အညာနှေ ပူလှနှး သညလှို့ ဆိုပမေဲ့ သာဒိုး အတှကတှော့ ..ပူတယလှို့ မထငဘှူး ..။နကေ ခှဈခှဈတောကှ ပူနေ သညှ . .။ သာဒိုး ကှံရညတှခှကှ မှာသောကပှှီး ကှံရညဆှိုငှ မှာ ထိုငစှောငှ့နေ သညှ ..။အမာနီ့ကို သူ ခှိနှးထား သညှ . .။ သူ ထိုငနှတေဲ့ ကှံရညဆှိုငှ ရဲ့ ဆိုငရှှငှ ဘိုကပှူပူ နဲ့ လူကှီး က ငိုကမှှညှးနေ သညှ ..။ အမာနီ လာမဲ့လမှးဘကှ ကို သူ မှှောကှှညှ့နေ သညှ ..။ ခုထိတော့ မလာသေး ..။ပှီးသှားတဲ့ သငှကွှနှ မှာ သူနဲ့ အမာနီ နဲ့ ရီးစားဖှဈသှားသညှ . .။ သငှကွှနအှကနှေ့မှာ အမာနီ့ကို ရီးစားစကား ပှောခဲ့ပှီး သငှကွှနှ အတကနှေ့မှာ အမာနီ့ဆီက သူ့ကို ပှနခှစှတှယဆှိုတဲ့ အဖှကေို ရ သညှ . .။ စတှေ့တာက သငှကွှနမှကခှငှ နှဈပတလှောကှ က ..။
ဒကဒှီ နဲ့ မာမီတို့ မနတွလေး ကို ပှောငှးရတော့ သာဒိုး နဲ့ မမကှညပှှာ ရနကှုနမှှာဘဲ ဖှားဖှား အိမမှှာ နခေဲ့ကှ သညှ . . .။သာဒိုး က ဆယတှနှး မို့ ရနကှုနမှှာ တကလှကစှသူ့ကှောငှးကနေ မပှောငှးခငှှ ..။ မမကှညပှှာ က တကကွသိုလှ ဒုတိယနှဈ ..။ မမကှညပှှာ ကလဲ ရနကှုနမှှာဘဲ တကခှငှှ သညှ . .။ ဒကဒှီ နဲ့ မာမီတို့ ကလဲ ဖှားဖှား နဲ့ နခေဲ့ကှပှီး နှကှေောငှးပိတှ ကမှှ မနတွလေး လာလညကှှ ..ဆိုပှီး ခှငှ့ပှု သညှ . .။ ကှောငှးပိတရှကှ မှာ ဒကဒှီ နဲ့ မာမီ ဆီကို သာဒိုး ရောကနှေ သညှ ..။ ကှုံးမှို့ရိုး နဲ့ မကှနှှာခငှှးဆိုငှ မှာ တနှးစီပှီး ဆောကထှားတဲ့ တထပတှိုကလှေးတှမှော သာဒိုး ရဲ့ အဖတေို့ စဈတပှ အရာရှိတှေ နကှေ သညှ ..။ ဒကဒှီနဲ့ မာမီတို့ ရတဲ့ အိမကှ မနတွလေးတောငဘှကကှို ပို နီး သညှ . .။
သာဒိုး ..တရကနှှဈရကတှော့ ..ဂဈတာတီးလိုကှ..ဟိုဘကှ အိမကှ ဗိုလမှှူးအောငဘှထှနှး ရဲ့ သား ကှောကှှောထှှနှး နဲ့ စဈတုရငှ ကစားလိုကှ ..နဲ့ အိုကပမေေဲ့ ..ကှာလာတော့ပငှှးလာ သညှ . .. ။ “ မာမီ..သား တအားပငှှးတာဘဲ ..ဒီမှာက သူငယခှငှှးလဲ မရှိဘူး . .” “ သား မနတွလေးတောငဘှကှ လှောကကှှညှ့ပါလား …ဘေးအိမကှ ကှောကှှောထှှနှး ကို အဖေါစှပကှှညှ့ပါလား . .” သာဒိုး ..ကှောကှှောထှှနှး ကို ခေါကှှညှ့ပမေဲ့ ဒီကောငကှ . .လူတမှိုး ..။ မသှားခငှဘှူး ..တဲ့ ..။ စာဘဲ ဖတနှတယှေ..။ ဘာတှေ ဖတနှလေဲ ..စပစှုကှညှ့တော့စာရေးဆရာ မှိုးစုံ ရဲ့ ဝတထွု စာအုပတှှေ ..သူ ငှားငှားဖတနှတော . .။ ဘယကှ ငှားလဲ ထပှ စပစှုတော့ မဖှခငှဖှှခေငှှေ နဲ့ မငှဂွလာဈေး ထိပှ က စာအုပအှငှားဆိုငှ ကတဲ့ . .။
“မာမီ..သားလဲ ကှောကှှောထှှနှးလိုဘဲ စာအုပငှှားဖတခှငှတှယှ . .” “အေး..အေး..ကောငှးတယသှား ..သှားငှားလေ ..ဖထီး လာရငှ လိုကပှို့ခိုငှး..သူ တောကှှာနေ လာတော့မှာ ..” ဖထီး ဆိုတာ ဒကဒှီ့ ရဲ့ ယာဉမှောငှး ပါ ..။ စဈသား အိုကှီး ..ပေါ့ …။သူ့နံမညှ က စောအားမေ တဲ့ . .။ အားလုံး က သူ့ကို ဖထီးဘဲ ခေါကှှ သညှ . .။ဖထီး လာတော့ သာဒိုး ဖထီးကို မငှဂွလာဈေး သှားခငှတှယှ ..လိုကပှို့ပါ ပှောပှီး ဖထီးမောငှးတဲ့ ဒကဒှီ့ တပကှ ဂစှကှား နဲ့ အိမကှ ထှကှ သညှ . .။ မငှဂွလာ တံတားတညှ့တညှ့ က မငှဂွလာ လမှး ..မငှဂွလာလမှးအတိုငှး ဆကသှှားတော့ မငှဂွလာဈေး ကို ရောကှ သညှ .. ။စာအုပှ အငှားဆိုငကှို ရှာ သညှ . .။တှေ့ပှီ . . .။ စာအုပှ အငှားဆိုငလှေးထဲ သူ ဝငပှှီး .. လှောကကှှညှ့ သညှ . .။
သူဖတဘှူးတဲ့ စာရေးဆရာ တှေ ထဲက ငှိမှးကှောှ ..မောငသှာပှညှ့ ..မငှးလူ ရေးတဲ့ စာအုပတှှငှေားခဲ့ သညှ . .။ အပှနမှှာ ဖထီးကို ..“ ကနှောှ အိမှ မပှနခှငှသှေးဘူး..ဖထီးရာ ..တခုခု သှားစားရအောငှ . .” လို့ ပှောတော့ ဖထီး က “လူလေးက ဘာစားခငှလှို့တုံး ..လူလေး စားခငှတှဲ့ ဟာပှော.. ဖထီး လိုကပှို့ပေးမှာပေါ့ . .” လို့ ပှော သညှ . .။ “ ဆီခကှခှေါကဆှှဲ ..ဒါမှ မဟုတှ ..မုံ့တီတို့ ..မှီးရှညှ တို့ တခုခု ပေါ့ ဖထီး..ဖထီး ရော ဘာစားခငှလှဲ ..” ဖထီး က စိတတွရမဟီရပှ ထဲက ဆိုငတှဆိုငကှို ဘဲ ခေါသှှား သညှ . . .။ သာဒိုး .. မှီးရှညှ တခှကှ စား သညှ . .။ “ဖထီး က လူလေးတို့ အိမမှှာ ထမငှးစား မှာဘဲ ..လူလေးဘဲ စား ..” ဖထီးက ခေါကဆှှဲ မစား ..ကောဖှီတခှကဘှဲ ဘေးဆိုငှ က မှာ သောကှ သညှ . . .။
အိမအှပှနမှှာ ဖထီး က လမှးဘေးက ဆိုငလှေးတဆိုငမှှာ ကှမှးယာ ဆငှးဝယှ သညှ . .။ သာဒိုး လဲ ဒီအခှိနမှှာ စီးကရကှ သောကတှတနှေ ပှီ ..။ မိဘရှေ့ မသောကပှမေဲ့ ..သူတို့ ကှယရှာ မှာ ခိုးခိုး သောကှ သညှ ..။ ရနကှုနမှှာတော့ဖှားဖှား အိမမှှာက ထမငှးခကှတှဲ့ ဒေါပှု ကလဲ ဆေးလိပသှောကှ သလို ခှံစောငှ့ မာလီ ..အာလူး ကလဲ ဆေးလိပသှောကှ တော့ သာဒိုး ဖှားဖှား အလဈမှာ အမှဲ ခိုးသောကနှကှေ ပါ . .။ ဖထီး ကှမှးယာ ဝယနှတေုံး ..စီးကရကှ ဝယထှားခငှစှိတှ ပေါကလှာတာကှောငှ့ ကားပေါကှ ဆငှးပှီး ဆိုငကှလေး ဆီကို လှောကသှှား သညှ ..။ ကှမှးယာ ဆေးလိပှ ဆိုငှ က ကောငမှလေး တယောကှ ရောငှးနတော..။ ကောငမှလေး က သာဒိုးထကှ ငယမှညှ ..။
ပါးဖေါငှးဖေါငှးဘေး နှဈဖကမှှာ သနပခှါး ထူထူ နဲ့ ..။မငှးသမီး မို့မို့မှငှ့အောငှ နဲ့ ခပဆှငဆှငှ တူ သညှ …။ ပါတိတှ အထကအှောကှ ဆငတှူ ဝတထှား သညှ ..။ထူးခှားတာ က ကောငမှလေး သညှ ကိုယလှုံး အရမှးလှ တာ ..။ သာဒိုး က မှငတှတှ သညှ . ..။ရငမှို့မို့ .ခါးသေးသေး နဲ့ တငပှါးကားကား နဲ့ တောတှောှ ကှညှ့ကောငှး သညှ . .။ ကောငမှလေး က ဖထီးအတှကှ ကှမှးယာ ယာ ပေးနေ ရငှး..သာဒိုး ဆိုငကှို လာတာ တှေ့လို့ ..“ အကို ရော..ဘာလိုလဲ ဟငှ ..ကှမှးယာ လား ..ဆေးလိပှ လား ..” လို့ အပှုံးလေး နဲ့ မေး သညှ . .။ “ စီးကရကှ .. လိုခငှလှို့ ..” “ ဒူးယား ..ခပေါငှး ..အိပစှပို့ ဒူးယား ..ငါးသုံးလုံး ..ဘယဟှာ လဲ ..အကို ..”။
သာဒိုး ဒူးယား စီးကရကှ သုံးလိပှ ကို ဘူးထဲက ထုတယှူလိုကပှှီး ပိုကဆှံ ထုတပှေး သညှ . .။ကောငမှလေး က ခငမှငှ သဘောကောငှးတဲ့ ပုံ ရှိ သညှ . . .။ “အကိုတို့က နနှးတှငှး . ကလား . .” “မဟုတဘှူး ..” သာဒိုးတို့ စီးလာတာ က စဈဂစှကှား မို့ မေးတာ ဖှဈမညှ . . ။ နနှးတှငှးမှာ က စဈတပတှှေ ရှိတာကိုး . .။ဖထီး က ဝငပှှီး သာဒိုး ရဲ့ မိဘတှေ နတေဲ့ နရော ကို ပှောပှလိုကှ သညှ . ..။ကောငမှလေး က …“ သိပှီ ..သိပှီ.. အဖှူရောငှ တထပှ တိုကလှေးတှေ မှုတလှား …” လို့ မေး သညှ ..။ အိမပှှနရှောကပှှီး ငှားလာတဲ့ ဝတထွုတှဘေဲ ထိုငဖှတှ ..နေ သညှ . . .။ ညနဘကှေ . .ဒကဒှီ ပှနလှာတော့ ..ဒကဒှီ က ..“ကိုကှောသှာ က ထမငှးစား ဖိတထှားတယှ ..။
ခဏကှာရငသှှားရအောငှ …မိမိ ..သား လဲ ခေါခှဲ့ ..ကိုကှောသှာတို့က သား ကို ငယငှယလှေးတုံးကဘဲ ..လှိုငကှောမှှာ တှေ့ဘူးတာ ဆိုတော့..တှေ့ဘူးခငှနှကှေ တယှ . . ” လို့ပှောရငှး . .ရခှေိုးခနှး ထဲ ဝငသှှား သညှ . . .။မာမီ က သာဒိုး ကို လာခေါှ သညှ . .။ “သား . .မာမီတို့နဲ့ ထမငှးစား လိုကခှဲ့ . .သားဖဖေေ နဲ့ အရငကှ တတပထှဲ အတူတူ လုပခှဲ့တဲ့ ကိုကှောသှာ ..အခု တပရှငှးမှူး နဲ့ ဒီ ပှောငှးလာတာ..မာမီတို့ကို ထမငှးစား ဖိတလှို့ ..ဒကဒှီ က သားကိုပါ လိုကခှဲ့စခငှတှယှေ . .” သာဒိုး မလိုကခှငှပှမေဲ့ ဒကဒှီ နဲ့ မာမီ က အတငှးကှီး ခေါလှို့ လိုကသှှားရ သညှ . .။အဲဒီအိမမှှာ ဒကဒှီ့ လုပဖှေါကှိုငဘှကှ ဆိုတဲ့ တပရှငှးမှူး အနကှယကှှီး ရဲ့ သမီး ..မဘယလှေ့ကို စတှေ့ဘူးရ သညှ . .။
သာဒိုး သညှ မှငလှိုကတှာ နဲ့ မဘယလှေ ကို စိတဝှငစှားသှား သညှ . .။ မဘယလှေ သညှ . .ဒီဇိုငှး က အလနှ စား..အပှံ စားလေး ..မို့ပါဘဲ . .။ မဘယလှေ သညှ ပူအိုကလှှနှးသော မနှးလေး ရဲ့ နှရောသီ မို့ ခပပှါးပါး ..အငှကွှီလေးကို ဝတထှား သညှ ..။ အငှကွှီအောကကှ ဘရာလေး ကို တှေ့နရသလေို အငှကွှီလညပှငှးပေါကှ က ဟိုကလှှနှးတာကှောငှ့ ..ရငမှို့မို့ ရဲ့ အပေါပှိုငှး ဝငှးဝါဝါ ကိုတှေ့နရေ သညှ . . .။ “သမီး ..သားသား ကို ဧညှ့ခံအုံးလေ ..သမီး ရှှငေါးတှေ ပှလိုကလှေ ..” မဘယလှေ က အရှေ့က ဆိုတော့ . .မဘယလှေ့ ကိုယှ အနောကပှိုငှး ရဲ့ အောကပှိုငှး တုနခှါမှု တှကေို ..တှေ့လိုကရှ သညှ .။ မဘယလှေ ရဲ့ ဖှံ့ဖှိုး တဲ့ တငသှားတှကေ လမှးလှောကှ သောအခါ ကှောကကှှောတုံး တုနခှါသလို ..မသိမသာ တုံခါ ကှ သညှ ..။
လှလိုကတှဲ့ ဖငှ …။ကနှှးမာရေး ကောငှးလှခညှလှား . .မဘယလှေ ရယှ . . ။ “ ဒီမှာ . .ဒို့ရဲ့ ရှှငေါးတှေ …” မှနပှုံးကှီး နဲ့ ထညှ့ထားတဲ့ အလှမှေး ရှှငေါးတှေ ကို ပှ သညှ . . .။ထူးထူး ဆနှးဆနှး ရှှငေါးမှိုးတော့ မဟုတှ ..။မကှလှုံး ပှူးပှူး ကှီးတှေ နဲ့ ..ဖငှ(နှ)တေးလှ ရှှငေါး မှား ဖှဈ သညှ . .။ သာဒိုး သညှ လူလညှ ..။ ရနကှုနကှ ဖှားဖှား အိမမှှာ သူ ရှှငေါးမှိုးစုံ မှေးထား သညှ . .။ သူ ရှှငေါး..မှေးတဲ့အကှောငှး သိ သညှ …။ ဖှားဖှား ..လမှးမတောှ သံဈေး သှားရငှ သာဒိုး အမှဲ လိုကသှှား တတှ သညှ ..။ တနငှဂွနှနေေ့ မနကှ ဆိုရငှ ဖှားဖှား သံဈေး သှားလေ့ ရှိ သညှ ..။ သံဈေး ရောကတှိုငှး..သာဒိုး ..တိရဈဆာနှ လေးတှေ ရောငှးတဲ့ ဆိုငှ ကို ဝငှ သညှ ..။
ဒီဆိုငှ ကို ရောကခှငှလှို့ ဘဲ ဖှားဖှား နဲ့ လိုကတှာ …။ ရောကတှိုငှး..ရှှငေါးလေးတှေ သူ ဝယှ သညှ ..။ တခှား ယုနတှို့ ခိုတို့ ..ပူးတို့လဲ ရောငှး သညှ ..။ ကှကတှူရှေး ရော ..။ဖှားဖှား က သာဒိုးတို့ကို အလိုလိုကှ သညှ ..။ လိုခငှတှာ ဝယပှေး သညှ ..။ မဘယလှေ့ကို ရောခငှလှို့ မသိခငှဟှနဆှောငပှှီး ..ရှှငေါး ဘယလှိုမှေးရလဲ မေးလေ သညှ . . ။ မဘယလှေ က သာဒိုး မသိဘူး ဆိုပှီး ငါးကနှ ရဘယလှေိုလဲရတယဆှိုတာ နဲ့ ငါး အစာကှှေးတဲ့ အကှောငှးတှေ ရှငှးပှ လေ သညှ . .။မဘယလှေ က ကှညပှှာ နဲ့ ငယငှယှ က ကစားဘူတာ မှတမှိနေ သညှ . .။ “ကှညပှှာ က ဘာလို့ ဒီမလာ လဲ . .သာဒိုး ..” “ မသိဘူး ..မဘယလှေ ..သူ မလိုကခှငှလှို့ပေါ့ ”။
“သာဒိုး ..မနှးလေး မှာ ဘယတှှေ လှောကလှညပှှီးပလဲ…” “ဘယမှှ မလညရှသေးဘူး . .” “ဘုရားကှီး ရောကပှှီးပှီ လား ..” “ဟငှ့အငှး ..မရောကသှေးဘူး..မဘယလှေ” “ငါ့ သူငယခှငှှး နဲ့ သှားတဲ့အခါ သာဒိုး ကို ခေါမှယလှေ .. မုနှ့တခုခုလဲဝယစှားကှတာပေါ့ . .” မဘယလှေ က သူ့ကို ထိုးမုနှ့ ကှှေးမယှ ဆိုပှီး ထမငှးစားခနှးထဲ ခေါလှာတော့ . .ဒကဒှီ နဲ့ မဘယလှေ့အဖေ အနကှယလှ ကှောသှာ တို့က စကားကောငှးနဆေဲ ဖှဈ သညှ . .။သူတို့ ပါဝငခှဲ့တဲ့ ကှူကုတပှနဆှိုငှး တိုကပှှဲကှီးတှေ အကှောငှး ..ပှနပှှောငှး သတိရ ပှောဆိုနေ သညှ . . .။ သာဒိုး က ကှားရတာ မှားလို့ ဓါတပှှားဟောငှးကှီး ဖှဈနပှေီ ..။ သာဒိုးတို့အတှကှ က ကှားနကှေ မို့ မဆနှးတော့ပမေဲ့ သူတို့အတှကကှတော့ စှနှ့စှနှ့စားစား အသကှ ရငှးခဲ့ရတာမို့ ခုထိ စိတတှှေ လှုပရှှားနတေုံး ဖှဈမညှ ..။
မဘယလှေ ကှှေးတဲ့ ထိုးမုံ့ က ခှိုလှနှးလို့ သာဒိုး သိပှ မကှိုကလှှပမေဲ့ အခုလို မဘယလှေ နဲ့ နီးနီးကပကှပှ..ပူးပူးထိထိ နနရတေောကို အရမှး ကှနပနှတေေော့ ကတှမှှိတပှှီး စားနေ သညှ . .။ “ ရေ သောကခှငှလှိုကတှာ . .” မဘယလှေ က ရခေဲသတွတောထဲက ရအေေးပုလငှး ထုတပှေးသညှ …။ “ မလိုငှ ကရကရော ..ရှိသေးတယှ..စားမလား ..” “တောပှှီ မဘယလှေ ..ဝပှီ ..” သာဒိုး အနကှယှ ကှောသှာတို့ အိမကှို အစ က မလိုကခှငှခှဲ့ပမေဲ့ အလု အငမှတနှ ကှညှ့ကောငှးတဲ့ မမဘယလှေ ကှောငှ့ ..လိုကခှဲ့မိတာ မှနသှှားလခှငှေး လို့ စိတထှဲ တှေးနေ သညှ ..။ အနကှယလှကှှောသှာ ရဲ့ တပှ က မှို့ပှငမှှာ ..။ အပှနလှမှးမှာ . .မာမီက ..“သား က မဘယလှေ နဲ့ အဖှဲ့ကလှို့ပါလား..ကောငှးတယှ..သမီး လဲ မနှးလေး လိုကလှာရငှ ပှီးရော..မဘယလှေ နဲ့ အတူတူ ဘယလှောကှ ပှောကှှမလဲ . .” လို့ ပှောနေ သညှ ..။
နောကနှေ့ မှာ စာအုပဆှိုငကှို ဖထီး နဲ့ သာဒိုး သှားပှနှ သညှ . .။ အပှနမှှာ ဖထီးက အရငတှခါလိုဘဲ ကှမှးယာ ဝငဝှယှ သညှ . .။ကောငမှလေး ရောငှးတဲ့ ဆိုငှ မှာဘဲ . .။ ကောငမှလေး သညှ ဟိုတနေ့ကလိုဘဲ သနပခှါးဘဲကှားနဲ့ ..။ သဘောကောငှး ခငမှငတှတပှုံရတဲ့ ကောငမှလေး က သာဒိုးကို ပှုံးပှုံးလေး နဲ့ နုတဆှကှ သညှ . .။ “ နငှ့အမရေော..အမာနီ ..အကှောှ ကှောသှေး လား . .” “ ကှောတှယှ..ဦးလေးကှီး ..” “ နကေောငှးတယှ မဟုတလှား ..” “ ကောငှးပါတယှ . . .ဦးလေးကှီး . .” သာဒိုး စီးကရကှ ထပဝှယပှှနှ သညှ . .။ “အကိုက စီးကရကှ သောကတှယနှောှ ..အဟငှး ..ကနှှးမာရေး အတှကှ မကောငှးဘူး ..အကို ..လှော့သောကှ …” ဖထီး က ရယှ သညှ . . .။
“အမာနီ..နငကှ ဆေးလိပရှောငှးပှီး . .ဝယသှောကတှဲ့ လူကို ဆေးလိပှ မကောငှးဘူး ပှောနတယှေ ဟာ . .” “အောှ . .ဒါကတော့ ..ရောဂါတှဘောတှေ မရစလေိုတဲ့ စတနောပါ . .ဆေးလိပှ မရောငှးရလဲ ကိဈစ မရှိပါဘူး ရှငှ . .” ကောငမှလေး ရဲ့ ဟနပှနှ က ကှမှးယာ သညှ နဲ့ မတူဘဲ ..ရုပရှှငှ သရုပဆှောငှ နဲ့ တူနေ သညှ ..။ မို့မို့မှငှ့အောငှ အမူအရာ ကိုမှား လိုကလှုပနှသလေား မသိ..။ဖထီး က အရငထှဲက ဒီကောငမှလေး ဆိုငမှှာ ဝယနှကှေ ဖှဈမညှ . . .။ကောငမှလေး ရဲ့ နံမညတှှေ တောငသှိနေ သညှ . .။ အမာနီ …တဲ့ ..။ အငှး..ဒီနေ့ တှေ့တော့ ဒီ အမာနီ ဆိုတဲ့ ကောငမှလေး ကို ပိုပှီး သတိထားမိလာ သညှ ..။ မဘယလှေ လိုဘဲ ခါးသေးသေး တငကှားကားထယထှယလှေး နဲ့ ..။
မဘယလှေ ထကတှောငှ သူ့ ဖငှ က အနောကကှို ထှကှ နတယှေ..လို့ သူ သသခှေောခှာ တှေ့လိုကှ သညှ ..။ သာဒိုး သညှ တဏှာကာမ နဲ့ ပတသှကရှငှ ..အသိ နောကကှှ သညှ . . ။ ကိုးတနှး ရောကမှှ ကှငှးတိုကတှယှ ဆိုတာ သိ သညှ ..။ ဒါတောငှ ..အတနှးကှ ကှောငှးသားကှီး သနှးဆှေ က ပှောပှ..လို့ . .။သနှးဆှကေ အတနှးဘဲ ကကှနှတေော့ အသကှ က ၂ဝလောကှ ရှိနပှေီ ..။ ဖါလဲ ခဘှူးနတေဲ့ ..လူပလေူတေ ပေါ့ . .။ သနှးဆှေ က အပှာစာအုပတှှလေဲ ယူလာပှ သညှ . .။ ကှငှးတိုကနှညှး လဲ သငပှေး သညှ ..။ ဆရာမ အောကစှ လှတတှာကို လဲ ခှောငှးနညှး ..သငပှေး သညှ . .။ ဆရာမ ကိုတောငှ အလှတမှပေးဘဲ ပှဈမှားသူ ဖှဈ သညှ . . ။
သနှးဆှေ က ဖါခှ မလား မေးသညှ ..။ ခခှငှရှငှ သူခေါသှှားမညှ လို့ ပှော သညှ . .။ သနှးဆှေ ကောငှးမှုကှောငှ့ မိနှးမ စ လုပဖှူးသှား သညှ . .။ သနှးဆှကေ သာဒိုး ကို ပထမဆုံးမို့ ဒါ ကှငှးဖှငှ့ပှဲ လို့ တခှိခှိ နဲ့ ပှော သညှ ..။သနှးဆှကေ သူနဲ့ ခငတှဲ့ ဖါခေါငှးမကှီး ကို သာဒိုးအတှကှ ငယငှယှ နဲ့ ခှောခှော ရှာခိုငှးတားတာ ..။ သာဒိုး လဲ အိအိ ဆိုတဲ့ ဖါလေးနဲ့ ပထမဆုံး အတှေ့အကှုံရရှိသှား သညှ ..။ သနှးဆှေ က အိအိ ကို သာဒိုး က တခါမှ မိနှးမ မခဘှူးသေးလို့ ..နဲနဲပါးပါး ..နညှးလေးဘာလေး ပှပေးလိုကပှါ လို့ ကပှ ပှော လိုကှ သညှ ..။ သနှးဆှေ က ကှနဒှုံး သုံးနညှး သငပှေးလိုကပှမေဲ့ သာဒိုး ကို အိအိ က စှပပှေး သညှ . .။ သာဒိုး အရူးအမဲသားကှှေးမိ သှားပှီ . . .။
နှားမှငတှိုငှး လကညှှိုးထိုးနပှေီ…။မိနှးမ ခရှတဲ့ အရသာကို လကတှှေ့ ကှုံဘူးသှားတော့ ..ကှငှးတောငှ မတိုကခှငှတှော့ . .။သနှးဆှေ ကို ထပသှှားရအောငှ ..အပူကပနှေ သညှ ..။သာဒိုး အမာနီ ကို သဘောကသှှား သညှ . .။ တနေ့တနေ့ အိမမှှာဘဲ စာအုပဖှတနှရတော ပငှှးလာ သညှ . .။ အမာနီ ဆိုတဲ့ အသှကကှလေး နဲ့ရီးစားထားရရငှ ကောငှးမှာဘဲ လို့ စဉှးစား နသညှေ . .။ ဒီနေ့ မနေ့က ငှားထားတဲ့ စာအုပှ က ဖတလှို့ မပှီးသေးဘူး .ဆိုတော့ ထပငှှားဖို့လဲ မလိုသေးသလို ပှနအှပဖှို့လဲ မလိုသေးဘူး .။ ဒါပမေဲ့ အမာနီ ဆိုတဲ့ ကောငမှလေး ကို တှေ့ခငှနှတောကှောငှ့ ..စာအုပဆှိုငသှှားမယှ ဆိုပှီး ဖထီးကားနဲ့ အိမကှ ထှကခှဲ့ သညှ . .။ ဖထီး က ဘယသှှားမလဲ မေးတော့ သူ ..အမာနီ့ဆိုငလှို့ ပှနဖှှေ သညှ ..။
ဖထီး က “ လူလေး ..စီးကရကှ ဝယခှငှလှို့ လား ..” လို့ မေး သညှ . .။သာဒိုး လဲ..“ ဖထီးကလဲဗှာ ..စီးကရကှ ဝယခှငှရှငှ ..ကှုံးထောငှ့ ..စီဗှီလိုငှး နားတငှ ဝယလှို့ ရတာဘဲဟာ ..အမာနီကို တှေ့ခငှလှို့ ပေါ့ ..” လို့ ဖှေ သညှ ။ ဖထီးလဲ ..“လူလေး ..ကှညှ့ကကှှ လုပအှုံးနော..လူလေး မိဘတှေ သိရငှ ..အမှုကှီးမယှ ..ဗိုလမှှူးကလဲ ဖထီးကို မတားရကောငှးလား ဆိုပှီး ဆဲမှာ ..” လို့ ပှော သညှ . .။ “ဖထီးကလဲဗှာ..မုံ့ဆီကှောှ တောငှ ဘယမှလဲ မသိဘူး . .နှုတခှမှးနာ နဲ့ တဲ့ပါ့မလား ..ဆိုတာ ဖှဈနပှေီ ..အမာနီ လှလို့ ကနှောှ က သှားကှညှ့ခငှနှတောပါ ..ဟီး ..” အမာနီ သညှ ဖထီး နဲ့ သာဒိုး ကို တှေ့လိုကရှတော့ ပှုံးပှုံးလေး နဲ့ နုတဆှကှ သညှ . . ။ခါတိုငှးလိုဘဲ သနပခှါး အဖှေးသား နဲ့ . .။
ဒီနေ့ အမာနီ့ဆိုငမှှာ ကောငလှေးတယောကှ ကို တှေ့ သညှ ..။ ကောငလှေး က အမာနီ နဲ့ တောတှောှ ရငှးနှီးတဲ့ ပုံ ပေါကှ သညှ . .။သာဒိုး စိတထှဲမှာ ဒီကောငလှေး အမာနီ အနားကို ရောကနှတော ဘဝငမှကှ ..။ မကှိုကှ ..။ ဘာကောငလှဲ..။ အမာနီကို ကှိုကလှို့ လာနတောလား ..။ မနှးလေးက အပှော နဲ့ပှောရရငှ..ဒီကောငလှေးကို ဂှိုကှညှ့ကှညှ့ပဈလိုကှ သညှ . . .။ ကောငလှေး ရှိနတောကှောငှ့ သာဒိုး ကှာကှာ မနတေော့ဘဲ ပှနှ သညှ . .။ အမာနီ ကို ည က အိပမှကတှောငှ မကှ သညှ . . .။ အမာနီ သညှ အိပမှကထှဲမှာ အဝတအှစား မပါဘဲ ကိုယတှုံးလုံးကှီး ..အိပနှတေုံး ..သူ အမာနီ ရဲ့ ပေါငတှနတှှကေို ဆှဲဖှဲ ပှီး ခုံးဖေါငှးထ နတေဲ့ အမာနီ့ အဖုတကှှီး ကို ကုနှးယကှ သညှ ..တဲ့ ..။
အိပမှကကှို ပှနစှဉှးစားတာတောငှ ..သူ့ ဖှားဖကတှောှ လိငတှနကှ တောငမှတလှာ သညှ ..။ အမာနီကို သူ ရီးစားစကား ပှောမညှ လို့ ဆုံးဖှတလှိုကှ သညှ ..။ ဒါပမေဲ့ ..အမာနီ နဲ့ နောကှ တောတှောှ နဲ့ ထပှ မတှေ့ဖှဈဘူး . ..။ဒကဒှီတို့ နဲ့ မိုးကုတှ ကို လိုကသှှားရလို့ ..။ အမာနီ ကို နေ့တိုငှး တှေ့ခငှနှတော နဲ့ ဒကဒှီ..မာမီတို့ က မိုးကုတှ သှားမယှ ဆိုတော့ သာဒိုး ..မလိုကခှငှဘှူး ..။ဒါပမေဲ့ ..မဘယလှတှေို့ မိသားစု နဲ့ အတူတူ ပေါငှးသှားမှာ လဲ ဆိုရော သာဒိုး သညှ မိုးကုတှ ခရီးစဉှ ကို စိတဝှငစှား လာလေ သညှ ..။ ပဈစညှးကောငှး ..တောငှ့တငှး ခှောမောလှပတဲ့ မဘယလှေ နဲ့ တခရီးထဲ သှားရမညှ ဆိုတာ စိတဝှငစှား စရာဘဲ မဟုတလှား . . .။
ဒီထကှ သာဒိုး စိတဝှငစှားသှားရတာ က မိုးကုတှ ခရီးစဉှ မှာ ကားသုံးစီး နဲ့ သှားကှရာ မှာ ပထမဆုံး ကား က မဘယလှေ့ အဖေ ..သူ့ အဖေ နဲ့ သူတို့လကအှောကှ က အရာရှိငယတှှေ စီး ပှီး ဒုတိယ ကားမှာ မဘယှေ့ အမေ ..သူ့အမေ နဲ့ သူနဲ့ မဘယလှေ စီးကှလို့ပါဘဲ ..။ တတိယကားကတော့ အကစှကော့သဘောပေါ့ ..။ ရဲဘောှ နဲ့ အကှပမှှား ..လကနှကှ အပှညှ့အစုံနဲ့ လိုကှ ပါ သညှ . .။ ဒုတိယ ကား မှာ ကားမောငှးတာ က ဖထီး ..ဘေးမှာ မဘယလှေ့ အမေ အနတှီ မှငှ့နဲ့ မာမီ ထိုငှ ပှီး ကားနောကခှနှးမှာ က သူနဲ့ မဘယလှေ ..နှဈယောကထှိုငရှတော့ ..ဒီလောကှ လှတဲ့..ဖှူဖှေးအိစကတှဲ့ ..တောငှ့တငှးဖေါငှးကားနတေဲ့..မဘယလှေ နဲ့ နာရီပေါငှး တောတှောကှှာ ..အတူတူ ကပကှပလှေး ထိုငပှှီး စီးရမှာသူ ရငတှှေ ခုံ တာပေါ့ ..။
သူတို့ ကား က အရှေ့က ဒကဒှီတို့ ကားလိုဘဲ မာဇဒါ ဂစှှ လေ ..။ သူ နဲ့ မဘယလှေ က အလယကှ နှဈယောကထှိုငှ ခုံမှာ ထိုငကှှပှီး ဘေးတဖကတှခကှှ က ခုံတနှးတှေ မှာက အထုပတှှေ လကဆှှဲအိတတှှေ အပှညှ့ တငထှား သညှ ..။ မိုးကုတှ မှာ သူတို့ သညှ အစိုးရ ဘိုတဲမှာ တညှးကှမှာ ဖှဈ သညှ ..။ ဘိုတဲမှာ မီးဖို..မီးဖိုခနှးတှေ ပါတာမို့ ..သူတို့ နဲ့ ပါလာတဲ့ ထမငှးခကှှ ရဲဘောှ က ခကှပှှုတမှှာ ဖှဈ သညှ ..။ မဘယလှေ သညှ ဒူးလောကှ အထိ တိုတဲ့ စကပလှေး ဝတထှား ပှီး အပေါကှတော့ တီရှပပှှပှတထညှ နဲ့ ..။ သူကတော့ လမှးခရီးမှာ ဒကဒှီတို့ နဲ့ သှားရငှ..ဆငှးပှီး ငှကတှို့ မှောကတှို့ ယုနတှို့ ..ပဈခတရှ တတတှာမို့ မှကတှောထဲ ..သှားနိုငအှောငှ ကာကီဘောငှးဘီအရှညှ နဲ့ ..ရှပလှကတှိုဝတခှဲ့ သညှ ..။
သူ ထငတှဲ့ အတိုငှးဘဲ ..လမှးခရီးမှာ ယုနှ..မှောကှ .ငှကတှှေ ကားရပပှှီး ပဈခတှ ကှ သညှ ..။ ဒကဒှီ နဲ့ မဘယလှေ့အဖေ အနကှယှ ကှောသှာ တို့က သာဒိုးကို ပဈဘူးတယှ ရှိအောငှ ပဈခိုငှးကှ သညှ . .။ ငှကှ နဲ့ ယုနှ ကို ဒကဒှီ့ ကိုယပှိုငှ ပှိုငှ့တူးတူး သနတလှေေး နဲ့ ပဈ သညှ . .။ မှောကှ ပဈတာကတှော့ ဆရာမှငှ့ငှေ ရဲ့ ကာဘိုငသှနတှေ နဲ့ ..။ မဘယလှေ သညှ သာဒိုး သနတှေ ပဈခှိနှ ..နားနှဈဘကကှို လကှ နဲ့ ပိတထှားပှီး မကှနှှာလေး ရှုံ့မဲ့ထား သညှ ..။ သာဒိုး လကခှကှှ နဲ့ မှောကလှေး သဈပငပှေါကှ ပှုတကှတှော့ ဒကဒှီ နဲ့ အနကှယကှှောသှာ က လကခှုပတှှေ တီးပှီး သဘောကကှှတာပေါ့ ..။ “သာဒိုးရယှ ..မှောကလှေး သနားပါတယှ..သူ့ဖါသာ သဈပငပှေါှ ထိုငနှတောကို အလကားနရငှေး ..ပဈသတလှိုကတှယှ ..ယူ အဲဒီ မှောကသှားစားမှာ မို့လား ..”။
“ ရဲဘောတှှေ စားမှာ ပေါ့ . .” မနှးလေး မိုးကုတလှမှးက ကှမှး သညှ ..။ ခရီးရှညှ ဖှဈလို့ အရပသှား ဘတဈှကား တို့ ကုနကှားတို့ ဆိုရငှ ကှနဘှှိုငှ နဲ့ သှားရ သညှ ..။ တောငလှမှးတောလမှးတှမှော ဓါးပှ ခဏခဏ အတိုကှ ခံရလို့ ..ကားတှစေု တနှးစီပှီး ရဲ အကစှကော့တှေ လိုကပှေး သညှ . .။ သာဒိုး နဲ့ မဘယလှေ စကားတပှောပှော နဲ့ အရငထှကှ ပို ခငမှငလှာကှ သညှ ..။ ကားအရှေ့ခနှးမှာ ..အမနှဈယေောကှ လဲ စကားတှေ ပှောလိုကကှှတာ ရပကမှဝေငဘှဲ ..။ ဖထီးတော့ ကားမောငှးရငှး..နားငှီးနမှောဘဲ ..။ ဝါးဖှူတောငှ စခနှး ဆိုတဲ့ ကားတှေ ရပပှှီး ထမငှးဆငှးစားတဲ့ နရောလေး မှာ ..ဆိုငတှဆိုငမှှာ ဝငပှှီး ..ထမငှးစားကှ သညှ ..။
မဘယလှေ နဲ့ သာဒိုး သညှ ဝါးဖှူတောငှ စခနှး ထမငှးဆိုငမှှ မှှဈခဉှှ နဲ့ ဝကသှား ဟငှး ..ဆတသှားခှောကှ မီးဖုတဆှီဆမှး နဲ့ အဝတုတခှဲ့ကှပှီး ..လမှးမှာ ငိုကမှှညှးလာကှလေ သညှ ..။ ကှေ့ပတတှဲ့ တောငကှှေ့လမှးမှား မှာ. မဘယလှေ .အိပငှိုကပှှီး..သူ့ဘကကှို ယိုငယှိုငှ ကလှာ တော့ မဘယလှေ့ ရငစှိုငှ အိအိတှကေ သူ့ ပုခုံး နဲ့ ရငဘှတကှို အိကနဲ အိကနဲ ဖိမိ တာ..သူ ရငတှှေ တဒုံးဒုံး ခုံရ သညှ ..။ ပေါငတှနခှငှှးကလဲ ထိကပနှေ သညှ ..။ သာဒိုးရဲ့ ..ဖှားဖကတှောှ လဲ မတမှတတှောငှ လာ သညှ . .။ ကားရှေ့ခနှးက မာမီ နဲ့ မဘယလှေ့အမေ လဲ အိပပှှောနှပှေီ . .။တောတောငတှှေ က စိမှးစိုနေ သညှ . .။ လမှးကလဲ ဘာကှမှးသလဲ မမေးနဲ့ ..။
