မလြႊဲသာလို႔သာ ရီေလးမွာ စက္ဘီးကို ဆြဲၿပီး ထြက္လာရသည္။ ဒီၾကည္ၾကည္ေအး ဆိုေသာ မိန္းမဆီကို သြားခ်င္တာမ ဟုတ္ေပ။ ဒီမိန္းမက ရပ္သိရြာသိ ႏွာဘူးမျဖစ္သည္။ အသက္က သုံးဆယ္ေလာက္။ လူကေတာ့ လွသည္။ မိန္းမခ်င္း မနာလို ေလာက္ေအာင္ လွသည္။ သူက ေစ်း႐ုံထဲတြင္ ကေလးဝတ္ အဝတ္အစားေလးေတြ ေရာင္းသည္။ ဒါေပမယ့္ ဒါက အဓိက အလုပ္မဟုတ္။ ေစ်းထဲတြင္ ေန႔ျပန္တိုးေပးတာက ၾကည္ၾကည္ေအး၏ အဓိကအလုပ္ျဖစ္သည္။ ၾကည္ၾကည္ေအးဆိုင္မွာက ေကာင္ေလးေတြ တ႐ုန္း႐ုန္းနဲ႔ အၿမဲစည္ကားေနသည္။ ရီေလးမွာ ၾကည္ၾကည္ေအးကို ၾကည့္လို႔ရတာမဟုတ္။ ၾကည္ၾကည္ ေအးက မုဆိုးမဆိုေပမယ့္ အပ်ဳိ႐ွဳံးေလာက္ေအာင္ကို ဝတ္စားျပင္ဆင္သည္။ ေသသြားေသာ ေယာက္်ားထားခဲ့သည့္ စီးပြား ဥစၥာမ်ားႏွင့္ ခ်မ္းသာေနသည္။ ရင္ထဲက ဘယ္လိုပဲ မေက်နပ္ေပမယ့္ တကယ့္ တကယ္မွာေတာ့ ရီေလးမွာ ၾကည္ၾကည္ေအး ႏွင့္ မကင္းႏိုင္ပါ။ မနက္ျဖန္ မနက္ အေမ့ကို ေဆးခန္းျပရမည္။ ဒါေၾကာင့္ လိုေသာေငြကို ၾကည္ၾကည္ေအးထံမွ ယူရမည္။ အေမ့ႏွလုံးေရာဂါက တစ္လတစ္ႀကိမ္ ေဆးခန္းသြားျပရသည္။ ေဆးခန္းက အထူးကုဆရာဝန္ႀကီး၏ ေဆးခန္းဆိုေတာ့ ေငြ ကလုိသည္။ ရီေလး အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္က ခ်ုဳပ္ရတယ္ဆိုေပမယ့္ လိုသေလာက္ေတာ့ မရႏိုင္။ ဒါေၾကာင့္ လိုတာကို ၾကည္ၾကည္ေအးထံ မေန႔ကတည္းက ေျပာထားသည္။ အခ်ိန္က ညေန (၆)နာရီခန္႔ ျဖစ္ေနၿပီ။ ရီေလး လက္မွ လက္ပတ္နာရီ ေလးကို ၾကည့္ရင္း စက္ဘီးကို ဖိနင္းလိုက္သည္။ (၇)နာရီတြင္ ရည္းစားျဖစ္သူ ခင္ထြန္းႏွင့္ ခ်ိန္းထားေသးသည္။ ဒါေၾကာင့္ ရီေလး၏ စိတ္ေတြ ေလာေနတာျဖစ္သည္။ “ ဟယ္…ရီေလး…လာ….မမက မင္းကို ေစာင့္ေနတာ….ခုပဲ အျပင္ သြားေတာ့မလို႔…ထုိင္အုံးေနာ္…” “ ဟုတ္ကဲ့….” ရီေလး အိမ္ေရွ႕မွ ေကာ္ခုံတစ္လုံးတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ၾကည္ၾကည္ေအး အိမ္အတြင္းပိုင္းသုိ႔ ဝင္သြားရာသုိ႔ လွမ္း ၾကည့္မိသည္။ မနာလိုစရာေကာင္းလွသည္။ ၾကည့္ပါအုံး။ ခါးက ေသးေသးေလး။ ေအာက္ဖက္က တင္သားႀကီးေတြက တလုံးတခဲႀကီး။ လုံးတစ္၍ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္တုိင္း တလႈပ္လႈပ္ တုန္ခါေနသည္။
“ ဟင္း…” သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီး ရီေလးအၾကည့္က အိမ္ေရွ႕လမ္းမဖက္ဆီသုိ႔ လႊဲလိုက္သည္။ “ ရီေလး…ေရာ့…ဒီမွာ ပိုက္ဆံ….” ရီေလး လွမ္းယူၿပီး ေငြကို ေရလိုက္သည္။ “ ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ ထြန္းထြန္း တစ္ေယာက္လည္း မေတြ႔ပါလား…ဘယ္ေပ်ာက္ေနလဲ….” “ ဟင္…ဟို…” ၿဗံဳးကနဲ ရီေလး မ်က္ႏွာေလးတစ္ခုလုံး နီရဲသြားၿပီး ဘာေျပာရမွန္းမသိေအာင္ ျဖစ္သြားသည္။ ထြန္းထြန္းဆိုတာက ရီေလး၏ ရည္းစား ခင္ထြန္းကို ေမးေနျခင္းျဖစ္သည္။ ရီေလး တံေတြးတစ္ခ်က္ၿမိဳခ်လိုက္ၿပီးမွ…. “ ဟို…က်မလည္း မေတြ႔မိဘူး အမ…ျပန္အုံးမယ္ အမ…အိမ္မွာ အေမတစ္ေယာက္ထဲ ထားခဲ့တာ….” ေျပာေျပာဆိုဆို ရီေလးက မတ္တပ္ထရပ္သည္။ “ ေအးေအး ညီမေလး….ေမွာင္ေနၿပီ….စက္ဘီး ကို သတိထားနင္း….” “ ဟုတ္ကဲ့ အမ…” ရီေလး စက္ဘီးကို ခပ္သုတ္သုတ္နင္းၿပီး ျပန္လာခဲ့သည္။ အိမ္ေပါက္ဝမွ ရပ္ၿပီး ရီေလးကိုၾကည့္ေနေသာ ၾကည္ၾကည္ေအး၏ အၿပံဳးမ်ားက တဝတ္တပ်က္ ရပ္သြားသည္။ “ ငါၾကားတဲ့ သတင္း ဟုတ္မွာပါ….ရီေလး နဲ႔ ခင္ထြန္း ႀကိဳက္ေနၾကတယ္ဆိုတာ ေသခ်ာသေလာက္ပဲ…ငါ တစ္ခြန္း ထဲ ေထာက္လိုက္တာနဲ႔ ေကာင္မေလး မူပ်က္သြားတာ….မျဖစ္ဘူး….မျဖစ္ဘူး…ကိုယ့္အိမ္ထဲက ပစၥည္းေတာ့ သူမ်ားဆီ အပါမခံႏိုင္ဘူး…ဟင္း….” ၾကည္ၾကည္ေအး သက္ျပင္းခ်ၿပီး အိမ္ထဲ လွည့္ဝင္ခဲ့ေလသည္။ ခင္ထြန္းတုိ႔ ရီေအးတုိ႔ဆိုတာက အသက္(၂၀) (၂၃) ဝန္းက်င္ေတြျဖစ္သည္။ ခင္ထြန္းက ေယာက္်ားပီသေသာ ႐ုပ္ရည္ရွိသည္။ အားတဲ့အခ်ိန္မွာ ၿမိဳ႕ဦးဘုရားႀကီးဝင္းထဲက ဝိတ္႐ုံမွာ ကစားေနတတ္သူဆိုေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ေတာင့္တင္း ႀကံ႕ခိုင္မႈကေတာ့ ေျပာစရာမလိုေပ။ ခင္ထြန္းက ဆိုင္ကယ္ ကယ္ရီသမားျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ထြန္းတို႔မွာက မိသားစုမ်ား ကာ မေျပလည္သျဖင့္ ၾကည္ၾကည္ေအး၏ ေလာင္းရိပ္ေအာက္မွ မလြတ္ကင္းႏိုင္ေပ။ ခင္ထြန္းက မြန္မြန္ရည္ရည္ရွိသည့္အ ျပင္ ၾကည္ၾကည္ေအးအိမ္ကို ဝင္ထြက္သြားလာၿပီး လိုအပ္တာမွန္သမွ် ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးေနသူျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ၾကည္ၾကည္ေအးက ေစတနာဗလပြႏွင့္ ခင္ထြန္းအတြက္ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးဝယ္ေပးကာ အတိုးမယူဘဲ အုံနာခကို ဆိုင္ကယ္ သုိ႔ သြင္းေငြအျဖစ္ လုပ္ေပးခဲ့သည္။ ခုဆို ဆိုင္ကယ္ဖိုး တစ္ဝက္ေလာက္ ေၾကသြားၿပီျဖစ္သည္။
