ေရွ႕ေနာက္ဖြင့္ခဲ့သည္

” ျဖိဳးညီေရ” ေခၚသံနဲ႔ အတူ အိမ္ထဲ၀င္လာတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ကို လွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့ မမမြန္တုိ႕ လင္မယားျဖစ္ေနသည္။ သူတုိ႕လင္မယားနဲ႔ေတာင္မေတြ႕တာ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိျပီ။ မမမြန္ကျဖိဳးညီရဲ႕ အစ္မ တစ္၀မ္းကြဲ ၊ ျဖိဳးညီ အေဖရဲ႕ညီမရဲ႕ သမီးအငယ္ဆံုးျဖစ္သည္။ ျဖိဳးညီ တို႕အေဖက တရုတ္စပ္သည္။ အေဒၚ့ ေယာက်ာ္းကလဲ တရုတ္ဆုိေတာ့ မမမြန္က ပီဘိတရုတ္မေလးတစ္ေယာက္ႏွယ္။ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ရင္သားေတြကထြားထြား ၊ တင္သားေတြကလဲႀကီးသည္၊ ရုပ္ကလဲေတာ္ေတာ္ေခ်ာသည္။ သူ႕ေယာက်္ားျဖစ္သူေယာက္ဖတစ္၀မ္းကြဲက ကိုခ်မ္းသာ တဲ့။ ကားပစၥည္းေတြ အႀကီးအက်ယ္ေရာင္းတဲ့သူေဌးသား။ ရုပ္ကလဲ ေခ်ာသည္။ ဒီလိုပဲ မမမြန္နဲ႔ႀကိဳက္ျပီး လက္ထပ္ႀကတာ ႏွစ္ ႏွစ္ေတာင္ေက်ာ္ေပါ့။ ျဖိဳးညီ အေတြးစေတြကိုျဖတ္လိုက္ျပီး ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္ကိုအိမ္ထဲေခၚလိုက္သည္။ ”လာ….အကို နဲ႔ မမ ဘယ္ကိုလာတာလဲ။” ” ဒီလိုပါပဲ နင့္အကိုအေႀကာင္းမသိေသးဘူးလား။ သူတီဘီျဖစ္တာေလ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ ေဆးယဥ္ပါး ေရာဂါျဖစ္တာ။ ပထမျဖစ္တုန္းက ေဆးမွန္မွန္မေသာက္တာနဲ႔ ေနာက္ပိုင္းေဆးမတိုးေတာ့ပဲ ျဖစ္သြားတာ။ အခုလဲ ေနမေကာင္းဘူး။ တစ္ခါတစ္ခါထထေဖာက္ေသးတယ္။ ေသြးေတြအန္တာမွ မေျပာပါနဲ႔။ ” ေဘးနားက ေယာက္ဖေတာ္ကေတာ့ တစ္ခ်က္သာႀကည့္ျပီး ယဲ့ယဲ့ျပံဳးျပသည္။ အျပံဳးကႏြမ္းလွ်ေနသည္။ “ဒါနဲ႔ မမတုိ႕ ဘာကိစၥနဲ႔လာတာလဲ။ ခဏေလးေနာ္ ။အေဖနဲ႔ အေမေစ်းခဏသြားတယ္။ ျပန္ေရာက္ေတာ့မွာပါ ။ မႀကာပါဘူး ။ “ “နင့္ကို ေဆးအေႀကာင္းေလးေမးခ်င္လို႕လာတာပါ။ သူလဲေဆးေတြ ေသာက္ေနေတာ့။ ေဆးဖုိးကလဲ တစ္လကိုငါးသိန္းေလာက္ကုန္တယ္ဟယ္။ ဘာေဆးေတြလဲဆုိတာရယ္ ။ေနာက္ေရာ အေကာင္းအတုိင္းျပန္ျဖစ္ပါ့မလားလို႕ေမးခ်င္လို႕။ “ ဓာတ္မွန္ကိုႀကည့္လိုက္ေတာ့ အဆုတ္တြင္ စေပါ့ေတြက ဇကာေပါက္ႏွယ္။ ေအာ္……. ေပလိုက္တဲ့ ငါ့ေယာက္ဖ ။ ဘာလို႕ အဲဒီေလာက္ေတာင္ဆုိး၀ါးသြားပါ့လိမ့္။ ျဖိဳးညီ တစ္ေယာက္မခ်ိတင္ ကဲပင္ေတြးမိလိုက္ေသးသည္။ သို႕ေသာ္ လူနာတစ္ေယာက္ကိုစိတ္ဓာတ္က်ေအာင္မေျပာသင့္ေသာေႀကာင့္ ” ေကာင္းမွာပါ မမ ေဆးကိုပံုမွန္ေသာက္ေလ။ ဒီအစက္အေျပာက္ေတြကေတာ့ ျပန္ေပ်ာက္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ က်န္တာေတာ့ သူ႕ေဆးပတ္လည္ေအာင္ေသာက္လို႕ တီဘီ bacilli ေတြကုန္သြားရင္ ေပ်ာက္မွာပါ။

ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ေဆးလိပ္မေသာက္နဲ႔ ။ အပင္ပန္းမခံနဲ႔ေတာ့ေပါ့။ သက္ေတာင့္သက္သာပဲေနရမွာေပါ့။” ” ဒါေတာင္နင့္အကို က ေဆးလိပ္ျပန္ေသာက္ခ်င္ေသးတယ္ ။ မနည္းတားထားရတာ ။အရင္ထဲက ဖင္မီးခိုးထြက္ေအာင္ေသာက္တဲ့လူေလ။ ” ေျပာရင္းဆုိရင္း ေဖေဖနဲ႔ေမေမျပန္ေရာက္လာလုိ႕ စကားစျပတ္သြားသည္။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ မိဘႏွစ္ပါး စကားေကာင္းေနႀကသည္။ အာလႅာပ သလႅာပေတြကို ဆက္နားမေထာင္ခ်င္ေတာ႔တာ နဲ႔ အခန္းထဲ၀င္ျပီး ကိုနတ္သားေရးထားတဲ့ ” ျပန္ေျပာျပဖုိ႕ေတာ္ေတာ္ခက္လိမ့္မယ္” ဆုိတဲ့ စာအုပ္ကိုပဲျပန္ဖတ္ေနမိသည္။ ဖတ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ဖတ္လိုက္တာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ႀကာသြားသည္မသိ။ဧည့္ခန္းထဲက ”သားေရ ခဏလာဦးေျပာစရာရွိလို႕ ။ ” အေမရဲ႕ ေခၚသံကိုႀကားလို႕ အျပင္ကိုထြက္ႀကည့္မိသည္။ ” သားကိုရန္ကုန္ထည့္ေပးလိုက္မလို႕ ။ သြားအထုတ္သြားျပင္ေခ် ။ ေန႕လည္ နင့္ အစ္မတို႕ျပန္ရင္တစ္ခါထဲလိုက္သြား နင္ေက်ာင္းပိတ္တဲ့ ႏွစ္လ ဒီမွာလဲအားေနတာပဲ လတ္လ်ား လတ္လ်ားနဲ႔ ဘာမွလဲမဟုတ္ဘူး ။ဟိုမွာအကူညီလိုေနတာ သြားကူညီေခ်။ ” ျဖိဳးညီလဲ ဖတ္လက္စ စာအုပ္ကိုပိတ္လိုက္ျပီး အထုတ္အပိုးေတြျပင္ဆင္ေနလိုက္သည္။ ေန႕လည္ထမင္းစားျပီးေတာ့ အစ္မတို႕ကားနဲ႔ ရန္ကုန္လိုက္ခဲ့သည္။ ေယာက္ဖက ကားေတာင္သိပ္မေမာင္းႏုိင္။ ပဲခူးလာတုန္းကေတာင္ အစ္မ ေမာင္းခဲ့တာ ။ အျပန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေမာင္းမယ္ မမဆုိျပီးသူကိုယ္တုိင္ ေမာင္းျပီးလာခဲ့လိုက္သည္။ အိမ္က စဥ့္အုိးတန္းလမ္း ေျခာက္လႊာ ။ ေယာက္ဖက သံုးလႊာေလာက္ပဲတက္ရေသးသည္ … ေဟာဟဲ …ေဟာဟဲ ျဖစ္ေနလို႕ သူ႕ကိုေစာင့္ေစာင့္ျပီးေခၚရသည္။ အေပၚေရာက္ေတာ့ ေယာက္ဖ ေမာျပီးဖလက္ျပသြားသည္။ အခန္းထဲသြားနားေနသည္ ။ ”ေမာင္ေလးေရ ………. အထုတ္ေတြ၀ိုင္းကူထားပါဦး ။ နင့္အကိုအထုတ္ကို သူ႕ အခန္းထဲထား ။ မမအထုတ္ကိုေတာ့ ဒီကိုယူလာခဲ့ ။ ” ” မမက အကိုနဲ႔တစ္ခန္းထဲအတူတူအိပ္တာမဟုတ္ဘူးလား” ” နင့္အကိုဆီကပိုးကူးမွာစိုးလို႕ ခြဲအိပ္တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိျပီ။ သူကလဲ ေဆးျပင္းေတြေသာက္ရေတာ့ ညညဆုိ တန္းျပီးအိပ္ေပ်ာ္တာပါပဲဟယ္။ လင္မယားကိစၥလဲသိပ္မရွိေတာ့ပါဘူး။ ” အိမ္ေထာင္က်တာမွ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ပဲရွိေသးသည္။ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ခြဲအိပ္ရေသာ မမကိုလဲ သနားမိသည္။ သို႕ေသာ္ ဘာစိတ္မွ မျဖစ္မိေပ။ ဒီလိုနဲ႔ မနက္ေစာေစာထတဲ့ သူ႕အက်င့္ေႀကာင့္ မနက္ေစာေစာေရေႏြးတည္၊ ထမင္းအိုးတစ္လံုးခ်က္ျပီး ေစ်းသြားလိုက္သည္။ ေစ်းကျပန္လာေတာ့ မမမြန္တစ္ေယာက္ ေရခ်ဳိးခန္းထဲက ထြက္လာတာနဲ႔တန္းတုိးသည္။

ရင္လွ်ားေပၚမွာတဘက္ေလးလႊားထားသည္။ ”ေအာ္……. မမမြန္ ႏုိးေနျပီလား။ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ေစ်းကျပန္လာျပီ ။ ႀကက္သားနဲ႔ အာလူးရယ္ ၊ ကင္ပြန္းခ်ဥ္ရြက္နဲ႔ ပဒတ္စာေလးပဲခ်က္ျပီး ငပိရည္နဲ႔ တုိ႕စရာေလး တုိ႕မလို႕စီစဥ္ထားတယ္။” ျဖိဳးညီတစ္ေယာက္ေရပက္မ၀င္ စကားေတြကိုေဖာေဖာသီသီပင္ေျပာမိသည္။ ” ဒါနဲ႔ မမမြန္မ်က္ႏွာမေကာင္းပါလား။ ညက အိပ္မေပ်ာ္လို႕လား။ ဘာျဖစ္လို႕လဲမမရဲ႕။” ေသခ်ာေမးႀကည့္ေတာ့မွ.. ” ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။ ညက မမမြန္ေျခဆစ္လက္ဆစ္ေတြကိုက္လို႕အိပ္လို႕မရဘူးေလ။ မိုးေအးေတာ့ပိုဆုိးတာေပါ့။ ဆရာ၀န္ကေတာ့ ေလးဘက္နာလို႕ေျပာတာပဲ။ အဲဒါ မိုးေအး တုိင္းျဖစ္ေနေတာ့ စိတ္ညစ္ေနတာပါ။ ” ” ဒါမ်ားမမမြန္ရယ္ ညထဲက ေျပာပါလား ။ ကၽြန္ေတာ္ ေဆးေပးျပီး ကုေပးမွာေပါ့။ ဘာလဲ ကိုယ့္ေမာင္ေလးကို ေက်ာင္းမျပီးေသးဘူးဆုိျပီးမယံုဘူးလား။ ” ”လာ… ဒီမွာထုိင္ ။ ကၽြန္ေတာ္ရွင္းျပမယ္။ အဲဒါ Rheumatoid arthritis လို႕ေခၚတယ္ ။ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးေသာက္ေပါ့။ ေနာက္တစ္ခါျဖစ္ရင္ကၽြန္ေတာ့္ကိုေခၚေလ။ ” ” အင္း ” ”ကၽြန္ေတာ္မနက္စာျပင္ထားတယ္။ အကို႕ကိုႏႈိးလိုက္ဦးေလ။ တူတူစားရေအာင္။” ”ရတယ္ေမာင္ေလး သူကေနျမင့္မွထတာ ။ သူ႕ကို ႏႈိးရင္လဲမႀကိဳက္ဘူး။ ” ” ေမာင္ေလးနဲ႔ မမပဲအရင္စားထားႏွင့္မယ္ ။ ေနာက္မွခ်က္ေပါ့ ။ ၀ီရိယေကာင္းေနလိုက္တာေနာ္။” ” ခဏေလး မမအ၀တ္အစားသြားလဲလိုက္ဦးမယ္။ ” ေျပာရင္းဆိုရင္းထြက္သြားေသာ မမမြန္ရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းကို တစ္ခ်က္လွမ္းႀကည့္လိုက္မိသည္။ တင္သားေတြက ထြားျပီး အယ္ေနသည္။ အသားက ေရစို ေတာ့ ထမိန္က တခ်ိဳ႕ေနရာေတြ အသားမွာကပ္ေနသည္၊ တင္သားေတြ လႈပ္တာ ထမိန္က ကပ္ပါသြားေတာ့ တဖက္တခ်က္ စီ၊ တက္လိုက္က်လိုက္က ၾကည့္လို႕ေကာင္းေနသည္၊ကာမမႈလဲေကာင္းေကာင္းမျပဳျဖစ္ေတာ့ က်မသြား။ ဒီႀကားထဲ အိမ္အလုပ္ေတြကို သူတစ္ေယာက္ထဲဒိုင္ခံလုပ္ရေတာ့ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္သလိုျဖစ္ျပီး ရင္သား ၊ တင္သားေတြက က်စ္လစ္ေနသည္။ ေန႕လည္ အိမ္ေနာက္ေဖးမွာဟင္းခ်က္ရင္း မမမြန္ေနာက္မွာေရာက္တာမသိပဲ လွည့္လိုက္ေတာ့ ရင္ခ်င္းအပ္သလိုျဖစ္သြားျပီး မမမြန္ရဲ႕ ႏုိ႕ႀကီးေတြနဲ႔ ပြတ္မိသြားသည္။ အိစက္ ေနေသာအေတြ႕အထိေႀကာင့္ ကတုန္ကရင္ေတာင္ျဖစ္သြားသည္။ မနဲစိတ္ႏွစ္ျပီး ဟင္းအုိးထဲအာရုံစိုက္လိုက္ရသည္။ ေန႕လည္စာ ျဖိဳးညီလက္ရာကို ခ်ီးက်ဴးႀကသည္။ ျဖိဳးညီလဲ ေန႕လည္စာစားျပီး သူ႕အခန္းထဲ၀င္ကာတစ္ေရးတေမာအိပ္လိုက္သည္။

