ဒီတစ္ေခါက္ၿခံထဲကိုလာတာဦးစိုင္းလုတစ္ေယာက္ထဲျဖစ္လို႔ခမ္းအံ့ေအာေနသည္။ခါတိုင္းေတာင္ႀကီးကေနဟဲဟိုးေကာ္ဖီၿခံကိုလာတိုင္းေစာ္တစ္ေပြအၿမဲတန္းပါလာတတ္လို႔ခမ္းကခ်က္ျပဳတ္ေပးၿပီးတာနဲ႔အိမ္ျပန္ၿပီးေရွာင္ေနရသည္။ ဦးစိုင္းလုကခမ္းကိုဝက္လက္ေပါင္းစားခ်င္တယ္ဆိုလို႔မီးဖိုထဲမွာအလုပ္႐ြဳပ္ေနတုန္းဦးစိုင္းလုဝင္လာလို႔”ဟဲဟဲ–ဒီတစ္ေခါက္–အန္ကယ္လာတာ–ထူးဆန္းေနပါလား”လို႔ေျပာလိုက္သည္။ဦးစိုင္းလုက”ဘာကိုထူးစမ္းတာလဲ”လို႔ျပန္ေမးလို႔ရွမ္းသံဝဲဝဲေလးနဲ႔”ေစာ္မပါေတာ့တာေလ” လို႔ေျပာအၿပီးမွာဦးစိုင္းလုက”ဒီမွာရွိေနတာဘဲ”လို႔ခမ္းကိုလက္ညႇိဳးထိုး ျပသည္။ခမ္းရင္ေတြတုန္ၿပီးမ်က္လုံးေတြျပာသြားသည္။ခမ္းကသူရဲ႕အလုပ္သမားျဖစ္သည့္အျပင္တစ္ခုလပ္ျဖစ္တာကိုသူသိရက္နဲ႔ခမ္းကိုသူကမယားလိုေနမယ္ေျပာတာျဖစ္လို႔အ့ံေအာၿပီးရင္တုန္သြားတာျဖစ္ေလသည္။”ဟာ–အန္ကယ္ကလည္း–ခမ္းကအလုပ္သမားပါ”လို႔ညႇိဳးငယ္စြာေျပာလိုက္သည္။
ဦးစိုင္းလုကတကယ့္ကိုခ်မ္းသာၿပီးအလုပ္သမားေတြကိုလည္းျပည့္စုံေအာင္ထားသူျဖစ္သည္။သူ႔ဖာသူမိန္းမေပြေပမဲ့လူတန္စားမခြဲျခားလို႔ခမ္းအပါအဝင္အလုပ္သမားအားလုံးကေလးစားၿပီးခ်စ္ၾကသည္။ဒီေကာ္ဖီၿခံကလည္းသူမလုပ္ရင္ျဖစ္ရဲ႕သားနဲ႔အလုပ္သမားေတြအလုပ္လက္မဲ့မျဖစ္ေအာင္သူလုပ္ေနတယ္ဆိုတာလည္းအားလုံးသိသည္။သူ႔အက်ိဳးကိုေရွ႕မထားဘဲသူအပန္းေျဖရန္အတြက္သာရည္စူးၿပီးဘန္ဂလိုေလးတစ္လုံးေဆာက္ကာတပါတ္တစ္ညအိပ္ေလာက္လာအပန္းေျဖျခင္းျဖစ္သည္။ ဦးစိုင္းလုကခမ္းကိုဖက္ထားၿပီး”ခမ္းကေခ်ာတယ္–ေစတနာလည္းေကာင္းတယ္–ဒါေၾကာင့္ေနာက္လာတိုင္းေစာ္ေခၚမလာဘဲ–ခမ္းနဲ႔ေနမယ္”လို႔ေျပာၿပီးခမ္းႏြဳတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္သည္။ခမ္းအတြက္လုံးဝမထင္ထားတာမို႔ထပ္အ့ံေအာေနရျပန္ေတာ့သည္။”အန္ကယ္ရယ္–ဟင္းခ်က္အုံးမယ္ေလ”ဆိုေတာ့ဦးစိုင္းလုအားမလိုအားမရျဖစ္သြားၿပီးလြြတ္လိုက္သည္။ ခမ္းကအိမ္ေထာင္ကြဲၿပီးကတည္းကဦးစိုင္းလုေကာ္ဖီၿခံမွာဝင္လုပ္ခဲ့တာႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ။ၿခံထဲမွာအလုပ္သမားေတြေနဘို႔တန္းလ်ားေဆာက္ေပးထားလို႔လည္းအေတာ္အဆင္ေျပသည္။လစာတစ္သိန္းဆိုေပမဲ့ ဆန္ဆီဆားကိုအခမဲ့ေထာက္ပ့ံလို႔စားဝတ္ေနေရးပူစရာမလို။ခမ္းလိုတစ္ဦးတည္းေနတဲ့ဘဝကသာသာယာယာျဖစ္သည္။ ခမ္းကတစ္ခုလပ္ဆိုေပမဲ့ကိုယ္လုံးကအေတာ္ေတာင့္သည္။အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ေနလို႔ျဖဴတဲ့အသားကေနေလာင္ထားေပမဲ့အေတာ္ၾကည့္ေကာင္းသည္။
