလွောကကွှ တဈခကှပွှနလွာခေါွ …´ `ဟငွး … အကငကွတော့ ဘယဆွီနမှနွေး မသိဘူး … အခိုငွးခံရတာနဲ့တငွ မတနတွော့ဘူး …´ `မောငလွေးကလညွးကှာ …. နောွ ….´ ကှှနတွောကွ စိတပွှော့ပါတယဆွိုမှဗှာ။ အဲဒီလိုနဲ့ပဲ သူ့ကို ရခှေိုးခနွးထဲအထိ လိုကပွို့လိုကရွတယွ။ `ကဲ … ဘယလွောကနွရငွေ ပှနလွာခေါရွမလဲ …´ `နောကွ ဆယမွိနဈလောကပွေါ့ … နောွ … ငါ အခနွးတံခါး ခကှမွခထှားဘူးနောွ … ပှနလွာရငွ တံခါးခေါကွ …´ `အေး … ပှီးရော၊ ငါလညွး ရခှေိုးလိုကွဦးမယွ …´ဆိုပှီး ကှှနတွောလွညွး တဈဖကခွနွးကို ထှကခွဲ့တယွ။ ရပနွေးအောကွ ခေါငွးထိုးခံလိုကရွငွး ခုနက ဇှန့ကွို ခှီခဲ့တုနွးက ခံစားမှုလေးတှကေို ပှနသွတိရနမေိတယွ။ ခဏနေ ရခှေိုးပှီးလို့ သူ့အခနွးကိုလညွး သှားပှီး တံခါးခေါကလွိုကတွယွ။

`ခဏလေး … ရပှီ … ဝငခွဲ့တော့ …´ တှေ့လိုကရွတာကတော့ ကှှနတွောွ မှနွးထားသလောကွ မဆိုးပါဘူး။ ရခှေိုးဝတရွုံကှီးတဈခုကို ဝတထွားပှီး ခေါငွးမှာလညွး မကှနွှာသုတပွုဝါတဈခုကို ပတထွားတော့ လုံလုံခှုံခှုံပါပဲ။ `လာ … ကိုကှီး … သမီးကို ခှီပါဦး …´ ဇှနကွ လကနွှဈဖကကွို ဆန့တွနွးပေးလိုကတွယွ။ ကှှနတွောလွညွး ဘာတတနွိုငွဦးမှာလဲ။ သူ့ကို ခှီပှီး အခနွးအထိ ပို့ဆောငရွေးလုပရွတာပေါ့။ လမွးမှာ သူ့ကို ပှောလိုကတွယွ။ `တဈသကနွဲ့တဈကိုယွ ခုလို အိမထွဲမှာတငွ ကူလီဖှဈမယလွို့ စိတတွောငမွကူးမိဘူး´ အမယွ၊ သူက ဒီလိုကတှော့ ရယသွဗှ။ အခနွးတံခါးလကကွိုငကွို သူက လှည့ဖွှင့လွိုကပွှီး ကှှနတွောကွ ဆကတွိုကပွဲ လှှောကဝွငခွဲ့တယွ။ သူ့ကုတငပွေါွ ပှနခွပှေးလိုကတွယွ။ `မမဖုရား … ကှှနတွောမွှိုးကှီးဆီက ဘာမှားအလိုရှိပါသေးသလဲ ခငဗွှ …´ `အခု အဝတလွဲမလို့ … နငသွှားလိုကွဦး။ နငလွညွး အဝတသွှားလဲ … ပှီးရငလွေ ငါ့ကို နို့တဈခှကလွောကွ ယူလာပေး …´ `မတနဘွူး …. မတနဘွူး … တနကွို မတနဘွူး …´ သူ့ရှေ့မှာ စိတညွဈညဈနဲ့ ညညွးပှီး ကှှနတွော့အွခနွးပှနွ၊ အောကဆွငွးပှီး သူ့အတှကွ နို့တဈခှကသွှားယူ၊ ဒါပမယေ့ွ ကှှနတွော့စွိတထွဲ သာယာနတယမွေဟုတလွားလို့ စှပစွှဲလာကှရငတွော့ ကှှနတွောွ ငှငွးခကှမွထုတနွိုငပွါဘူးလေ။

ဇှနတွို့အခနွးထဲ ပှနရွောကတွော့ သူက အိမနွရငွေး စပန့ဂွါဝနပွှပှကှီးကို ဝတရွငွး ထိုငစွောင့နွတယွေ။ ကှှနတွော့လွကထွဲက နို့ဖနခွှကကွို လှမွးယူရငွး ထိုငွဦးလို့ ပှောတယွ။ နညွးနညွးဆာနတယထွေငတွယွ၊ နို့တဈဖနခွှကလွုံး သောကခွလှိုကရွငွး နှုတခွမွးကို လကဖွမိုးလေးနဲ့ သုတလွိုကတွာကို ကှှနတွောွ ကှည့ကွောငွးကောငွးနဲ့ ကှည့နွမေိတယွ။ `ဒီနေ့တော့ နင့ကွိုပဲ ဒုကခြပေးရမှာပဲဟာ … လုပပွါဟယွ … ငါ ကှေးဇူးမမေ့ပါဘူး …´ `အငွးလေ … ဘယတွတနွိုငပွါ့မလဲ …´ `ဒါဆို … ခဏနေ ထမငွးယူလာပေးနောွ … နင့အွတှကလွညွး တဈခါတညွး ထည့လွာခဲ့၊ တို့နှဈယောကွ တူတူစားကှမယွ …´ `အငွး … ခုရော ဘာလုပပွေးစရာရှိသေးလဲ … အိမသွာထဲ ရှူရှူလိုကတွညပွေးရမလား …´ `တောစွမွးပါ … အဟငွး … ငါ့ကို ခှထေောကရွယွ … ပှီးတော့ … အေးလေ … ကိုယ့မွောငလွေးပဲဟာ … ပေါငရွယွ … နညွးနညွး ဆေးလိမွးပေးစမွးပါ …´ `ခုလား …´ `အငွး …´ `ငါ့စားပှဲ အံဆှဲထဲမှာ Kool ဆိုတဲ့ အပှာရောငညွှဈဆေးလေးရှိတယွ။ အဲဒါလေး ယူလိုကွ … သူက မပူဘူး …´ ကှှနတွောွ ယူလာလိုကတွော့ သူက ခှထေောကတွော့ ကိုယဘွာသာကိုယွ မီပါတယဆွိုပှီး လိမွးလိုကတွယွ။

ပှီးတော့မှ ကုတငပွေါွ မှောကလွကှကွလေး အိပလွိုကပွှီး … `လာ … ငါ့ဘေးမှာ ထိုငလွိုကွ …´ ပှီးတော့ သူက သူ့ဂါဝနလွေးကို တဖှညွးဖှညွး မပေးလိုကတွယွ။ နောကဆွုံးတော့ ကှှနတွောတွို့ တဘယတွေငွးနဈရိုကတွုနွးက ဘောငွးဘီအနအထေားလောကွ ရောကလွာတယွ။ `အဲဒီနားဟာ … နောွ …´ ကှှနတွော့စွိတတွှေ မခိုငခွငှတွော့ဘူး။ ကှှနတွော့ရွငတွှေ တုနလွှုပလွာတယွ။ ခှှေးတောငွ နညွးနညွးပှနလွာမိသလိုပဲ။ ကှှနတွော့မွှာလညွး သှေးနဲ့သားနဲ့ပဲဗှာ။ အပှဈတငခွငှရွငလွညွး ရပါတယွ။ ကှှနတွောွ ခုထိ မှငဖွူးသမှှထဲမှာ သူ့ပေါငလွေးတှကေ အလှဆုံးပဲ။ အဈမတှထေဲမှာ သူက အငယဆွုံး၊ ကလေးနဲ့ အတူဆုံးဆိုပှီး ကှှနတွော့စွိတထွဲ အရငတွုနွးကနေ အခုခှိနွ မတိုငခွငကွလေးအထိ စိတလွှုပရွှားခှငွးမရှိခဲ့သေးဘူး။ ဒါပမယေ့ွ ခုခှိနမွှာတော့ စိတလွှုပရွှားစရာ အကောငွးဆုံးဖှဈနတယွေ။ ဆေးကို လကထွဲ နညွးနညွးညှဈထည့လွိုကပွှီး ပေါငလွေးတှပေေါွ လကလွှမွးလိုကတွယွ။ `ညာဘကဟွ … ဘယဘွကွ မဟုတဘွူး …´ သူကတော့ ဘယလွိုမှ မနဘေူးပဲလား မသိ။

ကှှနတွော့မွှာတော့ လကတွှတေောငွ တုနလွာတယွ။ လကတွှကေ တဖှညွးဖှညွး ပှတသွပမွိလိုကတွော့ ဝါဂှမွးတှကေို ဖိပှတလွိုကရွသလို နူးညံ့တဲ့အထိအတှေ့ကို ခံစားမိတယွ။ ရှေ့ဆကပွှီး သသခှေောခှာ ဆုပနွယရွငွး ဆေးလိမွးပေးလိုကတွော့ ကှှနတွော့ဘွောငွးဘီထဲက တငွးကပှတွဲ့ခံစားမှုကို သိလိုကရွတယွ။ တဖှညွးဖှညွးနဲ့ ကှှနတွော့ပွှတသွပနွှိပနွယမွှုတှအေောကမွှာ ဇှန့ရွဲ့ ညညွးသံလေးကို ကှားလိုကရွတယွ။ ပထမတော့ နားကှားမှား လှဲသှားသလားလို့။ ဆကပွှီး ပှတသွပလွိုကတွိုငွး ထှကပွေါလွာတဲ့ ညညွးသံလေးတှကေ ကှှနတွော့ရွငကွို အရိုငွးဆနစွတယွေ။ ဟုတတွယလွေ။ မိနွးကလေးတှေ ဘယလွိုအခှိနမွှာ ဒီလိုညညွးတတသွလဲဆိုတာ မသိလောကအွောငတွော့ ကှှနတွော့မွှာလညွး အတှေ့အကှုံမရှိခဲ့တာမှ မဟုတတွော့တာ။ ခဏနတေော့ ညညွးသံနဲ့အတူ အသံထပထွှကလွာတယွ။ `ဟငွး … ထူးသဈရယွ … သိပကွောငွးတာပဲ … တဈလကစွတညွး နောကတွဈဖကပွါ နှိပပွေးပါလားဟယွ … ဆေးတော့ မလိမွးနဲ့ ပှနထွားလိုကတွော့ …. ဟငွး …´ ကှှနတွောွ ဆေးဗူးကို ဘေးခလှိုကပွှီး သူ့ပေါငသွားလေးတှရေဲ့ အထိအတှေ့မှာ သာယာနမေိတယွ။

ဇှန့အွတှကကွတော့ ဒီလိုခံစားမှုမှိုးကို ကှနပနွေမေိတယွ။ သူ့မှာ ဒီလိုမှိုးအထိအတှေ့ကို မခံစားရတာ တောတွောကွှာသှားပှီ။ နောကဆွုံးတဈခါ ဒီလို ယောကွှားလေးတဈယောကရွဲ့ အကိုငအွတှယကွို ခံခဲ့ရတာက လှနခွဲ့တဲ့တဈလလောကကွပဲ။ သူ့ဘဲကို သူက အနမွးတှေ၊ ဟိုဟိုဒီဒီ ကိုငခွှင့တွှလေောကနွဲ့ပဲ နှဈသိမ့ထွားခဲ့တာ။ နောကဆွုံး သူ့ဘဲဘဲက အတငွးလုပမွယလွုပတွော့ နောကဆွုံး သူတို့နှဈယောကွ ပှတသွှားကှတယွ။ ဇှန့စွိတထွဲမှာတော့ ခံစားမှုနှဈခုက လှနဆွှဲနကှတယွေ။ ဒါဟာ ငါ့မောငလွေးပဲဆိုတဲ့စိတနွဲ့ သာယာတဲ့စိတွ၊ ရှေ့ဆကခွငှတွဲ့စိတပွေါ့။ တကယတွော့ ဇှနကွ ထူးသဈဟာ သူ့မောငလွေးအရငွးမဟုတမွှနွး သိခဲ့တာ ကှာပါပှီ။ သူလညွး အမေ့အခနွးထဲ ဟိုဖှဒီဖှ ဖှရငွးနဲ့ နောကဆွုံး သော့ခတမွထားတဲ့ လော့ကာလေးထဲပါ ဖှမိတယွ။ မိနွးကလေးတို့သဘာ၀ စပစွုရငွးနဲ့ ထူးသဈရဲ့စာခှုပကွို တှေ့လိုကမွိတာ။ မမေေ့ကို မေးကှည့မွိတော့၊ ဒီစကား ဒီမှာရပခွိုငွးပှီး ထူးသဈ ပှနမွသိစဖေို့ ကတိတှေ အထပထွပတွောငွးတော့တာပဲ။ အဲဒီအခှိနကွ သူက ဆယ့ခွှောကနွှဈ၊ ထူးသဈက ဆယ့ငွါးနှဈတုနွးကပေါ့။ သူ့စိတတွှေ ဇဝဇဝေါဖှဈနရငွေးနဲ့ ထူးသဈလကတွှကေ တဖှညွးဖှညွး အပေါတွကလွာတယွ။

ခုဆို သူ့ပေါငရွငွးသားလေးတှနေဲ့ တငပွါးအောကကွလေးကိုတောငွ ပှတသွပပွေးနပှေီ။ ရှိပါစတေော့၊ ဒီလောကနွဲ့တော့ သူလညွး မပှောတော့ပါဘူး။ တကယတွော့ သူ့စိတတွှေ ကစားတတကွတညွးက ထူးသဈကို တိတတွခိုး ခစှခွဲ့မိတာကိုး။ ဇှန့ဘွကကွ ဘာမှ ကန့ကွှကသွံမကှားရတော့ ထူးသဈတဈယောကွ ပိုပှီးအတင့ရွဲလာတယွ။ လကတွှကလညွေး တဖှညွးဖှညွး အပေါတွကလွာသလို ပှတသွပမွှုကလညွး ခစှသွူတှရေဲ့ ပှတသွပမွှုမှိုးဆနလွာတယွ။ ရှေ့ဆကတွကလွာတော့ တငပွါးတှကေိုတောငွ သူက ဆုပနွယနွပှေီ။ ဇှန့ရွဲ့ အားမလိုအားမရ ညညွးသံလေးတှကလညွေး တိုးတိတွ ညငသွာစှာ ပေါထွှကနွတယွေ။ နောကဆွုံးတော့ ထူးသဈလကတွှကေ သူတို့သှားရမယ့နွရောကို အလိုလိုသိနသလေိုပါပဲ။ စိုထိုငွးထိုငွးဖှဈစပှုနတေဲ့ အကာကှယမွဲ့ ဇှန့ညွီမလေးအဝကို ဆိုကဆွိုကမွှိုကမွှိုကရွောကသွှားတော့တာပါပဲ။ ဒီအခှိနမွှာတော့ ဇှနလွညွး ငှိမမွနနေိုငတွော့ပါဘူး။ တကယဆွိုတော့လညွး သူ့မှာက ဒါမှိုးအတှေ့အကှုံလညွး ရှိမရှိဖူးခဲ့ပဲ။ `ထူးသဈ …´လို့ ခေါလွိုကရွငွး ဇှနကွ ကိုယကွို တဈပတလွှည့ပွှီး ထထိုငလွိုကတွယွ။