တကယ္ေတာ့ ရီေလးဆိုတဲ့ မိန္းကေလးကလည္း အက်ည္းတန္သူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါ။ အသားညိဳညိဳစိမ့္စိမ့္ ေလး၊ ႏွာတံစင္းစင္း မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးျဖင့္ သူ႔ေနရာႏွင့္သူ အခ်ဳိးက်ကာ အမို႔အေမာက္ အသိမ္အကားေလးမ်ားျဖင့္ အလွ ေတြ ဝံ့ဝံ့ၾကြားၾကြားရွိေသာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ရီေလးမွာ ဆြပ္ခူးခ်င္သူေတြေပါေသာ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ ၾကည္ၾကည္ေအး၏ အိမ္မွျပန္လာၿပီး အိမ္သို႔ ပိုက္ဆံဝင္ထား၍ ရီေလး ျပန္ထြက္ခဲ့သည္။ သူ ၾကည္ၾကည္ေအးထံ သြားေနတုန္း အေမ့ညီမ သူမ၏ေဒၚေလးအိမ္တြင္ အေမေရာက္ေနသျဖင့္ အေမ့ကို ရီေလး စိတ္ခ်သြားသည္။ ရည္းစားႏွင့္ ေတြ႔ရေတာ့မည္ဆိုေတာ့ ရီေလး ရင္ေတြခုန္ေနမိသည္။ ဒီတစ္ခါ ခ်ိန္းတာက ထူးထူးဆန္းဆန္းျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေတြ႔ခ်င္တယ္တဲ့။ အေရးႀကီးတာ ေျပာစရာရွိလို႔ လာခဲ့ပါတဲ့။ ရင္ေတြ တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနသည့္ၾကားက ရီေလး၏ အေတြးထဲ တြင္ ၾကည္ၾကည္ေအး၏ ၿပဳံးစစမ်က္ႏွာေပးက ေပၚလာသည္။ ခင္ထြန္း သူ႔ဆီမလာတာကို ရီေလးကို ေမးရသည္တဲ့…။ ဘယ္ လာမလဲ။ ရီေလးက မသြားရဘူးလုိ႔ ခင္ထြန္းကို မွာထားတာ။ ဆိုင္ကယ္အုံနာခ ေပးစရာရွိတာကို ဆိုင္မပိတ္ခင္ ဆိုင္မွာသြား ေပးလို႔ ေျပာထားသည္။ အကိုထြန္းကို ဒီမိန္းမႏွင့္ ဘယ္လိုမွ စိတ္မခ်ႏိုင္။ စိတ္ခ်စရာလည္း မရွိ။ ၾကည္ၾကည္ေအး ဆိုတာက နာမည္ႀကီး မုဆိုးမမို႔ အပ်ဳိေတြထက္ရဲသည္။ ေကာင္ေလးေတြႏွင့္ တ႐ုန္း႐ုန္းေနသည္။ ဒီထဲမွာမွ အကိုထြန္းက ၾကည္ၾကည္ေအး၏ အိမ္သုိ႔ အဝင္အထြက္ရွိၿပီး အရင္းႏွီးဟု ဆိုရမည္။ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ အကိုထြန္းကို ၾကည္ၾကည္ေအးႏွင့္ အျဖစ္မခံႏိုင္။ ရီေအး ရင္က်ဳိးရမည့္အျဖစ္ကို အေရာက္မခံႏိုင္ေပ။ အခုလည္း ခင္ထြန္းက ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေတြ႔ခ်င္တယ္ဆို တာကို ရီေလး လက္ခံလိုက္တာ ဒီအေၾကာင္းလည္းပါသည္။ အရင္တုန္းက ႏွစ္ေယာက္ထဲေတြ႔ခ်င္တယ္ခ်ိန္းတိုင္း ရီေလးက ေရွာင္ေနခဲ့သည္။ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပခဲ့သည္။ အခုေတာ့ အႏၱရာယ္က နီးကပ္လာၿပီျဖစ္ေတာ့ သူ႔ကို လိုက္ေလ်ာသင့္သ ေလာက္ လိုက္ေလ်ာကာ ကိုယ့္ဖက္က အပိုင္ခ်ည္ရန္ လိုအပ္ေနၿပီ။ လက္ထပ္ဖုိ႔ ကတိျပဳသစၥာဆိုထားၾကတဲ့ သူေတြပဲဟာ။ ဘာနစ္နာစရာရွိတာမွတ္လို႔ဟု ရီေလး ေတြးရင္း စိုးရိမ္စိတ္၊ မခံခ်င္စိတ္ေတြႏွင့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီး ထြက္လာခဲ့တာျဖစ္သည္။
“ လာ…ရီေလး…အိမ္ထဲဝင္….” အကိုထြန္းက ရီေလး၏ လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ကိုဆြဲၿပီး အိမ္ထဲသုိ႔ ဆြဲေခၚသည္။ “ ဦးေလးသိန္းေရာ…ဘယ္သြားလဲ…” “ ဦးေလးသိန္းက ဆိုင္ကယ္ညထြက္ဆြဲတယ္…ေန႔ခင္းက အလွဴအိမ္မွာ သြားၿပီးလုပ္ေပးေနလို႔….” ခ်ိန္းသည့္ေနရာက ခင္ထြန္းတုိ႔ ဆိုင္ကယ္ဂိတ္မွဴး ဦးေလးသိန္း၏ အိမ္တြင္ျဖစ္သည္။ ဝါးထရံကာ သြပ္မိုးဆယ္ေပ အိမ္ေလး။ ဦးေလးသိန္းမွာ မိန္းမဆုံးသြားတာၾကာၿပီျဖစ္ၿပီး အိမ္ေထာင္ခြဲ သားတစ္ေယာက္က သူ႔အိမ္ႏွင့္သူေနတာေၾကာင့္ ဦးေလးသိန္းမွာ တစ္ကိုယ္ေရတစ္ကာယသမား ျဖစ္သည္။ အခုေတာ့ အိမ္တြင္ ဦးေလးသိန္းမရွိ၍ ခင္ထြန္းႏွင့္ ရီေလးတုိ႔ ႏွစ္ ေယာက္ထဲျဖစ္သည္။ “ ကဲ….ဘာေျပာမွာလဲ အကိုထြန္း…ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေျပာခ်င္တယ္ဆို….” “ ခ်စ္တယ္…ရီေလးရယ္….သိပ္ခ်စ္တာပဲကြာ….” အသံတုန္တုန္ယင္ယင္ႏွင့္ ေျပာရင္း ခင္ထြန္းက ရီေလးကိုဖက္ကာ ေနရာအႏွ႔ံ နမ္းေတာ့သည္။ လက္တစ္ဖက္က အက်ၤ ီေပၚမွပင္ ႏို႔အုံေလးေတြကို ေခ်ေပးေနၿပီး လက္တစ္ဖက္က ထဘီေပၚမွပင္ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ပြတ္ေပးေနသည္။ ရီေလးမွာ ပထမ ႐ုန္းကန္ျငင္းဆန္ရန္ စဥ္းစားလိုက္ေသးသည္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုယ္က ျငင္းလိုက္ရင္ မျငင္းတဲ့သူရွိရင္ ပါသြားႏိုင္တယ္ဟုေတြးၿပီး ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ ၿငိမ္ေနလိုက္ကာမွ ရီေလး၏ ရင္ထဲတြင္ လႈိက္ကနဲ လႈိက္ကနဲ ဖိုလာသည္။ ခင္ထြန္းက သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ဆြဲစုပ္လိုက္ၿပီး ရီေလး၏ ေက်ာမွ အက်ၤ ီဇစ္ေလးကို ျဖဳတ္ကာ အက်ၤ ီကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္ သည္။ ဘရာစီယာေလးအတြင္း မလုံတလံုျဖစ္ေနေသာ ႏို႔တင္းတင္းေလးႏွစ္လုံးကို နမ္းေနသည့္ ခင္ထြန္းမွာ အငမ္းမရျဖစ္ ေနသည္။ ခင္ထြန္းက ရီေလး၏ လက္တစ္ဖက္ကို အသာဆြဲၿပီး သူ႔လီးႀကီးကို အကိုင္ခိုင္းျပန္သည္။ ခင္ထြန္း၏ လီးႀကီးက အေတာ္ပင္ႀကီးသည္။ သူမ၏ လက္ကေလးႏွင့္ အားကုန္ဖ်စ္ညွစ္ဆုပ္ထားသည့္ၾကားမွ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ ႐ုန္းေနေသး သည္။ “ အင္း…ဟင္း….