မဘယလှေ လဲ သာဒိုးဘကှ ပှိုလဲကကှ လာတာ သူမဖါသာ သိပှီး ..“ဆောရီးဆေ ဆောရီး..သာဒိုး..” လို့ပှောပှီး ဟိုဘကတှဖကကှို စောငှးပှီး အိပပှှနှ သညှ ..။ သာဒိုးကို ဖငပှေးပှီး တစောငှးလေး ငိုကတှာ ..။ မဘယလှေ့ တငကှားကားတှကေ သူ့ပေါငကှို ထိထားနပှနှေ သညှ ..။ အငှး ..စိတတှှကေ တအားဖေါကပှှနှ ထကှှနေ ပှီ ..။ ခဏကှာတော့ သူ့ဘကကှို စောငှးပှီး အိပပှှနှ သညှ ..။ ဒီတခါမှာတော့ မဘယလှကှေ သူ့ ပေါငတှဖကပှေါကှို သူမ ခှထေောကှ နဲ့ ခှလိုကတှာကှောငှ့သာဒိုး ရဲ့ ဒူးခေါငှး က မဘယလှေ့ ပေါငှ၈ှဆုံ နဲ့ ထိတှေ့ မိတဆှကနှပှေီ ..။ မဘယလှေ့ ရငထှှားထှားတှကလေဲ သာဒိုး ရဲ့ လကမှောငှးရငှးနဲ့ ထိကပနှေ သညှ ..။ သာဒိုးလဲ ..ကားလှုပခှါသလိုလို နဲ့ သူ့ ဒူးခေါငှး နဲ့ မဘယလှေ့ ပေါငဂှှဆုံ က ဖေါငှးဖေါငှးကှီးကို ထိပှတကှှညှ့ သညှ . .။
မဘယလှေ့ ပေါငကှှားကို သူ လကှ နဲ့ နှိုကကှိုငလှိုကခှငှှ စိတတှှေ တဖှားဖှား ပေါပှေါကနှပမေေဲ့ ..အမနှဈယေောကလှဲ ရှေ့မှာ ရှိနတောကှောငှ့ ..စိတကှို ခှုပတှညှးထားနရေ သညှ . .။ တငှးရငှးတောငရှငှး..ထိကပပှှတမှိရငှး..သူတို့ မိုးကုတှ ကို ရောကခှဲ့ကှ သညှ ..။ ဘိုတဲ မှာ နှဈခှမှး ရှိတာမို့..သာဒိုးတို့က တဖကခှှမှး ..မဘယလှတှေို့က တဖကခှှမှး .. နကှေ သညှ ..။ နရောခထှားပှီး တော့ ဘိုတဲ အရှေ့ကနေ မိုးကုတမှှို့ကို ထှကကှှညှ့ကှ သညှ ..။ ဘိုတဲ က တောငကှုနှးပေါမှှာ ဆိုတော့.. တောငတှှေ ဝိုငှးထားတဲ့ အလညှ ခှိုငှ့ခှကထှဲက မိုးကုတမှှို့လေး ကို အပေါစှီးက မှငတှှေ့နိုငှ သညှ ..။ မိုးကုတိ ဘိုတဲကှီး အောကမှှာက သာဒိုး တို့ ဆောငှ့ကှောငှ့ထိုငရှငှ ခေါငှး လှတှ သညှ ..။
ဘိုတဲ အောကှ က မှကှေီး မှာ ကှောကရှောငစှုံလေးတှတလကလှေကှ ရောနှောနေ သညှ ..။ တခှို့ ကှောကနှီလေးတှကေ တောတှောှ အလုံးကှီးပှီး လှ သညှ . .။ တပကှှပကှှီး တယောကှ က သာဒိုး နဲ့ မဘယလှေ ကို “ သားတို့ သမီးတို့ ..ကှောကလှေးတှေ ကောကကှှပါလား ..အပှောပှေါ့ ..မိုးကုတမှှကတေော့ ဒီလိုဘဲ..မှကှေီးတှေ က တောငဖှှိုထားတဲ့ နရောက လာဖို့တာ ဆိုတော့ ..ကှောကဖှှုံးလေးတှေ ရောနတော ..” လို့ ပှောပှ သညှ …။ မိုးကုတမှှို့ခံ တပကှှပတှယောကကှတော့ ..မိုးကုတကှ ပတတွမှားမှေ ..ရတနာမှေ လို့..ခေါကှှတဲ့အတိုငှး ..ဟိုးရှေးခောတကှ ဆိုရငှ..မှကှေီးထဲက ကှောကသှံပတတွမှားတှေ တခါတလေ လှယလှှယှ နဲ့တောငှ ရတတကှှောငှး ..။
တခါ က မိနှးမကှီး တယောကှ မနကှ စောစော လမှးဘေးမှာ သေး ထိုငှ ပေါကတှာ .. ရှှံ့တှေ ကှားမှာ ကှောကတှပှငှ့ တှေ့တာ..သိနှးတနှ ကှောကှ ဖှဈနလေို့ ဒီ မိနှးမကှီး အရမှး ခမှှးသာသှားတယှ ..ဆိုတဲ့ အဖှဈလေး ..သူ ကှားဘူးကှောငှး ပှောပှ သညှ ။ သာဒိုး နဲ့ မဘယလှလှေဲ ဘိုတဲ အောကကှို ဝငပှှီး သှားကှညှ့ကှ သညှ..။ကှောကအှနီလေးတှေ အမှားကှီးဘဲ..။ မဘယလှေ ပှောတှာ အရမှးဘဲ..။ ဘိုတဲအောကမှှာ သူတို့နှဈယောကှ ဆောငှ့ကှောငှ့ထိုငကှှရ သညှ ..။ ခေါငှး လှတရှုံလေးဘဲ ..။ မဘယလှေ သညှ သူလဲ ကောကှ..သာဒိုး ကိုလဲ ကူကောကခှိုငှး သညှ ..။ ဂါဝနှ တိုတိုလေး နဲ့ မဘယလှေ သညှ ဆောငှ့ကှောငှ့ထိုငပှှီး ကှောကကှလေးတှေ မဲပှီး ကောကနှတေော့ ..အောကစှလှတနှတောကို သတိမထားမိဘူး ..။
သာဒိုး လဲ မဘယလှရှေဲ့ ပငတှီလေး ပေါနှတော တှေ့နရေ သညှ..။ ပေါငဂှှဆုံနရော ဖေါငှးဖေါငှးကှီးကို မှငရှပှီး သာဒိုး..ဖီလငတှှေ တကလှာ သညှ ..။ပငတှီက အပါးစား ဆိုတော့ မဘယလှရှေဲ့ အကှဲကှောငှးကှီးကို ခပရှေးရေး မထငမှရှား တှေ့နရေ သညှ ..။ သူကှညှ့မှနှး သိသှားမှာလဲ စိုးတာကှောငှ့ မသိမသာဘဲကှညှ့နရေ သညှ ..။ သာဒိုးရဲ့ ဖှားဖကတှောှ လိငတှနကှှီး နိုးထ သနမှာ လာ သညှ ..။ မသိမသာ တခါတလလေေး ..နဲနဲလေး တှေ့ရတာကို က အရမှး ရငခှုံစရာ ..ဖှဈနေ သညှ ..။ သူ့ ဘောငှးဘီထဲမှာ လိငတှနခှှောငှး က ကှီးထှားမာကှောနလေို့ ဘောငှးဘီ ရှေ့မှာ ဖု ထှကနှေ သညှ ..။ မဘယလှရှေဲ့ အမေ ထမငှးစားဖို့ ခေါတှာကှောငှ့ ..အောကစှလှတတှာ ကှညှ့ရတာ ပှီးဆုံးသှား သညှ . .။
မဘယလှေ့ကို အရငထှကှ သူ တပမှကလှာသညှ ..။ကှိုကလှာ သညှ ..။ သူ ခစှမှိနပှေီ လား..။ တပမှကတှာတခုဘဲ လား ..။ မဘယလှေ့ကို အဝတမှပါဘဲ မှငယှောငှ စိတကှူးကှညှ့မိ သညှ ..။ ဒီလို မှငယှောငှ စိတကှူးလိုကတှိုငှး သာဒိုး ရဲ့ လိငတှနကှှီး က ဒေါငှးကနဲ . မတမှတတှောငှ လာပှီး..သာဒိုးလဲ တောကလှောငလှာရတဲ့ ကာမမီး တှကေို ငှိမှးသတဖှို့ အိမသှာခနှးထဲကို ပှေးရတော့ သညှ ..။ အိမသှာခနှးထဲမှာ မဘယလှေ့ ပေါငကှှား က ဖေါငှးမို့ခုံးထနတေဲ့ အဖုတကှှီးကို မှငယှောငစှဉှးစားရငှး လိငတှနကှို ရှေ့တိုးနောကငှငှ ပှတတှိုကှ ရလသညှေ ..။ အားပှငှးပှငှးနဲ့ သုတတှှေ တအား ပနှးထုတှ ပှီး တကိုယလှုံး က အကှောတှေ တုနသှှားရအောငှ ကောငှးလှတဲ့ အရသာကို ခံစား လိုကရှပှီးမှ နသောထိုငသှာ ရှိသှားရလေ သညှ . .။
ညဘကမှှာ မဘယလှေ က ညဝတအှကှ ႌလေး နဲ့ သူတို့ဘကခှှမှးကို ကူးလာပှီး သူနဲ့ ကောဖှီလာသောကှ သညှ ..။ သူတို့ နှဈယောကမှှနတှရုပကှပှ ကနေ အဝေးခှိုငှ့ဝှမှးထဲမှာ မှငနှရတေဲ့ မိုးကုတမှှို့လေး ရဲ့ မီးရောငတှှကေို ကှညှ့ပှီး ရောကတှတရှာရာ ရုပရှှငအှကှောငှး ..သီခငှှးတှေ အကှောငှး..စကားထိုငပှှောကှ သညှ ..။ လူကှီးတှေ က မဘယလှတှေို့ နတေဲ့ အခှမှးဘကမှှာ စုထိုငပှှီး စကားပှော..အစားစားနကှေ သညှ ..။ ဒါကို အခှငှ့ကောငှးယူပှီး သာဒိုး က ဆေးလိပခှိုးသောကခှငှှ သညှ ..။ ဂှာကငကှောကဝှတပှှီး ဘိုတဲရှေ့ကို ထှကှ သညှ ..။ မဘယလှေ လဲ လိုကလှာလို့..“မဘယလှေ မမမဘယေလှေေ ..နဲနဲအေးတယှ ..အကှ ႌ ဝတပှါလား ..” လို့ သူ ပှော သညှ ..။
မဘယလှေ က အထဲ ပှနမှဝငခှငှတှော့ဘူး..ဆိုပှီး ..သာဒိုး ကို ခမှှးတယဟှာ..ဆိုပှီး ဘေးကနေ ဖကထှား သညှ ..။ မဘယလှရှေဲ့ ညဝတအှကှ ႌက ညဘကမှှာ အေးတဲ့ မိုးကုတှ မှာ မို့ ခပထှူထူ ဖလနနှယှ ပိတသှား နဲ့ ဖှဈပမေဲ့ ညဘကှ အိပရှငှး ဝတတှာမို့ မဘယလှေ က အထဲက ဘာမှ ခံမဝတထှား ..။ မဘယလှရှေဲ့ နို့အိအိဖှိုးဖှိုးတှေ က သာဒိုးရဲ့ လကမှောငှး နဲ့ ရငဘှတကှို လာဖိကပှ နသညှေ ..။ သာဒိုး က စီးကရကတှလိပှ ကို မီးညှိ သောကှ သညှ ..။ မလှမှးမကမှး က အမှောငထှဲမှာ ဂှီသရီး ရိုငဖှယကှှီး လှယပှှီး ..ကငှးတာဝနကှနှသေော ရဲဘောှ က သာဒိုး စီးကရကသှောကတှာ တှေ့လို့ သူလဲ သောကခှငှလှာကှောငှး ပှော သညှ ..။ သာဒိုး က စီးကရကှ တလိပှ ရဲဘောကှှီး ကို ပေးလိုကှ သညှ ..။
ရဲဘောကှှီး သဈပငှ အကှယမှှာ စီးကရကှ သောကနှေ သညှ ..။ မဘယလှေ ရဲ့ နို့တှကေ သူ့စိတတှှကေို ဘလောငဆှူလာစေ သညှ ..။ လိငတှနှ က ထောငှးကနဲ မတလှာ သညှ ..။ “သာဒိုး ..” “ဟငှ..မဘယလှေ ..ဘာလဲ..” “ စီးကရကှ မသောကစှမှးပါနဲ့ ဟာ ..မကောငှးပါဘူး ..” “ငါ့ကို ဆရာ လာမလုပနှဲ့ ဟာ ..မဘယလှေ ..” “နငှ့ကို ကောငှးစခငှလှေို့ ပှောတာပါ ..နငှ့ကနှှးမာရေးအတှကှ ..” “နငကှ ငါ့အတှကှ စိတပှူတယှ ပေါ့ ..” “ အငှးလေ ..နငနှဲ့ ငါနဲ့က ..သူငယခှငှှး အရငှးအခှာတှေ ဖှဈနပှေီ မဟုတလှားလို့ ..” “အငှး ..ဟုတတှယှ ..ဟုတတှယှ ..” သာဒိုး ..မဘယလှေ နဲ့ သူငယခှငှှး အရငှးအခှာ ဖှဈရတာကိုတော့ ကှိုကတှယှ ..ခုဘဲ ကှညှ့ ..နို့ကှီးတှေ နဲ့ ထိနရတယှေ ….အငှး ..အဟီး..ခစှသှူတှသော ဖှဈရငှ ပိုကောငှးအုံး မှာ..အဲဒီ နို့ကှီးတှကေို ရရလညလှေညှေ နယဖှတပှှီး တပှှတပှှှတှ နဲ့ စို့ရမှာ….။
စီးကရကှ ကို မှကှေီးပေါခှှ..ဖိခှလေိုကပှှီး ..အထဲ ပှနဝှငှ သညှ ..။မဘယလှေ က မီးဖိုခနှးဘကှ အထဲကို ဝငသှှားပှီး ဓါတဘှူးထဲက ရနှေေးတှေ ကို မတခှှကထှဲ ထညှ့ ..လဘကခှှောကှ ခပှ သညှ ..။ “မဘယလှေ ..” “ ဟငှ..ဘာလဲ သာဒိုး ..” “ နငှ့ကို ကှိုကတှဲ့ လူတှေ ရှိလား ..” “ ဟဲ့..ရှိတာပေါ့ သာဒိုး ရဲ့..” “နငှ..နငကှကော ..ပှနကှှိုကှ တဲ့ လူ ရှိပှီလား ..” “ ဘာဖှဈတာလဲ ..နငှ့ပုံက ..” “ ဖှလဟေော..နငှ ပှနကှှိုကတှဲ့ လူ ရှိလား .. ” “ ရှိဘူး ..ငါ ရီးစား မထားခငှသှေးဘူး ..” “ တောပှါသေးရဲ့ ..မဘယလှရှေယှ…” “ဘာတောပှါသေးရဲ့လဲ ..နငကှ ငါ ရီးစားထားမှာ ပူနလေို့လား ..” သာဒိုးလဲ မဘယလှေ့ ကို စိုကကှှညှ့ပှီး ..“ အေး ..ပူနတယှေ ..စိတတှှေ ပူ..ရငတှှေ ပူ ..နငှ့ကို ရီးစားရသှားမှာ စိုး လို့ ..”လို့ ပှော သညှ..။
“ ဘာလို့ ..နငှ က ဘာပူနတောလဲ ..” သာဒိုး ဘာမှ မပှော ..။ “ပှောလေ ..နငှ ဘာလို့ ငါ ရီးစားထားမှာ ပူနတောလဲ ..” “ ငါ ပှောရငှ နငှ ငါ့ကို စိတဆှိုးမှာပေါ့ဟ…” “စိတမှဆိုးဘူး ..ပှော ..” “ ငါ နငှ တခှားကောငတှှနေဲ့ ကှိုကသှှားမှာ ပူတာ ..ငါလေ..နငှ့ကို တအားခစှနှမေိလို့ပေါ့..မဘယလှေ ရယှ ..” “ အို..သာဒိုး ..သှားဟာ..နငကှ ငါ့ကို ရီးစားစကား လာပှောနတော ..” မဘယလှေ မကှနှှာလေးရဲတှတပှှီး သူတို့ နတေဲ့ တဘကခှှမှးကို ပှေးဝငသှှား သညှ ..။နောကတှနေ့ မနကှ သာဒိုး အမေ က ဘရိတဖှတဈှ လုပကှှှေးတော့ မဘယလှေ့ အဖေ နဲ့ အမေ ဒီဘကကှူးလာပှီး လာစားကှ တော့ မဘယလှေ ပါမလာ ..။ သာဒိုး အမေ က ..“ သမီးရော ..နိုးပှီလား..ခေါပှါအုံး ..” လို့မေးတော့ မဘယလှေ့အမေ က ..“သားရေ..သာဒိုး ..မငှးဘဲ မငှး သူငယခှငှှးကို သှားခေါလှိုကပှါကှယဒှီမှာ ဘရိတဖှတဈှ လာစားပါ ..လို့ ..” လို့ ခေါခှိုငှးတာနဲ့ သာဒိုးလဲ တဘကခှှမှးကို ကူးသှားလိုကှ သညှ ..။
ဝငဝှငခှငှှး မီးလငှးဖိုကှီး ရှိတဲ့ ဧညှ့ခနှးမှာ ရဲဘောတှယောကှ ရှိနတယှေ..။ မဘယှေ့ အဖေ ရဲ့ ယူနီဖေါငှး ကို မီးပူတိုကပှေးနေ သညှ ..။ “ ဦးလေး ..မဘယလှေ ရှိလား ..” “မရှိဘူးကှ ..ဘိုတဲ အရှေ့မှာ လမှးလှောကနှတယှေ ..ဟောဟိုမှာ..” သူပှတာကို လှမှးကှညှ့လိုကတှော့ မဘယလှေ ဆှယတှာ အဖှူလေး နဲ့ သိုးမှှေးဦးထုပှ အဖှူလေး နဲ့ လမှးလှောကနှတော သူ တှေ့လိုကပှါ သညှ ..။သာဒိုး ဘိုတဲ ရှေ့ကို ထှကခှဲ့ သညှ ..။ မဘယလှေ သညှ သူ ထှကလှာတာကို သိရကှ နဲ့ မသိဟနလှုပနှေ သညှ ..။ မမှငခှငှယှောငှ ဆောငှ နေ သညှ ။ “မဘယလှေ ..” “ ဘာလဲ ..” သူ့ကို မကှညှ့ဘဲ မကှနှှာလှှဲထားပှီး ဖှေ သညှ ..။ အငှးလေ..ပှနဖှှလေို့ တောပှါသေးရဲ့ ..။
“အနတှီ ခေါခှိုငှးလို့ ..ဘရိတဖှါ့ဈ စားမလား..တဲ့..” “ ဟငှ့အငှး..မစားခငှဘှူး ..ကောဖှီသောကပှှီးပှီ ..” မလယလှေ က ဘိုတဲ ကို ဝငတှဲ့ တံခါးပေါကဘှကကှို ဆကလှှောကလှို့ သူလဲ လိုကလှှောကှ သညှ ..။ “မဘယလှေ ..” မဘယလှေ ဘာမှ ပှနမှဖှဘေူး ..။ လမှးဘဲ ရှေ့ဆကပှှီး လှောကနှေ သညှ ..။ “မဘယလှေ ..” သူ ထပခှေါသှညှ ..။ “ ငါ့ကို နငှ စိတဆှိုးနတောကိုး ..အငှးလေ ..ငါကလဲ အမှနအှတိုငှး ပှောမိတာကိုး ..” မဘယလှေ့ဆီက မကှစှောငှးလေးတခု သူ ရလိုကှ သညှ ..။ “တကယပှါ မဘယလှေ..ငါ အမှနအှတိုငှး ပှောတာ..ငါလေ..နငှ့ ကို..” “ဟိတှ ..တောတှော့ ..သာဒိုး ..ငါမကှားခငှဘှူး..” “ ဘာလို့ ..” “အိကှာ..ရှကလှို့ပေါ့..ငါ တခါမှ ဒါမှိုး လုပဘှူးတာ မဟုတဘှူး ..”။
“ဘာလုပတှာကို ပှောတာလဲ..နငကှ ဘာလုပလှို့လဲ ..” “ ဘာဘဲဖှဈဖှဈဟာ..ဒါမှိုး ငါ အပှောမခံဘူးသေးဘူး ..” “ ဘာမှိုးလဲ..ခစှတှယှ ဆိုတာ ပှောတာလား ..” “ သာဒိုး ..သှားဟာ..ငါ ရှကပှါတယှ ဆို ..” သဈပငအှောကမှှာ ဂှီသရီးသနတှေ နဲ့ ရပနှတေဲ့ ရဲဘောကှှီး က သူတို့ကို ငေးကှညှ့နေ သညှ ..။ “ အေးလေ..နငမှကှိုကဘှူးဆိုရငှ ငါ ဘာမှ မပှောတော့ပါဘူး..ငါ သှားမယှ..” သာဒိုး ခှာကနဲ လှညှ့ပှီ ဘိုတဲဘကှ ပှနလှှောကှ သညှ ..။သူ့ကို မဘယလှေ ပှနခှေါလှမလေား..နားစှငှ့နမေိတာ အမှနှ ..။ အိုး..။မဘယလှေ ပှနမှခေါဘှူး ..။သူ မာမီတို့ ရှိတဲ့ ထမငှးစားပှဲဘကှ ပှနရှောကလှာ သညှ ..။ “ဟဲ့..သား..မဘယလှေ က ဘရိတဖှါ့ဈ လာမစားဘူးလား …” “ သူ ကောဖှီ သောကပှှီးပှီ..မစားတော့ဘူး…” တဲ့ ..။
“သား..ပှောစရာ တခု ရှိတယှ ..” “ ဘာလဲ မာမီ ..” “ မနကဖှနှ သား ဒကဒှီ နဲ့ အနကှယလှကှှောသှာ က ဟနတှငှ သှားကှမလို့ ..မာမီ နဲ့ အနတှီမှငှ့တို့လဲ မိုးကုတမှှို့ထဲ ဈေးဝယသှှားကှမလို့..မဘယလှေ နဲ့ သားတို့ လိုကခှငှလှိုကှ..မလိုကခှငှလှဲ ဒီမှာ ဘဲ နခေဲ့ကှပေါ့ ..ထမငှးခကှတှဲ့ ကိုခစှှ တို့တော့ ရှိနမယှေ ..” “ ဈေးတော့ မလိုကတှော့ဘူး..ဟနတှငတှော့ လိုကသှှားခငှတှယှ ..” “ဒါတော့ သား အဖေ ပှနလှာရငှ မေးကှညှ့ ..သိပှ တောမနကဘှူး ဆိုရငတှော့ သားကို ခေါမှှာ ပါ..” “ဟာ..မာမီကလဲ ..သားက ကလေးမှ မဟုတတှော့တာ ..တောနကလှဲ ဘာဖှဈလဲ …” မဘယလှေ သညှ သူ့ကို တကယှ့ကို ရှောငနှတောပါ ..။သူ ဝမှးနညှးသလိုဘဲ ..။ ငါ ပှောလိုကမှိတာ မှားသှားလား ..။
အို..မဘယလှကှေ ဒီလောကှ ခစှစှရာ ကောငှးတာ..ငါ ခစှမှိလို့ ခစှမှိတယလှို့ ပှောတာဘဲ..ဘာဖှဈလဲ ..” ထိုအခိုကမှှာဘဲ ဒကဒှီတို့ရဲ့ မာဇဒါဂစှှ လှောကနဲ ဘိုတဲရှေ့ လာဆိုကှ သညှ ..။ဒကဒှီ နဲ့ အနကှယလှကှှောသှာ ကားပေါကှ ဆငှးလာ သညှ ..။ ရဲဘောတှယောကှ က ဖကှ နဲ့ ထုပထှားတဲ့ အစားအစာတှေ သယလှာ သညှ ..။ “ဒကဒှီ..ဟနတှငှ သှားမလို့ ဆို ..” “အေးကှ..သား လိုကခှငှလှို့လား ..” “လိုကခှငှတှယှ..ဘာကောငတှှေ သှားပဈမှာလဲ ဒကဒှီ ..” “ ဂှီတို့ ဆတတှို့ပေါ့ ကှ..” အနကှယလှကှှောသှာ က ဝငပှှော သညှ ..။ “ဘာသနတှေ နဲ့ပဈမှာလဲ အနကှယလှ..” “ အနကှယလှ့မှာ သာတီးအို စဈ ရိုငဖှယှ ရှိတယှ..သား ရဲ့ ..နောကပှှီး ..နှဈလုံးပှူးတလကှ လဲ ရှိတယှ ….”။
ဟနတှငှ လိုကရှမညှ ဆိုလို့ မဘယလှေ သူ့ကို စကားမပှောခငှှ သလိုနဲ့ ရှောငခှှာ ပဈပယလှဲ ဘာအရေးလဲ ဆိုပှီး တောထဲသှားဖို့ လိုအပတှာတှေ သူ စပှီး ပှငဆှငလှေ သညှ ..။ သာဒိုးက ဒကဒှီတို့နဲ့ တောလိုကသှှားဖို့ ပှငဆှငနှပမေေဲ့ ညနပေိုငှးမှ ရောကလှာတဲ့ လူကှီးတယောကကှှောငှ့ သာဒိုး ဒကဒှီတို့ နဲ့ မလိုကဖှှဈတော့ပေ ..။ ဒီလူကှီး က မိုးကုတှ မှို့ မရောကခှငှ မိုငှ၂ ဝလောကမှှာ ရှိတဲ့ ဂေါရှခါးရှာတရှာက ..။ သူတို့ရှာကို ကှားဆိုးတကောငှ လာလာနှောကယှှကနှလေို့ အဲဒီကှားဆိုးကှီးကို လာ ပဈခတနှှိမနှှငှးပေးဖို့ အကူအညီ လာတောငှးတာပါ ..။ ကိုးတောငကှှားကှီး တကောငှ က တပတကှို နှားတကောငှ လာလာ ဆှဲတာမို့ ရှာ က လူတှကေ ဒီကှားဆိုးကှီးကို တယောကယှောကှ လာ ပဈခတှ ပေးစခငှနှကှေေ သညှ ..။
မိုးကုတမှှာ ရှိတဲ့ အစိုးရဘကှ..စဈဘကှ ရဲဘကှ ကို လာ အကှောငှးကှား အကူအညီတောငှးဖို့ လာခဲ့ခှိနှ စဈတပှ က တပကှှပကှှီးတယောကှ က ဒီကို ရောကနှတေဲ့ ဒကဒှီတို့က တောပဈ ဝါသနာကှီးတာ သိပှီး ဒီဂေါရှခါးကှီးကို ဘိုတဲကို ခေါလှာပှီး တှေ့ဆုံပေးတာ ဖှဈ သညှ ..။ ဒကဒှီ နဲ့ အနကှယလှ ကှောသှာ တို့ကလဲ တောပဈ ဝါသနာ အရမှးကှီးကှတာကှောငှ့ ဒီ ဂေါရှခါးကှီး ရဲ့ ရှာကို လိုကကှှီး ဒီ ကှားဆိုးကှီး ကို ပဈခတဖှို့ စိတဝှငစှားကှလေ သညှ ..။ အနကှယလှ ကှောသှာ က ကှားဆိုးကှီး ကို သှားပဈမှာ မို့ သာဒိုး က အသကလှဲငယသှေးပှီး အတှေ့အကှုံလဲ နညှးသေးတာကှောငှ့ ခေါမှသှားခငှဘှူး ..အနတွရာယကှှီးတာကှောငှ့..သား ဒီတခါ မလိုကနှဲ့ အုံး..လို့ ပှော သညှ..။
ဒကဒှီကလဲ သပိတကှငှှးဘကှ ဂှီ သှားပဈမှ သားလိုကှ တော့လို့ ပှောတာနဲ့ သာဒိုး မလိုကဖှှဈတော့ဘူး ..။ အနကှယလှကှှောသှာ က ကှား..ကှားသဈ ..ဝကဝှံ လို သားကောငကှှီးတှေ ပဈခတှ တဲ့ အတှေ့အကှုံ ရှိခဲ့တော့ ..ဒီ ကှားဆိုးကှီးဟာ ကှားအိုကှီးလို့ ခနှ့မှနှး သညှ ..။ ကှားတှဟော အိုလာရငှ ဂှီ ဒရယှ တှကေို လိုကဖှမှးစားဖို့ ခှနအှားလှော့ကလှာ ပှီး အလှယရှနိုငမှဲ့ အနီးအနား ရှာတှေ က နှားတှကေိုဝငဆှှဲလေ့ရှိကှတယှ လို့ ပှောပှ နေ သညှ ..။ ဂေါရှခါးကှီး က သူတို့ရှာမှာ စညှးရိုးတှေ ကာရံထားပမေဲ့ ကှား က ဘယနှရောမှာ စညှးရိုး အားနညှးတယှ ဆိုတာ သိပှီး အဲဒီနရောက ဝငကှှောငှး..နှားတငှးကုတကှ နှားကို လညမှှိုကို ကိုကဆှှဲပှီး ခှံစညှးရိုးပေါကှို လှှားကနဲ ခေါကှှောသှှားကှောငှး ..ကှားအို ဖှဈနိုငပှမေဲ့ အားကတော့ မသေးကှောငှးပှောပှလေ သညှ ..။
ဒကဒှီ နဲ့ အနကှယလှကှှောသှာ က ကှားကှီးတပိုငှးတစ စားလို့ ကနှနှတေဲ့ နှားသရေဲ့ အပိုငှးအစ နားမှာ လငှ့စငထှိုးပှီး ..စောငှ့ပဈမယလှို့ တိုငပှငနှကှေ သညှ ..။ တယောကှ က မီးထိုးပေး..တယောကှ က ပဈမညှ ..ကိုးလုံးကညှှ နဲ့ ပဈမညှ ဆိုပှီး တိုငပှငနှကှလေေ သညှ ..။ နောကတှနေ့ မနကှ အစောကှီး ထှကကှှမှာ ဖှဈ သညှ ..။ ညနစော စားကှတော့လဲ မဘယလှေ သူ့ကို ရှောငနှေ သညှ ..။ မနတွလေး က ယူလာခဲ့တဲ့ စာအုပတှှဘေဲ ကုတငပှေါလှှဲ ပှီး ဖတနှလေိုကှ သညှ ..။နောကတှနေ့ မနကှ လဲ ဒကဒှီတို့ ခရီးထှကှ ဖို့ ပှငဆှငကှှတော့ အသံတှေ ကှားနရလေို့ သူ နိုးလာ သညှ ..။ တကယတှော့ သူ ဒီကှားပဈတဲ့ ဆီကို လိုကခှငှတှာ..ဒကဒှီတို့ မခေါလှို့ နခေဲ့ရတာ..။
ဘိုတဲမှာ ကနှခှဲ့တော့လဲ မဘယှေ က သူ့ကို ရှောငနှေ သညှ ..။ သူ မဘယလှကှေို ခစှနှမေိကှောငှး ပှောမိလိုကတှာ မှားသှားပှီလား ..။ အငှး ..ထပပှှီး ကှိုးစားကှညှ့အုံးမယှ လေ …။ ဒကဒှီတို့ ထှကသှှားကှပှီးနောကှ သူ ဆကှ မ အိပခှငှတှော့တာ နဲ့ ဂှာကငထှူထူ ဝတပှှီး အပှငဘှကကှို ထှကခှဲ့ သညှ ..။အပှငမှှာ မှူတှေ ဆိုငှးနေ သညှ ..။ နှငှးမှုနလှေးတှေ ကှောငှ့ မနေ့က လှမှးမှငနှရတေဲ့ မိုးကုတမှှို့လေးကို ဘာမှ မမှငရှတော့ဘူး ..။မနတွလေး က လာခဲ့တဲ့ သူတို့ အဖို့တော့ မိုးကုတှ က တောတှောှ့ကို အေးနတောပေါ့ ..။ဘိုတဲ ဝငှးထဲကနေ ထှကခှဲ့ သညှ ..။ “ သာဒိုး …” အနောကှ က မဘယလှေ ခေါလှိုကသှံ ကှားလိုကရှလို့ သာဒိုး ..တအား ..အံ့သှ သလို..မဖေါပှှနိုငတှဲ့ ဝမှးသာကှနပမှှေု က သူ့ကို တုနသှှားစေ သညှ ..။
“ဟငှ..မဘယလှေ …” “ လမှးလှောကသှှားတာကို ခေါလှဲ ခေါဘှူး ..ယူ မကောငှးဘူး ..ဟှနှး ..” “ မဘယလှေ လိုကခှငှမှှနှး မသိလို့ပေါ့ …နောကပှှီး..မဘယလှေ က စိတဆှိုးနေ…” “ဟိတှ..ပှောနဲ့ ..ဘယမှှာ စိတဆှိုးလို့ လဲ ..” နှုတခှမှးလေး က စူထောနှပှေီး မကှစှောငှးကလဲ ထိုး သညှ ..။သိုးမှှေး ဦးထုပှ အဖှူလေး ဆောငှးထားပှီး ယုနမှှှေး ဆှယတှာ အဖှူလေး ဝတထှားတဲ့ မဘယလှေ သညှ နှုတခှမှး ရဲရဲလေး နဲ့ အရမှး ခစှစှရာ ကောငှးနပေါ သညှ ..။သာဒိုး က မဘယလှေ့ကို သသခှေောခှာ စိုကကှှညှ့မိတော့ မဘယလှေ က တဖကကှို လှညှ့လိုကပှှီး..သာဒိုး..ဘာကှညှ့တာလဲ ..မရိုးမသား မလုပနှဲ့ ကှာ..သူငယခှငှှး လို ခငနှကှတေဲ့ ဟာကို ..လို့ ပှော သညှ ..။
“ မကှညှ့နဲ့ ဆို မကှညှ့ပါဘူးကှာ..စိတတှော့ မဆိုးပါနဲ့..နလေို့ မတတဘှူး ..မဘယလှေ စကားမပှောဘဲ ရှောငနှရငှေ ..စိတဆှငှးရဲတယှ..” မဘယလှေ က လမှးဘေး က အလေ့ကပှေါကတှဲ့ ပနှးရိုငှးလေးတှကေို လိုကခှူးနေ သညှ ..။ သာဒိုး စိတပှူသှား သညှ ..။ “မဘယလှေ ..လမှးဘေး က အပငတှှေ မကိုငနှဲ့..တောကှှာ..လကတှှေ ယားနမယှေ ..ခှေးလယားပငှ နဲ့ တိုးနမယှေ ..” “ဟငှ့..နံမညကှှီးကလဲ..မကောငှးဘူးဟာ…” မဘယလှေ က တခဈခဈ ရယှ သညှ ..။ သူ့ကို မဘယလှေ ပှနှ စကားပှောလို့ ပှနှ ခငလှို့ သူ့ ရငတှှေ အပှငကှ ရာသီဥတု နဲ့ အပှိုငှ အေးမှသှားရ ပါ သညှ ..။ “မဘယလှေ…” “ ဟငှ..ဘာလဲ..သာဒိုး ..” “ ဒို့ ဘိုတဲ ရောကရှငှ ဘာလုပကှှမလဲ ..” “ဒါက ဘာစကားလဲ..” “အောှ..ငါပှောခငှတှာ က ဒို့ ကှားထိုးမလား..ခကှဈှ ထိုးမလား..ဘာ ကစားကှမလဲ မေးတာ..” ။
“အငှး…ပငှှးဖို့တော့ ကောငှးသားနောှ .. သီခငှှး နားထောငမှယလှေ ..မကောငှးဘူးလား..” “ ကောငှးတယှ..မာမီ နဲ့ အနတှီမှငှ့တို့ က မိုးကုတဈှေး ကို သှားကှမှာ..တဲ့..မဘယလှေ မလိုကခှငှဘှူးလား..” “မလိုကခှငှဘှူး..သူတို့ က သိတဲ့ အတိုငှးဘဲ..ကှာနမှော..သာဒိုးရဲ့..” သူတို့ စကားတပှောပှော နဲ့ ပှနလှှောကလှာကှ တာ ဘိုတဲ ရောကတှော့ မာမီနဲ့ အနတှီမှငှ့တို့ မရှိကှတော့ ..။ထမငှးခကှပှေးတဲ့ တပကှှပကှိုခစှှ ဘဲ မဘယလှတှေို့ နတေဲ့ အခှမှး မှာ ရှိနေ သညှ ..။ “မဘယလှေ..ဘာသောကမှလဲ..ကောဖှီ သောကမှလား…” “ ပှီးတော့ သောကတှာပေါ့ဟာ..ဒို့ ကိုခစှှ ကို ဖှောခှိုငှးမယှ လေ …” “ ကောဖှီ က ငါလဲ ဖှောတှတပှါတယဟှာ..အခု ဘယသှှားမလို့လဲ ..” ။
“ ငါ..ရခှေိုးလိုကအှုံးမယှ ..ခဏ ..” “ ဟာ..မဘယလှကှေလဲ..ဒီလောကှ အေးတဲ့ဟာကို ..” “ ငါ ရမခှေိုးတာ နှဈရကရှှိပှီ ..ကိုခစှှ ကို ရနှေေးတညခှိုငှးပှီး ရနှေေး နဲ့ ခှိုးမယှ..နငှ..နငတှို့ဘကမှှာ ဘဲ နနေေ..ငါ ပှီးရငှ ခေါလှိုကမှယှ ..” “ ကောငှးပှီ ..” သာဒိုး သူအိပတှဲ့ ကုတငမှှာ ပကလှကလှှဲခပှှီး ..မနှးလေး က သူ ယူလာတဲ့ စာအုပတှှကေို ဘာ အရငဖှတရှမလဲ ကှညှ့ သညှ ..။အေးလို့လားမသိဘူး..သေးပေါကခှငှသှလိုလို ဘဲ..။ ရခှေိုးခနှး နဲ့ အိမသှာတှဲရကှ အခနှး က ဘိုတဲ ရဲ့ အနောကပှိုငှးမှာ ..။ သူ သေးဝငပှေါကနှတေုံး..တဖကှ က မဘယလှတှေို့ ဘကခှှမှး က အသံတှကှေား သညှ ..။ သီခငှှး ညညှးသံ နဲ့ ရသေံတှေ ..။မဘယလှေ ရခှေိုးနပှေီ ထငတှယှ ..။
မဘယလှေ ရခှေိုးနတယှေ ဆိုတာလဲ သူ သိလိုကရှော..ဖေါကပှှနတှဲ့ စိတတှှကေ ဝငလှာ သညှ ..။ တဖကခှနှးမှာ မဘယလှေ ဘယလှို ရခှေိုးတယှ ဆိုတာကို ခှောငှးကှညှ့ခငှှ စိတတှှေ ဝငလှာ သညှ ..။ ဒီ စိတတှှကေို သူ တားဆီးလို့ မရတော့ ..။မဘယလှေ သညှ ကိုယတှုံးလုံး ခှိုးဖို့က မှားသညှ ..။ သူ ခဏခဏ ထိမိ ကိုငမှိတဲ့ မဘယလှေ့ ရငသှားစိုငတှှေ..တငပှါးအိအိကှီးတှေ ကို အဝတအှစား မပါဘဲ မှငရှ ရငှ အို…သိပကှှညှ့လို့ ကောငှးမှာဘဲ မဟုတလှား .။သဈသား ထရံကာ မို့ တဖကှ က ရခှေိုးခနှး ကို ခှောငှးဖို့ အပေါကှ ရှိလို ရှိငှား ရှာကှညှ့ သညှ ..။သူ့ လကတှှေ ဒူးတှေ တုနခှါနေ သညှ ..။မကောငှးမှနှး သိရကှ နဲ့ ခိုးလုပနှလေို့ ပေါ့ …။ အိုး …တှေ့ပှီ ..။
အပေါကလှေး တပေါကှ ..။ သူ ခှောငှးပှီ ..။ဟာ..သူ ရငတှှေ တဒိုငှးဒိုငှး ခုံသှား သညှ ..။ဒူးတှေ တဆတဆှတှ တုနခှါနေ သညှ …….။ ဟငှး ….. မဘယလှေ ကိုယတှုံးလုံးကှီး …။အဝတမှပါ ဗလာကှီး ရခှေိုးနေ သညှ ..။ လှလိုကတှာ ..။ ပုံးကှီး တခုထဲက ရပေူပူတှေ က အငှေ့တထောငှးထောငှး နဲ့ …။ မဘယလှေ က ခှကလှေးတခှကှ နဲ့ ခပခှပှ ခှိုးနေ သညှ ..။မဘယလှေ့ နို့ကှီးတှေ တုနခှါနေ သညှ ..။ သူ တှေ့ခငှနှမေိတဲ့ မဘယလှေ့ ကိုယှ အစိတအှပိုငှးတှေ ကို အားလုံး တှေ့နရေ သညှ …။ နို့တှကေ သူ ထငတှာထကှ ပိုကှီး သညှ ..။ နို့သီးနီနီလေးတှေ က အပှငကှိုတောငှ ကောငှးကောငှး စူမထှကသှေးဘူး ..။တငပှါးကှီးတှကလေဲ အနောကကှို ကော့ထှကနှေ သညှ ..။