နောကတွော့ ဇှန့ရွဲ့ နှုတခွမွးလေးတှကေ ထူးသဈရဲ့ မှှောလွင့နွတေဲ့ နှုတခွမွးတှပေေါွ ကရှောကသွှားတယွ။ အတှေ့အကှုံ မရှိဘူးဆိုတာ တကယသွိသာပါတယွ။ အနမွးဆိုမှ နှုတခွမွးခငွှးထိရုံနမွးတဲ့အနမွး၊ ဒါပမယေ့ွ ထူးသဈအတှကတွော့ ဒီတဈခါက ရငအွခုနဆွုံးပဲ။ ထူးသဈက ဇှန့ရွဲ့ ပေါငသွားလေးတှေ၊ ဗိုကသွားလေးတှကေို လနတွကနွတေဲ့ ဂါဝနအွောကကွနေ လှှိုရငွး ပှတသွပပွေးလိုကတွော့ ဇှန့ရွဲ့ လကတွှကလညွေး ထူးသဈရဲ့ကိုယကွို အငွကြှီပေါကွနေ ပှတပွေးလာတယွ။ ခုလို သူတို့ ဒီအခှအနကေေို ရောကလွာတဲ့အထိ ထူးသဈဆနဒြတှကေို ဇှနတွဈယောကွ မလှနဆွနနွိုငခွဲ့ဘူး။ တကယတွော့ ဇှန့မွှာက အသညွးကှဲထားတာပါ။ သူ့ဘဲဘဲကို သူ တကယခွစှခွဲ့ပမယေ့ွ သူက ခရီးဆုံးအထိလှှောကဖွို့ ခှင့မွပေးတဲ့အခါ သူ့ဘဲဘဲက ဒီမှာတငပွဲ သူ့ကို ခှင့ပွေးခဲ့တဲ့ တဈယောကနွဲ့ ကောကကွောကပွါအောငွ လိုကသွှားတော့တာပါပဲ။ အခှိနကွှာလာတာနဲ့အမှှ ဒဏရွာက သကသွာလာပမယေ့ွ ဇှန့မွှာတော့ လိုအပခွကှတွဈခုက ရှိနဆေဲပါ။ သခှောစဉွးစားကှည့မွယဆွိုရငတွော့ ထူးသဈကို မလှနဆွနနွိုငခွဲ့တာ ဒီအကှောငွးကှောင့လွညွး ပါတာပေါ့။

ထူးသဈလကတွှကေ သူ့ရဲ့ ဂါဝနကွို အပေါကွို မတငလွိုကတွော့ ဇှနကွ အလိုကသွင့ပွဲ လကမွှှောကပွေးမိတယွ။ လကသွှကတွဲ့ ထူးသဈက ခကှခွငွှးလိုပဲ ဂါဝနကွို ဇှန့ခွေါငွးပေါကွ ကှောခွှှတပွှီး ဘေးမှာ ခထှားလိုကတွယွ။ အမှတတွမဲ့မို့ ဇှန့ခွမှာ အငိုကမွိသှားပမယေ့ွ ထူးသဈရှေ့မှာ ခုလိုနရောမှာကို ရှကတွာကှောင့ွ ဂါဝနကွို ကောကယွူပှီး သူ့ရငမွှာ အပထွားလိုကတွယွ။ ပှီးတော့ ဇှနကွ ရှကသွလို မဝံ့မရဲ အကှည့လွေးနဲ့ ထူးသဈကို မော့အကှည့မွှာ အားပေးသလို ကှည့နွတေဲ့ မကှလွုံးတှကေို တှေ့လိုကရွတယွ။ အဲဒီနောကတွော့ ဇှန့နွှုတကွ မပှင့တွပှင့ွ စကားသံလေးတှေ ထှကကွလှာတော့တယွ။ `ထူးသဈရယွ … ငါလေ …´ ထူးသဈက ဇှန့လွကကွလေးတဈဖကကွို ဆှဲကိုငဖွစှညွှဈလိုကတွယွ။ `တကယတွော့ဟာ … ငါ … နင့ကွို သဘောကတှယွ ထူးသဈ … ဒါပမယေ့ွ …´ ဇှန့စွကားသံလေးတှေ ခဏရပတွန့သွှားတယွ။ ထူးသဈက ဇှန့ခွေါငွးကလေးကို အသာအယာပှတသွပပွေးလိုကတွော့ … `ဟယွ … တကယပွါပဲ … ငါလေ … နင့ကွို ခစှတွယွ … ထူးသဈရယွ …´ ဒီစကားလေးကို ပှောအပှီး ဇှန့မွကှနွှာကလေးက အောကခွသှှားပှနတွယွ။

ထူးသဈက ဇှန့မွေးဖှားလေးကို ကိုငပွှီး မော့လိုကရွငွး နှုတခွမွးလေးကို ဖှဖှလေးပဲ နမွးလိုကတွယွ။ `ဒါပမယေ့ွ ထူးသဈရယွ … ငါ့ဘကကွ အဆငသွင့မွဖှဈသေးဘူး … ငါ ကှောကတွယွ ထူးသဈရယွ …´ ဇှန့ကွိုယကွလေးက အနညွးငယွ တုနလွှုပစွပှုလာတယွ။ ထူးသဈက ယုယုယယ သိုငွးဖကလွိုကပွှီး ပှနပွှောလိုကတွယွ။ `ဒီမှာ … ဇှနွ … ငါလညွး နင့ကွို ခစှတွယွ … ဒါပမယေ့ွ နငွ မကှောကပွါနဲ့၊ ငါ နငွ စိတဆွငွးရဲစမယေ့ွ အပှုအမူမှိုး တဈခုမှ မလုပဘွူးလို့ ငါ ကတိပေးတယွ … နောွ … ဟုတလွား …´ ဒီတော့မှ ဇှနကွ ထူးသဈကို အားကိုးတကှီးကှည့လွိုကတွယွ။ ထူးသဈက ဇှန့ကွို သူ့ဘကဆွှဲလှည့လွိုကပွှီး နှုတခွမွးခငွှးနမွးလိုကတွယွ။ ပှီးတော့ တဈဆင့တွကပွှီး သူ့လှှာကို ဇှန့ပွါးစပထွဲကို ဖှဖှလေးထိုးသှငွးလိုကတွော့ ဇှန့မွှာက ထူးဆနွးနသလေိုပဲ။ ခဏကှာအောငွ ငှိမသွကနွပှေီးမှ လှှာခငွှး ပှနပွှီး တို့ထိလာတယွ။ ဒီအခှိနမွှာပဲ ဇှန့ကွိုယလွေးက သိသိသာသာ လှုပရွှားသှားလရေဲ့။ ခဏကှာတော့ သူတို့နှဈဦးရဲ့ ရငခွုနသွံခငွှး တူညီစပှုလာပှီ။ လကတွှကလညွေး တဈဦးကိုယကွို တဈဦး ပှတသွပနွကှပှေီ။

ထူးသဈလကတွှကေ တဖှညွးဖှညွးခငွှး ဇှန့နွို့လေးတှပေေါွ ရောကလွာတယွ။ အိစကနွူးညံ့တဲ့အထိအတှေ့ကို လကဖွဝါးမှာ ခံစားရငွး လကဝွါးရဲ့အလယဗွဟိုတည့တွည့မွှာတော့ ခပကွှှကှှလေးဖှဈနတေဲ့ နို့သီးခေါငွးလေးကို ဖိမိလိုကတွယွ။ အဲဒီနောကတွော့ နှုတခွမွးခငွှး ပှနခွှာလိုကပွှီး ထူးသဈက သူ့ခေါငွးကို ဇှန့နွို့လေးတှပေေါွ နှိမ့ခွလှိုကတွယွ။ နို့တဈဖကစွီကို လှှာလေးနဲ့ ဖှဖှလေးလကှပွေးတယွ။ နောကပွှီး နို့သီးခေါငွးလေးတဈဖကကွို ဖှဖှလေးငုံလိုကပွှီး လှှာလေးနဲ့ အသာလှိမ့ပွေးလိုကတွယွ။ ဇှန့နွှုတခွမွးဖှားက ညညွးသံတိုးတိုးကှားရတယွ။ သူ ဇှန့ကွို မကှလွုံးလှနပွှီးကှည့လွိုကတွော့ မကှနွှာမှာ အပှုံးပနွးတဈပှင့ကွို ဆငရွငွး ကှနပနွေသလေိုပါပဲ။ နောကနွို့လေးတဈဖကကွို ပှောငွးစို့ပေးပှီးတော့ မောင့မွောင့နွှုတခွမွးတှကေို ဇှန့ရွဲ့ ရငညွှန့နွရောလေးကို စုပယွူလိုကတွယွ။ ဆတကွနဲ တုနသွှားတဲ့ လှုပရွှားမှုနဲ့အတူ ဇှန့လွကတွှကေ ထူးသဈဆံပငတွှကေို ပှတသွပလွာတယွ။ ဒီကတဈဆင့ွ လညတွိုငလွေးကို ဖှဖှနမွးလိုကပွှီး ပုခုံးသားလေးတှကေိုပါ နမွးရငွး ဇှန့ကွို တငွးတငွးကပှကွပှဖွကထွားလိုကတွယွ။

ဒီခဏမှာတော့ ဇှန့အွတှကကွ သိပအွဆငမွပှလှဘေူး။ သူ့ရဲ့ ခံစားလှယတွဲ့ နူးညံ့လှတဲ့ နို့သီးခေါငွးကလေးတှကေ ထူးသဈအငွကြှီနဲ့ ပှတတွိုကလွိုကတွဲ့အခါ ကှမွးရှရှအထိအတှေ့က သူ့ကို မသကမွသာဖှဈစတယွေ။ `ထူးသဈ ….´လို့ ဇှနကွ ခေါလွိုကပွှီး သူ့ရဲ့အငွကြှီကို လကညွှိုးထိုးပှတော့ ထူးသဈလညွး နားလညစွှာနဲ့ပဲ ခှှတပွေးလိုကတွယွ။ ဒါပမယေ့ွ အောကကွ ဘောငွးဘီကိုတော့ ခှှတလွို့ မဖှဈသေးဘူးလေ။ ညီတောမွောငကွ မာတောငနွတောမှ နညွးနညွးတောငွ နာလာသလိုပဲ။ ရှိပါစလေေ၊ ဇှန့လွို မိနွးကလေးမှိုးကို သူ အထိတတွလန့မွဖှဈစခငှပွေါဘူး။ ထူးသဈမှာတော့ ဇှန့လွှုပရွှားမှုတှကေိုပဲ အလိုကသွင့ွ လိုကလွှောပေးရငွးနဲ့ ညငညွငသွာသာပဲ လှုပရွှားနမေိတယွ။ ခုနက အပေါကွို တကသွှားတဲ့လမွးစဉအွတိုငွးပဲ အောကကွို တဖှညွးဖှညွး ပှနဆွငွးလာခဲ့တယွ။ ဒီတဈခါတော့ နို့လေးတှကေို စို့ပေးနရငွေး လကကွို ဇှန့ပွေါငကွှားလေးထဲ ကှူးကှောလွိုကတွယွ။ ဒီအခါမှာ တဈခကှတွှန့သွှားပမယေ့ွ ဇှနကွ မရုနွးပါဘူး။ ဒါပမယေ့ွ … `နငွ … ဟိုဟာတော့ မလုပရွဘူးနောွ … ထူးသဈ …´လို့ တားမှဈသံလေးက ထှကလွာတယွ။

နောကဆွုံးတော့ သူ့လကခွှောငွးလေးတှကေ အရညလွေးတှေ စိုစိစိဖှဈနတေဲ့ ဇှန့ညွီမလေးရဲ့ နှုတခွမွးသားလေးတှကေို ပှတသွပပွေးနပေါပှီ။ အသန့ကွှိုကတွဲ့ဇှန့မွှာတော့ ညီမလေးမှာလညွး အမှေးမရှိဘဲ ရှငွးသန့နွပေါတယွ။ သူ့လကခွလယကွ တဖှညွးဖှညွးနဲ့ ဇှန့အွဝလေးထဲကို တိုးဝငလွိုကတွယွ။ အရညလွေးတှကေ နညွးနညွးပိုဆငွးလာသလိုပဲ။ ဒါပမယေ့ွ အတှငွးထဲမှာတော့ သူ့လကခွလယတွောငွ ရှောရှောရှူရှူ ဝငလွို့မရအောငွ တငွးကှပလွို့နပေါသေးတယွ။ ထူးသဈမှာ အားမလိုအားမရနဲ့ ဇှန့နွားကို ထပပွှီးလညွး တိုးကပလွိုကရွော သူ့ရဲ့ ထောငမွတနွတေဲ့ညီလေးက ဇှန့ခွါးလေးကို သှားထိုးမိတော့တာပါပဲ။ ဇှန့စွိတတွှေ တုနလွှုပလွာတယွ။ ဟိုတဈယောကနွဲ့တုနွးက အတငွးတောငွးဆိုခဲ့တဲ့အခှိနကွို ပှနသွတိရလိုကမွိတော့ တဈကိုယလွုံး တောင့တွငွးသှားတယွ။ အဲဒီတုနွးကလညွး ဇှနွ သိပကွှောကခွဲ့တယွ။ ကံကောငွးလို့သာ သူက အလှှော့ပေးသှားလို့ပေါ့။ ခုလညွး အဲဒီလို ခံစားခကှတွှေ ပှနပွေါလွာပှနပွှီ။ ဇှနွ အလန့တွကှားနဲ့ ထူးသဈကို တားမိလိုကပွှနတွယွ။

`ထူးသဈရယွ … ငါ ကှောကတွယဟွယွ … နောွ … တောပွါတော့ဟာ …´ `အို … ဇှနွ … ဘာဖှဈသှားတာလဲ … သှောွ … အေးပါဟာ … နငွ စိတဆွိုးရငွ ငါ ဘာမှ မလုပတွော့ပါဘူး …´ `ငါက တောငွးပနရွမှာပါဟာ … နင့ကွို ငါခစှတွယွ … ဒါပမယေ့ွ ငါ အဆငသွင့မွဖှဈသေးဘူး … နင့ကွိုလေ …´ ဇှန့ကွ သူ့ကိုယလွေးကို ထူးသဈနဲ့ အနညွးငယခွှာလိုကပွှီး လကကွလေးတှကတေော့ ထူးသဈရဲ့ တငွးမာနတေဲ့ ညီလေးဆီ ရှေ့လှားသှားတယွ။ သူ့ဘောငွးဘီကို တဈခကှဆွှဲခလှိုကပွှီး သူ့ညီလေးကို လှှတပွေးလိုကတွော့ ဇှန့အွသကရွှူသံတှကေ မှနလွာလရေဲ့။ စိတကွို တငွးပှီး ထူးသဈညီလေးကို ဖှဖှလေးဆုပကွိုငလွိုကတွယွ။ ထူးသဈကတော့ နညွးနညွး သကသွာရာရသှားသလို သကပွှငွးတဈခကှခွလှိုကတွယွ။ ဇှနကွ လကနွဲ့ ဖှဖှလေးပှတပွေးတယွ။ နောကပွှီး လကမွလေးနဲ့ ထူးသဈညီလေးခေါငွးကို ပှတကွစားပေးတယွ။ ပှီးတော့မှ ခေါငွးကို နှိမ့ခွလှိုကပွှီး နှုတခွမွးနဲ့ ဖှဖှလေးနမွးလိုကတွယွ။ `ဇှနရွယွ …´ ထူးသဈက ညညွးလိုကတွယွ။ ဇှနကွတော့ ရှေ့ဆကပွှီး အတံတဈလှှောကကွိုပါ နမွးလိုကတွယွ။ ပှီးတော့မှ နှုတခွမွးလေးကို ဟပှီး သူ့ထိပကွို အသာလေး ငုံလိုကတွယွ။