အကိုထြန္းရယ္….” ရီေလးတစ္ေယာက္ အရာရာကို ေမ့ေလ်ာ့ကာ အေတြ႔ေနာက္သုိ႔ ပါသြားေခ်ၿပီ။ သူမ၏ အသံေလးမဆုံးခင္မွာပင္ ခင္ထြန္းက ရီေလး၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဆြဲစုပ္လိုက္ျပန္ကာ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ထဘီေပၚမွ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပြတ္ေပးေနျပန္ ေတာ့ ရီေလး၏ စိတ္ထဲတြင္ မ႐ိုးမရြျဖင့္ အားမလိုအားမရႀကီး ျဖစ္ေနရေလေတာ့သည္။ ခင္ထြန္းက ရီေလးကို ေခါင္းအုံးေပၚ လွဲ သိပ္ေပးလိုက္သည္။ ရီေလး၏ လည္တိုင္ေလးမ်ား ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးႏွင့္ ရင္ညြန္႔သားေလးမ်ားကို နမ္းေပးရင္းက တေျဖးေျဖး ေအာက္ဖက္ကို ေလ်ာၿပီး သူမ၏ ခ်က္ကေလးကိုပါ နမ္းေပးေနေတာ့သည္။
ရီေလးကလည္း အင္း…ဟင္း…ဟင္း…အသံ ေလးမ်ားျဖင့္ ညီးတြားလ်က္ သူမ၏လက္ကေလးမ်ားက ခင္ထြန္း၏ ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ပြတ္သပ္ထိုးမႊေပးေနေတာ့ သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ရီေလး၏ ကိုယ္လုံးေလးမွာ လူးလူးလြန္႔လြန္႔ျဖစ္လာကာ သူမ၏ ေပါင္ေလးတစ္ဖက္ကို ဆြဲ၍ေထာင္ ေပးလိုက္ေသာ အခ်ိန္တြင္ေတာ့ ခင္ထြန္းက သူမ၏ထဘီေလးကို ဆြဲ၍ခၽြတ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ခင္ထြန္းက ရီေလး၏ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေပါင္လုံးႀကီးႏွစ္ဖက္ကို နမ္းေနၿပီး က်န္တစ္ဖက္ကိုေတာ့ လက္ဝါးႀကီးႏွင့္ ပြတ္ေပးေန၏။ အဲဒီေနာက္ ေတာ့ ခင္ထြန္းက ရီေလး၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲ ေခါင္းဝင္ၿပီး မုိ႔မုိ႔ေလးေဖာင္းေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္ႏွင့္အသာ ၿဖဲၿပီး ေစာက္ေစ့ခၽြန္ခၽြန္ေလးကို သူ၏ လွ်ာႀကီးျဖင့္ ကလိေပးေတာ့သည္။ “ အ…အကိုထြန္း….အင္း…ဟင္း….အကိုထြန္းရယ္….ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲကြယ္….အင္း….ဟင္း….အင္း….အား ….ဟ…အင္း….” ရီေလး၏ ခါးေလးမွာ ေကာ့ေကာ့တက္လာရင္း သူမ၏ အသက္႐ႈသံမ်ားသည္ ျပင္းထန္၍ လာရသည္။ “ အင္း…ဟင္း…ဟင္း….ရီေလး မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးကြယ္….” ရီေလးက ေျပာရင္း အားမလိုအားမရျဖင့္ ေခါင္းအုံးကို သူမ၏ လက္ျဖင့္ ဆုပ္ေခ်ေနသည္။ ရီေလးတစ္ေယာက္ သက္ျပင္းခ်လိုက္တိုင္း စစ္ကနဲ က်င္ကနဲ ခံစားရကာ ခင္ထြန္းက သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ လွ်ာကို အဆုံးထိ ထိုးသြင္း လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ရီေလး၏ ဖင္မ်ားက လူးရင္းလြန္႔ရင္း ၾကြတက္သြားရသည္။ ခင္ထြန္းက ရီေလး၏ ေစာက္ေမႊးမ်ားကို ဖြဖြ ေလးဆြဲ၍ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားမ်ားကိုပင္ သူ၏ ႏႈတ္ခမ္းႀကီးမ်ားက ငုံၿပီး ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းအတိုင္း ကလိေပးေန ျပန္သည္။ ရီေလးခမ်ာ ေကာ့၍ေကာ့၍တက္ေနရင္း ေစာက္ဖုတ္ေလးတစ္ခုလုံး ပူေႏြးလာၿပီး ရင္ထဲတြင္ ဟာကနဲ ဟာကနဲ ျဖစ္ကာ အသဲထဲထိ က်င္ၿပီး ေအးစိမ့္သြားသည္။ တစ္ခါတစ္ခါမွာေတာ့ ရီေလး၏ ေစာက္ေစ့ေလးကို ခင္ထြန္း၏ လွ်ာႀကီးက ကလိလိုက္ေသာအခါတြင္ေတာ့ ဘယ္လိုႀကီးခံစားသြားရမွန္း မသိ။ ခင္ထြန္း၏ ဦးေခါင္းကိုထၿပီး အတင္းလွမ္းဖက္ဆြဲယူကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္နမ္းပစ္လိုက္သည္။ ထိုအခါမွာေတာ့ ခင္ထြန္းက သူမ၏ ဖင္ႀကီးေတြကို ဆုပ္ေခ်ေပးေနျပန္သည္။ သူတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကာမစိတ္ေတြ ျပင္းျပင္းထန္ထန္တက္ၾကြေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ ခဏၾကာေသာအခါတြင္ ခင္ထြန္းက ရီေလး ကို တေစာင္းလွဲအိပ္ခိုင္းၿပီး ေနာက္ကေန ရီေလး၏ ေပါင္တစ္လုံးကိုမၿပီး ၿဖဲကာ နီတာရဲေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲသုိ႔ လီး ႀကီးကိုေတ့ၿပီး အသာအယာေဆာင့္၍ သြင္းလိုက္သည္။ “ ျဗစ္…ျပြတ္…အ…အ…နာတယ္….အကိုထြန္းရယ္…ဟင္း….ဟင္း…..” ခင္ထြန္း၏ လီးႀကီးက ရီေလး၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲသုိ႔ တဝက္မရွိတရွိဝင္ေနၿပီး ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံး ျပည့္ၾကပ္ေန သည္။