အရမှး ကှိုကတှာ ဘဲ မဘယလှေ ရယှ …။ သူ ခှောငှးနတေုံး ..မဘယလှေ့ လကထှဲ က ဆပပှှာတုံး က ခှောပှှီး ကှမှးပှငကှို ဖတကှနဲ ကသှှား သညှ ..။သူ့ဘကကှို ကှောပေးထားတဲ့ မဘယလှေ လဲ ဆပပှှာတုံး ကို ကုနှး ကောကလှိုကှ သညှ ..။ အို … မဘယလှေ့ ဖငကှှီးတှေ ကှား က အဖုတကှှီး ပှူးကနဲ မှငလှိုကရှ သညှ …။လှလိုကတှဲ့ အဖုတကှှီး …။ရငတှှေ တဒိုငှးဒိုငှး ခုံနေ သညှ ..။ဘယလှကှ နဲ့ နံရံ ကို ကိုငထှားရ သညှ ..။ လကတှှေ က တုနှ နေ သညှ ..။မဘယလှေ နဲ့ သာ တနေ့ လငမှယား ဖှဈရငှ ဒီအဖုတကှှီး ကို သူ ယကလှဲ ယကရှမညှ..လိုးလဲ လိုးရမညှ ဆိုတဲ့ အသိ က ခေါငှးထဲ ဝငလှာ သညှ ..။အို..မဘယလှေ့ကို သူ လိုခငှမှိ သညှ ..။
မဘယလှေ့ ကိုယလှုံး လှ သညှ ..။အငှး..ပေါငကှှားဂှ ဆုံ က ရတနာရှှကှေုတကှှီး ကတော့ အလှဆုံး ပါဘဲ ..။သူ့ရဲ့ လိငတှနဆှာ ဟာ ဘယလှောကတှောငှ တငှးမာပှီး တုနခှါနသလေဲ ဆိုရငှ ..သူ့ ညာလကှ နဲ့ ပှတသှပလှိုကတှာ နဲ့ အရတှေေ တထုတထှုတှ ပနှးထှကှ ကုနှ သညှ..။ နံရံ မှာ ပကေုနတှဲ့ သူ့ အရတှကေေို သူ မသုတရှဲသေး ..။ မဘယလှေ ပှီး သညှ အထိ စောငှ့ရ မညှ ..။ အသံကှားသှားရငှ သူ ဒီဘကှ ရခှေိုးခနှး မှာ ရှိနတော သိသှားနိုငှ သညှ ..။ သာဒိုး သူတို့ဘကခှှမှး ..ဘိုတဲ မကှနှှာစာ မှာ ထိုငပှှီး စာ ဖတနှေ သညှ ..။တကယတှော့ စာ ဖတခှငှယှောငဆှောငနှတော ..။သူ့ လကတှှေ ခှတှေေ တုနနှဆေဲ ..။မဘယလှေ ရောကလှာ သညှ ..။
“သာဒိုး ..ဘာ စာအုပှ လဲ ..” “ မသိပါဘူးဟာ ..” မဘယှေ့ အမှှေးရေးရေး နဲ့ အငှဂွါစပှ အဖုတကှှီး ကိုဘဲ မကှစှိထဲ တဝဲလညလှညှ မှငယှောငနှေ သညှ …။ “ ဟငှ..နငှ..နမကေောငှးဘူး ..အလား..အသံတှလေဲ တုနလှို့ ..ငါတော့ မတတနှိုငဘှူးဟာ..ရနှေေးစပပှှီး ရခှေိုးလိုကရှတယှ ..” “ကောငှးတာပေါ့ဟာ..လနှးသှားတာပေါ့ …” မဘယလှေ့မကှနှှာ ကို မကှညှ့ဘဲ သူ ပှော သညှ ..။ မဟုတတှာ လုပထှားသူ မို့ မဘယလှေ နဲ့ မကှလှုံးခငှှး မဆုံခငှှ ဘူး …။ “ငါတော့ ဒီမှာ နရတော နငပှါလို့သာ ဘဲ..နငသှာ မပါခဲ့ ရငှ..ပငှှးပှီး သနေိုငတှယှ ..” “ ငါလဲ ဒီလိုဘဲ ..ဒို့က အပှငလှဲ လိုကမှှ မသှားကှတာ ..ပငှှးတာ ပေါ့..လမှးလှောကခှငှသှေး လား ..” “ ညနေ ထမငှးစားပှီး မှ လှောကမှယှ …”။
“သာဒိုး ..” “ ဟငှ..မဘယလှေ ..ဘာလဲ..” “ သငှကွှနှ ရောကတှော့မယှ ..သိလား ..” “ အေးနောှ..ဘာလိုလို နဲ့ သငှကွှနှ နီးလာပှီ …” “ မနှးလေး သငှကွှနှ အကှောငှး နငှ သိတယှ နောှ ..” “ ဘာကို ပှောတာလဲ..” “ ညဘကှ စညကှားတာ ..အကတှေ ကပှတာ နဲ့ ကားကှီးတှေ နဲ့ သီခငှှးတှေ လိုကဆှိုပှတာ..ကပှတာ ..” “ သိတယှ..တခါ ရောကဘှူးတယှ ..” “ ငါတို့ လှောကလှညှ ရငှ နငလှိုကမှလား …” “ ငါတို့ဆိုတာ ဘယသှူတှေ လဲ..နငှ က မနှးလေး မှာ သူငယခှငှှး ရှိလို့ လား…” “ ရှိတာပေါ့ ..နဝရတစှိနှ ..ရယှ..မာလာ ခိုငရှယှ …” “ တောပှါသေးတယှ ..” “ ဘာတောပှါသေးတာလဲ…သာဒိုး ..” “ အောှ..မိနှးကလေး တှေ ဘဲမို့ ..” ဒီတခါတော့ မဘယလှေ စိတဆှိုးဟနှ မပှ ..။
“ ငါ က ယောငှကွှားလေးတှေ နဲ့ သှားပါ့မလားဟ ..အဖအမေေ က ဘယှ ခှငှ့ပှုပါ့မလဲ…” “နငှ က ငါ့ကို စိတပှူတယှ ပေါ့လေ ..ခိခိ ..” “ မဘယလှရှေယှ ..ငါ့အကှောငှး နငှ မသိပါဘူး ..” “ နငှ က ဘာမို့လဲ..ခိခိ ..” “အေးဟာ..ဒကဒှီတို့ လဲ ကှားသောငှးကနှှးကှီး သှားပဈတာ အဆငမှှ ပှရေဲ့လား မသိဘူး ..” “ ပှမှောပါ..ငါ့အဖေ က တောလိုကနှတော ကှာပှီ ..နငှ့အဖေ လဲ ဘာထူး လဲ ..ကှားကှီး ရလာမှာ ပါ ..” “ နငှ ထငလှား ..” “ အေး..ထငတှယှ ..အရငကှ တောဝကတှှေ ..ဝကသှံတှေ ..ဂှီတှေ ဆတတှှေ ရလာဘူးတယှ ..” “ ဒါ ကှား…မဘယလှေ ရဲ့..တူတာ မဟုတဘှူး …” ညနစော က မဘယလှတှေို့ ထမငှးခကှှ ရဲ့ လကရှာ ..။ ကှကသှားဟငှး ..ပဲဟငှး …။
မဘယလှေ က ထမငှးစားရငှး သူ့အမကေို သငှကွှနကှရှငှ သာဒိုး ကိုလဲ လှောကလှညဖှို့ ခေါမှညှ လို့ပှော သညှ ..။ “အေး..ခေါပှေါ့ ..သမီးတို့ က နဝရတစှိနှ တို့ရဲ့ ကား နဲ့ လညမှှာ လား ..” “ ဟုတတှယှ ..” ထမငှးစား အပှီး လမှးထှကလှှောကကှှ သညှ ..။ သာဒိုး အမေ က မဘယလှေ့ အမေ အနတှီမှငှ့ ကို သာဒိုး နဲ့ မဘယလှေ အခုလို ခငခှငမှငမှငှ နဲ့ ရှိတာ သိပှ ဝမှးသာတာဘဲ လို့ ပှောနသေံ သာဒိုး ကှားလိုကှ သညှ ..။ “ သာဒိုး ..နငှ ကော မိနှးကလေး သူငယခှငှှး..ရှိလား …” “ ရှိတာပေါ့ ..” “ တောတှောှ ရငှးနှီးလား ..” “ ရငှးနှီးတာပေါ့ ..ဒို့ကှောငှး က မိနှးကလေး..ယောငှကွှားလေး ရောတဲ့ ကှောငှးလေ..ငယငှယထှဲက ..အတူတူ ဆိုတော့ ခငကှှတာပေါ့ . .”။
“နငှ့ အိမကှိုရော လာလညဘှူး လား ..” “ လညဘှူးတာပေါ့ ..ဘာ လဲ နငှ က မနာလို ဘူးလား ..မနေ့ကဖှငှ့ ငါ့ကို စကားမပှောတော့ ဘဲ စိတကှောကနှပှေီး ..” “ သှား..မနာလို မဖှဈပါဘူး..ဘာဆိုငလှို့ လဲ ..” “အောှ..သိဘူးလေ..စိတထှဲက တိတတှခိုးမှား..ဟားဟား…” “အို..ကှညှ့..ကှညှ့..ဖေါကလှာပှနဘှီ….” သာဒိုး ကို ထုပှီ ..။မဘယလှေ့ လကသှီးဆုတလှေးတှေ က တအား ထုရိုကနှပမေေဲ့ သာဒိုး သညှ ပနှးကလေးတှေ နဲ့ ပေါကနှေ သညလှို့ ယူဆ သညှ ..။ “သာဒိုး ..တခု မေးမလို့..” “ မေး..နှဈခု ..” “နငှ့အမ မကှညပှှာမှာ ရော ..မိနှးကလေး သူငယခှငှှးတှေ ရှိလား ..” “ ရှိတာပေါ့..သူ က သူငယခှငှှး သိပှ မှားတာ ..” “ နငတှို့ အိမကှိုရော လာလညကှှလား . . ” “လညတှာပေါ့ ..ဘာလို့ လဲ..ငါ ဒီဆောတှှကေို ကှိုကသှှားမှာ နငှ စိုးရိမလှို့ လား . . ” ။
“ထပှ..ဝေးသေးတယှ ..ဒါနဲ့ နငတှို့ သူငယခှငှှးတှကေ မကှညပှှာဟာ မှေးစားသမီး ဆိုတာ သိကှ လား … . ” “ .ဘာ .” မဘယလှေ ပှောလိုကတှာ သာဒိုး ..အရမှး အံ့သှ သှား သညှ ..။ “ ဘာပှောတယှ..မဘယလှေ ..ငါ ..ငါ..နငှ ပှောတာ နားမရှငှးလိုကဘှူး မှေးစားသမီး ..ဟတလှား ..” “ အေးလေ..နငှ မသိဘူးလား..ငါ က နငှ သိတယှ မှတလှို့ ပှောမိလိုကတှာ..ဆောရီး …” “နငှ ဘယလှို သိတာလဲ..သခှော လို့လား ..” “ သခှောတာပေါ့ ..ငါ့ အဖအမေေ က နငှ့အမ ကှညပှှာ ကို မှေးစားတော့ အတူတူ ရှိနကှတယလှေေ ..” “ ဟာ..ငါ..ငါ ဒါတှေ မသိဘူး..ဟာ…” “အေး..ငါ့ကို ပှောပှဘူးတာက ..မကှညပှှာကို တောငပှေါကှ တရားဟောဆရာ တယောကှ ခေါလှာတဲ့ မိဘမဲ့ ကလေးတှေ ထဲကနေ ရှေးယူပှီး မှေးစား ခဲ့တာ..တဲ့ ..”။
“အေး ..ငါ..ငါ..ခုမှ သိတာ ..ငါ က ငါ့ အမ အရငှး ဘဲ ထငနှတော . .” “အေး..အခု ခကှခှငှှးကှီး သှားမေး မနနေဲ့ အုံး နောှ ..” “ အေးပါဟာ ….” သာဒိုး ..ညနကေ မဘယလှေ ပှောလို့ မမကှညပှှာ ဟာ မှေးစားတဲ့ သမီး ဆိုတာ သိလိုကှ တော့ သူ နဲ့ မောငနှှမ အရငှး ဆိုပှီး အရငှး နီးနီးကပကှပှ နထေိုငခှဲ့တုံး က အကှောငှးတှေ ကို ပှနလှညှ မှငယှောငနှမေိ သညှ ..။ မမကှညပှှာ သညှ ရုပအှားဖှငှ့ ဒီလောကကှှီး အခှောဆုံး အဆငှ့မှာ မရှိပမေဲ့ ..ကိုယလှုံး ကတော့ ..အရမှးပှပှဈသေူ ပါ.။ တကှောငှးထဲ အတူတူ နခေဲ့ကှလို့ ..မမကှညပှှာ ကို ကှိုကတှဲ့ လူ ..လိုကတှဲ့ လူတှတအေားပေါ ခဲ့တာ ကို သာဒိုး အသိဆုံး . . ။ မမကှညပှှာ ကို ကှိုကတှဲ့ လူတှကေ သူ့ကို ( ယောကဖှ ) ခေါကှှတာ..အမှဲ ခံ ရ သညှ ..။
မမကှညပှှာ နဲ့ အတူတူ နခေဲ့တော့ ..တခှို့ ကိဈစတှကေို ..သူ က အောှ..ငါ့ အမ အရငှးခေါကခှေါကပှါလား..ဆိုပှီး ..မသငှ့တောဘှူးဆိုပှီး..ခေါငှးထဲက ဇှတအှတငှး ထုတထှုတပှဈခဲ့တာ ..။ ဥပမာ ..တခါက မမကှညပှှာ သညှ တကကွသိုလနှဝငှေး ရေးတဲ့ သူလိုမငှးသမီး ဆိုတဲ့ စာအုပှ ကို နေ့လညခှငှး တခုမှာ သူတို့ မောငနှှမ စာအတူတူ ကကှကှှ..ဖတကှှတဲ့ ..သူတို့ စာကကှခှနှး လို့ နံမညပှေးထားတဲ့ အခနှးလေး မှာ ဖတနှတေုံး ..ပေါငကှှားနရောကို ဖိဖိ ပှီး..သူ တှေ့ဘူး သညှ ..။ ကိုယှ့အမ အရငှး..ဆိုပှီး ..မသိခငှယှောငဆှောငှ သလို..ဒီ အကှောငှးကို မေ့ပဈခဲ့ သညှ ..။ နောကတှခါ ..မမကှညပှှာ တခါတလေ..သူ့ရှေ့မှာ ထမိနှ ကှှတကှှ ဘူး သညှ ..။
ထမိနရှငလှှား လဲ ပှုတကှှ ဘူး သညှ ..။ မမကှညပှှာ ရဲ့ ဖှံ့ထှားလုံးဝနှးတဲ့ ရငစှိုငတှှကေိုသူ လပှတှပကှှ မှငဘှူးရသလို ပေါငတှနဖှှူဖှူတှေ ကှား က အမှေးမရှိဘဲ ပှောငတှငှး ခုံးမို့နတေဲ့ မိနှးမအငှဂွါကှီး ကိုလဲ ခဏ ခဏ တှေ့ဘူး သညှ ..။ အတှငှးရေးတှေ အမှားကှီး ရှိခဲ့တာ ပေါ့ ..။( မောငနှှမ အရငှး ) ဆိုတာကှောငှ့..သူ့စိတတှှေ ဘယလှိုှမှ မဖှဈ ခဲ့အောငှ..နခေဲ့ တာ ..။ တခါမှာ..အိမကှ ကား လာမကှိုလို့ ဘတဈှကားစီးကှတော့..သူနဲ့ မမကှညပှှာ နရောတကှဲတပှားစီ စီးရ သညှ ..။ ဆငှးရမဲ့ မှတတှိုငှ ရောကတှော့ မမကှညပှှာ က မကှနှှာ နီနီလေး နဲ့..“ ဘယရှောကနှတောလဲ..သာဒိုးရယှ..ကုလားကှီးတယောကှ ..မမ ကို လိုကထှောကနှတော ..သာဒိုး ကို လိုကရှှာတာ မတှေ့ဘူး…လို့ သူ့ကို ပှော သညှ ..။
သူ က ငယသှေးတော့ နားမလညလှို့ မမကှညပှှာကို ဘာ ကို ထောကတှာလဲ..ဘာကှောငှ့လဲ မေး သညှ ..။ မမကှညပှှာ က သူ့ လတနမှာမာကှီးနဲ့ မမ ဖငကှှားကို ထောကတှာပေါ့ ..ယောငှကွှားတှေ က မိနှးမတှေ ကို ကားကပှတှာကို အခှငှ့ကောငှးယူပှီး ထောကတှာ..လို့ ပှောပှဘူး သညှ ..။ မမကှညပှှာ က သူ့ကို အနောကကှနေ သိုငှး ဖကတှတတှဲ့ အခါ မမကှညပှှာရဲ့ ရငထှှားထှားတှေ က သူ့ကှောပှငကှို ဖိကပနှမေိ သလို ..တခါ သူ တံခါး မပိတဘှဲ ..ကိုယလှုံးတီး ရခှေိုးနတေုံး မမကှညပှှာ ရုတတှရကှ ဝငလှာ ပှီးသူ့ကို ကိုယလှုံးတီး တှေ့သှားတော့ ..သူ့ ပေါငကှှား က ဖှားဖကတှောှ ကို သသခှေောခှာ ကှညှ့ပှီး ..“ ငါ့မောငှ လဲကလေးလေး မဟုတတှော့ဘူးကှာ..နောငကှို တုံးလုံး မခှိုးနဲ့ ..“လို့ ပှောခဲ့တာတှေ ..အကုနှ ပှနှ မှငယှောငှ နေ သညှ ..။
မမကှညပှှာ ကတော့ သူမဟာ မှေးစားသမီး ဆိုတာ သိနသလေား ..။ သူ့လိုဘဲ မသိဘူးလား ..။သူ အိပလှို့ မပှောှ ဘူး ..။ မဘယလှေ ရဲ့ ကိုယလှုံးတီး ရုပပှုံလှှာ ကလဲ သူ့ မကှစှိထဲ က ဖှောကပှဈလို့ မရ ဘူး . .။ မဘယလှေ့ ပေါငကှှား က အဖုတဖှေါငှးဖေါငှးကှီး ကို မှငယှောငတှော့..သူ့ လိငခှှောငှး က တအားကှီး ထှားကှိုငှးလာရ သညှ ..။ နောကတှနေ့ မနကှ စောစော ..။ဒကဒှီ နဲ့ အနကှယလှကှှောသှာတို့ ပှနရှောကလှာကှ သညှ ..။သူတို့ မကှနှှာတှေ ပေါမှှာ အပှုံးကိုယစှီ နဲ့ ..။မာဇဒါဂစှမှှား ..ထိုးဆိုကလှာတာကှောငှ့ ..လှမှးကှညှ့တော့..ဒကဒှီတို့ ဖှဈနေ သညှ ..။သူ နဲ့ မဘယလှေ ဘိုတဲ ရှေ့ကို ပှေးထှကခှဲ့ကှ သညှ ..။ “ဒကဒှီ.ဘယလှို လဲ….ကှား ပဈ လို့ရလား …” ဒကဒှီ တို့က ကား အနောကခှနှး ကို လကညှှိုး နဲ့ ထိုးပှ သညှ …။ ဟာ ….။
လိမမွောရှောငှ မှာ အမဲ ကနှ့လနှ့စငှးတှေ နဲ့ ကိုယလှုံးထှားထှား နဲ့ အကောငကှှီး ..ပါလာ သညှ ..။ကှားကှီး တကောငှ ..။ပါးစပကှှီး ဟ..မကှလှုံးကှီး ပှငှ့ လကှှ …။ “ မာမီရေ..ကှားကှီး..ကှားကှီး ..လာကှညှ့ပါအုံး ….” အားလုံး ဝိုငှးအုံ ကှညှ့ကှ သညှ ..။ရဲဘောှ တယောကှ က ပကှေိုး နဲ့ တိုငှးကှညှ့နေ သညှ ..။နှာဖှား က အမှီးဖှား အထိ ကိုးတောငကှှောှ သညှ လို့ ပှော သညှ ..။အနံ့က တောတှောှ နံ သညှ ..။ကှားထီးကှီး ..။ ဂှေးစိတှေ နဲ့ . .။တယောကတှပေါကှ ..မေးကှ သညှ ..။ ဘယလှို ပဈတာလဲ..။ဘယသှူ ပဈတာ လဲ ..စသဖှငှ့. . . ။ တနေ့လုံး..အနကှယလှကှှောသှာ ရဲ့ ကှား ပဈတဲ့ ဇာတလှမှး ကို သူတို့ ကှားကှရ သညှ ..။ဘယကှဘယလှို သတငှးရသှားကှသညှ မသိ ..။
ကှားနှုတခှမှးမှေး လိုခငှသှူမှား..ကှားစှယှ လိုခငှသှူမှား..ကှားရိုး လိုခငှသှူမှား …ရောကလှာကှ သညှ ..။ လူကှီးတှကေ မဘယလှေ နဲ့ သူ့ကို ကှားသကှေီး နဲ့ ဓါတပှုံရိုကခှိုငှးကှ သညှ ..။မဘယလှေ က ကှားကှီး က အသကှေီး ပမေဲ့ ကှောကပှှီး အနားမကပရှဲ ..။ သာဒိုး က အရမှး ရယမှော လှောငပှှောငှ သညှ ..။ မဘယလှေ က လိုကထှု သညှ ..။ လိုကရှိုကှ သညှ ..။ သာဒိုး ..ဘိုတဲ အနောကှ က သဈပငအှုပထှဲ ထှကပှှေး သညှ ..။ မဘယလှေ က လိုကှ သညှ ..။ ခှုံပုတတှှေ အကှယှ မှာ လိုကထှုရိုကနှတေဲ့ မဘယလှေ့ လကကှလေးတှကေို သူ ဖမှးခှုပဆှုတကှိုငလှိုကပှှီး..ဆှဲဖကလှိုကှ သညှ ..။ “ အို..လှှတှ..လှှတှ..သာဒိုး …ဘာလုပတှာလဲ ..” မဘယလှေ့ ရငအှိအိတှေ နဲ့ သူ့ ရငဘှတှ ဖိကပမှိ သညှ ..။ “လှှတပှါ..” သူ..မဘယလှေ့ ပါးဖေါငှးဖေါငှးလေး ကို ရှှတကှနဲ နမှးလိုကသှညှ ..။
“ ဟာ..ကောငစှုတှ..ငါ့ကို နမှးတယှ ..သာဒိုး ..အစုတပှလုပှ..” မဘယလှေ အတငှး ရုနှးပှီး ထှကပှှေး သှား သညှ…။ဒါပမေဲ့ ညနပေိုငှး မိသားစုတှေ ညစာ စားကှခှိနှ ..မဘယလှေ သညှ ဘာမှ မဖှဈသလို အတူတူ လာစားပှီး သူ့ကိုလဲ စကားပှော မပကှလှို့ ..အခှအနတေေော့ မဆိုးဘူးတှကလှိုကလှေ သညှ ..။ “မဘယလှေ …” “အှနှ..ဘာလဲ …” မဘယှေ က မ၈ဂွဇငှးတအုပှ ကို လှနလှှော ကှညှ့နရော က မော့မကှညှ့ဘဲ ထူး သညှ ..။ “နငှ ဆာ ပှီ လား ..” “ ဟငှ့အငှး..မဆာသေး ဘူး …” “မဘယလှေ ..” “ ဟငှ..ဘာလဲ ..သာဒိုး ..” “ နငှ သိပလှှတာဘဲ ..” “ သာဒိုး ..လာပှနပှှီ လား..ဒီတခါ ဆိုရငှ ငါ နငှ့ကို အပှီး စကားမပှောဘဲ နလေိုကမှှာ …မနေ့ညနေ က လဲ ..နငှ..နငှ..သိပဆှိုးတာဘဲ..နောကတှခါ ဆို..ငါ မာမီတို့ နဲ့ တိုငပှှော မယှ ..” ။
“ ဘာလို့ ..” “ နငှ ငါ့ကို သူငယခှငှှးလို ဘဲ ခငဟှာ..သူငယခှငှှးလို ဘဲ စကားပှော..လှတယှ ဘာညာတှေ လုပမှလာ နဲ့..ငါ့ အသားလဲ လာ မထိ နဲ့ ..ငါ စိတဆှိုး မှာ…” “ အေးလေ..နငှ မကှိုကဘှူး ဆိုရငှ လဲ ငါ ဘာမှ မပှောတော့ပါ ဘူး ..” တကယှ လဲ သူ ထငသှှား သညှ ..။ မဘယလှေ သညှ သူ့ကို မကှိုကဘှူး လို့ ..။ ဝှူး ..သကပှှငှး မှုတထှုတှ ပှီး သူ လဲ စာအုပတှအုပှ ကို ဆှဲယူ ကာ ဖတလှိုကှ သညှ ..။သူ ဘာမှ စကား မပှောပှနတှော့လဲ..မဘယလှေ က ခေါပှှနှ သညှ ..။ “သာဒိုး ..” “ ဟငှ..ဘာလဲ ..မဘယလှေ ..” “ နငှ..ဘာလဲ..ငါ့ကို စကားမပှောခငှတှော့ ဘူး လား …” “ ပှောခငှပှါတယှ..နငကှသာ ဟိုဟာ ပှော လဲ မကှိုကှ..ဒီဟာ ပှော လဲ မကှိုကှ …….” မဘယလှေ က ခဈ ကနဲ ရယှ သညှ ..။
“အေး ..ဆောရီး ..နငှ စကားမပှောတော့လဲ ငါလဲ ပငှှးလာ တယှ ..အောှ..ဒါ နဲ့ ..နငှ ဆယတှနှး အောငပှှီး ရငှ ဘာ လုပမှှာ လဲ ..” “ ငါကတော့ တပထှဲ ဘဲ ဝငမှယှ စိတကှူးထားတာ ပေါ့ ..နငကှော..မဘယလှေ..ဘာ လုပမှှာ လဲ ..” “ ငါ ရမဲ့ အမှတပှေါှ လဲ မူတညတှာပေါ့ဟာ..ကိုယှ လုပခှငှတှာထကှ..ကိုယှ ရနိုငတှာ လုပရှမှာ ပေါ့ ..” “နငတှို့ အဖိုးအဖှား က ရနကှုနှ မှာ ဘယနှား နတော ဘဲ ..” “ အလုံလမှး ..မှာ ..” “ ဟယှ..အလုံလမှး..ဘယနှား လဲ …” “ နငှ..သမမွတ ဝငှးကှီး သိလား ..” “ အေး ..သိတယှ ..” “ အဲဒီ ဘေးနား မှာ..နငတှို့ အဖှား အိမှ ကရော..ဘယနှား မှာ လဲ ..” “ ဦးဝိစာရ လမှး မှာ..နငတှို့ အဖှား အိမှ နဲ့ သိပတှော့ မဝေးဘူး ဟ…” “ ကောငှးတာပေါ့ ..ဒို့ ..မနကှ အတူတူ ထပှေးမယှ လေ..မကောငှးဘူးလား …” “ ကောငှးတယှ..နငှ က ထထ ပှေးလို့ လား..”။
“ ဒါပေါ့..အာဇာနညှ ကုနှးဘကှ ..ဗဟနှးဘကှ ကို ပှေးတယှ …” “ အေး..ငါရော ဘဲ..နငှ့ကို ဒါကှောငှ့ တှေ့မိသလား လို့ ..ဟိဟိ ..” “ တောပှါ သာဒိုး ရယှ..နငကှ အိပပှုတကှှီးပှီး ထ မဲ့လူ မဟုတပှါဘူး …” “ အံမာ..နငကှ ငါ့ အကှောငှး လဲ မသိဘဲ နဲ့..” “ နငကှကော ငါ့အကှာငှး သိလို့လား..ဟှနှး …” “ သိပသှိ..နငှ့အကှောငှး ..ဟီး..ငါ သိတာပေါ့ ..” “ ဟယှ..စပဖှှဲဖှဲ နဲ့ သာဒိုးနောှ..ဖေါကဖှေါကှ လာတယှ ..နငှ ဘာရယတှာ လဲ ..” “ အောှ..ငါ ရယတှာ က နငှ က ငါ့ကို ဆို ဘာမှပှောတာတောငှ မကှိုကလှို့..နငှ့အကှောငှး သိတယှ လို့ ပှောတာပါ ..” ခှသေံကှားလို့ လှညှ့ကှညှ့လိုကတှော့ တပကှှပမှောငခှစှှ ..။ “ ကလေးတို့ ထမငှး စားတော့မလား..စား ရငှ ပှငပှေးမလို့ ..” “ မဆာသေးဘူး ..” မဘယလှေ က ကကဆှကှ သှားယူလာ ပှီး သီခငှှးတှေ ဖှငှ့ သညှ …။
“ မနှးလေး ..ဘယတှော့ ပှနဆှငှးမယှ တဲ့ လဲ ..” “ တောကှှာနေ ..သှားတော့မယှ.ထငတှာဘဲ..ကှား ကိဈစ ကှောငှ့ ကှာနတော..” “ပဈစညှးတှေ သိမှးပှီးပှီ လား..” “ အငှး ..” …….. မိုးကုတှ က အပှနှ လမှး မှာ ထုံးစံအတိုငှး မဘယလှေ သညှ အတူတူထိုငနှသေော သာဒိုး အပေါကှို အိပငှိုကပှှီး လဲပှိုလာတတှ သညှ ..။သာဒိုး လဲ ..အိဖှိုးသော မဘယလှေ့ ရငသှားအိအိတှေ နဲ့ ထိတှေ့ရ လို့ သှေးသားတှေ တအား ဆူဝလောရ သညှ ..။ မဘယလှေ့ နှုတခှမှး ဖူးဖူးလေး က သူ့ လညပှငှးကို ဖိကပှ မိ ပှနှ သညှ ..။ဘာလို့မှား..သူတို့ မိဘတှေ က အရှယှ ရောကနှတေဲ့ သူတို့ သား နဲ့ သူတို့ သမီး ကို အတူတူ ကားစီးခိုငှး ပါလိမှ့ ..။ အိပပှှောနှတေဲ့ မဘယလှေ့ ပေါငတှနတှှေ ကို သူလဲ အိပပှှောှ နသလေို နဲ့ သူ ကိုငှ သညှ ..။
အပှနခှရီးမှာ မဘယလှေ က ထမိနှ ဝတထှားလို့ အကှာကှီး ကားစီးပှီး ..ဟိုလှညှ့..ဒီလှညှ့ လုပရှငှး ထမိနစှ က ပှုတထှှကလှာပှီး ပှကှှတလှော သညှ ..။ မဘယလှေ့..အတှငှးခံ ပငတှီ အဖှူလေး ကို တစှနှးတစ တှေ့နရတေော့ သူ အရှေ့က အမနှဈယေောကှ ကို အကဲခတလှိုကတှော့ လဲ အိပပှှောနှကှသလေို ကားမောငှးသူ ဖထီးကလဲ ရှေ့ကိုဘဲ အာရုံစိုကနှေ တာ နဲ့ သူဟနတေဲ့ ထမိနထှဲ တုနရှီ တဲ့ လကှ ထိုးသှငှးပှီး မဘယလှေ့ တငပှါးတှေ ကို ကိုငလှိုကှ သညှ ..။ မဘယလှေ က အိပပှှောနှေ သညှ ..။ သူ တငပှါးတှကေို ပှတသှပနှေ မိ သညှ ..။ အားမလို အားမရ ဖှဈလာပှီး သူ ဆုတနှယလှိုကတှော့ မဘယလှေ မကှစှိ ပှငှ့လာ သညှ ..။တငပှါးကို ဆုတညှှဈမိနတေဲ့ သူ့လကကှို မဘယလှေ ဆှဲဆိတှ သညှ ..။
သူ လကကှို ကဗှာကရာ..ဖယလှိုကှ သညှ …။ မဘယလှေ က နှုတခှမှး စူပှီး မကှစှောငှးထိုး သညှ ..။ သူနဲ့ ဆနှ့ကငှဘှကှ ကို ရှှေ့ပှီး ပှနအှိပှ သညှ ..။မနတွလေး ရောကလှို့ လမှးခှဲခါနီး..သူ့ကို “ နငနှဲ့ စာရငှး ရှငှးရအုံးမယှ ..” လို့ တိုးတိုးလေး ကပှ ပှောသှား သညှ ..။……. သာဒိုး ..ခှဈခှဈတောကှ ပူတဲ့ နပေူထဲ စကဘှီးလေး နဲ့ ရောကလှာသော အမာနီ ကို တှေ့လိုကရှတော့ ..မဘယလှေ နဲ့ မိုးကုတှ အတူတူ သှားခဲ့တာတှေ ကို ပှနစှဉှးစားနတော ရပတှနှ့သှားရ သညှ ..။အမာနီ လာနေ သညှ ..။ သူ ကှံရညဖှိုး ရှငှးပေးလိုကပှှီး အမာနီ ဆီကို လှောကသှှား သညှ ..။စကဘှီး ကိုရပှ..ခှထေောကှ ထောကပှှီး..“ အကို..စောငှ့နရတော ကှာသှားလား ..” လို့ မေး သညှ ..။
ထုံးစံအတိုငှး သနပခှါး အဖှေးသား နဲ့ ..။ “ ရတယှ..မကှာပါ ဘူး ..” “ သှားစို့လေ ..” “ ဘယလှို သှားမှာ လဲ ..” “ ဒီ ဘီး( ဘိနှး ) နဲ့ဘဲ သှားမယလှေ ..” “အမာနီ က နငှးမှာ လား …” “အငှးပေါ့..အကို က ဘီး ကောငှးကောငှး နငှးတတလှို့လား ..” “ နငှးတတှ တာ ပေါ့..မောတှောှ ဆိုငကှယတှောငှ စီး တယှ ..” “ ကဲ..ဒါဖှငှ့ ..လာ.. ကမှ အနောကှ က ထိုငမှယှ …” သူ က အရှေ့က အမာနီ က အနောကှ က ..ဘားတနှးမှာ ထိုငှ..သူ့ကှောကုနှး ကို ကိုငပှှီး လိုကှ သညှ ..။ကှုံးဘေး က လမှးမကှီး အတိုငှး နငှးလာ သညှ ..။တဖှေးဖှေး နဲ့ ကားတှေ ရှုပတှဲ့ နရော ကို ရောကလှာ သညှ ..။ “အကို..ဘယသှှားမှာ လဲ …” “ တခုခု သှား စားမယှ လေ ..” “ ဘာ စားမှာ လဲ..” “ တခုခုပေါ့..မှီးရှညတှို့ ဆီခကှတှို့ …တရုပတှနှးဈေးဘကှ သှားမလို့ ..” ။
“ ဒီအခှိနှ ဆိုငတှှေ ရှိသေးလို့လား ..” “ ကှညှ့မယှ လေ ..” သူတို့ ခေါကဆှှဲဆိုငှ ရောကတှော့ အမာနီ က ..“အပှနကှရှငှ ကမှ ဘဲ နငှးမယှ ..အကို က ဟိုထိုး ..ဒီထိုး နဲ့ ..ဟိဟိ ..” လို့ ပှော သညှ ..။ မိနှးကလေး က စကဘှီး နငှးပှီး ယောငှကွှားလေး က ထိုငလှိုကလှို့ ကောငှးပါ့မလား ..။ “ အကို က ရနကှုနသှား ..ဘီး မကှှမှးဘူး ..ကမှ က မနှးလေးသူ ..ကှှမှးတယှ ..ခိခိ ..” “ အမာနီ ..” “ ရှငှ..ဘာ တုံး ..” “သငှကွှနတှုံး ကလေ ..အမာနီ သိပှ လှတာ ဘဲ ..” “ ဘယမှှာ လဲ..ညပိုငှး..စငပှေါမှှာ က တာလား..” “ ဟငှ့အငှး..နေ့ပိုငှး..ရပကှေ တဲ့ အခှိနှ ..” “ ဟုတလှို့လား..ရတှေေ စိုရှှဲနတေဲ့ ဟာ ..” “ အငှးလေ ..ရစေိုနတေော့ အမာနီ ရဲ့ အလှအပတှေ က ပိုပှီး ကှငှးကှငှးကှကကှှကှ..ထငှးထငှး ..”။
“ အို..အကို ..ဘာတှေ လှောကပှှောနတောလဲ ..ဟငှ့…” သူ့ပုခုံး ကို အမာနီ က လကသှီးဆုတလှေး နဲ့ ထု သညှ ..။အိုး..မဘယလှေ့ လို ဘဲ..။ မိနှးကလေးတှေ က ဒီလို ဘဲ လကသှီးဆုတလှေး တှေ နဲ့ ပုခုံး ကို ထုတတကှှ တယှ နောှ ..။မကှစှောငှးလေးတှေ ကလဲ ထိုး တတှ ကှ သညှ ..။အပှနှ မှာ အမာနီက စကဘှီး နငှးပှီး သာဒိုး က အနောကကှ စီး သညှ ..။ ကှုံးဘေး လမှးမကှီး က အပှနှ …ဗောကဈှဝကဂှှနှး စဈရောငှ ကားလေး တစီး သူတို့ နှဈယောကှ ဘေးကနေ ကှောတှကသှှားတော့ ကားနောကခှနှး က မဘယလှေ သူတို့ကို သသခှေောခှာ လှညှ့ကှညှ့သှားတာ သာဒိုး မှငလှိုကှ သညှ ..။ အမာနီ က ဆိုငှ ကို သူ့ကှောငှးနဘကှေ သူငယခှငှှး အောငကှိုလတှ နဲ့ ခဏ ထားခဲ့ရတာ လို့ ပှော သညှ ..။
အောငကှိုလတှ ဆိုတာ တခါ က သာဒိုး အမာနီ့ဆိုငမှှာ ဆုံဘူးတဲ့ ကောငလှေး ..။သာဒိုး အိမှ ပှနရှောကတှော့ မာမီ က ..“ သား ကို မဘယလှေ ဖုနှး ဆကတှာ ၃ ခါတောငှ ရှိနပှေီ..မဘယလှေ နဲ့ ဘာခှိနှးထား လဲ..” လို့ ဆီးပှော သညှ ..။ “ ဘာမှ ခှိနှးမထားဘူး မာမီ ..” “ အေး..သား မဘယလှေ့ကို ဖုနှး ပှနခှေါလှိုကှ နောှ..” “ ဟုတကှဲ့ ..မာမီ..” သာဒိုး ..မဘယလှေ့ဆီ ဖုနှး ပှနှ မခေါဖှှဈ ..။မဘယလှေ သညှ သူ နဲ့ အမာနီ ကို စကဘှီး အတူတူ စီးသှားတာ တှေ့လိုကလှို့ ဒေါကနနှပှေီ ထငတှာဘဲ ..။ဟော..ဖုနှး လာနပှနှေ ပှီ ..။မာမီ ကောကကှိုငလှိုကှ သညှ ..။ “အောှ..သမီး လား ..ရှိတယှ…သမီး..ခဏ ကိုငထှား …သားရေ..မဘယလှေ …ဆကတှယှ …” သာဒိုး ဖုနှး ကိုငလှိုကှ သညှ . .။