`ဟငွး ဟငွး …´ ထူးသဈ ဆတကွနဲ တုနသွှားလရေဲ့။ ဇှနကွတော့ တဈခါတဈလေ သူကှည့ဖွူးတဲ့ အခှတှထေေဲကလိုမှိုး နညွးနညွးထပသွှငွးလိုကပွှီး လှှာကို ကစားလိုကတွယွ။ ထူးသဈကို မော့မကှည့ရွဲတော့ ထူးသဈအသံကိုပဲ နားစှင့နွရငွေးနဲ့ သူ့ပါးစပလွေးထဲက ထူးသဈညီလေးကို လကှလွိုကွ၊ ခေါငွးကို ဖိလိုကကွှှလိုကလွုပပွေးလိုကတွော့ ထူးသဈညီလေးက သူ့ပါးစပထွဲမှာ လှုပရွှားလာလရေဲ့။ ထူးသဈက ဇှန့ဆွံပငလွေးတှကေို ပှတသွပနွရငွေး လကကွတော့ ဇှန့နွို့လေးတှကေို ကိုငတွှယကွစားပေးနလေိုကတွယွ။ ဒီတော့ ဇှန့ရွဲ့ လှုပရွှားမှုတှကလညွေး ပိုပှီးပှငွးထနလွာတယွ။ ဇှန့ပွါးစပထွဲမှာ အရသာတဈမှိုးကို ခံစားလိုကရွပှီး သူ့ရဲ့ထိပကွနေ အရညတွခှို့ထှကလွာမှနွး သိလိုကရွတယွ။ ဒါပမယေ့ွ ဇှနကွတော့ တှန့ဆွုတမွသှားပါဘူး။ ထူးသဈခှခှေောငွးလေးတှကတေော့ တဖှညွးဖှညွး ကုပကွှေးစပှုလာပါပှီ။ အကှောတှကလညွေး တဖငွှးဖငွှးဖှဈလာပမယေ့ွ သူက တတနွိုငသွလောကွ ကှိုးစားပှီး အောင့ထွားလိုကတွယွ။ အသကကွို မှနမွှနရွှူရငွး တငွးကပှမွှုတှကေို ရလိုရငှား လှှော့ခလှိုကတွယွ။ ဇှန့လွကတွှကေ သူ့အရငွးကို ကိုငထွားရာကနေ လှှတလွိုကပွှီး သူ့ကှောတှေ ဗိုကသွားတှကေို ပှတသွပလွာတယွ။ ထူးသဈတော့ တဖှညွးဖှညွးနဲ့ ကဆှုံးစပှုလာပါပှီ။

တဈကိုယလွုံး တဖငွှးဖငွှးနဲ့ ခမွှးစိမ့စွိမ့တွောငွ ဖှဈခငှလွာသလိုပဲ။ ခှထေောကတွှကလညွေး တဆတဆွတဖွှဈလာတယွ။ နောကဆွုံးတော့ ဇှန့ဆွံပငလွေးတှကေို လကထွဲမှာ ဆုပဆွှဲထားလိုကပွှီးတော့ သူ့ရဲ့အရညတွှကေို ဇှန့ပွါးစပလွေးထဲကို ပနွးထုတလွိုကပွါတော့တယွ။ ခဏတော့ ဇှနကွ ငှိမနွတယွေ။ ပှီးတော့ ပါးစပထွဲမှာ ပှည့လွာတဲ့ ထူးသဈအရညတွှကေို သူ့တံတှေးတှနေဲ့အတူ မှိုခလှိုကတွယွ။ နောကထွပွ ထပထွှကလွာလညွး တူညီစှာပဲ ခဏငှိမနွလေိုကွ၊ အသကရွှူလိုကွ၊ မှိုခလှိုကလွုပနွတယွေ။ ထူးသဈ ပနွးတာရပသွှားတော့မှပဲ ဇှနကွ ခေါငွးလေးကို ပှနမွော့လိုကတွယွ။ နှုတခွမွးတဈလှှောကမွှာတော့ တံတှေးတှနေဲ့အတူ သူ့အရညတွှကေ ပှောငလွကနွတယွေ။ ထူးသဈ ဇှန့နွှုတခွမွးလေးကို သူ့လကနွဲ့ သုတပွေးလိုကပွှီး နဖူးကို ဖှဖှလေးနမွးလိုကတွယွ။ `ထူးသဈ … ဘယလွိုလဲ … နငကွှနပသွှေားပှီလား …´ `အငွး … ကောငွးလိုကတွာ ဇှနရွယွ … ဒါနဲ့ နင့အွတှကရွော အဆငပွှရေဲ့လား …´ `သှောွ … ဘာခုမှ အဆငပွှရေဲ့လားလဲ … သူ ပနွးထုတလွိုကတွုနွးကတော့ ဘာမှ မမေးဘဲနဲ့ …´။

`ငါ … ငါ … တောငွးပနပွါတယဟွာ … တအားကောငွးလှနွးသှားလို့ပါ …´ `ရပါတယွ … ငါက ဘာပှောလို့လဲ …´ `ဒါဆို ဒီတဈခါ ငါ့ကို အလှည့ပွေးဦးလေ …´ `ဟယွ … တောစွမွးပါ … မဟုတကွ ဟုတကွ လှှောကလွုပမွနနေဲ့ …´ `ငါ့ကို ယုံပါဟာ … နင့ကွို ငါ နငမွကှိုကတွာ မလုပပွါဘူးနောွ …´ ပှောပှောဆိုဆိုနဲ့ ထူးသဈက ဇှန့ကွို အိပယွာပေါွ ခပဖွှညွးဖှညွးလှဲခပှေးလိုကတွယွ။ နို့လေးတှကေို ပထမဆုံးနမွးတယွ။ နောကပွှီး ဗိုကသွားလေးတှေ၊ ခကှကွလေးကို လှှာဖှားလေးနဲ့ ထိုးလိုကတွော့ ဇှန့ရွဲ့ တခဈခဈနဲ့ ဆညွးလညွးသံလေးတှေ ထှကလွာတယွ။ အဲဒီနောကမွှာတော့ လှှာလေးကို တဖှညွးဖှညွးလကှရွငွး ဦးတညရွာ ပနွးတိုငဆွီကို အရောကသွှားလိုကပွါတော့တယွ။ ဇှနကွ ငှငွးမယ့သွာ ငှငွးတာပါ။ ဇှန့ညွီမလေးကတော့ အတော့ကွို စိုရှှဲလို့နပေါပှီ။ ဖှူဝငွးတဲ့ ပေါငတွှငွးသားလေးတှရယွေ၊ ပနွးရောငရွင့ရွင့နွှုတခွမွးသားလေးတှရယွေ၊ ညီမလေးရဲ့ အတှငွးထဲကို မှငရွသလောကကွတော့ ပနွးရောငဖွှော့ဖှော့အတှငွးသားလေးတှနေဲ့ ပုလဲရညငွှရေောငွ အရညလွေးတှရယပွေါ။ ထူးသဈက သသခှေောခှာ ကှည့လွိုကရွငွး ဇှန့အွစိလေးကို လှှာဖှားလေးနဲ့ ပှတပွေးလိုကတွယွ။

လကခွှောငွးလေးတဈခှောငွးကို ဇှန့အွဝလေးထဲ အသာလေးသှငွးလိုကတွော့ ဇှန့ရွယသွံလေးတှကေ ညညွးသံလေးတှအဖှဈေ ပှောငွးသှားတယွ။ လကညွှိုးနဲ့ အဝလေးထဲကို သှငွးလိုကရွငွး အသှငွးအထုတမွှနမွှနလွေး လုပပွေးလိုကတွယွ။ သူ တဈခကွှ နညွးနညွးလောကွ ခပနွကနွကကွို သှငွးလိုကတွဲ့အခါမှာတော့ လကညွှိုးထိပကွနေ တားဆီးထားတဲ့အရာလေးတဈခုကို ခံစားမိတယွ။ သူ အခုမှ သဘောပေါကသွှားတယွ။ ဇှနွ ကှောကနွတယဆွေိုတာ ဒါကိုး။ ထူးသဈက လှှာလေးနဲ့ အစိလေးကို ဖိလိုကလွကှလွိုကလွုပတွော့ ဇှန့ကွိုယလွေးက ငါးဖယပွှံသလို လူးလှန့လွာတယွ။ လကတွှေ ကတော့ မောင့မွောင့ခွေါငွးကို အောကဘွကကွို တှနွးခနှလရေေဲ့။ ထူးသဈက အလိုကသွင့ပွဲ အောကကွို နညွးနညွးဆငွးရငွး ဇှန့ညွီမလေးတဈလှှောကွ အစုနအွဆနတွဈခကွှ လကှပွေးလိုကတွော့ ညီမလေးထဲကနေ အရညလွေးတှကေ ပိုပှီးစီးကလှာရငွးနဲ့ တဟငွးဟငွးအသံတှကလညွေး ပိုကယှလွာတယွ။ အရညလွေးတှကေို လှှာနဲ့ သိမွးယူလိုကရွငွး ဇှန့ညွီမလေးရဲ့ အနံ့သငွးသငွးကို ခံစားနလေိုကတွယွ။

ပှီးတော့မှ လှှာကို တောင့ထွားပှီး ညီမလေးထဲကို တှနွးသှငွးလိုကတွော့ ဇှန့လွကတွှကေ သူ့ဆံပငတွှကေို ပှတသွပလွာတယွ။ ထူးသဈက သူ့လကနွှဈဖကကွို ဇှန့တွငပွါးလေးတှအေောကကွို ပို့လိုကရွငွး အကိုငအွတှယမွှဲအောငလွုပလွိုကတွယွ။ လှှာလေးနဲ့ အတှငွးကို တောင့ပွှီး ထိုးသှငွးလိုကွ၊ အတှငွးသားတှကေို ပတလွကှလွိုကွ လုပလွိုကတွော့ ဇှန့တွဈကိုယလွုံး တဆတဆွတွ တုနလွာတယွ။ ထူးသဈက သူ့လကမွလေးကို ဇှန့အွရညလွေးတှနေဲ့ ဆှတပွှီး အစိလေးကို ကစားပေးလိုကတွော့ အခနွးထဲမှာ ထူးသဈ ထူးသဈနဲ့ ညညွးသံလေးတှေ ပေါလွာတော့တယွ။ ဇှနတွဈယောကမွှာတော့ ရငထွဲက ပှငွးပှငွးပှပှ ခံစားမှုတှနေဲ့အတူ တဈကိုယလွုံး ပေါကကွှဲထှကတွော့မလို ဖှဈလာပါပှီ။ ကှိုးစား ထိနွးခှုပပွမယေ့လွညွး မရတော့တဲ့အဆုံး ထူးသဈကို လှမွးအောလွိုကတွယွ။ `ထူးသဈ …. ထူးသဈ … ရပလွိုကတွော့ … ငါ … ငါ …. မခံနိုငတွော့ဘူး …´ ထူးသဈက ဘယရွပမွလဲ။ မသိတဲ့လူတှမှေ မဟုတတွာ။ ဒါနဲ့ပဲ လကကွလညွး ခပပွှငွးပှငွးလေး ဖိပှတွ၊ လှှာကလညွး ခပကွှမွးကှမွး လကှပွေးလိုကတွော့ ဇှန့ခွမှာ အားကနဲ အောလွိုကရွငွး ညီမလေးထဲကနေ အရညတွှကေို ပနွးထုတလွိုကပွါတော့တယွ။

တခှို့အရညတွှကေ ပါးစပထွဲအထိ ဝငလွာသလို၊ တခှို့အရညတွှကတေော့ သူ့မေးဖှားနဲ့ ပါးတှအထေိ စိုကုနတွယွ။ ဇှနကွတော့ မလှုပမွယှကွ ငှိမသွကလွို့နပေါပှီ။ ထူးသဈက ထရပလွိုကပွှီး ဇှန့ဘွေးမှာ ဝငလွှဲလိုကတွော့ ဇှန့မွကှလွုံးလေးတှကေ မကှရွညတွှကေို မှငလွိုကရွတယွ။ `ဇှနရွယွ … နငွ အဆငပွှရေဲ့လား …´ ဇှန့မွှာ အမောမပှသေေးတာနဲ့ ခေါငွးလေးကိုပဲ အနိုငနွိုငငွှိမ့ပွှလိုကရွတယွ။ သူက ဇှန့ကွို လှမွးနမွးလိုကတွော့ ဇှန့လွှှာလေးက သူ့ပါးစပထွဲကို ဝငလွာပှီး ပါးမှာတော့ ကပစွေးစေးအထိအတှေ့ကို ခံစားလိုကရွတယွ။ သူတို့ရဲ့ အခစှရွညတွှပေေါ့လေ။ သူတို့နှဈဦး အပှနအွလှနွ နမွးကှရငွးနဲ့ ဇှနကွ သူ့နှုတခွမွးတှကေို ဖယရွငွး အသာတှနွးလိုကတွယွ။ `ခစှတွယနွောွ …. ဇှနွ …´ သူက မေးလိုကတွော့ … `အငွး …´လို့ ပှောရငွး တဈဖကကွို လှည့သွှားတယွ။ ပှီးတော့ ဘေးနားက စောငကွို ဆှဲခှုံလိုကပွှီး … `ပှနတွော့လဟော …´ `စောပါသေးတယွ … အေးလေ … နငွ … နားလိုကပွါဦး …´ ထူးသဈက ဘေးနားမှာ ကနှတေဲ့ သူ့အငွကြှီကို ကောကယွူ၊ ဘောငွးဘီကို ပှနဆွှဲတငလွိုကရွငွး ဇှန့ကွို သခှော စောငခွှုံပေးလိုကတွယွ။

ပှီးမှ ကုတငဘွေးကနေ ရငခွုနစွှာနဲ့ ထှကလွာခဲ့တော့တယွ။ တံခါးကို ဖှင့လွိုကတွဲ့အခါမှာတော့ ဇှန့ဆွီက အသံလေးထှကလွာတယွ။ `ထူးသဈ …´ `ဘာလဲ ဇှနွ … ဘာပှောမလို့လဲ …´ `ငါ့ကို နားလညပွေးလို့ ကှေးဇူးတငပွါတယဟွာ … လို့ …´ `အေးပါဟာ … ကဲကဲ … နားလိုကွဦး … ငါ သှားတော့မယွ´ ထူးသဈက တံခါးကို အသာအယာ ပှနပွိတလွိုကတွယွ။အခနွးကို မပှနသွေးဘဲ လှကေားကနေ အောကကွို ဆငွးလာတော့ တံခါးဖှင့သွံ ကှားလိုကရွတယွ။ သူလညွး အောကထွပကွို ရောကတွော့ ဖိနပခွှှတမွှာ ဂှူလိုငရွောကနွပှေီ။ `ဘယလွိုလဲ မောငလွေး … ဘာတှလေုပနွလေဲ´ `တောပွါသေးရဲ့ … မိတော့မလို့ …´ သူ့ကိုယသွူ ပှနပွှောလိုကတွာ နညွးနညွးကယှသွှားလို့ ဂှူလိုငကွ မေးလိုကတွယွ။ `ဘာပှောတာလဲ … ငါ သခှောမကှားလိုကလွို့ …´ `သှောွ … မဟုတပွါဘူး။ ဘယလွိုလဲ … ဒီနေ့ အဆငပွှရေဲ့လားလို့ပါ …´ `ဆိုငကွနေ နေ့တဈဝကွ ခှင့ယွူပှီး ပှနလွာတာလေ … တဈခါတဈလလညွေး လာသမှှလူတှကေို ဖုနွးတှနေဲ့ပတသွကပွှီး ဘယဖွုနွးက ဘယလွိုပါ။