ခင္ထြန္းက လီးကိုဆက္ၿပီး မသြင္းေတာ့ဘဲ ႏို႔ေလးတစ္ဖက္ကို ကုန္းစု႔ိေပးေနသလို က်န္ႏို႔ေလးတစ္လုံးကိုလည္း လက္ျဖင့္ ရြရြေလး ေခ်ေပးေနသည္။ မၾကာမီမွာပင္ ရီေလး၏ ဖင္ႀကီးမ်ားက ေနာက္သုိ႔ ေကာ့ေကာ့တက္လာသည္။ အလိုက္ သိေသာ လီးႀကီးကလည္း ရီေလး၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲသုိ႔ တစ္ခ်က္ျခင္းမွန္မွန္ ေဆာင့္၍သြင္းေပးေနသည္။ “ ဖြတ္…ျပြတ္…ဖြတ္…အား….အား….အင္း…ကၽြတ္…ကၽြတ္….” ျမည္သံမ်ားႏွင့္အတူ ရီေလး၏ ရင္ထဲတြင္ ေမာလာသလို ခင္ထြန္း၏ လီးႀကီးကလည္း သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲတြင္ တေျဖးေျဖးပိုႀကီးလာၿပီး ျပည့္ၾကပ္ေနေတာ့သည္။ လီးႀကီးက ေဆာင့္ခ်က္မွန္မွန္ျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ထဲတြင္ ဝင္ထြက္ေနေသာ္ လည္း ရီေလးမွာ အားမလိုအားမရျဖစ္ေနရျခင္းေၾကာင့္ ဒီ့ထက္ ေဆာင့္အားေကာင္းေစရန္ သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သုိ႔ ေကာ့ေကာ့ေပးေနသည္။ “ ျပြတ္….ဖြတ္…အင္း…အား…ဖြတ္….ျပြတ္…ျပြတ္…အား….အား….” တစ္ခါတြင္ေတာ့ မလုပ္တတ္လုပ္တတ္ႏွင့္ ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သုိ႔ေကာ့အေပးႏွင့္ ခင္ထြန္း၏ လီးႀကီးက ေဆာင့္အဝင္ အံကိုက္ဆုံသြားကာ ရီေလးခမ်ာ ခင္ထြန္း၏ လီးႀကီး ရင္ေခါင္းထဲထိ ေရာက္သြားသလားဟုပင္ ေအာက္ေမ့သြားရသည္။ “ အ…အား…တစ္ခါထဲကိုပဲ ေအာင့္ ေအာင့္သြားတာပါပဲ အကိုထြန္းရယ္….” ခင္ထြန္းက သူမ၏ ႏို႔ေလးမ်ားကို အတင္းေခ်ေပးေနရင္း သူ၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ပိုျမန္ဆန္လာေလသည္။ ႏွစ္ဦး သား ေခၽြးေတြရႊဲေနေပမယ့္ ရင္ထဲအသဲထဲမွာေတာ့ ေအးေနၾကသည္။ “ ျပြတ္…ျဗစ္…စြပ္…ဖြတ္…ဖြတ္….အင္း….ဟင္း….အင္း….ဟင္း….အင္း….ေဆာင့္….ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္စမ္းပါ…. အကိုထြန္းရယ္…ရီေလး ဘယ္လိုျဖစ္လာမွန္းမသိဘူး….” ခင္ထြန္းက အတင္းေဆာင့္၍ ေဆာင့္၍ ႀကံဳးလိုက္ေသာအခါတြင္ေတာ့ ႏွစ္ဦးသား ကာမပန္းတိုင္သုိ႔ ေရာက္သြားၾက ၿပီး ေစာက္ရည္ႏွင့္ သုတ္ရည္မ်ား ရႊဲရႊဲစိုသြားၾကေလသည္။ အတန္ငယ္ၾကာေအာင္ ႏွစ္ေယာက္သား ပက္လက္လွန္ၿပီး အနား ယူေနၿပီးမွ ခင္ထြန္းက ရီေလး၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ခပ္မွ်ဥ္းမွ်ဥ္းစုပ္ နမ္းသည္။ ရီေလးကလည္း အားက်မခံ ျပန္၍ နမ္း သည္။ “ အင္း…အကိုထြန္း…လွဲလိုက္ဦး…” ႏႈတ္ခမ္းျခင္းခြာ၍ ရီေလးက ေျပာသည္။ ခင္ထြန္းက ရီေလး၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို စုပ္နမ္းေနရာမွခြာ၍ ပက္လက္လွန္ခ် လိုက္သည္။ ထိုအခါ ရီေလးက လွဲေနရာမွ ျဗဳန္းကနဲေကာက္ခါငင္ခါ ထၿပီး မာမာေတာင့္ေတာင့္ႀကီးျဖစ္ကာ စင္းေနေသာ ခင္ထြန္း၏ လီးႀကီးကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္၍ နမ္းပစ္လိုက္သည္။ ရီေလးက အားရေက်နပ္စြာျဖင့္နမ္းၿပီး ျပန္၍လွဲအခ်တြင္ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္မွာ တေစာင္းေလး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္သြားသည္။ ရမက္စိတ္ေတြျပန္၍ထလာၿပီျဖစ္ေသာ ရီေလးသည္ သူမ၏ ေပါင္တစ္ဖက္ကို ခင္ထြန္း၏ အေပၚသုိ႔ခြတင္လိုက္သည္။ ခင္ထြန္း၏ လီးတန္ႀကီးကလည္း ရီေလး အားရပါးရနမ္းပစ္ လိုက္ၿပီးေနာက္ တင္းကနဲ တင္းကနဲျဖစ္ကာ တစထက္တစ စံခ်ိန္မွီေအာင္ပင္ မာေတာင္လာေနၿပီျဖစ္သည္။ အခုလို ရီေလး က သူမ၏ေပါင္ႀကီးကို ခင္ထြန္း၏ေပါင္ေပၚသုိ႔ ခြတင္လိုက္ျပန္ေတာ့ သူ၏ လီးတန္ႀကီးမွာ ရီေလး၏ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ မလြတ္မ လပ္ျဖစ္ကာ ထိုးေထာက္မိေနသည္။ ခင္ထြန္းသည္ သူ၏ေပါင္တန္ႀကီးတစ္ဖက္ကို ရီေလး၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားသုိ႔ ထိုးသြင္း လိုက္ရာက လီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ပတ္ဝတြင္ေတ့၍ ခါးႀကီးေကာ့ၿပီး လိုးသြင္းလိုက္သည္။