“မဘယလှေ ..ဖုနှးဆကတှယှ ဆို ..” “ အငှး..ပှနှ မခေါလှို့ ထပှ ခေါလှိုကတှာ ..သာဒိုး..ယူ အခု အား လား….” မဘယလှေ့ အသံတှေ တုနခှါနေ သညှ ..။ ဒေါသ သံ ပါနေ သညှ ..။ “ အားတယှ..ဘာလို့ လဲ ..” “ အပှငှ ထှကခှဲ့မလား ..ယူ့ကို ဒို့ တှေ့ခငှှ လို့ ..” “ ကောငှးပှီ လေ …ထှကခှဲ့ မယှ..ဘယကှို ထှကခှဲ့ ရ မလဲ ..” “မနှးလေး တောငခှှေ က ဇရပကှှီးတှေ ကို ..” “ ဘယတှော့ လဲ ..” “ အခု ..” “ ကောငှးပှီ မဘယလှေ ..လာခဲ့ မယှ . .” မာမီ သညှ ဖထီး ရဲ့ ကား နဲ့ ဈေးထှကသှှားပှီ ..။ သူ အိမနှောကမှှာ တှေ့တဲ့ စကဘှီး ဆှဲပှီး တောငခှှေ က ဇရပကှှီးတှေ ဆီ ကို နငှးခဲ့ သညှ ..။ သူတို့ အိမှ နဲ့ သိပှ မဝေးလှဘူး . . ။ဇရပကှှီးတှေ က အမှားကှီး ဘဲ ..။လမှးမ နဲ့ အနီးဆုံး ဇရပှ နား သူ စောငှ့နလေိုကှ သညှ ..။
ငါးမိနဈ လောကကှှာတော့ ..ဗောကဈှဝကဂှှနှး စဈကားလေး ရောကလှာ သညှ ..။မဘယလှေ က ကားပေါကှ ဆငှးပှီး ကားမောငှးသူ ကို ..“ ဦးလေး ..ပှနလှိုကတှော့..မဘယလှေ ..သာဒိုးတို့ အိမကှိုဘဲ ပှနလှိုကပှို့ခိုငှးမယှ..” လို့ ပှောနေ သညှ ..။ အငှး..မဘယလှေ သူ့အိမှ ကို လိုကခှဲ့မဲ့ သဘော ရှိနေ သညှ ..။မဘယလှေ တို့ ကားလေး ပှနထှှကသှှား သညှ ..။မဘယလှေ..သာဒိုး ဆီကို လှောကှ လာ သညှ ..။ “သာဒိုး . .” “ ဟေ ..ဘာလဲ..” “ မေးစရာတှေ အမှားကှီး ဘဲ …” “ မေးလေ ..ဘာမေးမလဲ…” “ အရငဆှုံး မေးမှာ က နငှ ငါ့ကို လကရှောကတှာတှေ ..ဘာသဘော လဲ..ငါ့ကို နငှ ခစှတှယှ ပှောပမေဲ့ ငါ ပှနခှစှတှယှ မပှောဘူး..ငါ မကှိုကဘှူး ပှောနတော နငှ အသိ .. အဲဒါလဲ အတငှး ဖကှ နမှးတယှ..ပှီးတော့..နငှ..နငှ ..မိုးကုတကှ အပှနမှှာ ..ဟိုဒငှး ..လာလုပတှယှ..”။
“ ဘာ ဟိုဒငှး လဲ..” “ ဖငှ လာကိုငတှယှ ..နငှ..ငါ့ကို အထငသှေး တဲ့ သဘော လား..ဒါမှ မဟုတှ နငှ လုပခှငှတှိုငှး လုပလှို့ ရတယှ ထငနှလေား . . ” “ ငါ..စိတှ မထိနှးနိုငှ ဖှဈသှားတယှ..မဘယလှေ ..ဆောရီး ပါ…” “ နငှ တကယှ ငါ့ကို ခစှတှာ လား ..” သူ မဘယလှေ မေးလိုကလှို့ ..လနှ့သှား သညှ . .။ မဘယလှေ့ မကှနှှာ ကို ဖတှကှနဲ ကှညှ့လိုကမှိ သညှ ..။မဘယလှေ့ ပုံ က လေးလေးနကနှကှ မေးနတော ..။ “ခစှတှာပေါ့..ခစှတှာမှ အရမှး .. ခစှလှို့ ခစှမှိတယှ ပှောခဲ့တာပေါ့ ..စတှေ့ထဲက ခစှတှာ ..ရှှငေါးတှေ လိုကပှှတယှ လေ . .နငှ မိုးကုတမှှာ ငါ့ကို စကားမပှော ဘဲ ပဈပယထှားတော့ လေ..ငါ့ ရငတှှေ နှတရော ဘဲ..ပူလောငတှာ အရမှး…” “ မနောကနှဲ့..နငှ့အိုကတှငှ က ကှောဟှိနှးလိုလို နဲ့..ဒါ နောကစှရာ မဟုတဘှူး..သာဒိုး ..ကောငှးကောငှး ပှော..”။
“ တကယှ ပှောတာ..မဘယလှေ ..နငှ့ကို ငါ တကယှ ခစှတှာ ..” “ ကောငှးပှီ ..ဒါဆို နငှ..ဒီနေ့ ကောငမှလေး တယောကှ နဲ့ စကဘှီးစီးသှားတာ ငါ တှေ့လိုကတှယှ..ဘာသဘောလဲ..ပှော..ဘာသဘော လဲ..ပှော …အီးဟီးဟီး . ..” မဘယလှေ သညှ မေးရငှး..အောှ ရငှး..ငိုခပှါ သညှ ..။ “ ဟာ..မဘယလှေ..မငိုပါနဲ့ ဟာ..အဲဒါ သူငယခှငှှး ပါ ..သူငယခှငှှး..အထငှ မလှဲပါ နဲ့ . .” မဘယလှေ သညှ တကယှ ဝမှးနညှးတဲ့ ပုံ ဘဲ..။တအီးအီး နဲ့ မကှရှညတှှေ ကှ နေ သညှ ..။ “ငါ့ကို ခစှတှယှ လဲ ပှောသေး..ကောငမှလေးတယောကှ နဲ့ စုံတှဲ ခုတနှတယှေ ..ဒါ ကောငှးလား..နငှ..နငှ..လူဆိုး ..” “ဟာ..မဘယလှေ..အထငှ မလှဲပါနဲ့ ဟာ..ငါ..ငါ..တောငှးပနပှါ တယှ …နငှ့ကို အရမှး ခစှတှာ ..လာ..လာ..” မဘယလှေ့ကို သူ ဆှဲဖကလှိုကှ သညှ ..။
“ ဟိတှ..မလုပှ နဲ့..လမှးမကှီး မှာ . .” တကယတှော့ ကားရှငှး..လူရှငှး..သူတို့ နှဈယောကထှဲ ပါ ..။ “ နငှ မကှိုကှ ရငှ ငါ ဘယတှော့မှ မလုပတှော့ပါဘူး..နောှ..နောှ ..မဘယလှေ..နငှ ငါ့ကို ခစှတှယှ မှုတလှား . .” “ သှား..ခစှဘှူး ..နငှ ..ခှေးစုတှ ..ငါ့ကို နှိပစှကခှငှှ တယှ …” “ မဟုတပှါဘူးဟာ..ငါ နငှ့ကို အရမှး ခစှတှယှ ..” “ ငါလေ..နငှ့ကှောငှ့ ရငတှှေ ပူရတာ..ရငတှှေ ကှဲမတတဘှဲ နာကငှရှတယှ..သိလား ..သာဒိုး..” သူ့ ရငဘှတှ ကို လကသှီးဆုတတှှေ နဲ့ ထုရိုကပှှနှ ပှီ ..။သူ ဒီ လကသှီးဆုတလှေးတှေ ကို ဖမှးဆှဲကာ ဆုတကှိုငထှားလိုကှ သညှ ..။မဘယလှေ မရုနှး ..။အငို လဲ တိတသှှား သညှ ..။ “မဘယလှေ..နငှ သိပှ ခှောတာဘဲ..ငါ နငှ့ကို နမှးခငှတှယှ ..” “အို..နငှ တောတှောှ ကဲ နောှ..ကဲ သှားမယှ ဟာ..ငါ့ ပှနလှိုကှ ပို့ ..”။
“ နငတှို့နတော က အဝေးကှီး..ငါ့မှာ စကဘှီး ဘဲ ရှိတာ ..အာ..ဒီလို လုပှ..ငါတို့ အိမှ က နီးနီးလေး ..ဒို့ အိမှ ကို သှားကှ မယှ..မာမီ ဈေးက ပှနလှာ ရငှ ဖထီးကား နဲ့ နငှ့ကို ပှနပှို့ပေးမယှ ..“ “ငါ က နငှ နဲ့ စကဘှီး အတူတူ စီးရမှာ လား ..” “ဒါပေါ့ ..လာ..ရှေ့ဘားတနှးမှာ ထိုငှ..” သာဒိုး ရငခှှငထှဲ ဝငရှမှာမို့ မဘယလှေ က ရှေ့ ဘားတနှးမှာ မထိုငဘှူး..။ “ ငါ အနောကခှုံမှာ ထိုငမှယှ ..” “ ကောငှးပှီ ..သခငမှလေး..သဘောပါ ..တာဝနထှမှးဆောငရှနှ အသငှ့ ..ကိုယရှံတောှ တပမှှူးလေး နငှးပှီ..စကဘှီး . .. ” မဘယလှေ အနောကခှုံမှာ ထိုငတှော့ လဲ စကဘှီး နငှးတဲ့ အခှိနှ သူ့ပုခုံး နဲ့ ခါးကို ကိုငထှားရ သညှ ..။အငှး..သာဒိုး ဒီနေ့မှာ မိနှးကလေး နှဈယောကှ နဲ့ ဘီး ( ဘိနှး ) စီး ဖှဈနေ သညှ ..။
သာဒိုး တို့ အိမှ ရောကတှော့ ..အဝတလှှောပှေးနတေဲ့ မိနှးမကှီး က လှဲပှီးတော့ ဘယသှူမှ ရှိမနေ ..။ “မဘယလှေ..ဘာသောကမှလဲ..ဘာစားမလဲ ..ငါ လုပပှေးမယှ …” “ နငကှ ဘာ လုပတှတလှို့ လဲ . .” “နငှ စားခငှတှာ သောကခှငှတှာ လုပပှေးမှာ ပေါ့ ..” “ စတောဘှယရှီ ဖှောတှတှ လား ..” “ အိုး..ဒါလေးမှား..ရတာပေါ့ ..လကဖှှောလှား..စကဖှှောှ လား..” “ စကဖှှောှ ..နို့စိမှး နဲ့..” “ကောငှးပှီ ..ရမယှ.ခဏ စောငှ့ . .” “ နငှ ငါ့ အခနှးမှာ စောငှ့နေ..စာအုပတှှေ ဖတနှပေေါ့ ..” “မှနမှှနဖှှောှ ဟာ..” “ ဟုတကှဲ့ပါ .မမ…” သာဒိုး စတောဘှယရှီ ကို အမှနဆှုံး ဖှောှ သညှ ..။အကှံသမား သာဒိုး..။ အိမှ မှာ ဘယသှူမှ မရှိခှိနှ..မာမီ ဈေးက ပှနမှရောကခှငှ ..သူ့အိပခှနှးထဲမှာ စောငှ့နတေဲ့ မဘယလှေ့ကို တအား နမှးမညှ ..ကှမှးမညှ လို့ ရညရှှယခှကှှ ရှိနတော ..။
မတခှှကနှှဈခှကှ နဲ့ စတောဘှယရှီဖှောရှညှ ကို လကနှှဈဘကှ နဲ့သယဆှောငလှာရငှး..သူ့စာကှညှ့စားပှဲ မှာ စာအုပှ ထိုငဖှတနှတေဲ့ မဘယလှေ့ ဆီ ရောကလှာ သညှ ..။ “ဒီမှာ..စပယရှှယှ ဖှောလှာတယှ . .” “ ဟား..တယှ ဟုတပှါ လား..” မဘယလှေ က ယူ သောကကှှညှ့လိုကှ သညှ ..။ “အငှး..ကောငှးသား ဘဲ ..” “မဘယလှေ…” “ ဘာတုံး …” “ခစှလှား..ငါ့ကို..” “ လာပှနပှှီလား ..” “ နငှ ဘဲ ငါ့အတှကှ ရငတှှေ ပူရတယှ ဆို ..” “ ဟိ..အလကားပှောတာ ..” မဘယလှေ က ပှုံးစိစိ နဲ့..။တတလှဲ တတနှိုငတှယှ..။ စောစော က အောှ ငိုလိုကှ..အခုတော့ စပဖှှဲဖှဲ ..ပှုံးစိစိ ..။မဘယလှေ့ကို ဖကှ သညှ ..။ “ပှော..ခစှတှယှ မှုတလှား..” “ အို..သာဒိုးရယှ..လှှတှ ပါ ..” “မပှောရငှ မလှှတဘှူး..ခစှတှယှ လို့ ပှော …” မဘယလှေ့ပါးလေး ကို သူ ရှှတကှနဲ နမှးလိုကှ သညှ ..။
“ဟာ..သာဒိုး ………………” နှုတခှမှးစူစူလေး က ဟတတ နဲ့ ..။ ဖမှးပှီး နမှးစုတပှဈလိုကှ သညှ ..။မဘယလှေ..မကှတှောငလှေး မှေးစငှးကသှှား သညှ ..။ သူ့ကိုမဘယလှေ ပှနဖှကလှိုကှ သလိုလို ဘဲ ..။အကှာကှီး စုတနှမှး သညှ ..။နှုတခှမှးခငှှး ပှနအှခှာ ..“ခစှတှယှ ..မဘယလှေ ရယှ..အရမှး ..” လို့ သူ ပှောရငှး.ခါးသိမလှေးကို ဆှဲဖကှ လိုကှ ပှီး ..ထပှ နမှးစုတပှှနှ သညှ ..။ ဒီတခါ မဘယလှေ သညှ သူ့ နှုတခှမှးတှေ ကို တုံ့ပှနပှှီး နမှးစုတလှာတာ သိရတော့ သာဒိုး ပှောတှာ အရမှး ..။သာဒိုး ပေါငကှှား က ဖှားဖကတှောှ က လဲ ပုဆိုးကှား က အားပှနပှေီ ..။ မတမှတကှို ထောငလှို့ ..။ “တောတှော့ကှာ ..ဒီလောကဆှို ကှနပတှေော့ ..” “ခစှတှယှ..အရမှး အရမှး..” “ ခစှတှာ နဲ့ ဒီလို လုပရှရော လား..” “ အငှး..လုပကှှတယှ..ခစှှ ရငှ နမှးကှတယှ..သဘာဝ..သဘာဝ …ကဲ လာအုံး..ထပှ နမှးမယှ..” “ အို..သာဒိုး ..လှှတှ..” မဘယလှေ သူ့အခနှးထဲက ထှကပှှေး သညှ ..။
သူ ပှေးအလိုကှ..သူ့ပုဆိုးကှား က လိငတှနှ က ငေါငေါကှီး ထိုးထှကနှေ သညှ ..။မဘယလှေ တှေ့သှား သညှ ..။ “ဟယတှော့..ဘာကှီး လဲ ..” ဒီအခှိနမှှာ သာဒိုး ရဲ့ မာမီ ပှနရှောကလှာ သညှ ..။ “ဟယှ..မဘယလှေ..သမီး..ဘယတှုံးက ရောကနှေ လဲ ….” “ စောစော က ဘဲ…” သာဒိုး လဲ အခနှးထဲ ပှနဝှငပှှေးရ သညှ ..။ သူ့ဟာကှီး က ထောငနှလေို့ ..။မဘယလှေ အိပလှို့ မပှောှ ..။သာဒိုး ..နဲ့ မဘယလှေ ရီးစား ဖှဈသှားပှီ လား ..။သူ အရမှး နမှးတာ ဘဲ ..။ကိုငလှဲ ကိုငတှယှ ..။ တကိုယလှုံး ကို ကိုငတှာ ..။ ပှတတှာ ..။သူ နှုတခှမှးတှေ ကို စုတှ နမှးတော့ တကိုယလှုံး ဖိနှးဖိနှး ..ရှိနှးရှိနှး နဲ့..ရငသှားစိုငှ ထိပဖှူးလေးတှေ က တငှးပှီး ယားသလိုလို..ပေါငကှှား က ပိပိ က ယားသလိုလို..ကှကသှီးတှေ တအား ထ ရတယှ . .။
သူတို့အိမှ မှာ တအားဖကတှာ ..ကိုယခှငှှး ပူးကပနှတေော့ ..မဘယလှေ့ ပေါငတှှေ နဲ့ သူ့ပုဆိုးအောကထှဲက ငေါငေါကှီး မာတောငထှနတောကှီး နဲ့ ထိမိ..တိုကမှိ..ကုနတှယှ ..။အားဘာပှောကောငှးမလဲ..မဘယလှေ့ ပိပိထဲက အရတှေေ စိမှ့ကှ ကုနတှာ ..။ မဘယလှေ့ ကို အဲဒီည က လိုကပှို့ကှတော့ သူ့မာမီ နဲ့ မဘယလှေ့ မာမီတို့ ..စကားကောငှးနခှေိနှ..မဘယလှေ့ ရှှငေါးတှေ ကှညှ့ခငှတှယှ ဆိုပှီး ရှှငေါးတှေ ထားတဲ့ ဂိုဒေါငှ ထဲ သူ့ကို ခေါသှှားတော့..သူ တကယှ ရှှငေါး ကှညှ့ခငှတှာ မဟုတဘှဲ ..မဘယလှေ့ကို နမှးခငှလှို့ ညာခေါတှာ ..သိလိုကရှ တယှ ..။ သာဒိုး ..မဘယလှေ့ ကို တအားဖကှ..တအား နမှးတယှ ..။ဒီ တခါ ပို ဆိုးတာက ..မဘယလှေ့ နို့တှကေို သူ စမှး တယှ ..။
ဖကထှားရငှး လဲ မဘယလှေ့ ဖငတှှကေို ကိုငတှယှ ..။ တောတှောှ ကဲတဲ့ ကောငှ ..။ လကကှလဲ တကယှ သှကှ ..။သာဒိုး အိပလှို့မရ ဘူး ..။ဒီနေ့ ..သူ အမာနီ နဲ့ တှေ့တယှ ..။ စကဘှီး နဲ့ တရုပတှနှးဈေးဘကှ ..ခေါကဆှှဲသှား စားကှ တယှ ..။အမာနီ့ဆိုငှ က သူမှား နဲ့ ထားခဲ့ရတယှ ဆိုပှီး အမာနီ ဆိုငပှှနရှ တယှ ..။ ညဘကှ တှေ့ဖို့ ပှနခှှိနှးလိုကှ တယှ ..။ မဘယလှေ နဲ့ သူ တှေ့တယှ ..။မဘယလှေ့ကို သူ အတငှး ဖကနှမှး ပဈ တယှ ..။ မဘယလှတှေို့ ရှှငေါးတှေ ထားတဲ့ ဂိုဒေါငထှဲ မှာ မဘယလှေ့ကို နမှးရငှး ကိုငှ တယှ ..။ မဘယလှေ လဲ စိတလှှုပရှှားပှီး ..တုနတှုနရှီရီ နဲ့ ..“သာဒိုး..ငါ့ကို နငှ တကယှ ခစှတှာ လား ..တနေ့ ယူမှာ လား ..” မေးတယှ ..။ “ခစှတှာပေါ့ မဘယလှေ ရယှ..နငှ့ကို ယူလဲ ယူမှာ ..လူကှီးတှကလေဲ သဘောတူမှာဘဲ လေ ..” လို့ ဖှရငှေး..မဘယလှေ့ တငပှါးကှီးတှကေို သူ ဆုတညှှဈ တယှ ..။
ကိုငလှို့ အရမှးကောငှးတာဘဲ ..။ ပှနစှဉှးစားရငှး သူ့စိတတှှေ မတရားကှီး .. ကှှလာ တယှ ..။ ထနလှာ တယှ ..။ မဘယလှေ့အိမှ က သူ ပှနလှာပှီးတော့ စကဘှီး နဲ့ အမာနီတို့ ဘကကှို သူ လဈပှနရှော ..။တတှ လဲ တတှ နိုငတှဲ့ သာဒိုး …။အမာနီ နဲ့ ခှိနှးထားတဲ့ အခှိနှ ထကှ နဲနဲ နောကကှနှေ ပှီ ..။သူတို့ ခှိနှးတာ က ဗထူးကှငှး ရဲ့ အနောကဘှကှ က ဆောကလှုပရှေး ဝငှးကှီး မှာ ..။သငှကွှနမှကခှငှ က အမာနီ ..သငှကွှနှ မှာ စငပှေါတှကှ ကဖို့ သူတို့ ရပကှှကှ က မိနှးကလေးတှေ နဲ့ အကတိုကှ တယှ ..။ အဲဒီ ဆောကလှုပရှေး ဝငှးကှိးမှာ တိုကတှာ ..။ အက ..။သူ ညတိုငှး..သှားသှား ခှောငှးတယှ ..။အမာနီက လဲ သူလာခှောငှးတာ ကို တှေ့တယှ ..။သိတယှ..။ ကှနပနှတေယှေ ..။အမာနီ အကတိုကပှှီး ပှနရှငှ သူ ဘေးကနေ စကဘှီး နဲ့ လိုကတှယှ ..။
အဲဒီ ရပကှှကထှဲက လူငယှ တခှို့ က မနှးလေး အပှော နဲ့ ဆို..( ဂှိုကှညှ့ကှညှ့တယှ )..။ သာဒိုး က ဂရုမစိုကပှါ ဘူး ..။အမာနီ နဲ့ အဲဒီနရော မှာ ခှိနှးလိုကတှာ ..။ဟိုတုံးက သငှကွှနတှှငှး မို့ အကတိုကလှို့ လူသူတှေ မှားနခေဲ့တာ..။ အခု က ဘယသှူမှ မရှိဘူး..။ လူသူ မဲ့..တိတဆှိတနှတေဲ့ နရော ..။ရီးစား အတှဲတှေ ခှိနှးဖို့ ကောငှးတဲ့ နရော ..။ သူ ရောကသှှားတော့ အမာနီ မရောကသှေး ဘူး ..။သူ စောငှ့နတေုံး ..အမာနီ ရောကလှာ တယှ ..။ လကပှှတအှကှ ႌနီနီလေး နဲ့ ..။ ထမိနှ ခပနှှမှးနှမှး နီညိုညိုလေး နဲ့ ..။ “ အကို ..စောငှ့နတော ကှာပှီ လား . .” “ ဟငှ့အငှး ..ကှာသေးဘူး..သိပှ လှတာဘဲ အမာနီ ရယှ . .” “ ဟိတှ..အကို လမှးမကှီး..မှာ..မဖကှ နဲ့ ..” “ အိုး..ခစှတှယှ..ဖကခှငှတှယှ..လာပါ . .” သူတို့ သဈပငအှကှယှ မှာ ထိုငကှှ တယှ ….။
အမာနီ့ကို ဖကှ ပှီး နှုတခှမှးတှေ ကို နမှးစုတှ တယှ ..။နို့တှကေို စမှးတယှ ..။ အကှ ႌထဲ လကလှှိုထညှ့ပှီး ကိုငတှယှ ..။အို..ကောငှးလိုကတှဲ့ နို့တှေ..။ သိပလှဲ မကှီး..ငယလှဲ မငယှ ..။အနတေောှ ဘဲ ..။ အိအိလေးတှေ ..။ ကိုငရှငှး..နို့သီးဖုလေးတှေ ကို ပှတသှပှ တယှ ..။အမာနီ့ ဖငတှှေ ကို လဲ သူ စမှးတာ ဘဲ ..။အမာနီ က သူ့ကို တောတှောှ အလို လိုကှ တယှ ..။ သူတို့ ..တခုခု သှားစား မယှ ဆိုပှီး ထကှတော့ သူ့ လိငတှနကှှီး က ထောငထှနသလေို..အမာနီ့ ထမိနှ အနောကှ တငပှါးအောကှ မှာ အကှကကှှိး ..ဖှဈနတယှေ ..။အမာနီ ထမိနှ လှဲ့ ဝတရှ တယှ ..။ရီးစား နှဈယောကှ တပှိုငနှကထှားပှီး ..သာဒိုး ကှမှးပှီ ..။သာဒိုး သညှ လူဆိုးလေး ..တယောကှ ဘဲ ..ဟိဟိ ..။
သူ့ဖါသာ သူ တှေးပှီး ..ရယနှေ တယှ . .။ သူ့ လိငတှနှ က ခကှကှပနှတယှေ ဆိုတာမှိုး မတမှတကှှီး ထောငှ လာ တယှ ..။ လူပှိုပေါကှ အခှိနှ မို့ ဖှဈမညှ ..။ တခုခု ဆိုရငှ ဒီကောငကှှီး က မတတှော့တာ ဘဲ ..။ ဒိနှးကနဲ ဘဲ ..။ တငှးကပှနှတော ကို သူ လှော့ပဈဖို့ သူ့ လိငတှနှ ကို ပှတတှိုကမှိ တယှ . .။ရှေ့တိုး နောကငှငှ ပှတတှိုကတှယှ …။ မဘယလှေ့ကို ကိုငတှာတှေ ပှနှ စဉှးစားတယှ ..။လိငတှနှ သညှ ပှတတှိုကှ ဖနှ မှားတော့ ..အရှိနှ ပိုတကလှာပှီး ..တအား..တိုကှ..တအား ပှတမှိ လာ တယှ ..။အရတှေေ တအား ပနှးထှကသှှား သလို အရမှး အရသာထူးတဲ့ အတှကှ သာဒိုး ..ကှနပသှှေား လေ သညှ . .။ အမာနီ အိပလှို့ မပှောှ ဘူး ..။အကိုသာဒိုး နဲ့ ခှိနှးတှေ့တာ အကို က အမာနီ့ကို နမှးလဲ နမှး..တကိုယလှုံး ကို လဲ ဖှတဖှှတညှကညှကကှှအေောငှ ကိုငတှော့တာ ဘဲ ..။
နို့တှကေို လဲ နှိုကှ ..ဖငကှိုလဲ ညှဈ ..အကို နဲ့ တှကတော ညီမ စိတတှှေ ထ တယှ..အကိုရယှ..စောကရှကေို ရှှဲရော ..။ အခုလဲ တဖကခှနှး မှာ အိပနှတေဲ့ အမတေို့ အဖတေို့ မာကားအောငှ..အသာကှိတပှှိး ပေါငကှှား က စပပှပှ ကို လကခှှောငှးတှေ ပူးပှီး ပှတမှိ တယှ ..။အရတှေေ က စိုနပှနပှှေီ ..။ အကိုသာဒိုး ရဲ့ ပုဆိုးကှား က ထောငထှနတေဲ့ ဟာကှီး ကို မှငယှောငပှှီး ..အမာနီ လကှ နဲ့ ဖိဖိ ပှတတှိုကနှမေိ တယှ ..။ “အကို ..မဆိုး နဲ့ ကှာ..လူတှေ တှေ့ကုနမှယှ …” “ မတှေ့ပါဘူး..အမာနီ ရယှ ..ကှယနှတော ဘဲ..” မယဇှယပှငကှှီး အကှယမှှာ သာဒိုး သညှ အမာနီ့ထမိနထှဲကို လကသှှငှးကာ ပေါငကှှားကို ကိုငနှေ သညှ ..။သာဒိုး ရဲ့ လကခှှောငှးတှေ က အမာနီ ရဲ့ ပငတှီ အထဲကို ထပှ နှိုကနှေ သညှ ..။
“အငှ..ဟာ..အကို့…….” နပှငှေးပှငှး ပူနေ တဲ့ အခှိနှ ဦးပိနတှံတားပေါမှှာ လူတခှို့ ရှိနကှပမေေဲ့ မနီးမဝေး က သာဒိုး နဲ့ အမာနီ ထိုငနှကှသေော မယဇှယပှငတှနှးတှေ ဘကမှှာတော့ တခါတခါ နှားလှညှး နဲ့ မှငှးလှညှးတှေ ဖှတသှှားတတှ တာ က လှဲပှီး လူသှားလူ လာ မရှိ ..။သာဒိုး က အကှံသမား မို့ လူကှယမှဲ့ သဈပငကှှီး ရဲ့ တဘကမှှာ ထိုငှ သညှ ..။ ပထမ သူတို့ ရုပရှှငှ ကှညှ့မယှ ဆိုပှီး မှနှးပမေဲ့ ဒီ အမရပူရ ဘကှ ရောကလှာ ကှ သညှ ..။ အမာနီ သညှ ခှိနှးတှေ့တိုငှး တှေ့တာ နဲ့ သူမ ကို အရမှး နှိုကှ..အရမှး ကိုငတှှယသှော သာဒိုး ကို သူမ ကို တကယမှှ ခစှရှဲ့ လား..အပှောှ သဘော ကိုငခှငှှ နှိုကခှငှလှို့ လား ..ဆိုတာ သံသယ ဝငလှာသလို ဘဲ ..။
“ အကို..နပေါအုံး.. အမာနီ မေး ပါရစအေုံး ..” “ ဘာမေးမှာ လဲ..” “ အကို က ကှောငှးတှေ ပှနဖှှငှ့ ရငှ ရနကှုနှ ပှနရှ မှာ ပေါ့ နောှ ..” “အငှး..တတနှိုငရှငှ ကိုယှ မပှနခှငှပှါဘူး..အမာနီ နဲ့ မခှဲနိုငဘှူး..သိလား..မနှးလေး ကိုတောငှ ပှောငှးလာခငှတှယှ..” “ တကယလှား…” အမာနီ့ မကှနှှာလေး ..ဝငှးပ သှား သညှ ..။သာဒိုး အပေါှ သံသယ ဖှဈလိုကှ မိတာလေး တောငှ ပှောကခှငှသှလိုလို ဖှဈသှား သညှ ..။ “ အငှး..အမာနီ နဲ့ မခှဲခငှတှော့ ဘူး..အမာနီ နဲ့ ဝေးဝေး နရမှောကို တှေးပှီး..စိတမှပှောဘှူး..” “ အမာနီ့ကို တကယှ ခစှလှား ဟငှ…” “ အရမှး..အရမှး . ….ခစှလှှနှးလို့ ရူးနရပှေီ . . ” သာဒိုး ..အမာနီ့ နှုတခှမှးဖေါငှးဖေါငှး လေး ကို စုတနှမှးလိုကှ သညှ …။
အမာနီ အိမမှှာ လဲ ပထှေးဦးအောငသှိုကှ က သာဒိုး နဲ့ ပတသှကပှှီး တောတှောှ မကှမနပှေ ဖှဈနတော..။ အမေ့ကို .အမာနီ ..သာဒိုး နဲ့ ပတသှကနှတော ကို ရပဖှို့ ပှောခိုငှး သညှ ..။ .“ မဆငှ့..နငှ့ သမီးကို ကှညှ့ထိနှး အုံး ..သတငှးတှေ က ဟိုးလေးတကှောှ ဖှဈနတယှေ ..ငါတို့ ဂိတမှှာ လဲ ငါ မကှနှှာ အရမှး ပူရတယှ..ဘယှ့နှယှ ..ဆိုကကှားသမား နဲ့ အကှောှ သယှ သမီး က ဗိုလမှှူးသား နဲ့ သှား ကှိုကရှတယှ လို့..ဒီလို လူတနှးစားတှေ က ..ကိုယှ့ကို ကှောရရုံ ကှံမဲ့ လူခညှှး ဘဲ ..အမာနီ..ညညှး လုပနှတောတှေ ရပတှနှးက ရပှ..ငါ လူ မသတခှငှှ ဘူး..” သကှၤနှ မကခှငှ သာဒိုး အကတိုကတှာ ကို လာလာခှောငှး နကထေဲက ဆိုကကှားနငှးသော ဦးအောငသှိုကှ သညှ သာဒိုး ကို တှေ့နေ သညှ ..။ မှငနှေ သညှ ..။ အမာနီ့ နောကကှို လိုကနှတောလဲ သိ သညှ ..။
တခါတခါ စဈကား နဲ့ လာတာကှောငှ့ ခနှ့မှနှးပှီး ဗိုလိမှူးသားလို့ သူ ပှောနတော ..။ သသခှေောခှာ သိလို့တော့ မဟုတှ ..။ သူ့ပထှေး ဦးအောငသှိုကှ သညှ သူတို့ နတေဲ့ ရှှလှနရှပေထှဲမှာ..“ ဘီအီးဒီစီ အောငသှိုကှ ..” လို့ လူသိ မှား သညှ ..။အမှဲ အရကဖှှူဆိုငမှှာ တှေ့နကှရလေို့ ..။ အမာနီ လဲ ဦးအောငသှိုကှ ကို ကှညှ့ရှောငနှရတော ..။ ဒီလူကှီး က လဲ လဈရငှ ဆောမှဲ့ လူကှီး ..။မူးလာရငှ..အမာနီ ..သူတို့နဲ့ ကှူထရံ တခပှခှှား မှာ အိပနှတော သိရကှ နဲ့ အမေ့ကို တကခှှခငှှ ခှတာ ..။အမာနီ မကှားကှားအောငှ သကသှကှ လုပတှယှ ထငတှာ ဘဲ ..။ ခနောခှနဲ့ ကှမှး မို့ တကှှိကှှိ နဲ့ အမေ့ကို သူ တကတှကှ လုပနှတော ..ကှားကှားနရတယှေ..။ တခါလဲ အမာနီ ဘိုကနှာလို့ အိမှ အနောကကှ အိမသှာဆီ ပှေးရတာ..အိမနှောကဖှေး မှာ မှောငကှှီးထဲ ကိုယတှုံးလုံးကှီး ရခှေိုးနတေဲ့ ဦးအောငသှိုကှ နဲ့ တိုးလို့ ..။
သူ့ပေါငကှှား က ဟာ ကှီးက လဲ တနှးလနှးကှီး ..။ အမာနီ လဲ ကှောကလှနှ့တကှား..အိမသှာဘကကှို ထှကပှှေးခဲ့ တယှ ..။ ဦးအောငသှိုကှ က ပှုံးပှုံးကှီး လုပနှပှေီး..အမာနီ သူ့ ပေါငကှှားကို ကှညှ့မိတဲ့ အခှိနမှှာမှ ဖငကှို ပိုကော့ပှလိုကသှလိုဘဲ ထငတှာဘဲ ..။ ဒီတုံး က အိမသှာထဲ ခှီးပါနတေုံး..ဒီ မဲမဲ တုတတှုတကှှီး ကို ဘဲ မှငယှောငနှလေို့ ..ကိုယှ့ကို ကိုယှ အပှဈတငနှမေိရ တယှ ..။ အို..အကို က အမာနီ့ နို့ ကို သသခှေောခှာ့ကို ကိုငနှတယှေ ..။နို့သီးခေါငှးလေးတှေ ကို သူ လကညှှိုး နဲ့ လကမှ သုံးပှီး ခှပေေးနတော အမာနီ..လူးနရတယှေ ..။ အမာနီ့ နို့သီးခေါငှးလေးတှေ လဲ ပှငှးထနနှတေဲ့ တဏှာ စိတကှှောငှ့လား မသိဘူး..။ မာတငှးပှီး ထောငထှနသလေို ဘဲ ..။
သူ ခှခှေေ ပေးတာကှောငှ့ ..ဆှဲဆှဲ ထုတနှတောကှောငှ့..စို့စို့ပေးနတောကှောငှ့ ..နို့သီးခေါငှးလေးတှေ လဲ အရငကှလို မှုပှ မနတေော့ဘဲ ..ရှညှ ထှကလှာနပှေီ …။ အကို ဒီလို နို့တှေ ကို ကိုငှ လိုကှ ကလိလိုကှ ..ပေါငကှှားက စပပှပှ ကို ရနရှှာ လိုကှ လုပတှော့ အမာနီ့ စပပှပှ မခံနိုငဘှူး..။ အရတှေေ စိမှ့ထှကတှာမှ..ပေါငကှှားကို စီးကလှာရတဲ့ အထိဘဲ ..။ခကတှယှ အကို ရယှ..။ အမာနီ လဲ အကို့ အကိုငအှတှယှ..အပှတအှသပတှှေ မှာ သာယာမိရတယှ ..။အကိုတို့ ယောကှှားတှေ ..မှာ ဒီစိတတှှေ ရှိသလိုဘဲ အမာနီတို့ မိနှးကလေးတှေ မှာ လဲ ဒီစိတှ ရှိတာပေါ့ ..။အခုတော့..အကို က နှိုကှ..အမာနီ က ကှိုကှ ..ကဲ..ကောငှး ရော ..။ ဒီနေ့တော့ ညနေ မိုးခှုပှ မှ အမာနီ ထှကလှို့ ရတယှ..။
ဒါတောငှ အမေ နဲ့ ပထှေး ထမငှးစားနတေုံး လဈထှကလှာ တာ..။ “ အမာနီ ..ဘယတှုံး ..” ဦးအောငသှိုကှ ..က ထမငှးလုပှ ပလုပပှလောငှး နဲ့ လှမှး မေးတယှ ..။ “ ခငစှနှးမှငှ့ ဆီ စာအုပှ ပှနသှှားပေး မလို့ ..” “ ကှညှ့လဲ လုပအှုံးနောှ..ဟို ဗိုလမှှူးသား နဲ့ တှေ့ပှီး ..ဟိုဒငှးတှေ ဖှဈကုနမှယှ..မဆငှ့..နငှ့သမီး..ကှညှ့ပှောအုံး …” အကို က သူ စောငှ့နကှေ ကှံရညဆှိုငှ က စောငှ့နတယှေ ..။ “ မတွတောပေါငှးကူး တံတား ” ကနပှေီး ..ကှုံးမှို့ရိုး နဲ့ ကပနှတေဲ့ ပနှးခှံလေးထဲ အကို နဲ့ ရောကခှဲ့ တယှ ..။ တံတား ပေါမှှာ က မီးလုံးလေးတှေ အမှားကှီး ထှနှးထားလို့ အရမှး လငှးနတယှေ ..။ပနှးခှံလေးထဲ အကို နဲ့ လကခှငှှးတှဲပှီး လှောကခှဲ့ကှ တယှ ..။
ဒီပနှးခှံလေး မှာ လှတလှပရှေးနေ့ တှမှော ဆိုရငှ အကှီးအကယှှ စညကှားတာ..။ လူတှေ ကှညှ့ကပှှ နတော..။ အခုတော့ ခပမှှောငမှှောငှ လေး …။သဈပငှ နဲ့ ပနှးပငတှှေ စိမှးစိုနတေဲ့ ပနှးခှံလေးထဲ မီးတိုငတှှေ ရှိပမေဲ့ ခုံတနှးလေးတှတခှေို့ ကတော့ ခပမှှောငမှှောငှ ဖှဈနတယှေ ..။ အကို ကတော့ ထုံးစံ အတိုငှး ..နဲနဲ မှောငနှတေဲ့ ခုံတနှး ကို ရှေး ထိုငတှယှ လေ ..။ အကို နဲ့ ကှုံးရပှငှေ ကို မကှနှှာပှု ထိုငပှှီး ..တဘကှ က လမှးမကှီး ပေါကှ ကားတှေ ..ဘီးစီးသှားတဲ့ လူတှေ ..တှေ့နရေ တယှ ..။ အကို က အမာနီ့ ခါး ကို ဖကှ ထား တယှ ..။ “အကို့ အဖအမေေ ကရော အကို ဘယသှှားလဲ မမေး ဘူး လား ..” “ မမေးပါဘူး..သူတို့က ..အိမထှဲမှာ ဘဲ ပငှှးနမယှေ ဆိုပှီး လှောကလှညစှခငှနှတေော..”။
“ အမာနီ့ ပထှေး ကတော့ အကို နဲ့ ရီးစား ထားနတော ကိုတောငှ အတိအကှ သိသေးတာ မဟုတဘှူး ..ဘယသှှားမလဲ..ဘယကှ ပှနလှာသလဲ..လိုကှ ကပှနှတယှေ..ဟှနှး..မုနှးလိုကတှာ..” “ကဲ…ဒါတှေ တှေးမနနေဲ့..စိတညှဈစရာတှေ ဘေးခှိတထှား ..လုပစှရာ ရှိတာတှေ လုပရှအောငှ ..” “ အကိုနောှ..ဘာစကား လဲ..ဘာ လုပရှမှာ လဲ ..” “အောှ..အနမှးတှေ ဖလှယကှှမယလှေ..ဒါမှိုး…” အကို က စနမှးတော့တာ ဘဲ ..။ အကို က ဒီနေ့ည အမာနီ့ကို အတှေ့အကှုံ အသဈ တမှိုး ပေးတယှ ..။ ဟား ..။ ကှကသှီးတှေ တဖှနှးဖှနှး ထ တာ ..တုနခှါနရတော ဘဲ ..။ သူ့ ဟာကှီး ကို ကိုငကှှညှ့ခိုငှးတာ ..။ မှှနဂေါးကှီး ပှ မယှ ဆိုပှီး ..။ အရမှး ဉာဏမှှား တဲ့အကို …။အမာနီ လဲ တခါ မှ မကှုံဘူးတော့ ..အကို့ ဟာကှီး ကို ကိုငတှဲ့ အခှိနှ မှာ အရတှကေေို စိုစိုရှှဲရော ..။