ဘယဖွုနွးကတော့ ဘာကောငွးတယွ၊ ဘယသွူက ဘာလိုခငှတွာကို ဆိုငကွရှိတာနဲ့ အဆငပွှအေောငွ၊ ရောငွးရအောငွ စီစဉပွေး၊ လူမလာပှနတွော့လညွး စာရငွးတှလေုပွ၊ ငါလညွး စိတညွဈလာတာနဲ့ ဒီနေ့ နေ့တဈဝကခွှင့ယွူပှီး ပှနလွာတာ …´ ဂှူလိုငကွ မီးဖိုထဲ ဝငသွှားလို့ သူလညွး ဝငလွိုကသွှားတယွ။ `ဟဲ့ … မနကကွ စားစရာလေးမှား ဘာကနှသွေးလဲ ထူးသဈ …´ `သိဘူးလေ … ရခေဲသတြတောထဲ ကှည့ကွှည့လွိုကွ …´ ဂှူလိုငွ ရခေဲသတြတောထဲက ထုတယွူလိုကတွာကို ကှည့ပွှီး ထူးသဈတဈယောကွ မနကကွ ရခေဲသတြတောထဲ သခှောမကှည့လွိုကရွ ကောငွးလားဆိုပှီး ကိုယ့ကွိုယကွို အပှဈတငမွိလိုကတွယွ။ သူ့ရဲ့ ဖေးဗရိတွ အမလေုပကွှှေးနကှေ ဆနွးဒဝဈခကွှှီးကှီးတဈခုလေ။ ငါးအသားလှှာပါမယွ၊ ဆလတရွှကွ၊ မယောနေ့ဈ၊ ခှိဈ စုံစုံလငလွငနွဲ့ပေါ့။ `ငါ မနကကွ မတှေ့လိုကတွာ နငကွံကောငွးသှားတယွ ဂှူလိုငွ …´ `တောသွေးတာပေါ့အေ …´ ဂှူလိုငကွ ပလုပပွလောငွးနဲ့ ပှနပွှောတယွ။

`ဒါနဲ့ ခုနက ပှောတာလေ … ဘာလဲ … နငကွ နင့အွလုပထွဲမှာ မပှောတွော့ဘူးလား … အဲလိုလား …´ `ဟုတတွယွ … နေ့စဉနွေ့တိုငွး ဒါတှနေဲ့ပဲ အခှိနကွုနနွရတော … ပှောရတဲ့စကား လုပရွတဲ့အလုပကွလညွး သူမှားစိတနွဲ့ ကိုယ့ကွိုယွ ဆိုသလိုဖှဈနတေော့ ငါလညွး စိတကွုနလွာပှီ …´ ထူးသဈအတှကတွော့ ထူးဆနွးနသလေိုပဲ။ ခုခှိနအွထိ သူ ဂှူလိုင့ဆွီက ဒီလိုစကားမှိုး မကှားဖူးသေးဘူး။ အရငကွ ဒီလိုပဲ အလုပမွှာ ပှောပွှောရွှှငရွှှငနွဲ့ပဲလို့ သူသိနတော။ တကယလွို့ သူသာ အလုပမွသှားဘူးဆိုရငွ အိမမွှာ သူနဲ့ အပရယေတွို့ နှဈဦးသဘောတူကိဈစရှိရငွ ဘယ့နွှယလွုပမွလဲ။ `အငွး … အရငကွ နငပွှောတော့ ဒီအလုပနွဲ့ အဆငပွှတယဆွေို။ ခုတော့လညွး စိတကွုနသွှားပှီလား …´ `ဟုတတွယွ … ဒါပမယေ့ွ ဒါကို ငါ နငတွို့ကို မပှောပှခငှပွါဘူး။ ငါ ဒီအလုပကွ ထှကပွှီး နောကအွလုပတွဈခုရှာနတေုနွး ငါ့အတှကွ ဝိုငွးစိတပွူနကှမှောစိုးလို့ …´ `ထှကမွယွ … ဒီလိုစကားမှိုး ဘယတွုနွးကမှ နငပွှောတာ မကှားဖူးသလိုပဲ …´ သူက ဂှူလိုငွ အလုပမွထှကဖွှဈအောငွ ဖှောငွးဖကှှည့သွေးတယွ။ ဒါပမယေ့ွ အောငမွှငမွယ့ပွုံ မရပါဘူး။

`အငွးလေ … ဒါပမယေ့ဟွာ … ငါ ဒီအလုပလွုပနွတော နှဈနှဈခှဲ သုံးနှဈလောကရွှိတော့မယွ။ လခကလညွး နညွးနညွးပဲ တိုးတယွ။ တဈနေ့တဈနေ့လညွး ဒါတှပေဲ လုပနွရတေော့ စိတကွုနလွာပှီ။ ပှီးတော့ ငါနဲ့ တကယအွဆငပွှမယေ့အွလုပတွဈခုရှိဦးမှာပါဟာ … စိတမွပူပါနဲ့´ သူစကားပှောနရငွေး ဆလတရွှကတွဈဖတကွ ပေါငမွုန့ကွှားကနေ အငွကြှီကှားထဲကသှှားတာ တှေ့လိုကရွတယွ။ လညပွငွးခပကွယှကွယှအွငွကြှီမို့ သခှောကှည့လွိုကရွငွ ဆလတရွှကကွ သူ့ရငနွှဈမှှာကှားမှာ ခိုနားနတောကို မှငနွရတယွေ။ ထူးသဈမကှလွုံးတှေ ဒီနရောကနေ မလှှဲနိုငတွော့သလိုပဲ။ တဈခါမှ သူ့အနနေဲ့ ဂှူလိုငွ ဒီအငွကြှီမှိုး ဝတတွာလညွး မမှငဖွူးဘူး။ အရငကွ ဝတလွိုကရွငွ တီရှပတွှပေဲမှားတယွ။ ခုတော့ ဒီအငွကြှီက သခှောကှည့မွယဆွိုရငွ တောတွောလွေး ဖောပွှနသလေိုပဲ။ တကယတွမွးတော့ ဂှူလိုငကွ ညီအဈမတှထေဲမှာ အရှကတွတဆွုံးပဲ။ အဝတအွစားကို ရိုးရိုးပဲ ဝတတွတပွှီး ရညွးစားလညွး တဈယောကလွား ဒါပဲ ရှိတာ။ ဒါပမယေ့ွ သူက ရှကသွလို ရှံ့သလို နတတတွေယွ။ သူ့ကိုယလွုံးကိုလညွး မလှပါဘူးဆိုပှီး ထငနွတော၊ တကယတွော့ ထူးသဈ မကှစွိထဲမှာတော့ သူ့ညီအဈမတှလေိုပဲ လှပါတယွ။ ဂငှမွသွှားကစားပှီးလညွး သူ့ကိုယသွူ အားရကှနပခွှေငွးမရှိလှဘူး။

အဲဒီတော့ သူ့ကိုယကွို သိပပွေါလွှငစွမယေ့ွ အဝတတွှေ မဝတဘွဲ နလောခဲ့တာပေါ့။ ဒီနေ့တော့ ခှှငွးခကှလွို ဆိုရမယွ။ အငွကြှီလညပွငွးကယှကွယှနွဲ့ အသားပှော့ပှော့ ဘလောကဈွလို့မှား ခေါမွလား မသိဘူး။ ထူးသဈ အတိအကတှော့ မပှောနိုငဘွူး။ အဲဒီအငွကြှီလကပွှတနွဲ့ ဂငွှးဘောငွးဘီမကပှတွကပှကွို ဝတထွားတော့ ထူးထူးခှားခှား ကိုယလွုံးအလှက ပေါလွှငနွတယွေ။ `ဟဲ့ … ထူးသဈ … ထူးသဈလို့ …´ သူ့မှာ မှငနွရတောကို စိုကကွှည့ပွှီး တှေးနလေိုကတွာ။ ဂှူလိုငတွဈခါခေါတွာကိုတောငွ မကှားလိုကမွိဘူး။ `ဟငွ … ဘာလဲ …´ အတှေးစတှကေို ဖှတပွှီး ဂှူလိုင့မွကှနွှာကို မော့ကှည့လွိုကတွယွ။ `ဘာကှည့နွတောလဲ …´ `အဲဒီမှာလေ … နင့ဆွနွးဒဝဈခကွှ ကနှတော …´ ထူးသဈက သူမှငနွရတေဲ့ ရငအွထကပွိုငွးဆီ လကညွှိုးထိုးပှလိုကတွယွ။ `အို … စောစောက ပှောပါလား … ဟငွ … ကသှှားပှီ …´ ဂှူလိုငကွ အလန့တွကှား ရှကအွားပိုစှာနဲ့ ဆှဲထုတဖွို့ ကှိုးစားလိုကတွာက ခှောပွှီး အထဲကို တှနွးခလှိုကသွလို ဖှဈသှားတယွ။ ထူးသဈကတော့ ဂှူလိုငတွဈယောကွ လကကွို အတှငွးထဲအထိ နှိုကရွငွး ဆှဲထုတဖွို့ ကှိုးစားနတောကို ကှည့ကွောငွးကောငွးနဲ့ ကှည့နွလရေေဲ့။ ပှီးတော့ ဒီလကတွှဟော သူ့လကတွှဖှဈရေငကွောငွးမယလွို့တောငွ တှေးနသေေးတယွ။

ဟုတတွော့လညွး ဟုတသွားပဲ။ သူ့ပတဝွနွးကငှကွ မိနွးကလေးတှထေဲမှာ အပရယွေ၊ မနေဲ့ ဇှနတွို့ အပေါမွှာ သူ့အတှေ့အကှုံတှေ ရှိသင့သွလောကရွှိခဲ့ပှီ။ ဒါပမယေ့ွ ခုတော့ သူ့ဆနဒြတှကေ မကုနနွိုငတွာကို ထူးသဈကိုယတွိုငလွညွး အံ့သှနလရေေဲ့။ `ဟယွ … စိတညွဈပါတယွ … ငါ တကယလွို့ နင့ရွှေ့မှာ အငွကြှီ ခဏလှနလွိုကရွငွ ဖှဈမလား ထူးသဈ …´ ဆလတရွှကနွဲ့ နပမွးလုံးနသလေား မှတရွတဲ့ ဂှူလိုငကွ မေးလိုကတွယွ။ `အာ … အေးလေ … ဖှဈပါတယွ … ဘာလို့လဲ …´ တကယတွော့ သူတောငွ ကူညီခငှနွတောကို။ ကှေးဇူးတောငွ တငသွေးတယလွို့ စိတထွဲက ပှောနမေိတယွ။ ဂှူလိုငကွ အငွကြှီကို ဖှညွးဖှညွးခငွှး မတငလွိုကတွယွ။ ပထမဆုံး ပှားခပှနွတေဲ့ ဗိုကသွားဝငွးဝငွးလေးကို မှငရွတယွ။ တဖှညွးဖှညွးနဲ့ သူ့ရဲ့ ရငညွှန့နွားလောကအွထိ ပင့တွငလွိုကတွယွ။ ထူးသဈမကှလွုံးတှကေ စိတဝွငတွစားနဲ့ ကှည့နွမေိတယွ။ ဘရာအောကကွ ရငသွားတှကလညွေး အပရယေ့လွောကကွို လှတာပါပဲလားလို့ စိတထွဲက အမှတပွေးလိုကသွေးတယွ။

ဂှူလိုငကွ ဆလတရွှကကွို ဆှဲဖယလွိုကပွှီး အငွကြှီကို ပှနခွလှိုကတွယွ။ `အငွး … အခုမှ နသောထိုငသွာရှိသှားတယွ … နို့မို့ ဒီလိုကှီးနဲ့ ငါ မနတတပွေေါငွ …´ ထူးသဈက ခေါငွးကိုသာ ညိတပွှလိုကတွယွ။ ပှီးတော့မှ အလန့တွကှားနဲ့ သူ့အောကကွ ထောငထွလာတဲ့ ပဈစညွးကို စားပှဲစောငွးနဲ့ ကှယလွိုကရွတယွ။ `ဟငွ … ဘာဖှဈလို့လဲ ထူးသဈ …´ `ဟင့အွငွး … မဖှဈပါဘူး … ဒါနဲ့ အပေါမွှာ လုပစွရာတှရှေိသေးလို့ သှားလိုကွဦးမယွ … သှောွ … ပှီးရငွ ဇှန့ကွို တဈခကှလွောကွ သှားကှည့လွိုကပွါဦး … နသေိပမွကောငွးဘူးလားပဲ …´ ဟုတတွယွ။ လဈမပှေးခငွ ရှငွးပှခဲ့ရတာ။ နို့မို့ တဈအိမတွညွးနပှေီး နမကေောငွးတာတောငွ မသိဘူးလားဆိုမှ ခကနွေဦးမယွ။ `အေးအေး …´ ထူးသဈ သူ့အခနွးကို အပှေးပှနခွဲ့တယွ။ တံခါးကို ပှနပွိတပွှီး ကုတငပွေါွ ထိုငခွလှိုကပွမယေ့ွ စိတထွဲမှာတော့ ပှေးလှှားနမေိတယွ။ ဘာဖှဈလို့ ဂှူလိုငကွ ငါ့ကို ဒီလိုမှိုး ဘာမှမဖှဈသလိုနခေဲ့တာလဲ၊ သူ့သဘာဝအတိုငွးဆို ထူးဆနွးနသလေိုပဲလို့ တှေးနမေိတယွ။ ခဏနတေော့ တံခါးခေါကသွံ ကှားရတယွ။ `အငွး … ဝငခွဲ့လေ …´ အခနွးထဲ ဘာမဟုတကွဟုတကွရှိသလဲ မကှစွိကစားလိုကရွငွး သခှောတော့မှ ပှောလိုကတွာပါ။ `ထူးသဈ … အဆငပွှရေဲ့လား … သုတသွုတသွုတသွုတနွဲ့ ပှေးတကသွှားလို့ ဘာတှေ ရှုပနွသလေဲလို့´ ဂှူလိုငကွ အခနွးထဲ ဝငလွာရငွး မေးလိုကတွယွ။