“ ျဗြတ္…ဖြတ္…အင့္…အင္း…ဟင္း…အကိုထြန္းရယ္….ဟင္း….ဟင္း….” ရီေလး၏ ခါးက တြန္႔သြားရာမွ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ေကာ့ေပးလိုက္ရာ ခင္ထြန္းကလည္း သူမ၏ ခါးေလးကို ဆြဲဆြဲၿပီး ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးပါေတာ့သည္။လီးတန္ႀကီး တစ္ေခ်ာင္းလုံးဝင္သြားၿပီဆိုကတည္းက ရီေလး၏ မ်က္လုံးေတြက ေမွးစင္းက်သြားကာ သူမ၏ မ်က္ႏွာ ေလးမွာ က်ိတ္မႏိုင္ ခဲမရပုံစံမ်ဳိးျဖစ္ေနသည္။ ခင္ထြန္း၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလည္း စီးစီးပိုင္ပိုင္ရွိလွသလို ျပင္းလည္းျပင္း ထန္လွသည္။ လီးႀကီးကလည္း သူမ၏ ေစာက္ေစ့ေလးကို ဖိဖိသိပ္သလိုျဖစ္ေန၍ ရီေလးမွာ အသဲခိုက္ေအာင္ ေကာင္းေနရ ေလသည္။ ဟင္း…ဟင္း….” ရီေလးမွာ မ်က္လုံးမဖြင့္ဘဲ ဟင္းကနဲ ဟင္းကနဲျဖစ္ကာ ေကာ့ေကာ့ေပးေနသည္။ မၾကာမီမွာပင္ ရီေလးက ခင္ထြန္း ကိုဖက္ထားေသာလက္ေလးမ်ားမွာ ပို၍တင္းက်ပ္စြာ ဖက္လာသလို ခင္ထြန္း၏ လက္ေတြကလည္း သူမ၏ ခါးေလးကို အတင္းပင္ လွမ္းဖက္လိုက္ေတာ့သည္။ အင္း….အင္း….အင္း….အား….အား….” တခဏအတြင္းမွာပင္ ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူၿပီးသြားၾကေလေတာ့သည္။ ဒီေန႔ ဆိုင္ကယ္အုံနာခကို ၾကည္ၾကည္ေအး၏ ဆိုင္သုိ႔ ခင္ထြန္းဝင္ေပးရာ ဆိုင္ပိတ္ထားေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ေဘး ဆိုင္မွ ၾကည္ၾကည္ေအးမွာ ေနမေကာင္းသျဖင့္ ဆိုင္မထြက္ေၾကာင္း၊ ခင္ထြန္းလာလွ်င္ ညက်အိမ္သို႔လာခဲ့ရန္ မွာထား ေၾကာင္း ခင္ထြန္းကို ေျပာျပသည္။ ရည္းစားျဖစ္သူရီေလး တားထားသျဖင့္ ၾကည္ၾကည္ေအး၏ အိမ္သုိ႔မသြားဘဲ ခင္ထြန္းေန ခဲ့ေသာ္လည္း အခုတစ္ခါေတာ့ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ သြားရေပေတာ့မည္။ ဆိုင္ကယ္အုံနာခကလည္း ေပးရန္ရွိသည္။ ဒီေငြက အုံနာခဆိုေပမယ့္ ဆိုင္ကယ္ဖိုးကို အတိုးမရွိျပန္သြင္းေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္ေသာ ၾကည္ၾကည္ေအးမွာ လည္း ေနမေကာင္းျဖစ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို အိမ္သုိ႔လာခဲ့ရန္ ေသခ်ာလည္းမွာထားသျဖင့္ ခင္ထြန္းမွာ မသြားလို႔ မျဖစ္ ေတာ့။ ၾကည္ၾကည္ေအး၏ အိမ္သုိ႔ ည(၇)နာရီေလာက္တြင္ ေရာက္လာခဲ့သည္။ ခင္ထြန္းအိမ္ေပၚသုိ႔ လွမ္းတက္လိုက္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိမ္ေရွ႕တြင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေတြ႔ရေခ်။
ၾကည္ၾကည္ေအး ႏွင့္ အေဖာ္လာေနေသာ သူမ၏အေဒၚႀကီးမွာ ရြာသုိ႔ျပန္သြားတာ တစ္လေလာက္ရွိၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ခင္ထြန္းသိထားသည္။ ထို အေဒၚႀကီးကို ခင္ထြန္း၏ ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ပင္ သေဘၤာဆိပ္သုိ႔ လိုက္ပု႔ိေပးခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ အိမ္ေပၚသုိ႔ ခင္ထြန္းေရာက္လာၿပီး မည္သူ႔ကိုမွ မေတြ႔ရေတာ့ ခင္ထြန္း နားစြင့္ၾကည့္မိသည္။ ပထမ ဘာသံမွမၾကား။ ေနာက္မွ အခန္းထဲဖက္မွ တအင္းအင္း ညီး သံၾကားရသည္။ “ အင္း…အင္း….အင္း….” ညီးသံက ဆက္တိုက္ႀကီးထြက္ေပၚလာသည္မုိ႔ ခင္ထြန္းမွာ ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ အခန္းထဲထိ ဝင္လာခဲ့သည္။ အခန္းထဲက ကုတင္ထက္တြင္ေတာ့ ၾကည္ၾကည္ေအးမွာ ပက္လက္ေလးလွဲေနၿပီး တအင္းအင္းႏွင့္ ညီးေနသည္။ ခင္ထြန္း ကုတင္နားသုိ႔ တိုးကပ္လိုက္သည္။ ၾကည္ၾကည္ေအးကိုေခၚရန္ ပါးစပ္ျပင္ၿပီးေတာ့မွ မေခၚျဖစ္ေတာ့ဘဲ အနီးကပ္ျမင္ေတြ႔ေနရ ေသာ ၾကည္ၾကည္ေအးကို ငုံ႔ၾကည့္ေနမိသည္။ အၿမဲတန္းလွလွပပေနတတ္ေသာ ၾကည္ၾကည္ေအးမွာ ေနမေကာင္းေနေသာ္ လည္း မိတ္ကပ္ပါးပါးေလး လိမ္းထားသည္။ အသက္႐ႈလိုက္တိုင္း ရင္သားထြားထြားႀကီးေတြက နိမ့္ခ်ီ ျမင့္ခ်ီျဖစ္ကာ လိႈင္းထ ေနသလို ခပ္ကားကားျဖစ္ေနေသာ ေပါင္ႏွစ္လုံးကလည္း ေတာင့္တင္းေျဖာင့္စင္းလွသည္။ တခါမွ ၾကည္ၾကည္ေအးကို ဒီလို အနီးကပ္ေသေသခ်ာခ်ာမၾကည့္ဖူးေသာ ခင္ထြန္းမွာ တဒဂၤအတြင္း ရည္းစားျဖစ္သူ ရီေလးကို ေမ့သြား႐ုံမွ်မက ၾကည္ၾကည္ ေအးကို ၾကည့္ရင္း တပ္မက္စြာျဖင့္ သူ၏ ရာဂစိတ္မွာ ထၾကြလာကာ ပုဆိုးအတြင္းမွ သူ၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးကလည္း တ ေျဖာင္းေျဖာင္းထ၍ လာသည္။ “ အင္း…အား…အမေလး….ဟင္း…ဟင္း….ခ်မ္းလိုက္တာ…ဖက္ထားစမ္းပါ….အင္း…အမေလး….” ၾကည္ၾကည္ေအးမွာ ေခါင္းေလးခါယမ္းရင္း မခံမရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ခံစားေနရေသာ ပုံစံႏွင့္ ေစာေစာကထက္ အသံပိုက်ယ္ကာ ညီးလာသည္။ အနားမွရပ္၍ သူမကို တပ္မက္စြာ ငု႔ံၾကည့္ေနေသာ ခင္ထြန္းမွာ ျဗဳန္းကနဲ ဘာလုပ္ရမွန္းမ သိ။ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ျဖစ္သြားရသည္။ “ အမ…အမ…” “ အင္း….အမေလး….ခ်မ္းလိုက္တာ….ဖက္ထားစမ္းပါ….အင္း….အမေလး….” ခင္ထြန္း ဘာမွစဥ္းစားမေနေတာ့ပါ။ ခဏေလာက္ ဖက္လိုက္ရလည္း မနည္းဘူးဟူေသာ အေတြးျဖင့္ ကုတင္ေစာင္း သုိ႔ဝင္၍ ထိုင္ကာ ၾကည္ၾကည္ေအးကို ငုံ႔၍ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဖက္လိုက္မိသည္။