ညေနေစာင္းေလာက္ႏုိးေတာ့ ေလ့က်င္ခန္းလုပ္သည့္ အေနနဲ႔ ဒိုက္ထုိးျပီး ေဘာင္းဘီတုိနွင့္ပင္ ေရခ်ဳိးခန္းထဲ၀င္ျပီး ေရပန္းေအာက္မွာအားရပါးရေရခ်ဳိးလိုက္သည္။ ညေနစာစား ၊ ျပီးေတာ့ ေယာက္ဖနဲ႔ေဘာလံုးပြဲႀကည့္ ။ ပထမပိုင္းျပီးေတာ့ ေယာက္ဖက မႀကည့္ႏိုင္ေတာ့ ။ အားနည္းတာေရာ ၊ အိပ္ေရးပ်က္မခံႏုိင္တာေရာေႀကာင့္ အိပ္ေတာ့မည္ေျပာသည္။ မမမြန္က အိပ္ယာခင္းေပး ေစာင္ျခံဳေပးသည္။ ေယာက္ဖအိပ္သြားျပီးမွ ျပန္ထြက္လာသည္။ ”ငါ့ေမာင္ေလး မအိပ္ေသးဘူးလား။ မမေတာ့ အိပ္ေတာ့မယ္ ။” ” ရတယ္ မမ ကၽြန္ေတာ္က ႏွစ္ပြဲဆက္ႀကည့္မွာ ။ ၉ခြဲပြဲျပီးရင္ ၁၂နာရီပြဲလာဦးမွာဆုိေတာ့ ၂နာရီေက်ာ္ေလာက္မွ အိပ္ျဖစ္မွာ ။” ” ဂြတ္ႏုိက္ေနာ္ မမ။ ” ဒုတိယပြဲႀကည့္ရင္း ပထမပိုင္းအျပီး ခဏနားေတာ့ ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ဖတ္ဖို႕လိုက္ရွာမွ ဂ်ာနယ္က ျခင္းေတာင္းထဲထည့္လိုက္မိမွန္းသိသည္။ဒီကုိလာတုန္းက အထုတ္မဆန္႕တာ နဲ႔ ျခင္းေတာင္းထဲထည့္ထားတာ ။ ျခင္းေတာင္းက မမမြန္အခန္းထဲမွာ ။ မထူးပါဘူးေလ ။ဘယ္သူမွမ မဟုတ္တာ ကိုယ့္အစ္မပဲ ဆုိျပီး အခန္းထဲ၀င္လိုက္သည္။ ႏုိးသြားမွာေႀကာက္လို႕ ေျခဖြနင္းျပီး အခန္းထဲ၀င္ ၊ ကုတင္ေအာက္က ျခင္းေတာင္းကို ငံု႕ယူေနစဥ္ ”ေမာင္ေလး ေဘာလံုးပြဲျပီးျပီလား။” ” ေအာ္ မမ မအိပ္ေသးပဲကို ၊ မျပီးေသးဘူးမမ ။ ပထမပိုင္းျပီးျပီ ပ်င္းေနလို႕ ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ဖတ္မလို႕ဟာ ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ကျခင္းေတာင္းထဲပါသြားလို႕ လာယူတာ။” “ ေအာ္ ေအးေအး “ ” မမ မအိပ္ေသးဘူးလား ။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ။ ” ”အဆစ္အျမစ္ေတြကိုက္ျပန္ျပီငါ့ေမာင္ရယ္။ လက္ဆစ္ေျခဆစ္ေတြကိုက္ေနတာ။” ”ေအာ္….. ဒါေလးမ်ားမမရယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာေဆးပါလာတယ္ ခဏေစာင့္။ ” အခန္းထဲျပန္ျပီး အသင့္ရွိေနတဲ့ အစာအိမ္မထိတဲ့ အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးကိုပဲ Antacid ေလးနဲ႔တြဲျပီးေပးလိုက္သည္။ေဆးတုိက္ျပီးေတာ့ ”မမ..လက္ဆစ္ေတြကိုက္ေနတယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္ႏွိပ္ေပးရဦးမလား။” ”အင္း ႏွိပ္ေပးေလ ။ ေကာင္းတာေပါ့ ငါ့ေမာင္ရယ္။ မမကေတာ့ အရမ္းကိုက္တာပဲသိတယ္။ ” ျဖိဳးညီ တစ္ေယာက္မမမြန္ရဲ႕ လက္ဆစ္ေတြကိုစိတ္ပါလက္ပါနဲ႔ ႏွိပ္ေပးေနမိသည္။ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက သြယ္လွ်ေနသည္။ ေဖာ့ဖေယာင္းလိုနူးညံ့ေနသည္။ ကုတင္က နံရံကပ္ထားတာဆုိေတာ့ နံရံဘက္နွင့္ ေ၀းသည့္ ဒီဘက္လက္ကို ႏွိပ္ေပးတုန္းက ဘာမွမျဖစ္။ ဟိုဘက္လက္ကို က်ေတာ့ မမက သူ႕ရင္ဘတ္ေပၚတင္ေပးထားသည္။ လက္ကိုႏွိပ္ရင္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ရင္သားႀကီးေတြကို ထိမိေတာ့ အိစက္သည့္အထိအေတြ႕ေႀကာင့္ ေအာက္ကညီေတာ္ေမာင္က ေခါင္းေထာင္ခ်င္လာသည္။

ပုဆိုးပဲ၀တ္ထားတာရယ္ ၊ ညဘက္အိပ္ခါနီးဆုိေတာ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီက၀တ္မထားေတာ့ ပုဆုိးေအာက္မွာေငါထြက္ေနသည္။ မမြန္ကေတာ့ မသိေလာက္။ ခဏႀကာေတာ့ ”ရျပီငါ့ေမာင္ လက္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးသက္သာသြားျပီ။ လုပ္ေပးလက္စနဲ႕ ေျခဆစ္ေလးေတြႏွိပ္ေပးဦး။ ဒူးေခါင္းေရာပဲ။ ခစ္ခစ္ ” ျဖိဳးညီ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို ညင္ညင္သာသာႏွိပ္ေပးသည္။ ေကာ့လိုက္ ကုတ္လိုက္ခ်ဳိးေပးသည္။ အဆစ္ေလးေတြေပၚမွာလက္နဲ႔ဖိေပးသည္။ ေျခရင္းကေန အေပၚကိုေမာ့ႀကည့္ေတာ့ ေအာက္ခံမ၀တ္ထားတဲ့ ည၀တ္အကီီၤ်ေပၚမွာ ႏုိ႕သီးေခါင္းေလးေတြကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ အာေခါင္ေတြေတာင္ေျခာက္လာသည္။ ခဏေနေတာ့ မမက အေပၚကိုဆြဲတင္ျပီး ” ဒူးေခါင္းေလးပဲေနာက္ဆံုးႏွိပ္ေပးေတာ့ ငါ့ေမာင္ေရ။ ေမာင္ေလးလဲေတာ္ေတာ္ေညာင္းေနေတာ့မယ္။ မမ လဲေဆးေသာက္လိုက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းသြားတယ္။” ဒူးေခါင္းကို ႏွိပ္ေပးရင္း ေျခသလံုးသားျဖဴျဖဴေလးေတြကိုႀကည့္ျပီး စိတ္မထိန္းႏုိင္ေတာ့။ ၿဖိဳးညီ့ လက္ဖဝါးေတြက ႏွိပ္ေနတာ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ဖြဖြေလး ဆုပ္ၿပီး ပြတ္သတ္ေနမိ မွန္းေတာင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတိမထားမိေတာ့ေပ။ ၿဖိဳးညီ ေခါင္းထဲ မွာ တျခားဟာေတြ ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး၊ အခု ျမင္ေနရတဲ့ ဒူးေခါင္းေလာက္ အဆင့္ကေန ပိုၿပီး ျမင္ခ်င္လာမိၿပီ။ ၿဖိဳးညီ လက္ေတြက မမမြန္ရဲ႕ ဒူးဆစ္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္ပြတ္ေပးရင္းက ေပါင္လံုးေတြေပၚကို ေရာက္သြားသည္၊ ထမိန္စက ဒူးေလာက္ထိပဲ ရွိေသးေတာ့ မမမြန္ရဲ႕ ေပါင္တန္ ေတြကို မေတြ႕ ရေပမဲ့ ျဖိဳးညီလက္ဖဝါးေတြက ေခ်ာမြတ္ ေတာင့္တင္း ေနတဲ့ အသားေတြကို ထမိန္ေအာက္က ပဲ လက္လွ်ိဳ ပြတ္လို႕ေကာင္းေကာင္း နဲ႕ မို႕ တေျဖးေျဖးခ်င္း ေပါင္ရင္းနားထိ တိုးပြတ္သပ္ လာမိသည္။ ျဖိဳးညီ လက္ဖဝါးက ေပါင္ရင္းနားထိ ေရာက္လာတာမို႕ ျဖိဳးညီရဲ႕ လက္ေကာက္ဝတ္ေတြက သူ႕ အလိုလို မမမြန္ရဲ႕ ထမိန္အနားစ ကို တြန္းတင္ေပး လာသလိုျဖစ္လာေတာ့၊ မမမြန္ရဲ႕ ေပါင္တန္ ဝင္းဝင္းကို စျမင္ေနရၿပီ။ ျဖိဳးညီ မမမြန္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးအစံုပိတ္ထားတာ ေတြ႕ရ သည္၊ မ်က္ေစ့ေလးပိတ္ၿပီး ႏူတ္ခမ္း မဟတဟ နဲ႕ မမမြန္ ရဲ႕ မ်က္ႏွာေလး မွာ နဖူးေၾကာေလး သိမသာၾကံဳ႕ေနတာ လည္း ေတြ႕လိုက္ရသည္။ မမမြန္ သိရက္နဲ႕ ဘာမွ မေျပာတာ ကို ေတြ႕ရေတာ့ ၿဖိဳးညီ ပိုရဲလာသည္၊ လက္ေတြက ေပါင္အေပၚေတြ ေဘးေတြကို စက္ဝိုင္းလုိ ပြတ္ေနရင္း သူ႕ လက္ဖ်ံျဖင့္ ထမိန္ကို ပိုလွန္ေအာင္ တြန္းပို႕ေပးလာခဲ့သည္၊ ျဖဳဝင္းမြတ္ ေခ်ာေနေသာ ေပါင္လံုး ႏွစ္လံုးကို တဝက္ေလာက္ျမင္ရေတာ့ ၿဖိဳးညီ ရဲ႕ ညီေတာ္ေမာင္က မာေတာင့္တင္းေနတာ နာေတာင္နာလာၿပီ။ အဲဒါနဲ႕ ညာဘက္က ဆက္ပြတ္ေပးေနရင္း ဘယ္ဘက္လက္နဲ႕ ထမိန္ကို မမမြန္ ဗိုက္ေပၚထိေရာက္ေအာင္လွန္တင္လိုက္သည္။ ဘြားကနဲ ေပၚလာတဲ့ မမမြန္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးက အေမႊးအမွ်င္ေတြ သန္႕စင္ထားလို႕ ေျပာင္ ၿပီး အကြဲေၾကာင္းမွာ တြန္႕လိမ္လိမ္ ႏူတ္ခမ္းဖတ္ေလး တခုက ညိဳညိဳ မဲမဲေလးနဲ႕ ၊ ေဘးနားက ပန္းေရာင္ရင့္ရင့္ အတြင္းသား ေလးေတြက အရည္ၾကည္ေတြ စို ၿပီး မီးေရာင္ေအာက္မွာ အေရာင္ျပန္လဲ့ေနသည္။ ၿဖိဳးညီ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္နဲ႕ ပြတ္ေနတဲ့ လက္တဘက္ကို ပါ ရပ္လိုက္ၿပီး မမမြန္ရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲ ဝင္ ဒူးေထာက္လိုက္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ေပါင္ႏွစ္လံုးကို အသာေလး တြန္းၿပီး ကားလိုက္တယ္၊ အဲေတာ့မွ မမမြန္က ရုတ္တရက္လွန္႕ႏိူးသလိုနဲ႕ မ်က္လံုးအစံုပြင့္လာၿပီး၊ ” အာ…… ငါ့ေမာင္ ဘာေတြ လုပ္ေန တာလဲကြယ္။ မေတာ္ပါဘူး။” “ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မထိန္းႏိူင္ေတာ့ လို႕ပါ မမ ရယ္၊ ခြင့္လႊတ္ပါေတာ့ “ မမမြန္က သူထမိန္ကို ျပန္ဆြဲဖုံး ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေစ့ဖို႕ ၾကိဳးစားသည္။

ဒါေပမဲ့ ၿဖိဳးညီက သူ႕ေပါင္ႏွစ္လံုး ၾကားထဲ မွာေရာက္ေနၿပီ ဆိုေတာ့ ေပါင္ႏွစ္လံုးက ၿဖိဳးညီကို ညွပ္ထားလိုက္သလိုျဖစ္ေနသည္။ ဒါ့ အျပင္ ေပါင္ႏွစ္လံုးကို ညွပ္ဖို႕ ဒူးႏွစ္လံုးကို ေထာင္လိုက္ရေတာ့ အခု မွ ဒူးေထာင္ေပါင္ကား ဆိုေတာ့ လိုးပါေတာ့ လို႕ ဖိတ္ေခၚေနသလိုပင္။ ၿဖိဳးညီတစ္ေယာက္ မမမြန္ျပန္ဖုံးလိုက္တဲ့ ထမိန္ကို အနားက ကိုင္အသာဆြဲလွန္ျပီး အဖုတ္ႀကီးကို ကုန္းလ်က္လိုက္သည္။ “ အို ဟဲ့ အား ရွီး အိုး မေကာင္းဘူးထင္တယ္ေနာ္..အို႕ ခက္ေတာ့တာပဲ ကၽြတ္စ္ကၽြတ္စ္” မေတာ္ပါဘူးသာေျပာေနတာ အဖုတ္ထဲမွာ အရည္ေတြရြဲေနသည္။ အရည္ႀကည္ေလးေတြကိုလွ်ာႀကီး နဲ႔ တစ္ခါထဲ သိမ္းႀကံဳး လ်က္လိုက္သည္။အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္လႊာကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ စုငံုျပီး ခ်ဳိခ်ဥ္စုတ္သလို ဆြဲစုတ္လိုက္သည္။ ” ရႈး…. အား….ဘယ္လိုမ်ားလုပ္ေနတာလဲ ငါ့ေမာင္ရယ္….အင့္.” မမမြန္တစ္ေယာက္ ေကာ့ျပန္ေနသည္ ။ ခါးေကာ့ျပီး အဖုတ္ႀကီးကို ေကာ့ေပးသည္။ အဖုတ္ႀကီးကို ျဖိဳးညီမ်က္ႏွာႏွင့္ကပ္ေပးသည္။ အေစ့ေလးကို ဆြဲစုတ္ေပးသည္။ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို ျဖဲျပီး ပန္းေရာင္ အတြင္းနံရံထဲကို လွ်ာကိုေခါက္ကာပို႕လႊတ္လိုက္သည္။ ” အ…..အ……. နာနာေလးလွ်က္….. ေကာင္းလိုက္တာ…. ” အေစ့ကို စုတ္လိုက္၊ လွ်ာနဲ႔ထုိးေမႊလိုက္၊ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ျဖိဳးညီႏႈတ္ခမ္း ေတ့ျပီးစုတ္လိုက္ လုပ္ေနတုန္း မမမြန္ လက္ႏွစ္ဖက္က ျဖိဳးညီလက္ႏွစ္ဖက္ကိုယူျပီး သူ႕နို႕အံုေပၚမွာတင္ေပးသည္။ တင္းအိျပီးႏူးညံ့ေနတဲ့ ႏုိ႕ႀကီးႏွစ္လံုးကို ည၀တ္အက်ီၤေပၚကပဲ နာနာနယ္မိသည္။ ” ညွစ္ နာနာ ညွစ္ ေကာင္းေနျပီ ။ ေကာင္းလိုက္တာ။ ေအာက္ကလဲ ျပီးေတာ့မယ္..။ ” ”အား …… အား……….. ျပီးျပီ ျပီးျပီ …။ ” ခါးေလးကိုေကာ့ ျပီး အရည္ေတြ ဒလေဟာ ထြက္ကာ ျပီးသြားသည္။ ျဖိဳးညီမ်က္ႏွာမွာလဲ အရည္ေတြလူးေနသည္။ ထြက္လာတဲ့ အရည္ေတြတစ္ခါထဲမ်ဳိခ် လိုက္သည္။ မမမြန္အရည္က အခ်ဥ္ဓာတ္မမ်ား ။ အနည္းငယ္ ငန္သည့္ဘက္ကဲသည္။ သိပ္မခ်ဥ္ဘူးဆုိေတာ့ အက္ဆစ္ဓာတ္နည္းတယ္ ။ PH နိမ့္မွာေပါ့ ။ ျဖိဳးညီ စိတ္ထဲကပင္ ေစာက္ရည္ကို ဓာတ္ခြဲႀကည့္မိသည္။ စိတ္ကူးေနလို႕ မျပီးေသး ။ အလုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရဦးမယ္ ဆုိျပီး ။ ပုဆုိးကိုတစ္ခါထဲ ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။ ေအာက္က ေစာင့္ဆုိင္းေနတဲ့ ညီေတာင္ေမာင္က ဘြားကနဲ ထြက္လာသည္။ မမမြန္ကေတာ့ လွ်ာနဲ႔တင္ တစ္ခ်ီျပီးသြားလို႕ မ်က္လံုးေလးေမွးေနသည္။ ျဖိဳးညီ ဒူးေထာက္ကာ ေထာက္ကာနဲ႔ ေခါင္းရင္းဘက္ကိုသြားလိုက္သည္။ ညီေတာ္ေမာင္ကို ပါးစပ္နားေလးကပ္ျပီး ။ …မမမြန္…. လို႕ညင္ညင္သာသာေခၚလိုက္သည္။ မမမြန္ မ်က္လံုးဖြင့္ ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ပါးစပ္နားမွာ တရမ္းရမ္းျဖစ္ေနတဲ့ ညီေတာ္ေမာင္ကိုေတြ႕ျပီး မ်က္လံုးေလး၀ိုင္းသြားသည္။” အာ …… အႀကီးႀကီးပဲ ။ နင့္အကိုဟာ ေတာင္ အဲေလာက္မႀကီးဘူး။” ” ကၽြန္ေတာ္က အေဆာင္မွာပ်င္းေနတာနဲ႔ အားအားရွိ ပန္႕ဆြဲထားတာေလ။ အဲဒါေႀကာင့္ပါ။ ” “ အားရ ပါးရႀကီးေနာ္ ..ငါ့ေမာင္က မေခဘူးပဲ” ”ကၽြန္ေတာ့္ကိုလဲ တစ္လွည့္လုပ္ေပးပါဦးမမရယ္။ ” စကားဆံုးေတာ့ လက္ေလးတစ္ဖက္ကိုႀကြျပီးညီေတာ္ေမာင္ကိုလွမ္းကိုင္လိုက္သည္။ ေခါင္းေလးကိုႀကြျပီး ဒစ္ထိပ္ဖ်ားေလးကိုငံုသည္။