`အဆငပွှပေါတယွ … အိပယွာမသိမွးရသေးလို့ သူမှားတှေ မှငရွငွ ပှောမှာစိုးလို့ပါ …´ သူက ဂှူလိုင့ကွို ပှုံးပှလိုကရွငွး ပှနဖွှလေိုကတွယွ။ `တောသွေးတာပေါ့ … ငါက နငမွှား ငါ့ကို စိတဆွိုးသှားလားလို့ပါ … ငါက နင့ကွို ဂရုမစိုကသွလို ဖှဈသှားလို့လေ …´ ထူးသဈကလညွး ဘာကို ရညညွှှနွးမှနွးသိပါတယွ။ `သှောွ … ဘာမှမဖှဈပါဘူး … ရပါတယဟွာ …´ တကယတွော့ ဘယကွလာ ရမှာလဲ။ ဒီကောင့မွှာ ရုပပွကှဆွငွးပကှဖွှဈမလာခငွ ထှကပွှေးလာရတာကို။ `အငွးလေ … ဒါဆိုလညွး ပှီးတာပဲ … သှောွ … တဈခုခု လုပစွရာရှိရငွ ပှောနောွ … ငါလညွး အားသားပဲဟာ …´ ဂှူလိုငကွ စကားကမွးလှမွးလိုကတွယွ။ အငွး။ တကယလွိုတဲ့ အကူအညီကတော့ ပှောလို့ ဘယဖွှဈမလဲ။ ဇှနကွ သူ့ကို လမွးတဈဝကမွှာ ထားသှားတာ။ အပရယေကွလညွး မရှိဘူး။ ဒီအကူအညီတောငွးလိုကလွို့ကတော့ လန့ပွှေးသှားမှာပေါ့။ ဒါနဲ့ပဲ …. `ရပါတယွ … မလိုပါဘူး … ကှေးဇူးပဲ ဂှူလိုငွ …´ ဂှူလိုငထွှကသွှားတော့ ထူးသဈ သူ့အိပယွာပေါွ လှဲခလှိုကတွယွ။ စိတထွဲကတော့ တှေးနမေိတယွ။ လုပစွရာဆိုတာ ဘာကိုမှား ရညညွှှနွးသလဲလို့လေ။ `မဖှဈပါဘူး။ သူက ငါ့အဈမတဈယောကပွါ …´ သူ့ကိုယသွူ ပှောနမေိတယွ။ ဒီခဏမှာပဲ အပရယွေ၊ မနေဲ့ ဇှနတွို့က ခေါငွးထဲရောကလွာပှနတွယွ။

ဒါကတှော့ ဘယလွိုဖှရှငွေးမလဲ။ သူ့အခနွးထဲမှာ တဈကိုယတွညွး လဲလှောငွးရငွး အတှေးနှဈဖကကွှား ဒိုငလွူကှီးလုပနွမေိတယွ။ ဂှူလိုင့မွှာတော့ မရမရောအတှေးတှနေဲ့အတူ အောကထွပွဧည့ခွနွးထဲ အတှေးနယခွှဲ့နမေိတယွ။ ခဏနတေော့ အပရယေတွဈယောကွ အထုပကွှီးအထုပငွယအွသှယသွှယနွဲ့ တံခါးဖှင့ဝွငလွာတယွ။ တံခါးကို ပှနပွိတပွှီး မီးဖိုခနွးထဲ ခပသွှကသွှကလွှှောကဝွငသွှားရငွး အထုပတွှကေို စားပှဲပေါခွှ၊ ရတဈခှေကသွောကလွိုကပွှီးမှ ဧည့ခွနွးထဲ ပှနထွှကလွာတယွ။ `ဂှူလိုငွ … နငွ တဈယောကတွညွး ဘာတှလေုပနွတေုနွး …´ `ဒီလိုပါပဲ … ခုနကမှ ပှနရွောကတွာဆိုတော့ ခှှေးလေးဘာလေးတိတသွှားအောငွ ထိုငနွတောပါ …´ ဂှူလိုငကွ သူ့ဘေးမှာ ဝငထွိုငလွိုကတွဲ့ အပရယေ့ကွို ပှနဖွှလေိုကတွယွ။ `ဒါနဲ့ … နငွ ဘာတှေ စဉွးစားနတောလဲ ဂှုလိုငွ … နင့ကွှည့ရွတာ တဈမှိုးပဲ …´ အပရယေကွ မေးလိုကတွယွ။ ဟုတတွယွ၊ သူတို့တှထေဲမှာ အပရယေကွ သိပပွှီး လူကဲခတကွောငွးတယွ။ ခုလညွး ဂှူလိုင့ကွို ကှည့ရွတာ နညွးနညွးထူးဆနွးနတောနဲ့ မေးကှည့လွိုကတွာ။

ဂှူလိုငကွ သကပွှငွးခလှိုကရွငွး … `အပရယေရွယွ … ဘာဖှဈရမှာလဲ … ထူးသဈပေါ့ …´ `ထူးသဈ … နငနွဲ့ ဘာတှဖှဈကှေလို့လဲ …´ အပရယေကွ စိတနွညွးနညွးထင့သွှားပှီး မေးလိုကတွယွ။ `ဟယွ … ဘယလွို ပှောရမှနွး မသိတော့ပါဘူးဟာ … ငါလေ …´ ဂှူလိုင့မွှာ အပရယေ့ဆွီ အမှနဝွနခွံရမှာ တှန့ဆွုတနွမေိတယွ။ ဟုတတွယလွေ၊ ကိုယ့မွောငလွေးလို နလောခဲ့တဲ့သူတဈယောကကွို သူ သဘောကနှတယလွေို့ ဘယလွို အငအွားမှိုးနဲ့ ပှောရမှာလဲ။ `ပှောစမွးပါ … နင့ဟွာက မှုံစိမှုံစိနဲ့ …. ဘာတှလေဲ …´ အပရယေကွ သခှောထပမွေးလိုကတွယွ။ `အဲဒါ … ငါ … အို … နင့ကွို ပှောလို့မဖှဈပါဘူးဟာ …´ ဂှူလိုငကွ ထိနွးခှုပထွားတဲ့ကှားက စီးကလှာတဲ့ မကှရွညစွတခှို့ကို သုတရွငွး အပရယေ့ကွို မပှောမိအောငွ ကှိုးစားနတယွေ။ `ဟဲ့ … ဟဲ့ … အို ဒီကောငမွလေးတော့ … ရပါတယဟွာ … နငွ ငါ့ကို ပှောခငှတွာမှနသွမှှ ပှောနိုငပွါတယွ။ ဘာလဲ … ထူးသဈက နင့ကွို တဈခုခုလုပလွိုကသွလား။

တှေ့မယွ … ဒါမှိုးတော့ လကမွခံနိုငဘွူး …´ အပရယေကွ အားပေးသလို ပှုံးပှလိုကရွငွး ဒေါသလညွး နညွးနညွးထှကပွှလိုကတွယွ။ ပှီးတော့ သူ့ညီမကို ခစှစွနိုးနဲ့ ဖကထွားလိုကတွယွ။ `ထူးသဈက ငါ့ကို ဘာမှ မလုပပွါဘူးဟယွ … ဒါပမယေ့ွ … သူက … အဲဒါ … သိပခွစှဖွို့ကောငွးနေ …´ ဂှူလိုငတွဈယောကွ ပှောရငွးကနေ ရပသွှားပှနတွယွ။ `နငွ ဘာကို ပှောခငှနွတောလဲ ဂှူလိုငွ …´ အပရယေကွ သူ့ကိုမှီရငွး ငိုမဲ့မဲ့ဖှဈနတေဲ့ ဂှူလိုင့ကွို သဲကှဲအောငမွေးလိုကတွယွ။ `ငါ … ထူးသဈကို ခစှတွယွ … အပရယွေ …´ ဂှူလိုငကွ အရဲစှန့ပွှီး ပှောလိုကတွယွ။ `သှောွ … ဒါမှား ဘာဖှဈလို့လဲ … ငါလညွး ခစှတွာပဲဟာ …´ အပရယေကွ ခုထိ ဂှူလိုငွ ဘာပှောခငှတွာလဲ မရိပမွိသေးဘူး။ `မဟုတဘွူး အပရယွေ … ငါက တကယခွစှတွာ …´ စီးကလှာတဲ့ မကှရွညတွှနေဲ့အတူ ဖှင့ဟွသံတှကေ ပိုပှီးခိုငမွာလာလရေဲ့။ `ပှောပှနပွှီ … ငါလညွး … ဟဲ့ … နငွ … နငွ … တကယပွှောနတောလား …´ ခုမှ အပရယေကွ ဂှူလိုငွ ဘာကိုဆိုလိုမှနွး သိသှားတော့တယွ။ ဂှူလိုငကွ အပရယေ့ပွုခုံးပေါွ ခေါငွးလေးကို တိုးမှီလိုကရွငွး … `ငါ့ကို စိတမွဆိုးပါနဲ့ အပရယွေ … ငါ ဘယလွိုမှ ထိနွးခှုပလွို့ မရတော့ဘူး … ငါ ဘာလုပရွမလဲဟာ …´ ပှောရငွးနဲ့ ငိုခလှိုကတွော့ အပရယေကွ သူ့ပုခုံးလေးကို ပှတပွေးလိုကရွတယွ။ `

ရှှတွ … တိတတွော့နောွ … ညီမလေး … ဘာမှမဖှဈပါဘူးဟယွ … ငါလညွး နငဘွယလွို ခံစားနရတယေဆွိုတာ သိပါတယွ …´ အပရယေကွ သူ့ညီမပုခုံးလေးကို ပှတပွေးရငွး နှဈသိမ့လွိုကတွယွ။ `နငကွ ငါဘယလွိုခံစားနရတယေဆွိုတာ တကယသွိလို့လား …´ ဂှူလိုငကွ အပရယေ့ပွုခုံးပေါွ မှီနရောကနေ ဆတကွနဲ မတလွိုကရွငွး အပရယေ့ကွို စိုကကွှည့ပွှီး မေးလိုကတွယွ။ `သှောွ … တကယတွော့ ငါလညွး နင့ခွံစားခကှနွဲ့ အတူတူပဲလို့ ပှောမလို့ပါဟာ …´ အပရယေကွ အံ့သှနတေဲ့ ဂှူလိုင့ကွို ဝနခွံသလို ပှောလိုကရွငွး ထပပွှီး အံ့သှစမယေ့ွ စကားတှကေိုပါ ဖှင့ဟွလိုကလွရေဲ့။ `ဒါပမယေ့ွ ငါက နင့ထွကွ ပိုဆိုးတယွ။ တကယတွို့ တို့နှဈယောကလွေ … တောတွောလွေး ခရီးရောကနွကှပှေီဟ … နငွ နားလညလွား မသိဘူး …´ `နငပွှောတာက … ဟယွ …. နငတွို့နှဈယောကွ … ဘုရားရေ …´ ဂှူလိုငတွဈယောကွ အပရယေ့ဆွီက မထငမွှတတွဲ့စကားကို ကှားလိုကရွလို့ ကှကသွသသှေေားတယွ။ `နှဈခါ …´ အပရယေကွ ခပဖွှဖှပှုံးရငွး မှညတွမွးလိုကတွယွ။ `နှဈခါတောငွ … အောငမွလေးဟယွ … ဘယသွူတှေ သိသှားသေးလဲ …´ ဂှူလိုငကွ အလန့တွကှားနဲ့ မေးလိုကတွော့ အပရယေကွ အေးအေးဆေးဆေးပဲ ပှနဖွှလရေေဲ့။

`မရယွေ … အငွး … ဇှနလွညွး သိတယွ ထငတွာပဲ …´ `မနေဲ့ ဇှနွ …. သူတို့ကကော နငတွို့ကို ဘာပှောကှသေးသလဲ …´ ဂှူလိုင့မွှာ တအံ့တသှနဲ့ စပစွုလိုကရွတာ သူဘယလွိုခံစားနရပေါတယလွို့ အစခှီထားတာကိုတောငွ မေ့သှားတယွ။ `ကဲ … ပှောရမယဆွိုရငတွော့ … မကလညွေး သူနဲ့ တူတူနပှေီးပှီ။ အငွး … ဇှနလွညွး ဖှဈခငှဖွှဈခဲ့ဦးမှာပေါ့ …´ အပရယေကွ အံ့အားသင့နွတေဲ့ သူ့ညီမကို ပှောရငွးက ထပပွှီးဖှည့စွှကလွိုကတွယွ။ `ဒါဆိုရငွ နငတွဈယောကတွညွး ထူးသဈကို ခစှတွာမဟုတဘွူးဆိုတာ … သိပှီလား …´ ဂှူလိုငတွဈယောကွ အပရယေနွဲ့ ပှောမိတော့မှ စိတပွါလသှေားတယွ။ ဟုတတွယလွေ၊ ကိုယ့မွှာ ဒီလောကွ ခံစားနရပေါပှီဆိုပှီး အပှဈရှိသလိုဖှဈနခေါမှ သူတို့တှကေ ကိုယ့ထွကပွိုဆိုးနမှနွေး သိရတော့တယွ။ `ဟငွး … ဘာပှောရမှနွးတောငွ မသိတော့ပါဘူးဟယွ …´ ဒါပဲ ပှောနိုငတွော့တယွ။ `သိပကွှီးလညွး ခံစားမနပေါနဲ့ … ငါတို့အတှကလွညွး မစိုးရိမပွါနဲ့။ နငနွဲ့ ထူးသဈနဲ့ အဆငပွှရငပွှေီးရော … ဟုတလွား …´ အပရယေကွ ဂှူလိုင့လွကကွို ဖှဖှလေးပုတရွငွး ပှောလိုကတွယွ။

`အပရယေရွယွ … ငါတော့ ဘာဖှဈသှားသလဲတောငွ ကိုယ့ကွိုယကွို မသိတော့ဘူး … တကယ့ကွို လန့သွှားတာပဲ …´ ဂှူလိုငကွ ဒီလိုပှောတော့ အပရယေကွ သူ့ညီမလကကွို အားပေးသလို ဆုပညွှဈလိုကရွငွး ပှနပွှောတယွ။ `ကဲပါ …. နငဘွယလွို ခံစားခံစား ရပါတယွ၊ အဆငပွှပေါတယွ။ ဒါနဲ့ ခဏနရငွေ လူတှေ ပှနလွာကှတော့မယွ … နငွ ငိုထားတာကို တှေ့သှားကှရငွ စပစွုနကှေဦးမယွ။ သှားသှား … အပေါတွကနွားလိုကွဦး …´ အပရယေကွ မကှရွညသွုတရွငွး အပေါထွပွ တကသွှားတဲ့ ဂှူလိုင့နွောကကွှောကို ကှည့ရွငွး ပှုံးကနှခွဲ့တယွ။ အငွးလေ … ပှောငွးလဲလာတဲ့ အခှအနတှေကေေို ထူးသဈသိအောငွ အဈမကှီးပီပီ ပှောပှရဦးမှာပေါ့။  ဂှူလိုငအွပေါတွကသွှားပှီး ခဏကှတော့ သူတို့အမနေဲ့ နှဈဦးတို့ ပှနရွောကလွာကှတယွ။ နှဈယောကသွား လမွးထိပမွှာ တှေ့ကှတော့ မမကေေ ကားနဲ့တငခွေါလွာတာတဲ့။ အပရယေကွ သူတို့နှဈယောကွ ဖိနပခွှှတွ၊ တံခါးပိတလွုပနွတေုနွး အိတတွှေ ဘာတှကေို ယူပှီး ဧည့ခွနွးထဲခထှား၊ စကားပှောနှုတဆွကလွုပပွှီးမှ ထူးသဈအခနွးဆီ တကလွာခဲ့တယွ။ `ထူးသဈ … နငွ အိပနွပှေီလား …´ အပရယေကွ ထူးသဈအခနွးထဲ လှမွးဝငရွငွး မေးလိုကတွယွ။