ဒီလိုဖက္လိုက္ကာမွ ၾကည္ၾကည္ေအး ဝတ္ထားေသာ အကၤ် ီ၏ ေအာက္တြင္ ဘာမွ အခုအခံဝတ္မထားဘဲ လုံးဝန္းႏူးညံ့လွေသာ အေတြ႔ႏွင့္အတူ ဖြံ႔ထြားေသာ ႏုိ႔အုံ ႏွစ္လုံးက ခင္ထြန္း၏ ရင္ဘတ္သုိ႔ မိန္းေမာဖြယ္ ထိေတြ႔လာသည္။ ခင္ထြန္းထပ္၍ တိုးကာ တင္းၾကပ္စြာ ဖက္လိုက္မိသည္။ “ အင္း….အင္း…ဟင္း…အင္း….အင္း….” တေျဖးေျဖး ၾကည္ၾကည္ေအးမွာ ၿငိမ္က်သြားသည္။ ႏုဖက္ေနေသာ ၾကည္ၾကည္ေအး၏ အသားစိုင္မ်ားက ခင္ထြန္း ၏ ရာဂစိတ္မ်ားကို မီးထိုးေပးေနသည္။ ခင္ထြန္း သူ႔စိတ္ေတြကို ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ေပ။ အတန္ငယ္မွ် ၾကာေသာအ ခါ ၾကည္ၾကည္ေအးက မ်က္လုံးေလးဖြင့္၍ ၾကည့္လိုက္သည္။ “ ဟင္…အထြန္း…” ၾကည့္လိုက္ေသာ အၾကည့္ႏွင့္ ထြက္ေပၚလာေသာအသံက အလန္႔တၾကားပုံစံမ်ဳိး လုံးဝမေပါက္သည့္အျပင္ ညိဳ႕ယူ ဖမ္းစားလိုက္ေသာ ရမက္အၾကည့္ႏွင့္ ရမက္သံေလးျဖစ္သည္။ ခင္ထြန္း၏ စိတ္ေတြ ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပါ။ သူမ၏ နဖူးေလးကို ဖြဖြေလး ငုံ႔နမ္းလိုက္သည္။ “ ခ်စ္တယ္ မမရယ္….သိပ္ခ်စ္တာပဲ…” “ မင္းလိုပါပဲ…အထြန္းရယ္…” ႏွစ္ေယာက္စလုံး၏ အသံေတြက တုန္ခိုက္ေနၾကသည္။ ႏွစ္ဦးသား စိတ္မ်ားကို လႊတ္ေပးလိုက္ၾကကာ ႏႈတ္ခမ္းျခင္း စုပ္လိုက္ၾကသည္။ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မခြာၾက။ ၾကည္ၾကည္ေအးက ခင္ထြန္း၏ ေက်ာျပင္ကို ျပန္၍ဖက္ထားသည္။ ခင္ထြန္း၏ လက္မ်ားကလည္း အကၤ် ီေပၚမွပင္ ၾကည္ၾကည္ေအး၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆုပ္ေခ်ေပးေနသည္။ မၾကာမီ ႏွိပ္သီး ေလးေတြကို တစ္လုံးျခင္း ျဖဳတ္ၿပီး ၾကည္ၾကည္ေအး၏ အကၤ် ီေလးကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏ ဘရာစီယာ ေလးကိုပါ ဆက္ၿပီး ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္။ ခင္ထြန္းသည္ ေဖာင္းေဖာင္းအိအိေလးျဖစ္ေနေသာ ၾကည္ၾကည္ေအး၏ ႏို႔အုံေလး ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုံကိုင္ၿပီး စုိ႔ေပးသည္။ ၾကည္ၾကည္ေအးကေတာ့ သူမ၏ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားကို ခင္ထြန္း၏ ဆံပင္မ်ား ၾကားသုိ႔ ထိုးဖြေပးေနသည္။ ခင္ထြန္းက ၾကည္ၾကည္ေအး၏ တင္သားႀကီးေတြကို ပြတ္ေပးေနရာမွ သူမ၏ ထဘီကို ခၽြတ္ လိုက္ေတာ့သည္။ လီးနဲ႔ေဝးေနတာ (၂)ႏွစ္ေက်ာ္ရွိေနၿပီျဖစ္ေသာ စိမ္းစိမ္းညိဳ႕ညိဳ႕မို႔ထြက္ေနသည့္ ၾကည္ၾကည္ေအး၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ရြရြေလးပြတ္ေပးေနသည္။ အေနရခက္ေသာ ၾကည္ၾကည္ေအးက ခင္ထြန္း၏ ႏႈတ္ခမ္းၾကားသုိ႔ သူ႔လွ်ာ ေလးထိုးသြင္းကာ ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္။
“ ဟင့္…အင္း…အထြန္းရယ္….လိုးမွာျဖင့္ လိုးေတာ့ကြယ္….မမ မေနတတ္ေတာ့ဘူး….” ၾကည္ၾကည္ေအး၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ဒူးေကြး၍ ေထာင္လိုက္ၿပီး စိမ္းစိမ္းညိဳ႕ညိဳ႕ေဖာင္းေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္အကြဲ ေၾကာင္းေလးထဲသုိ႔ ခင္ထြန္းက သူ႔လီးႀကီးကို အသာေတ့ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ “ ျဗစ္…ျဗစ္…ပလြတ္…ျပြတ္…” “ အား….အား….နာတယ္….အထြန္းရယ္…” ခင္ထြန္း၏ ရင္ဘတ္ကို ၾကည္ၾကည္ေအးက စုံတြန္းထားလိုက္သည္။ အရင္က အလိုးခံခဲ့ဖူးေပမယ့္ မခံျဖစ္တာၾကာ ၿပီျဖစ္ေတာ့ အသစ္ျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္က က်ဥ္းၿပီး က်ိန္းေနသည္။ ခင္ထြန္း၏ လီးႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးကေတာ့ ၾကည္ ၾကည္ေအး၏ ေစာက္ပတ္ထဲသုိ႔ တဆုံးဝင္သြားခဲ့ရၿပီျဖစ္သည္။ ၾကည္ၾကည္ေအးသည္ ခင္ထြန္းကို အသာဖက္ၿပီး ထားလိုက္ သည္။ “ ျပြတ္…ဖြတ္…စြပ္…ပလြတ္….ျပြတ္….ျပြတ္….အင္း…အင္း…အင္း…ဟင္း…” ခင္ထြန္းက လိုးေနရင္း ၾကည္ၾကည္ေအး၏ ႏို႔ေလးမ်ားကို ကုန္း၍စုိ႔လိုက္ရာ ၾကည္ၾကည္ေအးသည္ တင္ပါးေလး တြန္႔သြားၿပီး ရမ္းလိုက္ရသျဖင့္ ေစာက္ရည္မ်ားမွာ ပို၍ထြက္လာရေတာ့သည္။ “ ျပြတ္…ဖြတ္…ပလြတ္…ဖြတ္….ဖြတ္….” “ အင္း…အိုး…အင္း…အင္း…” ခင္ထြန္းက တစ္ခ်က္ျခင္း မွန္မွန္လိုးေပးလိုက္ေတာ့ ၾကည္ၾကည္ေအးက ခံႏိုင္ရည္ နည္းနည္းရွိလာသည္။ ၾကည္ ၾကည္ေအး၏ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားမွာ ခင္ထြန္း ေဆာင့္လိုးလိုက္တိုင္း ခြက္ခြက္ဝင္သြားၿပီး လီးျပန္ဆြဲအထုတ္ တြင္ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားမွာ လီးကို ကပ္ကပ္ၿပီးပါလာကာ အျပင္သုိ႔ စူ၍စူ၍ ထြက္လာၾကသည္။ “ ပလြတ္…ျပြတ္…ဖြတ္….ဖြတ္…စြပ္….အင္း…ဟင္း….