ဒစ္တစ္ခုလံုးပါးစပ္ထဲတြင္ထည့္ျပီး လွ်ာေလးနဲ႔လွည့္ပတ္ကစားသည္။ ဒစ္အနားသားေလးေတြကို လ်က္သည္။ ေနာက္ ေခါင္းကုိႀကြျပီး လီးတစ္၀က္ေလာက္ထိေရာက္ေအာင္ငံုျပီး ႀကြကာႀကြကာနဲ႔ မႈတ္ေပးသည္။ လီးပတ္လည္ကို လွ်ာေလးနဲ႔ ေရခဲေခ်ာင္းလ်က္သလို လ်က္သည္။ အရမ္းေကာင္းတာေႀကာင့္ ျဖိဳးညီ တစ္ေယာက္ျပီးခ်င္ခ်င္ပင္ျဖစ္သြားသည္။ ” ကဲ မမ ရျပီ။ လုပ္ေတာ့မယ္ ။” “ ဟုတ္ကဲ့ ပါ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ ရယ္..တခါထဲ ကိုယ့္အမ ကို ေျပာလိုက္တာမ်ား..” ”ေပါင္ေလးကိုနည္းနည္းကားျပီး ဒူးေထာင္ေပးေနာ္။” ပါးစပ္ကသာေျပာေနသာ မမမြန္ခမ်ာ ျဖိဳးညီေျပာတဲ့ အတိုင္းလိုက္လုပ္ေပးရွာသည္။ ျဖိဳးညီ ေထာင္ထားတဲ့ ဒူးႏွစ္လံုးႀကားတြင္ ဒူးေထာက္ျပီးေနရာယူလိုက္သည္။ အဖုတ္၀ တြင္လီးကိုေတ့ျပီးခ်က္ခ်င္းမထည့္ေသးပဲ အဖုတ္အကြဲေႀကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ မမမြန္တစ္ေယာက္ေကာ့တက္သြားသည္။ ” အ…… လုပ္ပါေတာ့ ငါ့ေမာင္ရယ္ ။ မမစိတ္ေတြျပန္ႀကြလာျပန္ျပီ။” “ မမမြန္ ဒါဆုိထည့္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္။” “ အင္း အင္း ကြာ..မင္းကလည္း ရွက္စရာႀကီး ဘာေတြ ေျပာေနေမးေနမွန္းမသိဘူး “ ျဖိဳးညီ သူ႕လီးႀကီးကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းထုိးထည့္လိုက္သည္။မလုပ္တာႀကာေတာ့ အေပါက္က ေတာ္ေတာ္က်ပ္ေနသည္။ ၿဖိဳးညီ အားနည္းနည္းစိုက္ျပီး ဖိထုိးလိုက္ေတာ့ မမမြန္ဆီမွ ညည္းသံ နည္းနည္းထြက္လာသည္။ ”ေမာင္ေလး ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါေနာ္ ။ မမကမလုပ္ျဖစ္တာႀကာျပီ။” ”ဟုတ္ကဲ့ မမ။ ” ဒစ္၀င္ျပီးသြားေတာ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဆက္ထုိးထည့္လိုက္တာ တစ္၀က္ေလာက္၀င္သြားသည္။ အျပင္မွာသံုးလက္မေလာက္သာက်န္ေတာ့သည္။ က်န္တဲ့ သံုးလက္မကို အဆံုးထိေဆာင့္ထည့္လိုက္သည္။ ”ဒုတ္……. လီးထိပ္ နဲ႔ သားအိမ္ေခါင္းသြားေဆာင့္သည္။” ”အား ……. နာတယ္ ေမာင္ေလး ျဖည္းျဖည္းလုပ္။” ”ဟုတ္ …… မမ” ျဖိဳးညီ တစ္၀က္ေလာက္ျပန္ထည့္လိုက္ ထုတ္လိုက္နဲ႔ အသားက်သြားေအာင္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလုပ္ေနမိသည္။ ၁၀ခ်က္ေလာက္လုပ္ျပီးသြားေတာ့ အသြင္းအထုတ္ကို နည္းနည္းအရွိန္ျမင့္လိုက္သည္။ ”အ…. အ…… ေကာင္းလာၿပီ ေမာင္ေလး လုပ္လုပ္” အဖုတ္ထဲက အရည္ေတြနဲ႔ လီးအသြင္းအထုတ္လုပ္တဲ့ အသံေတြ ဆူညံေနသည္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ တုိက္ခန္းက အသံလုံလို႕ ။ ျဖိဳးညီစိတ္ထဲက ေတြးမိသည္။ ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ အစ္မ တစ္၀မ္းကြဲတစ္ေယာက္ကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လိုးေနရပါလားဆုိတဲ့ အသိက အသစ္အဆန္းတစ္မ်ဳိး ျဖစ္ေစသည္။ ျဖိဳးညီ ဥ နဲ႔ မမမြန္ဖင္နဲ႔ရိုက္သံေတြဆူညံ ေနသည္။

အဖုတ္ကတင္းက်ပ္စီးပိုင္ေနျပီး လီးကိုသားေရကြင္းနဲ႔ ဆုတ္ညွစ္ထားသလို ခံစားရသည္။ စိတ္ထဲေတာ္ေတာ္ေကာင္းလာေသာေႀကာင့္ ႏို႕ကိုဆြဲရင္းနာနာေဆာင့္လိုးလိုက္တာ ႀကာႀကာ မလိုးလိုက္ရ ခဏနဲ႔ျပီးခ်င္လာသည္။ ကြန္ဒံုးလဲမပါေသာေႀကာင့္ လီးကိုအျပင္ကိုပဲဆြဲထုတ္လိုက္ျပီး သုက္ရည္ေတြကို ဗုိက္ေပၚပဲပန္းခ်လိုက္သည္။ ” အား……….. ရႈး……….. ေကာင္းလိုက္တာမမရယ္…..” ျဖိဳးညီ မမမြန္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးကို ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိးပဲ နမ္းလိုက္သည္။ ခဏေနေတာ့ မမမြန္ဆီကမြတ္သိပ္ေသာ အနမ္းေတြ ျပန္လည္ရရွိသည္။ ” ဒီလိုမ်ဳိးမေနရတာႀကာျပီငါ့ေမာင္ရယ္……….. အခုလိုလုပ္မိတာ မေကာင္းေပမဲ့ မမရဲ႕ ဆႏၵ ျပည့္၀ေအာင္လုပ္ေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးပါ။” ”မမဆႏၵျပည့္ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ ဆႏၵ မျပည့္ေသးဘူးမမရယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္လုပ္လို႕မ၀ေသးဘူး။” ”ဟုတ္လား ….. လုပ္ဦးမလို႔….. လား…” စကားဆံုးခင္ မ်က္လံုးက ေပါင္ႀကားထဲကလီးႀကီးကိုေတြ႕ျပီး စကားတစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔ပင္ရပ္သြားသည္။ ” အို……. ေတာင္ေနတုန္းပဲ။ မင္းကလဲကြာ ခစ္ခစ္ ။” ” လုပ္ပါမမရယ္ ။ လာ …. ေလးဘက္ေထာက္ျပီးဖင္ကုန္းေပး။” ကိုခ်မ္းသာနဲ႔ ရကာစ တုန္းက ပံုစံမ်ဳိးစံုနဲ႔ လုပ္ခဲ့ဖူးေသာေႀကာင့္ သိပ္ျပႆနာမရွိ ။ ျဖိဳးညီေျပာတဲ့ပံုစံအတိုင္းပင္ ေသခ်ာကုန္းေပးလိုက္သည္။ ခါးကိုေကာ့ျပီးဖင္ကိုေသခ်ာကုန္းေပးထားေသာေႀကာင့္ ႀကီးမားျဖဴေဖြးသည့္ ဖင္ႀကီး ႏွစ္လံုးေအာက္က အဖုတ္ႀကီးက ျပဴးထြက္လာသည္။ ဖင္ႀကားထဲျပဴးထြက္ေနသည့္ အဖုတ္ႀကီးကိုႀကည့္ရင္းျဖိဳးညီတစ္ေယာက္စိတ္ေတြဆူေ၀လာျပီး အဖုတ္ႀကီးကို သႀကားလံုးစုတ္သလုိ ျပြတ္ ခနဲ ငံုျပီး ကုန္းစုတ္လိုက္သည္။ ” အား………. ေကာင္းတယ္ ……. ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းေလး စုတ္ေပး” မမြန္ တေယာက္လည္း အေျပာေတြ ၾကမ္းလာၿပီ၊ သံုးေလးခ်က္ေလာက္ စုတ္ျပီးေတာ့ ျဖိဳးညီ သူ႕လီးကို မမမြန္အဖုတ္၀မွာေတ့ျပီး လက္တစ္ဖက္က ဖင္ကိုကိုင္ ေနာက္တစ္ဖက္ကခါးကိုကိုင္ျပီး တစ္ခါထဲ တစ္ဆံုးသြင္းလိုက္သည္။ လီးကရွည္သည့္အျပင္ ဖင္ကုန္းထားေသာေႀကာင့္ တစ္ခါထဲနဲ႔ သားအိမ္ေခါင္းကိုသြားတုိက္သည္။ ”ဒုတ္ ………. အ ……… ” မမမြန္ ဆီကအသံထြက္လာသည္။ ”ေမာင္ေလး နာနာေဆာင့္ေတာ့ ။ မမမြန္ခံခ်င္ေနျပီ။ အတြင္းထဲထိမေဆာင့္နဲ႔ ဗိုက္ထဲကေအာင့္တယ္။” ” အျပင္နားတင္နာနာေဆာင့္ ။” ျဖိဳးညီလဲ မမမြန္ရဲ႕ အယ္ေနတဲ့ဖင္ႀကီးႏွစ္လံုးကို အက်အနကိုင္ျပီး နာနာပင္ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။အား…………ေကာင္းတယ္ ……. ေမာင္ေလးေဆာင့္ ခဏေနေတာ့ ဖင္ကိုမကိုင္ေတာ့ပဲ မမမြန္ခါးေပၚကို ေမွာက္ခ်လိုက္ျပီး ႏိႈ႕ ကိုလက္ကဆြဲရင္း ႏႈတ္ခမ္းေတြက ကိုယ္သင္းန႔ံေမႊးေနသည့္ ဂုတ္သားေလးေတြကို ဆြဲဆြဲ စုတ္ရင္းေဆာင့္လိုးမိသည္။