အသက္ကလည္းသုံးဆယ္ဝန္းက်င္မို႔ငယ္ဂုဏ္ကမေပ်ာက္ေသး။ဦးစိုင္းလုေတြးေနရင္းခမ္းကိုစားမယ္လို႔ေတြးမိသည္။ဒါေၾကာင့္ဒီ အပါတ္ေဂါက္ကြင္းကေစာ္ေတြကိုေခၚမလာဘဲတစ္ဦးတည္းလာခဲ့တာျဖစ္သည္။ ဟင္းခ်က္ေနတဲ့ခမ္းကိုေနာက္ကေနၾကည့္ရင္းဦးစိုင္းလုစိတ္ပိုႂကြၿပီးလီးကေတာင္လာသည္။”ခမ္းမက်က္ေသးဘူးလားကြာ”လို႔ေမးေတာ့ “ဟယ္ကေလးက်ေနတာဘဲကြယ္”လို႔ခမ္းကေျပာသည္။ဦးစိုင္းလုက”ခမ္းနဲ႔ဆို–ကေလးေလးလိုဘဲေပါ့”လို႔သူေဌးႀကီးေႂကြေနရွာၿပီ။ခမ္းကတခစ္ခစ္ရီၿပီး”ၿပီးမွခိိ်ဳခ်ိဳ တိုက္မယ္ေနာ္”လို႔လွည့္ေျပာသည္။ ခမ္းမီးဖိုထဲကေနထမင္းစားစားပြဲေပၚဟင္းေတြတင္ၿပီးအုပ္ေဆာင္နဲ႔အုပ္သည္။ၿပီး”အန္ကယ္–ခမ္းေရျပန္ခ်ိဳးအုံမယ္”လို႔ေျပာသည္။ဦးစိုင္းလူက”ခ်ိဳးမေနပါနဲ႔ကြာ”ဆိုကေလးလိုထပ္ပူဆာျပန္သည္။ခမ္းက”ေခြၽး ေတြနဲ႔ကြာ-႐ြံစရာႀကီး”လို႔ေျပာၿပီးဆင္းေျပးသြားသည္။ဦးစိုင္လုလည္းေရခ်ိဳးလိုက္သည္။ခမ္းျပန္ေရာက္ၿပီးထမင္းဝိုင္းျပင္ေနတုန္းဦးစိုင္းလုကခမ္းကိုဖက္ၿပီးႏြဳတ္ခမ္းကိုနမ္းရင္းတစ္ကိုယ္လုံးပြတ္သပ္ေလသည္။ခမ္းက”ထမင္းစားပါအုံး”ေျပာေတာ့”ခ်စ္ခ်င္ၿပီခမ္းရယ္”ဆိုထမီကိုအတင္းဆြဲခြၽတ္သည္။”အိုကြာ”ဆိုဘဲေျပာရေသးသည္ဦးစိုင္းလုလက္ကေစာက္ပတ္ႀကီးထဲေမြြေနွာက္ေနေလၿပီ။ခမ္းေစာက္ဖုတ္ကအရည္ေတြစမ္းမိေတာ့ဦးစိုင္းလုကလည္းခမ္းစိတ္ပါေနတယ္ဆိုတာကိုသိသြားသည္။ခမ္းရဲ႕ေျခတဖက္ကိုဦးစိုင္းလုကဆြဲမၿပီးထိုင္ခုံေပၚတင္ကာ ဘာဂ်ာကိုင္ဘို႔လုပ္သည္။ခမ္းက”အန္ကယ္–ခမ္းကသူမ်ားလိုးၿပီးသားေနာ္”လို႔ေျပာေပမဲ့မရ။ေစာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီးလ်ာႀကီးကခမ္းေစာက္ဖုတ္ေပၚထိလာသည္။”႐ြြီးကိုႀကီးရယ္–႐ြံစရာႀကီးကိုကြာ”ဆိုခမ္းေကာ့ေပးလိုက္သည္။
ဦးစိုင္းလုႏြဳတ္ခမ္းေမြြးေတြကလည္းတစ္ခ်က္ခ်က္ ေစာက္ဖုတ္ကိုပြတ္မိထိုးမိေနလို႔ခမ္းတအားေကာင္းေနသည္။ခမ္းငုံ႔ၾက ည့္ၿပီးဖီးလ္ယူလိုက္သည္။ကာမဆႏၵဆိုတာအလုပ္ရွင္နဲ႔အလုပ္သမားဆိုတဲ့ဂုဏ္ပုဒ္ေတာင္မရွိပါလားလို႔ခမ္းေတြးမိလိုက္သည္။”ဝူး–ကိုႀကီး ခမ္းအရမ္းယားတယ္ေဝ့–ေျဖးေျဖးယက္ပါကြာ”လို႔ေစာက္စိကၾကင္ကနဲျဖစ္သြားလို႔ခမ္းေျပာလိုက္ရသည္။”ဝို႔–ေတာ္ၿပီေလကြာ–ခမ္းမလိုးရေသးဘဲ–တစ္ခါၿပီးၿပီ”ဆိုေတာ့မွဦးစိုင္းလုရပ္ၿပီးခမ္းကိုတင္းတင္းၾကပ္ၾက္ပ္ဖက္ထားသည္။ၿပီး”ခမ္းကတအားသန႔္တယ္”လို႔ေျပာသည္။ခမ္းလည္းဦးစိုင္းလုပုဆိုးကိုခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ဘြားကနဲလီး ႀကီးကေပၚလာသည္။လုံးပတ္ကလည္းခပ္တုတ္တုတ္အရွည္ကလည္းခုႏွစ္ေပခြဲေလာက္ရွိသည္။”ေဝး–အႀကီးႀကီးဘဲ–ဒါေၾကာင့္ေတာင္ ႀကီးကေကာင္မေတြ–ျပန္တဲ့ေန႔တိုင္း–မ်က္တြင္းက်တာကို”ဆိုေျပာ ၿပီးလီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးလ်ာနဲ႔တစ္ခ်က္ပင့္ယက္ၿပီးႏြဳတ္ခမ္းနဲ႔ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။ဦးစိုင္းလုခါးေကာ့လာၿပီး”ခမ္းရယ္အရမ္းေကာင္းတာဘဲ” လို႔ခမ္းကိုခ်ီးၾကဴးေနေတာ့သည္။ ခမ္းကအပ်ိဳစျဖစ္ကတည္းကေယာက်ာ္းလီးကိုစိတ္ဝင္စားသူျဖစ္သည္။အဲ့ဒီကတည္းအိမ္မွာလူလစ္တိုင္းအစ္ကိုအခန္းထဲထဲကေအာအေခြကိုခိုးခိုးၾကည့္တတ္သည္။တခါတေလလည္းအျပာစာအုပ္ေတြ႕ရင္ခိုးဖတ္တတ္သည္။ေအာကားထဲကလီးစုပ္တာကိုမွတ္သားထားၿပီးစိတ္ပါလို႔လက္နဲ႔အာသာေျဖတိုင္းငွက္ေပ်ာသီးကိုအခြံခြါကာလီးလို႔သေဘာထားစုပ္ၾကည့္တတ္သည္။ဒါ့ေၾကာင့္လီးစုပ္တာကြၽမ္းက်င္ျခင္းျဖစ္သည္။ေနာက္သူကြၽမ္းက်င္တာေတြလည္းဆက္လာအုံးမည္ျဖစ္သည္။ “ခမ္းေတာ္ၿပီ–ေတာ္ၾကာတို႔–မလိုးရဘဲၿပီးသြားလိမ့္မယ္”လို႔ဦးစိုင္းလု ေျပာယူရေတာ့သည္။”ကဲ–ကိုႀကီးက–ခမ္းေျပာသလို–ေနရမယ္”ဆိုေတာ့သူေဌးႀကီးခမ်ာကေလးေလးလိုေခါင္းၿငိမ့္ျပရသည္။ၿပီးခမ္းက”ထိုင္ခုံေပၚမွာေလ်ာခ်ထိုင္–ဟုတ္တယ္အဲ့လို–ခမ္းကကိုႀကီးမပင္ပမ္းေအာင္အေပၚကလိုးေပးမယ္”ဆိုေက်ာေပးခြလိုက္သည္။
ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းေကြးကာစာက္ပတ္အဝမွာလီးေတ့ၿပီးဖင္ကိုဝိုက္လို႔ေျဖးေျဖးခ်င္းအသြင္းအထုတ္လုပ္ေတာ့သည္။”အီး–အို႔ဟိုး–ေတာ္လိုက္တဲ့ခမ္း”ဆိုအေပးေကာင္းလြန္းလို႔ဦးခမ္းလူထပ္ခ်ီးက်ဴးရျပန္သည္။”ဘြပ္ဘြပ္–ဘြပ္ဘြပ္”နဲ႔ေဆာင့္ခ်က္ကျမန္လာသည္။”ကိုႀကီးရယ္–ေကာင္းရဲ႕လား” ဆိုေတာ့”အရမ္းေကာင္းတာဘဲခမ္းရယ္”ဆိုတကဲ့ဖီးလ္သံနဲ႔ဦးစိုင္းလု ုေျပာလိုက္သည္။”အို-အို–ခမ္းၿပီးေနၿပီ-အအ–အီး”ခမ္းလီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးသြင္းၿပီးၿငိမ္က်သြားသည္။ၿပီး”ကိုႀကီးေနာက္ကေဆာင့္ေတာ့”ဆို ဦးစိုင္းလုကိုလက္ေနာက္ျပန္ဆြဲၿပီးလီးကြၽတ္မသြားေစဘဲေလးဘက္ကုန္ေပးလိုက္သည္။ဒီးတခါဦးစိုင္းလုအလွည့္မို႔ဦးစိုင္းလုေဆာင့္ေတာ့သည္။ေဆာင့္လို႔လီးတဆုံးဝင္တိုင္းခမ္းကဖင္ကိုျမန္ျမန္ခါေပးေနျပန္သည္။အေပးေကာင္းတဲ့ခမ္းေၾကာင့္ဦးစိုင္းလုအရမ္းခိုက္သြားေတာ့သည္။”အီး–ကိုႀကီးရယ္–လိုးပါ–ခမ္းတအားေကာင္းတယ္–ကိုႀကီးရယ္–ကိုႀကီးရဲ႕လီးႀကီးကို–ခမ္းတအားဆြဲသြားၿပီကြာ–လိုးလိုး–ကိုႀကီးလိုး”နဲ႔ခမ္းရဲ႕ညီးေျပာေျပာသံနဲ႔လြဳပ္ရွားဟန္ေၾကာင့္ဦးစိုင္းလု”အို႔ဟို–အီးဟီး”ဆိုေအာ္ကာခမ္းေစာက္ပတ္ထဲလီးရည္ေတြပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ၿပီးအေပၚကေနခမ္းကိုဖက္ကာဝက္ေမွးေမွးရင္းေဟာဟဲေဟာဟဲနဲ႔ေမာေနသည္။သူ႔ခမ်ာပိုက္ဆံခ်မ္းသာလို႔ေဆးေကာင္းမွီဝဲၿပီးလီးေတာင္ရေပမဲ့အသက္အ႐ြယ္အရအေမာေဖါက္ေနပါလားလို႔ခမ္းေတြးလိုက္သည္။ ထမင္းစားၿပီးခမ္းက”ခမ္းခနျပန္မယ္–ေတာ္ၾကာက်န္တဲ့–အလုပ္သမားေတြ–ရိပ္မိကုန္မွာစိုးလို႔”ဆိုေတာ့ေန႔ခင္းစားဘို႔ရွမ္းေခါက္ဆြဲတစ္ပြဲ ဝယ္ခဲ့ဆိုေငြႏွစ္သိန္းခြဲထုတ္ေပးသည္။”ဟာ–တစ္ပြဲမွသုံးရာပါ–အမ်ားႀကီးမလိုဘူးေလ”ဆိုေတာ့”ခမ္းအတြက္မုန႔္ဘိုးေလ”လို႔ေျပာသည္။ ၿပီး”ခမ္းကတို႔မယားေလ-မယားဆိုေတာ့မယား–စာရိတ္ေပးရမေပါ့”လို႔ဆက္ေျပာသည္။ခမ္းကစိတ္ထဲကေနေတာ္ေသးတာေပါ့မယားစာရိတ္ဆိုလို႔လို႔ေတြးမိလိုက္သည္။
ေန႔လည္ခမ္းျပန္ေရာက္ေတာ့အလုပ္သမားေခါင္းနဲ႔ဦးစိုင္းလုၿခံအ ေၾကာင္းစကားေျပာေနၾကသည္။ခမ္းလည္းရွမ္းေခါက္ဆြဲနဲ႔တို႔ဟူး ေၾကာ္ကိုဧည့္ခန္းစားပြဲသြားခ်ေပးလိုက္သည္။ၿပီးမီးဖိုတည္ကာေကာ္ဖီ ေဖ်ာ္ဘို႔ေရေႏြးသယ္ရင္းထိုင္ေနသည္။ဦးစိုင္းလုမီးဖိုထဲဝင္လာေတာ့မွအလုပ္သမားေခါင္းျပန္သြားတာကိုသိရသည္။ခမ္းကထၿပီးဦးစိုင္လုကိုဖက္ကာလီးကိုစမ္းၾကည့္ေတာ့ေပ်ာ့ေခြေနသည္။ၿပီး”လိုးေပးအုံးမွာလား”လို႔ေယာက်ာ္းေတြႀကိဳက္တဲ့အသုံးအႏြဳံးကိုေျပာလိုက္သည္။ဦးစိုင္းလုၿပဳံးၿပီးေခါင္းၿငိမ့္ျပကာအိမ္သာထဲဝင္သြားသည္။ေကာ္ဖီေဖ်ာၿပီးသြားခ်ေပးေတာ့ဦးစိုင္းလုကေဘးေခၚထိုင္ခိုင္ၿပီးလီးေပ်ာ့ႀကီးကိုပုေလြကိုင္ခိုင္းသည္။ခမ္းကလီးေပ်ာ့ႀကီးကိုႏြဳတ္ခမ္းသားနဲ႔အရင္းကေနအဖ်ားထိကိုက္ေပးလိုက္သည္။”ခမ္းကလီးစုပ္တာ–အရမ္းကြၽမ္းတယ္ေနာ္”ေျပာေတာ့ခမ္းျပန္ထိုင္လိုက္သည္။ၿပီး”ကိုႀကီး–ခမ္းကိုအထင္ေသးသြားတာလား–ခမ္းက–ကိုႀကီးေကာင္းမယ္ထင္တဲ့ဟာမ်ိဳး–လုပ္ေပးၾကည့္တာ–ခမ္းအိမ္ေထာင္က်ခဲ့ေပမဲ့–လီးမစုပါဖူးဘူး”လို႔သူ ေက်နပ္ေအာင္ေခြၽးသိမ့္လိုက္သည္။ဦးစိုင္းလုကျပာျပာသလဲနဲ႔”အဲ့လိုအဓိပၸာယ္မဟုတ္ဘူးခမ္း”ဆိုျပန္ေျပာသည္။ခမ္းလည္းလီးေပ်ာ့ႀကီးကိုငုံ ၿပီးလီးေတာင္ဘို႔လီးထဲကေသြးေၾကာေတြဆီေသြးမ်ားမ်ားေရာက္ေအာင္ဆက္လုပ္ေပးလိုက္သည္။လီးေပ်ာ့ႀကီးမာစျပဳေတာ့လက္နဲ႔ ေျဖးေျဖးခ်င္းဂြင္းထုေပးေနသည္။ ခါတိုင္းလီးကအဲ့လိုတစ္ခ်ီၿပီးနာရီပိုင္းမွာေတာင္ေလ့ေတာင္ထမရွိခဲ့ေပမဲ့ခမ္းလုပ္ေပးလို႔ခုေတာင္ေနတာကိုဦးစိုင္းလုအ့ံေအာေနသည္။ ခမ္းကလည္းလီးေတာင္ေနတာက်မသြားေအာင္ဆက္ၿပီးလက္နဲ႔ဖြဖြေလးညႇစ္ေပးေနေလသည္။”လာအခန္းထဲသြားရေအာင္”လို႔ဦးစိုင္းလုကေျပာၿပီးခါးျခင္းဖက္ကာဝင္သြားၾကသည္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ဦးစိုင္းလုရဲ႕ကဗ်ာဆန္ဆန္ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ပန္းခ်ီးကားေတြကလွလြန္းလို႔ခမ္းစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ဦးစိုင္းလုရဲ႕ဒီအိပ္ခန္းထဲကိုဘယ္အလုပ္သမားမွမေရာက္ဖူးပါ။သူျပန္ရင္သူ႔အိပ္ယာကိုသူဖာသာသိမ္းၿပီးျပန္တတ္သည္။ခုေတာ့ခမ္းကပထမဆုံးေရာက္ဖူးသည့္အလုပ္သမားျဖစ္သည္။ ခမ္းရဲ႕အက်ီၾကယ္သီးေတြကိုဦးစိုင္းလုကတစ္လုံးျခင္းျဖဳတ္ေနေလသည္။
ခမ္းတစ္ကိုယ္လုံးကိုယ္လုံးတီးျဖစ္သြားေတာ့ဦးစိုင္းလုကသူ႔အဝတ္ေတြကိုခြၽတ္သည္။ၿပီးကုတင္ေပၚတက္ၿပီးဦးစိုင္းလုကအေပၚကတက္ခြကာခမ္းႏြဳတ္ခမ္းေတြကိုစုပ္နမ္းသည္။ခမ္းရဲ႕လ်ာနဲ႔သာလ်ာကေႁမြေတြမိတ္လိုက္သလိုရစ္ပတ္လွည့္ေနသည္။ဒီတခါမွာေတာ့လြတ္လပ္သည့္အခန္းမို႔လားမသိခမ္းတခဏအတြင္းစိတ္ပါလာခဲ့သည္။ဦးစိုင္းလုကခမ္းႏို႔ေတြကိုတႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔စို႔ေနျပန္သည္။ခမ္းတကိုယ္လုံးၾကက္သီးဖုႀကီးေတြထၿပီး”အဟင့္ဟင့္–ကိုယ္ႀကီးႏြဳတ္ခမ္းေမြြးက–အူယားစရာႀကီးကြာ”ဆိုတြန႔္လိန္ေနသည္။ခမ္းလက္နဲ႔ဦးစိုင္းလုလီးကိုကိုင္ၿပီးကလိေပးလိုက္သည္။လီးကေတာင္တယ္ဆိုေပမဲ့မတ္မေနလို႔ႏို႔စို႔ေနတဲ့ဦးစိုင္းလုကိုတြန္းဖယ္ၿပီးလီးႀကီးကိုစုပ္ေပးလိုက္သည္။လီးထိပ္ကိုဘယ္ပါးေစာင္နဲ႔ညာပါးေစာင္တလွည့္စီထိုးၿပီးပြတ္ေပးလိုက္သည္။လီးရည္ၾကည္ငံငံေလးေတြစိမ့္ထြက္လာၿပီးလီးကေတာင္မတ္လာေလသည္။ခမ္းကပက္လက္ျဖစ္ေနတဲ့ဦးစိုင္းလုအေပၚတက္ခြကာေစာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီးေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။”အိုး–ေကာင္းလိုက္တာခမ္းရယ္”ခမ္းလည္းအရမ္းထန္ေနလို႔သတိလြတ္ၿပီးျဗစ္ကနဲေဆာင့္ခ်မိလိုက္တာျဖစ္သည္။”ဘြပ္–ျဗစ္–ၿဗိ—ဇိ–ဘြပ္—ဘပ္”နဲ႔ခမ္းစိတ္ပါပါနဲ႔ေဆာင့္ေနသည္။”အိုး–ကိုႀကီးရယ္–ခမ္းတအားထန္ေနၿပီ–တအားေကာင္းတယ္–အီးဟီး–အို–အ–အ”ဆိုရင္တြင္းခံစားခ်က္အမွန္နဲ႔ခမ္းညီးရင္းေဆာင့္ေနရွာသည္။သူေဆာင့္ခ်တိုင္း႐ြဳံ႕မဲ့သြားတဲ့ဦးစိုင္းလုမ်က္ႏွာကသူၿပီးခ်င္စိတ္ကိုလြဳံ႕ေဆာ္ေနေလသည္။”ကိုႀကီး–ခမ္းၿပီးခ်င္လာၿပီ”ဆိုတဘြပ္ဘြပ္နဲ႔အတင္းဖိေဆာင့္ေနေလသည္။ခမ္းေခါင္းေနာက္လန္ၾကသြားၿပီးရွမ္းစကားနဲ႔”ေစာက္ရမ္းေကာင္းတယ္ကြာ”လို႔ေျပာေနသည္။ခမ္းကခြထိုင္ေနရာကေဘးတိုက္ထိုင္ေဆာင့္ျပန္သည္။