အခနွးထဲမှာတော့ အိပယွာပေါွ ပကလွကလွှဲရငွး စဉွးစားခနွးဝငနွတေဲ့ ထူးသဈကို တှေ့ရတယွ။ `အခစှကွလေး … ဒီမှာ နင့အွတှကွ သတငွးထူးပါလာတယွ …´ အပရယေကွ ထူးသဈကို နမွးရငွး သူ့ဘေးမှာ ဝငလွှဲပှီး ဖကထွားလိုကတွယွ။ အတှေးစတှေ ပှတသွှားတဲ့ ထူးသဈက အပရယေ့ခွါးလေးကို ဆှဲဖကလွိုကရွငွး `ဘာမှားလဲ´လို့ မေးလိုကတွော့ … `သှောွ … ဂှူလိုင့အွကှောငွးပှောမလို့ပါ …´ စကားစလိုကတွုနွးမှာပဲ ထူးသဈက အလန့တွကှားမေးလိုကလွရေဲ့။ `ဂှူလိုငွ … အမလေး … ဘာဖှဈလို့လဲ အပရယွေ …´ ထူးသဈက အိပယွာပေါထွထိုငလွိုကရွငွး မကှနွှာကလညွး ဖှူရောသွှားတယွ။ `သိပလွညွး စိုးရိမမွနပေါနဲ့ …. ဘာမှ မဖှဈဘူး။ ဒါနဲ့ နငတွို့နှဈယောကွ ခုနက ဘာတှဖှဈခေဲ့သတုနွး …´ အပရယေကွ ဂှူလိုင့ဆွီက မကှားရသေးတာတှကေို ထူးသဈဆီက မေးလိုကတွယွ။ `အငွး … သူပှနလွာတော့ ဆနွးဒဝဈခတွှဈခု စားတယွ။ အဲဒီထဲက ဆလတရွှကွ သူ့အငွကြှီကှားထဲ ကသှှားတယွ။ အဲဒါကို သူက ငါ့ရှေ့မှာ … ကဲပါ … အငွကြှီကို မပှီး ထုတလွိုကတွယွ။ အဲဒါမှာ ငါ စိုကကွှည့နွတောကို သူ သတိထားမိသှားတယွ ထငတွယွ။

ပှီးတော့ အဲဒါနဲ့မှား ငါ့ကို စိတဆွိုးသှားသလားပဲ …´ အပရယေကွလညွး ထထိုငလွိုကပွှီး ထူးသဈခါးကို အနောကကွနေ ဆှဲဖကထွားလိုကရွငွး သူ့ရငခွှငထွဲ ဆှဲယူလိုကတွယွ။ ပှီးမှ ဖှသေိမ့တွဲ့သဘောနဲ့ ထူးသဈဂုတပွိုးကို နမွးလိုကတွယွ။ အပရယေကွ …`သှောွ … ဂှူလိုငကွ နင့ကွို စိတမွဆိုးပါဘူးဟယွ … ငါပှောတာ ယုံနောွ …´လို့ ထူးသဈနားရှကကွို မနမွးခငလွေး မှာပဲ ပှောပှလိုကတွယွ။ `သူ စိတမွဆိုးဘူးဆိုတာ နငကွ ဘယလွိုလုပသွိလဲ …´ `အငွး … ခုနက တို့နှဈယောကွ အောကမွှာ စကားနညွးနညွးပှောဖှဈတယလွေ … သူက ငါ့ကို တခှို့အကှောငွးတှေ ပှောပှတယွ။ နားထောငခွငှလွား …´ အပရယေကွ ထူးသဈရငဘွတတွဈလှှောကွ ပှတသွပရွငွး လကတွှကေ အောကကွို တဖှညွးဖှညွးဆငွးသှားလိုကတွယွ။ `သူက ဘာပှောလို့လဲ … ငါ့ကို ပှောစမွးပါ …´ ထူးသဈက အပရယေ့အွထိအတှေ့တှကနေေ နိုးကှားစပှုလာတဲ့ သူ့ရဲ့စိတကွို ခှိုးနှိမရွငွး စိတဝွငတွစားမေးလိုကတွယွ။ `သှောွ … သူက နင့ကွို သဘောကသှတဲ့ … မတေို့ ဇှနတွို့ ငါတို့လိုပေါ့ …´ အပရယေကွ သူ့ညီလေးကို ဘောငွးဘီပေါကွနေ လှမွးစမွးလိုကရွငွး ပှောလိုကတွယွ။

`သူက … ဘယလွို … ဘယလွို …´ အပရယေကွ ထူးသဈညီလေးကို ပှတသွပပွေးရငွး ပှနဖွှတယွေ။ `တို့တှလေိုပဲ နင့ကွို သဘောကပှါသတဲ့လေ …´ `ဟငွ … ဒါဆို သူက ငါဘာတှတှေေးနသလေဲမှား သိသှားလို့လား …´ ထူးသဈက သူ့ရဲ့ ပေါကကွှဲတော့မတတွ တငွးမာလာတဲ့ သူ့ညီလေးက ခံစားမှုနဲ့အတူ မေးလိုကတွယွ။ အပရယေကွ သူ့အပေါကွနေ စီးမိုးကှည့လွိုကရွငွး … `နငကွ ဘာတှတှေေးနလေို့လဲ …´ ဒီလိုပါပဲလို့ ထူးသဈက ပှနဖွှလေိုကရွငွး သူ့မကှနွှာနားမှာ နီးကပလွာတဲ့ အပရယေ့နွှုတခွမွးတှကေို စုပနွမွးလိုကတွယွ။ ဆနဒြတှေ ပှငွးထနလွာတဲ့ အပရယေကွ ထူးသဈအနမွးကို ခပကွှမွးကှမွးတုံ့ပှနလွိုကရွငွး ထူးသဈဘောငဘွီကှယသွီးကို ဖှုတလွိုကတွယွ။ ပှီးတော့ အောကကွို ဆှဲခလှိုကတွော့ အတှငွးခံထဲကနေ ထောငထွနတေဲ့ ထူးသဈညီလေးက နညွးနညွး လှတလွပရွေး ရသှားလရေဲ့။ ဒီမှာပဲ ထူးသဈက ခပတွိုးတိုးညညွးလိုကတွယွ။ သူတို့နှဈဦးစလုံး အဝတမွဲ့တဲ့ဘဝကို ပှောငွးလဲသှားဖို့ကတော့ အခှိနသွိပမွယူလိုကရွပါဘူး။ ခဏနတေော့ သူတို့အဝတအွစားတှကေ ထူးသဈအိပယွာဘေးမှာ ပှန့ကွှဲလို့နပှေီ။

ထူးသဈက အိပယွာပေါွ ခပလွှောလှော မှီထားတယွ။ အပရယေကွ ဘေးကနေ လှမွးခှရငွး ထူးသဈကို ဖကလွုံးလို အသုံးပှု ထားတယွ။ အပရယေ့နွို့ကှီးတှကေ ထူးသဈညီလေးနဲ့ သိပမွဝေးလှဘူး။ သူတို့လှုပလွိုကတွော့ တဈခကှတွဈခကွှ သှားထိနတယွေ။ အပရယေကွ ထူးသဈကို စိုကကွှည့လွိုကရွငွး သူတို့နှဈယောကွ တဈယောကရွငထွဲကို တဈယောကွ လှမွးမှငလွိုကကွှရတယွ။ ရမမြကဆွနဒြရဲ့ မီးတဈစကတော့ သူတို့နှဈဦးကှား တောကလွောငနွပှေီ။ ဒါပမယေ့ွ စိတမွပူပါနဲ့၊ ဒီမီးကို ဘယလွိုငှှိမွးသတရွမလဲဆိုတာကိုတော့ သူတို့နှဈယောကစွလုံး ကောငွးကောငွးသိကှပါတယလွေ။ ထူးသဈက အပရယေတွဈယောကွ သူ့ကိုယပွေါွ တဖှညွးဖှညွး ပှတရွငွးသပရွငွးတကလွာကို ကှည့ကွောငွးကောငွးနဲ့ ကှည့နွမေိတယွ။ အပရယေကွ ထူးသဈဗိုကတွဈလှှောကနွဲ့ ရငဘွတကွို သူ့ရဲ့ ဖှံ့ထှားလှတဲ့ ရငသွားတှနေဲ့ ပှတသွပရွငွး အပေါဘွကကွို တရှေ့ရှေ့ တကလွာတယွ။ နို့သီးခေါငွးခှှနခွှှနတွှကေ ထူးသဈရငဘွတကွနေ သူ့နှလုံးသားထဲအထိ တိုးဝငနွကှသလေိုပဲ။ အပရယေကွ အပေါတွကလွာတော့ သူ့ပေါငတွှကလညွေး ထူးသဈပေါငပွေါွ ရောကလွာပှီပေါ့။

ဒီခဏမှာပဲ ထူးသဈက စိုစှတစွှတခွံစားမှုကို သိလိုကရွတယွ။ အပရယေ့အွပေါပွိုငွးကရော အောကပွိုငွးကရော သူတို့ရဲ့ ခစှပွှဲအကှိုရလဒကွို သတိပေးနကှပှေီလေ။ ထူးသဈကတော့ အပရယေ့ကွိုပဲ စိတဝွငတွစားကှည့နွမေိတယွ။ ခစှစွိတတွှေ ပှငွးပှနတေဲ့ အခစှနွတသွမီးပှိုတဈယောကကွမှား ဒီလိုမှိုး ပှုမူနသလေားလို့ ထငယွောငထွငမွှားဖှဈမိတော့မလိုပဲ။ အပရယေကွ သူ့နှုတခွမွးတှကေို ထူးသဈနှုတခွမွးဆီကို ဖိကပလွိုကတွော့ အလယကွနေ ဆုံခကှတွဈခု ရှိနတေဲ့လား ကိုယရွဲ့ အပေါပွိုငွးက နှိမ့ခွလှိုကတွာနဲ့အညီ အောကပွိုငွးကလညွး တဖှညွးဖှညွး မှောကတွကလွာတော့တယွ။ နောကဆွုံးတော့ အပရယေ့လွကတွှကေ သူ့ညီလေးကို မှဲမှံစှာဆုပကွိုငရွငွး အခစှတွို့ရဲ့ လမွးအစကို ပို့ဆောငလွိုကလွရေဲ့။ သူ့ရဲ့ ညီလေးနဲ့ အပရယေ့ညွီမလေးတို့ရဲ့ အစပေါ့။ ထူးသဈကတော့ ပှုံးကှည့နွတေုနွးပဲ။ အပရယွေ ဦးဆောငလွှုပရွှားတာကို အလိုကသွင့နွရေုံနဲ့ပဲ ခရီးဆကလွိုကလွို့လညွး ရတာပဲကို။ `အငွး …..´ အပရယေတွဈယောကွ သူ့ညီမလေးထဲကို တိုးဝငလွာတဲ့ ထူးသဈညီလေးရဲ့ အစှမွးသတတြိကှောင့ွ ညညွးညူလိုကရွတော့တယွ။

`အား … ဟုတတွယွ … အဲဒီလို …´ ထူးသဈက အရငွးထိအောငွ တိုးဝငသွှားတဲ့ သူ့ညီလေးနဲ့အတူ အသံထှကရွငွး ကော့ပေးလိုကတွော့တယွ။ နှဈယောကစွလုံးကတော့ ရှေ့ဆကပွှီး ဘာလုပရွမလဲဆိုတာ တိုငပွငစွရာမလိုပါဘူး။ အပရယေကွ တဖှညွးဖှညွးခငွှး သူ့ရဲ့တငပွါးကို ကှှလိုကတွော့ အတှငွးသားလေးတှကေ ထူးသဈညီလေးကို ခပတွငွးတငွး ဆုပညွှဈရငွး လှောတိုကပွှီးမှ လှှတပွေးလိုကတွယွ။ သူက ထူးသဈညီလေးရဲ့ ထိပဖွှားကလေးပဲ ကနှတွဲ့အထိ ဆှဲထုတလွိုကပွှီး ခဏကှာအောငွ ထိနွးထားရငွး ထူးသဈကို ကှီစယလွိုကတွယွ။ တကယတွော့ ဒီလိုအနအထေားကို ပေါငကွို ကားရငွး ထိနွးထားဖို့ဆိုတာက သူ့ကို လေ့ကငှ့ခွနွးမှနမွှနလွုပတွဲ့သူအတှကပွဲ လှယတွာလေ။ အပရယေကွ ထူးသဈကို ပှုံးပှလိုကရွငွး သူ့ရဲ့တငပွါးကို တဈဖနနွှိမ့ခွလှိုကတွယွ။ ပူနှေးစိုစှတတွဲ့ ခံစားမှုက ထူးသဈကို စိတရွိုငွးဝငစွတယွေ။ အပရယေ့ထွိုငထွတှေ ကှမွးလာတာနဲ့အမှှ ထူးသဈရဲ့ အောကကွ ပင့ခွကှတွှကလညွေး ပှငွးထနလွာတယွ။

သူတို့နှဈဦးလုံးရဲ့ ညညွးသံတှကလညွေး တဖှညွးဖှညွးကယှလွောငလွာလရေဲ့။ `ဟား …. ကောငွးတယွ အပရယွေ … လုပစွမွးပါ …´ ထူးသဈက သူ့ရဲ့ သံခှောငွးတမှှ မာကှောနတေဲ့ညီလေးပေါွ အပရယေ့ညွီမလေးရဲ့ တငွးကပှတွဲ့ ဆုပညွှဈမှုတှကေို ခံယူရငွး လှုပရွှားမှုကို မှှင့တွငလွိုကတွယွ။ အပရယေကွလညွး ထူးသဈပဈစညွးပေါွ သူ့ညီမလေးရဲ့ အတှငွးသားတှကေို လှုပရွှားပှီး သူ့အစိလေးက ထူးသဈဆီးခုံကို ခပပွှငွးပှငွးသှားရိုကမွိတဲ့အထိ သူ့ကိုယလွေးကို လှုပရွှားနတယွေ။  ထူးသဈနဲ့ အပရယေတွို့ ခစှတွမွးကစားနတေုနွးမှာတော့ ဂှူလိုငတွဈယောကွ နညွးနညွး စိတငွှိမစွပှုလာပါပှီ။ အဲဒီတော့မှပဲ ထူးသဈ ပှောထားတာ သှားသတိရတယွ။ သူ့ဖီလငနွဲ့သူ မှောနတေော့ ညီမတဈယောကလွုံး နမကေောငွးဘူးဆိုတာကိုတောငွ သတိမရတော့ဘူးလေ။ ဒါနဲ့ပဲ သူတို့အခနွးရှေ့က ဇှနတွို့အခနွးကို သှားကှည့လွိုကတွယွ။ တံခါးကို အသံမကှားအောငဖွှင့ရွငွး ခှသေံမကှားအောငနွငွးရငွးနဲ့ အခနွးထဲဝငသွှားတဲ့ သူ့ရဲ့စိတစွတနောက သူ့ကို လကငွငွးပဲ အကှိုးပေးတော့တယွ။ သူဝငလွာတာကို ဇှနကွတော့ မသိလိုကပွါဘူး။