”ငါ့ေမာင္…. စုပ္တဲ့ အရာေတြမထင္ေစနဲ႔ …….. နင့္အကိုျမင္ရင္ တစ္မ်ဳိးထင္လိမ့္မယ္။” ”နာနာေဆာင့္ေလကြာ ……. ငါ့ေမာင္က အေပၚကိုအာရုံေရာက္တာနဲ႔ ေအာက္ကအရွိန္ေႏွးသြားတာကိုး။” ” ကိုခ်မ္းသာဆုိအဲလိုမဟုတ္ဘူး။ သူေဆာင့္ရင္ မီးပြင့္မတတ္ပဲ။ အေပၚမွာ နမ္းေပမယ့္ ေအာက္ကလဲဘယ္ေတာ့မွ မေႏွးဘူး။ ” ျဖိဳးညီအဲလိုေျပာသံႀကားေတာ့ ။ မခံခ်င္စိတ္လဲျဖစ္သြားတာနဲ႔ ခါးကိုကိုင္ျပီး ပ္သြက္သြက္ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။ ေတာ္ေတာ္ႀကာေအာင္ အားရပါးရလိုးျပီးေတာ့ နည္းနည္းေမာလာတာနဲ႔ ”မမအေပၚက တစ္ခါေလာက္တက္ေဆာင့္ပါလား။” ”အင္း…… ေဆာင့္မယ္။” လီးကို အဖုတ္ႀကီးထဲကဆြဲထုတ္ျပီး ကုတင္ေပၚမွာပက္လက္အိပ္လိုက္သည္။ မမမြန္ကမေဆာင့္ခင္ လီးႀကီးကိုတစ္ခ်က္ႀကည့္ျပီး စိတ္ေတြႀကြလာလို႕ထင္သည္။ လီးအရင္းကေနကိုင္ျပီး ေစာက္ရည္ေတြနဲ႔ စိုရြဲျပီးေျပာင္လက္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို စိတ္ပါလက္ပါပင္စုတ္ေပးသည္။ ကိုခ်မ္းသာဘယ္ေလာက္ေတာင္သင္ေပးထားလဲမသိ။ ပုေလြ နဲ႔တင္ ျပီးခ်င္ခ်င္ျဖစ္လာတာနဲ႔ အရမ္းလုပ္ခ်င္ေနသလိုလို ေျပာလိုက္ရသည္။ ” မမေဆာင့္မယ္ဆုိအေပၚတက္ေဆာင့္ေတာ့ေလ ။ ကၽြန္ေတာ္မေစာင့္ႏုိ္င္ေတာ့ဘူး။ အရမ္းလုပ္ခ်င္လွျပီ။” ွ ”ဟုတ္ပါျပီ ……. လုပ္မွာပါ။ ဒီကလဲ လီးတုတ္တုတ္ႀကီး ကို ႀကည့္ျပီးမေနႏုိင္တာနဲ႔ ကုန္းစုတ္မိတာပါ။ တကယ္ပါပဲေနာ္။” မမမြန္စကားေျပာရင္း အေပၚကတက္ခြသည္။ လီးကိုလက္တစ္ဖက္ကထိန္းကိုင္ျပီး အဖုတ္၀မွာေတ့ကာျဖည္းျဖည္းခ်င္းထုိင္ခ်သည္။လီးႀကီးက တုတ္ေတာ့ အဖုတ္နံရံနဲ႔ ေနရာလြတ္မရွိ ေအာင္ျပည့္ႀကပ္သတ္ေနသည္။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းအသြင္းအထုတ္လုပ္ေနရာကေန မမမြန္စိတ္ပါလာျပီး စိတ္ရွိလက္ရွိ ေဆာင့္လိုက္သည္။ ေအာက္ကေနတဲ့ ျဖိဳးညီလဲ မမမြန္ခါးကိုထိန္းကိုင္ျပီး အားရပါးရ ေကာ့တင္မိသည္။ အခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္လုပ္ျပီးေတာ့ မမမြန္တစ္ေယာက္ အသံစံုျမည္ျပီး ျဖိဳးညီကိုယ္ေပၚေမွာက္က်သြားသည္။ မမမြန္အဖုတ္ထဲက ဆြဲဆြဲညွစ္တဲ့ ညွစ္အားေႀကာင့္ အဖုတ္ထဲမွာတင္ျပီးသြားမွာစိုးလို႕ မမမြန္ကို ကိုယ္ေပၚကတြန္းခ်ျပီး ကမန္းကတန္းလီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ရသည္။ ”မမမြန္ အေမာလဲေျဖရင္းတစ္ခ်က္ေလာက္စုတ္လိုက္ပါဦး။ ျပီးေတာ့မွာမုိ႕လို႔။” မမမြန္လဲ လီးထိပ္ဖ်ားကို တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္စုတ္လိုက္ျပီးေတာ့ ရုတ္တရက္ လီးတစ္ေခါင္းလံုးလည္ေခ်ာင္းထဲထိ ၀င္သြားေအာင္ ထုိးထည့္ျပီးစုတ္လိုက္သည္။ မမမြန္ရဲ႕ ပညာစြမ္းေအာက္မွာ ျဖိဳးညီတစ္ေယာက္ဘယ္လိုမွ မေနႏုိင္ပဲ ေခါင္းကိုဆြဲကိုင္ထားျပီး လည္ေခါင္းထဲကို သုတ္ေတြပန္းထုတ္လိုက္သည္။ မမမြန္လဲ ျပန္မေထြးထုတ္ေတာ့ပဲ သုက္ေတြကိုတစ္ခါထဲ မ်ဳိခ်လိုက္သည္။ ျဖိဳးညီ မမမြန္ပါးစပ္ထဲကလီးကိုဆြဲထုတ္ျပီးေတာ့ မမမြန္ေမးေစ့ေလးကို လက္နဲ႔ မျပီး မမမြန္မ်က္ႏွာေလးကိုႀကည့္မိသည္။

လီးက အာေခါင္ကိုေထာင္ထားသည့္ ဒဏ္ေႀကာင့္မ်က္ရည္ေလးေတြ ၀ဲေနတာေတြ႕ေတာ့ သနားမိျပန္သည္။ မမမြန္ နဖူးေလးကိုညင္ညင္သာသာေလးနမ္းလိုက္သည္။ ” မမရယ္ ခ်စ္မိျပီ။ ” ျဖိဳးညီလည္း မမမြန္အခန္းထဲမွထြက္ကာ ေဘာလံုးပြဲျပန္ႀကည့္ေနမိသည္။ မ်က္လံုးက တီဗီဖန္သားျပင္ကိုႀကည့္ေနရေသာ္လည္းစိတ္မပါလွ။ မမမြန္၏ ျဖဴေဖြး၀ိုင္းစက္ေသာရင္သားမ်ား၊ ေဖာင္းတင္းေနေသာအဖုတ္၊ ေနာက္ကိုေကာ့ေကာ့ ေပးတတ္ေသာ တင္သား၀ိုင္း၀ိုင္းႀကီးတုိ႕ကိုသာျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ ထို႕ေႀကာင့္ ေဘာလံုးပြဲဆက္မႀကည့္ေတာ့ပဲ အခန္းထဲသုိ႕သာျပန္အိပ္လိုက္သည္။ ျဖိဳးညီ ေနာက္ေန႕မနက္ေစာေစာထျပီး မနက္စာကိုျပင္ဆင္ျပီးတာနဲ႔ ေစ်းသြားလိုက္သည္။ ေစ်းကျပန္လာေတာ့ မမမြန္နဲ႔ေတြ႕သည္။ မ်က္ႏွာနည္းနည္းပူေနတာေႀကာင့္ တစ္ေယာက္နွင့္တစ္ေယာက္ဘာမွမေျပာမိေပ။ မနက္စာစားျပီးေတာ့ အရာရာကနဂိုအတုိင္းျပန္ျဖစ္သြားသည္။ ထမင္း၀ိုင္းတြင္ ျဖိဳးညီတစ္ေယာက္မမမြန္ကို မ်က္ႏွာပူေနမိေသာ္လည္း မမမြန္က ဘယ္လိုမွမျဖစ္သလိုေနေသာေႀကာင့္ စိတ္လက္ေပါ့ပါးသြားသည္။ မမမြန္ကို မေန႕ညကလုိအျဖစ္မ်ဳိးထပ္မျဖစ္ေအာင္ေနေတာ့မည္ဟု ျဖိဳးညီတစ္ေယာက္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။ ထမင္းစားျပီးေတာ့ မမမြန္ကကိုခ်မ္းသာအတြက္ေဆးမ်ားကို ျမိဳ႕ထဲတြင္ သြားထုတ္ရမည္ျဖစ္ေသာေႀကာင့္ေန႕လည္ေလာက္မွျပန္ေရာက္မည္ျဖစ္ေႀကာင္းေျပာသည္။ ေန႕လည္စာကိုလဲသူ႕ကိုမေစာင့္ရန္ႏွင့္ကိုခ်မ္းသာကိုလည္း ေန႕လည္စာျပင္ျပီးေကြ်းရန္ ေသေသခ်ာခ်ာပင္မွာျပီး ထြက္သြားသည္။  မနက္တစ္မနက္ခင္းလံုး ျဖိဳးညီတစ္ေယာက္ စကိုင္းနက္ကလာတဲ့ တီဗီလိုင္းေတြကိုသာတစ္လိုင္းျပီးတစ္လိုင္းေျပာင္းၾကည့္ရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္သြားသည္။ ေန႕လည္စာစားခ်ိန္ေရာက္တဲ့အထိ မမမြန္ျပန္မေရာက္ေသးတာနဲ႔ ေယာက္ဖေတာ္ကို ထမင္းခူးခပ္ျပင္ဆင္ျပီးေကၽြးလိုက္သည္။ ျဖိဳးညီ ေယာက္ဖနဲ႔ထမင္းအတူတူစားရင္း ေယာက္ဖမ်က္ႏွာကို တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္မသိမသာ ခိုးၾကည့္မိသည္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ျဖိဳးညီ ေယာက္ဖကိုအားနာမိတာေတာ့အမွန္ပဲျဖစ္သည္။ ဘာမွမသိတဲ့ေယာက္ဖကေတာ့ ေရာဂါကူးမွာမေၾကာက္ပဲသူနဲ႔ထမင္းတူတူစားတဲ့ ျဖိဳးညီကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းသာတဖြဖြေျပာေနသည္။ထမင္းစားျပီး တေအာင့္ေလာက္ေနေတာ့ မမမြန္ အျပင္သြားရာကျပန္လာသည္။ မမမြန္ရဲ႕ မ်က္ႏွာလွလွမွာ ေခၽြးစက္ေလးေတြတြဲလြဲခိုေနသည္။ ျဖိဳးညီ ကိုခ်မ္းသာနဲ႔ ထုိင္စကားေျပာရာကေန အသာထျပီး မမမြန္ကို ေရတစ္ခြက္ခပ္တုိ္က္လိုက္သည္။ ”ေက်းဇူးပဲ ေမာင္ေလးရာ…။ မမလည္း ေနပူတာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းလာတယ္။” ”ရပါတယ္ မမရယ္။” ျဖိဳးညီ တစ္ေယာက္ မမမြန္ကို မ်က္ႏွာပူတာနဲ႔ ဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိပဲ ျငိမ္ေနမိသည္။ ”ေမာင္ေလး… ဘယ္ေတာ့ျပန္မွာလဲ။ ေက်ာင္းပိတ္တယ္မလား။ ၾကာၾကာေနသြားပါလား။” ”ဟင့္အင္း….။ မေနေတာ့ဘူးမမ။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီညေနပဲျပန္ေတာ့မယ္။” ျဖိဳးညီ ညဘက္က်ရင္ ျဖစ္လာမဲ့ ကိစၥေတြကို ဆက္မျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ ျပန္ဖုိ႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ ”တစ္ပတ္တန္သည္ေလာက္ေတာ့ ေနပါဦးလားငါ့ေမာင္ရယ္…။ မမလည္း ဒီမွာ နင့္အကိုနဲ႕ မမအျပင္သြားရင္ အိမ္ေစာင့္မရွိဘူး။” ”မျဖစ္ဘူးမမ။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီမွာဆက္ျပီးေနရင္ မမနဲ႔ ထပ္ျပီးမွားမိေနလိမ့္မယ္။

မေန႕ညက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥကို စိတ္ထဲမွာမေကာင္းဘူး။” ျဖိဳးညီ ေခါင္းကိုငံု႕ထားရင္း ေျပာလိုက္သည္။ ”ေအာ္ … ေမာင္ေလးရယ္…။ ဒါက မေတာ္တဆျဖစ္သြားတာပဲဟာကို..။ ဘယ္လိုမွ စိတ္ထဲမထားနဲ႔ကြာ။ ေနာက္ထပ္ မျဖစ္ၾကရင္ျပီးတာပဲ မဟုတ္လား။ ဒီအတြက္နဲ႔ ဆုိရင္ေတာ့ မျပန္ပါနဲ႔ ေမာင္ေလးရယ္။” မမမြန္ ျဖဳိးညီရဲ႕ ေခါင္းကဆံပင္ေတြကို အသာပြတ္ရင္းေျပာသည္။ ”မဟုတ္ဘူး မမမြန္ …။ ဒီမွာ ဆက္ျပီးသြားရင္ ကၽြန္ေတာ္ မမကို ျမင္ေနရရင္ ဘယ္လိုမွထိန္းႏုိ္င္မွာမဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ပါရေစ မမရာ ။ ေနာ္….” ”ဟုတ္ပါျပီေလ။ ငါ့ေမာင္က အရမ္းျပန္ခ်င္ေနတယ္ ဆုိရင္ေတာ့ မမ မတားေတာ့ပါဘူး။ ” ”အရမ္းျပန္ခ်င္တယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးမမမြန္ရာ၊ တကယ္သာဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္မမမြန္နဲ႔ အျမဲတမ္းအတူတူေနခ်င္တာပါ။” ”…..” မမမြန္ဆီက ဘာစကားသံမွထြက္မလာေတာ့…။ မမမြန္ မ်က္လံုးရြဲၾကီးေတြနဲ႔ ျဖိဳးညီကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ျဖိဳးညီ မမမြန္ရဲ႕ အၾကည့္ဒဏ္ကို ရင္မဆုိ္င္ႏိုင္တာ ေၾကာင့္ ေခါင္းကိုသာ တြင္တြင္ငံု႕ထားမိသည္။ ”ကဲ ….. ငါ့ေမာင္ျပန္မယ္ဆုိလည္းျပန္ေလ။ အိမ္အတြက္ဘာ၀ယ္သြားဦးမလဲ။” မမမြန္ ႏွစ္ေယာက္ၾကားက တိတ္ဆိတ္မႈကို အဆံုးသတ္လိုက္သည္။ ”မ၀ယ္ေတာ့ဘူး မမ။ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ေရွ႕သြားေတာ့မယ္ေနာ္။ ခိုင္းစရာရွိရင္ ေအာ္ေခၚလိုက္ပါ မမ။” ”ေအးေအး….။” ျဖိဳးညီ အထုတ္ေတြျပင္ဆင္ျပီး မမမြန္တို႕ အိမ္ကေန ျပန္လာခဲ့သည္။ ေယာက္ဖျဖစ္သူကေတာ့ ျဖိဳးညီကို မျပန္ေစခ်င္ေသး..။ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနသူအတြက္ စကားေျပာေဖာ္တစ္ေယာက္လိုတယ္မဟုတ္ပါလား။ ျဖိဳးညီ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မမမြန္အေၾကာင္းကို ေမ့ပစ္နုိ္င္ေအာင္ၾကိဳးစားခဲ့သည္။ တစ္ရက္ … ႏွစ္ရက္….. သံုးရက္…… တစ္လ …. တစ္လ ျပည့္ခါနီးအခ်ိန္မွာ မမမြန္ဆီက ဖုန္း၀င္လာသည္။ ၾကားရတဲ့သတင္းကေတာ့ စိတ္မေကာင္းစရာ…။ ကိုခ်မ္းသာဆံုးျပီဆုိတဲ့ သတင္းပဲျဖစ္သည္။ ဒီေလာက္ ေရာဂါဆုိးေနတာေတာင္ မမမြန္အလစ္မွာ ေဆးလိပ္ခိုးခိုးေသာက္သည္ဟုဆုိသည္။ မေန႕ညက အိပ္ေနရင္ ရုတ္တရက္ေသြးေတြအန္ျပီး တစ္ခါထဲ အသက္ပါ ပါသြားျခင္းျဖစ္သည္။ ျဖိဳးညီတုိ႕ တစ္အိမ္သားလံုး မမမြန္ တို႕ ရွိရာကို သြားၾကသည္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ မမမြန္ မ်က္ႏွာက ငိုထားလြန္းလို႕ မုိ႕အစ္ေနသည္။ ျဖိဳးညီ မမမြန္ကို ၾကည့္ရင္း သနားမိသည္။ ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးနဲ႔ မုဆုိးမျဖစ္သြားရရွာျပီ။ ဆယ္ရက္ေလာက္အၾကာ နာေရးကိစၥေတြအားလံုးျပီးေတာ့ ျဖိဳးညီအေဖနဲ႔ အေမကေတာ့ အလုပ္ရွိလို႕ဆိုျပီးျပန္သြားသည္။ ျဖိဳးညီကိုေတာ့ မမမြန္တစ္ေယာက္ထဲ ညေရးညတာ ေစာင့္ေပးရေအာင္ဆုိျပီး ထားခဲ့သည္။ တစ္ၾကိမ္ၾကံဳဖူးေသာ အျဖစ္အပ်က္နဲ႔ တူ တစ္အိမ္လံုးမွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိေနတယ္ဆုိတဲ့ အသိက ႏွစ္ဦးစလံုးရဲ႕ ရင္ကို မသိမသာ လႈပ္ခတ္ေစသည္။ ျဖိဳးညီေရာ မမမြန္ေရာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မ်က္လံုးခ်င္းမဆံုျဖစ္ေအာင္ တမင္ကို ေရွာင္လႊဲၾကသည္။