အထြန္းရယ္….” ထြက္လာေသာ အရည္မ်ားေၾကာင့္ လီးဝင္လီးထြက္သံမ်ား ပို၍ထြက္လာၾကၿပီး တရွိန္ထိုး ေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီးဝင္လာ ေသာ ခင္ထြန္း လီးႀကီးကို ၾကည္ၾကည္ေအး၏ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေလးမ်ားက ညွစ္ၿပီး ဆြဲဆြဲေပးေနသည္။ “ ျပြတ္…ဖြတ္…ပလြတ္…ဖြတ္…ဖြတ္…အင္း…ဟင္း…ဟင္း….အင္း….အင္း….” ခင္ထြန္းက အားရပါးရေဆာင့္ေနၿပီး ၾကည္ၾကည္ေအးက ေကာ့ေကာ့ၿပီး အလိုးခံေနသည္။ “ ျပြတ္…ပလြတ္…ျပြတ္….ဖြတ္…ဗလြတ္…ျပြတ္…ဟင္း…ဟင္း…နာနာေဆာင့္စမ္းပါ….အထြန္းရယ္…မမ…ၿပီးခ်င္ၿပီ ….” ထိုအခါမွာေတာ့ ခင္ထြန္း၏ ရင္မွာလည္း ဗေလာင္ဆူေနၿပီမုိ႔ အားကုန္ေဆာင့္ၿပီး လိုးပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ “ ဖြတ္…ျပြတ္…ဖြတ္….အား….အမေလး…ေလး…အထြန္းရယ္…အား….အား….” အသံမ်ားႏွင့္အတူ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးမွာ ေထြးေနေအာင္ဖက္ထားၿပီး သူတုိ႔၏ ကိုယ္မ်ားမွာ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ တြန္႔ခါ သြားေတာ့သည္။
“ ေကာင္းလိုက္တာ အထြန္းရယ္…” ဟူေသာ ၾကည္ၾကည္ေအး၏ ေလသံသဲ့သဲ့ေလးက အေမာတေကာေလး ထြက္ လာေလေတာ့သည္။ ခင္ထြန္းႏွင့္ ၾကည္ၾကည္ေအးတုိ႔မွာ ကုတင္ေပၚတြင္ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အဝတ္အစားမ်ား မရွိၾကဘဲ ဝတ္လစ္စလစ္ ျဖင့္ ပက္လက္လွန္ကာ အနားယူေနၾကသည္။ ခဏမွ်ၾကာလွ်င္ ၾကည္ၾကည္ေအးက ခါးတစ္ဆစ္ခ်ဳိးထထိုင္လိုက္ၿပီး ခင္ထြန္း ၏ လီးႀကီးကို ငုံ႔ၾကည့္သည္။ တစ္ခ်ီၿပီးသြားေသာ္လည္း လီးႀကီးက မာမာေတာင့္ေတာင့္ႀကီးျဖစ္ေနေသးကာ အရည္ေတြက စိုရႊဲေနသည္။ ၾကည္ၾကည္ေအးက အနားမွ သူမ၏ ထဘီကို ေကာက္ယူလိုက္ၿပီး ခင္ထြန္း၏ လီးႀကီးကိုေရာ ေပါင္ၾကားတစ္ခု လုံးကိုပါ သုတ္ေပးလိုက္သည္။ ထုိသုိ႔ယုယုယယသုတ္ေပးေနရင္း ခင္ထြန္း၏ လီးႀကီးက တေျဖးေျဖးပို၍ မာေၾကာလာကာ ေထာင္မတ္၍ ထလာသည္။ အေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္းထၿပီး အားရစရာႀကီးျဖစ္လာသည္။ ၾကည္ၾကည္ေအးက ခင္ထြန္း၏ လီး ႀကီးကို သူမ၏ လက္ေလးတစ္ဖက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးေနရင္း သူမ၏ ဦးေခါင္းကို ျဗဳန္းကနဲငုံ႔လိုက္ၿပီး လီးႀကီးကို သူမ၏ ပါးစပ္ ထဲသုိ႔ ထိုးသြင္းကာ အားရပါးရ စုပ္ေတာ့သည္။ “ အ…အင္း…မမ…အင္း…ဟင္း…” ခင္ထြန္း၏ ကိုယ္လုံးႀကီးမွာ တြန္႔ကနဲ တစ္ခ်က္ျဖစ္သြားၿပီး ခါးႀကီးမွာ ေကာ့၍ တက္လာသည္။ ၿပီးေတာ့ ခင္ထြန္း၏ လက္ႏွစ္ဖက္မွာ ၾကည္ၾကည္ေအး၏ ဆံပင္ေတြၾကားထဲသုိ႔ ထိုးသြင္းကာ အားမလိုအားမရျဖင့္ ပြတ္သပ္၍ေနသည္။ ခင္ထြန္း ၏ မ်က္ႏွာကမဲ့မဲ့သြားလ်က္ တအင္းအင္း ညီးညဴ၍ေနသည္။ ထို႔ေနာက္ ခင္ထြန္း၏ လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ ႏို႔အုံမ်ားဆီ ေရာက္သြားၿပီး ဆုပ္နယ္၍ ေပးေနသလို က်န္ေသာလက္တစ္ဖက္ကလည္း ၾကည္ၾကည္ေအး၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္ ညွိဳးလက္မတုိ႔ျဖင့္ ၿဖဲၿဖဲၿပီး ေစာက္ေစ့ေလးကို ကလိေပးေနသည္။ ၾကည္ၾကည္ေအးမွာလည္း ခါးေလးတြန္႔ၿပီး တင္ပါးေလးေတြ ရမ္းကာ ကာမစိတ္ေတြ အရမ္းျပင္းထန္၍လာသည္။ ၾကည္ၾကည္ေအးက ခင္ထြန္း၏ လီးႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုံကိုင္ၿပီး သူမ၏ ပါးစပ္ထဲသုိ႔ သြင္းလိုက္ျပန္ထုတ္လိုက္လုပ္ကာ လွ်ာေလးျဖင့္ ဒစ္ႀကီးပတ္လည္ကို ယက္ေပးေနသည္။ ခဏအၾကာမွာေတာ့ ၾကည္ၾကည္ေအးသည္ ပက္လက္လွန္ေနေသာ ခင္ထြန္း၏ ကိုယ္လုံးႀကီးေပၚသုိ႔ တက္ခြကာ လီးႀကီးကို လက္ႏွင့္ကိုင္လ်က္ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲသုိ႔သြင္းကာ ခင္ထြန္း၏ ကိုယ္ေပၚသုိ႔ ေမွာက္ခ်လိုက္သည္။ စူစူမို႔မုိ႔ ေလးျဖစ္ေနေသာ ၾကည္ၾကည္ေအး၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးသည္ လီးႀကီး၏ ဒဏ္ေၾကာင့္ အတြင္းသုိ႔ ခြက္၍ ဝင္သြားသည္။ ၾကည္ၾကည္ေအး၏ ဖင္ႀကီးမ်ား ျပန္၍ ေျမာက္လိုက္ေတာ့ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက လီးႀကီး၏ အေၾကာႀကီး ေတြႏွင့္ ညွိၿပီး ျပန္ၾကြ၍ ေဖာင္းကားလာျပန္သည္။