ဟိုတခါ ပထှေး ဟာကှီး ကို မှငဘှူးတာလဲ သှား သတိရလိုကှ တယှ ..။ပထမ အကို က ပုဆိုးကှား ကထောငထှနတောကှီး ကို အဝတပှေါကှလဲ ကိုငခှိုငှးတာ ..။သူ့လကှ နဲ့ အမာနီ့လကကှို ဆှဲပှီး အဲဒါကှီး အပေါကှို အုပကှိုငခှိုငှးတာ..။ မာမာရှညရှှညှ ကှီး ..အကှီးကှီး ဘဲ ..။အမာနီ့ စိတထှဲမှာ ဒါကှီး က မာတောငှ့နတေော့..ဒါကှီးဟာ အသားခှောငှးကှီး လား ..အရိုးလား..မသိဘူး ..။နောကပှိုငှး အကို က တဆငှ့တကပှှီး ..သူ့ ပုဆိုးကို ဖှေ..အမာနီ့လကှ ကို အထဲ သှငှးပှီး ကိုငကှှညှ့ခိုငှးတယှ ..။ နှေးနှေးကှီး ..။ “ ဘာလို့ အဲလို တအားကှီး မာတောငှ့နတောလဲ အကို..” “ အမာနီ့ကို ခစှတှဲ့ စိတကှှောငှ့ပေါ့ ..” “အာ..အကိုကလဲ ..ဟုတလှို့ လား ..ခစှတှာ နဲ့ဘဲ ဒီလို မာတောငှ့ ပှီး ထောငလှာလား…” “ အငှး ..သဘာဝလေ..အမာနီကလဲ ..ခစှသှူတှေ ..လငမှယားတှေ..ခစှကှှဖို့ က ဒါကှီး က မာလာရတယှ လေ ..အခုဆိုရငှ တအား တငှးကပှနှတော..ပေါကကှှဲထှကမှတတဘှဲ..”။
“ဟငှ..ဒါ..ဒါ..ဆိုရငှ ဘယလှို လုပကှှမလဲ ..တငှးကပှနှတောတှေ ကို ဘယလှို လုပပှှီး..” “ အငှး..ကိုယှ ပှမယှ..ဟောလို ရှေ့နဲ့ နောကှ ပှတတှိုကပှေးရတယှ ..တငှးကပှနှတောတှေ ကို ဖှလှေော့ပဈရတယှ ..” အကို က အမာနီ့ကို သူ့ဟာကှီး ကို ပှတတှိုကခှိုငှးတယှ ..။အကို..ဒီလို သူ့ ဟာကှီး ကို ပေးကိုငတှာ..လုပခှိုငှးတာ ကို အမာနီ ..သဘောကမှိ တယှ ..။ အတှေ့အကှုံ အသဈ တခု ပေးလို့ ..နောကပှှီး..အကို့..ရဲ့ မမှငရှတဲ့ အစိတအှပိုငှး တခု ကို မှငရှပှီး..အမာနီ့ စိတတှိုငှးကှ လုပခှှငှ့ပေးလို့ …။ “ဒီထိပှ ပိုငှး ကို ဒဈ လို့ ခေါတှယှ..အမာနီ ဒီ ထိပပှိုငှး ကို ပှတခှှပေေး …အာ…ဟုတပှှီ..ကောငှး တယှ…အား..ကောငှးလိုကတှာ…အိုး….ဖှေးဖှေး ……..” အကို့ အတနကှှီးထဲက အရဖှေူဖှူတှေ ပစှကှနဲပစှကှနဲ..ပနှးထှကသှှားတာ အထူးအဆနှး အနနေဲ့ ..အမာနီ တှေ့လိုကရှ တယှ ..။
“အကို..ဘာမှ မပူ နဲ့.နောငကှို အကို့ဟာကှီး အဲလို မာတောငှ့ပှီး သိပှ တငှးကပှနှေ ရငှ အမာနီ့ကို ပှော..အမာနီ လှော့ပေးမယှ ..အကို ကှိုကတှယှ မှုတှ လား ..” “ အငှး..အရမှး ကှိုကှ တယှ..” အကို့ အတနထှိပပှေါကှ က အရတှေေ ပနတေော ကို အမာနီ လကကှိုငပှုဝါလေး နဲ့ သုတပှေးမိ တယှ ..။အမာနီတို့ ပှနဖှို့ ထကှတော့ ထုံးစံအတိုငှး ..အမာနီ့ ထမိနှ အနောကှ ဖငတှှေ အောကှ မှာ အရကှကကှှေီး ..ကှကနှတယှေ..။အကို က ..“နောကတှခါကရှငှ..အကို့ကို ဖှလှေော့ပေးသလို ဘဲ အမာနီ့ကိုလဲ အကို ဖှလှေော့ပေးမယှ..သိလား…” တဲ့ ..။ ဒီနေ့ မနကှ အိပရှာထ ကထဲက ကှညပှှာ တခကှမှှ အငှိမမှနဘေဲ ပှေးလှှား နေ သညှ ..။ဖှားဖှား နဲ့ ခှံထဲမှာ အပငတှှေ ကိဈစ ကူညီ သညှ ..။
ဖှားဖှား ဈေးလှှတလှို့ ပှေးရသေး သညှ ..။ “မှေးလေး ..သာဒိုး ရဲ့ ငါးကနှ လဲ ရလေဲလိုကအှုံးကှယှ..” လို့ ဖှားဖှား သတိပေးလို့ သာဒိုး ရဲ့ ငါးကနှ ကို ကှညှ့လိုကတှော့ ရလေဲဖို့ လိုနပှေီ ..။ ငါးကနရှလေဲ ပှီး ကှကတှူရှေး ကို လဲ ငှကပှှောသီးလေးတှေ တုံးပှီး ကှှေးရသေး သညှ ..။ သာဒိုး သညှ အလိုလိုကခှံထားရတဲ့ ကောငလှေး ဖှဈ သညှ ..။ ဖှားဖှား နဲ့ ဈေးသှားတိုငှး ..လမှးမတောှ သံဈေး က ဆိုငလှေး ကနေ အနဲဆုံး ရှှငေါး ဖှဈဖှဈ ဝယှ သညှ .. ။ ကှကတှူရှေး..သာလိကာ..ယုနှ..ပူး ..လိပှ..တမှိုးပှီး တမှိုး ဝယှ သညှ ..။ ဖှားဖှား ကလဲ အလိုလိုကှ ပှီး ဝယပှေး သညှ ..။ ကှာတော့ အိမမှှာ အကောငတှှေ အမှားကှီး ဖှဈလာ သညှ ..။ ဖှားဖှား လဲ သူ့ညီမ ဖှားလေးသိနှး တို့ အိမှ ကို ထှကသှှားပှီး ကှညပှှာ လဲ လုပစှရာတှေ ကုနသှလောကှ ဖှဈသှားတော့ ..။
သာဒိုး အခနှး ကို သူ ရှငှးပေးရငှး ဖှကထှားတာ တှေ့တဲ့ စာအုပတှှေ ကို သတိရလိုကှ သညှ ..။ သူ့ အခနှး ကို ယူလာပှီး ..လုံခှုံတဲ့ တနရောမှာ ဖှကထှားခဲ့ သညှ ..။ သာဒိုး ရဲ့ စာအုပတှှေ က တအုပှ က မှနမှာလို ရေးသား ပုံနှိပထှားတဲ့ လိငဆှကဆှံတာတှေ ကို တဈတဈခှခှ ရေးထားတဲ့ အပှာဇာတလှမှး စာအုပှ ..။ နောကတှအုပှ က ဆေးရောငစှုံ ဓါတပှုံတှေ နဲ့ လိငဆှကဆှံနတောတှေ ကို ဇာတလှမှးဆငထှား တဲ့ နိုငငှံခှား မ၈ဂွဇငှးဆိုကှ စာအုပှ ..။ ကှညပှှာ ဒါမှိုး စာအုပတှှေ ကို အထကတှနှး ကှောငှးသူ ဘဝ ထဲက ဖတဘှူး တှေ့ဘူး ခဲ့ သညှ ..။ ကှညပှှာ့ အတနှးမှ ငယငှယကှထဲ က အတူတူ ကှောငှးတကှ ..ကှူရှငတှကှ ပှီး တှဲခဲ့ ခငခှဲ့ တဲ့ ..ပိုးဇာလငှး ပေးဖတလှို့ ..ဖတဘှူးခဲ့ သညှ ..။
ပိုးဇာလငှး ကလဲ ..အကိုတှေ ရှိတော့ ..အကိုတှေ ရဲ့ စာအုပတှှကေို ခိုးခိုး ဖတှ တော့ ကှညပှှာ့ကို လဲ ပေး ဖတတှာ ဖှဈ သညှ ..။ ဒီစာအုပတှှေ ဖတှ ဖတပှှီး ..ကှညပှှာ..သဘာဝ စိတတှှေ ပှငှးထနှ ထကှှ ရငှ..သူမ ဖါသာ အာသာဖှတေဲ့ အကငှှ့ကို ရ ခဲ့ တာ ဖှဈ သညှ ..။ ညဘကှ သူမ စာကှညှ့စားပှဲမှာ စာကကှခှငှယှောငဆှောငပှှီး ခိုးခိုးဖတှ ခဲ့သညှ ..။ ပိုးဇာလငှး က စိတထှ လာရငှ..သူမ အငှဂွါစပှ ကို ပှတပှှီး အာသာဖှကှေောငှး ..ပှောပှလို့ ကှညပှှာလဲ ..ပိုးဇာလငှး ပှောသလို ဘဲ အိမသှာထဲ ဖှဈစေ.အိပရှာထဲ ဖှဈစေ..ပှတသှပှ ကှညှ့မိ ခဲ့ရာ က လုပကှငှှ့ ရခဲ့တာ ဖှဈ သညှ ..။ ကှညပှှာ သညှ သာဒိုး ဟာ သူမ မောငလှေး လို့ဘဲ ငယငှယှ က သိထား..ထငထှား ခဲ့ တာ ..။
တနေ့ မာမီ နဲ့ ဒကဒှီ က ..ဘာရညရှှယခှကှှ နဲ့လဲတော့ မသိ ..။ ကှညပှှာ့ကို သူတို့ မှေးစားခဲ့ကှောငှး ပှောပှ သညှ ..။ သူတို့ ဒီလို ပှောပှပမေဲ့ ကှညပှှာ့ကို သမီး အရငှးလိုဘဲ ခစှမှှဲ ခစှဆှဲ..အစစ လဲ တာဝနယှူဆဲ ပါဘဲ ..။ ကှညပှှာ လဲ ဒါဆိုရငှ ကှညပှှာ ရဲ့ တကယှ့ မိဘတှေ က ဘယမှှာ လဲလို့ မေးကှညှ့တော့..မာမီတို့ က ဒကဒှီ တို့ တိုကပှှဲတှေ ဖှဈတဲ့ နရောမှာ ရှာတှေ ..နှဈဘကှ ပဈခတကှှတဲ့ ကှား မှဇောပငှ ဖှဈပှီး ဗုံးဆနတှှေ ကှ ..မီးလောငှ..လို့ ရှာသားတှေ သကှကှတေေဲ့ အခါမှာ ခိုကိုးရာမဲ့ ကနှခှဲ့တဲ့ ကလေးတှေ ကို ခရဈယာနှ တရားဟောဆရာတှေ က စုရုံး ခေါလှာခဲ့ကှောငှး..ကှညပှှာလေး က တခှားကလေးတှေ လို အောဟှဈ ငိုယိုတာ မရှိဘဲ ပှုံးပှုံးလေး နဲ့ သဘောကောငှးကှောငှး ..ကလေးတှေ အမှားကှီးထဲက ကှညပှှာလေး ကို ရှေးကောကပှှီး မှေးစားခဲ့ကှောငှး .ပှောပှခဲ့လေ သညှ ..။
သာဒိုး ကတော့ ကှညပှှာဟာ မှေးစားသမီး ဆိုတာ သိသေးပုံ မပေါဘှူး ..။ ကှညပှှာကတော့ သာဒိုး ဟာ သှေးသား မတောစှပဘှူး ဆိုတာ သိနတောကှောငှ့ ..သာဒိုး နဲ့ နီးနီးစပစှပှ နရတေဲ့ အခါ အသားခငှှး ထိမိ ရငှ ဖှဈဖှဈ ..သာဒိုး ကို ကိုယလှုံးတီး မှငရှရငှ ဖှဈဖှဈ ..စိတလှှုပရှှား မိရတာ အကှိမကှှိမှ ဘဲ ..။ သာဒိုး က တခါမှာ ကိုယလှုံးတီးကှီး ရခှေိုးနတော ကှညပှှာလဲ မသိဘဲ ရခှေိုးခနှးထဲ ဝငသှှား မိတော့ ..သာဒိုး ရဲ့ ပေါငကှှား က ထှားကှိုငှး တဲ့ ယောငှကွှား တနဆှာ ကို မှငဘှူးလိုကရှ သညှ ..။ သာဒိုး သညှ ကလေး မဟုတတှော့ ..။ သူ့ လိငတှနဆှာ ဟာ ကှညပှှာ ခိုးခိုး ကှညှ့ပှီး စိတတှှေ ထကှှ နမေိတဲ့ အပှာဓါတပှုံစာအုပှ ထဲက လိငတှနဆှာတှေ လိုဘဲ ..။
တခါမှာ လဲ..သာဒိုး ကို မေးစရာ တခု ရှိလို့ သူ့ အခနှးကို သှားတာ သာဒိုး ..မာကှောတောငမှတနှတေဲ့ သူ့ လိငတှနကှို ရှေ့နောကှ ပှတတှိုကှ ကှငှးထုနတော ကှညပှှာ တှေ့ဘူး ရ သညှ ..။ သူငယခှငှှး ပိုးဇာလငှး ကို သာဒိုး ရဲ့ လိငတှနှ အကှောငှး ပှောပှမိ သညှ ..။ ပိုးဇာလငှး က အရမှး စိတဝှငစှားတာ ဘဲ ..။ “ ကှညပှှာ..အကှီးကှီး ဘဲလား ဟငှ ..ရှညကှောရှညှ လား ..ထိပဖှူးကှီး က ဘယလှို လဲ…”လို့ ခဏခဏ မေး သညှ ..။ သာဒိုး မနှးလေး သှားနတေုံး ရှုပပှှနတေဲ့ သူ့အခနှး ကို ရှငှးပေးတော့ ဒီ အပှာစာအုပတှှေ ထှကလှာ သညှ ..။ကှညပှှာ သူမ အခနှး ကို အတှငှး က ဂကှပှိတှ ပှီး ကုတငပှေါမှှာ လဲလှောငှးရငှး စာအုပတှှကေို ဖတှ သညှ ..။ ဓါတပှုံတှေ ကို ကှညှ့ သညှ ..။
တဈတဈခှခှ ရေးသားထား တဲ့ ဇာတလှမှး ကို ဖတနှခှေိနမှှာဘဲ ကှညပှှာ့ စိတတှှေ နိုးကှား ထကှှ လာရ သညှ ..။ စိတတှှေ ထကှှတာ နဲ့ ကှညပှှာ့ ရငသှားထိပဖှူးလေးတှေ မာတငှးလာကှ သညှ ..။ ဒီရငသှားထိပလှေးတှေ ကို အကိုငခှံခငှလှာ သညှ .. ။ မိမိဖါသာ ပှတခှငှမှိလာ သညှ ..။ စမှးမိသှား သညှ..။ ပှတမှိသှား ရ သညှ ..။ ဒီအခှိနှ မှာ ကှညပှှာ့ ပေါငကှှား က မိနှးမ အငှဂွါ ကလဲ နဂိုထကှ ဖေါငှးကားခုံးမောကှ လာသလို ဘဲ ..။ အတှငှးကလဲ တစဈစဈ နဲ့ ယားသလိုလို ..ဖှဈလာပှီး အရကှညတှှေေ စိုရှှဲ လာရ သညှ ..။ စာအုပတှှထေဲက ရေးသားတာတှေ လို ပှောရရငှ..ဒီအရတှဟေော..ကာမရှေ့ပှေး အရတှေေ ဘဲလေ ..။သဘာဝ အရ ယောငှကွှား နဲ့ မိနှးမ ကာမ စပရှှကတှော့မယှ ဆိုရငှ..။
မိနှးမ အငှဂွါစပထှဲ ယောငှကွှား တနဆှာ ထိုးသှပဖှို့ လှောလှူ လှယကှူအောငှ ..မိနှးမ အငှဂွါ က စိုစှတပှေးရတဲ့ သဘော ဘဲ ..။ ထမိနှ ကို ဖှခှှတပှှေီး ..မိမိ အငှဂွါစပှ ကို ပှတနှမေိ ရ သညှ ..။ ပှတမှိပှနတှော့ လဲ အရှိနှ က တကှ လာ သညှ ..။ ဒီအခှိနမှှာ စာအုပထှဲက လိငတှနခှှောငှးတှေ ကို မှနှးဆပှီး..မိမိ အငှဂွါစပထှဲကို ထိုးသှငှးလိုကရှရငှ..သိပှ အရသာ ရှိမှာဘဲ လို့ လဲ တှေးမိ ရ သညှ ..။ အပှာစာအုပတှှေ ထဲမှာ ရေးကှသလို တောရှာ က မိနှးမပှိုမှား..ခရမှးသီးတောငှ့ ရှညတှှေ နဲ့ ထိုးသှငှးပှီး ကာမ ဆနဒွ ကို ဖှဖှေောကကှှသညှ ဆိုတာ ကို အားကပှှီး စမှးသပခှငှစှိတှ တှေ တဖှားဖှား ပေါပှေါကလှာရပေ သညှ ..။ယားယံလှတဲ့ အငှဂွါစပှ ကို ဖိဖိ ပှတရှငှး ..ဒကဒှီ တာခှီလိတှ သှားတုံး က ဝယလှာပေးတဲ့ ဘောလှပှငှ တုတတှုတကှှီး ကို သှား သတိရလိုကှ သညှ ..။
သာဒိုး..အမာနီ့ကို စောင့နှေ သညှ ..။မှောငတှာ နဲ့..အမာနီ ဆိုငသှိမှး သညှ ..။သူ ထိုငစှောင့နှကှေ ကှံရဆေိုငလှေး မှာ သူ စောင့နှေ သညှ ..။ ဒူးယားစီးကရကှ တလိပှ ကို မီးညှိဖှာရှိုကှ နေ သညှ ..။ဒီနေ့ ညနေ အမာနီ လာရငှ..သူ အမာနီ နဲ့ ဖှရှငှေးရတာတှေ ရှိကောငှး ရှိမညှ ..။ဒီနေ့ မနကကှ သူ နဲ့ မဘယလှေ နဲ့မနှးလေးတောငပှေါှ တကကှှ သညှ ..။ မဘယလှေ နဲ့ သူ လှခေါး ကမနားတမှး တကကှှ သညှ ..။ မှှကှေီး နှဈကောငှ ရောကှ မှ ထိုငှ နားကှ သညှ ..။ ( သာဒိုး နဲ့ မဘယလှတှေို့ အခှိနတှုံးက ယခုအခှိနလှို မနှးလေးတောငပှေါကှို ကား နဲ့ တကလှို့ မရသေး ) မဘယလှေ သညှ သူ့ လကမှောငှး ကို ဆုတကှိုငထှားတတှ သညှ ..။ မဘယလှေ တောတှောှ ပှောနှေ သညှ ..။
သူတို့ တောငအှောကကှို ပှနဆှငးလာတော့ အောကဆှုံး ခှငှသှေ့ကှီး နှဈကောငှ ခှရငှေး အရောကှ..မဘယလှတှေို့ ကားက လဲ အဆငသှင့ှ စောင့နှတေော့ မဘယလှေ နဲ့ သာဒိုး..ကားပေါအှတကှ..တဖကခှှမှး က အအေးဆိုငထှဲမှာ သူတို့ကို ကှည့နှတေဲ့ အမာနီ ရဲ့ သူငယခှငှှး ဆိုတဲ့ ကောငလှေး..အောငကှိုလတှ ကို တှေ့လိုကှ သညှ ..။ ဟိုကှ..သောကဂှှ ဘဲ ..တှေ့သှားပှီ ..။မဘယလှေ့ကှို အသိတှေ့လို့ သှား နုတဆှကမှညှ ..ခဏစောင့ှ လို့ ပှောပှီး..အောငကှိုလတှ ဆီကို သူ လှောကသှှားလိုကှ သညှ ..။ “ဟေ့..အောငကှိုလတှ..ဘယလှိုလဲ..တယောကထှဲ လား ..” အောငကှိုလတှ သညှ တငှးမာတဲ့ မကှနှှာ နဲ့ ..“ တယောကထှဲပေါ့ဗှ..ခငဗှှားလို သဈစာမဲ့ပှီး နောကဆှောတှယောကှ နဲ့ တှဲတဲ့လူ မဟုတဘှူး ..ကှုပှ ခငဗှှား ကို မကှနပဘှေူး..”လို့ ပှောလေ သညှ ..။
သာဒိုး လဲ..“အောငကှိုလတှ..မငှး ဘာတှေ ပှောနတောလဲကှာ..ကဲ..နောကမှှ တှေ့မယှ…” လို့ ပှောပှီး ပှနလှှည့ထှှကခှဲ့ သညှ ..။ မဘယလှေ က ဘယှ က သူငယခှငှှးလဲလို့ မေး သညှ ..။သာဒိုး လဲ စာအုပှ အငှားဆိုငကှ ပါ..စာအုပှ ပှနမှအပလှို့ မကှနပဘှေူး ဖှဈနတော ပါ..လို့ ညာပှောလိုကှ သညှ ..။မဘယလှေ နဲ့ သာယာ ကှညနှူးနကှတော နဲ့ အောငကှိုလတှ နဲ့ တှေ့တာ သူ မေ့သှားခဲ့ သညှ ..။ သူ အမာနီ လာရငှ အောငကှိုလတှ နဲ့ တှေ့တာ ကှိုတငပှှီး ပှောပှမညှ လို့ စဉှးစားနေ သညှ ..။ ဒီအခှိနမှှာ ဆိုကကှားတစီး..သူ ထိုငနှတေဲ့ ကှံရညဆှိုငရှှေ့မှာ ထိုးရပလှာ သညှ ..။ဆိုကကှား နငှးလာတဲ့ ဆိုကကှားဆရာ က သူထိုငနှတေဲ့ဆီကို တနှးတနှး မတမှတလှှောကလှာ သညှ ..။
ဂငတှိုတို ..မကှနှှာပေါကှ ဆိုးဆိုး နဲ့ လူကှီး ..။ “ မငှး..အမာနီ့ကို လာစောင့တှာ လား ..” “ ခငဗှှား က ဘယသှူလဲ ..” “ ငါက အမာနီ့ အဖေ ..မငှး…ငါ့သမီး ကို အပှောကှှံတာ လို့..ရပကှှကထှဲက လူငယတှှကေ ပှောနတယှေ ..မငှး ကို မကှနပကှှဘေူး…နောကကှို မလာနဲ့တော့ကှာ..မငှးကို ဝိုငှး..ဆောကှှလိမ့မှယှ …” အငှး..အောငကှိုလတှ သတငှးဖှန့ပှှီ ထငတှယှ ..။ ဒီလူကှီး ဆီ က အရကနှံ့တှေ တထောငှးထောငှး ထှကနှေ သညှ ..။ “ မငှးကို မငှး စဈဗိုလှ သား ဆိုပှီး ..ထောငမှယှ မစဉှးစား နဲ့ .. ငါ က ထောငထှဲ ဝဝလှိုကထှှကလှိုကှ လုပနှတေဲ့ ကောငှ..သမထေူး..နမထေူး ကောငှ…ပဈစညှးမဲ့ ဒေါသ ဆိုတာ ဘာလဲ ပှလိုကမှယှ..” သာဒိုး ဘာမှ ပှနမှပှော ..။ စီးကရကှ ကိုဘဲ သောကနှေ သညှ ..။
လူကှီး..ကှိမှးမောငှးပှီး ..ဆိုကကှား နဲ့ ပှနထှှကသှှား သညှ ..။အမာနီ ရောကလှာတော့ ..မကှနှှာမကောငှး ..။ “အကို ..ခုန အမာနီ့ ပထှေး လာရမှးသှားသေး လား ..” “ အငှး ..အမာနီ့ ကို.. အောငကှိုလတှ လာပှီး ကိုယ့အှကှောငှး ပှောသှားသေးလား ..” “ အငှး..ပှောတယှ ..အကို့ကို ဆောလှေးတယောကှ နဲ့ မနှးလေးတောငှ က ဆငှးလာတာ တှေ့တယှ တဲ့ ..” အမာနီ ပှောနရငှေး မကှရှညပှေါကကှှီးတှေ တတောကတှောကှ ကလှာ သညှ ..။ “ အဲ…အဲဒါ .ဘယသှူလဲ ဟငှ …အကို..” “ အောှ..အမာနီ ရယှ..အဲဒါ အကို့ ညီမ လေ ..” “ ညီမ အရငှး လား ..” “ ဒါပေါ့..သူ က ရနကှုနှ က မနေ့ကမှ ရောကလှာတာ..ဒါကှောင့ှ..ကိုယှ က မနှးလေးတောငှ လိုကပှို့တာ..”။
“တကယှ လား .” “ အငှး ..တကယှ..သူမှား ထောငတှာတှေ မယုံပါနဲ့ ကှာ..နောှ..” အမာနီ့ လကကှလေး ကို ဆှဲပှီး ..သူတို့ ခှိနှးတှေ့နကှေ ဗထူးကှငှး ရဲ့ အနောကဘှကှ က နရောလေး ကို ထှကခှဲ့ သညှ ..။ အမာနီ က ..” အကို..ဒီအတိုငှးဆို အမာနီ့ကို အဲဒီ ကှံရဆေိုငမှှာ လာမစောင့နှဲ့တော့..အကို့ကို ဝိုငှးရိုကလှိမ့မှယှ ..အမာနီ ကှံအုံးမယှ ..အငှး ..အကို နဲ့..သငှးသငှးစီတို့ တိုကခှနှး မှာ တှေ့မယှ ..” လို့ ပှော သညှ ..။ “ဘယကှ သငှးသငှးစီ လဲ..အမာနီ …” “ အမာနီ့ ကှောငှးနဘကှေ သူငယခှငှှး ပါ..သူ က အစိုးရ တိုကခှနှး မှာ နတယှေ..သူ့မိဘတှေ က လတတှလော မနှးလေး မှာ မရှိဘူး ..မနကဖှနကှှ ရငှ သငှးသငှးစီတို့ တိုကခှနှး ကို အကို လာခဲ့..အမာနီ အဲဒီမှာ စောင့နှမယှေ ..သူတို့ တိုကခှနှး က …တိုကှ ( ) …အခနှး ( ) …”။
“ အိုကေ..အမာနီ..” “ သား ..သာဒိုး..ခဏ လာခဲ့ အုံး ..” မာမီ့ ခေါသှံကှောင့ှ သာဒိုး ..ဖတလှကစှ စာအုပကှို ခထှားလိုကပှှီး ..သူ့ အခနှးက ထှကခှဲ့ သညှ ..။ “ဒီမှာ..မောငထှုံး ..မှတမှိလား..မာမီ့ ..ရနကှုနကှှောငှးတုံး က တပည့လှေ ..” “ ဟုတကှဲ့ မာမီ..မှတမှိပါတယှ..ကိုထုံး က ကနှော့အှတှကှ အရုပှ အမှဲ ရှာပေးတယှ လေ ..” ကိုထုံး က “ ညီလေး ..ကှီးလာလိုကတှာ..မတှေ့တာ ကှာပှီကှာ ..” လို့ နုတဆှကှ သညှ ..။ မာမီက ..“ မောငထှုံး က ..ကှောကသှှေးတနှး မှာ ဝပရှှော့ ဖှင့ထှားတယှ ..သား..သား မောငထှုံး ဆီ သှားလညှ ပေါ့ ..” လို့ ပှော သညှ ..။ ကိုထုံး က ..“ အကို့ဆီမှာ ဟှနဒှါ ဆိုငကှယှ ရှိတယှ..ညီလေး စီးခငှရှငှ ယူစီး ..အခုကော..အားလား ..အကို နဲ့ ဆိုငကှယှ လှောကစှီးမလား . .” လို့ ပှောသညှ ..။
“ ကိုထုံး မှာ ဆိုငကှယှ ပါခဲ့ လား ..” “ ပါတယှ ..စီးလေ..လာ..” ကိုထုံး ရဲ့ ဆိုငကှယှ သညှ ဟှနဒှါ ၃၆၀ ဖှဈ သညှ ..။ “ညီလေး..စီးကှည့လှေ ..” သာဒိုး လဲ ရနကှုနမှှာ ဆိုငကှယှ စီးနကမှေို့ ကိုထုံး ဆိုငကှယှ ကို တကခှှ ကာ..တပတှ စီးကှည့လှေ သညှ ..။ “ကှိုကသှှား ပှီ ဗှာ ..” “ ကှိုကသှှား ရငှ ယူထားလေ..ညီလေး ..စီး..အကို့ဆီမှာ နောကထှပှ ဆိုငကှယှ တစီး ရှိသေးတယှ..အားတဲ့ တနေ့ သခငမှတောငှ ဘကှ အကို နဲ့ တယောကတှစီး လှောကစှီးရအောငှ ..” “ကောငှးတယှ ကိုထုံး ..ကနှောှ လဲ မနှးလေး လမှးတှေ ကှှမှးသှားအောငှ လေ့ကငှ့လှိုကအှုံးမယှ ..ကှှမှးသှား ရငှ..ဟဲဟဲ ..ကနှော့ှ ဆောလှေး ကို တငစှီးခငှလှို့ . .” “ဟား..ကိုယ့ညှီ က ဆောတှှေ ဘာတှေ ရနပှေီလား..ဘယှ ဆိုးလို့တုံး ..ဘယကှ လဲ..မနှးလေး သူ လား..”။
“ သူ့အဖေ က ကနှော့ှ အဖေ ရဲ့ ဘောဒှါပေါ့..( ) တပရှငှး က လေ ..” “ အောှ ..ဟုတလှား ..အေး..နဲနဲ အစီးကငှ့လှိုကပှေါ့ ..ဒီမှာက ဘီးတှေ တခှို့နရော မှာ ရှုပတှယှ..မှို့ပှငမှှာ လဲ မှငှးလှညှးတှေ နဲနဲ သတိထား ..” “ ဟုတကှဲ့ ..ကိုထုံး . .” ကိုထုံး ရဲ့ မောတှောဆှိုငကှယှ နဲ့ သာဒိုး လိမ့ပှှီ ..။ကိုထုံး ရဲ့ ကှောကသှှေးတနှး က ဝပရှှော့ ကို လဲ သူ ရောကှ သညှ ..။ အငှး..ဒီနေ့..အမာနီ နဲ့ ခှိနှးထားတာဘဲ ..။ သူ ကိုထုံး ဆိုငကှယှ နဲ့ ..အမာနီ စောင့နှမယှေ ဆိုတဲ့ သူငယခှငှှး ..သငှးသငှးစီ ရဲ့ အစိုးရ တိုကခှနှး ကို ထှကခှဲ့ သညှ ..။အမာနီ တို့ အိမှ နဲ့..အမာနီ ရဲ့ ကှမှးယာဆိုငှ နဲ့ ..သိပှ မဝေးလှဘူး ..။ သငှးသငှးစီ ရဲ့ မိဘတှေ က နောကှ နှဈပတလှောကှ ကှာမှ ပှနလှာမှာ ..။
သငှးသငှးစီ က သူ့အမ ဝမှးကှဲတယောကှ နဲ့ နေ သညှ ..။ အခု သာဒိုး နဲ့ အမာနီ ခှိနှးတှေ့ဖို့ သငှးသငှးစီ နဲ့ သူ့အမဝမှးကှဲ က ရုပရှှငညှပှဲ သှားကှည့ပှှီး ရှောငပှေးကှမှာ ..။ အမာနီ သညှ သူ့ကို စောင့နှေ သညှ ..။သငှးသငှးစီတို့ မရှိတော့ ..။ ရုပရှှငှ ထှကသှှားကှပှီ ..။ “ကဲ အကို ..အမာနီ တို့ အေးအေးဆေးဆေး တှေ့လို့ရပှီ ..သူတို့ မိဘတှေ မပှနလှာ ခငှ ပေါ့..ရပကှှကထှဲတော့ မသှားပါ နဲ့..အကို့ကို ရနမှူမှာ အမာနီ စိုးရိမတှယှ ..” “အကို့ကို သိပှ ခစှတှယပှေါ့..ဟုတလှား…” “ အငှး..အကို့ကို အမာနီ သိပှ ခစှတှယှ ..” “ ခစှရှငှ နမှး ..” အမာနီ့ နှုတခှမှးလေး ကို ဖိကပှ စုတနှမှးလိုကှ သညှ ..။ခှိုမှှေးနတေဲ့ နှုတခှမှးလေး ကို နမှးစုတလှို့ မဝ..။ အနမှးတှေ က ကှာရှညလှာ သညှ ..။
နမှးနတေုံး..အမာနီ့ တငပှါးတှကေို သူ ဆုတနှယနှေ သညှ ..။ ကောငှးလိုကတှဲ့ အိုးတှေ ..။သူ ကိုငတှော့ အမာနီ အတှငှးခံ ဘောငှးဘီ ဝတမှထားတာ သိလိုကှ သညှ ..။အမာနီ့ အငှကှှီလေးအောကထှဲ လကသှှငှးပှီး သူမ ရငသှားစိုငတှှေ ကို သူ စမှး သညှ ..။ “ နမှးခငှတှယကှှာ..” “ ဘယနှရော ကိုလဲ အကို…” အမာနီ့ ရငသှားစိုငမှို့မို့တှကေို သူ လကှ နဲ့ ထောကပှှ သညှ ..။ “နမှးလေ ..” အမာနီ က အကှ ႌလေး ကို ခှှတပှေး သညှ ..။ ညဈနှမှးနှမှး ဘရာစီယာလေးကိုပါ ခှိတဖှှုတပှေးသညှ ..။ “ အို..လှလိုကတှာ..အမာနီ ရယှ …….” ဖှူဖှေးပှီး တငှးမာ ကော့ထောငနှတေဲ့ ရငသှာနှဈမှှာ ကို ကှည့ပှှီး စိတမှထိနှးနိုငဘှဲ တဖကပှှီးတဖကှ စို့မိရ သညှ ..။ နို့သီးခေါငှး ညိုညိုလေးတှေ က စူမထှကသှေး ..။
လကှ နဲ့ စမှးကှည့လှိုကတှော့ ..အမာနီ ညညှး သညှ ..။ “ အငှ..ဟငှ..ဟငှ……အကို့….” သူ့လှာထိပှ နဲ့ ဒီနို့သီးလေးတှကေို သူ ယကလှိုကှ ..စို့လိုကှ နဲ့ လုပပှေးနတေော့ အမာနီ လဲ..“ အကို ..အမာနီ ဖီးတှေ စှတတှကလှာပှီကှာ..အကို က ဖီးတကအှောငှ သိပှ လုပတှတတှာဘဲ..” လို့ ပှော သညှ ..။ အမာနီ့ ပေါငကှှားကို ထမိနအှပေါကှဘဲ စမှးကှည့တှော့..အို..စိုထိုငှးထိုငှး ဖှဈနပှေီ ..။အမာနီ့ လကတှဖကှ ကို သူ ဆှဲယူပှီး..သူ့ ထောငနှတေဲ့ အတနပှေါှ တငပှေးလိုကှ သညှ ..။ “ဟယတှော့..အကို့ဟာကှီး ထောငနှပှေီ ..အရမှး တငှးကပှနှပှေီပေါ့ နောှ ..ဟိုတခါကလို..အမာနီ ဖှလှေော့ပေးရမလား ဟငှ..” “အငှး …” အမာနီ သညှ သူ့ပုဆိုး ကို ဖှခကှော သူ့ လိငတှနမှာမာကှီး ကို ကိုငတှှယှ ပှတသှပှ ပေးပါတော့ သညှ ..။
“ ကှီးလိုကတှုတလှိုကတှာ အကိုရယှ ..အမာနီ..ကှကသှီးတှေ တဖှနှးဖှနှး ထရတယှ ..” အမာနီ ရှေ့တိုးနောကငှငှ ကှငှးတိုကပှေးနေ သညှ ..။ ဒီအခှိနှ မှာ သူကလဲ အမာနီ့ ရငသှားစိုငတှှကေို ခှနယှေ သညှ..။ ဆုတညှှဈ သညှ ..။ “ စုတပှေးပါလား..အမာနီ ..” “ တခါမှ မစုတဘှူး ဘူး ..အကို..” “ စမှးပှီး စုတကှှည့ပှေါ့ …လာ…စမှးကှည့ှ…” အမာနီ သညှ သူ့ပေါငပှေါခှေါငှးလေးလှဲခကှာ..သူ့ လိငတှနှ ကို ပါးစပထှဲ ငုံလိုကှ သညှ ..။ “အငှး..ဟုတပှှီ..စုတှ..စုတှ ..လှာလေး ကို ကစားပေး …” အမာနီ သညှ သူ့အလိုကှ သူ့ လိငတှနှ ကို စုတပှေးနပှေီ ..။ ကောငှးလိုကတှာ အမာနီ ရယှ ….။ သာဒိုး သညှ ကိုထုံး နဲ့ ပတသှကပှှီး ကိုထုံး ရဲ့ မောတှောဆှိုငကှယှ အတူတူစီး အဖှဲ့သားတှေ နဲ့ ခငမှငှ သှားပှီး အုပစှုလိုကှ ..မှို့ပှငှ ကို ဆိုငကှယစှီး ထှကှ သညှ ..။
အနီးအနား ပုလိပှ..မှဈငယှ ..အမရပူရ တောငမှှို့..စဈကိုငှး ..ကို မောတှောဆှိုငကှယှ ၅စီး. နဲ့.အတူ တနှးစီပှီး သှားကှ သညှ ..။ တနေ့တှငှ ကိုထုံး က သူ့ကို မမှေို့ကို ဆိုငကှယှ နဲ့ တကရှအောငှ ဆိုပှီး .ခေါသှှား သညှ ..။ ကိုထုံးက တစီး..သူက တစီး ဖှဈ သညှ ..။ ကိုထုံး က သူ့ကို တောငတှကတှောငဆှငှး ..စီးနညှးတှေ ပှပေး သညှ ..။ မမှေို့ ..ပှဲကောကှ ရတေံခှနှ နားက သူ့ အဖေ ရဲ့ တပမှှာ အကှာကှီး လုပခှဲ့တဲ့ အငှိမှးစား တပကှှပကှှီး ဆီ ကို သူ နဲ့ ကိုထုံး ရောကသှှား သညှ ..။ အလှနှ သဘောကောငှး တဲ့ ကခငှလှူမှိုး ..တပကှှပကှှီး ဘရနမှိုငှး သညှ သူ့အဖေ မကှနှှာ နဲ့ ပှာပှာသလဲ ဧည့ခှံ သညှ ..။ သူ့ ခှံကှီး ကိုလဲ လိုကပှှ သညှ ..။
သူ့ခှံထှကှ တှေ လဲ ကှှေး သညှ ..။နောကကှို လာလညဖှို့ လဲ ခေါှ သညှ ..။ သာဒိုး က ရီးစား ကောငမှလေး ခေါခှဲ့မညှ လို့ တပကှှပကှှီး ဘရနမှိုငှး ကို ပှော သညှ ..။ “ခေါခှဲ့..ခေါခှဲ့ ..အရမှး လှတလှပတှယကှှာ..အေးအေးဆေးဆေး ခစှတှငှးနှီးနှောလို့ရတယှ..” လို့ ကခငှသှံဝဲဝဲ နဲ့ ပှော သညှ ..။ သူ့အတှေ့အကှုံတှေ ကို မဘယလှေ့ကှို ပှောပှသောအခါ မဘယလှေ က သူမ လဲ သာဒိုး နဲ့ လိုကစှီးခငှှ သညှ လို့ ပှောတာကှောင့ှ..သာဒိုး လဲ မဘယလှေ့ကှို အနောကကှ တငကှာ ..လှောကှ စီးလေ သညှ ..။ အမာနီ နဲ့ ရောကခှဲ့တဲ့ ဦးပိနတှံတား ဆီကို မဘယလှေ့ကှို ဆိုငကှယှ အနောကကှ တငစှီး ကာ ရောကခှဲ့ သညှ ..။