ျဖစ္ခ်င္တုိင္းမျဖစ္ေသာ ေလာကသဘာ၀အရ ျဖိဳးညီမိဘေတြျပန္သြားျပီး ေနာက္တစ္ေန႕မွာေတာ့……..မနက္ေစာေစာ ျဖိဳးညီမနက္စာစားဖုိ႕ ျပင္ဆင္သည္။ ျပင္ဆင္သည္ဆုိတာထက္ မနက္စားစားဖို႕ အျပင္မွာသြား၀ယ္ရန္လုပ္ျခင္းျဖစ္သည္။ မမမြန္ကေတာ့မႏုိးေသး။ ” ေဒါက္ေဒါက္ေဒါက္ ” မမႏိုးျပီလား။ ”ေျပာေမာင္ေလး ၊ ဘာကိတ္။” အခန္းထဲက အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ မမမြန္အသံထြက္ေပၚလာသည္။ ”ကၽြန္ေတာ္အျပင္သြားမလို႕ ၊ လမ္းထိပ္မွာ မုန္႕ဟင္းခါးသြား၀ယ္မလို႕ ၊ အဲဒါ…” ”သြား၀ယ္ေလ၊ ဘာျဖစ္လို႕လဲ။” ”မဟုတ္ဘူးေလ၊ အဲဒါ တံခါးဖြင့္ထားခဲ့ရမလားလို႕။” ”မဖြင့္ခဲ့န႔ဲေလ၊ မမြန္တစ္ေယာက္ထဲက်န္ခဲ့မွာဆုိေတာ့၊ အျပင္က ေသာ့ခတ္သြားလိုက္၊” ”ဟုတ္ကဲ့ မမမြန္ ၊ ဒါဆုိ ကၽြန္ေတာ္လစ္ျပီ၊ ဆက္အိပ္ေနေတာ့။” မမမြန္အခန္းထဲက ဘာမွျပန္ေျဖသံမၾကားေတာ့လို႕ ျဖိဳးညီ မုန္႕ဟင္းခါး၀ယ္ဖို႕ထြက္လာခဲ့သည္။ တုိက္ခန္းထဲက အထြက္မွာ မမမြန္ေျပာတဲ့အတုိင္း အျပင္ကေနေသာ့ခတ္ခဲ့သည္။ လမ္းထိပ္ကမုန္႕ဟင္းခါးဆုိင္ေရာက္ေတာ့ မုန္႕ဟင္းခါးဆုိ္င္မွာလူေတြၾကပ္ေနသည္။ ”အေဒၚၾကီး ၊ မုန္႕ဟင္းခါး ပါဆယ္ႏွစ္ပြဲေလာက္ျမန္ျမန္ေလး၊ ဗိုက္ဆာေနလို႕ပါ။” ”ပါဆယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ရဦးမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီမွာ စားပြဲေတြက်ေနလို႕…။ ဗိုက္ဆာရင္ ဒီမွာပဲ တစ္ခါထဲထိုင္စားသြားေလ။” ”ဒါဆုိလည္း ငါးဖယ္နဲ႔ အိုးဘဲဥ ထည့္ဗ်ာ၊ အေၾကာ္က ဘူးသီးေၾကာ္ထည့္။” ျဖိဳးညီ အနားကလြတ္ေနတဲ့ခုံမွာအသာထုိင္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာမွ သူမွာထားတဲ့ မုန္႕ဟင္းခါးေရာက္လာသည္။ ဗုိက္ေတာ္ေတာ္ဆာေနတာနဲ႔ ေနာက္ထပ္တစ္ပြဲထပ္မွာျပီးစားလိုက္သည္။ စားလို႕ျပီးမွ မမမြန္အတြက္ မုန္႕ဟင္းခါးတစ္ပြဲပါဆယ္ထုတ္ျပီး ျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။ မမမြန္တုိ႕ တုိက္ခန္းကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ အျပင္ကခတ္ထားတဲ့ေသာ့ကိုဖြင့္ျပီး ၀င္ခဲ့သည္။ မုန္႕ဟင္းခါးထုတ္ကို မီးဖိုခန္းအ၀က နံရံမွာခ်ိတ္ထားလိုက္ျပီး အေပါ့သြားဖုိ႕ အိမ္သာဆီလာခဲ့သည္။ မနက္ေစာေစာေအးတာေရာ ၊ မုန္႕ဟင္းခါးဆုိင္မွာ ေရေႏြးၾကမ္းေတြေသာက္ခဲ့တာေၾကာင့္ေရာ ျဖိဳးညီ ေတာ္ေတာ္ေလး တင္းေနျပီ။ တင္းေနတယ္ဆုိတာက အေပါ့သြားခ်င္လုိ႕ ေတာ္ေတာ္ေလး ဆီးအိမ္တင္းေနျပီလုိ႕ေျပာတာျဖစ္သည္။ ျဖိဳးညီ ေစ့ထားတဲ့ အိမ္သာတံခါးကို ဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။ ၀ုန္းကခနဲျမည္သံနဲ႔ အတူ အိမ္သာတံခါးပြင့္သြားသည္။ အထဲမွာ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ျဖိဳးညီ ေၾကာင္ျပီး ရပ္ၾကည့္ေနမိသည္။ မမမြန္ အိမ္သာမွာေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနတာ။ အိမ္သာကအထဲ၀င္ရင္ ေလွကားႏွစ္ထစ္ေလာက္ထပ္တက္ရသည္။ ေအာက္ေျခထက္ေတာ္ေတာ္ေလးျမင့္သည္လို႕ေျပာရမည္။

အထဲက မမမြန္ အိမ္သာထဲမွာငိုက္ေနရာကေန အလန္႕တၾကားေမာ့ၾကည့္သည္။ မမမြန္လည္း ျဖိဳးညီကို ေၾကာင္ျပီးၾကည့္ေနတာနဲ႔ ေပါင္ဂြၾကားေနရာကို ျပန္မအုပ္မိေပ။ ထမိန္ကို အေပၚဆြဲတင္ထားေတာ့ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားက အဂၤါစပ္ၾကီးကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ရသည္။ မမမြန္အဖုတ္ၾကီးက ေဖာင္းတင္းေနသည္။ အဖုတ္ အေပၚနားမွာ အေမႊးေတြက ေရးေရးေလးေပါက္ေနသည္။ အသားျဖဴသူမုိ႕ အဖုတ္က ျဖဴေဖြးျပီးေဖာင္းတင္းေနသည္။ ျဖိဳးညီ မမမြန္ အဖုတ္ၾကီးကို ေၾကာင္ေငးျပီးၾကည့္ေနတာေတာ္ေတာ္ၾကာသြားသည္။ မမမြန္အဖုတ္ၾကီးကိုၾကည့္ရင္း ၀တ္ထားတဲ့ပုဆုိးေအာက္က ညီေတာ္ေမာင္ကလည္း ေခါင္းေထာင္လာသည္။ ခဏေလာက္ၾကာမွ မမမြန္ ေပါင္ဂြၾကားကို ထမိန္နဲ႔ ျပန္ဖံုးလိုက္သည္။ ”တံခါးျပန္ပိတ္ေလ ေမာင္ေလးရဲ႕… ” မမမြန္ရဲ႕ အသံေတြက တုန္ခါေနသည္။ အဲဒီေတာ့မွ ျဖိဳးညီလည္း သတိ၀င္လာျပီး တံခါးျပန္ပိတ္လိုက္သည္။ ”မမမြန္ ေဆာရီးေနာ္… ” အသံကိုထိန္းျပီးေျပာလိုက္ေပမဲ့ ျဖိဳးညီအသံေတြလည္း တုန္ခါေနမွာေသခ်ာသည္။ ျဖိဳးညီ မီးဖိုခန္းထဲမွာ မမမြန္မုန္႕ဟင္းခါးစားဖုိ႕ ျပင္ဆင္ေနရေပမဲ့ မ်က္လံုးထဲမွာ မမမြန္ရဲ႕ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းၾကီးကိုပဲျမင္ေယာင္ေနသည္။ ေအာက္ကညီေတာ္ေမာင္ကလည္း မမမြန္ အဖုတ္လွလွၾကီးကိုျမင္လိုက္ရလို႕ ေတာင္းဆုိေနျပီ။ မမမြန္ အိမ္သာထဲကေတာ္ေတာ္နဲ႔ ထြက္မလာေသးဘူး။ ျဖိဳးညီ အိမ္သာတံခါး၀ကို ခဏခဏလွည့္ၾကည့္ေနမိသည္။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာမွ မမမြန္ ထြက္လာသည္။ အိမ္သာနဲ႔ ကပ္ရက္ေရခ်ဳိးခန္းေလးထဲမွာ မ်က္ႏွာသစ္၊ သြားတုိ္က္၊ ကိုယ္လက္သန္႕စင္ေနသည္။ ေရခ်ဳိးခန္းတံခါးဖြင့္ထားတာေၾကာင့္ မမမြန္ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွာ လုပ္ေနတာေတြကို ျမင္ရသည္။ မမမြန္ ခါးေလးကုန္းျပီး မ်က္ႏွာသစ္ေနတာေၾကာင့္ တင္ပါးၾကီးေတြက ေနာက္ဘက္ကို ေကာ့ထြက္ေနသည္။ မမမြန္ရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းအလွကို ၾကည့္ရင္းျဖိဳးညီ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ …။ ေရခ်ဳိးခန္းထဲ ၀င္လိုက္မိျပီ။ ျဖိဳးညီေရခ်ဳိးခန္းထဲကို ဘယ္လိုေျခလွမ္းလွမ္းျပီးသြားလိုက္လဲမသိေလာက္ေအာင္ပဲ ေရခ်ဳိးခန္းထဲကို လွစ္ခနဲေရာက္သြားသည္။ ကုန္းျပီး မ်က္ႏွာသစ္ေနတဲ့ မမမြန္ရဲ႕ ေနာက္ေၾကာကို သိုင္းဖက္လိုက္မိသည္။ ”အို႔… ကိုျဖိဳး….” မမမြန္ မ်က္ႏွာသစ္ရာကေန အလန္႕တၾကားထေအာ္သည္။ ကုန္းထားတဲ့ခါးကို ျပန္ေကာ့တင္လိုက္တာမို႕ မမမြန္တစ္ကိုယ္လံုးက ျဖိဳးညီရင္ခြင္ထဲေရာက္လာျပီ။ မမမြန္ရဲ႕ ဖင္ၾကီးႏွစ္လံုးရဲ႕ ျဖိဳးညီ ပုဆုိးေအာက္က အတန္ၾကီးနဲ႔ ေထာက္မိေနျပီ။ ျဖိဳးညီ စိတ္ေတြအေတာ္ပဲထၾကြလာျပီ။ အခ်ိန္မဆြဲေတာ့ပဲ မမမြန္ရဲ႕ ထဘီေလးကို ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။

မမမြန္ ထဘီကို ဆြဲထားေပမဲ့ လက္တစ္ဘက္က ေရခြက္ကို ကိုင္ထားတာေၾကာင့္ မမီလိုက္ေတာ့ဘူး။ ည၀တ္အိပ္တဲ့ ထမိန္အႏြမ္းေလးက ေရခ်ဳိးခန္းၾကမ္းပင္ေပၚမွာပံုလ်က္ေလးက်သြားျပီ။ ျဖိဳးညီလည္း၀တ္ထားတဲ့ ပုဆုိးကို ေျခမနဲ႔ ညွပ္ျပီး အျမန္ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။ ေအာက္က ေထာင္ေနျပီးတဲ့ အတန္ၾကီးက တရမ္းရမ္းနဲ႔ ထြက္ေပၚလာသည္။ ျဖိဳးညီ ဒူးကို အလိုက္သင့္ေလးေကြးလုိက္ျပီးေတာ့ မမမြန္ရဲ႕ ေပါင္ၾကားထဲက အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေနရာကို သူ႕အတန္နဲ႔ေတ့ျပီး အသာထုိးထည့္လိုက္သည္။ မမမြန္ သန္႕စင္ခန္းထဲက ထြက္လာကာစမုိ႕ အဖုတ္က ေျခာက္ကပ္မေနပဲ အနည္းငယ္စိုေနသည္။ ျဖိဳးညီရဲ႕ အတန္ၾကီးက မမမြန္အဖုတ္ေလးထဲကို တရစ္ရစ္နဲ႔တုိး၀င္သြားသည္။ မမမြန္ အဖုတ္အတြင္းသားေတြက နူးညံ့လွသည္။ ျဖိဳးညီ အခ်ိန္မဆြဲေတာ့ပဲ မမမြန္ကို ေရကန္ေဘာင္မွာ လက္ေထာက္ခိုင္းျပီး ေနာက္ကေနေဆာင့္ေတာ့သည္။ ကားစြင့္ေနတဲ့ တင္ပါး အထက္က ခါးသိမ္သိမ္ေလးကို စံုကိုင္ျပီးေဆာင့္သည္။ ျဖိဳးညီဆီးခံုနဲ႔ မမမြန္ တင္ပါးေဆာင့္သံတေဖာင္းေဖာင္းက ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွာဆူညံေနသည္။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ ျဖိဳးညီ ဆက္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ညီေတာ္ေမာင္ကို အဖုတ္ထဲအဆံုးထိထိုးထည့္လုိက္ျပီး ေအာင္းထားတဲ႔ အရည္ေတြ တေဖ်ာေဖ်ာနဲ႔ ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ျဖိဳးညီ သူ႕ညီေတာ္ေမာင္ကို မမမြန္အဖုတ္ေလးကထဲျပန္မထုတ္ေသးပဲ စိမ္ထားလိုက္သည္။ မမမြန္အဖုတ္အတြင္းသားေတြက တရြရြနဲ႔ ျဖိဳးညီဟာကို ဆုတ္ညွစ္ေနၾကသည္။ ုျဖိဳးညီ မမမြန္ကို ေနာက္ကေနသိုင္းဖက္ရင္း အေမာေျဖေနမိသည္။ ခဏေလာက္ၾကာမွ မမမြန္ဆီက စကားသံထြက္လာသည္။ ”ကိုျဖိဳး အရမ္းဆုိးတယ္ကြာ…။ လူကို ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔။” ”ခ်စ္လို႕ပါ မမရယ္…။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီလိုမျဖစ္ေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုးထိန္းတာပဲ။ ေစာေစာက မမမြန္ကို ျမင္လိုက္ျပီး ဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္းမသိဘူး။ ဘယ္လိုမွမထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူးျဖစ္သြားတယ္။” ”ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္ မမ။” ”လုပ္တုန္းကလုပ္ျပီးေတာ့မွ လာေတာင္းပန္ေနေသးတယ္။ ” ”ဒီမွာေပပြကုန္ျပီ ၊ ေရခ်ဳိးမွရေတာ့မယ္။” ”က်ေနာ္လည္း ေရခ်ဳိးလိုက္မယ္ေလ။ မမမြန္နဲ႔ တစ္ခါထဲ အတူတူခ်ဳိးလိုက္မယ္။” ျဖိဳးညီပါးစပ္ကေျပာလိုက္ရင္း လက္ကလည္း ၀တ္ထားတဲ့ တီရွပ္ကိုဆြဲခ်ြတ္လိုက္သည္။ ”မမလဲခၽြတ္ …၊ ခဏေလး၊ ကၽြန္ေတာ္ခၽြတ္ေပးမယ္။” မမမြန္ရဲ႕ အက်ီၾကယ္သီးေတြကို ေနာက္ေနဆြဲျဖဳတ္လိုက္သည္။ ႏွိပ္ၾကယ္သီးဆုိေတာ့ တစ္ခ်က္ဆြဲလိုက္ရုံနဲ႔ တျဖဳတ္ျဖဳတ္နဲ႔ ျပဳတ္ထြက္သြားသည္။ မမမြန္ ေရကန္ေဘာင္ကို လက္ေထာက္ထားရာကေန ထျပီး ခါးကို ျပန္မတ္လိုက္ေတာ့ အဖုတ္ထဲစိမ္ထားတဲ့ ျဖိဳးညီအတန္ၾကီးက ဗြတ္ခနဲျမည္ျပီး ထြက္သြားသည္။ ျဖိဳးညီ ပန္းထုတ္ထားတဲ့ သုတ္ရည္ေတြက အဖုတ္ထဲကေန တစ္စက္စက္နဲ႔ ေရခ်ဳိးခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚက်လာသည္။