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းပူးကပ္ေနေပမယ့္ ခါးေအာက္ပိုင္းက ေတာ့ ပူးလိုက္ခြာလိုက္ျဖင့္ ၾကည္ၾကည္ေအးမွာ အေပၚမွတက္၍ စိတ္ရွိတိုင္း လိုးေနသည္။ “ ဖြတ္…ျဗြတ္…စြပ္…ဖြတ္….ဖြတ္…အင္း…ဟင္း…ျပြတ္….ျပြတ္….” ခင္ထြန္းက ေအာက္ကေန ၾကည္ၾကည္ေအး၏ ေဆာင့္ခ်က္အတိုင္း သူ႔လီးႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ၿပီး ျပန္ေဆာင့္ေပးေန ရင္း ႏို႔ေလးေတြကို တျပြတ္ျပြတ္ျဖင့္ စုိ႔ေပးကာ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ဆုပ္နယ္ေခ်မြ၍ ေပးေနသည္။ “ ဖြတ္…ျဗြတ္…စြပ္….ဖြတ္….ဖြတ္…အင္း….ဟင္း….ျပြတ္….ျပြတ္….ဟင္း…ဟင္း…..” ၾကည္ၾကည္ေအးမွာ အေပၚမွေန၍ စိတ္ထဲရွိတိုင္း ေဆာင့္ေနရာမွ တေျဖးေျဖး အသက္႐ႈသံေတြျပင္းကာ ေမာ၍လာ သည္။ “ ျပြတ္…စြပ္…ဖြတ္….ပလြတ္…ျပြတ္….ျပြတ္…ဟင္း….ဟင္း….အထြန္း….မမကို…လိုးေပးအုံး….မမ ေမာေနၿပီ….” “ ခၽြတ္လိုက္ေလ…မမ…” “ ျပြတ္….ပလြတ္….” ၾကည္ၾကည္ေအးက လီးကိုခၽြတ္ၿပီး ခင္ထြန္း၏ ေဘးသုိ႔ ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္သည္။ တၿပိဳင္နက္ထဲမွာပင္ ခင္ထြန္း က ထ၍ထိုင္သည္။ “ ေန…ေနအုံး…မမ နားအုံးမယ္…” ၾကည္ၾကည္ေအးက ေျပာလိုက္လွ်င္ ခင္ထြန္းက သူမ၏ ကိုယ္ေပၚသုိ႔ ေဘးမွေန၍ ေမွာက္လိုက္ၿပီး ႏုိ႔ေလးႏွစ္လုံးကို တစ္လုံးစီ ခပ္မွန္မွန္ေလး စုိ႔ေပးသည္။ ယခုကဲ့သုိ႔ နားလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ေမာေနေသာ ၾကည္ၾကည္ေအးမွာ အေမာေျပေစသ လို ကာမရွိန္တက္ေနတုန္းနားလိုက္သျဖင့္ ကာမေသြးတုိ႔က အထိုက္အေလ်ာက္ေအးသြားကာ ကာမအရသာကို ၾကာၾကာ ေလး ခံစားႏိုင္ေလသည္။ “ အင္း…အထြန္း…ထအုံး…” ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ၾကည္ၾကည္ေအး၏ အသံက ထြက္ေပၚ၍လာသည္။ ခင္ထြန္း သူ၏ ကိုယ္ကိုၾကြ၍ ျပန္ ထိုင္လိုက္သည္။ ၾကည္ၾကည္ေအးက ကုတင္ေပၚမွ ဖင္ေလ်ာ၍ဆင္းကာ ကုတင္ေအာက္တြင္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။ “ လာ…အထြန္း…” ခင္ထြန္းကပါ ကုတင္ေအာက္သုိ႔ဆင္း၍ ရပ္လိုက္သည္။ ထိုအခါတြင္ေတာ့ ၾကည္ၾကည္ေအးက ကုတင္ေဘာင္ကို လက္ေထာက္၍ ကုန္းလိုက္သည္။ ၾကည္ၾကည္ေအး၏ ေနာက္သုိ႔ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္က အရည္လဲ့၍ ေျပာင္တင္း ေနသည္။ ခင္ထြန္းက သူ႔လီးႀကီးကို ေတ့လိုက္ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္သည္။ “ ျဗစ္…ျဗစ္…ဖြတ္…ျပြတ္…အား….အင္း….ဟင္း….ကၽြတ္…ကၽြတ္….ကၽြတ္…အား….” ေအာက္သုိ႔တြဲေလာင္းက်ေနေသာ ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကို ခင္ထြန္းက လွမ္း၍ဆြဲၿပီး အားရပါးရ ေဆာင့္လိုးသည္။ ၾကည္ၾကည္ ေအးကလည္း ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္၍ အံႀကိတ္ၿပီး ခံသည္။ “ ျပြတ္…ျပြတ္…ဖြတ္….ဖြတ္….အား….အား….ကၽြတ္….ကၽြတ္….” ၾကည္ၾကည္ေအးကလည္း ခင္ထြန္း ေဆာင့္အားေကာင္းေစရန္ သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သုိ႔တြန္းတြန္းၿပီး ျပန္ ေဆာင့္ေပးသည္။
ၾကည္ၾကည္ေအးမွာ ခါးကိုခြက္၍ ကုန္းထားသည့္အျပင္ ခင္ထြန္း၏ ေဆာင့္ခ်က္အားကလည္း ျပင္းေသာ ေၾကာင့္ လီးထိပ္ႀကီးက သားအိမ္ဝကို လာ၍ လာ၍ ေထာက္ေနသည္။ “ ျပြတ္…စြပ္…ဖြတ္…ျပြတ္…ျပြတ္….” “ အင္း…အင္း…နာနာေဆာင့္….အထြန္း….မမကို မညွာနဲ႔….အင္း…ဟင္း….” “ ျပြတ္…ဖြတ္….စြပ္…ျပြတ္….ျပြတ္….” အသံေတြက ပိုျမန္လာၿပီး လိုးအားကလည္း ပို၍ေကာင္းလာသည္။ “ ေကာင္းလိုက္တာ အထြန္းရယ္….ဟင္း….ဟင္း….” အားကုန္ေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီး လိုးေနေတာ့ ေရွ႕သုိ႔ငိုက္ငိုက္ၿပီး က်က်သြားေပမယ့္ ၾကည္ၾကည္ေအးက အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္ေနသည္။ “ ျပြတ္…စြပ္…ျပြတ္….ျပြတ္…အင္း….ဟုတ္ၿပီ…အင္း…အင္း….ဟုတ္တယ္….အမေလး….ေကာင္းလိုက္တာ…အား. …အင္း….” မၾကာခင္မွာပင္ အဝင္အထြက္မွန္မွန္ျဖင့္ လိုးေနေသာ လီးႀကီးက ပို၍မာေက်ာႀကီးထြားလာၿပီး ေငါက္ကနဲ ေငါက္က နဲျဖစ္ကာ ၾကည္ၾကည္ေအး၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္။ ၾကည္ၾကည္ေအးကလည္း သူမ ၏ တင္ပါးေလး႐ႈံ႕ၿပီး သက္ျပင္းခ်လိုက္ေတာ့ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ားကလည္း ရွီးကနဲ ပန္းထြက္သြားေတာ့ သည္။ ၾကည္ၾကည္ေအးသည္ ကုတင္ေပၚတြင္ ခင္ထြန္း၏ ရင္ခြင္ထဲသုိ႔ဝင္၍ ေနာက္ေက်ာေပး၍ တေစာင္းေလးလွဲေန သည္။ ခင္ထြန္းကလည္း သူမ၏ ေနာက္ေက်ာမွေန၍ ၾကည္ၾကည္ေအးကို သိုင္းဖက္ထားသည္။ “ အထြန္း….မင္း မမကို တကယ္ခ်စ္တာလားဟင္….” “ အင္း…တကယ္ခ်စ္တာပါ မမရယ္….” ရည္းစားျဖစ္သူ ရီေလးထက္ပိုၿပီး အေပးေကာင္းကာ ပြင့္လင္းရဲတင္းေသာ ၾကည္ၾကည္ေအးကို ခင္ထြန္း စြဲမိေခ်ၿပီ။ “ ဒါဆို မမကို လက္ထပ္ပါလား…” “ တကယ္ေျပာတာလား…မမ…” “ တကယ္ေပါ့…” “ ဒါဆို မမကို က်ေနာ္ လက္ထပ္ၿပီး ယူမယ္…” “ ဘယ္ေတာ့လဲ….အထြန္း…” “ အခုထဲက အိမ္မျပန္ေတာ့ဘူး…ဒီမွာ မမနဲ႔ပဲ အိပ္ေတာ့မယ္….” “ အို…ခစ္…ခစ္…သူ ေတာ္ေတာ္ကဲ….” “ မမကလည္း ခ်စ္ဖို႔ သိပ္ေကာင္းတာကိုး…” “ ခစ္…ခစ္…ခစ္…ခစ္…” ၾကည္ၾကည္ေအး၏ သေဘာေခြ႔စြာ ရယ္ေမာလိုက္ေသာ အသံေလးက လြင့္ပ်ံ႕၍သြားပါေလေတာ့သည္….. ၿပီးပါၿပီ။