အေပၚကိုေဖါင္းတက္ေနတဲ့လီးဒစ္ပိုင္းအေပၚကေစာက္ပတ္ထဲကန႔္လန႔္ပြတ္ထိတဲ့ဖီးလ္ကိုယူေနျပန္သည္။အရမ္းထိလို႔”ေဝး–ေကာင္းလိုက္တာ–ကိုႀကီးရာ–ကိုႀကီးကိုခမ္း–လိုးသတ္ေနသလိုျဖစ္ေနၿပီးလားအဟင့္ဟင္း”လို႔ေျပာသည္။ဦးစိုင္းလုကေတာ့ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္တက္လိုးေနတဲ့ခမ္းရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကိုအလြန္သေဘာက်ေနသည္။အမွန္တကယ္စိတ္ပါေနတဲ့ခမ္းကိုသနားလည္းသနားသြားသည္။သူကေအာက္ကေနျပန္ေဆာင့္ေတာ့ဖင္ေလးႂကြထားၿပီးၿငိမ္ေနသည္။ၿပီး”ကိုႀကီးေမာပါ့မယ္–ခမ္းလုပ္ပါမယ္”ဆိုအၾကင္နာသံနဲ႔ေျပာၿပီးေဆာင့္ေပးျပန္သည္။ဦးခမ္းလုလီးကစံခ်ိန္မီမို႔ခမ္းေစာက္ပတ္ထဲျပည့္ႏွက္ပြတ္တိုက္ေနသည္။ဒါေၾကာင့္မို႔ေစာက္ရည္ေတြဆက္တိုက္ထြက္ၿပီးစီးက်ေနေလသည္။ဦးစိုင္းလုကေအာက္ကေနေကာ့ေကာ့ထိုးလို႔ၿပီးေတာ့မယ္ဆိုတာကိုခမ္းသိၿပီးျမန္ျမန္ေမြြေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။ခါးကေနကိုယ္တစ္ဝက္ႂကြကာ”ေကာင္းလိုက္တာအီး႐ြြီး”ဆိုခမ္းေစာက္ပတ္ထဲလီးရည္ေတြပန္ဝင္သြားေတာ့သည္။ခမ္းကဦးစိုင္းလုေပါင္ႀကီးကိုခြၿပီးေစာက္ဖုတ္နဲ႔ကပ္ထားကာအေမာေျဖေနသည္။ဦးစိုင္းလုကေတာ့မ်က္စိမွိတ္ကာနဖူးေပၚလက္တင္ၿပီးအေမာေျဖေနရွာသည္။ “ကိုႀကီးေတာ္ေတာ္ေမာသြားလားဟင္”ဆိုေတာ့– ေမာဟိုက္တဲ့အသံနဲ႔”ရပါတယ္ခမ္းရယ္”လို႔ျပန္ေျဖသည္။ “ညက်ရင္ေကာလိုးအုံးမွာလား”လို႔ခမ္းကေမးေတာ့– “ညက်ဖက္အိပ္္မယ္ေလ”လို႔ခ်ဲြပစ္ပစ္အသံနဲ႔ျပန္ေျပာသည္။ “ညက်လည္းကိုႀကီးလီးေတာင္ေအာင္ခမ္းစုပ္ေပးမွာေပါ့”လို႔ေျပာေတာ့– ဦးစိုင္းလုေခါင္းညိမ့္ျပသည္။ခမ္းကဦးစိုင္းလုကိုတေရးအိပ္လိုက္ဆိုၿပီးျပန္သြားသည္။ခမ္းေစ်းထဲသြားေတာ့ေတာၾကက္ဥေတြ႕တာနဲ႔ဦးစိုင္းလုအတြက္ဝယ္လိုက္သည္။ရန္ကုန္ဘက္ကဝင္လာတဲ့ရထားမွာပါတဲ့ဖီးၾကမ္းငွက္ေပ်ာသီးတစ္ဖီးပါဝယ္ခဲ့သည္။အိမ္ေရာက္ေတာ့ေတာၾကက္ဥကိုေရေႏြးဆူဆူထဲခနႏွစ္ၿပီးႏြားႏို႔ထဲထဲ့ေမြြလိုက္သည္။
ဖီးၾကမ္းအမွဲ႔တစ္လုံးကိုအခြံမခြါဘဲေခ်လိုက္သည္။ၿပီးမွႏြားႏို႔ထဲထဲ့ကာဆက္ေခ်လိုက္သည္။တစ္လုံးခ်ိဳင့္ေလးထဲထဲ့ၿပီးဘန္ဂလိုေလးေပၚတက္လာေတာ့တေရးႏိုးလာတဲ့ဦးစိုင္းလုကိုေတြ႕သည္။”စာလိုက္တာခမ္းရယ္”ဆိုေတာ့”ေရာ့ကိုႀကီးဒါစား”ခမ္း–အပင္ေတြ–ေပါင္းရွင္းလိုက္အုံးမယ္–ေရခ်ိဳးၿပီးမွလာခဲ့မယ္”လို႔ေျပာကာထြက္သြားသည္။ ဦးစိုင္းလုကခမ္းလာေပးတဲ့ဟာကိုစားရင္းခံတြင္းေတြ႕သြားသည္။လူလည္းႏုံးခ်ိေနရာကျပန္အားရွိသလိုျဖစ္လာသည္။တစ္ခ်က္ခ်က္လီးကေတာင္တဆစ္ဆစ္နဲ႔တင္းခ်င္လာသည္။ခမ္းရဲ႕ျပဳစုယုယမြဳေတြကသူ႔အတြက္သာယာစရာျဖစ္လာသည္။ ညခုႏွစ္နာရီထိုးေတာ့ခမ္းေရာက္လာသည္။ေရခ်ိဳးၿပီးအလွျပင္လာသည္။ခုသူဒီကိုလာရတာကိုယ့္အိမ္ကိုကိုယ္လာရသလိုျဖစ္ေနသည္။အရင္တုံးကေတာ့ဒီဘန္ဂလိုေလးေပၚတက္ရမွာကိုေၾကာက္ေနသည္။ဝရံတာမွာထိုင္ၿပီးအရက္ေသာက္ေနတာေတြ႕လို႔ခမ္းသြားလိုက္သည္။”ထိုင္ေလ”လို႔ဦးစိုင္လုကေျပာလို႔ခမ္းေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။”ေရာ့ဒါျပင္သစ္ဝိုင္—မင္းအတြက္–တို႔ထဲ့ထားေပးတာ”ေျပာသည္။ခမ္းတခါမွမေသာက္ဖူးလို႔႐ြံ႕ေနသည္။”ကဲခ်ီးယားစ္”ဆထုဦးစိုင္းလုလက္ေျမႇာက္လာလို႔ခမ္းဖန္ခြက္ကိုင္ေျမႇာက္ၿပီးဖန္ခြက္ျခင္းတိုက္ကာေမာ့လိုက္သည္။ခ်ိဳျပင္းျပင္းေလးကရင္ထဲေႏြးကနဲဆင္းသြားသည္။ေဆာင္းဦးရာသီမို႔ကေလာၿမိဳ႕နဲ႔ေတာ့လိုက္ဖက္သည္။တစ္ခြက္ကုန္လို႔ေနာက္တစ္ခြက္ငွဲ႔အၿပီးမွာဦးစိုင္းလုကဖက္ၿပီးႏြဳတ္ခမ္းကိုနမ္းေတာ့သည္။ခမ္းလည္းျပန္စုပ္နမ္းရင္းေပါင္ၾကားကိုစမ္းၾကည္ေတာ့လီးကမတ္ေနသည္။ခမ္းကပုဆိုးကိုေျဖၿပီးေျပာင္းကိုင္လိုက္သည္။”ခမ္းလာေကြၽးတဲ့ဟာ– စားၿပီးကတည္းက–ေတာင္ခ်င္ေနတာေလ”လို႔ေျပာေတာ့ခမ္းသေဘာက်ၿပီးရီေတာ့သည္။ၿပီးျမည္းဘို႔လွီးထားတဲ့ပန္းသီးေလးကိုလီးထိပ္ေပၚတင္ၿပီးပါစပ္နဲ႔ကုန္းယူၿပီးလီးထိပ္ကိုလ်ာနဲ႔ယက္လိုက္သည္။ခမ္းရဲ႕ ျပဳမူတာေတြဟာဦးစိုင္းလုအတြက္အသစ္အဆန္းေတြျဖစ္ေနရသည္။ဒီလိုအသစ္အဆန္းေတြကေယာက်ာ္းေတြစိတ္ကိုလြဳံ႕ေဆာ္ႏိုင္စြမ္းႀကီးမားပါလားလို႔ဦးစိုင္လုေတြးေနသည္။
သူေတြးေနတုံး”ကိုႀကီးမတ္တတ္ရပ္ၿပီး–ဒီဘက္ခနလွည့္”လိုဆိုျပန္သည္။ေတာင္ျပၿပီးငိုက္က်ေနတဲ့လီးဒစ္ေပၚဝိုင္ေလာင္းခ်ၿပီးေအာက္ကခြက္နဲ႔ခံထားသည္။ၿပီးလီးကိုစုပ္ၿပီးလ်ာနဲ႔သပ္ယူသည္။ခမ္းကေထြေထြနဲ႔”ခမ္းက–ကိုႀကီးလီးဝိုင္–ေသာက္မွာေလ”လို႔ဆနး္သစ္ျပျပန္သည္။ဦးစိုင္လုအရမ္းခိုက္သြားၿပီးခမ္းပုခုံးကိုတစ္ခ်က္ျဖစ္ကာ”အခ်စ္ေလးခမ္းရယ္”လို႔ေျပာလာသည္။ ၿပီးခပ္ေထြေထြနဲ႔”ကိုႀကီးသိလား–မိန္းမေတြက–မာယာမ်ားတယ္–ေယာက်ာ္းကလိုးခ်င္တယ္ဆို–အိုက္တင္ခံၿပီး–သူတို႔ခံခ်င္ရင္ေတာ့–ေယာက်ာ္းအေပၚတက္မခြ႐ုံ–တမယ္ဘဲ–ခမ္းကေတာ့–ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းဘဲ–တခ်ိဳ႕ ရွိေသးတယ္သိလား–လင္ငုတ္တုတ္နဲ႔–တျခားေယာက်ာ္း–အလိုးခံခ်င္စိတ္ျဖစ္တာေလ–ခမ္းကေတာ့ခု–ကိုႀကီးမွကိုႀကီးဘဲ”ဆိုအာေလးလ်ာေလးနဲ႔ေျပာလာသည္။ဦးစိုင္းလုကခမ္းကိုၾကည့္ၿပီး”လာအိပ္ၾကရေအာင္”လို႔ေခၚေတာ့မူးေနတဲ့မ်က္လုံးနဲ႔ျပန္ၾကည့္ၿပီး”မလိုးေပးေတာ့ဘူးလား”လိုေမးလာသည္။ဦးစိုင္းလုကရီၿပီး”အစုံလုပ္မွာ”လို႔ေျပာမွ”အဲ့ဒါမွေပါ့”ဆိုဦးစိုင္းလုလက္ေမာင္းႀကီးကိုတြဲမွီၿပီး