မယဇှယပှငကှှီး အကှယှ မှာတော့ နမှးတာဖကတှာ ကိုငတှာ မလုပဖှှဈခဲ့တော့..။ မဘယလှေ က စဈကိုငှးတောငှ ကို သှားခငှှ သညှ ဆိုလို့ ..ဆကထှှကခှဲ့ သညှ ..။စဈကိုငှး တံတားကှီး ထိပှ က အငှးဝ သပှတနှေးခံတပှ ကို မဘယလှေ နဲ့ ဆငှးကှည့ကှှ သညှ ..။ ခံတပှ အပေါကှနေ တှေ့နရတေဲ့ မှဈကှီး နဲ့ တံတားကှီး ရှုခငှး ကို ကှည့နှကှရငှေး..သာဒိုး က ပှစရာ ရှိတယှ ဆိုပှီး ခံတပှ အောကထှဲက အခနှးကှီး တခုထဲကို မဘယလှေ့ကှို ခေါသှှားလေ သညှ ..။ သူတို့ ရောကနှခှေိနှ လာကှည့တှဲ့ ဧည့သှညှ တှေ မရှိဘဲ သူတို့ နှဈယောကှ ထဲ ဖှဈနလေို့ သာဒိုး လဲ မဘယလှေ့ကှို နံရံအကှယှ မှာ ဆှဲဖကကှာ နမှးလေ သညှ ..။ “အိုး..သာဒိုး ရယှ..မနမှးဘူးတာ ကနှတောဘဲ..လူတှေ တှေ့မှ ဖှင့ှ ..” မဘယလှေ က ရုနှးကနပှှီး ထှကပှှေး သညှ ..။
စဈကိုငှးတောငှ က ပှနလှာပှီး နောကပှိုငှး မှာ မဘယလှေ သညှ သာဒိုး ဆိုငကှယစှီး ကှှမှးကငှတှာ လဲ တှေ့သှားပှီး ..သာဒိုး ခါးကို ဖကပှှီး လေ တဟူးဟူး တိုးပှီး ဆံပငတှှေ လှင့ကှာ..ဆိုငကှယစှီးရတဲ့ အရသာ ကိုလဲ ကှိုကသှှားပှီး ..လှောကလှညကှှရငှ..ကား နဲ့ မသှားလိုတော့ဘဲ ဆိုငကှယနှဲ့ သှားကှရနှ ပှော လေ သညှ ..။ သာဒိုး သညှ နေ့ပိုငှး မှာ မဘယလှေ နဲ့ လညသှလို ညပိုငှး မှာ အမာနီ နဲ့ တှေ့ သညှ ..။တနကေုနှ အိမမှကပသှော သူတို့ သား ကို သာဒိုး မိဘတှေ အံ့သှစှာ နဲ့..“ ဒို့သားတော့ မနှးလေး သဘောကနှပှေီ ..ရောကခှါစတုံးကတော့ ပငှှးသလေး ဘာလေး ပှောနတောလေ..” လို့ ပှောကာ သဘောကနှကှေ သညှ ..။
အမာနီ့ သူငယခှငှှး သငှးသငှးစီ ရဲ့ အခနှး ကို ဒုတိယ အကှိမှ ရောကကှှသော အခါ ..အမာနီ သညှ အရငတှခါက လိုဘဲ သာဒိုး ရဲ့ လိငတှနှ ကို စုတပှေး သညှ ..။ ဒီတခါ မှာ သာဒိုး သညှ အရငတှခါကလို သူဘဲ အစုတမှခံဘဲ အမာနီ့ကို ခှောကကှိုး ပုံစံ နဲ့ ပှနှ ယကပှေးလရော..အမာနီ မှာ စယကစှဉှ က “ အကို..ဖုနှးနိမ့ကှုနပှါ့မယှ ..” ဘာညာ နဲ့ ငှငှးဆနဖှို့ လုပပှမေဲ့ သာဒိုး ရဲ့ ..လှာကှီး နဲ့ ဖိဖိပှီး ယကပှေးတာကို ခံရပှီးနောကှ ..အရသာတှေ့သှားလေ ပှီ ..။ အမာနီ ရဲ့ စှင့ကှားတဲ့ တငပှါးကော့ကော့ကှီးတှကေို ဆှဲဖကပှှီး .အမာနီ့ အငှဂှါစပှ ဖေါငှးဖေါငှးကှီး ကို လှာအပှားလိုကှ အပေါအှောကှ စုံခှီ ဆနခှှီ ယကပှေးရုံ မက..အငှဂှါစပှ အထဲကို သူ့လှာကို ထိုးသှငှးမှှနှေောကပှေးတော့ အမာနီ မှာ ..တငပှါးကှီးတှေ ယမှးခါလူးနရလေောကအှောငှ အရသာ တှေ့ရ ပှီး ..။
“ အကို..အကို..အမာနီ မနတတတှေော့ ဘူး ..လုပမှှာ ဖှင့ှ..လုပပှါတော့..” လို့ မရှကနှိုငတှော့ ဘဲ သူမ ကို စပရှှကပှေးဖို့ တောငှးဆိုလာပေ သညှ ..။ အငှိမှးစား တပကှှပကှှီး ဘရနမှိုငှး သညှ သူခကှနှသေော ဝကဒှူးခေါငှး စတူး အခှအနေေ ကို အိုး အဖုံး ဖှင့ကှှည့ှ ရငှး မှှေးပှံ့သော အနံ့ ကို ကှနပပှှေီး ပှုံးနေ သညှ ..။ ရှောကခှါးသီး အခှောကှ ထည့ခှကှှ ထားသော သူ့ ဝကစှတူး ဟငှး အနံ့ က ထူးခှားနေ သညှ လေ ..။ ထမငှး လဲ ကကှပှှီ ..။ လတတှလော သူ့ မိသားစု က ညမဈကှီးနား သှားနကှလေို့ သူ တယောကထှဲ ရှိနပမေေဲ့ သူ့ ခှံနီးနားခှငှးတှေ လာစားတတလှို့ ခပမှှားမှား ဘဲ သူ ခကှလှေ့ရှိ သညှ ..။ ခပဝှေးဝေး က မောတှောှ ဆိုငကှယသှံ သဲ့သဲ့ ကှားလိုကှ သညှ ..။
တပကှှပကှှီး ဘရနမှိုငှး ပှုံးလိုကှ သညှ ..။ ခှာတိတှ လာတယှ ထငတှယှ ..။ ဗိုလမှှူးမောငဒှိုး ရဲ့ သား..သာဒိုး ..။ အတောဘှဲ..။ သူ ဟငှး ထမငှးတှေ ခကှထှား သညှ ..။သူ အိမရှှေ့ကို ထှကခှဲ့ သညှ ..။ ဟုတသှညှ ..။ သာဒိုး ..။ တယောကထှဲတော့ မဟုတဘှူး ..။ ဖှူဖှူဖှေးဖှေး ..ထငှးထငှးလေး ခှောမောလှပ နတေဲ့ ကလေးမလေးတယောကှ သူ့ အနောကမှှာ ခှရကှ ပါလာ သညှ ..။ သာဒိုးလိုဘဲဂငှှးအပှာရောငှ အထကအှောကှ ဝတထှား သညှ ..။သာဒိုး က ဆရာကှီး ဘရနမှိုငှး နဲ့ မဘယလှေ့ကှို မိတဆှကပှေး သညှ ..။ “ မဘယလှှေ့ အဖေ ကို လဲ ဆရာကှီး သိလား ..ဗိုလမှှူးကှောသှာ လေ ..” “ ဟား..သိပှီလား ..သမီး အဖေ က အခု ဘယမှှာလဲ..” “ မနှးလေး မှာ အနကှယလှ ..( ) တပရှငှးမှူး ..” သာဒိုး က ဝငဖှှလေိုကှ သညှ ..။
“ ဟနကှသှကှာ ..ငါ့ ဆရာသမား ..သားသမီး အခငှှးခငှှး ..ဒီလို ဖှဈတာ..” “မှှေးလှခညှလှား..အနကှယလှ ..ဘာဟငှးလဲ..” “ ဝကစှတူး ..သားရေ..မငှးတို့ ရောကလှာတာ နဲ့ အတောှ ဘဲ..အနကှယလှ က အမှားစာ ခကှထှားတာ ..မုနညှငှးဟငှးခှိုလေး နဲ့ ..” ဆရာကှီး ဘရနမှိုငှး က သာဒိုး နဲ့မဘယလှေ့ကှို သူ့ ခှံလိုကပှှ သညှ ..။ သာဒိုး က တခါ ရောကပှှီးသား ..။သာဒိုး ..စိတတှှေ က တခှားရောကနှေ သညှ ..။ ဆရာကှီးဘရနမှိုငှး က သူ့ စိုကခှငှးတှေ..အသီးအနှံတှေ ကို မဘယလှေ့ကှို ပှသနေ သညှ ..။ သာဒိုး..အမာနီ နဲ့ မနေ့ည က သငှးသငှးစီ ရဲ့ တိုကခှနှးမှာ …“အခစှလှှနှ ” ကှတော့..သူ သိလိုကတှာ ..ဒီ အခစှလှှနပှှဲ ဟာ အမာနီ အတှကှ ပထမဆုံး ဟုတဟှနမှတူဘူး..ဆိုတာကိုဘဲ ..။
သူ ကှားဘူးတာ..ဖတဘှူးတာ က အပှိုစဈစဈ တယောကှ နဲ့ ပထမဆုံး ..လုပရှငှ..ထည့လှို့ မရလောကအှောငှ ကပှတှဈနသလေို ..တောတှော့ကှို ..နာကငှခှကခှဲ တယှ လို့ ..။ သူ အမာနီ နဲ့ လုပတှော့ ဘာမှ အခကအှခဲ မရှိ .။ အမာနီကို သူ အဖုတယှကပှေးလို့ အရတှေေ ရှှဲနလေို့မှားလား ..သူ ထငှ သညှ ..။ သာဒိုး ကိုယတှိုငကှ လဲ အတှေ့အကှုံ သိပှ ရှိလှသူ မဟုတဘှူး ..။ အားကစား အရမှး လုပသှူ မိနှးကလေးတှေ လဲ အပှိုမှေးပေါကနှတတှေ သညှ လို့လဲ သူ စာအုပတှှထေဲမှာ ဖတဘှူး သညှ ..။ မနေ့ည က သူ့အတှေ့အကှုံကို စဉှးစား ကှည့နှတော ပါ..။ အမာနီ အပှို စဈ မစဈ က သူ့အတှကှ အရေးပါလှတာ မဟုတဘှူး ..။
“ သား..လူလေး.သား အဖေ ကော မမှေို့ မတကလှာကှဘူး လား ..မမှေို့ လာရငှ အနကှယလှ့ှ ဆီ ဝငဖှို့ ပှောလိုကှ နော …” တပကှှပကှှီး ဘရနမှိုငှး က သူ့ပုခုံး ကို ပုတပှှီး ပှောလိုကလှို့ အမာနီ အကှောငှး စဉှးစားနတော ဖတှကှနဲ ရပတှန့ှ သှား သညှ ..။ “ ကဲ..သားတို့ ..အိမထှဲ နားကှ..အုံး..အနကှယလှ မှို့ထဲ ခဏ သှားလိုကအှုံးမယှ ..ဉာဏတှော ထဲက အနကှယလှ့ှ တူ တယောကှ ဆီ သှားစရာလေး တခု ရှိလို့ ..” “ ဘာ နဲ့ သှားမလဲ ..ကနှော့ှ ဆိုငကှယှ ယူသှား မလား..” “ ဘီး နဲ့ သှားမယှ ..လူလေး..ဆာရငှ ထမငှး ကှိုကသှလောကှ ယူစားနော ..အနကှယှ မှို့ထဲက လဘကခှှောကှ ကောငှးကောငှး လူလေးတို့ မိဘတှေ အတှကှ ဝယခှဲ့ အုံးမယှ ..ကဲ သှားပှီ ..” တပကှှပကှှီး ဘရနမှိုငှး ..စကဘှီးလေး နဲ့ ထှကသှှားပှီ ..။
“ သာဒိုး ..ကိုဉာဏမှှား ..ယူ အနကှယလှကှှီး ကို ရှောငခှိုငှးလိုကတှာ မှုတလှား…” “ မဟုတပှါဘူး..မဘယလှေ ရယှ ..သူ့ဖါသာ အလိုကတှသိ အပှငထှှကပှေးတာ ပါ ..လာ..အေးအေးဆေးဆေး ထိုငအှုံး ..” “ သူ့ အကှံတှေ မသိရငှ ခကှ မယှ ..” မဘယလှေ က မကှစှောငှးလေး ထိုး ပှီး ပှောတာ ..။ ဖူးဖူးဖေါငှးဖေါငှး နှုတခှမှးလေး က စူတူတူ လေး..။ “ လာအုံး..ဒီကို ..” “အို့..သာဒိုး …” မဘယလှှေ့ သေးကဉှတှဲ့ ခါးလေး ကနေ ဆှဲဖကလှိုကှ ပှီး..နှုတခှမှးတှကေို ငုံလိုကှ သညှ ..။မဘယလှှေ့ မကှလှုံးတှေ ပိတကှသှှား သညှ ..။ သာဒိုး လကတှှေ မဘယလှှေ့ ကှောပှငလှေး ကို ပှတသှပနှေ သညှ ..။ နှုတခှမှးခငှှး ဖတှကှနဲ ကှာသှား သညှ ..။ “ ပှနနှမှးလေ..” ဒီတခါ သာဒိုး နမှးစုတတှော့..မဘယလှေ ရဲ့ နှုတခှမှးလေးတှကေ သူ့ကို ပှနှ နမှးစုတှ သညှ ..။
သာဒိုး ရဲ့ လကဖှဝါး က မဘယလှှေ့ အနောကကှို မောကထှှကနှတေဲ့ တငသှားတှကေို ဆုတကှိုငနှေ သညှ ..။ မဘယလှေ က သူ့ကှောပှငှ ကို ပှနဖှကသှိုငှးထား သညှ ..။ဒီတခါ အနမှးတှေ က တောတှောှ ကှာ သညှ ..။ “ ခစှတှယှ..မဘယလှေ ရယှ . . ” “ ဒို့ရောဘဲ..” သာဒိုး က မဘယလှှေ့ ဂငှှးရှပှ သံကှယသှီးလေးတှေ ကို တထောကထှောကှ နဲ့ ဆှဲဖှင့ှ နေ သညှ ..။ “ ဘာလုပမှလို့လဲ..” “ နမှးမလို့..” သာဒိုး ..ဘရာစီယာ ခှိတကှို ပါ ဖှုတှ သညှ ..။မဘယလှေ က ခဈကနဲ ရယှ သညှ ..။ “ ငါဘဲ ဖှုတပှေးပါမယှ..သာဒိုး ရယှ …” မဘယလှှေ့ အပေါပှိုငှး အဝတမှဲ့ သှား သညှ ..။ ဖှံ့ထှားလုံးဝနှး တဲ့ မဘယလှှေ့ ရငသှား ဖှေးဖှေး လှလှတှေ ကို သာဒိုး..အခုမှ မှငဘှူးတာ မဟုတပှမေဲ့ ..မှငလှိုကတှာ နဲ့ သူ့စိတတှှေ တရှိနထှိုး ဟုနှးကနဲ ထကှှသှား ရ သညှ ..။
“ လှလိုကတှာ မဘယလှေ ရယှ..” “ နမှးလေ..နမှးခငှတှယှ ဆို …” သာဒိုး ..မဘယလှှေ့ နို့သီးနီနီလေးတဖကှ ကို ဖမှးငုံ လိုကှ သညှ ..။ “ အ …အို …နမှးမယှ ဆိုပှီး ..စို့..စို့ နတယှေ..ဟင့ှ…” သာဒိုး လှာ နဲ့ နို့သီးဖုလေး ကို ယကနှေ သညှ ..။ သူ့နောကလှကတှဖကှ က ကနှတှဲ့ ရငသှားစိုငှ တဖကှ ကို ဖှဖှလေး ဆုတနှယှ သညှ ..။ “ အခနှးထဲ ..သှားရအောငှ ..သာဒိုး ရယှ..နောှ …” “ အငှး …” အခနှးထဲက ကှပပှစှလှေး ပေါမှှာ ထိုငမှိကှ သညှ ..။နှုတခှမှးခငှှး ပှနပှူး မိသှားကှ ပှနှ သညှ ..။ သာဒိုး အနမှးတှေ က မဘယလှှေ့ နှုတခှမှးတှေ ဆီကနေ လညတှိုငှ..လညတှိုငဆှီကနေ ပုခုံး ..ပုခုံးဆီကနေ ရငညှှန့ှ ..ရငညှှန့ဆှီကနေ ..ရငသှားစိုငတှှေ ပေါှ ရှေ့လှား ရောကရှှိလာ သညှ ..။
ရငသှားစိုငတှဖကပှှီးတဖကှ နမှး..စို့ နသညှေ ..။ မဘယလှေ..တအငှးအငှး ညညှးကာ ..ဖီလငတှှေ တကနှပှေီ ..။ ဒီတခါ သူ့အနမှးတှေ က ဝမှးပဉှသှားဖှေးဖှေးလေး ဆီကနေ အောကဘှကကှို ဆငှးလာတော့ ..သာဒိုး က တားဆီးနတေဲ့ ဂငှှးဘောငှးဘီ ရဲ့ သံကှယသှီး ကို ဖှုတှ..ဇဈကို ဆှဲခကှာဖှင့ှ ပှီး ဘောငှးဘီ ကို ဆှဲခှှတှ တော့. လှောလှောလှူလှူ ဖှဈစဖေို့ ..မဘယလှေ လဲ ဖငကှို ကှှပေး လေ သညှ ..။ မဘယလှှေ့ တကိုယလှုံး..ပငတှီ အဖှူလေး ဘဲ ရှိနတေော့ သညှ ..။ လှလှနှးတဲ့ မဘယလှေ့ကှို တဝကှီး စိုကကှှည့နှရငှေး..ပငတှီလေးကို ပါ သူ ဆှဲခှှတသှညှ ..။ မဘယလှေ လဲ မကှလှုံးလေး မှိတထှားပှီး..“ ရှကတှယကှှာ..” လို့ ရရှတကှော အဝတမှဲ့သှားတဲ့ သူ့ ပေါငကှှား က အမှေးမရှိ ပှောငရှှငှးနတေဲ့ အငှဂှါစပကှှီး ကို သူမ လကဝှါးလေး နဲ့ အုပကှာလိုကှ သညှ ..။
သာဒိုး လဲ မဘယလှှေ့ လကကှလေး ကို အသာဆှဲဖယှ ကာ..ဖေါငှးကှှနသေော အငှဂှါစပကှှီး ကို နမှးရှုံ့ပါတော့ သညှ ..။ “သာဒိုး ရယှ..ဘာတှေ လှောကလှုပနှတောလဲဟာ…” သာဒိုး သညှ သဲသဲမဲမဲ နမှးနပှေီ …။ “အငဟှငှ..အငဟှငှ …..အာ….အို…..ဟယှ…..” သာဒိုး သညှ လှာ အပှားလိုကကှှီး နဲ့ အငှဂှါစပှ အကှဲကှောငှး ကို ပင့ကှောှ ယကလှိုကရှာ..လှာကှီး က အငှဂှါစပှ နှုတခှမှးသာ နုနုလေးတှေ ရော..ထိပှ က အစိဖုလေးကိုရော ပှတတှိုကှ သှားတော့ မဘယလှေ.. တကိုယလှုံး ..တဆတဆှတှ တုနခှါသှားရ သညှ ..။ သာဒိုး ရဲ့ ခေါငှး က ဆံပငတှှကေို ဖမှးဆှဲဆုတလှိုကမှိ ခှိနှ..လှာကှီး ရဲ့ ဆကတှိုကှ ယကပှေးတာတှေ ကှောင့ှ ကှကသှီးတှေ တဖနှှးဖနှှး ထ သှားရပှီး..တငပှါးကှီးတှေ ဘယညှာ ရမှး နပှေီ . .။
သာဒိုး ဆံပငတှှကေို ကစှကှစှပှါအောငှ ဆှဲထားမိနေ သညှ ..။သာဒိုး ရဲ့ လကနှှဈဘကှ က မဘယလှေ ရဲ့ ဟိုပှေးဒီပှေး ရမှးနတေဲ့..တငပှါးကှီးတှေ အောကကှို ထိုးသှငှးကာ တငပှါးကှီးတှကေို ဆုတကှိုငှ ထားရငှး.. အငှဂှါစပှ ထဲကို လှာထိပှ နဲ့ ထိုးသှငှးကာ..ကလိပေးနေ သညှ ..။ “အဟာ..အဟာ…အီး….” မဘယလှှေ့ အဖို့ ..ဒီလို လုပတှယှ ဆိုတာ ကို ကှားဘူး..စာအုပမှှားခိုးဖတလှို့ တှေ့ဘူး..သိဘူး နပမေေဲ့..အခုလို နဖူးတှေ့..ဒူးတှေ့..ကှုံလိုကရှသောအခါ ..အရသာကလဲ ထူးကဲလှတာကှောင့ှ..ထှန့ထှှန့လှူးနရေ ပေ သညှ ..။သာဒိုး က အဆကမှပှတှ ယကပှေး နေ သညှ ..။တခါတခါ ..မဘယှေ့ အငှဂှါစပှ နှုတခှမှးသားတှကေို ဆှဲဖှဲဟပှီး အတှငှး ကို လှာထိပှ နဲ့ ထိုးထိုး ကလိ သညှ ..။
တကိုယလှုံး တုနခှါစတေဲ့ အရသာ တှေ နဲ့ မဘယလှေ ..အသဲခိုကအှောငှ ကှိုကနှတေုံး..ယကတှာ ရပှ သှား သညှ ..။ဖတှကှနဲ မကှလှုံးလေး ဖှင့ကှှည့လှိုကမှိ သညှ ..။ “ အို..ဟငှ . ..” သာဒိုး သညှ သူ့ ဂငှှးဘောငှးဘီ ကို ခှှတနှေ သညှ ..။ အတှငှးခံ ဘောငှးဘီလေး ဘဲ ကနှသှညှ ..။ အတှငှးခံဘောငှးဘီလေး ထဲက သူ့ဟာကှီး ငေါငေါကှီး ..ထောငနှေ သညှ ..။ အတှငှးခံဘောငှးဘီလေး ကိုပါ သူ ထပှ ခှှတလှိုကှ သညှ ..။ “သာဒိုး ..ဘာ..ဘာ လုပမှလို့ လဲ…” အို..သူ့ ပေါငကှှား က မတမှတတှောငနှတေဲ့ အတနှ တုတတှုတကှှီး ..။ တရမှးရမှး နဲ့ ..။ “ အရမှး တငှးကပှနှတယှေ ဟာ ..” “ အကှီးကှီး ဘဲ..ငါ..ကှောကတှယှ ..သာဒိုး…” သာဒိုး က မဘယလှှေ့ ကိုယပှေါကှို တကမှှောကလှိုကှ သညှ ..။မဘယလှှေ့ ပေါငတှနတှှေ ကှားထဲ။
သူ့ကိုယလှုံး တခုလုံး ဝငလှာတာမို့ မဘယလှှေ့ ပေါငတှှေ..ခှထေောကတှှအလေိုလို ကားပေးသလို ဖှဈသှား သညှ ..။ သူ့ဒူးတှကေ မဘယလှှေ့ ပေါငတှှကေို တှနှးခှဲနေ သညှ ..။ သူ့ အတနကှှီး ..မဘယလှှေ့ ပေါငရှငှး ကို လာထိကပနှေ သညှ ..။ အို ..မဘယလှေ ထူပူရှိနှးဖိနှး နေ သညှ ..။ ကှကသှီးတှေ တအားထ သညှ ..။ ရငတှှေ ခုံတာ တိးုငှးဒိုငှး နဲ့ ..။ယောငှကှှားတယောကှ ရဲ့ လီး နဲ့ တကယ့ကှို ကှုံရ ပှီ ..။ သာဒိုး ဘာလုပတှော့မညှ ဆိုတာ သိနေ သညှ ..။ သူ..သူ ..မဘယလှှေ့ အထဲကို ထည့တှော့မှာ ဆိုတာ သိနေ သညှ ..။သူ့ဟာကှီး က အကှီးကှီးလေ..နာမှာ မဘယလှေ ကှောကတှယှ …။ဆန့ှ ပါ့မလား . . .။ “သာဒိုး ..” “ နငှ..နင့ှ ဟိုဒငှးကှီး ငါ့ ဟာလေး ထဲ သှငှးမလို့ လား ဟငှ ..” “ အငှး..နင့ကှို ငါ ခစှမှလို့..ငါ ခစှမှယဟှာ..နောှ..နောှ ..” ။
“ ဖှဈပါ့မလားဟယှ..နင့ဟှာကှီး က အကှီးကှီး ဘဲ..ဆန့ပှါ့မလား ..” “ ဆန့ပှါတယဟှာ ..ငါ နငှ မနာအောငှ ခစှပှေး မှာ ပေါ့ ..” မဘယလှေ လဲ သာဒိုး ရငဘှတကှို လကနှဲ့ တှနှးထား သညှ ..။သာဒိုး က မဘယလှှေ့ နှုတခှမှးတှကေို ပှနှ စုတနှမှး သညှ ..။ ရငစှိုငလှုံးလုံးလေးတှေ ကို ဆုတနှယှ သညှ ..။ နို့သီးလေးတှကေို ခှပေေး နေ သညှ ..။ သူ့ အတနကှှီး က မဘယလှှေ့ အကှဲကှောငှးကို အလှားလိုကှ ပှတတှိုကနှေ သညှ ..။ မဘယလှှေ့ အငှဂှါစပနှှုတခှမှးသားလေးတှေ ကို ထိုးထိုး ပှတဆှှဲသှားနကှေ သညှ ..။မဘယလှှေ့ စိတတှှေ ..သူ လုပနှတောတှေ ကှောင့ှ..သူ့ အထိအတှေ့တှကှေောင့ှ ပိုပို ကှှလာရ သညှ ..။ အရတှေေ လဲ တအားစိုစိုရှှဲနေ သညှ ..။ သူ့ကှောပှငကှှီးကို တငှးတငှးဖကပှှီး ညညှးနခေိုကှ ..သူ့ ဟာကှီး ..မဘယလှှေ့ အငှဂှါစပှ အပေါကဝှ ကို တေ့လိုကတှာ သိလိုကှ သညှ ..။
သာဒိုး တခါထဲ ထိုးထည့လှိုကပှှီ ထငတှာ..သူ က ထိုးသလိုလို နဲ့ နောကပှှနဆှုတသှှားပှနှ ပှီး တခါ ပှနတှေ့လာပှနှ သညှ .. . ရှေ့တိုးနောကဆှုတှ နဲ့ အထဲဝငဖှို့ ကှိုးစားနေ သညှ .. ။မဘယလှှေ့ နို့သီးဖုလေးတှေ ကို သူ တအား စို့ နေ သညှ . ။ တဖကပှှီး တဖကှ ..။ လှာ နဲ့ လှိမ့ှ ကလိပေး နေ သညှ ..။ သညှ အခှိနှ မှာ မဘယလှှေ့ အပေါကထှဲကို သူ့ထိပဖှူးကှီး .. တိုးဝငနှပှေီ ..။အရတှေေ တအားရှှဲနလေို့ သိပှ မနာကငှလှိုကဘှဲ ..ထိပဖှူးကှီးဟာ တိုးဝငနှေ သညှ ..။ ထပပှှီး ဖိထိုးသှငှးတော့ နာ သညှ ..။ သာဒိုး က တခါထဲ ထိုးမထည့ဘှဲ ရှေ့တိုးနောကဆှုတှ..ကစားပေးနပှနှေ သညှ ..။ မဘယလှှေ့ အဖို့တော့..နာလဲနာ..ကောငှးလဲ ကောငှး ..အသဲတယားယား ရငတှဖိုဖို နဲ့ သူ လုပတှာတှကေို ခံနရေ သညှ ..။
ကှိမဖှနမှှားစှာ ..ရှေ့တိုး နောကဆှုတှ တိုတိုလေးတှလေုပပှေး အပှီး သူ့ အတနကှှီး..ခေါငှးဝငှ ကိုယဆှန့ှ ဆိုတဲ့ စကားလို ဘဲ မဘယလှှေ့ ကိုယထှဲမှာ နရောဝငယှူနပှေီ ..။ တငှးကပှနှပမေေဲ့ သူ ထိုးလိုကှ ဆုတလှိုကတှိုငှး..စီးစီးတငှးတငှး နဲ့ ဖှေးဖှေးခငှှး ထိုးညှောင့ှ လှုပရှှားနပှေီ ..။ မဘယလှေ လဲ နာကငှမှှု ကို ထူးကဲတဲ့ ထိတှေ့မှု အရသာ က ဖုံးလှှမှး နပှေီး..သူ ထိုးထည့သှမှှကို ကှနပှေ နမေိ သညှ ..။ စိတတှှေ ပိုပို ထကှှလာပှီး ..ဒီထကှ မှနမှှနှ ဆောင့စှခငှလှော သညှ ..။ ခံနိုငှ လာ သညှ ..။ သာဒိုး လဲ မဘယလှေ ခံနိုငလှာတာ သိလို့ ထငှ သညှ ..။ ထိုးထည့တှာတှေ မှနလှာ သညှ ..။ ဆောင့ှ ထည့လှာ သညှ ..။ ကှမှး လာ သညှ ..။ တခကှတှခကှှ အောင့ှ သှားရ သညှ ..။ “ အို့..ဖှေးဖှေး..နာတယှ….” သာဒိုး ကတော့ မှှနနှပှေီ ..။
မဘယလှေ့ကှို တအား ဆောင့နှပှေီ ..။မဘယလှေ လဲ ကောငှးလာ သညှ .. ။ သူ ဆောင့တှာတှေ ကို ကှိုကှ သညှ ..။အောကမှှ ဖငတှှကေို ကော့ကော့ပေးမိ သညှ ..။အို..တကိုယလှုံး ကငှသှှားရပှီ..။ အကှောပေါငှးတထောငှ ဆိမ့သှှားရတယှ ဆိုတာမှိုး ..။ ကောငှးတာ အရမှး .. ။ သာဒိုး လဲ ..အသားကုနှ ထိုးဆောင့ရှငှး..မဘယလှေ့အှပေါကှို မှောကကှလှာ သညှ ..။ သူ ငှိမကှသှှား သညှ ..။ “ကောငှးလိုကတှာ မဘယလှေ ရယှ…နငရှော ကောငှး လား..” တဲ့..။ မဘယလှေ လဲ “ အငှး..” လို့ ဖှရငှေး..မကှစှိပိတပှှီး သူ့ကို ဖကထှားလိုကှ သညှ ..။ အမာနီ ဒီနေ့ အကို့ကို သတိရနေ သညှ ..။မှောငလှာလို့ ဆိုငှ သိမှး သညှ ..။အကို့ ရဲ့ အကိုငအှတှယှ ..အထိအတှေ့တှကေို မှငယှောငှ တမှးတ မိနေ သညှ ..။ဒီနေ့ အကို က သူ့မိသားစု နဲ့ ခရီးသှားမလို့ ..တဲ့ ..။
အမာနီ့ဆီ မလာ နိုငှ ဘူး..။ အမေ ကလဲ မှဈငယှ က သူ့ ညီမ ရုတတှရကှ မူးလဲလို့ လိုကသှှား သညှ ..။ အငှး..အိမကှပထှေး အမူးသမား..ဘီအီးဒီစီ အောငသှိုကှ နဲ့ သူ နဲ့ တှေ့ကှရဦးမှာဘဲ ..။ သူငယခှငှှး တယောကယှောကှ အိမှ ကို သှား အိပမှှဘဲ လို့ စဉှးစားနမေိ သညှ ..။ အိမှ ရောကခှါနီး ခပလှှမှးလှမှးကထဲ က အိမထှဲက မီးလငှးနတော တှေ့လိုကရှ သညှ ..။ အမူးသမား တော့ ပှနရှောကနှပှေီ ဆိုတာ သိလိုကလှို့ အိမထှဲ ကိုတောငှ အမာနီ မဝငခှငှတှော့ ..။တနကေုနှ ဆိုငထှိုငထှားလို့ ခဏ နားခငှှ..ရမေိုးခှိုးခငှှ သညှ ..။ ဘိုကကှလဲ ဆာပှီ ..။ ဈေးရောငှးလို့ ရတဲ့ ပိုကဆှံ လဲ အမူးသမား ပထှေး က တောငှးတတှ လို့ စိတညှဈ သညှ ..။ အိမထှဲ ဝငလှိုကတှော့ အိမရှှေ့ခနှး မှာဘဲ ပထှေး ဦးအောငသှိုကှ ပကလှကကှှီး အိပပှှောနှတော တှေ့လိုကှ ရ သညှ ..။
အို ..သူ့ပုဆိုး က လိပပှှီး ရငခှေါငှးရောကနှေ သညှ ..။ အမှှေးမဲမဲရှုပရှှုပတှှေ ကှား က လိငတှနှ မဲမဲကှီး က မတမှတပှှီး ထောငနှေ သညှ ..။ ေ၈ှးစိကှီး နှဈလုံး ကလဲ အမှှေးဖှားဖှား နဲ့..။ တရှူးရှူး အိပပှှောှ နေ သညှ ..။ အမာနီ ..သူ့ လိငတှနကှှီး ကို ကှည့မှိရာ က မကှစှိ မလှှဲမိဘဲ သသခှေောခှာ ကှည့နှမေိရငှး..ကှကသှီးတှေ ဖှနှးကနဲ ဖှနှးကနဲ ထ လာ သညှ ..။အကို သာဒိုး ရဲ့ ဟာ ကို စောစော က မှငယှောငှ သတိရ ပှီး ပေါငကှှားက အဖုတကှ ယားသလိုလို ဖှဈခဲ့မိသေး သညှ ..။ပထှေး ရဲ့ ဟာကှီး က အကိုသာဒိုး ဟာထကတှောငှ ပို ကှီး သညှ ..။ အခုမှ တှေ့ဘူးတာတော့ မဟုတှ ..။ အမာနီ သူ့ အခနှးလေးထဲ ရောကတှော့ ရခှေိုးဖို့ အဝတတှှေ ခှှတှ ပှီး ထမိနှ အဟောငှးလေး ကို ရငလှှား လိုကှ သညှ ..။ အိမအှနောကဘှကှ မှာ ထရံလေးကာပှီး ..အမာနီ နဲ့ အမေ နဲ့ ရခှေိုးဖို့ နရောလေး လုပထှား သညှ ..။
တဘကလှေး ခှုံပှီး အိမှ အနောကဖှေး ကို ထှကလှာ သညှ ..။ ရတေိုငကှီ ဘေး က တနှးမှာ တဘကှ ကို တငှ သညှ ..။ ရခှကှေ မတှေ့လို့ ရှာနဆေဲ..ခှသေံကှားလို့ လှည့ကှှည့လှိုကတှော့..ပထှေး ..ဦးအောငသှိုကှ ..ဖှဈနေ သညှ ..။ “ ဟငှ..ဦးလေး ..ဘာလဲ..” “ ဘာကမလဲ ..နငှ နဲ့ ငါ နဲ့ စာရငှး ရှငှးစရာ ရှိလို့ ..” “ ဘာတှေ လာပှောနတောလဲ ..ဘာမှား ရှငှးစရာ ရှိလို့ လဲ…ဦးလေး..ကမှ ရခှေိုး မလို့ ..” “ ဟာ..နောကမှှ ခှိုး ဟာ..လာစမှး..နငှ နဲ့ တှေ့ခငှနှတော ကှာပှီ..နင့အှမေ ရှိနလေို့..” အမာနီ့ လကကှို ဦးအောငသှိုကှ ဆှဲကာ အိမခှနှးထဲ ကို ခေါှ သညှ ..။ “ ကမှ ရခှေိုးမလို့..လှှတပှါ …” “ မခှိုးနဲ့အုံး..လိုးပှီး မှ ဘဲ ခှိုးတော့..” “ ဘာ..ဘာပှောတယှ..ဦးလေး..မယုတမှာ နဲ့..” “ နငှ နဲ့ ငါ အကှိမကှှိမှ လိုးခဲ့ပှီးပှီ ဘဲ..ဘာခုမှ ကညာ စဈနပှနတှော လဲ..” ။
“ ဦးလေး မတရား ကငှ့ှ တာဘဲ ဥဈစာ ..ကမှ အလို မတူခဲ့ ဘူး…” “ တောကှ..ငါ့ကို မုဒိနှးမှု နဲ့ ထောငထှဲ သှငှးခငှနှပှေီလား..ကောငမှ..စဈဗိုလသှား နဲ့ ညိတာ နဲ့ ဘဝငမှှင့နှသလေား..” အမာနီ ရုနှးကနရှငှး..ဦးအောငသှိုကှ နောကကှို ပါသှား သညှ ..။ဦးအောငသှိုကှ က အမာနီ့ ထမိနလှေး ကို ဆှဲခှှတှ သညှ ..။ “ နင့ှ ဖငတှှေ ထယလှာတယှ..အမာနီ..ငါ တှကနတယှေေ..နင့ကှို လိုးခငှနှတော ကှာပှီ..လာဟာ..အေးအေး ခံစမှး ပါ ..” “ အို..လှှတှ..လှှတှ ..လူယုတမှာကှီး ..” ဦးအောငသှိုကှ ရဲ့ လကဖှဝါးကှီး က အမာနီ့ တငပှါးကှီးတှကေို ဆုတညှှဈ သညှ ..။ “ နငှ နဲ့ ငါ နဲ့ လိုးတာ အဆနှး မှ မဟုတတှော့တာဘဲ အမာနီ ရယှ..တတကစှား လဲ ကှကသှှနှ..နှဈတကစှားလဲ…” “အို..ကမှ ..ခစှသှူ ရှိနပှေီ ရှင့ှ ..သူကလှဲပှီး ဘယသှူနဲ့မှ..” “တောှ..အမာနီ..ငါ က နင့ှ ပထမဆုံး ကှုံဘူးတဲ့ လူ ပါ ဟာ ..နငှ ဘဲ ..ဦလေးဟာကှီး ကို စှဲနရပှေီ ..လို့ ပှောခဲ့တယှ လေ..”။
“ အို..ဒါက..ဒါက ..ကမှ..ကမှ..အရမှးငယတှဲ့ အခှိနှ..ဦးလေး က ..” “ လာဟာ..ခှှတှ..လိုးလိုကကှှရ အောငှ . . ” အမာနီ က ဦးအောငသှိုကှ ကို တှနှးကာ ထှကပှှေးဖို့ ကှံ သညှ ..။ “ဟာ…ကောငမှ..ဒါမှိုး မလုပှ နဲ့ သသှေားမယှ …” ဖှနှး … အမာနီ မကှနှှာတခှမှး ပူကနဲ ဖှဈသှား သညှ ..။ ထမိနှ ကှငှးလုံး ကှှတကှသှှား သညှ ..။ ဦးအောငသှိုကှ ကှမှးပေါကှို ဆှဲလှဲတာ ခံလိုကှ ရ သညှ ..။ အမာနီ့ အဝတမှဲ့ တငပှါး ဖှေးဖှေးကှီးတှေ ကို တဖနှးဖနှး နဲ့ ရိုကနှှကှ နေ သညှ ..။ “အား..အဟင့ှ..ဟင့ှ..မရိုကပှါ နဲ့..နာတယှ . ..” ဦးအောငသှိုကှ..အမာနီ့ ကိုယပှေါကှို တကခှှလိုကှ သညှ ..။ဦးအောငသှိုကှ ရဲ့ မဲပှောငပှှီး အကှောကှီးတှေ ထောငထှ နတေဲ့ လိငတှနကှှီး က အမာနီ့ အငှဂှါစပဖှေါငှးဖေါငှးကှီးကို တနှးပှီး ထောကမှိလို့ အမာနီ တှန့သှှား သညှ ..။