ဂှူလိုငကွတော့ ဇှန့မွကှနွှာလေးပေါကွ ကှနပနွှေဈသိမ့နွတေဲ့ အမူအရာလေးကို သခှောမှငတွှေ့လိုကရွတယွ။ ဇှနကွ စောငပွါးလေးအောကကွ သူ့လကတွဈဖကကွို သူ့အစိလေးဆီ လှမွးလိုကရွငွး `သိပကွောငွးတာပဲ ထူးသဈရယွ …´လို့ အသံထှကညွညွးလိုကတွယွ။ ကနှတွဲ့လကတွဈဖကကွလညွး နို့လေးတှကေို ပှတသွပရွငွးနဲ့ပေါ့။ `တကယလွားဟငွ … ထူးသဈကလေ …´ ဒီတော့မှ ဇှန့မွှာ အလန့တွကှားနဲ့ ထထိုငလွိုကမွိတော့တယွ။ ဒီမှာပဲ သူ့ကုတငဘွေးကနေ ရပကွှည့နွတေဲ့ ဂှူလိုင့ကွို တှေ့လိုကရွတယွ။ `ဂှူလိုငွ … နငွ ဘယတွုနွးက ရောကနွတောလဲ … ငါ … ငါ … ဘယသွူမရှိဘူး ထငလွို့ …´ ဇှနကွ ရှငွးပှဖို့ ကှံလိုကတွယွ။ `ထားလိုကပွါ … ကိဈစမရှိဘူး။ ဒါပမယေ့ွ ငါ တဈခုလောကွ သိခငှတွယွ။ ထူးသဈက ဘယလွိုနလေဲဟငွ …´ ဇှနကွ အိပယွာပေါွ ပှနလွှဲခလှိုကရွငွး အရိုးသားဆုံး အဖှပေေးလိုကတွယွ။ `ထူးသဈလား … သူကလေ ငါ့အပေါွ သိပကွောငွးတာပဲ။ ငါ့ကို ဘာမှ အတငွးအကပွှ သူမလုပပွါဘူး။ အဲဒါ ငါ့အတှကတွော့ တကယ့ကွို ခံစားရတယွ …´ ဇှနကွ အိပမွကမွူးရီ အတှေးပနွးခှီခှယရွငွးနဲ့ ပှောလိုကလွရေဲ့။

ဒီတော့မှ ဂှူလိုငလွညွး လာရငွးကိဈစကို မေးဖှဈတော့တယွ။ `သှောွ …. ဒါနဲ့ ထူးသဈက ပှောတယွ … နငွ နမကေောငွးဘူးတဲ့ …´ `မဟုတပွါဘူး … သူနဲ့ တဘယတွေငွးနဈရိုကရွငွး ခှထေောကနွညွးနညွးနာသှားလို့ပါ … အခု ကောငွးသှားပါပှီ …´ `အငွးလေ … ဒါဆိုလညွး ပှီးတာပဲ … ငါ သှားလိုကွဦးမယွ …´ ဒီတဈခါတော့ ဂှူလိုင့ရွဲ့ ခှလှမွေးတှေ ဦးတညနွတောက ထူးသဈအခနွးဆီကိုပေါ့။  ဂှူလိုငလွညွး အပေါထွပွ ထူးသဈအခနွးရှေ့ ခှခမှေိရော၊ အခနွးထဲကနေ မသဲမကှဲ အသံတှေ ကှားနရတယွေ။ ဂှူလိုငကွ တံခါးကို ခပဖွှေးဖှေးတှနွးဖှင့လွိုကတွော့ အိုးကနဲ အားကနဲ အပရယေ့အွသံကယှကွယှကွ ဆီးကှိုပှီး နှုတဆွကလွိုကွ လရေဲ့။ ဘာကှောင့လွဲဆိုတော့ ထူးသဈရဲ့ ညီလေးက အပရယေ့ထွဲကို ခပနွကနွကတွိုးဝငသွှားတာကိုး။ ဂှူလိုငတွဈယောကွ တံခါးရှေ့မှာ ပါးစပကွလေး အဟောငွးသားနဲ့ သူ့အဈမနဲ့ ထူးသဈတို့ရဲ့ ဖှဈပကှနွပေုံတှကေို ရပကွှည့ွ နမေိတယွ။ ဒါပမယေ့ွ ကာယကံရှငနွှဈဦးသားကတော့ သတိထားမိပုံမရပါဘူး။ ဒီလိုနဲ့ပဲ တခှားသူတှေ ကှားသှားမှာကို ဘေးကနပေဲ ဝငစွိတပွူပေးလိုကရွတဲ့ ဂှူလိုငကွ အခနွးထဲ ဝငလွိုကရွငွး တံခါးကို အသံနညွးနညွးထှကအွောငွ ပိတလွိုကတွယွ။ ဒီတော့မှပဲ သူတို့နှဈဦးက လှည့ကွှည့လွိုကကွှတယွ။

အပရယေကွတော့ ထူးသဈပုခုံးပေါကွနကှေောပွှီး အခနွးထဲ ဝငလွာတဲ့ ဂှူလိုင့ကွို ပှုံးပှလိုကတွယွ။ ထူးသဈကတော့ နညွးနညွး ဣနှဒြေမရမဖှဈသှားပှီး ရှငွးပှဖို့ ကှိုးစားလရေဲ့။ `အိုး … ဂှူ … ဂှူလိုငွ … ဒါက …´ ထူးသဈက အသံထှကရွငွးနဲ့ သူ့အပေါကွ အပရယေ့ကွို တှနွးခဖှို့ ကှိုးစားတယွ။ ဒါပမယေ့ွ အပရယေကွ ဘယဖွယပွေးမလဲ။ `ကဲ … ဂှူလိုငရွေ … ဘာပှောရမလဲဆိုရငတွော့ … မှငတွဲ့အတိုငွးပဲလို့ ပှောရတော့မှာပေါ့ဟယွ …´ အပရယေကွ ပှောရငွးဆိုရငွးနဲ့ အထကအွောကလွှုပရွှားပေးလိုကတွော့ ထူးသဈလညွး နောကကွို တဖှညွးဖှညွး ပှနလွနကွသှှားတယွ။ `ဒါနဲ့ … နငတွို့က နှဈယောကတွညွး ကစားတာလား … ဒါမှမဟုတွ တခှားသူမှား ပါလို့ရသေးလား …´ ဂှူလိုငကွ အပရယေ့ကွို ငယငွယတွုနွးက ကလေးတှေ မေးသလို မေးလိုကတွော့ အပရယေကွ ခေါငွးတဈခကှညွိတပွှတယွ။ အဲဒီနောကတွော့ ကှမွးပှငပွေါကွ ထူးသဈနဲ့ အပရယေ့အွဝတအွစားတှကှေားထဲကို ဂှူလိုငကွ သူ့အဝတအွစားတှနေဲ့ အားဖှည့ွ ပေးလိုကတွယွ။ ပှီးတော့ ကိုယ့အွလုပကွိုယလွုပနွကှတေဲ့ နှဈယောကအွနားကို လှှောကသွှားလိုကတွယွ။

သူ့ရဲ့ ဆှဲဆောငမွှုအပှည့နွဲ့ ကိုယလွေးကို လှုပယွမွးရငွးနဲ့ပေါ့။ အနီးကပမွှငကွှငွးကနေ အပရယေ့တွငပွါးတှကှေားက ထူးသဈပဈစညွးကှီး ဘယလွိုဝငွ ဘယလွိုထှကနွတောကို မှငရွသလို သူတို့နှဈဦးရဲ့ အခစှရွညတွှေ ကပငွှိနတေဲ့မှငကွှငွးကလညွး ဂှူလိုင့စွိတတွှကေို ပိုပှီးပှငွးထနစွပေါတယွ။ ဒီထကပွို နီးနီးကပကွပွ တိုးသှားလိုကတွဲ့အခါမှာတော့ သူတို့ရဲ့ အခစှနွံ့တှကေိုပါ ရလိုကတွယွ။ ဒီလိုအနံ့မှိုးဆိုတာက သိပတွော့ ရှူခငှစွရာ မကောငွးလှပါဘူး။ ဒါပမယေ့ွ လူသားတို့ရဲ့ သဘာဝခံစားမှုလို့ပဲ ပှောရမလား၊ ဒီအနံ့တှကေ ဂှူလိုင့ဆွနဒြတှကေို တှနွးအားပေးနတယွေ။ အပရယေကွ ထူးသဈကိုယပွေါမွှာပဲ တဈပတလွှည့လွိုကတွော့ ထူးသဈတဈယောကွ ဖငွှးဖငွှးဖငွှးဖငွှးဖှဈအောငွ ကောငွးသှား ပမယေ့ွ အပရယေကွတော့ သူ့ကို ဂရုမစိုကဘွဲ အနားရောကလွာတဲ့ ဂှူလိုင့ကွို လကကွမွးလိုကပွါတယွ။ ဂှူလိုငကွလညွး အပရယေ့ွဦးဆောငမွှုနောကကွိုလိုကရွငွး သူ့မကှနွှာကို အပရယေ့မွကှနွှာတည့တွည့ဆွီ ဦးတညလွိုကတွယွ။

အပရယေကွ နှုတခွမွးခငွှး မတှေ့ခငကွတညွးက လှှာလေးကို တဈလဈထုတထွားတာမို့ ဂှူလိုငကွလညွး အလိုကသွင့ပွဲ သူ့နှုတခွမွးလေးကို ဟပှီး အပရယေ့လွှှာ ဝငရွောကကွှူးကှောဖွို့ ခှင့ပွှုလိုကတွာပေါ့။ အပရယေ့ွ နှိုးဆှမှုတှအေောကမွှာ ဂှူလိုငတွဈယောကွ ပှောမွှေ့လာပါပှီ။ အပရယေ့လွကတွှကေ သူ့နို့တှပေေါွ ရောကလွာတဲ့အခါ မှာတော့ ဂှူလိုင့မွကှလွုံးလေးတှေ မှေးစငွးသှားတယွ။ ဂှူလိုငကွလညွး တခှားညီအဈမတှလေိုပဲ မခပေါဘူး။ အပရယေနွဲ့ယှဉလွိုကရွငွ သူမသာ ကိုယမွသာလောကကွို နို့ကှီးတဲ့စာရငွးထဲ ပါပါတယွ။ အပရယေကွ ဂှူလိုင့ကွို တဖှညွးဖှညွး လကတွှဲခေါပွါတယွ။ နှုတခွမွးခငွှး လှှာခငွှးစုပနွမွးနသလေိုပဲ အောကကွ လကတွှကလညွေး ဂှူလိုင့နွို့သီးခေါငွးလေးတှကေို လကညွှိုးလကမွနဲ့ ဖစှညွှဈပေးလိုကတွယွ။ အဈမပီပီသသပါပဲ။ ဂှူလိုင့ကွို ဂရုတစိုကွ တှဲခေါနွပမယေေ့ွ ထူးသဈကိုလညွး မေ့မထားပါဘူး။ သူ့တငပွါးတှကေို မှှောကလွိုကွ ကှှလိုကလွုပပွေးနပမယေ့ွ ဂှူလိုင့ဆွီမှာလညွး အာရုံဝငစွားနရသေေးတော့ လှုပရွှားမှုတှကေ သိပတွော့ မပှငွးထနလွှပါဘူး။ ထူးသဈက ဒါမှိုးတော့ ခှင့လွှှတတွတပွါတယွ။

သူ့နားက မိနွးကလေးနှဈယောကွ နမွးနကှတောကို ကှည့ရွငွးနဲ့ပဲ စိတဖွှနေိုငပွါတယလွေ။ သူကှည့နွရငွေးနဲ့ အပရယေ့ွ နကမွှောငတွဲ့ ဆံပငတွှနေဲ့ ဂှူလိုင့ဆွံပငနွီဖှော့ဖှော့တှကေ ရောယှကသွှားကှတယွ။ သူတို့နှဈဦးရဲ့ ဆနဒြတှနေဲ့ ပှည့နွှကနွတေဲ့မကှနွှာလေးတှကေို ဆံပငတွှကေ ဘောငခွတထွားတော့ ကှည့နွရတေဲ့ ထူးသဈအဖို့ ထူးခှားတဲ့မှငကွှငွးတဈခု ဖှဈနလရေေဲ့။ အဲဒီနောကတွော့ အပရယေကွ နှုတခွမွးခငွှးခှာလိုကပွှီး သူ့လကတွှကေိုလညွး ဂှူလိုင့ကွိုယပွေါကွနေ ရုပသွိမွးလိုကတွယွ။ ပှီးတော့ ထူးသဈကို တဈခကှလွညပွှနကွှည့လွိုကပွှီး ဂှူလိုင့ကွို အပှုံးလေးနဲ့ ပှောလိုကတွယွ။ `ဟဲ့ ဂှူလိုငွ … နငွ ဒီကို ရပကွှည့ဖွို့ လာတာတော့ မဟုတဘွူး မလား …´လို့ ပှောရငွး ထူးသဈပေါကွနေ ထလိုကရွငွး သူ့ညီမ အနားမှာ ရပလွိုကတွယွ။ ပှီးမှ ခပတွိုးတိုးနဲ့ `ကဲ … ဒီညတော့ နင့လွကထွဲ အပလွိုကမွယွ´လို့ ပှောလိုကတွယွ။ ဂှူလိုငကွ မိုးပေါကွို ခှိနရွှယထွားတဲ့ ထူးသဈဒုံးပှံကှီးကို လှမွးကှည့လွိုကတွယွ။ အပရယေ့အွရညတွှနေဲ့ ပှောငလွကနွပှေီး သူ့ရဲ့ နှလုံးခုနသွံနဲ့အတူ တုနခွါနသလေိုပဲ။ ဂှူလိုငတွဈယောကွ စိတညွှို့ခံထားရသလို စိုကကွှည့နွမေိတုနွးမှာပဲ အပရယေ့လွကတွှကေ သူ့နောကကွှောပေါွ ရောကလွာတာကို သတိပှုလိုကမွိတယွ။

အဲဒီအခှိနမွှာပဲ အပရယေ့လွကတွှကေ ဂှူလိုင့ကွို ကုတငပွေါွ အသာအယာ တှနွးပို့လိုကလွရေဲ့။ ဂှူလိုငကွလညွး အလိုကသွင့ပွဲ ကုတငပွေါတွကလွိုကရွငွး ခှှေးတှစေို့နတေဲ့ ထူးသဈကို ပှုံးပှလိုကတွယွ။ တဈခါတညွးပဲ သူတို့နှဈဦး အလုပဖွှဈမယ့အွနအထေားကို ရောကသွှားပမယေ့ွ တကယွ စတငလွိုကဖွို့ကတော့ သူ့ဘကကွ မဝံ့မရဲဖှဈနတောမို့ အပရယေကွပဲ ထူးသဈညီလေးကို ကိုငလွိုကပွှီး ဂှူလိုင့ကွှောလေးကို သပပွေးလိုကတွော့ သူလညွး အားတငွးပှီး ထူးသဈညီလေးနဲ့ သူ့ညီမလေးကို မိတဆွကပွေးလိုကပွါတော့တယွ။ သူတို့ရဲ့ပဈစညွးခငွှး စတငထွိတှေ့လိုကတွော့ ဂှူလိုငကွ နှုတခွမွးလေးကို ကိုကလွို့ အားတငွးရငွး သူ့ညီမလေးအဝကနေ ထူးသဈ ညီလေး အတှငွးထဲအထိဝငရွောကဖွို့ တဖှညွးဖှညွးခငွှး ကှိုးစားလိုကတွယွ။ ထူးသဈညီလေးက ဂှူလိုင့ရွဲ့ အခစှတွံခါးကို တဖှညွးဖှညွးတှနွးဖှင့လွိုကတွယွ။ မရငွးနှီးတဲ့အရာတဈခုကို ကှိုဆိုလိုကရွတဲ့ ဂှူလိုငကွတော့ အင့ကွနဲ ညညွးလိုကတွယွ။ အပရယေကွတော့ ဘေးကနပေဲ ဂှူလိုငနွဲ့ မကှလွုံးခငွှးဆုံအောငကွှည့ရွငွး အားပေးသလို ပှုံးပှလိုကတွယွ။