”ခၽြတ္ေတာ့ေလ…။” မမမြန္ လက္ႏွစ္ဘက္ကို ေအာက္စိုက္ရင္း မကားတကားေလးလုပ္ေပးရင္းေျပာသည္။ ျဖိဳးညီလည္း ေနာက္ဘက္ကေနပဲ အက်ီကို အသာထိန္းျပီးခၽြတ္လိုက္သည္။ အက်ီကၽြတ္အသြားမွာေတာ့ မမမြန္ရဲ႕ ျဖဴေဖြးျပီး ၀င္း၀ါစိုေျပေနတဲ့ ေက်ာျပင္တစ္ခုလံုးကေပၚထြက္လာသည္။ ျဖိဳးညီ ေခါင္းကို ငံု႕ျပီး မမမြန္ေက်ာကုန္းကို ငံုစုတ္လိုက္သည္။ ”ျပြတ္……” အသံထြက္ေအာင္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းစုတ္လိုက္ေတာ့ ျဖဴေဖြးေနတဲ့ မမမြန္ေၾကာျပင္မွာ အနီကြက္တစ္ခုေပၚလာသည္။ ”မမ …ဒီဘက္လွည့္….” မမမြန္ လက္ႏွစ္ဘက္ကို အသာယွက္ရင္း ျဖိဳးညီဘက္ကို လွည့္လာသည္။ ျဖိဳးညီ ႏုိ႕ႏွစ္လံုးေပၚမွာကာထားတဲ့ မမမြန္ရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ျပီး ေဘးကို ဆြဲထုတ္လုိက္သည္။ ”၀ွား…. လွလိုက္တာမမရယ္။ ” လက္ဖယ္လိုက္လို႕ေပၚလာတဲ့ မမမြန္ရဲ႕ ႏို႕ၾကီးႏွစ္လံုးကိုၾကည့္ရင္း ျဖိဳးညီ ေရရြတ္မိသည္။ ျဖိဳးညီ ေရခ်ဳိးဖုိ႕ စဥ္းစားထားေပမဲ့ အရမ္းလွလြန္းတဲ့ မမမြန္ရဲ႕ ရင္သားအစံုကို ၾကည့္ရင္း စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့..။ ေခါင္းကို အသာငံု႕ရင္း ႏုိ႕သီးေခါင္း နီညိဳညိဳေလးေတြကို ငံုျပီး စုတ္မိျပန္ျပီ။ …”အို႕….. ကိုထက္ … ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲကြာ….၊ ေရခ်ဳိးရေအာင္ေနာ္….။” မမမြန္ရဲ႕ အသံေတြက တုန္ခါေနသည္။ ျဖိဳးညီ …. မမမြန္ရဲ႕ ႏို႕ၾကီးႏွစ္လံုးဆီကေနသူ႕မ်က္ႏွာကို ခြာလိုက္ေတာ့သည္။ ဒါမွ ျမန္ျမန္ေရခ်ဳိးျပီးရင္အခန္းထဲမွာ အားရပါးရလုပ္ရမွာ မဟုတ္ပါလား။ ျဖိဳးညီတစ္ေယာက္မမမြန္ရဲ႕ တစ္ကိုယ္လံုးကို အားရပါးရကိုင္တြယ္ပြတ္သတ္ရင္း ေရခ်ဳိးေပးသလို မမမြန္ကလည္း ျဖိဳးညီတစ္ကိုယ္လံုးကို ေသခ်ာဆပ္ျပာတုိက္ျပီးေရခ်ဳိးေပးသည္။ မမမြန္တစ္ေယာက္ မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ ျဖိဳးညီရဲ႕ ေျခရင္းမွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္ရင္း ျဖိဳးညီေပါင္ေတြကို ဆပ္ျပာတုိက္ေပးေနသည္။ မမမြန္စိတ္ထဲမွာ ျဖိဳးညီအေပၚ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္လိုခ်စ္တဲ့ စိတ္အျပင္ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ကိုတြယ္တာတဲ့ စိတ္ေတြပါ ျဖစ္ေပၚေနသည္။ ေမာင္ႏွမေတြမို႕ မျဖစ္သင့္ဟုစိတ္ထဲက ထိန္းေနေသာ္လည္း အစစအရာရာသူမအေပၚ အလိုက္တသိကူညီေပးေသာ ျဖိဳးညီအေပၚလည္း သူမနဲ႔မပတ္သက္မိေအာင္ ပစ္ပစ္ခါခါမေျပာႏိုင္သည္က မြန္မြန္႕ဘက္ကအားနည္းခ်က္ပင္…။ အခုလည္းၾကည့္ … ၊ သူမက ကိုယ့္ေမာင္ေလးမုိ႕ ယုယုယယနဲ႔ သူ႕ေပါင္ေတြကို ဆပ္ျပာတုိက္ေပးေနတာကို ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ကိုယ့္အမကိုယ္ပစ္မွားေနျပန္ျပီ။ ”ကိုျဖိဳးကြာ…. အရမ္းဆုိးတာပဲ…။” ေတာင္ေနတဲ့ ျဖိဳးညီရဲ႕ အတန္ၾကီးကို လက္နဲ႔ ခပ္သာသာပုတ္ရင္းေျပာသည္။ ”မမ…. စုတ္ေပးပါလား….” ”အာ…. ေတာ္ေတာ့ကြာ… ေရခ်ဳိးျပီး အခန္းထဲေရာက္မွ…. ေနာ္ေနာ္…. ” သူ႕ကို မ်က္လံုးေလး၀င့္ၾကည့္ရင္းေျပာေနတဲ့ မမမြန္မ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ရင္း အရမး္ခ်စ္လာတာနဲ႕ ျဖိဳးညီ တစ္ေယာက္ မမမြန္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းထူထူအိအိေလးကိုငံု႕ျပီးနမ္းလိုက္သည္။ အနမ္းေတြကေတာ္ေတာ္နဲ႔မရပ္….၊ ၾကာသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ကြာသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ မမမြန္က… ”ေတာ္ေတာ့ကြာ…. အခန္းထဲေရာက္မွ ေမာင္ေလးစိတ္တိုင္းက်လုပ္ပါဆုိ….။” ”ဟုတ္ပါျပီမမရယ္….၊ ညီေလးကိုတစ္ခ်က္ေလာက္ Kiss ေပးပါဦး…။” ျဖိဳးညီ ဆပ္ျပာျမဳပ္ေတြနဲ႔ တယမ္းယမ္းျဖစ္ေနတဲ့ သူ႕အတန္ၾကီးကိုလက္ညွိဳးထိုးျပရင္းေျပာလုိက္သည္။ မမမြန္ ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ပဲ ျဖိဳးညီအတန္ေပၚက ဆပ္ျပာျမဳပ္ေတြကို ေရနဲ႔ေသခ်ာေျပာင္ေအာင္ေဆးျပီး ပါးစပ္ေလးနဲ႔ သံုးေလးငါးခ်က္ေလာက္စုတ္ေပးသည္။ ”အား…. ေကာင္းလိုက္တာမမရယ္။” ျဖိဳးညီ မမမြန္ကို လုပ္ခ်င္စိတ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးျပင္းျပေနတာနဲ႔ ေရကိုခပ္ျမန္ျမန္ခ်ဳိးျပီး အိပ္ခန္းထဲ၀င္မိေတာ့သည္။ အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ ေရေတာင္ေျပာင္ေအာင္မသုတ္အား…. ႏွစ္ေယာက္သား ကုတင္ေပၚကိုေရာက္သြားေလျပီ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ႏွစ္ဦးသားတုိင္ပင္စရာေတာင္မလိုပဲ 69 ပံုစံနဲ႔ လုပ္ၾကသည္။

ျဖိဳးညီရဲ႕ လိင္တန္ထြားထြားၾကီးကို မမမြန္က အားရပါးရစုတ္ေပးေနသလို မမမြန္ရဲ႕ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းၾကီးကို လည္း ျဖိဳးညီ အားရပါးရလ်က္ေပးေနသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ မမမြန္ရဲ႕ အားပါတဲ့စုတ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ျဖဳိးညီတစ္ေယာက္ မမမြန္အဖုတ္ကိုေတာင္ေကာင္းေကာင္းမလ်က္ႏိုင္ေတာ့ပဲရပ္ထားရသည္။ မမမြန္ ရဲ႕ အစိေလးကို ျဖိဳးညီ လွ်ာနဲ႔ ခပ္နာနာစုတ္ေပးလိုက္ရင္လည္း မမမြန္ဆီက တရွီးရွီးနဲ႔ ျငီးသံေတြ ထြက္လာတတ္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား အားရေအာင္ စုတ္ေပးလ်က္ေပးျပီးေတာ့မွ မမမြန္က အေပၚကေနျပီး အားရပါးရ တက္ခြျပီးေဆာင့္ေပးျပန္သည္။ မမမြန္တစ္ေယာက္ ဆံပင္ရွည္ေလးေတြကို ဘယ္ညာရမ္းရင္း ျဖိဳးညီေပၚမွ ျမင္းစီးေပးေနပံုက အားရစရာ…။ ျဖိဳးညီ မမမြန္ရဲ႕ နုိ႕အံုဆူဆူျဖိဳးျဖိဳးၾကီးေတြကို အားရပါးရ ဆုတ္ကိုင္ညွစ္ရင္း မမမြန္ရဲ႕ အေပၚက ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို အရသာခံေနမိသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာလို႕ မမမြန္ ေမာလာျပီဆုိမွ ျဖိဳးညီ မမမြန္ကို ေလးဘက္ေထာက္ခိုင္းျပီး ေနာက္ကေနအားရပါးရေဆာင့္ျပီး ျပီးလိုက္ေတာ့သည္။  ျဖိဳးညီ မမမြန္အိမ္မွာ ေစာင့္အိပ္တဲ့ တစ္ပတ္လံုးလိုလို အိမ္အလုပ္ေတြျပီးတာနဲ႔ ထမင္းစားေသာက္ျပီး အိပ္ရာေပၚမွာပဲ အခ်ိန္ကုန္ေလ့ရွိသည္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ တစ္ပတ္လံုးလိုလို ျဖိဳးညီနဲ႔ မမမြန္လုပ္ျဖစ္ၾကသည္။ တစ္ခါတေလ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ရင္ေတာင္ ျဖိဳးညီေပါင္ေပၚမွာ မမမြန္က တက္ထုိင္ျပီး မမမြန္ရဲ႕ ႏုိ႕ၾကီးေတြကို ျဖိဳးညီက ရုပ္ရွင္ၾကည့္တဲ့တစ္ေလ်ာက္လံုးလိုလို ထုိင္ျပီးညွစ္ေနတတ္သည္။ မမမြန္ရဲ႕ တင္သားအိအိထြားထြားေတြကလည္းျဖိဳးညီေပါင္ၾကားထဲမွာ မာေနတဲ့ အတန္ၾကီးေပၚမွာ တလႈပ္လႈပ္နဲ႔ ျဖစ္ေနတတ္ျပီး ေပါင္ၾကားထဲမွာ အရည္ေတြ ရႊဲရႊဲစိုေနတတ္သည္။ အဲဒီလိုျဖစ္လာျပီဆုိရင္ေတာ့ ရုပ္ရွင္ျပီးတာနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္လံုးကုတင္ေပၚကို အျမန္ေျပးတက္ျပီး မီးကုန္ယမ္းကုန္ လိုးျဖစ္ၾကသည္။ ဒီလိုနဲ႕ သၾကၤန္ေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္ေတြျပီးလို႕ျဖိဳးညီေက်ာင္းျပန္တက္ရေတာ့မည္။ ျဖိဳးညီျပန္ခါနီးရက္မွာ ျဖိဳးညီနဲ႔ မမမြန္ တစ္ေန႕လံုးလိုလိုလုပ္ျဖစ္ၾကသည္။ ထမင္းဟင္းေတာင္ မခ်က္ေတာ့ပဲ ဆုိင္ကေန ပါဆယ္၀ယ္စားသည္။ တစ္ေန႕လံုးလိုလိုႏွစ္ေယာက္လံုးအ၀တ္အစားမကပ္ၾက၊ မမမြန္ကလည္း အိမ္ထဲမွာကိုယ္လံုးတံုးနဲ႔ေနသည္။ ျဖိဳးညီကလည္း ကိုယ္တံုးလံုးနဲ႔ ေအာက္ကအတန္ၾကီးတယမ္းယမ္းနဲ႔။ တစ္ေန႕လံုး အခ်ီေပါင္းအမ်ားၾကီးလုပ္ႏိုင္တဲ့ ျဖိဳးညီကို အရမ္းသန္တာပဲလို႕ မမမြန္က ေအာခ်ရတဲ့အထိပါပဲ။ ေနာက္ဆံုးျပန္ခါနီး ႏွစ္ေယာက္သားအားရေအာင္လုပ္ျပီးလို႕ ျဖိဳးညီရင္ခြင္ထဲမွာ မမမြန္မ်က္ႏွာေလးအပ္ျပီးအိပ္ေနသည္။ ျဖိဳးညီ မမမြန္ရဲ႕ နဖူးေပၚမွာ ၀ဲက်ေနတဲ့ ဆံႏြယ္စေလးေတြကို သပ္တင္ေပးရင္း ေျပာလိုက္သည္။ ”မမ…. တကယ္လို႕ သင့္ေတာ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ေယာက္က လာကမ္းလွမ္းတယ္ဆုိရင္ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳပါလားဟင္…။ မိန္းမသားဆုိတာ တစ္ေယာက္ထဲေနလို႕မေကာင္းဘူးမမရဲ႕…။” ”အင္းပါ….၊ အဲဒါကို မမလည္းေတြးမိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မမ ငါ့ေမာင္မသိဘဲ ဘာမွမလုပ္ဘူး၊ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳမယ္ဆုိရင္လည္း အဲဒီလူကိုငါ့ေမာင္နဲ႔ေပးေတြ႕ျပီး ငါ့ေမာင္သေဘာတူမွပဲ ယူမယ္ကြာ..။” ”ဒါမွ ငါ့မမ…။” ျဖိဳးညီ မမမြန္ရဲ႕ နဖူးေလးကို ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏိုးနမ္းမိသည္။ ျဖိဳးညီ အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ မမမြန္ကို တျခားလူတစ္ေယာက္ရင္ခြင္ထဲမွာ မျမင္ရက္သလိုလုိျဖစ္ေနသည္။