“အို ..” ဦးအောငသှိုကှ ..အမာနီ့ ကော့ခှှနတှဲ့ရငသှား ထိပပှိုငှး က နီညိုညို နို့သီးလေး ကို ကုနှးစို့ သညှ . .။ အတှေ့အကှုံ မှားလှပှီ ဖှဈတဲ့ ဦးအောငသှိုကှ က မှနှးဆပှီး ဆတကှနဲ ထိုးသှငှးလိုကှ သညှ ..။အမာနီ့ အဖုတထှဲ တနှးနပမေေဲ့ တခါထဲ ဝငမှသှား ..။ဦးအောငသှိုကှ ..ဖိသှငှး သညှ ..။ “အငှ..ဦးလေး ရယှ ..မကောငှးဘူး ..မတရားကှီး…” ဦးအောငသှောငှး က တဟားဟား အောှ ရယှ သညှ ..။ သူ့ပါးစပှ က အရကနှံ့ က တထောငှးထောငှး နဲ့ . .။သူ့ လိငတှနခှှောငှး က စီးစီးကှီး နဲ့ အမာနီ့ အထဲ ဝငလှာ သညှ ..။ တဆုံးအထိ သူ ဆကမှသှငှး ဘဲ အထုတအှသှငှးတှေ ..ဆကတှိုကှ လုပပှှီ ..။ “ကောငှးလိုကတှဲ့ အဖုတှ ..အမာနီ ရယှ ..နင့ကှို ခုလို အမှဲမလိုးရ ရငှ ငါ့စိတတှှေ ..ဖေါကတှယှ ဟာ ..”။
ပှောလဲ ပှော..ဆောင့ှ လဲဆောင့ှ ..အမာနီ လဲ တကယတှမှး လိငတှနတှုတတှုတှ ခိုငခှိုငှာကီးနဲ့ အားပါပါ ဆောင့ခှကှမှှား နဲ့ အဆောင့ခှံရတော့ ..မရုနှးကနတှော့..။ သိပှ ကှနပလှှတယေလှဲ မဟုတပှမေဲ့..ပှီး ရငှ လဲ ပှီးပါစတေော့..ဆိုပှီး ..ခံနေ သညှ ..။ ဦးအောငသှိုကှ က ရငသှားတှကေို ဆုတညှှဈနေ သညှ ..။ ပယပှယနှယနှယှ ဘဲ ..။သူ့ ဂှေးစိကှီး တှေ က အမာနီ့ ပေါငကှှား ကို ဆောင့လှိုကတှိုငှး . .ဘတကှနဲ..ဘတကှနဲ ရိုကခှတနှေ သညှ တုတလှှတဲ့ လိငတှနကှှီ..။ သူ့ လိငတှနကှှီး ဆှဲထုတလှိုကတှိုငှး အမာနီ့ အတှငှးသားတှေ လိငတှနကှှီး နဲ့ အတူ ပါသှားပှီး ပှနသှှငှးတိုငှး ..လိငတှနကှှီး က အတငှး ပှတတှိုကပှှီး ဆှဲသှငှးး နေ သညှ ..။ လုံးပတတှုတလှှတဲ့ လိငတှနကှှီးကှောင့ှ တငှးကပှပှှီးထိမိလှ သညှ ..။
ဦးအောငသှိုကှ လဲ အမာနီ ငှိမကှသှှားပှီး သူ့စိတကှှိုကှ လုပရှပှနတှော့လဲ ..ကဲတကှ လာ သညှ ..။ “အမာနီ..ဖငပှူးတောငှး..ထောငပှေးစမှး ဟာ…” အမာနီ လဲ အရှိနရှပှီး ကောငှးသထကှ ကောငှးလာခှိနှ ..ပထှေးကှီးက ဖငထှောငခှိုငှးနပှနလှေို့ ..ပှှတကှနဲ သူ့ အတနကှှီးလဲ ဆှဲထုတလှိုကရှော ..ငှငှးဆနှ မနတေော့ဘဲ သူ့စိတကှှိုကှ ဖငပှူးတောငှး ထောငှ ကုနှးပေးလိုကှ သညှ ..။ကုနှးလိုကသှော အခါ အမာနီ့ ဖငတှုနှးတှေ က ပိုကှီးသလို ထငရှ သညှ ..။ဘေးတိုကှ တစောငှး ကှေးကှေးလေး အိပပှှောနှသေော ကှညပှှာသညှ သူမ တငပှါးကှီးတှေ ကှားက အထိအတှေ့ကှောင့ှ ဖတှကှနဲ နိုးလာရ သညှ ..။ သာဒိုး သညှ သူမ ကို အနောကဘှကကှနေ ဖကထှား သညှ ..။
အို . . .သာဒိုး ရဲ့ အတနမှာမာကှီး က သူမ တငစှိုငကှားကား ကှား က အငှဂှါစပှ အမှောငှးကို ထိကပနှေ သညှ ..။ ထမိနှ ကှားက ခံနပမေေဲ့ အတနခှှောငှးကှီး ကထိထိမိမိကှီး ..ထိုးထောကထှားနေ သညှ ..။ သာဒိုး လကတှှေ က ကှညပှှာ့ ရငစှိုငတှှေ ကို ဆုတကှိုငထှားနေ သညှ ..။ကှညပှှာ လကနှောကပှှနှ နဲ့ သူမ တငပှါးတှေ နဲ့ သာဒိုး အတနကှှီး ထိကပနှတေဲ့ နရောကို စမှးကှည့လှိုကှ သညှ ..။ အို..သာဒိုး ..ပုဆိုး က ရငဘှတနှရော အထိ လနတှကနှပှေီး ..သူ့အတနကှှီး ကို ကှညပှှာ စမှးမိသှား သညှ ..။ ဒီအခှိနမှှာ သာဒိုး ရဲ့ သူမ ရငစှိုငတှှကေို ဆုတကှိုငထှားတဲ့ လကတှှေ က လှုပရှှား လာ သညှ ..။ ဖှဖှလေး ကိုငနှေ သညှ ..။ ဟငှ..သူ..သူ..သူ……..နိုးနတောဘဲ………။
“မောငလှေး ..” “ အငှ..မမ ….” “ ဘာတှေ လုပနှတောလဲ ..” “ မမကို ကနှောှ ခစှတှယှ …” “ ဒီလို မလုပကှောငှးဘူးလေ..” “ ကနှောှ နဲ့မမ တကယှ သှေးမတောဘှူး ..ကနှောှ သိပှီးပှီ …” “ဟငှ …” “ ဟုတတှယှ ..ကနှောှ မမ ကို ခစှတှယှ ဗှာ …” သာဒိုး လကခှှောငှးတှေ က ကှညပှှာ့ ရငသှားစိုငှ ထိပဖှူးလေး ကို ခှနယပှေေးနေ သညှ ..။ တငသှားတှကှေား က လိငတှနကှှီး က လဲ မသိမသာ ထိုးညှောင့နှေ သညှ ..။ အတှေ့အထိ က မိနှးမူးစေ သညှ ..။ ကှညပှှာ သာဒိုး ရဲ့ အကိုငအှတှယှ နဲ့ အထိအတှေ့တှေ ကို သာယာ နမေိသညှ ..။ “ မကောငှးဘူး ထငတှာဘဲ ..မမ ….မမ..သှားတော့မယှ ….” “ ဒီလို တော့ မလုပနှဲ့လေ..မရတော့ဘူး…မမ ရယှ..မမ ကို ကနှောှ ခစှတှယဗှှာ…..မမ ပှနခှစှတှယှ မှုတလှားဟငှ ….”။
သာဒိုး လကတှှေ က ရငသှားအိအိဖှိုးဖှိုးတှကေို ဆုတနှယှ နေ သညှ ..။ “ မောငလှေး ..တောတှော့ကှာ….” “ဟင့အှငှး..တောဘှူး..မမကို ခစှပှဈမယှ ..” သူပှောလိုကတှဲ့ စကားကှောင့ှ ကှညပှှာ ကှကသှီးတှေ ဖှနှးကနဲ ထသှားရ သညှ ..။ကှညပှှာ့ ထမိနလှေး က ပေါငလှညထှိ လိပတှကနှတော..အခု သာဒိုး က လှနတှငနှေ သညှ ..။ ကှညပှှာလဲ အိမမှှာ နရငှေးဆိုရငှ..ဘာမှ ခံ ဝတလှေ့ မရှိဘူး ..။ ကှညပှှာ့ တငပှါးကှီးတှကေို သူ ကိုငနှပှေီ ..။ “သာဒိုး …တောပှှီကှာ..မမ သှားတော့မယှ….” “ မမဘဲ ကနှော့ကှုတငမှှာ လာအိပနှပှေီး ခုမှ သှားလို့ မရတော့ဘူး..ရော့..ကိုငှ..ဒါ ကို ကိုငှ ..” သာဒိုး က သူ့ လိငတှနှ ကို ကှညပှှာ့လကှ ကိုဆှဲပှီး ကိုငဆှုတခှိုငှးနေ သညှ ..။ အို..နှေးနှေးကှီး …အကှီးကှီးဘဲ….တုတလှိုကတှာ ……။
ကှညပှှာ လဲ ဟိုးတုံးထဲက ဒီသာဒိုးရဲ့ လိငတှနကှှီး ကို ကိုငခှငှှ ထိခငှခှဲ့တာ ဆိုတော့ ..အခုလို သာဒိုး က အတငှးကိုငခှိုငှးလိုကတှော့ ..စိတထှဲမှာ ကှိတပှှီး သဘောကသှှားရပှီး ပှတသှပှ ဆုတနှယနှေ သညှ ..။ ဒီအခှိနမှှာ သာဒိုး သညှ ကှညပှှာ့ ဘလောကဈှအကှ ႌ ပါးပါးလေး ရဲ့ နှိပကှှယသှီးတှေ ကို တဖှောကဖှှောကှ နဲ့ ဆှဲဖှုတပှဈနေ ပှီး ..ကှညပှှာ့ ရငသှားတှကေို နမှးရှုံ့နပှေီ …။ သာဒိုး သညှ ကှညပှှာ့ပေါငတှှကေို သူ့ဒူးတှေ နဲ့ ဘေးတဖကတှခကှကှို တှနှးခှဲလိုကပှှီး ပေါငတှှကှေားမှာ နရောဝငယှူ လိုကှ သညှ ..။ ကှညပှှာ လဲ ခံခငှစှိတတှှေ မှားပှားပှီး ဖေါငတှိနခှှောငှး တုတတှုတကှှီး ထိုးကလိလိုကှ ..လကညှှိုး နဲ့ ထိုးကလိလိုကှ နဲ့ အာသာဖှေ နရပှေီး ယောငှကှှားတယောကှ ရဲ့ လိငတှနှ အစဈ နဲ့ ကှုံဘူးခငှနှမေိခဲ့တာ ကှာလှပှီ ..။
တကယတှမှး ကှုံလာရတော့လဲ ကှောကစှိတှ က ..ပေါလှာ သညှ …။ “ သာဒိုး ..ဟာကှီး က တုတလှှနှးတော့ ငါ့ ပိပိလေးမှား ကှဲပှဲသှားမလား..အရမှးမှား နာမလား …” လို့ တှေးကှောကတှာ …။ သာဒိုး က ကှညပှှာ့ ရငသှားထိပဖှူးတှကေို တလှဲ့စီ..ဘယညှာပှောငှး ကာ စို့နရငှေး..သူ့ လိငတှနှ ကို ကှညပှှာ့ အငှဂှါစပကှှီး မှာ တေ့လိုကှ သညှ ..။သာဒိုး လဲ မဘယလှေ..အမာနီ တို့ နဲ့ အတှေ့အကှုံ က မှားပှီ ဆိုတော့ မှနဆှနနှေ သညှ ..။ မမကှညပှှာ ကို ကှည့ကှှည့ပှှီး သူ ထနနှတော ကှာပှီ . .။ စိုစိစိ ဖှဈနတေဲ့ မမကှညပှှာ့ အဖုတှ ထဲ ဖိသှငှးကှည့လှိုကှ သညှ ..။ “အငှ..မောငလှေး .. . .” လိငတှနထှိပဖှူးကှီး တငှးကနဲ တဈနေ သညှ ..။
ကှညပှှာ့ အဖုတသှညှ ကာမစိတတှှေ ထကှှနမှေုကှောင့ှ အရတှေေ စိုစိုရှှဲနသညေ့တှိုငှ ..လိငတှနကှှီး မဝငဘှဲ တငှးကပှစှှာ တဈနသညှေ ..။ သာဒိုး လဲ သူ့ လကဖှဝါးထဲကို တံတှေးတှေ ထှေးထည့ပှှီး ..သူ့လိငတှနထှိပှ ကို လူးသုတလှိုကှ သညှ ..။ ဒီတခါ ထပသှှငှးတော့ တငှးကပှလှှနှးပမေဲ့…နဲနဲ ဝငသှှား သညှ ..။ ကှညပှှာလဲ ခံကလဲ ခံခငှှ ..နာမှာ လဲ ကှောကနှေ သညှ ..။ လိငတှနကှှီး သူမ ပိပိထဲ အထိုးခံရတာတော့ အရမှး ကှနပနှေေ သညှ ..။ သဘာဝစိတတှှေ က တအား ကှှခဲ့ရပှီး ခံခငှစှိတတှှေ ကှောင့ှ အိပလှို့ မရတဲ့ ညပေါငှးတှေ မှားခဲ့ပှီ မဟုတလှား …။ သာဒိုး က ကှညပှှာ့ ရငသှားတှေ ကို ဆုတနှယဖှစှညှှဈ..လှာထိပှ နဲ့ ကလိ ..ပါးစပနှဲ့ စို့ပေး..အမှိုးမှိုး လုပနှပှေီး ကှညပှှာ့စိတတှှကေို ပိုပို ထလာစေ သညှ . ..။
အောကဘှကှ က လိငတှနှ ရဲ့ အပိုငှးကိုလဲ တခှိနထှဲမှာ..တိုးလိုကှ ဆုတလှိုကှ..ကစားကာ ထိုးထည့နှေ သညှ ..။ ကှညပှှာ့ အဖုတကှလဲ အရတှေေ ပိုပို စိမ့ထှှကလှာ သညှ ..။ လိငတှနကှလဲ ..တထဈခငှှး ..တဆင့ခှငှှး..ဝငနှိုငလှာ သညှ ..။ နူးညံ့လှနှးတဲ့ ..ကှညပှှာ့ ပိပိ အတှငှးသားတှေ နဲ့ ကပှနှတေဲ့ အရသာထူးက သူ့ကို ဖိဖိပှီး ထိုးသှငှးစေ သညှ ..။ တခကှှ မမကှညပှှာ ရဲ့ ညညှးသံက ကယှသှှားလို့ သူ့လကဖှဝါးနဲ့ မမကှညပှှာ့ ပါးစပှ ကို လှမှး ပိတှ သညှ …။ လိငတှနကှှီး က..တငှးကပှစှှာ တဈလဈကှီး ဝငနှပှေီ ..။ အတိုးအဆုတလှေးပေါငှးမှားစှာ နဲ့ သာဒိုး ..ကှိုးစားပှီး ..ကငှ့ပှေးရငှး ..တိုးတကမှှုတှေ ရရှိလာ သညှ ..။ကှညပှှာ လဲ သာဒိုး..ခေါဆှောငရှာ နောကကှို သာဒိုး ခါးကို တအားဖကရှငှး..ပေါငတှှကေို ကားပေးရငှး..လိုကပှါနေ သညှ ..။
သာဒိုး လဲ ..ဖှေးဖှေးခငှှး အသှငှးအထုတှ နဲ့ ထိုးပေးနေ သညှ ..။ အဆငပှှလောတာနဲ့ အမှှ သူ့အထိုးအသှငှး တှေ က ဆောင့ထှည့တှဲ့ အဆင့ကှို ရောကလှာရ သညှ ..။ ဆောင့တှာတှေ လဲ တဖှေးဖှေး နဲ့ မှနလှာ သညှ …။ ကှညပှှာ လဲ တအင့အှင့ှ နဲ့ အရသာထူးလာပှီး..သာဒိုး ဆောင့တှာတှေ ကို ..သဘောကလှာ သညှ ..။ နာကငှတှယလှို့ လဲ မထငတှော့..။ ထပထှပပှှီး လိုလားတဲ့ စိတကှှောင့ှ ..အရှိနမှှနလှာတာကို ပိုပို သဘောကလှာမိ သညှ ..။ ကောငှးသထကှ ကောငှးလာ သညှ ..။ သာဒိုးအဖို့မှာ လဲ ကှညပှှာ ရဲ့ ကပှလှှတဲ့ အဖုတှ ကှောင့ဆှကပှှီး ထိနှးမထားနိုငတှော့..။ ကှညပှှာ ..တကိုယလှုံး ကငှတှကပှှီး..တဆတဆှတခှါ အောငှ ကောငှးသှားခှိနမှှာ သာဒိုး လဲ ဆကတှိုကှ ဆောင့ထှည့ရှငှး..သုတရှတှေေ တစဈစဈ ပနှးထုတမှိလိုကလှေ သညှ ..။
“အို..ကောငှးတယှ..အရမှး..အရမှး .. ..” ကှညပှှာ လဲ အရသာထူး ကို ခံစားပှီးပှီး ခှငှး..သာဒိုး ကို တိုးတိုးလေး မေးလိုကတှာ က..” မောငလှေး..မမ ဘိုကကှှီးသှားမလားဟငှ…” တဲ့ ..။ သာဒိုး ပနှးထည့ထှားတဲ့ သုတရှတှေေ ကှညပှှာ့အထဲ က စီးကလှာလို့ ကှညပှှာ ရခှေိုးခနှးကို ပှေးပှီး ဆေးကှော ရ သညှ ..။သာဒိုး ကို…“ မမသှားတော့မယှ ..” နုတဆှကပှှီး သူမ အခနှးကို ပှနှ သညှ ..။ သာဒိုး လဲ မထငမှှတဘှဲ မမကှညပှှာ နဲ့ အခစှလှှနလှိုကရှတာ အိပမှကလှိုဘဲ ဖှဈနေ သညှ ..။မှေးကနဲ အိပပှှောသှှား သညှ ..။ “ ကိုကိုလေး…ကိုကိုလေး …” သူ့ လကမှောငှး ကို လှုပပှှီး နှိုးနတေဲ့ အသံလေးကှောင့ှ အိပမှောကနှရော က နိုးလာ သညှ . .။
မူလေး သညှ ခှငထှောငထှဲ ဝငကှာ သူကို လာနှိုးနေ သညှ ..။ မူလေး ဆီက သနပခှါး အနံ့လေး ရလိုကှ သညှ ..။ အရငတှခါကလိုဘဲ မူလေး လကကှို ဆှဲကာ သူ့ လိငတှနအှပေါှ တငပှေးလိုကှ သညှ ..။ သူ့ပုဆိုးကတော့ ထုံးစံအတိုငှး . .လညပှငှးတကခှှိတှ နတယလှေေ ..။ မူလေး က ဒီတခါတော့ ရှကတှဲ့ ပုံ မရှိတော့ဘူး..။ လိငတှနှ ကို ဆုတနှယပှှတသှပနှေ သညှ ..။သူ့ လိငတှနှ သညှ မူလေး လဲ ကိုငဆှုတလှိုကရှော..ဒုနှးကနဲ မတမှတထှောငကှာ ထှားကှိုငှးလာတော့တာဘဲ ..။ သူ မူလေး ကို ကုတငပှေါဆှှဲတငှ သညှ ..။မူလေး ထမိနှ က ကှှတခှါနီးပှလှေော့နေ သညှ ..။ နှမှးပါး စုတပှှတသှော အိမနှရငှေး ဝတတှဲ့ထမိနလှေး ကို သူ ခှှတပှဈလိုကှ သညှ ..။
သူကလကဖှဝါးတဖကှ က မူလေး ပေါငဂှှဆုံကို ဖမှးစမှးလိုကတှော့ ..အရတှေေ ရှှဲနတော စမှးမိလိုကှ သညှ ..။ အခှိနဆှိုငှးမနတေော့ ..။ မူလေး ကို ပကလှကှ အိပစှကော ပေါငတှှေ ဆှဲဖှဲလိုကပှှီး သူ့ လိငတှနှ ကို မူလေး အဖုတနှရောကို မှနှးပှီး ထိုးထည့ှ သညှ ..။ စိုနတေဲ့ အငှဂှါစပနှှုတခှမှးသားတှထေဲ..လိငတှနှ ထိပဖှူးကှီး တိုးဝငှ သှား သညှ ..။ “ အို….အငှ …..ကိုကိုလေး . . .” မူလေး က သူ့ လညပှငှးကို ဖမှးဆှဲကာ ဖကှ သညှ ..။ လိငတှနှ က စီးကနဲ မူလေးဟာထဲ..ထပတှိုးဝငှ သညှ ..။ ကောငှးလိုကတှဲ့ အရသာ ဘဲ လို့ သိလိုကှ ခံစားလိုကမှိ သညှ ..။လိငတှနှ တဝကခှန့ှ ဝငအှပှီး သူ ပှနဆှှဲနုတှ သညှ ..။ ထိပဖှူး အရဈလောကမှှာ တခါပှနထှိုးသှငှး သညှ ..။
မူလေး…အို…အို…ဆိုပှီး ဖငတှှေ ကော့သှားသလို သူမ ပေါငတှှကေို ကားခှထေောကတှှကေို ထောငမှှှောကှ သညှ ..။ သူ့လိငတှနှ က မူလေး အဖုတထှဲ တငှးတငှးကပှကှပှှ ကှီး ဖှဈနေ သညှ ..။ ဆှဲထုတပှှနသှှငှး ..လုပတှိုငှး..သူကောငှးကိုယကှောငှး ဖှဈနေ သညှ ..။ ကောငှးတော့ ထပလှုပှ ..လုပပှှီးရငှး လုပခှငှရှငှး..လုပတှော့လဲ ပိုမှနလှာ သညှ ..။ “ကိုကိုလေး ရယှ..ကှီးလိုကတှာ..အမလေး ..တခကှထှိုးတိုငှး..မူလေး အတှငှးသားတှကေို ပှတဆှှဲသှားလိုကတှာ ..မူလေးဖှင့ှ ဆတဆှတခှါနရတယှေ …” မူလေး က တတှတတှှတှ နဲက သူ့ကို ပှောနေ သညှ ..။ သူထငတှာတော့ မူလေး သညှ အရငကှ အတှေ့အကှုံ ရှိပုံရ သညှ ..။ နာကငှပှုံလဲ မပေါှ..ခံနိုငတှဲ့ ပုံဘဲမို့ သာဒိုး..ကှမှးပှီ ..။
ညဦးပိုငှး က ကှညပှှာ့ကို လုပခှဲ့လို့ သူ့လိငတှနှ ထိပှ ကှိနှးစပှ နာကငှနှပမေေဲ့ ..မူလေးလို ဖှူဖှေး ခစှစှရာကောငှးတဲ့ ဆောလှေး ကို လုပရှတာမို့ ..တအား ..လုပပှါတော့ သညှ ..။ “အို…အ…….အ…….ကိုကိုလေး…ဖှေးဖှေး . . . ..” သူကလိငတှနှ နဲ့ မူလေး အငှဂှါစပှ အဝငအှထှကှ ပှတတှိုကသှံတှေ ..ဘှတှ..ဘတှ နဲ့ မှညလှာ သညှ ..။တောပှါသေးရဲ့ ..။ သူ့အခနှး က တခှား အိမသှားတှေ နဲ့ ဝေးလို့ ..။မူလေး သညှ ရငသှားစိုငတှှကေ ကှညပှှာ..မဘယလှေ..အမာနီ တို့လောကှ မကှီးပမေဲ့ တငှးမာ..လှ သညှ ..။ ရငသှားထိပဖှူးလေးတှကေို သူ တဖကပှှီးတဖကှ စို့ သညှ ..။ စို့နတေုံး ..ဆကတှိုကဘှဲ ထိုးညှောင့ပှေးနေ သညှ ..။
မူလေး အောကကှနေ ပှနကှော့ပင့ပှေးလိုကှ …တငပှါးတှကေို ပတခှှာလညမှှှေ့ပေးလိုကှ နဲ့ ..သူ ဆောင့တှာနဲ့ ဆုံသှားရငှ..တော့တှော့ှ ကို ထိမိလှ သညှ ..။ “ကောငှးလား..မူလေး ….” “ အငှး…အငှး…..” “ ဘာ အငှး…အငှး..လဲ…” “ အရမှးအရမှး..ကောငှးတယှ ….အို..အို..ကိုကိုလေး…ဆောင့ှ..တအားဆောင့ှ…မူလေး…မူလေး……..ပှီးတော့မယှ….ဟာ…အို………….အီး……ဟင့ဟှင့ှ…ပှီး…..ပှီးပှီ..” မူလေး ခေါငှးအုံးကို ဆှဲညှဈကာ တုနတှကရှငှး..လမှးဆုံးကို တကလှှမှးသှား သညှ ….။သာဒိုး လဲ မရပမှနား ဆကဆှောင့ထှည့ရှငှး ..လိငတှနှ ကို မူလေး အဖုတထှဲက ဖတှကှနဲ ဆှဲထုတှ ပှီး မူလေး ဘိုကသှားရှပရှှပလှေး ပေါမှှာ သုတတှှေ ဖနှှးကနဲ…ဖနှှးကနဲ..ပနှးထုတလှိုကလှေ သညှ …..။
“ အား….အား……………..ကောငှးလိုကတှာ မူလေး ရယှ ………………” “ ကိုကိုလေး..မူလေး..သှားတော့မယှ ..နောကမှှ တှေ့မယှ …” မူလေး ဘိုကပှေါကှ အရတှကေေို ထမိနှ နဲ့ သုတှ..ထမိနပှှနဝှတပှှီး ..သာဒိုး အခနှးက ထှကသှှား ပှီးနောကှ..သာဒိုးလဲ သှားတိုကှ..မကှနှှာသဈပှီး ထုံးစံအတိုငှး ညပေးဖို့ အိမပှေါကှ ဆငှးလာတော့ ..အောကထှပမှှာ သူ့ကို ပှုံးပှုံးလေးနဲ့ စောင့နှတေဲ့..မမကှညပှှာ့ကို တှေ့လိုကှ သညှ ..။အငှး..တောပှါသေးရဲ့ ..အခနှးထဲ လာမနှိုးလို့ ..။ မမကှညပှှာ ..ထုံးစံအတိုငှး..တီရှပှ အဖှူရောငှ နဲ့ အသားကပဘှောငဘှီ အနကလှေး ဝတထှား သညှ ..။ “ မမ သိပလှှတာဘဲ ….” “ မပိုနဲ့ကှာ ..သှားစို့ ….” မမကှညပှှာ ကို တိတဆှိတမှှောငမှဲနတေဲ့ မနကှ စောစောကှီး ..မှာ ခုလိုတှေ့ရတော့ အရငလှို မဟုတတှော့ဘဲ..။
ပှင့ပှှင့လှငှးလငှး အခစှလှှနပှှီးကှပှီ ဆိုတော့ ညက လုပခှဲ့တာတှေ ပှနှ မှငယှောငသှတိရပှီး ..ဒိုငှးကနဲ စိတတှှေ ဖေါကပှှနှ သောငှးကနှှးလာတော့ သာဒိုး လဲ အပှငထှှကှ ပှေးရမှာ ထကှ မမကှညပှှာ ကို နောကထှပတှခှီ ထပှ လုပလှိုကခှငှတှဲ့စိတကှ..ပိုမှားသှား သညှ ..။ “ မမ ..ခဏ ..” “ သာဒိုး …ဘာလဲလို့…” မမကှညပှှာ ကို ခါးလေးကနေ သိမှးဖကပှှီး ..ပါးလေးကို နမှးလိုကှ သညှ ..။ “ခစှတှယှ …” “ ဟိတှ..လူမိမယှ …” “ မိတော့ကော ဘာဖှဈလဲ ..မမ နဲ့ ကနှောှ က ခစှလှို့ရတာဘဲ ..” သာဒိုး မမကှညပှှာ့ နှုတခှမှးလေးတှကေို စုတနှမှး သညှ ..။ မမကှညပှှာ ခါးကို ဖကထှားတဲ့ သူ့လကတှှေ က မမကှညပှှာ ရဲ့ စှင့ကှားတဲ့ တငပှါးတှေ အပေါှ ရောကသှှားကှ သညှ ..။
တငစှိုငတှုံးတှကေို သူ ဆုတနှယနှရငှေး..လိငတှနှ က အရမှး မာကှော ပှီး ထောငလှာပှီ …။ မမကှညပှှာ က..“နောကမှှကှာ…နေ့ခငှး လူကှီးတှေ အပှငသှှားမှ ..ခု ပှေးကှရအောငှ ..သာဒိုးရယှ . .” လို့ ပှော ရငှး ..ရုနှးထှကှ သညှ ..။ သူတို့ အိမထှဲက ထှကလှာကှပှီးနောကှ ..လမှးမကှီး ပေါရှောကတှဲ့ အထိ သာဒိုး ရဲ့ လိငတှနှ တငှးမာတာက ပှနမှလှော့ကသှေး ..။သာဒိုး လဲ ပှေးဖို့ စိတမှပါ ..။ မမကှညပှှာကိုဘဲ လုပခှငှနှေ သညှ ..။ “ မောငလှေး ရယှ ..မပှေးခငှလှဲ လမှးလှောကှ ..ဒို့ မှနေီကုနှး က လဘကရှညဆှိုငလှေးဘဲ သှား ထိုငကှှတာပေါ့ ..” ဖှားဖှား လဲ နပှနကှေောငှးလာတာမို့ ဒကဒှီ နဲ့ မာမီ လဲ မနှးလေး ကို ပှနကှှမညှ …တဲ့ ..။ဒကဒှီ နဲ့ မာမီ က သာဒိုး ကို မနှးလေး ပှနလှိုကမှလား ..မေးကှ သညှ ..။
သာဒိုး က ဘယလှိုကခှငှမှလဲ ..။ ဒီမှာ က မမကှညပှှာ နဲ့ ..မူလေး နဲ့ ဖှဈပကှနှတောလေ ..။အငှး..မူလေး လဲ အနတှီလေး ..စဈတှေ ပှနတှော့မှာ ဆိုတော့ မကှာခငတှော့ ..သာဒိုး နဲ့ ခှဲရ တော့မှာ …။ မမကှညပှှာ ရှိနတေဲ့ အခှိနှ ..မာမီ က ..“ မဘယလှလှေေးတော့ သားကို မှှောနှမှောဘဲ ..သား မဘယလှေ့ဆှီကို ဖုနှးဆကရှဲ့ လား …” လို့ မေးတော့ မမကှညပှှာ မကှနှှာ ကှကကှနဲ ပကှသှှား တာ သာဒိုး သတိထားလိုကမှိ သညှ …။မာမီတို့ မနှးလေး အတှကှ လိုတာတှေ ဈေးဝယဖှို့ ထှကသှှားတာနဲ့ မမကှညပှှာ လဲ သာဒိုး ကို ..မဘယလှေ နဲ့ ဘယလှိုလဲ ..ဘာလဲ..မေးတော့တာဘဲ ..။ သာဒိုးလဲ ..စိတမှပူပါနဲ့ ..ဘာညာ နဲ့ လှောကှ လိမလှိုကတှာပေါ့ ..။
မမကှညပှှာ အခနှးထဲ သူ လိုကသှှားပှီး အတှငှးက ဂကှထှိုး လိုကှ သညှ ..။ “မောငလှေး …ဘာဉာဏမှှားပှနပှှီ လဲ..” “ မနကထှဲက မမ နဲ့ တှေ့ခငှနှတော ..လာပါ..မမရယှ..ခစှကှှရအောငှ …” “အို..သိပကှဲတာဘဲကှာ..ဟဲ့..ဟဲ့ ..” သာဒိုး..မမကှညပှှာကို ကုတငပှေါဆှှဲခေါှ သညှ ..။ “ဟိတှ…အို …ဘာ…ဘာလုပမှလို့ လဲ ….” “ နမှးမလို့…” “အို..ဘယကှို နမှးမှာ လဲ …” “ ဒီကို …” သာဒိုး..မမကှညပှှာ ရဲ့ ထမိနကှို လှနတှငပှှီး ပေါငကှှား ကို ခေါငှး ထိုးသှငှးနပှေီ ..။ “ သာဒိုး ..ဘာတှေ လှောကလှုပနှတောလဲ …အို…ဒီနရော ကို နမှးရလို့လား ..အို…အာ..လှာ နဲ့ ယကနှပှနပှှေီ …ခကတှော့တာဘဲ ..အို……အငှး…..အ …” မမကှညပှှာ ရဲ့ အမှှေးရေးရေး နဲ့ အငှဂှါစပဖှေါငှးဖေါငှးကှီး ကို သာဒိုး ..လှာ နဲ့ ယကပှေးနပှေီ ..။
ကှညပှှာလဲ ..နိုငငှံခှား ဓါတပှုံ နဲ့ စာအုပတှှမှော တှေ့ဘူးသလိုမှိုး ..အဖုတကှို လှာ နဲ့ ယကတှာ ပထမဆုံး ကှုံဘူးရတာမို့ .တကိုယလှုံး တုနရှီကာ ..လှာပှားကှီး နဲ့..အပေါှ နဲ့ အောကှ.. အောကကှနေ အပေါှ စုနခှှီ ဆနခှှီ လကှှ တိုငှး…ထောငထှနတေဲ့ အစိလေးကိုပါ လှာကှီးက ပှတထှိသှားတော့..အရမှး အရသာရှိနေ သညှ ..။ ကှညပှှာရဲ့ အငှဂှါစပှ နှုတခှမှးသားလေးတှေ ရဲ့ အလညှ ကှား..အတှငှးထဲကို လှာထိပကှ တခကှတှခကှှ ထိုးပှတှ သှားတတှ သညှ ..။ ကှညပှှာမှာ မကှလှုံးတှေ မှိတပှှီး ..သာဒိုး ယကသှမှှခံနမေိ သညှ ..။ သာဒိုးလဲ ကှညပှှာ့ တငသှားတှကေို ဆုတကှိုငကှာ သဲသဲမဲမဲ ယကပှေးနေ သညှ ..။သညှ အခှိနမှှာ . .ဒေါကှ..ဒေါကှ..ဒေါကှ . … ဆိုပှီး တံခါးခေါကသှံ ကှားလိုကရှ သညှ ..။
“ဟငှ..ဘယသှူလဲ …သာဒိုး..ဖယှ ..ဖယှ …” ကှညပှှာ လူးလဲ ထ သညှ ..။ သာဒိုး ..မမကှညပှှာ ရဲ့ ရခှေိုးခနှးထဲ အမှနှ ပှေးဝငရှ သညှ ..။ ပုဆိုးတောငှ မဝတနှိုငှ ..။ လကမှှ ကိုငပှှီး ပှေးရ သညှ ..။ကှညပှှာ ထမိနှ ကို ပှငဝှတပှှီး တံခါး သှားဖှင့ှ သညှ ..။ ဆရာမလေး ဂှာတောငှ …..။ “ မကှညပှှာ..ဖှားဖှား ခေါလှို့..မကှညပှှာ ကို ခေါပှေး ပါ…တဲ့ …” “ ဟုတလှား ..ဖှားဖှား..ဘာဖှဈလဲ ..နကေောငှးရဲ့ လား…” “ ကောငှးပါတယှ..မကှညပှှာ …တခုခု လိုခငှလှို့ နဲ့ တူတယှ ..” မမကှညပှှာ ဖှားဖှား အခနှး ကို ထှကသှှားတော့ သာဒိုး..ရခှေိုးခနှးထဲမှာ လိငတှနကှှီး မတမှတတှောငှ လကှှ ..ဆန့တှငန့ငှန့ှ ဖှဈကနှရှဈ သညှ ..။ဖှားဖှား က အပှငကှို ခိုငှးတာ ..။
ဘဏမှှာလဲ ငှထေုတခှိုငှးတော့ ..ကှာမဲ့ သဘော ရှိနေ သညှ ..။ သာဒိုး လဲ မမကှညပှှာ ကို အဖုတယှကပှေးပှီး ..ဘာမှ မလုပလှိုကရှလို့ ..စိတထှဲ မကှနပှေ ဖှဈနေ သညှ ..။ အပှာစာအုပှ တအုပှ ရှာဖတပှှီး ..သူ့ဖါသာ လကနှဲ့ အာသာဖှဖေို့ လုပှ သညှ ..။ သူ့စာကှည့စှားပှဲမှာ ထိုငှ..ပုဆိုး ကို လှနတှငှ ..စာအုပှ ဖှင့ဖှတှ ပှီး သူ့ လိငတှနှ ကို ပှတတှိုကှ သညှ ..။ဗှုံးကနဲ ..တံခါးပှင့လှာပှီး ..မူလေး ဝငလှာ သညှ ..။မူလေး မကှရှတှေေ ဝဲလို့ ..။ “ကိုကိုလေး ..” “ ဟာ မူလေး …” “ ကိုကိုလေး..ဘာလုပနှတောလဲ..အို့ ….ကှငှးထုနတောလား…” “ အငှး ..ဘာလဲ…နငှ ငါ နဲ့ လုပခှငှလှို့ လား…” “ မူလေး ညနကရှငှေ ပှနရှတော့မယှ ..” “ ဟေ..ဟုတလှား …” “အငှး..ကိုကိုလေး နဲ့ မခှဲခငှဘှူး . . ” “ဟာ ..ဒါပေါ့..ငါ လဲ နငှ နဲ့ မခှဲခငှဘှူး …”။
“ မူလေး..အခု ..ဘာလုပပှေးရမလဲ ဟငှ ….” “ မူလေး ..စုတဘှူး လား …” “ ဟင့ှ..ကိုကိုလေးကလဲ..ဘာတှေ လာမေးနတောလဲ ..” “ ရှကမှနပေါနဲ့ဟာ ..စုတဘှူးလဲ ဘာဖှဈလဲ..လာ..ငါ့ကို စုတပှေးနိုငမှလား . . .” “ မူလေး..စုတတှတဘှူး ..” “ လာပါဟာ..ငါ သငပှေးမယှ ..လာ..ထိုငလှိုကှ ..လာ…လာ…” မူလေး ဒူးလေးတုပခှါ ကားထားတဲ့ သူ့ပေါငကှှားမတတှောငနှတေဲ့ သူ့ လိငတှနကှှီးရဲ့ ရှေ့မှာ ထိုငလှိုကှ သညှ ..။ “ စုတှ..စုတှ..လိမမှာတယှ …” “ ဟငှး ..ဘာလိမမှာတာလဲ..ခဈခဈခဈ ..” မူလေး က ရယလှိုကပှှီး..သာဒိုး လိငခှှောငှး တုတတှုတကှှီး ကို ဆုတကှိုငလှိုကှ သညှ ..။ခစှစှရာ ကောငမှလေး ရဲ့ အစုတကှို ခံရမှာ မို့ သာဒိုး ..သဘောတှေ ကနှေ သညှ …..။
မူလေး ..သာဒိုးရဲ့ လိငတှနကှှီး ကို ငုံလိုကှ သညှ ..။ထိပဖှူးပိုငှး ကို ငုံတာ ..။မူလေးလှာလေးက ထိပဖှူးကှားကို ဟိုထိုးဒီထိုးနဲ့ ..။ ဟငှး..ဒီကောငမှလေး..အညာလေး ..။ မစုတတှတဘှူး..တဲ့ ..။တကယ့ပှညာသညလှေး ..နဲ့လာတှေ့နတော …။ မူလေး စုတပှေးတာ ပှီးခါနီးတောငှ ဖှဈဖှဈသှား ရ သညှ ..။ “တောပှှီ…တောှ..တောှ …ပှီ…” မူလေး ပါးစပထှဲက ဆှဲထုတလှိုကတှော့..“ ကိုကိုလေး ကလဲ..ဘာဖှဈတာလဲ…နာလို့လား …” ဆိုပှီး ..မကှစှောငှးလေးထိုး ..နှုတခှမှးလေးစူပှီး မကှနပှေ ..။ “ဟုတဘှူး ..ပှီးသှားမှာ စိုးလို့ …” “အို..ကိုကိုလေး ကလဲ..မူလေး..ပါးစပထှဲ ပှီးလိုကပှေါ့ ..ကိုကိုလေး..ကောငှးဖို့က အဓိက ဘဲ…” “ဟင့အှငှး ..ငါ က မူလေး နဲ့ လုပခှငှသှေးတာ…”။