လိုက္သြားသည္။အခန္းဝမွာပင္”ဒါေတြက႐ြဳပ္တယ္ကြာ”ဆိုအက်ီနဲ႔ထမီ ေတြကိုခြၽတ္ၿပီးကုတင္ေနာက္ကိုလြြင့္ပစ္လိုက္သည္။ၿပီးကုတင္ေစာင္းမွာပစ္လွဲၿပီးေျခေထာက္မိုးေပၚေထာင္ကာ”ကိုႀကီးခမ္းေစာက္ဖုတ္ကိုယက္ေပးေနာ္”လို႔ေျပာသည္။ဦးစိုင္လုကအဝတ္ေတြခြၽတ္ၿပီး္ထိုင္တစ္ခုံဆြဲယူထိုင္ၿပီးခါးကိုကိုင္းကာခမ္းရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုလ်ာနဲ႔ယက္ေပးေနသည္။”ေကာင္းတယ္ကြာ–တို႔ကိုႀကီးက–ေစာက္ပတ္ယက္တာ–ေတာ္တယ္”လို႔မူးမူးနဲ႔ေျပာလာေသးသည္။”ဟီးဟီး–ႏြဳတ္ခမ္းေမြြးကယားတယ္ကိုႀကီးရဲ႕”ဆိုတဟီးဟီးရီရင္ရမ္းခါေနသည္။ၿပီးလက္နဲ႔ေစာက္စိကိုၿဖဲေပးၿပီး”ၿပီးေအာင္သာ–ယက္လိုက္ပါေတာ့–ကိုႀကီးရာ”ဆိုေစာက္ရည္ေတြထြက္က်လာေတာ့သည္။
“ဒီလီးႀကီးကို–ခမ္းခ်စ္သြားၿပီ–ခမ္းေစာက္ဖုတ္ထဲ–အၿမဲဝင္ေနရမယ္ေနာ္”ဆိုလီးကိုကိုင္ကာၾကည့္ေျပာၿပီးပါးစပ္ထဲငုံလိုက္သည္။ၿပီးလီးေဘးကအေၾကာေတြကိုသြားေလးနဲ႔ဖိ႐ုံကိုက္ေပးေတာ့ဦးစိုင္းလုေကာငး္လြန္းလို႔ျဖတ္ျဖတ္လူးသြားရသည္။”ေကာင္းလားကိုႀကီး”လို႔ေမးေတာ့ဦးစိုင္းလုတအင္းအင္းနဲ႔ေခါၿငိမ့္ျပသည္။ႁပြတ္ကနဲႁပြတ္ကနဲဆြဲၿပီးစုပ္ျပန္သည္။ဦးစိုင္းလုေလာက္ေစာ္႐ြဳပ္တဲ့သူကခမ္းကိုဆြဲသြားေတာ့သည္။ “အမေလးေလး–ကိုႀကီးရယ္–ေျဖးေျဖးေဆာင့္ပါ–ကိုႀကီးလီးႀကီးက–ႀကီးလြန္ေတာ့–ညႇာညႇာတာတာ–လိုးမွေပါ့”လို႔ညဳတုတုခမ္းေျပာစကားကိုဦးစိုင္းလုခိုက္သြားသည္။ၿပီး”စတာပါကိုႀကီးရာ–နာနာေထာင္းမွ–ခမ္းေကာင္းတာေနာ္–ကိုႀကီးျပန္သြားရင္-ခမ္းျပင္းမွာ”လို႔ထပ္ေျပာသည္။ ေနာက္ေန႔ဦးစိုင္းလုကားေပၚပစၥည္းေတြတင္ေနတုန္း”မင္းမလိုတာေတြထားခဲ့–လိုတာဘဲယူခဲ့–သြားပစၥည္းသိမ္း–ေတာင္ႀကီးလိုက္ခဲ့” လို႔ဦးစိုင္းလုကခမ္းကိုေျပာသည္။ၿပီးအလုပ္သမားေခါင္းဘက္လွည့္ကာ”အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ရွာခန႔္လိုက္”လို႔ေျပာသည္။ ခုေတာ့ခမ္းကေအးသာယာမွာတိုက္နဲ႔ကားနဲ႔ျဖစ္ေနသလိုဦးစိုင္းအုရဲ႕တရာဝင္စတုတၳေျမာက္ဇနီးျဖစ္ေနသည္။သူကစတုတၳေျမာက္ေပမဲ့ဦးစိုင္းလုကသူဆီမွာဘဲအေနမ်ားလို႔ဒုတိယေျမာက္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူနဲ႔တတိယေျမာက္ဗီဒီယိုသ႐ုပ္ေဆာင္တို႔ကအိမ္ကိုလာၿပီးရန္ေတြ႕ေသးသည္။ ဒါမဲ့ကေလာ႐ြာသူခမ္းကေတာ့ဦးစိုင္းလုနဲ႔အတူေအးသာယာေဂါက္ကြင္းမွာေဂါက္႐ိုက္ေနၿပီျဖစ္ေတာ့သည္ ……… ျပီးပါျပီ။