စိတ္ကူးထဲမွာ ေတြးၾကည့္တာေတာင္ ရင္ထဲမွာ ဆုိ႕နင့္လာသလိုလိုၾကီးျဖစ္ေနရသည္။ ဒီလိုနဲ႔ ေက်ာင္းေတြဖြင့္လို႕ ျဖိဳးညီလည္း ေက်ာင္းဆက္တက္ျဖစ္သည္။ မမမြန္နဲ႔ကေတာ့ အဆက္အသြယ္မျပတ္ ၊ ညတိုင္းလိုလို ေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚမွာေတြ႕ျပီးခ်က္ျဖစ္သည္။ ေျခာက္လေလာက္ၾကာေတာ့ မမမြန္က သူ႕ကို အြန္လိုင္းမွာေတြ႕ျပီး လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းထားသူ တစ္ေယာက္ရွိတဲ့အေၾကာင္းေျပာလာသည္။ နာမည္က ကိုသုတလို႕ဆုိသည္။ အသက္နည္းနည္းၾကီးတဲ့လူပ်ဳိၾကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ျပီး စီးပြားေရးလည္း အဆင္ေျပတယ္လို႕ေျပာသည္။ ျဖိဳးညီကလည္း ေတြ႕ခ်င္တယ္ဆုိတာနဲ႔ အဲဒီလူကို မမမြန္အိမ္မွာခ်ိန္းခိုင္းလိုက္သည္။ ျဖိဳးညီလည္း မႏၱေလးကေန ရန္ကုန္ကို ညကားစီးျပီး မမမြန္အိမ္ကိုသြားသည္။ မမမြန္ရဲ႕ ခင္ပြန္းေလာင္းၾကီးကို ရင္နာနာ နဲ႔ ၾကည့္ျပီး ဆံုးျဖတ္ေပးဖုိ႕ျဖစ္သည္။ မနက္အေစာၾကီး မမမြန္ေနတဲ့တုိက္ခန္းကိုေရာက္ေတာ့ ခရီးပန္းလာတာနဲ႔ တစ္ေရးတေမာအိပ္လိုက္သည္။ ”ေမာင္ေလး …. ထ…. ထ….. ကိုသုတ လာျပီ…။ ” ျဖိဳးညီ အိပ္ေနရာကေန ကမန္းကတန္းထျပီး အိပ္ခန္းထဲကေန ဧည့္ခန္းရွိရာကိုေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ ”ဟာ….. မဗိုက္….” ျဖိဳးညီ ကိုသုတဆုိတဲ့ လူၾကီးကို ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္းေတြ႕ဖူးသလိုျဖစ္လာတာနဲ႔ေသခ်ာေတြးၾကည့္ေတာ့မွ ၾကီးမိုက္ဗိုက္ပူဆုိတဲ့ လူၾကီးျဖစ္ေနသည္။ သူနဲ႔ ၾကီးမိုက္ဗိုက္ပူ အျပင္မွာ မေတြ႕ဖူးေသးေသာ္လည္း ေဖ့ဘြတ္ေပၚမွာ မျမင္ခ်င္မွ အဆံုးျမင္ျမင္ေနရတဲ့ ဒီမ်က္ႏွာၾကီးကိုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္မိေနသည္။ ျဖိဳးညီ အိပ္ခန္းနံရံက အေပါက္ကေန ေခ်ာင္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဒီလူၾကီး မမမြန္ေဖ်ာ္တုိက္တဲ့ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း မမမြန္ကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းေနသည္။ မမမြန္လည္း ခဏေလးေနာ္ ဆုိျပီး ျဖိဳးညီအိပ္ခန္းထဲ၀င္လာသည္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဘယ္လိုေနလဲဆုိျပီး တုိးတုိးေလးေမးသည္။ ျဖိဳးညီလည္း မဆုိးပါဘူးဆုိျပီး ရင္နာနာနဲ႔ပဲ ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္ရသည္။ မမမြန္ အျပင္ကို ျပန္သြားျပီး ကိုသုတဆုိတဲ့ လူၾကီးေျပာတာကို လက္ခံတဲ့အေနနဲ႔ ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္တာကိုေတြ႕ရသည္။ ဒီလူၾကီးက လက္ခံတယ္ဆုိတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းပဲ မမမြန္အနားကိုတိုးကပ္ျပီး မမမြန္ကို ဆြဲဖက္သည္။ ျပီးေတာ့ မမမြန္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို နမ္းသည္။ လက္ေတြကလည္း မမမြန္ ကိုယ္လံုးေပၚမွာ တရြရြနဲ႔ ေျပးလႊားျပီးပြတ္သတ္ေနသည္။ ျဖိဳးညီ ဒီျမင္ကြင္းကို မျမင္ခ်င္ေပမဲ့ ဘယ္လိုေၾကာင့္မွန္းမသိ ၊ မ်က္လံုးအစံုကို လႊဲဖယ္လို႕မရပဲ ဆက္ျပီးၾကည့္ေနမိသည္။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကိုသုတရဲ႕လက္ေတြက မမမြန္ ရင္အစံုေပၚမွာအုပ္ကိုင္ျပီး ဆုတ္နယ္ေနသည္။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ မမမြန္ရဲ႕ အက်ီၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္ျပီးေပၚလာတဲ့ ရင္သားအစံုကိုေဘာ္လီေပၚကေန ကိုင္သည္။ ျပီးေနာက္ မမမြန္ရဲ႕ေဘာ္လီကိုခၽြတ္ျပီး ေပၚလာတဲ့ ႏုိ႕အံုေဖြးေဖြးကို စို႕သည္။ မမမြန္လည္း ေခါင္းကို အေပၚေမာ့ျပီး မ်က္လံုးေလးေမွးေနသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ျဖိဳးညီေခ်ာင္းၾကည့္တဲ့ အေပါက္ရွိရာကိုလွည့္လွည့္ၾကည့္သည္။ ျဖိဳးညီနဲ႔ မမမြန္နဲ႔ မ်က္လံုးခ်င္းဆံုသြားတဲ့အခါတိုင္း မမမြန္ရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြထဲမွာ သူ႕ကိုအားနာတဲ့အၾကည့္ေတြပါတယ္ဆုိတာကို ေတြ႕ရသည္။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကိုသုတရဲ႕လက္ေတြက မမမြန္ရဲ႕ ထဘီေလးကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ေတာ့သည္။ မမမြန္ရဲ႕ ေပါင္သားေဖြးေဖြးနဲ႔ ေပါင္ၾကားထဲက အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းၾကီးကေပၚလာသည္။ ကိုသုတ သူ႕ပုဆိုးကို ခပ္သြက္သြက္ဆြဲခၽြတ္ျပီး မမမြန္ရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အသာျဖဲကားျပီး သူ႕ရဲ႕ ညိဳညိဳတုတ္တုတ္ အတန္ၾကီးကိုထိုးထည့္လုိက္ေတာ့သည္။ ျဖိဳးညီ တစ္ေယာက္ ကိုသုတရဲ႕ အတန္ညိဳတုတ္တုတ္ၾကီး မမမြန္ရဲ႕ အဖုတ္ေလးထဲမွာ တျပြတ္ျပြတ္နဲ႔ ၀င္ထြက္ေနတာကိုၾကည့္ရင္း တစ္ဖက္ကလည္း ႏွေျမာေနမိသလို တစ္ဖက္ကလည္း လိင္စိတ္ေတြထၾကြေနေတာ့သည္။ ဆုိဖာေပၚမွာ မမမြန္ကို ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေအာင္ တဖြတ္ဖြတ္နဲ႔လိုးျပီး ကိုသုတျပီးသြားသည္။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားအ၀တ္အစားေတြျပန္၀တ္ စကားနည္းနည္းပါးပါးေျပာျပီး ကိုသုတျပန္သြားသည္။ ကိုသုတျပန္ျပီးျပီးခ်င္းပဲ ျဖိဳးညီ အိပ္ခန္းထဲကေနထြက္ျပီး မမမြန္ဆီကို သြားလိုက္သည္။ ျဖိဳးညီကိုေတြ႕ေတာ့ မမမြန္ ျဖိဳးညီကိုၾကည့္ရင္းမ်က္ရည္ေတြ၀ဲလာသည္။ သူ႕ေမာင္ေလးေရွ႕မွာ တစိမ္းေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႔ ကာမဆက္ဆံလိုက္တာကို ရွက္တာပဲလား၊ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္လိုေရာ ခ်စ္သူလိုပါခ်စ္တဲ့ ျဖိဳးညီေရွ႕မွာ ဒီလိုလုပ္ရပ္ လုပ္မိတာကို ၀မ္းနည္းတာလားဆုိတာကိုေတာ့ မမမြန္ကိုယ္တုိင္ပဲသိပါလိမ့္မည္။ မမမြန္ရဲ႕ကိုယ္လံုးေလးကို ျဖိဳးညီအသာေပြ႕ဖက္လိုက္သည္။ ျဖိဳးညီရင္ခြင္ထဲေရာက္မွ မမမြန္တစ္ေယာက္ ရႈိက္ၾကီးတငင္ ငိုေတာ့သည္။ ျဖိဳးညီ မမမြန္ရဲ႕ေမးေလးကို လက္နဲ႔ အသာေမာ့ရင္း မမမြန္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုနမ္းလိုက္သည္။ ျဖိဳးညီ တစ္ေယာက္ ကိုသုတနဲ႔ မမမြန္တို႕ ကာမစပ္ယွက္ေနတာကိုေခ်ာင္းၾကည့္ေနကတည္းက စိတ္ေတြထၾကြခဲ့သည္။ အခုလို မမမြန္နဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းမိတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ စိတ္ကို ထိန္းထားလို႕မရေတာ့..။ မမမြန္ရဲ႕ ထမိန္ေလးကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္သလို သူ၀တ္ထားတဲ့ ပုဆုိးကိုလဲ ေျခေထာက္နဲ႔ညွပ္ျပီး ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။ ထမိန္ကၽြတ္သြားလုိ႕ ေအာက္ပိုင္းမွာ ဗလာဟင္းလင္းနဲ႔ ဖင္ေျပာင္ေလးျဖစ္သြားတဲ့ မမမြန္ကို ခ်ီမျပီး အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ေပၚကို ေခၚလာခဲ့သည္။ ကုတင္ေပၚမွာ မမမြန္ကို ပက္လက္ေလးထားလိုက္ျပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို လက္နဲ႔ျဖဲကားလိုက္ျပီး ေပါင္ၾကားထဲမွာေပၚလာတဲ့ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းၾကီးထဲကို ထိုးသြင္းဖို႕ ျဖိဳးညီတစ္ေယာက္သူ႕ အတန္ၾကီးနဲ႔ ေတ့ေနဆဲ မမမြန္က…. ”ကိုျဖိဳး….. ခဏေနဦးကြာ… ဟိုတစ္ေယာက္အရည္ေတြနဲ႔… မမြန္ ေရသြားေဆးလိုက္ဦးမယ္။” ”မေအာင့္ႏုိင္ေတာ့ဘူးမရာ…. ကၽြန္ေတာ္လုပ္ေတာ့မယ္…။

” ျဖိဳးညီတစ္ေယာက္ ေဆးမိေနသူတစ္ေယာက္လို ဗလံုးဗေထြးေျပာရင္း ပထမတစ္ေယာက္လုပ္ထားလို႕ သုတ္ရည္ျဖဴျဖဴေတြေပက်ံေနတဲ့ အဖုတ္၀မွာ သူ႕အတန္ကိုေတ့ျပီးထုိးထည့္လိုက္သည္။ ကိုသုတရဲ႕ သုတ္ရည္ေတြနဲ႔ ေခ်ာေမြ႕ေနတဲ့ မမမြန္ရဲ႕ အဖုတ္ၾကီးက အရမ္းၾကီးတင္းၾကပ္မေနေပမဲ့ မမမြန္နဲ႔ လေပါင္းမ်ားစြာခြဲထားရတဲ့ ျဖိဳးညီအတြက္ေတာ့ လုပ္လို႕ေကာင္းလွသည္။ ျဖိဳးညီတစ္ေယာက္ ၀မ္းနည္းစိတ္နဲ႔လိင္စိတ္ ေပါင္းစပ္ျပီး မမမြန္ရဲ႕ အဖုတ္ကိုသာ အေပၚကေန နာနာဖိျပီးေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနမိသည္။ မမမြန္ကေတာ့ ျဖိဳးညီလုပ္သမွ် ….. တအီးအီးနဲ႔ ျငီးျငဴရင္းေအာက္ကေန႕ ေကာ့ေကာ့တင္ေပးရွာသည္။ ျဖိဳးညီ မမမြန္ရဲ႕ ရင္သားထြားထြားေတြကို လက္နဲ႔ညွစ္ရင္း တေဖာင္းေဖာင္းျမည္ေအာင္ ေဆာင့္ – ုိးျပီး မမမြန္အဖုတ္ထဲမွာ သုတ္ရည္ေတြပန္းထုတ္ရင္းတစ္ခ်ီျပီးသြားေတာ့သည္။ ျဖိဳးညီ တစ္ေန႕လံုးလိုလို မမမြန္နဲ႔ သံုးေလးခ်ီထက္မနည္း လုပ္ျပီး ျပန္လာခဲ့သည္။တစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ မမမြန္ဆီက ဖုန္း၀င္လာသည္။ ကိုသုတနဲ႔ လက္ထပ္ေတာ့မည္။ ျဖိဳးညီကိုလည္းလာေစခ်င္သည္တဲ့…။ ျဖိဳးညီတစ္ေယာက္ မမမြန္ဆီ ကိုသြားရျပန္သည္။ ျဖိဳးညီ မဂၤလာေဆာင္မတုိင္ခင္ ေရွ႕တစ္ရက္မွာ မမမြန္ဆီေရာက္သြားသည္။ ျဖိဳးညီရဲ႕ အေဒၚတုိ႕လင္မယား… မမမြန္ရဲ႕ အေဖနဲ႔အေမလည္းေရာက္ေနၾကျပီ။ ျဖိဳးညီနဲ႔ မမမြန္ ေမာင္ႏွမႏွစ္ဦးသားကားတစ္စီးနဲ႔ ျမိဳ႕ထဲမွာ ဖိတ္စာေတြေလ်ာက္ေ၀ၾကသည္။ ဖိတ္စာေတြေ၀ျပီး အျပန္လမ္းမွာ ျဖိဳးညီ တစ္ေယာက္ကားေမာင္းရင္းနဲ႔ မမမြန္ကိုေမးမိသည္။ ”မမ….ကၽြန္ေနာ္မရွိတုန္း ဟိုတစ္ေယာက္နဲ႔ထပ္ျပီး ျဖစ္ေသးလားဟင္….။” မမမြန္ ျပတင္းေပါက္ကေန အျပင္ဘက္ကို အဓိပၸာယ္မဲ့စြာ ေငးၾကည့္ေနသည္။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာမွ….. ျဖိဳးညီရဲ႕ အေမးကို မမမြန္ျပန္ေျဖသည္။ ”မလုပ္ျဖစ္ပါဘူးကြာ….၊ မမြန္ ထပ္မျဖစ္ေအာင္ ေရွာင္ပါတယ္။ အဲဒီေန႕က ကိစၥအတြက္လည္း ငါ့ေမာင္ကို အရမ္းအားနာတယ္၊ ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္…၊ ေမာင္ေလး…။” ”ရပါတယ္မမြန္ရယ္၊ ဒါေပမဲ့ လက္မထပ္ခင္ မမြန္ကို တစ္ခါေလာက္ ခ်စ္ခ်င္ေသးတယ္။ ခြင့္ျပဳပါလားဟင္…။” ”မေတာ္ပါဘူးငါ့ေမာင္ရယ္…၊ မမြန္က မနက္ျဖန္ မဂၤလာေဆာင္ရေတာ့မွာကိုကြာ…။” ”ဒီတစ္ခါေနာက္ဆံုးပါပဲ မမရယ္….၊ ခြင့္ျပဳပါေနာ္….။” ေမာင္ေလး ျဖိဳးညီရဲ႕ သနားစရာေတာင္းဆိုသံကိုၾကားေတာ့ မြန္မြန္ စိတ္ေတြတင္းမထားႏုိင္ေတာ့.. ခပ္ေလးေလးပဲ အင္းလို႕ေျပာျပီး ေခါင္းကိုငံု႕ထားလိုက္ေတာ့သည္။ မမမြန္ဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ရတာနဲ႔ ျဖိဳးညီ အနီးဆံုး ဟိုတယ္တစ္ခုကို ၀င္ျပီး အခန္းယူလိုက္သည္။ အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ မမမြန္နဲ႔ ျဖိဳးညီ တစ္ေယာက္န႔ဲတစ္ေယာက္ေျပာစရာေတာင္မလိုဘဲ အ၀တ္အစားေတြကို ခၽြတ္ခြာၾကသည္။ ႏွစ္ေယာက္လံုး ၀တ္လစ္စလစ္နဲ႔ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတုိင္းျဖစ္သြားၾကေလျပီ။ ႏွစ္ဦးသားခႏၶာကိုယ္ခ်င္း ပူးကပ္သြားၾကသည္။ မမမြန္ရဲ႕လက္ေတြကျဖိဳးညီ ကိုယ္လံုးကို တရြရြနဲ႔ ပြတ္သပ္ေနသလို ျဖိဳးညီတစ္ေယာက္ သူနဲ႔ ခြဲရေတာ့မဲ့ မမမြန္ကို လြတ္ထြက္သြားမွာစိုးတဲ့အလား တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ထားမိသည္။ ျပီးတာနဲ႔ မမမြန္ရဲ႕ေပါင္ၾကားထဲမွာေနရာယူျပီး မမမြန္ရဲ႕ အဖုတ္လွလွၾကီးကိုေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ အားရပါးရလ်က္ေပးလိုက္သည္။