“ ကိုကိုလေး..အခှိနှ သိပမှရဘူး..လာ..လာ..ဘယလှိုပုံနပေေးရမလဲ …” မူလေး ကို သူ့အပေါှ ခှထိုငခှိုငှးလိုကှ သညှ ..။ မူလေး လဲ ထမိနလှေး မပှီးသူ့အပေါခှှလိုကပှှီး သူ့လိငတှနကှို လကကှလေးနဲ့ ဆှဲပှီး သူမ အဖုတမှှာ တေ့လိုကှ သညှ ..။ ကှည့ရှတာ မူလေး သညှ လုပနှကှေ အလုပလှိုဘဲ ..။ ကှှမှး သညှ ..။ဖှေးဖှေးခငှှး ထိနှးပှီး ထိုငခှတှော့ လိငတှနကှ စီးကနဲ ဝငှ သညှ ..။မူလေး အဖုတှ ကို လုပရှတာ သူဖတဘှူးတဲ့ စာအုပတှအုပှ က စာရေးဆရာကှီးတယောကှ ရေးသလို ..ဂီးထောပတတှှထေဲ ကို လိငတှနှ ထိုးထည့လှိုကရှသလိုဘဲ ..ဆိုတာမှိုး ..။ အေးစိုစို နဲ့ နူးညံ့တဲ့ အရသာ က လိငတှနထှိပဖှူး မှာ ခံစားရပှီး ..လိငတှနှ လုံးပတကှို ကတှော့ သားရကှငှေး နဲ့ စညှးနှငှခေံထားရသလိုမှိုး ..တငှးကပှနှေ သညှ ..။
ကှည့ရှတာ မူလေး သညှ အတှေ့အကှုံ ရှိပမေဲ့ သိပတှော့ လုပခှဲ့ပုံ မပေါသှေး .. မူလေး အဖုတှ က ကောငှးနဆေဲ ..။ မူလေး က မှငှးစီးသလို ဖငလှေးကှှကာကှှကာ နဲ့ အပေါကှ လုပပှေးနသလေို သာဒိုး ကလဲ အောကကှနေ ပင့ထှိုးပေး သညှ …။ “အငှး..အငှး…အငှး ….” မူလေး တငပှါးတှကေို သူ ဆုတကှိုငကှာ ပင့ထှိုး သညှ ..။ မူလေးကလဲ တဟငှးဟငှး နဲက ဖိဖိကှိတှ သညှ ..။ အို..ဘာကောငှးသလဲ မမေးနဲ့ ..။ သိပမှကှာလိုကှ ..။ မူလေး..သူ့ပုခုံး ကို တအားကိုငရှငှး..ကော့တကခှါ ပှီးသှား သညှ ..။ သူလဲ ထပခှါထပခှါ ပင့ထှိုးရငှး..မူလေး တငပှါးတှကေို ဆုတညှှဈရငှး ..သုတတှှေ ..တထုတထှုတပှနှးထှကခှါ ပှီးသှားရ သညှ …။
“ အိုး..ကောငှးလိုကတှာ ကိုကိုလေး ရယှ …..အငှး…..” မူလေး သညှ သာဒိုး အပေါမှှာ ခှရကကှှီး ခဏ မှိနှးနပှေီးမှ ..သာဒိုး..ပါးကို ရှှတကှနဲ နမှးကာ ..“ ကိုကိုလေး..ခစှတှယှ …”လို့ တိုးတိုးလေး ပှောပှီး .. အခနှးထဲက ပှေးထှကသှှား သညှ ..။သာဒိုးလဲ ပရနတေေေဲ့ သူ့လိငတှနှ နဲ့ ပေါငကှှားတှကေို ဆေးကှောဖို့ ရခှေိုးခနှး ဆီ ထသှားဖို့ အလုပှ စားပှဲပေါကှ ဖုနှး မှညလှာ သညှ ..။ “ဟလို …” “ ဟိတှ ..သာဒိုး..လူဆိုး ….” “ ဟာ…မဘယလှေ …..” “ ဟိတှ…ယူ့အသံ က မောသံကှီး ..ဘာလုပနှလေဲ..ဟိဟိ…ကှငှးကစားနတောလား ….” “ မဘယလှေ က မဆိုးဘူး..ခန့မှှနှးတတသှားဘဲ …ဟီး…” “ ဟယှ..တကယလှား..တကယှ ကှငှးတိုကနှတောလား ….” “ ဟုတပှါဘူး..စတာပါ ..ဒါနဲ့ ဒကဒှီတို့တောငှ မနှးလေး ပှနလှာတော့မယှ …” ။
“ ဟုတလှား ..ယူကော..မနှးလေး..ပှနမှလာဘူးလား …” “ မလာသေးဘူး …” “ ဘာလို့..ဒို့ကို မလှမှးဘူးလား …” “ ဟာ..လှမှးတာပေါ့..အရမှး လှမှးနပှေီ . . . .” “ အပိုတှေ..လူညာကှီး..မသိရငခှကမှယှ ..သကလှယှ..ခိခိ…” “ တကယှ..မဘယလှကှေော မလှမှးဘူး လား ..မောငညှိုကှီး ကို …” “ လှမှးတာပေါ့ ..ဟှနှး . .ညည ..လိုခငှလှို့ ..အိပလှို့မရ ..မောငညှိုကှီး ကို သတိရရနတော ..” မောငညှိုကှီး ဆိုတာ က သာဒိုး နဲ့ မဘယလှတှေို့ အကှား ..စကားဝှကှ ..အဖှဈ နဲ့ သာဒိုး ရဲ့ လိငတှနကှှီး ကို ခေါတှဲ့ နံမညှ ပါ …။ “ ဒို့ လဲ မဘယလှေ့ကှို အရမှး သတိရနတောဘဲ..” “ မပိုနဲ့..ခု လာတှေ့ ..အခု ဒို့ ရနကှုနမှှာ ရောကနှပှေီ..အဖှားအိမမှှာ ..ခု လာတှေ့ ..” “ ဟငှ..တကယှ..အို..မဘယလှေ ရယှ …..” …. အမာနီ ပထှေးဦးအောငသှိုကှ လဈရငှ လဈသလို ဆှဲဆှဲ လုပနှတော မခံနိုငတှော့ ..။
ဒီတခါ ဆိုရငှ ဖှဈခငှရှာ ဖှဈ ပှနဖှိုကမှညှ ..လို့ တှေးထား သညှ ..။ တတနှိုငရှငှ ရဲတောငှ တိုငခှငှှ သညှ ..။ အမေ့ကို ထောကထှားနတော ..။အကို ကလဲ ရနကှုနှ ပှနသှှားတာ ဘာမှ ဆကသှှယမှလာတော့ဘူး …။ အကိုတို့ ကားယဉမှောငှးကှီး ..ဖထီး လာပှီး ကှမှးယာ ဝယတှော့ အကို့အကှောငှး ..မေးကှည့ှ သညှ ..။ အကို့မိဘတှပေါ ရနကှုနမှှာ ရောကနှတယှေ…တဲ့ ။ အောငကှိုလတှ ကလဲ အခှင့အှရေးသမားသကသှကှ ..။ အမာနီ့ကို အခှောငှ လာလာ လုပနှေ သညှ ..။ သူတို့နဲ့ ဝေးရာ ကို ထှကပှှေးခငှှ သညှ ..။ ဒီနေ့လဲ အမေ မရှိဘူး ..။အမေ ..သူကအမှိုးတှေ ဆီ မှငှးခှံဘကှ ကို သှား သညှ ..။သိနေ သညှ ..။ စားနကကှှေောငဘှားကှီး ..ပထှေးလူယုတမှာကှီး ..ဟိုဒငှးပှုဖို့စောင့နှတေော့မယှ ဆိုတာ …။
တတနှိုငရှငှ အိမှ မပှနခှငှဘှူး ..။ မပှနဘှူးဟာ..ဆိုပှီး ..စိတရှူးပေါကလှာပှီး ..ဆိုငသှိမှးပှီး ..တယောကထှဲ ကှုံးဘေး တလှောကှ ..စိတတှှေ လလှငေ့ရှငှး လှောကခှဲ့ သညှ ..။လှောကရှငှး..လှောကရှငှး နဲ့ ညာဘကမှှာမနတှလေးဟိုတယှ ကို မှငနှရပှေီ ..။ အကို့အိမကှို တခါမှ မတှေ့ဘူး..။ ဖထီး ပှောပှတာကတော့ တိုကဖှှူဖှူတှေ ရဲ့ ဟိုးဘကှ အစှနဆှုံး က တိုကှ …တဲ့ ..။ သှားကှည့အှုံးမယှ..ဆိုပှီး အကှံဝငလှာ သညှ ..။ ဟိုတယှ ကို ကှောလှာပှီး ကှုံးထောင့ှ ကို ရောကလှာ သညှ ..။ ဘယဘှကကှို ခှိုးလိုကှ သညှ ..။ညာဘကှ လမှးတဖကမှှာ က စဈတပဝှငှး ..။ ဒီနားမှာ က လူ ပှတှ သညှ ..။ မှောငှ သညှ ..။ ဆကလှှောကှ သညှ ..။ အကိုတို့ နတယဆှေိုတဲ့ တိုကလှေးတှေ ကို တှေ့ပှီ ..။
စဈရောငမှှနကှားလေးတှေ ..ဂစှကှားလေးတှေ တိုကတှိုငှးလိုလို ရှေ့မှာ ရပထှားတာ တှေ့ရ သညှ ..။ ကိုယ့ခှှံ နဲ့ ကိုယှ ..ပနှးပငတှှလေဲ စိုကထှား သညှ ..။ အမာနီတို့ နတေဲ့ အဆင့အှတနှး နဲ့ တခှားစီဘဲ ..။ ဟော…အစှနဆှုံး..တိုကလှေး …နား ရောကလှာပှီ….။အမာနီ..ဒါ အကိုသာဒိုးတို့ နတေဲ့ အိမှ ဘဲ..ဆိုပှီး ငေးကှည့နှတေုံး …စကဘှီးသုံးစီး သူ့အနား ရောကလှာပှီး ရပလှိုကကှှလို့..ဘယသှူတှလေဲ ကှည့မှိ သညှ ..။ ဆံပငရှှညရှှညှ နဲ့ လူသုံးယောကှ ..။ “ညီမလေး …ဘယသှှားမလို့လဲ..ဘီး မပါရငှ အကိုတို့ နဲ့ လိုကခှဲ့..ညီမလေး သှားခငှတှဲ့ နရော လိုကပှို့ပေးမယှ . ..” ရှေ့ဆုံးက မကှနှှာရှညရှှညှ နဲ့ ကှောကပှေါကမှာ နဲ့ လူ က ပှောလိုကှ သညှ ..။
အမာနီ လဲ..“မလိုပါဘူး..ကမှ လမှးဘဲ လှောကမှှာ …”လို့ပှောပှီး လမှးဆကလှှောကှ ပမေဲ့ နောကတှယောကှ က လမှး ပိတရှပလှိုကှ သညှ ..။ “နအေုံးလေ …ညီမလေး ..စကားနဲနဲ ပှောပါရစအေုံး …” “ ဘာလုပတှာလဲ ..ဖယပှါ….” ဒီလူ သုံးယောကှ လိုကနှှောကယှှကနှတောကှောင့ှ အမာနီ အတငှး လမှး ဖှတကှူးဖို့ ကှိုးစားလိုကှ သညှ ..။ မောတှောဆိုငကှယတှစီး ..ကှှီကနဲ ထိုးရပလှာ သညှ ..။ “ ဟေ့..အမာနီ မဟုတလှား …” “ ဟုတှ..ဟုတကှဲ့ …” “ မှတမှိလား..သာဒိုး နဲ့ အမာနီ့ ဆိုငှ ..ရောကဘှူးတယလှေ ..” “ အောှ..မှတမှိပှီ …အကို့ကို…ကိုထုံးလေ ……” “ အခု အိမပှှနမှှာ လား..လာလေ..အကို လိုကပှို့ပေးမယှ …” ဟို လူသုံးယောကှ က မကှနပှေ …။
“ဟေ့..ဘာဝငရှှုပတှာလဲ ..နာခငှလှား …” လှမှးအောှ သညှ ..။အမာနီ ဘာမှ စဉှးစားမနတေော့ ..။ ကိုထုံးရဲ့ ..ဆိုငကှယှ အနောကဘှကှ မှာ ဝငထှိုငလှိုကှ သညှ ..။ကိုထုံး ..ဆိုငကှယှ မောငှးထှကခှဲ့ သညှ ..။ လကေ တဟူးဟူး တိုကနှေ သညှ..။ အမာနီ့ ဆံပငတှှေ တဖတှဖှတှှ လှင့နှေ သညှ ..။ ကိုထုံး ..ခါးကို ဖကပှှီး လိုကှ တော့ ..အမာနီ့ ရငထှှားထှားတှေ က ကိုထုံး ကှောပှငှ နဲ့ ဖိမိ ကပမှိနေ သညှ …။ ကိုထုံး က လဘကရှညဆှိုငတှခု မှာ ထိုးရပလှိုကှ သညှ ..။ “လာ..အမာနီ..တခုခုသောကအှုံး ..ဘာစားမလဲ ..ပဲထပတှရာ စားမလား..ဒိဆိုငကှောငှးတယှ..မှီးရှညှ လဲ ကောငှးတယှ …” ဘိုကထှဲ ဆာသလိုလိုတော့ ရှိသား …။ “ စားမယှ အကို..” “ အမာနီ စောစော က တှေ့တဲ့ လူသုံးယောကှ က လိုကနှှောကယှှကနှတော လား ..” “ ဟုတတှယှ..ကိုထုံး …ကမှ လမှးလှောကနှတေုံး..လိုကှ စကားပှော..ရှေ့က ပိတရှပှ နဲ့ ….”။
“ အကို က အမာနီ နဲ့ တူပါတယှ ဆိုပှီး ကမနှးကတမှး လမှးဘေး ထိုးရပလှိုကတှာ …” “ ကှေးဇူးပါဘဲ အကိုရယှ ..ကမှလဲ ဆိုငသှိမှးပှီး အိမှ မပှနခှငှတှာ နဲ့ ..” “ဘာလို့ မပှနခှငှတှာလဲ ..အမာနီ့ကှည့ရှတာ စိတပှှောပှုံမရဘူး ..အိမှ နဲ့ ဘာဖှဈလဲ..အဆငမှပှဘေူး လား …” “ ကိုထုံးရယှ ..ပထှေးနဲ့ နရတောလေ ..ကမှ တတနှိုငရှငှ အိမတှောငှ လုံးဝ မပှနခှငှတှော့ဘူး..တကယပှါ ..ပထှေးက အရမှးယုတမှာတာ …” ပဲထပတှရာ နဲ့ လဘကရှညှ ရောကလှာလို့ ကိုထုံး က ..“ ကဲ..အမာနီ..စား..စား ..စားလိုကအှုံး ..အမာနီ ဖှဈခငှတှာပှော..အကို ကူညီမယှ …” လို့ ပှော သညှ ..။ သာဒိုး ..သူ့ပှိုငစှကဘှီးလေး နဲ့ မဘယလှှေ့ အဖှားအိမှ ကို ရောကသှှား သညှ ..။မဘယလှေ က ခှံတံခါး လာဖှင့ပှေး သညှ ..။ အိုး ..မဘယလှေ အရမှးခှောတာဘဲ …။
“ဟိတှ ..မောငလှူဆိုး …ဘယှ ရီးစား နဲ့ ရနကှုနမှှာ ပှောနှလေဲ ..မနှးလေးတောငှ ပှနှ မလာခငှတှော့ဘူး …ဟှနှး ..သူ့ကို လှမှးလှနှးလို့ လိုကလှာရတာ . . .” “ဒို့ အရမှး ဝမှးသာတာဘဲ မဘယလှေ ..ကဲ..ဘာစားမလဲ..ဘယသှှားမလဲ ..” “စကဘှီး လှောကစှီးကှမလား ..” “ ကောငှးတယှ ..သှားမယှ …” မဘယလှကှေ လဲ ပှိုငဘှီးလေး တစီး..ကားဂိုဒေါငထှဲက ဆှဲထုတလှာ သညှ ..။သူတို့ နှဈယောကှ ဦးဝိစာရလမှး အတိုငှး ..စီး သှားကှ သညှ ..။ “အငှးလှားကနစှောငှး ဘကှ သှားရအောငှ ….”…… ကှညပှှာ ဖှားဖှား အပှငခှိုငှးလိုကလှို့ သှားလိုကရှတော့ …သာဒိုး ..အဖုတယှကပှေးနတေုံး.. တနှးလနှးကှီး မို့ ..စိတတှှကေ ထကှှနဆေဲကှီး ..။တိုးလို့တနှးလနှးကှီး ထသှားရတာ….။ အိမပှှနရှောကတှော့ သာဒိုး မရှိ ..။
ဒေါအှုနှးခငှ ကို မေးကှည့တှော့ စကဘှီးတစီး နဲ့ ထှကသှှားတယှ လို့ ပှော သညှ ..။ဖှားဖှား ကို သူထုတခှိုငှးတဲ့ ငှတှေေ ပေး..သူဝယခှိုငှးတာတှေ ပေး အပှီး ကှညပှှာ လဲ ရခှေိုး သညှ ..။ ရခှေိုးရငှး..တကိုယလှုံးကို ဆပပှှာတိုကတှော့ ..ပေါငကှှား..ဖငကှှားနရောတှကေိုဆပပှှာတိုကရှငှး ..စိတတှှေ ထကှှလာရ ပှနှ သညှ ..။ အနတှီလေး လဲ စဈတှေ ပှနပှှီ ..။ မူလေး လဲ မကှနှှာပကှပှကှှ နဲ့ ပှနပှါသှား သညှ ..။ ကှညပှှာ စိတထှဲမှာ မူလေး ပှနသှှားတာ ကှနပနှေေ သညှ ..။သာဒိုး ကို ညုတုတု နဲ့ မူလေး သညှ တောတှောှ ထ တဲ့ ကောငမှလေး ဆိုပှီး..ကှညပှှာ ကှည့လှို့ မရ …။ ရစပှေ က သဈပငကှှီးအကှယှ မှာ ထိုငကှှရငှး..သာဒိုး ..မဘယလှေ့ကှို နမှး သညှ ..။မဘယလှကှေ အငမှးမရ ပှနနှမှး သညှ ..။
နှုတခှမှးခငှှးအခှာ ..“ အရမှးအရမှး လှမှးတယှ..သိလား …” လို့ ပှော သညှ ..။ မဘယလှေ က ရှပပှှပှကှီး ဝတထှားတော့..သာဒိုး..အငှကှှီအောကထှဲ လကလှှိုပှီး မဘယလှှေ့ ရငစှိုငတှှကေို ကိုငှ သညှ ..။ ဘရာစီယာလေး ထဲကို လကသှှငှး ကာ ကိုငှ သညှ ..။ မဘယလှေ့လှကကှို ဆှဲယူကာ သူကပေါငကှှားကို ပို့ပေး သညှ ..။ဘောငှးဘီ ထဲက ဖှားဖကတှောှ ..က မတရားကှီး ထကှှနေ သညှ ..။ “အိုး..သာဒိုး..မောငှ ညိုကှီး အရမှး ..တငှးနပှေီ …” “ အငှး..မဘယလှေ လှော့ပေးမလား …” “ သာဒိုး ..အတှဲခှောငှးတဲ့ ကောငတှှေ …တအားမှားတာ ..နောကမှှကှာ ..နောှ…နောကမှှ….” သာဒိုး သညှ မဘယလှေ ရနကှုနှ ရောကလှာတာ သူ့အတှကှ ဒုကခှလှလှတှေ့တော့မညှ ဆိုပှီး လန့နှေ သညှ ..။
မမကှညပှှာ မကှာခငှ သိတော့မညှ …။ မူလေး က စဈတှေ ပှနသှှားရလို့ တောပှါသေး သညှ ..။ မမကှညပှှာ နဲ့ ဖှဈတာလဲ မဘယလှေ သိသှားရငှ မလှယှ ..။ မဘယလှေ ကို နှိုကလှိုကှ..နမှးလိုကှ လုပပှှီး စိတတှှေ အရမှး သောငှးကနှှး ဖေါကပှှနလှာပှီး …မဘယလှေ့ကှိုဘယမှှာ လုပှ ရငှ ကောငှးမလဲ ..သူ စဉှးစားပမေဲ့ အကှံမပေါှ ..။မဘယလှေ့ကှို သူ့အဖှားအိမှ ပှနပှို့ပှီး ..အိမပှှနလှာခဲ့ သညှ ..။ မဘယလှေ သညှ သူ့ကို ဖုနှးတှေ ခေါတှော့မညှ ..။ မမကှညပှှာ သိတော့မညှ..။ ဘယလှို လုပရှမလဲ ..။ သာဒိုး …အခကကှှုံနပှေီ …။ သူ အိမပှှနရှောကတှော့..ဒကဒှီ နဲ့ မာမီတို့က မမကှညပှှာ နဲ့ စကားထိုငပှှောနကှေ သညှ ..။ မာမီ့ နောကှ ညီမတယောကှ ဖှဈတဲ့ အနတှီငယှ လဲ ရောကနှေ သညှ ..။ အနတှီငယှ က စငှကှာပူမှာ နတော ..။
သူ့ယောငှကှှား က မှနမှာသံရုံး က ..။ “ သား ..ခဏ လာအုံး …” မာမီ က လှမှးခေါှ သညှ ..။ “ ဖှားဖှား လဲ နကေောငှးလာပှီး ..အနတှီငယလှဲ ..ဖှားဖှား နဲ့ တလ နှဈလလောကှ နမယှေ ဆိုတော့ ..ကှညပှှာ့ကို မာမီတို့ မနတှလေး ခေါသှှားမလို့..သမီး က ဖှားဖှားကို ပှုစုရတာလဲ တောတှောှ ပငပှမှးနပှေီလေ …ဖှားဖှား နဲ့ က အနတှီငယှ အပှငှ..ဆရာမလေး ဂှာတောငှ နဲ့ ဒေါအှုနှးခငှ လဲ ရှိနမှော ဘဲ လေ ..မာမီ နဲ့ ဒကဒှီ နဲ့ မနတှလေး မှာ အေးအေးဆေးဆေး ခဏ နားခိုငှးမလို့ ..သားရော ..မနှးလေး လိုကအှုံးမလား …” “ မလိုကသှေးဘူး..မာမီ ..” ဒကဒှီကတော့ မိုးကုတမှှာ သူ နဲ့ အနကှယလှကှှောသှာ ကှားပဈကှတဲ့အကှောငှး..အနတှီငယှ ကို ပှောပှနေ သညှ ..။
အနတှီငယှ က ဖှားဖှား ဆေးရုံတကရှတယှ ဆိုလို့ ပှနလှာတာ ..။ သူ့ယောငှကှှား အနကှယလှ မှိုးမှင့ထှှနှးတော့ လိုကမှလာနိုငဘှူး ..။ အငှး..မမကှညပှှာ ..မနှးလေး လိုကသှှားဖို့ ဖှဈလာတာ သူ နဲနဲ အသကရှှုခှောငဖှို့ ဖှဈသှားသလို ဘဲ ..။ သူ့အခနှးထဲ သူ ပှနရှောကခှှိနှ ဖုနှးလာ သညှ ..။ မနှးလေး က ကိုထုံး ခေါတှာ ..။ကိုထုံး က သူ့ဆီ အမာနီ ရောကနှကှေောငှး ..အမာနီ သူ့ပထှေးကှောင့ှ အိမမှပှနခှငှတှာ နဲ့ သူခေါထှားကှောငှး ပှောပှ သညှ …။ သာဒိုးလဲ သူလဲ ဒီမှာ ဆောနှှဈယောကှ နဲ့ လကခှဲနကှေောငှး ကိုထုံး ကို ပှောပှလိုကှ သညှ ..။ကိုထုံး ကလဲ..“ သဘောပေါကပှှီ ညီလေး ..အကို ဘဲ အမာနီ့ကို စောငမှ ကှည့ရှှုလိုကမှယှ ..ဘာမှ စိတမှပူနဲ့ …” လို့ ပှောပှီး ဖုနှးခသှှား သညှ…။
ဒကဒှီ နဲ့ မာမီတို့ အိပသှှားတော့..သူ့အခနှးကို မမကှညပှှာ ရောကလှာ သညှ ..။ မမကှညပှှာ ..က. သူ့ကို “မောငလှေး ”လို့ ခေါနှကှေ ..။ အခု “ လေး ” ဖှုတလှိုကပှှီး …“မောငှ ..”လို့ ခေါသှညှ ..။ “မောငှ..မမ မာမီ ခေါလှို့ မနှးလေး လိုကသှှားအုံးမယှ နောှ..မကှာပါဘူး..နှဈပတလှောကှ ပေါ့ ..” မမကှညပှှာ ကို သူ နမှး သညှ ..။ နှတခှမှးလေးတှေ က တဆတဆှတှ တုနနှသလေိုဘဲ ..။မမကှညပှှာ ကို ဒီည အတိုးခပှှီး ခစှမှညှ လို့ ဆုံးဖှတလှိုကှ သညှ ..။ မနှးလေး သှားမှာမို့ ..။ မမကှညပှှာ ကို နေ့ခငှးတုံး က တနှးလနှးကှီး မပှီးပှတသှေးတဲ့ ဟာ ဆကလှုပကှှရအောငှ…လို့ သူ ပှောတော့ မမကှညပှှာ ရုတတှရကှ သဘော မပေါကှ …။
ကုတငစှောငှးမှာ ပကလှကှ အိပခှိုငှးပှီး ထမိနကှို လှနတှငလှိုကတှော့မှ သဘောပေါကှ သှား သညှ ..။ မမကှညပှှာ ရဲ့ ပေါငကှှားမှာ ခေါငှးထိုးအပပှှီး ..အရတှေေ စိုနပှေီ ဖှဈတဲ့ မမကှညပှှာ ရဲ့ အငှဂှါစပှ ပိပိကှီး ကို သူ စပှီး နမှးရှုံ့ပါတော့ သညှ …။ “အို..မောငှ….အိုး …ဟင့ဟှင့ှ…မောငကှ သိပှ လုပတှတတှာဘဲ ….ဘယတှုံးက ဒါမှိုးတှေ လုပတှတနှတောလဲ..သိဘူး…” သူ့လှာကှီး ..စုတတှံ နဲ့ ဆေးသုတသှလို အပေါအှောကှ တပှတပှှတှ နဲ့ ယကနှတေော့ မမကှညပှှာ..မကှစှိတှေ မှိတှ ..ပါးစပလှေး မဟတဟ နဲ့..တအငှးအငှး နဲ့ ဖှဈနပှေီ ..။ ….. မမကှညပှှာ ..ဒကဒှီ..မာမီတို့ နဲ့ မနှးလေး လိုကသှှားပှီ ..။ မဘယလှေ နဲ့ သာဒိုး လဲ မနကလှငှးတာနဲ့ အိမကှ ထှကှ ..ဘာပှောသှလဲ မမေးနဲ့ ..။ ကဲလိုကကှှတာ ..နေ့ရော ည ရော ..။ မဘယလှှေ့ အဖှား က မဘယလှှေ့ အဖေ နဲ့ အမေ ကို ဖုနှးဆကှ သညှ ..။
မဘယလှေ.. သာဒိုး ဆိုတဲ့ ကောငလှေး နဲ့ အရမှးတှဲနေ ပူးနေ..အမှငမှတောလှို့ …။ မဘယလှှေ့ အမေ နဲ့ အဖေ ကလဲ ..သာဒိုး နဲ့ သူတို့ သဘောတူထားကှောငှး ..စိတမှပူဘို့ ပှော သညှ ..။ သာဒိုး နဲ့ မဘယလှေ လဲ …သောကလှသေောကလှေ ..ငတမှပှေ လို့ ဆိုတဲ့ ဆားငံရေ ကို သောကသှုံးမိတဲ့ လူတှေ ..လို သာဒိုး အဖှားအိမမှှာရော..မဘယလှေ့အှဖှားအိမမှှာ ရော ..အခစှလှှနကှှ သညှ ..။ အခုလဲ မဘယလှှေ့ အဖှားအိမမှှာ ..မဘယလှနှတေေဲ့ အခနှးထဲ ..မဘယလှေ က သူရေးထားတဲ့ ကဗှာလေးတှေ ပှ နတေုံး ..သာဒိုး ..မဘယလှှေ့ ကို ဖကှ နမှး သညှ ..။မဘယလှေ ကလဲ ပှနနှမှး သညှ ..။ “မဘယလှေ ..မောငညှိုကှီး ကို နမှးပေး ..” “ လူဆိုးနောှ ..ခဏခဏ ဘဲ နမှးခိုငှးနတောဘဲ ….”။
“ ဒီကောငကှှီး က သိပှ တငှးကပှနှတယှေ..လှော့ပေးလိုကှ …” “ခဈခဈ ..ရှှခရေု ကလဲ တခှိနလှုံး ..ငိုနတောဘဲ..မကှရှတှေေ စိုစိုရှှဲ လို့ ..” ရှှခရေု ဆိုတာက မဘယလှှေ့ ပိပိ ကို သူတို့ နံမညပှေးထားတာ ..။ သူတို့ ဖတဖှူးတဲ့ အပှာ စာအုပထှဲက စာရေးဆရာတယောကှ သုံးနှုံးထားတာ ကို ကှိုကလှို့ ..။ “ရှှခရေု ကို လဲ နမှးပေးမယှ လေ ..လာ ..မောငညှိုကှီး ကို အရငှ နမှးပေး . ..” သာဒိုး က သူ ဝတထှားတဲ့ ဂငှှးဘောငှးဘီ ကို ခှှတခှှ သညှ ..။သူ့ လိငတှနကှှီး က အရမှး တငှးမာပှီး ထောငနှေ သညှ ..။ မဘယလှေ က ထိပဖှူးကှီး ကို လကခှှောငှးလေးတှနေဲ့ ဖှဖှလေး ..ပှတသှပလှိုကှ..ဖစှညှှဈလိုကှ လုပနှေ သညှ ..။ “မောငညှိုကှီး ကို အနီးကပှ ခုလို တှေ့ရငလှေ..ဒို့ စိတထှဲ ကလှိကလှိ နဲ့ ..ဟိုက ယားသလိုလို..ဒီက ယားသလိုလို ..မောငညှိုကှီး ကို ဒို့အထဲ ထည့ခှငှလှာရော …” ။
“ ရှှခရေုထဲကို လား …” “ အငှး ….ရှှခရေု လဲ အရမှး ငိုနပှေီ …” မဘယလှေ က ပှောပှော ဆိုဆို ..သာဒိုး ရဲ့ လိငတှနှ တုတတှုတကှှီး ကို ငုံ လိုကှ သညှ ..။ထိပဖှူးပိုငှး ကိုဘဲ ..ကှှမှးကငှစှှာ နဲ့ လှာလေး သုံးပှီး ..စုတလှိုကှ..ကလိလိုကှ လုပပှေးနပေါ သညှ …။သာဒိုး မှာ ..ထိလှနှးလို့ ..တအငအှငှ..တအီအီ နဲ့ ..မဘယလှှေ့ ခေါငှးကို ယောငပှှီး ကိုငလှိုကမှိတဲ့ အထိဘဲ ..။ “အိုး……အား ….အားပါး ……” ဒေါအှိုငရှငှးဘမိုး ..မှေးလေး မဘယလှေ နဲ့ ပတသှကပှှီး စိတှ မအေးဘူး ..။မဘယလှေ မနတှလေး ကနေ ရနကှုနှ ကို ရုတတှရကကှှီး ပှနလှာ သညှ ..။ ကှောငှးလဲ ပှနှ မဖှင့သှေးဘဲ ..။ ရောကတှဲ့ နေ့ဘဲ ..ဘာလို့လဲ ဆိုတာ ဒေါအှိုငရှငှးဘမိုး သိလိုကရှ သညှ ..။
သာဒိုး ဆိုတဲ့ ကောငလှေး ..သူ့မှေးမလေး မဘယလှှေ့ ဆီကို ရောကလှာလို့ ..။နေ့တိုငှးကိုဘဲ မကှစှိနောကလှောကအှောငှ ..စကဘှီး စီးရတာနဲ့..ကားနဲ့ ထှကရှတာနဲ့ ..။သမီး နဲ့ သားမကှ ဆီကို ဖုနှးဆကပှှီး ..မှေးလေး အကှောငှး ပှော သညှ ..။ သူတို့က သာဒိုး က သူတို့ မိတဆှှေ ရဲ့ သားမို့ သဘောတူထားသညှ လို့ ပှောသညှ ..။ စိတမှပူပါနဲ့ မမေေ…တဲ့ ..။ သာဒိုး ဆိုတဲ့ ကောငလှေး က လူလညှ ပုံလေး ..။ ဒေါအှိုငရှငှးဘမိုး …မှေးလေး အတှကှ စိတပှူ သညှ ..။ တောကှှာ ..မှေးလေး ..ဘိုကတှလုံး နဲ့ ကနှခှဲ့နမှေ ဟုတပှေ့ ဖှဈနမညှေ ..။ဒီနေ့တော့ ..သာဒိုး ရောကလှာသောအခါ ..မှေးလေး ကို မေးမိ သညှ ..။ “မဘယလှေ ..ဒီနေ့ အပှငထှှကမှှာ လား ..” လို့ ..။
“ထှကမှယှ ဖှား ..ရှော့ပငသှှားမယှ .ဗိုလခှှုပဈှေး မှာ ..ဝကသှားဒုတထှိုး သှား စား မယှ….ပှီးတော့ ..ကုနဈှေးတနှးလမှး က အိုကဈှကရငှးမှ စားမယှ …” လို့ ပှော သညှ ..။ သူ့ကောငလှေး နဲ့ အိပခှနှးထဲ ဝငနှတောတော့ ရှေးလူကှီးပီပီ ..ဒေါအှိုငရှငှးဘမိုး ..မကှိုကဘှူး ..။အငှး..ခကတှယှ ..။ လှနကှှူးကုနကှှပှီလား မသိဘူး…။ဒေါအှိုငရှငှးဘမိုး ..မဘယလှှေ့ အိပခှနှး နား ကပပှှီး အသံ နားထောငကှှည့ှ သညှ ..။ ဟယှ…။ အသံ …အသံတှေ ..။ အသံတှေ ကှားနရတယှေ …။ ဘာသံတှလေဲ …။ ညညှးနတေဲ့ အသံတှေ . . ..။ တအငအှငှ နဲ့ …။ ဒါ..မဘယလှေ့အှသံဘဲ ..။ ဘာမှား ဖှဈနလေဲ …။ ဘာတှေ လုပနှကှလေဲ …။ သိပှ သိခငှှ သညှ ..။ မနနေိုငတှော့ ..။
တံခါး ကို လှည့ဖှှင့ကှှည့ှ သညှ …။ အိုး…ပှင့သှှားသညှ ..။ ဖှင့လှို့ ရ သညှ ..။ ဟာ ….။ ဒေါအှိုငရှငှး ..မှငတှှေ့လိုကရှတဲ့ မှငကှှငှး က ..မှေးမလေး သညှ လေးဘကထှောကှ ကုနှးနပှေီး ..သာဒိုး ဆိုတဲ့ ကောငလှေး က အနောကဘှကမှှ ..အားနဲ့ ဆောင့ဆှောင့ှ လုပနှတော..။ မဘယလှှေ့ ခါးကို ကောငလှေး က လကနှှဈဘကှ နဲ့ ဆုတကှိုငပှှီး..ဆောင့ထှည့နှတော …။မဘယလှေ သညှ ခှေးငယလှေးတှေ နို့တောငှးသလို တအီအီ နဲ့..ညညှးနေ သညှ ….။ ဒေါအှိုငရှငှး ကို မှငလှိုကသှော သာဒိုး သညှ ကှောကလှန့ပှှီး ..ဖတှကှနဲ ..မဘယလှှေ့ အထဲ ..ထိုးညှောင့နှတေဲ့ သူ့အတနကှှီးကို ဆှဲထုတလှိုကှ သညှ …။ပှတှ..ကနဲ အရတှေေ စိုပှောငနှတေဲက လိငတှနကှှီး တနှးလနှး နဲ့ ..ကောငလှေး..အနောကှ ဆုတှ သှား သညှ ..။
မဘယလှေ လဲ ရုတတှရကှ အဖှား ဝငလှာလို့ ..“ဖှား..ဘာလာလုပတှာလဲ …” လို့ အောှ သညှ ..။ဒေါအှိုငရှငှး..သမီး နဲ့ သားမကှ ကို ခကှခှငှှး ဖုနှးဆကှ တော့ တာဘဲ …။ “ မငှးတို့ သဘောတူနတော ငါ ဘာမှ မပှောလိုဘူး ..သူတို့ အခှအနေေ က တအား လှနနှပှေီ ..လငမှယားတှေ ဖှဈနကှပှေီဟဲ့ ..ညားနကှပှေီ …သမီးတို့ ..ကလေးတှကေို လကထှပပှေးလိုကတှော့ …တောကှှာ ဘိုကတှှဘောတှေ ရှိလာမှ ခကမှယှ …” ဒီလို သိရတော့လဲ မဘယလှှေ့ မိဘမှား ..စိတပှူလာ သညှ ..။ ခကှခှငှှး..သာဒိုး မိဘတှေ ဆီ ဖုနှးဆကကှှ သညှ ..။ သာဒိုး..ဒကဒှီ နဲ့ မာမီလဲ ..မဘယလှှေ့ မိဘတှေ နဲ့ “ ကှောငှးတကတှုံး ဆိုပမေဲ့ အခှအနအရေေ ..လကထှပပှေးလိုကတှာ က အကောငှးဆုံးဘဲ…”လို့ ဆုံးဖှတှ သဘောတူ လိုကကှှ သညှ ..။
ကှညပှှာ သညှ ဒီသတငှးကို ကှားလိုကရှတော့ ဟနမှဆောငနှိုငဘှဲ ..မကှရှတှေေ တတောကတှောကကှှ လာ သညှ …။ မာမီ က ..“ အငှး..သမီး လဲ မောငလှေး အကှောငှး ကှားရလို့ ..ဝမှးသာဝမှးနညှးကှီး ..ဖှဈနမှောဘဲ..ပညာရေး ..ဆုံးခနှးတိုငှ မရောကခှငှ ..မိနှးမယူလိုကရှပမေဲ့ ..မာမီ တို့က ..ကိုယှ ဖှဈစခငှတှေဲ့ မိနှးကလေး နဲ့ မို့ ..ကှနပတှယှေ …စိတမှကောငှး မဖှဈနဲ့ ..သမီး .” လို့ ပှော သညှ ..။ ကှညပှှာ့ စိတထှဲမှာတော့ ..“ သာဒိုး..လူဆိုး ..လူယုတမှာလေး …” လို့ ကှိနဆှဲနပေေ သညှ …။ ဒီအခှိနမှှာ ..အမာနီ နဲ့ ကိုထုံး လဲ..တအိမထှဲ အတူတူနနတေောကှောင့ှ..အိုးခငှှးထား..အိုးခငှှးထိ..ကှိုးခငှှးထား..ကှိုးခငှှးညိ ..ဆိုသလို ..မရှောငသှာတဲ့ လမှးမှှောငကှှား ..ညားကှပှီ..။
မူလေး မှာတော့ စဈတှေ ပှနရှောကပှှီး ..မကှာခငမှှာ ဘဲ ပှနရှောကလှာတဲ့ အနတှီလေး ရဲ့ ယောငှကှှား..သငှဘှောအရာရှိ နဲ့ အရငလှိုဘဲ အနတှီလေး အလဈ..ခိုးခိုး ကှိတတှာ..အနတှီလေး မိသှားလို့..မူလေး ကို အိမပှေါကှ မောငှးထုတတှာ ခံလိုကရှ သညှ ..။…… အငှးယားကနစှောငှး ..။နဝငရှေီတရော အခှိနှ …။ သာဒိုး သညှ မမကှညပှှာ ခှိနှးလို့ ရောကလှာ သညှ ..။ မမကှညပှှာ ငိုနေ သညှ ..။သူ့ ပါး ကို တဖှနှးဖှနှး ရိုကှ သညှ ..။ ထု သညှ ..။ ကုတှ သညှ ..။ “ မငှး…မငှး …လူဆိုး..လူယုတမှာ …သဈစာဖေါကှ ..” သာဒိုး ..ခေါငှးငုံ့ကာ ခံနေ သညှ ..။ သူ့စိတထှဲမှာ သူ သိ သညှ ..။ကနှောဟှာ လူဆိုး ပါ …… ပှီး။