ဒီတော့မှပဲ ဂှူလိုငလွညွး အံကှိတရွငွး သူ့အတှငွးသားလေးတှဆေီကို ထူးသဈညီလေး အပှည့အွ၀ တိုးဝငလွာအောငွ ခှင့ပွှုပေး လိုကတွော့တာပါပဲ။ ဒီအရသာကတော့ ဘာနဲ့မှာ သူ့အဖို့ လဲနိုငမွယွ မထငပွါဘူး။ သူ့ရဲ့ ပထမဆုံးရညစွားနဲ့ လှနခွဲ့သောနှဈမှားစှာက ဖှဈခဲ့တဲ့ သူ့အပှိုစငအွတှေ့အကှုံလေးကလညွး ဒီလောကဘွယကွောငွးမလဲလေ။ ဂှူလိုငကွ သူ့ရဲ့တငပွါးတှနေဲ့ ထူးသဈဆီးခုံတို့ ထိကပသွှားတဲ့အထိ ဖိခလှိုကတွယွ။ ခုတော့ ထူးသဈညီလေးရဲ့ အရသာကို ပှည့ပွှည့ွ၀၀ ခံစားလိုကရွပှီပေါ့။ ကဲ … ဒီအခှိနမွှာတော့ စပှီး နှဈသကစွရာတှေ တှေ့ကှုံဖို့အခှိနပွေါ့လေ။ အပရယေကွ ဂှူလိုင့ပွါးလေးကို နမွး၊ ပုခုံးလေးကို ပှတပွေးလိုကတွော့မှ ဂှူလိုငလွညွး သတိဝငလွာပှီး အပရယေလွုပခွဲ့သလိုမှိုး သူ့ကိုယလွေးကို ထူးသဈအပေါမွှာ နှိမ့လွိုကမွှှင့လွိုကလွုပပွါတော့တယွ။ ဂှူလိုင့မွှာတော့ အတှေ့အကှုံသိပမွမှားခဲ့ပမယေ့ွ သဘာဝက ပေးလိုကတွဲ့ အစှမွးတှကပေဲ သူ့ကို ဦးဆောငနွတောပါ။ ထူးသဈလို ဆှဲဆောငမွှုအပှည့ရွှိတဲ့ ကောငလွေးတဈယောကကွို ပိုငဆွိုငလွိုကပွှီလို့ ခံစားလိုကရွတဲ့ အရသာက သူ့ကို တဖှညွးဖှညွး ကှှမွးကငှလွာစပေါတယွ။

အပရယေကွတော့ သူတို့နှဈဦးကို ကှနပနွှေဈသိမ့စွှာ ကှည့နွလရေေဲ့။ ခုနပွေါကလွှုပရွှားနတေဲ့ ဂှူလိုင့ရွငသွားတှေ၊ မကှနွှာရှေ့ကို ဝဲကသှှားလိုကွ၊ နောကတွဈခါ လှုပရွှားခှိနမွှာ နောကဘွကကွို ပှနရွောကသွှားလိုကဖွှဈနတေဲ့ ဂှူလိုင့ဆွံပငတွှေ၊ ပှီးတော့ လှုပရွှားမှုတှကှေားက ကှားနရတေဲ့ ထူးသဈနဲ့ ဂှူလိုငတွို့ရဲ့ ညညွးသံတှေ ဒါတှကေ ဘေးမှာ ရပကွှည့နွတေဲ့ အပရယေ့စွိတကွို ထိနွးခှုပမွရအောငွ ဖှဈသှားစတယွေ။ ဒီတိုငွး မနနေိုငတွော့တဲ့ အပရယေကွလညွး ပါဝငပွတသွကလွိုကပွါတယွ။ ဂှူလိုင့မွကှနွှာကို သူ့ဘကဆွှဲလှည့လွိုကရွငွး နှုတခွမွးလေးတှကေို သူ့ရဲ့နှုတခွမွးနဲ့ ဖိကပလွိုကတွော့ ဂှူလိုငကွလညွး ပှနပွှီးတုံ့ပှနလွာပါတယွ။ နှုတခွမွးလေးကို ဟလိုကပွှီး လှှာလေးကို ထုတရွငွး အပရယေ့ပွါးစပလွေးထဲကို ပှနလွညတွိုကစွဈဆငလွိုကလွရေဲ့။ ဒါပမယေ့ွ ထူးသဈအပေါမွှာ လှုပရွှားနတေဲ့အရှိနကွိုတော့ ဘယလွိုမှ အပကှမွခံပါဘူး။ ဒီတော့ ဘေးရောကနွသလေို ခံစားရတဲ့ အပရယေကွလညွး အားကမှခံပါပဲ ထူးသဈရငဘွတပွေါွ တကခွှလိုကပွှီး သူ့ညီမနဲ့ မကှနွှာခငွှးဆိုငလွိုကတွယွ။ ခပတွငွးတငွးဖကလွိုကတွော့ သူတို့ရဲ့ နို့တှကေ တဈဦးကိုတဈဦး နူးညံ့စှာ၊ နှေးထှေးစှာ ပှတတွိုကလွိုကကွှတယွ။

နို့သီးခေါငွးလတှကလေညွေး ထောငထွနလတေေော့ အခငွှးခငွှးထိလိုကတွဲ့ခဏမှာ သူတို့နှဈဦးစလုံးကို ပှီးသှားစနေိုငလွောကတွဲ့ အရသာမှိုးကို ပေးစှမွးနလရေေဲ့။ ဂှူလိုငတွဈယောကွ ထူးသဈအပေါကွနေ ခပကွှမွးကှမွးလှုပရွှားလိုကရွငွး အောညွညွးသံတှေ ထှကလွာသလို အပရယေကွလညွး တဆတဆွတတွုနရွငွး အထှဋအွထိပကွို ရောကရွှိသှားပါတော့တယွ။ ဂှူလိုင့အွတှကတွော့ ဒီလိုပှီးသှားတာ မဆနွးပမယေ့ွ အပရယေ့မွှာတော့ အထိအတှေ့၊ အနမွးတှလေောကနွဲ့ ပှီးသှားတာကတော့ ဆနွးကှယသွော စိတလွှုပရွှားမှုကှောင့လွို့ပဲ ဆိုရမယွ ထငပွါတယွ။ သူတို့မိနွးကလေးနှဈယောကွ တဈဦးကိုတဈဦး တငွးတငွးကပှကွပွှ ဖကထွားရငွး ငှိမသွကနွကှတယွေ။ သူတို့တှရေဲ့ အောသွံတှကေို တဈယောကယွောကမွှား ကှားသှားမလားလို့ စိတပွူတဲ့ ပုံစံလညွး မရှိပါဘူး။ အရာအားလုံးထဲမှာ သူတို့သတိထားလိုကမွိတာကတော့ သူတို့တှေ အခု ခံစားနရေဲ့ အရသာပဲပေါ့။ နောကတွော့ ဂှူလိုငကွ အရငစွပှီး လကတွှကေို ဖှလှှေော့ပေးလိုကပွါတယွ။ သူ့လကတွှကေို ထူးသဈပေါငကွှားမှာ နောကပွှနွ ထောကလွိုကပွှီး နောကကွို အနညွးငယွ လှှောခလှိုကတွယွ။

ဒီတော့ သူ့ရငကွို အပရယေ့ရွှေ့ ကော့ပေးလိုကသွလို ဖှဈသှားတာပေါ့။ အပရယေတွော့ ဖိတကွှားမှုကို လကခွံလိုကသွလိုပါပဲ၊ ဂှူလိုင့ရွဲ့ ဘယဘွကနွို့ပေါကွို မကှနွှာအပလွိုကပွှီး နို့သီးခေါငွးလေးကို စုပယွူလိုကတွယွ။ ပှီးတော့လညွး ခပဖွှဖှလေး ကိုကလွိုကသွေးတယွ။ နာလောကအွောငွ မပှငွးထနဘွူး၊ ဒါပမယေ့ွ ခပဖွငွှးဖငွှး ဖှဈသှားတဲ့ အရသာကိုတော့ ဂှူလိုငတွဈယောကွ နှဈနှဈခှိုကခွှိုကကွှီး ခံစားလိုကရွတာပေါ့။ ဂှူလိုငကွ အားကနဲ အောလွိုကရွငွး သူ့အဈမရဲ့မကှနွှာကို ဒီနရောကနေ ဘယမွှရှေ့မသှားရအောငွ ထိနွးကိုငထွားလိုကတွယွ။ သူတို့တှေ အပေါမွှာ အလုပမွှားနတေုနွး အောကကွနေ ထူးသဈကလညွး အပရယေ့ကွှောကို ပှတပွေးလိုကရွငွး နို့တှဆေီကိုလညွး လကလွှမွးလိုကတွယွ။ ဒီအခှိနမွှာပဲ ပုံမှနပွှနဖွှဈသှားတဲ့ ဂှူလိုငကွ ထူးသဈညီလေးကို စတငပွှုစုပါတော့တယွ။ ထူးသဈကတော့ မိနွးကလေးနှဈဦး ပှီးသှားပမယေ့ွ သူ့မှာ ခရီးဆုံးမရောကသွေးလို့ ပိုပှီးတောငွ တငွးမာဖောငွးကားလာတယွ။ ဂှူလိုငတွဈယောကမွှာတော့ အဲဒီလို ကှီးထှားလာတဲ့ ထူးသဈပဈစညွးကို သူ့အတှငွးထဲမှာ မနညွးလှုပရွှားနရပေါတယွ။

အပရယေကွလညွး သူ့ညီမလေးကို ထူးသဈရငဘွတပွေါွ ပှတလွိုကတွော့ အရညတွခှို့က ထူးသဈဗိုကပွေါအွထိ စီးကလှာလရေဲ့။ အပရယေကွလညွး တကညွီလကညွီ ပါဝငဖွို့အတှကွ သူ့ညီမလေးကို ထူးသဈမကှနွှာနားအထိ တိုးကပပွေးလိုကတွယွ။ ဂှူလိုင့ဆွောင့ခွကှတွှအေောကမွှာ ထူးသဈလညွး အရသာတှေ့လာပါပှီ။ နှာခေါငွးကလညွး မကှနွှာနားက အပရယေ့ညွီမလေးရဲ့ အနံ့ကို မလှနဆွနနွိုငတွော့တဲ့အတှကွ အပရယေ့ပွေါငလွုံးလေးတှကေို သူ့လကတွှနေဲ့ သိုငွးဖကလွိုကရွငွး သူ့မကှနွှာပေါကွို ဆှဲယူလိုကတွယွ။ လှှာကို တတနွိုငသွမှှ ထိုးသှငွးလိုကရွငွး အပရယေ့အွတှငွးသားလေးတှကေို လကှပွေးလိုကတွော့ မတူညီသောအရသာတှကေ ထူးသဈကို ရောကရွှိသှားစဖေို့အတှကွ တှနွးအားပေးနကှပေါပှီ။ နောကဆွုံးတော့ ထူးသဈလညွး ဆကမွထိနွးထားနိုငတွော့ဘဲ အပရယေ့ကွို တအားဖိလကှရွငွး ပါးစပကွလညွး ဗလုံးဗထှေးနဲ့ ပှောလိုကတွယွ။

`အား … ငါ … ငါ … ပှီးတော့မယွ ထငတွယွ … ဟငွး …´ ဂှူလိုငကွလညွး ထူးသဈအပေါကွနေ သူ့ရဲ့လမွးကို သူဖောကနွတယွေ။ လှုပခွါလာတဲ့ ကိုယလွုံးလေးရဲ့အတှငွးမှာတော့ ထူးသဈညီလေးက ပေးစှမွးတဲ့အရသာကို တငွးကပှစွှာ ခံစားနရပေါတယွ။ နောကဆွုံးမှာတော့ ထူးသဈရဲ့ ပနွးထုတလွိုကတွဲ့ အရညတွှကေ ဂှူလိုင့ညွီမလေးထဲကို လာရောကထွိမှနတွဲ့အခါမှာ သူ့တဈကိုယလွုံး တှန့လွိမရွငွးပှီးသှားသလို အလကှခွံနရတေဲ့ အပရယေကွလညွး စိတလွှုပရွှားစှာနဲ့ ပှီးသှားပါတော့တယွ။ ဂှူလိုငတွဈယောကွ ဘေးကို လဲကသှှားတဲ့အခါမှာတော့ အပရယေကွ ထူးသဈရဲ့ တဖှညွးဖှညွး ပှော့လာတဲ့ ညီလေးကို စုပယွူလိုကပွှီး သူတို့သုံးဦးစလုံးရဲ့ ပေါငွးစပထွားတဲ့အရသာကို ခံစားနမေိတယွ။ ထူးခှားတဲ့အရသာပါပဲ၊ ခှိုတယွ၊ ငနတွယွ၊ အရသာရှိတယပွေါ့။ အားလုံးပှောငစွငအွောငွ သန့ရွှငွးပေးပှီးမှ အပရယေကွ ထူးသဈဘေးကနေ ထရပလွိုကတွယွ။ ပှီးတော့မှ ထူးသဈဘေးကို ဝငလွှဲလိုကတွဲ့ ဂှူလိုင့ကွို ပှုံးကှည့ရွငွး ပှောလိုကတွယွ။

`နငတွို့နှဈယောကွ ခဏနားလိုကကွှဦးလေ … ငါတော့ အောကဆွငွးပှီး နညွးနညွးကှည့ပွှောထားလိုကမွယွ။ ဒီနေ့ ပငပွနွးကှတယွ မဟုတလွား …´လို့ ပှောပှီး သူ့ရဲ့ အဝတအွစားတှကေို ရှာနလရေေဲ့။ နောကဆွုံးတော့ အပရယေ့ကွိုယပွေါွ အဝတအွစားတှေ ရောကသွှားကှပါပှီ။ သူတို့နှဈဦးကို တဈခကှနွှုတဆွကသွလို ကှည့လွိုကရွငွး အခနွးထဲကနေ ထှကသွှားတယွ။ အနမွးလေးတဈခကှကွို လထေဲလှှင့လွိုကရွငွးနဲ့ပေါ့။ သူ့အတှေးထဲမှာတော့ ဒီအတိုငွးဆို ပိုပှီးစိတဝွငစွားစရာကောငွးလာပှီလို့ တှေးရငွး အောကကွို ဆငွးသှားပါတော့တယွ။