မမမြန္တစ္ေယာက္ ေကာ့ပ်ံျပီး ကိစၥျပီးသြားတဲ့ အထိေအာင္ပါပဲ။ မမမြန္ကလည္း ျဖိဳးညီရဲ႕အတန္ထြားထြားၾကီးကို အနမ္းေတြေပးသလို ႏႈတ္ခမ္းလွလွေလးနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းပုေလြေပးသည္။ မမမြန္အားရေအာင္ စုတ္ျပီးတာနဲ႔ မမမြန္ရဲ႕ တင္သားကားကားေတြကိုၾကည့္ရင္း ျဖိဳးညီ ေလးဘက္ေထာက္အေနအထားနဲ႔ မမမြန္ကို လုပ္သည္။ မမမြန္ရဲ႕ အဖုတ္စီးစီးေလးထဲမွာ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ အ၀င္အထြက္လုပ္ေနတဲ့ ညီေတာ္ေမာင္ေပၚမွာ ျဖိဳးညီစိတ္ကို ႏွစ္ထားလိုက္ျပီးျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္လုပ္သည္။ ”အား…. ေကာင္းတယ္…၊ ကိုျဖိဳး…. နာနာေလး ေဆာင့္…” မမမြန္ဆီက မပြင့္တပြင့္ ေတာင္းဆုိတဲ့ အသံကိုၾကားရေတာ့ ျဖိဳးညီ ေဆာင့္ – ိုး ေနတဲ့ အရွိန္ကို ျမွင့္တင္ျပီး တဖန္းဖန္းျမည္ေအာင္ ေဆာင့္ေတာ့သည္။ မမမြန္ရဲ႕ အဖုတ္အတြင္းအသားေလးေတြရဲ႕ ညွစ္အားေအာက္မွ ျဖိဳးညီၾကာၾကာေတာင့္ခံမထားႏုိင္ေတာ့ပါ။ ေနာက္ထပ္အခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္ ေဆာင့္အျပီးမွာပဲ လိင္တန္တစ္ေခ်ာင္းလံုးပြလာသလိုခံစားရျပီး ျဖိဳးညီအတန္ကို အဖုတ္အဆံုးထိထုိးထည့္ျပီး ျပန္မထုတ္ေတာ့ပဲ အရည္ေတြကို ပန္းထုတ္မိေတာ့သည္။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေအာင္ မမမြန္ရဲ႕ အဖုတ္ထဲမွာ စိမ္ထားျပီးေတာ့ အနည္းငယ္ေပ်ာ့သြားတဲ့ ညီေတာ္ေမာင္ကို အဖုတ္ထဲကေနျပန္ျပီး ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ မမမြန္ရဲ႕ မ်က္ႏွာနားကို တေရြ႕ေရြ႕တုိးကပ္သြားရင္း အရည္ေတြနဲ႔ ေျပာင္လက္ျပီးေခ်ာေမြ႕ေနတဲ့ညီေတာ္ေမာင္ကို မမမြန္ပါးစပ္နဲ႔ေတ့ေပးရင္း ေျပာလိုက္သည္။ ”မမ… စုတ္ေပးဦး…။” ”အရည္ေတြနဲ႔ မစုတ္ခ်င္ဘူးကြာ…။” အာ….။ ျဖိဳးညီ တစ္ခ်က္ညည္းရင္း မ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္ျပလိုက္ေတာ့ မမမြန္ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေခါင္းကို အသာၾကြ ပါးစပ္ဟျပီး ျဖိဳးညီရဲ႕ – ီးကို စုတ္လိုက္သည္။ မမမြန္တစ္ေယာက္ ျဖိဳးညီ မ်က္ႏွာမညိဳရေအာင္ အလိုလိုက္တာျဖစ္သည္။ ျဖိဳးညီရဲ႕ အတန္မွာေပပြေနတာေတြအကုန္ေျပာင္စင္ေအာင္ စုတ္ေပးလို႕အျပီးမွာပဲ ျဖိဳးညီရဲ႕ လိင္တန္ကျပန္ျပီး ႏုိးၾကြလာေတာ့သည္။ ”အာ….. ေတာင္လာျပီ။ ေတာ္ေတာ္သန္တဲ့ ငါ့ေမာင္….။” ”မမ နဲ႔ တူလို႕ေလ…။ အဟီး….” ”အာ…. ကိုယ့္အမကိုယ္ျပန္ျပီး သိကၡာခ်ေနတယ္….။” ”ခိခိ… ဟုတ္ပါဘူး….။ မမ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဟိုဟာ ေပးလုပ္ပါလားဟင္…။” ”အင္…. ဘယ္အ၀ွာလဲ…။ ကိုျဖိဳး မဟုတ္တရုတ္ေတြ မစမ္းနဲ႔ေနာ္… မမြန္မၾကိဳက္ဘူး…။ မမြန္တစ္ခါမွ မလုပ္ဖူးဘူး။” ”အာ… မမြန္ကလည္းကြာ…။ ေနာက္ဆံုးလက္ေဆာင္အေနနဲ႔ ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့ ေမာင္ေလးကိုေပးသြားပါေနာ္…။” ျဖိဳးညီရဲ႕ စကားအဆံုးမွာ မမမြန္တစ္ခ်က္ေတြေ၀သြားျပီး ရီေ၀တဲ့မ်က္၀န္းအစံုနဲ႔ ျဖိဳးညီကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ျပီးမွ…. ”မသိဘူးကြာ…။ လုပ္ခ်င္လည္း လုပ္ …. လုပ္….။” မမမြန္ ဇုိးဇုိးဇတ္ဇတ္နဲ႔ အိပ္ေနရာကေန ကုန္းထျပီး ကုတင္ေပၚမွာေလးဘက္ေထာက္ေပးသည္။ ေလးဘက္ေထာက္ေပးထားလို႕ ေနာက္ကို ေကာ့ျပီး အယ္ေနတဲ့ မမမြန္ရဲ႕ တင္ဆံုၾကီးေတြေနာက္မွာ ျဖိဳးညီေနရာယူလိုက္ျပီး တင္သားႏွစ္ျခမ္းၾကားက ခေရပြင့္နီညိဳညိဳေလးကို မက္မက္ေမာေမာၾကည့္ေနမိသည္။ ခေရေလးကိုဖြင့္ဖို႕ ေခ်ာဆီကမရွိ။ ဒါေပမဲ့ သဘာ၀ကေပးထားတဲ့ ေခ်ာဆီကိုပဲသံုးရေပေတာ့မည္။ မမမြန္ရဲ႕ အဖုတ္၀ကေန စီးက်ေနတဲ့ အရည္ေလးေတြကို လက္နဲ႔သိမ္းၾကဳံးယူျပီး ဖင္ေပါက္ေလးဆီကိုပို႕လုိက္သည္။

ျပီးေတာ့ ျဖိဳးညီ လက္ကို တံေတြးအနည္းငယ္ဆြတ္လိုက္ျပီး မမမြန္ရဲ႕ ဖင္၀ေလးကို ေခ်ာေမြ႕သြားေအာင္ လက္နဲ႔ အသြင္းအထုတ္လုပ္လိုက္သည္။ အတန္ၾကာေအာင္ လက္ညိဳးနဲ႔ အသြင္းအထုတ္လုပ္ျပီးလို႕ ေခ်ာေမြ႕သြားျပီဆုိမွ ညီေတာ္ေမာင္ကို မမမြန္ရဲ႕ ဖင္ေပါက္ေလးနဲ႔ေတ့ထားလိုက္သည္။ ”မမြန္…. စိတ္ကို ေလွ်ာ့ထားေနာ္…။ ဖင္၀ကို ၾကံဳ႕မထားနဲ႔…။ ” မမမြန္ကို ေျပာျပီးတာနဲ႔ ဖင္၀ေလးမွာ ေတ့ထားတဲ့ သူ႕အတန္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထိုးထည့္လိုက္သည္။ အရည္ေတြနဲ႔ေခ်ာေမြ႕ေနတာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ေလးတင္းၾကပ္ေနေပမဲ့ သြင္းလို႕ရသည္။ ျဖိဳးညီ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အခ်ိန္ယူျပီး ညီေတာ္ေမာင္ကို မမမြန္ ခေရပြင့္ေလးထဲ တရစ္ခ်င္းစီထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ မမမြန္ ဆီက အာ့…. ခနဲ ေအာ္သံၾကားရျပီး ေခါင္းအံုးေပၚမွာ မ်က္ႏွာအပ္ျပီး ေခါင္းအံုးကို လက္နဲ႔ညွစ္ထားသည္။ ”မမ… နာလား….၊ ရရဲ႕လား….။” မမမြန္ ဘာမွ ျပန္မေျပာပဲ လက္ကို အသာေျမွာက္ျပီး ဆက္လုပ္ဆုိတဲ့သေဘာနဲ႔ လုပ္ျပသည္။ ျဖိဳးညီလည္း မမမြန္ဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ရတာနဲ႔ တစ္၀က္ေလာက္၀င္ေနျပီးတဲ့ ညီေတာ္ေမာင္ကို အသြင္းအထုတ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလုပ္ေတာ့သည္။ တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ျဖိဳးညီ အတန္ၾကီးက မမမြန္ ဖင္ေပါက္ေလးထဲကို တစ္ေခ်ာင္းလံုး၀င္သြားေခ်ျပီ။ ျဖိဳးညီ တစ္ခ်က္ခ်င္းပဲ အသြင္းအထုတ္လုပ္ရင္း အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္လုပ္ျပီးေတာ့ မမမြန္ဆီက တရွီးရွီး ညည္းသံနဲ႔ အတူ တင္ဆံုၾကီးကို ေကာ့ေကာ့တင္ေပးလာသည္။ ”မမြန္ … ေကာင္းလား…၊ နာေသးလား….။” ”အင္း….. နာလည္းနာတယ္ေကာင္းလည္းေကာင္းတယ္….။ လုပ္ပါေတာ့… ျမန္ျမန္ေလး….။” ျဖိဳးညီ မမမြန္ရဲ႕ တင္ပါးနဲ႔ ဆီးခံုတဖြတ္ဖြတ္ျမည္ေအာင္ ေဆာင့္ျပီး လုပ္မိေတာ့သည္။ မမမြန္လည္းေကာင္းလာျပီမဟုတ္ပါလား။ မမမြန္ရဲ႕ စအုိၾကြက္သားေလးက ျဖိဳးညီ လိင္တန္ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဆြဲညွစ္ထားတာမုိ႕ ျဖိဳးညီတစ္ေယာက္ကိစၥမျပီးေအာင္ မနဲပင္ထိန္းထားရသည္။ မမမြန္ကိုလည္း ပိုျပီးေကာင္းသြားေအာင္ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ မမမြန္ရဲ႕ အစိေလးကို ကလိေပးလိုက္သည္။ ခေရပြင့္ေလးထဲ တစြပ္စြပ္နဲ႔ ၀င္ထြက္ေနတဲ့ ေဆာင့္ခ်က္ကိုေတာ့ မရပ္….။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ မမမြန္တစ္ေယာက္ တအားအား.. နဲ႔ ေအာ္ရင္း တင္ပါးအစံုတို႕ တုန္တက္ျပီး ျငိမ္သြားသည္။ ျဖိဳးညီလည္း စိတ္ကိုတင္းမထားေတာ့ပဲ ညီေတာ္ေမာင္ရဲ႕ ကြမ္းသီးေခါင္းေလးကို ရႈံ႕ပြရႈံ႕ပြနဲ႔ ညွစ္ေပးေနတဲ့ မမမြန္ရဲ႕ တင္းၾကပ္လွတဲ့ စအိုၾကြက္သားေလးေတြညွစ္တာကို အားပါးရခံစားရင္း သုတ္ရည္ေတြကို ဖင္နဲ႔အျပည့္ပန္းထုတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ …..ဆီဒိုးနားဟိုတယ္…. မင္းတုန္းခန္းမတြင္ မဂၤလာပြဲတစ္ခု က်င္းပေနသည္။ ျဖိဳးညီ မမမြန္မဂၤလာေဆာင္မွာ သတို႕သားအရံလုပ္သည္။ မမမြန္လည္း တစ္၀ိုင္းျပီးတစ္၀ိုင္း ဧည့္သည္ေတြကို လိုက္လံႏႈတ္ဆက္ေနသည္။ ႏွစ္ဦးသား မ်က္လံုးခ်င္းမဆံုမိေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေရွာင္ေနၾကသည္။ မျဖစ္သင့္တာေတြဆက္မျဖစ္ေအာင္ ႏွစ္ဦးသားေစာင့္ထိန္းရမည္မဟုတ္ပါလား။ ဒီေန႕မဂၤလာအခမ္းအနားရဲ႕ သတုိ႕သမီးကို သတုိ႕သားအရံက မဂၤလာပြဲမတုိင္ခင္တစ္ရက္တြင္ ေရွ႕ေရာေနာက္ပါဖြင့္ခဲ့သည္ဆုိသည္ကိုေတာ့ ကာယကံရွင္ႏွစ္ဦးမွတစ္ပါး….. ျပီးပါျပီ။